ဘဝတခုရဲ့ ကဏ္ဍသစ် အပိုင်း ( ၂ )

ဘဝတခုရဲ့ ကဏ္ဍသစ် အပိုင်း ( ၂ )

ထူးခြား ရေးသားသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်မှာ ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ မတ်တတ်ရပ်နေသည့် ဇွဲမာန်ရှေ့မှာ ဒေါက်တာဝါဝါစိုး တယောက် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်မိသည်။ ဇွဲမာန်၏ မာတောင်နေသော လီးတန်ကြီးက အပေါ်ကို ယောင်ယောင်လေး ကောက်နေသည်။ ပန်းရင့်ရောင် ပြောင်ဝင်း ဖူးထ နေသည့် ဒစ်ဖူးကြီး ထိပ်မှ အကွဲကြောင်း အဝမှာ အရည် ကြည်လေး သီးနေသည်။ ဝါဝါစိုး သူမ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ဇွဲမာန်တုံတက်သွားသည်။ နောက်တော့ နွေးထွေး နူးညံ့လှသည့် ဝါဝါစိုး၏ အာခံတွင်းက ဇွဲမာန်ကို ကြက်သည်းမွှေးညှင်း ထစေပြီး ဝါဝါစိုး ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။

ကျောလည်လောက်ထိ ရှည်သော ဆံပင်တွေကို အလုပ်မှာ အဆင်ပြေဖို့ ထုံးထားသည့် သူမ ဆံထုံးလေးကို တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ဝါဝါစိုး ခေါင်းလေး မော့သွားသည်။ သူမ ဇီးရောင် နူတ်ခမ်းဆိုးဆေး ဆိုးထားသည့် နူတ်ခမ်းထူထူ လေးတွေက ဇွဲမာန် လီးတန် ကို တင်းတင်းလေး စေ့ကာ ထားသဖြင့် လီးတန်ကြီး သူမ ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင် တိုးထွက် လုပ်နေသည့်အချိန်မှာ ဇွဲမာန် ကို အရသာ ရှိစေလေသည်။

ဝါဝါစိုး လျှာကလေးကလည်း ဇွဲမာန် ဒစ်ဖူးကို ရစ်ပတ်ရက်ပေးရင်းက တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးနေရာ၊ ဇွဲမာန်တယောက် လရည်များ မထွက်သွားအောင် မနည်းထိန်းနေရသည်။ ပထမဦးဆုံး မို့ သူ က ဝါဝါစိုး ပါးစပ်ထဲမှာ မပြီးချင်၊ တော်ကြာ သူမ စိတ်ပြောင်းသွားလျှင် စောက်ဖုတ်ကို မလိုးလိုက်ရမှာ စိုးသည်။

ဝါဝါစိုး ဂျိုင်းကလေးကို ကိုင်ကာ ဆွဲထူလိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး က မြန်မာ အမျိုးသမီးထဲမှာ အရပ်ရှည်သော်လည်း ၅ ပေ ၁၁ လက်မ ရှိသော ဇွဲမာန်၏ မေးဖျားမှာ သူမ နဖူးက တန်းနေသည်။ သူ့ကို မော့ကြည့်လာသည့် ဝါဝါစိုး ၏ မျက်လုံးရွှဲကြီးတွေက အရည်ရွမ်းလဲ့ နေသည်။ စိုတိုတို နူတ်ခမ်း ထူထူလေးကို ငုံ့ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ကိုယ့်လီးနံ့ က ပထမ နည်းနည်း လေး ရလိုက်သေးသည်။ 

သို့သော်လည်း သူများကိုတော့ စုပ်ခိုင်းပြီး ကိုယ်က ရွှံတာကို ပြလို့ မဖြစ်။ နမ်းရင်း နှင့် အနံ့ပျောက်သွားသည်။ ဝါဝါစိုး နူတ်ခမ်းလေးတွေ လျှာလေး တွေက ချိုမြ လွန်းလှသည်။ ထွက်လာသမျှ သွားရည်တွေ ကိုတောင် မျိုချလိုက်မိသည်။ဇွဲမာန်လက်နှစ်ဖက်က ဝါဝါစိုး ဂျိုင်းအောက်မှ လျိုကာ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ချောင်သွားသော ဘရာဇီယာ ကို ပုခုံးသိုင်းကြိုး နှစ်ဖက်မှ အသာ လျှောကာ ချွတ်ချလိုက်သည်။ တင်းရင်း မို့ဖောင်းနေသည့် နို့လေးတစုံက မကြီးမသေး လက်တအုပ်စာ သာသာလေး ရှိသည်။ 

အနီရင့်ရင့် နို့သီးခေါင်းလေး တွေက မာတင်းထောင်ထနေသည်။ ဖွဲမာန် ဝါဝါစိုးကို လက်ဆွဲခေါ်ကာ ကုတင်ပေါ်လှဲလျှောင်းစေလိုက်သည်။ နို့သီးခေါင်း ချွန်ခွန်လေး တွေကို အငမ်းမရ တပြွတ်စ်ပြွတ်စ် စို့ပေးလိုက်မိသည်။ လက်တွေက လည်း အားမလို အားမရ ဆုပ်နှယ်မိတော့ ဝါဝါစိုး ဆီမှ ငြီးသံလေး ထွက်လာခဲ့သည်။ ဖွေးနုသော အသားမို့ သူဖျစ်ညှစ်မိ သည့် နေရာမှာ အနီမှတ်များ ယာယီကျန်ခဲ့သည်။ ဇွဲမာန် ဘိုက်သားလေး ကို နမ်းရင်းက အောက်သို့ လျှောဆင်းလာကာ ပင်တင်လေး ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။

ဝါဝါစိုးက အဆင်ပြေစေရန် ဖင်ကလေး ကြွပေးသည်။ အမွှေးနက်နက်လေး တွေက ပါးပါးလေး အနေတော် ညှပ်ထားသဖြင့် ဖေါင်းမို့နေသည့် အဖုတ်ကလေးက အကွဲဟလေး ကို သေခြာမြင်နေရသည်။ နူတ်ခမ်းသား ညိုညို အတွင်းသား နီတာရဲတို့ က အရည်ကြည်တို့ ဖြင့် ရွှဲကာ မီးရောင်အောက်မှာ အရောင်ပြန်ဖြင့် လက်နေသည်။ဇွဲမာန်က သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှာ နေရာယူလိုက်တော့ ဝါဝါစိုး က ဒူး ထောင်လိုက် ပြီး ပေါင်တန်နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်သည်။ 

ဇွဲမာန်က သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို ဝါဝါစိုး တင်ပါးအောင် ထိုးထည့်ပြီး ဆွဲမ လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို ဝါဝါစိုး အဖုတ်ဖြင့် ဖိကပ်ကာ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းလေးတွေကို လျှာဖြင့် ထိုးဆွရင်း အကွဲကြောင်း တလျှောက် စုံဆန် ရက်ပေးသည်။ လျှာကို မာမာတောင့်တောင့်လေး ဖြစ်အောင်လုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသား သို့ ရသလောက် ထိုးသွင်း ကစားကြည့်သည်။ သူ့လက်မလေးက ဖုဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်နေသည့် ဝါဝါစိုး စောက်စေ့လေးကို အသာအယာ ဖိပွတ်ကာ ခြေပေးနေသည်။ 

ဝါဝါစိုး ဖင်မှာ မွေ့ယာ ပေါ်မှ ကြွတက်နေပြီး ဝှေ့ယမ်းကာ အငြိမ်မနေနိုင် ဖြစ်နေရပြီ။ ဇွဲမာန်တယောက် သူ့လျှာ နှင့် ဇက် က ခံနိုင်လောက်သည်အထိ ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းမှုတ်ပေးနေမိသည်။ ခုနက ပုလွေမှုတ်ခံထားရသည့် အရှိန်ကြောင့် အခု အချိန် သူ့လီးကြီး ထိုးထည့်လိုက်လျှင် ချက်ချင်း ပြီးသွားမှာ ကြောက်သဖြင့် အချိန် ဆွဲနေတာကလည်း တမျိုး ၊ ဝါဝါစိုး ၏ ကိုယ်နှံ့လေး နှင့် စောက်ဖုတ်နံ့ ညှီစို့စို့လေးက လည်း သူ့ကို တမျိုး စိတ်ထ နေတာကလည်း တမျိုး ကြောင့် တော်တော်ကြာကြာကို ဘာဂျာပေးမိသည်။ 

ဝါဝါစိုး တယောက်လည်း သူမ စောက်ဖုတ်ကို စိုစိုစွတ်စွတ်လျှာကြီး က အတွင်းအပြင်ရက်ပေးနေရင်း သူမ စောက်စေ့လေးကို လည်း လက်မ ဖြင့် ဖိခြေပေးနေခြင်း ကို ခံနေရတော့ ပြီးချင်လာမိသည်။ သူမ ဆီမ ငြီးသံတွေ ကျယ်လာပြီး ဖင်ကြီး တကြွကြွ ဂဏှာမငြိမ် ဖြစ်လာမှ ဇွဲမာန်က ဘာဂျာ ကို ရပ်လိုက်သည်။

ဝါဝါစိုး ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှာ ဒူးထောက်ရင်း သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်က ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့လိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး ၏ ရမက်ခိုး ဝေနေသည့် မျက်လုံး တွေက လိုးပါတော့ ဟု လောနေသလိုပင်။ ဇွဲမန် သူ့လီးကြီးကို စမ်းသပ်သည့် အနေဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ သူ့သွားရည်တွေနှင့် စောက်ရည်ကြည်တွေကြောင့် လီးကြီးက တော့ တိုးဝင်သွားသည်။ 

သို့သော်လည်း စေးစေးလေး မို့ လီးပေါ်က အကြောတွေ အားလုံး အရသာ အပြည့်အဝ ခံစားနေရသည်။ ဝါဝါစိုး တယောက်လည်း သူမ စောက်ခေါင်းထည်း ပြည့်သိပ်တိုးဝင်လာသည့် လီးတန်ကြီးကြောင့် သူမ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား တွေမှာ ဖိပွသည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည်။ဇွဲမာန်က အစပိုင်း တချက်နှစ်ချက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက်လုပ်ပြီးတာနှင့် အရှိန်တင်တော့သည်။ သူ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ဝါဝါစိုး အပေါ်မှောက်ရက် နေလျှက် ဝါဝါစိုး နံဘေး တဖက်တချက်မှာ လက်ထောက်ရင်းက ဖင်ကို ကော့ကာ ကော့ကာ ဆေင့်လိုးသည်။ 

ဝါဝါစိုးကလည်း ဒူးထောင်ပေါင်ကားနေရာမှ သူမ ခြေဖဝါးတွေက မွေ့ယာပေါ် အပြားလိုက် ချထားရာ၊ သူမ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ပေးရင်းက ဇွဲမာန် ဆောင့်ချက်တွေကို ပြန်ခံပေးလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် အလိုး အဆောင့်တွေက အချက်တိုင်းမှာ အရသာရှိနေကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ဖိုးပလေး လုပ်ထားပြီး စိတ်တွေကလည်း ကြွနေကြတာမို့ အကြာကြီးတော့ မခံကြပေ။ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ မကြာခင် ရောက်သွားရတော့သည်။

ဇွဲမာန် သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းကာ ဆီးခုံချင်း ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်ပူနွေးနွေးတွေက ဝါဝါစိုး စောက်ခေါင်းထဲမှာ တဖြောဖြောပန်းထွက်ကုန်သည်။ ဝါဝါစိုး စောက်ခေါင်းအတွင်းနံရံတွေကလည်း သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ညှစ်ပေးသလို ခံစားနေရသည်။ ဝါဝါစိုး ကိုယ်လုံးလေးလည်း ်တောင့်တင်းပြီး သူ့ကျောပြင်ကြီးကို သူမ လက်တွေဖြင့် တင်းကျပ်နေအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။ 

နှစ်ဦးစလုံး တယောက်ကို တယောက် တင်းကျပ်စွာ မိနစ်အနည်းငယ် ဖက်ထားလိုက်ကြ ရင်းမှ ခနနေတော့ ပြေလျှော့ကျသွားတော့သည်။နှစ်ဦးသား၊ အသက်ရှု ပြင်းပြင်းတို့ကို ပုံမှန်ဖြစ်သွားအောင် အနားယူနေကြစဉ် ဝါဝါစိုး ဆဲလ်ဖုံးမှ အသံမြည်လာလေသည်။ ဝါဝါစိုး က ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လေးကို လှိမ့်လိုက်ပြီး ဘေးစားပွဲပေါ်မှ သူမ ဖုံးကို ကောက်ယူလိုက်သည်။

“ ဟယ်လို မောင်လား”

“ ဟုတ်တယ် ချစ်၊ မောင် ဒီနေ့ခေါ်တာ နောက်ကျသွားတယ်၊ ချစ်အိပ်တောင်ပျော်နေပလားမသိဘူး” 

“ မအိပ်သေးပါဘူး မောင်ရဲ့၊ ချစ်လည်း ခုနကမှ ပြန်ရောက်တာ”

“ အော် ချစ်ပြန်ရောက်တာ နောက်ကျလှခြေလား ဘယ်ဝင်နေလို့လဲ”

“ ချစ်လား ဒီနေ့လေ၊ ကြေးအိုး ဝင်စားနေလို့၊ မောင် ကိုဇွဲမာန် ဆိုတာ မှတ်မိလား ချစ်တခါပြောဘူးတယ်လေ၊ သူနဲ့ ကားကြုံ လိုက်ပြန်တတ်တယ် ဆိုတာ”

ဇွဲမာန်တယောက် သူ့နာမည် ပါလာသည်မို့ ကမာန်းကတမ်း ခေါင်းထောင်ထကာ ဝါဝါစိုးကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ ဝါဝါစိုးမှာ အိပ်ယာပေါ် ကိုယ်လုံးတီး နှင့် မှောက်ရက် အိပ်ကာ ဖုံးပြောနေတာမို့ သူမ ဖင်လုံး ချောမွတ်မွတ်လေးတွေက တောင်ကုံးလေး နှစ်လုံးလို ဖေါင်းထနေသည်။ သူမ က ဖုံးပြောနေရင်း ဇွဲမာန်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ကာ မျက်စေ့တဖက် မှိတ်ပြလိုက်သည်။

ဇွဲမာန်က ဝါဝါစိုး ဘက်သို့ တွားတွား သွားလိုက်ပြီး ဝါဝါစို ဖင်ဖွေးဖွေးလေး တွေကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။

“ အဲဒါ ဒီနေ့ လမ်းကြုံလို့ သူလိုက်ကျွေးတာလေ၊ အဲဒါ စားပြီးမှ အိမ်ပြန်လာလို့ ဒီနေ့ နောက်ကျနေတာ”

“ အော် သူက ချစ် အိမ်လိုက်လာသေးလား၊ သူအခု အိမ်ထဲမှာ ရှိလား၊ ချစ်ကို သူ မကျူဘူးလား”

ကျော်ကြီး ၏ တဖက်မှ အငမ်းမရ မေးလိုက်မှုကြောင့် ဝါဝါစိုး ဘာပြောရမလဲ ဟု အမြန်စဉ်းစားလိုက်သည်။ သူမ အနေ နှင့်လည်း ကျော်ကြီးက သူမ ကို တခြား ယောက်ျား နှင့် အလိုးခံတာကို ခွင့်ပြုသည်၊ အဲဒါကို ဖီးတက်သည် ဆိုတာကို ဇွဲမာန်မသိစေခြင်၊ ကျော်ကြီး မည်သို့ ပင်စိတ်ထားပစေသူမ ယောက်ျားပင် ဖြစ်သဖြင့် တခြား ယောက်ျား တယောက်က အထင်အမြင်သေးတာမျိုးကို လည်း သူမ မဖြစ်စေချင်။

“ သူလား ချစ်ကို လိုက်ပို့တယ်လေ၊ အိမ်ရှေ့ထိပါပဲ၊ အိမ်ထဲတော့ ဘယ်အဝင်ခံမလဲ မောင်ရဲ့ ချစ်က တယောက်ထဲ နေတာလေ၊ မောင်က လည်း စိတ်ချပါ၊ ချစ်အကြောင်း မောင်သိရဲ့သားနဲ့၊ မောင့်ကွယ်ရာမှာ မဟုတ်တာ ဖြစ်မဲ့ မိန်းမ မျိုးလား၊ ချစ်က တော်ရုံ ယောက်ျားတွေ နဲ့ ကင်းကင်းနေတာ မောင်သိရဲ့သားနဲ့၊ မောင် စိတ်မချမ်းသာ ဖြစ်မှာ ၊ မောင်စိတ်ဆင်းရဲမှာ ချစ် အစိုးရိမ်ဆုံးပဲ”

ကျော်ကြီး ရိပ်မိလိုက်ပြီ။ ဝါဝါစိုးဘေးမှာ ဇွဲမာန်ရှိနေပြီ ဆိုတာ၊ ဝါဝါစိုး တယောက်ထဲ သာဆိုရင် သူနှင့် က ဘယ်ဘဲက သူမ ကို လိုးချင်နေတာ၊ ကြည့်တာကိုက ခေါ်တော တထောင်အားနဲ့ ၊ ဘယ်ဘဲကြီးကို ချစ်က အလိုးခံချင်နေတာ စသဖြင့်သူလည်း စိတ်ကြွ သူမလည်း စိတ်ထ အောင် ပြောလေ့ရှိသည်သာ၊ ယခု အပြောက သူ့ကို မဟုတ် သူမ ဘေးနားမှာ ရှိသည့် တယောက်ကို ကြားအောင် ပြောနေမှန်း သူရိပ်မိလိုက်သည်။

“ အော် အချစ် နဲ့ အတူတူရှိနေတယ်ပေါ့လေ၊ ချစ်တို့ လိုးပြီးသွားပြီလား၊ နောက်တခါလိုးအုံးမှာလား”

“ အင်း ထင်တာပဲ မောင်၊ မောင် က ခရီးထွက်ရအုံးမယ်ဆို ဘယ်တော့လောက် ချစ်ဆီလာမှာလဲ”

ကျော်ကြီး လီးတအားတောင်လာခဲ့ပြီ၊ သူ့လက်တဖက်ကို လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်းက ဖုံးထဲမှာ ဝါဝါစိုး ကို တိုးတိုးလေး ပြောသည်။

“ ချစ် အခု ဖုံးချချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဖုံးကို မပိတ်ပဲ နဲ့ ထားလိုက်ချစ်တို့ လိုးနေကြတဲ့ အသံ မောင် နားထောင်ချင်လို့”

“ အင်း ပါ မောင်ရဲ့ ဒါဆိုရင်ဒါပဲ နော် ၊ချစ်လည်း အလုပ်က ခွင့်ရတာနဲ့ ဆင်းလာခဲ့မှာပေါ့၊ မွမွ နော် မောင်”

ဝါဝါစိုး မှာ ဖုံးကို ပိတ်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်းက ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်လှမ်းတင်လိုက်လေသည်။ ကျော်ကြီးကလည်း သူ့ဘက်မှ မိုက်ကရိုဖုံးကို မြု လုပ်လိုက်လေသည်၊ မတော်တဆ သူ့အသံ ဝါဝါစိုး ဖုံးမှာ ထွက်သွားမှာ စိုးသဖြင့် ဖြစ်လေသည်။ဇွဲမာန်က မွေ့ယာပေါ်မှာ မှောက်လျှက် တွားတွား ဖြင့် ဝါဝါစိုး ဘေးနားသို့ ဘေးချင်း ယှဉ်လျှက် သွားလိုက် သည်။ ဝါဝါစိုး က ဇွဲမာန်ဘက်သို့ တစောင်းလှဲ့ လိုက်ပြီး ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူမ လက်တဖက်ကို တတောင် ထောက်ပြီး လက်ဝါးလေးဖြင့် သူမ မေးလေးကို ပင့်ထောက်ထားလျှက်က၊

“ အမ အမျိုးသားလေ၊ အဟိ။ သူက ညတိုင်းလိုလို ဖုံးဆက်တတ်တယ်။ ဒီည သူအပြင်က ပြန်ရောက်တာ နောက်ကျလို့တဲ့ ခေါ်တာ နောက်ကျသွားတာ၊ အဟင်း၊ ခုနတုံး က တို့ တွေ အရှိန်တက်နေလုံး ခေါ်လိုက် ရင်တော့ ပြာပြီပဲ ခစ်ခစ်”

ဇွဲမာန်မှာ သူ့ကို မျက်နှာပေးကာ တစောင်းလေး လှဲ နေသဖြင့် လုံးကျစ်ဖွံ့ဖြိုး သော ဝါဝါစိုး ရင်သား အလှ နှင့် ချပ်ရပ်သော ဘိုက်သားလေး၊ ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်တို့ ကို မျက်နှာခြင်းဆိုင် မြင်နေရလေသည်။ ဇွဲမာန်က ဝါဝါစိုး ရင်သား အစုံ နှင့် သူ့ရင်ဘတ်တို့ ထိကပ်မိသည်အထိ အနားကပ်သွားပြီး ဝါဝါစိုး နူတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်သည်။

“ အင်းပေါ့၊ ကျွန်တော်လည်း အမဝါလို အရမ်း ဆက်ဆီကျပြီး အရမ်းချောတဲ့ အမျိုးသမီးမျိုး ရထားရင်လည်း အဲလိုပဲ နေမှာပဲ၊ ကျွန်တော်သာ ဆိုရင်တော့ ခုလိုမျိုး တမြို့ စီမှာတောင် မှ မနေချင်ဘူး တကယ်ပြောတာ”

“ ယောက်ျား တွေက အဲလိုပါပဲကွာ မရခင်ဖျာလို လိပ်ထိပ်ပေါ်တင်ဆိုတာ”

ဝါဝါစိုး က ဇွဲမာန် နားရွက်ကလေး တဖက်ကို သူမ လက်ချောင်းထိပ်ကလေး များဖြင့် ဆော့ကစားနေရင်းက ဇွဲမာန် ဆံပင် တွေကို ကုတ်ခြစ်ပေးနေလိုက်သည်။

“ အဲလို မဟုတ်ပါဘူး အမဝါကလည်း”

“ ကဲပါ အဲဒါတွေ ပြောမနေစမ်းပါနဲ့ကွာ၊ မပြန်သေးဘူးလား ခု၊ ဘာလုပ်နေတာလဲဟွန့်”

ဝါဝါစိုး ၏ ညုတုတု အသံလေး နှင့် မျက်လုံး ရွဲကြီးများ အပြင် သူ့ရင်ဘတ်နှင့် ဖိကပ်နေသော ဝါဝါစိုး နို့သီးခေါင်းလေးများ က မာတောင်လာပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကို ထိုးထောက်နေတာ ခံစားရတော့ ဇွဲမာန် လီးကြီးလည်း တဖြည်းဖြည်းမာတက်လာရသည်။

“ အမဝါ ရဲ့ မောင်လေး က မဝသေးဘူးတဲ့ တွေ့လား ခေါင်းထောင်လာပြီ”

ဝါဝါစိုး က ဇွဲမာန် လီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ရင်း ခစ်ကနဲ ရီလိုက်ကာ ဇွဲမာန်လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် လှမ်းကိုင် ရင်း တချက်နှစ်ချက် ပွတ်ပေးလိုက် ရင်း၊

“ ဒီမောင်လေး ကို ချိုးပြစ်လိုက်မှ ရမယ် ဒီလောက်တောင် ခေါင်းထောင်နေချင်နေရင် ခစ်ခစ်”

“ ဟွန့် ဒါဆို ရင် ဒီညီမလေးက စိတ်ဆိုးသွားမှာပေါ့”

ဟု့ ပြောရင်း ဝါဝါစိုး စောက်ဖုတ်လေးကို လှမ်းနိုက်လိုက်ရာ၊ ဝါဝါစိုးမှာ အားကနဲ အော်ပြီး တခစ်ခစ် ဖြင့် နောက်ဆုတ် ကာ ရှောင်ပြေးလေသည်။

ဇွဲမာန်မှာ သူ့လက်က ရှောင်ထွက်သွားသဖြင့် အခဲမကြေပဲ ဝါဝါစိုးကို အတင်းလိုက်လုံး လေရာ ဝါဝါစိုးက ဇွဲမာန် ကိုင်မရအောင် မှောက်ရက် လုပ်ထားလိုက်လေသည်။ ဇွဲမာန်က သူမ ကိုယ်ပေါ်မှောက်လျှက်တက်ပြီး သူမ နို့နှစ်လုံးကို ဂျိုင်းအောက်မှ လျိုပြီး ဆုပ်နှယ်ဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ ဇွဲမာန်လီးကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင် ဖြင့် သူမ ဖင်နှစ်လုံးကြား၊ သူမ ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှာ တိုးပွတ်နေသည်ကို မို့ ဝါဝါစိုးလည်း ဖီးတက်လာပါသည်။

သူမ က ဖင်ကုံးထလိုက်တော့ ဇွဲမာန်ကို တမင်ဖင်ကုံး ပေးသလို ဖြစ်သွားရသည်။ ဇွဲမာန်လီးကြီးက သူမ ပေါင်ခွဆုံမှ လျှောကနဲ ဝင်လာခဲ့သည်။

“ အာ့”

ဝါဝါစိုး ပါးစပ်မှ အသံလေး ထွက်သွားရသည်။ ဇွဲမာန်ကတော့ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ရက်ကလေး ဖြစ်နေသော ဝါဝါစိုး ကို ကျောလေး ဖိထားလိုက်ပြီး သူလီးကြီးကို လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဝါဝါစိုး ပေါင်နှစ်လုံး ကြားမှ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး အကွဲကြားကို ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။

“ အ… ဖြည်းဖြည်း ဖွဲ ရယ်၊ ယူ့ ဟာကြီးက တအားကျပ်နေတာ အိုးးးးးးးရှီးးးးး ကျွတ်စ်ကျွှတ်စ်”

ဝါဝါစိုး က ကျော်ကြီး ကြားရအောင် အသံကျယ်ကျယ်လေး ဖြင့် ပုံဖေါ်ကာ ငြီးလိုက်လေသည်။

“ ကျွန်တော်ကလည်း မမဝါ ကို ခုလို ဖင်ထောင်ပြီး ဆောင့်လိုးချင်နေတာ ကြာပြီဗျာ”

“ ဖွတ်..ဖလွတ်…စွတ်…ဗျိ…ဖတ်”

“ အို”

“ အီးးးးး ရွီး”

ကျော်ကြီး တယောက် သူ့မိန်းမ ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် အလိုးခံနေရ သည်ကို ဖုံးထဲမှာ အသံမျိုးစုံ ဖြင့် ကြားနေရလေသည်။ ကျော်ကြီး မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ ဝါဝါစိုး တယောက် တစိမ်းယောက်ျား နှင့် အားရပါးရ လိုးနေပုံ ကို စိတ်ထဲ ပုံဖေါ်ကြည့်လျှက် နားမှ လည်း ဖုံးထဲက အသံတွေကို နားထောင်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေမိတော့သည်။ ဝါဝါစိုး တို့ မှာ ဒုတိယ အချီမို့ တော်တော် နှင့် မပြီးသေးပဲ လိုးကောင်းနေတုန်း မှာ ကျော်ကြီး လီးကြီးမှာ လရည်များ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားရလေသည်။

.......................................................................................................

“ ချစ် ည က တော်တော်ကောင်းရဲ့လား၊ ဖုံး က သူ့အလိုလို ပိတ်သွားတာလား”

“ အင်း မောင်.. ညက ဖုံးဘက်ထရီကုန်ပြီး ပိတ်သွားတာ”

“ ချစ်ဆီမှာ ညအိပ်သွားတာလား”

“ ဟုတ် တယ်မောင် မနက်အစောကြီးကျမှ လင်းဆွဲထဆွဲပြီး ပြန်သွားတယ်”

“ ဟ ဒီကောင် တော်တော်လုပ်နိုင်တဲ့ ကောင်ပဲ သူများမိန်းမကို တန်အောင်လိုးသွားတယ်”

“ ဟာ မောင် ကလည်း ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ မသိဘူး နားရှက်စရာကြီးတွေ”

“ ချစ် ညီမလေးရော ဘယ်လို နေလည်း အားရပါးရ ခံလိုက်ရတော့ အီစိမ့်သွားမှာပေါ့”

“ ချစ် အဲလို မဖြစ်တာ ကြာလို့လားမသိဘူး အခု နည်းနည်းလေး စပ်တတ်တတ် ကျိမ်းတိမ်းတိမ်းလို ဖြစ်နေတယ်”

“ ဟုတ်လား၊ ချစ်တို့ ဘယ်လို ပုံစံတွေ ဆော်ကြသေးလည်း”

“ မောင်က လည်း စောစောစီးစီးကွာ၊ ခု ချစ်အလုပ်သွားရတော့မယ်”

“ အေးပါကွာ၊ အေးပါ၊ ချစ်မောင့်ကို နောက်တော့ သေခြာ ပြန်ပြောပြရမယ်နော် ဒါပဲဟင်း၊ မနေ့ညက တောင် ချစ်တို့ လိုးနေကြတာ ဖုံးထဲက နားထောင်ရင်း မောင် ထုပြစ်လိုက်တာ လရည်တွေ အတော်ထွက်သွားတယ်”

“ အင်း ဒါပဲနော်မောင်၊ ချစ် အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ရတော့မယ်၊ မောင့် ကို ချစ်တယ်နော် မွမွ”

“ မွမွ ချစ်”

ကျော်ကြီး ဖုံးချလိုက်တော့ ဝါဝါစိုး ကိုယ့်ဟာလေး ကိုယ်ငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ လရည်တချို့ ခြောက်သွားလို့ ဖြူဖြူ အမှုံကလေးတွေ သူမ ဆီးခုံ နှင့် ပိပိလေး နားတဝိုက်မှာ ကပ်နေသည်။ သူမ ပိပိလေး လည်း တကယ်ကို ကျိမ်းတိမ်းတိမ်း ဖြစ်နေသည်။ ဇွဲမာန် ညက တော်တော်ကြမ်းသွားတာကိုး ၊ ကောင်ဆိုးလေး၊ ခုန မောင့်ကို ပြန်ပြောရင်း က သူမ ကို ညက ဇွဲမာန် ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်လိုးတာတွေ ပြန်တွေးမိပြီး သူမ ပိပိလေး တောင် စိုတိုတို ဖြစ်လာခဲ့ရသည်မဟုတ်လား၊ ဟွန်း မဖြစ်ပါဘူး၊ အလုပ်နောက်ကျတော့မယ် အမြန်ထမှ ဟု တွေးရင်း အိပ်ယာပေါ်မှ ကမာန်းကတန်း ထလိုက်ရပါတော့သည်။

ယခုတော့ သူမ နှင့် ဇွဲမာန်တို့ မှာ သူငယ်ချင်းလည်း မက ရီးစားလည်း မကျ၊ နှစ်ယောက်စလုံး အချိန် အခါ အဆင်ပြေ ရင် လိုး နေကြသော အတွဲတတွဲ ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ဇွဲမာန်က တော့ မမဝါကို ချစ်တယ် ဟု ဆိုသည်။ ဝါဝါစိုး အဖို့ တော့ ဘာလိုလို ကြီး ဖြစ်နေသည်။

ဇွဲမာန် ကို ချစ်တယ် လို့ နူတ်က ပြောရမှာ တွန့်နေသည်။ သူမ မှာ ချစ်ရသည့် ယောက်ျား ရှိနေပြီ မဟုတ်လား၊ သူမ ကြီးပြင်းလာခဲ့သည့် ပတ်ဝန်ကျင်၊ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှာ က လူတယောက်ကို ချစ်တယ် လို့ ပြောပြီး ရင် နောက်တယောက်ကျတော့ ချစ်တယ်လို့ ပြောရမှာက တမျိုးဖြစ်နေသည်။ ကိုယ့်ရင်ထဲက ခံစားချက် ဘယ်လို ဖြစ်နေနေ ဦးနှောက် ကတော့ ဓလေ့ထုံးစံ ယဉ်ကျေးမှု တွေက ဒါမဖြစ်နိုင်ဟု တားဆီး နေသည်။ 

တယောက်ကို ချစ်မိပြီး ရင် နောက်တယောက်ကို ချစ်လို့ မရတော့ဘူးလား၊ နောက်တယောက်ကို ချစ်ချင်ရင် ပထမတယောက်ကို မုန်းလိုက်ရမှာလား၊ ဒါမှ မဟုတ် နှစ်ယောက်စလုံး ကို တပြိုင်တည်း ချစ်တယ် ဆိုတာရော အဓိပ္ပါယ်ရှိလား ၊ အဓိပ္ပါယ် ရှိတယ်ဆိုရင် တော့ နှစ်ယောက်ထဲ မှလား၊ သုံး ယောက် သို့မဟုတ် လေးယောက် သို့မဟုတ် ဒိထက်ပိုပြီးတော့ ရော အချစ်တွေ မရှိနိုင်ဘူးလား၊ အဲလို အချစ်တွေ များသွားပြီ ဆိုရင်ရော တယောက် တသည်း စွဲစွဲမြဲမြဲ ချစ်တယ် ဆိုတဲ့ စန်တီမန်တယ်၊ အဓိက ထား၊ဦးစားပေးသည့် အရာက မပေါ်လွင်တော့ပြီ မဟုတ်လား၊ ခေါင်းရှုပ်လာသဖြင့် ဝါဝါစိုး ဆက်မစဉ်းစားတော့၊ ချစ်သည်ဆိုသည့် စကားကို ပေါ့ပေါ့လေး ဖြစ်အောင် ကြိုးစားပြောသည်။ ဥပမာ ဇွဲမာန် က၊

“ မမဝါကို သိပ်ချစ်မိပြီ မမဝါရယ်”

ဟု ဆိုလိုက်လျှင် အလိုက်သင့်၊“မဝါ ကလည်း ဇွဲကို ချစ်ပါတယ်ကွယ် “ဟု အလိုက်သင့် ပြန်ပြောတတ်လာခဲ့သည်။ ဇွဲမာန်ကရော သူ့မှာ မိန်းမ ရှိသည်၊ သူက ခလေးတောင် ရှိသေးသည်။ အဲဒါဆိုတော့ သူက လည်း သူမ ကို ချစ်သည်လို့ ပြောတာက လိမ်တာလား၊ လျှာအရိုးမရှိသည့် ပါးစပ် က ပြောနေတာလား။

အဲဒါတွေထက် သူတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ လိင်ဆက်ဆန် ရေး က ကောင်းနေတာမို့ တခြားဟာတွေကို ဘာမှ မစဉ်းစားပဲ လိုးကြ ဆော်ကြ အရသာခံ ကြဖို့ကိုသာ အဓိက ထားလိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး ယောက်ျား အကြံပေးလို့ သူမ အခန်းမှာ လည်း ဝိုင်ဖိုင် တတ်လိုက်သည်။ ဆိုတော့ သူမ နှင့် ဇွဲမာန် တို့ လိုးတာကို ဝက်ကမ် ဖြင့် ကိုကျော်ကြီး ကို ပြလို့ ရနေပြီ။ ကိုကျော်ကြီး ညွှန်ကြား ပြသပေးသော နေရာတို့ တွင် တတ်ဆင်ထားလိုက်ပြီး ဘီဒို တခု ထဲမှာ လက်တော့ကို ဖွင့်ထားလိုက် လျှင် ကိုကျော်ကြီးတယောက် သူ့ မိန်းမ ကို ဇွဲမာန် လိုးနေတာ ဗျူး နှစ်ခု မှ မြင်နေရသည်။ 

တခု က ကုတင်ဘေးတိုက် အနေအထား၊ တခု က ကုတင် ခြေရင်းမှ၊ ဖြစ်သည်။ဝါဝါစိုး နှင့် ဇွဲမာန်တို့ တပတ်ကို နှစ်ခါလောက်တော့ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ ဒီကြားထဲမှာ ဝါဝါစိုး အတွက် အလုပ်တခု ပေါ်လာခဲ့ရသည်။ အဲဒါက တော့ သူမ ဆေးရုံမှ ဆရာဝန်ကြီး နှင့် ဆရာဝန်ကြီး ကတော် ဒေါ်မာလာမြင့် တို့ တောင်းဆိုမှုကြောင့် သူတို့ ၏ တဦးတည်းသော သားကလေး ရင်ထွန်းဝင်း ကို ဂိုက်သွားလုပ်ပေးနေရသည့် အလုပ်ဖြစ်လေသည်။ ဆရာဝန်ကြီးကတော် ဒေါ်မာလာမြင့်မှာ အသက် ၃၈ခန့် ခေတ်ဆန်ဆန် အပျံစား ဆက်ဆီကျကျ အမျိုးသမီးတဦး ဖြစ်လေသည်။

ဝါဝါစိုး ကိုလည်း ညီမ သဖွယ် ခင်ပြီး အမြဲတမ်းခေါ်ကာ ရှော့ပင်းအတူတူ သွားတတ်ကြသလို သူမ အိမ်မှာ တခုခု ချက်ပြုတ်စားတာတို့၊ အလှုတို့ ပါတီတို့ တွင်လည်း ဝါဝါစိုး ကို အမြဲခေါ်ထားတတ်သည်။ ဝါဝါစိုး ကလည်း ဒီမြို့မှာ သူမ တယောက်တည်းမို့ အမျိုး လို အမလို ဖြစ်နေသော ဒေါ်မာလာမြင့် တောင်းဆိုမှုကို ငြင်းဆိုဖို့ အားနာလေသည်။ ဒေါ်မာလာမြင့်မှာ ချမ်းသာသော မိဘ များမှ မွေးလာသူ ဖြစ်ပြီး ဖက်စပ်ကုမ္ပဏီ တခု ကို သူမ ကိုယ်တိုင် ဦးစီးကာ လုပ်ကိုင်နေသူလည်း ဖြစ်သည်။ ( ဝါဝါစိုး ဂျိုးဇက် အလိုးခံလိုက်ရသည်မှာလည်း သူတို့ အိမ်မှာပင်ဖြစ်လေသည်။) 

ဒေါ်မာလာမြင့် ကိုယ်တိုင်က တောင်းဆိုလာတော့လည်း ဝါဝါစိုး မှာ မငြင်းနိုင်တော့ ရင်ထွန်းဝင်း ကို တနေ့ တနာရီလောက် ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့ ဖြစ်လာတော့သည်။ရင်ထွန်းဝင်း မှာ လည်း ချမ်းသာသော မိဘများ မှ အလိုလိုက်ခြင်းခံရကာ ကြီးလာခဲ့တာမို့၊ ကိုင်ရတွယ်ရ ခက်ခဲသည့် လူငယ်လေး တယောက်ဖြစ်လေသည်။ ဝါဝါစိုး မှာ သူငယ်ငယ်ကလေးကပင် သူတို့ အိမ်သို့ ဝင်ထွက်နေပြီး သူ့အမေ နှင့် ညီအမ တွေလို နေသူမို့ ဝါဝါစိုး ပြောစကားကို တော့ နားထောင်ပါသည်။ 

သို့သော်လည်း လူပျို ပေါက် အရွယ် ဟိုမုန်း ကြွနေချိန်မို့ မြင်မြင် သမျှ မိန်းမ ကို မှန်းထု နေသည့် အရွယ် ဖြစ်လေရာ၊ သူမှန်းထု သည့်မိန်းမ များထဲ တွင် ဝါဝါစိုး က က မလွတ်ခဲ့ပေ။ယခုတော့ သူ့ကို အနီးကပ် ဂိုက် လုပ်ပေးဖို့ သူ့မိဘများက ဝါဝါစိုး ကို တာဝန်ပေးလိုက်တော့၊ ဝါဝါစိုး နှင့် တနေ့ တနာရီ နီးပါး အနီးကပ် နေနေ ရလေရာ၊ ဝါဝါစိုး တယောက် သူ၏ အမှန်းခံ၊ အိပ်မက် ဘုရင်မ အဖြစ်သို့ ရောက်ရလေတော့သည်။ ဝါဝါစိုး မျက်နှာ၊ ကိုယ်လုံး၊ အနှံ့ အသက် စသည်တို့က ရင်ထွန်းဝင်းကို အမြဲ လီးတောင် နေစေပြီး ညတိုင်းလည်း ထုဖြစ်နေလေသည်။

ဝါဝါစိုး အဖို့ ကလည်း ကောင်လေး မျက်လုံး မရိုးသားသည်ကို တဖြည်းဖြည်း နှင့် သတိထားမိလာခဲ့ရသည်။ ပထမပိုင်း ရင်ထွန်းဝင်း က လည်း အတော်လေး ဖုံးဖုံးဖိဖိ နေသေးသော်လည်း နည်းနည်းကြာလာတော့ တဏှာ စိတ် က ပိုပို ပြင်းထန်လာပြီး တခါတလေ သတိမထားမိပဲ ငေးကြည့်တတ်လေသည်။ နောက်ပြီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်ပဲ အိမ်နေရင်း ဘောင်းဘီ အတို ပွပွကြီး သို့မဟုတ် ပုဆိုး ပါးပါး တို့ကို ဝတ်ထားသည့်အခါ လူ နှင့် မလိုက်သော သူ့လီးကြီးက အဝတ်စ အောက်မှ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်နေသည်ကို ဝါဝါစိုး တယောက် မြင်နေရလေသည်။

“ မောင် တို့ ယောက်ျား လေးတွေက လေ၊ အရွယ်ရောက်လာတာနဲ့ ကို နှာဘူး စထ တော့တာပဲနော်၊ ဟွန့် လူက မလောက်လေး မလောက်စားလောက်ရှိသေးတယ်”

ဝါဝါစိုး ကျော်ကြီး နှင့် ဖုံးဆက်တော့ ရင်ထွန်းဝင်း အကြောင်း ကို ထည့်ပြောမိလေသည်။ ကျော်ကြီး တယောက် စိတ်ဝင်စားသွားလေပြီ။ ဇွဲမာန် နှင့် ဝါဝါစိုး လို့ လိုးနေသည်ကို မြင်နေရသည်မှာ လင်မယား စုံတွဲ တခုကို နေ့စဉ်ချောင်းနေရသလို ဖြစ်နေလို့ နည်းနည်းရိုးသလို ဖြစ်နေပြီ ဝါဝါစိုး ကို စွန့်စားခန်းလေး လုပ်စေခြင်နေသည်။

“ ချစ်ကလည်း ကောင်လေး သနားပါတယ် နည်းနည်းပါးပါး လောက် ရှိုးလိုက်ပါလား၊ မောင်တို့ ငယ်ငယ်တုန်းက ဆရာမ ခြေသလုံးလေး မြင်ရဖို့တောင် မနည်းကြိုးစားရတာ၊ ဆရာမတွေက လည်းရင်ဖုံး အင်္ကျီ ကြီးတွေနဲ့ ဘာမှ ကို မမြင်ရပါဘူး”

“ ဟာ မောင်ကလည်းကွာ မကောင်းပါဘူး သူ့မိဘတွေ သိသွားရင်”

“ အမလေးကွာ မသိပါဘူး ၊ ချစ်ကလည်း ရင်နည်းနည်းဟိုက်တာလေး ဝတ်သွား ကောင်လေး ရှေ့ မသိမသာ ငုံ့ပြ၊ ရှော့ပင်လေး ဘာလေး ဝတ်၊ ဒါမှ မဟုတ် ဘောင်းဘီပွပွ ဝတ်ပြီး ဒူးထောင် ပြီး ထိုင်ပြလိုက်ကွာ ကောင်လေး အရည်တောက်တောက်ကျသွားအောင်အဟီး ပြောရင်း က မောင် လီးတောင်တောင်လာပြီ”

ကျော်ကြီး ပြောတာ နားထောင်ရင်း နဂိုထည်းက စိတ်က ပါချင်နေသူ ဝါဝါစိုး တယောက် သူမ ဘာသာ စိတ်ကူးဖြင့် မြင်ကြည့်ရင်း စောက်ရည်ကြည်တို့ တောင် စိုလာလေသည်။ အခု တလော ဇွဲမာန်ကလည်း အလုပ်က လက်စသတ်နေသည်မို့ နေ့ည မပြတ် လုပ်နေရသည်မို့ သူမ နှင့် မဆုံ နိုင်သည်မှာ ၂ပတ် နီးပါး ရှိနေပြီ။ အလုပ်ထဲ အဆက်မပြတ်နေရလို့ ဒီတခါ အချောသတ်ပြီးရင် သူ့မြို့ က မိသားစု ဆီ ပြန်မှ ရတော့မည် ဟုလည်း ပြောနေသဖြင့် သူမ လည်း နည်းနည်းစိတ်ပျက်ချင်နေမိသည်။ 

ယောက်ျား တွေက အဲလိုပဲ သူတို့ လိုချင်တာ ရပြီးသွားရင် အရင်က လို ငမ်းငမ်း တက်မလိုတော့ ဟု ဝါဝါစိုး က တွေးနေမိသည်။ တကယ်က သူမ မှာ ရင်ထွန်းဝင်း ကို ဂိုက်လုပ်ဖို့ သွားနေရသည့် အချိန်တွေကြောင့် ဇွဲမာန် အားသည့် အချိန် တချို့ မှာ သူမ မအား ဖြစ်နေရသည်ကလည်း တကြောင်း ဖြစ်နေသည်ကို သူမ က မမြင်မိခြေ။ 

သူမ အားသည့် အချိန်မှာ ဇွဲမာန် မအားသည်ကို သာ သူမ က ဒေါပွနေခြင်း ဖြစ်သည်။ကျော်ကြီး နှင့် ရင်ထွန်းဝင်း အကြောင်း ပြောပြီး နောက်ပိုင်း ဝါဝါစိုး ရင်ထွန်းဝင်း တို့ အိမ်သွားသည့်အခါ မှာ သူမ အပြင်အဆင် တို့ ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောင်းလာတော့သည်။

ရင်ထွန်းဝင်း မှာတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထီပေါက်သလို ပင်ခံစားနေရသည်။ ပထမ က ဒေါက်တာ ဝါဝါစိုး သူ့ကို ဂိုက်လုပ်ပေးမည်ဆိုတော့ သူ့မိဘတွေကို ကျေးဇူး အထူးတင်ခဲ့မိသည်။ ကိုယ် မှန်းပြီး ဂွင်းထု နေသည့် အန်တီလေး တယောက် နဲ့ အနီးကပ် နေရမယ် ဆိုတော့ စိတ်ကူးယဉ်လို့ ကောင်းနေခဲ့သည်။ .ယခု နောက်ပိုင်း ဝါဝါစိုး ၏ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဆိုပြီး ဝတ်လာသည့် အဝတ်အစားတွေက ရင်ထွန်းဝင်း သုတ်သွေးတွေကို ဦးနှောက်ထဲ ထိ စီးဝင်သွားမတတ် အရှိန်မြင့်တက်လာခဲ့ရတော့သည်။

ဝါဝါစိုး လုပ်ပုံကလည်း ကြည့်အုံး အသားပျော့ပျော့ လည်ဟိုက် ဘလော့ကို ဝတ်ထားပြီး ကောင်လေး ရှေ့ စာပွဲပေါ်မှာ တတောင်ထောက် ငုံ့ပြီးစာကို ပြတော့ ကောင်လေး ကြည့်နေတာက သူမပြနေတဲ့ စာမဟုတ်။ သူမပြထားတဲ့ လည်ဟိုက် ဟောင်းလောင်း၊ အထဲက ဘရာဇီယာ အသား ရောင်က ခပ်ပျော့ပျော့ ခပ်ချောင်ချောင် မို့ နို့နှစ်လုံး ကို အထင်းသား မြင်နေရသည်။ 

နို့သီးခေါင်းကလေးကသာ ဘရာဇီယာ ဖုံးထားလို့ မမြင်ရ။ ရင်ထွန်းဝင်း သူ့ဘောင်းဘီအောက် မှ ထောင်ထလာသော လီးကြီးကို သူ့ပေါင် နှစ်လုံးဖြင့် အတင်း ဖိညှပ်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း မအောင်မြင်။ လီးထိပ်နာလာတာမို့ လွှတ်ပေးလိုက်တော့လည်း ဘောင်းဘီရှေ့မှာထိုးထောင်ထနေသည်။

“ တီဝါ သား ဘိုက်နှာနေလို့ အနောက် ခနသွားအုံးမယ်နော်”

မျက်နှာနီ ချွေးပြန် နေသော ကောင်လေး အခက်အခဲကို သိနေသော ဝါဝါစိုး မှာ ရီချင်စိတ်ကို မနည်းတင်းထားရပြီး။

“ အင်း မင်းကတော့လေ၊ အရေးကြီးတဲ့ အပိုင်းရောက်ရင်၊ ဖင်နာတယ် ဘိုက်နာတယ်နဲ့၊ သွားမြန်မြန်”

ဘောင်းဘီအောက် မှ လီးငိုးတိုး ငေါက်တောက်ဖြင့် ကမာန်းကတန်းထကာ နောက်ဖေးဘက်ပြေးသွားသော ရင်ထွန်းဝင်း ကို ကြည့်ရင်း ဝါဝါစိုး တယောက် ဆွပေးချင်စိတ်တွေ ပိုများလာရသည်။ အိမ်သာထဲ သွားပြီး ဂွင်းထုနေတာပဲ ဖြစ်မည်ဟုလည်း တွေးလိုက်မိသည်။ အဲလို မလည်မဝယ် လူပျိုလေးကို လူပျိုရည် ဖျက်ပေးလိုက်ရ လျှင် ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ တွေးရင်း ကြက်သည်းလေး ထကာ ပိပိလေး မှာ အရည်စို လာခဲ့ရတော့သည်။

.....................................................................................................................

တည ဆရာဝန်ကြီး ဦးအောင်မြင့် နှင့် ဒေါ်မာလာမြင့် တို့ က သူတို့ ဧည့်ခံပွဲတခု သွားစရာရှိသဖြင့် ၊ ဝါဝါစိုး ကို သူတို့ အိမ်မှာ သားကို ဂိုက်လုပ်ရင်းက တဆက်ထည်း အိမ်မှာ စောင့်ပေးနိုင်မလား ဟု မေးလာသည်။ ခါတိုင်းလည်း သူတို့ အိမ်မှာ ဒီလို ပဲ နေနေကြမို့ ရတယ်ဟု ပြောလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့မှ အိမ်မှာ သူမ နှင့် ရင်ထွန်းဝင်း တို့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေမှာပါလား ဟုသော အတွေးက ပေါ်လာသဖြင့် ရင်ခုံလာတော့သည်။

ထိုညနေ မသွားခင် သူမယောက်ျား ကို ဖုံးခေါ် ပြောလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးမှာ လည်း အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွား ခဲ့လေသည်။

“ ချစ် အခွင့်ကောင်းပဲ ကွာ၊ ကောင်လေး ကို ပေးလိုး လိုက်ပါလား”

“ ဟာ မောင် ကလည်း ကောင်းပါ့မလား၊ သူ့ မိဘတွေက စိတ်ချလို့ အပ်ထားခဲ့တာကြီးကို”

“ အို သူတို့ က ဂိုက်လုပ်ခိုင်းတာပဲ လေ၊ ချစ်က ဂိုက်လုပ်ပေးတာပေါ့လို့၊ စာမှ မဟုတ်ဘူးလေ၊ လူ့ဘဝ အကြောင်း ရောပေါ့ ခိခိ”

“ ခစ်ခစ် မောင် ကတော့ ကြံဖန်ပြီး ပြောတတ်တယ် တကယ်ပဲ”

“ အင်း မောင် က တကယ်ပြောတာ အခု ချစ် ပြောပြတာနဲ့ ကို မောင် လီးတောင်နေပြီ အဟီး”

“ ချစ်လည်း ရင်ခုံတာပဲ မတော်တဆ တခုခု ဖြစ်သွားမှာ စိုးလို့”

“ အမလေး ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ချစ်ရယ်၊ မောင်တို့ ငယ်ငယ်တုန်း က ကိုယ့် ဂိုက်ဆရာမ ကို လိုးချင်လိုက်တာ အရမ်းပဲ၊ ဆရာမ က ကိုယ့်ကို ချာတိတ်လိုပဲ သဘောထားတယ်။ အခွင့် အရေးကလည်း မသာဘူး၊ ဆိုတော့ မှန်းပြီး ဂွင်းထု တဲ့ အဆင့်လောက်ပဲ လုပ်ခဲ့ရတာ၊ သူများ ဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ရတာ ကုသိုလ် ရပါတယ်ကွာ အဟီး”

“ မောင် နော် ဟင်း မိန်းမ ကို လူတကာ နဲ့ လိုက်ပေးစားနေတယ် ဟွန့် ကလေးတောင် မရှောင်ခိုင်းဘူး “

ဝါဝါစိုး မှာ သူကိုယ်တိုင် က စိတ်ပါနေသော်လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို စိတ်သန့်အောင် ယောက်ျားကို နောက်သလို ပြောင်သလို ဖြင့် အပြစ်ပုံချနေလေသည်။

“ ဆယ်တန်းတောင် ရောက်နေမှ တော့ ကလေး မဟုတ်ပါဘူးကွာ မောင်တို့ဆို ခုနစ်တန်းထဲက စထုတတ်နေပြီကို၊ ကဲ ပြောပါအုန်း ချစ် က ဒီည ဘာဝတ်သွားမှာလဲ”

“ အရမ်းဟော့လို့ လည်း မဖြစ်ဘူးလေ သူ့မိဘတွေက သူ့သားနဲ့ ညဘက် လာနေေးမဲ့သူက အရမ်း ဟော့ရှော့ ဝတ်ထားရင် တမျိုး ဖြစ်နေအုံးမယ်”

“ အင်း ရိုးရိုး လေး ပဲ ဝတ်သွားပေါ့၊ သူတို့ သွားပြီး မှ အဝတ်စား လဲလိုက်ပေါ့၊ ပြန်လာခါနီးမှ ပြန်လဲလိုက်ပေါ့၊ တကယ်က နှာထ နေရင် အဝတ်အစား ဘာဝတ်ထားထား မောင်တို့က တော့ တောင်တာပါပဲ ခိခိ၊ ထမိန် နဲ့ အောက်စ လွတ်နေရင်တောင် ပိုတောင်သေးတယ် ခွိ”

“ မောင် ကတော့ အမြဲတောင်နေတာပါပဲ ပြောလိုက်ရင်တော့၊ ဟင်း ကိုယ့်မိန်းမ ကျတော့ မတောင်ဘူး ရယ်”

“ အခု ချစ်နဲ့ ကောင်လေး နဲ့ လိုးနေတာကို တွေးရင်းက တအားတောင်နေပြီ၊ ချစ် အခု ဖုံးချပြီးတာနဲ့ မောင်ထုမှ ရတော့မယ် “

.........................................................................

ဝါဝါစိုး အပေါ်ပိုင်းက ကြိုးတချောင်း ဘလောက်စ် အကျႌလေး ဝတ်လိုက်သည်။ ထို ဘလောက်စ်ကလေးမှာ ပန်းရောင်ပေါ်မှာ အဖြူရောင်ပန်းပွင့်ကလေး တွေနဲ့ ဖြစ်ပြီး သူမ ၏ ဝင်းနေသော လက်မောင်း၊ ပုခုံး နှင့် အရေးကြီးဆုံး က ရင်သား အပေါ်ပိုင်း လေးပုံ တပုံ လောက်ကို မြင်နေရသည်။ တောင်ကြီး ညနေပိုင်းမို့ အပြင်မှာ လည်း နည်းနည်းအေးသည်မို့ အပေါ်က ဆွယ်တာ ပွပွကြီးကို ဝတ်လိုက်သည်။ 

ဆရာဝန်ကြီးတို့ လင်မယား အိမ်က ထွက်သွားမှ အိမ်ထဲမှာ အိုက်သည်ဆိုပြီး ဆွယ်တာ ကြီး ကို ချွတ်ပြစ်မည်ဟု တွေးထားလိုက်သည်။ အောက်က တော့ ခြေသလုံးလောက် ရောက်သည့် ဂါဝန်အရှည် အသားပျော့ပျော့ လေးကို ဝတ်လိုက်သည်။ ကျော်ကြီးက မသွားခင် သူ့ကို ဓါတ်ပုံ ရိုက်ပြအုံး ဆို၍ အပေါ်က ဆွယ်တာကြီး ထပ်မဝတ်ခင် ဓါတ်ပုံ တပုံ ရိုက်ပို့ ပေးလိုက်ရသည်။

ဝါဝါစိုး သူတို့ အိမ်ရောက်တော့၊ ဆရာဝန်ကြီး နှင့် ဒေါ်မာလာမြင့်တို့ မှာ အိမ်မှ ထွက်ခါနီး ဖြစ်လေသည်။ ဆရာဝန်ကြီး ကလည်း ကုတ် တွေ နက်တိုင် တွေနှင့် ဖြစ်သလို ဒေါ်မာလာမြင့်ကလည်း ဒင်နာ ဝတ်စုံ ပုခုံးမှ ခြေမျက်စေ့ထိ အရှည်ပြီး အသားပျော့ပျော့ လေး ကို ဝင်ထားရာ သူမ ၏ ဖွံ့ဖြိုး သော ရင်သား တို့မှာ မို့မောက်လျှက် သူမ ပေါင်တန်များက လည်း လှမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ထင်းကနဲ ပေါ်နေလေသည်။ 

ဒေါ်မာလာမြင့်မှာ လည်း အသားအရည်မှာ ဖွေးနုနေပြီး မျက်နှာကလည်း ချောမောလှပကာ၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ထည်မှာ အကိုကာလသားတို့ အကြိုက် အကိတ်ကြီး ဖြစ်လေသည်။ ဝါဝါစိုး မှာ ဒေါ်မာလာမြင့် ရင်သား အစုံ ဖေါင်းမို့ ထွားကျိုင်း မှုတို့ကို ကြည့်ပြီး မိမိ ရင်သား အစုံ မှာ ပြားကပ်နေသလို ပင်ခံစားသိမ်ငယ်မိလေသည်။ သို့သော်လည်း မိမိမှာ စလင်းဘော်ဒီ ဖြစ်ကာ မော်ဒယ်တို့ နှင့် တူပြီး ဒေါ်မာလာမြင့် မှာ အောကား မှ မင်းသမီး နှင့် တူသည်ဟု ကိုယ့်ဘာသာ အကောင်းဘက်တွေး ရင်း စိတ်ဖြေထားလိုက်လေသည်။

အိမ်မှာ ကတည်းက ယောက်ျား ၏ မြှောက်ပင့်ပေးမှု၊ မိမိကိုယ်တိုင်က လည်း စမ်းသပ်ချင်စိတ် တို့ကြောင့် စိတ်ကြွလာခဲ့ရသော ဝါဝါစိုး မှာ ဆရာဝန်ကြီး တို့ အိမ်မှ ထွက်သွားသည်နှင့် ကိုယ်ပေါ်မှ လွှမ်းခြုံထားသော ဆွယ်တာ အထူကြီးကို ချွတ်လိုက်လေသည်။ ခါတိုင်း ဂျူတီချိန်မှာ အနောက်မှာ စုချည်ထားလေ့ရှိသည့် ကျောလည်လောက် ရှည်သည့် ဆံပင်ကိုလည်း ဖားလျှားချထားလိုက်သည်။ ရင်ထွန်းဝင်း စာလုပ်နေသည့် စားပွဲဘေးနားမှာ သူမ ထိုင်လိုက်တော့ ရင်ထွန်းဝင်း တယောက် လီးတောင်နေလေပြီ။

မတောင်ခံနိုင်ပါ့မလား၊ ချောမွတ်ကာ ဝက်ခြံတင်းတိတ်မရှိသော မျက်နှာသွယ်သွယ်လေး နှင့် မျက်လုံးရွဲကြီးတွေက အပြစ်ကင်းစင်သည့် ကလေးတယောက်လို ပေမဲ့ ရှည်လျှားကော့သွယ် သော မျက်တောင် တွေက ညို့ဓါတ်အား ကြီးလှသည်။ ခပ်ထူထူ နူတ်ခမ်းလုံးလုံး တွေက မြင်ရတာနှင့် ပင် ပါးစပ်ထဲမှာ ချိုတိုတို ပင်ဖြစ်လာရအောင် စုပ်ချင်စရာ၊ ကြိုး တချောင်း ဘလောက်စ် က သူမ ၏ ဖွေးနုနေသော ပုခုံးသား လက်မောင်းသား လေးတို့ကို လက်ဖြင့် လှမ်းပွတ်ကြည့်ချင်စရာ ချောမွေ့လွန်းလှသည်။ 

မို့မို့လေး ဖောင်းနေသည့် ရင်သားအစုံ က မကြီးမသေး အပေါ်ပိုင်း က ရင်နှစ်မွှာ ခွဲသွားသည့် နေရာလေးကို မြင်နေရသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း လီး က တဆတ်ဆတ် တုံနေသည်။ ဝါဝါစိုး လက်မောင် ရင်ဘတ် ဂျိုင်း ပုခုံး မေးစေ့ လည်တိုင် ပါးပြင် အကုန်လုံးကို ကုံးရက်ချင်စိတ်တွေ တဟုန်ထိုး ထ နေပြီး ပါးစပ်ထဲ မှာ သွားရည်တို့ ဖြင့် ပြည့်လာသဖြင့် မျိုချ လိုက်ရသည်။

“ ဟဲ့ ကောင်လေး ကြည့်လှခြေလား၊ ကိုယ့် တီလေးကို မမြင်ဖူးတာ ကျနေတာပဲ”

“ တီလေး က လည်း အရမ်း လှနေတာကိုး၊ သား မြင်ဘူးသမျှ မိန်းမ တွေထဲ တီလေး အလှဆုံးပဲ”

အမယ့် ကောင်လေး ကလည်း အလာလေးပဲ၊ ဝါဝါစိုး တောင် ပီတိ ဖြစ်သွားရသည်။ မိန်းခလေး ဆိုတာ အဲလို အပြောခံရလို့က မကြိုက်တဲ့သူ ဘယ်သူ ရှိမှာလဲ။

“ အမယ်လေး ကွာ ပို လိုက်တာ၊ ခုန သား မာမီ က မှ လှလိုက်တာ တီလေး တို့ နဲ့ တခြားစီ၊ သားမာမီ က ရုပ်ရှင် မင်းသမီးတောင်လုပ်လို့ ရတယ် ဟွန့်”

“ မာမီ က ကိတ်တာပါ၊ တီလေး လောက်မချောပါဘူး တီလေးက မော်ဒယ်နဲ့တူတယ်”

“ ဟွန့် သားမာမီ က ကလေးတယောက် အမေလည်း ဖြစ် အသက်လည်း သုံးဆယ်ကျော်လို့ တောင်မထင်ရဘူးဟာကို”

“ မာမီ က ကလေး အမေ မဟုတ်ဘူး တီလေး၊ သား အမေ အရင်းမဟုတ်ဘူး သားငယ်ငယ်က အမေဆုံးသွားပြီး နောက်မှ ဖေဖေ က ယူထားတာ၊ သားရဲ့ မိထွေး”

“ ဟင် တီလေးတောင် မသိပါလား”

“ အင်း ဘယ်သူ့မှ လည်း မသိပါဘူး၊ ဘယ်သူ့ကိုမှ လည်း မပြောခိုင်းဘူး သားက တီလေးမို့ ပြောတာ၊ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေနော်၊ သား အာချောင်သွားတယ် ဆောရီး”

“ အေးပါကွာ သား နဲ့ တီလေး တို့ ရဲ့ စီးခရက် ပေါ့ ဟုတ်လား”

စာ ပြတော့လည်း ရင်ထွန်းဝင်း ဘယ်လို မှ စာမှာ စိတ်ထည့်လို့ မရ၊ သူ့မျက်နှာရှေ့မှာ တမင် ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ပြနေတော့ ဝါဝါစိုး ရဲ့ ရင်သား တွေက သုံးပုံ တပုံလောက် မြင်နေရသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း မျက်နှာတွေ နီပြီး ချွေးပြန်ချင်လာသည်။ ပုစ္ဆာလေး တပုဒ်ပင် ဖြောင့်ဖြောင့် မတွက်နိုင်တော့၊ ဝါဝါစိုးး ကုလားထိုင်ကို ရင်ထွန်းဝင်းဘေးမှာ ဆွဲပြီး ဘေးခြင်း ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။

သူမ လက်မောင်းသားတွေက ရင်ထွန်းဝင်း နှင့် တချက်တချက် ထိမိသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း လီးကြီး သူ့ဘောင်းဘီအတိုအပွအောက်မှ ထောင်ထနေတာကို သူမ မျက်စောင်းကလေးဖြင့် မြင်နေရသည်။ ရင်ထွန်းဝင်းက တော့ သူ့အောက်ပိုင်းက စားပွဲအောက်မှာမို့ ဝါဝါစိုး မမြင်လောက်ဘူး ဟု တွေးက မဖုံးဖိပဲ ထားလိုက်သည်။

“ ဟယ် ဒါလေးတောင် မရဘူးလားကွယ်၊ စိတ်တွေက ဘယ်ရောက်နေတာလဲ”

“ အ.. ဟို….ဟုတ်ကဲ့ တီလေး သား မရဘူး ဖြစ်နေတယ်”

ဝါဝါစိုး က သူ့ပေါငိတဖက်ပေါ်ကို သူမ လက်ဖဝါးလေး လှမ်းတင်လိုက်တော့ ရင်ထွန်းဝင်း ဆတ်ကနဲ့ တုံသွားသည်။ အဲဒီနေရာကနေ ဘယ်မှ မရွေ့ပါစေနဲ့ဟုလည်း ဆုတောင်းနေသည်။ သူ၏ မာကြောနေသော လီးကြီးက လက်နှစ်လုံးလောက်အကွာမှာ မဟုတ်လား၊

“ ဟယ် ဒါကြီးက ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ”

ဝါဝါစိုး က ရုတ်တရက် ရင်ထွန်းဝင်း လီးကြီးကို ဘောင်းဘီပေါ်မှ လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ ရင်ထွန်းဝင်း ရုတ်တရက်လန့်သွားပြီး အော်မိလိုက်ခြင်းပင်၊ ဝါဝါစိုး က ပြောလည်း ပြော လက်က လည်း ဖမ်းဆုပ်မိသော လီးကြီးကို ညှစ်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်သလို ထုပေးလိုက်သည်။ 

ဝါဝါစိုး ကို ခိုးကြည့် ပြီး လီးတောင် နေကာ အရင်းတင်းနေပြီမို့ ရေချိုးခန်းပြေးကာ ဂွင်းထုလိုက်ဖို့ ကြံနေသော ရင်ထွန်းဝင်း တယောက် သူ့လီး ကြီးကို အဆုပ်ခံလိုက်ရတော့ ရုတ်တရက် လန့်သွားသည်။ နောက်တော့ တင်းတင်းလေး ဆုပ်ညှစ်ပြီး ထုပေးတာ ခံလိုက်ရတော့ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်တွေ ဘောင်းဘီထဲ ပန်းထွက် သွားလေတော့သည်။

“ အား …တီလေး …ဟိုဟို အိုး …..တီလေး အားးးးးးးး ဆောရီးးးးးး”

လူပျို ပေါက်ကလေးမို့ လား လရည်တွေက လည်း ထွက်လာတာ များလိုက်တာ ဟု ဝါဝါစိုး တွေးလိုက်မိသည်။ သူမ လက်တွေမှာလည်း ဘောင်းဘီအသား က စိမ့်ထွက်လာသော လရည်တွေ ပေကုန်လေသည်။ရင်ထွန်းဝင်း ရှက်ပြီး ထပြေးမည်ကြံရာ ဝါဝါစိုး က လက်ကို လှမ်းဆွဲထားပြီး၊

“ ဟေး ဒါက ဘယ်သွားမလို့လဲ”

“ ဟို တီလေး ဟိုဟို “

“ တီလေးကို မှန်မှန်ပြောစမ်း သား၊ သားလီးကြီးမာနေတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ တီလေးကို ပြစ်မှားနေတာလား၊ မှန်မှန်ပြော တီလေး စိတ်မဆိုးဘူး”

ရင်ထွန်းဝင်း မျက်လုံးချင်း မဆု့ရဲ ပဲ ခေါင်းကို သာ ငြိမ့်ပြမိသည်။ ဝါဝါစိုး က ခေါင်းထဲ အကြံတခု ပေါ်လာသဖြင့်၊

“ အင်း သားတို့ လို အရွယ်က ဖြစ်တတ်ပါတယ်၊ သွား သား လီး ကို ရေသွားဆေး ဘောင်းဘီကို ရေဇလုံထဲ စိမ်ခဲ့ပြီး ဘောင်းဘီ အသစ်ဝတ်လာခဲ့၊ တီလေး ပြောစာရှိတယ်”

ရင်ထွန်းဝင်း နောက်ဖေးဘက်ကို ထပြေးသွားတော့ ဝါဝါစိုး တယောက် အိမ်ရှေ့ တံခါးမကြီးကိုလည်း သေခြာ ဂလန့် ကျမကျ သွားကြည့်လိုက် ပြီး ဧည့်ခန်း ဆိုဖာပေါ်မှာ တီဗီဖွင့်ကြည့်ရင်း စောင့်နေလိုက်သည်။ခနအကြာ ရင်ထွန်းဝင်း ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်လာတော့ သူမဘေး ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်ရင် ပုတ်ပြလိုက်ပြီး၊

“ သား ကို တီလေး မေး စရာရှိတယ် မှန်မှန်ဖြေနော်”

“ ရင်ထွန်းဝင်း မှာ ရှက်ရွံ့ရွံ့ ဖြစ်နေလေသည်။ သို့သော်လည်း ဝါဝါစိုး ဘေးဝင်ထိုင်လိုက်တော့ စိတ်တွေက ချက်ခြင်း ပြန်ထလာရလေသည်။ ဝါဝါစိုး မျက်နှာမှာလည်း စိတ်ဆိုးသည့်ပုံ မပြ သဖြင့် နည်းနည်းတော့ စိတ်သက်သာရာရနေလေသည်။

“ သား က တီလေးကို ဘာလုပ်ချင်နေတာလဲ”

“ သား မဖြေရဲဘူး တီလေး ကြောက်တယ်”

“ အမယ် ခု မှ ကြောက်တယ်လုပ်နေတယ်၊ ဘာလဲ တီလေး ကို လိုးချင်နေတာလား”

ဝါဝါစိုး ပါးစပ်မှ သူမထင်သော စကားအသုံးအနှုံးကြောင့် ရင်ထွန်းဝင်း တုံလှုပ်သွားသလို လီးအကြော ကလည်း တင်းကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။ ဝါဝါစိုး သူ့ကို တကယ်ပြောနေတာလားဟု မယုံကြည်စိတ်ဖြင့် မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဝါဝါစိုး ၏ ခပ်ပြုံးပြံုး နှင့် ညုတုတု အမူအယာလေးကြောင့် စိတ်လည်း နည်းနည်းရဲလာသဖြင့် ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်သည်။

“ ပါးစပ်က မပြောတတ်ဘူးလား အအကြီးလို မလုပ်နဲ့လေ ပြောစမ်း ပါးစပ်က၊ တီလေးကို လိုးချင်နေတာလားဆိုတာ”

“ ဟုတ် ဟုတ် တီလေး လိုးချင်ပါတယ်”

“ အင်း တီလေးကို လိုးချင်ရင် တီလေး ပြောစကားကို နားထောင်ရမယ်၊ ဘယ်လိုလဲ ဂတိပေးလား”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး”

“ အိုကေ ပထမဆုံး က သား တီလေး နဲ့ သား နဲ့ ကိစ္စကို လုံးဝ နူတ်လုံ ရမယ်၊ ဘယ်သူ့ကို မှ မပြောရဘူး၊ သား သူငယ်ချင်းတွေ ကိုလည်း မပြောရဘူး”

“ အင်း ပါ တီလေး ကလည်း သားက ဒီလောက်တော့လည်း မအပါဘူး၊ တီလေး နာမည်ပျက် မဲ့ ကိစ္စမျိုး သား ဘာလို့ လုပ်ရမှာလဲ”

“ အင်း ဒါဆိုရင် တီလေးကို သား ဘာလုပ်ချင်တာလဲ၊ လိုးချင်တယ် ဆိုတာ တခု ထဲ တော့ မရဘူး၊ သား အရင်တုံး က မိန်းမ လိုးဘူးလား၊ မိန်းမ တွေရဲ့ နို့တွေ စောက်ဖုတ် တွေကို မြင်ဘူးလား၊ ကိုင်ဖူးလား၊ တီလေးကို သား စိတ်ထဲက နေ ဘယ်လို လုပ်မယ်လို့ စိတ်ကူးနေတာလဲ”

“ ဟင့်အင်း သား ဘယ်သူ့မှ မလုပ်ဖူးဘူး ၊ မြင်လည်း မမြင်ဖူးဘူး၊ အွန်လိုင်းက ရုပ်ရှင်တွေ ဗီဒီယိုတွေမှာပဲ ကြည့်ဖူးတယ်၊ သားက တီလေးကို တကိုယ်လုံး နေရာမလပ်၊ နမ်းချင် ရက်ချင်တာ အဲဒါကို ပဲ အမြဲတွေးနေမိတာ “

“ ဟွန်း ဟုတ်ရဲ့လားကွာ၊ ကဲ အခု သားကို တီလေးက လုပ်ချင်တာ လုပ်ခွင့်ပေးပြီကွာ ကဲ တီလေး ကိုဘာလုပ်မလဲ”

တကယ်က ရင်ထွန်းဝင်းမှာ လည်း ခေသူမဟုတ်ပေ၊ မိန်းမ တွေ မလုပ်ဖူးဘူး ဆိုတာကတော့ တကယ်မလုပ်ဖူးတာဖြစ်ပါသည်။ မမြင်ဖူးဘူး ဆိုတာကတော့ သူညာပြောခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း လူပျို ပေါက်စဖြစ်ပြီး မိန်းမ တွေကို စမှန်း ထုခဲ့သည့်အချိန် မှာ သူ၏ ပထမဦးဆုံး စိတ်ကူးထဲက မင်းသမီးမှာ သူ့ မိထွေး ဒေါ်မာလာမြင့် ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဒေါ်မာလာမြင့် မှာ နဂိုကတည်းက ဟော့ရှော့ ဖြစ်ပြီး ခပ်ထန်ထန် ဖြစ်လေရာ၊ ရင်ထွန်းဝင်း အတွက် မကြည့်ချင်ရင်တောင် မြင်တွေ့နေရသည်မို့ ၊ တမင်ချောင်း ချောင်း နေသော ရင်ထွန်းဝင်း အတွက်ကတော့ ဒေါ်မာလာမြင့် တကိုယ်လုံး မမြင်ဖူးတာ မရှိဟု ပင် ဆို၍ ရပေမည်။ 

သူ့အဖေ ဦးအောင်မြင့် တခါတလေ မူးလာပြီး စိတ်ထ နေသည့် အချိန်တွေဆို သူတို့ နှစ်ယောက် လိုးနေကြတာ ရင်ထွန်းဝင်း အတွက် လိုက်ဖ် ရှိုး ကြည့်နေရသည်ပင်။ များသော အားဖြင့် လည်း အိမ်မှာ က သူတို့ မိသားစု သာ ရှိသည်မို့ တံခါး တွေကို ဂရု တစိုက်ပင် ပိတ်လေ့ မရှိကြခြေ။ ရင်ထွန်းဝင်းမှာ သူတို့ နှစ်ယောက် လိုးနေကြတာတွေ၊ ဒေါ်မာလာမြင့် ၏ ကိုယ်လုံးတီး သို့မဟုတ် ဘရာဇီယာ၊ အတွင်းခံ လေးသက်သက် ဖြင့် ပုံ၊ ဗီဒီယို တွေ သူ့ဖုံး ၊ ကွန်ပြူတာ တို့ တွင် ဖွက်ထားလေသည်။ 

မျက်စေ့မှိတ်ပြီး မှန်းစရာ မလို၊ ကိုယ်ရိုက်ထားသည့် ဗီဒီယို ကို ပြန်ဖွင့်ကြည့်ပြီး ထုရုံပင်။ ညနေကလည်း ပါတီသွားဖို့ အပျံစား ဆက်ဆီကျကျ ဝတ်ထားသည့် ဒေါ်မာလာမြင့် ကို ကြည့်ပြီး ဏှာတအားထ က ထုချင်နေသဖြင့် လီးက လည်း မာနေ၊ နောက် တော့ ဝါဝါစိုး ကလည်း သူမ အသားအရည်တွေကို ရှိုး နေတော့ လီးက မခံနိုင်တော့ သူမ လက်ဖြင့် ဆုပ်လိုက်ရုံ ဖြင့် လရည်များ ထွက်ကျကုန်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ 

လက်တွေ့ မလုပ်ဖူးသော်လည်း သူ့ အဖေ နှင့် ဒေါ်မာလာမြင့် တို့ လိုးကြတာတွေ၊ အွန်လိုင်း ဗီဒီယို မှာ လုပ်နေကြတာတွေက သူ့ကို လက်တွေ့ မပါ သော်လည်း သင်တန်းပေးထားသလို သူဘာလုပ်ရမည်ဆိုတာကို သိနေလေပြီ။

ရင်ထွန်းဝင်း ဆိုဖာပေါ် ဝါဝါစိုးဘေး ထိုင်နေရာမှ ထလိုက်ပြီး ဝါဝါစိုး ရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ဆိုဖာပေါ်မှာ ခြေဆင်းထိုင်နေသည့် ဝါဝါစိုး ခြေထောက် နှစ်ခုကြားကို တိုးပြီးထိုင်လိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန်မှာ အသားပျော့ပျော့ နှင့် ဒူးခေါင်း ဖုံးရုံလောက်သာဖို့ ချောမွတ်နေသော ခြေသလုံးသား လေးတွေကို မြင်နေရသည်။ သူတချိန်လုံး သွားရည်ကျခဲ့ရသည့် ခြေသလုံးလေးတဖက်ကို မလိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး က စိတ်ဝင်တစား ကြည့်ရင်းက စိတ်ကူးတခု ရပြီး သူမ ဖုံးကို ထုတ်ကာ ဗီဒီယို စပြီး ရိုက်နေလေသည်။

ရင်ထွန်းဝင်းက ဝါဝါစိုး ခြေသလုံးသားလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး ခြေသလုံးသားလေးများ မှာ အမွှေးအမျှင် မရှိ ချောမွတ်နေလေသည်။ ရင်ထွန်းဝင်းက ခြေသလုံးသားလေးကို လျှာဖြင့် ရက်လိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး မှာ သူမ ခြေသလုံး သားလေး တွေကို လျှာစိုစို ကြီးဖြင့် အရက် ခံရသဖြင့် နည်းနည်းတော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ရင်ထွန်းဝင်းက သူမ ခြေထောက်တွေကို မ ပြီး ရက်ပေးသဖြင့် သူမ ဂါဝန်စမှ လန်ပြီး ပေါင်ရင်းနားသို့ သွားပုံနေလေသည်။ 

သို့သော်လည်း သူမ က ပြန်မဖုံးတော့ပဲ သူမ ဒူးခေါက်ကွေး မှ ပေါင်အတွင်းသား နားအထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း ရက်လာသော ရင်ထွန်းဝင်းကို သာ စိတ်ဝင်တစား သူမဖုံး ဖြင့် ဗီဒီယို ရိုက်နေလေသည်။ သူမ ပေါင်အတွင်းသား နားရောက်တော့ ရင်ထွန်းဝင်း ခေါင်းဝင်၍ လွယ်ကူစေရင် ဖင်ကို ဆိုဖာစွန်း အနည်းငယ် လျှောချလိုက်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ဆိုဖါ အနားပေါ်တင်လိုက်ကာ ပေါင်ကား ပေးလိုက်လေသည်။ ရင်ထွန်းဝင်းက လည်း သူမ ဂါဝန်ကို ခါးနားအထိ လှန်တင်ကာ ပေါင်ရင်းနားသို့ ဆက်တိုက် နမ်းလာခဲ့သည်။

ရင်ထွန်းဝင်း ၏ လျှာက သူမ ပေါင်ရင်း ဘောင်းဘီ အနားစနား ရောက်လာတော့ သူမ စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်တို့ စိမ့်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ညှီစို့စို့ အနံ့လေးကို ရနေလေပြီ။ ဝါဝါစိုး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အဝါနု ကလေး မှာ စောက်ဖုတ်နေရာတွင် စိုတိုတို လေးတွေ့နေရသည်။ 

ရင်ထွန်းဝင်း ထိုနေရာလေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဝါဝါစိုး က ဖင်ကို ကော့ပေးလိုက်သဖြင့် ရင်ထွန်းဝင်းက ဝါဝါစိုး ပင်တီ လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ ဝါဝါစိုး ၏ အမွှေး ပြောင်အောင် ရိပ်ထားသဖြင့် တောင်ကတုံး လေးလို စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ နူတ်ခမ်းသား တွန့်လိမ်လိမ် အကွဲအဟ ကြားမှာ အရည်ကြည်တို့ ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့ နေသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း မှာ သူ စိတ်ကူး ဖြင့် မှန်း လိုးနေခဲ့ရသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် ရောက်လာပြီမို့ သူ့ပါးစပ်ကြီး ဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။

“ ဟ……..အို……….ရွီးးးးးး”

ရင်ထွန်းဝင်း လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ရက်ပေးရင်းက သူ့လျှာကလေးကို မာတောင်တောင်လေး ဖြစ်အောင်လုပ်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထိုးထည့်ပေးနေသဖြင့် ဝါဝါစိုး မှာ ဖီးတက်ပြီး အသံထွက်အောင် ငြီးလိုက်မိလေသည်။ သူမ ဗီဒီယို ရိုက်နေသည်ကို ပင် မေ့သွားကာ ဖုံးကို ဆိုဖါပေါ် ပြစ်ချလိုက်မိသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း ခေါင်းက ဆံပင်များကို ဆုပ်ကို ဆွဲလျှက် သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးနေမိသည်။ 

သူမ စောက်ဖုတ်မှ စိမ့်ကျလာသည့် အရည်ကြည်များကိုလည်း ရင်ထွန်းဝင်းတယောက်က ပျားရည်အလား စုပ်ယူ မျိုချ ပြစ်နေလေသည်။ အတန်ကြာအောင် စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ရက်ပေးပြီးမှ ရင်ထွန်းဝင်းက သူမ နို့တွေကို အင်္ကျီ ပေါ်မှ ဆုပ်နှယ်ဖို့ ကြိုးစားလေသည်။ ဝါဝါစိုးက၊

“ ဟေ့ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ..တော်ကြာ မတော်တဆ ဧည့်သည်တွေ ဘာတွေ ရောက်လာရင် မကောင်းဘူး လာအခန်းထဲ သွားရအောင်”

ဟု ပြောကာ သူမ လာရင် အိပ်နေကြ အခန်းရှိရာသို့ ထွက်သွားလိုက်လေသည်။ ရင်ထွန်းဝင်း လည်း အနောက်မှ ကမန်းကတန်း ထလိုက်သွားလေသည်။ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဝါဝါစိုး အနောက်မှ သိမ်းကြုံးဖက်ရင်း နို့တွေကို အင်္ကျီ ပေါ်မှ ဆုပ်ကိုင် နှယ်ဖို့ ကြိုးစားလေရာ၊

“ ဟေ့ နေအုံး၊ ဘလော့စ်တွေ ကြေကုန်မယ် တီလေး ချွတ်လိုက်အုံးမယ်”

ဟု ပြောကာ ဝါဝါစိုး က သူမ အဝတ်အစားတို့ကို စချျွတ်နေလေသည်။ ၊ ရင်ထွန်းဝင်း ကလည်း သူ့ အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ဝါဝါစိုး က သူမ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို လက်နောက်ပြန်ဖြင့် ချွတ်ရင်း ရင်ထွန်းဝင်း လီးတန်းလန်းဖြင့် ရပ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်ကာ၊

“ ဟေ့သား တီလေး ဖုံး ဆိုဖာပေါ် ကျန်ခဲ့တယ် သွားယူလာပေးအုံး”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ ရင်ထွန်းဝင်းလည်း မာတောင်နေသော လီးတန်းလန်းဖြင့် အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ပြေးထွက်ကာ သူမ ဖုံးကို ယူလာခဲ့လေသည်။ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာတော့ ကုတင်စောင်းမှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ထိုင်နေသော ဝါဝါစိုး ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ 

ဝါဝါစိုး နို့ နှစ်လုံး မှာ မကြီးလွန်း မသေးလွန်းပဲ အနေတော် မို့မို့ လုံးလုံး ဖြင့် ချစ်စရာလေး ဖြစ်ပြီး နို့သီးခေါင်း ညိုညိုလေး နှစ်ခုမှာ ဖြူဝင်သော အသားအရည်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်မို့ ထင်းနေလေသည်။ စိတ်ထ နေတာမို့ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခု က မာတောင် လျှက် ရှိလေသည်။ ဝါဝါစိုး ကို ဖုံးလှမ်းပေးပြီးတာ နှင့် ရင်ထွန်းဝင်း က ထို နို့ နှစ်လုံး ကို ကုံး ကာ စို့လေသည်။ လက်တွေက လည်း နို့တွေကို ဆုပ်နှယ် လေရာ၊ ဝါဝါစိုး မှာ အိပ်ယာပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်လဲကျသွားရလေသည်။

“ အာ… မင်း ကတအား ကြမ်းတာပဲ ကွာ ဖြည်းဖြည်းလေ”

ဝါဝါစိုး မှာ ပါးစပ်ကသာ ပြောနေသော်လည်း တွန်းဖယ်ပြုခြင်း မလုပ်သဖြင့် ရင်ထွန်းဝင်းက ဝါဝါစိုး အပေါ်သို့ တက်ခွလေသည်။ သူ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ ဝါဝါစိုး ပေါင်လုံး များကို ထိုးပွတ်မိနေပြီး ဝါဝါစိုး ကလည်း အလိုက်သင့် ဖြစ်အောင် သူမ ပေါင်တွေကို ဖြဲကား ပေးထားလိုက်လေသည်။ ရင်ထွန်းဝင်းက နို့တွေကို အားရပါးရ စုပ်နှယ်ပြီးမှ ဝါဝါစိုး မျက်နှာ အနှံ့ကို လိုက်နမ်းလေသည်။ 

ဝါဝါစိုး က ကောင်လေး ခေါင်းကို သူမ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ကာ ကောင်လေး ပါးစပ်နှင့် သူမ နှတ်ခမ်းများကို တေ့ကာ စုပ်နမ်းပေးလိုက်လေသည်။ ရင်ထွန်းဝင်းမျာ လည်းဝါဝါစိုး နူတ်ခမ်း အစုံ နှင့် သူမ တစ်လစ်ကလေး ထုတ်ပေးထားသော လျှာလေးတို့ကို အငမ်းမရ စုပ်ယူနေလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ရင်ထွန်းဝင်း လီးကြီးက ဝါဝါစိုး စောက်ဖုတ် အပေါ်နား နှင့် ပေါင်ခွစုံတို့ကို ဟိုထိုး ဒီထိုး ဖြစ်နေသဖြင့် ဝါဝါစိုး က လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ သူမ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်း တွက် တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။

“ အ…..ရှီးးးးးးးးးးးးး…ကျွတ်စ်…ကျွတ်စ်…”

ရုတ်တရက် ဆောင့်ထိုး ဝင်လာသည့် လူပျိုပေါက်ကလေး ၏ လီးကြီး ကြေငာ့် ဝါဝါစိုး စောက်ဖုတ်လေး နည်းနည်းတော့ အောင့်သွားရသည်။ သို့သော်လည်း စောက်ရည်တွေ ရွဲနေပြီမို့ လျှောကနဲ အဆုံး ထိ ဝင်သွားရသည်။ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို လည်း ကားနိုင်သမျှ ကားပေးထားသဖြင့် ရင်ထွန်းဝင်း အနေဖြင့် လည်း ဆောင့်လိုး ဖို့ ရင် အနေတော်ဖြစ်နေလေသည်။ ပထမ ဆောင့်ချက်များ က ဟိုရောက် ဒီရောက် ဖြစ်နေသော်လည်း ခနလေး အတွင်း မှာ အထာပေါက်သွားသော ရင်ထွန်းဝင်း တယောက် တဖုံး ဖုံး ဖြင့် ဆောင့်လိုး နေခြေပြီ။

နွေးထွေး နူးညံ့ လှသည့် စောက်ခေါင်းအတွင်း မှ အသား များ၏ ရစ်ပတ်ဆုပ်နှယ်ပေးသလို ဖီးလင်က ဂွင်းထု တာနှင့် လားလား မှ မဆိုင်သည်မို့ ရင်ထွန်းဝင်း တယောက် ပထမဆုံး လောက စည်းဇိမ်ကို ခံစားနေရလေသည်။ လပေါင်းများစွာ မှန်းပြီးသာ ထုခဲ့ရသော ဒီစောက်ဖုတ်ကို အခုတော့ လက်တွေ့ လိုးခွင့် ရနေပြီမို့ ရင်ထွန်းဝင်း တယောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပင် မယုံကြည်နိုင်တော့ပေ။ 

နောက်တခါ ဆိုသည်မှာ မရှိတော့မည့်အလား ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ ကျုံး ဆော်နေသဖြင့် လည်း ဝါဝါစိုး တယောက် အကြီးအကျယ် အရသာ တွေ့နေရလေသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် အကြောတွေ အချင်တွေ တောင့်တင်းလာကာ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ လည်း လှုပ်ရှားပြီး ပြီးချင်လာခဲ့သဖြင့် ရင်ထွန်းဝင်းကို တအားဖြစ်ညှစ် ဖက်လိုက်မိလေသည်။ 

ရင်ထွန်းဝင်းကလည်း လီးကြီး ယားလာပြီး ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရ လရည်တွေ တဖြွတ်ဖြွတ်ဖြင့် ပန်းထွက်ကာ ဝါဝါစိုး ကိုယ်ပေါ်သို့ ပျော့ခွေ ကျသွားရလေတော့သည်။ ဝါဝါစိုး လည်း သူမ စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ ဝင်လာသည့် လရည်များ နှင့် အတူ သူမ ကိုယ်လေးလည်း ဆတ်ဆတ်ခါလျှက် ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားရလေတော့သည်။

 

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>