ကျွန်မနာမည် ခင်ခက်ခက်ခိုင် (စ/ဆုံး)
“ အင်း လွမ်းစရာ လွမ်းစရာလေးတွေပေါ့နော့ ”
ချစ်သူလား ရှိပရှင် သူတို့ဘက်က သဘောမတူလို့ နိုင်ငံခြားပို့ပစ်ကြတာ။
အိုးးး ဟို့ ကျမနာမည် ခင်ခက်ခက်ခိုင် ။ အသက်က ၂၈နှစ် ဆိုတော့ အပျိကြီးပေါက်စပေါ့။ မိဘတွေက မရှိတော့ပါဘူး မြစ်အနောက်ဖက်က ကျောင်းကြီးစု ရွာသူတစ်ယောက်ပေါ့။ ခုတော့ မြို့ပေါ်က ဒေါ်လေးစိန် တို့အိမ်မှာ နေနေတာ ၅ နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ အသားညိုပေမယ့် တင်တွေရင်တွေ သူ့နေရာနဲ့သူ ရှိုက်ကြီးဖိုငယ် အသွယ်သွယ်နဲ့မို့ ပုရိသ အပေါင်း ခညှောင်းနေကြပါတယ်။အကျင့်က ကိုယ်လုပ်ပြီးတဲ့ အလုပ်တိုင်း ပြန်ပြီးစစ်ဆေးတပ်တဲ့အကျင့်။ အဒေါ်က အမေ့ဘက်က ညီမပါ။ သူတို့အိမ်မာ အဒေါ်ရယ် သူ့ယောင်္ကျားရယ် သူတို့သားလေး ကျမမောင်ဝမ်းကွဲ ဖိုးလုံးရယ် အတူနေကြတာပါ။
ဈေးချိုဈေးကြီးမှာ ဖနပ်ဆိုင်ဖွင့်ထားရင်း အဒေါ်ယောင်္ကျား ဦးကျော်က ကားမောင်းပါတယ်။မောင်လေးဖိုးလုံးက ၁၀တန်းအောင်လို့ တက္ကသိုလ် တက်ရန် စောင့်နေသူတစ်ယောက်။ ဒီနေ့မနက် အစောရီး ဟင်းချက်စရာဝယ်ဖို့ အိမ်ကနေထွက် ကျမဈေးရောက်တော့ ဝက်သား ဟင်းသီးဟင်းရွတ် အတို့မြုပ်လေးပဲ ဝယ်ခဲ့တော့တယ်။ကျမလည်းဆိုင်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေလိုက်တယ်။ ၈နာရီလောက်မှ အိမ်ကနေ ဈေးချိုဘက်ထွက်ကြတာ။လိုက်ထွက်ကားလေးတစ်စီးဝယ်ထားတော့ ကျမတို့လိုက်ပို့ပြီးမှ တက္ကစီဂိတ်ကိုပြန်ထိုးရတာ။ဖိနပ်ဆိုင်ရောက်ပီဆို ဦးလေးက ဆိုင်ကူဖွင့်ပါတယ်။ပြီးမှ ဂိတ်ကိုသွားတာ။ဈေးရောက်တော့
“ မိခိုင် ငါမုန့်တီ သွားဝယ်မလို့ ညည်းနဲ့ကိုကျော်တို့ ဆိုင်ဖွင့်ထားနှင့် ”
ဈေးမြေညီထပ်သို့ မဝင်ပဲ ဗန်းခင်းရောင်းသော မုန့်ဆိုင်တန်းလေးတွေဆီ လျှောက်သွားတော့သည်။
“ ဟုတ် ဒေါ်လေးစိန် – သမီးဆိုင်သွားဖွင့်လိုက်တော့မယ် ”
ကျမလည်း ပြောပြီး ဆိုင်ခန်းရှိရာ မြေညီထပ်သို့ ဝင်သွားလိုက်သည်။ ဆိုင်ခန်းနားသို့အရောက်
“ အိုရ် ”
ကျမ တုန်တုန်ရီရီဖြစ်လာရတယ်။ ဆိုင်ခန်းတွေက ၉ပေပတ်လည်ခန်းတွေ ကပ်လျက်ပေါ့။ကိုယ့်နေရာကိုယ် အမြင့်ပေ ၄ပေလောက် ပတ်ပတ်လည် သစ်သားကြမ်းပြားများဖြင့် ကာ၍ ရှေ့မျက်နာပြင်ကို ဂိုထောင်သဘောမျိုး အရှင်ထားပြီး သော့ခတ်ရသည်။ ခတ်ထားသော သော့ဖွင့်၍ ဂိုထောင်ထဲ ပက်လက်ကြီးလှန်ကာ ဦးကျော်မှာ ဖိနပ်ထုတ်များ ဆွဲထုပ်နေသည်။ ပက်လက်လှန်ထားရင်း ဒူးတဖက်က ထောင်ထားသဖြင့် အောက်စလွတ်နေပြီး လီးမဲမဲကြီးက ပေါင်တဖက်ခြမ်းကပ်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးက အောက်စိုက်နေသည်။
လီးကြီးက ပျော့နေတာတောင် အတုတ်ကြီးပဲ။ကျမ ချစ်သူထက် ၂ဆလောက်ရှိတယ်။ ပေါင်မွှေးတွေကလည်း ကောက်ကောက်ကွေးကွေးလေးတွေ ကျမကြည့်ရင်း အသဲယားလာတာပေါ့။ကျမလည်း ဦးကျော်ခြေရင်းနာကပ်ထိုင်လိုက်တာ လီးကြီးကို ကြည့်ချင်တာလည်း ပါတာပေါ့။ အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတော့ ပေါင်ကြားထဲက ဆစ်ကနဲ့ဆစ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားရတယ်။
“ ဦးကျော် ရလား ကလေးစီးလေးတွေ အရင်ထုတ်လိုက်လေ ”
“ အေးပါ မိခိုင်ရ ဂျပ်ဗူးတွေဖယ်နေလို့ပါ ညည်းအဒေါ်ရော် ”
“ မုန့်တီ ဝယ်နေရစ်ခဲ့တာ မလာသေးဘူး ဦးကျော်လည်း စားပြီးမှ သွားလေ ”
“ အေးအေး ဒါနဲ့ ကပ်ကြေးပါလား ပေးဦး ဂျပ်ဗူးတွေက ပီနံကြိုးတွေနဲ့ချည်ထားတာ ရှုပ်ကုန်ပီဟ ဆွဲထုတ်ရင် ဗူးတွေ ပျက်မှာ ”
ကျမလည်း ကပ်ကြေးရှာပြီး ဦးလေးလက်ထဲပေးရင်း လီးကြီးအား အနီးကပ်ကြည့်လိုက်ရာ အမလေးးး လီးကြီးကတောင်နေတာရှင် ဒစ်ဖူးက ပြဲလန်နေရင်း ဇပ်ကနဲ့ တုန်တုန်ပြနေတာ။ အဲဒီချိန်မှာပဲ ဒေါ်လေးစိန်က မုန့်တီထုပ်တွေနဲ့ ရောက်လာတာမို့ ကျမလည်း အပြင်ထုတ်ထားတဲ့ ဖိနပ်တွေ ဆိုင်ပေါ်ယူခင်းလိုက်ရတာပေါ့။
ထို့နောက် ၃ယောက်သား မုန့်တီစားကြလေသည်။ဦးကျော်သွားတော့မှ
“ ဟဲ့ မိခိုင် ညည်းဦးလေးနောက် မြန်မြန်လိုက်စမ်း စာရင်းစာအုပ်မေ့နေပြန်ပြီ ငါတို့အခန်းထဲက သေတ္တာ အစိမ်းပေါ်မှာ ညည်းလိုက်ယူလိုက် ပြီးမှ ကိုကျော့်ကို ပြန်ပို့ခိုင်း ”
“ ဟုတ် ဒေါ်လေး သမီးလိုက်ယူလိုက်ပါ့မယ် ”
“ ဦးကျော် ဦးကျော် ”
ထွက်စပြုနေသော ကားနောက်အမြန်လိုက်ကာ အကျိုးကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။ ကားလေးဖြင့် အိမ်သို့ရောက်လာသည်။
“ ဖိုးလုံးရေ ဟေးးးး ဖိုးလုံး ”
“ ဒီကလေး အပြင်သွားပြီနေမာ မိခိုင် ညည်းပါညည်း ဝင်ယူလိုက် ”
“ ဟုတ် ဦးကျော် ခဏစောင့်နော် ”
ကျမလည်း အိမ်တံခါးဖွင့်ကာ ဒေါ်လေးတို့ အခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်သည်။စာရင်း စာအုပ်လေးအားယူပြီး ပြန်အထွက်တွင်
“ ဟင် ဦးကျော် ဘယ်လို ဖြစ် ဖြစ် ”
စကားပင် ဆုံးအောင်မပြောလိုက်ရပါ။ ဦးကျော်က ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ကာ လီးတရမ်းရမ်းဖြင့် ကျမ အနား ကပ်လာတော့သည်။ ကျမ အင်္ကျ ီအား လှန်ကာ ဘလာဇီယာ ကြိုးအပျော့လေးအား ဆွဲချပစ်ရင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ နို့လေးနှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတော့တာပါပဲရှင်။လက်တဖက်က ခါးအောက်ကိုရောက်လာပါပြီ။
ထမိန်လေးအား ဖြည်ချပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပေါင်ကြားထဲလက်ကစမ်းရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်က ကျမစောက်ဖုတ်လေးအား ကလိနေတာပေါ့။
“ ဈေးတုန်းက နင် ငါ့လီးကြီး ကြည့်နေတာ ငါသိပါတယ်ဟ ရော့ ကြည့်လေ ”
နို့စို့ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးဆီမှ နှုတ်ခမ်းအားခွာရင်း ဦးကျော်ဆီက စကားသံကြားလိုက်ရသည်။
“ အော် ဦးကျော်က သမီးကို မြူဆွယ်တာပေါ့လေ ”
“ ညည နင် အဖုတ်ကို ခရမ်းသီးနဲ့ ကလိနာ ငါသိတာကြာပြီဟ ”
ပြောရင်း ကျမ ဘောင်းဘီလေးအား ဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်သည်။ ” ဟင် တကယ်လား ဦးကျော် ”
“ တကယ်ပေါ့ဟာ နင့်ချစ်သူကို မှန်းပြီး လုပ်တာမလား ”
စကားပြောရင်း ကလိနေရာ ကျမစောက်ပတ်က စိုစိစိ ဖြစ်လာသည်။ ရုတ်တရက် ဦးကျော်က ပွေ့ပြီး ကျမကို သူတို့လင်းမယားအိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်တင်လိြက်ပါတယ်။သူကတော့ ကုတင်အောက်မှာ ဒူးထောက်ရင်း ကျမပေါင်အားဖြဲကာ စောက်ပတ်လေးအား မရွံမရှာ ယက်နေတော့သည်။စောက်ခေါင်းလေးထဲလက်နှင့် မွှေပြီး အစိလေးအားစုပ်ပေးနေရာ ကျမလည်း မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာကာ စောက်ရည်များ စီးကျလာတော့သည်။လက်နဲ့တောင် ကောင်းနေတဲ့ကျမလေ ဦးကျော်လီးကြီးနဲ့လိုးပေးရင် ဆိုပြီးတွေးနေတော့သည်။မနက်ကတောင်မှတ်နေတဲ့လီးကြီးအား မြင်ယောင်လာရင်း စိတ်များကြွလာကာ
“ ဦးကျော် သမီးလိုးပေးပါတော့ စောက်ပတ်က တအားယားနေပြီရှင် ”
ပါးစပ်မှထုတ်ပြောကာ တောင်းဆိုလိုက်သည်။ စောက်ရည်များမြင်မကောင်းအောင်ရွှဲအိုင်နေသော စောက်ဖုတ်အားကြည့်၍ ဦးကျော်မှ လီးအားတေ့၍ တဖန်းဖန်း လိုးလေတော့သည်။
မိခိုင်လည်း မျက်နာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ ဖင်လေးအားကော့ရင် အံကြိတ်ခံနေလိုက်သည်။ ချစ်သူနဲ့လိုးဖူးသော်လည်း ချစ်သူလီးက ဒီလောက်မကြီး။ အချိန်ကလည် မလိုးတာ နှစ်ချီနေပြန်သည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ဒစ်ဖူးကြီးနဲ့မွှေကာ စောင့်စောင့်လိုးနေသဖြင့် ကျမ ဦးကျော် ရင်ဘတ်ကြီးကို တွန်းထားရတယ်။ ဒါပေမယ့် လီးအဝင်က ကျပ်ထုပ်နေတာကြောင့် စောက်ပတ်တခုလုံး တဖျင်းဖျင်းနဲ့ ကြိမ်းနေတော့သည်။
“ အားးး အမေ့ ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ဦးကျော်ရယ် အဟင့် ဟင့် ”
ဦးကျော်မှာ တွန်းထားသောလက်နှဖက်အား ဖမ်းကိုင်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် လှန်ပြီးဖိထားလိုက်သည်။ထို့နောက် ပေါင်ခွဆုံလေးရှိ အဖုတ်လေးအား လီးအရင်းထိ ဖိဖိလိုးနေတော့သည်။
“ အားးး အအ အမေ့ သေပါပြီရှင် အမလေးးး ”
အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့်အော်လိုက်မိသဖြင့် လီးကြီးအားချွတ်၍ ကျမစောက်ပတ်လေးအား ပြန်ယက်ပေးနေသည်။ ထိုနောက့် လက်ကလေးများဖြင့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးစွကလိပေးသည်။ စောက်ရည်းများပြန်ရွှဲလာပြီး လက်ကလေးဖြင့် တဇွပ်ဇွပ် ထိုးပေးရာ ကျမလည်း ကော့ပျံနေအောင်ကို ကောင်းလာတော့သည်။ဆီးခုံးပေါ်မှတဆင့် ပေါင်ကြားတလျောက် ယက်နေရင်း စောက်ခေါင်းတွင်းမှ လျှံကျလာသော အရည်များအား မျိုချပစ်နေပြန်သည်။ စောက်စိလေးအား ၅ခါ ၆ခါလောက် ပါးစပ်ဖြင့် တေ့စုပ်ပေးရာ ယားပြီးကျင်တက်လာသဖြင့် ထပ်မံလိုးပေးဖို့ ကျမတောင်းဆိုရတော့သည်။
လီးကြီးပြန်ထဲ့ကာ တချက်ချင်းလိုးနေရင်း ကော့တက်လာသော ကျမနို့လေးများကို ဆွဲဆွဲစို့တော့သည်။ လိုးနေရင်း ခဏအကြာမှ လီးအရသာကို ကျမ ခံစားမိတာပါ။ဦးကျော် စောင့်လိုးသမျှတင်းခံနိုင်လာပါပြီ။ကျမလည်း သူ့လီးအဝင်ကို အောက်ကနေ စောက်ပတ်လေးကော့ပြီး ပြန်ပြန်စောင့်ပေးလိုက်တာ။
စီးကျပ်နေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးကို မနားတမ်းလိုးရင်း ဦးကျော်ရော ကျမရော ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးခဲ့ရပါတယ်။ ခဏနားပြီး ဦးကျော် စိတ်တိုင်းကျ တချီထပ်လိုးတာရှင်။ပြီးမှ ကျမကို ဈေးက ဖိနပ်ဆိုင်ကို ပြန်လိုက်ပို့ပါတယ်။အိပ်ရာ ထထချင်း အံအောကြောက်လန့်မိရသည်။မနေ့မနက်က မိမိအား ရက်ရက်စက်စက် လိုးခဲ့သူကြီး ဦးကျော်တစ်ယောက် ခုတော့ ကုတင်ပေါ်တွင် ဆန့်ဆန့်ကြီး။ ညက ကားသိမ်းအပြန် အရက်သောက်ပြန်လာရာ ဦးနောက်ကျောပြတ်ကာ ရုတ်တရက် သေဆုံးသွားရသည်။ဒေါ်လေးစိန်မှာ တအိ့အိ့နှင့် ရှိုက်နေရာ ဦးကျော် အကိုဖြစ်သူ ဥိးမြင့်နိုင်ရောက်လာမှ အရင် အတိတ်ကြောင်းလေးတွေ ပြောပြောငိုနေတော့သည်။
“ အမလေး ယောင်္ကျားရဲ့ ရှင့်အကိုရောက်လာပြီ ထကြည့်ပါဦးလား ငယ်ငယ်က အပျိုကြီးတစ်ယောက်အိမ်တက်ချောင်းရင်း ရှင့်အကို ခွေးကိုက်ခံရဘူးတယ်ဆို ခု ထပြောပါဦးလားးး အဟင့် ဟင့် ”
ဦးမြင့်နိုင်မှာ ဧည့်သည်တွေကြားထဲ ထိုင်မလို့လုပ်ရင်း ဒေါ်စိန်စကားကြောင့်
“ ဟဲ့ မိစိန် ရိုးရိုးငိုပါဟ မဆိုင်တာတွေ ထဲ့ထဲ့ မငိုပါနဲ့"
“ ကိုမြင်နိုင်ရယ် ရှင်တို့က ညီအကို နှစ်ယောက်ထဲလေ ကိုကျော်က ရှင့်ကို သံယောစဉ်သိပ်ကြီးတာ ကျမ အသိဆုံးပါ ဟင့်ဟင့် ”
“ နင့်ယောင်္ကျား အရက်မတအားသောက်လို့ ခုလို ငါတို့ကို စောစောစီစီး ခွဲသွားရတာပေါ့ ငါ့လိုနေပါ့လား အချိန်တွေများကြီး နေလို့ရပါသေးတယ် ”
“ အော်ဟော် ကိုမြင့်နိုင် ခုတော့ ဒီစကားမျိုးပြောထွက်ပြီပေါ့ ရှင်တို့နှစ်ယောက် လူပျိုပေါက်တုန်းက မကောင်းတဲ့အိမ်သွားကြတာ ကျမယောင်္ကျားက ရှင်ပိုက်ဆံမလောက်လို့ ၃၀၀၀ စိုက်ပေးခဲ့ရတာဆို ”
“ တော်ဟာ တော်တော် မိစိန် ငါပြန်ဦးမယ် နေ့လည်မှ တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့မယ် ဟင်းး ”
ဦးမြင့်နိုင်လဲ ဖင်ပူအောင်မထိုင်ပဲ ထပြန်သွားလေတော့သည်။ ညပိုင်း ဖဲဝိုင်းက ဆူညံ့နေသည်။ ကျမလည်း အိပ်မပျော်ပါဘူး ဦးကျော်နဲ့ လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်တွေးရင်း ကြက်သီးများထလာတော့သည်။ကြောက်စိတ်များဝင်လာသဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူနှင့် အတူအိပ်ရန် အိပ်ခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။အဒေါ်ဖြစ်သူ အခန်းရှေ့အရောက် ညည်းသံတိုးတိုးလေးကြား မိသဖြင့် တံခါးအသာဟကာ ချောင်းကြည့်မိသည်။
“ အီးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမြင့်နိုင်ရယ် နာနာလေးလိုးစမ်းပါရှင် ရှင့်ညီက မူးလာရင် ထိုးအိပ်တာ မလိုးတာကြာပြီ ”
“ အဲကောင် အပြင်မှာ စားနေတာနေမာပေါ့ မိစိန်ရ ”
ဦးမြင့်နိုင်မှာ စကားပြန်ပြောရင်း ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။
“ ဟောတော် ငါ့အဒေါ်ကလည်း ယောင်္ကျားတောင် မြေမချသေးဘူး ယောင်္ကျားအကိုဖြစ်သူကို ခံနေပါလား ”
ဒေါ်စိန်မှာ သေတ္တာပေါ်တွင်လက်ထောက်ကာ ပေါင်လေးကားပြီး ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးထားသည်။ပေါင်ကြားမှ ထွက်ပေါ်လာသော အဖုတ်ကြီးအား ဦးမြင့်နိုင်မှ ဆွဲဆွဲလိုးနေသည်။ ဘယ်ချိန်ထဲက လိုးနေမှန်းမသိ ၁၅မိနစ်အကြာတွင်
“ မိစိန် ငါပြီးတော့မယ် ဟ ”
ဦးမြင်နိုင်မှ ပြောရာ ဒေါ်လေးစိန်သည် ခါးကိုဆန့်ကာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး လီးအားချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မျက်နာချင်းဆိုင်လှည့်၍ ဒူးထောက်လိုက်ပြန်သည်။ဒစ်ဖူးအား နှုတ်ခမ်းဖြင့်တေ့ကာ လီးတဝက်လောက်က ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေသည်။မကြာခင် ဦးမြင်နိုင် ကိုယ်လုံးပြီး တဇပ်ဇပ် တုန်လာကာ လရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ထွက်ကျလာသော လရည်များကို ဒေါ်စိန်က ပါးစပ်နှင့် ခံကာ မျိချပစ်ရင်း
“ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမြင့်နိုင်ရယ် လရည်မသောက်ရတာ ကြာပါပြီ ”
“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်ပလပ် ”
လရည်များကုန်စင်သွားမှ စောက်ရည်းများဖြင့်ပေပွနေသော လီးအား အဖျားမှအရင်းသို့ ပြောင်စင်နေအောင် ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။ ကျမလည်း တံခါးအသာပြန်စိကာ အခန်းထဲသို့ ပြန်နားလိုက်ရတာပေါ့။ခဏနေမှ ဒေါ်လေးအခန်းသို့ ပြန်သွားကာ တစ်ယောက်ထဲမအိပ်ရဲသဖြင့် အတူလာအိပ်ကြောင်းပြောကာ ဝင်အိပ်လိုက်ရသည်။ဦးမြင်နိုင်တစ်ယောက်ကတော့ ဖဲဝိုင်းတွင် ခပ်တည်တည် ရိုက်နေတော့သည်။ရက်လည်ပြီးသည့်အထိ ဦးမြင့်နိုင်မှာ အိမ်တွင်နေရင်း ဒေါ်လေးစိန်အား လစ်သလို လိုးတော့သည်။
ဦးချစ်မောင် အသက်၅၀ခန့် ခပ်ပုပု ရပ်ကွက်ထဲကပါပဲ ယဉ်မောင်းတစ်ယောက်ပါ။ဦးလေးမရှိတော့ ကားကို နေ့စားငှားလိုက်ပြီး ကျမနှင့်ဒေါ်လေးအား ဈေးသွားဈေးပြန် အကြိုအပို့ လုပ်ပေးရန် ပြောဆိုလိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းရင်းနှီးလာတော့ စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်လာတော့သည်။ကျမတို့ကိုလည်း မိသားစုသဖွယ် စောင့် ရှောက်ပေးရှာပါတယ်။မနက်ပိုင်း ဈေးသို့သွားရန် ” တီတီ တီတီ ” ကားဟွန်းသံ အိမ်ရှေ့မှ ကြားလိုက်ရသည်။
“ ဒေါ်လေးရေ ဒေါ်လေး ဦးမောင်လာပြီ သမီးက အဆင့်သင်ပဲ ဒေါ်လေးပြီးပလား ”
“ အေးအေး မိခိုင်ရေ ဒေါ်လေးသနပ်ခါးလိမ်းတုန်းမို့ ထမင်းထုပ်ထားလိုက်တော့ ခဏနေသွားရုံပဲ ”
“ ဟုတ် ဒေါ်လေး ထုပ်ပြီးပါပြီ ဒေါ်လေးချိုင့်ရော ပြီးပြီ ”
ထိုစဉ် ဦးချစ်မောင်မှာ အိမ်ထဲဝင်လာ၍
“ မိခိုင်ရေ ငါနောက်ဖေးခဏသွားဦးမယ် ဟာ – ခုမှ ဗိုက်က ရစ်လာလို့ ”
“ ဟုတ်ဟုတ် ဦးလေး သွားလေ ဒေါ်လေးလဲ သနပ်ခါးလိမ်းတုန်း ”
ကျမလည်း ထမင်းချိုင့် ၂လုံး ခုံပေါ်တင်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေမိသည်။ခဏ အကြာ ဒေါ်လေးစိန် ထွက်လာပြီး
“ ပြီးပြီ မိခိုင်ရေ သွားစို့ ”
“ ဟုတ်ဒေါ်လေး ဦးချစ်မောင် အိမ်သာတက်နေလို့ ”
“ အော် အဲဒါဆို ညည်း စောင့်နေရင်း အိမ်တံခါးတွေ သော့ခတ်လိုက်တော့ ငါ ကားပေါ်က စောင့်တော့မယ် ”
“ ဒေါ်လေး သွားနှင့် သမီးတံခါးတွေ ပိတ်ခဲ့မယ် ”
ခဏ အကြာတွင် ဦးချစ်မောင်မှာ နောက်ဖေးမှ ထွက်လာပြီး ပုဆိုးအား ဖြန့်ဝတ်ရင်း
“ ခုမ ပေါ့သွားတာ မိခိုင်ရေ သွားကြစို့ ”
ဦးချစ်မောင် ပုဆိုးဖြန့်ဝတ်ရာ လမွှေးများအောက်က လီးကြီးအား ကျမမြင်လိုက်ရသည်။ အမလေး လူကသာပုတာ လီးက အတုတ်ကြီး ရှည်ကရှည်သေး။ ကျမတို့အား ဈေးလိုက်ပို့၍ ဦးချစ်မောင် ပြန်သွားလေသည်။ကားပေါ်တွင် ဦးချစ်မောင် လီးကြီးအား မျက်လုံးထဲမထွက် ပေါ်ပေါ်လာနေတော့သည်။
“ အ အမလေးးး ”
ညည်းတွားဟစ်အော်သံက ညရဲ့တိတ်ဆိတ်နေမှု့ကို အချက်ပေးဖြိုခွင်းစေပါတယ်။ကျမ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ဆွဲလိုက် ပစ်လိုးလိုက် ဆံပင်တွေ ဆွဲလိုက် စောင့်လိုးလိုက်နဲ့ သူစိတ်တိုင်းကျ လိုးနေတော့တာ။ကျမ နာကျင်နေပေမယ့် အဖုတ်ထဲတိုးဝင်လာတဲ့ လီးရဲ့အရသာကို မငြင်းဆန်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အိမ်နောက်ဖေးဘက် မှောင်ရိပ်လေးထဲမှာ ရမ္မက်တွေ ထကြွနေတုန် သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်သွားတာ။
“ ဟင့် ဦးချစ် ဘာလို့ထုတ်တာလဲ ဒီမာ သမီးပြီးတော့မှာကို ”
“ တမျိုး ပြောင်းလိုးချင်လို့ပါ မိခိုင်ရ ”
“ အားးး အ အ ”
“ ဟင့် မလုပ်နဲ့ မရ မရဘူးးး အဲဒါ ဖင်ရှင့် အမလေး သေပါပြီ အီးဟီးးး ”
ဦးချစ်မောင်က ကျမ တောင်းပန်တာကို ဂရုမစိုက်တော့တာ သူ့စိတ်တိုင်းကျ နောက်ကနေ ဖင်ကိုရအောင် လိုးနေပါတော့တယ်။ဒေါ်လေးစိန် နိုးလာမဆိုးလို့ ထပ်မအော်ပဲ အံကြိတ်ခံနေရတာပေါ့။
“ အစ မို့ပါ မိခိုင်ရ နောက်ဆို နင် ဖင်ပဲ လိုးပေးပါ ပြောမှာ နင့်အဒေါ်ဆို ခုထိ ဖင်တချီ လိုးပေးမှ အားရတာ ”
စကားပြောအပြီး ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်။
“ အားးး အမလေးးး သေပါပြီရှင် ”
ကျမ မျက်ရည်တွေကျလာပါပြီ ဖင်ထဲကလည်း တစ်ဆို့ကြီးနဲ့။
“ နောက်ဆို ကောင်းသွားမှာပါ မိခိုင်ရ ခဏ အောင့်ခံလိုက် ”
စကားပြောရင်း ကျမနို့လေးတွေ ညှစ်ညှစ်ချေနေပေးပါတယ်။ ရက်ရက်စက်စက် စောင့်လိုးတာခံရင်း လီးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှု့က ဖင်ထဲ တခါမှမခံစားဖူးသော ခံစားချက်မို့ ကျမ တကိုယ်လုံး တဖျင်းဖျင်းနဲ့ သွေးတွေပြောင်းပြန်စီးသလို ခံစားလာရပါပြီ။ ဖင်ထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေး တိုးဝင်လာတဲ့ လီးအရသာ ကျမ သတိထားမိလာတုန်း
“ အားးး ရှီးးး ရှီးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ မိခိုင်ရာ ငါ ငါ ထွက်တော့မယ် ”
“ ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဒုပ်စွပ် ဖွပ်ဖွပ် ဗျစ် ဗျစ် ဘွတ် ”
လီးအဝင်ထွက် အသံများလည်း ခပ်စိတ်စိတ်လေးဖြစ်လာတော့သည်။တဖန်းဖန်း စောင့်လိုးနေရင်း နောင်ဆုံးတချက် စောင့်အပြီးမှာတော့ ကျမ ဖင်လေးထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ လရည်ပူပူများ စီးဆင်လာနေတော့သည်။ကျမလည်း စောက်ရည်များပန်းထုတ်ရင်း ဖင်ထဲက လီးအား ချွတ်ပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။ ခဏနေ ဦးချစ်မောင် ပြန်သွားတော့မှ အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ နက်ဖန် လစာထုတ်မဲ့ရက်မို့ စောစောထနိုင်ရန်ကြိုးစားအိပ်ပစ်တော့သည်။ မိခိုင် တစ်ယောက် လစာထုတ်၍ အကြွေးဆပ်စရာရှိတာ ဆပ်ကာ ပိုသော ပိုက်ဆံများအား သူမ သေတ္တာလေးထဲ ထည့်ရာ မမျော်လင့်ပဲ ချစ်သူဓတ်ပုံလေး တွေ့လိုက်မိသည်။ဓတ်ပုံလေးအားကြည့်ရင်း အတိတ်များဆီသို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။
သီဟပိုင် အသက် ၃၀ ဝန်းကျင် အရပ် အမောင်းက ၅ပေ ၈လက်မ အသားဖြူဖြူ ရုပ်ရည်ခပ်သန့်သန့် ဘော်ဒီက ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် လူချောတစ်ယေူက်ဖြစ်သည်။ ဖခင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း ကုမဏ္ဏီ လုပ်ငန်းများ ဦးစီးလုပ်ကိုင်ရာ စကားပြောပါးနပ်ပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှု့ အလုပ်ကြိုးစားမှု့တိုကြောင့် သူ့လက်ထက်တွင် ပိုမို အောင်မြင်လာခဲ့သည်။
ပျိုတိုင်းကြိုင်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်ဖြစ်နေပေမယ့် သူရင်ထဲတွင် နေရာယူထားသူက ဈေးချို ဖိနပ်ဆိုင်မှ အကူမိန်းကလေး တစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့သည်။
“ တီ တီတီ ”
“ ကျွီ ကျွီ ကျွိ ”
“ အမလေးးးး သေပါပြီရှင့် – အ ကျွတ်ကျွတ် ”
သနပ်ခါးပါးကွက်ကျားလေးနှင့် မိန်းမပျိုတစ်ယောက် မိမိကားဖြင့် လမ်းကွေ့လေးတွင် ပွတ်တိုက်မိရာ လဲကျသွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ကားပေါ်မှဆင်း၍ သွားရောက်ထူမကာ
“ ညီမ ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ အကို ဘာကူညီရမလဲ ဟင် ”
အနီးသို့ရောက်ရှိလာပြီး စိုးရိမ်တကြီး မေးလာသော ကိုလူချောအား ခဏစိုက်ကြည့်နေမိသည်။
“ အားးး အမလေးး ကျွတ်ကျွတ် ခြေထောက်ခေါက်တာ ထင်တယ် ထမရတော့ဘူးရှင့် ”
“ ဟုတ်ဟုတ် ညီမ ကျနော် ဆေးခန်းလိုက်ပို့ပေးပါ့မယ် အစစအရာရာ တာဝန်ယူပါတယ်နော် ”
ပြန့်ကျဲနေသော စာအုပ်များအား ကောက်ရင်း သူ့မအား ချိုင်းကြားမှ ဆွဲထူရင်း ဆေးခန်းတခုသို့ခေါ်သွားတော့သည်။ ဆေးခန်းသို့ ဓာတ်မှန်ရိုက်ကြည့်ရာ အရိုးမထိခိုက်ပေ။ အရွတ်ပြားယောင်သွားသဖြင့် ပတ်တီစီးပေးပြီး သောက်ဆေးများ ပေးလိုက်လေသည်။အိမ်ထိလိုက်ပို့ပြီး စိတ်မပူရန် မပျောက်မချင်း သူတာဝန်ယူမည်ဖြစ်ကြောင်း ကုမ္ပဏီကဒ်ပြားပေး၍ အုပ်ထိန်းသူ ဒေါ်လေးစိန်တို့ လင်မယားအား ပြောဆိုပြီး ပြန်သွားလေသည်။
ထိုနောက် ၁လ ခန့် ဆေးခန်းသို့ အပို့အကြိုလုပ်ရင်း လူချင်းရင်းနှီးခဲ့ရသည်။ထိုမှ တဆင့် လူငယ်သဘာဝ ချစ်ကြိုက်သွားတော့သည်။အပျိုစင် ဘဝလေးကို မေမြို့သို့ အလည်သွားကြရင်း ပေးဆပ်ခဲ့ရလေသည်။ မေမြို့သို့ ညအိပ်ရန် အတင်းပူဆာနေသည်။ တနေကုန်လျောက်လည်ရင်း မိမိတကိုယ်လုံးလည်း မထိဘူးတဲ့နေရာ မရှိတော့ ချစ်သူ အလိုလိုက်ပေးခဲ့သည်။ခုဟာ လိုးရန်ပူဆာနေသဖြင့် မိခိုင် အခက်တွေ့နေမိသည်။
“ အိမ်လည်းမပြောခဲ့ရဘူးလေ ကိုသီဟ နောက်ခေါက်ကြမှ အိပ်ရအောင် နော် ”
မိခိုင်ပြောတာကို သီဟပိုင် လက်သင့်မခံပေ ဇွတ်ကို ကလေးမုန့်တောင်းသလို တောင်းနေရင်း ညအိပ်ရန် စီစဉ်တော့သည်။တည်းခိုခန်းတွင် ၂ယောက်အိပ်ခန်း ၁ခန်းယူလိုက်သည်။
ညစာ အပြင်ထွက်စား၍ ၈နာရီခွဲခန့် တည်းခိုခန်းသို့ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ရေချိုးခန်းသို့ အတူရေချိုးကြရာ သီဟပိုင်သည် တုံးလုံးချွတ်ချိုးလေသည်။ မိခိုင်တစ်ယောက် မျက်စိရှေ့မှ ချစ်သူ၏ လီးအားကြည့်ရင်း ရင်တွေဖိုနေတော့သည်။ထို့နောက် သီဟပိုင်မှ သူမ၏ ထမိန်လေးအား ဆွဲချွတ်ကာ နိုအုံလေးနှင့် စောင်ဖုတ်ကြားထဲ ပွတ်သပ် ဆေးကြောပေးသည်။ရေချိုးပြီး၍ တဘက်ကလေးပတ်ကာ ရေချိုးခန်မှ ထွက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် တကိုယ်လုံး ရေသုတ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။မိခိုင်ကိုယ်လုံးလေးအား လှဲချလိုက်ရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ စောက်ပတ်လေးဆီ မျက်နာထိုးအပ်လိုက်တော့သည်။
မိခိုင်မှာလည်း သူမ၏ စောင်ပတ်လေးအား ချစ်သူက မရွံမရှာ ယက်ပေးနေသည်ကို ကြည့်နေမိသည်။ပေါင်တွင်းသားများယက်ပေး၍ ဖင်ဝလေးအား ထိုးစွနေရာ တကိုယ်လုံး တုန်ရီနေတော့သည်။ ဖင်ဝလေးမှတဆင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း ထိုးဆွဲကာ စောက်စိလေးအား စွဲစုပ်ပေးရာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းရင်း တချီပြီးခဲ့ရသည်။
“ အားးး ရှီးးး ကိုပိုင်ရယ် အိုးးး အမေ့ ”
စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ထိုးယက်နေသော ချစ်သူအား ကြည့်ရင်း ညည်းနေတော့သည်။ သီဟပိုင်မှာလည်း စောက်ပတ်လေးအားယက်ရင်း လက်ခလယ်ထိုးသွင်းကာ ထိုးစွပေးရာ ခါးလေးကော့ပျံပြီး စောက်ရည်များထောင်ပန်းနေသော ချစ်သူအားကြည့်ရင်း သနားလာမိသလို ရမ္မက်စိတ်များလည်း ထကြွနေသည်။
တခါမှ လီးနဲ့ မလိုးရသေးသော ချစ်သူ၏ စောက်မွှေးစိမ်းစိမ်းများကြားမှ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား လက်ညိုးပါ ထပ်မံပူး၍ လက်ခလယ်နဲ့အတူ ထိုးကလိလိုက်ပြန်သည်။လက်ညိုးနှင့်လက်ခလယ် ပူးကပ်ထားရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲထိုးရာ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများက လိပ်ဝင်သွားပြီး လက်ကို အပြင်ပြန်ထုပ်လျင် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများက ပြန်ပြီးကပ်ပါလာပြန်သည်။ ကြည့်နေရင်း လီးက တင်းပြောင်လာတော့သည်။ ပက်လက်လေးဖြစ်နေသော ချစ်သူပေါင်ကြားမှ ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးအား စသွင်းလိုက်သည်။ထို့နောက် ကိုယ်လုံးအားမှောက်ချကာ အဖုတ်ထဲသို့ လီးအား စောင့်လိုးလိုက်သည်။
“ ဗျစ်..ဒုတ် ဖွပ်ဗျစ် ”
“ အားး အမလေးး သေပါပြီ ကိုပိုင်ရယ် ”
လီးကြီးမှာ အပျိုမှေးအား ထိုးခွဲရင်း အဆုံးထိ ဝင်သွားလေသည်။
“ အားးး အမေ့ ကျွတ် ကျွတ် အိုးးး အအ ”
မိခိုင်တစ်ယောက် ရင်ဘတ်လေး မော့တက်လာကာ မျက်တောင်လေးများ ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်း ခေါင်းလေးရမ်းနေရှာသည်။ သီဟပိုင်သည် စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအဆုံးထိ ဝင်တာနှင့် အဆက်မပြတ် စောင့်လိုးတော့သည်။
“ အင့် အားးး အီးဟီးးး ”
သီဟပိုင်၏ စောင့်ချက်များက အပျိုစောက်ပတ်လေးအား မခံနိုင်အောင်ဖြစ်နေရသည်။ မိခိုင်၏ ကိုယ်လုံးလေး တုန်နေကာ နို့အုံလေးများအား သီဟပိုင်မှ စို့ပေးနေသည်။နို့စို့ပေးရင်း အလိုးခံနေရာ တဖြည်းဖြည်း လီးဒဏ်ကို ခံနိုင်လာသည်။စောင့်ချက်များအတိုင်း သူမ၏ စောက်ပတ်လေးအား ကော့ကာ အားရပါးရ အလိုးခံနေတော့သည်။
“ ဖွပ်..ဘွတ်..အားး.. ရှီးးး ကိုပိုင် လိုးးး..ဆောင့်လိုးးး ကိုပိုင် – မိခိုင် ခံနိုင်ပါပြီ ”
သီဟပိုင်အား အမျိုးမျိုး ဆောင့်လိုးခိုင်းရင်း သူမ ခါးလေးကော့ကာ ပင့်ပင့်ပေးသည်။ လီးဝင်လာခိုက် ထိထိမိမိလေး ပြန်ပြန်စောင့်ရင်း နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ လိုးနေကြသည်။ပြိုင်တူလိုးရင်း မိခိုင်က အရင်ပြီးကာ အချက် ၂၀လောက် ထပ်စောင့်မှ သီဟပိုင် ပြီးလေသည်။ ရေချိးခန်းသို့ နှစ်ယောက်သား ဆေးကြောကြရာ မိခိုင် အဖုတ်လေးမှာ ကွဲနေ၍ သီဟပိုင် လီးတွင် သွေးစ သွေးနများ ကပ်ပေနေသည်။ပြောင်စင်နေအောင် ဆေးကြောပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေကြသည်။
သီဟပိုင်မှ မိခိုင် စောက်ပတ်လေးအား နိုက်ကလိနေသလို မိခိုင်မှ သီဟပိုင် လီးအား မရဲတရဲလေး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ထို့နောက် သီဟပိုင်မှ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောကာ ထောင်မတ်လာသော သူ့၏ လီးအား မိခိုင်အား စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။မိခိုင်သည် လီးအား တဖြည်းဖြည်း အာခေါင်ထဲထိ စုပ်ယူနေရာ သီဟပိုင်တစ်ယောက် တအားအား ညည်းနေရသည်။ ပထမဆုံးအကြိမ်မှာပင် သီဟပိုင် ခိုင်းသမျှ ပီပီပြင်ပြင် လုပ်နေတော့သည်။ ခဏ အကြာတွင်
“ ခိုင် လေးဖက် ကုန်ပေးပါ့လား ကိုပိုင်အနောက်ကနေ လိုးကြည့်ချင်လို့ ”
“ ဟင် ဖင်တော့ မလုပ်ရဘူး ကိုပိုင် အဖုတ်လေးက ခုထိစပ်နေတာ ဖင်ပါကွဲရင် လမ်းမလျောက်နိုင်ပဲ နေမှာ ”
“ ဖင်မလိုးပါဘူး ခိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်လေးပဲ လိုးမှာပါ လိုးလို့ မဝသေးလို့ပါ ”
မိခိုင်မှာ ချစ်သူအလိုကျ တံတောင်ဆစ်ကို ကွေးပြီ ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပေးလိုက်ရာ စောက်ပတ်လေးမှာ ပြူးထွက်နေတော့သည်။ သီဟပိုင်လည်း နောက်သို့ ဖေါင်းထွက်လာသော စောက်ပတ်လေးအား အမြှောင်းလိုက်ယက်ရင်း ဖင်ဝသို ဆွဲစုပ်လိုက်ရာ မိခိုင်ဖင်ကြီး ဇပ်ကနဲ့ တုန်သွားလေသည်။
ဖင်သားလေးများအားပွတ်ကာ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးပြန်သည်။ တဖြည်းဖြည်း စောက်ပတ်လေးမှာ အရည်များစို့လာကာ ဖေါင်းကားနေလျက်။လျှာအပြားလိုက် စောက်ပတ်လေးအား ပင့်ပင့်ယက်ပေးရာတွင်
“ အားးး အ တော်ပါတော့ ကိုပိုင်ရယ် လိုးမှာဖြင့် လိုးပါတော့ မခံနိုင်တော့လို့ပါရှင် ”
အသံတုန်တုန်ရီရီလေးနှင့် တောင်းဆိုလိုက်တော့သည်။ နောက်သို့ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအား တဆုံးထဲ့ကာ ပစ်ပစ်လိုးပေးလိုက်ရာ မိခိုင်တစ်ယောက် ကိုယ်တုံးလုံးလေးဖြင့် ဖင်လေးမှာ ကော့ပြန်နေတော့သည်။
“ ဖွပ် ပလွတ် ဘွတ် ဘွတ် ”
“ အား ရှီးး အ အမေ့ ”
“ ဘွတ်ဖွပ် အားးး ကောင်းလိုက်တာ ခိုင်ရာ အိုးးး ရှီးးး ”
နောက်ကနေ မနားတမ်းလိုးနေရာ စောက်စိလေးအား ဂွေးဥနှစ်လုံးက တဖတ်ဖတ်လာရိုက်သဖြင့် မိခိုင်တစ်ယောက် အရသာထူးကဲနေသည်။ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်လာသော လီးအား ပြန်ပြန်ညှစ်ပေးရင်း စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။တသိမ့်သိမ့်တုန်ရင်း ဖင်လေးကနောက်သို့ ကော့ကော့ ထောင်တက်လာရာ သီဟပိုင်မှ ခါးလေးအားစုံကိုင်ပြီး အားရပါးရ ပစ်ပစ်လိုးနေလိုက်သည်။ မနားတမ်းလိုးရင်း ခဏအကြာတွင် သီဟပိုင် ကိုယ်လုံးက ဆက်ကနဲ တုန်တုန်သွားရင်း လရည်များ ပန်းထွက်လာရင်း မိခိုင် ကျောလေးအားဖက်ကာ မှောက်ကျသွားတော့သည်။
“ မိခိုင်ရေ မိခိုင် ”
ဒေါ်လေးစိန် ခေါ်သံကြားလိုက်ရသဖြင့် အတွေးလေး ပျက်ကာ ချစ်သူဓါတ်ပုံလေးအား သေတ္တာထဲ ပြန်ထည့်ရင်း အခန်းပြင်သို့ ထွက်လာလိုက်တော့သည်။
“ မိခိုင် ဒေါ်လေးစိန် အပြင်သွားမလို့ အိမ်တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်လိုက်နော် သမီး ”
ဒီနေ့ ဆိုင်ပိတ်ရက်မို့ အိမ်မှာပဲ အနားယူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ဒေါ်လေးစိန်ထွက်သွားပြီး ခနအကြာ အိမ်တွင်းသန့်ရှင်းရေလုပ် တံခါးများ သေချာပိတ်ပြီး ရေချိုးရန် နောက်ဖေးရေကန်လေးဆီ လှမ်းလာခဲ့သည်။ရင်လျားလေးဖြင့်ချိုးကာ တကိုယ်လုံး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။ ချစ်သူနှင့်လိုးခဲ့ပုံတွေ ပြန်တွေးမိသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက အရည်ကြည်လေးများ စို့နေသဖြင့် ထမိန်လှန်၍ ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ပွတ်ဆေးလိုက်သည်။ရေချိုးပြီး အိမ်တွင် အင်္ကျီအပါး ခါးရှည်လေးလဲကာ သနပ်ခါးလိမ်းရင်း သီချင်းလေး ညည်းနေ၏။
ထိုနောက့် ကောဖီဖျော်ကာ ကိတ်မုန့်စားရင်း တီဗွီကြည့်နေလိုက်သည်။ခဏအကြာတွင် မျက်စိညှောင်းလာကာ အိပ်ချင်လာသဖြင့် အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်ကာ အိပ်ပစ်လိုက်လေသည်။ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေရင်း ချက်ကလေးဆီ ခပ်နွေးနွေးအရာတခုက ထိတွေ့နေသည်ကို ခံစားလာရသည်။ချက်ပေါက်လေးထဲ လျှာဖျားလေးက ထိုးကစားရင်း ဆီးခုံးလေးဆီ ရွေ့နေရာ ကြက်သိမ်းလေးများထလာမိသည်။မျက်လုံးလေး အသာဖွင့်လိုက်မိရာ
“ ဟင် ဘဘ ဦးမြင့်နိုင် ”
မိမိအဒေါ်ယောင်္ကျား၏ အကိုဖြစ်သူမှန်း သိလိုက်ရသည်။
စောက်စိလေးအား စုပ်ထားရင်း ဦးမြင့်နိုင်မှာ မျက်လုံးလေးလှန်ကြည့်လိုက်သည်။စောက်ပတ်လေးအား မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ပြီးမှ
“ ဟုတ်ပါတယ် သမီးရယ် ညည်းအဒေါ်စိန်စိန်ဆီလာတာပါ အော်တော့မကြားတာနဲ့ အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်တာ သူ့အခန်းထဲကြည့်တော့ လူမရှိတာနဲ့ သမီးမေးကြည့်မလို့ ဝင်လာရင်း သမီးစောက်ပတ်လေးကပေါ်နေတော့ ဘဘ မထိန်းနိုင်လို့ပါကွယ် ”
စကားပြောပြီးချက်ချင်း စောက်စိလေးအား ပါးစပ်ထဲပြန်စုပ်ကာ လျှာနွေးနွေးကြီးဖြင့် ရစ်ဝိုက်ထိုးစွ နေတော့သည်။
“ အိုရ် ဟင့် ဟင့် – မသင့်တော်ပါဘူး ဘဘရယ် – ဒေါ်လေးပြန်လာရင် ပြက်သနာတက်ပါ့မယ် ”
ဟန်ဆောင်ကာ ငြင်းနေပေမယ့် စောက်ပတ်လေးအား မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေသည်။
“ သမီးဟာလေးက အရမ်းလှတာပဲကွယ် ”
ပြောရင်း စောက်ခေါင်းဝ၌ စို့နေသော အရည်ကြည်လေးများအား ဦးမြင့်နိုင်မှ စုပ်ယူမျိုချနေပြန်သည်။
“ အာ ကွာ အင့် ကျွတ် ဘဘရယ် အားးး အ ”
မိခိုင်တစ်ယောက် အူတွေအသဲတွေယားလာကာ အသံထွက် ညည်းနေရသည်။ ဦးမြင့်နိုင်မှာ စောက်ပတ်လေးအား ကလိရင်း အပေါ်သို ပြန်တက်ကာ နို့သီးခေါ်င်းလေးများအား တဖက်စီ စို့ကာ လျှာဖြင့်ဝိုက်ဝိုက်ကစားလိုက်ပြန်သည်။နို့သီးဘေးပတ်ပတ်လည်တွင် ကြက်သီးမွှေးညှင်းလေးများ ထလာကာ ဦးမြင့်နိုင် ခေါင်းအားဖမ်းကိုင်ရင်း ကာမစိတ်များ တိုးတိုးလာ၏။ထို့နောက် ဦးမြင့်နိုင်သည် မိခိုင်၏ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ ခွကာ ဒစ်ဖူးနီညိုကြီးအား ပါးစပ်ဖျားတေ့ပေးလိုက်တော့သည်။
လီးရဲ့လုံးပတ်က အနီးကပ်ကြည့်မိမှ ခပ်တုတ်တုတ်ဖြစ်နေသည်။ပူပူနွေးနွေးနှင့် မပျော့တပျော့လေးဖြစ်နေသော လီးကြီးအားကြည့်ရင်းစိတ်ပါလာကာ နူတ်ခမ်းလေးဟကာ ဒစ်ဖူးအား ဖမ်းငုံလိုက်သည်။လီးအောက်ပိုင်းကို လျှာလေးနဲ့ယက်လိုက် ဒစ်ဖူးကြီးအား စုပ်လိုက် လုပ်ပေးရာ ဦးမြင့်နိုင်တစ်ယောက် မေးကြောများထောင်လာပြီး လီးအားအရင်းထိ ခါးအားဖြင့် ထိုးထိုးသွင်းနေတော့သည်။ဖလွပ် အု ဗျစ် ဗျစ် ” လီးကြီးက ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိဝင်လာသဖြင့် ရှိုက်ငင်သံနဲ့အတူ မိခိုင်တစ်ယောက် မျက်ဖြူလန်မတတ် ဖြစ်နေပြန်သည်။တခါတခါ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပါးစပ်ထဲသို့ လီးက စောင့်ဝင်လာသဖြင့် အာခေါင်ထဲတွင် ဒစ်ဖူးကြီး၏ပွတ်တိုက်မူ့က မချိတင်ကဲ အရသာထူးကို ပေးစွမ်းနေပြန်သည်။
“ အားးး ရှီးးး ရ ရရဲ့လား သမီးးး အိုးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ”
ဦးမြင့်နိုင်မှာ ပါးစပ်လေးအား ဖိဖိလိုးရင် ရမ္မက်သံပြင်းပြင်းဖြင့် မေးနေရာ မိခိုင်မှာ ပြန်ဖြေဖို့ထက် ပါးစပ်မှ လီးအား ကျွတ်သွားမှာ စိုးရိမ်နေသဖြင့် မျက်လုံးဖြင့် မော့ကြည့်ကာ မလွတ်တမ်း မက်မက်မောမော စုပ်ပေးလျက်ရှိသည်။
“ သမီး တော်ပါတော့ကွယ် ဘဘ လိုးပါရစေဦး ပါးစပ်ထဲထွက်ကုန်လိမ့်မယ် အားး ရှီးးး”
ဦးမြင့်နိုင်အသံကြားမှ မိခိုင်မှာ လီးကြီးအား ပါးစပ်ထဲမှ မထုတ်ချင်ထုတ်ချင်ဖြင့် ထုတ်ပေးလိုက်လေသည်။အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသောလီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ်တုန်နေသည်။
ပူနွေးသောအထိအတွေ့နဲ့အတူ လီးကြီး အဖုတ်ထဲဝင်လာရာ
“ အားးး အမေ့ ”
အသံထွက် ညည်းလိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကြွက်သားများက လီးကြီးအားဆီးကြိုရင်း ညှစ်ပေးကာ စုပ်ယူထားလိုက်သည်။ လီးကို အရင်းထိကပ်ကာ ဆီးခုံးခြင်းပွတ်၍ မွှေပေးလိုက်ရာ
“ အိုးးး အ ရှီးးး ဘဘ အားးး အာကွာ ”
ဦးမြင့်နိုင်ဖင်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကုတ်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ကော့ပေးနေသည်။ဦးမြင်နိုင် ဆီးခုံးနှင့် သူမ စောက်စိလေးမှာ ထိကပ်နေသဖြင့် မွှေလိုက်တိုင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းရော စောက်စိလေးပါ ကျင်စိမ့်လာကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေရှာသည်။ လီးတဝက်လောက်ထုတ်၍ ညှောင့်ညှောင့်လိုးပေးရာတွင် မိခိုင်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တုန်နေရှာတော့သည်။
“ ဘွတ် ဖွပ် ဗျစ် ဘွတ်ဘွတ် ဖလွပ် ဘွတ် ”
“ အားးး အမေ့ အို့ ဘဘရယ် အားးး ကောင်းလိုက်တာ အင့်အင့် ဟုတ်တယ် လိုးး အမလေးးး အီးဟီးး ”
ဦးမြင့်နိုင်မှာ မိခိုင်တစ်ယောက် ကာမစိတ်တောက်လောင်နေချိန် နို့လေးနှလုံးအား ချေပေးကာ လီးအား ဒစ်ဖူးပေါ်ရုံထုတ်ပြီး စောင့်စောင့်လိုးလိုက်ပြန်သည်။
“ ရှီးးး လိုးးး ဘဘ အားးး အ နာနာလေးလိုးးး အင့် အိုးးး ဟူးးးး ”
မိခိုင်မှာ အောက်ကနေ ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံရင်း အချက် ၇၀ ခန့်တွင် ခါးလေးကော့တက်လာပြီး စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။
“ အားးး ကောင်းးး ကောင်းလိုက်တာ ဘဘရယ် သမီးး ပြီးပြီ အားးး ဟူးးး ”
ဦးမြင့်နိုင်မှာ လီးအားထုတ်၍ သူလိုးထားသော စောက်ပတ်လေးအာ မျက်နာအပ်ကာ ယက်လိုက်ပြန်သည်။စောက်စိလေးအား သွားဖြင့် မနာတနာလေးကိုက်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နှင့် ဆွဲစုပ်ပေးပြန်သည်။
ခုမှ ပြီးထားသော စောက်ပတ်လေးမှာ တခါပြန်ပြီး ဖေါင်းကားလာရာ နောက်တချီလိုးဖို့ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။မိခိုင်မှာလည်း စိတ်များပြန်ကြွလာကာ ကုတင်ပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်ရှေ့ခြမ်းအား ပြားနေအောင်ကပ်ကာ ဖင်လေးအား ထောင်ပေးလိုက်သည်။ ဦးမြင့်နိုင်က နောက်သို့ ထွက်လာသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား သူ့လီးကြီးထိုးထည့်ကာ မနားတမ်း ပစ်လိုးလိုက်လေသည်။
အဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်နှင့် ဘေးနုတ်ခမ်းသားများက စူတက်လာပြီး လီးကြီးအာ ပွေ့ဖက်ထားသယောင်။အားပါလှသော လိုးချက်များကြောင့် မိခိုင်ဖင်လေးမှာ ကော့ပျံနေတော့သည်။စောက်ရည်များ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကာ ဘယ်နှချီပီးလို့ ပီးမှန်းမသိချိန် ဦးမြင့်နိုင်မှာ စောင့်ချက်များမြန်လာပြီး အထွဋ်ထိပ်ရေဇာက်ကာ ကိုယ်လုံးကြီးတုန်လျက် လရည်များပန်းထုတ်နေတော့သည်။
“ အိုးးး ဟူးးး သမီးရယ် ကောင်းလိုက်တာ ရှီးးး ဘဘဖြင့် လိုးလို့ တအားကောင်လိုက်တာကွာ ဟူးး”
နေ့တွေ ရက်တွေ လတွေ ကုန်ဆုံးရင်း မိခိုင်ဘဝမှ အန်တီခိုင်ဘဝသို့ ပြောင်းလဲလာခဲ့ရတာ။ဒေါ်လေးစိန် ဆုံးပြီး ဖိနပ်ဆိုင်လေးအား ဦးစီးရင် မောင်လေးတစ်ဝမ်းကွဲ ဖိုးလုံးအား ပြုစုပျိုးထောင်လာခဲ့သည်။အသက်ကြီးလာလေလေ အခက်ခဲတွေ ကြုံလာတိုင်း ငယ်ချစ်ဦးလက်ကို မြဲမြဲကိုင်ရင်း ဒုက္ခနဲ့သောက အချိုးကြ ရောစပ်ထားတဲ့ လောကဓံကို ရင်ဆိုင်ချင်လိုက်တာရှင်။သိပ်ချစ်လွန်းရင်လည်း ဘဝင်နွမ်းလျတတ်ပါတယ်။
သံယောစဉ်ဆိုတာလည်း ပူပင်သောက စိတ်ကငြိမ်မှ နှလုံးကြည်မွေ့တတ်တာမို့ – စိတ်ကူးလေးတွေ အာရုံမှာ ဖျောက်ထားရင်းး တနေ့မှာပေါ့..
“ မင်းး မင်းး ခိုင်မလားးး ဟင် – ခင်ခက်ခက်ခိုင်မလား ”
အိမ်ရှေ့သို့ ကားပေါ်မှဆင်းလာရင်း အသက်၆၀ခန့် အဖိုးကြီးတစ်ယောက် မေးနေသဖြင့် – ဒေါ်ခိုင် တစ်ယောက် လှည့်ကြည့်လိုက်မိလိုက်သည်။
“ ဟင် ရှင် ရှင် ကိုပိုင် လားးး ကိုသီဟပိုင်ပါနော် ”
“ ဟုတ်တယ်လေ ခိုင်ရဲ့ ကိုပိုင်ပါ မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်ပါပြီ ”
“ ဟင့် ဟင့် မောင်ရယ် ”
“ ခိုင် ရယ် ”
နှစ်ဦးသား ထွေးပွေ့ထားရင်း မျက်ရည်များ စီးစင်းနေလျက်။
“ အိမ်ထဲ သွားရအောင်နော် မောင် ခိုင်မောင်လေးတို့ မိသားစုက ဘုရားဖူးသွားကြတာ မောင်ရဲ့ လာလာ ”
ချစ်သူ၏ကိုယ်သင့်ရနံ့လေးက အဖိုးရီးအား ခုထိရင်ကို ဗလောင်ဆူစေသည်။အသက်ရှုလိုက်တိုင်း မောက်တက်လာသော အဖွားရီးတစ်ယောက်ရဲ့ နို့အုံလေးက ခုထိ ဆွဲဆောင်နေတုန်း။ဖက်ဖူးစိမ်းရောင်ဝမ်းဆက်လေးဖြင့် အိမ်ထဲဝင်သွားသော အဖွားရီးအားကြည့်ကြာ ထမိန်လှန်ပြီးလိုးချင်သောစိတ်က ချက်ချင်းပေါ်လာလေသည်။
အိမ်ထဲ ရောက်ရောက်ချင်း အဖွားရီးအား အဖိုးရီးမှ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ နို့လေးအားကိုင်ကာ ဖင်မပျော့တပျော့လေးအား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ အဖွားရီးလက်များကလည်း အဖိုးရီးပုဆိုးအား ချွတ်ချပစ်လိုက်လေသည်။ တွန့်လိမ် ကွေ့ကောက်နေသော လမွှေးအုံကြီးအား အဖွားရီလက်ကလေးများက ယုယု ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။ မဲပြောင်ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးအား တုန်တုန်ရီရီ လက်ကလေးများဖြင့် ဆုပ်ကိုင်နေရင်း ရင်ခုန်စွာ တီးတိုးရေရွတ်နေမိပါတော့တယ် …..။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
