မုန်းမာန်ခ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Htet Wai
ချစ်မိလိမ့်မယ်လို့ထင်မထားဘူးစုစု။ ခပ်ချိူ ချို ဝိုင်တစ်ခွက်ကို တမြေ့မြေ့သောက်ရင်း အတိတ်အကြောင်းကိုစဉ်းစားမိတိုင်းးသေမတတ်နာကျင်ရတယ်။စုမာယာ ခပ်တိုးးတိုးးခေါ်သံက နားထဲဗုံးခွဲလိုက်သလို ခံစားရတယ်။
ကြင်နာစွာချစ်မြတ်နိုးလာခဲ့တဲ့ ၃ နှစ်အတွင်း အရမ်းချစ်ပြသလောက် လက်ထပ်ပြီးသွားသည့်နောက်ပိုင်း မာန်ရဲ့ပုံစံတွေပြောင်းလဲလာသည်။အလုပ်ကပြန်လာသည့်အချိန်တိုင်း စုစုနားမှာပဲနေချင်တယ်ဆိုတဲ့သူကအခုတော့ ပုံမှန်အိမ်ပြန်ချိန်လွန်နေတာတောင် စုစုအနားရောက်မလာသေး။စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ ညနေစာထမင်းပင်မစားချင်။ည ၁၀ နာရီအထိစောင့်ပေမယ့်မာန်က ပြန်မလာသေး။
“ ကိုကို ခက်မာကို ချစ်လား ”
“ ချစ်တာပေါ့ခက်မာရယ်။ကိုကို ဘဝမှာ ခက်မာကိုသာ အချစ်ဆုံးပဲ ”
“ ဟုတ်လို့လားးကိုကို ရဲ့ ”
“ ဟုတ်တာပေါ့ ခက်မာ။ ခက်မာက ကိုကိုရဲ့ လိုအင်ဆန္ဒမှန်သမျှ မညည်းမညူ လုပ်ပေးးတယ်လေ ”
“ အာ့ကြောင့် ချစ်တာပေါ့ ဟုတ်လား ”
အော် အာ့ကြောင့်တင်မဟုတ်ပါဘူး။ခက်မာရဲ့ ကလေးဆန်တဲ့ပုံစံလေးတွေလည်းပါတာပေါ့။ ခက်မာ က ကိုကို လုပ်သမျှ လုပ်ခိုင်းစမျှ လုပ်ပေးတာကိုကကိုကို စွဲမက်စေတဲ့အကြောင်းးအရာတစ်ခုပဲပေါ့။
“ ဟွန်းးးကိုကို ကတော့ ပိုပြီ ”
ဟု ပြောရင်းးရင်ခွင်ထဲတိုးးဝင်လာသောခက်မာ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို နမ်းရှိုက်ရင်းးသူမ၏ ရင်သားနှစ်ခုကို လက်ဖြင့်အားရပါးရဆုတ်ချေလိုက်သည်။
“ အင့် ဟူသော အသံခပ်တိုးးတိုးးမှ လွဲ၍နာသည် ဟု ပြောဆိုခြင်းမရှိ ”
ဒါကိုက အိမ်ကမဟေသီ စုမာယာနဲ့တခြားးဆီ။ ထိုနောက် ခက်မာအားးဝမ်းလျားမှောက်အောင် ပြုပြင်ပေးပြီးး ဗိုက်အောက်တွင်ခေါင်းအုံးးတစ်ခုခံပေးးကာ သူ၏တင်းမာစွာထောင်နေသော လီးထိပ်အားးတံတွေးအနည်းငယ်ဆွတ်၍ခက်မာ၏ ဖင်ဝကို အသာတေ့ကာ ထိုးချလိုက်သည်။
“ အားးးကိုကိုရယ် ခက်မာ နည်းးနည်းးနာတယ် ”
“ ကောင်းသွားမှာပါ။ ချစ်လေးရယ်နော် ခနပဲနာတာသိလား ”
ခက်မာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြလိုက်ပြီးးမျက်စိလေးမှိတ်ကာ ကိုကိုသဘောကျလုပ်ပါစေဆိုတဲ့ အတွေးးတွေးးကာအသာငြိမ်နေပေးးလိုက်သည်။
မာန်တစ်ယောက် လီးးကိုတဖြေးးဖြေးးနဲ့ ခက်မာ၏ဖင်ထဲသို့အဆုံးးထိဝင်စေရန် ဖြေးးဖြေးးချင်းးးဖိကာတစ်မျိုးးအသွင်းးအထုတ်လုပ်ကာတစ်ဖုံ ပြုလုပ်ကာ ခက်မာ၏ ဖင်ပါကင်လေးးရဲ့ ညှစ်အားးကိုခံစားးရင်းအကောင်းကြီးးကောင်းးနေတော့သည်။မာန် ကြိုက်တာက ဖင်ပေါက်ပဲဖြစ်သည်။ သို့ပေမယ် ဟိုမိုစိတ်ပေါက်နေခြင်းးမဟုတ်။
အခြောက်တွေလိုဟာမျိုးရဲ့ ဖင်ကို ဘယ်တော့မှ မလုပ်။ သူကြိုက်တာက မိန်းမတွေရဲ့ ဖင်ပေါက်။အိမ်က မိန်းမဖြစ်သူ စုမာယာက ဖင်ခံရမှာသေမတတ်ကြောက်သည်။မာန်က လည်းးစုစုအဖုတ်ကို လုပ်ပြီးးသုတ်ရည်ပန်းးချင်တာမဟုတ်။အဖုတ်လုပ်ပြီးးပြီးခါနီးလာလျှင် ဖင်ထဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်နဲ့ အဆုံးးထိဝင်အောင် ပစ်ချင်တာဖြစ်သည်။
ခက်မာကတော့ သူဘာပဲလုပ်လုပ် မလုပ်ချင်ဘူးးဟုမငြင်းးဆန်ဖူးသလိုသူအပေါ်တွင်လည်းးအရမ်းးချစ်သည်ဟု မုန်းမာန်ခ ထင်မိလာသည်။တကယ်တော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို အရှည် ၇ လက်မခန့်ရှိသောလချောင်းကြီးးထိုးသွင်းခံရတာခက်မာ မနာ၍မဟုတ်။သေမတတ်နာကျင်ရသည်။လက်သန်းးလေးးပင်မဝင်ခဲ့ဖူးသောဖင်ပေါက်ကို ၂ လက်မခန့်တုတ်၍ ၇ လက်မရှည်သော လီးးက မဆန့်မပြဲထိုးထည့်ခံရတော့ ခက်မာ မျက်ရည်များပင်ဝဲလာသည်။
သို့ပေမယ့် ကိုကိုသဘောကျပဲလေ။ ခက်မာ ဖင်ခံပေးးရတာပေါ့။မျက်နှာနားတွင်ရှိသော ခေါင်းအုံးကို ဆွဲယူကာ ခက်မာတစ်ယောက် ပါးစပ်တွင်ကိုက်ကာတဖြေးးဖြေးးနဲ့ အသွင်းးအထုတ်မြန်လာသောကိုကိုရဲ့ လိုးးချက်တွေကို မျက်ရည်ကျလာသည့်အထိခက်မာ အားးတင်းးကာ အောက်ကနေ ခံနေမိသည်။ကိုကိုကတော့ မညှာ။ သူရဲ့လီးးအဆုံးးထိ ထိုးးသွင်းးကာ ပြန်ထုတ်ပြီးးခက်မာဖင်ထဲကိုအဆုံးးထိပြန်ထိုးးသွင်းးသည်။
မာန်တစ်ယောက် ဖင်လိုးးရတာကို တဖြေးးဖြေးးအရှိန်တက်လာကာ သူရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကိုပို၍အားးထည့်လာမိသည်။တင်းးကျပ်နေသောဖင်ပေါက်ရဲ့စီးးပိုင်မှုက ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်။ထိုနောက်မာန် ခက်မာအားး ခါးးမှ မကာ လေးးဘက်ထောက်သလိုဖြစ်အောင်ပြုပြင်ပေးးလိုက်သည်။
ခက်မာကလည်းးးအလိုက်တသိပင် သူလိုချင်တာကို သိနေသည့်အတိုင်းး သူပြုပြင်ပေးသလိုလိုက်နေပေးးသည်။အဲ့နောက် မာန် သူလီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသွင်းးကာ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခက်မာ၏ တင်သားနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲပြီးး ဖင်ပေါက်ထဲ လီးးဝင်နေသည့်ကို မျက်စိအရသာခံ ကြည့်ရှုကာ ဖြေးးဖြေးးနဲ့မှန်မှန် လီးးအားအဆုံးးထိမဝင် ဝင်အောင် လိုးးချနေမိတယ်။
လီးးကို အဆုံးးထိ ထိုးးသည့်အခါ စအိုပေါက်ကလေးမှာကျွံဝင်သွားးပြီးး လီးးထိပ်လေးးအထိပြန်နှုတ်သောအခါ စအိုပေါက်ကလေးမှနှုတ်ခမ်းးသားးများးစူထွက်၍လာသည်။ ထိုနောက်တွင်တော့ မာန်တစ်ယောက်ဘီလူးသဘက်စီးစည့်အတိုင်းခပ်ကြမ်းကြမ်းးနဲ့မြန်မြန်ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ကို အားးရပါးးရ လိုးးဆောင့်ပြီးးး လီးးကိုလည်းးးဖင်ထဲအဆုံးထိဝင်အောင် ထိုးသွင်းကာခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ထဲသို့ သူ၏ သုတ်ရည်များးးပန်းးထုတ်လိုက်သည်။
ခက်မာ၏ တအင့်အင့်နဲ့ညည်းးသံရှိုက်သံတို့ကလည်းးမာန်ကို စိတ်တက်ကြွစေသလို လိုးးရသည့်မှာလည်းးအလွန်အရသာရှိသည်။
ခက်မာကတော့ အရှင်လတ်လတ်ငရဲရောက်သလို ခံစားးရပြီးးးဖင်ပေါက်ထဲသို့ အရည်များးပန်းးခံရမှသာ စိတ်နဲ့လူနဲ့ပြန်ကပ်တော့သည်။ခက်မာရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးးလေးးဘက်ထောက်ထားးရာမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ဖုတ်ကနဲ့ ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။
ထိုနောက် ခက်မာတစ်ယောက် စိတ်ထဲအလွန်ပဲ ဝမ်းးနည်းလာသဖြင့် ကိုကို ကိုပင်သတိမရတော့ပဲအားးရပါးးရ ရှိုက်ကြီးးတငင်ငိုကြွေးးမိတော့သည်။ဖင်ဝကလည်းးစပ်ဖျင်းးဖျင်းးနဲ့နာကျင်နေသလို လရည်တွေ ဖင်ထဲအထည့်ခံရတော့ လူကအိမ်သာတက်ချင်လာသည်။ကိုကိုကတော့ သူလိုချင်ရာရပြီးးသွားးတော့ ခက်မာကိုပင်သတိမရတော့ပဲ မျက်စိမှိတ်ကာအိပ်ပျော်သွားးတော့သည်။
မနက်လင်းးသည့်တိုင် မာန်တစ်ယောက် စုစု မျှော်နေပေမယ့် ပြန်မလာခဲ့။ယခင်က စုစုကို အသက်လောက်ချစ်ပါသည်ဆိုသော မာန် ယခု ဒီလိုမဟုတ်တော့။စုစုတစ်ယောက် အားးငယ်ခြင်းးစိတ်ပျက်ခြင်းးဝမ်းးနည်းးခြင်းးတို့ပေါင်းးစပ်ကာပါးးပေါ်သို့မျက်ရည်များးကျဆင်းးလာပြီးးး စိတ်ထဲဝမ်းးနည်းးးလာသလောက်ကုတင်ပေါ်မှောက်လျက်အိပ်ကာ ငိုကြွေးးနေမိတော့သည်။
မာန်ရယ် စုစု တစ်ယောက်တည်းပါ။ ပြန်လာပါတော့ ဟု ပြောဆိုကာရှိုက်ကြီးးတငင်ငိုနေမိတော့သည်။နေ့လည်လောက်တွင် မာန်တစ်ယောက် သူ၏ ကားးလေးးဖြင့် စုစု ရှိရာသို့ ပြန်ရန်မောင်းးနှင်လာခဲ့သည်။
မာန်နဲ့ စုစုသည် နေ့လည်ဘက်တို့တွင် မာန်ကလည်းးစုစုကိုချစ်သလို စုစု၏သဘောအလိုလိုက်ကြပြီးးစုစုခိုင်းးစေသမျှကိုလည်းးမညီးးမညူလုပ်ပေးသည်။သို့ပေမယ့် ညအချိန်အခါ လင်မယားးလိုးးကြတော့မည်ဆိုလျှင်အဆင်မပြေတော့။
စုစုက မာန်၏ ဖင်လိုးးချင်သောစိတ်ကိုအလိုမလိုက်ချင်၍တစ်ခါတစ်လေ အဖုတ်ကိုပင်ပေးမလုပ် ထိုကြောင့်လည်းးမာန်စိတ်ညစ်ရသည်။အဖုတ်ကိုပေးးလုပ်ပြန်ရင်လည်းးဘယ်တော့အခါမှ ဖင်ထဲကိုလီးးအဝင်မခံ။လီးးဒစ်ကလေးးတေ့လိုက်ရင်ကို စုစုက ကောက်တော့သည်။
ထိုကဲ့သို့ကောက်လျှင် မာန်က အဖုတ်ကိုပင်မလိုးတော့ပဲ တန်းးအိပ်ပစ်လိုက်သည်။ထိုကြောင့် မာန်တို့ အိမ်ထောင်ရေးးအဆင်မပြေ။ထိုအချိန်တွင် စုစု၏ တူမလေးးခက်မာကို မာန်တဖြေးးဖြေးးနဲ့ ကျုံးးသွင်းးတော့သည်။
၁၈ နှစ်အရွယ်ရှိသော ခက်မာသည် စုစု၏ ခန္ဓာကိုယ်ထက်ပင် တောင့်တင်းသလိုအနောက်သို့အနည်းးငယ်ကောက်နေသော ဖင်ကလေးးကလည်းးမာန်အကြိုက်လိုးးချင်စရာလေးးဖြစ်သည်။
ထိုကြောင့် မာန် တစ်ယောက် သူ၏ရုံးတွင် စာရေးးမမလိုအပ်ပဲ ခက်မာကို လစာကောင်းကောင်းဖြင့် စာရေးးမ ခန့်ထားးကာ သူ၏ အစီအစဉ်အတိုင်းးလှုပ်ရှားးတော့သည်။ ထိုကြောင့် ယခုလို ခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်ပါကင်လေးးအားးစားးသုံးခွင့်ရခဲ့သည်။မာန် အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသောအခါ စုစုသည် အိပ်ပျော်လျက်ရှိသည်။
မာန်အသာအယာပဲ အဝတ်အစားးလဲ ရေချိုးး ပြီးးသည်အထိ စုစုမနှိုးးသေးးး။မာန်လည်းးမနှိုးးတော့ပဲတိတ်တိတ်ကလေးးအသာအပြင်သို့ပြန်ထွက်ပြီးးးရုံးးသို့ထွက်လာခဲ့သည်။လမ်းးမှာလည်းးးခက်မာအိမ်ဝင်ကာ ခေါ်ရအုံးးမည်။
ခက်မာ ညက ဖင်အလိုးးခံလိုက်ရသဖြင့် အင်မတန်နာကျင်နေပေမယ့်လည်းးကိုကို ကတော့ ခက်မာကို နည်းးနည်းးမှမညှာ။ခက်မာ လည်းးဘာမှမပြော။ နှစ်ယောက်သမားးဖက်လိက်အိပ်ပျော်သွားကာနေ့လည်ရောက်မှ နိုးးလာကြသဖြင့် ကိုကို က တည်းးခိုခန်းးခရှင်းးကာအိမ်သို့ပြန်လာကြသည်။
အိမ်ရောက်ရောက်ချင်းးပဲ ခက်မာ ရေမိုးချိုးးပြီးးရုံးးသွားရန် ပြင်ဆင်ရသည်။ ဖင်ပေါက်ကဘအနည်းးငယ်ပြဲသွားး၍လားးမသိ။ရေဆေးးသည့်အခါတိုင်းးပူစပ်ပူလောင်ဖြစ်နေသည်။
တီ တီ ပွမ် ကားးဟွန်းးသံကြားး၍ ခက်မာ အပြေးးကလေးးးအိမ်ရှေ့ထွက်ကာကိုကိုကားးပေါ်သို့တက်ပြီးးးလိုက်လာခဲ့ရတော့သည်။မာန် ရောက်လာတာကို စုစုသိသည်။မသိ၍မဟုတ်။ မာန် စုစုကို အနမ်းးလေးးပေးးကာချော့များးချော့ မလားးလို့ စုစု ပေကပ်ကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် မာန်က သူဘာသာသူအဝတ်အစားးလဲကာ တန်းးထွက်သွားးတော့ စုစုပဲ ဝမ်းးနည်းးရပြန်သည်။မျက်ရည်ကျရပြန်သည်။အော် ဒါကလည်းးဝဋ်ကြွေးးးတစ်မျိုးးပါလားးးဟု တွေးးကာ သက်ပြင်းးချလိုက်မိသည်။
ခက်မာတစ်ယောက် အလုပ်ထဲမှာစိတ်မပါ။ ဖင်က နာနေ၍ကောင်းးကောင်းးထိုင်မရ။ဒီကြားးထဲ ကိုကိုက တစ်မျိုးးးခက်မာကို သူရုံးးခန်းးးထဲလာခဲ့ဖို့ကို အမှာတော်ဆင့်လိုက်သည် တဲ့။
“ ဟူးးးးးးးးစိတ်ညစ်ပါတယ် ”
ဟု ပြောရင်းးး ခက်မာ တစ်ယောက် ဖင်လေးးယမ်းးခါယမ်းးခါနဲ့ကိုကို အခန်းးးဆီသို့လှမ်းးလာခဲ့သည်။
“ လာ ခက်မာ ကိုကို ခိုင်းးစရာရှိလို့ ”
“ ဟုတ် ကိုကို ပြောလေ ခက်မာဘာလုပ်ပေးးရမလဲ ”
“ ဒီ စားပွဲခုံအောက်ကို ဝင်ပြီးးးကိုကို လီးးကိုစုတ်ပေးးပါလားးး။ကိုကို ဖိအားးတွေများပြီးး စိတ်တွေရှုပ်နေလို လီးးစုတ်ခံရင်းးခန နားးမလားးလို့ ”
“ ရှင် ခက်မာက ကိုကို ဟိုဟာ ------------ ”
“ ဟိုဟာတွေ ဒီဟာတွေ လုပ်မနေနဲ့ ခက်မာ။ မင်းးပဲ ကိုကို ဆန္ဒအကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်ဆို လီးးစုတ်တာ ဘာခဲ့ယဉ်းးလို့တုန်းး။ လာ ဒီအောက်ဝင် ”
အတင်းးပဲ ကိုကို ကတော့ သူလိုရာပဲ ဆွဲခိုင်းးနေသည်။ ခက်မာ မလုပ်ပေးးလို့ကလည်းးမဖြစ်။ထိုကြောင့် သက်ပြင်းလေးမသိမသာချကာ ခုံအောက်ကို လေးဘက်ထောက်လျက် ဝင်ကာကိုကို ၏ ဘောင်းးဘီ ခါးပတ်ဖြုတ်ကာ အောက်ကို ဆွဲချပေးးပြီးးးအနည်းငယ်မာနေသောကိုကို လီးးကြီးးကို ခက်မာပါးးစပ်လေးးထဲသို့ ငုံကာစုတ်ပေးးလိုက်သည်။
ကိုကို ကတော့ အသာခုံနောက်မှီပြီးးမျက်စိမှိတ်အရသာခံကာ ခက်မာစုတ်ပေးးတာကိုငြိမ်ခံနေသည်။နာရီဝက်သာသာလောက်အထိ ခက်မာ စုတ်ပေးးရတာ ကြာတော့ ပါးးတွေညောင်းးကာဒူးးထောက်ထားးရသဖြင့် ဒူးးတွေလည်းးနာနေသည်။ကိုကို အခုချိန်ထိ တော်တော့ ဟုမပြောသေး။ ထိုကြောင့် ခက်မာလည်းးးလီးးကို ပါးးစပ်ထဲမှ ထုတ်ကာ လက်ဖြင့် ဂွင်းးတိုက်ပေးးလိုက်သည်။
“ ခက်မာ ပါးးညောင်းးလို့လားး ”
“ ဟုတ် ကိုကို ကြာတော့ ခက်မာ မစုတ်နိုင်တော့လို့ပါ ”
“ ကဲ ကဲ ဒါဆို ထွက်ခဲ့ ”
ဟုပြောသဖြင့် ခက်မာလည်းးးခုံအောက်မှ ထွက်လိုက်သည်။ကိုကို ကလည်းးထိုင်ရာမှ ထကာ ခက်မာ ကိုလည်းးပြန်ထိုင်ခိုင်ပြီးးး လီးးကိုပါးးစပ်ထဲပြန်ထည့်ခိုင်းကာကိုကို က ခက်မာ၏ ခေါင်းးကို ဆုတ်ကိုင်၍ ရှေ့တိုးးနောက်ဆုတ် ခပ်ကြမ်းးကြမ်းပြုလုပ်တော့သည်။အာခေါင်ကို လာထောက်သောကြောင့် ခက်မာ ပျို့တက်လာတာကိုသတိမထားး။အားးရပါးးရကို ပါးးစပ်ထဲအသွင်းးအထုတ်လုပ်၍ ငါးးမိနစ်အကြာတွင် ခက်မာ၏ပါးးစပ်ထဲသို့ လရည်များးပန်းးထည့်လိုက်သည်။
ခက်မာ တစ်ယောက် မျက်ရည်တွေရော နှာရည်တွေရော ပွကာနေရသည့်အထဲ လရည်တွေ ပါးစပ်ထဲပန်းးခံရသောအခါ လန့်သွားပြီးးးးအမြန်ပြန်ထွေးးထုတ်လိုက်သောကြောင့် အကျီတွေရောပိုပြီးးပွ ကုန်တော့သည်။
“ ကိုကို ကတော့ ရပြီ ခက်မာ ပြန်ချင်ပြန်တော့ ”
ဟုပြောကာ ခက်မာကိုအမိန့်ပေးသည်။ခက်မာ ကိုကို စားပွဲက တသျှူးးကိုယူကာ ပွပေနေသော ပါးးစပ်ကိုသုတ်ကာအိမ်သာသို့ အပြေးးကလေးးအမြန်ထွက်လာခဲ့သည်။အိမ်သာထဲသို့ရောက်သောအခါမှသာ ခက်မာ အားရပါးရ ပလုတ်ကျင်းးကာ အန်ထုတ်ရင်းးမျက်ရည်များးကျလာသည့်အထိ ငိုကြွေးးမိသည်။
ညနေ ရုံးးဆင်းးချိန်သို့ရောက်သောအခါ ကိုကို က သူနဲ့အတူပြန်ရမယ်ဆို၍ ခက်မာစောင့်နေရသည်။ထိုနောက်ကိုကို က သူ၏ ကားးလေးးဖြင့် မြိုပြင်ထိမောင်းးကာအနည်းငယ်လူသွားလူလာပြတ်သောနေရာတွင် ကားရပ်ပြီးးကားမီးးပိတ်ကာခက်မာအားးအဝတ်အစားးချွတ်ခိုင်းးပြီးးးဖင်ကိုနောက်တစ်ခါ ထပ်လိုးးပါတော့သည်။
ခက်မာ ပထမတစ်ခါလိုးးတုန်းးကနာနေတာတောင်မပျောာက်သေးး။နောက်တစ်ခါထပ်ခံရပြန်သည်။ကိုကို ကတော့ မညှာ။ သူစိတ်ကြိုက် သူသဘောအတိုင်းးခပ်ကြမ်းကြမ်းးဆက်ဆံပြီးးလရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ကားးမောင်းးပြီးးအိမ်သိုတန်းးပြန်ခဲ့ကြသည်။ခက်မာကတော့ ပင်ပန်းးခြင်းးနာကျင်သို့သာ ကြီးးစိုးးပြီးးးးအိမ်ပြန်လာခဲ့ရသည်။
မာန်နဲစုစုတို့ အိမ်ထောင်ရေးးမသာယာတော့တာ အခုဆို တစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။တစ်နှစ်အတွင်းးမာန်ရဲ့ခြေလှမ်းးများးပျက်နေသည်ကိုလည်းးစုစုစုံစမ်းးနေသည်။ဒါပေမယ့် မာန်က သူများးတွေလို နိုက်ကလပ်မတက် မသောက်မစားးဖြစ်၍ အိမ်ပြန်မိုးချုပ်ယုံကလွဲပြီးအလုပ်နဲ့အိမ် အိမ်နဲ့အလုပ်ကိုသာ အကြောင်းးပြနေခဲ့သည်။
အရင်က sex ဆိုလျင် အတင်းးလုပ်ချင်သော မာန် အခုဆိုလျင် လုံးဝမလုပ်တော့ပဲ ပြန်လာလျှင်တန်းးအိပ်တော့သည်။ စုစုကတော့ သွေးးသားးကာမရဲ့တောင်းးဆိုချက်အရ မာန်ရဲ့ အလိုးးအဆောင့်တွေကိုတမ်းးတမိပေမယ့် မိန်းးမသားးပီပီ မတောင်းးဆိုခဲ့။ဒီတော့ စုစုနဲ့ မာန်တို့က ကြာလေဝေးးးလေ ဖြစ်လာတော့သည်။
ခက်မာလည်းးကိုကို ချစ်သူသက်တမ်းးတစ်နှစ်ပြည့်သွားးခဲ့သည်။ခက်မာကို ကိုကို က ဖင်လိုးးတယ်။ ကိုကို လိုးးလွန်း၍ ဖင်ပေါက်လည်းးချောင်ချိကာသူစိတ်ကြိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းးအလိုးးအဆောင့်တွေကို ခံနိုင်လာသည်။လီးးစုတ်လည်းးကျွမ်းးကျင်လာသည်။
ထူးးခြားးချက်တစ်ခုကတော့ ကိုကို သည် ခက်မာ၏ အဖုတ်ကို ဘယ်တော့မှမလုပ်။လက်ဖြင့်မပွတ်သပ်ခဲ့ပေ။ ဖင်ကိုလိုးးလီးးစုတ်ခိုင်းးးခြင်းးဖြင့်သာ တစ်နှစ်တိတိ လိုးးလာခဲ့သည်။
တစ်ရက် ထူးထူးခြားခြားးကိုကို က ခက်မာကို မိုတယ်တစ်ခုသို့ခေါ်သွားးသည်။အရင်က ဟိုတယ်တွေမှာသာ တည်းခိုဖူးပြီး ဒါကလည်းးအလွန်ဆုံးတစ်ရက်ပင်ဖြစ်သည်။အခုဟာက မိုတယ်မှာကြိုတင်ဘွတ်ကင်လုပ်ပြီးးငါးရက် စာရင်းးပေးးထားသည်ဆိုတော့ခက်မာအနည်းးငယ်အံ့သြသွားးသည်။
မိုတယ် အခန်းးနံပါတ် ( ) ရှေ့သို့အရောက်တွင် မာန်က တံခါးးကိုသောဖွင့်ကာ အခန်းထဲသို့ဝင်ကာ မီးးဖွင့်လိုက်သည်။ ခက်မာကတော့ နောက်ကနေဝင်လာကာ အဝတ်အစားးလဲရန် ရေချိုးးခန်းးဘက်ထွက်သွားးသည်။မာန်က ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲကာ ဆေးလိပ်ကိုဖွာရှိုက်ရင်းးခက်မာကိုစောင့်နေမိတယ်။
ဆယ့်ငါးမိနစ်အကြာတွင် ခက်မာ ရေချိုးးခန်းးသုံးအမွေးးပွတဘက်ကြီးးပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့တက်လာသည်။မာန်ကလည်းးအလိုက်သင့်လေးးးခက်မာကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ဖက်ထားးပြီးးး
“ ခက်မာ ကို ကိုကိုပြောစရာရှိတယ် ”
“ အင်းးးပြောလေ ကိုကို ”
“ ကိုကို ဒီနေ့ခက်မာကို ထူးထူးးခြားးခြားးဖြစ်စရာတစ်ခုလုပ်မလို့ ”
“ ဟုတ်လားးပြောလေ ကိုကို ဘာလုပ်မလို့လဲ ”
“ ခက်မာလေးးသိရမှာပေါ့ကွယ် ”
ဟုပြောကာ ခက်မာကို ဝမ်းးလျားးမှောက်ခိုင်းးကာ ထုံးစံအတိုင်းးခက်မာ ဗိုက်အောက်တွင် ခေါင်းးအုံးးနှစ်ခု ခံလိုက်သည်။ထိုအခါ ခက်မာ၏ ခါလေးးမှာ ထောင်နေသလို ဖင်လေးးမှာလည်းးကော့တက်နေတော့သည်။
ထိုနောက် မာန်က ခက်မာ၏ လက်လေးးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ ခေါင်းရင်းရှိကုတင်တန်းးနဲ့ တွဲကာဘေးးမှာရှိတဲ့ စားပွဲခုံလေးရဲ့ အံဆွဲထဲမှ လက်ထိပ်တစ်ခုယူကာ ခတ်လိုက်တယ်။နောက်တစ်ဖက်လည်းးထိုအတိုင်းးပင် ဆွဲခတ်လိုက်ပြန်သည်။
ထိုသို့ ပြုလုပ်ပြီးးသွားးသောအခါ ခက်မာ၏နောက်တွင် ဝင်ပြီးးးခက်မာ၏ ဖင်ကြားးထဲကိုဂျယ်တွေလောင်းးထည့်ကာ ဖင်သားးကို အကုန်လုံးးသုတ်လိမ်းးလိုက်သည်။ ပြီးးနောက် ပြန်ထကာ ဆေးထိုပိုက်တွေ ဆလိုင်းကြိုးတွေ လီးးအတုတွေ ထိုနောက်ဘာမှန်းမသိသောအိတ်အကြီးးကြီးးနဲ့ထည့်ထားသော အရည်တွေ ပြီးနောက် ကြက်ဥတွေ ကို ထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့တင်ထားလိုက်သည်။
ခက်မာ နည်းးနည်းးတော့ လန့်လာသည်။ မာန်သည် ခက်မာကို ဘာလုပ်မည်မသိ။ခက်မာကို သေအောင်တော့ မသတ်လိုက်ပါဘူးးဟုတွေးးကာခက်မာငြိမ်နေလိုက်သည်။ထိုနောက် မာန်သည် ခက်မာ၏ ဖင်သားးကို ဆွဲဖြဲကာ အကြီးးဆုံးးလီးးတုကို ယူ၍ ဂျယ်တွေသုတ်လိမ်းးကာခက်မာ၏ ဖင်ပေါက်လေးးထဲကို တေ့ကာ ထိုးးသွင်းးလိုက်သည်။
“ အားးးးးးကျွတ် ကျွတ် ကိုကို နာလိုက်တာ နော် ”
“ ခန ပဲနော် ခက်မာ ”
ဟုပြောကာ ထိုလီးတုအားးဖင်ထဲအဆုံးထိဝင်စေရန် တဖြေးဖြေးချင်းးဖိသွင်းလိုက်သည်။ခက်မာ အံကိုတင်းးတင်းးကြိတ်ကာ စိတ်တွေလျော့ချပြီးးး မာန်သဘောအတိုင်းးခံနေလိုက်သည်။တဖြေးးဖြေးးနဲ့ လီးးတုက ခက်မာ၏ ဖင်ထဲကို အဆုံးထိဝင်ရောက်သွားးသည်။
ခက်မာလည်းးသေမတတ်နာကျင်ရသည်။ ကြီးးမားးလွန်းးသောလီးးတုက ခက်မာ၏ ဖင်ထဲပြည့်ကျပ်တင်းးလွန်းစွာ ကလန့်ခံနေသလို ခံစားးနေရသည်။မာန်ကတော့ မသိသည့်အတိုင်းးသူလုပ်စရာရှိတာကိုပဲ ဆက်လုပ်နေသည်။
ထိုနောက် မာန်သည် ခက်မာ၏ ဗိုက်အောက်မှ ခေါင်းးအုံးးများးဖယ်လိုက်ကာ သူ၏ အဝတ်အစားးများကိုလည်းချွတ်ချလိုက်သည်။
ပြီးးလျှင် အရည်တွေအများးကြီးးပါသော အိတ်ကို ဘေးးတွင် ခပ်မြင့်မြင့်တိုင်တစ်ခု၌ ချိတ်၍ ဆလိုင်းးကြီးးဖြင့်တပ်ကာ အရည်များးဆလိုင်းးကြိုးထဲစီးးလာစေရန် မာန်တစ်ယောက်လုပ်နေသည်။ထိုနောက် ခက်မာဖင်ကိုလက်ဖြင့်ဆွဲဖြဲကာ အဆုံးးထိဝင်နေသောလီးးတု၏ အောက်ဆုံးးမှ အပေါက်လေးထဲသို့ ထိုဆလိုင်းးကြိုးးတပ်ကာ ခက်မာဖင်ထဲသို့ အရည်များးတဖြေးးဖြေးးနဲ့စီးဝင်သွားသည်။
“ ဟိုးးးးအားးးးးအ ကိုကို ရယ် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ”
“ ဘာမှမဟုတ်ဘူးးခက်မာ ငြိမ်ငြိမ်နေ။မခံနိုင်တော့လို့ ဗိုက်ထဲ အရမ်းးအောင့်လာရင်သာပြော ”
“ ဟီးးးးးးဟီးးးးးးပြန်ထုတ်ပေးးပါကိုကိုရယ်နော် ခက်မာကြောက်လို့ပါ ”
ဟုပြောကာ ခက်မာငိုချလိုက်သည်။
“ မာန်က မကြောက်ပါနဲ့ ခက်မာရဲ့ ဘာမှမဖြစ်ဘူးးငြိမ်ငြိမ်လေးးသာနေ ”
ခက်မာသည် ရုန်းးမရ ကန်မရ နဲ့ ငိုနေယုံကလွဲပြီးးဘာမှ မတတ်နိုင်ချေ။
အချိန်တွေတဖြေးးဖြေးးနဲ့ကုန်လာသလို အိတ်ထဲမှ အရည်များကလည်းးတစ်ဝက်ခန့်ကိုရောက်ရှိလာသည်။ခက်မာ၏ ဖင်ထဲရော ဗိုက်ထဲမှာပါ ထိုအရည်များးပြည့်နှက်လာသလိုခံစားးရပြီးး ဗိုက်လေးးပူကာဖောင်းးလာသည်။
ထိုကြောင့် ခက်မာလည်းးး
“ ကိုကို ခက်မာ ဗိုက်ထဲအောင့်တက်လာလို့ မရတော့ဘူးနဲ့တူတယ်။ပြန်ထုတ်ပါတော့နော် ကိုကို ဟီးးးးးးဟီးးးးရွှတ် ”
“ နည်းးနည်းးလေးးတော့ အောင့်ခံပါအုံးခက်မာရယ်နော် ။ ခနပဲ ”
ခက်မာ ဘာမှပင်ပြောချင်စိတ်မရှိတော့။ထိုကြောင့် မျက်ရည်များသာအဖော်ပြုရင်းး ခက်မာငိုကြွေးနေမိတော့သည်။နောက်ထပ် ဆယ့်ငါးမိနစ်အကြာတွင် ကိုကိုသည် ခက်မာ၏ ဖင်ကိုဖြဲကာ ဆလိုင်းးပိုက်ကြိုးးကိုဖြုတ်လိုက်သည်။
ဖင်ထဲက လီးးတုကိုတော့ ထုတ်မပေးးသေးး။ ဒီတိုင်းးထားးကာ ထိုပစ္စည်းးများးကိုသိမ်းဆည်းးနေတော့သည်။ကိုကို ခက်မာ ဖင်ထဲက ဟာကို ထုတ်ပေးးပါနော် ခက်မာ အိမ်သာတက်ချင်လို့ပါနော် ကိုကို။
ထိုသို့ ခက်မာပြောလိုက်တော့ ကိုကိုသည် ခက်မာ၏ ခါးးလေးကိုမကာ ခြေထောက်များအားးကုတင်အောက်တွင် ထောက်စေကာ ခန္ဓာကိုယ်အထက်ပိုင်းးကိုတော့ ကုတင်ပေါ်တွင် မှောက်ခိုင်းးထားးသည်။
ပြီးးနောက် ခက်မာ၏ ဖင်ထဲမှ လီးးတုအားးတဖြေးးဖြေးးချင်းးးဆွဲယူကာ ထုတ်လိုက်သည့်နဲ့တပြိုင်နက်ခက်မာ၏ ဖင်ထဲမှ အရည်များးသည် ဝေါကနဲ့ အပြင်သို့ပန်းးထွက်သွားးသည်။ဘူ ဘူ ရွှတ် ဘူ ပူ ဟူသောမြည့်သံများးနဲ့အတူ ထိုအရည်များးကို ခက်မာ မထိန်းးနိုင် ။မှောက်ခုံအတိုင်းးသာနေရင်းးး ထိုအရည်များးထွက်နေသည့်ကိုသိသိရက်နဲ့ ခက်မာတစ်ယောက်ငိုနေမိတော့သည်။
မာန်ကလည်းးခက်မာ ဖင်ထဲမှ အရည်များးထွက်လာသည်ကို အရသာခံကြည့်ရင်းး ပြဲအာနေသောဖင်ပေါက်လေးးကိုလည်းးကြည့်နေမိသည်။ခက်မာဖင်ထဲမှ အရည်များးပင်ထွက်လာသည့်မဟုတ် ။ ချီးးတွေရောပါ ပါလာသည်။
မာန် မရွံ့ပေ။ သူဖြစ်ချင်တာ ဒါမျိုးးးမဟုတ်ပါလားးး။ ခက်မာကတော့ ငိုနေယုံကလွဲပြီးးးးဘာမှ မလှုပ်နိုင် တော့ပေ။
ပျော့ခွေနေသော ခက်မာကို ကုတင်ပေါ်သို ပြန်တင်ကာ ခက်မာ၏ ခြေထောက်များတွင် ပွနေသောအရည်များးးချီးးများးကို တဘက်ဖြင့် သုတ်ကာ တစောင်းးလေးးးပြုပြင်ပေးးပြီးးး မာန်သည် သူ၏လီးးအားးခက်မာ၏ ဖင်ထဲသို့ ထိုးးသွင်းကာ အားးရပါးးရဆောင့်တော့သည်။
ခက်မာ အော်ပင်မအော်နိုင်။ လူကလည်းးသတိရတစ်ချက် မရတစ်ချက်နဲ့ မာန်လုပ်သမျှ ခံနေမိသည်။မာန်က မညှာတာ။ ရေတွေ ထည့်ထားး၍ ရေနူးးးနေသော စအိုဝနဲ့အတွင်းးသားးများးကို မာန်၏အသွင်းအထုတ်ကြမ်းးတမ်းးသော လီးးးရဲ့ဒဏ်ကို ခံစားရင်းး သွေးးစလေးးများပင် လီးးတွင်ကပ်ပါလာသည်။
ထိုနောက် ခက်မာ ဘာမှမသိတော့ပဲ လောကကြီးးနဲ့ခဏတာ အဆက်အသွဟ်ပြတ်တောက်သွားသည်။မာန်က တော့ ဖင်ထဲကို လီးးသွင်းးကာ လိုးးကောင်းးတုန်းးးပင်ဖြစ်သည်။
စုစု တစ်ယောက် စဉ်းးစားးသည်။ မာန် ခရီးသွားးမည်ဆိုတာကို စုစုကိုဖွင့်ဟပြောခြင်းးမရှိ။သူဘာသာသူ ထွက်သွားးကာ သွားမည်ဆိုသည့်အကြောင်းအရိပ်အမွတ်လောက်ပဲ စုစုကိုပြောသွားးသည်။ ဒါတောင် ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်ဆိုတာကို အတိအကျမပြောခဲ့။
ထိုကြောင့်စုစု တစ်ယောက် မာန်မရှိတုန်းးမာန်ရဲ့ ရုံးးခန်းးကိုသွားးကာ မာန်အကြောင်းးတိတ်တဆိတ်စုံစမ်းတော့သည်။ မာန်ရဲ့ရုံးးခန်းတွင် မသင်္ကာစရာဘာမှမရှိ။သို့ပေမယ့် ခက်မာပါ ခရီးထွက်ကို ပါသွားသလားးဆိုတာ စုစု သိချင်လာသည်။
အမှန်ဆို မာန်သွားးချင်လျှင် တောင် ခက်မာကိုခေါ်သွားစရာအကြောင်းးမရှိ။ပြီးးတော့ ရုံးးကိစ္စလည်းးမဟုတ်။ ထိုကြောင့် စုစု ခက်မာ ဖုန်းကို လှမ်းးခေါ်လိုက်သည်။
တူ တူ တူ လူကြီးးမင်းးခေါ်ဆိုသောဖုန်းးမှာ ပြန်လည်ဖြေကြားနိုင်ခြင်းးမရှိသေးးပါသဖြင့်နောက်တစ်ကြိမ်ကြိုးစားးကြည့်ပါ။ Sorry တူ..တူ..တူ။စုစု အနည်းငယ်ပူပန်လာသည်။ ခက်မာသည် ဖုန်းးကို ဘယ်တော့မှ ကိုယ့်နဲ့ခွာထားးတာမဟုတ်။
နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ခေါ်သည်။မကိုင်။ နောက်တစ်ကြိမ် နောက်တစ်ကြိမ် နောက်တစ်ကြိမ်များးစွားးသော ခေါ်ဆိုမှုတွေသာ ခေါ်ဆိုပေမယ့် မကိုင်။ထိုကြောင့် စုစုသည် မာန်ရုံးခန်းးထဲမှ ထွက်ကာခက်မာ အိမ်သို့ သွားးရှာလိုက်သည်။ သို့သော် ခက်မာမရှိ။ စုစု စိတ်တွေပူစပြုလာသည်။
တစ်ရက်ကုန်သွားးသည်။ စုစုသည် ငိုကြွေးးရလွန်းး၍ မျက်ရည်များးပင်မထွက်တော့။မာန်ရဲ့ ဖုန်းးးကို စုစု လှမ်းးခေါ်လိုက်သည်။
“ ဟဲလို စုစုပြော ”
“ မာန်လားးးဟင် မာန် ဘယ်ရောက်နေတာလဲဟင် ”
“ မာန်အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးးသွားးနေတာလေ ။ဘာလို့လဲစုစု ”
“ အော် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးး။မာန်တစ်ယောက်တည်းးလားးးဟင် ”
“ အင်းးးလေ မာန်တစ်ယောက်တည်းပါပဲ။ ဘာဖြစ်နေတာလဲစုစု ။နေမကောင်းးလို့လား ”
“ စုစု ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးးမာန်ရယ် ။ ဘယ်နေ့ပြန်လာမှာလဲဟင် ”
“ သုံးးလေးရက်လောက်နေရင် ပြန်လာမှာစုစု ”
“ စုစု အခုတလောနေမကောင်းဖြစ်နေတာမာန်ရဲ့ ။ ပြန်လာလို့ရရင် မနက်ဖြန်ပြန်ခဲ့ပါလားဟင် ”
“ အင်းးပါ မာန် ပြန်ခဲ့မယ်နော်။ ဒါပဲ လေ စုစု မာန်အလုပ်လေးတွေရှိသေးလို့ ”
“ ဟုတ် မာန် ဒါပဲနော် အရမ်းချစ်တယ် အာဘွားးး ”
ဟုပြောကာစုစုတစ်ယောက် ဖုန်းးချကာ အတွေးးတွေပြန်တွေးးကြည့်သည်။သို့ပေမယ့် မာန် မနက်ဖြန်ပြန်လာမှ မေးးတော့မယ် ဟုတွေးကာ အတွေးစတို့ဖြတ်တောက်၍အိပ်ယာထဲ ဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့သည်။
ခက်မာ သေချင်သည်။ ကိုကို သည် ခက်မာကို တစ်မျိုးးပြီးးတစ်မျိုးးမရိုးးအောင် နှိတ်စက်၍သူစိတ်ထင်တိုင်းးးခက်မာကို သတ်နေသည့်အလား ပြုမှုနေသည်။ကြာလာတော့ ခက်မာ ကိုကို ကိုကြောက်လာသည်။ လူလည်းးကိုကို က ခါးပတ်နဲ့ ရိုက်ထား၍ကျောတွေ ဖင်တွေ မှာလည်းးအစင်းးရာများနဲ့ ရဲတွက်နေသလို့ နို့တွေကိုလည်းးကလစ်တွေနဲ့ညှပ်ထားး၍ နို့တွေတောင် ရောင်ကိုင်းးနေသည်။
ခက်မာ ဖြစ်နိုင်ရင် ပြန်ချင်ပြီ။ အိမ်ပြန်ရောက်လျှင်လည်းး ကိုကို အလုပ်မှ နှုတ်ထွက်ကာ ကိုကိုနဲ့လည်းးနောက်ထပ်မပတ်သတ်တော့ဘူးးဟု တွေးးနေမိသည်။ခက်မာပဲ ကံကောင်းတာလားးမသိ။ မမစု က ကိုကို ဖုန်းးခေါ်ကာ ပြန်လာဖို့ဆက်သည်ဆိုတော့ခက်မာအရမ်းးဝမ်းးသာသွားးသည်။
ထိုနောက် မပြန်ခင် တစ်ညလုံးးနီးးပါးး ခက်မာတစ်ယောက် လောကငရဲကို ခံစားးလိုက်ရသည်။ဝဋ်ကြွေးးရှိလည်းးးကြေပါစေ ဟု တိတ်တခိုးးဆုတောင်းးနေမိယုံကလွဲလို့ _________။
မာန် တစ်ယောက် သူလိုချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်းးဆက်ဆံလိုက်ရလို့ ခက်မာကို အရမ်းးချစ်မိသွားသလိုခက်မာကိုပင်လက်ထပ်ယူရန် စဉ်းးစားးးမိလိုက်သည်။ညက တစ်ညလုံးးသူကြမ်းးချင်တိုင်းကြမ်းးး ရိုက်ချင်တိုင်းးရိုက်နှက်ခဲ့တာကြောင့် ခက်မာကတော့ဘေးမှာတွင်အိပ်ပျော်နေကာ မာန်ကတော့ ကားမောင်းရင်းးအိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေသော အသက်၂၀ အရွယ်ခက်မာသည် မာန်အသည်းနှလုံးးကိုဖမ်းးစားးထားးသွားးးနိုင်သည်။
ခက်မာတို့အိမ်ရှေ့ရောက်သော် မာန်ကားးကိုရပ်ပြီးးခက်မာကို နှိုးးလိုက်တယ်။ခက်မာလည်းး ထကာ ကိုကို ကိုပင်နှုတ်မဆက်တော့ပဲ။ အိမ်ထဲတန်းးဝင်ကာ အိပ်ခန်းးသို့ပြေးဝင်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင်ပစ်လှဲချကာ အားးရပါးရငိုကြွေးးနေမိတော့သည်။
မာန် ခက်မာကို ဆင်းသွားသည်ကိုကြည့်ပြီးး ကားးစက်နှိုးးကာ မောင်းးထွက်လိုက်တယ်။သို့ပေမယ့် သူတို့ကို ကြည့်နေသော မျက်လုံးးတစ်စုံကိုတော့ မာန်ရော ခက်မာပါ သတိမထားမိခဲ့။
မာန်အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ အိမ်တွင် စုစု မရှိပေ။ မာန် အဝတ်အစားလဲကာရေချိုးခန်းသို့ဝင်ရောက်ပြီးး ရေကို ချိုးးလိုက်တယ်။ထိုအချိန်တွင် စုစုသည် မာန်ပြန်ရောက်နေသည့်ကိုတွေ့ပြီးး ရေချိုးခန်းးထဲတွင် ရေသံကြား၍စုစုလည်းးအဝတ်အစားးများချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် မာန်နဲ့အတူရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်လာသည်။
မာန် ရေချိုးခန်းတံခါးးဖွင့်သံကြားး၍ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ စုစုကိုတွေ့လိုက်သည်။စုစုက နောက်ကနေ မာန်ရဲ့ကျောကို ဖက်ကာ မာန် စုစုကို ငြီးငွေ့နေပြီလားးးးဟုမေးလိုက်တယ်။
မာန်လည်းးစုစုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် စုစုဘက်သို့လှည့်ပြီးး စုစုကိုဖက်ကာချစ်တာပေါ့စုစုရဲ့ မငြီးငွေ့ပါဘူးး။
ထိုနောက် မာန်က စုစုရဲ့ နှုတ်ခမ်းးကိုနမ်းးရှိုက်ပြီးးလက်တွေကလည်းးစုစုရဲ့ တင်သားကိုဆုတ်ကိုင်ကာထားသည်။ပြီးးနောက် မာန်က စုစုကို ရေချိုးခန်းမှန်ဘက် မျက်နှာမူစေရန် ဆွဲလှည့်ကာ သူ၏ လီးကိုစုစု၏ အဖုတ်ထဲသို့ ထိုးမြုပ်လိုက်သည်။
မလုပ်တာ၍ စုစုရဲ့အဖုတ်ကလေးးမှာ တင်းးကျပ်စီးးပိုင်ကာနေသည်။မာန်လည်းးစိတ်ပါလာပြီးး စုစုရဲ့ အဖုတ်ကို အားရပါးးရ ခပ်ကြမ်းကြမ်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ကာလိုးဆောင့်ရင်းး လရည်တွေကို အဖုတ်ထဲပန်းးထည့်ပစ်လိုက်သည်။ထိုနောက် ရေချိုးးကာ အဝတ်အစားလဲပြီးကုတင်ပေါ်သို့တက်ကာ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်ဆော်ကြပြန်သည်။
စုစု ကတော့ သူ၏ အလိုးးအဆောင့်ကြမ်းကြမ်းးကိုသာ ကျေနပ်စွာခံရင်းးအကြိမ်ကြိမ် ပြီးခဲ့ရပါတယ်။သုံးးချီလာက် လိုးပြီးးသွားသောအခါ မာန်သည် စုစုအားးလေးးဘက်ထောက်ခိုင်းးပါသည်။စုစုလည်းးမာန်အလိုကျလေးဘက်ထောက်ကာ နေပေးးလိုက်သည်နဲ့တပြိုင်နက် မာန်သည် သူ၏လီးးကို တံတွေးးဆွတ်ကာ စုစု၏ဖင်ပေါက်လေးးထဲကို ဒစ်ဖျားလေးထိုးးမြုတ်လိုက်သည်။
“ အားးးးအ နာလိုက်တာ မာန်ရယ်။ဖြေးဖြေးးနော် မာန်။
မာန်ကတော့ မကြားးသည့်အလားးးစုစု၏ဖင်ထဲကို လီးးအဆုံးးထိဝင်စေရန် တရစ်ချင်းးးးသွင်းးးလိုက်ကာသိပ်မကြာခင်မှာပဲ မာန်လီးးတစ်ချောင်းးလုံးးစုစု၏ ဖင်ခေါင်းးထဲသို့ ဝင်ရောက်သွားးသည်။ ထိုနောက်တပြိုင်နက် ခပ်ကြမ်းးကြမ်းးပဲ ပြန်ထုတ်ကာ မညှာတော့ပဲ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုအားးရပါးးရ ဆောင့်လိုးးးသောကြောင့် စုစုမှာခေါင်းအုံးးကို ကိုက်ခြင်းးးနာကျင်ခြင်းးကိုမျက်ရည်များးအဖြစ်ပြောင်းးလဲကာ မာန်ရဲ့ သနားးညှာတာကင်းမဲ့သောစိတ်ကို ရွံ့မုန်းးလာသည်။စုစုကအော်လေ မာန်ပိုကြမ်းးလေပါပဲ။ နာရီဝက်ခန့်လိုးပြီးးသောအခါ ဖင်ထဲကိုလီးးအရင်းးထိထည့်ပြီးသူ၏ သုတ်ရည်များးတပျစ်ပျစ်နဲ့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
စုစုကတော့ အားးရအောင်ငိုကြွေးးနေမိတယ်။ ခနကြာတော့ မာန်သည် အိပ်စက်ခြင်းးသို့ရောက်ရှိသွားသည်။အိပ်မပျော်သူက စုစု ။ မာန်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေ ပျက်နေသည်ကို ယနေ့ မျက်ဝါးးထင်ထင်မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။စုစု၏ တူမဖြစ်သော ခက်မာသည် စုစုကို အကြောင်းစုံရှင်းပြလိုက်သည်။
စုစုသည် ဝမ်းးနည်းခြင်းရှက်ခြင်းးအံ့သခြင်းးများစွာဖြင့် မာန်ကိုတော်တော်နာကျည်းးမိသွားးသည်။ ထိုကြောင့် မာန် အိပ်ပျော်နေသောအချိန်တွင် အသင့်ယူထားသော ဓါးးဖြင့် မာန်၏ ရင်ဘတ်ကိုထိုးးစိုက်ကာ စုစုတစ်ယောက် သူမ၏ဖုန်းဖြင့် ရဲစခန်းကိုအကြောင်းကြားလိုက်ပါတော့သည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
