အစကရိုးရိုး နောက်တော့တမျိုးတိုးလို့....အပိုင်း ( ၆ )
ရေးသားသူ - Takuya Khun
{ကပ်ကိုးဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။}
(34) မြယမုံစိမ်း
ကျမ တကယ်လည်းမူးနေပြီ။ ဂျပန်ဘီယာကလည်း သောက်ကောင်း၊ ဆာကေးက လည်း ခါးခါးလေး ပေမဲ့ နှစ်ခွက်လောက်ဝင်ပြီး တော့ သိပ်မခါးတော့ဘူး။ လူကလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဆိုတော့ ဦးလတ် ထည့်ထည့် ပေးသမျှ သောက်လိုက်တာ တကယ်ကို မူးတဲ့ အခြေအနေ ရောက်သွားတော့တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ အသိစိတ်တော့ မပျောက်သေးပါဘူး။ ပိုပြီး ပါးစပ်ရဲလာတယ်။ ရမက်ဆန္ဒတွေက ပိုထလာတယ်ပေါ့။
ညနေက ဦးလတ်ကြီး ကျမပင်တီ နဲ့ ဂွင်းထုနေတာ မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတာ၊ မမမြတ်ဝတ်ရည် သူ့ကောင်လေး နဲ့ အိမ်မှာ လာနေသွားပြီး အဲဒီအကြောင်း ဖုံးဆက် ဒီတေးပြောတာ ကြားပြီးကတည်းက ရွနေတဲ့ စိတ် နဲ့ ဆိုတော့ ဦးလတ် ကို ဆွဲစားလိုက်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ထနေရတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဦးလတ်ကြီးလည်း ရေချိုးခန်း ဝင်နေတုန်း မောင့်ကို ဖုံးဆက်ကြည့်လိုက်တယ်။ နည်းနည်းတော့ မျက်နှာပူပေ မဲ့ ဒီလိုပဲ ကိုယ်လိုချင်ရင်တော့ ဒဲ့ ပြောမှ ရတော့မှာကိုး။
" မောင်....င်.. င်.. င်.. င့် .... မောင့်ကို ပြောစာရှိလို့..လို..လို.."
" ဟဲဟဲ..ငါ့မိန်းမ ထူးထူး ခြားခြား အဲလို ချွဲသံလေး နဲ့ ပြောရင်တော့ တခုခု အကြီးကြီး လိုချင်နေပြီထင်တယ် ခိခိ"
" ဟုတ်တယ် အကြီးကြီးပဲ ခွိ"
" ဟင် ဘာအကြီးကြီးလဲ"
" ဘာမှ မကြီး ဘူး မောင် အဲလို ပြောလို့ တမင်ငေါ့လိုက်တာ ဟွန့်၊ တော်ပြီ မပြောတော့ဘူး တခါထဲ"
" ဟားဟား မ ကလည်းကွာ သိရဲ့သားနဲ့ မောင် ဘယ်တုန်းက နိုးပြောဖူးလို့လဲ ကဲ ပြော ဘာပြောမှာလဲ"
" ဟွန့် ဒီမှာ.. အိမ်မှာလေ . ဦးလတ်ကြီး ရောက်နေတယ်"
" ဟင် ဟုတ်လား ဦးလတ် တောင် မရောက်တာ ကြာပြီ အတော်ပဲ မောင် လည်း သူနဲ့ မတွေ့ရတာတောင် ကြာလှပြီ"
" နေပါဦး တခါတည်း အဲဒါ ပြောမလို့ ကို"
ကျမ လည်း တခါတည်း ဦးလတ်ကြီး ကျမ ပင်တီ ကို ရူပြီး ထု၊ နောက်ပင်တီထဲကို လရည်တွေ ပန်းထည့် လိုက်တဲ့အကြောင်းပြောပြ လိုက်တော့ မောင် အတော်အံ့အားသင့် သွားတယ်။
" ဟင် ဟုတ်လား အဟီး ငါ့ ဦးလေး တော့ သူ့မိန်းမ နဲ့ ဟိုဟာ မလုပ်ရတာ ကြာလို့ တင်းနေပြီထင်တယ်"
" အာ့လည်း ပါချင်ပါမှာ ပေါ့ ၊ မောင်က သာ သတိမထားမိတာ ၊ ဦးလတ်ကြီးက အိမ်မှာ လာတိုင်း မ ကို ခိုးခိုး ပြီး ရှိုးတာ၊ မ က အရင်တုန်းက ရိုးရိုးသားသားလေး ဆိုတော့ သတိမထားမိတာ၊ နောက်ပိုင်း ပြန်စဥ်းစားတော့ မှ ဦးလတ်ကြီး မ အပေါ် စိတ်ထား မရိုးဘူး ဆိုတာ သိလာတာ"
" အင်း အဲတော့ မက ဘာလုပ်ချင်သလဲ၊ မောင်က တော့ ကိုယ့် ဦးလေး ကို ပေါ်တင်ဖွင့်ပြောရမှာ အားနာတယ်ကွာ၊ မ က ဘာပြောပေးစေချင်လို့လဲ၊ ဦးလတ် ကတော့ မကို ဘာမှ ကိုယ်ထိလက်ရောက် မလုပ်လောက်ပါဘူး ၊ သူတင်းတာတွေ ဖြေဖျောက်တာလောက်ပဲ နေမှာပါ"
" မောင်ဘာမှ ပြောပေးစရာမလိုဘူး၊ မ ရှင်းလို့ ရတယ်၊ မောင်လုပ်ပေးရမှာက ဒီည နောက်ကျမှ ပြန်လာခဲ့ဖို့ပဲ"
" ဟေ မ ဆိုလိုတဲ့ သဘောက ခွိ. သိပြီ ဟားဟား၊ မောင် တွေးနေတာက ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေတာကိုး၊ အခုက မ ကပါ အလိုတူအလိုပါမဲ့ သဘောပါလား ခိခိ၊ အိုကေလေ၊ ဒါမျိုးကတော့ မောင်က ဝါသနာ မသေးဘူး ဆိုတာ သိတယ်မလား၊ မောင်လာချောင်းလို့ ရမလား"
" ဟာ မောင်က လည်း အလုပ်ဖြစ်မယ် မဖြစ်မယ် မသိသေးပဲနဲ့ဟာကို ၊ မ အဆင်ပြေရင် မက်ဆေ့ပို့လိုက်မယ်"
" အိုကေလေ ဒါဆိုလည်း မောင် ညနက် မှ ပြန်လာခဲ့မယ်"
" အင်း မလည်း မောင် မောင့်ကိုဝပ်ကာ မွေးနေ့ ပါတီသွားမယ်လို့ ဖုံးဆက်တယ်လို့ ရွှီးလိုက်မယ်"
" အိုကီ ဒိုကီ ..ဂွတ်လပ်..မိန်းမရေ"
" အမလေး မ တို့က အဲဒီကိစ္စ မျိုးမှာ လပ်ခ် မလိုပါဘူး ခစ်ခစ်"
" သိပါတယ် မိန်းမရယ်.. ဟီးဟီး ပါးစပ်က အကျင့်ပါလို့ ပြောမိတာပါ"
" အိုကေ ဒါဆိုရင် ဒါပဲမောင်.. မောင့်ကို ချစ်တယ်..ဘိုင်"
" မ ကိုလည်း ချစ်တယ်..ဘိုင် မ"
အဲလိုကနေ ဂျပန်ဆိုင်ရောက်၊ ဦးလတ် ထည့်ပေးသမျှ အရက်တွေ သောက် နဲ့ တကယ်ကို မူးသွားတာ၊ အဲဒါနဲ့ သစ်သီးဖျော်ရည် တခု မှာသောက်ပြီး ခန ထိုင်လိုက်တော့ နည်းနည်း သက်သာသွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ရီဝေဝေလေး တော့ရှိသေးတယ်။ ဦးလတ် ဂရပ် ခေါ် ပြီး ကားဆီ သွားတော့ လိုအပ်တာထက် နည်းနည်း ယိုင်ပေးလိုက်တယ်။ ဦးလတ် အကြိုက်ပေါ့ ကျမကို အသာလေးသိုင်းဖက် ထိန်းရင်း ကားထဲ ဝင်ကြတယ်။
ကားပေါ် ရောက်တော့၊ ကားနောက်ခန်းမှာ ယိုင်သလိုနဲ့ ဦးလတ်ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းမှီလိုက်လာခဲ့တယ်။ ဦးလတ် လက်က ကျမ လက်မောင်းလေးကို ထိန်းကိုင် ထားပေးတယ်။ ကား က တချက်တချက် ချိုင့်ထဲ ကျရင်သူ့ လက်ဖမိုး က ကျမ ရင်သားကို လာလာ ဖိမိတယ်။ သူ့ကိုယ်က မာကျောတဲ့ အထိအတွေ့ရယ်၊ ယောက်ျားကြီး တယောက်ရဲ့ ချွေးနံ့ ဆေးလိပ်နံ့ တွေက ကျမ ရဲ့ ထကြွနေတဲ့ ရမက်ကို ပို နိူးဆွ ပေးနေသလိုပဲ။ စားသောက်ဆိုင် နီးနီးလေးကို ရွေးမိတာတောင် ကျမ ဒေါသ ဖြစ်မိတယ်၊ ကားက ခနလေးနဲ့ ကျမတို့ အခန်းရှေ့ ရောက်လာခဲ့တယ်။
လှေကားအတက်မှာ တော့ ကျမ အတင်းကို ယိုင်ထိုး ပြတော့ သူက စိတ်ပူပြီး ကျမကို ခါးလေးက နေ သိုင်းဖက်ပြီး တက်လာခဲ့တော့တယ်။ ကျမစိတ်ထဲတော့ ဒီလူကြီး သန်လိုက်တာလို့ ၊ အိမ်ထဲကျရင် ဘယ်လို တိုက်စစ် ဆင်ရမလဲ ဆိုတာ တွက်နေမိတယ်။
အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီးတော့ ဦးလတ်ကြီးက အတွင်းကနေ သော့ပြန်ပိတ်နေတုံး ကျမက ဧည့်ခန်းကို လျှောက်သွားပြီး ကျမ ဆလင်းဘက်ကို ခုံပေါ် တင်ပြီး၊ ဆိုဖါရှည်ပေါ် မှာ ပက်လက်လှန် လှဲချလိုက်တယ်။ ဦးလတ်က ကျမ နောက် လိုက်လာပြီး တော့ ကျမကို ငုံ့ကြည့်တယ်။
" သမီးစိမ်း ဖြစ်ရဲ့လား ဒီမှာ အိပ်လို့မရဘူးလေ၊ လာလာ ထ သမီးတို့ အခန်းထဲ ဦးလတ်လိုက်ပို့မယ်"
" မထနိုင်ဘူး ဦးလတ် ချီပေး"
ကျမ ရဲ့ ညှသံ နဲ့ နဂိုကတည်းက လုပ်ပေးချင်နေတဲ့ ဦးလတ် တို့ တွေ့ကြပြီပေါ့ ခစ်၊ ဦးလတ် က ကျမကို ဆွေ့ကနဲ နေအောင်ပွေ့ချီပြီး ကျမတို့ အခန်းခေါ် လာတယ်၊ ကျမတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ် ကို အသာ လှဲချပေးလိုက်တယ်။
" ဦးလတ်ကြီး.. သမီး ဒီဒေါက်ဖိနပ်တွေနဲ့ ဘယ်လို အိပ်လို့ရမလဲလို့.."
" ဦးလတ် ချွတ်ပေးမှာပေါ့ကွယ်"
ဦးလတ်က ကျမ ခြေထောက်တွေဖက်ကို သွားပြီး ကျမ ခြေထောက်က ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို ချွတ်ဖို့ လုပ်တယ်။ ကျမ ဒေါက်ဖိနပ်က ခြေကျင်းဝတ်မှာ နှစ်ပတ်လောက်ပတ်ပြီးမှ ခါးပတ်ကွင်းလို ထိုးထည့်ထားတာလေးဆိုတော့ မလုပ်ဘူးရင် နည်းနည်းတော့ လက်ဝင်တယ်။
ဦးလတ်လက်တွေက ကျမ ခြေသလုံးပေါ် မှာ ပွတ်သတ်နေပြီး မျက်လုံးက လည်း ကျမ ပေါင်လုံးတွေပေါ် မှာ တချိန်လုံး ရောက်နေတော့ ဘယ်ချွတ်လို့ ပြီးနိုင်တော့မလဲ၊ ကျမ က အိပ်ယာကနေ ကုံးထပြီး ကိုယ်ဖာသာ ချွတ်ဖို့ လုပ်လိုက်တာ ကျမ ပေါင်လုံးကို ငေးကြည့်နေတဲ့ ဦးလတ် နဲ့ နဖူးချင်း ဝင်တိုက်မိတယ်။
" အား"
" အို ဆောရီး သမီး ဆောရီး နာသွားလား ဖွဖွ"
ဦးလတ်က ကျမ မျက်နှာလေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်လိုက်ပြီး နဖူးကို သူနူတ်ခမ်း နဲ့ ဖွဖွ လာလုပ်တယ်။ ကျမ တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး တော်ပြီ တခါထဲ ကုလားကားရိုက်မနေချင်တော့ဘူး၊ ဦးလတ် လည်ပင်းကို တွဲခိုပြီး သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျမနူတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကပ် နမ်းပြစ်လိုက်တော့တယ်။ အဲတော့ သူက လည်း ခေသူ မဟုတ်ပါ ဘူး ပြန်ပြီးတော့ သူ့လျှာကြီး တောင် ကျမ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သေးတယ်။
လက်တွေက ကျမ နို့ တွေကို အင်္ကျီပေါ် ကနေ ပြီးတော့ ဆုပ်နှယ်နေပြီ။ ကျမ လည်း စိတ်တွေ အတင်းထလာပြီ ဆိုတော့ သူ့လျှာကြီးကို အတင်း စုပ်နေမိတယ်။ သူ့လက်တွေက ကျမ ဒရက်စ်ကို ခါးပေါ် အထိ လှန်တင်ပြီးတော့ ကျမ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျမ စောက်ဖုတ်လေးကို သူ့လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ ပွတ်သတ်ပြီး စောက်စေ့လေးကို ပါ ဖိပွတ်နေတယ်။
" အင်း....ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်.."
ကျမ ညှသံလေး နဲ့ ငြီးနေတုန်းမှာပဲ သူက ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်လိုက် တယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက ပုဆိုးနဲ့ အတွင်းခံ ချွတ်ခဲ့လိုက်သလဲ မသိဘူး ၊ ကျမပေါင်ကြား ရောက်တော့ သူ့လီးကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်နေပြီ။ ဦးလတ်က ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားသွားအောင်၊ သူ့ဒူးနှစ်လုံးနဲ့ မ ပြီး တွန်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ကျမ စောက်ဖုတ်ဝလေးကို တေ့ လိုက်တယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်လေးက စောက်ရည်တွေ ရွဲအိုင်နေပြီလေ။ ဒါတောင်မှ ဦးလတ် လီးကြီးက တုတ်တော့ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို တင်းကျပ်နေအောင်ကို ခံစားရတယ်၊
" အ..ဖြည်းဖြည်း ဦးလတ်..ပြဲ..ပြဲ သွားမယ်..အီးးးးး ရှီးးးးးး ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်.."
" မပြဲ ပါဘူး သမီးစိမ်း ရဲ့ ဦးလတ် လုပ်တတ်ပါတယ်၊ စိတ်ကို လျှော့ထား..အား သမီးစိမ််း စောက်ဖုတ်က လည်း အရည်တွေကို ရွဲအိုင်လို့ပါလား၊ အကောင်းဆုံးပဲ"
ဦးလတ် ကလည်း ကျွမ်းပါတယ်၊ သူ့ဒီလီးကြီး နဲ့ အတွေ့အကြုံ ဘယ်လောက်များနေပလဲ မသိပါဘူး ၊ တလက်မ ချင်းကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ချော့သွင်းတယ်။ ကျမ အဖုတ်ထဲ နဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲပဲ၊ ကျမ အသံအကျယ်ကြီး ထွက်ပြီးကို ငြီးမိတယ်။
" ဖျစ်...ဗျစ်...ဖွတ်.."
" အိ..အိ..အီးးးးးးးရှီးးးးးး "
နောက်တော့လည်း သူ့လီးကြီးက တဆုံးထိကို ဝင်လာခဲ့တော့တယ်။ ကျမ အဖုတ်ခေါင်းထဲမှာကို ပြည့်ကျပ်လို့ ပေါ့၊ ဦးလတ် က သူ့လီးကြီးကို ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ စိမ်ထားပြီးတော့ ကျမ မျက်နှာ ကို ဇိမ်ခံပြီး ငုံ့ကြည့် ရင်းက ဖရို ဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ကျမ မျက်မှန်ကို ချွတ်ပြီး ဘေးကို ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမ ပါးလေးကို လာရက်တယ် နာခေါင်းထိပ်ကို လည်းလာရက်တယ်။
ပြီးမှ နူတ်ခမ်းကို တအားစုပ်တယ်။ ကျမလည်း ပြန်စုပ်ပေးတာပေါ့။ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ ကလည်း အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာ လို့ သူ့လီးမာမာ ကြီးက စလှုပ်ရှားလာတယ်။ သူက ဖြည်းဖြည်း နဲ့ မှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးပေးတယ်။ အရသာက တော့ ကောင်းလိုက်တာ လို့ပဲ ပြောရတော့ မယ်။ သူ့ဘိုက်ကြီးကတော့ ကျမ ဘိုက်ကလေးကို လာလာ ဖိနေတယ်။ နောက်တော့ သူက ထိုင်ရက် အနေအထားကို ပြောင်းလိုက်ပြီး ကျမပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးတယ်။ လီးကြီးက အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် အရှိန်ရလာတယ်။
" ဖွတ်...ဖတ်..."
" အားးးး အိးးးးး"
သူ့ဆီက လည်း ကျမလိုပဲ ငြီးသံ ထွက်လာတယ်။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်ရလာကြပြီး တော့ တဖုံးဖုံးဆော်ကြတာ သူ့လီးကြီး ကျမ စောက်ခေါင်းထဲ ဖေါင်းပွလာတာ ခံစားလိုက်ရပြီး လရည်ပူပူနွေးနွေးတွေလည်း ပန်းထည့်လိုက်ရော၊ ကျမ လည်း တကိုယ်လုံးတုံခါပြီး ကာမ ဆန္ဒအထွတ် အထိပ်ကို ရောက်သွားရပါတော့တယ်။
" အားးးးးး ဦးလတ်ပြိးးးးးးးပြီးးးးးပြီ....အိုးး"
" သမီးးးလည်း းးးးပြီးးးးးးပြီးးးးးးးးးး အီးးးးးး"
ကျမတို့ နှစ်ယောက်သား တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားကြရင်းနဲ့ ခေတ္တ ငြိမ်သွားကြပါတယ်။ အခု အချိန်ထိ ဦးလတ် က အင်္ကျီမချွတ်ရသေးပဲ အောက်ပိုင်းမှာသာ ပုဆိုးဘောင်းဘီ မရှိသလို ကျမ လည်း အဝတ်အစား အပြည့်အစုံပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ကျမဒရက်စ်ကသာ ခါးအထိလန်တက်နေပြီး ပင်တီကတော့ ဘယ်ရောက်နေပလဲ မသိပါ။ အဝတ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ ကျမတို့ ကိုယ်အောက်ပိုင်း နှစ်ခုကသာ ဆီးခုံ ခြင်း ထိကပ်လို့ နေနေကြတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရူတာ ပုံမှန် ဖြစ်သွားတော့မှ ဦးလတ်က၊
" ကောင်းလိုက်တာ သမီးစိမ်းရယ်၊ ဒီတရုပ်မဆရာဝန်မလေးကို ဦးလတ်လိုးချင်နေတာ ကြာလှပါပြီ၊ ခုမှ ပဲ ဦးလတ် ဆန္ဒပြည့် ရတော့တယ်"
" သိသားပဲ ဦးလတ် မျက်လုံး ကြီးတွေက သမီးကို စိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေတယ်ဆိုတာကို ဟွန့်"
````````````````````````````
(35) မြယမုံစိမ်
ကျမတို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ဖက်ပြီး ပြီးခဲ့တဲ့ အရသာကို ဇိမ်ခံနေတုံး ကျမ ဆလင်းဘက် ထဲက ဖုံးက တောင် ကနဲ နိုတီသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဦးလတ်က ကျမကို ပွေ့ချီလာရင်းက ကျမ အိတ်ကို ပါ ယူလာပြီး ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် တင်ထားတာကိုး။ ကျမက ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းကို ပဲ လှည့်ပြီး ဆလင်းဘက်ထဲ လက်နိူက်လို့ ဖုံးကို ပွတ်ကြည့်လိုက်တယ်။ မောင့်ဆီက မက်ဆေ့၊
...စားပြီးပြီလား...
တဲ့ ၊ မောင့်ရဲ့ အဓိပ္ပါယ် နှစ်ခွ နဲ့ မေးခွန်းကြောင့် ကျမ ပြုံးလိုက်မိတယ်။ ဦးလတ်ကိုလည်း မောင့်ဆီက လို့ တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တော့ ဦးလတ်က ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆွဲထုတ် ပြီး ကုတင်အောက် ဆင်းလိုက်တယ်။
" မင်းရဲကိုကို ပြန်လာတော့မှာလား"
လို့ မေးတယ်၊ ကျမလည်း မောင့်ကို တယောက်ထဲ အပြင်မှာ မနေစေချင်တာရယ်၊ မောင်ချောင်းခြင်တဲ့ ဆန္ဒလည်းပြည့်သွားအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ တွေးပြီး၊
" အင်း သူလာနေပြီ လမ်းမှာ" လို့ ပြောလိုက်တယ်။
" သမီးစိမ်းကို လိုးလို့မဝသေးဘူးကွာ"
" မောင် အိပ်ပျော်သွား ရင် သမီး ဦးလတ်အခန်းကို လာခဲ့မယ်၊ ခုတော့ အနံ့အသက်တွေ နဲ့ ချွေးတွေ ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ဦးမယ်၊ မောင်မရောက်ခင်"
" အင်း ကောင်းတယ်၊ ဦးလတ် စောင့်နေမယ်နော် တရုပ်မလေး"
“ အင်းပါ ဦးလတ်ကလည်း"
ဦးလတ် ထွက်သွားတော့မှ မောင့်ကို မက်ဆေ့ပြန်ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။
" တခါပြီးသွားပြီ၊ မောင်ပြန်လာခဲ့တော့၊ မောင်ပြန်လာပြီးမှ သူ့အခန်း မ သွားလိုက်မယ်၊ မောင် ချောင်းခြင်တယ် ဆိုလို့"
" ကောင်းတယ် မ၊ မောင် ရောက်တော့မယ် "
``````````````````````````
မောင် ရောက်လာတော့လည်း အရက်မူးလာသည့်ပုံဖြင့် ဦးလတ်နှင့် ခနစကားပြောပြီး အိပ်ချင်ပြီ မနက်ကျ မှ အေးဆေး ပြောရအောင် ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့ကြတယ်။ မောင်က ဦးလတ် နဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို အသေးစိတ် မေးပြီး စိတ်တွေ ကြွလာတော့ ကျမ ကို အတင်း တက်လိုးတော့တာပဲ။ ဦးလတ် ရဲ့ လီးတုတ်တုတ် ကြီး နဲ့ လိုးပြီးကာစ ဆိုတော့ မောင့်လီး က ချောင်တောင်တောင်လို ဖြစ်နေရတယ်။
မောင်က တော့ အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပြီး ခနလေး နှင့် ပြီးသွားတယ်။ ဘယ်အချိန်ထဲက လီးက တောင်နေသလဲ မသိ။ ခစ်ခစ်။ ကျမ တို့ ခနနားနေကြပြီး တော့မှ မောင်က ပြောတယ်။ ဦးလတ်ကို ပေးထားတဲ့ အခန်းက ညီညီ အခန်း နဲ့ ကပ်ရက်၊ သူ ညီညီ့ အခန်းက သွားချောင်းမယ်လို့ ပြောတယ်။
အဲဒါ ကျမတို့ နှစ်ယောက် ခြေဖြားထောက်ပြီး အခန်းထဲက ထွက် ညီညီ့ အခန်းကို ဝင်ကြတယ်။ ဦးလတ် က ခရီးပန်းတာရယ် သူသောက်ထားတဲ့ အရက်တွေရယ်၊ ကျမကို တချီလိုးထားတာရယ်ကြောင့် ထင်တယ် အိပ်ပျော်နေတာ၊ ဟောက်သံတောင် အကျယ်ကြီးကြား နေရတယ် ခစ်။
ညီညီ့အခန်း ထဲ ဝင်လိုက်တော့ ညီညီ့ ကုတင်က ဦးလတ် အိပ်တဲ့ အခန်း နဲ့ ခြားထားတဲ့ နံရံ နဲ့ ကပ်နေတယ်။ နံရံ မှာ အပေါက် ရှာမတွေ့ဘူး။ အဲဒါနဲ့ ချိတ်ထားတဲ့ ပြက္ခဒိန် တခုကို ဖယ်လိုက်တော့မှ တဖက်က အလင်းရောင် ဝင်လာတာတွေ့တယ်။ ညီညီ တမင်ဖေါက်ထားတာနေမယ်။ တဖက်ခန်းကို ဧည့်သည် စုံတွဲတွေ လာရင် ဒါမှ မဟုတ် ကောင်မလေး တွေ လာတည်းရင် ချောင်းဖို့ ဖေါက်ထားတာပဲ ဖြစ်မယ်လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။
အဲဒါနဲ့ တခြား မော်ဒယ်ပိုစတာ တွေ ချိတ်ထားတာတွေပါ လိုက်လှန် ကြည့်လိုက်တော့ အပေါက် သုံးပေါက်လောက်တွေ့ တယ်၊ အဟီး အဲဒီအပေါက် တွေက လျှောက်ကြည့်လိုက်ရင် ဟိုဘက်တခန်းလုံးကို နေရာမလပ် မြင်နိုင်တာပဲ။ ခွေးမသားလေး ငါ့အိမ်ကို ဖျက်ဆီးထားတယ်လို့ မောင်က တိုးတိုးလေး ပြောပေမဲ့ မျက်နှာက တော့ ပြုံးဖြီးဖြီး ပေါ့ ခိခိ၊ ကျမ ကို ပါးကလေး ရွှတ်ကနဲ နမ်း လိုက်ရင်း၊
" ကဲ မ ကြိုက်သလိုသာ သောင်းကျမ်း ပေတော့ မောင်ရှိနေတယ်လို့ သဘောမထားနဲ့တော့"
" ဟွန့် မ က မောင်ချောင်းနေတယ် ဆိုတာ သိရတော့ ပိုတောင် ထန်လာသေးတာကို ခစ်"
" အာ့ ဆိုလည်း မောင့် ကို ရှိုးနေတယ်လို့ သဘောထားလိုက်တော့ ကဲ သွားတော့"
ကျမ လည်း မောင့်ကို ညီညီ့ အခန်းမှာ ထားခဲ့ပြီး အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်လို့ ဦးလတ် အခန်းတံခါးကို အသာတွန်းဖွင့် ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။
ကျမ က အခုတော့ ညအိပ် ဂါဝန် ကြိုးတချောင်းပုခုံးပေါ် မျှင်မျှင်လေး ပဲ ရှိပြီး အောက်က အရှည်က ပေါင်လည် လောက်သာ ရောက်တဲ့ ပိုးသား ပန်းနု ရောက်ကလေး ဝတ်ထားတယ်။ အောက်မှာဘရာ၊ ပင်တီ ဘာမှ မဝတ်ထား ဘူး။ ဦးလတ်အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ခေါင်းရင်းက မီးလုံးလေး ပဲ ဖွင့်လိုက်တယ်၊ မီးချောင်းကြီးတော့ ထိန်လင်းအောင် မဖွင့်တော့ဘူး။ ဒီလောက်ဆိုရင် တောင် မောင် ကျမတို့ကို သေခြာ မြင်နေရပါပြီ။
ကုတင်ပေါ် မှာ ပက်လက်ကြီး အိပ်ပျော် ကြီး တခေါခေါ ဟောက်နေတဲ့ ဦးလတ်ရဲ့ ခြေရင်းဘက်က နေ တက်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ရော့ရိ ရော့ရဲ ဖြစ်ပြီး ပြေနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ပုဆိုး ခါးပုံစ ကနေ အောက်ကို အသာဆွဲချလိုက်တယ်။ လမွှေးတွေ အထူကြီးနဲ့ လီးညိုညို ကြီး ပေါ် လာတယ်။ လီးကြီးက ပျော့ နေတာတောင် တော်တော်လေး တုတ်ပြီး ရှည်သေးတယ်။ ဒစ်ဖူးကလည်း ခရမ်းရောင်ကြီး၊ မီးရောင်အောက်မှာ ပြောင်ထနေတယ်။ ဂွေးဥကြီး နှစ်လုံးက လည်း တွဲကျ နေတယ်။
သူ့လီးတန်ကြီးကို ကျမ လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွလေး ကိုင်ပွတ်ပေးရင်း ဂွင်းထုပေးနေတော့ နည်းနည်းချင်း မာလာတယ်။ ကျမ ခေါင်းငုံ့ပြီး သူ့လီးထိပ် အကွဲကြောင်းလေးကို လျှာကလေးနဲ့ ထိုးပြီးဒစ်ဖူး ကားကားကြီးကို ရက်လိုက်တော့ လီးကြီးက လှုပ်လာတယ်။ အသက်ရူသံလည်း နည်းနည်း ပြောင်းလာတယ်။ ဟောက်သံကတော့ ပျောက်သွားပြီ၊ ကျမ ပါးစပ်ကို ဟလို့ သူ့လီးဒစ် ကြီးကို ငုံလိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သကြားလုံး စုပ်သလို စစုပ် ပေးတော့ သူ့ဆီက ငြီးသံလေး နဲ့ အတူ လှုပ်ရှားလာတယ်။
" ဟင် ..သမီး.. သမီးစိမ်းလား"
" အွန်း"
ကျမ ပါးစပ်ထဲ မှာ သူ့လီးကြီး ငုံထားတာမို့ စကားပြန်ပြောလို့ မရဘူး။ သူ့လီးကြီးကတော့ ချက်ခြင်းမာတောင်လာတယ်။ သူက ကျမ ဆံပင်တွေကို ပွတ်ပေးရင်းနဲ့၊
" အား သမီးစိမ်း က လီးစုပ်တာလည်း ကျွမ်းတာပဲ၊ အဟီး မင်းရဲကိုကို ကိုတောင် မနာလိုတော့ဘူး"
" အွန်းအွန်း..ပြွတ်စ်ပြွတ်စ်"
ကျမက နူတ်ခမ်းကို သူ့လီးတန်ကြီးမှာ တင်းတင်း စေ့လို့ ခေါင်းကို အနိမ့်အမြင့် လုပ်ရင်း ပါးစပ်နဲ့ ဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီး က တစတစ နဲ့ တဖြည်းဖြည်းဖောင်းကား ကြီးထွားလာလိုက်တာ ကျမပါးစပ်မှာ ပြည့်လျှ့ပြီး အတန်ရဲ့ တဝက်တောင် အထဲ မဝင်တော့ဘူး အာဂေါင်ကို လာထိုးထိုး မိနေလို့။ ဦးလတ်က ထထိုင်လိုက်ပြီး ကျမ ကိုယ်လေးကို ဆွဲထူလိုက်တယ်။ ကျမ ပါးစပ်ထဲက သူ့လီးကြီးက ပလွတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ်။
" သမီးစိမ်း ဦးလတ် သမီး ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေးဘူး၊ သမီးကို လိုးရတာ မဝသေးဘူး"
ကျမပါးစပ်ထဲက ကျွတ်သွားတဲ့ သူ့လီးကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို ထောင်မတ်နေတယ်။ ကျမ ရဲ့ တံတွေးတွေနဲ့ မီးရောက်အောက်မှာ ရောင်ပြန်လက်နေတယ်။ ဦးလတ်က ကျမ နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး၊
" ဦးလတ် သမီးစိမ်း စောက်ဖုတ်လေးကို ရက်ချင်တယ် .. သမီးစိမ်းရဲ့ စောက်ရည်တွေကို အရသာခံချင်တယ်"
" ရက်ပေါ့ ဦးလတ်ကို ဘယ်သူက မလုပ်နဲ့ ပြောလို့လဲ ခစ်ခစ်၊ သမီးတို့ တယောက်ဟာ တယောက် တပြိုင်ထဲ လုပ်လို့ရတာပဲ ဆစ်စတီနိုင်းတာပေါ့"
" အင်း ဟုတ်တယ် ကောင်းတယ်လာ ဦးလတ်ပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွလိုက်"
ကျမ လည်း ဝတ်ထားတဲ့ နိုက်တီကို ဆွဲချွတ် ဘေးကို ပြစ်ချလိုက်ပြီး၊ ဦးလတ်အပေါ် ပြောင်းပြန်ခွတက်လိုက်တယ်၊ ဦးလတ်ရဲ့ နံဘေး တဖက်တချက်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ငုံ့လိုက်တော့ ဦးလတ် ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ အလံတိုင်လီး ကြီးက ကျမ မျက်နှာ ရှေ့တည့်တည့် မှာ၊ ဦးလတ်က ကျမ ဖင်ကို နည်းနည်း ဖိချလိုက်တော နွေးစို တဲ့ သူ့လျှာကြီးက ကျမ စောက်ဖုတ်ပေါ် တည့်တည့် ကို ရက်မိတယ်။ ဦးလတ်မျက်နာ က ကျမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ မှာ မြုတ်နေပြီမို့ ကျမက မောင် ချောင်းနေတဲ့ နံရံကို လှမ်း ပြုံးပြရင်းက ဦးလတ် လီးကြီးကို လက်တဖက် နဲ့ တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက်တယ်။
ပြီးမှ ငုံ့ပြီး အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဦးလတ်က လည်း ကျမ စောက်ဖုတ် တွေ ပေါင်အတွင်းသားတွေ၊ ဖင်ဝလေးပါမကျန် အကုန်ရက်ပေးတယ်။ လျှာကြီးနဲ့ လည်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်တယ်။ စောက်စေ့ကို လည်း သူ့လက် နဲ့ ဖိချေတယ်၊ ကျမ တို့ နှစ်ယောက် အရှိန် ရလာကြတော့ မောင် ချောင်းနေတာကို မေ့သွားတယ်။ ဦးလတ်လီးကြီးကို အာဂေါင်ထဲ ဝင်နိုင်သလောက်ထည့်ပြီး စုပ်ပေးတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အားရပါးရ ပုလွေ၊ဘာဂျာ ဆွဲပြီးကြတော့ သွေးတွေ ဆူလာပြီ တကယ့် လိုးပွဲ ကို စချင်လာပြီ။
ကျမ ဦးလတ်ကိုယ်ပေါ် မိုးပြီး မတ်တပ်ရပ်ရာကနေ ဦးလတ်ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်လိုက်တယ်။ ဦးလတ်လီးကြီး ရှိတဲ့ နေရာကို ချိန်ပြီး တဖြည်းဖြည်းထိုင်ချတယ် လီးကြီး ပေါင်နားထိုးမိမှ လက်နဲ့ ထိန်းပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ တခါထဲ ဖင်ထိုင်ချလိုက်တယ်။
" ဖြွတ်...ဗျစ်..ဖလွတ်"
" အ....."
လီးကြီးက တင်းတင်းကျပ်ကျပ် တိုးဝင်လာလို့ ကျမ နည်းနည်းလေးတော့ လန့်သွားတယ်။ အထဲမှာတောင် နည်းနည်း အောင့်သလို ဖြစ်သွားတယ်၊ လီးကြီးက အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့ အသာလေး ငြိမ်ငြိမ် ခနထိုင်နေလိုက်ရတယ်။
" သမီးစိမ်း အောင့် သွားလား"
" အင်း..ဦးလတ် ဟာကြီးက အရမ်းတုတ်ပြီး ရှည်တာကိုး"
" အင်း ဖြည်းဖြည်း ချင်းပေါ့ သမီးစိမ်းရယ်။ အလို တုတ်ပြီး ရှည်တော့ သမီးစိမ်းက မကြိုက်ဘူးလား"
" မပြောတတ်ဘူး။ တခါမှ တော့ အဲလောက်ကြီးတဲ့ လီးနဲ့ မခံဖူးဘူး"
ကျမလည်း စောက်ဖုတ်ထဲက အနာ နည်းနည်း သက်သာတာနဲ့ ဒူးကို မွေ့ယာပေါ် အားပြု ပြီး ဖင်ကို ကြွလိုက်တော့ လီးကြီးက အပြင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထွက်လာတယ်၊ ပြန်ထိုင်ချလိုက်တော့ လီးကြီးက စောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်တိုးဝင်လာတယ်။ ကျမ လက်နှစ်ဖက်က ဦးလတ် ရင်ဘတ်ပေါ် ကို ထောက်ထားတယ်။ ဦးလတ်က ကျမ နို့တွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ လှမ်း ဆုပ်နှယ်ရင်းက အောက်ကနေလည်း ဖင်ကော့ပြီး ပြန်ဆောင့် တယ်။
" ကောင်းလိုက်တာ စိမ်းရယ် စောက်ဖုတ်သားလေးတွေက နူးညံ့နေတာပဲ"
" အား ..ရှီးးးးး ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်..ဦးလီးးကြီးးကလည်း ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ အားးးး"
" အီးးးး ဦးလည်း ကောင်းတယ် အိုးးးးအိုးးးး"
" ဖတ်..ဖတ်...ဖုတ်...ဖုတ်.."
ကျမလည်း အပေါ် ကဆောင့်ရင်းနဲ့ နည်းနည်း ညှောင်းလာတယ်၊ ကျမ နှေးသွားတာ တွေ့လို့ အရှိန်ရနေတဲ့ ဦးလတ်က လီးကို မချွတ်ပဲ ထထိုင်ရင်း ကျမ ကို ပက်လက်ဖြစ်အောင်လှဲပြီး သူက အပေါ် ကမှောက်ရက် ပြန် နေလိုက်တယ် ပြီးမှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကျမ နံဘေးမှာ ထောက်လို့ ကိုယ်အပေါ် ပိုင်းကို ကြွ အောက်ပိုင်း ဒူးမွေ့ယာမှာ ထောက်ပြီး အားပြင်းပြင်း နဲ့ ဆောင့်လိုးတာ၊ အချက်ပေါင်း သုံးလေးဆယ်လောက်မှာ ကျမလည်း အကောင်းဆုံးကို ဖြစ်သွားပြီး အော်ဟစ် ငြီးမိတယ်။
" အားးးးးး ကောင်းးးးးလိုက်တားးးးအီးးးးးးး ဦးးးးးးးး ရယ်းးးးး"
ကျမ ပြီးသွားမှန်းသိလို့ သူလည်း စိတ်လျော့လိုက် သလားမသိ လရည်တွေ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲကို တဖြွတ်ဖြွတ်နဲ့ ပန်းဝင်လာပါတော့တယ်။
````````````````````````````
(36) မြတ်ဝတ်ရည်
" ဟေး စိမ်း လား ပြော ဒီမှာနော် တို့ ကြားထားတယ် စိမ်း လက်နက်ကြီးနဲ့ မိထားတယ် ဆိုတာ ခစ်ခစ်"
" ခစ်ခစ် မမဝတ်ရည် ကလည်း စိမ်းက ပြောမလို့ ဟာကို ဘယ်သူ ပြောလဲ မောင်လား"
" အင်း ပေါ့ ဘယ်သူ ပြောရမလဲ ဟဟ"
" ဟွန်း နော် မောင် က ကိုယ့် မိန်းမ အကြောင်းကို တခါထည်း သူ့ စော် ဆီ ချက်ချင်း သွားသွား သတင်း ပို့တယ်"
" ခစ်ခစ် အိမ်က လူကြီး လည်း အတူတူပါပဲ ကွာ၊ စိမ်း ဆိုရင် တခါထဲ သားမေ့ မယားမေ့"
" ခစ်ခစ်"
" ခစ်ခစ် အိမ်က လူကြီး မသိသေးတဲ့ ကိစ္စ စိမ်းကို ပြောမလို့ ဒီနေ့ ဆုံမလား"
" ရတယ်လေ မမဝတ်ရည်၊ စိမ်း ဆေးခန်း ဒီနေ့ နေ့တဝက်ပဲ၊ မမဝတ်ရည်တို့ ရုံးပိတ်တယ်မလား၊ ကိုကို ကရော"
" အမလေး စိမ်း ရဲ့ ကိုကို မမဝတ်ရည် ရဲ့ လင်ကြီးကတော့ ဒီနေ့ သူတို့ ချိန်းပွဲရှိလို့တဲ့ ဂေါက်သွားရိုက်နေပြီ၊ ပြီးရင် ဘီယာဝိုင်း ရှိတယ်တဲ့၊"
" ဟုတ်လား မောင်လည်း ပါမယ်ထင်တယ်၊ သူလည်း အဲလိုပဲ ပြောသွားလို့"
" အိုကေ စိမ်း ဆေးခန်း ပြီးတဲ့ အချိန်လောက် မမ လာခဲ့မယ်၊ ပြီးမှ တနေရာ သွားစားတာပေါ့။"
ကျမ လည်း နာရီကြည့်လိုက်တော့ စောသေးတာနဲ့ တီဗီထိုင်ကြည့်ရင်း စိမ်းကို ပြောမယ့် အကြောင်းအရာတွေကို ခေါင်းထဲ ပြန်တွေးနေမိတယ်။ တကယ်တော့ စိမ်းနဲ့ ကျမ နဲ့ဟာ ဘယ်သူနဲ့ မှ မတူတဲ့ ရင်းနှီး မှုတွေ နဲ့ အရမ်းကို စည်းလုံး မိခဲ့ တယ်။ တော်ရုံ သူငယ်ချင်း ထက်လည်း ပို ညီအမ ထက်လည်း ပိုခဲ့ကြတယ် မဟုတ်လား။ သူ့ ယောက်ျား ကိုယ့်ယောက်ျား တောင် အလဲအလှယ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အတူတူ လေးယောက်သား လည်း ဖြစ်ဖြစ် လိုးကြ ခံကြ နဲ့ တယောက်ကို တယောက် မနာလိုတာတွေ ဝန်တိုတာ တွေ မရှိ။
အဲလောက် အတွင်းကျကျ ခင်မင်ရင်းနှီး တဲ့ လူမျိုး တသက်မှာ တယောက်တောင် တွေ့ဖို့ မလွယ်ဘူး ဆိုတာ ကျမ တို့ သိကြ ပြီးသားလေ။ စိမ်းက သူ့ ယောက်ျားကို ၊ ကျမ က ကျမ လင်ကို တောင် မပြောချင်တဲ့ ကိစ္စ တွေ ကျမတို့ အချင်း ချင်း ပြောလို့ ရကြတယ်လေ။ တဦးကို တဦး အကြံပေး၊ တဦးကို တဦး တိုင်ပင်၊ လုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ အဲလို ပြောလို့ ကျမတို့ က ယောက်ျားကို ကြောက်တာ၊ သစ္စာ မရှိတာ၊ ကွယ်ရာမှာ မဟုတ်တာ လုပ်တာ တော့ မဟုတ်ဘူး။ တခါတလေ ကျတော့ လည်း အားနာတာ၊ ရှက်သလိုလို ဖြစ်မိတာ၊ သူများ ငါ့ ဘယ်လို ထင်သွားမလဲ တွေးမိတာ။ အဲလို မျိုးတွေ ကျတော့ ကျမ နဲ့ စိမ်း နဲ့ နှစ်ယောက် သား အချင်းချင်း တီးတိုး ပြောကြ တိုင်ပင် ဖြစ်ကြတယ်။
ခု စိမ်းကို ပြောမယ့် အကြောင်းအရာက ကျမ ယောက်ခထီးကြီး ဦးထူးသာ အကြောင်း။ မောင်တို့ ညီအကို မောင်နှမ ထဲမှာ မောင်က အကြီးဆုံး သူ့အောက်မှာ ညီ တယောက် ညီမ တယောက် ရှိတယ်။ ကျမ အဖေ အမေ က အခုထိ ကျမ ညီမတွေ နဲ့ နေနေကြတုန်း။ ကျမတို့ ခရီးသွားစရာ ရှိရင် ဖေဖေ တို့ အိမ် မှာသားကို သွားထားလို့ ရတယ်။ မောင့် ဘက်က ကျတော့ တမျိုး။ မောင့် မေမေ က ဆုံးသွားတော့ ဖေဖေ ဦးထူးသာ က တယောက်ထဲ ၊ သားသမီးတွေက လည်း အိမ်ထောင် တွေနဲ့ ဖြစ်ကုန်ကြပြီ ဆိုတော့ ကိုယ့် အိမ်နဲ့ ကိုယ်နေတယ်။
အငယ်ဆုံး ကျမ ယောင်းမ တယောက်ပဲ အပျိုကြီး ကျောင်းဆရာမ၊ အဲဒီ ယောင်းမ ကလည်း ယောက်ခထီးကြီးကို တောက် လျှောက် မပြုစု နိုင်ဘူး ဆိုတော့၊ အဖိုးကြီးက သားသမီး သုံးယောက်အိမ်ကို တအိမ် လေးလ စီခွဲနေတယ်။ အဲတော့ ကျမ တို့ အိမ် လည်း တနှစ်မှာ လေးလ လောက် သူလာနေတာပေါ့။ ဟိုးအရင် က တော့ ဒီလိုပဲ ဘာမှ မထူးခြား နေလာပေမဲ့ ၊ နောက်ပိုင်း ကျတော့ ကျမ ရဲ့ အနေအထိုင် အလေ့အကျင့် စိတ်ထားတွေက မင်းရဲကိုကို တို့ စိမ်းတို့ လင်မယားနဲ့ တွေ့ပြီးတော့ လုံးဝ ပြောင်းသွားတယ်။
နေတာ ထိုင်တာလည်း ပိုပွင့်လင်း ပြီး အဝတ်အစား ဆိုလည်း အရင်ကလို ထူကြီးထည်ကြီး မဝတ်တော့ဘူး။ အိမ်နေရင်း ဆို ပိုဆိုးတယ်။ အဲလို အစက ရိုးရိုး နေလာပြီးမှ ခု အဝတ်အစား အနေအထိုင်ပြောင်းလဲ သွားလို့များလား။ ဒါမှ မဟုတ် စားရလေ ငတ်လေ ဆိုတဲ့ စကားလို လိင်ကိစ္စ မှာ ပွင့်လင်း သွားတော့ အရာရာကို လိင် မျက်စေ့ နဲ့ ပဲ ကြည့်မိလို့လား မသိ။ နောက် ပိုင်း ဖေဖေဦးထူးသာ ကျမ တို့ အိမ် လာနေတဲ့ အချိန်တွေမှာ အပြောင်းအလဲ လေးတွေ သတိထားမိလာတယ်။
တကယ်တော့ ဖေဖေဦးထူးသာ က အခု ခြောက်ဆယ် ရှိပြီ ၊ ငယ်ငယ်ကတည်းက အလုပ်လုပ်ခဲ့လို့ လုပ်သက် နဲ့ ပင်စင် ယူခဲ့တာ၊ အသက်ပြည့်အောင် အလုပ်လုပ်ဖို့ စိတ်မပါတော့လို့ လို့ ဆိုတယ်။ နောက် သူများ အဖိုးကြီးတွေလို ချည့်နှဲ့နှဲ့ ယိုင်တိုင်တိုင် ဘိုက်ရွဲ မဟုတ်ဘူး။ သန်သန်မာမာ ကြီး။ ငယ်ငယ်တုန်းက အားကစား လိုက်စား ခဲ့လို့ ဆိုတယ်။
အဲဒါထားပါတော့ ဘာအပြောင်းအလဲ လဲ ဆိုတော့ ကျမ ထမီသား ပျော့ ပျော့ လေး ဝတ်တာတို့ ဘလောက်စ် အောက်မှာ ဘရာ မခံပဲ ဝတ်မိတာတို့ ကျရင် ကျမ ဘော်ဒီ ကို မသိမသာ ခိုးခိုး ကြည့်လာတယ်။ သူ့ ပုဆိုးအောက်က ဖုဖု ဖောင်းဖောင်းလည်း မကြာမကြာ သတိထား မိလာတယ်။ အထူးသဖြင့် ကျမတို့ ခြံထဲ ကျမက ပန်းပင်လေး ဘာလေး ညှပ်ဖြတ်လို့ သူလာကူလုပ်ပေးပြီး တယောက်နဲ့ တယောက် နီးနီး ကပ်ကပ် ဆို သူ ခါးကို ကိုင်းကိုင်း ထားရတာ သတိထားမိတယ်။
မောင့်ကို တော့ ဘယ်ပြောဖြစ်မလဲ သူ့အဖေ ကိစ္စကို ၊ ဒါပေမဲ့ လေ သိတယ်မလား ကျမ က အခု တစွတ်စွတ် စား နေသောက်နေရတော့ တမျိုး ပြီး တမျိုး ပြောင်းစမ်းချင်တဲ့ အာသီသ ချဥ်ချင်း ကလေးကလည်း တပ် ချင်တယ်။ အဲတော့ သူ့ရှေ့ မှာ ပိုပြီး ရှိုး လိုက်တယ်။ တခါတလေ လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်မယ် ဆိုပြီး အသားကပ် ဘေင်းဘီ များ ဝတ်လိုက်ရင် နဂိုက ကောက်ပြီး ဖုလုံးနေတဲ့ ကျမ ဖင်လုံးကြီးတွေက ဖေဖေ ဦးထူးသာ မျက်လုံးတွေ ကြမ်းပြင်ပေါ် က လိုက်ကောက်ရတော့မဲ့ အတိုင်းပဲ ခစ်ခစ်။ ကျမ စိတ်ထဲ မှာ စမ်းကြည့်ချင်လိုက်တာ ကျလိကျလိ ပဲ၊ ဒါပေမဲ့ မောင် ဘယ်လို များနေမလဲ ဆိုတာလည်း စဥ်းစား ရသေးတယ်။
အခု နောက်အပတ် ဆို သူ ကျမတို့ အိမ်နေရမဲ့ အလှည့် ရောက်ပြီလေ။ ခု စိမ်းက သူ့ ယောက်ျား ဦးလေး နဲ့ အိပ်လိုက်တယ် ဆိုတော့ ။ စိမ်း အတွေ့အကြုံ ကို သွားရည် ကျချင်တာရယ်။ သူဘယ်လို များ စည်းရုံးလိုက်သလဲ ဆိုတာရယ်ကို မေးကြည့်ဖို့ ပေါ့။ စည်းရုံးတယ် ဆိုတာ နှစ်ဖက်စလုံးပေါ့ သိတယ်မလား။ ကိုယ့်ယောက်ျား ကိုရော၊ ကိုယ်စား ချင်တဲ့ သားကောင်ကိုရောပေါ့၊
..............................
" ဟေး စိမ်း ဘယ်လို လဲ ဒီနေ့ ဘာစား ချင်လဲ"
" ဟော့ပေါ့ ပဲ သွားစား ရအောင် မမဝတ်ရည်"
စိမ်းနဲ့ ကျမ တို့ စားနေကြဆိုင်ကို ပဲ သွားလိုက်ကြတယ်။ အဲမှာ စားကြ သောက်ကြရင်း နဲ့ စိမ်းရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို အသေးစိတ် စပ်စု တာပေါ့။ ( အခန်း ၃၂။ မှ အခန်း ၃၅ -ရူ )
" အား မိုက်တာပဲ စိမ်းရယ်၊ ကိုယ်တောင် ဖီးတက်သွားပြီ ခစ်ခစ်"
" ခစ်ခစ်၊ ကဲ မမဝတ်ရည် ပြောမယ် ဆိုတာ ပြောပါဦး ဘာလဲ ဆိုတာ၊ ဘာမှန်း မသိခင်ကတည်းက စိမ်း စိတ်ဝင်စားနေပြီ"
ကျမ လည်း စိမ်းကို ယောက်ခထီး ကြီး အကြောင်း ပြောပြလိုက်တယ်။ စိမ်းက ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့၊
" ခစ်ခစ် အဖိုးကြီးတော့ ငါ့ အမ အလှမှာ နစ်မျော နေရုံ မက ၊ ငါ့အမ ပေါင်ကြား မှာ နစ်မွန်း တော့မှာ မြင်ယောင်မိသေးရဲ့ အဟီးး"
" ခစ်ခစ် စိမ်းက လည်း၊ ဖေဖေ ဦးထူးသာ က အဖိုးကြီး မဟုတ်ပါဘူး"
" အမလေး ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ ခစ်ခစ် မမဝတ်ရည် ကလည်း ဘာမှ တောင် မဖြစ်သေးဘူး သူ့ဘဲကြီး ဘက်က နာနေပြီ"
" စိမ်းနော် ခစ်ခစ် ကဲ အတည်ပြောနေတာ စိမ်းလို မောင့်ကို အရင် ဖွင့်ပြောပြီးမှ လှုပ်ရှား ရမလား၊ လှုပ်ရှား ပြီးမှ မောင်ရေ အဲလို တော့ ဖြစ်သွားပြီလို့ ပြောရမလား။ အဲဒါ အကြံပေးပါဦး"
" အင်း စိမ်းသာ ဆိုရင်တော့ မမဝတ်ရည် ယောက်ျား ကို အရင် ပြောလိုက်မယ်၊ မောင့်အဖေ က ကျမကို ဟိုစိတ်တွေ လာနေတယ်လို့ ၊ ကျမ ပေးလိုက်ရမလားပေါ့ ခစ်ခစ်"
" ခစ် အင်း အာ့ဆို သူက မအီမလည်ဖြစ်နေမှာစိုးလို့"
" တကယ်က သူ က မအီမလည် ဖြစ်နေရင် မောင်မကြိုက်ရင် ကျမ မလုပ်ပါဘူးပေါ့။ မောင် ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင်တော့ အဟိ ပေါ့၊ အဲလို မမဝတ်ရည် ဖွင့်ပြောလိုက်တော့ မမဝတ်ရည် လှုပ်ရှား လို့ ရအောင် သူလည်း ရှောင်ပေးလို့ ရတာပေါ့၊ "
" အင်း စိမ်းပြောတာတော့ မှန်တယ်ဒါပေမဲ့ မမ မျက်နှာပူနေလို့ ခစ်"
" ဒီလို လုပ် မမ စိမ်းပြောလိုက်မယ်၊ မမ က မျက်နှာပူနေလို့ လို့ စိမ်းက မမကိုယ်စား ပြောပေးတာဆိုပြီး "
" အင်း စိမ်း ပြောရင် စိမ်းရဲ့ ကိုကို က မီးသေ ပြီးသား ပါ ခစ်ခစ်၊ မမသိပါတယ်"
" မမဝတ်ရည်က လည်း အချင်းချင်းကို နောက်နေပြီ အဟီး ၊ ဒါနဲ့ မောင်ထွေး နဲ့ မြတ်သူရ တို့ နဲ့ ဖိုးဆမ်း ဖို့ရော"
" လုပ်မယ်လေ တို့ အဆင်ပြေတဲ့ တနေ့ ပေါ့"
" ငါ့ အမ ကတော့ ပန်းတွေနဲ့ ဝေ နေတာပေါ့လေ ခစ်ခစ်"
" စိမ်းလောက် တော့ မစွံပါဘူးနော် ဟဲဟဲ"
...................................
စိမ်း ဘယ် တုန်းက ဘယ်လို ပြောလိုက်သလဲ မသိပါဘူး မောင် က နောက်တနေ့ ညဘက် အိပ်ယာဝင်တော့ ကျမ ကို ကစ် တွေ ဘာတွေ ဆွဲပြီးတော့၊
" မိန်းမ ကို မေးစရာ ရှိလို့"
" ဟင် ထူးထူး ဆန်းဆန်း မောင် က စကားတွေ ဘာတွေ ခံလို့"
" အင်းလေ မိန်းမ ကလည်း ကိုယ့်ယောက်ျားကို ရှက်နေတာကိုး"
" ဘာရှက်လို့လဲ"
" စိမ်း ကပြောတယ် မိန်းမ ကို မောင့် ဖေဖေ က ချက် နေလို့ဆို"
" ဟာ အဲဒါတော့ ရှက်တာပေါ့၊ မောင့် ဖေဖေ က ဝတ်ရည် ဖေဖေ လိုပဲဟာ"
" အဲတော့ မိန်းမ က ဘာလဲ ဟို စိတ်မလာ ဘူးလို့ ဆိုလိုတာလား"
" အဲလို လည်း ဟုတ်ဘူးလေ ဟိုဟာ"
" ဘာဟိုဟာလဲ မောင့်ကို မျက်နှာပူနေတာလား ဟိုကိစ္စ ဖြစ်ရမှာ"
" ကောင်းပါ့ မလားလို့ မောင်ကလည်း"
" ကောင်းတာပေါ့ မိန်းမ စိတ်ပါရင် ဒူးသာဒူးပါ၊ မောင် ကလည်း မောင့်ဖေဖေ အထီးကျန်နေတာကို မကြည့်ရက် တာနဲ့ အတော်ပဲ၊ သူလည်း စိတ်ပျော် သွားတာပေါ့"
" တကယ်လား မောင် ကလည်း"
" တကယ်ပေါ့၊ ဘာ အကူညီလိုလဲ ပြော၊ မောင် ဘယ်လို ခွင်ဖန်ပေးရမလဲ"
" အာ မောင် ဂွင်ဖန်ပေးစရာ မလိုပါဘူး၊ မဖာသာ လှုပ်ရှားလို့ ရပါတယ်၊ ခစ် ဟောတော့ မျက်နှာပူစရာကြီး"
" ဘာမှ မျက်နှာ မပူနဲ့ မောင် ဝိုင်း ကူညီပေးမယ် ဟဲဟဲ"
" ဟင် မောင် ဟာကြီးက လည်း မာတောင် နေလိုက်တာ ကြောက်စရာကြီး ဟိဟိ"
" အင်း လေ မိန်းမ နဲ့ ဖေဖေ နဲ့ ဟာတွေးကြည့်ရင်း ဖီးတက်လာတာ၊ ခွိ၊ ယောက်ခမ ကြီးနဲ့ ချွေးမ ဇာတ်လမ်းတွေ ဟိုစာအုပ်တွေ ထဲမှာသာ ဖတ်ဘူးတာ ခုတော့ တကယ်တွေ့ရတော့ မယ် ခိခိ"
" ဟွန့် သူက လေ တကယ့် ကပ်ကိုးပဲ၊ သူ့ အဖေ နဲ့ ဆိုတာ တွေးပြီးတော့ တောင် သူ့ဟာကြီးက တောင်နေလိုက်တာ ပေါက်ကွဲတော့မဲ့ အတိုင်းပဲ"
" အင်း မိန်းမ မြန်မြန် ကုပေးတော့ နို့မို့ ဆို တကယ် ပေါက်ကွဲထွက်သွာမှာ ခိခိ"
" ဘယ်လို ကုပေးရမှာလဲ လိမ်ချိုးပေးရမှာလား ခစ်ခစ် လာခဲ့စမ်း ဒီကောင်ကြီး"
" အား ကောင်းလိုက်တာ မိန်းမရယ်"
```````````````````````````
(37) မြတ်ဝတ်ရည်
မောင့် ဆီက ခွင့်ပြုချက် ရပြီး တာနဲ့ စိတ်က ပေါ့ သွား ပြီး လူက လည်း တဏှာသွေး တွေ တရှိန်းရှိန်းကို ထလာ သလိုပဲ။ ယောက်ခထီး ကြီးကို ဘယ်လို မြူဆွယ်ရမလဲ ဆိုတာ တချိန်လုံး တွေးရင်း လူက ထန်သထက် ထန် လာရတယ်။ ယောက်ခထီး ကြီး အိမ် မလာခင် ကတည်းက နေ့တိုင်း စိတ်တွေ ထ ပြီး မောင့် အပေါ် ကြမ်းကြမ်း တက်စီး နေမိလို့ မောင် ကတောင် အံ့သြယူရတယ်။
" ငါ့ မိန်းမ ကတော့ စံပဲကွာ၊ ခစ်ခစ်၊ ဖေဖေ့ကို ဟတ်အတက် ဖြစ် ပြီး တုံးကနဲ သေသွားအောင် တော့ မလုပ်လိုက် ပါနဲ့နော် ခိခိ ခု ယောက်ျား တောင် မနိုင်တော့ ဘူး။ မင်းရဲကိုကို ကို အကူ ခေါ် မှ ရတော့ မယ် "
" ခစ်ခစ်၊ မောင် ကလည်း "
" အင်း ငါ့ မိန်းမ အဲလောက် တောင် တက်ကြွ နေတာ မောင် ဘယ်လို ကူညီရမလဲ"
" အင်း မသိသေးဘူး လိုရင် ပြောမယ်"
မောင့် ကိုတော့ အဲလို ပဲ ပြောထားလိုက်သလို ကျမ ခေါင်းထဲ မှာလည်း ဘယ်လို တိုက်စစ်ဆင် ရမလဲ တွေး နေမိတယ်။ နောက်ဆုံး ကြံရာ မရတော့ စိမ်းကို ပဲ ဖုံးခေါ် မေးမိတယ်။
" စိမ်း ရေ မမ ကို အကြံပေးပါဦး ဦးနှောက်တောင် ပူနေပြီ အဟီး"
" မမဝတ်ရည်က လည်း ခစ်ခစ်၊ မမ ယောက်ျားကို တညလောက် ရှောင်ခိုင်းထားလိုက်၊ ပြီးရင် အဖိုးကြီးကို နည်းနည်း လေး အရှိန်ရအောင် ဘီယာလေး ဘာလေး တိုက်၊ မမ ကလည်း ခပ်ဟော့ဟော့ ဝတ် ပွတ်သီး ပွတ်သတ် သာ နေလိုက်၊ အဖိုးကြီး လီးမတောင်ပဲ မနေဘူး။ အဲတော့ လီးသာ တခါတည်း ကိုင်ပြီး မှုတ်ပေးလိုက် ခစ် လွယ်လိုက်တာ မှ ငှက်ပျောသီး အခွံနွာတာထက် ပိုလွယ်ဦးမယ်"
" ဟာ စိမ်း ကလည်း တော် ကြာ အဖိုးကြီးက ဟေ မင်း ဘာလုပ်တာလဲ ဘာညာ ဆိုပြီး ထပွက်နေရင်"
" မမဝတ်ရည် ကလည်း လုပ်ပြီ၊ မမဝတ်ရည် လို မျက်နှာ ဘော်ဒီ နဲ့ အရွယ်အစား ကို ဆိပ်ကွယ်ရာ မှာ ငြင်းမဲ့သူ ရှိရင် စိမ်း ကျွန်ခံလိုက်မယ် ကဲ ခစ်ခစ်၊ ပိုသေခြာစေချင်ရင် တော့ သူ့ ကို စပါးကပ်ဆူး က အမှုံ့တွေကို သူ စားမဲ့ သောက်မဲ့ ဟာတွေထဲ ထည့်ပေးထားလိုက်။ အဲဒီ ဆေးက စိတ်ကြွတာနဲ့ လီးက တောင်လာတာ၊ သူလီးတောင် နေရင် စိတ်ထနေပြီပဲ"
" အင်း အဲဒါတော့ မဆိုးဘူး ၊ မောင် ဝယ်ထားတဲ့ စပါးကက်ဆူး တွေ ရှိသေးတယ်။ သား ကို ပါ တနေရာပို့ မှ ရမယ် အာ့ဆိုရင်"
" အင်း မမ လင်ကြီးကို တော့ စိမ်းတို့ အိမ် လာအိပ်ခိုင်းလိုက်၊ မမသား ကို တော့ သူ့ အန်တီတွေ နဲ့ သွားထားလိုက် ပေါ့"
" အင်း ဟုတ်ပြီ စိမ်းပြောတဲ့ အတိုင်း စမ်းမယ် ကွာ"
" မမဝတ်ရည် တခုတော့ လုပ်ပေး"
" ဘာလဲ၊ မမ လက်တော့ ကို ဖွင့် ပြီး အိပ်ယာဘေးက စားပွဲပေါ် တင်ထားပေး၊ ပြီးရင် ဖေ့ဘုပ် မက်ဆေ့ဂျာ ကနေ ဗီဒီယိုကော ခေါ်ထားလိုက်၊ စိမ်းဘက်က အသံပိတ်ထားလိုက်မယ် ခိ"
" အဟီး၊ အင်း အဆင်ပြေရင် လုပ်ပေးမယ်"
.................................
အဆင်ပြေချင်တော့ ဖေဖေထူးသာ ကျမတို့ အိမ်ရောက်နေပြီး တပတ်လောက် ကြာတဲ့ သောကြာနေ့ မှာ သားကို သူ့ အန်တီတွေ ဖြစ်တဲ့ ကျမ ညီမ တွေက လာခေါ် မယ်တဲ့ ။ သူတို့ စနေ ပဲခူးဘက် သွားကြမလို့ တဲ့၊ တညအိပ်ခရီး တနင်္ဂနွေ နေ့မှ ပြန်ရောက်မယ်တဲ့။ အဲတော့ ကျမ လည်း မောင့် ကို ဖုံးဆက် ပြောလိုက်တယ်။ ကျမ အစီအစဥ် ကို သူ့ကို ကြိုပြောပြီးသား ဆိုတော့ မောင်က အိုကေတဲ့။
သောကြာနေ့ ရုံးက ပြန်ရောက်တော့ သားလည်း ဖေဖေထူးသာ ကျောင်းက ကြိုလာပြီးနေပြီ။ သားကို ပဲ အရင် ထမင်းတွေ ဘာတွေ ကျွေးထားပြီး တော့ ကျမ ညီမ တွေ လာခေါ် သွားကြတယ်။ နောက်တော့ မောင် ပြန်လာတယ်၊ စား စရာ သောက်စရာတွေ ဝယ်လာတယ်။ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ပဲ၊ စားစရာ သောက်စရာ တွေ ပြင်ပေးလိုက် တယ်။ ဖေဖေထူးသာ ရော မောင် ရော ကျမ ရော ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာတွေ မှာ ပဲ ထိုင်ရင်း တီဗီကြည့် ရင်း စားကြ သောက်ကြတယ်။ မောင် နဲ့ ဖေဖေထူးသာ က ဝီစကီ နဲ့ ဘီယာရော သောက်ကြတယ်။ ကျမ လည်း ဘီယာ ဝင်သောက်တယ်။
အဝတ်အစား ကလည်း သိပ်ကြီး အလန်းကြီး မဝတ်ပါဘူး။ မောင်လည်း ရှိနေသေးတော့ မျက်နှာလည်း ပူတာနဲ့ လက်ပြတ် တဆက်တည်း အနားက ပေါင်လည်လောက် ရောက်တဲ့ ဒရက် စ် ဝတ်ထားလိုက်တယ်။ အမဲနဲ့ အဖြူ အပွင့် တွေ ပါတယ်။ အပေါ် ပိုင်းက သိပ်မဟိုက်တဟိုက် ဗီရှိတ် ၊ ဆိုတော့ ကုံးလိုက်ရင်တော့ ကျမ ရင်သား မြှောင်းကို မြင်ရတာပေါ့။
အနားက ပေါင်လည်လောက် ပဲ ရှည်တာ ဆိုတော့ ကျမ ပေါင်လုံးသား ကြီးတွေ တော့ အားရပါးရ မြင်ရမှာပေါ့၊ ခစ်။ မောင်က သူ့ အဖေ အတွက် အရက် စပ်ပေးရင်း စပါးကက်ပဆူး အမှုံ့ တွေ လောက်ထည့် လိုက်တာ တွေ့ရတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ အဖေ မမြင်အောင် ကျမကို မျက်လုံး တဖက် မှိတ်ပြရင်း ပြုံးလိုက်သေးတယ်။ တခါထည်း ယောက်ဖ ကြက်ဥတိုက်နေတယ် ဆိုတဲ့ စကားလိုပဲ။
စားနေ သောက်နေကြရင်း မောင့် ဖုံး မြည်လာတယ်။ သူ့ သူငယ်ချင်း ဘိုက်အရမ်းအောင့်လို့တဲ့ မိန်းမ ဖြစ်သူ က ဖုံးဆက်တယ် တဲ့ အဲဒါ ခနသွားလိုက်ဦးမယ် ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့တယ်။ အဲမှာ ဖေဖေထူးသာ နဲ့ ကျမ နဲ့ ပဲ ဆက် စား ကြ သောက်ကြတာပေါ့၊ ကျမလည်း နည်းနည်း လေး မူးလာတဲ့ ပုံနဲ့ ထိုင်တာ ပြုတာလေး တွေ ကပိုကရို လုပ်လိုက်တယ်။
နဂိုထဲက ပေါင်လည်လောက် ရောက်နေတဲ့ ဒရက် အနားက ပေါင်အရင်းထိကို တက်လာတော့ ပေါင်လုံးက ဝင်းမွတ်နေတဲ့ အသားတွေ ကို ဖေဖေထူး အကြိုက် ရူစား ခိုင်းထားလိုက်တယ်။ လူက တီဗီ စိတ်ဝင်စား နေသလို ဘာလိုလိုပေါ့။ ဖေဖေထူးလည်း စပါးကက်ဆူး အရှိန်နဲ့ သူ့ပုဆိုးအောက် မှာ ဖုဖေါင်းထ နေပြီ။ ကျမ ပေါင်လုံးကြီးတွေကိုလည်း မကြာခန ခိုးခိုးကြည့်နေတာပေါ့၊ သူကြည့်နေတာ ကို ကျမ ပြန်ကြည့်လိုက်မိလို့ ဆုံသွားရင်၊ သူ့သားကို ဒီကောင်ကလည်း ခန ဆိုပြီး ကြာလိုက်တာ လို့ ပြောသေးတယ်။
ခနနေတော့ မောင့် ဆီက ဖုံးလာတယ်။ ဖေဖေထူးရှေ့မှာပဲ ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် ဖုံးတွေ ပြောပြီး ချလိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ ဖေဖေထူးကို သူ့သူငယ်ချင်းက ဆေးရုံ တက်ရလို့ စောင့်ပေးရမဲ့ လူမရှိလို့ ညဘက် စောင့်ပေးရမှာ မို့ ဒီည ပြန်မလာတော့ ဘူး ပြောကြောင်း ပြောလိုက်တယ်။ ဖေဖေထူးသာ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက် သွားတာ သိသိသာသာကြီးရယ်။
" ဖေဖေ ထမင်းယူတော့မလား ကျမ ထမင်းသွားခူးလိုက်မယ်လေ"
" အာ မယူတော့ ဘူး သမီးဝတ်ရည် ဒီအမြည်းတွေ နဲ့ ကို ဖေဖေ ဘိုက်ပြည့်နေပြီ"
" အင်း သမီးလည်း တူတူပဲ၊ သမီး ဝီစကီ နည်းနည်း ရောသောက်ကြည့်မယ် နည်းနည်းပေး"
" အင်း သမီး သောက်ဖူးလား ရော့ နည်းနည်းပဲ ယူစမ်းကြည့်လေ ပြင်းတယ်"
ဖေဖေထူးသာ က ကျမ ဘီယာဖန်ခွက်ထဲ ဝီစကီ နည်းနည်းလောင်းထည့် ပေးလိုက်တယ်။
" အားး ရှီးးးးးးးးးးးး ဟွတ်ဟွတ်"
" အို သမီး ရရဲ့လား ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်သောက်ရတယ်လေ အဲလို မော့ မချရဘူး"
တခွက် နဲ့ ကျမ တကယ်ကို မူးလာတာ။ စိတ်ကလည်း ရဲလာတယ်။ ဖေဖေထူးသာ ရဲ့ မျက်လုံးကြီးတွေကလည်း ကျမ ပေါင်လုံး တွေက သိပ်မခွာတော့ဘူး။ ကျမလည်း စ ပြီး တိုက်စစ်ဆင်တော့ တာပေါ့။
" ဖေဖေ့ သား ကလေ၊ ကျမ ကို သိပ်ဂရု မစိုက်တော့ ဘူး"
" ဟင် ဘာဖြစ်လို့လည်း သမီးရဲ့"
" သမီးတို့ အိမ်ထောင် သက်လည်း ကြာလာပြီး သမီးက လည်း အရင်က လို မဟုတ်ပဲ ဝလာလို့ ထင်တယ်"
" ဟာ သမီးဝတ်ရည် က မဝ ပါဘူး အနေတော် ပါပဲ "
" ဝပါတယ် သမီး ပေါင်လုံးကြီးတွေ ကြည့်ပါလား၊ လုံးတုတ်နေတာပဲ၊"
" အဲဒါမှ လှတာပါ သမီးရယ်။ မော်ဒယ် တွေ ပေါင်လုံးတွေ က မီးကျစ် ဆံလောက်၊ အရိုးဂေါင်ဂင် က မလှပါဘူး"
" ဖေဖေ က သမီးကို လှတယ်ထင်လို့လား"
ကျမ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တယ်။ တကယ်လည်း ရီဝေဝေ ဖြစ်နေလို့ လူက ယိုင်လဲ မလို ဖြစ်သွားတာ ဆိုဖာ နောက်မှီကို ကိုင်လိုက်ရတယ်။ ဖေဖေ ထူးသာ ကလည်း လှမ်းဆွဲမလို လုပ်ပြီးမှ သူ့ ကိုယ်သူ အရှိန်သတ်လိုက် တယ်ထင်တယ် ထိုင်မလို ထမလို ကိုးရိုးကားယားနဲ့။
" ဖေဖေ့ သားက ခု ဆို သမီး နဲ့ တောင် ကောင်းကောင်း မအိပ်တာ ကြာပြီ၊ ဒီမှာ ကြည့် ပါဦး သမီး လှရဲ့လားလို့"
အဲလိုလေး အထာပေးရင်း ဖေဖေထူးသာကို ကျောပေးလို့ ဖင်လုံးကြီး တလုံးချင်း လှုပ်အောင် လျှောက်ပြလိုက်တယ် နောက် သူ့ ဆီ ပြန်လျှောက်လာတော့ လည်း မျက်လုံးက ကြာပေးသလို လုပ်ရင်း။
" ကဲ ပြောပါဦးဖေဖေ သမီးက လှသေး ဆက်ဆီ ဖြစ်သေးရဲ့လား"
ဖေဖေထူးသာ နား အရောက် ချောလဲ သလိုနဲ့ သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ပြစ်လှဲလိုက်တယ်။ သူက ကျမ ကိုယ်လုံးလေးကို အသာ ထိန်းဖမ်းထားရင်း သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်ထားလိုက်တယ်။ ကျမ တံတောင် အောက်မှ သူ့ ကောင်ကြီး ဖောင်းထ နေတာတဒုတ်ဒုတ် တောင် မြည်နေသလိုပဲ။ ဖေဖေထူးသာ က ကျမ နားသယ်စလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်ပြီး။
" သမီးဝတ်ရည်လောက် လှပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်တာ ဖေဖေ့ ဘဝ မှာ ဘယ်သူမှ မရှိသေးပါဘူးကွယ်"
လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ကျမ လည်း မူးနေသလိုလို ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးအစုံ နဲ့ သူ့မျက်နှာနားကပ် ကြည့် ပြီး။
" ဖေဖေ တကယ်ပြောတာလား"
လို့ မေးလိုက်တယ်။ အဖိုးကြီး က ဘယ်လောက် အထားကျွမ်းနေပလဲ မသိဘူး ကျမကို စကားတောင် ပြန် မပြောတော့ဘူး ၊ ကျမ ရဲ့ နူတ်ခမ်းအစုံကို သူ့ နူတ်ခမ်းအစုံ နဲ့ ဖိကပ် ပြီး စုပ်နမ်းတော့ တာပါပဲရှင်။ ကစ်ဆင်း ကလည်း ဘယ်လောက် ကျွမ်းလဲ ဆို ကျမ တကိုယ်လုံးတောင် ပျော့ ခွေ ကျသွားရတယ်။ ကျမ လျှာကလေး ကိုလည်း စုပ်နမ်းတယ်။ သူ့လက်ကြီးက လည်း ကျမ ဒရက်စ် အောက် ကနေ တိုးဝင်လာပြီး ပင်တီလေး ပေါ် ကနေ ကျမ စောက်ဖုတ် ကို ဖိပွတ်ချေ ပေးနေတော့တယ်။
ကျမ ပါးစပ်က သွားရည်တွေကို တောင် အကုန်စုပ် ယူ ပြစ်လိုက်သလား မသိဘူး လျှာတောင် ခြောက် သွားသလိုပဲ။ ကျမ တို့ နှစ်ယောက် အတော်ကြာ အောင် ကစ်ဆင် ပေးနေကြပြီးမှ အသက်ရူဖို့ နူတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြရတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သူ့ လက်ချောင်းတွေက ကျမ ပင်တီ အောက်ကနေ ထိုးပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လက်ခလည်ကြီးနဲ့ ထိုးပြီး ကရိုင်းနေပြီ။
ကျမ လည်း သူ့ ပုဆိုးကပုံစ ကို ဖြည်ချပြီး အောက်က ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် လိုက်တယ်။ အား မောင်က ဖေဖေ့ သား မှ ဟုတ်ရဲ့လားလို့တောင် သံသယ ဖြစ်သွားရတယ်။ ဖေဖေထူးသာ လီးကြီးက တော်တော် တုတ်တာပဲ ၊ ရှည်လည်း ရှည်တယ်။ အားရ ပါးရကြီး။
" အိုး ကြီးလိုက် တုတ်လိုက်တာ ဖေဖေ ရယ်"
သူက ကျမကို ဆိုဖာပေါ် မှာ လက်တင် ပေါ် ခေါင်းမှီ လှဲစေပြီး သူက ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။ ခါးပုံစ ပြည်ပြီးသားမို့ သူ့ လုံခြည်က ကြမ်းပေါ် ကွင်းလုံး ကျွတ်ကျ သွားတယ်။ သူက ကျမ လှဲပြီး ခေါင်းတင်ထားတဲ့ ဆိုဖာလက်ရမ်း နားကို လျှောက်လာတော့ သူ့ လီးတန်ကြီးက ကျမ မျက်နှာနားမှာ ထိပ်ဖူး ကြီး တရမ်းရမ်း နဲ့ ရောက်လာတယ်။
ကျမ လက်တွေက သူ့ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက် မိတယ်။ သူက ရှေ့တလှမ်းတိုးလိုက်တော့ ကျမ ဆုပ်ကိုင်ထားတော့ သူ့အရည်ပြားကို ဆွဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး ခရမ်းရောင် ဒစ်ဖူးကြီးက ပြူးထွက်လာတယ်။ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားစွင့် နေတဲ့ သူ့ဒစ်ဖူး ကြီးက ကျမ နူတ်ခမ်းကို လာထိ တယ်။ ဒစ်ဖူး ထိပ်အကွဲကြောင်းက စိမ့်ကျ နေတဲ့ အရည်ကြည်စက် က ကျမ နူတ်ခမ်းကို လာစို စေတယ်။ ကျမ နူတ်ခမ်းကို ဟ ပြီး လျှာကလေး နဲ့ တို့ လျှက်လိုက် မိတယ်။ သူက ရှေ့ကို ထပ်တိုးလာတော့ ဒစ်ဖူးကြီးက ကျမ ပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာတော့တာပေါ့။
အဖိုးကြီးက လုပ်မဲ့ လုပ်တော့ လည်း တခါတည်း ကျမ ပါးစပ်ကို တန်းလိုးတော့တာပဲ လို့ တွေးမိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမ နူတ်ခမ်းအစုံကလည်း သူ့ လိင်တန်ကြီးကို တင်းတင်းလေး စေ့ ပြီး အာဂေါင်ထဲ ဝင်လာတဲ့ ဒစ်ဖူးကြီး ကို သကြားလုံး စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေမိပြီလေ။
ဖေဖေထူးသာ ရဲ့ လက်တွေက ကျမ ဆံနွယ်စ တွေကို သိမ်းဖယ် နားနောက် ကို အသာထိုးထည့် ပေးလိုက်တယ်။ သူ့ လီးကြီး တိုးဝင်လာလို့ ဖောင်းထွက်လာတဲ့ ကျမ ပါးကလေးကို သူ့ လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်ပေးနေတယ်။ သူ့လီးကြီး က ကျမ ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်း တင်းဖေါင်း မာကြောလာလိုက်တာ။ အကြောတွေက တဒုတ်ဒုတ်ခုံနေတာ တောင် ကျမ နူတ်ခမ်းမှာ ခံစား သိနေရတယ်။ ကျမ လက်တဖက်က သူ့ လိင်တန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ဒစ်ဖူးကြီးကို စုပ်ပေးနေရင်း နောက်တဖက် က သူ့ ဂွေးဥကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင် ဆော့ကစား ပေးနေလိုက်တယ်။
```````````````````````
(38) အစကရိုးရိုး
ဦးထူးသာ ဒီအခွင့်အရေးကို စောင့်နေတာ ကြာလှပြီ။ သူ့ ချွေးမချော အသွင်အပြင် အသွေး အမွေး ပြောင်းလာတာ သူ သတိထားမိတာပေါ့။ သား ကိုကိုကြီး နဲ့ ရကာစ က တောသူ ပုံစံ ၊ မျက်နှာ ဝိုင်းစက်စက် မျက်ခုံးထူထူ မျက်လုံးလေး ပြူပြူး လေး ပါးချိူင့်လေး နဲ့ မျက်နှာကတော့ ချောတယ်။ ကိုယ်လုံးလေးက တုတ်တုတ်လေး ၊ အဝတ်အစား က ရင်ဖုံးလက်ရှည်၊ ထမီက လည်း ခြေမျက်စေ့ ထိ။ အနေအထိုင်က လည်း အေးအေး လေး။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ကမှ အသွင် ပြောင်းလာခဲ့တာ၊ အဝတ်အစား အသွင် အပြင် တွေ ပြောင်း။ လူကလည်း ခါးသေးရင်ချီ၊ နဂို ကမှ ကောက်တဲ့ ဖင် က လုံးစွင့်ကားထွက်လာ။ ကလေး တယောက်လည်း ရပြီး တော့ နို့တွေက လည်း ဖူးမောက် ထွက်လာ။
ဦးထူးသာ တယောက် သား နှစ်ယောက် သမီး တယောက် အိမ် တွေ လှည့်ပတ် နေလာတာ ကျောင်းအမကြီး ဆုံးပြီးကတည်းက ဆိုတော့ နှစ်နဲ့ ချီနေပြီလေ။ ချွေး မတွေက တယောက်နဲ့ တယောက် ကိတ်တာ တောင့်တာ၊ ဆက်ဆီ ကျတာ အပြိုင် အဆိုင် ဆိုတော့ သူ့ ဒုက္ခ က မသေး။ ကြီးကောင် ကြီးမား ကျမှ ဘလူးဘောဖြစ်၊ ဖြစ်လိုက်လျှင်လည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် နာတာ ဆိုတော့ စတုတ္တအရွယ် ကျမှ ဂွေလှိမ့်ရသည့် ဘဝ။
ဂွေလှိမ့်တိုင်းလည်း သူ့ ချွေးမ တွေ ပုံရိပ်တွေသာ စိတ်ထဲမှာ ပေါ်သည်။ ချွေးမ တွေက သူ့ အပေါ် တော်တာ် စိုးမိုးနိုင်နေသည်။ ခုတလော ချွေးမကြီး မြတ်ဝတ်ရည် အချိုးတွေ ပြောင်းလာတာ သူသတိထားမိသည်။ အဝတ်အစား တွေက လည်း ဆက်ဆီ ကျလာသည့် အပြင် အနေအထိုင် ကလည်း အရင်လို ဖုံးဖုံးဖိဖိ မဟုတ်။ ပေါင်ပေါ် ဘိုက်ပေါ်၊ အသား က ညိုပေမဲ့ ပေါင်သား ဘိုက်သား တို့က နေခိုသားမို့ ထင်သည်၊ ဝင်းမွတ်နေသည်။ နောက် သူ နဲ့ နှစ်ဦးထဲ ဆို ကလူ၏ သို့မြူ၏သို့ နေသည်ဟု စိတ်ထဲ ထင်မိသည်။
သူ့လို အသက်အရွယ် အတွေ့ အကြုံရလာခဲ့သူ အဖို့ အမှတ်တမဲ့လား တမင် လုပ်တာလား ဆိုတာ သူ စမ်းလို့ ရသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ခိုးကြည့်သလိုလို မျိုးနှင့် ချွေးမ ကြီး မြင်အောင် ရှိုးသည်။ ချွေးမကြီးက သူ့ကို တမြင် ရှိုးနေမှန်း သူသေခြာလာ သည်။ သားမျက်နှာလည်း ရှိတော့ ဘာလုပ်ရမလဲ သူစဉ်းစားသည်။
ဒီလို ရေဆေးငါးကြီး ကို သားက ဂရုမစိုက်လို့ များလား။ သားက ဂရု မစိုက်တာကို သူက ဝင်ပြီး မထိန်းကျောင်းပေးလျှင် သူများ လက်ထဲ ပါသွားမှာ နှမြောစရာ ကောင်းမနေပေဘူးလား။ တွေးရင်း တွေးရင်း နှင့် အခွင့်ကောင်းကြုံပါက သူ ဂရုစိုက် ပေးလိုက်မည်ဟု သာ ခေါင်းထဲ တေးထားလိုက်သည်။
ကဲ ခုတော့ အခွင့်အရေးက ပေါ် လာသည်။ ငါးကြော်မကြိုက် ကြောင်မိုက်ပင် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ကြောင်မိုက် တော့ အဖြစ် မခံနိုင် အရိုးအရေ တစမကြံ တီးလိုက်မည်ဟု ကြံလိုက်သည်။ ချွေးမကြီး ဆင်သည့် အကွက်ထဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဝင်လိုက်သည်။ ခုတော့ သူ့လီးကြီး ချွေးမကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေလေပြီ။
" အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးဝတ်ရည် ရယ်..အီးးးးးး"
ချွေးမ ချော ရဲ့ အစုပ်အမှုတ် က ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးချင် သွားတာနဲ့ သူ့မျက်နှာလေးကို အသာကိုင်ပြီး ဦးထူးသာ တယောက်သူ့လီးကို သူ ချွေးမ ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်ရသည်။ သူ့လီးကြီးက ချွေးမ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေး များနှင့် စိုရွဲ ပြောင်ချောပြီး ပလွတ်ကနဲ ထွက်လာခဲ့သည်။ သူ့ကို မေးခွန်း ထုတ်သလို မော့ ကြည့်နေသော ချွေးမ မြတ်ဝတ်ရည်ကို ဆိုဖာပေါ်မှ ဆွဲထူ ထစေကာ ဆိုဖာ အနောက်ဖက်သို့ ခေါ်လာလိုက်သည်။ ဆိုဖာအနောက် ရောက် မှ တီဗီကို မျက်နှာမူကာ ချွေးမကြီးကို ဆိုဖာ နောက်မှီပေါ် တတောင် နှစ်ဖက် ထောက်လျှက် ကုံးစေလိုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည် ဝတ်ထားသော ဒရက်စ် မှာ ပေါင်လည်လောက်သာ မို့ ခါးပေါ် အထိ လှန်တင်လိုက်သည်။
ဦးထူးသာ ချွေးမ ကြီး ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ ညိုဝင်းမွတ်နေသော ချွေးမ ကြီး မြတ်ဝတ်ရည် ဖင်လုံးနှစ်လုံးမှာ ကားစွင့် နေသည်။ ပေါင်းလုံးကြီး နှစ်လုံး ဆုံရာ မှ ပြူးထွက် နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အရည်တွေ ဖြင့် စိုစွတ်နေပြီ။ ဦးထူးသာ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်ချင်နေပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဖောင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းကို စွဲဆောင် နေသဖြင့် ကြမ်းပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူ့ လျှာ ကြီးဖြင့် ထို စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှက်လိုက်မိသည်။
" အားးးး ဖေဖေ ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ၊ သမီးကို ငရဲ ပေးနေတာလား"
ချွေး မကြီး ၏ ညုတုတု အသံကြားတော့ ပိုလျှက် မိသည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် မြတ်ဝတ်ရည် ဖုံးမှ အသံမြည်လာခဲ့သည်။
" အို မောင်လား မသိ၊ ခန နော် ဖေဖေ"
မြတ်ဝတ်ရည် က ကမန်းကတန်း စားပွဲပေါ် တင်ထားသည့် ဖုံးကို ပြေးကောက်လိုက်သည်။ တဖက်က စိမ်း။ မြတ်ဝတ်ရည်က ဦးထူးသာကို သူ့နူတ်ခမ်းပေါ် မှာ လက်ညိုးထောင်ကာ အသံတိတ်ဖို့ အမူအယာ ပြလိုက်သည်။ ဦးထူးသာ ခေါင်းညိမ့် ပြလိုက်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်က ဖုံးကို နားနား ကပ်ကာ သူမ တို့ အိပ်ခန်း ရှိရာကို လျှောက် သွားလိုက်သည်။
" မမဝတ်ရည် အခြေအနေ ဘယ်လိုလဲ"
မြတ်ဝတ်ရည်က အသံတိုးတိုးလေး ဖြင့်။
" အခြေအနေ ကောင်းတယ်။ ဇာတ်လမ်းစနေပြီ"
" အော် ခစ်ခစ် ဆောရီး ခု တန်းလန်းကြီးလား"
" ဟုတ်တယ် ဒါပေမဲ့ အတော်ပဲ စိမ်းခေါ် လိုက်တာ၊ အခု အိပ်ခန်းထဲမှာ လက်တော့ သွားဖွင့်တော့ မလို၊ ဝက်ကမ် ဖွင့်ထားလိုက်မယ်။ စိမ်းတို့ ဘက်က အသံကို မြု လုပ်ထား"
" အိုကေ မမဝတ်ရည် ခု စိမ်းတို့ သုံးယောက်စလုံး ကြည့်နေမှာနော် ခစ်ခစ်"
" အဟီး၊ မမ တောင် ရင် ပိုခုံလာပြီ ခစ်ခစ် ဒါပဲနော် ဖုံးချလိုက်တော့မယ်"
မြတ်ဝတ်ရည် အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ် က သူမ လက်တော့ကို ဖွင့်ကာ၊ ကင်မရာကိုဖွင့် ကုတင်ဘက်ကို ချိန်ထားလိုက်သည်။ ပြီး မှ၊ ဧည့်ခန်း ပြန်ထွက်လာကာ၊
" ဖေဖေ မောင် ကဒီည အိမ်ပြန်အိပ်ဖြစ်မှာ မဟုတ်တော့ဘူးတဲ့ အိပ်တော့ တဲ့၊ မနက်ဖြန် နေ့ခင်းလောက်မှ ပြန်လာမယ်တဲ့"
" အော် ဟုတ်လား အာ့ဆို သမီး တယောက်ထဲ အိပ်နေရမှာပေါ့"
" ဟွန့် ဖေဖေ က လာမအိပ်ဘူးလားလို့၊ ခုနတုန်းက တော့ သူပဲ ဟိုဟာကိုသူများ ပါးစပ်ထဲ အတင်းလာထိုးထည့်နေပြီး"
" အိပ်မှာပေါ့၊ သမီးတယောက်ထဲ အိပ်နေရမှာပေါ့ ဆိုတာ တယောက်ထဲ မအိပ်စေချင်လို့လေ။ ဟားဟား"
ဦးထူးသာ က မြတ်ဝတ်ရည် အနား ချက်ခြင်းရောက်လာပြီး မြတ်ဝတ်ရည်ကို ဖက်ကာ နူတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းလိုက်သည်။ ခုနက ပြန်ကောက်ဝတ်ထားသော လုံခြည်အောက်မှ လီးကြီးက ပြန်ထောင်ထ လာပြီး မြတ်ဝတ်ရည် ပေါင်ရင်းကို လာထောက်မိနေသည်။ မြဝတ်ရည်က ပုဆိုးပေါ် မှ ပင် လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ပွတ်ပေးရင်း နူတ်ခမ်းများကလည်း ဦးထူးသာ အနမ်းများကို တုံ့ပြန် နမ်းနေလေသည်။
" လာပါကွာ ခု တခါထည်း အခန်းထဲ သွားရအောင်"
ဦးထူးသာ က မြတ်ဝတ်ရည်ကို သူမ တို့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ် သွားလေသည်။ အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မြတ်ဝတ်ရည် ဒရက်စ် နှင့် ဘရာဇီယာကို ချွတ်ပြစ်လိုက်သလို သူ့ကိုယ်မှ အဝတ်အစား တို့ကို လည်း ချွတ် ပြစ်လိုက်လေသည်။
" ကဲ ခုနက ဇာတ်လမ်းလေး ဆက်လိုက်ရအောင်"
...........................
" ဝိုး မမဝတ်ရည် က ဘော်ဒီ တော်တော် လှတာပဲ၊ ခိ၊ "
မြယမုံစိမ်း တို့ အိပ်ခန်းတွင်းမှာ ဖြစ်သည်။ မြယမုံစိမ်း မှာ ကုတင်ပေါ် တွင် မင်းရဲကိုကို နှင့် ကိုကိုကြီး တို့ နှစ်ယောက်ကြားမှာ လှဲလျှောင်းနေရင်း ကုတင်ပေးမှ စားပွဲပေါ် ရှိ သူမ ကွန်ပြူတာ စခရင်ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက် ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ သုံးယောက် သရီးဆမ်း လို့ ပြီးလို့ အိပ်ယာပေါ် နားနေကြရင်းက မြတ်ဝတ်ရည် တို့ အိပ်ခန်းထဲ မှ အဖြစ်အပျက်ကို ကွန်ပြူတာ စခရင် တွင် ကြည့်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
ခုနလေးတင်က မှ သူမ ယောက်ျား မင်းရဲကိုကို လီးကို သူမ စုပ်ပေးနေစဉ် သူမ နောက်မှ ကိုကိုကြီးက လိုးပေးနေ ရာ၊ ကိုကိုကြီးလည်း တချီပြီးလို့ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သလို၊ မင်းရဲကိုကို ကလည်း သူမ ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်လို့ မျိုချလိုက်ရသည်။ သူတို့ သုံးယောက် ရေချိုးခန်း သွား သန့်စင် ပြီးတော့ သူမက မြတ်ဝတ်ရည်ကို ဖုံးခေါ် လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူမ တို့ သုံးယောက် ကုတင်ပေါ် မှာ လှဲလျောင်းရင်း မြတ်ဝတ်ရည် နှင့် ဦးထူးသာ တို့ အတွဲ လှုပ်ရှားနေကြသည်ကို ကြည့်နေကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။
မြတ်ဝတ်ရည် မှာ ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် မှ ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တပိုင်းတင်ကာ မှောက်ကုံးထားပြီး ဦးထူးသာ က အနောက်ဖက်မှ မြတ်ဝတ်ရည် ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ရပ်ရင်း ဆောင့်လိုးနေလေသည်။ ကွန်ပြူတာ ကင်မရာ နှင့် နီးကပ် နေသဖြင့် ဦးထူးသာ ဆောင့်လိုက်လိုက် မြတ်ဝတ်ရည် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးမှာ လှိုင်းလုံးလို တုံခါ သွားသည်ကို မြင်နေရသည်။ ဦးထူးသာ မာန်သွင်း ဆောင့်သည့် အသံ၊ ဦးထူးသာ ပေါင်ခြံနှင့် မြတ်ဝတ်ရည် ဖင်လုံး အသားချင်း ရိုက်မိသံ၊ စောက်ဖုတ်အတွင်းလီးကြီး ဆောင့်ဝင်သည့် အားကြောင့် အီးကနဲ ငြီးလိုက်သည့် မြတ်ဝတ်ရည် အသံတို့ကို မြယမုံစိမ်း တို့ ဘက်မှ ပီပီသသ ကြီးကြားနေရလေသည်။
သူ့ မိန်းမ ကို သူ့အဖေ ဖြစ်သူ က သူတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲတွင် အားရပါးရ လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကိုကိုကြီး လီး က ပြန်မာတောင် လာလေသည်။ သူ့အနားမှာ ကပ်အိပ်နေသည့် မြယမုံစိမ်း ပေါင်လုံးကို သွားထိမိသဖြင့် မြယမုံစိမ်းက ပြုံးကာ သူမ လက်ကလေး ဖြင့် ကိုကိုကြီး လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အသာအယာ ထုပေးနေလိုက်သည်။
မင်းရဲကိုကို လည်း မြတ်ဝတ်ရည်ကို သူမ ယောက်ခထီးကြီး အားရပါးရ လိုးနေတာ ကြည့်ရင်း လီးပြန်တောင် လာရသည်။ မြယမုံစိမ်း က သူမ နောက်လက်တဖက် ဖြင့် သူမ ယောက်ျား လီးကို ပါ ဆုပ်ကိုင် ထုပေးနေလိုက်လေသည်။
မြတ်ဝတ်ရည် နှင့် ဦးထူးသာ တို့မှာ ပုံစံ ပြောင်း သည့် အနေဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ကာ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး လိုးနေကြပြန်သည်။ နောက်တော့ ဦးထူးသာကို ပက်လက် လှန်အိပ်စေပြီး မြတ်ဝတ်ရည်က အပေါ် မှ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်က စီးလိုးပြန်သည်။ မြတ်ဝတ်ရည်က ကွန်ပြူတာ ကင်မရာကို လှမ်းကြည့်ကာ လျှာထုတ်ပြ လိုက်သည်။
ကိုကို ကြီးမှာ အီးကနဲ ငြိးရင်း မြယမုံစိမ်း ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဝင်ကာ သူ့လီးကို မြယမုံစိမ်း စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ကာ ထိုးသွင်း လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့။
" ငါ့ မိန်းမ က အစတုန်းက တကယ့်ကို ရိုးရိုးလေးပါကွာ အခုတော့ ငါ့ကြောင့် တော်တော့် ကို အထန်မ လေး ဖြစ်နေပြီ အဟီး"
ဟု မင်းရဲကိုကို ကို လှမ်းပြောလိုက်လေသည်။ မင်းရဲကိုကို က လည်း တဟဲဟဲ ရီရင်း။
" အင်း ခင်ဗျား ကြောင့်ပဲ ကျနော့် မိန်းမ လည်း ကြည့်ပါဦး။ အစက ရိုးရိုး လေးပါ။ အခုတော့ သူ့ ယောက်ျားကို ဘေးမှာ ထားလို့၊ ယောက်ျား သူငယ်ချင်း အလိုးကို ခံနေတာ ကျ တော့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
ထိုအချိန်မှာ ပင် တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် မြယမုံစိမ်း တို့ အိမ်ရှေ့မှ ထီရောင်းသည့် တွန်းလှည်း လော်စပီကာ က သီချင်း အကျယ်ကြီးဖွင့်ကာ ဖြတ်သွားလေသည်။
♪ ♫♪ ♫..အစက ရိုးရိုး နောက်တော့ တမျိုးတိုး လို့...ချစ်ပြန် ဆိုပဲ...ဒီလူ ခက်ရချည်.. ♪ ♫♪ ♫...ငရဲကြီးတတ်တယ်ရှင့်...မတော်ဘူး မောင်ရယ်....
..ပြီးပါပြီ။
အောက်ပါ အကောင့် က ကူးယူဖော်ပြပါသည်။
https://www.wattpad.com/user/Takuya_Khun
သူ့ကိုယ်ပိုင်ရေးသလားတော့ မသိပါ။ တချို့ အပုဒ်တွေက သူများ အပုဒ်တွေ ကူးယူဖော်ပြထားတာတွေ့ရပါသည်။
............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................
ပြီးပါပြီ။
