သုံးတက်လျှင် ဆေး အပိုင်း ( ၆ )
{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }
ရေးသားသူ - ငါ့လင် သာဂိ
ကိုအောင် ခရီးထွက်သွားသဖြင့် ဆုမြတ်လည်း စောစောစီးစီး ရေမိုးချိုး၊ ဖီးလိမ်းကာ Zwe နှင့် ချိန်းဆိုရာ အအေးဆိုင်သို့ ထွက်ခဲ့သည်။ 15 mins ခန့်သာ အချိန်ရမည်ဟု ပြောထားသဖြင့် ဇော်နိုင်သည် အအေးဆိုင်၏ သီးသန့်ခန်းသို့ ကြိုတင် ရောက်ရှိနေသည်။ စားပွဲထိုးအား အအေး တစ်ဘူးနှင့် စားဖွယ် အချို့ မှာလိုက်ပြီး ရေသန့် တစ်ဘူး ဖန်ခွက် နှစ်ခွက်ကို အရင် ပို့ခိုင်းလိုက်သည်။
ရေသန့်နှင့် ဖန်ခွက် ရောက်သည်နှင့် ဖန်ခွက် တစ်ခွက်၏ အတွင်းပိုင်းကို အရည်အချို့ သုပ်လိုက်ပြီး မှောက်ထားလိုက်သည်။ စားဖွယ်များ လာချချိန်တွင် ဆုမြတ် ရောက်လာသည်။ အခန်းထဲရှိ သူမထက် အနည်းငယ် အသက်ကြီးသည့် လူသည် Zwe ဖြစ်ရမည်။
" ဒါ ကို Zwe လား မသိဘူးရှင့် "
" Cinderella လား "
" ဟုတ်ပါတယ်ရှင့် "
" လာ ထိုင်ဗျာ၊ လာပေးတာကို ကျေးဇူးတင်တယ်ဗျာ တစ်ကယ်ပါ"
" ကျွန်မနာမည် ဆုမြတ်ပါ"
" ဟုတ် ကျွန်တော် ဇွဲမာန်ပါ၊ ဒါနဲ့ မဆုမြတ်ရဲ့ အမျိုးသားရော "
" သူ ခရီးထွက်သွားလို့ရှင့် "
" Awww ဟုတ်ကဲ့၊ မဆုမြတ်က အပြင်မှာ ပို လှတယ်ဗျာ "
" မြှောက်နေပြန်ပါပြီ၊ တစ်ခြား သူတွေရော "
" ပထမပိုင်းက အအေးပဲ သောက်မဲ့ မဆုမြတ် အတွက်ပါ၊ နေ့လယ် ဒုတိယပိုင်းက beer သမားတွေလေ အဟဲ၊ ဒါနဲ့ ဘာသောက်မလဲ "
" အအေးပဲ သောက်တော့မယ်၊ လောလောဆယ်တော့ ရေတစ်ခွက်လောက် "
" အဲ့ဒီမှာ ရေသန့်ဘူး မှာထားတယ် "
ဆုမြတ်လည်း ပုံမှန်အနေအထားအတိုင်း ရှိနေသော သူမ၏ ရှေ့က ဖန်ခွက်ထဲ ရေထဲ့ကာ သောက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အအေးမှာရင်း ကိုဇွဲမာန်နှင့် စကားစမည် ပြောဖြစ်သည်။ သူမအား ရိသဲ့သဲ့စကား တစ်ခွန်းမျှ မပြောသော ကိုဇွဲမာန်ကြောင့် စိတ်ပေါ့သွားသည်။ အအေး သောက်ပြီး ရေတစ်ခွက် ထပ်သောက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်
" ကျွန်မ ပြန်တော့မယ် ကိုဇွဲမာန်၊ အခုလို အအေးတိုက်တဲ့အတွက် ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်၊ ပျော်ရွှင်ဖွယ် မွေးနေ့လေး ဖြစ်ပါစေရှင် "
" ကျေးဇူးပါ မဆုမြတ်၊ ကျွန်တော် လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ "
" ရတယ် Taxi ငှားသွားလိုက်မယ်၊ ကိုဇွဲမာန်က သူငယ်ချင်းတွေ စောင့်ရဦးမှာလေ "
" ဟုတ်ကဲ့ အခုလို လာပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးဗျာ၊ ကျွန်တော်လည်း ဟိုဘက် beer ဆိုင်ကို ကူးမလို့၊ ရှင်းမယ်ဟေ့ "
ပိုက်ဆံရှင်းနေချိန်တွင်
" ပြန်နှင့်ပြီနော် ကိုဇွဲမာန် "
" ဟုတ်ကဲ့ မဆုမြတ် "
ကျောခိုင်းကာ ထွက်သွားသော ဆုမြတ်၏ တင်ပါးကြီး နှစ်ဖက်ကို ကြည့်ရင်း တံတွေး မျိုချကာ စိတ်ထဲမှ အမှတ်စဉ် ရေတွက်လိုက်၏။
{ 1 2 3 4 5 }
" ဝုန်းးးး အားးးးး "
" ဟာ မဆုမြတ် "
သီးသန့်ခန်း တံခါးပေါက် မရောက်ခင် ဆုမြတ် နံရံကိုမှီရင်း လဲကျသွားသည်။ ဇော်နိုင်လည်း အပြေးလေး ပွေ့ချီရင်း
" ဘယ်လို ဖြစ်တာလည်း မဆုမြတ် "
" မူးတယ် မူးတယ် "
" ကဲ လာ ကျွန်တော် ဆေးခန်း ပို့ပြီး မဆုမြတ်ကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်၊ ညီရေ တစ်ဖက်လောက် ကူဦးကွာ "
စားပွဲထိုးလေး အကူအညီနှင့် ဂျိုးဇက်၏ ကားပေါ် တွဲတင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရှူဆေးပုလင်းလေး ထုပ်ကာ
" ဒါလေး ရှူထားလိုက် မဆုမြတ် "
" ဟုတ် ကျေးဇူး ကိုဇွဲမာန် "
ဇော်နိုင်ပေးသော ရှူဆေးကို အားရပါးရ ရှူလိုက်သည်။ ခေါင်းတော့ ခေတ္တ ကြည်လင်သွားသည်။ ကား ထွက်သည်နှင့် ဆုမြတ်တစ်ယောက် သတိမေ့သွားတော့သည်။ [ ခွက်ထဲ သုပ်လိုက်သည့် Chloroform နှင့် ရှူဆေးထဲ ထဲ့ထားသော Chloroform ပေါင်းစပ်ကာ ဆုမြတ်အား လောကကြီးနှင့် ခေတ္တ အဆတ်အသွယ် ဖြတ်လိုက်သည်လေ။]
..................................................................................................................
ဆုမြတ် သတိရလာသည့်အချိန်တွင် သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံး အေးစိမ့်နေသည်။ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ သူမ မရင်းနှီးသော မျက်နှာကျပ် အဖြူရောင်ကို တွေ့ရသည်။ သူမ ဘယ်ကို ရောက်နေသည်မသိ။ သူမ၏ အိမ်မဟုတ်သော အခြားတိုက်တစ်လုံး၏ ကုတင်ထက်တွင် ရောက်နေသည်မှာ သေခြာသည်။
" သတိရပြီလား "
ဒါ ဇွဲမာန်၏ အသံဖြစ်သည်။ သူမ လူးလည်း ထလိုက်စဉ် ဇွဲမာန်နှင့်အတူ အရက်ထိုင်သောက်ရင်း သူမကို ကြည့်နေသော သူစိမ်း အမျိုးသား တစ်ယောက်အား တွေ့လိုက်ရသည်။
" ကိုဇွဲမာန်၊ ရှင် ကျွန်မကို ဘယ် ခေါ်လာတာလည်း၊ ကျွန်မ အခု ပြန်မယ် "
ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာသော ဆုမြတ်အနီးသို့ ဇွဲမာန် ရောက်လာပြီး
" ဖြေးဖြေးပေါ့ ဆုမြတ်ရယ်၊ ပြန်ရမှာပေါ့၊ မပြန်ခင်လေး ငါတို့နဲ့ အတူတူ ပျော်ကြမယ်လေ၊ မင့် ယောက်ျားလည်း ခရီးသွားနေတာ ဆိုတော့ မင်းလည်း ဆာနေရောပေါ့ "
" ဘာရှင့်၊ ရှင် မိုက်ရိုင်းလှချည်လား၊ ကျွန်မကို ဘယ် အစားထဲက မှတ်နေလည်း၊ ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး "
ဇော်နိုင်၏ ပါးအား သုံးချက် ဆက်တိုက် ရိုက်လိုက်သည်။ ဇော်နိုင်လည်း ဒေါသ ထွက်သွားကာ
" အာ !!! ကောင်မ !!! ငါ့ကို စောက်ကျော လာတင်းနေတယ် !! ကဲဟာ !! ကဲဟာ !! ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး "
" အားးးးး "
ဆုမြတ် ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေး လဲကျသွားသည်။ သူမ ပြန်ထရန် ကြိုးစားချိန်တွင် ဇော်နိုင်က သူမအား ခုန်အုပ်လိုက်သည်။
" ဝုန်းးးး !!! အ "
ဆုမြတ်ဆံပင်အား ဆွဲစောင့်လိုက်ပြီး
" အသား အနာမခံချင်စမ်းပါနဲ့ ဆုမြတ်ရာ၊ ဒီနေ့ နင့်ကို ငါတို့နှစ်ယောက်က ကောင်းကောင်းလေး ပြုစုပေးမလို့ပါ၊ နင့် ယောက်ျားကိုတောင် မေ့သွားစေရမယ် "
" ခွေးကြီး၊ လူယုတ်မာကြီး၊ ငါ့ကို လွှတ်စမ်း "
" ဘာကွ၊ ငါ့ကို ခွေးလို့ ပြောတယ်ပေါ့၊ အေး နင့်ကို ငါလည်း ခွေးလိုးသလို လိုးပြမယ် "
" ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျိ "
" အားးးး ရှင် ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော် ကဲ "
ဆုမြတ်၏ အင်္ကျီနောက်ကျော ဆုတ်ဖြဲခြင်း ခံရ၍ ထိတ်လန့်ကာ ဆောင့်ကန်လိုက်သည်။ ဇော်နိုင် ကုတင်ပေါ်မှ လန် ကျသွားသည်။ အခွင့်အရေး ရတုန်း ထပြေးစဉ် ဂျိုးဇက်က ခြေထောက်ဖြင့် ဆောင့် ကန်လိုက်၍ ဆုမြတ် လဲသွားသည်။ ဇော်နိုင်လည်း ဒေါသ ထွက်လာပြီး ဆုမြတ်၏ ဗိုက်ကို သုံးလေးချက် ဆောင့်ကန်လိုက်သည်။
" စောက်ကောင်မ၊ ငါ့ကို အသားနာအောင် လုပ်တယ်၊ ကဲဟာ ကဲဟာ၊ ဖေါင်းး ဖေါင်းး ဖေါင်းး "
" အားးးး "
ဆုမြတ် မလှုပ်နိုင်တော့။ ဇော်နိုင်သည် ဆုမြတ်၏ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ ထူလိုက်သည်။
" အားးး နာတယ် နာတယ် လွှတ် လွှတ် "
ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လက်နှစ်ဖက်ကို ပူးချည်ကာ ကုတင်တိုင်တွင် နိုင်လွန်ကြိုးနှင့် တုပ်လိုက်သည်။ ဆုမြတ် ရုန်းကန်နေသော်လည်း ခွန်အားက မမျှပေ။
တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက်မသိ၊ အပြင်မှာလည်း ယခင်က မမြင်ဘူးပါဘဲ၊ online ပေါ်တွင် ရင်းနှီးကာ အပြောကောင်း၍ ယုံကြည်မိရသော လူ တစ်ယောက်ကြောင့် သူမ၏ ဘဝ ပျက်တော့မည် ။
သူမကို ကယ်တင်မည့်သူလည်း မရှိနိုင်။ အသံကုန် အော်ဟစ်နေသော်လည်း မည်သူမျှ မကြားနိုင်ပေ။ ကိုအောင်သာ ဒီအဖြစ်ကို သိလျှင်ဟု တွေးရင်း ဝမ်းနည်းကာ မျက်ရည်များ ကျဆင်းလာသည်။
" တောင်းပန်ပါတယ် ကိုဇွဲမာန်ရယ်၊ ကျွန်မက အိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့ ငရဲတွေ ကြီးကုန်လိမ့်မယ်၊ အီးး ဟီးး ဟီးးးး "
" ဘာ ငရဲကြီးစရာ လိုလည်းကွာ၊ မင်းယောက်ျား မဖြိုနိုင်တဲ့ မင့် ဖင်ကြီးကို ငါတို့ရဲ့ လီး ကြီးကြီးတွေနဲ့ လိုးပေးလို့ မင်း နတ်ပြည်တောင် ရောက်သလို ခံစားရလိမ့်မယ် ဟားးး ဟားး ဟားးး ဟားးးး "
" လူယုတ်မာကြီး၊ ခွေးကြီး "
" ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး အားးးး "
ဆုမြတ်အား ခွဖိထားရင်း ပါးကို ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခါးကြားမှ မောင်းပြန်ဓါးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ဆုမြတ်၏ မျက်နှာအား ထောက်ကာ
" မင်း ငြိမ်ငြိမ်လေး မနေရင် ငါတို့ လီးတွေအပြင် ဒီဓါးပါ မင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားလိမ့်မယ် "
ဆုမြတ်လည်း ကြောက်၍ ပါးစပ်ပိတ်ကာ ကြိတ်ငိုနေသည်။
" ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျိ !!! "
" ဟားးးး နို့ကြီးတွေက ရှယ်ဘယ်ကွာ !! အယ်နေတာဘဲ "
" ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျီးးးး အားးးးး "
အဝတ်တွေကို စုတ်ဖြဲလိုက်ရာ ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်ခန့် ကြီးမားသော နို့ကြီးများ ပေါ်လာသည်။ နို့အုံ ဖွေးဖွေးကြီးများကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်လိုက်သဖြင့် နာကျင်သွားသည်။ လက်ဖြင့် စုပ်နယ်ရုံမက ပါးစပ်နှင့်လည်း အားရပါးရ စို့နေသည်။ နို့စို့၍ အားရသော် ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
" မလုပ် !! မလုပ်ပါနဲ့ရှင်!! ကိုအောင်ရေ !! ကယ်ပါဦးးး အီးးး ဟီးးး ဟီးးး "
အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး
" ကောင်မ !! ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း "
" အု အု အု ဝူးးးး "
သူမ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီကို လုံးထွေးကာ ဆုမြတ်၏ ပါးစပ်ထဲ ထိုးဆို့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဂျိုးဇက် ငှဲ့ပေးထားသော အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်သည်။
" ဘယ်လိုလည်း ကိုဂျိုးဇက် "
" မိုက်တယ် ဇော်နိုင်၊ အိုးတွေ နို့တွေကတော့ ရှယ်ဘဲ၊ ဒါမျိူးမှ အားရပါးရ နွှာလို့ ကောင်းတာကွ "
" ကဲ ကျုပ် အရင် ဗျင်းလိုက်ဦးမယ် ပြီးတော့မှ ခများ တွယ်တော့ "
" Ok , ok ဟဲ ဟဲ ဟဲ "
ဇော်နိုင်သည် အရက်ခွက်ထဲ သုံးပတ်ခန့် ငှဲ့လိုက်ပြီး ရေ နည်းနည်း ရောလိုက်သည်။ အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီး အရက်ခွက် ကိုင်၍ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ဆုမြတ်၏ ရင်ဘက်ပေါ်ခွလိုက်သည်။ ကိုအောင့် လီးထက် ရှည်ကာ တုတ်သော လီးကြီးက ဆုမြတ်၏ မျက်နှာအနီး ရမ်းတမ်း ရမ်းတမ်း ဖြစ်နေသည်။ ဆုမြတ် မျက်လုံးမှိတ်ကာ တစ်ဖက်ကို စောင်း လှဲ့လိုက်သည်။ ဇော်နိုင်က ဆုမြတ်၏ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ
" ဒီမှာ နင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးမယ့် လီး၊ မကြိုက်ဘူးလား ဟားးး ဟားးး ဟားးး ဟားးး "
အားရပါးရ ရယ်မောပြီး ပါးစပ်ထဲ ဆို့ထားသော အောက်ခံဘောင်းဘီကို ထုတ်လိုက်သည်။ ဆုမြတ်၏ ပါးကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ပါးစပ်ထဲ အရက်တွေ လောင်းထဲ့လိုက်သည်။ ပြန်၍ ထွေးထုတ်ရန် လုပ်စဉ် နှာခေါင်းကို ပိတ်လိုက်သဖြင့် သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွားသည်။
" အဟွတ် အဟွတ် ဝေါ့ "
အရက် ခါးခါးများ လည်ချောင်းထဲ ပူဆင်းသွားသည်။ လူလည်း လေးလန် ထိုင်းမှိုင်းကာ မျက်နှာကျတ်တစ်ခုလုံး ချာချာလည်သွားသည်။ သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက် လေထဲ မြှောက်သွားသည်ကို သိလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကို အရာ နွေးနွေးတစ်ခု လာထောက်သည်ကို သိလိုက်သည်။
သူမအား မုဒိန်းကျင့်တော့မည်ကို သိသော်လည်း လူက ဘာမျှ မလုပ်နိုင်ပေ။ ဇော်နိုင်သည် ဆုမြတ်၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်သည်။ လီးကို တံတွေးစွတ်ကာ စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးတွင် တေ့လိုက်ပြီး ဆုမြတ်၏ ဒူး နှစ်ဖက်ကို သူမ၏ ရင်ဘက်နှင့် ထိသည်အထိ ကိုယ်ကို ကိုင်းချလိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆုမြတ်၏ မျက်နှာဘေး ကုတင်ပေါ် ထောက်လိုက်သည်။
" မလုပ်ပါနဲ့ရှင် အီးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး "
" အင့် !!! ဇွိ ဇွိ ဗျိ ဗျိ !!! အားးးးး "
တစ်ချက်ထဲနဲ့ လီးတစ်ဆုံး စောက်ပတ်ထဲ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ စောင့်စောင့် လိုးတော့သည်။
" ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးး !! ဗျစ် ဗျစ် ဇွိ ဇွိ !!! အားးးးး "
အလိုမတူဘဲ မုဒိန်းကျင့်ခံနေရ၍ စောက်ပတ်ကို ညှစ်ထားမိရာ ကြီးမားသော လီးကြီး၏ စောက်ပတ် အတွင်းသားများကို မညှာမတာ ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် စောင့်သောကြောင့် နာကျင်လွန်းလှသည်။ ဇော်နိုင့်အတွက်တော့ အပျိုစောက်ဖုတ် မဟုတ်သော်လည်း လိုးရတာ စီးပိုင်ပြီး အရသာ ရှိလှသည်။
ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ကာ အလိုးခံရသဖြင့် စောင့်ချက်တွေက ထိမိလှသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် ရှုံ့မဲ့ကာ တအားအားနှင့် အော်နေသော ဆုမြတ်၏ မျက်နှာကို ကြည့်၍ လိုးရသည်မှာ အရသာ ရှိလှသည်။ ဇော်နိုင့် တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေ ရွှဲနေပြီ။ 15 mins ခန့် ကြာသော် ဇော်နိုင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး
" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အားးး !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ အားးးးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးး "
လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဆုမြတ်၏ ရင်ဘက်ပေါ် သုပ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ဆုမြတ်၏ လက်ကိုင်အိပ်ထဲမှ phone မည်သံ ကြားရသည်။ ကိုအောင်၏ ဖုန်းမှန်း သိသော်လည်း လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးချည်ထား၍ ကိုင်ခွင့် မရပေ။ ဇော်နိုင်သည် ဖုန်းကို ထုတ်ကာ
" နင့်လင် ခေါ်တဲ့ Phone ကွ၊ ငါတို့လိုးတာ အားရပါးရ ခံပြီးတော့မှ ပြန်ခေါ်လိုက်တော့ "
Phone ကို ယူကာ ကုတင်အောက်သို့ ဆင်းသွားသည်။ ဇော်နိုင် ဆင်းသွားချိန်တွင် ဂျိုးဇက် တက်လာပြီး သူမ၏ ခြေထောက် လေပေါ် ဝဲသွားပြန်သည်။
" အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး "
ဆုမြတ်တစ်ယောက် ဇော်နိုင်နှင့် ဂျိုးဇက်တို့၏ လေးချီဆတ်တိုက် မနားတမ်းကို ခံလိုက်ရသည်။ လီးနှစ်ချောင်းလုံ ကြီးမား တုတ်ခိုင်ကာ ရှည်လွန်း၍ သားအိမ် အောင့်ကာ စောက်ဖုတ်လည်း ထူပူ ကျိမ်းစပ်နေပြီ။ တစ်ယောက်ကို နှစ်ချီစီ အမုန်း လိုးပြီးနောက် အရက်သောက်ရင်း ခေတ္တ နားလိုက်ကြသည်။ ဆုမြတ်မှာ ကုတင်ထက်တွင် မလှုပ်နိုင်တော့ပေ။
" တစ်ကယ်ကွာ၊ ဒီလိုအိုးမျိုးမှ လိုးလို့ အားရတာ ဇော်နိုင်ရေ "
" ကိုဂျိုးကြိုက်ရင် ပြီးတာဘဲဗျာ ဟဲ ဟဲ ဟဲ "
" ဇော်နိုင် "
" ပြောလေ ကိုဂျိုး "
" ငါအရင် စူ ဖွင့်ခြင်တယ်ကွာ "
" လုပ်ပါ အာစိရယ်၊ အာစိ အရင်ဖွင့်ပြီးမှ ညှပ် တွယ်တာပေါ့၊ ကောင်မ၊ ဒီနေ့တော့ ဆွေမျိုး မေ့ပြီသာမှတ် ဟားးး ဟားး ဟားး ဟားးးး "
ခုံပေါ်တင်ထားသော ဆုမြတ်၏ phone မှလည်း non stop မည်နေသည်။
ဂျိုးဇက်သည် အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်ပြီး လျှာသပ်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်ခဲ့သည်။ ဆုမြတ်ကို မှောက်လိုက်ပြီး ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် တင်ပါး နှစ်ဖက်အား ဖျစ်ညှစ်ကာ လက်ဖဝါးနှင့် တဖျန်းဖျန် မည်အောင် ရိုက်ရင်း
" အိုးကတော့ ရှယ်ဘဲကွာ၊ တောက်စ် "
" ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်းးး အားးးး "
ဆုမြတ်၏ ဖင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကာ စအိုပေါက်ပေါ် တံတွေးထွေးချလိုက်သည်။ သူမအား ဖင်လိုးတော့မည်ကို သိသဖြင့် ကုန်းရုန်းထသော်လည်း မရပေ။ ဂျိုးဇက်က ခါးကို ဖိထားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် လီးကို ကိုင်ကာ ဒစ်ဖြင့် စအိုပေါက်ကို တေ့ဖိပြီး သွင်းချလိုက်သည်။
" ဇိ ဇိ ဇှိ !!! အီးးးး နာတယျ နာတယျ !!! အားးးး "
ဂေါက်သီးခန့် ကြီးမားသော ဒစ်ကြီးက စအိုပေါက်ထဲ တစ်စို့ကြီး ဝင်သွားသည်။ ဂျိုးဇက်သည် ဆုမြတ်ဖင်ပေါ် ခွ၍ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ခါးကို ဖိချလိုက်သည်။
" ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် !!!! အားးး နာတယ် နာတယ် !! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် !!!! အားးးးးးးး "
ခပ်စပ်စပ်လေး စောင့်စောင့်သွင်းလိုက်ရာ လီးကြီးသည် ဖင်ထဲ တစ်ထစ်ထစ် တစ်ဗျစ်ဗျစ်နှင့် တဝက်ကျော်ကျော် ဝင်သွားသည်။ ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်တောင့်တောင့်နှင် နာကျင်ကာ ဖင်လဲ ကွဲသွားသည်။ ဆုမြတ်ခမျာ နာကျင်လွန်း၍ လည်ပင်းကျောရော နားထင်ကျောတွေပါ ထောင်လာသည်။ တစ်ခါမျှ အလိုးမခံဘူးသော ဖင်ကို အစိမ်းသပ်သပ် လိုးခံရသဖြင့် အတော်ပင် ခံရ ခက်လှသည်။ ဂျိုးဇက်သည် ဆုမြတ်၏ ခါးကို ဖိကာ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်လိုက်ပြီး အားနှင့် စောင့်သွင်းလိုက်သည်။
" အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!!! အောင်မလေးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!!! အူးးး ဟူးး ဟူးးး နာတယ် !! နာတယ် !!! ဗျစ် ဗျစ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးးး "
ဆုမြတ်တစ်ယောက် ဆံပင်တွေ ရမ်းခါကာ နာကျင်စွာ ခံစားနေရသည်။ ကြီးမား ရှည်လျှားသော လီးကြီးက အညှာအတာမရှိ ဖင်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်။ ဖင်ခေါင်းလဲ အောင့်နေပြီး ဖင်ကွဲသွားသဖြင့် သွေးများပင် ထွက်နေပြီ။ ဂျိုးဇက်အတွက်တော့ အလွန်တရာ လိုး၍ကောင်းသော ဖင်ကြီးဖြစ်သည်။ လီးကို ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်ကာ အဆုံးထိ စောင့် စောင့် လိုးသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ဇော်နိုင်၏ လီးကြီးသည် ထိန်းမရအောင် တင်းမာလာသဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ခဲ့သည်။ ဂျိုးဇက်ကလည်း အထှာနပ်သူပီပီ ဆုမြတ်၏ ဖင်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။
" ဗျွတ် ဗွတ် ဗလွတ် ဗု !!! အူးးး ဟူးး ဟူးးး "
ဖင်ပေါက်မှာ သွေးများ ရဲနေပြီး ယောင်ကိုင်းနေသည်။ ဂျိုးဇက်သည် ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ ဇော်နိုင်သည် ဆုမြတ်၏လက်ကို ချည်ထားသော ကြိုးအား မောင်းပြန်ဓါးဖြင့် ဖြက်ပေးလိုက်ပြီး ဓါးကို ခေါင်းဦးအနီး ပစ်တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆုမြတ်၏ ဆံပင်ကို ဆွဲကာ
" ကောင်မ ၊ ထစမ်း၊ သူအပေါ်က ခွလိုက်၊ ပြီးရင် လီးကိုကိုင်ပြီး နင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ထဲ့လိုက် "
ဆုမြတ်လည်း ကြောက်ကြောက်နှင့် ဇော်နိုင် ခိုင်းသလို ဂျိုးဇက်အပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဂျိုးဇက်၏ တောင်မက်နေသော လီးကြီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဇော်နိုင်က စိတ်မရှည်သဖြင့် ဆုမြတ်၏ခါးကို ကိုင်ကာ စောင့်ချလိုက်သည်။
" ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး "
လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားပြီး ဆီးခုံခြင်း ထိမိသည်နှင့် ဂျိုးဇက်သည် ဆုမြတ်၏ ခါးကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ အောက်မှ ဂျိုးဇက်၏ လီးကြီးတန်းလန်းနှင့် ကုန်းကုန်းကြီး ဖြစ်နေသော ဆုမြတ်၏ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို တဖျန်းဖျန်းနှင့် ရိုက်ပစ်လိုက်သည်။ Face Book Profile ပုံ မြင်ကတည်းက ဒီဖင်ကြီးကို လိုးခြင်နေတာ ကြာပြီ။
လီးကို တံတွေးဆွတ်ကာ ဆုမြတ်အပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ ဂျိုးဇက်လိုးထားသဖြင့် ယောင်ကိုင်းကာ အသားနီလန်နေသော ဖင်ပေါက်က စူပွစူပွနှင့် ဇော်နိုင့်ကို စိန်ခေါ်နေသရောင်ပင်။ စအိုပေါက်ကို ဒစ်ဖြင့် တေ့မိသည်နှင့် ဆုမြတ်သည် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်စုပ်ကာ အံကြိတ်ထားသည်။
" ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် !! အားး "
တစ်ချက်တည်းနှင့် လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော် စောင့်သွင်းခံရသည်။ ပြီးနောက် ဂျိုးဇက်ရော ဇော်နိုင်ပါ လီးများကို ဖင်နှင့် စောက်ပတ်ထဲ ဒစ်မြုတ်ရုံထုတ်ကာ စောင့်လိုးကြတော့သည်။
" ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!!! အားးးးး သေပါပြီတော့!!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အောင်မလေးး အမေရဲ့ !!!! နာတယ် နာတယ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး "
ဇော်နိုင်ကလည်း ဇောင်းမှ လွှတ်လိုက်သော မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်နှယ် အရှိန်ပြင်းပြင်း စောင့်စောင့်လိုးသကဲ့သို့ ဂျိုးဇက်၏ ပင့်လိုးချက်တွေကလည်း ညှာတာမှုမရှိပေ။ ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ လီးနှစ်ချောင်းနှင့် ညှပ်လိုးခံနေရသော ဆုမြတ်သည်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက်ကြားတွင် တအီးအီး တအားအားနှင့် ငယ်သံပါအောင် အော်ဟစ် ညည်းတွားနေရသည်။ ဖင်တွေရော စောက်ဖုတ်ပါ ပူထူကျိမ်းစပ်နေသည့်အပြင်၊ ဖင်ခေါင်းရော သားအိမ်ပါ အောင့်နေပြီ။ mins 20 ခန်း မနားတမ်း စောင့်လိုးပြီးသော်
" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အားးဟားဟားး !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အ အ အ အ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးး "
ဇော်နိုင့်လီးကြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်ကာ ဖင်ခေါင်းထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထုတ်ပြီး ဆုမြတ်ကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားသည်။ ဂျိုးဇက်လည်း ဆုမြတ်၏ သားအိမ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။ ပြီနောက်
" ဗျွတ် ဗွတ် ဗလွတ် ဗု!!! အားးးးး "
ဆုမြတ် ဖင်ခေါင်းထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ လေရော သုပ်ရည်တွေပါ အံကြလာသည်။ ဖင်ထဲမှ ထွက်လာသော သုပ်ရည်များသည် ဖင်ကွဲသွား၍ သွေးများပါ ရောပါလာသည်။ ဇော်နိုင်သည် အား အနည်းငယ် ကုန်သွား၍ ကုတင်ပေါ်တွင် ပတ်လတ် လှဲလိုက်သည်။ ဂျိုးဇက်ကလည်း ဆုမြတ်၏ ကိုယ်လုံးကို တွန်းဖယ်ကာ မှိန်းလိုက်သည်။
" ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာကွာ !! ဟားးးး "
သူတို့ကသာ လိုး၍ ကောင်းနေသည်၊ ဆုမြတ်မှာဖြင့် မသေရုံတမယ် ခံစားလိုက်ရသည်။ ဖြစ်ပျက် ခံစားခဲ့ရသမျှကြောင့် ဆုမြတ်သည် ဝမ်းနည်း ဒေါသဖြစ်ကာ ဇော်နိုင်တို့ မှိန်းနေချိန် ကျန်ရှိနေသော ခွန်အားနှင့် ရရှိသည့် အခွင့်အရေးကို အသုံးချလိုက်သည်။ ဇော်နိုင် ပစ်တင်လိုက်သော မောင်းပြန်ဓါးကို အသာလေး စမ်းလိုက်သည်။ ဓါးကို စုပ်ကိုင်မိသည်နှင့် ရုတ်တရက် ဇော်နိုင့်အပေါ် တက်ခွကာ
" လူယုတ်မာကြီး ကဲဟာ ကဲဟာ သေစမ်း သေစမ်း"
" ဇှိ ဇှိ ဇှိ ဇှိ !!!! အားးးးးးးးး "
ဇော်နိုင့်ထံမှ အသံနက်ကြီး ထွက်လာသည်။ ဂျိုးဇက်လည်း လန့်ဖျန့်ကာ ကြည့်လိုက်စဉ် ဆုမြတ်က ဇော်နိုင့်အား ခွကာ ဓါးဖြင့် အချက်ပေါင်းများစွာ ထိုးနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဂျိုးဇက်လည်း လူးလဲထကာ
" ဟေ့ ဟေ့ မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ "
" အင့်ဟာ ခွေးမျိုးတွေ "
" ဇှိ !!! ဝုနျးးးး !!! အားးးးး "
မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမအနီး ရောက်လာသော ဂျိုးဇက်ကို ဓါးဖြင့် လက်ပြန် ထိုးလိုက်ပြီး တွန်းလိုက်ရာ ကုတင်ပေါ်မှ ပြုတ်ကျသွားသည်။ ဇော်နိုင်မှာ ကုတင်ပေါ်ရှိ သွေးအိုင်ထဲ၌ မလှုပ်တော့ပေ။ ဂျိုးဇက်လည်း ဆီးခုံကို ထိသွားသဖြင့် ပွဲခြင်းပြီး သေဆုံးသွားသည်။
ဆုမြတ်သည် ဗိုက်ကိုနှိပ် ကြမ်းပြင်ပေါ် တရွတ်တိုက်သွားရင်း စားပွဲပေါ်ရှိ သူမ၏ phone ကိုယူလိုက်သည်။ ဇော်နိုင်တို့ လူမဆန်စွာ လိုးထားသဖြင့် လမ်းပင် မလျှောက်နိုင်တော့။ Phone ထဲတွက် ကိုအောင်၏ miss call က အကြိမ် ငါးဆယ်မက ရှိသည်။
" Hello ဆု ဆု လား "
" ကို ကိုအောင် အီးးဟီးးးဟီးးး ဟီးးး "
" ဆု ဆု ဘယ်မှာလည်း၊ ဆု ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလည်း "
" ဆု !!! ဆု လူသတ်ထားတယ် ကိုအောင် !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး "
..........................................................................................................................
ဆုမြတ်တစ်ယောက် လူသတ်မှုဖြင့် ထောင် သုံးနှစ် ကျသွားသည်။ လျော့ရက်ဖြင့် နှစ်နှစ်ခွဲသာ နေခဲ့ရပြီး ယခု လွတ်မြောက်ခဲ့ပြီလေ။
ဆုမြတ် အတွေးထဲ နစ်မြောနေစဉ်
" ဆုလေး "
" ရှင် ကိုအောင် "
ကုတင်ပေါ်တွင် ငူငူကြီးထိုင်နေသော ဆုမြတ်၏ ပုခုံးကို ဖက်ကာ
" ဘာမှ လျှောက်မတွေးနဲ့တော့နော် "
" ဟုတ် ကိုအောင် "
" ခု ဆုလေး ဖြစ်ခဲ့သမျှကို သင်ခန်းစာအနေနဲ့ မှတ်ပြီး နောင်ခါ ကိုအောင်တို့ သားလေးမွေးရင် သူများ သမီးပျိုတွေ ဖျက်စီးတဲ့ လူယုတ်မာ မဖြစ်အောင်၊ သမီးလေး မွေးရင်လည်း ဒီအဖြစ်မျိုး မကြုံရအောင် ဆုံးမကြမယ်လေ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုအောင်ရယ်။ ကိုအောင် ပြောခဲ့သလို online က { သုံးတက်လျှင် ဆေး၊ မသုံးတက်လျှင် ဘေး } ဆိုတာ ဆု ဘဝနဲ့ရင်းပြီး နားလည်လိုက်ပါပြီ "
ကိုအောင်သည် ဆုမြတ်၏ မျက်နှာလေးကို ပြုံးကြည့်ရင်း
" ဆုလေး "
" ရှင် !! ကိုအောင် "
" ကိုအောင့်ကို ချစ်လား "
" ချစ်တာပေါ့ ကိုအောင်ရယ် "
" ကဲ ဒါဆို ကိုအောင်တို့ သားသားမီးမီး ရဖို့ ကြိုးစားကြရအောင်ကွာ "
" ကိုအောင် နော် !! ဟွန့် "
" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အို ! ! ကိုအောင် !!! အမေ့ ! !! "
.................................................................................................................................................
Online အား စနစ်တကျ သုံးနိုင်ကြပါစေ....
...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
