Thursday, August 27, 2015

အရေခြုံ အပိုင်း ( ၆ )

အရေခြုံ အပိုင်း ( ၆ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ထူးခြား ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

နောက်နေ့ ခိုင်လေး ရုံးရောက်တာနှင့် မနေနိုင်တော့ ကွန်ပြူတာမှ သူ့ ဆက်ဆီမမ အကောင့်ကို ဖွင့်ပြီး စိုးနိုင်ထွား ရှိမလားလို့ စောင့်ကြည့်နေသည်။ 

စိုးနိုင်ထွားကို မတွေ့ရသေးတော့ စိတ်ဂဏှာမငြိမ် ခနပြန်ပိတ်လိုက် အလုပ် လုပ်လိုက်၊ အလုပ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ စိတ်မပါ။ ဆက်ဆီ မမ အကောင့်ကို ပြန်ဖွင့် လိုက်ပိတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ နေလည်စာ စားပြီး မှ စိုးနိုင်ထွားအကောင့် စိမ်းနေတာတွေ့လို့ လှမ်းနူတ်ဆက်လိုက်သည်။

“ ဟေး မင်းက လည်း ကွာ ပျောက်နေလိုက်တာ တကထဲ ..”

“ ဟာ မမ ကလည်း ရှိပါတယ်၊ ဘယ်မှ မသွားပါဘူး..”

“ အင်း မင်း ဒေါ်လေး နဲ့ ဘာထူးသေးလဲ ပြောပါအုံးကွ…”

“ အဟီးးး ထူးတာကတော့ မမ ရေ၊ မနေ့ညက ဒေါ်လေးကို ကျွန်တော်မီးဖို ထဲ မှာ လိုးနေတုံး ကျွန်တော့် ညီလေး တွေ့သွားတယ်၊ အဟီး…”

“ ဟဲတော့.. အဲတော့ သူက ဘာပြောလဲ..”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စိတ်ထဲ မှာတော့ အင်း ငါထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဟု တွေးနေမိပြီး သူ့ စိတ်တွေ ထလာခဲ့သည်။ သူမ အဖုတ်ကြီးလည်း ဖောင်းပွလာခဲ့ရသည်။

“ အင်း ကျွန်တော် မမ ကို အရင်က ပြောခဲ့သလိုပေါ့။ အခုတော့ ပိုတောင် ဆိုးနေပြီ။ သူ့အမေ ကို သူက အရမ်းလိုးချင်နေပြီတဲ့..ကျွန်တော်တောင် ဘယ်လို ပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး အဟီး…”

“ ဟယ်မကောင်းပါဘူးကွာ အဲဒါတော့ ..မင်း က ဖြောင်းဖျပြောလိုက်ပေါ့…”

“ ဘယ်လို ဖြောင်းဖြ ရမလဲ မမ ရဲ့ သူက အရမ်းကို စိတ်ထန်နေတာ၊ သူ့ စိတ်ကြွပြီး သူ့အမေ ကို သူလုပ်ချင်နေတာကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တောင် အဲဒီဖီလင် လိုချင်လာမိတယ်..”

“ ဟင် ဘယ်လို ဘယ်လို..”

“ သူ့လို ပဲ လေ၊ ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် အမေပေါ်မှာ စိတ်ပါလာမိတယ်ပြောတာ..”

“ အင်း…”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချလိုက်မိပါတော့တယ်။ သူဘာလုပ်ရမလဲ၊ စိတ်တွေ ထွေပြားနေမိသည်။ သူတုံးကလိုပဲ မသိဟန်ဆောင်ပြီး တွန်းလိုက်ရမလား၊ တကယ်တော့ သူနဲ့ စိုးနိုင်ထွားက ခုအခြေအနေရောက်နေမှ သူ့မျက်နှာဖုံးကို ဆက်ဖုံးနေဖို့ လိုအုံးမလား၊ တခါထဲ သူဘယ်သူပါ ဆိုတာ ကို တခါထဲ ဖွင့်ပြောလိုက် ရင် ကောင်းမလား စိတ်နှစ်ခု လွန်ဆွဲနေလေသည်။

“ မမ ငြိမ်သွားပါလား၊ ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ..”

“ မမ တခု ပြောစာရှိလို့.. ပြောစာ ဆိုတာထက် စာရင် ဝန်ခံစရာရှိလို့..”

“ ဘာလဲ မမ ရဲ့ ပြောပါ ကျွန်တော့် ကို အဲလောက် စကားခံ စရာ မလိုပါဘူး..”

“ မမ က တကယ်တော့ သား ရဲ့ ဒေါ်လေး ပါပဲ ကွာ..”

“ အင် မမ ဘာကို ပြောနေတာလဲ..”

“ မမ ဆိုပြီး သားကို အခု ချပ်နေတာက သားရဲ့ ဒေါ်လေး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ပါပဲလို့ ပြောတာလေသား..”

“ ဟင်.. ဒေါ်လေးလား..အဟီး ဒေါ်လေး က သားအကောင့်ကို ဘယ်လိုသိတာလဲ..”

“ ထားပါတော့ အဲဒါတွေ .. သားကိစ္စ ကိုတော့ ဒေါ်လေး စိတ်မရဲဘူး ရှေ့ဆက်လို့ မဖြစ်ဘူးထင်တယ်..”

“ ဒေါ်လေး မှန်း မသိတော့ မမ ပြတဲ့ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ပုံ တွေကိုတောင် ညီလေးကို ပြလိုက်တယ်၊ ညီလေးက အဲဒီစောက်ဖုတ်ကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေတာတောင် ကြလှပြီ၊ ဒေါ်လေးရဲ့..”

“ မထူးတော့ပါဘူး ဒေါ်လေးရယ်၊ ကျွန်တော်တောင် ဒီတခေါက်ရွာပြန်ရင် အမေ့ကို ကြိုးစားကြည့်တော့မလို့၊ ညီလေး နဲ့ ဒေါ်လေး လိုးတာလည်း ကျွန်တော် အရမ်းကြည့်ချင်နေပြီ..”

“ စောက်ကောင်လေး .. နှာကလည်း ဘူးလိုက်တာ အရမ်းပဲ..”

အဲလို နဲ့ ခိုင်လေး နှင့် စိုးနိုင်ထွားတို့ အပြန်အလှန်ချပ်ပြီးတော့ ခိုင်လေးခေါ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် တယောက် သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ကြွနေပြီမို့ သူ့သား မင်းစိုးထိုက် အလိုးခံ ဖို့ကို စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိလေ တော့သည်။

................................................................................................................................

ဖြစ်ချင်တော့လည်း ထိုနေ့က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ယောက်ျား ဦးစိုးထိုက်က သူ့ အမျိုးကိစ္စ တခုဖြင့် နယ်သို့ ပြန်သွားပြီး စိုးနိုင်ထွားကလည်း သူတို့ အဖွားလေး ဒေါ်မြမူ အိမ်သွားအိပ်သဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နှင့် သူ့သား မင်းစိုးထိုက်တို့ပဲ အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က အလုပ်မှ ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စား ဖို့ မီးဖိုထဲ ဟင်း ချက်နေလေသည်။ မင်းစိုးထိုက်က မီးဖိုခန်းထဲ မယောင်မလည် ရောက်လာပြီး၊

“ မေမေ သား ဘာကူပေးရအုံးမလဲ”

“ ရတယ် သား ပြီးတော့မှာ ဟင်းကျက်ပြီ ပန်းဂံ လေး နည်းနည်း ဆေးရုံပဲ”

ပန်ကန်ဆေးဖို့ ဘေစင်ရှေ့ ရပ်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အနောက်ဖက်သို့ မင်းစိုးထိုက် ရောက်လာလေသည်။ မင်းစိုးထိုက် ၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော ချည်းကပ်မှုကို အကဲခပ်မိနေသည့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရင်တွေခုံနေမိသည်။ထင်သည့်အတိုင်းပင် မင်းစိုးထိုက်က သူမ နောက်ကျောမှာ ကပ်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာချင်းထိကပ်သည် အထိရပ် လိုက်သည်။ 

မင်းစိုးထိုက် ၏ ပူနွေးနွေး မာကျောကျော လီးတန်ကြီးမှာ အတွင်းခံ ဝတ်မထားသဖြင့် ထမိန်ပါးပါး တထပ်ထဲသာ ရှိသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်နှစ်လုံးကြားသို့ အမြှောင်းလိုက် လာထောက်နေတော့သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ အသက်ရှုတွေ မြန်လာပြီး၊

“ သား အဲဒါက ဘာလုပ်တာလဲ သား”

မင်းစိုးထိုက်က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လည်ကုတ်လေးကို ငုံနမ်းလိုက်ပြီး

“ အင်း မေမေ့ ကို သားချစ်ချင်လို့လေ၊ မေမေ သားကို ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့ သား အရမ်းကို လိုချင်နေလို့ပါ”

“ သား မေမေ တို့က သားအမိ အရင်းလေ မသင့်တော်ပါဘူးသားရယ်”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ငြင်းလို့ ရမည်မဟုတ်မှန်းသိသော်လည်း နောက်ဆုံးကြိုးစားခြင်း အနေဖြင့် အသံတုံတုံရီရီဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။ မင်းစိုထိုက် လက်တွေက သူမ ဂျိုင်းကြားမှ လက်လျိုကာ သူမ ရင်သား အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ ပင် ဆုပ်နှယ်နေလေပြီ။

“ မေမေ က ကိုကြီး ကိုတောင် အလိုးခံသေးတာပဲ သားကျမှ ဘာလို့ ငြင်းရတာလည်း၊ သားကို မချစ်လို့လား မေမေရယ်”

“ အို သားကိုကြီးက မေမေ့ တူလေ၊ မေမေ့ရဲ့ သားမှ မဟုတ်တာ..အို့”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှာ သူပြောနေတုန်း မင်းစိုးထိုက်က သူမ ကျောပြင်ကို ဖိလိုက်တာ ခံရသဖြင့် အို့ကနဲ အော်လိုက်ရင်း မှောက်ထိုးမကျသွားအောင် သူမ ရှေ့မှ ဘေစင် ပေါ်ကို တတောင်ဖြင့် ထောက်ထားလိုက်မိသည်။ ထိုအခါတော့ သူမ မှာ ဖင်ကို ကုံးပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားလေသည်။

မင်းစိုးထိုက်က ကုံးလိုက်သဖြင့် ကားစွံ့တက်လာသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်လုံးကြီးများ ဖွေးကနဲ ပေါ်လာသည်အထိ ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်လေသည်။ သူ့လက်ဖဝါးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး အကြားထိုးထည့်ကာ ခွဆုံကို ပင့်ကိုင်လိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ ဖြင့် စိုရွဲနေသော အဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ကြီးကို ကိုင်စမ်းမိလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထံမှ အင့်ကနဲ ငြီးသံလေး ထွက်သွားလေသည်။

“ မေမေ့ အဖုတ်ကြီး က အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား မေမေ။ သား အလိုးခံချင်လို့ မဟုတ်လား”

“ အို သား ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲကွာ နားရှက်စရာ”

မင်းစိုးထိုက်လည်း အပိုတွေ စကားမပြောနိုင်တော့ပါ။ ပူနွေးနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို လက်တဖက်က ပွတ်သတ်ပေးရင်းဖြင့် နောက်တဖက်ဖြင့် သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ပုဆိုးအောက်မှ ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာသည့် လီးကြီးဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ကော့ပြီး ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့သည်။

ဖျစ်..ဗျစ်..စွတ်…

“  အ….”

“ အီး……….”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲကို တိုးဝင်လာသည့် လီးမာမာ ကြီးကြောင့် ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ပေးမိလေသည်။ မင်းစိုးထိုက်ကလည်း ကားစွင့်လာသော အိုးကြီးကို ကြည့်ရင်းက သေးကျင်သော ခါးလေး ကို လက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ အားကုန် ဆောင့်လိုးနေမိသည်။ 

သူနေ့စဉ် မှန်းကာ ထုနေခဲ့ရသော အိုးကြီးကို လိုးနေရပါလားဟူသော အသိက သူ့လီးကြီးကို သံချောင်းကြီးလို မာတင်းနေစေပြီး နူးညံ့နွေးထွေးလှသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကလည်း သူ့လီးကြီးကို အီစိမ့်နေသော အရသာကို ခံစားနေရလေသည်။

ဖွတ်...ဖလွှတ်..ဖြစ်..ဖတ်..ဖတ်..

“ အိ...အု….”

“ အ...အ…အား…….”.

မင်းစိုးထိုက် ကြာကြာ မထိန်းနိုင်တော့ သူ့လီးကြီးမှ ရုတ်ရက် လရေများ အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် သူ့အမေ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားပြီး ထွန့်ကနဲ အကြော ဆွဲသလို တွန့်တွန့်သွားရသည်။ ဒူးများလည်း ခွေပြီး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကျောပေါ်သို့ မှောက်ကာ အမောဖြေ နားနေလိုက်သည်။

“ အိုး….. ကောင်းလိုက်တာ..မေမေ ရယ်…”

“ အင်း….”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်လည်း မင်းစိုးထိုက်နှင့် မတိမ်းမယိမ်း ကိုယ်လုံးကြီး တုံခါ ပြီးကာမ အရသာကို တဖြိုးဖြိုးတဖျင်းခံစား လိုက်ရပြီး တချီပြီးသွားတော့သည်။

ခနနေမှ မင်းစိုးထိုက်က အမောပြေသွားတော့ သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမှ ပလွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ မောမော ဖြင့် ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က လည်း သူမ ထမိန်ကို ပြန်ဖုံးချလိုက်ကာ မင်းစိုးထိုက် မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

“ သား မေမေ တို့ မလုပ်သင့်ဘူး၊ တခါ မှားတာတော့ ရှိစေတော့၊ အခု ဖြစ်ခဲ့တာကိုလည်း မေ့လိုက်တော့၊ ဒါပဲ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က မင်းစိုးထိုက်ကို အသံမာမာ ဖြင့် ပြောပြီး မီးဖိုခန်းမှ ထွက်သွားလေသည်။ မင်းစိုးထိုက် မှာ ဘာပြောရမှန်းမသိ ငူတူတူ ဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည်။တကယ်တော့ သူ့မှာ အခု မှ ခနတုန်းက အရသာကို တမြုံ့မြုံ့ ခံစားလို့ ကောင်းလေတုန်းဖြစ်သည်။ ဦးနှောက်က တခြားဟာတွေကို ဘာမှ အလုပ်မလုပ်ပဲ ခန ပိတ်ထားသလို ဖြစ်နေသဖြင့် ပါးစပ်မှ ဆွံ့အ သလို ဖြစ်ကာ ကျန်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ 

အမေ ဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထွက်သွားရာ အနောက်သို့ ငေးကြည့်လိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်လုံးကြီးတွေက ထမိန်အပျော့သားအောက် မှ တလုံးချင်း တဖက်စီ တက်လိုက် ကျလိုက်ဖြင့် လှုပ်ရှားရင်း သွားနေသည်ကို မြင်လိုက်ရပြီး သူ့လီးမှာ ချက်ချင်း ပြန်တောင်လာရပြန်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ထိုင်နေရာမှ ထလိုက်တော့ သူ့အောက်ပိုင်းမှာ ယခုချိန်ထိ ပုဆိုးပြန်မဝတ်ရသေးပဲ လီးတန်းလန်းဖြင့် ရှိနေသေးကြောင်းသတိထားမိလိုက်သည်။ 

သို့သော်လည်း ပုဆိုးကောက်ပြန်ဝတ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ သူ့မေမေ ဝင်သွားသော သူတို့ အိပ်ခန်း တွင်းသို့ လိုက်သွားလေသည်။ အိပ်ခန်းထဲ မှ မင်းစိုးထိုက် မိဘ များ အိပ်သည့် နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကွေးကွေး လေး သူ့ဘက်သို့ ကျောပေး လှဲကာ ကိုယ်လေး သိမ့်သိမ့် တုံ ကာ ငိုရှိုက်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ 

သူ့ကို ကျောပေးထားပြီး တစောင်း အိပ်နေသဖြင့် ခါးသေးသေး နှင့် တင်ကားကား ကြီးမှာ ပြေးလိုးချင်စရာကြီး ဖြစ်နေရသည်။ မင်းစိုးထိုက်က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အနောက်မှ အသာ ကပ်ကာ လှဲလှောင်းလိုက်ရင်း ပုခုံးလေးကို ကိုင်ကာ..

“ ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလဲ မေမေ ကလည်း ခုနကတော့ ကောင်းပြီ ကောင်းရက်နဲ့”

“ အီး ရွှတ်.. မေမေ မှားတယ်၊ သားကို ဖျက်ဆီးသလို ဖြစ်သွားပြီ၊ မေမေ့မှာ တာဝန်ရှိတယ်၊ အဟင့်”

“ ဟာ မဟုတ်တာ သားက ကြံနေတာပါ၊ မေမေ့ ကို လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ၊ အပြစ်ရှိမဲ့ရှိ သားမှာ ရှိပါတယ်”

မင်းစိုးထိုက်က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဆံပင်ထူထူ ကြီးကို လည်ပင်းပေါ်မှ အသာဖယ်ကာ လည်တိုင်လေးကို သူ့နူတ်ခမ်းလေးဖြင့် ဖိနမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းသွားသည်။ 

တချိန်ထည်းမှာပင် မင်းစိုးထိုက် လီးကြီးကလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ ကို တိုးဝင်လာသည်။ ထမိန်သား တထပ်ခံနေသော်လည်း ပါးလွန်းသည့် ပိတ်သားကြောင့် လီးကြီး နှင့် တိုက်ရိုက်ထိနေရသလို ခံစားနေရသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဦးနှောက်က ဘယ်လို ပင် ငြင်းဆန်နေသော်လည်း သူမ ကိုယ် ကသူ့အလိုလို တုန့်ပြန်နေသဖြင့် စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်တို့ စို့လာခဲ့ရလေသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဆီမှ ငိုရှိုက်သံလေး တဖြည်းဖြည်း စဲသွားပြီး အသက်ရှုသံလေးတွေ မမှန်တော့တာ တွေ့ရသဖြင့် သူ့မေမေ စိတ်ပြန် ထလာပြီ ဆိုတာကိုလည်း မင်းစိုးထိုက် ရိပ်မိလိုက်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကိုယ်လုံးလေး ကို ပက်လက် ဖြစ်အောင် အသာ ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်ကလေး ဖြစ်သွားသော်လည်း မျက်လုံးများကိုတော့ တင်းတင်းလေး ပိတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

မင်းစိုးထိုက်က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နူတ်ခမ်းထူထူ များကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူ့လျှာကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နူတ်ခမ်းထူထူ များကြား ထိုးထည့်ကာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေရာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က ထို လျှှာလေးကို တချက်တချက် လှမ်းစုပ်ပေးလိုက်သည်။ မင်းစိုးထိုက် လက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြုတ်နေသည်။ ပြီးတော့ ကျောအောက်လက်လျိုကာ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။

ကွဲကောသီးလောက် ထွားကာ လုံးကြွ နေသော နို့ကြီးများ၏ နိုသီးခေါင်း ညိုညို လေးများမှာ မာတောင် ထနေလေသည်။ မင်းစိုးထိုက်က လက်တဖက်ဖြင့် အသာဆုပ်နှယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများကို ကုံးစို့လိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပါးစပ်မှ ငြီးသံလေး များထွက်ပေါ်လာရလေသည်။

မင်းစိုးထိုက် သူ့ကိုယ်ကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါ်လှိမ့်တက်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်ကို ခါးပေါ်အထိ လှန်တင်လိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က သူမ ပေါင်လုံးကြီးများကို ဒူးထောင်ပြီး ကားပေးလိုက်သည်။ မိုးစိုးထိုက်က အမွှေး ပါးပါးလေး ကြားမှ ပြဲဟာ နေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီး အဝတွင် သူ့လီးကို တေ့ကာ ဖိထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အ...အိုးးး..ကျွတ်စ်….ရှီး.”

ဖျစ်...ဗြစ်..ဖွတ်...ဖလွှတ်..စွိ...စွတ်…

“ အီးးးးးးး….”

...ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..

မင်းစိုးထိုက်က အပေါ်မှ အားကုန် ဆောင့်လိုးသလို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က လည်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း တမျိုး ဖင်ကြီးကို ခါယမ်းရင်း စကောဝိုင်းလို ပြန်ပေးရင်းကတမျိုး အလိုးခံနေသည်မို့ နှစ်ဦးစလုံးမှာ အသံထွက် ငြီးငြူကြရလောက်အောင် အရသာ တွေ့နေကြလေသည်။

စောစောကလေး တင်က မှ တချီပြီးထား ကြသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံး မှာ တော်တော်ကြာအောင် ချွေးပြန်လာသည်အထိလိုးကြလေသည်။ ခနနေတော့ မင်းစိုးထိုက်က ခန ရပ်လိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လေသည်။

“ မေမေ..လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား သား ဒေါ့ကီဆွဲချင်လို့”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဘာမှ မပြောတော့ အိပ်ယာပေါ်မှ ကုန်းထကာ ခွေးမတွေလို လေးဘက်ထောက်ရင်းက ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်လေသည်။သူမ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှ ဖေါင်းတင်းပြူထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီး အဝတွင် သူ့လီးကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်ရင်းကို လက်တဖက်တချက်ဖြင့် ဆွဲကာ အားကုန် ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

“ မေမေ ဒီည သား မေမေ နဲ့ လာအိပ်မယ်နော်”

“ ဘာလို့လဲ သားရဲ့ ကိုယ့်အိပ်ယာ ကိုယ်အိပ်ပါကွယ်”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရဲ့ ပြုံးစေ့စေ့ မျက်နှာပေးကြောင့် သူ့ကို တမင်စနေမှန်း မင်းစိုးထိုက် က သိနေသည်။ တကယ်က ဒီနေ့ လို အခွင့်အရေးမျိုးက ရဖို့ မလွယ်ပေ။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ယောက်ျား မင်းစိုးထိုက် အဖေ ဦးစိုးထိုက်က လည် နယ်သွားနေ၊ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် တူ လည်း ဖြစ် မင်းစိုးထိုက် အကိုဝမ်းကွဲလည်းဖြစ်သူ စိုးနိုင်ထွား ကလည်း သူကအဖွားအိမ် သွားအိပ်နေသဖြင့် တအိမ်လုံးမှာ သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိနေသည်မဟုတ်လား။

နေ့ခင်း က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နှင့် မင်းစိုးထိုက် တို့ သုံးချီ တိတိ လိုးဖြစ်ခဲ့ကြ ပေမဲ့၊ အခု မှ စစား ဖူးသူ မင်းစိုးထိုက် က မဝသေးပေ၊ နောက်တော့လည်း ဒီလို အခွင့် အရေးကလည်း ရချင်မှ ရမှာ မို့၊ အတူတူ အိပ်ချင်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကလည်း မအိပ်ချင်လို့ လား ဆိုတော့ လည်း အိပ်ချင်လိုက်တာကမှ တအားဖြစ်နေလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ယောက်ျား အတွေ့အကြုံ များ ရှိခဲ့သော်လည်း ယခု သားဆိုသည့် အတွေ့အကြုံကတော့ တမျိုးထူးခြားပြီး အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားရသဖြင့် သူ့အတွက် ဘာနဲ့မှ မတူ သည့် အတွေ့အကြုံ ဖြစ်နေလေသည်။

ညနေဘက်ထမင်းစားပြီး တော့ သားအမိ နှစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် တီဗီ ထိုင်ကြည့်နေကြရင်းမှ၊ မင်းစိုးထိုက်က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ခါးကို ဖက်ကာ ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်လေသည်။

“ မေမေ့ကို သားအရမ်းချစ်တာပဲ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က မင်းစိုးထိုက် ပေါင်ခွဆုံသို့ လုံခြည်ပေါ်မှ ပင်လှမ်းကိုင်လိုက်ရာ မာတောင်နေသော လီးကြီးကို သွားကိုင်မိလေသည်။

“ ဟွန်း သားချစ်တာ ဘာလဲ မေမေ သိပါတယ်ကွာ၊ အာ့ကောင်ကြီးကြောင့် မဟုတ်လား”

“ အာ ဟုတ်ပါဘူး မေမေ ကလည်း အာ့တာ ကလည်း အာ့တာပေါ့။ သားရင်ထဲက လည်း မေမေ့ကို ချစ်ပါတယ် ”

“ အင်းပါ မေမေလည်းသိပါတယ် သားကို တမင်စနေတာပါ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က ပြောရင်း ဆိုရင်းဖြင့် မင်းစိုးထိုက် ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ငုံ့ကာ ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ အား….”

မင်းစိုးထိုက်က အသံလေးထွက်အောင်ငြီးလိုက်ပြီး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ ပင်အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်ပေးနေလေသည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှာ အတွင်းမှ ဘရာဇီယာ ခံမဝတ်ထားသဖြင့် နို့ကြီးတွေမှ တိုက်ရိုက် ကိုင်နေရသလို ခံစားနေရပြီး နို့သီးခေါင်းမာတောင်တောင်လေးတွေက မင်းစိုးထိုက် လက်ဖဝါးကို ထိုးထောက်နေသလို ဖြစ်နေလေသည်။ သူ့ပေါင်ပေါ် ခေါင်းကို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်ဖြင့် လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေသည့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ခေါင်းလေးကို လက်တဖက်ဖြင့် ထိန်းရင်းက ဆံပင်လေးများကို တချက်တချက် ထိုးဖွ ဆော့ကစားပေးနေလေသည်။

“ အ တော်ပြီ မေမေရယ် အိပ်ခန်းထဲ သွားရအောင်လား၊ သားတို့ အားရပါးရ ချစ်ရအောင်”

“ အင်း”

ခနအကြာမှာတော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် တို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မီးကုန်ယမ်းကုန်ကြဲကာ အသားကုန် လိုးနေကြလေတော့သည်။

မင်းစိုးထိုက်မှာ လူပျို ပေါက် ပြီပြီ မမောတမ်း မနားတိုင်း လိုး နိုင်ပေရာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပင် အတော်လေးကို ပြိုင်းသွားရရှာလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် သုံးလေးချီခန့် ပုံစံ မျိုးစုံဖြင့် လိုးပြီးသွားတော့ တယောက်ကို တယောက် တင်းကျပ် စွာ ဖက်ထားရင်းက အိပ်ပျော်သွားကြလေသည်။

ညသန်းကောင်ကျတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှာ တရေးနိုးလာပြီး နောက်ဖေးဘက်သွားကာ ရှုးပေါက်ရေသောက် လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူတို့ အခန်းပြန်လာတော့ မိမိတို့ အိပ်ယာပေါ်တွင် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသော သားတော်မောင် ကို စောင်လေး သေခြာခြုံပေးပြီး မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။

နောက်တောာ့ ကုတင်ဘေးက ကုလားထိုင်လေးတွင် ထိုင်ရင်း စားပွဲပေါ်က သူမ လက်တော့ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ သူ့မှာ သူ့သူငယ်ချင်း ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ကိစ္စ ဆောင်ရွက်ပေးဖို့ အကြွေးကျန်နေသည်ကို ဒီည လက်စသတ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး သူမ စာရေးနေသည့် ဘလော့ကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။

ဘလော့တွင့် စက်ဆုပ်ဖွယ်ရာကောင်းသော၊ ခေတ်လူငယ်၊ အထူးသဖြင့် မိန်းခလေးများ၊ အကျင့်စာရိတ္တ ချွတ်ချော်နေမှုများ အကြောင်းကို စတင်ရေးသားလေတော့သည်။ မိမိ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ၏ ယောက်ျား ဂျီမေး ဝတ်စ်ဝပ်ကို ခိုးခိုင်းကာ ထိုသူ့ ဟန်းအောက် ကို ဝင်ကြည့်မိတော့ ကောင်မလေး တယောက်နဲ့ ဆက်ခ်ချပ်ထားတာကို တွေ့မိပုံ။

ခုခေတ် ကောင်မလေးများ မှာ အရှက် သိက္ခာမဲ့နေကြပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ အိမ်ထောင်ရှိယောက်ျား ကိုတောင် အိမ်ထောင်ရှိမှန်း သိသိ ကြီးဖြင့် ပလူးပလဲ လုပ်နေကြသည်မှာ အလွန်ရှက်ဖွယ်ကောင်းကြောင်း၊ မြန်မာတို့ ဓလေ့ထုံးစံတို့ကို မိမိ တို့ စောင့်ထိန်းခဲ့သလို စောင့်ထိန်းကြမည့် မိန်းခလေးမျိုး ရှားပါးလာပြီ ဖြစ်ကြောင်း။

မိန်းခလေး ဆိုတာက ဘယ်လို အနေအထိုင် ဖြင့် နေတတ်ရမည်၊ ဘယ်လို စည်းစောင့်ရမည် ဖြစ်ကြောင်း စသဖြင့် ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ယောက်ျား ဖြင့် ဟန်းအောက်မှာ ကျူနေသော ကောင်မလေးကို ရည်ရွယ် ပြီး နှိမ်ချ အပုတ်ချ ကာ မြန်မာမိန်းခလေးများ အကျင့်စာရိတ္တ ကောင်းဖို့ အထူး ဂရုစိုက်ကြရတော့မည်ဖြစ်ကြောင်း ဆောင်းပါးရှည်ကြီး ရေးချလိုက်လေသည်။

နောက်တော့ လက်ဆန့် အကြောဆန့်လိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်ပျော်နေသော မင်းစိုးထိုက် စောင်တွင်းသို့ အသာတိုးဝင်လှဲလှောင်းလိုက်လေသည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လက်များက မင်းစိုးထိုက် လီးကြီးပေါ် အလိုလို ရောက်သွားကာ မပျော့တပျော့ါ ကောင်ကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်တိုက် ပေးလိုက်လေသည်။ မင်းစိုးထိုက် လည်း အနည်းငယ် လူးလွန့် လာပြီး သူမ ကို လာဖက်လိုက်လေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်မှာလည်း အရည်ကြည်လေး စိုတက်လာလေပြီ။

“ အား မေမေ တရေးနိုးတာလား”

“ အင်း သား ကလည်း တရေးနိုးတာနဲ့ လီးကတောင်လာတာပဲနော် ခစ်ခစ် ”

“ အင်း မေမေ နဲ့ အတူရှိနေတာကို မပြောနဲ့ မေမေ့ ပုံကို စိတ်ထဲ တွေးလိုက်တာနဲ့ ကိုတောင်နေတာ၊ ဖြစ်နိုင်ရင် သားက မေမေ နဲ့ အခုလိုတောင် အမြဲ နေချင်တော့တာ”

“ အမလေးကွယ် ခုတရက် နဲ့ တညတောင် မကူးသေးဘူး၊ သား နဲ့ မေမေ နေလိုက်တာ လင်မယားထက်တောင် ဆိုးအူးမယ်၊ သူတော်တော့်ကိုကဲလွန်းတယ်၊ ရီးစားတာ ရရင် သူကောင်မလေး တော့ ခံနိုင်မှာတောင် မဟုတ်ဘူး”

“ အဟီး သားက ခုခေတ်ကောင်မလေးတွေ မကြိုက်ဘူး မေမေ့လို အကိတ်ကြီးတွေ ရယ်။ မေမေ့လို ပွင့်လင်းတဲ့သူတွေ ရယ်ပဲ ကြိုက်တယ်၊ ခု တောင် လိုးချင်လာပြန်ပြီး မေမေ လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား မေမေ့ဖင်ကြီးတွေ ကြည့်ပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်လို့ ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က ညှတုတု မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးပြီး ကုတင်ပေါ်ထ လေးဘက်ထောက်ကုန်းကာ သူမ သားတော်မောင် လိုးဆောင့်ဖို့ အတွက်၊ သူမ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ ကော့ပေးလိုက်ပါတော့သည်။

အများသူငှာ ရှေ့၊ အများမြင်ရသည့် ဘလော့၊ ဖေ့စ်ဘုပ် ပေ့ချ် တွေမှာတော့ 

" ခုခေတ်ကောင်မလေးများကို နံ့လိုက်တာ ” 

ဟု မိုချိုး မြစ်ချိုး ရစရာမရှိအောင် ပြောပြီး သူကိုယ်တိုင်ကျတော့ လူမသိသည့် ကွယ်ရာတွင် ကိုယ့်သားကို ပင် ကိုယ်ပြန်အလိုးခံနေသည့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်လို အရေခြုံ အမျိုးသမီးတွေ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ရှိနေမှာလဲဟု တွေးမိနေရင်းဖြင့် ဤဇာတ်လမ်းကို အဆုံးသတ်ပါရစေတော့ ခင်ဗျာ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အရေခြုံ အပိုင်း ( ၅ )

အရေခြုံ အပိုင်း ( ၅ )

ထူးခြား ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဝက်စ်လုပ်ထားသဖြင့် အမွှေးအမြှင်မရှိ ပြောင်ရှင်းနေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်၏ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကြီးထိပ်မှ စောက်စေ့ကြီးကို စိုးနိုင်ထွားက သူ့လက်ခလည်ထိပ်ကလေးဖြင့် ဖိပွတ်ခြေပေးလိုက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်ကြီးတွေပင် ကြွတကိလာခဲ့ရသည်။

“ အို့….ခလေးရယ်၊ ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ”

“ ဒေါ်လေး ကို သား အရမ်းချစ်ချင်နေပြီ ဒေါ်လေးရယ်”

“ ချစ်ပေါ့ကွယ်.. သားကိုလည်း ဘယ်သူက တားနေလို့လဲ”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်တော့ စိုးနိုင်ထွား က ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်ကို ကွင်းလုံး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က လည်း ဖင်ကို အသာကြွပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်ထွားက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် မျက်နှာအပ်ပြီး အတင်းနမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။ 

နောက်တော့ သူလျှာပြားကြီးဖြင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို ရက် လိုက် လျှာထိပ်လေးဖြင့် စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးထည့်လိုက် စောက်စေ့လေးကိုထိုးဆွလိုက် ဖြင့် တတ်သမျှ မှတ်သမျှဖြင့် ဘာဂျာမှုတ်ပေးနေလေရာဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က သူ့လက်များဖြင့် စိုးနိုင်ထွားခေါင်းကို ကိုင်ထိန်းကာ ပွတ်သတ်ဆော့ကစားပေးနေလေသည်။

စိုးနိုင်ထွားလက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးတွေကို အင်္ကျီပေါ်က အုပ်ကိုင်ပြီးနှယ်နေတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က သူမ အင်္ကျီကို ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ပေးလိုက်လေသည်။ 

အင်္ကျီအောက်မှ ရုန်းကန်ထွက်လာသော နို့ကြီးများမှာ လုံးဖွင့်လှပြီး စိုးနိုင်ထွားအဖို့ လက်တအုပ်စာ မကပင်ကြီးမားလှလေသည်။ ညိုဝင်းနေသော နို့ကြီးများထိပ်မှ ညိုမဲမဲ နို့သီးခေါင်းကြီးများကလည်း မာတောင်နေလေရာ စိုးနိုင်ထွားမှာ ကိုင်ညှစ် စို့လို့ မဝနိုင် ဖြစ်နေရလေသည်။ နို့ကြီးတွေကို အားရအောင် ကိုင်ညှစ်စုပ်ပြီးမှ စိုးနိုင်ထွားတယောက် သူ့အဒေါ် နှင့် မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိပြီး သူ့အဒေါ် နူတ်ခမ်းထူထူတွေကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ဖိကပ်ပြီး စုပ်လိုက်လေသည်။ 

စိုးနိုင်ထွားက ဆိုဖာပေါ်မှာ ကုန်းရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်နူတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်း လက်ကလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေစဉ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ကလည်း စိုးနိုင်ထွား ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ကွင်းတိုက်ပေးနေလေသည်။စိုးနိုင်ထွားက သူ့အဒေါ်ကို နူတ်ခမ်းစုပ်နမ်းလို့ ဝသွားမှ အသာ ခွာလိုက်ပြီး၊

“ ဒေါ်လေး ကို အရမ်းချစ်တာပဲ ဒေါ်လေးရယ်”

“ သား က ချစ်တာလား လိုးချင်တာလားကွယ်”

“ သားက ဒေါ်လေးကို ချစ်လည်း ချစ်တယ်၊ လိုးလဲ လိုးချင်တာပေါ့လို့”

“ ကဲ ဒါဆိုလည်း လိုးတော့လေ ကိုယ်တော်ချောလေး”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က စိုးနိုင်ထွားလီးကြီးကို ဆွဲကာ သူမ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်လေသည်။ စိုးနိုင်ထွားက အသာ လေး ဖိကာ ထိုးထည့်လိုက်တော့ သူ့လီးကြီးမှာ စေးစေးလေး ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ 

စိုးနိုင်ထွား ၏ လီးမှာ တုတ်ခိုင်ထွားကျိုင်းလှသော်လည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်များ တအားရွဲနေပြီမို့ အခက်အခဲ မရှိ အဆုံးထိ တိုးဝင်သွားလေရာ သူတို့ ဆီးခုံနှစ်ခု ချင်း ပူးကပ်သွားကြသည်။

“ အား….. ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်၊ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်လိုးစမ်းပါကွယ်”

ဆိုဖာပေါ်မှာ ခပ်လျောလျောလေး ထိုင်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်လုံးကြီးများကို သူ့လက်ဖြင့် တဖက်တချက်ပွေ့ဖက်ကာ စိုးနိုင်ထွားတယောက် အားကုန်ဆောင့်ပြီလေ၊

ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်.....ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်..

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်....အာ့….အီး…..အိုး..

ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်..

ဖွတ်..ဖတ်..ဖလွတ်ပြွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..

“ အိုး….အိုး…..အီးး……..ကောင်းးးးးးးးးကောင်းးးးးးးလိုက်တာ….”

“ အာ့…….”

စိုးနိုင်ထွားနှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်တို့ ပြိုင်တူလိုလို ပင် ကာမ ပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိသွားကြလေရာ စိုးနိုင်ထွားလီးကြီးမှ သုတ်ရည်များ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထုတ်ရင်း နှစ်ဦးသား တယောက်ကို တယောက် တင်းကျပ်စွာဖက်ရင်း ဆိုဖာပေါ် လဲကျသွားကြလေတော့သည်။

.........................................................................................................................

“ ဒေါ်လေး ရယ် ဒေါ်လေးကို ကျွန်တော်လေ နေ့တိုင်းကို လိုးချင်တော့တာပဲ”

“ ဟယ်ဘယ်ဖြစ်မလဲကွယ်။ ဒေါ်လေး မှာ ယောက်ျား ရှိတယ်လေ”

“ သိပါတယ် ဒေါ်လေးရယ် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲက ဖြစ်တာကို ပြောပြတာပါ”

“ မင်းစိတ်ထဲ မှာ ဒေါ်လေးကို ခုလို လုပ်ချင်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ ပြောစမ်း မှန်မှန်”

“ တကယ်က ကျွန်တော် ဂွေစလှိမ့်တတ်ကထဲက မှန်းခဲ့တာ ဒေါ်လေးပါပဲ၊ ဒေါ်လေးကို ပဲ လိုးချင်နေမိတာ”

ခိုင်လေး ခေါ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က ပြုံးလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် တချီပြီးသွားတော့ ထမိန် လုံချည်တို့ ပြန်ဝတ်ထားရင် ဆိုဖာပေါ်မှာ တယောက်ကို တယောက် ဖက်ထားရင်း တီဗီကို ဖွင့်ထားလျှက် တီဗီမကြည့်ပဲ စကားတွေ ပြောနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ 

စိုးနိုင်ထွားက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ယောက်ျားကြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာမှာ စိုး၍ သတိဖြင့် နေနေသော်လည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က တော့ သူတိုက်ထားသည့် အိပ်ဆေးကြောင့် ယောက်ျားရော သားမှာ ထမလာနိုင်တာ သိသဖြင့် အေးဆေးပင် နေနေလေသည်။ သို့သော်လည်း စိုးနိုင်ထွားကိုတော့ ပြောပြ၍ မဖြစ်သဖြင့် သူ့ယောက်ျားက အအိပ်ကြီးသည် ဆင်အော်လို့ပင် မနိုးနိုင်ဟု ပြောထားလေသည်။

“ သား ဒေါ်လေးတို့ ကိစ္စ က ဘယ်သူမှ သိလို့ မဖြစ်ဘူးနော်၊ ဒေါ်လေးတို့ ဆွေမျိုးတွေ ကြားထဲမှာလည်း အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်း ဖြစ်ရုံမက ထောင်တောင်ကျနိုင်တယ်နော်”

“ သားအဲလောက်တော့ သိပါတယ် ဒေါ်လေးရယ်၊ ဒေါ်လေးကရော သားကို ဘာလို့ အလုပ်ခံတာလဲလို့”

“ ဒေါ်လေးက သားကို ချစ်လို့ပေါ့ကွာ”

“ သားလုပ်ပေးတာကောင်းလားဟင်၊ သားက တခါမှ မလုပ်ဖူးဘူးနော်၊ ဒါပထမဆုံးပဲ”

“ ဟွန့် ဟုတ်ရဲ့လားကွာ ပထမဆုံး လုပ်ဖူးတဲ့သူက ဒေါ်လေးကို တခါထဲကို အသည်းခိုက်သွားတာပဲ”

“ အဟီး ဒေါ်လေးကလည်း ဟုတ်လို့လား သားစိတ်ချမ်းသာအောင် ပြောနေတယ်၊ အဟိ အခု သားဟာလေးတောင် ပြန်မာလာပြီ ၊ ဒေါ်လေး သားဟာလေးကို စုပ်ပေးလို့ ရမလားဟင်၊ သားတခါမှ အစုပ်မခံဘူးလို့”

“ အောက်မလေး သူ့ဟာကြီးများ သားဟာလေးတဲ့၊ ခစ်၊ သားဟာကြီးလို့ ပြေစမ်းပါကွာ သားဟာကြီးက ထွားကထွား စံချိန်မှီကြီးကို၊ သွား ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ရေသွားဆေးပြီး ပြန်လာခဲ့ ဒေါ်လေး စုပ်ပေးမယ်”

စိုးနိုင်ထွား ရေချိုးခန်းရှိရာ နောက်ဖေးဘက်သို့ ခြေဖျားထောက်ပြီး အမြန်သွားကာ ဆပ်ပြာရည်များဖြင့် သူ့လီးကြီးကို သေခြာစွာ သန့်စင်လိုက်လေသည်။ 

အိမ်ရှေ့ခန်းပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က သူ့ကို ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်ခိုင်းပြီး သူမက စိုးနိုင်ထွား ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ နောက်တော့ စိုးနိုင်ထွား ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်ကာ ရေဆေးထားသဖြင့် မပျော့မမာလေး ဖြစ်နေသော စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။

စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးမှာ နွေးထွေး နူးညံ့လှသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အာခံတွင်းကြောင့် ချက်ချင်းပင်မာတောင်ကြီးထွား လာရလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က စိုးနိုင်ထွား လီးတန်ကြီးပေါ် သူမနူတ်ခမ်းကို တင်းတင်း စေ့ကာခေါင်းကို နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် ပုလွေစွမ်းပြလေသည်။

စိုးနိုင်ထွားမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏ ကျွမ်းကျင်လှသည့် ပုလွေ အစွမ်းကြောင့် အရသာ အီစိမ့်နေအောင်ခံစားနေရပြီး လရေများပင်ထွက်ကာ ပြီးချင်နေသဖြင့် စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားနေရလေသည်။

“ ဒေါ်လေး ကျွန်တော်မရတော့ဘူး ထွက်ချင်နေပြီ”

“ အင်း အာ့တာဆိုလည်း လုပ်လေ ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ”

“ ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်တယ် ဒေါ်လေးရယ် လေးဘက်ထောက်ပေးမလား”

“ အင်း”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်ကြီးမှာ နဂိုထဲက ကားစွင့်နေရာ အခုလို လေးဘက်ထောက်ပြီးဖင်ကုံးလိုက်တော့ ပိုပြီး ကားစွင့်လာခဲ့သည်။

ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလဲ ဖေါင်းတင်းပြီး အရည်ကြည်များ ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေလေသည်။ စိုးနိုင်ထွားလည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ တအားကုန် ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်လေတော့သည်။

........................................................................................................................

ခိုင်လေး နောက်နေ့ ရုံးရောက်တော့ လျို့ဝှက်အကောင့်နှင့်ဝင်ကာ ထုံးစံအတိုင်း စိုးနိုင်ထွားနှင့် ချပ်မိပြန်သည်။ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်ကို စိုးနိုင်ထွား ဘာပြောမလဲ ဆိုတာကို သိချင်တာလည်းပါသည်။

“ မမရေ ကျွန်တော်တော့ အိမ်က ဒေါ်လေးကို လုပ်လို့ ရသွားပြီဗျ..”

“ ဟုတ်လား.. ကွန်ကရက် ပါကွာ..ဘယ်လိုနေလဲ မင်းဒေါ်လေးက..”

“ အရမ်းကောင်းတာပဲ မမ ရယ်။ ဒေါ်လေးက အပေးလည်းကောင်းတယ်။ ပုလွေလည်းကောင်းတယ်ဗျ..”

“ ဟုတ်လား.. မင်းတို့ နောက်ရော လိုးကြအုံးမှာလား ..”

“ ဒါပေါ့ မမ ရဲ့ ကျွန်တော်က ဖြစ်နိုင်ရင် ညတိုင်းကို လိုးချင်နေတာ..”

“ အာ သူ့မှာလည်း ယောက်ျားကြီး ရှိနေတာ ဘယ်ဖြစ်နိုင်မလဲကွာ စိတ်လျှော့ကောင်ကလေး..ခိခိ..”

“ ဒေါ်လေး ပြောတာက တော့ သူ့ယောက်ျားကြီးက မလုပ်နိုင်တော့ဘူးတဲ့ဗျ …

“ ဟုတ်လား ဒါပေမဲ့ ယောက်ျား ကတော့ ယောက်ျား ပဲလေ၊ သူသိလို့တော့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ..”

“ အင်းပေါ့ အာ့တာကတော့ မသိအောင်လုပ်ရမှာပေါ့ မမ ရဲ့..မမ ရော မမတူလေးနဲ့ အဆင်ပြေလား..”

“ အင်းပြေပါတယ်ကွာ၊ ကောင်လေးက အရူးအမဲသား ကျွေးမိသလို ဖြစ်နေမှာပဲ စိုးတယ်..”

ခိုင်လေးက သူလံကြုပ်ခင်းထားသော သူ့တူ နှင့် အဖြစ်အပျက်ကို စိုးနိုင်ထွား မေးနေသဖြင့် အခုတော့ စိုးနိုင်ထွားကို ပင် ရည်ညွှန်းကာ ပြောနေခြင်း ဖြစ်လေသည်။

“ မဖြစ်လောက်ပါဘူး မမ ရယ်၊ ကျွန်တော်တောင် ဒေါ်လေးကို အရမ်းကို လိုးချင်နေပေမဲ့ သူ့မိသားစု၊ သူ့သိက္ခာ ပျက်စီးသွားအောင်တော့ မလုပ်ရက်ပါဘူး၊ မအောင့်နိုင်ရင် ကိုယ့်ဘာသာ ဂွေလှိမ့်လိုက်တာပေါ့။ အဟီး..”

“ အင်း မင်း တခါပြောဖူးတာ မင်းက မင်းဒေါ်လေးသား နဲ့ တခန်းထဲ အိပ်တယ်ဆို သူ့ကိုလည်း မရိပ်မိအောင် သတိထားနော်..”

“ အဲဒါက ပြဿနာ မမ ရ..”

“ ဟင် ဘာဖြစ်လို့လဲ..”

“ အဲဒီ ကျွန်တော့် ကာစင် က ကျွန်တော်နဲ့ ပိုးအတူတူပဲ အဟီး။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က ညဘက်ဆို အွန်လိုင်းမှာ အင်းစက် ဗီဒီယိုတွေ အတူကြည့်နေကြ..”

“ ဟင်သူက ခုမှ ဆယ်တန်းဆို ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ..”

“ ဟားဟား မမ ကလည်း မငယ်တော့ပါဘူး၊ သူ့လီးကလည်း ကျွန်တော်နဲ့ ဆိုက်တူပဲ အဟီး”

“ အို နင်က ဘယ်လိုသိလဲ နင်တို့က အခြောက်တွေလား..”

“ ဟုတ်ပါဘူး မမရယ်၊ ကျွန်တော်တို့ က အောကားတွေ ကြည့်ပြီး ဂွင်းအတူတူထုကြတာ ဟီးဟီး..”

“ အော် သူကရော အင်းစက်ကို ကြည့်တာပဲလား..ကြိုက်ရောကြိုက်သတဲ့လား..”

“ ဟားဟား ကြိုက်သလားမကြိုက်သလားတော့ မမေးနဲ့ မမ ရ။ အခု ကျွန်တော်လိုးလိုက်ရတဲ့ သူ့အမေ ကို သူက လိုးချင်နေတာဗျ၊ ခိခိ..”

“ဟင်..ဟုတ်လား..သူက ပြောလို့လား..”

“ ပြောတာပေါ့၊ ကျွန်တော်တို့ ညီအကိုချင်းပဲဟာ၊ ကျွန်တော်တို့ အင်းစက်အောကားတွေ ကြည့်ပြီးရင် ကျွန်တော်က ရွာမှာ အမေ့ကို ချောင်းတဲ့အကြောင်း၊ အမေနဲ့ အဖိုးတို့ လိုးကြတာကို ချောင်းမိတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြလိုက်ရင်၊ သူက တအားကို လီးတောင်လာပြီး ထုတော့တာ၊ သူ့အမေ ကိုလည်းတအားလိုးချင်နေတာတဲ့..”

“ ဟင် ဟုတ်လား ကောင်ကလေး အမေနဲ့ အဖိုးနဲ့ ကလည်းဖြစ်နေတယ်၊ ဟုတ်လား..”

“ ဟုတ်တယ် မမ၊ ကျွန်တော်တောင် အခု ဒေါ်လေးကို လိုးပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကွန်ဖီးဒန့် ဖြစ်လာတာ ဒီတခေါက်ရွာပြန်ရင် အမေ့ကို ကြံမလို့..”

“ အော် မင်း ရဲ့ ကာစင်လေးက တကယ်ပဲ သူ့အမေကို လိုးချင်နေတာလား၊ စိတ်ကူးပဲ ယဉ်နေတာလား..”

“ အိုး တကယ်အခွင့်အရေးရလို့ကတော့ အဲကောင်က တကယ်လိုးမှာ မမရ၊ ဒီကောင် ဒိပြင့်ဆော်တွေတောင် စိတ်မဝင်စားနိုင်ဘူး၊ တခုပဲ သူ့ကျောင်းက ဆရာမ တယောက်ကတော့ သူ့အမေနဲ့ ဖင်ချင်းဆင်လို့တဲ့ အဲဒါကို စိတ်ဝင်စားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သွားမလုပ်နဲ့ အဆင်မပြေရင် ထောင်ကျနိုင်တယ်လို့ ပြောထားရတယ်..”

“ အင်းပေါ့၊ မလုပ်ခိုင်းနဲ့၊ နင်နဲ့ သူ့အမေ အဆင်ပြေသွားပြီပဲ၊ သူ့အမေ ကို နည်းနည်းစည်းရုံးကြည့်ပေါ့ ”

“ အဲလိုပဲ ကျွန်တော်တော့စဉ်းစားထားတာပဲ..”

“ အေးအေး မမလုပ်စာပေါ်လာလို့ နောက်မှ ဆက်ပြောကြမယ်ကွာနော် အာဘွားအာဘွား၊ ကွန်ကရက် ဖေါ်ယူအာဆပ်စိဝတ်ယူအာအန်တီနော်..”

“ သိုင်းကျူး မမ..မမ ကိုလည်းလုပ်ချင်တယ် အပြင်မှာဆုံကြရအောင် တနေ့..”

“ အင်းပါ..တနေ့ပေါ့.. တာ့တာ..”

ခိုင်လေးတယောက် ဟန်းအောက်ကနေ ထွက်လိုက်တော့ ရင်တွေ တဒုတ်ဒုတ်ခုံနေမိသည်။ သူမစောက်ဖုတ်မှာလည်း အရည်တွေရွဲလို့၊ ဘကြီးထွားနဲ့ သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် တို့လည်း ဖြစ်နေကြသည်ဆိုပါလား၊ သူမတို့ အမျိုးတွေမှာ တကယ့်ကို အင်းစက်အမျိုးပါလား၊ ဟုတွေးလိုက်မိသည်။ဘမျိုးဘိုးတူ ဆိုသလိုပင် အခု သူ့သားလေး မင်းစိုးထိုက်က သူမကို လိုးချင်နေသည်ဆိုတာကတောင် မဆန်းတော့သလို ဖြစ်နေရလေပြီ။

မဆန်းတော့ဘူး ဆိုပေမဲ့ သူမ သားလေး သူ့ကို လိုးနေတာကို တွေးကြည့်လိုက်တာနဲ့တင် ကြက်သည်းတွေထပြီး စောက်ရည်တွေ တသွင်သွင်စီးနေရပြီ မဟုတ်လား၊ သူမ ကိုယ်သူမ သိနေသည်။ တနေ့နေ့ တော့ ဖြစ်တော့မှာပဲ ဆိုတာကို။တနေ့လုံး အလုပ်ကို ဖြောင့်ဖြောင့်လုပ်လို့ မရ ခိုင်လေး တယောက် အတွေးတွေထဲ နစ်မြောနေမိပြီး ပင်တီတခုလုံးလည်း ရွဲရွဲကို စိုနစ်နေလေတော့သည်။

ညနေဘက်ရောက်တော့ မိသားစု ညစာစားသောက်ပြီး တီဗီထိုင်ကြည့်ကြတော့ ခိုင်လေး တယောက် သူမ သားး မင်းစိုးထိုက်ကို မသိမသာ အကဲခတ်နေမိသည်။ နေ့လည်က စိုးနိုင်ထွား နှင့် ချပ်ထားခဲ့တော့ သူမ စိတ်တွေ တမျိုးတဖုံ ဖြစ်နေလေသည်။ 

သူမ အဖုတ်မှလည်း ရွတက်လာသည်မို့ အိပ်ချင်ပြီ ဟု ပြောကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ကိုစိုးထိုက် ကတော့ တီဗီ ဆက်ကြည့်နေပြီး စိုးနိုင်ထွားနှင့် မင်းစိုးထိုက် တို့က တော့ သူတို့ အခန်းထဲ သူတို့ ဝင်သွား ကြလေပြီ။

အိပ်ယာထဲမှာလည်း တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် နှင့် အိပ်လို့ မပျော် သော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် တယောက် အိပ်ယာမှ ထကာ နောက်ဖေးဘက်ထွက်ကာ မီးဖိုထဲ မှစားပွဲပေါ်က အုပ်ဆောင်းလှန်ကာ လဘက်ပုဂံကို နိုက်စားတုန်း၊

“ အိုး”

အနောက်က လူတယောက် ရောက်လာသဖြင့်ရုပ်တရက် လန့် သွားလေသည်။ နောက်မှ စိုးနိုင်ထွားမှန်းသိလိုက်သဖြင့်

“ ဟယ် သားက လည်း မပြောမဆို ရုတ်တရက် ဆိုတော့ လန့်သွားတာပဲ”

“ အင်း သားက လည်း ဒေါ်လေး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ချင်လို့ အလစ်ချောင်းနေတာ၊ အခု မှ အခွင့်အရေးကြုံလို့”

“ အို ဟို အိမ်ရှေ့မှာ နင့်ဦးလေး တီဗီကြည့်နေတယ်လေ .. သားရေ အိပ်သွားပြီလား”

“ ညီလေး က အိပ်သွားပြီ ဦး က ဘောလုံးပွဲကြည့်နေတာ တော်တော်နဲ့ ပြီးမှာ မဟုတ်ပါဘူး ဒေါ်လေးရဲ့”

စိုးနိုင်ထွားက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ထမင်းစားစားပွဲပေါ် ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အနောက်မှ ကိုးကပ်လာလိုက်ရာ ပုဆိုးအောက်မှ ထောင်ထနေသော သူ့လီးကြီးက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်လုံးကြီးများကို ပွတ်ထောက်မိနေလေသည်။ 

စိုးနိုင်ထွားက သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဖင်ကြားမှာ ထည့်ပြီး အသာလေး ညှောင့်ပေးရာ ပုဆိုးတထပ် ထမိန်တထပ်ကြားခံနေလျှက်ကပင် လီးကြီး၏ အပူငွေ့ကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်ခွဆုံမှာ ခံစားလိုက်ရလေသည်။ စိုးနိုင်ထွားလက်တွေကလည်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးများကို အုပ်ကိုင် ကာ ဆုပ်ညှစ်လာလေသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ နဂိုထဲက စိတ်တွေက ထနေတာမို့ ဒူးလေးများပင် ညွှတ်ခွေချင်လာမိသည်။

“ ဟဲ့ သား မကောင်းသေးဘူးထင်တယ်နော် တော်ကြာ သူတို့ တယောက်ယောက် နောက်ဖေ ဝင်လာမှ တို့တွေ ဒုက္ခများကုန်မယ်”

“ နောက်ဖေးလျှောက်လာရင် အသံကြားမှာပေါ့ ဒေါ်လေးရယ် ကျနော် အရမ်းကို မနေနိုင်တော့လို့ ပါ အမြန်လေး တချီလောက် လိုးချင်တယ်နော် ဘာမှ မချွတ်နဲ့ ထမိန်ပဲ လှန်ပြီး လိုးမယ်နော် လုပ်ပါဒေါ်လေးရယ်”

စိုးနိုင်ထွား ၏ လိုးချင်တယ် ဆိုတဲ့ ပြစ်ပြစ်နစ်နစ် စကားက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စိတ်ရိုင်းကို ခလုပ်ဖွင့်ပေးလိုက်သလိုပင် ၊ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်မှလည်း အရည်ကြည်လေးတွေက စိမ့်လာနေလေပြီ။

“ နင့်နယ်နော် ပြောရခက်လိုက်တာ၊ အရူးအမဲသား ကျွေးမိနေပလားမသိပါဘူး၊ ကဲကဲ အာ့တာ ဆိုလည်း ကိုယ်တော်လေး သဘောပဲ၊ အသံကြားတာနဲ့ ချက်ခြင်း တခုခု စားနေသလို ဟန်ဆောင်နော်”

“ အင်းပါ ဒေါ်လေး ကလည်း ကျနော်လည်း အဲလောက်တော့ မအပါဘူး”

စိုးနိုင်ထွားက အခွင့်ရပြီမို့ ထမင်းစား စားပွဲပေါ်တတောင်ထောက်ကာ ကုန်းပေးသော ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်ကို မကာ ခါးပေါ်လှန်တင်လိုက်သည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏လုံးဖွင့် ကားတစ်နေသော ဖင်လုံးကြီးများက မီးဖိုခန်း အလင်းရောင်ဖြင့် ကိုက်စားချင်စရာကြီးပင်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က စိုးနိုင်ထွားလုပ်ရလွယ်အောင် ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သဖြင့် ပေါင်ခွဆုံကြားမှ ပြူထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးက လည်း အရည်ကြည်များ ဖြင့် ရွမ်းလဲ့ နေသည်။ စိုးနိုင်ထွားက သူပုဆိုးကိုလည်း လှန်တင်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ သူ့ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပြီး ကော့ဆောင့်ထိုးလိုက်လေသည်။

“ ဖြွတ် ဆွိ ဖတ် ”

“ အ..ဖြည်းဖြည်း ဟဲ့ ”

“ အာ ဆောရီး ဒေါ်လေး”

နောက်တော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသံတိတ်သွားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်နေသည့် တစွတ်စွတ်အသံ၊ တင်ပါးနှင့် ပေါင်ခြံ ရိုက်မိသည့် တဖတ်ဖတ် အသံ၊ ထမင်းစားပွဲ ခြေထောက်တွေက တကျွိကျွိ မြည်သံတို့ကသာ မီးဖို ခန်းမှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် မြည်နေလေသည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ခေါင်းနွေးနွေးထဲမှ ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေသလိုမို့ စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးမှာ ပိုမာတောင် တောင့်တင်းလာပြီး ဖောင်းကားလာသဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲ မှာ ပိုတင်းကျပ်လာသလို ဒစ်ကားကားကြီးက ပွတ်ဆွဲနေတာကလည်း တယောက်နှင့် တယောက် အရသာ ကောင်းတွေကို ပေးနေသဖြင့် မကြာခင်ပင် လရေများ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားရလေတော့သည်။ 

စိုးနိုင်ထွားမှာ သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲမျာ စိမ်ထားလျှက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ကိုယ်ပေါ် အသာမှောက် ကပ်ထားရင်း ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လည်ကုတ်ကလေးကို လျှာဖြင့် ရက်ပေးလိုက်သည်။ 

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စောက်ခေါင်းတွင်းမှ လည်း ပွစိပွစိဖြင့် စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးကို ဆုပ်ပေးသလို လုပ်နေလေသည်။ စိုးနိုင်ထွားလက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် နို့ကြီးများကို အားမလို အားမရ ဖျစ်ညှစ်ပြစ်လိုက်လေသည်။နောက်တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုလားထိုင် ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ကြပြီး လဖက်သုပ်နှင့် ရေနွေးကြမ်းကို သောက်ကာ ခုနက ဘာမှ မဖြစ်သလို ဖြင့် စကားပြောနေကြလေသည်။

“ သား နင် နောက်ကို အဲလို အရမ်းရဲလို့ မဖြစ်ဘူးနော် တယောက်ယောက်မိသွားလို့က ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းဖြစ်ကုန်မယ်”

“ သားက ဒေါ်လေးကို ချစ်လို့ မဝသေးဘူးလေ၊ ဒေါ်လေးက အမြဲ စားနေရတာ သားက ဒေါ်လေးနဲ့မှ စားဖူးတာကို”

“ နင့်ဦးက လည်း မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူးဟယ်၊ ဒေါ်လေးလဲ သားနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ချင်တာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ခုလိုတော့ မစွန့်သင့်ဘူးလေ”

“ အင်း ဒါဆို ဒေါ်လေး နဲ့ ကျနော် ဟော်တယ် တခုသွားရအောင်”

“ အို မဖြစ်ပါဘူး အာ့တာက မှပိုဆိုးမှာ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်း ခစ်ခစ် နေပါအုံး မလောပါနဲ့ ဒေါ်လေး ကြံပါအုံးမယ်”

“ ဒါနဲ့ ဒေါ်လေး သားလိုး ပေးတာကောင်းရဲ့လားဟင်”

“ ဟွန့် ဘာတွေရှောက်မေးနေတာလဲ နားရှက်စရာကြီး”

“ အော် ဒေါ်လေးကလည်း လိုးတာတောင် ဘယ်နှစ်ခါရှိပြီလဲ လို့ ဒါလေးမေးတာများ”

“ ကောင်းတာပေါ့ အဲဒါကြောင့်လည်းဒေါ်လေးက စွဲနေရတာပေါ့၊ ဒေါ်လေးလို အဖွားကြီးလို သားလို လူပျို နုနုထွတ်ထွတ်လေးက စိတ်လာတယ်ဆိုတာ ရှားမှရှားလေ”

“ ဒေါ်လေးက မအိုပါဘူးနော် အလန်းကြီးဟာကို”

“ ဟေး ဒီတူအရီးနှစ်ယောက် ဘာတွေစားပြီးဘာတွေပွားနေကြတာလဲ ခုနတုန်းက တော့ အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး”

ဘောလုံးပွဲ ပြီးသွားသဖြင့် မအိပ်ခင် သေးပေါက်ဖို့ နောက်ဖေးဘက်ဝင်လာသော ဦးစိုးထိုက် သူတို့ နှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သဖြင့် လှမ်းစကားပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

“ ဟော ဘောပွဲပြီးသွားပလား ကိုကို ၊ အင်း ခိုင်က ဘိုက်ဆာလို့ လာကြည့်ရင်း လဘက်တွေ့လို့ ထိုင်စားနေတာ စိုးစိုး လည်း ဘိုက်ဆိုတယ်ဆိုပြီး ဝင်စားနေလို့ လေ၊ ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်း ထိုင်ပြောဖြစ်နေတာ”

“ အော်၊ ဟုတ်လား သားကရော စားသွားတာလား ဒီကောင် လေထနေတယ်ဆိုပြီး လဘက်တွေ စားသွားသေးလား”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ရုတ်တရက် ဘာပြောရမှန်းမသိ၊ ရုတ်တရက်ကြောင်သွားစဉ်၊ စိုးနိုင်ထွားက၊

“ အော် ညီလေးက မစားပါဘူး၊ သေးထလာပေါက်ပြီး ပြန်သွားတာပါ”

“ အင်း အဲဒါများကွာ မျက်နှာက လည်း နီရဲလို့ အရမ်းအိပ်ချင်နေလို့ထင်တယ် ငါ့ကိုတောင် စကားမပြောနိုင်ဘူး အိပ်ယာထဲ ဝင်ပြေးသွားတယ်”

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မျက်နှာမှာ သရဲ တစ္ဆေတွေ့လိုက်ရသလို ဖြူဖတ်ဖြူယော်ဖြစ်သွားသည်။ ကိုစိုးထိုက် နေရာမှ ဆိုရင် အရိပ်ကျနေသဖြင့် မမြင်နိုင် ၊ စိုးနိုင်ထွားကသာ စားပွဲအောက်မှ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လက်ဖဝါးကို အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်ညှစ်ပြီး သတိပေးလိုက်ရသည်။ 

ဟန်မပျက် နေဖို့။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် စိတ်ထဲမှာတော့၊ သွားပြီ၊ ငါ့သားတော့ သူ့အမေကို သူ့ကာစင်က နောက်ဖေး စားပွဲပေါ်မှာ ဖင်လှန်လိုးနေတာကို တွေ့သွားပြီ၊ငါ့မျက်နှာ ဘယ်လို ပြရမှာလဲ ဟု၊ တွေးနေမိသည်။တဆက်ထဲမှာပင် သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း တဆပ်ဆပ်တုံကာ လှုပ်ရှားလာခဲ့သည်။ အင်း၊ သူ့အဖေကို သူတိုင်မပြောတာ တော်တော်တော့ ဟုတ်နေပြီလို့လည်း တဆက်တည်းတွေးလိုက်မိပါတော့သည်။

....................................................................................................................



 အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>



အရေခြုံ အပိုင်း ( ၄ )

အရေခြုံ အပိုင်း ( ၄ )

ထူးခြား ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မျိုးနိုင်က သူ့အမ၏ စွင့်ကား ဖွံ့ထွားလှသည့် အိုးကြီးကို ကြည့်ရင်း သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် တင်ပါးဆုံ တဖက်တချက်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်း ဆုပ်ညှစ်လိုက်လေသည်။

“ အား တင်းနေတာပဲ နင့်ဖင်ကြီးတွေက၊ လမ်းလျှောက်တော့သာ တုံတုံ တုံတုံ ဖြစ်နေတာ”

“ ခိ နင်က ကိုယ့်အမ လမ်းလျှောက်တာတောင် ဖင်ကို လိုက်ကြည့်နေတာပေါ့လေ ဟုတ်လား”

“ အင်းပေါ့ အဟီး ရွာထဲက အပျို တွေတောင် နင့်လောက် ဘယ်သူမှ မတောင့်ကြဘူး၊ သူတို့ ရေခပ်သွားပြန်လုပ်နေတာ ငါအိမ်ရှေ့က ထိုင်ကြည့်နေတာပဲ၊ နင်ရေချိုးတာကို ကြည့်ရသလောက်တောင် လီးမတောင်ဘူး “

“ စောက်ကောင် ပြောတော့မယ် တခါထဲ၊ ကဲ ကြည့်လို့ဝပလား ကိုယ်တော်ချော တော်ကြာ သူများတွေ ရောက်လာအုန်းမယ်”

“ ဖြန်း”

“ အား.. ဟဲ့ သေနာလေး ငါ့ဖင်ကို ဘာလို့ ရိုက်ရတာလဲ စပ်လိုက်တာ”

“နင့်ဖင်ကြီးက ရိုက်ချင်စရာကြီးမို့ပါဟာ၊ အဖေက တခါမှ မရိုက်ဘူးလား အဟီး နင်သာ ငါ့သမီးဆိုရင်တော့ ပေါင်ပေါ်တင် ထမိန်လှန်ပြီးတော့ ဒဏ်ပေးမိမှာပဲ ခနခန”

“ ခစ်ခစ် အဖေလား ငါ့ကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိဘူး”

“ လီးနဲ့ ပဲ လိုးတာပေါ့ ဟုတ်လား အဟီးဟီး”

“ သေနာလေး တော်ပြီ ဟာ နင့်လက်တွေကလည်း ငြိမ်ငြိမ်မနေဘူး လုပ်စာရှိလုပ်တော့”

မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် တင်ပါးကြီးတွေကို ပွတ်လိုက် ဆုပ်နှယ်လိုက် လုပ်ရင်းက ဖင်ကြားကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးဖြင့် ပွတ်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ပါ အနောက်က လှမ်းနှိုက်ရင်းပွတ်နေသဖြင့် တင့်တင့်နိုင်မှာ မနေနိုင်တော့ပဲ ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းရင်းက ပြောလိုက်လေသည်။

မျိုးနိုင်လက်တွေကလည်း တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်တွေ ရွဲနေပြီဆိုတာကို စမ်းမိတော့ လိုးဖို့ ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပြီဆိုတာကို သိလိုက်သည်။

“ အာ့ဆိုလည်း လေးဘက်ထောက်ပေးဟာ နင့်ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး ဒေါ့ကီဆွဲချင်တယ်”

တင့်တင့်နိုင်လည်း မျိုးနိုင် အကြိုက် လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ မျိုးနိုင်က သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်တော့ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ ဖြောင်းကနဲ ရုန်းထွက်လာသည်။ 

သူအမ ဖင်ကြီးနားမှာ ဒူးတဖက်ထောက် မုဆိုးထိုင် ထိုင်လိုက်ပြီး၊ တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးနှစ်ခု အောက်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအဝမှာ သူ့လီးကို တေ့လိုက်သည်။

“ နင်တို့ ယောက်ျားလေးတွေကလေ၊ အဲလို ခွေးလိုး ကို အရမ်းကြိုက်ကြတာပဲ၊ အို့ အမေ့ အီး နင်က လည်းဖြည်းဖြည်းလေ”

တင့်တင့်နိုင် စကားပြောနေတုန်း မျိုးနိုင်က သူ့လီးကြီးကို ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်မို့ တင့်တင့်နိုင် ငြီးငြူသွားရသည်။ နောက်တော့ မျိုးနိုင် စကားမပြောနိုင်တော့ပါ၊ နွေးထွေး အိညက်သော တင့်တင့်နိုင် ၏စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှ အတွင်းသားများက သူ့လီးတန်ကြီးကို ရစ်ပတ်ဆုပ်နှယ်ထားသလို အရသာရှိလှသည်မို့ စိမ်ပြေနှပြေ ဖြင့် ခပ်မှန်မှန်လေး လိုးပေးနေလိုက်သည်။

“ ဗြစ်..စွိ..ဖတ်..ဖတ်..”

သို့ပေမဲ့ ထုံးစံအတိုင်းနောက်တော့ အရှိန်တက်လာတော့သည်၊ တင့်တင့်နိုင်က လေးဘက်ထောက်နေရာမှ လက်နှစ်ဖက်တတောင်ဆစ်ကွေးကာထိုအ ပေါ်ခေါင်းကို ချကာ မှောက်လိုက်သဖြင့် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလို ဖြစ်သွားသည်။

ထိုအခါ စွင့်ကားတက်လာသော တင်သားကြီးများမှာ ပိုကြည့်ကောင်းလာလေသည်။ မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် ပေါင်အရင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာ အားကုန်ကြုံးဆောင့်လေသည်။

“ ဖွတ် ဖတ် စွိ ဗြစ် “

“ အ..အ...အု...အု...အိ...အိ…”

“ အား အမ ငါပြီးတော့ မယ် အား မထိန်းနိုင်တော့ဘူး”

“ အိုးးးးးးးးးးးးးးးးးး”

မျိုးနိုင် က ပြီးကာနီးမှာ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လရေတွေကို တင့်တင့်နိုင် ခါးနှင့် ကျောပေါ်သို့ ပန်းထုတ်ချလိုက်လေသည်။

တကယ်က သူအောကားတွေမှာ တွေ့ဖူး နေသဖြင့် စမ်းလုပ်ကြည့်လိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း တင့်တင့်နိုင်၏ ဖင်လုံးကြီးများ ကျောပြင်တို့အပေါ် သူ့လရေများ ပန်းထုတ်လိုက်ရသည်မှာလည်း တမျိုးအရသာရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

.........................................................................................................................................

မျိုးနိုင်မှာ ဖြို၍ မကုန်နိုင်သော တင့်တင့်နိုင် အိုးကြီးကို ဇိမ်ခံကြည့်ကာ ဒေါ့ကီ တခါဆွဲပြီးသကာလ မောသွားကာ တင့်တင့်နိုင် ကို ဖက်ပြီး နားနေကြလေသည်။

“ နင်ကလေ ငါ့အမ မို့လားတော့ မသိဘူး လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ”

“ အောင်မယ် နင်က ဒိပြင် မိန်းမ တွေရောလုပ်ဖူးလို့လား”

“ ဟင့်အင်း မလုပ်ဖူးဘူး”

“ အွန် ဒါနဲ့များ ခစ်ခစ်”

“ ဟားဟား၊ ငါကလည်း အတွေးနဲ့ မှန်းထုတာတောင် တခြားမိန်းမတွေ မှန်းရတာ နင့်ကို မှန်းထုရသလောက်မကောင်းဘူးဆိုတာ တွေးမိလို့ပါ”

“ အဲဒါ မျိုးရိုးလိုက်တာဖြစ်မယ်”

“ အင် ဘာဖြစ်လို့”

“ အဖေ ငါ့ကို ပြောပြဖူးတယ်၊ သူတို့ ငယ်ငယ်တုန်းက လည်း သူနဲ့ ဒေါ်လေးမြ နဲ့ အမြဲလိုးနေကြတဲ့။ နင်က အဖေတူလို့ ဖြစ်မယ်”

“ ဟင် ဟုတ်လား၊ အဖေ က တယ်စွမ်းပါလား၊ ညီမ ကိုလည်း လိုး၊ သမီးကို လည်းလိုး”

“ ဟယ် နင့်ပါးစပ်က လည်း မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ”

“ မဟုတ်ဘူးလားလို့ နင်ကလည်း အခုငါလည်း နင့်ကို လိုးနေတာပဲလေ”

“ လိုးတော့ လိုးတာပေါ့ဟဲ့ ပါးစပ်က အဲလိုပြောတာ နားကြားရှက်တယ်ဟဲ့”

မျိုးနိုင်မှာ သူ့အမ ကို ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောနေရသဖြင့် လီးပြန်တောင်လာပြန်သည်။ တင့်တင့်နိုင်က လည်း သိသည်။ လူငယ်တွေ ဒီလောက် မြန်မြန်နှင့် ပြန်တောင်နိုင်သည်ကို သူက သဘောကျနေမိလေသည်။ သို့နှင့် သူတို့ နှစ်ယောက် ထိုနေ့ က နောက်ဆုံး အချီ အဖြစ် လှေကြီးထိုး ရိုးရိုး ဖြင့် ပင် လိုးလိုက်ကြလေသည်။

“ နင် ငါ့ကို ဒီလောက် စိတ်ကြိုက်လိုးပြီးနေတာ ညကျရင် ငါအဖေ့အခန်းသွားတာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေနော်”

“ ဟင် နင်က လည်း အဲလောက်တောင် အလိုးခံပြီးတာတောင် မဝသေးဘူးလား”

“ ငါ့အတွက် မဟုတ်ပါဘူး ဟာ အဖေ့ကို သနားလို့ပါ၊ သူ့မှာ မိန်းမ မရှိတာ ကြာပြီလေဟာ”

“ နင့်ယောက်ျား ကျတော့ရော”

“ အဲဒီ ငမူး က ဆယ်ရေးတရေး ကိုးရေးတရာပါဟယ်။ သူ စိတ်လာနေရင် ငါ့ပေါ်တက် တချက်နှစ်ချက်ညှောင့်ပြီး လရေထွက်ပြီးသွားတာ ငါ့မှာ သာ ဆံ့တငင်ငင်နဲ့ ကျန်ခဲ့တာ”

“ အော် နင်က အဲဒါကြောင့် အဖေ့ဆီ သွားနေတာကိုး၊ နင်ပြောမှ ပဲ ငါ ဒေါ်လေးမြ ကို သတိထားမိတယ် သူလည်း တော်တော်တောင့်တာပဲ၊ ငါက ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းမို့ မပြစ်မှားမိအောင် ရှောင်နေရတယ်”

“ ခစ်ခစ် ခုတော့ မရှောင်တော့ဘူးပေါ့လေ”

“ ဒီတခေါက်ပြန်သွားရင်တော့ ကြိုးစားကြည့်ရမယ် ဟဲဟဲ”

နေ့ခင်းဘက်က တင့်တင့်နိုင်ကို ကောင်းကောင်းလိုးထားရသဖြင့် ညကျတော့ တချိုးထည်း အိပ်ပျော်သွားသော မျိုးနိုင်တယောက် တင့်တင့်နိုင် သူ့အဖေ အခန်းဆောင်တော်ကူးသွားသည်ကို ပင် မသိလိုက်ပဲ တခေါခေါ အိပ်မောကျနေလေတော့သည်။

....................................................................................................................

မိုးနိုင် ဒီတခေါက် ရန်ကုန်ပြန်တော့ အတွေ့အကြုံရော စိတ်ထားရောက ပြောင်းနေခြေပြီ။ ဒေါ်လေးမြမူ အပေါ်မှာလည်း စိတ်ထားတွေက မရိုးသားတော့၊ သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် ဆီမှ ရလာခဲ့သည့်အတွေ့အကြုံတွေ ကလည်း သူ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်မှုတွေ အပြည့်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။

နောက်တခု ပိုပြီး အခွင့်သာလာသည့်တချက်က သူ့အမဝမ်းကွဲ၊ မြင့်မြင့်ခိုင် ခေါ်ခိုင်လေးမှာ ယောက်ျားရပြီး တော့ သူ့ယောက်ျား အိမ်မှာ နေတော့သဖြင့် သူတို့ အိမ်မှာ ဒေါ်လေးမြမူ၊ သူ့ယောက်ျား နှင့် မိုးနိုင်တို့ သုံးယောက်သာ ကျန်ခဲ့လေသည်။ဒေါ်လေးမြမူ ယောက်ျား ဦးတင်မောင် မှာလည်း အလုပ်ဖြင့် ခရီး ခနခန ထွက်ရသည် ဖြစ်လေရာ၊ ဒေါ်လေးမြမူ နှင့် သူ တို့ နှစ်ယောက်ထဲသာ အိမ်မှာ ရှိတတ်သည့် အချိန်များ ခနခနကြုံရလေသည်။

မိုးနိုင် မသိသေးသည့် အချက်မှာ ဒေါ်မြမူက မိုးနိုင်ကို သူ့အကို ကိုထွားနှင့် ချွတ်စွတ်လိုပင် အတော်တူသဖြင့် အကိုကို ချစ်သော မြမူက မိုးနိုင်ကို လည်း အရမ်းဂရုစိုက် ရုံမက၊ ကိုထွား နှင့် သူနှင့် ချစ်ခဲ့ကြသည့် ကာလများကို တမ်းတသသ နှင့် လွမ်းနေခဲ့ရလေသည်။

မိုးနိုင် ကတော့ ဒေါ်လေးမြမူ အတွက် သူ့မှာ တဦးတည်းသော တူ အရင်းခေါက်ခေါက် ဖြစ်သဖြင့် ဂရုစိုက်ခဲ့သည်ဟုသာ ထင်ခဲ့သည်။ ယခုတခေါက် ရွာအပြန်မှာ သိခဲ့ရသည့် သူ့အဖေ နှင့် ဒေါ်လေးမြမူ တို့ ဇာတ်လမ်းကြောင့် သူ့အမြင်တွေလည်း တမျိုးပြောင်းခဲ့ရလေသည်။

ယခင်က ဒေါ်လေးမြမူ အညှောင်းအညာပြေ နင်းနှိပ်ခိုင်းလျှင် ဘယ်လို စိတ်ထားမှ မရှိပဲ ကိုယ့်အဒေါ်လေး ကို ပြုစုသည့် စိတ်ဖြင့်သာ လုပ်ကိုင်ပေးခဲ့သော်လည်း ဒီတခေါက် ပြန်လာတော့ စိတ်တွေ ပြောင်းလဲ လာသဖြင့် အခွင့်အရေးရလျှင် ရသလို ဒေါ်လေးမြမူ နှင့် ပွတ်သီး ပွတ်သတ်နေ လာခဲ့ပြီး ဘယ်လို လိုးဖို့ ခွင်ဖန်တီးရမလဲ ဟု အမြဲ စဉ်းစားနေလေတော့သည်။

မမြမူ မှာ လည်း ငယ်ရာက ကြီးလာသည်သာ မက လိင်ကိစ္စ တို့မှာ တဏှာအားကြီးသူ ပီပီ ပင် မိုးနိုင် ၏ပြောင်းလဲ လာသော စိတ်အခြေအနေကို အကဲခတ်မိသည်။ သူ မျှော်လင့်ထားတာနှင့် အခြေအနေ အတော်နီးစပ် လာသဖြင့်လည်း ဝမ်းသာနေခဲ့ရသည်။ မိုးနိုင် ဘာလို့ ပြောင်းလဲ လာသည်ကိုတော့ သူမသိခြေ။

တညတွင် တော့ ဦးတင်မောင်လည်း ခရီးသွား၊ မမြမူ မှာလည်း ကိုရီးယား ရုပ်ရှင်တကားကို ကြည့်မိရာ၊ အိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီး ရှေ့နေမ က သူကို လိုက်ချောင်းနေသည့် ကျောင်းသား အရွယ်ကောင်လေး နဲ့ ဖြစ်ကြသည့် ဇာတ်လမ်း ဖြစ်နေရာ စောက်ဖုတ်မှ အရည်များ စိမ့်လာသည်အထိ ဖီးဖြစ်မိလေသည်။ 

ထို့ကြောင့်လည်း မိုးနိုင် ကို ရသလောက် သွေးတိုးစမ်းကြည့်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ထို့ကြောင့် မိုးနိုင်ကို ညအိပ်ကာ နီး သူ့အခန်းသို့ ခေါ်ကာ ဇက်ကြောထိုးလို့ နှိပ်ပေးဖို့ ခိုင်းလေသည်။ မမြမူမှာ ရင်ဖုံး လက်ပြတ်အင်္ကျီကို ဘရာဇီယာ မခံပဲ ဝတ်ထားရာ၊ သူ့နို့ကြီးများ မှာ အင်္ကျီအောက်မှာ သူ ကိုယ်လှုပ်လိုက်တိုင်း လှုပ်ရမ်းနေလေသည်။ 

မမြမူက သွေးဆေးပုလင်းလေးကို ဟန်ပါပါ သောက်လိုက်ရင်း မိုးနိုင်ကို သူ့ ဇက်ကြောလေး ဆွဲပေးဖို့ ပြောလေသည်။ မိုးနိုင် ကလည်း ဒေါ်လေး မြမူ အင်္ကျီအောက်မှ တုံခါနေသော နို့ကြီးများကို ကြည့်ရင်း လီးက တောင်နေလေသည်။ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးတစောင်းလေး လှဲကာ မှိန်းနေသော ဒေါ်လေး မြမူ အနောက်ဖက်မှာထိုင်လိုက်ရင်း ဆံပင်ကို အပေါ်တင်ထုံးထားသဖြင့် ရှင်းနေသော လည်တိုင် လေးနှင့် ပုခုံးသားလေးများကို စနှိပ်ပေးနေလေသည်။

ဘေးတစောင်းလေး လှဲနေသဖြင့် ကားစွင့်နေသော တင်ပါးကြီးများကလည်း မိုးနိုင် စိတ်တွေကို ထကြွစေလေသညည်။ ညဘက်ကြီး အိမ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဒေါ်လေးမြမူ ရဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ သူရောက်နေသည် ဆိုသည့် အသိက သူ့ရဲ့ စိတ်ဆင်ရိုင်းကို ပို အားပေးသမှု ပြုနေလေသည်။

မမြမူ က သူ့ပုခုံးပေါ်မှာ ညင်သာ စွာ လှုပ်ရှားနေသော မိုးနိုင် လက်တွေ၏ အထိအတွေ့ကို ဇိမ်ခံနေရင်းက ဘယ်က နေစရမလဲ စဉ်းစားနေလေသည်။ ထိုအချိန်မှာမထင်မှတ်ပဲ မိုးနိုင် လက်ဖဝါးတွေက သူ့ ရင်သား တွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ လာပြီး အုပ်ကိုင်လိုက်သည်ကို သိလိုက်ရလေသည်။

“ ဟေ၊ မောင်မိုး ဘာ တွေလုပ် နေတာလဲ”

မမြမူ က မိုးနိုင် လက်တွေကို သူ့လက်တွေ နှင့် အုပ်ကိုင် လိုက်ကာ ဖိထားလိုက်သော်လည်း မိုးနိုင် ၏ နူတ်ခမ်းအစုံက သူ့နူတ်ခမ်းကို လာဖိကပ် ကာ စုပ်နမ်းသည်ကို ခံလိုက်ရပြန်သည်။ 

မမြမူ မှာ မိုးနိုင် ကို ဖြားယောင်းဖို့ စဉ်းစားထားသော်လည်း ထိုကဲ့သို့ သူ့ကို မိုးနိုင်က စကာ လုပ်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားသဖြင့် အံ့သြသွားမိလေသည်။

“ ဒေါ်လေးမြမူ ကို ကျွန်တော် ချစ်လို့ပါ”

“ ဟင် ဒေါ်လေးက လည်း သားကို ချစ်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ဒီလိုမျိုး မဟုတ်ဘူးလေ၊ ဒေါ်လေး နဲ့ သားနဲ့ က တူအရီး အရင်းလေ”

“ ဒေါ်လေးမြမူ နဲ့ ဖေဖေ နဲ့ ကလည်း မောင်နှမ အရင်းပဲလေ”

“ ဟင်...သား ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“ မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေပါနဲ့ ဒေါ်လေးမြမူ ရယ် သားကိုသာ ချစ်ခွင့်ပေးပါတော့”

မမြမူ စိတ်ထဲ အတော်တုံလှုပ်သွားမိသည်။ ကိုထွား နှင့်သူ နှစ်ယောက်ထဲသာ သိသည့် လျို့ဝှက်ချက် ကို မိုးနိုင် ဘာလို့ သိသွားရတာလဲ၊ ဘယ်သူတွေရော သိသေးသလဲ။

“ ဟင့်အင်း သား အဲဒီကိစ္စကို ဘယ်က သိသလဲ ဒေါ်လေးကို ပြောရင် ဒေါ်လေး စဉ်းစား မယ်”

မိုးနိုင် က ဒီတခေါက်ရွာပြန်သွားတော့ ကြုံလာခဲ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။ မမြမူ မှာ ဦးထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင် တို့ ဇာတ်လမ်းကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် အတော်တုံလှုပ်သွားပြီး ဖီးလည်းတက်လာခဲ့သည်။ 

နောက်တော့ မိုးနိုင် နှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ မောင်နှမ အဖြစ်အပျက်ကို နားထောင်ရင်း သူနှင့် ကိုထွား တို့ ငယ်ငယ်တုံးက အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး စောက်ဖုတ်မှ အရည်ကြည်တွေ တတောက်တောက် စီးကျလာလေတော့သည်။

မိုးနိုင်မှာလည်း ဒေါ်လေးမြမူ မျက်နှာအမူအယာကြောင့် ဖီးတက်နေပြီ ဆိုတာကို ရိပ်မိသဖြင့် လက်က ဒေါ်လေး မြမူ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို ဖြတ်နေလေရာ မမြမူ ကလည်း ဘာမှ မပြောတော့ပေ။ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားသဖြင့် အင်္ကျီပွင့်သွားတော့ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသော နို့ကြီးများမှာ တင့်တင့်နိုင်လောက် မတင်းရင်း တော့သော်လည်း အရမ်းကြီး တွဲကျနေတာမျိုး မဟုတ်ပဲ နှင့် မိုးနိုင် မျက်စေ့ထဲမှာတော့ အရမ်းကို ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။

မိုးနိုင်က လက်မ အရွယ်နီးပါး ခန့် တုတ်ပြီး လက်မဝက်ခန့် ရှည်ကာ မာတောင်နေပြီ ဖြစ်သော နို့သီးခေါင်း ညိုညို များကို ငုံ့ကာ အားရပါးရစို့လိုက်လေသည်။

“ အား ဟဲ့ ကောင်လေး ဖြည်းဖြည်း ကွာ ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်”

ဒေါ်လေး မြမူ ကိုယ်လုံးလေးလွန့်လူးလာပြီး မိုးနိုင် ခေါင်းတွေကို သိုင်းဖက်လာခဲ့သည်။ မိုးနိုင်က ဒေါ်လေးမြမူ နို့တွေကို လက်တွေကလည်း နှယ်ကာ ပါးစပ်ကလည်း တဖက်ပြီး တဖက် တပြွတ်ပြွတ်စို့နေရင်းက အောက်က ထမိန်ကို ပါ ဆွဲချွတ်လေသည်။ 

မျိုးနိုင်က သူ့ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးမြမူ ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ဝင်လာတော့ မမြမူ က သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို အလိုက်သင့်လေး ဖြဲကား ပေးလိုက်လေသည်။ မျိုးနိုင်က လည်း အချိန် မဆိုင်းတော့ပဲ၊ သူ၏မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ဒေါ်လေးမြမူ ၏ပြဲဟလာသော စောက်ဖုတ်ကြီး အဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်းချလိုက်လေသည်။

“ စွတ် ဖွတ်ပလွတ်”

စောက်ရည်တွေ ရွဲနေပြီ ဖြစ်သော ဒေါ်လေးမြမူ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ မိုးနိုင်လီးကြီးက ရှောရှောရူရူပင် ဝင်သွားလေသည်။ ဒေါ်လေးမြမူ စောက်ဖုတ်မှာလည်း အလိုးမခံရတာ ကြာပြီမို့ မိုးနိုင်လီးကြီး အတွက် စေးစေးလေး ဖြစ်နေလေတာ မကျပ်လွန်း မချောင်လွန်းပဲ၊ နှင့် လိုးလို့ ဆောင့်လို့ အနေတော်လေး ဖြစ်နေလေသည်။

စွတ်ဖတ်...စွတ်ဖတ်...စွတ်ဖတ်…

“ အား...အီး.. ကောင်းတယ် သား မောင်မိုး၊ ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်”

“ ဟုတ်..ဒေါ်လေး..အီး”

“ စွတ်ဖတ်..စွတ်ဖတ်..စွတ်ဖတ်..”

မိုးနိုင် မှာ သူ့အမ နှင့် အတွေ့အကြုံ များရလာပြီမို့ အရိုင်းလေး မဟုတ်တော့ပေမဲ့ သူအရမ်းလိုးချင်နေကာ စိတ်ထဲ အမြဲ ပြစ်မှားနေမိသည့် ဒေါ်လေးမြမူ ကို တကယ်လိုးနေရပြီ ဆိုသော အသိက အရမ်းဖီးတက်စေသဖြင့် ခနတွင်းပင် လရေများ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားလေတော့သည်။ 

သူအရမ်း လုပ်ချင်နေရသော ဒေါ်လေး မြမူ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်တွယ်အမောဖြေရင်းက ဒေါ်လေး မြမူ မျက်နှာအနှံ့နမ်းရှုံ့ရင်း၊

“ ကောင်းလိုက်တာ ဒေါ်လေးရယ် ကျွန်တော် ဒေါ်လေးကို လိုးချင်နေတာ ကြာလှပြီ အခုမှ ပဲ ဆန္ဒပြည့်တော့တယ်”

“ ဒေါ်လေးလဲ ဒီအတိုင်းပါပဲ သားရယ်၊ သားကို ကြည့်လိုက်တိုင်း ကိုထွားကို သတိရနေမိတာ၊ သားက ကိုထွားငယ်ငယ်တုန်းက အတိုင်းပဲလေ၊ ဒေါ်လေးက လူကြီးမို့ ကိုယ်က စလို့ မဖြစ်နိုင်လို့လေ”

“ ဒါနဲ့ ဒေါ်လေးနဲ့ဖေဖေ နဲ့ နောက်ပိုင်း မဖြစ်တော့ဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”

“ ခစ်ခစ် ဘယ်ကလာ ဒေါ်လေးတို့ အချစ်က လွယ်လွယ်နဲ့ ဘယ်ပျက်ပယ်ပါ့မလဲကွယ်၊ ခုချိန်ထိ ကိုထွား ဒီလာလို့ အခွင့်ရရင် ဒေါ်လေးတို့ ချစ်ဖြစ်ကြတုန်း”

“ ဟင် ဟုတ်လား”

“ အင်း ဒေါ်လေး သမီး ခိုင်လေး တောင်မှ အကိုထွားနဲ့လား ဒေါ်လေးယောက်ျားနဲ့လား၊ ဘယ်သူနဲ့ ရမှန်းတောင် ဒေါ်လေး မသိမပါဘူးကွယ်၊ အရေးလည်းမကြီးပါဘူးလေ၊ နှစ်ယောက်စလုံးကို လည်း ဒေါ်လေးက ချစ်တာပဲ ဆိုတော့ ဘယ်သူနဲ့ ရရပေါ့ ဟုတ်လား”

“ အဟီး ကျွန်တော်နဲ့ ရခဲ့ရင်ရော ဘယ်လိုလဲ”

“ အမလေး ငါက ဟိုဟာ ဖြတ်ထားလိုက်ပြီ၊ မရနိုင်တော့ဘူး ခစ်ခစ်။ အခု အသက် ၄၃ ကျမှ တော့ ကလေးလည်း နောက်ထပ်မမွေးပါရစေနဲ့တော့ကွယ် ခိခိ”

“ အင်း အာ့တာလည်းကောင်းတာပဲ၊ ဒေါ်လေးလည်း ဆေးသောက်စာ မလိုဘူး၊ ကျွန်တော်လည်း ကွန်ဒန်သုံးစာ မလိုဘူးပေါ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်လို့ ရတာပေါ့”

“ အောင်မယ် ဘယ်သူက လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ချင်တယ်လို့ ပြောနေလို့လဲ”

“ ဒေါ်လေးက မပြောသေးပေမဲ့ ဒေါ်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြောနေတယ်လေ အဟဲ အရည်တွေကို ရွဲလို့”

“ နှမ လိုးလေး စကားပြောလိုက်တာ တခါထဲ ဘရမ်းဗတာနဲ့”

“ ခိခိ ခုတော့ အဒေါ်လိုးလေး ဆိုတဲ့ဘွဲ့ပါ ရသွားပြီလေ ဒေါ်လေးရဲ့”

ခိုင်လေး မှာဇာခြည့်ယောက်ျား ဆယ်ကျော်သက် ကောင်မလေး နှင့် ချပ်ထားသည်တို့ကို ဖတ်ပြီးသွားတော့ ဖောင်းကြွလာသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်နေရင်းနှင့်၊ သူ့လျို့ဝှက်ဂျီမေးအကောင့်ကို ဖွင့်လိုက်လေသည်။ 

“ ဟော ကောင်လေး အွန်လိုင်းရောက်နေပါလား.. ”

“ ဟေ့ကောင်လေး အတန်းမတက်ပဲဘာလုပ်နေတာလဲ အွန်လိုင်းပေါ်မှာ.. ”

“ မမ ကို လွှမ်းလို့လေ၊ မမများ တက်လာမလားလို့ ဟိုလုပ်ဒီလုပ်လုပ်ရင်းစောင့်နေတာ.. ”

“ အန်မာ အပိုတွေ.. နင့်အဒေါ်ရော ညက ချောင်းသေးလား.. ”

“ အင်း ချောင်းတာပေါ့.. သူတို့ အလုပ်မဖြစ်ကြဖူး၊ ဒေါ်လေးက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအာသာဖြေနေတယ်.. ”

“ ဟုတ်လား..အဲဒါဆို သူတော်တော်ဆာနေပုံပဲ..နင်လုံးလို့ ရပြီ.. ”

“ ဖြစ်ပါ့မလား မမ ရယ် ကိုယ့်အဒေါ်ကို ကိုယ်ကြံတယ်ဆိုတာ.. ”

“ အို နင်ပြောပုံ ဆိုရင် နင့်အဒေါ်အရင်းမှ မဟုတ်ပဲဟာ.. ”

“ အင်းလေ၊ ဝမ်းကွဲကလည်း အဒေါ်ပဲဟာကို.. ”

“ ဒါပေမဲ့ နင်လုပ်ချင်နေတယ်မဟုတ်လား.. ”

“ အဲဒါက စိတ်ထဲက ရှိနေတာလေ..ကိုယ်က စိတ်ထဲက ပြစ်မှားနေပေမဲ့ လက်တွေ့မှာက ဖြစ်မှ မဖြစ်နိုင်တာကို.. မမ နဲ့ ပဲ အပြင်မှာ တွေ့ပါရစေဗျာ.. ”

“ အေးပါ တွေ့ရမှာပေါ့ အရင်ဆုံး က ငါပြောသလို ပဲ လုပ်ကြည့်စမ်းပါ ငါပြောသလို ဖြစ်လာရင်တော့ မင်းပွပေါက်ပဲလေ..

“ အင်း ဖြစ်လာပါစေလို့ပဲ ဆုတောင်းရမှာပေါ့မမ ရယ်.. ”

ခိုင်လေး ထုံးစံအတိုင်း ဟန်းအောက်မှာ ကောင်ကလေးနှင့် အီစီကလီလုပ်ရင်းက အလုပ်ကိစ္စပေါ်လာသဖြင့် ချပ်တင်းကို ရပ်လိုက်ရသည်။ ထိုနောက်တော့ တနေ့လုံးအလုပ်များနေခဲ့သည်မှာ ရုံးဆင်းချိန်အထိပင်ဖြစ်တော့သည်။

တကယ်တော့ ခိုင်လေး ခေါ် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် အွန်လိုင်းမှာ ချပ်နေသူမှာ စိုးနိုင်ထွား ဖြစ်လေသည်။ သူက တော့ စိုးနိုင်ထွားကို သိပြီးစိုးနိုင်ထွားကတော့ သူနှင့် အွန်လိုင်းမှာ ကျူနေသော မမကြီးမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်မှန်းမသိပေ။ 

စိုးနိုင်ထွားမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏တဝမ်းကွဲအမ ဒေါ်တင့်တင့်နိုင်၏ သားဖြစ်ပြီး ယခု သူတို့ နှင့် အတူတူနေပြီး ကျောင်းတက်နေသည်မှာ တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ပင်ရောက်နေလေပြီ။ စိုးနိုင်ထွားမှာ ခိုင်လေးတို့ အိမ်သို့ ဆယ်တန်းလောက်ကတဲက လာနေပြီး ခိုင်လေးတို့ အိမ်မှ ကျောင်းတက်နေသူ ဖြစ်လေသည်။

ခိုင်လေးတို့ နှင့် စလာနေကာစက ပိန်ပိန်ညှောင်ညှောင်လေး ဖြစ်သော်လည်း တက္ကသိုလ်ရောက် အားကစားလေးဘာလေးလုပ်သဖြင့် ထွားတက်လာကာ ယောက်ျားကြီးတယောက်လို ဖြစ်လာတော့ သူ့အဖိုးဦးထွား နှင့် ခတ်ဆင်ဆင် ဖြစ်လာလေသည်။ခိုင်လေးမှာ ဘကြီးထွား နှင့် ဖြစ်ခဲ့ဘူးသူမို့ စိုးနိုင်ထွားကို ကြည့်ရင်း ဘကြီးထွား နှင့် ချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ဖူးသည်များကို အမှတ်ပြန်ရလာတတ်လေသည်။

နောက်တချက် သူ အိမ်ထောင်ကျကာစ တွင် တနေ့ သူ့မိဘအိမ်သို့ သွားလည်ရာ၊ အိမ်ရှေ့တံခါးပွင့်နေ၍ ဝင်လိုက်မိပြီးမှ သူ့မိဘ အခန်းမှ ကာမဆက်ဆံနေသည့်အသံကို ကြားသဖြင့် ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ သူ့အမေ နှင့် ခိုင်လေး၏ မောင်ဝမ်းကွဲလည်းဖြစ်၊ သူ့အမေ၏ တူအရင်းလည်းဖြစ်သော၊ မိုးနိုင် နှင့် သူ့အမေ ဒေါ်မြမူ တို့ ကောင်းကောင်းကြီး လိုးနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

ပထမပိုင်းတော့ ခိုင်လေးမှာ ရှော့ဖြစ်သွားပြီး မည်သူ့ကို မှ မပြောပဲ သူ့အမေ ၏ လျို့ဝှက်ချက်ကို သူနူတ်ပိတ်နေခဲ့လေသည်။ သို့သော်လည်း သူနှင့် ဘကြီးထွားတို့ ဖြစ်သွားကြပြီးနောက်တော့ ဘကြီးထွားနှင့် သူ စကားဖလှယ်ကြရင်းဖြင့် ဘကြီးထွား နှင့် သူ့အမေ ဒေါ်မြမူ တို့ ငယ်စဉ် က မောင်နှမချင်း အချစ် ကြီးခဲ့ကြကြောင်းသိလိုက်ရလေတော့သည်။ 

ထိုအခါတွင်တော့ ခိုင်လေး အဖို့မှာ သူတို့ ဆွေမျိုးတွေ မှာ သွေးထဲက ကို အမျိးချစ်စိတ် ပါလာကြောင်းကို သိသွားရတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိုးနိုင်ထွား လည်း လူကောင်ထွားလာပြီး ယောက်ျားကြီး ပုံဖြစ်လာတော့ စိုးနိုင်ထွားနှင့် အိပ်ချင်စိတ်တွေက တဖြည်းဖြည်း တိုးပွားလာရတော့သည်။စိုးနိုင်ထွားမှာ သူတို့ အိမ်တွင် သူ၏သားဖြစ်သူ ဆယ်တန်းကျောင်းသား မင်းစိုးထိုက် နှင့် တခန်းထည်းအိပ်ပြီး သူတို့ လင်မယားက သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အခန်းမှာ အိပ်လေသည်။

တနေ့ မင်းစိုးထိုက် ကို အိပ်ယာနိုးဖို့ သွားရင်း အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်ချထားသည့် စိုးနိုင်ထွား လက်တော့ကို စပ်စုလိုက်ရာ စိုးနိုင်ထွား ၏ အွန်လိုင်းတက်နေသော အကောင့်နာမည်နှင့် သူသွားကြည့်နေတတ်သော ဘလော့ များ၊ ဝက်ဆိုက်များ ကို လည်း မှတ်သားထားလိုက်မိလေသည်။

စိုးနိုင်ထွား သွားနေသော ဆိုက်များမှာ အင်းဆက် အသားပေး အောဆိုက်များ ဖြစ်လေရာ ခိုင်လေး အတွက်လည်း အကြိုက် ဖြစ်နေရလေသည်။ အချို့ဆိုက်များ မှာ ရီဂျစ်စတာလုပ်ရသဖြင့် ခိုင်လေးက လည်း နာမည်ဝှက်ဖြင့် လုပ်ကာ ဝင်ဖတ်နေမိလေသည်။ ထိုသို့ ဖတ်နေရင်းက စိတ်ထလာသည့်အချိန် နှင့် စိုးနိုင်ထွား အွန်လိုင်းဖြစ်နေသည်ကိုလည်း မြင်ရသည့် အခါတွင် ခိုင်လေးက မသိမသာ ဝင်ချပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း နှင့် စိုးနိုင်ထွားနှင့် အီစီကလီ ဖြစ်လာရတော့သည်။ 

သူ့ကိုယ်သူ အိမ်ထောင်သည်မမကြီး ဟု ပြောထားသဖြင့် စိုးနိုင်ထွားက အပြင်တွင်တွေ့ချင်သည် ဘာညာတို့ကို ဆင်ခြေအမျိုးမျိုးပေး၍ ရှောင်နေနိုင်ခဲ့လေသည်။စိုးနိုင်ထွား နှင့် သူနှင့် မှာ အင်းဆက် ဆိုက်တခုမှာ ခင်လာခဲ့သည်မို့ တယောက် ဖီလင်ကို တယောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထုတ်ဖေါ်ပြောဆို ဖြစ်ခဲ့ကြလေသည်။ 

ခိုင်လေးက သူနှင့် သူ့ဘကြီးတို့ ဖြစ်ခဲ့ကြပုံတို့ကို အသေးစိတ်ပြောပြရာ စိုးနိုင်ထွား မှာ ဖီးတက်လွန်းသဖြင့် ဂွေလှိမ့်ပြီး ထိုဂွေလှိမ့်သည့် ဗီဒီယိုကိုလည်း ခိုင်လေးကို ပြန်ပြခဲ့သည်။ စိုးနိုင်ထွား ဒစ်ကြီးမှာ လူစဉ်မှီပင် ဘကြီးထွားခဲ့သို့ပင် ထွားထွားတုတ်တုတ် ရှိလှသည်မို့ ခိုင်လေးတယောက် အဖုတ်မှာ ရွဲရွဲစိုပြီး ဒီဂျေပွတ်မိခဲ့ရလေသည်။

စိုးနိုင်ထွားမှာ နောက်တော့ သူနှင့် အတူနေသူ သူ့ဒေါ်လေး တဝမ်းကွဲကို စိတ်လာနေကြောင်းပြောပြရာ၊ ခိုင်လေးမှာ သူ့ကို ဆိုလိုမှန်းသိနေသဖြင့် ပိုဖီးတက်ရလေသည်။ထို့ကြောင့်လည်း စိုးနိုင်ထွားကို မြှောက်ပေးရင်း အပြင်မှာလည်း သူက မသိမသာ လမ်းဖွင့်ပေးရင်း နီးစပ်အောင် ကြံနေခြင်းဖြစ်လေသည်။

အိမ်မှာက သူ့ယောက်ျား ကိုစိုးထိုက် နှင့် သားဖြစ်သူ မင်းစိုးထိုက်တို့ ရှိနေကြသည်မို့ လှုပ်ရှားဖို့က မလွယ်ခြေ။ ထို့ကြောင့်လည်း စိုးနိုင်ထွားကို ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည့် အခြေအနေတွင်းသို့ တွန်းပို့ရင်း သူလည်း မသိမသာ ခွင်ဝင်အောင် ကြံဖန်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ယနေ့တော့ ဇာခြည်ဝင်းမြင့် ယောက်ျားနှင့် ကောင်မလေးတယောက် အွန်လိုင်းချပ်တင်းကို ဖတ်ရင်း စိတ်တအားထလာတာမို့ စိုးနိုင်ထွားကို အတင့်ရဲရဲ စမ်းကြည့်ဖို့ မြှောက်ပေးလိုက်ပြီး ဒီည ခွင်ကို ရိုက်ဖို့ စဉ်းစားလာခဲ့လေသည်။

ညနေစောင်း ထမင်းစားသောက်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း တီဗီထိုင်ကြည့်ကြတော့ အိမ်နေရင်း အောက်ခံ ဘရာမပါပဲ ဘလော့စ်အင်္ကျီ ဝတ်ထားသဖြင့် ဖောင်းမို့နေသည့် သူ့ရင်သားတွေမှာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်းတုံခါနေလေသည်။ ထို အရာကို တိတ်တခိုးချောင်းကြည့်နေသော စိုးနိုင်ထွားကို လည်းသူ့မျက်ထောင့်စွန်းမှ တွေ့နေရလေသည်။

အောက်ပိုင်းကိုလည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီ မဝတ်ပဲ ထမိန်ပါးပါး ကို ခါးမှာ တင်းတင်းလေး ဝတ်ထားပြီး လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တင်သားတွေကို တလုံးချင်းတုံခါစေအောင်လည်း သတိထား ကာ စိုးနိုင်ထွား မျက်စေ့ရှေ့ လျှောက်ပေးလိုက်သေးသည်။ 

နောက်တော့ မအိပ်ခင် နို့သောက်လေ့ရှိသော သားလေး မင်းစိုးထိုက်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ကိုစိုးထိုက်တို့ကို ၊ အမှုန့်ခြေထားသော အိပ်ဆေးနည်းနည်းစီခပ် ကာတိုက်လိုက်လေသည်။ညဘက် လင်ဖြစ်သူကိုစိုးထိုက်နှင့် သားဖြစ်သူ မင်းစိုးထိုက်တို့ အိပ်ယာဝင်သွားကြပြီး စိုးနိုင်ထွားတယောက်ထည်း အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင် တီဗီကြည့်နေချိန် ခိုင်လေး တယောက် အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့လေသည်။

“ ဟဲ့ သား မအိပ်သေးဘူးလား”

“ မအိပ်ချင်သေးလို့ ဒေါ်လေး၊ ဒေါ်လေးရော”

“ ဒေါ်လေးလည်း မျက်စေ့တွေ ကြောင်နေလို့ ညနေက လဘက်ရည်တွေ သွားသောက်လိုက်လို့ လားမသိပါဘူးကွာ”

အိမ်နေရင်း ထမိန်ပါးပါး ကို တင်းတင်းလေး ဆွဲဝတ်ထားသဖြင့် ခါးလေးကျင်ပြီး ကားတက်လာသော တင်ထွားထွားကြီးများ က စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာ အိတုံ ခါနေသည်သာမက သူ့ဘေးတွင် ပေါင်တလုံးချိတ် ထိုင်လိုက်သဖြင့် ထင်းကနဲ ပေါင်လုံးခပ်တုတ်တုတ် ကြီးတွေက စိုးနိုင်ထွား နှလုံးသွေးကို တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် အခုန်မြန်လာစေလေသည်။ 

ထို့အပြင် အိပ်ယာဝင်ကာနီး ဆံထုံးကို ခနဖြည်ချထားသည်မို့ အုပ်ကောင်းလှသော ဆံပင်နက်နက်များက ကျောလည်နားသို့ ရောက်နေရာ၊ ဆံပင်ရှည်ရှည် ကြိုက်တတ်သူ စိုးနိုင်ထွား မျက်လုံးထဲတွင် ဒေါ်လေးမြင့်မြင့်ခိုင် မှာ အရမ်းကို ဆက်ဆီကျနေလေသည်။ အဲဒီဆံပင်ရှည်ကြီးကို စုကိုင်ပြီး အဲဒီအိုးကြီးကို ကြည့်ပြီး ဒေါ့ကီဆွဲလိုက်ရရင်တော့ အီစိမ့်နေမှာပဲဟု တွေးရင်းက စိုးနိုင်ထွား လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်မှာ မာတောင် တောင့်တင်းလာရလေသည်။

ခိုင်လေး မှာလည်း စိုးနိုင်ထွား မျက်နှာအရိပ်အကဲ ကို ကြည့်ရင်း ကောင်လေး တင်းနေပြီ ဆိုတာကို သူသိသည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိုးနိုင်ထွားဂွေလှိမ့်သည့် ဗီဒီယိုကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးမှ အရည်တွေ စို့လာနေပြီ ဖြစ်လေသည်။ 

သူက အကြီးမို့ သူက ပဲ စမှ ရမည်ဆိုတာကိုလည်း သူသိသည်။ တခါတလေကျရင် လည်း ဒဲ့ဒိုး သွားလိုက်တာက ပိုမြန်သည်ဆိုတာကို သူသိသော်လည်း တကယ်တမ်းက သူ့ပါးစပ်မှ မထွက်ပေ။ အခု တော့ အတော်လေးကို နှာထနေပြီမို့ ဘယ်လို ထင်ထင် ဒီညတော့ ဒီကောင်လေး သူ့ကို တက်လိုးဖို့ ကြံတော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

“ ဟဲ့ သား ဒေါ်လေး ဒီနေ့ လမ်းလျှောက်ရတာ များလို့ ခြေသလုံးတွေ တောင့်နေတာ နည်းနည်းလေး နှိပ်ပေးလို့ ရမလား၊ သားမအိပ်ချင်သေးမှပါ”

“ ဟာ ရတာပေါ့ ဒေါ်လေး ကလည်း သား မအိပ်ချင်သေးပါဘူး”

စိုးနိုင်ထွား မျက်နှာက အချိုရှာ သကာတွေ့သွားသလိုပင် သွား သုံးဆယ့် နှစ်ချောင်းစလုံးဖြဲကာ ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။ချက်ချင်းပင် ခိုင်လေး ထိုင်နေသည့် ဆိုဖာရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ ခိုင်လေး မှ သူ့ထမိန်စကို အသာဆွဲပြီး ဒူးခေါင်းနားထိတင်လိုက်သည်။ 

စိုးနိုင်ထွားမှာ ရင်တုံပန်းတုံပင် ဖြစ်သွားရရှာသည်။ အသားညိုသော်လည်း ဝင်းနေသည့် ခြေသလုံးတုတ်တုတ်လေးများ ကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် မထိရဲ ထိရဲ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။

“ အား...အင်း….ကောင်းတယ်သား အဲလောက်လေးဆို အတော်ပဲ”

စိုးနိင်ထွားလက်တွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ခြေသလုံးကြွက်သားလေးတွေကို အသာဆုပ်နှယ်ရင်း ဒူးခေါက်ကွေးမှ ခြေကျင်းဝတ်အထိ စုံဆန် ပွတ်သတ်ပေးနေတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က ဆိုဖါနောက်မှီပေါ် ခေါင်းမော့ ထားရင်းက ငြီးသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် က တမင်ကို ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ခေါင်းကို တင်ကာ မော့ရင်း မျက်လုံးများကို ပိတ်ထားလိုက်သဖြင့် စိုးနိုင်ထွားတယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မျက်စေ့ကစားလို့ ရသွားသည်။ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် လုပ်ထားပုံကလည်း ကြည့်အုံး ထမိန်စကို ကပိုကရို ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်ထားပြီး ပေါင်ကိုလည်းမသိမသာလေး ကားပေးထားသဖြင့် စိုးနိုင်ထွားနေရာမှ ကြည့်လျှင် ထမိန်စအောက်မှ ပေါင်အတွင်းသား တချို့ကို လှမ်းမြင်နေရ၏။

ဆိုဖာပေါ်မှာ ရင်ကိုကော့ ခေါင်းမော့ကာ ထိုင်နေသဖြင့်လည်း ဖွံ့ထွားလှသည့် နို့ကြီးများက ဘရာဇီယာ မပါသဖြင့် ထောင်မတ်နေသော နို့သီးခေါင်း တွေက အင်္ကျီသားကို ထိုးဖောက်တော့မလို တွန်းနေသည်ကို ထင်ရှားစွာတွေ့နေရသည်။ 

စိုးနိုင်ထွား မှာ မရဲတရဲနှင့် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ဒူးခေါင်းိနားအထိ သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ပွတ်သတ်လာပြီး ဒူးခေါင်းနှစ်ခုကို ဘေးဘက်စီသို့ အသာလေးတွန်းကာ ဖြဲကားလိုက်သည်။ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်က လည်း အလိုက်သင့်ပင် မျက်လုံးပိတ်မှိန်းနေရင်းက သူမ ဒူးတွေကို တဖက်တချက် သို့ ကားပေးလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး၏ ကာမ ဆန္ဒ ရမက်မီးတွေက တောက်လောင်လာပြီမို့ လုပ်သင့်တာ မလုပ်သင့်တာတွေ သူတို့ စိတ်ထဲမှာ မရှိကြတော့။

တယောက်က လည်း နောက်တယောက် ဘယ်လောက်ထိ လိုက်လျောမည် ဆိုတာကို စမ်းနေသလို။ နောက်တယောက်ကလည်း ဟိုတယောက် ဘယ်လောက်ထိ တိုးလာမလဲ ဆိုတာကို စောင့်မျှော်ရင်း မသိမသာ လမ်းဖွင့်ပေးနေလေပြီ။

စိုးနိုင်ထွား လက်ဖဝါးတွေက ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ထမိန်အောက်မှာ တွားတွားဝင်လျှက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင်ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ပွတ်သပ်လာတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် မှာ ဆိုဖာပေါ် ရှေ့ဖက်သို့ အသာလျှောချရင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို လည်း ကားပေးလာသည်။ 

စိုးနိုင်ထွားလက်တွေက သူမ အဖုတ်ကြီးပေါ်ရောက်လာတော့ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပါးစပ်မှ အသံလေးထွက်လာခဲ့သည်။

“ အား...သားလေး ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ် ”

စိုးနိုင်ထွားမှာ ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ပေါင်နှစ်လုံးကြား၊ ဆိုဖာရှေ့မှာ ဒူးထောက်လျှက် ဒေါ်မြင့်မြင့်ခိုင် ၏ အရည်စိမ့်ကျနေပြီ ဖြစ်သော အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးများဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးနေလေသည်။


အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>



အရေခြုံ အပိုင်း ( ၃ )

အရေခြုံ အပိုင်း ( ၃ )

ထူးခြား ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ငြီးသံလေးနှင့် အတူ တင့်တင့်နိုင် မျက်လုံးလေးတွေ ပွင့်လာသည်။ သူမနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကုန်းစို့နေသော ဦးထွား ခေါင်းကို အသာလေး ပွတ်ပေးရင်းက သူမ ရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကလည်း ထကြွလာခဲ့သည်။ ပါးစပ်ကတော့ ဘာပြောရမှန်းကို မသိပေ။ တခါမှလည်း အဲလို ဖြစ်သွားလိမ့်မည် ဟု မတွေးမိခဲ့၊ ယောက်ျား နှင့် ကွဲပြီးတော့ သွေးသားက တောင်းတနေသည်မှာတော့ ကြာပြီ။ ရွာကျောင်းမှ သား လေးတို့ ဆရာ ကိုစိုးသာ က သူ့ကို မထိခလုပ်ထိခလုပ်စ တော့ သူစိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရသည်။ 

သို့သော်လည်း၊ ဆရာကိုစိုးသာ က လူပျို သူက တခုလပ် ကလေးတယောက် အမေ ဆိုတော့ ငါ့ကို အတည်ကြံမှာ မဟုတ်ပါဘူးလေဟု တွေးကာ စိတ်ထဲမှ ဖျောက်ထားလိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်းသူမ အသွေးအသား တောင်းတမှုများက တော့ လျှော့မသွားခဲ့ပေ။ 

ဓါးမြတိုက်သည့် ညက အဖြစ်အပျက်က သူမ သွေးသား တို့ကိုပို ထကြွစေခဲ့တော့သည်။ ယခုတော့ မဖြစ်သင့်တာတွေ ဖြစ်ခဲ့ရပြီ မဟုတ်လား။ မဖြစ်သင့်ဘူးဟုသာ သူမတွေးနေသော်လည်း နို့ကို အစို့ခံနေရသည့် တစစ်စစ်ဖီလင်နှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် ၏ အထိအတွေ့က သူမ စောက်ဖုတ်ကို အရည်ကြည်စို့လာစေခဲ့ရသည်။

ဦးထွားက လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ ခြုံထားသော စောင်ကို ဖယ်လိုက်ရာ လုံးဝန်းတုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းသော တင့်တင့်နိုင် ပေါင်တန်ကြီးများ နှင့် စောက်မွှေးနက်နက် ကလေးများ ဖုံးနေသော စောက်ဖုတ်မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာရလေသည်။ 

ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် ပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးထောက် ဝင်လိုက်တော့ တင့်တင့်နိုင်က ပေါင်ကြီးတွေကို အလိုက်သင့် ကားပေး လိုက်တော့သည်။ ဦးထွားက သူ၏ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ကာ အရည်ကြည်လေးတွေ ဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေပြီ ဖြစ်သော တင့်တင့်နိုင် အဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်လေတော့သည်။

စွတ်..ဖြစ်….ဖတ်….

နောက် တော့ သားအဖနှစ်ဦး၏ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်း၊ မန်ဖီသံ တဟင်းဟင်း နှင့် ကြမ်းခင်းသံ တကျွီကျွီတို့က မိုးသံတိတ်၍ ငြိမ်သက်နေသော မနက်ခင်းမှာ ကျယ်လောင်သည်ဟု ထင်ရအောင်ပင် ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

...............................................................................................................................

ထိုသို့ဖြင့် ဦးထွား မှာ ညတိုင်း တင့်တင့်နိုင် အိပ်ယာမှာသာ လာအိပ်ဖြစ်နေတော့သည်။ ပထမ ပိုင်းတော့ တင့်တင့်နိုင်က ဦးထွားကို ဘယ်မိန်းမ နှင့်မှ မရှုတ်ရဟု ပြောထားခဲ့သော်လည်း နည်းနည်းကြာလာပြီး သွေးအေးလာတော့ ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် ရှေ့ရေးအတွက် ပူပန်ပြီး ထိုသို့ ပြောလေသည်။

“ သမီး အဖေ က သမီးက လွဲပြီး ဘယ်မိန်းမ မှ စိတ်မဝင်စားတော့ပါဘူး ရှုတ်လည်း မရှုတ်တော့ပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ သမီးက ငယ်ငယ်လေး ရှိသေးတယ် ဒီအတိုင်း နေသွားလို့တော့ မဖြစ်ဘူး၊ သမီး အိမ်ထောင် ပြုသင့်တယ် တင့်တောင်းတင့်တယ်လည်း ဖြစ်၊ သမီးနဲ့ မြေးလေးတို့ နောင်ရေးကလည်းရှိသေးတယ် ”

တင့်တင့်နိုင်က လည်း ဦးထွား ပြောစကားကို နားထောင်ပါသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဇာတ်လမ်းအတိုချုံးရသော် တင့်တင့်နိုင် တယောက် ဆရာလေး ကိုစိုးသာ နှင့် အကြောင်းပါရလေတော့သည်။ ကိုစိုးသာက တခြားမြို့ မှ သူတို့ ရွာကလေး မှာ ကျောင်းဆရာ အလုပ်ဖြင့် လာနေသည်မို့ ဦးထွားတို့ အိမ်ပေါ် ကို ရောက်လာရတော့သည်။ ဦးထွား မှာ သူ့မြေးလေး နှင့် တခန်းအိပ်ပြီး ကိုစိုးသာတို့ လင်မယားက တော့ တခန်းအိပ်ကြလေသည်။

ဦးထွားမှာ ယခုတော့ သမီးက လည်း အိမ်ထောင်ကျသွားပြီမို့ စိတ်တွေ ထကြွတိုင်း လက်ဖြင့်သာ အာသာဖြေ နေရသည့် အခြေအနေသို့ ပြန်ရောက်သွားရလေသည်။ တခါတလေ ညဘက် စိတ်တွေ ထကြွလာလျှင် သူ့သမီးနှင့် သမက်တို့ လိုးကြ ဆော်နေကြသံကို အခန်းနား သွားနားထောင်ရင်း အခန်းအပြင်ဘက်မှာ ဂွင်းထု ရင်း ပြီးရလေသည်။

တနေ့ တော့ ဦးထွား မှာ သူအိပ်ပျော်နေစဉ် သူ့ခြင်ထောင်ထဲ သို့ တစုံတယောက်တိုးဝင်လာပြီး သူ့ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်သဖြင့် နိုးလာခဲ့လေသည်။ သူ့နာခေါင်းမှာ ယဉ်နေသော ကိုယ်နံ့ နှင့် အမွှေးနံ့သာ နံ့ကြောင့် တင့်တင့်နိုင်မှန်း သိလိုက်လေသည်။

“ ဟင် သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ ”

ဟု စိုးရိမ်တကြီးမေးလိုက်မိလေသည်။ တင့်တင့်နိုင် က လေသံတိုးတိုးလေးဖြင့်၊

“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး အဖေ့ကို သနားလို့ လာတာပါ”

ဟု ပြောပြောဆိုဆို ဦးထွား လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ လှမ်းအုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ သူ့သမီးကိုယ်နံ့ ရကထဲက သွေးဆူလာသော ဦးထွားမှာ အခု သူ့သမီးလက်က လီးကြီးပေါ် ရောက်လာတော့ လီးကြီးမှာ ချက်ချင်းမာတောင်လာရတော့သည်။

“ ဖြစ်ပါ့မလား သမီးရယ် မောင်စိုးသာ နိုးလာပါအုံးမယ် ”

“ မနိုးပါဘူး အဖေရဲ့ သူက ဒီနေ့ ထန်းရည်လည်းမူး လာတယ် နောက် ပြီး နေ့တိုင်းတောင် မလုပ်နိုင်တော့ပါဘူး တပတ်မှ သုံးခါလောက်ပဲ ၊ မလုပ်နိုင်တဲ့နေ့ ဆို ထန်းရည်မူးပြီးတခေါခေါအိပ်လိုက်တာ မနက်တောင် ကျောင်းသွားဖို့ မနည်းနိုးရတာ”

“ အင်း “

ဦးထွားမှာ ပြောပြောဆိုဆို ဖြင့် တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးတွေကို စတင်ဆုပ်နှယ်နေပြီ ဖြစ်ရာ အတွင်းမှ ဘရာဇီယာ ဝတ်မလာသော တင့်တင့်နိုင် က သူ့ အကျီတွေကို ချွတ်ပေးလေိုက်လေသည်။ ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် နူတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းရင်းမှ၊

“ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သမီးရယ်၊ ဒီနေ့ အဖေ ပွဲရုံက ပြန်လာတော့ သမီးခြံထဲက ရေတွင်းနားမှာ ရေချိုးနေတာ တွေ့ရတော့ မနေနိုင်တာနဲ့ အိမ်ပေါ်ကနေ ပြန်ချောင်းကြည့်မိတယ်။ သမီးက ယောက်ျားရမှ ပိုတောင့်လာသလိုပဲ၊ ထမိန်ရေစိုအောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေ ဖင်တုံကြီးတွေ၊ အဖေကြည့်ရင်း နှမြောလိုက်တာ၊ စိုးသာ တယောက် တော်တော်ကံကောင်းတာပဲလို့တွေးမိတယ် ”

“ ခစ်ခစ် သမီးသိတာပေါ့ ဖေဖေ့ မျက်လုံးတွေ က ကျွတ်ကျတော့မဲ့ အတိုင်းပဲ၊ နောက် လူရှေ့မှာ ကိုယ့်သမီးကို ကိုယ် အဲလို မကြည့်နဲ့ သူများတွေ ဘယ်လိုထင်မတုန်း ”

ဦးထွားက ညနေက ရေတွင်းတားက ထမိန်ရေစိုအောက်က လုံးထနေသည့် ဖင်တုံကြီးများကို သွားရည်ယိုခဲ့ရသမျှ အခုမှအတိုးချကာ ဆုပ်နှယ်နေမိသည်။

“ ကဲ သမီး အဲဒီ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီးတော့ အဖေ လိုးချင်တယ် ဖင်ဗူးတောင်ထောင်ပေးနော်”

“ အင်းပါ အဖေ့ အလိုကျ အလိုးခံဖို့ လာတာပဲ အဖေ ကြိုက်သလိုသာပြော”

တင့်တင့်နိုင်က ပြောပြောဆိုဆို အိပ်ယာပေါ်မှာ ဖင်ဘူးတောင်ထောင်ပြီး မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးပေါ် အပ်လိုက်သည်။ နဂိုထဲက လုံးဝန်းကားစွံ့နေသော ဖင်ကြီးက အခုတော့ ခါးသိမ်သိမ်လေး အနောက်မှာ ပိုပြီးဖောင်းကား စွံ့နေလေသည်။ 

ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း ပြူထွက်နေပြီး အရည်ကြည်များ ဖြင့် ရွမ်းလဲ့နေသည်။ ဦးထွားက သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝတင် တော့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဇိမ်ခံကာ ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ နောက်တော့လည်း တင့်တင့်ခိုင်ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ဆောင့်လိုး မိနေလေတော့သည်။

ထိုသို့ ဖြင့် သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက်မှာ ကိုစိုးသာ လစ်သည့် အချိန်များတွင် သာမက တခါတရံ ကိုစိုးသာအိပ်နေချိန်မှာပင် တင့်တင့်နိုင် က အခန်းကူးလာကာ အချစ်စခန်းဖွင့် သည့် အလေ့အထ ရလာလေတော့သည်။

.................................................................................................

တင့်တင့်နိုင် မှာ လင်နှစ်ယောက် ရနေသလို ဖြစ်နေရပြီး တော့ သူ့ဆန္ဒများက အမြဲ ပြည့်ဝနေရကာ စိတ်ချမ်းသာ လူကျန်းမာ ဆိုသလို နေ့ခင်းဘက်ဆို အလုပ်လည်း အဆက်မပြတ်လုပ်နေသဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာမှာ တစ်တစ်ရစ်ရစ် ဖြင့် တောင့်တင်း နေတုံးပင် ဖြစ်လေသည်။ဦးထွားလည်း အပြင်မှာ မကဲတော့သည်မို့ နာမည်ကောင်းပြန်ထွက်နေပြီး ရွာအတွင်း လေးစားရသည့် လူကြီးစာရင်းဝင်ပင် ဖြစ်နေရလေပြီ။ 

မြို့က သူ့ဒေါ်လေး အိမ်သွား ကျောင်းတက် နေသော မိုးနိုင်က တော့ နွေရာသီ ရက် များ တွင် ရွာသို့ ပြန်ပြန်လာ တတ်လေသည်။ ဦးထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ ဖြစ်သွားကြပြီး တနှစ်ခန့် အကြာ နွေရာသီ တခုတွင် မိုးနိုင် ရွာသို့ ပြန်လာလေသည်။

အရွယ်ရောက်ကာစကတည်းက မြို့သို့ သွားနေရသူ ဖြစ်သဖြင့် မိုးနိုင်မှာ ရွာတွင် သူငယ်ချင်း များများ စားစား မရှိပေ။ များသောအားဖြင့် ရွာပြန်လာလျှင် ဦးထွား အလုပ်သို့ လိုက်သွားကူခြင်း၊ အိမ်ရှေ့မှာ ထိုင်၍ ရွာသူရွာသားတို့ တခါတလေ လမ်းဖြတ်လျှောက်သွားသည်ကို ငေးမောကြည့်ခြင်းတို့သာ လုပ်မိလေသည်။

ညနေပိုင်း ရွာသူကလေးများ ရေခပ်ပြန်တာမျိုးက မျိုးနိုင် အကြိုက် ရှုခင်းပင်ဖြစ်လေသည်။ လူပျို ပေါက် ဟော်မုန်း ကြွချိန် မျိုးနိုင် အတွက် ရေစို ထမိန်ဖြင့် တစ်တစ်ရစ်ရစ် အိမ်ရှေ့မှ ဖြတ်လျှောက်သွားသော ရွာသူ ပိန်ပိန် ဝဝ တို့ကို ငေးမောရင်း ညဘက် ဂွေလှိမ့် သည့် အလုပ်မှာ သူ့အတွက် အလုပ်ကြီး အကိုင်ကြီးတခု ဖြစ်နေလေသည်။

တညနေ ခင်း လူသွားလူလာပင်မရှိ ရှင်းလင်း လှသော မြေလမ်း ကလေး ဖုံထ ပြီး သွားသည်ကို ထိုင်ကြည့်ရင်း သူ့မျက်လုံးက သူတို့ ခြံဝင်းတွင်း ရေတွင်းနားမှာ အဝတ်လျှော်နေသော သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် ဘက်ကို မျက်လုံး ရောက်သွားမိလေသည်။ 

တင့်တင့်နိုင်၏ ဖင်ကြီးများ မှာ ကားစွင့် လုံးဖွံ့လှပြီး ရေမစိုတစို ထမိန်ကြောင့် ဖင်အကွဲကြောင်းကို ပါ မြင်နေရရာ၊ ကြည့်ရင်းက လီးတောင်လာလေသည်။ ဟာ ငါကြည့်နေတာ ငါ့အမ ပါလားဟု၊ စိတ်ကို ထိန်းကာ ရွာ လမ်းဖက်ကို မျက်နှာပြန်ပြုလိုက်ရင်းက အတွေးထဲတွင် သူမြင်ခဲ့ရသော ရွာသူ များ၏ ကိုယ်လုံး များနှင့် သူ့အမ ကိုယ်လုံးကို နိုင်းယှဉ် ကြည့်မိနေလေသည်။

သူ့အမ ကိုယ်လုံး မှာ အပြတ်အသတ်သာ သည်ကို တော့ သူမငြင်းနိုင် ခြေ။ နောက်တော့ ငါ ကြည့်ရုံ ကြည့်တာပဲ လေ ဘယ်သူမှ မသိ ရင် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ နောက်ပြီး ဘာမှ လဲ လုပ်မှာ မှ မဟုတ်တာ ကြည့်ရုံလေးပဲ ဟာ၊ ဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဆင်ခြေပေးရင်း မသိမသာ ခိုးခိုး ကြည့်နေမိလေသည်။တင့်တင့်နိုင် မှာ လျှော်ပြီးသား အဝတ်များကို သစ်ကိုင်းများကြား သွယ်ထားသော အဝတ်ကြိုးတန်းမှာ လှမ်းနေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ 

တင့်တင့်နိုင် မှာ အဝတ်စကို တန်းပေါ် မလွှားခင် ရေကို ခါလိုက်တိုင်း တုံခါသွားသောတင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီးများကို ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေရလေသည်။ သူ့လီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အသာအုပ်ကာ ဖိကိုင်ထားရလေသည်။အဝတ်တွေ လှမ်းပြီးနောက် ရေချိုးနေသော တင့်တင့်နိုင် ကို သူ့နေရာမှ ဘေးတိုက် မြင်နေရသဖြင့် ဖွံ့ထွားလှသောနို့ကြီးများ မှာရေစိုထမိန်အောက်မှ ကုံးရုံးထနေလေရာ မျိုးနိုင်အဖို့ ရောဂါပိုတက်လာရလေသည်။

ညဘက်အိပ်ယာဝင်ချိန်ထိ မျိုးနိုင်မျက်စေ့ထဲမှာ တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်လုံးကဖုံးလွှမ်းနေတုံး။ အိမ်လို့မပျော် တလူးလူး တလိမ့်လိမ့်ဖြင့်အိပ်မပျော်၊လ ကလည်း ထိန်ထိန်သာ နေတော့ စိတ်ထဲ အတွေး တခု ပေါ်လာသည်။တကယ်လို့ တင့်တင့်နိုင် သူ့ယောက်ျားနဲ့ လိုးနေမလား၊ ဒါမှ မဟုတ် အိပ်မောကျပြီး ထမိန်များလှန်နေမလား၊ သူတို့ အခန်းကို သွားချောင်းကြည့်ရင်ကောင်းမလား။

စိတ်ကူးးပေါက်လာတာနှင့် အသာလေး ခြေဖွနင်းကာ ထလာခဲ့လိုက်သည်။တင့်တင့်နိုင် တို့ အခန်း ကို အခန်းအပြင်မှ အသာချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ဇာခြင်ထောင်ပါးပါး အတွင်းထဲမှာ လှုပ်ရှားနေတာတွေ့တာနှင့် ရင်တွေ တအားခုံသွားသည်။ 

သူတော့ အောကား လိုက်ဖ် မြင်ရပြီဟု ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုံလာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ပြတင်းပေါက်မှ ဖြာကျနေသော လရောင် ဖွေးဖွေး ကြောင့် မြင်နေရသည်ကတော့ ခြင်ထောင်ထဲမှာ ထထိုင်နေသော သူ့အမ တင့်တင့်နိုင်။

တင့်တင့်နိုင်မှာ သူ့ဘေးမှာ တခေါခေါ အသံမြည်ကာ အိပ်ပျော်နေသော သူ့ယောက်ျားကို ငုံ့ကြည့်နေမိသည်။အခုတလော မောင်လေး ရောက်နေသဖြင့် အိမ်မှာ သူမ အဖေနှင့် လှုပ်ရှားဖို့ရာလည်း အဆင်မပြေ၊ သူ့ယောက်ျား ငမူး ကလည်း အားကိုးမရ၊ ကျန်းမာသန်စွမ်း သွေးအားကောင်းပြီး ဆန္ဒရမက်ကြီးသူ သူမ အဖို့ အလိုမပြည့်သည်က အိပ်လို့ မပျော်ဖြစ်နေရသည်။ 

ခုလည်း တပတ်ကျော် နှစ်ပတ်နီးပါး ဆန္ဒတွေကို အောင်းထားရလို့ မခံနိုင်တော့ခြေ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် မျိုးနိုင် လာချောင်းသည့်ည မှ ဦးထွားဆီ ဆောင်တော်ကူးဖို့ သူမစိတ်ကို ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ကာ ထထိုင်လိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

တင့်တင့်နိုင် သူမခြင်ထောင်ကို မကာ ထမိန်ဖရိုဖရဲကို ဖြစ်သလိုပတ်ပြီး ထွက်သွားတော့ မျိုးနိုင် စိတ်ပျက်သွားသည်။နောက်တော့ တင့်တင့်နိုင် သူ့အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းကြည့်လိုက်ရာ ပွင့်သွားသဖြင့် ခေါင်းဝင်ပြီး လှမ်းကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ 

ကံအားလျှော်စွာပင် မျိုးနိုင်မှာ လိုရ မယ်ရ ခွလုံးအကြီးကြီး ကို စောင်ခြုံထားခဲ့သဖြင့်၊ တင့်တင့်နိုင် က မျိုးနိုင် အိပ်ပျော်နေသည်ဟု စိတ်ချသွားကာ မျိုးနိုင် အခန်းနှင့် ကပ်လျှက်က ဦးထွား အိပ်ခန်းတံခါးကို တွန်းဝင် သွားကာ အထဲမှ တံခါးကို ပြန်ပိတ်သွားလေသည်။

မျိုးနိုင် မှာ စိတ်ထဲက ထူးဆန်းသည်ဟု တွေးကာ ကမန်းကတန်း သူ့အခန်းကို ပြန်ဝင်ပြီး၊ သူနှင့် နံရံခြင်းကပ် ရက်က သူ့အဖေ အခန်းကို သွားချောင်းတော့သည်။

မျိုးနိုင် က ပထမတော့ တင့်တင့်နိုင်တယောက် သူ့သားလေး မှာ အဖိုးနှင့် အိပ်နေသည်မို့ သွားပြီးကြည့်တာလား ဟုတွေးလိုက်သေးသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အခန်းကို ခေါင်းဝင် ချောင်းကြည့်တာရော၊ သူတို့ အဖေအခန်းထဲဝင်သွားပြီး တံခါးကို အတွင်းထဲက ပြန်ပိတ်သွား တာရောက သူ့စိတ်ကို သင်္ကာမကင်း ဖြစ်စေခဲ့သည်။တင့်တင့်နိုင် ဦးထွားအခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး အတွင်းမှ တံခါးကို ဂျက်ချလိုက်လေသည်။ ပြီးမှ အခန်းနံရံတဖက်မှာ ကပ်ထောင်ထားသော ခြင်ထောင်ထဲမှ ဦးထွားကို အသာလှုပ်နိုးလိုက်လေသည်။

“ အဖေ..အဖေ..”

“ ဟေ သမီးပါလား၊ အတော်ပဲ ဖေဖေ လည်းမျှော်နေတာ.. မျိုးနိုင် ရှိနေလို့အဆင်ပြေပါ့မလားလို့”

သူတို့ မှာ တဦးနှင့် တဦး လေသံတိုးတိုးလေး ဖြင့် စကားပြောရင်းက ဦးထွားမှာ ခြင်ထောင် မှ ထွက်လာရင်း ခြင်ထောင်နှင့် ဝေးရာ ဘက်က နံရံကပ်ရက်မှာ ခင်းထားသော ဖျာဆီသို့ တင့်တင့်နိုင်နှင့် ရွေ့လာခဲ့ကြသည်။ခြင်ထောင်ထဲမှာ ဦးထွား မြေးကလေး အိပ်ပျော်နေသဖြင့် မနိုးစေရန် ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ မှာ ထိုသို့ လှုပ်ရှားနိုင်ရန် တမင်ပလန်ချကာ သူတို့ မြေးအဖိုး အိပ်သော ခြင်ထောင်ကို အခန်းနံရံတဖက် မှာ ကပ်ထားပြီး နောက် အခန်းနံရံတဖက်မှာ ဖျာသာ ခင်းထားသည်။ 

ထိုဖျာခင်းထားသော နံရံမှာ မျိုးနိုင် အခန်းနှင့် ကပ်ရက် ဖြစ်ပြီး ခါတိုင်းက လူရှိမနေသဖြင့် သူတို့ နှစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချစ်ပွဲ ခင်းကျင်းလို့ ရသည်မဟုတ်လား။

“ ဟိုဘက်ခန်းမှာ မိုးနိုင်ရှိတယ်နော် သမီး သတိထားအုံး ”

“ သူအိပ်ပျော်နေတာ တုန်းနေတာပဲ သမီး ဒီမလာခင်လေးတင် သူ့အခန်းကို ချောင်းကြည့်ခဲ့ပါတယ်”

နောက် တော့ သားအဖ နှစ်ဦး၏ ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းတွေ နှင့် တဦးကို တဦး တုန့်ပြန်ကြသည်။ ဦးထွားလက်တွေက တင့်တင့်နိုင် ထမိန်ကို တွန်းဖြေချလိုက်ပြီး လုံးဖွင့်သည့် ဖင်လုံးကြီးများကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နှယ်နေသည်။

တင့်တင့်နိုင်က ဦးထွား လည်ကုတ်ကို တွဲခိုရင်း က ဦးထွား ပါးစပ်ထဲ သူမလျှာကလေးကို ထိုးထည့်ပေးနေသည်။ ဦးထွားလက်တွေက တင့်တင့်နိုင် အပေါ်အင်္ကျီ ကိုချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး တင့်တင့်နိုင် ၏ဖွင့်ထွားလှသော နို့ကြီးများကို တပြွတ်ပြွတ်စို့နေပြန်သည်။

မျိုးနိုင်မှာတော့ အံ့သြတကြီး ဖြင့် သူ့အဖေ နှင့် သူ့အမ တို့၏ ချစ်စခန်းဖွင့်နေသည်ကို ချောင်းကြည့်နေမိသည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ ကိုယ်လုံးမှာ လရောင် အောက် မှာ ဝင်းနေသည်။ သူညနေ က သွားရည်ယို ခဲ့ရသည့် ကိုယ်လုံးကြီးကို အခုတော့ အနီးကပ် ကျကျနန မြင်ခွင့်ရနေသဖြင့်လည်း လီးကြီးမှာ တအားတောင်လာခဲ့ရသည်။

နောက်တော့ ဦးထွားမှာ တင့်တင့်နိုင် ကို ပက်လက်လှန်စေပြီး တင့်တင့်နိုင် ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို သူ့ပုခုံး ပေါ်တင်ကာ ပေါင်ခွဆုံကြားမှ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီး မှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ တဖတ်ဖတ် နှင့် ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။မျိုးနိုင်မှာ အောကားထက်ကောင်းသော လိုက်ဖ ဆက်ခ် ကို အနီးကပ် မြင်နေရပြီး ထိုသူများမှာလည်း သူ့အဖေ နှင့် သူ့အမ တို့ ဖြစ်သဖြင့် ဖီးအရမ်းတက်ကာ သူ့လက်ထဲမှ တောင်နေသော လီးကို ပွတ်ထုပေးနေမိသည်။

ဦးထွား တို့ တချီ မပြီးခင်မှာပင် မျိုးနိုင်မှာ လရေတွေထွက်ကာ ပြီးသွားရသည်။ ထိုအခါကျမှ မျိုးနိုင် တယောက် သူ့အိပ်ယာပေါ်မှာ သူ ခနပက်လက်လှန် နားရင်းက သူ့အမ တင့်တင့်နိုင် ကို လိုးရအောင် ကြံမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိသည်။

မျိုးနိုင် ခန နားပြီးနောက်တကြိမ် ပြန်ချောင်းတော့ မတင်းတိမ်နိုင်သေးသည့် သားအဖ နှစ်ယောက် ဒေါ့ကီ ဆွဲနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်ရာ သူ၏ လီးမှာလည်း ပြန်မာတောင်လာရပြန်လေသည်။ မျိုးနိုင် စိတ်ထဲမှာ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်လို ဖြစ်သွားကြသည်ကို နားမလည်နိုင်သော်လည်း ဘာမှ ရှည်ရှည် ဝေးဝေး စဉ်းစားချင်စိတ် မရှိတော့ခြေ ယခု သူတွေ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်ကို အသုံးချပြီး သူ့အမကို ချိန်းခြောက်မည်ဟု တွှေးလိုက်မိလေတော့သည်။

နောက်နေ့ မနက် မျိုးနိုင် တယောက် သူ့အမ နှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ရှိမည့်အချိန်ကို စောင့်နေလေသည်။ သူ့ယောက်ဖ နှင့် တူကလေး ကျောင်းထွက်သွားကြပြီး နောက် ဦးထွားလည်း ပွဲရုံသို့ ထွက်သွားလေသည်။တင့်တင့်နိုင်တယောက် မီးဖိုတွင် နေ့လည်စာအတွက် ပင်ချက်ပြုတ်နေလေပြီ။

သို့သော်လည်း မီးဖိုတွင် တင့်တင့်နိုင် ကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးနေသော လက်တိုလက်တောင်းခိုင်းသတည့် အကူ ကောင်မလေး များရှိသဖြင့် အိမ်ရှေ့ပက်လက်ကုလားထိုင်တွင်ထိုင်ပြီး စာအုပ်ဖတ်နေလေသည်။ နောက်တော့ ထမင်းဟင်းချက်ပြီးသွားတော့ ကောင်မလေးများလည်းပြန်သွားတော့ တင့်တင့်နိုင် က အိမ်ရှေ့ထွက်လာပြီး၊

“ ဟေး မောင်မျိုး ထမင်းဆာရင် စားလို့ ရပြီ၊ ဒါမှ မဟုတ်ငါနဲ့ အတူစားချင် ခနစောင့်”

“ ရတယ်လေ စောင့်လိုက်မယ် နင်က ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ ငါတကိုယ်လုံး မီးခိုးစော်နဲ့ ချွေး တွေနဲ့ မို့ ရေလေးအမြန်ချိုးလိုက်မလို့”

“ အေးအေး ငါစောင့်မယ်လေ”

မျိုးနိုင် နှင့် တင့်တင့်နိုင်မှာ အသက်လေး နှစ်ခန့် ကွာသောလည်း တယောက်နှင့် တယောက် နင်နဲ့ငါသာ ပြောဆိုခဲ့ကြသည်မှာ ငယ်ငယ်ထဲက ဖြစ်လေသည်။ မျိုးနိုင်မှာ တင့်တင့်နိုင် ရေချိုးမည့်နေရာကို မြင်ရအောင် ပက်လက်ကုလားထိုင်ကို အနေအထား နည်းနည်းပြင်လိုက်လေသည်။ 

နောက်တော့ တင့်တင့်နိုင် က ထမိန်ရင်လျှားဖြင့် ထွက်လာပြီး ရေစချိုးလေတော့သည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ ရေစို ထမိန်အောက်မှ တုတ်ခိုင် သော ပေါင်တန်ကြီးများ၊ လုံးဖွံ့သော နို့ကြီးများကို ခိုးကြည့်ရင်းမှ ညတုံးက မြင်ရသည့် တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်တုံးလုံးပုံ နှင့် ဦးထွား နဲ့ ချစ်တလင်းခေါ်နေသည့် ပုံများကို ပြန်မြင်ယောင်လာရင်း မျိုးနိုင် လီးမှာ တအားကို တင်းမာ လာပြီး စိတ်ထဲက လည်း ဆုံးဖြတ်ချက်တခုကို ချလိုက်တော့သည်။

တင့်တင့်နိုင် ရေမိုးချိုးပြီး၍ သူ့အခန်းထဲ တွင် သနပ်ခါးသွေးနေချိန်တွင် မျိုးနိုင် သူတို့ အခန်းထဲ သို့ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ခါတိုင်းလည်း သူတို့ အခန်းထဲ သို့ မျိုးနိုင်တယောက် ဝင်လာနေကြဖြစ်သဖြင့် သိပ်မဆန်းလှသော်လည်း ယခု အခါမှာတော့ သူနှင့် မလှမ်းမကမ်း တွင် ထိုင်ပြီး သူ့ကို ကြည့်နေသော မျိုးနိုင်မျက်နှာမှာ တမျိုးဖြစ်နေသဖြင့် တင့်တင့်နိုင်က၊

“ ဟဲ့မောင်မျိုး ဘာဖြစ်လို့ လဲ နင်ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ”

“ အင်း နင် သနပ်ခါး အရင်လိမ်းလိုက်ပါဟာ ပြီးမှ ငါပြောပါ့မယ် ”

တင့်တင့်နိုင် က သူ့မျက်နှာ ကို သနပ်ခါးလိမ်း သွားပွတ်တန်ဖြင့် ပွတ် မျက်ခုံးတွေကို ပွတ်၊ ကျန်သော သနပ်ခါးများဖြင့် ပုခုံး လက်မောာင်းနှင့် ခြေသလုံးတို့ကို ပွတ်သတ်လိုက်ပြီးမှ သူ့ခေါင်းပေါ် ဖြစ်သလို ထုံးတင်ထားသော ဆံပင်ကို တပတ်လျှို ပြန်ပြင်လိုက်သည်။ ပြီးမှ မျိုးနိုင် ဘက်ကို လှည့်လိုက်ရင်း၊

“ ကဲ ပြောစမ်းပါအုံး ဘာပြဿနာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ”

“ ပြဿနာတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ငါညက နင်တို့ကို တွေ့လိုက်တယ် ”

တင့်တင့်နိုင် မျက်နှာ တချက်ပျက်သွားသော်လည်း အိနြေဆည်လိုက်ရင်းက၊

“ ဘာကို တွေ့တာလဲ နင်က အရင်းမရှိမဖျားမရှိ ”

“ နင် နဲ့ အဖေ နဲ့ ကို အဖေ့ အခန်းထဲမှာလေ၊ ငါဒီဘက်အခန်းကနေ ချောင်းကြည့်နေတာ အကုန်လုံးမြင်တယ်”

တင့်တင့်နိုင် မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းသွားပြီး မျိုးနိုင်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မကြည့်ရဲတော့ ခေါင်းကို ငုံ့ကာ ကြမ်းပြင်ကို သာ ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဘာပြောရမလဲ စကားရှာမရသဖြင့် အတန်ကြာ နူတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်။

“ အင်း ငါတို့ မှားပါတယ်ကွာ၊ နင် အဲဒါ ဘယ်သူ့မှ မပြောပါနဲ့နော်၊ ငါတို့ မိသားစု သူများ တံတွေးခွက်မှာ မျှောကြရမှာပါကွာ”

“ အင်းပါ အဲဒါကို ငါသဘောပေါက်ပါတယ်၊ ငါပြောချင်တာက ”

မျိုးနိုင် ဆက်ပြောရမှာ လည်ချောင်းနည်းနည်းကပ်သွားသည်။ မျိုးနိုင် ဘာဆက်ပြောမလဲဟု တင့်တင့်နိုင်က မော့ကြည့်လိုက်သည်။ မျိုးနိုင်မှာ မျက်နှာမှာ သနပ်ခါး ပါးကွက်ကြားလေးနှင့် လှနေသော တင့်တင့်နိုင်ကို ကြည့်ရင်း ထမိန်ရင်လျှားအောက်မှ ဖောင်းမို့နေသော ရင်သားအစုံကို ပါတဆက်ထည်းကြည့်လိုက်ရင် တံတွေးကို မျိုချလိုက်သည်။ပြီးမှ၊

“ ငါ.. ငါလည်း နင်နဲ့ အိပ်ချင်တယ်ဟာ”

“ ဟယ် မဟုတ်တာဟာ နင်နဲ့ ငါနဲ့ က မောင်နှမ အရင်းကြီးကို ”

“ နင် နဲ့ အဖေနဲ့ ကလည်း သမီးအဖ အရင်းကြီးပဲလေဟာ ”

“ အဲဒါက အမှတ်တမဲ့ မှားရင်းက ဖြစ်သွားရတာပါ ”

“ အဲဒါတွေ မသိဘူးဟာ ငါကတော့ နင့်ကို လိုးချင်တာပဲ သိတယ် ”

မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် အနားလျှောက်သွားတော့ တင့်တင့်နိုင်က လန့်ပြီး ဗြုံးကနဲ မတ်တတ်ထရပ်လိုက်သည်။ မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင်ကို လှမ်းဖက်လိုက်ကာ သနပ်ခါးပါးကွက်ကြားကို ဖက်နမ်းလိုက်သည်။ တင့်တင့်နိုင်က ရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း မျိုးနိုင်က အတင်းသိမ်းကြုံးဖက်ထားလိုက်တော့ တင့်တင့်နိုင်၏ နို့ကြီးတွေက မျိုးနိုင် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အိကနဲ ဖိကပ်လာသည်။

တင့်တင့်နိုင်ပါးပေါ်က သနပ်ခါးနံ့မွှေးမွှေးကရော၊ တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးတွေ ၏ အထိအတွေ့ကရော မျိုးနိုင် လီးကြီးကို ပိုမာတောင်လာစေသဖြင့် တင့်တင့်နိုင် ပေါင်ရှေ့ပိုင်းကို ထောက်မိနေလေသည်။ တင့်တင့်နိုင်က သူ့ပါးကို အနမ်းခံလိုက်ရသဖြင့် ရုတ်တရက် တဘက်သို့ လှည့်လိုက်ရာ မျိုးနိုင်ကို ကျောပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားရသည်။ 

မျိုးနိုင်က လည်း တင့်တင့်နိုင်ကို လွှတ်သွားမည် စိုးသဖြင့် အနောက်မှ လှမ်းဖက်လိုက်ရာ သူ့လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်က တင့်တင့်နိုင် ရင်သား အစုံကို တဘက်တချက် အုပ်ကိုင်လိုက်မိလေသည်။ အိသွားသော အထိအတွေ့ကြောင့် မျိုးနိုင်က အသာ ဖိညှစ်ဆုပ်နှယ် လိုက်လေသည်။

မျိုးနိုင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာလည်း တင့်တင့်နိုင် ၏ပါးလွှာသော ထမိန်ပေါ်မှ တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားထောက်မိနေလေတော့သည်။ တင့်တင့်နိုင်မှာလည်း သူမ နို့အစုံ ကို ဆုပ်ကိုင်နှယ်နေတာ ခံရပြီး လီးမာမာကြီးက လည်း သူမဖင်ကြားကို ဝင်ထောက်နေသည်မို့ အားအင်ချည့်နှဲ့သလို ဖြစ်သွားကာ နုံးခွေသွားတော့သည်။

ထို့ကြောင့်လည်း မျိုးနိုင်တယောက် သူ့ရင်လျှားထမိန်ကို ဖြည်ချလိုက်သည်ကို ပင်တားဆီးဖို့ နှေးကွေးသွားရလေသည်။မျိုးနိုင် လက်တွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်နေပြီး မျိုးနိုင် က တင့်တင့်နိုင် လည်ကုတ်ကလေးကို လျှာဖြင့် ရက်လိုက်သည်။

“ အို့ ”

တင့်တင့်နိုင် ဖင်တယမ်းယမ်း ဖြင့်လှုပ်ရှားမှုကြောင့်လည်း မျိုးနိုင် လုံခြည်မှာ ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံကျသွားပြီး အောက်မှ ထောင်မတ်ထွက်လာသော လီးကြီးမှာ တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီးများကို ပွတ်သတ်မိပြီး ဖင်ကြားသို့ အလိုက်သင့် ဝင်ထိုးထောက်နေလေတော့သည်။

ကာမဆန္ဒပြင်းပြသူ တင့်တင့်နိုင်အတွက်ကလည်း ယခုလောက်အထိအတွေ့ ကပင် သူမ သွေးသားတွေကို ဆူပွက်စေလာခဲ့ပြီမို့၊ အရမ်းလည်း အတိုက်အခံမလုပ်တော့ပါ။ မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်လုံးကို သူ့ဖက်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်ပါလာခဲ့ရလေပြီ။ 

မျိုးနိုင်က လုံးကြွ တုံခါနေသည့်တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးတွေကို ငုံ့ကာ စို့လိုက်သည်။ တင့်တင့်နိုင်က မျိုးနိုင် လည်ကုတ်ကို သူ့လက်ကလေးများဖြင့် ပြန်တွယ်ဖက်လာရလေသည်။နောက်တော့ မျိုးနိုင်က ရုတ်တရက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ရေချိုးပြီးကာစ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် စောက်ဖုတ်ကြီးကို သူ့မျက်နှာဖြင့် အပ်ကာ နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။

တင့်တင့်နိုင်က ကမန်းကတန်းထိုင်ချလိုက်သော်လည်း သူ့ပေါင်လုံးများကို ဖက်ထားသော မျိုးနိုင်ကြောင့် အနောက်သို့ ယိုင်သွားရာ မျိုးနိုင်က ထိန်းကိုင်ပေးလိုက်ရပြီး အနားမှ ဖျာပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်စေရန် လှဲပေးလိုက်လေသည်။ 

ပြီးမှ တင့်တင့်နိုင် ပေါင်လုံးကြီးနှစ်ခုကြားသို့ ဝင်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို တွန်းကာ ချဲကားလိုက်လေသည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ စောက်ဖုတ်မှာ အမွှေးနက်နက်များ ဖုံးနေသောလည်း ဟသွားသည့် စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားများ ကြားမှ စိုစွတ် နီရဲနေသည့်စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကို တွေ့နေရလေသည်။

မျိုးနိုင်က ကုန်းကာ သူ့လျှာကြီးဖြင့် ရက်ပြစ်လိုက်ရာ တင့်တင့်နိုင် မှာ ဖင်ကြီးများကြွတက်လာရလေတော့သည်။ နောက်တော့မျိုးနိုင်တယောက် သူဖတ်ဘူးမှတ်ဘူးသမျှ စာအုပ်တွေထဲက အတိုင်း သူ့အမ စောက်ဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းရက်ကာ ကာမခလုပ်တွေကို တဆင့်ချင်း ဖြတ်ဖွင့်နေလေတော့သည်။တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ရက်ပြီမှ တင့်တင့်နိုင်ကိုယ်ပေါ်တွားတက်ကာ တင့်တင့်နိုင် မျက်နှာကို ငုံ့ကြည့်လိုက်လေသည်။ 

တင့်တင့်နိုင်မှာ ရှက်သဖြင့် မျက်စေ့တွေကို ပိတ်ထားပြီး ရှက်သွေးဖြန်းနေသည့် သနပ်ခါး အဖွေးသားမျက်နျာလေးမှာ အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းနေပေသည်။ မျိုးနိုင်က သူ့လီးကြီးကို တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်အဝတွင်တေ့ကာ အသာဖိသွင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ ဖလွတ် ဖျစ် ဖစ်  ”

“ အို...ကျွတ်စ်..ကျွတ်စ်..”

တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်မှာ အရေတွေ စိုနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် မျိုးနိုင် လီးကြီးမှာ စေးစေးကလေး ဝင်သွားလေတော့သည်။ မျိုးနိုင်လီးကြီးမှာ စံချိန်မှီ ခပ်တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ဖြစ်ပြီး တင့်တင့်နိုင်မှာလည်း အလွန်ယားနေပြီမို့ အထူးပင် အရသာတွေ့သွားရလေသည်။ 

သို့သော်လည်း မျိုးနိုင်မှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်မို့ ဘယ်လို သေခြာဆောင့်လိုးရမှန်းမသိခြေ၊ ထို့ကြောင့် တင့်တင့်နိုင်က သူ့ကိုယ်လုံးကို အနေအထားပြင်ပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ဖြင့် မျိုးနိုင် လုပ်ရ လွယ်အောင် အလိုက်သင့် လုပ်ပေးရလေသည်။ခနတွင်းမှာပင် မျိုးနိုင်မှာ အထာကျသွားပြီး လူငယ်ပီပီ ပင် အားသွန်ခွန်စိုက် တဖုံးဖုံးမြည်အောင်ပင် ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။

..ဖတ်...ဖတ်….ဖတ်….ဖတ်.....

“ အို့ ..မောင်မျိုး….အာ့… ”

မျိုးနိုင်မှာ ရက်အတော်ကြာကြာ စိတ်ကူးယာဉ်နေခဲ့ရပြီး အခု လက်တွေ့ချနေရပြီမို့ သိပ်အကြာကြီးထိန်းမထားနိုင်ပါ၊ လရေတွေ တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပထမဆုံး အချီ ပြီးသွားရလေတော့သည်။မျိုးနိုင် နှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ မှာ တဦးကို တဦး တင်းတင်းကျပ်ကျပ် အတော်ကြာ ဖက်ထားကြပြီးမှ ခနကြာတော့၊

“ မောင်မျိုး ခနဖယ်အုံး ငါတို့ အိမ်တံခါးကြီးလည်း ပိတ်ထားတာ မဟုတ်ဘူး အဲလို နေလို့ မရဘူး နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး ”

တင့်တင့်နိုင် အပြောမှာ လည်း မှန်နေသည်မို့ မျိုးနိုင်က အသာဖယ်ပေးလိုက်လေသည်။ တင့်တင့်နိုင်က ခုန ကွင်းလုံးပုံကျနေသော ထမိန်းကို ကောက်ကာ ရင်လျှားလိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့ဘက်သို့ ခန ထွက်ကြည့်လိုက်လေသည်။ နေ့ခင်းဘက် ထုံးစံအတိုင်း ရွာမှာ တိတ်ဆိတ်နေပြီး ခွေးဟောင်သံ ကြက်ဖတွန်သံတို့သာ တချက်တချက်ကြားနေရလေသည်။မျိုးနိုင်လည်း သူ့ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်ကာ အပြင်ထွက်လာလိုက်သည်။

“ ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူးဟ၊ အဟီး”

“ အံမာ ကံကောင်းလို့ ဘယ်သူမှ မရှိတာ၊ နောက် အဲလို လုပ်လို့ မရဘူး ”

“ အေးပါ နောက် ကျရင် သတိထားလုပ်မှာပေါ့ ”

“ အယ် နောက်လုပ်မယ်လို့ ဘယ်သူက ပြောလို့လဲ ”

“ နင်ပဲ ပြောတာလေ နောက်အဲလို လုပ်လို့ မရဘူးဆိုတော့ လုပ်လို့ရတဲနည်းရှာတာပေါ့ ”

“ နင်ဟာလေ နာဘူးတော်တော်ထ ကိုယ့်အမတောင် မရှောင်ဘူး ”

“ အော် နင်ကရော၊ ဒါနဲ့ နေပါအုံး နင်နဲ့ အဖေနဲ့က ဘယ်လို ဖြစ်သွားကြတာလဲ ”

တင့်တင့်နိုင်က သူနှင့် ဦးထွားတို့ အကြောင်းကို အစမှ အဆုံးဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြလိုက်လေသည်။ ထိုဇာတ်လမ်းတခုလုံးကို နားထောင်ပြီး နောက် မျိုးနိုင် တယောက် လီးပြန်တောင်လာလေသည်။

“ ငါလုပ်ချင်သေးတယ်ဟာ ညတုန်းက အဖေလုပ်သလို လေးဘက်ကုန်းပြီ ”

“ နင်ဟာလေ ခက်တော့တာပါပဲ ”

“ လာပါဟာ ငါ့အခန်းထဲ တံခါးပိတ်ထားလို့ရပါတယ်၊ လူသံကြားရင် အမြန်ထွက်ကြတာပေါ့”

မျိုးနိုင် လက်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို ရင်လျှားနဲ့ပင်ရှိနေသေးသော် တင့်တင့်နိုင်တယောက် လိုက်ခဲ့ရပြန်ပါပြီကော။အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် မျိုးနိုင်က တင့်တင့်နိုင် ထမိန်ရင်လျှားကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီး ဘွားကနဲ ပေါ်လာသော ကိုယ်လုံးကို အားရပါးရ အရသာခံကြည့်လိုက်လေသည်။ 

တင့်တင့်နိုင်မှာ အသားလေး ညိုစိမ့်စိမ့်ပေမဲ့ အတွင်းသား များက တော့ ဝင်းမွတ်နေလေသည်။ နို့ကြီးများမှာ အခွံခွာထားသော အုန်းသီးလုံးတွေလောက် ရှိလေသည်။တင့်တင့်နိုင်က ဆံပင်ကို တပတ်လျိုထုံးထားသဖြင့် လည်တိုင်လေးမှာလည်း ရှင်းကျော့နေသည်။

သူ့လည်ပင်းမှာတော့ တောသူဌေးသမီး ပီပီ ခပ်တုတ်တုတ် ရွေဘတ်ကြိုးတကုံးဆွဲထားလေသည်။ ခလေးတယောက်အမေမို့ ဘိုက်ကလေးကသိပ်မချပ်ပဲ အနည်းငယ်လုံးလုံးလေး ဖြစ်နေသော်လည်း စွံ့ကားသော အိုးကြီးကြောင့် သိပ်မစူသလို ထင်ရလေသည်။ 

ပေါင်လုံးကြီးများမှာတော့ အားရစရာ တုတ်ခိုင် လှသော်လည်း အဆီရစ်မရှိ ချောမွတ်နေသဖြင့် ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းလှလေသည်။

“ အမ ဟိုဘက်လှည့်ကြည့်စမ်းပါဟာ ”

မျိုးနိုင်က သူ့ကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး ကြည့်နေသည်ကို နည်းနည်းတော့ ရှက်သလို ဖြစ်သော်လည်း သူမ ကိုယ်လုံးကို မျိုးနိုင် သဘောကျနေသည်မို့ ပီတိဖြစ်နေမိလေသည်။မျိုးနိုင် ပြောသလိုတဖက်ကို လှည့်ကာ မျိုးနိုင်ကို ကျောပေး လိုက်လေသည်။



အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>



အရေခြုံ အပိုင်း ( ၂ )

အရေခြုံ အပိုင်း ( ၂ )

ထူးခြား ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

မြမူ မှာ မနေ့ညက တပိုင်းတစ မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့် ဒီညတော့ စောစောစီးစီး အခန်းထဲ ဝင်ကာအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်သည်။ သူ အခန်းတံခါးမှာ သေခြာပိတ်လို့ မရ။ သစ်သားတွေက ကြာလို့ ရွဲ့ပြီး ဘောင်မှာ အံမကျ ဖြစ်နေသည်မှာ သူငယ်စဉ်ကထဲကမို့ တံခါးကို ဂလန့်ချတာ ထုံးစံမရှိ အခန်းဆီး ပိုသာ ပိတ်ထားလိုက်သဖြင့် အခန်းဝမှ ဖြတ်လျှောက်သွားသူတို့ ဟနေသည့်တံခါးကြားမှ ချောင်းကြည့်မှာ မစိုးရိမ်ရ။

နယ်မြို့တွေမို့ ညဘက် မှောင်လာသည်နှင့် ကာလသားများမှ လွဲ၍ အိပ်ယာဝင်ကုန်ကြသည်မှာ များသည်။ မနက်လည်းစောစောထရမည်မဟုတ်လား။ ညကိုးနာရီလောက်မှာ သူမ အဖေ ဦးဖူးညို နှင့် မိထွေး တို့ လုပ်ငန်းစ တော့သည်။ ထိုအချိန်မှာတော့ မြမူ က နေရာကောင်းကောင်းယူထားပြီးပြီ။ 

ဘက်ထရီမီးချောင်းအောက်မှာ ဖြူဝင်းနေသော မိထွေး နှင့် ညိုညို တုတ်တုတ် ဦးဖူးညိုတို့ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်။ ဦးဖူးညိုက တဏှာရက်မက်ကြီးသူ ပီပီ သူ့မယားငယ်ကလေးကို ကိုယ်တုံးလုံးချျွတ်ကာ မီးရောင်အောက်မှာ အရသာခံ လိုးလေသည်။ 

ဗီဒီယိုတွေ မပေါ်သေးခင်ကာလမို့ ဒါမျိုး ဆိုတာက မြင်ရခဲ့လှပါဘိတောင်း၊ အပျိုလေး မြမူ ခမျာ ရင်တွေတုံ ဒူးတွေ ချောင် ဖြင့် ချောင်းကြည့်နေမိလေသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်း အရည်တွေက စိုထိုင်းနေပြီ။ ဦးဖူးညို လီးတုတ်တုတ်ကြီးဝင်ထွက်နေသည်ကို မျက်လုံးလေးမှေး အံလေးကြိတ်ကာ ဇိမ်ခံနေရှာသည့် မိထွေး ကိုကြည့်ရင်း မနာလို ဖြစ်နေရသည်။

ဦးဖူးညို ဆိုတာ သူ့အဖေဆိုတာကို မေ့ပျောက်ပြီး မိထွေး နေရာမှာ သူမပဲ ဖြစ်လိုက်ပါတော့ဟု တွေးနေမိသည်။ မြမူ မျက်လုံးထဲ မြင်တာကတော့ အေကြော ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးပဲ ဖြစ်တော့သည်။

တဖက်ခန်းမှ လိုးနေကြသော မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း သူမ လက်ဖျားကလေးတွေက သူမ ဝတ်ထားသော ဂါဝန်အောက်မှ လျိုကာ ပိပိလေးကို ပွတ်မိနေသည်မှာ ဘယ်လောက်ပင် စိတ်တွေက လွတ်သွားသည်မသိ သူ့အနောက်နားမျာ လူတယောက် ရောက်လာတာပင် မသိလိုက်။သို့သော် ရုတ်တရက်သတိပြုမိသွားပြီး လန့်အော်မည်အပြုမှာ သတိရှိနေသော ငထွားက ကမန်းကတမ်း မြမူပါးစပ်တွေကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။

“ ညီမလေး အကိုကြီး အကိုကြီး ငထွား လေ ”

ဟု လေသံလေးဖြင့် ပြောပြီး သူ့မျက်နှာကို ဓါတ်မီးအသေးလေးနှင့် ထိုးပြတော့မှ ခေါင်းညှိမ့် ပြရှာသည်။ ငထွားက သူ့ပါးစပ်ကို လက်ညိုးဖြင့် ကန့်လန့်ဖြတ်ထောင်ပြပြီး အသံမထွက်ဖို့ ပြောလိုက်တော့ မြမူခေါင်းငြိမ့်ရှာသည်။

နောက်တော့ မှောင်မဲနေသော သူမ အခန်းထဲမှ နေ သူတို့ အဖေနှင့် မိထွေးတို့ လိုးခန်းကို ဆက်ချောင်းကြလေသည်။ မှောင်ထဲမှာမို့ မြမူမှာ ပြန်ချောင်းကြည့်ရင်း ဖီးပြန်တက်လာကာ သူ့အကိုကို မေ့သွားလေသည်။သို့သော်လည်း ဟိုဘက်ခန်းမှာ အရှိန်ကောင်းနေတုန်း ငထွားလက်ဖဝါးကြီးက သူမ ပေါင်လုံးလေး တွေကို ပွတ်ပေးရင်း သူမစောက်ဖုတ်ဆီကို ရောက်လာတာ သတိပြုမိလေသည်။ 

သို့သော်လည်း သူမ ကိုယ်တိုင်က လည်း စိတ်ဆာနေပြီမို့ အသာငြိမ်နေလိုက်လေသည်။ ငထွားမှာလည်း အခြေအနေကောင်းနေတာကို သိသဖြင့် ချောင်းတာကို စိတ်မဝင်စားတော့ပဲ ညီမချောမြမူ စောက်ဖုတ်ကိုသာ စိတ်ဝင်တစား နိူက်ကာ ဆော့ကစားလေတော့သည်။မြမူမှာ တခါမှ သူမစောက်ဖုတ်ကလေးကို တခြားလူတယောက်ကိုင်တာ မခံဘူးသည့်အပြင်၊ ချောင်းကြည့်နေရင်း ဖီးတအားတက်နေပြီမို့ တကိုယ်လုံးပင် ကြက်သည်းတဖြန်းဖြန်းထကာ ဒူးများပင် မခိုင်ချင်တော့ပေ။

အတွေ့အကြုံရင့်နေပြီ ဖြစ်သော ငထွားက ယိုင်လာသော မြမူကိုယ်လေးကို ထိန်းပွေ့ ရင်း မြမူ ကုတင်လေးပေါ် အသာလှဲတင်ပေးလိုက်တော့သည်။ မြမူကတော့ ရှက်သဖြင့် မျက်လုံးလေးကို ပိတ်ထားလေသည်။ငထွားမှာ လည်း တင်းနေပြီမို့ ဘာဘာညာညာ မစဉ်းစားတော့ သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံး ချွတ်ပြစ်ခဲ့ပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး ဖြစ်နေသော မြမူကိုယ်လေးပေါ်တက်မှောက်လိုက်လေသည်။ 

ငထွားမှာ မြမူ ပေါင်လေး နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူပြီး ပေါင်လေးကို တွန်းကားလိုက်လေသည်။ မြမူ ဂါဝန်တိုတိုလေးက ပေါင်ရင်းသို့ ရောက်နေပြီဖြစ်ရာ ငထွားက လွတ်လွတ်ကင်းကင်းဖြစ်စေရန် ဗိုက်ပေါ်သို့ လှန်တင်လိုက်လေသည်။ ငထွားက သူ့ လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ကာ မြမူပေါင်ခွစုံကြားသို့ မှန်းကာ အဖုတ်လေးရှိရာ လှမ်းတေ့လေသည်။ မှောင်မှောင်မဲမဲ ထဲမှာမို့ အရေတွေ စိုစိုစိစိ ဖြစ်နေသည့် စောက်ဖုတ်ဝလေးကို သူ့လီးထိပ်ဖြင့် ခံစားတွေ့လိုက်ရတာနှင့် အသာလေးပင်ဖိထိုးလိုက်လေသည်။

“ အား..အု”

ရုတ်တရက် နာသွားသဖြင့် အသံထွက်သွားသော မြမူ ပါးစပ်ကို ငထွား ကမန်းကတန်း သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် ပိတ်လိုက်ရလေသည်။ သို့သော်လည်း လီးကတော့ မရပ် ဝင်သလောက်ကို နှဲ့နှဲ့ ထိုးလေသည်။ တဝက်လောက်ဝင်တော့ မြမူစောက်ပတ်လေးမှာ တအားလည်း ကျပ်သဖြင့် သူ့လီး မေးသိုင်းကြိုး ပြဲတော့မတတ် နာလာသဖြင့် အသာနားလိုက်ရသည်။ 

တဖက်ခန်းမှ မီးရောင်ကျိုးတိုးကျဲတဲက နံရံကြားမှ ဝင်နေသဖြင့် မြင်နေရသော မြမူမျက်နှာလေးမှာ မျက်ရည်တွေ ဝိုင်းနေသဖြင့် သနားသွားပြီး သူ့လီးကြီးကို လုံးဝ ရပ်ထားလိုက်သည်။ မြမူ ပါးစပ်မှာ ပိတ်ထားသော သူ့လက်ဖဝါးကို ဖယ်လိုက်တော့ မြမူမှာ တိုးတိုးလေး ပြောရှာသည်။

“ အရမ်းနာတယ် ကိုကြီး.. မူ့ဟာလေး ကွဲသွားပြီထင်တယ် ”

ငထွားက သူ့ညီမ နူတ်ခမ်းလှလှလေးကို ငုံနမ်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ လျှာဖြင့် နူတ်ခမ်းထဲ ထိုးထည့်မွှေ ကာ စုပ်ယူနေတော့ ဖီးပြန်တက်လာသောမြမူ ကိုယ်လုံးလေး မှာ လှုပ်ရှားလာလေတော့သည်။ငထွားလီးကြီးမှာလည်း အနာသက်သာလာပြီး မြမူ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များထပ်မံစိမ့်ထွက်လာလေရာ ငထွားလီးကြီးကို စလှုပ်ရှားတော့သည်။ 

ဒီတခါတော့ နောက်တလက်မ ဆုပ်ပြီး ရှေ့ တလက်မခွဲ လောက် နူန်းဖြင့် ဝင်ထွက်လုပ်ပေးလေရာ လီးကြီး လေးပုံသုံပုံထိ ဝင်သွားလေတော့သည်။ ထိုအခါမှာတော့ ငထွား မှာ မြမူခံနိုင်ပြီ ဆိုတာကို သိသဖြင့် ဆောင့်ချလိုက်ရာ အဆုံးထိ ဝင်သွားလေတော့သည်။

တကယ်က မြမူမှာ ယောက်ျား ဖြင့် အတွေ့အကြုံမရှိဘူးသော်လည်း ဆော့ရင်းပြုရင်း စက်ဘီးစီးရင်းဖြင့် အပျိုမြှေးမှာ ပေါက်နေပြီ ဖြစ်ပြီး ၊ တဏှာကြီးသူ ပီပီ ခရမ်းသီး အသေးလေးများဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာ စိတ်ဖြေ ထားဘူးသူ ဖြစ်သဖြင့်လည်း ဒီလောက်ကြီး အရမ်းတော့ နာတာ မဖြစ်ပေ။

သို့သော်လည်း တကယ့်ယောက်ျား လီးကြီး မို့ တင်းကျပ် နေသည်ကိုတော့ ခံစားနေရသည်။ ငထွားလည်း အဆုံးထိ ဝင်သွားသော သူ့လီးကြီးကို ခနကြာ စိမ်ထားပြီး တော့ မြမူ အင်္ကျီကို ကျယ်သီးများ ဖြုတ်လေသည်။ မြမူကတော့ ရှက်သော်လည်း နှာထန်သူလေးမို့ ဘာမှ မပြောတော့။ 

မြမူ နို့ကလေးမှားမှာ လိမ္မော်သီး အသေးလေးများလို လုံးလုံးလေး ဖြင့် နို့သီးခေါင်း စူစူလေး များမှာ ချစ်စရာ ကောင်းလှလေသည်။ ငထွားမှာ အငမ်းမရ ကုံးစုပ်လိုက်တော့ မြမူခမျာ ကော့တက်လာရသည်။ ငထွားက သူ့ အဖေတူ အမေကွဲ ညီမလေးကို နို့တွေ တဖက်စီ အားရပါးရ စို့ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးတော့သည်။ ခနအကြာမှာတော့ တဖက်ခန်းကမှ သူတို့ အဖေ လင်မယားနှင့် အပြိုင် ငထွားတို့ မောင်နှမ နှစ်ဦး လိုးနေကြလေတော့သည်။

ငထွား နှင့် မြမူတို့ မောင်နှမ မှာ ထိုမှ စ၍ မြမူ ရွာပြန်လာတိုင်း လင်မယားသဖွယ် လိုးဖြစ်ကြလေသည်၊ မြမူ ကျောင်းတက် ဖို့ မြို့ပြန်သွားချိန် မှာ ထုံးစံအတိုင်း ငထွားက ရှုတ်။မြမူ ပြန်လာရင်တော့ မြမူ နဲ့ပဲ နေ၊ ထိုသို့နေလာရင်း သုံးနှစ်ခန့် ကြာတော့ ပြဿနာ အမျိုးမျိုး ပေါ်ပေါ်လာတတ်သည့် ငထွားကို ခြေငြိမ် အောင်ဆိုပြီး သူ့ အဖေက မိန်းမ ပေးစားလိုက်လေတော့သည်။

ငထွား မိန်းမ ရပြီး နောက် သုံးလေးနှစ်ကြာတော့ မြမူလည်းဘွဲ့ရပြီး သူနှင့် ကောလိပ်ကျောင်းမှ ရီးစား ကိုတင်မောင် ဆိုသူ နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့ မှာပဲ နေတော့သည်။ ကိုထွားမှာ ပထမအိမ်ထောင်ဖြင့် သမီးတယောက် သားတယောက်၊ ရပြီး မိန်းမ ကွယ်လွန်သွားသဖြင့် သူ့အဖေခြေရာနင်းကာ နောက်မိန်းမ တယောက်ကောက်ယူထားလေတော့သည်။

သူ့အဖေလည်း ကွယ်လွန်သွားပြီ ဖြစ်ရာ မောင်နှမ နှစ်ယောက် အမွေခွဲ ပြီး ငထွားက အဖေ့ လက်ငုတ် စီးပွားရေး ကိုသာ ဆက်လုပ်နေရင်း နယ်မှာပဲ နေနေတော့သည်။ အမွေခွဲသည်ဆိုတာကလည်း စတိလောက်သာသာပါ။

သူတို့ အဖေမှာလည်း သုံးဖြန်း ငထွားကလည်း ဘာမှ မလုပ်တော့ တကယ်က ဘာမှ မကျန်တော့ မြမူ က ပညာမတတ် ဘဲ တောမှာပဲ နေခဲ့ရသော သူ့အကိုကြီး ကို ချစ်သနားတော့ သူက လက်ဝတ်လက်စားနည်းနည်းသာယူပြီး ကိုထွားကို စီးပွားရေးလက်ငုတ်လက်ကျန် အကုန်ယူစေပြီး ဆက်လက်လုပ်ဆောင်စေခဲ့ခြင်းသာဖြစ်လေသည်။

မြမူကတော့ မြို့လေးမှ ရန်ကုန်သို့ ပြောင်းရွေ့ အခြေချပြီး လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး အစိုးရ ဝန်ထမ်းများ အဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း သမီးလေး မြင့်မြင့်ခိုင် ခေါ် ခိုင်လေး ကို မွေးခဲ့လေသည်။

....................................................................................................................................

ကိုထွားမှာ သူမိန်းမ ကွယ်လွန်သွားတော့ သမီးတင့်တင့်နိုင်ခေါ် နိုင်လေး၊ သား မိုးနိုင် တို့ နှစ်ယောက် ကျန်ခဲ့ပြီး နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း နောက်မိန်းမက နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ ပင် သူ့ ပွဲရုံမှာ ထားထားသည့် လူယုံ ကောင်လေးနှင့် လိုက်ပြေးသွားလေသည်။ 

ထိုအခါမှာတော့ ကိုထွားမှာ စိတ်ရှုတ်ခံပြီး နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့ကို မစဉ်းစားတော့ပေ။ သူ့ခလေးနှစ်ယောက်ကိုသာ ပြုစုပျိုးထောင် ပေးဖို့ စိတ်ကူးကာ စီးပွားရေးကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် လုပ်လေတော့သည်။ ခလေးနှစ်ယောက်စလုံးကိုလည်း နီးစပ်ရာ မြို့ကျောင်းသို့ သွားရောက် နေစေခဲ့လေသည်။တင့်တင့်နိုင်မှာလည်း ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ်မှာ ပင် ယောက်ျားနောက်လိုက်ပြေးသဖြင့် မင်္ဂလာဆောင်ပေးလိုက်ရလေသည်။ 

နောက်တော့ ကိုထွားခမျာ သမက်ကို ကျောင်းဆက်ထားပေးနေရပြီး သမီးက ဗိုက်တလုံးဖြင့် အိမ်မှာပင် အဝေးသင် ပြောင်းယူပြီး နေလေတော့သည်။ သားကို ကျတော့ ပညာလေး ပြည်စုံချင်သဖြင့် ဆယ်တန်းအောင် တော့ ရန်ကုန်မှ ညီမ ဖြစ်သူ မြမူ တို့ ဆီမှာ သွားနေပြီး ကျောင်းတက်စေရန် လွတ်လိုက်တော့သည်။

ကိုထွား မြေးကလေး ၂ နှစ်သား ရတော့ သမီး မှာ ယောက်ျား နှင့်ကွဲကာ သူ့အိမ်မှာ သောင်တင်နေတော့သည်။ အသက် နှစ်ဆယ် အရွယ် နိုင်လေး ခေါ် တင့်တင့်နိုင်မှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ဖြင့် ခလေးတယောက်အမေ ဖြစ်နေရရှာပြီး၊ သူ့အဖေ ကိုထွား၏ အလုပ်များကို ဦးစီး လုပ်ကိုင်နေရ လေသည်။ထို့ကြောင့်လည်း ကိုထွားမှာ အလုပ်မှ နည်းနည်း အနားရကာ လူပျို ဘဝက လိုပင် ပြန်ပွေရှုတ်နေပြန်တော့သည်။ 

အသက် လေးဆယ့်နှစ်နှစ် ဖြင့် သန်တုန်း မြန်တုန်း မိန်းမ ဝါသနာကြီးသော ကိုထွား တယောက်၊ရွာထဲ မှ အပျို အအို ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ချောချော တောင့်တောင့် ဆိုလျှင် ဖန်လို့ ရပါက လိုးလိုက်သည်သာ ဖြစ်သဖြင့် ထုံးစံအတိုင်း မနာလို မုန်းတီးသူများ ရှိလေသည်။

တည တွင်တော့ ကိုထွားတို့ အိမ်သို့ ဓမြ ဝင်စီးတာ ခံလိုက်ရလေသည်။ ထိုအချိန်အခါက သူတို့ နယ်တဝိုက်တွင် ထိုကဲ့သို့ အဖြစ်အပျက်များမှာ အလွန်ရှားပါးသဖြင့် လုံခြုံရေးကို ဂရု မစိုက်မိလိုက်သော ကိုထွားတယောက် အငိုက်မိသွားလေတော့သည်။ထိုညက ကိုထွားမှာ အိမ်သို့ စောစော ပြန်ရောက်ပြီး ထန်းရည်ရှိန်လေးဖြင့် အိပ်မောကျနေခိုက် သူ့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်လှုပ်နိုးခြင်းခံရသဖြင့် လန့်နိုးလာခဲ့လေသည်။

သူအိပ်ယာပေါ်ထထိုင်လိုက်သည်နှင့် သူ့နားထင်ကို ဖြောင်းကနဲ လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ထည့်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသဖြင့် လန့်သွားလေသည်။ နားတွေအူပြီး ဘာဖြစ်မှန်းမသိခင်မှာပင် သူ့ကို လက်နောက်ပြန်ကြိုးတုတ်ချည်တာခံလိုက်ရလေသည်။ နောက်ပါးစပ်ကိုလည်း ပိတ်စတခုဖြင့် ပတ်စည်းလိုက်တာခံလိုက်ရသည်။နောက်တော့ အိမ်ရှေ့ခန်းထဲ က ကြမ်းပြင်မှာ ထိုင်ခိုင်းထားတော့ သူ့လိုပင် လက်ပြန်ကြိုးတုတ်လျှက် ပါးစပ်ကို အဝတ်စည်းလျှက်၊တင့်တင့်နိုင်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ 

တင့်တင့်နိုင်ခလေးက တော့ မတွေ့၊ သူတို့မျက်စေ့ရှေ့မှာ ကဒါးတရမ်းရမ်းနှင့် လူသုံးယောက် မျက်နှာဖုံးစွပ်တွေနှင့်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပုဆိုးတထည်ကို ဖြန့်ခင်းထားပြီး ထိုအပေါ်မှာတော့ တင့်တင့်နိုင်ရဲ့ လက်ဝတ်လက်စား ရွေငွေ တွေနှင့် ပိုက်ဆံ ထုတ်တချို့တွေ့ရသည်။

တယောက်က တင့်တင့်နိုင်လည်ပင်းနားကို ဒါးသွားကပ်ထားပြီး နောက်တယောက်က ကိုထွားနား ကပ်လာကာ။ မင်း ကိုစကားပြောနိုင်အောင် ငါတို့ အဝတ်ဖြေပေးမယ် အော်မယ်မကြံနဲ့ မင်းသမီး လည်ပင်းပြတ်သွားမယ် ဟိုမှာ တွေ့တယ်မလား၊ ဟုပြောတော့ ကိုထွားက ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

ကိုထွားကို ပါးစပ်မှ အစည်းဖြေပြီးတော့၊ ကဲ မင်းမနာချင်ရင် ငါတို့မေးတာဖြေ၊ မင်းရဲ့ ပိုက်ဆံတွေ ရွှေငွေတွေ ဘယ်မှာ ထားသလဲ ပြော၊ ရှိတာကို အကုန်ပြော၊ မင်း မပြောပဲ ချန်ထားခဲ့တာကို ငါတို့ ဘာသာ ရှာလို့ တွေ့ရင်မင်းသမီး သေပြီသာမှတ်လိုက် နားလည်လားဟု ဆိုတော့ ကိုထွားမှာ တုံတုံရီရီနှင့် ခေါင်းငြိမ့်ပြရှာသည်။နောက်ဆုံး ကိုထွားဆီမှ ရသလောက်ကို ကျေနပ်ပြီ ဆိုတော့မှ တင့်တင့်နိုင်ကို မတ်တတ်ရပ်ခိုင်းပြီး အဝတ်အစားများ ကို ဆုပ်ဖြဲ ချွတ်ပြစ်လိုက်ကြလေသည်။

တင့်တင့်နိုင် ပါးစပ်ထဲတွင် အဝတ်စတခု ထိုးထည့်ထားသဖြင့် သူမ မှာ အသံမထွက်နိုင် မျက်ရည်များမှာ စီးကျလာလေတော့သည်။ ကိုထွားကိုလည်း ပါးစပ်ပြန်ပိတ်ထားပြီမို့ ကိုထွားတယောက် ဒေါသတကြီး ဖြင့်သာ မျက်လုံးပြူးကြည့်နိုင်ရှာသည်။ မည်သို့မျှ အကူညီမပေးနိုင်ခြေ။

နောက်တော့ ကိုထွားကိုလည်း ဆွဲခေါ်လာပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းမှ သစ်သားကွပ်ပြစ်ကလေးပေါ် မှာ ပက်လက်လှဲစေကာ အင်္ကျီလုံခြည်များကို ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်ကြသည်။ နောက်တော့ ဓါးပြနှစ်ယောက်က တင့်တင့်နိုင်ကို လက်မောင်းတဖက်တချက်မှ ဆွဲမကာ ကိုထွား ၏မျက်နှာပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ခိုင်းလေသည်။

“ ကဲ ခွေးမသား တဏှာရူး ငထွား မင်း သူများ သားသမီးတွေကို လိုက်ဖျက်စီးနေတဲ့ကောင် အခု မင်းသမီးစောက်ဖုတ် ကို အရသာခံကြည့်စမ်း ဘယ်လိုလဲ ဆိုတာကို”

ဓါးပြတယောက်က ကိုထွား ပါးစပ်မှ အဝတ်စကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပြောလိုက်ပြောလိုက်လေသည်။ ကိုထွားက တခုခု ပြန်ပြောမလို့ ပြင်နေစဉ် တင့်တင့်နှင်ကို ဓါးပြ နှစ်ယောက်က အတင်းချူပ်ကိုင်ကာ ကိုထွားမျက်နှာပေါ်ထိုင်ချစေလိုက်ရာ ကိုထွားမှာ ပါးစပ်ကို ကမန်းကတန်းပိတ်လိုက်ရလေသည်။ တင့်တင့်နိုင် ၏ အမွှေးထူထူ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကိုထွား ပါးစပ်ပေါ်တည့်တည့်ကို ဖိကပ်မိလေသည်။

“ဟေ့ကောင် ငထွား ပါးစပ်ဟ လိုက် မင်း လျှာကို ထုတ်ပြီး မင်းသမီး စောက်ပတ်ကို ရက်စမ်း ငါပြောတာ မလုပ်ရင် မင်းသမီးမျက်နှာကို ဓါးနဲ့ မွှန်းလိုက်မယ် တွေ့လား ”

တင့်တင့်နိုင်မျက်နှာနားကို ဓါးမြှောင်ထိပ်ဖျားဖြင့် တရမ်းရမ်းလုပ်နေသော ဓါးပြဗိုလ်၏ အမူအယာကြောင့် ကိုထွားမှာ လန့်ဖြန့်ပြီး ပါးစပ်ကို ဟကာ တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရက်ပေးနေမိသည်။ 

ဓါးပြဗိုလ် သူ့သမီးကို ဓါးဖြင့် ခြစ်လိုက်မှာကို ကြောက်လန့်သဖြင့် သာ ပါးစပ်ကို ဟကာ လျှာဖြင့် ရက်ပေးနေရသော်လည်း ကိုထွား စိတ်ထဲမှာ မကောင်းခြေ သို့သော်လည်း ဓါးပြတွေ သူ့သမီးကို မုဒိန်းတက်မကျင့်တာကို ပင် ကျိတ်ပြီး ကျေးဇူးတင်နေမိသေးသည်။ ဒါပြီးရင် ဘာဖြစ်မည်ဆိုတာကို သူမသိနိုင်ဘူး မလား။ 

ထို့ကြောင့်လည်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် ဓါးပြပြောစကား ကို နားထောင်ပြီးလုပ်ပေးနေမိလေသည်။ သို့သော်လည်း သူသတိမထားမိခင်မှာပင် သူ၏ အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား လျှာက တင့်တင့်နိုင် ၏ ကာမခလုပ်တွေကို အလိုလို ဖွင့်ပေးနေသလို ဖြစ်နေလေသည်။

သူ့လျှာထိပ်ကလေးဖြင့် တင့်တင့်နိုင်စေ့စေ့လေးကို ထိုးဆွလိုက် နူတ်ခမ်းသား တွန့်တွန့်လေးတွေကို ရက်ပေးလိုက် ဖြင့် လုပ်နေပေရာ တင့်တင့်နိုင် ပိပိလေးမှ အရည်များပင် စီးကျလာရလေသည်။ကိုထွား၏ လီးကြီးမှာလည်း စောက်ဖုတ်အနံ့အရသာတို့ကြောင့် တဖြည်းဖြည်း မာတောင် တောင့်တင်းလာလေတော့သည်။

“ဟဲဟဲ ငထွား ခွေးမသား ကိုယ့်သမီးကိုယ် စောက်ဖုတ်ရက်ပေးရင်းနဲ့ လီးတောင်လာပြီတွေ့လား လိုးရမယ် လိုးရမယ် စိတ်မပူနဲ့ ဟေ့ကောင်တွေ ကောင်မလေးကို မလိုက်တော့ ”

“ ဆရာရယ် ကောင်မလေးက ဒီလောက်မိုက်တာ ကျွန်တော်တို့ကို ပေးစားပါလား တယောက်တချီစီပါပဲ”

“ တော်စမ်း ခွေးမသား တွေ ထောင်ထဲမှာ သေသွားချင်လို့လား မုဒိန်းမှု က အပြစ်ဘယ်လောက်ကြီးတယ်ထင်လို့လဲ၊ ဒီမှာ ငါက ဓါပြမှုကို ဒီကောင် ပြန်မတိုင်ရဲအောင် စီစဉ်နေတာ မင်းတို့ အမှုကို ထပ်မကြီးစေနဲ့ ငါပြောသလိုလုပ်စမ်း၊ ကောင်မလေးလက်တွေကို ငထွားကို ဖက်ရက်သားနဲ့ ငထွားနောက်ကျောဘက်မှာ ကြိုးနဲ့ ချည်လိုက် ”

ကိုထွားကိုယ်ပေါ် ကို တင့်တင့်နိုင်အား မှောက်ရက် လှဲစေကာ တင့်တင့်နိုင် နို့ကြီးများ ကိုထွားရင်ဘတ်ပေါ် အိကနဲ လာဖိကပ်တော့ ကိုထွား လီးကြီးမှာ မို မာလာရသည်။ 

ကိုထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင်ကို ကိုယ်လုံး ချင်းထပ်၍ ကြိုးတုပ်လိုက်လေရာ ကိုထွား၏ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ တင့်တင့်နိုင်ပေါင်ခွဆုံမှ စောက်ဖုတ်ကို အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်နေလေတော့သည်။ဓါးပြဗိုလ်က တင့်တင့်နိုင် ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲကာ ဟသွားသော စောက်ဖုတ် အဝကို ကိုထွားလီးကြီးပေါ်တေ့ကာ ဖိတွန်းချလိုက်တော့သည်။

“ အားးးးးအိ…”

ကိုထွားပါးစပ်မှ အသံထွက်လာရသည်။ တင့်တင့်နိုင် မျက်လုံးအစုံမှာလည်း ပိတ်ထားလျှက်။ အခုတော့ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ကိုထွားလီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်နေခြေပြီ။

“ကဲ ငထွား မင်း ငါတို့ ဓါးပြတိုက်တဲ့ ကိစ္စကို ရဲတိုင်ရဲရင် တိုင်ကြည့်တော့ မင်းတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် ဘာဖြစ်သလဲဆိုတာကို ငါတို့ ဖွင့်ပြောလိုက်ရုံပဲ။ မင်း ကြိုက်တဲ့လမ်းရွေးပေတော့ ဟုတ်လား၊ ငါတို့ မသွားခင် ပွဲလေး နည်းနည်းကြည့်သွားရအောင် ဟဲဟဲ”

“ ဖြန်း”

“ အီး”

ဓါးပြဗိုလ်က ပြောပြောဆိုဆို တင့်တင့်နိုင်၏ ဖွံထွား စွံ့ကားလှသော ဖင်လုံးကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့် ဖြန်းကနဲ ရိုက်ထည့်လိုက်ရာ ပါးစပ်မှာ အဝတ်စို့ထားသဖြင့် အီးကနဲသာ အသံထွက်နိုင်သော တင့်တင့်နိုင်မှ စပ်သွားသဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကြွတက်လာရလေသည်။

ဖင်ကြီးကြွလိုက်မှုကြောင့် ကိုထွားလီးကြီးမှ သူ့စောက်ဖုတ်ကို ဆွဲယူလိုက်သလို ဖြစ်သွားသော်လည်း ကိုယ်ချင်းချည်ထားသော ကြိုးကြောင့် လီးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ မကျွတ်ထွက်သွားခြေ။ ကြာကြာကုံးလည်းမထားနိုင်သဖြင့် ကိုယ်ကို လျှော့ချလိုက်ရာ ကိုထွားလီးကြီးမှာ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပြန်တိုးဝင်လာတော့သည်။

“ ဖြန်း ”  

“ အီး ”

 “ ဖြန်း” 

 “ အီး ”

ထိုသို့ ခပ်စပ်စပ်အရိုက်ခံလိုက်ရ ဖင်ကြွမိလိုက် လီးကြီးတိုးဝင်လာလိုက် နောက်တခါရိုက်လိုက် ဖင်ကြွမိလိုက် ဖင်ပြန်ချတော့ လီးကြီးတိုးဝင်လာလိုက်နှင့် နောက်တော့ ဓါးပြဗိုလ် သူ့ဖင်ကို မရိုက်မှီ ဓါးပြဗိုလ် အကြိုက် သူ့ဖင်ကြီးကို ကြွကာ နှိမ့်ကာ ဖြင့် ကိုထွားလီးကြီးပေါ် လိုးနေသည့်အခြေသို့ ရောက်သွားရတော့သည်။ 

စောက်ဖုတ်နှင့်လီး အတွင်းကျကျ လိုးနေပြီ ဆိုတော့ လည်း အရှိန်ရလာတော့ မည်သူနှင့် လိုးနေသည်ဆိုတာကို ပင်မေ့သွားပြီး ကိုထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ တယောက်နှင့် တယောက် အားရပါးရလိုးနေမိကြသည်။

နောက်တော့ တင့်တင့်နိုင်လည်း ကိုယ်လုံးလေး တွန့်တက်ပြီး ကိုထွားလီးကြီးမှ လည်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ပြီးသွားကြတော့သည်။ ထိုအခါမှ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး မှောင်မဲနေပြီး ဓါးပြတွေလည်း အိမ်ထဲမှာ မရှိတော့ကြောင်း နှစ်ယောက်စလုံး သတိထားမိလိုက်ကြတော့သည်။

.........................................................................................

ကိုထွားတို့ သားအဖမှာ နောက်နေ့ကြတော့ အရာရာ ကို တွက်ချက်ပြီး ရဲမတိုင်တော့ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်လေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း တယောက်ကို တယောက် မျက်နှာပူနေကြပြီး စကား ဟဟ ပင်မပြောဖြစ်ကြခြေ။ 

ကိုထွားမှာ လည်း ဓါးပြဗိုလ်ချိန်းခြောက်သွားသည်ကို စဉ်းစားပြီး သူရှုတ်ခဲ့သော ကောင်မလေးတယောက်ယောက်နှင့် ပတ်သက်နေရမည်ဟု တွေးကာ ဓါးပြလက်ထဲပါသွားသော ပစ္စည်းများကို လျှော်ကြေးပေးလိုက်သည်ဟုသာ သဘောထားလိုက်တော့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ကိုထွားတယောက် ခြေငြိမ် သွားပြီး အလုပ်ကိုသာ ဖိလုပ်နေမိတော့သည်။ တင့်တင့်နိုင်မှာလည်း သူ့အဖေ အရင်က လို အပြင်ထွက် မသောင်းကျန်းတော့ပြီမို့ ဝမ်းသာကာ အိမ်မှာ ထမင်းဟင်း များ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်ပြီး ပြုစုရင်း သားလေးကို လည်း ဂရုစိုက်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဖြင့် စိတ်တွေ ပြန်လည်ကာ ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့သည်။ 

ယောက်ျား ရဖူးပြီး ခလေးတယောက်ပင် ရပြီးထားသော တင့်တင့်နိုင် ကလည်း ကိုထွားတို့ သွေးဖက်လိုက်သည်မို့ တခါတရံတော့ ငတ်မွတ်နေသော အရသာတခုကို တောင်းတမိလေသည်။ ဓါးပြ တိုက်စဉ်က ကိုထွားနှင့် ကြုံလိုက်ရသည့် အတွေ့အကြုံကို လည်း ပြန်ပြီး သတိရမိနေတတ်လေသည်။

ကိုထွားမှာလည်း အရင်ကဲ နေကြမှ ခြေငြိမ်လိုက်ရပြီး အပြင်မှာ မလှုပ်ရှားရဲတော့သော်လည်း နဂို ဝါသနာကြီး ကာမ အားသန်သူမို့ စိတ်ကတော့ အမြဲ ထကြွ နေတတ်သည်။ သို့သော်လည်း အခုတော့ စိတ်ထလာတိုင်း သူ့လက်ဖြင့် သာ အာသာဖြေနေရလေသည်။ ထိုသို့ အာသာဖြေတိုင်း သူ့စိတ်ထဲ ရောက်လာသည်က ဓါးပြတိုက် သွားသည့်ညက သူ့သမီးတင့်တင့်နိုင် နှင့် အတွေ့အကြုံလေးပင်ဖြစ်သည်။ 

ထိုအချိန်က နွေးထွေး စေးပိုင်သော တင့်တင့်နိုင် ၏ စောက်ခေါင်းသားလေးများ၏ အထိအတွေ့တွေ။ သူ့လို အတွေ့အကြုံများနေသူ အဖို့ တင့်တင့်နိုင်စောက်ဖုတ်မှာ ဘယ်လောက်အရသာရှိသည်ဆိုတာကို သူသိနေသည်။ 

သူ့စိတ်ထဲမှာ မကောင်းပါဘူး ဆိုတာကို သိရက်နှင့် စိတ်ကို မဖျောက်နိုင် ဂွင်းထုလိုက်တိုင်း အဲဒီညက လိုးခဲ့ကြတာကို ပြန်ပြန် မှန်းထုနေမိတော့သည်။တညလေကြီးမိုးကြီး တွေ တအုံးအုံး ဖြင့် ရွာချနေသော လမိုက်ည၊ ဦးထွားတို့ အိမ်လေးမှာ လည်း လေပြင်းဒဏ်ကြောင့် တုံခါနေသည်။ 

ဓမြတိုက် ခံရပြီးကထဲက အိမ်တံခါးတွေ ပြတင်းပေါက်တွေကို သေခြာမင်းတုန်းထိုး ပိတ်လေ့ရှိသော ဦးထွားတယောက် မင်းတုံး တွေကို သေခြာလိုက်ကြည့်နေလေသည်။ ထိုစဉ် တင့်တင့်နိုင်တယောက် စောင်ကို ကိုယ်ပေါ်မှာ ခြုံ၍ အပြင်ထွက်လာလေသည်။

“ အဖေ လေတော်တော်ကြမ်းတယ်နော် ဒီတခါ၊ တံခါးတွေက အဆင်ပြေရဲ့လား ”

“ အင်း ပြေပါတယ် အဖေ မင်းတုံးတွေ အသစ်လဲထားတာပဲ၊ မြေးလေးရော အိပ်သွားပလား ”

“ အင်း ညနေက ကိုယ်လေး နည်းနည်းနွေးနေလို့ ပါရာစီတမောလေး တိုက်ထားလို့ အိပ်ပျော်နေပြီ ”

“ အင်း ကောင်လေးက မိုးရွာထဲ အကြာကြီးဆော့နေတာကိုး အအေးမိတာနေမှာပေါ့ ”

ဝုန်း..ဒလိန်း...ဒုန်း…

“အမလေးတော့ ”

လျှပ်စီး ရောက် ဖွေးကနဲ လက်သွားပြီး တဆက်ထဲ လိုက်လာသော ကျယ်လောင် ပြင်းထန်လှသည့် မိုးခြိမ်းသံကြောင့် တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်လုံးလေး တဆတ်ဆတ်တုံသွားသည်။

သူမ ငယ်ငယ်ကလေးထဲက လျှပ်စီးလက်တာတွေ မိုးခြိမ်းသံတွေ ကို ကြောက်တတ်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ထို ရုတ်တရက် အသံကျယ်ကြီးကြောင့် ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာ ဦးထွား လက်မောင်းကို အားကိုးတကြီး ကိုင်ထားလိုက်မိသည်။

“ ကဲကဲ လာလာ မြေးလေးတယောက်ထဲ နိုးနေရင် သူလည်း လန့်နေလိမ့်မယ် ”

ဟု ဦးထွားက ပြောရင်း လက်ထဲက ဓါတ်မီးအကူအညီနှင့် သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် တင့်တင့်နိုင် တို့ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ လျှောက်လာကြတော့သည်။ ညအမှောင်ထဲ သူ့လက်မောင်းကို တွယ်ဖက်လိုက်လာသော တင့်တင့်နိုင် ၏ အနီးကပ် အထိအတွေ့က ဦးထွား စိတ်တွေကို ဖေါက်ပြားစေခဲ့သည်။ 

ဓါးပြ တွေ တိုက်သွားသော နေ့က အဖြစ်အပျက်တွေကို ဂွေလှိမ့်တိုင်း ပြန်စဉ်းစား မှန်းမိနေသော ဦးထွားအဖို့က စိတ်ရိုင်းတွေကို ထိန်းချူပ်ဖို့ ဆိုတာ အတော့်ကို ခက်ခဲလှပေသည်။အိပ်ခန်းထဲမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖျာခင်းထားပြီး မွေ့ယာလေးများချထားကာ ခြင်ထောင်ထောင်အိပ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ 

တင့်တင့်နိုင် သားလေးမှာ အခန်းနံရံတခုတွင် ခြင်ထောင်လေးတခုဖြင့် အိပ်မောကျနေလေသည်။ နောက်နံရံမှာတော့ တင့်တင့်နိုင် ယောက်ျားရှိစဉ်က အိပ်ခဲ့သဖြင့် နှစ်ယောက်အိပ် ခြင်ထောင်ကြီး ဖြင့် တင့်တင့်နိုင် အိပ်ယာရှိလေသည်။

ဦးထွားက သူ့မြေးလေး ခြင်ထောင်ကို လှပ်ကာ နဖူးလေးကို အသာစမ်းကြည့်လိုက်သည်။

“ ကိုယ်လေးတော့ အပူလျှော့သွားပါပြီ၊ အဖေ သူ့နားမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့မယ် သမီးလည်း အဖေါ်ရအောင် ကဲကဲ သမီး သွားအိပ်လိုက်တော့ ”

သို့ဖြင့် ဦးထွားမှာ ခြင်ထောင်နှစ်လုံးကြားမှာ သူ့မြေး ခြင်ထောင် နားမှာ ကပ်လျှက် လှဲကာ အိပ်လိုက်သည်။

ဖျင်းးးးးးး ဖျင်းးးးး….. ဝုန်း ဒုန်းးးး ဘလုံးးးးဗြုံး…

မိုးကလည်း ကောင်း လျှပ်စီးက လည်း တဖြန်းဖြန်း မိုးခြိမ်းသံကလည်း တဖြောင်းဖြောင်း နှင့် တင့်တင့်နိုင် ဘယ်လိုမှ အိပ်မရခြေ။ အခန်းခြေရင်းမှာ ချိတ်ထားသည့် ဘက်ထရီ မီးသီးလေး က လှုပ်ခါသွားမှုကြောင့် အရိပ်တွေက လည်း ယိမ်းထိုးနေကြသည်။ သူ့သား ခြင်ထောင်ဘေးမှာ ခွေခွေလေး အိပ်နေသော ဦးထွားကို တွေ့တော့ တိုးတိုးလေး လှမ်းခေါ်လိုက်မိသည်။

“ အဖေ.. အဖေ လာလေ ခြင်ထောင်ထဲ လာအိပ်ပါလား မိုးက တအားကောင်းနေတာ အဖေ ချမ်းမှာပေါ့ ”

ဦးထွားက လည်း နှစ်ခါ မခေါ်ရပါ တင့်တင့်နိုင်ခြင်ထောင်ထဲသို့ အသာ လှိမ့်ဝင်လာခဲ့သည်။ တင့်တင့်နိုင် ဟပေးသော စောင်တွင်းသို့ ဝင်လိုက်တော့ အလွန်ပင်နွေးထွေးသွားသည်။ နောက်ပြီးတော့ တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်သင်းနံ့လေး နဲ့မို့ လီးကြီးက ချက်ခြင်းမာတောင်လာခဲ့သည်။ 

တင့်တင့်နိုင်က သူ့စောင်ကို ဦးထွား မျှခြုံနိုင်အောင် မပေးလိုက်ပြီးမှ ဦးထွားကို ကျောပေးအိပ်လိုက်သည်။ ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် နောက်ကျောမှ ကပ်အိပ်လိုက်သည်နှင့် လီးကြီးက တင့်တင့်နိုင် ဖင်ကြားသို့ သွားထောက်မိလေသည်။ 

နှစ်ယောက်စလုံး ၏ တယောက်ကို တယောက် ဖွင့်မပြောပဲ ကျိတ်မှိတ်လောင်ကျွမ်းနေကြသော တဏှာရမက်မီး က အရှိန်ရလာလေပြီ။ ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်တော့ တင့်တင့်နိုင်ကိုယ်လုံးလေးက တုံရီ နေသည်။

နောက်တော့ တင့်တင့်နိုင်က ဦးထွားဖက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်ကာ ဦးထွား ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာအပ်ထားလိုက်သည်။ဦးထွားလက်တွေက ဖွံထွား လုံးမို့ နေသည့် တင့်တင့်နိုင် ရင်သား တွေကို ဆုပ်နှယ်နေမိပြီ။ တင့်တင့်နိုင်က ဦးထွား လည်ပင်းနားကို မျက်နှာလေး ကပ်ရင်းက တိုးတိုးလေး၊

“ အဖေ သမီးတို့ မလုပ်သင့်ဖူးထင်တယ်နော်”

ဟုပြောလိုက်လေသည်။ သို့သော်လည်း သူမ နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေသော ဦးထွားလက်တွေကိုတော့ တွန်းဖယ်ဖို့ မကြိုးစား။ ဦးထွားလက်တွေက ပထမ အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုပ်နှယ်နေရာမှ ရင်ဖုံး ကျယ်သီးတွေကို ချွတ်နေတော့ တင့်တင့်နိုင်ကလည်း လက်ပြန်ဖြင့် သူ့ဘရာဇီယာ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်လေသည်။

ဦးထွားတို့ သားအဖ နှစ်ဦးတို့ ညအမှောင်ထက် ပိုမှောင်သော ကာမ အမှောင်တွင်းသို့ ရောက်ရှိသွားကြလေပြီ။ တင့်တင့်နိုင် လက်တွေက ဦးထွားလည်ကုတ်ပေါ်ကို တွယ်ဖက်လာသည်။ 

ဦးထွားက သူ့ပုဆိုးကို ကန်ထုတ်ချွတ်ပြစ်လိုက်သလို တင့်တင့်နိုင် ထမိန်ကို လည်း ခြေမ ဖြင့်ညပ်ကာ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ တင့်တင့်နိုင်ပေါင်လုံးကြီးများ က ဦးထွားကိုယ်ပေါ် ခွတက်လာသလို ဦးထွားကလည်း သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပေးလိုက်သည်။

“ အု….အိ..”

စောက်ရေတွေ ဖြင့် ရွဲနေပြီ ဖြစ်သော်လည်း တုတ်ခိုင်လှသည့် လီးတန်ကြီးကြောင့် တင့်တင့်နိုင်တယောက် အု ကနဲ ငြီးသံလေး ထွက်သွားခဲ့ရသည်။ ဦးထွား က သူ့လက်ဝါး နှစ်ဖက်ဖြင့် တင့်တင့်နိုင် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ကိုယ်ဖြင့် ဆွဲကပ်လိုက်ရာ ဦးထွားလီးကြီးက တင့်တင့်နိုင် စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့သည်။

ဦးထွားက တင့်တင့်နိုင် ကိုယ်ပေါ်ပြန်လှိမ့်တက်လိုက်ပြီးတော့ မှ အားရပါးရ အရှိန်ပြင်းပြင်း ဖြင့် ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ အိမ်အမိုးပေါ်သို့ တဗျောင်းဗျောင်း ကျနေသော မိုးရေသံများအောက်မှာ ဦးထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင်တို့ ၏ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်း ငြီးငြူသံ တို့ က ဘယ်သူမှ မကြားနိုင် လို့သာ တော်တော့သည်။ 

သူတို့ ၏ ပေါက်ကွဲထွက်လာသော ရမက်ဆန္ဒများက လျှတ်စီးလက်သလို တဖြန်းဖြန်း မိုးခြုံးသလို တဝုန်းဝုန်း ဖြစ်နေရသည်။မကြာမှီ အချိန်တွင်းမှာပင် ဝါးပိုးဝါး ရေတံလျှောက်မှ ရေတွေ ထွက်ကျ သွားသလို ဦးထွား လီးတန်ကြီးမှ လရေများ တင့်တင့်နိုင် စောက်ခေါင်းထဲ သို့ တဖြောဖြော ပန်းထွက်သွားတော့သည်။

ဦးထွားနှင့် တင့်တင့်နိုင် တို့ နှစ်ယောက် မိုးသည်းည မှာ ချွေတွေ သံတွေ တလုံးလုံး ဖြင့် တယောက်ကို တယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း အိပ်မောကျသွားကြလေသည်။

 အောက် အီး အီး အွတ်…………...အွတ်……

အာရုံကျင်းလို့ ခြံထဲက တိုက်ကြက်ဖ ဗြာကြီး ရဲ့ အောင်မြင်ဝံ့ကြွားစွာ တွန်ကျူးလိုက်တဲ့ အသံနဲ့ အတူ ဦးထွား အိပ်ယာက နိုးလာခဲ့တယ်။ အိမ်ထရံကြား တိုးဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင် အချို့ ကြောင့် သူ့ဘေးမှာ အသက်မှန်မှန်ရူရင်း အိပ်မောကျနေတဲ့ တင့်တင့်နိုင် ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

တင့်တင့်နိုင် နှင့် သူ၏ ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှာ စောင်ပါးလေး တထည် လွှမ်းခြုံထားသော်လည်း စောင်မဖုံးထားသော အပေါ်ပိုင်းမှာ အင်္ကျီ ဘရာဇီယာ မရှိသဖြင့် ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းလှသည့် ရွှေရင်အစုံက အသက်ရှုသည့် တိုင်ပင်အတိုင်း နှိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် ဖြစ်နေတာကို မြင်နေရသည်။ 

အသားသိပ်မဖြူပေမဲ့ နေမထိသော နေရာမို့ ရင်သား လေးများက ဝင်းနေသည်။ ခလေးတယောက် အမေဖြစ်ပြီး နို့တိုက်ခဲ့ဘူးသောကြောင့် နို့သီးခေါင်းတို့က ညိုညို တုတ်တုတ်လေးတွေ ဖြစ်နေပြီး မနက်ခင်းအအေးဓါတ်ကြောင့်လား၊ အိပ်မက်ကြောင့်လားမသိ ထိုနို့သီးခေါင်းလေးတွေ က ထောင်ကာ မာတင်းနေကြသည်။ ဦးထွား ပေါင်ကြားက ညီတော်မောင်က လှုပ်ရှားလာသည်။

ဦးထွားက တတောင်တဖက်ထောက်ကာ ကုန်းလိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတခုကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ အင်း………...ဟင်း….”


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>