Thursday, August 14, 2014

ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၃ )

ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - မင်းရဲဆက်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဒီလိုနဲ့.. ဒီကြားရက်တွေထဲမှာတော့... ခြေတံရှည်အိမ်ကြီးကို တံခါးဂျက်ချကာ... အခန်းထဲတွင်...၄ ယောက် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းအိပ်နိုင်တဲ့..ကုတင်ကြီးအသစ်လုပ်လိုက်ပြီး...ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းနေလေတော့သည်...။ သို့ပေမဲ့...ဇော်ကိုကိုနဲ့.နံ့သာခင်ကိုတော့..လုံးဝမလိုးခိုင်းသေးပေ... ။

ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့...ဇော်ကိုကိုရော..ဇော်ဝင်းရော..ဟာသုတ်ရည်အားကောင်းသူများဖြစ်ကြကာ..ဘယ်သူနဲ့ရမှန်းမသိဘူးဖြစ်မှာစိုး၍..ဇော်ဝင်းကလည်း သမီးဖြစ်သူကိုလိုး...ဇော်ကိုကိုကလည်း မိခင်ကို အချိန်ပြည့်လိုးရင်းတစ်နေ့တော့... မှုံနံ့သာနဲ့...နံ့သာခင်တို့ဟာ...ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင်..ကိုယ်ဝန်များရလာကြတာကြောင့်..ဇော်ဝင်းရော..ဇော်ကိုကိုရော..နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်နေကြလေသည်...။

" သမီးရယ်..အဖေ့ ရင်သွေးလေးကို လွယ်ထားပေးလို့ကျေးဇူးပါ..."

" ရပါတယ်အဖေရယ်...သမီးလည်း ဒီကလေးလေးကိုအရမ်းမွေးချင်နေပြီ"

" ချစ်လိုက်ရတာ သမီးရယ်"

တစ်ဖက်က မှုံနံ့သာနဲ့ ဇော်ကိုကိုတို့ကလည်းအားကျမခံ...

" အမေ..ရယ်သားလေပျော်လွန်းလို့ မျက်ရည်တောင်ကြတယ်...သိလား"

" အဲ့လောက်တောင်ပဲလား သားရယ်"

" အဲ့လိုဆိုရင် သားက ဒီနေ့ကစပြီး အမေ့ကိုမလိုးရတော့ဘူးနော်.သားကကလေးအဖေဖြစ်တော့မှာ...သားလီးကအကြီးကြီးပဲ..ကလေးကိုထိလိမ့်မယ်... ကိုဇော်ဝင်းရောနော်..သမီးကြီးကိုမလိုးရတော့ဘူး...ကြားလား..."

" အေးပါ..မိန်းမရယ်.. ကိုသိပါတယ်.."

ဒီလိုနဲ့..ဇော်ကိုကိုနဲ့ နံ့သာခင်တို့ဟာ...မုံရွာသို့ပြောင်းရွှေ့ကာ..နေရန် စီစဥ်ရပြန်လေသည်...။ချက်ချင်းတော့ဗိုက်ကမပူလာပေမဲ့ ဟိုမှာလည်း..အသားကျဖို့လိုတယ်မို့လား.. ။အဲ့တော့..ရွာရဲ့ ကထိန်အလှူပွဲပြီးတာနဲ့ ပြောင်းဖို့ စီစဥ်ထားလေသည်....။

ရွာရဲ့ကထိန်အလှူက ရွာကြီး ၁၅ ရွာက အကအဖွဲ့တွေကပါ လာပြီး ကပြဖျော်ဖြေကြကာ...အလှည့်ထဲမှာပါဝင်ကြတာမို့... လွှတ်စည်တာဗျ... ။အကျွေးအမွေးကလည်း...ရွာဓလေ့ပေါ့ဗျာ..အလှူဆိုမပါမပြီး...ဝက်ဆီပြန်နဲ့..အခြားသော ဟင်းအရံတွေစုံလို့ပေါ့... ။ညဘက်ဆိုလည်း...နာမည်ကြီး ဇာတ်အဖွဲ့က ကပြသေးတာ...၂ ရက်တိုင်တိုင်လေ...။

ဇော်ကိုကိုတို့ကာလသားတွေလည်း ပျော်ကြမူးကြနဲ့ပေါ့... ။အိမ်က မှုံနံ့သာနဲ့ နံ့သာခင်တို့ကတော့ပွဲကြိုက်ခင်များဖြစ်ပြီး..တစ်ညလုံးကြည့်ကြမည်ဖြစ်လေသည်...။ဇော်ဝင်းကတော့...ည ၁၁ လောက်မှာ..မူးရူးနေကာ...အိမ်သို့ပြန်လာလေသည်..ဒ။ါတောင်လက်ကပါလာတဲ့ မီးတောက်တစ်ပိုင်းကို...ရေမပါအမြည်းမကူဘဲ...သောက်ကာ...ချာချာလည်မူးပြီး...လောကကြီးနဲ့ခနတာအဆက်ပြတ်သွားလေတော့သည်.... ။

ဇော်ကိုကိုကတော့...မှုံနံ့သာနဲ့ နံသာခင်တို့နဲ့အတူ..ပွဲအစပိုင်းကိုကြည့်နေပြီး... ၁၁ ခွဲလောက်မှ ထလာပြီး...ဘီယာ၂ လုံးလောက်ပဲသောက်ကာ..အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်.... ။ဇော်ကိုကိုလည်း...အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့ပြီး.. အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့.. ပုဆိုးတွေလှန်ပြန်ပြီး ဘေးတစ်စောင်းလေးအိပ်နေတဲ့...အဖေဖြစ်သူ... ဇော်ဝင်းကိုတွေ့ရလေသည်....။

ဇော်ကိုကိုလည်း အနဲငယ်စောက်လာတာကြောင့် အိပ်မည်ဟု တွေးနေတုန်း...ဖခင်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့... အခုချိန်ထိ အသက်၂၅ နှစ်အရွယ် လူပျိုသာထင်ရတုန်း နပျိုနေဆဲ...။ဝင်းဝါတဲ့အသားအရေရှိမှန်းသိသော်လည်း... ယခုလို..လုံးဝန်းတဲ့တင်သားတွေနဲ့...ဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တံတွေရှိမှန်း သတိမထားမိခဲ့... ။မိမိ ချောမောနေတာကလည်းဖခင်နဲ့တူလို့ပါလားဟု...တွေးမိကာ... ဝတ်ထားတဲ့ အကျီနဲ့ပုဆိုးကို..ပူလွန်းတာကြောင့်...ချွတ်ကာ အောက်ခံနဲ့ပဲ လှဲအိပ်လိုက်လေသည်...။

ထိုအချိန်တွင်... ဖင်လုံးတွေပဲပေါ်နေတဲ့ ဇော်ဝင်းဟာ...စောင်းအိပ်နေရင်း...ခြေတစ်ဖက်ကို..ခွေလိုက်တော့...ဖင်ကဖြဲသလိုဖြစ်ကာ...စအိုဝလေးကအထင်းသားမြင်နေရလေသည်...။ဇော်ကိုကိုလည်းဖင်ချတယ်ဆိုတာ ကြားသာကြားဖူးတာ...တစ်ခါမှမလိုးဖူးသေးဘူး... ။ယခု နှဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရလေပြီ.။..ကြုံလာပြန်တော့လည်း...ဖခင်ဖြစ်နေပြန်ပြီ...။ဇော်ကိုကိုလည်း မိခင်ကိုတောင် ကိုယ်ဝန်ရအောင် တစ်ဗြောင်းဗြောင်း လိုးခဲ့တာ..။

အခုဟာက အဖေပဲဆိုတော့...ဖင်အဝမှာ..တေ့ထားရုံလောက်တော့ရမှာပါဟုတွေးကာ...ဇော်ဝင်းရဲ့ ဖင်စအိုအဝမှာ...အောက်ခံကိုချွတ်ပြီး... လီးနဲ့တေ့ကာ... ပွတ်နေလေသည်...။မိန်းမစောက်ဖုတ်ဆိုရင်..ဒီလိုပွတ်လိုက်တာနဲ့...စောက်ရည်ကြည်တွေထွက်လာမှာဖြစ်သော်လည်း...အခုဟာက ဖင်ဖြစ်နေတော့.ဘာမှမရှိတော့ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြစ်နေသည်.. ။

ဇော်ကိုကိုလည်း...အခန်း

ထောင့်ကာ..မှုံနံ့သာလူးနေကြ အုံးဆီပုလင်းကိုယူကာ.. လောင်းချလိုက်ပြီး...လီးရော..စအိုဝရော...ရွဲနေအောင်..သုတ်လိမ်းကာ...ဆီအရှိန်နဲ့ ချောသွားကာ.. ပွတ်ဆွဲနေလေတော့သည်...။တစ်ချက်တစ်ချက်ဆို.. ထိုးတောင် ကြည့်လိုက်သေးသည်...။

ထိုးကြည့်လိုရင်လည်း...ဒစ်ခေါင်းကတော့ဝင်သွားပြီး... ထိုထက်လည်းပိုပြီး တော့ မထည့်ရဲပေ...။ဇော်ဝင်းဟာ...မူးပြီးအိပ်နေပေမဲ့...အထိအတွေ့နဲ့ခံစားမှုကိုတော့သိနေသည်လားမပြောတက်ပေ...ငြီးသံလေးတွေက ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်..။.

အင်း...ဟင်း..အင်း..အင်း..အ့"

ထိုငြီးသံက ဇော်ကိုရဲ့ လိုးချင်စိတ်ကို မြှင့်တင်ပေးနေလေရာ ဒစ်ကိုထိုးပြီး ဒီတစ်ခါတော့...ပြန်မထုတ်ပေးတော့ဘဲ... ဆက်ပြီး ထိုးထည့်ရန်...ဖင်ကိုအားနဲ့ဖြဲလိုက်ကာ..လီးကို..ဖင်ခေါင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင်...နှဲ့သွင်းပေးနေလေသည်...။

" အား...ဟား.. အင်း...နာတယ်ကွာ...အ့"

အာလေးလျှာလေးနဲ့ ဇော်ဝင်းရဲ့ ရုန်းကန်ရင်းအော်ငြီးသံဖြစ်လေသည်...။ဇော်ကိုလည်းအရသာက လွန်စွာကောင်းနေလေရာ...တရစ်ချင်း ထိုးရင်း ထည့်ရင်းနဲ့ပင်...အဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်သည်...။ဇော်ဝင်းကတော့...အားမပါပေမဲ့ နာကျင်သော အသိကြောင့်.. ရုန်းကန်နေလေသည်...။ဇော်ကိုကိုကတော့...အသွင်းအထုတ်ကိုပုံမှန်လုပ်ပေးကာ...ဖင်လိုးနေရပြီဖြစ်လေသည်...။

" ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်.. ဗြွတ်...ဘွတ်"

" ဗလွတ်..ဗြွတ်...ဗြစ်.. ဗြစ်..ဗြစ်"

" အ့..အား..ရှီး.. အဖေရာ..အဖေ့ဖင်ကစီးပြီးကျပ်နေတာပဲ..သားကိုခွင့်လွှတ်ပါ..အခုတစ်လော...အမေ့ကိုလုံးဝမလိုးရတော့သားအရမ်းဆာနေလို့ပါ...အ့..အား..ဟား..အိုး..ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးကြီး...အ့..ဟား လိုးရတာအရသာရှိလိုက်တာ"

ဇော်ကိုကို လည်းပုံမှန်လိုးပေးနေတော့...ဖင်ကကျင့်သားရသွားပြီး...ကျုံ့ထားတာတွေ မရှိတော့ဘဲ...အလိုလိုပြေလျော့လာကာ.. ဇော်ဝင်းလည်းမရုန်းတော့ပေ..။ဇော်ကိုကိုကလည်း... အရမ်းကောင်းသဖြင့်...လိုးလေ.. ကြာလေဖြစ်ကာ...တစ်နာရီနီးပါးလိုးပြီးမှ...လရည်ထွက်ကာ...ပြီးသွားလေတော့သည်... ။

ဇော်ကိုကိုလည်း..လီးကိုချွတ်မပေးဘဲ...စိမ်ထားကာ...ခနနေတောင်လာလိုက်...လိုးလိုက်နဲ့...လီးကအပြင်ပြန်ရောက်တယ်လို့မရှိပဲ... ၃ ချီမြှောက်လိုးပြီးလို့...ဇော်ကိုကို လီးကိုစိမ်ထားရင်း...မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားစဥ်...ဇော်ဝင်းနိုးလာလေသည်...။

" အား..ကျွတ်..ကျွတ်..နာလိုက်တာဖင်က..ဘာနဲ့ဆောင့်မိသွားလည်းမသိဘူး..အ့..အား... ဟင်..ဘာကြီးလည်း"

ဇော်ဝင်းလည်းစမ်းကြည့်ရင်း သူ့ဖင်အဝမှာကပ်လျက်ရှိနေတဲ့..ဇော်ကိုကိုရဲ့..ဆီးခုံက လမွှေးတွေကို ကိုင်မိလေရာ...လှည့်ကြည့်လိုက်တော့....

" ဟာ...သား..ဇော်ကို..မင်း..မင်းထအုံး..သား...သားငယ်"

" အာ..ဟင်..ဘာလည်း အဖေရ အိပ်လေဗျာ..ဘာဖြစ်လို့တုန်း":

" ဘာဖြစ်ရမလည်း...မင်းလီးကငါ့ဖင်ထဲမှာ..အဆုံးထိဝင်နေပြီ..."

ထိုအခါတော့မှ...ဇော်ကိုကိုလည်း..အသိစိတ်ဝင်ကာ..မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့..ည ၁၂ ထဲက လိုးနေခဲ့တာ...အခု..၄ နာရီတောင်ရှိနေပြီ... လီးကမထုတ်ရသေး... ဒါနဲ့ပဲ..အဖေစိတ်ဆိုးမှာစိုးတာနဲ့ပဲ.. ညာပြောလိုက်ရလေသည်...။

" အာ...အဖေရယ်..သားတောင်းပန်ပါတယ်.. သားအမေနဲ့မှားပြီးလိုးမိတာထင်တယ်...ညကသားအတော်မူးလာတာ"

ဇော်ဝင်းလည်းစိတ်ဆိုးရအခက်..ဒေါသထွက်ရအောင်လည်းတမင်လုပ်တာမဟုတ်ဘူးဆိုတော့...ပြေငြိမ်းလိုက်ကာ..

" အေးပါ..မှားလို့ဆိုလည်းပြီးရော...မင်းလီးကြီးပြန်ထုတ်ပေးအုံး... ဘယ်နှစ်ချီလောက် လိုးလိုက်တာလည်းကွာ..ဖအေကို.. နာလိုက်တာ.. "

ဇော်ကိုကိုလည်း...ပြန်ချွတ်ခါနိး...နှမြောနေကာ... လီးကို ချွတ်မလို့လုပ်ပြီးမှ...ဇော်ဝင်း၏ခါးကိုကိုင်ကာ...ပြန်ဆောင့်ထည့်ပြီး...လိုးပြန်လေသည်...။

" အား...ဟား... သား ဇော်ကို...ထုတ်ခိုင်းတာလေ..ဘာလို့ပြန်လိုးနေတာလည်း"

" သားမရတော့ဘူးဗျာ...အမေ့ကိုမလိုးရတာလည်းကြာနေပြီ...အဖေ့ဖင်ထဲမှာလီးရောက်နေမှတော့...သားကိုတစ်ချီလောက်ထပ်လိုးခွင့်ပေးပါဗျာ... ။ပြီးရင်သားတစ်ခါမှမလုပ်ခဲ့ဖူးပေမဲ့.. အဖေ့လီးကို..အာခေါင်ထဲထည့်ပြီး....လည်ချောင်းထဲထိ ထည့်ဆောင့်ပြီးစုပ်ပေးမယ်...အ့...အား..."

" အ့...အား..ဟား...ဇော်ကို...အ့...ဟား..သားရယ်..အဖေ့ကို ဘယ်နှစ်ချီတောင်လိုးလိုက်တာလည်းကွာ...အဖေ့ဖင်ကနာတောင်မနာတော့ဘူး...အရမ်းကောင်းသလိုဖြစ်နေတာ..အခုမှတော့မထူးဘူး..လိုးကွာ...လိုး...လိုးတော့...အ့...အား..သားရယ်..မင်းလီးက အဖေ့ထက်စံချိန်မှီပါလားကွာ...အ့...အား...တကယ်ကောင်းတဲ့လီးပါ.. အ့...လိုးစမ်း...အဖေ့ဖင်ကြီးကွဲသွားအောင်လိုး...စမ်းကွာ..."

" ဖွတ်...ဖပ်...ဖပ်.. ဗြွတ်..ဗလွတ်. ဗြွတ်"

" အား...ရှီး....အ့...ဟား..အဖေရယ်...အဖေ့ဖင်ကညှစ်အားတအားကောင်းတယ်..အား...သားထိမ်းလို့မရတော့ဘူး..အား...ပန်းလိုက်ပြီ...လရည်တွေပန်းလိုက်ပြီ... "

ထို့နောက်...ဇော်ကိုကိုကလည်း...သူ့ကတိအတိုင်း..ဇော်ဝင်းရဲ့လီးကို.. အာခေါင်ထဲထည့်ကာ...ဆောင့်ကာစုပ်ပေးရပြီး... မိုးလင်းခါနီးမှ ပြီးသွားကြကာ... နားရလေသည်။

" သား အခုလိုဖြစ်တာ..ဒါနောက်ဆုံးပဲနော်..အဖေတို့က မူမမှန်တဲ့ ဆက်ဆံမှုမျိုးဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီ..အဖေနဲ့သားကပါ..ဒါမျိုးကိုစွဲလန်းသွားမယ်ဆိုရင်...အဖေတို့မိန်းမတွေ နဲ့မွေးလာမဲ့ကလေးတွေ ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်.. နော်သားလေး"

" ဟုတ်ကဲ့ပါအဖေရ.. သားလည်း...ဖင်မချဘူးလို့. ချလိုက်ရပေမဲ့..တကယ်တမ်းတော့...စောက်ဖုတ်လောက်မကောင်းပါဘူးဗျာ...အမေ့စောက်ဖုတ်ကအကောင်းဆုံးပဲ"

" ဒါပေါ့သားရဲ့...သဘာဝကို မကျော်လွန်တာပဲကောင်းတယ်....အရာရာဟာ..သူ့သဘာဝအတိုင်းသာအကောင်းဆုံးပါ"

သားအဖနှစ်ယောက် ကြင်နာစွာ...ဖက်ပြီး အိပ်ကြလေတော့သည်....။နောက်ရက်များမှာတော့...ဇော်ကိုနဲ့ နံ့သာခင်တို့ မုံရွာသို့ ခရီးဆက်ရလေသည်...ဇော်ကိုရဲ့ သူငယ်ချင်းကလည်း အကုန်ကူညီပေးကာ..လိုလေသေးမရှိစေရပါ။

" လာကွာ...ဇော်ကိုရာ...မင်းမိန်းမက အလန်းဇယားပါလားကွ... မင်းကတော့..ငယ်ငယ်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီ...ဘာမှမပူနဲ့...မင်းအတွက်အလုပ်လည်းရှာပေးအုံးမယ်..."

ဇော်ကိုရဲ့သူငယ်ချင်းက သူ့ခြံဝိုင်းထဲမှာပင်..အိမ်ခပ်သေးသေးဆောက်ပေးထားရာ...မောင်နှမနှစ်ယောက်အတွက် အတော်ပင်ကျယ်ဝန်းလေသည်။

...........................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

ဒီလိုနဲ့ပဲ...အချိန်တွေက ၉ လလောက်ကြာခဲ့လေပြီ.......။ဇော်ကိုလည်း...အစ်မဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မြင်သာမြင်ရပြီး... မလိုးရဖြစ်နေလေကာ...နံ့သာခင်ကတော့...ဇော်ကိုကို လီးပုံမှန်စုပ်ပေးရှာပါတယ်...။

" မောင်လေးရယ်...နင်အရမ်းလိုးချင်နေရင်လိုးပါလား...ငါ့ကိုယ်ဝန်က နေ့စေ့လစေ့ဆိုပေမဲ့...လိုးမယ်ဆိုရင်ရပါတယ်ဟ...အဖေနဲ့အမေကလည်း အခုတစ်လောလာဖို့အဆင်မပြေတော့ဘူး... နင်လည်းမလိုးရ..ငါဆိုမခံရတာ.သားလေးကိုယ်ဝန်ရကတည်းကပဲ... "

" မလိုးပါဘူးအစ်မရယ်.. အထဲမှာ..ငါ့သွေးသားဟ...ငါလိုးလို့ရတာမဟုတ်ပေမဲ့..ကလေးကိုငါက အဖေလို့ပဲခေါ်ခိုင်းမှာ..ငါ့သားပါပဲဟာ...ငါ့သားလေးကိုမထိခိုက်စေချင်ဘူး...အဖေလည်း အမေ့ကိုမလိုးဘူးလေ...ထိန်းထားခဲ့တာပဲ...ငါလည်းထိန်းနိုင်ပါတယ်ဟာ...နင့်လက်နဲ့ဂွင်းထုပေးတာက အရမ်းကောင်းတယ်ဟ.. ဂွင်းထု..လီးစုပ်တာသာ..လုပ်ပေးရတယ်... "

" မောင်လေးရယ်...ငါကတော့လေ...အခုလိုဘဝကိုပျော်တယ်ဟာ... ငါ့အဖေနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုဆောင်ခွင့်ရတယ်...ငါ့ဘဝအတွက်အကောင်းဆုံးယောက်ကျ်ားဆိုရင်..အဖေနဲ့နင်ပဲဟ...ငါ့လင်ယောက်ကျ်ားအဖြစ် အမြဲသတ်မှတ်ထားတာ..."

" အတူတူပါပဲ..အစ်မရယ်..ငါလည်း..ငါ့ရင့်သွေးကို အမေအရင်းနဲ့ရလိမ့်မယ်လို့ဘယ်ထင်လိမ့်မလည်းဟာ...ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းရလာခဲ့တော့..ငါပျော်တယ်ဟာ...ငါ့အမေကို... မိဘလိုရော...ဇနီးမယားလိုရော...မျိုးစုံချစ်ရတာဟ"

ဒီလိုနဲ့ပဲ...မွေးရက်စေ့တော့..မှုံနံ့သာက သမီးလေးမွေးပြီး... နံသာခင်က သားယောက်ကျ်ားလေးမွေးလေသည်... ...။မွေးပြီး ၅ လလောက်ကြာတော့...နံ့သာခင်ပုံမှန်ခန္ဓာကိုယ်နီးပါး ရလာတော့... အဖေနဲ့အမေရှိရာသို့ပြန်ရန် ပြင်ဆင်လေတော့သည်... ။ရွာကိုတော့..မိဘမဲ့ ကလေးတစ်ယောက်မွေးစားတာဟု သတင်းလွှင့်ထားတော့.. အမျိုးမျိုး ချီးကျူးကြတာပေါ့... ... ။ကုသိုလ်ရတယ်တို့...သေရင်နတ်ပြည်ရောက်မှာတို့...ကောင်းသတင်းတွေစုံလို့ပေါ့ဗျာ...။

အကယ်၍ ကိုယ့်အဖေနဲ့လိုးပြီးဤခလေးရတာပါလို့သာ..သိကြည့်ပါလား...ခွေးမျိုးတွေ...မျိုးမစစ်ကလေးဟု ပြောကြမှာအမှန်ပင်... နံ့သာခင်လည်းပြန်ရောက်လာတော့...ဇော်ဝင်းက သူ့ရင်သွေးလေးဖြစ်တဲ့...နံ့သာခင်နဲ့သူ့သားလေးအနားကမခွာဘဲ...

" သားလေးက...အဖေနဲ့ တူတယ်နော်..သမီးကြီး.. "

" ဟုပ်ပ..အဖေ့ သားက အဖေ နဲ့ပဲတူမှာပေါ့..ဟောဒီရွှေဂျိုးလေးကလည်း သူ့အဖေလိုပဲ..အကြီးကြီးဖြစ်ပြီး...သမီး ကို ပြန်လိုးမှာလားမသိဘူးနော်"

" လိုးမှာပေါ့ကွ...နော်သားကြီး...ဖေ့သားကြီးက ဟောဒီ မေမေ့ကိုပြန်လိုးရင်...ဖေဖေက သားလီးကိုကိုင်ကိုယ်တိုင်စုပ်​ပေးပြီး မေကြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ကိုင်ထည့်ပေးမှာ...နော်သား..."

" အ့...အဖေရယ်...ပြောတက်လိုက်တာ..သားကိုမြူတာတဲ့...သမီးစောက်ရည်တောင်စိမ့်တယ်..."

" ဟော..သားမေမေက စောက်ရည်ထွက်လို့တဲ့.. ဖေကြီး ယက်ပေးလိုက်မယ်နော်..သားရော သောက်အုံးမလား မေမေ့ စောက်ရည်ကို..."

ဇော်ဝင်းမှာ..သူ့သားကို...အခုချိန် ပေါက်စလေးထဲက သူ့အမေကိုလိုးရင် သူ့ကိုဘေးမှာထားကာ..အတူယူစေခြင်း... နံ့သာခင်ရဲ့ စောက်ရည်ကို သောက်ရင် သားဖြစ်သူ နေရွှေသွေး ကိုပါ..အရသာခံကာ..ယက်ခိုင်းတက်သည်......တစ်ဖက်က.. မှုံနံ့သာနဲ့ဇော်ကိုတို့ကလည်း...

" အမေ.. သမီးလေးက သားနဲ့တူတယ်မို့လားဟင်... "

" တူသမှတော်...သူ့အဖေနဲ့ တစ်ရုပ်ထဲ...ဒီမှာယှဥ်ကြည့်ပါလား..မတူတာကတစ်ခုထဲ..ဟောဒီအဖုတ်လေးပဲ "

" အဲ့ဒါတော့ဟုတ်တယ်အမေ...သမီးလေးရဲ့ အဖုတ်က..အမေ့စောက်ဖုတ်လိုပဲ...ဖောင်းနေတာပဲနော်..."

" ဖောင်းတာပေါ့ သားရယ်..သားရဲ့လီးကြီးနဲ့ အချိန်မတန်ခင်တောင်အလိုးခံရမဲ့ အဖုတ်ပဲဟာ...ဖောင်းတာပေါ့... သားနော်..သမီးလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို...အရမ်းမနှိုက်ရဘူး...ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ"

" အင်းပါအမေရ.. ဖွဖွလေးတော့. ပွတ်ပေးလို့ရတယ်မို့လား... "

" ပွတ်ရုံလေးပဲပွတ်...နော်သား"

" အင်းပါဗျ...သမီးလေးရဲ့နာမည်ကို...သင်းရနံ့ လို့ပေးရမယ် "

ဒီလိုနဲ့ပဲ...အချိန်တွေက. 10 နှစ်ကြာခဲ့တော့..ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာက ၄၀ ကျော်...ဇော်ကိုကိုက...၂၅.. နံ့သာခင်ကတော့...၂၇...အခုဆိုရင်...နေရွှေသွေးနဲ့..သင်းရနံ့က 10 နှစ်ရှိပြီဖြစ်လေသည်... ။သို့ပေမဲ့... နေရွှေသွေးရဲ့လီးကို ငယ်စဥ်ကတည်းက ပြုပြင်ကာ..အကျင့်လုပ်ပြီးဂွင်းထုတာကိုသင်ပေးခဲ့...ကိုယ်တိုင်လည်းထုပေးခဲ့ သလို... သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း...ဇော်ကိုကိုက အကျင့်လုပ်က လက်ညိုးနဲ့ ထိုးကာ...ကျင့်ပေးခဲ့တာကြောင့်... လူကသာ..၆တန်း...လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကမငယ်လှပေ...။

ထို့ကြောင့်...ကျောင်းသွားရင်တောင်..အောက်ခံဘောင်းဘီကိုငယ်ငယ်နဲ့ဝတ်ပေးရလေသည်... ။လီးက medium ရှိကာ..သင်းရနံ့ရဲ့ အဖုတ်ကလည်း.. နှုတ်ခမ်းသားထူကာ.အာနေလေသည်...တစ်နေ့တော့...မှုံနံ့သာနဲ့ဇော်ကိုကိုတို့သားအမိရော...ဇော်ဝင်းနဲ့..နံသာခင်တို့ရော...မိသားစု ၄ ယောက်စလုံး ခလေးတွေ မရှိတုန်း တိုင်ပင်နေကြလေသည်...။

" အခုဆိုရင် သမီးလေး သင်းရနံ့က 10 နှစ်ဖြစ်လာပြီ.. ။သားလေးနေရွှေသွေးကလည်း အလယ်တန်းရောက်လာပြီ... ။အမေနဲ့ အဖေကတစ်ဖြည်းဖြည်းအိုလာတာ..သားတို့အဖေ ကိုဇော်ဝင်းလည်း ၄၀ ကျော်သန်စွမ်းတုန်း...အမေတို့ရဲ့ မျိူးဆက်ပွား ကိစ္စကိုလုပ်ကြမလားလို့တိုင်ပင်တာ..အားလုံးရဲ့သဘောကရော..":

မှုံနံသာပြောပြီးတော့..ဇော်ဝင်းကထပြောလေသည်...။

" မှုံပြောတာကိုတော့ သဘောတူပါတယ်..ဒါပေမဲ့..ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို လိုးပြီး..ဘယ်သူက မွေးမှာလည်း..."

ထိုစကားကို ဇော်ကိုကိုက..တစ်မျိုးပြန်ပြောလေသည်...။

" သားကတော့ အဲ့လိုဘယ်သူရယ်လို့ သတ်မှတ်နေမဲ့အစား.. ဒီအိမ်က မျိုးဆက်လိုလာပြီဆိုရင် ဘယ်ယောက်ကျ်ားပဲ ဖြစ်ဖြစ် တက်လိုး...ကိုယ်ဝန်မရှိခင်ရင်အထိ စိတ်ကြိုက်လိုး...မွေးလာတဲ့ခလေးက အဖေနဲ့အမေရဲ့ မြေး..သားနဲ့အစ်မခင်တို့ရဲ့ ခလေးတွေပေါ့... အဲ့လိုဆိုမကောင်းဘူးလား...အားလုံးကမိသားစုတွေပဲလေ"

" သားပြောတာကို အမေသဘောကျတယ်.. ကို့သဘောကရော.."

" မှုံသဘောတူရင်ကိုလည်းသဘောတူတယ်...မှုံ့သဘော.. "

" အဲ့လိုဆို...သမီးကြီးက ကိုယ်ဝန်ဆောင်မဲ့သူဖြစ်လိမ့်မယ်... သမီးလေးသင်းရနံ့က မဖြစ်နိုင်သေးဘူး...ဒါပေမဲ့ ခံတာကိုတော့..အကျင့်လုပ်ပေးမှရတော့မယ်.."

ဒီလိုနဲ့ပဲ...တိုင်ပင်ခြင်းပြီးဆုံးကာ...ညဘက်ထမင်းစားပြီးကြတော့...စောစောအိပ်ရာဝင်ကြပြီး... အခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ... မှုံနံ့သာက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ထားကာ...သားဖြစ်သူ.နေရွှေသွေးကို နို့ကိုင်ခိုင်းကာ...စိတ်ကိုစွပေးနေသည်...။ဘေးက သင်းရနံ့ကိုတော့... အဖိုးဖြစ်သူဇော်ဝင်းက ချီထားပြီးး...စကဒ်အောက်ကိုလက်ရှိုကာ...စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ကာ..အပေါက်ချဲ့နေလေသည်...ဇော်ကိုကိုက တော့.. နေရွှေသွေးရဲ့လီး...ကောင်းကောင်းဝင်ဖို့ ကူညီပေးနေလေသည်...

" မေမေ...သားလီးက အရမ်းတောင်နေပြီ... လိုးရတော့မှာလား"

ဇော်ကိုကိုက မလိုးခင် နေရွှေသွေး ၏ လီးကို စုပ်ပေးရန် ဒစ်ကိုဖြဲကာ... စုပ်ပေးလိုက်လေသည်...

" အ့...အား...ဟား...ဖေဇော်ရာ...လီးထိပ်ကိုကျင်သွားတာပဲ...အ့...အား..ကောင်းလိုက်တာ...ဗျာ... အ့..စုပ်စုပ်"

နေရွှေသွေးကလည်းခေသူမဟုတ်.. ခါးကိုကော့ကာ...ဇော်ကိုကို၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေလေသည်...အတော်ကြာကြာစုပ်ပေးပြီးတော့မှ...

" သားလေး..သားမေမေ စောက်ဖုတ်ကို...ဖေဇော်က ဖြဲထားမယ်...သားက ဖြေးဖြေးလေးသွင်း... နော် "

နေရွှေသွေးလည်း...လီးကိုထိုးကာ...မိခင်ဖြစ်သူ နံ့သာခင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အဝင်အထွက်မှန်မှန်ဖြင့်လိုးနေလေသည်..။

" ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်.. ဗြွတ်..ဗြစ်"

" ပလွတ်...ပြွတ်...ဗြစ်..ဗလွတ်..ဗြစ်"

" အား..မေမေရယ်...ကောင်းလိုက်တာ..မေမေ့အဖုတ်ကကောင်းလိုက်တာ...လိုးရတာ.အရသာအရှိဆုံးပဲ... "

နေရွှေသွေး..ကတစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးကာ...အသားကျသွားချိန်မှာတော့...သင်းရနံ့က ချွဲတက်သူပီပီ...

" ဖေဖေ..မီးမီးလည်း...လုပ်ချင်တယ်.. နေ ကြတော့..လုပ်ရတယ်မေခင့်ကို...မီးမီးကို ဘယ်သူကလုပ်ပေးမှာလည်း"

သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို..စွပေးနေသူ..အဖိုးဖြစ်သူ ဇော်ဝင်းက ပြောလေသည်..။

" ဟုတ်တယ်သားရေ..မြေးမလေးက..စောက်ရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက်နေတာမတရားပဲ...သာလာယက်ပေးလိုက်အုံး...မီးမီးကို..."

ဇော်ကိုကိုလည်း အသားကျနေတဲ့...နံ့သာခင်တို့သားအမိကို ထားခဲ့ကာ...သူ့သမီးသင်းရနံ့ဆီသို့သွားကာ လိုးပွဲစရန်...အစပျိုးလိုက်လေသည်...။

" ဖေဖေ့သမီးလေး..အရမ်းယားနေတာလား...ဟုတ်လား..ဘယ်နားကယားတာလည်း...ပြောပါအုံးးဖေဖေ့ကို"

" ဒီမှာ..ဖေဖေရ...မီးမီး...အဖုတ်က အရည်တွေထွက်ပြီး အရမ်းဖောင်းနေတာ...ဖိုးဖိုးကိုင်ပေးတာလည်းကောင်းတယ်...အရည်တွေခန ခနထွက်တာ...":

" ဟုတ်လား...ပြပါအုံး...ဖေဖေယက်ပေးမှာပေါ့ကွ...လာလာ...စကဒ်ချွတ်ပြီး...ပေါင်ဖြဲပြီးကားထား..."

ဇော်ကိုကိုလည်း...၁၀နှစ်ကြာ အောင့်အီးထားခဲ့သော...လိုးချင်စိတ်ကို...ယခုလိုးရတော့မှာဖြစ်၍..စိတ်လှုပ်ရှားနေလေသည်.။

" ပလက်.. ပြက်...ပလွတ်.. ပြွတ်.. ပြစ်"

" အား..ဖေဖေရယ်...မီးမီး..အဖုတ်ထဲကနေ...အရမ်းကောင်းတာပဲ... အ့..အား..."

သင်းရနံ့က အချွဲသံလေးနဲ့အော်လေ...ဇော်ကိုကိုက ထန်ပြီး..ပိုစုပ်လေ...ပိုယက်လေ ဖြစ်ကာ...သင်းရနံ့လည်း...ထွန့်ထွန့်လူးနေလေတော့သည်. .။

" အား..ဖေဖေရဲ့...မီးမီး အဖုတ်က အရမ်းယားလှပါပြီ... အ့...အား..."

ဇော်ကိုက အဖေနဲ့အမေကိုကြည့်လိုက်တော့...ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာတို့ဟာ..မြေးမလေး သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို...တစ်ဖက်စီကိုင်ဖြဲပေးထားကာ...ဇော်ကိုကိုက... လီးနဲ့တေ့ကာ... လိုးလိုက်လေတော့သည်... ။သို့ပေမဲ့ ကျပ်ခဲနေတာကလွဲ ပြီးသွေးတော့မထွက်ခဲ့ပါ....ဇော်ကိုကိုက သူ့အမေတားနေသည့်ကြားကပင်...တစ်နှစ်နီးပါးအရွယ်မှစကာ...သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို...လက်သန်းထိုးကာ...ကျင့်ပေးနေခဲ့တာ....၅ နှစ်သမီးမှာ...စောက်ဖုတ်ထဲတစ်ခုခုဝင်မှ အိပ်ပျော်သည့်အကျင့်တောင် ရခဲ့သေးသည်...။ထိုအချိန်ကတည်းက အမှေးပါးက ပေါက်နေခဲ့ပြီးသားဖြစ်လေသည်...

" ဗြွတ်...ဗြစ်... ဖွတ်...ဗြွတ်...ဗြစ်"

" အ့.. အားးး...ဖေဖေရယ်...လက်နဲ့လုပ်ပေးတာထက်...အများကြီးပိုကောင်းတယ်..သိလား...နောက်ဆို...ဖေဖေ့လီးနဲ့ပဲလိုးတော့.. အရမ်းအရသာရှိတယ်...အ့...အား...လိုးပါဖေဖေရယ်...သမီးစောက်ဖုတ်လေးကို....အားးး...ဖေဖေရယ်...လက်နဲ့လုပ်ပေးတာထက်...အများကြီးပိုကောင်းတယ်..သိလား...နောက်ဆို...ဖေဖေ့လီးနဲ့ပဲလိုးတော့.. အရမ်းအရသာရှိတယ်...အ့...အား...လိုးပါဖေဖေရယ်...သမီးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးခွဲစမ်းပါ..."

ဇော်ကိုလည်း အချစ်ဆုံးသမီးလေး...သင်းရနံ့က အမူအရာများဖြင့်ပါ ပြောဆိုနေပြီး..အရမ်းချွဲတက်တာကြောင့်...အရမ်းစိတ်ပါကာ... တရစပ် ဆောင့်လိုးနေမိလေသည်...

" ဗြွတ်...ဗြစ်... ဗလွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်"

" ဖွတ်.. ဖပ်.. ဖပ်.. ဖပ်...ဖပ်..ဗလွတ်"

" အား...အ့...အား...ဟား...ဖေဖေရယ်...ကောင်းလှချည်ရဲ့....ကြမ်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ်.. မီးမီးလေ ဖေဖေ့ကိုချစ်တယ်....ဖေဖေ့လီးကြီးကိုလည်းချစ်တယ်"

သင်းရနံ့မှာ...ရူးသွားရလောက်အောင်ကောင်းနေပြီး...ဘေးက လရည်တောက်တောက်ကျပြီးကြည့်နေတဲ့...အဖိုးဖြစ်သူ ဇော်ဝင်းရဲ့ လီးကိုပါ...စုပ်ပေးနေလိုက်သေးသည်...ဇော်ကိုကိုလည်းကျဥ်းမြောင်းလှတဲ့ အဖုတ်လေးကိုလိုးရတာကြောင့်... မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ....လကည်တွေကို....သင်းရနံ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ...ပန်းထည့်ခဲ့လိုက်လေတော့သည်...။.တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ...နံ့သာခင်ကိုလိုးနေတဲ့...နေရွှေသွေးကလည်းပြီးသွားပြီဖြစ်လေရာ... နေရွှေသွေးပြောလိုက်တာက....

" မေမေ...သားကို...ခလေးလေးမွေးပေးနော်..."

" မွေးပေးမှာပေါ့သားရဲ့...တစ်ကြိမ်ထဲတော့မရဘူးနော်... ခလေးမရမချင်း နေ့တိုင်း..အချိန်တိုင်းလိုးပေးရမှာ...":

" သားလိုးပေးမှာပေါ့...မေမေ့ကို"

ထိုအချိန်တွင်.. သင်းရနံရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုအဖိုးဖြစ်သူ...ဇော်ဝင်းကတက်လိုးနေပြန်လေသည်..။ဤသို့ဖြင့်...တစ်မိသားစုလုံး...ပျော်ရွှင်စွာ နေသွားကြလေသည်...။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၂ )

ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မင်းရဲဆက်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" အား..ဟင်း.. အိုး..သမီးကြီးရာ..လီးစုပ်တာတော်လိုက်တာ.."

" ဟင်..အဖေ..အဖေနိုးနေတယ်ဟုတ်လား.သမီးကိုခွင့်လွှတ်ပါ..ခွင့်လွှတ်ပါနော်..အဖေအရမ်းမူးလာလို့..တွဲပို့ရင်း..အန်ထားတာနဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ရေပတ်တိုက်ပေးတာ..အဖေ့ဟာကြီးကအရမ်းဖောင်းပြီးခုံးကြွလာလို့...သမီးလည်း..ဘာဖြစ်မှန်းမသိတာနဲ့.. ချွတ်ပြီး..အဲ့ဟာကိုပါ..ရေပတ်တိုက်ပေးလိုက်တာ.. နောက်တော့..."

" နောက်တော့ဘာဖြစ်သေးလည်းသမီးလေးရဲ့ပြောလေ"

" ဟို..ဟို..နောက်တော့..အပျိုဂေါင်းမိတုတ်ပြောပြတဲ့ လီးစုပ်တာအရမ်းကောင်းတယ်ဆိုလို့ သမီးလည်း လုပ်ကြည့်ချင်တာနဲ့..လုပ်မိသွားတယ်..သမီးကိုမရိုက်ပါနဲ့နော်..သမီးသွားတော့မယ်"

" နေပါအုံး သမီးရဲ့..ဖေဖေတောင်ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးဘူး.. "

" သ..သမီးကြောက်လို့..ပါ"

" အဖေပြောပြမယ်..အခုကိစ္စမှာသမီးမမှားပါဘူး..ဆန့်ကျင်ဘက်ယောက်ကျ်ားနဲ့ထိတွေ့မိရင် အဲ့လိုပဲလေ..သမီးလည်းအပျိုဖြစ်နေပြီပဲ..ဒီစိတ်တွေဝင်နေမှာပေါ့..အခုရော..အဖေ့လီးကိုစုပ်ကြည့်ရတော့..ပေါ့သွားလား..ဘယ်လိုနေလည်း.."

" အမှန်တိုင်းပြောရရင်လေ..သမီးစိတ်ထဲမှာ..မကျေနပ်သွားဘူး..တစ်ခုခုကိုလိုချင်နေသလို..ခံစားရတယ်..."

ဇော်ဝင်းလည်း ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ပင်..နံ့သာခင်ကိုဖတ်လိုက်ပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။

" သမီးလေးရယ်..အဖေတို့က သားအဖချင်းဆိုတော့ မဖြစ်ကောင်းဘူး...ဒါပေမဲ့ သမီးက အဲ့စည်းကို ချိုးဖျတ်လိုက်ပြီ..အဖေ့လီးကိုစုပ်လိုက်ပြီလေ... အဲ့လိုစုပ်တာက လင်မယားတွေမှ စုပ်ရတာ.."

" ဟင်..အဲ့လိုဆို.သမီးက အဖေ့ရဲ့ မိန်းမဖြစ်သွားတာပေါ့နော်":

" ဒါပေါ့သမီးလေးရယ်...အခုသမီးနောက်ပြန်လှည့်မရတော့ဘူး..အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးတာကိုခံရတော့မယ်..."

" လိုးတယ်ဆိုတာ..ဘယ်လိုမျိုးလည်းဟင်"

" လိုးတယ်ဆိုတာကို ငါ့သမီးတကယ်သိချင်လား..အဖေပြပေးမယ်လေ.."

" အင်းသမီး အပျိုကြီးမိတုတ်ပြောလို့ ကြားဖူးပေမဲ့ ဘာမှန်းမသိဘူး.. သမီးတကယ်သိချင်တာ အဖေရဲ့.."

" သိချင်ရင် ဟောဒီအဖေက သင်ပေးမှာပေါ့အဖေရယ်..အစ.အဆုံးကိုသင်ပေးမှာ"

ဇော်ဝင်းလည်း နံ့သာခင်ကိုဖက်လိုက်ပြီး..အပျိုမဒန်းလေးရဲ့ ရင်သားအစုံကို ထိကာ ရင်စိအကျီ အပါးလေးကို လွယ်ကူစွာဖြုတ်ကာ..ဘော်လီအကျီကိုပါ ဖြုတ်ပေးလိုက်တော့...နံ့သာခင်ရှက်လွန်း၍ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ထားမိသည်..။

" သမီးလေး..ရှက်နေတာလား.."

" ရှက်တာပေါ့..အဖေက သမီးရဲ့နို့တွေကိုကိုင်ပြီး အင်းကျီတွေပါချွတ်ပလိုက်တာ.."

" အခုသင်ပေးမဲ့ပညာက ရှက်လို့မရဘူးသမီးရ အကုန်ချွတ်ရတာ..."

ဇော်ဝင်းလည်း..မှုံနံ့သာနဲ့တောင် တစ်သက်လုံး တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးမလိုးခဲ့ဘူးသ၍.. အခုသမီးလေးအရင်းနဲ့ကြမှ..ချွတ်ကာ လိုးချင်နေသည်... ။ပြောရင်းဆိုရင်း..ဇော်ဝင်းလည်း..နံ့သာခင်ရဲ့ ထမီကိုပါချွတ်ပလိုက်ပြီး.. သမီးဖြစ်သူကိုပက်လက်အိပ်စေကာ..အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးပြီး.. နှုတ်ခမ်း.. လယ်ပင်းနဲ့..ရင်သား..ဗိုက်သားတွေကိုတစ်နေရာချင်းစီ အချိန်ယူပြီး ယက်ပေးစုပ်ပေးတော့...မကြုံဖူးတဲ့ အပျိုဖြန်းလေးနံ့သာခင်မှာ.. ထွန့်ထွန့်လူးနေလေတော့သည်...။

မကြာခင်မှာပဲ..နံ့သာခင်ရဲ့ ပေါက်ခါစ အမွှေး နုနုလေးတွေ ကိုမြင်ကာ..ဇော်ဝင်းရဲ့ ကာမစိတ်ဟာ..ထိန်းမရအောင်ဖြစ်ကာ..သမီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်အနံ့ကိုအားရအောင်ရှုပလိုက်လေသည်...။

" ရှုး... ရှုး..အား...သမီးလေးရယ်..အပျိုစောက်ဖုတ်လေးက မွှေးလိုက်တာ..အရည်တွေတောင်စိမ့်လို့ကွယ်..အဖေစုပ်ပေးမယ်နော်..သမီးလေး"

ဇော်ဝင်းလည်း..အဖုတ်နုနုလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားကိုဖြဲကာ..အစိလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးကာ ကလိပေးပြီး... စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲကိုပါ လျှာထိုးထည့်ကာ...မွှေပေးနေပြီး... ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေကိုပါ သောက်ကာ...မြိုချနေလေသည်...။

" ပလက်...ပြက်...ပြက်...ပြွစ်.. ပလွတ်"

" ပြွစ်...ပြွတ် ...ပလက်..ပြွတ်..ပြွစ်"

" အား...ဟား..အ့..အား..အဖေရယ်..သမီးစောက်ဖုတ်ကြီး လေပေါ်မှာ ပျံနေရသလိုပဲ...အေးစိမ့်ပြီးကောင်းလိုက်တာ..အ့...ဟင်း...အင်း...အ့.."

ဇော်ဝင်းလည်း အချိန်အတော်ကြာကြာယက်ပေးပြီးတော့... နေရာပြောင်းကာ..သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းလေသည်..။

" သမီးကြီး...အဖေ့လီးကို စုပ်ချင်နေတာမို့လား.. စုပ်ကွာ..အားရပါးရသာစုပ်တော့"

နံ့သာခင်လည်း..လီးကိုအရင်းကနေကိုင်ကာ.. ငုံပြီး..အာခေါင်အဆုံးထိထိုးကာ..စုပ်လေတော့သည်...။

" ပြွတ်..ပလွတ်.. ပလွတ်...ပြွတ်..ပြွတ်စ် "

" ပြွတ်...ပြစ်...ပလောက်..ပလွတ်..ပြစ်"

" အား...ရှိး...အ့...ဟားးသမီးးရယ်.. ကောင်းလိုက်တာ..အဖေ့သမီးလေး..ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက နူးညံ့လိုက်တာကွာ..ဖေဖေ့လီးကြီးအခုမှ ဒီအရသာကိုခံစားခဲ့ရတာပါ.."

နံ့သာခင်လည်း အတော်ကြာကြာစုပ်ပေးပြီးတော့...ရပ်လိုက်ပြီး.။

" အဖေ သမီးအဖုတ်ကြီးက ပုံမှန်ထက်ကို ဖောင်းပြီး..အထဲကလည်းယားလာလိုက်တာ.. ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး..":

" လာသမီး..အဖေကြည့်မယ်.. "

ဇော်ဝင်းလည်း..လိုးရမယ်မှန်းသေချာသိနေသော်လည်း..သူကပါကြောင်နေသည့်ပုံစံဖြင့်...ပြောကာ..နံ့သာခင်ရဲ့ အဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်ပြီး...။

"  သမီးရေ..သမီးစောက်ဖုတ်က မရတော့ဘူး..အဖေ့လီးကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းမှကို..ပျောက်မှာ.. ဘယ်လိုလည်း":

" အင်း..လုပ်ရမှာပေါ့အဖေရယ်..အဖေနဲ့ဆိုတော့..အခြားသူစိမ်းထက်စာရင် တော်ပါသေးတယ်..သမီးဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလည်းဟင်"

"သမီးကရော..အဖေ့ရင်သွေးလေးကိုမွေးပေးချင်လား.. ဘယ်လိုလည်း"

" သမီးကတော့..ကိုယ့်အဖေနဲ့ ခက်ခက်ခဲခဲ ကြိုးစားပြီးအလိုးခံခဲ့ရတာ...ရလာခဲ့ရင်မွေးမှာပဲ.."

" ဒါမှ ဖေ့သမီးကွ...မွေးရကျိုးနပ်လိုက်တာကွာ.."

နှစ်ယောက်စလုံးက လိုးကြရမည်ကိုသိနေကြသော်လည်း ပါးစပ်အရသာခံကာ..ပြောနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်.။အခုဇော်ဝင်း လည်း..လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေတောင်အမျှင်တန်းပြီး ထွက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့်..လီးထိပ်ဒစ်နဲ့..စောက်စေ့ကို ပွတ်ကာ.. ဆွပေးနေလိုက်သည်...။

" အား...ဟား..အဖေရယ်..အဲ့လိုကြီးပွတ်တာ..ကောင်းလိုက်တာ..သမီးမခံစားနိုင်ဘူး.."

" ဒါလောက်လေးကိုတောင်ကောင်းနေပြီလား..သမီးရ...ဒီ့ထက်ကောင်းတာတွေလာအုံးမှာ...ရော့ကွာ...ယူလိုက်စမ်းအဖေ့လီးရဲ့အရသာကို"

ဇော်ဝင်းလည်း ဒစ်ကိုဖိကာ...စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲကို ထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်.။

" ဗြွတ်...ပလွတ်..ဘွတ်..ဗလွတ်..ဗြစ်"

" ဗြွတ်.. ဗြစ်..ဗလွတ်..ဗရစ်..ဗြစ်"

" အား...အ့..အားဟား...အ့...အဖေ..အဖေ့လီးကအကြီးကြီးပဲ.. နာလိုက်တာ...အ့.. အား...နဲနဲပြန်ထုတ်ပေးပါလား...သမီးအရမ်းနာနေလို့..."

" အခုချိန်မှာရပ်လိုက်ရင်..သမီးခံစားနေရတာလယ်ပျောက်မလည်းကွ...အဖေ ဖြေးဖြေးချင်းညှောင့်ပေးမယ်...သမီးကလည်းတက်နိုင်သမျှဖြဲထားပေး"

အဖေနဲ့သမီး အပေးအယူမျှကာ..နံ့သာခင်ကလည်း..အခုချိန်ထိ လူပျိုလေးတမျှ နုပျိုနေတဲ့ ဖခင်ကိုကြည့်ရင်းခံနေရတာကြောင့်...ကာမစိတ်တွေကလည်းထန်သထက်ထန်လာပြီး ဖခင်ဖြစ်သူကို ခေါ်လိုက်ပုံက...

" အား...ဟား...ကိုကိုရယ်...ခင့်စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှာ..ကိုကို့ရဲ့လီးကြီးက အဝင်အထွက်တွေ ဖြစ်နေပြီ...အ့...ဟား..ခင့်ရဲ့စောက်ရည်တွေပါ..ထွက်လာပြီ... "

ဇော်ဝင်းလည်း နဲနဲတော့ကြောင်နေပေမဲ့...သမီးဖြစ်သူအရမ်းကောင်းလာနေပြီ..လီးတစ်ချောင်းရဲ့ အရသာကို စတင်ခံစားနေရပြီဆိုတာကိုသိရှိလိုက်တာ​ကြောင့်...ယခုထက်ပိုပြီး..လီးကိုတန်ဖိုးထားတက်အောင်အပြောအဆို...လိုးသည့်ပညာများဖြင့် ပြုလုပ်ရန် ဇော်ဝေဆုံးဖြတ်ထားသည်...။

ဇော်ဝေလည်း သမီးအရင်းနဲ့လိုးနေတော့မှ..တစ်ခါမှမလုပ်ဖူးခဲ့တဲ့ ကာမဆက်ဆံပုံတွေကိုပြုလုပ်နေမိသည်..။.မိန်းမဖြစ်သူမှုံနံ့သာနဲ့တုန်းကတောင်...ထမီလှန်ပြီးလိုး လရည်ထွက်ရင် ပြီးခဲ့ကြတာပဲ....။အခုတော့...လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုအပြန်အလှန်အနီးကပ်ကြည့်ရင်း...စုပ်ကြ..ယက်ကြ..လိုးကြရတဲ့အရသာ..ကိုဇော်ဝေခံစားနေရလေသည်...။

" ခင်..အ့...အား..ရှီး...ကိုကို့လီးကိုကြိုက်လာပြီလား...ကိုကိုကြမ်းကြမ်းလိုးတော့မယ်နော်...အားးးဟား..ခင်ရယ် ခင့်စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းနေလိုက်တာကွာ...အသက် ၁၇ နဲ့တောင်မလိုက်ဘူး...ကိုကို့လီးကြီးကို ဝါးမြိုထားတာ..."

" ဇွပ်...ဇွပ်...စွပ်...စွပ်.. ဇွိ..ဇွိ..ဇွပ်"

" ဗလွတ် ..ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်..ဗြွတ်"

" အား...ဟား...အ့...အား...အိုး...ကိုကိုရာ..လီးကြီးက ကောင်းလိုက်တာ...ဒီလီးကိုတော့အရမ်းစွဲလမ်းသွားပြီ..."

" ဟုတ်လားခင်...ခင်က..နောက်ဆိုအခြားလီးတွေနဲ့ ခံကြည့်ချင်သေးလား...ကိုကို့လီးနဲ့တင်လုံလောက်ပြီလား..."

" အား...အ့...ဟား...လုံလောက်ပါပြီ..ကိုကိုရယ်...ကိုကို့လီးနဲ့အလိုးခံပြီး.. ကိုကို့...ခလေးတွေကိုအများကြီးမွေးပေးမယ်..."

" အ့...ရော့...အင့်...ယူကွာ..ကိုကို့လီးကို..အားရအောင်ခံစမ်း ကိုကို့မိန်းမလေးရာ... ကိုကို့လီးက မိန်းမလေးအတွက်ပဲ..ခင်လိုချင်တဲ့အချိန်ပြော ကိုကိုလိုးပေးမှာ...သိလား..."

" အား...ဟားး...အ့...တကယ်လား ကိုကိုရယ်...အ့...ခင့် စောက်ပတ်ထဲက အရမ်းယားလာပြီ... အ့...ဟား...ကိုကိုခင်ပြီးတော့မယ်..."

" ပြီးလိုက်...ပြီးလိုက်.... ကိုကိုနာနာလေးဖိဆောင့်ပေးမယ်"

"ဖတ်..ဖတ်...ဖွတ်..ဗလွတ်..ဗြွတ်"

" အ့..အားးးဟား...ထွက်ပြီ...စောက်ပတ်အထဲက အရည်တွေ ထွက်ပြီ...အ့..ဟား...ကောင်းလိုက်တာ... "

နံ့သာခင်မှာ..စောက်ရည်ထွက်ကာပြီးသွားလေပြီဖြစ်တာကြောင့် အနဲငယ်စိတ်ငြိမ်သွားလေရာ.. ..ဇော်ဝင်းလည်း အရှိန်တင်ကာ...အချက် ၃၀ လောက်ဆောင့်လိုးလိုက်တော့..နုနုထွတ်ထွတ် စောက်ဖုတ်လေးကိုအဆုံးထိကပ်ပြီး...လရည်တွေပန်းကာ...ပြီးသွားလေတော့သည်..။

" အားးးဟားးး ရှီးး...ထွက်ပြီ...လာပြီ သမီးရေ...သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကို... ဖေဖေ့ရဲ့ ကလေးလေးမွေးပေးမဲ့ လရည်တွေ လာပြီ..."

ဇော်ဝင်းလည်း...လရည်တွေကိုတစ်စက်မကျန်ညှစ်ထုတ်ကာ..ပန်းပေးပြီး...သမီးဖြစ်သူကိုဖက်ကာ...လှဲနေလေတော့သည်။

" သမီးလေး..ကောင်းလား..ဖေဖေ့လီးနဲ့လိုးပေးထားတာ... "

" အရမ်းကောင်းတယ်..အဖေရယ်..ဒီလောက်ကောင်းတဲ့အရသာ အခုမှပဲခံစားရတော့တယ်...သမီးလေ အဖေ့ကိုအရမ်းစွဲလမ်းသွားပြီ... သမီးယောက်ကျ်ားမယူတော့ဘူး...သမီးရဲ့လင်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားလိုက်တော့မယ်...ရမလားဟင်"

" ထာဝရ ရပါစေ့မယ်သမီးရယ်..အဖေကလည်းသမီးလေးရဲ့ လင်အဖြစ်ရော...အဖေအဖြစ်ရော...ရပ်တည်ပေးမှာ..ဒါပေမဲ့ သမီးအမေနဲ့ မောင်လေးအရှေ့မှာတော့ပုံမှန်ပဲနေနော်..."

" အင်းပါအဖေရ..သမီးအနေအထိုင်ဆင်ခြင်ပါ့မယ် "

" သမီးက ကိုယ်ဝန်ရှိလာရင်ဘယ်လိုလုပ်မလည်း.. သမီးအမေကသိမှာပဲလေ..."

" သမီးအဲ့အတွက် နည်းလမ်းတစ်ခုစဥ်းစားအုံးမယ်..လောလောဆယ်ဘယ်လိုလုပ်မယ်မသိသေးဘူး..."

" မသိသေးမဲ့အတူတူ..အဖေ့လီးကြီးရဲ့ ဒုက္ခကိုကူပါအုံးသမီးရယ်...နော်"

" ဟယ်..အဖေ့လီးကြီးကလည်း...ခုနကမှ ပြီးသွားတာကို.."

" လုပ်ပါသမီးကြီးရယ်...ပြီးတော့..ခလေးရဖို့ဆိုရင်...လရည်များများဝင်မှရတာ...တစ်ကြိမ်ထဲဆို...မသေချာဘူး..."

" ဟုတ်လား...အဲ့လိုဆို...အဖေက ဒီတစ်ခါ... ပက်လက်ပဲနေ...သမီးတက်ခွပြီးဆောင့်ပေးမယ်...နော်... "

ဤသို့ဖြင့်...တစ်ညလုံး...မိုးလင်းခါနီးထိ..ဇော်ဝင်းက လိုးလိုက်...နံ့သာခင်က တက်ဆောင့်လိုက်နဲ့...အကြိမ်ကြိမ်ကာမ စက်ယှက်ကြလေသည်..။မှုံနံ့သာတို့သားအမိထွက်သွားတဲ့ညကထဲက... လိုးမိကြတာ...ပြန်လာတဲ့အချိန်ထိပါပဲ..။

................................................................................................................

" ဟေ့...သမီးရေ....ယောင်္ကျား ..ကျမပြန်လာပြီ..."

အမှန်တော့.. ပြန်လာမည်ဟု မထင်ထားသေးတာကြောင့်..ဇော်ဝင်းနဲ့ နံ့သာခင်တို့ဟာ...အိမ်ပေါ်ထက်က အခန်းထဲမှာ..လိုးနေကြတာဖြစ်လေသည်..မှုံနံ့သာရဲ့အသံကြားတော့မှ..လန့်ဖြန့်ကာ..ထကြပြီး...လီးကလည်းငြိမ်...စောက်ဖုတ်လည်းညိုးကာအိမ်ရှေ့ပြေးရလေသည်...။

" ဘာလုပ်နေတာလည်း...ကိုရဲ့..."

" ခြေသလုံးတွေနာနေလို့...သမီးကို ဆေးလူခိုင်းနေတာ...မင်းရောက်လာလို့ ပြေးထွက်လာတာကွ...အဖေ့သားကြီး...ပင်ပန်းလာပြီလား":

" မပင်ပန်းပါဘူးအဖေရာ...သားကပျော်နေတာ...အမေကပြန်မယ်ဆိုလို့..."

ဒီလိုနဲ့ပဲ...ပုံမှန်အတိုင်းအလုပ်တွေလုပ်နေကြရင်း...အခုရက်ထဲ...မှုံနံ့သာနဲ့...ဇော်ကိုတို့သားအမိရော... ဇော်ဝင်းနဲ့ နံ့သာခင်တို့သားအဖရော...မလိုးကြဘဲ ငြိမ်ချက်သားကောင်းနေလေသည်...။

ဇော်ကိုမှာ..ငယ်သူဆိုတော့..မနေနိုင်...။တစ်နေ့..ဇော်ဝင်းက ရွာထဲက ကထိန်အလှူအတွက် လူကြီးနဲ့တိုင်ပင်ဖို့ထွက်သွားသည်.. ။နံ့သာခင်ကလည်း အထည်ကြည့်မယ်ဆိုပြီးထွက်အသွား... အိမ်နောက်ဖေးက... နွားစာဖွဲနုတွေ ထားတဲ့...ခြေတံရှည် အိမ်လေးပေါ်ကို...မှုံနံ့သာကို..ဇော်ကိုခေါ်သွားလေသည်...။

" သားရယ်..အဲ့လောက်အရဲမကိုးရဘူးလေ.. မင်းအဖေနဲ့ မင်းအစ်မတွေရင်ခက်ကုန်လိမ့်မယ်..."

" အမေကလည်းဗျာ..မသိပါဘူး.. အဖေက ကထိန်အတွက်သွားတယ်...အစ်မကအထည်သွားကြည့်ရင်သိတဲ့အတိုင်းပဲ...တကယ်လို့ပြန်လာလည်း...နွားစာသယ်နေတာလို့ပြောမှာပေါ့...လာပါအမေရာ..သားရဲ့လီးကြီးကို ကိုင်ကြည့်ပါအုံး...အရမ်းတင်းနေတာဗျ"

" အယ်..ဟုတ်ပ... မောင့်လီးကြီးက..မမကိုအရမ်းဆွဲဆောင်နိုင်တာပဲကွာ...လာမမစုပ်ပေးမယ်..."

မှုံနံ့သာလည်းလီးကိုင်လိုက်တာနဲ့...မှော်သွင်းလိုက်သလိုဘဲ..မောင်လို့ခေါ်မိသွားသည်... ။အခုလိုသားအရင်းဖြစ်သူရဲ့ လီးကို ပြန်စုပ်ပေးပြီး...ပြန်ခံနေရတာ.ကို မှုံကျေနပ်နေမိသည်...။အခုဆိုရင် ယောက်ကျ်ားဖြစ်သူ ဇော်ဝင်းနဲ့တောင်မခံချင်တော့ပဲ...သားနဲ့သာခံချင်နေလေသည်...။

" ပြွတ်...ပလွတ်...ပြွတ်...ပလွတ်...ပြစ်"

" အား.. မမရယ်..မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေထဲမှာ...မောင့်လီးကြီးဝင်နေတာ..ကြည့်လို့ကောင်းလိုက်တာကွာ..မရတော့ဘူး...မောင်လိုးမှရတော့မယ်...လာကွာ"

မှုံနံ့သာလည်း...ထမီကိုချွတ်ကာ..ပေါင်ကားပြီး..စောက်ဖုတ်ကို..ဖြဲထားပေးလိုက်လေသည်...။

"ဗြစ်...ဗလွတ်...ဗြွတ်..ဗြစ်...ဗရစ်.."

" အား..မောင်ရယ်..မောင့်လီးနဲ့ဝေးနေတာ..တစ်ပတ်ပဲရှိသေးတာ..အရမ်းလွမ်းတာပဲ.. အ့...အား.. လိုး...လိုး... "

" အ့..ရှီး...မမရယ်...မောင့်အချစ်ဆုံးရယ်..မောင််အချစ်တွေနဲ့...မောင့်လီး..မောင့်လရည်တွေအားလုံးက မမအတွက်ပဲ..."

" အဲ..နေအုံး..သားရဲ့..သားလိုးရင်းနဲ့နားထောင်..အမေစကားအတည်ပြောမလို့"

မှုံနံ့သာစကားအကောင်းပြောချင်၍ အခေါ်အဝေါ်ကိုပါ ပြင်လိုက်သည်..သို့ပေမဲ့...စောက်ဖုတ်ထဲမှာဝင်နေဆဲလီးကိုတော့...ညှစ်ထားကာ...ဖြဲကားပြီးခံနေဆဲ..။

" ပြောလေ အမေ..သားအမေ့စောက်ဖုတ်ကိုလိုးရင်းနားထောင်မယ်..."

" သားအမေတို့ ကြိုတွေးထားဖို့လို ပြီ..သားအဖေနဲ့အမေ..ပြန်လာထဲက မလိုးရသေးဘူး..ကိုယ်ဝန်က သေချာပေါက်ရလာမှာ..အမေတို့ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "

" အား...ရှီး... အမေရယ်...အ့..ပူမနေပါနဲ့.အချိန်တွေရှိပါသေးတယ်.. အဖေတစ်ရက်ရက်တော့လိုးမှာပါ.. အခုတော့..မောင့်လီးရဲ့အရသာကိုခံစားကြည့်လိုက်အုံး"

ဇော်ကိုလည်း..စောက်ခေါင်းထဲမှာ..လီးကိုဖိမြုပ်ထားပြီး.. မွှေ့ကာ လိုးနေလေသည်..။

" အ့...အား..မောင်ရယ်..ဘယ်လိုလိုးနေတာလည်းကွာ... မမ အရမ်းကောင်းတာပဲ..."

ထိုအချိန်တွင်...အထည်သယ်က မြို့တက်သွား၍ နံ့သာခင်မှာ အိမ်သို့ပြန်အလာ..ဘယ်သူမှမတွေ့၍ အော်ခေါ်သော်လည်း မတွေ့...ဒီလိုနဲ့ အနောက်သို့ လျှောက်လာပြီး..နွားစာထားတဲ့တဲနားကိုရောက်တော့...သူအရမ်းရင်းနှီးနေတဲ့..အသံကိုကြားရလေသည်...။

အသံလာရဆီနားစွင့်လိုက်တော့...တဲအပေါ်ကဖြစ်လေရာ...ဖြေးဖြေးချင်းတက်ပြီးကြည့်လိုက်တော့...အသံရော..လူတွေရော...ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ...မြင်လိုက်ရလေတော့သည်... ။မိခင်ဖြစ်သူ မှုံနံ့သာကို..မောင်ဖြစ်သူ..ဇော်ကိုက...အပီအပြင်လိုးနေတာကို...နံ့သာခင်တွေ့ရလေသည်..။

" အား...လိုးတက်လိုက်တာ...ဘယ်လိုလိုးနည်းလည်းမောင်ရယ်...အရမ်းတက်တာပဲ.."

" တက်ရတာပေါ့ဗျာ..ဟောဒီကမမ မထားခဲ့ဖို့...ဒီလိုပဲလေ့လာထားရတာပေါ့"

" အ့..အား...လိုး...လိုးစမ်းပါမောင်ရယ်...မမပြီးတာ...၅ ခါလောက်ရှိပြီ...မောင်ကအကြာကြီးလိုးနိုင်တယ်နော်"

" အားးးရှိး...မောင်လည်းပြီးတော့မှာ...အ့. အား...ဟား...အား...ထွက်ပြီ...ထွက်ပြီ...အ့...ဟား..."

ကြည့်နေတဲ့ နံ့သာခင်လည်း...လိုးပြီး၍...ဇော်ကို လီးကြီး ပြန်မထုတ်ခင်မှာပင်...ပြန်ထွက်လာခဲ့ကာ..အကြံတစ်ခုရသွားသည့်ပုံစံနဲ့...ဖခင်ရှိရာကိုပြေးလေတော့သည်..။

နံ့သာခင်လည်း ဖခင်ရှိရာ..ရပ်ကွက် ဓမ္မာရုံကို လာပြီး..

" အဖေ..အဖေ.."

လူကိုမတွေ့ရသေးဘဲ..ခေါ်နေမိကာ..ဦးသာမောင်နဲ့တိုးလေသည်...။

" ဟဲ့တူမကြီး..ညည်းအဖေကိုလာရှာတာလား...ခနလေးဦးကြီးခေါ်ပေးမယ်..."

" ဟေးး ဇော်ဝင်းရေ..မင်းသမီးလာရှာတယ်ဟေ့...လာအုံးကွာ.."

ဇော်ဝင်းလည်းသမီးဖြစ်သူလိုက်လာသည်ဆို၍ အပြေးထွက်လာကာ..

" သမီးကြီး..ဘာကိစ္စရှိလို့လည်း..နေ့လယ်ဘက်ကြီး ဆာနေပြီလား..အဖေနားလည်ပါတယ် သမီးရယ်..အခုတစ်လော..အိမ်မှာလူမလစ်တော့..ငါ့သမီးလေးကိုမလိုးရဘူး..အဖေလည်းဆာတာပဲ..လာကွာ..ဦးသာမောင်တို့လယ်စောင့်တဲ ထဲမှာသွားလိုးရအောင်.."

" ဟုပ်. ဟုပ်"

နံ့သာခင်အမောဖြေနေရင်း..ဇော်ဝင်းက ဆက်တိုက်ပြောနေတာကြောင့်ကြောင်သွားပြီး...လက်ခံမိခြင်းဖြစ်သည်...။

" အာ...အဖေကလည်း ဘာတွေပြောနေတာလည်း...သမီးလာတာ..အရေးကြီးတာပြောစရာရှိလို့... ဒါကိစ္စလေ အဖေရဲ့"

" ဘာ...သမီးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ..ဟုပ်လား..အဖေပျော်လိုက်တာကွာ"

. " မဟုတ်ပါဘူး..စိတ်ညစ်ပါတယ်..အဖေကလည်းထင်ရာတွေစွတ်ပြောနေတော့တာပဲ..လာလာ..အဖေပြောတဲ့ ဦးကြီးသာမောင်ရဲ့ လယ်စောင့်တဲထဲကိုသွားမယ်"

ဒီလိုနဲ့ ရွာနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းက ဦးသာမောင်ရဲ့ ယာတောထဲက တဲလေးထံသို့ရောက်လာကြလေသည်...။ ယာတောမှာ..ကြံပင်တွေစိုက်ထားတာကြောင့်...ကြံတောကဖုံးကာ..တဲကိုတော်ယုံလူဆိုမမြင်ရပေ...။ ယာကိုလည်း ဦးသာမောင်က ကိုယ်တိုင်စောင့်တာကြောင့်...အခြားလူလာမှာလည်းစိတ်မပူရပေ...ဦးသာမောင်ကလည်း..ကထိန်အတွက်အစည်းအဝေးမှာရောက်နေတယ်မို့လား...။

" ကဲ အဖေ ဘာမှမပြောနဲ့အုံး..သမီးရှင်းပြမယ်..နားထောင်..နို့မို့ဆိုရင် စကားကလိုရင်းကိုမရောက်တော့ဘူး.."

"နားထောင်ပါ့မယ်သမီးရယ်..ဒါပေမဲ့ သမီးပေါင်တော့ကားပေးထားပါလား..သမီးပြောတာကို..အဖေလိုးရင်းနားထောင်မယ်လေကွာ...အဖေလည်းမလိုးရတာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီလေ"

"ဟုတ်သားပဲအဖေလည်းမလိုးရတာကြာတော့လိုးချင်မှာပေါ့...လိုး..လိုး..သမီးစောက်ဖုတ်ကိုလိုးရင်းနားထောင်နော်....ဒီလိုအဖေရေ... သမီးက အထည်ကြည့်ဖို့အိမ်ကထွက်သွားတာ..အထည်သယ်က မြို့တက်သွားလို့ ပြန်လာခဲ့ရတာ..အမေနဲ့မောင်လေးကိုအော်ခေါ်တာဘယ်သူမှလည်း မထူးဘူး...အဲ့ဒါနဲ့ လိုက်ရှာကြည့်ရင်းနဲ့..နောက်ဖေးက နွားစာထားတဲ့တဲထဲမှာ..အမေနဲ့မောင်လေးလေ...လိုးနေကြတာ..မောင်လေးက အမေ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အားရပါးရလိုးနေတာ...ကြည့်ရတာသမီးနဲ့အဖေမရှိဘူးဆိုပြီးကဲနေကြတာဖြစ်ရမယ်... သမီးထင်တာမလွဲဘူးဆိုရင်အမေနဲ့မောင်လေးက အကြိမ်ရေတော့များနေတဲ့ပုံပဲ...မောင်တွေ မမတွေတောင်ခေါ်လို့ အဖေရဲ့..."

" ဟုတ်လား သမီးအား...လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ......ဒီကောင်ကွာ..ကိုယ့်ကိုမွေးတဲ့အမေတောင်ပြန်လိုးရတယ်လို့."

" ဒေါသမထွက်ပါနဲ့အဖေရယ်...အဖေလည်းသမီးကိုလိုးတာပဲလေ..သမီးကလည်းကျေကျေနပ်နပ်ခံနေတာပဲလေ"

" အေးလေ...အဲ့ဒါလည်းဟုတ်တာပဲ..အဲ့တော့သမီးကဘယ်လိုလုပ်မယ်စဥ်းစားထားလို့လည်း"

" အဖေကလည်းလေ ညံ့လိုက်တာ လွန်ပါရော...အမေနဲ့မောင်လေးက လိုးနေကြပြီဆိုရင်...သမီးနဲ့အဖေကလည်း..သူတို့သိအောင် ဖွင့်ချပြလိုက်ရုံပဲပေါ့...အဲ့လိုဆို..ဘယ်သူမှလည်းရှက်စရာမလိုတော့ဘူး... သမီးတွေးထားတာက ဒီလိုလေ

အဖေရ... ×××××××××××××××××"

နံ့သာခင်လည်းပြောအပြီး..ဇော်ဝင်းရဲ့လီးကနေလည်းလရည်ကအထွက် ကွက်တိဖြစ်နေလေတော့သည်....။

" အား...ရှီး..အ့..ဟား...ကောင်းတယ်သမီးရယ်" ...........

နောက်တစ်နေ့ မနက်ခင်းမှာ..ဇော်ဝင်းနဲ့ နံ့သာခင်တို့ဟာ..မနေ့ကလိုပဲ အကြောင်းရှာကာ..ထွက်သွားကြလေတော့သည်... ။နောက်ပြီး...နဲနဲကြာတော့...ဇော်ဝင်းနဲ့ နံ့သာခင် ဖုန်းကင်မရာကိုအသင့်ဖွင့်ထားပြီး... အသံကိုဖွနင်းကာ.အိမ်ထဲဝင်လာတော့...ဒီတစ်ခါတော့..အခန်းထဲကနေကြားရလေရာ....သားအဖနှစ်ယောက်...ကပ်လျက်...အခန်းထဲဝင်ကာ...အပေါက်ခပ်ရွယ်ရွယ်ကနေ ချောင်းလေသည်...။

" ရှုး တိုး တိုး နော်အဖေ...သမီးကဒီအပေါ်ကကြည့်မယ်...အဖေကအပေါ်နားကအပေါက်ကကြည့်"

" အေးပါ သမီးရဲ့...ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့လည်း မမမေ့နဲ့အုံးနော်"

" ဟုပ်ကဲ့ အဖေ...ရှုး..တိုးတိုးနော်"

တစ်ဖက်က ဇော်ကိုကလည်းလူလစ်ပြီဟုဆိုကာ...အကျီတွေတောင် အကုန်ချွတ်ထားကြပြီး..မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို..ဖြဲကာ...အသံတွေဆူညံနေအောင်ကို..လိုးနေလေသည်...။

" အား...ရှီး... မောင့် မယားကြီး...ခံရတာကောင်းရဲ့လား...အ့...ဟား...ဘလိုလည်း..စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှာရော..ဟောဒီလီးကြီးက စိမ့်ရဲ့လား... အား...ဟ..ဖြေလေကွာ..မိန်းမရယ်...မင်းလင်ငယ်ကမေးနေတာကို... "

" အ့...အား..ဟား...ကောင်းတယ်...လင်ငယ်လေးရယ်..အရမ်းကောင်းပါတယ်...အ့...အား.. လီးကြီးက ဝင်ထွက်နေတာ...အရမ်းကိုစိမ့်နေတာပါပဲရှင်... "

" ဖွတ်...ဖပ်.. ဖပ်. ဖပ်. ဗလွတ်...ဗြွတ်"

" အာ့..အား..ဟား...အင်းး.. ဟင်း"

ထိုမြင်ကွင်းကို..ဓာတ်ပုံနဲ့ ဗွီဒီယိုကို သေချာမှတ်တမ်းတင်နေသူကတော့..နံ့သာခင်ပါပဲ...လေးဘက်ကုန်းကကြည့်နေရသဖြင့်... ဖင်လုံးလေးက လုံးနေရာ..ဇော်ဝင်းရဲ့ တဏှာစိတ်က ထကြွလာပြန်လေရာ... ထမီကိုလှန်ပြီး... လီးနဲ့ထိုးကာ...တစ်ဖက်က မှုံနံ့သာနဲ့ ဇော်ကိုကိုနဲ့လိုးတာကိုကြည့်ပြီး အရှိန်တက်ကာ..လိုးနေမိလေသည်.။ဇော်ဝင်းရဲ့စိတ်ထဲမှာ..မိန်းမကို သားအရင်းကလိုးနေတာကိုမြင်သော်လည်းစိတ်ထဲမှာ..ဘယ်လိုမှမခံစားရဘဲ...ပိုပြီးတောင် စိတ်ကထကြွလာတာကို သိလိုက်ရလေသည်...။

" အား.. ရှီး...သမီးရယ်...နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အရည်တွေရွဲနေတာပဲ အဖေလိုးရတာအရမ်းကောင်းလိုက်တာ"

" ရှုး..တိုးတိုးပြောပါ အဖေရ..ကြားသွားအုံးမယ်...ဟုတ်တယ်..အမေနဲ့မောင်လေးကိုကြည့်ရင်းလိုးရတာ..ပိုကောင်းတယ်"

ဒီလိုနဲ့ပဲ...သားအမိနဲ့..သားအဖ လိုးကြလေရာ...အချိန်မလှမ်းမကမ်းပင်..ပြီးသွားကြလေသည်...။ နံ့သာခင်နဲ့ ဇော်ဝင်းလည်း ချက်ချင်းအစီအစဥ်စဖို့ဆိုတာ...မဖြစ်နိုင်တာမို့... အချိန်အနဲငယ်ယူက အကွက်ကိုစောင့်နေလိုက်လေသည်...။

တစ်နေ့တော့...ဇော်ဝင်းက အခုတစ်လော.မှုံနံ့သာသူ့အပေါ် မခံချင်ဘဲ..ပြစ်ထားသည်ဟုဆိုကာ..အပြစ်ကို ရှာကြံပြီးရန်ရှာလေသည်... ဇော်ကိုကိုနဲ့...နံ့သာခင်လည်း..ရောက်လာကြပြီး...

" ဘာဖြစ်ကြတာလည်း..အမေနဲ့အဖေရယ်. ဘာကိစ္စနဲ့ရန်ဖြစ်ရတာလည်း"

" ဘာကိစ္စနဲ့ရမှာလည်းသမီးရဲ့...နင့်အမေပေါ့..ဘယ်လင်ငယ်နဲ့သွားအိပ်နေတယ်မသိဘူး..အခုတစ်လော.မူမမှန်ဘူး"

" ရှင်နော်.. မတရားလာမစွပ်စွဲနဲ့..ကျုပ်ကို"

" သြော်..ငါက မတရားစွပ်စွဲနေတာပေါ့လေဟုပ်လား.. သမီးပေးစမ်း ဖုန်း..."

ဇော်ဝင်းလည်း ဖုန်းကိုဖွင့်ပြလိုက်တော့...ဇော်ကိုရော..မှုံနံ့သာပါ...မျက်လုံးပြူးကာ..ကတုန်ကယင်ဖြစ်မိကြလေသည်...

" ဒါ...ဒါက ရှင်ဘယ်လို...ရ..ရ"

" ဟား..ဟား...အရမ်းလန့်သွားလား မိမှုံ..နင်တို့သားအမိခွေးဇာတ်ခင်းနေတာ..ငါသိရပြီရတယ်လေ..နင်တောင်သားအရင်းနဲ့..ခွေးဇာတ်ခင်းသေးတာ...နင် ကြည့်ထား..နင့်အရှေ့တင်..ငါ့သမီးနဲ့ငါနဲ့ခွေးဇာတ်ခင်းပြမယ်.."

ဇော်ဝင်းလည်း..အုန်းဆံကြိုးယူကာ...အိမ်ရဲ့အလယ်တိုင်ကြီးမှာ...မှုံနံ့သာနဲ့...ဇော်ကိုကို...မျက်နှာချင်းဆိုင်ပူးကာ.အဝတ်တွေချွတ်.ကြိုးနဲ့တုပ်ပြီး...အဝတ်နဲ့စီးထားလေသည်...။ဇော်ကိုနဲ့..မှုံနံ့သာတို့မှာ..ရုန်းလို့လည်းမရ.စကားပြောလို့လည်းမရဖြစ်နေကြလေသည်...။ဇော်ဝင်းလည်း..အစထဲကလိုးပြီးသား သမီးကို..အခုမှပါကင်လိုးမဲ့ပုံ သရုပ်ဆောင်နေပုံမှာ ပီပြင်လှလေသည်... ။အခန်းထဲက မွှေ့ယာနဲ့ ခေါင်းအုံးကိုပါယူကာ...အကျအနကို...အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး...ကလဲ့စားချေလိုးပွဲကြီး စတင်လေပြီ ဖြစ်လေသည်...။

" လာ သမီး..နင်လည်းရုန်းဖို့မစဥ်းစားနဲ့နော်..ကြားလား.."

" ဟုပ်...ဟုပ်ကဲ့ပါ..အဖေရယ်"

ဇော်ဝင်းမှာ... နံ့သာခင်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုချွတ်ပလိုက်ပြီး...စောက်ဖုတ်ကို နမ်းကာ..စောက်စိကို..အချိန်ယူကာ...စုပ်ပြလေသည်..။ ထို့နောက်..စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲကို...လျှာနဲ့ထိုးကာ..လျက်ပြလေသည်...။

" အား...ဟား... အဖေရယ်..ဘယ်လိုတွေ စုပ်နေတာလည်း...အဖေယက်ပေးနေတာ..သမီးခံစားရတာတစ်မျိုးကြီးပဲအ့...အား..ဟား...အ့..အား.."

" ပလက်...ပြက်...ပလွတ်..ပြွတ်..ပလွတ်"

အတော်ကြာကြာထိ စောက်ဖုတ်ယက်ပြပေးပြီးနောက်... နံ့သာခင်ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ လှေကြီးထိုးပုံစံအနေအထားဖြင့်...လီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ...အာခေါင်ထဲအထိသွင်းပြီး စုပ်ခိုင်းပုံကအစပြုလုပ်ပြလေရာ.... ပုံမှန်ဆိုရင်..အခုလိုအာခေါင်ထဲလီးထည့်တာဟာ...နံ့သာခင်အတွက် ရိုးနေသော်လည်း..ယခုအချိန်မှာပိုပိုလိုလိုသရုပ်ဆောင်ပြရလေသည်.။မိခင်ဖြစ်သူကတော့ သမီးဖြစ်သူ၏ အပျိုစင်ဘဝကို နှမျောတာကြောင့်တားနေသော်လည်းအရာမရောက်ပေ...ဇော်ကိုကတော့...အစ်မဖြစ်သူရဲ့ စောက်မွှေး ရေးရေးနဲ့ အဖုတ်ကို အခုမှ မြင်ဖူးတာကြောင့်ရယ်...လက်ရှိမှာလည်း.မိခင်ဖြစ်သူ မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ပတ်နဲ့ ထိနေရတာကြောင့်..လီးက စောက်စေ့နဲ့ပွတ်မိနေပြီး.. စိတ်ကထနေလေသည်...။

ဇော်ဝင်းကတော့..လီးစုပ်ခိုင်းရတာ အားရသွားပြီထင်ပါရဲ့..နံ့သာခင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ...သူ့လီးကြီးနဲ့လိုးရန်..ထိုးသွင်းနေလေသည်...။

" ဗြွတ်...ဗလွတ်..ဖွတ်...ဖပ်...ဗြစ်"

" အ့..အား..အ့..ဟား..အဖေရယ်..နာလိုက်တာ..ကို့သမီးကိုပြန်လိုးရက်တယ်..အဖေရဲ့...အား..အ့..ဟား..အ့..အိုး.."

" အား.. ရှီး...အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ...စီးကျပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုလိုးရတာ...အရမ်းကောင်းတာ..မိမှုံနင်မြင်လား.အခုမြင်ကွင်းကို... ကြည့်ထားသေချာ...ငါ့သမီးအရင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုငါပြန်လိုးလိုက်ပြီ... ... "

ဇော်ဝေလည်း..အဆက်မပြတ်ကို..ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေရာ...လိုးချိန် ၄၅မိ နစ် ကျော်လာတော့...လီးကလည်းကျင်တက်လာပြီး..လရည်တွေကို..နံ့သာခင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့.. ပန်းထုတ်မိလေတော့သည်... ။ထို့နောက်.. ၃ ကြိမ်ဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ..ပြီးသွားလေတော့သည်...ထိုအခါကြမှ မှုံနံ့သာနဲ့ ဇော်ကို ကို ကြိုးပြန်ဖြေပေးနေကြလေသည်..။

" ကိုဇော်ဝင်း ရယ် ရက်စက်လိုက်တာ..အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ သမီးလေးနဲ့ဘာဆိုင်လို့အခုလိုလုပ်ခဲ့ရတာလည်း ကိုရယ်..."

" မှုံ ကို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ..အခုကိစ္စတွေကအရမ်းရှုပ်ထွေးနေလို့အခုလိုလုပ်ခဲ့ရတာပါ..။အမှန်တော့..မှုံနဲ့သားငယ်နဲ့တင်မဟုတ်ဘူး.. ။ကိုနဲ့သမီးကြီးကလည်း မှုံတို့ခရီးသွားတဲ့ညကတည်းက ကိုအရက်မူးလာပြီး သမီးက အဝတ်လဲပေးနေတုန်း လိုးမိခဲ့ကြပြီးပြီ...မင်းတို့ပြန်မလာမချင်းသမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ကို့လီးကိုမချွတ်တမ်းကိုလိုးထားခဲ့တာကွ..အဲ့တော့သမီးကလည်း ကိုနဲ့ကိုယ်ဝန်ရမှာသေချာနေတော့...မွေးပေးချင်တယ်..မင်းတို့ကိုလည်းဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိဘဲ စိတ်ညစ်နေကြတာ....အခုမှုံနဲ့ သားနဲ့ကအခုလိုဆိုတော့...ကိုတို့လည်း..ချပြလိုက်တာပါ..."

" ဒါများကိုရယ်...သားနဲ့မှုံနဲ့ကိစ္စသိပြီးရင်လည်း...မိသားစုချင်းပဲဟာ အေးဆေးပြောလိုက်ရင်ရနေတာပဲဟာကို..အခုတော့မှုံ့မှာ သမီးအတွက်စိတ်မကောင်းဖြစ်လိုက်ရတာ... "

" မေမေရယ်...သမီးလေ အဖေ့ရဲ့ ရင်သွေးလေးကိုတကယ်ကိုမွေးပေးချင်တယ်...အမေကရော..မောင်လေးနဲ့ရတဲ့ကလေးကိုမွေးမှာလားဟင်"

" မွေးရမှာပေါ့သမီးရယ်...အမေတို့မိသားစုက အခုဆိုရင် သူစိမ်းဝင်ရောလို့မရတော့တဲ့အခြေအနေ ဖြစ်နေပြီ...အမေနဲ့သမီးနဲ့မွေးတဲ့...မျိုးဆက်တွေကနေ.. အမေတို့လိုပဲ...သွေးသားရင်းချာချင်းစိတ်ပါလာအောင် သေချာလေ့ကျင့်ပေးကြရတော့မှာသမီးရဲ့...မကောင်းဘူးလားအဖေကြီးရယ်"

" ကောင်းပါ့ မှုံရယ်.. အခုစဥ်းစားရမှာက ကိုတို့ ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဆက်နေမလား..အခြားပြောင်းမလားဆိုတာပဲ...ကိုယ်ဝန်ရင့်လာကြရင် ပတ်ဝန်းကျင်ကို...ဘယ်လိုဖြေရမလည်း... မှုံကကိစ္စမရှိဘူး...ကိုယ်ရှိနေတာပဲ...သမီးလေးကအပျိုလေးကွ...ရှက်စရာဖြစ်နေမယ်.."

ဇော်ကိုလည်း သေချာစဥ်းစားနေပြီး..အတော်ကြာမှ ဝင်ပြောလေသည်...။

" ဒီလိုလုပ်ကြမယ်လေ...အစ်မက ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ..နေဖို့မသင့်တော်ဘူးဆိုတော့...သားနဲ့ အစ်မနဲ့က မုံရွာ ဘက်က သားသူငယ်ချင်းရွာမှာ..ခနသွားနေလိုက်မယ်...အစ်မက သားနဲ့မောင်နှမတော်တာကို သူတို့မသိဘူး...မိဘတွေသဘောမတူလို့ခိုးပြေးလာတာလို့ ပြောလိုက်မယ်လေ...မကောင်းဘူးလား"

ဇော်ဝင်းလည်း ထိုအကြံကိုသဘောကြလေသည်...။

" အေးငါ့သားပြောတာကောင်းတယ်...ရွာကိုတော့...ကျောက်ဆည်က သူတို့ဘကြီးဆီသွားနေကြတယ်လို့သတင်းလွှင့်ရမှာပဲဟေ့... အဲ့တော့ မှုံနဲ့ သမီးနဲ့က ကိုယ်ဝန်ရှိကြောင်းသိရပြီဆိုပြောကြနော်... "



အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>



ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၁ )

ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - မင်းရဲဆက်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး..အစွန်က တောရွာလေးတစ်ခုမှာ..နေထိုင်ကြတဲ့ မိသားစုလေးက တော့.ကိုဇော်ဝင်း၊မမှုံနံ့သာ တို့ရယ်..သားနဲ့သမီးဖြစ်ကြတဲ့ သမီးကြီး နံ့သာခင်ရယ်...သားငယ်..ဇော်ကိုကိုတို့ နေထိုင်ကြလေသည် ။ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာတို့ဟာ သက်တူရွယ်တူဖြစ်ကြပြီး..အသက် ၁၇ အရွယ်က အိမ်ထောင်ကြခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီးတော့ အခုဆိုရင်...အသက် ၃၄ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး..သမီးကြီး နံသာခင်က အသက် ၁၇နဲ့..သားငယ် ဇော်ကိုကိုက အသက် ၁၅ နှစ်တို့အသီးသီး ရှိနေပြီဖြစ်လေသည်.။

နံ့သာခင်နဲ့ ဇော်ကိုကိုတို့ဟာ...၁၀ တန်းမှာပင် တစ်ဖုံးဖုံးကျပြီး...တောရွာလည်းဖြစ်တာကြောင့်တောအလုပ်ကိုသာ လုပ်ကြပြီး မိဘကိုကူညီကြလေရာ...အလွန်ပင်လိမ်မာကြလေသည်။ဇော်ဝင်းမှာ အရပ်ရှည်ရှည် အသားခပ်လတ်လတ်ဖြစ်ကာ..ရုပ်ရည်သန့်သည်ဟုပြောရပေမည်.။မှုံနံသာကတော့ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ကိုခုချိန်ထိလှပနေဆဲဖြစ်လေသည်။သားနဲ့သမီးကလည်းမအေတူ...ဖအေတူဖြစ်ကာ..နှစ်ယောက်စလုံးက အချောတွေဖြစ်သည်..။အသားဆိုလည်းတောသူ တောသားလို့ထင်ဖွယ်ရာမရှိ ဖြူဥနေလေသည်...။. ဒါတောင် တောအလုပ်က ပင်ပန်းစွာလုပ်ရသေးသည်....။

" အဖေ ရေ..သားတို့ နောက်လ ဦးပွားတို့အလှူမတိုင်ခင် ပဲတွေရိတ်မှဖြစ်မယ်.. မဟုတ်ရင် မိုးနဲ့လေနဲ့... နေကလည်းအရမ်းပူနေတာနဲ့...ပူရင်လည်း ကျွမ်းကုန်မှာစိုးရတယ်"

" အေး ဟုတ်တယ်..ငါ့သားရေ.. ဒီရက်ထဲလူခေါ်ပြီး လုပ်မှရမယ်.. "

ဒီလိုနဲ့ ဦးပွားရဲ့အလှူရက်နီးလာလေ...ဇော်ဝင်းတို့ မိသားစုမှာအလုပ်တွေကိုပြီးအောင်အမြန် ဖြတ်ရလေသည်.။တောရွာဆိုတာက သူများအလှူဆိုပေမဲ့လည်း..အလှူကြီးရင်ကြီးသလို တစ်ရွာလုံးဝိုင်းကူလုပ်ကြ စားကြနဲ့လွှတ်ပျော်စရာကောင်းတာဗျ...။

ဒီလိုနဲ့ အလှူရက်ရောက်လာတော့.နံသာခင်က ရွာရဲ့ အပျိုချောဆိုတော့ ရှေ့ဆုံးကနေ ပွဲတော်အုပ်ကို ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာ.ကိုင်ရမည်ဖြစ်လေရာ..လွန်း ၃၀၀ ချိတ်ကိုလှပစွာဝတ်ဆင်ထားပြီး..မိတ်ကပ်ကိုလည်းပြင်ထားတာ..မင်းသမီးရှုံးတာမို့..ဇော်ဝင်းနဲ့ ဇော်ကိုကိုတို့သားအဖ လှလိုက်တာဟု တွေးကာ ငေးကြည့်၍ မဆုံး..။ ဇော်ကိုကိုကတော့...လူပျိုတွေ ဖလားကိုင်သည့်နေရာမှာ..နေရမှာဖြစ်တာကြောင့်ပိုးပုဆိုး.. နီညိုရောင်..တိုက်ပုံအဖြူနဲ့ပေါင်းစပ်ပြီး.. ဖြူဥနေတဲ့အသားအရေနဲ့ လိုက်ဖက်လွန်းလှစွာ...တည်ကြည်ခန့်ညားနေလေသည်...။ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာလည်း သားနဲ့သမီး အလှူဝင်းလှည့်လိုက်သွားချိန်တွင်..မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီ ဖြစ်သော..ကာမ အမှုကိုပြုရန် အားခဲနေကြလေသည်...။

" မှုံ ကိုအရမ်းလိုးချင်နေပြီကွာ...ဒီမှာကိုင်ကြည့်အုံးကို့ လီးကြီးကိုအရမ်းတောင်နေပြီ"

" ဟုပ်ပ.. ကိုရယ်..ကို့လီးကြီးက မှုံ့ ကိုမလိုးရတာကြာနေလို့လားမသိဘူး..အား...ဟား..မှုံ့စောက်ပတ်ကြီးလည်းအရမ်းယားလာပြီ..ကိုရယ်.. အရည်တွေတောင်ထွက်နေပြီ"

" ကို..မှုံ့စောက်ပတ် ကြီးကိုယက်ပေးပြီး မှုံ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေကိုသောက်ချင်တယ်..တိုက်မယ်မို့လားဟင်..."

ဇော်ဝင်းလည်း..မယားဖြစ်သူရဲ့ စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီး..အစိကိုစုပ်ကာ..လျှာကို ဒေါင်လိုက်ထောင်ပြီး... ထိုးကာ လျှာနဲ့လိုးလေသည်...။

" အား..ဟား..အ့..အင်း...ကိုရယ်.. ဘယ်လိုတွေတောင်လုပ်နေတာလည်း...မှုံ့စောက်ပတ်ကြီး အရမ်းကိုယားကြွနေပြီ.."

မှုံနံ့သာလည်း အရမ်းကောင်းလွန်းတာကြောင့်..ခါးကိုလှုပ်ရမ်းကာ..အထက်အောက် စုန်.ဆန်လှုပ်ကာ..စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေရလေသည်..။ဇော်ဝင်းကလည်းဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေကိုဖြဲကာ..လျှာဖျားနဲ့ကလိပေးလေသည်...။အတော်ကြာကြာစုပ်ပေးပြီးတော့..မှုံက ဇော်ဝင်းရဲ့ လီးကိုပြန်စုပ်ပေးလေသည်..။

" ပြွတ်..ပလက် ...ပြွတ်..ပလွတ်..ပြစ်"

" အား...အိုး...မှုံရယ်.စုပ်တက်လိုက်တာကွာ.အဲ့ဒါကြောင့် မှုံ့ကိုချစ်နေရတာ..အား..ဟား အိုး..အင်း..ဟင်း..ကိုလိုးတော့မယ် မှုံရယ်"

မှုံနံ့သာလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ အကြိုက်ပုံစံကိုသိနေတာ ကြောင့် ပက်လက်လှန်ကာ..ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးထိုးထည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက မြောက်တက်သွားပြီး...ဇော်ဝင်း၏လီးနဲ့တည့်တည့်ဖြစ်သွားလေတော့သည်..။ဇော်ဝင်းလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ..ဒစ်နဲ့စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး...စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဒစ်ကိုမြုပ်ကာ..လိုးလိုက်လေတော့သည်...။

" ဗြစ်..ဗရစ်..ဗြွတ်..ပလွတ်..ပြွတ်.."

" ဇွိ..ဇွပ်..ဇွပ်..စွပ်...ဗြွတ်..ဘလွတ်"

" အား...ကိုရယ်ကောင်းလိုက်တာ..အလုပ်တွေရှုပ်နေတာနဲ့ကို အခုလိုအားရပါးရမခံရတာကြာပြီ..အ့..အား..အ့.လိုး..လိုး..မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကြီးကွဲထွက်သွားအောင်လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါရှင်..."

ဇော်ဝင်းလည်း လူက အသားဖြူဖြူ..ခန္ဓာကိုယ်က အနေတော်..နဲ့ လူပုံနဲ့မလိုက်ဖက်စွာ...၇ လက်မခွဲအရှည်ရှိတဲ့လီးကြီးနဲ့...ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလေသည်.။

" အား..ရှီး...အ့...အား..မှုံရယ်..မင်းစောက်ဖုတ်က အခုထိလိုးကောင်းတုန်းပဲ..စိမ့်နေတာပဲကွာ..အား...အ့..အိုး...ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ် ကွာ.. "

ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာတို့အားရပါးရလိုးနေချိန်တွင်...သမီးဖြစ်သူ နံ့သာခင်က အလှလက်ကိုင်အိတ်ကျန်ခဲ့သည်ဟုဆိုကာ..ဇော်ကိုကိုလည်း လာယူရင်း...ခြေတံရှည် အိမ်ကြီးရဲ့အပေါ်ထပ်ကိုတက်လိုက်တော့...လိုးသံ ဆောင့်သံတွေကိုကြားရတာကြောင့်...ခြေသံဖွကာ..ချောင်းကြည့်လိုက်တော့...မိခင်ဖြစ်သူ..မှုံနံ့သာကို ဖခင်ဇော်ဝေက ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကိုလိုးနေတာဖြစ်လေသည်..ဇော်ကိုကိုစိတ်အဝင်စားဆုံးကတော့...မိခင်ဖြစ်သူ..မှုံနံ့သာရဲ့ နီရဲမို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးပင်ဖြစ်လေသည်...။

" ဟာ..အဖေနဲ့ အမေလိုးနေတာပါလား..အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကကွာ..ရှယ်ပဲ..ဖောင်းမို့နေတာပဲ..."

ဇော်ကိုကိုတွေးနေရင်း တောင်ထလာတဲ့လီးကြီးကိုချိုးနှိမ်ကာ..ယူစရာရှိတာကိုယူပြီး အမြန်ပင်ပြန်လာခဲ့ရလေတော့သည်...။မျက်စိထဲမှာကတော့...မိခင်ဖြစ်သူ...မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ဖုတ် ကြီးပင်ဖြစ်လေသည်။ ထိုနေ့ကစပြီး ဇော်ကိုကိုရဲ့စိတ်ထဲမှာ..စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာခဲ့ပြီး...အမေကိုဘယ်လိုပြန်လိုးရမလည်းဆိုတာ..စဥ်းစားနေခဲ့လေသည်... ။ဇော်ကိုကိုပဲ ကံကောင်းတာလားတော့မသိ.. ။အခြေအနေတစ်ခုက ဖန်တီးလာခဲ့သည်... ။ကျောက်ဆည်မှာနေထိုင်တဲ့...မှုံနံ့သာရဲ့ အကိုအရင်းဖြစ်သူကမွေးထားတဲ့...မှုံနံ့သာရဲ့တူမအရင်းဖြစ်သူ မဂ်လာဆောင် ရှိလေရာ...ဇော်ဝင်းက လယ်ကိစ္စတွေနဲ့မအားလပ်ကာ လိုက်မပို့အား... ။အဲ့တော့..ဇော်ကိုကိုက ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ရန် မဲကျလေတော့သည်...။

" ကိုကလည်း...အကိုကမေးရင် မှုံဘယ်လိုဖြေရမလည်း.."

" မှုံကလည်းကွာ..အကိုကြီးကို ကိုဖုန်းဆက်ပြီးတောင်းပန်ထားပါ့မယ်..သမီးကလည်း အိမ်မှာရှိမှဖြစ်မှာ.. အဲ့တော့. သားငယ်နဲ့သာသွားတော့... နော် မှုံ".

" အေးလေ..အခုမှတော့ သားငယ်နဲ့ပဲသွားရတော့မှာပေါ့..."

" အမေရာ..အမေ့အချစ်ဆုံးသားလေးကလိုက်ပို့မှာ မပျော်ဘူးလားဗျ"

" မေ့သားလေးနဲ့သွားရတာ..ပျော်တာပေါ့..သားဘကြီးက သူ့ညီပါမလာရင်အမေ့ကိုဆူမှာစိုးလို့ပါ"

" မပူနဲ့ဘကြီးကို သားပြောပေးမယ်"

ဒီလိုနဲ့ ဆိုင်ကယ် တစ်စီးနဲ့သားအမိနှစ်ယောက် မနက်စောစောထွက်လာခဲ့လေရာ..နေ့လည်ခင်းလောက်မှာရောက်လေသည်...။

" ညီမလေးရာ..နင့်ကိုအားနာလိုက်တာ..

ဧည့်သယ်တွေကများတော့..တစ်ယောက်တစ်ခန်းပေးဖို့မလွယ်လို့... အကို့မိန်းမဘက်ကလာတဲ့ အန်တီ တွေနဲ့ ရောအိပ်ရမယ်...ရမလား..."

" ရပါတယ်..အကိုရယ် မှုံနေတက်ပါတယ်."

ဒီလိုနဲ့ညရောက်တော့ မှုံနံ့သာလည်း မွေးရပ်မြေ ရွာကို ရောက်တုန်း...ရွာက..သူငယ်ချင်း အချို့နဲ့ ခေါင်ရည်သောက်ကြလေသည်... ။ခေါင်ရည်ဆိုသော်လည်း..စတော်ဘယ်ရီသီးကို အချဥ်ဖောက်ပြီး ရောစပ်ထားတာကြောင့်...သောက်လိုက်ရင်ချိုမြမြနဲ့...တစ်စိမ့်ယစိမ့်မူး လေသည်... ။မှုံလည်းအတော်သောက်ပြီးတော့...အာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်ကာ...ငယ်စဥ်ကအတိုင်း အယုတ္တ အနတ္တ တွေအကုန်ပြောနေမိလေသည်...။သူငယ်ချင်းမိန်းမတစ်သိုက်ကလည်း...ထိုနည်းတူစွာ...ပြောကြလေသည်။

" မှုံနင်က နင့်သား အချောလေးကို ရွာကို ရှိုးပြခေါ်လာတာပေါ့လေ"

" ဒါပေါ့ဟ..ငါ့သားလေးက အချောလေး..ငါကလည်းအရွယ်ရှိသေးတယ်..။မသိရင် ငါ့ချစ်သူလို့ထင်ကြမှာအေ့...အိမ်က ဟာကြီးကရိုးပါပြီဟာ... အခုလိုငယ်ရွယ်တာလေးနဲ့ ဆိုတော့. စိတ်ပျိုကိုယ်နု...နော်သားငယ်လေးရာ..."

" အမေ မူးနေပြီ..နားရအောင်"

" မမူးပါဘူးသားရယ်...အမေအပျိုတုန်းကဆိုရင် ဒီလောက်ကဘာမှမဖြစ်သေးဘူး ..အပျော့ဘဲ... "

" မှုံ.နင့်ရဲ့ အငယ်လေးက စိတ်ပူနေပြီဟ..သူကရောမသောက်တက်ဘူးလား.. အခြောက်ကလေးလားဟေ့"

" အမလေး.. ကောင်မတွေနော်...ငါ့သားက သူ့အဖေလို..စံချိန်မှီ ပစ္စည်းပါအေ့...မယုံဘူးလား...ဒီမှာကြည့်..."

ဇော်ကိုကိုက ညဘက်ဆိုပြီး အောက်ခံမဝတ်ထားဘဲ.ပုဆိုးကိုသာဝတ်ထားလေရာ...မိခင်ဖြစ်သူ မှုံနံ့သာ ကိုင်ပြလိုက်တော့. .တောင်စပြုနေတဲ့ လီးက မှုံ့လက်ထဲမှာ အမြှောင်းလိုက် ပါလာလေရာ..

" ဟယ်.. မှုံ နင့်သားက တကယ့်အကြီးစားပါလားအေ့..."

ဇော်ကိုကိုလည်း ရှက်ကလည်းရှက်...မူးနေတဲ့ အမေကိုလည်းထပ်မသောက်စေချင်တာကြောင့်.. ပွေ့ချီကာခေါ်လာခဲ့လေတော့သည်...။အခန်းထဲရောက်တော့..အန်တီကြီးတွေက ဘေးစောင်းကာ အိပ်နေလေသည်...။ဇော်ကိုကိုလည်းမိခင်ကို အန်တီကြီးတွေနားချကာ..သူကတော့..အစွန်ဆုံးမှာအိပ်လိုက်လေသည်... ။မှုံနံ့သာက ဇော်ကိုကို ကိုကျောပေးပြီးအိပ်နေလေတော့... လေးယောက်အိပ်နေရတဲ့အခန်းကျဥ်းလေးဟာ ပူးကပ်နေကြလေတော့..ဒီဇင်ဘာလိုချမ်းတဲ့ရာသီဖြစ်၍သာတော်တော့သည်...။

ဇော်ကိုကိုမှာတော့..တစ်နေ့ကမြင်ခဲ့ရတဲ့ သူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ယောင်နေကာ..တောင်နေတဲ့လီးကလည်း ကျောပေးထားတဲ့ မှုံရဲ့ ဖင်ကိုထောက်မိနေတာရယ်ကြောင့်...ဇော်ကိုကိုမှာ...မိခင်ကိုလိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရလေသည်... ။ခနလောက်အခြေအနေစောင့်ကြည့်ပြီးတော့...ဇော်ကိုကိုဟာ..သူ့အမေရဲ့ ထမီကို ဖြည်လိုက်ပြီး... စောင်အောက်ကနေ.. အောက်ခံကိုပါ လှန်လိုက်ပြီး...အနောက်ကနေ.. သူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်လေသည်...။

ဇော်ကိုကိုလည်း...ဘေးမှာလူရှိတာကြောင့်...စောက်ဖုတ်ထဲကိုလိုး၍ မရဘဲ.. စောက်ဖုတ်နဲ့ စောက်စိကို လက်နဲ့အုပ်ကာကိုင်လိုက်ပြီး...ကျဥ်းကျပ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားကို..လီးနဲ့ထိုးကာ လိုးလိုက်ကာ...လရည်ထွက်ပြီး ပြီးခဲ့ရလေသည်...။အားလုံးပြီးတော့..အသင့်ပါလာတဲ့ စနိုးတာဝါနဲ့ .ပေနေတဲ့ အဖုတ်နဲ့ပေါင်ကြားတွေကို သန့်စင်အောင်သုတ်ပေးလိုက်သည်...။ထို့နောက်..မိခင်မှုံနံ့သာကိုသိုင်းဖက်ကာ..နို့သီးထိပ်များကို အရသာခံကာကိုင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်...။

မနက်..ရောက်တော့... ရွှေအိုရောင် ဇာအကျီနဲ့ အချိတ်ထဘီတို့ကို ကျနစွာဝတ်ဆင်ပြီး လှနေတဲ့ မှုံနံ့သာကိုကြည့်ကာ..ဇော်ကိုကို စိတ်တွေဖောက်ပြန်နေရပြန်လေသည်... ။မဂ်လာပွဲ ပြီးတော့..အောင်ပွဲဟုအမည်တပ်ကာသောက်ကြပြန်လေရာ... မှုံနံ့သာမှာ..အမူးအမှောက် ဖြစ်နေလေသည်..။ဇော်ကိုကိုလည်း အနေအထိုင် ကျဥ်းကျပ်ကာ မနေချင်တော့သဖြင့် ပြန်မည်ဟုပြောကာ..မှုံနံ့သာကို အနောက်မှာတင်ကာ...ဖက်ခိုင်းပြီး... ဖြေးဖြေးချင်းမောင်းလာခဲ့သည်....။

" အမေ...အမေ... ရလား..သားခနနားလိုက်ရမလား... "

မှုံနံ့သာကတော့...စကားတောင် လေးလုံးမကွဲ တော့ပေ...။ဇော်ကိုကိုလည်း.. လမ်းဘေးကနေ လူရှင်းတဲ့ တောလမ်း အတိုင်းချိုးဝင်သွားပြီး...လူသူအရောက်အပေါက်နဲတဲ့ အိမ်ခြေလည်းမရှိတဲ့ တောထဲသို့ခြုံကောင်းပြီးအရိပ်ရတဲ့ နေရာလောက်မှာ...ပါလာတဲ့ ပုဆိုး ၂ ထည်ကိုဖြန့်ခင်းကာ...မှုံနံ့သာကို ချလိုက်ကာ...အိပ်စေသည်...။ ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်စေရန်နဲ့...သူ့ရည်ရွယ်ချက် ကိုပါအကောင်အထည်ဖော်ရန်...အိပ်ဆေးကိုပါတိုက်လိုက်လေသည်..။မှုံနံ့သာကတော့...မူးတာရော..အိပ်တာရော.ပေါင်းစပ်ကာ..လောကကြီးနဲ့ခနတာအဆက်ပြတ်နေလေသည်...။

ဇော်ကိုကိုကတော့... မှုံနံ့သာရဲ့ အဝတ်တွေနဲ့ သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ကာ...ပုံထားလိုက်ပြီး...သူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို နေ့အလင်းရောင်နဲ့ သေချာစွာဖြဲ ကြည့်လိုက်ပြီး... စနိုးတာဝါနဲ့ သေချာစွာ သုတ်ပေးကာ.. လျှာဖျားနဲ့ ထိုးကာယက်ပေးလေတော့သည်..။

" ပလက်..ပြက်..ပြွတ်...ပလွတ်...ပလက်"

" ပလက်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်...ပလက်"

" အင့်..ဟင်း... အား.."

အထိအတွေ့ရဲ့အရသာအရ..အနဲငယ် လူးလွန့်တာကလွဲ၍ မှုံနံ့သာဘာမှ မသိ..။ဇော်ကိုကိုလည်း..တောင်နေတဲ့လီးကို အဆာကျွေးဖို့အချိန်ကျပြီဖြစ်တာကြောင့်...မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့... လီးဒစ်ထိပ်တို့ကို..တေ့ထားပြီး စောက်စိထိပ်နဲ့.. ဒစ်ကို ဖိကာ..၁၀ မိနစ်လောက်ပွတ်ပေးနေတော့မှုံနံ့သာရဲ့...စောက်ဖုတ်ထဲကနေ...စောက်ရည်အကြည်တွေက ရွဲနစ်နေအောင်ထွက်လာလေတော့သည်.။ထိုအခုကျတော့မှ...ဇော်ကိုကိုလည်း ထိုးခွဲလိုးချလိုက်လေတော့သည်...။

" ဗလွတ်...ဗြွတ်... ဗြစ်...ဗရစ်..ဗလွတ်"

" ဇွိ...ဇွပ်...ဇွပ်...ဇွပ်.. စွပ်...ဇွပ်..စွပ်"

" အား....ရှီး...အမေရယ်...အမေ့လို..အလှနတ်သမီး ကိုလိုးရတာ..သားကံကောင်းတာပဲ...သားရဲ့လူပျိုဘဝကို ကိုယ့်အမေအရင်းနဲ့ ပေးဆပ်လိုက်ရတာ..တကယ်တန်တယ်...အမေရယ်...အား....အ့... အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီး...သားလိုးနေပြီနော်...အား...ရှီး...အမေက သားရဲ့မိန်းမဖြစ်နေပြီ...အား...မိန်းမရယ်... မှုံရယ်..အား... အ့...ဟား..."

" ဖွတ်...ဖပ်.. ဖလပ်...ဖွတ်...ဖပ်..."

" အား...ဟား...အမေ..သားပြီးတော့မယ်..အား.. သားရဲ့လရည်တွေ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲပန်းလိုက်ပြီ...သားအတွက်..ရင်သွေးလေးတွေထပ်မွေးပေးနော်... ...အား...ဟား...အရမ်းကောင်းတယ်...အမေရယ်... "

ဇော်ကိုကိုလည်း.. လီးကိုစိမ်ထားပြီး..နို့ကိုစို့လိုက်...စောက်ဖုတ်ထဲမှာပင် ပြန်တောင်လာတဲ့ လီးနဲ့လိုးလိုက်ဖြင့်...၃ ချီဆက်တိုက်လိုးပြီးတော့..အကျီတွေကို ပြန်ဝတ်ပေးထားပြီး.. ဟန်မပျက်.. ပြန်ဝတ်ပေးထားပြီး...မှုံနံ့သာနိုးအလာကိုစောင့်နေလိုက်လေသည်။

................................................................................................

" အင်း..ဟင်း.. ဝါး... ဟာ..သားငယ်.အမေတို့ ဘယ်ကိုရောက်နေတာလည်း..."

" မင်္ဂလာဆောင်မှာ..အမေထပ်သောက်တယ်လေ...ဘကြီးကတော့ ထပ်အိပ်ခိုင်းနေတာ..ဧည့်သယ်တွေကလည်းပြန်မဲ့ပုံမပေါ်တာနဲ့...သားလည်းအနေကျုံ့လို့ပြန်လာတာ...လမ်းမှာအမေက အရမ်းမူးပြီး မဟန်နိုင်တော့လို့...လူရှင်းတဲ့နေရာလေးကိုခေါ်လာတာ.."

" ဟုတ်လား...အေး..အေးသားငယ်သွားကြမယ်..လာ..ကြာကြာနေလို့မကောင်းဘူး..ဒီနေရာမျိုးမှာ.."

ဇော်ကိုကိုလည်းဆိုင်ကယ်ကို အရှိန်တင်ကာ မောင်းတော့..မှုံနံ့သာမှာ မှီပြီး အိပ်ကာလိုက်ပါလာလေသည်...။

" အမေ...အမေ..မန်းလေးရောက်တော့မယ်...တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ ဝင်နားလိုက်မလား..ဒီည..မနက်မှ အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ"

" အေးကောင်းတယ်..သားရယ်..အမေလည်း အရမ်းပင်ပန်းနေတာ"

ဇော်ကိုကိုလည်း...နီးစပ်ရာ..တည်းခိုခန်းမှာဝင်လိုက်တော့ကာ..အခန်းထဲရောက်တာနဲ့...မှုံနံ့သာကတော့..ချက်ချင်းပင်လှဲကာ..အိပ်ပျော်သွားလေသည်..။ဇော်ကိုကိုလည်း.အိပ်ပျော်နေတဲ့ မှုံနံ့သာရဲ့ နို့အုံကြီးကို ကိုင်လိုက်ပြီး... ထမီကိုဖြေလျှော့လိုက်ကာ.. အောက်ခံအပေါ်က နေ. စောက်ဖုတ်ကို စမ်းကာပွတ်ပေးနေတုန်း.. မှုံနံ့သာနိုးလာလေတော့သည်...။

" ဟင်...ဟာ...ဇော်ကို...နင်ဒါဘာလုပ်တာလည်း..ဟင်...ခွေးစိတ်ဝင်နေတာလား....ဟုတ်လား... ငါနင့်အမေအရင်းနော်..လွှတ်စမ်းငါ့ကို "

" မလွှတ်ဘူးဗျာ..ခုနကတောထဲမှာလည်း အမေ့ကို ၃ ချီလိုးခဲ့ပြီးပြီ..အခုလောက်ဆို သားရဲ့လရည်တွေက အမေ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရင်သွေးလေးဖြစ်ဖို့ ပေါင်းစပ်နေကြပြီ... ငြိမ်ငြိမ်နေပါ အမေရာ..သားအကြမ်းမဖက်ချင်ဘူး.."

ဇော်ကိုကလည်း မထူးတော့ပြီမို့..အတင်းချုပ်ကာ..အဝတ်တွေကိုချွတ်..မှုံ့ရဲ့ ပေါင်ကိုအတင်းဖြဲကာ..လျှာနဲ့ယက်ပြန်လေသည်...။

" ပလက်...ပြက်...ပြွတ်...ပလွတ်..ပြစ်."

" ပြစ်..ပြစ်..ပြွတ်..ပလွတ်..ပြစ်"

" အား...ဟား..ဇော်ကို..ငါ့ကိုအခုလွှတ်စမ်း..အားးဟား..သားရယ်..အမေ့ကိုလွှတ်ပေးပါ..မှားကုန်လိမ့်မယ်.."

" မမှားပါဘူး.အမေရယ်..သားအမေ့ကိုလိုးချင်တာ..ထိမ်းလို့မှမရတော့တာ.."

ဇော်ကို ပြောရင်းဆိုရင်း လီးနဲ့ စောက်ဖုတ်အဝကိုတေ့ကာ..ပွတ်ပေးနေပြီး..မှုံနံ့သာရဲ့ စိတ်ကိုစွနေလိုက်သည်..။

" အား...ဟား...အိုး...ဇော်ကိုရာ..ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း...လိုးမှာဖြင့်လည်းလိုးတော့.. အား..ဟား...တအားယားနေပြီ"

" စိတ်ချ သားအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရအောင်လိုးပေးမယ်"

" စကားမများနဲ့ဇော်ကိုရာ...လိုးမှာသာလိုးစမ်းပါ..."

" ဖွတ်...ဖပ်...ဖပ်..ဗြွတ်..ဗြစ်..ဖောက်":

" ဗလွတ်...ဗြွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်... "

ဇော်ကိုကို ၄၅ မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့..ပြီးချင်လာရာ.. တရစပ်ဆောင့်လေတော့သည်...။

" အား...ဟားးးရှီး...ပြီးပြီ...ထွက်ပြီ.."

ဇော်ကိုလည်း ပုံစံမျိုးစုံဖြင့်... ၂ ရက်ဆက်တိုက်..နားလိုက်လိုးလိုက်လုပ်ပြီးမှ...အိမ်ပြန်လေသည်... မှုံနံ့သာကတော့..သိပ်ပြီးမကြည်ပေ...။

" အမေ..သားကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်"

" အီးးဟီးးဟီး..တော်ပြီ..ခွေးစိတ်ပေါက်နေတဲ့နင်နဲ့ စကားမပြောဘူး...ကိုယ့်အမေအရင်းကိုတောင်ပြန်လိုးတဲ့ကောင်..ငါအခုဆေးလည်းမသောက်ရဘူး..ဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.ဟဲ့"

" အမေနော်..သားကိုအဲ့လိုစကားလာမပြောနဲ့..အမေကိုယ်တိုင်စခဲ့တာ..သားဖာသာနေတာကို..အမေပဲ သားလီးကိုလာကိုင်ပြီး စခဲ့တာလေဗျာ...အခုသားလုံးဝမရတော့ဘူး..သားအမေ့ကိုအရမ်းစွဲလမ်းနေပြီ...အမေမသိခဲ့လို့ပါ...တောထဲမှာနားနေရင်းထဲက အမေ့ကို ၃ ခါလိုးပြီးပြီ...အမေတားလို့မရတော့ဘူး..သားရဲ့ရင်သွေးလေးရဖို့ အမေ့ဆီမှာပြည့်စုံနေပြီ"

" ငါတော့ သေသာ သေချင်တော့တာပါပဲဇော်ကိုရယ်...ဘယ်လိုလုပ်ကြမလည်း..ကြံစမ်းပါအုံး"

" ဒီမှာပဲ ၂ ရက်လောက်နေပြီး..အေးဆေးဖြစ်တော့မှ ပြန်ကြတာပေါ့ သေချာစဥ်းစားမယ်လေ... နော်..."

" အခုမှတော့ အဲ့လိုပဲလုပ်ရတော့မှာပေါ့..ဇော်ကိုရယ်..နင်ငရဲကြီးမှ ာမကြောက်ဘူးလား..ဟင်"

" ငရဲကြီးတယ်မကြီးဘူးဆိုတာ..အမေကသားအပေါ်မှာအပြစ်ယူတာ..မယူတာနဲ့ပဲဆိုင်တယ်... အမေရယ်.သားအမေ့ကိုတကယ်ချစ်တာပါဗျာ..ဦးပွားတို့အလှူ လှည့်တဲ့နေ့က သားအစ်မရဲ့ လက်ကိုင်အိတ် လာယူရင်း အဖေကအမေ့ကိုလိုးနေတာ ကိုတွေ့ပြီး..အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက သားမျက်လုံးထဲကမထွက်တော့ဘူး...လီးကိုလာကိုင်တော့ပိုဆိုးသွားတာ..ပေါ့အမေရ..":

" သားရယ်..အမေ့အပြစ်မကင်းဘူးဆိုတာအမေနားလည်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့ တို့တွေက သားအမိတွေလေကွာ...မဖြစ်သင့်ဘူး..."

" အမေ အဲ့ဒါဆို ဒီလိုလုပ်ကြမယ်လေ..မနက်ဖြန်ပြန်ကြမယ်ပြီးရင် အမေက အဖေ့ကိုလိုးခိုင်း မအားလည်းရအောင်လိုးခိုင်း..အဲ့ဒါဆိုအဖေက ကလေးကိုသူ့ကလေးလို့ပဲထင်မှာပဲလေ...ဖျတ်တော့မချပါနဲ့သားရင်သွေးလေးကို..."

" သားရယ်..အမေတို့ ဘဝတွေက သားအမိချင်းမှ ဘာလို့အခုလိုဖြစ်ရတာလည်းကွာ..."

" အမေနောင်တရနေတာလား...သားတို့စိတ်တူကိုယ်တူ ပျော်ကြရတယ်..ခံစားခဲ့ရတာပဲလေ..အမေလည်းစောက်ရည်ထွက်သလို..သားလည်း တစ်ခါမှမထွက်ဘူးတဲ့လရည်တွေ ထွက်ခဲ့ရတယ်..အမေ့ကြောင့်သားအရမ်းကောင်းတာဗျ.."

ပြောရင်းဆိုရင်း..ဇော်ကိုက မှုံနံ့သာရဲ့ ထမီကိုလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကနေ စိမ့်ကျနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို.. လျှာနဲ့ သိမ်းယူကာယက်လိုက်ပြီး အစိကိုခပ်ပြင်းပြင်း..စုပ်ယူကာယက်ပေးလိုက်တော့...မှုံနံ့သာမှာ...ထွန့်လွန့်လူးရ လေပြီ...။

" အား..ဟား...သားရယ်..လာပြန်ပြီလားကွာ..အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေကို ကုန်အောင်သောက်ပြစ်နေတာလား...အ့..ဟား..သားအဖေ လုပ်ပေးတာထက်ပိုကောင်းတယ်ကွယ်...သား...အ့..ဟ့..ဟုတ်ပြီ.. အမေ့ စောက်စိ တွေကိုစုပ်ပေး...ယက်ပေး...အ့..လျှာနဲ့ထိုးမွှေတာကောင်းလိုက်တာ..."

ဇော်ကိုကိုလည်း ရှိသမျှပညာအကုန်ထုပ်ကာစုပ်ပေးတော့.. မှုံနံ့သာမှာ...ရူးသွပ်စွာခံစားရလေပြီ...။

" သားလေး...အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြောင်းပြန်နေလိုက်..အမေလည်းသားလီးကြီးကိူပြန်စုပ်ပေးမယ်လေ"

ဇော်ကိုကိုလည်း အမေဖြစ်သူကပါ..အလိုတူလာသဖြင့်..အားရကာ..လီးကိုပါးစပ်နားတေ့ကာ..စုပ်စေလိုက်သည်...။မှုံနံ့သာလည်းအစကတော့..ဝမ်းနဲမိပေမဲ့...အခုသားအရင်းနဲ့ ပြန်လိုးနေရတာကိုပဲ..ရင်ခုန်မိသလိုလို..ဖြစ်ကာ..ပါးစပ်ထဲမှာဝင်နေတဲ့လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေမိလေသည်...။

" ပြွတ်.. ပြွတ်ပြွတ်..ပလွတ်..စွပ်..ပြစ်"

" ပလက်..ပြက်..ပြွစ်..ပလွတ်..စွပ်"

နှစ်ယောက်သား..စိတ်တူကိုယ်တူ..စုပ်ကြရင်း.. မှုံနံ့သာကလည်းလီးအရသာကို တောင့်တမိသလို..ဇော်ကိုကိုကလည်း လိုးလို့မဝနိုင်တဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..လိုးချင်လွန်းသဖြင့်...မှုံနံ့သာစုပ်ယူနေလျက်ရှိတာတောင်..လရည်အကြည်တွေက ကျဆင်းလျက်ရှိပြီး...လီးကလည်း တစ်ဇက်ဇက်တုန်နေလေသည်...။

" အမေ သားလိုးရတော့မလား.."

" လိုးတော့သား...အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကအရမ်းကိုယားကြွနေပြီ...သားရဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးပါတော့.."

" စိတ်ချအမေ..သားအမေ့ကိုမှ မလိုးရင်..ဘယ်သူ့ကို သွားလိုးရမလည်း..အမေသာဖြဲထား..သားလီးကအဖေ့ထက်ကြီးတယ်"

မှုံနံ့သာလည်း ပေါင်ကို ကားနိုင်သမျှကားကာဖြဲထားပေးတော့...ဇော်ကိုကလည်း အသင့်နေရာယူကာ..စောက်စေ့ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး... စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲသို့ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်...။

" ဗြွတ်...ဗလွတ်..ဗြစ်. ဗြစ်..ဗလွတ်..ဗြွတ်"

"အား...ရှီး..အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကဗျာ..ဘယ်လောက်လိုးလိုး ကြပ်ခဲ...စီးပိုင်နေတာပဲ...အရမ်းလိုးကောင်းတာ.."

" အား..ဟ့..အ့...အား..ဟား.. သားရယ်..လီးကြီးက အရမ်းကိုမာနေတ ပဲ..အ့..အ့...လိုးစမ်းကွယ်...အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားအောင်ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါကွယ်.."

" ဖတ်..ဖတ်.. ဖတ်...ဖွတ်..ဗဘွတ်..ဘွတ်"

" ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်.. ဗရစ်..ဗြစ်.."

" အား...အ့...အ့.. ဟား..အင်းးဟင်း.. သားရယ်...လိုးစမ်း...နာနာဆောင့်လိုးစမ်း"

မှုံနံ့သာက အားပါပြီး လိုးပါတစ်စာစာအော်နေတော့..ဇော်ကိုကိုလည်း စိတ်တွေက ထန်နေပြီး မိခင်ဖြစ်သူကို ပိုမို ကြမ်းတမ်းသောစကားလုံးတွေနဲ့ ဆက်ဆံလေတော့သည်...။

" အား...ရှီး..ခံလို့ကောင်းရင် ခံစမ်းကွာ.. ငါ့မိန်းမရယ်...အား...ငါလိုးမ မိမှုံ စောက်ဖုတ်ကြီးဖြဲပြီး ကို့သားလီးနဲ့ ပြန်ခံရတာကောင်းနေတယ်မို့လား..."

" အား...အင်းးဟင်း..ကောင်းတယ်..လင်ငယ်လေးရယ်.. အ့..အား...မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားပါစေ...လိုးစမ်းပါ..လင်လေးရာ... "

ဇော်ကိုကိုရော.. မှုံနံ့သာရော..အပြင်းအထန်ကာမအရသာကိုခံစားကာ.. ဇော်ကိုကိုလည်း ထိမ်းမရတော့တဲ့နောက်ဆုံးမှာ လရည်တွေ ကိုပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်....။လိုးလို့လည်းပြီးရော..ဇော်ကိုကိုမှာ မှုံနံ့သာကို ရှီခိုးကာတောင်းပန်လေသည်...။

" သားရဲ့အပြောအဆိုတွေ ရိုင်းသွားပါတယ်...အမေ ခွင့်လွှတ်ပါနော်"

" ခွင့်လွှတ်ပါတယ်သားရယ်..အမေလည်း စိတ်ပါလာပြီး လိုက်ရောမိပြီလေ..သားမှာအပြစ်မရှိတော့ပါဘူး..."

................................................................................................................

အမှန်တကယ်တော့.ကံတရားကပဲဖန်တီးတာလား...ဘာကြောင့်လည်းတော့မသိဘူး..။ဇော်ကိုကိုနဲ့မှုံနံ့သာခရီးစထွက်သွားတဲ့ ညကတည်းက အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့..ဇော်ဝင်းနဲ့..နံသာခင်တို့သားအဖကလည်း မှားမိကြကာ လွန်ကျူးမိကြလေပြီ...ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ...။

" သမီးကြီးရေ"

" ရှင် အဖေ "

" အဖေ ဒီညနေ.သာမောင်တို့ ထန်းတောထဲ ခနဝင်မလို့..နင့်အမေမရှိတုန်းလေး..နဲနဲပေါ့ သမီးရယ် အဖေ့ကိုထမင်းစားမစောင့်နဲ့နော်..ဆာရင်စားနှင့်ကြားလား"

" ဟုပ်ကဲ့ပါအဖေရဲ့ အရမ်းလည်း အသိစိတ်ပျောက်အောင် သောက်မလာနဲ့နော်...အဖေ "

" အေးပါ သမီးရဲ့.."

နံသာခင် လည်း အသက် ၃၄ နှစ်သာရှိသေးပြီး ငယ်ရွယ်သေးတဲ့ ဖခင်ကိုကြည့်ကာ..ချီးကျူးမိသည်..။မိခင်ဖြစ်သူ ရှိနေလျှင်..မသောက်မိအောင် အတော်ထိန်းသည်..။ စီးပွားရေးကိုလည်းကြိုးစားကာ လုပ်တာကြောင့်...ငယ်ရွယ်သော်လည်း ရွာရဲ့လူချမ်းသာမျက်နှာဖုံးဖြစ်ရလေသည်...။တစ်ခါတစ်လေ အဖေဟာလည်းယောက်ကျ်ားပဲမို့..အခုလိုမျိုးသောက်ချင်စားချင်မှာပဲဟုတွေးကာ...နံ့သာခင် ခွင့်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်...။

ဒီလိုနဲ့ ညနေ အတော်စောင်းတဲ့အထိ ဇော်ဝေမှာပြန်မလာသေးတော့...နံ့သာခင် လည်း ထမင်းစားပြီးသောက်ပြီးကာ...ဖခင်ပြန်အလာကိုစောင့်နေလိုက်လေသည်...။တောအရပ်မို့ မီးကလည်းမရှိ ရေနံဆီမီးအိမ်ကိုပဲ အားကိုးရကာ.ကုလားထိုင်မှာထိုင်ကာ.ငိုက်နေရင်းဘယ်အချိန်ရှိသွားမှန်းကို မသိတော့ပေ...။အသံကြား၍ ထကြည့်လိုက်တော့..ဇော်ဝင်း ပါ...ထန်းရည်တွေ မူးထွေနေပြီး ရောက်တက်ရာရာတွေ အော်ဟစ်ကာ..အိမ်ထဲသို့...သာမောင်ကတွဲကာဝင်လာလေသည်။

" အေ့...ငါမမူးသေးဝူးကွ..အေ့..."

" လာပါ ဇော်ဝင်းရာ..အိမ်ပြန်ရောက်ပြီကွလာလာ.."

" ဟယ်..အဖေ ထန်းရည်တွေ အရမ်းမူးလာတာပဲ..စိတ်ညစ်လိုက်တာ..အရမ်းကြီးမသောက်လာပါနဲ့ဆိုမှ...လာလာအဖေ သမီးတွဲမယ်...ဦးကြီးသာမောင်လည်း ကျေးဇူးပါတော်...ညကြီးအချိန်မတော်လိုက်ပို့ပေးရတာ..အားနာလိုက်တာ"

" ရပါတယ်..သမီးရယ်..တို့တွေက တစ်ရွာထဲသားတွေပဲ..ကူညီရမှာပေါ့..တံခါးတွေ သေချာပိတ်တူမကြီးရေ..အခုတစ်လော..တို့ရွာဘက်သူခိုးကပ်တယ် ကြားတယ်ဟ...ဦးရီးသွားပြီဟေ့"

နံ့သာခင်လည်း..ဖခင်ဖြစ်သူကိုတွဲကာ..အိပ်ရာထဲထည့်ပေးလိုက်လေသည်..။ဇော်ဝင်းကတော့..ခနတာ လှဲနေပြီး...တစ်ချက်တစ်ချက်တော့..ထယောင်နေသေးသည်..။နံသာခင် လည်းထန်းရည်တွေ မွှန်ထွန်ပြီး အန်ဖက်တွေပါပေနေတဲ့ ဖခင်၏ အဝတ်တွေကိုလဲပေးရန်...ချွတ်လိုက်လေသည်.. ။အကျီလည်းချွတ်ပြီးရော..ပုဆိုးကလည်းစိုနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့...ချွတ်လိုက်ရကောင်းမလားစဥ်းစားနေရကာ..

" သြော်..ငါ့အဖေပဲ..သူစိမ်းမှမဟုတ်တာ..ချွတ်ပေးပြီးရေပတ်ပါတိုက်ပေးလိုက်မယ်... "

နံ့သာခင်လည်း သူ့အတွေးနဲ့သူဖြေသိမ့်ရင်း ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်တော့...အောက်ခံဘောင်းဘီ တစ်ထည်သာကျန်တော့သည်.။နံ့သာခင်လည်း..တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ရေစိုဝတ်နဲ့ပွတ်သပ်ကာ..သန့်ရှင်းပေးနေရင်း.ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်း...ဇော်ဝင်းရဲ့ လီးနေရာကနေသိသိသာသာ ဖုဖောင်းခုံးကြွနေတာကို..နံ့သာခင် မြင်လိုက်ရတော့...အပျိုဖြန်းလေး..ရဲ့ရင်ထဲမှာ..ဖခင်ပင်ဖြစ်သော်ငြားလည်း ရင်ထဲမှာ..ဒုန်း..ဒုန်းနဲ့..ရင်တွေခုန်နေပြီး..လက်တွေပင်တုန်နေလေသည်... ။

ဇော်ဝင်းကလည်း အသက် ၃၇ သာပြောရတာ..မသိရင်..၂၅ လောက်သာထင်ရအောင်နုပျိုနေတုန်းဖြစ်လေသည်.. ။ဖခင်ဖြစ်သူ၏ နုပျိုမှု...အသားအရည်တင်းရင်းမှု..ချောမောမှု..ယခုမြင်နေရတဲ့ လီးကြီးရဲ့ ယောက်ကျ်ားဆန်မှု တို့ကို သိရှိလိုက်တဲ့ နံ့သာခင်တစ်ယောက် ထိုအရာကို ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်များဖြစ်ကာ.. ယောက်ကျ်ားတန်ဆာသည်..အရမ်းကောင်းတဲ့အရသာပေးတယ်ဆိုတာကို...အပြောပက်စက်တဲ့ အပျိုခေါင်း မတုတ်ပြောပြောနေလို့...ကြားဖူးနေခဲ့လေသည်...။

နံ့သာခင်လည်း..ရေပတ်တိုက်ရင်းနဲ့ပဲ အကုန်လုံးသန့်အောင်လုပ်ပေးသင့်တယ်ဟုဖြေတွေးကာ..အောက်ခံဘောင်းဘီအနက်ရောက်လေးကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်သည်...။

" အမလေး... အားးပါးးပါး..ကြီးလိုက်တာအဖေရယ်... နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး"

နံ့သာခင်လည်း ရေစိုဝတ်ကလေးနဲ့ အုပ်ကာ...ပွတ်သပ်ကာ သန့်ရှင်းပေးလိုက်တော့.. အေးသွား၍လားမသိ...လီးကြီးက ဇတ်ခနဲ တုန်နေလေသည်...။အမှန်ဆို နံ့သာခင်၏ အလုပ်ပြီး၍ အဝတ်ဝတ်ပေးပြီးရင် ပြီးနေတာကို...ဖခင်ဖြစ်သူကို..ယခုလို ကိုယ်တုံးလုံးကြည့်နေရတာကို..သာယာသလိုလို..ဖြစ်မိကာ...မျက်စိရှေ့က လီးကြီးကလည်း...ဆွဲဆောင်နေလေသည်... ။ထို့နောက် နံ့သာခင်လည်း..ဖခင်၏ လီးကို..ကိုင်ကြည့်ကာ..စွနေလေသည်.. နံ့သာခင်တစ်ဖြည်းဖြည်းရဲတင်းလာပြီး...အပျိုခေါင်းမိတုတ် ပြောသလို..စုပ်ကြည့်ရန်..ဖခင်ဖြစ်သူဇော်ဝင်းရဲ့ လီးကို..လျှာနဲ့တို့ကာ..ငုံကြည့်လိုက်သည်....။

" ပြွတ်...ပလွတ်...ပြစ်...ပြွတ်...ပြွတ်"

နံ့သာခင် မစုပ်တက်တာကြောင့် ချိုချဥ်စုပ်သလို..စုပ်ပေးနေရင်း.. တစ်ဖြည်းဖြည်း..အချောင်းလိုက်နီးပါး ဝင်လာပြီး..လီးစုပ်ရခြင်းရဲ့ သဘောတရားကို နားလည်ကာ..နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အရသာရှိအောင် စုပ်တက်လာလေသည်..။

" ပြွတ်...ပလွတ်..ပြစ်..ပြွတ်...ပြစ်"

ဇော်ဝေလည်း..သမီးဖြစ်သူနံ့သာခင်က ရေပတ်တိုက်ပေးတော့..နဲနဲအသိစိတ်ရှိလာလေရာ.. လီးကအရသာထူးကိုခံစားနေရတယ်ဟုထင်၍ ကြည့်လိုက်တော့...သမီးဖြစ်သူ..နံ့သာခင် သူ့လီးကို ကုန်းစုပ်နေတာကြည့်လိုက်ရတယ်။

ခုနေ ထပြောလိုက်ရင်လည်း ရှက်သွားမှာစိုးကာ..ဒီအတိုင်းမှိန်းနေလိုက်ရင် ခနနေ ထွက်သွားမှာပဲ ဟု...တွေးနေမိရင်း..ငြိမ်နေပေးလိုက်လေရာ....တဖြည်းဖြည်း အရသာကအရမ်း ကောင်းလာပြီး... ဇော်ဝင်းလိုအတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူတောင် အော်ငြီးရတယ်ဆိုရင် နံ့သာခင်ရဲ့ လီးစုပ်တဲ့ပညာဟာ ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ..ပရိတ်သတ်ကြီး.... ခန့်မှန်းကြည့်သာပါတော့..။



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>