ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၃ )
ရေးသားသူ - မင်းရဲဆက်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
ဒီလိုနဲ့.. ဒီကြားရက်တွေထဲမှာတော့... ခြေတံရှည်အိမ်ကြီးကို တံခါးဂျက်ချကာ... အခန်းထဲတွင်...၄ ယောက် ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းအိပ်နိုင်တဲ့..ကုတင်ကြီးအသစ်လုပ်လိုက်ပြီး...ကြမ်းချင်တိုင်းကြမ်းနေလေတော့သည်...။ သို့ပေမဲ့...ဇော်ကိုကိုနဲ့.နံ့သာခင်ကိုတော့..လုံးဝမလိုးခိုင်းသေးပေ... ။
ဘာကြောင့်လည်းဆိုတော့...ဇော်ကိုကိုရော..ဇော်ဝင်းရော..ဟာသုတ်ရည်အားကောင်းသူများဖြစ်ကြကာ..ဘယ်သူနဲ့ရမှန်းမသိဘူးဖြစ်မှာစိုး၍..ဇော်ဝင်းကလည်း သမီးဖြစ်သူကိုလိုး...ဇော်ကိုကိုကလည်း မိခင်ကို အချိန်ပြည့်လိုးရင်းတစ်နေ့တော့... မှုံနံ့သာနဲ့...နံ့သာခင်တို့ဟာ...ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင်..ကိုယ်ဝန်များရလာကြတာကြောင့်..ဇော်ဝင်းရော..ဇော်ကိုကိုရော..နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်နေကြလေသည်...။
" သမီးရယ်..အဖေ့ ရင်သွေးလေးကို လွယ်ထားပေးလို့ကျေးဇူးပါ..."
" ရပါတယ်အဖေရယ်...သမီးလည်း ဒီကလေးလေးကိုအရမ်းမွေးချင်နေပြီ"
" ချစ်လိုက်ရတာ သမီးရယ်"
တစ်ဖက်က မှုံနံ့သာနဲ့ ဇော်ကိုကိုတို့ကလည်းအားကျမခံ...
" အမေ..ရယ်သားလေပျော်လွန်းလို့ မျက်ရည်တောင်ကြတယ်...သိလား"
" အဲ့လောက်တောင်ပဲလား သားရယ်"
" အဲ့လိုဆိုရင် သားက ဒီနေ့ကစပြီး အမေ့ကိုမလိုးရတော့ဘူးနော်.သားကကလေးအဖေဖြစ်တော့မှာ...သားလီးကအကြီးကြီးပဲ..ကလေးကိုထိလိမ့်မယ်... ကိုဇော်ဝင်းရောနော်..သမီးကြီးကိုမလိုးရတော့ဘူး...ကြားလား..."
" အေးပါ..မိန်းမရယ်.. ကိုသိပါတယ်.."
ဒီလိုနဲ့..ဇော်ကိုကိုနဲ့ နံ့သာခင်တို့ဟာ...မုံရွာသို့ပြောင်းရွှေ့ကာ..နေရန် စီစဥ်ရပြန်လေသည်...။ချက်ချင်းတော့ဗိုက်ကမပူလာပေမဲ့ ဟိုမှာလည်း..အသားကျဖို့လိုတယ်မို့လား.. ။အဲ့တော့..ရွာရဲ့ ကထိန်အလှူပွဲပြီးတာနဲ့ ပြောင်းဖို့ စီစဥ်ထားလေသည်....။
ရွာရဲ့ကထိန်အလှူက ရွာကြီး ၁၅ ရွာက အကအဖွဲ့တွေကပါ လာပြီး ကပြဖျော်ဖြေကြကာ...အလှည့်ထဲမှာပါဝင်ကြတာမို့... လွှတ်စည်တာဗျ... ။အကျွေးအမွေးကလည်း...ရွာဓလေ့ပေါ့ဗျာ..အလှူဆိုမပါမပြီး...ဝက်ဆီပြန်နဲ့..အခြားသော ဟင်းအရံတွေစုံလို့ပေါ့... ။ညဘက်ဆိုလည်း...နာမည်ကြီး ဇာတ်အဖွဲ့က ကပြသေးတာ...၂ ရက်တိုင်တိုင်လေ...။
ဇော်ကိုကိုတို့ကာလသားတွေလည်း ပျော်ကြမူးကြနဲ့ပေါ့... ။အိမ်က မှုံနံ့သာနဲ့ နံ့သာခင်တို့ကတော့ပွဲကြိုက်ခင်များဖြစ်ပြီး..တစ်ညလုံးကြည့်ကြမည်ဖြစ်လေသည်...။ဇော်ဝင်းကတော့...ည ၁၁ လောက်မှာ..မူးရူးနေကာ...အိမ်သို့ပြန်လာလေသည်..ဒ။ါတောင်လက်ကပါလာတဲ့ မီးတောက်တစ်ပိုင်းကို...ရေမပါအမြည်းမကူဘဲ...သောက်ကာ...ချာချာလည်မူးပြီး...လောကကြီးနဲ့ခနတာအဆက်ပြတ်သွားလေတော့သည်.... ။
ဇော်ကိုကိုကတော့...မှုံနံ့သာနဲ့ နံသာခင်တို့နဲ့အတူ..ပွဲအစပိုင်းကိုကြည့်နေပြီး... ၁၁ ခွဲလောက်မှ ထလာပြီး...ဘီယာ၂ လုံးလောက်ပဲသောက်ကာ..အိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်.... ။ဇော်ကိုကိုလည်း...အိမ်ပေါ်တက်လာခဲ့ပြီး.. အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့.. ပုဆိုးတွေလှန်ပြန်ပြီး ဘေးတစ်စောင်းလေးအိပ်နေတဲ့...အဖေဖြစ်သူ... ဇော်ဝင်းကိုတွေ့ရလေသည်....။
ဇော်ကိုကိုလည်း အနဲငယ်စောက်လာတာကြောင့် အိပ်မည်ဟု တွေးနေတုန်း...ဖခင်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့... အခုချိန်ထိ အသက်၂၅ နှစ်အရွယ် လူပျိုသာထင်ရတုန်း နပျိုနေဆဲ...။ဝင်းဝါတဲ့အသားအရေရှိမှန်းသိသော်လည်း... ယခုလို..လုံးဝန်းတဲ့တင်သားတွေနဲ့...ဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တံတွေရှိမှန်း သတိမထားမိခဲ့... ။မိမိ ချောမောနေတာကလည်းဖခင်နဲ့တူလို့ပါလားဟု...တွေးမိကာ... ဝတ်ထားတဲ့ အကျီနဲ့ပုဆိုးကို..ပူလွန်းတာကြောင့်...ချွတ်ကာ အောက်ခံနဲ့ပဲ လှဲအိပ်လိုက်လေသည်...။
ထိုအချိန်တွင်... ဖင်လုံးတွေပဲပေါ်နေတဲ့ ဇော်ဝင်းဟာ...စောင်းအိပ်နေရင်း...ခြေတစ်ဖက်ကို..ခွေလိုက်တော့...ဖင်ကဖြဲသလိုဖြစ်ကာ...စအိုဝလေးကအထင်းသားမြင်နေရလေသည်...။ဇော်ကိုကိုလည်းဖင်ချတယ်ဆိုတာ ကြားသာကြားဖူးတာ...တစ်ခါမှမလိုးဖူးသေးဘူး... ။ယခု နှဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံရလေပြီ.။..ကြုံလာပြန်တော့လည်း...ဖခင်ဖြစ်နေပြန်ပြီ...။ဇော်ကိုကိုလည်း မိခင်ကိုတောင် ကိုယ်ဝန်ရအောင် တစ်ဗြောင်းဗြောင်း လိုးခဲ့တာ..။
အခုဟာက အဖေပဲဆိုတော့...ဖင်အဝမှာ..တေ့ထားရုံလောက်တော့ရမှာပါဟုတွေးကာ...ဇော်ဝင်းရဲ့ ဖင်စအိုအဝမှာ...အောက်ခံကိုချွတ်ပြီး... လီးနဲ့တေ့ကာ... ပွတ်နေလေသည်...။မိန်းမစောက်ဖုတ်ဆိုရင်..ဒီလိုပွတ်လိုက်တာနဲ့...စောက်ရည်ကြည်တွေထွက်လာမှာဖြစ်သော်လည်း...အခုဟာက ဖင်ဖြစ်နေတော့.ဘာမှမရှိတော့ ခြောက်ကပ်ကပ်ဖြစ်နေသည်.. ။
ဇော်ကိုကိုလည်း...အခန်း
ထောင့်ကာ..မှုံနံ့သာလူးနေကြ အုံးဆီပုလင်းကိုယူကာ.. လောင်းချလိုက်ပြီး...လီးရော..စအိုဝရော...ရွဲနေအောင်..သုတ်လိမ်းကာ...ဆီအရှိန်နဲ့ ချောသွားကာ.. ပွတ်ဆွဲနေလေတော့သည်...။တစ်ချက်တစ်ချက်ဆို.. ထိုးတောင် ကြည့်လိုက်သေးသည်...။
ထိုးကြည့်လိုရင်လည်း...ဒစ်ခေါင်းကတော့ဝင်သွားပြီး... ထိုထက်လည်းပိုပြီး တော့ မထည့်ရဲပေ...။ဇော်ဝင်းဟာ...မူးပြီးအိပ်နေပေမဲ့...အထိအတွေ့နဲ့ခံစားမှုကိုတော့သိနေသည်လားမပြောတက်ပေ...ငြီးသံလေးတွေက ခပ်သဲ့သဲ့ ကြားနေရသည်..။.
အင်း...ဟင်း..အင်း..အင်း..အ့"
ထိုငြီးသံက ဇော်ကိုရဲ့ လိုးချင်စိတ်ကို မြှင့်တင်ပေးနေလေရာ ဒစ်ကိုထိုးပြီး ဒီတစ်ခါတော့...ပြန်မထုတ်ပေးတော့ဘဲ... ဆက်ပြီး ထိုးထည့်ရန်...ဖင်ကိုအားနဲ့ဖြဲလိုက်ကာ..လီးကို..ဖင်ခေါင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင်...နှဲ့သွင်းပေးနေလေသည်...။
" အား...ဟား.. အင်း...နာတယ်ကွာ...အ့"
အာလေးလျှာလေးနဲ့ ဇော်ဝင်းရဲ့ ရုန်းကန်ရင်းအော်ငြီးသံဖြစ်လေသည်...။ဇော်ကိုလည်းအရသာက လွန်စွာကောင်းနေလေရာ...တရစ်ချင်း ထိုးရင်း ထည့်ရင်းနဲ့ပင်...အဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်သည်...။ဇော်ဝင်းကတော့...အားမပါပေမဲ့ နာကျင်သော အသိကြောင့်.. ရုန်းကန်နေလေသည်...။ဇော်ကိုကိုကတော့...အသွင်းအထုတ်ကိုပုံမှန်လုပ်ပေးကာ...ဖင်လိုးနေရပြီဖြစ်လေသည်...။
" ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်.. ဗြွတ်...ဘွတ်"
" ဗလွတ်..ဗြွတ်...ဗြစ်.. ဗြစ်..ဗြစ်"
" အ့..အား..ရှီး.. အဖေရာ..အဖေ့ဖင်ကစီးပြီးကျပ်နေတာပဲ..သားကိုခွင့်လွှတ်ပါ..အခုတစ်လော...အမေ့ကိုလုံးဝမလိုးရတော့သားအရမ်းဆာနေလို့ပါ...အ့..အား..ဟား..အိုး..ကောင်းလိုက်တဲ့အိုးကြီး...အ့..ဟား လိုးရတာအရသာရှိလိုက်တာ"
ဇော်ကိုကို လည်းပုံမှန်လိုးပေးနေတော့...ဖင်ကကျင့်သားရသွားပြီး...ကျုံ့ထားတာတွေ မရှိတော့ဘဲ...အလိုလိုပြေလျော့လာကာ.. ဇော်ဝင်းလည်းမရုန်းတော့ပေ..။ဇော်ကိုကိုကလည်း... အရမ်းကောင်းသဖြင့်...လိုးလေ.. ကြာလေဖြစ်ကာ...တစ်နာရီနီးပါးလိုးပြီးမှ...လရည်ထွက်ကာ...ပြီးသွားလေတော့သည်... ။
ဇော်ကိုကိုလည်း..လီးကိုချွတ်မပေးဘဲ...စိမ်ထားကာ...ခနနေတောင်လာလိုက်...လိုးလိုက်နဲ့...လီးကအပြင်ပြန်ရောက်တယ်လို့မရှိပဲ... ၃ ချီမြှောက်လိုးပြီးလို့...ဇော်ကိုကို လီးကိုစိမ်ထားရင်း...မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားစဥ်...ဇော်ဝင်းနိုးလာလေသည်...။
" အား..ကျွတ်..ကျွတ်..နာလိုက်တာဖင်က..ဘာနဲ့ဆောင့်မိသွားလည်းမသိဘူး..အ့..အား... ဟင်..ဘာကြီးလည်း"
ဇော်ဝင်းလည်းစမ်းကြည့်ရင်း သူ့ဖင်အဝမှာကပ်လျက်ရှိနေတဲ့..ဇော်ကိုကိုရဲ့..ဆီးခုံက လမွှေးတွေကို ကိုင်မိလေရာ...လှည့်ကြည့်လိုက်တော့....
" ဟာ...သား..ဇော်ကို..မင်း..မင်းထအုံး..သား...သားငယ်"
" အာ..ဟင်..ဘာလည်း အဖေရ အိပ်လေဗျာ..ဘာဖြစ်လို့တုန်း":
" ဘာဖြစ်ရမလည်း...မင်းလီးကငါ့ဖင်ထဲမှာ..အဆုံးထိဝင်နေပြီ..."
ထိုအခါတော့မှ...ဇော်ကိုကိုလည်း..အသိစိတ်ဝင်ကာ..မျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့..ည ၁၂ ထဲက လိုးနေခဲ့တာ...အခု..၄ နာရီတောင်ရှိနေပြီ... လီးကမထုတ်ရသေး... ဒါနဲ့ပဲ..အဖေစိတ်ဆိုးမှာစိုးတာနဲ့ပဲ.. ညာပြောလိုက်ရလေသည်...။
" အာ...အဖေရယ်..သားတောင်းပန်ပါတယ်.. သားအမေနဲ့မှားပြီးလိုးမိတာထင်တယ်...ညကသားအတော်မူးလာတာ"
ဇော်ဝင်းလည်းစိတ်ဆိုးရအခက်..ဒေါသထွက်ရအောင်လည်းတမင်လုပ်တာမဟုတ်ဘူးဆိုတော့...ပြေငြိမ်းလိုက်ကာ..
" အေးပါ..မှားလို့ဆိုလည်းပြီးရော...မင်းလီးကြီးပြန်ထုတ်ပေးအုံး... ဘယ်နှစ်ချီလောက် လိုးလိုက်တာလည်းကွာ..ဖအေကို.. နာလိုက်တာ.. "
ဇော်ကိုကိုလည်း...ပြန်ချွတ်ခါနိး...နှမြောနေကာ... လီးကို ချွတ်မလို့လုပ်ပြီးမှ...ဇော်ဝင်း၏ခါးကိုကိုင်ကာ...ပြန်ဆောင့်ထည့်ပြီး...လိုးပြန်လေသည်...။
" အား...ဟား... သား ဇော်ကို...ထုတ်ခိုင်းတာလေ..ဘာလို့ပြန်လိုးနေတာလည်း"
" သားမရတော့ဘူးဗျာ...အမေ့ကိုမလိုးရတာလည်းကြာနေပြီ...အဖေ့ဖင်ထဲမှာလီးရောက်နေမှတော့...သားကိုတစ်ချီလောက်ထပ်လိုးခွင့်ပေးပါဗျာ... ။ပြီးရင်သားတစ်ခါမှမလုပ်ခဲ့ဖူးပေမဲ့.. အဖေ့လီးကို..အာခေါင်ထဲထည့်ပြီး....လည်ချောင်းထဲထိ ထည့်ဆောင့်ပြီးစုပ်ပေးမယ်...အ့...အား..."
" အ့...အား..ဟား...ဇော်ကို...အ့...ဟား..သားရယ်..အဖေ့ကို ဘယ်နှစ်ချီတောင်လိုးလိုက်တာလည်းကွာ...အဖေ့ဖင်ကနာတောင်မနာတော့ဘူး...အရမ်းကောင်းသလိုဖြစ်နေတာ..အခုမှတော့မထူးဘူး..လိုးကွာ...လိုး...လိုးတော့...အ့...အား..သားရယ်..မင်းလီးက အဖေ့ထက်စံချိန်မှီပါလားကွာ...အ့...အား...တကယ်ကောင်းတဲ့လီးပါ.. အ့...လိုးစမ်း...အဖေ့ဖင်ကြီးကွဲသွားအောင်လိုး...စမ်းကွာ..."
" ဖွတ်...ဖပ်...ဖပ်.. ဗြွတ်..ဗလွတ်. ဗြွတ်"
" အား...ရှီး....အ့...ဟား..အဖေရယ်...အဖေ့ဖင်ကညှစ်အားတအားကောင်းတယ်..အား...သားထိမ်းလို့မရတော့ဘူး..အား...ပန်းလိုက်ပြီ...လရည်တွေပန်းလိုက်ပြီ... "
ထို့နောက်...ဇော်ကိုကိုကလည်း...သူ့ကတိအတိုင်း..ဇော်ဝင်းရဲ့လီးကို.. အာခေါင်ထဲထည့်ကာ...ဆောင့်ကာစုပ်ပေးရပြီး... မိုးလင်းခါနီးမှ ပြီးသွားကြကာ... နားရလေသည်။
" သား အခုလိုဖြစ်တာ..ဒါနောက်ဆုံးပဲနော်..အဖေတို့က မူမမှန်တဲ့ ဆက်ဆံမှုမျိုးဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီ..အဖေနဲ့သားကပါ..ဒါမျိုးကိုစွဲလန်းသွားမယ်ဆိုရင်...အဖေတို့မိန်းမတွေ နဲ့မွေးလာမဲ့ကလေးတွေ ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်.. နော်သားလေး"
" ဟုတ်ကဲ့ပါအဖေရ.. သားလည်း...ဖင်မချဘူးလို့. ချလိုက်ရပေမဲ့..တကယ်တမ်းတော့...စောက်ဖုတ်လောက်မကောင်းပါဘူးဗျာ...အမေ့စောက်ဖုတ်ကအကောင်းဆုံးပဲ"
" ဒါပေါ့သားရဲ့...သဘာဝကို မကျော်လွန်တာပဲကောင်းတယ်....အရာရာဟာ..သူ့သဘာဝအတိုင်းသာအကောင်းဆုံးပါ"
သားအဖနှစ်ယောက် ကြင်နာစွာ...ဖက်ပြီး အိပ်ကြလေတော့သည်....။နောက်ရက်များမှာတော့...ဇော်ကိုနဲ့ နံ့သာခင်တို့ မုံရွာသို့ ခရီးဆက်ရလေသည်...ဇော်ကိုရဲ့ သူငယ်ချင်းကလည်း အကုန်ကူညီပေးကာ..လိုလေသေးမရှိစေရပါ။
" လာကွာ...ဇော်ကိုရာ...မင်းမိန်းမက အလန်းဇယားပါလားကွ... မင်းကတော့..ငယ်ငယ်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီ...ဘာမှမပူနဲ့...မင်းအတွက်အလုပ်လည်းရှာပေးအုံးမယ်..."
ဇော်ကိုရဲ့သူငယ်ချင်းက သူ့ခြံဝိုင်းထဲမှာပင်..အိမ်ခပ်သေးသေးဆောက်ပေးထားရာ...မောင်နှမနှစ်ယောက်အတွက် အတော်ပင်ကျယ်ဝန်းလေသည်။
...........................................................................................................................
ဇာတ်သိမ်း
ဒီလိုနဲ့ပဲ...အချိန်တွေက ၉ လလောက်ကြာခဲ့လေပြီ.......။ဇော်ကိုလည်း...အစ်မဖြစ်သူရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မြင်သာမြင်ရပြီး... မလိုးရဖြစ်နေလေကာ...နံ့သာခင်ကတော့...ဇော်ကိုကို လီးပုံမှန်စုပ်ပေးရှာပါတယ်...။
" မောင်လေးရယ်...နင်အရမ်းလိုးချင်နေရင်လိုးပါလား...ငါ့ကိုယ်ဝန်က နေ့စေ့လစေ့ဆိုပေမဲ့...လိုးမယ်ဆိုရင်ရပါတယ်ဟ...အဖေနဲ့အမေကလည်း အခုတစ်လောလာဖို့အဆင်မပြေတော့ဘူး... နင်လည်းမလိုးရ..ငါဆိုမခံရတာ.သားလေးကိုယ်ဝန်ရကတည်းကပဲ... "
" မလိုးပါဘူးအစ်မရယ်.. အထဲမှာ..ငါ့သွေးသားဟ...ငါလိုးလို့ရတာမဟုတ်ပေမဲ့..ကလေးကိုငါက အဖေလို့ပဲခေါ်ခိုင်းမှာ..ငါ့သားပါပဲဟာ...ငါ့သားလေးကိုမထိခိုက်စေချင်ဘူး...အဖေလည်း အမေ့ကိုမလိုးဘူးလေ...ထိန်းထားခဲ့တာပဲ...ငါလည်းထိန်းနိုင်ပါတယ်ဟာ...နင့်လက်နဲ့ဂွင်းထုပေးတာက အရမ်းကောင်းတယ်ဟ.. ဂွင်းထု..လီးစုပ်တာသာ..လုပ်ပေးရတယ်... "
" မောင်လေးရယ်...ငါကတော့လေ...အခုလိုဘဝကိုပျော်တယ်ဟာ... ငါ့အဖေနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုဆောင်ခွင့်ရတယ်...ငါ့ဘဝအတွက်အကောင်းဆုံးယောက်ကျ်ားဆိုရင်..အဖေနဲ့နင်ပဲဟ...ငါ့လင်ယောက်ကျ်ားအဖြစ် အမြဲသတ်မှတ်ထားတာ..."
" အတူတူပါပဲ..အစ်မရယ်..ငါလည်း..ငါ့ရင့်သွေးကို အမေအရင်းနဲ့ရလိမ့်မယ်လို့ဘယ်ထင်လိမ့်မလည်းဟာ...ဒါပေမဲ့ တကယ်တမ်းရလာခဲ့တော့..ငါပျော်တယ်ဟာ...ငါ့အမေကို... မိဘလိုရော...ဇနီးမယားလိုရော...မျိုးစုံချစ်ရတာဟ"
ဒီလိုနဲ့ပဲ...မွေးရက်စေ့တော့..မှုံနံ့သာက သမီးလေးမွေးပြီး... နံသာခင်က သားယောက်ကျ်ားလေးမွေးလေသည်... ...။မွေးပြီး ၅ လလောက်ကြာတော့...နံ့သာခင်ပုံမှန်ခန္ဓာကိုယ်နီးပါး ရလာတော့... အဖေနဲ့အမေရှိရာသို့ပြန်ရန် ပြင်ဆင်လေတော့သည်... ။ရွာကိုတော့..မိဘမဲ့ ကလေးတစ်ယောက်မွေးစားတာဟု သတင်းလွှင့်ထားတော့.. အမျိုးမျိုး ချီးကျူးကြတာပေါ့... ... ။ကုသိုလ်ရတယ်တို့...သေရင်နတ်ပြည်ရောက်မှာတို့...ကောင်းသတင်းတွေစုံလို့ပေါ့ဗျာ...။
အကယ်၍ ကိုယ့်အဖေနဲ့လိုးပြီးဤခလေးရတာပါလို့သာ..သိကြည့်ပါလား...ခွေးမျိုးတွေ...မျိုးမစစ်ကလေးဟု ပြောကြမှာအမှန်ပင်... နံ့သာခင်လည်းပြန်ရောက်လာတော့...ဇော်ဝင်းက သူ့ရင်သွေးလေးဖြစ်တဲ့...နံ့သာခင်နဲ့သူ့သားလေးအနားကမခွာဘဲ...
" သားလေးက...အဖေနဲ့ တူတယ်နော်..သမီးကြီး.. "
" ဟုပ်ပ..အဖေ့ သားက အဖေ နဲ့ပဲတူမှာပေါ့..ဟောဒီရွှေဂျိုးလေးကလည်း သူ့အဖေလိုပဲ..အကြီးကြီးဖြစ်ပြီး...သမီး ကို ပြန်လိုးမှာလားမသိဘူးနော်"
" လိုးမှာပေါ့ကွ...နော်သားကြီး...ဖေ့သားကြီးက ဟောဒီ မေမေ့ကိုပြန်လိုးရင်...ဖေဖေက သားလီးကိုကိုင်ကိုယ်တိုင်စုပ်ပေးပြီး မေကြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ကိုင်ထည့်ပေးမှာ...နော်သား..."
" အ့...အဖေရယ်...ပြောတက်လိုက်တာ..သားကိုမြူတာတဲ့...သမီးစောက်ရည်တောင်စိမ့်တယ်..."
" ဟော..သားမေမေက စောက်ရည်ထွက်လို့တဲ့.. ဖေကြီး ယက်ပေးလိုက်မယ်နော်..သားရော သောက်အုံးမလား မေမေ့ စောက်ရည်ကို..."
ဇော်ဝင်းမှာ..သူ့သားကို...အခုချိန် ပေါက်စလေးထဲက သူ့အမေကိုလိုးရင် သူ့ကိုဘေးမှာထားကာ..အတူယူစေခြင်း... နံ့သာခင်ရဲ့ စောက်ရည်ကို သောက်ရင် သားဖြစ်သူ နေရွှေသွေး ကိုပါ..အရသာခံကာ..ယက်ခိုင်းတက်သည်......တစ်ဖက်က.. မှုံနံ့သာနဲ့ဇော်ကိုတို့ကလည်း...
" အမေ.. သမီးလေးက သားနဲ့တူတယ်မို့လားဟင်... "
" တူသမှတော်...သူ့အဖေနဲ့ တစ်ရုပ်ထဲ...ဒီမှာယှဥ်ကြည့်ပါလား..မတူတာကတစ်ခုထဲ..ဟောဒီအဖုတ်လေးပဲ "
" အဲ့ဒါတော့ဟုတ်တယ်အမေ...သမီးလေးရဲ့ အဖုတ်က..အမေ့စောက်ဖုတ်လိုပဲ...ဖောင်းနေတာပဲနော်..."
" ဖောင်းတာပေါ့ သားရယ်..သားရဲ့လီးကြီးနဲ့ အချိန်မတန်ခင်တောင်အလိုးခံရမဲ့ အဖုတ်ပဲဟာ...ဖောင်းတာပေါ့... သားနော်..သမီးလေးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို...အရမ်းမနှိုက်ရဘူး...ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ"
" အင်းပါအမေရ.. ဖွဖွလေးတော့. ပွတ်ပေးလို့ရတယ်မို့လား... "
" ပွတ်ရုံလေးပဲပွတ်...နော်သား"
" အင်းပါဗျ...သမီးလေးရဲ့နာမည်ကို...သင်းရနံ့ လို့ပေးရမယ် "
ဒီလိုနဲ့ပဲ...အချိန်တွေက. 10 နှစ်ကြာခဲ့တော့..ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာက ၄၀ ကျော်...ဇော်ကိုကိုက...၂၅.. နံ့သာခင်ကတော့...၂၇...အခုဆိုရင်...နေရွှေသွေးနဲ့..သင်းရနံ့က 10 နှစ်ရှိပြီဖြစ်လေသည်... ။သို့ပေမဲ့... နေရွှေသွေးရဲ့လီးကို ငယ်စဥ်ကတည်းက ပြုပြင်ကာ..အကျင့်လုပ်ပြီးဂွင်းထုတာကိုသင်ပေးခဲ့...ကိုယ်တိုင်လည်းထုပေးခဲ့ သလို... သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း...ဇော်ကိုကိုက အကျင့်လုပ်က လက်ညိုးနဲ့ ထိုးကာ...ကျင့်ပေးခဲ့တာကြောင့်... လူကသာ..၆တန်း...လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကမငယ်လှပေ...။
ထို့ကြောင့်...ကျောင်းသွားရင်တောင်..အောက်ခံဘောင်းဘီကိုငယ်ငယ်နဲ့ဝတ်ပေးရလေသည်... ။လီးက medium ရှိကာ..သင်းရနံ့ရဲ့ အဖုတ်ကလည်း.. နှုတ်ခမ်းသားထူကာ.အာနေလေသည်...တစ်နေ့တော့...မှုံနံ့သာနဲ့ဇော်ကိုကိုတို့သားအမိရော...ဇော်ဝင်းနဲ့..နံသာခင်တို့ရော...မိသားစု ၄ ယောက်စလုံး ခလေးတွေ မရှိတုန်း တိုင်ပင်နေကြလေသည်...။
" အခုဆိုရင် သမီးလေး သင်းရနံ့က 10 နှစ်ဖြစ်လာပြီ.. ။သားလေးနေရွှေသွေးကလည်း အလယ်တန်းရောက်လာပြီ... ။အမေနဲ့ အဖေကတစ်ဖြည်းဖြည်းအိုလာတာ..သားတို့အဖေ ကိုဇော်ဝင်းလည်း ၄၀ ကျော်သန်စွမ်းတုန်း...အမေတို့ရဲ့ မျိူးဆက်ပွား ကိစ္စကိုလုပ်ကြမလားလို့တိုင်ပင်တာ..အားလုံးရဲ့သဘောကရော..":
မှုံနံသာပြောပြီးတော့..ဇော်ဝင်းကထပြောလေသည်...။
" မှုံပြောတာကိုတော့ သဘောတူပါတယ်..ဒါပေမဲ့..ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို လိုးပြီး..ဘယ်သူက မွေးမှာလည်း..."
ထိုစကားကို ဇော်ကိုကိုက..တစ်မျိုးပြန်ပြောလေသည်...။
" သားကတော့ အဲ့လိုဘယ်သူရယ်လို့ သတ်မှတ်နေမဲ့အစား.. ဒီအိမ်က မျိုးဆက်လိုလာပြီဆိုရင် ဘယ်ယောက်ကျ်ားပဲ ဖြစ်ဖြစ် တက်လိုး...ကိုယ်ဝန်မရှိခင်ရင်အထိ စိတ်ကြိုက်လိုး...မွေးလာတဲ့ခလေးက အဖေနဲ့အမေရဲ့ မြေး..သားနဲ့အစ်မခင်တို့ရဲ့ ခလေးတွေပေါ့... အဲ့လိုဆိုမကောင်းဘူးလား...အားလုံးကမိသားစုတွေပဲလေ"
" သားပြောတာကို အမေသဘောကျတယ်.. ကို့သဘောကရော.."
" မှုံသဘောတူရင်ကိုလည်းသဘောတူတယ်...မှုံ့သဘော.. "
" အဲ့လိုဆို...သမီးကြီးက ကိုယ်ဝန်ဆောင်မဲ့သူဖြစ်လိမ့်မယ်... သမီးလေးသင်းရနံ့က မဖြစ်နိုင်သေးဘူး...ဒါပေမဲ့ ခံတာကိုတော့..အကျင့်လုပ်ပေးမှရတော့မယ်.."
ဒီလိုနဲ့ပဲ...တိုင်ပင်ခြင်းပြီးဆုံးကာ...ညဘက်ထမင်းစားပြီးကြတော့...စောစောအိပ်ရာဝင်ကြပြီး... အခန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ... မှုံနံ့သာက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ထားကာ...သားဖြစ်သူ.နေရွှေသွေးကို နို့ကိုင်ခိုင်းကာ...စိတ်ကိုစွပေးနေသည်...။ဘေးက သင်းရနံ့ကိုတော့... အဖိုးဖြစ်သူဇော်ဝင်းက ချီထားပြီးး...စကဒ်အောက်ကိုလက်ရှိုကာ...စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်ကာ..အပေါက်ချဲ့နေလေသည်...ဇော်ကိုကိုက တော့.. နေရွှေသွေးရဲ့လီး...ကောင်းကောင်းဝင်ဖို့ ကူညီပေးနေလေသည်...
" မေမေ...သားလီးက အရမ်းတောင်နေပြီ... လိုးရတော့မှာလား"
ဇော်ကိုကိုက မလိုးခင် နေရွှေသွေး ၏ လီးကို စုပ်ပေးရန် ဒစ်ကိုဖြဲကာ... စုပ်ပေးလိုက်လေသည်...
" အ့...အား...ဟား...ဖေဇော်ရာ...လီးထိပ်ကိုကျင်သွားတာပဲ...အ့...အား..ကောင်းလိုက်တာ...ဗျာ... အ့..စုပ်စုပ်"
နေရွှေသွေးကလည်းခေသူမဟုတ်.. ခါးကိုကော့ကာ...ဇော်ကိုကို၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းနေလေသည်...အတော်ကြာကြာစုပ်ပေးပြီးတော့မှ...
" သားလေး..သားမေမေ စောက်ဖုတ်ကို...ဖေဇော်က ဖြဲထားမယ်...သားက ဖြေးဖြေးလေးသွင်း... နော် "
နေရွှေသွေးလည်း...လီးကိုထိုးကာ...မိခင်ဖြစ်သူ နံ့သာခင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အဝင်အထွက်မှန်မှန်ဖြင့်လိုးနေလေသည်..။
" ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်.. ဗြွတ်..ဗြစ်"
" ပလွတ်...ပြွတ်...ဗြစ်..ဗလွတ်..ဗြစ်"
" အား..မေမေရယ်...ကောင်းလိုက်တာ..မေမေ့အဖုတ်ကကောင်းလိုက်တာ...လိုးရတာ.အရသာအရှိဆုံးပဲ... "
နေရွှေသွေး..ကတစ်ချက်ချင်းဆောင့်လိုးကာ...အသားကျသွားချိန်မှာတော့...သင်းရနံ့က ချွဲတက်သူပီပီ...
" ဖေဖေ..မီးမီးလည်း...လုပ်ချင်တယ်.. နေ ကြတော့..လုပ်ရတယ်မေခင့်ကို...မီးမီးကို ဘယ်သူကလုပ်ပေးမှာလည်း"
သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို..စွပေးနေသူ..အဖိုးဖြစ်သူ ဇော်ဝင်းက ပြောလေသည်..။
" ဟုတ်တယ်သားရေ..မြေးမလေးက..စောက်ရည်ကြည်တွေစိမ့်ထွက်နေတာမတရားပဲ...သာလာယက်ပေးလိုက်အုံး...မီးမီးကို..."
ဇော်ကိုကိုလည်း အသားကျနေတဲ့...နံ့သာခင်တို့သားအမိကို ထားခဲ့ကာ...သူ့သမီးသင်းရနံ့ဆီသို့သွားကာ လိုးပွဲစရန်...အစပျိုးလိုက်လေသည်...။
" ဖေဖေ့သမီးလေး..အရမ်းယားနေတာလား...ဟုတ်လား..ဘယ်နားကယားတာလည်း...ပြောပါအုံးးဖေဖေ့ကို"
" ဒီမှာ..ဖေဖေရ...မီးမီး...အဖုတ်က အရည်တွေထွက်ပြီး အရမ်းဖောင်းနေတာ...ဖိုးဖိုးကိုင်ပေးတာလည်းကောင်းတယ်...အရည်တွေခန ခနထွက်တာ...":
" ဟုတ်လား...ပြပါအုံး...ဖေဖေယက်ပေးမှာပေါ့ကွ...လာလာ...စကဒ်ချွတ်ပြီး...ပေါင်ဖြဲပြီးကားထား..."
ဇော်ကိုကိုလည်း...၁၀နှစ်ကြာ အောင့်အီးထားခဲ့သော...လိုးချင်စိတ်ကို...ယခုလိုးရတော့မှာဖြစ်၍..စိတ်လှုပ်ရှားနေလေသည်.။
" ပလက်.. ပြက်...ပလွတ်.. ပြွတ်.. ပြစ်"
" အား..ဖေဖေရယ်...မီးမီး..အဖုတ်ထဲကနေ...အရမ်းကောင်းတာပဲ... အ့..အား..."
သင်းရနံ့က အချွဲသံလေးနဲ့အော်လေ...ဇော်ကိုကိုက ထန်ပြီး..ပိုစုပ်လေ...ပိုယက်လေ ဖြစ်ကာ...သင်းရနံ့လည်း...ထွန့်ထွန့်လူးနေလေတော့သည်. .။
" အား..ဖေဖေရဲ့...မီးမီး အဖုတ်က အရမ်းယားလှပါပြီ... အ့...အား..."
ဇော်ကိုက အဖေနဲ့အမေကိုကြည့်လိုက်တော့...ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာတို့ဟာ..မြေးမလေး သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို...တစ်ဖက်စီကိုင်ဖြဲပေးထားကာ...ဇော်ကိုကိုက... လီးနဲ့တေ့ကာ... လိုးလိုက်လေတော့သည်... ။သို့ပေမဲ့ ကျပ်ခဲနေတာကလွဲ ပြီးသွေးတော့မထွက်ခဲ့ပါ....ဇော်ကိုကိုက သူ့အမေတားနေသည့်ကြားကပင်...တစ်နှစ်နီးပါးအရွယ်မှစကာ...သင်းရနံ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို...လက်သန်းထိုးကာ...ကျင့်ပေးနေခဲ့တာ....၅ နှစ်သမီးမှာ...စောက်ဖုတ်ထဲတစ်ခုခုဝင်မှ အိပ်ပျော်သည့်အကျင့်တောင် ရခဲ့သေးသည်...။ထိုအချိန်ကတည်းက အမှေးပါးက ပေါက်နေခဲ့ပြီးသားဖြစ်လေသည်...
" ဗြွတ်...ဗြစ်... ဖွတ်...ဗြွတ်...ဗြစ်"
" အ့.. အားးး...ဖေဖေရယ်...လက်နဲ့လုပ်ပေးတာထက်...အများကြီးပိုကောင်းတယ်..သိလား...နောက်ဆို...ဖေဖေ့လီးနဲ့ပဲလိုးတော့.. အရမ်းအရသာရှိတယ်...အ့...အား...လိုးပါဖေဖေရယ်...သမီးစောက်ဖုတ်လေးကို....အားးး...ဖေဖေရယ်...လက်နဲ့လုပ်ပေးတာထက်...အများကြီးပိုကောင်းတယ်..သိလား...နောက်ဆို...ဖေဖေ့လီးနဲ့ပဲလိုးတော့.. အရမ်းအရသာရှိတယ်...အ့...အား...လိုးပါဖေဖေရယ်...သမီးစောက်ဖုတ်လေးကို လိုးခွဲစမ်းပါ..."
ဇော်ကိုလည်း အချစ်ဆုံးသမီးလေး...သင်းရနံ့က အမူအရာများဖြင့်ပါ ပြောဆိုနေပြီး..အရမ်းချွဲတက်တာကြောင့်...အရမ်းစိတ်ပါကာ... တရစပ် ဆောင့်လိုးနေမိလေသည်...
" ဗြွတ်...ဗြစ်... ဗလွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်"
" ဖွတ်.. ဖပ်.. ဖပ်.. ဖပ်...ဖပ်..ဗလွတ်"
" အား...အ့...အား...ဟား...ဖေဖေရယ်...ကောင်းလှချည်ရဲ့....ကြမ်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ်.. မီးမီးလေ ဖေဖေ့ကိုချစ်တယ်....ဖေဖေ့လီးကြီးကိုလည်းချစ်တယ်"
သင်းရနံ့မှာ...ရူးသွားရလောက်အောင်ကောင်းနေပြီး...ဘေးက လရည်တောက်တောက်ကျပြီးကြည့်နေတဲ့...အဖိုးဖြစ်သူ ဇော်ဝင်းရဲ့ လီးကိုပါ...စုပ်ပေးနေလိုက်သေးသည်...ဇော်ကိုကိုလည်းကျဥ်းမြောင်းလှတဲ့ အဖုတ်လေးကိုလိုးရတာကြောင့်... မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ....လကည်တွေကို....သင်းရနံ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ...ပန်းထည့်ခဲ့လိုက်လေတော့သည်...။.တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ...နံ့သာခင်ကိုလိုးနေတဲ့...နေရွှေသွေးကလည်းပြီးသွားပြီဖြစ်လေရာ... နေရွှေသွေးပြောလိုက်တာက....
" မေမေ...သားကို...ခလေးလေးမွေးပေးနော်..."
" မွေးပေးမှာပေါ့သားရဲ့...တစ်ကြိမ်ထဲတော့မရဘူးနော်... ခလေးမရမချင်း နေ့တိုင်း..အချိန်တိုင်းလိုးပေးရမှာ...":
" သားလိုးပေးမှာပေါ့...မေမေ့ကို"
ထိုအချိန်တွင်.. သင်းရနံရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုအဖိုးဖြစ်သူ...ဇော်ဝင်းကတက်လိုးနေပြန်လေသည်..။ဤသို့ဖြင့်...တစ်မိသားစုလုံး...ပျော်ရွှင်စွာ နေသွားကြလေသည်...။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment