ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - မင်းရဲဆက်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး..အစွန်က တောရွာလေးတစ်ခုမှာ..နေထိုင်ကြတဲ့ မိသားစုလေးက တော့.ကိုဇော်ဝင်း၊မမှုံနံ့သာ တို့ရယ်..သားနဲ့သမီးဖြစ်ကြတဲ့ သမီးကြီး နံ့သာခင်ရယ်...သားငယ်..ဇော်ကိုကိုတို့ နေထိုင်ကြလေသည် ။ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာတို့ဟာ သက်တူရွယ်တူဖြစ်ကြပြီး..အသက် ၁၇ အရွယ်က အိမ်ထောင်ကြခဲ့ကြတာဖြစ်ပြီးတော့ အခုဆိုရင်...အသက် ၃၄ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး..သမီးကြီး နံသာခင်က အသက် ၁၇နဲ့..သားငယ် ဇော်ကိုကိုက အသက် ၁၅ နှစ်တို့အသီးသီး ရှိနေပြီဖြစ်လေသည်.။
နံ့သာခင်နဲ့ ဇော်ကိုကိုတို့ဟာ...၁၀ တန်းမှာပင် တစ်ဖုံးဖုံးကျပြီး...တောရွာလည်းဖြစ်တာကြောင့်တောအလုပ်ကိုသာ လုပ်ကြပြီး မိဘကိုကူညီကြလေရာ...အလွန်ပင်လိမ်မာကြလေသည်။ဇော်ဝင်းမှာ အရပ်ရှည်ရှည် အသားခပ်လတ်လတ်ဖြစ်ကာ..ရုပ်ရည်သန့်သည်ဟုပြောရပေမည်.။မှုံနံသာကတော့ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် ကိုခုချိန်ထိလှပနေဆဲဖြစ်လေသည်။သားနဲ့သမီးကလည်းမအေတူ...ဖအေတူဖြစ်ကာ..နှစ်ယောက်စလုံးက အချောတွေဖြစ်သည်..။အသားဆိုလည်းတောသူ တောသားလို့ထင်ဖွယ်ရာမရှိ ဖြူဥနေလေသည်...။. ဒါတောင် တောအလုပ်က ပင်ပန်းစွာလုပ်ရသေးသည်....။
" အဖေ ရေ..သားတို့ နောက်လ ဦးပွားတို့အလှူမတိုင်ခင် ပဲတွေရိတ်မှဖြစ်မယ်.. မဟုတ်ရင် မိုးနဲ့လေနဲ့... နေကလည်းအရမ်းပူနေတာနဲ့...ပူရင်လည်း ကျွမ်းကုန်မှာစိုးရတယ်"
" အေး ဟုတ်တယ်..ငါ့သားရေ.. ဒီရက်ထဲလူခေါ်ပြီး လုပ်မှရမယ်.. "
ဒီလိုနဲ့ ဦးပွားရဲ့အလှူရက်နီးလာလေ...ဇော်ဝင်းတို့ မိသားစုမှာအလုပ်တွေကိုပြီးအောင်အမြန် ဖြတ်ရလေသည်.။တောရွာဆိုတာက သူများအလှူဆိုပေမဲ့လည်း..အလှူကြီးရင်ကြီးသလို တစ်ရွာလုံးဝိုင်းကူလုပ်ကြ စားကြနဲ့လွှတ်ပျော်စရာကောင်းတာဗျ...။
ဒီလိုနဲ့ အလှူရက်ရောက်လာတော့.နံသာခင်က ရွာရဲ့ အပျိုချောဆိုတော့ ရှေ့ဆုံးကနေ ပွဲတော်အုပ်ကို ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာ.ကိုင်ရမည်ဖြစ်လေရာ..လွန်း ၃၀၀ ချိတ်ကိုလှပစွာဝတ်ဆင်ထားပြီး..မိတ်ကပ်ကိုလည်းပြင်ထားတာ..မင်းသမီးရှုံးတာမို့..ဇော်ဝင်းနဲ့ ဇော်ကိုကိုတို့သားအဖ လှလိုက်တာဟု တွေးကာ ငေးကြည့်၍ မဆုံး..။ ဇော်ကိုကိုကတော့...လူပျိုတွေ ဖလားကိုင်သည့်နေရာမှာ..နေရမှာဖြစ်တာကြောင့်ပိုးပုဆိုး.. နီညိုရောင်..တိုက်ပုံအဖြူနဲ့ပေါင်းစပ်ပြီး.. ဖြူဥနေတဲ့အသားအရေနဲ့ လိုက်ဖက်လွန်းလှစွာ...တည်ကြည်ခန့်ညားနေလေသည်...။ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာလည်း သားနဲ့သမီး အလှူဝင်းလှည့်လိုက်သွားချိန်တွင်..မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီ ဖြစ်သော..ကာမ အမှုကိုပြုရန် အားခဲနေကြလေသည်...။
" မှုံ ကိုအရမ်းလိုးချင်နေပြီကွာ...ဒီမှာကိုင်ကြည့်အုံးကို့ လီးကြီးကိုအရမ်းတောင်နေပြီ"
" ဟုပ်ပ.. ကိုရယ်..ကို့လီးကြီးက မှုံ့ ကိုမလိုးရတာကြာနေလို့လားမသိဘူး..အား...ဟား..မှုံ့စောက်ပတ်ကြီးလည်းအရမ်းယားလာပြီ..ကိုရယ်.. အရည်တွေတောင်ထွက်နေပြီ"
" ကို..မှုံ့စောက်ပတ် ကြီးကိုယက်ပေးပြီး မှုံ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေကိုသောက်ချင်တယ်..တိုက်မယ်မို့လားဟင်..."
ဇော်ဝင်းလည်း..မယားဖြစ်သူရဲ့ စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြီး..အစိကိုစုပ်ကာ..လျှာကို ဒေါင်လိုက်ထောင်ပြီး... ထိုးကာ လျှာနဲ့လိုးလေသည်...။
" အား..ဟား..အ့..အင်း...ကိုရယ်.. ဘယ်လိုတွေတောင်လုပ်နေတာလည်း...မှုံ့စောက်ပတ်ကြီး အရမ်းကိုယားကြွနေပြီ.."
မှုံနံ့သာလည်း အရမ်းကောင်းလွန်းတာကြောင့်..ခါးကိုလှုပ်ရမ်းကာ..အထက်အောက် စုန်.ဆန်လှုပ်ကာ..စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေရလေသည်..။ဇော်ဝင်းကလည်းဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေကိုဖြဲကာ..လျှာဖျားနဲ့ကလိပေးလေသည်...။အတော်ကြာကြာစုပ်ပေးပြီးတော့..မှုံက ဇော်ဝင်းရဲ့ လီးကိုပြန်စုပ်ပေးလေသည်..။
" ပြွတ်..ပလက် ...ပြွတ်..ပလွတ်..ပြစ်"
" အား...အိုး...မှုံရယ်.စုပ်တက်လိုက်တာကွာ.အဲ့ဒါကြောင့် မှုံ့ကိုချစ်နေရတာ..အား..ဟား အိုး..အင်း..ဟင်း..ကိုလိုးတော့မယ် မှုံရယ်"
မှုံနံ့သာလည်း လင်ဖြစ်သူ၏ အကြိုက်ပုံစံကိုသိနေတာ ကြောင့် ပက်လက်လှန်ကာ..ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးထိုးထည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက မြောက်တက်သွားပြီး...ဇော်ဝင်း၏လီးနဲ့တည့်တည့်ဖြစ်သွားလေတော့သည်..။ဇော်ဝင်းလည်း အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ..ဒစ်နဲ့စောက်စေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး...စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဒစ်ကိုမြုပ်ကာ..လိုးလိုက်လေတော့သည်...။
" ဗြစ်..ဗရစ်..ဗြွတ်..ပလွတ်..ပြွတ်.."
" ဇွိ..ဇွပ်..ဇွပ်..စွပ်...ဗြွတ်..ဘလွတ်"
" အား...ကိုရယ်ကောင်းလိုက်တာ..အလုပ်တွေရှုပ်နေတာနဲ့ကို အခုလိုအားရပါးရမခံရတာကြာပြီ..အ့..အား..အ့.လိုး..လိုး..မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကြီးကွဲထွက်သွားအောင်လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါရှင်..."
ဇော်ဝင်းလည်း လူက အသားဖြူဖြူ..ခန္ဓာကိုယ်က အနေတော်..နဲ့ လူပုံနဲ့မလိုက်ဖက်စွာ...၇ လက်မခွဲအရှည်ရှိတဲ့လီးကြီးနဲ့...ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလေသည်.။
" အား..ရှီး...အ့...အား..မှုံရယ်..မင်းစောက်ဖုတ်က အခုထိလိုးကောင်းတုန်းပဲ..စိမ့်နေတာပဲကွာ..အား...အ့..အိုး...ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ် ကွာ.. "
ဇော်ဝင်းနဲ့ မှုံနံ့သာတို့အားရပါးရလိုးနေချိန်တွင်...သမီးဖြစ်သူ နံ့သာခင်က အလှလက်ကိုင်အိတ်ကျန်ခဲ့သည်ဟုဆိုကာ..ဇော်ကိုကိုလည်း လာယူရင်း...ခြေတံရှည် အိမ်ကြီးရဲ့အပေါ်ထပ်ကိုတက်လိုက်တော့...လိုးသံ ဆောင့်သံတွေကိုကြားရတာကြောင့်...ခြေသံဖွကာ..ချောင်းကြည့်လိုက်တော့...မိခင်ဖြစ်သူ..မှုံနံ့သာကို ဖခင်ဇော်ဝေက ပယ်ပယ်နှယ်နှယ်ကိုလိုးနေတာဖြစ်လေသည်..ဇော်ကိုကိုစိတ်အဝင်စားဆုံးကတော့...မိခင်ဖြစ်သူ..မှုံနံ့သာရဲ့ နီရဲမို့ဖောင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးပင်ဖြစ်လေသည်...။
" ဟာ..အဖေနဲ့ အမေလိုးနေတာပါလား..အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကကွာ..ရှယ်ပဲ..ဖောင်းမို့နေတာပဲ..."
ဇော်ကိုကိုတွေးနေရင်း တောင်ထလာတဲ့လီးကြီးကိုချိုးနှိမ်ကာ..ယူစရာရှိတာကိုယူပြီး အမြန်ပင်ပြန်လာခဲ့ရလေတော့သည်...။မျက်စိထဲမှာကတော့...မိခင်ဖြစ်သူ...မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ဖုတ် ကြီးပင်ဖြစ်လေသည်။ ထိုနေ့ကစပြီး ဇော်ကိုကိုရဲ့စိတ်ထဲမှာ..စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာခဲ့ပြီး...အမေကိုဘယ်လိုပြန်လိုးရမလည်းဆိုတာ..စဥ်းစားနေခဲ့လေသည်... ။ဇော်ကိုကိုပဲ ကံကောင်းတာလားတော့မသိ.. ။အခြေအနေတစ်ခုက ဖန်တီးလာခဲ့သည်... ။ကျောက်ဆည်မှာနေထိုင်တဲ့...မှုံနံ့သာရဲ့ အကိုအရင်းဖြစ်သူကမွေးထားတဲ့...မှုံနံ့သာရဲ့တူမအရင်းဖြစ်သူ မဂ်လာဆောင် ရှိလေရာ...ဇော်ဝင်းက လယ်ကိစ္စတွေနဲ့မအားလပ်ကာ လိုက်မပို့အား... ။အဲ့တော့..ဇော်ကိုကိုက ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ရန် မဲကျလေတော့သည်...။
" ကိုကလည်း...အကိုကမေးရင် မှုံဘယ်လိုဖြေရမလည်း.."
" မှုံကလည်းကွာ..အကိုကြီးကို ကိုဖုန်းဆက်ပြီးတောင်းပန်ထားပါ့မယ်..သမီးကလည်း အိမ်မှာရှိမှဖြစ်မှာ.. အဲ့တော့. သားငယ်နဲ့သာသွားတော့... နော် မှုံ".
" အေးလေ..အခုမှတော့ သားငယ်နဲ့ပဲသွားရတော့မှာပေါ့..."
" အမေရာ..အမေ့အချစ်ဆုံးသားလေးကလိုက်ပို့မှာ မပျော်ဘူးလားဗျ"
" မေ့သားလေးနဲ့သွားရတာ..ပျော်တာပေါ့..သားဘကြီးက သူ့ညီပါမလာရင်အမေ့ကိုဆူမှာစိုးလို့ပါ"
" မပူနဲ့ဘကြီးကို သားပြောပေးမယ်"
ဒီလိုနဲ့ ဆိုင်ကယ် တစ်စီးနဲ့သားအမိနှစ်ယောက် မနက်စောစောထွက်လာခဲ့လေရာ..နေ့လည်ခင်းလောက်မှာရောက်လေသည်...။
" ညီမလေးရာ..နင့်ကိုအားနာလိုက်တာ..
ဧည့်သယ်တွေကများတော့..တစ်ယောက်တစ်ခန်းပေးဖို့မလွယ်လို့... အကို့မိန်းမဘက်ကလာတဲ့ အန်တီ တွေနဲ့ ရောအိပ်ရမယ်...ရမလား..."
" ရပါတယ်..အကိုရယ် မှုံနေတက်ပါတယ်."
ဒီလိုနဲ့ညရောက်တော့ မှုံနံ့သာလည်း မွေးရပ်မြေ ရွာကို ရောက်တုန်း...ရွာက..သူငယ်ချင်း အချို့နဲ့ ခေါင်ရည်သောက်ကြလေသည်... ။ခေါင်ရည်ဆိုသော်လည်း..စတော်ဘယ်ရီသီးကို အချဥ်ဖောက်ပြီး ရောစပ်ထားတာကြောင့်...သောက်လိုက်ရင်ချိုမြမြနဲ့...တစ်စိမ့်ယစိမ့်မူး လေသည်... ။မှုံလည်းအတော်သောက်ပြီးတော့...အာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်ကာ...ငယ်စဥ်ကအတိုင်း အယုတ္တ အနတ္တ တွေအကုန်ပြောနေမိလေသည်...။သူငယ်ချင်းမိန်းမတစ်သိုက်ကလည်း...ထိုနည်းတူစွာ...ပြောကြလေသည်။
" မှုံနင်က နင့်သား အချောလေးကို ရွာကို ရှိုးပြခေါ်လာတာပေါ့လေ"
" ဒါပေါ့ဟ..ငါ့သားလေးက အချောလေး..ငါကလည်းအရွယ်ရှိသေးတယ်..။မသိရင် ငါ့ချစ်သူလို့ထင်ကြမှာအေ့...အိမ်က ဟာကြီးကရိုးပါပြီဟာ... အခုလိုငယ်ရွယ်တာလေးနဲ့ ဆိုတော့. စိတ်ပျိုကိုယ်နု...နော်သားငယ်လေးရာ..."
" အမေ မူးနေပြီ..နားရအောင်"
" မမူးပါဘူးသားရယ်...အမေအပျိုတုန်းကဆိုရင် ဒီလောက်ကဘာမှမဖြစ်သေးဘူး ..အပျော့ဘဲ... "
" မှုံ.နင့်ရဲ့ အငယ်လေးက စိတ်ပူနေပြီဟ..သူကရောမသောက်တက်ဘူးလား.. အခြောက်ကလေးလားဟေ့"
" အမလေး.. ကောင်မတွေနော်...ငါ့သားက သူ့အဖေလို..စံချိန်မှီ ပစ္စည်းပါအေ့...မယုံဘူးလား...ဒီမှာကြည့်..."
ဇော်ကိုကိုက ညဘက်ဆိုပြီး အောက်ခံမဝတ်ထားဘဲ.ပုဆိုးကိုသာဝတ်ထားလေရာ...မိခင်ဖြစ်သူ မှုံနံ့သာ ကိုင်ပြလိုက်တော့. .တောင်စပြုနေတဲ့ လီးက မှုံ့လက်ထဲမှာ အမြှောင်းလိုက် ပါလာလေရာ..
" ဟယ်.. မှုံ နင့်သားက တကယ့်အကြီးစားပါလားအေ့..."
ဇော်ကိုကိုလည်း ရှက်ကလည်းရှက်...မူးနေတဲ့ အမေကိုလည်းထပ်မသောက်စေချင်တာကြောင့်.. ပွေ့ချီကာခေါ်လာခဲ့လေတော့သည်...။အခန်းထဲရောက်တော့..အန်တီကြီးတွေက ဘေးစောင်းကာ အိပ်နေလေသည်...။ဇော်ကိုကိုလည်းမိခင်ကို အန်တီကြီးတွေနားချကာ..သူကတော့..အစွန်ဆုံးမှာအိပ်လိုက်လေသည်... ။မှုံနံ့သာက ဇော်ကိုကို ကိုကျောပေးပြီးအိပ်နေလေတော့... လေးယောက်အိပ်နေရတဲ့အခန်းကျဥ်းလေးဟာ ပူးကပ်နေကြလေတော့..ဒီဇင်ဘာလိုချမ်းတဲ့ရာသီဖြစ်၍သာတော်တော့သည်...။
ဇော်ကိုကိုမှာတော့..တစ်နေ့ကမြင်ခဲ့ရတဲ့ သူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်ယောင်နေကာ..တောင်နေတဲ့လီးကလည်း ကျောပေးထားတဲ့ မှုံရဲ့ ဖင်ကိုထောက်မိနေတာရယ်ကြောင့်...ဇော်ကိုကိုမှာ...မိခင်ကိုလိုးချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေရလေသည်... ။ခနလောက်အခြေအနေစောင့်ကြည့်ပြီးတော့...ဇော်ကိုကိုဟာ..သူ့အမေရဲ့ ထမီကို ဖြည်လိုက်ပြီး... စောင်အောက်ကနေ.. အောက်ခံကိုပါ လှန်လိုက်ပြီး...အနောက်ကနေ.. သူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ စမ်းကြည့်လိုက်လေသည်...။
ဇော်ကိုကိုလည်း...ဘေးမှာလူရှိတာကြောင့်...စောက်ဖုတ်ထဲကိုလိုး၍ မရဘဲ.. စောက်ဖုတ်နဲ့ စောက်စိကို လက်နဲ့အုပ်ကာကိုင်လိုက်ပြီး...ကျဥ်းကျပ်နေတဲ့ ပေါင်ကြားကို..လီးနဲ့ထိုးကာ လိုးလိုက်ကာ...လရည်ထွက်ပြီး ပြီးခဲ့ရလေသည်...။အားလုံးပြီးတော့..အသင့်ပါလာတဲ့ စနိုးတာဝါနဲ့ .ပေနေတဲ့ အဖုတ်နဲ့ပေါင်ကြားတွေကို သန့်စင်အောင်သုတ်ပေးလိုက်သည်...။ထို့နောက်..မိခင်မှုံနံ့သာကိုသိုင်းဖက်ကာ..နို့သီးထိပ်များကို အရသာခံကာကိုင်ရင်း အိပ်ပျော်သွားလေတော့သည်...။
မနက်..ရောက်တော့... ရွှေအိုရောင် ဇာအကျီနဲ့ အချိတ်ထဘီတို့ကို ကျနစွာဝတ်ဆင်ပြီး လှနေတဲ့ မှုံနံ့သာကိုကြည့်ကာ..ဇော်ကိုကို စိတ်တွေဖောက်ပြန်နေရပြန်လေသည်... ။မဂ်လာပွဲ ပြီးတော့..အောင်ပွဲဟုအမည်တပ်ကာသောက်ကြပြန်လေရာ... မှုံနံ့သာမှာ..အမူးအမှောက် ဖြစ်နေလေသည်..။ဇော်ကိုကိုလည်း အနေအထိုင် ကျဥ်းကျပ်ကာ မနေချင်တော့သဖြင့် ပြန်မည်ဟုပြောကာ..မှုံနံ့သာကို အနောက်မှာတင်ကာ...ဖက်ခိုင်းပြီး... ဖြေးဖြေးချင်းမောင်းလာခဲ့သည်....။
" အမေ...အမေ... ရလား..သားခနနားလိုက်ရမလား... "
မှုံနံ့သာကတော့...စကားတောင် လေးလုံးမကွဲ တော့ပေ...။ဇော်ကိုကိုလည်း.. လမ်းဘေးကနေ လူရှင်းတဲ့ တောလမ်း အတိုင်းချိုးဝင်သွားပြီး...လူသူအရောက်အပေါက်နဲတဲ့ အိမ်ခြေလည်းမရှိတဲ့ တောထဲသို့ခြုံကောင်းပြီးအရိပ်ရတဲ့ နေရာလောက်မှာ...ပါလာတဲ့ ပုဆိုး ၂ ထည်ကိုဖြန့်ခင်းကာ...မှုံနံ့သာကို ချလိုက်ကာ...အိပ်စေသည်...။ ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်စေရန်နဲ့...သူ့ရည်ရွယ်ချက် ကိုပါအကောင်အထည်ဖော်ရန်...အိပ်ဆေးကိုပါတိုက်လိုက်လေသည်..။မှုံနံ့သာကတော့...မူးတာရော..အိပ်တာရော.ပေါင်းစပ်ကာ..လောကကြီးနဲ့ခနတာအဆက်ပြတ်နေလေသည်...။
ဇော်ကိုကိုကတော့... မှုံနံ့သာရဲ့ အဝတ်တွေနဲ့ သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်ကာ...ပုံထားလိုက်ပြီး...သူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို နေ့အလင်းရောင်နဲ့ သေချာစွာဖြဲ ကြည့်လိုက်ပြီး... စနိုးတာဝါနဲ့ သေချာစွာ သုတ်ပေးကာ.. လျှာဖျားနဲ့ ထိုးကာယက်ပေးလေတော့သည်..။
" ပလက်..ပြက်..ပြွတ်...ပလွတ်...ပလက်"
" ပလက်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်...ပလက်"
" အင့်..ဟင်း... အား.."
အထိအတွေ့ရဲ့အရသာအရ..အနဲငယ် လူးလွန့်တာကလွဲ၍ မှုံနံ့သာဘာမှ မသိ..။ဇော်ကိုကိုလည်း..တောင်နေတဲ့လီးကို အဆာကျွေးဖို့အချိန်ကျပြီဖြစ်တာကြောင့်...မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ဖုတ်နဲ့... လီးဒစ်ထိပ်တို့ကို..တေ့ထားပြီး စောက်စိထိပ်နဲ့.. ဒစ်ကို ဖိကာ..၁၀ မိနစ်လောက်ပွတ်ပေးနေတော့မှုံနံ့သာရဲ့...စောက်ဖုတ်ထဲကနေ...စောက်ရည်အကြည်တွေက ရွဲနစ်နေအောင်ထွက်လာလေတော့သည်.။ထိုအခုကျတော့မှ...ဇော်ကိုကိုလည်း ထိုးခွဲလိုးချလိုက်လေတော့သည်...။
" ဗလွတ်...ဗြွတ်... ဗြစ်...ဗရစ်..ဗလွတ်"
" ဇွိ...ဇွပ်...ဇွပ်...ဇွပ်.. စွပ်...ဇွပ်..စွပ်"
" အား....ရှီး...အမေရယ်...အမေ့လို..အလှနတ်သမီး ကိုလိုးရတာ..သားကံကောင်းတာပဲ...သားရဲ့လူပျိုဘဝကို ကိုယ့်အမေအရင်းနဲ့ ပေးဆပ်လိုက်ရတာ..တကယ်တန်တယ်...အမေရယ်...အား....အ့... အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီး...သားလိုးနေပြီနော်...အား...ရှီး...အမေက သားရဲ့မိန်းမဖြစ်နေပြီ...အား...မိန်းမရယ်... မှုံရယ်..အား... အ့...ဟား..."
" ဖွတ်...ဖပ်.. ဖလပ်...ဖွတ်...ဖပ်..."
" အား...ဟား...အမေ..သားပြီးတော့မယ်..အား.. သားရဲ့လရည်တွေ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲပန်းလိုက်ပြီ...သားအတွက်..ရင်သွေးလေးတွေထပ်မွေးပေးနော်... ...အား...ဟား...အရမ်းကောင်းတယ်...အမေရယ်... "
ဇော်ကိုကိုလည်း.. လီးကိုစိမ်ထားပြီး..နို့ကိုစို့လိုက်...စောက်ဖုတ်ထဲမှာပင် ပြန်တောင်လာတဲ့ လီးနဲ့လိုးလိုက်ဖြင့်...၃ ချီဆက်တိုက်လိုးပြီးတော့..အကျီတွေကို ပြန်ဝတ်ပေးထားပြီး.. ဟန်မပျက်.. ပြန်ဝတ်ပေးထားပြီး...မှုံနံ့သာနိုးအလာကိုစောင့်နေလိုက်လေသည်။
................................................................................................
" အင်း..ဟင်း.. ဝါး... ဟာ..သားငယ်.အမေတို့ ဘယ်ကိုရောက်နေတာလည်း..."
" မင်္ဂလာဆောင်မှာ..အမေထပ်သောက်တယ်လေ...ဘကြီးကတော့ ထပ်အိပ်ခိုင်းနေတာ..ဧည့်သယ်တွေကလည်းပြန်မဲ့ပုံမပေါ်တာနဲ့...သားလည်းအနေကျုံ့လို့ပြန်လာတာ...လမ်းမှာအမေက အရမ်းမူးပြီး မဟန်နိုင်တော့လို့...လူရှင်းတဲ့နေရာလေးကိုခေါ်လာတာ.."
" ဟုတ်လား...အေး..အေးသားငယ်သွားကြမယ်..လာ..ကြာကြာနေလို့မကောင်းဘူး..ဒီနေရာမျိုးမှာ.."
ဇော်ကိုကိုလည်းဆိုင်ကယ်ကို အရှိန်တင်ကာ မောင်းတော့..မှုံနံ့သာမှာ မှီပြီး အိပ်ကာလိုက်ပါလာလေသည်...။
" အမေ...အမေ..မန်းလေးရောက်တော့မယ်...တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ ဝင်နားလိုက်မလား..ဒီည..မနက်မှ အိမ်ပြန်ကြမယ်လေ"
" အေးကောင်းတယ်..သားရယ်..အမေလည်း အရမ်းပင်ပန်းနေတာ"
ဇော်ကိုကိုလည်း...နီးစပ်ရာ..တည်းခိုခန်းမှာဝင်လိုက်တော့ကာ..အခန်းထဲရောက်တာနဲ့...မှုံနံ့သာကတော့..ချက်ချင်းပင်လှဲကာ..အိပ်ပျော်သွားလေသည်..။ဇော်ကိုကိုလည်း.အိပ်ပျော်နေတဲ့ မှုံနံ့သာရဲ့ နို့အုံကြီးကို ကိုင်လိုက်ပြီး... ထမီကိုဖြေလျှော့လိုက်ကာ.. အောက်ခံအပေါ်က နေ. စောက်ဖုတ်ကို စမ်းကာပွတ်ပေးနေတုန်း.. မှုံနံ့သာနိုးလာလေတော့သည်...။
" ဟင်...ဟာ...ဇော်ကို...နင်ဒါဘာလုပ်တာလည်း..ဟင်...ခွေးစိတ်ဝင်နေတာလား....ဟုတ်လား... ငါနင့်အမေအရင်းနော်..လွှတ်စမ်းငါ့ကို "
" မလွှတ်ဘူးဗျာ..ခုနကတောထဲမှာလည်း အမေ့ကို ၃ ချီလိုးခဲ့ပြီးပြီ..အခုလောက်ဆို သားရဲ့လရည်တွေက အမေ့ရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရင်သွေးလေးဖြစ်ဖို့ ပေါင်းစပ်နေကြပြီ... ငြိမ်ငြိမ်နေပါ အမေရာ..သားအကြမ်းမဖက်ချင်ဘူး.."
ဇော်ကိုကလည်း မထူးတော့ပြီမို့..အတင်းချုပ်ကာ..အဝတ်တွေကိုချွတ်..မှုံ့ရဲ့ ပေါင်ကိုအတင်းဖြဲကာ..လျှာနဲ့ယက်ပြန်လေသည်...။
" ပလက်...ပြက်...ပြွတ်...ပလွတ်..ပြစ်."
" ပြစ်..ပြစ်..ပြွတ်..ပလွတ်..ပြစ်"
" အား...ဟား..ဇော်ကို..ငါ့ကိုအခုလွှတ်စမ်း..အားးဟား..သားရယ်..အမေ့ကိုလွှတ်ပေးပါ..မှားကုန်လိမ့်မယ်.."
" မမှားပါဘူး.အမေရယ်..သားအမေ့ကိုလိုးချင်တာ..ထိမ်းလို့မှမရတော့တာ.."
ဇော်ကို ပြောရင်းဆိုရင်း လီးနဲ့ စောက်ဖုတ်အဝကိုတေ့ကာ..ပွတ်ပေးနေပြီး..မှုံနံ့သာရဲ့ စိတ်ကိုစွနေလိုက်သည်..။
" အား...ဟား...အိုး...ဇော်ကိုရာ..ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း...လိုးမှာဖြင့်လည်းလိုးတော့.. အား..ဟား...တအားယားနေပြီ"
" စိတ်ချ သားအမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရအောင်လိုးပေးမယ်"
" စကားမများနဲ့ဇော်ကိုရာ...လိုးမှာသာလိုးစမ်းပါ..."
" ဖွတ်...ဖပ်...ဖပ်..ဗြွတ်..ဗြစ်..ဖောက်":
" ဗလွတ်...ဗြွတ်...ဗြစ်...ဗြစ်... "
ဇော်ကိုကို ၄၅ မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့..ပြီးချင်လာရာ.. တရစပ်ဆောင့်လေတော့သည်...။
" အား...ဟားးးရှီး...ပြီးပြီ...ထွက်ပြီ.."
ဇော်ကိုလည်း ပုံစံမျိုးစုံဖြင့်... ၂ ရက်ဆက်တိုက်..နားလိုက်လိုးလိုက်လုပ်ပြီးမှ...အိမ်ပြန်လေသည်... မှုံနံ့သာကတော့..သိပ်ပြီးမကြည်ပေ...။
" အမေ..သားကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်"
" အီးးဟီးးဟီး..တော်ပြီ..ခွေးစိတ်ပေါက်နေတဲ့နင်နဲ့ စကားမပြောဘူး...ကိုယ့်အမေအရင်းကိုတောင်ပြန်လိုးတဲ့ကောင်..ငါအခုဆေးလည်းမသောက်ရဘူး..ဗိုက်ကြီးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.ဟဲ့"
" အမေနော်..သားကိုအဲ့လိုစကားလာမပြောနဲ့..အမေကိုယ်တိုင်စခဲ့တာ..သားဖာသာနေတာကို..အမေပဲ သားလီးကိုလာကိုင်ပြီး စခဲ့တာလေဗျာ...အခုသားလုံးဝမရတော့ဘူး..သားအမေ့ကိုအရမ်းစွဲလမ်းနေပြီ...အမေမသိခဲ့လို့ပါ...တောထဲမှာနားနေရင်းထဲက အမေ့ကို ၃ ခါလိုးပြီးပြီ...အမေတားလို့မရတော့ဘူး..သားရဲ့ရင်သွေးလေးရဖို့ အမေ့ဆီမှာပြည့်စုံနေပြီ"
" ငါတော့ သေသာ သေချင်တော့တာပါပဲဇော်ကိုရယ်...ဘယ်လိုလုပ်ကြမလည်း..ကြံစမ်းပါအုံး"
" ဒီမှာပဲ ၂ ရက်လောက်နေပြီး..အေးဆေးဖြစ်တော့မှ ပြန်ကြတာပေါ့ သေချာစဥ်းစားမယ်လေ... နော်..."
" အခုမှတော့ အဲ့လိုပဲလုပ်ရတော့မှာပေါ့..ဇော်ကိုရယ်..နင်ငရဲကြီးမှ ာမကြောက်ဘူးလား..ဟင်"
" ငရဲကြီးတယ်မကြီးဘူးဆိုတာ..အမေကသားအပေါ်မှာအပြစ်ယူတာ..မယူတာနဲ့ပဲဆိုင်တယ်... အမေရယ်.သားအမေ့ကိုတကယ်ချစ်တာပါဗျာ..ဦးပွားတို့အလှူ လှည့်တဲ့နေ့က သားအစ်မရဲ့ လက်ကိုင်အိတ် လာယူရင်း အဖေကအမေ့ကိုလိုးနေတာ ကိုတွေ့ပြီး..အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးက သားမျက်လုံးထဲကမထွက်တော့ဘူး...လီးကိုလာကိုင်တော့ပိုဆိုးသွားတာ..ပေါ့အမေရ..":
" သားရယ်..အမေ့အပြစ်မကင်းဘူးဆိုတာအမေနားလည်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့ တို့တွေက သားအမိတွေလေကွာ...မဖြစ်သင့်ဘူး..."
" အမေ အဲ့ဒါဆို ဒီလိုလုပ်ကြမယ်လေ..မနက်ဖြန်ပြန်ကြမယ်ပြီးရင် အမေက အဖေ့ကိုလိုးခိုင်း မအားလည်းရအောင်လိုးခိုင်း..အဲ့ဒါဆိုအဖေက ကလေးကိုသူ့ကလေးလို့ပဲထင်မှာပဲလေ...ဖျတ်တော့မချပါနဲ့သားရင်သွေးလေးကို..."
" သားရယ်..အမေတို့ ဘဝတွေက သားအမိချင်းမှ ဘာလို့အခုလိုဖြစ်ရတာလည်းကွာ..."
" အမေနောင်တရနေတာလား...သားတို့စိတ်တူကိုယ်တူ ပျော်ကြရတယ်..ခံစားခဲ့ရတာပဲလေ..အမေလည်းစောက်ရည်ထွက်သလို..သားလည်း တစ်ခါမှမထွက်ဘူးတဲ့လရည်တွေ ထွက်ခဲ့ရတယ်..အမေ့ကြောင့်သားအရမ်းကောင်းတာဗျ.."
ပြောရင်းဆိုရင်း..ဇော်ကိုက မှုံနံ့သာရဲ့ ထမီကိုလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကနေ စိမ့်ကျနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို.. လျှာနဲ့ သိမ်းယူကာယက်လိုက်ပြီး အစိကိုခပ်ပြင်းပြင်း..စုပ်ယူကာယက်ပေးလိုက်တော့...မှုံနံ့သာမှာ...ထွန့်လွန့်လူးရ လေပြီ...။
" အား..ဟား...သားရယ်..လာပြန်ပြီလားကွာ..အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေကို ကုန်အောင်သောက်ပြစ်နေတာလား...အ့..ဟား..သားအဖေ လုပ်ပေးတာထက်ပိုကောင်းတယ်ကွယ်...သား...အ့..ဟ့..ဟုတ်ပြီ.. အမေ့ စောက်စိ တွေကိုစုပ်ပေး...ယက်ပေး...အ့..လျှာနဲ့ထိုးမွှေတာကောင်းလိုက်တာ..."
ဇော်ကိုကိုလည်း ရှိသမျှပညာအကုန်ထုပ်ကာစုပ်ပေးတော့.. မှုံနံ့သာမှာ...ရူးသွပ်စွာခံစားရလေပြီ...။
" သားလေး...အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြောင်းပြန်နေလိုက်..အမေလည်းသားလီးကြီးကိူပြန်စုပ်ပေးမယ်လေ"
ဇော်ကိုကိုလည်း အမေဖြစ်သူကပါ..အလိုတူလာသဖြင့်..အားရကာ..လီးကိုပါးစပ်နားတေ့ကာ..စုပ်စေလိုက်သည်...။မှုံနံ့သာလည်းအစကတော့..ဝမ်းနဲမိပေမဲ့...အခုသားအရင်းနဲ့ ပြန်လိုးနေရတာကိုပဲ..ရင်ခုန်မိသလိုလို..ဖြစ်ကာ..ပါးစပ်ထဲမှာဝင်နေတဲ့လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေမိလေသည်...။
" ပြွတ်.. ပြွတ်ပြွတ်..ပလွတ်..စွပ်..ပြစ်"
" ပလက်..ပြက်..ပြွစ်..ပလွတ်..စွပ်"
နှစ်ယောက်သား..စိတ်တူကိုယ်တူ..စုပ်ကြရင်း.. မှုံနံ့သာကလည်းလီးအရသာကို တောင့်တမိသလို..ဇော်ကိုကိုကလည်း လိုးလို့မဝနိုင်တဲ့..စောက်ဖုတ်ကြီးကို..လိုးချင်လွန်းသဖြင့်...မှုံနံ့သာစုပ်ယူနေလျက်ရှိတာတောင်..လရည်အကြည်တွေက ကျဆင်းလျက်ရှိပြီး...လီးကလည်း တစ်ဇက်ဇက်တုန်နေလေသည်...။
" အမေ သားလိုးရတော့မလား.."
" လိုးတော့သား...အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကအရမ်းကိုယားကြွနေပြီ...သားရဲ့လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးပါတော့.."
" စိတ်ချအမေ..သားအမေ့ကိုမှ မလိုးရင်..ဘယ်သူ့ကို သွားလိုးရမလည်း..အမေသာဖြဲထား..သားလီးကအဖေ့ထက်ကြီးတယ်"
မှုံနံ့သာလည်း ပေါင်ကို ကားနိုင်သမျှကားကာဖြဲထားပေးတော့...ဇော်ကိုကလည်း အသင့်နေရာယူကာ..စောက်စေ့ကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီး... စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲသို့ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်...။
" ဗြွတ်...ဗလွတ်..ဗြစ်. ဗြစ်..ဗလွတ်..ဗြွတ်"
"အား...ရှီး..အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကဗျာ..ဘယ်လောက်လိုးလိုး ကြပ်ခဲ...စီးပိုင်နေတာပဲ...အရမ်းလိုးကောင်းတာ.."
" အား..ဟ့..အ့...အား..ဟား.. သားရယ်..လီးကြီးက အရမ်းကိုမာနေတ ပဲ..အ့..အ့...လိုးစမ်းကွယ်...အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားအောင်ဆောင့်လိုးလိုက်စမ်းပါကွယ်.."
" ဖတ်..ဖတ်.. ဖတ်...ဖွတ်..ဗဘွတ်..ဘွတ်"
" ဗြွတ်...ဗလွတ်...ဗြစ်.. ဗရစ်..ဗြစ်.."
" အား...အ့...အ့.. ဟား..အင်းးဟင်း.. သားရယ်...လိုးစမ်း...နာနာဆောင့်လိုးစမ်း"
မှုံနံ့သာက အားပါပြီး လိုးပါတစ်စာစာအော်နေတော့..ဇော်ကိုကိုလည်း စိတ်တွေက ထန်နေပြီး မိခင်ဖြစ်သူကို ပိုမို ကြမ်းတမ်းသောစကားလုံးတွေနဲ့ ဆက်ဆံလေတော့သည်...။
" အား...ရှီး..ခံလို့ကောင်းရင် ခံစမ်းကွာ.. ငါ့မိန်းမရယ်...အား...ငါလိုးမ မိမှုံ စောက်ဖုတ်ကြီးဖြဲပြီး ကို့သားလီးနဲ့ ပြန်ခံရတာကောင်းနေတယ်မို့လား..."
" အား...အင်းးဟင်း..ကောင်းတယ်..လင်ငယ်လေးရယ်.. အ့..အား...မိန်းမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားပါစေ...လိုးစမ်းပါ..လင်လေးရာ... "
ဇော်ကိုကိုရော.. မှုံနံ့သာရော..အပြင်းအထန်ကာမအရသာကိုခံစားကာ.. ဇော်ကိုကိုလည်း ထိမ်းမရတော့တဲ့နောက်ဆုံးမှာ လရည်တွေ ကိုပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်....။လိုးလို့လည်းပြီးရော..ဇော်ကိုကိုမှာ မှုံနံ့သာကို ရှီခိုးကာတောင်းပန်လေသည်...။
" သားရဲ့အပြောအဆိုတွေ ရိုင်းသွားပါတယ်...အမေ ခွင့်လွှတ်ပါနော်"
" ခွင့်လွှတ်ပါတယ်သားရယ်..အမေလည်း စိတ်ပါလာပြီး လိုက်ရောမိပြီလေ..သားမှာအပြစ်မရှိတော့ပါဘူး..."
................................................................................................................
အမှန်တကယ်တော့.ကံတရားကပဲဖန်တီးတာလား...ဘာကြောင့်လည်းတော့မသိဘူး..။ဇော်ကိုကိုနဲ့မှုံနံ့သာခရီးစထွက်သွားတဲ့ ညကတည်းက အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့..ဇော်ဝင်းနဲ့..နံသာခင်တို့သားအဖကလည်း မှားမိကြကာ လွန်ကျူးမိကြလေပြီ...ဖြစ်ပုံကဒီလိုဗျ...။
" သမီးကြီးရေ"
" ရှင် အဖေ "
" အဖေ ဒီညနေ.သာမောင်တို့ ထန်းတောထဲ ခနဝင်မလို့..နင့်အမေမရှိတုန်းလေး..နဲနဲပေါ့ သမီးရယ် အဖေ့ကိုထမင်းစားမစောင့်နဲ့နော်..ဆာရင်စားနှင့်ကြားလား"
" ဟုပ်ကဲ့ပါအဖေရဲ့ အရမ်းလည်း အသိစိတ်ပျောက်အောင် သောက်မလာနဲ့နော်...အဖေ "
" အေးပါ သမီးရဲ့.."
နံသာခင် လည်း အသက် ၃၄ နှစ်သာရှိသေးပြီး ငယ်ရွယ်သေးတဲ့ ဖခင်ကိုကြည့်ကာ..ချီးကျူးမိသည်..။မိခင်ဖြစ်သူ ရှိနေလျှင်..မသောက်မိအောင် အတော်ထိန်းသည်..။ စီးပွားရေးကိုလည်းကြိုးစားကာ လုပ်တာကြောင့်...ငယ်ရွယ်သော်လည်း ရွာရဲ့လူချမ်းသာမျက်နှာဖုံးဖြစ်ရလေသည်...။တစ်ခါတစ်လေ အဖေဟာလည်းယောက်ကျ်ားပဲမို့..အခုလိုမျိုးသောက်ချင်စားချင်မှာပဲဟုတွေးကာ...နံ့သာခင် ခွင့်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်...။
ဒီလိုနဲ့ ညနေ အတော်စောင်းတဲ့အထိ ဇော်ဝေမှာပြန်မလာသေးတော့...နံ့သာခင် လည်း ထမင်းစားပြီးသောက်ပြီးကာ...ဖခင်ပြန်အလာကိုစောင့်နေလိုက်လေသည်...။တောအရပ်မို့ မီးကလည်းမရှိ ရေနံဆီမီးအိမ်ကိုပဲ အားကိုးရကာ.ကုလားထိုင်မှာထိုင်ကာ.ငိုက်နေရင်းဘယ်အချိန်ရှိသွားမှန်းကို မသိတော့ပေ...။အသံကြား၍ ထကြည့်လိုက်တော့..ဇော်ဝင်း ပါ...ထန်းရည်တွေ မူးထွေနေပြီး ရောက်တက်ရာရာတွေ အော်ဟစ်ကာ..အိမ်ထဲသို့...သာမောင်ကတွဲကာဝင်လာလေသည်။
" အေ့...ငါမမူးသေးဝူးကွ..အေ့..."
" လာပါ ဇော်ဝင်းရာ..အိမ်ပြန်ရောက်ပြီကွလာလာ.."
" ဟယ်..အဖေ ထန်းရည်တွေ အရမ်းမူးလာတာပဲ..စိတ်ညစ်လိုက်တာ..အရမ်းကြီးမသောက်လာပါနဲ့ဆိုမှ...လာလာအဖေ သမီးတွဲမယ်...ဦးကြီးသာမောင်လည်း ကျေးဇူးပါတော်...ညကြီးအချိန်မတော်လိုက်ပို့ပေးရတာ..အားနာလိုက်တာ"
" ရပါတယ်..သမီးရယ်..တို့တွေက တစ်ရွာထဲသားတွေပဲ..ကူညီရမှာပေါ့..တံခါးတွေ သေချာပိတ်တူမကြီးရေ..အခုတစ်လော..တို့ရွာဘက်သူခိုးကပ်တယ် ကြားတယ်ဟ...ဦးရီးသွားပြီဟေ့"
နံ့သာခင်လည်း..ဖခင်ဖြစ်သူကိုတွဲကာ..အိပ်ရာထဲထည့်ပေးလိုက်လေသည်..။ဇော်ဝင်းကတော့..ခနတာ လှဲနေပြီး...တစ်ချက်တစ်ချက်တော့..ထယောင်နေသေးသည်..။နံသာခင် လည်းထန်းရည်တွေ မွှန်ထွန်ပြီး အန်ဖက်တွေပါပေနေတဲ့ ဖခင်၏ အဝတ်တွေကိုလဲပေးရန်...ချွတ်လိုက်လေသည်.. ။အကျီလည်းချွတ်ပြီးရော..ပုဆိုးကလည်းစိုနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတော့...ချွတ်လိုက်ရကောင်းမလားစဥ်းစားနေရကာ..
" သြော်..ငါ့အဖေပဲ..သူစိမ်းမှမဟုတ်တာ..ချွတ်ပေးပြီးရေပတ်ပါတိုက်ပေးလိုက်မယ်... "
နံ့သာခင်လည်း သူ့အတွေးနဲ့သူဖြေသိမ့်ရင်း ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်တော့...အောက်ခံဘောင်းဘီ တစ်ထည်သာကျန်တော့သည်.။နံ့သာခင်လည်း..တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ရေစိုဝတ်နဲ့ပွတ်သပ်ကာ..သန့်ရှင်းပေးနေရင်း.ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်း...ဇော်ဝင်းရဲ့ လီးနေရာကနေသိသိသာသာ ဖုဖောင်းခုံးကြွနေတာကို..နံ့သာခင် မြင်လိုက်ရတော့...အပျိုဖြန်းလေး..ရဲ့ရင်ထဲမှာ..ဖခင်ပင်ဖြစ်သော်ငြားလည်း ရင်ထဲမှာ..ဒုန်း..ဒုန်းနဲ့..ရင်တွေခုန်နေပြီး..လက်တွေပင်တုန်နေလေသည်... ။
ဇော်ဝင်းကလည်း အသက် ၃၇ သာပြောရတာ..မသိရင်..၂၅ လောက်သာထင်ရအောင်နုပျိုနေတုန်းဖြစ်လေသည်.. ။ဖခင်ဖြစ်သူ၏ နုပျိုမှု...အသားအရည်တင်းရင်းမှု..ချောမောမှု..ယခုမြင်နေရတဲ့ လီးကြီးရဲ့ ယောက်ကျ်ားဆန်မှု တို့ကို သိရှိလိုက်တဲ့ နံ့သာခင်တစ်ယောက် ထိုအရာကို ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်များဖြစ်ကာ.. ယောက်ကျ်ားတန်ဆာသည်..အရမ်းကောင်းတဲ့အရသာပေးတယ်ဆိုတာကို...အပြောပက်စက်တဲ့ အပျိုခေါင်း မတုတ်ပြောပြောနေလို့...ကြားဖူးနေခဲ့လေသည်...။
နံ့သာခင်လည်း..ရေပတ်တိုက်ရင်းနဲ့ပဲ အကုန်လုံးသန့်အောင်လုပ်ပေးသင့်တယ်ဟုဖြေတွေးကာ..အောက်ခံဘောင်းဘီအနက်ရောက်လေးကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်သည်...။
" အမလေး... အားးပါးးပါး..ကြီးလိုက်တာအဖေရယ်... နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး"
နံ့သာခင်လည်း ရေစိုဝတ်ကလေးနဲ့ အုပ်ကာ...ပွတ်သပ်ကာ သန့်ရှင်းပေးလိုက်တော့.. အေးသွား၍လားမသိ...လီးကြီးက ဇတ်ခနဲ တုန်နေလေသည်...။အမှန်ဆို နံ့သာခင်၏ အလုပ်ပြီး၍ အဝတ်ဝတ်ပေးပြီးရင် ပြီးနေတာကို...ဖခင်ဖြစ်သူကို..ယခုလို ကိုယ်တုံးလုံးကြည့်နေရတာကို..သာယာသလိုလို..ဖြစ်မိကာ...မျက်စိရှေ့က လီးကြီးကလည်း...ဆွဲဆောင်နေလေသည်... ။ထို့နောက် နံ့သာခင်လည်း..ဖခင်၏ လီးကို..ကိုင်ကြည့်ကာ..စွနေလေသည်.. နံ့သာခင်တစ်ဖြည်းဖြည်းရဲတင်းလာပြီး...အပျိုခေါင်းမိတုတ် ပြောသလို..စုပ်ကြည့်ရန်..ဖခင်ဖြစ်သူဇော်ဝင်းရဲ့ လီးကို..လျှာနဲ့တို့ကာ..ငုံကြည့်လိုက်သည်....။
" ပြွတ်...ပလွတ်...ပြစ်...ပြွတ်...ပြွတ်"
နံ့သာခင် မစုပ်တက်တာကြောင့် ချိုချဥ်စုပ်သလို..စုပ်ပေးနေရင်း.. တစ်ဖြည်းဖြည်း..အချောင်းလိုက်နီးပါး ဝင်လာပြီး..လီးစုပ်ရခြင်းရဲ့ သဘောတရားကို နားလည်ကာ..နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အရသာရှိအောင် စုပ်တက်လာလေသည်..။
" ပြွတ်...ပလွတ်..ပြစ်..ပြွတ်...ပြစ်"
ဇော်ဝေလည်း..သမီးဖြစ်သူနံ့သာခင်က ရေပတ်တိုက်ပေးတော့..နဲနဲအသိစိတ်ရှိလာလေရာ.. လီးကအရသာထူးကိုခံစားနေရတယ်ဟုထင်၍ ကြည့်လိုက်တော့...သမီးဖြစ်သူ..နံ့သာခင် သူ့လီးကို ကုန်းစုပ်နေတာကြည့်လိုက်ရတယ်။
ခုနေ ထပြောလိုက်ရင်လည်း ရှက်သွားမှာစိုးကာ..ဒီအတိုင်းမှိန်းနေလိုက်ရင် ခနနေ ထွက်သွားမှာပဲ ဟု...တွေးနေမိရင်း..ငြိမ်နေပေးလိုက်လေရာ....တဖြည်းဖြည်း အရသာကအရမ်း ကောင်းလာပြီး... ဇော်ဝင်းလိုအတွေ့အကြုံရှိတဲ့သူတောင် အော်ငြီးရတယ်ဆိုရင် နံ့သာခင်ရဲ့ လီးစုပ်တဲ့ပညာဟာ ဘယ်လောက်ကောင်းတယ်ဆိုတာ..ပရိတ်သတ်ကြီး.... ခန့်မှန်းကြည့်သာပါတော့..။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment