ဇာတ်လမ်း မဟုတ်တဲ့ ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ဇာတ်လမ်း မဟုတ်တဲ့ ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

နရသူ ရေးသားသည်။

အခန်းတွင်းမှာ မီးရောင်မှိန်ပျပျကလေး ထွန်းညှိပေးထားသည်။

နီကြင်ကြင် ညအိပ်မီးသီး၏ အလင်းအောက်မှာ သူမတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ယောက် သဲသဲကွဲကွဲတော့ တွေ့မြင်နိုင်ပါသေးသည်။ တပ်မက်မှုလွှမ်းခြုံသော အကြည့်ရိုင်းများက နှစ်ယောက်စလုံး၏ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဆွဲအားအပြည့်နှင့် ညှို့ယူဖမ်းစားလို့ထားသည်။ စိုးမိုးကြည်လက်ကလေးနှစ်ဖက်က မိုက်ကယ်၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို တင်းတင်းကြီး ပွေ့ဖက်ကာ ဖွဖွရွရွ ညင်ညင်သာသာကလေး ပွတ်သပ်ပေးနေမိလျှက် ရှိလေသည်။ မိုက်ကယ်၏ အရိုင်းဆန်သော အနမ်းကြမ်းများအောက်မှာ မိန်းမောယစ်မူးရင်း သူမကိုယ်ကလေးက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆန့်ငင်ကော့ထိုး၍ လှုပ်ရှားရုန်းကြွ တုန်ခါသွားတာကိုလည်း တွေ့မြင်နေရပါသည်။

စိုးမိုးကြည်…ချစ်စနိုးလေးခေါ်ကြတာက စိုးစိုး… တဲ့။

အသက်အားဖြင့် ၂၀ ပင် မပြည့်တတ်သေးသည့် မိန်းမချာကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်မရှိသေးသည့် အပျိုမလေးတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ ယခု သူမနှင့်တွေ့ဆုံ ချစ်ကျွမ်းဝင်လျှက်ရှိသူကတော့ မိုက်ကယ်ဟုခေါ်သည့် သင်္ဘောသားယောင်ယောင် ကားပွဲစားယောင်ယောင် ဣတ္ထိယသိုက်တူးသမား မနုဿမုဆိုးတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ပေသည်။ မိုက်ကယ်အကြောင်းကို လုံးစေ့ပတ်စေ့မဟုတ်သည့်တိုင်အောင် အကြမ်းဖျင်းလောက်တော့ သူမရိပ်စားမိပါသည်။ ဘယ်ရုံမြင်၍ ဘယ်ချုံထွင်သလဲဆိုတာကိုလည်း သူမအနေနှင့် ကောင်းစွာ သဘောပေါက်နားလည်ပြီးလည်း ဖြစ်သည်။

ဒါတောင်မှ စိုးမိုးကြည်အဘယ်ကြောင့် သူမဘဝနှင့်ရင်းပြီး သင်ခန်းစာကြီးကြီးမားမားရအောင် ယခုလို အစဉ်းစားအဆင်အခြင်မဲ့စွာဖြင့် သူ့ရဲ့မာယာကြော့ကွင်းထဲ တိုးဝင်သက်ဆင်းခဲ့ရသလဲဆိုတာ အဖြေရှာဖို့တောင် ခက်လွန်းလှပါသည်။

စိုးမိုးကြည်ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်ဗလာနတ္ထိဖြစ်နေပြီ။ မိုက်ကယ်၏အတွေ့အထိ အရှိုက်အနမ်းအောက်မှာ မလူးသာမလွန့်သာ ယစ်မူးမျောပါနေမိပါသည်။ မိုက်ကယ်က ဒီနေရာမျိုးမှာ တစ်ဖက်ကမ်းခတ်အောင် ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း သူမကို သူ့နောက်သို့ ပါမှန်းမသိပါအောင် ပရိယာယ်ကြွယ်ဝလှစွာဖြင့် ကောင်းကောင်းကြီး ရှေ့ဆောင်လမ်းပြပြုကာ ခေါ်ငင်နေလျှက်ရှိပေသည်။

စိုးမိုးကြည်ကိုယ်ကလေးက ကုတင်ထက်မှာ တဖြည်းဖြည်း ပျော့ခွေကျသွားရရှာသည်။

မိုက်ကယ်က သူမ၏လုံးလုံးကစ်ကစ် တစ်တစ်ရစ်ရစ်ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်မှာ နေရာတကျ ပြင်ဆင်လိုက်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီအဝတ်အစားများကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသည်။ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီ ဆိုတော့မှ စိုးမိုးကြည်၏ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အကြားမှာ ဝင်ရောက်နေရာယူလျှက် သူ့ပေါင်ကြားမှ အတန်အသင့်ကြီးမားလှသည့် လိင်တန်ဆာကြီးကို သူမအင်္ဂါဇပ်အပေါက်ကျဉ်းကလေးထဲသို့ ဆတ်ကနဲ ထိုးနှစ်ဆောင့်သွင်းချလိုက်လေသည်။

" အင့် အိ … အင့် …  ကျွတ် ကျွတ် "

စိုးမိုးကြည်အသံမထွက်အောင် အံကလေးကြိတ်၍ အောင့်ခံလိုက်ပေမယ့် ညည်းသံကလေးတစ်စက သူမနှုတ်ဖျားကနေ ခုန်ပေါက်ထွက်သွားရသည်။

" အ ဖြေး …  ဖြေး ဖြေး ကို မိုက် … အိ … အင့် အင့် "

" ပြွတ် စွတ် ဖွပ် … ဘွပ် ဗလပ် စွိ …  ဇွပ် ဗွပ် "

မိုက်ကယ် သူမခါးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ဆွဲ၍ အပြတ်ကြမ်းပစ်လိုက်သည်။ စိုးမိုးကြည် မျက်နှာကလေး ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် အံကြိတ်လိုက်နှင့် သူမနှုတ်ခမ်းကို ပြတ်လုမတတ် ကိုက်ခဲထားလိုက်ကာ နာကျင်မှု စိတ်လှုပ်ရှားထိခိုက်မှု ပြွန်းတီးသော ခံစားချက်တို့ဖြင့် ကာမအရသာတည်းဟူသော လောကီကာမဂုဏ် အဆီအနှစ်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လက်တွေ့ကျကျပင် ခံစားရယူနေမိပေတော့သည်။

သူမအနေနှင့် ဤအကြိမ်သည် ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်သလို မိုက်ကယ်ကလည်း သူမအပျိုစင်ပန်းကို ပထမဦးဆုံး ဆွတ်ခူးခဲ့သူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ချေ။ စိုးမိုးကြည် အပျိုရည်က ပျက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ချစ်သည်မချစ်သည်အပထား လိင်မှုဗေဒနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သူမမှာမိန်းမသားတစ်ယောက်ပီပီ လိုးသူရှိလျှင် ခံသူရှိမည်ဟူသော စကားရပ်အတိုင်း မိုက်ကယ့်ကို မချစ်မနှစ်သက်သော်လည်း ကာမကိစ္စသက်သက် သီးသန့်တွေ့ဆုံ၍ သူနှင့်နှီးနှောဆက်ဆံဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်းပဲဖြစ်လေသည်။

မိုက်ကယ်၏လီးက ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်းရှည်ကာမိန်းမကြိုက် ကာမဆက်ဆံနိုင်သူဖြစ်၍ စိုးမိုးကြည် သူနှင့်တွေ့တိုင်း အရူးအမူးဖြစ်ကာ ကာမအဆိပ်တက်သလို ဝေဒနာတစ်ရပ်ကို အပြင်းအထန် ခံစားရလေ့ ရှိခဲ့သည်။ မိုက်ကယ်က လိင်ဆက်ဆံရာမှာ မိန်းမတစ်ယောက်၏အလိုဆန္ဒကို သိပ်ပြီး ငဲ့ကွက်လေ့ရှိသူ မဟုတ်ဘဲ သူ့လိုဘပြည့်မြောက်ဖို့အတွက်သာ အသည်းအသန်လှုပ်ရှားတတ်သူဖြစ်သည်။

တစ်ခုပြောစရာရှိသည်က သူက ဆေးကောင်းဝါးကောင်းများကို အမြဲတစေ မှီဝဲလေ့ရှိသူမို့ သူ့လိင်တန်က မာရည်အားကောင်းပြီး သူများတကာလို အချိန်တိုအတွင်းမပြီးဘဲ အကြာကြီး အချိန်ဆွဲလိုးနိုင်ခြင်းက အခြားသူတွေထက် တစ်ပန်းသာသည်ဟု ဆိုရပေမည်။

တစ်နာရီလောက်ကြာအောင် အဆက်မပြတ် စခန်းသွားပြီးမှ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်များပန်းထွက်ကာ ကိစ္စပြီးရလေသည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း နှစ်ချီသုံးချီလောက်ပြီးခဲ့တာမို့ အဝတ်စုတ်တစ်ခုလို အရုပ်ကြိုးပြတ် ပုံကျကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲအိပ်ချလိုက်လေသည်။ မိုက်ကယ်လည်း သူမနဘေးမှာ ယှဉ်လျက်သား လှဲအိပ်ကာ အနားယူလိုက်သည်။

နောက်တစ်ချီအစပျိုးဖို့ရန်အတွက် သူအားသစ်တွေပြန်မွေးရမည်ဖြစ်သည်။

စိုးမိုးကြည် သူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာ လဲလျောင်းရင်း မိုက်ကယ့်ကိုယ်ပေါ်က ချွေးစေးများကို တယုတယ လိုက်လံသုတ်ပေးလိုက်သည်။

" ကိုမိုက် မောလား ဟင်"

" မမောပါဘူး စိုးရော "

" စိုး မောတော့မောတာပေါ့ ဒါပေမယ့် အကိုနဲ့နေရတာ ပျော်လည်းပျော်တယ် နည်းနည်းလည်း ကြောက်မိသေးတယ် အစ်ကိုရယ် "

" ဘာကြောက်နေစရာလိုလဲ စိုးက ငယ်တဲ့အရွယ်လည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီပဲဟာ "

မိုက်ကယ်က ပြောသည်။

" စိုး အစ်ကို့ကိုကြောက်တာ အစ်ကိုက ဒီလိုလုပ်တဲ့အချိန်မှာ အရမ်းစိတ်ကြီးတာပဲ တအားလည်းကြမ်းတယ် "

" အဲဒါ မကောင်းဘူးလားစိုးရဲ့ တချို့ကကြမ်းမှ ကြိုက်တာလေ စိုး မကြိုက်ရင် ကိုယ်တအားမလုပ်တော့ပါဘူး စိုးအလိုကျ ဖြေးဖြေးချင်းပဲ "

" သွား ဟုတ်ပါလိမ့်မယ် အား ကြီးကြီး ဟွန်း မသိတာကျလို့ "

သူမ ခန့်မှန်းထားသလိုပင်ဖြစ်ပါသည်။

နောက်တစ်ကြိမ်ဆက်ဆံပြန်တော့လည်း ခွေးမြီးကောက် ကျည်တောက်စွပ်သလို ထိုနည်းလည်းကောင်းပဲ ဖြစ်နေရပြန်သည်။ မိုက်ကယ် အပြတ်ကြမ်းပစ်လိုက်ပြန်သည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း  ဒီတစ်ချီမှာ တော်တော်ကလေး အီစလံဝေသွားခဲ့ရပြီး ဖတ်ဖတ်ကို မောသွားရရှာသည်။ အသက်ကိုပင် မနည်းကြီးဝအောင် ခက်ခက်ခဲခဲရှူနေရတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား တည်းခိုခန်းမှာ တစ်ညစာအခန်းယူပြီး လိုးခန်းဖွင့်လိုက်သည်မှာ မနက် ၃ နာရီ ထိုးသည်အထိပင် ဖြစ်လေသည်။

တစ်ညအတူနေပြီး မနက်ကျမှ စိုးမိုးကြည် အိမ်ကိုပြန်လာနိုင်ခဲ့သည်။

………

မိုက်ကယ်က နဂိုကပင် သူမတို့အိမ်ကို အဝင်အထွက်ရှိသူဖြစ်သည်။ အမေနှင့်ရော စိုးမိုးကြည်၏အစ်မဖြစ်သူ နှင့်ပါ အဆက်အဆံရှိသူဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးမှာလည်း သူ့လက်ကလွတ်ပါမည်လားဟု စိုးမိုးကြည်အနေနှင့် စဉ်းစားစရာပင် ဖြစ်ခဲ့ပေသည်။ အဖေနှင့်အမေကွဲပြီး အဖေနောက်အိမ်ထောင်ပြုပြီးကတည်းက အမေနှင့်အစ်မ အေးမြင့်ကြည် သားအမိနှစ်ယောက်တည်း ဘဝကို မဖြစ်ဖြစ်သည့်နည်းနှင့် ရုန်းကန်ရင်ဆိုင်လာခဲ့ရခြင်းပဲ ဖြစ်ပါသည်။ စိုးမိုးကြည်က အစ်မထက်စာလျှင် ရှစ်နှစ်လောက်အသက်ငယ်သူဖြစ်၍ ဘဝဒုက္ခတွေဘာတွေ သိပ်ပြီနားလည်ခဲ့သူလည်းမဟုတ်ချေ။

အဖေက နောက်အိမ်ထောင်ပြုပြီးနောက် ဖြစ်သလို နေထိုင်စားသောက်ရင်း တရှောင်ရှောင်ဖြစ်ခဲ့ရာက အဲဒီမိန်းမလက်ထဲမှာပင် အသက်ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။ နောက်အိမ်ထောင်နှင့် သားသမီး လုံးဝမရခဲ့ပါ။ သူမဆုံးခင် သမီးနှစ်ယောက်အတွက်ဆိုပြီး ရှစ်မိုင်ကအိမ်နှင့်ခြံကို အမွေပေးခဲ့၍သာ စိုးမိုးကြည်တို့သားအမိတွေ အသက်ရှူချောင်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ ရှစ်မိုင်အိမ်က အဖေ့မိဘဖက်က ရသောအမွေဖြစ်၍ ဈေးကောင်းရသည်နှင့် ပြန်လည်ရောင်းချပြီး လက်ရှိသူမတို့နေသော အိမ်ကို ပြန်ပြင်ဆောက်ကာ စီးပွါးတိုးချဲ့လုပ်ကိုင်လာခဲ့ပါသည်။

စိုးမိုးကြည်တို့မှာ အလှကုန်မျိုးစုံတင်ရောင်းသည့် ဆိုင်ကြီးတစ်ဆိုင်ရှိသည်။ အမေက စံပြဈေးထဲမှာလည်း ကုန်မျိုးစုံရောင်းချပြီး ညီအစ်မတွေအလှည့်ကျ ဆိုင်ကူရောင်းကြသည်။ အစ်မအေးမြင့်ကြည်က လွန်ခဲ့သည့်သုံးနှစ်က သူမထက် အသက်လေးငါးနှစ်ခန့်ကြီးသည့် မုဆိုးဖိုတစ်ယောက်နှင့် အိမ်ထောင်ရက်သား ကျခဲ့ပြီး အိမ်မှာပဲအမေနှင့်ညီမဖြစ်သူတို့နှင့်အတူ ဥမကွဲသိုက်မပျက် အတူတကွ ဆက်လက်နေထိုင် လာခဲ့ပါသည်။ သူမယောက်ျား ကိုကောင်းမြတ်မှာ စိတ်ထားကောင်းမွန်သူဖြစ်ကာ သူ့ဖာသာ သူ့အလုပ်နှင့်သူ ပရိုက်ဗိတ်တက္ကစီမောင်းနှင်ပြီး အေးအေးလူလူပင် နေတတ်သူဖြစ်သည်။ အရက်နှင့်ဘီယာကို ရံဖန်ရံခါ အပေါင်းအသင်းတွေနှင့်ဆုံတွေ့မှသာ သောက်တတ်သူဖြစ်သည်။ စိုးမိုးကြည်ကိုလည်း ညီမလေးအရင်းသဖွယ် ဂရုတစိုက်ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်အလိုလိုက်တတ်သူဖြစ်လေသည်။

............................

စိုးမိုးကြည် မိုက်ကယ်နှင့်ချိန်းပြီး မကြာခဏတွေ့ဆုံသည်ကို အစ်မဖြစ်သူက သိပေမယ့် ဘာမှတော့ ဝင်မပြောရှာပေ။ အမေကလည်း မပြောဘဲ သူမဘာလုပ်လုပ် ခွင့်ပြုလို့ထားသည်။ ဒါကလည်း အကြောင်းတစ်ခုခုရှိ၍သာ ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ စိုးမိုးကြည်က ပါးနပ်သည်။ မိုက်ကယ်နှင့်ကပ်ပြီး သူတို့ အသိုင်းအဝိုင်းထဲကို ဝင်ချင်ဆံ့ချင်သည်။ မိုက်ကယ့်မှာက ရေလျှံသောသူဋ္ဌေးသား အပေါင်းအသင်းတွေချည်း ဖြစ်၍ အဆင့်အတန်းမြင့်မြင့်လည်း နေနိုင်ကြသည်။ စိုးမိုးကြည် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ရင်းပြီး နောက်ထပ် ဒီ့ထက် ပိုမိုမြင့်မားသည့် အဆင့်တစ်ခုဆီကို အလွယ်ကူဆုံး ဖြတ်လမ်းနည်းနှင့်တက်လှမ်းရောက်ရှိချင်နေသူ တစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်လေသည်။

မိုက်ကယ် ဖုန်းဆက်တာနှင့် သူမအိမ်က ထွက်လာခဲ့သည်။ စိုးမိုးကြည် တစ်နေ့တစ်နေ့ ဖုန်းနှင့်အချိန်ကုန်တာ ဒီအကြောင်းကြောင့်ပဲ ဖြစ်ပါသည်။ ချိန်းထားသည့်နေရာမှာ မိုက်ကယ်နှင့်တွေ့သည်။

" ဒီနေ့ အချိန်ရတယ်မဟုတ်လား စိုး "

" အိုး ရပါတယ် ကိုမိုက်အတွက်ဆို စိုး ဘယ်နှစ်ခါများ ငြင်းခဲ့ဖူးလို့လဲ ဟင်း ဟင်း "

" စိုးကို လူတစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချင်တယ် အဆင်ပြေရင် သူ မော်လမြိုင်ဖက်ကို ခရီးသွားတဲ့အခါ ခေါ်ချင်လို့တဲ့ "

" ဟင်းဟင်း စိုးက သွားရမယ်ဆို စိတ်တော့ ဝင်စားတယ် အင်း သူက အတူခေါ်မှာဆိုတော့ ဟိုဟာ ဒီဟာများ … "

မိုက်ကယ် ဘာမျှမပြောတော့ဘဲ အသာပြုံးနေလိုက်ပါသည်။

စိုးမိုးကြည်ဆိုတဲ့ကလေးမ ဘယ်လောက် ဏှာထန်သလဲဆိုတာ သူအသိဆုံးပင် ဖြစ်သည်မဟုတ်လား။ စိုးမိုးကြည်ကို အသာနေ ဟိုရောက်တော့သိမယ် ဆိုပြီး ပြော၍ သူမလက်ကိုဆွဲပြီး ထိုနေရာက ထွက်ခွာလာခဲ့ကြသည်။

အချိန်က နေ့ခင်း ၁၁ နာရီလောက်ပဲ ရှိဦးမည်။

ဟိုတယ်တစ်ခုအတွင်းရှိ စားသောက်ခန်းမှာ သုံးယောက်သားအတူထိုင်ပြီး သောက်ကြစားကြသည်။ မိုက်ကယ့်သူငယ်ချင်း ဂျင်မီက သင်္ဘောကနေ ပြန်ရောက်တာ ရက်ပိုင်းလောက်ပဲ ရှိသေးသူဖြစ်သည်။ နေလောင်ထားသောအသားအရေနှင့် ဆံပင်နီကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေကာ ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းပြီး ယောက်ျားပီသသော ရုပ်လက္ခဏာမျိုးရှိသည်။ လက်မောင်းနှစ်ဖက်မှာလည်း တက်တူးစုံထိုးထားတာ တွေ့ရပါသည်။ ဆက်ဆံရေးကောင်းသလောက် သဘောမနောလည်း ကောင်းသူပင် ဖြစ်သည်။

ဂျင်မီက မိန်းကလေးတွေသောက်လေ့ရှိသည့် ဝိုင်ကို မှာပြီး သူမကိုတိုက်သည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း ဝိုင်သောက်လိုက် စကားပြောလိုက်နှင့် သူနှင့်တဖြည်းဖြည်း အဖွဲ့ကျကာ ဝိုင်တန်ခိုးကြောင့်လည်း ရီရီဝေဝေကလေးဖြစ်လာလေသည်။

" စိုးစိုး အားမနာနဲ့ ဝိုင်ကုန်ရင်ထပ်မှာနော် "

" ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် ကိုဂျင်မီ"

" ကဲ သူငယ်ချင်း မင်းတို့နှစ်ယောက် ခဏနေဦး ကိုယ်ပတ်စ်ပို့ကိစ္စ လုပ်စရာလေးတစ်ခုကျန်နေတာ သတိရလို့ ခွင့်ပြုပါဦး "

" ကိုမိုက် ဘယ်တော့ပြန်လာမလဲ "

" ခဏလေးတင်ပဲ အလွန်ဆုံး နာရီဝက် ပေါ့ ကလေးရဲ့ "

" ဒါဆိုလည်း သွားလေ "

နှစ်ယောက်သား ဆက်သောက်ကြသည်။ ယခုမှတွေ့ပေမယ့် မိတ်ဆွေရင်းချာတစ်ယောက်လို သူ့ကို ခင်မိသည်။ သူက သင်္ဘောနှင့် ကမ္ဘာလှည့်လာသည့်အကြောင်းများပြောပြ၍ စိုးမိုးကြည် ပါးစပ်ကလေးအဟောင်းသားနှင့် တအံ့တသြ ဖြစ်ရလေသည်။ မသိတာတွေလည်း ဖြတ်မေးမိသည်။ စကားကောင်းနေတာနှင့် သူမသောက်တာ နည်းနည်းတော့ များသွားသည်။

ဂျင်မီက …

" စိုးစိုး အနားယူချင်လားပြော အပေါ်မှာ အခန်းယူထားတာ ရှိတယ် ခဏဖြစ်ဖြစ်လှဲနေလို့လည်း ရတယ် "

" ဒါဆို အစ်ကိုကရော "

စိုးမိုးကြည် မျက်လုံးကလေးထောင့်ကပ်ပြီး မေးလိုက်တော့ သူက အသာပြုံးလိုက်ပြီး …

" ကိုယ်က အရက်ယူသွားမယ်လေ သောက်ရင်းစားရင်း အေးဆေး စကားပြောပြီး ဟိုကောင်ကြီးအလာကို စောင်တာပေါ့ ဘယ့်နှယ်လဲ မကောင်းဘူးလား စိုးရဲ့ "

" အဟင်းဟင်း ဟင်း ကောင်းသားပဲ ကို ဂျင် … "

နှစ်ယောက်သား စားသောက်ခန်းမှနေပြီး အပေါ်ထပ်သွားသည့် လှေကားထစ်များအတိုင်း လျှောက်တက်လာခဲ့ကြပေသည်။

အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ စိုးမိုးကြည် ဝိုင်ထပ်သောက်ဖြစ်သည်။ ကိုဂျင်မီက ဘလက်ပုလင်းကို ယူလာခဲ့တာမို့ သူ့အတွက်ငြိမ့်စရာက ရှိပြီးသားပဲ ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်းသောက်ရင်း စားရင်း စိုးမိုကြည်မျက်လုံးကလေး စင်းလာတာမို့ ဂျင်မီက ကုတင်မှာခဏလှဲနေဖို့ပြောလိုက်ရာ စိုးမိုးကြည်လည်း ဝိုင်ကလေးခပ်ထွေထွေနှင့်မို့ လက်ခံခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အသာလှဲအိပ်နေလိုက်လေသည်။ ကုတင်ထက်မှာ ဒူးတစ်ဖက်ထောင်တစ်ဖက်ချပုံစံနှင့် ထမီအောက်စကလေးက လွတ်သလိုပင် ဖြစ်၍သွားသည်ကို ဂျင်မီတစ်ယောက်လှည့်မကြည့်မိအောင်ပင် စိတ်ကို မနည်းကြိုးစားပြီး ထိန်းထားလိုက်ရသည်။

ဝိုင်အရှိန်ကလေး တရိပ်ရိပ်နှင့်မို့လည်း သူမအိပ်ပျော်သွားမိသလို ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

အိပ်မက်ကမ္ဘာထဲမှာ သူမရယ် မိုက်ကယ်ရယ် ဂျင်မီဆိုတဲ့လူကြီးရယ် …ကြင်နာတဲ့အပွေ့အဖက်တွေ နွေးထွေးတဲ့အနမ်းတွေ …ပြီးတော့ ပြီးတော့ ရမ္မက်ထန်ပြင်းလွန်းတဲ့အပြုအစု အယုအယကလေးတွေ အို …အနေခက်လွန်းလိုက်တာကွယ် … ဖိုသတ္တဝါ အသားစားကျားရဲကြီးနှစ်ကောင်ရဲ့အလယ် ဓားစာခံသားကောင်မလေးက သူမတစ်ယောက်တည်း … ကဲကြ သဲလွန်းကြတယ် တကယ်ပါပဲ … ။

ရုတ်တရက် …

သတိဝင်လာ၍ မျက်လုံးကို အားတင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ သူမတစ်ကိုယ်လုံး ဂျင်မီ့ရင်ခွင်ထဲကို မလူးသာမလွန့်သာ ရောက်ရှိနေလေပြီ။

" အို အို … ကို … ကို ဂျင် …  အင့်ဟင့်  …အင် … လွှတ် လွှတ် ပါ … မ မတော်ပါဘူး "

" ချစ်တယ် ကလေးရယ် ကလေး သိပ်လှတာပဲ ချစ်ဖို့သိပ်ကောင်းတယ် "

ဂျင်မီ သူမကို မလွတ်စတမ်းခဲပြီး ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်သည်။ အပေါ်အင်္ကျီကိုရော ဘရာစီယာကလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်ယူနေပြီး သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို ဖျစ်ညှစ်လှိမ့်နယ်လိုက် နို့သီးတွေကို စို့လိုက် လုပ်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း အပီအပြင် ငုံလိူက်ခဲလိုက်နှင့် အဆက်မပြတ်နမ်းစုပ်နေလိုက်သေးသည်။ စိုးမိုးကြည် ထွန့်လူးရုန်းကန်နေရင်း သူမခါးဝတ်ထမီက ပြေပြေလျှော့လျှော့ကလေး ဖြစ်လို့သွားရကာ ပေါင်လယ်လောက်အထိ လျှောဆင်းကျသွားရလေသည်။ ဂျင်မီလက်တစ်ဖက်က သူမထမီကို အသာအယာပင် ဆွဲချွတ်ယူလိုက်သည်။ ပင်တီကလေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာကိုတောင် စိုးမိုးကြည် အလျင်မီအောင် မတားလိုက်မိချေ။

သူမ ဘယ်သို့ ငြင်းဆန်ရမည်မသိ။ ငြင်းဆန်ဖို့ရန် အားအင်မဲ့သလိုဖြစ်နေမိသည်။ ဂျင်မီ့လက်က သူမပေါင်ခွဆုံရှိ အမွှေးအမြင်ထူထပ်စွာ ပေါက်ရောက်လျှက်ရှိသော စောက်ပတ်အုံဖောင်းဖောင်းအိအိကလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်လိုက်ဆွလိုက်နှင့်နှူးဆွကစားပေးနေသည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လက်ချောင်းများ ထိုးနှိုက်၍ ဇိုးဇိုးဇပ်ဇပ်ထိုးဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နှင့် စိတ်လိုလက်ရ ဆွနှူးပေးနေပေသည်။

" အ အ … ဟင့် ဟင့် … အင့်    …အင်း  …ဟင်း …"

စိုးမိုးကြည်ကော့ပျံနေခိုက်မှာပင် ဂျင်မီက သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲပြီး ပေါင်ခွဆုံအရပ်မှာ မျက်နှာအပ်ကာဖြင့် အမေရိကန်အပြာကားထဲက စတိုင်အတိုင်း အပီအပြင် ဘာဂျာကိုင်နေလိုက်တော့သည်။ စောက်ပတ်ကို စုပ်သည်။ ယက်သည်။ အစိကလေးကို လျှာနှင့်ထိုး၍ထိုး၍ ထိတိုက်လှုပ်ဆွကစားပေးနေသည်။ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို လျှာအပြားလိုက်ကြီး ယက်ယက်သပ်တင်လိုက်ကာ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကျဉ်း ကလေးထဲကို လျှာသွင်း၍ ဝေ့ဝိုက်ယက်ဆွပေးနေလေသည်။ စိုးမိုးကြည် အထိပင်မခံနိုင်တော့ပါချေ။ ကာမရမ္မက်မီးတွေ သူမတစ်ကိုယ်လုံး တဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်ဆူပွက် လာခဲ့ရချေတော့သည်။

" အ အ  … အစ်  … ကို   … … ဂျင် … မီ ရယ် …ကျ ကျမ မ မရ တော့  … အ အ အား "

သူမစိတ်ထဲက ငြင်းဆန်ချင်ပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က စ်တ်အလိုကိုမလိုက်ပါသည့်အပြင် ဆန့်ကျင်ဖက်ပြုသည့်အနေနှင့် ခါးအောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဂျင်မီ့ မျက်နှာနှင့်တစ်သားတည်းကပ်ပါပြီး အိပ်ယာကနေ လိုက်ပါကြွမြောက်တက်လာရကာ တစ်ချက်နှစ်ချက် အပေါ်ကို ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ဆန့်ငင်ကော့ထိုး၍ သူ့မျက်နှာကို စောက်ပတ်တစ်ပြားလုံးနှင့်အားပါးတရကြီး ထိုးပွတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ အိပ်ယာပေါ်သို့ ဘုန်းကနဲ ပြန်လည်ပြုတ်ကျလာခဲ့ရပါသည်။

" စိုးစိုး အနေခက်လား စောက်ပတ်တအားရွလာနေပြီလား ပြောနော် "

" ကို ကို ဂျင် ကျွန်မ ယား ယားတယ် အနေခက်လွန်းလိုက်တာ နော် ဟင်း ဟင်း လုပ် လုပ်ပါကို ဂျင်ရယ် အင့် ဟင့် ဟင့် "

" အလိုးခံချင်အောင် ကိုယ်ဆက်ပြီး စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ လိုးပေးမယ် ကြားလား စိုး …ဒီတော့မှ ပိုပျော်စရာ ကောင်းမှာ စိုးစိုးရ  ဟင်း ဟင်း "

သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လက်ချောင်းများတဇွပ်ဇွပ် ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ရင်း စောက်ရည်တွေကို ထန်းမနိုင်သိမ်းမရ ထပ်ခါတလဲလဲ စီးယိုကျလာခဲ့စေပါသည်။ စိုးမိုးကြည် ခံစားရသည့်ဝေဒနာကို အလွန်မုန်းတီးနာကျည်းသွားမိသည်။ သူမအံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပြီး ဂျင်မီ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဆောင့်ကိုင်လှုပ်ပစ်လိုက်ရာက …

" တော် တော် ပြီ မဆွနဲ့ ကို ဂျင်မီရယ် စိုးကို ဒီလောက် လိုးချင်တယ်ဆိုရင်လည်း လက်နဲ့မလိုးနဲ့ …လီးနဲ့သာ တစ်ခါတည်း လိုးသာ လိုးချလိုက်ပါတော့ ခုလို ဆတ်တငံ့ငံ့ လုပ်မထားတော့နဲ့ … ဟင့် ဟင့် စိုး ငိုမိတော့မယ် တော် တော်တော့ လို့ဆိုနေ … "

ဂျင်မီ ကြောင်ကကြွက်ကို ကစားသလို လုပ်နေရာကနေ သူမစောက်ပတ်မှုတ်ပေးခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုချွတ်၍ သူ့ပေါင်ကြားမှလီးကို လိုးရန်အသင့်အနေအထားဖြစ်အောင် အဆင်သင့်ပြင်ဆင် လိုက်ပါသည်။ ရှည်လျားတုတ်ထွားလှသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်တစ်ချက်နှစ်ချက် ဆွဲဆောင့်ကာ ဂွင်းရိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းကြီးမား တောင်မတ်လာစေလိုက်သည်။ စိုးမိုးကြည် ငေးကြည့်နေခိုက်မှာပင် သူ့ပစ္စည်းညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးက သွေးကြောတွေ ထောင်ထလာရပြီး လဒစ်ပြဲကြီးအပြူးသားဖြစ်ကာ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ လက်နက်ဆန်းကြီးအဖြစ်ကို ရောက်ရှိလာရလေပြီ။

ဂျင်မီ သူ့လီးကို တဆဆနှင့်လုပ်ကာ သူမမျက်နှာအနားကို ဆတ်ကနဲ တိုးကပ်ပေးလိုက်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် စိုးမိုးကြည်အား သူ့လီးကို ပါးစပ်နှင့်စုပ်ခိုင်းလိုက်ခြင်းပဲ ဖြစ်လေသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူမ ငြင်းဆန်မနေတော့ပေ။ စိုးမိုးကြည် လက်ကလေးနှစ်ဖက်နှင့် သူ့ဟာကြီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ သွင်းပစ်လိုက်လေသည်။

" အား … ကောင်းတယ် … စိုးစိုး သိပ်တော်တာပဲ အ အား … "

အားပါးတရ မြည်တမ်းကျူးရင့်လိုက်သော ဂျင်မီ့အသံကြီးက ထွက်ပေါ်လာပေသည်။

.........................................

စိုးမိုးကြည်၏လီးစုပ်ပေးမှုက ဂျင်မီ့ကို ဘဝင်ခိုက်သွားစေသသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ကျွမ်းကျင်နိုင်နင်းစွာ ကိုင်တွယ်ပြီး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပေးရင်းက စိုးမိုးကြည်ကိုယ်တိုင်လည်း သူမစောက်ပတ်မှ စောက်ရည်များ တရွှဲရွှဲဖြစ်ကာနေပြီ ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်သည်။ ဂျင်မီ့လီးတန်ကြီးကို ခါးလယ်ကနေ ဆုပ်ကိုင်ကာ လက်နှင့်ဂွင်းရိုက်ပေးသလို လဒစ်ထိပ်ခေါင်းမှသည် အရင်းရောက်သည်အထိ ပါးစပ်ထဲမရမက ဇွတ်သွင်း၍ စုပ်ရင်း လချောင်းတစ်ခုလုံး ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းဖြစ်လာအောင် ဆွပေးလိုက်လေရာ ဂျင်မီလည်း သည်းခြေခိုက်ပြီး ပါးစပ်က တဟင်းတဟင်းနှင့်အသံထွက်လာရလေတော့သည်။

" လိုးရအောင် စိုးစိုး ဟိုဖက်လှည့်လိုက် နော် "

" အာ ဖင်လိုးမလို့လား … ကိုဂျင့် လီးကြီး ဒီလောက်ကြီးတာ မလုပ်နဲ့ "

" မဟုတ်ဘူး ခွေးကုန်းလိုးချင်လို့ "

" ပက်လက်ပဲ လိုး … ကုန်းချင်ဘူး "

စိုးမိုးကြည် ကနွဲ့ကလျဟန်လုပ်၍ ဈေးဆစ်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂျင်မီလည်း ပက်လက်လိုးတာလည်း ကေင်းသားပဲလို့တွေးရင်း သူမကို ဘာမှ ပြောမနေတော့ဘဲ ပက်လက်ပုံစံအတိုင်းလှဲအိပ်ခိုင်းလိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်တစ်ချက် ဖြဲကားလိုက်စေသည်။

သူ့လဒစ်ကြီးကို မဟတဟကလေးဖြစ်နေသော သူမစောက်ပတ်အပေါက်ဝကလေးထဲသို့ တစ်ချက်နှစ်ချက်ထိုးမွှေ၍ ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးက စွတ် ဗြွတ် ဆိုပြီး ခပ်ဆောင့်ဆောင့်ကလေး ထိုးစိုက်နစ်ဝင်သွားရလေသည်။

" အား ထိတယ် ကောင်း ကောင်းတယ် … ဆောင့် ဆောင့် ပါ  … ကို ဂျင် … ဟင်း ဟင်း "

ဂျင်မီ လီးကို တစ်လက်မချင်းဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းပြီး အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်နှင့် စခန်းသွားလိုက်သည်။ ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ပြုကာ လိုးပေးနေသော ဂျင်မီကို ရုတ်တရက် လက်နှင့် ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်လိုက်ရာက စိုးမိုးကြည် သူ့နှုတ်ခမ်းကို မွတ်မွတ်သိပ်သိပ် ဖိကပ် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်မိပါသည်။

" ချစ် ချစ်တယ် ကို ရယ် "

" ဟင် စောစောတုန်းက အလိုးမခံချင်ဘူး ဆို … "

" ဒါ ဒါတော့ စိုးစိုး လည်း … ရှက် ရှက်တာပေါ့ လို့ … ဟင့် ဟင့် "

အနမ်းတွေက ရပ်တန့်နိုင်ခြင်းမရှိသေးဘဲ ရှည်လျားပေများနေခိုက်ဝယ် အောက်ကလီးကတော့ တစ်ချက်ချင်း မှန်မှန်ကြီး လိုးသွင်းလိုးထုတ် ပြုနေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ စိုးမိုးကြည်က ဂျင်မီ့ခေါင်းကို ဆွဲချပြီး သူမနို့နှစ်လုံး အကြားမှာ ကပ်ဖိပေးလိုက်သည်။ ထွားထွားအိအိရှိလှသော သူမ နို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီစို့၍ စို့၍ ဂျင်မီ သူမစောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးကြီးထည့်သွင်းကာ ကပ်လိုးကလေး လိုးပေးနေလိုက်သည်။ သူ့လီးတန်က ကျပ်လုံးခန့်ကြီးပြီး ရှစ်လက်မလောက်ရှည်လျားကာ သူမသားအိမ်ကို ခိုက်စေတာမို့လည်း စိုးမိုးကြည် တစ်ချက်တစ်ချက် အိုးကနဲ အွန့်ကနဲ ပါးစပ်မှအသံကလေး ထွက်ကာ ကိုယ်ကလေး တွန့်၍ တွန့်၍ သွားရပါသည်။

ဂျင်မီ အမြန်နှုန်းမြှင့်၍ ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။ တစ်ဆက်တည်း သူမပေါင်လုံးကြီးနှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုံးထက်မှာ တင်ထမ်းလိုက်ကာ အိုးပင့်လိုးနည်းအတိုင်း သူမဖင်သားအိအိနှစ်ဖက်ကို ဆွဲလှန်ပင့်မြှောက်တင်လျှက် လချောင်းကို မွှေနှောက်ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တော့သည်။ သူ့လီးက အရင်းထိ စိုက်ဝင်ပြီး သူမသားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ တက်ဆောင့်မိသည်။ ကောင်းချက်က ပြောပြလို့ပင် မတတ်ပါချေ။ မိုက်ကယ်နှင့် လိုးတုန်းကတောင် ပုဝါမကူရေမရှူစတမ်း အသက်ရှူလို့မဖြောင့်အောင် အသည်းအသန် အလိုးခံလာ ခဲ့ရသေးတာမို့ ယခု ဂျင်မီ၏ လိုးဆောင့်ပေးမှုက သူမအဖို့ မပြောပလောက်ဘဲရှိနေကာ သက်တောင့်သက်တာ စည်းစိမ်တွေ့၍နေပါသည်။ သူ့လီးက တအားသွန်ပြီး မဆောင့်တာတောင်မှ ထိချက်ပြင်းကာ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မရရှိခဲ့ဖူးသော ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ရရှိနေစေပါသည်။ အချက်လေးငါးဆယ်မက စောက်ပတ်ရောလီးပါ ပူထူအောင်လိုးရင်း နှစ်ယောက်သား စောက်ရည်နှင့် လရည်များ တစ်ပြိုင်တည်း ပန်းထွက်လာကြကာ ပထမတစ်ချီပြီးသွားရလေသည်။

ဂျင်မီ့ကိုယ်ကြီး သူမအပေါ်ကို ပြိုကျလာခဲ့သည်။

" အား ကောင်းလိုက်တာ … အစ်ကိုရယ် ကျွန်မကို ဖက်ထားစမ်းပါ ဟင့်ဟင့် ဟင့် "

အရည်ဝင်တော့ အသေခင်သတဲ့ ဆိုရိုးစကားလည်း အရှိသားပဲမဟုတ်လား။

ဂျင်မီက သူမကို ကြင်ကြင်နာနာ အနမ်းပေးလိုက်ရင်း …

" မရပ်ဘဲ ဆက်လိုးပေးမယ် … ရမလား "

" ဟင်း ခဏတော့ နားပါဦး အစ်ကိုရယ် …အချိန်တွေ အများကြီးရှိပါသေးတယ်  "

" ကိုယ် ခရီးထွက်စရာ ရှိလို့ …အတူခေါ်သွားချင်တယ် "

" ဘယ်လဲ… မော်လမြိုင်လား အစ်ကို "

" ဟုတ်တယ် ဧကန္တ မိုက်ကယ် ပြောတယ်နဲ့တူတယ် ဟုတ်လား  …စိုး "

" အင်း "

" စိုး ဘယ်လို သဘောရလဲ လိုက်မှာလား"

" စောစောတုန်းကတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် သိတာမှမဟုတ်ဘဲ ဘယ်လိုက်ရဲပါ့မလဲလို့ ခုတော့ …"

" ခု လိုက်မယ်ပေါ့ ဟုတ်လား အိုကေ … ဝမ်းသာလိုက်တာ ကလေးရယ် "

ဂျင်မီက ဝမ်းသာအားရပြောပြီး သူမကို ဖက်နမ်းပစ်လိုက်လေသည်။ ခဏတစ်ဖြုတ် အနားယူ၍ စိုးမိုးကြည်ကို သူသောက်နေသောခွက်ထဲသို့ ဘလက်လေဘယ် လက်နှစ်လုံးခန့် ရေခဲရောစပ်ကာ ကမ်းပေးလိုက်ရာ စိုးမိုးကြည်လည်း လှမ်းယူပြီး တစိမ့်စိမ့် အရသာခံ၍ စုပ်သောက်နေလိုက်ပါသည်။

........................

မိနစ်အနည်းငယ်လောက်ကြာတော့ နှစ်ယောက်သား လုပ်ငန်းပြန်စကြသည်။

တစ်ချီလိုးပြီး၍ ပျော့ခွေနေသော ဂျင်မီ့လီးကြီးကို စိုးမိုးကြည် သူမပါးစပ်နှင့်ကုန်းစုပ်ပေးလေသည်။ လီးထိပ်ကို အာခေါင်ထဲရောက်သည်အထိ ထည့်သွင်းပြီး စုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ စိုးမိုးကြည်က သောက်ထားသောအခံက ရှိနေပြီမို့ အရှိန်ကတက်နေပြီဖြစ်ရာ သူမကပင် အစစအရာရာဦးဆောင်၍ လီးစုပ်လိုက် ဖက်လိုက် နမ်းလိုက် လုပ်ကာ မအားလပ်နိုင်အောင်ဘဲ ဖြစ်နေလေသည်။

ဂျင်မီကလည်း သူမပေါင်ကြားထဲ လက်ထည့်၍ ဖောင်းဖောင်းအိအိရှိနေသော သူမ၏စောက်ပတ်မုန့်ပေါင်း ကလေးကို လက်ချောင်းများဖြင့် နှူးဆွပေးနေပါသည်။ သူ့လီးက တဖြည်းဖြည်း တောင်မတ်နိုးထလာပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေကာ စိုးမိုးကြည်စောက်ပတ်ဆီမှာလည်း အရည်တွေ ရွှဲအိုင်လာပြီဆိုတော့မှ ဒုတိယအချီပြန်စကာ ပြန်လည်လိုးဆောင့်လိုက်ကြသည်။

စိုးမိုးကြည်က ဂျင်မီ့ကိုယ်ပေါ်တက်ထိုင်ပြီး သူ့လီးကို သူမအင်္ဂါဇပ်အပေါက်ကလေးထဲသွင်း၍ အပေါ်ကနေ ဖိလှိမ့် လိုးချလိုက်ပါသည်။ ဂျင်မီ့လီးက ရှည်လွန်၍ သူမအဖုတ်ကလေးထဲ အရင်းထိ ဝင်ရောက်အောင် အတော်ကြီးကို ကြိုးစားအားထုတ်၍ ဖိဆောင့်လိုးပေးနေရပေသည်။ ဂျင်မီ တစ်ချီပြီးဖို့အရေးကို တစ်နာရီလောက် အချိန်ယူ၍ လိုးပေးလိုက်ရကာ စိုးမိုးကြည် သုံးခါလောက် စောက်ရည်များပန်းထွက် လာခဲ့ရပေသည်။

မိုက်ကယ်ပြန်မလာခင်အချိန်အထိ လေးချီတိတိဆွဲပြီး မောမောပန်းပန်းနှင့်လဲလျောင်း အနားယူ နေကြတော့သည်။ မိုက်ကယ်ပြန်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သားအခြေအနေကို ကြည့်၍ သူ ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်လိုက်ပါသည်။ ဂျင်မီလည်း အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းသွားပြီး အရက်ဘားဆီသွား၍ အချိန်ဖြုန်းနေလိုက်ရာ စိုးမိုးကြည်ကို မိုက်ကယ်က ကုတင်ပေါ် ဖက်လှဲချပြီး အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်နှင့် နှစ်ချီဆက်တိုက် လိုးပစ်လိုက်ပါသည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း ဂျင်မီကလိုးပြီးသွား၍ မရှေးမနှောင်းမှာပင် မိုက်ကယ်၏အကြမ်းပတမ်း လိုးဆောင့်မှုကို ဆက်လက်ခံစားလိုက်ရလေရာ ယနေ့အဖို့ တော်တော်ကလေး အီဆိမ့်သွားခဲ့ရပြီဟု ဆိုရမည်။

စိုးမိုးကြည် သူတို့နှစ်ယောက်နှင့်အလှည့်ကျ စခန်းသွားပြီး နောက်နှစ်ရက်လောက်ကြာတော့ ဂျင်မီနှင့်အတူ မော်လမြိုင်ကို ခရီးထွက်လာရသည်။ အမှန်မှာ ဂျင်မီက ငွေကိုရေလိုသုံးနိုင်သူပီပီ အပျော်မယားတစ်ယောက် အနေနှင့် သူမကို အခကြေးငွေပေးပြီး ငှားရမ်းသည့်သဘောမျိုးပင် ဖြစ်လေသည်။ သူမအိမ်ကိုတော့ မော်လမြိုင်က သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ခေါ်၍ သူ့ဆီအလည်သွားမည်လို့သာ ပြောကြားခဲ့သည်။

ဂျင်မီက သူ့ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ကိစ္စနှင့်မို့ နေ့သွားလိုက် ညပြန်လာလိုက်နှင့် သူမကို မော်လမြိုင်ရှိ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာပင် ထားခဲ့သည်။ ဂျင်မီ့ မိဘတွေက ကုန်သည်တွေပီပီ မော်လမြိုင်မှ ရေး ထားဝယ် မြိတ်မြို့များအထိ ပွဲရုံချင်း ချိတ်ဆက်၍ ရေထွက်ကုန်ပစ္စည်းမျိုးစုံကို ကူးသန်းရောင်းဝယ်ကာ ပွဲရုံလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်ကြသူတွေဖြစ်ရာ ငွေပေးငွေယူနှင့်ပတ်သက်၍ သားဖြစ်သူရောက်တုန်းရောက်ခိုက် သူကိုယ်တိုင် အတွေ့အကြုံကောင်းများ ရစေရန်အတွက် တမင်တကာ အလုပ်တာဝန်များလွှဲအပ်စေခိုင်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဂျင်မီလည်း မိန်းမကိစ္စ အပျော်ကျူးတာတစ်ခုမှလွဲ၍ မိဘဆန္ဒအတိုင်း သူတို့မိသားစုလက်ငုပ်လက်ရင်း အလုပ်တွေကို ဦးစီးဦးဆောင်ပြုနိုင်သည့် အရည်အချင်းရှိသူတစ်ယောက်ဖြစ်တာကို စိုးမိုးကြည် အကဲခတ်မိပေသည်။ ဂျင်မီ့ကိုသာ မိမိဘဝရှေ့ရေးအတွက် အပိုင်ထိန်းထားနိုင်မည်ဆိုပါက စိုးမိုးကြည်လည်း ငွေပုံပေါ်မှာ ဖင်ခုထိုင်နိုင်မှာပဲဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ခက်တာက အလုပ်ကိုတော့ ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်စွမ်းတော့ ရှိရမည်ဖြစ်သည်။

ဤမျှအထိတော့ သူမအပင်ပန်းမခံနိုင်မှန်းကိုလည်း စိုးမိုးကြည် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် သဘောပေါက်နားလည် နေပြီးလည်း ဖြစ်ပေသည်။

တစ်နေ့တစ်နေ့ ဂျင်မီပြန်ရောက်ပြီဆိုတာနှင့် သူမတို့နှစ်ယောက် လုပ်ငန်းစကြသည်။ ဂျင်မီက မိုက်ကယ့်သူငယ်ချင်းပီပီ အသောက်အစားလည်းမက်သူဖြစ်သဖြင့် သူ့စိတ်ကြိုက်သောက်လိုက်စားလိုက် ကာမမှုမှာပျော်မွေ့လိုက်နှင့် ညအချိန်တွေကို ကုန်မှန်းမသိ ကုန်လွန်စေခဲ့ကြသည်။ သူက စိုးမိုးကြည်ကို တစ်ညလျှင် နှစ်ချီသုံးချီလောက် ကာမဆက်ဆံပြီးမှသာ အိပ်လေ့ရှိတတ်သူဖြစ်သည်။

တစ်ရက်တော့ ဂျင်မီတစ်ယောက် မော်လမြိုင်မှနေ၍ မိုင်အနည်းငယ်ကွာဝေးသော ရေး လမိုင်းနှင့် မုကနင် စသည့်ရွာတွေဖက်ကို ငါးခြောက်ငါးခြမ်းကိစ္စ ပင်ရင်းထုတ်လုပ်သူတွေနှင့်စကားပြောဆိုဖို့ရှိတာကြောင့် ခရီးယာယီထွက်ခွာသွားရာ စိုးမိုးကြည်ကို တည်းခိုဆောင်မှာပင် အေးအေးလူလူနေခဲ့ဖို့ ပြောပြီး သူမသုံးစွဲဖို့ ငွေကြေးအချို့လည်း ပေးသွားခဲ့သည်။ သူတစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် ကြာချင်ကြာမည်ဆိုပြီး စိုးမိုးကြည်အနေနှင့် ဒီမှာနေရတာပျင်းလျှင် မြို့အနှံ့လျှောက်လည်နိုင်ကြောင်း ပျော်သလိုနေနိုင်ကြောင်းလည်း ပြောသွားခဲ့ပါသည်။ စိုးမိုးကြည်အဖို့ သိပ်ပြီး ထွေထွေထူးထူးတော့မခံစားရပါချေ။

သူမအနေနှင့် ဂျင်မီ မရှိသည့် အချိန်တွေမှာ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ပတ်ဝန်းကျင်သစ်နှင့် လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်အောင် နေတတ်ထိုင်တတ်သူလည်း ဖြစ်လေရာ နယ်သစ်ပယ်သစ်ဖြစ်သော်လည်း သိမ်ငယ်အထီးကျန်ခြင်း မျိုးတော့ အလျဉ်းမရှိပါချေ။ စိုးမိုးကြည်တည်းခိုရာအခန်းနှင့် ကပ်လျက်အခန်းမှာ မနန်းဆိုသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက် တည်းခိုနေရာ သူမနှင့်အတော်ကလေး ခင်မင်ရင်းနှီးနေပြီဖြစ်သည်။ သူမက ဖော်ရွေပြီး စိတ်ကောင်းလည်း ရှိသည်။ သူမကိုယ်သူမ ကုန်သည်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟုတော့ ပြောပါသည်။ မြဝတီ မဲဆောက်ဖက်ကို အရောင်းအဝယ်ကိစ္စနှင့် မကြာခဏ ခရီးထွက်ရလေ့ရှိကြောင်း တစ်ခါတစ်လေ ရက်သတ္တ တစ်ပတ်ခန့်ပင် ကြာမြင့်ပြီး အလုပ်အခြေအနေအပေါ်မူတည်၍ ဝင်ငွေ အနည်းအများကွာခြားကြောင်း မိမိအတွက် ကျန်သည်ကများကြောင်းများကို သူမကို ပြောပြတတ်ပါသည်။

သူ့အခန်းမှာ လူဝင်လူထွက်အမြဲရှိနေတတ်ပြီး အများအားဖြင့် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ်ခန့် ယောက်ျားအချို့ ရောက်ရောက်လာတတ်ကာ အခန်းထဲမှာ လူစည်နေတတ်သည်။ စိုးမိုးကြည်အဖို့ကတော့ မြွေမြွေချင်းခြေမြင်သူပီပီ သူမဘယ်ဇာတ်လမ်းမျိုး ကနေသလဲဆိုတာကို ရိပ်စားမိပြီးလည်းဖြစ်သည်။ တစ်နေကုန် မြို့ထဲတစ်ပတ် လျှောက်လည်ပြီး ပြန်လာကာ စိုးမိုးကြည် အိပ်ခန်းထဲမှာ ဝင်ရောက်လဲလျောင်း နားနေခိုက်မှာပင် မနန်းအခန်းဖက်က အသံဗလံတွေကို နားနှင့်ဆတ်ဆတ်ကြားလိုက်ရသည်။

အသံတွေက ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ လိင်ဆက်ဆံရာမှ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သော အသံများသာဖြစ်နေသည်။ သူမအခန်းနံရံရှိ ချောင်းကြည့်ပေါက်ကလေးမှနေပြီး မနန်းအိပ်ခန်းဆီချောင်းကြည့်လိုက်ရာ အသက်လေးဆယ်အရွယ်ခန့် ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ရင်ခွင်ထဲမှာ သူနှင့်အတူ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေသော မနန်းကိုတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ခန္ဓာကိုယ်ဗလာကျင်းနေကြပြီး မနန်းက ယောက်ျားလုပ်သူ၏ကိုယ်ပေါ်မှာ မြင်းစီးသလိုလုပ်ကာ တက်ခွထိုင်၍ စိတ်ကြိုက်ပင် လိင်ဆက်ဆံနေကြလေသည်။

စိုးမိုးကြည်လည်း အရသာခံပြီးကြည့်ရင်း သူမပေါင်ခွကြားမှာ အရည်တစိုစိုဖြစ်လာလေသည်။ တစ်နာရီခန့်အကြာမှာ ထိုသူ ပြန်ထွက်သွားပြီး သူမသွားခင် မနန်းကို ငွေစက္ကူတစ်ထပ် ထုတ်ပေးသွားတာကို စိုးမိုးကြည် အသေအချာတွေ့လိုက်ရသည်။ နောက်မကြာမီ ယောက်ျားပျိုတစ်ယောက်ရောက်ရှိလာပြန်ကာ သူမနှင့် နှစ်ယောက်သား ကုတင်ကြီးပေါ်တက်လိုက်ကြရင်း ပရောပရီလုပ်နေကြပြန်သည်။ မနန်းကား ကြေးစားစင်စစ်မဟုတ်တောင်မှ ကြေးစားတစ်ပိုင်းဟုဆိုရမည့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်နေတာ ပိုမိုသေချာသွားသည်။

စိုးမိုးကြည် သူမအိပ်ခန်းတံခါးကို အပြင်ကနေခေါက်ပြီး မနန်းဆီဝင်လာလိုက်သည်။

" အို ညီမပါလား မနန်းက ဘယ်သူများလဲလို့ လာ ထိုင်လေ ညီမ "

မနန်းက ကိုယ်ပေါ်မှာ ပိုသီဖတ်သီနှင့်မလုံမခြုံကလေးဖြစ်နေသော သူမ၏အဝတ်လွှာတွေကို ဖုံးဖုံဖိဖိလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေသည်။ သူတို့ကိစ္စပြီးတာနှင့်ချိန်၍ အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်တာမို့ ယောက်ျားလုပ်သူလည်း ငွေရှင်းပြီးထပြန်မယ့်ဆဲဆဲပင်ဖြစ်သည်။ သူက မနန်းအခန်းထဲကို ဝင်လာသည့် စိုးမိုးကြည်ကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသည်။

စိုးမိုးကြည်လည်း မျက်နှာကို မခို့တယို့ကလေးလုပ်ကာ ပြုံးလိုက်ရင်း မနန်းဖက်လှည့်၍ …

" မနန်းကလည်း ကိုယ့်လူနဲ့ကိုယ် မိတ်ဆက်ပေးပါဦး စိုးနဲ့လည်း နောင် ရင်းနှီးသွားအောင်ပေါ့ မဟုတ်ဘူးလားလို့ ဟင်းဟင်း ဟင်း "

" အော် မိတ်ဆက်ပေးရမှာပေါ့ သူက ကိုပြည့်တဲ့ ကိုပြည့် သူကနန်းသူငယ်ချင်းလေ စိုးစိုးတဲ့ ဟိုဖက်ခန်းမှာနေတယ် "

အမျိုးသားက ပြုံးလိုက်ရင်း သူမဆီ လက်ကမ်းပေးလာသည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း သူ့လက်ကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ဆွဲလိုက်ရင်း …

" စိုးကိုလည်း မနန်းကို ခင်သလို ခင်နိုင်ပါတယ်နော် "

" အို ခင်ပါတယ်ဗျာ နောက် လာလည်မှာနော် "

" လာလည်ပေါ့ ရပါတယ် စိုးကလည်း ခင်တတ်ပါတယ် ဟင်း ဟင်း "

သူက တစ်စုံတစ်ခုပြောမည်ပြုပြီစမှ မနန်းအရှေ့မှာမို့မပြောတော့ဘဲ အခန်းထဲကနေ နှစ်ယောက်စလုံးကို နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်ခွာသွားလိုက်သည်။

သူထွက်သွားတော့ မနန်းက ရုတ်တရက် စိုးမိုးကြည်ကို ခပ်တည်တည်နှင့်စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး …

" စိုးစိုး မနန်းတစ်ခုမေးမယ်နော် စိတ်မဆိုးနဲ့ "

" မေးလေ မနန်း ဘာမေးချင်လို့လဲ "

" စိုး မနန်းနဲ့ အတူတူ အလုပ်လုပ်မလား အဲဒါ … "

စိုးမိုးကြည် သူမမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်၍ သက်ပြင်းတစ်ချက်ကို ဟင်းကနဲချလိုက်ပါသည်။ မနန်းလက်ကိုဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘေးချင်းကပ်ရက် အတူထိုင်ချလိုက်သည်။

" မနန်း စိုးလည်း အဲဒါ ပြောချင်လို့ လာခဲ့တာမနန်းရယ် မနန်းကို စိုးပြောပြမယ် အားလုံး အစကနေအဆုံး နားထောင်ပြီးရင် စိုးဘာလုပ်သင့်လဲဆိုတာကိုလည်း အကြံပေးပါဦး မနန်းရယ် နော် "

" ပြောပါစိုး မနန်း နားထောင်ပါ့မယ် "

စိုးမိုးကြည် ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင်ရှင်းပြလိုက်သည်။

......................................

မိုက်ကယ်နှင့်ဖြစ်ခဲ့တာရော မိုက်ကယ်ထံမှတစ်ဆင့် ဂျင်မီနှင့်လိုက်ပါလာခဲ့ပြီး ကြေးစားတစ်ယောက်အသွင် ဖြစ်ရသည့်အကြောင်းကိုပါ အရင်းအချာတစ်ယောက်ကို ရင်ဖွင့်တိုင်ပင်သလို ပြောပြလိုက်သည်။ မနန်းလည်း စိုးမိုးကြည်ပြောသမျှကို အသေအချာနားထောင်နေပြီးမှ …

" ညီမသဘောထားကရော ဘယ်လိုရှိသလဲ ခု ဒီလိုလိုက်ခဲ့တာ ပျော်သလား "

" ပျော်တာတစ်ဝက် ပြီးတော့ ဘာလိုလိုကြီးဖြစ်နေတယ် ဘယ်အချိန်သူ အိမ်ပြန်မလဲ ကိုယ့်အတွက် ဘယ်လောက်သေချာမလဲ မသိသေးတော့ ဆုံးဖြတ်ဖို့လည်းခက်ပါတယ် သူအလုပ်ထဲရောက်နေချိန်မှာ ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေတာကို မုန်းလည်းမုန်းတယ် မနန်းရဲ့"

" မနန်း သဘောပေါက်ပါပြီ စိုးစိုးပျော်ချင်ရင် မနန်းနဲ့ တစ်ညလောက် အတူနေကြည့်လိုက် စိုးမသိတာတွေ သိလာရမယ် မကြုံဖူးတာတွေကြုံရမယ် မနန်းက ဒီနေရာကို အမြဲအဝင်အထွက်လုပ်နေသူဆိုတော့ စိုးစိုးထက်စာရင် မျက်နှာသိတွေ ပိုများတာအမှန်ပဲ သူပြန်လာတဲ့အခါကျတော့လည်း တစ်မျိုးစီစဉ်တာပေါ့ ဟုတ်လား "

စိုးမိုးကြည်ခေါင်းအသာညိတ်ပြလိုက်သည်။

" ကဲ မနန်းလည်း ငြီးစီစီနဲ့ ရေခဏချိုးလိုက်ဦးမယ် စိုး ဒီကပဲ စောင့်နေနော် "

" ဟုတ်ကဲ့ သွားပါ မနန်း "

မနန်း ရေချိုးဖို့ ပြင်ပြီး ထမီရင်လျားဝတ်လိုက်ပုံကို စိုးမိုးကြည် အသေအချာပင် စိုက်ကြည့်နေမိပါသည်။ လုံးကြီးပေါက်လှဆူဆူဖြိုးဖြိုးကြီးဖြစ်၍ ကြည့်၍လည်းအလွန်ကောင်းလှသူဖြစ်သည်။ မနန်း စိုးမိုးကြည်အနားကို လျှောက်လာကာ …

" စိုး … ဒီဖက်လှည့် "

ဟုဆိုပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းများဖြင့် ပြွတ်ကနဲနေအောင်' အသာစုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ စိုးမိုးကြည်တစ်ယောက် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားမိပေမယ့် မနန်းကိုတော့ ပြန်နမ်းဖြစ်အောင် နမ်းလိုက်ပါသေးသည်။ မနန်းက နမ်းစုပ်ရင်း အင်ထရိုပျိုးသည့်အနေနှင့် သူမနို့အုံအိအိနှစ်လုံးကို လက်နှင့် ဖျစ်လှိမ့်နယ်ပေးလိုက်သေးသည်။ စိုးမိုးကြည် ကိုယ့်ရင်သားနှစ်ဖက်ကို ကိုယ့်ဖာသာပွတ်ရင်းကျန်ခဲ့ပါသည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေကိုတဝကြီး စိမ်ချိုးပြီး မနန်းပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ ရေစက်လက်ဖြစ်နေသောကိုယ်ခန္ဓာကို ရေစင်အောင်သုတ်ပြီး မနန်း သူမအနားကို ရောက်ရှိလို့ လာခဲ့ပါသည်။

မနန်းကိုယ်ပေါ်မှာ စည်းနှောင်ထားသော ရေလဲကိုယ်သုတ်ပုဝါရှည်က ကိုယ်ပေါ်ကနေ ကွာကျသွားသည်။ မနန်းကိုယ်ပေါ်မှာ ဗလာကျင်းသွားပြီး ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်တို့က မူလပကတိ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ပုံစံအတိုင်းပင် ပေါ်ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ မနန်း စိုးမိုးကြည်ရှိရာ ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ အင်္ကျီနှင့်ထမီကို တစ်လွှာချင်းဆွဲချွတ်ပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး ဗလာကျင်းကာ ဝတ်လစ်စားလစ် ဖြစ်သွားကြတော့မှ တစ်ယောက်ကိုယ်အင်္ဂါကို တစ်ယောက် စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်လံကြည့်ရှု ကိုင်တွယ်နေမိကြပါသည်။

" လှလိုက်တာ စိုးရယ် "

" မနန်းလည်း သိပ်လှတာပဲ ပြောစရာကိုမရှိဘူး "

" စဖုတ်ကလေးပြပါဦး စိုးရယ် မနန်း ကစ်စ်ပေးချင်တယ် "

" စိုးလည်း မနန်း ကို … အဟင်း ဟင်း ဟင်း "

" အို … မ … နန်း  … မ  နန်း … ရယ် "

ကုတင်ပေါ်ကို နှစ်ယောက်သား ပြိုလဲကျသွားကြသည်။ မနန်းရဲ့အနမ်းတွေက စွဲမက်စရာကောင်းလှသလို တစ်မျိုးလည်း အတွေ့ထူးလှသည်ဟု စိုးမိုးကြည်ခံစားနေမိသည်။ သူမလည်း ပြန်လည်နမ်းစုပ်၍ နှစ်ယောက်သားနို့အုံချင်း ထိတွေ့ကာ နို့သီးခေါင်းချင်းလည်း ခလုတ်တိုက်မိသွားကြသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းအတန်ကြာအောင် ဖိကပ်စုပ်နမ်းရင်း ရင်သားတွေရော ဖင်သားအိအိတွေကိုပါ နှစ်ယောက်သားအပြန်အလှန် ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်၍ နေသည်။

မနန်းက စိုးမိုးကြည်စောက်ဖုတ်ကလေးကို လက်နှင့်အသာစမ်းလိုက်သည်။ အရည်စိုစိစိဖြစ်လာသော သူမအဖုတ်ကလေးကို သူမလက်ချောင်းကလေးများဖြင့် ဖွဖွှရွရွပွတ်သပ်ကာ ဆွနှူးပေးနေလိုက်ပြန်သည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း သူမ၏ကုန်းကမူကလေးကို ပွတ်သပ်ဆွပေးသည်။ အမွှေးထူထူစောက်ပတ်အုံကြီး၏ အတွေ့ကြောင့် စိုးမိုးကြည်ပင် တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ ကြက်သီးမွှေးညှင်းထသွားမိပေသည်။ နှစ်ယောက်သား စိတ်တူသဘောတူဖြင့် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အိပ်ပြီး တစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုတစ်ယောက် စုပ်လိုက်နမ်းလိုက် လုပ်၍ ယက်ပေးနေကြသည်။ မနန်းကစောက်ပတ်ကိုသာမက စိုးမိုးကြည်ဖင်ပေါက်ကလေးကိုပါ အသေအချာ လျှာနှင့်ထိုးဆွ၍ ယက်ပေးသည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း သူမလုပ်သကဲ့သို့ လိုက်လုပ်ပေးသည်။

ဒါတင်မကသေးဘဲ မနန်းက သူမအိပ်ယာအောက်မှ တစ်စုံတစ်ရာကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူမခါးမှာ ခါးပတ်သဖွယ် ပတ်၍ဝတ်ဆင်လိုက်ကာ စိုးမိုးကြည်နှင့်မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ပင် စခန်းသွားကြလေသည်။ မနန်းခါးမှာ တပ်ဆင်လိုက်သောအရာကား ယောက်ျားတန်ဆာနှင့်သဏ္ဍာန်တူအောင်ပြုလုပ်ထားသော လီးအတုချောင်းကြီးပင်ဖြစ်ပြီး သာမန်ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ပစ္စည်းထက်ပင် အနည်းငယ် ပိုကြီးနေပေသေးသည်။ လီးအတုအရှည်ကတော့ ၇ လက်မ ၈ လက်မခန့်ရှိသည်။ နှစ်ယောက်သား လီးအတုနှင့် တစ်ယောက်တစ်ပြန်စီဆော်ရင်း စောက်ရည်တွေ အလီလီထွက်ကာ သုံးချီစီလောက်ပြီးသွားကြသည်။

ညဖက်ကျတော့ မနန်း၏ဧည့်သည်ယောက်ျားနှစ်ယောက်နှင့် စိုးမိုးကြည် အိပ်ရသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်ခန်းထဲမှာ ယောက်ျားနှစ်ယောက်နှင့် တစ်ချိန်တည်းတွေ့ဆုံစခန်းသွားကြခြင်းဖြစ်လေရာ စိုးမိုးကြည်တစ်ယောက် အလွန်အမင်းစိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရပြီး ရာဂစိတ်ပိုလို့တက်ကြွထက်သန်နေရကာ တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် မရရှိခဲ့ဖူးသောကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝရရှိခဲ့ပါသည်။

" စိုးစိုး ကျေနပ်လား ပျော်ကော ပျော်ရဲ့လား "

" ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ မနန်းရယ် စိုးအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားရတယ် စိုးလေ အပြင်လူတစ်ယောက်နဲ့အတူ ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးပါဘူး လုပ်ရမယ်လို့လည်း စိတ်တောင်မကူးမိခဲ့ဖူးဘူး မနန်းကို ကျေးဇူးအရမ်းတင်တယ် စိုးမကြုံဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံ နှစ်ခုတောင် ဒီနေ့ ရခဲ့ပါတယ် "

" နောက်တစ်ခုက ဘာများလဲ စိုးရဲ့ "

" အော် ဟို မနန်း ဟိုဥစ္စာ အတုကြီးနဲ့ လုပ်တာပြောတာလေ စိုးမှ မလုပ်ဖူးတာ ဟင့်ဟင့် "

မနန်းကျေကျေနပ်နပ်ပင်ပြုံးလိုက်မိသည်။ စိုးမိုးကြည်ကိုယ်လုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပါးတရ သိမ်းကျုံးပွေ့ဖက်ထားလိုက်ရင်း သူမနဖူးကလေးအသာနမ်း၍ …

" ကဲ လာ စိုးစိုး ဘယ်သူမှမလာဘူးဆိုရင်လည်း မနန်းတစ်ယောက်လုံး စိုးအနားမှာ ရှိပါတယ် မပူပါနဲ့ စိုးရယ် "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ မနန်း စိုး ဒီည ပျော်လည်းပျော် ရင်တွေလည်း ခုန်နေလိုက်တာ အရမ်းပဲ မယုံရင်စမ်းကြည့်လိုက်လေ "

မနန်းလက်တစ်ဖက်က စိုးမိုးကြည် ရင်ဘတ်ပေါ်ရောက်ရှိ စမ်းသပ်လာသည်။ စိုးမိုးကြည်ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေသည်။ ဒီရင်ခုန်သံက တော်ရုံနှင့်ရပ်မှာမဟုတ်တာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း အသေအချာပင် သိနေခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။

မနန်းအိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်သား လီးအတုကိုတွင်တွင်သုံးပြီး တစ်ယောက်တစ်လှည့်နှိုးဆွဆက်ဆံ၍ အပျော်ကျူးလိုက် သူ့ဖောက်သည်တွေရောက်လာလျှင် အခကြေးငွေယူ၍ တစ်လှည့်စီဖျော်ဖြေပေးလိုက်နှင့် တစ်ညတာကို ပျော်ပျော်ကြီးဖြတ်သန်းလိုက်ကြသည်။

နောက်ရက်တွေမှာလည်း မနန်းအခန်းထဲမှာပဲ စိုးမိုးကြည်ပျော်မွေ့နေသည်။ တည်းခိုခန်းမှ မန်နေဂျာဖြစ်သူ အသားမည်းမည်းနှင့် ကိုကိုကြီးဆိုသူရောက်ရှိလာပြီး စိုးမိုးကြည်ကို စကားလာပြောသည်။ သူတို့ လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအရ သက်ဆိုင်သူကို ပူဇော်ပသရစမြဲမို့ စိုးမိုးကြည်တစ်ယောက် မန်နေဂျာကိုကိုကြီး အခန်းထဲကို ရောက်ခဲ့ရပြန်သည်။

ကိုကိုကြီးက မိန်းမကျမ်းကြေသူဖြစ်သည်။ အကြောလည်းနပ်သူဟုဆိုရမည်။ စိုးမိုးကြည်၏ အရိပ်အကဲကိုကြည့်၍ သူ့ခွင်မှာအသုံးချ၍ရမည်ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသဘောပေါက်သူမို့ အသေအချာပင် သူမကို သူ့ဖက်ပါအောင် သိမ်းသွင်းလေသည်။ ဂျင်မီ့ လောင်းရိပ်အောက်မှ လွတ်မြောက်နိုင်မည့် နည်းလမ်းတွေကို ညွှန်ပြပေးသည်။ မနန်းရော စိုးမိုးကြည်ပါ နှစ်ယောက်ပေါင်းလျှင် သူ့လုပ်ငန်းထဲကလူတွေကို စည်းရုံးထားနိုင်မည်ဆိုတာကို သူသိသည်။

ကိုကိုကြီးက တည်းခိုခန်းမန်နေဂျာအလုပ်ကို ကျောထောက်နောက်ခံယူပြီး ဒီနယ်မြေရဲ့ ဒုစရိုက်လောကမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျင်လည်နေသူ ဖြစ်သည်။ မြေအောက်လောကရဲ့ အမာခံလူဆိုးဂိုဏ်းဝင်တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်နေတာမို့ သူမကို ဘယ်လို အသုံးချရမလဲဆိုတာကို စိတ်ထဲက ကြိတ်ပြီး အစီအစဉ်ချမှတ်နေသည်။ မနန်းလည်း အထက်ပိုင်းမောမြေမှလာသူ ရှမ်းမလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူမက သီပေါသူစစ်စစ်ပင်။ ကိုကိုကြီးစည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီး လူကုန်ကူးသည့်လုပ်ငန်းမှာ သူမကိုတစ်ဖက်တစ်လမ်းက တာဝန်ပေးထားသည်။ မဲဆောက်လမ်းကနေပြီး ထိုင်းနိုင်ငံအနှံ့ကို အိမ်ဖော်သဘောမျိုးပို့ဆောင်ပြီး တစ်ခေါက်တစ်ခေါက် ဝင်ငွေဘတ်သိန်းချီ မြတ်စွန်းနေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ မနန်းက ဒီတည်းခိုခန်းကို သူ့အိမ်သူ့ယာလို တံခါးမရှိဓားမရှိ ဝင်ထွက်သွားလာနိုင်သူဖြစ်နေပေပြီ။

ကိုကိုကြီးက တည်းခိုခန်းမန်နေဂျာဖြစ်သလို သူဋ္ဌေးယောက်ဖလည်းဖြစ်သည်ဆိုရမည်။ သူဋ္ဌေးညီမ အရင်းခေါက်ခေါက်ကို အပိုင်စီးထားရသူမို့ အားလုံးသူ့လက်သူ့ခြေသာဖြစ်နေပေတော့သည်။ သူခြယ်လှယ်ချင်သလိုရသည်။

ကိုကိုကြီးအခန်းထဲကထွက်လာတော့ စိုးမိုးကြည်ခြေလက်မသယ်နိုင်အောင်ဖြစ်ရသည်။ မနန်းလည်း သူမအခြေအနေကိုကြည့်၍ အသာပင်ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ ကိုကိုကြီးအကြောင်း သူမအသိပဲမဟုတ်လား။

နှစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ မနန်းက သူ့ဖောက်သည်တွေနှင့်တွေ့ဖို့ရှိသည်ဆိုပြီး စိုးမိုးကြည်ကို ဈေးကြိုဆန်တန်းဖက်ကို ခေါ်ထုတ်လာသည်။ အဆက်အသွယ်တစ်ယောက်နှင့်တွေ့ကာ စကားပြောဆို၍ သူ့ကားနှင့်ပင် ကန်သုံးကန်ဖက်ကို ခရီးဆက်သည်။ တစ်ထပ်တိုက်ပုတစ်လုံးအရှေ့မှာ ကားရပ်ပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်လာခဲ့ကြသည်။

.......................

ဒီအိမ်က အမှန်တော့ ကိုကိုကြီးပိုင်သော အိမ်တွေထဲက တစ်လုံးပင်ဖြစ်သည်။ သူ့လက်ရင်းထဲက တပည့်သုံးယောက်က အလုပ်တစ်ခု ပြီးစီး၍ အောင်ပွဲခံသောက်စားနေကြသည်။ သူတို့ချည်းပဲ ရှိသည်တော့မဟုတ်။

အိမ်အနောက်ဖက် ခြံဝန်းထဲက စက်ရုံတစ်လုံးမှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကြိတ်၍ အလုပ်လက်စသတ်နေသူ သုံးလေးယောက်ရှိသေးသည်။ သူတို့က မော်တော်ဆိုင်ကယ် ခိုးဘီးတွေကို ကာဗာအုံ ဖြုတ် တပ် ဆင်သည့် အလုပ်ကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာဖြင့် အချိန်တိုအတွင်းလုပ်နိုင်ကြသူတွေဖြစ်သည်။ သူတို့ လက်ရာဖြစ်သော အမျိုးအစားအသီးသီးရှိသည့်ဆိုင်ကယ်တွေကို နေရာအနှံ့ပို့ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီ။

အိမ်ခန်းအတွင်းရှိ ပါကေးခင်းကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ သူတို့ဝိုင်းဖွဲ့ထိုင်နေကြသည်။ တစ်ယောက်စီကို မနန်းက မိတ်ဆက်ပေးပေမယ့် စိုးမိုးကြည် မှတ်မိတာလည်းရှိ မမှတ်မိတာသာများသည်။ သူတို့က ကိုကိုကြီး အားထားရသူတွေပီပီ အထူးအခွင့်အရေးရကြသည်။ ဒီအထဲက သုံးလေးယောက်က ပဲခူး တောင်ငူနှင့် နေပြည်တော် ပျဉ်းမနားအထိ ညတွင်းချင်း အရေးကြီးကိစ္စနှင့် ခရီးဆက်ရမည့်သူတွေဖြစ်ကြသည်။ ခရီးမထွက်ခင် အစားကောင်းအသောက်ကောင်းအပြင် လီးအယားဖြေနိုင်မည့် မိန်းမချောကလေး နှစ်ယောက်လည်း သူတို့အတွက်အသင့်ရောက်ရှိနေပေပြီ။

မနန်းကမ်းပေးသော အရက်ခွက်ကို စိုးမိုးကြည်ယူ၍ သောက်ကြည့်သည်။ အကောင်းစားအရက်ကို မာတီနီရောစပ်ထားတာမို့ သောက်ရသည့်အရသာက ဆိုဖွယ်ရာပင် မရှိပါချေ။ သောက်ကောင်းကောင်း စားကောင်းကောင်းနှင့် နာရီဝက်ခန့်အချိန်ကလေးအတွင်းမှာပင် သူမတို့နှစ်ယောက်သား ရေချိန်ကလေး ကိုက်လာခဲ့ကြသည်။ မနန်းနှင့်စိုးမိုးကြည် အခန်းနှစ်ခုထဲကို တစ်ယောက်စီဝင်လိုက်ကြရပြီး ယောက်ျားသားတွေရဲ့ သည်းခြေကြိုက်ဖြစ်အောင် အစွမ်းကုန်ပြုစုပေးကြရတော့သည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း ဝတ်လစ်စားလစ်အဖြစ်နှင့်ပင် လူနှင့်ထမီ ကပ်မိတယ်လို့တောင် မရှိတော့ပါချေ။ ပက်လက်လိုးသည်။ မှောက်ခုံလိုးသည်။ ခွေးကုန်း နွားတက် ကျားရေသောက် တစ်ပေါင်ကျော်စုံသွားသည်။

တစ်ယောက် သုံးချီစီလောက်လိုးပြီး အရက်ပြန်သောက်ကြသည်။ မနန်းက ရေချိုးလျှင်ဝတ်သည့် နံငယ်ပိုင်းကလေး ခါးမှာပတ်ပြီး သူတို့အကြားမှာထိုင်၍ အရက်တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်သည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း ထမီရင်လျားကလေးလောက်သာ ဝတ်နိုင်တော့သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖွတ်ဖွတ်ညက်ညက်ပင် ကြေမတတ်ဖြစ်နေပြီမို့ ဝတ်နေလို့လည်း ဘာမှထူးလာလိမ့်မည်မဟုတ်ပါချေ။

" မနန်း ဒီဖက်လာထိုင်လေ "

ငရဲလို့ခေါ်သည့် ကိုကိုကြီးလက်ရုံးကောင်က သူမကိုခေါ်လိုက်သည်။ မနန်းထိုင်နေပုံကလည်း နံငယ်ပိုင်းကလေး အောက်စလွတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို တမင်ဖော်ပြထားသလို ဖြစ်နေပေသည်။ သူမထိုင်ရာကအထတွင် အဝတ်ပိုင်းကလေးပြေကျသွားသည်။ မနန်းက ပြန်ဖုံးဖိမနေတော့ဘဲ ဒီအတိုင်း ကနွဲ့ကလျလေးလုပ်ပြီး …

" ဒီအတိုင်းနေရမလား ကိုရဲ မကောင်းဘူးလား "

" မိုက်တာပေါ့ ကဲ ဟိုတစ်ယောက်ရော "

စိုးမိုးကြည် ကျီးကြည့်ကြောင်ကြည့်ကလေး ကြည့်မိသည်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မလုံမလဲ တစ်ချက်ငုံ့ကြည့် လိုက်မိရာက …

" ဟင် အဲလိုကြီး ချွတ်ရမှာလား "

" ဒါပေါ့ ဘာများ ရှက်စရာလိုလို့လဲ စိုးစိုးရဲ့ နောက်လည်း တွေ့ရဦးမယ့် လူတွေပဲ ဥစ္စာ နင်တို့နှစ်ယောက်ပွတ်ရင် ပိုတောင်ကြည့်ကောင်းဦးမှာ ဟျောင့် ငမိုး ကောင်မလေးကို ထမီကူချွတ်ပေးလိုက်စမ်း"

ငမိုးက ကိုရဲစကားနားထောင်သည်။ ချီတုံချတုံဖြစ်နေသည့် စိုးမိုးကြည်ကိုယ်ပေါ်ကထမီလေးကို အသာလျှောချွတ်ပေးလိုက်ရာ စိုးမိုးကြည်လည်း ဝတ်လစ်စားလစ်ဖြစ်သွားခဲ့ရပြီ။

ငမိုးနှင့်ကိုရဲ လုပ်ပုံကို နဘေးက အေးသောင်းက တခွီးခွီးနှင့်ရယ်ပြီး သဘောတွေကျနေသည်။ သူ့မျက်လုံးများက ငါးရံ့ကိုယ်လုံးပိုင်ရှင် မနန်းကိုကြည့်လိုက် စိုးမိုးကြည်၏ ရင်သား တင်သား အိအိထွားထွားကြီးများနှင့်တကွ ပေါင်ခွဆုံမှာ အကွင်းသားကြီးတွေ့မြင်နေရသော သူမစောက်ပတ်ကိုပါ ခေါ်တောတစ်သိန်းအားမကသည့် မျက်လုံးရိုင်းကြီးများနှင့်စိုက်ကြည့်ပြီး အရသာခံနေပေသည်။

သူတို့သုံးယောက်က ဆရာကြီးရဲ့တပည့် ဆရာလေးတွေ … ပြီးတော့ လက်နက်ကြီးတပ်ဖွဲ့ဝင်တွေလည်း ဖြစ်ကြပါသည်။ လီးကို မနိုင်ရင်ကာ ကြီးအောင် ဆေးတွေ မတရားထိုးထားကြတာမို့ နှစ်ယောက်သား ကော့ပျံနေအောင် ခံရလေသည်။ ကိုကိုကြီးလည်း လီး မဟားဒရားကြီးသူဖြစ်၍ ဆရာတပည့်တွေက အောချရလောက်ပေသည်။ ဟိုကောင် မြတ်ကိုတို့အုပ်စုက ဒီလောက်ကြီးတော့ မဟုတ်ပေ။ ကုလားအောင်စိန်တစ်ယောက်သာ လီးကိုနဘံထည့်ကာ ဂေါ်လီဖြင့် အလှဆင်ထားတာဖြစ်သည်။

မနန်းက စိုးမိုးကြည်လက်ကိုဆွဲပြီး ငရဲမင်းတို့အကြိုက် နှစ်ယောက်သားမတ်တပ်ရပ်လျက်က မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်၍ နို့အုံချင်းထိတွေ့ကာ စောက်ပတ်ချင်းပွတ်ပြလိုက်ပါသည်။ ငဆိုးကောင်တွေ မရိုးမရွဖြစ်ကာ လက်ခုပ်လက်ဝါးတီးပြီး အားပေးသည်။ ငရဲက သူ့ပုဆိုးချွတ်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်ရင်း သူ့လီးပျဉ်းတွဲကြီးနှင့် စိုးမိုးကြည်ဖင်နောက်ကနေထောက်ပြီး ကော့ကာကော့ကာညှောင့်ဟန်ပြုသည်။ လီးက သူမပေါင်ခွကြားက စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုပါ တစ်ချက်တစ်ချက်ထိမိသွားသဖြင့် စိုးမိုးကြည်တွန့်ကနဲဖြစ်ကာ စောက်ပတ်မှ စောက်ရည်ကြည်တွေပင် စိမ့်ထွက်လာရလေသည်။

အေးသောင်းလည်း ထပြီး မနန်းခါးလေးကို အနောက်ကနေ ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်ကာ ဖင်ကြားကို လီးထောက်၍ ညှောင့်လိုးကလေး လိုးပေးသည်။ စရင်းနောက်ရင်း ဗလွတ်ရွှတ်တလုပ်ရာကနေ တကယ် ဖီးလ်တက်လာခဲ့ကြပါသည်။

" ဟျောင့်တွေ အလုပ်ရှိတဲ့ကောင် သွားနော် ငါတို့ကြည့်ပြီး ပွဲခံမနေကြနဲ့ဦး မင်းတို့ပြန်လာမှ စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်စေရမယ် ငါ နှစ်ယောက်စလုံး ခေါ်ထားဦးမှာ …ကြားလား "

ငရဲ သူ့လူတွေကို ပြောလိုက်သည်။ အောင်စိန်နားမှာထိုင်နေသည့် လဗျော့တင်အေးက သူ့ပုံစံအတိုင်း အဓွန့်တက်ကာ ရစ်လိုက်သေးသည်။

" ကြားပါတယ် အာစရိရဲ့ ဆယ်မိနစ်တော့ အချိန်ရတယ်မဟုတ်လား "

" အေးပါ သောက်တော်မူပါ ငမူးရာ မင်း မဝသေးတာသိတယ် မင်း ဒီတစ်ခေါက် လုပ်ရပ်ကောင်းလွမ်းလို့ ခွင့်လွှတ်ပေးလိုက်မယ် မြန်မြန်သောက် ပြီးရင် အစီအစဉ်အတိုင်းပဲဟေ့ နော် "

" Ok ပါ အာစိ "

သောက်ချင်သူ ဆက်သောက်သည်။ နှစ်ယောက်က ထွက်သွားပြီး ခဏအကြာ ဆိုင်ကယ်မောင်းထွက်သံ ဝေါကနဲကြားလိုက်ရတော့သည်။ စိုးမိုးကြည် စိတ်တော့မဝင်စားမိပါ။ သူမနှင့်ပတ်သက်လာခဲ့လိမ့်မည်လို့လည်း လုံးဝ မထင်မှတ်ခဲ့မိတာအမှန်ပဲဖြစ်သည်။ သူမစိတ်ဝင်စားမိတာကတော့ လောလောဆယ် သူမဖင်ကြားထဲကို လာထောက်ထားသည့် ငရဲလီးကြီးကိုပဲ ဖြစ်ပေသည်။ လီးကြီးက သူ့နဂိုပုံစံပြန်ရပြီး တောင့်တင်းသန်မာကာ ပြန်လည်ထောင်ထလာပြီ ဖြစ်သည်။

" ကုန်းလိုက် စိုးစိုး … ငါလိုးချင်လာပြီ "

" အယ် အစ်ကိုကလည်း … ဟင်း  ဟင်း ဟင်း "

စိုးမိုးကြည် ငြင်းဆန်ချိန်တောင် မရလိုက်ပေ။ သူမအကုန်းနှင့်ငရဲဆောင့်အထည့် တိုက်ဆိုင်သွားကာ လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ နစ်ဝင်သွားရပေသည်။

တစ်ကြပ်စီးပိုင်လှသော ငရဲလီး၏အတွေ့က သူမ၏ကာမရမ္မက်မီးကို ဟုန်းကနဲထတောက်အောင် လှုံ့ဆော်ပေး လိုက်သလိုပင်။ စိုးမိုးကြည် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုတောင် ရုတ်တရက် ဂရုမစိုက်မိဘဲဖြစ်သွားခဲ့ရ၏။

" အ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ဆောင့် ဆောင့် အင့် ဟင့် အ အစ်ကို "

" ကောင်းလား စိုးစိုး ငါ့လီးက နင့်အဖုတ်ထဲ ဝင်ပါတယ်နော် "

" ဝင် ဝင်တယ် လိုး လိုးပါ ရတယ် စိုး ကိုယ့်လီးကြီးကို သိပ်ကြိုက်တယ် ဆောင့် ကွဲပြဲအောင်သာဆောင့် စိုးကို မညှာနဲ့ ဟင့် အိ အိ အင့် ဟင့် "

စိုးမိုးကြည် အံကလေးကြိတ်၍ ပြောသည်။ လီးတစ်ဆုံးဆောင့်အချတွင် သူ့လီးအရင်းပိုင်းက တအားတုတ်လွန်းသည့်အတွက် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများက တင်းကနဲပင်ဖြစ်သွားရကာ ကွဲပြဲစုတ်ပြတ်သွားပြီလို့တောင် ထင်လိုက်မိပါသည်။

ငရဲ တဇွတ်ဇွတ်လိုးသည်။ အဆက်မပြတ်ဆောင့်သည်။ ခွေးကုန်းလိုးရတာက သူ့အကြိုက်ပုံစံ ဖြစ်ဟန်တူပါသည်။ အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်ဖိလိုးပြီးနောက် ခဏနားသည်။ ပြီးတော့ ပြန်ဆောင့်လိုးပြန်သည်။ ထိုနည်းအတိုင်း လိုးလိုက် နားလိုက် ပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်နှင့် နားနေချိန်မှာလည်း ဒီအတိုင်း ငြိမ်မနေဘဲ သူမနို့နှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေလက်လျှိုဆွဲပြီး ဖျစ်လိုက်ညှစ်လိုက် နို့သီးတွေကို လှိမ့်ချေလိုက်လုပ်ပေးသည်။ ဖင်ပေါက်ကလေးထဲကို လက်ချောင်းများနှင့်ထိုးနှိုက်၍ ကလိဆွပေးသည်။ ဖင်ကို လက်ထည့်ဆောင့်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ တစ်ဆုံးဝင်နေသော သူ့လီးကြီးကို ဖိကာဖိကာဖြင့် သဲကြီးမဲကြီး လိုးချလိုက်ပြန်သည်။ စိုးမိုးကြည် စောက်ရည်မထိန်းနိုင်ဘဲ ပွက်အံကျလာကာ အချိန်တိုကလေးအတွင်း ပြီးလိုက်ရတော့သည်။ ငရဲက မရပ်ဘဲ ဆက်လိုးပေးနေသည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း အေးသောင်းက မနန်းကို ဖင်ထောင်ချနေပေပြီ။ မနန်းဖင်ဖွေးဖွေးကြီးမှာလည်း စိုးမိုးကြည်ကဲ့သို့ပင် အယ်အယ်ထွားထွား ကားအိအိကြီးဖြစ်နေပေရာ အထူးပဲလိုးချင်စရာ ကောင်းလွန်းလှပေသည်။ ငရဲနှင့်အေးသောင်းလိုးတာကို ကိုမိုးက အရင်သောက်နေရာကနေ ဇိမ်ယူငေးကြည့်နေပြီး သူ့လီးကိုသူ လက်နှင့်ဆွပေးလျှက်ရှိပေသည်။ ငမိုးလီးကလည်း အေးသောင်း ကိုရဲလီးများနှင့်ထပ်တူပင်ဖြစ်ရာ ဒင်ချည်းပဲ သုံးယောက်ကျန်နေခဲ့သည်ဟုဆိုရမည်။

စောစောက အရက်ဝိုင်းက ယခုတော့ စိုးမိုးကြည်နှင့်မနန်းတို့၏ကာမရမ္မက်ကို ဖြည့်ဆည်းရာဖြစ်သော လိုးဝိုင်းကလေးအဖြစ်ကို ရောက်ရှိခဲ့ရပေပြီ။ ငရဲ သရဲမရဲစီးသလိုလိုးရင်း နာရီဝက်ခန့်ကြာတော့မှ သူ့လီးထိပ်မှ လရည်တွေကို စိုးမိုးကြည်စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တဗြွတ်ဗြွတ် ပန်းလွှတ်ထုတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ စိုးမိုးကြည်လည်း အမောတကောနှင့်သူ့နောက်လိုက်ပါပြီး နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ပြီးလိုက်ရသည်။

ငရဲနှင့်အေးသောင်း လူချင်းချိန်းလိုးသည်။ ထိုင်ကြည့်နေသောငမိုးလည်း မနေတော့ပေ။

" စိုးစိုး နှစ်ပင်လိုးမယ် နင်ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား "

" အခန်းထဲရောက်မှ လိုးပေါ့ ခုဟာက အပြင်မှာကြီး ကုန်းရကွရမှာဆိုတော့ "

" မရှည်နဲ့ ငါစောင့်ရတာကြာနေပြီ နင် အေးသောင်းလီးပေါ်ခွထိုင်လိုက် ငါါဖင်လိုးပေးမယ် "

" ဟင်း ရတယ် ဒီလောက်လိုးချင်နေရင်လည်း လိုး"

စိုးမိုးကြည် ညစ်ညစ်နှင့် အေးသောင်းလီးကို စောက်ပတ်ထဲ ဖိထည့်လိုက်ရင်းး သူမဖင်ကို ခပ်ကော့ကော့ကလေးလုပ်ကာ ကုန်းပေးလိုက်ပါသည်။ ငမိုး သူမဖင်ပေါက်လေးထဲကို သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးဆောင့်ထည့်ကာ အားမနာစတမ်းလိုးသည်။ စောက်ပတ်ရောဖင်ပါ လီးအထည့်ခံလိုက်ရ၍ စိုးမိုးကြည် အသက်မရှူနိုင်အောင် မွန်းကြပ်သွားသလိုဖြစ်မိပေမယ့် ကာမအရသာတော့ အတွေ့ကြီးတွေ့မိပေသည်။ စိုးမိုးကြည် အံကလေး ကြိတ်ကြိတ်ပြီး ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံသည်။

အေးသောင်းလီးရော ငမိုးလီးရော ဆေးလီးတွေဖြစ်ကြ၍ စောက်ဖုတ်ရောဖင်ရော ကွံပြဲသွားမတတ် အလိုးခံရရှာသည်။ ပြီးတော့ အလိုးသန်သူတွေဖြစ်ကြသည့်အတိုင်း တစ်ယောက်ကို တစ်နာရီနီးပါးလောက်ကြာအောင် လိုးနိုင်ကြသူတွေဖြစ်ကာ သူမကိုလိုးရင်း အရက်ကလေးမော့လိုက် လီးကိုနှဲ့ကာနှဲ့ကာနှင့် စခန်းသွားလိုက်ဖြင့် ဆက်ရက်မင်းစည်းစိမ် ခံစားနေကြလေသည်။

သူမတစ်လှည့် နှစ်ပင်အလိုးခံပြီးနောက် မနန်းအလှည့်ရောက်ပြန်တော့ မနန်းကို သူမဖင် ဘယ်လောက်ကောင်းကြောင်းပြသည့်အနေနှင့် စောက်ပတ်မလိုးဘဲ သူတို့သုံးယောက်စလုံး ဖင်ကိုချည်း တစ်ယောက်တစ်ချီ လိုးပစ်လိုက်ကြသည်။ မနန်းကိုယ်စား စိုးမိုးကြည်ပင် ရင်မောသွားမိပါသည်။

ဒါပေမယ့် အလှည့်ကျပြန်တော့လည်း မနွဲ့စတမ်းပင် ဖြစ်ပါပေသည်။

တစ်ညတာလွန်မြောက်၍ နောက်တစ်နေ့ရောက်ပြန်တော့လည်း မနန်းက တစ်ရက်ထပ်နေရဦးမှာဖြစ်ကြောင်း ငွေကြိုတင်ယူပြီးဖြစ်ကြောင်းများပြော၍ စိုးမိုးကြည်ခမျာလည်း ဒုတိယတစ်ည ဆက်နေရပြီး သူတို့ပြုသမျှ နုရပြန်ပါသည်။

ဆိုင်ကယ်သမားအဖွဲ့ပြန်လာတော့ ပိုဆိုးသည်။ တစ်ညလုံး မူးရူးသောက်စားပြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် တစ်လှည့်စီလိုးကြသည်။ ငမိုးတို့သုံးယောက်က သူမကို အခန်းထဲခေါ်သွင်းကာ သူမကို ကျင့်သားရအောင်ဆိုပြီး တစ်ညလုံး ဖင်ချည်းသက်သက်ကို လိုးပေးလိုက်ကြသည်။ အလိုးခံရဖန်များ၍ ဖင်ကမခံသာအောင် ကျိန်းစပ်လာတော့မှ စောက်ပတ်ကိုလိုးဖို့ မရမကတောင်းပန်ပြောဆိုကာ သူမစောက်ပတ်ကို ထင်တိုင်းကြဲ လိုးစေလိုက်ရပါသည်။ နှစ်ညတာအတွက် ငွေက မတန်တဆပင် ရရှိခဲ့လေသည်။

တည်းခိုခန်းပြန်ရောက်တော့ ဂျင်မီ ပြန်ရောက်လာတာနှင့် သုံးရက်ခန့် အတူနေကြပြီး မနန်းနှင့် ကြိုတင်၍ စည်းဝါးရိုက်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း စိုးမိုးကြည် ရန်ကုန်ပြန်မလိုက်သေးဘဲ ဘားအံက အမျိုးတွေဆီကို တစ်ရက်နှစ်ရက် အလည်သွားမည်ဟု အကြောင်းပြပြီး ဂျင်မီ့ထံမှ သူမရသင့်ရထိုက်သောငွေကို ယူထားလိုက်ကာ လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။

ဂျင်မီက ပွဲရုံလုပ်ငန်းကတစ်ဖက် သင်္ဘောသားရုံးသွားရမည့် ကိစ္စတွေလည်း ကျန်ရှိနေသေးတာမို့ ရန်ကုန်ကို မပြန်မဖြစ်ပြန်သွားရကာ စိုးမိုးကြည်က မနန်းနှင့်အတူ တည်းခိုခန်းမှာ ကျန်ခဲ့သည်။ ဂျင်မီပြန်သွားပြီးနောက် စိုးမိုးကြည်လည်း မနန်းအခန်းကို ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့ပါသည်။

ရက်ကလေးအနည်းငယ်ရလာတော့ မန်နေဂျာကိုကိုကြီးအကြောင်းကို သူမ တစ်စွန်းတစ်စပိုသိလာခဲ့သည်။ ကိုကိုကြီးက သူမကိုရော မနန်းကိုပါ သူ့အခန်းထဲခေါ်ခေါ်သွားပြီး ရှေ့ဆက်လုပ်ရမည့်အလုပ်တွေအတွက် အစီအစဉ်ချပေးသည်။ ညရောက်လျှင် နှစ်ယောက်စလုံး သူ့ဆီမှာ အတူတကွ ပျော်တော်ဆက်ရသည်။ ဧရာမကြီးထွားလှသည့် သူ့လီးကို မပြတ်စုပ်ပေးရပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်ကိုလည်း လီးအတုနှင့် စခန်းသွားချင် သွားခိုင်းတတ်သေးသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက်၏ အရည်များဖြင့် ရွှဲစိုနေသောစောက်ပတ်တွေကို အားပါးတရ သူ့လျှာနှင့်ယက်ကာယက်ကာ ဆွပေးရသည့်အဖြစ်ကို ကိုကိုကြီး အလွန်နှစ်ခြိုက်စွဲမက်ခြင်းရှိလှပေသည်။

မိန်းမငယ်အသစ်စက်စက်ကလေးတွေ ရောက်လာလျှင် အခန်းပိတ်ပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်အား လီးအတုနှင့် ပက်ပက်စက်စက်ပင် ဆော်ခိုင်းကာ သူက ကြည့်ရှုအရသာခံ နေလေ့ရှိသည်။ တချို့မိန်းကလေးတွေ အပိုးကျိုးကြပေမယ့် အချို့ကမူ တော်ရုံနှင့်အပိုးမကျိုးဘဲ ခေါင်းမာကြတာကိုလည်း တွေ့ကြုံရတတ်ပါသည်။ မိမိတို့၏တန်ဘိုးရှိလှသော အပျိုစင်ဘဝအတွက် ယခုလိုအကြောက်အကန်ငြင်းဆန်ကြသည်မှာလည်း သဘာဝကျသော သူမတို့မိန်းမသားတွေ၏ ပင်ကိုယ်ဗီဇ စရိုက်လက္ခဏာတစ်ရပ်ပင် ဖြစ်သည်မဟုတ်ပါလား။

စိုးမိုးကြည် သူမတို့အတွက် ကိုယ်ချင်းစာနားလည်မိပါသည်။

တစ်ခုခက်သည်က သူမကိုယ်တိုင်လည်း ယခုလို လိင်တူလိင်ကွဲများနှင့် အကြမ်းပတမ်း မေထုံမြူးတူး ဆက်ဆံရခြင်းကို တဖြည်းဖြည်းနှင့် သာယာမွေ့ပျော်တတ်လာခဲ့ခြင်းပင် ဖြစ်ပေတော့သည်။ ကိုကိုကြီးတို့အဖွဲ့ စတည်းချရာ နေရာဋ္ဌာနအစုံကို သူမရောက်ခဲ့သည်။ အလုပ်ပေါင်းစုံကို မြင်တွေ့လာရ၍ လိုချင်လောဘလည်း တက်လာရပေသည်။

ဒီကြားထဲ မနန်းနှင့်သူမတိုင်ပင်ပြီး မဲဆောက်ဖက်သွား၍ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုမှတာဝန်ရှိသူအချို့ထံမှ အကူအညီ ရယူပြီး တစ်ဖက်နိုင်ငံရှိ ပုလိပ်တွေနှင့်ပါ ပေါင်းကာ ဆေးပြားတွေပါ ချခဲ့ကြသည်။ လုပ်ငန်းအစမှာ အခက်အခဲမျိုးစုံ ကြုံတွေ့ရပေမယ့် ငွေနှင့်တစ်မျိုး လူနှင့်တစ်ဖုံ အမျိုးမျိုး ရင်းနှီးပေးဆပ်ပြီး ကျားကုတ်ကျားခဲ လုပ်ကိုင်ခဲ့ရာ သုံးလေးလမျှကာလအတွင်း ထင်မှတ်မထားသည့်အဆင့်အထိ အောင်မြင်မှု ရရှိခဲ့ကြသည်။

ငွေစကြေးစကလေးတွေ ရွှင်လာခဲ့သဖြင့် အိမ်ကိုတစ်ခေါက်ပြန်ပြီး အမေ့ကိုပြန်ကန်တော့ရင်း အစ်မလင်မယားထံ အိမ်ကို ပြန်လည် ပြုပြင်ရန်နှင့် လုပ်ငန်းများ ထပ်မံတိုးချဲ့လုပ်ကိုင်ရန် အသေအချာ ပြောဆိုမှာကြားပြီး သူတို့လက်ထဲကို ငွေ သိန်းသုံးထောင်တိတိ သူမကိုယ်တိုင် လွှဲအပ်ပေးခဲ့လိုက်သည်။ အမေလည်း ဝမ်းသာလွန်း၍ မျက်ရည်များပင် လည်နေရှာသည်။

.........................................

သူမကတော့ သူမဆရာဖြစ်သူ ကိုကိုကြီးနှင့်မနန်းတို့ စောင့်ကြိုနေသော မော်လမြိုင်မြို့ကို ပြန်လည် ဦးတည်ထွက်ခွာလာခဲ့ပါသည်။

ဟိုမှာ သူမ ဆက်ကရမည့် အခန်းကဏ္ဍတွေ များစွာ ကျန်ရှိနေသေးသည်။

စိုးမိုးကြည် ဒီနယ်ထဲကနေ ကိုယ်လွတ်ရုန်းထွက်ဖို့ရာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့ပါပြီ။

စာရှုသူအပေါင်းတို့အား လေးစားလျှက်

နရသူ

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။