သမီးချောရွှေစင် (စ/ဆုံး)

သမီးချောရွှေစင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ထမင်းစားနေတဲ့ သမီးကို အမှတ်မထင် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။ သမီးလေတောင် အရွှယ်ရောက်နေပြီပဲ။ အခုဆို တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်တောင်ပြီးလို့ ဒုတိယနှစ်တက်တော့မယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က ငယ်ငယ်ကနဲ့ မတူပဲ တင်တွေရင်တွေ ထွက်လာပြီး လှသွေးကြွယ်လာတာကို ကျုပ်သိလိုက်ရတယ်။

အရမ်းလှလာတဲ့ သမီးလေးကို ကြည့်ရင် ကျုပ်ရင်တွေ ပူပြီးစိတ်မချ ဖြစ်လာရပါတယ်။ တစ်ခြား ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ယောက်ကများ သမီးလေးကို လိုးရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျုပ်ကို ချိန်းခြောက်နေတယ်။ကျုပ်အဲ့ဒီလို မဖြစ်စေချင်ဘူး။ တစ်နေ့ကျုပ် လျှော်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ အဝတ်ခြင်းတောင်းထဲက သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ နဲ့ဘော်လီကိုတွေ့တော့ ကိုင်ကြည့်မိတဲ့ အချိန် သမီးအနားကို ရောက်လာတယ်။

'' အဖေ ဘာလုပ်နေတာလဲ''

'' ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သမီးရယ် ..အဖေ့ အတွင်းခံ ဒီထဲမှာများလားလို့ ရှာကြည့်နေတာ.. သမီးရဲ့ ဘော်လီက ဆိုဒ်ကြီးသားပဲနော်''

'' အဖေ့ဟာလဲ မတွေ့ပါဘူး သွားလိုက်ဦးမယ်''

ကျုပ် ပြောပြီး အိမ်ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်အပေါ့ သွားချင်လာတာနဲ့ အိမ်နောက်ဖေးဘက်လျှောက်လာပြီး အိမ်သာတံခါကို ဖွင့်လိုက်တော့ သမီးလေး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ တံခါးလော့မချထားပဲ ရေချိုးနေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ရတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ကတော့ သိတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ကျုပ်တို့ အိမ်မှာက အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက တွဲထားတယ်လေ။

သမီးလေးက သူအခန်းထဲမှာ စာလုပ်နေတုန်း မိန်းမဖြစ်သူ မအားတာကြောင့် ကျုပ်အခန်းထဲကို ကော်ဖီပို့ပေးဖြစ်တယ်။ သမီးက အိမ်နေရင်း အင်္ကျီလက်ပြတ် ဝတ်ထားပြီး ကပိုကယို ဖြစ်နေတာကြောင့် သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးက အပြင်ဘက် ပြူးထွက်နေတာကို ကျုပ်အပေါ်စီးက နေမြင်နေရတယ်။ ကျုပ်ကော်ဖီခွက် ချပေးရင်းငေးကြည့်နေမိတယ်။

'' သမီး ကော်ဖီသောက်လိုက်ဦး.. စာလဲသေချာလုပ်နော်..'' 

ကျုပ်ပြောရင်း သမီးရဲ့ လက်မောင်းကို အမှတ်မထင် ကိုင်မိသွားတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင် နဲနဲတော့ အိုးတိုးအန်းတန်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ် သူမ အပျိုဖြစ်ကတည်းက နီးနီးကပ်ကပ် မနေဖြစ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ နောက်တစ်ရက်မှာ ကျုပ်အပေါ့သွားဖို့ လာတော့ သမီးလေးရွှေစင် ရေချိုးနေတာနဲ့ ကြုံပြန်တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျုပ်သမီးလေး ရေချိုးနေတာကို ရင်ခုန်စွာနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။

ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးနေတဲ့ သမီးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်သားဆိုင်တွေကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်ရဲ့လက်က အလိုလို လီးကို သွားကိုင်ဖြစ်သွားတယ်။ သမီး ရုတ်တရက် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်ကို တွေ့သွားတာနဲ့ သူမရဲ့ နို့နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အမြန်လက်နဲ့ အုပ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အထဲဝင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့အနားကို ကပ်သွားမိတယ်။

'' ရွှေစင် သမီးရဲ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်လှတာပဲ မရှက်ပါနဲ့ ကိုယ့်အဖေပဲဟာ'' 

ကျုပ်ပြောဖို့ ရည်ရွှယ်မထားပေမဲ့ စကားလုံးတွေ နှုတ်က အလိုလို ထွက်ကြလာတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်က ကျုပ်ကို ရှက်ရွှံ့တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်တယ်။

'' သမီးက အသားအရည်လဲ လှတာပဲ'' 

ကျုပ်သမီးရဲ့ ပုခုံးလေကို ပွတ်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။

'' သမီးမှာ ရည်းစားရှိပြီလား'' 

'' ဟင့်အင်း မရှိဘူး''

သမီးလေးက ရည်းစားမရှိဘူးဆိုတော့ ကျုပ်ရင်ထဲ နဲနဲပေါ့သွားတယ်။ 

'' ငါသမီးက ဒီလောက်ချောတာ အခုထိ ရည်းစားမရှိသေးဘူး ဟုတ်လား''

'' အင်း'' 

'' ကောင်းပြီ နောက်တစ်ခါကြရင် သမီးကို အဖေ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ရေချိုးပေးရမယ်'' 

'' အမေကို သွားမပြောနဲ့ဦးနော် သမီး''

သမီးက ကျုပ်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကြည့်နေတယ်။

'' သမီး မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်နေဦးမယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညရောက်တော့ မိသားစုအတူ ထမင်းစားကြကြတော့ သမီးလေး ရွှေစင်က အရင်လို ဘာစကားမှမပြောပဲ ငြိမ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ မိန်းမက

'' သမီးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ငြိမ်နေပါလား'' 

'' ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အမေ'' 

ကျုပ်က

'' သမီးကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေ များများစား'' 

လို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ အဖေလို့ ပြောရင်းခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

နောက်နေ့ မိန်းမဖြစ်သူ အပြင်သွားဖို့ လုပ်နေတုန်း သမီးလေးက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ မိန်းမ အိမ်အပြင်ရောက်တာနဲ့ ကျုပ် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ သမီး ရှိရာ ရေချိုးခန်းဆီကို လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ရေချိုးခန်းကို ရောက်တော့ သမီးလေးရွှေစင်က ရေချိုးလို့ပြီးလို့ တဘက်လေးကို ကိုယ်မှာပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ဖို့ ပြင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

'' သမီး အဖေရေချိုးပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ'' 

'' အာ အဖေကလည်း အဲ့လို မချိုးချင်ပါဘူး''

ကျုပ်သမီးလေး အနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်။

'' အဖေ အနားမလာနဲ့'' 

ကျုပ်က ပိုကရိုနဲ့ သမီးလေးရဲ့ အလှကို ကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်း နီတာရဲလေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ လက်တစ်ဖက်မှလဲ သမီးလေးပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းလေးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပြီး ကြမ်းတမ်းလာတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင့်ကို ရအောင်လိုးတော့မယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။

'' အဖေ သမီးကို အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ သမီးမကြိုက်ဘူး''

'' စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ စို့လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးရင်း ကျန်နို့တစ်လုံးကိုလဲ လက်နဲ့ အားရပါးရဆုတ်ခြေလိုက်တယ်။

'' သမီးကို မထိနဲ့'' 

ကျုပ် သမီးလေးကို တစ်ဖက် ဆွဲလှည်လိုက်ရင်း နောက်မှသိုင်းဖက်ကာ သူမရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးတွေကိုဆုတ်နယ်ရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွနမ်းပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သမီးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်လှည့်လိုက်ရင်း 

'' အဖေ့ကို နမ်းပါဦး သမီးလေးရယ်'' 

ပြောရင်း သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။

'' ဟင့် အင်းး ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့''

သမီးလေးက ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ ကျုပ် သူမရဲ့ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ထင်ရာတွေ လျှောက်လုပ်မိနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေပေါ်မှာ ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း..

'' ဒါ အဖေ့ရဲ့ လီး သမီးကြိုက်လား'' 

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း'' 

ကျုပ် လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး

'' လာ အဖေ့ လီးကိုကိုင် ''

ဟု ဆိုကာ သူမရဲ့ လက်ကို ကျုပ်လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့တယ်။

'' သမီး လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

ကျုပ်လီးကို ကိုင်မိရက်သား ဖြစ်နေတဲ့ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ လက်ကိုကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင်း သူမရဲ့ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးတစ်လျှောက် နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးက အတင်းတော့ ရုန်းမထွက်ပါဘူး။ ကျုပ် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကြီးကို လက်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲညှစ်လိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် အင့် အင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့''

'' အင့်ဟင့်ဟင့် ဟင့်ဟင့် အင့်''

သမီးလေးရဲ့ ပေါင်ကြား စောက်ဖုတ်အောက်ကို ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ ထိုးထည့်ကာကပ်ထားရင်း သူမကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။

'' အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

'' ဟင့်ဟင့် ဟင့် ဟင့်''

'' သမီးရဲ့နို့တွေက တင်းနေတာပဲ အဖေ အရမ်ကြိုက်လိုက်တာကွာ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့တွေကို စို့နေရင် သူမရဲ့ ပါးစပ်က ဌက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို မရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ရင်း

'' လာ သမီးစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းအောင် အဖေယက်ပေးမယ်'' 

ပြောရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးကနေ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် စောက်စိလေးထိအောင် လျှာပြားကြီးနဲ့ လျှက်ချလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်းဟင်း အဖေ ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့'' 

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းသား ထူထူညိုညိုလေးနဲ့ ဆီးခုံကနေစပြီး စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းပေါ်မှာ အမွေးနက်နက်ကလေးတွေ ပါးပါးလေး ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။လီးထည့်လိုးမယ့် စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ဖင်ပေါက်ဝ ဆက်စပ်နေတဲ့ နေရာမှာတော့ ပန်းရောင်လေးသန်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံ တစ်ခုလုံးနဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ စောက်စိပါမကျန် ပါးစပ်နဲ့စုပ် လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတုန်း သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ငံတန်တန် အရည်တွေက ကျုပ်ပါစပ်ထဲဝင်လာလို့ မြိုချလိုက်ရတယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ အော်ညည်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေတယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်း အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး '' 

သမီးလေး ပါးစပ်ကသာ ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ သူမရဲ့သွေးသား ခန္တာကိုယ်က ကြိုက်နေပြီဆိုတာကို ကျုပ်သိနေတယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ထိန်းထားရင်း စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်လို့ဝတော့ သူမရဲ့စောက်စိလေးကို လက်မလေးနဲ့ ဖိကာ ပွတ်ချေပေးရင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းဝကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညိုးလေး အသာ ထည့်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုး လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်တော့ စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်း လက်ညိုးကို တစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အား ခနဲ အော်သံကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းလိုက်ပြီး စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျုပ်လက်ညိုးကို အမှတ်မထင်ကြည့်မိလိုက်တော့ သွေးစလေးတွေ ပေနေတာတွေ့ရပြီး သမီးလေးရဲ့ မျက်လုံးအိမ်မှာတော့ မျက်ရည်လေးတွေဝဲနေတယ်။ ကျုပ်လဲသမီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆက်နမ်းနေရင်း စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ နဲနဲကြာတော့ လက်ညိုးလေးနဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစီ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့်အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး ဟင့် ဟင့်'' 

သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အရည်ရွှဲလာတာနဲ့အမျှ ကျုပ်လက်ကလည်း အသွင်းအထုတ်တွေ ပိုမြန်လာတယ်။

'' သမီး ကောင်းတယ်မလား''

'' အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် မကောင်းဘူး ဟင့် ''

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ ရေဆွဲချတဲ့ ရေအိုးပေါ်မှာ လက်တင်စေပြီး အိမ်သာ အဖုံးပေါ်မှာ ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်နေတဲ့ အနေအထားရောက်အောင်း အတင်းပြင်ပေးလိုက်တယ်။

ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ်မှာ ဒူးထောက်ကာ ကုန်းနေတဲ့ သမီးလေးရွှေစင်ကို မြင်ရတာ ကျုပ်အဖို့ တော်တော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးဟာ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်ပြီး ကော့တက်နေကာ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ဖင်ပေါက်ဝနဲ့ စောက်ဖုတ်ညိုညိုလေးက ကြည့်ကောင်းစွာ လှပနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ဖင်သားဆိုင်တစ်ခြမ်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညိုးလေးကိုသူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။

'' ဖင်လုံးတွေက လှလိုက်တာ သမီးရယ် ''

ပြောရင်းကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးနေတဲ့ လက်ညိုးကို မထုတ်သေးပဲ သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝကို ယက်ပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကို ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင့်ဟင့် နဲ့ ငိုမှန်းမသိ ညည်းမှန်းမသိ ပါးစပ်ကနေ အသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်နေတယ်။ ကျုပ်ရဲ့လက်မှာ သမီးလေးရဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုလာတာနဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

'' ကောင်းလား သမီး အခုအဖေ့ အလှည့် လာဒီကို''

ဟု ပြောရင်း သမီးလေးရွှေစင်ကို ဂျိုင်းကနေမကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့လီးကိုစုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်ချင်ဘူး'' 

'' လာပါ သမီးလေးရယ်'' 

ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်ရင်း အနည်းငယ် ဟနေတဲ့ သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိပ်ဖျားထိုးထည့်လိုက်တယ်။ လီးထိပ်ဖျားဝင်သွားတာနဲ့ လီးတံတစ်ချောင်းလုံးကို သူမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းထည့်ပြီး လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ပါးစပ်ကို ဖြည့်ဖြည့်ချင်းစလိုးလိုက်တော့တယ်။

'' အု အု အွတ် အွတ် အဟွတ် အု အု'' 

၁၅ချက်လောက် သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးတော့ ကျုပ်ရဲ့လီးကို ခဏပြန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' သေချာစုပ်ပေးလေး သမီးရဲ့''

'' ဟင့်အင့် မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရွှေစင်က ပြောရင်းခေါင်းခါနေတာကြောင့် ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ကိုင်ကာထိန်းထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထပ်ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ သမီးလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ပိုထန်လာကာ သူမ ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးမိပါတော့တယ်။

'' လုပ်ပါ သမီးရဲ့ အဖေ့လီးစုပ်ရတာကြိုက်တယ်မလား'' 

'' အု အု အု အွတ်''

ကျုပ် သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး

'' သမီး အဖေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးတော့မယ်နော်''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့''

'' သမီးကြိုက်မှာပါ'' 

ကျုပ် သမီးကို ခါးကနေကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ အဖုံးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်တော့ ဒူထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ကာ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

'' အား အအ''

'' အ ရှီးး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ် စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ'' 

ပြောရင်း တစ်ချင်ချင်းဆီ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က စီးပိုင်နေပြီး လိုးရတာတော်တော်ကောင်းပါတယ်။ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာကြောင့် ကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်မနေပဲ လီးအဝင်အထွက်က အဆင်ပြေတယ်။ 

'' အဖေ့ရဲ့လီးကြီးက သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား''

'' ဟင့် ဟင့် ပြန်ထုတ်ပေး အင့် အင့်''

'' ခဏတော့ နာမယ် သမီးရယ် နောက်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာလိမ့်မယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံမှန် လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ ရပ်ပါတော့''

'' ဘယ်လို လုပ်ရပ်လို့ရမလဲ သမီးရယ် အဖေ လိုးလို့ကောင်းနေပြီ သမီးကုန်းမထလိုက်နဲ့ နော်''

ကျုပ်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ်။ သမီးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း နောက်ကနေ အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတော့ သမီးလေးရဲ့ညည်းသံက ကျယ်လာတယ်။

'' အဖေပြီးတော့မယ် နဲနဲတောင့်ခံလိုက်ပါ သမီးရယ်'' 

ကျုပ် အချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးတဲ့ နောက်မှာ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲကို လရည်တွေပန်းထုတ်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားတော့တယ်။ သမီးလေးရွေစင်လဲ ဘိုထိုင်အိမ်သာကို အားပြုကိုင်ထားရင်း ခွေခွေလေး အမောဖြေနေရတော့တယ်။

'' သမီး ဒီကိစ္စကို အမေ့ကို သွားမပြောနဲ့နော်'' 

'' နောက် ဒီထက်ကောင်းအောင် လိုးကြမယ်''

ကျုပ်ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာပေါ့ မိန်းမရော သမီးလေးရွှေစင်ပါ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်။

'' မိန်းမ ဘာတွေချက်နေတာလဲ'' 

'' ဒီနေ့ ရှင့်အကြိုက်လေ ငါးသလောက်''

'' ဟုတ်လား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်''

ကျုပ်ကို တွေ့တော့ သမီးလေးရွှေစင်က အိမ်ရှေ့ဖက်ကို ထွက်ဖို့ပြင်တယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေး နောက်ကနေ အမှီလိုက်တော့တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သမီးလေးက အင်္ကျီ ဂျိုင်းပြတ် ပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားပြီးအောက်မှာ ဘော်လီခံမဝတ်ထားတာကြောင့် နို့နှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းအရာလေးကို မြင်နေရတာက ကျုပ်စိတ်ကို လာဆွနေသလို ဖြစ်တာကြောင့်ပေါ့။

အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရင်း အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က အသံတိုးတိုးနဲ့ 

'' ဟာ အဖေ မလုပ်နဲ့''

ပြောရင်း ကျုပ်ရင်ဘက်ကို လက်နဲ့ တွန်းထားတယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်လေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်ရင်း သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီ အဖြူလေးထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်နဲ့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်''

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ အသာပိတ်လိုက်ရင်း 

'' သမီး အသံမထွက်နဲ့ သမီးအမေ ကြားသွားလိမ့်မယ်''

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ထောင်ထလာပါတော့တယ်။

အင်္ကျီ ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်ပစ်လိုက်တော့ 

'' အဲ့လိုမလုပ်နဲ့ အဖေ သမီးအရမ်းမုန်းတယ်'' 

ကျုပ် သမီးကို နံရံနားတွန်းကပ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ သူမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုတ်ကိုင်ကာအပေါ်မြှောက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့ နို့တွေကို ပါးစပ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးပြီး ကျန်ညာလက်မှလည်း အဖြူရောင်ဘောင်ဘီတိုဂွကြားလေးထဲက စောက်ဖုတ်နေရာကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့'' 

ကျုပ်အားမလို အားမရဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နဲ့ အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ သမီးလေးက ခေါင်းတွေ အတင်းခါပြတယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့တော့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်'' 

သမီးလေးက ပြောနေပေမဲ့ ကျုပ် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့သမီးလေး လက်ကိုကိုင်ကာ ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လီးစုပ်ပေး'' 

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆိုရင် သမီးစောက်ဖုတ်ကိုအဖေလိုးရမလား''

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆို မြန်မြန်ပြီးသွားအောင် လီးစုပ်ပေးသမီးက လိမ္မာပါတယ်ကွာ'' 

သမီးလေးက ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျုပ်ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး သူမ ဟပေးတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

သမီးလေးရဲ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးသွင်းတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာအောင် လိုးပြီးတော့ ကျုပ်လဲ ထိန်းမထားနိုင်တော့တာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ရတယ်။သမီးလေး ရွှေစင် သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကစီးကြလာတဲ့ ကျုပ်ရဲ့လရည်တွေကို လက်ဖမိုးလေးနဲ့ သုတ်ရင်း မီးဖိုချောင်ဆီသို့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

...........................................

တစ်ရက်မှာတော့ ကျုပ်ရေချိုးနေတုန်း သမီးလေးရွှေစင် တံခါဖွင့်ပြီး ကျုပ်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာနဲ့

'' သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ''

သူမ ဘာမှပြန်မဖြေပဲ ကျုပ်ဘေးနားမှာလာရပ်နေရှာတယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လွမ်းနေလို့လား''

'' အဖေ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အင့်''

ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်။

'' အဖေ အရမ်းနမ်းပေးပါ''

သမီးလေးက ကျုပ်ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပေးပါတယ်။

'' သမီး ဒီကိုလာ''

ဟု ပြောလိုက်ရင်း ကျုပ် ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ထိုင်လိုက်ကာ သမီးလေးကို ကျုပ်အပေါ် ပွေ့တင်လိုက်ပြီး တက်ခွခိုင်းလိုက်တယ်။

သမီးလေးက ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ရောက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စိတ်ပါလက်ပါ နမ်းတယ်။ ကျုပ်လည်းသမီးလေးရဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ပေးရင်း သူ့ရဲ့ အနမ်းတွေကို အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ နမ်းနေရင်း သမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ရဲ့လီး ဆီကိုရောက်လာပြီး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်။

'' အဖေ ကောင်းလား''

'' ကောင်းတာပေါ့ သမီးရယ်''

'' သမီးကို ပိုနမ်းပေးပါ''

ကျုပ်သမီးရဲ့ လျှာလေးကို ဆွဲစုပ်ပေးကာ အားရပါးရ နမ်းပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းး အင်းး ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်'' 

သမီးလေးရဲ့ စကားကြောင့် ကျုပ်တော်တော် ထန်လာတယ်။ ကျုပ်ဇလားထဲကရေ ကိုခပ်ပြီး သမီးလေးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လောင်းချလိုက်ပြီး သူမရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သပ်ရင်း နို့တွေကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ရေစိုနေတဲ့ အကျီ င်္ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ချက်ကလေးနဲ့ ဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အင့် အ အ ဟင့် အဖေ ယားတယ်။ 

'' သမီး ထိုင်လိုက်'

သမီးလေးရွှေစင် ထိုင်လိုက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ တောင်စပြုနေတဲ့ လီးကိုသူမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားထဲထည့်ပြီး ခါးလေးကိုကော့ကော့ပြီးလိုးလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ သမီးနို့တွေကို ကြိုက်လာဟင်''

ပြောရင်းသမီးက သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ ကျုပ်လီးကို ညှပ်ပေးထားပါတော့တယ်။

'' အရမ်းကြိုက်တာပေါ့သမီးရယ်''

'' သမီး နို့တွေနဲ့ အဖေ့လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေး'' 

'' အား ကောင်းတယ်သမီး အဲ့ဒီလို''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း ကျုပ်လီးကို အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးနေရှာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ အင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်ရင်း နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ်။

'' အင်း အင်းး အင်းးအဖေ ကောင်းတယ်''

သမီးလေး ရွှေစင် မျက်လုံးလေးကို စဉ်းရင်း ညည်းညူ နေတော့တယ်။ ကျုပ်ရေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးပေါ်ကနေသမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အားး အားး အဖေ ရှီးးးး''

ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကစားပေးရင်း ကျုပ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး စောက်စိ နေရာလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ညည်းသံနဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ ပြီးတော့သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း ပေါင်သားဖြူဖြူလေးတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အ အ အဖေ ကောင်းတယ်''

'' သမီး အဖေ့ကိုဖင်ကုန်းပေး''

သမီးလေး ရွှေစင် ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ ကျုပ်သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့ အတွင်းခံလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးပေါ်လာအောင် ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး အဖေ ဟင်းး''

'' ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို ရေခပ်ကာလောင်းချလိုက်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာကလိပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းးး ဟင့် ဟင့် အ အင်းး အဖေ သမီးရှက်တယ်''

ပြီးတော့ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးညည်းသံတွေ ပိုထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလဲ အရေတွေရွှဲလာတယ်။

'' အ အ အားးးအဖေ သမီး မရတော့ဘူး အားးး အားး အအ အအ'' 

သမီးလေးရွှေစင် တုန်ရီမောဟိုက်သံနဲ့ ပြောရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်။

'' သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အဖေ ယက်ချင်သေးတယ်''

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ တစ်ချက်ချင်းဆီ ယက်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တစ်ခါယက်လိုက်တိုင်း သမီးလေးတစ်ကိုယ်လုံး တစ်ခါ တုန်တက်သွားတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးကို အကောင်းဆုံးတွေပေးချင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး သမီးလေးကို တစ်ခြားသူ လိုးမှာမကြိုက်ဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ အတ္တတွေပေါ့။

'' သမီးလေး လက်နဲ့ ဖင်ကိုဖြဲထား'' 

သမီးလေးဖြဲလိုက်တော့ ပွင့်အာလာတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးလိုက်တယ်။ 

'' အင်းးး အားး အားးကောင်းတယ် ကောင်းတယ်'' 

ကျုပ် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးရင်း စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ ပွတ်နေတာကြောင့် သမီးလေး ဟန်မဆောင်နိုင်အောင်ကောင်းနေတာပေါ့။

'' လာသမီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက် အဖေ တို့လိုးကြမယ်'' 

သမီးလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက်တော့ ကျုပ် သူမရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်ကို အသာဟပြီး ကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ တော်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ငါးချက်လောက် ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ လီးအရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သာသာယာယာပဲ ဝင်သွားပါတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်စိလေးကို လီးတံနဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်းခပ်သွက်သွက်ပဲ လိုးပေးလိုက်တယ်။

'' အား ရှီးးးအားး အရမ်းကောင်းတယ် အားးး အဖေ ရှီးးး''

သမီးလေးရဲ့ အော်ညည်းသံက ကျုပ်အတွက် ချိုမြိန်လွန်းလှတယ်။ လိုးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးချော်ထွက်သွားတိုင်း သမီးလေးက ကျုပ်လီးကို ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးရှာတယ်။ သမီးလေး ဘယ်လောက်တောင် အရသာ တွေ့နေလဲဆို နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်ထနေတယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကနေလဲ စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကော့ကော့ပေးတယ်။ နောက်သမီးလေးရွှေစင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး လိုးနေတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ပုခုံးကိုဖက်ကာ ထ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်းအပေါ်ကနေ အားပါးတရ တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်။

ကျုပ်လဲလက်ကို နောက်ကြမ်းပြင်မှာ ထောက်ထားရင်း ခြေဆင်းကာ သမီးလေး တက်ဆောင့် လိုးနေတာကို ခံပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်တက်လာပြီး ညည်းသံတွေ ဆူညံလာကာ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းထန်လာတော့ကျုပ်လည်းအောက်ကနေပြန်ပင့်လိုးပေးတယ်။ 

'' အားး အားးး ရှီး အဖေ သမီး နောက်တခါ ပြီးတော့မယ် အားးး''

'' ပြီးပီလား သမီး ထလိုက် အဖေတို့နောက်ပုံစံတစ်မျိုးနဲ့လိုးကြမယ်''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ကထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

'' သမီး နံရံမှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်လေးကို ကော့ထား'' 

သမီး လမ်းလျှောက်ပြီး နံရံဆီကိုသွားတော့ သူမရဲ့ခြေထောက်တွေ သိပ်မခိုင်ချင်တော့တာ တွေ့ရတယ်။ နရံမှာ လက်ကလေးကပ်ထားပြီး ဖင်လေးကော့ပေးထားတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နောက်မှာကျုပ်ဝင် ရပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခါးလေးကို ကိုင်ကာ နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တယ်။

'' အားး အားး ကောင်းတယ် အဖေ'' 

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းနောက်ကနေ အားရပါးရ လိုးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ာအရည်ရွှဲနေတာကြောင့် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့လိုးသံတွေ ထွက်နေတော့တယ်။

ကျုပ်စိတ်တိုင်းကျ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးနေရင်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ လီးကို သမီးလေး စောက်ဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး သူမကိုထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးထိပ်ကို သမီးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းဝမှာ ငါးချက်လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေရင်း လရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ကျုပ်ထိုင်ပြီး သမီးလေးရဲ့ ပါးကို နမ်းလိုက်တော့ သူမက ကျုပ်ကို အဖေလို့ တစ်ခွန်းထဲ ခေါ်ရင်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားပါတော့တယ်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

အိုဂျီကျောင်းသားတင်တဲ့ စာတမ်း အပိုင်း ( ၂ )

အိုဂျီကျောင်းသားတင်တဲ့ စာတမ်း အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - လမင်းကြီး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၇ )

တစ်ပေါင်ကျော် သွင်းနေတဲ့ ပိုဇေရှင်ကို ဝေယံရိုက်တာက ပြီးသွားပါပြီ။ဒါပေမယ့် လက်ရှိအနေအထားမှာ မိန်းမူးနေတာကတော့ မေမေနဲ့ ကျနော်ပါ။ရိုက်ကွက်ပြီးပေမယ့် ပိုဇေရှင် ပြန်ဖျက်မယ် စိတ်မကူးကြပဲ စွပ်ရက်တန်းလန်းကြီး အခြေအနေမှာ သာယာနေမိကြတယ်။

ကျနော်က မေမေ့ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးအောက်က လက်မောင်းကို ခွလျှိုထားဆဲဖြစ်ပြီး ပေါင်ကြီးကို မြှောက်ကိုင်ထားတယ်၊နောက်ကနေ တစောင်းခွညှောင့်နေတော့ ကျနော့်ဒစ်ကြီးက မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တန်းလန်း၊ဝေယံကလဲ ပြီးပြီ ရိုက်ကွက်ပြောင်းမယ် ဘာညာ၊ ဘာမှဆက်မပြောပဲ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေတယ်ထင်တယ်။ကျနော့စိတ်ထဲမှာ ပြောမပြတတ်လောက်အောင် ရင်ခုန်စရာကောင်းတဲ့ ကာမသုခဖီလင်ကို ခံစားနေရတယ်၊ မေမေလဲ ဒီလိုပဲလားမသိ။

ကျနော့် လီးဒစ်ကြီးတခုလုံး ကျနော့်ကို မွေးထုတ်ပေးခဲ့တဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို နူးအိစွာထိုးသွင်းဝင်ရောက်နေတယ်ဆိုတဲ့အသိက ကျနော့်တကိုယ်လုံးကို ပူရှိန်းထူပိန်းနေစေတယ်။ သွေးခုန်နှုန်းတွေ ဘယ်လောက်တက်နေတယ်ဆိုတာတော့ ကျနော်မသိနိုင်တော့ဘူး။ကျနော်ဒီနေ့၊ ဒီအချိန်၊ ဒီလိုအနေအထားမျိုး နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ကြုံလာရလိမ့်မယ်လို့လဲ တခါမှမထင်ထား မတွေးထားခဲ့မိဖူးဘူး။အခု ကျနော့်မှာနောက်ဆုတ်ဖို့ စိတ်မကူးနိုင်တော့ပဲ မိုက်မိုက်ကန်းကန်း အစွမ်းကုန်ရှေ့တိုးပစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ်ရိုင်းတွေပဲ စိုးမိုးနေပြီ။

" အားးး...ရှီးးး အီးး မေမေ...သားအဆုံးထိသွင်းလိုက်တော့မယ် မေမေရယ်နော်၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုလဲဝင်နေပြီးမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး...နော်..မေမေ"

ပြောရင်းလက်တစ်ဖက်က မေမေ့ဗိုက်ကို ဖွဖွလေး ဆက်ပွတ်ကစားပေးနေလိုက်တယ်။

" အူးးးး အင်းး ဟင်းးး မ..မဟုတ်သေး..."

မေမေ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့တွေ ပြောနေတယ်။ ပုံစံက အယာင်ယောင်အမှားမှား ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့ပုံ။မျက်နှာကြီးလဲ ရဲတွတ်နေပြီး တကိုယ်လုံးလဲ ပုံမှန်ထက်ပိုပြီး ပူနွေးနေသလိုပဲ၊ မေမေ့သွေးတွေလဲ ဆူနေပုံရတယ်။မေမေ့ လက်တစ်ဘက်ကလဲ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ သတိကင်းမဲ့စွာ စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ကြည့်ရတာ ထန်ကလဲအစွမ်းကုန်ထန်၊ စိတ်တွေလဲရောထွေးပြီး ဘာဆုံးဖြတ်ရမှန်းမိတဲ့ အနေအထားမျိုး။

" နော်..မေ နော်...နော်.."

ကျနော်မေမေ့ ပါးလေးကို အားရပါးရနမ်းလိုက်ရင်းအစွမ်းကုန် ချွဲပစ်လိုက်တယ်။

" တ..တစ်...တစ်ခါထဲနော်...မြန်မြန်လေး"

မေမေ အသံတုန်တုန်လေးနဲ့ ပြန်ပြောလာတယ်။

" ဟာ့ ...မေမေက သိပ်သဘောကောင်း၊ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ၊ အင့်.."

ပြောပြောဆိုဆိုကျနော် ဒစ်ကို နဲနဲနောက်ဆုတ်ပြီး အရှိန်နဲ့ ဆတ်ကနဲ ပြန်ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်တာ လီးတဆုံးဝင်သွားပါလေရော၊ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကလဲ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီးသားလေ။ခုနကဗိုက်ကို ပွတ်ပေးနေတဲ့လက်ကိုလဲ စောက်ဖုတ်ဆီပို့လိုက်ပြီး လီးဝင်နေတဲ့ အထက်နားက စောက်စိပြူးပြူးလေးကို ချေပြီးကစားပေးလိုက်တယ်။ပေါင်ကိုလျှိုမထားတဲ့ လက်ကလဲ နို့အုံကြီးတွေဆီရောက်အောင်လှမ်းပြီးဆုပ်နယ်လိုက်၊နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖိညှစ်ကစားပေးလိုက်တလှည့်စီ လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။လုပ်ရတုန်း တန်အောင်လုပ်ထားရတာ။

မေမေပြောတဲ့ တစ်ခါထဲဆိုတာက သိပ်မရှင်းဘူး၊ တစ်ချက်ထဲ ထိုးခိုင်းတာလား၊ တစ်ချီပြီးအောင်ဆွဲခိုင်းတာလား။ဒါပေမယ့် ကျနော်ကတော့ ဘာမှရှင်းလင်းချက်ထုတ်၊ပြန်မေးမနေတော့ဘူး၊မေမေ့ဆီက အဖြေရတာနဲ့ တခါထဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်တာပဲလေ။အဆုံးအထိဝင်သွားမှတော့ ဒီတိုင်းဘယ်ငြိမ်နေတော့မှာလဲ။ ဆက်တိုက်ညှောင့်တော့တာပေါ့။

ဇိ..ဇိ..ဇွိ..ဖတ်..ဖတ်..ဖြွတ်..

" အာ့...အာ့...သားးး ဝင်း...အားးးး"

" ဟိုက်..ဟေးးး ချီးထုပ်...ဝေယံ မင်း ဘာလာလုပ်တာလဲ"

ကျနော် ရုတ်တရက် တော်တော်ကြီး လန့်သွားတယ်။ ဘေးနားမှာ ဘွားကနဲ ဝေယံပေါ်လာလို့လေ။ကျနော်ဘယ်လောက် စိတ်တွေထန်နေလဲဆိုရင် ဒီကောင့်ကို လုံးဝမေ့သွားတာ။အမယ် သူငယ်ချင်း ရှေ့ထားပြီး ကိုယ့်အမေကို ကောင်းကောင်းလိုးနေလိုက်တာ။ဝေယံ့ကြည့်ရတာ ဒီကောင်လဲ တစ်ကိုယ်လုံး ဆူလောင်ပူထူနေလောက်ပြီ။ဒါလောက်ပေါ်တင်ကြီး လိုးပြနေတော့မှ မထန်ရင် ဘယ်လိုပြောရတော့မလဲ။

" ဟေးး ငဝင်း.. ငါ့လဲနဲနဲ ပေးစားပါလားကွာ ခွီး..ငါလဲတော်တော်ထန်နေပြီကွာ"

ဝေယံက ပြောရင်းနဲ့ သူ့လက်ကလဲလီးကို ဘောင်းဘီထဲကဆွဲထုတ်ပြီး ဂွင်းထုနေတယ်။ဝေယံလီးကဘယ်လောက်တောင်တောင် ဆိုဒ်ကတော့ကျနော့်လီးထက် သိသိသာသာကြီး သေးတယ်။ (အမယ်..ဇာတ်ရံက မင်းသားလောက်ဘယ်ကြီးလို့၊ ယှဉ်လို့ဖြစ်မလဲ၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား၊ ဟီးဟီး)

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်.."

အံမယ် ဒါမျိုးကျတော့မြန်လိုက်တာ၊ ကျနော့်အတွေးက လီးဆိုဒ်ယှဉ်ကြည့်နေတုန်းရှိသေး၊အဲ့ဒီကောင်က ကျနော့်ဆီက အဖြေတောင်မစောင့်တော့ပဲ မေမေရှေ့လှဲအိပ်ပြီး မေမေ့နို့အုံကြီးပါးစပ်တပ်ကာ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့တော့တာ။ဒီကောင်အားရပါးရ စို့ထည့်လိုက်တာ မေမေလဲထွန့်ထွန့်လူးပြီ းညည်းပါတော့တယ်။

" အားးး ကျွတ်ကျွတ်..အူးးးစစ် အမယ်လေးနော်၊ ကြက်သီးတွေထကုန်ပြီ၊အမလေးကောင်းလိုက်တာ၊ ဝေယံ..ဝင်း...သားတို့မရပ်လိုက်နဲ့၊ အားးးးးးး"

မေမေ့ကြည့်ရတာ လုံးဝမထိမ်းနိုင်လောက်အောင် စိတ်တွေတအားပါနေပုံရပြီ၊ဒါကြောင့် သားရယ်လို့ မရှက်နိုင်တော့ပဲ ပါးစပ်က ဒီလိုပြောထွက်လာတာပေါ့။ကျနော်လဲ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ကျနော့်လီးကိုချက်မှန်မှန် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ရင်း စီးစီးပိုင်ပိုင်ပဲ ကပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။

ပြစ်...ပြစ်...ပြစ်...ကျွိ..ကျွိ..ဖတ် ဖတ် ဖတ်...

" အိုးးးးးး ရှီးး အားးကောင်းလိုက်တာ မေမေရယ်၊ မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ညှစ်အားကောင်းလိုက်တာ၊သားလီးက်ိုမျှော့လိုပဲဆွဲနေတယ်။ သားဒစ်ကြီးလဲ မေမေ့သားအိမ်ထောက်နေပြီထင်တယ်...ရှီးးးးး"

" အင့်..ဟင့်..အူးးးး သားရယ်၊ သားလီးက ဖေဖေ့လီးထက်တောင်ပိုပြီးမာ၊ ပိုပြီးသန်နေပါလား၊ မေမေအားရလိုက်တာ၊စောက်ဖုတ်ကြီးထပြည့်နေတာပဲ၊ ကျွတ်ကျွတ်..ခံလို့ကောင်းလိုက်တာ၊ စစ်စ်စ်..ရှီး..အားးးး"

" အိုးးးး အင့်..ဟင် အမယ်လေး"

ကျနော် ဆောင့်လို့ကောင်းနေတုန်း မေမေလဲညည်းနေရာက ရုတ်တရက်ထအော်လို့ ကျနော်လဲလန့်သွားတယ်၊ဘာများလဲလို့။ သေချာသိတော့မှ ဝေယံကောင်က မေမေ့နို့တွေအားရပါးရ စို့ရင်းအရှိန်နဲ့ နို့တွေလိုက်လာပြီး ဆောင့်ပန်းထွက်လာတာကိုး။ ဗိုက်ရင့်စ ဗိုက်ကြီးသယ် နို့စို့တော့ဒီလိုပေါ့။

ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..

" ဟားးး အန်တီဖြူ့နို့ရည်တွေက အရသာရှိလိုက်တာ၊ ချိုနေတာပဲ"

ဒါမျိုး ကျနော်အရှုံးပေးရိုးလားဗျာ၊ ကျနော်လဲ တတ်နိုင်သမျှအတင်းငုံ့ကိုင်းပြီး ကျန်တဲ့ နို့တစ်ဘက်ကို ကျနော်ဖက်ပါနိုင်သမျှဆွဲ၊ ပါးစပ်နားရောက်တော့ အတင်းဆွဲစို့ပြီး နို့သီးခေါင်းကို အရင်ဆွဲစုပ်လျှာနဲ့ လိမ်းကစားလိုက်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေမှ တောင်နေတာပဲ။ပြီးတော့ပါးစပ်ထဲငုံပြီး စုပ်စို့လိုက်ရင်းတဖြည်းဖြည်းအားနဲ့ ဆွဲစို့ပစ်လိုက်တယ်၊၊ ဝေယံထက် အားပိုပါအောင်ကို ပြင်းပြင်းစို့ပစ်လိုက်တာ။

ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..

အောက်ပိုင်းကလဲအရှိန်မပျက်ဆက်ဆောင့်နေတယ်၊ ပြီးဖို့ ထွက်ဖို့နီးနေပြီလေ။

" အာ့..အာ့..အာ့...ရှီးးး အားးးး မေမေမရတော့ဘူး၊ မနိုင်တော့ဘူးးးး သားးး မေမေအရမ်းကောင်းနေပြီ ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ.."

ကျနော်လဲ မေမေ့ညည်းသံတွေကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ နို့စို့နေရင်းနဲ့လဲ မေမေ့နို့တွေထွက်လာတော့မယ်လို့ ခံစားမိတယ်၊ပိုပြီးပြင်းပြင်း အားပါပါစို့ပေးလိုက်တယ်။ ထွက်လာပါပြီဗျာ၊ ကျနော်လဲ မေမေ့နို့ချိုချိုတွေကိုအားရပါးရကို တဝကြီး စို့သောက်ပစ်လိုက်တယ်။ညီလေးကတော့ သူ့နို့တွေကိုလုစို့ပစ်တဲ့ ကျနော့်ကို ဒေါခီးမှာပဲ။

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ ကုတင်ဘေးက စားပွဲပုလေးပေါ်ကအိမ်ဖုန်း(လိုင်းဖုန်း)ကထမြည်တယ်။(အိမ်ဖုန်းက အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာရော၊ အိပ်ခန်းထဲမှာပါ တစ်လိုင်းထဲကို ရစီဗာနှစ်လုံးနဲ့ဆက်ထားပြီးအဆင်သင့်တဲ့နေရကကိုင်လို့ရအောင်လုပ်ထားတာပါ)

ကျနော်လဲ မေမေ့ရဲ့ ဟိုက်ကွာလတီနို့ကြီးတွေဆီက ပါးစပ်ကို ကမန်းကတန်းချွတ်လိုက်ရရင်း၊ကုတင်ဘေးလက်လှမ်းလို့ ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ရတယ်။

" ဟဲလို..သူရိန်ဝင်းပြောနေပါတယ်"

" ဟေး..သား၊ အဖေပါကွ၊ ဘာတွေလုပ်နေသလဲ၊ ထူးဆန်းတယ်နော် ဒီနေ့မင်းအပြင်ထွက်ပြီး မလည်ပဲ အိမ်မြဲနေပါလား"

" ဪ ဖေဖေရဲ့ သားအပျင်းပြေ၊သူငယ်ချင်းနဲ့နို့သောက်နေကြတာပါ အူးးးး ဟင်းးဟင်းး"

ပါးစပ်ကလဲပြော၊ လီးကလဲ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို မနားတမ်းဆက်ဆောင့်နေတာ၊အရေးထဲမေမေကလဲကျနော့် လီးကိုစောက်ဖုတ်ကြွက်သားတွေနဲ့ ဆွဲဆွဲညှစ်ပေးနေတော့ မနေနိုင်ပဲညည်းမိတာပေါ့။

" ဘာတွေ ညည်းနေတာလဲကွ၊ နေများမကောင်းလို့လားသား"

" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဖေဖေ အဲ၊ အိုးးး"

" ဟာ ဒီကောင်၊ဘာမှန်းလဲမသိဘူး၊ ဒါနဲ့မင်းအမေကော ထမင်းစားပြီးပလားကွ"

" စား..စားတော့မလို့ ဖေဖေ"

" ဘာဟင်းနဲ့လဲကွ"

ကျနော်ဘာဖြေရမလဲ စဉ်းစားနေတုန်းမှာပဲ ဝေယံဆိုတဲ့ကောင်က ကျနော့်မေမေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်နေပြီ၊သူ့လီးကြီးမေမေ့ပါးစပ်ထဲ ဆောင့်သွင်းနေတာလေ၊ မေမေကလည်းမေမေပဲ၊ လုံးဝအငြင်းအဆန်မရှိ၊အမယ်လီးကိုကိုင်ပြီးတော့တောင် ကူပြီးပါးစပ်ထဲသွင်းပေးနေသေးတယ်။

" ဝက်အူချောင်း ဖေဖေ၊ ဟော့ဒေါ့လုပ်တဲ့ ဝက်အူချောင်းနဲ့"

ကျနော်အဖေ့ မေးခွန်းကို လှမ်းဖြေရသေးတယ်။တပြိုင်တည်းမှာပဲ ကျနော်က ဝေယံ့ဘက်ကို လှမ်းပြီး ဘက်ဟန်း လက်ပြန်ရိုက်ချက်နဲ့ ရွယ်ပြလိုက်တယ်။ဝေယံက ကျနော့်ကိုလှမ်းပြီးလျှာထုတ်ပြောင်ပြနေသေးတယ်။မေမေကဝေယံ့လီးကို စုပ်ပေးနေပြီး၊ ဝေယံက မေမေ့ပါးစပ်ထဲ လီးနဲ့ညှောင့်ညှောင့်ပြီး လိုးပေးနေတာ။သူ့ကြည့်ရတအားရပါးရနဲ့ အရသာအတော်ရှိနေပုံ။

" အားးးကျွတ်ကျွတ်...အမလေးကွာ"

ဝေယံညည်းရင်းထအော်တယ်၊ ကြည့်လေ ဒီကောင် ဖြေဖြေးဖြေးသာသာဇိမ်နဲ့မလုပ်ပဲ အားကုန်ထုတ်ညှောင့်တော့ ထွက်ပြီပေါ့၊ မေမေ့ပါးစပ်ထဲ ဒီကောင့်လရည်တွေဝင်ကုန်ပြီ။

" ဟေး...အဲဒါကဘာသံလဲကွ" 

အဖေကမေးပြန်တယ်။

" ဪ..ဖေဖေ၊ သားသူငယ်ချင်းဝေယံ လန့်အော်တာပါ။ သူအရည်တွေ အဲ အဲ ဖန်ခွက်သူ့ခြေထောက်ပေါ်ကျကွဲလို့ နို့တွေဖိတ်ကုန်လို့"

အမယ်လေး မနည်းရှင်းရတယ်။

" အေး ဒါနဲ့ အငယ်ကောင်ရော သူ့အဒေါ်အိမ်သွားတာ ပြန်မရောက်သေးဘူးလား"

" ဟုတ်တယ်ဖေဖေ..အန်တီမြနဲ့မနက်ထဲက လိုက်သွားတာ။ ညနေကဖုန်းဆက်တယ် ဒီညအဲ့ဒီမှာပဲအိပ်မယ်တဲ့။ ကျော်ကျော်တို့နဲ့ဂိမ်းဆော့မလို့နေမှာပေါ့"

ကျနော့်ညီအငယ်ကောင်အကြောင်းပြောဖို့မေ့နေတယ်။စနေ တနင်္ဂနွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာ သူ့ညီအကိုဝမ်းကွဲအိမ်မှာသွားပြီး ပလေးစတေရှင်ဆော့လေ့ရှိတယ်၊ဂိမ်းဆွဲပီးမပြတ်ရင်ဟိုမှာပဲအိပ်လေ့ရှိတယ်။ ဒါကြောင့်လဲ အိမ်မှာမေမေနဲ့ကျနော်တို့ပဲရှိပြီး၊ ဒီနေ့ဒီဇာတ်လမ်းဖြစ်သွားရတာပေါ့။

" အေး ဒါဆိုလဲဒီလောက်ပဲကွာ၊ မကြာခင်ဖေဖေပြန်လာခဲ့မယ်"

" ပြန်တော့မလို့လားဖေဖေ၊ ဒါဆိုလဲဖေဖေမပြန်ခင်သားစားစရာရှိတာဝအောင်စားထားလိုက်ဦးမယ်"

" ဒီကောင်ကလဲကွာအူကြောင်ကြောင်နဲ့ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းမသိဘူး၊အေး...ပြန်မယ်ဆိုပေမယ့်ကားပိတ်မှာနဲ့ဘာနဲ့ဆို တစ်နာရီကျော်လောက်ကြာဦးမှာပေါ့၊ ဒါပဲဟေ့"

" ဘယ်လိုလဲကွ၊ ခွေးသားဝေယံ..၊ အားမနာပါးမနာကစ်နေလိုက်တာငါ့အမေပါးစပ်ထဲတစ်ပြည့်ပဲ၊ မင်းအရေတွေ မင်းနော် မင်း.."

ကျနော်လဲဝေယံကိုဆဲပြောပြောရင်းတပြိုင်ထဲလိုမှာပဲ စောစောကကျနော်စို့လို့ပန်းထွက်လာပြီးမေ့မေ့ဗိုက်ကြီးတစ်ခုလုံးပေါ်ရွှဲပြီးပေပွနေတဲ့နို့ရည်တွေကိုလိုက်လျက်ပေးနေလိုက်တယ်။

...............................................................................................................................

အခန်း ( ၈ )

ကျနော်မေမေ့ရင်အုံနဲ့ဗိုက်ပူပူကြီးပေါ် လျှံပြီးစီးကျနေတဲ့မေမေ့နို့ရည်တွေကို အရသာရှိစွာလျက်ပေးနေရင်းအောက်ပိုင်းကလဲ မေမေ့ကိုနဂိုလိုးနေတဲ့ဘေးတစောင်းပုံစံအတိုင်း အရှိန်မပျက်ဆက်ဆောင့်နေတယ်။

" မေမေ..သားပုံစံနဲနဲပြန်ပြောင်းချင်တယ်၊ မေမေလဲဒီပုံစံနဲ့ညောင်းနေလောက်ပြီ။စောစောတုန်းကပုံစံအတိုင်းခွေးလိုးလေးဒေါ့ဂီပြန်ဆွဲရအောင်။ ခုနကဟန်ပြဓာတ်ပုံပဲရိုက်တာတကယ်မလုပ်ခဲ့ရဘူး"

" ခွေးကောင်..ငဝင်း၊ ငါပြောလိုက်ရရင်တော့ မကောင်းဘူး၊တခုပေးပြီးစားလိုက်တာနဲ့ တခုပြီးတခုထပ်တောင်းတော့တာပဲ"

ဝေယံကကျနော့်အကြံကိုသိနေတော့ ကျနော့ကိုလှမ်းစနေတယ်။ဒီကောင်ကိုယ်တိုင်ကတော့မေမေ့ပါးစပ်ထဲအကုန်ထွက်သွားလို့ဟိုက်ပြီးပက်လက်ကလေးကျနော်နဲ့မေမေတို့ရဲလှုပ်ရှားမှုကိုပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေရတော့တယ်။အခုအချိန်မှာမေမေနဲ့ပြောရဆိုရသမျှအားလုံးလွယ်ကူနေတယ်။

ဒေါ့ဂီပြန်ဆွဲမယ်ဆိုတော့လဲ မငြင်းမဆန် လွယ်လွယ်ကူကူပဲ၊ ဒူးလေးထောက်ထတဲ့ပြီးလေးဘက်ပြန်ကုန်းပေးတယ်လေ။ကျနော်လဲ စောစောကလိုပဲမေမေ့ဖင်ကြီးနောက်ကပ်ပြီးဒူးထောက်လိုက်တယ်၊အခုတခါမှာတော့အရင်လို အတွင်းခံတွေပင်တီတွေရှိမနေတော့ပဲ နှစ်ယောက်စလုံးကဖင်ပြောင်ကြီးတွေနဲ့အစစအရာရာအတွက်အဆင်သင့်ပဲဆိုတော့ နောက်ကိုစူပြီးပြူးထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ဟပြဲကြီးကိုဒစ်နဲ့အသာလေးပဲတေ့ပြီးဖိသွင်းချလိုက်တယ်။

" ဟာ့...အင့်...အင်းးး အားးးး"

ဖောက်...ဇွိ...ဖတ်...

ဖောက်ကနဲအသံကြားလိုက်ပြီး ဇွိကနဲဝင်သွားကာ မေမေ့ဖင်လုံးကြီးကိုကျနော့်ဆီးစပ်နဲ့ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်မိတယ်။မေမေ့ဆီကညည်းသံလေးအင့်ကနြဲကားရပြီးနာက်ပိုင်းညည်းသံရှည်လေးတွေလိုက်လာတယ်။ကျနော်ဒလကြမ်းဆက်ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့တခန်းလုံးညည်းသံတွေ ဆော်သံတွေနဲ့စီညံသွားပါတော့တယ်။

ဘေးမှာရှိနေတဲ့ဝေယံကိုရော၊ တကယ်လို့တခြားသူတွေပါအနားမှာရှိနေရင်တောင် ဘယ်သူ့ကိုမှဂရုစိုက်မှာရှက်မှာမဟုတ်တော့ဘူး၊ကျနော်နဲ့မေမေတို့ဟာရာဂဆိပ်ဒီဂရီအရမ်းပြင်းနေပါပြီ၊တကယ့်လင်မယားတွေလိုအသားကုန်ကြုံးဆော်နေမိပါတော့တယ်။

ဖတ် ဖတ်ဖတ် ဗြစ် ဗြစ် ဇွိ ဇွိ ဖောက် ဖြစ်...

" အာ့..အ..အာ့..ဆောင့်..သားး ဆောင့်..."

" အားးးး မေမေ အူးးးး အင့်"

ခဏအကြာမှာတော့ကျနော်ဆက်မထိမ်းထားနိုင်တော့ဘူး၊

" မေမေ...မေမေ့အထဲမှာပြီးလိုက်မယ်နော်.. ညီလေးနဲ့သားနဲ့လဲရင်းနှီးသွားရအောင်"

ကျနော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလဲဒီလိုအခြေအနေမှာတောင်နောက်တောက်တောက်လုပ်နိုင်သေးတယ်။မေမေဘာမှပြန်မဖြေနိုင်ဘူး မောရှိုက်သံလေးနဲ့ပဲညည်းပြီးနေရုံတတ်နိုင်တော့တယ်။ကာမရှိန်ကလဲထိပ်ဆုံးရောက်ပြီးအကာင်းဆုံးဖြစ်နေပုံရတယ်။

ကျနော်လဲ ကျနော့်ကိုမွေးထုတ်ခဲ့ရာလမ်းကြောင်းဖြစ်တဲ့ မေမေ့စောက်ခေါင်းထဲကိုကျနော့်ရဲ့သုက်ရည်တွေတပုံတခေါင်းကြီးညှစ်ချပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။များမှာပေါ့ ဂွင်းမထုတာတောင် ၃ ရက်လောက်ရှိပြီလေ။ကျနော်ညှစ်ချပြီးပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာ မေမေ့မှာလည်းဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲတုန်တက်သွားပြီးကိုယ့်ဗိုက်လေးကိုကိုယ်ဲ ပိုက်ပြီးပွတ်နေတယ်။

ကြည့်ရတာပြင်ပအခြေအနေကြောင့်အထဲကကလေး (ညီလေး)ကလဲလှုပ်တယ်ထင်တယ်။ကျနော်ရော၊ မေမေရော၊ မောဟိုက်စွာနဲ့ကုတင်ပေါ်တုံးလုံးပက်လက်လှဲချလိုက်ကြတယ်။ကျနော်တို့ ၃ ယောက်သား၊ ကုတင်ပေါ်မှာတစ်ယောက် တစ်ဒေါင့်စီ လဲပြီးအမောဖြေနေကြလို့ခဏအကြာ မေမေကပဲအရင်ဆုံးထပြီးဆော်ဩတယ်။

" ဟဲ့..ကဲကဲ..ထကြ၊ တော်ကြာနင့်အဖေပြန်လာတော့မယ်"

" အခုမှ ၁ဝမိနစ်ကျော်ကျော်ပဲရှိပါသေးတယ်မေမေရ၊ ဖေဖေချက်ချင်းမရောက်နိုင်သေးပါဘူး။ သားတစ်ခုထပ်တောင်းချင်လို့"

" ဘာလဲ...ခုလေးတင်ပြီးသွားတာကို"

" ဟို..သား မေမေ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းချင်လို့၊ စောစောကမနမ်းဖြစ်ခဲ့သေးဘူး၊ သားနမ်းမယ်နော်"

ကျနော်မေမေ့ဆီကခွင့်ပြုပါမစ်ကိုစောင့်မနေတော့ဘူး၊ မေမေ့ကိုယ်လုံးလေးကိုကျနော့်ဖက်ဆွဲ၊ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။မေမေ့လျှာကကျနော့်ပါးစပ်ထဲထ်ိုးဝင်လာချိန်မှာကျနော်တို့သားအမိနှစ်ယောက်လျှာချင်းလိမ်းလှည့်ပြီးတရှိုက်မက်မက်နမ်းနေမိကြပြီ။ အကောင်းဆုံးဖီလင်ပါပဲ။

ဒါပေမယ့်ဗျာ..အဲ...ကျနော်တစ်ခုခုကိုသွားတွေးမိလိုက်ချိန်မှာ ပါးစပ်ကိုပြန်ခွာလိုက်တယ်။ကြည့် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်အနှစ်တွေမေမေ့ပါးစပ်နဲ့ ကျနော်ပါးစပ်ကြားမှာအတွဲလိုက်ကပ်နေတယ်။

"ဟ..ဘာတွေလဲ"

ပြဿနာကအဲ့ဒါတွေက ကျနော်နဲ့မေမေတို့ရဲ့သွားရည် သို.မဟုတ် တံတွေးတွေတစ်မျိုးတည်းတော့မဟုတ်နိုင်တော့ဘူး။

" ငါ့အရည်တွေများလားကွ...ငဝင်း"

" ဟိုက်..ခွေးမသား ဝေယံ၊ ငါလုံးဝသတိလွတ်သွားတယ်ကြည့်စမ်း၊ မင်း..မင်းး..ငါ့အမေပါးစပ်ထဲပန်းပြီး၊ ပြီးထားတာပဲ"

ဝေယံ ပြောင်ချော်ချော်မျက်နှာနဲ့ကျနော့်ကိုလျှာထုတ်အကြည့်၊ ကျနော်လဲကုန်းအထ၊ဒီကောင်ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့အခန်းပြင်ထပြေးတယ်။ကျနော်နဲ့မေမေနှစ်ယောက်ထဲ ပါးစပ်အဟောင်းသားကျန်ရစ်ခဲ့ကြတယ်။မေမေဟာ အခုအခြေအနေကိုသိပ်ပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေပုံရတယ်။ကျနော့်ကိုအတင်းဖက်၊ ကျနော့မျက်နှာကိုသူမဘက်ဆွဲလှည့်ပြီးထပ်နမ်းမလို့လုပ်တယ်။စိတ်ထဲမှာ.. 

" ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ နမ်းလဲနမ်းလကွာ.."

ဝေယံလရည်တွေမေမေ့ပါးစပ်မှာပေနေပေမယ့် မေမေ့နှုတ်ခမ်းနီစွေးစွေးလေးကိုမြင်ရတော့လဲစိတ်မထိမ်းနိုင်ဘူး၊မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး လျှာကိုမေမေ့ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့တံတွေး၊ သွားရည်တွေနဲ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းရဲ့လရည်တွေပေါင်းစပ်လူးကျံထားတဲ့လျှာနှစ်ချောင်းကအငမ်းမရ ရမ္မက်ပြင်းစွာလူးလှိမ့်ဆော့ကစားနေကြတယ်။မေမေကနမ်းစုပ်နေတဲ့ပါးစပ်ကိုအသာပြန်ချွတ်လိုက်ပြီး၊

" ဖေဖေပြန်မလာခင် နောက်တစ်ချီလောက်ထပ်ယူလိုက်ရအောင်လားဝင်းရယ်။ မေမေ တအားလိုချင်နေပြန်ပြီ"

" သားလဲမေမေ့ကိုထပ်လုပ်ချင်သေးတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့်မေမေခုနကဝေယံ့ကိုလုပ်ပေးသလို၊သားကိုပုလွေမမှုတ်ပေးရသေးဘူး၊ အဲ့ဒါအရင်လုပ်ပေးပါလားမေမေ"

" မေ့သားလိုချင်ရင် မေမေလုပ်ပေးမှာပေါ့"

ကျနော်ကုတင်ပေါ်မှာ မေမေ့ဖက်လှည့်ပြီးဒူးကိုမတ်မတ်ထောက်ပြီးထိုင်လိုက်တော့ ကျနော့်ရဲ့လီးမာတုတ်တုတ်ကြီးကမေမေ့မျက်နှာဆီတည့်တည့်ငေါက်တောက်ကြီးထိုးနေတယ်။မေမေက ကုတင်ပေါ်မှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းလိုက်ပြန်ပြီးကျနော့်လီးကြီးကိုဆွဲဆုပ်ပြီး ၄-၅ ချက်လောက်ဂွင်းထုပေးပြီးတာနဲ့ လီးကြီးကိုဆွဲပြီးပါးစပ်ထဲ ပလောက်ကနဲငုံလိုက်တော့တယ်။

" အင်မ်းးးးးးအင်မ်းးးး"

ပထမ ၄ချက် ၅ ချက်အားရပါးရဆွဲစုပ်နေလိုက်တယ်။နောက်မှပါးစပ်ထဲကအသာလေးပြန်ချွတ်ပြီး ဒစ်ခေါင်းကိုလျှာဖျားကလေးနဲ့လှည့်ပတ်လျက်နေတယ်။

" ရှီးးးအားးး စစ်စ်စ်..အူးး မေမေ"

မေမေအရှိန်ရသွားပြီ။လီးကိုထောင်ကိုင်ပြီးပတ်ပတ်လည်လီးနံရံကိုလုံးပတ်ပြည့်လျှာနဲ့ပတ်လျက်ပေးတယ်လဥနှစ်လုံးကိုငုံစုပ်ပေးတယ်၊ လျက်လဲလျက်ပေးတယ်လျက်နေရင်းကခဏရပ်ပြီးကျနော်ကိုမျက်လုံးလေးလှန်ကြည့်ကာ၊

" သားးး ဝင်း.. သားကိုသိပ်ချစ်လို့မေမေကောင်းကောင်းလုပ်ပေးတာသိလား၊ သားကြိုက်လား..ဟင်.."

" အားးး..ရှီး..သိပ်ကောင်းတာပဲမေမေ"

ကျနော့်လီးဟာ မေမေ့ပါးစပ်ထဲမှနေရင်းကပဲ အစွမ်းကုန်ကြီးထွားမာတောင်လာပြန်ပြီ။ဒီအချိန်မှာပဲခုနကအခန်းအပြင်ဘက်ပြေးထွက်သွားတဲ့ဝေယံ တကျော့ပြန်ဝင်လာတယ်။မေမေဟာလေးဘက်ထောက်ကြီးကျနော့်လီးကိုတမေ့တမောစုပ်ပေးနေချိန်ပြူးနေတဲ့ဖင်ကြီးနဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကအခန်းဝဘက်လှည့်ပြီးရှိုးပြနေတယ်။

ဝေယံ အထဲကိုတန်းဝင်လာပြီးမေမေ့နောက်ကနေပြူးထွက်နေတဲ့အဖုတ်ကြီးကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်လေ။ကျနော်ကမြင်တော့

" ဟေ့ကောင်..ချီးထုပ်၊ မင်းပြန်ဝင်လာပြန်ပြီလား၊ ငါ့အမေဖင်နားဘာလာလုပ်ပြန်တာလဲ၊ အီးရှုမလို့လား"

" ငဝင်း..မင်းကတော့ကွာ..တွန့်တိုလိုက်တာ၊ ငါနဲနဲတော့ကြည့်ပါရစေကွာ။

" အေးပါ...ကြည့်ရုံပဲနော်မင်း... အားးးစစ်စ် ရှီး..မေမေ"

မေမေကလဲတအားဆွဲစုပ်ပြီးလျှာစွမ်းပြနေတော့ ကျနော်လဲထအော်မိပြန်တယ်။(နောက်တစ်ခန်းမှာ ကျနော့်ရေးဟန်အစား မေမေ့နောက်မှစောက်ဖုတ်ကြီးကိုမမှိတ်မသုန်ကြည့်နေတဲ့ ဝေယံ့အနေနဲ့ခံစားနေရတဲ့ဖီလင်နဲ့သူ့ရဲ့အက်ရှင်ကိုဆက်ရေးပေးပါမယ်၊ )ဒါမှကာယကံရှင်ရဲ့ဖီလင်ကိုစာရှုသူတို့ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားရမှာပါ။

.......................................................................................

အခန်း ( ၉ )

(ဒီနေရာမှာ ကျနော့်ရေးဟန်အစား မေမေ့နောက်မှစောက်ဖုတ်ကြီးကို မမှိတ်မသုန်ကြည့်နေတဲ့ ဝေယံ့အနေနဲ့ ခံစားနေရတဲ့ဖီလင်နဲ့ သူ့ရဲ့အက်ရှင်ကိုဆက်ရေးပေးပါမယ်၊ ဒါမှကာယကံရှင်ရဲ့ဖီလင်ကို စာရှုသူတို့ ပြည့်ပြည့်ဝဝခံစားရမှာပါ။)

----------------------------------------------------------------------------------------------------

ကျနော် ဝေယံပါ၊ကျနော့်သူငယ်ချင်းငဝင်းအိမ်မှာ ကျောင်းကတင်ခိုင်းတဲ့စာတမ်းနဲ.ပတ်သက်ပြီးလက်တွေ့လေ့လာကြရင်းနဲ့၊ ၆ လဗိုက်ရှိနေတဲ့ ငဝင်းအမေ အန်တီဖြူကိုဗျူးရင်း၊ ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့အကူအညီတောင်းရင်း၊ခြေလွန်လက်လွန်တွေဖြစ်ကုန်ကြတယ်။အပေါ်မှာငဝင်းရေးထားတာတွေဖတ်ပြီးရောပေါ့။

ကျနော် ငဝင်းအဖေအမေရဲ့အိပ်ခန်းထဲနောက်တစ်ခေါက်ပြန်ဝင်လာတော့ဒေါ်ဇင်မာဖြူ (အန်တီဖြူ)က သူ့သားငဝင်းရဲ့လီးကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီးစုပ်ပြီး ပုလွေကိုင်နေတယ်။ငဝင်းလဲ တရှီးရှီး တအားအားနဲ့ ကုလားအော်ငရုတ်သီးများစားမိလို့လားမသိ။

ကျနော်အခန်းထဲပြန်အဝင်၊ အန်တီဖြူက ဟိုဘက်လှည့်လေးဘက်ကြီးကုန်းနေတော့၊အပြူးသားထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးက အခန်းဝဖက်လှည့်ပြီးကျနော့်ကိုဆီးနှုတ်ဆက်နေတယ်။ဒီမှာပဲကျနော်လဲမင်သက်မိသွားပြီး မထင်မှတ်တဲ့စွမ်းအင်တစ်မျိုးကဆွဲခေါ်သလိုမျိုးကျနော်အန်တီဖြူ့ဖင်ကြီးနားလျှောက်သွားမိပါတော့တယ်။

ငဝင်းက

" ဟေ့ကောင်..ချီးထုပ်၊ ပြန်ဝင်လာပြန်ပြီလား၊ ငါ့အမေဖင်နားဘာလာလုပ်ပြန်တာလဲ၊ အီးရှုမလို့လား"

" ငဝင်း..မင်းကတော့ကွာ..တွန့်တိုလိုက်တာ၊ ငါနဲနဲတော့ကြည့်ပါရစေကွာ။

" အေးပါ...ကြည့်ရုံပဲနော်မင်း... အားးးစစ်စ် ရှီး..မေမေ"

အန်တီဖြူကလျှာစွမ်းပြနေတယ်နဲ့တူပါတယ်၊ ငဝင်းထအော်သံကြားလိုက်ရတယ်။ဒီကောင်သူကသာ သူ့အမေကိုသူ ကောင်းကောင်းလိုးနေတာ၊ ကျနော်ကဖြင့်ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး။စောစောက အန်တီဖြူကျနော့်ကိုလီးစုပ်ပေးခဲ့တာပဲရှိတယ်။ကျနော်ကလဲညံ့လိုက်တာ၊ ဘာမှမထိမ်းနိုင်ဘူး၊ အန်တီဖြူခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးတစ်ချက်စုပ်ပေးရုံရှိသေး ပန်းထွက်ကုန်ပြီလေ။

သူ့သားကကျနော့်ရှေ့ကောင်းကောင်းလိုးပြနေတော့ ကျနော်လဲလုပ်ချင်တာပေါ့။ပုံမှန်အတိုင်းဆိုငဝင်းကသဘောကောင်းပါတယ်၊ မစီးဘူး၊ မတွန့်တိုဘူး၊ဒီနေ့မှဘာဖြစ်နေလဲမသိဘူး၊ သူ့အမေကိုပေးစားချင်တဲ့ပုံမပေါ်ဘူး။ သူကျတော့ အားရပါးရအုပ်နေပြီး....။ဒါပေမယ့်ဒီကောင့်အကျင့်သိနေတယ်၊ တခါတလေ ကျနော်တို့ကိုကသိကအောင့်ဖြစ်အောင်လုပ်တတ်တယ်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီကောင့်ကိုချော့ပြီးတောင်းစားရမှာပဲ။အန်တီဖြူ.ကိုကြည့်ရတာကတော့ ကြည်ဖြူတဲ့ပုံပါ။ကျနော် လေးဖက်ကုန်းနေတဲ့အန်တီဖြူ့ဖင်ကြီးနောက်ရောက်သွားတယ်။နောက်ကိုပြူးနေတဲ့တီဖြူ့အဖုတ်ကြီးက ကျနော့်ကိုလက်ယပ်ဖိတ်ခေါ်နေတယ်။အန်တီဖြူ့အဖုတ်ဝမှာသူ့သားငဝင်းလိုးလို့ ပြီးထားတဲ့ လရည်တွေက ယိုစီးထွက်ကျလာနေတယ်လေ၊စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေနဲ့ ဆီးစပ်၊ပေါင်ခြံတွေမှာ ပေပွနေတယ်။

ခပ်ဟဟစောက်ဖုတ်အတွင်းသားနီနီထဲက ဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေစီးထွက်လာတာဟာကျနော့်အဖို့ကာမတဏှာစိတ်တွေထောင်းကနဲထပ်ကြွလာပြန်ပြီ။ကျနော်တွေးနေမိတာကတော့ ဒီစောက်ဖုတ်အာပြပြဲကြီးဟာကျနော့်အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းအမေရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးဖြစ်ပြီး၊အခုစောက်ဖုတ်ထဲကတစိမ့်စိမ့်စီးထွက်ကျနေတဲ့သုက်ရည်ဖြူဖြူတွေကသူ့သားအရင်းကအခုလေးတင်ပဲအားရပါးရ လိုးပြီး၊ဆော်ပြီး ပန်းထွက်ထားတာ၊အမေအရင်းရဲ့စောက်ခေါင်းပေါက်ကြီးထဲမှာသားအရင်းရဲ့လရည်တွေကိုလူးလိမ်းပေကျံနေတာကိုမျက်စေ့နဲတပ်အပ်တွေ့နေမြင်နေရတော့ လီးကဘယ်လိုမှထိမ်းမရပဲအစွမ်းကုန်တောင်တက်လာတော့တယ်။

ကျနော့်ကာမရာဂစိတ်တွေတအားထန်လာပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတိမထားမိလိုက်ခင်မှာပဲလရည်တွေပေပွနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို မရွံမရှာနိုင်တော့ပဲကုန်းလျက်လိုက်မိတော့တယ်။သူ့သားရဲ့လီးကိုစုပ်နေတဲ့အန်တီဖြူလဲဆတ်ကနဲတုန်တက်သွားတယ်။

ငဝင်းလဲသူ့အမေကလီးစုပ်ပေးနေတဲ့အရသာကိုမိန်းမူးစွာခံစားနေရချိန်မှာ၊အန်တီဖြူကလဲ ကျနော်လုပ်ပေးနေတဲ့ စောက်ပတ်အလျက်ခံရတဲ့အရသာကိုထွန့်ထွန့်လူးခံစားနေရပုံပဲ။ကျနော်လဲ စောက်ခေါင်းထဲမှာပေပွနေတဲ့သူငယ်ချင်းငဝင်းရဲ့ လရည်တွေနဲ့အမေဖြစ်သူဒေါ်ဇင်မာဖြူရဲ့စောက်ရည်တွေပေါင်းစပ်ရောပြွမ်းနေတဲ့စေးပြစ်ပြစ်အရည်တွေကိုမရွံနိုင်တော့ပဲပြောင်အောင်အထပ်ထပ်ယက်နေမိတယ်။

အနံ့ကညှီစို့စို့...ဒါပေမယ့်အဲ့ဒီအနံ့ကပဲကျနော့်သွေးသားတွေ၊စိတ်တွေကိုပိုပြီးထကြွသောင်းကျန်းအောင်လုပ်ပေးနေသလိုပဲ။

" ဟေ့ကောင်.. ဝေယံ..မင်းငါ့အမေစောက်ပတ်ကိုဘာဂျာကိုင်နေတာလား၊ ငါ့လျှာနဲ့တောင် မထိရသေးဘူး၊ ဦးဦးဖျားဖျား..လခွီး"

" ငါမရတော့ဘူးငဝင်းရာ...ငါလုပ်ပါရစေနော်သူငယ်ချင်း..."

" အိုးသားဝေယံ မရပ်ပစ်နဲ့ဆက်လုပ်ပါကွယ်အန်တီဖြူ ခွင့်ပြုပါတယ်၊တီဖြူလဲမရတော့ဘူး မနေနိုင်တော့ဘူး....လျက်ပေး..လျက်ပေး စောက်စိကိုပါလျက်ပေး"

အန်တီဖြူကဆက်လုပ်ဖို့မီးစိမ်းပြတယ်။ကျနော် အန်တီဖြူနဲ့ ငဝင်းတို့ရဲ့ခုနကပြီးပြီးသားလရည်၊ စောက်ရည်တွေကိုပြောင်အောင်လျက်ပစ်လိုက်ပြီးပေမယ့်လဲ၊တီဖြူ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေကတားမနိုင်ဆီးမရထပ်ပြီးတော့ထွက်လာပြန်ပြီ။ကျနော်လဲတီဖြူ့စောက်စိလေးက်ိုလျက်လိုက်၊ ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်၊စောက်ခေါင်းလေးကိုဖြဲပြီး အတွင်းသားနီတာရဲလေးထဲလျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်၊တတ်သမျှမှတ်သမျှထုတ်သုံးပြီးဘာဂျာပေးနေလိုက်တယ်။

တီဖြူမှာလည်း တရှုးရှုးတအားအားနဲ့ထွန့်ထွန့်လူးနေတယ်။ကျနော်လဲမနေနိုင်တော့ဘူး။

" အန်တီဖြူကျနော်လိုးတော့မယ်နော်"

" သား...ဝေယံ လုပ်စရာရှိလဲလုပ်ပစ်လိုက်ကွယ်၊ တီဖြူခွင့်ပြုပါတယ်.."

ကျနော် သူငယ်ချင်းကိုလဲတောင်းပန်ရသေးတယ်။

" ငဝင်း...ငါမရတော့ဘူး၊ ငါ့ကိုတစ်ခါပဲဖြစ်ဖြစ်ပေးလုပ်ပါကွာ....နော်"

" ခွေးသား ဝေယံ...မရရအောင်တောင်းတယ်..လုပ်ရင်လဲလုပ်ကွာ။မြန်မြန်နော်..၊ ငါ့သူငယ်ချင်းအရင်းမို့အားနာလို့ပေးလုပ်တာ၊ တစ်ခါပဲရမယ်နော်...."

" အေးပါကွာ..ကျေးဇူး သယ်ရင်း"

ကျနော် ငဝင်းက အိုကေပြလိုက်တာနဲ့ တီဖြူ့စောက်ပတ်ကိုလီးတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်တယ်။

ပလစ်...ဗြိ..ဗြိ..

အန်တီဖြူလဲတချက်တွန်.သွားပြီး....

" အာ့..ဖြေးဖြေးနော်သား..အထဲကကလေးရှိလို့ ထိမ်းလုပ်.."

" ဟုတ်ကဲ့ တီဖြူ"

ကျနော် အန်တီဖြူကိုလုပ်ရတာအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေပေမယ့်၊ တကယ်တော့အခဲယဉ်းကြီးမဟုတ်လှဘူး။အစောပိုင်းက ငဝင်းတစ်ချီဆွဲပြီးထားလို့လမ်းကြောင်းပွင့်ထားပြီးဖြစ်တဲ့အပြင်၊အထဲမှာကျန်နေသေးတဲ့သူတို့သားအမိရဲ့ချောဆီလက်ကျန်တွေ၊အခုလေးပဲကျနော်ဂျာပေးလိုက်လို့ထပ်ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ဆိုတော့လွယ်လွယ်ပဲဝင်သွားတာပါ၊ပြီးတော့အရင်လမ်းဖွင့်မြေထိုးသွားတဲ့ ဘူဒိုဇာက ကျနော့်ထက်ဆိုဒ်ကြီးတယ်ဆိုတော့လေ...ဟီးဟီး..။

စွပ် ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ကျွိ ကျွိ...

" အာ့ ..အ...အ...အိ...ဟင့်..အင့်"

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ အရွယ်ကောင်း၊အားကောင်းမောင်းသန်လူပျိုလေးတစ်ယောက်ရဲ့မာန်ပါပါဆောင့်ချက်တွေကြားမှာအန်တီဖြူတစ်ယောက်ကတော့ကာမဖီလင်အပြည့်ယူပြီးညည်းတွားသံလေးတွေမြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နဲ့ ကောင်းကောင်းခံနေရှာပါတယ်။အန်တီဖြူရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးရဲ့အတွင်းကလဲကျနော့်လီးကိုစုပြီးဆွဲညှစ်ပေးသလိုခံစားရတယ်။

" အီးးးးရှစ်...အားးး ကောင်းလိုက်တာတီဖြူရယ်"

အန်တီဖြူမှာလဲအရမ်းအလုပ်များနေတယ်၊ ကုန်းပေးထားတဲ့ဖင်ကြီးနောက်ကနေဆော်နေတဲ့ကျနော့်လီးကိုတင်ကြီးနောက်ပစ်ပစ်ပေးပြီးဆောင့်ချက်နဲ့အညီခံနေပြီး၊ စောက်ဖုတ်ထဲကလဲအချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတယ်။ရှေ့မှာလဲဒူးထောက်နေတဲ့သူ့သားရဲ့လီးကိုပါးစပ်တပြည့်ငုံပြီးအရသာရှိစွာစုပ်ပေးနေတယ်။ငဝင်းမှာလဲ သူ့အမေရဲ့ပါးစပ်စွမ်းကြောင့် မြွေလိုပဲတရှီးရှီးနဲ့ညည်းနေတော့တာ။

ငဝင်းလက်တွေကလဲ သူ့အမေရဲ့နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတွေကို အရသာရှိသလိုပဲကိုင်တွယ်ညှစ်နယ်နေတယ်။ကျနော်လဲ တီဖြူ့ဖင်ကြီးကို မနားတမ်းမညှာတမ်းအတင်းပစ်ဆောင့်နေမိတယ်၊မကြာပါဘူး အရှိန်အရမ်းတက်နေပြီဖြစ်တဲ့ကျနော့်ရဲ့ကာမသွေးတွန်းအားတွေကအန်တီဖြူရဲ့စောက်ပတ်ထဲကအတင်းစွဲစုပ်ညှစ်ပေးနေမှုကိုဆက်ပြီးတွန်းလှန်မခုခံနိုင်တော့ပဲကျနော့် ကပ္ပယ်အိတ်ထဲကသုက်ရည်တွေ လီးတံတလျှောက် အားနဲ့ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။

" အားးးးး အန်တီဖြူ..သားးပြီးပြီ..ကျနော်အန်တီ့အဖုတ်ကြီးထဲထွက်ကုန်ပြီ တီဖြူရေ.."

" အာ့ အားးးး သား ဝေယံ....အူးးးးးး"

ကျနော့် လရည်တွေ ဇပ်ကနဲ ဇပ်ကနဲ ပန်းအထွက်၊ တီဖြူ့ဖင်ကြီးကလဲတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီးအဖုတ်ကလဲတစစ်စစ်နဲ့တအားဆွဲညှစ်နေပြီးကျနော့်လရည်တွေကိုမွေးလမ်းကြောင်းထဲကိုအတင်းဆွဲစုပ်သွင်းနေသလိုပဲ။ကျနော် အန်တီဖြူ့ကျောပြင်ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးမှောက်ကျသွားတယ်။မရတော့ဘူး...ကျနော့အားအင်တွေအကုန် ကုန်သွားသလိုခံစားရတယ်...။ကျနော်တီဖြူ့ကျောကုန်းပေါ်မှာ ခဏကြာလောက်အသေလိုငြိမ်ပြီးမှောက်နေတုန်း၊ ငဝင်းကထအော်တယ်။

" ဟေ့ကောင် ဝေယံ၊ ပြီးရင်လဲမင်းလီးချွတ်ပြီးဘေးဆင်းသေလေကွာ၊မင်းငါ့အမေပေါ်အဲ့လိုကြီးမှောက်နေတော့၊ ငါ့အမေ လေးမှာပေါ့ကွ၊ သူ့ဗိုက်ကိုလဲအားနာဦး.."

ငဝင်းအော်မှကျနော်လဲသတိဝင်လာပြီး အန်တီဖြူကိုအားနာစွာနဲ့ပဲ..

" အန်တီ..ကန်တော့ ကန်တော့နော်.. သားအရမ်းဟိုက်သွားလို့"

ကျနော်လီးကိုကမန်းကတန်းချွတ်ပြီး ဘေးကိုဆင်းပက်လက်ကြီးလှန်လို့အမောဖြေနေလိုက်ရတယ်လေ။

...............................................................................................................

အခန်း (၁၀)

(ဇာတ်သိမ်း)

ဟုတ်ကဲ့...ဒီနေရာမှာကျနော်ငဝင်းပြန်ပြီးဆက်ရေးပါမယ်။ဝေယံဆိုတဲ့ကောင် ကျနော့်မေမေကို ဒေါ့ဂီကိုင်ပြီးအားရပါးရကစ်နေလိုက်တာများ မပြောချင်ဘူး။ဒါပေမယ့်...ဒီကောင်မြန်မြန်ပဲပီးသွားတယ်။ သူက ကျနော့်လိုဆော်တွေအများကြီးထားပြီးချနေတဲ့ ဝါရင့်ဖိုက်တာမဟုတ်ဘူးလေ၊အဲ့တော့တက်ထွက်ပဲ။ မေမေမပြီးသေးခင်ဒီကောင်ပြီးသွားပြီ။

ဒီကောင့်မလဲကျနော်ကလှမ်းအော်လို့ မေမေ့ပေါ်ကဆင်းပြီးဘေးမှာပဲဖလက်ပြနေတော့တယ်။အခုကျနော့်ဘက်ကိုကြည့်ရအောင်။ မေမေအစွမ်းကုန်မှုတ်ပေးထားလို့ကျနော်လီးကအက်ပြီးအစွမ်းကုန်မာန်ထနေပြန်ပြီ။မေမေကကျနော့်ကိုပုလွေပေးတော့၊ ကျနော်ကလဲမေမေ့ကိုပြန်ဂျာပေးမလို့စိတ်ကူးလိုက်ပေမယ့်ခုနကအတွေ့အကြုံကိုပြန်စဉ်းစားမိတော့တွန့်သွားတယ်။

ဟိုခွေးကောင်ဝေယံက အခုလေးတင်မေမေ့စောက်ပတ်ထဲပြီးခဲ့ပြီး သူ့အရည်တွေဖြည့်ခဲ့ပြန်ပြီလေ။ဒါနဲ့ပဲ ကျနော်၊ စစချင်းရိုက်ကွက်မှာတကယ်မလုပ်လိုက်ရတဲ့ ဝူးမန်းအွန်တော့ပ် ပိုဇေရှင်ကိုပြန်အကောင်အထည်ဖော်ဖို့လုပ်တယ်။ မေမေ့ကိုအပေါ်ကပြန်ခွခိုင်းရမယ်။

" မေမေ...အစပိုင်းကပုံစံမျိုးကိုသားတို့လက်တွေ့ပြန်လုပ်ကြည့်ရအောင်နော်၊ ကျနော်အိပ်ပေးမယ် မေမေတက်ထိုင်ဆောင့်ပေးပါလား.."

မေမေလဲ ဝေယံဆောင့်ပေးထားတာ တဝက်တပျက်နဲ့မပြီးသေးဘူး၊ပြီးလုပြီးခင် မဆတ်တငံ့ကြီးဖြစ်နေတော့ ဘာမှအငြင်းအဆန်မရှိတော့ဘူး၊ကျနော်လှဲအိပ်ပေးလိုက်တာနဲ့ ကျနော့်ပေါ်တန်းပြီးတက်ခွတော့တာ၊မေမေကျနော့်ဗိုက်ပေါ်ခွမိတာနဲ့လီးကိုတန်းကိုင်ပြီး သူ့စောက်ခေါင်းဝမှာလမ်းကြောင်းမှန်အောင်သေချာတေ့လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှသူ့ဖင်ဆုံကြီးကိုတအိအိဖိချလိုက်တော့တယ်။မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကကျနော့်လီးကိုငုံပစ်လိုက်လို့လီးတစ်ချောင်းလုံးပျောက်သွားပါပြီ။

မေမေဖင်ကြီးကိပြန်ကြွလို့ တစ်ချက်ခြင်း၊ တစ်ချက်ခြင်းတိုင်းမင်းမှန်မှန်နဲ့ဆောင့်ပေးပါတော့တယ်၊ကျနော်လဲမေမေ့ဆောင့်ချက်တွေကိုဖင်ကိုကြွလီးကိုအချက်ကျကျပြန်ကော့တင်ပေးပြီး ရစ်သမ်ညီအောင်လုပ်ပေးနေတယ်။လက်ကလဲမေမေ့ဗိုက်ကြီးကိုပွတ်ပေးနေရင်းက အသာကိုင်ထိမ်းထားပေးတယ်။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ကျွိ..ကျွိ..ကျွိ..

" အားးးးအိုးးး သားးးး ဝင်း...မေမေပြီးတော့မယ်"

သိပ်ကြာကြာမဆောင့်လိုက်ရဘူး၊ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ထန်နေတဲ့သွေးသားတွေက လစ်မစ်ပွိုင့်ကိုရောက်နေပြီလေ။ကျနော်ကလဲမေမေလွေပေးကထဲကပြီးချင်ချင်၊ မေမေကလဲဝေယံ နောက်ကဆောင့်နေကထဲကထွက်လုဆဲဆဲ၊အခုကျနော်တို့သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့လီးနဲ့စောက်ဖုတ်တွေဖိဖိစီးစီးအသားချင်းပွတ်တိုက်လိုးမိတဲ့အခါမှာအကြာကြီးမထိမ်းနိုင်ကြတော့ပဲပြိုင်တူလိုထွက်ကုန်ကြတော့တယ်။

" အားးး မေမေ..သားးးး သားလဲပြီးပြီ..ထွက်ပြီ..အားးး"

မေမေကျနော့်အပေါ်ကိုင်းကျလာပြီးကျနော့်ပါးစပ်ကိုနမ်းဖို့ကြိုးစားတယ် ဒါပေမယ့်ဗိုက်ကခံနေတော့လိုရာမရောက်ဘူး။ဒါနဲ့မေမေလဲကျနော်ပေါ်ကဆင်းပြီးဘေးမှာကတစောင်းလေးဝင်အိပ်လိုက်တော့မှ ကျနော်လဲမေမေ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲပြီး ကစ်စင်ကိုအရှည်ကြီးပေးလိုက်တော့တယ်။

ကျနော်တို့ပရိုက်တစ်စ်ဓာတ်ပုံရိုက်တာကလဲ၊ တပေါင်ကျော်စလိုးဖြစ်ကထဲက ဓာတ်ပုံဆက်မရိုက်ဖြစ်တော့ဘူး။ဓာတ်ပုံရိုက်တာအစား၊လက်တွေ့သင်ခန်းစာတွေပဲများသွားတယ်လေ၊ ဒါကကျနော့်အထင်၊နောက်မှသိရတာက ကျနော်နဲ့မေမေတို့ကောင်းကောင်းဆော်နေတုန်း ဝေယံက တချို့ပုံကောင်းလေးတွေ မိမိရရ ရိုက်ယူထားလိုက်မိတာပါပဲ။မကြာခင်ဖေဖေပြန်ရောက်တော့မှာမို့ ဝေယံလဲအဝတ်အစားတွေကမန်းကတန်းပြန်ဝတ်။ ဖုန်းတွေ ပစ္စည်းပစ္စယတွေသိမ်းတယ်။

မပြန်ခင်ဝေယံက...

" အေးငါလဲ စာတမ်းနဲ့တွဲတင်မယ့်ပုံတွေကိုပါဝါပွိုင့်နဲ့ဆလိုက်ရှိုးတွေပြင်ရဦးမှာ၊ တနင်္လာနေ့ဆိုရင်၊ တင်ဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ။မင်းသာ ဆက်ပြီးလက်တွေ့ပရိုက်တစ်စ်ဆက်လုပ်ထားလိုက်ဦး၊မတော်တဆ ကိုယ်တွေ့အင်တာဗျူးအတွေ့အကြုံကိုစင်ပေါ်တက်ရှင်းခိုင်းနေရင်ပြောလို့ရအောင်.."

ပြောရင်းမျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်လျှာထုတ်ပြောင်ပြပြီးလစ်သွားပြီ။

" ခွေးမသား..."

ကျနော်လှမ်းဆဲရုံကလွဲလို့ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး။ဖေဖေပြန်ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ အိမ်မှာအားလုံးပုံမှန်ပြန်ဖြစ်နေပါပြီ။ကျနော်နဲ့မေမေတို့လဲ ယာယီလင်မယားဘဝကနေ၊ ပုံမှန်သားအမိနှစ်ယောက်ပြန်ဖြစ်နေပြီလေ။

-----------------------------------------------------------------------------------------------

နောက်ဆုံး နိဂုံးကမ္ပတ် အဆုံးသတ်ရရင်တော့.....

ဒီတပတ် ကျနော်တို့မေဂျာရဲ့စာတမ်းတွေထဲမှာ ကျနော်တို့ ဂရု(ပ်)ရဲ့ စာတမ်းက ပထမစွဲပြီး၊ ကျနော်တို့အပြတ်အသတ် အနိုင်ရခဲ့တာပါပဲ။ကျနော်တို့ မထင်မှတ်ပဲ မေမေနဲ့အောကားရိုက်မိကြတဲ့ နေ့ကနေ ပြန်ရေရင် တစ်ပတ် ရှိပီပေါ့။ဒီနေ့ သောကြာနေ့ စာတမ်း result ထွက်တော့ ကျနော်တို့ ၃ ယောက်လက်ဝါးချင်းရိုက်လိုက်ကြတယ်။

ဟားဟား...ပျော်လိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း၊ ဟိုကောင်တွေ..မြတ်သူတို့ အုပ်စုကို အပြတ်ဖြတ်ထားနိုင်ခဲ့တာ။ဒီနေ့အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း၊ ဧည့်ခန်းဆိုဖာမှာ ထိုင်နေတဲ့မေမေ့ပါးလေးကို ပြေးဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။

" မေမေ့ကို သိပ်ချစ်တာပဲသိလား"

" အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်လာတာလဲ"

" ကျနော်တို့ စာတမ်းလေ၊ ပထမစွဲတယ်သိလား မေမေ"

" ဟယ်! ..ဟုတ်လား၊ ဒါဆိုမေမေကူညီရကျိုး နပ်သွားပြီပေါ့"

" ဒါပေါ့ ဒါကြောင့် သားကို အစစအရာရာပူပန်ပေးပြီး၊ တခြား အမေတွေမပေးနိုင်တဲ့ အကူအညီမျိုးပေးခဲ့ပြီးသားတို့ ပထမရအောင်လုပ်ပေးတဲ့ မေမေ့ကို သိပ်ချစ်လို့နမ်းတာပေါ့"

" ကဲ...လိုချင်တဲ့ ပထမဆုတော့ရပြီ၊ ကူညီခ မေမေ့ကိုကေ ာဘာကျွေးမှာလဲ၊ ဟင်းး..အိမ်ပြန်လာတာ လက်ချည်းပဲ ပြန်လာတယ်"

" ဟီး..သားမု့န်ဖိုးက လဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်တာနဲ့တောင် မလောက်ဘူး၊ သားကတောင် မေမေ့ဆီက ပြန်တောင်းမလို့"

" အောင်မလေးဟဲ့..ဖြစ်ရမယ်၊ သူ့ဆီကစားရမလား အောက်မေ့ပါတယ်၊ ပြန်တောင်တောင်းနေသေး၊ ပြော...ဘာလိုချင်လို့လဲ"

" မေမေ့ကို ထပ်လိုးချင်တယ်"

" ဟယ်..ကောင်လေး.. ဒါအမေကိုပြောတဲ့ စကားလား၊ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ကြီး"

ကျနော်တို့ စာတမ်းပရိုက်တစ်စ်အတွက်မေမေနဲ့ အတူ လိုးပွဲကြီးဖြစ်ခဲ့ပြီးတဲ့နေ့ကစပြီး၊အလစ်မှာ မေမေ့ကိုဗိုက်ကိုင် ဖင်နှိုက်ပွတ်သပ်တာကလွဲရင် ဘာမှထပ်မလုပ်ဖြစ်ဘူး၊ကျနော်က ကျောင်းရက်တွေမှာ ညနေတော်တော်စောင်းမှ အိမ်ပြန်ရောက်တော့၊ ညီလေးက အိမ်မှာ အမြဲလိုရှိနေတတ်တယ်လေ။

အတော်ပဲ ဒီနေ့ သောကြာဆိုတော့ ကျောင်းဆင်းကထဲက ညီဝမ်းကွဲကို ကျောင်းလာကြိုတဲ့ အဒေါ့်ကားနဲ့ တခါတည်း အဒေါ့်အိမ်လိုက်သွားမယ်ဆိုတာ ကြိုသိထားတယ်လေ။သူတို့ညီအကိုတွေ ပိတ်ရက်ဆိုဒီလိုပဲ၊ ဂိမ်းစွဲနေကြတာ၊ အဲ့ဒီတော့၊ဒီညနေအိမ်မှာ မေမေတစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေပြန်ပြီ။အခုဒီနေ့ အိမ်အပြန်၊ စာတမ်း ရလဒ်အကြောင်းပြောရင်း အခွင့်ရလို့ မေမေ့ကို ကပ်တောင်းမိတယ်။

" ဟင်..ဒါမျိုး အမေ့ဆီက တောင်းစရာလား"

မေမေအသံ ခပ်မာမာနဲ့ထပ်ပြောနေပြန်တယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာက ပြုံးစိပြုံးစိ၊ ကြည့်ရင်သိတာပေါ့။

" မေမေပဲ၊ ခုနကပြောတော့ သားကျွေးတာစားချင်တယ်ဆို...ရွှတ်"

ပြောရင်းဆိုရင်း မေမေ့ကို ဖက်ရင်းရွှတ်ကနဲ တစ်ချက်ထပ်နမ်းလိုက်တယ်။မေမေက ပြုံးပြီး..

" ခွေးလေး..အဲဒါ သားက အမေကိုကျွေးစရာလား"

မေမေ ကျနော့်နဖူးထိပ်ကို မနာအောင် တစ်ချက်ခေါက်ပြီး

" သားကို မေမေက ပေးထားပြီးသားပဲကွယ် သားဘယ်အချိန်လိုချင်လိုချင်.."

" ဒါနဲ့မေမေ...သားဟို ကောင့်ကိုတော့ ပြောပြီးပြီ"

" ဘာကိုလဲ..ဘယ်ကောင်လဲ"

" ဟိုကောင်လေ...ဝေယံပေါ့၊ စာတမ်းအတွက်လုပ်ရင်း တခါမှားဖြစ်သွားတာ၊ နောင်မလုပ်တော့ဘူး၊ မဖြစ်စေရတော့ဘူးလို့၊ မေမေကလဲ ထပ်မဖြစ်စေရတော့ပါဘူး ကတိတောင်းတယ် ဘာညာပေါ့၊ ကြိုပြီးပိတ်ပြောထားလိုက်တယ်"

" ဘာလို့ အဲဒီလိုပြောတာလဲ"

" တခါထဲဇာတ်လမ်းပြတ်သွားအောင်ပေါ့ မေမေရဲ့၊ အစရှိ နောက်နောင်၊ ရှုပ်နေမယ်၊ ဒါမှသားတစ်ယောက်ထဲ ဝဝစားရမှာပေါ့"

" ဟင်....လိပ်မျိုးလေး..."

" ကိုယ့်ဘက်ကတော့ ယက်ရမှာပေါ့ မေမေရဲ့"

" အဲဒါက..ဟိုနေ့ကသားတို့အားလုံးရဲ့ ဖီလင်ကိုလဲနားလည်လို့၊ မေမေလဲဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိ၊မနေနိုင်တော့လို့၊ ဝေယံ့ကိုလည်းသနားလို့ ပေးလုပ်လိုက်တာပါ။ မေမေ ပြင်ပတစိမ်းကို ထပ်ပေးဖို့ စိတ်ကူးမရှိပါဘူး"

" ဒါဆို အိမ်သားထဲကဆို ပေးဦးမယ်ပေါ့ ...ယေးးး..."

" မေမေ့သား လူဆိုးလေး ဟင်း..."

" မေမေပြောတဲ့ လိပ်ကလေးပေါ့"

ကျနော်ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေရင်းကပဲ မေမေ့ဗိုက်ပူပူကြီးကို လှန်ပြီးပွတ်ဆွပေးနေမိတယ်။

" သား..သွား အိမ်ရှေ့တံခါးတွေသေချာလော့ချခဲ့၊ တို့အိပ်ခန်းထဲသွားကြရအောင်"

မေမေ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်သွားတုန်း ကျနော်တံခါးတွေ လိုက်ပိတ်ပြီးမှ မေမေ့နောက်အခန်းထဲ လိုက်ဝင်ပြီးအခန်းတံခါးချက် ထိုးလိုက်တယ်။ကျနော်ကုတင်ပေါ် မေမေ့ဘေးဝင်ထိုင်ပြီး၊ မေမေ့မျက်နှာလေး ဆွဲမော့လို့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို တပ်မက်စွ ာစုပ်နမ်းပေးလိုက်တယ်၊လက်တွေကလဲ ရှန်သားပွင့် ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီပါးလေးပေါ်ကနေ မေမေ့ရဲ့ တင်းအိနေတဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးနေတယ်။မေမေက အနမ်းကိုခဏခွာပြီး.....၊

" သားသိလား...၊ မေမေလဲ ဗိုက်ရင့်လေ ပိုလိုချင်လေပဲ၊ စိတ်ဆန္ဒတွေပိုကြွလာတယ်၊ဟိုနေ့က သားနဲ့ဖြစ်ပြီးမှ ပိုဆိုးလာတယ်။ အရင်ဗိုက်တွေတုန်းကလဲ ဒီတိုင်းပဲ၊ဒီကိစ္စမှာသားအဖေက လူရိုး ကိုယ်ဝန်ရှိတိုင်း ၂ လကျော်တာနဲ့ ရှောင်တယ်၊ ဗိုက်ထိမှာစိုးလို့တဲ့ မလုပ်ရဲတော့ဘူး။ဘာမှလဲ လေ့လာမှုမရှိဘူး၊ စာအုပ်တွေဖတ်ခိုင်း၊ ဆရာဝန်ကအကြံပေးလဲ အလကားပဲ၊လုံးဝကို လက်ရှောင်ထားတာ၊ ကိုယ်ဝန်ရင့်လို့ မေမေအသည်းအသန်လိုချင်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေမှာ ကြိတ်မှိတ်အောင့်အီးနေခဲ့ရပြီး လက်နဲ့ပဲအာသာဖြေခဲ့ရတယ်၊ အခုတစ်ခါမှ ငါ့သားလေး ကူလို့ မေမေစိတ်ချမ်းသာရပြီ"

" မေမေ သာသားမိန်းမဖြစ်ရင် ဗိုက်ကြီးချိန်တွေမှာ မေမေစိတ်မဆင်းရဲစေရဘူး"

" အခုကေ ာမိန်းမမဖြစ်သေးဘူးလား"

" တကယ့် မိန်းမဖြစ်ဖို့ပြောတာ"

" မေမေ့ကို တကယ့်မိန်းမအဆင့်ထိဖြစ်ဖို့ တက်စဉ်းစားထားတာလား သားရယ်"

" ဟုတ်တယ်...မေမေ့ကို သားရဲ့တကယ့် တရားဝင် မိန်းမဖြစ်စေချင်တာ။ အဲ့လိုစိတ်ကူးယဉ်မိတယ်၊သားရဲ့သွေးနဲ့ရတဲ့ ကိုယ်ဝန်လေးကို မေမေကလွယ်ထားရတဲ့ အချိန်မှာ၊ မေမေ့ကို ဒီလိုလုပ်ရင်ဘယ်လောက် ပျော်ဖို့ကောင်းမလဲလို့လေ"

" အော်သားရယ်... အမှန်တော့ ဒါတွေဟာ တကယ်မဖြစ်နိုင်တဲ့စိတ်ကူးယဉ် ဆန္ဒလေးတွေပါ။သားဖေဖေတစ်ယောက်လုံး ငုတ်တုတ်ကြီးရှိရဲ့သားနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံးကလည်း သားအမိအရင်းကြီးမှန်းသိနေကြတော့၊မေမေနဲ့သား တရားဝင်လင်မယား ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ၊တကယ်ဖြစ်နိုင်တာကတော့ အခုလို တိတ်တိတ်လေးအခန်းတံခါးချက်ထိုးထားတဲ့ အချိန်နှစ်ယောက်ထဲနေခွင့်တွေ့ခွင့်ရတဲ့အချိန် မေမေကသားရဲ့မိန်းမဖြစ်နိုင်တဲ့တစ်ခုတည်းသော အခွင့်အရေးပေါ့။ အဲ့တေ ာစိတ်ကူးမယဉ်နဲ့... ဂျီးမများနဲ့....၊ တွေ့တုန်း မယားလုပ်မလား မလုပ်ဘူးလားဒါပဲပြော"

" ဟာ ဂျီးမများဝံ့တော့ပါဘူးတဲ့ဗျာ၊ လုပ်ပါတော့မယ် မိန်းမရယ်"

ကျနော့် လက်တွေက မေမေ့စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီး ကလိုင်းနေပြီ၊ အရည်တွေလဲရွှဲပြီး စီးထွက်လာပြီလေ။

" မေမေ...ချက်ထိုးထားတဲ့ အခန်းထဲမှာဆိုရင် မေမေကသားမိန်းမဆိုတော့၊ မိန်းမဖြစ်နေချိန်မှာဖြူလို့ခေါ်မယ်နော်"

" ခုလို ၂ယောက်ထဲရှိနေချိန် မေမေ့ကိုကြိုက်သလိုခေါ်လို့ရပါတယ် မေမေကလဲသားကို ဝင်း ဒါမှမဟုတ် မောင်လို့ပဲခေါ်မယ်လေ"

" ဒါဆိုခေါ်မယ်နော် ...ဖြူ.."

" မောင်...ဝင်းလေး"

ကျနော်မေမေ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီးမက်မောစွာနဲ့ တရှိုက်မက်မက် ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်တော့တယ်။

" ဖြူရယ် ဟိုနေ့ကဖြူ့ကို နောက်ကဒေါ့ဂီဆွဲတုန်းကလေ၊ ဖြူ့ ဖင်ဝစူစူလေးကချချင်စရာလေး၊ မောင်လုပ်လို့ရမလားဟင်။

" မောင်က..ဖင်ကိုကြိုက်လို့လား"

" စမ်းကြည့်ချင်လို့ပါ"

" မောင့်က လိုချင်ရင် ဖြူကကြည်ကြည်ဖြူဖြူပေးဖို့အသင့်ပဲ၊ ဝင်းအဖေလဲဒီလိုပဲ၊ တစ်ခါတစ်ခါတောင်းတယ်။ဒါပေမယ့် မလုပ်တာကြာပြီ၊ အဆင်ပြေပါ့မလားမသိဘူး"

" ဖြူအဆင်ပြေမှ ပေးပါကွာ..."

" မောင့်အတွက်ဆို ဖြစ်ရမှာပေါ့၊ ဗိုက်နဲ့ဆိုတော့ လေးဘက်ကုန်းလုပ်ရင် အပေါ်ကအားနဲ့လုပ်လို့ရှိရင် မကောင်းဘူး၊အရင်တခါလုပ်ဖူးသလို တပေါင်ကျော်တစောင်းလေးကအကောင်းဆုံးပေါ့၊ အဲ့လိုပဲလုပ်နော်"

ကျနော်လဲ အရင်တပတ်ကလုပ်တဲ့ပုံစံအတိုင်း မေမေ့နောက်တစောင်း ဝင်လှဲလိုက်ပြီး တခေါက်ကွေးအောက်လက်လျှိုပြီး ပေါင်တစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်လိုက်တယ်၊ ခါးကော့လို့ မေမေ့ဖင်ကြီးနားကော့ထိုး အကပ်မှာ မေမေကလက်နောက်ပြန်နဲ့ ကျနော့်လီးကိုဆွဲပြီး စအိုဝခရေပွင့်လေးမှာ ဒစ်ကိုတေ့ပြီး ချိန်ပေးထားတယ်။

" ရပြီမောင်...ဖြေးဖြေးထိုးနော်"

ကျနော့်စိတ်ထဲ မေမေ့ဖင်ပေါက်လေးက ဘာချောဆီမှမရှိပဲ ခြောက်နေသေးလို့၊အခုနေသွင်းရင်ချော့ထိုးတာတောင် မေမေတအားနာမယ်လို့ တွေးမိတယ်။

" ခဏနေဦးမေမေ...အဲ..ဖြူ..အခြောက်တိုက်ကြီးသွင်းရင် ဖြူ နာမှာပေါ့၊ မလောနဲ့ မောင်လုပ်ပေးမယ်"

ကျနော် မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက် ၂ ချောင်ထိုးနှိုက်လိုက်တော့ ခုနကတည်းက ဆွထားလို့ တသွင်သွင်စီးထွက်ပြီးရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေရဲ့ အထိအတွေ့ကိုရလိုက်တယ်။သုံးလေးကြိမ်လောက်လက်တွေ ထုတ်သွင်းလုပ်ပြီး ဖင်းဂါးဖတ်က် လက်လိုးလေးလိုက်တာ အရည်တွေထပ်ထွက်လာပြီး လက်နှစ်ချောင်းလုံးရွှဲနစ်နေပြီ။

ကျနော်လဲ အဖုတ်ထဲကလက်တွေပြန်ထုတ်ပြီး ခရေဝမှာ ဘယ်ပြန်ညာပြန်အားရပါးရ လိမ်းသုတ်လိုက်တယ်၊လက်ခလယ်ထိပ်ကလေးကိုလဲ ဖင်ပေါက်ထဲထိုးကလိလိုက်တော့ လက်တစ်ဆစ်လောက် ဝင်သွားတယ်။မေမေလဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားတယ်၊ ကျနော်က်လျှိုဆွဲမထားတဲ့ အကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ ပေါင်သားဝင်းဝင်းလေးမှာ မွေးညှင်းလေးတွေထောင်ပြီးအဖုလေးတွေထလာတာ သိသိသာသာကြီးတွေ့လိုက်ရတယ်။

" ကဲ..မေမေ ရယ်ဒီနော်..၊ အခုရပြီထင်တယ်"

" နေဦး...ဖြူလုပ်ပေးမယ်"

မေမေလဲ စောစောကလိုပဲ တစ်ခါထပ်ပြီးလက်ကလေးနဲ့ လီးကို ဆွဲပြီးဖင်ပေါက်ဝပြန်တေ့ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ၂ ချက် ၃ ချက်လောက်ခပ်ဆတ်ဆတ် ဖိဖိလေးအဝမှာ တင်ကပ်ထိုးနေလိုက်ရင်းနဲ့ နောက်ထပ်အချက်တွေမှာတော့အားထည့်ပြီး မေမေ့ခရေပေါက်ထဲ ဖိထိုးချလိုက်တော့တယ်။

ဇွိ..ဖောက်...ဗြစ်..

" အား..ကျွတ်ကျွတ်.."

" တော်တော်နာသွားလို့လား..ဖြူ"

" အင်း..နဲနဲပါ၊ ရုတ်တရက်ကြီးဝင်သွားတာမို့လို့၊ ဖြူရပါတယ်၊ ဆောင့်လို့ရတယ်မောင်"

ကျနော်လဲ မေမေက ရတယ်ဆိုတာနဲ့ပဲ ဖင်ကိုကော့ကော့ထိုးပြီး တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆော်တော့တယ်။ထောင်ထားတဲ့မေမေ့ပေါင်ကြီးကို လက်၂ ဘက်နဲ့ တိုင်ကြီးလို ထိမ်းကိုင်ပြီးခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။

" အားးးးး သားး...မောင်...အူးးးးရှီးးးးး"

ဒါပေမယ့် ခဏကြာတော့လုပ်ရတာ အဆင်မပြေဘူး၊ ပေါင်ကြီးကိုထိမ်းထားရတာနဲ့တင် မောလာတယ်။တစောင်းထိုးရတာလဲ ဖင်ထဲကို ထိထိရောက်ရောက် နက်နက်မဝင်ဘူး။ဒါကိုရိပ်မိတဲ့မေမေက..

" မောင်...သိပ်အဆင်မပြေဘူး၊ မထိဘူးမဟုတ်လား၊ ပုံစံပြောင်းမလား၊ဝင်းသိပ်ကြိုက်ရင် ဖြူအပေါ်ကနေတက်ပေးမယ်။ ဖြူကတော့ တအားကောင်းနေပြီ၊ အရမ်းထန်နေပြီကွာ.."

ဒါနဲ့ပဲ ကျနော်အိပ်ပေးလိုက်ပြီး မေမေက အပေါ်ကတက်ခွ၊ လီးကိုသူ့ဖင်နဲ့ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့တယ်။

" အားးး ရှီးး ကောင်းတယ် မေမေရေ၊ ဗိုက်ကြီးသယ်ဖင်ကို လိုးရတဲ့ အရသာက ဘာနဲ့မှမတူပါလား၊

ကိုယ်နဲ့ရထားတဲ့ဗိုက်ဆို ပိုမိုက်မယ်။ ဒီတယောက်တော့ မမီတော့လို့ထားလိုက်တော့၊နောက်တစ်ယောက် ကိုယ့်အရည်နဲ့ ရအောင်လုပ်ပြီး၊ ကိုယ့်အမေကို ကောင်းကောင်းပြုစုပြလိုက်ချင်တယ်"

" ဟဲ့ ခလေး၊ သိပ်စိတ်ကူးမယဉ်ပါနဲ့ဆို လုပ်မှာသာလုပ်.."

" အားးး ဟားး ဟားး....ဖြူရေ..ဆောင့်..ဆောင့်..ရှစ်.."

" အူးးးးဟင်း...မောင့်လီးကြီးက..ဖြူ့ဖင်ထဲကြပ်နေတာပဲ..အိ...အိ..."

" အားးးးရှီးးးး မောင်ပြီးတော့...မယ်.."

" အူးးးး နေဦးမောင်၊ ထိမ်းထားး မပြီးနဲ့ဦး....၊ မောင်ရယ်ဖြူ့ကိုစောက်ဖုတ်လိုးပေးပါဦးကွာ...၊

ဖင်ခံရတာ ကောင်းပေမယ့် သဘာဝမဟုတ်ဘူး၊ စောက်ဖုတ်လောက် ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်အရသာမရှိဘူး၊အဖုတ်အလိုးခံချင်တယ်၊ အင်း...ဒီဗိုက်ကြီးကလဲ တမှောင့်..၊ မောင်လုပ်လို့ မဖြစ်ဘူး။ ဖြူ့တာဝန်ပဲ ထားလိုက်ပါတော့။မေမေ နောက်ဆုံးတော့ သူ့ဖာသာသူပဲဒါရိုက်တာလုပ်၊ ကျနော့် လီးပေါ်ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ပြီး အသားကုန်ယူပါတော့တယ်။

" အားးးးးး မောင်..မောင်...အမလေးးးး အီးး..အားး..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ပလိ..ပလိ..ကျွိ..ပလစ်..."

အဲ့ဒီည ဖေဖေပြန်မလာခင် ကျနော်နဲ့ ကျနော့်မိန်းမဖြူလေး (မေမေ) တို့ တစ်ယောက်ကို ၃ ချီစီလောက်ပြီးအောင် အားရပါးရကြဲခဲ့ကြတယ်။

အဲ့ဒီနေ့ကစပြီး ကျနော်လဲ အမေ့နားကမခွာတဲ့၊ အလိုက်သိတဲ့၊ သားလိမ္မာလေး (အဲ) တိတ်တိတ်ပုန်းလင်လိမ္မာလေးဖြစ်နေခဲ့တာ အခုထိပါပဲဗျာ...။မထင်မှတ်တဲ့ကျောင်းသင်ခန်းစာ၊ စာတမ်းလေးတစ်ခုက ကျနော့်ဘဝကို တစ်ဆစ်ချိုး၊ အပြောင်းလဲကြီးပြောင်းလဲစေခဲ့တယ်လေ.....။

 (ဟုတ်ကဲ့၊ ဒီဇာတ်လမ်းကလဲ ထိုင်းမှဇာတ်လမ်းတခုကိုမှီငြမ်းပြုပါကြောင်း)

 လမင်းကြီး

 ........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။

အိုဂျီကျောင်းသားတင်တဲ့ စာတမ်း အပိုင်း ( ၁ )

အိုဂျီကျောင်းသားတင်တဲ့ စာတမ်း အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - လမင်းကြီး

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁ )

ကျနော့် နာမည်ကတော့ အောင်သူရိန်ဝင်း ပါ။ အိမ်ကရော၊ ရင်းနှီးသူတွေကရော ဝင်း လို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ မနိုင်ယင်ကာ ပေါင်းနေတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ ခေါ်တာကတော့ "ငဝင်း" တဲ့။ ကျနော် တက်နေတာက ဆေးသိပ္ပံတက္ကသိုလ်မှာပါ။ ဘယ်ကျောင်း ဘယ်ရီးယားရောက်ပြီတော့ မပြောပါရစေနဲ့တော့။ တော်ကြာ လိုက်စုံစမ်းနေဦးမယ်။ ကျနော်က ရုပ်ကလည်း တော်တော်ကြည့်ကောင်းသား။

(ဟိဟိ ကြော်ငြာ နဲနဲဝင်ပါရစေ) အိမ်က တရုတ်သွေးပါတယ် ဆိုတော့ တမိသားစုလုံး ဖြူဖြူချောချော သန့်သန့်တွေပေါ့။ တက္ကသိုလ်စရောက်ကထဲက ပေါင်းတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကလည်း အားကစားသမားနဲ့ အားကစား ဝါသနာပါသူတွေဆိုတော့ ကျနော်လဲ ကစားဖြစ်တော့ အရပ်အမောင်း ကောင်းကောင်း ထွားထွားကျိုင်းကျိုင်းပေါ့ ခင်ဗျာ။

ကဲဗျာ အင်ထရိုတွေ များနေပြီ ဇာတ်လမ်းစလိုက်ရအောင်

....................................................................................

ဆေးသိပ္ပံတက္ကသိုလ်၏ တစ်ခုသော စာသင်ခန်းအတွင်း ပါမောက္ခ ဆရာဦးမြတ်ကျော် လက်ချာပေးနေသည်။

" ကဲဟေ့..ကျောင်းသားတို့ ဆရာဒီနေ့ ဒီလပတ် လက်တွေ့စာတမ်း တင်ရမယ့် ခေါင်းစဉ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောမယ်"

" ခေါင်းစဉ်ကတော့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် လိင်ဆက်ဆံခြင်း ပြုခြင်း၏ အကျိုးဆက်များ တဲ့"

" ဝူးးးး ဟေး ဟေး ဟေး.. ရွှီ..ရွှီး.."

ဆရာဦးမြတ်ကျော်က ကျောင်းသားတွေကို လပတ် စာတမ်းခေါင်းစဉ်ကို ဖတ်ပြတော့...ယောက်ျားလေးကျောင်းသားတွေဘက်က အသံသေးအသံကြောင်နဲ့ ဩဘာသံတွေ ထွက်လာတယ်။

" ဆရာ..ဗိုက်ကြီးသည်က ဗိုက်ရှိတုန်း အဲဒါလုပ်လို့ရလို့လား ဆရာ"

ကျနော့် သူငယ်ချင်း ရဲထူးက ထမေးရော၊

" ဟာ..ရတာပေါ့ကွ ဒါပေမယ့် အခြေအနေနဲ့ အချိန်အခါလိုက်ပြီး သင့်သလို ချင့်ချိန်လုပ်ရတာပေါ့။ အဲ့ဒါမင်းတို့ကျောင်းသားတွေ မွှေနှောက်ရှာဖွေ ရီဆာ့ချ်လုပ်ပြီး သတ်မှတ်ရက်အတွင်း ပြီးအောင် တင်ရမှာဟေ့"

ဆရာက မျက်နှာ ခပ်တည်တည်ကြီးနဲ့ပဲ ပြောနေတယ်။

" ဟေ့ကောင်..မင်းအောကားတွေမှာ ဗိုက်ကြီးသည်တွေနဲ့ ချနေကြတဲ့ လိုင်းတွေ မကြည့်ဖူးဘူးလား.. ဖွတ်ကျား"

ကျနော်က ရဲထူးကို ဆရာမကြားရအောင် ခပ်တိုးတိုးပဲ ကပ်ဆဲလိုက်တယ်။

" မင်းကလဲကွာ ငါက ဒီလိုပဲ ဆရာ့ကို ဧည့်ထောက်ခံပေးရတာပေါ့ကွ လခွီးတဲ့"

ရဲထူးက သူ့ကို ကျနော် သူ့ကိုနှိပ်ကွပ်မှန်း သိလို့ မကျေမနပ်နဲ့ ပြန်ပက်တယ်။ ညနေစောင်း ကျောင်းအားကစားကွင်းမှာ ဘောလုံးကန်ကြလို့အပြီး အိမ်မပြန်ခင်၊ ရေကူးကန်ရေချိုးခန်းမှာ ရေဝင်ချိုးကြရင်း ဒီနေ့ ဆရာ ဦးမြတ်ကျော်ပြောတဲ့ စာတမ်းတင်ရမယ့် အကြောင်း ကျနော်နဲ့ တစ်ဖွဲ့တည်းသား သူငယ်ချင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြတယ်။

" ဟေး..တို့ဂရု(ပ်)က ၃ ယောက် ရှိတယ်ကွနော်၊ ငါရယ်၊ မင်း(ရဲထူး)ရယ်၊ နောက် မင်း(ဝေယံ)ရယ်"

ကျနော် သူတို့ကို တစ်ယောက်စီ လက်ညှိုးထိုးပြီး ပြောလိုက်တယ်။

" ဟုတ်ပြီလေ..ဒီတော့ ငါတို့ ဘယ်ကစပြီး အချက်အလက်တွေ ရှာကြမှာလဲ"

ရဲထူးက မေးတယ်

" ဟ! ငတုံးရ...အောကားတွေရှာပြီး အရင်ကြည့်ပေါ့ကွ၊ ဘယ်လို ဘယ်ပုံစံတွေ လိုးကြတယ် လေ့လာပေါ့၊ပြီးတော့ စာအုပ်တွေ ရှာဖတ်၊ အင်တာနက်ထဲ ဆာ့ချ်လုပ်ပြီး ရေးရမယ့်အချက်တွေ ရှာပေါ့၊ အင်ဖော်မေးရှင်း သိချင်ရင် ဗိုက်ကြီးသယ်တွေရှာပြီး ကိုယ်တွေ့ အင်တာဗျူးကြည့်ပေါ့ကွာ။ ပိုပြီး သေချာချင်ရင် ဗိုက်ကြီးသယ်ဖန်ပြီး ချကြည့်၊ ခွီးတဲ့"

ဝေယံက မျက်ခုံးတစ်ဖက် ပင့်ကာချီကာနဲ့ အရှည်ကြီး ပြောနေတယ်။

" မင်းကတော့ စောက်တလွဲ ဂွတ်အိုင်ဒီယာကောင်ပဲ ဝေယံ"

ကျနော် ဝေယံကို ပြန်နောက်လိုက်တယ်။

" ဟေ့ရောင်ငဝင်း...ယီးတဲ့မှပဲ..မင်းဘာသိလို့လဲ၊ ဗိုက်ကြီးသယ်လုပ်ရင် ကွန်ဒုံး သုံးစရာမလိုတော့ဘူး ကွ မင်း၊ အစိမ်းလိုက် စွပ်ရုံပဲကွ သိလား၊ ဘယ်လောက် အရသာ ကောင်းမလဲဆိုတာ"

ဝေယံက ထပ်ကွန့်လိုက်သေးတယ်။

" အေး ငါဖတ်ဖူးသားပဲ၊ ဗိုက်ရင့်လာလေ ပိုထန်လာလေဆိုပဲ၊ခွီးကွာ တော်တော့ ဆက်မပြောနဲ့တော့၊ မသာ.. မင်းလုပ်တာနဲ့ လီးတောင် တောင်လာပြီ"

ကျနော် ဝေယံကို ပိတ်ပြောလိုက်တယ်။

........................................................................................

ကျနော်တို့ ချိန်းထားတဲ့ အတိုင်း စနေနေ့ရောက်တော့ ကျနော်တို့ တစ်စု အပြာအောကားတွေ ကျနော့် အခန်းထဲမှာ တံခါးပိတ်ပြီး တိတ်တိတ် ခိုးကြည့်ကြပါရော။ အထူးသဖြင့် ဒေါင်းလုဒ်ဆွဲပြီး စီဒီထဲ ဘန်းထည့်ထားတဲ့ ပရက်ဂနင့် ဗိုက်ကြီးသည်လိုင်း ဗွီဒီယိုကားတွေပေါ့။

ဂျပန်ကားတွေ များပါတယ်။ ဖြူဖြူကိတ်ကိတ်လှလှ၊ နို့လှလှ ဗိုက်ကြီးသည်လေးတွေပေါ့။ ကြည့်နေလို့ ဘယ်လောက်မှမ ကြာသေးဘူး တံခါးလာခေါက်သံ ကြားရတယ်။

" ဟာ..လခွမ်းတဲ့ ပိတ်..ပိတ် ငထူး အရင် ပိတ်ထားလိုက်ဦး၊ ငါ့အမေ လာနေတယ်"

စက်ကမန်းကတန်း ပိတ်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့

" အမယ်..အားလုံး စုစုစည်းစည်းပါလား လူပျိုတွေ၊ ဘယ်တုန်းက ရောက်နေကြတာလဲ"

" ဪ ဟုတ်ကဲ့အန်တီ၊ နေ့လည်ကထဲက ရောက်နေကြပါ၊ဝင်းနဲ့ လစဉ် စာတမ်းတင် သင်ခန်းစာ လာဆွေးနွေးနေတာ"

ဝေယံက ဖြေလိုက်တယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီကောင့်မျက်လုံးတွေက ကျနော့် အမေကို ကြည့်နေလိုက်တာ မျက်တောင် မခတ်ဘူး။

" ဘာစာတမ်းလဲ သားတို့ရဲ့"

" ဟိုလေ..ဗိုက်ကြီးတုန်းလုပ်တာ..အဲ ဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် လိင်ဆက်ဆံရေး လုပ်တဲ့ သုတေသနလေ့လာရေး စာတမ်းပါ အန်တီ"

ရဲထူးက ပေါ်တင်ကြီး ဖြေပစ်လိုက်တယ်၊ ဒီကောင် စောက်တလွဲတော့ လုပ်ပြီ။ မေမေ ဒီကောင့် အဖြေကြားတော့ ရှက်သလိုလို တုန့်သွားတယ်။

" အဲ..အေး အေး ဆက်လုပ်ကြ၊ မေမေ ထမင်းဟင်းတွေ သွားချက်လိုက်ဦးမယ်"

ပြောပြီး မေမေမီး ဖိုချောင်ဖက် ခပ်သုတ်သုတ် လစ်သွားတော့တယ်။

..............................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ဒီနေရာမှာ ကျနော်တို့ မိသားစုအကြောင်း  မပြောမဖြစ်ပြောဖို့ လိုလာပြီ။ ကျနော်တို.မိသားစုမှာ စုစုပေါင်း ၄ ယောက်ရှိတယ်။မိသားစုဝင်တွေကတော့ အဖေ ၊အမေ ကျနော်နဲ့ ညီလေး။ကျနော်တို့မိသားစုက အခြေအနေရှိတယ်။

အဖေက ပုဂ္ဂလိက ကုမ္ပဏီတခုက အုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းမှာ ရာထူးကြီးကြီး ကိုင်ထားသူပါ။ မေမေ့ နာမည်က ဒေါ်ဇင်မာဖြူ (မိသားစုနာမည်တွေက ဒီဇာတ်လမ်းအတွက်ပဲ ပေးထားတာနော်၊ အမှန်မဟုတ်ဘူး၊ အွန်လိုင်းခေတ်ကြီးမှာ စုံစမ်းရလွယ်တယ်လေ)

မေမေက ကိုယ်ပိုင် ဘစ်စနက် လုပ်တယ်ဆိုပါတော့။ ရန်ကုန်က ရှော့ပင်းကွန်ပလက်စ်ကြီး တစ်ခုမှာ ရေကူးနဲ့ အားကစားဝတ်စုံ ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ မေမေက ဆိုရှယ်ကျတဲ့ မိန်းမပီပီ အလှအပကြိုက်တယ်။

အသက်က ၄၁ နှစ်ရှိပြီ ။ ဒါပေမယ့် အပျိုတွေ ရှုံးလောက်အောင် လှတုန်းပဲ၊ ဒါ့အပြင် မေမေက ကိုယ်ခန္ဓာ သေးသေးသွယ်သွယ် နဲ့ အသားကလဲ ဖြူတော့ ကြည့်ရင် လက်ရှိအသက်ထက် အများကြီးငယ်တယ်လို့ ပဲထင်ရတယ်။ ကျနော့်အောက် ညီအငယ်တစ်က အလယ်တန်းကျောင်းသားပဲ ရှိပါသေးတယ်။

အဲ..မိသားစု မန်ဘာထဲက ၅ ယောက်မြောက် နောက်ဆုံးတစ်ယောက် ဖြစ်လာမယ့် သူကတော့ အခုမှ မေမေ့ဗိုက်ထဲမှာပဲ ရှိသေးတယ်လေ။ မေမေ ညီငယ်လေးကို ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာ ၆ လရှိပြီလေ၊ ဪ အာထရာဆောင်းရိုက်ကြည့်လို့ ညီလေးမှန်း သိတာပေါ့ဗျ။ ကျနော့် အဖေလက်ရာကတော့ အာဂပဲ။ သားချည်းပဲ အားလုံး ရအောင်လုပ်နိုင်တာလေ။

............................................................................................

အဲဒီမှာ အစောပိုင်းက ကျနော်ရေးခဲ့ပြီးသလို ကျောင်းက စာတမ်းတင်ဖို့ ညွှန်ကြားချက်ထွက်လာတော့ ကျနော်တို့အုပ်စုလဲ တွေးသမျှတတ်သမျှ စုပေါင်းအိုင်ဒီယာထုတ်ပြီး အိမ်ကကျနော့်အခန်းထဲမှာပဲ စုပြီးပထမခြေလှမ်းအဖြစ်ဗိုက်ကြီးသယ် အောဗွီဒီယိုတွေအရင်ကြည့်ပြီးအကြံထုတ်ကြတာပေါ့..။

စောစောက မေမေ ကျနော့်အခန်းလာကြည့်သွားပြီးတဲ့နေရာက ပြန်ဆက်ရအောင်..မေမေမီးဖိုချောင်ဘက်ထွက်သွားပြီးတော့မှ ကျနော်လဲဝေယံကိုပြူးပြဲကြည့်ပြီး..

" ဟေ့ကောင် ဝေယံ၊ မင်းခုနက ငါ့အမေကိုကြည့်နေလိုက်တာများ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်၊မျက်လုံးကျွတ်ကျတော့မလိုပဲ၊ ဘာမဟုတ်တာတွေတွေးနေတာလဲ..မင်း.."

ရဲထူးကဝင်ပြောတယ်။

" အေး..ငါလဲသတိထားမိတယ်ကွ"

" ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးငဝင်းရာ၊ ငါတစ်ခုသွားသတိရပြီးတွေးမိလို့ကွ၊ ငါတို့စာတမ်းအတွက်၊မင်းအမေဆီကတစ်ခုခု အတိုင်ပင်ခံအကြံလေးဘာလေးများရနိုင်မလား၊ သင်ပေးနိုင်မလားလို့ပါ၊ မင်းအမေကလဲ ဗိုက်နဲ့ဆိုတော့.."

ဝေယံကပြာပြာသလဲ ရှင်းတယ်။

" ဟာ..ဒါဆို ငါ မင်းအမေနဲ့ တစ်ခါလောက် တက်စ်လုပ်ကြည့်..ကြည့်.."

" ဖြောင်း"

ရဲထူး အငမ်းမရပြောအလာမှာ စကားမဆုံးသေးဘူး ကျနော်ဒီကောင့်ကို နဘန်တချက်ကျင်းလိုက်တယ်။

" ဟာ ငဝင်း.. နာလိုက်တာ ယီးတဲ့၊ ငါကနောက်တာပါဟ၊ ငါက မင်းအမေကို အင်တာဗျူးကြည့်ရင်ကောင်းမလားလို့ပါ၊ ဗိုက်ရပြီးတဲ့နောက် မင်းအဖေနဲ့ ဘယ်လိုဆိုတာ"

ငထူးမရဲတရဲနဲ့ကျနော်နဲ့ခပ်ခွာခွာဖြေတယ်။ နောက်တစ်ကြိမ် ကျနော့် လက်ဖဝါးနဲ့တွေ့မှာကြောက်ပုံပဲ။

" အေး..ရတယ် စမ်းကြည့်တာပေါ့၊ စာတမ်းထဲမှာတော့ ငါတိုမိသားစုကလို့ အရိပ်အမြွက်တောင်မပါစေနဲ့နော်၊အခုတောင်ငါ့အမေကိုအရင်မေးကြည့်ရဦးမှာ၊ သူလိုလိုလားလားကူညီချင်မှ"

" အေးပါကွာ.."

ကျနော်မေမေရှိနေတဲ့မီးဖိုချောင်ဘက်လိုက်သွားတယ်။

" မေမေ"

" ဟင် ဘာလဲသား"

" ဒီလိုပါမေမေ သားနဲ့သူငယ်ချင်းတွေ မေမေ့ဆီက အကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းချင်လို့"

မေမေကလည်တယ်၊ ကြိုရှောင်ဖို့ကြိုးစားတယ်။

" ဘာလဲ...ကိုယ်ဝန်ဆောင်မိန်းမတွေ အတွေ့အကြုံမေးမယ်ဆိုရင်လာမပြောနဲ့နော် မေမေမပြောဘူး၊ ရှက်စရာကြီး"

" အို မေမေကလဲ၊ နည်းနည်းလေးအင်တာဗျူးရုံ မေးရုံမြန်းရုံပါ၊ သားတို့ သင်ခန်းစာက အမှတ်ကောင်းဖို့အရေးကြီးလို့ပါ။မဟုတ်ရင်သားက ဘယ်တခြားဗိုက်ကြီးသယ်သွားမေးရမှာလဲ၊ မေးလဲ မမေးရဲပါဘူး၊ပါးရိုက်ခံရမှာပေါ့၊ သားတို့ ပညာရေးအတွက်နဲနဲကူပါမေမေရာ"

မေမေ ခဏတော့တွေသွားတယ်။ ပြီးမှ..

" အေး အေး..ဒါဆိုလဲကူရတာပေါ့"

မေမေ့ ကြည့်ရတာစိတ်လိုလက်ရတော့ မဟုတ်ဘူး၊ သားရဲ့ပညာရေးအတွက်ဆိုလို့သာ၊ ပုံက အင်တင်တင်နဲ့။ကျနော်တို့အားလုံး ဧည့်ခန်းထဲမှာ စုထိုင်လိုက်ကြတယ်။ပြီးတော့မေမေ့ကို အင်တာဗျူးကြတာပေါ့။ ကျနော်တို့ဆေးပညာဘာသာရပ်ပညာရပ်ဆိုင်ရာ အသုံးအနှုန်းတွေနဲ့ပါ၊ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ မပါပါဘူး။စမေးစပြောတုန်းပထမပိုင်းတော့ မေမေလဲ စိတ်ကျဉ်းကြပ် အနေအထိုင်ရ ခက်သလိုပုံပါပဲ၊ ရှက်တာလဲပါမှာပေါ့။ကျနော်တို့က မေမေ့ကိုပြောရတယ်၊

" သားတို့လဲ ဆေးကျောင်းသားတွေပါပဲ၊ သားတို့ကို ကိုယ့်ကျန်းမာရေးအတွက်အကုန်ဖွင့်ပြောတိုင်ပင်ရတဲ့ ဆရာဝန်လိုပဲ သဘောထားပြီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာပြောပါ" လို့ပေါ့။

ပြောကြဆိုကြလို့ အတော်အကြာမှာတော့ အစဦးပိုင်းကမျက်နှာကြီးရဲပြီး မနေတတ်မထိုင်တတ်ဖြစ်နေတဲ့မေမေလဲ မျက်နှာပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာပြီး စိတ်တွေပြေလျော့သွားပုံရတယ်၊ စကားလဲသွက်လာပြီး ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့စိတ်ပါလက်ပါ မေးတာတွေဖြေ၊ သူ့ဖက်ကအမြင်တွေပါပြောလာတဲ့အထိ အဆင်ပြေလာပါတယ်။

" သားတို့မေးခွန်းတွေက မေမေအပ်ထားတဲ့ အိုဂျီမေးတတ်တဲ့ မေးခွန်းတွေနဲ့ အတော်များများက အတူတူလိုပါပဲ၊မေမေက ပထမတော့ဘာတွေများ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးမလဲလို့ရှက်နေတာ၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားတို့ ပညာရေးအတွက် အထောက်အကူဆိုတော့ မေမေမရှက်တော့ပါဘူး၊ကိုယ့်သားတွေပဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာမေး၊ မေမေသိတာအကုန်ဖြေပေးမယ်၊ ဒါမှသားတိုစာတမ်း အမှတ်ကောင်းမှာ"

" ရတယ်အန်တီ..အခုသားတို့ကို အန်တီ့အိုဂျီလို့သာမှတ်ထားလိုက်ပေါ့"

ဝေယံကဝင်ပြောတယ်။

" ဒီနေ့အိုဂျီကလဲ ၃ယောက်တောင်..ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း..ဟင်းးး"

မေမေကလည်းတဟင်းဟင်းရယ်နေတယ်။

" ဟဲဟဲဟဲ...အန်တီကလဲ၊ သားတို့ကအိုဂျီဆိုပေမယ့် အခုအနေအထားက

အန်တီကဆရာပြန်လုပ်ပြီး ပြောပေးသင်ပေးရမှာတွေ ရှိတယ်၊တချို့လဲနှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးစရာတွေကျန်နေသေးတယ်နော၊အန်တီကဆရာမကြီးအနေနဲ့ဆိုရင် သားတို့မသိတာတွေကို ဆရာစားမချန် ပြပေးပြောပေးဖို့ပါပဲ"

ငထူးကလဲ ပညာသားပါပါနဲ့ မေမေ့ကိုဝင်ချည်တယ်၊ကျနော်တောင်ဘာမှ မပြောရသေးဘူး၊ ဒီကောင်တွေသွက်နေလိုက်တာများ၊ထားလိုက်ပါတော့ အဲ့ဒီနှစ်ကောင်ကိုအရှိန်နဲ့လွှတ်ပေးထားလိုက်တယ်။နောက်မှပြန်ကြပ်ပြီး နရင်းအုပ်သင့်အုပ်ရမှာပေါ့၊ အခုတော့ စာတမ်းကိစ္စအောင်မြင်ဖို့လိုရင်းပဲ။ပထမမေမေ စိတ်မသက်မသာဖြစ်မှာစိုးရိမ်အားနာမိပေမယ့် အခုမေမေ့အနေအထားကြည့်ရတာ အဆင်ပြေနေပါပြီ။

" ရပါတယ်သားတို့ရယ်၊ သားတို့ပညာရေးအတွက်ပဲ မေမေသိသလောက်ကူညီပြောပေးမှာပါ"

............................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ကျနော်တို့ တတွေစိတ်ပါဝင်စားစွာနဲ့ ဆွေးနွေးမေးမြန်းနေကြလို့ အရှိန်တော်တော်လေးရနေတဲ့အချိန် ဝေယံ့ဖုန်းကထမြည်ပါလေရော။အားလုံးရုတ်တရက်မို့လန့်သွားကြသေးတယ်။ဝေယံလဲဖုန်းကိုင်ပြီးအပြင်ခဏထွက်လို့ စကားပြောနေတယ်။ ခဏကြာတော့ပြန်ဝင်လာပြီး..

" ဟေ့ကောင်တွေ ဟိုခွေးမသားမြတ်သူငါ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီးလာရိနေတယ်ကွ၊ လာကြွားတာပေါ့ကွာ၊

ဒီကောင်တွေအုပ်စုကတင်မယ့်စာတမ်းမှာ ဗိုက်ကြီးသယ်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံပုံအသေးစိတ်တွေကို နမူနာဓာတ်ပုံတွေနဲ့အတူတွဲတင်မယ်တဲ့ ကွ။ ကေ့စ်တူကေ့စ်ပေါ့ကွာ၊ယောက်ကျားကအပေါ်မှာဆို ဘယ်လို၊ မိန်းမကအပေါ်မှာဆို ဘယ်လို အန္တရာယ်ကင်းကင်း လှုပ်ရှားဆက်ဆံရမယ်စသည်ဖြင့်ပုံစံပြလေးနဲ့ပေါ့ကွာ"

" ဟာ! ဒါဆိုဒီကောင်တွေ ဗိုက်ကြီးသယ်နဲ့တကယ်ချနေတဲ့ပုံတွေ တွဲတင်မှာပေါ့၊ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား၊အောကားထဲကစကရင်ရှော့တွေများလား"

ငထူးရဲ့သောက်ပါးစပ်က ရှေ့နောက်မကြည့်မဆင်မခြင် မှတ်ချက်ချလိုက်တဲ့ ပြောစကားကြောင့် အတူထိုင်နေတဲ့မေမေ့ရဲမျက်နှာကြီး နီရပြီးအမ်းတက်သွားပြန်တယ်။ဗိုက်ကြီးသယ်နဲ့ ချတယ်ဆိုတဲ့ စကားကိုတစ်တစ်ခွခွကြီးပြောလိုက်တာလေ။ကျနော်လဲ ဒီကောင့်ခြေခုံပေါ်ခပ်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ဖိနင်းပြီး သတိပေးလိုက်ရတယ်။ဝေယံကဆက်ပြောတယ်။

" ဟာ ဒီကောင်.. မင်းပြောသလိုမဟုတ်သေးဘူးကွ၊ သုတေသနပုံစံမျိုးနဲ့ ရိုက်ပြတာကွ၊ပေါ်တင်ရှင်းရှင်းကြီးတော့ဘယ်ရိုက်ပြမလဲ၊ ကင်မရာပညာနဲ့ အကွယ်အကာလေးနဲ့ရိုက်တာပေါ့၊ဒါပေမယ့် မင်းပြောသလို အောကားစကရင်ရှော့ရော၊ အင်တာနက်က ဒေါင်းလုဒ်လုပ်တဲ့ပုံတွေရော မဟုတ်ဘူးတဲ့ကွ၊တကယ့် ပတ်ဝန်ကျင်က (ရီးရဲလ်ပါစင်) လူတွေတဲ့ကွ၊ဒီပုံစံအတိုင်းဆို ဒီကောင်တွေ ငါတို့အုပ်စုထက် အမှတ်များတော့မှာ သေချာတယ်။ထုံးစံအတိုင်း ဒီတစ်ခါလဲဒီကောင်တွေအုပ်စုကို ရှုံးဦးတော့မှာပဲ၊ အဲဒါ လာရိတာကိုငါကမခံချင်တာ"

ဒွတ်တဲ့မှ..ကျနော်တော်တော် စိတ်ဆင်းရဲသွားတယ်၊မြတ်သူတို့ ဂရု(ပ်)နဲ့ ကျနော်တို့ ဂရု(ပ်)က အမြဲတမ်းခတ်နေကြတဲ့ပြိုင်ဘက်တွေ၊

" ကဲ..ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ၊ မင်းတို့ဘိုးအေ စာတမ်းကမနက်ဖြန်သဘက်ခါဆိုရင်ပဲတင်ရတော့မှာ"

ကျနော်ညည်းပြောပြောတော့...ငထူးက..

" တို့ အပြာကားတစ်ကားလောာက်သွားဝယ်ပြီး တင်ရင်ကော?"

" မင်းမေလွှားတဲ့ သွားတင်ကြည့်ပါလား ဆရာဦးမြတ်ကျော် နားရင်းအအုပ်ခံရအောင်။အောကားက ဟိုဟာလုပ်တာအသားပေးရိုက်ထားတာ၊ ဆေးပညာပေးမဟုတ်ဘူးကွ၊ ကြည့်ရင်အသိသာကြီး.."

ကျနော် ပြန်ပိတ်ပြောလိုက်တယ်။ကျနော်တို့ အိမ်ဧည့်ခန်းမှာ လူ ၄ ယောက်တောင်ထိုင်နေပေမယ့် အချိန်တော်တော်လေးကြာအောင် တိတ်ဆိတ်သွားတယ်။ကျနော်တို့  ၃ယောက်ရဲ့မျက်လုံးတွေက မရည်ရွယ်ပဲ မေမေ့ဆီစိုက်ကြည့်နေမိကြတယ်။ခဏကြာတော့ဆိတ်ငြိမ်မှုကိုဖြိုခွင်းပြီးဝေယံကထမေးတယ်။

" တကယ်လို့ အန်တီက ကျနော်တို့ကို မော်ဒယ်အနေနဲ့သရုပ်ဆောင်ပေးရင်ဖြစ်နိုင်မလားဟင်"

" အမယ်လေး..ကိုယ်တုံးလုံးချွတိပြီ းလိင်ဆက်ဆံသလိုပုံစံမျိုးသရုပ်ဆောင်ပြရမှာလား"

မေမေ့မျက်နှ ာပြန်ပြီးရဲတက်လာပြန်ပြီ။

" ဟေးး မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ၊ ငါ့အမေကဘာကြောင့်ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီ းပုံစံပြရမှာလဲ၊ပြီးတော့ မင်းသား (ယောက်ကျားလေး)နေရာက ဘယ်သူကဝင်လုပ်ပေးမှာလဲ"

" ဟ..မင်းအဖေပေါ့ကွ"

ငထူးကပြောတယ်။

" စောက်တလွဲ၊ အဲ့ဒါမှ ပြဿနာကထင်တာထက်ပိုကြီးသွားမယ်၊အဖေသိလို့အဗြင်းခံရရင် သွားတွေကျွတ်ပြီတစ်ပတ်လောက်မထနိုင်ပဲဖြစ်သွားမယ်"

" ဒါဆိုလဲမြတ်သူတို့ဂရု(ပ်) အမှတ်တွေ အကုန်သိမ်းယူသွားအောင် လွှတ်ပေးထားလိုက်ပေါ့ကွာ၊နောက်တော့မှ ဒီကောင်တွေလာရိပြီး၊ မခံချင်အောင်ပြောမှငိုမနေနဲ့"

ဝေယံက ဆောင့်အောင့်ပြီးမကျေမနပ်ပြောတယ်။

" တော်...တော်ကြပါတော့၊ မေမေကူ ပေးပါ့မယ်၊ ဒါသားတို့ကျောင်းအလုပ်၊ပညာရေးအောက်ကျနောက်ကျမဖြစ်စေချင်လို့ လုပ်ပေးရတာနော်၊ ပြောထားပါရဲ့၊ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စနင့်အဖေကို လုံးဝတစ်စွန်းတစ်စတောင် မသိစေနဲ့နော်"

" ဟုတ်ကဲ့..ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ် အန်တီ၊ ဒါဆို ကျနော်ပဲ ယောက်ကျားလေး မော်ဒယ်လုပ်မယ်လေ"

အမယ်..ခွေးသားဝေယံ ဒါမျိုးကျဖြေတာမြန်လိုက်တာ။

" ဟေ့ကောင်..ဝေယံ..မလိုပါဘူး၊ ဒါ..ငါလုပ်ရမှာ"

ကျနော်သတ္တိတွေကိုစုစည်းပြီးတော့ အမြန်ပြန်ပြောလိုက်ရတယ်၊ပုံစံပြပဲ ထားဦးတော့ ဒီကောင်တွေ ကျနော့်မေမေကို အီစီကလီပုံစံမျိုးလုပ်ကြမှာ၊ မြင်ရမှာ မလိုချင်ပါဘူး၊အဲ့ဒါကိုကာကွယ်တဲ့ အနေနဲ့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ ရဲရဲ ရှေ့တိုးရတော့မယ်။ကျနော်မေမေ့မျက်နှာကို မသိမသာအကဲခတ်ကြည့်တော့သွေးရောင်လေးလျှမ်းနေတယ်။

" ကဲ..ဒါဆိုထကြ..ရိုက်ကွင်းအတွက်သွားပြင်ဆင်ကြရအောင်"

ရဲထူးက ထပြီး ဆော်ဩလိုက်တယ်။ဖေဖေနဲ့မေမေရဲ့ အိပ်ခန်းကို ရိုက်ကွင်းအဖြစ်သတ်မှတ်လိုက်ကြတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သပ်သပ်ရပ်ရပ်အဆင်သင့်ရှိနေလို့ပဲ။ဒါပေမယ့်ခပ်သုတ်သုတ်လုပ်မှတော့ဖြစ်မယ်။ ဖေဖေက ည ၁၁ နာရီလောက်ပြန်လာမှာလေ၊ အခု ၇ နာရီတောင်ရှိနေပြီ။

" ကဲ..အဆင်သင့်ဖြစ်ကြပြီလား"

မေမေ့မေးသံထွက်လာတယ်။

" ဖြစ်ပါပြီခင်ဗျ...ဟာ..ာ..ာ.."

ကျနော်တို့ ၃ ယောက်ပါးစပ်ကြီးတွေဟပြီးငေးနေရတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့၊ မေမေ့ကိုလည်းကြည့်ပါဦး၊မေမေဟာကိုယ်သုတ်တဘက်ပုဝါအပါးစားတစ်ထည်ထဲကို ရင်လျားထွက်လာတယ်။မျက်စိနဲ.ကြည့်လို့ခန့်မှန်းရင် ၃၈ လက္မလောက်ဆိုဒ်ရှိမယ့်နို့အုံကြီးတွေကိုတင်းတင်းစည်းထားပေမယ့် မနိုင့်တနိုင်အန်ထွက်နေတယ်။

၆ လဗိုက်ကြီးခံနေတော့ကိုယ်သုတ်ပုဝါကလဲလုံအောင်ဘယ်ပတ်ထားနိုင်မလဲ။တော်သေးတာပေါ့၊ စည်းထားတဲ့တဘက်ကွဲကြောင်းကရှေ.တည့်တည့်မှာမဟုတ်ပဲဘေးကျကျရောက်နေလို.သာ၊နို.မဟုတ်ရင် ဗိုက်ခံနေလို.ဟပြဲကြီးကွဲနေရင် ရှပ်တာကြီးကအတိုင်းသားနေမှာ။

ဒါတောင် တဘက်ကိုကန်.လန်.အတိုင်း ရင်အထိတက်စည်းထားရတော့ဖင်လုံရုံလေးပေါ့။ဒီတော့တင်အောက်ပိုင်းကစပြီးပေါင်သားဖွေးဖွေးဝင်းဝင်းတစ်တစ်ကြီးတွေကို သွားရည်ကျစရာအတိုင်းသားမြင်နေရတာ။ကြည့်ရတာစူပါဆက်စီပဲဘဒိုတို့ရေ။

................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

ကျနော်တို့ရိုက်ကွင်းအဖြစ်သတ်မှတ်ထားတဲ့ ဖေဖေမေမေတို့အိပ်ခန်းကို စိတ်ကြိုက်အနေအထားပြင်ဆင်၊ရိုက်မယ့်ဗျူးတွေ ရိုက်ကွက်ယူရမယ့်ထောင့်တွေရွေးပြီးတော့ လုပ်ငန်းစကြတော့မယ်အလုပ် ရဲထူးရဲ့ဖုန်းကထမြည်ပြန်ရော။ရဲထူးလဲဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ပြီးတော့

" ဟေး..ဘာအရေးကြီးလို့လဲ..ငါ သူရိန်ဝင်းတို့အိမ်မှာဟ! ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲဟာ...၊အိုခေ အိုခေ အခုလာခဲ့မယ်၊ ခဏစောင့်နေ"

ငထူးကြည့်ရတာ စိတ်ပျက် စိတ်တိုပုံနဲ့ဖုန်းချလိုက်တယ်။

" ဘာဖြစ်လို့လဲကွ"

" ငါ့ဆော်ပေါ့ကွာ ဗိုက်အောင့်လို့တဲ့၊ ဆေးခန်းလိုက်ပို့ခိုင်းနေတယ်။ဒါပေမယ့်ငါ ကူပြီးပြီးအောင်ရိုက်ပေးခဲ့မယ်ကွာ၊ သိပ်မကြာလောက်ပါဘူး။ ပြီးမှသွားမယ်"

" ဟာ..ဒါဆိုမင်းသွားလိုက်စမ်းပါ၊ ဗိုက်အောင့်တာကဘယ်လိုအခြေအနေရှိမှန်းမသိ၊ဒီမှာအတွက်ကမပူနဲ့၊ ငါနဲ့ဝေယံတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းရိုက်ရင်ဖြစ်တယ်"

ကျနော်ရဲထူးကိုအတင်းတွန်းလွှတ်တော့တယ်၊အနည်းဆုံးတော့ မေမေကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့အနေအထားကိုမြင်တဲ့သူတစ်ယောက်လျော့သွားလဲနည်းလား။ရဲထူးက

" ရပါ့မလားကွာ၊ ငါလဲကူပေးမှဖြစ်မှာပေါ့၊ တို့အတူတူတင်ရမယ့်သင်ခန်းစာကို"

" ဟေ့..ငဝင်းပြောပြီးပြီပဲ ရပါတယ်ဆိုမှ၊ မင်းသွားလိုက်ပါ၊တော်ကြာမင်းဆော်အကြာကြီးစောင့်နေရမယ်၊ ဆေးခန်းမှာလည်းတန်းစီရဦးမှာနဲ့"

ဝေယံကလဲ အတင်းထပ်ပြီးဝင်ပြောနေပြနိတယ်။ ဒီကောင်ကလဲဘာအကြံရှိတယ်မသိဘူး။

" အေးပါကွာ"

ရဲထူးလဲသက်ပြင်းကြီးချပြီး မသွားချင်သွားချင်နဲ့ ထွက်သွားတော့တယ်။သူလဲအခွင့်အရေးကောင်းကြီးတစ်ခုဘယ်လက်လွတ်ခံချင်မလဲ။ ဟိဟိ..သိနေတယ်လေ၊ဒီကောင်ကျနော့်အမေချွတ်တာကိုသေမတတ်ကြည့်ချင်နေတာ။

" ကဲ..အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလားအန်တီဖြူ၊ OK ပြီလား"

" အေးပါကွယ်..ဆိုပါတော့"

ဝေယံကမေးလို့ မေမေကဖြေတယ်။

" ဒါဆိုလဲအန်တီ..တဘက်ကြီးပတ်ထားတာချွတ်လို့ရပြီ၊ပထမဆုံးရိုက်မယ့်ရိုက်ကွက်က ယောက်ကျားကကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်အိပ်နေပြီးမိန်းမကအပေါ်ကနေခွတက်နေတဲ့ပိုဇေရှင်ပဲ၊ဒီပုံစံမှာ ကွန်ထရိုးကမိန်းမအပေါ်မှာပဲရှိတယ်၊ မိန်းမကဦးဆောင်ပြီးဆောင့် အဲ..လှုပ်ရှားရမှာ"

ဒါရိုက်တာဝေယံကသူ့ရဲ့ဇာတ်ညွှန်းကိုစရှင်းပြီ။

" ဟေ့ကောင်..ဝေယံ တော်စမ်းကွာ မင်းလိုတာထက်စကားတွေပိုများနေတယ်၊ ငါ့အမေကိုလဲအားနာပါဦး"

" ဒီမှာ ကိစ္စမရှိပါဘူးသားရဲ့ မေမေနားလည်ပါတယ်ကွယ်၊မေမေ့များအပျိုလေးအောင့်မေ့နေ၊ ယောက်ကျားလေးတွေကဒီလိုချည်းပြောကြတာပဲ"

" ဘယ်လိုလဲငဝင်း..အန်တီကတောင်ဘာမှမပြောဘူး၊ တွေ့လား။ ခုမှယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးလူကြီးလူကောင်းပုံစံမျိုးဖမ်းနေ။ဟင်း..တို့တွေဖိးလ်ဆင်းစခန်းချကြတုန်းက မင်းရည်းစားခိုင်လေးကို ရေတံခွန်နားမှာခါးတစ်ခွင်ပြီးလုပ်တုန်းငါနဲ့ငထူးကိုချောင်းကြည့်ခိုင်းတာကော၊ ဟူးဟူး..မပြောချင်ဘူး"

" ဟာ..ဒီခွေးကောင်၊ စောက်ပါးစပ်က"

" ဝေယံပြောတာ တကယ်လားဝင်း"

မေမေကျနော့်ကိုသဝန်တိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ကြည့်ရင်းမေးလာတယ်။

" မဟုတ်ပါဘူးမေမေကလဲ"

ကျနော်ကမန်းကတန်းငြင်းရတယ်။

" အတင်းခံငြင်းနေပြန်ပြီ ဟုတ်လား၊ ဒီမှာအန်တီကျနော့်ဖုန်းနဲ့ရိုက်ထားတာသက်သေရှိတယ်"

ဝေယံကသူ့ဖုန်းကိုဖွင့်ပြီးမေမေ့ကိုပြမလို့လုပ်တော့..

" ဟေး..ဒီကိုပေး"

 ကျနော်ဒီကောင့်ဆီကဖုန်းကိုအတင်းဆွဲလုလိုက်တယ်။

" ဒီကိုယူလာခဲ့စမ်းဝင်း၊ တကယ်လို့မဟုတ်ဘူးဆိုရင်ဘာဖြစ်လို့မေမေ့ကိုပေးမကြည့်ရဲရမှာလဲ"

" ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့"

ကျနော်ငြင်းမရတော့ပဲမေမေ့ကိုမပေးမဖြစ်ပေးကြည့်ရတောတယ်။ဝေယံကငါးခူပြုံးပြုံးပြီး အကြီးအကျယ်ဖွင့်ပြပါလေရော။

--------------------------------------------------------

" အားးးရှီးး ခိုင်လေး..ခိုင်ကသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲကွာ"

ဖွင့်ပြနေတဲ့ဗွီဒီယိုကလစ်က ဝေယံကဘေးတိုက်ဗျူးကနေခိုးရိုက်ထားတာ၊ကျနော်က နို့ကြီးကြီးဖွေးဖွေးကောင်မလေးကိုခါးတစ်ခွင်ထားတယ်၊ ကျနော့်ရည်းစားခိုင်လေးပေါ့။ခိုင်လေးကိုကျနော်ကခွချီထားပြီးခိုင့်ရဲ့လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကကျနော့်လည်ပင်းကိုတွဲခိုထားတယ်။

ခိုင့်ရဲခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေးနှစ်ချောင်းကလဲကျနော့်တင်ပါးကိုခွချိတ်ထားတယ်။ကျနော့်လက်မောင်းတွေကလည်းခိုင်လေးရဲ့ဖင်အောက်ကလျှိုမပြီးထိမ်းထားတယ်။ရေတံခွန်ဘေးကကျောက်ဆောင်ကြီးနောက်မှာလေ။ ရေစပ်စပ်နဲ့ပေါ့။

ချတဲ့ပုံစံတွေထဲမှာဒီပုံစံမျိုးကျနော်အကြိုက်ဆုံးပဲ။ မော်တော်စပ်၊ မတ်တတ်ဆော်တာလေ၊အခုဟာကမတ်တတ်တောင်မဟုတ်ဘူး၊ ပွေ့ပြီးဆော်တာ။ ကျနော့်ဖေးဘရိတ်ပိုဇေရှင်။ကျနော်ကဘော်ဒီဖစ်တနက်စ်လဲကစားထားတော့ ဆော်လေးတွေပွေ့ချတာကတော့အကင်းပဲ။

" အားးးးအကိုဝင်း..ခိုင်ကောင်းနေတယ်ကွာ၊ အကို့ဟာကြီးကခိုင့်အထဲမှာသားအိမ်ထောက်နေပြီလားမသ်ိဘူး၊ ရှီးးးးစစ်စ်"

" ခိုင်နဲနဲအောင့်ပြီးခံလိုက်ကွာ...အားးး အကို့အဖေပေးခဲ့တဲ့ဟာကြီးကနဲနဲတော့ကြီးတယ်။သားအကြီးဆုံးဆိုတော့အပြည့်ရထားတာ ၇ လက်မလောက်ရှိတယ်ကွ၊ အိုးးးး အကိုပြီးတော့မယ်..ထွက်တော့မယ်..အကိုအပြင်ထုတ်လိုက်မယ်နော်"

ဗွီဒီယိုကလစ်ထဲမှာကျနော်ကလီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး ခိုင့်ကိုပွေ့လို့ရေထဲချလိုက်တယ်။ခိုင့်ရဲ့မျက်နှာလေးကကျနော့်လီးအောက်တည့်တည့်အနေအထားမှာပဲကျနော်ကဂွင်းထုရင်းလရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်။

" အားးးး ပြီးပြီ..ထွက်ကုန်ပြီဝေးးးးး ကောင်းလိုက်ထာ.."

ကျနော့်လရည်တွေခိုင်လေးမျက်နှာပေါ်အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့မှုတ်ထုတ်မိပြီးဖြစ်နေပြီ။ကျနောလဲခိုင့်ကိုရေထဲကပြန်မပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုအငမ်းမရစုတ်လိုက်တယ်။

---------------------------------------------------------

" ဘယ့်နှယ်လဲအန်တီဖြူ အန်တီ့သားငဝင်းကခေသူမဟုတ်ဘူး။ ဒီကိစ္စမှာဆရာကြီး"

ဝေယံကအားရပါးရဂျောက်တွန်းနေတယ်။

" အေး..အဲ..ဒီလိုကလေးမလေးကိုသွားပြီးလွန်လွန်ကျူးကျူးလုပ်တာတော့မတော်ဘူးထင်တယ်..သား..သူတပါးသမီးပျိုလေ"

မေမေကစိတ်မသက်မသာပုံစံမျိုးနဲ့ပြောတယ်၊ပြီးတော့သူ့သားကိုယ်တိုင်သရုပ်ဆောင်တဲ့အောကားပုံစံမျိုးကြည့်လိုက်ရတော့ မျက်နှာလဲရဲနေပြီးအနေရအထိုင်ရခက်နေပုံပဲ၊ ရင်တွေနှလုံးတွေလဲတုန်နေပုံရတယ်။ကျနော့်မျက်နှာကိုလဲတည့်တည့်မကြည့်ရဲတော့ဘူး။ကျနော်ကတော့ပြဿနာသွားရှာတဲ့ဝေယံကိုပဲကြိတ်ပြီးကျိန်ဆဲနေမိတယ်။

" ဒီလိုမေမေရဲ့..အခုခေတ်ကြီးမှာ အရွယ်ရောက်လာလို့လိင်ဆက်ဆံကြတာသမရိုးကျလိုဖြစ်နေကြပြီမေမေရဲ့..အဲ့ဒီညီမလေးကလဲထန်...အဲလေ..လိုချင်တော့လဲ..၂ယောက်သဘောတူကြပြီး..."

ကျနော်လဲရှက်ရှက်နဲ့ဘာတွေမှန်းလဲမသိလျောက်ရှင်းပြနေတယ်။

" ကဲ..ကျနော်တို့ကိစ္စ၊ စလိုက်ကြရအောင်နော် မေမေ"

ကျနော်လဲ အမြန်ပဲစကားဦးလွှဲလိုက်ရတယ်။ဝေယံကကျနော့်ဘက်လှည့်၊ မျက်ခုံးတစ်ဖက်ချီပြပြီးကြိတ်ပြုံးနေတော့တာ။

" အန်တီဖြူ ကိုယ်သုတ်တဘက်ကြီးချွတ်လို့ရပြီလေ"

" အေး..အေး.."

ပြောရင်းမေမေကပုဝါကြီးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ဘရာမပါပဲ တဘက်တစ်ထည်ထဲ ပတ်ရင်လျားထားတော့ တကိုယ်လုံးမှာအောက်ကပင်တီကလေးတစ်ထည်ကလွဲလို့ဘာမှမရှိတော့ဘူး။မေမေကဉာဏ်တော့အပြေးသား၊ ပင်တီအသားရောင်နုနုကိုဝတ်ထားတယ်။မေမေ့အသားရောင်နဲ့တစ်ထပ်ထဲလောက်နီးနီးဟပ်နေတာပဲ။

ဒါမှဓာတ်ပုံရိုက်ရင်အရောင်ခြင်းရောသွားပြီးအကုန်ချွတ်ပြီးရိုက်ထားသလိုလို၊ ဘာလိုလို။မေမေကအပေါ်ပိုင်းကချွတ်ထားပြီးဖြစ်တဲ့သူ့န်ို့ကြီးတွေကိုတော့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကြက်ခြေခတ်ယှက်ပြီးဖုံးထားတယ်။

ဒါပေမယ့် ၃၈ လက္မလောက်ရှိတဲ့နို့ကြီးတွေကိုကကုန်လုံအောင်တာ့ဘယ်ပိတ်ထားနိုင်မလဲ၊နို့ဘေးသားအိအိဝင်းဝင်းကြီးတွေကလက်ဘေးကနေကန်ထွက်နေတာပေါ့။အဲ့လိုမပေါ့်တပေါ်ဖုံးထားတာကြည့်ရလေ၊ ပိုပြီးဆက်စီကျလေပဲ။

ကျနော်တွဲခဲ့ဘူးတဲ့ဆော်တွေအားလုံးထက်ကြီးတယ်၊ လှတယ်ဗျာ၊ တကယ်ပဲ။မေမေ့ဗိုက်ကြီးကလဲပူပြီးဖောင်းကားနေတယ်၊ အထဲမှာကျနော့်ညီလေးကို လွယ်ထားရတာသက်တမ်း ၆ လရှိပြီလေ။ရှေ့ကမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး အဲ့ဒါကျနော့်မေမေဖြစ်ပေမယ့်ကျနော့်ကာမစိတ်သွေးတွေဆူတက်လာတယ်။

ကြည့်လေဗျာ မေမေကလှလည်းလှ၊ ဆက်စီလဲကျ၊ ကိုယ်ခန္ဓာအနေအထားကလည်းနေ့လည်ကကြည့်ခဲ့တဲ့အောကားထဲကဗိုက်ကြီးသယ်ထက်ပိုမိုက်သေး၊ကျနော်မေမေ့ကိုမျက်တောင်ခတ်ဖို့မေ့နေလောက်အောင်ကြည့်နေမိတယ်။

" ဟေးးး အဲ့ဒါ မင်းအမေနော်၊ အမေကွ၊ အသက်ဖြေးဖြေးရှု၊ စိတ်အေးအေးထားငဝင်း"

ဝေယံကကျနော့်ကိုလှမ်းစနေတယ်။ ကျနော်မေမေ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတဲ့အကြည့်ကိုယောက်ကျားလေးချင်းပဲ၊ မြွေမြွေချင်းခြေမြင်၊ သိတာပေါ့။

" စောက်ရူး"

ကျနော် ဖက်လုံးကြီးကောက်ယူပြီး ဝေယံ့ဆီကို ပေါက်လိုက်တယ်။

" ဟယ်..ကလေးတွေလိုပဲကစားနေကြတာပဲ၊ ဘယ်တော့ရပ်မှာလဲ၊ ကဲ နင်တို့ရိုက်မယ်ဆိုတာကောရိုက်ဖြစ်ဦးမှာလား"

မေမေလဲထအော်တယ်။ သူ့ကြည့်ရတာကျနော်တို့ဆော့နောက်နေတာကြည့်ပြီးစိတ်ပေါက်လာပုံရတယ်။

" ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့အန်တီ။ ကဲ..ငဝင်း၊ မင်းလဲအဝတ်တွေချွတ်တော့ကွာ"

ဒါရိုက်တာကတော့အော်ဒါပေးပြီ။

" အေးပါကွာ ဆရာကြီးရာ"

ကျနော်လဲဝတ်ထားတဲ့တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ်။အခုတော့အထက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားပြီးအောက်ပ်ိုင်းမှာတော့ ဘောက်ဆာအတိုလေးပဲကျန်တော့တာပေါ့။

" ဟေ့ ငဝင်း၊ ငါထင်တာတော့ မင်ဘောက်ဆာဝတ်ထားရင် အန်တီကဘယ်လိုတက်ခွထားထားဘောက်ဆာကြီးမြင်နေရမှာကွ၊ ကြည့်ရတာယုတ္တိရှိမှာမဟုတ်ဘူး။ အောက်ခံဘော်းဘီအပါးလေးပဲဝတ်ကွာ၊ သွားလဲလိုက်"

" အဲ့လိုကြီးလားကွာ"

ကျနော်ကပြောရင်းနဲ့မေမေ့မျက်နှာကိုတစ်ချက်အကဲခတ်သလိုကြည့်လိုက်တယ်။

" မြန်မြန်သာသွားလဲလာခဲ့၊ မြန်မြန်ရိုက်၊ မြန်မြန်ပြီးအောင်"

မေမေကတွန်းပြောပြောတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူချွတ်ထားရတာကြာနေပြီ။ကျနော်လဲ ကျနော့်အခန်းဘက်ထကူးသွားရပြီး အတွင်းခံထဲကမှစလင်းအဖြစ်ဆုံးအပါးဆုံးလေးရွေးပြီးဝတ်လာခဲ့ရတယ်။

"ဟာ! ဟုတ်ပဟေ့..ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ အမြှောင်းလိုက်ကြီးဟ"

ဝေယံကျနော့်ကိုနောက်ပြီး နှိပ်ကွပ်နေပြန်ပြီ။

...................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

အခုရိုက်ကွင်း အနေအထားကတော့ ကျနော်ကကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်လှန်အိပ်ပေးနေတာဖြစ်ပြီး မေမေကကျနော့်အပေါ်ရွှေ့လာပြီးတော့ကျနော့်ရဲ့ပေါင်ကြားခွဆုံပေါ်ခွထိုင်လိုက်တယ်။အဲ့ဒီအနေအထားမှာအတွင်းခံဘောင်းဘီတွေရဲ့အောက်မှာရှိနေကြပေမယ့်ကျနော့်ရဲ့ဒုတ်ကြီးနဲ့မေမေ့ရဲ့လိပ်ကျောခုံးခုံးလေးတို့ဟာပွတ်သပ်မိကြတယ်ပေါ့။အခုကျနော့်လီးကထိမ်းမနိုင်သိမ်းမရပဲအစွမ်းကုန်တောင်တက်နေပြီ။

ဒါပေမယ့် ကျနော်ဘယ်ဘက်ကိုနဲနဲစောင်းထားတဲ့အပြင် ကျနော့်အတွင်းခံကကြပ်ကြပ်ဆွဲဖိထားလေတော့ထောင်တော့တက်မလာဘူးပေါ့။အတွင်းခံအောက်မှာမာမာကြီးအမြှောင်းလိုက်ကြီးတင်းပြီးပေါ်နေတယ်။မေမေ့မျက်နှာကရှက်ပြီးရဲတွတ်နေတာကိုသိသိသာသာကြီးမြင်နေရတယ်။ကျနော့်ကိုစေစေ့မျက်လုံးချင်းမဆိုင်မိအောင်နေနေတယ်။

" ဟုတ်ပြီ..ရိုက်တော့မယ်နော်..သရီး..တူး..ဝမ်း..အက်ရှင်..အဲ အဲနေကြဦး.."

" ဘာလဲကွ! မင်းဟာက"

" ထွက်လာမယ့်ပုံကစာအုပ်ထဲမှာရှင်းပြထားသလိုပုံပေါ်မှာမဟုတ်ဘူးကွ၊အမျိုးသမီးက လက်နှစ်ဘက်စလုံးကိုဗိုက်အောက်လျှိုပြီးပိုက်ထားရမှာအန်တီ"

ဝေယံကတကယ့်ကိုအသည်းအသန် ပရော်ဖက်ရှင်နယ်ပုံစံမျိုးကြီးကိုတွေးပြီးရိုက်နေတော့တာလား။

" ဟ..လက်တွေအောက်ချထားတော့ နို့ကြီးတွေ၊အဲ အဲ ငါ့အမေရဲ့ရင်အုံကြီးတွေကလွှတ်ထားရမှာလား၊ ဘာနဲ့သွားပိတ်ရမှာလဲ"

" ဟို..ဟိုကွာ မင်းလက်တွေနဲ့လှမ်းကိုင်ပြီးဖုံးပေးထားလိုက်ပေါ့၊ ဒါမှမဟုတ်မပိတ်ချင်လဲမင်းသဘော"

အမယ်..ဒီကောင်က ပလန်ချတတ်သား..။

" ဟ..ဘယ်ဖြစ်မလဲကွ၊ မင်းမြင်သွားမှာပေါ့၊ ဒီလိုဆို သားလက်နဲ့ပိတ်ထားပေးမယ်နော် မေမေ"

" အဲ...အေး..ဟင်းး သားတို့ကလဲကွာ"

မေမေ့အမူအရာကြည့်ရတာရှက်နေလိုက်တာဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး။

" ဒီလိုပါမေမေလက်တွေကဗိုက်ကိုအသာမြှောက်ပြီးပိုက်ပေးထားတော့ အရှိန်နဲ့ဆောင့်မိလို့တုန်တာခါတာတွေဗိုက်ကိုမထိခိုက်ရအောင်ထိမ်းထားပြီးသားဖြစ်တာပေါ့"

" မင်းပြောနေပုံကလဲ၊ တကယ်ပဲဆောင့်လုပ်တော့မလိုလိုပါပဲလား။ အခုဓာတ်ပုံရိုက်ရုံသက်သက်ပဲဝေ့၊ ကောင်ရေ့"

ဝေယံကတော့စွတ်တင်ပြန်ပြီ။ မေမေ့မျက်နှာကြီးလဲနီပြီးရင်းနီရင်း။

" ဪ အဲ ဒီလိုပါ သားဆိုလိုချင်တာက၊ ပုံထွက်လာလို့ရှိရင်တကယ်နဲ့ပိုတူပြီးယုတ္တိရှိတာကိုပြောချင်တာပါ"

" အေးပါ..ဒီမှာ၊ သားကို မေမေ့သားလို့ပဲမြင်လို့မို့လွှတ်ပေးလိုက်တာနော်၊ရှောက်စဉ်းစားမနေနဲ့"

မေမေကပြောပြီးတာနဲ့နို့ကြီးတွေကိုဖုံးပြီးအုပ်ကာထားတဲ့လက်တွေကိုဖြုတ်ချလိုက်ပြီး၊ ဗိုက်ကြီးတွေကိုပိုက်လိုက်တယ်။လက်တွေဖြုတ်ချလိုက်တာနဲ့ ၃၈ လက္မဆိုက်လောက်ရှိတဲ့နို့အုံကြီးတွေက အဆီးအတားမရှိပြိုကျလာတယ်။

အညိုရောင်နုနုရှိတဲ့နို့သီးခေါင်းကြီးတွေက ကျနော်ဖန်ပြီးချခဲ့ဖူးတဲ့၊ စို့ခဲ့ဖူးတဲ့ဆော်တွေအားလုံးထက်ပိုကြီးတယ်။နို့သီးခေါင်းကြီးတွေကလဲစူထွတ်နေတယ်လေ၊ဒါကလဲကိုယ်ဝန်ရှိနေတဲ့ကာလမို့လို့ပြောင်းလဲနေတာနေမှာပါ။

နို့ကြီးတွေကခပ်တွဲတွဲအိကျနေပေမယ့်လည်း၊ တင်းတင်းရင်းရင်းအနေအထားမှာပဲရှိသေးတယ်။ဒါကျနော်အရွယ်ရောက်ပြီးတဲ့အချိန်ကထဲက ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် မေမေ့နို့ကြီးတွေကိုအဆီးအတားအကာအကွယ်မရှိ ချွတ်ထားတာကိုရှင်းရှင်းကြီးအနီးကပ်မြင်လိုက်ရခြင်းပါ။ကျနော်စက္ကန့်အတော်ကြာမေ့လျော့စွာငေးစိုက်ကြည့်နေမိတယ်။

" ဝင်း..သား..ဘာတွေဒါလောက်ကြည့်နေတာလဲ။ ငယ်ငယ်တုန်းကစို့ခဲ့ဖူးပြီးပြီမဟုတ်လား"

မေမေကရုတ်တရက်ပြောလာတော့..

" ဟုတ်ပါဘူးမေမေရ သားကမေမေ့ဗိုက်ကြီးကိုကြည့်နေတာပါ"

ကျနော်လဲရှက်ရှက်နဲ့လျှောက်ပြီးလွှဲပြောမိတယ်။

" သားကိုင်တော့မယ်နော်မေမေ" 

ဖတ်!

ကျနော်မေမေ့နို့ကြီးတွေကိုဆတ်ကနဲဖမ်းဆုပ်လိုက်တော့တယ်။အိုးးး ကျနော့်သွေးတွေဆူလောင်စွာဆောင့်တက်လာတယ်။ မေမေ့နို့ကြီးကတင်းပြီးအိနေတာပဲ။ကျနော်ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ဖိဖိလေးကိုင်ပစ်လိုက်မိတယ်။သိတဲ့အတိုင်းပဲလေကျနော်ကဆော်တွေကိုဖိုက်လာခဲ့တာပြိုင်မယ်ဆိုရင်ရွှေတံဆိပ်တောင်ရလောက်တယ်။အဲ့ဒီတော့လက်တွေကအော်တိုညှစ်ပြီးကစားပေးနေမိပြီ။

" အာ့.."

မေမေဆတ်ကနဲတော့လန့်သွားပုံရတယ်။ ဒါပေမယိ့ဘာမှမပြောဘူး၊ ငြိမ်နေတယ်။ကျနော်နဲ့လဲမျက်င်္လုံးချင်းမဆိုင်မိအောင်လွှဲထားတယ်။

" ဒါပေါ့ကွ၊ ဒီလိုမှပေါ့ကျားလေးရ"

ဝေယံက အားရတဲ့အမူအရာနဲ့ ကျနော်တို့အချင်းချင်းသာခေါ်ကြသိကြတဲ့ နာမည်ပြောင်နဲ့ကျနော့်ကိုလှမ်းခေါ်ပြီးထောပနာပြုတယ်။ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေကြားမှာ ကျနော်ကစားနေကျကြောင်ပါးလို့ပဲခေါ်ခေါ်၊ ကျားလို့ပဲခေါ်ခေါ်၊လက်ယဉ်တော့ နာမည်တလုံးနဲ့ကျားလေးလို့လဲခေါ်ကြတယ်လေ။ကျနော်ဝေယံဘက်ကိုလှည့်ပြီး မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်မျက်ခုံးတဆတ်ဆတ်ချီပြီးလှုပ်ပြလိုက်တယ်။အခုကျနော်တော့ရှက်တဲ့စိတ်တွေပျောက်စပြုပြီးထန်တဲ့စိတ်တွေဝင်လာပြီ။

" ရိုက်မယ်..ဝမ်း..တူး..သရီး..ချပ်"

ဝေယံစပြီးရိုက်တော့တယ်။ ၃ပုံ ၄ ပုံလောက်ဆက်တိုက်ဆွဲလိုက်တယ်။

" ပုံတွေလှတယ်၊ မျက်နှာတွေလဲမမြင်ရဘူး၊ အတော်ပဲ။ အခုနောက်ထပ်ပိုဇေရှင်တွေကိုဆက်ရိုက်ကြမယ်"

" ဒီတစ်ခါခွေးတွေလုပ်တဲ့ပုံစံမျိုးဆွဲမယ်၊ ဒီပုံစံက ငဝင်းအဆင်အပြေဆုံးနဲ့အကြိုက်ဆုံးပုံစံ"

ဝေယံကဆက်တိုက်ညွှန်ကြားနေလေရဲ့။မေမေဖြေးဖြေးချင်းအားယူထလိုက်တော့ ကျနော်လဲသူမရဲ့ဗိုက်ကြီးကိုအသာထိမ်းကိုင်ပေးရင်းကအခွင့်အရေးကိုအသုံးချပြီး ဗိုက်ကြီးသယ်ကားထဲကအတိုင်းမေမေ့ဗိုက်ကိုညင်ညင်သာသာ မထိတထိဆွဲပြီးပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

မေမေကျနော့်ကိုတစ်ချက်မျက်လုံးချင်းဆိုင်ပြီးတော့အဓိပ္ပာယ်တစ်မျိုးရှိတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့ကြည့်လာတယ်။မေမေ့မျက်နှာကရှက်သွေးတွေနဲ့သိသိသာသာကြီးရဲလို့နေသလားပဲ။ကျနော်မေမေ့ကို လေးဘက်ကုန်းအနေအထားရအောင်ဖြေးဖြေးချင်းကူပေးရင်းမေမေ့လက်နှစ်ဘက်ကိုအိပ်ရာပေါ်မှာထောက်ခိုင်းထားလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကိုကျနော့်ဘက်လှည့်ပေးထားလိုက်တယ်။ကျနော်လဲကုန်းထားတဲ့မေမေ့ဖင်ကြီးပေါ်ခွေးတွေလိုခွတက်လိုက်တယ်။ ဒီပုံစံကကျနော့်အကြိုက်ဆုံးပဲလေ။

" ကဲ..ရိုက်တော့ဟေ့ ဝေယံ"

ဒီတစ်ခါတော့ကျနော်ကပဲစပြောလိုက်တယ်။အခုကျနော့်လတန်ကြီးက အတွင်းခံအောက်မှာဘယ်ဘက်ကိုစောင်းပြီး ဖိထုပ်ထားခံနေရတယ်။ဒါပေမယ့်အဲ့ဒီမာမာအတန်ကြီးက မေမေ့ရဲ့လိပ်ကျောကုန်းလေးနဲ့ ကျကျနနကြီးဖိပွတ်မိနေတယ်။

အဲ..အဲ..လိပ်ကျောခုံးခုံးကြီးဆိုမှပိုမှန်မယ်ထင်တယ်။ အခုလိုကုန်းထားတဲ့အချိန်မှာပင်တီပါးအောက်ကမေမေ့စောက်ဖုတ်အုံကြီးကပင်တီကိုတွန်းပြီးစူဖောင်းထွက်နေတာလေ။ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းတာကတော့၊ စိုရွှဲနေတဲ့အရည်ကွက်ကြီးကို အဲ့ဒီမို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးပြူးထွက်နေတဲ့ ပင်တီခွကြားမှာ ကျနော့်မျက်စိနဲ့တပ်အပ်ကြီးမြင်နေရလို့ပါပဲ။

ကျနော့်လထစ်ထိပ်မှာတော့ အရည်ကြည်တွေရွှဲပြီးထွက်ကျလာနေတာ၊ စောစောက မေမေ့ဗိုက်ကိုပွတ်ပေးမိနေကထဲကပါဘဲ။ပြဿနာတော့စပြီနဲ့တူတယ် ဘဒိုတို့ရေထိမ်းနိုင်ပါ့မလား။

" အွန်းးး..အူးးး"

မေမေ့လည်ချောင်းထဲက ညှစ်ထွက်လာတဲ့အသံတွေကြားနေရတယ်။ကြည့်ရတာမေမေလဲ ဖိုးသိုးဖပ်သပ်ကြီးခံစားနေရသလိုပဲ။ကြည့်လေ..ကျနော့်လီးတန်ကြီးကမာတောင့်ပြီး အဖုတ်အုံကြီးကို အချောင်းလိုက်ဖိပွတ်နေတာကို ခံနေရတာ။

ပြီးတော့ မိန်းမတွေရဲ့ကိုယ်ဝန်ရင့်လာချိန်ထကြွတတ်တဲ့စိတ်ဖြစ်ချိန်မှာ သွားဆွပေးမိတာဆိုတော...။ကျနော်နဲ့ဝေယံလဲတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ပြိုင်တူလိုကြည့်လိုက်မိကြပြီးမျက်ခုံးတွေပင့်ပြမိကြတယ်။အကြည့်ကယောက်ကျားလေးအချင်းချင်းသိတယ်လေ။ ရှေ့ဆက်ဘာလုပ်ရတော့မယ်ဆိုတာ။

" ဟေ့ကောင် ငဝင်း..မင်းဖင်ကိုနဲနဲပိုပြီးရှေ့တိုးကပ်လိုက်ကွာ၊ ဒါမှပုံကပိုကြည့်ကောင်းမှာ"

ဝေယံက သူ့ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်ပလန်ကိုစခင်းပြီလေ။

" အေး အေး..အားးးးး"

ကျနော့်ဆီးစပ်ကို မေမေ့ဖင်ကြီးဆီ အတင်းဖိကပ်ပစ်လိုက်တယ်။ဒါပေမယ့်လတန်က ဘယ်ဘက်စောင်းဖိခံထားရတော့ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်ဆွဲမိနေတာက တည့်တည့်ကြီးလဲမဟုတ်၊ မထိတထိနဲ့ပေါ့။

....................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

" ကဲ..ဒီပိုဇေရှင်ရိုက်တော့မယ်နော်။ ဟေး..နေဦးနေဦး၊ လင်မယားလိင်ဆက်ဆံတဲ့ပုံရိုက်ပြမယ်ဆိုနေမှ အတွင်းခံဘောင်းဘီကြီးတွေနဲ့ဆိုတော့ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ၊ လုပ်ရိုက်ထားတာသိသာသွားမယ်။"

ဝေယံက တမင်လမ်းဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ပွင့်တဲ့လမ်းပေါ်ကျနော်ချက်ချင်းလိုက်နင်းလိုက်တယ်။

" အေး..မင်းပြောတာ ဟုတ်သားပဲကွာ"

ဒီတခါကျနော်မင်းသမီးကို ခွင့်မတောင်း၊ မမေးတော့ဘူး ကျနော်မရတော့ဘူး၊တခါထဲကျနော်ဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုစွပ်ကနဲ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ကျနော့်ရဲ့ သွေးတွေပြည့်နေတဲ့နီညိုရောင်ရင့်ရင့်ဒစ်ဖူးကြီးကထန်ကနဲကန်ထွက်လာတော့တယ်။ဆော်တွေချသားရလာပြီဆိုတော့အငုံမဟုတ်တော့ပဲ၊ ဒစ်ကြီးကပွင့်နေပြီ။ဝေယံကအားရပါးရလက်မထောင်ပြီးပြောတယ်။

" ဒီလိုမှပေါ့ကွ! ကျားလေးလာပြီဟေ့၊ အစကတော့ ရှက်သလိုလိုနဲ့နော် မင်း"

" သား..ဝင်း..အူးးး အမလေး.."

မေမေက သမင်မလေးတစ်ကောင်လို နောက်ကို လည်ပြန်လှန်ပြီးကြည့်လာတော့ ကျနော့်ဒစ်နဲ့လီးကြီးကိုလဲမြင်သွားရောရုတ်တရက် အလန့်တကြားအာမေဋိတ်ပြုလိုက်ပြီး ချက်ချင်းပြန်လှည့်သွားတယ်။ဒါပေမယ့်ဘာမှတော့ဆက်မပြောဘူး။

ပြောဖို့လဲမလိုလောက်တော့ဘူးထင်တယ်၊ အခုမေမေဝတ်ထားတဲ့ပင်တီကလုံးဝနီးပါးကိုစိုရွှဲစေးထန်းနေပြီ။ဘာသာပြန်ရမယ်ဆိုရင်တော့၊ "မာမားလိုချင်လှပြီကွယ်၊ မနိုင်တော့ဘူး" လို့ပြောနေသလိုပဲ။ကျနော်လဲလီးကိုအချောင်းလိုက်ထိမ်းကိုင်ပြီးမေမေ့ပင်တီအောက်ကစူထွက်နေတဲ့အဖုတ်ကြီးနှုတ်ခမ်းရဲ့ကွဲကြောင်းရှိမယ်နေရာကိုချိန်ဖိထိုးလိုက်တယ်။လက်တစ်ဖက်ကလဲမေမေ့ဗိုက်ကိုသာသာလေးဆွပွတ်ပေးနေတယ်။

" ညီလေးအထဲကလှုပ်နေသလားမသိဘူးနော် မေမေ"

ကျနော့်စိတ်ထင်မေမေ့ဗိုက်ကလှုပ်ရှားမှုတစ်ခုခုကိုတကယ်ခံစားရတယ်။ကြည့်ရတာညီလေး ကျနော့်ကိုအဖေလို့အောင်းမေ့လို့နဲ့တူတယ်၊ ဟိဟိ..။

" အင်းး..သားညီလေးလှုပ်တာပဲနေမှာပေါ့ အူးးးးဟင်းးး"

ပြောရင်းနဲ့ မေမေက တိုးတိုးလေးညည်းနေတယ်။ညည်းသံလေးက ကျနော့်ကို ပိုစိတ်ပါလာအောင်ဆွပေးနေတော့ကျနော်လဲအားနဲနဲပိုထည့်ပြီးမေမေ့အဖုတ်နေရာကိုလီးနဲ့ဖိပွတ်နေရင်း မေမေ့စိတ်ကိုစမ်းကြည့်တဲ့အနေနဲ့...

" လှုပ်နေရင်လဲ ခဏနားမလားမေမေ"

" ကိစ္စမရှိဘူး၊ မလိုပါဘူးသားရယ်၊ မြန်မြန်ရိုက်တော့လမြန်မြန်ပြီးတာပေါ့"

မေမေကပြောနေရင်းနဲ့ဖင်ကိုမသိမသာနဲ့နောက်ကိုတွန်းပြီးကော့တင်ပေးနေတယ်။ဝေယံ့ဘက်လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဒီကောင့်လက်ကသူ့ပေါင်ခွကြားပြန်ညှစ်နေပြီ။သူ့ရှေ့ကမြင်ကွင်းရဲ့လွှမ်းမိုးမှုကိုခံနိုင်ရည်ရှိပုံမရဘူး။

" ဝမ်း..တူး..သရီး..ချပ် ချပ်"

" နောက်တစ်ပုံရပြန်ပြီခင်ဗျ"

ဝေယံကရိုက်လို့ပြီးသွားပေမယ့် ကျနော်ကဖိပွတ်ထိုးနေတာနဲ့ မေမေကဖင်ကိုနောက်ပို့တွန်းပေးနေတဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကရပ်မသွားသေးဘူး။ဝေယံကဆက်ပြောတယ်

" ကဲ..နောက်ပိုဇေရှင်တွေဆက်ရိုက်မယ်။ ဒီတစ်ခါပုံကတော့ ဘေးတစောင်းပုံ၊ တစ်ပေါင်ကျော်ပေါ့။ဒီတစ်ခါတော့ လင်က မယားရဲ့ခြေထောက်ကိုနောက်ကမြှောက်ပြီးတော့ လီးကိုထိုးသွင်းတဲ့ပုံ"

(ဟာ..ဒီကောင် စကားခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့ဆော်ပြီးတော့အတင်းတွန်းပို့နေပြီ)ဒီလိုစကားတွေကြားရတော့အရှိန်တက်နေတဲ့ကျနော်နဲ့မေမေနှစ်ယောက်စလုံးသွေးတွေပွက်၊ ကာမဆိပ်တွေတက်လာသလိုပဲ။

" ကဲ ကဲ ပိုဇေရှင်ချမယ်၊ အသင့်ပြင်၊ ဒါပေမယ့်တခုရှိတာက ဒီပုံစံမှာလုပ်နေကြတာကိုထင်ထင်ပြတ်ပြတ်မြင်အောင်ရိုက်ပြမှဖြစ်မှာဆိုတော့ အန်တီဖြူရေ၊ အန်တီ့ပင်တီပါချွတ်လိုက်မှကောင်းမယ်ထင်တယ်"

" ဟင်..ဝင်း..အဲ့ဒါတော့မေမေရှက်တယ်ကွာ"

" ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ.. သားနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်မေမေနဲနဲလေးပဲထပ်ကူပေးရတော့မှာပါ၊ဒါမှသားတို့စာတမ်းလဲပြောစရာမလိုအောင်ပြည့်စုံသွားမှာ။ သားရဲ့လီး အဲလေ ဂျိုးကိုအဖျားလေးနဲနဲဖြဲသွင်းဟန်ပြရုံပါပဲ၊ကြည့်ရင်တကယ်ဆက်ဆံသလိုထင်ရုံပါ။ သဘောလောက်လေးပဲရိုက်မှာပါ၊ နော် မေမေ...နော်"

ကျနော်မေမေ့ကိုအပြတ်ချွဲလိုက်တယ်။

" ဟုတ်ပါတယ် အန်တီရယ်၊ လွယ်လွယ်လေးပါ၊ ကျနော်ခဏလေးပဲအမြန်ရိုက်မှာပါ"

ဝေယံကလဲဝင်ဖြည့်ပြောတယ်။

" အဖျားလေးပဲပုံစံပြလေးသွင်းရမှာနော် ပြီးတော့မြန်မြန်လေးလဲရိုက်"

မေမေကအတင်းကန့်သတ်ချက်တွေထုတ်နေတယ်။ကျနော်မေမေ့ရဲ့ပင်တီကိုနောက်ဖက်ကနေဆွဲချွတ်ပေးလိုက်တယ်။မေမေကနဂိုအတိုင်း လေးဖက်ထောက်ကြီးရှိနေသေးတယ်။ပင်တီသေးသေးက မေမေ့တင်ပါးတစ်တစ်ဖွေးဖွေးကြီးတွေနဲ့ကပ်ပြီးငြိနေသေးလ်ို့နဲနဲအားစိုက်ပြီးချွတ်လိုက်ရသေးတယ်။

ပင်တီလေးလိပ်ပြီးကျွတ်ထွက်သွားတဲ့အချိန်မှာတော့ မေမေ့ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကနောက်ဘက်ကိုအပြူးသားပေါ်လာပြီးတော့ ခပ်ဟဟနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားကအနီရောင်ရင့်ရင့်အက်ကြောင်းကြီးကိုထင်းထင်းကြီးတွေ့လိုက်ရတော့တယ်။

ဒါကြီးကတော့ အဖေ့လက်ချက်အမြဲလိုလို မိထားတဲ့ဟာကြီးပဲဖြစ်မယ်။ကျနော်ထင်တာက အဖေ့ပြောင်းကလဲနည်းမှာမဟုတ်ဘူး၊ ကျနော်နဲ့မတိမ်းမယိမ်းရှိမှာ။ဒါပေမယ့်အကြောမာတာကတော့ကျနော်ကပိုသာမယ်ထင်တယ်။ (ဟိဟိ..ကိုယ့်ဖာကိုယ်ယုံကြည်မှုအပြည့်)အခု မေမေ့အဖုတ်ကြီးကစောက်ရေတွေနဲ့ရွှဲအိနေပြီ။ဝေယံကသုတ်သုတ်လေးအနားကပ်လာပြီးလာကြည့်တယ်။

ကျနော်လဲအမြန်ပဲမေမေ့အဖုတ်အုံကြီးကိုလက်ဝါးနဲ့ကောက်ပိတ်ထားလိုက်ရတယ်။ဒါပေမယ့်အဲ့လိုပိတ်ခါမှပဲ လက်ခလယ်ကပြူထွက်နေတဲ့စောက်စိကိုသွားဖိထောက်မိရက်သားဖြစ်နေပါရော။တကယ်ပါတမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး သူ့ဖာသူအနေတော်ဖြစ်သွားတာ။ဒီမှာတင်မေမေ့အရည်တွေပိုစီးထွက်လာသလိုပဲ။

" ဟေးးး အနားကိုလာမကြည့်ပါနဲ့ကွ၊ ငတိရ၊ ငါ့ဟာ အဲလေ ငါ့အဖေဟာတော့တွန့်တိုသကွ"

" ကလိုင်းပေး၊ ကလိုင်းပေး"

ဝေယံကောင်ကအသံတိတ်စကားပြောနည်းနဲ့ကျနော့်ကိုအချက်ပြပြီးပြောတယ်။ပြီးတော့လက်ခလယ်ကိုလဲကွေးကွေးလေးတဆတ်ဆတ်လှုပ်ပြပြီး စောက်စိကိုကစားခိုင်းနေတာ။

" ငါသိပါတယ်ကွ"

ဒါကလဲအသံတိတ်စကားပြောနည်းနဲ့ပဲအမူအရာနဲ့ဒီကောင့်ကိုပြန်ဖြေတာ။

" သား..ဝင်းး မေမေက ဘယ်ပုံစံနဲ့လုပ်ပေးရမှာလဲ"

မေမေက အသံတုန်တုန်လေးနဲ့မေးတယ်။

" ဘေးတစောင်းလေးအိပ်ပေးမေမေ၊ သားကမေမေ့နောက်ကနေပြီးလုပ်ရမှာ"

" ဟင်း..ဘာ လုပ်ရမှာလဲ၊ ပြောတဲ့စကားက"

မေမေကျနော့်ပေါင်ကိုတချက်ဆွဲလိမ်ရင်းပြောတယ်။ဒါပေမယ့်မေမေလွယ်လွယ်ပဲတစောင်းအိပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်လဲမေမေ့နောက်ကကပ်ရက်တစောင်းပဲဝင်လှဲလိုက်ပြီးမေမေ့ခြေထောက်ကိုဆွဲမပြီးပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းကိုမြှောက်လိုက်တယ်။ လက်မောင်းကိုပေါင်အောက်ကလျှိုပြီးသိုင်းမထားတာ။

အခုပင်တီမရှိတော့ပဲလုံးဝကျွတ်နေပြီဖြစ်တဲ့မေမေ့ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီးတွေကို ကျနော့်လီးကကြားမှာဘာအဝတ်အခံမှမရှိတော့ပဲအစိမ်းအတိုင်းဖိထောက်ပွတ်မိနေပြီ။ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖီလင်။မေမေလဲတွန့်ကနဲဖြစ်သွားတယ်၊ သူ့တင်ပါးကြီးကိုလာထောက်တဲ့လချောင်းနွေးနွေးကြီးရဲ့အထိအတွေ့ကို သူလဲခံစားရမှာပဲ။

" မေမေ..အခုသားလက်တွေမေမေ့ပစ္စည်းထဲထိုးသွင်းပေးမယ်နော်။မေမေ့အရည်တွေနဲနဲပိုရွှဲထွက်လာမှရိုက်လိုက်ရင်တကယ်သဘာဝကျမှာ"

ကျနော်လဲမေမေ့ကိုအားမနာတော့ဘူး၊ အပြောအဆိုတွေ ကိုပေါ်တင်ပဲရဲရဲထွက်ရဲလာတယ်။ပြောသာပြောတယ် မေမေ့အဖြေကိုမစောင့်တော့ဘူး။ပြောပီးတာနဲ့အဖုတ်ထဲကိုလက်ည်ှိုး၊ လက်ခလယ်၊ လက်သူကြွယ် သုံးချောင်းပူးပြီဖြဲသွင်းလိုက်တယ်။တခြားဆော် အပျိုလေးတွေဆိုရင်တော့ တစ်ချောင်းခြင်းအရင်စမ်းသွင်းရမှာ၊ဒါပေမယ့်အခုလက်ရှိဖြစ်နေတဲ့အခြေအနေနဲ့၊ မေမေ့ပစ္စည်းဆိုဒ်ကြီးကိုကြည့်ပြီး တခါထဲသုံးသပ်မိပြီးပြီ။

သုံးချောင်းပူးလောက်ထည့်မှထိမှာသေချာတယ်။မေမေဆတ်ကနဲတွန့်တက်သွားတယ်။

" အားးး အိုးး သား...ဝင်း..မေမေ..အမယ်လေးးးအင့်ဟင်းးး"

မေမေ့ဆီကညည်းသံထွက်လာပြီးတော့၊ တပြိုင်တည်းမှာပဲ လက်ကိုနောက်ဘက်ကိုထုတ်စမ်းလာပြီးကျနော့်တင်ပါးတွေကိုလာဆုပ်ပြီးပွတ်ပေးလာတယ်။ မေမေ့လက်လေးတွေကတုန်နေတယ်။ကျနော်လဲဆက်ပြီးမေမေ့အဖုတ်ထဲလက်သုံးချောင်းပူးနဲ့သွင်းထုတ်လိုးပေးနေရင်း စောက်စိလေးကိုပါချေပေးနေလိုက်တယ်။

" ဘယ်လိုနေလဲမေမေ၊ အရည်တွေထွက်လာလိုက်တာရွှဲအိနေပြီ၊သားရဲ.ဂျိုးခေါင်းလေးသွင်းကြည့်လိုက်တော့မယ်နော်.."

" လုပ်တော့လေ...အဲ ထည့်ကြည့်လေသား"

မေမေထန်လာလို့လားမသ်ိဘူး ပါးစပ်ကလွတ်ထွက်လာတယ်။ကျနော်လီးကိုကိုင်ပြီး ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်ဝမှာညင်ညင်သာသာပဲ အသာတေ့လိုက်တယ်၊မေမေ့စိတ်တွေကိုအဆုံးစွန်ထိရောက်အောင်ခေါ်နှိုးပေးတဲ့အနေနဲ့ဒစ်နဲ့စောက်စိကိုခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ၄ ချက် ၅ ချက်လောက်ပွတ်ဆွပေးလိုက်တယ်။

" အားးးး အီးးးး အင်းးဟင်းးးး"

မေမေ့ညည်းသံတွေကပိုပြီးကျယ်လာတဲ့အချိန်မှာ၊ ကျနော့်မှာလဲလထိပ်တွေစူးကျင်လာပြီး ထွက်တောင်ထွက်ချင်လာပြီ။

စွပ်...ဗြိ..

ဗြိကနဲအသံနဲ့အတူ ကျနော့်လထစ်ကမေမေ့စောက်ဖုတိထဲထိုးခွဲဝင်သွားပြီ။ အပြင်မှာလတန်ကြီးပဲကျန်တော့တယ်။

" ရိုက်မယ်၊ လီး..အသင့်၊ စောက်ဖုတ်..အသင့်၊ ဝမ်း..တူး..သရီး..ချပ်၊ ...ချပ်.."

ဝေယံ တကယ်စိတ်ပါလက်ပါ၊ အားရပါးရရိုက်နေတော့တာ။ လက်တစ်ဘက်ကလဲပေါင်ကြားမှာ သူ့ဂွေး သူပြန်ပွတ်ရင်းနဲ့။ ကျနော်က ဒစ်ကြီးစောက်ဖုတ်ထဲဝင်နေတုန်းမှာ မေမေ့ဗိုက်ကိုညင်ညင်သာသာလေးပွတ်ပေးနေပြီး မေမေ့စိတ်အာရုံပိုကြွအောင်ဆွပေးနေတယ်။ အပြင်ကသွေးသားအာရုံတွေကြောင့်လားမသိ၊ ဗိုက်ထဲကညီလေးကလဲအတော်လှုပ်နေတယ်။ဟဲဟဲ ညီလေးအထင်မှာတော့ သူ့ပိုင်နက်ထဲပြူဝင်လာတဲ့လထစ်ကြီးကို လက်ညှိုးထိုးပြီး.....

" ဟ! ဘယ်သူ့ဟာကြီးနယ်ကျော်လာတာလဲ။ ခေါင်းကြီးကလဲ အဖေ့ဟာထက်ကြီးပါလား"

လို့များပြောနေသလားမသိဘူး။ လှုပ်ပြီးရင်းလှုပ်ရင်း။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>