Saturday, September 7, 2024

အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၄ )

အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၄ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ -  Niko Soe

အခန်း (၄၆)

မင်းထက်နဲ့ Emma

Emma က နောက်ဆုံးကျန်နေတဲ့ အနီကတ်ကိုပဲ ယူလိုက်တော့ မင်းထက်ဖြစ်နေသည်။

“ မင်းထက်ရေ။ ယူနဲ့တို့……အဟတ်….ဟတ်”

Emma က ဝိုင်ခပ်များများသောက်ထားတော့ အတန်ငယ်ထွေနေသည်။ အတွဲအသီးသီးက သူတို့နှင့်သက်ဆိုင်ရာ အိမ်အသီးသီးကို ခေါ်သွားကြတော့ မင်းထက်လည်း သူ့အိမ်ကို ခေါ်လာခဲ့သည်။

အိမ်ချင်းကပ်လျက်ဆိုတော့ ခြေကျင်လာခဲ့တာပင်။ Emmaလက်ကို ဆွဲခေါ်ပြီး သူ့အိမ်ကို ခေါ်ယူလာခဲ့သည်။ Emma က မူးနေလို့ လမ်းလျှောက်တာကို ယိုင်နေသည်။

မင်းထက် Emma အိမ်ရှေ့ထိရောက်တော့ သူမယောကျ်ား John က အိမ်ထဲကနေ လှမ်းအော်လိုက်သည့် အသံကို ကြားလိုက်သည်။

“ မင်းထက်ရေ……Please take care my honey.”

မင်းထက်လည်း မူးနေသည့် Emma ကို မနည်းဆွဲခေါ်လာရသည်။ သူ့အိမ်ရောက်တော့ Emma ကို အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။

“ Emma….Are you OK?”

“ I’m fine….မင်းထက်. Don’t worry.”

မင်းထက် မီးဖိုချောင်ဆီဝင်ပြီး ပျားရည်နဲ့ သံပရာဖျော်လာခဲ့ပြီး Emma ကို သောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ Emma လည်း အားရပါးရမော့ချလိုက်သည်။ အတန်ငယ်ကြာတော့ Emma အမူးအနည်းငယ်ပြေသွားသလိုပင်။

သူမ အမူးပြေသွားတော့ ဘေးမှာ စောင့်ပေးနေတဲ့ မင်းထက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမမျက်လုံးထဲမှာ မင်းထက်က ဒီည ပိုကြည့်ကောင်းနေသလိုပင်။

“ Emma ယူ အဆင်ပြေရဲ့လား။ သက်သာရဲ့လား။”

“ အင်း………..”

Emma က ရင်ပြတ် ကိုယ်ကြပ်ကတ္တီပါအမည်းရောင်အကြပ်လေး ဝတ်ထားတော့ သူမအသားစိုင်တွေ အကုန်လုံးက ထင်ရှားလှပနေသည်။

အစကတည်း သူမ ခန္ဓာကိုယ်က လုံးကြီးပေါက်လှ ဆိုတော့ ဘယ်ပုရိသမဆို သူမခန္ဓာကိုယ်ကို အသာငမ်းငမ်းကြည့်ကြတာချည်းပင်။

မင်းထက် လည်း အရက်ရှိန်နဲ့ မျက်နှာနီနေတဲ့ ရီတီတီဖြစ်နေသော Emma က ဒီည တော်တော့ကို ဆွဲဆောင်မှုပြင်းထန်လွန်းနေသည်။

“ Hay……..ယူ့အကြည့်တွေနဲ့……တို့မနေတတ်တော့ဘူး”

မင်းထက်၏ စူးရဲသောအကြည့်တွေကို Emma သတိထားမိသဖြင့် စလိုက်သည်။

“ အဟတ်……ဟတ်”

“ တို့တွေ အချိန်မဆွဲနေတော့ဘဲ စလိုက်ကြတော့လား မင်းထက်ရေ”

“ တို့ကို ယူတို့လင်မယား အခန်းထဲ ချီပေးကွာ။ တို့ လမ်းမလျှောက်ချင်ဘူး။”

Emma မူဟန်နွဲ့နွဲ့နှင့် ပြောလိုက်သည်။ မင်းထက်က စပါးကြီးမြွေညှို့ချက်မှာ မိနေသည့်အတိုင်း ယောင်တောင်တောင်ဖြင့် Emma ကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။ Emma က မင်းထက် လည်ပင်းပေါ် ယီလေးခိုကာ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

သူတို့လင်မယားအခန်းထဲရောက်တော့ Emma ကို ကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်သည်။ Emma ရှည်ရှည်ဝေးဝေးလုပ်မနေတော့ဘဲ သူမ၏ ကတ္တီပါ ဝတ်စုံကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ Emma ရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်ကို မင်းထက် အရင်ကလည်း မြင်ဖူးပြီးသားပေမဲ့ ထပ်တွေ့ပြန်တော့ ထပ်ကြည့်မိတာပင်။

Emma က ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိနဲ့ အတွင်းခံတွေကို ဇာ အတွင်းခံတမင်ဝတ်လာတာပင်။ လှလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ မင်းထက် Emma ရဲ့ body ကို ကြည့်ပြီး သူ့ပေါင်ဂွကြားနေရာကလည်း ဖုဖောင်းလာသည်။

“ ယူ တညလုံး ဒီလိုပဲကြည့်နေတော့မှာလား”

Emma လှမ်းပြောကာမှ မင်းထက် အသိဝင်လာကာ သူ့အင်္ကျီ၊ ဘောင်းဘီ ၊ အတွင်းခံမှန်သမျှ ချွတ်ချလိုက်သည်။ မင်းထက် ညီတော်မောင်က အပြင်က အတွင်းခံ ကျွတ်သွားသည်နှင့် အပြင်သို့ ဖြောင်းခနဲ့ ထွက်လာသည်။ မင်းထက်က လီးက အရမ်းကြီးသည့်အထဲမပါ။ လူစဉ်မှီသော Size ရှိရုံမျှသာ။

Emma ယောကျ်ား John ၏လီး နဲ့ Size သိပ်မကွာ။ (၆)လက်မ မပြည့်တပြည့်လေးရှိမည်။

သို့သော် လီးတချောင်းလုံးက ကာမရှိန်နဲ့နီရဲပြောင်တင်းနေသည်။ Emma ကုတင်ပေါ်ကနေ လက်ညှိုးတချောင်းကွေးကာ မင်းထက်ကို ဟန်မူပါပါခေါ်လိုက်သည်။

“ Please fuck me”

မင်းထက် နွားသိုးကြိုးပြတ်သလို ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး Emma ဘော်လီတွေကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ဒါမျိုးက မင်းထက် ချွတ်ဖူးလေ့မရှိသဖြင့် ချွတ်ရခက်နေသည်။

“ Calm down……..မင်းထက်။ တို့လုပ်ပေးပါမယ်။”

Emma ဇာဘော်လီနဲ့ ဇာပင်တီကို ကျွမ်းကျင်စွာချွတ်ပေးလိုက်သည်။ မင်းထက်တွေ့ဖူးသမျှ၊ ဆုံဖူးသမျှ မိန်းမတွေထဲ ရင်၊ တင်တော်တော်ကြီးသော အမျိုးသမီးပင်။ ခေတ်စကားအရဆို MILF type ပင်။

မင်းထက် သူ့ကိုယ်သူ အပြာမင်းသားလို့ပင် ထင်မှတ်သွားသည်။

“ မင်းထက်…..Condom ရှိတယ်မလား။”

မင်းထက် ခေါင်းညိတ်ပြကာ swingers party သွားမည်ဟု သိကတည်း ကြိုဝယ်ထားသည့် သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက Condom တွေကို သွားထုတ်လိုက်သည်။

မင်းထက် Condom ဖောက်ကာ သူ့လီးပေါ်စွပ်ချလိုက်သည်။ သူ့လီးက သားကောင်ရှာနေသော မြွေဆိုးလေးလိုဖြစ်နေသည်။ Emma က ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲပြီး မင်းထက်အလာ ပေါင်ဖြဲပေးပြီး စောင့်နေသည်။

တော်တော့ကို အတင့်ရဲတာပင်။ မင်းထက် ကုတင်ပေါ်သို့ ပြေးတက်လိုက်ပြီး နူးနှပ်မနေတော့ဘဲ Emma စပ်ပတ်ရှိရာ သူ့လီးကိုတေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

“ အင့်……”

“ ဖတ်………..ဖတ်……..ဖတ်……ဖလတ်”

အားနဲ့ စိုက်ဝင်လာသော လီးချောင်းနဲ့ နူးညံ့မှုနဲ့ မာကြောမှု ရောပြွန်းနေသော အထိအတွေ့ကို Emma ခံစားမိလိုက်သည်။ မင်းထက်က အားသွန်ခွန်စိုက် သူ့ခါးကို သုံးကာ လိုးနေသည်။

“ ဖတ်………ဖတ်…….ဖတ်…….ဖတ်”

“ အဟင့်……..ဟင့်…..ဟင့်……ဟင့်”

“ အ…….good…….yes…….အ……အ”

Emma အကျင့်က အလိုးခံနေရသောအချိန်မှာ မျိုးစုံညည်းတတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ မိန်းမက ညည်းသံမျိုးစုံထွက်ပြလေ လိုးပေးနေသော ယောကျ်ားက ပိုကောင်းလေ ဆိုတာကို Emmaသူမ သမ္ဘာအရသိရှိခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။

....................................................................................

အခန်း (၄၇)

“ တို့ကို ကုန်းပေးပါလား…….Emma”

မင်းထက်တောင်းဆိုမှုကို Emma နှစ်ခါ မစဉ်းစားရ။

ကုန်းပေးလိုက်သည်။

Emma နေရာအဆင်သင့်ဖြစ်တာနဲ့ မင်းထက်က သူမခါးကို ကိုင်ဆွဲ လီးချောင်းက သူမစပ်ပတ်သားတွေကို အားနဲ့ ဝင်ရောက်ပွတ်တိုက်လာသည်။

Emmaဖင်နှစ်လုံးက ဆောင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည်မှာ မြင်ရသူအဖို့ ပိုစိတ်ထန်လာစေသည်။

“ ဖတ်……ဖတ်……ဖတ်…..ဖတ်”

“ အိုး…….ရက်(စ်)………..ရက်(စ်)”

“ အ……အ…….အ….အ”

မင်းထက် ထိန်းမထားနိုင်တော့။ စပ်ပတ်ထဲ ဝင်ချည် ထွက်ချည်ပြုနေသော လီးချောင်းထိပ်ကနေ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်စိမ့်တက်လာတာ သုတ်လွှတ်ခြင်းဆီ ရောက်သွားလေတော့သည်။

“ ဟဲ………..ဟဲ…..ဟောဟဲ…..”

မင်းထက် Emma နောက်ကျောကနေ ပွေ့ထားကာ အမောဖြေနေသည်။ Emma ကတော့ မပြီးသေး။ မင်းထက်လည်း Emma မပြီးနိုင်သေးတာကို သိလိုက်သဖြင့် အမောပြေသည်နှင့် သူ့လီးချောင်းမှာ သုတ်ရည်တွေနဲ့ ပြည့်နေသည့် Condom ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်ပုံးထဲ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် Emma ကို ပက်လက်လှဲခိုင်းလိုက်သည်။ မင်းထက် Emma စပ်ပတ်ဆီရာ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ Emma စပ်ပတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက ပန်းရောင်သန်းပြီး ဖောင်းကားနေသည်။

မင်းထက် လက်လေးနဲ့ အသာပွတ်သပ်ပြီး အပြင်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို လက်လေးနဲ့အသာဖြဲလိုက်တော့ အထဲနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက အရည်တွေစိုလဲ့စွာ စောင့်ကြိုနေသည်။ ခဏက သူလိုးထားတဲ့ ဒဏ်နဲ့ Emma စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေ ထွက်နေတာပင်။

Emma စပ်ပတ်ထဲ သူ့လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အင့်…….အင့်”

သူလက်ချောင်းတွေဆီ စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေ ကပ်ပါလာသည်။ Emma အတွက်လည်း ခဏက အဆုံးထိမရောက်သေးဘဲ တန်းလန်းဖြစ်နေသော ကာမဇာတ်ရှိန်က ပြန်လည် နိုးကြွလာပြန်သည်။

မင်းထက်၏ နောက်လက်တစ်ဖက်က Emmaရဲ့ မအင်္ဂါစေ့ ရှိရာ လိုက်ရှာနေသည်။

ဟော……တွေ့ပါပြီ။ သူလည်း ငေါက်တောက်တောက်လေးဖြစ်နေသည်။ မင်းထက် သူပါးစပ်ကို Emmaအစေ့ရှိရာသို့ ငုံချလိုက်ပြီး ခဏက လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်က စပ်ပတ်ဆီ ဝင်ချည်ထွက်ချည်ပြုနေသည်။

“ အိုး……….ရက်(စ်)……..(စ်)”

“ ပလတ်………ပလတ်………ပလတ်”

“ အင့်………အင့်……..ရက်(စ်)”

“ ပလတ်………ပလတ်……..ပလတ်”

Emma မျက်နှာကြီး ပိုပိုနီလာပြီး ပိုအော်မြည်းလာသည်။ သူမ ပါးစပ်က ဘာတွေအော်မိနေမှန်း သူမကိုယ်တိုင်လည်း မသိတော့ပေ။

“ အင်………ဟင့်……..အ……….ဟင့်”

နောက်ဆုံးကျ မင်းထက်ရဲ့ယုယမှုအဆုံး Emma တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်လူးကာ ဆုံးခန်းတိုင် ရောက်ရှိသွားလေသည်။

ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။

အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။

Emma တာဝေးပြေးပြီး ပန်းတိုင်ရောက်သွားသောသူလို ဟောဟဲဆိုက်ကာ အမောဖြေနေသည်။ Emma ဆုံးခန်းတိုင်ရောက်သွားမှန်း မင်းထက် သိလိုက်သဖြင့် စပ်ပတ်ကိုမှုတ်ပေးနေသည်ကို ရပ်လိုက်ပြီးအပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသည်။

သူ့ပါးစပ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းဝန်းကျင် တစ်ခုလုံးလည်း Emma ဆီက ထွက်သော စပ်ပတ်အရည်ကြည်တွေကြောင့် စိုရဲပေပွနေသည်။

မင်းထက် Emma ဘေးလှဲနေရင်း အမောဖြေနေသော Emma ကို ကြည့်နေသည်။

“ Are you ok, Emma?”

မင်းထက်ရဲ့ အမေးကို ကြားကာမှ Emmaအသိစိတ်တွေ ပစ္စပ္ပုန်ဆီ ရောက်ရှိလာသည်။ ခဏက မူးယစ်ရီဝေနေတာတွေပင် ရမ္မက်ရှိန်ကြောင့် ပျောက်သွားသလိုပင်။

“ I’m fine.”

Emma ကဘေးမှာလှဲနေသော မင်းထက်ကို ဖက်လိုက်သည်။

“ You are so amazing.”

မင်းထက်လည်း အစက အဖက်ခံလိုက်ရသဖြင့်ကြောင့်သွားပြီး သူ့အလိုလို Emma ကို ပြန်ဖက်မိသား ဖြစ်သွားသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ရင့်ငွေ့နဲ့ တစိယောက်နွေးကာ ထွေးဖက်ထားကြသည်။

Emma က ဖက်ရင်း အကြံရလာသဖြင့်

“ တို့တွေ(၃)စုံတွဲ Video call ခေါ်ရင်း တစ်တွဲနဲ့ တစ်တွဲ sex လုပ်နေကြတာ video call ကနေကြည့်ကြမလား”

မင်းထက် အဖို့ အထူးအဆန်းမို့လို့ ကြောင်သွားသည်။

ဟုတ်ပ။

အခုချိန်ဆို သူ့မိန်းမသူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်ရော ဘယ်လိုဖြစ်နေပါလိမ့်။ မင်းထက် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။Emma က စပြီး သူ့မိန်းမ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်တို့အတွဲဆီ Phone ခေါ်သည်။

“ တီး…….တီ…….တီး……တီ”

“ ဟင်…..ဟိုဖက်က ဖုန်းလည်း မကိုင်ကြဘူး။”

“ မင်းထက်ရေ ယူ့မိန်းမ အရမ်းကောင်းပြီး ဖုန်းမကိုင်နိုင်တော့တဲ့ အချိန်ရောက်နေပြီ ထင်တယ်”

မင်းထက်လည်း အဲစကားသံကြားတော့ ကာမရှိန်ပြန်ကြွလာသလိုပင်။ ငါ့မိန်းမ ဘယ်လိုဖြစ်နေပြီလဲ။

“ ထားလိုက်တော့….ကိုင်မှမကိုင်တာ။ တို့ Darling John ဆီ ခေါ်လိုက်မယ်လေ”

ပြောပြောဆိုဆို John ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။

“ တီး……တီ…..တီး……တီ”

“ Hello……..အ……..အ”

ဟိုဖက်က အဝတ်ဗလာဖြစ်နေသော John ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ Darling ရေ။ အကြံတစ်ခုရလာလို့”

“ (၃)တွဲစလုံး Video call ခေါ်ပြီး Sex လုပ်တာ ကြည့်ကြရင်မကောင်းဘူးလား”

“ ဟင်…..”

ဟိုဖက်က ဝင့်ဝါကိုမတွေ့။ တအင့်အင့်အော်နေသော John ကိုသာ ဖုန်းscreenပေါ် တွေ့ရသည်။လက်စသတ်တော့ ဝင့်ဝါက သူမယောကျ်ား John ကို ပုလွေပေးနေတာပင်။

..............................................................................................

အခန်း (၄၈)

John နဲ့ ဝင့်ဝါ

မင်းထက် နဲ့ Emma

နှစ်ဖက်စလုံး အသီးသီး Video call screen ဖွင့်လိုက်ကြသည်။

“ Darling ရေ။ အစက (၃)တွဲစလုံးဆိုပြီး ကိုမျိုးလွင်နဲ့ သူဇာပါ ခေါ်ထားတာ။”

“ သူတို့ဆီ ခေါ်တော့ Phone ခေါ်တော့ မကိုင်ကြဘူး…..ခစ်….ခစ်”

“ အရမ်းတွေကောင်းနေကြလို့ နေမယ်”

ဟိုဖက်က Emmaပြောနေသောစကားသံတွေကို John တအင်းအင်းနဲ့ လိုက်ပြောနေပေမဲ့ သူ့အောက်မှာ ပုလွေပေးနေသော ဝင့်ဝါရဲ့ အစွမ်းကြောင့် ကြားတချက် မကြားတချက်ဖြစ်နေသည်။

ဝင့်ဝါလည်း John လီးကို မှုတ်လိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်ပေးနေပေမဲ့ ဟိုဖက်က Emmaပြောတဲ့စကားတွေ အကုန်ကြားနေသည်။

ကိုမျိုးလွင်တယောက် ဖုန်းမကိုင်နိုင်တဲ့အထိ ဘာတွေ အလုပ်များနေပါလိမ့်။ မင်းထက်လည်း Phone screen မှတဆင့် ဟိုဖက်စုံတွဲ ဘာတွေလုပ်နေကြသည်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။

John တယောက် တအင်းအင်းနဲ့ အရမ်းကောင်းနေသည်။ ဒါကိုကြည့်ပြီး မင်းထက်၏ ပျော့နေသောလီးချောင်းက တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ပြန်လည်ထောင်မတ်စပြုလာသည်။

Emma က Phone ကို ကုတင်ဘေးက မှန်တင်ခုံမှာထောင်ပြီးနေရာချလိုက်သည်။

“ Darling ရေ။ ယူ့ဖက်က သေချာမမြင်ရဘူးကွာ။”

“ ဖုန်းကို သေသေချာချာနေရာချလိုက်အုံး။”

“ အေးပါကွာ”

Johnလီးကို ချိုချဉ်ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုပ်နေသော ဝင့်ဝါကို သူလှမ်းပြောလိုက်သည်။

“ Baby girl, wait a second.”

ဝင့်ဝါ စုပ်တာ ခဏရပ်လိုက်တော့ John လည်း ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်မှာ ဖုန်းကို သေသေချာချာထောင်လိုက်သည်။ ဟိုဖက် ဒီဖက် (၂)တွဲစလုံး ready ဖြစ်နေလေပြီ။ Emma က Condom တစ်ခုကို ဖောက်ယူကာ မင်းထက်လီးပေါ် နုနုရွရွလေး စွပ်ပေးလိုက်ပြီး သူမက မင်းထက်ကိုယ်ပေါ်တက်ခွလိုက်သည်။

မင်းထက်လီးကို သူမလက်နဲ့ထိန်းကိုက်ကာ သူမစပ်ပတ်ရှိရာ တဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ စပ်ပတ်ဆီ တရစ်ချင်းတိုးဝင်လာသော လီးချောင်းနှင့် ထိတွေ့မှုလေးက အရသာရှိလိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။

“ အင့်………..ဟင့်………ဟင့်။”

“ ဖတ်……….ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်”

John က ဖုန်းကနေ သူ့မိန်းမ Emma ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုပြီး မင်းထက်ကို ပြုစုနေတာ မြင်ရတာ စိတ်ပိုထန်လာသည်။ သူ့မိန်ူမ တစိမ်းတယောက်နဲ့ လိုးခံနေရတာ မြင်တော့ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပိုကြွလာပြန်သည်။ အပြာကားတစ်ကားကို Live action ကြည့်နေရသလိုပင်။ သူလည်း အချိန်မဆွဲတော့။Condom တစ်ခုဖောက်ကာ သူ့လီးပေါ် စွပ်ချရင်း သူ၏baby girl လေး ဝင့်ဝါကို လှဲခိုင်းလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါ၏ စပ်ပတ်လေးက ခဏက လိုးထားသော စပ်ရည်တချို့ခြောက်ပြီး အဖတ်လေးတွေ စပ်ပတ်သားပေါ် ကပ်ကျန်နေသည်။ ဝင့်ဝါလည်း Phone screen ပေါ်ကနေ ဟိုဖက်စုံတွဲအော်မြည်းငြီးတွားသံတွေကို ကြားနေရတော့ သူမရမ္မက်စိတ်တွေ ပိုပိုကြွလာသည်။

သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို John က ဖြဲချလိုက်ကာ သူ့ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကို အသင့်နေရာယူပြီး လီးကို စိုက်ချလိုက်သည်။

“ အင့်”

သန်မာအားပြင်းစွာ John လီးက သူမစပ်ပတ်ထဲ ထိုးဖောက်လာသည်။

“ ဖတ်……….ဖတ်……..ဖတ်………ဖတ်”

“ So good baby girl……….so daddy”

“ Yes……..daddy……..yes………yes”

John လိုးရင်း လိုးရင်း ညောင်းလာတော့ အော်ဟစ်နေစော ဝင့်ဝါလေးရဲ့ ခါးကနေ ပွေ့ကာ ရင်ချင်အတ်အနေအထားသို့ ပြောင်းလိုက်သည်။ သူမ ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးက John ကိုယ်လုံးထဲ နစ်မြုပ်နေသည်။

ရင်ချင်အပ်အနေအထားရောက်သွားတော့ John က သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လိုက်၊ သူမလည်တိုင်တွေနမ်းလိူက်၊ ဆံပင်တွေ နမ်းလိုက်၊ သူ့လက်ကြမ်းကြီးက သူမရင်သားလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေကို ဆုပ်ချေလိုက်နဲ့ အရမ်းကောင်းနေသည်။

သူမကတော့ John ရဲ့ ကြမ်းတမ်းသော ယုယမှုတွေအောက်မှာ လီးပေါ်သူမ စပ်ပတ်လေးကို မတင်လိုက်၊ ပြန်ဖိချလိုက်လုပ်ပေးနေရုံသာ။

Phone screeen တစ်ဖက်ခြမ်းက မင်းထက်နဲ့ Emma တို့အတွဲလည်း ဟိုဖက်က အးမ်းသောင်းကျန်းနေသောအတွဲကို မြင်ရတော့ သူတို့စိတ်တွေ ပိုပိုကြွလာသည်။

Emmaက သူမယောကျ်ားဒီလိုကောင်းနေတာ မြင်တော့ မနာလိုစိတ်ဖြစ်လာဖို့မဆိုထားနှင့်။ သန်မာကြမ်းတမ်းနေသော သူမယောကျ်ားရဲ့ လုပ်ဆောင်မှုကို မြင်နေရတော့ သူမ ပိုတောင်ဂုဏ်ယူမိသေးသည်။Emma က Phone screen တစဖက်ခြမ်းက ဖြစ်ဖျက်နေတာတွေ အတိုင်သားမြင်နေရရင် သူမ ဖင်၊ စပ်ပတ်နဲ့ ခါးအားကို အသုံးပြုကာ ပိုပိုနှဲ့ပေးနေလေသည်။

“ ဟင့်……….ဟင့်………..ဟင့်”

“ ဖတ်……..ဖတ်………ဖတ်……..ဖတ်”

“ ဟင့်………အ……….ဟင့်……..ဟင့်”

ဒီညတော့ သူမက cow boy မလေးပေါ့။ Emma က သူမ နှဲ့ပေးတိုင်း အရမ်းကောင်းနေသည့် မင်းထက်ကို သူမအပေါ်ကနေ မြင်နေရသည်။ အတွဲ(၂)တွဲစလုံး ဖုန်းကိုယ်စီဖွင့်ထားကြကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်သောင်းကျန်းနေကြသည်။

“ 10…..9…..8….7…..6…..5…..4…..3…..2…..1”

“ Happy new year”

တနေရာကနေ လူတွေ ပျော်ရွှင်စွာ အော်ဟစ်နေသံသဲ့သဲ့ကို သူတို့တွေ ကြားလိုက်မိသလိုပင်။ ဪ…..နှစ်သစ်တောင်ရောက်နေပြီလား။ ဒီမှာတော့ မမောနိုင် ပပန်းနိုင် ကာမပင်လယ်ကြီးထဲ ကူးခတ်နေကြတုန်း။

ဟိုဖက်၊ ဒီဖက် (၂)တွဲစလုံး နားလိုက်၊ လိုးလိုက်၊ မောလို့ ပြန်နားလိုက်၊ ပြန်နားလိုက်နဲ့ အကုန်လုံးပြီးတဲ့အချိန်ဆို မနက် (၂)နာရီလောက်ရှိမလားပင်။

မင်းထက်လည်း သူ Emma ကို လိုးနေရင်း သူ့မိန်းမ သူဇာရော အခုလိုပဲလား။ ကိုမျိုးလွင်လက်ချက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေနေပြီလားလို့ တချက်တချက်တွေးမိသေးသည်။ ဝင့်ဝါလည်း ထိုနည်းတူစွာပင်။

သို့သော် ထိုအတွေးတွေက ခေါင်းထဲ ခဏတဖြုတ်မျှသာ ဝင်ရောက်နေသည်။ လိုးနေရတာ၊ လိုးခံနေရင်းနဲ့ မတွေးနိုင်တော့ပေ။ သူတို့ဘဝအဖို့ မမေ့နိုင်ရာနေ့ရက်တွေထဲ တစ်ရက်အဖြစ်ရှိနေတော့မည်သာ။

.................................................................................................................

အခန်း (၄၉)

ကိုမျိုးလွင် နဲ့ သူဇာ

သူဇာ အပြာယူလိုက်ကတည်းက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ကျမယ်မှန်း ကြိုသိနှင့်နေပြီးသားဖြစ်သည်။ အတွဲကိုယ်စီကို မဲဆွဲ၍ ကျရာကိုယ်စီဆီ သွားနေကြတော့ သူမလည်း ကိုမျိုးလွင်ရှိရာသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

" ကိုမျိုးလွင်ရေ။ ရှင့်နဲ့ ကျမ အတူတူကျတယ်။"

သူဇာ ကျန်တဲ့အတွဲကိုယ်စီရှိနေသေးတော့ စကားကို ထိန်းကာပြောနေကြသည်။ သူမယောက်ျားကတော့ မင်းထက်ကတော့ Emma ကို လက်ဆွဲခေါ်ပြီး သူမတို့အိမ်ရှိရာဖက်ခြမ်းသို့ စထွက်မလို့လုပ်နေသည်။

" သွားမယ်လေ ကျနော်တို့ အိမ်‌ကို။"

ကိုမျိုးလွင်က မင်းထက်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။

" မင်းထက်ရေ။ ခင်ဗျားအမျိုးသမီးကို ကျနော်ခေါ်သွားပြီနော်။"

" ကျနော့ မိန်းမကို သေသေချာချာ ဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါအုံး ခင်ဗျား။"

မင်းထက်က နောက်ကွယ်က အကြောင်းအရာတွေ ဘာမှ မသိထားတော့ အရိုးခံအတိုင်း ပြောလိုက်သည်။

" ဟုတ်ကဲ့ပါ။ လာ......သူဇာ ကျနော်တို့ သွားရအောင်"

ကိုမျိုးလွင် သူဇာလက်ဖဝါးလေးကို ဆွဲခေါ်ကာ သူ့ကားပေါ်သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ ကားပေါ်ရောက်သည် အထိ နှစ်ယောက်သား ဘာစကားမှ မဆိုကြ။ သူဇာ က သူမအပြစ်နဲ့ သူမ ဆိုတော့ ဘာပြောရမလဲ မတွေးတတ်။

ကိုမျိုးလွင်ကလည်း ဘယ်ကစလို့ စပြီး ပြောရမှန်း မသိဖြစ်နေသည်။ သူ့အိမ်ရှိရာ လမ်းပေါ်သို့ ကားကိုဦးတည်လိုက်ပြီး လမ်းပေါ် လူရှင်းတဲ့တစ်နေရာ အရောက်မှာ လမ်းဘေးသို့ ကားချကာ ရပ်နားလိုက်သည်။

" ပြောပါအုံး......သူဇာ။ မောင်ကို ဘာလို့ အဆက်အသွယ် ဖြတ်ထားလဲဆိုတာကို။"

" သူဇာ မောင့်ကို စိတ်မပြတ်တာ၊ ချစ်နေသေးတာကို မောင်သိတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း သူဇာက မောင်ပြောတဲ့အရောင်ကို ဆွဲခဲ့တာပဲမလား။”

“ သူဇာစိတ် ဟိုဖက် ဒီဖက် လွန်ဆွဲနေမှန်း မောင်သိပါတယ်။"

" ဒါပေမဲ့ မောင့်ကို ဒီလို သစ်စိမ်းချိုး မချိုးပါနဲ့လားကွာ။"

ကိုမျိုးလွင် ရင်ထဲမှာ ‌အောင့်အီးပြီး သိမ်းဆည်းထားရသော စကားတွေ အကုန်လုံးကို ဖွင့်ဟပြောဆိုလိုက်သည်။ သူဇာလည်း ဘာပြောလို့ပြောရမှန်း မသိတော့ဘဲ မျက်ရည်ဝိုင်းလာကာ ငိုချလာသည်။

" အဟင့်.......ဟင့်.......ဟင့်။"

" ဟင်......သူဇာ ငိုနေတာလား။ မငိုပါနဲ့ကွာ။ မောင်ပြောတာ မှားသွားပြီထင်တယ်။"

" မောင် တောင်းပန်ပါတယ် သူဇာရယ်။"

" အဟင့်........ဟင့်......မဟုတ်ပါဘူး မောင်။ မဟုတ်ပါဘူး။"

" သူဇာမှားတာပါ။ မောင့်ကို ချစ်တဲ့ စိတ်၊ စွဲလမ်းစိတ်ကို သူဇာ ဖြတ်နိုင်မယ်လို့ ကိုယ်ဖာသာ ယုံကြည်ခဲ့လို့ပါ။"

" တကယ့်လက်တွေ့မှာတော့ အဲလိုမဟုတ်ပါဘူးမောင်"

" မောင်ကို သူဇာ မဖြတ်နိုင်တော့ဘူးမောင်။"

" သူဇာလေ.......သူဇာ.......မောင့်ကို ရူးရူးမူးမူးချစ်မိနေပြီ ထင်တယ်။"

သူဇာ့ဆီက ရင်တွင်းစကားတွေကို အမှန်တိုင်းကြားလိုက်ရတော့ ကိုမျိုးလွင် ပျော်ရွှင်သွားသည်။

" ဒါဆိုရင်မငိုပါနဲ့တော့လား.....သူဇာရယ်......မငိုနဲ့တော့နော်......တိတ်..........တိတ်......လိမ္မာပါတယ် မောင့်မိန်းမရယ်။"

" အမယ်လေး......ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ဘယ်သူက သူ့မိန်းမတုံး။"

သူဇာ မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ ရန်တွေ့ပစ်လိုက်သည်။

" ဟုတ်လား......မသိပါဘူး.........ဒီကတော့ မိန်းကလေးက မောင်က မောင့်မိန်းမလို့ ထင်နေတာဗျာ။"

" မဟုတ်ဘူးလား......sorry ပါ........အဟတ်.......ဟတ်"

ခဏက ငိုယိုနေသော အတွဲက အခုကျတော့ ကလူကလူကျီစယ်နေသော အတွဲအဖြစ်သို့ ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားသည်။

မကြေလည်တာတွေ ရှင်းလင်းပြီးသွားတော့ ရပ်ထားသောကားကို ပြန်လည်မောင်းကာ ကိုမျိုးလွင် အိမ်ရှိရာသို့ မောင်းထွက်လာခဲ့သည်။ အရင်အခြေအနေပြန်ရောက်သည်နှင့် ကိုမျိုးလွင်က သူ့ဇာတိ စပြလေသည်။

သူဇာက party ကို ရင်ပြတ်၊ ပေါင်တို ဖဲဂါဝန်လေး ဝတ်ထားတော့ အလှတရားတွေက ဝင်းလက်နေသည်။ကားပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ ဂါဝန်အောက်နားက လိပ်တက်က ပေါင်ရင်းထိကို မရောက်တရောက်ဖြစ်နေသည်။

ဤအချင်းအရာကို ကိုမျိုးလွင်ကလည်း မြင်သည်။

" ဒီပေါင်လေးတွေ အရင်အတိုင်းရှိသေးလဲလား။မှန်းစမ်း။ မောင်စမ်းကြည့်ကြည့်မယ်။"

ကိုမျိုးလွင် ဝင်းလက်နေသော ပေါင်တံအလှကို ကြည့်နေရင်းကနေ မနေနိုင်ဖြစ်လာသဖြင့် လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကားစတီယာတိုင်ထိန်းက ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူဇာပေါင်တွေဆီ ပွတ်သပ်နေသည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင် သူမကို လူလည်ကျနေမှန်းသိသည်။

သို့သော် ကိုမျိုးလွင် ပွတ်သပ်နေမှုကို သာသာယာယာခံယူနေမိသည်။ ကားက ကိုမျိုးလွင်အိမ်ဆီရောက်ပြီ။ အနောက်တိုင်းဆန်ဆန် တိုက်ပုလေးပင်။ မီးခိုရောင်နဲ့ အဖြူရောင်ကို တစ်အိမ်လုံး သုတ်ထားသည်။

" မောင့်အိမ်က ချစ်စရာလေး။"

" အိမ်ပိုင်ရှင်လေးကို‌ရော မချစ်ဘူးလား။"

" ချစ်ပါတယ်ရှင့်။ ချစ်ပါတယ်။"

ကိုမျိုးလွင် ကားပေါ်က အရင်ဆင်းပြီး သူဇာရှိရာဖက်ဆီ ကားတံခါးကို လာဖွင့်ပေးသည်။ သူဇာကျေနပ်သွားသည်။ ကိုမျိုးလွင် သူဇာလက်ကို ဆွဲကာ အိမ်တံခါးသော့ ဖွင့်လိုက်သည်။ အိမ်မထဲရေယက်တော့ မီးတွေအကုန်ဖွင့်လိုက်သည်။ အတွင်းပရိဘောဂပစ္စည်းတွေက အရမ်းမများဘဲ ရှင်းရှင်းလေးနဲ့ လှနေသည်။

" သူဇာရေသောက်ချင်တယ်"

" မောင်ယူပေးမယ်"

" သူဇာလည်း လိုက်မယ်"

မီးဖိုချောင်က Chef တစ်ဦးပိုင်သော မီးဖိုချောင်မှန်း သိသာနေသည်။ ဟင်းချက်သောအိုးခွက်ပန်းကန်စုံလင်စွာနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းစီရီနေသည်။

ကိုမျိုးလွင်ရေခွက်ကိုယူကာ သူဇာအတွက်ရေထည့်ပေးလိုက်သည်။ သူဇာ ‌အစကငိုထားသဖြင့် ရေဆာနေသည်။

ထို့ကြောင့် အငမ်းမရသောက်ချလိုက်သည်။

" မောင်ရော ရေမဆာဘူး။"

" မောင်က ရေမဆာဘူး။ လူကိုပဲဆာတာ။"

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကို ပခုံးကနေ မတင်ကာ မီးဖိုချောင်က ဟင်းချက်သော တန်းဆီပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။

................................................................

အခန်း (၅၀)

ရေခဲရေ သောက်ထားသဖြင့် အေးစက်နေသော သူဇာနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ကိုမျိူးလွင်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနှင့် စုပ်ယူနမ်းရှိုက်ကာ နွေးထွေးစေလိုက်သည်။

“ ပြွတ်……..ပြွတ်…..ပြွတ်”

“ မွ………ပြွတ်…..ပြွတ်…….မွ…….မွ”

ကိုမျိုးလွင်၏ ကြမ်းတမ်းပြီး အရိုင်းဆန်သော အနမ်းမုန်တိုင်းအောက်မှာ သူဇာလွင့်မျောသွားမိသည်။ သူဇာလိုအပ်နေတာ ဒီလိုအနမ်းတွေပင်။ သူဇာ တမ်းတနေမိတာ ဒီလိုအနမ်းတွေပင်။ သူဇာ လွမ်းနေမိတာ ဒီလိုအနမ်းတွေပင် မဟုတ်ပါလား။

ကိုမျိုးလွင်က ဖဲဂါဝန်ဝတ်ထားသော ရင်ပြတ်အပေါ်ကနေ သူမရင်သားတွေရှိရာဆီ သူ့လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ကိုင်နေသည်။

နမ်းလည်းနမ်း ကိုင်လည်းကိုင်နေသည်။ သူဇာ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော ကိုမျိုးလွင်လျှာတွေကိုပါ သူမ စုပ်ယူဆော့ကစားပေးနေသည်။ ကိုမျိုးလွင် တရှိုက်မက်မက်နမ်းနေရာမှ ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။

“ မရတော့ဘူး။ မောင်အရမ်းလွမ်းနေတာ…….အခု မောင် သူဇာ့ကို အတိုးချချစ်တော့မယ်နော်။”

“ အင်း”

ကိုမျိုးလွင် ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။ သူဇာကတော့ တန်းပေါ်မှာ ထိုင်လျက်သား။ ကိုမျိုးလွင် သူဇာ ဂါဝန်အောက်လက်နှိုက်ရင်း ပင်တီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူဇာ စပ်ပတ်ရှိရာ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။

“ အိုး……..”

“ ပလပ်……..ပလပ်……….ပလပ်”

ကိုမျိုးလွင်က စိုအိဖောင်းကြွနေသော သူဇာစပ်ပတ်ကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်ပြီး လျက်လိုက်သည်။

“ အင့်………ဟင့်……….ဟင့်”

မင်္အဂါစေ့လေးကိုပါ မလွှတ်စေရ။ ငုံခဲစုပ်ယူပေးလိုက်သည်။ ကိုမျိုးလွင်လက်တွေ ကလည်း နူးညံ့သော စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေဆီ လက်နှိုက်ကာ ဆော့ကစားနေသည်။ ကိုမျိုးလွင် အစွမ်းကြောင့် သူဇာလည်း နတ်ပူးသလို တုန်ရီနေပြီး ငြီးတွားနေမိသည်။

“ မောင်……တော်ပြီ…..ရပ်လိုက်တော့……ရပ်လိုက်ပါတော့”

“ သူဇာကို ချစ်ပေးပါတော့”

“ ဘာလဲ ချစ်ပေးပါတော့ ဆိုတော့ စကားက။ မောင် နားမလည်ဘူး။”

ကိုမျိုးလွင် မလိမ့်တပတ် မေးပစ်လိုက်သည်။

“ ချစ်ပေးပါတော့ဆိုတာ လိုးပေးပါတော့ကို ပြောတာ။”

“ မရတော့ဘူး……လိုးပေးတော့ကွာ……ဒီမှာ အရမ်းအချစ်ခံချင်နေပြီ။”

“ ကဲ……..တောင်းဆိုနေမှတော့ လိုးပေးရတော့မှာပေါ့။”

ကိုမျိုးလွင် ဝတ်ထားသော အင်္ကျီ၊ ဘောင်းဘီ၊ အတွင်းခံ Boxer ခပ်သွက်သွက်လေး ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။

ညီတော်မောင်လီးချောင်းကတော့ ကာမသွေးတွေကြောင့် နီရဲပြောင်တင်းနေသည်။ သူဇာလည်း ဂါဝန်နောက်ကျောက ဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အဝတ်အစားတွေအကုန်လုံး မီးဖိုချောင်ထဲမှာ ပုံလျက်သားရှိနေသည်။ သူဇာ က တန်းပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ပေါင်(၂)ဖက် ဖြဲပေးထားသည်။

ကိုမျိုးလွင်က ဖြဲပေးထားသော နေရာကနေ အသင့်ယူပြီး လိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။

“ အင့်……..အင့်။”

“ ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်…….ဖတ်။”

အားကြီးနှင့်ဆောင့်ဝင်ချလာသော ကိုမျိုးလွင် လီးဒဏ်ကို သူဇာ ခံနိုင်ရည်ရှိပြီးသား။ လီးနဲ့ စပ်ပတ်ကလည်း မတွေ့ရတာ ကြာတော့ အရမ်းအလွမ်းသယ်နေတာလားပဲ။ ပွတ်တိုက်မှုက နူးညံ့စိုအိနွေးထွေးလှပေသည်။

ကိုမျိုးလွင်၏ ပြင်းထန်လှသော လိုးချက်အောက် သူဇာ လွင့်ထွက်သွားမတတ် ဖြစ်ဖြစ်နေသဖြင့် ကိုမျိုးလွင်လည်ပင်းပေါ် သူမလက်ချိတ်ကာ သူ့ပုခုံးပေါ်မှေးထားရသည်။

ဒီလိုမှမလုပ်လျှင် သူမ တန်းပေါ်က ပြုတ်ကြနေတာ ကြာပြီ။

“ အား………ချစ်တယ်………..မိုက်တယ်………အား………အား။”

“ ဖတ်……….ဖတ်………ဖတ်……..ဖလတ်……ဖလတ်”

“ အင့်……..ချစ်….တယ်…မောင်……….အရမ်းချစ်တယ်……..အင့်………ဟင့်”

“ ကြိုက်လား………ဖတ်……..ဖတ်……..ကြိုက်လား……….ရော့……….ရော့။”

“ အင်း………အင်း…….ကြိုက်…တယ်……….ကြိုက်…တယ်။”

ကိုမျိုးလွင် ပြီးတော့မယ်။ ကိုမျ်ုးလွင် သုတ်မထိန်းနေတော့ပြီ။ သူ၏ စိတ်အလုံးစုံကို အလှဘုရင်မ သူဇာဆီ အပ်နှင်းထားပြီးသားဖြစ်သည်။

“ အ………..အ………အ…….ဟ…….ဟား။”

ကိုမျိုးလွင် တစ်ကိုယ်လုံး ကျဉ်တက်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ သူဇာ စပ်ပတ်က အချစ်သုတ်ရည်တွေနဲ့ နွေးထွေးသွားသည်။

“ ဟ……..ဟား……….ကောင်းလိုက်တာ…..သူဇာရယ်”

သူဇာဘာစကားမှ မဆိုနိုင်။ အမောဖြေနေသော ကိုမျိုးလွင်ပုခုံးပေါ် မှေးတင်နေသည်။ ကိုမျိုးလွင်က သူ့အပေါ်မှေးတင်နေသော သူဇာကို ပွေ့ချီကာ အိမ်ရှေ့ ဆိုဖာရှိရာသို့ခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ်ပေါ် ဘာအဝတ်အစားမှမကပ်နေတော့ပေ။

ဆိုဖာလေးပေါ် သူဇာကိုယ်လေးကို အသာချကာ သူမနံဘေးတွင် ကိုမျိုးလွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ဖက်ထားသည်။

...............................................................................................

အခန်း (၅၁)

ဆိုဖာပေါ်တွင် နှစ်ဦးသားမလွတ်တမ်းတင်းတင်းပွေ့ဖက်ထားကြသည်။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်ပေါ်တွင်မေးတင်ကာ သူ့ရင်အုပ်ကို လက်နှင့် အသာအယာပွတ်သပ်နေသည်။ သူမ ချစ်ရသောအမျိုးသားရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ သူမမှေးစက်နေရပြီ။

သူရဲ့ ရင်အုပ်တွေကိုချစ်သည်။ သူ့ရဲ့ ရင်ဖတ်မွှေးတွေကိုလည်းချစ်သည်။ သူ့မျက်နှာလေးကိုလည်း ချစ်သည်။ မှုတ်ဆိပ်မွှေးလေးကိုပါချစ်သည်။ သူ့ရဲ့ သန်မာမှု၊ ကြမ်းတမ်းမှုတွေကိုလည်း ချစ်သည်။ သူဖြစ်တည်နေတာကိုပင် ချစ်နေရပါသည်။

“ အေးလာသလိုပဲ….မောင်”

“ အေးမှာပေါ့…သူဇာရဲ့……အခုမောင်တို့နေကြတဲ့ပုံစံကိုကြည့်အုံး….အဟတ်…..ဟတ်”

“ ခစ်…..ခစ်…..ခစ်”

သူဇာလက်ဖျံတွေမှာ အအေးဓာတ်ကြောင့် ကြက်သီးမွေးညင်းတွေထနေသည်။ အဝတ်အစားဆိုလို ဘာမှမရှိ။ တုံးလုံးလေးတွေနဲ့ ဆိုဖာပေါ် အမောဖြေနေကြသည်။

“ လာ……လာ……မောင်တို့အပေါ်ကအခန်းထဲသွားရအောင်။ ဒီမှာဆိုအေးတယ်”

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ချီကာ အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းဆီတက်လာကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးက ကမ္ဘာဦးက သက်ရှိလူသား(၂)ဦးလို ဘာအဝတ်အစားမှ မကပ်။

“ အမယ်လေး………..မောတာဗျာ။”

“ ခစ်……..ခစ်……ခစ်”

သူဇာ ယီလေးခိုပြီး ကိုမျိုးလွင်ခေါ်ဆောင်ရာနောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

“ ကဲ………ရောက်ပါပြီခင်ဗျာ။”

“ သူဇာကို အပေါ်ထပ်ထိ ပွေ့ချီလာရလို့ မောင်မောသွားပြီဗျာ။”

အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးက သူ့ပစ္စည်းသူ အစီအရီဖြင့် သပ်ရပ်သန့်ရှင်းနေသည်။ အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးကို အပြာ၊ မီးခိုး၊ အဖြူရောင်ကကို အဓိကသုံးထာသည်။ အိပ်ခန်းနံရံတွေက အဖြူနဲ့ မီးခိုး။ ကုတင်ပေါ်က မွေ့ရာ၊ ဖက်လုံး၊ ခေါင်းအုံးတွေ အကုန်လုံးကိုက အပြာနုရောင်သုံးထားသည်။

“ သပ်ရပ်နေရောပဲ….မောင်ရေ”

“ ဝင့်ဝါလက်ရာလေ……သူပဲအမြဲရှင်းပေးတာ။”

“ မောင်နော်…….သူဇာသိချင်လို့မေးအုံးမယ်……မောင်ဝင့်ဝါကို အတည်လက်မထပ်တော့ဘူးလား”

ကိုမျိုးလွင် တချက်ငိုင်သွားသည်။

“ ဘာလို့မေးတာလဲ သူဇာရယ်”

“ ဟုတ်တယ်လေ…..မိန်းမတယောက်ကို အတည်လက်မထပ်ရသေးဘဲ ပေါင်းသင်းနေတာက သူများနိုင်ငံမှာဆို ရပေမဲ့ ဒီနိုင်ငံမှာကျ အဆင်မပြေဘူးရှင့်။ မိန်းမသားချင်း ကိုယ်ချင်းစာလို့ရတယ်။”

“ ဒါဆို….မောင်မေးမယ်။ သူဇာအမှန်တိုင်းဖြေ။”

“ ဝင့်ဝါနဲ့ မောင် အတည်တကျ လက်ထပ်ယူစေချင်လား………။”

“ ဒါ……..ဒါ……ဒါကတော့”

“ ပြောလေ။ သူဇာက လက်ထပ်လို့ပြောရင် မောင်လက်ထပ်လိုက်မယ်။”

“ တကယ်လား။”

“ အင်း…။”

“ ကောင်းပြီလေ။ မောင် လက်ထပ်ယူလိုက်ပါ ဝင့်ဝါကို။”

“ မောင်လက်ထပ်ပြီးသွားရင်ရော…….မောင်တို့ ဒီလိုဆုံခွင့်ရှိပါ့အုံးမလား။”

“ ရှိလာမှာပါ။ သူဇာကတော့ မောင့်ကို အရင်ကလို မပစ်ထားတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။”

“ တကယ်ပြောတာလား။”

“ အင်းပေါ့။”

“ ဟား…..ဟား…..ဟား။”

“ ခဏက စကားကိုပြန်ဆက်ပြီး မောင့်ကို ထပ်မေးပါအုံးမယ်။”

“ မေးကွာ….မေး……သူဇာမေးပြီးရင် မောင်အလှည့်မှ မအော်ကြေး။”

“ လူဆိုးကြီး….ဒီအခန်းထဲမှာ မောင်နဲ့ ဝင့်ဝါ အတူတူအိပ်ကြဆိုတော့ ဒီကုတင်ပေါ် ညတိုင်း အတူတူ လိုးနေကြမှာပေါ့နော်။”

“ အရင်ကတော့ ညတိုင်း လိုးဖြစ်တယ်…..ဒီနေရာ…..ဒီနေရာ…..ဒီနေရာရောပဲ။”

ကိုမျိုးလွင် အခန်းထဲရှိ ကုတင်၊ တွဲလျက်ရေချိုးခန်း၊ ဘေးက ခုံ အကုန်လက်ညှိုးထိုးပြနေသည်။

“ ဝင့်ဝါကို မနာလိုလိုက်တာ။”

“ ဒါပေမဲ့လေ သူဇာသိလိုက်တယ်မလား။ ကိုယ်တို့ ချေင်းသားသွားနေတုန်း ဝင့်ဝါအမေဆုံးသွားတာလေ”

“ အင်း”

“ သူ နယ်က ပြန်လာကတည်းက မောင် အားနာလို့ မောင်တိူ့ အချစ်စခန်းမဖွင့်ရတာတောင်ကြာပြီ။”

“ အခုဆို ဝင့်ဝါလေး John လက်ချက်အောက် အရမ်းကောင်းနေမလားပဲ။”

“ John က အကြီးကြီး…..ဝင့်ဝါခံနိုင်ပါ့မလား။”

“ ဟိ…..ဟိ ခံနိုင်မှာပါ။ နေပါအုံး ဒါဆို ဒီနေ့မောင် အရမ်းကြမ်းနေတာက မောင်မလိုးရတာကြာလို့ပေါ့။”

“ မဟုတ်ပါဘူးကွာ…..မောင်က ချစ်လို့ပါကွာ။”

“ တခြား သူစိမ်းဆို မောင်အဲလိုတွေ ချစ်နေမိမှာမဟုတ်ဘူး။ သူဇာမို့လို့….သိလား။”

“ ဟုတ်ပါပြီ….လူတတ်ကြီးရေ။”

“ ဒါဆို မောင်တို့ ပြန်စကြမလား။”

“ ဟင့်အင်း……ဒီအခါ သူဇာအလှည့်။”

..........................................................................................

အခန်း (၅၂)

ကိုမျိုးလွင်ကို ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေအထားနဲ့ လှဲချခိုင်းလိုက်သည်။ ကိုမျိုးလွင်က လူသာလှဲလိုက်ပေမဲ့ သူ့လီးကတော့ လှဲမနေ။ မိုးပေါ်သို့ထောင်မတ်နေသည်။ သူဇာက ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး ကိုမျိုးလွင်ကိုယ်ပေါ်ခွလိုက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကို စနမ်းသည်။

သူဇာက ချစ်မှုရေးရာတွင် ဆရာမကြီးအဆင့်ရောက်နေလေသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့လိုက်လျက်သေးသည်။

ကိုမျိုးလွင်၏ မုတ်ဆိတ်မွေး ခပ်ရိတ်ရိတ်ပေါက်နေသော မေးရိုးနဲ့ ပါးပြင်ကို သူမ ပါးတွေနဲ့ လိုက်ပွတ်သပ်ရှာသေးသည်။ ကိုမျိုးလွင်ဆီက ရသော ထိုကဲ့သို့ ကြမ်းရှမှုတွေကို သူမ သိပ်မက်စက်တာပင်။

“ ပြွတ်……ပြွတ်……ပြွတ်”

“ ကောင်းတယ်……သူဇာရယ်….ကောင်းလိုက်….တာ……..အ……..အ”

ထိုမျှနဲ့ မပြီးသေး။

ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်ဆီက နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ စုပ်ရှာသေး။ သူဇာရဲ့ စုပ်ယူမှုကြောင့် ကိုမျိုးလွင် နို့သီးခေါင်းလေးတွေပင် စူတူတူဖြစ်လာနေသည်။ သူဇာ အသည်းယားလာသဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုက်ချလိုက်သည်။

“ အား……..နာတယ်….သူဇာရဲ့”

“ ခစ်……ခစ်…….နာသွားလားမောင်….ခစ်ခစ်”

နောက်ဆုံးကျတော့ သူမရဲ့အချစ်ဆုံး ကိုမျိုးလွင်လီးဆီ ရောက်လာသည်။ သူ့လီးမှာ ခဏက အားပါးတရလိုးထားတော့ သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်တွေနဲ့ သူမရဲ့ စပ်ပတ်အရည်တွေပါ ကပ်နေသည်။ သူဇာ မရွံရှာအား။ လျှာဖျားလေးနဲ့ ကိုမျိုးလွင်လီး၏ ဒစ်ဖျားလေးကို ကလိကာ စတင်စုပ်ယူရှာသည်။

ကိုမျိုးလွင် လှဲနေရာက ခေါင်းကို အသာပင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ပေါင်ရင်းမှာ သူ့လီးကို ပါးတွေခွက်ဝင်အောင် အားပါးတရစုပ်ပေးနေသော သူဇာကို မြင်လိုက်ရသည်ပင်။ ချစ်သူ၏ လီးကို စုပ်ပေးနေသော အမျိုးသမီးက ထိုကဲ့သို့ လှပနေမှန်း အရင်က မသိခဲ့ပေ။

ကိုမျိုးလွင် ကောင်းလည်းကောင်း၊ အချစ်စိတ်တွေကလည်း သူဇာ အပေါ် ပိုပို ယိုဖိတ်လာသည်ပင်။

“ ပြွတ်……..အင့်….……ပြွတ်…..အင့်…..အင့်”

“ အ……အ……..အ”

လီးတချောင်းလုံးလည်း သူဇာ၏ ပညာပြမှုကြောင့် သံချောင်းကြီးလို မာတင်းကာ အကြောစိမ်းတွေက ထောင်မတ်နေသည်။ မှိုလိုကားနေသည့် ဒစ်ထိပ်ကြီးဆို နီရဲပြောင်းတင်းကာ တဒိတ်ဒိတ်နဲ့ ပေါက်ထွက်တော့မည့်အလား။

“ ဟိုး……..ဟိုး…..ရပ်လိုက်တော့သူဇာ…….မဟုတ်ရင် မောင်ပြီးသွားလိမ့်မယ်။”

ကိုမျိုးလွင် ပြောလည်းပြော၊ သူဇာခေါင်းကိုလည်း မ ကာ စုပ်ပေးနေတာကို ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူဇာ နှုတ်ခမ်းတဝိုက်လည်း အရည်တွေနဲ့ ပေပွထနေသည်။ ကိုမျိုးလွင်က ပေပွနေသောသူဇာနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်သည်။

ထို့နောက်  သူဇာက မြင်းစီးမည့် cow boyမလေး အသွင်အဖြစ် နေရာယူလိုက်သည်။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်လီးကို စပ်ပတ်အဝနဲ့တေ့ပြီး တဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချနေတုန်းမှာပင် ကိုမျိုးလွင် ခါးကော့ကာ လီးတချောင်းလုံးကို ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည်။

“ အင့်”

ကိုမျိုးလွင် အားကြောင့် သူဇာ အပေါ်ပိုင်းတစ်ကိုယ်လုံး ကိုမျိုးလွင်ပေါ် ပြိုကြလာကာ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်အနေအထားဆီသို့ ရောက်သွားသည်။

ကိုမျိုးလွင် သူအပေါ် ပြိုကြလာသော သူဇာကိုယ်လုံးကို တင်းတင်းဖက်ထားကာ ခါးကို ပင့်ပင့်ပြီးဆောင့်နေသည်။

သူဇာ စပ်ပတ်က ခဏကလိုးပြီး ကျန်နေသော အရည်တွေရှိနေသဖြင့် ကိုမျိုးလွင် ဒီတစ်ချီ မညှာတော့။ အားနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်ထည့်နေသည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင်၏ သန်မာမှုတွေကြောင့် ဘာတွေဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းမသိတော့။

သူမကိုယ် သူမ တိမ်တွေပေါ်မျောလွင့်နေသလို ခံစားနေရသည်။

....................................................................................................

အခန်း (၅၃)

“ ဖတ်………ဖတ်……..ဖလတ်….ဖလတ်”

“ အ…..အင့်……အင့်……..ဟင့်”

“ အား……အ……….ဟ………အား”

“ ဖတ်………ဖတ်……..ဖတ်……ဖတ်”

နှစ်ယောက်သား ပွေ့ဖက်ထားသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အောက်က ဆီးစပ်နှစ်ခုကို ပွတ်တိုက်နေတော့ ညည်းတွားနေကြသည်။ အချစ်ပင်လယ်ကြီးထဲ မမောနိုင်မပန်းနိုင် ကူးခတိနေကြသည်။ သူဇာကို ဘေးသို့နေရာချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်တော့ သူဇာ ခြေနှစ်ချောင်းကို ကိုမျိုးလွင် ပုခုံးပေါ် ဆွဲယူလိုက်သည်။

သူဇာ တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးသေးသော position ပင်။ လီးကို စပ်ပတ်ဆီ တစ်ဖန်ပြန်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

တစ်ယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ကာ လိုးနေကြသည်။ လီးက စပ်ပတ်ထဲ တချက်တချက်ဝင်သွားတိုင်း နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ခု ဟစိ ဟစိဖြစ်ပြီး ညည်းတွားနေသော သူဇာကို မြင်နေရသလို မေးရိုးတွေ၊ အံတွေကြိတ်ပြီး ခွန်အားများစွာသုံးကာ ချွေးတဒီးဒီးပြီး လိုးပေးနေသော ကိုမျိုးလွင်ကိုလည်း မြင်ရသည်။

“ ဖတ်…….ဖတ်…….ဖတ်….ဖတ်”

“ ချစ်တယ်…သူဇာရယ်……အ…ရမ်းချစ်တယ်”

“ အင်း…..မောင်……အင်း…….အင်း”

“ ဖတ်…….ဖတ်……ဖတ်….ဖတ်”

“ ဟင့်………အင့်………အင့်………အင့်”

“ မောင့် အပေါ်ကိုတက်ခဲ့”

သူဇာကို သူ့ကိုပေါ်ပြန်တက်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးနဲ့ စပ်ပတ်က သံမှိုမြဲနေအောင် စိုက်ထားသလို တစ်သားတည်းဖြစ်နေသည်။

ထိုမျှနဲ့မပြီး။

ကိုမျိုးလွင်က ခွထားသော သူဇာပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထိန်းကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်အနေအထားသို့ ပြောင်းလိုက်သည်။ ကိုမျိုးလွင်က မတ်တပ်ရပ်အနေအထား။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်ကိုယ်ပေါ် တက်ခွထားကာ ရင်ချင်းအပ်အနေအထားနဲ့ ဖြစ်နေသည်။

ထိုအနေအထားက သူဇာအတွက် ခံရခက်သလို အရမ်းလည်းကောင်းသည်။ လီးတချောင်းလုံး၏ ပြည့်ပြည့်ဝဝအရသာကို စပ်ပတ်မှတစ်ဆင့်ခံစားသိရှိသည်။

“ အင့်……..အင့်……..အင်”

“ ဖတ်……ဖတ်….ဖလတ်……ဖလတ်”

“ ကောင်းရဲ့လား…….သူဇာ…..မောင်..လိုးပေးနေတာ”

“ အရမ်း……အ…ရမ်း…….ကောင်း…တယ်….မောင်”

“ ရော့……အင့်…….အင့်…..ကြိုက်…လား”

“ ကြိုက်..တယ်….ကြိုက်တယ်……..အရမ်းကြိုက်တယ်…….ဟင့်……..ဟင့်”

ကိုမျိုးလွင် ရဲ့ဝှေးစေ့နှစ်လုံးက စပ်ပတ်ရှိ အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ လာလာဆောင့်နေသေးသည်။ ကိုမျိုးလွင် သူဇာကိုယ်လုံးလေးကိုမချီကာ အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်အနီးက နံရံဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ လိုးလည်းလိုးလျက် အနေအထားနဲ့ပင်။

သူဇာကလည်း အလိုးခံနေရင်းပဲ ပြတင်းပေါက်မှတဆင့် အပြင်လောကကြီး၏ မည်းမှောင်တိတ်ဆိတ်မှုကို သိရှိနေသည်။

ထိုစဉ် ကောင်းကင်ယံ ပြတင်းပေါက်ဆီမှ မီးရှူး မီးပန်းများ ပျံ့လွင့်လာသည်။

“ မောင်…..ခဏရပ်အုံး…..ဟိုးမှာကြည့်….မီးပန်းတွေ”

“ သူဇာရယ်…နာရီကိုကြည့်အုံး……မနက်၁၂နာရီထိုးနေပြီလေ…..နှစ်သစ်ကူးပြီပေါ့”

“ ဟင်…..ဟုတ်သားပဲ”

သူဇာ အလိုးခံနေရတော့ အချိန်တွေကုန်ဆုံးနေမှန်း သတိမထားမိ။ ဒါဆို နှစ်သစ်ကို သူမက ချစ်ရတဲ့အမျိုးသားနဲ့ အလိုးခံနေရင်း ကြိုဆိုနေတာပဲ။ သူမ တောင်တောင်အီအီ အကြာကြီးတွေးနေချိန်မရ။

ကိုမျိုးလွင်က လိုးနေရင်း အရှိန်မသတ်။ လီးက စပ်ပတ်ဆီ ထပ်ဝင်လာတော့ သူမစိတ်တွေက အခု ပစ္စပ္ပုန် အလိုးခံနေတဲ့အချိန်ဆီ ပြန်ရောက်လာသည်။ သူမလက်နှစ်ဖက် ကိုမျိုးလွင် လည်ပင်းပေါ် သိုင်းဖက်လျက်။ သူမခေါင်းက ကိုမျိုးလွင် ပုခုံးပေါ် မှေးတင်ထားသည်။

သူမ စပ်ပတ်တွေဆီက အရည်တွေ တတောက်တောက် စိမ့်ထွက်နေသည့်အပြင် ကျဉ်တက်လာမှုကို စတင်ခံစားသိလိုက်သည်။

“ မောင်….သူဇာပြီးတော့မယ် ထင်တယ်။”

“ အင်း…..မောင်လည်း ပြီးတော့မယ်။”

“ အတူတူပြီးကြမလား။”

“ အင်း”

“ ဖတ်……..ဖတ်…….ဖတ်…….ဖတ်”

“ အ…….ဟင့်……ဟ……..ဟင့်………ဟင့်”

“ အ……..အ…….အား………အား……..အား”

ကိုမျိုးလွင် လီးချောင်းတစ်ခုလုံး စိမ့်တက်လာကာ သုတ်ရည်တွေအကုန်ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပင် သူဇာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်ကာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ဆီရောက်သွားသည်။

“ ဟူး………ဟူး……..ဟား”

“ အင့်………အင့်………ဟင့်”

“ ကောင်းလိုက်တာကွာ…….အရမ်းချစ်တယ်….သူဇာရယ်”

“ သူဇာလည်း အရမ်းချစ်တယ်မောင်”

ကိုမျိုးလွင် က ဒီအနေအထားအတိုင်းပင် ကုတင်ပေါ်ဆီ ပြန်လည်ပွေ့ချီလာသည်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ မဟန်နိုင်တော့။ နှစ်ယောက်စလုံး ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်သည်။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်၏ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးပေါ် သူမခေါင်းပေါ် မှီအုံးကာ အိပ်စက် အပန်းဖြေနေသည်။

နှစ်ယောက်စလုံး၏ ကိုယ်လုံးတီး ခန္ဓာကိုယ်တွင်လည်း ချွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေသည်။ နှစ်သစ်ကို သူမ အချစ်တွေနဲ့ စကြိုဆိုလိုက်သည်။ ဒါက ကောင်းတဲ့နိမိတ်လား။ မကောင်းတဲ့ နိမိတ်လား သူမ မသိ။

ဟိုး…..အရှည်ကြီးကိုလည်း သူမ မတွေးလိုပြီ။

ဖြစ်သမျှ အကောင်း လို့သာ မှတ်ယူလိုက်တော့မည်။

..................................................................................

အခန်း (၅၄)

( ၃ )နှစ်ခန့် ကြာသော်………

“ Happy birthday to you…..Happy birthday to you……Happy birthday….ချစ်ချစ်တုန်…..Happy Birthday to you”

မင်းထက်နဲ့ သူဇာတို့၏ သားလေး”ချစ်ချစ်တုန်” (၁)နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ပွဲလေးလုပ်ပေးနေကြသည်။ မင်းထက်တို့ အခု နယ်မြို့လေးမှ ရန်ကုန်သို့ ပြန်ပြောင်းခဲ့ကြပြီ။

သူဇာမှ ကလေးယူရအောင် ပြောသဖြင့် သူာ၏ လက်မောင်းထဲ ထည့်ထားသော သန္ဓေတားဆေး အချောင်းလေးကို ထုတ်လိုက်ကာ ကလေးယူလိုက်ကြသည်။

ကလေးရတော့လည်း နှစ်ယောက်သား အရမ်းပျော်နေခဲ့ကြသည်။

ယောကျ်ားလေး မှန်း သူဇာ ကိုယ်ဝန်(၅)လလောက်တုန်းက ဗိုက်ကို Ultrasound ရိုက်တဲ့အချိန်မှာ သိလိုက်ရတော့ မင်းထက် ကမ္ဘာပေါ်တွင် အပျော်ရွှင်ဆုံး လူသားက သူဖြစ်ခဲ့သည်။ သူဇာ က ရိုးရိုးပဲမွေးမည်ဆိုလို့ ကလေးကို သဘာဝအတိုင်း ရိုးရိုးပဲမွေးခဲ့သည်။

ထူးဆန်းတာ တစ်ခုက မင်းထက်ရော၊ သူဇာရောက အသားဖြူပေမဲ့ ကလေးက နည်းနည်းညိုနေသလားပင်။သူ့မိန်းမ သူဇာကတော့တော့ စိတ်ထင်လို့နေမှာပါ ဟု နှစ်သိမ့်ပေးရှာသည်။ မင်းထက်အတွက် အသားအရေအရောင်က အရေးမကြီး။ ကလေး ကောင်းကောင်း ကြီးပြင်းလာဖို့သာ အာရုံရှိသည်။

“ စားပါရှင်…….အားရပါးရစားကြပါအုံးရှင်”

“ အားမနာနဲ့နော် ….စား……စား”

“ ဟယ်……ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါ တစ်ကူးတစ်ကကြီး လာတာလား……ကြွပါရှင်……ကြွပါ”

ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါက New year night swingers party အပြီး (၆)လလောက်အကြာမှာ နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်လိုက်ကြသည်။

မင်းထက်နဲ့ သူဇာတောင် အသိသက်သေအနေဖြင့် လက်မှတ်ထိုးခဲ့သေးသည်။ နောက်ကျမှ မင်းထက်ကို ရန်ကုန်ရုံးက ပြန်ခေါ်သဖြင့် လင်မယား(၂)ယောက်စလုံး ပြန်ပြောင်းလာခဲ့သည်။ John နဲ့ Emma ကတော့ သူတို့နိုင်ငံဆီ ပြန်သွားခဲ့ကြသဖြင့် သိပ်အဆက်အသွယ်တော့ မရှိ။

တစ်ခါတစ်လေ Facebook နဲ့ Instagram ကနေတော့ စကားတွေပြောဖြစ်ကြသေးသည်။

“ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါ……ထိုင်………စားနော်…..စား……အားမနာနဲ့”

“ ကလေးရော….သူဇာ….ကျနော်ကလေးကို ကြည့်ချင်လို့”

“ ချစ်ချစ်တုန်လေးရေ….လာပါအုံးး”

ကလေးက (၁)နှစ်ပဲရှိသေးတော့ လမ်းလျှောက်တတ်၊ မလျှောက်တတ်အနေအထားဖြင့် သူဇာခေါ်ရာဆီ ပြေးလာနေသည်။

ကလေးလေးကို ရှပ်အင်္ကျီသေးသေးလေး၊ ဘောင်းဘီသေးသေးလေးနဲ့ ဆင်ပေးထားတော့ လူကြီးလေးလို ဖြစ်နေကာ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေသည်။

“ ကြည့်ပါအုံး…..ချစ်စရာကြီး”

ကိုမျိုးလွင်ကလေးကို ချီပြီး ကြည့်မဝဖြစ်နေသည်။ တကယ်တော့ “ချစ်ချစ်တုန်”လေးက ဘယ်သူနဲ့ ရထားသလဲဆိုတာကို ဤဘဒ္ဒကမ္ဘာမှာ သိသူ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်သာရှိသည်။ အမှန်တကယ်က ကလေး၏ အဖေအရင်းမှာ မင်းထက်မဟုတ်။ ကိုမျိုးလွင် သာ။

သို့သော် ဒီကိစ္စကို ကာယကံရှင်နှစ်ဦးမှ လွဲပြီး မည်သူမှ မသိ။

“ ကျမတောင် ချစ်ချစ်တုန် ကိုကြည့်ပြီး ကလေးလိုချင်သွားပြီ အစ်မရေ”

“ ယူလိုက်လေ ဝင့်ဝါရဲ့။ ဝင့်ဝါတို့ရဲ့ ကလေးလေးဆို သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းမှာ”

ကိုမျိုးလွင် ကလေးကို အားပါးတရပွေ့ချီပြီး ဖက်နမ်းဆော့ကစားနေသည်။

“ ကြည့်ပါအုံး…အစ်မရယ်……ကိုမျိုးကလေ ကလေး အဲလိုချစ်တတ်မယ်မှန်း ကျမ တကယ်မသိခဲ့ဘူး အစ်မရဲ့”

“ ဟုတ်ပါရဲ့နော်”

“ စကားတွေ ကောင်းနေလိုက်တာ……ကိုမျိုးရေ…..ရန်ကုန်ရောက်တုန်း အလုပ်ကိစ္စတွေ ရှိသေးတယ်ဆို…..ပြန်ရအောင်”

“ အေးပါ မိန်းမရယ်….အေးပါ”

ဝင့်ဝါက ကိုမျိုးလွင်ကို ခေါ်ကာ ပြန်သွားကြသည်။

“ နောက်မှတွေ့မယ်နော် အစ်မ”

“ အေး….အေး….ညီမလေး…..ဂရုစိုက်ပြီး ပြန်ကြနော်…..ကိုမျိုးလွင်ရောပဲ”

ပြန်ခါနီး နှုတ်ဆက်ကြတုန်း သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင် အကြည့်ချင်းဆုံသွားကြသည်။

ဤအကြည့်တွေက ဘာတွေလဲဆိုတာကတော့ သက်ဆိုင်သူတွေက အသိဆုံးဖြစ်လိမ့်မည်။

“ ကို….ခဏက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့လာသွားတယ်”

“ ဟုတ်လား…ချစ်….နောင် ဒီမှာ ဧည့်ခံနေတော့ သူတို့လာမှန်းမသိလိုက်ဘူး”

“ အင်း..ကို …သူတို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာတြန်း သားသားမွေးနေ့ပါကြုံလို့ ဝင်ခဲ့တာတဲ့”

“ ကိုယ် မနှုတ်ဆက်လိုက်ရတာ အားနာလိုက်တာကွာ”

“ သူတို့လည်း ကိုအလုပ်ရှုပ်နေမှန်း သိပါတယ်။ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကိုရဲ့”

“ တင်….တင်”

ထိုစဉ် သူဇာ ဖုန်းဆီ message တစ်စောင် ဝင်လာသည်။

“ ချစ်ဖုန်း မှာ message ဝင်လာတယ်ထင်တယ် ကြည့်လိုက်အုံး”

သူဇာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်တော့ massage က

“ သန်ဘက်ခါ တွေ့ဖို့ မောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ ဒီနေ့ အရမ်းလှနေတယ် သူဇာ။ ချစ်တယ်။”

သူဇာ massage ဖတ်ပြီး ရန်ခုန်သွားသည်။

ပို့တဲ့သူက သိတဲ့အတိုင်းပင် ကိုမျိုးလွင် လေ။

“ ဘယ်သူလဲ ချစ်ရဲ့”

“ ဟိုတနေ့က ကို့ကို ချစ်ပြောထားတဲ့ အလုပ်ကိစ္စလေ။ ဒါကောင်းကောင်းအဆင်ပြေသွားလို့။”

“ ဪ …ဒါနဲ့ ချစ်က မနက်ဖြန်ကျ (၂)ညအိပ် (၃)ရက်ခရီး အဲဒီအလုပ်ကိစ္စ အတွက် ခရီးထွက်ရမှာ မလား။”

“ နောက်ဆံမတင်းနဲ့နော်…သားသားကို ကိုလည်း ထိန်းတတ်ပါတယ်”

“ အင်းပါ ကိုရယ်”

သူဇာ အားလည်းနာသည်။ အပြစ်မကင်းသလိုလည်း ခံစားရသည်။ New year night ပြီးကတည်းက သူမ နဲ့ ကိုမျိုးလွင် လျှို့ဝှက်စွာ ခိုးတွေ့ ခိုးလိုးနေကြတာ အခုချိန်ထိပင်။ ဘယ်လောက်တောင် မတွေ့ရ မနေနိုင်ဖြစ်ကြသလဲ ဆိုလျှင် ကိုမျိုးလွင် ဝင့်ဝါနဲ့ လက်မထပ်ခင် တစ်ရက်အလိုအထိ သူမတို့ လိုးကြတုန်း။

သားသားလေး ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ တစ်ချိန်ပဲ ရပ်သည်။ ကလေးမွေးပြီး (၃)လလောက်ကတည်း ခိုးတွေ့နေတာပင်။

အခုလိုမျိုး အရမ်းတွေ့ချင်နေတဲ့ အချိန်ကြ သူဇာက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးသွားစရာရှိသည် ဟု မင်းထက်ကို ညာတတ်သလို ကိုမျိုးလွင်ကလည်း ဝင့်ဝါကို ရန်ကုန်သို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားရမည် ဟု အကြောင်းပြတတ်တာမျိုးပင်။

သို့သော် သူဇာအဖို့လည်း ကိုမျိုးလွင်ကို လုံးဝမဖြတ်နိုင်မှန်း သူမကိုယ် သူမ အသိဆုံးပင်ဖြစ်သည်။ ကိုမျိုးလွင်လည်း သူမနည်းတူ ထပ်တူ ဖြစ်နေမယ်ဆိုတာ သိသည်။ ဒါဆို ကွာရှင်းပြီး လက်ထပ်လိုက်ကြဖို့လည်း သတ္တိကလည်းမရှိ။ လိမ်ဖယ် လိမ်ဖယ် နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးမိကြသည်။ တချိန်ချိန်ကျ အမှန်တရားက ပေါ်လာနိုင်မှန်း သိပါသည်။

သို့သော် အခုထိ အချစ်နွံထဲက နှစ်ယောက်သား မရုန်းထွက်တော့ဘဲ ကျေကျေနပ်နပ် အနစ်ခံလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား အရင်စတွေ့မိခဲ့ကြရင်လည်း အကောင်းသား။ အခုကျ နောက်ဆံတင်းစရာ ကိစ္စပေါင်းများစွာနဲ့။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာက အလျား၊ အနံ မရှိပေမဲ့ အသွားနဲ့အပြန်ရှိနေမှန်း သိသည်။

ယူပြီးရင် ပြန်ပေးဆပ်ရမဲ့ အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်းကို နှစ်ယောက်သား ငြိတွယ်မိခဲ့သည်။


ပြီးပါပြီ။

...................................

စရေးကာစ မရေးတတ်၊ ရေးတတ်နဲ့ရေးထားသော ကျနော့ ဇာတ်လမ်းကို များစွာဖတ်ရှူပေးကြ၊ များစွာနှစ်သက်ပေးကြသည်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျား။ ဝေဖန်အကြံပြုလိုပါက DM ပို့လို့ရပါတယ် ခင်ဗျား။

နောက်ထပ် ဇာတ်လမ်းပေါင်းများစွာနဲ့ ပြန်လာပါမည်ခင်ဗျား။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ခင်ဗျား။

{ အခုမှ စမ်းစရေးတဲ့ အသစ်လေးပါ။ မှားတာရှိရင်လည်း သည်းခံပေးကြပါခင်ဗျား။ ကြိုက်မိတဲ့ Hollywood ဇာတ်ကားတခုကို Inspire ယူထားပါတယ်။ }


နစ်ကို


You can contact me via telegram link mentioning below.

https://t.me/Niko_Soe


........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

အပေးအယူဆန်သော ချစ်ခြင်း အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသားသူ - Niko Soe

အခန်း (၃၁)

“ မောင်တော့ ဗိုက်တော်တော်ဝသွားပြီ”

“ သူဇာရော ဝရဲ့လား။ ဗိုက်ဟာဟာ စားကောင်းကောင်းနဲ့စားလိုက်တာ အများကြီးစားပစ်လိုက်ပြီ”

“ သူဇာလည်း ဝပြီမောင်”

“ ခဏကြာ အစာကြေသွားမှာပါ”

ကိုမျိုးလွင် အနှောင့်အသွားမလွတ်သည့် စကားဆိုသည်။ သူဇာ လည်း ရိပ်မိသည်ပင်။ ဘာကို ဆိုလိုမှန်း နားလည်သည်။

“ လာ ပြန်ရအောင်”

ဘန်ဂလို ရောက်ပြီး အခန်းတံခါးပိတ်တာနဲ့ စတင်နမ်းလေပြီ။ အတူတူရှိမည့် ဒီတစ်ညကို အကောင်းဆုံး ချစ်ရည်လူးကာ ကျော်ဖြတ်ကြမည်။ အဝတ်အစားတွေကို သွက်သွက်လက်လက် ချွတ်လိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာအဝတ်မှာ မရှိတော့။

ကိုမျိုးလွင်က သူဇာကို နမ်းလည်းနမ်း၊ လက်က သူဇာရင်သားတွေကို ပွတ်ချေလိုက်၊ စပ်ပတ်ဆီ နှိုက်ပြီး ကလိလိုက် လုပ်နေသည်။

သူဇာကိုယ်လုံးလေးကို ဖင်ကနေမကာ စားပွဲရှိရာသို့ ပွေ့ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူဇာကတော့ လူကြမ်းကြီး ကိုမျိုးလွင် လက်ထဲ အရုပ်ကလေး တစ်ရုပ်နှယ်။ စားပွဲပေါ် သူဇာကို နေရာချပြီး ပေါင်တွေကိုဖြဲကာ အသင့်နေရာယူလိုက်သည်။

“ အင့်”

အမြဲနိုးကြားထောင်မတ်နေသော ကိုမျိုးလွင်လီးက သူဇာစပ်ပတ်ဆီ ထိုးဝင်လာသည်။ သူဇာစပ်ပတ်ကလည်း လာနေကြဧည့်သည်ကို နွေးထွေးနူးညံ့သော အထိအတွေ့နဲ့ ကြိုဆိုရှာသည်။

“ ဖတ်.......ဖတ်.......ဖတ်”

“ အင့်......အင့်.......အင့်”

“ ကောင်းတယ်မောင်……ကောင်းတယ်”

သူဇာနှုတ်ဖျားဆီက ထူးထူးဆန်းဆန်း စကားသံတွေပါထွက်လာသည်။ အစက လိုးခံရရင် ညည်းသံ၊ အော်သံတွေပဲ ထွက်တတ်တဲ့သူက အခုက စကားတွေပါ ပြောတတ်လာပြီ။

“ ကြိုက်လား…….ဒါဆို”

“ ကြိုက်တယ်……အင့်……အင့်”

“ ဖတ်....ဖတ်.......ဖတ်”

သူဇာဆီက စကားသံတွေပါ ကြားလာရတော့ ကိုမျိုးလွင် စိတ်ပိုထန်လာပြီး သူပါ စကားကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြောလာသည်။

“ ကြိုက်လား…..မောင့်လီးကို……….ကြိုက်လား”

“ ကြိုက်တယ်…….ကြိုက်တယ်………ကြိုက်တယ်”

“ ရော့ကွာ………ဖတ်……..ဖတ်…..ဖတ်”

“ အင့်……အင့်…….အင့်”

နှစ်ယောက်သား ပါးစပ်က စကားကြမ်းကြမ်းတွေကိုပြော၊ လီးနဲ့ စပ်ပတ်ကလည်း ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့ မအားလပ်နိုင်ပေ။

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကို စားပွဲကနေ အိပ်စက်ရာ ကုတင်မွေ့ရာဆီ ပွေ့ခေါ်လာပြန်သည်။

“ လာ….မောင့်ပေါ်တက်ခွလိုက်”

လီးက စပ်ပတ်ဆီ စိုက်လျက်သား။ သူဇာက ကိုမျိုးလွင်၏ပုခုံးကနေ လက်နဲ့ တွဲလွဲခိုစီးထားသည်။ ကိုမျိုးခွင်က သူဇာပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထိန်းကာ ကုတင်ပေါ်ဆီ ခေါ်လာသည်။ ကုတင်နဲ့ စားပွဲက အကွာအဝေးလေးက ခြေဆယ်လှမ်းသာလောက်ပင်ရှိမည်။

ထိုမျှ အကွာအဝေးလေးကိုပင် ထိန်းလိုးကာ ခေါ်လာခဲ့သည်။

“ သူဇာ ကုန်းလိုက်ပါလား”

ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ သူဇာကို ဖင်ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ စွင့်ကားနေသော တင်နှစ်ဖက်ပေါ်လာသည်။

“ ဖြန်း……ဖြန်း”

ကိုမျိုးလွင် အသည်းယားလာသဖြင့် ခပ်စပ်စပ်လေး ၂ချက်လောက်ရိုက်ချလိုက်သည်။ နောက်ကနေ နေရာ အသင့်ယူကာ လိုးပြန်သည်။ သူဇာခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ထိန်းကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။ လက်ရာထင်နေသော ဖင်နှစ်ဖက်က တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်တုန်တက်သွားသည်မှာ လှပလွန်းလှသည်။

“ လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ”

“ မောင်ပဲ ပိုင်တဲ့ ဖင်လေး”

“ ရော့ကွာ…….ရော့ကွာ”

ကုန်းနေသော အနေအထားက သူဇာအတွက် ပိုထိသည်။ နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ဝင်လာသော ကိုမျိုးလွင်လီးကြီးက သူဇာစပ်ပတ်အပြင် သားအိမ်ခေါင်းထိပ်ကလေး ကိုပါ လာလာထိသည်။

“ မောင်ရေ……မရတော့ဘူး……..ပြီးတော့မယ်”

“ ရော့ကွာ……ရော့ကွာ”

“ ဖတ်………….ဖတ်……ဖလတ်……ဖတ်”

“ အင့်…….အင့်………အင့်”

သူဇာ တစ်ကိုယ်လုံး ဖော်မပြတတ်သော ဝေဒနာတစ်ခု ခံစားရကာ တုန်တက်သွားသည်။ အထဲက စပ်ပတ်အတွင်းနံရံတွေကလည်း ပြီးမြောက်ခြင်းကို ရောက်ရှိသွားသဖြင့် ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်လုပ်နေသော လီးကို ဆွဲပြီး စုပ်ယူထားသလို ဖြစ်နေသည်။ အတွင်းစပ်ပတ်နံရံတွေရဲ့ ဆွဲယူမှုတောင် ကိုမျိုးလွင် ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားသည်။

သို့သော် သူ မပြီးနိုင်သေး။ သူဇာ အပေါ်တစ်ခုလုံးကတော့ ပျော့ဖတ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ် မှေးတင်နေသည်။ ဖင်နှစ်လုံးသာ ကိုမျိုးလွင် ထိန်းကိုင်ထားသဖြင့် ဖင်ဗူးထောင်လျက်သားရှိနေသည်။

ကိုမျိုးလွင် ခဏနားကာ စပ်ပတ်ကထွက်လာသော အရည်တွေကို လက်နဲ့သုတ်ကာ ဖင်ဘူးဝဆီ သုတ်လိုက်သည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင် ဘာလုပ်တော့မည်မှန်း သိလိုက်သည်။

သို့သော် သူမ ဘာမှ မငြင်းဆိုနိုင်။ တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ဖတ်နွမ်းလျနေသည်။ လီးကို စပ်ပတ်ကနေ ထုတ်လိုက်ကာ ဖင်ခေါင်းထိပ်လေး ဒစ်လေးကို တေ့လိုက်သည်။

ဖင်ပေါက်လေးက နီနီရဲရဲလေးနှင့် ကိုမျိုးလွင်ကို ဆွဲဆောင်လွန်းလှသည်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ဘာချောဆီမှ ထပ်မလိမ်းထား။ ခဏက သဘာဝအရည်တွေနဲ့ လီးတစ်ခုလုံး ချောမွေ့နေသည်။

“ အ”

“ စိတ်လျော့ထား…….သူဇာ……..စိတ်လျော့ထား”

ကိုမျိုးလွင် သူ့လီးကို လက်နဲ့ထိန်းကာ ဖင်ပေါက်ဆီ အသာထိန်းပြီးသွင်းသည်။

“ နာတယ်…….နာတယ်”

သူဇာ အသံမျော့မျော့ကလေးနဲ့ ငြီးနေသည်။ ကိုမျိုးလွင် ကြားပေမဲ့ မရပ်တန့်နိုင်ပေ။ ကျဉ်းလှသော ဖင်ပေါက်ထဲကို သူ့လီးကြီး တစ်ရစ်ချင်းဆီး တိုးဝင်နေသည်မှာ အမြင်အာရုံအရရော၊ အရသာရော ထူးကဲလှသည်။

ကိုမျိုးလွင် လီးကို ထိန်းထည့်နေပေမဲ့ ကျန်လက်တစ်ဖက် သူဇာဖင်ပေါက်ဝန်းကျင်ကို အသာအယာ နှိပ်နယ်ပေးနေသည်။

နောက်ဆုံးက ၆လက်မခွဲကျော်ကျော်ရှိသည့် လီးတစ်ချောင်းလုံးက ဖင်ပေါက်ထဲ မဆန့်မပြဲ နေရာလုံးဝယူနိုင်သွားလေသည်။

သူဇာဖင်လုံးလေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် အသားလေးလုပ်ကာ စတင်လိုးသည်။ သူဇာက ဖင်အလိုးခံရတာ ဒါနဲ့ဆို ဒုတိယအကြိမ်ပဲရှိသေးသည်။ အစက နာကျင်ပေမဲ့ ထိုနာကျင်မှုနောက် သာယာမှုတစ်ခု လိုက်လာသည်။

ကိုမျိုးလွင်ကလည်း အရှေ့ပေါက်ရှိ စပ်ပတ်ကို လက်နဲ့ ဆွဲညှပ်ပြီး ကစားပေးသေးသည်။

“ အ.......အ........အ”

“ မိုက်တယ်ကွာ……..လှတယ်ကွာ”

“ ဖတ်.......ဖတ်........ဖတ်”

“ အ.......အ”

ကိုမျိုးလွင် ညောင်းလာတော့ သူဇာကို လှဲခိုင်းလိုက်သည်။ သူက သူဇာနောက်ကနေ နေရာယူသည်။ သူဇာကျောတစ်ခုလုံးက ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်အောက်ရောက်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင် လက်ဖက်က သူဇာ ချိုင်းအောက်ကနေ လျှိုကာနို့တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကစားနေသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်က စပ်ပတ်ဆီ ပွတ်သတ်ပေးနေသည်။ လှဲလျောင်းနေပေမဲ့ လီးက ဖင်ပေါက်ကို အလိုးမပျက်။

သူဇာ နားတွေဆီ ကိုမျိုးလွင် အသက်ရှုခပ်ကြမ်းကြမ်းတွေကို လာထိတွေ့နေသည်။

“ ချစ်တယ်……အရမ်းချစ်တယ်……သူဇာရယ်”

“ အ.......အင့်........ဟင့်.......အင့်”

“ ဖတ်..........ဖလတ်........ဖလတ်”

ကိုမျိုးလွင် စအိုကြွက်သားတွေ၏ တင်းကြပ်မှုကို ထိန်းမထားနိုင်တော့။ သုတ်ရည်တွေကို စအိုပေါက်ထဲ လွှတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူဇာလည်း စအိုပေါက်ဆီက နာကျင်မှု၊ အရှေ့စပ်ပတ်ဆီက ပွတ်သပ်ကျီစယ်ပေးမှုနောက် ဖြစ်လာသော သာယာမှုတွေ ရောထွေးပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ကာမအထွတ်အထိတ်သို့ ရောက်သွားပြန်သည်။

“ ဟင့်………..ဟင့်……..ဟင့်”

“ ဟား…….ဟား........ဟား”

သူဇာ တစ်ကိုလုံးလည်း ကိုမျိုးလွင် ကိုယ်လုံးကြီးအောက် ရောက်နေသည်။ နွေးထွေးမှု၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ သံယောဇဉ်၊ နာကျင်မှု၊ သာယာမှုတွေ ရောယှက်နေသည်။ ကိုမျိုးလွင်က နောက်ကနေတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်ထားဖြင့် သူ့ရင်အုပ်ဆီက နှလုံးခုန်သံကို အတိုင်းသားကြားနေရသည်။

လူနှစ်ယောက်က စိတ်နှလုံးသားနှစ်ခုပေါင်းစည်းပြီး တစ်ယောက်တည်းဖြစ်သွားသော အခိုက်အတန့်ပင်။

...........................................................................................................

အခန်း (၃၂)

သတ္တမနေ့ (နောက်ဆုံးနေ့)

ဖုန်းကနေ alarm ပေးထားသဖြင့် သူဇာ နိုးလာသည်။ နာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက်(၆)နာရီပဲ ရှိသေးသည်။Hotel check out က မနက်(၁၁)နာရီမှ ဆိုပေမဲ့ သူဇာ တမင်က စောစော alarm ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ပစ္စည်းတွေဆို ဘာဆိုဘာမှ မသိမ်းရသေး။

ညက နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်သောင်းကျန်းထားသည်။

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကို ဖင်ပေါက်လိုးပြီးရုံနဲ့ မတင်းတိမ်နိုင်ပေ။ နှစ်ယောက်စလုံး နည်းလမ်းမျိုးစုံနဲ့ ချစ်တင်းနှောပြန်ကြသေးသည်။ 34+35 လား။ Doggy လား။ Riding လား။ Anal လား။ မျိုးစုံပင်။

အခန်းတစ်ခုလုံးမှာ မလိုးခဲ့ရသော နေရာလည်း မရှိပေ။ ကုတင်၊ စားပွဲ၊ ကြမ်းပြင်၊ ရေချိုးခန်း၊ ကုလားထိုင် နေရာအနှံ့ လိုးပြန်ကြသေးသည်။ နှစ်ယောက်သား လိုးလိုက်၊ အမောဖြေလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ မနက်(၁)နာရီလောက်မှ ပြီးသွားသည်။

သူဇာဆို ဘယ်နှစ်ချီမှန်းကို မသိ။ အထွတ်အထိတ်ကို ရောက်ရောက်နေတာ မရေတွက်နိုင်တော့ပေ။

ကိုမျိုးလွင် ဘာဆေးတွေများ မှီဝဲထားလို့ ဒီလောက်တောင် အားကောင်းမောင်းသန်ဖြစ်နေရသလဲပင်။ ရုပ်က ခပ်သန့်သန့်နဲ့ မသိလျှင် လူရိုးလူအေးလေးသာ ထင်မည်မှာ။  စင်စစ်မှာတော့ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ပေ။ တကယ့်ကို “မ”ကျမ်းကြေလွန်းသည့်သူပင်။

သူရဲ့ သန်မာမှုတွေအောင် သူဇာ တခါတလေကျ လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ပေ။ ညက မောပန်းပြီး တစ်ချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ ဘယ်လိုပုံစံနှင့် အိပ်စက်မိမှန်းအောင်မသိ။ အလိုးခံရပြီး နေရာကို မပြောင်းနိုင်ဘဲ မောပန်းစွာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ အိပ်ချိန်နည်းပေမဲ့ အိပ်ရေးဝသွားတော့ သူဇာလန်းဆန်းနေသည်။

တစ်ခန်းလုံးရှိ ပစ္စည်းတွေဆိုသည်မှာ မွစာကြဲနေသည်။ ဘေးမှာ ကိုမျိုးလွင်ကတော့ ညက ထင်တိုင်းရမ်းကားနေသည့်မှာ သူမဟုတ်သည့်အတိုင်း ပီဘိကလေးငယ်တယောက်လို အိပ်ပျော်နေသည်။ သူဇာ လမ်းလျှောက်ဖို့ ပြင်လိုက်တော့ စပ်ပတ်ဆီက အနည်းငယ် နာကျင်မှုကို ခံစားသိလိုက်သည်။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ယောင်ပြီး နီရဲနေသည်။ ဖြစ်မယ်ဆိုလည်း ဖြစ်ထိုက်လောက်ပါတယ်လေ။

ဒီလောက်အားကြီးနဲ့ မနားတမ်းလိုးခံနေရမှာ ယောင်နေသည်မှာ အဆန်းမဟုတ်တော့ပေ။ သူဇာ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ ရေချိုးခန်းဆီ ဝင်လာပြီး ရေတဝကြီးချိုးလိုက်သည်။ သူဇာရေချိုးပေးပြီးတဲ့အချိန်ထိ ကိုမျိုးလွင် မနိုးသေးပေ။

အင်းလေ။ သူ အရမ်းပင်ပန်းနေမှာပေါ့။ သူဇာ မှန်တင်ခုံဆီ အလှပြင်ရန်အတွက် ထိုင်ချလိုက်သည်။ အခုမှ မှန်သေချာကြည့်မိသည်။ သူမ အနည်းငယ်သွယ်လျသွားသလိုပင်။

ရေစိုလက်စနဲ့ သူမအလှက ဝင်းလက်နေသည်။ တဘက်ကို ရင်လျားပတ်ပြီး ထွက်လာသဖြင့် စွင့်ကားသောရင်သားစိုင်တွေကို ထိုတဘက်က လုံခြုံမှု ပြည့်ပြည့်ဝဝမပေးနိုင်ပေ။ ရင်သားတစ်ဝက်လောက် အပေါ်ကို လျှံထွက်နေသည်။

“ ဟင်……လည်ပင်းမှာ Love mark တွေနဲ့ပါလား”

သူဇာ မှန်ကြည့်လိုက်မှ သိလိုက်သည်။ လည်တိုင်မှာ အမှတ် ၃၊၄ခု လောက်ရှိနေသည်။ ညက တစ်ညလုံး ကိုမျိုးလွင်၏ ချစ်သက်သေများပင်။ တဘက်ကို ဖွင့်ပြီး ရင်သားတစ်ဝိုက်ကြည့်လိုက်ပြန်တော့ ၎င်းနေရာများလည်း ၂ခုလောက်ရှိနေသည်။

ရင်သားတွေက နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို ဆုပ်ကိုင်ခံထားရသဖြင့် လက်ယောင်လိုက်ပြီး အနည်းငယ် ပိုထွားလာသလိုဖြစ်နေသည်။ သူဇာ Skincare လေးလိမ်း၊ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးပြင်လိုက်သည်။ တစ်ယောက်ယောက်က စိုက်ကြည့်နေသလိုခံစားရသဖြင့် ဟိုဖက်၊ ဒီဖက် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ စူးရဲစွာ စိုက် ကြည့်နေသော ကိုမျိုးလွင်ကို တွေ့လိုက်သည်။

“ နိုးပြီလား မောင်”

“ နိုးပြီ…..သူဇာရော ဘယ်ချိန်ကတည်းက နိုးနေတာလဲ”

“ ခဏလေးတင်ကပဲ မောင်ရဲ့”

“ အိပ်ရေးရောဝရဲ့လား”

“ ဝတယ်မောင်။ ဒါပေမဲ့ ဒီမှာကြည့်ကြည့် မောင်လက်ချက်နဲ့ သူဇာ အညိုအမည်းတွေ စွဲကုန်ပြီ”

သူဇာ လည်ပင်းနဲ့ ရင်သားတစ်ဝိုက်က Love mark တွေကို ပြလိုက်သည်။

“ မောင် ပြတာပဲကြည့်လေ။ ဘာတွေလျှောက်လျှောက်ကြည့်နေတာလဲ”

ဝင်းလက်နေသော ရင်သားနှစ်ဖက်ဆီကနေ အကြည့်မလွှဲနိုင်ဖြစ်နေသည့် သူ့ကို သူမ မာန်လိုက်သည်။

“ လှလိုက်တာ…..သူဇာရယ်”

“ မောင်….တော်ပြီ…..ထတော့။ သူဇာတို့ ဘာပစ္စည်းမှကို မသိမ်းရသိမ်းတာ”

“ ရေသွားချိုးတော့……မဟုတ်ရင် သူဇာတို့ ၁၁နာရီ မထွက်နိုင်ဘဲ ဖြစ်နေမယ်”

“ အေးပါ ချစ်ရယ်”

ရေချိုးခန်းဆီ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ကိုမျိုးလွင် မသွားခင် သူဇာ့နဖူးဆီ Morning kiss ဖွဖွလေးပေးခဲ့သေးသည်။

“ မွ…..မွ”

“ ရေလည်း မချိုး၊ သွားလည်း မတိုက်ဘဲ လာနမ်းနေပါတယ်ဗျို့”

“ ကိုယ့်ချစ်သူကို နမ်းတယ် ဘာဖြစ်လဲ မွ….မွ”

ကိုမျိုးလွင် ရေမိုးချိုးပြီးထွက်လာတော့ တစ်ခန်းလုံး တော်တော်များများ သိမ်းဆည်းပြီးနေပြီ။ သိမ်းစရာဆိုလို့ သူ့ပစ္စည်းအနည်းငယ်သာ ကျန်တော့မည်။ ရင်ထဲ ဟာခနဲ့ ဖြစ်သွားပေမဲ့ အတူတူနေခဲ့သည့် တစ်ပတ်တာလုံး ပျော်ခဲ့ရပါသည်။

ဘယ်မိန်းကလေးအပေါ်မှာမှ မထားခဲ့ဖူးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် သူဇာအပေါ် ထားခဲ့မိပါသည်။ ပိုးဖံလိုမျိုး မီးလျှံကို တည့်တည့်တိုးနေမှန်းကိုလည်း သိပါသည်။ သို့သော် ရမ္မက်ဆန္ဒကိုမှ မလွန်ဆန်နိုင်ကြဘဲ။

...................................................................................................

အခန်း (၃၃)

အကုန်လုံးသိမ်းဆည်းပြီးတော့ နောက်ဆုံးပြန်ရမည့်အချိန်ကိုရောက်ရှိလာလေပြီ။ သူဇာတို့အထုတ်တွေသိမ်းဆည်း၊ ကားပေါ်အထုပ်တွေတင်၊ Hotel check out လုပ်တာနဲ့ဆို အကုန်လုံးပြီးတဲ့ချိန် နာရီကြည့်လိုက်တော့ မနက်(၁၁)နာရီပဲ ရှိသေးသည်။

ကားစီးရအုံးမှာဆိုတော့ အချိန်မဆွဲနေတော့ပေ။

“ ကျမတို့ Hotel မှာ လာရောက်တည်းခိုပေးတဲ့အတွက် အစ်ကိုတို့၊ အစ်မတို့ ဇနီးမောင်နှံကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်”

“ နောက်လည်း လာရောက်တည်းခိုဖို့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်ပါတယ်ရှင်”

ဧည့်ကြိုဌာနက ကလေးမ နှစ်ယောက်ကတော့ ဖော်ဖော်ရွေရွေနဲ့ နှုတ်ဆက်နေရှသည်။ သူဇာ ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောပြီး ကားပေါ်တက်လာခဲ့တော့သည်။ သူဇာ ခရီးပြန်တော့မည် ဖြစ်သဖြင့် ဘလောက်ခပ်ပွပွလေးနှင့် စပန့်ဂါဝန်လေးကိုသာ ရိုးရိုးလေးဝတ်ထားသည်။

ကိုမျိုးလွင်ကတော့ သူဝတ်နေကျစတိုင်အတိုင်း ပိုလိုရှပ်အမည်းရောင်နဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာရောင်ကို ဝတ်ထားသည်။ ကားပေါ်ကစထွက်ပြီး သီချင်းလေးတွေဆိုလိုက်၊ စကားလေးတပြောပြောနဲ့ မောင်းလာကြသည်။ အသွားခရီးထက်စာလျှင် အပြန်ခရီးမှာ တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ပိုပိုသိလာကြသဖြင့် စကားဖောင်ဖွဲ့လို့ မဆုံးပေ။

“ မောင်တော့ ဒီခရီးက မောင်ဘဝတွက် မှတ်မှတ်ရရဖြစ်နေတော့မှာပဲကွာ”

“ သူဇာရော ပြန်ရောက်ရင် မောင့်ကို မေ့သွားမှာလား”

“ မမေ့ပါဘူး မောင်ရယ်”

“ မောင် သတိရရင် message လေးတော့ ပို့မယ်နော်”

“ အရမ်းလွမ်းလာရင် ဖုန်းခေါ်မယ်နော်။ ဖုန်းကိုင်နော်”

“ အင်းပါ မောင်ရယ်။ ဒါပေမဲ့ အရမ်းကြီးသိသာအောင်တော့ မပြမိစေနဲ့အုံး”

“ ဝင့်ဝါ နဲ့ မင်းထက်ပါ သိကုန်ရင် မကောင်းဘူးပဲ”

“ အင်းပါ။ မောင် အရိပ်အခြည်ကြည့်တတ်ပါတယ်”

နှစ်ယောက်သား စကားစဒီမှာတင်ဖြတ်လိုက်ပြီး သီချင်းတကြော်ကြော်အော်ပြီး မောင်းလာကြသည်။ လမ်းခရီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ ကိုမျိုးလွင် စတင်ဗွေဖောက်လာသည်။ လက်တစ်ဖက်က ကားစတီယာတိုင်ကို ထိန်းပြီးမောင်းနေပေမဲ့ ကျန်တစ်ဖက်က သူဇာပေါင်ဆီ ကျူးကျော်လာသည်။

“ မောင် သူတော်တော်ဆိုးတယ်ကွယ်”

ကိုမျိုးလွင် မချိုမချဉ်မျက်နှာနဲ့ မကြားချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ပြီး လက်ကို သူဇာ ပေါင်ကို စကတ်အပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်နေသည်။ သူဇာဝတ်ထားတာက ဂါဝန်အပါးလေးမို့ လက်ရဲ့အထိအတွေ့ကို ပေါင်သားတွေက လုံးဝခံစားသိနေသည်။

ထိုမျှနဲ့တင် လက်ကမငြိမ်သွား။ သူဇာ စပ်ပတ်ဆီ လက်က ပွတ်သပ်လာသည်။ အတွင်းခံကတစ်ထပ်၊ ဂါဝန်က တစ်ထပ်ခံနေတော့ အရမ်းကြီး ရှေ့ကို မရောက်နိုင်ဘဲဖြစ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင်မျက်လုံးတွေက ကားမှန်မှတစ်ဆင့် အပြင်ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်၊ လက်တစ်ဖက်က သူဇာစပ်ပတ်တွေဆီ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်နဲ့ တကယ့်ကို ဗျာများနေရှာသည်။

ကိုမျိုးလွင်ဂျင်းဘောင်းဘီဂွကြားနေရာကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖုဖောင်းကားထွက်နေသည်။

“ သူဇာ မောင့်ကို စုပ်ပေးမလား”

ကိုမျိုးလွင် ကားမောင်းရင်း သူဖြစ်ချင်တာ ဖွင့်ဟပြောဆိုလိုက်သည်။ သူဇာလည်း မငြင်းရှာ။ ကိုမျိုးလွင် ပေါင်တွေဆီ သူမလက်ဖဝါးနုနုလေးတွေနှင့် အရင်ပွတ်သပ်သည်။ သူဇာ ပွတ်လေ ညီတော်မောင်ရှိတဲ့နေရာက ပိုဖောင်းလာလေဖြစ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင်ရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီခါးပတ်ကိုလျော့၊ ဇစ်ကိုဆွဲချ၊ ဖင်ကို အသာကြွပြီး အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံကျွတ်သွားသည်နှင့် လီးက လွတ်လပ်သွားသည့်နှယ် ဖြောင်းခနဲ့ ထွက်ချလာသည်။

သူဇာ လက်နဲ့ လိင်တံကို အသာကစားလိုက်သည်။ လက်ဖဝါးနုနုလေး၏ အထိအတွေ့မှာ လိင်တံကြီးက ပိုပိုတုတ်ခိုင်လာသလိုပင်။ သူဇာ လက်နဲ့ကစားပေးရင်း ပါးစပ်နဲ့ နမ်းပြီး ငုံချလိုက်သည်။

“ ပြွတ်…….ပြွတ်”

“ အ…………ရှီး”

ကိုမျိုးလွင် ကောင်းလွန်းသဖြင့် ညည်းသံတောင် ထွက်ရှာသည်။ သူဇာရဲ့ စုပ်ချက်အောက်မှာ လွင့်သွားသဖြင့် ကားမောင်းနေရင်းတောင် မထိန်းနိုင်သလို တချက်ဖြစ်သွားပြီးရမ်းလိုက်သေးသည်။ လမ်းရှင်းနေလို့သာ တော်ရော့သည်။

ကိုမျိုးလွင် အသိစိတ်ပြန်ကပ်ပြီး ကားကိုထိန်းလိုက်သည်။ ကံသီလို့ ဘာမှမဖြစ်။

ထိုကဲ့သို့ သွားနေလို့ကတော့ မဖြစ်ချေ။ လမ်းရဲ့ လူရှင်းတဲ့တစ်နေရာဆီ ကားထိုးရပ်လိုက်သည်။

“ သူဇာရေ မောင် မရတော့ဘူး။ မောင်တို့လိုးကြရအောင်ကွာ”

သူဇာ ဝတ်ထားတဲ့စကပ်နဲ့ အထဲက ပင်တီကို ခပ်သွက်သွက်ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံတွေကိုယ်စီကတော့ ကားခြေနင်းနေရာမှာ ပုံနေသည်။ ဒါပေမဲ့ ဂရုမစိုက်အားပေ။

ကိုမျိုးလွင် ကားနောက်မှီကို အနောက်ဖက်သို့ တိုးလိုက်သည်။ နေရာအတန်ငယ်ကျယ်သွားပြီ။ သူဇာ က ကိုမျိုးလွင်ကားမောင်းတဲ့နေရာဆီလာပြီး တက်ခွလိုက်သည်။

ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးရှိရာ စပ်ပတ်ကို တည့်တည့်ချိန်ရင်းပေါ့။

“ အ”

“ ဟင့်………ဟင့်…..ဟင့်”

“ အ……အ…..အား…..အ”

နူးညံ့သော အသားစိုင်နှစ်ခုရဲ့ ပွတ်သပ်မှုအောက်မှာ နှစ်ယောက်စလုံးနတ်ပြည်ရောက်နေသလိုဖြစ်နေသည်။

ကိုမျိုးလွင် မျက်နှာက သူဇာရင်သားတွေဆီ ရောက်နေသည်။ သူဇာက အပေါ်ဘလောက်မချွတ်ထားတော့ အပေါ်အင်္ကျီအပေါ်က ကိုမျိုးလွင်လက်တွေနဲ့ သူဇာရင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်နေသည်။ သူဇာဘလောက်င်္အကျီတစ်ထည်လုံးလည်း ကြေမွနေလေပြီ။

“ ဖတ်……ဖတ်…..ဖတ်…..ဖတ်”

“ အ…..အ…….အင့်……အ……အင့်”

“ ဖတ်…ဖတ်…..ဖတ်”

ကားထဲမှာဆိုတော့ ဟိုတယ်က အိပ်ခန်းတွေလို နေရာမကျယ်သဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလိုးရ။ ထိုကျဉ်းထဲကျပ်ထဲမှာပဲ ကာမဇာတ်ရှိန်တက်နေသည်။ ကားမှန်တွေက အပြင်ကကြည့်လျှင် ထိုးဖောက်မမြင်နိုင်သော မှန်တွေဖြစ်လို့သာ တော်ရော့သည်။

အထဲမှာ air cooler ဖွင့်ထားသော ရမ္မက်ရှိန်တက်နေသော လူသားနှစ်ယောက်၏ အပူကို မငြိမ်းနိုင်ပေ။ အတွင်းကားမှန်တွေက အပူရှိန်တွေကြောင့် ခိုးငွေ့ရိုက်ပြီး ကားမှန်တွေမှာ ရေငွေ့သီးနေသည်။

ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ကားတစ်စီးက သေချာကြည့်မယ်ဆိုရင် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ဖြစ်နေသော ကားတစ်စီးရပ်ထားသည်ကို တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။

“ သူဇာ……မောင်ပြီးတော့မယ်”

“ ကောင်းလိုက်တာ အချစ်ရယ်……..ကောင်းလိုက်တာ”

“ သူဇာလည်းပြီးတော့မယ် မောင်…..အဟင့်……ဟင့်”

“ ဖတ်…….ဖတ်…..ဖတ်……ဖတ်”

“ အဟင့်……ဟင့်……ဟင့်”

“ အ……အ…..အာ…..အား…….အား”

သူဇာစပ်ပတ်ဆီသို့ ကိုမျိုးလွင် သုတ်ရည်နွေးနွေးများ ဝင်လာသည်။ သူဇာလည်း ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မရှေးမနှောင်းမှာပဲ အထွဋ်အထိပ်ထိ ရောက်သွားသည်။ သုတ်ရည်တွေကို နေ့တိုင်းလိုးလိုက်၊ ထုတ်လိုက်လုပ်နေပေမဲ့ မကုန်နိုင်တော့အလားပင်။

သူဇာက တက်ခွထားတော့ သုတ်ရည်တွေက ပြန်စီးကျလာပြီး ကိုမျိုးလွင်ပေါင်တွေ၊ ဂွေးကြားတွေပါ စိုရွှဲသွားသည်။

ဟိုတယ်မှာလို တချီလိုးပြီး အားပါးတရအပန်းဖြေဖို့ အချိန်မရှိပေ။ ပြီးသွားသည်နှင့် ကားဒက်ရှ်ဘုတ်နဲ့ ကားခြေရင်းတွေမှာ ပေနေတဲ့ သုတ်ရည်တွေ၊ စပ်ပတ်ရည်တွေကို မြန်မြန်သွက်သွက်ကလေးသုတ်။ အတွင်းခံဝတ်၊ စကပ်၊ဘောင်းဘီ ကိုယ်စီဝတ်ကြကာ ရန်ကုန်ဆီ အပြေးကလေး မောင်းလာကြသည်။ တချီလိုးလိုက်သဖြင့် မိနစ်၃၀၊ ၄၅မိနစ်ကုန်သွားသည်မလား။

သူဇာစပ်ပတ်မှာတော့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားသော်လည်း စပ်ပတ်ဟိုးအတွင်းထဲတွင် သုတ်ရည်အနည်းငယ် ကျန်ရစ်နေသေးသည်။

တော်ပြီ။

ရန်ကုန်ရောက်ပြီး ကားဂိတ်ရောက်မှပဲ သေချာသန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့မည်။

......................................................................................

အခန်း (၃၄)

“ အစ်မ…..အစ်မ မြို့ထဲကားဂိတ်ဆီ ရောက်ပါပြီရှင်”

ကားမယ် လာနှိုးမှ သူဇာ အိပ်ပျော်ရာမှ နိုးလာသည်။

“ ဟုတ်သားပဲ။ ငါ လုံးဝ အိပ်ပျော်သွားတာပဲ” ဟု သူဇာ မိမိဖာသာ တွေးနေမိသည်။ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ရန်ကုန် အောင်မင်္ဂလာဂိတ်မှာ ကတည်းက ခွဲခွါကြပြီ။

ရန်ကုန်မရောက်ခင် လမ်းခုလတ် တစ်ဝက် လောက်မှာ နှစ်ယောက်သား ကားထဲ ချစ်တင်းနှောခဲ့ကြသေးသည်။

ရန်ကုန်ကားဂိတ်ရောက်တာနဲ့ သူဇာ သန့်စင်ခန်းထဲ အပြေးလေးဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရသေးသည်။သူဇာ စပ်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေကျန်နေသေးသည်မဟုတ်လား။ ကားပေါ်ရောက်တော့ ခရီးပန်းထားတာရယ်၊ အချစ်ကြမ်းထားတာရယ်ပေါင်းပြီး တစ်ချိုးတည်းအိပ်ပျော်သွားသည်။ နှိုးခံရပြီး နိုးလာတော့ ကိုယ်မြို့ကိုယ်တောင်ရောက်နေပြီ။

ကားအောက်က ဆင်းလိုက်သော ချစ်သော လင်တော်မောင် မင်းထက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ကားဝင်းကြီးထဲ အားပါးတရ ဖက်လိုက်ကြသည်။

“ ပိန်သွားလိုက်တာ အချစ်ရယ်”

“ ချစ် အဆင်ပြေပါတယ် ကိုရဲ့”

“ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး သိလား”

“ အခုမှပဲ အလွမ်းပြေတော့တာပဲ”

“ ကိုက ဘာလို့လာကြိုနေတာတုန်း သူဇာဖာသာ ပြန်လာလို့ ရတာကို”

“ ကို ဇနီးလေးကို လွမ်းလို့ပေါ့”

“ ချစ် အလုပ်ကိစ္စတွေရော အဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား”

မင်းထက်အမေးမှာ သူဇာ တချက်အန်းသွားသည်။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးသွားနေသည်ဟု ပြောခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်လုံးလုံးမှာ တခြားတစိမ်းယောကျ်ားသားတစ်ယောက်နဲ့ ကာမစည်းစိမ်အပြည့်ခံစားနေမှန်းကို မင်းထက်သာ သိခဲ့ရင် ရင်ကျိုးမိမှာအမှန်ပင်။

ကာမနွံထဲ အရမ်းနစ်ဝင်နေမိလို့ မင်းထက်ဆီကို ဖုန်းဆက်ဖြစ်တာ မှတ်မှတ်ရရနှစ်ခေါက်လောက်ပဲရှိမည်။ သူဇာ တစ်ချက်ဟန်ဆောင်လိုက်ရင်း

“ ပြေပါတယ် ကိုရဲ့။ ကိုသိတယ်မလား သူဇာ နှစ်ရက်လောက် နေမကောင်းဖြစ်သွားတာလေ”

“ အင်း သိတယ်လေ။ အဲတုန်းက ကို စိတ်ပူလိုက်ရတာလေ။ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို ချစ်ဆီ အပြေးလာခဲ့ချင်တာ”

“ ကို့မှာလည် ချစ်သိတဲ့အတိုင်း အလုပ်ကိစ္စတန်းလန်းနဲ့ဆိုတော့လေ”

“ ကိုရယ် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ စိတ်မပူပါနဲ့။ အဲတုန်းက နှစ်ရက်လောက်ပဲ နားလိုက်ရတာလေ။ ကျန်တဲ့ရက်တွေမှာ ကြေငြာရှင်လိုတဲ့အတိုင်း သူဇာ လုပ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ အဆင်တွေပြေနေရော”

သူဇာ မှင်သေသေနဲ့ မုသားစကားတွေဆိုချလိုက်သည်။

“ အေးပါ။ ကို့အချစ်လေး အဆင်ပြေရင် ပြီးရော။”

“ လာ အိမ်ပြန်ကြမယ်။ ကားဂိတ်ကြီးမှာ စကားပြောနေကြတာ….လာ…လာ။”

မင်းထက် သူဇာခရီးဆောင်အိတ်တွေကို ကားပေါ်တင်လိုက်သည်။

“ ဪ….မေ့မလို့…ကို။ သူဇာလေ ဘာလက်ဆောင်မှမဝယ်ခဲ့ရဘူး။ ခွင့်လွှတ်နော်။”

“ သူဇာရယ်။ လင်မယားအချင်းချင်း ဒါက အရေးကြီး ကိစ္စမှမဟုတ်တာ”

“ ကိုက သူဇာ ချောချောမောမော ပြန်ရောက်တာကို ဝမ်းသာလှပြီ”

မင်းထက်က တကယ့်ကို အရိုးခံစိတ်နဲ့ပြောလိုက်တာပင်။သူဇာ မင်းထက်၏ ရိုးသားမှုအပေါ် လိမ်လည် လှည့်ဖြားသလို ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးလာမဲ့ ခရီးလမ်းမှာတောင် ကိုမျိုးလွင်နဲ့ လိုးခဲ့ကြသေးမလား။ နေ့တိုင်းဟာ ကာမသုခတွေအပြည့်နဲ့ဆိုတော့ လက်ဆောင်ဝယ်ခဲ့ဖို့အရေးကို ရှိကို ရှိမနေ။

ပြီးတော့ မင်းထက်ကို တောင်ကြီး၊ ကလောဖက်သွားမည်ဟုပြောထားသည်။ သူမရောက်သွားသည် က ကမ်းခြေ။ အဲဖက်မှာ လက်ဆောင်ဝယ်စရာဆိုလို့ ပုသိမ်ဟလဝါသာ ရှိမည်။

ထို့ကြောင့် မဝယ်ဖြစ်ခဲ့တာက ခပ်ကောင်းကောင်းရယ်။

“ ချစ်…..သူဇာ…….သူဇာ”

ကားပေါ်မှာ မင်းထက်ခေါ်နေသည်ကို သူဇာမကြား။ လက်ကို ဆွဲကိုင်လှုပ်မှ အသိစိတ်ပြန်ကပ်တော့သည်။

“ အင်း….ကို”

“ အိမ်ရောက်ရင် ချစ်ထမင်းစားဖို့ ကို အကုန်ပြင်ပြီးသား”

“ ချစ်…စားပြီး ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်တော့။ ခရီးပန်းလာတာမလား။”

“ ဟုတ်ကဲ့…ကို။”

သူဇာစိတ်တွေဟာ ချောင်းသာမှာပဲ တဝဲဝဲ တလည်လည်ဖြစ်နေတုန်း။ အခုထိ ပစ္စပ္ပန်ဆီ မရောက်လာနိုင်သေး။

“ တီး…..တီ”

ထိုစဉ် ဖုန်းမှ message ဝင်လာသောအသံကြားလိုက်ရသည်။

“ မောင် ပြန်ရောက်ပြီ”

ကိုမျိုးလွင်ဆီကပင်။

“ ဘယ်သူလဲ ချစ်”

“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။ အလုပ်ကပါ ကို။”

သူဇာ Reply မပြန်တော့ပေ။ ချောင်းသာမှာတုန်းက တကျီကျီတောင်းဆိုလို့ ပြန်ရောက်ရင်လည်း ဆက်သွယ်မည်ဟု ပြောခဲ့ပေမဲ့ အခု လင်ယောကျ်ား မင်းထက်နဲ့တွေ့တော့ စိတ်ကူးတွေပြောင်းသွားပြန်သည်။

ကိုမျိုးလွင် နဲ့ တတ်နိုင်သမျှ အဆက်အသွယ်မလုပ်ပြီဟု။ အရိုးခံ မင်းထက်အပေါ် အားနာရမည်မဟုတ်လား။ ချစ်ခဲ့ရသော ၁ပတ်တာကာလလေးကိုတော့ သူဇာ စိတ်နှလုံးထဲ အမြဲသိမ်းဆည်းထားမည်။

သို့သော် လောကကြီးသည် ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့ အတိုင်း မဖြစ်ဘူးဆိုတာ သူဇာ မသိခဲ့ပေ။

.........................................

အခန်း (၃၅)

နှစ်ပတ်ခန့်ကြာသော်........

အရာအားလုံးက သူ့ဟာနဲ့သူ နေသားတကျ ဖြစ်စပြုနေပြီ။

“ ကိုရေ .....ချစ် မနက်စာလုပ်စားတယ်။ အလုပ်မသွားခင်စားသွားလိုက်အုံး။”

“ ဘာလုပ်ထားတာလဲ မိန်းမရဲ့။”

“ ညက ထမင်းတွေပိုတာနဲ့ ထမင်းကြမ်းတွေကိုကျော်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ကြက်ဥလည်းကြော်ပေးထားတယ်။ ကော်ဖီလည်း ဖျော်ပေးထားပါတယ်ရှင်။”

“ မင်းထက်တော့ မိန်းမရတာ ကံကောင်းတယ်ကွာ...ဟား....ဟား”

သူဇာလည်း ခရီးကပြန်ရောက်‌လာကတည်း သူမရဲ့ နေ့စဉ်ဘဝထဲ ပြန်လည်ဝင်ရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။ ပြန်ရောက်ကစ တပတ်လောက်က ကိုမျိုးလွင်ဆီက message တွေ မကြာမကြာအမြဲဝင်လေ့ရှိသော်လည်း သူဇာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မဖြေ။ သူမအောင့်နိုင်လို့ထင်သည်။ ဖုန်းတွေပါ ရံဖန်ရံခါခေါ်သည်။

သူဇာ မကိုင်ပေ။ ဇာတ်လမ်းကို အဆုံးသတ်မည်ဟု တွေးထားသည်။ အခုလည်း မင်းထက်နဲ့ သူမ သာယာသော အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခု ထည်ဆောက်ထားပြီးသားပဲ။

ဒါကို ဖြိုချဖျက်ဆီးဖို့ သူမ မတွေးဝံ့ပါ။

“ ကိုပြန်လာရင် ချစ်ဘာစားချင်လဲ။ ဘာဝယ်ခဲ့ရမလဲ။”

“ ချစ်တို့ ဘဲကင်စားကြရင်ကောင်းမလား ကို။”

“ အင်း ချစ်စားချင်ရင် ကိုယ်ဝယ်လာခဲ့လိုက်မယ်လေ”

“ ဒါဆို ကို အလုပ်သွားပြီနော်”

“ ကားဂရုစိုက်အောင်းနော် ကို”

“ Bye...bye”

မင်းထက်အလုပ်သွားတော့ သူဇာလည်း သူမအလုပ်ခန်းကို သွားရတော့မည်။ ဓာတ်ပုံရိုက်ထားတာတွေကို Edit လုပ်တာရယ်၊ တချို့ရက်တွေကျ ကြေငြာကိစ္စပြောကြ၊ ဆိုကြတာနဲ့ တစ်ရက် တစ်ရက် ဘယ်လိုအချိန်ကုန်သွားမှန်းမသိပေ။

သူဇာ Studio အခန်းထဲမှာ အလုပ်တော်တော်များများပြီးလို့ အချိန်ကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည် (၁၁)နာရီတောင်ထိုးနေပြီ။ အခုမှ ဗိုက်ဆာရကောင်းမှန်းသိတော့သည်။

နေ့လည်စာစားပြီး တရေးတမောအိပ်မယ်ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်လာသည်။ အဲလိုမျိုးအားလပ်ထဲအချိန်တွေရောက်ရေယက်လာရင် ကိုမျိုးလွင်ကို သတိရမိသား။ သူ့ရဲ့ အပြုအစုတွေ၊ သူ့ရဲ့ အကြင်အနာတွေက သူဇာဘဝမှာ မကြုံဖူးခဲ့တာတွေလေ။ မင်းထက်၏နေပုံထိုင်ပုံက ကိုမျိုးလွင်နဲ့စာ အနည်းငယ် ရိုးစင်းသည်။

အထူးသဖြင့် လိင်မှုရေးရာတွင် ကိုမျိုးလွင်လို တဖက်သားမိန်းကလေးအကြိုက်ကို သိပ်နားလည်လေ့မရှိပေ။တချို့ညတွေဆို သူ့ကိစ္စပြီးသွားရင် စောစောအိပ်ပျော်သွားသဖြင့် သူဇာတန်းလန်းကြီး ကျန်ကျန်ခဲ့ရသည်။အဲကိစ္စတွေက အရင်က ဖြစ်နေကျဆိုပေမဲ့ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မတွေ့ခင်က ထိုအရာကို ခံစားရကောင်းမှန်းမသိပေ။ အခုမှသာ ဆန်တငင်ငင်နဲ့ ကျန်ခဲ့တဲ့နေ့တွေဆို ကိုမျိုးလွင်အား တော်တော်တမ်းတမိသည်။

သို့သော် တမ်းတမိသောစိတ်ကို အတွေးထဲမှာပဲ ရပ်လိုက်သည်။ အပြင်ထိ မသယ်လာ။

ပြီးတော့ သူ့ယောက်ျား မင်းထက် သတိထားမိလား။ မထားမိလား မသိ။ ခရီးက ပြန်လာပြီးမှ သူမ လင်မယားကိစ္စတွေမှာ အရမ်းတက်ကြွနေတာပင်။ မင်းထက်လီးကို စုပ်ပေး၊ မှုတ်ပေးသည်မှာ အိမ်ထောက်သက်တမ်း(၂)ကျော်ကာလမှာ တစ်ခေါက်၊ နှစ်ခေါက်လားပဲရှိမည်။

ဒါတောင် အဲအချိန်တုန်းက မင်းထက်တောင်းဆိုလွန်းလို့သာ သူမလိုက်လျောခြင်းဖြစ်သည်။ အခုကျ ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ပေ။ လီးရဲ့ ချိုမြိန်မှုအရသာကို သူမ သိသွားပြီ။ ဒါကြောင့် တချို့ရက်တွေမှာ မင်းထက်က စပြီး မတောင်းဆိုရဘဲ သူမကစပြီး စုပ်စုပ်ပေးနေသည်။

“ ကို့မိန်းမတော်လာချည်လားဟ”

“ အ........အ”

“ ပြွတ်..........ပြွတ်......ပလပ်.......ပလပ်”

မင်းထက်ကတော့ သူဇာစုပ်ပေးလေ၊ သူပိုကြိုက်လေပင်။ တချို့ရက်တွေမှာ သူမကိုယ်တိုင် သူကိုယ်ပေါ်ခွပြီး မြင်းစီးတတ်သေးသည်။

ထိုအချိန်ဆို အောက်ကနေ သူဇာပြုစုသမျှ အလိုက်သင့်ခံယူပြီး အချစ်သွေးရဲတောက်နေသော သူဇာပါးလေးတွေကို ကြည့်လိုက်၊ တအင့်အင့်ငြီးနေသော သူဇာကို ကြည့်ပြီး သူအချစ်တွေပိုရသေရသည်။

တကယ်တော့ ဒီလိုအချင်းအရာတွေကို သူမဟုတ်တဲ့ တခြားယောက်ျားတယောက်က သင်ပေးလိုက်သည်ကို သူသာသိခဲ့ရင်.....။ သူဇာလျှာဖျားနုနု‌တွေက သူ့လီးတွေကို ကလိလိုက်၊ စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်မှာ သူ့အတွက် နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပင်။

“ အ......အ....အ”

လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျဉ်တက်လာပြီး သုတ်ရည်တွေအကုန် သူဇာပါးစပ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်။ သူဇာကတော့ သူမ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်အတိုင်း သုတ်ရည်အကုန်မြိုချလိုက်သည်။

“ ချစ် ထွေးလိုက်ပါလား”

“ ဟင့်အင်း”

“ အားနာလိုက်တာ ချစ်ရယ်”

“ ကိုရယ် လင်မယားအချင်းချင်းကို အားနာစရာမလိုပါဘူး”

သူ‌ဇာခရီးကအပြန်မှာ သူတို့လင်မယားတွေ နေ့တိုင်းလိုလို လိုးဖြစ်ကြသည်။ လိင်မှုရေးရာကိစ္စတွေမှာ သူဇာ ပိုတက်ကြွလာသည်ဟု မင်းထက်ထင်မိသည်။ သူဇာတက်ကြွလေ သူ့အတွက် ပိုကောင်းလေ ဆိုတော့ ဤကိစ္စက သူ့အတွက် ရေးကြီးခွင်ကျယ် ကိစ္စမဟုတ်။

အခုမှပဲ သူ့အတွက် ပိုကျေနပ်စရာကောင်းသော အိမ်ထောင်ရေး သုခကို သူခံစားနေရပြီလေ။ ခရီးထွက်ခိုင်းလိုက်တာ မှန်သွားသလားပင်။ ခရီးကပြန်လာတဲ့သူဇာက အရိုင်းဆန်ဆန်တက်ကြွနေလို့ပင်။

ညကျတော့ မင်းထက်အလုပ်က ပြန်လာပြီး ဘဲကင်ဝယ်လာတော့ မက်မက်မောမောစားလိုက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်သာ ထွေရာလေးပါးပြောကြရင်း....

“ တင်း.....တောင်.....တင်း......တောင်”

“ ဘယ်သူပါလိမ့်။ ဒီအချိန် ဧည့်သည်လာလေ့မရှိပါဘူး။ ကို သွားဖွင့်လိုက်မယ်”

“ နေ.....နေ ကို။ ချစ်ပဲသွားဖွင့်လိုက်မယ်။”

သူဇာ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့

“ ဟိုင်း.......”

“ ဟင်”

.......................................................................................................

အခန်း (၃၆)

တံခါးဖွင့်လိုက်သော ဘေးအိမ်က Emma ကို မြင်လိုက်သည်။

“ ဟိုင်း….သူဇာ”

“ ဟိုင်း……Emma။ Long time no see နော်”

“ Yes. တို့တွေ မတွေ့ကြတာ ၁လ၊ ၂လလောက်ရှိတော့မှာမလား”

“ တို့အိမ်မှာ လုပ်တဲ့ Swingers party ကတည်းကလေနော်”

“ ဟုတ်တာပေါ့ Emma ရဲ့။ ဝင်လာလေ…လာ…..လာ။ မင်းထက်လည်းရှိနေတယ်”

“ ဟုတ်လား။ သူရှိတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့။ တို့မှာ ပြောစရာ ကိစ္စလေးရှိလို့။”

သူဇာ Emma ကို ဧည့်ခန်းဆီခေါ်လာလိုက်သည်။

“ Hey မင်းထက်ရေ။ တို့တွေ မတွေ့ရတာကြာပြီနော်။”

“ Emma ပါလား။ ငါတို့ မဆုံဖြစ်တာကြာပြီနော်။ အဆင်ပြေကြတယ်မလား။”

“ အင်း ပြေပါတယ်”

“ Emma ရေ။ ယူ ဘာစားမလဲ။ တို့ဘာလုပ်ပေးရမလဲ။”

“ ယူ့ယောကျ်ားကို စားမယ်လေ။ ရလား။”

Emma က အနောက်တိုင်းသူပီပီ အပြောရဲရဲနဲ့ စလိုက်သည်။ သူဇာလည်း Emma စနေမှန်းသိသည်။

“ စားမယ်ဆို ခဏပဲစားလို့မရဘူး။ အပိုင်သာ ယူလိုက်လေ”

“ No…no……no. I’m just kidding.”

“ ပြောလေ လာရင်းကိစ္စကို”

“ ဒီလို သူဇာရဲ့။ နှစ်ကလည်း ကုန်တော့မယ်မလား။ နှစ်မကုန် တစ်ရက်အလို December 31st မှာ Home party လေး လုပ်မလို့ လာဖိတ်တာ သူဇာရေ”

“ ကောင်းသားပဲရော။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အားရင် လာခဲ့မယ်လေ။”

“ လာခဲ့မယ်လေ လုပ်မနေနဲ့ သူဇာရေ။ လာကိုလာရမှာ။”

“ ဒီ Party က Private party လေ။ ပြီးတော့ Swinger party လို့ ပြောရင်လည်း မမှားဘူး။”

သူဇာနဲ့ မင်းထက် မတိုင်ပင်ထားဘဲ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။

“ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြေပါအုံး Emma ရယ်။ သူဇာ သိပ်မရှင်းလို့။”

“ ဒီလို သူဇာရဲ့။”

“ ဒီတစ်ခေါက်လုပ်မဲ့ Party က ဟိုးတစ်ခေါက်ကလိုပဲကွာ။ ဒါပေမဲ့ အဲတုန်းကလို လူမများဘူး။ နည်းနည်းလေးပဲ။

သူဇာ စိတ်ဝင်စားသွားသည်။

“ ပြောပါအုံး။ ဘယ်သူတွေလဲ။”

“ Emma နဲ့ John ရယ်၊ သူဇာတို့အတွဲရယ်၊ ပြီးတော့နောက်ဆုံးတစ်တွဲက သူဇာသိမှာပါ။ Chef ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့အတွဲလေ”

“ ဟင်”

သူဇာ ရှောင်နေပါတယ်ဆိုမှ တည့်တည့်ကို လာတိုးနေသောအဖြစ်။ ကိုမျိုးလွင် ပါ ပါမည်ဟု သိလိုက်တော့ ပါလည်းပါချင်သည်။ ငြင်းလည်း ငြင်းချင်သည်။ အရမ်းကြီး ငြင်းပစ်လိုက်ရင် သိသာသွားမှာကိုလည်း စိုးသည်။

ဒါကြောင့် သူမ ဒီကိစ္စကို ဝင်မဆုံးဖြတ်ပြီ။ မင်းထက်သာ ဆုံးဖြတ်ပါစေ။

“ ကိုရေ။ ဘယ်လိုလဲ သွားချင်လား။

“ ချစ်သဘောပဲ။”

“ ချစ်လည်း ကို့သဘောအတိုင်းပဲ။”

“ Hey……ချစ်တွေ ကိုတွေ လုပ်မနေနဲ့တော့။ လာကိုလာရမယ်။ မလာရင် တို့စိတ်ဆိုးမှာနော်။ ပြီးတော့ ယူတို့ကကွာ Experience မရှိတာလည်း မဟုတ်ပဲနဲ့”

“ လာနော်….လာ….လာ”

Emma က တကျီကျီပြောနေတော့ မင်းထက်အားနာလာသည်။ ဒီပွဲက တကယ်တော့ သွားချင်တဲ့စိတ်က ပိုများနေသေးသည်။ လူ့ဘဝတိုတိုလေးမှာ အတွေ့အကြုံအသစ်တွေ ထပ်ကြုံချင်သေးသည်။

“ ကဲ…..ကဲ…ဒီလောက်ခေါ်နေမှတော့ လာခဲ့ပါမယ်ခင်ဗျား။ လာခဲ့ပါမယ်။”

“ ဟုတ်ပြီကွ။ ကဲ ပြောစရာရှိတာပြောပြီးပြီးဆိုတော့ တို့ပြန်မယ်”

“ တစ်ခုခု စားသွားအုံးလေ။ ပြန်တော့မလို့လား။ အားနာစရာကြီး။”

“ ဒီလူ၊ ဒီလူတွေ အချင်းချင်းကိုများ။ အားနာစရာမလိုပါဘူးကွယ်။

“ တို့ပြန်ပြီနော်။ လာမဲ့ Dec 31st မှာတွေ့ကြမယ်။ အားရှိအောင် အားမွေးထားကြအုံး။”

“ Bye….bye”

“ Bye”

....................................................

Emma ပြန်သွားတော့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်စိတ်ကူးနဲ့ကိုယ်မျောနေကြသည်။ သူဇာအတွက်က သူမချစ်ခဲ့ရသော ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ပြန်ဆုံရတော့မှာ မို့လို့ ပျော်ရမလိုလို။ ငိုရမလိုလို။

ပြီးတော့ ဒီကို ပြန်ရောက်ကတည်းက အဆက်အသွယ် တိကနဲ့ ဖြတ်ချလိုက်တော့ သူမမျက်နှာကိုရော မြင်ချင်ပါအုံးမလား။

အတွေးတွေက ယောက်ယက်ခပ်ပြီး လွန်ထိုးနေသည်။ မင်းထက်ကျတော့ လာမဲ့ အဲParty အကြောင်းတွေးရင်းရင်ခုန်နေသည်။ ဘာတွေကြုံလာမလဲဆိုတာတွေးပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အတွေးကိုယ်စီနဲ့ စကားတောင် သိပ်မပြောဖြစ်ကြပဲ အိပ်ယာဝင်လိုက်ကြသည်။

...........................................................................................................

အခန်း (၃၇)

တကယ်တော့ ဒီပွဲကို စီစဉ်သူအဓိကတရားခံမှာ Emma မဟုတ်ပေ။ ကိုမျိုးလွင်ကြီးဖြစ်သည်။ ပြန်ရောက်ကတည်းက သူ့phone မှန်သမျှ မကိုင်တော့သဖြင့် သူ မျောက်မီးခဲကိုင်သလို ပူလောင်နေရသည်။

ဖြစ်နိုင်မယ်ဆို မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ပြီး ဘာလို့အဲလိုလုပ်နေတာလဲလို့ပြောပြီး သူဇာနှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နမ်းပစ်လိုက်ချင်သည်။ သူမရှိရာနေရာကိုရောက်သွားမှ သူ့ယောကျ်ားနဲ့ဆုံခဲ့ရင် ကိုမျိုးလွင် ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမလဲ ဆိုတာကို မသိ။

သူ့အဖော် ဝင့်ဝါအကြောင်းကိုလည်း ပြန်ရောက်ပြီးကာမှ အကြောင်းစုံသိရတာပင်။ သူပြန်ရောက်ပြီး (၃)ရက်လောက်ကြာမှ ဝင့်ဝါပြန်ရောက်လာသည်။

မျက်နှာလေးချောင်ကျပြီး သိပ်မလန်းသလိုဖြစ်နေသော ဝင့်ဝါကို မေးမြန်းကာမှအကြောင်းစုံ သိရသည့်အဖြစ်။ ဝင့်ဝါ၏မိခင်တစ်ယောက်လုံးဆုံးပါးသွားသောအဖြစ်ကို သူလုံးလုံးမျှ မသိလိုက်။ မသိဆို အဲချိန်က သူ သူဇာနဲ့ နှစ်ပါးသွားနေသောအချိန်ပင်မဟုတ်လား။

နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို ချစ်တင်းနှောနေတာ မဟုတ်လား။ အဲတုန်းက Phone ကို ဝင့်ဝါဆီတစ်ခေါက်မှ မဆက်ဖြစ်လိုက်။

ဝင့်ဝါကလည်း ကိုမျိုးလွင် ခရီးထွက်နေမှန်းမသိ။ သူ့မြို့မှာပဲ သူရှိနေသည်ဟု ထင်တာပင်။ ပြီးတော့ အသုဘတွေ ထဖြစ်တော့ ကိုမျိုးလွင်ကို သူမဆီရာလှမ်းခေါ်ရတော့ သူရောက်လာခဲ့ရင် သူမ ဘယ်လိုခေါင်းစဉ်တပ်ပြီး မိတ်ဆက်ပေးရမှန်း သူမ မသိ။

သူမခင်ပွန်းဟု နှုတ်ဆက်ရအောင် တရားဝင်လက်ထပ်ထားတာ မဟုတ်သေးပေ။ အတူနေ ချစ်သူအဆင့်ထိသာ ရှိသေးသည်။ အဲလိုမျိုး သူမ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုပြောရင် အနည်းငယ်ရှေးရိုးဆန်သော သူမ ပတ်ဝန်းကျင်က သူမကို အပျက်မသာသာ သမုတ်ခံရမှာစိုးသဖြင့် အသိကို မပေးဖြစ်လိုက်ပေ။

ထိုကဲ့သို့ အကြောင်းအရာပေါင်းစုံတိုက်ဆိုင်သွားသဖြင့် အကုန်ရက်လည်ပြီးကာမှ ကိုမျိုးလွင်သိရသည့် အဖြစ်ပင်။ မိသားစုတစ်ယောက်လုံး ဆုံးရှုံးသွားသဖြင့် ဝမ်းနည်းနေသော ဝင့်ဝါကို သူအစွမ်းကုန် ဖေးမစောက်ရှောက်ပေးသည်။

အရာအားလုံး သူ့ဟာနဲ့သူ အဆင်ပြေလာတော့ သူဇာကို လွမ်းတဲ့စိတ်က ပြန်ပေါ်လာသည်။ ဒီအမျိုးသမီးကို သူ မက်မက်မောမောချစ်မိသွားတာပဲ။ ပိုင်ရှင်ရှိမှန်းသိပေမဲ့ ခဏတစ်ဖြုတ်ပိုင်ဆိုင်ရခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် သူကျေနပ်နိုင်သည်။

ထိုလွမ်းတဲ့စိတ်နဲ့ သူ့စိတ်ကူးတွေ အကောင်အထည်စဖော်လေတော့သည်။ သူဇာတို့ အိမ်နံဘေးက Emma ကို သတိရလိုက်သည်။ Swinger couples တွေမဟုတ်လား။ သူမဆီမှတစ်ဆင့် party တစ်ခုလုပ်ရအောင်ဆိုပြီး Intro စဝင်ရင်ရော မကောင်းဘူးလား။

Emma နဲ့က အရင့်အရင် Swinger couples တွေ လုပ်ဖူးတော့ အရမ်းကြီးခက်ခက်ခဲခဲကြီး အားထုတ်လိုက်စရာမလိုပေ။ နည်းနည်းပါးပါးရင်းနှီးခင်မင်ခဲ့တော့ အဆင်ပြေသားပင်။

“ Hello”

“ Hello Emma လား။ ကိုက Chef မျိုးလွင်လေ။ ယူသိတယ်မလား”

“ မမှတ်မိပဲ နေမလားရှင်။ ရှင်က အတတ်ဆန်းသူကြီးလေ၊ အလိုက်သိတတ်သူကြီးလေ”

“ ဟ…ဟ။ မြှောက်နေတာလား ဖဲ့နေတာလား Emma ရယ်။ ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါလေ ယူ မှတ်မိနေတော့ ကိုကျေနပ်ပါတယ်။”

“ ပြောပါအုံး…..ဘာကိစ္စလဲ”

“ ကိုတို့ Private Swingers Party လေးတစ်ခုလုပ်ချင်လို့။ ယူသိမလားပဲ။ ကို့ Partner ဝင့်ဝါက သူ့မားသားကြီး တလောက ဆုံးသွားတယ်ကွာ”

“ Oh…..so sorry to hear that နော်”

“ ရပါတယ် Emma ရေ။ ဒီတော့ သူ့ကို ကိုနည်းနည်းအပြောင်းအလဲဖြစ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားသွားအောင် Party လေး လုပ်ပေးချင်လို့။”

“ တော်တော်အလိုက်သိတဲ့ ယောကျ်ားပါလားကွယ်”

“ ကဲ…ဆက်ပြောပါအုံး။”

“ လာမဲ့ Dec 31st မှာ တို့တွေ party လုပ်မယ်လို့ သတ်မှတ်ထားတယ်။”

“ အကုန်လုံး ကို အကုန်အကျခံမယ်ကွာ။ ယူက စီစဉ်ပေးရုံပဲ။”

“ ကဲ…..ကဲ တို့ ယူဆိုလိုချင်တာ သဘောပေါက်ပါပြီ။ ပြော ဘယ်သူတွေကို ဖိတ်ပေးရမလဲ။ ယူတို့အတွဲနဲ့ တို့အတွဲပဲလား”

“ အေး…..ကိုတို့ နှစ်တွဲအပြင် နောက်တစ်တွဲထပ်ထည့်မယ်လေ”

“ ပြော……ယူက ဘယ်သူ့ကို ထည့်ချင်တာလဲ”

“ Emma တို့ အိမ်နံဘေးက ကိုမင်းထက်တို့လား…..သူတို့ကိုပါဖိတ်လိုက်လေ။ ဟိုတစ်ခေါက်ကလုပ်တုန်းကလည်း သူတို့ဆိုရင် အဲကိစ္စတွေနဲ့ အစိမ်းကြီးမဟုတ်နေတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့။”

“ ဟုတ်ပါပြီရှင်……ဖိတ်ပေးလိုက်ပါမယ်ရှင်”

“ အေး…..ဒါဆို Dec 31st သေချာပြီနော်။ ကို အကုန်ကိုကြိုစီစဉ်ထားနှင့်လိုက်တော့မယ်။”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်…..စိတ်ချပါရှင်။”

“ Bye”

“ Bye”

ဖုန်းချလိုက်တော့ Emma ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတွေ အနည်းငယ် တွန့်သွားသည်။ သူမ တစ်ခုခုကို ရိပ်မိနေသလိုပင်။

...................................................................................

အခန်း (၃၈)

ကိုမျိုးလွင်နဲ့ Emma ဖုန်းပြောပြီးတော့ ပြောထားတဲ့ နောက်တစ်ရက်ကျ ဘေးအိမ်က မင်းထက်တို့လင်မယားဆီသို့ Swingers private party လုပ်မဲ့ သွားပြောသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အစက အင်တင်တင်ဖြစ်နေပေမဲ့ နောက်ဆုံးကျ လက်ခံပြီး ကတိပေးလိုကိတော့ သူမစီစဉ်တာ အောင်မြင်သည်ဟု ဆိုရမလားပင်။

တကယ်တော့ အဖြစ်အပျက်တချို့ကိုသူမရိပ်မိနေသလိုလိုပင်။ မင်းထက်တို့ဆီနှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်ခဲ့ပြီးအချိန်မှာ အဓိကသီစဉ်သူ ကိုမျိုးလွင် အဆင်ပြေကြောင်း Phone ဆက်ရသေးသည်။

“ Hello”

“ Hello ကိုမျိုးလွင် လား။ တို့ Emma ပါ တနေ့က ကိုမျိုးလွင် စီစဉ်ခိုင်းထားတာ အဆင်ပြေကြောင်းပြောချင်လို့။”

“ ဟုတ်လား…Emma။ ကျေးဇူးပါဗျာ။ ဒီပွဲအကုန်အကျ အကုန်လုံး ကို တာဝန်ယူမှာပါ။”

“ ဟုတ်ပါပြီရှင်။ ဒါဆို တို့ phone ချလိုက်ပြီနော်။ တို့တွေ လာမဲ့ Dec 31st မှတွေ့ကျတာပေါ့။”

“ ကျေးဇူးနော် Emma။ ကို သိပ်ကျေးဇူးတင်တာပါပဲ။”

“ ရပါတယ်ရှင်….ဒါဆို Bye Byeနော်။”

“ Bye”

ဖုန်းချလိုက်တော့ ကိုမျိုးလွင် တွေးရင်းပျော်နေသည်။ ချစ်ရသောသူဇာနဲ့ ပြန်ဆုံရမည့်ပွဲလေးမဟုတ်ပါလား။နေပါအုံး။ Swingers party တွေမှာ အတွဲလဲဖို့က မဲဆွဲရတာလေ။ သူမနဲ့ ကျဖို့ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ လူကြံရင် ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်ပါတယ်လေ။ ကိုမျိုးလွင် အကြံတစ်ခု စဉ်းစားမိပြီး ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးနေလိုက်သည်။

တဖက်က Emma လည်း ကိစ္စတချို့ကို ဇာတ်ရည်လည်စပြုလာသည်။ Emma က လွန်ခဲ့တဲ့ (၆)လလောက်ကတည်းက မင်းထက်တို့လင်မယား သူမတို့နံဘေးအိမ်ကို စတင်ပြောင်းလာကတည်းက သတိထားမိသည်။

အစက လူရည်သန့်သန့် မြန်မာစုံတွဲတစ်တွဲက သူတို့နံဘေးအိမ်က အိမ်နီးနားချင်းဖြစ်တော့ အနည်းငယ်တော့ စိတ်အေးသွားသည်။ မင်းထက်တို့ အိပ်သစ်တက်လုပ်တုန်းကလည်း ဖိတ်ခံရတော့ သွားဖြစ်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ပညာတတ် လူရည်မွန်လေးတွေဖြစ်သည်။

Emma တွင့် သူမယောကျ်ား John ပင် မသိသော fetish တစ်ခုရှိသည်။ ဒါက တခြားသောလင်မယားစုံတွဲတွေ လိင်ဆက်ဆံတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး မိမိရဲ့ လိင်စိတ်ပြီးမြောက်မှုကို ရယူခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

English လိုဆို Voyeur ဟုဆိုမလားပင်။ သူမတွင် ထူးထူးဆန်းဆန်း လိင်စိတ်ခံစားမှုရှိတာကို အိမ်ထောင်ကျပြီးမှ သိလာခြင်းဖြစ်သည်။ ယူလိုက်သော ယောကျ်ား John က Swingers လုပ်ရတာဝါသနာပါပြီး Cuckold လုပ်ရတာလား ဝါသနာပါသည်။

အိမ်ထောင်ကျပြီး (၁)နှစ်ကျော်လောက်ရှိလာတော့ သူမကို ခွင့်တောင်းပြီး တခြား စုံတွဲတွေနဲ့ Swingers စလုပ်ကြသည်။ Open marriage လိုခေါ်မလား။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်နဲ့ ပေါင်းသင်းရတာကြာလာလို့ အီလာရင် နောက် အဖော်တစ်ယောက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှာခွင့်ပြုထားခြင်းဖြစ်သည်။

သို့သော် ကိုယ့် ခင်ပွန်းဇနီးမယားမသိဘဲ တိတ်တိတ်ပုန်းတွဲခွင့်မရှိ။ Swingers နဲ့ Cheating က စည်းပါးပါးလေးပဲခြားထားသည်။ အခန့်မသင့်ပါက swingers ကနေ မယားငယ်၊ လင်ငယ်ဘဝရောက်နိုင်သည်မဟုတ်လား။ သူမတို့ အတွဲက ခုချိန်ထိအဆင်ပြေသားပင်။ ဘာမှကြီးကြီးမားမား အိမ်ထောင်ရေးအဖုအထစ်မဖြစ်သေး။

ဒီအချိန်လောက်က မြန်မာပြည်ကို မလာဖြစ်သေး။ US မှာပဲရှိတော့ ပိုလွတ်လပ်သည်။ ပိုလွယ်ကူသည်။ တချို့ရက်တွေကျ Professional bull ကိုသတ်သတ်ငှါးပေးကာ သူမကို ထိုသူနဲ့ သူ့မျက်စိရှေ့မှာပင် လိင်ဆက်ဆံခိုင်းသည်။ တခါတလေကျ Video records ပါ လုပ်တတ်သေးသည်။

တစ်ရက် သူမမွေးနေ့မှာ John က သူမကို အဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းတစ်ခုလက်ဆောင်ပေးသည်။ တန်ဖိုးလည်းကြီးတော့ တော်တော်ဝေးတဲ့နေရာတွေထိ မှန်ဘီလူးဆွဲနိုင်ပြီး အရာအားလုံးနီးပါး ကြည်လင်ပြတ်သားနေသည်။

John အလုပ်သွားတဲ့အချိန် အိမ်မှာသူမတစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေဆို အပျင်းပြေ ဒီမှန်ဘီလူးနဲ့ ဘေးဘီဝဲယာ လျှောက်ကြည့်သည်။ အဲမှာမှ နောက်ထပ်အကျင့်တစ်ခုထပ်ရခြင်းဖြစ်သည်။

US မှာတုန်းက တိုက်ခန်းဆိုတော့ မှန်ဘီလူးက သူမအတွက် တော်တော်အသုံးဝင်သည်။ နီးစပ်ရာ တိုက်ခန်းတွေဆီ Zoom in ဆွဲဆွဲပြီးကြည့်သည်။ တချို့တိုက်ခန်းတွေမှာ ကိုယ့်အခန်းထဲမှာ သီချင်းနားထောင်၊ စာဖတ်လိုက်လုပ်နေတဲ့သူတွေရှိသလို၊ တချို့တိုက်ခန်းတွေမှာ အားရပါးရလိုးနေတတ်ကြတဲ့ စုံတွဲတွေရှိတာကို တွေ့လာရတာပင်။

Emma အတွက် အဲလိုအချိန်ဆို Porn ကားတစ်ကားထိုင်ကြည့်ရတာထက် ပိုမြိန်သည်။ တကယ့် Live action ကြည့်နေရတာ မဟုတ်ပါလား။

အဲလိုအချိန်မျိုးဆို တဖက်က မှန်ဘီလူးကို ဆွဲကြည့်၊ ကျန်လက်ဖက်က မိမိရဲ့ စပ်ပတ်နဲ့ အင်္ဂါစေ့ကို ပွတ်လိုက် ချေလိုက် အရသာရှိလိုက်ပါပေခြင်း။ ဒီအကျင့်ဟာ တပါးသူရဲ့ Privacy ကို ထိခိုက်ပြီး မကောင်းမှန်း Emma သိသည်။

သို့သော်လည်း သူမ ဒါကိုပဲစွဲလန်းနေမိသည်။ မြန်မာပြည်ကို John က အလုပ်ကိစ္စနဲ့လာရတော့ သူမပါလိုက်လာသည်။ သို့သော် စစရောက်တုန်းက သူမတို့နေသောနေရာမှာ ဘေးအိမ်တွေမှာ အိမ်နီးချင်းမရှိ။

တစ်အိမ်ကျော်တို့၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်တို့ အဲလိုနေရာမှာပဲ လူရှိသည်။ ဘေးအိမ်တွေမှာ လူမနေ။ မင်းထက်တို့ပြောင်းလာသည်ကို သိလိုက်တော့ သူမသိပ်ပျော်သွားသည်။ သူတို့ပြောင်းလာပြီး (၃)ရက်လောက်ကြာ သူမလုပ်ငန်းစတင်သည်။ မှန်ဘီလူးနဲ့ ဘေးအိမ်ကိုချောင်းကြည့်ခြင်းဖြစ်သည်။

နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလို ချောင်းချောင်းနေတော့ သူတို့ရဲ့ နိစ္စဓူဝကို သိသလိုရှိလာသည်။ တချို့ညတွေဆို သူတို့လင်မယား ချစ်တင်းနှောနေတာကြည့်ပြီး သူမအာသာဖြေရသေးသည်။ တစ်ရက်ကျ သူတို့အိမ်ဆီအလည်သွားပြီး Swingers ကိစ္စကို နည်းနည်းပါးပါးမြေစမ်းခရမ်းပျိုးနေတဲ့အနေနဲ့ ပြောခဲ့သည်။

သူမယောကျ်ား John ကို တိုင်ပင်ကြည့်လိုက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း မီးစိမ်းပြသည်။ မင်းထက်ကို မထိခလုတ် ထိခလုတ်တွေပြောပြီး သူမတို့လင်မယားရဲ့ Swingers ညတစ်ညကို လာဖို့ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သေးသည်။ မင်းထက်ချောင်းကြည့်နေမှန်း John ရော Emma ရောသိသည်။ နောက်ရက်တွေကျ သူတို့လင်မယားဆီသွားပြီး Threesome ခဲ့သေးသည်။

တစ်ခါကလည်း သူမတို့အိမ်မှာ swingers party လုပ်တော့ သူတို့စုံတွဲဖိတ်ခဲ့သေးသည်။ အဲတုန်းက သူမက ကိုမျိုးလွင်နဲ့ မဲအတူတူကြတာပင်။ ဒါအပြင် ကိုမျိုးလွင်ကို တိုင်ပင်ပြီး နောက်ထပ် အမျိုးသားတစိယောက်ပါထပ်ခေါ်ကာ (၃)ယောက်သား Threesome လို့ကောင်းတုန်း တံခါးမှာရပ်ကြည့်နေသော သူဇာကို တွေ့လိုက်သည်။

သူမမှာ အဆင်ကောင်လေးရှိပြီးသားဆိုတော့ ကိုမျိုးလွင်ကို တီးတိုးစကားပြောကာ သူဇာနဲ့ပေးတွေ့ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမလည်း ပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေရသလို ဘေးက ကိုမျိုးလွင်နဲ့သူဇာတို့လည်း အားပါးတရ လိုးနေကြတာကိုမြင်တော့ သူမစိတ်တွေပိုပိုထန်လာရသည်။

အဲညက လေးယောက်သား မနက်အာရုံတက်ခါနီးမှ ပြီးသွားကြတာထင်သည်။ သူမ ဆို orgasm ရတာ ရေတွက်လို့တောင် မရနိုင်သလားပင်။ သူတို့တွေ ဘယ်ချိန်ထပြန်သွားမှန်းကိုမသိလိုက်။

မင်းထက်တို့အတွဲကို Swingers culture နဲ့ နီးစပ်အောင် မကြာမကြာ သူမကပဲ ဦးဆောင်ပြီး ထိတွေ့ပေးသည်။ တစ်ရက်ကျ သူမပျင်းလို့ မှန်ဘီလူးနဲ့ လျှောက်ကြည့်ပြီး ဘေးအိမ်က မင်းထက်တို့အိမ်ဆီရောက်တော့ နေ့လည်မရောက်တရောက်ပင် ရှိအုံးမည်။

ချစ်တင်းနှောနေကြပါလား။ သူမကတော့ ဂွင်ဆိုက်တာပဲလို့ တွေးပြီး နေရာယူကာ မှန်ဘီလူးရဲ့ Power ကိုချဲ့လိုက်သည်။

ဟင်။ မင်းထက်လည်းမဟုတ်ပါလား။ ဒါဆို သူဇာက ဘယ်သူနဲ့ လိုးနေတာတုံး။

....................................................................

အခန်း (၃၉)

Emma မှန်ဘီလူးနဲ့ Zoom ဆွဲပြီးကြည့်လိုက်တော့ သူဇာကို လိုးပေးနေသောသူက တစ်ခြားသူမဟုတ်။

ကိုမျိုးလွင်ပါလား။

ကြည့်ရတာ ကိုမျိုးလွင်လိုးချက်တွေအောက် သူဇာအရမ်းထိမိနေပြီး လွင့်နေသလိုပင်။ သူတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီလိုအဆင့်ထိ ရောက်သွားသလဲပင်။ မင်းထက်ခွင့်ပြုချက်နဲ့လား။ မဟုတ်ရင် နှစ်ယောက်သားက ဖောက်ပြန်နေကြတာမျိုးလား။ Emma က ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီးနောက် အတွေးရေယာဉ်ထဲနစ်မြောနေတော့သည်။

တော်ပြီ။ ဒီကိစ္စကိုနောက်မှပဲ စဉ်းစားတော့မည်။ အခုလုပ်စရာရှိတာကို လုပ်ရမည်။

Emma သူမအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဟိုဖက်အိမ်က ပြတင်းပေါက်နေရာနဲ့ ရှေ့တည့်တည့်နားလောက် အကျအနနေရာယူလိုက်သည်။ သူမသိမ်းဆည်းထားသော Dildo နဲ့ ချောဆီဘူးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ Dildo က သူမယောက်ျား John မအားတဲ့အချိန် ထန်လာရင် အာသာပြေအောင်ဝယ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အသားရောင် Dildo အချောင်းက အရှည် (၇)လက်မလောက်ရှိမည်။ အချောင်းမှာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ပုံစံနဲ့။

Emma အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ Dildoပေါ် ချောဆီ ခပ်ရွှဲရွှဲလေးသုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတာနဲ့ သူမ စပ်ပတ်အဝဆီ Dildo နဲ့တေ့ပြီး တအိအိထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ရမ္မက်ကြွနေတုန်း အေးစက်စက် Dildo အချောင်းက စပ်ပတ်ဆီ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင်လာမှုကို ခံစားရသည်မှာ အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။

လက်တစ်ဖက်က စပ်ပတ်ထဲ Dildo ထိုးသွင်းပြီး အလုပ်ရှုပ်နေပေမဲ့ နောက်တစ်ဖက်က မှန်ဘီးလူးနဲ့ သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင် မက်မက်စက်စက်လိုးနေသည့် မြင်ကွင်းကို အလွတ်မတမ်းကြည့်နေသည်။

နှစ်ယောက်သားလိုးနေတာကိုကြည့်ပြီး အာသာဖြေနေရတာက အပြာကားကြည့်နေတာထက်ကို ပိုကောင်းနေသည်။ အပြာကားတွေက လိုးပြနေရုံသက်သက်။ အကြင်အနာတွေ၊ ချစ်ရည်ရွှန်းတဲ့ ‌မျက်လုံးတွေရဲ့အကြည့်တွေ ပါလေ့သိပ်မရှိ။ အခုလိုးနေကြသည့်အတွဲပါတော့ ဒါတွေပါ ပါနေသလားပင်။

သူဇာပါးစပ်က တစ်ခုခုပြောနေတာကိုတေ့ မြင်သည်။ မှန်ဘီလူးထဲက ဆိုတော့ ဘာပြောနေမှန်းမကြားရ။ ပါးစပ်လှုပ်နေသည် ကိုသာမြင်သည်။ သူဇာပြောအပြီးမှာ ကိုမျိုးလွင်ရဲ့ လိုးချက်တွေပိုပြင်းလာသလိုပင်။ သူဇာတို့အတွဲ ဇာတ်ရှိန်ပိုတက်လာသလို Emma လက်ကလည်း Dildo အသွင်းအထုတ်က ပိုမြန် ပိုကြမ်းလာသည်။

Dildo ကို သုတ်ထားသည့်ချောဆီတွေအပြင်၊ စပ်ပတ်‌ထဲက အရည်ကြည်တွေပါစိမ့်ထွက်လာတော့ အချောင်းနဲ့ ဇိမ်ခံရတာ ပိုချောမွေ့လာသည်။

“ အ…..အ……အ”

“ အင့်…….အင့်……အင့်…..ဟင့်”

“ Fuck me …….yes……yes”

Emma သူတို့ကြားထဲရောက်နေသလို ခံစားပစ်လိုက်သည်။ အသွေးအသားထဲက ကာမဆိပ်က ပိုရုန်းကြွလာသည်။ လက်ကလည်း ပိုမြန်မြန်လှုပ်ရှားလာသည်။ အသက်ရှူနှုန်းကလည်း ပိုမြန်လာသည်။

စပ်ပတ်ထဲက ဖော်ပြလို့ မရတဲ့ ခံစားချက်တစ်ခုဆီ ရောက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးဆီက အကြောအချဉ်တွေလည်း တုန်တက်သွားကာ Orgasm ဆီရောက်သွားတော့သည်။ Emma အရမ်း‌ကောင်းသွားပြီး လေကို အားရပါးရရှူကာ အပန်းဖြေနေသည်။ ဟိုဖက်အခန်းကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ သူတို့အတွဲလည်း ပြီးသွားပြီထင်သည်။

ကိုမျိုးလွင်က အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးကာ သူဇာတစ်ကိုယ်လုံးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ပွေ့ဖက်ထားပြီး အမောဖြေနေသည်။

အရမ်းကောင်းတဲ့မြင်ကွင်းလေးပင်။ Emma က ခဏကြာ ကိုမျိုးလွင်ပြန်သွားလောက်သည် ထင်လိုက်သော်လည်း ကိစ္စက ထိုမျှနဲ့ မပြီးပေ။ နှစ်ယောက်သား အပန်းဖြေလိုက်၊ လိုးလိုက်၊ နေ့လည်စာစားလိုက်နဲ့။ တကယ့်ကို ညားကာစလင်မယားလိုပင်။ Emma မှန်ဘီလူးကနေ အသေအချာ စပ်စုနေသည်။ သူတို့အတွဲတစ်ခါလိုးတိုင်း၊ Emma လည်း Dildo အချောင်းနဲ့ အာသာဖြေရတာပင်။ တော်တော့ကို မမောနိုင် မပန်းနိုင်လိုးကြတာပင်။ သူဇာတို့အတွဲက နေ့လည် (၃)နာရီလောက်မှ ပြီးသွားတာပင်။

ကိုမျိုးလွင် ကားမောင်းထွက်ပြီး မရှေးမနှောင်းမှာပင် မင်းထက်ပြန်လာသည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ Emma က ထိုနေ့တစ်နေ့လုံးရဲ့ အဖြစ်အပျက်အကုန်လုံး သိလိုက်ပေမဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ထိုကိစ္စအကြောင်း ဖွင့်မပြောဖြစ်။ နောက်နေ့တွေများ ကိုမျိုးလွင် လာသေးမလား သူမစောင့်ကြည့်သေးသည်။

မလာ။

ဒီတော့ ထိုကိစ္စကို Emma စိတ်ထဲ မင်းထက်ခွင့်ပြုချက်နဲ့ လုပ်ကြသည်ဟုသာ မှတ်ယူလိုက်သည်။ တလောကတော့ သူဇာအလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်သွားကြောင်း သိလိုက်သည်။

သူဇာနဲ့ အတူတူ ကိုမျိုးလွင်ပါ အတူတူပျောက်နေမှန်းတော့ သူမ မသိလိုက်။ အခုကျတော့ ကိုမျိုးလွင်ကတော့ Swingers party လုပ်ဖို့ ဖုန်းဆက်လာသည်။ သူမလည်း ဝါသနာခပ်ပါပါဆိုတော့ ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုပေးမည် ဟုဆိုပြီး လက်ခံလိုက်သည်။ ဘာတွေဆက်ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုတာကို Emma သိသလိုလို၊ မသိလိုလို။

ဘဝဆိုတာ မှန်းဆလို့မရတဲ့ အရာတွေနဲ့ချည်းပဲမလား။

..................................................................................................

အခန်း (၄၀)

December 31 ရက်နေ့

သူဇာ ဒီညအတွက် အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ သို့သော် စိတ်လှုပ်ရှားတာက တပိုင်း၊ သွားချင်နေတာက တပိုင်း သတ်သတ်စီ။ ဒါကြောင့် ဒီညအတွက် လုံးဝအလှတွေ ပြင်ထားသည်။ ပိုးဖဲဂါဝန် ပျော့ပျော့ ခရမ်းရောင်တောက်တောက် ရင်ဟိုက်ဟိုက်၊ ပေါင်လည်လောက်ရှိတဲ့ဂါဝန်ကို ဝတ်ဆင်ထားသည်။

မိတ်ကပ်ကိုတော့ ခပ်ဖျော့ဖျော့လေး၊ နှုတ်ခမ်းနီကိုတောင် လိမ္မော်ရောင် ခပ်ဖျော့ဖျော့လေး ဆိုးထားသည်။

ထိုမျှတင်မက။

ဆီးခုံမွှေး၊ ခြေသလုံးမွှေးတွေကိုပါ waxing လုပ်ထားသည်။ ဆံပင်ကိုတော့ ဖားလျားလေးချထားပြီး အိမ်သုံးဆံပင်ကောက်စက်နဲ့ wave လေး အနည်းငယ်ပေါ်အောင် ကောက်ထားသည်။

“ Wow ကိုယ့်မိန်းမ လုံးဝ sexy ကျနေပါလား။”

အလှပြင်ပြီး ထွက်လာသော သူဇာအလှမှာ မင်းထက် မှင်တက်မိပြီး ချီးကျူးလိုက်သည်။ မင်းထက်ကတော့  Smart causual လေးပဲ ဝတ်ထားသည်။ ဖလန်ကွက်ကြီးကြီး အမည်းရောင်ဆင်လေးနဲ့ စတိုင်ပန် ဘောင်းဘီရှည် အမည်းရှည် အမည်းရောင်နဲ့တွဲဝတ်ထားသည်။ နဂိုအသားဖြူတော့ လူရည်သန့်ရုပ်ထွက်နေတာပင်။

“ ကို ပြီးပြီလား။ ချစ်တော့ ပြီးပြီ။”

“ ညနေ(၆)နာရီဆိုတော့ အခုက ၅နာရီ ၅၅မိနစ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေတယ် ချစ်ရဲ့။”

“ ကိုတို့ သွားကြမလား။”

အိမ်ချင်းကပ်ရက်ဆိုတော့ ဘာမှ တကူးတက ကားယူနေစရာမလို အိမ်ဘေးကပ်ရက် အပေါက်ကနေ တွန်းဖွင့်လိုက်ရုံပင်။

“ Hi…..သူဇာ”

“ Hi…..Emma”

“ You are so sexy tonight.”

“ ကျေးဇူးနော် Emma။ သူဇာလည်း အလှမပြင်ဖြစ်တာကြာလို့ ပြင်ရင်း လက်လွန်သွားတာနဲ့တူပါတယ်”

“ လာ…လာ…သူဇာ။ ကိုမျိုးလွင်နဲ့ ဝင့်ဝါတို့အတွဲကတော့ အစောကြီးရောက်နေပြီ။”

“ ဟုတ်လား”

ကိုမျိုးလွင် ဟု နာမည်အသံကြားလိုက်ရတိုင်း သူဇာရင်ထဲ တချက်တချက်တော့ လှုပ်ခတ်သွားသည်။

“ ကိုမျိုးလွင်က တမင်ကြီးအစောကြီး လာကြတာလေ။”

“ Chef ဆိုတော့ အကုန်လုံး သူပြင်ဆင်ပေးချင်လို့တဲ့”

“ အင်း….”

အိမ်ထဲရောက်တော့ Johnနဲ့ စကားလက်ဆုံကျနေသော ကိုမျိုးလွင်အဖော် ဝင့်ဝါကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ဝင့်ဝါက အခုမှ နှစ်ဆယ်စွန်းစွန်းလေးပဲ ရှိသေးတော့ ငယ်မူငယ်သွေးအပြည့်နဲ့ အလွန်လှပနေလေသည်။

ဝတ်ထားတာကလည်း ပန်းရောင် shoulder off အင်္ကျီလေးနဲ့ ကိုယ်ကြပ် ပန်းရောင်ဂါဝန်လေးနဲ့ လုံးဝ ငယ်မူငယ်သွေးပြည့်ကာ လှပနေသည်။

“ မသူဇာ…….ဝင့်ဝါတို့မတွေ့ရတာ အရမ်းကြာနေပြီရော”

“ ဟုတ်ပ။ ဝင့်ဝါတို့အဆင်ပြေနေကြတယ်မလား”

“ ဒီလိုပါပဲ။ တလောက ဝင့်ဝါအမေ အသုဘဖြစ်လို့ အိမ်ပြန်သွားတာလေ”

“ ဟုတ်လား”

“ အင်း……ဒါကြောင့် ကိုမျိုးက ဝင့်ဝါကို စိတ်ပြေသွားအောင် သူကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်ပြီး Party လုပ်ပေးတာလေ”

သူဇာ သတင်းကြားရတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည်။ ဝင့်ဝါ သူမအမေအသုဘဖြစ်လို့အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း ကိုယ်က သူ့အဖော်နဲ့ ကာမနွံထဲမှာ မိုးမမြင်လေမမြင်ပျော်မြူးနေခဲ့တာလေ။

“ ကဲ အားလုံးလာကြပါတော့ စားလို့ရပါပြီ”

Apron ဝတ်ထားတဲ့ ကိုမျိုးလွင် မီးဖိုချောင်က စကားတပြောပြောနဲ့ထွက်လာသည်။ မမြင်ရတာကြာလို့လားပဲ။ သူ ပိုကြည့်ကောင်းလာသလိုပင်။ သူဝတ်နေကြအတိုင်း Polo shirt အသားရောင်နဲ့ ဂျင်းဘောင်ဘီ Slim fit မှိုတက်လေး တွဲဝတ်ထားတော့ လူငယ်လေးတယောက်နှယ် နုပျိုနေသည်။

ကိုမျိုးလွင်လည်း သူဇာကို အခုမှမြင်ကာ အကြည့်ချင်းဆုံမိသွားသည်။ သူ့အကြည့်တွေကို သူဇာ နားလည်နေသလိုပင်။ သူဇာ သူမကအရင် အဆက်အသွယ် စဖြတ်ထားသူဆိုတော့ ခပ်အန်းအန်းတော့ ဖြစ်နေသေးသည်။

“ လာ…..လာ…..Let’s start the party.”

Emma က တက်တက်ကြွကြွနဲ့ စတင်လိုက်သည်။ Beef steaks၊ အာလူး curry၊ Vegetable salad ၊ ဝိုင်။အကုန်လုံးကို အနောက်တိုင်းဆန်ဆန်ပြင်ဆင်ထားသည်။

“ So good, Mr. Myo”

အစားအသောက်တွေအကုန်အဆင်ပြေသဖြင့် Johnတောင် ချီးကျူးလိုက်သေးသည်။ စားသောက်ပြီးလို့ အချိုပွဲက စတော်ဘယ်ရီရေခဲမုန့်။ သူဇာ အချိုပွဲစားချိန်မှာ ရေခဲမုန့်ကို မြင်တော့ချောင်းသာကို ပြန်သတိရသွားပြန်သည်။

သူ တမင်လုပ်နေတာများလားကွယ်။

................................................................................................

အခန်း (၄၁)

(၃) တွဲစလုံး ထွေရာလေးပါးပြောလိုက်၊ ရယ်လိုက်၊ မောလိုက်ပြောနေရင်း ည(၈)နာရီ ထိုးသွားလေသည်။သူဇာနဲ့ ကိုမျိုးလွင်က စားပွဲခုံမှာ မျက်စောင်းထိုး အနေအထားလောက်ဖြစ်နေပေမဲ့ တချက်တချက် အကြည့်ချင်းဆုံကြသည်။ ဘေးမှာ သက်ဆိုင်သူကိုယ်စီရှိနေကြသဖြင့် အရမ်းကြီး ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် မကြည့်ရဲကြပေ။

“ ကဲ…….အကုန်လုံးလည်း စာပြီးသောက်ပြီးဆိုတော့ ပွဲရဲ့ Main target ဆီ သွားကြတာပေါ့”

Emma ဝိုင်တွေသောက်ထားသဖြင့် ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ အာသွက်လျှာသွက်နေသည်။

“ ကဲ Emma တို့ လုပ်မဲ့ပုံစံ၊ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းလေး အရင် ရှင်းပြမယ်နော်”

“ ဒီ ဖန်ခွက်ထဲမှာ ကတ်ပြားသုံးပြားပါတယ်”

“ အနီ၊ အဝါ၊ အပြာ ဆိုပြီး”

“ အနီရောင်ကတ်ပိုင်ရှင်က ဘယ်သူ၊ အဝါရောင်ကတ်ပိုင်ရှင်က ဘယ်သူဆိုတာ တို့နဲ့ ကိုမျိုးလွင်ပဲ သိတယ်”

“ မဲဆွဲရမှာက မိန်းကလေးတွေချည်း ဆွဲရမှာ”

“ တို့က သိနှင့်နေပြီးသားဖြစ်တဲ့အတွက် တို့နောက်ဆုံးမှ ယူမယ်”

“ ကျတဲ့သူက ကံ ပဲ”

“ ဘာလို့လည်း ဆိုတော့ တခြား အမျိုးသားတယောက်နဲ့ ကျနိုင်သလို ကိုယ့်ခင်ပွန်းကိုလည်း ပြန်ကျနိုင်တယ်”

“ တခြားအမျိုးသားနဲ့ဆို လဲလို့ မရပေမဲ့ ကိုယ့်အမျိုးသားကို ကျလို့ ခဲချင်ရင်တော့ တခြားအတွဲနဲ့ညှိပြီး လဲနိုင်တယ်”

“ ပြီးတော့ မဲဆွဲတဲ့အမျိုးသမီးက ကိုယ်ကျတဲ့ အမျိုးသားရဲ့ အိမ်ကို လိုက်သွားရမှာပါ”

“ ပြီးတော့ ဖြစ်နိုင်ရင်တော့ ကွန်ဒုံးသုံးစေချင်ပါတယ်”

“ မသုံးချင်ဘူးဆိုလည်း မိမိနဲ့ အတူတူကျတဲ့ အဖော်ရဲ့ ခွင့်ပြုချက်တော့ ယူပါ”

“ ဒါပေမဲ့ တခုတော့ ရှင်းအောင်ပြောလိုက်ပါမယ်။ လိင်ကတစ်ဆင့်ကူးစက်တတ်တဲ့ရောဂါတွေ ကူးစက်ခဲ့ရင် ဒါဟာ ကာယကံရှင်နှစ်ယောက်နဲ့ပဲ ဆိုင်မှာပါ”

“ တို့နဲ့ မဆိုင်ဘူးဆိုတာ ပြောချင်ပါတယ်”

Emma က အပြောရဲသည်။

“ ရှင်းလား မသိဘူး။ မရှင်းရင် ပြန်မေးလို့ရတယ်”

သုံးတွဲစလုံးတယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ တင်”

ထိုစဉ် သူဇာ phone ထဲ massage ဝင်လာသည်။ ဖွင့်ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့

“ အပြာယူ”

ဆိုပြီး ရေးထားသည်။ ဘေးဘီဝဲယာ တချက်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုမျိုးလွင် ပို့တာပင်။ သူဇာ မျက်လွှာလေးချကာ အသာခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ ကဲ…..ဒါဆို ဘယ်သူအရင်စမလဲ”

“ ဝင့်ဝါက အငယ်ဆုံးဆိုတော့ ဦးစားပေးလိုက်မယ်။ ဝင့်ဝါအရင်ဆွဲလေ”

“ ဟုတ်ကဲ့”

ဝင့်ဝါ မဲယူမလို့ ဖန်ခွက်ထဲ လက်နှိုက်ဘိုက်သည်။ ကျန်တဲ့လူ (၅)စလုံးလည်း ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေသည်။ သူဇာ စိတ်ထဲမှာတော့ အပြာမယူနဲ့။ အပြာ မယူနဲ့ ဆိုတော့ ဝင့်ဝါကို စိတ်ထဲကနေပြောနေမိသည်။သူဇာ ဆုတောင်းတာပြည့်သွားသလား။ ဝင့်ဝါယူလိုက်တာ ကတ်ပြား အဝါပင်။

Emma က ဝင့်ဝါယူထားတဲ့ ကတ်ပြားအဝါကိုကြည့်ပြီး

“ အဝါရောင် ကတ်ပြားပိုင်ရှင်ကတော့………တို့ယောကျ်ား John ပါ”

“ ဝင့်ဝါရေ။ တို့ hubby ကို ဒီတညသေချာအပ်လိုက်တယ်နော်”

“ သေချာစောင့်ရှောက်ပေးပါအုံး”

ဝင့်ဝါကတော့ ခပ်ရှက်ရှက်အပြုံးလေးနဲ့။

“ ကဲ…..Next သူဇာ”

သူဇာက အဖြေသိပြီးသား ပုစ္ဆာကို ဖြေနေသလိုပင်။ Message ထဲကပြောသော အပြာကတ်ကို ယူလိုက်သည်။

“ ကဲ အပြာကတ်ပိုင်ရှင်ကတော့ ကိုမျိုးလွင်ပါ”

သူဇာ ပျော်သလို၊ ခပ်အန်းအန်းလည်း ဖြစ်နေသည်။ Emma က ဆက်ပြီး

“ ကဲ အနီရောင်ကတ်ပဲ ကျန်တော့ ဒါက တို့ဟာပေါ့”

“ အနီရောင်ကတ်ပိုင်ရှင်ကတော့ ကျန်ခဲ့သူကြီး မင်းထက်ပါရှင်”

“ မဲဆွဲလို့လည်း ပြီးပြီ။ ဘယ်သူမှ ကိုယ်ခင်ပွန်းနဲ့ ကိုယ် ပြန်မကျတော့ လဲစရာလည်း မလိုတော့ဘူးပေါ့”

“ လူကြီးမင်းများရှင်……မိမိနဲ့မဲအတူတူကျတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို ကိုယ့်အိမ်ကို ခေါ်ဆောင်နိုင်ပါပြီရှင်”

အတွဲ(၃)တွဲစလုံး လူလဲကြကာ ကိုယ့်အိမ်ကို ကိုယ်ခေါ်သွားကြသည်။

ဒီ New year night မှာဘာတွေဘယ်လိုဖြစ်ကြအုံးမှာလဲ ဆိုတာကတော့………

..........................................................................................................

အခန်း (၄၂)

John နဲ့ ဝင့်ဝါ

အတွဲကိုယ်စီ အသီးသီးထထွက်သွားကြတော့ စားပွဲဝိုင်းမှာ John နဲ့ ဝင့်ဝါသာကျန်ခဲ့သည်။ John က အသက်(၄၅)လောက်ရှိသည်။

သို့သော် ပြေးတာကို စွဲစွဲမြဲမြဲလုပ်လေ့ရှိတာကြောင့် အရွယ်တင်နေသည်။ ဘီယာ၊ အရက်ကြိုက်တတ်သူမို့လို့ ဗိုက်နည်းနည်းပူချင်သယောင်တော့ရှိသည်။

ဝင့်ဝါက အခုမှ နှစ်ဆယ်စွန်းလို့ နှစ်နှစ်ပဲရှိသေးသည်။ ဝင့်ဝါအတွက် swing လုပ်ကြသည်ဆိုတာ သူမအဖော် ကိုမျိုးလွင်နဲ့ဆုံမှသာ ရှိမှန်းသိသာပင်။ ကိုမျိုးလွင်ခွင့်ပြုချက်နဲ့ Swing လုပ်ဖူးတဲ့ ယောကျ်ား(၃)ယောက်လောက်ဆုံဖူးသော်လည်း foreigner နဲ့တော့ တခါမှ မဆုံဖူးသေး။ ကြုံချင်လာပြန်တော့လည်း သူမနဲ့ အသက်(၂၀)လောက်ကွာသော နိုင်ငံခြားသား အမျိုးသားတစ်ဦးနဲ့ပင်။

သို့သော် John က ဖော်ရွေသော အမျိုးသားတစ်ဦးပင်။

Gen-Z ဖြစ်သော သူမက မြန်မာနိုင်ငံသူဖြစ်သော်လည်း ငယ်ငယ်လေးကတည်း Englishစာ စနစ်တကျ သင်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် နိုင်ငံခြားတစ်ဦးနဲ့ဆို တော်တော်သင့်သင့်ပြောနိုင်သော အနေအထားတစ်ခုတွင်ရှိသည်။

ခဏကလည်း John နဲ့ စကားလက်ဆုံကြနေသေးသည်။

John ကပဲ စပြီး

“ Baby girl, let’s start.”

John ကပင်စပြီး ဝင့်ဝါဆီလျှောက်လာကာ ကလေးတစ်ယောက်ကိုပွေ့ခေါ်သလို ပွေ့ပြီး သူရဲ့ အိပ်ခန်းဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ John သူမကို ပွေ့ခေါ်နေတုန်း သူမ ခိုးကြည့်မိတော့ John လည်း သူ့ရုပ် သူ့ရည်နှင့် အတော်အသင့်ကြည့်ကောင်းသော ယောကျ်ားတစ်ယောက်ပင်။

John နဲ့ ဝင့်ဝါက အသက်အရွယ်လည်း ကွာ။ ခန္ဓာကိုယ် အနေအထားလည်း ကွာဟလွန်းလှသည်။ သူမ အရပ်က ၅ပေ၂လောက်။ John က ခြောက်ပေကျော်ကျော်ရှိသော အရပ်။ သူမခန္ဓာကိုယ်က သူ့ဖာသာနဲ့သူရှိသင့်ရှိထိုက်သော အကွေ့အဝိုက်၊ အဖုအထစ်လေးတွေ ရှိသော်ငြား အရမ်းကြီး ဖွံ့ထွားလှတာမျိုးမဟုတ်။

John က အကောင်ကြီးကြီးနဲ့။ သူမတစ်ကိုယ်လုံးက John တစ်ဖျစ်စာပဲရှိမည်။ နှစ်ယောက်စား စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ အခန်းထဲသို့ ရောက်ရှိလာသည်။

ဝင့်ဝါကိုဖြည်းညှင်းစွာပြန်ချပေးလိုက်သည်။ John က နမ်းမည်ပြုလိုက်သော်လည်း အရမ်းကြီးငုံနေရသဖြင့် အနေအထား ပြင်လိုက်သည်။ John က ကုတင်စွန်းတွင်ထိုင်ကာ သူမ က မတ်တပ်ရပ်နေသည်။

ထိုမှ အနေတော်လောက်သွားကျသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး မတိမ်းမယိမ်းအနေအထားဘေးရောက်တော့ စတင်နမ်းလေးသည်။ John အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။

နူးညံ့အိစက်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရုံမှတစ်ဆင့်တက်ကာ John လျှာလေးကို ဝင့်ဝါပါးစပ်ထဲသွင်းပြီးကလိကြည့်သည်။ ဝင့်ဝါက အသက်သာငယ်ပေမဲ့ အတွေ့အကြုံက ဆရာမကြီးဖြစ်နေပြီ။ တိုးဝင်လာသော Johnလျှာကို မထိခလုတ် ထိခလုတ် သူမလျှာနဲ့ ပြန်ကလိသည်။ John နမ်းနေရင်း တစ်ချက်ရပ်ကာ ပြုံးမိလိုက်သေးသည်။

Johnသူဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ ဂျင်းဘေားင်းဘီကို ခပ်သွက်သွက် ချွတ်လိုက်သည်။ John က တကယ့်လူဝံကြီးအတိုင်းပင်။ ရင်အုပ်ကြီးကြီးနဲ့ ရင်ဘတ်မွှေးတွေက အနောက်တိုင်းသား ပီပီ အမွှေးထူထဲစွာ ပေါက်နေသည်။

ဝင့်ဝါ Johnကို ကြည့်ပြီး လန့်သွားသည်။ John တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဝတ်ထားသော Boxer ပဲကျန်တော့ သူ့ညီလေးက အဲထဲကနေ ထကြွသောင်းကျန်းနေသဖြင့် ဖုဖောင်းမို့နေသည်။ ဝင့်ဝါလည်း John နည်းတူစွာ သူမအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်သည်။

Underwear တွေပါ မချန် အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဝင့်ဝါက ကိုယ်သူခိုးဟု ဆိုးမလားပင်။ ကြည့်လိုက်တော့သာ ကိုယ်လုံးသေးသေးလေးနဲ့။ ဘရာစီယာချွတ်လိုက်တော့ ရင်လုံးလုံးတွေက မထိရက် မကိုင်ရက်၊ နုနုထွားထွားလေးနဲ့။ တင်လေးတွေဆိုလည်း ကားကားလေးနဲ့။

အရမ်း အကိတ်ကြီးအဆင့်လောက်မဟုတ်ပေမဲ့ တော်တော်body လှသော အမျိုးသမီးပင်။

John မျက်လုံးကျွတ်ကျမတတ်ကြည့်နေသည်။ John မရတော့ပြီ။ သူ Boxer ကို ချွတ်ချလိုက်သည်။အောက်က လီးကတော့ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သားကောင်ကို ရှာနေသော မုဆိုးလို တရမ်းရမ်းဖြစ်နေသည်။ John ဝင့်ဝါအနားနီးကပ်လာကို ဝင့်ဝါ ဂျိုင်းကြားကို သူလက်နှစ်ဖက်နဲ့အသာလေးပင့်ပြီး သူ့ကုတင်ပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်သည်။

....................................................................................

အခန်း (၄၃)

“ အမေ့”

ဝင့်ဝါ ရင်ထဲအေးခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး အာမေဋိတ် ရွတ်မိသည်။ John အားနဲ့ သူမ ကိုယ်လေးက အသာလေးပါသွားတာပင်။ ဝင့်ဝါ သူမဖာသာ ကုတင်ပေါ်ရောက်ပြီး နေရာပြင်နေတုန်း Johnက ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ သူမရှိရာ ကုတင်ပေါ်သို့ တရွေ့ရွေ့တက်ချလာသည်။

သူလမ်းလျှောက်လာတိုင်း အောက်က လီးကတရမ်းရမ်းနဲ့။ John က ကုတင်ကေါ်ရောက်တော့ ဝင့်ဝါနဖူးကို အသာလေး နမ်းလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ စိတ်လှုပ်ရှားနေမှန်း ရိပ်မိသည် ထင်သည်။

“ Baby girl, relax….relax”

နဖူးလေးနမ်းပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းဆီကိုရောက်လာသည်။ ဖွဖွလေးနမ်းမနေတော့။ John ခမ်းကြမ်းကြမ်းနမ်းကာ ကိုက်ခဲစုပ်ယူလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ နှုတ်ခမ်းသားနုနုလေးတွေ ပွန်းပဲ့ကြေမတတ်။ John လက်ကြီးက ဝင့်ဝါ ရင်သားလုံးလုံးလေးတွေကို ချေမွပွတ်သပ်ကစားနေသည်။ ရင်သားတွေက John လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ဆုပ်နယ်မှုကြောင့် အနီရောင်တောင် သန်းစပြုလာသည်။

John လက်ကြမ်းတွေ၏ အထိအတွေ့ကို ဝင့်ဝါ သူမရင်သားများမှ တဆင့်ခံစားသိရှိနေသည်။ John ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လို့ဝတော့ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးကို လျှာနဲ့လျက်လိုက်သေးသည်။ သူမ လည်တိုင်ဆီက ပန်းနံ့လိုလို ရနံ့မွှေးမွှေးတွေက John ရမ္မက်ကို ပိုကြွစေသည်။

John ရင်သားတွေကို ငုံခဲလိုက်သည်။ John ကိုယ်နှိုက်က လိင်ကိစ္စတွေမှာ နူးနူးညံ့ညံ့လုပ်တတ်သူမဟုတ်ပေ။ ခမ်းကြမ်းကြမ်းလုပ်မှ အားရတတ်သူမျိုး။ အာရှသူသေးသေးလေးက အနောက်တိုင်လူကြမ်းကြီး လက်ချက်တွေအောက်မှာ ခံနိုင်ရည် ရှိပါမလား။

John က ဝင့်ဝါရင်သးလုံးလုံးလေးတွေကို ဟိုဖက်ငုံလိုက်၊ ဒီဖက်ငုံလိုက် လုပ်နေပေမဲ့ သူ့လက်က ဝင့်ဝါ စပ်ပတ်ထဲ နှိုက်ကစားပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

“ အင့်……ဟင့်…….ဟင့်”

“ ပြွတ်……ပြွတ်………မွ………ပြွတ်”

“ အင့်……….အင်း…….ဟင့်…….ဟင့်………ဟင်”

John ရဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနှူးအနှပ်အောက်မှာ ဝင့်ဝါ ရမ္မက်ရှိန်ကြွပြီး စပ်ပတ်က အရည်ကြည်တွေ စိပ်စပြုလာသည်။ John လက်က ဝင့်ဝါ စပ်ပတ်တွေထဲ နှိုက်ကစားပြီးထုတ်လိုက်တော့ သူ့လက်မှာ စပ်ပတ်အရည်ကြည်တချို့ပါလာသည်။

“ ပြွတ်”

“ So delicious”

စပ်ပတ်အရည်တွေ ပေနေသော သူ့လက်ကို John သူ့ဖာသာ ပြန်ပြီး လျှာနှင့် လျက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ဝင့်ဝါကတော့ “တအင့်…အင့်” သာငြီးနေပြီး John ဘာလုပ်နေမှန်း မသိတော့။ John က ဝင့်ဝါ ချက်ချိုင့်ချိုင့်လေးကို လျှာနဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက်ဝိုက်ကစားပြီး ဝင့်ဝါပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကာ အပေါ်သို့မြှောက်လိုက်သည်။

သူမ စပ်ပတ်သေးသေးလေးက ပြူးပြီးထွက်လာသည်။ ဝင့်ဝါက လူလေးလည်း သေးသလို စပ်ပတ်ကလည်း သေးသလို ထင်ရသည်။ နှုတ်ခမ်းသားအကြီးကြီးပုံစံမျိုးမဟုတ်။

နှုတ်ခမ်းသားတွေက ခပ်ပါးပါးလေးနဲ့ ပန်းရောင်သန်းနေသည့် ပုံစံမျိုးပင်။ အမွှေးရောင်ရိတ်ထားသော အရည်ကြည်တချို့နဲ့ ပန်းရောင်လဲ့နေသည်။ ကာမရှိန်တက်ပြီး စပ်ပတ်ဘေးသားလေးတွေက ဖောင်းဖောင်းလေးဖြစ်နေသည်။ John အတွက်နဲ့ ဒီလို စပ်ပတ်ပုံစံမျိုးကို သိပ်မကြုံဖူးသေးတော့ သူ့အတွက်လည်း အသစ်အဆန်းပင်။ John မနေနိုင်တော့ပြီ။

စပ်ပတ်ဆီ သူ့မျက်နှာကို အပ်ပြီး စလျက်လေတော့သည်။

“ ပလတ်……..ပလတ်…….ပလတ်”

“ ပြွတ်……..ပလပ်……ပလပ်…….ပလပ်”

“ အင့်……….အား………အင့်……..အင့်”

“ ဟင့်……..အင့်………အား………အင့်……….ဟင့်”

အစေ့လေးပါငုံလိုက်၊ လျှာနဲ့ စပ်ပတ်အပြင်သားတွေကို လျက်လိုက်၊ စပ်ပတ်အတွင်းသားတွေဆီ လျှာကို မှီသလောက်ကလိလိုက်၊ ထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေကို စုပ်လိုက် လုပ်နေသည်။

ဝင့်ဝါလည်း မနေနိုင်တော့ သဖြင့် ပါးစပ်က ပြောလိုက်တော့သည်။

“ Fuck me, daddy……fuck me”

....................................................................................

အခန်း (၄၄)

ဝင့်ဝါဆီက လိုးပေးခိုင်းသော အသံကြားတော့ John ရပ်လိုက်ပြီး နေရာ အသင့်ယူလိုက်သည်။ လီးကြီးက နီရဲပြောင်းတင်းနေပြီး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ဖြစ်နေသည်။

John ကုတင်ဘေးက အံဆွဲဆီ လက်လှမ်းပြီး ဖွင့်လိုက်သည်။ အထဲမှာ condom ရှိနေသဖြင့် ဆွဲယူလိုက်သည်။ ယူလာသော condom ကို လက်နဲ့ ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ John ကြိုက်သော Condom အမျိုးအစားက Ultra thin ပင်။ ပါးနိုင်သမျှ ခပ်ပါးပါးလေး ထုတ်ထားသော အမျိုးအစားပင်။

John အထဲက condom ထုတ်ပြီး သူ့လီးချောင်းပေါ်စွပ်ချလိုက်သည်။ သူ့လီးကလည်း မကြာခင် သူစားရတော့မည်ကို သိနေသလိုပင်။ တရမ်းရမ်းနှင့်။ John ဝင့်ဝါအပေါ် နေရာယူပြီး သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ စပ်ပတ်ဆီ သူ့လီးကို ချိန်ကာ တတစ်ထစ်ချင်း တဖြည်းဖြည်းစထည့်သည်။

“ အင့်……..အင့်”

“ ဟူး……..အ……….အ”

ထိမိသွားသော အသားစိုင်နှစ်ခု၏အရသာက ပြောမပြတတ်အောင်ပင်။ ဝင့်ဝါက အပျိုမဟုတ်တော့ သူမစပ်ပတ်က အရမ်းကြီးထည့်ရမခက်ပေ။ John အရင် ကိုမျိုးလွင် လက်ချက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေထားသော စပ်ပတ်ပင် မဟုတ်လား။

ထိုမျှတင်မဟုတ် ထွက်လာသော အရည်ကြည်တွေက အဝင်ချောအောင် ပိုပံ့ပိုးပေးနေတာပင်။ တချောင်လုံးဝင်သွားသော John အားကြီးနဲ့စတင်လေသည်။

“ ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်……..ဖတ်”

“ အ…….အင့်…..ဟင့်………ဟင့်”

“ အ…….အား………..အ……..အ”

ဝင့်ဝါကို မသနား။ အားကြီးနဲ့ လိုးချသည်။ လူသန် လူဆိုးကြီး John လက်ချက်အောင် ဝင့်ဝါလည်း မျောလွင့်နေသည်။ ဝင့်ဝါကိုယ်လေးကို အသာပွေ့ကာ မှောက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဝင့်ဝါ မှောက်ခုံကြီးဖြစ်နေသည်။ John အပေါ်က တက်ခွပြီး လိုးပြန်လေသည်။

“ အင့်…….အင့်……အင့်”

နောက်က လိုးသော ပုံစံက ဝင့်ဝါပိုထိ နေသလိုပင်။ ဝင့်ဝါ အော်ရုံမျှသာ တတ်နိုင်တော့သည်။ လိုးချက် (၅)မိနစ်လောက်ကြာတော့

“ အ……..အ………အ”

“ အမေရေ………အ……..အ”

ဝင့်ဝါ အမေတပြီး အဆုံးတိုင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ဝင့်ဝါပြီးပေမဲ့ John က မပြီးသေး။ တစ်ကိုယ်လုံးတွန်တွန့်လူးနေသော ဝင့်ဝါ အပန်းပြေသည်အထိ ခဏ စောင့်နေသည်။ ဝင့်ဝါ အသက်ဝတရှူလို့ ပြီးသွားတော့ John နေရာ ပြောင်းလိုက်သည်။ John က အောက်မှ နေလိုက်ပြီး ဝင့်ဝါကို အပေါ်သို့တက်ခွခိုင်းလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါလည်း ဘာမှမဆိုနိုင်တော့။ ဝင့်ဝါ အရည်တွေနဲ့ ပြောင်နေသော John လီးချောင်းကို သူမ စပ်ပတ်ဝဆီတေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ အ”

တချောင်းလုံးအပြည့်နေရာယူပြီးသွားတော့ Johnကနေ ပင့်ပင့်ဆောင့်သည်။ ဝင့်ဝါတွင် အားတစက်မှမရှိ။ ထူးတော့ ထူးဆန်းသားပင်။ ခဏလေးတင်ပြီးသွားသော ရမ္မက်ရှိန်က အောက်ကနေ ပင့်ဆောင်မှုကြောင့် ပြန်ကြွလာရပြန်သည်။

“ အ……..အ…….အ”

“ အင့်………အင့်…..ဟင့်”

“ ဖတ်…….ဖလတ်……..ဖတ်…..ဖလတ်”

အသားစိုင်နှစ်ခု ပွတ်တိုက်မှုက မီးပွင့်မတတ်။ John လည်း ဝင့်ဝါခါးကို ခါးကို မေးကြောကြီးတွေထောင်ပြီး ပင့်ပသ့်လိုးနေသည်။

“ I’m coming, baby girl”

“ Yes, daddy………yes……yes”

“ ဖတ်……..ဖတ်……ဖတ်…….ဖတ်”

“ အား……..ဟား………အား……အား”

John လီးချောင်းတစ်ခုလုံးလည်း ဇာတ်ရှိန်ရောက်နေပြီ။ John လည်ချောင်းသံကြီးနဲ့ “အား”ဟုခေါ်ကာ သုတ်လွှတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ဝင့်ဝါ Johnလွှတ်လိုကိသော သုတ်ရည်တွေ၏ အနွေးဓာတ်ကို သိရှိလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါက ခဏက ကာမရှိန်တွေနှင့် အခုစပ်ပတ်ထဲက အကျဉ်ဓာတ်၊ အနွေးဓာတ်တွေပေါင်းပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားပြန်သည်။

“ အ……..ဟ……..ဟ……ဟ”

John ဆောင့်လိုးပြီးသွားတော့ ဝင့်ဝါလည်း နွမ်းနယ်ပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံး Johnရင်ဘတ်ပေါ် ပျော့ခွေပြီးကျလာသည်။ John က ပုံကျလာသော ဝင့်ဝါကို သာသာလေး ထွေးဖက်ထားသည်။

“ So good…..baby girl….so good”

“ ဝူး……..ဟူး………ဟား……..ဟား”

နှစ်ယောက်သား အဆုံးစွန်ထိရောက်ရှိသွားပြီး ကြည်နူးမှုဖြင့် အပန်းဖြေနေကြသည်။

................................................................................................

အခန်း (၄၅)

နှစ်ယောက်သား ထွေးဖက်ရင်း အမောဖြေနေကြသည်။ ဝင့်ဝါစပ်ပတ်ထဲ တန်းလန်းဖြစ်နေသော John လီးက တအောင့်လောက်ကြာ ပျော့ဆင်းလာသည်။ John ဝင့်ဝါက သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ မှေးနေတာကို အသာဖယ်ထုတ်ရင်း သူ့ ဘယ်ဖက်ခြမ်းဆီ နေရာ ချပေးလိုက်သည်။

Johnက သူ့လီးမှ စွပ်ထားသော condom က ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ Condom ထဲ သုတ်ရည်တွေအပြည့်။Condom အရင်းကို ချည်လိုက်ကာ အမှိုက်ပုံးရှိရာသို့ ပစ်ရန် John ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ထသွားလိုက်သည်။တစ်လက်စတည်း ရေခဲသေတ္တာဆီသွားပြီး အမောပြေအောင်ရေအဝသောက်ချလိုက်သည်။

ဝင့်ဝါအတွက်ပါ အချိုရည်တစ်ဘူး လိုလိုမယ်မယ် ယူလာပေးခဲ့သည်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကြီးလှဲနေသော ဝင့်ဝါလည်း အမောပြေစပြုနေသည်။ ကုတင်းရှိရာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ အချိုရည်ဘူးကိုင်ပြီး လျှောက်လာသော John ကို မြင်တော့ တဖန် ထကြွမိချင်သလို ဖြစ်ပြန်သည်။

“ Baby girl, you are so amazing.”

“ Thanks, daddy.”

John ပေးလိုက်သော အချိုရည်ဘူးကို ဝင့်ဝါ ဖောက်ပြီး အားရပါးရမော့ချလိုက်သည်။ အရသာရှိလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ ဝင့်ဝါက အားနဲ့မော့ချလိုက်တော့ အချိုရည်တချို့က နှုတ်ခမ်းစွန်းကတော့ ဖိတ်ကျပြီး ဝင့်ဝါ လည်တိုင်၊ ရင်သားတွေဆီကိုပါ စီးကြလာသည်။ Sexy ဖြစ်လိုက်သော ဝင့်ဝါပင်။

John က အသည်းယားလာသဖြင့် ရင်သားတွေပေါ် စီးကျနေသော အချိုရည်တွေကို လိုက်လျက်လိုက်သည်။

“ အိုး……..”

“ So tasty, baby girl.”

John က အရသာမြည်းစမ်းသလို ပုံစံနဲ့ ဝင့်ဝါကို ပြောလိုက်သည်။ သို့သော် ဝင့်ဝါက

“ Daddy, it is my turn.”

လျက်နေသော John ကို လက်နဲ့ တွန်းကာ ကုတင်ပေါ် အိပ်ခိုင်လိုက်သည်။ သူမက John ကိုယ်လုံးကြီးပေါ် တက်ခွကာ John မေးစေ့ကို နမ်းသည်။ လျက်သည်။

အမွှေးတွေ ထူထပ်စွာပေါက်နေသော John ရင်အုပ်ကို လက်နဲ့ အသာအယာပွတ်သပ်ကာ John နို့သီးခေါင်းကို စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်….ပြွတ်…..ပလပ်”

“ အ…”

လက်ကလည်း အငြိမ်မနေ။ သူမလက်ဖဝါးသေးသေးလေးတွေနဲ့ ပျော့နေတဲ့ John လီးကို ဆော့ကစားပေးနေသည်။ နူးညံ့သော အထိအတွေ့ကို ဘယ်ကောင့်သားက ခံနိုင်ရိုး ရှိပါ့မလိမ့်။ ပွတ်လိုက်၊ ဆော့လိုက်လုပ်နေသော သူမလက်ဖဝါးနုနုအောက် John လီးကြီးက တဖန်ပြန်လည် တင်းမာလာသည်။

ခဏက သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်တွေ ကပ်ကျန်နေသေးသဖြင့် လီးတချောင်းလုံး စိုရဲတင်းမာပြောင်လက်နေသည်။ ဝင့်ဝါ အောက်ကို ထပ်ဆင်းလာပြီး John လီးထိပ်ဖူးလေးကို သူမပါးစပ်နဲ့ငုံပေးလိုက်သည်။ အသက်သာငယ်ပေးမဲ့ အတွေ့အကြုံမနည်းသော သားရဲမလေးလိုပင်။

“ အင့်………အင့်……..အင့်…….အင့်”

“ ပလပ်……ပလပ်….ပြွတ်…..ပြွတ်”

“ အု………အ……..အ……baby girl……….အ………အ”

ဝင့်ဝါနှုတ်ခမ်းသေးသေးဖူးဖူးလေးက လုံးပတ်ခပ်တုတ်တုတ်၊ အရှည် (၆)လက်မကျော်ကျော် ရှိသော John လီးကို ဘယ်လို စုပ်နိုင်သွားသလဲဆိုတာ မတွေးတတ်အောင်ပင်။

သူ့အသက် ထက်ဝက်အောက်ငယ်တဲ့ ကလေးမတယောက်ရဲ့ ပြုစုမှုအောက်မှာ John နတ်ပြည်ရောက်နေသလိုပင်။

“ အ……..အ…….အ”

“ အင့်…….ပလပ်……..ပလပ်”

John စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ သူ့လီးကို စုပ်ပေးနေသော ဝင့်ဝါဆံပင်ကို ဆွဲကိုင်ကာ အားကြီးနဲ့ ဝင့်ဝါပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းနေမိသည်။

“ အု…….အု…..အဟွတ်…..ဟွတ်”

ဝင့်ဝါ သီးတောင်သီးသွားပြီး မျက်ရည်တောင်ထွက်သည်။ John လည်း ရိပ်မိသည်။

“ Sorry, baby girl……sorry”

John လည်း သူ့အရှိန်ကို သူပြန်လျော့လိုက်သည်။ ထိုစဉ် သူ့ phone မှာ ဖုန်းသံမြည်လာသည်။

“ တီ……တီး……တီး…….တီး”

“ ဘယ်သူပါလိမ့်”

ကြည့်လိုက်တော့ သူ့မိန်းမ Emma ဖြစ်နေသည်။ Video call ခေါ်နေတာပင်။ ဝင့်ဝါကတော့ John လီးကို အစုပ်မပျက်။

“ Hello……honey”

“ Hello……darling”

ဟိုဖက်က Emma လည်း ဝတ်လစ်စလစ်။ ဒီဖက်က John လည်း လီးစုပ်ခံရင်း ကိုယ်တုံးလုံး။ Emma ကပဲစပြီး

“ Darling ရေ။ အကြံတစ်ခုရလာလို့”

“ (၃)တွဲစလုံး Video call ခေါ်ပြီး Sex လုပ်တာ ကြည့်ကြရင်မကောင်းဘူးလား”

“ ဟင်…..”

.......................................................................


You can contact me via telegram link mentioning below.

https://t.me/Niko_Soe


အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>