Friday, September 28, 2018

အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၃ )

အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၃ )

လမင်းကြီး ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

“ ဒီ သားအဖ နှစ်ယောက် ဘာဖြစ်လာကြတာလဲ.."

အမေက ဘယ်ညာ တလှည့်စီ ကြည့်ရင်းပြောတယ်။ အဖေကလဲ အသံတုန်တုန်နဲ့ ထစ်အထစ်အနဲ့...

“ ထား.. မင်းရဲ့သား..တူးတူးနဲ့ နေရတာ အားလုံး အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား..အဲ..အဲ..ဟို..တကယ်လို့အဖေ..အဲ..အဲ အမေနဲ့ လာအိပ်မယ်ဆိုရင်ရော အမေ ဘာမှ မပြောဘူးမဟုတ်လား ”

အဖေ့ စကားကြောင့် အမေဆတ်ခနဲ လန့်သွားတဲ့ပုံပဲ။ ပြီးတော့ မျက်နှာကြီး ရဲတက်လာပြီး ရှက်သွားသလိုနဲ့...

“ ဘယ်လိုဖြစ်လာရပြန်တာလဲ..၊ ဒီကိစ္စ ကျမတို့ သဘောတူပြီးသား မဟုတ်လားရှင့်၊ ကျမလည်းစိတ် ကျေနပ်မှုမှမရတာ ရှေ့ဆက် မလုပ်တော့ဖို့လေ။ အဖေက ဘာထပ်လိုချင်နေပြန်တာလဲ ”

အမေ့စကားကြောင့် အဖေမျက်နှာ အတော်ပျက်သွားတယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော်ကဝင်ပြီး..

“ သားအထင်တော့ အဖေအပြင်မှာ ငုတ်တုတ်ကြီး ထိုင်မျှော်နေရတာ မှန်တယ်လို့ မထင်ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဖေဖေက မေမေ့ကို ချစ်နေတုန်း မျှော်လင့်နေတုန်းပဲ.. သားသိတယ်..မေမေလဲ ဖေဖေ့ကို ချစ်နေတုန်းပဲ.. ဖေဖေ့အတွက် လုပ်နိုင်တာ တစ်ခုခု လုပ်ပေးစေချင်တယ် ”

အမေ ငြိမ်ကျသွားပြီး စဥ်းစားနေတယ်။ ပြီးတော့မှ..

“ အဲဒီတော့ ဘယ်လိုဖြစ်စေချင်တာလဲ.. ”

“ သားတို့ မိသားစု အတူတူ နေကြတာပဲလေ။ နားလည်မှုနဲ့ မျှဝေစားကြလဲ ဖြစ်တာပဲ..တကယ်လို့ မေမေ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး ဆိုရင်ပေါ့ ”

ကျနော် တောင်းဆိုတဲ့ အချက်ကြောင့် အမေ့မှာ နေမထိ ထိုင်မထိ ဖြစ်သွားပုံရတယ်။ ဂဏှာမငြိမ်တော့ပဲ ကိုယ်ကို ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့လုပ်ရင်း တော်တော်ကြာအောင် စဥ်းစားနေသလို လုပ်ပြီးမှ..ခေါင်းလေး တရမ်းရမ်းနဲ့..

“ မေမေကတော့ ပြောစရာမရှိပါဘူး..၊ ဒါပေမယ့် မေမေက ဘယ်လို လုပ်ပေးရမှာလဲ.. ”

“ မေမေဘာမှ လုပ်စရာ မလိုပါဘူး..။ ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ နေပေးပါ။ သားတို့တွေ လုပ်စရာရှိတာလုပ်သွားပါ့မယ် ”

အမေက ကျနော်ဘက် လှည့်ကြည့်တယ်။ ကျနော်က ကျနော့်ဘက်မှာ ရှိတဲ့ အမေ့ ဘယ်ဘက် နို့ကြီးတွေကို နှိုက်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ်။ တချိန်ထဲမှာပဲ အဖေက သူ့ဘက်က ညာဘက်နို့ကြီးတွေကို နှိုက်လိုက်တယ်..။အမေက လန့်ပြီး အု ခနဲ အော်ရော။ ပြီးတော့ အဖေ့ဘက် ပြန်လှည့်ကြည့်တယ်။ အဖေက အမေ့နားနားကပ်ပြီး နားလည်လွယ်တဲ့ စကားလုံးနဲ့ ခပ်ပေါ့ပေါ့ပဲ ပြောလိုက်တယ်။

“ အမေက အဖေ့ကိုလုပ်ပေး။ ပြီးရင် တူးတူးက အမေ့ကို လုပ်ပေးလိမ့်မယ်။ ဘာမှ မခက်ဘူး၊ တို့တတွေ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကူညီဖြည့်ဆည်းရင်း ဝေမျှစားကြတာပေါ့ နော်..အမေ ”

အမေက ပါးစပ်ကို တင်းတင်းစေ့ထားပြီး ဘာမှ ပြောမထွက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ခေါင်းကို အသာ ညိတ်ပြလိုက်တယ်။ လက်ခံလိုက်တဲ့ သဘော။ အဖေက တချက်ပြုံးလိုက်ရင်း အမေ့ကို ဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းစုပ်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော်က အမေ့အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို လက်မြန်ခြေမြန် ဖြုတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ ဒီမှာပဲ အမေကတုန်ယင်နေတဲ့ အသံနဲ့။

“ တခါထဲ နှစ်ယောက်တောင် တပြိုင်ထဲကြီးလား..ရှက်လိုက်တာ.. ”

“ ဘာလို့ ရှက်နေမှာလဲကွာ၊ ငါရော တူးတူးရော မင်းအတွင်းပစ္စည်းတွေ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် အကုန်မြင်ဖူးထားပြီးသား ဥစ္စာ.. ”

အမေက တခုခု ပြန်ပြောမလို့ ပါးစပ်ပြင်လိုက်တုန်းမှာပဲ၊ အဖေက အမေ့နှုတ်ခမ်းကို ဖိပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ဆွဲစုပ် လိုက်ပြန်တယ်။ အမေ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ပြီးသား ဖြစ်သွားပြီး စကားသံ ထပ်ထွက်မလာတော့ဘူး။ အမေ့အင်္ကျီကိုလည်း ကျနော် ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးပြီ။ အမေက ဒီညတော့ အရင်ဝတ်နေကျ ညဝတ်အင်္ကျီ မဝတ်ဘဲ ရိုးရိုးကြယ်သီးတပ် ရင်စိဘလောက်အင်္ကျီနဲ့ အသားပျော့ပျော့ ဗြောင်ထမီတစ်ထည် ဝတ်ထားတာလေ။ 

ရင်စိ ဘလောက်ကို ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ရင်ပွင့်သွားတာနဲ့ ကျနော်ကလက်မောင်းတွေကို လျှိုချွတ်ပြီး ဆွဲချလိုက်တယ်၊ အမေ့ အင်္ကျီကို အခုလို ညတိုင်း ချွတ်နေကျမို့လို့ ကျနော့်အတွက် လက်ယဥ်နေပြီ။ ထုံးစံအတိုင်းဘရာစီယာ ဝတ်မထားတော့ ဆိုဒ် ၃၈ နို့ လုံးကြီးတွေက လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပလောက်ခနဲ ထွက်ကျလာရောဗျ။

ကျနော့် လက်တွေက လည်းမြန်တယ်။ ဇိုးကနဲ ဇတ်ခနဲ ကျနော်ဘက်ကနို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပြီးသွားပြီ။ အဖေကတော့ အမေ့မျက်နှာ တပြင်လုံး အနှံ့လိုက်ပြီး တရွရွ နမ်းဆင်းလာနေတယ်။ နဖူး နှာခေါင်း မေးဖျားကနေ လည်ပင်းထိ ဆင်းလာပြီးတော့ ရင်အုံကြီးဆီလည်းရောက်ရော ညာဘက်နို့ကြီးကို ကောက်ပြီး စို့လိုက်ပါရော။

အမေ့ ကိုယ်တွေ လက်မောင်းသားတွေက ကြက်သီးတွေ ထလာတာ တွေ့ရတယ်။ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး မျက်နှာလေးမော့လို့ ပါးစပ်လေး ဟသွားတယ်။

ဖီးတက်လာတဲ့ မျက်နှာ။ ကျနော်ကလဲ အလကားမနေဘူး၊ အမေ့ရဲ့ တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို အားရပါးရ ဆွဲစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။

အမေကိုယ်ကလေး တောင့်သွားတယ်။ ကျနော်လဲ အဖေ့ကို အားကျမခံ ဘယ်ဘက်နို့ကြီးကို ကောက်စို့လိုက်ပြန်ရော။

ကျနော်က..

“ ဖေဖေ...မေမေ့နို့က အရသာရှိတယ်နော်.. ”

အဖေကလဲ နို့ကိုခဏချွတ်လိုက်ရင်း ပြုံးပြီး..

“ အေးကွ.. နို့စိမ်း လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကွာ.. ”

အမေလဲ ဒီအခြေရောက်မှ စိတ်တွေကြွလာပြီ။ ရဲလဲ ရဲလာပြီ။

“ ဘာတွေလဲဟယ် ဘယ်လိုလူတွေလဲ..၊ တခါထဲ သူများနို့ လာလုစို့နေကြတယ်။ တော်ကြာ နို့တွေ ကျန်မှာမဟုတ်တော့ဘူး.. ”

“ သားလဲ ကုန်မှာ ကြောက်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် ပေးစို့ပါ အမေရာ အားရှိသွားအောင်။ တော်ကြာနေ အလုပ်ကြမ်းလုပ်စရာရှိသေးတယ် ”

“ အမလေး..သူကြမ်းမှာကြီးက ကြောက်စရာပါတော်..တော်ပါပြီ.. ”

“ ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ.. ”

အဖေက သဘောကျပြီး ခပ်တိုးတိုးရီနေတယ်။ အမေက အဖေ့ကို လက်တစ်ဘက်နဲ့ သိုင်းဖက်ပြီး ကျန်တဲ့ တစ်ဘက်က ကျနော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ထိုးဖွပွတ်ပေးနေတယ်။

“ သား..နို့ကုန်မှာ စိုးရင်၊ နို့မစို့ပဲ တခြားဟာ စို့လကွာ.. ”

ကျနော် အဖေ့ကို ဆတ်ခနဲ မော့ကြည့်လိုက်မိတဲ့ အချိန်မှာ၊ အဖေက အမေဝတ်ထားတဲ့ ထမီ အထက်ဆင်စ ကို ဇတ်ခနဲ ဆွဲဖြုတ်ချလိုက်တယ်။

“ အူ့..အမလေး.. ဘာလုပ်တာလဲ.. ”

“ လန့်စရာ မဟုတ်တာ အမေကလဲ။ မင်းသားအတွက် အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ကူချွတ်ပေးတာ ”

အမေဘာမှ ပြောမထွက်တော့ဘူး။ အဖေက အမေ့ကို ကိုင်ပြီးကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေး တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အရသာရှိရှိကိုင်ပြီး ဘယ်ပြန်ညာပြန် တလှည့်စီ စို့တယ်။ ကျနော်လဲ ဘာဆက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ပြီ။ အမေ့ထမီကို ခြေဖျားကနေ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ လက်တစ်ဝါးသာသာ အပြည့်ရှိတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အမေ့ စောက်မွေးအုံကြီးကို ဖွပြီး ကစားနေလိုက်တယ်။

အဖေက..

“ အမေ့နို့ ကြီးတွေ အဖေ့ကိုပေး.. ”

ကျနော်က..

“ မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို သားကိုပေး.. ”

အမေက တုန်တုန်ယင်ယင် အသံနဲ့..

“ ဟင်..ဘယ်လိုရမှာလည်း..။ ငါ့နှယ်..သေတော့မှာပဲ၊ ငါ..ဒီလို လုပ်ရလိမ့်မယ်လို့ တခါမှ မတွေးမိဖူးဘူး ”

“ သားလည်းတခါမှဒီလို မကြုံဘူးတာပဲ မေမေရ.. ”

“ အေး ငါလဲတူတူပဲလေကွာ တခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး.. ”

အဖေ့ စကားအဆုံးမှာ အားလုံးရီလိုက်မိကြတယ်။

“ မကြုံဖူးလဲ အခုကြုံလိုက်တော့ကွာ နို့နဲ့ စောက်ဖုတ်က တမျိုးစီ အရသာရှိတာပဲလေ ”

အဖေက သူကိုယ်တိုင်သာ စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါနိုင်တာ။ ဒဲ့ကြီးတွေ အားရပါးရ ပြောပေးပြီး အခန်းထဲရှိနေတဲ့ ကျနော်တို့သုံးယောက်လုံး စိတ်တွေကြွအောင် ဆွဲခေါ်ပေးနေတယ်။ အဖေ့စကားကြောင့် ကျနော်အဖေ့မျက်နှာလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ သူက မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး..

“ လုပ်လေကွာ..ပင်လယ်ခရုကမာကြီး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်၊ အားရှိတယ်ကွ ”

အမေက အဖေ့ပေါင်တွင်းကြောကို ဆွဲလိမ်ပြီး..

“ ဖေကြီးကလည်း..ပေါက်ကရတွေ သိပ်ပြောနော်.. ”

အဖေက စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့..

“ အခုကြည့်တော့မ ထုံတက်တေးနဲ့၊ ငါ့သား...တော်ကြာ..မင်း.. ဒါကြီးကိုဆေးစွဲသလိုစွဲနေမှ ာမြင်သေး..ဟေးး ”

“ အမယ်လေးသူ ကောင်းကောင်း မြည်းပြီးပါပြီတော်၊ ရှင့်သားလို့ မပြောရဘူး ”

အဖေ နောက်လို့ ကောင်းနေတုန်းမှာ ကျနော်ဘာမှ မပြောတော့ဘူး။ ပက်လက်ကြီး ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးထားတဲ့ အမေ့ပေါင်ကြား တိုးဝင်သွားပြီး စောက်ပတ်ကြီးကို လက်နဲ့ ဖြဲကြည့်လိုက်တယ်။ နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ ဘေးတဘက်တချက် ဖြဲထုတ်လိုက်တော့ အထဲက စောက်ခေါင်းအတွင်းသား ရဲရဲတွတ် တွတ်ကြီး ပေါ်လာတာပေါ့။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်ပြီးလဲ့နေတယ်ဗျ။

ကျနော် ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ချပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ အမေ့ စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်မွှေလိုက်တော့တယ်။

“ ဟူးအင့်..ဟင့်..ရှီး..အု..အု..အိ.. ”

တဆက်ထဲလိုပဲ အမေ့ရဲ့ ဖားခုံညှင်းကြီးလို အသားထူထူ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း အဖုတ်အုံကြီးကို ငုံ့ခဲပြီးစောက်စိကြီးကိုပါ ရှလူးခနဲ ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တာ၊ အမေ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ညည်းသံထွက်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် အဖေက အမေ့ပါးစပ်ကို ကောက်ပြီး ကစ်ဆင်ရိုက်ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်တော့ တအုအု တအိအိ အသံပဲ ထွက်လာနိုင်တော့တယ်။

..............................................................................

အမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်စီးစီး ပျစ်ပျစ်တွေ ပိုရွှဲ ထွက်လာတာတွေ့တော့ ကျနော်စောက်စိကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်းလျက်ရင်းက တပြိုင်ထဲမှာ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်နှစ်ချောင်းပူးနှိုက်ပြီး တကျိကျိနဲ့ လက်လိုးလိုး၊ ကလိုင်းပေးလိုက်တယ်။

လျှာက စောက်စိစုပ်နေတော့ ကျနော့်နှာခေါင်းက အမွေးအုံရှုပ်ရှုပ်ကြီးထဲမှာ မြုပ်နေတယ်။ အမေ့ စောက်ဖုတ်က ခပ်ပျော့ပျော့ ညှီနံ့ကို နှာခေါင်းက ရနေတယ်လေ။ စောက်ရည်ညှီနံ့လားတော့ မသိဘူး။

ကျနော် စောက်စိကို ဆက်စုပ်၊ လက်နဲ့ လျှာကလဲ တပြိုင်ထဲ အလုပ်လုပ်နေတော့ အမေ မနေနိုင်တော့ပဲ ခါးကို ဘယ်ညာယိမ်းပြီး ကော့ကော့ ထိုးနေတော့တယ်။ ပါးစပ်ကလဲ အဖေအတင်းဖိပြီး ကစ်ဆင်ရိုက်နေလို့ တအုအုပဲ အသံထွက်နိုင်တယ်။ နို့ကြီးတွေကလဲ အဖေနှဲနေတာ တော်ကြာနေရင် ပလာတာရိုက်လို့ ရတော့မယ်။

ကျနော် ပုဆိုးကို ကန်ထုတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ အဖေကလည်း သူ့ပုဆိုးကိုချွတ်ပြီးပြီ။ အဖေက စိတ်ကပါနေပြီးသွေးဆူလာပေမယ့် လီးကြောထဲ သွေးမရောက်လို့လားမသိ ခပ်ပျော့ပျောပဲ တွဲကျနေတာ။ အခုမှ အဖေခဏခဏ ပြောဘူးတာကို လက်တွေ့ သဘောပေါက်တော့တယ်။

ကျနော်ကတော့ ပုဆိုးလွတ်သွားတာနဲ့ အကောင်က ရုန်းထလာတယ်၊ သီးမွှေးငှက်ပျောသီးလို ခပ်မာမာကောက်ကောက်။ လုံးဝအပြည့်အဝတော့ မထသေးဘူး။ ဒါပေမယ့်ပေါ့ ။ အမေ့ လက်တစ်ဘက် ထွက်လာပြီးငှက်ပျောသီးကို ဆုပ်လို့ ခပ်ဖိဖိ ညှစ်ပေးရင်ပဲ ငတိက ထတ်ခနဲ တောင်ထလာတာ ရော့ကက်ကြီးလိုပဲ။

ချက်ချင်းခေါင်း တဆတ်ဆတ်ခါလာတယ်။ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ လျှိုဝင်ဖို့ အသင့်ပဲလို့ ပြောနေသလိုပဲ။ကျနော် အမေ့ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို တကောက်ကွေးက ခေါက်ပြီး ဘေးတဘက်တချက်ကို ဆွဲကားပြီး ဖြဲလိုက်တယ်။ လုပ်တော့မယ်ပေါ့။

ဒါပေမယ့် ကျနော် ဘာဂျာမှုတ်ရတာကို အာသာမပြေသေးဘူး။ ဒါနဲ့ပဲ ဟက်ပဲ့လေးဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုနောက်တခေါက် ကုန်းလျက်ပစ်လိုက်တယ်။ ဒီတခါတော့ ပါးစပ်နဲ့ စောက်ဖုတ်ကို မခွာတမ်းကပ်ပြီး အသေဖိမှုတ်တော့တာ၊ လျှာနဲ့ထိုးလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ကြာလေ အရသာရှိလေပဲ။

ကျနော်က အမေ့အဖုတ်နဲ့ ပါးစပ်အရသာ ခံနေတုန်းမှာ အဖေက အမေ့မျက်နှာနား သွားပြီး ခါးကော့ပေးတယ်။ အမေကခပ်ပျော့ပျော့ပဲ ရှိနေသေးတဲ့၊ အဖေ့လီးကို ကောက်ဆုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲထည့် ငုံလိုက်တယ်။ အဲဒီလီး ပျော့ပျော့ကို ပဲအမေက တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး ခပ်ဖိဖိ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်။ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်လုပ်တာ မဆိုသလောက်ကလေး ပိုမာလာတာကလွဲလို့ ထင်သလို တောင်တက်မလာဘူး။

အမေက အဖေကျေနပ်ပြီး တတ်နိုင်သလောက်အာသာပြေအောင် တတ်နိုင်သလောက် ဆက်ပြီးကြိုးစားပမ်းစား ကုန်းစုပ်ပေးနေရှာပါတယ်။ ကျနော်အရင်က အမေနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ သီးသန့်ပဲ လိုးခဲ့ဘူးတာ။ အခုလို သရီးဆမ်းတခါမှ မဆွဲဖူးဘူး။ အခုက အမေကရှေ့မှာ အဖေ့ကို ပေါ်တင်ကြီး ပုလွေမှုတ် လီးစုပ်ပြနေတော့ ကျနော်လဲ ရင်တွေအရမ်းခုန်ပြီး လီးက မတရားတောင်လာပြီ။

မရတော့ဘူး အရမ်း လိုးချင်လာပြီ။ ဒါနဲ့ အမေ့ ပေါင်ကြားမှာသေချာ ဒူးထောက် နေရာဝင်ယူလိုက်တယ်။စောက်ပတ်ကြီးကို ဒစ်ထိပ်နဲ့ သေချာပွတ်ဆွဲပြီး စောက်ခေါင်းပေါက်နဲ့ တည့်တည့်အနေအထား ရောက်တာနဲ့ ဗြိကနဲ ဖိထိုးချလိုက်တယ်။ အမေ ဆတ်ခနဲ တောင့်တက်သွားတယ်။ ပါးစပ်ကတော့ ဘာသံမှ ထွက်မလာနိုင်ဘူး။ အဖေ့လီးနဲ့ ဆို့ထားခံရလို့လေ။ အမေ့ ပေါင်ကြီးတွေကို ဖိဖြဲချထားပြီး ကျနော်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပြီ။ ကျနော်အမေ့ကို အားရပါးရ ဆောင့်နေတာကို အဖေက သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။

အဖေ စိတ်တွေ ပိုပါလာသလိုပဲ။ အဖေက အမေ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက် စုံတင်းတင်းကိုင်လို့ လီးကိုခပ်သွက်သွက် ဖင်ကြီး လွှဲပြီး ပါးစပ်ထဲ အရှိန်နဲ့ ဆောင့်ထည့်နေတာတွေ့ရတယ်။ အဖေ့လီးကလဲ နဂိုထက် နဲနဲပိုမာတက်လာသလို ထင်ရတယ်။

ကျနော်က ဆောင့်လိုးရင်း အမေ့နို့ကြီး တဘက်ကို ညှစ်ကစားနေချိန်မှာ အဖေကလည်း လက်မအားတဲ့ကြားကသူ့ ဒူးခေါင်းကြီးနဲ့ ကျန်တဲ့ အမေ့နို့တဘက်ကို ဖိလိုက်ပွတ်လိုက်ထိုးလိုက်လုပ်နေတာ ကြည့်ရတာကို ပျော်စရာကြီးဗျ။ အမေလဲ အခုလို ယောက်ျားနှစ်ယောက် ပြိုင်တူ နှိုးဆွ ကာမဆက်ဆံခံရတာ ပထမဆုံးမို့လို့လား မသိဘူး။ အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားပုံ ပေါက်နေတယ်။

နဂိုကထဲက ခပ်ထန်ထန် အမေဟာ အဖေနဲ့သားပြိုင်တူ၊ ပါးစပ်ပေါက်ရောစောက်ဖုတ်ပါ တချိန်ထဲ အလိုးခံနေရတာ့ ဆတ်ဆတ်ကို ခါနေတာပဲ။ဖင်ကြီးက ကျနော့်လီး ဆောင့်ချက်တွေကို အားရပါးရ ကော့ခံနေပြီး ပါးစပ်ကလဲ ခေါင်းကြီး တလှုပ်လှုပ်ရှေ့ထိုးနောက်ငင်နဲ့ အဖေ့လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးနေတာ။ ကျနော်လဲ အမေ့ကို အသကုန်ဆက်ဆောင့်ပေးနေတုန်း။

အမေကတော့ ကောင်းလှတဲ့ ဖီလင်ကို ဖွင့်ဟ ညည်းဖို့ ပါးစပ်လေးဟလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ အဖေကလည်း လီးကို အမေ့ပါးစပ်က ချွတ်လိုက်တယ်။ အမေက ကျနော့် ဆောင့်လိုးချက်တွေမှာ တရှူးရှူး တစစ်စစ်နဲ့ ငရုတ်သီးစိမ်း လက်တစ်ဆုပ်စာ စားထားသလို အော်နေတော့တာ။ ဒါပေမယ့် တချိန်ထဲမှာပဲ ကျွတ်ထွက်သွားတဲ့ အဖေ့လီးကို လှမ်းဆုပ်လိုက်ပြီးဆက်ဂွင်း ထုပေးနေပြန်တယ်၊ အဖေ့ကို လျစ်လျူရှုမထားပဲ၊ အဆုံးစွန် ဆန္ဒပြည့်အောင် လုပ်ပေးချင်တဲ့ စိတ်စေတနာ အမေ့မှာ ပြန်ပေါ်လာပြီပဲ။

ဒါကို လိုချင်လို့လည်း ကျနော် ဒီနေ့သရီးဆမ်းဆွဲဖြစ်အောင် ကြိုးစားလိုက်ရတာ။ အမေ့လက်က ခပ်သွက်သွက် ထုပေးနေရင်း ခါးနဲ့ဖင်ကလည်း ကျနော့်လီးကို တန်ပြန်ပြီး ကော့ကော့ခံနေတယ်။ အဖေကလည်း သူ့ရှိသမျှအင်အားလေးနဲ့ လီးမမာ့တမာကို အမေ့လက်ထဲ ကော့ကော့ထိုးနေတယ်။

“ အမလေးးး...စစ်..ကောင်းလိုက်တာ ဆွေမျိုးမေ့နေတာပဲ။ ကျမ ဒီလိုညမျိုးရှိလာလိမ့်မယ်လို တခါမှ မတွေးမိခဲ့ဘူး ဖေကြီးရဲ့..အီးး..အင့်..ဟင့်..အဖေ့လီးရော..သားလီးရော အွန့်..ကျွတ်ကျွတ်..ဆောင့်...သား..တူးတူး..လိုး..မေမေ့ကိုလိုး.. သေအောင်လိုးစမ်း မေမေ အရမ်းကောင်းနေပြီ.. ”

အမေ ပြောစရာတောင်မလိုပါဘူး။ ကျနော်ကတော့ အသေဗျင်းနေတာ။ အမေ့နို့ကြီးတွေက ဘောင်ဘင်ခတ်ပြီး ခါထွက်နေတာပဲ။ အမေက ခံလို့ကောင်းလေ အမေ့လက်တွေက သွက်လာလေ။ မကြာခင်မှာပဲ အဖေ့လီးထိပ်က လရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တွေ ထွက်လာတယ်။ သိပ်အများကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အမေလက်တွေ စီးကပ်ပေပွကုန်အောင်အထိတော့ ထွက်လာနိုင်သေးတယ်။

အဖေက လရည်တွေထွက်ပြီးသွားတော့ ငြိမ်ကျသွားပြီ။ မငြိမ်ပဲ ဆက်လှုပ်ရှားနေတုန်း နှစ်ယောက်ကတော့ ကျနော်နဲ့အမေပဲ။ ဆက်ပြီး ဖိုက်တင်းချနေတုန်းပါ။

“ ရှီး...အင့်..အင့်..အစ်..အား..ဆောင့်သား..နာနာလိုးစမ်း မေမေ့စောက်ပတ်ပြဲလန်ထွက်သွားပစေ..ဟင့်..လီးကြီးကလဲကြီးလိုက်တာကွာ.. ”

“ ဆောင့်နေတယ်မေမေ.. မေမေ့ဖင်ကြီးဖြဲပေးထား.. အားဟား..ရှီးးးလိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ မေမေ.. မိန်းမ..အရသာကိုအီနေတာပဲ..အာ့..အာ့..ဖာ့ခ်..ငါပြီးခါနီးနေပြီ..ရှီးးးး.. ”

“ မေမေလည်းနီးနေပြီ..အူးး.. ”

ကြည့်နေရင်း အမေ့စောက်ခေါင်းဝက ဖယောင်းသားတက်သလို ဖြူဖြူ အမြှုပ်အနှစ်တွေက နွားနို့ကြိုတဲ့ မလိုင်ဖတ်တွေလို တက်ပြီးလီးမှာ အထပ်လိုက်ကပ်ပါလာတယ်။ တဆက်ထဲ လိုလိုပဲ အမေ့မှာ ရင်ကြီးတွေကော့ ကိုယ်ကြီးတောင့်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲက လီးကို တဇိဇိနဲ့ဆွဲညှစ်နေတယ်။

ကျနော်လည်း ဆက်တိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လေးငါးဆယ်ချီဆက်တိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ ကျနော့် မျိုးရည်တွေလည်း အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထွက်ကုန်တာပဲ။ အမေ့ စောက်ဖုတ်ကလရည်တွေကို ပေရေပြီး အန်မထွက်လာအောင် စုပ်ယူနေတယ်။ အမေက ပက်လက်အနေအထားနဲ့ အမောတကြီး အသက်လုရှူနေရပြီး ကျနော် ကိုယ်တိုင်လည်း မောတာပြောမနေနဲ့။ အဖေက အမေ့ ခေါင်းလေးကို ယုယုယယ ပွတ်ပေးနေရင်း..

“ ကျေးဇူးပဲ ထားရယ်။ ဒီနေ့အဖေ့ကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးခဲ့တာ။ အဖေ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရပြီးကထဲက ဒီလို ညမျိုးပြန်ရမယ်လို့ ထင်မထားခဲ့ဘူး။ အဖေ့မျှော်လင့်ချက်တွေ ဆိတ်သုဥ်းကုန်ပြီလို့ပဲ ယူဆခဲ့တာ။ ဒီညကို ဘယ်တော့မှ မမေ့တော့ဘူး။ နှစ်နှစ်အတွင်း အဖေသာယာ ကျေနပ်မှု ပြန်ရတဲ့ ည။ အဖေ့လရည်တွေ ပြန်မြင်ခွင့်ရတဲ့ ည။ ထား အဖုတ်ထဲ ထိအောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ပေမယ့် ပြီးနိုင်ခဲ့တာ အဖေ ကျေနပ်တယ်။ ယုံကြည်မှုတွေလဲ တိုးလာတယ်။ အမေ့ကိုရော၊ သားတူးတူးကိုပါ ကျေးဇူးတင်တယ်ကွာ.. ”

အမေကချွဲနွဲ့နွဲ့ပုံစံနဲ့အဖေ့လက်ကို ခေါင်းနဲ့ထိုးပွတ်ရင်း..

“ ဖေကြီးအတွက်ဆို ထား လုပ်ပေးရမှာပေါ့။ အဖေစိတ်ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးနိုင်တာကိုပဲ ဝမ်းသာတယ်။ကျမ အရင်က စိတ်ကသိကအောင့် ဖြစ်နေလို့ ပြောမိတာတွေ အဖေ ဗွေမယူနဲ့နော်။ အဖေ့ကို အမေ အရမ်းချစ်တယ်"

“ အေးပါကွာ..ငါ့မိန်းမအကြောင်း ငါသိပါတယ်။ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ.. ”

“ ပြီးတော့ သားတူးတူးကို အဖေကျေးဇူးတင်တာလဲ မှန်တယ်။ တူးတူးကြိုးစားပြီး မစီစဥ်ရင် အဖေ ဒီည ခုလိုပျော်ရွှင်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။သားက ထားတို့ မိသားစု ပွင့်လင်းသွားအောင် လုပ်ပေးလိုက်တာပဲ..နော်..အဖေ.. ”

“ မင်းရော..အခုလိုလုပ်ရတာ၊ စိတ်တွေလည်း လှုပ်ရှား၊ သဘောကျပြီး စွဲလည်းစွဲသွားပြီ မဟုတ်လား..ထား ”

“ ထားလဲ ဒီလိုညမျိုးကို တခါမှ စိတ်ကူးအနေနဲ့တောင် မယဥ်ခဲ့ဖူးဘူး။ အရမ်း ရင်ခုန်ဖို့ကောင်းတာပဲ။တပြိုင်နက်ထဲမှာ လင်နဲ့သားအရင်းရဲ့ လီးနှစ်ချောင်းနဲ့ ကစားရ၊ ခံရလိမ့်မယ်လို့ ထင်ကို မထားခဲ့တာ။စောက်ဖုတ်ရော ပါးစပ်ရောတချိန်ထဲမှာ အရသာနှစ်မျိုးပြိုင်တူ ခံစားရတာ။ ကြက်သီးတောင် ထတယ်။ အရမ်းကောင်းတာပဲ.. ”

“ ဒါ အစပဲရှိသေးတယ် ထားရဲ့...ရင်ခုန်ကြက်သီးထရတာတွေ အထပ်ထပ်လာဦးမှာ၊ အခုလဲ မပြီးသေးဘူး။ကဲဟေ့..သားရေ..နောက်တချီအတွက် အားဖြည့်ရင်း အချိုတဲမယ်.. ”

အဖေက ကျနော့်ကို အချက်ပေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ အဖေနဲ့ကျနော်တို့ အမေ့နို့လုံးကြီးတွေကို တစ်ယောက်တစ်ဘက် ပြိုင်တူ စို့လိုက်ကြပြန်ရော။ အမေက စောစောက တချီဝုန်းထားလို့ အားကုန်နေပြီ။ အသံလည်း သိပ်မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် လက်နှစ်ဘက်က ကျနော်တို့ သားအဖ နှစ်ယောက်စလုံးကို ပြိုင်တူ သိုင်းဖက်ထားတယ်။ အဖေက အမေ့စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်မွေးအုံကြီးကို လက်နဲ့ဖွကစားနေရင်းက..

“ တူးတူးက အဖေ့အစားလိုးပေးတာ သိပ်တော်တာပဲ အရည်ကို ရွှဲကရော မဟုတ်လား။ ထားကျေနပ်ရဲ့လား.."

အမေက ဖြေရမှာတောင် အားကုန်နေသလိုပဲ ခေါင်းပဲ ညိတ်ပြနိုင်တယ်။ကျနော်တို့ သားအဖ နို့တချီစီအားရပါးရ စို့ပြီး လွှတ်လိုက်တော့မှ၊ အမေလည်း ထမီထဝတ်ပြီး အိမ်သာဘက် ထွက်သွားတယ်။ ကျနော်လဲ မောမောနဲ့ ပက်လက်လှန် ဆက်မှိန်းပြီး နားနေတုန်း..အဖေက..

“ ကဲ..ဘယ့်နှယ်လည်းကွ.. ”

“ သားက အိုခေတယ်။ သားချည်းပဲ မေးမနေနဲ့၊ ဖေဖေကရော.. ”

သားအဖ နှစ်ယောက်တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ရီလိုက်မိကြတယ်။

“ အိတ်ဆဲလဲန့်..၊ တကယ့် ပထမတန်းပဲ သားရေ။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆို စိတ်ချ၊ မင်းအမေဘယ်မှ ပြေးဖို့ စိတ်ကူးတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ”

“ သားလည်း အမေ ဒီအခြေအနေကို ဒီ့ထက်ပိုပြီး စွဲသွားအောင် လက်ကုန်ထုတ်ပြီး ဆက်ကြိုးစားဦးမယ်.."

“ အခုတောင် အရမ်းအဆင်ပြေနေပါပြီကွာ.. ”

ကျနော်တို့ စကားတောင် မပြတ်သေးဘူး။ အမေက ထမီရင်လျားနဲ့ ရေချိုးခန်း အိမ်သာထဲက ပြန်ထွက်လာတယ်။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း အိမ်သာတလှည့် တက်ရတယ်၊ ရှူရှူးပေါက်၊ လီးဆေး၊ သန့်ရှင်းရေး တစ်ခေါက်လုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ အဖေနဲ့အမေ စကားဆက်ပြောနေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့ ဘေးဝင်ထိုင်ပြီး အမေ့ကို ဖက်ပြီးမွှေးမွှေး ပေးလိုက်တယ်။ အမေကလည်း ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းတယ်။ ကျနော်က အမေရင်လျားထားတဲ့ ထမီဖုထုံးကို ဆွဲဖြုတ်ပြန်တော့ အမေက လက်နဲ့ဖမ်းထိမ်းပြီး။

“ အိပ်ဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘူးလား ဒီခလေး.. ”

“ ညတိုင်းညတိုင်း မေမေကသားကို အရင်မှ ပေးမအိပ်ပဲ။ အကျင့်ပါနေပြီ။ ထုံးစံအတိုင်းအတိုင်း မေမေအိပ်မှအိပ်မယ်..ပြီးတော့ ဒီည ဒီမှာအိပ်မယ့် အဖော်တစ်ယောက်တောင် တိုးလာသေး။ ပျော်ပျော်ပါးပါးပေါ့ မေမေရဲ့.. ”

“ အမယ်လေး အဲဒီအဖော် တစ်ယောက်ကလည်း တစ်ညလုံးပဲလား။ ဒီညငါတော့သေဖြစ်ပြီ.. ”

“ နတ်ဘုံနတ်နန်းရောက်မှာပါ အမေရာ မညည်းပါနဲ့..။ လာအဖေ့ဘက်ကို လှည့်စမ်းပါဦး.. ”

“ ဘာချွဲဦးမလို့လဲ.. ”

အမေက အဖေ့ ဘက်ကို ပြုံးရင်း လှည့်သွားတော့ အဖေက အမေ့နဖူးက ဆံစလေးတွေ သပ်ပေးပြီး မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်။ ဟိုဘက်လှည့်သွာတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကလဲ နောက်ဘက်ကို အလုံးလိုက်ကြီး ပစ်ထွက်လာတာပေါ့။ ဒါအကောင်းဆုံး အခွင့်အရေးပဲလေ။ အမေ့ မျက်ကွယ်လည်းဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ အမေ့ထမီစကို နောက်ဘက်ကနေပြီး ဇတ်ခနဲ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာ အမေ့ တင်သားဖွေးဖွေး အိုးကောက်ကောက်ကြီးက ပြူးပြဲပြီးပေါ်လာတော့တယ်။

အမေ့ ဖင်တုန်တုန်ကြီးတွေက အိစက် လုံးကျစ်နေတာပဲ။ ကိုယ့်ရှေ့ ရှိုးပြထားတဲ့ ဖင်တုန်ကြီးတွေကို ကျနော်စိတ်လိုက်မာန်ပါ ပွတ်သပ်နယ်ဖတ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲကနောက်ကို ညပ်ပြီး ပြူထွက်လာနေတဲ့ စောက်ဖုတ်မြောင်းကြီးကို လက်နဲ့ထိုးပြီး ကွဲကြောင်းအတိုင်း အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တာ..

“ အူးးး အမလေး..လောလိုက်တာနော်.. ကိုယ်တော်လေးကလဲ.. ”

“ မေမေက လူလဲ လှတယ် ပစ္စည်းကြီးတွေက သိပ်လှပြီး ချချင်စရာကြီး။ သားမနေနိုင်တော့ဘူး အရမ်းထန်နေပြီ။ လိုးချင်လှပြီ ”

"သားတစ်ယောက်ထဲ အောင်းမေ့လို့လား။ မေမေကရော မခံချင်ဘူး ထင်နေလို့လား။ သိရဲ့သားနဲ့...။ လိုးမယ်ဆိုလဲ စတော့လေ ကိုယ်တော်ရယ် ”

ပြောရင်းနဲ့ အမေက ကိုယ်ကို တပတ်လှည့်ပြီး လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ လူက အဖေ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ကုန်းကုန်းကြီး။ ကျနော့်ဘက် အစုံလိုက်ပစ်ပေးထားတဲ့ ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးက ကျနော့်မျက်နှာရှေ့မှာ။ ကဲ သဘောတော်ရှိလို့ ပြောနေသလိုပဲ။

ကျနော်လဲ ဖင်ဖြူဖြူကြီးတွေကြားထဲ နှာခေါင်းနှစ်ချလိုက်တယ်။ မျက်နှာကို ထိပြီးပွတ်တိုက်လိုက်တဲ့ အမေ့ဖင်သားကြီးတွေက နူးညံ့ပြီးအိနေတာပဲ။ ကျနော်လည်း လက်နဲ့ ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြားကို ဖြဲပြီး ဖင်ပေါက်ဝ ခရေပွင့်လေးကို မရွံမရှာလျက်ပေးနေလိုက်တယ်။

လောလောလတ်လတ် အိမ်သာတက်ပြီး ဆေးလာတော့ ဖင်က ဘာအနံ့အသက်ဆိုးမှ မရှိဘူး။ ဆပ်ပြာနံ့လေးတောင် ခပ်သင်းသင်းရယ်..။ အမေ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကလဲ တွဲလဲကြီးရမ်းပြီး အဖေ့မျက်နှာရှေ့မှာမြှူနေတော့၊ အဖေကလည်း ဘာရမလဲ၊ ကုန်းဟပ် စို့တော့တာပေါ့။

“ အိုးးး အမလေး...ဘယ်လိုသားအဖလဲကွာ..လုပ်နေကြတာ ကြည်ဦး..။ ဖင်ရော နို့ရောပြိုင်တူ ဆွနေတော့တာပဲ၊တကထဲ..လူကိုရှင် တို့ကစားစရာ ဆက်စ်တွိုင်းများ ထင်နေသလားမသိဘူး..၊ အွန်. အွန်..အူးးးစစ်စ်.. ”

အမေ ဘာပဲ အော်နေနေ ကျနော်က ဂရုမစိုက်ပဲ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြား ဆက်ဖြဲတော့ ဖင်ကြားက နောက်ကို ပြူးထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အတွေ့၊အဖုတ်ကိုပါ ဆက်ဖြဲလိုက်တယ်။ စောက်ခေါင်းလေး ဟသွားပြီးအတွင်းသား နီစွေးစွေး ပေါ်လာတာနဲ့ လျှာထိုးထည့်ကလိပြီး လျက်တော့တာပဲ။

“ အီးးး ရှူး..လုပ်ပြန်ပြီ။ ဒီတခါတော့ ဖင်ရော၊ အဖုတ်ရော၊ နို့ရော၊ ရိုးပဲ မရိုးနိုင်ကြဘူးနော်....ဟင့်..ဟင့်..အားးး ”

အမေ စိတ်လွတ်လက်လွတ် ညည်းရင်းလက်တဘက်နဲ့ အဖေ့လီးကို ညှစ်ပြီး ကစားပေးနေပြန်တယ်။ အမေ့ စောက်ဖုတ်က အခုမှ အိမ်သာထဲမှာ ဟိုင်ဂျင်းမိန်မကိုယ်ဆေးတဲ့ အရည်နဲ့ဆေးလာပုံရတယ်။ ညှီစို့စို့နံတဲ့ အနံ့မရှိတော့ဘူး။

ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ရဲ့ သဘာဝအနံ့လို့ ခေါ်ရမယ့် သက်တက်တက် အနံ့လေးကရှိနေတယ်။ စောက်ဖုတ်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်အနံ့၊ဟော်မုန်းကြောင့် ထွက်လာတဲ့ အနံ့လားတော့ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် ဟိုင်ဂျင်းနံ့နဲ့ ရောနေတဲ့ အဲဒီအနံ့လေးကို ရှူရှိုက်လိုက်ရတဲ့ ကျနော့်အဖို့ စိတ်တွေ မတရားပြန်ထလာရပြီး လီးကလည်း ပေါက်ကွဲမတတ်အဆမတန် ပြန်တောင်လာတယ်။

“ မေမေ..သားတော့ လုပ်ပြီနော်၊ မေမေအဆင်သင့်ပဲလား.. ”

အမေက ဘာမှပြန်မဖြေဘူး။ ခေါင်းငုံ့ပြီး ညည်းပဲ နေတယ်။ ကျနော် အမေ့ဖင်ကြီးနောက်ကို ဝင်ပြီး အကျအန ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တယ်။

အမေ့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ သေချာ ထိမ်းကိုင်ပြီး ဖင်ကြားထဲက စောက်ပတ်ကြီးရှိတဲ့ နေရာကို နောက်ကနေ လီးတေ့ပြီး ထိုးချလိုက်တယ်။ လီးက ချက်ချင်း ဝင်မသွားသေးဘူး။ အပေါက်မတည့်သေးဘူးဖြစ်နေတယ်။ အမေတောင် ဖင်တွန့်ခနဲတွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး..

“ ဟဲ့သေချာလုပ်ဦး အပေါက်မှား သွင်းနေမိဦးမယ် ”

အမေ အဲ့လိုပြောမှ ကျနော်လဲ စဥ်းစားမိတယ်။ ဖင်ရောစောက်ဖုတ်ရော နှစ်ပေါက်စလုံး ထိုးလို့ရတယ် ဆိုတာကိုပဲ။ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ လိုးတယ်ဆိုတာ စောက်ဖုတ်ကိုပဲအားသန်နေတာ။ အခုမှစဉ်းစားမိတာ၊ ကြည့်ဘူးတဲ့ HD အောကားတွေမှာ ဖင်လိုးတဲ့ ကားတွေ အများကြီးပဲ။ အပြင်မှာ တကယ်မလိုးကြပဲနဲ့ အလကား ဇာတ်လမ်းဆင်ပြီးရိုက်ကြမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အောကားထဲမှာ ဖင်လိုးတဲ့ အခန်းတွေကြည့်ရတာ အရမ်းမိုက်တယ်။

ကျနော်လဲ မနေ့ကထဲက အမေ့ဖင်ပေါက် ခရေပွင့် စူစူလေးကို စိတ်ဝင်စားနေတာလေ။ အိုးကြီးနှစ်ဘက်ကို စုံကိုင်ပြီး အမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ လိုးကြည့်လိုက်ရင် ဘယ်လိုနေမလဲ။ တကယ်ပါပဲ..ဒီလို အတွေးလေးဝင်ရုံနဲ့ တင်ကျနော့လီးက ရိုးရိုးတောင်နေရာကနေ စပယ်ရှယ်တောင်လာတယ်။ အမေကတော့ ကျနော့် အတွက် အတွေးနဲ့တင် ဖီလင်အမျိုးမျိုး ပေးနေတော့တာပဲ။

ဒါပေမယ့် ကျနော့ အတွေးမဆုံးသေးဘူး။ ဘာပေါက်ထဲမှ မဝင်သေးတဲ့ ကျနော့်လီးကို အမေက ခြေမြန်လက်မြန် ဆွဲပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်ရော။ အပေါက်ရှာရင်း ကော့ကော့ ထိုးနေတဲ့ လီးကလဲ အခုမှ စောက်ဖုတ်ထဲကို ရှောရှောရှူရှူဝင်သွားတော့တာ။

“ အိုးး အူ့... ”

အမေဆီက အာမေဋိတ် ညည်းသံ ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လဲ လီးဝင်သွားမှန်း သိတာနဲ့ ခပ်သွက်သွက် စညှောင့်ရင်းက..

“ ဝင်သွားပြီနော်မေမေ.. ”

“ သိတယ်..သိတယ်.. လိုး၊ ဆက်လိုး.. ”

အဖေ့လီးကို ကိုင်ပေးထားတဲ့ အမေ့လက်က၊ အလိုးခံနေရလို့ တက်ကြွနေတဲ့ စိတ်နဲ့အတူ စိတ်လိုက်မာန်ပါ အတင်း အားထည့်ညှစ်ပြီး အဖေ့ကို ဂွင်းထုပေးနေတာ။ ကြည့်ရင်းနဲ့ အမေ့လက်ထဲမှာတင် အဖေ့လီးကြီးကအတော်မာလာတယ်။ ကျနော်က မြင်နေရတော့ အခြေအနေကိုသိတာပေါ့။

ဖင်ကြီးတွေကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ဖျစ်ညှစ်ရင်း အမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ခွေးလိုး လိုးပေးနေတဲ့ ကျနော့် စောက်ဖုတ်ထဲလီးတံကြီး ဝင်ထွက်နေတာကို နောက်ကကြည့်ရင်း ကပ်ရက် အပေါ်က စအိုဝဖင်ပေါက်လေးကို ကြည့်လိုက်တော့ လိုးတဲ့ အရှိန်ဖင်ကြီးကို လွှဲပြီးနောက်ပစ်ပေးနေတဲ့ အရှိန်နဲ. ပွစုပွစု ဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ဝလေးကို ကြည့်ရတာအသည်း ယားလာတော့တာပဲ။ကျနော် မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖင်ဝလေးထဲ လက်ညှိုးနဲ့ထိုးကြည့်တယ်။ 

ခပ်ခြောက်ခြောက်ဆိုတော့ ဘယ်ဝင်လိမ့်မလဲ၊ ဒီမှာတင် မျက်လုံးက စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးမှကပ်ကပ်ပါလာတဲ့ အရည်ကြည် အနှစ်ရွှဲရွှဲတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လက်နဲ့ လှမ်းသပ် ကော်လိုက်ပြီး ဖင်ဝလေးမှာ လူးလိုက်တယ်။ ဖင်ဝလေး ချွဲကျိကျိ ဖြစ်သွားတော့မှ လက်နဲ့ ထပ်ပြီး နှိုက်ကလိုင်းပြန်ရော။ အဲဒီမှာ လက်ညှိုးလေး တဆစ်လောက်ဝင်သွားရင်ပဲ အမေ့စအိုလေးက ရှုံ့သွင်းလိုက်ရင်း

“ ဟဲ့..ဘာတွေလာနှိုက်နေပြန်တာလဲ၊ မလုပ်နဲ့နော်..အဲဒီ အပေါက်ကို မကစားနဲ့.. ”

“ မေမေကလည်း၊ ပွစိပွစိလေးမို့လို့ အသည်းယားလို့..၊ ချစ်စရာလေးဟာ...၊ ဘာဖြစ်လို့ မကစားခိုင်းတာလဲ.. ”

“ တော်ကြာ ဖင်ယားလာပြီး ဖင်ခံချင်စိတ် ပေါ်လာမှာ စိုးလို့ဟေ့.. ငါ့မှာ စောက်ဖုတ်နဲ့တင် နုံးနေပြီ။ ဖင်ပါ အလိုးခံရရင် နာတယ်ဟဲ့။ ငါ ကွနေမှာပေါ့.. ”

“ မေမေက ဖင်ခံဘူးလို့လား.. ”

“ နင့်အဖေ မေးကြည့်ပါလား။ သူအကောင်းကြီး ရှိနေတုန်းက ခဏခဏ တောင်းလုပ်တာ ”

“ ဟုတ်လား ဖေဖေ.. ”

“ ငါက ကစားရုံပါကွာ..ဒါပေမယ့် မင်းအမေက အထိမခံ ရွှေပန်းကန်ကွ။ ကစားမိရင်ဘယ် လောက်နာနာ တချီတော့ ခံလိုက်ရမှ။ အခုတော့ ငါလည်း မလုပ်နိုင်တော့ဘူးလေကွာ။ မယုံရင်၊ မင်းစိတ်ဝင်စားရင် စမ်းကြည့်ပါလား.. ”

“ ဖေကြီးနော်..အဖေ..ခလေးကိုသွားမြှောက်ပေးမနေနဲ့..၊ အမလေး..ဟဲ့..ဟဲ့..အီးးး မလုပ်ပါနဲ့ဆိုနေကွာ.. ”

အမေ့ စကားမဆုံးသေးဘူး။ ကျနော် အထာပေါက်သွားပြီ။ လက်ညှိုးကိုအာခေါင်ထဲသွင်း တံတွေးစွတ်လို့ အမေ့ဖင်ပေါက်ထဲ ထပ်ပြီးနှိုက်ကလိုင်းလိုက်တယ်။အမေ နောက်ပေါက်ကို ထိရင် မနေနိုင်ဘူးဆိုတာ တကယ်လား၊ လက်ခနဲ အတွေးထဲ ဝင်လာလို့ စမ်းကြည့်လိုက်တာ။

ကျနော် လက်ကို တံတွေး ဆွတ်ပြီး အမေ့ ဖင်ပေါက်ထဲ သေသေချာချာ အာရုံ ထည့်ပြီး ကလိုင်းပစ်လိုက်တာ မလုပ်ပါနဲ့ တဟဲ့ဟဲ့ အော်နေတဲ့ကြားထဲက အမေ့ဖင်ကြီးက အတင်းနောက်ပစ်လာပြီး လက်ညှိုးနှိုက်ချက်တွေကိုတုန့်ပြန်လာတယ်။ အခု လက်က ဖင်ခေါင်းထဲကို လက်နှစ်ဆစ်သာသာ ဝင်သွားပြီ။

အမေက ဖင်ခေါင်းကို ပွစိပွစိ ဆွဲညှစ်ပေးနေပေမယ့် လက်ကလဲ တံတွေးချောဆီနဲ့ နှိုက်လက်စ အရှိန်ရလာတော့ လက်အဝင်အထွက် ချောပြီး တပျိပျိနဲ့ တိုင်မင်မှန်၊ အထာကျလာတယ်။ ကျနော့်လီးကလဲ အမေ့စောက်ဖုတ်ကို ဒလကြမ်း ဆက်ဆောင့်လိုးပေးနေတုန်းပဲ။ဒါပေမယ့် အခု ကျနော့် အာရုံစူးစိုက်မှုက အမေ့ ခရေဝ ဖြစ်နေပြီ။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖောက်..ဖောက် ဖြန်း..ဖြန်း..ဗြစ်..ဗလိ..

“ အား..အီးးး အင့် အင့်..ဆောင့်..အီး..ဆောင့်..ဟင့်..ဆက်ဆောင့်.. အိုးးဖင်ကိုမနှိုက်ပါနဲ့ဆိုနေ..အင့် ကလိကလိနဲ့.. ”

အဲဒီမှာ ကျနော်က လိုးချက်တွေကို ထိန်းပြီး တဖြည်းဖြည်း နှေးလိုက်တယ်။ ဖင်နှိုက်နေတဲ့ လက်ကိုတော့ ပိုပြီးသွက်သွက် ကလိုင်းပစ်လိုက်တယ်။ ဂျွိုင်းစတစ်နဲ့ ဂိမ်းကစားနေသလို လက်ညှိုးကို ဖင်ထဲမှာ ဘယ်ညာ၊ ရှေ့နောက် မွှေ့ပစ်နေတော့..အမေ့မှာဖင်ကြီးကိုနောက်ပစ်ပစ်တဲ့ပြီး...

“ ဟင့်..! သားရာ..ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ၊ မလုပ်ပါနဲ့ ပြောနေတာ မရဘူး။ လက်နဲ့ မစို့မပို့ လုပ်မနေနဲ့တော့..၊သားဟာကြီးနဲ့ထည့်ပေး..အီးးး အင့်.. ”

နောက်ဆုံးတော့ အမေက ပေါ်တင်တောင်းလာပြီ။ ကျနော်တသက်လုံး ဖင်လိုးတဲ့ အတွေအကြုံမရှိခဲ့သေးဘူး။ ဒါပေမယ့် HD Anal ကားတွေ ကြည့်ဖူးထားတော့ ကြုံရင်စမ်းကြည့်မယ်လို့ စိတ်ထဲ တေးထားတာကြာပြီ။

အခု အမေ့ဖင်ပေါက်ကို ကလိုင်းရင်း မျက်စိရှေ့က ပြူးပြဲတင်းကားနေတဲ့ အိုးကြီးကို ကြည့်ရင်း အမေ့ဖင်ကိုလိုးချင်စိတ် ပေါက်လာတုန်းမှာ အမေက ထည့်လိုက်တော့လို့ ပြောလာတော့ ဆုံးဖြတ်ချက်ခိုင်မာသွားပြီ။ ကျနော် အမေ့ကို ဖင်လိုးကြည့်တော့မယ်။

.........................................................................................

ကျနော် အမေ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးနေတဲ့ အရှိန်ကိုတန့်လိုက်ပြီး လီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ လိုးလက်စဆိုတော့ လီးကတော့ တောင်ရက်တန်းလန်းပဲ၊ မကျသေးဘူး။ ဖင်လိုးတော့မယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကြောင့် ပိုတောင်ထွားတက်လာသေးတယ်။

လီးတစ်ခုလုံးလဲ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကထွက်ထားတဲ့ လိုးရည် စီးစီးရွှဲရွှဲတွေနဲ့ ဝင်းပြောင်နေတယ်။ ကျနော် အမေ့ ဖင်သားဝင်းဝင်း အိုးကြီးပေါ်မှာ လီးတင်ပြီး တဆတ်ဆတ်တဖတ်ဖတ်နဲ့ အရင်ရိုက်လိုက်တယ်။ အမေကတော့ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေတယ်။

ကျနော် လီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး အမေ့ ဖင်ကြားမြောင်းကြီးထဲ ခရေဝရှိတဲ့နေရာကို အလျားလိုက် ဇောင်းထိုးပွတ်ဆွဲပေးနေလိုက်တယ်။ အမေ့ ခရေပွင့်လေးက စောစောက လက်နှိုက်ကလိုင်းပြီး ချဲ့ထားပြီးလို့ ပွစုစုလေး ပြူထွက်နေတော့တာ။ ကျနော်အမေ့ ဖင်ကြားထဲလီးနဲ့ ဇောင်းထိုးပြီး ပွတ်လိုးလိုးနေတာ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့...

“ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ...လုပ်မှာဖြင့်လည်းလုပ်တော့..လာဆွထားပြီးမှ၊ မလုပ်သေးဘူး.. ”

ကျနော်ကလဲ တမင်နှပ်ထားပြီး ဆွနေတာလေ၊ နောက်ဆုံး အမေ မနေနိုင်တော့ပဲ အတင်းတွန်းလာပြီး ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနဲ့ နောက်ကော့ထိုးပေးတော့မှ ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ဖင်ဝမှာလီးက ကပ်ပါလာတဲ့ ချောဆီတွေနဲ့ ရွှဲနေပြီ။ ကျနော်လည်း ပိုသေချာအောင် လက်ခုပ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး ဖင်ဝမှာ ပုံသုတ်လိုက်သေးတယ်။

ပြီးတော့မှ ကျနော့ရဲ့ နီရဲ တင်းကားနေတဲ့ ဒစ်လန်လန်ကြီးကို အမေ့ဖင်ဝမှာ ခပ်ဖိဖိထောက်ပြီး တေ့လိုက်တယ်။ ဒစ်ကြီး ဖင်ဝ ထောက်နေပြီဆိုတဲ့ အတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရတော့ အမေ တွန့်ခနဲ တချက်ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့မှ..

“ ဖြေးဖြေးချင်း မျှင်းသွင်းနော် သူ့ဟာကြီးက ပုံမှန်ဆိုဒ်မဟုတ်ဘူး၊ နာမှာ..၊ ဖင်ပြဲသွားလိမ့်မယ်.. ”

အမေဒီလိုပြောတော့ ကျနော်ရီ ချင်သွားမိတယ်။ အမေက ဖင်လည်း အသေအလဲ ခံချင်နေပြီ။ နာမှာတော့ကြောက်သား။ ဒါကြောင့်..

“ စိတ်ချပါချစ်မေရယ်..၊ သားတော်မောင် ဖြေးဖြေး ချော့လုပ်ပေးပါ့မယ်.. ”

အမေ စိတ်ချမ်းသာအောင် ကတိတွေပေးပြီး ခရေဝလေးကို လက်နဲ့ အသာဖြဲပြီး ဒစ်နဲ အကျအန တေ့ချိန်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အားနည်းနည်းလေး ထည့်ပြီး ဖိချလိုက်တော့..

“ အားးးး..အာ့..ကျွတ်ကျွတ် ”

အမေ တုန်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ညည်းသံ ထွက်လာတယ်။ ငါးမတ်လုံးလောက်ရှိမယ့် ကျနော့်လီးက စောစောက လက်ညှိုးနဲ့တော့ ဘယ်တူ နိုင်ပါ့မလဲလေ။ နာမှာပေါ့။

ဒါတောင် ဒစ်ထိပ်မြုပ်ရုံရှိသေးတာ။ အမေ့ကိုတော့ ချီးကျူးတယ်။ အသဲအသန် ထမအော်ဘူး။ အမေ့ မျက်နှာကို နောက်ကနေ မမြင်ရပေမယ့် အံကြိတ်ခံနေမှာကို ကျနော်သိတယ်။ ဒါကြောင့် ကျနော် ခဏရပ်ပေးထားလိုက်တယ်။ အမေပြောသလို မျှင်းသွင်းရမှာပေါ့။ အသာငြိမ်နေပြီး ခဏကြာတော့မှ..

“ မေမေ..ရရဲ့လား.. ဆက်လုပ်တော့မယ်နော်.. ”

“ အင်း..သိပ်မနာတော့ဘူး..ဖြေးဖြေးနော်.. ”

ကျနော် ဖင်ဝလေးကို သေချာဟပြီး ဖြဲလိုက်တယ်။ တံထွေး တချက်ထပ်ပုံတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ဘက်ကို စုံကိုင်ပြီး တရစ်ချင်းနှဲ့သွင်းတာ နောက်တစ်လက်မလောက် ထပ်ဝင်သွားပြန်ရော..

“ အီးးး အင့်..ကျွတ်ကျွတ်.."

ညည်းသံ တစ်ချက် ထပ်ထွက်လာပြီး ပျောက်သွားတယ်။ သွင်းလိုက်နားလိုက်နဲ့ ၃ ကြိမ်မြောက် သွင်းအပြီးမှာ လီးတဝက် ကျိုးသွားပြီ။အခုအမေ့ ဖင်ခေါင်းကြပ်ကြပ်ထဲမှာ ကျနော့လီးကး စီးပိုင်ပိုင်ဝင်နေတာ သပ်ရိုက်ထားသလိုပဲ။

အမေ့ အသားတွေ တုန်နေတာ ပျောက်သွားပြီး ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားတော့ ကျနော်လီးကို နည်းနည်းချင်း နောက်ကိုဆွဲထုတ်တယ်။ ရှေ့ကို တဆစ်ပြန်ထိုးတယ်။ တဖြေးဖြေး အစပျိုးပြီးဖင်ကို ညှောင့်လာတာ မကြာခင်မှာ အလျင်ရလာပြီး ဖင်ထဲမှာ လီးအဝင်အထွက် အဆင်ပြေလာတယ်။ အမယ် အသံလေးတွေတောင် စကြားလာရပြီ။

ပျိ ပျိ ပျိ ပျစ်ပျစ်ပျစ်

၅ မိနစ်သာသာ ၁၀ မိနစ်အတွင်းမှာ ကျနော့လီးက တဆုံးနီးပါး အမေ့ဖင်ထဲ ရောက်နေပြီး အရှိန်နဲ့ တဖတ်ဖတ်လိုးနေပြီပေါ့။

ကျနော့်ရဲ့ ဘဝမှာ ပထမဆုံး ဖင်ချဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံညပါပဲ။ ချဖြစ်တာ၊ ဖင်ကြီးဖြဲပြီး ကုန်းခံနေတာကလဲ ကျနော့်ရဲ့ မွေးသမိခင် အမေအရင်းကြီးလေ။သေချာတွေးကြည့်ရင် ယုံနိုင်စရာတောင်မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါကတကယ်ဖြစ်နေတာပါ။

ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်..ပျိ..ပျိ ပျိ.. ပလစ်..ပလစ်

“ အား အား...အားးးး အာ့ အင့်..အင့် ဆောင့်...ဆောင့်... ”

ကျနော်နဲ့ အမေတို့ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်ကြီး ဖင်လိုးဖင်ခံနေကြတယ်။ ကျနော့ပေါင်နဲ့ လဥတွေက အမေ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေက စည်းချက်ကျကျ ထွက်ပေါ်နေတယ်။ အဖေ့ဘက်ကို လှည့်ကြည့်မိတော့ ရွှန်းလက်တောက်ပနေပြီး အားကျတဲ့ အကြည့်နဲ့ကြည့်နေတဲ့ အဖေ့ မျက်လုံးဝင်းဝင်းကြီးတွေကို မြင်လိုက်ရတယ်။

အဖေ့ရဲ့ လက်တစ်ဘက်က သူ့လီးကို ကျစ်ကျစ်ပါဆောင် ဆုပ်ပြီး တဖျောင်းဖျောင်းနဲ့ ဂွင်းဆောင့်နေတယ်။ ဟာ !.. အဖေ့လက်ထဲက လီးကြီးက မနည်းမနော ထွားတက်နေပါလား ပျော့ပျော့ခွေခွေ အီကြာကွေးလို မဟုတ်တော့ပဲ၊ ဟော့ဒေါ့ ဝက်အူချောင်းအကြီးစားကြီး ဖြစ်နေပြီ။ မာတောင့်နေပြီ။ ကျနော်လည်း တော်တော်အံ့ဩသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် မင်သက်အံ့ဩနေဖို့ အချိန်မရှိဘူး။

ကျနော် အခုလောလောလတ်လတ် လိုးနေရတဲ့ အမေ့ဖင်က အရမ်းကောင်းနေတော့ အာရုံက ဒီဘက်က လွှဲမရဘူး။ ကျဥ်းကျဥ်းကြပ်ကြပ် ဖင်ပေါက်က စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်နေထွက်နေတာထက်စာရင် အဆများစွာ ပိုကောင်းနေတယ်။ စီးပိုင်နေတာပဲ။

ကျနော် အမေ့ကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပြားပြားဝပ်မှောက်ထားလို့ ဖင်ကြီးတစ်ခုထဲ မိုးပေါ်ထောင်နေအောင် ကုန်ခိုင်းထားပြီး အပေါ်ကခွပြီး ဖင်ကို တဖောင်းဖောင်းနဲ့ အဆက်မပြတ် ဆော်နေလိုက်တာ။ အဲကွန်းဖွင့်ထားတဲ့ကြားက ချွေးတဒီးဒီးကို ကျယူရောပဲဗျို့..။ အမေ့မှာလည်း နာတာကျင်တာတွေ ပျောက်သွားပြီး ဖင်ခေါင်းထဲလီး ဒရစပ် ဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေတာကိုပဲ အရမ်းခံကောင်းနေပုံရတယ်။ တအီးအီးနဲ့..။

အမေ့ ဘက်ကလဲ လီးကို တအားဆွဲညှစ်ပေးနေတော့ နောက်ဆုံးကျနော် မရတော့ဘူး။ အမေ့ဖင်ကို လိုးရင်းကပဲ လီးထဲက သုက်ရည်တွေ ကန်ထွက်လာပြီး ဖင်ထဲမှာ ပဲထွက်ကုန်တော့တာပဲ။ ကျနော်အမေ့ ဖင်ခေါင်းထဲ လရည်တွေကို တစက်မကျန် ညှစ်ချနေတုန်းမှာ အမေကလည်း ခေါင်းအုံးကို မျက်နှာအပ်၊ဖင်ပူးတောင်းကြီးထောင်ပြီးစအို ကြွက်သားတွေက ကျနော့်လီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်ပေးနေတော့တာ။

ကျနော်အမေ့ကို မညှာတမ်း ဖင်ချနေတဲ့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဖင်လိုးပွဲကြီးကြည့်ပြီး အဖေ မနေနိုင်တော့ ဘယ်က အားအင်တွေ ဝင်လာသလဲမသိ။လီးကြီးက လူကောင်းတစ်ယောက်လို မထင်မှတ်ပဲ ပြန်တောင်နေပြီ။ အဖေ့မှာ ကပ်ကိုး စွမ်းအင်သတ္တိတွေ ဝင်လာတယ်။

ကိုယ့်သားနဲ့ ကိုယ့်မိန်းမအရင်းကြီး သားအမိအချင်းချင်း ကိုယ့်ကို ရှေ့ထားပြီး ရေကုန်ရေခန်း အပေါက်စုံ လိုးပြနေလို့ တက်လာရတဲ့ ရမ္မက်ဆန္ဒတွေကပိတ်နေတဲ့ အကြောတွေကို အကုန် ပြန်ဖွင့်ပေးလိုက်သလိုပဲ။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အဖေက အမေ့ကို ပက်လက်ပြန်လှန်ခိုင်းပြီး ကုန်းကုန်းကုန်းကုန်းနဲ့ ထဆော်တော့တာပဲ။

အမေလဲ အမောဖြေချိန်တောင် မရလိုက်ပဲ၊ ပက်လက်ပြန်လှန်၊ စောက်ပတ်ကြီး ဖြဲပေးထားရပြီး အဖေလုပ်တာထပ်ခံပေးနေရတယ်။ ဒီကိစ္စမှာ အရမ်းထန်အရမ်းသန်တဲ့ အမေ့အဖို့တော့ ဒီနေ့ညဟာ မေ့မရမယ့် စပယ်ရှယ်ည ဖြစ်မှာ သေချာတယ်။

အဖေက အမေ့ကိုတက် လိုးတာသိပ်မကြာလိုက်ပေမယ့်၊ အဖေ တချီကတော့ ကောင်းကောင်းပြီးသွားခဲ့တယ်။ လရည်တွေက ပထမတချီလိုပဲထွက်တာ သိပ်မများဘူး ။ ဒါပေမယ့် ဒါက အဖေ့အတွက် အရေးပါတဲ့ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာတိုးတက်မှု တခုပဲ မဟုတ်လား။ နောက်ဆုံးမတော့ အဖေ့ဆန္ဒတွေပြည့်ဝခဲ့တယ်။ လူကောင်းတစ်ယောက်လို လုံးလုံးမဟုတ်ပေမယ့်၊ လူကောင်းတစ်ယောက်နီးပါး ပြန်စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။

ကျနော် စဉ်းစားကြည့်မိတယ်။ ဒီညအဖို့ အမေ့သားအိမ်ခေါင်းထဲကို ကျတော့်သုက်ရည်တွေရော အဖေ့သုက်ရည် တွေရောဝင်သွားခဲ့တာ၊ တကယ်လို့ အမေ့ သားမျိုးဥကြွေတဲ့ဆင်းတဲ့ အချိန်များ ဖြစ်နေလို့ကတော့ ဗိုက်သာထွက်လာရင် (ဆိုကြပါစို့) အဲဒီမွေးလာမယ့်ခလေးက ဘယ်သူ့ အဖေခေါ်ရမှန်း သိမှာမဟုတ်ဘူး။ ဟီးဟီး..တွေးကြည့်တာပါ။ နောက်ပိုင်းတော့ တကယ်လည်း ဗိုက်မရှိခဲ့ပါဘူး။

နှစ်နဲ့ချီပြီး ကာမ မဆက်ဆံခဲ့ရပဲ အခုမှ အမေ့ကို အားရပါးရ လိုးလိုက်ရလို့ မောသွားတဲ့ အဖေလည်း စိတ်ကျေနပ် ဝမ်းသာကြည်နူးစွာနဲ့ပဲ အမေ့ကို တရှုပ်ရှုပ်နမ်းရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ အမေနဲ့ကျနော်လည်းအတော်ပြိုင်းသွားပြီ။

အမေဆို အိမ်သာ ဝင်တာတောင် ကွတကွတ ဖြစ်နေတော့တာ။ ဒါနဲ့ပဲ အဲဒီ သရီးဆမ်းရိုမန်းတစ်ညလေးမှာမိသားစု သုံးယောက်နွမ်းလျစွာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ကြတယ်ပေါ့။ အဲဒီနောက်ပိုင်း၊ အဖေလဲ စိပ်စိပ်ကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ကာလအပိုင်းအခြား တစ်ခုတိုင်းမှာ အမေနဲ့ ဆက်ဆံပေးလို့ရလာတယ်။

၂ ပတ်တစ်ကြိမ် တစ်လတစ်ကြိမ်စသဖြင့်ပေါ့။ အဖေ့ အနေနဲ့က အာသာပြေရုံပါပဲ။ အရမ်း မဆင်မခြင်လုပ်ပါဘူး။ များရင် သူ့ကျန်းမာရေး ပိုထိခိုက်လာနိုင်တယ်လေ။ တန်ဆေး လွန်ဘေးပေါ့။ ကျန်တဲ့အချိန် အားတိုးဆေးတွေသောက်။ အာဟာရပြည့်တဲ့ အစားအစာတွေစားနဲ အဖေ့ညီလေးရဲ့ ကျန်းမာရေးကို ထိမ်းထားရတယ်။

အမေ ကတော့ နံပတ် ၁ လင်ကြီး ဒဏ်ရာရလို့ ကာလရှည် ပွဲနားနေရတုန်းမှာ ကျနော်တို့ အိမ်တွင်း အကယ်ဒမီကျောင်းဆင်း၊ အကောင်းဆုံး အရံ ကစားသမားလေးဖြစ်တဲ့ ကျနော် တူးတူးကို အမြဲပွဲထွက် ကစားသမားအဖြစ် သုံးနေရာကနေ အခုတော့ တကယ် အားကိုးရတဲ့ အမြဲတမ်း ပွဲထွက်သမား ဖြစ်လာခဲ့ပြီပေါ့။ ကျနော်လည်း ရည်းစားထား ချစ်သူရှာဖို့ မိန်းမယူဖို့ စိတ်ကို မကူးတော့ဘူး၊ ကျနော့်မိဘတွေကလည်း စကား မဟဘူး။

ကျနော်တို့ မိသားစုလေးထဲမှာ ဒီပုံစံအတိုင်းပဲ သာယာပျော်ရွှင်နေတယ်။ ကျနော်တို့ မိသားစုထဲ တစိမ်း အဝင်မခံပဲ စည်းစည်းလုံးလုံး ကြည်ကြည်နူးနူး နေနိုင်မယ့် အပြင်လူမရှုပ်ကြေး ဆိုတဲ့ ကျနော်တို့ မဟာပရိုဂရမ်ကြီးအောင် မြင်ခဲ့တယ်လို့ ဆိုရမှာပေါ့ဗျာ။

တကယ်လို့ မိတ်ဆွေတို့ မိသားစုတွေထဲမှာလည်း အခုလိုမျိုး ဆင်တူရိုးမှား ထွက်ပေါက်ရှာဖို့ ကြံဆရခက်ခဲတဲ့အခိုက်အတန့်တွေ ရှိလာခဲ့ရင် ကျနော်တို့ ပုံစံမျိုး အတုယူလို့ ရပါတယ်လို့ မေတ္တာနှင့်အကြံပေးရင်း။


(တူးတူး..)


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၂ )

အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး  အပိုင်း ( ၂ )

လမင်းကြီး ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျနော် နိုးလာတော့ အရင်တစ်ယောက်ထဲ အိပ်တုန်းက ဖြစ်နေကြပုံစံအတိုင်း လီးကြောတွေ ထောင်လျက်သားနဲ့နိုးလာတယ်။ ကျနော့် စာကြည့်စားပွဲက စားပွဲတင် မီးအိမ်ကလည်း ညတုန်းကအတိုင်း ပွင့်ရက်ကြီးပဲ။ အခန်းက အခန်းဆီးတွေ ပိတ်ထားတော့ မနက်အလင်းရောင်က အခန်းထဲမဝင်နိုင်ပဲ မှောင်နေတုန်းပေါ့။

အမေက ကျနော့်ဘေးမှာ စောင်လေး တဝက်တပျက်ခြုံလို့ အိပ်မောကျနေတုန်းပဲ။ ကျနော်လည်း ပြန်မှေးနေလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ အမေနိုးလာတယ်။ ကုတင်တစ်ဘက်ကို နဲနဲတိုးပြီး ထထိုင်တာ တွေ့ရတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ တစ်ချက်ငုံ့ကြည့်တယ်၊ ကျနော့ဆီ ဝေ့ခနဲ တစ်ချက်ကြည့်ပြီး တခါ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်ပြန်တယ်။

ကုတင်ပေါ်မှ ကျွတ်နေတဲ့ ညတုန်းကဂါဝန်ကို ကောက်စွပ်တယ်။ ပြီးမှတဘက်ကို လှည့်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်ပါရော။ ကုတင်ဘေးမှာချွတ်ပြီး ပစ်ထားလို့ကျနေတဲ့ ပင်တီကို အမေကုန်းအကောက်မှာပဲ၊ ကျနော် နောက်ကကပ်လိုက်သွားပြီး အမေကုန်းနေတုန်းမှာပဲ၊ ဂါဝန်ပါးလေးကို ဖင်က လှန်တင်ပစ်လိုက်တယ်။

ဟိုက်..သောက်ကျိုးနဲ..ဒီလိုကုန်းကြီးနေတော့မှ အမေ့ ဖင်ကြီးက ဖွေးဖွေးဥဥကြီးနဲ့ ပြူးပြဲနေတာပဲဗျ။ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်သားထူထူကြီးကဖင်ကြားကနေ နောက်ကို အမြောင်းလိုက်ပြူထွက်နေတယ်။ ဒီလိုကြီးမြင်ရတော့ ကျနော်ဆက်ပြီး အောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး။

အမေ့ ဖင်ကြီး နောက်အတင်းကပ်သွားပြီး ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်၊ အရင်နယ်လိုက်ပြီးမှ ဖင်ကြားနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ဖြဲရဲပြီးဟလိုက်တယ်။ အတွင်းက စောက်ခေါင်းသား ရဲရဲကြီးပေါ်အလာမှာ ကျနော်ပါးစပ်အပ်ပြီး တစ်ချက်အားရပါးရကြီးကုန်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။

အမေ့ စောက်ဖုတ်မှာ မနေ့ညက လိုးလို့ထွက်ထား၊ ပေထားတဲထားတဲ့ လရည်နဲ့ စောက်ရည် အစအနတွေက ကျန်နေသေးတော့ ညှီတီတီနဲ့ အနံ့ရနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိစ္စမရှိဘူး ။ ကျနော် ရွံလည်းမရွံနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ဘာသာ အိပ်ရာကထပြီး အိမ်သာဘက်သွားမလို့ စိတ်ကူးထားတဲ့ အမေလဲ ရုတ်တရက် ထင်မထားပဲ ဖင်လှန်အနှိုက်ခံလိုက်ရတော့ တော်တော်ကြီးလန့်သွားပြီး..

“ အိုးးး..အမလေး..ဘာ..ဘာလုပ်မလို့လဲ..  ”

“ လိုးမလို့ မေမေ..၊ အမေပြောခဲ့သလိုလင်မယားတွေဆိုတာ လိုးရတယ်မဟုတ်လား.  ”

ကျနော် ဒါပဲပြန်ပြောပြီး အမေ့နောက်မှာ ဒူးထောက်ဝင်ပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ အမေက အခု ကုတင်ဘေးကြမ်း ပြင်မှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းရက်ကြီး အနေအထားနဲ့လေ။ ပြန်ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်ကိုလဲ ကျနော်ကခါးပေါ်လှန်တင်ထားပြီးသား။

ကျနော်လည်း လီးက အသကုန်ပြန်တောင်နေပြီဆိုတော့ အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ဘူး ။ အမေ့ခါးလေးနဲ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ထိမ်းပြီး၊ ဖင်ကြားထဲက အမြောင်းလိုက်ကြီးပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြားနေရာကို ချိန်ပြီး ခါးကော့ထိုးချလိုက်တယ်။ ပစ်မှတ်တည့်သလား၊ အပေါက်မှန်လားမှားလားတောင် သေချာမကြည့်နိုင်ပါဘူး ။ ဂမူးရှူးထိုးနဲ့၊ ဒါပေမယ့် ဂွင်တည့်သွားတယ်ဗျ။ တခါထဲ အဖုတ်ထဲကို ဗြိခနဲ ဝင်သွားတယ်။

“ အင့်..အမလေး ဖြေးဖြေးဟဲ့..စောစောစီးစီး ဘာဖြစ်လာတာလဲ..  ”

ပါးစပ်က ပွစိပွစိ ပြောလိုက်ပေမယ့် ဖင်ကြီးကကော့တက်ပြီး နောက်ပစ်ပေးလာတယ်။ ကျနော်လဲ နောက်တစ်ကြိမ် ခပ်ဆတ်ဆတ်ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ အမှန်တော့ အမေ့ကို လှန်ပြီးတော့သာ ကောက်ဆော်လိုက်တာ၊ ဘာမှနှူးနှပ်ရသေးတာမဟုတ်၊ အခုမှ အမေ့တုန့်ပြန်မှုကစတာ။

အခြောက်တိုက် ပုံစံမျိုးဆိုတော့ ကြပ်ပြီးနာတာပေါ့။ နှစ်ယောက်သား ကြိတ်ပြီး ဆက်လုပ်ဆက်ခံနေကြတယ်။ ကျနော် ဖာချခဲ့ဘူးတာတောင်မှ၊ ဒီလို ခွေးလိုးလေးဘက်ထောက်ပုံစံမျိုး တခါမှမချခဲ့ဖူးသေးဘူး။ အောကားဗွီဒီယိုတွေထဲမှာပဲ ကြည့်ဖူးတာလေ။

အခု ကျနော် လက်တွေ့စမ်းနေရပြီပေါ့။ ပထမဆုံး ဒီပိုဇေရှင်နဲ့စမ်းရတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိတာအမှန်ပဲ။ ပြီးတော့ အမေ့ ဖင်ထွားထွားကြီးတွေကို ကျနော့်လက်ထဲ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်နေရတာကိုက ပြောမပြတတ်အောင်ကောင်းတဲ့ဖီလင်ကြီးဗျ။

အမေလဲ ဘာမှငြင်းဆန်တာတွေ ရုန်းကန်တာတွေ တချက်မှမရှိပဲ ဖင်ကြီးကုန်းပြီး မှိန်းခံနေတော့တာ။ အမေ့အဖုတ်ထဲကလည်း စောက်ရေတွေ ရွှဲအိကျလာပြန်ပြီ။ လိုးရဆောင့်ရ လီးအဝင်အထွက်ကလဲ ချောလာပြီ၊ ကျနော်လဲ အားကုန်သုံးပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိ ဆော်ပစ်ဆောင့်ပစ်နေတယ်။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်.. ဖောက်..ဖောက်ဖောက်.. ဇိ ဗလစ်.. ဗျစ်..

“ အိ အိ အိ အိ အားးး ဘယ်လိုတွေတောင် လုပ်နေတာလဲကွာ..၊ သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ.. ကောင်းတယ်..၊အင့်..အင့်..ယောက်ျား..ဆောင့် အီးးး  ”

အမေက ခေါင်းကို ဆတ်ဆတ်ခါအောင် ဘယ်ညာရမ်းခါရင်း အော်ညည်းနေတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ လွတ်ပြီး ကျနော့်ကို ယောက်ျားလို့ ခေါ်နေပြီ။ ဖီလင်အရမ်းတက်ပြီး ကျနော့်ကို အဖေနဲ့မှားနေပြီထင်တာပဲ။

ကျနော်လည်း အမေ့ကိုယ်ပေါ် ကုန်းထပ်ပြီး ခါးလေးကို ဖက်ဆောင့်ရင်း ခါးအောက်ကလက်ရှိုပြီး ကျနော့်လီးကြီး တပျိပျိဝင်ထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ရှိရာကို စမ်းနှိုက်လိုက်တယ်။ လက်ကမော်တော်ကား အင်ဂျင်ထဲက ပစ်စတင်ကြီး တဗျောင်းဗျောင်း ခုတ်နေသလို လီးနဲ့စောက်ပတ်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့ နေရာကို ကိုင်မိတယ်။

ချွဲကျိကျိ ချော်တော်တော် အထိအတွေ့နဲ့ စီးထန်းနေတဲ့ အမွေးကြမ်းကြမ်းတွေကို ကိုင်မိလိုက်တယ်၊ ဘယ်သူ့အမွေးတွေလဲ၊ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အမွေးတွေပဲလားတော့ မသိဘူး ကိုင်မိရင်းသွေးတွေတောင် ပိုဆူတက်လာတယ်ဗျ။ ဆောင့်ချက်တွေက ပိုအားပါလာတယ်။

ကျနော့် နောက်လက်တစ်ဘက်ကလဲ အောက်ကရှိုပြီး တွဲလောင်းကြီး ဘောင်ဘင်ခတ် ရမ်းနေတဲ့ အမေ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ညှစ်ပြီး ကစားနေလိုက်တယ်။ အခု အမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ကိုင်ချင်ရာကိုင်၊ ဘာမှမပြောတော့မတားတော့ဘူး၊ အားလုံးပတ်စ်ဖြစ်သွားပြီပေါ့။

အမေ့ နို့ကြီးတွေက အယ်စတုံကြီးတွေ စီးစီးပိုင်ပိုင်လက်နဲ့ အပြည့်ကိုင်လို့ကောင်းပါ့။ ခဏကြာတော့ ကျနော့်အာရုံတွေက ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ တုန်တုန်တက်သွားနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးတွေဆီ ရောက်သွားပြန်တယ်။ အမေ့ကို နောက်က လိုးနေပေမယ့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ထွက်နေတာကို ပီပီပြင်ပြင် မမြင်ရဘူး။ အမေ့ဖင်ဆုံကြီးတွေကကြီးလွန်းလို့ကွယ်နေတာ။

ဒါနဲ့ ကျနော်လဲ အဆောင့်မပျက် ဆက်ဆောင့်ရင်းက အမေ့ဖင်ကြီးတွေကို ဖြဲကြည့်တယ်။ အဲဒီမှာ အမေ့ ခရေပွင့် ဖင်ဝလေးကို မြင်လိုက်ရတာပဲ၊ အလိုးခံနေရတဲ့ စောက်ပတ်က လီးကို အချက်ကျကျညှစ်ပေးနေတော့ အပေါ်အောက် တဆက်တစပ်တည်းရှိနေတဲ့ ဖင်ပေါက် စအိုဝကလည်း ပွစိပွစိနဲ့ ဖြစ်နေတာကို အထင်းသားမြင်နေရတယ်။

ကြည့်ရင်း အသည်းယားလာတာနဲ့ ကျနော်လည်း အမေ့ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထိပ်လေးနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းစမ်းပြီး ဖိထိုးလေးမွှထိုးလေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ အမေဖင်တချက်တွန့်သွားတယ်။ ခရေဝလေးကို လက်ဖျားထိပ်လေးနဲ့အသာရစ်ပြီးချဲ့ကြည့်တာ။

သိပ်မဝင်ချင်တော့ ကျနော်လည်းလက်ညှိုးပေါ် တံတွေးထွေးဆွတ်လိုက်ပြီး အမေ့ဖင်ဝမှာ အရင်သုတ်ပပြီးလက်ခလယ်လေးကို တဖြည်းဖြည်းနှဲ့သွင်းကြည့်တယ်။ အဆင်ပြေတယ်ဗျ၊ လက်ကချောပြီးဖင်ဝထဲ တရစ်ရစ်ဝင်သွားတယ်။

ဖင်ထဲကို လက်နှိုက်ပြီးကလိုင်းပေးနေတာကို အမေက ဘာမှမပြော၊ မတားတဲ့အပြင်၊ ဖင်ကြီးက ရမ်းရမ်းပြီးလက်နှိုက်တာကို နောက်ပြန်ကော့ပေးထိုးပေးနေသလိုပဲ။ ကျနော် အသကုန်ဆောင့်လိုးရင်း လက်ကလဲ အမေ့ ဖင်ထဲတပျိပျိကလိုင်းနေတာ။ အမေ့မှာ ကြမ်းပြင်ကိုမျက်နှာအပ်ချလိုက်ပြီး တင်ပါးကြီးတွေက ဖင်ပူးတောင်းကြီးထောင် မိုးမျှော်နေတော့တာ။

အမေ့ ကိုယ်လုံးလေးကတောင့်ပြီး တဟူးဟူးနဲ့ ဟိုက်ပြီးရှိုက်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါင်နှစ်ချောင်းတောင့်ထားပြီး ဖင်ကိုတော့ ကျနော်စိတ်ကြိုက်ဆောင့်နိုင်အောင် နောက်ပစ်ပေးထားနိုင်တုန်းပဲ။ ကျနော်လဲ အမေ့ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးထပ်ပြီး လက်တွေကိုကြမ်းမှာ အားယူထောက်လို့ ဆက်တိုက် ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တာ..

“ အား..အား..အားးး ဟ..ဟာ့..အာ့..အု..အီးးးစစ် စ်စ်....အင့်..ဆောင့်ထား..ဆောင့်..ဟင့်..  ”

“ အားး ဟားးရှစ်ထ်..ငါလိုးတဲ့..ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ.  ”

“ အူးး အင့်..ဟင့်..ပြီးပြီ..မေမေပြီးပြီ.."

“ အား..ရှီး...သားရောပဲမေမေ..  ”

ကျနော့် လရည်တွေ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲက တဆင့် အမေ့ဗိုက်ထဲ ပန်းဝင်သွားပြန်ပြီပေါ့။ ကျနော် မိနစ်ဝက်လောက် လီးကို အမေ့ဖင်ထဲ ကပ်စိမ်ထားလိုက်ပြီးမှ လီးကိုချွတ်၊ မောမောနဲ့ တဘက်လှိမ့်ချလိုက်ပြီးကြမ်းပေါ်မှာ ပက်လက်လေးအသက်လုရှူနေရတယ်။ အမေလဲ ဒူးထောက်ပြီကုန်းကုန်းကြီးရှိနေရာက လူးလဲထပြီး ဂါဝန်ကို ကမန်းကတန်းဆွဲချလို့ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်သွားတယ်။

ထွက်သွားပုံက လှုပ်လီလှုပ်လဲ့။ ဖြူဖြူပါးပါးဂါဝန်အောက်က ဖင်လုံးကြီးတွေက တရစ်ချင်း တထစ်ချင်းနိမ့်ချည်မြင့်ချည်ရှိုးပြပြီးမှ ထွက်သွားတာလေ။ ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှာထထိုင်ပြီး အမောပြေလှဲရင်းက မနေ့ညကနဲ့ အခု ဒီမနက် လောလောလတ်လတ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေ ပြန်စဥ်းစားနေတယ်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျနော်အဖေထွင်ပေးတဲ့ လမ်းအဖေစီစဥ်ပေးတဲ့ အတိုင်း အမေ့ကို တဆုံးတစ လုပ်ခဲ့ပြီးသွားပြီ။ ဘယ်လိုမှပြန်လည် နောက်ဆုတ်လို့မရ၊ မူလအတိုင်း အဖတ်ပြန်ဆယ်လို့မရ။ အမေ့မှာ မွေးမိခင်ဘဝက ကျနော့် မယားဘဝကို လုံးလုံးပြောင်းလဲခဲ့ပြီလေ။

အဖေ လိုချင်တာလဲ ဒါပဲမဟုတ်လား။ ကျနော်တို့ မိသားစုလေးထဲက အမေထွက်မသွားဖို့က အဓိက လိုအပ်ချက်ပဲ မဟုတ်လား..။ အမေ့ကြည့်ရတာလည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပဲလေ။ ကျနော်လဲ ကုတင်ပေါ်လှဲပြီး စဥ်းစားနေရင်းက ပြန်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတယ်။ ကျနော် နောက်တစ်ခေါက်နိုးလာတော့ နေတောင် အတော်မြင့်နေပြီ။ အိမ်ရှေ့ ထွက်လာတော့ အမေလဲမရှိ အမေ့ကားလဲမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ အလုပ်သွားပြီပေါ့။ ဒါနဲ့ကျနော် အဖေ့ အလုပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အဖေက ကျနော့်ကို မြင်တော့ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့...

“ ဘယ်လိုလဲကွငါ့သား..မနေ့ညက ကိစ္စပြတ်ရဲ့လား..  ”

ကျနော်လဲ အသက် မပါ့တပါပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး..ပြောချင်ပေမယ့် စကားက ထွက်မလာဘူး။ အဖေက ကျနော့်  ပခုန်းကိုလက်နဲ့ တဖတ်ဖတ်ပုတ်ပြီး..

“ ဒီအခြေရောက်နေမှတော့ ဘာမှ အတွေးများမနေပါနဲ့တော့ကွာ။ သားလုပ်တာ အောင်မြင်ပါတယ်၊ မင်းမေမေက ကပ်ပြောသွားတယ်။ သူကျေနပ်မှုအများကြီး ရလိုက်တယ်တဲ့၊ တူးတူးက သိပ်တတ်တာပဲ့တဲ့၊ မင်းကိုတောင် ချီးကျူးသွားသေးသကွ၊ သိရဲ့လား.  ”

အဖေ ဒီလိုပြောမှ ကျနော်လည်း ကောင်းကောင်းကြီး ပြုံးနိုင်တော့တယ်။ အမေ ကျနော့်ပါဖောင်းမန့်ကိုကျေနပ်တယ်ဆိုတော့ ပျော်ပြီလေ။ အဖေကလည်း အပြုံးမရပ်နိုင်သေးပဲ။

“ ကောင်းတယ်ငါ့သား..သူများတွေလက်ထဲပါ သွားမယ့်အစား၊ ကိုယ်ဖာသာ ရိုက်ချက်စားလိုက်တော့ ကိစ္စပြတ်ကရောပေါ့..ဟားဟား..  ”

“ သား..မေမေကျေနပ်အောင် ဘယ်လောက်ထိ ထိမ်းထားနိုင်ပါ့မလဲ မသေချာဘူး။ သားက အတွေ့အကြုံသိပ်ရှိသေးတာမဟုတ်ဘူး..  ”

“ ငါ့သား လုပ်နိုင်ပါတယ်ကွာ..ဖေဖေ လောင်းရဲတယ်၊ ဒီနေ့ကစပြီး မင်းအမေ ဘယ်ယောက်ျားမှ ကြည့်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ငါတို့သားအဖနဲ့ပဲ အမြဲနေသွားတော့မှာကွ။ ဒါနဲ့ငါ့သား ကောင်ကြီးက အကြီးကြီးဆိုကွ၊ ဟုတ်လား  ”

“ ဟာ.. ဖေဖေကလည်း..ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ၊ သွားတော့မယ်  ”

ကျနော်လည်း မျက်နှာကြီးပူထူသွားပြီး ရှက်တာနဲ့ အဖေ့ရှေ့က လစ်လာခဲ့တော့တယ်။

“ ဟား..ဟားး..ဟားးးး  ”

အဖေ သဘောအကြီး အကျယ်ကျပြီး ရီရင်းကျန်ခဲ့တယ်။ ကြည့်ဦး..ကြည့်ဦး..အမေကတော့ မလွယ်ဘူး။ တမနက်လေးပဲ ရှိသေးတယ်။ အလုပ်မသွားခင်လေးမှာ ကျနော့်လီးကြီးတာကို အဖေ့ဆီကြော်ငြာဝင်ခဲ့သေးတာကိုသာကြည့်။

အဲဒီနေ့က နောက်ကျမှကျောင်းကို ထွက်လာဖြစ်တယ်။ မထင်မှတ်ပဲ ကိုယ့်အမေ ကိုယ်လိုးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အတွေ့ အကြုံကြောင့် တနေ့လုံးရင်တွေတလှပ်လှပ်နဲ့ စိတ်နဲ့လူနဲ့ သိပ်မကပ်တော့ဘူး။ ကျနော် မညာတမ်းဝန်ခံရရင် အမေ့ကိုတော်တော်စွဲလမ်းသွားမိတယ်။ အမေက တကယ်တော့ အရမ်းဆက်စီကျပြီး ကုတင်ပေါ်ကကိစ္စ ကာမစပ်ရှက်သွေးသားနှီးနှောဖို့ အကောင်းဆုံး အဖော်မွန် တစ်ယောက်ဆိုတာ လက်ခံမိတယ်။

ဒဲ့ပြောရရင် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းပြီး လိုးလို့ တော်တော်ကောင်းတဲ့ မိန်းမပါပဲ။ မနေ့ညက အတူ အိပ်ဖြစ်လိုးဖြစ်ပြီး ဟုတ္တိပတ္တိ သိပ်စကားမပြောဖြစ်ကြပေမယ့် ပွင့်လင်းသင့်သလောက် ပွင့်လင်းဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီ။ အမေ့ရဲ့ ဏှာထန်တဲ့ စိတ်ရင်းကိုလည်း ရိပ်စားမိလိုက်ပြီ။

ကျနော့် အတွေးထဲမှာတော့ အမေက ဒီလောက်လှပြီး ထန်တဲ့စိတ်အခံရှိနေတုန်း တဏှာရာဂသွေးတွေ တဟုန်း ဟုန်းထတုန်းဆိုတော့ အဖေလဲစိတ်ထဲမှာ အနေခက်ပြီး၊ စနိုးစနောင့် ဖြစ်နေမှာပဲလေ။ သူမှအမေ့ကို လိုအင်တွေဖြည့်၊ စိတ်ကျေနပ်အောင်မှလုပ်မပေးနိုင်တော့တာ၊ အားငယ်နေမှာပေါ့။ တကယ်လို့ကျနော်သာ အဖေညှိနှိုင်းတာကို လက်မခံပဲ အမေ့ကို အဖေ့ ကိုယ်စားဝင်ပြီးမီးမသတ်ပေးရင်၊ အမေ လင်ငယ်နေပြီးကျနော်တို့ သားအဖဆီက ထွက်သွားတာမျိုးက ကျိန်းသေပေါက်ဖြစ်နိုင်ခြေများနေတယ်။

ဒါကြောင့် ကျနော်မနေ့ညက သူများတွေအခေါ် ကျေးဇူးရှင် မွေးမိခင်လို့ဆိုကြတဲ့ အမေအရင်း ခေါက်ခေါက်ကြီးကို ကာမစပ်ယှက် တက်လိုးခဲ့မိ၊ မယားပြန်လုပ်ခဲ့မိတာကို နောင်တမရပဲ ကျေနပ်နေမိတယ်။ ကျနော်ဒီလိုလုပ်မှ အမေကျနော်တို့နဲ့မြဲမယ်လို့ ခံယူထားပြီးပြီလေ။ ကျနော်တို့ မိသားစုကြားမှာ တခြားအပြင်လူမရှုပ်ကြေးပေါ့။

အမေ လင်ငယ်နေမယ့် အရေးမြင်တော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ အမေ့လင်ငယ်အဖြစ် ခံလိုက်တယ်။ ပြတ်ကရော..။

...............................................................................

အဲဒီညက ကျနော် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အဖေက ပုံမှန်လုပ်နေကျအတိုင်း တီဗွီထိုင်ကြည့်နေတယ်ဗျ။ အမေကတော့ သူ့အခန်းထဲမှာပဲနဲ့ တူတယ်။ ကျနော်လည်း အဖေ့ကို နှုတ်ဆက်ရင်းနဲ့ အနားသွားထိုင်လိုက်တယ်။ ဒီမှာ အဖေက..

“ တူးတူး.. သား..မနက်ကအိပ်ရာထ နောက်ကျပြီး အလောတကြီးကျောင်းထွက်သွားတော့ သေချာမေးဖို့ စမ်းဖို့တောင် အချိန်မရလိုက်ဘူး။ ဟိုကိစ္စကွာ...ဘယ်လိုလဲကွ မနေ့ညကဇာတ်လမ်း..လုပ်စမ်းပါဦး..။ မင်းအမေက ဘယ်လိုနေသလဲသား..ကောင်းလား၊ မရှက်နဲ့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသာပြော..  ”

“ ဟား.. ဖေဖေကလည်း..ဒဲ့ကြီးမေးနေပြန်ပြီ..၊ ဖြေရမှာရှက်စရာကြီး၊ ကဲပါလေ မထူးပါဘူး၊ ဟီးဟီး.. ပထမတန်းပဲ ဖေဖေရ..ဇ ကတော့ မသေးဘူး..။ ဒါနဲ့ဖေဖေရော မေမေ့ကို ဒီကိစ္စပြန်ကြိုးစားမကြည့်ချင်ဘူးလား။ ဖေဖေ့ ကျန်းမာရေးကောင်းအောင်ပြန်ကျင့်ယူလို့ရမယ်လို့ သားထင်တယ်  ”

အဖေကသက်ပြင်းကြီးတစ်ချက်ချလိုက်ပြန်ပြီး..

“ အင်း..! ဘယ်လိုပြောရမလဲမသိဘူးသားရာ။ ဒီလိုပဲပွတ်လိုက်၊ သပ်လိုက်၊ လှိမ့်လိုက်၊ ဆွလိုက်နဲ့အာသာပြေရုံ၊ စိတ်ဖြေရုံလုပ်နိုင်တာပဲရှိတာပဲဟာ။ ဘယ်လိုဆွဆွ ဒီကောင်က ကောင်းကောင်း မထချင်ဘူး၊မင်းအမေမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်ပြီးစိတ်တိုရတာပဲများတယ်။ ဒီတော့လည်း မစတာပဲ ကောင်းတယ်ဆိုပြီး..  ”

ကျနော်လည်း အဖေ့ခံစားချက်ကို နားလည်သွားတယ်။ အဖေ့ကိုလည်း သနားသွားတယ်။ အဖေ့ကို ကြည့်ရတာ ဒီစိတ်တွေရှိနေတုန်းပဲ။ လိုလည်းလိုချင်၊ လုပ်ချင်နေတုန်းပဲ ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ အဖေ့ကိုဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲ။ ကျနော်နည်းလမ်းရှာကြည့်ရမယ်။

ကျနော်က ဖေဖေ ထမင်းစားပြီးပြီလား မေးတော့ သူရော အမေရော ကျနော် မလာခင်လေးက စားပြီးပြီ။ သားပဲသွားစားလိုက်တော့တဲ့။ ကျနော်လဲ ညစာထမင်းစားသောက်၊ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ့်အခန်းထဲဝင်ပြီး ဂိမ်းကစားနေလိုက်တယ်။ ကျနော့် စိတ်ထဲအထင် အမေကတော့ မနေ့ကတစ်ညထဲနဲ့ သူ့အဖို့ တော်တော်လုံလောက်သွားပြီးမီးငြိမ်းသွားပြီ ထင်တာပဲ။

ဒီညတော့ ဆက်တိုက်လာလိ့မ်မယ် မထင်ဘူး။ ဒါကြောင့် အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ကစားနေဖြစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ညဆယ်နာရီထိုးတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြားရပြီး အမေဝင်လာပြန်ပါလေရော။ ဒီညတော့ ကျနော်ထင်လဲထင်မထား၊ စောင့်လည်းစောင့်မနေတော့ ရုတ်တရက်လန့်သွားသေးတယ်။

“ ဟင်..မေမေ..ဘာကိစ္စရှိပြန်လဲ  ”

အမေက အခန်းတံခါးအဝင်ဝနားက မီးခလုပ်ကို ပိတ်လိုက်တော့ အခန်းအလည်က မီးချောင်းအဝိုင်းကြီးကငြိမ်းပြီးမှောင်ကျသွားတယ်။ နောက်ခလုပ်တခုကို နှိပ်လိုက်တော့ အခန်းနံရံကပ်မီးပွင့်လာပြီး အခန်းထဲမှာ အဲဒီမီးပွင့်မှိန်မှိန်နဲ့ ကျနော်လက်တော့ပ်မော်နီတာက မီးရောင်ပဲကျန်တော့တယ်။ အမေက ကျနော့်ဆီလျှောက်လာပြီး..ကျနော်နှာခေါင်းကိုဖွဖွလေးဆွဲညှစ်ရင်းက။

“ ဟောဒီကိစ္စပေါ့..၊ တကထဲ မေးနေရသေးတယ်။ မနေ့ညက အတိုင်းပေါ့။ နင့်အဖေနင့်ကို ဖွင့်ပြောပြီး အားလုံးသဘောတူထားပြီးသား မဟုတ်လား.  ”

အမေက မနေ့ညကလိုပဲ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးလျလျ နောက်တစ်ထည်ကို ဝတ်ထားပြန်တယ်။

“ ဘာ..သဘောတူတာလဲ မေမေရဲ့.  ”

“ အမယ်..မယ်..ကြည့်..မသိချင်ယောင် ဆောင်နေသေးတယ်..လူဆိုးလေး။ နင့်အဖေနဲ့ နင်ပြောထားတဲ့ကိစ္စပေါ့.  ”

အမေက ညုတုတုအသံနဲ့ပြောတယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့ကိုခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်..။

“ ဟုတ်တယ်လေ.  ”

“ နင့် အဖေနဲ့နင်က တစ်ညပဲ သဘောတူ ထားတာလား၊ ဒါနဲ့ပဲပြီးရောလား  ”

“ မ..မသိဘူးမေမေ. ”

“ ကြည့်စမ်း...အူကြောင်ကြောင်မလုပ်နဲ့နော်...၊ မေမေက စောင့်နေတာသိလား  ”

မေမေ့ အခန်းက ပိုပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိတယ်လေ။ ဘာလဲ...မိန်းခလေးကချည်းလာရမှာလား.."

“ ဒီလိုလဲ..မဟုတ်ပါဘူး..သား...သားက.  ”

အမေကကျနော့်မျက်လုံးထဲကို သေချာစိုက်ကြည့်ရင်း..

“ ဘာလဲ..! သားက..မေမေ့ကို အားနာနေတုန်း၊ ရှိန်နေတုန်းဖြစ်နေလို့လား။ ဒီမှာကြည့်စမ်း..၊ မေမေ့ကို သာမန်မိန်းမတစ်ယောက်၊ ဘာမှမတော်တဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်လို့ပဲ စိတ်ထဲမှာတွေးထား၊ မှတ်ထားလိုက်။ ဒါလောက်ဆို တော်ပြီ။ မေမေ..သားနဲ့၊ သားဖေဖေကို သိပ်ချစ်တယ်။ ဒါပေမယ့် မေမေအောင့်အည်းသည်းခံပြီး နေလာခဲ့ရတာကြာပြီ။ သားအဖေ မပေးနိုင်ခဲ့တာကို..အဲ..အဲ..။ အမေအခုထိ လိုအင်ဆန္ဒတွေရှိနေသေးတယ်။ ဒါကြောင့် သားအဖေနဲ့သားတို့ကို ညှိခိုင်းကြည့်ခဲ့တယ်  ”

“ ဒါဆို..ဒီအိုင်ဒီယာက အမေ့ဆီကလာတာပေါ့  ”

“ မဟုတ်ဘူး.. မေမေတို့နှစ်ယောက် တိုင်ပင်ပြီးမှဖြစ်လာတာ"

“ ဖြေရှင်းချက်က..ဘာလို့သားပဲဖြစ်ရတာလဲ  ”

“ မေမေ့ကို တခြားတစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ ပေးအိပ်စေချင်၊ ညားစေချင်တာလား။ စဥ်းစားကြည့်၊ အဲ့လိုဆိုရင် သားမနှမြောဘူးလား  ”

ကျနော် ပြောစရာစကားမရှိပဲ ငြိမ်သွားရတယ်။ အမေကဆက်ပြီး..

“ သားကို ကြည့်ရတာတမျိုးပဲ သားစိတ်တွေတွေဝေပြီး မတင်မကျ ဖြစ်နေတုန်းပဲလို့ ထင်တယ်။ ဒီကိစ္စ ဒို့သားအမိနှစ်ယောက် ပွင့်လင်းလိုက်ကြရင် ဒို့မိသားစုလည်း မကွဲမကွာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေသွားကြရမှာ။ ဒါမှမဟုတ် မေမေ ဒီလိုမျိုး မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေရလားဆိုပြီး သားစိတ်ထဲက ရွံနေတာများလား  ”

ကျနော် အမေ့ကို မျက်လုံးချင်းပြန်ဆိုင်ကြည့်မိပြီးတော့ ခေါင်းကိုခါလိုက်ရင်း။

“ မဟုတ်ပါဘူး မေမေ..၊ သားမေမေ့ကို ဒီလိုရွံမုန်းတဲ့ အတွေးမျိုးတခါမှ မဝင်ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ရင်တောင်ခုန်နေမိတာပါ၊ မေမေ့ကိုသားချစ်ပါတယ်.."

ကျနော့်စကားကို အမေ ကျေနပ်သွားစေလားတော့ မသိဘူး၊ အမေတစ်ချက်ပြုံးသွားပြီး..

“ ကြိတ်ပြီးတော့တောင် သဘောကျနေသေးတယ် မဟုတ်လား..မေမေ့ကိုမညာနဲ့နော်..၊ သားအကြည့်တွေက မေမေ့ပေါ်မရိုးသားတာကြာပြီ၊ မေမေသိတာပေါ့.  ”

ကျနော် ခေါင်းကြီးငုံ့ထားပြီး..

“ ဟုတ်ကဲ့..ဒါ..ဒါပေမယ့်၊ ဒါကမဖြစ်နိုင်တဲ့ရူးကြောင်ကြောင်စိတ်ကူးယဥ်အိပ်မက်တစ်ခုပါ..  ”

"နောက်ဆုံးတော့ သားရဲ့ စိတ်ကူးအိပ်မက်က မနေ့ညကပဲ အကောင်အထည် ပေါ်သွားပြီမဟုတ်လား။ အခုမှသားစိတ်တွေက မရေမရာပြန်ပြီးဖြစ်နေတယ်။ အခု မေမေကသားရဲ့ စိတ်အင်အားပြန်ဆုတ်မသွားအောင် အားတင်းပေးနေတာ။ သားရဲ့ အိပ်မက်ဆန္ဒကို နောင်တသက်လုံးအမြဲတမ်း အသက်ဝင်သွားအောင်မေမေ ကျေကျေနပ်နပ်ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်၊ ဟုတ်ပြီလား..သားတွေဝေနေဦးမှာလား..  ”

အခု ကျနော်က ကွန်ပြူတာစားပွဲမှာထိုင်နေတုန်းပဲ။ အမေက ကျနော်ထိုင်နေတဲ့ ကုလားထိုင်ဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း..၊

“ ဒါဆို..အခု ဒို့နှစ်ယောက် သဘောတူလိုက်ကြရအောင်၊ ရှေ့ရှောက် မေမေနဲ့သား အကြား၊ ဘာမှစိတ်ကျဥ်းကြပ်တာတွေ၊ မဝံ့မရဲဖြစ်တာတွေ၊ မျိုသိပ်ထားတာတွေ မထားရတော့ဘူး။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ နေကြရအောင်..၊ မနေ့ ညကလိုပေါ့။ လာပါမေမေ့အချစ် မေမေ့လင်လေးရယ်။သူများကို ညကလို ပျော်အောင်ထပ်လုပ်ပေးဦး..နော်..  ”

ပြောရင်းဆိုရင်း အမေက ခပ်ရဲရဲပဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ်နဲ့ ကျနော့်ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြည်ပြီးလျောချလိုက်တယ်။ရုတ်တရက်မို့ ကျနော်အမြန်ပြန်ဆွဲတာတောင် မမီတော့ဘူး၊ အမေ့လက် မြန်ချက်များကတော့..။

“ အမယ်.. ဘာရှက်နေရပြန်တာလဲ၊ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့ဟာကို၊ ညကသူများကို အားရပါးရ မယားလုပ်သွားတုန်းကတော့ ဘာမှမရှက်ပဲနဲ့၊ ခုမှလာပြီး..  ”

ဒါနဲ့ပဲ အမေ့ စိတ်ကြိုက် ကျနော်လွှတ်ပေးလိုက်ရတော့တယ်။ အခု အမေက ကျနော့်ကုလားထိုင်ဘေးကကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ရက်သားရှိနေတယ်။

ညအိပ်ချိန်ဆိုတော့ ကျနော်လဲဘာမှခံမဝတ်ထားပဲ ပုဆိုးတစ်ထပ်ပဲရှိတာ၊ ခါးပုံစဖြေချလိုက်တော့ ငေါက်တောက် ထွက်လာတဲ့ ကျနော့်ညီလေးကို အမေကဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်ကလေးနဲ့ ဖွဖွဆုပ်ညှစ်ပေးနေတယ်။

ငတိက စောစောက အိပ်နေတာဗျ။ ခပ်ခွေခွေပဲ။ အမေ့ လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ သုံးလေးကြိမ်လောက် ပွတ်ဆွဲပြီး ဖွဖွလေးဖိလိုက်ညှစ်လိုက်လုပ်ပေးတော့ အကောင်ကချက်ချင်း နိုးလာတော့တာပဲ။ ခဏလေးနဲ့ ဖောင်းတက်လာပြီး ဟော့ဒေါ့ဝက်အူချောင်းကြီးလို ရှည်ရှည်ဖြောင့်ဖြောင့်မာမာကြီး ဖြစ်လာတော့တယ်။ ကျနော်ကထောင်ထလာတဲ့ ကောင်ကို အတင်းလက်နဲ့ဆွဲဖိဖုံးတော့..၊

“ ကြည့်စမ်း..မြွေလေးကချက်ချင်းနိုးလာတော့တာပဲ..ဟိဟိ..၊ လက်ကြီးကလဲ ဖယ်စမ်းပါ လာရှုပ်မနေနဲ့..၊သား သိပ်ပီးစိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့နော်၊ ပြေပြေလျော့လျော့လေးထား။ လက်က အဲ့ဒါကြီးဖုံးမယ့်အစား မေမေ့နို့ကိုကိုင်ပါလားလို့..  ”

အမေက ကျနော့်လက်ကို ဆွဲဖယ်ပြီး သူ့နို့အုံကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ လက်ထဲ ရောက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေကိုကျနော် ဆွဲညှစ်တော့တာပေါ့။

ညဝတ်ဂါဝန်ပါး တစ်ထပ်ခံနေပေမယ့် အတွေ့က အိညက်နေတာပဲ။ အမေ့ ပေါက်စီကြီးတွေက ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာ။ တင်းတင်းအိအိကြီးတွေ။ အမေလဲ အခုမှ ကျနော့်လီးကို ကောင်းကောင်းလွတ်လွတ်လပ်လပ် ကစားလို့ ရတော့တယ်။ ပုဆိုးကတော့ ကွင်းလုံးပုံကျနေပြီ။

အခုလီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ခေါင်းတဆတ်ဆတ်နဲ့မာန်ဖီစပြုနေပြီ။ အမေက အခုတော့ လီးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ပြီး ရှေ့နောက်လျောတိုက်လို့ တဖြောင်းဖြောင်းဂွင်းထုပေးနေတယ်။

“ ကြည့်ပါဦးဟယ်..၊ ခဏလေးဆွရုံရှိသေး ထွားတက်လာလိုက်တာ အဆမတန်ပဲ။ နင့်အဖေ လီးနဲ့များကွာပါ့၊ ဘယ်လောက်နှိုးနှိုးမထဘူး။ အေးလေ သူ့ကိုလည်းအပြစ်ပြောလို့ မရပါဘူး။ အကြောထိသွားတာကိုး။ အခုတော့ငါ့သားဟာကြီးကိုပဲ အားကိုးရတော့မှာပဲ၊ အားရစရာကောင်းလိုက်တာ  ”

အမေက ဂွင်းထုပေးရင်းက ညည်းပြောပြောနေတာ။ အခုလက်ရှိ အခြေအနေကတော့ မနေ့ညကပုံစံနဲ့ လုံးဝပြောင်းပြန်ပဲ။ မနေ့ညက အမေကလုံးဝရှက်ရွံ့နေတဲ ပုံစံမျိုးပါ။ နို့တောင်အကိုင်မခံဘူး၊ ကိုယ်မွေးထားတဲ့ သားနဲ့စခံခံချင်းညမှာ စိတ်ထဲက အတားအဆီးလိုကြီးဖြစ်ပြီး စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မပါ ရွံ့ကြောက်စိတ်ကြီး ဖြစ်နေပုံရတယ်။

အစစအရာရာ ကျနော်ကပဲ ဦးဆောင်သူဖြစ်ခဲ့တယ်။ မနေ့ညကတော့ ကျနော်က ရဲလိုက်တာ၊ အဖေ့ကိုကတိပေးထားပြီးဖြစ်တော့ တက်ကြွနေတယ်။ အဖေပြောတဲ့အတိုင်း အမေကအခန်းထဲ ဝင်လာတော့ သွေးကြွပြီး ဝုန်းတော့တာပဲ။ အခု ဒီညမှာတော့ အမေကတက်ကြွပြီး ဦးဆောင်သူဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော်ကသွေးပြန်အေးပြီးနဲနဲ တုန့်နှေးနေတယ်။

အမေပြောသလို ကိုယ့်အမေကို တက်လုပ်မိပြီးမှ အခုမှပြန်ရှိန်နေသလိုပဲ။ အမေ ဂွင်းထုပေးလို့နဲနဲ အရှိန်ရလာတော့ ကျနော်လီးလည်း တဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာပြီ။ အမေ့လက်နဲ့ အပြည့် မနိုင်မနင်းထွားတက်လာပြီ။ ကျနော့်လက်တွေလဲ အရှိန်ရလာပြီး အမေ့နို့ကို စိမ်ပြေနပြေနှဲနေတာပေါ့။ သိပ်မကြာပါဘူး။ ကျနော် အမေ့ကို ရှိန်နေ၊ အားနာနေတာတွေပြန်ပျောက်သွားပြီးတဏှာစိတ်တွေငယ်ထိပ်ပြန်တက်လာတယ်။

အမေ စောစောကပြောခဲ့သလို ဒါငါ့အမေလို့ မတွေးတော့ပဲ။ ကိုယ်နဲ့ချစ်တင်းနှီးနှောမယ့် မိန်းမတစ်ယောက်လို့ မြင်လာပြီ။ ကျနော်လည်း အမေ့နို့တွေကို အပြင်ကကိုင်ရုံနဲ့အားမရလို့ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်က လက်ရှိုထည့်ပြီး အသားအတိုင်း အားရပါးရဖျစ်ရင်း၊တောင်နေပြီဖြစ်တဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ လက်ထိပ်နဲ့ ညှစ်ကစားပေးနေလိုက်တယ်။

အမေလည်း ဂွင်းထုပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီးတော့ အခုအဆမတန် တောင်ပြီး ထွားကျိုင်းနေတဲ့ ကျနော့်လီးကိုပါးစပ်လေးဟပြီးငုံစုပ်လိုက်တယ်။

အမေ့ရဲ့ အာခေါင်နွေးနွေးအရသာ။ နူးညံ့တဲ့ လျှာအရသာကို ဒုတိယညအဖြစ် ဆက်တိုက် ခံစားလိုက်ရခြင်းပဲ။ မနေ့ညကလိုပဲ အမေစိတ်ပါလက်ပါ ပုလွေမှုတ်ပေးနေတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံး အာခေါင်အဆုံးထိ သွင်းပြီးငုံစုပ်လိုက်၊ ပတ်ချာလှည့်လျက်လိုက်၊ ဒစ်ဖျားလေးကိုလျှာနဲ့ ကလိလိုက်ပေါ့။

ကျနော်လဲ အရမ်းကောင်းလာတယ်။ လီးကြောတွေကလည်း တဖျင်းဖျင်းထလာတယ်။ ခေါင်းလေးတလှုပ်လှုပ်နဲ့ငုံ့ငုံ့ပြီးစုပ်နေတဲ့ အမေ့ခေါင်းကဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးပေါ် အတင်းဆွဲဆွဲဖိနေမိတယ်။ အမေကတော့ ဘာမှမပြောဘူး ကျနော် ခုလိုစိတ်တွေထန်ပြီးသူ့ခေါင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဖိလေ၊ သူကစိတ်ပါလက်ပါလီးစုပ်လေပဲ။

နောက်ဆုံး သူလီးကို ပါးစပ်ကချွတ်လိုက်ပြီး လက်နဲ့ ပြောင်းကိုင်လို့ တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ဂွင်းဆက်ထုပေးနေပြန်ရော။ နောက်ဆုံးဂွင်းထုတာပါရပ်လိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် မျက်နှာလေးကိုမော့ပြီးသု့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ ကပ်တေ့ပြီးစုပ်နမ်းလိုက်ပြီးမှဏှာသံလေးနဲ့...

“ လာကွာ..ကုတင်ပေါ်ရွှေ့ရအောင်နော်..မေမေ့လင်လေး  ”

ကုတင်ပေါ်အရောက်၊ အမေက ကျနော့်ကို ပက်လက်ဖြစ်အောင်တွန်းလှဲလိုက်ပြီး အမေ့ကိုယ်ကြီးကနောက်က ဝမ်းလျားထိုးကြီးပါလာတယ်။ အမေကျနော့်ကိုဆွဲဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုအငမ်းမရ ဆွဲစုပ်ပြီး အနမ်းတွေပေးတော့တယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့ကိုတင်းတင်းပြန်ဖက်ပြီး အမေ့နှုတ်ခမ်းချိုချိုတွေကို ပြန်နမ်းနေတဲ့အချိန်နှစ်ယောက်သား လုံးထွေးနေတော့တာပဲ။

ခဏကြာတော့ အမေကျေနော့်ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းက ခွာလိုက်ပြီး မျက်နှာကခါးလည်ပိုင်းဆီ ဦးတည်သွားတယ်။ သေချာတာပေါ့။ အမေပုလွေမှုတ်ရတာ မဝသေးဘူး။ ကျနော့်ပုဆိုးကို ခြေဖျားကနေ ကွင်းလုံးဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးမှ ကုန်းပြီးတော့ နောက်တစ်ကြိမ်လီးစုပ်ပြန်တယ်။

အမေ့ လျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကစားချက် စကေးက တော်လိုက်တာများ ကျနော့်လီးက တရှိန်းရှိန်း တဖိန့်ဖိန့် ဆိမ့်ပြီး ကြက်သီးတောင်တဖျင်းဖျင်းထယူရော။ တအောင့်လောက်ရှိတော့ အမေက လီးကိုပါးစပ်ကခဏချွတ်လိုက်ပြီး...၊

“ ကဲ..ကိုယ်တော်..၊ အပြန်အလှန်လေးကူဖို့ စိတ်မကူးတော့ဘူးလား။ မေမေတစ်ယောက်ထဲ လုပ်ပေးနေရတယ်။ သူများကိုလည်းတလှည့်လုပ်ပေးဦး။ မနက်ကဖင်ကုန်းပေးထားတုန်း၊ နောက်ကနေလျက်သလိုလေ  ”

“ မေမေ လိုချင်ရင် သားက လုပ်ပေးရမှာပေါ့  ”

ကျနော် အမေ့ကို ကိုယ့်ဘက်ဆွဲပြီး ညဝတ်ဂါဝန်ကြီးကို ခေါင်းကမပြီးချွတ်ချလိုက်တယ်။ အခုတော့ အမေလဲ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော် ခေါင်းရင်းဘက်ကိုခေါင်းထားပြီးပက်လက်အိပ်နေတာမှာ အမေကကျနော့်ကို ကျောပေးပြီး နောက်ပြန်တက်ခွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်ကိုယ်ပေါ်ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်ပြီးလီးကိုထပ်စုပ်ပြန်ရော။

စုပ်ရင်း ဒူးကြီးထောက်ပေါင်ကြီးတွေ ကြွပြီး အမေ့ဖင်ကြီးက ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ ဝဲလာတယ်။ဖင်ကြားထဲကနေ နောက်ကိုအတိုင်းသားအုံလိုက်ကြီးထွက်ကျလာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော့်ကိုလျှာထုတ်ပြောင်ပြနေသလိုပဲ ပြူတစ်ပြူတစ်နဲ့။

ကျနော် နှစ်ခါမစဥ်းစားတော့ဘူး ။ ခေါင်းထောင်ပြီး အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးဆီ ပါးစပ်အပ်လိုက်တယ်။ ပြူပြီးပြနေတဲ့ စောက်စိလေးကိုလှမ်းဟပ်ပြီး လျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပေးလိုက်တော့ အမေတွန့်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း စောက်စိကို သုံးလေးကြိမ်လျက်လိုက်ပြီးမှ၊ လျှာနဲ့ဖိပြီးကပ်စုပ်လိုက်တယ်။

“ အိုးး ရှူး..စစ်စ်..ဟာ့..  ”

အမေ့ဆီက ညည်းသံတွေထွက်ကျလာရော။ ကျနော်စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူလေးနှစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဖြဲထုတ်တော့ စောက်ခေါင်းသား နီတျာတျာလေးက ပေါ်လာပြီ။ ကျနော်လည်းလျှာကို တောင့်နေအောင်ထားပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးတယ်၊ လျှာနဲ့မွှေပေးတော့ အမေ့ဖင်ကြီးးက ဒွန်ခနဲ ဒွန့်ခနဲ တုန်တုန်တက်သွားတယ်ဗျ။

အမေကလည်း ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်မှာ ပြန်တပ်ပြီးကုန်းကုန်းကြီး ပုလွေဆက်မှုတ်နေတယ်လေ။ အခုကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်ရဲ့ ပိုဇေရှင်က 69 ပုံစံဖြစ်နေပြီ။ ကျနော်တို့ သားအမိ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အရသာရှိစွာနဲ့ပဲ အပေးအယူမျှမျှ လျက်ပေးမှုတ်ပေးနေကြတယ်။

ကျနော် စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးထဲ မျက်နှာရော နှာခေါင်းပါနှစ်၊ ဖင်ကြီးကိုဖိဖြဲပြီး အားရပါးရ မှုတ်နေတုန်း အမေ့ဖင်ကြီးက မျက်နှာရှေ့က ခွာသွားတော့ ကျနောရုတ်တရက် ဟာခနဲဖြစ်သွားရော။ အမေက ကျနော့်ပေါ်ကိုခွကုန်းထားရာကနေ လှိမ့်ဆင်းသွားတာပါ။ အမေ ဘာလုပ်ဦးမလိုလဲလို့ စိတ်ထဲ တွေးနေတုန်း ကျနော့ဘက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြန်လှည့်ပြီး ကျနော့်ခါးပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။

“ မေမေ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ။ အဲဒီလီးကြီးနဲ့ လိုးတာခံချင်နေပြီ။ သားငြိမ်ငြိမ်နေ..၊ မေမေကိုယ်တိုင်လုပ်မယ်..  ”

အမေက ဖင်ကိုကြွပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထအောင်တောင်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကြီးကိုဆွဲလို့ စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ဒစ်နဲ့တည့်အောင် တေ့ချိန်ပြီး တအိအိထိုင်ချလိုက်တယ်။ အမေမြင်းစီးပြီပေါ့..။ အမေ့ဖင်ကြီးတွေ အိခနဲအိခနဲ နိမ့်ကျလာတယ်။ အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ ကျနော့်လီး တဆုံးဝင်သွားလို့ စိမ့်ခနဲတက်သွားချိန်မှာ...

ဖျစ်..ဖျစ်..ဖျစ်.. ပျိ ..ပေါက်..

“ အီး..ကျွတ်ကျွတ်..ကျွတ်..စစ်စ် ..အာ့.  ”

“ ရှီး..အား.. မေမေ..မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကကြပ်လိုက်တာ  ”

“ အမလေး..နာတယ်တော့..သူ့ဟာကြီးက မတန်တဆကြီး..  ”

“ သားလည်းလီးပွန်းသွားပြီလားမသိဘူး..  ”

“ နေဦး..နေဦး..ခဏ..ခဏလေး  ”

အမေက ဖင်ကြီးကြွပြီးလီးကို ခဏပြန်ချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ခုပ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး၊ လီးပေါ်ကိုလည်းတစ်ငုံထွေးလိုက်တယ်၊ နောက်တော့ လီးကိုလက်နဲ့ သေချာကိုင်ဆုပ်ပြီး တံတွေရွှဲပြီး ချောနေအောင် လိုက်သုတ်ပေးနေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဒစ်နဲ့ စောက်ခေါင်းပြန်တေ့ချိန်ပြီး နောက်တခေါက်ထိုင်ချလိုက်တယ်။

ပျိ..ပျိ..ပလစ်...

ဒီတခါတော့ သာသာပဲ ဝင်သွားတယ်။ အမေ့ တံတွေးချောဆီ မက်သပ် (method) ကတော်တော် အလုပ်ဖြစ်သား။

“ ဘယ်လိုလဲ နင့် လီးပွန်းတာမရှိတော့ဘူးမဟုတ်လား..  ”

“ မနာတော့ဘူး မေမေ..  ”

“ ကောင်းလာပြီပေါ့..။ မေမေ လုပ်ပေးရင် သားနတ်ပြည်ရောက်သွားစေရမယ်  ”

အမေက ခါးလေးကိုနွဲ့နွဲ့ပြီးရမ်းတယ်။ ခါးလေးက နွဲ့ရုံလေးဆိုပေမယ့် ဖင်ကြီးက စကောဝိုင်းပြီးမွှေ့သလို ဖြစ်နေတာ။ အမေဖင်ကြီးကို ဖြေးဖြေးစရမ်းရာကနေ တစတစနဲ့ မြန်လာတယ်၊ တခါတလေ လီးကိုနှဲ့ပြီး ရှေ့နောက် လွန်းထိုးပြီး ခလေးတွေရဲ့ ခုံလှုပ်မြင်းစီးရုပ်စီးသလိုစီးပြီး။

တခါတလေ စကောဝိုင်းကြီး ပတ်ရမ်းမွှေ့ပစ်တယ်။ မွှေ့ရင်းကနေ ခေါင်းကို တဆတ်ဆတ် ဘယ်ပြန်ညာပြန်ခါရမ်းနေတာများ ဆံပင်တွေကိုဖွာလန်ကြဲနေတာပဲ။ တဇတ်ဇတ်ဆောင့်ထိုင်ရင်း ဆံပင်တွေ ဝဲအောင်ခါပြီးခေါင်းလေးကို ဆတ်ခနဲရမ်းခါနေတဲ့ အမေ့ပုံလေးကမျက်စိထဲ စွဲနေအောင် အရမ်းဆက်ဆီကျလွန်းလှတယ်။

“ အားးး ဟားး..ကောင်းတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ...၊ အဲ့လို လီးအကြီးကြီးနဲ့မှ မေမေ့ စောက်ဖုတ်စိတ်ကြိုက်ပဲ၊စောက်ခေါင်းထဲ စိမ့်နေတာပဲ လီးကစောက်ခေါင်းကိုပွတ်ဆွဲနေတာ.. အိ..အိ..အိ..အင်း..  ”

ကျနော်လည်းကောင်းနေတာပဲနှုတ်ခမ်းကိုသွားနဲ့ကိုက်ပြီးအံကြိတ်နေရတယ်။

“ မေမေ့နို့ကို ကိုင်လေ..စို့လေ  ”

အခုတော့ မေမေက မနေ့ညကလို နို့တွေကိုမတွန့်တိုတော့ ဘူးသဘောကောင်းပြီး အတင်းတောင်ကိုင်ခိုင်း။ စို့ခိုင်းနေသေးတယ်။ ကျနော်လည်း အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ထိုးပေးနေရင်း၊ လက်နှစ်ဘက်လှမ်းပြီး အမေ့စနေနှစ်ခိုင် ခုနှစ်လွှာပေါက်စီကြီးတွေကို အားရှိပါးရှိ လက်အရသာခံ ဖျစ်ကစားနေလိုက်မိချိန်မှာ အမေ့ဆောင့်ထိုင်ချချက်တွေက ပြင်းလာ မြန်လာတယ်။

အမေ မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီး ဒလစပ် တဖတ်ဖတ်နဲ့ ထိုင်ချနေတာ။ အမေ့ဖင်ကြီးတွေက ကျနော့် လဥကြီးတွေနဲ့ရိုက်တဲ့ အသံရော။ ကုတင်က သွက်သွက်ခါပြီး တကျိကျိမြည်သံတွေရောက စည်းချက်ကျကျမြိုင်ဆိုင်နေတာပဲ။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ပလောက်..ပလောက် ဗြိ..ဗြိ..

ကျွိကျွိ..အိ..ကျိကျိ..ဒတ်..ဒတ်..ကျွိ..အိ..အိ...

အမေ မျက်နှာက ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကုန်းချလာပြီး ကျနော့်ကို ဂမူးရှူးထိုးနဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အမေက ဆောင့်တာရပ်လိုက်ပြီးခေါင်းပြန်ထောင်လို့..။

“ တူးတူး..သားတလှည့် လုပ်ပေးဦး၊ အပေါ်ကနေ လိုးပေး။ မေမေ့ကို လိုးစမ်းသား..၊ မေမေ တအားဆာနေတယ်၊ ဒီလိုစိတ်ရှိလက်ရှိမခံရတာကြာပြီ...  ”

အမေက ပေါင်ကြီးတစ်ချောင်းမပြီး ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်က လှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ်။ အလှည့်ကျတော့ မနွဲ့စတမ်းပေါ့လေ။ အမေက ပိုဇေရှင်ချိန်းခိုင်းနေပြီ။

ကျနော်လဲ ကုန်းထပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ အမေက ခုနက ကျနော့် နေရာဝင်ပြီး ပက်လက်လှန်လို့ ဒူးကြီးနှစ်ချောင်းထောင် ဟပေးထားလိုက်ရော။ ကျနော် မေမေ့ကို ပက်လက်လှန်ပေါင်နှစ်ချောင်းပခုန်းပေါ်တင်ထမ်းပြီး စလိုးတော့တယ်။ စောက်ပတ်နဲ့လီးက လိုးလက်စ အထာကျနေပြီ။ လရည်စောက်ရေတွေကရွှဲပြီးချွဲပြီးသား။ အမေကြွပေးတဲ့ ဖင်အောက်ကို ခေါင်းအုံးဆွဲထိုးခုပြီးတော့ ကြွတက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို ဒစ်နဲ့တေ့ပြီး အားကုန်ဖိသွင်းလိုက်တာနဲ့ ဒုတ်ဒုတ်ထိပဲ။ ပြီးတော့မှဆက်တိုက်ဆောင့်ရင်း ပေါင်တွေကိုပခုန်းပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တာလေ။ ဒီတော့လဲ အမေ့စောက်ဖုတ်ကပြန်စိပြီး ဆွဲညှပ်ပေးသလို ဖြစ်သွားတော့ လိုးရတာလည်းစီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြစ်သွားတယ်။

ကျနော့် ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အမေလည်း တအီးအီး၊ တအင်းအင်းနဲ့ ဗလုံးဗထွေး ညည်းရင်း တကိုယ်လုံး တဆတ်တုန်လို့ခေါင်းက ဘယ်ညာရမ်းခါနေတော့တာပဲ။ လက်နှစ်ဘက်ကလည်း အိပ်ရာခင်းကိုအတင်းဆွဲဆုပ်ထားတယ်။

“ အမေ..ဘာဖြစ်လို့လည်း၊ နာလို့လား..  ”

“ မနာ..မနာဘူး..၊ ကောင်းနေတာ၊ ခံလို့ကောင်းတာပဲ ရှိတယ်..ဆောင့်..ဆောင့် ..အားကုန်ဆောင့်ယောက်ျားရယ်  ”

အင့်..အီးးး အဲဒီလို..အင့်..အင့်..ရှီးးးအား..ကောင်းလိုက်ထှာ..  ”

အမေ့ လက်နှစ်ဘက်က ကျနော့်ဆီလှမ်းလာတယ်၊ ကုန်းထမလို့ ဟန်ပြင်တယ်။ ကြည့်ရတာ ကျနော့်ကိုဖက်ချင်သလိုမို့ အမေ့ပေါင်တွေကို ပခုန်းပေါ်ကဖြုတ်ချပြီး အမေ့ပေါ် ကုန်းပြီး ဆက်လိုးပေးတယ်။ အမေက လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ကျနော့်ကျောကုန်းကို အတင်းကြုံးသိုင်းဖက်လို့ ခေါင်းထောင်ထလာပြီး ကျနော့်ပါးစပ်ကိုအတင်းကပ်စုပ်ဆွဲ၊ ဂမူးရှူးထိုး အငမ်းမရနမ်းတော့တာပဲ။ ခဏကြာမှ အနမ်းရပ်လိုက်ပြီးမောနေတဲ့ အသံနဲ့

“ ကောင်းလိုက်ထှာ၊ သိပ်ကောင်းတာပဲ မေမေ့သား၊ မေမေ့ ယောက်ျားလေးရာ၊ အဖေ့ကိုယ်စား လင့်တာဝန်ကို ထင်ထားတာထက်တောင် ကောင်းအောင်လုပ်ပြနိုင်တာပဲ..တော်လိုက်တာ..မေမေ့ အချစ်လေးရယ်  ”

“ မေမေ့ အတွက်ဆို အကောင်းဆုံး လုပ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပဲလေ။ သားကလည်း မေမေ့ကို လိုးချင်နေတာကြာလှပြီ..မေမေ သိရဲ့လား..  ”

“ အယ်..! တကယ်လား..နောက်ဆုံးတော့ ပေါပြီ၊ ဝန်ခံပြီပေါ့။ အဲဒါဆိုလဲ ကောင်းကောင်းကြီး မေမေစိတ်ကျေနပ်အောင် လိုးပေး။ မစို့မပို့တော့ မလုပ်နဲ့နော်၊ စိတ်ဆိုးမှာ..၊ ဟင်း..ဘယ်အချိန်ထဲက ကိုယ့်အမေကိုပြစ်မှားနေလဲမသိဘူး  ”

ကျနော် အမေ့စကားကို စကားနဲ့ မတုန်ပြန်တော့ဘူး။ အမေ့ဒူးကြီး နှစ်ချောင်းကို ရင်ပတ်ထိ တွန်းတင်ဖိကပ်လိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကြွလို့ပြူးတက်လာတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ပြန်တေ့ချိန်ပြီး အသားကုန်လိုးတော့တယ်။ အမေ့ချိုင်းကြားနှစ်ဘက်ကြားက ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်အားယူပြီး အရှိန်နဲ့ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့တာ။

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖောင်းဖောင်း..ဇုတ်..ဇုတ်ဇုတ်..

“ အားးးသားးး... ယောက်ျား...အမလေးး..အီး..အင့် အင့်.. အင့်..  ”

အမေက အောက်ကနေ ဖင်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုးစားပင့်ပင့်တင်ပြီး ကော့ခံပေးနေတယ်။ ကျနော် အမေ့ ပါးစပ်ကို ကုန်းစုပ်နမ်းပြီးခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ လီးနဲ့ကပ်ထိုးကပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ။ အမေလဲ ခေါင်းထုခံရတဲ့ ငါးရံ့ခေါင်းတိုကြီးလို ဆတ်ဆတ်ကို လူးနေ၊ ခါနေတော့တာပဲ။ ကျနော်လဲ အမေ့နို့ကြီးတွေ ညှစ်လိုက်။ ကော့ထိုးကပ်ထိုးဆောင့်လိုးလိုက် မရပ်မနားဆက်ဆွဲနေလိုက်တာ။

အဖေ မလိုးနိုင်ခဲ့တာ၊ ကာမအရသာ ပိုမပေးနိုင်ခဲ့ပဲ နှစ်နှစ်လောက်ပြတ်လပ်နေခဲ့တဲ့ အမေလည်း ဆက်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူး။

“ အားးး ဟား..အား..သူ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲ အိ..အိ..မေမေ..မရ..မရတော့ဘူး အင်းးး..အင်းး..ထွက်ကုန်တော့မယ်..  ”

အမေ နှုတ်ခမ်းတွေကိုက်၊ အံတွေကြိတ်လာတယ်။ တအိအိနဲ့ ကြိတ်ညည်းနေတယ်။ ပြီးတော့ တကိုယ်လုံးဆတ် ခနဲ ဆတ်ခနဲ တွန့်တွန့်ပြီးတုန်တက်သွားတယ်။ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကလဲ ကျနော်လီးကို တစစ်စစ်ညှစ်နေတယ်။ ခဏအကြာမှာ ဆတ်ဆတ်ခါ တုန်လှုပ်နေတာတွေလဲ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ အမေပြီးသွားပြီဆိုတာ ရိပ်စားမိသွားတဲ့ ကျနော်လည်းဘယ်နှစ်ချက်လောက်မှ ဆက်မဆောင့်လိုက်ရသေးဘူး။

ကျနော် လရည်တွေ ဆောင့်ထွက်လာပြီး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲ အရှိန်နဲ့ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း အမေ့ကို အတင်းကြုံးဖက်ပြီးအမေ့ပေါ်မှောက်ချထားလိုက်တယ်။ လီးထဲကလရည်တွေကိုလည်း တစက်မကျန်ဆက်ပြီး တစစ်စစ်နဲ့ညှစ်ထုတ်ချနေတုန်းမှာ အမေကကျနော့်ကို ပြန်ဖက်လာပြီး။

“ မောလိုက်တာ ယောက်ျားရယ်။ “ ထား  ” တော့ ရင်တွေတုန်ပြီး သေတော့မှာပဲ။ ယောက်ျားက လိုးတတ်လိုက်တာ။ ဟင့်..အသားကုန်ပဲ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့လိုကြမ်းမှကြိုက်တာ။ ညတိုင်းသူများကို လင့်ဝတ္တရားမပျက်လိုးပေးရမယ်နော်..ဒါပဲ..  ”

အမယ်..အမေက သူ့ကိုယ်သူ "ထား"တဲ့ နာမည်အဖျားဆွတ်ခေါ်လို့..အဲ့ဒီလိုအသုံးမျိုးကို တခါတလေ ဖေဖေနဲ့ပဲ သုံးဖူးတာ ကျနော်သတိပြုမိထားတာလေ။ စိတ်ကြည်ပြီးချွဲနွဲ့ချင်တဲ့အခါမျိုးမှာပေါ့။

“ မောင့် မိန်းမကလည်း တအား အပေးကောင်းတာပဲလေ။ တူတူပါပဲ။ ကိုယ့်အမေအရင်းရဲ့၊ ကိုယ့်ကိုမွေးထုတ်ပေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဒီလောက်လိုးလို့ အရသာရှိလိမ့်မယ်မှန်းမထင်ခဲ့မိဘူး..  ”

ကျနော်ကလည်း အမေ့ကို မိန်းမဆိုပြီးပိုင်စိုးပိုင်နင်းခေါ်ပလိုက်တယ်။ ဘဝမှာ ပထမဆုံးအကြိမ် အမေ့ကိုဒီလိုခေါ်မိခြင်းနဲ့ အားရပါးရ တစ်တစ်ခွခွပြောမိခြင်းပါပဲ။ ပါးစပ်က အော်တိုမက်တစ်ကို ထွက်သွားတာ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် အံ့ဩမိတယ်။ ကိုယ့်ကို မွေးထုတ်ပေးထားတဲ့ အမေအရင်းကြီးကို ဒီလိုခေါ်ဖို့အရင်ကစိတ်တောင် ကူးခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူး။

“ ကြည့်စမ်း..ကြည့်စမ်း..တစ်တစ်ခွခွ၊ ဒါမျိုးကျတတ်တယ်..  ”

အမေက ပြောရင်း ကျနော့် ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲတယ်။ ကျနော်လည်း မောမောနဲ့ အမေ့ပေါ်က လှိမ့်ဆင်းလာခဲ့ပြီး အမေ့ဘေးမှာပက်လက်လှန်ပြီ အသက်ရှူပြန်မှန်အောင် ကြိုးစားနေတုန်း အမေက ကျနော့်ပေါ်မှောက်ရက် တက်လာပြန်ပြီး ကစ်ဆင်ဆွဲပြန်ပါရော။

အမေ့ရဲ့ ချိုမြိန်တဲ့နှုတ်ခမ်း။ နွေးထွေးတဲ့ခံတွင်းနဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ လျှာလိမ်းကစားမှုများအောက်မှာ ကျနော်မြောပါသွားရပြန်တယ်။ အမေ့အနမ်းက ရည်းစားဦးတစ်ယောက်နဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းလိုမျိုး၊ လှိုက်လှိုက်မောမောနဲ့ ရင်ခုန်စရာ အရမ်းကောင်းနေတယ်။

..............................................................................................

“ မေမေနဲ့ အခုလိုလိုးရတာ..တူးတူးကြိုက်လားဟင်..  ”

အမေက ကျွန်တော့နာမည်ခေါ်ပြီးမေးတယ်။

“ ကြိုက်တာပေါ့ မေမေ..ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိဘူး၊ အရမ်း ရင်ခုန်ရတယ်။ မောပေမယ့် တအားကြိုက်တယ်။ မေမေက အရမ်းရင်ခုန်ဖို့ စွဲလမ်းဖို့ကောင်းတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ..  ”

“ ကြည့်စမ်း..  ကြည့်စမ်း.. မေမေ့ယောက်ျားလေးက အမေ့အကြိုက်ပြောတတ်လိုက်တာ။ မေမေလဲ ဟောဒီအမေ့ လင်လေးကို သိပ်ချစ်သွားပြီ..  ”

မေမေက ကျနော့်ပါးလေးကို မနာအောင် ဆွဲလိမ်ရင်းပြောတော့ ကျနော်လဲ ပြန်ပြုံးပြရင်း အမေ့ပါးမို့မို့လေးတွေကို ညင်ညင်သာသာလေး အာဘွားပေးလိုက်တယ်။

“ ရှေ့ရှောက်သားစိတ်လာ၊ စိတ်ပါလို့လိုးချင်လာရင်၊ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ဂွင်းထုနေဖို့ မလိုတော့ဘူးနော်။ သားအတွက် မေမေအမြဲတမ်း အဆင်သင့်ရှိတယ်။ မေမေ့အခန်းကို အချိန်မရွေးလာလိုးလှည့်။ မေမေနဲ့ညတိုင်း လာအိပ်လို့လည်း ရတယ်။တို့တတွေလင်မယားဖြစ်ပြီး၊ ညားပြီးသွားကြပြီလေ။ ဘာမှရှက်ကြောက်နေစရာမလိုတော့ဘူးကြားလား..  ”

“ ဟုတ်ကဲ့  ”

ကျနော်ကတော့ တိုတိုတုတ်တုတ်တခွန်းပဲ ဖြေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောစောကဝုန်းထားလို့ မောထားတဲ့အရှိန်နဲ့ ငိုက်ကျလာတယ်။

“ ဟဲ့..အမယ်..ဇိပိတ်သွားပြီလား၊ ဒီလိုလွယ်လွယ်နဲ့ အိပ်လို့ ဘယ်ရမလဲ၊ သူများသားသမီး ယူထားပြီး တော်အိရော်အိနဲ့ မရဘူးနော်။ လာခဲ့..လာခဲ့..  ”

အမေ ကျနော့်ကို အတင်းပြန်နှိုးပြီး လီးကိုညှစ်လို့ ပုလွေတစ်ကြိမ်ထပ်ကိုင်ပြန်ပါလေရော။ နောက်ဆုံး ကျနော့်ညီလေးပြန်ထကြွလာတဲ့အထိပဲ။

ဒါနဲ့ပဲ အမေ့ရဲ့ လိုအင်ပြည့်အောင် နောက်တစ်ကြိမ် ဖြည့်ပေးလိုက်ရပြန်တယ်။ အမေကတော့ တကယ်မလွယ်ဘူးဆိုတာ ခုမှသိသွားပြီဗျ..။ ဒီလိုနဲ့ပဲ.. အမေနဲ့ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက် အတူအိပ်ဖြစ်။ ပျော်ဖြစ်၊ ဆက်ဆံဖြစ်တဲ့ ညတွေများလာခဲ့ပြီလေ။

နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာတော့ အမေက ကျနော့်အခန်းမလာတော့ပဲ။ ကျနော်ကပဲ အမေ့အခန်း သွားအိပ်ဖြစ်တယ်။ အဲဒီအခန်းက အရင်က အဖေနဲ့အမေတို့ရဲ့ အိပ်ခန်းပါ။ အခုနောက်ပိုင်းတော့ အဖေက သူ့အလုပ်ခန်းနဲ့ဆက်ရက်အခန်းမှာပဲ အိပ်တော့တာ။ အိပ်ခန်းမှာက အမေတစ်ယောက်ထဲပဲပေါ့။

ဒီအခန်းမှာ ကျတော့ကျနော်တို့ သားအမိအတွက် ချစ်ဗျူဟာခင်းဖို့ပိုပြီး အဆင်ပြေသပေါ့။ ကင်းဆိုက်မင်္ဂလာကုတင်ကြီးနဲ့ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်းလေ။ စိတ်ကြိုက်ဝုန်းပေတော့ပဲ။ နောက်ဆုံးမတော့ ကျနော်နဲ့ အမေဟာ တကယ့် လင်မယားအစစ်တွေလို ဖြစ်လာခဲ့ကြတယ်။

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပေးအယူကလဲအရမ်းမျှလာတယ်။ အထူးသဖြင့် အမေကတော့ အကျေနပ်ဆုံးဘက်ကပေါ့။ သူမရဲ့သွေးသားဆန္ဒတွေ တရစပ်ဖြည့်ပေးနိုင်တဲ့၊ ကောင်းကောင်းစိတ်တိုင်းကျလိုးပေးနိုင်တဲ့၊ ထိတိုင်းထောတဲ့ အားကောင်းမောင်းသန် လင်လေးရထားလို့လေ။

အမေက ကျနော်နဲ့လိုးတဲ့ခံတဲ့ အချိန်တွေမှာ စကားလုံး ကြမ်းကြမ်းပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်တွေ သုံးလာတာကိုလည်းသတိထားမိတယ်။ ဒီလိုသုံးမှလည်း သူ့စိတ်တွေပိုထ၊ ပိုနိုးကြားလာပြီး အာသာပြေတယ်လို့လည်း ပြောတယ်။အခုပုံမှန်ဆက်ဆံဖြစ်တော့မှ သိလာတယ်။ အဖေပြောပြခဲ့ဖူးသလို အမေက မီးမကုန်သေးဘူးဆိုတာလေ။

အမေ့မီးက တရှိန်ရှိန်နဲ့ပြာဖုံးပြီးအထဲမှာ ရဲရဲတောက်နေတာ၊ လေလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးလေးတစ်ချက်မှုတ်လိုက်တာနဲ့ ဟုန်းခနဲ ထတောက်တဲ့မီးမျိုး။ အများအားဖြင့် ကျနော်ဘက်ကစ စရာမလိုဘူး။ သူ့ဘက်က စတာချည်းပဲ။ တခါတလေ ကျနော့်မှာညဘက်အိပ်ပျော်နေတုန်း ဘီလူးစီးသလို တက်ခွခံရသေးတယ်။

သေချာစဥ်းစားကြည့်တော့မှ အမေ့ကို သနားမိတယ်၊ ဒါလောက်မီးအားကောင်းတဲ့ အမေ၊ အဖေ နေမကောင်းစဖြစ်ပြီးကထဲက နှစ်နှစ်လောက် လုံးဝ (လုံးဝ) ပြတ်ကျသွားပြီး၊ အတင်းကြိတ်မှိတ်လိမ်ပိန်ပြီး အောင့်အည်းနေနေရတာ ဘယ်လောက်များ အခံရဆိုးတဲ့ ဝေဒနာလည်းလို့..။ အခုမှစိတ်ထင်တိုင်းကြဲနေတော့တာ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမေ့ကို ပါရမီဖြည့်ပေးရတာကို ကျနော်ကျေနပ်နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ကနှစ်ဘက်စလုံးကိုမျှတွေးတယ်။ အမေ့ဘက်တင်မကဘူး။ အဖေ့ဘက်ကိုပါပေါ့။ တလောက အဖေနဲ့ဒီအကြောင်းဆွေးနွေးရင်း အဖေပြောဖူးတဲ့ စကားတွေကိုပြန်ကြားယောင်လာမိတယ်။

(“ အင်း..! ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူးသားရာ။ ဒီလိုပဲပွတ်လိုက်၊ သပ်လိုက်၊ လှိမ့်လိုက်၊ ဆွလိုက်နဲ့အာသာပြေရုံ၊ စိတ်ဖြေရုံလုပ်နိုင်တာပဲ ရှိတာပဲဟာ။ ဘယ်လိုဆွဆွ ဒီကောင်က ကောင်းကောင်း မထချင်ဘူး၊ မင်းအမေမှာ ဟတ်ကော့ကြီးဖြစ်ပြီး စိတ်တိုရတာပဲများတယ်။ ဒီတော့လည်း မစတာပဲ ကောင်းတယ်ဆိုပြီး..  ”)

ကျနော် အဖေ့ခံစားချက်ကို ကောင်းကောင်းနားလည်တယ်။ အဖေ့လည်း ဒီစိတ်တွေရှိနေတုန်းပဲလေ။ စိတ်ထဲမှာတော့ လိုချင်နေတုန်း၊ လုပ်ချင်နေတုန်းပဲ။ ကျနော်ခေါင်းထဲမှာတော့ အဖေ့ကို ဘယ်လိုကူညီနိုင်မလဲဆိုတာကို အမြဲတွေးနေမိတယ်။

ဖြစ်နိုင်ခြေရှိတဲ့ နည်းလမ်းကိုလည်း အမြဲရှာကြည့်နေတယ်။ အဓိက ကတော့ အဖေ့ကိုကူဖို့နည်းလမ်းရှာရာမှာ အမေက အခရာပဲလေ။ ဒါကြောင့် အခွင့်ကြုံရင်ကြုံသလို အမေနဲ့လိုးပြီး နှပ်နေချိန်မှာ အမေ့ကို စကားတောက်ကြည့်၊ တဖြည်းဖြည်းစည်းရုံးကြည့်ရတယ်။

“ မေမေရယ်..သားတို့ချည်းပဲ ပျော်ပါးနေတာ အဖေ့ဘက်ကိုကြည့်တော့ မမျှတသလိုပဲနော်။ သူလဲအရွယ်ကောင်းတုန်းပဲ ဆန္ဒတွေ မကုန်သေးဘူး၊ သူလဲလိုချင်ရှာမှာ ဒီစိတ်တွရှိတုန်ပဲ။ လူက မစွမ်းနိုင်လို့သာ။ မေမေ့ကိုလည်းသိပ်ချစ်ရှာတာ။ သနားပါတယ်နော်၊ သားတို့ အဖေ့ကို ဘယ်လို ကူရင်ကောင်းမလဲမေမေ  ”

အမေကသက်ပြင်းကြီးချပြီး..

“ မေမေ နားလည်ပါတယ်၊ သူဆန္ဒရှိတုန်းဆိုတာ မေမေသိတယ်။ သူ့ကိုလည်း မေမေချစ်ပါတယ်။ မေမေ့ငယ်ရည်းစား၊ တသက်လုံး ဒိုးတူဘောင်ဘက်ပေါင်းလာတဲ့ ခင်ပွန်းပဲဟာ။ မေမေသူ့ဆန္ဒလေးပြည့်စေဖို့နည်းပေါင်းစုံကြိုးစားကြည့်ပြီးပြီ၊ လာကိုမလာ။ ထကိုမထတာ သားရေ  ”

“ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဖေကျေနပ်တဲ့ အဆင့်တစ်ဆင့်ရောက်အောင် အမေ ကြိုးစားအာသာဖြေပေးပါလား။ အရင်က မေမေ့မှာ သားမရှိဘူး။ မေမေ အဖေ့ကိုဆွပြီးဘာမှဆက်မလုပ်နိုင်ရင် မေမေစိတ်တိုရတယ်။ အခုသားတစ်ယောက်လုံးရှိနေပြီ။ အဖေကျေနပ်တဲ့ အထိ လုပ်ပေးပြီးရင်၊ သားနဲ့လာပြီးဆက်ခံပေါ့။ မေမေလည်းစိတ်မတိုရတော့ဘူး။ သားလက်ရာကိုလဲ သိသားပဲ မေမေရာ  ”

အမေ တွေသွားတယ်..အတော်ကြာငြိမ်သွားပြီးမှ...

“ အေးနော်..သူလည်းသနားပါတယ်။ ဖေဖေက မိသားစုရဲ့ကျေးဇူးရှင်ကြီးပါ။ သူ့လည်းဒီတိုင်းပစ်ထားလို့ မရဘူး။ နည်းလမ်းရှာလုပ်ကြည့်သေးတာပေါ့..  ”

“ မေမေ.. ဒါနဲ့ကပ်ကိုးဆိုတာကြားဘူးလား..  ”

“ ဘာလဲ..အဲဒါဘာကောင်ကြီးလဲ..  ”

အမေ့အဖြေကြောင့် ကျနော်ထရီရင်းနဲ့..

“ ဟားဟားဟား..အမေပေ ါက်ကရ ပြောတော့မယ်။ ဘာကောင်ကြီးမှ မဟုတ်ဘူး၊ လိင်ဆက်ဆံမှု အသုံးအနှုန်းတစ်ခုပဲ။ သားကပ်ကိုး ဆိုတာ ကြားဘူးတယ်။ အနောက်နိုင်ငံက အခေါ်ပါ။ လူတစ်ယောက်ဟာ သူဘယ်လိုမှ မစွမ်းနိုင်မလိုးနိုင်တော့ပဲ ပန်းသေသလို ဖြစ်နေပေမယ့်၊ သူ့ရှေ့မှာ သူ့မိန်းမက တခြားလူတစ်ယောက်နဲ့ လိုးပြ၊ ဆက်ဆံပြရင်တော့ ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာတာမျိုး။ အဲဒီလို ဆက်ဆံပြမှသူလဲစိတ်တွေထပြီးလိုးချင်စိတ်တွေပေါက်၊ လီးလဲတောင်လာတာမျိုးကို ခေါ်တာ။ ကိုယ်မိန်းမသူများနဲ့ခံပြမှ စိတ်ပါလာတာ အဲလိုအမျိုးအစားကို အင်္ဂလိပ်လို ကပ်ကိုး လို့ခေါ်တယ်။လောကမှာ ဒါမျိုးတွေရှိတာ အများကြီးပဲ။ ဖေဖေ့ကို သနားတယ်။ အဲဒီလိုတစ်ခါလောက်စမ်း ကြည့်ရင်ကောင်းမလားလို့"

“ ဟယ်..သိပါဘူး..ငါက ဘာကောင်ကြီးလဲ၊ တိရစ္ဆာန်လားလို့..၊ ဒါနဲ့ခုနဘာပြောတယ်၊ ဘယ်လိုစမ်းမှာလည်း  ”

“ ဒီလိုလေ..၊ အဖေ့ကို မေမေက အရင်ဆွ၊ ပွတ်သပ်ပေး။ ဂွင်းထုပေး၊ နို့တိုက်၊ စောက်ဖုတ်ပေးနှိုက်။ အဖေစိတ်ပါလာရော။ လီးမတောင်သေးလဲ ကိစ္စမရှိဘူး။ အဲဒီအချိန်ရောက်မှ သားနဲ မေမေသူ့ရှေ့မှာကောင်းကောင်းလိုးပြ။ အဲဒါဆိုရင် အဖေ့ဟာကြီးထလာနိုင်တယ်  ”

“ ဟယ်..ပေါက်ကရတွေ..အဖေ့ရှေ့မှာ? လိုးပြရမယ်? တစ်သက်လုံး ယောက်ျားနဲ့ခံတာ နှစ်ယောက်ထဲပဲ လူမမြင် သူမမြင်ခံဖူးတယ်။ ခံတာတွေကလဲ ကိုယ့်လင်တွေ  ”

ချည်းပဲ။ အခု သားနဲ့ခံတာလဲ ကိုယ့်လင်လို့ သတ်မှတ်လိုက်လို့ခံတာပဲ။ သုံးယောက်ပူးကြီးတော့ မလုပ်ရဲပါဘူး။

“ မေမေကလည်း သရီးဆမ်းဆိုတာ ကြားဘူးတယ် မဟုတ်လား၊ သုံးယောက်လုပ်နေတာတွေ အများကြီးပါ။ ပြီးတော့ မေမေ့ကို တခြားတစိမ်းရှေ့မှာလုပ်ခိုင်းမှာမှ မဟုတ်တာ။ နှစ်ယောက်စလုံးက မေမေ့လင်တွေချည်းပဲလေ..၊ အဖေ့ကိုကူဖို့ကတခြားနည်းလည်းမရှိဘူး..  ”

“ ဟယ်..အဲ့လိုသာဆို၊ ငါ့နှယ်..ရှက်လို့သေတော့မှာပဲ၊ တခြားနည်းမရှိတော့ဘူးလား  ”

“ ပြောပြီးပြီလေ၊ နှစ်ယောက်စလုံး မေမေ့ လင်တွေချည်းပဲဟာ၊ ဘာ ရှက်စရာရှိလဲ။ မေမေ အေးအေး ဆေးဆေး စဥ်းစားကြည့်ဦးပေါ့၊ အဖေ့ကို သနားပါတယ်..  ”

“ အေးပါဟယ်..ငါစဥ်းစားကြည့်ပါဦးမယ်..အမယ်..အမယ်၊ ဒါက ဘာလဲ အိပ်တော့မလို့လား။ မရဘူးလာခဲ့၊ အပါးမခိုနဲ့..  ”

ကျနော် စောင်ယူခြုံပြီး တဘက်လှည့်အိပ်ဖို့ အပြင်မှာပဲ အမေက ကျနော့်ကို အတင်းတက်ခွပြီး အတင်း နသားပါယား ပြန်ပါရော။ဒါတောင် စောစောပိုင်းက နှစ်ချီပြည့်ပြည့်ဝဝဆော်ပေးခဲ့ပြီးပြီ။ အမေကတော့ မလွယ်ဘူး။

“ ယောက်ျားကလဲကွာ၊ မိန်းမက ဒါလောက်နဲ့ မဝတတ်ဘူးဆိုတာသိရဲ့သားနဲ့..... .  ”

အမေ့ရဲ့ ကျွတ်ကျိ..ကျွတ်ကျိစကားသံတွေ အောက်မှာ ကျနော့်အင်အားတွေထပ်ပြီး ပေးဆပ်လိုက်ရပြန်တယ်။ နောက်တစ်နေ့ ကျနော် ကျောင်းကပြန်လာတော့ ညဦးပိုင်းအဖေ တီဗွီကြည့်နေတဲ့ အနားသွားထိုင်စကားပြောဖြစ်ပြန်ရော။ အမေကတော့ မရှိဘူးအပြန်နည်းနည်း နောက်ကျတယ်။ ဒါကြောင့် ထမင်းမစားရသေးတဲ့ အဖေ့ကို ထမင်းစားခန်း တွဲခေါ်လာပြီး ခူးခပ်ကျွေးရတယ်။

အဖေက လေးချောင်းထောက်နဲ့ လျှောက်နိုင်ပြီဆိုတော့ နဲနဲပဲ ဘေးက ထိမ်းပေးရုံပဲ။ ထမင်းစားပွဲမှာ အလာပသလာပပြောရင်းနဲ့ အဖေက ကျနော်နဲ့ အမေတို့ ရဲ့ဆက်ဆံရေး လက်ရှိ တိုးတက်မှု အကြောင်းမေးပြန်ရော။ အဖေက ဒါကို တော်တော်စိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ်။

“ အခြေအနေကတော့ အားလုံးပလန်ချထားတဲ့ အတိုင်းအဆင်ပြေနေတာပဲ ဖေဖေရ။ အမေကတော့ ပိုပြီးစိတ်ချမ်းသာလာပုံ ရတယ်။သူ့ ဆန္ဒတွေအိမ်ကမခွာပဲ ပြည့်နေပြီဆိုတော့ ဖေဖေရာ..၊ သိတယ် မဟုတ်လား  ”

“ အေးကွာ..သူ စိတ်ချမ်းသာရင်ပြီးတာပဲ။ အိမ်ထဲမှာပဲ ကိစ္စကဖြေရှင်းလို့ ရသွားတာကောင်းသွားတာပေါ့..  ”

“ ဒါနဲ့ ဖေဖေရော မလုပ်တော့ဘူးလား။ ထပ်ကြိုးစားမကြည့်ချင်ဘူးလား..  ”

“ သားကလည်း.. ဖေဖေ့အခြေအနေသိသားနဲ့သားရာ..  ”

အဖေက ညည်းညည်းငြူငြူပြောတယ်။ အဖေ လိုချင်နေတာ ကျနော် ရိပ်မိတာပေါ့။ ဒါနဲ့ ကျနော့် စည်းရုံးရေး စရတာပေါ့..

“ ဖေဖေ..ရရင်မေမေ့ကိုမလုပ်ချင်ဘူးလား..  ”

အဖေက စိတ်ကျဥ်းကြပ်သွားပုံနဲ့..

“ လီးကမတောင်ဘူးကွ..  ”

“ ဖေဖေ့ လီးမတောင်ပေမယ့်..သားလီးက တောင်တယ်လေ၊ ဖေဖေ တကယ် လိုချင်တယ် ဆိုရင်၊ ဝေမျှစားကြတာပေါ့.  ”

အဖေဆတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးမှ..

“ ဘယ်လို..ဘယ်လို..၊ ဖေဖေသိပ်မရှင်းသေးဘူး  ”

“ တောင်တဲ့သားလီးနဲ့ အမေ့ကို စီမံဖို့က သားအပိုင်း။ ဖေဖေ့ အပိုင်းကတော့ ရသလောက် ဖေဖေကြိုက်တာလုပ်ပေါ့။ ဖေဖေ ဒီတိုင်းဘလိုင်းကြီးထိုင်နေမယ့်အစား..  ”

အဖေကကျနော့်ကိုတစ်ချက်စူးစူးရဲရဲကြီးကြည့်ပြီး

“ အဲ့လိုကြီးလားကွ..၊ သားတို့နှစ်ယောက် အကြည်ဆိုက်နေတုန်းမှာ ဖေဖေပါရှိနေတာ စိတ်ထဲစနိုးစနောင့်မဖြစ်ဘူးလား။ သတီလို့လား  ”

“ ဒါက ပြဿနာမဟုတ်ပါဘူး ဖေဖေရဲ့၊ မေမေက အခု ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အပိုင်ဖြစ်နေပြီပဲ။ နှစ်ယောက်စလုံးရှိတော့ဘာဖြစ်သေးလဲ  ”

အဖေက ဝမ်းပန်းတသာနဲ့ပြုံးချလိုက်ပြီး

“ ငါ့သားတူးတူး..မင်းတကယ်ပြောနေတာလားကွ  ”

“ ကျနော်တို့ မျှစားကြရင် ပိုကောင်းတာပေါ့ ဖေဖေရာ..ဒီညသွားကြမယ်လေ  ”

အဲဒီည ကြိုတင်လက်ဝါးရိုက်ထားတဲ့ အတိုင်း၊ ကျနော် အဖေ့ကို အမေ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားခဲ့တယ်။ အမေ့ကိုတော့ ဘာမှမပြောထားရသေးဘူး။ ဟို တလောက ကပ်ကိုးကိစ္စညှိတုန်းက အမေက စဥ်းစားကြည့်ဦးမယ်သာပြောတာ။

အခုထိ ဘာမှ ပြန်ပြောသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်ကတော့ အဖေ့ကို ခေါ်ချလာခဲ့ပြီ။ အခန်းထဲကို အဖေနဲ့ကျနော် နှစ်ယောက်ပြူးကြီး ဝင်လာတော့ အမေက စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားတဲ ပုံစံနဲ့ အူကြောင်ကြောင်ကြည့်တယ်။

အမေက ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ပြီး ဖုန်းပွတ်နေတာ။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အဖေက ညာဘက်၊ ကျနော်ကဘယ်ဘက်ညှပ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်ကြတယ်။


 အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>




အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၁ )

အပြင်လူ မရှုပ်ကြေး အပိုင်း ( ၁ ) 

လမင်းကြီး ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျနော်က ကျနော်တို့ မိသားစုရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော သားပါ။ နာမည်ကတော့ တူးတူးတဲ့။ နေတာကတော့ အဖေ့ဘက်က အဖိုးအဖွားတွေနဲ့ ရန်ကုန်က နီးမဝေးနယ်မြို့လေး တစ်ခုမှာပေါ့။ ကျနော် ငယ်ငယ်လေး ကထဲက အဖေနဲ့အမေတို့က ရန်ကုန်မှာ သွားအခြေချပြီး အလုပ်လုပ်ကြတယ်။

ကျနော် နားလည်သလောက်ကတော့ အဖွား (အဖေ့ရဲ့ အမေ ဒေါ်မမကြီး) နဲ့ ကျနော့်အမေ ဒေါ်ထားထား တို့က နဂိုထဲက သိပ်ပြီး အစေးမကပ်ကြဘူး။ဒါကြောင့် အမေက ကြာကြာနေမှ တစ်ခါတစ်ခါ ကျနော့်ဆီ လာတွေ့ဖြစ်တယ်ဆိုတာ နောက်မှ သိလာရတယ်။တစ်လတစ်ကြိမ် နှစ်လတစ်ကြိမ်တောင် ရှိမယ်မထင်ဘူး။

ဒါပေမယ့် အဖေကတော့ စနေတနင်္ဂနွေ ပိတ်ရက်ရပြီဆိုရင် အဖွားတို့အိမ်မှာ ပေးနေထားတဲ့ ကျနော့်ဆီကို အမြဲလာတယ်။ဒါ့အပြင် တခါတလေ ကျနော်တို့ မြို့လေးရဲ အထင်ကရ အထိမ်းအမှတ်ပွဲ၊ ဘုရားပွဲတွေမှာလည်း အဖေရောက်လာပြီး ကျနော် မပျင်းရအောင် အမြဲလိုက်ပို့ပေးပြီး ပွဲလည်စေတယ်။ အမေကတော့ ပါမလာတာများတယ်ဗျာ။

ဩ..မေ့လို့...၊ ကျနော့် အဖေနာမည်ကတော့  ဦးတေဇာထူးပါ။ကျနော်က နဲနဲသတ္တိကောင်းပြီး လုပ်ရဲကိုင်ရဲ၊ ဇရှိတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်၊ ပျက်ချော်ချော် ပြောင်တောင်တောင် မထီတရီ ကောင်လေးတစ်ယောက် အဖြစ်ကြီးပြင်းလာခဲ့တယ်။ 

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အဘိုးတို့အိမ်မှာက အမျိုးတွေက ယောက်ျားလေးတွေချည်း များတယ်လေ။ အဖေ့ဘက်မှာက ညီအကိုတွေချည်းပဲ။ဦးလေး၊ ဘကြီးတွေနဲ့ သူတို့က မွေးလာတာတွေကလည်း အကိုဝမ်းကွဲတွေချည်းပဲဆိုပါတော့။

စောစောက ပြောသလို တစ်နေရာစီ နေကြပေမယ့် အဖေက မပြတ်တမ်းလာပြီး ကျနော့်ကို စောင့်ရှောက်သင်ပြပေးနေတော့ အဖေနဲ့ကျနော်နဲ့ အရမ်းရင်းနှီးနေရတယ်။ ကျနော် ပြဿနာတစုံတရာရှိလို့ တိုင်ပင်စရာရှိရင် အဖေနဲ့ပဲ တိုင်ပင်။ အဖေ့ကိုပဲ ပြောတယ်။

အကြောင်းကိစ္စ အားလုံးမဖုံးမကွယ်၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ။ကျနော်သိသလောက် အဖေနဲ့အမေက သိပ်ချစ်ကြတယ်။ ကျောင်းပြီးစကထဲက လက်ထပ်လိုက်ကြပြီး ကျနော့်ကို ရလာတာပဲ။အဖေက ဗိသုကာပုံစံထုတ်တဲ့အင်ဂျင်နီယာ၊ အမေက အမျိုးသမီးစီးပွားရေးသမား၊နှစ်ယောက်စလုံး မော်ဒန်ကျကျ နဲ့ ရှေးရိုးမဆန် အမြင်ကျယ်ကျယ် ရှိကြတဲ့ စုံတွဲပေါ့။

ကျနော် ဆယ်လေးငါးနှစ်သားလောက်လဲ ရောက်ရော မထင်မှတ်တဲ့ ကြမ္မာမုန်တိုင်း တစ်ခုက ကျနော်တို့မိသားစုကို ရိုက်ခတ်လာတယ်။ကျနော့်အဖေ ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ရာက တဆင့် ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းရပြီး ကိုယ်အောက်ပိုင်း လှုပ်မရတော့ဘူး။

ပြန်ကောင်းလာတော့လဲ လေဖြတ်ထားတဲ့ လူနာတွေလို မလျှောက်နိုင်တော့ပဲ ဝှီးချဲနဲ့ပဲ ထိုင်နေ၊ သွားနေရတော့တယ်။တစ်နှစ်လောက်ကြိုးစား ကုပြီးတော့မှ အိမ်ထဲမှာ နီးနီးနားနား ဟိုဟိုဒီဒီ ခရီးတိုလေးကို လေးချောင်းထောက်နဲ့ သွားနိုင်လာတယ်။

ဘဝမှာ အခက်အခဲတွေ ကြုံလာတဲ့ အခါပေါ့ဗျာ။ အခက်အခဲဆိုတာက အဖေ့ရဲ့ ပုံမှန်ပြန်မရနိုင်တော့တဲ့ကျန်းမာ ရေးအတွက်ပါ။ငွေရေးကြေးရေး အခက်အခဲတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ အဖေနဲ့အမေတို့က နဂိုရှိရင်းစွဲကိုက အခြေခိုင်ပြီးသားပါ။ဒါကြောင့်လဲ လက်ရှိနေနေတဲ့ ရန်ကုန်က နှစ်ထပ်အိမ်ကိုရောင်းပြီး တစ်ထပ်အိမ်တစ်လုံးပြန်ဝယ်ပြီး စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆောက်တယ်။

ဝှီးချဲနဲ့ပဲ နေရတော့မယ့် အဖေ့အတွက် သွားရလာရ လှုပ်ရှားရ လွယ်အောင်ပေါ့။တစ်ထပ်ထဲဆိုတော့ အပေါ်အောက်တက်ဆင်း အလုပ်ရှုပ်စရာ မလိုတော့ဘူးပေါ့။ကျနော်လည်း ကိုယ့်ဖာသာ ထိမ်းကျောင်းပြီး သွားတတ်လာတတ်တဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီဆိုတော့ အရင်ကလို အဖေကျနော်ဆီမလာနိုင်တော့တဲ့ အတွက် ကျောင်းပိတ်ရက်တွေမှာ ကျနော်ကပဲ အဖေ့အိမ်ရှိတဲ့ ရန်ကုန်လာပြီး အဖေ့ကိုပြုစု၊ အဖေနဲ့ကစား၊ အကြောလေ့ကျင့်ခန်းတွေလုပ်ပေး၊ စကားထိုင်ပြောပေါ့။

တစ်နှစ်လောက် ကြိုးစားကုပြီးတော့မှ အဖေလည်းအိမ်ထဲမှာ နီးနီးနားနား ဟိုဟိုဒီဒီ ခရီးတိုလေးကို လေးချောင်းထောက် လမ်းလျှောက်အကူပစ္စည်းနဲ့ သွားနိုင်လာတယ်။အဖေက အပြင်မထွက်နိုင်တော့ပေမယ့် အဖေ့ရဲ့ လုပ်ငန်းကတော့ ဘာမှကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ထိခိုက်မသွားလို့ တော်သေးတယ် ဆိုရလိမ့်မယ်။

အဖေက ဗိသုကာပုံထုတ်သမားဆိုတော့၊ အဖေ့ဆီကို အလုပ်အပ်မယ့် သူတွေက အိမ်တိုင်ရာရောက်လာပေး၊ လာအပ်ကြတာလေ။အဖေက အိမ်မှာ ထိုင်ဆွဲထိုင်လုပ်ရုံပဲ။ ဝင်ငွေကတော့ ပြတ်တယ်မရှိလှပါဘူး။

အဖေနေမကောင်းကထဲက ကျနော်ရန်ကုန်အိမ်ကို အပတ်စဥ်ရောက်နေတော့ အရင်က အနေဝေးလို့ ခပ်စိမ်းစိမ်းဖြစ်နေတဲ့ အမေနဲ့လည်း ပြန်ပြီးပူးပူးကပ်ကပ် ရင်းရင်းနှီးနှီး ပြန်ဖြစ်လာတယ်။ ဒီမှာတင် ကျနော့်စိတ်နှလုံးသားထဲမှာ အမေ့ကို မသိမသာကနေ သိသိသာသာကြီး သတိထားအသိအမှတ်ပြုလာရတာပဲ။

အဲဒီလို သတိပြုလာမိမှ ကျနော့်အမေ ဒေါ်ထားထားဟာ တော်တော်လေးလှပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေမှန်း သိလာရတယ်။ဘော်ဒီရှိပ်ကလည်း ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးကြီး၊ ဒါပေမယ့် သူ့အရွယ် တခြားအိမ်ထောင်သည် အမျိုးသမီးတွေလို၊ ခါးတုတ် ရင်တုတ်မဟုတ်ပဲ၊ ခါးသေးရင်ချီ၊ ပြေပြစ်တဲ့ ဂီတာရှိပ်ကြီးဗျ၊ ဂျောကြီးတစ်လုံးတစ်လုံးကလည်း နည်းတာမဟုတ်ဘူး။ အိုးကြီးက ကောက်နေတာ။ကျနော်လဲ လူပျိုပေါက်အရွယ်ရောက်နေပြီလေဗျာ၊ မိန်းမတွေကို မိန်းမလို ကြည့်တတ်နေပြီ။အမေကတော့ အမေဆိုပေမယ့် မျက်မြင်အမှန်တရားကိုတော့ စိတ်ကနေသဘာဝအတိုင်း သုံးသပ်ပြီးနေပြီ။

အမေ ဒေါ်ထားထားဟာ အနေအထိုင်ခပ်အေးအေးသမား အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ပါ။ စကားလဲ သိပ်များများစားစားမပြောဘူး။ ဒါပေမယ့် ပြောမိလို့အရှိန်ရရင်တော့ ပျော်စရာစကားတွေနဲ့ အပြောကောင်းကောင်း ဝေဝေဆာဆာပြောတတ်တယ်။အဲ့လိုအချိန်ကျရင် အမေ့ပုံစံက အမေနဲ့မတူပဲ သူငယ်ချင်းတွေလို ပုံစံမျိုးဖြစ်လာတတ်တယ်။

အမေနဲ့ အဲ့လိုရင်းရင်းနှီးနှီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုနောက်ပြောင် နေခွင့်ရလာတာကိုလည်း ကျနော် သာယာနေမိတတ်ပြီ။ဒီလိုနဲ့ နှစ်နှစ်သာသာအချိန်တွေဖြတ်ကျော်ခဲ့ပြီး ကျနော်အသက် ၁၇နှစ်မှာ ဆယ်တန်းအောင်ခဲ့ပြီး ဒဂုံတက္ကသိုလ်မှာ လာတက်ခွင့်ရတော့ ကျနော်လဲ ရန်ကုန်ကအဖေ၊ အမေတို့အိမ် ပြောင်းလာပြီးအတူနေဖို့ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

တစ်ခုကောင်းတာကလည်း ကျနော် အဖေ့ကို အနီးကပ်ပြုစုခွင့် ပိုရလာတာပါပဲ။ အမေကတော့ သူ့အလုပ်အတွက် မနက်အိမ်ကထွက်၊ ညနေပြန်ပေါ့။တခါတလေလဲ အလုပ်သဘောအရ ပွဲလမ်းရှိရင်လည်း အပြန်နောက်ကျတာတွေ ဘာတွေရှိတာပေါ့လေ။တက္ကသိုလ်ရောက်လို့မှ မကြာသေးဘူးကျနော်လည်း အပေါင်းသင်းကောင်းတွေနဲ့ တွေ့ပါလေရော။

ကျနော်ရန်ကုန်က မိဘတွေအိမ်လာနေပြီး ကျောင်းတက်တာ နှစ်လသာသာပဲ ရှိသေးတယ် ကျနော် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အနှိပ်ခန်းတွေသွားပြီး ဖာစချတတ်နေပြီ။ ဒါပေမယ့် တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ်ပါပဲ။ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ သိပ်သဘောမကျ၊ စိတ်မပါတော့ဘူး။

တကယ်တော့ ဒါက ဘာမှဖီလင်မလာဘူး။ စိတ်ထွက်ပေါက်ရှာ အာသာပြေရုံနဲ့ အတွေ့အကြုံရရုံပဲလို့ ခံစားလာမိတယ်။ကျနော်နဲ့ အဖေနဲ့ ရင်းနှီးမှုအတိုင်းအတာက သာမန်သားအဖတွေထက်ပိုပြီး ဘာမဆို ဖွင့်ပြောတိုင်ပင်လေ့ရှိတော့ ကျနော် အဲဒီဖာခန်းသွားလည်တဲ့ အကြောင်းတွေကို အဖေ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲပြောထားတယ်။ အဖေက...

“  အေး..ဖာချတာတော့ချတာပေါ့ကွာ၊ မင်းလည်းယောက်ျားပဲ၊ သူများသားသမီးမယူနိုင်ပဲ ဖျက်ဆီးတာထက်တော့ ကောင်းပါတယ်။တခုတော့ရှိတယ်ကွ။ ရောဂါသတိထား၊ အဖော်စွပ်သွား၊ သိပ်ရွဲနေရင်မလုပ်နဲ့၊တချို့လဲသန့်တယ်ထင်ရပြီး အေကိုက်နေတာတွေလဲ ရှိတယ်။သတိအမြဲကပ်နေပစေ  ”

“  သား..ဒါကိုအမြဲ ဂရုစိုက်ပါတယ် ဖေဖေ၊ အဲဒါကြီးတွေစွပ်တော့လဲ ဘာအရသာမှ မပေါ်ဘူး။ ဖီလင်မရှိတဲ့အတူတူ နောက်လဲ သွားမချတော့ပါဘူး။ မထူးပါဘူး ဖေဖေရာ၊ ညီနောင် ငါးဦးနဲ့ပဲ အပေါင်းအသင်းလုပ်တာကောင်းပါတယ်  ”

ကျနော်ဒီလိုပြောတော့ အဖေကသဘောကျပြီး ရီနေတယ်။ကျနော့်မှာ အစစအရာရာ ဖာချတာကအစ ပြောတဲ့အထိ အဖေနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှိခဲ့ပေမယ့် အဖေ့ကိုတောင် ထုတ်ပြောလို့မရတဲ့ တစ်ယောက်ထဲပဲ ရင်ထဲကြိတ်ပြီး သိမ်းထားရမယ့် တိတ်တခိုးဆန္ဒလေးတစ်ခုကတော့ ရှိနေသေးတယ်။အဲ့ဒါကတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို သားဆိုတာ မေ့လျော့ပြီး အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထားထားဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကြီးအပေါ်မှာ တိတ်တခိုး ရင်ခုန်တွယ်တာနေမိတာပါပဲ။

အဲဒီ ဆန္ဒခံစားချက်ကလည်း အခုတစ်နှစ်နှစ်နှစ်အတွင်း အဖေနေမကောင်းဖြစ်လို့ ရန်ကုန်အိမ်ကို အပတ်စဥ်လာဖြစ်ခဲ့ပြီး အမေနဲ့ ပြန်ပြီး နီးနီးစပ်စပ်ပြန်နေခွင့်ရတဲ့ အချိန်ကစပြီး ဘယ်အချိန်ထဲက ရင်ထဲ ခိုကပ်သွားတယ်မဆိုနိုင်တော့ဘူးဗျာ။

စောစောက ပြောခဲ့သလို အမေနဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး အနေများလာတော့ အမေ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ စကားတွေပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် လက်ဆုံကျအောင်ပြောလာရင် အမေ့စကားတွေနဲ့ အတူ စီးမြောပါသွားတယ်။ ငယ်ငယ်က အမေနဲ့ခပ်ခွာခွာ ကင်းကွာနေရတော့ ဒါ အမေပဲဆိုတာ အသိအမှတ်ပြုရုံကလွဲလို့ ဘာမှမပိုဘူး။ အခုတော့ အမေနဲ့ရင်းနှီးထိစပ်မှုတွေက ပိုပြီး ချည်နှောင်လာတယ်။

အမေနဲ့ ပြောဆိုနေရရင် ပျော်နေပြီး အတွင်း စိတ်သဏ္ဌာန်က အမေ့ကို တွယ်တာမှုအဖြစ် ပြောင်းလဲလာခဲ့တယ်။ဒီအတွေးခံစားချက် တစ်ခုကတော့ တစ်ယောက်ထဲ ရင်မှာကြိတ်ပြီးသိမ်းထားမိတယ်။ ဘယ်လောက်ပဲရင်းနှီးရင်းနှီး အဖေ့ကို ဘယ်လို ထုတ်ပြောလို့ရမှာလဲ၊ မဟုတ်ဘူးလား။

ဒါပေမယ့် ကျနော်ဘယ်လို ဟန်ဆောင်ကောင်းကောင်း၊ လူကြီးတွေက အကဲဖြတ်တတ်တယ်ဆိုတာ နောက်မှသိလာရတယ်။အခု ဒီနှစ်ပိုင်းအတွင်းမှာ အိမ်ကအခြေအနေတွေထဲက ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ အခြင်းအရာ တစ်ခုကိုကျနော် သတိထားမိစပြုလာတယ်။

အဲဒါကတော့ နေ့ခင်းဘက်တွေမှာ အဖေက ဝှီးချဲမှာထိုင်ပြီး လက်ခံထားတဲ့ ပုံထုတ်တွက်ချက်မှုတွေ လုပ်ရင်လုပ်၊ခဏတဖြုတ်နားပြီး လှဲလျောင်းအနားယူချင်ယူ၊ ဒီလိုပုံစံနဲ့ နေပေမယ့် ညဘက်တွေကျတော့ အရင်တုန်းကလို အမေနဲ့ တခန်းထဲအိပ်တာ မတွေ့ရတော့ဘူး။ သူ့အလုပ်ခန်းနဲ့ ကပ်ရက်အခန်းလေးထဲမှာပဲ အိပ်တော့တာကို သတိပြုမိတာပါပဲ။

အရင်က နေ့ခင်းခဏတဖြုတ်လှဲရင်သာ အဲ့ဒီအခန်းအသုံးပြုပေမယ့်၊ အခုညဘက်မှာပါ အဲဒီမှာ အိပ်တာတွေ့လာရတယ်။ကျနော် ဒီအိမ်ကိုရွှေ့ လာနေပြီး အခု လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပတ် သုံးပတ်လောက်ကစပြီး အဖေ့မျက်နှာလည်း သိပ်ပြီး ရွှင်ရွှင်ပြပြ မရှိဘူး။

နောက်ဆုံး ကျနော် သိချင်စိတ်ကို အောင့်မထားနိုင်တော့ဘူး။ အဖေနဲ့ ကျနော်က သူယ်ချင်းလို စနောက်ပြီး အမြဲ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနေနေကျ အကျင့်ကြောင့် အဖေ့ကိုမရှိန်တော့ပဲ ဒဲ့ပဲ ဖွင့်မေးလိုက်မိတယ်။

“  ဖေဖေ ဘာဖြစ်လို့ မေမေနဲ့ အတူမအိပ်ကြတော့တာလဲ။ သားကြည့်နေတာ သတိထားမိတာ တော်တော်ကြာသွားပြီ..  ”

အဖေ့မျက်နှာက ညှိုးကျသွားပြီး သက်ပြင်းလေးကြီး တစ်ခုချလိုက်ရင်းက..

“  အင်း..အတူအိပ်ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လို့ စိတ်ဆင်းရဲဒဏ်ကို ခံနေကြမှာလဲကွာ။ အဖေ့ရဲ့ ဒီကိစ္စအတွက်လက်နက်က သုံးမရတဲ့ မီးကျိုးမောင်းပျက်ဖြစ်သွားတာ အက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီးကထဲကပဲ သားရာ..  ”

အဖေဆိုလိုတာကို ကျနော်ကောင်းကောင်း နားလည်လိုက်တယ်။ ဒါကြောင့်..

“  ဖေဖေပြောတာ သားသဘောပေါက်ပါတယ် ဖေဖေ။ ဒီအတိုင်းသာဆိုရင် ဖေဖေတစ်ယောက်ထဲရဲ့ ဒုက္ခမဟုတ်တော့ဘူး။ မေမေပါခံစားရပြီပေါ့..။တကယ့်အခက်အခဲကြီးပါလား  ”

အဖေကခေါင်းကို လေးလေးကြီး ညိတ်လိုက်ရင်း..

“  အေး..သဘောပေါက်တာ ကောင်းတယ်၊ မင်းအမေက အခုတော့ အောင့်အည်းနေနေတာပဲ။ ဒါပေမယ့်ဘယ်လောက်ကြာကြာ အောင့်နိုင်မလဲသာ မသိတာ  ”

ကျနော့်ခေါင်းထဲ သိပ်မရှင်းဘူး။ ဒါကြောင့်...

“  ဘာလဲဖေဖေ..၊ မေမေက ဖေဖေ့ကို ပစ်သွားမယ်လို့ ထင်နေလို့လား။ ကြည့်ရတာတော့ ဖေဖေတို့နှစ်ယောက်ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေနေကြတာပဲ..  ”

အဖေက သက်ပြင်းတစ်ချက် ထပ်ချလိုက်ပြန်ပြီး..ခေါင်းကိုရမ်းခါရင်း..

“  မင်းအမေက သနားဖို့ သိပ်ကောင်းတယ်။ သူက အရမ်းကြီး အသက်ကြီးသေး အိုသေးတာ မဟုတ်ဘူး။ သူ့မှာက သွေးသားကောင်းတုန်း၊မီးကောင်းတုန်း ရှိသေးတယ်။ လိုအင်ဆန္ဒတွေ ရှိနေတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့် ဖေဖေကသူလိုတာကို ပြည့်စုံအောင် ဖြည့်ဆည်း မပေးနိုင်တော့ဘူး  ”

အဖေ့အသံက တိုးဝင်ပြီး ခဏပျောက်သွားတယ်၊ ပြီးမှ...

“  တကယ်လို့ မင်းအမေ တကယ်ထွက်သွားမယ်ဆိုရင်လဲ ဖေဖေ့အနေနဲ့ ဒီကိစ္စကို လက်ခံနားလည်ပေးပြီး ဖြေသိမ့်နိုင်အောင်ပဲ ကြိုးစားရမှာပေါ့..  ”

“  ဖေဖေ၊ မေမေနဲ့ သားတို့မိသားစုဘဝကို၊ ဘာအနှောက်အယှက် ဥပါဒ်မှမရှိပဲ အဆင်ပြေစေချင်တယ်။သားကူညီနိုင်လို့ရှိရင် အစွမ်းကုန် ကူညီပေးချင်ပါတယ် ဖေဖေ၊ ဖေဖေတို့အဆင်ပြေအောင်ဘယ်လို နည်းလမ်းရှိလဲ။ သား ဘာလုပ်ပေးရမလဲ  ”

အဖေ့ဆီက ဘာစကားတခွန်းမှ ထွက်မလာတော့ပဲ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ အဖေတခုခုကို လေးလေးနက်နက် စဥ်းစားနေတယ် ထင်တာပဲ။တော်တော်ကြီးကို ကြာသွားပြီးတော့မှ အဖေ့မျက်နှာက ပြုံးလာပြီး။ ခေါင်းတစ်ချက်ညိတ်ပြီးတော့မှ..

“  သား တကယ်ပြောတာလား..  ”

“  တကယ်ပြောတာပေါ့ ဖေဖေရ၊ ဖေဖေတို့ အဆင်ပြေဖို့ဆိုရင် သားဘာလုပ်ပေးရ..လုပ်ပေးရ..  ”

ကျနော် စကားအဆုံးမှာအဖေက မျက်နှာထား ခပ်မှန်မှန်နဲ့ပဲ..

“  ဒါဆို..မင်းအမေနဲ့ ဝင်အိပ်ပေးပြီး အဖေ့ကိုယ်စား အကုန်လုပ်ပေးစမ်းပါ..သားရာ..  ”

“  ဗျာ..  ”

ကျနော့်အသံက အရမ်းကျယ်လောင်သွားတယ်လို့ ထင်ရတယ်။ အကြီးအကျယ်လဲ ထိတ်လန့်သွားတယ်။ အဖေ့ စကားကြီးက ကြည့်ပါဦး။

“  ဘုရား..ဘုရား..ဖေဖေရူးသွားပြီလား..  ”

အဖေကပြုံးပြီး..

“  မရူးပါဘူး။ တကယ် ပြောတာပါကွ၊ ဖေဖေ သိတယ်လေ၊ မင်းအမေ ဘာလိုချင်သလဲဆိုတာ။ မင်းအမေ ငါတို့မိသားစုက ခွဲထွက်သွားနိုင်တဲ့ အဓိကအချက်က ဒီအချက်ပဲ။ တကယ်လို့ တခုခုပြောင်းလဲတိုးတက်မှု မရှိတော့ရင် သိပ်ကြာတော့မှာ မဟုတ်ဘူး..  ”

“  အဲဒီ တိုးတက်ပြောင်းလဲမှုက သားကပဲ လုပ်ပေးရမှာ အဲဒီနေရာက သားပဲ ဖြစ်ရမှာပဲ  ”

“  ဘာဖြစ်လို့ သားပဲဖြစ်ရမှာလဲ..  ”

“  ဒါဆို..သားက တခြား တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ဖြစ်စေချင်လို့လား..  ”

အဖေ့ စကားကြောင့် ကျနော် ပြောမထွက်တော့ဘူး။ တွေးကြည့်တော့ အမေက တော်တော်လှတာ၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကလည်း တောင့်တောင့်၊ လှလှ၊ အိုလဲ မအိုစာသေး၊ အသက်ကလည်း လေးဆယ်စွန်းစွန်းပဲ ရှိသေးတာ။ ဒီလိုအနေမျိုးနဲ့ ဆိုရင် အဖေ့အစား တခြားယောက်ျားသားတစ်ယောက်ယောက်ရှာပြီး အစားထိုးဖို့ဘာမှ ခက်မှာ မဟုတ်ဘူး။

“  ဖေဖေသိပါတယ်ကွာ..မင်းမျက်လုံးတွေကို..၊ မင်းအမေကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်ကစားနေတာ၊ ဖေဖေ့အတွေ့အကြုံကို လိမ်လို့မရဘူးကွ။ ဖေဖေ သားကို လက်လွှဲပေးရင်ယူရဲလား..  ”

အဖေ့ စကားကြောင့် ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။ အဖေက အကုန်သိနေတာပါလား။ ကျနော် ငြိမ်ပြီးစဥ်းစားနေမိတယ်။ ဟုတ်တယ် ကျနော် စောစောက ဝန်ခံခဲ့သလို အမေ့ကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်ကစားနေခဲ့မိတယ်၊ အမေကကျနော့်ရဲ့ အလှဘုရင်မ တစ်ပါးပါ။

တိတ်တခိုး စွဲလမ်းနေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် မေမေက ကျနော့်ကို မွေးပေးခဲ့တဲ့ အမေအရင်းလေ။ စိတ်ကူးယဥ် အိပ် မက်တစ်ခုထက် မပိုဘူး။အဖေ့ မျက်လုံးတွေက ကျနော်အပေါ် စူးစူးစိုက်စိုက်အကဲခတ်နေရင်း..

“  ဘာတွေရှည်ရှည်ဝေးဝေးစဥ်းစားနေတာလဲ။ မနှမြောဘူးလား။ ဒါမှမဟုတ် မင်းအမေကို တခြားလူလက်ထဲရောက်သွားမှာ မြင်ချင်သလား..  ”

“  နှမြောတာပေါ့ ဖေဖေရ..  ”

အဖေက စပ်ဖြဖြဲနဲ့...

“  ဒါဆိုလဲ သိပ်အတွေးခေါင်မနေနဲ့တော့၊ ဖေဖေကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ သဒ္ဓါလို့ ပေးတာနော်၊ မသဒ္ဓါရေစာ မဟုတ်ဘူး။ သေချာ တွေးကြည့်စမ်း၊ မင်းအမေ တို့မိသားစုထဲကခွဲထွက်မသွားပဲ တို့နဲ့အတူတူရှိနေဖို့က ဒီတစ်နည်းပဲ ရှိတော့တာ။ မင်းအမေက ကြည့်တော့ မထုံတက်တေးနဲ့ အဲ့ဒီဘက်မှာ သန်တယ်ကွ၊ နှေးနေရင် မထင်တာတခုခု ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်..  ”

ကျနော်လည်း အဖေပြောတာကို လက်ခံသလို သံယောင်လိုက်ပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သေချာအောင် ပြန်မေးရသေးတယ်။

“  သားသဘောပေါက်ပါတယ် ဖေဖေ။ ဒါပေမယ့် အမေ့ဘက်ကရော..၊ သူက ဒါမျိုး လက်ခံနိုင်ပါ့မလား..  ”

ကျနော်မေးတာကို အဖေက ခေါင်းကြီး တညိတ်ညိတ်နဲ့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးရင်းက..

“  အခုအတိုင်းဆို မင်းဘက်က သဘောတူတယ်ပေါ့၊ မင်းအမေဘက်ကိုတော့ ဘာမှမပူနဲ့၊ ဖေဖေ့ တာဝန်ထား၊ စည်းရုံးပေးမယ်။ဖေဖေပြောရင် အဆင်မပြေစရာ အကြောင်းမရှိပါဘူးကွာ  ”

ကျနော် ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိတော့ဘူး။ အဖေပြောတာကို ခေါင်းညိတ်ပြီးတော့ပဲ အဖြေပေးလိုက်မိတော့တယ်။ အဖေကတော့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး တဟဲဟဲရီရင်း ကျန်ခဲ့တယ်လေ။ အဲဒီလို အဖေနဲ့ ကျနော်တိုင်ပင်မိတဲ့နေ့  ညဦးပိုင်းမှာပဲ၊ အဖေနဲ့အမေ တိုးတိုး တိုးတိုး နဲ့ဘာတွေ ပြောနေဆွေးနွေးနေကြသလဲတော့ မသိဘူး။

ကျနော် သူတို့နားသွားပြီး ဝင်နားထောင် မနေပါဘူး။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဘာသိဘာသာပဲ နေလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် တချက်တချက်အမေက ကျနော့်ဘက်ကို ထူးထူးဆန်းဆန်း အကြည့်တမျိုးနဲ့ လှမ်းလှမ်းရှိုးတာ တွေ့ရတယ်။ ကျနော်လဲ ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး အလိုလိုနေရင်း မနေတတ်မထိုင်တတ် ဖြစ်လာတာနဲ့ ရှောင်တဲ့အနေနဲ့ ကိုယ့်အခန်းထဲဝင်လာပြီး ကုတ်နေခဲ့တယ်။

နောက်ရက်တွေမှာ အမေက ကျနော်နဲ့တွေ့ရင် မျက်နှာ ခပ်ရှောင်ရှောင်လုပ်နေတယ်၊ မျက်နှာချင်းအဆိုင်မခံဘူး။ ကျနော်လဲ အလိုက်သင့်ပဲ နေပြီးအဖေ့ကိုလည်း ဘာဖြစ်တာလဲ ဘယ်လိုအခြေအနေရှိလဲ ထပ်မမေးမိဘူး။ဒီလိုနဲ့  ၂ ရက် ၃ ရက်ကြာ အပြီးမှာ အဖေက ကျနော့်ကို..

“  သား..ဟိုတစ်နေ့က ဖေဖေတို့ ပြောကြတာတွေ မှတ်မိသေးလား။ ဖေဖေ မင်းအမေကို ဒီအကြောင်းတွေပြောပြ ဆွေးနွေးပြီးပြီ..  ”

“  မေမေက ဘာပြောလဲ..သူလက်ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး..  ”

“  မဟုတ်သေးဘူးကွ..မင်းအမေ တော်တော်တော့ စဥ်းစားသွားတယ်။ သူ စဥ်းစားကြည့်ဦးမယ်တဲ့..၊ ဘာအဖြေထွက်လာမလဲ ခဏ စောင့်ကြည့်လိုက်ကွာ..  ”

ကျနော် ဘာမှပြန်မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူး။ ညဦးပိုင်းမိုးချုပ်စမှာ အမေကပြန်မလာသေးဘူး။ ကျနော်ကလုပ်ပေးနေကျအတိုင်း အဖေ့ကို ရေချိုးခန်းဘက်တွန်းသွားပြီး ရေချိုးသန့်စင်ပေးတယ်။

အဝတ်အစား လဲပေးပြီးတော့ အဖေ့အလုပ်ခန်းကို ပို့ခဲ့တယ်။ အခန်းထဲက ပြန်ထွက်မယ်လုပ်တော့ အဖေက အနားကိုလက်ယပ်ခေါ်ပြီးအသံတိုးတိုးနဲ့..

“  တကယ်လို့ ဒီည မင်းအမေ တခုခုဆုံးဖြတ်လို့ရပြီး မင်းအခန်းထဲကို လာခဲ့ရင် အားလုံး အစီအစဥ်အတိုင်း ဖြစ် လာပြီလို့သာ မှတ်လိုက်ပေတော့၊ အဲဒီကျရင် ဘာမှ တွေဝေမနေနဲ့တော့နော်။ လုပ်စရာရှိတာသာ ရဲရဲလုပ်တော့၊ အဖေ ကြိုးစားစီစဥ်ထားခဲ့ရတာကို မပျက်စေ မလွဲစေနဲ့။ ဖေဖေ မင်းအမေကို သားလက်ထဲ အပ်တယ်။ အပီအပြင်သာ ဖြစ်ပစေ၊ ကြောက်နေ၊ အားနာမနေနဲ့..ကြားလား..  ”

အဖေ့ဆီက ဒီစကားကြားရတော့ ကျနော်သွေးတွေ ပူတက်လာတယ်။ ရင်တွေက တဒိန်းဒိန်းခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ်။ ဒီနေ့ည ဘာတွေဖြစ်လာမယ်တော့ မသိဘူး။ ကျနော် အဖေ့အခန်းက ထွက်လာတော့ အိမ်ရှေ့မှာ အမေ့ကား ရပ်ထားတာတွေ့ရတယ်။ အမေပြန် ရောက်နေပြီပေါ့။ ဒါပေမယ့် လူတော့ မတွေ့ရဘူး။

ကြည့်ရတာတော့ သူ့အခန်းထဲ တိုက်ရိုက်ဝင်သွားတယ် ထင်တာပဲ။ အမေက ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း ရှောင်ရှောင်နေတာ၊ နေပါစေတော့။ ကျနော်လည်း ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်လာခဲ့ပြီး ထိုင်ပြီး ဂိမ်းကစားလိုက်။ အွန်လိုင်းရုပ်ရှင် ကြည့်လိုက် အချိန်ဖြုန်း နေလိုက်တယ်။

ကွန်ပြူတာ မော်နီတာက နာရီက ည ၁၀နာရီပြတဲ့ အချိန်လောက်မှာပဲ အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး အမေဝင်လာတယ်။ တံခါးကို ကျော်ပြီး ၂တောင် ၃တောင်လောက် အကွာမှာ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ပဲ ငြိမ်ပြီး ရပ်နေပါလေရော။ ကျနော်က ရိပ်ကနဲ ရှပ်ခနဲ အသံကြားတာနဲ့ စားပွဲကနေ နောက်ပြန် လှည့်ကြည့်ရင်း အမေ့ကို တွေ့တော့..

“  ဟင်..မေမေ..ဘာကိစ္စရှိလို့လဲဟင်..  ”

အမေက သူ့နောက်က အခန်းတံခါးကို ဆွဲပိတ်လော့ချလိုက်ပြီး နေရာမှာ တင်ရပ်ပြီး ငြိမ်နေပြန်ရော၊ ပါးစပ်ကိုတင်းတင်းစေ့ ပိတ်ထားပြီး ခေါင်းကြီးငုံ့ထားတယ်။ မျက်ဝန်းတွေက တခုခုကို ဝေခွဲဆုံးဖြတ်လို့ မရတဲ့ ပုံစံနဲ့။ အမေက ထမီအင်္ကျီအစား၊ နိုင်ငံခြားကဝင်တဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီရှည် ခရင်မ်ရောင် အပါးစားကို ဝတ်ထားတယ် ။

အင်္ကျီက ဂျိုင်းပြတ်ဆိုတော့ မေမေ့ လက်မောင်းသား ဖြူဖြူကြီးတွေက အခန်းမီးရောင်နဲ့ ဝင်းနေတာပဲ။ အမေလက အခုထိ ကျနော်မေးတာ မဖြေသေးပဲ နေရာမှာပဲ ငြိမ်ပြီးရပ်နေတုန်း။ ကျနော်နားထဲမှာ ညနေက အဖေပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေကို ပြန်ပြီးကြားယောင်လာတယ်။

“  တကယ်လို့ ဒီည မင်းအမေ တခုခုဆုံးဖြတ်လို့ရပြီး မင်းအခန်းထဲကို လာခဲ့ရင် အားလုံးအစီအစဥ်အတိုင်း ဖြစ် လာပြီလို့သာ မှတ်လိုက်ပေတော့၊ အဲဒီကျရင် ဘာမှ တွေဝေမနေနဲ့တော့နော်။ လုပ်စရာရှိတာသာ ရဲရဲလုပ်တော့၊ အဖေ ကြိုးစားစီစဥ်ထားခဲ့ရတာကို မပျက်စေ မလွဲစေနဲ့။ ဖေဖေ မင်းအမေကို သားလက်ထဲ အပ်တယ်။ အပီအပြင်သာ ဖြစ်ပစေ၊ ကြောက်နေ၊ အားနာမနေနဲ့..ကြားလား..  ”

ဒီစကားကို ပြန်စဥ်းစားမိတော့ ကျနော့်ကို တွန်းအားပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော်ထိုင်ခုံက ထလိုက်ပြီး အမေ ရပ်နေတဲ့ဆီကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ကျနော် အမေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ပုံစံက မျက်နှာကြီး ပူထူပြီး ရှက်နေသလိုပဲ။

ကျနော်က ရှေ့မှာယှက်ထားတဲ့ အမေ့လက်နှစ်ဘက်ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ အမေ့မျက်လုံးတွေကို တည့်တည့်ဆိုင်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ အမေက တချက်ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ အကြည့်ကို လွှဲသွားပြန်တယ်။ ကျနော်လည်း အမေ့လက်ကို ဆွဲခေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ထိုင်လိုက်ပေမယ့် အမေ့ခန္ဓာကိုယ်က တုန်လှုပ်နေတယ်။ စိတ်ထဲမှာ ကဏှာမငြိမ်ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံပေါက်နေတယ်။ ထိုင်နေပုံကိုက ကြောက်လို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြုံ့ထားသလိုပဲ။ အမေက ကုတင်စောင်းက ခြေနှစ်ချောင်း ချထိုင်နေတယ်။ 

ကျနော်က အမေ့ရှေ့ကကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး အမေဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီ (ဂါဝန်ရှည်) ဖြူပါးပါးလေးရဲ့ အောက်နားစကို အသာလေးဖြေးဖြေးချင်း လှန်တင်ကြည့်တယ်။ ဂါဝန်က ရှည်တော့ ဒူးကို ကျော်ပြီးခြေသလုံး တဝက်လောက်ထိ ဖုံးနေတာလေ။ မေမေက အသားဖြူဖြူနှစ်နှစ်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ပါ။ ဂါဝန်အောက်ပိုင်း မဖုံးမိတဲဲ့နေရာက အခုအနီးကပ်မြင်နေရတဲ့ ခြေသလုံးသားလေးတွေက ဝင်းနှစ်နေတယ်။

အသားပြည့်ပြည့် ခြေဖမိုးခုံးခုံးလေးတွေရယ်။ ခြေသည်းလေးတွေ သေချာချွန်းနေအောင် ညှပ်ထားပြီး စတော်ဘယ်ရီရောင် ဆိုးဆေးနဲ့ပေါ်လစ်တင်၊ တန်ဆာဆင်ထားတဲ့ ခြေချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေကလဲ အရမ်းလှတာပဲဗျာ။

တခါမှ ခြေထောက်လေးတွေကြည့်ပြီး အမေ့အလှကို ဒီလို မခံစားမိဖူးဘူး။ အခုမှ ကျနော် ဒေါင်းပြီးကြည့်ဖူးတဲ့ HD ကားတွေထဲက မင်းသမီးရဲ့ ခြေထောက်အလှကို အသားပေး အနီးကပ်ရိုက်ပြထားတဲ့ အကွက်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်မိတယ်၊

ခြေထောက်လေးကြည့်မိရုံနဲ့ ကျနော်ရင်တွေ တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ခုန်တက်လာမိတယ်။ မိန်းမဆိုတာ သူတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုချင်းစီရဲ့အလှနဲ့ ကာမဂုဏ်စိတ် ဖြစ်အောင်ဆွဲဆောင်နိုင်မှန်း စာတွေမှာ တွေ့ဖူးဖတ်ဖူးခဲ့တာ အခုမှ နားလည်လာသလိုပဲ။

ကျနော် အမေ့ ဂါဝန် အနားစလေးကို လိပ်ပြီးလှန်တင်လာခဲ့တာ အမေ့ရဲ ဒူးဖွေးဖွေးလေးတွေ ပေါ်လာတယ်။အမေက ဒူးနှစ်ဘက်ကို ပူးပြီး ကပ်နေအောင် စိထားတယ်။ ကျနော် ဂါဝန်စကိုပေါင်လယ်အထိ ဆက်လှန်တင်သွားလိုက်တယ်၊ ဒူးအထက်ဘက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေကလဲ ဖွံ့ဖွံ့ကြီးနဲ့ ဖွေးဥနေတာပဲ။ ကျနော်က ပေါင်အလည်လောက်မှာပဲ ဂါဝန်စကို တင်ထားလိုက်ပြီးတော့ အမေ့ဒူးလုံးလုံးလေးနှစ်ခုကို ကိုင်ပြီး ပွတ်ကြည့်တယ်။

တကယ့်ကို စက္ကန်ပိုင်းလေး အတွင်းမှာပါဘဲ၊ ဒူးအထက်က အမေ့ပေါင်လုံးတွေပေါ်မှာ ကြက်သီးဖုတွေထလာတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော်က ဒူးနှစ်ဘက်ကို လက်တစ်ဘက်စီနဲ့ကိုင်ပြီး ဘေးတဘက်တချက်ဆီ တွန်းပြီး ဖြဲထုတ်ကြည့်တယ်။ အမေ့ကိုယ်လုံးလေးက တောင့်နေတယ်။ အမေ့ဆီက အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းတွေ စထွက်လာတယ်။ အခန်းထဲ ရောက်လာကထဲက အမေ့ဆီက အခုထိ ဘာစကားတခွန်းမှ ထွက်မလာသေးဘူး။ နှုတ်ဆိတ်ပြီး ငြိမ်ချက်သား ကောင်းနေတယ်။

အရှက်ကြီးနေတာလားတော့ မသိဘူး။ ကျနော် ဒူးတွေကို ဆွဲဖြဲနေတဲ့ အချိန်မှာ အမေ့ ကိုယ်လုံးလေး တောင့်နေတာကလွဲရင်၊ ဘာမှ ငြင်းဆန်တာတို့ ရုန်းတာတို့မရှိဘူး။

ဒါပေမယ့် အမေ ကျနော့်မျက်နှာကို ခပ်ရွဲရွဲမျက်လုံးကြီးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော်လဲ အမေ့အကြည့်ဆီက မျက်နှာလွှဲပြီး ကားထွက်လာတဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားကိုပဲ ငုံ့ကြည့်လိုက်တယ်။ အမေ ဝတ်ထားတဲ့ အစိမ်းနုရောင် ဇာဖောက် ပင်တီလေးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ဇာပါးပါးလေး အောက်က ဖောင်းမို့ခုံးတက်ပြီး မြောင်းရာလေးပေါ်နေတဲ့ အရာက၊ ဘာကြီးလဲဆိုတာ ၂ ခါပြောဖို့တောင် မလိုတော့ပါဘူး။ အောစာအုပ်တွေ၊ နိကက်ပုံတွေ ဒေါင်းလုပ်ဆွဲပြီး အလွတ်ရမတတ် နီးပါး ကြည့်ထားဖူးတဲ့ ကောင်ဆိုတော့ လက်တွေ့ကျကျ မြင်လိုက်ရတာကြီးရဲ့ အနံ့အသက်နဲ့ ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် ကျနော့်အောက်က ညီလေးက ထန်ခနဲ ထောင်ထလာတော့တယ်။ ကျနော်က အခုဟနေပြီဖြစ်တဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ လက်ထည့်ကြည့်ပြီး အမေ့ရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။

ကိုင်တာမှ ပေါင်အတွင်းဘေးသား နုနုလေးတွေကို ရွရွလေးပွတ်ပြီး ကြည့်တာ။ အမေ့ ကြက်သီးဖုလေးတွေက ပိုပြီး ဖူးထလာတယ်။ အမေက လက်နဲ့ အုပ်ထားတာတို့၊ ကာတာတို့၊ တွန်းထုတ်တားဆီးတာတို့ လုံးဝမရှိဘူး။ ပါးစပ်ကိုသာ တင်းတင်း စိပိတ်ပြီး ကျနော့် လက်တွေကစားနေတဲ့ နေရာကိုငုံ့ကြည့်နေတယ်။ နောက်ဆုံးကျနော့် လက်တွေက ပေါင်ခြံကြား ရောက်လုနီးနေပြီ။

လက်ဖျားကလဲ ပင်တီခွဆုံ အနားသားဆီ ရောက်ပြီး လျှိုဝင်တော့မယ့် အနေအထားမှာ အမေက ပေါင်ကိုရုတ်တရက် ဆွဲစိလိုက်ပြီး၊ နောက်ဆုတ်ရှောင်မလို့ ဟန်ပြင်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း လက်ညပ်မသွားအောင် အမြန် ရုတ်လိုက်ရပြီး အမေ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်မိတယ်။ အမေက ကိုယ်လေးတခြမ်းရို့ပြီး မျက်နှာလွှဲသွားတယ်။ ပြီးတော့မှ..

“  မီး အရင်ပိတ်လိုက်ဦးလေကွယ်..  ”

မေမေက ကြားရရုံ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့ ပြောလာတယ်။ တိုးတာမှ တကယ့် အသံညှင်းညှင်းလေးနဲ့။ အခြေအနေက ကျနော်ရုတ်တရက် တွေဝေနေသေးတယ်။ နောက်မှ သတိဝင်လာပြီး အခန်းမီးကို ထသွားပြီးပိတ်လိုက်ရတယ်။ စာကြည့်စားပွဲက မီးအုပ်ဆောင်းကိုတော့ မပိတ်မိဘူး။ ပြန်လှည့်လာတော့ အမေက ကုတင်ပေါ် ခြေထောက်တွေတင်ပြီး လှဲနေပြီ။

လက်နှစ်ဘက်ကို ဗိုက်ပေါ်ယှက်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်လေး ပက်လက်လှဲနေတာ။ မျက်နှာကတော့ တဘက်ကို စောင်းလှည့် ထားပြီး ကျနော့်ဘက်ကို လုံးဝ လှည့်မကြည့်ဘူး၊ အမေက စာကြည့်စားပွဲကလာတဲ့ မီးရောင်ကိုတော့ သိပ်အရေးမထားတော့ဘူး ထင်တယ်။ အုပ်ဆောင်းလေးနဲ့ ခပ်မှိန်မှိန်ဆိုပေမယ့် မှောင်သွားတဲ့ အခန်းထဲမှာ ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နိုင်တဲ့အလင်း ရှိသေးတယ်လေ။

ကျနော် ကုတင်နားပြန်ရောက်တော့ အမေလှဲနေတဲ့ တဘက်ဘေးမှာ ကပ်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ငြိမ်ပြီးလှဲနေတဲ့ အမေ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ကျနော်စိုက်ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ညအိပ်ဝတ်စုံ ဖြူလွလွ ပါးပါးလေးကိုအသားကပ်ဝတ်ထားလို့ အမေ့ ကိုယ်လုံးလေးရဲ့ ကောက်ကြောင်း အမို့အရှိုက် အဖုအထစ်တွေက မျက်စိနဲ့ တပြည့်၊ ရင်ခုန်စဖွယ် မြင်နေရတယ်။ အင်္ကျီပါးအောက်က နို့အုံကြီးက ထွင်းဖောက်မြင်ရလုမတတ်။ နို့လုံးကြီးတွေက အယ်စတုံကြီးတွေ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အမေ့ပေါင်ကြားကို အပွတ်ခံရလို့ ကြက်သီးတွေထလာကထဲက တောင်ထနေသလားပဲ။ ဖူးပြီး အင်္ကျီအောက်က အတင်းတိုးထွက်နေတာကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နေရတယ်။

အမေ့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ဆီးခုံနေရာက ဖားခုံညှင်းကြီးတစ်ကောင် ဝင်ခိုနေသလို ခုံးခုံးဖောင်းဖောင်းကြီး၊တည့်တည့်ပြောရရင် အမေ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ပုံစံပေါ်အောင် မြင်နေရပြီလေ။ ကျနော်ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေပြီ။ လည်ချောင်းထဲ တက်လာတဲ့ တံတွေးလုံးကြီးကို ဂလု ကနဲ မျိုချလိုက်ရတယ်။ အမေက လှဲအိပ်နေတော့ ဂါဝန်အောက်နားစက အခုပေါင်လယ်အထိ လိပ်တက်နေတာ။

ပေါင်လုံး ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ကျနော့်ကို ညှို့ယူဖိတ်ခေါ်နေသလိုပဲ။ ကျနော့်လက်တွေက အမေ့ပေါင်သား ညက်ညက်လေးတွေပေါ်ကို အလိုလို ရောက်သွားပြီး ပွတ်သပ်ပေးနေမိပြန်ပြီ။ အမေက တွန့်လိမ်လှုပ်ရှားမလုပ်ပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲခံနေတယ်။

ဒါနဲ့ ကျနော် နောက်တဆင့် တက်ပြီးလက်တွေကို ပေါင်ခွဆုံဆီ ပို့လိုက်တယ်။ အမေ့ ပေါင်ကြားမှာ ကပ်နေတဲ့ဖားခုံ ညှင်းကြီးပေါ်မှာ လက်အုပ်ပြီး တင်ထားလိုက်တယ်။ အရင်က ဒီနေရာကို အခုလို ကိုယ်ထိလက်ရောက်ထိတွေ့ရဲဖို့ နေနေသာသာ၊ အဝတ်အစားအပြင်ကပဲ စိတ်မှန်းနဲ့ ခိုးကြည့်ပြီး စိတ်ကူးယဥ်အိပ်မက်ပဲ မက်ခဲ့ရတာ နှစ်နဲ့ချီနေခဲ့ပြီ။

အခု ကျနော့်ရဲ့ အပြုအမူဟာ သားတစ်ယောက် အနေနဲ့ အမေတစ်ယောက် အပေါ် လုံးဝ မထိတွေ့အပ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်း၊ ကန်သတ်ထားတဲ့ စည်းကို စပြီးချိုးဖောက်လိုက်တာပါပဲ။ ဒီနေရာက မိန်းမသားတစ်ယောက်ရဲ့ လိင်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတွေမှာ ရင်သားတွေထက်တောင် ပိုပြီးလုံခြုံစွာ ထိမ်းသိမ်းအပ်တဲ့ အစိတ်အပိုင်း၊ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က လွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ပေးမကိုင်သင့်တဲ့ ပစ္စည်း။

စောစောပိုင်းက ကျနော် ကိုင်မိတော့မလို ဖြစ်တာတောင် အမေက ပေါင်စိပြီး ရှောင်ထွက်သွားခဲ့သေးပေမယ့် အခုတစ်ခါမှာတော့ အမေက ငြိမ်ပြီး အကိုင်ခံနေတယ်။ ဒါပေမယ့် အမေ့ခြေထောက်တွေကတော့ မငြိမ်နိုင်တော့ပဲ တွန့်လိမ် လှုပ်ရှားလာပြီ။ ကျနော် နားလည်လိုက်ပြီ။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆိုရင် အဖေပြောထားတဲ့ အတိုင်း ဂွင်ဝင်နေပြီဆိုတာ သေချာပြီပေါ့။

ကျနော်လည်း ပိုရဲလာပြီး အုပ်ကိုင်ထားရုံသက်သက်က တဆင့်တိုးလို့ အမေ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို လက်ဖနောင့်နဲ့ ဖိပွတ်လိုက်၊နှုတ်ခမ်းသားထူထူပြည့်ပြည့်ကြီးတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ရစ်လိုက်၊ ဖျစ်ကြည့်လိုက်လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပင်တီအပေါ်က အုပ်ကိုင်ပြီးလုပ်နေတာ ဆိုပေမယ့် ပင်တီလေးက စက္ကူတစ်ချပ်လို ပါးပါးလေးလေ။ အဝတ်ရှိပေမယ့် အဝတ်မခံပဲ ကိုင်နေရသလိုပါပဲ။ အဖုတ်ကြီးရဲ့အထိအတွေ့က နွေးနွေးကြီးဗျ။

အမေ့ ပါးစပ်လေးက မဟတဟနဲ့  မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ရင်အုံက နိမ့်ချည်မြင့်ချည်နဲ့ အသက်ရှူမြန်လာတယ်။ စက္ကန့် ပိုင်းလေးမှာပဲ အမေမျက်လုံးဖွင့်လို့ ကျနော့ကို ဆိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး၊ အမေ့လက်မောင်းတွေက ကျနော့်ကျောကို သိုင်းဖက်လာပါတော့တယ်။ 

အမေ့ရဲ့ မထင်မှတ်တဲ့ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ကျနော်လည်း အမေ့ကိုယ်ပေါ် မှောက်ရက်ကြီး ထပ်ကျသွားပြီး အမေ့နို့ကြီးတွေနဲ့ ကျနော့်ရင် အုပ်ပိခနဲကပ်မိပြီး တသားထဲလို ဖြစ်သွားတယ်။

နို့ကြီးတွေက အကြီးကြီးတွေ၊ နွေးပြီးအိစက်နေတယ်။ ပေါင်ကြားက ကျနော့်လက်တွေလဲ အပေါ်ပိုင်းကို ရွှေ့လာပြီး၊အမေ့နို့ကြီးတွေကို ညှစ်ပစ်လိုက်ဖို့လုပ်တုန်း အမေက တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ကျနော့်လက်တွေကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်ပြီး ဟန့်လိုက်တော့ လက်တွေက ဗိုက်ပေါ်မှာတင်ရပ်သွားတယ်။ 

အမေက နို့ပေးမကိုင်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် ကျုံးဖက်ထားတော့ အမေ့နို့တွေနဲ့ ကျနော့် ကိုယ်နဲ့ တသားတည်း ဖြစ်နေတော့ လက်နဲ့မကိုင်ရလဲ ကိုယ်နဲ့ ကိုင်နေရသလိုပါပဲလေ။ ဖက်ထားတဲ့ အမေ့လက်တွေက ကျနော့်လည်ပင်းကိုဆွဲနှိမ်ပြီး ပါးနှစ်ဘက်ကို ညှပ်ကိုင်လို့၊ အမေ့ပါးစပ်က ကျနော့်ပါးစပ်ကို ဖိကပ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းတာကို ခံလိုက်ရတယ်။ အမေ့ကိုကြည့်ရတာ ရက်ပေါင်းအတော်ကြာ အစာမစားခဲ့ရလို့ ငတ်ပြတ်နေသူ တဦးလို အရာအားလုံးကို မေ့ပြီး၊ အတင်းအငမ်းမရ ဆွဲစုပ်နမ်းနေတာ။

သေချာတာပေါ့ ။ ကျနော်လည်း လျှာနဲ့ အမေ့ပါးစပ်ထဲပြန်ထိုးထည့်ပြီး အမေနဲ့ မနီးရိုးစွဲ ဆာလောင်မှုတွေနဲ့ အတူ တုန့်ပြန်နမ်းနေမိပြီ။ အမေက ခေါင်းပြန်ချပြီး ပက်လက်လေး ပြန်အိပ်လိုက်ချိန်မှာ ကျနော်က အမေ့နှုတ်ခမ်းကို စုပ်လျက်သား လိုက်သွားတယ်။ တယောက်နဲ့တယောက် လျှာတွေလူးပြီး အပြန်အလှန် စုပ်နေကြတာပေါ့။ အခု ကျနော် အောင့်အည်းထားရတာတွေ မိုင်ကုန်သွားပြီ။

ဘာမှ စဥ်းစားမနေတော့ဘူး။ အမေဝတ်ထားတဲ့ ညဝတ်ဂါဝန်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲလှန်ပြီး ဗိုက်ပေါ် တွန်းပို့လိုက်တယ်။ ဒါဟာ ငါ့အမေပါလားဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ဆက်ပြီး အားနာမနေတော့ဘူး ။ အမေ့ခါးက ပင်တီသားရေကြိုးထဲ လက်ချောင်းတွေ သွင်းကလော်ပြီး ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ 

အမေက အငြင်းအဆန် အရုန်းအကန်မရှိတဲ့အပြင် ဖင်ကိုကြွ ။ ခြေထောက်လေးတွေမြှောက်ပြီး လွယ်လွယ်ကျွတ်ထွက်သွားအောင်တောင် ကူလိုက်သေး။ အမေ့ခြေဖျားလေးတွေက တဆင့် ပင်တီ ကျွတ်ထွက်သွားတော့ ကုတင်ဘေးကို လှမ်းပစ်လိုက်ပြီး အမေ့ပေါင်ခွကြားကို ကြည့်လိုက်တော့..အားလားလား..! ကျနော် မင်သက်သွားရတယ် ။ ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပေါင်ကြားထဲမှာ အပြည့်။

စောစောက ကျနော်ပြောသလို ဖားခုန်ညှင်းကြီးလို ဖောင်းဖောင်းကြီး၊ အဲဒါတင်မကဘူး ။ အဲဒီပေါ်မှာ စောက်မွေးအုံကြီးက ခြုံဖုတ်ကြီးလိုပဲ မဲပြီး တောထနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆီးခုံဘက်မှာပဲ ပိုထူပြီး စောက်ပတ်ကွဲကြောင်းကြီးရှိတဲ့ နေရာကိုတော့ ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရသေးတယ်။

အဖုတ် ကွဲကြောင်းက မျဥ်းတကြောင်းလို ပိပိရိရိ တဖြောင့်ထဲ ဖြစ်နေတယ်။ မုံ့ပေါင်းကြီးတစ်ခုလို ခုံးခုံးဖောင်းဖောင်းကြီးပေမယ့် နှုတ်ခမ်းထူကြီးတွေက အာပြဲနေတာတို့ အစအန မပိရိပဲ လန်ထွက်နေတာတွေ မရှိပဲ ဓါတ်လှေ ခါးတံခါးနှစ်ချပ်စေ့ထားသလိုကို စိပိတ်နေတာက အဖုတ်မပျက်စီးသေးပဲ လှပနေတုန်းဆိုတာ သက်သေပြနေတယ်လေ။

ကျနော့် မျက်စိအောက်က ပစ္စည်းကြီးကို ကြည့်ပြီး၊ မကြာခင်မှာ ဒီပစ္စည်းကြီးကို ရယူ ပိုင်ဆိုင်ရတော့မယ် ဆိုတာကို အလိုလို သိနေပြီး ကျေနပ်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ ကျနော် အမေ့ စောက်မွေးအုံကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဖွမွှကစားလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ အမေက စောက်ဖုတ်ကို ပိတ်ရ၊ ဖုံးရမယ့်အစား၊ သူ့မျက်နှာနဲ့ ပါးစပ်တွေကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ပိတ်ထားတယ်။ အတော် ရှက်နေပုံပဲ။ ဒါပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကိုတော့ ကျနော်ကိုင်ချင်သလိုကိုင်လွှတ်ပေးထားတယ်။ 

ကျနော်လဲ အချိန်ဆွဲမနေတော့ပဲ ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး၊ စိတ်ထဲမှာတော့ ကျနော့် မေမေ သတိပြန်ဝင်လာပြီး တစုံတရာ စိတ်ပြန်မပြောင်းခင်မှာ၊ ကိစ္စပြတ်အောင် အရင်လုပ်မှပဲလို့ အတွေးဝင်လာတာနဲ့ အမေ့ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ကိုင်မပြီး ဘေးတဘက်တချက်ကို တွန်းဖြဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကိုယ်ကို အမေ့ကပေါင်ကြားထဲ ရွှေ့တိုးပြီး အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဒီတစ်ခါတော့ ကျကျနနမိမိရရကြီး ကိုင်ပစ်လိုက်ရင်း ကွဲကြောင်းထဲ လက်ဖျားထိပ်လေးတွေနဲ့ ကလန့်ကော်ပြီး ဖြဲကြည့်လိုက်တယ်။

အဲဒီနေရာက တကယ့် အသားနုနုအိအိပျော့ပျော့ နေရာကြီးဗျ။ စောက်မွေးအုံပြီးကိုပါ တခါထဲရောပြီး ကိုင်မိနေတော့ အထိအတွေ့အရသာက နှစ်မျိုးဖြစ်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်သားက နုအိစိုစွတ်နေပြီး စောက်မွေးတွေကတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုင်းရိုင်း အထိအတွေ့ကိုပေးတယ်။

ကျနော်လည်း လုပ်လက်စနဲ့ လက်မလက်ညှိုးနှစ်ချောင်းသုံးပြီး စောက်ပတ်ကြီးကို ဖြဲကြည့်တယ်။ တွေ့ပါပြီဗျာ။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နီရဲရဲ အသားနုတွေ၊ စောက်ဖုတ်ရဲ့ အတွင်းကလီစာတွေပေါ့။ ဒီအသားနုတွေကလွန်ခဲ့တဲ့ ၁၇ နှစ်လောက်က ကျနော် တိုးထွက်လာခဲ့တဲ့ မွေးလမ်းကြောင်း နံရံကြီးတွေ ဖြစ်လိမ့်မယ်။

စောက်ပတ်ကြီးကို ဖြဲကြည့်လိုက်တော့မှ စောစောက ပိရိအောင်ပိတ်နေတဲ့ တံခါးနှစ်ချပ်ထိပ်ကြားက စောက်စိကြီးက ပြူးကနဲ ထွက်လာတော့တာပဲ။

စောက်ခေါင်းသား နီရဲရဲတွင်းပေါက်ထဲမှာ အရည်တွေ ရွှဲပြီးလဲ့နေပြီဗျ။ ကျနော်လက်ညှိုးထိပ်လေးနဲ့အတွင်းသား နီနီရဲရဲနုနုလေးတွေကို ပတ်ချာလည် လိုက်ပွတ်စမ်းကြည့်နေတယ်။ အမေ တချက်နှစ်ချက် လွန့်ကနဲ၊ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသေးပေမယ့် ပြန်ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ကျနော် ဖာတွေ သွားချခဲ့ဘူးပေမယ့် တစ်ခါမှ ဒီလို မလုပ်ဖူးခဲ့ဖူးဘူး။ လုပ်စားနေတဲ့ အဲဒီဆော်တွေက ဒီလိုလဲ စိမ်ပြေနပြေ ပေးမကစားဘူးလေ။

သူတို့ လိုချင်တာက မြန်မြန်တက်၊ မြန်မြန်လုပ်၊ မြန်မြန်ပြီးပဲ၊ အခုကတော့ အမေက ကျနော် သေချာမွှေကြည့်နေတာကို ငြိမ်အိပ်ပြီး ခံနေတာ။ အခုအနေအထားက အမေအားလုံးကို လျော့ထားလိုက်ပြီ။ အဖေနဲ့ သဘောတူထားတာတွေလည်း မျက်စိမှိတ် လက်ခံလိုက်ပြီ။အမေ ကျနော်နဲ့ အတူအိပ်ပြီး ချစ်တင်းတုံ့တင် နှီးနှောဖို့လည်းမငြင်းတော့ဘူးဆိုတဲ့ သဘောပဲ။ 

ကျနော်..တူးတူးဆိုတဲ့..သူ့သားအရင်းကလိုးတာကို ခံဖို့အဆင်သင့်ဆိုတာ ထုတ်မပြောပဲသိနေပြီလေ။ ကျနော့်တကိုယ်လုံး သွေးကြောတွေထဲမှာ လှိုင်းတွေ အလိပ်လိုက် အလိပ်လိုက် တက်လာသလို ဖြစ်ပြီး ပူထူလာတယ်၊ ကျနော်အမေ့ကို ချစ်တော့မယ်ဗျာ။

ကျနော် အမေ့ ပေါင်ကြားနေရာမှာ သေချာဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို ဆွဲယူလိုက်တော့ လီးကဘယ်အချိန်ထဲက မာန်ထန်နေသလဲ မသိလိုက်ရဘူး။ လက်ထဲမှာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ ခေါင်းထောင်ပြီး ခါနေတာပဲ။ ဒစ်ထိပ်က အပေါက်က အရည်ကြည်သီးလေးတွေ ကစိမ့်ထွက်နေပြီ။

ကျနော် စောစောက သေချာဖြဲရဲကြည့်ထားလို့ ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ဝကို ကျနော်ဒစ်နဲ့ သေချာ တေ့ချိန်လိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရှေ့ကိုအားစိုက် ခါးကော့ထိုး ဖင်ကိုကြွပြီး ဖိသွင်းကြည့်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒစ်ခေါင်းတောင် အကုန်မဝင်ဘူး ဆက်ထိုးလို့မရလို့ ခဏရပ်လိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲမှာ အပေါက်က အရမ်းကြပ်နေတယ်လို့ ထင်နေမိတယ်။

ကျနော် ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူး။ အမေ့လို အသက် ၄၀ ရွယ် အိမ်ထောင်သက်ရပြီး အသားကျပြီး သူ မိန်းမတစ်ယောက်က ဘာလို့ တအားကြပ်ရတာလဲ။ ကျနော့်လီး ထိပ် အတွင်းကြောဒစ်အောက်ပိုင်းက ဒစ်နဲ့လီးကိုယ်ထည်ကို တန်းပြီးဆက်ပေးထားတဲ့ လွန်းကြိုးမျှင်လေးတွေတောင် ပြတ်ထွက်သွားလုမတတ် နာသွားတာလေ။

အမေလဲ ဒွန့်ခနဲဖြစ်ပြီး တချက်ခပ်ဆတ်ဆတ်ကြီးကို သိသိသာသာ တုန်တက်သွားတယ်။ တဆက်ထဲလိုလိုပဲ အံတစ်ချက်ကြိတ်ပြီး ရှုံ့မဲ့နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ တံတောင်ဆစ်ထောက် အားယူခေါင်းထောင်ထပြီး ပေါင်ကြားက သူ့စောက်ဖုတ်ကိုပြန်ကြည့်ရင်း ခေါင်းကိုရမ်းတယ်။

“  နာတယ်..ဘာလို့အဲ့လောက်နာတာလဲ မသိဘူး  ”

ကျနော်လည်း နာတာပဲ။ လီးက စပ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် လိုးနေတာက အမေဆိုတော့၊ ဖွင့်မပြောရဲဘူး။ ကျနော်လည်းဖြေးဖြေးချင်းအသာချော့ ထပ်ပြီးကြိတ်ထိုးကြည့်တယ်။ ရစ်ပြီးဖိသွင်းရင်းနဲ့ ဒစ်ဖူးကြီးတခုလုံး အမေ့စောက်ခေါင်းထဲဝင်သွားချိန်မှာ အမေလဲ တချက်ထပ်တုန်တက်သွားပြန်ပြီး ပါးစပ်လေးဟသွားတယ်။

“  အာ့..  ”

တိုးတိုးညည်းသံလေး..၊

ကျနော်က စောက်ခေါင်းထဲ ဒစ်မြုပ်သွားသလောက်နေရာမှာ ရှေ့မတိုးပဲ အသာစိမ်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်တော့ အမေက နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့တင်းတင်းကိုက်ထားရင်းက မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေနဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို ဆိုင်ကြည့်နေတယ်။

ကျနော့်မျက်လုံးထဲ အထိကို ကြည့်တာ။ အဲ့လိုဆိုတော့လည်း ကျနော်အမေနဲ့ မျက်လုံးချင်း ဆက်မဆိုင်ဝံ့လို့မျက်နှာ လွှဲလိုက်ရတယ်။ အမေက သက်ပြင်းကြီးတစ်ချက်ရှိုက်ချရင်း အိပ်ရာပေါ်ပြန်လှဲချပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း ကိုယ်ကိုရို့ပြီးနောက်က လိုက်သွားရင်း အမေ့ကိုယ်ပေါ် ခွလိုက်တယ်။ 

လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အမေ့ရဲ့ ချိုင်းကြားနှစ်ဘက်ထဲ ထောက်ပြီး ဖိချလိုက်တော့ အမေက သူ့လက်လေးနှစ်ဘက်နဲ့ ကျနော်ရင်ဘတ်ကို ဆီးတွန်းထားလိုက်တယ်၊ သူ့ကိုယ်ပေါ်မဖိချစေချင်တဲ့ သဘောပေါ့။ ကျနော်က ဒစ်ခေါင်းတစ်ခုလုံး မြုပ်ပြီးစိမ်ထားတဲ့ လီးကို ထပ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းနှဲ့သွင်းလိုက်၊ စပြီးသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ကြည့်တယ်။

လီးက တတိတိနဲ့တော့ ဝင်သွားလေရဲ့ လီးတဝက်လောက်လဲရှိရော။ ကျနော်ဖြေးဖြေးနဲ့ သာသာလေး စညှောင့်၊ စထောင်းတော့တဲ့ အချိန်မှာ အမေကနှုတ်ခမ်းတွေကို ကိုက်ထားရင်း တအိအိ တဟိဟိနဲ့ ကြိတ်ညည်းနေတာတွေ့ရတယ်။

အမေ့ အသက်ရှူသံတွေက ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း။ တကိုယ်လုံး အကြောတွေကတောင့်နေပြီး ခြေထောက်လေးတွေ ဆတ်ဆတ်ခါအောင် တုန်နေပြီး ခြေထောက်တွေပြန်စိဖို့ ကြိုးစားနေသလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်တကိုယ်လုံးကြီး ပေါင်ကြားမှာခံနေတာ ဘယ်လိုလုပ်လို့ရမှာလဲ။

.............................................................................

ကျနော်လဲ ကုန်းလိုးရင်းကနေ ထိုင်ရက် ပုံစံပြောင်းလိုက်ပြီး အမေ့ပေါင်ကြီး ၂ လုံးကို ပေါင်ရင်းနားလောက်ကကိုင် ကားနိုင်သမျှကားအောင် ဖိထားလိုက်တယ်..ပြီးရော။ ကျနော်ဆက်ညှောင့်တယ် ။ ထိုင်ရက်ဆောင့်တော့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် အကွာအဝေးက ပိုရလာလို့ အားပိုပါလာတယ်။ အမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို တဘိဘိနဲ့ညှစ်ပေးလာတာကို စပြီး သတိထားမိလိုက်တယ်။

ဒီ့နောက်မှာတော့ လီးကို ရှည်ရှည် ဆွဲထုတ်လိုက်၊ ပြန်ဆောင့်ချလိုက်နဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ပြီးပြင်းလာပြီ။ လီးထဲက ရောစောက်ဖုတ်ထဲကရော ချောဆီတွေထွက်လာပြီဆိုတော့ ချောချင်တော့လဲ မတရားချောနေပြန်ရော။ အမေကလည်းခါးကို ဘယ်ညာလွှဲရင်း အဖုတ်ကို ကော့ကော့ပေးရင်းခံလာပြီ။

နှစ်ယောက်စလုံး စိတ်လိုက်မာန်ပါအရှိန်ကလေးတွေနဲ့ဆိုတော့၊ တစ်ချက်တလေမှာ လီးတောင်ကျွတ်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ဒါကြောင့် ကျနော်လက်ဝါးတွေနဲ့ အမေ့ဗိုက်နေရာကို ဖိထားပေးပြီး အမေ မတရားကြီး အတင်းမွှေ့ပြီးကော့မထိုးရအောင် ထိမ်းပေးထားရတာပေါ့။

အခုအချိန်လဲရောက်ရော ကျနော်မွှန်နေ၊ ထန်နေ၊ အဆိပ်တက်နေတာပဲ ရှိတော့တယ်။ လိုးနေရတာ ငါ့အမေပါလားဆိုတဲ့ အားနာကြောက်ရွံ့မှုတွေ လုံးဝမရှိတော့ပဲ အားရှိပါးရှိ ဆောင့်ဆောင့်ချနေတော့တာ။ တခါထဲ အင်္ကျီအောက်က အမေ့နို့လုံးကြီးတွေ ပြုတ်ထွက်လုမတတ် ခါထွက်နေတာပဲ။ ညဝတ်ဂါဝန်ပါးက ခါးအထက်ထိပဲ လှန်လိုးနေတာလေ။

အပေါ်ပိုင်းက အင်္ကျီအောက်မှာပဲ ရှိသေးတာ၊ မချွတ်ရသေးဘူး။ ဒါပေမယ့် ခရင်မ်ရောင် အင်္ကျီသားကပါးပါးလှပ်လှပ်လေးဆိုတော့ နို့လုံးကြီးတွေ ခါနေတာက ဖောက်မြင်နေရသလိုပဲ။ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ ခါရမ်းနေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ပြီးဖျစ်ညှစ် ကစားချင်လာတယ်။ ကျနော်ကိုယ်ကို အမေ့ပေါ် တစ်ခါ ထပ်မှောက်ချတယ်။

နို့ကြီးတွေကို အနီးကပ်ကိုင်ပစ်မလို့။ ကျနော့်လက်နို့ကြီးတွေဆီ အရောက်ခင်မှာပဲ အမေ့လက်ကဆီးပြီး လှမ်းဆုပ်ထား လိုက်ရောဗျ။ပြီးတော့ ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို စောစောက တစ်ခါလိုပဲပြန်ပြီး ကန်ထားပြန်ရော။ အမေက အဖိကို မခံတာ။ ကြည့်ရတာအမေက သူ့နို့တွေကို အရမ်းတွန့်တိုတာပဲ။ ဒီလိုပဲ တွေးရတော့မယ်။

ဒါပေမယ့် အမေ့အောက်ပိုင်းခါးနဲ့ ဖင်ကြီးကတော့ မွှေ့ပေးနေတုန်း၊ ကော့ထိုးနေတုန်းပဲ။ အဲဒီတော့ အမေ အခုလောလောလတ်လတ် စိတ်ဝင်စားနေတာ အောက်ပိုင်းပဲ ဆိုတာတွေးမိပြီ။ ကျနော် ပြန်ထထိုင်လိုက်ရပြန်ပြီး လိုတာထက် ပိုမွှေ့နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကို ထိမ်းဖို့နောက်တစ်ခါ ပြန်ဖိထားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လဲ အောက်ပိုင်းကိုပဲ ပြန်ပြီးစိတ်စူးစိုက်လိုက်ရပြန်တာပေါ့။

ပေါင်ကြားထဲ ငုံ့ပြီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲ တပြိပြိနဲ့ဝင်နေထွက်နေတဲ့ လီးကိုသေချာကြည့်နေလိုက်ရင်းနဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကိုင်၊ အမွေးအုံကြီးကိုလက်နဲ့ လိုက်ဖွပြီး ဖြဲရဲကြည့်နေတယ်။ လီးဝင်လိုက် ထွက်လိုက်တိုင်းအဖုတ်နှုတ်ခမ်းပါးတွေက လီးနံရံနဲ့ ပွတ်ဆွဲခံရပြီး လိပ်ဝင်လိပ်ထွက်နဲ့ပေါ့။

လီးနံရံမှာရော အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေမှာပါ ဖြူဖြူအစေး အနှစ်တွေက ကပ်ပြီး အမျှင်တန်းနေတယ်လေ၊ ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးတခါမှ တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် မမြင်ဖူးလို့ ကျုပ်ရင်တွေက တဒိုင်းဒိုင်းခုန်အောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ ဖာချတုန်းက ဒါမျိုးမြင်ရဖို့ နေနေသာသာ၊ ကောင်မတွေက စောက်ရေတောင် ကောင်းကောင်းထွက်ရဲ့လားတောင် မသိဘူး။

ပြီးတော့ ကွန်ဒုံးစွပ်လုပ်ရတာဆိုတော့ ငုံ့ကြည့်လဲ ပန်းရောင်ရော်ဘာသားကြီးပဲ တွေ့နေရတာ။ အခုကျတော့ ကျနော် အမေ့ကို ဘာမှမစွပ်ပဲ အစိမ်းအတိုင်းလိုးနေတာလေ။ အသားအသားချင်းပွတ်နေရတဲ့ အရသာက တခြားဘာနဲ့မှ မတူဘူး။

အမေ့ စောက်ရေတွေက တအားထွက်ပြီး ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် အဆီတက်နေတဲ့ ဖြူဖြူအနှစ်တွေ ဖြစ်နေပြီ။ ကျနော်က အဖုတ်ကို ဖြဲကြည့်နေရင်းက စောက်စိကိုပါ ပွတ်ညှစ်ပြီး ကစားပေးနေလိုက်သေးတယ်။ ဒါကျတော့အမေက ကျနော့လက်တွေကို မတားဘူး ကိုင်ချင်သလိုကိုင် ညှစ်ချင်သလိုညှစ်..။

ဘုတ်..ဘုတ်..ဘုတ်..ဘုန်း..ဘုန်း..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်.. ဇုတ်ဇုတ်.. ပလိ..ပြိ..ဖျစ်..

“  အားးး...ဟာ့..အားးးး...ဟာ့..အင့်..အီးးး...စစ်စ်ရှ်...   ”

အမေ သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ဘေးကမွေ့ရာကို တဘုတ်ဘုတ်နဲ့ သတိလက်လွတ် ထုရိုက်နေရင်း ခေါင်းကလဲ ငါးရံ့ပြာလူးဘယ်ညာရမ်းပြီး တဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။

ဆံနွယ်တွေလဲ ဝေ့ပြီး ပွထကုန်ပြီ။ ပါးစပ်ကလဲ အဆက်မပြတ်ညည်းသံတွေ တရစပ်ထွက်လာတယ်။ လိင်ဆက်ဆံရလို့ သာယာမှုအပြည့်နဲ့ ထွက်လာတဲ့ ညည်းသံတွေကို အခုမှနားနဲ့ ဆတ်ဆတ်ကြားဖူးသွားပြီ။  အောကားတွေက ညည်းသံတွေက တမင်လုပ်ညည်းသံ၊ ဖာခန်းမှာတုန်းကတော့ ဘာသံမှ မကြားခဲ့ရဘူး။

အခုကြည့်..၊ အမေ ဘယ်လောက် စိတ်ပါအားသန်နေလဲဆိုရင်၊ ပေါင်ရင်းကနေ ဖိပေးထားတာတောင် ခါးကို တအားရမ်းပြီးဖင်ကြီးကို ကော့ထိုးပေးနေတာ ဖင်လုံးကြီးတွေက လေထဲမှာပဲ မြောက်ပြီး ဝဲနေတယ်။ ကျနော်လဲ စိတ်တွေမထိမ်းနိုင်တော့ဘူး အမေ့ကို အားကုန်သုံးပြီး ဒလကြမ်းဆောင့်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တာ။

ဖုန်း ဖုန်း...ဖတ်..ဖတ်..ဗျစ် ပလိ ဇုတ်..ဇုတ်..

“  အိ..အိ..အီးးး ရှူး..အမလေး...အင့် အင့်..   ”

အမေ့ဆီက ရပ်တော့၊ တော်တော့၊ နာတယ်ဆိုတဲ့ စကားမျိုးတွေတစ်ခွန်းမှ ထွက်မလာပဲ၊ ဖီလင်အပြည့်နဲ့ ညည်းတဲ့ အသံလေးတွေကပဲ သူဘယ်လောက် သာသာနေတယ်၊ ခံလို့ကောင်းနေတယ်ဆိုတာ ပြနေတယ်လေ။ ကျနော် အမေ့ကို အဲဒီအတိုင်းဆက်ဆောင့်လိုးနေတာ တော်တော်ကြာသွားတယ်။

လိုးသာလိုးရတယ်၊ အခုမှလဲ အစရှိသေး၊ အမေနဲ့သားလဲဖြစ်ပြန်တော့ တအားကြီး ပွင့်လင်းမှုက မလာသေးတာကြောင့် ပုံစံပြောင်းဖို့တွေလည်း တစ်ယောက်နဲ့ တယောက်မပြောရဲ၊ ချလက်စပုံစံ တစ်မျိုးထဲနဲ့ ပဲကုန်းဆော်နေဖြစ်တာ။ နောက်ဆုံး အမေ့ကိုယ်လေးက တောင့်ခနဲတက်သွားပြီး ပေါင်တွေ၊ ပုခုန်းသားတွေက တဆတ်ဆတ် အကြောဆွဲသလို တွန့်တွန့်တက်သွားရင်း၊ ခါးက ကော့ထိုးလှုပ်ရှားနေတာတွေလဲ ငြိမ်သွားတယ်။

ပြီးတော့ အမောတကြီး အသက်ကို ရှူနေတော့ အမေပြီးသွားပြီဆိုတာမှန်း သိလိုက်ပြီ။ ဒါကြောင့် ကျနော်လည်းအမီလိုက်ရအောင် အရှိန်တင်ပြီး ဒလကြမ်းမန်းဆက်တိုက် ပစ်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။

အမေ့ ကိုယ်လေးကလဲ ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ သွက်သွက်ခါရမ်းလာပြန်ပြီး ပါးစပ်လေးဟလို့ ဗလုံးဗထွေးဆက်ညည်းနေတယ်။ အချက်ပေါင်းတော်တော်များများဆက်တိုက် ဆောင့်ပြီး နောက်ဆုံးတော့ ကျနော် မရတော့ဘူး။ လရည်တွေဖျောခနဲ ကန်ထွက်လာပြီ..။

ကျနော့်ရဲ့ လဥထဲက ထုတ်လုပ်စုဆောင်းထားတဲ့ မျိုးရည်၊ သုက်ရည်တွေက အခုတော့ ပရက်ရှာပန့်တစ်ခုနဲ့ တွန်းတင်လိုက်သလိုပဲ ပြင်းထန်တဲ့ တွန်းကန်အားနဲ့ အမေ့ မွေးလမ်းကြောင်းစောက်ခေါင်းထဲက တဆင့် သားအိမ်ဝထဲထိ ရောက်အောင် ပန်းထုတ်ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်တယ်။

ကျနော့်လီးက တစစ်စစ်တပျစ်ပျစ်နဲ့နဲ့ အရည်တွေညှစ်ချနေတုန်းမှာပဲ။ အမေ့စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေကကျနော့်လီးကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပြီး ကူညှစ်ပေးနေတယ်လေ။ တစ်ချီကောင်းကောင်းပြီလို့ ကာမပန်းတိုင် ပြိုင်တူရောက်အောင် အားကုန်ကြဲလိုက်ရတာ မောသလားတော့ မမေးနဲ့တော့။

ကျနော်က ထိုင်ရက်ကြီး မကုန်းတကော့ ဆောင့်ပေးနေရတာဆိုတော့ မောလဲမော ညောင်းလဲညောင်းပေါ့။ကျနော့် လရည် နောက်ဆုံးအစက်တွေကုန်တော့မှပဲ ကျနော်လဲ အမေ့ပေါ်မှောက်ရက်သား ထပ်ကျသွားပြီး ကုန်းဖက်ထားမိချိန်မှာ၊ အမေကလည်း ကျနော့်ကျောကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ပြန်ဖက်ထားတယ်။

အမေက ငြိမ်ပြီးဖက်ထားပေမယ့် အသက်ရှူသံကြီးက တဟူးဟူးနဲ့ပေါ့။ စောစောကသာ အမေက အတင်းတွန်းတွန်းထုတ်နေတာ။ အခုကျတော့လဲ ကိုယ်ချင်းထပ်ပြီးပိကပ်နေတာ၊ အမေ့နို့လုံးအိအိကြီးတွေက နှစ်ယောက်ကြားမှာ ကူရှင်ကြီးတွေလိုပဲ။ ကျနော့်ရင်ပတ်ကို ကပ်ဖိထားတာအိညက်နေတာပဲ။

အဲ့လောက်ကြီး နှစ်ကိုယ့်တစ်စိတ်ကပ်ဖိပြီး တသားထဲလို ဖြစ်နေတော့ အမေ့နှလုံးခုန်သံပြင်းပြင်းက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ တောင်ကြားနေရတယ်။

အတော်လေးကြာလို့ နှလုံးခုန်သံတွေပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာပြီး အမောပြေသလိုရှိသွားတော့မှ၊ အမေ့ဆီက ကျကျနနပထမဦးဆုံး စကားသံထွက်လာတယ်၊ ဆိုလိုတာက ကျနော့်အခန်းထဲ အမေ စဝင်လာကထဲက အခုမှ အဓိပ္ပါယ်ပါပါ စကားစပြောဖြစ်တာပြောပါတယ်။

“  ကဲ..ခဏ ဖယ်ပေးဦး သားရာ..၊ မေမေအသက် ရှူကြပ်လိုက်တာ။ သူ့ကိုယ်အလေးကြီးနဲ့ လာဖိထားတယ်..ဟွန့်..  ”

ကျနော့် လီးကြီးက အမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တပ်ရက်သားကြီး ရှိတုန်းပဲ၊ မချွတ်ရသေးဘူး။ ကျနော့်ကို အမေက အသာဘေးတွန်းထုတ်လိုက်တော့ ကျနော်လဲ ဘေးကိုလှိမ့်ဆင်းလိုက်တယ်။ လီးကလဲ အခုမှ အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲက ဗလွပ်ဆိုပြီးကျွတ်ထွက်လာသလို။ စောက်ပတ်ကြားထဲကလဲ ကျနော်ညှစ်ချပြီးဖြည့်ပေးထားတဲ့ သုက်ရည်ဖြူဖြူတွေက ဆက်တိုက် လိမ့်ဆင်းပြီးအန်ကျလာတယ်။

အမေက ဘေးတိုက်ကျသွားတဲ့ ကျနော့်ကျောကို သူ့လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ဖွဖွပွတ်ပေးနေရင်း အသံမျှင်းမျှင်းလေးနဲ့...

“  သားလီးကြီးက ကြီးလိုက်တာ နင့်နေတာပဲကွာ။ မေမေတောင် နှစ်ကြိမ်ဆက်တိုက်ပြီးသွားတယ်။ လုပ်တတ်လိုက်တာ..  ”

ကျနော် အမေ့ပါးစပ်က ဒီစကားမျိုးကြားရမယ်လို့ တခါမှ မထင်ထားခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုတကယ်ကြားလိုက်ရတာပါ၊ကြည့်ရတာ အမေ ရမ္မက်စိတ်တွေ အထန်မကုန်သေးဘူး။ 

အခု လောလောလတ်လတ် ရလိုက်တဲ့ ကာမရသပျော်ရွှင်မှုကြောင့် ကျနော့်လို သူ့သားအရင်းကို ဒီလိုကြီးပြောချလိုက်တာ။ အမေဒီလိုပြောလာတော့မှ ကျနော်လည်းဘာမှမထိမ်းတော့ဘူး အမေ့နို့ကြီးတွေဆီ လက်လှမ်းနယ်လိုက်ရင်းက။

“  ဒါဆို သားကို နောက်ထပ်ပေးလုပ်ဦးနော်..  ”

အမေက ဘာမှပြန်မပြောဘူး၊ ဒါပေမယ့် ကုန်းထပြီးကျနော်နဲ ပါးစပ်ချင်းတေ့ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြီးနမ်းလိုက်ပြီးမှ ပြန်ခွာပြီး..

“  လင်မယားတွေအပြောနဲ့ ပြောရင် လိုးတယ်လို့ခေါ်တာမဟုတ်ဘူးလား..  ”

အမေ့ရဲ့ တုန်ပြန်လာတဲ့အဖြေကြီးက ဒဲ့ကြီး၊ ကျနော်သဘောကျလို့ ပြုံးတောင်ပြုံးမိသွားတယ်။ ပြီးတော့မှ အမေ့ကို..

“  လင်မယားလို ဒဲ့ပြောရင်တော့ ပေးလိုးပါဦးလို့ ပြောရမှာပေါ့၊ အဲဒါဆို သားကအမေ့လင်၊ လင်ငယ်ပေါ့..ဟုတ်လား။ ဒါပေမယ့် အမေ့လင်ကြီးကို ယှဥ်နိုင်မှာမဟုတ်ပါဘူး  ”

အမေကသဘောကျတဲ့ အပြုံးကြီးကြီးတစ်ခု ခပ်နွဲ့နွဲ့ပြုံးချလိုက်ရင်း။

“  လင်ကြီးရဲ့မြွေက အခုပါးပျဥ်းမထောင်နိုင်တော့ဘူး။ လင်ငယ်လေးကတော့ တရှူးရှူးနဲ့ မာန်ပါလိုက်တာ။ အားသန်တဲ့ မြွေလေးကိုပဲကြိုက်သွားပြီ..  ”

ကျနော့် စိတ်ထဲ တွေးလိုက်မိတာက..၊ ကျနော်အမေ့ကို လိုးဖြစ်လိုက်မိလို့သာပဲ။ တကယ်လို့ အဖေနဲ့ ကျနော်တို့ အစီအစဥ်ချပြီး အမေ့ကို မလိုးလိုက်မိရင် ပြောလို့မရဘူး၊ အမေ ဒီလိုထန်ပုံနဲ့ နောင်မကြာခင်မှာ အမေ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လင်ငယ်နေတော့မှာ ကျိန်းသေသလောက်ရှိတယ်။

ဒီတိုင်းဆိုရင် ကျနော် အမေ့ကို လိုးလိုက်တာ မမှားဘူးလို့ဆိုရမယ်။ စိတ်ထဲမလဲ နဲနဲတော့ ပေါ့သွားတယ်။အနည်းဆုံးတော့ အမေကျနော့်လီးကို စွဲလမ်းသွားအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့ရင်၊ အမေတခြားလီးတွေ ထွက်ရှာဖြစ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။

အဖေတွေးသလို မိသားစုထဲမှာပဲ ပြေလည်အောင်ဖြေရှင်းပြီးသား ဖြစ်သွားပြီ။ ပြောရင်းဆိုရင်း ကျနော့် လီးကပြန်တောင်လာပြန်ပြီ။ ကျနော် ထထိုင်လိုက်ပြီးအမေ့ကို ဆွဲပွေ့လို့ အမေ့ နှုတ်ခမ်းထွေးထွေးနီစွေးစွေးကို စိတ်လိုလက်ရ တရှုက်မက်မက်စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။

အမေကလည်း ကျနော့်လည်ပင်းကိုသိုင်းခိုပြီး သူမလျှာကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲထိုးသွင်းပြီး တုန်ပြန်နမ်းလာတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ကျနော်အမေ့ရဲ ညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီတစ်ထည်လုံးကို ခေါင်းပေါ်ကမပြီး အောင်အောင်မြင်မြင်ဆွဲချွတ်ချလိုက်နိုင်တယ်။

အခုတော့ အမေ့ရဲတစ်ကိုယ်လုံးမိမွေးတိုင်းဘမွေးတိုင်း နိကက်ကြီးဖြစ်သွားပြီ။ ကျနော် အမေ့နို့ကြီးတွေကိုအားရပါးရ ကိုင်ညှစ်ရင်း ကုန်းစို့ပစ်လိုက်တယ်၊ ဒီတစ်ခါတော့ အမေလုံးဝအငြင်းအဆန်၊ လုပ်တာ၊ တွန်းထုတ်တာတွေ မရှိတော့ဘူး။ နို့ကြီးတွေကို ကော့ကော့ပြီး ပစ်တောင်တင်ပေးနေလိုက်သေးတယ်။ အခုတစ်ခါပြန်အစမှာ ကျနော်တို့ သားအမိနှစ်ယောက်ကြားမှာ တော်တော်ကြီးကို ပွင့်လင်းသွားပြီလို့ ဆိုရမယ်။

ကျနော် အမေ့တကိုယ်လုံးကို စိတ်ကြိုက်ကိုင်လို့ကစားလို့ရသွားပြီ။ ကျနော် အမေ့ဆံနွယ်စလေးတွေနမ်းရင်း၊ မျက်နှာအနှံ့၊ လည်တိုင်အနှံ့၊ရင်အုံ၊ နို့ကြီးနှစ်လုံး၊ ခပ်ရှပ်ရှပ်ဗိုက်သားပြင်၊ ချပ်တွင်းလေးတွေကို နေရာအနှံ့ စိမ်ပြေနပြေနမ်းရင်း အမေ့ရမ္မက်စိတ်ကို နောက်တစ်ကြိမ်ထကြွအောင် ဆွပေးနေရင်း တပြိုင်ထဲမှာ၊ အမေ့လက်လေးကိုဆွဲပြီး ကျနော့်လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။

အမေ ရုတ်တရက်တော့ တွန့်သွားသေးပေမယ့်၊ လီးကိုလဲကိုင်မိရော သေချာကျစ်ကျစ်ပါအောင် တင်းတင်းဆုပ်ပြီးရှေ့ထိုးနောက်ငင်လျှောတိုက်ပြီး ဂွင်းကိုင်ပေးတော့တာပဲ၊ မိနစ်ပိုင်းလောက်ပဲကြာပါတယ်။

အမေက ထထိုင်ပြီးလီးကို ပါးစပ်ထဲ ကောက်ထည့်လို့ပုလွေကိုင်ပါတော့တယ်။ အမေ့လျှာနဲ့ ပါးစပ်နွေးနွေးလေးကလိမ်းလှည့်ပြီး စုပ်လိုက်တာ၊ ကျနော်တောင့်ကနဲဖြစ်သွားရပြီး လီဆီကစိမ့်ကနဲကျင်ကနဲနဲ့တလှပ်လှပ်ဖြစ်ပြီး ကောင်းလိုက်တာလေ။

အမေက ဒစ်ထိပ်ကို ငုံစုပ်လို့တမျိုး။ ထိပ်ပေါက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုးလိုက်၊ လီးကိုလက်နဲ့ ကိုင်ထောင်ပြီး၊ လီးတံပတ်ချာလည်အရေပြားကို လျှာပြားနဲ့ပတ်လျက်လိုက်၊ ကောင်းကောင်းမှုတ်ပေးနေတာလေ။ နောက်ဆုံးကျနော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အမေ့ကို ပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီးပေါင်ကြီးတွေ ကိုင်ဖြဲတွန်းတင်လိုက်တယ်။ W ပုံစံဖားပေါင်စင်းလည်းဖြစ်သွားရော တခါထဲတက်ခွ၊နသားပါယားပြီး အပြတ်ဆောင့်ဆောင့်ပြီးကစ်တော့တာပဲ။

ကျနော်တို့ သားအမိရဲ့ ဒုတိယ ဂိမ်းပွဲလေး စခဲ့တယ်။ ထွေလီကာလီ ပိုဇေရှင်တွေ မပြောင်းတော့ပဲ လှေကြီးထိုးနဲ့ပဲ မီးကုန်ယမ်းကုန်အားကုန် ကြဲလိုက်ကြတာ။ ဒုတိယ အကြိမ်မြောက်အထွတ် အထိပ်ရောက်ကြပြီး၊ရင်ပတ်ပေါ်မှောက်ရက် ခွရက်သားကြီးတွေ ဖက်ပြီး မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားကြတော့တာ မိုးလင်းမှပဲ နိုးကြတော့တယ်။

  

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>