Saturday, August 27, 2011

အလွမ်းပြေ အနမ်း အပိုင်း ( ၂ )

အလွမ်းပြေ အနမ်း အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ -  xaxa  

" ဖောက် . . . ဖောက် . . . ဖောက်"

ဆီးခုံ ၂ခု ဆောင့်ရိုက်သံတွေက တိတ်ဆိတ်မှု့ကို ဖြိုခွင်းသွားတယ်။ ထိုအသံကပဲ သူတို့ကိုအားပါစေတယ်။ ဆောင့်ရိုက်နေတဲ့ အရှိန်ကို ပိုပြီးပြင်းထန်နေစေတော့တယ်။

ကျွန်တော်လဲ အရမ်း ကောင်းနေပြီ။ ဒါပေမယ့် လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးနည်းနဲ့ ဆောင့်နေရတာ အားမရတော့ မမူယာကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်၊ မမူယာကလဲ ဖာမို့ထင်တယ်။ ရင်ဘက်ကို အခင်းနဲ့ ဖိကပ်ပြီး ဖင်ကိုထောင်နေအာင် ထောင်ထားပေးတယ်။ ဖင်ကြီး ၂ လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်တခုလုံးက နောက်ပိုင်းသို့ လှပစွာပြူးပြူးကြီး ထွက်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေဆို စိုရွဲပြီး အိပ်ယာခင်းပေါ်ကိုတောင် တစက်တစက်ကျနေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မမူယာနောက်က ဒူးထောက်နရာယူလိုက်ပြီး လီးကြီးကို မမူယာ ၏စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့တယ်။

" အား ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ...ကောင်းလိုက်တာ ...မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါတော့ ...မမပြီးတော့မယ်၊ ဒီလောက်ကောင်းတာမျိုး မမတခါမှ မရဖူးဘူး မောင်လေးရယ်...မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့"

တောင်းလည်းတောင်းဆို၊ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများလည်း ညှစ်ညှစ်နေရာ ထွန်းလှ တစ်ယောက်လည်း နတ်ပြည်ရောက်နေတော့တယ်။ အရင်ဆုံး မမူယာ ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စတင်ဆောင့်ပါတော့တယ်။  ဖြည်းဖြည်းမလိုးတော့ဘဲ မမူယာရဲ့ ဆန္ဒများပြည့်စေရေးအတွက် အစွမ်းကုန်ကြိုးစား ဆောင့်လိုးနေလိုက်တယ်။

" အား ..... ပြီးပြီမောင်လေးရယ် .... ပြီးပြီ.........အား ...... ကောင်းလိုက်တာ ......အား ....... အိုး"

မမူယာ ကတော့ အိပ်ယာခင်းများကို လက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြီးသွားပါတော့သည်။ သို့သော် စောက်ဖုတ်တွင်းကကြွက်သားတွေကတော့ သူရဲ့လီးကြီးကို အားရပါးရ ညှစ်နေပါသေးတယ်။ ထွန်လှလည် မမူယာပြီးသွားပြီဆိုတော့စိတ်ကို လွတ်လိုက်ပြီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့တယ်။

" မမ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်...... ပြီးတော့ မယ် ...... အား ............ ရှီး ............အိုး ......"     

.................................................................  

မန္တလေးကနေ ရွာပြန်ရောက်ပြီး နောက်နေ့မှာပဲ ဦးလူ၀ အလှူပွဲက စသည် ။ သူကိုတော့ ဦးလူဝက အလုပ်တွေ ဘာတွေ အကူမခိုင်း ။ နားနားနေနေ နေခိုင်းသည် ။ မန္တလေးကအကြောင်းတွေဖွမှာ စိုးလို့ထင်တယ်။ အလှူအကြိုနေ့ည အလှူမှာကလဲ ပွဲထည့်ထားတော့ လူက စည်စည်ကားကား ရှိလှတယ်။

သူလဲ အလှူပွဲမှာ ခင်မာလာ ကိုတွေ့လို တွေ့ငြားလိုက်ရှာကြည့်တော့ ခင်မာလာတို့ ဒီနေ မလာ ဟု သိရတော့ စိတ်ညစ်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ အိမ်ကိုဘဲ ပြန်လာလိုက်တယ်။  အိမ်ထဲဝင်လိုက်တော အပေါ်ထပ်မှာ မီးကလင်းနေသေးတယ်။ မမတို့မအိပ်ကြသေးဘူးလား မသိဘူး လို့ တွေးရင်း ရေသောက်မလို့ရေခွက် ရှာတော့ ရေအိုးစင်ပေါ်မှာမတွေ့ ။ အော် ထမင်းစားပွဲပေါ်ရောက်နေတာဘဲ ရေခွပ်ထဲမှာလဲ ရေတွေနဲ့ပြည့်နေတာနဲ့ အသစ်မခပ်တော့ဘဲ  တရှိန်ထိုးမော့လိုက်တော့ အား ..လားလား ရင်ထဲကို ပူဆင်သွားတာဘဲ။ အော် ဒါက အရက်တွေကိုး။ လူကတခါတလေ ထန်ရေလောက်သာ သောက်ဖူးတာ။

" ဟေ့ ထွန်းလှ..ပြန်ရောက်နေပြီလား  " 

လူသံကြားလို့ ထင်တယ် ။ မမက လှမ်းမေးတယ် ။ တကယ်တော့ ကိုမင်းထိုက် က အရက်ထဲမှာ ကာမအားတိုး ဆေးထည့်ပြီး မလိုးတာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ မမကို ဒီနေ့အပြတ်လိုးမယ်ဆိုပြီး အားခဲထားတာ ။ ဒီဆေးကလဲ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ပေးထားတာ တိုင်းရင်းဆေးစစ်စစ် တဲ့။

သောက်မလို့လုပ်နေတုန်း ဟိုဘက်ရွာက ပွဲစားတွေ ရောက်လာတော့ အလှူက လောင်းကစားဝိုင်းတွေဘက် လိုက်ပို့ပေးရတယ် ။သူကိုယ်တိုင်ကလဲ လောင်းကစား ၀ါသနာပါတယ်လေ။

မမ တစ်ယောက် အိပ်လို့မပျော်။ ကိုမင်းထိုက်ကိုသာ ဒေါ်သထွက်နေမိတယ်။ ခုနက ပွတ်သီးပွတ်သတ်လုပ်ထားပြီးတော့ သူက အပြင်ထွက်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခံချင်လွန်းလို့နဲ့ တူတယ် စောက်ရည်တွေကရွဲနေပြီ။

နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ စူနေပြီ ။ ဒီအချိန်မှာ သူစောက်ပတ်ထဲကို ပူနွေးနွေး လီးကြီးဝင်လာရင် ဘယ် လောက်တောင် အရသာ ရှိလိုက်မလဲ လို့ တွေးနေစဉ် ရုတ်တရက် ဗိုက်ကအောင့်လာသည်။ ဆေးဗူး ဆေးဗူးကို ဘယ်နား ထားမိပါလိမ့်...နေ့လည်နေ့ခင်း  ထမင်းစားပြီးဆေးသောက်တတ်တော့ အောက်ထပ်မှာပဲ မေ့ကျန်ခဲ့တာဖြစ်မယ်။ ထမယူနိုင်တော့လောက်အောင် ဗိုက်ကတအားအောင့်နေပြီ။

" ဟေ့ ထွန်းလှရေ ခဏလာပါဦး"

အပေါ်ထပ်က မမ ခေါ်သံကြားရတယ် ။ တစ်ခုခု ဖြစ်နေလားမသိ ။ သူပြေးတက်သွားတယ်။ မမတို့ အခန်းထဲရောက်တော့

" ငါ သောက်နေကျဆေးပုလင်းလေး  အောက်ထပ်မှာကျန်ခဲ့တယ်ဟဟယ်။ အဲဒါလေးရှာပြီး ယူလာခဲ့ပေးပါဦး ...ငါ ခုဗိုက်မတရာအောင့်နေလို့"

ဆေးပုလင်းကို တွေတော့ မမအခန်းကိုနောက်တစ်ခေါက်ရောက်သွားပြန်တယ် ။ အဲဒီတော့မှ သတိထားမိလိုက်တယ်။ အကို့ ကိုမတွေ့ပါလား..။ မမ ဆေးသောက်သော်လည်း ဗိုက်နာတာက မသက်သာသေး ။

" အင်း…ကျွတ်…ကျွတ်…ဗိုက်ကလဲအောင့်လိုက်တာ…နော်.."

" ဟာ…မမ…မမ….ဒုက္ခပါဘဲ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ"

ဟု ပြာပြာသလဲမေးနေသော ထွန်းလှကို သူ့ကို တော့ဂရုစိုက်သားဆိုပြီး မမက ကျေနပ်နေတယ်။

" အမ ဗိုက်ကိုဆေးလူးပေးပါလား မောင်လေးနော် ဆေးဗူးက ကုတင်ဘေးက ခြင်းလေးထဲမှာ "

တကယ်တော့ ဆေးလူးပေးရတဲ့နေရာက ဗိုက်ဆိုပေမယ့် မမရဲ့ ဆီးခုံနားလေးက စောက်မွေးလေးတွေကိုတောင် တစွန်းတစ မြင်နေရတော့ ထွန်းလှရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပါပြီ။

ထွန်းလှ လက်ကြမ်းကြီးက သူမဗိုက်ပေါ်မှာတရွရွ ဆေးလိမ်ပေးနေတော့ မမ အတွေ့ထူးမှာ မူးမူးမေ့မေ့ ဖြစ်နေပြီ။ မမ မရတော့။ ဒီနေ့ည အလိုးမခံရရင်တော့ အသက်ထွက်ဖို့သာရှိတော့တယ်။

အဲဒါကြောင့် မိန်းမသဘာဝ ကိုယ်ကစ၍ မသင့်သော်လည်း သူမစဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း ချက်ခြင်းအကောင်ထည်ဖော်လိုက်တော့တယ်။….ဒီနား…ဒီနား…နှိပ်…နှိပ်ပေးစမ်းပါ…. ဆိုပြီး မမကသူ့ထမိန်ကို ခြေထောက်နဲ့ဆွဲချပြီး ထွန်းလှလက်ကို ဆွဲကာစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်တင်လိုက်တော့တယ်။  သူအရမ်းမြင်ချင်ခဲ့သော မမစောက်ဖုတ်ကြီး...။

စောက်မွေးမပေါက်တာလား ရိတ်ထားတာလားမသိဘူး .။ ဖောင်းတင်း ပြူးပြောင် ရှင်းသန့်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အထင်းသား ပေါ်လွင်နေတယ်.။ အဆီတွေ စုဝေးနေသော ဆီးခုံမို့မို့ က ဝင်းဝါသော အရေပြားကြောင့် တင်းပြောင် ချောမွတ်နေတယ်။ ဖောင်းအိအိ အသားစိုင်တွေက ပေါင်ရင်းစပ်ဆီမှ အလည်သို့ စုခုံးလာပြီး  စောက်ဖုတ်အက်ကွဲဆီသို့ ဝိုက်ဆင်းသွားသည်..။ ထိုအက်ကွဲကြားမှ နီညိုရောင် သန်းနေသော အပြင်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးက  ပြူးထွက်လို့နေတယ်။

ထွန်းလှ လီးကြီးမှာ မာကြောတောင့်တင်းလာတယ်။ အရိပ်ပြမှတော့ထွန်းလှအကောင်မြင်ပြီးပေါ့ ။မမဘာလိုချင်နေလဲဆိုတာ သိလိုက်တော့ မမ၏ ကိုယ်လုံးကို အတင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်တယ်။ မမကလည်း အားကျမခံဘဲ ထွန်းလှ ရဲ့ အနမ်းများကို တုံ့ပြန်ရင်း ထွန်းလှရဲ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောက်မှ လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။

ခုနက သောက်ထားတဲ့ဆေးအရှိန်နဲ့ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာနေတဲ့ ထွန်းလှလီးကြီးကို ဂွင်းလာတိုက်နေတော့ ထွန်းလှလဲ ပုဆိုးနဲ့ဆွဲချွတ် ပြီးလွင့်ပစ်လိုက်တယ်။

နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်နေရင်း ထွန်းလှလက်က မမ ရင်ဘတ်ပေါ် ရောက်သွားတယ်၊ အင်္ကျီပေါ်မှ အုပ်ကာ နို့အုံအိအိကြီးများကို ဆုတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ ပါးစပ်မှ တဟင်းဟင်းနှင့် ပြင်းပြင်းပြပြ ထွက်လာတဲ့ အသက်ရှူသံတွေက တခန်းလုံးဆူညံတယ်လို့ထင်ရတယ်။ မမဝတ်ထားတဲ့ ရင်စေ့ဘလောက်စ် အင်္ကျီလေးကို ဗြန်းခနဲ ဆွဲကာ ရင်ဘတ်နှိပ်စေ့တွေကို တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ်။မမရဲ့ နို့ကြီးတွေက ပေါက်စီကြီးတွေအလား ဖွေးဖြူပြီး ပြူထွက်လာတော့   ငုံ့ပြီးစို့လိုက်တယ်။

စို့တာမှ အငမ်းမရ..အတင်းစို့ ပြီး လက်တဖက်က မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မမ မှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာလိုက် ဖင်ကြီးမြောက်တက်လာလိုက်နဲ့ ခဏကြာတော့ 

" လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ် မမကိုလိုးပါတော့" 

ဆို တဲ့ မမ အသံနဲ့ အတူကျွန်တော် လည်း မမကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီလေ။ အဲဒါကြောင့်ကျွန်တော်က မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ကာ မမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်ပြီးပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကာ ရင်ဘတ်ဆီ တွန်းဖိလိုက်တော့ မစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးက မို့ဖောင်းပြီး ပြူးထွက်လာတယ်။

အဲ့ဒီနောက် လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကို သုံးလေးခါလောက် ပွတ်ဆွဲလေးဆွဲပေးလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေတဖြည်းဖြည်းကျလာတယ်။ ပြီးတော့ လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် အသေအချာကိုင်၍ စောက်စိကြီးကို ဖိထိုးလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့ ဖိနှိပ်ချလိုက်တော့တယ်။

“ ဖွတ်….ဖွတ်..ပလွတ်…..ပလွတ်……”

ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ လီးတန်ကြီးက အရှိန်အဟုန်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးထဲ နစ်ဝင်သွားတော့တယ်၊ အအိုဆိုပေမယ့် စောက်ဖုတ်ကတော်တော်ကြပ်နေသေးတယ်။

“ အင်. ရှီး...အား.....” 

မမထံမှ အသံတိုးတိုးလေးကိုကြားရတယ်။

“ နာလို.လား....ဟင်........မမ”

“ အင်း...နဲနဲတော.နာတယ်...ရပါတယ်...မောင်လေးလုပ်ပါ...မ အောင်.ခံပါ့.မယ်”

" ပြွတ်.. ဖွတ်.. ပလွတ်.. ပြွတ်.. "

" အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. ရှီး.. အ.. အား.. "

" စောက်ပတ်ထဲ လီးအဆုံးဝင်လားဟင် မမ "

" အင်း.. အ.. ဝင်တယ်.. ဝင်တယ်.. မမ သားအိမ်တောင် ထောက်သွားတယ်.. အား.. အား.. "

ကျွန်တော်လည်း ၀င်နေတဲ့ အဆုံးထိ ဖိကပ်ထားရင်း မမ ရဲ့ နဖူးပြေပြေလေးကို ညင်ညင်သာသာလေး နမ်းလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက် လီးကို မမ ရဲ့ စောက်ပတ်နုနုလေးထဲမှာ ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ် စလုပ်ပေးလိုက်တယ်။ လေးငါးခြောက်ချက်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ မမ၏ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကာမ၏ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးများထွက်လာတော့တယ်။

ထိုအရည်လေးများကြောင်. လုပ်ရတာလည်း အရင်ကလိုမ ကြပ်တော့ ပဲ လျောကနဲ လျောကနဲဖြစ်လာတယ်။ဖွေးအုနုရွနေတဲ့ မမရဲ့နို့ကြီး ၂လုံးမှာလည်း ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်းလူပ်ခါရမ်းနေတယ်။ အချက် ၂၀ခန့်အရောက်တွင်...

“ မောင်လေး...အား...မောင်လေး...မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ...မမကို ဒီထက် နဲနဲ မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးစမ်းပါကွာ”

“ မမ ကောင်းလွန်းလို့ ပါ...အား.......အား....ကလေးရယ်.......မမ  ဘယ်လိုနေရမလဲမသိတော့ဖူးကွာ ”

မမရဲ့ နှုတ်မှ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသော အသံများက ကျွန်တော့် စိတ်များကို ပိုမိုတက်ကြွလာစေတယ်။ ကျွန်တော်...ခါးကိုပြန်ဆန့် လိုက်ပြီး မမ ရဲ့ ခြေထောက် ၂ ချောင်းကို ရင်ဘက်ထိ ဆွဲမတွန်းက်လိုက်ကာ အနေအထားကို ပြင်လိုက်တယ်။

အဲဒီအခါ...မမ ရဲ့စောက်ပတ်လေးက ပြုးထွက်လာကာ ဖင်လေးကလည်း အောက်မှအိပ်ယာအထက်ကို  တတောင်ခန့် မြောက်တက်သွားတယ်။

ပြီးတော့ ကျွန်တော် အားရှိပါးရှိစဆောင့်တော့တယ်။ မမ ရဲ့ ဖြူဝင်းတဲ့ မျက်နှာလေးက ရမက်စိတ်ကြောင့်.ရဲရဲနီလျှက်.....။နီတျာတျာ နှုတ်ခမ်းလေးတစ်စုံက တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ အချက် ၅၀ ခန့် အရောက်တွင်မတော.

“ အား....မောင်လေး...မမ ကိုမညှာနဲ. ခပ်နာနာလေးဆောင်.ပေးစမ်းပါ...အေးဟုတ်ပြီ...အဲလိုလေး...အား.... ရှီး...ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ်..ကောင်းလိုက်တာ..”

ပြောရင်းဆိုရင်းဖြင်. မမ  ကသူ့ခါးလေးကို ကျွန်တော့် ဆောင်.ချက်နဲ့ အညီ ကော.ပေးနေရာမှ..ကျွန်တော့် ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင်.စုံဖက်ကာ ဇတ်ကနဲကော့ ကော့ ပေးရင်းနဲ့

“ အား....မောင်လေးရယ်...မမ   ပြီးပြီ...အား...ကောင်းလိုက်တာ”

ဟုပြောရင်းခုတင်ပေါ်ကို ဝုန်းကနဲပြန်ကျသွားတော့တယ်။ ကျွန်တော့်မှာသာ ဆန့်တငံ.ငံ.နဲ့ မပြီးသေး မမကတော့ပြီးသွားပြီ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ခပ်ဖွဖွလေး ဖက်ထားကြပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ာပက်လက်လှန်ကာ အမောဖြေနေတယ်။ ကျွန်တော့်မှာသာ မပြီးသေးတော့ စိတ်ညစ်နေရတယ်။ လီးကြီးက လည်း တင်းမာပြီး တောင်နေသေးတော့ မမကိုယ်လုံးကို သွားသွားထောက်နေတယ်။

" ဟေး    ထွန်းလှနင်မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား ခဏလေးပါဟယ် ငါမောလို့ပါ "

" ဟုတ် အမ ကျွန်တော်မပြီးသေးဘူး မမကိုထပ်လိုးချင်သေးတယ် ရတယ်..မဟုတ်လား မမ ဟင်"

" ဟ ဟ ဟ ဟ.... ရပါ့ရပါ့ရှင် နင်ကတော့ စံပါဘဲ ငါ့ ယောက်ကျားနဲ့များ ကွာပါ့.. ဟိုက ငါးခါလောက်ဆောင့်ပြီးတန်းထွက်တာ ခဏလေးဘဲ "

ဟု ပြောပြီး မမက သူထမိန်ကို ယူကာ ခုနပြီးထားတဲ့ စောက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်တယ်။

" ဒီတစ်ခါ မမကိုဘယ်လို လိုးရမလဲ ဆိုတော့"

" ဟဲ့........နင်ကဘာတွေ အတတ်ဆန်းခြင်လို့တုန်း နင့်လီးကြီး ငါ့စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာရင် လိုးတာမဟုတ်ဘူးလား "

" အော်....ဒါတော့ဒါပေါ့အမရယ် ကျွန်တော်က မမကိုကောင်းစေချင်တဲ့ စေတနာနဲ့နော် ..ထိထိမိမိလေး လုပ်ပေးမလို့"

အဲဒီလို ပြောလိုက်တော့ မမ ကစိတ်ဝင်တစားနဲ့

" အေး ..ဒါဆို ငါကဘယ်လို နေပေးရမလဲ"

" ဒီတစ်ခါ ကျွန်တော် ကအောက်ကနေမယ် မမက အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့် မြင်းစီးသလို့ပေါ့"

ဟု ပြောပြီး ထွန်းလှက ပက်လက်လှန်  ပေးလိုက်တော့ ငေါက်တောက်ကြီး ဒုံးကျည်ကြီးလို မတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး မမ ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်လှိုက်ကြီး ယားကြွလာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရေတွေနဲ့စိုရွဲလာပြန်တယ်။

မို့မောက်ချွန်ကော့နေသော နို့အုံကြီးက ဖွေးဥပြီး ဝင်းအိတင်းပြောင်နေတယ်။ အဖုတ်ကြီးက သိသိသာသာပြဲ အာလာနေတယ်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထကာ သွေးကြောကြီးတွေ တင်းဖောင်းနေတဲ့ လီးမဲကြီးကို လာပါလာပါ ဖိတ်ခေါ်နေသလို မမ က ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ထွန်းလှကိုယ်ပေါ် ကားယားခွကာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး ဒစ်ဆံကြီးထိပ်မှာတေ့ကာ ထားလိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းယူလိုက်တယ်။ လီးတန်ကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အနေအထားဖြင့် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးထဲ တထစ်ထစ်နဲ့ တိုးဝင်နေတော့တယ့တယ်။

“ ဗြစ်…….ဗြိ….ဖွတ်….ပလွတ်…..ပြွတ်…….ဖွတ်….ဗြစ်…..”

ခုနက တခါလိုးထားသောလည်း မမစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ကြီးရစ်ပတ်ထားဆဲပါ။လေးငါးခါလောက်ဆောင့်လိုက်တော့ လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ မဟာမိတ်ဖြစ်လာပြီး အဝင်အထွက်တွေက ချောမွတ်လာတော့တယ်။

မမက ဘယ်လောက်များ လီးငတ်နေတယ်မသိဘူး။  ဖြည်းဖြည်းနဲ့ အားမရတော့တဲ့အတွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆောင့်ချတော့တယ်။

“ ဖွတ်…ပလွတ်…….ပြွတ်…..ဘွတ်…..ဗြစ်…..ပလွတ်……ဖွတ်…..”

“ အင့်….အင့်…..အ……..အီး….အ.အား…….”

ကျွန်တော် လဲ မမရဲ့ဆောင့်ချက်အတိုင်းအောက်ကနေ ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေမိတယ်။ အထက်အောက်တုန်ခါနေသော မမရဲ့နို့ကြီးနစ်လုံးကိုလည်း အလွတ်မပေးဘဲ မမှီတမှီနဲ့ ခါးလေးကနေ သိမ်းဖက်လို့ နို့အုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပေးးလိုက်တော့ မမမျက်နှက ဒီကောင်ကလေး လုပ်တတ်လိုက်တာ.ဆိုတဲ့ ကျေနပ်တဲ့ မျက်နှာ ပေးလေးနဲ့ကျွန်တော်နူတ်ခမ်းကို တချက်လာနမ်းတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာပြီး စောက်ရေတွေ ဒလဟောထွက်ကျလာသည်မို့ ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်.။ 

“ ဗြစ်…….ဗြစ်………ဖောက်….ဒုတ်……..”

ဤမျှ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးဖြင့် အားရပါးရ ဖိချလိုက်ရာ အရှိန်ပြင်းလွန်းသဖြင့် ထွန်လှတစ်ယောက်   လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး ပူ၍ ကျင်တက်လာပြီး  အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတော့ မမခါးကိုကိုင်ပြီးတစ်ကိုယ်လုံးရှိ အားအင်များကို စုစည်းညှစ်ထုတ်ကာ အံကြိတ်၍ ၁၅ ချက်ခန့် ဆောင့်၍ လိုးပေးလိုက်တယ်။ လိုးအပြီးတွင်တော့….

“ အ…မလေး….မောင်…..မောင်…….လေး……ကောင်း…ကောင်း…တယ်….အိုး……အိုး….မမပြီ......ပြီးတော့မယ် အားးးး”

" ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မယ် မမ စောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးတော့မယ် အားးးးးးးးးးးးး "

အားပါးတရ ဆောင့်လိုးရင်း လီးထဲ့က သုတ်ရည်တွေ မမရဲ့ စေက်ဖုတ် အိအိဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်.။

မမလည်း ထွန်းလှ လီးတန်ကြီးမှ သုတ်ရေများ ပန်းထုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲတွင် နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဖြစ်သွားကာ ဖော်မပြတတ်အောင်ပင် အရသာတွေ့သွားရတော့တယ်။ ၂ ချီတောင် အလိုး ခံရ တော့ မမပင်ပန်သွားပြီ ထင်ပေမယ့် ကျွန်တော် နုတ်ခမ်းကိုလာစုတ်တော့ မမ  ကို အလိုက်သင့်လေးပြန်နေပေးပြီး ကျွန်တော်လက်ကတော့ မမစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ နို့ကြီး ၂ လုံးကို တလှည့်စီမထိတထိလေး ပွတ်သတ်ပေးနေမိတယ်။

" မမ ကျွန်တော် လိုးပေးတာ ကောင်းရဲ့လားဟင်"

" ကောင်းတော့ ကောင်းပါတယ် မောင်လေးရယ်  .ဒါပေမယ် မမက အိမ်ထောင်သည်လေ "

" တော်ပါတော့..မမရယ် စိတ်မကောင်းစရာတွေ ပြောမနေပါနဲ့ ..ဒီညတော့ အမကို တညလုံး လိုးမယ်နော် အကိုကလဲ မနက်လောက်မှပြန်လာမှာဆိုတော့"

" အင်းပါ..မောင်လေးရယ် မမလဲမောင်လေးရဲ့လီးကြီးကိုစွဲနေပါပြီ"

" ကျွန်တော်ကလဲ အတူတူပါဘဲ မမစောက်ဖုတ်စီးစီးလေးကိုလိုးပြီး မမရဲ့ နို့ထွားထွာ နဲ့ဖင်အိအိ တွေကို ကိုင်ရတာကို အရသာတွေ့နေပါပြီ"

ဒီလိုနဲ့ မနက် ၅ နာရီလောက်ထိ မမနဲ့ကျွန်တော် အကြိမ်ရေတော်တော် များများလိုးဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။နောက်တနေ့မိုးလင်းတော့ မှကိုမင်းထိုက်နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း တွေ့ပြန်ရောက်လာတယ်။

" ဟေကောင်  ထွန်းလှ မင်းညက  ဒီပေါ်မှာတင်ထားတဲ့အရက်ခွက် သောက်လိုက်သေးလား"

" မသောက်ပါဘူး အကို သွန်ပစ်လိုက်တယ်လေ"

" အာ...... နှ မြောစရာကြီးကွာ "

" ဘာလို့လဲ အကို"

" ထားလိုက်တော့....ဒီမှာတခြားရွာကငါ့သူငယ်ချင်းတွေပါလာတယ်။ ရွာထဲမှာ ကြက်နစ်ကောင်လောက်သွားဝယ်လာခဲ့ ။ ပြီးရင် ချက်အရက်တဂါလံလောက်လဲ ဝယ်ထားဦး ။ ပိုက်ဆံကိုတော့ မင်းမမဆီက ယူသွား"

မမက မီဖိုထဲမှာ ထမင်းကြော်နေသည်။

" မမ အကိုက ပိုက်ဆံပေးလိုက်ပါတဲ့ကြက် ၂ကောင်နဲ့ အရက်ဖိုး"

" အော်......ထွန်းလှ အေးးးး ရော့ပိုတာ ပြန်မပေးနဲ့။ နင်လိုတာသုံး "

ဆိုပြီး တစ်ထောင်တန်တထပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမက က တညလုံး အလိုးခံထာတာတောင် ဒီနေ့မနက် လန်းလန်ဆန်းဆန်းပါလား သနပ်ခါးလေးကိုတောင် ဖုံနေအောင် လိမ်းထားသေးတယ်။

" ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ နင့်အကိုမြင်သွားလို့ငါတို့ကို သတ်နေဦးမယ် .. ငါတို့သူရှေ့မှာ အနေထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်လေ "

" လှလွန်းလို့ပါ မမရယ် သွားလိုက်ဦးမယ် အမ အခြေနေပေးရင်တော့ တွေ့ကြဦးမယ်နော် မမ "

" အေးပါဟယ်...ငါလဲတွေ့ချင်ပါတယ်"

အရက်နဲ့ကြက်တော့ရပြီ အိမ်ပြန်လာတော့လမ်မှာ ခင်မာလာတို့တို့အိမ်မှာ လက်တိုလက်တောင် ခိုင်းတဲ့ကောင်မလေးက သူကိုစာတစ်ဆောင်လာပေးတယ်။

" ဘာ စာလဲဟ"

" မသိဘူး မမက ပေးခိုင်းလိုက်တာ "

အိမ်ရောက်တော့မှဘဲ ဖတ်တော့မယ် ဆို ပြီးပုဆိုးလိပ်ထဲ ညှပ်လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဟင်ချက်တာဝိုင်းကူလုပ်ရင်တော်တော်မှောင် သွားတယ်။ ရေမိုးချိုးပြီးနားတဲ့အချိန်မှ စာကို သတိရတယ်။ ဖောက်ဖက်လိုက်တော့

" မောင်"

" ဒီည ခင်တို့ခြံထဲကိုလာခဲ့ မောင်နဲ့တိုင်ပင်စရာရှိတယ်..ည 12 နာရီလောက်နော်."

စာကဒါဘဲပါသည်။ ဘာတိုင်ပင်မလို့ပါလိမ့် သူနဲ့ခင်ကမထင်မှတ်ဘဲ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ချစ်သူဖြစ်ပြီးနောက်နေ့မှာဘဲ ဦးလူဝနဲ့မန်းကိုလိုက်သွားခဲ့ရသည်။ ပြန်လာတော့လဲ အလူရက်နဲ့ဆိုတော့ လူကခပ်ရူတ်ရူတ်ဆိုတော့ကာ ခင်မာလာဆီကို မသွားဖြစ်ခဲ့။ခုတော့လာခဲ့ပါတဲ့ ။ ရင်တွေကတော့တအားခုန်နေပြီ မထမဆုံးရီးစားနဲ့နစ်ယောက်ထည်းတွေ့ရမှာပါလား။

ညမြန်မြန်ရောက်ပါတော့။ ညစာစားတော့လည်း သိပ်စားမဝင် ဘူး ။ ခပ်မြန်မြန်လပ်စသပ်လိုက်တယ်။ ခဏနေရင် သောက်ကြစားကြနဲ့ဆူဆူညံညံမကြားချင်တာနဲ့ အိမ်ကနေပြီးစောထွက်လာလိုက်တယ်။ ခုမှ ဂ နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်။

အဲဒါနဲ့ ရွာကမီးကင်းတဲမှာ ကာလသားတသိုက်ရဲ့ တစ်တစ်ခွခွ အတွေ့ကြုံလေး တွေကိုနားထောင်ပြီး အချိန် ဖြုန်း လိုက်တာ ၁၁ နာရီကျော်သွားတယ် ။ အဲဒါနဲ  စကားဝိုင်းမှ စကားဖြတ်ကာ ခင်မာလာတို့ခြံသို့ခြေထောက်ကို ဦးတည် ခြံနောက်ခွေးတိုးပေါက်ကနေ တိုးဝင်လိုက်လိုက်တော့မှ ခင်မာလာက ရောက်မှလာပါ့မလား ဆိုပြီစိတ်ပူမိသေးတယ်။

ဒါပေမယ့်

" ထွန်းလှ....ထွန်းလှ ငါ..ဒီမှာဆိုတဲ့ခင်မာလာ ရဲ့ အသံအုပ်အုပ်ကိုကြားလိုက်ရတယ်"

" တော်ပါသေးတယ်ဟာ နင်ရောက်မှလာပါ့မလားလို့ စိတ်ပူလိုက်ရတာ"

စကားလည်းပြောရင်းမှာ တဆက်တည်း ခင်မာလာရဲ့ခါးလေးကို ဖက်ကာပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တော့အပျိုစင်နံလေးက သင်းသင်းလေးမွေးနေတယ်။

" ဘာဖြစ်လို့ အရေးတကြီးခေါ်ရတာလဲ ခင်ရယ်"

" အမေတို့က ခင်ကိုအိမ်ထောင်ချပေးတော့မယ်  ဟိုဘက်ရွာက လယ်ပိုင်ရှင်ကြီးသားနဲ့တဲ့ ခင်ကမောင်နဲ့ဘဲလက်ထပ် ချင်တာလေ"

" ဒါဆိုလည်းခင်ကိုမောင်ခိုးပြေးရမှာပေါ့ ခင်အမေတို့က မောင်နဲ့တော့သဘောတူကြမှာမဟုတ်ဘူး"

" ဒါဆိုလည်း ကြာတယ် နက်ဖြန်ည   ၁ နာရီလောက် ခင်ကိုလာခိုး တော့ ခင်ဒီသစ်ပင်နားကဘဲစောင့်နေမယ်"

ထိုအခိုက်မှာဘဲ  ချောင်းဆိုးသံကြားတော့ခင်မာလာ ကနက်ဖြန်နောက်မကျစေနဲ့ပြောပြီးအမှောင်ထုထဲသိုတိုးဝင်ပြောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ အပေါ်ထပ်က

ဖေါက်…ဖေါက်…ဖေါက်...အား..ရှီး…ဟင်း..... ဆိုတဲ့အသံတွေကြားရတယ်။

မမ နဲ့ ကိုမင်းထိုက် တို့လိုးနေကြပြီ ထင်တယ် ။ အရင်ကသူစောစော အိပ်လို့အသံတွေကို မကြားးမှီ အသံတွေကြားလို့ ခေါင်းထောင်လာသော ညီလေးကို နက်ဖြန်ညဆိုရင် မင်းစိတ်ကြိုက်ပါကွာလို့စိတ်ထဲကပြောပြီးမျက်လုံးအတင်းမှိတ်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ လရောင်လည်းမရှိ ပိတ်းပိန်းမှောင်နေသောညမှာ ထွန်းလှအောင်မြင်စွာ မိန်မခိုးလာနိုင်ခဲ့တယ်။ သူ့မှာ အသိမိတ်ဆွေလည်းများများစားစားမရှိတော့ မမတို့ အိမ်ကိုဘဲခိုးလာလိုက်တယ် အင်း ခင်မာလာကတော့ သူအိပ်ခန်းထဲရောက်လာပြီ။

မနက်မှဘဲ မမနဲ့ကိုမင်းထိုက်ကိုအသိပေးတော့မယ်..ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။ ခင်မာလာကတော့ရှက်လို့ထင်ပါ့ ။ခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ငုံ့ထားတယ်။ ဒါနဲ့သူကဘဲ စကားစလိုက်တယ်။

" ခင် ... အိပ်တော့ရအောင်နော်"

ခင်မာလာ ထံမှ "အင်း" ဆိုတဲ့စကားတစ်လုံးသာ ထွက်လာတယ်။ ခွင့်ပြုချက်ရပြီဖြစ်သဖြင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ ခင်မာလာ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုတ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်တော့တယ်။

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လဲကျသွားတယ်။. ပြီးမှ ဘေးစောင်း ယှဉ်အိပ်လျက ခင်မာလာ ၏ မို့မောက်လုံးဝန်းသော နို့အုံများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ ထွန်းလှလက်ဝါးကြီးနှစ်ဖက်ကသူမ၏နို့အုံပေါ်သို့ လာ ရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့်ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားမိသည်။ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကလည်း အရည်တွေရွဲနေလေပြီ။

ခင်မာလာ က သူမရဲ့ ဘော်လီအင်္ကျီကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော် လက်တွေက ပို၍ ပင်အငမ်းမရပင် ။ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ သူမ၏ ရင်သားအစုံကို အတင်းပင်ဆုပ်နယ်ပြီးစို့လိုက်တော့ ခင်မာလာ တစ်ယောက် တ အင့်အင့် နဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို တွန့် လူးနေပါတယ်။ တစောင်းလှည့်ထားတဲ့ ခင်မာလာရဲ့ အပေါ်ခြမ်းပေါင်တန်ကြီးက ထောင်သွားတယ်။ ခပ်စင်းစင်းလှဲထားတဲ့ အောက်ဖက် ပေါင်တန်ကမူ ထွန်းမှ ၏ ပေါင်ကြားသို့ မသိမသာလေး တိုးဝင်လိုက်တယ်။ ကြွတက်လာသောအပေါ်ပေါင်နှင့် အောက်ပေါင်ခွကြားသို့ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်လိုက်တယ်။

အဝတ်မဲ့သွာတဲ့ ပေါင်သားချင်းထိတွေ့မှုက နှစ်ဦးစလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ ရာဂကာမသွေးများကို ပွက်ပွက်ဆူလောင်ကာ ထကြွလာစေတယ်။

ခင်မာလာ ရျ့ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ထဘီကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာပေါင်လည်ထိ လိပ်တက်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူမ၏ထဘီက ခါးဆီသို့ရောက်၍သွားတော့ရာ မဲမှောင်နေသော စောက်မွှေးထူထူကြီးကြားမှ အက်ကြောင်းတင်းတင်းကြီးထကာ ဖင်နှင့်တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားသောစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်။ထွန်းလှလည်း  သူ့လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့ကပ်လိုက်တယ်။

" ထွန်းလှ…ဖြေးဖြေး ပဲ လုပ်နော်….”

“ အင်း…ပါ……”

အင်းပါလို့ နှုတ်က ပြောလိုက်ပေမယ့် ထွန်းလှက က လိုးပြီဆိုကထဲက တအားဆောင့်၍ ခပ်သွက်သွက်ကြီး လိုးတော့တယ်။

“ ပလွတ်…..ဖွတ်…ပလွတ်..ပြစ်…ဖွတ်……”

“ ဟင့်…အင့် အင့်……..ဖြေးဖြေးချင်းပဲ လုပ်ပါဆို….အင့် ဟင့်….”

ထွန်းလှ၏ ဆောင့်ချက်ကြောင့်ခင်မာလာ ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးမှာ သိမ့်သိမ့်တုန်နေလေတယ်။ ခင်မာလာ ဘာပဲ ပြောပြောထွန်းလှ က ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ အတင်း နင်း၍ ဆောင့်လိုးနေသည်..။ မောလွန်း၍ လည်း သူ့ပါးစပ်ကို ဟကာ တဟင်းဟင်း အသက်ရှူနေရတယ်။

“ ဗြစ်….ပလွတ်….ပြစ်…..ဖွတ်….ဖတ်….စွပ်…ဖွတ်……”

တဖြည်းဖြည်း ခင်မာလာ  အရသာ တွေ့လာပြီး ကာမရှိန် တက်လာတယ်။

“ ဖွတ်….စွတ်….ဖွတ်….ဟင်း..ဟင်း…လုပ်….လုပ်..ပင့်ဆောင့်ပေးစမ်းပါ…..အင်း…ထိလိုက်တာ….ထွန်းလှရယ်….အထဲမှာ…နင့်နေတာပဲ…နင့်ဟာကြီးက…တအား ဆောင့်ပေးပါ…အ…အ….အင်း……”

ဒီလို အရသာမျိုး မခံစားရဘူးတော့ခင်မာလာမှာ လူအရှင်လတ်လတ်နတ်ပြည်ရောက်နေသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ယခင်က လက်နဲ့ပွတ်တာလောက်တာ လုပ်ဖူးသော ခင်မှာလာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထွန်းလှလီးကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေတာကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်မိတော့ အရင်ကလက်ခလယ်လေးတစ်ချောင်းကိုတောင် တင်းကြပ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်က ထွန်းလှလီးတုတ်တုတ်ကြီး ဝင်ဆံ့နေတာကို အံသြမိတယ်။

ထွန်းလှ ကလည်း အပျိုစောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လုပ်ရသဖြင့်ပြီးချင်နေပြီ ဖြစ်ရာ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်လိုက်တော့

'' ဘွတ် - - ဖွတ် - - ဖွတ် - - ဘွတ် - - ဖွတ်ဖွတ် - - အမေ့ - - အင့် - - အား - - ကောင်း - - ကောင်း - - လိုက်တာထွန်းလှရယ် - - ဟင်း - - ရှီး - - ကျွတ် - - ကျွတ် - - ''

ဆိုပြီး ငြိမ်သွားတော့ခင်မာလာ ပြီးသွားပြီထင်ကာ ထွန်းလှလည်း အဆက်မပြတ် ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကာ ခင်မာလာ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သားအိမ်ဝဆီသို့ ဖြင်းခနဲဖြင်းခနဲ ဝင်သွားလေတော့တယ်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



အလွမ်းပြေ အနမ်း အပိုင်း ( ၁ )

အလွမ်းပြေ အနမ်း အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ -   xaxa  

ဘုတလင်မြို့နယ်ဆိုတာ မိုးနည်းရေရှား ဒေသ။ အဲဒီထဲကမှ ဆင်သေရွာက ကလူတွေကတော့ ကန်ရေကိုသာ အဓိက အသုံးပြုကြရတယ်။ ရေကန်ကလည်း ရွာနဲ့မနီးမဝေးမှာရှိပြီး ရွာသူရွာသား အပျိုကာလသား တို့ စုပေါင်း ရေခပ်ကြတာ ပျော်စရာဓလေ့တစ်ခုလို ဖြစ်နေပါတယ်။ ရေခပ်ရေထမ်း အလုပ်ကိုစီဖြင့်နောက်ပြောင်ကြ သမီးရည်းစားစကားပြောဆိုကြတို့မှာရွာဓလေ့ပင် မဟုတ်ပါလား။

ခင်မာလာတို့က ရွာတွင်ဆွေကြီးမျိုးကြီး၊စားနိုင်သောက်နိုင်၊ ဦးလေးဖြစ်သူကလဲ အရာရှိကြီး။ ခင်မာလာအမေ မုဆိုးမ ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတော့ ခပ်စွာစွာ။ ခင်မာလာကလဲ အမေ့ဖြစ်သူသွေးအပြည့်ပါတယ်။ လူပျိုုလေးများကို အစမခံပဲ ခပ်တင်းတင်း နေလေ့ရှိတယ်။ ခင်မာလာ အမ တင်မာလာကတော့ ပိုပြီးဆိုးတယ်။

တလောကလုံး သူ့လုပ်စာပဲ ထိုင်စားနေသလိုလို။ သားမိသုံးယောက်က ရွာအစွန်က ၂ထပ်တိုက်ကြီးကို အပေါ် ထပ်မှာလူနေပြီး အောက်ထပ်ကိုတော့ ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားကြတယ်။ သားအမိ သုံးယောက်လုံး တစ်ယောက်တစ်မျိုးဆီ လှကြပါတယ်။

ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတော့ အရွယ်ကောင်း အသက် ၃၅ လောက်ဆိုတော့ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးပေါ့ ။ သမီး ၂ ယောက် မွေးထား ဖူးပေမယ့် သူတင်ပါးကြီးတွေက အယ်ထွက်နေတာပဲ။ နို့ကြီးနစ်လုံးကလဲ ဟင်းချိုသောက်ပန်ကန်လုံးလောက်ရှိတယ်။ အသားအရည်ကလဲ နေပူထဲမထွက်ရတော့ ဝင်းဝါစိုပြေနေတာပဲ ။အကြီးမ တင်မာလာ ကတော့ အသားညိုညိုနဲ့ခ ါးသေးပြီး ရင်ကတော့ တော်တော်ထွားတယ်။ အငယ်မ ခင်မာလာက အမေတူဆိုတော့ ရင်ထွားထွား တင်ကားကားပေါ့။

ထွန်းလှ ကတော့ ရွာမှာဆွေမရှိမျိုးမရှိ တစ်ကောင်ကြွက် ။ အလုပ်ဆိုရင် မငြင်းဆန်ခိုင်တာ အကုန်လုပ်တယ်။ဘာမဆို အနစ်နာခံကူညီတတ်တယ်။ ရုပ်ရည်ကလဲ မင်းသားနေတိုးလောက်နီးနီးရှိတော့ ရွာကကောင်မလေးတွေက ထွန်းလှကိုအရေးပေးတယ်။

အဲဒီထဲမှာ ခင်မာလာက ထိပ်ဆုံးက ပါတယ်။ ထွန်းလှနဲ့ခင်မာလာက ရွယ်တူ   ထွန်းလှကခင်မာလာကို တဖက်သတ်ကြိုက်နေရာမှ ခင်မာလာတို့ အမေ ဒေါ်တင်တင်ကြီးက မတန်တဆအလုပ်တွေခိုင်းလည်း ခင်မာလာမျက်နာလေးကို တိတ်တခိုးကြည့်ပြီးကျေနပ်နေသူ ခင်မာလာကလဲ ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမိုလို့လဲ  ။

ထွန်းလှ  ရေလာထမ်းပေးတဲ့အချိန်တိုင်း ခင်မာလာက ရေချိုး။အလှပြင်ပြီး အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာကာ ထွန်းလှနားကို ရောက်ရောက်လာလေ့ရှိတယ် ။ တစ်ရက်သောညနေခင်း ထွန်းလှက ရေဆိုင်းထမ်းနဲ့ နွားစာကျင်းထဲရေဖြည့်နေချိန် ခင်မာလာကနွားစာကျင်းနားရောက်လာပြီး ဘေးမှာရပ်ကြည့်နေတယ် ။ ထွန်းလှက ရေထည့်ပြီး ချက်ချင်းမသွားသေးဘဲ ခင်မာလာကိုစိုက်ကြည့်နေ ခဲ့တော့ ခင်မာလာ အနေရခက်ပြီးတိုးညင်းစွာ ပြောလိုက်တာက

" ဘာလို့ စိုက်ကြည့်နေတာလဲ လူကိုမမြင်ဘူးလို့လား"

" လှလို့ပေါ့ ခင်မာလာရယ် "

" ဟင်း နော် ထွန်းလှ ငါ့ကို လာမြှောက်နေပြန်ပြီ"

" လှလို့ လှတယ် ပြောတာကို ငါနောက်တစ်ခေါက် ရေထမ်းပြန်လာရင် ဒီနားကိုလာခဲ့ဦးနော်"

" အောင်မယ်  နင်ခိုင်းတိုင်း ငါကလာရမှာလား"

" နင့် မျက်နာလေးကိုကြည့်ချင်လို့ပါဟာ  နော် ..နော်လို့"

ဟော နောက်တစ်ခေါက် ထွန်းလှရေထမ်းပြန်လာတော့ ခင်မာလာက နွားစာကျင်းထဲ နွားစာထည့်ဖို့အကြောင်းပြချက်နဲ့ပဲ မှော်တောင်းကို ခါးစောင်းတင်လျက်လာနေပြီ။

ထွန်းလှလည်း  ရေပုံး ကိုနွားစာကျင်းထဲလောင်းထည့်ပြီး ခင်မာလာထံမှနွားစာတောင်းကို ယူလိုက်စဉ် ခင်မာလာက ရှောင်လိုက်တော့ ထွန်းလှ လက် ၂ဖက်က ခင်မာလာရဲ့ ဖင်ကြီးကို ရုတ်တရက်ကိုင်မိပြီး ခင်မာလာလည်း  လန့် ပြီးနွားစာတောင်းကို လွတ်ချလိုက်မိတော့တယ် ။ ထွန်းလှကိုကြည့်လိုက်တော့ ထွန်းလှကလဲခုမှဘဲ ခင်မာလာရဲ့ အဖုအထစ်၊အမို့အမောက်၊ အရိုက်အဟိုက်၊အစွင့်အကားတို့က  အိမ်နေဝတ်အနွမ်းတွေရဲ့အောက်မှာ ထင်းထင်းကြီးပေါနေတာကိုသတိထားမိတယ်။

ထို့ပြင် ခုဏက ကိုင်လိုက်မိသည့် ဖင်ကြီးရဲ့ အတွေ့ကြောင့်ရင်ထဲမှာလဲ ဘလောင်ဆူနေတာ ထွန်းလှမှာ မိန်းမအတွေ့ကြုံမရှိပေမယ့် ညတိုင်ညတိုင်း ကင်းတဲပါ်မှာ ကာလသားကြီးတွေရဲ့ 18+ ပုံပြင်တွေကို နားထောင်ရတာ အပ်ကြောင်းတောင်ထပ်နေတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လို စရမယ်ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိတယ်။ ရုတ်တရက် ခင်မာလာကို ဘယ်လက်ဖြင့်ခါးကိုဖက်ပြီး မျက်နာအနှံ့ကို နမ်းလိုက်သည်။ ညာလက်ကလဲ ခင်မာလာရဲ့ နို့ကြီးနစ်လုံးကို တလှည့်စီ အင်္ကျီ ပေါ် ကနေခပ်ဖွဖွလေးညှစ်ပေးလိုက်တော့

" အို ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲ"

ပြောမယ့်သာပြောရတာ ခင်မာလာတို့က ဒီလိုဖြစ်ချင်ခဲ့တာ ကြာလှပြီ။

" ချစ်လို့ပါခင်ရယ် ချစ်လို့ပါ"

" ခင်လဲ မောင့်ကို ချစ်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ခုလို့ လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ မတော်ပါဘူး မောင်ရယ် နော်"

ခင်မာလာတို့ အိမ်ကရွာအစွန်တွင်ရှိပြီး နွားစာကျင်းကလဲ အိမ်နောက်ဖေးမှာ ဆောက်ထားတော့ တကယ်တန်း လူသူလေးပါး ကင်းရှင်းပါတယ် ဒါပေမယ် မိန်းမမာယာပေါ့။

ဒါပေမယ့် မရပါဘူး ။ထွန်းလှရဲ့ ထောင်နေသော လီးကြီးက ခင်မူယာရဲ့ပေါင်နစ်လုံးကြားကို ဝင်းသွားပြီးစောက်ဖုတ်လို့ ထင်ရသော မို့မို့ဖောင်း ဖောင်းနေရာကို ခပ်တင်းတင်း ထိုးထောက်ထားလိုက်မိတော့သည်။ ထွန်းလှကော ခင်မာလာပါ ကာမရာဂစိတ်များလောင်ကျွမ်း မူ့ကြောင့် အသိဉာဏ် များ ခဏလွင့်ပါသွားသည် ။

" အဟင်းဟင်း သူဟာကြီးကလဲ ကြီးလိုက်တာနော်  ဆိုင်က သုံးထောင့်ထိုး ဓာတ်မီးကြီးလောက်ရှိတယ်"

" အော် ခင်စောက်ပတ်ကြီးကရော စောက်မွေးတွေသာ နွားစာကျွေးလို့ရရင်တော့ တလလောက် မြက်မရိတ်ရတော့ဘူး ဟ ဟ ဟ ဟ"

" ဟင်......မောင်နော် "

ဟု ခပ်ချွဲချွဲပြောပြီးပေါင် ၂လုံးကို ပိုပြီးကားပေးလိုက်တော့ ထွန်းလှလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး သူလီးကြီးဖြင့် ခင်မာလာရဲ့ စောက်ပတ်ဝကို ဇတ်ခနဲ့ဇာတ်ခနဲ့ ဆောင့်ထိုးလိုက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ထိုးလိုက်တော့ ခင်မာလာကလဲ ကြားထဲမှာ ထမိန်ခံနေတာကို သတိမရတော့ဘဲ သူ့တင်ပဆုံကြီးကို ကော့ကော့ပြီး ထိုးပေးနေတယ် ။ စောက်ပတ်ကြီးကလည်းအရည်တွေကျပြီး ထမိန်ရှေ့ပိုင်းမှာ စောက်ရည်တွေက အကွက်လိုက်အကွက်လိုက် ဖြစ်နေတယ် ။

ထိုအခိုက် ဒေါ်တင်တင်ကြီးက အသံပြဲကြီးနဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ်ပြတင်းပေါက်ကနေ..

" ဟဲ့ ခင်မာလာ နွားစာသွားထည့်တာကလဲ ကြာလှချည်လား ဒီမှာနင်အမက ဈေးဝယ်တွေ မတရားကျနေလို့တစ်ယောက်တည်း မနိုင်မနင်းဖြစ်နေတယ် နင်ဝိုင်းကူလိုက်ဦးလေ "

" ဟုတ် အမေလာပြီ အမေရေ လာပြီ"

ဟု အော်ပြောကာ ခင်မာလာကရုတ်တရက် ပြေးထွက်သွားသည်။

ထွန်းလှလဲ ပြေးထွက်သွားသော ခင်မာလာ ရဲ့ နိမ့်တုံမြင့်တုံ ဖင်ကြီးနစ်လုံးကို ကြည့်ပြီ ဒေါ်တင်တင်ကြီးကိုသာ စိတ်ထဲမှာကြိမ်ဆဲလိုက်တော့တယ် ။

" ဟူး.... "

တော်တော်နဲ့ အိပ်မပျော် ထွန်းလှတစ်ယောက်ညနေက ဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ် ပျက်ကိုသာမျက်လုံးထဲ  မြင်ယောင် နေမိသည်။ မဖြစ်သေးပါဘူး ။ အိပ်ဦးမှပါ ၊မနက်ဖြန် ဦးလူ၀ က သူ့အလူအတွက် လိုအပ်တာတွေဝယ်ဖို့ မန္တလေး သွားမှာကို အဖော်ဖြစ်လိုက်ပေးဖို့အကူညီတောင်းထားတာ ။ ထွန်းလှကလဲ အလှူရှင်တွေနဲ့  မန္တလေး ကိုလိုက်နေကျဆိုတော့ အလှူတွက်လို အပ်တာတွေကို ဘယ်ဆိုင်က ဘယ်လို ဆိုတာသိတယ်လေ။

အဲဒါကြောင့် ဦးလူဝက အကူအညီတောင်းရတာ 

" ဟင် တစ်အိမ်လုံး ဘာသံမှမကြားရပါရပါလား "  

ထွန်းလှ ရောက်နေတာက ဒေါ်တင်တင်ကြီးတို့အိမ်ဝင်းထဲကိုရောက်နေတာ  ။

" ဆိုင်ကလဲ ပိတ်ထားလို့ပါလား"

မရဲတရဲ နဲ့အိမ်တံခါးကိုတွန်းကြည့်လိုက်တော့ တံခါးကစေ့ရုံလေးဘဲ စေ့ထားတာ အဲဒါနဲ့အထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ တခစ်ခစ်ရယ်သံနဲ့စကားပြောသံတွေကို မသဲမကွဲကြားလိုက်တော့..

အော် လူတွေကအပေါထပ်မှာပါလား ဆိုတာ သတိထားမိတယ် ။အဲဒါနဲ့ အပေါထပ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး တက်လာလိုက်တယ် အပေါထပ်ကိုရောက်ခါနီးတော့

" ဟဲ့   ငါအကြီးဆုံးဟဲ့" ဒေါ်တင်တင်ကြီးအသံကိုစကြားလိုက်ရတယ်။

ပြီးတော့ အကြီးမ တင်မာလာရဲ့အသံ။

" မဟုတ်ဘူး သမီးကပိုကြီတယ် နော် ညီမလေးနော်"

" တစ်ယောက်မှ မကြီးဘူး သမီးကအကြီးဆုံး ဒါဘဲ"

ခင်မာလာအော်လိုက်တယ်။ သူတို့ဘာတွေအကြီးပြိုင်နေကျပါလိမ့်? ဟုတွေးရင်း တံခါးကိုရုတ်တရက် ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ 

" အမလေး.....အို............ဟယ်........" 

သားမိသုံးယောက်က အံ့အားသင့်ကာ တစ်ယောက်တစ်မျိုးအသံထွက်လာသည်။ သားအမိသုံးယောက်လုံး အဝတ်ဆိုလို့ အပ်ချည်မျည်တစ်ချောင်းစာတောင်မရှိဘူး ။ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖျာပေါ်မှာသုံးပွင့်ဆိုင်ထိုင်နေကြတယ် ။ ဘေးနားမှာလဲ ခရမ်းသီးအညိုရင့်ရင့် ထွားထွားကြီး သုံးလုံးလောက်ပြန့်ကြဲနေတယ်။

" အော်  ထွန်းလှထိုင်လေ ဒီမှာငါတို့သားမိသုံးယောက် နို့အကြီးပြိုင်နေတာ ပြီးတော့ အမေကလည်း  ယောက်ျာဒတွေက မိန်းမတွေကို ဘယ်လိုလိုးတယ်ဆိုတာ သင်ပေးမလို့တဲ့ ..ယောက်ျား အစစ်နဲ့တော့ ဘယ်ဟုတ်မလဲ  ဟော ဟိုက ခရမ်းသီးတွေနဲ့လေ"

ဟု တင်မာလာက ပြောတော့

ဒေါ်တင်တင်ကြီးက 

" အော် သမီးရယ် ခု ယောက်ျာတစ်ယောက်ရောက်နေတာပဲ အမေ ခရမ်းသီးနဲ့ သရုပ်မပြတော့ဘူး..  ယောက်ျာအစစ်နဲ့ဘဲ သမီးတို့ကို ပြတော့မယ်နော်"

ထွန်းလှလည်း ရုတ်တရက်မျက်နှာပူပြီး ခင်မာလာကိုကြည့်လိုက်တော့ စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့။ လူကို ပြန်ကြည့်နေတော့ ထွန်းလှ မှာလည်း ဝတ်စလစ်မိန်းမသုံးယောက်ကိုမြင်လိုရတော့ တောင်လိုက်တဲ့လီးဗျာ ..တခါတည်းမတ်နေတာဘဲ။

" လာ ကောင်လေး" 

ဒေါ်တင်တင်ကြီးက တိတ်ဆိတ်မှု  ကို စတင် ဖြိုခွင်းလိုက်တယ်။ ထွန်းလှလည်း  သူမ ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ။ ပြီးတော့ထွန်းလှ့ကို သူတို့သုံးယောက် အလည်မှာ ပတ်လတ်လှန်စေပြီး ထွန်းလှ  အဝတ်တွေကိုဆွဲယူကာ အဝေးသို့လွင့်ပြစ်လိုက်တော့ ထွန်းလှလီးကြီးမှာ စောက်ပတ်နံ့ရတော့ ငေါက်ခနဲ့ ငေါက်ခနဲ့တောင်နေတော့တယ်။

ဒေါ်တင်တင်ကြီးက သူ ရဲ့ပေါင် ၂လုံးကြားထဲမှာနေရာယူလိုက်တယ်။ ပြီးတော့

" ယောက်ျာတွေက မိန်းမတွေကို ဘယ်လိုလိုးတယ်ဆိုတာ ဆိုတာ မပြခင် သမီးတို့က လိုးတဲ့အခါအသုံးပြုတဲ့ လူရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်ပိုင်းတွေကို အရင်နားလည်အောင် သင်ရမယ်"

'' ဒါကတော့...ယောက်ျားတွေရဲ့တန်ဆာဘဲကွဲ လီးလို့ခေါ်ကျတယ်  မှတ်ထားနော် "

ဒေါ်တင်တင်ကြီးက စကားပြောရင်း လက်တွေ့ပြလိုက်တယ်။ထွန်းလှရဲ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်သလို တိုက်ပေးလိုက်တော့ ထွန်းလှလီးကြီးမှာပေါက်ကွဲတော့မတတ် တင်းမာလာတယ်။

" သန်လိုက်တဲ့ လီးကြီး နင်တို့ အဖေထက် ၂ ဆလောက် ရှိတယ် ဟဲ့"

တင်မာလာနဲ့ခင်မာလာတို့ ညီမ ၂ယောက်ကလဲ လီးဆိုတာကြီးကို မျက်လုံးကျွတ်ကျတော့မတတ် ကြည့်နေ ရင်း ညာလက်နဲ့ နို့ကြီးတွေကို ချေကာ ဘယ်လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်တွေကို ရွရွလေးပွတ်ပြီး အမေ ဘာထပ်ပြောမလည်းဆိုတာ နားစွင့်နေတယ်။

ဒေါ်တင်တင်ကြီးက သူရဲ့နို့ကြီး ၂လုံးကို လက်နင့်ပင့်တင်ကာ 

" ဒါကိုတော့ နို့၊ရင်သား လို့ခေါ်တယ် သမီးတို့ သေချာ မှတ်ထားနော်"

ခုမှဘဲ ထွန်းလှလည်း ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့နို့ကို သေချာကြည့်လိုက်မိတော့ .. ဟာ   ဘွားတော်နို့ကတော်တော်ကြီးတာဘဲ သူ့ခြံထဲက ဘူးသီးကြီးလောာက်ရှိတယ်။တင်းတင်းရင်းရင်းတော့သိပ်မရှိတော့ဘူး  ။ နည်းနည်းလေ တွဲကျနေလေရဲ့။

" ကဲ ခုယောက်ျားနဲ့မိန်းမ လိုးရင် အဓိကအရေးပါတဲ့စောက်ဖုတ်ကို ပြမယ် သေချာကြည့်"

ဒေါ်ခင်မမ ကြီးက နောက်က နံရံကိုမှီပြီး ဒူးထောင်ကာ ပေါင်ကို ကားနိုင်သမျှ ကား လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲပိုပြီး ပြဲအာလာပါတယ်။ အမွေးတွေကလဲ အများကြီးဘဲ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်နစ်ခမ်းသား ၂ ခုကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆွဲဖြဲပြီး

" ယောက်ျားနဲ့မိန်းမ လိုးတယ်ဆိုတာ  ဟောဒီက စောက်ခေါင်းထဲကို လီးထိုးထည့်တာကို လိုးတယ်လို့ခေါ်တယ်"

သမီး ၂ယောက်ကို သူပြောတာ စိတ်ဝင်စားတယ် စိတ်မဝင်စားဘူး ဆိုတာ ကိုလှမ်းပြီး အကဲခတ်လိုက်တယ်။ အမီး ၂ ယောက် စိတ်ဝင်စားနေတာ တွေ့တော့မှ ဆက်ပြီးပြောတယ်။

" မလိုးခင်မှာ လုပ်ရမယ့် အဆင့်တွေရှိသေးတယ်.. နမ်းတာ ရူံ့တာ ၊ ပွတ်တာ သတ်တာ၊ တီတီ တာတာ လေးတွေပြောတာ ..အဲဒါတွေကိုတော့ ယောက်ျားလေးတွေက ဦဆောင်သွားလိမ့်မယ် ..သမီးတို့က အလိုက်သင့်လေး ပြန်နေပေးလိုက်ရင်.ရပြီ"

ထွန်းလှည်း ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့ စကားတွေထဲမှာ မြောနေမိတယ်။

" ကဲ..သင်ခန်းစာ စမယ် ထွန်းလှ ရေ"

ထွန်းလှ ဘာမှပြန်ပြောနိုင်တော့။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ဒေါ်တင်တင်ကြီးက သူ့လီးကြီးကို စစုတ်နေပြီလေ။ ပြီးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး လျှာနဲ့လျက်လိုက်တော့ လီးက စိုရွဲ နေပြီ။ ရုတ်တရက် ဗြုန်း ဆို  ထွန်းလှကို ခွထိုင် လိုက်တော့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အနီးကပ် တွေ့လိုက်ရတော့တယ်။

သမီး ၂ယောက်အမေ မုဆိုးမဆိုတော့အမွေးကောက်ကောက်နဲ့စောက်ဖုတ် ညိုညိုကြီးက ပြဲအာပြီး အရေတွေကလည်း လဲ့နေတာပဲ။

ထွန်းလှ လီးကြီးကို လက်နဲ့ဆွဲယူပြီး သူမ အဖုတ်ဝမှာတေ့ကာ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး

" သေချာကြည့်ထား သမီးတို့ရေ စပြီး လိုးနေပြီ  .. အမလေးလေး  နာလိုက်တာ ထွန်းလှရယ် နင့်လီးကြီးကလဲ ကြီးလိုက်တာ.. ဒါတောင် တဝက်လောက်ပဲ.ဝင်သေးတယ် နင့်ဟာက လူမှ ဟုတ်ရဲ့လားဟယ် "

ဒေါ်တင်တင်ကြီးက ပါးစပ်ကသာတောင်ပြော မြောက်ပြောနေပေမယ့် လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲက အကျွတ်မခံ ။ အချက် ၂၀ လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်တော့ လီးတစ်လျှောက်လုံး သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ရည်တွေ စိုလာတော့ ထွန်းလှလဲ ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ အောက်ကနေ ကော့ထိုးတင် လိုက်တော့တယ်။

" ဟဲ့ ဟဲ့ အား...  အောင်မလေး သေပါပြီ ထွန်းလှ ရယ် နင် ငါ့ကို သတ်နေတာလား "

ဟူသော အသံနဲ့ အတူ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံး တင်းပြည့်ကြပ်ပြည့် ဝင်သွားတော့တယ်။ ဒေါ်တင်တင်ကြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း နို့ကြီး ၂လုံး က ပြုတ်ထွက်မလားတောင် မသိဘူးဗျာ ။ ဘယ်ညာရမ်းနေတာ။

စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူ ကြီးတွေကလဲ လီးအဝင်ထွက်နဲ့အတူ အထဲကို ခွက်ဝင်လိုက် အပြင်ကို စူထွက် လာလိုက်နဲ့...

" အင့် အင့်...... ဖွတ် ဖွတ်.......ဗွက် ဗွက်...........ကောင်းလာပြီ ကောင်းလာပြီ"

ဒေါ်တင်တင်ကြီး အော်ညီးသံနဲ့အတူ  ဆောင့်ချက်တွေကလဲ တဖြည်းဖြည်း မြန်လို့လာတယ်။ ထွန်းလှကလဲ အားကျမခံ အောက်ကနေ ပြန်လည် ကော့ကော့ပေးပြီး ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့ နို့ကြီးတွေကို အားပါးတရ ညှစ်နယ်နေမိတယ်။ နို့ကြီးတွေကလဲ သူ့လက်ထဲမှာ ပူနွေးပြီး တဖြည်း ဖြည်း ကြီးထွားလာတယ်လို့ထင်ရတယ်။

အချက်တစ်ရာလောက် (စိတ်ထင်ပေါ့) ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးတော့ ၂ယောက်လုံးပြိုင်တူ ပြီးသွားတော့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထား လိုက်တော့တယ်။

...................................................................................................................

ဒေါင် ဒေါင် .......ဆိုတဲ့ ဒန်အိုးနဲ့ထင်းတုံး   ရိုက်လိုက်သံနဲ့ အတူ  

" ဟေ့...ထွန်းလှမထသေးဘူးလား လား ခုန ဦးလူဝ သားအငယ်ကောင်လာသွားတယ် ။ မနက် ၁၀ နာရီလောက် ရွာကစထွက်မယ်တဲ့။ နင်ကစောစောထနေကျပါ ။ ဒီနေ့ ဘယ်လို့ဖြစ်တာတုန်းဟဲ့ ခု ခုနစ်နာရီတောင် ခွဲနေပြီ "

" ဟုတ်  အမ ကျွန်တော် ညက အိပ်တာနောက်ကျသွားလို့"

ဟုပြန်ဖြေရင် တဆက်တည်း 

" အော်.... ငါ အိပ်မက်မက်နေတာပါလား  ကောင်းလိုက်တဲ့အိမ်မက် ဒီလို အိမ်မက်မျိုးခဏခဏမက်ပါစေ ဗျာ"

ဟု ဆုတောင်းပြီး စိုနေတဲ့ပုဆိုးအကွက်တွေကို လှည့်ဝတ်ပြီး အပြင်ထွက်လိုက်တော့ အမက ထမင်းဟင်းချက်နေတယ်။

" အမ...... ကိုမင်းထိုက် ကော "

" မနေ့ကထဲကကို ပြန်မအိပ်တာ ထွန်းလှရေ  ...ဟိုဘက်ရွာကို ခဏ ဆိုပြီးထွက် သွားတာ ..ဒင်းကိုတော့ ပြောကိုမပြောချင်တော့ဘူး"

ထွန်းလှလဲ ဘာမှထပ် မမေးတော့။  ရေစည် ကို သွားကာ မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုးပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၉ နာရီ ထိုးနေပြီ ။

" အမ ကျွန်တော်သွားတော့မယ် ..အမ မြို့ကို ဘာမှာလိုက်ဦးမလဲ "

" ထိုးမုန့် အစုံသာ ဝယ်ခဲ့ ။ ငါကထိုးမုန့်ဆို သိပ်ကြိုက်တာ ဟင်းဟင်း"

" ကဲ ဒါဆိုလည်း သွားပြီ အမရေ "       

ဟုပြောပြီး ထွန်းလှကဦးလူဝအိမ်ဘက်သို့ ခြေဦးတည်လိုက်သည်။လမ်းမှာဘဲ ဦးလူဝ လှည်းနဲ့တွေ့ ကာ

" ငါလဲ မင်းကိုလာခေါ်မလို့ဘဲကွ.. ကဲကဲ သွားကြရအောင် တော်ကြ ာနေပူလာမယ်"

ရွှေဘို ရောက်တော့ ကွက်တိပဲ။ မန္တလေး သွားမယ့် ကားက ထွက်တော့မှာ ။ အဲဒါနဲ့ ကားပေါ်တက်ပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ ကားပေါ်ရောက်မှ  မမနဲ့ ကိုမင်းထိုက်တို့ အကြောင်း စဉ်းစားမိလိုက်တော့...

မမနဲ့ ကိုမင်းထိုက်တို့ လင်မယားက ဒီရွာကမဟုတ် ။ လွန်ခဲ့တဲ့ လေး ငါး နှစ်လောက်ကမှ ရွာကို ပြောင်းလာကြတာ။  ထွန်းလှလဲ အဲဒီလောက်တုန်းက  ဟိုအိမ် ကပ်နေလိုက် ဒီအိမ်ကပ်နေလိုက်နဲ့ နေစရာအတည်တကျ မရှိခဲ့ပါဘူး။

ထွန်းလှကို ဘာမှသွေးမတော် သားမစပ်ဘဲ သူ့တို့အိမ်ခေါ်တင်ထားတာ ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့   သူတို့လင်မယားက ရွာလည်က ၂ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ် အဟောင်းကြီးကိုဝယ်လိုက်ပြီး ထွန်းလှကို ခြံရှင်းဖို့လူငှါးတာက စတာပါဘဲ။

အဲဒီအိမ်ကြီးက လူမနေတာကြာပြီလေ  ထွန်းလှ လူမှန်းသိတတ်ခါစကတည်းကပဲ သရဲပဲ ခြောက်သလို မြေဘဲမသန့်သလို နဲ့ ထွန်းလှတော့ ဘာတွေညာတွေတွေးမနေပါဘူး။ အလုပ်လုပ်ရင် ပိုက်ဆံရမယ် ထမင်းစားရမယ်လေ။

ခြံက ငါးရက်လောက်ရှင်းလိုက်ရတယ်။ အဲဒီငါးရက် အတွင်းမှာလည်း တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိသွားကြတယ် ။ ကိုမင်းထိုက် ကို မန္တလေးက နေမင်းပွဲရုံကနေ အဝယ်တော် အနေ နဲ့လွတ်လိုက်တာ။ ကိုမင်းထိုက်က ဒီနယ်တဝိုက်က ထွက်တာတွေကို ဝယ်ပြီး ပွဲရုံကို ပို့ပေးရမှာ ။ သူ့တို့လင်ယားကလဲ ထွန်းလှအကြောင်းကိုသိကာ သနားပြီး အိမ်အောက်ထပ်က မီဖိုခန်းဘေးက စတို ခန်းမှာနေစေတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ထွန်းလှ ဒီအိမ်ကို ရောက်လာရတယ်။

သူကလဲ အလိုက်တသိ မနက်ဆို ဒီအိမ်ကအလုပ်တွေ သိမ်းကျုံလုပ်ပေးတယ်။ ညနေပိုင်းမှ တခြားအိမ်တွေကို သွားလုပ်ပေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ညနေညနေ မမရေချိုးတတ်တဲ့အချိန် မှာ လုပ်စရာရှိတာတွေကို အမြန်လက်စ ဖြတ်ကာ အိမ်ပြန်လေ့ရှိတယ်။ မမက ရှမ်းတရုတ်ဆိုတော့ ဒီရွာသူတွေလို ညိုတိုတို မဟုတ်ဘူး ။ သူ့အသားရေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ ။ ရေချိုးကန်က အိမ်ဘေးမှာ ရှိတော့ ကျန်တဲ့သုံးဖက်ကို ကာထားပေမယ့် အိမ်ဖက်ကိုတော့ ကာမထားဘူး ။  ကာမထားတဲ့ဖက်ကလည်း ကျွန်တော်နေတဲ့အခန်းနဲ့ ကွက်တိပဲ။ အခန်းနံရံအပေါက်သေးသေးလေးကနေ ကြည့်လို့ရတယ် ။

မမရေချိုးရင် ဝတ်ထဲထမိန်က တကယ့်ပါးပါးလေး ပြီးတော့ ဆပ်ပြာတိုက်ရင်လည်း ထမိန်ကို ခါးလောက်ထိအထိ ဖြည်ချပြီး သူ ရဲ့နို့ကြီးတွေကို အမြုတ်ထအောင်တိုက်လေ့ရှိတယ် ။ မမနို့ ကြီးတွေက ဖြူဖြူဖွေးဖွေး  ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနဲ့ တော်တော်ကြီးတယ် ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ နီရဲနေတာဘဲ..။

စောက်ဖုတ် နေရာကိုတော့ ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပြီး ရေလောင်းနေတာ တွေ့ရတယ်။ မမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ဖူးချင်လိုက်တာ.. သူတွေးနေတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားသည်မသိ။

" ဟေ့ ကောင်ထွန်းလှ ရောက်နေပြီ ဟ"

ဟု အသံကြားတော့မှ ဟာ ဟုတ်တာပဲ...ကားကြီးကွင်းထဲတောင် ရောက်နေပြီ  ကားငှါးကာ တည်းခိုးခန်းကို သွားကြတယ်။ ၂ရက်လောက်ဈေးဝယ်ပြီးတော့  အလှူအတွက် လိုတာတွေက စုံနေပြီ ။ နောက်တနေ့ည မှာ ဦးလူဝ က  

" ဟေ့ ကောင်ထွန်းလှ ငါတို့ ဆော်သွား ချရအောင်ကွာ"

ကျွန်တော်လဲ တစ်ခါမှမလုပ်ဘူးတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အတွေ့ကြုံရအောင်လုပ်မယ်ကွာ လို့ တွေးမိပြီး

" ဦးလေး သဘောပါဘဲ" 

လို့ဘဲ ပြောလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ရောက်သွားတယ်ဆိုပါတော့ ။ အဲဒီ အိမ်က အပြင်ကကြည့်တော စုတ်တီးစုတ်ပဲ့နဲ့ အထဲမှာတော့လန်ပြန်နေတာပဲ။  ထိုအခိုက် လုံးကြီးပေါက်အမျိုးသမီး တစ်ယောက် က အနားရောက်လာကာ..

အကိုတို့ ကြိုက်တာရွေးနော်ဆိုပြီးအခန်း တစ်ခန်းထဲခေါ်သွားတော့ အထဲမှာ ကောင်မလေးငယ်ငယ်လေးတွေက ၁၅ ယောက်လောက်ရှိတယ် ။ ဦးလူဝက ငွေချေပြီးတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ရွေးလိုက်တယ်။

" ငါ ဝင်လိုက်ဦးမယ် မင်းအတွက်ပါ ငွေချေခဲ့တယ် နော် "

ဟု ပြောကာ ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်မှာ ယောင်တောင်တောင်နဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ။ အတန်ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့ကို လာခေါ်တဲ့ အမျိုးသမီးက

" မောင်လေး ရွေးလေ မောင်လေးကို စောင့်နေတာ ဟင်းနော်"

" ဟုတ် အမ ကျွန်တော်ကသူ့တို့ထဲက တစ်ယောက်မှမကြိုက်ဘူး " 

ဆိုတော့ကောင်မလေးများ ထဲမှ ပွစိပွစိ နဲ့အသံ တိုးတိုး ထွက်လာသည်။

" အင်း....ဒါဆိုရင်တော့ အမဘဲရှိတော့တယ် မောင်လေးရေ"

ဆိုပြီး စသလို ဘာလိုနဲ့ ပြောတော့

" ကျွန်တော်လဲ အမနဲ့ဘဲ ဝင်ချင်တာ"

ပြောလိုက်ရော လူကိုစူးစမ်းသလိုနဲ့ ပြန်ကြည့်ပြီး မျက်ခုံးလေးကိုတွန့်ကာ စဉ်းစားနေပါတယ်။ ပြီတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို

" စံပယ် နင်ဒီနေ့အလုပ်နား ငွေသိမ်းပဲ လုပ်တော့"

ပြီးတော့ ကျွန်တော်လက်ကို ဆွဲကာ အပေါ်ထပ်က အခန်းတစ်ခန်းထဲကို ခေါ်သွားပါတယ်။ 

" မမနာမည်က မူယာလို့ခေါ်တယ် မင်းနာမည်ကရော"

" ထွန်းလှပါ အမ "

" မင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကိုတက်လိုက်  ပြီးရင် ငါ့ကိုကြည့်နေ "

ပြောပြီး မမူယာ က အဝတ်တွေကို တလွှာာချင်းချွတ်ပစ်နေတာ နောက်ဆုံးတော့ ပန်းနုရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပဲ ကျန်တော့တယ်  ။ မမူယာက အသားနည်းနည်းညိုတယ် ။ အသက်က ၃၀ စွန်းစွန်းလောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။ဖင်ကြီးတွေကလည်း မမူယာလူပ်လိုက်တိုင်းလူပ်လိုက်တိုင် တအိအိနဲ့ယိမ်းထိုးနေတာပဲ။ နို့  အုံကြီးတွေကလဲ ကြီးမား ထည်ဝါလှပတယ်.  နို့အုံကြီးတွေက ဖရဲသီးကိုဖြတ်ပြီးတင်ထားတယ် ထင်ရလောက်အောင်ကြီးမားတယ်။

နို့သီးခေါင်းညိုညိုကြီးကလည်း လက်တစ်ဆစ်လောက်ရှိတယ်. မမူယာနို့ကြီးတွေ ကိုမြင်ရတော့ ကျွန်တော် လီးကြီးကလဲ ထောင်မတ်လာတယ်။ မမူယာက ကျွန်တော် လီးကိုကြည့်ကာ

" အားပါးပါး နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ မောင်လေးရယ်၊ ဒါကြီးနဲ့သာဆို ဆွေမျိုးတော့ မေ့သွားတော့မှာပဲ"

ပြီးတော့ကုတင်ပေါ် သို့တက်လာကာ သူမရဲ့နို့ကြီး ၂လုံးကို မျက်နှနားလာကပ်တော့ ထွန်းလှ ကနို့အုံကြီး ၂ လုံးကို တစ်လုံးကို လက်နဲ့ပွတ်ချေပြီး နောက်တစ်လုံးကိုတော့ ပါစပ်ဖြင့်စို့လိုက်ပါတော့တယ်။

" ပြွတ်... ပြွတ်.... ပြွတ်......ပလွတ်... ပြွတ်"

" အ... အမလေး........ကျွတ်ကျွတ်.........ရှီးးးးးးကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် "

ကျွန်တော်က နို့တွေကို နမ်းရုံနဲ့မကျေနပ်ပဲ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါ နမ်းချင်တာကြောင့် နို့စို့တာရပ်လိုက်ပြီး မမူယာကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ ကုတင်အောက်ခြေရင်းမှာနေရာယူပြီး မမူယာရဲ့ပေါင် ၂ ချောင်းကို ဆွဲယူပြီး တော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ မမူယာရဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း စောက်ဖုတ်ကြီးက သူ့မျက်နှာနဲ့ တစ်ပေလောက်တောင်မဝေးတော့ဘူး။ စောက်ဖုတ်ကြီးက အမွေးရိပ်ထားတော့ရှင်းပြောင်ပြီး အကွဲကြောင်းနီညိုညိုကြီး ၂ ခုကလည်း ပြဲအာနေတယ် ။ငယ်ငယ်ကတည်းက ဖာလုပ်ခဲ့ရလို့ထင်တယ်။ စောက်စေ့လေးကတော့ ရဲနေတုန်းပါပဲ။

မမူယာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှာခေါင်းနဲ့အသာ ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီး လျှာအပြားလိုက်နဲ့ အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်လျက်ပေးလိုက်တော့ မမူယာတစ်ကိုလုံး တွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားတယ်။ သူနောက့်စေကို ဆွဲကာ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနားကို အတင်းကပ်လိုက်တော့ လူကို အသက်ရူ ရပ်မတတ်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လဲ စောက်ပတ်ကြီးကိုယက်ရင်းနဲ့ပဲ မမူယာရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နယ်ပေးနေတော့

" အို.....မင်းကတခါမှမလုပ်ဖူးဘူး သာပြောတယ် ဒါတွေ လုပ်တတ်နေပါ့လား"

" အော် ဒါကတော့အမရယ် အပြာကားနည်းနည်းကြည့်ဖူးတယ်လေ အဲဒါစမ်းကြည့်တာ မကို"

" မင်းကို တလှည့်ပြန်လုပ်ပေးရမယ် ဆိုပြီး"

ကျွန်တော်လီးကိုပြန်စုပ်ပေးပါတယ်။ ဒီလိုအရသာမျိုးတစ်ခါမှ မခံစားဖူးတော့ တစ်ကိုယ်လုံးက သွေးတွေ ဆူပွတ်လာသလိုပဲ။ ပြီးတော့ ဒူးတွေကမခိုင်ချင်တော့။ လူကပစ်လဲတော့မလို ထင်ရတယ်။

လီးကြီးကလဲ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး 

" မောင်လေး လုပ်တော့မလား" 

သူခေါင်းညိမ့်လိုက်မိတယ် ထင်တယ်။ မမူယာက သူ့လီးကို ကွန်ဒုံးစွပ် လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မမူယာက သူ့လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးပြီး ဖိချလိုက်တော့ သူလဲ မမူယာခါးကို လက် ၂ ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ  တဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်တော့တယ်။

" ဖွတ်......ပြွတ်ပြွတ်................အင့်အင့်...........အ......"

" အို......ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် ......မြန်မြန်လေးလုပ်စမ်းပါ.....မမစောက်ပတ်ကတအားယားနေလို့........."

ကျွန်တော်လဲ အောက်ကနေ တအင့်အင့်နဲ့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ကော့၍ ကော့၍ မော့တင်ပေးနေတော့တယ်။ အတန်ကြာတော့ မမူယာရဲ့ ခါးကိုမပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

စောက်ခေါင်းထဲမှ အသားလေးတွေက လီးကို အပြင်သို့ အထုတ်မခံချင်သလို အတင်းဆွဲညှစ်ထားကြတယ်။ ထို့အတူ မမူယာ ရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကလည်း  ကျွန်တော့်  လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို မထချင်သလို လှမ်း၍ ပြန်ဖမ်းဆုတ်ထားတယ်။

နောက်တော့မှ မမူယာက သဘောပေါက်သွားတယ် ။

" ဘာလို့လဲ . . အပေါ်က တက်လုပ်မလို့မလား"

" ဟုတ်တယ် အမ" 

လို့ ပြောလိုက်တော့ အပေါ်တက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ အဆက်မပြတ် ဖိဖိ ဆောင့်တော့တယ်.။ အနည်း ငယ် ချောင်ချိနေပေမယ့် နဲနဲကြာတော့ မမမူယာရဲ့  အောက်ကနေ စည်းချက် ညီညီနဲ့ ပြန်ကော့ပေး နေတာကြောင့် ကောင်းမွန်လာတယ်။ အပေါ်နဲ့အောက် ဆောင့်သံ ဆီးခုံနဲ့ ပေါင် ရိုက်သံတွေက စည်းချက်မှန်မှန် ထွက်ပေါ်နေတယ်။

မမူယာ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများကလည်း ကျွန်တော် လီးကြီးအား စတင်ညှစ်စပြုနေပါပြီ။ အခန်းတွင်းမှ လေအေးပေးစက်ကို အဆုံးထိတင်ထားသော်လည်း ၂ ဦးစလုံး ချွေးများပင် စို့စပြုလာပါပြီ။

မိနစ် ၂၀ ခန့်မျှကြာသောအခါ အချက်ပေါင်းမည်မျှ အထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီးသည်ကိုပင်  မသိတော့ပါဘူး



အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>