မြန်မာပြည်တွင် လုပ်သည် (၆၄)
အမြှုပ်ပါထအောင် ဖင်လိုးတဲ့ မြန္မာ အတွဲ
စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ အပိုင်း ( ၃ )
{ဇာတ်သိမ်းပိုင်း}
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
အင်းစက်စပေ ဖြစ်ပါသည်။
သတိလက်လွတ်ဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေရာ ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ ခုံးထနေသော လီးကြီက ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက် ဖိကပ်နေတော့၏။
" ပလွပ် … ပြွတ် ပြွတ် …… မ ဖြစ် သင့် တော့ဘူး … သားရယ် … အဟင့် ဟင့် "
နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရာမှ ဒေါ်မိုးမိုးစံက လူချင်းခွာကာ နံရံအား ကျောကပ် ထားလိုက်သည်။ သူမ အနေဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လူပျိုဘဝတွင် စိတ်အလို လိုက်ခဲ့သောလည်း သမီးဖြစ်သူနှင့် လက်ထပ်ပြီးသည့်နောက်ပိုင်း ခက်ခက်ခဲခဲ ဆင်ခြင်နေထိုင်ခဲ့ရ၏။
" ဘာလို့ … ဟန်ဆောင်နေတာလည်း … အန်တီမိုးရယ် … ဖူးလေး ကျောင်းသွားချိန် … အိပ်ခန်းထဲ သား လီးကို ခိုးပြီး လာလာ ကြည့်တာ … သားသိပါတယ်ဗျာ "
" အိုရ် …… အဟင့် ဟင့် ဟင့် … အဲ အဲ အဲဒါ …… အန်တီမိုး မနေနိုင်လို့ပါ … သားရယ် … ဝန်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် …… အန်တီမိုးနဲ့ သားနဲ့က မဖြစ်သင့်တော့ဘူးလေ … နော် … သားလေး အပြင်ထွက်ပါတော့ "
" မထွက်ဘူးဗျာ … ဖူးလေးလည်း အိပ်နေတုန်းပါ … အိပ်ယာမနိုးသေးဘူး "
ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြောရင်း နံရံကျောမှီထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ ပေါင်ကြားရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ ရေဆေးပြီးကာစ စောက်ဖုတ်အုံပေါ် မျက်နှာ အပ်လိုက်တော့သည်။
" ပြွတ် … အ …… ပလပ် ပလပ် …… အဟင့် ဟင့် …… မယက်ပါနဲ့ …… အဟင့် သား ရယ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် သူမစောက်ပတ်အား ဒူးထောက်ယက်နေသော ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းအား တွန်းကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား စိထားလိုက်ပြန်၏။ သို့သော် ပြည့်စုံအောင်၏ သန်မာသော လက်နှစ်ဖက်က ပေါက်တန်များအား ပြန်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အား အမိအရ ယက်နေတော့သည်။
ဒုတိအကြိမ်တွင် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ငြင်းဆန်သည့် အားများ လျော့နည်းလာသည်။ မဖြစ်သင့်မှန်း သိလျက်နှင့် ရရှိလာသော ကာမစည်းစိမ်နောက် လိုက်ပါခဲ့မိ၏။ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ဖက်အား အနည်းငယ်ကားရင်း စောက်ဖုတ်အား မသိမသာ ကော့ပေးထားမိသည်။
" ဟာ …… ကိုကို …… မာမီ …… ဒါ ဘယ် လို ဖြစ် ……အိုရ် …… အဟင့် ဟင့် "
" ဟင် … ဖူးလေး "
" သမီးလေး … အဟင့် ဟင့် "
လင်ဖြစ်သူပြည့်စုံအောင်မှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် စောက်ဖုတ်အာ ယက်ပေးနေရာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးစံမှ ကော့ပေးထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် အသားများ တဆက်ဆက်တုန်ကာ မျက်ရည်များ စီးကျလာတော့သည်။
ပြည့်စုံအောင် ထရပ်စဉ် ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ တဘက်ယူကာ သူမ ကိုယ်လုံးအား ပတ်ထားလိုက်၏။ ပြည့်စုံအောင် ပုဆိုးပြန်ဝတ်ချိန် ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် ရေချိုးခန်း အပေါက်ဝမှ ထွက်ပြေးကာ အိပ်ခန်းထဲ ကားသော့ ယူပြီး တရှိန်ထိုး မောင်းထွက်သွားတော့သည်။
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် မျက်ရည်နဲ့မျက်ခွက် ဖြစ်ကာ တနေကုန် ငိုနေသလို ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း တမြို့လုံး အနှံ့လိုက်ရှာနေရ၏။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ညမိုးချုပ်မှ အိမ်ပြန်လာပြီး ပြည့်စုံအောင်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံအား စကားမပြောတော့ပေ။ သူမ တစ်ယောက်ထဲ သီးသန့်နေကာ ၂ ပတ်အကြာတွင် မနက်ပိုင်း အစားစားပြီး တဝေါဝေါ အမ်နေတော့သည်။ ထိုင်အမ်နေရင်း ထရပ်ရာ မျက်စိရှေ့ မြင်သမျှ အရာအားလုံး ချာချာလည်ကာ လဲကျသွား၏။
" ဟဲ့ … သား ပြည့်စုံ … မြန်မြန်ပွေ့ပြီး … အိတ်ခန်းထဲ ခေါ်သွား … အန်တီမိုး အသိ ဆရာဝန် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် "
ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ အသိဆရာဝန် ရောက်ရှိလာကာ အဖြစ်အပျက်အား မေးပြီး သွေးပေါင်ချိန်ကြည့်နေ၏။ဆေးတစ်လုံး ထိုးပြီး ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် သတိပြန်ရလာသည်။
" နိုးပြီလား သမီး … အန်ကယ်က ဒေါက်တာ ထွန်းကိုပါ "
" ဟုတ် … ဒေါက်တာ … သမီး ဘာဖြစ်တာလည်း ဟင် "
" သွေးနဲနဲ … တိုးတာပါ ကျန်တာ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ခု ဘယ်လို ခံစားရလည်း သမီး "
" ရင်ဘတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး အန်ကယ် … အန်ချင်နေသေးတယ် "
" ခ်ခ် ခ်ခ် … အန်ကယ် စိတ်ထင် မင်္ဂလာပဲ … သမီးရေ … နက်ဖန် ဆီးသွားစစ်လိုက် … ခု သောက်ဆေး ပေးထားခဲ့မယ် … ဒီနေ့ အိပ်လိုက် စားလိုက်ပဲ လုပ်နေ "
" ရှင် … ဟို ဟို … အန်ကယ် ဆိုလိုတာ "
" ဟုတ်ပါတယ် သမီးရဲ့ … ကိုယ်ဝန်ရှိတဲ့ လက္ခဏာပါ … ကွန်ဂရက် ကျူလေးရှင်းပါ … ကဲ … ဒေါ်မိုးမိုးစံ ရေ ခင်ဗျား မြေးချီဖို့ ပြင်ထားပေတော့ … ကျနော် ပြန်မယ် "
" နေပါဦး … ဒေါက်တာရယ် … အအေးလေး ဘာလေး သုံးဆောင်ပါဦး "
" အချိန် နဲနေလို့ပါဗျာ … ဆေးရုံ ဂျူတီ ဝင်ရဦးမယ် … ခွင့်ပြုပါဦး "
ဒေါက်တာ ထွန်းကို ပြန်သွားသည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူး ဆီမှ တောက်ခေါက်သံ ထွက်လာရာ ကုတင်ဘေး ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တို့နှစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်များ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားတော့၏။
" တောက် … လူယုတ်မာ ကလေး … ငါ မွေးရတော့မှာပါလား … ဘုံးးး ဘုံးးး … အဟင့် ဟင့် "
အိပ်ယာပြင်အား တဘုံးဘုံး ထုကာ ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
.....................................................................................................................
" ဝုန်းးးး ဒုန်းးးးး …… ခလွမ် လွမ် …… "
" ဘာ … ဘာလို့လည်း … ဖူးလေးရယ် "
" ဒီဟင်းတွေ … အနံ့ မခံနိုင်ဘူး … နောက်တခါ လာမချနဲ့ … ပြီးတော့ ရှင့် မျက်နှာလည်း မမြင်ချင်ဘူး … ကျမနဲ့ … ဝေးဝေး နေပါ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ကိုယ့်အမှားနှင့်ကိုယ်မို့ ဟင်းပန်းကန် အကွဲများအား စုသိမ်းကာ ဝတ်ရည်ဖူး အနားမှ ထွက်လာခဲ့ရ၏။ နောက်ရက် ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ချက်ချင်း အိမ်ဖေါ်တစ်ယောက်ရှာကာ သမီးဖြစ်သူအတွက် စီစဉ်ပေးလိုက်ရတော့သည်။ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အိပ်ခန်းခွဲအိပ်ရသဖြင့် ညအိပ်ရာ ဝင်တိုင်း မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးအား သတိရနေပြန်၏။
ဝတ်ရည်ဖူး စိတ်ဆိုးပြေကာ ဗိုက်ထဲမှ ရင်သွေးလေးအား အနီးကပ် စောင့်ရှောက်ရင်း မိသားစုဘဝလေး ထူထောင်ရန် စိတ်ကူးယဉ်နေမိသည်။ နေ့တိုင်း စိတ်ကူးယဉ်နေသော မိသားစုကမ္ဘာလေး ဒေါက်တာမင်းသူ ရောက်ရှိလာချိန် မှေးမိန်ခဲ့ရတော့၏။
ဒေါက်တာ မင်းသူမှာ အသားဖြူဖြူ အရပ်မောင်းကောင်းကာ မျက်နှာက လူချော စာရင်းဝင်သည်။ ဝတ်ရည်ဖူး၏ ကိုယ်ဝန်အပ်ထားသော ဆရာဝန်တစ်ယောက် အနေဖြင့် အိမ်သို့ အဝင်အထွက် များလာခဲ့၏။
တဖြည်းဖြည်း မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးနှင့် ဒေါက်တာမင်းသူတို့ ဆက်ဆံရေးမှာ လိုတာထက် ပိုလာသော်လည်း ပြည့်စုံအောင်မှာ ကိုယ့်အမှားနဲ့ကိုယ်မို့ မပြောသာပဲ လက်ပိုက်ကြည့်နေရသည်။ ပြသနာ စဖြစ်ကတည်းက အခန်းအောင်း နေတတ်သော ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒေါက်တာမင်းသူ ရောက်ရှိလာသည့် နောက်ပိုင်း အပြင်ထွက် လည်တတ်လာ၏။
အပြင်ထွက်တိုင်း အလှပြင်ကာ ကျော့ကျော့မော့မော့ ထွက်ကာ ပြန်လာတိုင်း မျက်နှာလေးက နွမ်းလျ လာတတ်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးစံကလည်း အမှားလုပ်ထားသူမို့ သမီးဖြစ်သူအား အလိုက်ထိုက်လေး ဆက်ဆံနေရ၏။
ရက်များ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးလာရာ မနက်ပိုင်း မိုးတအားရွာပြီး မနက်စာ စားအပြီး မိုးတိတ်သွားချိန် ဒေါက်တာမင်းသူ ရောက်ရှိလာသည်။ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်အား တချက်ကြည့်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတော့၏။
ဝတ်ရည်ဖူးကလည်း အကြောင်းကြီးငယ်ရှိ၍ ပြည့်စုံအောင် တံခါးခေါက်လျင် တဒုန်းဒုန်း တဒိုင်းဒိုင်းနှင့် တုံ့ပြန်တတ်ပြီး ဒေါက်တာမင်းသူ အသံကြားလျင် ချက်ချင်း အိပ်ခန်း တံခါး ဖွင့်ပေး တတ်သည်။ ဒေါက်တာမင်းသူ ဝင်သွားသည်နှင့် ခဏအကြာ ပြည့်စုံအောင်မှာ ဧည့်ခန်းမှ ထလာပြီး ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းနား မယောင်မလည်နှင့် သွားရပ် လိုက်၏။
" ဧည့်ခန်းထဲ … ဖူးလေး ယောင်္ကျားရှိတယ်နော် … ဖြစ်ပါ့မလား "
" ဖြစ်ပါတယ် … ဆရာရယ် … စိတ်ပူမနေနဲ့ … သူမြင်သွားလည်း … ဖူးလေးက … ဂရုမစိုက်ပါဘူး "
အိပ်ခန်းထဲ ခပ်တိုးတိုး ပြောနေပေမယ့် အခန်းတံခါးဝအပြင် ရောက်ရှိနေသော ပြည့်စုံအောင်မှာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားလိုက်ရသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးအား အသာလေး တွန်းဖွင့်ရာ အထဲမှ လော့ချထားသဖြင့် ဖွင်မရတော့ပေ။
အရင်ရက်များတွင် အခန်းတံခါး ဟထားရာ ဒီနေ့ပိတ်ထားသဖြင့် မယားဖြစ်သူနှင့် ဒေါက်တာမင်းသူတို့ ဆက်ဆံရေးအား သိချင်စိတ် ပြင်းပြလာခဲ့သည်။ အခန်းဝမှ ပြန်ခွာကာ အိမ်ပြင် ထွက်ခဲ့ပြီး အိမ်ပြင်ရောက်မှ နောက်ဖေးမှ ပြန်ပတ်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းပြတင်းပေါက်နား ခြေသံလုံအောင်နင်းကာ တိုးကပ်လာ၏။
ပြတင်းပေါက် ထောင့်ကွေးလေးမှ အခန်းထဲ ချောင်းကြည့်ရာ မှန်ချပ်များ ကြားမှ အတွင်းဘက်အား ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လက်တကိုင်း အင်္ကျီကိုယ်ကျပ်လေးနှင့် ညဝတ်ဂါဝန်အပါးလေး ဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲနေပြီး ဒေါက်တာမင်းသူမှာ အပေါ်ကုတ်အင်္ကျီချွတ်ကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ပစ်တင်ရင်း ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်နေ၏။
" ကဲ … ဒါဆိုလည်း … လူနာ ကြည့်ပေးတော့မယ်နော် "
" ကြည့်လေ … ဆရာ "
ဒေါက်တာ မင်းသူမှာ စကားပြောပြီး ဝတ်ရည်ဖူး ခါးမှ ဂါဝန်လေးအား ဆွဲချွတ်ပစ်သည်။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဂါဝန်ချွတ်စဉ် သူမဖင်ကြီးအား ကြွပေးလိုက်၏။ ဂါဝန်ကျွတ်သွားသည်နှင့် ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးလေးကြားမှ အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေး ပေါ်ထွက်လာသည်။
ဒေါက်တာမင်းသူတစ်ယောက် ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်လေးအား ကြည့်ကာ မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာတော့၏။ လက်တဖက်က မြှောက်တက်လာပြီး ဝတ်ရည်ဖူး ဒူးခေါင်း အတွင်းဘက်မှ ပေါင်ခြံလေးအား ပွတ်သပ်ကာ ပေါင်ဂွနားလေး အရောက် ရပ်တန့်လိုက်သည်။
" လက်တွေ ကားပေးဦး … ဖူးလေး "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒေါက်တာမင်းသူ စကားအဆုံး လက်နှစ်ဖက် ကားထုတ်ကာ လက်မောင်းအား ခေါင်းဘက် ကွေးထားပစ်၏။ဒေါက်တာမင်းသူက ဝတ်ရည်ဖူး ချိုင်းကြားအား လျှာအပြားလိုက်ပင့် ယက်ရင်း ပေါင်ဂွနား ရပ်တန့်ထားသော လက်ချောင်းလေးများမှာ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးပေါ် အုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။
" အ … ရှီးးးး းးးးးးး …… အားးးး အားးးးး "
" ဘယ်လို ခံစားရလည်း … ပြောပါဦး "
" အင်းဟင်း …… ရှီးးးး းးးး ယားတယ် … ဆရာ "
" ဘယ်နေရာက … ယားတာလဲ … ပလပ် ပလပ် ပြွတ် "
" အားးးး …… အမေ့ …… ချိုင်းကြားရော … အောက်ကဟာရောပါ "
" အောက်က ဘယ်ဟာလဲ … ဒါကြီးလား "
" ကျွတ်ကျွတ် … အမလေးးးး …… ဟုတ် ဟုတ် ဟုတ်တယ် ဆရာ … ဖူးလေး စောက်ပတ်ရော ယားနေတာပါ "
ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ချိုင်းကြားယက်ရင်း စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်ဖြင့် ဖိဆွဲကာ စောက်စိလေးအား ကော်လိုက်သဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာ၏။
မယားဖြစ်သူနှင့် ဒေါက်တာမင်းသူတို့ စကားပြောရင်း ပြုမှုနေပုံကို ကြည့်ကာ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အံအောမှင်သက်နေမိသည်။ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ဝတ်ရည်ဖူး ချိုင်းကြားအား ယက်ရင် စောက်ပတ်လေးအား ပွတ်ပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ တခုခု ဆုံးရှုံးသွားသလို ခံစားလိုက်ရတော့၏။
ပိုဆိုးသည်က မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ စောက်ဖုတ် အနိုက်ခံရင်း လက်တဖက်က ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်နေသော ဒေါက်တာမင်းသူ ဘောင်းဘီကြားအား ပွတ်သပ်ကာ လီးစုပ်ချင်ကြောင်း ပြောနေသဖြင့် ဝမ်းနည်း သွားရသည်။
" ဆရာ … ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်လေ … ဖူးလေး လီးစုပ် ချင်လှပြီ "
" စုပ်ရမှာပါ … ဖူးလေးရဲ့ … ဆရာလည်း ဖူးလေး စောက်ပတ်လေး ယက်ချင်နေတာ "
" ဟင့်အင် … ခု ဇစ်ဖွင့်ပေးတော့ နော် "
ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် လီးစုပ်ရန် ကလေးမုန့်တောင်းသလို တောင်းနေသဖြင့် ဒေါက်တာ မင်းသူမှာ စောက်ပတ်အုံလေး ပွတ်ချေပေးနေရင်း လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် ဇစ်ဖွင့်ပေးလိုက်ရ၏။ ဘောင်းဘီဇစ်ပွင့်သည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ သူမ လက်လေးတဖက်နှင့် လီးအား ဘောင်းဘီအတွင်းမှ ဆွဲထုတ်ကာ ဆာလောင်မွတ်သိပ် ဟန်ဖြင့် ဒစ်ဖူးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။
ဒေါက်တာမင်းသူမှာ အသားဖြူသူမို့ လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောစိမ်းများ မြင်နေရ၏။ဝတ်ရည်ဖူး ပါးစပ်ထဲ ကားထွက်နေသော ဒစ်ဖူးမှာ နီရဲနေပြီး ဒစ်ဖူးနောက်နား လီးအရည်ပြားပေါ်မှ ဂေါ်လီကြီးက ဖုထွက်နေတော့သည်။
" ပြွတ် ပြွတ် … အ အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ ဖူးလေးရယ် … ဟူးးးး ရှီးးးး "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်ထဲ ငုံရင်း လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လျှာဖျားဖြင့် ထိုးစွပစ်ရင်း ဒစ်ဖူးအောက်ဖက် မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာအပြားလိုက် ဘေးတိုက်ယက်ပေးရာ ဒေါက်တာမင်းသူတစ်ယောက် မအောင့်အီးနိုင်ပဲ အသံထွက် ညည်းလိုက်ရသည်။
ဒေါက်တာမင်းသူ၏ လီးအရည်ပြား အပေါ်မှ ဂေါ်လီကြီးက ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ချိတ်ဆွဲကာ အထွဋ်အထိပ်သို အကြိမ်ကြိမ် ပို့ပေးထားခဲ့၏။
ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား စိတ်နာက ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချဖို့ ကြိတ်စီစဉ်နေရာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် အဆက်သွယ်နှင့် ဒေါက်တာမင်းသူအား သိခဲ့ရသည်။နောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန် မဖျက်တော့ပဲ ဒေါက်တာမင်းသူ၏ အပြုစု အယုယများအား အောက် တိုးဝင်မိတော့၏။
ယောင်္ကျားဖြစ်သူအား ရွဲ့ချင်စိတ်ဖြင့် ဒေါက်တာမင်းသူအား အထူးကုဆေးခန်းတွင် အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံလိုက်သည်။ဒေါက်တာမင်းသူ လီးမှာ ပြည့်စုံအောင်လီးနှင့် မကွာသော်လည်း လီးထိပ်မှ ဂေါ်လီက ဝတ်ရည်ဖူးအား ခံစားမှု့ အသစ်များပေးကာ အထွဋ်အထိပ်သို့ ခဏတိုင်းပို့ပေးနိုင်၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လင်ဖြစ်သူအား ရွဲ့ပြီး အလိုးခံရာမှ ဒေါက်တာမင်းသူ လီးအား နှစ်ချိုက်လာခဲ့သည်။ဒီနေ့မနက်လည်း မိုးတိတ်သည်နှင့် အိမ်မှာပင် အလိုးခံဖို့ ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တော့သည်။
ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားဖြင့် ခေါင်းလေးစောင်းကာ ဒေါက်တာမင်းသူ လီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေသော မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး လက်တဖက်က လီးအရင်း အောက်ဖက်ရှိ လဥများအား ညှစ်ချေပေးနေပြန်၏။
" ရှီးးးးး းးးးး …… အ …… လိုးကြစို့နော် ဖူးလေး "
" လိုး လေ "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ကိုယ်လုံးအားလှည့်ရင်း ကုတင်စောင်းပေါ် ဖင်ကြီးတင်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက် မြောက်ထားလိုက်သည်။ ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်သည်။
ဒေါက်တာမင်းသူ လီးကြီးရှေ့ သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွနေကာ အရည်ကြည်လေးများ စို့နေပြန်၏။ကုတင်းစောင်း အိကားနေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းအား လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးမြုပ်ကာ ဖိလိုးလိုက်သည်။ တချက်ချင်း လိုးရင်း ဖင်ဝနား ရောက်နေသော လက်ခလယ် ထိပ်လေးဖြင့် ဖင်ပေါက်အား ထိုးစွပေးပြန်၏။
လီးကြီးပြန်ထွက်လာတိုင်း လီးထိပ်ရှိ ဂေါ်လီမှ စောင်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ချိတ်ဆွဲလာရာ စောက်ရည်များပါ လျှံကျလာရသည်။လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထိပ်အား လက်တဆစ်ခန့် ထိုးသွင်းပစ်၏။စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ လျှံထွက်လာရာ
ဖင်ကြားထဲမှ ဖြတ်၍ အာက်သို့ စီးကျသွားတော့သည်။ စီးကျလာသော စောက်ရည်များ လက်ခလယ်ဖြင့် ပင့်သုတ်ကာ ဖင်ဝထဲ ထိုးကလိပေးပြန်၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ စောက်ပတ်အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်လေး ကလိခံရသဖြင့် ကာမအရသာ ၂ မျိုးအား တပြိုင်ထဲ ခံယူနေတော့သည်။
စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေသော ဂေါ်လီကြောင့် အီစိမ့်နေရာ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေးက မွှေပေးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ မယိုးမယွ ခံစားလာရ၏။
စောက်ပတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ခံချင်သော စိတ်များတဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာပြန်သည်။ဒေါက်တာမင်းသူမှာ လီးတဝက်ခန့် အပြင်ထုတ်စဉ် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ပေါက်ထဲ ညာလက်ခလယ်အား အဆုံးထိ ဆတ်ကနဲသွင်းပစ်၏။ လီးပြန်သွင်းချိန် လက်ခလယ်အား ထိပ်ပိုင်းလေး ချန်ကာ အပြင်ပြန်ထုတ်ပေးလိုက်သည်။
" အား...ဟား … ရှီးးးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာ ဆရာရယ် "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဖင်ခံဘူးသဖြင့် လက်ခလယ်လောက်နှင့် အာသာမပြေတော့ပေ။ ဒေါက်တာမင်းသူ လီးကြီးအား ဖင်ထဲ လိုးပေးစေချင်သည့် စိတ်များ ထကြွလာရ၏။
လီးဝင်ဖူးပြီးသား ဖင်မို့ လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ် လုပ်ရာတွင် လျှောကနဲ့ လျှောကနဲ့ ဝင်ဝင် သွားတော့သည်။ အရှိန်ရလာသည်နှင့် စောက်ခေါင်းပေါက်နှင့် ဖင်ပေါက်အား တပြိုင်ထဲ လိုးပေးလိုက်ပြန်၏။ စောက်ပတ်အား လီးဖြင့်လိုးကာ ဖင်ပေါက်အား လက်ခလယ်ဖြင့် လိုးနေသဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရှာသည်။
" ဗျစ် …… အ …… ဘွတ် ဗြိဗြိ …… ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ် …… ကောင်း ကောင်း ကောင်းတယ် ဆရာရယ် … … ရှီးးး ရှီးးးးးး "
ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ သူမနို့အုံနှစ်ဖက်အား သူမလက်ဖြင့် ညှစ်ချေကာ တအီးအီး ညည်းနေရ၏။ ထိုစဉ် ဒေါက်တာမင်းသူမှာ စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးအား ထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုးတော့သည်။
ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် ဖင်ထဲ လီးဝင်သည်နှင့် မျက်လုံးများ စင်းကျလာ၏။ ဖင်ခံရသည်အရသာက စောက်ပတ်အလိုးခံရသည်ထက် ပိုကောင်းနေသလို ခံစားမိနေသည်။ခေါင်းလေးမော့ကာ အိကနဲ့ အိကနဲ့ ရှိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလေးများ တဆက်ဆက် တုန်ခါလာတော့၏။ ဒေါက်တာမင်းသူကလည်း မျက်နှာအမူယာ ပြောင်းသွားသော ဝတ်ရည်ဖူး ခံစားမှု့ကို ကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှား ဖင်ဝလေးအား တရစပ် ဆွဲလိုးပစ်သည်။
ဝတ်ရည်ဖူးတယောက် ဖင်သားစိုင်များ မလှုပ်ပဲ ခါးလေးနွဲ့ကာ ယိမ်းကာဖြင့် ဖင်အလိုးခံရင်း လီးအရသာ ယူနေလိုက်ပြန်သည်။ ဖင်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေပေမယ့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲမှ စောက်ရည်များ အိုင်နေရ၏။
" လိုး လိုး ဆရာ …ဆောင့် လိုး ပေး ပါ နော် …… အ အ …… ဟုတ်တယ် ဆောင့်ဆောင့် …… မညှာနဲ့ "
ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ရမ္မက်စိတ် တောက်လောင်ကာ မရှက်မကြောက် ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးပေးရန် တောင်းဆိုနေပြန်သည်။
" အားးးးးး ရှီးးးးး းးးးး …… အဟင့် ဟင့် …… လိုးပါ ဆရာရယ် …… ကောင်းလွန်းလို့ပါ ရှင် …… အမလေးးး အားးး အားးးး …… ထွက် ထွက် ထွက်တော့မယ် "
စကားသံ ဆုံးသည်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းရာ ဒေါက်တာမင်းသူ ချက်နား ပန်းမိတော့သည်။စောက်ရည်များ ချက်အောက် စီးကျနေရာ ဖင်ဝနားလေး အရောက် လီးအရည်ပြားနှင့် ထိကာ ဖင်ပေါက်ထဲ တဇွိဇွိ တဗွိ့ဗွိ့ဖြင့် လီးဝင်လီးထွက်သံများ ဆူညံနေ၏။
ဒေါက်တာမင်းသူမှာလည်း ဝတ်ရည်ဖူး ပေါ်နှစ်ဖက်ထမ်းကာ ဆောင့်လိုးရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။
" အားဟား … ဖူးလေးရယျ …… ရှီးးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး "
အံကြိတ်ပြောရင်း ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့် လရည်ပန်းထွက်နေသော လီးအား ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ပေါက်လေးထဲ အရင်းထိ ဖိကပ်ထားလိုက်၏။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ နို့အုံအား သူမလက်နှစ်ဖက်နှင့် ညှစ်ချေရင်း လက်ကျန်စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ဖင်အတွင်းကြွက်သားများဖြင့် ဒေါက်တာမင်းသူ လီးကြီးအား ညှစ်ပေးနေသည်။
" တအားကောင်းတာပဲ … ဆရာရယ် နောက်တခါလည်း … ဖင်လိုးပေးရမယ် သိလား "
ဒေါက်တာမင်းသူ ပုခုံးပေါ်တင်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား အားယူကာ ကော့ထိုးရင်း သူမ၏ ပါးစပ်က တဖွဖွ ပြောနေတော့၏။
" အင်းပါ ဖူးလေးရယ် … ကိုယ်ဝန်နဲ့မို့ ထိန်းလိုးနေရတာ … ဖူးလေး ဖင်ကို လီးတဆုံးထည့်ပြီး ဆောင့်လိုးချင်တာ "
နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ဘေးချင်းယှဉ် မှေးကာ အနားယူ စကားပြောရင်း မှိန်းနေကြသည်။ လူတွေကမှိန်းနေကြသော်လည်း ဒေါက်တာမင်းသူ လက်တဖက်မှ ဝတ်ရည်ဖူး စောင်ဖုတ်အား ပွတ်သပ်နေသလို ဝတ်ရည်ဖူးကလည်း ဖင်လိုးပေးထားသော လီးကြီးအား သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။ အတော်ကြာမှ ဒေါက်တာမင်းသူက ကုတင်ပေါ်မှ အောက်သို့ လိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ မာန်မကျသေးသော လီးမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားပြန်၏။
" ပြန်တော့မယ်နော် … ဖူးလေး "
" နေဦးလေ …… ဆရာ …… ခြေကြွကလေး ပေးဦးမယ် … ခ်ခ် "
စကားပြောရင်း ခန္ဓာကိုယ်အား ဒေါက်တာမင်းသူ ပေါင်ကြားသို့ ဘေးတစ်စောင်းလှဲကာ လီးတစ်ချောင်းလုံး ပြောင်စင်နေအောင် စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လီးအရည်ပြား တလျှောက် ပြောင်စင် သွားသည်နှင့် ဒေါက်တာမင်းသူမှာ ဝတ်ရည်ဖူး ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေ၏။
" ကဲ … နက်ဖန် … နေ့လည်ပိုင်း တခေါက်လာမယ်နော် "
ဝတ်ရည်ဖူး ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ ဒေါက်တာမင်းသူ အခန်းတံခါးပေါက်ဘက် လျှောက်လာတော့သည်။ ဘေးပြတင်းပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော ပြည့်စုံအောင်မှာ ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေး မှေးနေသော မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးတီးအလှအား တချက်ကြည့်ကာ နောက်ဖေးပေါက်မှ ပတ်ထွက်ရင်း အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။အိမ်ရှေ့ ရောက်စဉ် ဒေါက်တာမင်းသူကားလေး ခြံဝန်းထဲမှ မောင်းထွက်သွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ဒေါက်တာမင်းသူ ပြန်သွားပြီး ခဏအကြာ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ထထိုင်ရင်း စောက်ဖုတ်နှင့် ဖင်ဝအား အဝတ်ဟောင်း တခုဖြင့် သုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့၏။
ဧည်ခန်းထဲ အရောက် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား တွေ့လိုက်ရာ မသိမသာလေး ပြုံးမိနေသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူအား မြင်သည်နှင့် ဒေါက်တာမင်းသူ ပေါင်နှစ်ဖက်ထမ်းလိုးသည့် ပုံများ ပြန်မြင်ယောင်ကာ မျက်နှာငြိုးကျသွားတော့၏။
...............................................................................................................................
" အီး …… အူဝဲ... အူငဲ …… အူဝဲ "
ပြီးခဲ့တဲ့ အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်တွေးရင်း ကလေးငိုသံကြောင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ နို့ဗူးလေး ပါးစပ် တပ်ပေးရင်း ပွေ့ချီထားလိုက်သည်။ကလေး ၃ လ ကျော်လာသည်အထိ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပြည့်စုံအောင်အား အရွဲ့တိုက်ကာ အိမ်သိပ်မကပ်ပဲ လမ်းသလား နေပြန်သည်။
ပြောလိုက်သည်နှင့် လင်မယား လမ်းခွဲရန်သာ ဝတ်ရည်ဖူး ဘက်မှ တုံ့ပြန်လေ့ရှိ၏။နောက်ဆုံး ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် မယားဖြစ်သူအား အောက်ကြို့တောင်းပန်ကာ ကတိ အထပ်ထပ် ပေးလိုက်ရ၏။ထိုကတိမှာ လမ်းမခွဲလျင် ဝတ်ရည်ဖူး ဆန္ဒမှန်သမျှ ပြည့်စုံအောင်ဘက်က လိုက်လျော ပေးရမည်ဖြစ်သည်။ကလေး မျက်နှာနှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ အကုန်လိုက်လျော ပေးခဲ့ရသည်။
" တူတူ … တူတူ … တူ…… "
" ဟဲလို … ဖူးလေးလား "
" ဟဲလို မနေနဲ့ … အမြန်လာ ကတိပေးပြီးသားနော် "
" အင်းပါ … မောင်လာပြီနော် "
ဝတ်ရည်ဖူး ပေးသော လိပ်စာအတိုင်း ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တခု၏ လူတစ်ရပ်ကျော် အုတ်နံရံ အစိမ်းကြီး ကာရံထားတဲ့ ခြံဝင်းကြီးထဲ မောင်းဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ ခြံထဲရောက်တော့ ကား ၁၅ စီးလောက် တန်းစီ ရပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်၏။
" မြန်မြန် … လူတောင် စုံနေပြီ "
လေးထပ်တိုက်ကြီး၏ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူး စကားသံ ပေါ်လာသည်။ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် စကားတခွန်းမှ မပြောပဲ မယားဖြစ်သူ နောက်မှ ကပ်လိုက်ခဲ့တော့သည်။လက်ပြက်အင်္ကျီ အနက်လေးနဲ့ ဒူးဖုံးစကပ် အကျပ်လေး ဝတ်ထားသော မယားဖြစ်သူမှာ ရင်သားစိုင်ထွားထွား လက်မောင်းအိုးဖွေးဖွေးလေးနဲ့ ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်တွေက လမ်းလျှောက်တိုင်း ရမ်းခါနေပြန်၏။
အိပ်ခန်းတခန်းထဲ ဦးတည်နေသဖြင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ ရင်ခုန်နေရသည်။စိတ်ဆိုးပြေကာ အလိုးခံတော့မည်လားဟု တွေးရင်း အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ အထင်နှင့် အမြင် လွဲသွားရ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပလက်စတစ် အကြည်နဲ့ ထုတ်ထားတဲ့ အထုပ်တထုပ် မှန်ကောင်တာထဲမှ ယူပြီး ပြည့်စုံအောင်အား ပေးလိုက်သည်။ပြည့်စုံအောင် ဖွင့်ကြည့်ရာ အနက်ရောင် ဝတ်စုံတွေနှင့် ဖန်စီမျက်နှာဖုံး တခုတွေ့လိုက်ရ၏။
" အဝတ်စားတွေ ချွတ်လိုက် … အဲ့တာတွေ ဝတ် …… အပြင်ထွက်ပေးမယ် … ၁၀မိနစ်ပဲ "
" ဟမ် "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပြည့်စုံအောင် အာမေဋိတ်သံအား ဂရုတောင်မစိုက်ပဲ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားခဲ့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဘာနေနေ လုပ်ပေးဖို့ ကတိပေးပြီးသားမို့အထုပ်ထဲက ဝတ်စုံကို ထုတ်ဝတ်ပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် မှန်ထဲ ပြန်ကြည့်သည်။
BAD MAM လိုလို ဘာလိုလို နဲ့ ကိုယ်ကျပ် အဝတ်စားတွေမို့ ရယ်ချင်စိတ်လေး ဖြစ်ပေါ်နေ၏။အတွင်းခံ ပါမလာသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးက အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဝတ်စုံအပျော့သားအောက် ထင်းနေတော့သည်။၁၀ မိနစ် ပြည့်သည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူး ပြန်ဝင်လာပြီး လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား သေချာကြည့်လိုက်၏။ တကိုယ်လုံး လှည့်ကြည့်ပြီးမှ အားရကျေနပ်တဲ့ အသံနှင့် အခန်းထဲက ခုံတစ်လုံးပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။
အဝတ်စားများအား သေချာ ဆွဲဆန့်ပြီး ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား နှာခေါင်းထိ ဖုံးသော မျက်နှာဖုံး တပ်ပေးနေသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဘာလုပ်မလည်း တွေးရင်း ရင်ခုန်နေရပြန်၏။ပြီးသည်နှင့် မယားဖြစ်သူ ခေါ်သည့်နောက် လိုက်လာခဲ့သည်။အိမ်အပေါ်ထပ်တက်ရင်း ပထမထပ် ကျော်ကာ ဆက်တက်လာခဲ့ရပြန်၏။
ဒုတိယထပ် ကျမှ တီးလုံးသံ စကားပြောသံ ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရသည်။အိမ်အရှေ့ဘက်ခြမ်း ဟောခန်းရဲ့ အစွန်ဆုံး အခန်းတံခါးရှေ့ရောက်တော့ ဝတ်ရည်ဖူးမှ တံခါးအား ဆွဲဖွင့်တော့၏။မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ အံအောနေရသည်။
ပြည့်စုံအောင် ဝတ်ထားသော ဝတ်စုံပုံစံများနှင့် ယောင်္ကျားရင်မကြီးများ လည်ပင်းအား စတီးကြိုးလှလှလေးတွေပတ်ကာ လေးဘက်ထောက် အနေထားနဲ့ ခွေးတွေလို မိန်းမတွေသွားတဲ့နောက် လိုက်နေကြသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်၏။
မယားဖြစ်သူအားဝ ကြည့်တော့ မဲ့ပြုံးလေး ပြုံးကာ အခန်းထဲ ဝင်သွားသဖြင့် နောက်မှ ကပ်လိုက်သွားခဲ့ပြန်သည်။အခန်းထဲတွင် ဝတ်ရည်ဖူးလို ခပ်ချောချော မိန်းမ ၁၀ယောက်ထက် မနဲ ဆက်စီ အဝတ်စားများနှင့် ဝိုင်သောက်တဲ့ သူကသောက် ဘီယာသောက်တဲ့သူကသောက် စကားပြော ရယ်မောသံများ ဆူညံနေ၏။
ယောင်္ကျား အားလုံး မျက်နှာဖုံး များ တပ်ဆင်ထားရင်း အမ်ိန့်ပေးသမျှ အကုန်လုပ်ပေးနေ ရ၏။ အံအောထိတ်လန့် နေတုန်း မယားဖြစ်သူဆီက စကားသံ ထွက်ပေါ်လာရာ ကျက်သေသေသွားမိသည်။
" ဒီလာစမ်း … ငါ့ ကျွန်လေး လည်ပတ် ပတ်ပေးမလို့ ……လေးဖက်ထောက်လိုက် "
ရုတ်တရက် စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ခံစားမိကာ မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်မိ၏။သို့သော် ကတိပေးထားမိသဖြင့် အံကြိတ်ကာ ဆိုဖာခုံပေါ် ထိုင်နေသော မယားဖြစ်သူ ခြေသလုံးရှေ့ လေးဖက်ထောက်လိုက်ရသည်။
" ကဲ … ဒီ ကြိုးတွေ ထဲက … ကျွန်လေး ကြိုက်တာရွေး … ခ်ခ် ခ်ခ် "
လည်ပြန်မော့ကြည့်ရာ ဝတ်ရည်ဖူးပေါင်ပေါ် ခွေတင်ထားသော စတီးကြိုးလှလှလေး ၃ ခွေအား တွေ့မြင်ရ၏။ ပြည့်စုံအောင်မှာ စတီးကြိုးများအား စိတ်မဝင်စားပေ ဝတ်ထားသော ဝတ်စုံနှင့် ခွေးလို လေးဖက်ထောက် နေရသော အနေအထာအား ဘယ်သူတွေ ကြည့်နေမလဲ တွေးရင်း စိတ်ခြောက်ခြားလာရသည်။မျက်နှာဖုံး တတ်ထားသော်လည်း အရှက်တရားများ ကြီးစိုးနေ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ပြည့်စုံအောင် ဖြစ်ပျက်နေသသည်ကို အရသာခံ ကြည့်နေလိုက်၏။
" ဘယ်လိုလဲ … ယောက္ခမကို … မိန်းမ မသိအောင် … ခိုးလိုးတုန်းက … မရှက်ဘူးလား … ဖြန်း …… အ "
ရုတ်တရက် ပါးရိုက်ခံလိုက်ရ၍ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဆက်စီ မိန်းမချောတွေကြားထဲ ရှက်ရွံ့လာကာ မျက်ရည်များ ဝဲလာတော့သည်။ထိုအချိန် ဘေးမှ မိန်းမချောများက မယားဖြစ်သူ နာမည်အား ရေရွတ်ကာ လက်ခုပ် ဝိုင်းတီး ပေးကြ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ခနဲ့ပြုံး ပြုံးရင်း ပြည့်စုံအောင် လည်ပင်အား ခွေးလည်ပတ် စတီးကြိုးတခု တပ်ဆင်လိုက်ရာ လက်ခုပ်သံများ ပိုပြီး ဆူညံလာတော့သည်။
" အနေအထား … သဘောကျရဲ့လား … မကြိုက်ရင် ကတိဖျက်ပြီး ပြန်တော့ "
" ငါ … ငါ …… "
" ဘာ ငါလည်း … ! တောက် ! "
" အ … နာလိုက်တာ ဟာ "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လည်ပင်းကြိုးအား စောင့်ဆွဲလိုက်သဖြင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ညည်းတွား လိုက်မိသည်။
" နင် … ငါ့ မျက်နှာကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီး ဖြေစမ်း … ရှက်နေပေမဲ့ … ကျေနပ်တယ် မလား "
" ကျေ ကျေ … ကျေနပ်ပါတယ် "
" ခ်ခ် ခ်ခ် … ဟား ဟားးးးး "
ဝတ်ရည်ဖူး လှောင်ရယ်သံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲတက်သွားကာ သိမ်ငယ်စိတ်များ ဝင်ရောက်လာတော့သည်။
" ခုချိန်ကစပြီး နင်က ငါ့ရဲ့ ကျွန်ပဲ ငါခိုင်းတာ အကုန်လုပ် စောတက မတက်နဲ့ … တလ ၄ ကြိမ် … နင့်ကို အပစ်ပေးမှာ ကြားလား "
" ကြား ကြား … ကြားပါတယ် ဟာ "
" အေး … နင် ငြင်းဆန်တဲ့ နေ့က … ငါနဲ့ လင်မယား ပြတ်ဆဲတဲ့ နေ့ပဲ "
......................................................................................................
" ဟိတ် … သားလေး … မင်းတို့ လင်မယား ပြန်အဆင်ပြေနေ ပြီးလား "
" ဒီလိုပါပဲ …… အန်တီမိုး ရယ် "
ဧည့်ခန်းထဲ မနက်စာ အတူစားရင်း ယောက္ခမ ဖြစ်သူအား ပြည့်စုံအောင် တယောက် ပြန်ဖြေ နေ၏။
" ဒီနေ့ အလုပ်နားရက် … မလား … ဘယ်သွားကြမလို့တုန်း "
" သူသွားချင်တဲ့ဆီ … လိုက်ပို့ပေးရမှာ … ကလေး ဂရုစိုက်ဦးနော် … အန်တီမိုး "
" အေးပါ …… မင်းတို့ လင်မယား အဆင်ပြေတာ မြင်ရတော့ … ဝမ်းသာပါတယ်ကွာ "
ခဏအကြာတွင် ပြည့်စုံအောင်တို့ လင်မယား ကားလေးဖြင့် အိမ်မှ ထွက်လာခဲ့သည်။ဝတ်ရည်ဖူး မောင်းလာသည့်ကားလေးမှာ အမြန်လမ်းမကြီး အတိုင်း မြို့စွန်သို့ ဦးတည်နေ၏။
" တူတူ …… တူ ……… "
ဖုန်းသံ မဆုံးခင် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ကားမောင်းရင်း လက်တဖက်ဖြင့် ယူဖွင့်လိုက်သည်။
" ဟဲလို …… ဝတ်ရည် …… လာပြီလား … ဘယ်ရောက်ပြီလည်း "
" လာနေပါပြီ … ဦးနိုင်ရယ် … ရောက်တော့မယ် … ပစ္စည်းတွေ အဆင်သင့်ပဲလား "
" အဆင်သင့် လုပ်ထားပါတယ် … စိတ်တိုင်း ကျစေရမယ် "
" Ok လေ … ဒါပဲနော် …… ရောက်တော့မယ် "
တဖက်က ဖုန်းချသွားသည်နှင့် ကားလေးမှာ အရှိန်မြင့်မောင်းနေ၏။တဖြည်းဖြည်း လယ်ကွင်းများ ကျော်လွန်လာကာ လမ်းမကြီး အနောက်ဖက် တည့်တည့် ချိုးမောင်း လိုက်ပြန်သည်။
သရက်ပင်ကြီးများ တန်းစီနေကာ ခဏအကြာ ခြံကြီး တခြံ တွေ့လိုက်ရ၏။ ခြံကျယ်ကြီးထဲ သရက်ပင်များ မာလကာပင်များ တန်းစီစိုက်ထားရာ တခြံလုံး သစ်ပင်ရိပ်များဖြင့် အေးမြနေသည်။ ခြံထဲ အရောက် ရေမြှောင်းတံတားအား ကျော်ကာ လျောက်လာရင်း နှစ်ထပ်တိုက် အဖြူလေး တစ်လုံး တွေ့မြင်လိုက်ရပြန်၏။
" ကျွန် လေး "
" ခင်ဗျာ "
၁ လ ၄ ကြိမ် ကျွန်လုပ်ပေးရမည် ဟု ကတိခံထားရသဖြင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ မရည်ရွယ်ပဲ လေးလေးစားစား ပြန်ထူးမိသည်။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ တချက်ရယ်မောရင်း ကားပေါ်ကအဆင်း ပြည့်စုံအောင်အား လေးဖက် ထောက် လိုက်လာရန် အမိန့်ပေးလိုက်တော့သည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ ကားပေါ်မှ လေးဖက်ထောက် ဆင်းလိုက်ရ၏။မြို့စွန် ခြံဝင်းထဲ လူသွားလူလာ မရှိ၍သာ ပြည့်စုံအောင် အရှက်မရပေ။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဒူးဖုံးစကပ်လေးဖြင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်သို့ လျှောက်သွားရာ လေးဘက်ထောက်၍လိုက်ခဲ့ရသည်။
" ကျွီ … ကျွိ "
တိုက်ရှေ့အရောက် သူမပါသာ တံခါးဆွဲဖွင့်ကာ ဧည့်ခန်း တောင်ဘက်ရှိ အခန်းတခန်းဆီသို့ ဝင်ချသွား၏။ပြည့်စုံအောင် လေးဖက်ထောက် ဝင်လိုက်သည်နှင့် ဖန်စားပွဲခုံတစ်လုံး၏ အနောက်ဖက် လူ ၄ ဦး ထိုင်ရသော ဆိုဖာ သရေခုံရှည်ကြီးပေါ် အသက် ၅၀ ခန့် လူကြီးတစ်ဦး ထိုင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
ပြည့်စုံအောင် ရှက်စိတ် အနည်းငယ် ဝင်လာသော်လည်း လူစိမ်း တစ်ယောက်ထဲမို့ အားတင်း ထားလိုက်ရ၏။ထိုလူကြီး ရှေ့ရှိ ဖန်စားပွဲခုံပေါ်တွင် ဘီယာပုလင်းများ ဝိုင်ပုလင်းများ စားသောက်ဖွယ်ရာများ ပြင်ဆင်ထားသည်။
" ကျွန်လေး … ဟို မှန်ကောင်တာလေးထဲ ကြည့်စမ်း … မြင်လား "
မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးစကားကြောင့် လက်ညိုးထိုးသော နေရာအား လှမ်းကြည့်ရာ ပထမခေါက်က ဝတ်ရသော ဝတ်စုံပုံစံများနှင့် အချွန်အတက်ပါသော လည်ပတ်များ သံကြိုးများ ကြာပွတ်များ တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။မှန်ကောင်တာအား ငေးကြည့်နေစဉ် ဝတ်ရည်ဖူး ဆီမှ အသံထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။
" အဲဒီ … ဝတ်စုံနဲ့ … ပစ္စည်းတွေ … ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ပြီး …… ငါ့ဆီ ယူလာခဲ့ "
ပြောပြီးသည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်နေသော လူကြီး ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ ပြည့်စုံအောင်မှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားပေးရင်း ခွေးလို လေးဖက်ထောက်သွားပြီး ကောင်တာထဲမှ ဝတ်စုံနှင့် ပစ္စည်းများအား ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး ခြေရင်းနား တခုချင်း ချပေးရတော့သည်။
" ကဲ … အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက် … ဒါတွေ ဝတ် "
" ဟို ဟို …… "
ပြည့်စုံအောင်မှာ လင်မယားချင်း တုံးလုံးချွတ် လိုးဖူးသဖြင့် မရှက်သော်လည်း ခုံပေါ်ထိုင်နေသော လူကြီးကြောင့် အခက်တွေ့နေ၏။
" ဘာ …… တဟိုဟို လုပ်နေတာလဲ … ခု မတ်တက်ရပ် …… အကုန်ချွတ်စမ်း "
ပြည့်စုံအောင် တယောက် မျက်နှာလေး ရဲကာ အဝတ်စာများ ချွတ်ချပစ်တော့၏။ အဝတ်စား ကိုယ်ကြပ် အတိုလေးများ ဝတ်ပြီးချိန် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ သရေလည်ပတ် အနက်တခု ပြည့်စုံအောင် လည်ပင်းအား ပတ်ပေးလိုက်သည်။
" နင် အခုကစပြီး … ငါ့ရဲ့ခွေးကျွန် … ဖြစ်သွားပြီ ကြားလား "
ဝတ်ရည်ဖူး စကားအဆုံး ပြည့်စုံအောင် တယောက် သိမ်ငယ်စိတ်များ ဝင်လာကာ စ်ိတ်ခွန်အားများ ကျဆင်းသလို ခံစားနေရတော့၏။
" ငါ့ကို သခင်မလို့ ခေါ်ရမယ် … သေချာမှတ်နော် …… ဒါက နင့်ရဲ့ သခင် …… သူ့ကိုလည်း သခင်လို့ ခေါ် ကြားတယ်နော် "
" ကြား ကြား … ကြားပါတယ် …… သခင်မလေး "
အသံတုန်ရီစွာဖြင့် ပြောလိုက်သော ပြည့်စုံအောင် အသံကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် အားရကျေနပ်နေသည်။ ထို့နောက် လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်နှင့် ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်အား သရေကွင်းအပြားများ ပတ်ပေးကာ ထိုသရေကွင်း အပြား လေးခုအား စတီးကြိုး ချိတ်များဖြင့် ချိတ်ထားလိုက်တော့၏။ခြေနှစ်ဖက် လက်နှစ်ဖက်အား စတီးကြိုးခံ၍ ပေါင်းပြီး သော့ခတ်ပြန်သည်။
" ပြီးရင် … ထိုင်ခိုင်းလိုက်တော့ … ဝတ်ရည် … ဦးနိုင် တင်းနေပြီကွ "
တချိန်လုံး ဘာတခွန်းမှ မပြောပဲ ထိုင်ကြည့်ရင်း ဘီယာသောက်နေသော လူကြီးထံမှ စကားသံ ထွက်ပေါ်လာ၏။ပြည့်စုံအောင် မော့ကြည့်လိုက်ရာ မျက်နှာလေးထောင့် စပ်စပ် နှာခေါင်းပွပွနှင့် နူတ်ခမ်းထူထူ လူကြီးအား အနီးကပ် တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ မယားဖြစ်သူ ပုခုံးသားလေးအား ဘယ်လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ရင်း ညာလက်က ဒူးဖုံးစကပ် အပျော့သားလေးအား ဒူးအထက်နားမှ ပေါင်ရင်းထိ အသွားအပြန် ပွတ်သပ်ပေနေ၏။
ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာတချက် ပြက်သွားရသည်။ ကတိပေးရာတွင် သူစိမ်းယောင်္ကျာအား အလိုးမခံတော့ကြောင်း ဝတ်ရည်ဖူးဘက်က ထုတ်ပြောခဲ့၏။ စကားပြောရန် ပြင်လိုက်စဉ် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ခေါင်းပေါ်မှ ဂေါက်သီးအရွယ် ရာဘာ အလုံးလေးပါသော သရေကြိုးပျော့လေးအား စွပ်ချလိုက်ပြန်သည်။ပါးစပ်ဟလိုက်ချိန် ပါးစပ်ပေါက်ထဲ ရာဘာအလုံးလေး ဖိထည့်ပစ်၏။
" အု … ဝူးးးး ဝု ဖလု "
ပြည့်စုံအောင် စကားပြောရာ တဝူးဝူး ဖြင့်သာ ဗလုံးဗထွေး အသံများ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း ခြေချင်းဝတ်ဖြင့် တွဲပြီး သော့ခတ်ထားသဖြင့် ပါးစပ်မှ သရေကြိုးအား ဆွဲဖြုတ်မရတော့ပေ။
မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူး၏ ဖြူစင်ဝင်းပတဲ့ အသားရည်ကြောင့် အင်္ကျီကိုယ်ကြပ်လေး အောက်က ရင်သားစိုင်အပေါ်ခြမ်းလေး ခပ်ရေးရေး မြင်တွေ့နေ၏။ ဦးနိုင်ဆိုသော လူကြီး၏ ဘယ်လက်မှာ သိုင်းဖက်ရင်း အင်္ကျီကိုယ်ကြပ်လေးထဲ လက်သွင်းပြီး ဘရာစီယာ ကြိုးကိုင်းလေးအား ပုခုံးဘေး ဆွဲချနေပြန်သည်။
ညာလက်က စကပ်အပျော့သား အောက်နားစမှ အပေါ်ပင့်နိူက်ရာ ဝတ်ရည်ဖူး၏ ပေါင်သားဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်လေး မြင်နေရ၏။ ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ခြေနှစ်ချောင်းရှေ ဒူးကွေးစုကာ ဖင်ချထိုင်နေရသဖြင့် မယားဖြစ်သူ ပေါင်ဂွထဲ သူစိမ်းယောင်္ကျားလက်တဖက် တိုးဝင်းနေရာ
ကြည့်ရင်း အာဂေါင်များ ခြောက်ကပ်လာတော့သည်။ထိုစဉ် ဆံနွယ်များ စုချည်ကာ နောက်ကျောဘက် ပို့ထားသော ဝတ်ရည်ဖူး၏ နူတ်ခမ်းဖူးဖူး ရဲရဲလေးအား ဦးနိုင်မှ သူုနူတ်ခမ်း အထူကြီးဖြင့် ဆွဲစုပ်နေပြန်၏။
ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် နူတ်ခမ်းလေးအား အစုပ်ခံရစဉ် ဦးနိုင်ဘယ်လက်က သိုင်းဖက်ထားရင်း ဘလာစီယာလေးထဲမှ နို့အုံလေးအား ညှစ်ခြေပေးနေသည်။ဝတ်ရည်ဖူး ရင်ဘတ်လေး ကော့တက်လာကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာလေး ဖြဲပေးလိုက်၏။ဦးနိုင် ဘယ်လက်က တဖြည်းဖြည်းဘလာစီယာ အောက်ရောက်လာပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ပွတ်ချေရင်း ညာလက်က ပေါင်ခြံထဲမှ စောက်ပတ်အုံလေးအား အတွင်းခံ ဘောင်ဘီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်သည်။
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ မငြင်းဆန်သည့်အပြင် ဦးနိုင် ပေါင်ကြားအား ဘောင်းဘီအပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ရင်း နူတ်ခမ်းထူထူကြီးအား ပြန်လည်ဆွဲစုပ်ပေး၏။
ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားချောလေး ဝတ်ရည်ဖူး၏ အပြုအမှုကြောင့် ဝမ်းနည်းစိတ်တဝက် ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ သိချင်စိတ် တဝက်ဖြင့် စိတ်ထဲ ဒွိဟဖြစ်နေရသည်။မျက်နှာရှေ့ မယားဖြစ်သူ စကပ်အောက်နားစလေး ပေါင်ရင်းကပ်နေရာ ဦးနိုင်၏ လက်ဖြင့် ပွတ်ချေပေးမှု့ကြောင့် အတွင်းခံဘောင်ဘီးလေးမှာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည်ကို မြင်နေရပြန်၏။
ထိုချိန် ဦးနိုင်မှာ ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြားမှ ညာဘက်လက်အား ပြန်ထုတ်ကာ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်လိုက်တော့သည်။ဇစ်ပွင့်သည်နှင့် အတွင်းထဲ အမြှောင်းလိုက်ကပ်နေသော လီးအား ဝတ်ရည်ဖူးမှ သူမလက်လေးဖြင့် ဆွဲထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးပြန်၏။
ခဏအကြာ ဦးနိုင်ညာလက်မှာ ဝတ်ရည်ဖူးပေါင်ကြားထဲ ပြန်ရောက်လာပြီး အတွင်းခံဘောင်ဘီဂွလေးအား လက်ညိုးလေးဖြင့် ဘေးချိတ်ဆွဲကာ လက်ခလယ်အား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။စောင်ခေါင်းထဲ လက်ချောင်းလေး ဝင်လာသည်နှင့် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ သူမလက်ထဲ ဒစ်ဖူးမှအရည်ကြည် စို့ကာ မာလာသော လီးကြီးအား ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားမိ၏။
ဦးနိုင်ကလည်း ဝတ်ရည်ဖူး ခံစားမှု့မြင့်တက်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း တဆင့်တက်ကာ စောက်ပတ်လေးထဲ လက်ခလယ်ရော လက်သကြွယ်ပါ ၂ချောင်းပူး သွင်း၍ ခပ်သွက်သွက်လေး အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။
" အ အား.. အဟင့် ဟင့် …… ရှီးးးးး အ အ …… မ ရ တော့ ဘူးးး …… ရှီးးး အမလေးးး "
ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ပေါင်တန်များ တဆက်ဆက်တုန်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်ရင်း ဦးနိုင် လက်ကောက်ဝတ်အား သူမ လွတ်နေသော လက်တဖက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်တော့၏။
" ကောင်လား … ဝတ်ရည် "
" အင်း "
" ဦးနိုင်ကိုလည်း … ကောင်းအောင် လုပ်ပေးလေ … ရော့ လီးစုပ်ပေး "
ဦးနိုင် စကားကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူး မျက်နှာလေး အမ်းတန်းတန်း ဖြစ်ကာ သူမခြေထောက်ရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်နေသော လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား ခိုးကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ပြည့်စုံအောင်၏ ဝေခွဲမရသော မျက်နှာအား တချက်ကြည့်ကာ ဦးနိုင် ဒစ်ကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်၏။
ထို့နောက် ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် လိပ်ဆွဲကာ လီးတန်တလျှောက် လျှာဖြင့် အထက်အောက် ယက်ကာ မက်မက်မောမော စုပ်နေတော့သည်။ လီးထိပ်အား နူတ်ခမ်းလေးဖြင့် တေ့စုပ်ရင်း ဘောင်ဘီအတွင်းထဲ လက်နိုက်ကာ လီးအရင်း အောက်ဖက် လဥများအား ညှစ်ချေပေးရာ ဦးနိုင်တယောက် တရှီးရှီးဖြင့် ဖင်ကြွလာရ၏။
" အားးးး အ … ကောင်းလိုက်တာ ဝတ်ရည်လေးရာ … နာနာလေး ဆွဲစုပ် ဟုတ်တယ် …… အီးးးး ရှီးးးး လျှာနဲ့ ဒစ်ကို … ပတ်ယက်ပေးဦး … အားလားလား …… ဟူးးး ရှီးးးးး '
ညည်းသံများ ပေါ်ထွက်လာပြီး ဦးနိုင်လက်တဖက်မှာ ဝတ်ရည်ဖူးခေါင်းအား ဖိချလိုက်တော့သည်။လီးကြီးမှ လည်ချောင်းထဲ တိုးဝင်လာရင်း ဒစ်ဖူးမှ အာခေါင်လာထောက်သဖြင့် ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် တဟွတ်ဟွတ် သီးနေပြန်၏။
လည်ပင်းကြောလေးများ ထောင်လာကာ ပါးလေးနှစ်ဖက်ဖေါင်းလာစဉ် လရည်များ ပန်းထည့်ခံရလိုက်သည်။ဆက်ကနဲ့ ခေါင်းကြွလိုက်ပေမယ့် ဦးနိုင်မှ သူမခေါင်းအား လက်ဖြင့်ဖိထားသဖြင့် လည်ချောင်းထဲ ဝင်လာသမျှ လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချလိုက်ရ တော့၏။
" အားဟား … တအား ကောင်းလွန်းလို့ မထိန်းနိုင်ဘူး ...ဖြစ်သွားရတယ် … ဦးနိုင်ကို စိတ်ဆိုးသွားလား ကွာ "
" ဟွန့် … သွား … မပြောမဆိုနဲ့ လုပ်ပြီးမှ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ပါးစပ်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်ခံရသဖြင့် မျက်နှာပျက်နေရှာသည်။သို့သော် ပါးစပ်ထဲ ရာဘာလုံးလေး ထည့်ထားခံရသဖြင့် နူတ်မှ ထုတ်ပြောလို့ မရတော့ပေ။
" ဝတ်ရည်လေးက … လီးစုပ် တအားတော်တာကိုး....ကွ … ခိခိ … ကဲ အဝတ်တွေ ချွတ်ပြဦးနော် "
စကားဆုံးသည်နှင့် ဦးနိုင်လက်နှစ်ဖက် မနားတမ်းအလုပ်ရှုပ်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး အဝတ်စားများအား ဆွဲချွတ်တော့သည်။အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ပြီးသည်နှင့် ဘရာစီယာလေးအား ချိတ်ဖြုတ်ပစ်ရာ နို့အုံဖွေးဖွေးလေး နှစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး နို့သီးခေါင်း နီတာရဲလေးနှစ်ခုက ချွန်ထွက်နေ၏။
အတွင်းခံ ဘောင်ဘီးလေး ဆွဲချွတ်ရာ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား ခိုးကြည့်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွပေးလိုက်ပြန်သည်။ ပေါင်ခြံအလယ်မှ အမွှေးပါးပါးလေး ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်လေးမှာ ပြူထွက်လာတော့၏။
" လှလိုက်တာ … ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်လေးက … ဝါးစားပစ်ချင်တာ … ဟင်းဟင်း "
" အဲတာတော့ … မဖြစ်ဘူးနော် "
" ပြွတ် ပြွတ် … ပလပ် ပလပ် … ပြွတ်စ် "
ဦးနိုင်မှာ နို့သီးခေါင်းလေး ကော့လာအောင် စုပ်ရင်း လျှာဖြင့် ပတ်ယက်ပေးနေပြန်သည်။ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်များ ပြန်ကြွလာကာ စောက်ပတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားနေရရှာ၏။နို့စို့ရင်း ဝတ်ရည်ဖူး ဘယ်ခြေထောက်အား ခုံပေါ်ဆွဲတင်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်အုံလေးထဲ လီးထိပ်အား တိုးကပ်လိုက်သည်။
" အ … အဲတာတော့ …… ကျမ ခွင့်မပြုဘူးနော် ……ဦးနိုင် "
" အင်းပါ … အထဲ မထည့်ပါဘူး … ဝတ်ရည်ရယ် ……လီးထိပ်နဲ့ စောက်ပတ်အုံလေး …… ပွတ်ရုံလေးပါ ကွာ "
လီးကြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိခွဲလိုက်တိုင်း ဝတ်ရည်ဖူးခေါင်းလေး မော့တက်သွားရ တော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်ကြီး အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲတိုင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်သွားလေမလားဟု ရင်တထိပ်ထိပ်နှင့် ကြည့်နေရ၏။
ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ကာ လီးထိပ်ကြီး ချော်ဝင်ပါစေဟု စိတ်ထဲမှ ကြိတ်ဆုတောင်း နေရှာသည်။လင်ဖြစ်သူအား ဘယ်သူစိမ်း ယောင်္ကျားသားကိုမှ အလိုးမခံတော့ကြောင်း ကတိပေးထားသည်မို့ အခက်တွေ့နေရ၏။
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒစ်ကြီး အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ တွင်သာ အထက်အောက်ရွေ့နေသဖြင့် မယားဖြစ်သူမှ အလိုးမခံကြောင်း သိရသဖြင့် စိတ်အေးနေစဉ် ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ညာခြေထောက်အား ခုံပေါ်တင်ရင်း ဦးနိုင် ခါးအား ချိတ်လိုက်တော့သည်။ထိုအခါ ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ပတ်အား ပြည့်စုံအောင် မမြင်ရတော့ပေ ဘေးတိုက်အနေထားနှင့် ပေါင်လုံးကြီးမှာ စောက်ဖုတ်အား ကွယ်သွားရ၏။
" ရှီးးးး းးးး … အားဟား …… ဖိပွတ် ဦးနိုင် … အင်း အင်း …… ဟုတ်တယ် "
လီးထိပ်ဖျားနှင့် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲ ထိုးခွဲကာ စောက်စိလေး ကလော်မိသဖြင့် ပေါင်တန်များ တုန်ကာ ဖင်ကြီး မြှောက်တက်လာပြန်သည်။ ပြည့်စုံအောင်မှာ ကြည့်ရင်း မျက်နှာပျက်လာတော့၏။မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ကြွတက်လာကာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားသဖြင့် အဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားမှန်း ရိပ်မိလိုက်သည်။
သို့သော် မမြင်ရသဖြင့် စိတ်ထဲ မရိုးမယွ ခံစားနေရ၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာလည်း ဦးနိုင်အား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနှင့် ခါးပေါ်ခြေနှစ်ဖက် ညှပ်ချိတ်ကာ လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွလိုက် ပြန်ချလိုက်ဖြင့် တအီးအီး ညည်းနေတော့သည်။
တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံများထွက်ပေါ်လာရင်း ဝတ်ရည်ဖူး လက်နှစ်ဖက်က ထိုင်ခုံကတီဘာ အခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ပြီး ဖင်သားစိုင်ကြီး တဇပ်ဇပ် တုန်ပြီး ခဏအကြာမှ ငြိမ်ကျသွား၏။
" ဦးနိုင်က … တန်းလန်းကြီး … ဝတ်ရည်ရယ် … အပေါ်ကနေ … ပွတ်ပေးပါ့လား "
" ဟူးးးး ရှီးးးးး ……… အင်း … ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေးလေ "
ဦးနိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင် ဘေးနား ပက်လက်လှန်ရာ လီးကြီးမှာ စောက်ရည်များနှင့် တင်းပြောင်နေကာ ထောင်ထွက်နေသည်။ပြည့်စုံအောင် တယောက် ဦးနိုင်ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား အနီးကပ် သေချာစိုက်ကြည့် လိုက်ပြန်၏။
စောက်ရည်များမှ လီးထိပ်တွင်သာ မက လီးအရင်းဘက် လမွှေးများပေါ်ထိ ရွှဲနေရာ ပြည့်စုံအောင် စိတ်ထဲ မတင်မကျ ခံစားနေရသည်။စောက်ပတ်ထဲ လီးမဝင်ပဲ လီးအရင်းထိ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည်မှာ သဘာဝ မကျလှပေ။စဉ်းစားနေစဉ် မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဦးနိုင် လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး လီးထိပ်အား ဖမ်းကိုင်ရင်း လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ချက်ပေါ်လှန်ဖိလိုက်၏။
အမြှောင်းလိုက် လှန်ထားသော လီးတန်အား စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်း အတွင်း ထည့်ကာ ဖိထိုင်လိုက်တော့သည်။ခါးကော့ကာ လက်နောက်ပြန်ထောက်ရင်း ခါးအားဖြင့် ဖင်သားစိုင်ကြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ကာ လီးအား ပွတ်ဆွဲပေး၏။
" အား …… အ … ဖိပွတ် … အင်း အင်း ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းပဲ … ဝတ်ရည်ရယ် … အားပါးပါး ရှီးးး းးး "
" ကောင်းရင် ငြိမ်ငြိမ်နေနော် … ဦးနိုင် … ထိပ်ကို အောက်ထဲ ထိ … မရောက်ပေ့စေနဲ့ "
" ဟူးးးး အင်းးး အင့်အင့် …… အောက်ကနေ ပြန်ပြီး ဖင်ကို ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်ပါ ကွာ …… အားဟား "
" ခါးကော့ပြီး ဖိပွတ်ပေးနေတာပဲ … ဦးနိုင်ကလည်း မမြင်ဘူးလား "
" အင်းပါ … ညောင်းရင်ပြော … ဦးနိုင် အပေါ်က ပွတ်ပြီး လရည်ထုတ်ပစ်မှာပါ "
" နေပါစေ ရတယ် … မညောင်းပါဘူး "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လင်ဖြစ်သူ ဘေးထားပြီး ဦးနိုင်အား ပွတ်ခိုင်းလျင် မတော်တဆ စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရင် အခက်တွေ့နေရမည်။လင်ဖြစ်သူအား နာကြီးစိတ်နှင့် ပညာပေးနေစဉ် သူမ ဘက်မှ ကတိတည်လိုက်ချင်၏။
လီးတန်ကြီးမှာ ဝတ်ရည်းဖူး စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် ဒစ်ဖူးက စောက်စိလေးအား ထိုးမိနေပြန်သည်။စောက်ပတ် အသားနုလေးများနှင့် လီးအရည်ပြားအား လျှောတိုက်ပွတ်ဆွဲရင်း ကာမစိတ်များ ထိန်းမရအောင် ထကြွနေရတော့သည်။ လီးကြီးအား ဖိလိုက်ပွတ်လိုက် ဖြင့် စောက်ရည်များ ဒုတိယ အကြိမ် စို့လာခဲ့၏။
" ပြီးတော့မယ် … ဝတ်ရည် … အားဟား … မြန်မြန်လေး လုပ်ကွာ … ရှီးးးး းးးး အင်း "
ဦးနိုင်စကားကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူး ရမ္မက်စ်ိတ်လေး တရှိန်းရှိန်း တက်လာကာ စောက်ရည်များ ပွက်ကနဲ့ ကျလာရင်း ဒစ်ဖူးကျော်သည်အထိ ပွတ်ချလိုက်မိသည်။နောက်ပြန် လက်ထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ခါးကော့ထားသည်မို့ ဖင်ကြီးနောက်ပြန်အဆွဲတွင် အရှိန်လွန်လာသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီးချိတ်ပါလာကာ လီးတချောင်းလုံး ဘွတ်ကနဲ့ ဝင်သွားတော့၏။
ရုတ်တရက်မို့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသော လီးအား ညှစ်ပေးနေမိပြန်သည်။လီးအရည်ပြား တလျှောက် တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုးလာကာ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားထဲ တင်းကနဲ့့ တင်းကနဲ့ ခံစားလာရတော့၏။
ခံစားမှု့ မြင့်တက်လာရာ ဘေးနား လင်ဖြစ်သူ ရှိနေသည်ကို မေ့လျော့သွားသည်။ စောက်ပတ်အုံလေးထဲ လီးဝင်သွားသဖြင့် အောက်က ပက်လက်လှန်နေသော ဦးနိုင် တယောက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသား များ၏ နုညံ့မူ့ကို ခံစားရင်း တရှီးရှီး ညည်းတွားနေပြန်သည်။
" အု ဝူးးး …… အု ဝု … ဝူး ဝု "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဘေးနားမှ ကြည့်ရင်း တဝူးဝူးဖြင့် အော်ဟစ်ကာ မကျေနပ်သော အရိပ်အရောင် ပြနေရှာ၏။
" သေချာ လုပ်တာ … မဟုတ်ဖူးးး … အဟင့် ဟင့် အ အားးးး … တကယ်ပါ သေ ချာ … မ လုပ် …… အား... အမလေးးး ကျွတ်ကျွတ် "
ဝတ်ရည်းဖူး တယောက် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ အပြုအမှုကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်ရန် သူမ သေချာလုပ်တာ မဟုတ်ကြောင်း ရွတ်ဆိုကာ စုပ်သပ်နေတော့သည်။ထိုအချိန် ဦးနိုင်မှာ အခွင့်အရေးအား မိမိရရ အသုံးချလိုက်ပြန်၏။ဝတ်ရည်ဖူး ခါးလေးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲက အောက်မှ ၅ ချက်ခန့် ဆက်တိုက် ပင့်လိုးပစ်သည်။
" ဗျစ် … အ …… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် "
အားကနဲ့ အော်သံနှင့်အတူ ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် ကော့ပျံကာ ဖင်ကြီး မြှောက်တက်သွားရ၏။ အောက်နှုတ်ခမ်းအား ဖိကိုက်ရင်း ကုန်းထကာ ရရှိနေသော ကာမစည်းစိမ်လေး ပျောက်ကွယ်မှာ စိုးသည်အလား ဦးနိုင်ရင်ဘတ်ပေါ် လက်နှစ်ဖက် ထောက်ရင်း ဖင်ကြီးအား ဝေ့ကာဝိုက်ကာဖြင့် စကောဝိုင်းဝိုင်းသလို ကြိတ်လှည့်ပစ်တော့သည်။
ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကော့လိုက် ဖိချလိုက်ဖြင့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရာ အချက် ၃၀ ကျော်ကျော်တွင် စောက်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်ရ၏။ ဦးနိုင်ရင်အုပ်ကြွက်သားများအား ကုတ်ခြစ်ကာ တဘွတ်ဘွတ် ထပ်ဆောင့်ရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရာ လီးအရင်းမှ လဥကြားထဲ စီးကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် စောက်ရည်များ အိုင်သွားတော့သည်။
" အဟင့် ဟင့် … သေချာ လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး … အမလေး … အင့်အင့် … ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာရှင် … အား အားးး ရှီးးးး းးးးးးးးးးးးး "
ဝတ်ရည်ဖူး တယောက် တတွတ်တွတ် ညည်းတွားရင်း ဖင်ကြီးကြွကာ ဘေးသို့ လိမ့်ချ ပစ်လိုက်၏။ ဝတ်ရည်ဖူး ဘေးနား အနားယူနေစဉ် ဦးနိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင် ပါးစပ်စီးထားသော သရေကြိုးလေး ဖြုတ်ပေးလိုက်ရာ ပါးစပ်ထဲမှ အလုံးလေး ကျွတ်ထွက်သွားသည်နှင့် ဒေါသအိုး ပေါက်ကွဲစွာ ပြောဆိုနေတော့သည်။
" ခွေးမ … နင် နင် … ပေးပြီးသာ ကတိ ဖျက်တာ … ငါ မကျေနပ်ဖူး မကျေနပ်ဖူး "
" ဖြန်း ဖြန်း … ဟေ့ကောင် မင်း ပါးစပ် ပိတ်ထားစမ်း … မင်းက အရင် ဖေါက်ပြန်တာလေ "
ဦးနိုင်မှာ လက်ရော ခြေထောက်ရော သံကြိုးခတ်ခံထားရသော ပြည့်စုံအောင် ပါးအား နှစ်ချက် ဆင့်ရိုက် ပစ်၏။
" ဘာဗျ … ကျုပ်တို့ လင်မယား ကိစ္စ … ခင်ဗျားနဲ့ ဘာဆိုင်လဲ … ထွီ … သတ္တိရှိရင် ကြိုးဖြုတ်ပေးစမ်း "
" ဟားဟား … မင်းက ခုမှ … မင်း မယား နှမျောနေတာလား … အေး ကြည့်ထားကွာ … ဝှစ် ဖေါင်း … အားးးး အမလေး "
ဦးနိုင်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား ခြေထောက်ဖြင့် စောင့်ကန်ရာ ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် နောက်သို့ လှဲကြသွားတော့သည်။
" ဝတ်ရည် … ဦးနိုင် လီး စုပ်စမ်း ဒီကောင် မြင်အောင် စုပ် … လာခဲ့ "
ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခန္ဓာကိုယ် တစောင်းအနေထားနဲ့ ဝတ်ရည်ဖူး ပါးစပ်နား လီးထိပ် တေ့ပေးလိုက်၏။လီးကြီး ငုံပြီး စုပ်တဲ့ချိန် ဦးနိုင်မှာလည်း ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြား ခေါင်းတိုးကာ စောက်ဖုတ်အား လျှာဖြင့် ထိုးယက်တော့သည်။
စောက်စိလေးကို စုပ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာထိုးသွင်းကာ မွှေလိုက်နှင့် နှစ်ဦးသား တပြွတ်ပြွတ် တပြတ်ပြတ်နှင့် ယက်စုပ်နေကြ၏။ ခဏအကြာ ဦးနိုင်တယောက် ဝတ်ရည်ဖူးအား သရေထိုင်ခုံပေါ် ပွေ့တင်ကာ ပြည့်စုံအောက်ဘက် ဘေးတိုက်အနေထားဖြစ်အောင် လှည့်ပြလိုက်ပြန်သည်။
ပေါင် ၂ ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးပြနေ၏။ အားရပါးရ မနားတမ်းလိုးရာ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ တအားအား အော်ရင်း ကြိတ်ခံနေရတော့သည်။
အတော်ကြာကြာ ဆောင့်လိုးပြီးမှ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ခိုင်းကာ ခုံပေါ်လက်တင်ခိုင်းပြီး ဖင်ကြီးအား နောက်ဆွဲကော့ခိုင်းလိုက်၏။ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာဖက် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်ကြားမှ အရည်ရွှဲနေသော စောက်ပတ်အုံလေးမှာ ဖေါင်းကားထွက်လာပြန်သည်။ ပြည့်စုံအောင် ငေးကြည့်နေစဉ် မယားဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ ဦးနိုင်လီးကြီး ဝင်သွားကာ ခါးလေးကိုင်ရင်း တဒိုင်းဒိုင်း ဆွဲလိုးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရတော့၏။
အားပါသော ဆောင့်ချက်များကြောင့် တဇွိဇွိ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်လီးထွက်သံများ ဆူညံလာသည်။ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဦးနိုင် လိုးချက်များအား တောင့်ခံရင်း ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ကာ ရသလောက် ကော့ပေးနေပြန်၏။
ဦးနိုင်တစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင်အား ကြည့်လိုက် ဝတ်ရည်ဖူး ဖင်အား ဆွဲလိုးလိုက်နှင့် အသက်ရှုသံများ မြန်လာတော့သည်။ခါးလေးအား ကိုင်ထားရာမှ နို့နှစ်လုံးအား စုံကိုင်ပြီး လီးအရင်းထိ ဆောင့်လိုးရာ မောသံ ရှိုက်သံ ညည်းသံများ ထွက်လာရင်း ဦးနိုင် လည်ပင်ကြောများ ထောင်ထွက်လာ၏။
" အားးးး … ထွက် ထွက် ထွက်တော့မယ် …… ဝတ်ရည် "
" ခဏထိန်းထားနော် … ဦးနိုင် … ဝတ်ရည် စောက်ပတ်လေးပေါ် လရည်ဖြန်းပေး "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ လေးဘက်ကုန်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ရမ်းကာ လီးအား စောက်ဖုတ်ထဲမှ ချွတ်ထုတ်ပစ်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ပင်လက်လှဲချကာ ပေါင်ဖြဲ ပေးလိုက်၏။
" ရှီးးးးး …… ကျွတ် …… ထွက် ထွက် …… ထွက်ပြီ ဝတ်ရည် …………… အားးး အားးးးးးး အားးးးးးးး "
အံကြိတ်သံနှင့်အတူ ဦးနိုင် လီးထိပ်မှ လရည်များ ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ပတ်လေးပေါ် ဖွေးကနဲ့ အပျစ်လိုက် ကျလာတော့သည်။ဝတ်ရည်ဖူး မှာ လရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ လီးထိပ်အား စိုက်ကြည့်နေ၏။
လရည်အထွက် ရပ်သည်နှင့် လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် ဘက် မျက်စ ပစ်ပြလိုက်သည်။ဦးနိုင်မှာ ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ပြည့်စုံအောင် ပုခုံးမှ မကာ ဝတ်ရည်ဖူး ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပေးနေ၏။
" ဟင် …… ဒါ ဒါ …… ဘာ လုပ် တာလဲ "
" ဘာလုပ်တာလဲ …… ဆိုတော့ …… ခု ငါ့စောက်ပတ် ပေါ်က …… လရည်တွေ နင့်လျှာနဲ့ ယက်ပြီး မျိုချ …… ခ်ခ် ခ်ခ် "
" ဘာကွ … နင် နင် … အောက်တန်း ကျလာချည်လား ဟမ် "
" ဟား ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး … စကားမများနဲ့ …… ငါ ခိုင်း တဲ့ အတိုင်း လုပ်စမ်း …… ကြာပါတယ် ဦးနိုင်ရာ … သူ့ ပါးစပ်နဲ့ ဝတ်ရည် စောက်ဖုတ် ကပ်ထားပေးလိုက် "
" ဟာ ဟာ … မလုပ်နဲ့ နော် … နင်တို့ … ငါ ငါ … မလုပ်နိုင်ဘူး "
" ငါ့ လရည်တွေက … မင်း မိန်းမ စောက်ပတ် လိုးထားတဲ့ … လရည်တွေပါကွာ … ယက်ပြီး မျိုချစမ်း … ဟားးး ဟားးးး "
ဦးနိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင်ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ ဝတ်ရည်ဖူး စောက်ပတ်အုံနှင့် ပါးစပ်တေ့ကာ ဖိချလိုက်တော့သည်။
" ဟာ … မလုပ်နဲ့ …… ငါ မယက်ဖူး … ဝှီးးးးး ဒုန်းးးး … အွတ် … အမလေး "
................................................................................................................................
ပြည့်စုံအောင် တယောက် အိပ်မက် မက်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ပြုတ်ကျ လာတော့၏။တကိုယ်လုံး ချွေးများ ရွှဲနှစ်နေရာ ရေခဲသေတ္တာ ထဲမှ ရေတဗူး ဖေါက်သောက်ရင်း ခဏ အမောဖြေနေလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကာ မယားဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ခြေဖွဖွ လျှောက်ရင်း တံခါးသော့ပေါက်လေးမှ ချောင်းကြည့်ရာ ကလေးနှင့်အတူ နှစ်ချိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေသော ဝတ်ရည်ဖူးအား မြင်လိုက်မှ သက်ပြင်းရှည် ချလိုက်ရသည်။
အိပ်ခန်းထဲ ပြန်လာရင်း ကုတင်ပေါ် ကြိုးစား ပြန်အိပ်လိုက်ရ၏။အိပ်မောကျသွားရင်း အိပ်ခန်းထဲ အလင်းရောင် စူးစူး ကျရောက်လာသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ မနက်ခင်း အလင်းရောင်နှင့် အတူ ကျေးငှက်လေးများ အော်မြည်သံပါ ကြားလိုက်ရပြန်သည်။
အိပ်ယာ ထရင်း ရေချိုး အဝတ်စားများ လဲပြီး မနက်စာ စားရန် ဧည့်ခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့၏။အဆင်သင့် ပြင်ထားသော မုန့်စားပြီး ကော်ဖီ သောက်နေစဉ် နောင်ကျော်ဘက်မှ စကားသံ ပေါ်ထွက်လာသည်။
" ဟော … နှစ်ယောက်သား ရေချိုး အဝတ်လဲထားကြတာ … ပြန် အဆင်ပြေသွားပြီ ထင်တယ် "
" ဗျာ …… ဟုတ် ဟုတ် … အန်တီမိုး "
ယောက္ခမ ဖြစ်သူ စကားကြားမှ ဒီနေ့ မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးအား ကျွန်အဖြစ် ဆက်ဆံပေးရမည့် ရက်မှန်း သတိရလိုက်မိ၏။ခဏ အကြာ ဝတ်ရည်ဖူး ထွက်လာရာ လက်တကိုင်း အင်္ကျီ အစိမ်းလေးဖြင့် အောက်က ထမီစကပ်လေး ဖြစ်နေရာ အိပ်မက်ထဲက လို အဝတ်စားမဟုတ်သဖြင့် စိတ်အေးသွားရပြန်သည်။
ဝတ်ရည်ဖူး မနက်စာ စားပြီးသည်နှင့် လင်မယားနှစ်ယောက် ခြံထဲမှ ကားလေးဖြင့် ထွက်လာရာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဝတ်ရည်ဖူး ပြောပြသော လိပ်စာ အတိုင်းသွားရန် အမြန်လမ်းမကြီးပေါ် မှေးတင်လိုက်တော့သည်။
မနက် အစောပိုင်း လူသွားလူလာ ရှင်းနေသဖြင့် မြို့စွန်ဘက် ထွက်ရန် မီးပွိုင်စုံသို့ ခဏလေးဖြင့် ရောက်ရှိလာ၏။မီးနီ နေသဖြင့် ခဏစောင့်ကာ မီးစိမ်းပြမှ လမ်းမကြီး အတိုင်း မောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။လေးတဟူးဟူးဖြင့် လမ်းဘေးဝဲယာ သစ်ပင်ကြီးများ တရိပ်ရိပ် ကျန်နေရစ်၏။ပုံမှန်လေး မောင်းနေရာ ဝတ်ရည်ဖူး ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှ ဖုန်သံမြည်လာတော့သည်။
" တူတူ … တူ …… "
ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် နဖူးပေါ်ဝဲကျလာသော ဆံနွယ်များအား ဘေးသို့ ခေါင်းတချက် ရမ်းတင်ကာ ဖုန်းဖွင့်လိုက်၏။
" ဟဲလို …… ဝတ်ရည်လား "
" ဟုတ် … ဦးနိုင် … အိမ်က ထွက်လာပါပြီရှင် … ခ်ခ် ခ်ခ် "
" ဘာာာ ……… ကျီ …… ကြီ ကြီ………… ကျီ "
ပြည့်စုံအောင် တယောက် မယားဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ ဦးနိုင်ဆိုသည့် အသံကြားသည်နှင့် ညက အိပ်မက်အား သတိရကာ တကိုယ်လုံး တုန်လာရင်း ကားလေးအား လမ်းဘေး ထိုးဆင်းကာ ဘရိတ်အုပ်လိုက်တော့သည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ အပိုင်း ( ၂ )
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
" ဝေါ …… ဝေါ …… ဝုန်းးး ဝုန်းးးး …… ဒလိန်းးး ဂျိန်းးး "
ရုတ်တရက် လေပြင်းများ တိုက်ခတ်၍ မိုးရွာချနေပြန်၏။
" ဟော … သမီးတို့ … လမ်း မိုးမိတော့မယ် ထင်တယ် … သားရေ "
" ဟုတ်တယ် … မိုးက တအားရွာ နေပြီ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြောနေရင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ စောက်မွှေးအုံကြီးအား မြင်ယောင်ရင်း လီးက တင်းမာလာတော့သည်။ခုံပေါ်လက်ကွေးတင်ထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ လက်တကိုင်း အင်္ကျီအတွင်းမှ နို့အုံကြီးများမှာ လက်မောင်းသားပေါ် တွဲကျနေပြန်၏။
" ဝေါ ဝေါ …… ဝေါ ဝေါ …… ဂျိမ်းးး ဒလိန်းးး ဝုန်းး ဝုန်းးး …… အုံး ဂျိမ်းးးး "
လေကြီးမိုးကြီးနှင့် မိုးကြိုးပစ်သံများ ကြားနေရပြီး ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်လာသော မိုးသက်လေကြောင့် အခန်းထဲ ချမ်းစိမ့်စိမ့် လေး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ထိုစဉ် မီးပျက်သွားသဖြင့် အခန်းထဲ မှောင်မဲ သွားတော့၏။
" မီးက ပျက်ပြီ … ဒုက္ခပါပဲ … ခြံစောင့် မောင်စိုးတို့ လင်မယားက ရွာခဏ ပြန်သွားကြတာ … မီးစက်က အိမ်အနောက်ဖက်မှာ "
" ကျနော် … မီးစက် သွားနိုးလိုက်မယ် အန်တီမိုး "
" ခဏ သားရေ … မီးစက်ခန်းသော့က မောင်စိုးတို့ လင်မယား အခန်းထဲမှာ လူက မရှိကြဘူး အန်တီပါ လိုက်ခဲ့မှ ဖြစ်မယ် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ပြောရင်း တခါးပေါက်ရှိရာ အသွား ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ လှမ်းပြောရင်း ထလာခဲ့သည်။
" ဒုတ် … အွန့် … "
" ရလား … အန္တီ "
အမှောင်ထဲမို့ တံခါးပေါက် အဝနားမှ လှည့်စောင့်နေသော ပြည့်စုံအောင် နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် နှာဖူးချင်း တိုက်မိကြသည်။သို့သော် ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ ရင်သားစိုင်ကြီးနှင့် အနည်းငယ်စူထွက်နေသော ဗိုက်ခေါက်လေး ခံနေသဖြင့် သိပ်မနာကြပေ။
" ရ ရ … ရ ပါ တယ် …… သားရယ် "
" ပြွတ် … ပြွတ် … အို … သားလေ … ဒါ ဒါ ဘာ လုပ် … ပြွတ်ပြွတ် "
နှစ်ဦးသား ငြိမ်သွားရာ ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် သူမ နူတ်ခမ်းအား ဆွဲစုပ်ခံရသဖြင့် ခေါင်းနောက်ဆုတ်ပြီး မေးလိုက်ရာ စကားမဆုံးခင် ထပ်မန် ဆွဲစုပ်ခံရတော့သည်။
" အင့် … ပြွတ် … အဟင့် ပြွတ်ပြွတ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းဖြင့် ခံစားလာရကာ မဖြစ်သင့်သည်မို့ ရုန်းကန်ရင်း ခဏအကြာ သူမ ပါးစပ်ထဲ ရောက်ရှိလာသော ပြည့်စုံအောင် လျှာဖျားလေးအား အလိုလျောက် ပြန်လည် စုပ်ယူမိနေ၏။
ခင်ပွန်းသည် ဦးချစ်ညိုမှာ စီးပွားရေးနောက် လိုက်နေသဖြင့် သူမဆန္ဒလေးများ ဖြည့်စီးမပေးခဲ့သည်မှာ အတော်ကြာနေသဖြင့် အထိအတွေ့အောက် အသိစိတ်ပျောက်ကာ မျောပါနေတော့သည်။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ကာ သူမ ဆီးခုံးအထက်နား ဖိထောက်ထားသော ခပ်မာမာ အရာကြီးအား ညာလက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်တချက် တုန်ခါသွား၏။
" တော် တော့ နော် … သား "
" မတော်ပါရစေနဲ့ … အန်တီ မိုးရယ် "
ပြည်စုံအောင်မှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံအား ဆွဲလှည့်ကာ တံခါးပေါက်ဘေးရှိ အုတ်နံရံအား ဆွဲကပ်ကာ ဒူးဖုံး စကပ် အောက်နားစလေးအား နို့အုံပေါ်ထိ ပင့်တင်ပစ်သည်။အနည်းငယ် တွဲကျနေသော နို့အုံဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်မှ နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးအား တလှည့်စီ ဆွဲစို့တော့၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ညဘက်ရေချိုးပြီးသည်နှင့် အထက်အောက် အတွင်းခံမဝတ်ပဲ နေလေ့ရှိရာ နို့စို့ခံရင်း သူမ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်အုံအား ပြည်စုံအောင်လီးက တပြိုင်ထဲ ထောက်ခံနေရပြန်သည်။
ပြည့်စုံအောင် နို့သီးခေါင်းများ အငမ်းမရ စို့နေစဉ် ဒေါ်မိုးမိုးစံက ထောက်ထားသော လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ပေါင်ကြားညှပ်သွင်းလိုက်၏။ လီးအား ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်းညှပ်ကာ နို့စို့ခံနေစဉ် ပြည့်စုံအောင် လျှာဖျားလေးမှာ အောက်သို့ ရွေ့ဆင်းသွားရာ ပေါင်ကြားမှ လီးက ကျွတ်ထွက်သွားတော့သည်။
" အာ … သားလေး … မ လုပ် လုပ် …… အ အားးးး …… ရှီးးးး းးးး …… အင်းဟင်း … မ လုပ် ပါ နဲ့ "
ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် ဒေါ်မိုးမိုးစံ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ အနည်းငယ် စူထွက်နေသော ဗိုက်ခေါက်လေးအောက်မှ စောက်မွှေးအုံထဲ လျှာထိပ်ဖြင့် ဖိထောက်ကာ အစိလေးအား ထိုးစမ်းလိုက်၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ ရှက်စိတ်တဝက် ကာမစိတ်တဝက်ဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လုပ်သမျှ အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်ပေးနေမိသည်။ခုလည်း သူမစောက်ဖုတ်ပေါ် ပြည့်စုံအောင်မျက်နှာအပ်သည်နှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မသိမသာ ဖြဲပေးလိုက်၏။ စောက်စိအရည်ပြားလေး တင်းနေကာ ခေါင်းထောင်နေသော အဆံလေးအား ပြည့်စုံအောင် ဆွဲစုပ်သည်နှင့် အသိစိတ် လွတ်ကာ တအားအား ညည်းတွားနေတော့သည်။
" အ … အဟငျ့ …… ရှီးးးးး းးးးး အ အားးးး အားးးးးး "
ခြေဖျားထောက်ခါ ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာအား စောက်ပတ်အုံဖြင့် ဖိပွတ်လိုက်၏။ပြည့်စုံအောင် မှာလည်း ကာမမီး တောက်လောင်နေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ တုံ့ပြန်မှု့များကြောင့် မျက်နှာအား စောက်ဖုတ်အုံမှ ခွကာ ထရပ်လိုက်သည်။
" အဟင့် … သား … ပြည့်စုံ ရယ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ သူမရှေ့ ထရပ်လိုက်သော ပြည့်စုံအောင်၏ မျက်နှာပေါ်မှ သူမ စောက်ရည်များအား လျှာဖြင့် ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေ၏။ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော လီးအား သူမ စောက်ခေါင်းပေါက်နား အရောက် ဖြက်ကနဲ့ မီးပြန်လာတော့သည်။
" ဟမ် … ဟို ဟို … သား လီးက … ထွားလိုက်တာကွယ် … ဖြစ်ပါ့မလား "
" ရပါတယ် … အန်တီမိုးရယ် … သား ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးမှာပါ "
လီးစဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် မျက်နှာလေး မဲ့သွားရင်း အသံမထွက်မိစေရန် သူမပါးစပ်အား သူမလက်တဖက်ဖြင့် အုပ်ထားလိုက်ရ၏။အလိုးမခံတာ ကြာပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်ထဲ လီးထိပ် ဝင်လာသည်နှင့် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများ ပူကနဲ့ ဖြစ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဒစ်ဖူးကြီးက ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ချိတ်ဆွဲနေတော့သည်။
" အမလေး … နာလိုက်တာ … သားရယ် … ကျွတ်ကျွတ် "
၁၀ ချက်ခန့် ဖိလိုးရာ မခံနိုင်တော့ သဖြင့် အသံထွက် ညည်းနေရရှာ၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ နာကျင်နေသော မျက်နှာအား ကြည့်ကာ လီးတဝက်ခန့် ထုတ်ကာ အထုတ်သွင်းလုပ်ရင်း ခါးအားဖြင့် နှဲ့လိုးလိုက်ပြန်သည်။
ခဏအကြာမှ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် နာကျင်မှု့သက်သာက လီးအရသာလေး ခံစာမိလာ၏။ဖင်ကြီးအား မသိမသာ ကော့ကာ ရနိုင်သလောက်လေး လီးအား စောက်ပတ်ထဲဝင်ရန် စမ်းကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ခပ်စီးစီး အနေထားလေးဖြင့် လီးအရသာမှာ တိုးလာသဖြင့် အားရကျေနပ်ကာ သိသိသာသာလေး စောက်ဖုတ်အား ကော့ပေးပစ်၏။
" သား … ပြည့်စုံ … အရင်းထိ … လိုးကြည့်ပါ့လား "
" အင်း … ဗြိ … ဘွတ် … ဗျစ် ဗျစ် "
" အ … အမေ့ "
" နာလား … အန်တီမိုး "
" ရတယ် သား … ဆက်လိုးကွာ "
" တီတီ … တီတီ …… တီ "
" ဟာ … ကားပြန်ရောက်ပြီ … သား လီးကြီး ထုတ်တော့ … စာသင်ခုံ ပေါ်ပြန်ထိုင်နေ … အန်တီ တံခါး သွားဖွင့်လိုက်မယ် "
လိုးကောင်းနေစဉ် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နှင့် သမီးဖြစ်သူ ပြန်လာသဖြင့် ပြည့်စုံအောင် လီးအား အမြန်ထုတ်ခိုင်းရင်း အိမ်ရှေ့ တံခါးပေါက်ဆီသို့ လျှောက်လာခဲ့ရသည်။ပြည့်စုံအောင်လည်း စာသင်ခုံပေါ် ခပ်တည်တည် ထိုင်နေရာ ခဏအကြာ ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် ကလေးတစ်ယောက်လို ခုန်ပေါက်ဝင်လာခဲ့၏။
" ရော့ … ဒါက … ကိုကို့ ဖို့ … နာရီ "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ စကားပြောရင်း ဘူးအနက်လေး အား စားပွဲခုံပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ဝတ်ရည်ဖူးက ဖခင်ဖြစ်သူ ဝယ်ပေးသော စိန်ဆွဲကြိုးအား ကြွားနေသဖြင့် စကားခဏပြောပြီး ခဏအကြာ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် ဦးချစ်ညိုနှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံအား နူတ်ဆက်ကာ အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တော့သည်။
........................................................................................................
" အာကွာ … သား … မင်း အန်ကယ် … ဧည့်ခန်းထဲမှာလေ "
နောက်ရက်မနက်ပိုင်း ဝတ်ရည်ဖူး ကျောင်းသွားချိန် ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံအား လိုးရန် ရောက်လာခဲ့သည်။သို့သော် ဦးချစ်ညို အလုပ်မသွားသေးသဖြင့် အခက်တွေ့နေရပြန်သည်။
မနက်လင်းကတည်းက လိုးချင်နေသဖြင့် ကော်ဖီဖျော်ပေးရန် ပြောပြီး ဒေါ်မိုးမိုးစံ မီးဖိုခန်းထဲ ဝင်သည်နှင့် အသာလေး ကပ်လိုက်လာကာ ညဝတ်ဂါဝန်အား ခါးပေါ်ချိတ်တင်လိုက်သည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ပန်းကန်စင် ဒုတိယအဆင့်အား လက်ထောက်ထားရင်း မီးဖိုခန်း တံခါးအား မျက်နှာမူကာ ဖင်ကြီးအား နောက်ပစ်ထား၏။ခါးညွတ်ထားသဖြင့် ဖင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခြမ်းအောက် စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ မနေညက ခဏတဖြုတ် လိုးထားသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား တက်မက်စွာ စိုက်ကြည့်ရင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံ နောက် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်၏။ပြည့်စုံအောင် ထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ခါးခွက်လိုက်သဖြင့် ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ဝ နီညိုလေးပါ မြင်လိုက်ရတော့သည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံတစ်ယောက် သူမကိုယ်သူမ အံအောနေမိတော့၏။ ဣန္ဒြေသိက္ခာ ပျောက်ဆုံးကာ ခင်ပွန်းသည် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်း ရှိနေချိန်တောင် ပြည့်စုံအောင်၏ တောင်းဆိုမှု့အား လိုက်လျောပေးနေမိသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းအား ညှစ်ချေကာ စူထွက်နေသော စောက်ပတ်အုံအား တပြတ်ပြတ်နှင့် ယက်ပေးနေသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် မျက်နှာချောချောပေါ် ချွေးများစို့ လာရ၏။မီးဖိုခန်း တံခါးအား ကြည့်ရင် လင်ဖြစ်သူ ဝင်လာလျင် ဟုသော အတွေးဝင်ကာ ပန်းကန်စင် ဒုတိယထပ်အား ထောက်ထားသော သူမလက်များ တုန်နေရှာသည်။
" မိန်းမရေ … မောင် အလုပ်သွားပြီဟေ့ … ပြည့်စုံလေးကို … မုန့်ပါ ကျွေးလိုက်ပါကွာ "
" ဟုတ် … မောင်ရေ … ဒီမှာ ကော်ဖီလေး ဖျော်နေလို့နော် "
လက်တော်မောင် စကားသံနှင့် မရှေးမနှောင်း ကားစက်နိုးသံကြားမှ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် စိတ်အေးသွားတော့၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ ခပ်စူးစူး စောက်ချီးနံ့များကြောင့် ကာမစိတ် ပြင်းထန်လာကာ စောက်ပတ်ယက်နေရင်း ဖင်ဝ နီညိုလေးကိုပါ လျှာဖြင့် ထိုးယက်ပေးနေသည်။
မီးဖိုခန်းထဲ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ကော့ပျံနေကာ ပါးစပ်မှ တအီးအီး အသံထွက် ညည်းနေရ၏။ ပြည့်စုံအောင်ကလည်း ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာအား စုချွန် ထိုးသွင်းကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် လိုးပေးလိုက်သည်။
" အားးးး …… သားရယ် … အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး …… အဟင့် ဟင့် …… ရှီးးး… အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင် လျှာစွမ်းအောက် တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပသ်လိုက်ရတော့သည်။
" အမလေးးး …… ကျွတ်ကျွတ် …… ထွက်ကုန်ပြီ သားရယ် ……တော်တော့နော် …… လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ကွယ် … အန်တီလည်း ခံချင်နေပြီ ……ဟူးးးး ရှီးးးးးး းးးးး "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ အိမ်ထောင်ကျကာစ မိန်းမတစ်ယောက်လို့ ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ပြောကာ ဖင်ကြီးအား ထပ်ကော့ပေးလိုက်ပြန်၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားမှ စီးကျနေသော စောက်ရည်များအား လျှာအပြားလိုက် ပြောင်နေအောင် ပင့်ယက်ပြီးမှ ထရပ်လိုက်သည်။
" အန်တီ ဖင်ကြီးက … အားရစရာကြီးဗျာ … ယက်လို့ မဝနိုင်ပါဘူး "
" သားရယ် … ယက်လည်းယက် လိုးလည်းလိုးပေါ့ကွ … ဒီချိန် ရောက်မှတော့ အန်တီလည်း နောက်မဆုတ်ချက်တော့ဘူးလေ … ဟွန့် "
" လိုးချင်လွန်းလို … ယက်ပေးတာပေါ့ အန်တီကလည်း … ခုန အန်ကယ်ရှိလို့ မလွတ်မလပ်နဲ့ သားလီးက မထသေးဘူး "
" ဟင် … အဲတော့ …… ဟို ဟို "
" အင်း … သားလီးကို စုပ်ပေးပေါ့ "
" ဟွန့် … လူလည်လေး … အိမ်ရှေ့ တံခါးသွားပိတ်ဦးမယ် … ဧည့်ခန်းထဲက စောင့်တော့ … လာ ဒီက ထွက်ကြစို့ "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ အိမ်ရှေ့တံခါး သော့ခတ်ကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာစဉ် ဧည့်ခန်းထဲ စီတီခုံ တစ်လုံးပေါ်တွင် ပုဆိုးချွတ်ကာ ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်အား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။တုတ်ခိုင်ထွားကျိုင်းသော လီးကြီးမှာ မပျော့မမာ အနေထားနှင့် ပေါင်ကြားမှ ငိုက်စင်းနေရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ မျက်လုံးလေး ပြူးနေရှာ၏။
မနေညက သူမစောက်ဖုတ်အား လိုးသွားသော လီးမှာ အနီးကပ်ကြည့်မိမှ ထိတ်လန့်သွားတော့သည်။ဒစ်ဖူးမှာ ပြဲလန်နေကာ မတောင်သေးခင် ၅လက်မခန့်ရှိနေသည်ကို မြင်နေရ၏။ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးတုတ်ထိုင်ကာ ငိုက်ကျနေသော လီးကြီးအား ပင့်ကိုင်လိုက်တော့သည်။
လီးထိပ်အား တချက်နမ်းကာ ဒစ်ဖူးအား စငုံလိုက်၏။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်မှ ဒစ်ဖူးအား လျှာဖြင့် လိပ်ဆွဲရာ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် တရှီးရှီး ညည်းကာ ခေါင်းမော့ထားရင်း မျက်လုံးများ စင်းကျသွားတော့သည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ ကာမစိတ် ပြင်းထန်သူမို့ အိမ်ထောင်ကျကတည်းက ခင်ပွန်းသည် ဦးချစ်ညိုလီးအား စုပ်ပေးရင်း လီးစုပ်တတ်လာခဲ့၏။
ခုလည်း ပြည့်စုံအောင် လီးထိပ်အား စုပ်ရင်း လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် လျှာဖြင့် ပတ်ယက်ပေးနေပြန်သည်။ ခဏလေးနှင့် ပြည့်စုံအောင်၏ စံချိန်မှီ လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ ဒစ်ဖူးကြီးမှ နီရဲကားထွက် လာတော့သည်။လီးတန်အား အပေါ်ပင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း လီးအရင်း အောက်ဖက်ရှိ လဥများအား ဆွဲစုပ်ရာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် နဖူးကြောများ ထောင်ကာ အံကြိတ်ခံနေရ၏။
" ရှီးးးးး းးးးး …… အ အ …… အန်တီမိုး "
" ပြွတ် … ပြောလေ သား "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ မှာ ပြည့်စုံအောင် အသံကြားသည်နှင့် လီးထိပ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအား ထုတ်ပြီး ပြန်မေးလိုက်သည်။
" သား … လိုးတော့မယ်ဗျာ "
" လိုးလေ … သားရဲ့ … သား ထလိုက် … အန်တီမိုး ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်မယ် "
" ဗျစ် …… ဘွတ် …… အ အ "
ဒေါ်မိုးမိုးစံက စကားပြောပြီးသည်နှင့် ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း ပေါင်တန်နှစ်ဖက် မြှောက်ဖြဲပေးလိုက်တော့သည်။ ပြည့်စုံအောင်မှ ခြေချင်းဝတ် နှစ်ဖက်အား ဖမ်းကိုင်ရင်း လီးအရင်းထိ ပစ်လိုးရာ ပထမဆုံး တချက်မှာပင် ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် နာကျင်ခြင်း တဝက်နှင့်အတူ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းသွားရ၏။
လင်ဖြစ်သူ ဦးချစ်ညိုနှင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ လိုးလာခဲ့ရာ ဒီအရသာမျိုး ရဖို့ စောက်ဖုတ်အား ကော့ပြီး လီးအဝင် ပြန်ဆောင့်ပေးမှ တခါတလေသာ ရရှိတတ်သည်။ဦးချစ်ညို လီးမှာ ပုံမှန်မို့ လီးအရင်းထိ ကပ်မိအောင် စောက်ပတ်အား အမြဲကော့ထားပေးရ၏။ပြည့်စုံအောင်လီးမှာ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားသဖြင့် ခုံပေါ်ထိုင်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ဖြဲပေးထားရုံပင်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ ကွေးမြှောက်ထားသော ဒေါ်မိုးမိုးစံအား ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ဆွဲလိုးရာ စောက်ခေါင်းနဲ့အပြည့် ချိတ်ဆွဲပြီး ဒစ်ဖူးက သားအိမ်ဝ ထိုးမိနေသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ မျက်နှာလေးမဲ့ ကာ ချွေးများ စို့နေရှာ၏
အံကြိတ်ကာ ပြည့်စုံအောင် လက်မောင်းအိုးနှစ်ဖက်အား ဆွဲရင်း သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီးအား စူးစိုက်ကြည့်နေလိုက်၏။ တုတ်ခိုင်ရှည်လျားသော လီးကြီး၏ မနားတမ်း ဆောင့်ချက်များကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲသာမက တကိုယ်လုံး အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားနေရသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ အနည်းငယ် တွဲကျနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်အား ညှစ်ဆွဲကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ပစ်လိုးရာ အသက်ရှူသံများ မြန်လာပြီး တစ်ရှူးရှူးတရှဲရှဲ ဖြစ်လာခဲ့၏။
" ဘွတ် … ဖလွပ် ……… အ ……… လိုးကွာ သားလေး … အ အ … ဗြိ ……… ဇွိ ……… ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် … ဆောင့် ဆောင့် မညှာနဲ့ …… အန်တီ ခံနိုင်ပြီ … ဒါမျိုး အလိုးမခံရတာ …… အားးး အားးး …… ကြာပါပြီကွယ် …… အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာ … လိုး လိုး "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ရမ္မက်စိတ်များ တောက်လောင်လာပြီး သူမအား အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေသော ပြည့်စုံအောင် ခါးအား ဆွဲကာ ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်သည်အထိ စောက်ပတ်အား ကော့ထားပေးနေသည်။ပြည့်စုံအောင်၏ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေရာ ကာမစိတ်များ ကျမသွားပဲ ထပ်မန် လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုနေပြန်၏။
" ကောင်းလိုက်တာ … သားရယ် … အန်တီ ဒီလိုမျိုး တခါမှ မပြီးဖူးသေးဘူး ……… ရှီးးးး းးးး …… အားရှိသလောက် လိုးပေးပါကွာ …… အမလေးးး … ဘာနဲ့မှကို မလဲနိုင်အောင် ခံစားနေရပြီကွယ် "
" အန်တီမိုး … သား ဖင်လိုး ပေးရမလား "
" ဟင် … ဖင် မခံဖူးပါဘူး သားရယ် … နာလိမ့်မယ် ထင်တယ် … အစမ်း လိုးကြည့်လေ မခံနိုင်ရင် ပြန်ထုတ်ပေးနော် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်ဒေါ်မိုးမိုးစံ စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်ဖူးအား ဖိထည့်ပစ်သည်။
" အ …… အမေ့ ………… နာ နာ နာတယ် သားရယ် ……… မရဘူး "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ အော်သံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဒစ်ဖူးအား ပြန်ထုတ်ကာ ဖင်ဝလေးအား ကုန်းယက်ပေးလိုက်တော့၏။
" ရှီးးးး …… ဘယ်လိုလေး ပါလိမ့် … ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် …… ဖင်ပေါက်ကြီး မရွံဘူးလား …… အင်းဟင်း "
ပြည့်စုံအောင်မှာ စကားပြန်မပြောပဲ စောက်စိခေါင်းအား ညာဘက်လက်ဖြင့် ဖိချေကာ ဖင်ဝလေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ဝိုင်းပေးနေသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် လေထဲလွင့်နေသလို ခံစားလာရပြန်၏။
တခါမှ မရဘူးသော ကာမစည်းစိမ်လေးအား မျက်လုံးလေးစင်းကာ ခံယူရင်း ပြည့်စုံအောင် ဆံပင်အား တင်းနေအောင် ဆွဲထားတော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဖင်ဝလေး ယက်နေရာမှ စောင်စိလေးပြောင်းစို့ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လက်ခလယ် ထည့်မွှေပေးလိုက်၏။အစပိုင်း လက်ချောင်လေးအား ညှစ်ထားသော်လည်း တဖြည်းဖြည်း ဖင် အတွင်းကြွက်သားများ လျော့ကာ အလိုက်သင့်လေး ဖွင့်ပေးတတ်လာသည်။
လက်ခလယ်နှင့် လက်ညိုးပူးထည့်ရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် နာကျင်ဟန် မပြတော့ပေ။ခဏအကြာတွင် ဒေါ်မိုးမိုးစံ ခြေချင်းဝတ်နှစ်ဖက်အား ကိုင်မြှောက်ကာ စောက်ပတ်ထဲ ပြန်လိုးရင်း စောက်ရည်များ တဇွိဇွိဖြင့် အမ်ထွက်လာစဉ် ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းလိုးလိုက်၏။ဖင်ဝထဲ လီးဝင်သည်နှင့် ဒေါ်မိုးမိုးစံ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားကာ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီး နှစ်ဖက်မှာ လီးဝင်တိုင်း ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေရှာသည်။
အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း ဖင်အတွင်းသားများအား လီးအရည်ပြား၏ ပွတ်တိုက်မှု့က နာကျင်မှု့ထက် ပိုကောင်းနေပြန်၏။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ ခြေနှစ်ဖက်အား ပူးကပ်ထောင်ပြီး ဘယ်လက်ဖြင့် စုကိုင်ကာ ညာလက်မှ လက်ခလယ်က စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ သွင်းမွှေရင်း ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ ထိုးကပ်ပစ်လိုက်သည်။
ဖင်ရော အဖုတ်ရော တပြိုင်ထဲ လိုးပေးရင်း လက်ခလယ်အား စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ခပ်သွက်သွက် မွှေပေးရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် တအားအား ညည်းရင်း ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့၏။စောက်ရည်များ ပန်းထွက်စဉ် ပြည့်စုံအောင်က စောက်ခေါင်းထဲမှ လက်ခလယ်အား ပြန်ထုတ်ကာ ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်အာ ဖြဲရင်း ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ ကော့ပျံနေအောင် ဆွဲလိုးပစ်သည်။
ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတိုင် ရင်ဘက်ကြီး ကော့တက်နေပြီး တအီးအီး ညည်းနေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ မျက်နှာအား ကြည့်ကာ နောက်ဆုံးတချက် ဆောင့်လိုးလိုက်ရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လရည်များ ပန်းထည့်လိုက်တော့၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ၂ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားသဖြင့် သူမဖင်ထဲမှ ပြည့်စုံအောင် လီးကြီး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်နှင့် ခုံပေါ်ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် ခြေနှစ်ချောင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ချကာ အသက်မျှင်းရှုနေရှာသည်။ဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှ စံချိန်မှီ လီးကြီးဖြင့် မီးပွင့်မတတ် ဖင်ရော အဖုတ်ပါ ထိထိမိမိ အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် ပင်ပန်း နွမ်းနယ် သွားတော့၏။
ပြည့်စုံအောင်က ပြန်ကာနီး ဒေါ်မိုးမိုးစံ အား ကြမ်းပြင်ပေါ်ပက်လက်လှဲခိုင်းပြီး အပေါ်မှ ခွလိုးရာ စောက်ဖုတ်ကြီးဆီမှ တဘူဘူ တဗွမ်ဗွမ် လေအမ်သံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံ ဖင်ဝလေး အနည်းငယ် ကွဲသွားသဖြင့် တောင်းပန်နေသည့်ကြားမှ ပြည့်စုံအောင်က ဇွတ်ဆွဲလိုးသဖြင့် ကြိတ်ခံနေရရှာ၏။
" အန်တီမိုး ကသာ ငြင်းနေတာ … စောက်ပတ်ကြီးက တဗွီဗွီနဲ့ … ထပ်လိုးဖို့ ပြောနေတာလေ … ခိခိ "
" ဟွင့်နော် … လူဆိုးလေး ဖင်ဝက … အထိမခံနိုင်ဘူး တော်ရေ့ "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ဖင်နာနေသော်လည်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးအရသာကြောင့် အပျိုလေးသဖွယ် ငြုတုတုလေး ပြောရင်း မသိမသာ ကော့ထိုးနေသည်။ပြည့်စုံအောင်ကလည်း နို့အုံ့နှစ်ဖက်အား ကုန်းစို့ရင်း ပုံမှန်လေးလိုးကာ လရည်ထွက်ကာနီး လီးအား စောက်ပတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ နို့အုံပေါ် ခွထိုင်လိုက်၏။ကြောင်ကြည့်နေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပါးစပ်လေးထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကာ ဂွင်းထုချရင်း လရည်များ ပန်းထည့် လိုက်တော့သည်။
" ဟင် … ဝု ဖလု …… ဖူးးး ဖလွပ် … အု ဝု "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ တစ်ယောက် ထင်မထားသည်မို့ ဟင်ကနဲ့ ပါးစပ်ဟလာစဉ် လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲ သွင်းကာ ထိုးကပ်ထားလိုက်၏။မျက်နှာအား ဖိထားသလိုဖြစ်ရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံတစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင် လီးထိပ်မှ ဝင်လာသော လရည်များအား အသက်အောင့်ကာ တဂွတ်ဂွတ်ဖြင့် မျိုချပစ်နေရသည်။
" ရှီးးးးး းးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမိုးရာ "
လရည်များ အထွက်ရပ်မှ လီးအား ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်ပေးရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ တဟွတ်ဟွတ် ဖြင့် သီးနေရှာ၏။
" အ ဟွတ်ဟွတ် …… ဆိုးလိုက်တာ သားရယ် … လရည်တွေ … ပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်ကုန်ပြီ "
" အားရှိတယ် … အန်တီမိုးရဲ့ … ခိခိ "
ခဏအနားယူကာ ရေချိုးခန်းသို့ အတူသွားရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ဖင်ကြီး ကွတကွတဖြင့် လိုက်ပါလာတော့သည်။ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး စကားခဏ ပြောပြီး ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ နို့အုံအား တချက်ဆွဲညှစ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့လိုက်၏။
......................................................................................................................................
" ဖျောက် …… ဖျောက် …… ဗြောက် … ဗြောက် ……… ရွှတ် …… ဗြောက် ဖျောက် "
ရာသီ အလီလီ ပြောင်းပြီး နှစ်တွေကုန်လာတော့ ပြည့်စုံအောင် ကျောင်းပြီးလို့ လုပ်ငန်းခွင် ဝင်နေရသည်။မိုးရွာပြီးကာစ အိမ်ရှေ့ပြတင်းပေါက်မှ သစ်ရွတ်လေးများပေါ် တဖျောက်ဖျောက် ကျနေတဲ့ မိုးစက်လေးတွေ ကြည့်ရင်း အတိတ်ကို ပြန်တွေးနေမိပြန်၏။
သူဇာခိုင် ကလေးမွေးပြီး နောက်တခေါက် အိမ်ခဏ လာနေရာ ဦးလေးဖြစ်သူ မသိအောင် ရေချိုးခန်းထဲ ခိုးခိုး လိုးဖြစ်ကြသေးသည်။ဝတ်ရည်ဖူး ကျောင်းမပြီးမချင်း ဒေါ်မိုးမိုးစံအား အခွင့်ရေး ရလျင် ရသလို လိုးနေပြန်၏။ အိမ်ထောင် ကျသည်အထိ စိတ်အလိုလိုက်ကာ ကာမစိတ်များ ထကြွနေတုန်းပင်။
" ကိုကိုရေ … ကိုကို "
" ဒီမှာ … ဖူးလေးရဲ့ "
" အော် … ကိုကိုက ဒီရောက်နေတာကိုး "
အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်အား မိန်းမဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှ မြင်တွေ့သွားဟန်နဲ့ အနားလျှောက်လာနေ၏။
" လာမယ့် စနေ နေ့ … ကိုကိုနဲ့ ဖူးလေးတို့ မင်္ဂလာသက်တမ်း ၁နှစ်ပြည့် … မာမီက ဆွမ်းကပ်ပေးမှာတဲ့ … အဲဒါ … ကိုကို့ အမေဆီ ဒီနေသွားပြောလိုက် … မရောက်တာလည်း ကြာပြီမလား "
" အင်း … ခဏနေ သွားပြောလိုက်မယ်လေ "
" သေချာ ပြောခဲ့နော် … ကိုကိုက အဲဒီအိမ် မနေတော့ … ကိုကိုအမေ တစ်ယောက်ထဲရယ် "
" အင်း … ကိုကို မနေပေမယ့် … ဦးလေး အလတ် လင်မယား … မာမီနဲ့ လာနေ နေတာပါ "
" အင်း … ဖူးလေးလည်း … သူငယ်ချင်းတွေ လှမ်းဖိတ်လိုက်ဦးမယ် "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ခုထိ ကလေး တစ်ယောက် လိုပင် လွတ်လပ်စွာ နေထိုင်တတ်သည်။စာသင်ရင်း ပြည့်စုံအောင်နှင့် သံယောစဉ် ဖြစ်မိကာ ဒုတိယနှစ်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးချစ်ညိုဆုံးသွားသည်နှင့် လက်ထပ်ဖို့ စီစဉ်ဖြစ်ကြသည်။ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ သမီးဖြစ်သူ မင်္ဂလာဦးညထိ ပြည့်စုံအောင်အား အလိုးခံခဲ့ပေမယ့် နောက်ရက်က စပြီး ဆင်ခြင်နေရှာ၏။
မင်္ဂလာဦးည တရေးနိုးချိန် ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ အခန်းထဲ ဇွတ်ဝင်လိုးခဲ့သည်ကို ကြိတ်ငိုပြီး အလိုးခံခဲ့လိုက်သည်။နောက်ပိုင်း သမီးဖြစ်သူ ကျောင်းသွားချိန် သမက်ဖြစ်သူနှင့် အိမ်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိခဲ့ပေမယ့် ခပ်တည်တည် နေကာ စည်းစောင့်လိုက်တော့၏။
...........................................................................................................................
မိုးတိတ်ပြီး နေရောင် ဖျော့ဖျော့လေး ထွက်လာသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် မိခင်ဖြစ်သူအိမ် ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။မိုးရွာထားသဖြင့် လမ်းမပေါ် လူရှင်းနေသော်လည်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းပဲ မောင်းလာခဲ့၏။
အိမ်ရှေ့အရာက်တော့ ဟွန်း ၂ချက်တီးရာ ခြံစောင့် ဦးကြီးသာဒင် မိုးအေးအေးနဲ့ အိပ်နေသည်ကို တွေးမိသဖြင့် ကိုယ်တိုင် ခြံဝင်းတံခါး ဆင်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ကားဂိုဒေါင်ဘက် ကားရပ်ရာ ဂိုဒေါင်နဲ့ကပ်လျက် ဦးကြီးသာဒင် နေတဲ့ အိမ်လေးက တံခါးပွင့်နေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် အိမ်နောက်ဖေး ခြံရှင်းနေသည်ဟု ထင်မိလိုက်၏။
အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲမှ စားပွဲခုံပေါ် ကားသော့ ပစ်တင်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေတစ်ဗူး ဖေါက်သောက်နေသည်။ခဏ စောင့်တဲ့အထိ မိခင်ဖြစ်သူ ထွက်မလာသည်မို့ အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့လိုက်၏။အိပ်ခန်းနား အရောက် ကြားရသော စကားသံကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်သွားမိသည်။
" အွန့် … ယားတယ် … ကိုကြီးသာဒင်ရဲ့ … ငရဲငအုံတွေ … ကြီးကုန်ပါ့မယ်ရှင် "
" ကိုကြီး ကျေနပ်လို့ ယက်ပေးတာ … ငရဲမကြီးပါဘူး … မစိုးရယ် "
" ကိုကြီးသာဒင်က … ကျမကို ကြိတ်ကြံနေတာ ကြာပြီမလား … ဟွန့် "
" မစိုးယောင်္ကျား … ဆရာကြီး ဆုံးကတည်းက … ဖြည့်စီးပေးချင်မိတာပါ … ကိုကြီး အခြေနေက ခြံစောင့်ဆိုတော့ "
" အိုး … အဲတာတွေ ဒီချိန် မပြောပါနဲ့ … ကိုကြီးသာဒင်ရယ် … ခုချိန် ကျမကလည်း တကောင်ကြွတ်မပါ … သားလေးကလည်း သူ့ယောက္ခထီး မရှိတော့ သူ့မိန်းမအိမ် လိုက်နေရတာ … မောင်အလတ်ကောင် လင်မယားက လာနေပေးတယ် ဆိုပေမယ့် မနက်လင်း သူတို့ဆိုင်သွား ညပိုင်းမှ ပြန်လာကြတော့ မထူးပါဘူး … ကျမ တစ်ယောက်ထဲ နေရသလိုပါပဲ "
ခြံစောင့် ဦးသာဒင်မှ ဟိုးအရင်ကတည်းက ပြည်စုံအောင် ဖခင်အား ဆရာဟုခေါ်ပြီး မိခင်အား မစိုးဟု ခေါ်လာခဲ့၏။ဒေါ်ခင်မာစိုးမှာ စောက်ပတ် အယက်ခံရင်း သူမတစ်ယောက်ထဲ နေရသည်မို့ အထီးကျန်နေကြောင်း ဦးသာဒင်အား ပြန်ပြောပြနေသည်။
လင်ဖြစ်သူ ဆုံးသွားသည်မှာ ကြာပြီမို့ သွေးသားတောင်းချိန် ဦးသာဒင်နဲ့ တွေ့ခဲ့ရ၏။ဦးသာဒင်မှာလည်း စကားပြောရင်း ဒေါ်ခင်မာစိုး ပေါင်ခြံအားဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်ယက်လိုက် ပြန်ပြောလိုက်ပင်။ကုတင်ပေါ်ပက်လက်အနေထားနှင့် ဒေါ်ခင်မာစိုးက ပေါင်တန်တွေမြှောက်ပေးထားရာ အသားရည် ညိုပေမယ့် ထမိန်အမြဲဝတ်သဖြင့် ဖင်သားစိုင်တွေနှင့် ပေါင်တန်တွေက ဖွေးဥနေ၏။
" အမလေး … ကိုကြီး သာဒင် "
" ဟင် … နာလို့လား မစိုး "
" ဟင့်အင် … မနာပါဘူး … အစိလေး စုပ်လိုက်တာလား … ကောင်းလွန်းလို့ပါရှင် … မလွတ်နဲ့ နာနာလေး ဖိစုပ်ပေးဦး "
ဦးသာဒင်မှာ စောက်ဖုတ်အား အထက်အောက် ယက်ရင်း စောက်စိလေး ဆွဲစုပ်လိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီမှ ရှိုက်သံတိုးတိုးလေး ထွက်လာပြီး ညည်းနေရှာတော့သည်။
ပေါင်တန်များ တုန်လာပြီး ဦးသာဒင်ရဲ့ ခေါင်းအား ဆွဲပြီး ပေါင်တန်နဲ့ ညှပ်ထားလိုက်၏။ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် ဖင်ကြီးကော့လာလိုက် ကုတင်ပေါ်ပြန်ကျလာလိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ညည်းနေရှာသည်။ခဏအကြာတွင် ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီမှ အားကနဲ့ အသံကြီး ထွက်ပေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ခြေဖျားလေး ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့တက်လာတော့၏။
" အမလေးးး ……… ကျ မ …… မ ရ တော့ ဘူး …… အားးးးး ရှီးးးးးးး းးးးးးး ကန် တော့ နော် …… ကိုကြီးသာဒင် …… အားးးးး အ အားးးးးး ……… ရှီးးးးး းးးးး "
ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် မထိန်းနိုင်ပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းရာ ဦးသာဒင် ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ထားသည်မို့ ပန်းထွက်သမျှ စောက်ရည်တွေက ဦးသာဒင် မျက်နှာတွေရော ဆံပင်တွေပါ စင်ကုန်တော့သည်။
ဦးသာဒင်ကလည်း မရုန်းသည့်အပြင် ဒေါ်ခင်မာစိုး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ မျက်နှာပြန်အပ်ရင်း စောက်ပတ်တအုံလုံး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပေးနေပြန်၏။ ဒေါ်ခင်မာစိုး ငြိမ်ကျသွားမှ ဦးသာဒင်မှ ဝတ်ထားသော ပုဆိုး အကွက်ကြီး ထချွတ်ရင်း ကုတင်အောက် လှမ်းပစ်လိုက်သည်။
ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကတဆက်ဆက် တုန်နေနေကာ ဒေါ်ခင်မာစိုး ပေါင်ကြား ဒူးထောက်နေရာယူရင်း စောက်ရည်ထွက်ပြီးကာစ စောက်ဖုတ်အား လက်တဖက်နှင့် ပွတ်ရင်း မျက်နှာလေးကို စူးစိုက်ကြည့်နေပြန်၏။ ဒေါ်ခင်မာစိုး တစ်ယောက် ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်ဖက်အား ဖြဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ မျက်လုံးကို မဖွင့်တော့ပဲ ဦးသာဒင် လျှာဖျားအောက် စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းခဲ့ရရှာသည်။
ဦးသာဒင်မှာ အစိလေးချေရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ကာ ဒေါ်ခင်မာစိုး မျက်နှာလေးအား ကြည့်နေပြန်၏။ဒစ်ဖူးမြုပ်သည်နှင့် ခါးအားဖြင့် ဖိထည့်လိုက်တော့သည်။
" ဗျစ် …… အ ……… ဘွတ် …… အမေ့ …… ဗြိ ……
ဇွပ် ဇွပ် ………… ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ် "
လီးကြီး ဝင်သည်နှင့် ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီက ညည်းသံလေး ထွက်လာပြီး မျက်လုံးလေး ပြန်ပွင့်နေ၏။တအားအား အော်ရင်း ဖင်ကြီိးမြှောက်ကော့ပေးနေရာ ဦးသာဒင် လက်တဖက်က စောက်စိလေး ချေရင်း တချက်ချင်း ဖိလိုးနေသည်။
ဒေါ်ခင်မာစိုးလည်း ကာမစည်းစိမ်ယူရင်း လီးအရသာ တွေ့နေကာ တချက်တချက် သူမပါသာ ကော့ကော့ပြီး ဦးသာဒင်လီးအား အရင်းထိကပ်နေအောင် ကော့ထိုးပစ်၏။ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်ကာ ဦးသာဒင် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ထောက်မိသည်နှင့် အားကနဲ့ အီးကနဲ့ ပြန်ပြီး ဆူညံလာတော့သည်။
ဒေါ်ခင်မာစိုး ကော့ထိုးတဲ့ ဆောင့်ချက်များက လီးအရသာကို ဘယ်လောက် ဆာလောင်နေမှန်း ကြည့်ရုံနဲ့ သိသာနေ၏။ဦးသာဒင်ကလည်း ဒေါ်ခင်မာစိုးအား ဦးစားပေး လိုးပေးရှာသည်။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်လိုးနေရင်း နှိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ တုန်နေသော ဒ်ါခင်မာစိုး နို့အုံအား ညှစ်ချေရင်း နို့သီးခေါင်း မဲမဲလုံးလုံးလေး နှစ်ဖက်ကို ကုန်းစို့ ပစ်တော့၏။
" အား …… ဟင်း ဟင်း …… စို့စို့ … ကိုကြီးသာဒင် …… အောက်ကလည်း … ဆောင့်လိုးစမ်းပါ … အားမနာပါနဲ့ "
" အင်းပါ … မစိုးရယ် … တော်ကြာ ဟိုတခါ လို …… ဖြစ်မဆိုးလို့ပါ "
" အဲဒါက … မလိုးတာ ကြာတော့ ကျမက … ဖင်မငြိမ်တာပါ … ကိုကြီးသာဒင်က ပြီးကာနီး ပစ်လိုးတော့ စောက်ခေါင်းထဲက လီးက ကျွတ်ထွက်ပြီး … ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်သွားတာလေ "
" ဟုတ်တယ် … မစိုး … ကွတ ကွတ လေး ဖြစ်နေတာ မြင်တော့ … အဲဒီနေ့က … ပန်းအိုးတွေ ရွေ့ရင်း … စိတ်ကို မကောင်းဘူး "
" အင်းပါ … ခု ကျမလည်း … ဖင်ငြိမ်အောင် ခံတတ်ပါပြီ …… စိတ်ကြိုက်သာ ဆောင့်လိုးတော့ …… လီးကို အဖျားထိ မထုတ်နဲ့လေ … တဝက်လောက်ပဲ ထုတ်ပြီး ပြန်အသွင်း အားရှိသလောက်သာ ပစ်လိုးလိုက် "
ဒေါ်ခင်မားစိုးမှာ အိပ်ရာခင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ ရသလောက်ပင့်ဆောင့်ပေးနေပြန်၏။ဦးသာဒင်မှာ လီးကိုနောက်ပြန် ဆွဲထုတ်ကာ လီးအရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် သိုင်ဖက်ထားသော လက်တွေမှ ကျောကုန်းအား လက်သည်းနှင့် ကုတ်ကာ အော်နေတော့သည်။
ဦးသာဒင်မှာ သူ၏ ဆောင့်ချက်အား မခံနိုင်မှန်း သိသဖြင့် လည်တိုင်အား ဆွဲစုပ်ကာ ခါးအားဖြင့် အသာလေး ညှောင့်လိုးပေးနေပြန်၏။ နှစ်ယောက်လုံး တင်းကြပ်စွာ ဖက်ရင်း လီးကိုတဝက်လောက် ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်ထည့်လိုက်နှင့် ပုံမှန်လေးလိုးနေရာ ဒေါ်ခင်မာစိုးမှ ခပ်သွက်သွက်လေး လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုလာတော့သည်။
ဦးသာဒင်က ဒေါ်ခင်မာစိုး စကားအဆုံး ချိုင်းအောက်လက်လျိုသွင်းကာ ပခုံးနှစ်ဖက်အား ဆွဲပြီး မနားတမ်း ဖိလိုးပစ်၏ ။ ဒေါ်ခင်မာစိုး တစ်ယောက် ဦးသာဒင် လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ရင်း ကော့ပျံ ညည်းငြူနေရပြန်သည်။နို့အုံနှစ်ဖက်နှင့် ဦးသာဒင် ရင်ဘတ်အား ပွတ်နေရင်း လီးဝင်လာတိုင်း အောက်မှ ကော့ထိုးလိုက်သည်။
" အ အားးးးး …… ကောင်းလိုက်တာရှင် "
ဖင်သားစိုင် ကြွက်သားများ ကြုံ့ကာ ဦးသာဒင်ခါးအား ပေါင်တန် ဖွေးဖွေး တုတ်တုတ်ကြီးနှစ်ဖက်နှင့် ဆွဲညှပ်ရင်း ခြေနှစ်ချောင်းအား ချိတ်တင်ပစ်၏။
" မရပ်နဲ့ … ကိုကြီးသာဒင် … လိုးလိုး … ရှီးးးး းးးးး "
ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် ပြီးကာနီးမို့ လိုးချက်များ ရပ်သွားမှာ စိုးရိမ်နေရှာသည်။ ဦးသာဒင်ကလည်း နဖူးကြောလေး ထောင်ကာ ခေါင်းမော့ရင်း တတွတ်တွတ် ပြောကာ လိုးခိုင်းနေသော ဒေါ်ခင်မာစိုး မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်ကာ တရစပ် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်၏။
လီးဝင် လီးထွက် သံများ ညည်းသံများ ဆူညံလာကာ ခဏအကြာ နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်ပြီး တင်းကျပ်စွာ ဖက်ရင်း အထွဋ်အထိပ် ရောက်ရှိသွားကြသည်။နှစ်ဦးသား လူချင်းခွာပြီး အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်နေစဉ် ပြည့်စုံအောင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဝမှ ပြန်ထွက်ကာ ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထိုင်နေလိုက်၏။
" ဟော … သားသား … ရောက်တာ ကြာပြီလား "
ဒေါ်ခင်မာစိုးနှင့် ဦးသာဒင်တို့ နှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ထွက်လာရာ ဦးသာဒင်မှာ ခေါင်းငုံ၍ အိမ်ပြင် ထွက်သွားတော့သည်။ဒေါ်ခင်မာစိုးမှာ မျက်နှာအနည်းငယ်ပျက်ကာ သားဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် အား လှမ်းမေးနေ၏။
" ခုပဲ ရောက်တာ … မာမီ … လာမယ့် နေ့ကြ … သားတို့ မင်္ဂလာ နှစ်ပတ်လည် ဆွမ်းကပ်မလို့ လာပြောတာပါ "
" အော် … မာမီလည်း … အိပ်ခန်းထဲက ပစ္စည်းတွေ … ကိုကြီးသာဒင်ကို ခေါ်ရွေ့ခိုင်းနေတာ … ခုမ ပြီးတယ် "
ဒေါ်ခင်မာစိုး တစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ် အလိုးခံထားရ၍ မျက်နှာလေး နွမ်းနယ်နေကာ သားဖြစ်သူအား ပြုံးပြရင်း ဖုံးဖုံးဖိဖိလေး ပြောပြလိုက်သည်။
" သားသား … ထမင်း စားခဲ့ပြီလား … မာမီ ခူးပေးမယ်လေ "
" စားပြီးပါပြီ … မာမီရယ် … မခူးနဲ့တော့ … ပြန်ကာနီးမှ စားသွားတော့မယ် "
သားအမိနှစ်ယောက် ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကားထိုင်ပြောရင်း ဒေါ်ခင်မာစိုး ကိုယ်မှ ခပ်စူးစူး အောက်သိုးသိုး အနံ့များ ထွက်နေသဖြင့် ဒေါ်ခင်မာစိုးတစ်ယောက် ရေချိုးရန် သားဖြစ်သူအား ပြောနေ၏။
" ကဲ … သားသား ခဏနားဦး … မာမီ ပစ္စည်းတွေ ရွေ့ထားတာ တကိုယ်လုံး ချွေးတွေ … နံဆော်နေပြီ … ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် "
မိခင်ဖြစ်သူ ရေချိုးခန်း ဝင်သည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ အပေါ်ထပ်မှ သူ့အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။၁နှစ်ကျော် ဝေးကွာနေသော အိပ်ခန်းလေးမှာ အရင်အတိုင်း မပြောင်းလည်းပဲ ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ကုတင်ပေါ် အိပ်ယာခင်းများ ဖုံခါကာ ခဏ မှေးနေလိုက်သည်။မှေးနေရင်း အိပ်မောကျသွားရာ ပါးပြင်သို့ တစုံတခု လာထိသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့် မိ၏။
" ဟင် … မာမီ "
" ညနေ ရောက်ပြီ … သားသားရဲ့ … ထတော့ …… နေ့လည်က တခေါက်တက်ကြည့်သေးတယ် …… အိပ်ပျော်နေလို့ မနိုးတော့တာ … ထမင်းစားကြဆို့ "
ထို့နောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ထမင်းအတူ စားပြီး မိန်းမဖြစ်သူ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ပြန်ကာနီး မိခင်ဖြစ်သူမှာ မျက်ရည်ဝိုင်းနေသဖြင့် စ်ိတ်မကောင်း ဖြစ်ရသေး၏။
မိန်းမဖြစ်သူ အိမ် ပြန်ရောက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲ တန်းဝင်လာရာ ကုတင်ပေါ် ခပ်ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေသော မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးအား တွေ့လိုက်ရသည်။အိမ်နေရင်း ဝတ်သော ဂါဝန် အပါးလေးမှာ ပေါင်လယ်ထိ လန်တက်နေရာ ကုတင်ဘေး ဝင်ထိုင်ရင်း ခါးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်၏။
ဂါဝန် အပါးလေး အောက်မှ ဖွေးဥနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ခြံစောင့် ဦးသာဒင်တို့ လိုးကြပုံများ ပြန်မြင်ယောင်ကာ ပေါင်ကြားမှ လီးက တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။ကွေးကွေးလေး အိပ်ပျော်နေသော မယားဖြစ်သူ ကိုယ်လုံးလေးအား ပင်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား ထိုးယက် လိုက်တော့၏။
" ဟင် … ကိုကို "
ဝတ်ရည်ဖူးမှာ အိပ်မော ကျနေစဉ် ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ ခံစားလိုက်မိသဖြင့် နိုးလာရာ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား အားရအောင် ယက်ပြီးချိန် ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းအား ဆွဲကာ ပက်လက်အနေထားဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်၏။
အပေါ်မှ မိုးထားသော ပြည့်စုံအောင် ပုဆိုး အတွင်းမှ လီးကြီးက စောက်ပတ်လေးအား မိမိရရ ထောက်မိနေသည်။
" ကိုကို့ ဟာကြီး တအား ထနေပြီ … လိုးချင် လိုးတော့လေ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဝတ်ရည်ဖူး စကားဆုံးသည်နှင့် ပုဆိုးအား ခြေရင်း ကန်ချွတ်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ လီးထိပ် တေ့ကာ ဖိလိုးလိုက်တော့၏။
စကားမပြောဖြစ်ပဲ ထိထိမိမိလေး ဆောင့်ဆောင့်လိုးရာ ဝတ်ရည်ဖူး တစ်ယောက် အောက်မှ သူမ ခန္ဓာကိုယ်လေး တွန့်လိမ်နေရှာသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ အိမ်ကတည်းက ကာမစိတ်များ ထကြွနေရာ မနားတမ်းလိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။ဝတ်ရည်ဖူးမှာ အလိုးခံရင်း လီးအရသာ ခံနေစဉ် ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြီးသွားသဖြင့် စိတ်ထဲ မချင့်မရဲလေး ဖြစ်သွားမိသည်။
ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ခံစားမှု့အား ရိပ်မိသည်မို့ ခန္ဓာကိုယ်အား အောက်လျှောက စောက်ပတ် နီတာရဲလေးအား တပြင်လုံး လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပေးလိုက်၏။စောက်စိခေါင်းလေးအား ဆွဲစုပ်ကာ လက်ခလယ်ဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးမွှေလိုက်ပြန်သည်။ဝတ်ရည်ဖူး၏ ခဏငြိမ်းသွားသော ကာမမီးလေး ပြန်လည် တောက်လောင်လာတော့၏။
" အားဟား …… ချစ်လိုက်တာ … ကိုကိုရာ …… ရှီးးးးး းးးးး အ အားးးးး အားးးးးး "
အထွဋ်ထိပ်ရောက်ရှိသွားသော ဝတ်ရည်ဖူး၏ ရမ္မက်သံလေး အိပ်ခန်းထဲ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ပြည့်စုံအောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဖင်ကြီး ကော့တက်လာသည်အထိ စောက်စိအား စုပ်ထားရင်း စောက်ရည်ကုန်မှ ဖင်ကြီး အောက်ပြန်ကျစဉ် ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ဆွဲစုပ်ရင်း လွတ်ပေးလိုက်၏။
" ရ ရ … ရပြီ ကိုကိုရဲ့ …… အမလေးးး … အ အားးးး "
မောဟိုက်နေသောအသံလေးဖြင့် သူမကိုရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသော လင်ဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ကာ မျက်လုံးလေး မိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
...............................................................................................................
ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံလေးများနှင့် တိုးဝင်လာသော အလင်းရောင်ကြောင့် မနက်လင်းသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင် အိပ်ယာနိုးလာခဲ့၏။လည်ပင်းအား ဖက်ကာ အိပ်ပျော်နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ဆံနွယ်လေးအား ပင့်တင်ပေးပြီး အသံမထွက်အောင် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။
အိပ်ခန်းတံခါးအား အသာဖွင့်ကာ အပြင်ထွက်ခဲ့ရာ ယောက္ခမဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးမိုးစံ အခန်းတံခါး ဟနေသဖြင့် ကြည့်မိတော့သည်။အိပ်ခန်းတွင်း ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့ အဝတ်စားများ ချွတ်ကာ သူမခန္ဓာကိုယ်အား တပတ်လှည့်ကြည့်နေသည်ကို မြင်နေရ၏။
ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းထဲ ဟိုးအရင်က စိတ်တူကိုယ်တူ လိုးခဲ့သော ပုံရိပ်များ အစီအရီ ပေါ်လာကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာတော့သည်။ နို့အုံနှစ်ဖက် အနည်းငယ် တွဲကျကာ ဗိုက်ခေါက်ထူထူလေးနှင့် ခုထိ ခါးအောက် ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းက ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတုန်းပင်။
ဒေါ်မိုးမိုးစံ၏ ကိုယ်လုံးတီးအနေထားနှင့် လှုပ်ရှားမှုများကို အသာလေး အိပ်ခန်း အပြင်မှ ခိုးကြည့်နေရာ မှန်တင်ခုံဘေးနား တန်းပေါ်မှ တဘက်ကိုယူပီး ရင်လျားကာ ထွက်လာသဖြင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဧည့်ခန်းဘက် ရှောင်နေလိုက်သည်။
ရေချိုးခန်းဆီမှ ရေသံများ ကြားသော်လည်း ချက်ချင်းမထသေးဘဲ ခဏအကြာမှ ထရပ်လိုက်၏။စိတ်များ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်လာကာ လင်မယားအိပ်သော အိပ်ခန်းထဲ နောက်တခေါက် ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။မယားဖြစ်သူ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ နှစ်ချိုက်စွာ အိပ်နေတုန်းပင်။ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း ခဏအကြာ အိပ်ခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်ကာ ရေချိုးခန်းဘက် ခြေလှမ်းများက အလိုလို လျှောက်သွားမိတော့၏။
ဒေါ်မိုးမိုးစံတစ်ယောက် ရေချိုးခန်းဝင်ကာ ရေပန်းခလုပ်ကိုနှိပ်ပြီး ကျလာသော ရေစက်လေးများအောက် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ပွတ်သပ်နေသည်။ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား အနည်းငယ်ဖြဲကာ စောက်ဖုတ်အား ဆေးကျောနေစဉ် ရေချိုးခန်းတံခါး ပွင့်လာသဖြင့် မျက်လုံးလေးပြူးကာ ထိတ်လန့်သွား၏။
" ကျွိ …… ဟင် …… သား ပြည့်စုံ "
တံခါးပွင့်သည်နှင့် သားမက်ဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက် ပြန်စိကာ စောက်ပတ်အုံလေးအား လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ထားလိုက်သည်။
" ဟို … အန်တီမိုး ရေချိုးမလို့ ပြီးမှ … သား ချိုးလေ …… အပြင်က ခဏစောင့် နော် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံ စကားအား ဂရုမစိုက်ပဲ ပုဆိုးအား ချွတ်ကာ ရေချိုးခန်း နံရံပေါ်ရှိ ဘားတန်းပေါ် ချိတ်တင်ပစ်၏။
" ဘာ ဘာ ဘာလုပ် …… အု …… ပြွတ် …… ဖလု … ပြွတ်ပြွတ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံ စကား မဆုံးသေးခင် သူမ နူတ်ခမ်းအား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရတော့သည်။ ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ပေမယ့် စည်းစောင့်ကာ ဆင်ခြင်နေခဲ့သည်မို့ အချိန်အတော်ကြာမှ အနမ်းကြမ်းကြမ်းအား ပြန်လည်းရှိသဖြင့် ခဏ ငြိမ်ကျ သွားရ၏။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် »»»»»»»
စွမ်းသမျှ ခြွေ ကျွမ်းသမျှ ကြွေ အပိုင်း ( ၁ )
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
" ဒေါက် ..ဒေါက် … ဒေါက် ဒေါက် … သားလေး … ထတော့ … သား လေးလေးကျော်တို့ ရောက်ပြီ … အောက်ထပ်မှာ "
" ဟုတ် … မာမီ "
မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် နေ့လည်ခင်း အိပ်နေရာမှ အလူးလဲထကာ မျက်နှာသစ်ပြီး ခေါင်းရင်းဘေးနားက မှန်တင်ခုံလေးပေါ်မှ မှန်အား တချက်ကြည့်ကာ ခလယ်ခွဲထားသော ဂုတ်ထောက်ဆံပင်အား သေချာ ဖီးလိုက်၏။
မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက် ထိစပ်နေကာ ပါးချိုင့် တဖက်ဖြင့် ချောမောခန့်ငြားသော ပြည့်စုံအောင်၏ မျက်နှာလေး ပေါ်လာတော့သည်။ရူပဗေဒ ဘာသာဖြင့် တတိယနှစ်သို့ ရောက်ရှိနေကာ စကားပြောကောင်းသဖြင့် လူချစ်လူခင် ပေါများလှ၏။
" ဟော … သားသား … ထွားလာလိုက်တာ … ကြည့်စမ်း လူကြီးဖြစ်နေပြီပေါ့ "
" တီခိုင် … တယောက်ထဲလား … လေးလေးကျော်ရော "
" သားလေးကျော်က … အလုပ်ကိစ္စနဲ့ … စင်္ကာပူကို ၆ လလောက် သွားနေမှာ အို့ ..လေယဉ်လက်မှတ် သွားဝယ်နေတာ … ပါတယ် ခဏနေ ဒီလာလိမ့်မယ် "
အောက်ထပ်ရောက်သည်နှင့် မိခင်အတူ ထိုင်နေသော အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင်မှ လှမ်းနူတ်ဆက်နေသဖြင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ပြန်ဖြေနေသည်။
သူဇာခိုင်မှာ ဒေါ်ခင်မာစိုး၏ မောင်အငယ်ဆုံးဖြစ်သော ဦးကျော်နိုင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ ဒီအိမ်တွင် ၆နှစ်ခန့် နေထိုင်ခဲ့ပြီး တခြား မြို့ငယ်လေးသို့ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင်ကြသည်မှာ ၃ နှစ်သာ ရှိသေး၏။ဦးကျော်နိုင်မှာ အိမ်ဆောက်ပစ္စည်း များ နိုင်ငံခြားမှ မှာယူပြီး မြန်မာပြည်ထဲ လက်လီလက်ကား ပြန်လည်ဖြန့်ဖြူးသော ကုမ္ပဏီကြီး တခုတွင် မန်နေဂျာအဖြစ် ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်လျက်ရှိသည်။
ဦးကျော်နိုင်မှာ လုပ်ငန်းဂွင် အရ တခြားမြို့သို ပြောင်းရွေ့နေထိုင်ရင်း အလုပ်ကိစ္စနှင့် နိုင်ငံခြား သွားရောက်နေထိုင်ရမည် ဖြစ်သဖြင့် မယားဖြစ်သူအား အမ အကြီးဆုံး အိမ်သို့ လာပို့ထားလိုက်၏။ ပြည့်စုံအောင် မိခင် ဒေါ်ခင်မာစိုး မှာ မောင်နှမ ၄ ယောက်ထဲ အကြီးဆုံးဖြစ်ကာ ဦးကျော်နိုင် အထက်တွင် မောင်နှစ်ယောက်ရှိသေးသည်။
ဦးမင်းအောင်မှာ မောင်အကြီးဆုံးဖြစ်ကာ စတိုးဆိုင်တစ်ခု ဖွင့်ထားပြီး မောင်အငယ်ဖြစ်သူ ဦးရဲနိုင်မှာ သံဆိုင်ဖွင့်ကာ အိမ်ထောင် အသီးသီး ရှိကြပြီး တမြို့ထဲ တနေရာစီ နေထိုင်ကြ၏။ တလ ၂ ကြိမ် ၃ကြိမ်ခန့် ဒေါ်ခင်မာစိုး ဆီသို့ အလည်အပတ် လာရောက်လေ့ ရှိသည်။
အမကြီး အမိရာ ဆ်ိုသလို ခုလည်း မောင်အငယ်ဆုံး အငယ်ဆုံးလေး၏ မိန်းမအား ခင်ပွန်းသည် မရှိခိုက် သူမအိမ်သို့ ခေါ်ထားလိုက်တော့သည်။သားဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် အိပ်ခန်းနှင့် တခန်းကျော်တွင် ရှိသော အခန်းအလွတ် တခန်းအား သူဇာခိုင် နေထိုင်ရန် စီစဉ်ပေးလိုက်၏။
" ကဲ … ညည်းတူနဲ့ စကားပြောဦး … မမခင် … ညနေစာ ချက်ဖို့ ပြုတ်ဖို့ စီစဉ်လိုက်ဦးမယ် "
" ညီမလေး … ကူမယ်လေ … မမခင် "
" မယ့်လေး … ခုမ ရောက်တာ … နားနားနေနေ နေစမ်းပါအေ … ပြီးတော့ … ညည်း ဗိုက် ညည်း ဂရုစိုက် … ခ်ခ် ခ်ခ် "
ရယ်မော ပြောကာ ထွက်သွားသော မိခင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ ဗိုက်အား စိုက်ကြည့်နေ၏။
" ဟဲ့ … သားသား … ဘယ်ကြည့်နေတာလဲကွ "
" ဟာ … တီခိုင်ကလည်း ဗျာ "
အဒေါ်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ပြည့်စုံအောင်မျက်နှာလေး ရဲလာကာ ခေါင်းငုံ ထားလိုက်မိသည်။
" ဟောတော် … ခ်ခ် ခ်ခ် "
သူဇာခိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင် ရှက်သွားသဖြင့် တခိခိဖြင့် ရယ်မောနေ၏။
" တီခိုင် … ဗိုက်က … ဟို ဟာ "
" အင်းလေ … ၂ လ ကျော်လေးဆိုတော့ သိပ်မထွက်သေးတာပေါ့ကွ "
" ဟေးးး … တူဝရီး နှစ်ယောက် ဘာတွေ ပြောနေတာလဲကွ "
သူဇာခိုင်နှင့် ပြည့်စုံအောင် စကားပြောနေစဉ် ဦးကျော်နိုင် ရောက်ရှိလာတော့သည်။
" ဒီမယ်လေ … ကိုကိုကျော့် တူက … ခိုင်လေး ဗိုက်ကြီးတာကို အံအောနေလို့ … ခ်ခ် "
" အော် … ဟားဟား "
" တီခိုင်က … လုပ်ပြီ … ဒါနဲ့ လေးလေးကျော်က စင်္ကာပူ သွားမှာဆို "
ပြည့်စုံအောင်မှာ သူဇာခိုင့်အား ပြောရင်း ဦးလေးဖြစ်သူကိုပါ တဆက်ထဲ မေးလိုက်တော့သည်။
" ဟုတ်တယ် … သားသားရေ … လေးကျော် နက်ဖန် သွားမယ် … မင်း တီခိုင်ကို ဂရုစိုက် … ဟိုမှာ လေးကျော်က ၆လလောက် နေရမှာကွ "
" ဟုတ် "
....................................................................................................................
လင်ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားသွားသည်မှာ ၂ လခန့်ရှိရာ တူဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်နှင့်သာ အဖေါ်ပြုနေရရှာသည်။ ခုလည်း နေ့လည်ခင်း ထမင်းစားပြီး မှေးနေစဉ် အိမ်အပေါ်ထပ် သူမအိပ်ခန်းထဲ ပြည့်စုံအောင်ရောက်ရှိလာ၏။ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ကာ ပက်လက်လှဲနေသော သူမဗိုက်လေးအား အင်္ကျီအပြင်မှ နမ်းရှိုက်နေတော့သည်။
" ခ်ခ် … တီခိုင့် ကလေးကို ချစ်လား သားသား "
" ချစ်တာပေါ့ … တီခိုင်ရယ် … သား ကြည့်ချင်တာဗျာ "
သူဇာခိုင်မှာ သူမဗိုက်သားလေး ဝင်သက်ထွက်သက် ခပ်နွေးနွေး အငွေ့လေးကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ရာ တူတော်မောင် ပြည့်စုံအောင်မှ နမ်းနေသည်ကို မြင်ရသဖြင့် လှမ်းမေးနေ၏။
" အာ … သားသားက … ကလေး မဟုတ် ဟုတ် … ဟဲ့ …… အိုရ် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူစကားမဆုံးသေး အင်္ကျီအောက်နားစလေးအား ဘော်လီနားထိလှန်ကာ အနည်းငယ် စူထွက်နေသော ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးအား နှာခေါင်းထိပ်လေးဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်၏။
နို့အုံနှစ်လုံးကြား အောက်နားလေးမှ နမ်းရင်း အောက်သို့ရွေ့လာရာ ချက်ပေါက်လေးအား ကျော်ပြီး ဆီးခုံး အထက်နားလေး ရောက်မှ ရပ်တန့်လိုက်သည်။နှာခေါင်းဝလေးထဲ ငြီစို့စို့ ခပ်စူးစူး အနံ့တစ်မျိုးကြောင့် ဆီးခုံးအောက်ဖက်သို့ အကြည့်ရွေ့လိုက်တော့၏။
သူဇာခိုင်၏ ဒူးဖုံးဘောင်းဘီ အပါးလေးအောက်မှ စောက်မွှေးလေးများ ခပ်ရေးရေးမြင်လိုက်ရသဖြင့် ပြည့်စုံအောင်မျက်လုံးများ အရောင်လဲ့လာကာ ဆီးခုံးနားထိ ပါးပြင်လေးကပ်ထားရင်း စောက်မွှေးအုံလေးအောက် ရွေ့ကြည့်ရာ ခုံးထနေသော စောက်ပတ်အုံလေး အား ထပ်မန်မြင်တွေ့ရသည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက မြင်နေကြ အဖုတ်လေးမို့ ဒူးဖုံး ဘောင်းဘီအပါးလေးအားလှန်ကာ ကြည့်ချင် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေ၏။
" တီခိုင် "
" ဟမ် … ဘာလဲ သားသား ရဲ့ "
သူဇာခိုင်မှာ သူမ ဆီးခုံးပေါ် ပါးပြင်ကပ်ထားသော တူဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ ဆံပင်လေးအား ထိုးဖွရင်း ပြန်မေးနေသည်။
" ဟိုလေ … သားကို … တီခိုင့် … ဟာလေး ပြပေးပါ့လား "
" အာ … သားသားက … ကလေး မဟုတ်တော့ဘူးလေကွာ "
ပြည့်စုံအောင် စကားကြောင့် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ဖြစ်ကာ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာရ၏။
အိမ်ထောင်သက် ၉ နှစ်ကျော်ရှိရာ အိမ်ထောင်ကျကာစ ၆နှစ်လောက် ဤအိမ်ကြီးတွင် အတူနေထိုင်စဉ် တူဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင် ငယ်စဉ်က ပူဆာတိုင်း လူကြီးတွေ ပြန်မပြောရန် သေချာမှာပြီး သူမ အဖုတ်လေး ပြပေးလေ့ရှိသည်။
အဲဒီချိန် ပြည့်စုံအောင်မှာ ၁၀နှစ်ကျော် ကလေးအရွယ်မို့ ဘာရယ်မဟုတ် စိတ်ထဲလည်း ဘာမှ ခံစားမှု့မရှိခဲ့ပေ ခုချိန် ပြည့်စုံအောင်မှာ အသက် ၂၀ ခန့် ရောက်ရှိလာပြီး လူကြီးတစ်ယောက် ပုံစံဖြစ်နေသဖြင့် သူဇာခိုင် အခက်တွေ့နေရှာ၏။စောက်ဖုတ်လေးက တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် စိထားမိသည်။
" သားသား "
" ဗျာ "
" တီခင့်ဟာ ကြည့်ချင်ရင် … သားသား ဟာလည်း ပြရမှာ ဘယ့်နဲ့လဲ "
" ရတယ် လေ "
" အိုရ် … သားသား "
သူမ တွက်ကိန်း မှားသွားမှန်း ချက်ချင်း သိလိုက်ပေမယ့် နောက်ကျသွား၏။တူတော်မောင် ပြည့်စုံအောင်အား သူမအဖုတ်လေး မပြချင်သဖြင့် အကျပ်ကိုင်ရာ ပြည့်စုံအောင်မှ သူမဆီးခုံးလေးနား ပါးအပ်ထားရာမှ ချက်ချင်း ထထိုင်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ပြလိုက်သဖြင့် အကြောစိမ်းများထကာ ဒစ်ဖူးပန်းရောင်လေးနဲ့ လီးက တွဲလောင်းကြီး ခါရမ်းပြီး ပေါ်လာတော့သည်။
သူဇာခိုင့် မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရေနွေးဖြင့် ဖြန်းခံလိုက်ရသလို ပူထူသွားသည်။ပြည့်စုံအောင် ငယ်ငယ်လေးကတည်းက သူမနှင့်အတူနေထိုင်လာပြီး ကလေးတစ်ယောက်လိုသာ သဘောထားနေရာ ပြည့်စုံအောင်၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရာ မျက်နှာလေး ရဲတွတ်သွား၏။
အရည်ပြားလန်နေသော ဒစ်ဖူးအား ကြည့်ရင်း ရှက်စိတ်လေးနှင့် အလိုးမခံရတာ ကြာပြီဖြစ်သော စောက်ပတ်လေးထဲမှ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားမှု့တို့ ပေါင်းစပ်ကာ ရင်ခုန်သံ မြန်လာပြန်သည်။
" သားဟာ … ပြပေးတယ်နော် "
စကားဆုံးသည်နှင့် ပက်လက်လှဲနေသော သူဇာခိုင်ဘေးနား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲချရင်း အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင်၏ ဒူးဖုံးဘောင်းဘီလေးအား ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချကာ ပေါင်ခြံထဲမှ အဖုတ်နီတာရဲလေးအား မက်မက်မောမော ကြည့်နေလိုက်၏။
" တီခိုင် "
" ဟမ် "
" တီခိုင့် ဟာလေးက … နူတ်ခမ်းလေး လှန်နေတာက လွဲရင် အရင်တိုင်းပဲနော် "
" ဟာ … သားသားကလည်း … တီခိုင်က အိမ်ထောင်သက် ၉နှစ်ကျော်ပြီလေ … အရင်နဲ့ ဘယ်တူမလည်း "
သူဇာခိုင်မှာ ရှက်စိတ်လေးနှင့် ခပ်တိုးတိုး ပြန်ဖြေရင်း သူမဘက် ဘေးတစ်စောင်း လှဲထားသော ပြည့်စုံအောင် ဘောင်းဘီးဇစ်ကြားမှ အပြင်ထွက်နေသော ဒစ်ဖူးအား ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်တော့သည်။
" ရွှတ် … ပြွတ် "
" ဟောတော် … သားသားက မရွံဘူးလား "
" မရွံပါဘူး … တီခိုင်ရယ် "
စကားပြောနေစဉ် ပြည့်စုံအောင်မှ သူဇာခိုင့် စောက်ပတ်လေးအား ရွှတ်ကနဲ့ နမ်းကာ စောက်ပတ်အုံလေးအား နူတ်ခမ်းဖြင့် ဖိကပ်ထားပြန်၏။အဒေါ်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးမှ ခပ်စူးစူး အောက်သို့းနံ့လေး ထွက်နေရာ တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းရင်း လျှာဖြင့် ဖိယက်ပေးလိုက်သည်။
" အ … သားသားရာ …… ရှီးးးး းးးး "
တူဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ နူတ်ခမ်းလေးအား စောက်ပတ်လေးဖြင့် မသိမသာ ကော့ထိုးပစ်၏။ရုတ်တရက် အသိစိတ်လွတ်ကာ ကာမမီးစလေး တောက်လောင်လာတော့သည်။
" ပြွတ် ပြွတ် …… ပလပ်ပလပ် "
" အာကွာ … အဟင့် "
အရှက်တရား ကွယ်ပျောက်ကာ ဖင်အားကြွရင်း ဒူးဖုံးဘောင်းဘီလေးအား သူမပါသာ ချွတ်ကာ ပြည့်စုံအောင် ခေါင်းလေးအား လက်ဖြင့်ဆွဲကာ စောက်ပတ်လေးနှင့် ပြန်ကပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။မယက်တတ် ယက်တတ်ဖြင့် ယက်ပေးနေသော ပြည့်စုံအောင် လျှာဖျားလေးကြောင့် အရသာ အသစ်တမျိုး ခံစားလာရပြန်သည်။
ပက်လက်အနေထားမှ ပြည့်စုံအောင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်းလှည့်ပစ်လိုက်၏။သူမ မျက်နှာရှေ့ ဘောင်းဘီကြားမှ ထွက်နေသော ဒစ်ဖူးအား ကြည့်ကာ လက်တဖက်ဖြင့် လီးတန်အား အုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။
" ရှီးးးး … တီခိုင် "
" အွန်း … ဘောင်းဘီ ချွတ်လိုက်လေ သားသား "
သူဇာခိုင့် စကားဆုံးသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ သရီးကွာတား ဘောင်းဘီအား ကိုတစ်စောင်း အနေထားဖြင့် ချွတ်ပစ်လိုက်၏။အဒေါ်ဖြစ်သူ စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ယက်လို့ မဝနိုင်သဖြင့် တပြတ်ပြတ်နှင့် ပြန်ယက်ပေးနေပြန်သည်။
ပြည့်စုံအောင် ဘောင်းဘီချွတ်သည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ တုတ်ခိုင်ကြီးမားသော လီးအားကြည့်ကာ မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာတော့၏။ခင်ပွန်းသာ်ဦးကျော်နိုင်၏ လီးထက် ထွားကြိုင်းရှည်လျားသော လီးကြီးအား လီတဝက်လောက်မှ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြဲချလိုက်သည်။ဒစ်ကြီးမှာ ပန်းရောင်သန်းနေပြီး တင်းကားလာတော့၏။
" သားသားရယ် … ကြီးလိုက်တာ … တီခိုင် ထင်မထားဘူး "
" ကြီးလို့လား တီခိုင်ရာ … လေးလေးကျော် လီးလောက် ရှိလား ဟင် "
" အမလေးတော် … သားသားဟာကြီးက … နဲတာကြီး မဟုတ်ဖူးရှင့် … ကိုကိုကျော့်ဟာက သားသားလောက် မရှိဘူး "
သူဇာခိုင်မှာ သူမလက်ထဲ တင်းမာလာသော လီးတန်းထိပ်မှ ဒစ်ဖူးအား တချက်နမ်းကာ လီးအရည်ပြားအား ပါးပြင်နှင့် ပွတ်သပ်နေတော့၏။
" တီခိုင် … သား လီး စုပ်ပေးပါ့လား "
" အာ … တီခိုင် မစုပ်တတ်ဘူး … သားသားရဲ့ … ဟို ဟို … ဂွင်းတိုက်ပေးမယ်လေ "
" စုပ်ပေးပါ တီခိုင်ကလည်း စုပ်လိုက်တာနဲ့ လီးက တောင်လာမှာ … အဲဒါမှ လိုးလို့ တအားကောင်းတာ "
" ဟမ် … သားသားက … မိန်းမ လုပ်ဖူးလို့လား "
" သူငယ်ချင်းတွေ ခေါ်သွားလို့ … ၂ ခါ လုပ်ဖူးတယ် တီခိုင်ရဲ့ … နောက်ပိုင်းကျ ရောဂါ ကူးမှာ ကြောက်လို့ … မလုပ်တော့တာ ကြာပြီ "
သူဇာခိုင်မှာ ဒီအိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဂွင်းထုနေသည်ကို ချောင်းကြည့်ရင်း ၃ခါလောက် မြင်ဖူးထား၏။နောက်ဆုံးတခါ ပြည့်စုံအောင်အိပ်ခန်းထဲ ဖုန်းအားသွင်းကြိုး လာယူရာ ပြည့်စုံအောင်မှာ သူမနာမည် ရွတ်ရင်း အထွဋ်ထိပ်ရောက်သွားသည်ကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။
" သားသားက … တီခိုင့်ကို … ဟိုဟာ လုပ်ချင်တာလား "
" အင်း … တီခိုင့် အဖုတ်ကြီးကလည်း ဖေါင်းကားနေတာ … အလိုး ခံချင်နေတာပါ "
" အာကြာ "
တူဖြစ်သူ၏ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောလိုက်သော စကားကြောင့် နဲနဲရှက်သွားမိသည်။တကယ်လည်း အလိုးမခံရတာ ကြာပြီဖြစ်သဖြင့် ခံချင်နေတော့၏။ရေချိုးခန်းအတွင်း တူတော်မောင် ပြည့်စုံအောင်၏ လီးကြီးအား ခဏတိုင်း မြင်မိနေရာ စောက်ပတ်အုံလေးက တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားနေမိကာ စိတ်ကူးလေးဖြင့် မှန်းနေခဲ့သည်။
" လုပ်ပါ … တီခိုင်ရယ် … စုပ်ပေးတော့ "
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် တကယ်လည်း လီးမစုပ်ဖူးပေ။ ခင်ပွန်းသည် ဦးကျော်နိုင်အား အလွန်ဆုံး ဂွင်းထုပေးကာ လိုးခဲ့ကြသည်သာ များ၏။သို့သော် တူဖြစ်သူ စကားကြောင့် ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွကာ နူတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးက တပြင်ပြင်ဖြစ်နေလေသည်။
ပါးပြင်နှင့်ကပ်ထားသော လီးအား မျက်နှာနှင့် အနည်းငယ် ခွာကာ ဖြဲချပစ်လိုက်တော့၏။လီးကြီး ပြဲသွားသည်နှင့် ဒစ်ဖူးကြီးမှာ တင်းကနဲ့ ကားထွက်လာသည်။
" အမလေး … သားသားဟာကြီးက … ထွားလိုက်တာကွာ "
သူဇာခိုင်မှာ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း အနေထားဖြင့် သူမ မျက်နှာရှေ့ သူမလက်တဖက်ဖြင့် ဖြဲထားသော ပြည့်စုံအောင် လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ခပ်တိုးတိုးပြောနေပြန်၏။သူဇာခိုင့် မျက်ဝန်းနက်ကြီးများက တုတ်ခိုင်ရှည်လျားသော လီးကြီးအား စုလိုက် ဖြဲလိုက်လုပ်ကာ လီးထိပ်အပေါက်မှ စို့ထွက်နေသော အရည်ကြည်ဥလေးအား နှာခေါင်းထိပ်ဖြင့် ထိကပ်က အနံ့ခံကြည့်လိုက်သည်။
" စုပ်ပါ … တီခိုင်ကလည်း … ဖြဲကြည့်မနေပါနဲ့တော့ "
" ဇွတ်ပဲ … သားသားရယ် … တီခိုင် တစ်ခါမှ မစုပ်ဖူးသေးတော့ … ရှက်သလိုလိုကြီးကွ … သိရဲ့လား ဟွန်း..”
ခင်ပွန်းသည်လီးတောင် မစုပ်ဖူးရာ တူဖြစ်သူပြည့်စုံအောင်၏ တောင်းဆိုမှု့ကြောင့် လီးစုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တော့သည်။သူမလက်ထဲ ရုန်းကန်နေသော လီးတန်ထိပ်မှ ဒစ်ဖူးအား နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ဟကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ယူပြီး လျှာထိပ်ကလေးဖြင့် လီးထိပ်အပေါက်အား ထိုးကြည့်လိုက်၏။
ပြည့်စုံအောင် လီးထိပ်မှ ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိ အရည်ကြည်လေးများ လျှာဖျားနှင့် ထိကပ်သည်နှင့် စုပ်ယူမျိုချ ပစ်လိုက်တော့သည်။ပထမဆုံး လီးစစုပ်ချိန်မို့ အသက်အောင့်ကာ ဒစ်ဖူးအား ပြွတ်ကနဲ့ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပေးနေပြန်၏။
" အ အ …… တီခိုင် ရယ် …… ရှီးးးး ……… အ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အနေထားဖြင့် အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင့် ခေါင်းအား လက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်လိုက်၏။ဆံနွယ်အုံကြီးအား အုပ်ဆွဲပြီး သူဇာခိုင် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးအား ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့သည်။
" အု … ဖလွပ် …… ဝု ဝူး … အ ဟွတ် ဟွတ် ဟွတ် "
သူဇာခိုင့် ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး ဝင်သွားရာ လီးထိပ်မှ အာဂေါင်ပျော့လေးအား ထိုးမိသဖြင့် တဟွတ်ဟွတ်ဖြင့် ချောင်းဆိုးကာ သီးနေရှာ၏။
" ပလွပ် … ဖူး ဖလူး …… အ ဟွတ် …… သားသားရယ် … တအား ဆောင့်မထိုးနဲလေ … တီခိုင်မှ လီးမစုပ်ဖူးတာ … ငြိမ်ငြိမ်လေးနေကွာ "
" ဆောရီး … တီခိုင် … သားလည်း စိတ်လော သွားလို့ "
ပြည့်စုံအောင် စကားအဆုံး သူဇာခိုင်မှာ အပြင်ပြန်ထုတ်ထားသော ဒစ်ဖူးအား မျက်လုံးလေး စင်းရင်း နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် မှိန်းပြီး စုပ်နေလိုက်သည်။ ပြည့်စုံအောင် ဆောင့်မထည့်စေရန် ပေါင်တန်တဖက်အား လက်တဖက်ဖြင့် ကျားကန်တွန်းထားလိုက်၏။
တဖြည်းဖြည်း လီးကြီးအား ဖိစုပ်ရင်း လည်ချောင်းထဲ ရသလောက် မျိုချပစ်သည်။တဖြည်းဖြည်း လည်ပင်းကြွက်သားများ လျော့ချကာ လီးအား အရင်းထိ ကပ်နေအောင် မျိုနိုင်လာ၏။ကောက်ကွေးနေသော လမွှေးစိမ်းစိမ်းလေးများက သူမနှာခေါင်းဝသို့ တိုးဝင် လာတော့သည်။ ခေါင်းကို နောက်ဆုတ်၍ အသက်လုရှုရာ တံတွေးများနှင့် ပြောင်လက်နေသော ပြည့်စုံအောင် လီးကြီးက တဇပ်ဇပ် တုန်နေ၏။
" ကောင်းလိုက်တာ … တီခိုင် ရယ် "
" တီခိုင် စုပ်ပေးတာ … ကောင်းလား "
" အင်း "
ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် တုန်နေသော လီးထိပ်ဖြင့် သူဇာခိုင့် ပါးစပ်အား ထိုးရင်း တအီးအီး ညည်းနေရှာသည်။ သူဇာခိုင်ကလည်း တူဖြစ်သူ လီးထိပ်အား အလိုက်သင့် ဆွဲစုပ်လိုက်တော့၏။
" ပလွပ် … ဘွတ် … အု အု … ဝု … ပလွပ် "
ဒစ်ဖူး ဝင်သည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ ပါးစပ်အား ဆွဲလိုးပစ်သည်။လီးကြီးမှာ သူဇာခင့် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ၀င်လိုက် ထွက်လိုက်ဖြင့် လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောများ ထောင်ထွက်လာတော့၏။
" အားးးး …… တီခိုင် …… သား မ ရ တော့ ဘူး …… ရှီးးးး းးးးးးး "
ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ ပါးစပ်အား လိုးရင်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်သည်။
" ဝေါ့ … အု …… ဝေါ့ ဝေါ့ … သားသားကလည်းကွာ … ဖူး ဖလူး … ဝေါ့ "
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် လီးထိပ်မှ ပန်းထုတ်လိုက်သော လရည်များ လည်ချောင်းထဲ ဝင်လာရာ မျိုချရင်း ပျို့တက်လာသဖြင့် အန်ထွက်နေ၏။
" ဆောရီး … တီခိုင်ရယ် … သား မထိန်းနိုင်တော့တာ "
" ဟွန့် … တီခိုင့် ပါးစပ်ထဲ … သားသား လရည်တွေ ဝင်ကုန်ပြီ "
ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင့် စကားကြောင့် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အနေထားမှ ထထိုင်ရင်း သူဇာခိုင့် နူတ်ခမ်းဒေါင့်မှ အမ်ထွက်လာသော လရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များအား လျှာဖြင့် လိပ်ယူကာ ပါးစပ်ထဲ ပြန်သွင်းပေးလိုက်တော့သည်။
" ကောင်းလား တီခိုင် "
" သွား … တအားဆိုးတာပဲ သားသားက … ကိုယ့်အဒေါ်ပါးစပ်ကို … မညှာမတာ လိုးပြီး လရည်ပါ ပန်းထည့်ပစ်တာ "
" ချစ်လို့ပေါ့ … တီခိုင်ရယ် "
" ဟွန့် … ဖယ်တော့ … ရေချိုးကြဆို့ "
သူဇာခိုင့် ပါးပြင်အား တရွှတ်ရွှတ် နမ်းပြီး အဝတ်စားများ ပြန်ဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ထရပ်လိုက်တော့သည်။ရေချိုးခန်းထဲ သူဇာခိုင် ဝင်သွားသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ ကပ်လိုက်လာခဲ့၏။
" ဟင် … သားသား … မမခင် ပြန်လာရင် … မကောင်းဘူးနော် "
" မေမေက … သူ့ သူငယ်ချင်း အလှူပြီးမှ လာတော့မှာ … တီတီခိုင် ရ … စိတ်ပူ မနေနဲ့ "
" အာ … သားသား ဟာကြီးက လွန်တယ်ကွာ … ခုလေးတင် … အရည်ထွက်ထားတာ ပြန်ထနေတာ "
" သား … တီခိုင့် စောက်ပတ်လေး … လိုးချင်နေတာ "
ရေချိုးခန်းထဲ အရောက် သူဇာခိုင့် ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့်ထောက်ကာ ပြည့်စုံအောင်မှ နောက်မှ သိုင်းဖက်ထားလိုက်ပြန်သည်။သူဇာခိုင်မှာ အင်္ကျီအား ချွတ်ပြီး နံရံမှ အဝတ်စားချိတ်သော တန်းလေးပေါ် လှမ်းတင်နေရာ သူမ ဖင်လေးအား နောက်ပစ်ထားသလို ဖြစ်နေတော့၏။
ပြည့်စုံအောင်မှာ သူဇာခင့် ဘောင်းဘီ အပါးလေးအား ဆွဲချွတ်ရင်း ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်သည်။ကော့ထွက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ စောက်ပတ်လေးအား နှာခေါင်းထိပ်ဖြင့် ဖိကာ ထိုးနမ်းလိုက်သည်။သူဇာခိုင်တစ်ယောက် စောက်ဖုတ်လေးအား နှာခေါင်းထိပ်လေး ထိကပ်သည်နှင့် ပေါင်တန်များ မသိမသာဖြဲကာ ကော့ပေးလိုက်၏။
စောက်မွှေးပါးပါးလေးနှင့် ဖုံးအုပ်ထားသော စောက်ပတ်အုံလေးမှာ သူမ နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်နေသော ပြည့်စုံအောင်မျက်နှာနှင့် ဖိကပ်သွားတော့သည်။ပြည့်စုံအောင်ကလည်း သူဇာခိုင့် စောက်ပတ်လေးအား မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်ရင်း ဖင်သားစိုင်ကြီး နှစ်ခြမ်းအား ညှစ်ချေနေ၏။
" မွှေးနေတာပဲ … တီခိုင်ရာ "
" အမ် … ကြံကြံ ဖန်ဖန် … သားသားရယ် … စောက်ပတ်က မွှေးရတယ်လို့ "
သူဇာခိုင် တစ်ယောက် တစ်တစ်ခွခွ ပြန်ပြောရင်း ဒူးဆစ်ရောက်နေသော သူမ ဘောင်းဘီလေးအား ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ချွတ်ချပစ်၏။တဆက်ထဲ ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်ကာ မတ်တပ်ရပ်လျက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ဒူးထောက်မော့ကြည့်နေသော ပြည့်စုံအောင်မျက်နှာနှင့် ဆွဲကပ်လိုက်တော့သည်။
" အ အ …… ကောင်းလိုက်တာ သားသားရယ် … ယက်ယက် … ရှီးးးး းးးးး "
ရေချိုးခန်းအတွင်း မတ်တပ်ရပ်ကာ ပြည့်စုံအောင် ဆံပင်များအား စုကိုင်ကာ ခါးအားဖြင့် စောက်ပတ်လေးအား ကော့ပေးထား၏။ ခန္ဓာကိုယ် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် စောက်ပတ် ဘေးနူတ်ခမ်းသားများ ဖေါင်းကြွလာကာ တအီးအီး ညည်းနေသော အဒေါ်ဖြစ်သူအား မော့ကြည့်ကာ ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးကလည်း မတို့မထိရပဲ ရုန်းကန်လာသည်။
ခဏအကြာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် အဝတ်စားများ ချွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး အနေထားဖြင့် ထရပ်လိုက်တော့၏။
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ကာမစိတ်ထကြွကာ သူမရှေ့ ရပ်နေသော ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပေ။လက်တဖက်ဖြင့် လီးအား အုပ်ကိုင်ကာ လီးထိပ်နှင့် သူမ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ တေ့ကာ ပြည့်စုံအောင်ခါးအား လွတ်နေသောလက်တဖက်ဖြင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲကပ်လိုက်၏။
" ဗျစ် … အ …… အမလေး …… ကြပ်လိုက်တာ …… သားသားရယ် "
သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ပြည့်စုံအောင် လီးကြီး တရစ်ပြီးတရစ် တိုးဝင်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း ညည်းနေပြန်သည်။
" နာလို့လား … တီခိုင် …… သား ပြန်ထုတ်လိုက်မယ် "
" ဟမ် … မထုတ်ရပါဘူး … ခဏလေး ရပ်ထား ရတယ် "
သူဇာခိုင်မှာ အနည်းငယ် နာကျင်သော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ ၃ ပုံ၂ ပုံခန့် မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော ပြည့်စုံအောင်လီးထိပ်က စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နုနုလေးအား ချိတ်ဆွဲပေးသဖြင့် အရသာ ထူးကဲနေရသည်။
ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးကျော်နိုင် လီးထက် ထွားကြိုင်းတုတ်ခိုင်သော ပြည့်စုံအောင် လီးကြီးက သူမ စောက်ပတ်လေးထဲ ဝင်နေရာ ကြည့်ရင်း ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေရပြန်၏။အဆုံးထိ ဝင်သွားလျင် စောက်ပတ်လေး ကွဲသွားမလားဟု တွေးရင်း ခါးအားဖြင့် ခပ်ဖြည်းဖြည်း ကော့ထိုးကြည့်သည်။
" ဗြိ …… အ …… ဗျစ် ဗျစ် …… ကျွတ်ကျွတ် "
ဆီးခုံးချင်း ထိကပ်သည်အထိ ကော့ထိုးရင်း တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေသဖြင့် ခဏ နားလိုက်ရသည်။
" သားသား … တီခိုင့် နို့တွေ စို့ကွာ "
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် စောက်ပတ်အုံလေးဆီမှ ခံစားမှု့အား အာရုံလွဲရန် ကြိုးစားနေ၏ပြည့်စုံအောင်မှာ အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင့် စိတ်တိုင်းကျ နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးအား တဖက်ပြီးတဖက် ပြောင့်စို့ ပေးသည်။
ခဏအကြာ သူဇာခိုင်မှာ နို့စို့ခံရင်း ပြည့်စုံအောင် ခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ လီးတဝက်ခန့်ထုတ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နှဲ့ကြည့်လိုက်၏။တဖြည်း နာကျင်မှု့လေး လျော့ကာ လီးအရသာ ခံမိသည်နှင့် ခပ်သွက်သွက် အထုတ်အသွင်း လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။
" အားးးး …… အမေ့ …… သေပါပြီ … အဟင့် … ကျွတ် "
ရုတ်တရက် ပြည့်စုံအောင်မှာ အားမလို အားမရ ဖြစ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက်အနေထားဖြင့် သူဇာခိုင့် ခါးလေးအား စုံကိုင်ကာ လီးအဆုံးထိ ဆွဲလိုးလိုက်တော့၏။သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ထင်မထားသဖြင့် လည်ပင်လေးလန်တက်သွားကာ အားကနဲ့ အော်ဟစ်လိုက်ရသည်။
" တီခိုင် မခံနိုင်ရင် … သား ပေါင်ကြားလေး လိုးမယ်ဗျာ … နော် "
ပြောပြီးသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ လီးအား သူဇာခိုင့် စောက်ပတ်လေးထဲမှ ဆွဲထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်အုံလေးအောက် ပေါင်ကြားထဲ သွင်းကာ လိုးတော့သည်။သူဇာခိုင်မှာလည်း ပြည့်စုံအောင် လီးအား ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ထားပေး၏။တဇွိဇွိဖြင့် ပေါင်ခြံထဲ ဝင်ထွက်နေသော ပြည့်စုံအောင် လီး၏ အပေါ်အရည်ပြားမှာ စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ညှပ်နေသည်မို့ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် အရသာသစ်လေး ခံစားရင်း မျက်လုံးများ စင်းကျလာရ၏။
" သားသား … ပက်လက်လှန် လှဲလိုက်ပါ့လား ဟင် "
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် စောက်ပတ်အပ်ကွဲကြောင်းထဲ လီးအရည်ပြား၏ပွတ်တိုက်မှု့က တချက်တချက် အစိလေးအား ထိမိသဖြင့် အလိုးခံချင်သည့် စိတ်များ ထိန်းမရတော့ပေ။
ပြည့်စုံအောင်မှာ သူဇာခိုင့် စကားကြောင့် မျက်နှာချင်း မတ်တပ်ရပ် အနေထားဖြင့် ပေါင်ခြံထဲ လိုးနေရာမှ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်လှဲချလိုက်၏။သူဇာခိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင်၏ ပေါင်လည်လောက် ခွထိုင်ကာ ထောင်မတ်နေသော လီးအား သူမ စောက်ပတ်လေးနှင့် ဆွဲကပ်ကာ ဖိပွတ်နေပြန်သည်။
သူမ စောက်ပတ်လေးနှင့် ဖိထားသော လီးအား ငုံ့ကြည့်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်ဖြင့် အရသာ ယူရင်း ခဏ အကြာ လီးထိပ်အား စောက်ခေါင်း ပေါက်ဖြင့် တေ့ကာ ဖိထိုင်လိုက်တော့၏။ဒီတကြိမ် အံကြိတ်ကာ ပြည့်စုံအောင် လီးကြီးအား အရင်းထိ ကပ်နေအောင် ခွလိုးပစ်သည်။
နာကျင်မှု့များ သက်သာသည်နှင့် ဖင်ကြီးကြွကာ တချက်ချင်း ဖိလိုးတော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း သူဇာခိုင်၏ နို့အုံကြီးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ချေပေးရင်း အောက်မှ မသိမသာလေး ပင့်လိုးနေ၏။
" အ …… နာနာလေး ညှစ် … သားသား …… ရှီးးးး းးးး … တီခိုင် ခံနိုင်ပါပြီ … အောက်ကလည်း ပင့်လိုးပေးတော့ "
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ပြည့်စုံအောင်အား ခွလျက်အနေထားဖြင့် တအင်းအင်း ညည်းကာ သူမဖင်ကြီးအား မြှောက်လိုက် ဖိလိုက်ဖြင့် လီးအရသာ တွေ့နေတော့သည်။ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ဦးကျော်နိုင် လီးထက် တုတ်ခိုင်ထွားကြိုင်းသော ပြည့်စုံအောင်၏ လီးအား ခံနိုင်လာသည်နှင့် အမျိုးမျိုး ညှောင့် လိုးတော့၏။
" ဗျစ် … ဖလွပ် …… ဘွတ် … အင်း ဟင်းဟင်း …… အမလေး ……… အ အ …… ကောင်းလိုက်တာ သားသားရယ် … အင့် …… ဘွတ် ဘွတ် …… ရှီးးးး းးးး အ အားးးးးးးး "
ဖင်ကြီးအား ကြွကာ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ခွလိုးနေရာ ရေချိုးခန်းအတွင်း လီးဝင်လီးထွက်သံများ အနည်းငယ် ဆူညံလာ၏။လီးကြီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများဖြင့် ညှစ်ကာ ဝိုက်ဆွဲစဉ် ခါးအားဖြင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် လီးတန်တလျှောက် ယားတက်လာတော့သည်။ အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်မို့ သူဇာခိုင်၏ လိုးချက်များက တဖြည်းဖြည်း ပြင်းထန်လာ၏။
" အားးးးးး …… ရှီးးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ… တီခိုင်ရယ် … ဆောင့် ဆောင့် "
တူဖြစ်သူ ပြည့်စုံအောင်၏ ရမ္မက်သံလေးများ ထွက်လာမှ သူဇာခိုင်မှာ ပြည့်စုံအောင်၏ အထွဋ်ထိပ် ရောက်ချင်နေသော မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ဖင်ကြီး ကြွပြီး တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် ဖိဆောင့်ပေးလိုက်တော့သည်။
" အင့် …… ဗျစ် …… ဘွတ်ဘွတ် … ကောင်းလား … သားသား … ဖွပ် ဗျစ် …… ဘွတ် "
" အ အားးးး …… တီခိုငျ ရယျ …… ရှီးးးး းးးးးး …… အ "
ပြည့်စုံအောင်မှာ သူဇာခိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲ လီးတန်တလျှောက် ယားတက်လာကာ လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်၏။သူဇာခိုင်မှာလည်း လရည်ပူပူများ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် ဆောင့်ချက်များရပ်ကာ ပြည့်စုံအောင် လီးအား အားရှိသလောက် ညှစ်ပေးကာ စောက်ရည်များ ပန်းချပစ်တော့သည်။
" တီခိုင်လည်း … ကောင်းလိုက်တာ သားသားရယ် … ဗိုက်ထဲက ကလေးတောင့် မေ့သွားရတယ် "
" နောက်တခါ ကျ … သား အပေါ်က လိုးမှာပေါ့ တီခိုင်ရ "
" အမလေးတော် … ခု လေးပဲ … လိုးပြီးတာကို … ကဲ ထတော့ … ရေချိုးကြစို့ "
ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း ရေချိုးကာ ရေချိုးခန်းအတွင်းမှ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
............................................................................................................
" အာ … သားသား … အရမ်းပဲကွာ … အောက်ထပ်မှာ မမခင် … ရှိတယ်လေ "
" မာမီက … အတော်သင့် အိမ်ပေါ် မတက်ပါဘူး တီခိုင်ကလည်း … နောက်လဆို လေးလေးကျော် ပြန်လာရင် … တီခိုင်တို့က ပြန်တော့မှာလေ … သား လိုးခွင့်မရှိတော့ဘူး "
" မယ့်လေးတော် … ရည်းစားထားပြီး … လိုးပေါ့ … ဟွန့် "
သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ခင်ပွန်းသည် နိုင်ငံခြား သွား အလုပ်လုပ်ရာ သူမ အတွက်က ကာမနန်းတော်ထဲ အလည်ရောက်နေသလို ဖြစ်နေတော့၏။ကိုယ်ဝန် ၆ လ ကျော်လာသော်လည်း ပြည့်စုံအောင်၏ အပြုစု အယုများနှင့် ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးအား စွဲလမ်း နှစ်ချိုက်လာခဲ့သည်။
ခုလည်း မနက်လင်းလင်းချင်း ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာကာ အိပ်ပျော်နေသော သူမ ပါးပြင်လေးအား နမ်းပြီး နို့အုံလေးအား ပွတ်သပ်နေသဖြင့် နိုးလာခဲ့ရ၏။နောက်လဆို ခွဲရတော့မည် ဖြစ်ကာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ဝမ်းနည်းနေမိသလို ခံစားနေမိသည်။
" သား … ရည်းစားကို … တီခိုင့်လောက် ချစ်နိုင်မယ် မထင်ပါဘူးဗျာ "
" အံမယ် … ကိုယ့် အဒေါ်ကို … ဒီလို စကားလေးတွေနဲ့ … ညာညာ လိုးနေတာ ၅လ ပြည့်တော့မယ် … ဟွန့် … ခဏ … တီခိုင် မျက်နှာ သစ်ဦးမယ် "
သူဇာခိုင်မှာ စကားဆုံးသည်နှင့် ညာဘက်လက် အားပြုထောက်ကာ ဘယ်လက်က စူထွက်နေသော သူမ ဗိုက်လေးအား ထိန်းကိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ထရပ်လိုက်၏။
အသားရည် ဝင်းဝါကာ မနိမ့်မမြင့် အရပ်လေးက ပြည့်စုံအောင် ပုခုံးကျော်ကျော်လေးသာ ရှိ၏။မတ်တပ်ရပ်ပြီးသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်အား မျက်ခုံးလေးတွန့်ကာ မျက်ဝန်းနက်ကြီးများနှင့် စိုက်ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား စုပြလိုက်၏။ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် အူယားလာကာ သူဇာခိုင့် ပုခုံးအား ဆွဲ၍ နူတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်သည်။
" ဟိတ် … ဖြည်းဖြည်းကွာ သားသား … ဒီမှာ "
ကြိုတင် တွက်စပြီးသားမို့ ပြည့်စုံအောင် နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်သည်နှင့် ခေါင်းလေး နောက်ဆုတ်ကာ မျက်လုံးအောက်စိုက်ပြီး သူမဗိုက်အား ပြနေသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ကာမစိတ် ဘယ်လောက် ကြွကြွ သူဇာခိုင့် ဗိုက်အား တန်ဖိုးထား ဂရုစိုက် ပေး၏။
" ဆော်ရီး … တီခိုင် … မျက်နှာ အရင်သစ်လိုက် … သား အောက်ထပ်ကပဲ … စောင့်နေတော့မယ် "
ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာလေး ညိုးသွားတော့လည်း သူဇာခိုင် မနေတတ်ရှာပေ။
" အမ် … ရေချိုးခန်း လိုက်ပို့လေ "
ငြုတုတုလေး ပြောကာ ပြည့်စုံအောင် ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ပါးအပ်ထားလိုက်တော့၏။
ရေချိုးခန်းထဲ အတူသွားကာ သူဇာခိုင်မျက်နှာသစ်ချိန် နောက်ကျောဘက်မှ ပြည့်စုံအောင်တစ်ယောက် သူဇာ ခိုင့် ညဝတ် ဂါဝန် အပါးလေးအောက်မှ ဖင်သားစိုင် တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးအား ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားမှ လီးက ထောင်မတ်လာတော့သည်။ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်ရာ ဘယ်ဘက်ဘေးမှ ကပ်လိုက်လာသော ပြည့်စုံအောင် ပေါင်ကြားသို့ သူဇာခိုင့် ဘယ်လက်က မထင်မှတ်ပဲ ရောက်ရှိကာ ထောင်မတ်နေသော လီးထိပ်အား လက်ဖမိုးဖြင့် ထိမိသွား၏။
" အယ် "
ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာလေးအား ဘေးတိုက် မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။အိပ်ခန်းထဲ မျက်နှာသုတ်ရန် ဝင်လိုက်သည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ သူဇာခိုင့် ဂုတ်သား ဖွေးဖွေးလေးအား ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်၏။မျက်နှာ မသုတ်ဖြစ်တော့ပဲ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ကာ ပြည့်စုံအောင် လည်တိုင်အား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲစုပ်ရင်း တုံ့ပြန်ပေးလိုက်တော့သည်။
နှစ်ဦးသား နမ်းရှိုက်ရင်း ခဏအကြာ သူဇာခိုင်မှာ ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်ရင်း ကိုယ်လုံးအား ပက်လက် လှန်ချပစ်သည်။ပေါင်တန်နှစ်ဖက်အား မြှောက်ကာ ဒူးကွေးကားရင်း ညဝတ် ဂါဝန်လေးအား ဗိုက်ပေါ် ဆွဲတင်ထားလိုက်၏။
သူမ ပေါင်ကြားမှ ထွက်ပေါ်လာသော စောက်ပတ်အုံလေးမှ စောက်ခေါင်းပေါက်လေးမှာ အရည်ကြည်များ အိုင်နေတော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ သူဇာခိုင့် ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူကာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ချလိုက်ပြန်၏။
" သားသား … မယက်နဲ့တော့ … မြန်မြန် လိုးလိုက် "
သူမ စောက်ပတ်လေးအား ပြည့်စုံအောင် မျက်နှာကပ်လာသဖြင့် လှမ်းတားနေသည်။ပြည့်စုံအောင်မှာလည်း လီးက တင်းမာနေရာ သူဇာခိုင် စကားဆုံးသည်နှင့် ပုဆိုးခါးပုံစအား ဖြည်ချရင်း တဇပ်ဇပ် တုန်နေသော လီးကြီးအား ညာလက်ဖြင့် ဖမ်းထိန်းကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့လိုးလိုက်တော့၏။
" အ ……… အ ……… လိုးပါ သားသားရဲ့ "
" ဆောင့်ရင် … တီခိုင့် ဗိုက်ထဲက ကလေး ထိမဆိုးပါ "
" တချက်ချင်း … ဖိလိုးပေါ့ကွ … ခုလိုးတာ အားမရပါဘူး … တီခိုင် အပေါ်က ခွလိုးမှာနော် … ဟွန့် "
" ဟာ … တီခိုင် ကလည်း … အပေါ်က ခွလိုးရင်း ကလေးကို ညှစ်သလို ဖြစ်မှာလေ … သား လိုးတာ ငြိမ်ငြိမ် ခံပါ "
ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် အဒေါ်ဖြစ်သူ အားရစေရန် လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ကာ ကြိတ်ဆောင့်ပေးနေရသည်။သူဇာခိုင်မှာ မျက်လုံးလေး စင်းကာ လီးအား စောက်ခေါင်း အတွင်းသားဖြင့် ညှစ်ရင်း အလိုးခံနေတော့သည်။
အတော်လေးကြာမှ နှစ်ဦးသား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ပြီးကာ သန့်ရှင်းရေး ပြန်လုပ်ပြီး အောက်ထပ် ဆင်းခဲ့လိုက်ကြ၏။
..................................................................................................................
အချိန်များ တဖြည်းဖြည်း ကုန်လွန်လာကာ ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ယောင်ချာချာ ဖြစ်နေတော့သည်။သူဇာခိုင်မှာ ခင်ပွန်းသည် ဦးကျော်နိုင် မြန်မာပြည် ပြန်လာသဖြင့် သူမတို့နေထိုင်သော မြို့လေးဆီ ပြန်လိုက်သွားသည်မှာ ၁၅ရက်ခန့် ရှိနေပြီ။
ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် သူဇာခိုင် နေထိုင်သွားသော အိပ်ခန်းလေးထဲ ဝင်ကာ သူဇာခိုင်နှင့် လိုးခဲ့ကြပုံများအား ပြန်စဉ်းစားရင်း ဂွင်းထုနေရတော့သည်။
" ဒေါက် ဒေါက် … သားရေ … ပြည့်စုံ "
" ဗျာ … မာမီ "
" အောက်ခဏ ဆင်းခဲ့ပါဦး … မြောက်ဖက်တိုက်က … ကိုလေးညို တို့က မိဖူးလေး ကို စာပြပေးဖို့ … လာပြောနေကြလို့ "
အိပ်ခန်းထဲ အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင်အား ဂွင်းမှန်းထုကာ တချီပြီး၍ မှေးနေစဉ် မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မာစိုး လာခေါ်သဖြင့် အောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့လိုက်၏။
" လာ … သားလေး … မင်းညီမ ၁၀တန်း ၁နှစ် ကျပြီးသားကွ … ဒီနှစ်လည်း စာကောင်းကောင်း မလုပ်ဖူးကွာ … အန်ကယ်က အလုပ်တဖက်နဲ့ ဆိုတော့ … ပညာရေးဘက် ဂရုမစိုက်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ … အဲဒါ ကူညီပါဦးကွာ "
" အော် … ဟုတ် အန်ကယ် … ကျနော်လည်း ကျောင်းတဖက်နဲ့ ဆိုတော့ … ညပိုင်း လာသင်ပေးပါမယ် "
ဦးချစ်ညိုမှာ ပြည့်စုံအောင်၏ မိခင်ဒေါ်ခင်မာစိုး ထက် အသက် ၂နှစ်ခန့် ကြီးကာ အသားညိုညို လက်ပြင်ကိုင်းကိုင်းဖြင့် အရပ်အမောင်း ကောင်းလှသည်။
မျက်နှာ လေးထောင့်ဆန်၍ ဆံပင်တိုတို မျက်မှန်အနက် အမြဲတပ်ထားလေ့ရှိ၏။ဦးချစ်ညို၏ အကူညီတောင်းမူ့ကြောင့် ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ဝတ်ရည်ဖူးအားဂိုက်လုပ်ပေးရန်
ဒေါ်မိုးမိုးစံတို့အိမ်သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်။
" မိဖူးက … တော်ပါတယ်ကွာ … စာသေချာမလုပ်လို့ပါ "
" အမ် … ကိုကို သင်တာ … နားလည်လွယ်တော့ … စာလိုက်နိုင် လာတာပါ "
" ဘယ်လောက် သင်သင် … မိဖူး ဘက်က ကြိုးစားမှ … အောင်မြင်မှာလေ … ခု ကိုကို မေးတာတွေ အကုန်ဖြေနိုင်လို့ … နက်ဖန်ည … အပြင် မုန့်လိုက်ကျွေးမယ် … ဟုတ်ပြီလား "
" ဟေးးး … ဒါမှ တို့ ကိုကိုကွ "
ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် ခုန်ပေါက်ပျော်ရွှင် နေရာ အရွှယ်နဲ့မမျှ စူထွက်နေသော ရင်သားစိုင်နှစ်ဖက်က ရမ်းခါနေတော့သည်။ပြည့်စုံအောင်မှာ ဝတ်ရည်ဖူးအား ရင်းနှီးအောင် ပေါင်းရင်း စာဘက်စိတ်ပါလာအောင် ပြုပြင်နိုင်ခဲ့၏။
လူချင်း ရင်းနှီးလာတော့မှ ဝတ်ရည်ဖူးမှာ ဥာဏ်ကောင်းသော မိန်းကလေး တစ်ယောက် ဖြစ်နေသည်ကို သိရှိလာရသည်။တစ်ဦးတည်းသော သမီးမို့ ငယ်ငယ်ကတည်းက အလိုလိုက်ထားသဖြင့် စာပဲစိတ်မပါပဲ အပျော်အပါးဘက် စိတ်ရောက်နေ၏။
ပြည့်စုံအောင်၏ အသင်ပြကောင်းမှု့ကြောင့် ဝတ်ရည်ဖူးတစ်ယောက် လပတ် စာမွေးပွဲတိုင်း ရမှတ်များ တက်လာကာ တဖြည်းဖြည်း အတန်းထဲ 1 to 10 စာရင်းထဲ ဝင်လာတော့သည်။
" ဟာ … ဒီလို ကျတော့လည်း ငါ့သမီးလေးက တော်သားပဲကွ "
" အင်း … သားလေး ပြည့်စုံ ကိုလည်း အန်တီမိုးက … ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွယ် … ဒီတိုင်းဆို … သမီးလေး ဒီနှစ် အောင်မှာပါ "
" မိဖူးက … ဥာဏ်ကောင်းပါတယ်ဗျာ … သက်သက်မဲ့ ဆိုးနေလို့ပါ "
" ဟာ … ကိုကိုနော် "
" ဟားဟားးးး "
" ချချ ချချ "
ပြည့်စုံအောင် စကားကြောင့် ဦးချစ်ညိုရော ဒေါ်မိုးမိုးစံ တို့ပါ တခိခိ ရယ်မောလိုက်ကြသည်။
" ကဲ … ဒီည ကိုကို ဂတိအတိုင်း … အပြင်လျှောက်လည်ပြီး … မုန့်ဝယ်ကျွေးရမယ် "
" အော် … သမီးရယ် သားလေး ပြည့်စုံက … စေတနာနဲ့ သင်ပေးရသေးတယ် … မနှိပ်စက်ပါနဲ့ … မာမီ ဆီက ပိုက်ဆံ ယူသွားကြ "
" ရပါတယ် … အန်တီမိုးရယ် … ကျနော်ထဲ ပါပါတယ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံအား ပြောပြီးသည်နှင့် ပြည့်စုံအောင်မှာ ဝတ်ရည်ဖူးအား မုန့်လိုက်ကျွေးရန် အိမ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
................................................................................................................................
" ဟော … သားလေး တောင် ရောက်နေပြီ … အန်တီ ရေချိုးနေလို့ … မသိလိုက်တာ "
" ဟုတ် … အန်တီမိုး … မိဖူး ရော "
" အမလေး … အဆင့် ၃ ရလို့တဲ့ … သူ့အဖေကို … ဆွဲကြိုးပူဆာပြီး … လိုက်ဝယ်ခိုင်း နေတာ "
" အော် … ဟုတ်ဟုတ် "
ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ရေချိုးပြီးကာစ အနက်ရောင် အင်္ကျီလက်တကိုင်းနှင့် ဒူးဖုံးဂါဝန် တွဲလျက်လေး ဝတ်ကာ ပြည့်စုံအောင် စာသင်သော အခန်းလေးထဲ ဝင်လာရင်း စကားပြောနေ၏။ နှစ်ထပ်အိမ်ဖြစ်သော်လည်း အပေါ်ထပ် လူမနေပဲ အောက်ထပ်မှာပင် အခန်းများဖွဲ့ကာ နေထိုင်ကြသည်။
ဧည့်ခန်းနှင့် ကပ်လျက်အခန်းမှာ အခန်းလွတ်ဖြစ်ပြီး ခု ပြည့်စုံအောင် စာသင်ပေးနေသော အခန်းဖြစ်၏။
စာသင်ခန်းနှင့် မျက်နှာဆိုင် အခန်း၂ခန်းရှိရာ တခန်းက ဒေါ်မိုးမိုးစံ တို့ နေထိုင်ပြီး ကပ်လျက်အခန်းမှာ ဝတ်ရည်ဖူး အိပ်ခန်းဖြစ်သည်။ အိမ်၏ တောင်ဘက်တွင် ကားဂိုဒေါင် ရှိပြီး ဂိုဒေါင် အနောက်ဘက် ကပ်လျက် အခန်းမှာ ခြံစောင့် လင်မယား နေထိုင်ကြ၏။
" ကဲ … သား … အန်တီမိုး ကော်ဖီ ဖျော်ပေးရမလား … သမီးတို့က ကြာဦးမှာ "
" ရတယ် … အန်တီမိုး … …… ဘုတ် …… အော် "
ပြည့်စုံအောင်မှာ ဒေါ်မိုးမိုးစံအား ပြောရင်း လက်ရွေ့့လိုက်ရာ စားပွဲခုံပေါ်မှ စာအုပ်တစ်အုပ်အား လက်ဖြင့် တိုက်မိပြီး စာအုပ်ပြုတ်ကျသဖြင့် ခါးညွတ်ကာ ကုန်းကောက်လိုက်တော့သည်။
" ဟာ "
စာအုပ်ကောက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံပေါ်ထိုင်နေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ ပေါင်ကြားအား ကြည့်မိကာ သွေးသားများ ဆူပွက်လာမိ၏။
ခုံအောက်ခြေအထက်နား တန်းလေးပေါ် ခြေဖဝါးတင်ပြီး ထိုင်နေသော ဒေါ်မိုးမိုးစံ ဒူးဖုံးစကပ် အောက်နားစလေးမှာ ဒူးခေါင်းနှင့် တန်းနေပြီး အတွင်းဘက် ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီး ကြားမှ စောက်မွှေးအုံ ကြီးအား မြင်နေရသည်။
ပြည့်စုံအောင် တစ်ယောက် ရုတ်တရက် အဒေါ်ဖြစ်သူ သူဇာခိုင်နှင့် လိုးခဲ့ကြပုံများ ပြန်မြင်ယောင်ကာ ပုဆိုးကြားက လီးမှာ ထောင်မတ်လာတော့၏။စာအုပ်အား ကောက်ယူ၍ ခါးပြန်မတ်ရာ ဒေါ်မိုးမိုးစံမှာ ပြတင်းပေါက်ဘက် ငေးနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် »»»»»»»
