Wednesday, August 19, 2015

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၉ )

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၉ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသည်။

ဘာလိုလိုနဲ့ မောင်တို့အိမ်ရောက်တာ ၂ လပြည့်တော့မှာပါ။ မောင်ကတော့ အိမ်ပြန်ဖို့ပြောပြီး အဝတ်စားတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း သယ်နေတာပေါ့။ ကျမကိုလည်း သုံးလေးရက် နေပြီး ပြန်ဖို့ ပြောထားတာပဲ။ ကျမ အတွက်က မောင်တို့အိမ်က နတ်စည်းစိမ်ပေါ့ရှင်။ ကျမရဲ့ ကာမစည်းစိမ်တွေက မောင်ကိုယ်တိုင် လမ်းဖေါက်ပေးခဲ့တာပဲလေ။ မောင်ဆေးခန်း သွားတာနဲ့ ကိုမျိုးနဲ့လိုးလိုက် ကိုတင်ထွန်းနဲ့လိုးလိုက်ပေါ့နော်။ ကိုတင်ထွန်းက ကျမ စကားအတိုင်းလိုက်နာပေမယ့် ကိုမျိုးက မရဘူးရှင့်။ အတင်းရဲလိုက်တာလည်း လွန်ပါရောပဲ။

မနေ့ညကကို မောင်အိပ်တော့ ကိုမျိုးအခန်းတံခါး လာခေါက်တော့တာပဲ။ အခန်းဝလေးမှာပဲ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးသွားတာ။ ကျမကလည်း အလိုလိုက်မိတာတွေ ရှိပါတယ်လေ။ မောင်တို့နဲ့ မနက်စာ စားချိန်တိုင်း ကိုမျိုးက ဧည့်ခန်းဝကနေ မသိမသာ အချက်ပြတတ်တာ။ ကိုမျိုးအချက်ပြပြီး ခဏနေဆို ကျမလည်း မယောင်မလည်နဲ့ ဧည့်ခန်းက ထွက်ပြီး ရှာတတ်နေတာပေါ့။

နေရာတွေက အများကြီးတော့ မဟုတ်ပါဘူး ။ ရေချိုးခန်း မီးဖိုချောင် အိမ်နောက်ဖေးပေါက်နားက စတိုခန်း အဲလိုနေရာတွေမှာ ကိုမျိုးကို တွေ့တတ်ပါတယ်။ လူချင်းကပ်တာနဲ့ ဘာမှမပြောပဲ ကျမထမိန်လှန်ပြီး စောက်ပတ်ကို ယက်တော့တာပဲ။ ကျမလည်း သူယက်ပြီးတာနဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးကြီးကို အားရပါးရ စုက်ပေးတတ်တာပဲလေ။ ပြီးတဲ့အထိ မရောက်ပေမယ့် မနက်ပိုင်း အာသာပြေပေါ့ရှင်။

နောက်ပိုင်း မောင်တို့ အိမ်အတွက် ၁ ပတ်စာဈေးဝယ်ထွက်တော့ ကျမကိုပါ ဒေါ်ထွေးနဲ့ အတူလိုက်ဖို့ ပြောတော့တာပဲ။ လိုက်သွားတိုင်း အိမ်အတွက် ၁ပတ်စာဆိုတော့ ဒေါ်ထွေးဈေးပတ်ရင် ၁ နာရီခွဲကျော်ကျော်လောက် ကြာတတ်တာပေါ့နော့။ ကားပက်ကင်ထိုးပြီး ဒေါ်ထွေးကားပေါ်က ဆင်းတာနဲ့ ကားမှန်တွေအလုံပိတ်ပြီး ကားရှေ့ခန်းကနေ ကျမရှိတဲ့ နောက်ခန်း ကူးလာတော့တာပဲ။

ဈေးကြီးဆိုတော့ ကားဘေး လူတွေ ဖြတ်သွားဖြတ်လာ ရှိတာပေါ့ရှင်။ ကိုမျိုးက နောက်ခန်းရောက်တာနဲ့ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်းလိပ်တင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကျကျနနလေး ယက်တော့တာပဲ။ ကျမဖြင့် ကားဘေး လူလာတိုင်း ရင်တွေတုန်ရင်း စောင်ပတ်အယက်ခံနေရတာပေါ့။ စိတ်ထဲလည်း လူမြင်သွားမလား စိုးရိမ်စိတ်လေးနဲ့ စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေရတော့တာပဲရှင်။ အသစ်အဆန်းခံစားမူ့ အမျိုးမျိုးပေးတတ်တဲ့ ကိုမျိုးလေ။

မနေ့ည ကတော့ အခန်းဝလိုးရင်း ဒီနေ့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ပို့ပေးမယ်လို့ ပြောလို့ ကျမလည်း မောင်ဆေးခန်း မြန်မြန်သွားဖို့ ဆုတောင်းနေမိတာ။ မောင်ဆေးခန်းသွားပြီး မကြာပါဘူး မောင့်အမေကို ကိုမျိုး ချိန်းဝိုင်းပို့ပေးပြီး ပြန်ရောက်လာတာပေါ့။

....................................................................................................

ကျမလည်း ဆံပင်ကို ခွဲစည်းထားရင်း ဂါဝန်အဖြူ အပါးလေးဝတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက စောင့်နေမိတာ။ သိပ်မကြာပါဘူး တံခါး ၂ ချက် ခေါက်ပြီး ကိုမျိုးဝင်လာတာပါပဲ။ ရောက်တာနဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှေးနေတဲ့ ကျမကို ဆွဲလှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ယက်တော့တာ။ အဖုတ်အယက်ခံရင်း ကျမလည်း ဂါဝန်ကို ချွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ကျမ ဂါဝန်ချွတ်ပြီးတော့ ကိုမျိုးလည်း သူ့အဝတ်စားတွေ အကုန်ချွတ်တော့တာပဲ။

ကုတင် ကန်လန့်ဖျက် ပက်လက်အိပ်ရင်း ကျမကို ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အပေါ်က ခွခိုင်းနေတာ။ ကျမလည်း ကိုမျိုးစိတ်တိုင်းကျ လိုက်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေးနေတုန်း ကိုမျိုးဆီက အသံထွက်လာတော့ ကျမ အံအောသွားရတာပေါ့။

" ကိုတင်ထွန်း ရောက်ရင်လည်း ဝင်ခဲ့လေဗျာ "

" ဟင် "

ကျမလည်း ရုတ်တရက်မို့ ကိုမိုးမျက်နာ ခွထားရာက ဘေးဘက် လိမ့်ချပစ်လိုက်တာ။ မရဘူးရှင့် ။ ကိုမျိုးက ကျမခါးကို သူ့လက်နဲ့ဆွဲကပ်ထားတာ။

" ရှက်မနေပါနဲ့ မမလေးရ … ကိုတင်တွန်းနဲ့ မမလေးတို့ လိုးတာ ကျနော်သိပြီးသားတွေပါ "

" ရှင် … ကိုတင်ထွန်းက ပြောတာလား "

မထူးဘူးလေ ကိုမျိူးက သိနေမှတော့ ကျမလည်း ဗြောင်ဖွင့် မေးလိုက်တာပေါ့။

" မဟုတ်ပါဘူး တရက်က မမလေးကို လာလိုးမလို့ … ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်ထွန်းက အရင်ရောက်ပြီး လိုးနေတာပါ "

အော်…ကျမ ကိုတင်ထွန်းကို စောက်ပတ်ခေါ်ယက်ခိုင်းတဲ့နေ့ကတည်းက ကိုမျိုး သိနေခဲ့တာကိုး။ ကျမ တွေးနေတုန်း ကိုမျိုးမျက်နှာပေါ်ခွထားတဲ့ ကျမ ဖင်ဝလေးနွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရတာရှင်။ အားပါးပါး…စောက်ပတ် အယက်ခံရင်း ဖင်ပေါက်လေးပါ ယက်ခံရတဲ့ အရသာက ဖေါ်ပြဖို့တောင် စကားလုံးရှာမတွေ့ပါဘူး။ ကိုမျိုးခေါင်းက ကုတင်စွန်းမှာဆိုတော့ ခွထားတဲ့ ကျမဖင်က ကိုတင်ထွန်းကို မြူသလိုဖြစ်နေမှာပေါ့လေ။

ကိုမျိုးလီးကို ခပ်ပျင်းပျင်း တချက်ဆွဲစုပ်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်ထွန်းက ကုတင်ဘေး ဒူးထောက်ရင်း ကျမဖင်သားကြီးတွေကိုင်ပြီး ဖင်ဝထဲ လျှာဖျားထိုးထည့်ပြီး ကလိနေတာပဲ။ ကျမ ပေါင်ဂွအောက်က ကိုမျိုးကလည်း ပက်လက်အနေထားနဲ့ စောက်ပတ်အက်ကွဲကြောင်းအတိုင်း လျှာအပြားလိုက်ပွတ်ဆွဲလိုက် အစိလေးကို စုပ်လိုက်နဲ့ပေါ့။

ကိုမျိုး စောက်စိလေးစုပ်တဲ့အချိန်နဲ့ ကိုတင်ထွန်းက ကျမဖင်ဝထဲ လျှာထိပ်လေးထိုးထည့်တဲ့ အချိန် ဆုံလိုက်ရင် အူတွေအသဲတွေ ပြောင်းပြန်လှန်သွားသလိုပါပဲရှင်။ ခဏလေးပဲ စောက်ရည်တွေ ကိုမျိုးမျက်နှာပေါ် ပန်းချပစ်လိုက်မိတာပေါ့။ ကိုမျိုးက ကျမစောက်ရည်တွေ နှာခေါင်းထဲဝင်လို့ မွန်းပြီး ခဏရပ်ပေမယ့် ကိုတင်ထွန်ကတော့ ဖင်ဝလေးကို နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို တေ့စုပ်နေတော့တာပဲ။

" အားးးး းးးးး … သေပါပြီ ……… အမလေးးး … ခဏ ရပ်ကျပါဦးရှင် "

ကျမ ဘယ်လိုမှကို မခံစားနိုင်တော့တာပါ။ စုပ်လက်စ ကိုမျိုးလီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး တောင်းပန်ယူရတာပေါ့ရှင်။ ခဏပဲနားလိုက်ရတာပါ…။ ကိုမျိုးက ကုတင်ပေါ်ပဲ လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး ကျမနောက်က နေရာယူရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေပါပြီ။ လိုးနေရင်း ကိုမျိုးက ကိုတင်ထွန်းကို ကျမရှေ့ရပ်ခိုင်းလိုက်တော့…ထောင်မှတ်နေတဲ့ကိုတင်ထွန်းပေါင်ကြားက လီးတုတ်ကြီးက ကျမ ပါးစပ်နားဝဲနေတာပေါ့။ စိုက်ကြည့်နေတုန်း ကိုတင်ထွန်းက ဟနေတဲ့ကျမပါးစပ်လေးထဲ လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တာ။

" အု … ဖလု … အွပ် … အွပ် "

လှုပ်မရအောင် ကိုတင်ထွန်းက ကျမခေါင်းကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးတောတာပဲ။ နောက်က ကိုမျိုးက ပစ်လိုးတိုင်း ကျမကိုယ်လုံးက ရှေ့စိုက်သွားတော့ ကိုတင်ထွန်း လီးတုတ်ကြီးက ပါးစပ်ထဲအပြည့် အာခေါင်ထိ လာလာထောက်မိနေတာ။ ကျမ ပါးစပ်က သွားရည်တွေကျလာပြီး မျက်လုံးတွေလဲ ပြာလာတော့တာပဲ။ ကိုမျိုးနဲ့ ကိုတင်ထွန်းက ရပ်မပေးတော့ပါဘူး။ ကိုမျိုးပြီးကာနီးကျ နေရာချင် ချိန်းလိုးပြီး ကျမပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်နေတာ။ ပါးစပ်ထဲ တဖျောဖျော ဝင်လာတဲ့ လရည်တွေ မြန်မြန်မျိုချပစ်နေရတာပေါ့။

နောက်က ကိုတင်ထွန်းကလည်း ကျမပါးစပ်ထဲ ကိုမျိုးလရည်တွေ ပန်းနေတာမြင်တော့ ချက်ချင်း မီးပွင့် မတတ် ဆွဲလိုးတော့တာ။ ကုတင်ပေါ်လည်း ကျမ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတော့တာပဲ။ ကိုတင်ထွန်း ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာရင်း နောက်ဆုံးတချက်စောင့်အပြီးမှာ ကျမဖင်နဲ့ သူ့လမွှေးအုံ ဖိကပ်ရင်း ကျမစောက်ခေါင်းထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်နေတာပေါ့ရှင်။

ကျမ လည်း မျက်ရည်တွေ လက်ခုံနဲ့ သုတ်ပြီး အသက်ဖြေးဖြေးရှုရင်း အနားယူနေရတာ။ အမောပြေတာနဲ့ ကျမကို ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ခိုင်းပြီး ကိုမျိုးနဲ့ကိုတင်ထွန်းက ကြမ်းပြင်ပေါ်မတ်တပ်ရပ်ရင်း ကျမဘေးတဖက်တချက်ဆီကနေ သူတို့လီးကြီးတွေ ကျမ ပါးစပ်နား တေ့နေကြတာ။ ပုံစံမတူတဲ့လီးနှစ်ချောင်း ပထမဆုံးအကြိမ် အနီးကပ် မြင်လိုက်ရတာပါ။

" ကြည့်နေတော့မလား မမလေးရဲ့ စုပ်ပေးဦးလေ "

ကိုမျိုးက လက်ရဲဇက်ရဲဆိုတော့ ပြောပြီးတာနဲ့ ကျမ ပါးစပ်ထဲ ဒစ်ကြီးစသွင်းတော့တာပေါ့။ ကိုမျိုးလီးက ကိုတင်ထွန်းလီးထက်ရှည်တာက အနီးကပ်ကျ သိသာပါတယ်။ လီးက အရင်းကနေ အဖျားထိ လုံးပတ်ညီပြီး ဒစ်ကြီးက မဝိုင်းပဲ လေးထောင့်ပုံစံ ရှည်မျောမျောလေးပါ။ ကိုမျိုးလီး စုပ်ပေးနေတုန်း ကိုတင်ထွန်းက မစောင့်နိုင်ဘူးနေမှာ ကျမပါးတဖက်ကို လီးထိပ်နဲ့ထိုးပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းနေတာ။

ကိုမျိုးလီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ညာဖက်လက်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း ဘယ်လက်နဲ့ ကိုတင်ထွန်းလီးကို အရင်းကနေ အုပ်ကိုင်ပြီး ဒစ်ကြီးကို ဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ လက်ထဲ ခပ်ပြည့်ပြည့်မို့ ကိုတင်ထွန်းလီးကြီး တုတ်တာက အားရမိတယ်။ လချီးနံ့ထောင်းထနေတဲ့ လီးကြီးက လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီး ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်လို ကားထွက်နေတာ ပါးစပ်ထဲ မနည်းထဲ့စုပ်ပေးရတာပေါ့။ လီးနှစ်ချောင်းကို တချောင်းပြီးတချောင်းပြောင်းစုပ်ရင်း လီးကြီးတွေက ကျမတံတွေးတွေနဲ့ တင်းပြောင်ပြီး မာထင်လာပါပြီ။ ကိုမျိုးလီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်ပြီး ပါးစပ်ကအထုတ် ကိုမျိုးဆီက စကားသံထွက်ပေါ်လာတာရှင်။

" မမလေး … လီးစုပ်တာ ရပ်လိုက်ဦးနော် … ကိုတင်ထွန်း ခင်ဗျား ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲဗျာ … မမလေး အပေါ်က လိုးပါစေ "

ကိုတင်ထွန်းကလည်း ကိုမျိုးစကားအဆုံး ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်အနေထားနဲ့ သူ့လီးတုတ်ကြီးကို ထောင်ပေးထားတာရှင့်။ ကျမလည်း ကိုတင်ထွန်းအပေါ်တက်ခွကို လီးထိပ်နဲ့ စောက်ခေါင်းပေါက်လေး ချိန်ပြီး ဖိချပစ်တာ။ စောက်ရည်စို့နေပေမယ့် လီးကတုတ်တော့ ခပ်စီးစီးလေး ဗျစ်ကနဲ့ ဝင်လာတာပေါ့။ လီးကြီးက ဖြည်းဖြည်းဝင်တာတောင် ထိထိမိမိနဲ့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေချိတ်ဆွဲသွားတာ အီစိမ့်နေအောင်ကောင်းလိုက်တာရှင်။

ကျမပုခုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး မျက်နာချင်းအပ်တော့ ကိုတင်ပါးစပ်က ဆေးလိပ်နံ့ခပ်ပျင်းပျင်းလေးက ကျမနှာခေါင်းထဲ ဝင်လာပါရောပဲ။ နှုတ်ခမ်းလာစုပ်တော့ အသက်အောင့်ထားလိုက်ရတာပေါ့။ ကျမလည်း ဒူးကွေးလျက်လေးနဲ့ ဖင်ကို အပေါ်ပြန်ကြွပြီး ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ဖိကြည့်တာ။ တကယ်ကို ခပ်စီးစီးလေး လီးအရသာခံစားမိနေတာ။

ကိုတင်ထွန်းက မလှုပ်သေးပါဘူး။ ကျမပါသာပဲ ဖင်ကို လိုသလို မြောက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေတာပါ။ ကုတင်ပေါ်တက်တဲ့ ခြေသံကြားပြီး ခဏကြာတော့ ကျမဖင်ဝထဲ လျှာနွေးနွေးလေး ထိကပ်လာပါပြီ။ လှည့်ကြည့်စရာကို မလိုတာ ကိုမျိုးပေါ့ ။ ဖင်ဝလေးကို လျှာအပြားလိုက် အထက်အောက်ယက်ပြီး လျှာထိပ်လေးထိုးသွင်းတတ်တာ သူ့အကျင့်လေ။ ဒီတခါ ကျမ ခံစားမူ့ မြင့်တက်လာတာက စောက်ခေါင်းထဲ လီးမြုပ်ထားရင်း ဖင်ဝအယက်ခံနေရလို့ပေါ့ရှင်။

" အားလားလားးး … ရှီး ရှီးးးးး "

ကျမလည်း တကိုယ်လုံးတုန်သွားပြီး ၁၀ချက်လောက် ကိုတင်ထွန်းလီးကို ဖိဆောင့်ပစ်မိတာ။

" ရှီးးး … ဘွတ် ဘွတ် …… အ …… အားဟားးး …… ဗျစ် ဖွပ် ဖွပ် "

ကောင်းလိုက်တာရှင် ။ ဘယ်လို အရသာလဲဆိုတာ ပြောပြဖို့ ခက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမ ကြာကြာ အရသာ မခံလိုက်ရပါဘူး ။ နတ်ပြည်ကနေ ရုတ်တရက် ငရဲပြည်ရောက်သွားခဲ့ရတာပါ။ ဖင်ဝလေးထဲ ကိုမျိုးလီးကြီးဝင်လာတဲ့ အချိန် ကျမ တကိုယ်လုံးသပ်လျိုထားသလို ခံစားလိုက်ရတော့တာပဲ။ စောက်ခေါင်းထဲ ကိုတင်ထွန်းလီးကြီးက အပြည့်နေရာယူနေတုန်း ဖင်ပေါက်ထဲ ကိုမျိုးလီးကြီးက တစ်စို့ကြီး ဝင်လာတော့ ကျမ တကယ် မခံနိုင်တော့ပါဘူး။

" အမလေးးး … သေပါပြီ … ကိုမျိုးရယ် … ပြန်ထုတ်ပေးပါ … တစ်ယောက်ပြီးမှ တယောက်လိုးကြပါ့လားရှင့် … အားးး အဟင့် ဟင့် "

" ခဏလေးပါ မမလေးရာ … နောက်ကျ လီးနှစ်ချောင်း အရသာ တွေ့လာမှာပါ "

" ဟင့်အင် … အားးးး … မ … မ … မရလို့ပါရှင် … အမလေးးး "

ကျမလည်း ဖင်ကို ရှေ့တိုးရင် လီးတွေကို ချွတ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် မရဘူးရှင့်။ ကိုမျိုးက ပါးပါးနပ်နပ် နဲ့ ကျမခါးကို ဆွဲထားတာ တဆက်ထဲ ကိုတင်ထွန်းကိုပါ ချုက်ထားဖို့ သတိပေးလိုက်သေးတာ။ ကိုတင်ထွန်းပေါ် ဒူးကွေးခွပြီး ရင်ဘတ်ချင်းအပ်ထားတဲ့ ကျမကို ကိုတင်ထွန်းက ကျောကုန်းသိုင်းဖက်ရင်း ချုပ်လိုက်ပါပြီ။ ကျမ ဘယ်လိုမှ လှုပ်မရတော့ပါဘူး။

ဖင်ရော အဖုတ်ရော နာလိုက်တာရှင်။ ဒီလို တပြိုင်ထဲ လိုးခံရလိမ့်မယ်လို့ ကျမ ထင်မထားမိပါဘူး။ တစ်ယောက်ပြီးမှ တစ်ယောက်လိုးမယ်လို့ပဲ တွေးထားမိတာပါ။ ကိုတင်ထွန်းကလည်း ကျမမျက်နှာလေး မဲ့ရှုံ့နေတာ ကြည့်ရင်း အောက်ကနေ ပင့်လိုးနေပါပြီ။ ကိုတင်ထွန်းလီး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လာလို့ ဖင်ကော့မိတဲ့အချိန် ကိုမျိုးက ဖင်ပေါက်ကို ဖိလိုးတာရှင့်။

" ဘွတ် … ဖလွပ် … အမလေး … အ အ … ဗျစ် ဗျစ် …… ကယ်ကြပါဦးရှင် … အမလေး မောင်ရေ … မောင့်မိန်းမ ကို လာကြည့်ပါဦးးး … အားးး အားးး သေပါပြီ …… ကျမတောင်းပန်ပါတယ် လီးတွေ ပြန်ထုတ်ပေးကြပါ … အီးဟီးးး ဟီးးးး "

" အာ … ဖေလိုးမ … နားညီးတာကွာ … ကိုတင်ထွန်း ခပ်ပြင်းပြင်း ပင့်လိုးစမ်းဗျာ … အင့် အင့် … "

ကိုမျိုးက ဇိမ်ပျက်တဲ့ပုံစံနဲ့ ကျမကိုဆဲဆိုပြီး တရကြမ်း လိုးတော့တာပဲရှင်။ ကျမ အော်ဟစ်နေပုံကို ကြည့်ရင်း ကိုတင်ထွန်းကလည်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အောက်ကနေ ပင့်လိုးနေတော့ အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပူထူပြီး ကျိန်းစပ်လာရတာ။ မျက်လုံးတွေ ဝေဝါးလာပြီး အသိစိတ်တွေပါ လွတ်ကုန်တော့တာ။

နားထဲ တချက်တချက် ကိုမျိုးနဲ့ ကိုတင်ထွန်းတို့ရဲ့ အံကြိတ်သံတွေ ကြားနေရင်း မှောင်အတိ ကျသွားခဲ့ရပါပြီ။ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ အပေါ်ရောက်သွားလိုက် အောက်ပြန်ကျလာလိုက် တခါတခါ လှိုင်းလုံးတွေရိုက်ခတ်လာသလို တရှိန်းရှိန်းနဲ့ အရာအားလုံး မှုံဝါးဝါး ခံစားမူ့တွေနဲ့ပေါ့။ နွေးကနဲ့ ပူကနဲ့ ခံစားမိမှ မျက်လုံးကို အားယူဖွင့်ကြည့်တော့ လီးနှစ်ချောင်းထိပ်ဝ အပေါက်လေးထဲက လရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ကျမမျက်နှာတပြင်လုံး ပန်းချနေကြတာရှင်။

" ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကွာ လိုးရတာ စီးပိုင်နေတာ … အင့် အင့် … "

" စောက်ပတ်တင် မဟုတ်ပါဘူး ဖင်ကြီးကလည်း ကျပ်ထုပ်နေတာ ကိုမျိုးရေ … အားဟားးး … လိုးရတာ မဝသေးပါဘူးဗျာ … သေသွားမဆိုးလို့ … အင့် "

နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်း ကျမမျက်နှာကို လရည်တွေနဲ့ ဝိုင်းပန်းနေကြတာ။ ပြန်ပြောဖို့ အားတောင် မရှိတော့ပါဘူးရှင်။ တကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလို မလှုပ်နိုင်တော့တာပါ။ ကျမ သတိလစ်နေတဲ့ အချိန် ဘယ်လောက်များ လိုးထားကြလည်း မသိပါဘူး စောက်ပတ်လည်း ကျိန်းနေပြီး ဖင်ဝလည်း စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့ ခံစားနေရတာ။

လရည်တွေ ကုန်အောင်ပန်းပြီးမှ ကျမ မျက်နာကို လီးတွေနဲ့ တဘတ်ဘတ်ရိုက်ပြီး ကိုမျိုးနဲ့ကိုတင်ထွန်း အခန်းထဲက ထွက်သွားကြတော့တာပဲ။ ကျမလည်း မျက်ခွံတွေ လေးလံလာပြီး တဖြည်းဖြည်း စိတ်လျော့ချလိုက်ပါပြီ။ ညနေပိုင်း မောင်ပြန်လာပြီး မျက်နှာပေါ်က ခြောက်နေတဲ့ လရည်တွေ ရေဝတ်လေးနဲ့ သုတ်ပေးမှ ကျမလည်း လန့်နိုးခဲ့ရတာပေါ့။ကျမကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်စားတစ်စုံ ဝတ်ပေးထားတာပါ။

" ဟင် … မောင် "

" ဘယ်လိုဖြစ်တာလည်း မိန်းမရယ် … အဖုတ်လည်း နီရဲယောင်ကိုင်းနေတာ ဖင်ပေါက်လည်းစူထွက်ပြီး အနားစလေးတွေကွဲထွက်ကုန်ပြီ "

" ကိုမျိုးနဲ့ ကိုတင်ထွန်း ဝိုင်းလိုးသွားတာ မောင်ရယ် … အဟင့် ဟင့် ဟင့် "

" ဟေ "

............................................................................................................

အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့ အထိ စိတ်နဲ့လူ မကပ်သေးဘူး ။ ဖင်ရော အဖုတ်ရော နာနေတာရှင်။ ၅ ရက် လောက်နေမှ သက်သာတာပါ။ ၂ လလောက်နေတော့ ဖြိုးသူလည်း နယ်မြို့လေးတစ်မြို့ပြောင်းသွားပါပြီ။ ဖြိုးသူ မသွားခင် ၅ကြိမ်လောက် မောင်မသိအောင် ခိုးပြီး အလိုးခံလိုက်သေးတယ်။ မောင်က သူတို့အိမ်ကပြန်ရောက်ပြီးကတည်းက ကျမကို အရင်လို ဘယ်သူနဲ့မှ မတိုက်တွန်းတော့ပါဘူး။

ကိုမျိုးနဲ့ ကိုတင်ထွန်း ဝိုင်းလိုးပြီးကတည်းက ကျမအပေါ်သနားသွားတာလား သူ့ကိုယ်သူ နောင်တရသွားတာလားတော့ ဝေခွဲမရပါဘူး။ မောင်နဲ့လည်း ပုံမှန်လိုးဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်ရော ကျမရော ခံစားမှု့က အေးစက်သွားခဲ့ရတာပါ။ ပြဿနာ တခုက မောင့်ကို ဆေးခန်း ကူပေးရင်း ယောင်္ကျားလူနာတွေလာရင် လီးနေရာတွေ ကျမ သတိလက်လွတ် ငေးကြည့်နေမိတော့တာပဲ။ မောင်က ရိပ်မိတော့ ကျမကို ဆေးခန်းတွင် ကူမလုပ်ဖို့ပြောပြီး အသက် ၅၀ ကျော် လူကြီးတစ်ယောက်ကို ဆေးခန်းအကူခေါ်ထားလိုက်တာပဲ။ ညတော့ မအိပ်ခိုင်းတော့ဘူး မနက်လာ ညပြန်ပေါ့။

" သမီးရေ … ဦးစံကို ရေနွေးလေးပေးပါဦး "

ကျမ ဟင်းချက်နေတဲ့ချိန် နောက်ကျောဘက်က အသံကြားလိုက်ရတာနဲ့ လှည့်ကြည်တော။  ဦးစံ က စတီးဇလုံ အလတ်စားတစ်လုံးကိုင်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လာနေတာ။ မောင်ခေါ်ထားတဲ့ လူကြီးပေါ့ နာမည်အရင်းက ဦးစံမြင့် လိပ်စာတော့ မောင်မပြောပြတော့ ကျမလည်းထွေထူး မေးမနေပါဘူး။ မျက်နှာလေးထောင်နဲ့ အရပ်မနိမ့်မမြင့် အသားတော့မဲတယ်။မနက်လင်းတာနဲ့ စက်ဘီးလေးနဲ့ရောက်လာပြီး ညပိုင်းဆေးခန်းပိတ်မှပြန်တာပါ။

" ဟုတ် … ဦးစံ ခဏစောင့် သမီး ရေနွေးတည်လိုက်မယ်နော် "

ကျမလည်း ရေနွေးတည်တဲ့ အိုးလေး ရေ တဖလားထည့် ပလပ်ထိုးပြီး ဟင်းဆက်ချက်နေလိုက်တာ။ ဂျလောက်ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ မီးနီလေး လင်းမှ ပလပ်ဖြုပ်ပြီး စတီးဇလုံထဲ ရေနွေးတဝက်ကျော်ကျော်ထည့်ပြီး ဦးစံ လှမ်းခေါ်လိုက်တာ။

" ဦးစံ ရပြီ နော် "

ဦစံ ကျမဆီလျှောက်လာတော့ ပုဆိုးကြားက ဖေါင်းထွက်နေတဲ့ အရာကို လက်နဲ့ကွယ်ထားတာ။ ရေနွေးဇလုံကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ယူတော့ အောက်ကထောင်ထွက်နေတော့တာပဲ။ ကျမက အိပ်ယာထပြီဆို ညဝတ်မလဲပဲ မီးဖိုချောင်ဝင်နေကြပါ။ အထက်ရော အောက်ရော အတွင်းခံမပါပဲ အင်္ကျီလက်တကိုင်းစကပ်တွဲလျက်လေးက ဒူးထိတော့ ဖုံးတာပေါ့။ မီးဖိုချောင်ထဲ ဖွင့်ထားတဲ့ ဖန်ချောင်းအလင်းရောင်ကြောင့် ကျမ ကောက်ကြောင်းတွေ နောက်ကကြည့်ရင်း ဦးစံလည်း စိတ်ထလာတာနေမှာ။ အဲဒီနေ့ကတော့ ကျမစိတ်က ပုံမှန်ပါပဲ အသက်ရွယ်ကွာခြားမှု့ကြောင့်လည်း ဖြစ်မှာပေါ့။

ကျမစိတ်တွေ ထကြွလာခဲ့ရတာက မှတ်မှတ်ရရ နေ့ခင်းဘက် လက်ဖက်သုပ်ရင်း ဆေးခန်းထဲ ဝင်ပို့မိတာ နေ့ခင်းအိပ်ချင်ပြေလေးပေါ့။ ကျမဆေးခန်းထဲ ရောက်တော့ ဦးစံက ခုံတစ်လုံးပေါ်ဒူးတစ်ဖက်ထောင်ပြီး သတင်းစာ ဖတ်နေတာရှင်။ ပုဆိုးက အောက်စလွတ်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်နားစကနေ အပြင်ထွက်နေတာ။ အံ့အောမှင်သက်မိရပါတယ်။ မထင်မှတ်လောက်အောင် လီးကြီးက မဲမဲတုတ်တုတ်ကြီး မောင့်တိုအိမ်က ခြံစောင့် ကိုတင်ထွန်းကို မျက်လုံးထဲ ပြန်မြင်လာမိတော့တာပဲ။

" ဦးစံ လက်ဖက်သုပ် စားဦး … မောင်ရော မရှိဘူးလား "

 " အော် … အေးအေး သမီး … ဆေးရုံက အရေးတကြီး ဖုန်းဆက်လို့ ဆရာထွက်သွားတာ … ဆေးခန်းခဏ ပိတ်ခိုင်းလို့ ဦးစံလည်း ဆေးခန်းတံခါးပိတ်ပြီး သတင်းစာ ဖတ်နေတာ "

ကျမ အသံကြားမှာ ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ ဒူးတဖက်ကို အောက်ချပြီး ထရပ်လိုက်တာ။ ခုံတစ်လုံးပေါ်တင်ပေးရင်း ခုံပုလေးနှစ်လုံး ဘေးချပြီး ဦးစံနဲ့ကျမ လက်ဖက်သုပ် စားနေကြတာပေါ့။ စားရင်း ဦးစံ မျက်လုံးတွေက ကျမ ပေါင်ကြားထဲရောက်ရောက်နေတာ။ ဒူးဖုန်းစကပ်ဆိုပေမယ့် ခုံပုလေးပေါ်ထိုင်လိုက်တော့ စကပ်အောက်နားစက ဒူးခေါင်းပေါ်တင်ပြီး ပေါင်အတွင်းသားတွေ ပေါ်နေမှာလေ။

လက်ဖက်သုပ်ကုန်တော့ မောင်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ ကျမလည်း လက်ဖက်ပန်းကန်လေး ယူပြီး ဆေးခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တာပါပဲ။ ညပိုင်းကျ မောင်က ဘာမှ မမေးတာနဲ့မို့ ကျမလည်း ပြောမပြတော့ပါဘူး။ဆေးခန်းပိတ်ရက်ကျ မနက်စာစားပြီး ကုတင်ပေါ် လင်မယားနှစ်ယောက်လှဲနေရင်း မောင့်ဆီက မထင်မှတ်တဲ့ စကားလုံးတွေ ကြားလိုက်ရတော့တာပဲ။ဒီလိုစကားတွေ မကြားရတာ ၆လကျော်ကျော်လောက် ရှိနေပြီလေ။

" မိန်းမ "

" ရှင် … မောင် "

" ဟိုလေ … နေ့လည်ကျ … ဦးစံ လာလိမ့်မယ် "

" အွန် … ဆေးခန်း ပိတ်ရက်လေ မောင်ရဲ့ "

" ဒီလိုကွာ မိန်းမကလည်း … မောင့်စိတ်တွေ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နေလို့ မနေ့ကတည်းက ဦးစံကို အကူညီတောင်းလိုက်တာ "

" ဟမ် "

" ဦးစံက အသက်လည်းကြီးပြီ ပြီးတော့ မောင့်ဆီမှာ အလုပ်လုပ်နေတော့ တခြားလျှောက်ပြောမှာတွေလည်း မပူရဘူး ပြောလည်း သူအသက်ရွယ်နဲ့ဆို ဘယ်သူ့ကမှ ယုံမှာ မဟုတ်ပါဘူး…ပြီးတော့ ဒီတခါ မောင်က အနီးကပ်ကြည့်ချင်တာ "

" မောင်ရယ် ဦးစံက အသက်ကြီးပါပြီ လုပ်နိုင်ပါ့မလား "

" လုပ်နိုင်သလောက်ပေါ့ မိန်းမကလည်း သဘောတူတယ်မလား "

မောင်က ပြောရင်း ပက်လက်လှဲနေတဲ့ ကျမပေါ် ဘေးတိုက်ခွပြီး ပေါင်ရင်းကို သူ့လီးနဲ့ထိုးနေတော့တာ။ ဒီလိုပြောရုံနဲ့ကို စိတ်ကြွနေပုံပါပဲ။ကျမကတော့ ဦးစံ အသက်အရွယ်ကြောင့် စိတ်သိပ်မပါပါဘူး။

" ကောင်းပြီလေ … မောင်ပြန်စတာနော် ပြီးမှ ကျမကို အပြစ်မပြောရဘူး "

" အေးပါ မိန်းမရယ် "

သူ့ဆန္ဒလိုက်လျောပေးလို့ ဝမ်းသာပျော်ရွှင်နေရင်း ကျမပါးတဖက်ကို တပြွတ်ပြွတ် နမ်းနေတော့တာ။ မောင့်ရှေ့မှာတင် သူစိမ်းယောင်္ကျားကို အလိုးခံရမယ် ဆိုတော့ ကျမလည်း တွေးရင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးတော့ ဖြစ်မိတာပေါ့။ ခါတိုင်းဆို ကျမကို စီစဉ်ပေးပြီး တနေရာကနေပဲ ချောင်းတာလေ။ မောင်တို့အိမ်ရောက်တော့ ကျမက ကိုမျိုးနဲ့ကိုတင်ထွန်းကို မောင်မသိအောင် အလိုးခံတာတွေက မောင့်အတွက် စိတ်ကျေနပ်မှု့ အပြည့်ဝမရတာနေမှာ။

ခဏအကြာ အောက်ထပ်ဆင်းပြီး ရေအတူချိုးတော့ နှစ်ယောက်သား တုံးလုံးချွတ်ချိုးရင်း မောင်ကိုယ်တိုင် ဦးစံလိုးမယ့် ကျမစောက်ပတ်ကို သေချာ ပွတ်သတ် ဆေးပေးနေတာရှင်။ ကျကျနန တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပြီးမှ ရေပြန်ချိုးကြတာ။ ကျမက မောင့်လီးကို ဆပ်ပြာတိုက်မယ်လုပ်တော့ မောင်က လက်မခံပါဘူး သူပါသာပဲ ခပ်မြန်မြန်တိုက်ရင်း ရေချိုးပစ်တာပဲ။

အိမ်အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ မောင်ကိုယ်တိုင် လုပ်မပေးတာ ကြာပီဖြစ်တဲ့ ကျမဆံပင်တွေကို ရေခြောက်အောင် ဒွိုင်ယာမှုတ်ပေးနေပြန်ရော။ မှန်တင်ခုံရှေ့မို့ မှန်ထဲပေါ်နေတဲ့ ကျမ နို့အုံကြီးတွေ ကြည့်ရင်း ဦးစံတော့ ငါ့မိန်းမ မြင်တာနဲ့ တန်းထလာမှာ သေချာတယ် ပြောရင်း ဆံပင်တွေဒွိုင်ယာမှုတ်လိုက် လက်နဲ့ခါပေးလိုက်နဲ့ တက်ကြွနေတာ။ ဆံပင်တွေခြောက်တော့ ချိုင်းနှစ်ဖက်ကို ရေမွှေးဆွတ်ပြီး မောင်ကိုယ်တိုင်ရွေးပေးတဲ့ အစိမ်းရောင် လက်တကိုင်းအင်္ကျီအပါးလေးဝတ်လိုက်ထားလိုက်ပါတယ်။

အင်္ကျီလေးက ခါးနားလေးကျုံ့ထားပြီး ပေါင်လယ်ထိရှည်တော့ အောက်ပိုင်း ဘာမ ထပ်မဝတ်ခိုင်းဘူး။အတွင်းခံတွေ မပါတော့ ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေက အင်္ကျီထဲကနေ ဖုထွက်နေတာပေါ့။ အင်္ကျီအောက်နားစ ခပ်ဝဲဝဲလေးက ပေါင်လယ်ထိဖုံးပေမယ့် ကော့ထွက်နေတဲ့ ကျမဖင်သားကြီးတွေကြောင့် အသားကပ်ပုံစံလေး ဖြစ်သွားရတာ။

အားလုံးပြီးစီးတော့မှ မောင်နဲ့ကျမ ကုတင်ပေါ်ခြေတွဲလောင်း ချရင်း စကားပြောနေကြတော့ သူဘေးနားရှိလည်း အာရုံမစိုက်ဖို့ မရှက်ဖို့ မှာနေတာ။ မောင်မျက်နှာလေးက ဝင်းလက်နေပြီး သူ့ဆန္ဒတွေပြည့်တော့မှာမို့ ပျော်ပြီးရင်းပျော်နေပုံပေါ့။မောင်နဲ့ကျမ စကားပြောနေတုန်း အခန်းတံခါးခေါက်သံကြားလိုက်ရပါပြီရှင်။

" ဒေါက် … ဒေါက်ဒေါက် … ဆ ရာ ကျနော် … ရောက် ပါ ပြီ "

ဦးစံ အသံက ပျက်တောင်းပျက်တောင်းနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပဲ။ အလုပ်ရှင်ရဲ့ မိန်းမကို လိုးရမယ်ဆိုတော့ သူလည်း စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေမှာပေါ့ ။ ကျမလည်း ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ပဲ မောင့်ရှေ့မှာ အလိုးခံရတော့မှာမို့ မျက်နှာပူနေမိတယ်။

" ဝင် လာ ခဲ့လေ … ဦး စံ "

မောင်လည်း အသံတွေ မသိမသာလေး တုန်နေတာပါ။ တခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ ဦးစံ ဝင်လာတော့ ခါတိုင်းလိုမဟုတ်ဘူးရှင့် ။ ဆံပင်ခပ်တိုတိုညှပ်ပြီး နူတ်ခမ်းမွှေး မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေ ရိတ်ထားရင်း အင်္ကျီ လက်တိုအဖြူနဲ့ ကချင်ပုဆိုးအစိမ်းကွက်လေး ဝတ်လာတာ။ ဘာပြောပြော ခါတိုင်းထက်တော့ ကြည့်ကောင်းနေတာပေါ့ရှင်။

" ဦးစံ လာဗျာ … ဒီဘေးထိုင်လိုက် "

မောင်က ကျမဘေးထိုင်ခိုင်းနေပါပြီ။ဦးစံ ဘေးနားထိုင်ရုံနဲ့ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကျမခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်လာတော့တာပဲ။ မောင့် လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း မောင့်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။မောင်လည်း ဘာဆက်ပြောရမှန်း မသိပဲ လည်ချောင်းရှင်းသလို တဟမ်းဟမ်း လုပ်နေတာပဲ။ဦးစံဘက် မသိမသာလေး ခိုးကြည့်တော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်ပွတ်ရင်း ခေါင်းငုံ့ထားတာပေါ့။

မောင်က ရုတ်တရက် ထပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲက တခါတရံသောက်တတ်တဲ့ ရွှမ်ပုလင်းအဖုံးဖွင့်ရင်း ဖန်ခွက်ထဲ လက်နှစ်ဆစ်လောက်ငှဲ့နေတာ။ ပြီးမှ ရေဗူးတစ်ဗူးယူပြီး ဖန်ခွက်အပြည့် ရေရောပြီး တခါတည်း မော့သောက်ပစ်တော့တာပဲ။ နောက်တခွက် ထပ်ငှဲ့ပြီး ကျမနဲ့ဦးစံ ထိုင်နေတဲ့ ကုတင်နားပြန်လျှောက်လာရင်း ဦးစံကို သောက်ခိုင်းပြန်ရောပဲ။ အရက်သောက်ပြီး ခဏကြာတော့ ပြောရဲဆိုရဲရှိလာတဲ့ မောင်က စပြီး သူ့ဖြစ်ချင်တာတွေ ပြောတော့တာပေါ့ရှင်။

" ဦးစံ "

" ဗျာ … ဆရာ "

" ခင်ဗျား ပုဆိုး ချွတ်ဗျာ "

" ဟုတ် ဟုတ် "

ဦးစံက ကျမဘေးထိုင်နေရင်း ထရပ်ပြီး ခါးပုံစဖြည်ရင်း ပုဆိုးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ချွတ်ချလိုက်တာပေါ့။ ကျမက ဘေးတိုက်မို့ ဦးစံရဲ့ လီးကို မမြင်ရပါဘူး ။ ပေါင်သားကြီးတွေက ကြွက်သားအမြှောင်းလိုက်ထနေတာပဲ မြင်ရတာ။ မောင်က ဦးစံရှေ့ မတ်တပ် ရပ်လျက်အနေထားမို့ ဦးစံဟာကြီးကို အနီးကပ်မြင်ရပုံပါပဲ။ မောင်မျက်မှာ မယုံကြည်နိုင်တဲ့ခံစားမှု့မျိုးနဲ့ မျက်လုံးကြီးပြူးထွက်နေတာရှင့်။

" ဟာ … ခင်ဗျား ဆေးထိုးထားတာလား ဦးစံ "

" မထိုးပါဘူး ဆရာရယ် ကျနော် အဲဒါမျိုးတွေ နားမလည်ပါဘူး "

ကျမ … ဦးစံနဲ့မောင်တို့ စကားတွေကြောင့် ဦးစံဟာကြီးကို ကြည့်ချင်ပေမယ့် မောင့်ရှေ့မို့ စိတ်ကို မနည်း ထိန်းနေရတာ။ ဦးစံရဲ့ ဒစ်ကြီးကိုတော့ မောင်ဆေးရုံ အရေးပေါ်သွားတဲ့နေ့က ခဏမြင်ဘူးလိုက်ပါတယ်။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုတော့ မမြင်လိုက်ရပါဘူး။

" ဦးစံ … ကျနော့်မိန်းမဘက် လှည့်ပြလိုက်ဗျာ "

ဒီတခါတော့ ဦးစံက တုံ့ဆိုင်းတာမျိုး မရှိတော့ပါဘူး ။ မောင့်စကားဆုံးတာနဲ့ ကျမဘက် လှည့်ပြနေတာ။

" အိုရ် "

ကျမ တကယ်ကို မှင်သက်နေမိတာရှင်။ ငြိမ်နေတာတောင် ကိုတင်ထွန်းတောင်သလောက် တုတ်နေတာ။  ခပ်ညိုညိုလီးကြီးပေါ့ လမွှေးအုံကြီးအောက်ကနေ ငိုက်ဆင်းနေတာ အရှည်က ၅ လက်မကျော်တယ်။ ထလာတဲ့အချိန်ဆို ၈လက်မလောက် အသာလေးပဲလေ။ ကျမလည်း လီး ၅ ချောင်းလောက် စုပ်ဖူးထားတော့ မှန်းတတ်တာပေါ့ရှင်။ ကျမ ဦးစံ လီးကြီး စိုက်ကြည့်နေတာ မောင်ဘေးနား ပြန်ထိုင်တာတောင် သတိမထားမိလိုက်ပါဘူး။ မောင့်ဆီက စကားသံကြားမှ သတိပြန်ကပ်လာတာ။

" မိန်းမ … ကြိုက်လား … အတုတ်ကြီးပဲနော် … ကိုတင်ထွန်းနဲ့ ဘယ်သူပိုလည်း "

မောင်ကတော့ အရက် ၂ ပက်လောက်သောက်ထားတာမို့ အာသွက်ရှာသွက် ဖြစ်နေတော့တာပဲ။ ကျမ ပြောပြထားလို့ မောင်တို့အိမ်က ခြံစောင့်ကိုတင်ထွန်းလီး တုတ်တာကို မှတ်ထားတဲ့ပုံပါ။

" ဦးစံက ပိုတုတ်တယ် မောင်ရဲ့ "

ကျမ ဦးစံ လီးကြီးဆီက မျက်လုံးမခွာနိုင်ပဲ မောင့်ကို ပြန်ပြောလိုက်တာပါ။

" မိန်းမ စုပ်ချင်စုပ်လေ … မောင်ခွင့်ပြုပါတယ် "

ဒီစကား အတွက်တော့ မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်လိုက်တာရှင်။ အမှန်တိုင်းဝန်ခံရရင် ဦးစံ လီးကြီးမြင်ကတည်းက ကျမ စုပ်ပေးချင်နေတာပါ။ ဟန်ဆောင်မနေတော့ပါဘူး ဦးစံခါးကို ဆွဲပြီး ကျမမျက်နား ကပ်ရင်း ငိုက်ကျနေတဲ့ လီးကြီးကို ဒစ်ဖူးကစပြီး လီးအရင်းနား လမွှေးအုံကြားထဲထိ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးလိုက်တာပေါ့။ လီးအရင်းကနေ အောက်ပြန်ဆင်းတော့ ဦးစံဆီက ညည်းသံလေး ထွက်လာတော့တာပဲ။

အထက်အောက် ၁၀ကြိမ်လောက် ယက်ပေးတော့ လီးကြီးက အပေါ်ထောင်လာပြီး ဆန့်ထွက်လာတာ လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်တော့ ကျမထင်တဲ့အတိုင်း ၈ လက်မခွဲလောက်ရှိနေတာပေါ့။ အတုတ်ကလည်း ကျမ လက်ခလယ်နဲ့လက်မ မထိဘူးရှင့်။ စိတ်ထဲ တမျိုးလေးဖြစ်မိတာက မောင့်ရှေ့မှာ သူစိမ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေးမိတာကိုပဲ။

မောင်လည်း သူ့မိန်းမက သူစိမ်းယောင်္ကျားလီးကို စုပ်တာမြင်တော့ ဘယ်လိုခံစားနေမလည်း တွေးရင် မောင့်ဘက် လှည့်ကြည့်မိလိုက်တာ။ မောင်က ကျေနပ်အားရတဲ့ပုံပါပဲရှင် ညာဖက်လက်နဲ့ ပုဆိုးအပြင်ကနေ သူ့လီးသူ ကိုင်စွနေတာလေ။ ကျမ ဦးစံလီးကို အားရအောင် မစုပ်ရပါဘူး ခဏကြာတော့ မောင်က အသံတုန်တုန်ရီရီနဲ့ ဦးစံကို ကျမ တက်လိုးခိုင်းတော့တာပဲ။

" ဦးစံ … ကျနော့် မိန်းမကို လိုး ပေး တော့ ဗျာ "

ကျမလည်း မောင့်ဆန္ဒအတိုင်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲရင်း ပေါင်လေးနှစ်ချောင်း ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ကျမဘယ်ဖက်ဘေး ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ပေါင်လယ်ဖုံးနေတဲ့ အင်္ကျီအောက်နားစကို ဗိုက်ပေါ်ဆွဲလှန်ပေးနေတာပေါ့။ ဦးစံက ကျမပေါင်ကြားနေရာတုန်း မောင်က ကျမစောက်ပတ်လေးကို ကုန်းယက်ပေးပြန်ရော။ မောင့်ကို အံ့အောပြီးရင်းအံ့အော မိရပါတယ်။

သူများလိုးဖို့အတွက် ကိုယ့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေတာလေ။ စိတ်ထဲ သနားစိတ်လေး ဝင်ရင်း အရင်ထက် ပိုချစ်မိသွားရသလိုပဲ။ စောက်ခေါင်းထဲ အရည်အိုင်လာမှ ဦးစံကို လိုးဖို့ အချက်ပြနေတာ။ ဦးစံဒစ်ဖူးစမြုပ်ကတည်းက စောက်ခေါင်းတခုလုံးပြည့်နေလို့ ကျမ မောင့်လက်ကို လှမ်းဆွဲမိတော့တာပဲ။ တကယ်လည်း လိုးရော ကျမ ရင်ဘတ်တွေ ကော့တက်ပြီး အော်လိုက်မိတာ။

" အ … ဖြည်း ဖြည်း နော် … ဦးစံ "

" ရရဲ့လား … မိန်းမ "

" နဲနဲ ကျပ်နေတာ မောင်ရယ် "

မောင်စိတ်ပူမဆိုးလို့ နဲနဲကျပ်တာပြောလိုက်ပေမယ့် စောက်ပတ်ဘေးနူတ်ခမ်သားတွေ လိပ်ဝင်နေတာ မောင်မြင်ရမှာပါလေ။ မောင့်က လက်တဖက်နဲ့ ဦးစံလီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လီးအရင်းထိ မဝင်အောင် တားပေးနေတော့ ကျမ နာကျင်တာ သက်သာနေရတာပေါ့။ ဦးစံ ဖိလိုးတိုင်း မောင့်လက်ကခံနေတော့ လီးအရင်းထိ မဝင်တော့ပါဘူး။ မောင်က ဘေးကနေ ဦးစံလီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျမအင်္ကျီလှန်တင်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ တဖက်ပြီး တဖက်စို့ပေးပါသေးတယ်ရှင်။

တဖြည်းဖြည်း ဦးစံလီးကြီးရဲ့ အရသာကို ခံစားမိပါပြီ။ စောက်ခေါင်းထဲ ချိတ်ဆွဲနေတဲ့ ဒစ်ကြီးကလည်း ခံရတာ အားရလိုက်ရှင်။ ပေါင်တွေ မသိမသာ ထပ်ဖြဲရင်း ဦးစံလီးအရင်းကိုကိုင်ထားတဲ့ မောင့်လက်ကို ဖယ်ဖို့ ပြောမိလိုက်တာပေါ့။

မောင့်လက်ဖယ်တာနဲ့ ဦးစံလည်း ကျမ ခံနိုင်လာတာကို ရိပ်မိပုံပဲ ။ ပုံမှန်လေး ၅ ခါလောက်လိုးလိုက် လီးအရင်းထိ ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောင့်လိုးလိုက်ပဲ။ မောင်က စောက်ပတ်ထဲဝင်ထွက်နေတဲ့ ဦးစံလီးကြီးကြည့်လိုက် ကျမမျက်နာလေး ကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်ထဲ အားရနေပုံပါရှင်။စံချိန်မှီလီးကြီးရဲ့ လိုးချက်တွေကို အံကြိတ်ခံနေတဲ့ ကျမကို နို့သီးခေါင်းလေး စို့လိုက် ပါးလေးနမ်းလိုက်နဲ့ အားပေးနေတဲ့ မောင့်ကို ကျမလည်း ပြန်ကြည့်နေမိလိုက်တယ်။

" အဆင်ပြေပြီ မလား မိန်းမ "

" အင်း မောင် … ခံလို့ ကောင်းလာပြီ "

မောင့်မေးတာ ဖြေရင်း မောင့်မျက်နှာကို စူးစိုက်ကြည့်တော့ မချိတင်ကဲ ခံစားမှုကနေ လွတ်မြောက်ပြီး ကာမအရသာခံနေတဲ့ ကျမကို ပြုံးပြနေတော့တာ။ မောင့်မျက်နှာမှာ ကျမပေါ် အားနာမှု့ ကျေးဇူးတင်မှု့လေးတွေ ထင်ဟပ်နေတာပေါ့ရှင်။ ကျမလည်း မောင့်ကို ဒီ့ထက် ခံစားမှု့ပိုကောင်းအောင် ပြန်ပေးချင်နေပါပြီ။ ဦးစံလည်း မနားတမ်းလိုးနေတော့ လိုးအားလျော့လာတာပေါ့ အသက်အရွှယ်ကြောင့်ထင်တယ်။ကျမ မောင့်အတွက် ဦးဆောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ။

" ဦးစံ … ခဏ ရပ်ပြီး … သမီးနေရာ လာလှဲလိုက် "

နေရာချင်းချိန်းပြီး ပက်လက်လှဲနေတဲ့ ဦးစံပေါင်ကြား ကျမ ဒူထောက်နေရာယူလိုက်တာပါ။ ဦးစံပေါင်ကြားက ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ရင်း ဘေးနားထိုင်နေတဲ့ မောင့်ကို လှမ်းပြောလိုက်တယ်။

" မောင် … မောင့်မိန်းမ က အခု … သူများ လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်တော့မှာ သေချာကြည့် "

မောင်မျက်နှာလေး ချက်ချင်း ခံစားမှု့တွေ မြင့်လာတာပေါ့ရှင့်။ ဦးစံလီးကြီးကို အရင်းကနေ အဖျားထိ ယက်ရင်း မောင့်ဘက်ကို မျက်လုံးဆွေကြည့်လိုက်တာ။ ဦးစံရဲ့ လီးအရည်ပြားတလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးညိုကြီးကို အားရပါးစုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်က ထုတ်လိုက်တော့ တဇပ်ဇပ်တုန်နေတော့တာပဲ။ ကျမလည်း လီးစုပ်ရတာ ဝပြီမို့ ဦးစံခါးပေါ်ခွပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ဦးစံချိုင်းကြားထဲထောက်ရင်း ဖင်ကြီးကို အပေါ်မြှောက်ပစ်လိုက်တာပေါ့။ ကျမလုပ်သမျှကို မလွတ်တမ်းလိုက်ကြည့်နေတဲ့ မောင်းဘက် လှည့်ရင်း…

" မောင် … ဦးစံလီးကြီးကို မိန်းမစောက်ပတ်လေးထဲ တေ့ပေးပါဦး "

မောင်က လက်တဖက်နဲ့ သူ့လီးစွရင်း ကျလက်တဖက်က ထောင်မတ်နေတဲ့ ဦးစံလီးကို ကိုင်ပြီး ကျမ စောက်ခေါင်းဝလေးနဲ့ တေ့ပေးလိုက်တာပဲ။ ဦးစံလီးကြီးကို ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ဖိချပစ်တော့ အဖုတ်ထဲ လီးကြီးတရစ်ချစ်ဝင်သွားတာကို အနီးကပ်ကြည့်နေတဲ့ မောင်မျက်နှာက အားရကျေနပ်ရင်း ခံစားမှု့အပြည့်နဲ့ပေါ့ရှင်။ မောင်ကြည့်နေမှန်း သိလို့ ကျမလည်း ဖင်ကိုကော့ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်းလေး အချက် ၄၀ လောက် မနားတမ်း ဆောင့်ပြလိုက်တာ။ ဦးစံလက်နှစ်ဖက်က ကျမနို့အုံတွေကို ညှစ်ပြီး တဟင်းဟင်းညည်းရင်း မောင်လည်း သူ့လီးကို ခပ်မြန်မြန် ဂွင်းတိုက်နေတော့တာပေါ့။

" မောင် … မတ်တပ်ရပ်လိုက် "

ကျမ စကားသံဆုံးတော့ မောင်က ချက်ချင်းပဲ သူ့လီးကို ဂွင်းထုမပြတ် ထရပ်လိုက်တာပါ။ ကျမနားလေး တိုးခိုင်းပြီးတော့ မောင့်လက်တွေဖယ်ရင်း ကျမကိုယ်တိုင်ပဲ လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဦးစံလီးကြီးကို အရင်းထိကပ်ရင်း ကျမခါးလေးပဲ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ကစားနေတော့တာ။ အပေါ်ကခွလိုးရင်း မောင့်ကို ဂွင်းထုပေးရတာ အံဝင်ဂွင်ကျ မဖြစ်လို့လေ။ မောင်က သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦးပေါ်ခွလိုးရင်း သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေတဲ့ ကျမ မျက်နာလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်နေတော့တာပဲ။

ဦးစံလည်း ယောင်္ကျားဖြစ်သူကိုဂွင်းထုရင်း သူလီးကြီး နှဲ့ကစားနေတဲ့ကျမကို အားမလို အားမရ ဖြစ်လာတာနဲ့တူတယ်။ ကျမဖင်ကိုမြှောက်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်လိုးတော့တာ။အချက် ၃၀ လောက်ကျ စောက်ခေါင်းထဲ စီးစီးပိုင်ပိုင်ပွတ်ဆွဲနေတဲ့ ဦစံလီးကြီးရဲ့ အရသာက လွန်ဆန်လို့ မရတော့ပါဘူး။မောင့်ကိုဂွင်းတိုက်ပေးနေတဲ့ လက်ကို လွတ်ပြီး လက်နှစ်ဖက်လုံး ဦးစံ ရင်ဘက်ပေါ်ထောက်ရင်း လီးကြီးဝင်အလာကို အပေါ်ကနေ ပြန်ဆောင့်ချမိပါတယ်။

" အားးးးး … ကောင်း … ကောင်း … ကောင်းလိုက်တာ ဦးစံရယ် … ဟုတ်တယ် … အ … အ … အဲလိုလေး လိုးပေး … အားပါးပါးးးး … မောင့်ရှေ့မှာ တင်… သူ့မိန်းမ စောက်ပတ်ကို ကွဲထွက်အောင် လိုးပြလိုက် … အားးး ရှီးးး … မောင် … ကြည့်ကြည့် … မောင့်မိန်းမကို သူများ ပင့်လိုးနေတာ … လီးကြီးကလည်း အတုတ်ကြီးပဲ … အမလေး … ခံလို့ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် "

ကျမ စကားမဆုံးခင် မောင်က မတ်တပ်ရပ် ဂွင်းတိုက်ရင်း လရည်တွေပန်းထွတ်လာတာ။ ဦးစံနဲ့ ကျမ က ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် ပြီးသွားကြတာပေါ့။ ပြီးတာနဲ့ ကျမက ဘေးလိမ့်ချတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက ဦးစံလီးကြီးကျွတ်ထွက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲက တဘူဘူ တဗွီဗွီ နဲ့ လေတွေ အန်နေတော့တာ။ မောင်ကလည်း ကျမဘေး လှဲအိပ်တော့ ကျမက ခလယ်ထဲ အိပ်သလို ဖြစ်သွားတာပေါ့။

အနားယူနေတုန်း ပေါင်ကြားလေးနွေးကနဲ့ ဖြစ်လာလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မောင့်ပေါ့ ။ ဦးစံ လရည်တွေရော ကျမစောက်ရည်တွေရော ပွနေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးကို တပြက်ပြက်နဲ့ ကုန်းယက်နေတာ။ ရမ္မက်စိတ် မကုန်သေးတဲ့ ပုံစံနဲ့ပါ။ ကျမလည်း ကာမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရင်း လက်ထောက်ပြီး ထထိုင်လိုက်တာ။ ကိုယ်တစောင်းလှည့်ပြီး မောင့်ကို အဖုတ်ယက်ခိုင်းရင် ဦးစံ ဗိုက်ပေါ်ကပ်နေတဲ့ လီးကြီးဆွဲစုပ်လိုက်တာပေါ့။

ဦးစံလည်း မခေပါဘူး ခဏလေးနဲ့ ပြန်ထလာတာပဲရှင်။ နောက်ပိုင်း ညနေထိ ဦးစံမပြန်မချင်း နားလိုက်လိုးလိုက်ပေါ့။ မောင်က တအားကို တက်ကြွပြီး ပုံစံအမျိုးမျိူး နဲ့ ဦးစံကို လိုးခိုင်နေတာ။ ဦးစံလီးကြီးကို မောင်ကိုယ်တိုင် ကိုင်ထည့်ရင်း တခါတခါ ဦးစံခဏနားရင် ကျမစောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးသေးတာရှင်။ညနေ ၅ နာရီလောက်မှ လိုးတာရပ်ပြီး ဦးစံကို ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ။

ကျမလည်း စောက်ရည် တဗြန်းဗြန်း ပန်းရင်း မျော့ကျန်ခဲ့တာ။ ညစာကို မောင်ကိုယ်တိုင် သွားဝယ်ပြီး နေ့လည်စာနဲ့ညစာ ပေါင်းစားလိုက်ကြတာပေါ့။ အိပ်ရာဝင်တော့ ကျမကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း အရင်ကထက် ပိုချစ်လာကြောင်း တဖွဖွပြောရင်း နှစ်ယောက်သား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားခဲ့တာပါ။

နောက်ရက်တွေကျ မောင်မသိအောင် ကျမ ဦးစံကို အလိုးခံနေမိတော့တာပါပဲရှင်။ ကျမ ရေချိုးချိန်ဆို ဦးစံက မယောင်မလည်နဲ့ ရောက်လာပြီး ရေချိုးခန်းထဲ လိုးသွားတတ်တာ။ နေခင်း ထမင်းဟင်း ချက်ချိန်ဆိုလည်း မောင်လစ်တာနဲ့ လီးစုပ်ခိုင်းလိုက် အဖုတ်လာယက်လိုက်ပေါ့။

ကြာလာတော့ ကျမနဲ့ဦးစံ လည်း အတင်းရဲလာပြီး မောင် လူနာကြည့်ချိန်တွေပါ မရှောင်ပဲ ဆေးခန်းနောက်ဖေးတံခါးဝမှာ ကျမက အမှိုက်လှည်းရင်း ဦးစံဝင်လာတာနဲ့ အချိန်ရသလောက် လီးကြီးကို စုပ်ပေးတတ်တာ။ ဦးစံကလည်း တခါတခါ ဆေးခန်းပိတ်ပြီး မောင်ရေချိုးချိန်ဆို မပြန်သေးပဲ ကျမကို မီးဖိုချောင်ထဲ ခေါ်လိုးတော့တာရှင်။ ဦးစံနဲ့ ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေတဲ့ကျမ တဖြည်းဖြည်း အပြင်ထွက်ပြီး ရှာတတ်လာပါပြီ။

အပြင်လောက မှာလည်း ကျမကို ဆီးကြိုနေသူတွေက အများကြီးပါနော့။ အပြင်ထွက်တာ စိတ်လာတဲ့ ကျမကို မောင်လည်း ဘာမ မပြောသာပါဘူး။ ကျမဘက်ကလည်း မောင့်အကြိုက် အစွမ်းကုန် လိုက်လျောပေးခဲ့တာလေ။တရက်က လှေကားကွေ့လေးမှာ ဦးစံနဲ့ကျမ မတ်တပ်ရက်လျက်လေး မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးနေတာ မောင်မြင်ပေမယ့် မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီးလှည့်ထွက်သွားတာ ကျမ သိလိုက်ပါတယ်။

....................................................................................................................

မနက်ခင်းအလင်း ကျေးငှက်အော်သံလေးနဲ့အတူ နေရောင်ခြည်နွေးနွေးလေး ပေါ်လာချိန် ဒေါက်တာသက်ပိုင်တစ်ယောက် ဆေးခန်းတံခါးလေး ကိုယ်တိုင်ထဖွင့်နေပါပြီ။မနက်အိပ်ယာထတော့ ဘေးနား စမ်းကြည့်ပေမယ့် ဇနီးဖြစ်သူ မတွေ့ရပေ။ အောက်ထပ်မှ ဟင်းနံ့များ ရနေသဖြင့် ထူးထူးခြားခြား မနက်အစောရီး ထမင်းဟင်းချက်နေသဖြင့် စဉ်းစားနေမိသေးသည်။ ခဏ ပြန်မှေးကာ နေရောင်ထွက်လာမှ အောက်ဆင်းလာရာ ရေချိုးခန်းအတွင်းမှ ရေသံများကြားနေရသည်။

ဆေးခန်းအကူ ဦးစံအား အလုပ်ထုတ်လိုက်သဖြင့် သူကိုယ်တိုင် ဆေးခန်းအဖွင့်အပိတ် လုပ်လာသည်မှာ ၃ လကျော်လောက်ရှိလေသည်။ ဆေးခန်း တံခါးဖွင့်ပြီး ဆေးခန်းရှေ့ ခုံလေးပေါ်တွင် သတင်းစာ တစ်ဆောင်ဖတ်နေရာ တန်ဖိုးကြီး ဇိမ်ခံကားအနက်ရောင် တစ်စင်း ဆေးခန်းရှေ့ ထိုးရပ်လာတော့သည်။ ကားပေါ်မှာ ဥပဓိရုပ်ကောင်းကောင်း အသားဖြူဖြူ လူကြီးတစ်ယောက် အနောက်တိုင်းဝတ်စုံးဖြင့် နေကာမျက်မှန်အမဲကြီးတပ်ကာ ဆင်းလာနေသည်။မြင်ဖူးသလိုရှိနေသောကြောင့် ကြည့်နေရာ မျက်မှန်ချွတ်လိုက်မှ သေချာသိလိုက်ရသည်။ဆေးရုံအုပ်ကြီး ဒေါက်တာ ဦးခန့်ကြည်ပါ။

" ဟာ … ဆရာ … ကျနော့်ဆီလာတာလား "

" မဟုတ်ဖူးမောင်ရဲ့ … ကျမနဲ့ပြင်ဦးလွင် သွားမလို့ ဦးခန့်က လာခေါ်တာ … ထမင်းဟင်းတွေ ညမနက်စာ ချက်ထားခဲ့တာ … မျှော်မနေနဲ့ဦးနော် … ညနေမှပြန်ဆင်းလာပြီး လမ်းမှာဝင်စားမှာ ညပိုင်းလောက်မှာ ကျမ ပြန်ရောက်မယ် "

မတ်တပ်ရပ် နုတ်ဆက်နေတုန်း နောက်ကျောဘက်မှ ဇနီးဖြစ်သူ စကားသံကြောင့် ဒေါက်တာသက်ပိုင်တစ်ယောက် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားရသည်။ သူ့ဘေးမှ ကပ်ဖြတ်သွားသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ထမိန်စကပ်အောက်မှ ဖင်သားကြီးများအားကြည့်ရင် ငေးကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

အိမ်ထောင်ကျကတည်းက အေးအေးဆေးဆေး နေတတ်သော ဇနီးဖြစ်သူအား သူ၏ ရမ္မက်စိတ်များကြောင့် ကာမလမ်းကြောင်းပေါ် ဇွတ်အတင်းမောင်းနှင်ခဲ့ရာ နောက်ပိုင်း ဇနီးဖြစ်သူ၏ ကာမဆန္ဒများအား မထိန်းနိုင်တော့ပေ။ တဖြည်းဖြည်း ထွက်ခွာသွားသော အနက်ရောင် ကားလေးအား ငေးကြည့်ရင်း ကျန်ရစ်ခဲ့တော့သည်။


စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော မိတ်ဆွေများအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

ဘုံခုနှစ်ဆင့်  



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။



မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၈ )

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၈ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသည်။

" အား… မရဘူး ဖြိုးသူ ပြန်ထုတ်ဟာ … ကျွတ် ကျွတ် "

ဖြိူးသူက မရပ်ဘူးရှင့်။ ကျမခါးကို ပြန်မှတင်ပြီး အတင်းအဓမ္ မလိုးတော့တာပဲ။ တောင်းပန်လို့ မရမယ့်အတူတူ လုပ်စမ်းဟာဆိုပြီး ကျမ စိတ်လျော့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်အတွင်းကြွတ်သားတွေ ဖျော့ခံပေးတော့ နာကျင်တာတွေ သက်သာလာပြီ။ လီးဝင်လာတိုင်း အလိုက်သင့်လေး ခါးကော့ရင်း ဖင်အလိုးခံရတဲ့ အရသာတွေ့လာတာပေါ့။ တချက်တချက်တော့ အောင့်နေသေးတယ်။ ဖြိုးသူဆောင့်လိုးတိုင်း အမှတ်တမဲ့ ခါးညွတ်ညွတ်ကျတော့ မောင့်နဖူးလေးနဲ့ ကျမစောက်စိလေးက မထိတထိလေး။ မောင့်ကို စိတ်ထဲကပဲ တောင်းပန်မိတော့တယ်။

" အ … … ကန့်တော့ပါ … မောင်ရယ် "

ဖြိုးသူမှာ ဂျမ်ပုံခါးသေးကျဉ်လေးအားဆွဲကာ ကော့ပေးထားသော ဖင်ကြီးအားကြည့်ရင်း တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဆွဲလိုးနေသည်။ ဆရာဖြစ်သူမိန်းမအား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းကာ လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်မှ လိုးနေသဖြင့် ပက်လက်လေးမူးအိပ်နေသော ဆရာဖြစ်သူဒေါက်သက်ပိုင်၏ ခေါင်းပေါ် ဖြိုးသူလဥနှစ်လုံးက ဝဲနေတော့သည်။

ဂျမ်းပုံမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာသက်ပိုင်မျက်နှာပေါ်ခွကာ ဖင်အားအစွမ်းကုန် ကော့ပေးရင်း ဖြိုးသူ၏ ထိထိမိမိလိုးချက်များအား တောင့်ခံပေးထားသည်။ ဖြိုးသူမှာ မနားတမ်းပစ်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက်ဆွဲဆောင့်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအရင်းထိ ကပ်ထားရင်း လရည်များညှစ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။ ဂျမ်းပုံလည်း ဖင်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်သွားသည်နှင့် ထိန်းထားသောစောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထုတ်ရာ အောက်မှ လင်ဖြစ်သူဒေါက်တာသက်ပိုင် မျက်နှာအား ရွှဲနှစ်သွားစေတော့သည်။

" အားးး … … ကောင်းလိုက်တာ … မ…ရယ် "

" အင်းးးး းးး … ဟုတ် ဟုတ် … ဟုတ်တယ်ဟာ …… ရှီးးး းးးး "

ကျမလည်း ဖြိုးသူလီးထုတ်သွားမှ မောင့်ဘေးနား လှဲချ အမောဖြေရတော့တယ်။ ဖြိုးသူက ကျမမျက်နှာအနံ့နမ်းပေးရင်း နို့လေးတွေ ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းသွားပါပြီ။ ခဏအမောဖြေပြီးမှ ကုန်းထလိုက်တော့ ဖင်ဝက စပ်လိုက်တာရှင် ကွဲသွားတာနေမှာ။ အဝတ်ဟောင်းတခုရှာပြီး မောင့်မျက်နှာပေါ်က ကျမစောက်ရည်တွေ သုတ်ပေးပြီးမှ ကျမလည်းအိပ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။

မနက်လင်းတော့ လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်မပြေပါဘူး ။ ဖင်ဝက တအားနာနေတာ။ နေမကောင်းချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အိပ်ယာထဲလှဲနေရတယ်။ ဖြိုးဝေက မနက်စာလာပို့ရင်း ဖင်ကို ကြည့်ပေးတော့ ဖင်ဝလေနဲနဲကွဲသွားကြောင်း ပြောပြသွားတာ။ နေ့လည် မောင်မရှိချိန် ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲဝင်လာပြီး ဖင်ဝလေးယက်ပေးရင်း ဆေးထည့်ပေးတော့ ထပ်လိုးမလို့လားတွေးရင်း စိုးရိမ်မိသွားမိတာပေါ့။ ဖြိုးသူ အောက်ပြန်ဆင်းမှ သက်ပြင်းချရင်း ပြန်မှေးနေလိုက်တာ။ ၂ရက်လောက် ကွတကွတဖြစ်နေတော့ မောင်က ရိပ်မိပြီး ဖွင့်မေးလာပါတယ်။

" မိန်းမ … ကွတကွတဖြစ်နေတာ … မောင့်စိတ်ထင် … ဖင်များ … တခုခု "

" ဟုတ်တယ်မောင် … ဖြိုးသူက ဖင်ပါလိုးပြီးသွားပြီ "

မောင့်မျက်နှာ ချက်ချင်း မဲကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။ ၂ ရက်လောက် မောင့်ဘက်ကစတိုင်း ကျမ အလိုးမခံခဲ့တာ ဖင်ဝက တအားကျိန်းစပ်နေလို့ပါ။ ဒီနေတော့ နာကျင်တာတွေ သိသိသာသာ သက်သာလာပြီမို့ မောင်လိုးရင် ခံဖို့ အဆင်သင့်ပေါ့။ ညရောက်တော့ ကျမနဲ့ဖြိုးသူ လိုးခဲ့တာတွေ ပြန်မေးရင်း မီးပွင့်မတတ် လိုးတော့တာပဲ။ မောင့်မျက်နှာပေါ်ခွပြီး ဖင်အလိုးခံခဲ့တာကိုတော့ လွှဲပြောလိုက်ပါတယ်။

အားနာစိတ်ရယ် မောင့်ကိုလည်း မခံစားစေချင်တာကြောင့်ပါ။ အဲဒီနောက်တော့ မောင်က ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီး အရင်လိုပြန်ဆက်ဆံလာပါတယ်။ ထူးခြားတာက ကျမစောက်ဖုတ်လိုးရင်း ဖင်ဝလေးကိုပါ လီးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးကြည့်နေတတ်တာ။ အထဲထိတော့ မသွင်းဘူးရှင့် ။ ဘာလဲတော့ နားမလည်ပါဘူး။ ဖြိုးသူကတော့ နောက်ပိုင်း ဖင်ပဲလိုးတော့တာရှင် ။ စောက်ဖုတ်ကိုကျမပါးစပ်က ထုတ်ပြောမှ လိုးတော့တာ။ တရက်ကျ မောင့်အဖေ နေမကောင်းလို့ မောင်အိမ်က ဖုန်းဆက်တာ ကျမပါ ခေါ်ခဲ့ခိုင်းတာ။

မောင်တို့အိမ်ရောက်တော့ မောင့်အမေ ဒေါ်ဖြူဖြူသက်က ဒါရိုက်ဘာကိုမျိုးရယ် ထမင်းချက်ဒေါ်သန်းရယ် နောက်ထပ် ခြံစောင့်လင်မယားရယ် အကုန် ကျမနဲ့အိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။မောင့်အဖေဦးစိုးပိုင်ကိုတော့ မတွေ့ရသေးပါဘူး။မောင့် အမေကတော့ ကျမကို သိပ်မကြည်ဘူးပေါ့ရှင်။

သူ့သား ဆရာဝန်ကို အရယူတဲ့ ဈေးသည်မ ဆိုတဲ့အမြင်နဲ့ပါ။ရောက်ရောက်ချင်း ကျမတို့ အိပ်ခန်းကို မောင့်အမေကိုယ်တိုင် လိုက်ပြပေးတာ။ကျမလည်း ယူလာတဲ့ အဝတ်စား အိတ်တွေ အသင့်ရှိနေတဲ့ ဘီရိုထဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထည့်ပြီး ခဏနားနေတုန်း မောင်လာခေါ်လို့ မောင်နဲ့အတူ မောင့်အဖေရှိတဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့လိုက်တာ။

" လာ … သမီးလေး "

" ဟုတ် … အဖေ "

မောင်က ဒယ်ဒီခေါ်ပေမယ့် ကျမက အဖေပဲခေါ်လိုက်တာ။လက်မောင်းသွင်းထားတဲ့ ဆေးရည်ပိုက်ကို မောင်က အတိုးအလျော့လုပ်ပေးတုန်း ကျမလည်း မောင့်ဒယ်ဒီ ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။မောင့်ဒယ်ဒီမျက်လုံးတွေက ခုံပေါ်ကားထွက်နေတဲ့ ကျမဖင်သားကြီးတွေဆီ ချက်ချင်းကျရောက်လာပါတယ်။မောင်ကတော့ ဆေးရည်ပုလင်းကြည့်လိုက် ဆေးသွင်းပိုက်ချိန်လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။

ကျမလည်း ကုတင်ဘေးနား ဆေးပုလင်းအခွံတွေ တစ်ရှုးအဟောင်းတွေ စားလက်စ မုန့်ထုပ်တွေ ရှင်းလင်းပေးလိုက်တာပေါ့။အခန်းတွင်း အဝတ်ဟောင်းတွေ တခြားမလိုတဲ့ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းတွေ သက်သက်ခွဲပြီး မောင့်အမေ ဝင်လာတာ။တခဏတွင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်သွားတဲ့ အခန်းကိုကြည့်ရင်း အနည်းငယ် ကျေနပ်သွားပုံပါ။မောင်နဲ့ သားအမိ စကားပြောရင်း ခဏနေတော့ မောင့်ကိုခေါ်ပြီး အောက်ဆင်းသွားကြတာပေါ့။အခန်းထဲ မောင့်အဖေနဲ့ ကျမပဲ ကျန်နေရစ်တာပဲ။

" သမီး "

" ရှင် အဖေ "

" ခုမှ ရောက်တာ … နားနားနေနေ လုပ်ပါ သမီးရာ "

" ရပါတယ် အဖေရဲ့ … သမီးလည်း … မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ခုမ အဖေနဲ့ တွေ့ရတော့တာ ၁နှစ်တောင် ကျော်ပြီ "

" ဒယ်ဒီက … ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး … ညည်း အမေသာ တည့်အောင်ပေါင်းထား "

" ဟုတ် အဖေ … သမီး နားလည်ပါတယ် "

မောင့်အဖေနဲ့ကျမ ခဏတွင်းလေးပဲ စကားလက်ဆုံကြရင်း ရင်းနှီးသွားကြတာပါ။ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလို့ တင်ပလွဲထိုင်ရင်း နေမကောင်းဖြစ်တဲ့ကြောင်းမေးတော့ အလုပ်ပင်းပန်းပြီးဖျားကြောင်း စိုးရိမ်ဖို့မလိုကြောင်း ပြန်ရှင်းပြနေတာပေါ့။ရယ်မောရင်း ညာဖက်လက်က ကျမပေါင်ပေါ်ရောက်ရောက်လာတတ်တာ။ဘယ်ဖက်က ဆေးသွင်းထားတော့ လှုပ်မရပုံပဲ။

မောင် ဝင်လာတော့ အဖေ့လက်တွေ ကျမပေါင်ပေါ်ကနေ အောက်ပြန်ရွေ့သွားတာပဲ။အဖေ့ဖို့ ထမင်းဟင်းကို လင်ဗန်းလေးနဲ့သယ်လာရင်း ကျမကို အောက်ထပ် ထမင်းစားဖို့ ပြောနေတာပေါ့။အဖေ့ကို မောင်ထမင်းကျွေးနေတုန်း ကျမလည်း အောက်ဆင်းခဲ့တာ ဗိုက်လည်းဆာနေပါပြီ။အောက်ထပ်ရောက်တော့ မောင့်အမေက ဧည့်ခန်းထဲ အချိုပွဲစားရင်း တီဗွီကြည့်နေတာ။ကျမမြင်တာနဲ့ ပြုံးပြီး စကားစပြောလာပါတယ်။

" ဂျမ်းပုံ … ထမင်းစားခန်းထဲ ထမင်းစားလိုက်သမီး … "

" ဟုတ် အမေ "

မောင့်အမေ့ဘေးနား ရပ်နေတဲ့ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးက ကျမကို ထမင်းစားခန်းဖက်ခေါ်ပြီး ထမင်းဟင်း ပြင်ဆင်ပေးပါတယ်။ထမင်းစားသောက်ပြီးမှ ဧည့်ခန်းဘက် မောင့်အမေ နားလေးဝင်ထိုင်လိုက်တာ။ကျမထိုင်တာနဲ့ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးကို ခြံစောင့် လင်မယား သွားခေါ်ခိုင်းပြီး မောင်တို့ ခြံဝင်းကြီးထဲ လိုက်ပြပေးခိုင်းတာပဲ။ခြံစောင့်လင်မယား ကိုတင်ထွန်းနဲ့မမြ တို့က ခြံထဲလိုက်ပြပေးပါတယ်။

ပေ ၇၀ ပေ ၁၀၀ လောက်ရှိတဲ့ မောင်တို့ ခြံဝင်းကြီးက လူတရပ်စာမက မြင့်တဲ့ အုတ်တံတိုင်း ဖြူဖြူကြီးနဲ့ကာရံထားတာရှင့်။အိမ်ရှေ့ထွက်လိုက် ကျမဝင်လာတုန်းက သတိမထားမိတဲ့ အိမ်ရဲ့ညာဖက်ခြမ်းသစ်ခွရုံကြီးအရင်တွေ့လိုက်ရာ အပြာရောင် ဇာအပါးလေးတွေ ပတ်ကာထားပြီး ပေ ၂၀ ပေ ၃၀လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။အိမ်ရဲ့ ဘယ်ဖက်ခြမ်းမှာတော့ ပန်းခြံအသေးစားလေး လုပ်ထားတာပါ။ရှေ့ကို ပန်းခြံနဲ့သစ်ခွရုံလေး လုပ်ထားပြီးမှ မောင်တို့နေတဲ့ နှစ်ထပ်တိုက် အဝါရောင်ကြီးကို ကားဂိုဒေါင်နဲ့ တွဲလျက်လေးဆောက်ထားတာပေါ့။

ကားဂိုဒေါင်အနောက်ဘက် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ခြံစောင့်လင်မယားနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတစ်လုံး သွပ်မိုးလေးနဲ့ပါ။အဲဒီအနောက်ဖက်အုတံတိုင်းအဆုံးထိ ဆောက်ထားတဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီးကလည်း အကြီးကြီးပေါ့ရှင်။ခြံတစ်ခုလုံး လိုက်ပြပြီးတော့ ခြံစောင့်ကိုတင်ထွန်းတို့ လင်မယားက သူတို့အိမ်လေးထဲ နေရစ်ခဲ့ကြတာ။ကျမ အိမ်ထဲပြန်ဝင်တော့ မောင်လည်း အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲပြန်ရောက်နေပါပြီ…သူ့အမေနဲ့ စကားပြောရင်း ကျမဝင်လာတော့ မြင်တော့ လှမ်းခေါ်နေတာ။

" မိန်းမ … ဒီလာဟေ့ … သစ်သီးလာစားဦး "

ကျမ မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ဒီအိမ်မှာ မောင့်အဖေ နေကောင်းတဲ့ အထိနေကြဖို့ ပြောနေတာ။ဆေးခန်းကိုလည်း ဖြိုးသူကို ဖွင့်ခိုင်းထားပြီး မောင်က ဒီကနေပဲ သွားလိုက်ပြန်လိုက်ပေါ့။မောင်တို့ဘက်က အထက်တန်းလွှာတွေမို့ လူသွားလူလာနည်းပုံပဲ…ည ၈ နာရီလောက်ဆို လူခြေတိတ်ရောပဲ။

တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထု ကြီးစိုးလာပြီး ည ၉ နာရီလောက်ကျ ဒါရိုက်ဘာ ကိုမျိုးက မောင့်ကိုခေါ်ပြီး ဘီယာသောက်နေကြတာပဲ။ကျမက အဖေ နေမကောင်းလို့ သိပ်မသောက်ဖို့ပဲ ပြောလိုက်ပါသေးတယ်။ကျမတို့ အိပ်ခန်းကနေထွက်လာပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်တက်တော့ မောင့်အဖေတို့အခန်းထဲ ဒေါ်ဖြူဖြူသက်ကို တွေ့လိုက်ရတော့တာပဲ။

" လာ … သမီး … ဒီဘက်ထိုင် "

" ဟုတ် အမေ "

တဖြည်းဖြည်း မောင့်အမေက အမြင်ကြည်လာလို့ ကျမဝမ်းသာမိတာပေါ့။စကားပြောရင်း လည်ပင်းစောင်းပြီး တဂျွတ်ဂျွတ်ချိုးနေလို့ ကျမလည်း မောင့်အမေကို ဇတ်ကြောတွေ နှိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။အဆင်ပြေနေတဲ့ ဆက်ဆံရေးလေး ကျမထိန်းထားချင်မိတာပါ။ခဏကြာ မောင်တက်လာတော့ နဲနဲမူးလာပုံပဲ…အမေကတော့ ဘာမှ မပြောပါဘူး။မောင်ဝင်လာပြီး ဒီနေည အဖေနဲ့အိပ်မယ် ဆိုလို့ ကျမလည်း အောက်ထပ်က စောင်တွေ ခေါင်းအုံးတွေယူပြီး အဖေ့ကုတင်ဘေး အိပ်ယာပြင်ပေးလိုက်ရတယ်။

အမေက အဖေနဲ့အတူမအိပ်ပဲ ကန့်ထားတဲ့ နောက်ထပ်အိပ်ခန်းတခုမှာအိပ်ကြောင်းပြောပြရင်း အဖေခြေရင်းဘက် မျက်နှာချင်ဆိုင်က တံခါးပေါက်လေးဖွင့်ပြီး အမေဝင်သွားပါပြီ။မောင်လည်း စကားခဏပြောပြီး ကျမပြင်ပေးထားတဲ့ အိပ်ယာပေါ်လှဲနေတာ။အဖေ့ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်နေပုံပေါ်တာနဲ့ ကျမလည်း မောင့်ဘေးနား ဝင်အိပ်လိုက်တာပဲ။

အိပ်ယာအပြောင်းလဲကြောင့် နဲနဲကြာမှ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရတာ။အိပ်မောကျနေရင်း အသံကြားမိလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ အဖေ့ဆီက ဖြစ်နေတာရှင့်။ရေသောက်ချင်ကြောင်း ပြောတာနဲ့ အခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တာ ဖွင့်ပြီး ရေဖူးထုတ် ဖန်ခွက်လေးထဲ ငှဲ့ပေးလိုက်တော့…ရေခဲရေ မသောက်ချင်ဘူးဆိုလို့…အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းထဲ ရေဘူးယူမလို့ ဆင်းလာခဲ့လိုက်တာ။ဧည်ခန်းဘက်အကွေ့ ကပ်လျက်အခန်းမှာနေတဲ့ ဒါရိုင်ဘာကိုမျိုးအခန်းက အသံသဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်လို့ ကျမခြေလှမ်းတွေ တုံံ့ကနဲ့ ရပ်မိသွားရတာ။

" အဖိုးရီးက မသက်သာသေးဘူးလား မမသက် "

" သက်သာပါတယ်ကွာ…သူ့သားကို လွမ်းပြီးခေါ်ထားချင်လို့နေမှာပါ "

" ကျနော်တို့ကိုများ ရိပ်မိနေလား "

" မရိပ်မိပါဘူး မောင်မျိုးကလည်း … တနေကုန် အိမ်မကပ်ပဲ အလုပ်မှအလုပ်လေ မိန်းမဖြစ်သူကိုတောင် သတိမရတဲ့ဟာကြီး "

" ဟုတ်ပါပြီ မမသက်ရယ် … မမသက်ဆန္ဒတွေ ကျနော်ပဲ ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့ … ကဲ ရော့ မမသက်အကြိုက်လေး "

ကျမလည်း မောင့်အမေက ဒါရိုင်ဘာ အိပ်ခန်းထဲ ဒီအချိန်ကြီးဘာလာလုပ်တာပါလိမ့် စဉ်းစားရင်း အခန်းတခါးကို အသာဖိတွန်းကြည့်တာ။အမလေး ထင်ကိုမထင်ထားတာရှင့်။ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးနဲ့ မောင့်အမေပေါ့ ဒါရိုင်ဘာကိုမျိုးလီးကို ကုတင်အောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီးစုပ်နေတာ။ကိုမျိုးက ကုတင်ဇောင်းထိုင်ပြီး လီးစုပ်ခံရင်း ဘီယာဗူးကိုင်ပြီးသောက်နေတော့တာ။

ကျမ ကြည့်နေတုန်းလေး ကိုမျိုးက မောင့်အမေ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ရင်း သူပြောထားတဲ့နာရီလေး နက်ဖန်ဝယ်ပေးဖို့ ပူဆာနေတာရှင်။မောင့်အမေက ခေါင်းအမြန်ညိတ်ရင်း ကိုမျိုးလီးကို အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် ပြန်စုပ်နေတော့တာပဲ။ကိုမျိုးက မောင့်အမေရဲ့ကာမဆန္ဒကို ချုပ်ကိုင်ရင်း ခြူနေတဲ့ပုံစံပဲလေ။

" မောင်မျိုး ပက်လက်လှန်ကွာ …ဒီနေ တနေကုန် သားတို့လင်မယားရှိလို့ ဆင်ခြင်နေရတာ မမအဖုတ်ကြီးယားနေပြီကွယ် "

ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်တန်းလန်း ကိုမျိုးလည်း ပက်လက်လှန်ချတော့ ခြေနှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်ချထားတုန်းပဲ။ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ထောင်မတ်နေပြီး မောင့်အမေ ဒေါ်ဖြူဖြူသက် တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတာပေါ့။လီးအောက်က လဥကြီးနှစ်လုံးကလည်း တွဲလောင်းလေးပေါ့ရှင်။ဒေါ်ဖြူဖြူသက် က ညဝတ်အင်္ကျီ အောက်အနားစကို မှတင်ပြီး ခေါင်းပေါ်က ချွတ်တော့ ခန္ဓာကိုယ်က မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။

ကျမဒေါ်လေးမြင့်ကြည်နဲ့ အသက်က မကွာပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က အများကြီးကွာတာ။မောင့်အမေက ဝလည်းဝ နို့အုံတွေတွဲကျနေပြီး ဗိုက်ခေါက်ကြီးကလည်းထူပြီးရွှဲနေတာ အတော်သင့်ယောင်္ကျားတော့ စိတ်လာမယ် မထင်ပါဘူး။သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်တက်ပြီး ကိုမျိုးအပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးရင်း ညည်းနေလေရဲ့။ကျမလည်း မောင့်အဖေဖို့ ရေဘူးယူပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာတာပေါ့။အခန်းထဲရောက်တော့ ခုန ရေခဲရေထည့်ထားတဲ့ ဖန်ခွက်ကို ကျဉ်းပြီး ရိုးရိုးရေ တခွက် ငှဲ့ပေးလိုက်တယ်။ရေသောက်ဖို့ မောင့်အဖေကို ကျောကနေပွေ့ထူပေးတော့ အဖေ့ညာဖက် တံတောင်က ကျမနို့အုံကို ထိမိရက်သားလေး။

ရေသောက်ပြီး ပြန်လှဲပေးတော့ အိပ်ရတာညှောင်းလို့ဆိုပြီး ကျမကို သူ့ပေါင်တွေ နှိပ်ခိုင်းတော့တာပဲ။စောင်အပါးလေးကို ရင်ဘတ်ထိခြုံပေးရင်း ကျမလည်း မောင့်အဖေဦးစိုးပိုင်ကို နှိပ်ပေးနေရတာပေါ့။ဒူးအထက်နားကနေ ညာဖက်ပေါင်ကိုစနှိပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဦးစိုးပိုင်ပေါင်ကြားက ခုံးခုံးကြီးဖြစ်လာတာရှင့်။

ဦးစိုးပိုင်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဘေးနားဒူးတုတ်ထိုင်ပြီးနှိပ်ပေးနေတဲ့ ကျမဖင်ကြီးကိုစိုက်ကြည့်နေတာလေ။ကျမလည်း ခါးနဲနဲညွတ်ပြီး ဘယ်ဘက်ပေါင်နှိပ်ပေးလိုက်တော့ မကြာပါဘူး ပေါင်ကြားက ခုံးကြွနေတဲ့အရာကြီးက မြှောက်တက်လာပြီး ကျမ လက်မောင်းသားတွေကို ထိလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ပေါ့။အတော်ကြာကြာလေးနှိပ်ပေးရင်း ကျမစိတ်ထဲလည်း တဖိန်းဖိန်းလေးခံစားမိတုန်း……

" ကလစ် … ကျွီ … အီ့ "

အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနဲ့အတူ မောင့်အမေ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပါလေရော။

.............................................................................................

" ဟော … သမီးဒယ်ဒီ နိုးနေတာလား မာမီက ဗိုက်ဆာတာနဲ့ အောက်မုန့်သွားစားနေတာ ဟင်းဟင်း "

ဒေါ်ဖြူဖြူသက်က ဦးစိုးပိုင်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ခြေရင်းဘက် သူမအတွက် သက်သက်ခွဲထားသော အိပ်ခန်းလေးထဲဝင်သွားတော့တာပါပဲ။မောင်ကလည်း ကွေးနေအောင်အိပ်နေတော့ ကျမနဲ့မောင့်အဖေ ပဲရှိတော့တာပေါ့။ပေါင်တွေအထက်အောက် နှိပ်ပေးရင်း မောင့်အဖေလက်တဖက်က ကျမဘယ်လက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တာ။

" သမီး "

" ရှင် … အဖေ "

" ဒီနေရာလေးရော နှပ်ပေးပါဦးကွာ "

" အာ … အဖေကလည်း "

ကြိုတွက်ထားပေမယ့် ရုတ်တရက်မို့ ကျမလန့်မိတာပါ။မောင့်အဖေက ကျမလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်နေတာလေ။အလိုလျောက်ကိုင်မိတော့ မောင့်အဖေဟာက ပုံမှန်ပဲရှိတာ။ဒါကြောင့်မို့များ မောင့်အမေက ဒါရိုက်ဘာကို ကုန်းနေတာနေမှာ။ဒါရိုက်ဘာ ကိုမျိုးဟာက အကြီးကြီးရှင့်။ပထမရက် ဆိုတော့ ကျမလည်း သိပ်မရဲပါဘူး ပုဆိုးအပြင်ကပဲ မောင့်အဖေကို ဂွင်းထုပေးလိုက်တာပေါ့။

လီးက သိပ်လည်း မမာလာပါဘူး လရည်တော့ထွက်တယ်…တစ်ရှုးနဲ့လီးထိပ်ကို ပုဆိုးလှန်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရသေးတာ။တခူးခူးနဲ့ အိပ်မောကျသံ ထွက်လာမှ ကျမလည်း ကုတင်အောက်မှာ အိပ်နေတဲ့ မောင့်ဘေးနားလေး ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။မနက်လင်းတော့ မောင်တို့အိမ်က အစောကြီးထကြပုံပါပဲ။ကျမ အောက်ဆင်းတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ကော်ဖီနဲ့ မုန့်တချို့စားသောက်နေကြတာ။

" ဟော … လာလေ မိဂျမ်း "

မောင်က လှေကားအောက်ဆုံးထစ်ရောက်နေတဲ့ ကျမကို လှမ်းခေါ်လိုက်တာ။မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်တော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ကြီးက ကော်ဖီလာငှဲ့ပေးတော့တာပဲ။စားသောက်ပြီးတာနဲ့ မောင်အမေစကားသံ ထွက်ပေါ်လာတာပဲ။

" သား … မင်းတို့လင်မယား ဒီမှာနေကြဦးမယ်ဆို အဝတ်စားတွေ ပြန်ယူထားကြပေါ့ … အမေလည်း မင်းဒယ်ဒီကို ပြုစုရတာ ပင်ပန်းလှပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သွားတွေ့ဦးမယ် "

" ဟုတ် မာမီ "

" မောင်မျိုးရေ … မမကို … အပြင်လိုင်ပို့ပါဦးကွယ် "

မောင့်အမေက မောင်နဲ့ပြောရင်း ဒါရိုင်ဘာ ကိုမျိုး အခန်းဘက်လှမ်းအော်နေတာ။အပြင်သွားမလို့ ပြင်ဆင်ထားတာ ခုမှ သေချာ ကြည့်မိတာပါ။ပါတိတ်အပွင့် ဝမ်းဆက်နဲ့ မိတ်ကပ်ပါးပါး လူးထားပြီး ပိုက်ဆံအိတ်အနက်ကြီးလွယ်ထားတာလေ။ကိုမျိုးထွက်လာတော့ ကျမနဲ့မောင့်ကို ပြုံးပြပြီး ကားဆီလျှောက်သွားတော့တာ။ကျမက အဖေ့ဖို့ မုန့်ပြင်ခိုင်းတော့ မနက် ၉ နာရီလောက်မှ စားတတ်တာပြောတယ်။ကျမလည်း ဧည့်ခန်းတွင်း အမှိုက်လှဲရင်း အမြင်မတော်တာလေးတွေ ရှင်းနေတော့…ထမင်းချက်ဒေါ်ကြီးက ပြေးလာပြီး…

" အမလေး … သမီးရယ် … ဒေါ်ထွေးလုပ်ပါ့မယ် … ထားလိုက် "

" ရပါတယ် … ဒေါ်ထွေးရဲ့ "

ဒေါ်ထွေးက ကျမကို အားနာနေပုံပါပဲ။ခဏနေတော့ မောင်က အိမ်ပြန်အဝတ်စားယူမလို့ ပြောနေတာပဲ။ဆေးခန်းလည်း ခဏထိုင်ချင်ပုံပါ။မနက် ၉ နာရီလောက်ကျ မောင်ထွက်သွားတော့ ကျမလည်း မီးဖိုချောင်ဝင်ပြီး ဒေါ်ထွေးကို ခဏကူလိုက်သေးတယ်။ဒေါ်ထွေးက မာန မရှိတဲ့ ကျမကို တခဏတွင်း ခင်သွားတာပေါ့။မီးဖိုချောင်က ထွက်ပြီး ခြံထဲ လျှောက်ကြည့်ရင်း ခြံစောင့် ကိုတင်ထွန်းတို့ နေတဲ့ အိမ်လေးနာရောက်လာမိတာ။စကားသံသဲ့သဲ့ ကြားမိတာနဲ့ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်လိုက်မိတယ်။ကျမ နာမည် ပါလာလို့ သေချာနားထောင်ချင်မိတာပေါ့။

" တော်ပါ ကိုတင်ထွန်းရယ် … ခုမှ ဟွန့် … မနေ့က ဂျမ်းပုံဆိုလား ဂျမ်းဆုံဆိုလား အကိုလေးမိန်းမကို ငမ်းနေတာများ တော့်မျက်လုံးတွေက အဲဒီမမလေးဖင်ကို ကပ်နေတော့တာ "

" ဒါကတော့ မမလေးက ချောလည်းချော ဖင်ကြီးတွေကလည်း တင်းထုတ်နေတာကိုးဟ … မမြ ကလည်း "

" တော်ပါ … ရှင်တို့ ယောင်္ကျားတွေများ မလွယ်ပါဘူး … ဟွန်း … ဒေါ်ထွေးနဲ့ ရှင် သွားသွားလိုးနေတာ ကျမ မသိဘူး မထင်နဲ့ "

" ဟာ မမြကလည်းကွာ … ဒေါ်ထွေးကို ဆရာကြီးက လိုးပြီး ပြစ်ထားလို့ … ဒေါ်ထွေးကိုယ်တိုင်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ ခံတာပါဟ "

" ဒါပဲနော် … မမလေး ကို ရမလားဆိုပြီး သွားမစမ်းနဲ့ … ရှင်ရော ကျမရော… ခေါင်းနဲ့ဆင်းပြေးနေရမယ် "

" အေးပါဟ … ပြောလို့သာပြောတာ မမလေးလိုဟာမျိုး မလိုးရက်ပါဘူး စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယင်ပေးချင်တာ "

" မအေလိုး တဏာရူးကြီး ခုထဲက ဇာတိ ပြနေတာ… ဒီလောက်ယက်ချင်နေရင် … ရော့ ငါ့ စောက်ဖုတ်ကြီးလာယက်လိုက် "

ကိုတင်ထွန်းစကားတွေကြောင့် ကျမစောင်ပတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရတာပေါ့။ကျမကွယ်ရာမှာ ကျမစောက်ဖုတ်လေးကို ယက်ပေးချင်ကြောင်း သူ့မိန်းမ ကိုပြောပြနေတာရှင်။ကိုတင်ထွန်းက အိမ်လေးအတွင်း ကုတင်ရှေ့ အင်္ကျီ မပါပဲ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ရပ်ပြောနေတာ… မမြက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရဲ့လေးပြောပြီး ပက်လက်လှန် လှဲချပစ်တာ။ကိုတင်ထွန်းက ခါးကုန်းပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့မိန်းမ မမြ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်ပြီး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပါလေရောရှင်။

" ယက်ယက် … ကိုတင်ထွန်း … မမလေး စောက်ဖုတ်လိုသဘောထားပြီးယက် … အင်း အင်း "

အော် … ဘယ်လိုဟာပါလိမ့်နော် … လင်ဖြစ်သူကို တစိမ်းမိန်းမတစ်ယေက်ဟာကို မှန်းပြီး ယက်ခိုင်းနေတာ။မမြ ပေါင်ကြားထဲ ကိုတင်ထွန်းခေါင်းကြီးက လှုပ်ခါနေတော့တာပဲ။တော်တော်လေးကြာမှ ကိုတင်ထွန်းက ခါးဆန့်ပြီး ပုဆိုးခါးပုံစဖြည်ရင် သူ့ပါစပ်က မမြ စောက်ရည်တွေသုတ်ပစ်နေတာ။

" မမြ … နင့် ထမိန်ချွတ်လိုက်ဟာ "

" အင်းပါ … ရှင့်လီး ကျမစုပ်ပါရစေဦး "

" ရတယ်ဟာ ပြီးမှစုပ်တော့ ဒီမှာ တအားတောင်နေပြီ လိုးချင်လှပြီဟ "

ကိုတင်ထွန်းက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ခေါင်းကမှချွတ်ပြီး လီးကြီး ထောင်ပြနေတာရှင်။မမြမျက်လုံးတွေ လက်ကနဲ့ဖြစ်သွားရင်း ထမိန်ကို ပြာယိပြာယာ ချွတ်နေတော့တာ။

" ကဲလာ … လိုးတော့ … ကျမစောက်ပတ်ကို မမလေး စောက်ပတ်လို သဘောထားပြီး နာနာလေးလိုးပေး "

မမြစကားတွေက ကျမ ရမ္မက်စိတ်ကို ထကြွစေတာပဲရှင်။ခုချိန် မောင်ဖြစ်ဖြစ် ဖြိုးသူဖြစ်ဖြစ် တစ်ယောက်လောက်ကို ကုန်းပေးချင်လိုက်တာ။ကိုတင်ထွန်း လိုးနေတာကလည်း တကယ်ကို အားပါတာပဲ။မမြပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ပစ်လိုးနေတာ။ကျမစောက်ဖုတ်လေးလည်း အရည်တွေ စီးကျနေရတာ။

ပိုဆိုးတာက ကိုတင်ထွန်းပေါ့ အားရပါးရ စောင့်လိုးရင်း…မမလေး ကောင်းလား …မမလေး ကောင်းလားနဲ့ … ကျမကို လိုးနေတဲ့ အတိုင်းပဲရှင်။ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိပွတ်ပေးနေရတာ။ဒါမှ အယားပြေတာရှင့်။ကိုတင်တွန်းမျက်နာကြီး မော့တက်လာပြီး မနားတမ်းလိုးတာ ကုတင်ပါ တကျွိကျွိနဲ့ အသံပေါင်းစုံထွက်နေတော့တာ။

" လိုး လိုး … အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုတင်ထွန်းရယ် … ခု ရှင်လိုးနေတာ မမလေး စောက်ပတ်ကြီး … ကွဲသွားအောင်လိုး "

မမြစကားသံတွေနဲ့ အတူ ကိုတင်တွန်းလည်း မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးရင်း ပေါင်ကြီးတွေတဇပ်ဇပ်တုန်ပြီး မမြကိုယ်လုံးပေါ် ဝုန်းကနဲ့ ပစ်ကျသွားတာ။မမြက ချွေးတွေရွှဲနှစ်နေတဲ့ ကိုတင်တွန်းမျက်နှာကို နမ်းရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေတာပေါ့။

" ကောင်းလိုက်တာ … သူတောင်းစား တဏာရူးကြီး … မမလေး စောက်ဖုတ်လည်း မှန်းလိုးခိုင်းရော ရက်ရက်စက်စက်ကို လိုးတော့တာပဲ ကျမ ၂ ခါတောင် ပြီးရတယ် "

" အေးဟာ … မမလေး စောက်ဖုတ်သာ တကယ်လိုးခွင့်ရရင် ကောင်းမှာ မမြရာ "

ကျမလည်း စောက်စိလေး ချေရင်း တချီပြီးသွားခဲ့ရတာပါပဲ။ကာမစိတ်ကတော့ မကျဘူးရှင် ညနေ မောင်ပြန်လာရင် မောင်နဲ့တခါလောက် လိုးမှဖြစ်မယ်။ကျမလည်း ချောင်းနေရာက နောက်လှည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးဒေါင့်ထဲ လူရိပ်တရိပ်မြင်လိုက်ရတာ…စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်မိသေးတယ်။

ခြေဖွဖွ နင်းရင်း အိမ်မကြီးဘေးက ကပ်လျှောက်ရင်း အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်တာ။ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေငတ်တာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေဘူးထုတ်ပြီး ဖန်ခွက်အပြည့်ထည့်ရင်း အကုန်မော့သောက်ပစ်လိုက်ရတာ။ရေဘူးပြန်ထည့်ပြီး လှည့်အထွက် ကျမ ပေါင်ကြားထဲ လက်တဖက်က ဗြုံးကနဲ့ ရောက်လာတာရှင်။

" ဟင် … ကိုမျိုး … ရှင် ရှင် … ဒါ ဘာ လုပ် ……… "

ကျမ စကားမဆုံးသေးဘူး နူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ခံလိုက်ရတော့တာပဲ။ကျမလည်း ကိုမျိုးပုခုံးကို တွန်းရင်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းနေတာပေါ့။ကိုမျိုးကလည်း ကျမ ရမ်းတဲ့ဘက် လိုက်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို မိမိရရ နိုက်နေတော့တာပဲ။ဒီလောက်ထိ အတင်းရဲနေတဲ့ ကိုမျိုးကို ကျမ အချိုသပ်လိုက်ရတယ်။အိမ်မှာ ကိုမျိုးရောက်မှတော့ မောင့်အမေလည်းပြန်ရောပေါ့။ပြီးတော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ထွေး…မောင့်အဖေကတော့ ထားပါ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာမို့ အောက်ဆင်းမလာလောက်ဘူး။

" ခဏ … ကိုမျိုး … ဟို ဟို … အမေ မြင်သွားရင် မကောင်းပါဘူး "

" မမြင်ပါဘူး … ဆရာဝန်ကတော်ကြီးရယ် … မမသက်ကို မနက်က လမ်းမှာပဲ တချီလိုးပြီး ဖဲဝိုင်းပို့ထားခဲ့ပါပြီ "

" အ …… ကျွတ် …… ဒါပေမယ့် … ဒေါ်ထွေးက … "

" ဒေါ်ထွေးလည်း ဈေးသွားပြီလေ နေ့လည်မှ ပြန်လာတော့မှာ "

ဟူးးး းးး … ကျမ မေးခွန်းတွေဖြေရင်း စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေတော့ စောက်ရည်တွေက အလိုက်ကန်းဆိုး မသိပဲ ထပ်ထွက်လာပြန်ပေါ့။ကိုမျိုးက တကယ့်ကို ဆရာကြပါတယ်။အိမ်မှာလူမရှိတဲ့ အချိန်တွေကို တွက်ချက်ပြီးမှ ကျမစောင်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးသွားခဲ့တာ။

ရေခဲသေတ္တာကို လက်ထောက်ခိုင်း နောက်ကနေ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးတော့တာပဲ။မတ်တပ်ရပ်ရဲ့ တချီလိုးင်္ပြးမှ သူအိပ်ခန်းထဲ ကျမကို ပွေ့ခေါ်သွားတာ။အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက် အိပ်စေခဲ့တာ… ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ကျမပါးစပ်ကို ၁၅ မိနစ်လောက်လိုးသေးတာ။ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ရော အဖုတ်ရော ၂ ပေါက်လုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးတော့တာပဲ။မောင့်အမေ စွဲနေတာလည်း မပြောနဲ့ ကျမလည်း တခါခံပြီး ဆက်တိုက်ခံချင်လာတာပါပဲ။လီးကလည်း စံချိန်မှီပြီး မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုပြုစုရမယ်ဆိုတာ နောကျေနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပေါ့။

မောင်မလာ မချင်း ကျမလည်း ကိုမျိုးစိတ်တိုင်းကျအလိုးခံနေမိတော့တာ။မောင်လာကာနီးလေးပဲ ကျမစောက်ရည်တွေရော လရည်တွေရော ပေကပ်ပြီး ပျော့နေတဲ့ ကိုမျိူးလီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးရင်း အပေါ်က ခွလိုးပစ်လိုက်တာ။အပေါ်က စောင့်ရတော့ ကျမ စိတ်တိုင်းကျပေါ့ လိုချင်သလို ဖိဖိချပစ်တာ။စောက်ရည်ထွက်ကာနီး ကိုမျိုးမျက်နှာပေါ်ခွရင်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပဲ။

အရည်ထွက်ရင်း တန်းလန်းကို စောက်စိဆွဲစုပ်ပေးတော့ ကျမလည်း တဗြန်းဗြန်းနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ရတာ လူကို မျော့နေတော့တာပဲရှင်။ညပိုင်း မောင်နဲ့ လိုးတော့ မောင့်လီးကို ကျမ တက်မက်စိတ် မရှိသလောက်ပါပဲ။မောင့်နေရာကို ကိုမျိုးလိုးနေတယ်ဆိုပြီး တွေးမှ ပြီးခဲ့ရတာ။ကျမလည်း တဖြည်းဖြည်း မောင်မသိအောင် အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်က ပြင်းပြင်းပြပြကို ဖြစ်လာပါပြီ။


 အပိုင်း ( ၉ ) ဆက်ရန် >>>

 

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၇ )

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၇ ) 

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသည်။

နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေတဲ့ မောင့်အတွက်က ညနက်လေ အရူးရင့်လေ ဖြစ်နေတာ။

" မိန်းမ … အခြေနေ ဘယ်လိုလဲ တိုးတက်ရဲ့လား "

ကျမလည်း ခေါင်းမူးလို့ သွေးပေါင်ချိန်တဲ့ ကိစ္စ ပြောပြရတာပေါ့။ မောင်က သဘောကျသွားပုံပါ မြန်မြန်ကြိုးစားခိုင်းနေတာ။ မနက်စာ စားတော့ ခါတိုင်း ရယ်စရာလေးတွေ ပြောတတ်တဲ့ ဖြိုးသူတစ်ယောက် သိသိသာသာ ငြိမ်နေတာရှင့်။ ကျမလည်း သတိထားမိသလို မောင်ကလည်း ထမင်းစားရင်း မျက်ရိပ်ပြနေတာ။

တကယ်လည်း ဖြိုးသူ တစ်ယောက် ညည အိပ်မရတော့ပေ။ နေ့တိုင်း တွေ့နေမြင်နေရတဲ့ မိဂျမ်း နို့အုံကြီးများ ဖင်သားအိအိကြီးများအား စွဲလမ်းနေတော့တာ။ စရောက်ကတည်းက မောင်နှမလို ဂရုစိုက်ပေးတဲ့ ကျေးဇူးရှင်ကို လိုးချင်နေမိသည်။ ဂွင်းထုတိုင်းလည်း မိဂျမ်းအားမှန်းထုတတ်သည်။ တနေ့က မိဂျမ်းတစ်ယောက် ခေါင်းမူးသဖြင့် သွေးပေါင်ချိန်ရင် သူ့လီးဖြင့် လက်မောင်းသားလေးအား စမ်းပွတ်ကြည့်သည်။ မိဂျမ်းဘက်မှ မငြင်းပဲ ပြန်လည်တုန့်ပြန်ပေးနေသည်ကို ရိပ်မိခဲ့သည်။သို့သော် ဆရာကတော်အား ဖြိုးသူအနေဖြင့် မစရဲပေ။

" ဟဲ့ … ဖြိုးသူ စားလေ … ဘာငိုင်နေတာလည်း "

" ဟုတ် … အမ … ရင်နဲနဲ ပြည့်နေလို့ပါ "

" မင်းလည်း ဒီရောက်တာ ကြာပြီ … တခါမှလည်း အပြင်မထွက်ဖူး … ဒီနေ့ ဆေးခန်းပိတ်ရက်ပဲ… မင်းအမ နဲ့ အပြင်လေးဘာလေး ထွက်လည်ကွာ … ကားထားခဲ့မယ် … ငါလည်း မရောက်တာကြာတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေဆီ သွားမလို့ "

မောင်ဝင်ပြောတော့ ဖြိုးသူမျက်နှာလေး ဝင်းပလာတာ။ ထမင်းစားပြီး ခဏနေတော့ မောင်က ရေမိုးချိုးပြီး သူ့ သူငယ်ချင်းလာခေါ်တာနဲ့ လိုက်သွားပါပြီ။ အိမ်မှာ ကျမနဲ့ဖြိုးသူ ပဲ ကျန်တော့တာပေါ့ရှင်။ ကျမလည်း ထမိန်ရင်လျားပြီး အောက်ထပ်ရေချိုးဖို့ ဆင်းလာခဲ့တာ။ ရေချိုးခန်းနားအရောက် မျက်လုံးဒေါင့်က လူရိပ်တရိပ် မြင်လိုက်ရပါတယ်။

အသာလေး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တံခါးကို ဟထားခဲ့တာ။ ကျမရေချိုးပြီး ဆပ်ပြာတိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ တံခါးကြားက လူရိပ်တရိပ် ပေါ်လာပါပြီ။ ကျမလည်း တံခါးဘက်လှည့်ရင်း ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်အပေါ်အနားစကို ဖြည်ချလိုက်တယ်။ ထမိန်အထက်ဆင်စကို ပေါင်ကြားညှပ်ပြီး နို့အုံတွေ ဆပ်ပြာတိုက်နေတာပေါ့။ အခန်းပြင်က အသားချင်းပွတ်တိုက်သံ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ခပ်တိုးတိုး ကြားနေရတာ။ဖြိုးသူတစ်ယောက် ဂွင်းထုနေပြီဆိုတာ ကျမ မကြည့်ပဲ သိလိုက်ပါတယ်နော်။

ဆပ်ပြာမြုပ်လေးတွေကို နို့အောက်ဖက်ကနေ ပင့်ပြီး နို့အုံနှစ်ဖက်လုံး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖိပွတ်ရင်း နို့သီးခေါင်းအပေါ်ရောက်မှ လက်ညိုးနဲ့လက်မ သုံးပြီး နို့သီးခေါင်းတွေ ညှစ်ချလိုက်တာ။ နို့အုံတွေ ပွတ်တိုက်ပြီးမှ ကျမလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေ ဝိုက်ပွတ်ရင်း ဆီးခုံးလေးပေါ်ရွေ့ပစ်လိုက်တာပေါ့။ စောက်မွှေးလေးတွေ ဆွဲကုတ်ရင်း ပေါင်လေးမသိမသာ ဖြဲလိုက်တော့ ညှပ်ထားတဲ့ ထမိန်က ခြေရင်းပုံလျက်သားပဲ။ညာဘက်လက်နဲ့ ကျမစောက်ပတ်တပြင်လုံး ပွတ်သပ်ပြီးမှ ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်တော့ ဖင်သားကြီးတွေက

တံခါးပေါက်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီပေါ့ရှင်။ဘယ်လက်နဲ့ ဖင်ကြားထဲ နိုက်ဆေးတော့ အပြင်က အသားချင်းပွတ်သံတွေ ပီပီပြင်ပြင်ကို ကြားနေရတာ။အမှန်တိုင်းဝန်ခံရရင် ကျမလည်း သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ဦးကို ပထမဆုံး မြူဆွယ်ရင်း စောက်ဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ကာမစိတ်ကလေး ထကြွနေရတာပါ။

အ…ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုး အံကြိတ်သံလေးနဲ့အတူ အခန်းပြင်က အသားချင်းပွတ်တိုက်သံလေး ဖြည်းဖြည်းချင်းပျောက်ကွယ်သွားပါပြီ။ဖြိုးသူ ဂွင်းထုတာ ပြီးသွားပုံပါပဲ။ရေချိုးပြီး အပြင်ထွက်တော့ တံခါးပြန်အစိ တံခါးဘေးက နံရံမှာ လရည်တွေရှင် ခပ်ပျစ်ပျစ်လေး စီးကျနေလေရဲ့။လှေကားနားအရောက် ကျမလည်း လှမ်းအော်ပြောလိုက်ပါသေးတယ်။

" ဖြိုးသူရေ … အမ ပြီးပြီဟေ့ … နင်ရေချိုးပြီး သွားရုံပဲ "

" ဟုတ် … အမ "

အပေါ်တက်ပြီး ကျမ တဘက်သုတ်နေတော့ အောက်က ဖြိူးသူ ရေချိုးနေတဲ့အသံ ကြားရပါတယ်။ဆံပင်တွေခြောက်အောင် ဒွိုင်ယာနဲ့မှုတ်ပြီးမှ မိတ်ကပ်ပါးပါးလူးရင်း နူတ်ခမ်းနီ အရဲလေးဆိုးလိုက်တာပေါ့။ဘရာစီယာ အနက်ခံပြီး အပြာနုရောင်ပန်းပွင့်ရိုက်ထားတဲ့ ဇာအင်္ကျီအကပ်လေးဝတ်လိုက်ပါတယ်။ရေလဲထမိန်ချွတ်ချရင်း ထမိန်စကပ် အဝါလေးပြီး မှန်ရှေ့ ကျမကိုယ်လုံးကို တပတ်ပတ်ကြည့်လိုက်တာပဲ။ကျေနပ်အားရမှ အောက်ထပ်ဆင်းခဲ့လိုက်တာ။အောက်ထပ်ရောက်တော့ ဖြိုးသူမျက်လုံးတွေက ကျမတကိုယ်လုံး သိမ်းကျုံးကြည့်ရင်း အရောင်လက်နေတော့တာပဲ။

" ဟာ … လှလိုက်တာ အမရယ် "

" အံမယ် … နင်ကလည်း လူချောပါဟ "

ကျမ ပြန်ပြောတော့ လူချင်းကပ်နေပြီမို့ ဖြိုးသူ မျက်နာလေး ရဲတက်သွားတာ။ဒီကောင်လေး ရည်းစားသနာ မရှိလောက်ဖူးနေမှာပါ။ စိမ်းညို့ညို့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကျမကိုစိုက်ကြည့်နေသေးတာရှင့်။မျက်နာသွယ်သွယ် ခန္ဓာကိုယ် ကျစ်ကျစ်လစ်လစ် စတစ်ကော်လံအဖြူ အောက်က ယောပုဆိုးအနက်လေးနဲ့ တကယ်ကို ကြည့်ကောင်းနေတာပါ။အိမ်ကထွက်တော့ ကားရှေ့ခန်းထဲ ကျမဝင်အထိုင် ကူရှင်ပေါ်ကားထွက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေ ငေးနေလို့ ကျမ သတိပေးရသေးတယ်။

" မောင်လေး … ဖြိုးသူ "

" ဘယ်သွားမလဲ … အမ "

" နင် ကြိုက်တဲ့ဆီသွားလေ … နင်မပျင်းအောင် နင့်ဆရာက ငါ့ကို အဖေါ်လုပ်ခိုင်းနေတာ "

ရပ်ကွက်လမ်းမအတိုင်း မောင်းထွက်ပြီး မြို့ထဲဘက် မောင်းတော့ လမ်းသွားလမ်းလာလူတချို့နဲ့ မီးပွိုင် ၅ခုလောက်ကျော်ပြီး ပန်းခြံတစ်ခုထဲ မောင်းဝင်လာတာ။ကျမတို့နှစ်ယောက် ကားပေါ်ကဆင်းတော့ ပန်းခြံထဲရှိလူအတော်တော်များများ စုပ်တသပ်သပ်နဲ့ ပြောနေကြတယ်ရှင်။

" ဆော်က တင်းထုပ်နေတာ … ဟိုကောင် မဖြုတ်နိုင်ဘူးနေမှာ "

" ငါသာဆို … ဘာဂျာ အမုန်းဆွဲမှာ … ဟီးးးးး "

" ဗိုက်ပေါ်အသက်ထွက်ရင် ထွက်ပါစေကွာ တနေကုန်ဆွဲလိုးပစ်ချင်တာ "

ပါးစပ်သရမ်းတဲ့ လူငယ်တစ်ချို့ကြောင့် ကျမလည်း ပူထူလာရတာပေါ့။ခပ်သွက်သွက်လျှောက်ရင်း ပန်းခြံထဲက အသုပ်ဆိုင်ဝင်ခဲ့လိုက်ရတယ်။လက်ဖက်သုတ်နဲ့ ဂျင်းသုပ် မှာပြီး စကားပြောနေကြရင်း ဖြိုးသူက ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့ ပြောလာပါတယ်။ နှစ်နာရီလောက် ပန်းခြံထဲ အချိန်ဖြုံးရင်း မြို့ထဲပတ်မောင်းပြီး ရုပ်ရှင်ရုံထဲ လက်မှတ်ဝယ်ပြီး ဝင်လာခဲ့ကြတာ။ရုပ်ရှင်စပြလို့ ရုံအတွင်းက မီးတွေမိတ်တော့ တရုံလုံး မှောင်သွားတာပေါ့ရှင်။အတူထိုင်နေတဲ့ ဖြိုးသူနဲ့ကျမတောင် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် မမြင်နိုင်ကြပါဘူး။

နေကြာစေ့စားလိုက် ရေသောက်လိုက်နဲ့ ခဏအကြာတော့ ဖြိုးသူလက်တဖက်က ကျမပေါင်ပေါ်လာတင်နေပါပြီ။တဖြည်းဖြည်း သူ့လက်လေးတွေက ပေါင်ရင်းရောက်လိုက်ပြန်ဆင်းသွားလိုက်နဲ့ပါ။ကျမကငြိမ်နေတော့ နဲနဲရဲလာပါတယ်။ဘေးနှစ်ခုံကျော်မှာအတွဲတစ်တွဲရှိပေမယ့် မှောင်နေတော့ တဖက်နဲ့တဖက် မမြင်ရပါဘူး။လူရိပ်လောက်ပဲ မြင်နေရတာပေါ့ရှင်။

ရုတ်တရက် ကျမပါးပြင်နား ဖြိုးသူရဲ့ နှာခေါင်းပေါက်က ဝင်သက်ထွက်သက် နွေးနွေးလေး ရောက်လာပါပြီ။ကျမပါးပြင်ကို တချက်နမ်းရင်း လက်တဖက်က ကျမ ညာဖက်နို့အုံပေါ်ကျရောက်လာတာ။ပါးစပ်ကလည်း ချစ်တယ် ချစ်တယ်နဲ့ပေါ့။

" အမကို ချစ်နေတာ ကြာပြီဗျ "

" အွန် … ငါက အိမ်ထောင်သည်လေဟာ "

" ဟုတ်ပါတယ် အမရဲ့ … ဒါမို့ ကျနော် မျိုသိပ်ထားရတာပေါ့ "

စကားပြောရင်း ကျမ နို့အုံတွေ ဖျစ်ညှစ်နေတော့တာပဲ။ဘေးက စုံတွဲကြည့်လိုက်တော့ သူတို့လည်း သူတိုပါသာ အလုပ်ရှုပ်နေကြပုံပါ။ကျမ မျက်နာလေး ပြန်အလှည့်မှာ နူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ခံလိုက်ရပြန်ရော။ပါးစပ်ထဲ လျှာနဲ့မွှေပြီး ကျမလျှာဖျားလေးကို ဆွဲစုပ်နေတော့ အလိုက်သင့်လေး တုန့်ပြန်ပေးနေမိတာပေါ့။ဖြိုးသူကို ရိုးရိုးအေးအေးလေး ထင်ထားတာ ကျမ အမှားပဲလေ။

လက်တွေက နို့အုံတွေ ညှစ်လိုက် ဗိုက်သားလေးတွေပွတ်လိုက်နဲ့ ဘရာစီယာမပါရင် ဆွဲစို့ချင် စို့နေမှာ။တဖြည်းဖြည်း ပေါင်ကြားထဲ ကလိပြီး ကျမလည်ပင်းလေး ဆွဲစုပ်တော့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး သိမ့်ကနဲ့ သိမ့်ကနဲ့ အသိစိတ်တွေ လွတ်ထွင်မတတ်ပါပဲ။မောင်ကလည်း ဒီလို နုနုညံ့ညံ့လေးတွေ လုပ်မပေးဖူးဘူးလေ။ဦးခန့်ကလည်း စောက်ပတ်ကို ဒါရိုက်ရက်ပေးသွားတာ။ခု…ဖြိုးသူနဲ့ကျ ခံစားမှု့က နုညံ့နေရတာမျိုး။

" ဟူးးးးးး … နင်လည်း မခေဘူးနော် … ငါက ချစ်သူဘာညာ မထားဖူးသေးဘူးပဲ ထင်ထားတာ … အင်းဟင်း "

" ရည်စား ထားဖူးပါတယ် အမရဲ့ … ဆေးကျောင်းပြီးတော့ ဝေးသွားခဲ့တာ "

စကားပြောနေရင်း ဖြိုးသူလက်က ကျမ အစိလေးကို မထိတထိလေး ဝိုင်းပေးပြီး ဖိနေတာ။တရှိန်းရှိန်းလေးနဲ့ ကျမလက်ကလည်း ဖြိုးသူပေါင်ကြားထဲ အလိုလို ရောက်သွားရတာပေါ့။ပုဆိုးထဲကနေ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ရုန်းကန်နေတာရှင်။ခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးရင်း ဒစ်နားရောက်တော့ အဖုလေးတခု စမ်းမိလိုက်တာ။ဖိကြည့်တော့ ဖြိုးသူဆီက အိ့ကနဲ့ ခပ်တိုးတိုးလေး ညည်းသံထွက်လာတော့တာပဲ။လီးက မသေးလောက်ဖူးရှင့်… ကျမလက်ထဲ ခပ်ပြည့်ပြည့်ကြီး တင်းနေတာ။

" ဖြိုးသူ … နင့်ဟာကြီး ထိပ်က ဘာလေးလဲ ဟင် "

" ဂေါ်လီလေ … အမ "

ကျမ စိတ်ဝင်စားသွားတာပေါ့။မောင်ပြောပြလို့ ဂေါ်လီတို့ ဆပ်မျက်ကွင်းတို့ ကြားဖူးပေမယ့် အပြင်မှာ လက်တွေ မမြင်ဖူးသေးပါဘူး။ကျမ လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေတုန်း ဖြိုးသူက ထိုင်ခုံပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းပြီး ကျမပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

" ဟာ … ဘာလုပ်မလို့ … ဘေးမှာ လူတွေနဲ့ဟ "

" ခဏလေးပါ … အမရယ် … ကျနော် မနေနိုင်လို့ပါ "

အသံတုန်တုန်ရီရီနဲ့ ပြောရင်း ကျမ စကပ်ထမိန်အောက်နားစလေး လှန်ပြီး ခေါင်းတိုးလာတာ။ကျမလည်း ဘေးကလူရိပ်လူခြေ ကြည့်နေလိုက်တယ်။ကျမအတွင်းခံလေးအပြင်ကပဲ တရှုံ့ရှုံ့နမ်းနေတာပါ။ပေါင်ကိုရသလောက် ဖြဲပေးပြီး သူ့ကျောကုန်းလေးပေါ် ကျမပိုက်ဆံအိတ်လေး တင်ရင်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင် အကဲခတ်နေရတာပေါ့။ကျမ ဘောင်းဘီဂွလေး ဘေးဆွဲကပ်ပြီး ယက်ပေးတော့ ဖြိုးသူလျှာနဲ့ အဖုတ်က မထိတထိလေးဖြစ်နေတာရှင်။အသဲတောင်ယားလာရတယ်။

အတွင်းခံ ချွတ်ပေးဖို့ကလည်း အဆင်မပြေတာမို့ ရသလောက်လေး ဇိမ်ယူနေလိုက်တာပဲ။ကြာကြာတော့ မရဘူးရှင့်… ရုတ်တရက် ရုပ်ရှင်ရုံတရုံလုံး မီးတွေ လင်းလာတာလေ။ဖြိူးသူလည်း ကျမ ထမိန်အောက်က ထွက်ပြီး ခုံအောက် ပစ္စည်းရှာသလို လုက်ပြီးမှ ထရပ်လိုက်တာ။

ဘေးနားက အတွဲတွေလည်း ကျမတို့လိုပါပဲ… ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့ ရုတ်တရက် ဆိုတော့။ကျမလည်း မတ်တပ်ရပ် စကပ်ထမိန်ကို ဆွဲတင်ရင်း ဖင်ဘက်ကြည့်ရသေးတာ စောက်ရည်မထွက်သေးပေမယ့် အဖုတ်ထဲ စိုစိစိုစိနဲ့မို့ပါ။ပြီးမှ ဖြိူးသူဘက် ကြည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲရီချင်တာ ထိန်းမရတော့ပါဘူးရှင်။ဖြိုးသူ နူတ်ခမ်းမှာ ကျမစောက်ရည်တချို့ပွနေပြီး စောက်မွှေးကောက်ကောက်လေး တမျှင်ကကပ်နေတာပေါ့။

" ချချ "

" ဘာလဲ … အမ "

" နင့် ပါးစပ်တွေ သုတ်ဦးဟာ "

ကျမ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက တစ်ရှုးထုတ်လေး ထုတ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ဟာသူ သုတ်နေပါတယ်။ရုပ်ရှင်ရုံက ပြန်တော့ ဗိုက်ဆာလာတာနဲ့ အိမ်ရောက်မှ စားဖို့ဆိုပြီး ခေါက်ဆွဲကြော်တပွဲ ထမင်းကြော်နှစ်ပွဲ ကြံမဆိုင်ဟင်းရည်တပွဲဝင်ဝယ်ခဲ့ကြတာ။အိမ်ရောက်တဲ့ထိ မောင်ပြန်မလာသေးဘူး။အိမ်ထဲရောက်တော့ ကျမလည်း ထမင်းစားခန်းထဲ စားပွဲခုံပေါ် အထုပ်တွေချပြီး ထမင်းကြော်နဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော်တဝက်ကို မောင့်ဖို့ သက်သက် ခွဲထားလိုက်ပါတယ်။

ကြံမဆိုင်ဟင်းရည်ကို ပန်းကန်လုံးအကြီးထဲ ထည့်နေတုန်း နောက်က ခြေသံကြားလိုက်ရတယ်။ဖြိုးသူ ကားထားပြီး ထမင်းစားဖို့ ဝင်လာတာနေမှာ။ဟင်းရည်ခွဲထည့်နေတုန်း ဗြုံးဆို ကျမ ထမိန်အောက်နားစလေး ဆွဲလှန်ခံလိုက်ရတော့တာပဲရှင်။အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အောက်ဆွဲချပြီး ကျမ ဖင်သားတွေကို နောက်က နမ်းခံလိုက်ရတာလေ။

" ဟဲ့ … ဖြိုးသူ … ထမင်း အရင်စားမယ်လေဟာ "

" ပြီးမှ စားတော့မယ် အမရယ် … ကျနော် မအောင့်နိုင်တော့ဘူးဗျ "

ဖင်သားတွေကို လျှာအပြားလိုက်ယက်ရင်း ကျမဖင်ဝလေးကို ရုတ်တရက် လျှာနဲ့ထိုးပေးတာရှင့်။ထမင်းစားပွဲကို လက်အမြန်ထောက်ရင်း ကျမ ပေါင်တွေ တဆက်ဆက် တုန်နေတော့တာ။

" ဟာ … အဲတာ ဖင်ပေါက်နော် … ဖြိုးသူ … အ … ဘယ်လိုတွေ …… ရှီးးး းးး …… လုပ်နေတာလဲ "

တသက်တကိုယ် တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာလေး။ဖေါ်ပြလို့ မရတဲ့ ခံစားမူ့တခု။ကျမစိတ်တွေလည်း လေလှိုင်းထဲရောက်သွားရသလို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ … ဖင်ဝလေးကလည်း ယားတက်နေတာ။ဖင်အတွင်းထဲ လျှာနွေးနွေးလေး တိုးဝင်လာပြီရှင့်။ပြန်ထွက်သွားတော့ ဖင်ဝလေးလျှာဖျားလေးနဲ့ဝိုင်းပေးနေတာ။မရတော့ဘူးရှင်… လက်တဖက်က ဖြိုးသူခေါင်းကို ကျမဖင်နဲ့ဆွဲကပ်ရင်း ကျန်လက်တဖက်က စားပွဲပေါ်ထောက်ထားလိုက်ရပြီ။လျှာအပြားလိုက် ယက်လိုက် လျှာကိုချွန်ပြီး ထိုးစွလိုက်နဲ့ မခံစားနိုင်တဲ့အဆုံး ကျမစိတ်တွေ လျော့ချပစ်လိုက်ရတာ။

ပွက်ကနဲ့ ပွတ်ကနဲ့ စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းရင်း အော်ဟစ်နေရတာပါရှင်။ပထမဆုံးအကြိမ် စောက်ပတ်ကိုမထိပဲ စောက်ရည်ထွက်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့ ဖြိုးသူကို ကျမ ဖြုံသွားရပါပြီ။စောက်ရည်ပန်းထွက်နေတုန်းအဖုတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ရိုက်ခံရတော့ ကျမလန့်ပြီး ဖင်ကိုအစွမ်းကုန်ကော့ပေးမိတာပေါ့။ဘာလို့များ ရိုက်တာလဲ လှည့်ပြီးမေးမလို့ လုပ်တုန်း ကျမစောက်ခေါင်းထဲ ဖြိုးသူလီးက တိုးဝင်လာပြန်ရော။အတွင်းထဲ တစ်စို့ကြီးမို့ မောင့်ထက်လီးက တုတ်မှန်းသေချာသွားပါပြီ။

" အ … ကျပ်တယ်ဟာ … ကျွတ်ကျွတ် … ဖြည်းဖြည်း "

" အင်းပါ … အမရဲ့ … တဝက်ပဲ သွင်းထားတာပါ "

အမလေး … နင့်ဟာကလည်း … တဝက်သာဆိုတယ် သားအိမ်ထိတော့မယ်ဟ … အထဲလည်း တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ "

" ဗျစ် … ဗျစ် … အားးးး းးးးး … မ … မ… ရဘူး … အမလေး သေပါပြီဟာ … ခဏလေးပါ … အမရ … ဘွတ် … ဖလွပ် … ရှီးးးး ဟူးးးးး းးးးး "

ဖြိုးသူက လီးတဝက်ပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေပေမယ်။ဒေါက်တာသက်ပိုင်ထက် လီးက တုတ်နေသည်အပြင် ဒစ်နောက်နားက ဂေါ်လီကလည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကို ပွတ်ဆွဲနေသဖြင့် မိဂျမ်းတစ်ယောက် အော်ဟစ်နေရရှာသည်။

" ဘွတ် … ဘွတ် … ဇွိ … ဖွပ် … အားးး … ဗျစ် … သေပါပြီ … အမလေး "

တကယ်မခံနိုင်တော့သဖြင့် ဖြိုးသူမှာ သူ့လီးကြီးအား ထုတ်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း မိဂျမ်း ဖင်ဝလေးအား ပြန်ယက်ပေးနေတော့သည်။ဖင်ဝလေးယက်ရင်း သူလီးဆွဲထုတ်စဉ် ပြန်မစိသေးသော စောက်ခေါင်းထဲမှ အတွင်းသား နီတာရဲလေးများကိုလည်း လျှာဖြင့် ထိုးယက်ပေးလိုက်တော့သည်။

ကျမ ထင်မထားမိဘူး ဖြိုးသူလီးက အတော်တုတ်တာရှင့်။လီးထိပ်က အဖုလေးကလည်း အတွင်းထဲ ချိတ်ဆွဲနေတာ။ဖင်ဝလေးပြန်ယက်ပေးတော့မှ နာတာသက်သာလာတယ်။တဖြည်းဖြည်း စောက်ခေါင်းထဲက ယားတက်လာတော့ လိုးပေးဖို့ ပြောမိပြန်ရော။ကျမလည်း မတ်တပ်ကုန်းရတာ ညှောင်းနေတော့ ဆေးခန်းထဲက လူနာစမ်းသပ်တဲ့ ခုံပေါ်ပဲ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တာ။ကျမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဒူးကွေးမြောက်ပြီး သူ့လီးထိပ်ကို တံတွေးတချက်ထွေးချရင်း စွနေတာရှင်။ သေချာကြည့်မိတော့ နီညိုရောင်နဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့လီးက ထိပ်နားကြမှ ကော့တက်နေတာ။

ဒစ်ဖူးခပ်ရဲရဲကြီးက ခရမ်းချဉ်သီးအမှည့်ပုံမျိုး ကားထွက်ပြီး ဒစ်နောက်နားအဖုကြီးက ပေါက်ထွက်မတတ်တင်းပြောင်နေတာရှင့်။

ကြည့်နေတုန်းလေးပဲ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ဖြိုးသူလီးကြီး ဒုတိယ အကြိမ်ပြန်ဝင်လာပြန်ပြီ။ဒီတခါတော့ မညှာဘူးရှင် လီးအရင်းထိ ဖိလိုးပစ်တာ။ကျမကိုယ်လုံးပေါ် မိုးထားပြီး လက်တဖက်က ကျမပါးစပ်ကို ပိတ်ထားတာပေါ့။စောက်ခေါင်းတခုလုံး ကျင်နေပြီး သပ်လျိူထားသလိုပါပဲ။ကျမ သူ့လက်ကို ဆွဲဖယ်တုန်း တဖုန်းဖုန်း ပစ်လိုးတော့တာ။ပါးစပ်ပိတ်ခံထားရလို့ ကျမလည်း ဖြိုးသူ ရင်ဘတ်ကို တဘုံးဘုံးနဲ့ ထုရိုက်ပစ်တာပေါ့။

တဖြည်းဖြည်း စောက်ရည်စိမ့်ထွက်လာမှ ကျမ နာကျင်တာတွေလျော့လာပြီး ခံနိုင်လာတာတာပါ။ကျမ ခံနိုင်လာမှ ဖြိုးသူက ပါးစပ်ပိတ်ထားလက်ကို ခွာပေးတာ။ကျမ မျက်နာကို စိုက်ကြည့်ရင်း လီးအရင်းထိဖိဆောင့်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲ မီးပွင်မတတ်ပါပဲ။ကော့တက်လာတဲ့ ကျမနို့အုံတွေကို ညှစ်ချေရင်း ဘရာစီယာကို အောက်ဆွဲချလိုက်ပါပြီ။

အင်္ကျီမချွတ်ပေမယ့် ဘရာစီယာ အပြင်ဘက်ထွက်လာတဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို စုပ်လိုက် သွားလေးနဲ့ ကိုက်လိုက်လုပ်နေတာပေါ့။လိုးချက်တွေက မချဘူးရှင်။ရက်ရက်စက်စက် ဖိဖိလိုးနေတာ။နဲနဲကြာတော့မှ ကျမလည်း ဂေါ်လီအရသာကို ခံစားမိလာတာ။လီးအဝင်အထွက်တိုင်း စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ပွတ်တိုက်နေတော့ စောက်ရည်တွေလည်း တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်နေရတာပေါ့။

ဖြိုးသူက ကျမ တချီပြီးတော့ လီးကို စိမ်ထားရင်း မျက်နာအနံ့နမ်းပေးလိုက် လည်တိုင်လေးစုပ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးစို့လိုက်နဲ့ပေါ့။အဲဒီခံစားမှု့ကလည်း ဘာနဲ့မှ မလည်းနိုင်အောင် အရသာရှိတာရှင့်။မောင်ဆို သူလိုးပြီးတာနဲ့ ဘေးချက်ချင်းလှဲအိပ်ပစ်တာ။တခါတခါ ကျမ အဆုံးထိ မရောက်ခဲ့ရပါဘူး။ဖြိုးသူက ခဏနားပြီး နို့လေးတွေစို့ရင်း ထပ်လိုးပေးနေပြန်တာ။

ကျမ ဒုတိယ အချီမှ သူလည်းပြီးတာ။အတော်ကြာမှ ကျမပေါင်ကြားထဲနေရာပြန်ယူပြီး စောက်ပတ်ကို ပြန်ယက်ပေးနေတော့ အားနာစိတ်လေးဖြစ်မိရတယ်။စောက်ဖုတ်ထဲ ကျမစောက်ရည်တွေရော သူ့လရည်တွေရောလေ။ဆေးပေးမယ်ပြောတာတောင် သူချစ်လို့ပါတဲ့ရှင်။

ကျမပါးစပ်က လိုးပေးဖို့ မပြောမချင်း ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးတော့တာပဲ။သူအပေါ်က လိုးရင်း ခဏကြာတော့ ကျမကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းတာ။နောက်ကနေ ကျမခါးလေးစုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်လိုးတော့တာပါပဲ။ကျမ နာတယ်ငြီးတိုင်း လိုးတာရပ်ပြီး စောက်ပတ်ကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ယက်ပေးတာပါပဲ။ယက်လိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ကျမ တတိယအချီ ပြီးသွားပြန်ပြီ။သူဆက်လိုးဖို့ ခါးကော့ရင်း ဖင်ကို ရသလောက်မြှောက်ပေးထားလိုက်တာပေါ့။

" ဘွတ် … ဗြိ … ဖွပ် ဖွပ် … ဗျစ် ……… ကောင်းလိုက်တာ အမရယ် … အင့် … ရှီးးး းးးးးး "

" အမလည်း ကောင်းတယ် … လိုးကွာ … လိုးလိုး "

ကျမ စကားသံကြောင့် ဖြိုးသူ ဆောင့်ချက်တွေပိုပြင်းလာတာပေါ့။အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာပြီး သူပြီးတော့မယ့် အကြောင်း မောနေတဲ့ အသံနဲ့ ပြောနေပြီရှင့်။

" ဘွတ် … အားးး … ဘွတ်ဘွတ် …… အမပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်တာဗျာ "

" ပြီးလေ … ဖြိုးသူ … "

စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီးဆီက တင်းကနဲ့တင်းကနဲ့ ခံစားမိလာတာမို့… ကျမလည်း လေးဖက်ကုန်းနေရာက ခန္ဓာကိုယ် တစ်ပတ်လှည့်ပြီး ဖြိုးသူလီးရှေ့ ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်တာပေါ့။စောက်ရည်တွေပေကပ်နေတဲ့ ဒစ်ဖူးကြီး ပါးစပ်ထဲ အရောက် တပျစ်ပျစ်နဲ့ လရည်ပူပူတွေ ပန်းထွက်လာပါရော။လရည်တွေက ကျမပါးစပ်ထဲပြည့်လာပြီး နူတ်ခမ်းထောင့်က လျှံကျလာမှ ဖြိုးသူက ဒစ်ဖူးကြီးကို ပြန်ထုတ်ပေးတာ။

ကိုယ်လုံးလေး မတ်ပေးရင်း သူလရည်တွေမျိုချဖို့ ပြောတာနဲ့ ကျမလည်း ကြိုးစား မျိုပစ်ရတယ်။လရည်တွေကုန်မှ ကျမကိုယ် ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေတာ။ခဏအကြာမှ လူချင်းခွာပြီး အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်လိုက်ကြတာ။ထမင်းစားခန်းထဲ ပြန်ဝင်ပြီး ထမင်းအတူစားပြီးမှ ကျမလည်း အပေါ်ထပ်က ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲ အနားယူလိုက်တာပေါ့နော်။

မိဂျမ်းရော ဖြိုးသူရော ဆေးခန်းထဲက ပြန်မထွက်ခင် အိမ်အတွင်းတံခါးပေါက်က မျက်ဝန်းတစ်စုံကိုတော့ မမြင်လိုက်ကြပေ။

...........................................................................

ညပိုင်း အိပ်ယာထဲ မောင့်ဆီက သက်ပြင်းချသံ တိုးတိုးက ခဏတိုင်းကြားလာရတယ်။ညနေပြန်လာကတည်းက မျက်နှာလည်းမကောင်း ထမင်းတောင်သိပ်မစား။မောင်ဆန္ဒရှိရင် ခံပေးမလို့ပါ…တခြားဘက်လှည့်အိပ်နေတာလေ။ကျမလည်း ဖြိုးသူနဲ့ နေ့တပိုင်းနီးပါးလောက် လုပ်ထားတော့ စိတ်ကသိပ်မပါတော့ပါဘူး။

ကျမအိပ်ပျော်မလို့ရှိသေး မောင်ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ရေထသောက်နေတာ။ခါတိုင်း ကျမကို ကျော်ခွဆင်းတာ ဘာလို့များ ဟိုဘက်ကဆင်းတာပါလိမ့်…ရေခဲသေတ္တာက ကျမဘက်နဲ့ပိုနီးတာလေ။အတွေးမဆုံးခင်လေး မောင်ဆီက စကားသံထွက်ပေါ်လာတာ။

" မိဂျမ်း "

" ဟင် … မောင် "

" ဖြိုးသူက သူပြီးတိုင်း မိဂျမ်းပါးစပ်ထဲ ပြီးတာလား "

" ဟမ် … မောင် အိမ်ထဲရှိနေတာလား "

" ငါမေးတာ ဖြေစမ်းပါဟာ "

ဒေါက်တာသက်ပိုင်မှာ နေ့ခင်းသူပြန်ရောက်ချိန် ဆေးခန်းတွင်း ဂျမ်းပုံနှင့်ဖြိုးသူတို့ လိုးနေကြသည်ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရာ အားရကျေနပ်စွာ ချောင်းကြည့်နေမိသည်။သို့သော်ဖြိုးသူမှာ ပြီးခါနီး ဂျမ်းပုံပါးစပ်အား ပြောင်းလိုးကာလရည်ပန်းထည့်လိုက်သဖြင့် စိတ်ထဲ အူတိုသလိုမျိုးခံစားလာရတော့သည်။

အရင်တကြိမ် ဦးခန့်ကြည် လရည်နံ့များ ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်မှ အနံ့ရချိန် မမြင်လိုက်ရသဖြင့် သိပ်မသိသာသော်လည်း ဒီတကြိမ်ဖြိုးသူမှ ဇနီးဖြစ်သူ ပါးစပ်အားလိုးနေချိန် အနီးကပ်မြင်လိုက်ရသည်မို့ ဇနီးဖြစ်သူပေါ်ကြိတ်၍ မကျေမနပ်ဖြစ်နေမိခဲ့သည်။

" ဟုတ်တယ် … မောင် "

" အောက်ထဲပြီးရင် ရသားနဲ့ကွာ "

" ခုမှ အပြစ်ပြောချင်တာလားမောင် … ဒါတွေက မောင့်ဆန္ဒတွေလေ "

 " ဟူးးးးး "

ဒေါက်တာသက်ပိုင်မှာ ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်မို့ ငြိမ်နေရပေမယ့် စိတ်ထဲတနုတ်နုတ်နဲ့ခံပြင်းနေရသည်။

" မတားနဲ့တော့မောင်ရယ် ကျမ ဖြိုးသူလီးကို မောင့်လီးထက် စွဲလမ်းမိနေပြီ "

ဒီစကားကိုတော့ ကျမစိတ်ထဲကနေပဲ ပြောမိလိုက်တာပါ။မောင်လည်း ငြိမ်သွားပြီး ကျမဘေးနားပြန်အိပ်သွားပါပြီ။မနက်ခင်း အိပ်ယာအထ ခါတိုင်းလို မောင့်ဆီက အပြုစုလေးတွေ မရှိတော့ပါဘူးလေ။အိပ်ရာနိုးတာနဲ့ ကျမနို့လေးတဖက်စို့ရင်း စောက်ပတ်လေးပွတ်ပေးနေတတ်တာ…ခု… ဘယ်ချိန် နိုးမှန်းတောင် မသိလိုက်ရပါဘူး။

စကားကို လိုတာထက် ပိုမပြောဖြစ်ကြပဲ ခပ်တန်းတန်းနေဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။ကျမလည်း ဖြိုးသူလီးကြီးကို စွဲလမ်းနှစ်ချိုက်မိပြီး တနေ့ တခါတော့ အလိုးခံချင်လာတာ။အခွင်းရေးရရင် ရသလို ဖြိုးသူက လိုးပေးတတ်ပါတယ်။တခါတခါတော့ ကျမဘက်ကပဲ အခွင့်ရေးဖန်တီးပေးမိတာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း အတင်းရဲလာရင်း မောင် ဆေးခန်းလူနာများချိန် ဖြိုသူက အိမ်ထဲခဏဝင်ရင်း သူ့လီးကိုစုပ်ခိုင်းတတ်တယ်။

တခါတခါတော့လည်း ထမင်းဟင်းချက်နေတဲ့ ကျမကို မီးဖိုခန်းလေးမှာ ရေနွေးလာယူရင်း ထမိန်လှန်ပြီး ယက်ပေးတတ်လာပြီလေ။မီးဖိုချောင် … ရေချိုးခန်း… ဧည့်ခန်းဒေါင့်လေးတွေက မောင်မသိအောင် ကျမတို့ ခိုးလိုးတဲ့ နေရာလေးတွေပေါ့ရှင်။

တဖြည်းဖြည်း မောင်နဲ့လိုးတဲ့ခါ ကျမစိတ်တွေ သွေးအေးသွားရပေမယ့် ဖြိုးသူနဲ့ဆို အမြဲတမ်း ထကြွလာခဲ့ရတာပေါ့။မောင်နဲ့ကတောက်ကစ စကားများတိုင်း ဖြိုးသူကို စိတ်တိုင်းကျ လိုက်လျောပေးပစ်လိုက်တာ။ထူးထူးခြားခြား တရက်က ဧည့်ခံပွဲ တခု မောင်နဲ့ဖြိုးသူတို အတူသွားရင်း ညနက်မှ ပြန်လာကြတာ။မောင်က တအားမူးလာတာရှင့် ဖြိုးသူက မောင့်လောက်တော့ မမူးပါဘူး။ဖြိုးသူကိုယ်တိုင်ပဲ မောင့်ကို အိမ်ပေါ်တွဲပို့ပေးတာ။ကျမလည်း အိပ်ယာခင်းတွေ အမြန်ဆွဲဆန့်ပေးရင်း မောင့်ကို အဝတ်စားလဲပေးတော့ ဖြိုးသူကပါ မောင့်အဝတ်စားတွေ ကူချွတ်ပေးနေတာပေါ့။

" ကျိ … ဂျွိ … ကျိ ကျလိ "

မောင်က မူးလာရင် ထုံးစံပေါ့ရှင်။သူများတွေလို ရမ်းကားတာမျိုး မရှိပေမယ့် အံတကြိတ်ကြိတ် လုပ်နေတတ်တာ။အဝတ်စားလဲပြီး မောင့်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေပြန်တပ်တော့ ကျမညဝတ် ဝတ်စုံ အင်္ကျီနဲ့တွဲရက် ပေါင်လယ်ထိဖုံးတဲ့ စကပ်လေးက ပေါင်းရင်းဘက်တခြမ်းလှန်တက်နေတာ သတိမထားမိလိုက်ဘူး။ဗြုံးဆို ဖြိုးသူလက်တဖက်က ကျမပေါင်ကြားရောက်လာတာပေါ့။

ကျမ မောင့်အင်္ကျီကြယ်သီးတပ်ပေးနေရင်း လက်တဖက်နဲ့ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်တာ။မောင်က မူးပြီးအိပ်နေပေမယ့် လင်ဖြစ်သူရှေ့ ဖြိုးသူကို အလိုးခံဖို့ထိ စိတ်က မရဲပါဘူး။ဒါပေမယ့် ဖြိုးသူက ချက်ချင်းပဲ ကျမစောက်ဖုတ်ကို မိမိရရ ပြန်နိုက်နေတာ။မောင့်အင်္ကျီကြယ်သီးပြန်တပ်နေရလို့ ဖြိုးသူကို လှည့်ကြည့်ရင်း မျက်လုံးနဲ့ပဲ မောင့်မျက်နာဘက် မျက်စပစ်ပြလိုက်တာ။

ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တစောင်းထိုင်ရင်း ကြယ်သီးတပ်ပေးနေတဲ့ ကျမကို ဖြိုးသူက ဘယ်ဖက်ပေါင်ကိုမှပြီး ညာဖက်ခြေသလုံးပေါ် လိမ်တင်လိုက်တာ။ရုတ်တရက်ပဲ ကျမခါးလေးညွတ်ပြီး မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ် နို့အုံတွေနဲ့ ဖိမိသလို ဖြစ်လို့ ပက်လက်အိပ်ပျော်နေတဲ့ မောင်ညာဖက်လက်မောင်းဘေး လက်လှမ်းထောက်ထားရတာပေါ့နော့။မောင့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကန့်လန့်ဖျက်မိုးပြီး လက်ထောက်ထားရတဲ့ ကျမအောက်ပိုင်းက ဘေးတစောင်းအနေထားလေးပဲ။ ကွေးထားရတဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ထိပ်က ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေး ထိကပ်လာတော့ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်မိရသေးတယ်။

ဖင်ပေါက်လေးထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့လျှာလေးက ကန့်လန့်ဖျက် စူထွက်နေတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးဆီ တချက်ချက်ရောက်ရောက်လာတော့ မခံနိုင်တော့ပါဘူး။လင်ဖြစ်သူကို အပေါ်က မိုးထားပြီး သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို အယက်ခံနေမိတဲ့ ကျမ ဖေါ်ပြမရတဲ့ ခံစားမှု့တွေအပြည့်ပေါ့။

စောက်ပတ်တပြင်လုံးကန့်လန့်ပျက်အနေထားတိုင်း လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးပြီး ဖင်ဝထိတောက်လျှောက် ထိုးကလိပေးတိုင်း တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်မိနေတာ။ခပ်ကြာကြာလေးယက်ပေးပြီးမှ ဖြိုးသူက ကျမခါးလေးမှပြီး လေးဖက်ထောက်အနေထားလေး ဖြစ်စေခဲ့တာ။ပက်လက်လေးအိပ်ပျော်နေတဲ့ မောင့်ဗိုက်နေရာလောက် ကန်လန့်ပျက်လေးမိုးပြီး လေးဖက်ထောက်ပုံစံလေးဖြစ်မှ ဖြိုးသူက နောက်ကနေ ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးနဲ့တေ့လိုက်တာရှင့်။

" ဟင် … နင် လိုးမလို့လား "

" အင်းလေ … မ… "

" ကျွတ် … ဒုက္ခပါပဲ … ဖြိုးသူရယ် … မောင်နိုးလာရင် … "

" ရှုးးး … မ … စကားပြောမှ နိုးလာလိမ့်မယ် ထင်တယ် "

" အောက်ထပ်က … နင့် … အခန်းထဲ … သွား …… အ … အ "

ကျမ စကားမဆုံးခင် ဖြိုးသူက လီးကို စောင့်သွင်းလိုက်တာ… အလိုးခံနေကြ လီးဖြစ်ပေမယ့် လီးထိပ်က ဂေါ်လီက အစပိုင်းနဲနဲနာတယ်ရှင့်။ခံနေကြမို့ ခဏကြိတ်ခံလိုက်တာပဲ သိပ်မကြာပါဘူး ဂေါ်လီရဲ့အရသာ ခံစားမိပါပြီ။

" ကျိ … ကျလိ … ကျိ ကျိ "

ရုတ်တရက် မောင့်ဆီက အံကြိတ်သံထွက်လာလို့ ကျမ ခေါင်းနပမ်းကြီးသွားရသေးတယ်။ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်လာရင်း ကြောက်စိတ်တွေပေါ်လာတာပေါ့။သူကိုယ်ပေါ်မှာ တစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကို လေးဖက်ထောက် အလိုးခံမိနေတာလေ။ဖြိုးသူလည်း လိုးတာ ခဏရပ်ပြီး အခြေနေကြည့်နေပုံပါ။မောင့်ဆီက အံကြိတ်သံတွေ ငြိမ်သွားမှာ ဖြည်းဖြည်း ပြန်လိုးနေတာ။ကျမလည်း လင်ဖြစ်သူနိုးလာရင်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ စောက်ခေါင်းတစ်လျှောက်ဝင်ထွက်နေတဲ့ လီးရဲ့ပွတ်တိုက်မှု့ ဒွန်တွဲပြီး ခံစားနေမိတာပါ။

" ဘွတ် … ဖွပ် …အိ့ …… ဘွတ် ဘွတ် …… ဗျစ် … အိ့ "

ဖြိုးသူ လိုးချက်တွေမြန်လာပေမယ့် ကျမအသံထွက် မညည်းရဲဘူးရှင့်။စိုးရိမ်စိတ်နဲ့အတူ အလိုးခံရတဲ့ အရသာလေးကလည်း တရှိန်းရှိန်းလေး။ဖင်ကို မသိမသာထပ်ကော့ပေးပြီး အလိုးခံနေတုန်း ကျမဖင်ဝလေးထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်ပြီး ဖြိုးသူလက်ချောင်လေး ဝင်လာပါပြီ။

ဖင်ဝထဲ တင်းကနဲ့ ဖြစ်တော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက လီးကိုညှစ်ပေးမိသလိုဖြစ်တာပေါ့။ညှစ်ပေးမိရင်း စောက်ခေါင်းထဲ ဂေါ်လီကပွတ်ဆွဲတော့ ဖင်အတွင်းကြွတ်သားတွေလျော့ချပစ်လိုက်ရတာပေါ့ရှင်။တဖြည်းဖြည်း ဖြိုးသူက ဖင်ထဲလက်အသွင်း လီးကိုနောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်…လီးပြန်သွင်းချိန် ဖင်ထဲကလက်ကို နောက်ပြန်ဆုတ်လိုက်နဲ့ … ကုတင်ပေါ်ထောက်ထားတဲ့ ကျမပေါင်သားတွေ တဇပ်ဇပ်တုန်လာရင်း စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ခဲ့ရတာပေါ့။

" အ …… မ … ရ …တော့ဘူး … ရှီးးး းးးး … ဟူးးးး းးးးး "

ကျမ ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး…ဒီချိန်ခဏတော့ မောင်နိုးသွားလည်း ဂရုမစိုက်တော့ဘူးလေ။အသံထွက် ညည်းတွားရင်း ခါးကော့ပြီး ဖြီူးသူဆီးခုံးထိ ကျမဖင်ကို ကပ်ထားပစ်လိုက်မိတာ။ဖြိုးသူက လီးကိုထုတ်ပြီး ကုတင်စောင်းပြန်ထိုင်နေတာ။ကျမသိပါတယ် သူမပြီးသေးခင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲဆိုတာ။

ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီးသူ့ပေါင်ကြားထဲ ထိုင်ရင်း ပါးစပ်လေး ဟပေးလိုက်တာပေါ့ရှင်။ကျမခေါင်းကို ဘယ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး ညာဖက်က သူ့လီးသူ ဂွင်းထုနေတာ။အချက် ၂၀ လောက်ထုလိုက် ကျမ ပါးစပ်ထဲ လီးထဲ့လိုးလိုက်…ပြန်ထုတ်ပြီး ဂွင်းပြန်ထုလိုက် ကျမပါးစပ်လိုးလိုက်နဲ့ပေါ့ရှင်။နောက်ဆုံး သူလရည်ထွက်ကာနီးဆို ကျမမျက်နာကို သူ့ဆီးခုံးထိဆွဲကပ်ရင်း လရည်တွေ တဖျောဖျောနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်တော့တာပဲလေ။

အဲတာ ဖြိုးသူ အကြိုက်ပေါ့နော့။မောင်ကတော့ဟိုးတနေ့ကမြင်ပြီး ကြိတ်ဆွေးကြိတ်ခံစားနေရတာလေ။လရည်တွေကုန်မှ လီးကိုထုတ်ပေးလေ့ရှိတာ။လီးအပြင်ရောက်ရင်လည်း ထုံးစံအတိုင်း လီးတချောင်းလုံး ပြောင်စင်အောင် ကျမက ယက်ပေးရတာ…ပြီးမှ ကျမလျှာကို အပြင်ထုတ်ခိုင်းပြီး ဒစ်ဖူးနဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်ချတာသူ့အကျင့်ပါပဲ။ခဏပဲနားရတာပါ…လီးကို တင်းမတ်လာအောင် ပြန်စုပ်ခိုင်းနေပြီ။

" ဖြိုးသူ … အောက်ဆင်းမယ်ကွာ … တော်ကြာ မောင်နိုးလာရင် မကောင်းဘူး "

" ဟာ … မ…ကလည်း…မနိုးပါဘူးစိတ်ချ…ဘီယာထဲ ကျနော်ကိုယ်တိုင် ဆရာမသိအောင် အရက်ပြင်းတွေရောပေးခဲ့တာ…ပြီးတော့…"

" ဟင် … ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ … ဆက်ပြောဟာ "

" ဆရာ ရှေ့မှာ … မ…ကို လိုးချင်လို့ "

" ဟာ … နင်ကလည်း "

" မ…ရော ခါတိုင်းနဲ့တူလား အလိုးခံရတာ "

" မတူတော့ မတူဘူးဟ … ကြောက်သလိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ … ခံလို့တော့ ကောင်းတယ်ဟာ "

ထူးထူးခြားခြား ဒီနေ့ညမှ ဖြိုးသူက … ကျမကို … မ …ဆိုပြီး ပြောင်းခေါ်နေတာ။ကျမလည်း ဖြိုးသူက မောင့်ကို ဘီယာထဲ အရက်ရောတိုက်ထားတယ်ပြောလို့ စိတ်အေးပြီး ရဲရဲတင်းတင်း စကားပြန်ပြောနေမိတာ။မောင်မျက်နှာ ကြည့်မိတော့ စိတ်ထဲအားနာမိသလိုလို ခံစားမှု့တော့ ဖြစ်မိပါတယ်။စကားပြောလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့ လီးက ပြန်မာလာတော့ ဖြိုးသူက မောင့်ဘေးနား ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်တာပဲ။

ကျမကို အပေါ်က ခွလိုးပေးဖို့ ခြေဟန်လက်ဟန် ပြနေတာရှင့်။တချီုပီးထားပေမယ့် ရမ္မက်စိတ်တွေ မကျသေးတဲ့ကျမ ဖြိုးသူပေါ်တက်ခွပြီး လီးအရင်းကထိမ်းကိုင်ပြီး ကျမစောက်ခေါင်းပေါက်လေးနဲ့တေ့ရင်း ဖိချပြစ်လိုက်တာပါပဲ။တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ တိုးဝင်လာတဲ့ လီးအရသာကို မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ခံစားရင်း လီးအရင်းထိကပ်မှ ကျမစောက်ပတ်လေးကို ငုံကြည့်လိုက်တာ။

စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်နေပြီး ဖြိုးသူလမွှေးနဲ့ကျမစောက်မွှေးတွေပါ ရောပြီး ထိနေတာပေါ့ရှင်။ခဏငြိမ်ပြီးမှ ဖြိုးသူရင်ဘတ်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကိုအသာကြွပြီး ပြန်ဖိကြည့်တာ။ကျမ စောက်ပတ်ထဲ ခပ်စီးစီးလေး ပြန်ဝင်သွားရောပဲ။

မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး နောက်တကြိမ် ထပ်လုပ်တယ်…တစ်ခါ နှစ်ခါ သုံးခါ… စီးပိုင်နေတုန်းပါပဲ။အချက်ရေ နဲနဲများလာမှ မျက်လုံးပြန်ဖွင့်ကြည့်တော့ ဖြိုးသူက ကျမမျက်နှာလေး စိုက်ကြည့်နေတာပေါ့နော့။ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆောင့်မပျက်ပဲ ဖိချရင်း ဖြိုးသူဘေးနား မူးအိပ်နေတဲ့ မောင့်မျက်နှာလေး ကြည့်မိပြန်တယ်။တကယ်ပါရှင်…လင်ဖြစ်သူဘေးထားပြီး တခြားယောင်္ကျားပေါ်ခွလိုးနေမိတဲ့ ကျမခံစားချက်က တထိတ်ထိတ်နဲ့ စိတ်လူပ်ရှားမှု့မြင့်တက်လာနေပါပြီ။

ဖြိုးသူလီးကြီးကလည်း ကျမအဖုတ်ထဲ လျှောလျှောရှုရှု ဝင်ထွက်နေပြီမို့ ခပ်ဆက်ဆက်လေး ဖိဆောင့်ပေးလိုက်မိပြန်ရော။ဖြိုးသူလက်နှစ်ဖက်က ကျမခါးလေးကို ထိန်းပေးရင်း ကျမဖင်ပြန်အကျကို အောက်ဆွဲကပ်နေတော့တာ။ကျမလည်း မောင့်မျက်နှာလေးကြည့်လိုက် ဖိဆောင့်လိုက်နဲ့ ဖြိုးသူလက်နှစ်ဖက်က နို့အုံတွေညှစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေချေပေးချိန်မှာ သတိလက်လွတ် ဖိလိုးမိပါတော့တယ်။

ကုတင်တခုလုံး ရမ်းခါနေအောင်ကို ဖိဖိဆောင့်ပစ်အိတာ။ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ ဖြိူးသူလီးထိပ်က ဂေါ်လီရဲ့ ချိတ်ဆွဲနေမှု့က ထပ်ခါထပ်ခါ ဖိလိုးပေးချင်အောင် ဆွဲဆောင်နေတာရှင့်။ကျမ မောင့်မျက်နှာကို တချက်ကြည့်ပြီး မျက်လုံးအစုံမှိတ်ရင်း စောက်ရည်ထောင်ပန်းတဲ့အထိ မနားတမ်း ဖိဆောင့်ပစ်တာ။ဒီတခါတော့ ဖြိုးသူလည်း ကျမနဲ့ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားရတာ။နို့အုံနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ရင်း အောက်ကနေပင့်ဆောင့်ပြီး ညည်းနေတော့တာပေါ့။

" အားးးး းးးးး …မ…ရယျ……လုပ်တတ်လိုကျတာ…… ရှီးးး းးးး းးးးး "

စောက်ရည်ပန်းပြီး စိတ်လျော့လိုက်မှ ပေါင်တွေနာလာတာရှင်။ဒီလောက်ကြာကြာ အပေါ်က မလိုးဖူးသေးဘူး။မောင်နဲ့တောင် ခဏပဲဆောင့်ပြီး ပက်လက်ပဲလှန်ပြီး အလိုးခံတာများတယ်။ဖြိုးသူရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချရင်း ခဏအမောဖြေရသေးတယ်…ပြီးမှ ကုန်းထပြီး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ရတာ။ရေခဲသေတ္တာထဲက နို့အေးနှစ်လုံးဖေါက်ပြီး ဖြိုးသူနဲ့ကျမ သောက်ရင်း ကုတင်အောက်ထိုင်လိုက်ကြတာ။

ကျမထင်တာက ခဏနေ ဖြိုးသူ အိမ်အောက်ဆင်းမယ်ပေါ့။အထင်နဲ့အမြင် တက်တက်စင်အောင်လွဲတဲ့အပြင် မောင်တောင်မရခဲ့တဲ့ ကျမဖင်ကို ပက်ပက်စက်စက်လိုးခံလိုက်ရတာပါ။နို့အေးကုန်တော့ ကုတင်အောက်မှာပဲ ပက်လက်လှန်ပေးတဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်ခိုင်းတော့တာ အဖုတ်ရော ဖင်ရော အားရအောင်ယက်ပေးပြီး ကျမကိုကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ခိုင်းတာ။ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ မောင်မျက်နှာပေါ် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းပြန်ရောပဲ။ခေါင်းရင်းဘက်ရောက်နေတဲ့ ကျမဖင်နောက်က ဖြိုးသူ နေရာယူပြီး ဖင်ကိုတန်းလိုးတာရှင့်။

" အ … သေပါပြီ … ဖြိုးသူရယ် "

ဖင်ပေါက်ထဲတစ်စို့ကြီးဖြစ်လာပြီး အသဲခိုက်အောင်နာလိုက်တာရှင်။မခံနိုင်တော့လို့ ခါးညွတ်ချမိတော့ ကျမစောက်ပတ်က မောင့်နှဖူးပေါ်ကပ်မိရက်သားပေါ့။


 အပိုင်း ( ၈ ) ဆက်ရန် >>>>



မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၆ )

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၆ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

မျက်လုံးထဲ အလင်းတစ်ချို့စူးစိုက်လာတာနဲ့ ကျမလည်း ပျင်းကြောတချက်ဆန့်ပြီး အိပ်ယာထလိုက်တာပေါ့။ မနက်မိုးလင်းနေပြီမို့ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ မှန်တင်ခုံရှေ့ ထိုင်ရင်း ကျမကိုယ်ကျမ သေချာကြည့်နေမိတာ။ မောင်ကတော့ အိပ်တုန်းပဲ။ အိမ်ထောင်သက် ၁နှစ်ကျော်လာမှ ကိုသက်ပိုင် အပြုအမှုတွေပြောင်းလာတာရှင်။ သူ့ကိုလည်း မောင်လို့ခေါ်ခိုင်းနေတာ။

ကျမက အနုအရွတွေ သိပ်မတတ်ဖူးရှင့်။ ဝယ်ပေးတဲ့ အဝတ်စားတွေကလည်း လက်ပြတ်နဲ့ ပေါင်တဝက်သာဖုံးတဲ့ စကပ်တွေ ဂါဝန်အတိုတွေများနေတာပါ။ မောင်နဲ့အတူ ပွဲတက်တဲ့အခါ ကျမ မဝတ်ချင်လည်း ဝတ်နေရတာပေါ့။ အရင်က ဈေးသည်လေ ခုတော့ ဆရာဝန်ကတော်ဆိုတော့ အထက်တန်းလွှာအသိုင်းဝိုင်းထဲ ဝင်ဆန့်နိုင်ဖို့ မောင်က အကုန်သင်ပေးပါတယ်။

သနပ်ခါး ကြိုက်တတ်တဲ့ ကျမပါးပြင်မှာ တခါတခါ မိတ်ကပ်တွေ နှုတ်ခမ်းနီတွေက နေရာယူနေကြပြီလေ။ ဒါတွေက ကျမ လက်ခံလိုက်နာလို့ ရပေမယ့် မောင်တောင်းဆိုတဲ့ အရာတခုက ကျမအတွက် ကမ္ဘာ ပျက်မတတ်ပါပဲ။ မောင်ပြောနေတာ ၃ လ လောက်ရှိပြီ။ ဒီအကြောင်းနဲ့ပတ်သက်လို့ ကျမနဲ့သဘောထားကွဲလွဲပြီး စကားကောင်းကောင်း မပြောဖြစ်တာ ကြာရောပေါ့။ မနေ့ညက အဲဒီအကြောင်းပြန်စ ခဲ့တာ မောင့်ဘက်ကလေ။

" ဂျမ်းလေး "

" ရှင် … မောင် "

" မောင်ပြောထားတဲ့ … ကိစ္စလေး … စဉ်းစားပေးပါကွာ … မောင် ပညာတော်သင်သွားတဲ့ခါ … ဆရာဦးခန့်ကြည်ရဲ့ အကူညီပါမှရမှာ "

ဦးခန့်ကြည် ဆိုတာ မောင်တို့ ဆေးရုံအုပ်ကြီးပေါ့ရှင် ။ ကျမ မောင့်အလိုကျ တခါ ဆုံဖူးပါတယ်။ အသက် ၅၀ ကျော်လောက် အသားဖြူဖြူနဲ့ အရပ်အမောင်းက မနှိမ့်မမြင့်ပေါ့။ မောင် နိုင်ငံခြားပညာတော်သင်ထွက်ဖို့က ဦးခန့်ကြည်ရဲ ထောက်ခံမှု့က ၇၀% လောက် အရေးပါနေတာပေါ့။ တွေးနေတုန်း ကျမပုခုံးပေါ် လက်တွေကျရောက်လာနေတာ မောင့်လက်တွေပေါ့။

" ဂျမ်းလေး "

" ခဏ … မောင် … ကျမမေးတာ အရင်ဖြေပေးပါ "

" မေးလေ … မောင့် မိန်းမလေး ကြိုက်တာမေး "

 " မောင့်ဆန္ဒကို လိုက်လျောရင် … ကျမတို့ အိမ်ထောင်ရေး တည်မြဲပါ့မလား "

" မဆိုင်ပါဘူး ဂျမ်းရာ … ဒါက မောင့်ဆန္ဒပါ … ဂျမ်းက ဖေါက်ပြန်တာမှ မဟုတ်တာ "

" ဟူးးးးးးး … ကောင်းပြီလေ … မောင် စီစဉ်လိုက်ပါ … ကျမ … မောင့်စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးမှာပါ "

" တကယ်လား မိန်းမရယ် … ဒါဆို မောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း စီစဉ်ပေးမယ်နော် … ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ … ရွှတ် "

မောင်တကယ်ဝမ်းသာနေပုံပါ ကျမပါးကို ရွှတ်ကနဲ့ ဖိနမ်းပြီးမှ အိပ်ခန်းအပြင် ထွက်သွားတာ။ကျမမျက်လုံးထဲက ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တစ်ချို့ကိုတော့ မောင်မမြင်အောင်ပဲ သုတ်ပစ်လိုက်ပါပြီရှင်။ဒီနေ့မနက် ထမင်းဝိုင်းလေးက ကျမအတွက် အချိုမြိန်ဆုံးပါပဲ မောင်ဆီက မမြင်ရတာကြာပီဖြစ်တဲ့ အပြုံးလှလှလေး ပြန်မြင်လာရတာလေ။ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ မောင်က ဒီနေ့တရက် ဆေးခန်းပိတ်ဖို့ ပြောပြီး အပြင်သွားဖို့ ပြင်ဆင်နေတာပေါ့။

ကျမလည်း မောင်ထွက်သွားပြီး အိပ်ယာပေါ်ခဏမှေးကြည့်နေတာ လူးလိမ့်ရင်း အိပ်မရတာနဲ့မို့ ဒေါ်လေးအိမ်ဘက် ကူးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတာပါ။အိမ်ဘက်တန်းမသွားပဲ ဈေးဆိုင်ဘက် အရင်ဝင်မိတာ အတူးလေးလည်း မသိတာလေးတွေ ပြောပြပေးမလို့စဉ်းစားမိရင်း စိတ်ပြေလက်ပျောက် ဒေါ်လေးနဲ့ စကားပြောချင်မိတာ။နောက်ဖေးဘက် ပတ်ဝင်လာရင်း ဆိုင်နောက်ကျောဘက်နား က ညည်းသံကြားလိုက်တာရှင်။ဆိုင်နောက်တံခါး ဖွင့်ပြီးဝင်လာတော့ အသံက ပိုပြီ ပီပီပြင်ပြင် ကြားလာရတာ။

" အမလေး … ဒေါ်လေးရယ် … ခဏရပ်ပါဦးရှင် … မနေနိုင်တော့လို့ပါနော် "

" အတူးလေးရယ် … နင်ကလည်း ခဏလေးတောင် မခံနိုင်ဘူးလား "

ဒေါ်လေးနဲ့ အတူးတို့ အပြန်လှန်ပြောနေကြတာရှင့်။ကျမလည်း အသံကြားတဲ့နားလေး လျောက်လာမိတာ မြင်ကွင်းက အံအောနေမိတော့ပါပဲရှင်။ဒေါ်လေးပေါ့… အတူးထမိန်လေးကို လှန်ပြီး အတူးပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းတလှုပ်လှုပ်နဲ့ကုန်းကုန်းကွကွဖြစ်နေတာ။

အဲ … အတူး ထမိန်ဆိုတာ အတူးက မိန်းမလျှာလေးမို့ ပုဆိုးအစင်းလေးတွေကို ထမိန်လို လုပ်ဝတ်တတ်တာမို့ပါနော်။ကျမလည်း စိတ်လှုပ်ရှားလာပြီး ဆီပုံးတွေထားတဲ့ဘက်က ပတ်ပြီးချောင်းကြည့်လိုက်တာပါပဲ။အပြင်က ဈေးလာဝယ်ရင် အတူးလေးထိုင်နေတာပဲ မြင်ရမှာ ဒေါ်လေးက မြေကြီးပေါ်ဒူးထောက်ပြီး အတူးလီးကို စုပ်ပေးနေတာရှင့်။

" ဒေါ်လေးရယ် မနေ့ကလည်း … အတူးဟာလေး ထိပ်တွေနာနေတာ "

" အံမယ် … အဲတာ ငါက ချစ်လွန်းလို့ နင့်ဒစ်လေးကို ကိုက်မိတာပါဟ "

" မနေ့ကလို … လုပ်ရဦးမှာလား ဒေါ်လေး "

" အေးပေါ့ အတူးရဲ့ … ကိုလှမောင်က ဒီရက် အလုပ်ပန်းတော့ ဒေါ်လေးကို လိုးမပေးနိုင်ဘူးလေ "

အတူးလေးကတော့ မျက်လုံးလေး ကလယ်ကလယ်နဲ့ ဒေါ်လေးပြောသမျှနားထောင်းရင်း ခုံပေါ်က ဆင်းထိုင်လိုက်တာပေါ့။ဒေါ်လေးက အတူးလေးအပေါ်က ခွထိုင်းပြီး လိုးတော့တာပါပဲ။ခဏကြာတော့ အတူးမျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့လာပြီး ဒေါ်လေးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်တာ။မကြာပါဘူး ဒေါ်လေးဆီးက အံကြိတ်သံ တိုးတိုးလေးထွက်လာပြီး ဖင်ကြီးတဖုံးဖုံးနဲ့ မြောက်ချနေတာပေါ့။

" အားး … ဒေါ်လေး … အတူးဟာလေး မရတော့ဘူး … လုပ် လုပ် … အမလေး ကောင်းလိုက်တာနော် "

" ဘွတ် … ဖလွပ် … အားးး … ဗျစ် …… ဒေါ်လေးလည်း … အ …… ကောင်းတယ် အတူးရယ် "

နောက်ဆုံး ဒေါ်လေးဖင်ကြီး အတူးပေါင်ရင်းထိ ဖိကပ်ရင်း ပြီးသွားကြပုံပဲ အတူးလက်လေးတွေက ဒေါ်လေးဖင်သားကြီးတွေကို ဆွဲကုပ်နေတော့တာ။ဒေါ်လေး ထရပ်တော့မှ အတူးပေါင်ကြားက လီးကြီးမြင်လိုက်ရတာ။အမလေးးးး … နဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး … မောင့်ထက် တုတ်လိုက်တာ အရှည်ကတော့ အတူတူလောက်ပါပဲ။ကျမလည်း ဒေါ်လေးထွက်ရင် ပက်ပင်တိုးမှာဆိုးလို့ ခြေဖွဖွနင်းပြီး ဈေးဆိုင်ထဲက ပြန်ထွက်လာရတာပေါ့။အိမ်ဘက်ပြန်လာပြီး မောင်ပြန်အလာ စောင့်နေမိရင်းဆေးခန်းကလည်း ပိတ်တော့ ပျင်းနေတာပေါ့။

ပထမဆုံး စတင်လှုပ်ရှားဖို့ ကျမဆုံးဖြတ်ချက်ချရင်း ရပ်ကွက်ထိပ် အငှားကား တစ်စီးခေါ်ပြီး မြို့ထဲထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။မိန်းကလေးသီးသန့် ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်ရှေ့အရောက် မှန်ချပ်တခုရှေ့ ကျမကိုယ်ကျမ ပြန်ကြည့်မိရင်း မောင့်စကားတွေကြောင့် ရင်ထဲနှစ့်ကနဲ့ ဖြစ်မိသွားသေးတယ်ရှင်။ကိုယ်ချစ်လို့ ယူထားတဲ့ မိန်းမကို သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်နဲ့ နေဖို့ အတင်းတိုက်တွန်းနေတော့ သိမ်ငယ်မိတာပေါ့နော့။ကျလာတဲ့ မျက်ရည်ဥတွေ မျက်ခွံတွေနဲ့ ပုတ်သိမ်းပြီး ကျမ ဆိုင်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တာ။ချက်ချင်းပဲ ညီမအရွယ်လေး သုံးယောက်လောက် ပြေးကြိုနေပါတယ်။

" ဟာ … မမ … ဘော်ဒီက အမိုက်စားကြီး … မိန်းမချင်း ဒဲ့ကြွေတယ် … ဘာကူညီရမလည်းရှင့် "

" ကျေးဇူးပါ ညီမတို့ရယ် … အမဆံပင်ကို သင့်တော်သလို ညှပ်ပေးပါ့လား "

" လာ … မမ … ညီမလေး ကိုယ်တိုင် ပုံသွင်းပေးမယ် "

ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ဟန်တူတဲ့ ညီမတစ်ယောက်က ကျမကို အထဲခေါ်သွားတာပေါ့။အထဲရောက်တော့ ညှပ်လက်စဧည့်သည်တွေနဲ့ အခြားဝန်ထမ်းမလေးများရဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျမ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကျရောက်လာတော့ပါပဲ။ကျမလည်း ကျမကိုယ်လုံးကို ယုံကြည်မှု့ရှိလာပါပြီ။မိန့်းမချင်းတောင် ငေးကြည့်နေကြတော့ ဘဝင်ကျခဲ့ရပြီပေါ့။ခေါ်လာတဲ့ ညီမလေးက ဆံပင်အဖျားတွေ ညှိလိုက် ဘီးနဲ့ သပ်ချလိုက် လက်နဲ့စုပြီး ကိုက်လိုက်နဲ့ အတော်လေးကြာမှ ပုံသွင်းဖို့ ပြင်ဆင်နေတော့တာ။

ကျမလည်း စပ်စုနေတာ အိမ်ထောင်သည်မှန်းမသိသာဘူး ဘာညာနဲ့ပေါ့။အားကစားက ထွေထွေထူးထူး သိပ်မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး ငယ်ငယ်တည်းက ဘဝက ကြမ်းတော့ ကိုယ်လက်တွေက အမြဲလှုပ်ရှားနေရတာ…အမေရော ဒေါ်လေးမြင့်ကြည်ရော ကိုယ်လုံးတွေက ခပ်တောင့်တောင့်တွေ ဆိုတော့ ကျမခန္ဓာကိုယ်ကလည်း မျိုးရိုးလိုက်တယ်ခေါ်မလားပဲ။

အချိန် ၄ နာရီကျော်ကျော်လောက်မှ ဆံပင်ပုံသွင်းတာ အကုန်ပြီးတာ။ကျမ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မောင်က စူးစူးစိုက်စိုက်ကို ကြည့်နေတာရှင်။အိမ်ထဲ ခြေးလှမ်းတဝက်လှမ်းနေတဲ့ ကျမနားရောက်လာပြီး ကိုယ်လုံးကို တစ်ပတ်ပတ်ကြည့်လိုက် ဂုတ်ကျော်ကျော်ထိအဖြောင့်ထားရင်း အဖျားဘက်လိပ်ခွေသွားတဲ့ ရွှေအိုရောင် ဆံနွယ်လေးတွေကို တယုတယ ကိုင်ကြည့်နေလေရဲ့။

" ဟာ … ဂျမ်းလေးရယ် … ဒီပုံစံနဲ့ ဆို ဘယ်ယောင်္ကျားမှ မငြင်းနိုင်တော့ပါဘူး … အားပါးပါး မိန်းမရာ "

ကျမ မျက်နာအနှံ့နမ်းရင်း တတွတ်တွတ်ပြောနေတာပါ။နက်ဖန်ညနေ သူနဲ့အတူ ဆရာဦးခန့်ကြည်ကို ကလပ်တခုမှာ ဆုံဖို့ ပြောပြနေသေးတယ်။ cd ချပ်ဖွင့်ပြီး ကျမကို အကလေ့ကျင့်ခိုင်းတာ ညအိပ်ခါနီးမှ နားရတော့တယ်။ထူးထူးခြားခြား ဒီည မောင်ဘက်က မလှုပ်ဘူး… ကျမဘက်က အချက်ပေးတာတောင် မောင်က တဖက်လှည့်သွားတာပါ။

ကျမလည်း မနက်က ဒေါ်လေးနဲ့အတူးတို့ လိုးကြပုံတွေတွေးရင်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး လက်နဲ့အာသာဖြေလိုက်မိတယ်။မနက်လင်းတာနဲ့ မောင်က အစစအရာရာ သူတာဝန်ယူကြောင်း အိမ်ထောင်ရေးမထိခိုက်ကြောင်း သူဆန္ဒအလျောက်မို့ ကူညီပေးတာ ကျမကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွပြောနေတော့တာ။ကျမလည်း မောင့်စကားတွေကြားတိုင်း ရင်ထဲဆူးကနဲ့ခံစားရပေမယ့် ချစ်လို့ယူထားတဲ့လင်မို့ ခံစားချက်တွေသိမ်းထားခဲ့ရတာပေါ့ရှင်။

ညနေ ၅ နာရီလောက် မောင့်ဆီ ဖုန်းဝင်လာတော့ မောင်က အခန်းပြင်ထွက်ပြောပြီးမှ ကျမနဲ့ မြို့ထဲ နာမည်ကြီး ကလပ်တခုကို ဦးတည်မောင်းနေတာ။ကားမောင်းလာရင်း မြို့ထဲအရောက် ညနေပိုင်းမို့ လမ်းတစ်လျှောက် ရောင်စုံမီးလေးများ ရိပ်ကနဲ့ရိပ်ကနဲ့ ကျန်နေရစ်တယ်။ခဏ အကြာမှာပဲ ရောင်စုံမီးတဖျက်ဖျက်နဲ့ လေးထပ်တိုက် အဆောက်အဦးရှေ့ရောက်လာပါတယ်။ကားပါကင်ထိုးရင်း မောင်က ရွှေရောင်ကဒ်ပြားလေး ၂ ကဒ် ကားထဲကယူပြီး ကလပ်ထဲဝင်ခဲ့လိုက်တာ။

အထဲရောက်တော့ လူအတော်တော်များများအကြည့်တွေကြောင့် ကျမ ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်လာရပြန်တယ်။မောင်ဆီက မေးတဲ့အသံတောင် မသဲကွဲတော့ပါဘူး ဘာမေးမှန်းမသိပေမယ့် ခေါင်းတချက်ညိတ်ပြမိလိုက်တယ်။သိပ်မကြာခင်မှာပဲ လူတစ်ယောက် စကားလာပြောတော့ မောင်က ကဒ်လေးထုတ်ပြနေတာ။ထိုလူနောက်က ကျမနဲ့မောင် ကပ်လိုက်သွားရင်း ဒေါင့်ချိုးတခုအရောက် ဓတ်လှေကားနဲ့ အပေါ်ဆုံးအထပ်ထိ တက်ခဲ့လိုက်တာပေါ့။

အပေါ်ဆုံးထပ်ရောက်တော့မှ တခါးဝမှာ ကဒ်ပြားလေးတွေအပ်ရတာ။မောင်နဲ့ကျမ အတွက် မျက်နှာဖုံးလေးတွေလာပေးပါတယ်။တံခါးပွင့်သွားတာနဲ့ ကျမလည်း မောင့်လက်ကို ချိတ်ပြီး အတူလိုက်ဝင်ခဲ့တော့ အတွင်းထဲက အပြင်ဆင်တွေက ကျမအတွက် ပထမဆုံးမြင်ကွင်းတွေပါ။

နံရံကပ် ရေတခွန်အတုကြီးက ဖေါင်းကြွပုံစံနဲ့ ရေစီးသံတွေထွက်နေသေးတာ။ဘဲဥပုံ ခုံအဝိုင်းကြီးတွေဘေးမှာ အတွဲကိုယ်စီ စားသောက် စကားပြောနေကြတာပေါ့။ထူးခြားတာက စကားသံတွေက ဆူညံမနေပဲ နှစ်ကိုယ်ကြားတီးတိုးသံလေးတွေခပ်တိုးတိုး။ပန်းပုရုပ်တွေကလည်း အသက်ဝင်လှတာရှင် မြင်းရုပ် ကျားရုပ် သမင်ရုပ် အစုံပါပဲ။ကျမ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ကြည့်နေတုန်း ရုတ်တရက် နောက်ကျောဘက်က အသံတသံ ကြားလိုက်ရတာ။

" ရောက်ပြီလား … မောင်သက်ပိုင် "

" ဟာ … ဆရာ … ဟုတ်ကဲ့ "

ကျမလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အရင်တခါဆုံဖူးတဲ့ ဆရာဦးခန့်ကြည့်ပါ။ဒီနေ့တော့ ဆရာက အပြတ်ဟော့နေတာပေါ့။ဘောင်းဘီအနက် ကုတ်အင်္ကျီအနက် ဝမ်းဆက်နဲ့ ကျမတို့လို့ မျက်နှာဖုံးစွပ်ထားတာပါ။ဦးခန့်ကြည် ဦးဆောင်မှု့နဲ့ ခန်းမအတွင်းဘက် ဘေးခန်းတခန်းထဲဝင်လာခဲ့ကြတာ။မှန်အလုံတံခါးကြီးတွေက အပြင်ကနေ အထဲဘာမှ မမြင်ရပေမယ့် အထဲရောက်တော့ အပြင်ဘက်ကို အကုန်မြင်နေရပြန်တယ်။ရောက်တာနဲ့ မောင်က အရက်တစ်လုံးဖေါက်ပြီး ကျမအတွက် ဝိုင်တစ်လုံးဖေါက်ပေးတာပါ။ဦးခန့်ကြည် အကြည့်တွေက မောင်နဲ့စကားပြောရင်း ကျမပေါင်ကြား ခဏတိုင်းရောက်နေတာပေါ့ရှင်။

ခရမ်းရောင်စကပ်အတိုလေးက ဒူးအထက်ကိုလှိုင်းတွန့်လေးတွေနဲ့ ရှေ့ဘက်က ပေါင်လယ်ထိ ခွဲထားတော့ ကျမပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေ မြင်နေမှာပေါ့ရှင်။အင်္ကျီဇာအဖြူအကပ်နဲ့ အတွင်းက ခရမ်းရောင်ဘရာစီယာအောက်က နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးကလည်း တဝက်လောက်လျှံထွက်နေသေးတာလေ။ရွှေအိုရောင်ဆံနွယ်လေးတွေကအောက်အနားကနေ လိပ်တက်နေအောင် ကောက်ပြီးပုံသွင်းထားတော့ ကျမအလှကို ပိုပြီးကြွစေတာပေါ့။ဝဲကျလာတဲ့ ဆံပင်တစ်ချို့ ကျမပင့်တင်အပြီး တီးလုံးသံ ခပ်တိုးတိုးလေး ထွက်လာပါပြီ။

အခန်းထဲ ကျမရယ် မောင်ရယ် ဦးခန့်ကြည်ရယ် သုံးယောက်ထဲလေ အတူတွဲကဖို့ တောင်းဆိုတော့ ကျမမငြင်းနိုင်တော့ဘူးပေါ့။မောင်ကတော့ အရက်သောက်ရင်း ကျမနဲ့ဦးခန့်ကြည်တို့ ကနေတာကို ကြည့်တချက် မကြည့်တချက်ပဲ။မျက်နှဖုံးစွပ်ထားကြပေမယ့် ရင်ဘတ်ချင်းကပ်နေတော့ တစ်ယောက်အသက်ရှုသံ တစ်ယောက်ကြားနေခဲ့တာ။ဦးခန့်ကြည်ရဲ့ ပါးသိုင်မွှေးစိမ်းစိမ်းကြီးတွေက ကျမကို အူယားစေပါတယ်။နှစ်ဦးသားကနေရင်း ဦးခန့်ကြည်လက်တဖက်က ကျမခါးဆီရွေ့လာနေပါပြီ။

" လှလိုက်တာ … ကလေးရယ် "

" ရှင် …… ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ "

" ဆရာလို့ မခေါ်ပါနဲ့ ကလေးရာ … နာမည်ခေါ်ကွာ "

စကားပြောနေတုန်း ဦးခန့်ကြည့် လက်တဖက်က ကျမပေါင်ကြား ရုတ်တရက် ရောက်လာတော့ ကျမ လန့်သွားမိတယ်။ပထမဆုံးကြောက်စိတ်ဝင်လာပြီး နားရွတ်တွေအေးလာတာပေါ့။ဒီလောက်ကြီး အတင်းရဲမယ် မထင်မိဘူးလေ။ခန္ဓာကိုယ်တပတ်လှည့်တိုင်း မောင်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် မြင်နေရတော့ ချွေးတောင်စို့လာရတာပေါ့။မောင်ကတော့ အရက်သောက်ရင်း ကျမတို့ကတာ ကြည့်နေတာရှင့်။လင်ဖြစ်သူရှေ့ သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်က ပေါင်ကြားနိုက်နေတာ ကျမ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အရသာမျိုး ရနေမိတာ။ကြောက်လဲကြောက် ရင်လည်းခုန်ပြီး စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ပေါ့။

" စိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့လေ ကလေး "

" ဟုတ် … ဦးခန့် "

ကျမ ပါးစပ်က အလိုလို ဦးခန့်လို့ ခေါ်မိသွားတာပါ။ဦးခန့်က ပေါင်ကြားထဲ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ကျမဟာလေးကို ပွတ်နေပေမယ့် မောင့်ဘက်ရောက်ရင် သူ့လက်ကို ခါးပေါ်ပြန်ရွေ့နေတာ။မောင်ကြည့်နေရင်တောင် ခါးကိုင်ပြီးကနေတဲ့ပုံစံမျိုးပေါ့ရှင်။တဖြည်းဖြည်း ကျမဟာလေးက အရည်စို့လာခဲ့ရပါပြီ။

ရုတ်တရက် အခန်းတွင်းမီးက မှိန်ကျသွားတော့ ဦးခန့်လက်က ထိထိမိမိကို ကျမပေါင်ကြားထဲ နိုက်ကလိနေ့တာပဲ။သူ့ကိုယ်လုံးကို သိုင်းဖက်ထားတဲ့ ကျမလက်ကိုလည်း ဖြုတ်ပြီး သူဘောင်းဘီးထဲ ထည့်ပေးနေတာ။ကျမလက်တွေ အေးစက်နေလို့လား မသိဘူး ဦးခန့်ပေါင်ဂွထဲက ခပ်ပျောပျောကြီးကိုင်မိတော့ နွေးကနဲ့ပဲ။

ကျမနူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖျက်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ရင်း လျှာလေးထိုးထဲ့နေတော့ ကျမလည်း ဦးခန့်လျှာဖျားလေးတွေ လိုက်ဖမ်းနေမိပြန်ရော။အောက်ကလည်း ဆစ်ကနဲ့ဆစ်ကနဲ့အရည်တွေစီးကျလာပါပြီ။ဦးခန့်က သူ့လက်တွေ ထုတ်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကပ်နေတဲ့ ကျမစောက်ရည်လေးတွေ သူ့ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ယူတဲ့အချိန် ကျမပေါင်ကြားထဲနွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရင်း ဦးခန့်လီးကြီးကို လက်က ညှစ်မိသွားတော့တာပေါ့။အသိစိတ်တွေလွတ်ပြီး ဦးခန့်လက်ချောင်းလေးတွေ အတူလိုက်စုပ်ပေးလိုက်မိတာ။မောင့်ကိုလည်း သတိမရတော့ပါဘူးရှင်။

" ကလေး စောက်ရည်လေးတွေက ချိုလိုက်တာကွာ "

" အာ … ဦးခန့် "

ခက်တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပေမယ့် ကျမနားထဲ ထပ်ကာထပ်ကာ ကြားမိနေတာ။ကျမ စောက်ပတ်လေးပြန်နိုက်တော့ မသိမသာလေးဖြဲပေးလိုက်မိတယ်။ဒီတခါ ဦးခန့်က ကျမအတွင်းခံဘောင်းဘီထဲက နိုက်တာလေ။ကျမ စိတ်တွေကြွတက်လာပြီး ဦးခန့်နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်မိတော့ စောက်ရည်နံ့လေး ကျမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာပါပဲ။နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေရင်း ဦးခန့်ဆီက စကားသံတိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်လာပြန်ရော။

" ကလေး … စောက်ပတ်လေး ယက်ချင်တယ် "

" အိုရ် … ဟင့် "

ကျမအဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲရောက်နေတဲ့ ဦးခန့်လက်ချောင်းလေးကို ပေါင်နစ်ဖက်စိပြီး ညှစ်မိသွားရင်း ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်တစ်ချို့ ထွက်ကျလာရပြန်ပါပြီ။ကျမလက်ထဲက ဦးခန့်လီးကြီးကလည်း တဒုတ်ဒုတ်နဲ့သွေးတိုးနေတာပေါ့ရှင်။တကယ်လို့သာ မတ်တပ်ရပ်လျက် မောင့်ရှေ့မှာပဲ ဦးခန့်က လိုးရင် ကျမငြင်းနိုင်ပါ့မလား။ကျမကိုယ်ကျမ ယုံကြည်မှု့ မရှိတော့ပါဘူး။အတွေးရပ်ပြီး သတိပြန်ကပ်တော့ ဦးခန့်လီးကြီးက ဘောင်းဘီအပြင်ရောက်နေတော့တာပဲ။ကျမ စကပ်လေး ဆီးခုံးထိလှန်ရင်း ဒစ်ဖူးကြီး ပေါင်ကြားထဲ မြုပ်နေပြီရှင့်။

..............................................................................................

ကျမပေါင်ကြားထဲ ခပ်နွေးနွေးဦးခန့်လီးကြီးက အလျားလိုက်ပွတ်ဆွဲနေတော့ ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေက အလိုလို ညှစ်ပေးမိပြန်ရော။တီးလုံးသံမဆုံးခင် ကျမနူတ်ခမ်းလေးကို ဦးခန့်က ခပ်ပြင်းပြင်းဆွဲစုပ်ရင်း နဖူးကြောတွေ ထောင်တက်လာတာ။မျက်နှာချင်းဆိုင်မတ်တပ်ရပ်လျက်ပဲ ခါးလေးကို အတင်းဖိကပ်ပစ်ရင်း ကျမပေါင်ကြားထဲ ခပ်ပျစ်ပျစ်အရည်တွေက ပူကနဲ့ ပန်းထုတ်ခံလိုက်ရပြီ။

" အ … ကောင်းလိုက်တာ … ကလေးရာ "

" ပြွတ် … အင့် … ပြွတ်ပြွတ် … ဟုတ် … ပြွတ် … ဦး…ခန့် "

ကျမလည်း ဦးခန့် နူတ်ခမ်းတွေဆွဲစုပ်ရင်း ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားမိတာပေါ့။ကျမလူချင်းခွာပြီး မောင်ဘေးနားပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ဦးခန့်က မောင့်ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်း တဖွဖွပြောနေတာ။နောက်တကြိမ် တွေ့ကြဖိုလည်း မှာနေတာရှင်။အိမ်အပြန်လမ်းမှာ တချိန်လုံးငြိမ်နေတဲ့ မောင်လေ … အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိပ်ခန်းအဝမှာပဲ ကျမရှေ့ ဒူးထောက်ချလိုက်ပါတယ်။

မော့ကြည့်နေတဲ့ မောင့်မျက်ဝန်းတွေက တစုံတခုကို ပျင်းပျင်းပြပြ သိချင်နေပုံပဲ။ပေါင်ကြားတည့်တည့်မျက်နာအပ်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်နေရာလေးကို မက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်နေတာ။ကျမ စကပ်လေးကို ဗိုက်ပေါ်ထိဆွဲတင်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အောက်ထဲဆွဲချလိုက်ပါပြီ။ဘောင်းဘီဂွကြားမှာ ကျမစောက်ရည်တွေနဲ့ ဦးခန့်လရည်တချို့ လိပ်ပါလာတော့ မောင်ကသေချာ ကြည့်နေတာပေါ့။ပေါင်ကြားထဲ ဒုတိယအကြိမ် မောင့်မျက်နှာလေး တိုးဝင်ရင်း ကျမဆီးခုံးလေးနား ထိကပ်နမ်းရှိုက်ပြီး မေးနေပါပြီလေ။

" ဂျမ်းလေး "

" မောင် "

" ဟိုလေ … ဆရာ့လီးကြီး … ဂျမ်းထဲ ဝင်သွားတာလား "

" မဝင်ဘူး မောင် "

" ဟင် … ဒါဖြင့် … ဒါတွေက "

မောင်က ကျမ အဖြေကို သိပ်သဘောကျပုံ မရဘူးဖြစ်နေတာ။တကယ်လည်း ဦးခန့်လီးကြီး ကျမဟာထဲ မဝင်ခဲ့ပါဘူး။ပေါင်ကြားထဲ လိုးရင်း ပီးသွားတာလေ။ကျမ တွေးနေတုန်းလေး အဖုတ်လေးထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်လာရပြန်ပြီ။မောင်တစ်ယောက် ဦးခန့်လီးကြီးပွတ်ထားတဲ့ ကျမစောက်ပတ်လေးကို ထိုးယက်နေလို့ပေါ့ရှင်။အရင်ထက်ကို မက်မက်မောမော ရှိနေပုံပဲ။

ခါတိုင်း ကျမက သူရင်ဘက်ပေါ်ထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ပါးစပ်တေ့ပေးမှ ယက်ပေးတတ်တဲ့မောင် ခုတော့ ထူးထူးခြားခြားပါပဲလား။ညရောက်တော့ မောင့်ဆီက မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးချက်တွေ ကျမ အားရပါးရ ခံနေမိတာ။မောင်မျက်နှာလေးက ပြုံးပျော်နေတော့ ကျမလည်း ပျော်ရွှင်မိပါတယ်။

နှစ်ပတ်လောက်နေတော့ ကျမကိုယ်ကျမ မယုံနိုင်လောက်အောင် အဖြစ်ပျက်တခု ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်ရှင်။မနက်လင်းတာနဲ့ မောင်က ဆေးခန်းအတွက် ကုန်တဲ့ ဆေးတွေ ဆေးထိုးအပ်တွေ မြို့ထဲသွားဝယ်နေတဲ့ချိန်ပေါ့။ကျမလည်း အောက်ထပ် နောက်ဖေးဘက်က မီးဖိုချောင်ထဲ ချက်ပြုပ်နေတုန်း ရုတ်တရက် နောက်ကနေ လက်တစုံက သိုင်းဖက်လာတာ။ထူးခြားတဲ့ရေမွှေးနံ့တမျိုးနဲ့ ရနေပြီး ကျမ ဂုတ်သားလေးတွေပေါ် နမ်းနေတဲ့ နူတ်ခမ်းတစ်စုံဘေးက အမွှေးငုတ်တို့လေးတွေကြောင့် စူးကနဲ့စူးကနဲ့ပေါ့ရှင်။မောင်မဟုတ်မှန်း သိတာနဲ့ ကပြာကယာ လှည့်ကြည့်မိတာ။

" ဟင် … ဦး…ခန့် … ဘယ်…လို…… "

ကျမ စကားမဆုံးခင် နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ခံလိုက်ရရင်း ဦးခန့် လက်တွေက ကျမ လက်တကိုင်းအင်္ကျီပေါင်လယ်ထိဖုန်းတဲ့ အနားစလေးအောက်က ပင့်ပြီး နို့အုံတွေကို ဆုပ်နယ်ပေးနေတာပေါ့။အိမ်တွင်မို့ အတွင်းခံက အပေါ်အောက်ဝတ်မထားမိဘူးရှင့်။ဒယ်အိုးထဲက ဟင်းရည်ပွက်လာလို့ မီးလှည့်ပိတ်ပြီး ပြန်အလှည့် ပေါင်လယ်ထိသာရှည်တဲ့ ကျမအင်္ကျီလေးကို ဦးခန့်က လည်ပင်းနားထိ ဆွဲတင်ပစ်တာရှင်။

ကျမ ကြည့်နေတုန်းလေး ဦးခန့်ပါးစပ်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဆွဲစုပ်နေပါပြီ။လက်တွေကလည်း ခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပွတ်သပ်ပြီး နို့အုံတွေကို တဖက်ပြီးတဖက် စို့နေတော့တာပါပဲ။နို့အုံ ထိပ်ကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး နို့သီးခေါင်းအထဲရောက်မှ လျှာနဲ့ ဝိုက်ပေးနေတာ။

ပါးသိုင်းမွှေးစိမ်းစိမ်းတွေက နို့အုံသားလေးတွေပေါ် စူးကနဲ့စူးကနဲ့ … ပေါင်ကြားထဲလည်း လက်တဖက်က ဘယ်ချိန်ရောက်နေမှန်း မသိလိုက်ပါဘူး။စောက်စိလေးကိုဖိချေရင်း နို့စို့နေတော့တာပေါ့။ကျမစိတ်တွေငြင်းဆန်ဖို့ မေ့လျော့နေခဲ့တာပါ။ဒီတကြိမ်က မောင့်ဆန္ဒမပါဘူးလေ။မောင်နဲ့မတူတဲ့ အထိအတွေ့တွေက အနိုင်ယူနေပါပြီ။

ဦးခန့်ပါးသိုင်းမွှေးတွေက ကျမဗိုက်သားလေးတွေ မထိတထိပွတ်ဆွဲရင်း အောင်ဖက် ဆင်းနေတော့ အလိုက်သင့် ခေါင်းလေးကို ဖိပေးမိနေပြန်ရောပဲ။ကာမစိတ်တွေထကြွလာတဲ့ ကျမပေါင်တဖက်က ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တဲ့ ဦးခန့်ပုခုံးပေါ် တင်မိရက်သားပေါ့။

မကြာပါဘူး ကျမစောက်ပတ်လေးထဲ ဦးခန့်လျှာကြီးက ထိုးမွှေးနေတာလေ။မနက်ပိုင်းမို့ ဆေးကြောမထားမိတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်နေတဲ့ ဦးခန့်ကို အားနာမိတော့တာပါပဲ။အက်ကွဲကြောင်းထဲ ထိုးကလိပေးပြီး အစိလေးကို ဖိစုပ်နေတော့ ကျမခါးလေးကော့ပြီး ဦးခန့်မျက်နာကို ဆွဲကပ်မိနေတာ။ခါးအောက်ပိုင်းကျင်တက်လာရင်း ထိန်းထားတဲ့ကြားက စောက်ရည်တွေပန်းထွက်ကုန်တော့ ဦးခန့်ခေါင်းကို တွန်းထုတ်လိုက်ပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူးရှင် ဦးခန့်မျက်နှာတပြင်လုံး ပန်းမိလျက်သားဖြစ်သွားခဲ့ရတာ။

" အားးးးးး … ကန်တော့နော် … ရှီးးး းးးး "

ကျမလည်း ဒူညွတ်ကျသွားရင်း ဦးခန့်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြစ်သွားတာပေါ့။ဦးခန့်မျက်နာပေါ်က စောက်ရည်တွေလက်နဲ့သပ်ချပေးတော့ ကျမလက်ချောင်းလေးတွေ စုပ်ပေးနေပြန်ရော။ဒီအနေထားမှာ ရပ်ပစ်ဖို့စဉ်းစားတုန်း ကျမလက်တဖက်က အလိုလျောက်ဦးခန့်ဘောင်းဘီဂွကြားကို ပွတ်ပေးနေမိတာ။ကျမနားလည်တာပေါ့ အိမ်ထောင်သက် ၁ နှစ်ကျော်လာပြီလေ…ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ခံစားချက်ကို။မောင့်ကွယ်ရာမို့ နဲနဲတွန့်နေမိတာပါ။ဦးခန့်က မတောင်းဆိုပါဘူး ကျမစိတ်ကို ခန့်မှန်းမိပုံပါပဲ။

" ချစ်လိုက်တာ … ကလေးရယ် … မမျော်လင့်ပဲ ချစ်မိသွားတာပါ "

" ရှင် "

မနက်ဖန် သူ့အိမ်မှာ ပါတီအသေးလေးလုပ်မှာမို့ မောင့်ဆီလာဖိတ်တာပါ။ဒီရောက်တော့ မမျော်လင့်ပဲ ဖြစ်သွားမိတာ ရှင်းပြရင်း ထရပ်လိုက်တော့တာပါပဲ။ကျမနဖူးလေး တချက်ကုန်းနမ်းပြီး လှည့်ထွက်သွားပါပြီ။

" ဦးခန့် "

ဦးခန့် တံခါးဝနားအရောက် ကျမပါးစပ်က မမျော်လင့်ပဲ ခေါ်မိလိုက်တာ။လှည့်ကြည့်နေတဲ့ဦးခန့်ဆီ ကျမထသွားရင်း မီးဖိုချောင်နံရံနဲ့ ဖိကပ်ပစ်တော့ နားမလည်နိုင်တဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ပြန်ကြည့်နေတော့တာပေါ့။ဦးခန့်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်နေရာက ကျမဒူးထောက်ချလိုက်ပါပြီရှင်။ဘက်ကီဘောင်းဘီအညိုလေးကို ဇစ်ဖွင့်ရင်း ဦးခန့်ပေါင်ကြားက မပျောမမာဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ဖူးကို ဆွဲငုံပစ်လိုက်မိတာ။

ကျမဘဝမှာ သူစိမ်းယောင်္ကျားလီးကို ပထမဆုံး စုပ်ဖူးတာပါ။ ပါးစပ်ထဲပြည့်ကျပ်နေလို့ မောင့်လီးထက် နဲနဲပိုတုတ်တာကိုတော့ ခံစားသိရှိလိုက်ရပါတယ်။ဦးခန့်ရဲ့ ညည်းသံများက ကျမစိတ်ကို ပိုကြွစေလို့ အားရပါးရ စုပ်ပေးနေမိပြန်ရောပဲ။လီးအရင်းကနေ အဖျားထိယက်ပေးပြီး ဒစ်ဖူးကြီးကို ဖိစုပ်ပေးတိုင်း ဦးခန့်ခါးကော့လာရင်း ကျမပါးစပ်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိလိုးနေတော့တာပဲ။

" ဟူးးးးး းးးး …… ရှီးးး းးးးးး … ကလေးရယျ ……… ထွက် ထွက်… ထွက်ပြီကွာ … အားးး းးးးးး "

ကျမခေါင်းလေးဆွဲလှန်ရင်း ပါးစပ်လေးထဲ သူ့ဒစ်ကြီးတေ့ပြီး ဂွင်းတိုက်ချနေပါပြီ။ပါးစပ်ထဲခပ်ပျစ်ပျစ် လရည်တွေနဲ့အတူ ငြီစို့စို့ အနံ့လေးက ကျမနှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာပေါ့ရှင်။ကျမကိုယ်လုံးကို ဆွဲမှပြီး နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ရင်း နူတ်ခမ်းထောင့်က စီးကျနေတဲ့ လရည်တချို့ကို လျှာနဲ့လိပ်ပြီး ကျမပါးစပ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးနေပါတယ်။မျက်နာချင်းဆိုင် ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားကြရင်း ခဏကြာမှ လူချင်းခွာလိုက်မိတာ။

" ကလေး … မနက်ဖန် ဆက်ဆက်လာခဲ့နော် … ဦးခန့်ကို လိုးခွင့်ပေးပါကွာ "

" အာ … ဦးခန့်ကလည်းနော် "

ဦးခန်ကြည် ပြန်သွားပြီး ကျမလည်း ဟင်းပြန်ချက်ရတာပေါ့။မောင့်အကြိုက် ငါးအိုးကပ်ချက်လေးကျက်ပြီးတော့ ချဉ်ရည်ဟင်းကျကာစလေး မောင်ပြန်ရောက်လာပါတယ်။မျက်နှာမှာချွေးလေးစို့ရင်း ကျမနားလေး လာရပ်နေတာလေ။

" မောင် ထမင်းစားတော့မလား … ငါးအိုးကပ်ရယ် ချဉ်ရည်ဟင်းလည်းရတော့မယ် ငြုပ်သီးလေး ထောင်းပြီး စားရုံပဲ "

" အာမို့ ငါ့မိန်းမ ကိုချစ်နေရတာ… ရွှတ် "

မောင်က ကျမပါးပြင်လေးနမ်းရင်း မျက်မှောင်ကြုတ်နေတာ။ကျမလည်း ချဉ်ရည်ဟင်းမွှေရင်း သတိထားမိလိုက်တာပါ။

" ဧည့်သည်လာသေးလား … ဂျမ်းလေး "

ကျမ ရုတ်တရက် ကြောင်သွားရတာရှင့်။စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်မိသွားတာ။တကယ်ဆို ဦးခန့်လာတာ ကျမဘက်က အရင်စပြောသင့်တာပေါ့နော်။

" လာတယ်လေ မောင်ရဲ့ … မောင့်ဆရာ ဦးခန့်ကြည်ပေါ့ … နက်ဖန် သူ့အိမ်မှာ ပါတီလုပ်လို့ လာဖိတ်တာ … မောင်နဲ့ ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်လေး ထွက်သွားတာပဲ "

မောင်မျက်နှာက စိတ်ရှုပ်သွားပုံပါ။ထမင်းစားတော့လည်း ခါတိုင်းလို မဟုတ်ပြန်ဘူး။စကားကောင်းကောင်း မပြောတော့ တခုခု စိတ်ခုနေတာ ကျမရိပ်မိပေါ့။ဒီအပြုအမှုက မောင့်အကျင့်ပဲလေ။ညပိုင်း အိပ်ယာထဲရောက်တော့ မောင်က တဖက်လှည့်ပြီး အိပ်တော့တာပဲ။ကျမက အိပ်မပျော်တာနဲ့ စားပွဲခုံပေါ်က ကွန်ပျူတာဖွင့်ပြီး နာရီဝက်လောက် ဇတ်ကားထိုင်ကြည့်နေတာ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်းပဲရှင်။မင်းသမီး ခင်ပွန်းမရှိချိန် ခင်ပွန်းဖြစ်သူ သူငယ်ချင်းက မင်းသမီးကို လိုးတာ…မင်းသမီးယောင်္ကျားက ရိပ်မိပြီး စကားများကြတဲ့ အခန်းပေါ့။

" ဟင် … မောင် … မောင်ရိပ်မိနေတာလား ဦးခန့်နဲ့ကိစ္စက "

ကျမတွေးရင်း စိတ်ထဲလေးလံလာတာပေါ့။မဖြစ်ဘူး မဖြစ်ဘူး မောင့်ကို ဖွင့်ပြောရမယ် မောင်မကျေနပ်ရင် နက်ဖန် မသွားရုံပဲလေ။ဒါတွေက မောင်စခဲ့တာပဲ။

" မောင် … အိပ်ပီလား …… မောင်လို့ "

ဒုတိယတခါ ခေါ်မှ မောင်က ကျမဘက်လှည့်လာတာ။ကျမလည်း ညဝတ်စကပ်လေးချွတ်ရင်း မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တာပေါ့။

" မောင့်ကို ပြောစရာ ရှိတယ် မောင်ရဲ့ "

" အင်း "

မောင်က စိတ်မပါတဲ့ပုံစံနဲ့ပါ…ဒါပေမယ့် မောင့်လက်တွေက ကျမပေါင်ပေါ်ပွတ်သပ်နေတာ။

" ဦးခန့် ရောက်လာပြီး … ဟိုလေ … ဟို …… "

မောင့်မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လာပါပြီ ကျမပေါင်တွင်းသားလေးကို တချက်ကုတ်လိုက်ပါတယ်။

" ပြောလေး မိန်းမရ … ဆရာ ရောက်လာပြီး ဘာတွေဖြစ်ကြလည်း မောင်တအား သိချင်နေတာ "

ခုမှပဲမောင်စိတ်ခုနေတာကို ရိပ်မိလိုက်တာပေါ့။ကျမလည်း မောင့် ပေါင်သားလေးတွေ ပွတ်ရင်း ပြောပြနေမိတာပါ။

" ရောက် လာလာချင်း … မပြောမဆိုနဲ့ မောင်ရယ် … ကျမ နို့တွေ တန်းစို့နေတာ "

" ဟုတ်လား … မိန်းမ … ဘာဆက်လုပ်သေးလဲ "

မောင့်သိချင်စိတ်က ဟန်မဆောင်နိုင်ရှာပါဘူး ချက်ချင်း အငမ်းမရ မေးနေတာပဲလေ။

" ပြီးတော့ ဦးခန့်က စောင်ဖုတ်လေး ယက်ပေးတာ မောင်ရဲ့ "

မောင့်လက်တွေ ကျမပေါင်ကြားထဲ စမ်းနေပါပြီ။ကျမလည်း အလိုက်သင့်ဖြဲပေးရင်း မောင့်လီးကြီးကို အုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်တော့…

" အင်း … မိန်းမ ပြီးသွားလား … "

" ပြီးတာပေါ့ မောင်ရဲ့ … ဦးခန့်မျက်နှာပေါ် ပန်းမိသွားသေးတာ "

" ဟာ … ဂျမ်းရယ် "

မောင် ထထိုင်ပြီး ကျမနူတ်ခမ်းတွေ စုပ်ရင်း စောက်စိလေးကို ဖိချေပေးနေတော့ ကျမလည်း မောင့်ပုဆိုးကို ချွတ်ရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တယ်။

" ပြီးတော့ မောင်ရယ် … ဦးခန့်ကို "

" လီးစုပ်ပေးလိုက်တာ မလား "

" ရှင် "

ဒီတခါ စိတ်လှုပ်ရှားသွားရတာ ကျမရှင့်။မောင်ဘယ်လို သိနေတာပါလိမ့်။ကျမ မောင်မျက်နှာလေး ငေးနေတုန်း…

" မောင်သိနေပါတယ် မိန်းမရယ် "

" ဘယ်လိုသိတာလည်း မောင်…ဦးခန့်က ဖုန်းဆက်ပြောတာလား "

" မဟုတ်ပါဘူး မိန်းမရ … ဆရာက အလကားပြောပါ့မလား "

" ဒါဆို "

" မောင်ပြန်လာတော့ နမ်းမိတာလေ … မိန်းမနူတ်ခမ်းတဝိုက်က လီးနံ့ ရနေခဲ့တာ "

" အော် … ကျမ မျက်နှာမသစ်မိတာ မောင်ရဲ့ … ဟင်းကျက်ရင် ရေချိုးမလို့ မောင်က ပြန်ရောက်လာတာကိုး "

" နောင်တခါ ဆို မောင့်ကို အကုန်ပြောပြကွာ နော် မိန်းမ "

" အင်းပါ မောင်ရဲ့ … ခုလည်း ဖွင့်ပြောပါတယ်နော် "

" ဆရာက လိုးသွားသေးလား "

" ဟင့်အင့် မောင် … နက်ဖန် လိုးခွင့်တောင်းသွားတာ "

" အော် ဒါဆို … မိန်းမ ပါးစပ်က … "

" လရည်တွေက စုပ်ပေးရင်း ပြီးကာနီး ကျမ ပါးစပ်ထဲ ဂွင်းထုပန်းသွားတာ မောင်ရဲ့ "

မောင့် အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာပြီး ကျမကို ကုတင်ပေါ် ဆွဲလည်းပစ်တော့တာပါပဲရှင်။ရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ကျမပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပါပဲ။ပါးစပ်ထဲ မောင့်လီးကြီးက တင်းမာနေတာရှင့်။ပါးစပ်ကို လိုးရင်း ဦးခန့်လီးစုပ်ပေးတာတွေကို တတွတ်တွတ်မေးနေတော့တာပေါ့။ပြီးမှ ကျမမျက်နှာပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်တာ။ထူးထူးခြားခြား မောင့်လီးက ခါတိုင်းလို ပျော့မသွားပါဘူး ချက်ချင်းပဲ ကျမ စောက်ဖုတ်ကို ခွလိုးနေတာ။

ကျမ က ဦးခန့် လိုးလိုး လို့ အော်တိုင်း မောင့်ဆီက ထိထိမိမိလိုးချက်တွေ ဝင်လာတော့တာပဲ။ကျမလည်း မောင့်လိုးချက်တွေ အားပျော့လာတာနဲ့ ဦးခန့်နာမည်ရွတ်ပြီး လိုးခိုင်းတော့တာပေါ့။တကယ်ကို ပက်ပက်စက်စက် လိုးပေးတာရှင်။တခါမှ မောင် ဒီလောက်ကြီး လိုးမပေးဖူးပါဘူးရှင်။ကျမစောက်ခေါင်းထဲလည်း တဇွိဇွိ တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ လရည်တွေရော စောက်ရည်တွေရော ဆူပွက်နေတာပဲ။မနားတမ်းလိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက်ဖိစောင့်ပြီး မောင်လည်း ငြိမ်သွားတော့တာ။

ခဏနေမှ မောင်က နက်ဖန် သူချောင်းကြည့်ရန်အတွက် ဆရာဦးခန့်ကြည်ရဲ့ ပြတင်းတံခါးတွေ ဟထားပေးဖို့ ကျမကို သေချာသင်ပေးနေတာရှင်။အစီစဉ်တွေပြောပြီး မောင်က ဘေးလှဲချတော့ ကျမလည်း မောင့်ရင်ခွင်ထဲ ထိုး အိပ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။မနက်လင်းတော့ မောင်က တအားကိုတက်ကြွနေတာ။

ကျမထက် အရင်နိုးပြီး ကြက်ဥကြော်နဲ့ ကော်ဖီ အဆင်သင့်လုပ်ထားပေးတယ်။စားသောက်ခဏနားပြီး ကျမရေချိူးထွက်လာတော့ ဝတ်ရမယ့် အဝတ်စားတွေ မောင်ကိုယ်တိုင်ရွေးထားပြီးသားရှင့်။ကျမ အဝတ်စားလဲနေတုန်း မောင့်ဆီ ဖုန်းဝင်လာပါတယ်။ဆရာဦးခန့်ကြည်က အရေးပေါ် နေပြည်တော်ထွက်သွားရလို့ ပါတီပွဲလေးကို အပြန်မှ လုပ်မယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းပေါ့။ဖုန်းကို အိပ်ယာပေါ်ပစ်တင်ရင်း မောင်မျက်နှာ မဲကနဲ့ဖြစ်သွားရတာပေါ့။

" တောက်!! သွားပါပြီ မိန်းမရာ … မောင်တို့ စီစဉ်ထားသမျှ အလကားဖြစ်ရော "

" မောင်ကလည်း … ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ … သူ့ဘက်က အဆင်မပြေတာလေ … နောက်တခါပေါ့ မောင်ရယ် "

ကျမလည်း မောင့်ကို ထွေးပွေ့ထားရင်း နှစ်သိမ့်လိုက်ရတာပေါ့ရှင်။ဆေးခန်းဖွင့်တော့ မောင့်စိတ်က သိပ်မကြည်တဲ့ပုံစံလေး။ဒီကြားထဲ ဆေးရုံက ဖုန်းဆက်လို့ နှစ်ခေါက်သွားရသေးတယ်။အိမ်အပြန်ကျ လူနာ ၁၀ယောက်လောက်ကြည့်ပြီး ထမင်းတန်းစားတော့တာ။မောင်ခဏ နားတုန်း ကျမလည်း ဆေးခန်းထဲ အမှိုင်ရှင်း တံမြက်စည်း လှဲနေတုန်း… တချွင်ချွင်နဲ့ … ဆေးခန်းတခါးပေါက်တပ်ထားတဲ့ အလှဆင်စတီးချောင်းလေးတွေလှုပ်သွားရင်း လူတစ်ယောက်ဝင်လာပါတယ်။

" ဆရာ ဦးသက်ပိုင် ရှိလား ခင်ဗျာ "

" ရှိပါတယ်ရှင် … ကျမ သူ့မိန်းမပါ … ဘာကိစ္စရှိလို့ပါလဲ "

" ကျနော့်ကို … ဆရာဦးသက်ပိုင်ရဲ့ မိတ်ဆွေ ဦးထွန်းနိုင်က လွတ်လိုက်လို့ပါ … ဆေးခန်းအကူ လူလိုတယ်ပြောလို့ပါ "

" အော် … ခဏနော် … မောင်ရေ … မောင် … ဧည့်သည်လာလို့ "

ကျမခေါ်ပြီး ခဏအကြာ မောင်ဝင်လာပါတယ်။ဧည့်သည်က သူ့ကိုယ်သူမိတ်ဆက်ရင်း မောင့်သူငယ်ချင်းက လွတ်လိုက်ကြောင်း ပြောဆိုနေတာ။

" ကျနော့်နာမည် ဖြိုးသူပါ ဆရာ … ဆရာဦးထွန်းနိုင်က လွတ်လိုက်တာပါ "

" အော်… အေးကွ … ငါ ထွန်းနိုင်ကို မှာထားတာ … ဒါနဲ့ မင်းက ဆ/မ လက်မှတ်ရပြီးသားလား "

" ဟုတ်ဆရာ … အထူးကုတွေမှာလည်း ၆ လလောက် ပညာယူဖူးပါတယ် … နယ်ကဆိုတော့ နေဖို့ထိုင်ဖို့အတွက် အခက်ခဲ့ရှိလို့ပါဆရာ "

" အေးပါ … မင်းအနေနဲ့ … ခန့်မှန်းလစာ သတ်မှတ်ထားတာမျိုးရှိလား "

" မရှိပါဘူး ဆရာ … ကျနော် နေဖို့စားဖို့နဲ့ လစာက ဆရာသင့်တော်သလို စီမံပေးပါ "

" အေး … ငါလည်း လက်ထောက်သဘောမျိုး လူလိုနေတာတော့ အမှန်ပဲ … စမ်းလုပ်ကြည့်ပေါ့ကွာ ဒီမှာ အဆင်မပြေလည်း နောက်ဆေးခန်းတခု ရှာပေါ့ "

"ကျေးဇူးပါ ဆရာရယ် "

" မင်းပစ္စည်းတွေရော "

" အပြင်မှာ လက်ဆွဲအိတ် နှစ်လုံးပါပဲ ဆရာ "

ဒီလိုနဲ့ ဆရာဝန်ပေါက်စ ဖြိုးသူအတွက် ဆေးခန်းနောက်ကျော ကပ်လျက် အရင် ဒေါ်လေးမြင့်ကြည်တို့ နေသွားတဲ့အခန်းလေး စီစဉ်ပေးလိုက်ရတယ်။ဖြိုးသူက အရပ်မနိမ့်မမြင့် ဆံပင်ခပ်တိုတိုနဲ့ လူချောစာရင်းဝင်တစ်ယောက်ပါ။အပြောဆို ယဉ်ကျေးတော့ ဆေးခန်းလာတဲ့ လူနာတွေနဲ့လည်း အဆင်ပြေပါတယ်။မောင်နဲ့ကျမ အပေါ်လည်း လေးလေးစားစားဆက်ဆံရင်း သူမသိတဲ့ဟာတွေ မောင့်ဆီက သင်ယူနေခဲ့တာပေါ့။

ဆေးခန်းပိတ်ရက်တွေလည်း ကျမ ချက်ပြုပ်နေတာတွေ ကူလုပ်ပေးရှာပါတယ်။တဖြည်းဖြည်း မိသားစုဝင်လို ဖြစ်လာတာပေါ့ရှင်။မောင်မအားတဲ့ အချိန်တွေဆို ရိုးရိုးဖျားတာနာတာလောက် ဖြိုးသူပဲ ကြည့်ပေးနေတာပေါ့။အစားသောက်လည်း ဂျီးမများရှာပါဘူး။ဆေးခန်းသိမ်းလို့ ညစာ စားပြီးတိုင်း ကျမနဲ့အတူ ပန်းကန်ခွက်ရောက်တွေ ကူဆေးနေကြပဲ။တခါတခါ လူရှင်းချိန် အမဆိုပြီး နှိပ်ပေးတတ်သေးတာ။

ကျမလည်း တခါတလေ ပွဲသွားပွဲလာ သူ့ပုဆိုးလေးတွေ လျှော်ပေးလိုက်တာပဲလေ။မောင်ကတော့ သိသိသာသာကို သက်သာနေတော့ ဖြိုးသူကို လစာအပြင် အဝတ်စားလေးတွေပါ ဝယ်ပေးတတ်ပါတယ်။မောင်နိုင်ငံခြား ပညာတော်သင် ကိစ္စက လူရွေးတာ ပြည့်သွားလို့ ဦးခန့်ကြည်ဘက်ကလည်း အဆက်သွယ်မလုပ်တော့ပါဘူး။မောင်နဲ့ ပုံမှန်တော့ လိုးဖြစ်တာပေါ့နော်။

စိတ်ကျေနပ်လောက်တဲ့ အပြုမှုမျိုး မောင့်ဆီမှာတော့ မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ကလေးယူဖို့ ပြောကြည့်တော့လည်း မောင်က လက်မခံသေးဖူးလေ။မောင့်စိတ်ကို ပြန်ကြွစေမယ့် အဖြစ်ပျက်တခုက ရောက်ရှိလာပါတော့တယ်။တညက ထူးထူးဆန်းဆန်း မောင်က သူ့ဖုန်းထဲက သူကိုယ်တိုင်ရိုက်ယူထားတဲ့ မူဗီအတိုလေး ပြတာရှင်။ဖြိုးသူပေါ့ ကျမ အတွင်းခံဟောင်းကို ခိုးခိုးရှုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဂွင်းထုနေတာ။

" ဟောတော် … အဲတာ … ကျမ အတွင်းခံ မောင်ရဲ့ "

" အင်းလေ … မောင်လည်း သတိထားမိတာ ကြာပြီ … ဒီနေ့ မနက်က ခိုးရိုက်ထားတာ "

ကျမ ပေါ့လျော့မှု့လည်း ပါပါတယ် … အတွင်းခံ အဟောင်းကို နေ့လည်လျှော်ဖို့ လှေကားအတက် ရေချိုးခန်းဘေးက အဝတ်တန်းစင်လေးမှာ ထားလေ့ရှိတာ။မောင်က ဖြိုးသူနဲ့ ကျမကို နေစေချင်တဲ့ပုံစံ စကားစပြောလာပါပြီ။ကျမလည်း စိတ်ရှုပ်ရပြန်ပြီပေါ့။ဒါပေမယ့် မောင့်ဆန္ဒကို လိုက်လျောဖို့တော့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်။ကျမလည်း မောင့်ကို အချိန်နဲနဲ ပေးဖို့ ပြောထားရတာပေါ့ရှင်။ကျမအတွင်းခံတွေ ခိုးရှုနေတဲ့ ဖြိုးသူကို သိမ်းသွင်းဖို့ မခက်လောက်ဖူး ထင်ပါတယ်။ကျမ ဂတိပေးလိုက်မှ မောင့်မျက်နှာလေးက ဝင်းပလာတော့တာ။

နောက်ရက်က စပြီး ကျမလည်း မာယာသုံးရတော့တာပေါ့နော့။ဖြိုးသူ ကျမနားကပ်လာတိုင်း ထမိန်ဖြန့်ဝတ်ပြလိုက် မသိမသာလေး ရင်သားလေးတွေ ဖေါ်ပြလိုက်နဲ့။ဖြိုးသူ ကလည်း မောင်မရှိချိန်ဆို ကျမနား အကြောင်းတခုခု ပြပြီး ကပ်နေတော့တာပဲ။တရက်ကျတော့ ကျမလည်း ခေါင်းမှုးချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တာ။အတွင်းခံမဝတ်ပဲ အင်္ကျီလက်ပြတ်နဲ့ ဂါဝန် တဆက်ထည်း စပန့်သား အိအိလေး ကြိုဝတ်ထားလိုက်တာပေါ့။

မကြာပါဘူး ဖြိုးသူက သွေးပေါင်ချိန်ဖို့ ဆေးခန်းထဲက လူနာစမ်းသပ်တဲ့ ကုတင်အမြင့်လေးမှာ ပက်လက်အိပ်ခိုင်းတော့တာပဲ။စပန့်သားမို့ ကျမ နို့အုံကြီးတွေ ပေါင်သားတွေက ကုတင်ပေါ်အတိုင်းသားပေါ့ရှင်။ညာဖက်လက်ကို သွေးပေါင်ချိန်ဖို့ လက်ပတ်လေးပတ်ပြီး လေမှုတ်ထုက်တဲ့ လက်ကိုင်အသီးလေးကိုနှပ်နေရင်း ဖြိုးသူ မျက်လုံးတွေက ကျမ နို့အုံကြီးတွေပေါ်ဝဲနေတာပေါ့။

ကျမ ညာဖက်လက်ကို မသိမသာလေး ကုတင်ဇောင်းဖက် ချလိုက်တော့ ဖြိုးသူ ပေါင်နဲ့ ကျမ လက်မောင်းသားလေး ထိကပ်နေတာ။ခဏအတွင်းမှာပဲ ဖြိုးသူပေါင်ကြားက ခပ်နွေးနွေးဟာကြီးနဲ့ ကျမ လက်မောင်းသားလေးတွေ ထိမိနေပြီလေ။

ဖြိုးသူက နားကျပ်တပ်ရင်း ကျမနို့နှစ်လုံးကြားထဲ နားကျပ်ခေါင်းလေးဖိပြီး စမ်းသပ်နေရင်း ဗိုက်သားလေးတွေ ဖိကြည့်နေတာ။မသိမသာကြည့်လိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေက ကျမပေါင်ကြားထဲ ရောက်နေတာပေါ့ရှင်။ကျမကြည့်နေတာ မြင်တော့မှ စမ်းသပ်တာတွေ ရပ်လိုက်တာပါ။ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းတော့ သူ့ပုဆိုးကြားက ဖေါင်းထွက်နေတာ ကျမမြင်မှာဆိုးလို့ ထင်ပါရဲ့ ချက်ချင်းတဖက်လှည့်သွားတော့တာပဲ။


 

အပိုင်း ( ၇ )  ဆက်ရန် >>>