မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၈ )

မိဂျမ်း အပိုင်း ( ၈ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ရေးသည်။

" အား… မရဘူး ဖြိုးသူ ပြန်ထုတ်ဟာ … ကျွတ် ကျွတ် "

ဖြိူးသူက မရပ်ဘူးရှင့်။ ကျမခါးကို ပြန်မှတင်ပြီး အတင်းအဓမ္ မလိုးတော့တာပဲ။ တောင်းပန်လို့ မရမယ့်အတူတူ လုပ်စမ်းဟာဆိုပြီး ကျမ စိတ်လျော့ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်အတွင်းကြွတ်သားတွေ ဖျော့ခံပေးတော့ နာကျင်တာတွေ သက်သာလာပြီ။ လီးဝင်လာတိုင်း အလိုက်သင့်လေး ခါးကော့ရင်း ဖင်အလိုးခံရတဲ့ အရသာတွေ့လာတာပေါ့။ တချက်တချက်တော့ အောင့်နေသေးတယ်။ ဖြိုးသူဆောင့်လိုးတိုင်း အမှတ်တမဲ့ ခါးညွတ်ညွတ်ကျတော့ မောင့်နဖူးလေးနဲ့ ကျမစောက်စိလေးက မထိတထိလေး။ မောင့်ကို စိတ်ထဲကပဲ တောင်းပန်မိတော့တယ်။

" အ … … ကန့်တော့ပါ … မောင်ရယ် "

ဖြိုးသူမှာ ဂျမ်ပုံခါးသေးကျဉ်လေးအားဆွဲကာ ကော့ပေးထားသော ဖင်ကြီးအားကြည့်ရင်း တဘွတ်ဘွတ်နှင့် ဆွဲလိုးနေသည်။ ဆရာဖြစ်သူမိန်းမအား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် ခွခိုင်းကာ လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်မှ လိုးနေသဖြင့် ပက်လက်လေးမူးအိပ်နေသော ဆရာဖြစ်သူဒေါက်သက်ပိုင်၏ ခေါင်းပေါ် ဖြိုးသူလဥနှစ်လုံးက ဝဲနေတော့သည်။

ဂျမ်းပုံမှာလည်း လင်ဖြစ်သူ ဒေါက်တာသက်ပိုင်မျက်နှာပေါ်ခွကာ ဖင်အားအစွမ်းကုန် ကော့ပေးရင်း ဖြိုးသူ၏ ထိထိမိမိလိုးချက်များအား တောင့်ခံပေးထားသည်။ ဖြိုးသူမှာ မနားတမ်းပစ်လိုးရင်း နောက်ဆုံးတချက်ဆွဲဆောင့်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအရင်းထိ ကပ်ထားရင်း လရည်များညှစ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။ ဂျမ်းပုံလည်း ဖင်ခေါင်းထဲ နွေးကနဲ့ဖြစ်သွားသည်နှင့် ထိန်းထားသောစောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထုတ်ရာ အောက်မှ လင်ဖြစ်သူဒေါက်တာသက်ပိုင် မျက်နှာအား ရွှဲနှစ်သွားစေတော့သည်။

" အားးး … … ကောင်းလိုက်တာ … မ…ရယ် "

" အင်းးးး းးး … ဟုတ် ဟုတ် … ဟုတ်တယ်ဟာ …… ရှီးးး းးးး "

ကျမလည်း ဖြိုးသူလီးထုတ်သွားမှ မောင့်ဘေးနား လှဲချ အမောဖြေရတော့တယ်။ ဖြိုးသူက ကျမမျက်နှာအနံ့နမ်းပေးရင်း နို့လေးတွေ ပွတ်သပ်ပေးပြီးမှ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းသွားပါပြီ။ ခဏအမောဖြေပြီးမှ ကုန်းထလိုက်တော့ ဖင်ဝက စပ်လိုက်တာရှင် ကွဲသွားတာနေမှာ။ အဝတ်ဟောင်းတခုရှာပြီး မောင့်မျက်နှာပေါ်က ကျမစောက်ရည်တွေ သုတ်ပေးပြီးမှ ကျမလည်းအိပ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။

မနက်လင်းတော့ လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်မပြေပါဘူး ။ ဖင်ဝက တအားနာနေတာ။ နေမကောင်းချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အိပ်ယာထဲလှဲနေရတယ်။ ဖြိုးဝေက မနက်စာလာပို့ရင်း ဖင်ကို ကြည့်ပေးတော့ ဖင်ဝလေနဲနဲကွဲသွားကြောင်း ပြောပြသွားတာ။ နေ့လည် မောင်မရှိချိန် ကျမတို့အိပ်ခန်းထဲဝင်လာပြီး ဖင်ဝလေးယက်ပေးရင်း ဆေးထည့်ပေးတော့ ထပ်လိုးမလို့လားတွေးရင်း စိုးရိမ်မိသွားမိတာပေါ့။ ဖြိုးသူ အောက်ပြန်ဆင်းမှ သက်ပြင်းချရင်း ပြန်မှေးနေလိုက်တာ။ ၂ရက်လောက် ကွတကွတဖြစ်နေတော့ မောင်က ရိပ်မိပြီး ဖွင့်မေးလာပါတယ်။

" မိန်းမ … ကွတကွတဖြစ်နေတာ … မောင့်စိတ်ထင် … ဖင်များ … တခုခု "

" ဟုတ်တယ်မောင် … ဖြိုးသူက ဖင်ပါလိုးပြီးသွားပြီ "

မောင့်မျက်နှာ ချက်ချင်း မဲကနဲ့ ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။ ၂ ရက်လောက် မောင့်ဘက်ကစတိုင်း ကျမ အလိုးမခံခဲ့တာ ဖင်ဝက တအားကျိန်းစပ်နေလို့ပါ။ ဒီနေတော့ နာကျင်တာတွေ သိသိသာသာ သက်သာလာပြီမို့ မောင်လိုးရင် ခံဖို့ အဆင်သင့်ပေါ့။ ညရောက်တော့ ကျမနဲ့ဖြိုးသူ လိုးခဲ့တာတွေ ပြန်မေးရင်း မီးပွင့်မတတ် လိုးတော့တာပဲ။ မောင့်မျက်နှာပေါ်ခွပြီး ဖင်အလိုးခံခဲ့တာကိုတော့ လွှဲပြောလိုက်ပါတယ်။

အားနာစိတ်ရယ် မောင့်ကိုလည်း မခံစားစေချင်တာကြောင့်ပါ။ အဲဒီနောက်တော့ မောင်က ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားပြီး အရင်လိုပြန်ဆက်ဆံလာပါတယ်။ ထူးခြားတာက ကျမစောက်ဖုတ်လိုးရင်း ဖင်ဝလေးကိုပါ လီးထိပ်နဲ့ ထိုးထိုးကြည့်နေတတ်တာ။ အထဲထိတော့ မသွင်းဘူးရှင့် ။ ဘာလဲတော့ နားမလည်ပါဘူး။ ဖြိုးသူကတော့ နောက်ပိုင်း ဖင်ပဲလိုးတော့တာရှင် ။ စောက်ဖုတ်ကိုကျမပါးစပ်က ထုတ်ပြောမှ လိုးတော့တာ။ တရက်ကျ မောင့်အဖေ နေမကောင်းလို့ မောင်အိမ်က ဖုန်းဆက်တာ ကျမပါ ခေါ်ခဲ့ခိုင်းတာ။

မောင်တို့အိမ်ရောက်တော့ မောင့်အမေ ဒေါ်ဖြူဖြူသက်က ဒါရိုက်ဘာကိုမျိုးရယ် ထမင်းချက်ဒေါ်သန်းရယ် နောက်ထပ် ခြံစောင့်လင်မယားရယ် အကုန် ကျမနဲ့အိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။မောင့်အဖေဦးစိုးပိုင်ကိုတော့ မတွေ့ရသေးပါဘူး။မောင့် အမေကတော့ ကျမကို သိပ်မကြည်ဘူးပေါ့ရှင်။

သူ့သား ဆရာဝန်ကို အရယူတဲ့ ဈေးသည်မ ဆိုတဲ့အမြင်နဲ့ပါ။ရောက်ရောက်ချင်း ကျမတို့ အိပ်ခန်းကို မောင့်အမေကိုယ်တိုင် လိုက်ပြပေးတာ။ကျမလည်း ယူလာတဲ့ အဝတ်စား အိတ်တွေ အသင့်ရှိနေတဲ့ ဘီရိုထဲ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ထည့်ပြီး ခဏနားနေတုန်း မောင်လာခေါ်လို့ မောင်နဲ့အတူ မောင့်အဖေရှိတဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့လိုက်တာ။

" လာ … သမီးလေး "

" ဟုတ် … အဖေ "

မောင်က ဒယ်ဒီခေါ်ပေမယ့် ကျမက အဖေပဲခေါ်လိုက်တာ။လက်မောင်းသွင်းထားတဲ့ ဆေးရည်ပိုက်ကို မောင်က အတိုးအလျော့လုပ်ပေးတုန်း ကျမလည်း မောင့်ဒယ်ဒီ ကုတင်ဘေးက ခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်တာ။မောင့်ဒယ်ဒီမျက်လုံးတွေက ခုံပေါ်ကားထွက်နေတဲ့ ကျမဖင်သားကြီးတွေဆီ ချက်ချင်းကျရောက်လာပါတယ်။မောင်ကတော့ ဆေးရည်ပုလင်းကြည့်လိုက် ဆေးသွင်းပိုက်ချိန်လိုက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတော့ သတိထားမိပုံမရပါဘူး။

ကျမလည်း ကုတင်ဘေးနား ဆေးပုလင်းအခွံတွေ တစ်ရှုးအဟောင်းတွေ စားလက်စ မုန့်ထုပ်တွေ ရှင်းလင်းပေးလိုက်တာပေါ့။အခန်းတွင်း အဝတ်ဟောင်းတွေ တခြားမလိုတဲ့ အသုံးဆောင်ပစ္စည်းတွေ သက်သက်ခွဲပြီး မောင့်အမေ ဝင်လာတာ။တခဏတွင်း သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်သွားတဲ့ အခန်းကိုကြည့်ရင်း အနည်းငယ် ကျေနပ်သွားပုံပါ။မောင်နဲ့ သားအမိ စကားပြောရင်း ခဏနေတော့ မောင့်ကိုခေါ်ပြီး အောက်ဆင်းသွားကြတာပေါ့။အခန်းထဲ မောင့်အဖေနဲ့ ကျမပဲ ကျန်နေရစ်တာပဲ။

" သမီး "

" ရှင် အဖေ "

" ခုမှ ရောက်တာ … နားနားနေနေ လုပ်ပါ သမီးရာ "

" ရပါတယ် အဖေရဲ့ … သမီးလည်း … မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ခုမ အဖေနဲ့ တွေ့ရတော့တာ ၁နှစ်တောင် ကျော်ပြီ "

" ဒယ်ဒီက … ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး … ညည်း အမေသာ တည့်အောင်ပေါင်းထား "

" ဟုတ် အဖေ … သမီး နားလည်ပါတယ် "

မောင့်အဖေနဲ့ကျမ ခဏတွင်းလေးပဲ စကားလက်ဆုံကြရင်း ရင်းနှီးသွားကြတာပါ။ကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလို့ တင်ပလွဲထိုင်ရင်း နေမကောင်းဖြစ်တဲ့ကြောင်းမေးတော့ အလုပ်ပင်းပန်းပြီးဖျားကြောင်း စိုးရိမ်ဖို့မလိုကြောင်း ပြန်ရှင်းပြနေတာပေါ့။ရယ်မောရင်း ညာဖက်လက်က ကျမပေါင်ပေါ်ရောက်ရောက်လာတတ်တာ။ဘယ်ဖက်က ဆေးသွင်းထားတော့ လှုပ်မရပုံပဲ။

မောင် ဝင်လာတော့ အဖေ့လက်တွေ ကျမပေါင်ပေါ်ကနေ အောက်ပြန်ရွေ့သွားတာပဲ။အဖေ့ဖို့ ထမင်းဟင်းကို လင်ဗန်းလေးနဲ့သယ်လာရင်း ကျမကို အောက်ထပ် ထမင်းစားဖို့ ပြောနေတာပေါ့။အဖေ့ကို မောင်ထမင်းကျွေးနေတုန်း ကျမလည်း အောက်ဆင်းခဲ့တာ ဗိုက်လည်းဆာနေပါပြီ။အောက်ထပ်ရောက်တော့ မောင့်အမေက ဧည့်ခန်းထဲ အချိုပွဲစားရင်း တီဗွီကြည့်နေတာ။ကျမမြင်တာနဲ့ ပြုံးပြီး စကားစပြောလာပါတယ်။

" ဂျမ်းပုံ … ထမင်းစားခန်းထဲ ထမင်းစားလိုက်သမီး … "

" ဟုတ် အမေ "

မောင့်အမေ့ဘေးနား ရပ်နေတဲ့ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးက ကျမကို ထမင်းစားခန်းဖက်ခေါ်ပြီး ထမင်းဟင်း ပြင်ဆင်ပေးပါတယ်။ထမင်းစားသောက်ပြီးမှ ဧည့်ခန်းဘက် မောင့်အမေ နားလေးဝင်ထိုင်လိုက်တာ။ကျမထိုင်တာနဲ့ ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီးကို ခြံစောင့် လင်မယား သွားခေါ်ခိုင်းပြီး မောင်တို့ ခြံဝင်းကြီးထဲ လိုက်ပြပေးခိုင်းတာပဲ။ခြံစောင့်လင်မယား ကိုတင်ထွန်းနဲ့မမြ တို့က ခြံထဲလိုက်ပြပေးပါတယ်။

ပေ ၇၀ ပေ ၁၀၀ လောက်ရှိတဲ့ မောင်တို့ ခြံဝင်းကြီးက လူတရပ်စာမက မြင့်တဲ့ အုတ်တံတိုင်း ဖြူဖြူကြီးနဲ့ကာရံထားတာရှင့်။အိမ်ရှေ့ထွက်လိုက် ကျမဝင်လာတုန်းက သတိမထားမိတဲ့ အိမ်ရဲ့ညာဖက်ခြမ်းသစ်ခွရုံကြီးအရင်တွေ့လိုက်ရာ အပြာရောင် ဇာအပါးလေးတွေ ပတ်ကာထားပြီး ပေ ၂၀ ပေ ၃၀လောက်ရှိမယ်ထင်တယ်။အိမ်ရဲ့ ဘယ်ဖက်ခြမ်းမှာတော့ ပန်းခြံအသေးစားလေး လုပ်ထားတာပါ။ရှေ့ကို ပန်းခြံနဲ့သစ်ခွရုံလေး လုပ်ထားပြီးမှ မောင်တို့နေတဲ့ နှစ်ထပ်တိုက် အဝါရောင်ကြီးကို ကားဂိုဒေါင်နဲ့ တွဲလျက်လေးဆောက်ထားတာပေါ့။

ကားဂိုဒေါင်အနောက်ဘက် ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ခြံစောင့်လင်မယားနေတဲ့ ပျဉ်ထောင်အိမ်လေးတစ်လုံး သွပ်မိုးလေးနဲ့ပါ။အဲဒီအနောက်ဖက်အုတံတိုင်းအဆုံးထိ ဆောက်ထားတဲ့ ဂိုဒေါင်ကြီးကလည်း အကြီးကြီးပေါ့ရှင်။ခြံတစ်ခုလုံး လိုက်ပြပြီးတော့ ခြံစောင့်ကိုတင်ထွန်းတို့ လင်မယားက သူတို့အိမ်လေးထဲ နေရစ်ခဲ့ကြတာ။ကျမ အိမ်ထဲပြန်ဝင်တော့ မောင်လည်း အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲပြန်ရောက်နေပါပြီ…သူ့အမေနဲ့ စကားပြောရင်း ကျမဝင်လာတော့ မြင်တော့ လှမ်းခေါ်နေတာ။

" မိန်းမ … ဒီလာဟေ့ … သစ်သီးလာစားဦး "

ကျမ မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ ဒီအိမ်မှာ မောင့်အဖေ နေကောင်းတဲ့ အထိနေကြဖို့ ပြောနေတာ။ဆေးခန်းကိုလည်း ဖြိုးသူကို ဖွင့်ခိုင်းထားပြီး မောင်က ဒီကနေပဲ သွားလိုက်ပြန်လိုက်ပေါ့။မောင်တို့ဘက်က အထက်တန်းလွှာတွေမို့ လူသွားလူလာနည်းပုံပဲ…ည ၈ နာရီလောက်ဆို လူခြေတိတ်ရောပဲ။

တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထု ကြီးစိုးလာပြီး ည ၉ နာရီလောက်ကျ ဒါရိုက်ဘာ ကိုမျိုးက မောင့်ကိုခေါ်ပြီး ဘီယာသောက်နေကြတာပဲ။ကျမက အဖေ နေမကောင်းလို့ သိပ်မသောက်ဖို့ပဲ ပြောလိုက်ပါသေးတယ်။ကျမတို့ အိပ်ခန်းကနေထွက်လာပြီး အိမ်အပေါ်ထပ်တက်တော့ မောင့်အဖေတို့အခန်းထဲ ဒေါ်ဖြူဖြူသက်ကို တွေ့လိုက်ရတော့တာပဲ။

" လာ … သမီး … ဒီဘက်ထိုင် "

" ဟုတ် အမေ "

တဖြည်းဖြည်း မောင့်အမေက အမြင်ကြည်လာလို့ ကျမဝမ်းသာမိတာပေါ့။စကားပြောရင်း လည်ပင်းစောင်းပြီး တဂျွတ်ဂျွတ်ချိုးနေလို့ ကျမလည်း မောင့်အမေကို ဇတ်ကြောတွေ နှိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။အဆင်ပြေနေတဲ့ ဆက်ဆံရေးလေး ကျမထိန်းထားချင်မိတာပါ။ခဏကြာ မောင်တက်လာတော့ နဲနဲမူးလာပုံပဲ…အမေကတော့ ဘာမှ မပြောပါဘူး။မောင်ဝင်လာပြီး ဒီနေည အဖေနဲ့အိပ်မယ် ဆိုလို့ ကျမလည်း အောက်ထပ်က စောင်တွေ ခေါင်းအုံးတွေယူပြီး အဖေ့ကုတင်ဘေး အိပ်ယာပြင်ပေးလိုက်ရတယ်။

အမေက အဖေနဲ့အတူမအိပ်ပဲ ကန့်ထားတဲ့ နောက်ထပ်အိပ်ခန်းတခုမှာအိပ်ကြောင်းပြောပြရင်း အဖေခြေရင်းဘက် မျက်နှာချင်ဆိုင်က တံခါးပေါက်လေးဖွင့်ပြီး အမေဝင်သွားပါပြီ။မောင်လည်း စကားခဏပြောပြီး ကျမပြင်ပေးထားတဲ့ အိပ်ယာပေါ်လှဲနေတာ။အဖေ့ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်နေပုံပေါ်တာနဲ့ ကျမလည်း မောင့်ဘေးနား ဝင်အိပ်လိုက်တာပဲ။

အိပ်ယာအပြောင်းလဲကြောင့် နဲနဲကြာမှ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ရတာ။အိပ်မောကျနေရင်း အသံကြားမိလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ အဖေ့ဆီက ဖြစ်နေတာရှင့်။ရေသောက်ချင်ကြောင်း ပြောတာနဲ့ အခန်းထဲက ရေခဲသေတ္တာ ဖွင့်ပြီး ရေဖူးထုတ် ဖန်ခွက်လေးထဲ ငှဲ့ပေးလိုက်တော့…ရေခဲရေ မသောက်ချင်ဘူးဆိုလို့…အောက်ထပ်က ဧည့်ခန်းထဲ ရေဘူးယူမလို့ ဆင်းလာခဲ့လိုက်တာ။ဧည်ခန်းဘက်အကွေ့ ကပ်လျက်အခန်းမှာနေတဲ့ ဒါရိုင်ဘာကိုမျိုးအခန်းက အသံသဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်လို့ ကျမခြေလှမ်းတွေ တုံံ့ကနဲ့ ရပ်မိသွားရတာ။

" အဖိုးရီးက မသက်သာသေးဘူးလား မမသက် "

" သက်သာပါတယ်ကွာ…သူ့သားကို လွမ်းပြီးခေါ်ထားချင်လို့နေမှာပါ "

" ကျနော်တို့ကိုများ ရိပ်မိနေလား "

" မရိပ်မိပါဘူး မောင်မျိုးကလည်း … တနေကုန် အိမ်မကပ်ပဲ အလုပ်မှအလုပ်လေ မိန်းမဖြစ်သူကိုတောင် သတိမရတဲ့ဟာကြီး "

" ဟုတ်ပါပြီ မမသက်ရယ် … မမသက်ဆန္ဒတွေ ကျနော်ပဲ ဖြည့်ဆည်းပေးရမှာပေါ့ … ကဲ ရော့ မမသက်အကြိုက်လေး "

ကျမလည်း မောင့်အမေက ဒါရိုင်ဘာ အိပ်ခန်းထဲ ဒီအချိန်ကြီးဘာလာလုပ်တာပါလိမ့် စဉ်းစားရင်း အခန်းတခါးကို အသာဖိတွန်းကြည့်တာ။အမလေး ထင်ကိုမထင်ထားတာရှင့်။ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးနဲ့ မောင့်အမေပေါ့ ဒါရိုင်ဘာကိုမျိုးလီးကို ကုတင်အောက်ကနေ ဒူးထောက်ပြီးစုပ်နေတာ။ကိုမျိုးက ကုတင်ဇောင်းထိုင်ပြီး လီးစုပ်ခံရင်း ဘီယာဗူးကိုင်ပြီးသောက်နေတော့တာ။

ကျမ ကြည့်နေတုန်းလေး ကိုမျိုးက မောင့်အမေ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ရင်း သူပြောထားတဲ့နာရီလေး နက်ဖန်ဝယ်ပေးဖို့ ပူဆာနေတာရှင်။မောင့်အမေက ခေါင်းအမြန်ညိတ်ရင်း ကိုမျိုးလီးကို အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် ပြန်စုပ်နေတော့တာပဲ။ကိုမျိုးက မောင့်အမေရဲ့ကာမဆန္ဒကို ချုပ်ကိုင်ရင်း ခြူနေတဲ့ပုံစံပဲလေ။

" မောင်မျိုး ပက်လက်လှန်ကွာ …ဒီနေ တနေကုန် သားတို့လင်မယားရှိလို့ ဆင်ခြင်နေရတာ မမအဖုတ်ကြီးယားနေပြီကွယ် "

ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်တန်းလန်း ကိုမျိုးလည်း ပက်လက်လှန်ချတော့ ခြေနှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်ချထားတုန်းပဲ။ပေါင်ကြားက လီးကြီးက ထောင်မတ်နေပြီး မောင့်အမေ ဒေါ်ဖြူဖြူသက် တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတာပေါ့။လီးအောက်က လဥကြီးနှစ်လုံးကလည်း တွဲလောင်းလေးပေါ့ရှင်။ဒေါ်ဖြူဖြူသက် က ညဝတ်အင်္ကျီ အောက်အနားစကို မှတင်ပြီး ခေါင်းပေါ်က ချွတ်တော့ ခန္ဓာကိုယ်က မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။

ကျမဒေါ်လေးမြင့်ကြည်နဲ့ အသက်က မကွာပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က အများကြီးကွာတာ။မောင့်အမေက ဝလည်းဝ နို့အုံတွေတွဲကျနေပြီး ဗိုက်ခေါက်ကြီးကလည်းထူပြီးရွှဲနေတာ အတော်သင့်ယောင်္ကျားတော့ စိတ်လာမယ် မထင်ပါဘူး။သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်တက်ပြီး ကိုမျိုးအပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးရင်း ညည်းနေလေရဲ့။ကျမလည်း မောင့်အဖေဖို့ ရေဘူးယူပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာတာပေါ့။အခန်းထဲရောက်တော့ ခုန ရေခဲရေထည့်ထားတဲ့ ဖန်ခွက်ကို ကျဉ်းပြီး ရိုးရိုးရေ တခွက် ငှဲ့ပေးလိုက်တယ်။ရေသောက်ဖို့ မောင့်အဖေကို ကျောကနေပွေ့ထူပေးတော့ အဖေ့ညာဖက် တံတောင်က ကျမနို့အုံကို ထိမိရက်သားလေး။

ရေသောက်ပြီး ပြန်လှဲပေးတော့ အိပ်ရတာညှောင်းလို့ဆိုပြီး ကျမကို သူ့ပေါင်တွေ နှိပ်ခိုင်းတော့တာပဲ။စောင်အပါးလေးကို ရင်ဘတ်ထိခြုံပေးရင်း ကျမလည်း မောင့်အဖေဦးစိုးပိုင်ကို နှိပ်ပေးနေရတာပေါ့။ဒူးအထက်နားကနေ ညာဖက်ပေါင်ကိုစနှိပ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း ဦးစိုးပိုင်ပေါင်ကြားက ခုံးခုံးကြီးဖြစ်လာတာရှင့်။

ဦးစိုးပိုင်မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဘေးနားဒူးတုတ်ထိုင်ပြီးနှိပ်ပေးနေတဲ့ ကျမဖင်ကြီးကိုစိုက်ကြည့်နေတာလေ။ကျမလည်း ခါးနဲနဲညွတ်ပြီး ဘယ်ဘက်ပေါင်နှိပ်ပေးလိုက်တော့ မကြာပါဘူး ပေါင်ကြားက ခုံးကြွနေတဲ့အရာကြီးက မြှောက်တက်လာပြီး ကျမ လက်မောင်းသားတွေကို ထိလိုက် ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့ပေါ့။အတော်ကြာကြာလေးနှိပ်ပေးရင်း ကျမစိတ်ထဲလည်း တဖိန်းဖိန်းလေးခံစားမိတုန်း……

" ကလစ် … ကျွီ … အီ့ "

အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနဲ့အတူ မောင့်အမေ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပါလေရော။

.............................................................................................

" ဟော … သမီးဒယ်ဒီ နိုးနေတာလား မာမီက ဗိုက်ဆာတာနဲ့ အောက်မုန့်သွားစားနေတာ ဟင်းဟင်း "

ဒေါ်ဖြူဖြူသက်က ဦးစိုးပိုင်ကို တချက်ကြည့်ပြီး ခြေရင်းဘက် သူမအတွက် သက်သက်ခွဲထားသော အိပ်ခန်းလေးထဲဝင်သွားတော့တာပါပဲ။မောင်ကလည်း ကွေးနေအောင်အိပ်နေတော့ ကျမနဲ့မောင့်အဖေ ပဲရှိတော့တာပေါ့။ပေါင်တွေအထက်အောက် နှိပ်ပေးရင်း မောင့်အဖေလက်တဖက်က ကျမဘယ်လက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တာ။

" သမီး "

" ရှင် … အဖေ "

" ဒီနေရာလေးရော နှပ်ပေးပါဦးကွာ "

" အာ … အဖေကလည်း "

ကြိုတွက်ထားပေမယ့် ရုတ်တရက်မို့ ကျမလန့်မိတာပါ။မောင့်အဖေက ကျမလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်နေတာလေ။အလိုလျောက်ကိုင်မိတော့ မောင့်အဖေဟာက ပုံမှန်ပဲရှိတာ။ဒါကြောင့်မို့များ မောင့်အမေက ဒါရိုက်ဘာကို ကုန်းနေတာနေမှာ။ဒါရိုက်ဘာ ကိုမျိုးဟာက အကြီးကြီးရှင့်။ပထမရက် ဆိုတော့ ကျမလည်း သိပ်မရဲပါဘူး ပုဆိုးအပြင်ကပဲ မောင့်အဖေကို ဂွင်းထုပေးလိုက်တာပေါ့။

လီးက သိပ်လည်း မမာလာပါဘူး လရည်တော့ထွက်တယ်…တစ်ရှုးနဲ့လီးထိပ်ကို ပုဆိုးလှန်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရသေးတာ။တခူးခူးနဲ့ အိပ်မောကျသံ ထွက်လာမှ ကျမလည်း ကုတင်အောက်မှာ အိပ်နေတဲ့ မောင့်ဘေးနားလေး ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။မနက်လင်းတော့ မောင်တို့အိမ်က အစောကြီးထကြပုံပါပဲ။ကျမ အောက်ဆင်းတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ကော်ဖီနဲ့ မုန့်တချို့စားသောက်နေကြတာ။

" ဟော … လာလေ မိဂျမ်း "

မောင်က လှေကားအောက်ဆုံးထစ်ရောက်နေတဲ့ ကျမကို လှမ်းခေါ်လိုက်တာ။မောင့်ဘေးနား ဝင်ထိုင်တော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ကြီးက ကော်ဖီလာငှဲ့ပေးတော့တာပဲ။စားသောက်ပြီးတာနဲ့ မောင်အမေစကားသံ ထွက်ပေါ်လာတာပဲ။

" သား … မင်းတို့လင်မယား ဒီမှာနေကြဦးမယ်ဆို အဝတ်စားတွေ ပြန်ယူထားကြပေါ့ … အမေလည်း မင်းဒယ်ဒီကို ပြုစုရတာ ပင်ပန်းလှပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ သွားတွေ့ဦးမယ် "

" ဟုတ် မာမီ "

" မောင်မျိုးရေ … မမကို … အပြင်လိုင်ပို့ပါဦးကွယ် "

မောင့်အမေက မောင်နဲ့ပြောရင်း ဒါရိုင်ဘာ ကိုမျိုး အခန်းဘက်လှမ်းအော်နေတာ။အပြင်သွားမလို့ ပြင်ဆင်ထားတာ ခုမှ သေချာ ကြည့်မိတာပါ။ပါတိတ်အပွင့် ဝမ်းဆက်နဲ့ မိတ်ကပ်ပါးပါး လူးထားပြီး ပိုက်ဆံအိတ်အနက်ကြီးလွယ်ထားတာလေ။ကိုမျိုးထွက်လာတော့ ကျမနဲ့မောင့်ကို ပြုံးပြပြီး ကားဆီလျှောက်သွားတော့တာ။ကျမက အဖေ့ဖို့ မုန့်ပြင်ခိုင်းတော့ မနက် ၉ နာရီလောက်မှ စားတတ်တာပြောတယ်။ကျမလည်း ဧည့်ခန်းတွင်း အမှိုက်လှဲရင်း အမြင်မတော်တာလေးတွေ ရှင်းနေတော့…ထမင်းချက်ဒေါ်ကြီးက ပြေးလာပြီး…

" အမလေး … သမီးရယ် … ဒေါ်ထွေးလုပ်ပါ့မယ် … ထားလိုက် "

" ရပါတယ် … ဒေါ်ထွေးရဲ့ "

ဒေါ်ထွေးက ကျမကို အားနာနေပုံပါပဲ။ခဏနေတော့ မောင်က အိမ်ပြန်အဝတ်စားယူမလို့ ပြောနေတာပဲ။ဆေးခန်းလည်း ခဏထိုင်ချင်ပုံပါ။မနက် ၉ နာရီလောက်ကျ မောင်ထွက်သွားတော့ ကျမလည်း မီးဖိုချောင်ဝင်ပြီး ဒေါ်ထွေးကို ခဏကူလိုက်သေးတယ်။ဒေါ်ထွေးက မာန မရှိတဲ့ ကျမကို တခဏတွင်း ခင်သွားတာပေါ့။မီးဖိုချောင်က ထွက်ပြီး ခြံထဲ လျှောက်ကြည့်ရင်း ခြံစောင့် ကိုတင်ထွန်းတို့ နေတဲ့ အိမ်လေးနာရောက်လာမိတာ။စကားသံသဲ့သဲ့ ကြားမိတာနဲ့ ခြေလှမ်းတွေ ရပ်လိုက်မိတယ်။ကျမ နာမည် ပါလာလို့ သေချာနားထောင်ချင်မိတာပေါ့။

" တော်ပါ ကိုတင်ထွန်းရယ် … ခုမှ ဟွန့် … မနေ့က ဂျမ်းပုံဆိုလား ဂျမ်းဆုံဆိုလား အကိုလေးမိန်းမကို ငမ်းနေတာများ တော့်မျက်လုံးတွေက အဲဒီမမလေးဖင်ကို ကပ်နေတော့တာ "

" ဒါကတော့ မမလေးက ချောလည်းချော ဖင်ကြီးတွေကလည်း တင်းထုတ်နေတာကိုးဟ … မမြ ကလည်း "

" တော်ပါ … ရှင်တို့ ယောင်္ကျားတွေများ မလွယ်ပါဘူး … ဟွန်း … ဒေါ်ထွေးနဲ့ ရှင် သွားသွားလိုးနေတာ ကျမ မသိဘူး မထင်နဲ့ "

" ဟာ မမြကလည်းကွာ … ဒေါ်ထွေးကို ဆရာကြီးက လိုးပြီး ပြစ်ထားလို့ … ဒေါ်ထွေးကိုယ်တိုင်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူနဲ့ ခံတာပါဟ "

" ဒါပဲနော် … မမလေး ကို ရမလားဆိုပြီး သွားမစမ်းနဲ့ … ရှင်ရော ကျမရော… ခေါင်းနဲ့ဆင်းပြေးနေရမယ် "

" အေးပါဟ … ပြောလို့သာပြောတာ မမလေးလိုဟာမျိုး မလိုးရက်ပါဘူး စောက်ပတ်ကို အားရပါးရ ယင်ပေးချင်တာ "

" မအေလိုး တဏာရူးကြီး ခုထဲက ဇာတိ ပြနေတာ… ဒီလောက်ယက်ချင်နေရင် … ရော့ ငါ့ စောက်ဖုတ်ကြီးလာယက်လိုက် "

ကိုတင်ထွန်းစကားတွေကြောင့် ကျမစောင်ပတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားရတာပေါ့။ကျမကွယ်ရာမှာ ကျမစောက်ဖုတ်လေးကို ယက်ပေးချင်ကြောင်း သူ့မိန်းမ ကိုပြောပြနေတာရှင်။ကိုတင်ထွန်းက အိမ်လေးအတွင်း ကုတင်ရှေ့ အင်္ကျီ မပါပဲ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ရပ်ပြောနေတာ… မမြက ကုတင်ပေါ်ထိုင်ရဲ့လေးပြောပြီး ပက်လက်လှန် လှဲချပစ်တာ။ကိုတင်ထွန်းက ခါးကုန်းပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့မိန်းမ မမြ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်ပြီး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပါလေရောရှင်။

" ယက်ယက် … ကိုတင်ထွန်း … မမလေး စောက်ဖုတ်လိုသဘောထားပြီးယက် … အင်း အင်း "

အော် … ဘယ်လိုဟာပါလိမ့်နော် … လင်ဖြစ်သူကို တစိမ်းမိန်းမတစ်ယေက်ဟာကို မှန်းပြီး ယက်ခိုင်းနေတာ။မမြ ပေါင်ကြားထဲ ကိုတင်ထွန်းခေါင်းကြီးက လှုပ်ခါနေတော့တာပဲ။တော်တော်လေးကြာမှ ကိုတင်ထွန်းက ခါးဆန့်ပြီး ပုဆိုးခါးပုံစဖြည်ရင် သူ့ပါစပ်က မမြ စောက်ရည်တွေသုတ်ပစ်နေတာ။

" မမြ … နင့် ထမိန်ချွတ်လိုက်ဟာ "

" အင်းပါ … ရှင့်လီး ကျမစုပ်ပါရစေဦး "

" ရတယ်ဟာ ပြီးမှစုပ်တော့ ဒီမှာ တအားတောင်နေပြီ လိုးချင်လှပြီဟ "

ကိုတင်ထွန်းက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ပုဆိုးကို ခေါင်းကမှချွတ်ပြီး လီးကြီး ထောင်ပြနေတာရှင်။မမြမျက်လုံးတွေ လက်ကနဲ့ဖြစ်သွားရင်း ထမိန်ကို ပြာယိပြာယာ ချွတ်နေတော့တာ။

" ကဲလာ … လိုးတော့ … ကျမစောက်ပတ်ကို မမလေး စောက်ပတ်လို သဘောထားပြီး နာနာလေးလိုးပေး "

မမြစကားတွေက ကျမ ရမ္မက်စိတ်ကို ထကြွစေတာပဲရှင်။ခုချိန် မောင်ဖြစ်ဖြစ် ဖြိုးသူဖြစ်ဖြစ် တစ်ယောက်လောက်ကို ကုန်းပေးချင်လိုက်တာ။ကိုတင်ထွန်း လိုးနေတာကလည်း တကယ်ကို အားပါတာပဲ။မမြပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ပစ်လိုးနေတာ။ကျမစောက်ဖုတ်လေးလည်း အရည်တွေ စီးကျနေရတာ။

ပိုဆိုးတာက ကိုတင်ထွန်းပေါ့ အားရပါးရ စောင့်လိုးရင်း…မမလေး ကောင်းလား …မမလေး ကောင်းလားနဲ့ … ကျမကို လိုးနေတဲ့ အတိုင်းပဲရှင်။ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ပါဘူး ပေါင်ကြားလေးထဲ လက်သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို ဖိပွတ်ပေးနေရတာ။ဒါမှ အယားပြေတာရှင့်။ကိုတင်တွန်းမျက်နာကြီး မော့တက်လာပြီး မနားတမ်းလိုးတာ ကုတင်ပါ တကျွိကျွိနဲ့ အသံပေါင်းစုံထွက်နေတော့တာ။

" လိုး လိုး … အားးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုတင်ထွန်းရယ် … ခု ရှင်လိုးနေတာ မမလေး စောက်ပတ်ကြီး … ကွဲသွားအောင်လိုး "

မမြစကားသံတွေနဲ့ အတူ ကိုတင်တွန်းလည်း မီးကုန်ရမ်းကုန်လိုးရင်း ပေါင်ကြီးတွေတဇပ်ဇပ်တုန်ပြီး မမြကိုယ်လုံးပေါ် ဝုန်းကနဲ့ ပစ်ကျသွားတာ။မမြက ချွေးတွေရွှဲနှစ်နေတဲ့ ကိုတင်တွန်းမျက်နှာကို နမ်းရင်း တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေတာပေါ့။

" ကောင်းလိုက်တာ … သူတောင်းစား တဏာရူးကြီး … မမလေး စောက်ဖုတ်လည်း မှန်းလိုးခိုင်းရော ရက်ရက်စက်စက်ကို လိုးတော့တာပဲ ကျမ ၂ ခါတောင် ပြီးရတယ် "

" အေးဟာ … မမလေး စောက်ဖုတ်သာ တကယ်လိုးခွင့်ရရင် ကောင်းမှာ မမြရာ "

ကျမလည်း စောက်စိလေး ချေရင်း တချီပြီးသွားခဲ့ရတာပါပဲ။ကာမစိတ်ကတော့ မကျဘူးရှင် ညနေ မောင်ပြန်လာရင် မောင်နဲ့တခါလောက် လိုးမှဖြစ်မယ်။ကျမလည်း ချောင်းနေရာက နောက်လှည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးဒေါင့်ထဲ လူရိပ်တရိပ်မြင်လိုက်ရတာ…စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်မိသေးတယ်။

ခြေဖွဖွ နင်းရင်း အိမ်မကြီးဘေးက ကပ်လျှောက်ရင်း အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်တာ။ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေငတ်တာနဲ့ ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေဘူးထုတ်ပြီး ဖန်ခွက်အပြည့်ထည့်ရင်း အကုန်မော့သောက်ပစ်လိုက်ရတာ။ရေဘူးပြန်ထည့်ပြီး လှည့်အထွက် ကျမ ပေါင်ကြားထဲ လက်တဖက်က ဗြုံးကနဲ့ ရောက်လာတာရှင်။

" ဟင် … ကိုမျိုး … ရှင် ရှင် … ဒါ ဘာ လုပ် ……… "

ကျမ စကားမဆုံးသေးဘူး နူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ခံလိုက်ရတော့တာပဲ။ကျမလည်း ကိုမျိုးပုခုံးကို တွန်းရင်း ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းနေတာပေါ့။ကိုမျိုးကလည်း ကျမ ရမ်းတဲ့ဘက် လိုက်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို မိမိရရ နိုက်နေတော့တာပဲ။ဒီလောက်ထိ အတင်းရဲနေတဲ့ ကိုမျိုးကို ကျမ အချိုသပ်လိုက်ရတယ်။အိမ်မှာ ကိုမျိုးရောက်မှတော့ မောင့်အမေလည်းပြန်ရောပေါ့။ပြီးတော့ ထမင်းချက်ဒေါ်ထွေး…မောင့်အဖေကတော့ ထားပါ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာမို့ အောက်ဆင်းမလာလောက်ဘူး။

" ခဏ … ကိုမျိုး … ဟို ဟို … အမေ မြင်သွားရင် မကောင်းပါဘူး "

" မမြင်ပါဘူး … ဆရာဝန်ကတော်ကြီးရယ် … မမသက်ကို မနက်က လမ်းမှာပဲ တချီလိုးပြီး ဖဲဝိုင်းပို့ထားခဲ့ပါပြီ "

" အ …… ကျွတ် …… ဒါပေမယ့် … ဒေါ်ထွေးက … "

" ဒေါ်ထွေးလည်း ဈေးသွားပြီလေ နေ့လည်မှ ပြန်လာတော့မှာ "

ဟူးးး းးး … ကျမ မေးခွန်းတွေဖြေရင်း စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေတော့ စောက်ရည်တွေက အလိုက်ကန်းဆိုး မသိပဲ ထပ်ထွက်လာပြန်ပေါ့။ကိုမျိုးက တကယ့်ကို ဆရာကြပါတယ်။အိမ်မှာလူမရှိတဲ့ အချိန်တွေကို တွက်ချက်ပြီးမှ ကျမစောင်ဖုတ်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးသွားခဲ့တာ။

ရေခဲသေတ္တာကို လက်ထောက်ခိုင်း နောက်ကနေ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယက်ပေးတော့တာပဲ။မတ်တပ်ရပ်ရဲ့ တချီလိုးင်္ပြးမှ သူအိပ်ခန်းထဲ ကျမကို ပွေ့ခေါ်သွားတာ။အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပက်လက် အိပ်စေခဲ့တာ… ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ကျမပါးစပ်ကို ၁၅ မိနစ်လောက်လိုးသေးတာ။ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်လေးဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်ရော အဖုတ်ရော ၂ ပေါက်လုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျ လိုးတော့တာပဲ။မောင့်အမေ စွဲနေတာလည်း မပြောနဲ့ ကျမလည်း တခါခံပြီး ဆက်တိုက်ခံချင်လာတာပါပဲ။လီးကလည်း စံချိန်မှီပြီး မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုပြုစုရမယ်ဆိုတာ နောကျေနေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပေါ့။

မောင်မလာ မချင်း ကျမလည်း ကိုမျိုးစိတ်တိုင်းကျအလိုးခံနေမိတော့တာ။မောင်လာကာနီးလေးပဲ ကျမစောက်ရည်တွေရော လရည်တွေရော ပေကပ်ပြီး ပျော့နေတဲ့ ကိုမျိူးလီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးရင်း အပေါ်က ခွလိုးပစ်လိုက်တာ။အပေါ်က စောင့်ရတော့ ကျမ စိတ်တိုင်းကျပေါ့ လိုချင်သလို ဖိဖိချပစ်တာ။စောက်ရည်ထွက်ကာနီး ကိုမျိုးမျက်နှာပေါ်ခွရင်း ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တာပဲ။

အရည်ထွက်ရင်း တန်းလန်းကို စောက်စိဆွဲစုပ်ပေးတော့ ကျမလည်း တဗြန်းဗြန်းနဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ရတာ လူကို မျော့နေတော့တာပဲရှင်။ညပိုင်း မောင်နဲ့ လိုးတော့ မောင့်လီးကို ကျမ တက်မက်စိတ် မရှိသလောက်ပါပဲ။မောင့်နေရာကို ကိုမျိုးလိုးနေတယ်ဆိုပြီး တွေးမှ ပြီးခဲ့ရတာ။ကျမလည်း တဖြည်းဖြည်း မောင်မသိအောင် အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်က ပြင်းပြင်းပြပြကို ဖြစ်လာပါပြီ။

 အပိုင်း ( ၉ ) ဆက်ရန် >>>