Monday, May 12, 2025

ရိုးရာသင်္ကြန် အပိုင်း (၂)

ရိုးရာသင်္ကြန် အပိုင်း (၂)

ရေးသားသူ - Frazike

(04) သင်္ကြန် အကြတ်နေ့ - 3 in 1                         

" ငရဲလည်းကြီးချင်ကြီး ၊ မြေလည်းမျိုချင်မျိုကွာ ”

ဒီလောက်ကြီးပီး အယ်ထွား တင်းကားနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကိုတော့ မလိုးပဲမနေနိုင်တော့ မှောက်နေပီဖြစ်သော မျိုးဆွေ၏နား နားလေးသို့ box ထားကာ အသံကျယ်ကျယ်ဖွင့်ထားသဖြင့် မေလေး၏ အော်ညီးသံတေ ၊ ကျွဲကြီးတို့၏ အသံတေ ၊ လိုးသည့် တဗုန်းဗုန်း တဗက်ဗက် အသံများကို မျိုးဆွေ ဘယ်လိုမှ ကြားရမည်မဟုတ်။

ငိုထားသောကြောင့် မေလေး၏ မျက်လုံး (2) ဖက်မှာ မို့အစ်နေပီး မျက်ရည်များလည်း အခုထိဆိတ်နီမှ ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတဖက်ကို ကုန်းယက်လိုက်ပီး စုပ်လိုက်ရာ မေလေးသည် နှခမ်းများ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငိုသံကြီးဖြင့်.....

........................

မနက်ခင်းစောစောစီးစီး၌ ထမီခါးတက်ချိတ် နေလျက် မှောက်ခုံကြီးအိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။ဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီး (2) ဖက်မှာ (1) ဖက် (1) ဖက်ကို တင်းကား အယ်ထွားလွန်းလှ၏။

ဘေးတွင်လည်း တခေါခေါနဲ့ အိပ်ပျော်နေသည့် ဦးနေ။ မနေ့ညတုန်းက သားဖြစ်သူ နေထက်သည် သူငယ်ချင်း ခန့်ဦးအိမ်သို့ လိုက်အိပ်သဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့ လင်မယား (2) ယောက်မှာ မိုးလင်းပေါက် လိုးကြရာ မနက်ခင်း (4) နာရီလောက်မှ (2) ယောက်သား အားပျက်၍ အိပ်ပျော်နေကြရင်း ယခု မနက်ခင်း6နာရီထိ မနိုးသေး။

နေထက်တစ်ယောက် စောစောစီးစီးထကာ ခန့်ဦးဆီမှ အိမ်သို့ပြန်လာသည်။ ခြံထဲကိုဝင်တော့ ဘယ်သူမှမတွေ့ ၊ အဖေ့အသံလည်းမကြားရ ၊ အမေ့အသံလည်း မကြားရ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ နေထက်လည်း အိမ်ပေါ်တက်လာရင်း 

" အဖေ့....အဖေ....အမေ့....ခုထိ မနိုးကြသေးဘူးထင်....."

အသံပင်မဆုံးလိုက်ပဲ နေထက်မှာ အဖေအမေ အိပ်သည့်အခန်းဘက်သို့ရောက်ချိန် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။အဖေဖြစ်သူ ဦးနေမှာ ညာဖက်ကိုစောင်းအိပ်နေ၍ အပေါ်ပိုင်းက အင်ကျီဗလာ ၊ အောက်ပိုင်း 

ပုဆိုးက ဗိုက်အထက်လောက်သာ တက်နေရုံပဲ။ ဟိုဟာ ဒီဟာ မပေါ်။

နေထက် မျက်လုံးပြူးသွားသည်မှာ အဖေဖြစ်သူကြောင့် မဟုတ်ပဲ အဖေ၏ ဘယ်ဘက်တွင် မှောက်ခုံကြီး အိပ်ပျော်နေသည့် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကြောင့်ပင်။

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ထမီမှာ ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသို့ တက်နေလျက် ၊ အောက်ပိုင်းမှာ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပီး ဖင်သား ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီး (2) ဖက်သည် လုံးအယ် ကားထွက်နေ၏။

အမေ၏ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးကို ကြည့်နေစဉ် နေထက်၏ နှခေါင်းထဲသို့ စောက်ရည်အနံ့ကို ရှူရှိုက်မိသွားသည်။ နေထက်၏ စိတ်ထဲတွင်

" သေချာပီ...ငါမရှိတုန်း...အဖေ နဲ့ အမေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပွဲကြမ်းထားတာပဲ...ဘယ်အချိန်ထိများ လိုးကြလဲမသိဘူး...အခုထိ (2) ယောက်သား မထကြသေးပါလား..."

အမေ၏ ဖွံထွားလွန်း၍ ကားထွက်နေသည့် ဖင်ဆုံကြီးကို ကြည့်နေရင်း နေထက်တစ်ယောက်လီးတောင်လာသည်။

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကို တချက်ကြည့်လိုက်သောအခါ ဦးနေမှာ တခေါခေါ နဲ့ ဟောက်နေပီး အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ကြည့်လိုက်သောအခါတွင်လည်း ဟောက်တော့ မဟောက် ၊ သို့ပေမယ့် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေ၏။

နေထက်လည်း ငရဲကြီးတာ ၊ မကြီးတာနောက်ထား ၊ အောက်က တောင်နေသော လီးမှာ ပေါက်ထွက်မတတ်ဖြစ်နေသဖြင့် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ဖင်လိုးရန် အခန်းအတွင်းသို့ ခြေလှမ်းစတင် လှမ်းတော့သည်။

ခုန အခန်းဝတုန်းကလိုမဟုတ်ပဲ အခန်းထဲဝင်လိုက်ရုံနဲ့ စောက်ရည်နံ့များ ပိုမိုမွှန်ထူနေလျက်။ ခြေဖွဖွနင်းကာ အမေဖြစ်သူ၏ အနားသို့ အသာတိုးကပ်သွားသည်။

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မှောက်ခုံအိပ်နေသော်လည်း ခေါင်းရော ခန္ဓာကိုယ်ပါ အဖေဖြစ်သူဘက်ကို အနည်းငယ်စောင်းပီး ခြေထောက်အနည်းငယ်ကားနေ၏။ ထိုသို့ ကားလျက် အိပ်ပျော်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်သားကြီး 2ဖက်ကြားထဲမှ စောက်မွှေးမည်းမည်းများနှင့် စောက်ပတ်ကြီးကို တစွန်းတစမြင်နေရသည်။ 

ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ပေါ်တွင် စောက်ရည်တေပေနေသလို ၊ စောက်ပတ်ကြားတွင်လည်း စောက်ရည်တေပေနေသည်ကို တွေ့ရ၏။ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ စောက်ရည်တေပေကျန်နေသည်ကို မသုတ်မိပဲ အားပျက်ကာအိပ်ပျော်သွားပုံရသည်။

နေထက်သည် သစ်သားကြမ်းပြင်ပေါ်၌ ပုဆိုးကို အသာချွတ်၍ အမေဖြစ်သူ၏ အနားသို့ အသာထိုင်လိုက်ကာ ထောင်ထနေသော (7) လက်မ ရှည်ရှည်တုတ်တုတ် လီးတံကြီးကို ညာလက်ဖြင့် ကိုင်လျက် အမေဖြစ်သူ၏ ဖင်ဆုံ အယ်အယ်ထွားထွားကြီးကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းစထုလေ၏။

အမေအရင်းခေါက်ခေါက်၏ ဖွံ့ထွား အယ်လွန်းလှသည့် ဖင်တုံးကြီးကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေရာ ၊ (5) မိနစ်ခန့်အကြာတွင် လီးကြောတေ ထောင်ထလာပီး တချီပီးဖို့ရန် လီးရည်တေ ထွက်တော့မည့်အချိန် နေထက်သည် ဂွင်းထုတာကို ရပ်လိုက်သည်။လီးရည်ထွက်တော့မည့်အချိန် ဂွင်းထုရပ်လိုက်သည်မို့ လီးရည်မထွက်သော်လည်း လီးထိပ်၌ အရည်ကြည်စို့နေလျက်။

ထို့နောက် ဘယ်ဖက်လက်ဖြင့် အမေ၏ ဖင်သားကြီးတဖက်ကို အသာယာ ကိုင်ကြည့်သည်။ စောက်ရည်တေပေနေသော ဖင်သားကြီးကို ကိုင်ရသည်မှာ စေးကပ်ကပ်ဖြင့်။ နေထက်သည် အမေဖြစ်သူ၏ ဖင်သားကြီး ဘယ်လောက်ကြီးလဲဆိုပီး ဘယ်ဖက်လက်ဝါးဖြင့်တိုင်းကြည့်ရာ ဖင်သားကြီးမှာ ဖြန့်ထားသည့် လက်ဝါးနဲ့ထက် ပိုကြီးနေသည်။

ဖင်သားကြီးထဲသို့ လက်ဝါးအနည်းငယ် မြုပ်အောင် လက်ကို ဖိတိုး၍ ဆုပ်နစ်လိုက်သောအခါ  နေထက် ပါးစပ်မှ ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်လိုက်မိ၏။

" အမေ့ဖင်သားကြီးက ဖြူဖွေးပီး အိစက်နေတာပဲကွာ....ဖင်သားကြီး (1) တုံး (1) တုံး အယ်ထွားလိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း..."

ဘယ်ဖက်လက်ဖြင့် ဖင်သားကြီး (1) ဖက်ကို ကိုင်ပီး ညာဖက်လက်ကလည်း ကျန်တဲ့ ဖင်သားကြီး (1) ဖင်ကိုကိုင်ကြည့်ပီး ခပ်ဖွဖွ ညှစ်ကြည့်သည်။ အမေဖြစ်သူကို တချက်ထပ်ကြည့်လိုက်သောအခါ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်နေဆဲ။

နေထက်မှာ အမေဖြစ်သူ၏ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို လက်( 2) ဖက်ဖြင့် အသာယာ ခပ်ဖွဖွ စုံကိုင်ညှစ်၏။ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်ညှစ်ရင် နိုးသွားမှာ စိုးသည့်အတွက်။ ဖင်ညှစ်ပီး၍ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို လှုပ်ကြည့်သောအခါ အိစက်နေသော ဖင်သားကြီးများက တဆတ်ဆတ်တုန်ခါသွားလျက်။

ထို့နောက် ဖင်သားကြီး 2လုံးကြားထဲက ပြူးထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်မွှေးမည်းမည်းများ  ဝန်းရံထားသော စောက်ပတ် နီနီရဲရဲပြဲပြဲကြီးအား နှာခေါင်းနဲ့ကပ်ရှူကြည့်သည်။ ထို့နောက် စောက်ပတ်ပြဲပြဲကြီးထဲသို့ လက်ညိုးထိုးကြည့်လိုက်သောအခါ နူးညံ့သော စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲ၌ အဖေဖြစ်သူလိုးတုန်းက စောက်ရည်အကျန်တေ စို့နေဆဲ။

(2) မိနစ်ခန့်လောက် လက်ညိုးနဲ့ အထုတ်အသွင်းလုပ်ကြည့်ပီးနောက် နေထက်၏ မျက်လုံးများသည် ဖင်တုံးကြီး 2တုံးကြားထဲတွင် မြုပ်ပီး မပေါ်ဘဲနေသော စအိုဘက်သို့ရောက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်ထဲ လက်နှိုက်သည်ကို ရပ်၍ ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာဖြဲကြည့်သည်။

ထိုအခါ ဖင်တုံးကြီးကြားထဲမှ အညိုရောင် သမ်းနေသော စအိုကို တွေ့သွား၏။နေထက် အညိုရောင် စအိုကို ရှူကြည့်ပြန်သည်။

ရှုပီးနောက် ဘယ်ဘက် လက်ဂလယ်နဲ့ စအိုထဲသို့ ဖြေးဖြေးလေး ထိုးသွင်းကြည့်လိုက်ရာ အနည်းငယ်ကျပ်နေသဖြင့်စအိုအဝ၌ တံတွေး 3ခါထွေးလိုက်ပီး လက်ဂလယ်ထပ်သွင်းသည့်အခါမှ လက်ဂလယ် တချောင်းလုံးဖင်ထဲဝင်သွားသည်။

ဘယ်ဘက် လက်ဂလယ်ဖြင့် စအိုထဲသို့ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေစဉ် ညာဖက်လက်ကလည်း ဖင်သားကြီး တခြမ်းကို ဆုပ်ကိုင် ဖိညှစ်ထား၏။နေထက်၏ စိတ်ထဲတွင် 

" ငရဲလည်းကြီးချင်ကြီး ၊ မြေလည်းမျိုချင်မျိုကွာ ၊ ဒီလောက်ကြီးပီး အယ်ထွား တင်းကားနေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးကိုတော့ မလိုးပဲမနေနိုင်တော့ဘူး.........ကျွန်တော် ကန်တော့ပါတယ် အမေရာ....တကယ်လို့ ကျွန်တော်လိုးနေတုန်း အမေနိုးသွားတဲ့အခါကျရင် ဖီးတက်သည်ရှိသော် ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပေါ့....တကယ်လို့ ဖီးမတက်ရင်လည်း ကိစ္စမရှိပါဘူး....အဓိကက အမေ့ရဲ့ ဖင်ဆုံထွားထွားအယ်အယ်ကြီးကို ကျွန်တော်လိုးရဖို့ပဲ...ကဲ လိုးပီဗျာ..."

အမေအော်ရင် အဖေနိုးမှာဖြစ်သည့်အတွက် အမေ နိုးသွားလည်း အမေ အော်ရဲမှာမဟုတ်။ ထို့ကြောင့် နေထက်သည် ခပ်ရဲရဲပင် မှောက်ခုံဘေးတစောင်း အိပ်ပျော်နေသော အမေဖြစ်သူ၏ ဖင်ဆုံကြီးပေါ်သို့ အပေါ်ကနေ အသာခွလိုက်ကာ ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့် ဖင်သားကြီးတဖက်ကို ကိုင်ဖြဲလိုက်သဖြင့် စောက်ပတ်နီနီပြဲပြဲကြီးမှာ ပိုပေါ်လာသည်။

ညာဖက်လက်ကလည်း တောင်နေသည့် လီးတံကြီးကိုကိုင်ကာ အမေဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်အဝသို့ တေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်းစသွင်းတော့၏။ စောက်ပတ်အသားနှင့် လီးထိပ်ထိရုံရှိသေး 

" အန်တီ!....အန်တီ!...."

အပြင်ဘက်မှ အမေဖြစ်သူဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ခေါ်သောအသံ။ နေထက် လန့်ဖျတ်သွားပီး ထိုခေါ်သံကြောင့် အမေရော အဖေရော မနိုးခင် ကပျာကယာ ခြေအသာကြွကာ ချွတ်ထားသည့်ပုဆိုးကို ပြန်ဝတ်၍ အိမ်ရှေ့သို့ထွက်လာလိုက်သည်။

" အန်တီ!...အန်တီ!..."

အိမ်ရှေ့ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ထိုင်နေပီဖြစ်သောမေလေး။

" ဪ....မမေလေး....ဘာလဲမသိဘူး "

" ဟယ်...နေထက်...နင် မျက်နှာကြီး နီနေလို့ပဲ...ဘာဖြစ်တာလဲ...ဖျားနေတာလား..."

နေထက်သည် မေလေး၏ဘေးသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း

" မဖျားပါဘူး မမေလေးရာ....နီနေတာတော့ မပြောတတ် "

" အေးပါ...ဒါနဲ့ အန်တီရော..."

" အမေရော အဖေရော အိပ်နေကြတယ်....မနိုးသေးဘူး..."

" အ့တာဆိုရော့....ဒီမှာပဲပြုတ်...အိမ်မှာ အစောကြီးထပြုတ်ထားတာ...ငါတို့အိမ်ဖို့ရယ် နင်တို့ဖို့ရယ်..."

မေလေးသည် ဘေးမှာ ချထားသော ပန်းကန်ကို နေထက်ကို ပေးလိုက်၏။

" ဟာ အတော်ပဲ မမေလေးရာ...ခနနေတောင် ထမင်းကြမ်းစားဖို့လုပ်နေတာ...ခနလေး ကျွန်တော်သွားလှယ်လိုက်အုံးမယ် "

မေလေးဆီမှ ပန်းကန်ယူ၍ မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ ဝင်သွားပီး ခနအကြာ ပြန်ထွက်လာသည်။ မေလေးမှ

" အမလေး...ဆေးစရာမလိုပါဘူး...ရပါတယ် "

နေထက်သည် မေလေး ခြံထဲမှ ထွက်သွားချိန် မေလေး၏ တုန်ခါနေသော တင်းကား အယ်ထွက်နေသည့် ဖင်သားတုံတုံကြီးများကို ကြည့်ကာ 

" စောက်ဖင်ကြီးမကြီးကွာ...သူ့ကြောင့် အမေ့ကို မလိုးရတော့ဘူး....တောက်!..."

`````````````````````````````

မနက် (9 ) ခွဲ။

ခန့်ဦး နှင့် ခင်နုတို့ ရည်းစားအတွဲမှာ လက်ချင်းချိတ်၍ ရွာထဲကအဖြတ် ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီး၏ အိမ်ရှေ့အရောက်တွင်

" ဟာ...ခန့်ဦး...ဟျောင့်..."

ခန့်ဦးတို့ (2) ယောက် မာကြီး၏ ခြံရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ရင်း

" ကိုမာကြီး...ဘယ်မှမသွားဘူးလား "

ခန့်ဦးမှာ တရွာတည်းသားချင်း မကောင်းတတ်လို့ မေးရသည် ၊ စိတ်ထဲမှာတော့ မာကြီးဆိုတဲ့လူကို စောက်စကားတခွန်းမှမပြောချင်။

" နေ့လည်ကျမှ ချောင်းထဲသွားမာ...အခုတော့ အိမ်မှာပဲ...မနေ့ကတုန်းက အရှိန်တေနဲ့ လူလည်း အခုထိညောင်းချင်သလို ဖြစ်နေလို့..."

မာကြီးသည် ထိုသို့ပြောရင်း ခင်နုကို တချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ခင်နုလည်း မာကြီး သူ့ကိုစောင်းပြောတယ်ဆိုတာ သိသည်။

မနေ့က တခြားရွာက လူ (2) ယောက်နဲ့ မာကြီးသည် သူ့စောက်ပတ်ရော စအိုပါ ဝိုင်းပီးအမဲဖျက်ထားသည်မဟုတ်လား။ ခန့်ဦးစိတ်ထဲမှာတော့ မာကြီးကို မနေ့က နေပူကျဲတဲကြီး ဘောလုံးကွင်းထဲ ရေလိုက်ပက်နေလို့ အပူမိပီး ညောင်းတယ်သာထင်သည်။

ပီးတော့ မာကြီးနဲ့ ကြာကြာမပြောချင်လို့

" အ့တာဆို ကျွန်တော်တို့ သွားလိုက်အုံးမယ်"

" ဪ အေး...အေး "

ခန့်ဦးတို့ လှည့်အထွက် မာကြီးသည် မြေကြီးပေါ်က ခဲအသေးလေး 1လုံးကောက်ယူလိုက်ကာ ခင်နု၏ ဖင်တုံးထွားထွားကြီးတဖက်ကို လှမ်းပစ်လိုက်၏။ ဖင်သားပေါ်သို့ ခဲမှန်သောအခါ ခင်နုသည် ခန့်ဦး မမြင်အောင် မာကြီးဘက်သို့ မသိမသာတချက်လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန် မာကြီးမှာ ခါးကြားထိုးထားသည့်ဖုန်းကို ယူ၍ ဖုန်းတွင် စာရိုက်သည့် ပုံစံလုပ်ပြလိုက်သည်။ 

ခင်နုလည်း သဘောပေါက်သည့်အနေအထားဖြင့်...

.........................

နေ့လည် (11) နာရီ။

" ဟလို! "

" အွန်း ကို့....ပြော "

" အိ...နေ့လည်စာစားပီးရင် ကိုယ်တို့နဲ့ ချောင်းထဲ လိုက်ခဲ့ပါ့လား...ခန့်ဦးလည်းပါမှာ ခင်နုကလည်း အိလိုက်ရင် သူလည်းလိုက်မှာတဲ့ "

" တော်ပါပီ ကိုရယ်...ကိုတို့က သောက်ကြမှာမလား"

" မသောက်ပါဘူး...အိတို့လိုက်မယ်ဆိုရင်...ချိုရည်လောက်ပါပဲ "

" အိမ်က ထည့်မှာမဟုတ်ဘူး ကိုရဲ့...ကိုတို့က အရက်သေစာ သောက်ကြမှာမဟုတ်ဘူးဆိုပေမယ့် ချောင်းမှာက လူကစုံစုံနဲ့မလို့..."

" ဟုတ်ပါတယ်လေ...အ့တာဆို အိဆီ ညနေကျမှ ကို လာခဲ့မယ်နော်..."

" အွန်း "

အိခိုင်ကို ဖုန်းဆက်ပီးချိန် နေထက်သည် 

" အဖေတို့ အမေတို့ရော ထမင်းစားပီး နေ့လယ်ကျ ဘယ်သွားမှာလဲ...အိမ်မှာပဲနေကြမှာလား "

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ 

" အိမ်မှာပဲနေမာ...ဒါမဲ့ ပျင်းရင်တော့ ရွာထဲသွားမာပေါ့ "

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကလည်း

" ငါကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ငါ့ဘော်ဒါအိမ်က အရက်ဝိုင်းကိုသွားမှာ "

နေ့လယ် (12) ခွဲကျော်လောက်တွင် နေထက်သည် ချောင်းထဲသွားရန် အိမ်ထဲမှအထွက် ခွေးကို ထမင်း၊ဟင်း နယ်ကျွေးနေသော အမေဖြစ်သူအားတွေ့လိုက်ရ၏။ 

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မတ်တပ်ရပ် ခါးကုန်းပီး ခွေးအစာခွက်ထဲသို့ အစာများ ထပ်ထည့်ပေးနေသည်။ ခါးကုန်းထားသောကြောင့် ဖင်ဘေးသားကြီးများမှာ တင်းအယ် ကားထွက်နေလျက်။

ထမီပါနေလို့ပေါ့ ၊ မဟုတ်ရင် ဖင်သား (2) ဖက် ကြားထဲက စောက်ပတ်ကြီးက ပြူးလိုက်မယ့် ဖြစ်ခြင်း။ နေထက်သည် အမေဖြစ်သူ၏ ဖင်သား ကားကားကြီးကို ကြည့်ရင်း မနက်က လိုးခါနီး မလိုးဖြစ်လိုက်သည်ကို သတိရသွားသည်။ ခြံထဲက မထွက်ခင်

" အမေတောင် ခွေးချစ်တတ်လာပီပဲ " 

ဟုပြောလိုက်ရာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" နေဒီလောက်ပူနေတာ...ဦးထုပ်ဆောင်းသွားလေ "

" ဟုတ်သားပဲ မေ့နေတာ "

နေထက်သည် အိမ်ထဲကို ဦးထုပ်ပြန်ဝင်ယူပီးမှ ချောင်းဘက်ကို ထွက်သွားတော့၏။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးစာကျွေးနေရင်း 

" ဟိုမသာလေး ခန့်ဦးက ဒီနေ့ ချောင်းထဲမှာဆိုတော့ နင့်ကိုပဲ အားကိုးရတော့မယ်...စား...စား..."

ဟု အစာစားနေသော ခွေးကို ကြည့်ရင်း ရေရွတ်လိုက်လေသည်။

..............................

နေ့လယ် (1) နာရီ။

ရာသီဥတုမှာ ပူပြင်းသော်လည်း ချောင်းထဲတွင်လူအပြည့် ၊ ကိုယ့်ရွာကလူတေတင်မဟုတ်ပဲ တခြားရွာက လူတေပါ လာသည်မို့။ box တေယူလာပီး သကြန်သီချင်း ၊ DJ စသဖြင့် အော်ကြ ဟစ်ကြ ဆိုကြ ကကြ နှင့် ချောင်းတဝိုက်တွင် ဆူညံနေကြသည်။

ချောင်းအကွေ့ ကမ်းပါးတဖက် ၊ တောင်အစွန်ဆုံးတွင် တဲလေး (1) လုံး။  ထိုတဲမှာ အောင်ဗလ၏ တဲဖြစ်သည်။ တဲပေါ်တွင် မျိုးဆွေ ၊ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး နှင့် အောင်ဗလ။ မေလေးက မလာသေး။ တန်ခူးလသည် ထန်းရည် လှိုင်လှိုင်ထွက်သည့် အချိန်မို့ တဲပေါ်က မျိုးဆွေတို့ဝိုင်းတွင် ထန်းရည်တေ ထည့်ထားသော ရေသန့်ပုံးအကြီး (1) ပုံး။ 

လူတေ အဝိုင်းပုံစံထိုင်ပီး အလယ်မှာ အရက် နဲ့ အမြည်းများလည်း စုံလင်စွာ။ ဆိတ်နီကလည်း အိမ်ကနေ box အသေးလေး ယူလာပီး Indo djတေ ဖွင့်ထားလျက်။ မျိုးဆွေတို့ (4) ယောက်သား ထန်းရည်ချသူကချ ၊အရက်ချသူကချနဲ့။ (15) မိနစ်လောက်နေတော့ မေလေးရောက်လာသည်။

နေကလည်း ပူတော့ ညာဖက်လက်က ထီးတလက်နှင့် ၊ ဘယ်ဘက်လက်ကလည်း ကြွပ်ကြွပ်အိတ် (1)လုံးကို ဆွဲလာသည်။

" အံ့ဩတယ်...နေ ဒီလောက်ပူတာတောင် ချောင်းထဲမှာ လူအများကြီး..."

မေလေးသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် တဲထဲသို့ဝင်ပီး မျိုးဆွေဘေးကို ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ ကျွဲကြီးမှ

" မေလေး...အိတ်ထဲက ချိုရည်တေလား "

" ဟုတ်တယ်လေ...ရှင်တို့လို ကျမက အရက်မှ မသောက်တာ...အ့တော့ အချိုရည်တေ ယူလာရတာပေါ့ "

မျိုးဆွေ ၊ မေလေး နှင့် ဆိတ်နီတို့ (5) ယောက် ရီလိုက်မောလိုက် ၊ အော်လိုက် ၊ ဟစ်လိုက်နဲ့။ မေလေးကလည်း ချိုရည်သောက်လိုက် အမြည်းစားလိုက် ၊ မျိုးဆွေတို့ပြောသည့်စကားတေကို ရီလိုက်နှင့်။

မေလေး တခါတခါ ရီလိုက်တိုင်း မေလေး၏ နို့အုံ စူစူ တင်းတင်း ရင်းရင်းကြီးမှာ လှုပ်ခါသွားပီး မေလေးထိုင်နေသည့်ပုံစံမှာလည်း ဖင်သားကြီး (2) ဖက် ဘေးဘက်သို့ ကားထွက်နေလျက်။

မေလေး၏ တင်းတင်းရင်းရင်း နို့အုံစူစူကြီး (2) မွှာ နှင့်လုံးဝန်း ကောက်ချိတ်ပီး တင်းအယ်ကားထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီး 2ဖက်ကိုကြည့်ရင်း ကျွဲကြီးတို့ (3) ယောက် လီးတောင်နေကြပီဖြစ်သည်။ မျိုးဆွေမှ

" ရေထဲဆင်းကြအောင်လေကွာ...မေလေး လာ "

" တော်ပါပီ ကျမ ရေလဲစရာ မပါဘူး "

ထိုအခါ အောင်ဗလမှ

" နင်ကလည်းဟာ...တရက်တလေလေး ရေစိုမှာ ကြောက်နေ "

မျိုးဆွေ ၊ မေလေး ၊ ဆိတ်နီ နဲ့ အောင်ဗလတို့ (4) ယောက် ချောင်းထဲသို့ ဆင်းကြသည်။ ကျွဲကြီးကတော့ နောက်မှ ဆင်းမည်ဆိုသဖြင့် တဲပေါ်တွင်သာ။ အရှေ့ကနေ ဖင်တုံးကြီး တုံတုံ တုံတုံ နဲ့ ချောင်း ရေထဲဆင်းသွားသည့် မေလေးကို ကြည့်ရင်း ဆိတ်နီတို့မှာ လီးတောင်ရုံတင်မက လီးထိပ်မှာ အရည်ပင်စို့နေပီ။

မျိုးဆွေက ရေချိန်ကိုက်နေပီဖြစ်သော်လည်း ဆိတ်နီတို့ကတော့ အကြံနဲ့မလို့ သောက်သလိုလိုနဲ့အာစိုရုံသာ ချကြသည်။

မျိုးဆွေတို့ ချောင်းရေထဲဆင်းနေခိုက် တဲပေါ်မှာ ရှိနေသော ကျွဲကြီးသည် ဘေးနားမှာရှိသော ပုဆိုးတေ ပုံထားသည့်ထဲမှ ဖွက်ထားသည့်ဗူးအသေးလေးကိုထုတ်ကာ မေလေး၏ အချိုရည်ဘူးထဲသို့ အရည် (3) စက်ခန့် ချလိုက်ပီး ချိုရည်ဘူးကို လှုပ်လိုက်၍ မေလေး ထားခဲ့တဲ့ နေရာအတိုင်း ပြန်ချထားလိုက်၏။

ခနအကြာတွင် မျိုးဆွေတို့ တဲပေါ်ပြန်တက်ကြသည်။ မျိုးဆွေ နှင့် မေလေးက အရှေ့က ၊ ဆိတ်နီ နဲ့ အောင်ဗလက အနောက်က။ ဆိတ်နီတို့သည် မေလေး၏ တင်းကား အယ်ထွားသည့် ရေစိုဖင်သား တုံတုံကြီး2ဖက်ကို ကြည့်ချင်လို့ သပ်သပ်မဲ့ အနောက်မှချန်နေ၍ တဲပေါ်သို့တက်၏။

...........................

" အမေ...သမီး ခင်နုဆီသွားမလို့ "

အိခိုင်၏အမေမှ

" အေး...အေး သမီး...ဂရုစိုက်သွားအုံးနော်...ဒီအချိန် အမူးသမားတေပေါတယ် "

" အင်းပါ အမေရဲ့ "

အိခိုင်၏ ခြေလှမ်းများသည် ခင်နုအိမ်သို့မဟုတ် ပဲ နေထက်၏အိမ်သို့သာ ဦးတည်နေလျက်။

......................

" ဟျောင့် မင်းစော် ခင်နုရော "

နေထက် ဘီယာတဘူးဖောက်ရင်း မေးလိုက်သည်။ ခန့်ဦးမှ ဖင်ကပ်ကျန်တော့သည့် ဘီယာဘူးကို မော့သောက်လိုက်ကာ

" သူ့အိမ်မှာပဲထင်တယ်...ဒါမှမဟုတ်လည်း မင်းစော် အိခိုင်ဆီ သွားရင်သွားနေမာပေါ့... "

ထိုအချိန် နေထက်တို့အနား မာကြီး ရောက်လာသည်။

" ဟာ...ငါ့ကောင်တေ မိုက်လှချည်လား "

မာကြီးသည် ခန့်ဦး၏ ဘေးသို့ဝင်ထိုင်လိုက်၏။ ခန့်ဦးမှ 

" ရော့...ချအုံး ကိုမာကြီး "

မာကြီးမှာ အရက်နံ့များ နံထောင်းနေသော်လည်း တစက်လေးမှ မူးတဲ့ ဟန်မတွေ့ ။

" တော်ပီ မင်းတို့ဘာသာ အေးဆေးချကြပါ...ငါက ငါ့ကောင်တေနဲ့ ဟိုဘက်မှာ ချဖို့ အခုပဲ သွားမလို့...မင်းတို့ကိုတွေ့တာနဲ့ ဝင်လာလိုက်တာ...ဒါနဲ့ မင်းတို့စော်တေရောကွ...ဒီလိုအချိန် တူတူကဲရမာကို  "

ခန့်ဦးကလည်း အခွင့်သင့်တုန်း

" အစက ခေါ်လာမလို့ပဲ...ကျွန်တော်တို့ ကောင်မလေးလေးတေက လှတော့...ခင်ဗျားတို့လို  တနှာကောင်ကြီးတေရဲ့ အငမ်းခံရမှာ ၊ ပါးစပ်သရမ်းမှာကို ကြောက်ရတာနဲ့ ခေါ်မလာတာ..."

မာကြီးမှာ တကယ်ပင် တနှာကောင်ကြီးဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်ထက်ငယ်တဲ့ကောင်က အ့လိုပြောတော့ မျက်ခွက်တချက်ပျက်သွားသည်။ သို့သော် မာကြီးမှ ရီရီမောမောပင်

" ဟာ...အ့လောက်ကြီးလည်း မဟုတ်ပါဘူးဟ...မင်းကလည်း...ကဲကဲ...ငါ့ကောင်တေဆီသွားလိုက်အုံးမယ်...သွားပီ နေထက် "

နေထက်မှ ဘီယာဘူးကို မြှောက်ပြလိုက်၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး ထွက်သွားပီးနောက်

" ဟား!ဟား!...ဟျောင့် ခန့်ဦး...အ့လူ မင်းပြောလိုက်လို့ စောက်ခွက်တချက်မဲ့သွားတာ မင်း တွေ့လိုက်တယ်မလား "

" မြင်သားပဲ..အ့လိုဖြစ်အောင် ဒဲ့ပြောလိုက်တာ ဟား!ဟား!..."

ခန့်ဦးမှာ မာကြီးကို မျက်ခွက်ပျက်အောင် ဒဲ့ဆော်လိုက်ရလို့ ရီမောနေသော်လည်း မာကြီးပြောတဲ့

" ငါ့ကောင်တေနဲ့ ဟိုဘက်မှာ သွားချမလို့ " ဟူသည့်စကားကို အရက်သောက်ဖို့ရန် သွားသည်ဟုသာ ခန့်ဦး ထင်သည်။

တကယ်တော့ " ငါ့ကောင်တေနဲ့ ဟိုဘက်မှာ သွားချမလို့ " ဟူသည့်စကားက

" ခန့်ဦး...မင်းစော် ခင်နုကို ဖင်လိုးဖို့ သွားလိုက်အုံးမယ် " ဟု အဓိပ္ပါယ်ရ၏။

................

" ပြွတ်!...ဗက်!....ဗက်!...အား!....အင့်!...ဗုန်း!...ဗုန်း!..ဖြောင်း!....ပလွတ်!....နာတယ်....အား!...ဗက်!...ဗက်! "

သိမ်အပျက်ထဲတွင် တိုင်ကြီး (1) လုံးကို လက်နဲ့ မှီကိုင်ပီး မတ်တပ်ရပ်၍ဖင်ကုန်းခံနေသော ခင်နု။ခင်နု၏ နို့လုံးကြီးများ လက်2ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာအနောက်ကနေ တဗုန်းဗုန်း တဖန်းဖန်း တအားလိုးနေသည့် ဂတုံးစတောက်နဲ့လူ။

ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှာ ခင်နု နဲ့ ဂတုံးစတောက်လူတို့လိုးနေကြတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေ၏။ထိုစဉ် ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး ရောက်ချလာပီး

" အောင်မယ်...မင်းတို့က ငါ့တောင်မစောင့်ဘူး...လိုးနေကြပီပေါ့..."

......................

နေထက်တို့အိမ်တွင်...

အခန်းထဲရှိ ဖျာပေါ်၌ ကိုယ်လုံးတီး ပက်လက်လှန် အမောဖြေနေကြသော ဦးနေ နှင့် အိခိုင်။ အိခိုင်၏ နို့လုံးကြီး (2) မွှာ ၊ ဗိုက်သားစူစူ  နှင့် စောက်ပတ်အုံကြီးပေါ်တွင် ပေကျန်နေသော ဦးနေ၏ လီးရည်များ။

ထိုလီးရည်များကို လက်နဲ့သုတ်ပီး ပါးစပ်ထဲထည့် စုပ်နေသော အိခိုင်မှ

" ရှလွတ်!...အင့်!...အရသာရှိလိုက်တာ....ဦးနေ....အန်တီက ညနေမှ ပြန်လာမှာ သေချာလို့လား..."

ဦးနေသည် အိခိုင်၏ နို့လုံး ထွားထွားကြီး တဖက်ကိုလက်နဲ့ကိုင်ညှစ်ရင်း 

" သေချာပါတယ်ဆို...နင်ကလည်း...မပူပါနဲ့....ဒီနေ့ အချိန်ရတယ်...နင့်ကို လမ်းမလျှောက်နိုင်အောင်ကို လိုးအုံးမှာ...."

" ဟွန့်....တကယ်နော်....အိခိုင် စောက်ပတ်ကြီး ကွဲထွက်သွားအောင် လိုးရမာ....ဦးနေရဲ့ လီးတံကြီးကိုခံချင်လွန်းလို့ နေထက်နဲ့တောင် ချောင်းထဲ မလိုက်ဘူး "

နေထက်အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ဒီနေ့ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိတုန်း ခွေးနဲ့ အလိုးခံဖို့ စဉ်းစားထားသော်လည်း ရွာထဲက အတင်းတုတ်နေကြ မိန်းမကြီးတေ လာခေါ်လို့ အိမ်မှာမရှိပေ ။ 

ထို့ကြောင့် ဦးနေသည် အစက တနေရာရာမှာ အိခိုင်နဲ့ ချိန်းလိုးဖို့ရာ စီစဉ်ထားပေမယ့် အိမ်တွင် သားအပြင် မိန်းမဖြစ်သူပါ မရှိသဖြင့် အိခိုင်ကို အိမ်ခေါ်လိုးခြင်းပင်။

...........................

ချောင်းထဲမှ လူတေသည် နေရောင်ခြည် ပူပြင်းလှသော်လည်း သောက်စားပျော်ပါးနေကြသဖြင့် ပူလို့ ပူမှန်း မသိကြပေ။

မေလေးမှာတော့ ရာသီဥတုပူတာရော ၊ ကျွဲကြီး ဆေးခပ်ထားတဲ့ ချိုရည်ကို သောက်တာကြောင့်ရော ချွေးများထွက်နေကာ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်အောင်စောက်ပတ်တခုလုံး ယားယံနေပီး စောက်ပတ်အတွင်းသား (1) ခုလုံး ဆစ်ကနဲ ဆစ်ကနဲဖြစ်ဖြစ်နေ၏။

မေလေးသည် အသားဖြူသည့်အတွက်ချွေးသီးများထွက်နေသော လည်ပင်းသားမှာ ကျွဲကြီး ၊ အောင်ဗလနဲ့ ဆိတ်နီတို့အဖို့ ကြည့်ရအလွန်ကောင်းနေလျက်။

ချွေးများ စီးကျသွားသည့် နေရာ ၊ နို့အုံ တင်းတင်းရင်းရင်းကြီး (2) မွှာကလည်း စူဖြိုးလွန်းချက်။ အင္်ကျီလက်ပြတ်ဝတ်ထားသော မေလေး၏နို့အုံကြီးနားတွင် အဖြူရောင် ဘော်လီကြိုးမှာလည်း ထင်ထင်ရှားရှား ဘေးသို့ ပေါ်ထွက်နေသည်။မူးနေပီဖြစ်သော မျိုးဆွေသည် တချက်တချက် တွန့်တွန့်သွားသည့် မေလေးကို ကြည့်ကာ

" မေလေး...ဘာဖြစ်နေတာလဲ...နေမကောင်းဘူးလား..."

" အား!...ကျွတ်!..ကျွတ်!...ရာသီဥတုပူလွန်းလို့ထင်ပါတယ် "

" အေ့...နင့်ထမီက ရေစိုနေတာပဲ...အ့တာကြောင့် ထင်တယ်...ငါတို့က.....ရေသာစိုတာ...အေ့ ဘာမှမဖြစ်ဘူး........ဆိတ်နီတို့မှာ ပုဆိုးတေပါတယ်ထင်တယ်...သွား....သွား လဲချည်......"

ယောက်ျားဖြစ်သူ မျိုးဆွေ၏ အာလေးလျှာလေး ပြောစကားကြောင့် မေလေးလည်း

" ဟာ...ထမီမှ အဆင်ပြေမှာပေါ့...ပုဆိုးဝတ်မထားချင်ပါဘူး...."

အောင်ဗလမှ

" ကဲပါ...မေလေးရာ...နင်လည်း လဲစရာ ထမီမှမ ပါတာ...အားနာမနေပါနဲ့...ရော့ ယူ ဟိုနားလေးကအပင်ကြီးမှာ သွားလဲပေါ့..."

မေလေးသည် ဆေးခပ်ထားသည်ကို မသိပဲ ၊ ရေစိုထမီကြောင့်သာ အပူရှပ်လို့ ယားယံနေသလို ဖြစ်ရသည်ဟု ထင်သောကြောင့် ဘာမှပြောမနေပဲ အောင်ဗလ ပေးသော ပုဆိုးကိုယူလိုက်ကာ တဲပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်။ မေလေး တဲပေါ်မှ မဆင်းခင် ဆိတ်နီမှ

" ဟိုဘက်ကို ပုဆိုးသွားမလဲပဲ...ဒီနားလေးမှာပဲ လဲလိုက်ပါ့လား...မြန်တာပေါ့...ဟား!..ဟား!..."

" ဟား!ဟား!ဟား! "

ကျွဲကြတို့ပါ ဝိုင်းရီကြသည်။ ရီတဲ့အထဲမှာ မျိုးဆွေပါ ပါ၏။ မေလေးသည် ဆိတ်နီကို လက်ဝါးရွယ်ပြလိုက်ပီးအပင်ခပ်ကြီးကြီးရှိရာကို သွား၍ အောင်ဗလပေးသော ပုဆိုးကို အပေါက်ပါလား ၊ ပြဲနေလား မကြည့်ပဲ ၊ စောက်ပတ် တအားယားနေသည်ကိုသာ အာရုံရောက်နေ၍ ရေစိုထမီမဝတ်ရ ပီးရောဆိုသည့် ပုံစံဖြင့် ခပ်မြန်မြန်လဲလိုက်သည်။

ပုဆိုးကိုမလဲခင် ပေါင်လယ်လောက်ထိ စိုနေသော ထမီအတွင်းသို့ လက်နှိုက်ပီး ကိုယ့်စောက်ပတ်ကို ပြန်ကိုင်ကြည့်သည့်အခါ စောက်ပတ်အဝတွင် စောက်ရည်တေရွှဲနေသည်ကို စမ်းမိသဖြင့် ရေစိုထမီနဲ့ စောက်ပတ်အုံ တခုလုံးကို ပွတ်သပ်သုတ်လိုက်၍ ပုဆိုးလဲကာ ထမီကို ဆူးမရှိသည့်ချုံပေါ်သို့ နေလှန်းပီး တဲပေါ်သို့ ပြန်တက်သွားသည်။

ပုဆိုးမှာ တိုနေသောကြောင့် မေလေး၏ ခြေသလုံး ဖွေးဖွေးကြီး (2) ဖက်ကို မြင်နေရ၏။မေလေး တဲပေါ်သို့ရောက်သောအခါ ခုန သူထိုင်တဲ့နေရာ ၊ မျိုးဆွေ၏ညာဖက်ကို အောင်ဗလက ဝင်ထိုင်နေသည်ကိုတွေ့ရသည်။ အောင်ဗလမှ

" မေလေး အ့နေရာပဲထိုင်လိုက်တော့ဟာ "

မေလေးကို ထိုင်ခိုင်းသည့်နေရာက မျိုးဆွေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုပေမယ့် ထိုနေရာ၏ ဘယ်ဖက်မှာ ကျွဲကြီး ၊ ညာဖက်မှ ဆိတ်နီ။မေလေးလည်း ဘာမှပြောမနေပဲ ထိုင်ချလိုက်ပီး အမြည်းစားလိုက် ၊ ချိုရည်သောက်လိုက်လုပ်နေတော့၏။

(15) မိနစ်လောက်အကြာ...

မေလေးတစ်ယောက် နေရထိုင်ရ ခက်နေပုံရသည်။ စောက်ရည်တေပြောင်အောင်သုတ်ခဲ့ပေမယ့် ၊ အခုလည်း စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက ထွက်လိုက်တဲ့ စောက်ရည်တေ ၊ ပီးတော့ စောက်ပတ်တင် ယားရုံမက နို့အုံနေရာက တခုခုကို ခံစားနေရသလိုဖြစ်နေလျက်။

အောင်ဗလသည် အတော်မူးနေပီဖြစ်သော မျိုးဆွေကို အရက်တေ ဇွတ်တိုက်နေသဖြင့် မေလေးမှ

" ဟဲ့ အောင်ဗလ...ကိုမျိုးဆွေကို အရမ်း မတိုက်ပါနဲ့တော့ဟ...ထထ နေရာပြန်လဲမယ်..."

မျိုးဆွေကတော့ ဘာမှ မသိလောက်အောင် မူးနေပီမလို့ ပါးစပ်နား တေ့ထားသည့် အရက်ခွက်ကို ကိုင်ကာ သောက်ဖို့လုပ်စဉ် မေလေးမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူး (2) ဖက်ထောက်၍ ဘယ်ဖက် လက်တဖက်

ကလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ထောက်ရင်း ၊ ဖင်ကုန်းကာ အလယ်က စားစရာ သောက်စရာတေကို ကျော်၍ ညာဖက်လက်မှ ယောက်ျားဖြစ်သူ မျိုးဆွေအား အရက်ဇွတ်တိုက်နေသည့် အောင်ဗလလက်ကိုဆွဲရင်း 

" အောင်ဗလ...နင်ကတော့ ငါ့ယောက်ျားကို အန်ဖတ်စို့သေအောင်လုပ်နေတာလား...မတိုက်ပါနဲ့တော့ဆို  တကတည်း..."

မေလေး၏ ပုံစံမှာ လေးဖက်ထောက်ပီး ဖင်ကုန်းပြနေသလိုဖြစ်နေ၏။

ဖြစ်ချင်တော့ မေလေးဝတ်ထားသောပုဆိုးက ဖင်အလယ်နေရာ တည့်တည့်မှာ ပြဲနေသောကြောင့် မေလေး ရုတ်တရက်ဖင်ကုန်းလိုက်ချိန်တွင် လိုလိုမှ  ဖွံ့ဖွံထွားထွား ဖင်သားကြီး (2) ဖက်မှာ  ပိုလို့တောင် တင်းအယ် ကားထွက်လာပီး ပြဲနေသော ပုဆိုးက ပိုပြဲသွားကာ  ဖင်သားဖွေးဖွေး တုံတုံကြီး  (2) ဖက်အနည်းငယ်ပေါ်လာ၍ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကြားထဲက စောက်ပတ်နီနီရဲရဲကြီးသည်လည်းပြူးထွက်လာသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကျွဲကြီး၏ညာလက်မှာ မေလေး၏ ဖင်သားကြီးကို ကိုင်လိုက်၍ ပြဲနေသော ပုဆိုးနေရာမှ ပြူးထွက်လာသည့် စောက်ပတ်နီနီရဲရဲကြီးထဲသို့ လက်ဂလယ်ကို ပြွတ်ကနဲမြည်အောင် ထိုးထည့်လိုက်သဖြင့် မေလေး ခါးကော့တက်သွား၏။

အရှေ့က ယောက်ျားဖြစ်သူကို အရက်မသောက်အောင် တားနေစဉ် အနောက်ကနေ ဖင်နှိုက်ခံရသဖြင့် မေလေး လန့်သွားကာ အနောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ငါခပ်တဲ့ဆေး ကောင်းချက်ကတော့ ...နင့်စောက်ပတ်ကြီးဆို....ရွှဲစိုနေလို့...ဒီမယ်ကြည့် "

ဟု ကျွဲကြီးမှ ပြုံးပြုံးကြီးပြောကာ စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ကိုထုတ်၍ လှည့်ကြည့်လိုက်သော မေလေးကို ပြလိုက်သဖြင့် မေလေးလည်း ကျွဲကြီးပြသောလက်ကိုကြည့်လိုက်ရာ ကျွဲကြီး၏လက်တခုလုံးတွင် စေးကပ်နေသော စောက်ရည်ကြည်များကို တွေ့လိုက်ရ၏။

" ဟယ်!..."

မေလေးသည် ထိတ်လန့်စွာ မျက်လုံးပြူးရင်း  မျိုးဆွေကို တချက်ပြန်ကြည့်လိုက်ရာ မျိုးဆွေတစ်ယောက် အမူးလွန်ပီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဘေးတစောင်းကြီး လဲကျနေလျက်။

ထိုအချိန်တွင် ကျွဲကြီးသည် ဝတ်ထားသောပုဆိုးကိုချွတ်ချ၍  ဖင်ကုန်းနေဆဲဖြစ်သော မေလေး၏ အနောက်သို့ ခပ်မြန်မြန်နေရာယူလိုက်ပီး မေလေးဝတ်ထားသည့် ပြဲနေသော ပုဆိုးထဲမှ တင်းတင်း ရင်းရင်း ရုန်းကန်ထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကြားရှိ စောက်ပတ်နီနီကြီးထဲသို့ လီးတံကြီးထိုးသွင်းချလိုက်သည်။

" ပြွတ်!...အား!...."

နာမည်နဲ့လိုက်အောင်ကို မည်းမည်း တုတ်တုတ်ကြီးဖြစ်သည့် ကျွဲကြီး၏ လီးတံရှည်ကြီးသည် မျိုးဆွေ၏ လီးတိုလေးပဲ ဝင်နေကျဖြစ်သော မေလေး၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ အကြမ်းပတမ်း ထိုးသွင်းဝင်ရောက်သွားသဖြင့် နူးနူးညံ့ညံ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး စုတ်ပြတ်သပ်၍ ပူထူသွားသောကြောင့် မေလေးမှာ နာကျင်လွန်းသဖြင့် အားကနဲနေအောင် အော်ညီးလိုက်သည်။

မျိုးဆွေ၏ 3လက်မခွဲလီးတိုလေးပဲ ဝင်နေကျဖြစ်သော မေလေး၏ စောက်ပတ်မှာ ကျွဲကြီး၏ လီးတံကြီးကြောင့် ပြဲလန်သွား၏။ ကျွဲကြီးမှ

" အား...ဟျောင့်တေ...စောက်ပတ်ကြီးက စေးပိုင်နေတာပဲ...ကြပ်ကြပ်လေးနဲ့ ကောင်းလိုက်တာကွာ...ငါ့လီးကြီးကို ဆွဲစုပ်ထားသလိုပဲ...အားလားလား "

စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတံကြီး တဆုံးထိ ဝင်သွားပီးနောက် ပြန်ထုတ်လိုက်ချိန်တွင် သွေးများစီးကျလာသည်ကို တွေ့ရသော ဆိတ်နီမှ

" သွေးတောင်ထွက်တယ်ဆိုတဲ့နောက်...မေလေးစောက်ပတ်ကြီးက တအားလိုးလို့ကောင်းမှာပဲ...ဟျောင့် အောင်ဗလ...တိုင်ထိပ်မှာ ချည်ထားတဲ့ ပိုက်စိမ်းကို ဖြည်ချလိုက်ကွာ "

အောင်ဗလမှ ချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ တိုင်ထိပ်  (2) ဖက်မှာချည်ပီး လိပ်တင်ထားတဲ့ နေပူဒဏ်ကာ အစိမ်းရောင်ပိုက်ကို ဖြည်ချလိုက်သဖြင့် ချောင်းထဲကလူတေ မေလေးအလိုးခံရတော့မာကိုမမြင်ရတော့ ၊ တဲကလည်း တခြားသူတေနဲ့ လှမ်းသဖြင့် အော်သည့်အသံပင်မကြားရလောက်ပေ ၊ ပိုကောင်းသည်က သီချင်းတေမှာ ဆူဆူညံညံ ပွက်လောရိုက်နေသည်မို့။

မေလေးသည် အစွမ်းကုန် ရုန်းထရင်း

" ကျွဲကြီး...နင် ဘာလုပ်တာလဲ...ဖယ်စမ်း...ကိုမျိုးဆွေ!...ကိုမျိုးဆွေ!..."

ဘယ်လောက်အော်နှိုးနှိုး  မျိုးဆွေနိုးမည့်ပုံမပေါ်။ ပိုက်စိမ်းဖြည်ချပီးသော အောင်ဗလသည်  ရုန်းထလိုက်သော မေလေးကို လျင်မြန်စွာ ဝင်ချုပ်လိုက်ပီး ပုဆိုးအမြန်ချွတ်ကာ လီးတံကြီးကို ထုတ်၍ မေလေး၏ ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်သည်။

မေလေးက ပါးစပ်ကို အသာတကြည် မဟတော့ အောင်ဗလက မေလေး၏ပါးစောင်နှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ညှစ်လိုက်သည့်အခါမှ မဟချင် ဟချင်နဲ့ ပွင့်လာသော မေလေး၏ နှခမ်းသားနီနီဝန်းရံထားတဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ထဲသို့ လီးတံကြီး ဝင်လာ၏။

မေလေးမှာ ဘယ်လိုမှရုန်းလို့မရတော့ပေ။ အောင်ဗလက ပါးစပ်ထဲကို လီးထည့်ထားပီး ခေါင်းပိုင်းကို ချုပ်ထား၍ ကျွဲကြီးက အနောက်ကနေ ဖင်ချုပ်ပီး လိုးနေခြင်း။ 

ပြဲနေသော ပုဆိုးထဲမှ ရုန်းကန်နေသည့် ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို အနည်းငယ်သာ မြင်ရသဖြင့် ထိုပြဲနေသည့် ပုဆိုးစ (2) ဖက်ကို ဘယ်ညာဆွဲဖြဲလိုက်ရာဘွားကနဲပြူးထွက်လာသော ဖင်သားကြီး (2) ဖက်သည် ဖြူဖွေးဝင်းလက်နေပီး ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားကြီးပင် ၊ ဖင်ကုန်းနေသောကြောင့် ဖင် ဘေးသားကြီး (2) ဖက်မှာလည်း ကားထွက်နေလျက်။

စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတံကြီး ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ဖြူဖြူ ဖွေးဖွေး တင်းတင်းကားကား ဖင်တုံးကြီး (2) ဖက်သည် အိစက် တုန်ခါသွားကာ ကျွဲကြီး၏ ပေါင်အရင်းနဲ့ ရိုက်မိပီး တဗက်ဗက် ၊ တဗုန်းဗုန်းမြည်သံတေထွက်ပေါ်လာ၏။

ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို အားရပါးရ စုံကိုင်လိုးနေရင်း ၊ ထိုဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီး (2) ဖက်ကို လက်ဝါးဖြင့် တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင် အသားကုန်ရိုက်သည်။

မေလေးမှာ ပါးစပ်ထဲတွင် ပလုပ်ပလောင်း လီးငုံနေရသောကြောင့် သွားရည်တေသာ ထွက်ပီးအော်ပင် မအော်နိုင်။

ယောက်ျားဖြစ်သူ မျိုးဆွေလို လီးတိုလေးမဟုတ်ပဲ ဧရာမလီးတံကြီးတေ အထိုးသွင်းခံနေရသဖြင့် နူးညံ့သောစောက်ပတ်မှာ သွေးများပင်ထွက်လို့ ပူထူရှိန်းတက် အလွန်နာကျင်နေ၍ ပါးစပ်က လီးတံကြီးကလည်း လည်မျိုတောင် စို့နေပီ။

ပါးစောင်2ဖက်မှာ အောင်ဗလ၏လီးတံကြီးကို အထည့်ခံနေရသဖြင့် ဖောင်းကားနေပီး ပါးစပ်နဲ့ မဆန့်အောင် အောင်ဗလ၏ လီးတံကြီးမှာရှည်လည်းရှည် ၊ တုတ်လည်း တုတ်လွန်းလှသည့်အပြင် အောင်ဗလသည် ဖောင်းကားနေသည့် ပါးစောင်  (2) ဖက်ကို လက်  (2) ဖက်နဲ့ ဘယ်ညာ ပိတ်ပိတ်ရိုက်သဖြင့် မေလေးမှာ အောက်ပိုင်း စောက်ပတ်ရောနာ ၊ အပေါ်ပိုင်း ပါးစပ်ရောနာ။ ဘေးနား ဝင်မလိုးရပဲ ဂွင်းထုနေရုံသာ ထုနေသည့် ဆိတ်နီမှ 

" ကျွဲကြီးဟျောင့်...လီးပဲ...မင်းက စောက်ရမ်းကြာတယ်ကွာ...ငါလည်းလိုးချင်လာပီဟ "

" ပီးတော့ပါမယ်ဟ မင်းကလည်း...အားရှီး!...ဒီကောင်မ စောက်ပတ်ကြီးက စေးစေးပိုင်ပိုင်ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်နဲ့ စောက်ရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာ..."

အောင်ဗလသည် မေလေး၏ ပါးစပ်ထဲမှာပဲ တချီပီးသွားကာ လီးရည်ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်များကို မေလေး၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ထုတ်လိုက်ချိန် မေလေး၏ ပါးစပ်ထဲမှ လီးရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တေနဲ့ သွားရည်တေ ရောထွေးနေသည့် စောက်ရည်တေ အထွေးလိုက်ကြီး စီးကျလာပီး ထိုစောက်ရည်တေက လည်ချောင်းထဲထိ စေးကပ်စို့နင့်နေသည်မို့ သီးသွားကာ

" အဟွတ်!...အဟွတ်!...."

အခုမှပင် မေလေး အသက်ရှူချောင်တော့သည်။ သို့ပေမယ့် အနောက်က ဖင်ကိုဆက်တိုက်လိုးနေသဖြင့် အသက်ရှူချောင်ရသော်လည်း ပါးစပ်က အဆက်မပြတ် ညီးနေရသည်။

တဗုန်းဗုန်း ၊ တဗက်ဗက် ၊ တဖန်းဖန်း လိုးသံများ နဲ့ မေလေး၏ အော်ညီးသံများသည်  တဲလေးအတွင်းမှ စည်းချက်မှန်မှန်ဖြင့်ထွက်နေလျက်။ မှောက်နေပီဖြစ်သော မျိုးဆွေ၏နား နားလေးသို့ box ထားကာ အသံကျယ်ကျယ်ဖွင့်ထားသဖြင့် မေလေး၏ အော်ညီးသံတေ ၊ ကျွဲကြီးတို့၏ အသံတေနဲ့ လိုးသည့် တဗုန်းဗုန်း တဗက်ဗက် အသံများကို မျိုးဆွေ ဘယ်လိုမှ ကြားရမည်မဟုတ်။ 

ခနအကြာတွင် မေလေး၏ခန္ဓာကိုယ်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီး ဆက်ငင် ဆက်ငင် တုန်တက်လာကာ ခါးကော့တက်သွားပီး  ပါးစပ်မှ တအင်းအင်း တအားအား ညီး၍ တချီပီးသွားသည်။

ကျွဲကြီးလည်း မေလေးနဲ့အတူ တချီပီးသွားသည်ဖြစ်၍ မေလေး၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ပင်လီးရည်တေ ဒလဟော ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။ ကျွဲကြီးသည် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးချွတ်ပီးနောက် နဖူးတွင် ထွက်နေသော ချွေးများကို သုတ်ကာ တဲတိုင်ကို မှီ၍  အမောဖြေနေတော့၏။

မှောက်ခုံကြီး ဖြစ်နေသော မေလေးကို ဆိတ်နီမှပက်လက်လှန်လိုက်ကာ ပေါင်2ချောင်းကို ဖြဲဟလိုက်သည်။

ဆိတ်နီတို့ 3ယောက် အခုမှ မေလေး၏ စောက်ပတ်ကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ရတော့၏။ အသားဖွေးသည့် မေလေး၏ စောက်ပတ်မှာ နီရဲတွတ်နေပီး နည်းတာကြီးမဟုတ် ၊ ဖောင်းဖောင်းကားကားကြီးပင်။ ကျွဲကြီး၏ အကြမ်းပတမ်းလိုးချက်တေကြောင့်စောက်ပတ်အုံကြီးသည် နဂိုထက်ကို ပိုဖောင်းပီးရောင်နေသလိုပင်။

စောက်ပတ်မွှေးများကလည်း ပေါင်ခြံတွင် ရှင်းလင်းနေပီး ဆီးအုံနားတွင်သာ ပေါက်ရောက်နေသဖြင့် မေလေးသည် ရုပ်တင်မကပဲ စောက်ပတ်ပါ ကြည့်ရတာ လှနေ၏။

စောက်ပတ်အဝတွင်လည်း ကျွဲကြီး၏ လီးရည်ဖြူဖြူများ နှင့်  စောက်ရည်များ ယိုစီးကျနေလျက်။ ပက်လက်လှန်လိုက်သဖြင့် မေလေး၏ မျက်နှာကို ဆိတ်နီတို့ 3ယောက်မြင်နေရသဖြင့် မေလေးမှာ တအားရှက်နေပီး ခေါင်းကို တဖက်စောင်းကာ မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားသည်။ မျက်နှာတွင်လည်း စောက်ရည်များပေကျန်နေ၏။ဆိတ်နီမှ

" မေလေး...ဟဲ့...ကြည့်ပါအုံးဟ...ဘယ်သူ့လီးပိုကြီးလဲလို့...ဟား!ဟား!ဟား! "

မေလေးမှာ ရှက်လွန်းအားကြီး၍ မျက်လုံးကိုမှိတ်ထားဆဲ။

အောက်ပိုင်းသာ ကျွတ်နေ၍  မေလေး၏ အင်ကျီကို အောင်ဗလမှ ဆွဲချွတ်လိုက်သောအခါ ဖြူဖွေး တင်းအယ်နေသည့် နို့အစုံ ကြီး (2) ဖက်သည် ထွားလိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်း။ နို့အုံပေါ်တွင်လည်း အစိမ်းရောင်သွေးကြောများ ယှက်ထနေလျက်။

အောင်ဗလသည် မေလေး၏ ‌နို့သီးခေါင်း နီညိုကြီးတဖက်ကို ဖိချေလိုက်သဖြင့် မေလေး မျက်လုံးပွင့်လာ၏။ငိုထားသောကြောင့် မေလေး၏ မျက်လုံး (2) ဖက်မှာ မို့အစ်နေပီး မျက်ရည်များလည်း အခုထိ အဆက် မပြတ်ထွက်နေသည်။ ကျွဲကြီးတို့လိုး‌နေသည့်တလျှောက်လုံး ဘေးကနေ တုံးလုံကြီး ဂွင်းထုနေသည့် ဆိတ်နီမှ ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတဖက်ကို ကုန်းယက်လိုက်ပီး စုပ်လိုက်ရာ ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်‌နေပီဖြစ်သောမေလေးသည် နှခမ်းများ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငိုသံကြီးဖြင့်

" ဟီး!...နင်...နင်တို့...ခွေးတေ...ဟီး!...နင်တို့မို့...."

ကျွဲကြီးသည် ပူလွန်းလို့ ယပ်တောင်ခပ်နေရင်း 

" ဆောရီးပါ မေလေးရာ...ဟား!...ဟား!... နင့်နို့ကြီးရော ဖင်ကြီးတေရော တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ အယ်ထွက် လုံးတစ်နေတာကိုးဟ....ငါတို့ကောင်တေ (3) ယောက်လုံး နင့်ကို လိုးချင်နေတာကြာပီ...အခုမှပဲလိုးရတော့တယ်....ပီးတော့ ရာသီဥတုအပူနဲ့ နင့်စောက်ပတ်ထဲက အပူကမတူဘူးဟ...နင့်စောက်ပတ်ထဲကကျ ပူပူနွေးနွေးလေး "

ထိုအခါ  ဆိတ်နီမှ 

" ဟေ...ဟုတ်လား...မှန်းစမ်း...ဘယ်လို အပူကွာ..တာလဲဟ....လိုးကြည့်ရအုံးမယ် "

ဆိတ်နီသည် မေလေး၏ ပေါင်  (2) ဖက်ကို မ ကာ စောက်ရည်တေ ဗွက်ပေါက်နေတဲ့ စောက်ပတ်အဝသို့ လီးတံကြီးကို တေ့ပီး အားနဲ့ လိုးသွင်းလိုက်သဖြင့် နို့အုံစူစူဖြိုးဖြိုးကြီး (2) လုံး တုန်ခါလှုပ်ရမ်းသွား၍ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲ ပြွတ်ကနဲ မြည်သွားပီး မေလေး ပါးစပ်ကလည်း အားကနဲ......

.................................

(04)

ရိုးရာသကြန် - သကြန်အတက်နေ့ - အမေ့ဖင်ကို ဘယ်သူအိုးမည်းသုတ်              

သကြန်အတက်နေ

....................

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ဘုန်းကြီးကျောင်းကိုလာရင် ဘုန်းကြီးအကုန်လုံးနီးပါး ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကိုကြောက်ရသည်။

ဘုန်းကြီးတေ ကြောက်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းမှာဘော်လီအပြင် ၊ အပေါ်ထပ်အင္်ကျီ ခပ်ထူထူဝတ်ရင်တောင် ရုန်းကန်ဆူထွက် လှုပ်ယမ်းနေသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ထွားထွားကျိုင်းကျိုင်း နို့ကြီးတေ ဖင်သားကြီးတေကို ပြူးပြူးပြဲပြဲ မြင်နေရသဖြင့် ဘုန်းကြီးတေအတွက် ထိုကဲ့သို့ လှုပ်ယမ်း တုန်ခါနေသည့် အရာများက လီးတောင်ကာ လိုးချင်စိတ်တေပေါက်ဖွားလာစေပီး နိဗ္ဗာန်ရောက်မယ့်အစား ငရဲကျအောင် ဆွဲဆောင်နေခြင်းကြောင့်ပင်။

.........................................

မနက်ခင်း (7) နာရီ (6)  မိနစ်။

" အမယ်...နင်တို့လို အတင်းတုပ်တဲ့ဟာမတေကများ ဥပုသ် စောင့်မယ်ပေါ့...အံ့ဩပါ့..."

နေထက်အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ ရွာထဲက အန်တီကြီး (2) ယောက်အား ပြောလိုက်သည့် အသံကို နေထက် ရေချိုးနေရင်း ကြားလိုက်ရသည်။ ရေချိုးသည့်နေရာမှ အန်တီကြီးတေဘက်ကို မသိမသာကြည့်ရင်း ကိုယ့်ဘာသာ ရေရွတ်လိုက်၏။

" ငါ့အမေနဲ့ ပေါင်းတဲ့ ဘွားတော်ကြီးတေက အမေ့အတိုင်းပဲ နို့လုံးကြီးတေ ၊ ဖင်ကြီးတေက ရှယ်ကြီးတေ...တစ်ယောက်က ဘူးသီးsizeဆို ၊ တစ်ယောက်က ဖရဲသီးsize  "

နေထက်ရေချိုးပီးလို့ အိမ်ပေါ်တက်စဥ် ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် အမေဖြစ်သူနှင့် စကားထိုင်ပြောနေကြသည့် အန်တီကြီး 2ယောက်ထဲက အပျိုကြီးတစ်ယောက်မှ         

" ဟဲ့ နေထက်...နင့်အမေက အိမ်မှာ စကားပြောစရာ မိန်းမသားအဖော်လိုချင်လို့တဲ့...နင်မိန်းမ မယူသေးဘူးလား...ယူမယ်ဆိုလည်း ငါ့ကိုယူလေ...နင့်အမေလည်း ငါရှိတော့ မပျင်းရတာပေါ့ "

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" ကောင်မ...ထန်ချက်...ငါ့သားကိုတောင် အလွတ်မပေးဘူး...လူကသာ အပျိုကြီး ...စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော ဝင်လိုက်တဲ့လီးတေမှ...ဒါနဲ့များ ဒီနေ့ ဥပုသ်စောင့်မယ်လုပ်နေသေး..."

နေထက်လည်း အန်တီကြီးတေ ဝိုင်းစတာကို ရီပဲပြ၍ ဘာမှမပြောပဲ အိမ်ပေါ်တက်သွား၏။ရီပဲပြပေမယ့် နေထက်၏ စိတ်ထဲတွင်

" အပျိုကြီးက ဖင်ခံချင်နေတာထင်တယ်..."

...............

တဖက်ခြံ ၊ မျိုးဆွေ နှင့် မေလေး တို့အိမ်တွင် 

" မေလေး...နေမြင့်နေပီ...မထသေးဘူးလား...ခါတိုင်း အစောကြီးထနေကျပါ..."

လည်ချောင်းနာနေသော မေလေးသည် အသံခပ်ရဲ့ရဲ့ဖြင့်

" တကိုယ်လုံး ညောင်းကိုက်နေလို့ မထသေးတာပါ..အား!...ကျွတ်!..ကျွတ်!...ထပီ ထပီ "

မနေ့တညနေလုံး ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး နှင့် အောင်ဗလတို့3ယောက်၏ မဒိန်းကျင့် ပက်ပက်စက်စက် လိုးခြင်းကို ခံထားရသဖြင့် မေလေး၏ စောက်ပတ်မှာ ရောင်ကိုင်းနေပီး ၊ နို့သီးခေါင်း 2ဖက်သည်လည်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် အချေခံထားရသောကြောင့် ထိလိုက်တာနဲ့ နာနေ၏။ 

နို့အုံကြီး 2ဖက်လည်း ထိုအတိုင်းပင်။ယောက်ျားဖြစ်သူ မျိုးဆွေ၏ တခါတလေမှ လိုးသည့် စအိုလေးဟာ ဆိုရင်လည်း ဆိတ်နီတို့ရဲ့ လီးတံကြီး 3ချောင်း အလှည့်ကျ ဖောက်ခြင်းကို ခံထားရသဖြင့် အခု မေလေး အိမ်သာတက်သည့်အခါ ဘယ်လိုမှ ချီးမပါနိုင်ပဲ နာကျင် စပ်ပြဲသော ဒဏ်ကို သာ ခံစားနေရလျက်။

စအိုရော စောက်ပတ်ရော လီးတံကြီး 3ချောင်းလုံး တပြိုင်နက် အသွင်းမခံရတာပင် ကံကြီးပေသည်ဟု မေလေး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ပီးနှစ်သိမ့်နေရ၏။

အိမ်ထဲတွင် လင်မယား2ယောက် မနက်ခင်း ထမင်းကြမ်း စားသောက်နေချိန်တွင် ဆိတ်နီ ရောက်ချလာသဖြင့်မျိုးဆွေမှ

" ဟာ...ဆိတ်နီ...လာကွာ...တခါတည်း ဝင်စား...မင်း မနက်စာ မစားရသေးဘူးမလား "

" အေးကွာ...တခါတည်း ဝင်စားလိုက်မယ် "

မေလေးမှာ ဆိတ်နီကို ကြောက်လည်းကြောက် ၊ ရှက်လည်းရှက်သဖြင့် မျက်လုံးချင်းစုံအောင် မကြည့်ရဲ။

မေလေး၏စိတ်ထဲတွင်

" ဒီ ကိုမျိုးဆွေတစ်ယောက်နဲ့တော့ ခက်တာပဲ...မိန်းမတစ်ယောက်လုံး မဒိန်းကျင့်ခံခဲ့ရတာကို မသိတဲ့အပြင် အ့ဒီ မဒိန်းကျင့် လိုးတဲ့အထဲမှာပါတဲ့ ဆိတ်နီကိုတောင် ထမင်းကြမ်း တခါတည်း ဝင်စားခိုင်းနေသေး..."

" မေလေး...ဆိတ်နီ အတွက် ဇလုံ1လုံး သွားယူပေးလိုက်အုံးလေ "

မေလေးလည်း မီးဖိုချောင်ဘက်ကို ထသွား၏။ ဆိတ်နီမှ 

" မေ့နေတာ လက်ဆေးရအုံးမှာကို "

မီးဖိုချောင်ဘေးတွင် ရေဆေးသည့်နေရာရှိသဖြင့်ဆိတ်နီ လက်သွားဆေးသည်။ထမင်းဝိုင်းရှိရာသို့ မေလေး ဇလုံယူပီး ပြန်အလာဆိတ်နီနဲ့တိုးလေသည်။ ထိုအခါ ဆိတ်နီမှ မေလေး၏ ဖင်သား ထွားထွားကြီးတဖက်ကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရာ               

" အား!..."

စောက်ပတ် ၊ နို့အုံများတင်သာမက ဖွံ့ထွား အယ်ကားလှသည့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီး 2ဖက်သည်လည်း လိုးတဲ့သူတေရဲ့ ပေါင်အရင်းနဲ့  ထိခတ်ရိုက်အားတေ ၊ လက်ဝါးရိုက်ချက်တေ ကြောင့် နီရဲတွတ်နေကာ ရောင်ကိုင်းနေလျက်။

" အား!..."

မေလေး၏ အော်သံကြောင့် မျိုးဆွေမှ ထမင်းကြမ်းစားနေရင်း နောက်လှည့်ကြည့်ကာ 

" မေလေး...ဘာဖြစ်တာလဲ "

မေလေလည်း ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားကာ ဘာပြောရမှန်းမသိလို့

" ဟို..ကြွက်...ကြွက်ပါ...ခုလေးတင် မေလေး ခြေထောက်နားက ဖြတ်သွားလို့...အဲ့..အဲ့တာကြောင့် "

ဒီလိုနဲ့ မေလေးတို့ ထမင်းကြမ်း စားသောက်ပီးနောက် မျိုးဆွေ နှင့် ဆိတ်နီတို့က ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်း စကားပြောနေကြသည်။

စကားပြောနေကြရင်း ဒီနေ့ သကြန်အတက်နေ့ ချောင်းထဲက တဲပေါ်မှာ ဘာတေ ဘယ်လိုသောက်မယ် ၊ ကဲမယ်တေဆီ ရောက်သွားကာ မျိုးဆွေမှ

" မေလေး...ဒီနေ့ရော ချောင်းထဲလိုက်အုံးမာမလား " 

မေလေးလည်း မနေ့က တညနေလုံး ရက်ရက်စက်စက် အလိုးခံထားရသည်မို့ ၊ စိတ်ထဲတွင်ပင် 

" ဒီနေ့အဖို့တော့ လုံးဝ နိုးပဲ ၊ ရှင့်ဘာသာ ကြိုက်သလောက် သောက် ၊ အန်ဖတ်စို့ပီး သေချင်သေ သောက်ဖို့ ၊ မူးဖို့ ပဲသိတယ်...ကိုယ့်မိန်းမ ဘာဖြစ်နေတာလဲကျ မသိဘူး...ကျမတော့ ထပ်အလိုးမခံနိုင်တော့ဘူး...သူတို့လီးတေက လူလီးတေမှမဟုတ်တာ ကျမ သေသွားနိုင်တယ် "

မျိုးဆွေ၏ အမေးကို ပါးစပ်က မဖြေပဲ စိတ်ထဲတွင်ပင် တစ်ယောက်ထဲပြောနေသဖြင့် မျိုးဆွေသည် နောက်တခေါက်ထပ်မေးလိုက်သည်။

" မေလေး...ဒီနေ့ နင် ချောင်းထဲလိုက်အုံးမာလားလို့ "

မေလေး သတိပြန်ဝင်ကာ 

" မလိုက်တော့ဘူးလေ...နေကလည်း တအားပူလို့...ရှင် ကိုယ့်ဘာသာကိုတော့ ထိန်းသောက်အုံးနော်....နေကတအားပူတာ အသောက်များပီး တခုခုဖြစ်အုံးမယ် "

ထိုအခါ ဆိတ်နီမှ

" အမလေး မေလေးရယ် ငါတို့ရှိနေတာပဲ...ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး "

ဆိတ်နီကိုတော့ မေလေး ဘာမှပြန်မပြောတော့။ရုတ်တရက် မျိုးဆွေ ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်း ရေနွေးကြမ်းခွက် လွတ်ကျသဖြင့်

" အား!..ပူလိုက်တာ "

" ဖယ် ဖယ်...ကျမ သုတ်ပေးမယ် "

" ရတယ် မေလေး...နေနေ...ငါ့ဟာငါပဲ...သုတ်လိုက်မယ်...လက်နှီးစုတ်တော့ ယူပေးအုံး...ဒီ လက်သုတ်ပဝါက အကောင်းကြီးမလို့..."

မျိုးဆွေသည် လက်နှီးစုတ်နဲ့ စားပွဲပေါ်ရော ပုဆိုးပေါ်ပါ ရေနွေးကြမ်း အရည်စင်သည်များကို လိုက်သုတ်နေချိန် ဆိတ်နီမှာ လည်ပင်းက လွယ်ထားတဲ့ ရေစိုခံအိတ်ထဲမှ ဖုန်းထုတ်ကာ ဖွင့်လိုက်ပီး မေလေးကို ပြလိုက်၏။

မျိုးဆွေကတော့ သူ့အာရုံနဲ့သူ လက်နှီးစုတ်နဲ့ ပုဆိုးကို ငုံ့သုတ်နေသဖြင့် ဆိတ်နီပြတာကိုမမြင်ရ။ဆိတ်နီပြသော ဖုန်းထဲကဟာကို ကြည့်ရာ မေလေးလန့်ဖြတ်သွားသည်။ဆိတ်နီပြသည့်ဟာသည် ကိုယ်တုံးလုံး အလိုးခံနေသည့် မေလေး၏ပုံများပင်ဖြစ်လေ၏။ ထိုပုံတေပြခြင်းကို မေလေး သဘောပေါက်သည်။

နေ့လယ်ကျ ချောင်းထဲလိုက်ပီး အလိုးခံရင်အလိုး     ခံ ၊ အလိုးမခံရင် ထိုပုံတေကို......ခနအကြာတွင် ဆိတ်နီ ထွက်သွား၏။

" ကိုမျိုးဆွေ...နေ့လယ်ကျ ချောင်းထဲသွားရင် ပြောအုံးနော်...မေလေးလည်း လိုက်မယ်...အစက နေကလည်းပူတော့ အိမ်မှာပဲနေခဲ့မလို့ပါ...ဒါမဲ့...အိမ်မှာဆို တစ်ယောက်ထဲပျင်းနေမာ...."

" နင်ပဲ အမျိုးမျိုး...တခုတော့ ရှိတယ်နော်...သောက်ဖြင့် မသောက်ရသေးဘူ...ကိုမျိုးဆွေ တော်တော့...ရှင်သောက်တာများနေပီတေ လာမလုပ်နဲ့..."

..................

မနက် (10) နာရီ...

" အင်းပါ ကိုမာကြီးကလည်း...မနေ့ကအချိန်ပဲ အ့ဒီကို လာခဲ့မယ် "

ခင်နုတစ်ယောက် နေ့လယ်ကျ သိမ်ပျက်ထဲတွင် အလိုးခံဖို့ မာကြီး နဲ့ အချိန်းအချက်လုပ်ကာ ဖုန်းပြောပီးချိန် အိမ်ထဲသို့ ခန့်ဦး ဝင်လာသည်။

" ကို့...မနေ့ညနေက လာမယ်ဆိုပီး ဘာလို့မလာတာလဲ...ပြော..."

နှခမ်းလေးစူကာ ပြောလိုက်သည့် ခင်နုကို တချက်နမ်းလိုက်ကာ 

" အဖေ ခိုင်းတာ လုပ်နေရတာနဲ့ မလာဖြစ်တာ...ဖုန်းဆက် ၊ စာပို့မယ်ဆိုတော့ ဖုန်းအားလည်းမရှိတာနဲ့ "

" သွားပါ...ဖုန်းကဖြင့် တညလုံး အားသွင်းရတာလည်းမဟုတ်...အားနည်းနည်းဝင်ရင်တောင် ဖုန်းတချက်ဆက် ၊ စာတကြောင်းပို့ရင်ကို ရရဲ့သားနဲ့...ဟွန့်...လူကို ပစ်ထားတာ "

" တညလေးပါပဲကွာ...နုကလည်း..."

ခန့်ဦး ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ခင်နု၏ နို့လုံးအိအိကြီး (1) ဖက်ကို ညှစ်လိုက်သည်။

" အာ့!...ကိုနော်...သူများတေ မြင်ကုန်မယ် "

" ဦးလေးတို့ အန်တီတို့ရော..."  

" မနက်ကတည်းက ဥပုသ်စောင့်သွားကြတယ် ဥပုသ်ယူတာက  (8) နာရီကနေ (9) နာရီထိဆိုတော့  (1) နာရီလောက်ပဲကြာတာ...သူ့တို့ဘာသာ ပြန်မလာကြသေးပဲ ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ဒီတိုင်း စကားပြောနေတယ်ထင်တယ်...အ့တာကြောင့် ခုထိပြန်မလာကြသေးတာ"

" ဟုတ်လား...အ့တာဆို အိမ်ပေါ်သွားရအောင်လေ..."

" အိမ်ပေါ်တော့ မလုပ်ပါနဲ့ ကိုရဲ့...တော်ကြာ အဖေတို့ပြန်လာမှ တိုးနေအုံးမယ် "

" အ့တာဆို ကို့အိမ်သွားပီး လိုးရအောင်...ကို့အဖေနဲ့အမေက ထုံးစံအတိုင်း မနက်သွားရင် ညနေမှပြန်လာကြတာ..."

" အွန်း...ခန...အပေါ်ထပ်အင်ကျီ တက်ယူလိုက်အုံးမယ် "

...............

နေ့လယ် (12) နာရီ (2) မိနစ်။

ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် မနက်ခင်း ဥပုသ်ယူပီး ပြန်ကြသည့်သူက ပြန်၍ ၊ အိမ်မပြန်ပဲ အပူရှောင်သည့်အနေဖြင့် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ တရားဘာဝနာ အားထုတ်ရင်း ဆက်နေတဲ့သူက နေကြလျက်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့ နို့ကြီး ၊ ဖင်ကြီး မိန်းမသားအဖွဲ့သည်လည်း အခု နေ့လယ်ထိ အိမ်မပြန်ကြသေးပေ။တရားဘာဝနာ အားထုတ်ဖို့မဟုတ်ပဲဘုန်းကြီးကျောင်းက နေရထိုင်ရတာ အေးသည့်အတွက် အိမ်မှာ ရာသီကပူပူ ချွေးတရွှဲရွှဲနဲ့ အတင်းတုပ်ရတာထက် ခုလို ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ အတင်းတုပ်ရသည်က ပိုကောင်းသည်မဟုတ်လား။

ပီးတော့ ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင် အမျိုးသမီးသက်ကြီးရွယ်အိုတေ တုံးလုံးပက်ခေါက် လှဲအိပ်ချင် အိပ်လို့ရအောင် သီးသန့်အဆောင်ငယ်များလည်းရှိသဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့အဖွဲ့ အကြိုက်ပင်။ သို့သော် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့မှာ သကြန်ရက်တေအတွင်းမို့သာ လာရဲသည်။ကျောင်းထိုင် ဘုန်းကြီးကမကြိုက် ၊မကြိုက်သည်က ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့သည် တရားဘာဝနာ မရှုမှတ်ပဲ  ရီရီမောမောစကားတေများ ၊ အတင်းတုပ်သောကြောင့်ပင်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့လာရင် ဘုန်းကြီးအကုန်လုံးနီးပါး ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကိုကြောက်ရသည်။ ဘုန်းကြီးတေကြောက်ရတဲ့အကြောင်းရင်းမှာဘော်လီအပြင် ၊ အပေါ်ထပ်အင်ကျီ ခပ်ထူထူဝတ်ရင်တောင် ရုန်းကန်ဆူထွက် လှုပ်ယမ်းနေသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ထွားထွားကျိုင်းကျိုင်း နို့ကြီးတေ ဖင်သားကြီးတေကို ပြူးပြူးပြဲပြဲ မြင်နေရသဖြင့် ဘုန်းကြီးတေအတွက် ထိုကဲ့သို့ လှုပ်ယမ်း တုန်ခါနေသည့် အရာများက လီးတောင်ကာ လိုးချင်စိတ်တေပေါက်ဖွားလာစေပီး နိဗ္ဗာန်ရောက်မယ့်အစား ငရဲကျအောင် ဆွဲဆောင်နေခြင်းကြောင့်ပင်။

အခုလည်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့ နို့ကြီးဖင်ကြီးအဖွဲ့သည် မျက်နှာရအောင် အတင်းမတုပ်ခင်  ဘုန်းကြီးကျောင်းရှိ ဝေယျာဝစ္စတေကို ကူလုပ်ပေးနေ၏။ ဝေယျာဝစ္စတေ ကူလုပ်ပေးပီးနောက် သက်ကြီးရွယ်အို အမျိုးသမီးတေ နားနေသည့်အဆောင်သို့ သွားကာ အေးအေးဆေးဆေးဖြင့် အတင်းများပါဝင်သော စကားများကို ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့   တဖွဲ့လုံး တက်ညီလက်ညီ စတင်ပြောလေတော့သည်။

`````````````````

နေ့လယ် (1) နာရီခွဲ။

နို့ကြီး ၊ ဖင်ကြီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့အဖွဲ့သည်စကားပြော ၊ အတင်းတုပ်ရတာ မောသွားလို့ တရေးတမောအိပ်နေကြ၏။ ချောင်းဘက်ကလာသော သီချင်းသံများကိုလည်း နားစွန်းနားဖျားကြားနေရရင်း။

" ဂွီ!..."

ဗိုက်ထဲမှ မြည်သံ။

အိပ်ပျော်နေရင်း ဗိုက်ထဲမှ အောင့်လာကာ ချီးပါချင်လာသဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတစ်ယောက် နို့ကြီး တုံတုံ တုံတုံ ၊ ဖင်ဆုံကြီး တုံတုံ တုံတုံနဲ့ အိမ်သာဘက်သို့ ပျာသီးပျာယာ ထသွားသည်။

........

သိမ်အပျက်ထဲတွင်...

" ဟျောင့်တေ...ဖင်ညိုမ ခင်နု ဒီနေ့ မလာတော့ဘူးတဲ့...ဒီမယ် ငါ့ကို စာပို့တယ် "

ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးသည် ဂတုံးစတောက်လူ နဲ့ ကွမ်းဝါး ထိပ်ပြောင်သည့်လူတို့ကို ဖုန်းထောင်ပြလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သဖြင့်  ကွမ်းဝါးထိပ်ပြောင်သည့်လူမှ

" ဟမ်...ဘာလို့လဲ "

" ဘဲနဲ့ အလိုးခံနေလို့တဲ့...သူ့ဘဲနဲ့ မလိုးတာလည်း (2) ရက် (3) ရက်လောက်ကြာတော့ အခု သူ့ဘဲက ညနေထိ လိုးမာလို့တော့ ပြောတာပဲကွာ...အခုတောင် သူ့ဘဲ သေးသွားပေါက်တုန်း ငါ့ဆီ စာပို့တာ...တော်သေးတယ် ငါလည်း လိုင်းဖွင့်ထားလို့...တော်ကြာ သူပို့တာ မသိပဲ...ထိုင်စောင့်နေရရင်ဖြင့်...ပီးတော့ ငါတို့နဲ့ပဲ ပိုအလိုးခံချင်တာတဲ့...ဒါမဲ့ သူ့ဘဲ လိုးတာ မခံရင်ကျ သူ့ဘဲက သူ့ကို တမျိုးထင်မာစိုးလို့တဲ့...လီးပဲ ပြောရတာမောတာကွာ "

မာကြီး၏စကားကြောင့် ဂတုံးစတောက်နဲ့ လူလည်း

" ဟာကွာ...အ့တာဆို ငါတို့က မလိုးပဲ ပြန်ရမှာပေါ့...မလိုးပဲနဲ့တော့ မပြန်ဘူး ဟျောင့်.....အဲ့ဒီ ခင်နုဆိုတဲ့ ဖင်ညိုမ မလာရင်လည်းတစ်ယောက်ယောက်ကိုတော့ လိုးကိုလိုးရမှ...ဒီမယ် ငါ့လီးတံကြီးကိုလည်းကြည့်အုံး...အကြောတေထပီး ပေါက်ထွက်တော့မယ်...နေအုံး...မင်းက ဒီရွာက ဆယ်အိမ်ခေါင်း...အ့တော့ မင်းသိတဲ့တစ်ယောက်ယောက်ကို လိမ်ပီးဖြစ်ဖြစ် ခေါ်လာခဲ့ကွာ...တစ်ယောက်မှ မတွေ့ရင်လည်း မင်းဖင်ကို ငါတို့2ယောက်ဝိုင်းလိုးမာ.... "

မာကြီးမှ

" လီးကို ငါ့ဖင် ဝိုင်းလိုးမှာလား...ငါလိုးမသားတေ...ငါ ယောက်ျားကွ...အခြောက်မဟုတ်ဘူး..... အေး မင်းလီးတင် မဟုတ်ဘူး...ငါ့လီးရောပဲ တင်းမာနေပီ...မင်းပြောသလို တစ်ယောက်ယောက်ကို လိမ်ပီး ခေါ်လာရမှာပဲ "

ထိုအခါ ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှ

" လာကွာ...ငါပါလိုက်ခဲ့မယ်...လိမ်လို့မရရင်...ဟိုကလေးမ ခင်နုလို တရွတ်တိုက် မပီး ဆွဲခေါ်လာမာ "

" ဟာ...လူများပီး အ့လိုလုပ်ရင်တော့ အဆင်မပြေဘူးလေကွာ.....တော်ကြာ တခြားသူတေ မြင်ကုန်မှဖြင့်......မင်တို့နေခဲ့...ငါ့ဘာသာ သွားရှာပီး လိမ်ခေါ်ခဲ့မယ် "

ထိုသို့ပြောရင်း ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးတစ်ယောက် သိမ်အပျက်ထဲကနေ ထွက်သွားသည်။

" ဟူး.....အခုမှ ပေါ့သွားတော့တယ် "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် အိမ်သာက ထွက်လာပီးချိန်၌ အုတ်ရေကန်ရဲ့ဘေး ၊ တန်းလျားခုံပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့်

" ဟဲ့...မာကြီး...ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးလည်း လိုးရမယ့်သူ ရှာနေရင်း အသားဖြူဖြူ ၊ နီနီရဲရဲ နှခမ်းထူထူ ၊ နို့လုံးကြီး (1)လုံး (1) လုံး ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိပီး ထွားကျိုင်းလွန်းတဲ့ ဖင်ကားကား အယ်အယ်ကြီး (2) ဖက်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးအား တွေ့လိုက်ရသဖြင့်.......

................................

နေထက်တို့အိမ်တွင်

" ကို့...ဦးနေရော...မတွေ့ပါလား..."

" ဘယ်တွေ့မလဲ...သူ့လူတေနဲ့ သောက်စားနေပီပေါ့ ဒီအချိန်ဆို အမူးလွန်ပီး မှောက်ရင်မှောက် ၊ ဒါမှမဟုတ် အသက်ပျောက်ရင်ပျောက်...ဟား!ဟား! "

" အယ်...ကိုကလည်း..ကိုယ့်အဖေကိုယ် မပြောကောင်း ၊ မဆိုကောင်း...နေပူကြီး မိုးကြိုးပစ်နေမယ်နော် "

" ဟား!ဟား!...စတာပါ...တကယ်လို့ မိုးကြိုးပစ်ရင်လည်း အိပါ မိုးကြိုးစက်ကွင်းထဲပါတာဆိုတော့ သေအတူ ရှင်မကွာပေါ့...ပျော်စရာကြီး "

အိခိုင်သည် နှခမ်းနီတာရဲလေးကို စူပီး နေထက်၏ ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ အသာရိုက်လိုက်သည်။နေထက်မှ ရင်ဘတ်အရိုက်ခံရလို့ နာသည့်ပုံစံလုပ်ပြရင်း

" ခန့်ဦး နဲ့ ခင်နုတို့ကတော့ ဒီအချိန် နှက်နေကြပီထင်တယ် "

" ဟုတ်လောက်မှာ...ဟီးဟီး "

" ဘာ ဟီးဟီးလဲ...ကိုတို့လည်း လိုးရအောင်လေ "

" အာ...ဟင့်အင်း...အခု‌တောင် အမေ့အတွက် ကြံရည်ထွက်ဝယ်ရင်း ကို့ကို ခနလာတွေ့တာ...နောက်နေ့မှ လိုးတော့.....ကြံရည်ကလည်း နေပူလို့သာ အမေ အပူသက်သာအောင် ဝယ်ပေး  ရတာ...ဝယ်လာတဲ့ဆိုင်က ရေခဲကုန်‌နေလို့ ရေခဲမရခဲ့ဘူး...ကို့ အိကို အိမ်လိုက်ပို့ပေးအုံး..."

နေထက်သည် အိမ်က ဆိုင်ကယ်နဲ့ ရည်းစားဖြစ်သူ အိခိုင်ကို အိမ်လိုက်ပို့ပေးပီးနောက် ခန့်ဦးလည်း သူ့အိမ်မှာသူ ခင်နုနဲ့ နှက်နေသည့်အတွက် အိမ်ပြန်လည်း ပျင်းတာနဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းဘက်သို့ မောင်းထွက်လာခဲ့၏။

................................

" အင့်!...အား!...ကောင်း...ကောင်းတယ်...ဆောင့်...ဆောင့်....ဗုန်း!..ဗုန်း!...ပြွတ်!...အင့်!...ဖြောင်း!... မာကြီး....ငါ ပီးတော့မယ်...အ...အ့...အား!......"

ဆာလာပြည်အိတ် ခင်းထားသော သဲပုံပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ပီး လိုးနေသော ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး။ မာကြီးကို အပေါ်ကနေ ခွပီး မြင်းစီးသလို အလိုးခံနေသည့် နေထက်အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နဂိုကမှ အထန်မ မလို့ မဒိန်းကျင့်သလိုလည်း မလုပ်ရသလို ၊ တအားကြီးလည်း မစည်းရုံးလိုက်ရပဲ လွယ်လွယ်ကူကူပင် ခေါ်လို့ရခဲ့သည်။

ရှေ့က လိုးသွားသည့် ဂတုံးစတောက်လူ နဲ့ ကွမ်းဝါးထိပ်ပြောင်သည့်လူ (2) ယောက်ကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ (3) ချီလောက်ပီးသွား၍ အခု မာကြီး၏ ပင့်ပီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးချက်တေကြောင့် စောက်ပတ် အတွင်းသား တခုလုံး ကျဉ်တက်သွားကာ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တုန်တက်သွားရင်းနောက်ထပ် (1) ချီထပ်ပီးသွားသည်။ စုစုပေါင်း (4) ချီ ပီးသွားသဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အတော်မောနေ၍ စကားပင် ကောင်းကောင်း မပြောနိုင်တော့ ၊ အလိုးခံရတာ အကောင်းကြီး ကောင်းနေလို့လဲ ပါ၏။ 

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တချီထပ်ပီးသော်လည်း မာကြီးက မပီးသေးသဖြင့် အပေါ်ကနေ မြင်းစီးနေသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်သား ကားကားကြီး2ဖက်ကို လက်ဝါး (2) ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာကိုင်ကာ ဆက်တိုက် ပင့်ပင့် ဆောင့်လိုးရာမှ (2) မိနစ်ခန့်ကြာသော် စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးရည်တေ ပန်းထုတ်ရင်း မာကြီးမှာလည်း တချီပီးသွား၍

" ဟူး...မောလိုက်တာကွာ...လိုးလို့ကလည်း တအားကောင်း.....ရေဆာလို့ ရေသွားယူလိုက်အုံးမယ် မင်းတို့လိုးနှင့်..."

ကွမ်းဝါး ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှ

" ငါတို့ကတော့ ရေမဆာဘူး...ဒီကောင်မကြီးရဲ့နို့ကြီးတေက ညှစ်လိုက်ရင် ထွက်လိုက်တဲ့ နို့ရည်တေ တရွှမ်းရွှမ်းပဲ..."

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ဘုန်းကြီး ဆွမ်းစားအဆောင်ဘက်က ယူလာခဲ့သည့် အိုးမည်း အနည်းငယ်နဲ့ မီးသွေးခဲတခဲကို လွယ်အိတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ 

" ဟျောင့် ပြောင်ကြီး...အ့ကောင်မကြီးကို ဖင်ထောင်ထားလိုက်စမ်းကွာ...တော်တော် အယ်ထွား ကြီးမားလိုက်တဲ့ ဖင်သားကြီးတေ...အိုးမည်းသုတ်ပီး လိုးအုံးမယ် "

ကွမ်းဝါး ထိပ်ပြောင်တဲ့လူမှ

" မင်းတောင် အ့လို မီးသွေးနဲ့ ကြံကြံဖန်ဖန်လုပ်မာဆိုတော့...ငါလည်း ပုံစံတမျိုးလုပ်အုံးမယ် "

ကတုံးစတောက်နဲ့လူမှ မေးလိုက်သည်။

" မင်းပြောတာ ဘယ်လိုပုံစံလဲ "

" ဖင်ကြီးကို အိုးမည်းသုတ် လိုးမှာဆိုတော့...မင်းကအောက်ပိုင်းပေါ့.......ဒါဆို ငါက ဒီကောင်မကြီးကို အပေါ်ပိုင်းတပိုင်းလုံး ငါ့ပုဆိုးနဲ့ သူခိုးပုံစံဝတ်ပေးပီး လီးစုပ်ခိုင်းမာ "  

ဂတုံးစတောက်လူ နဲ့ ကွမ်းဝါး ထိပ်ပြောင်သည့်လူတို့၏ လိုးမယ့် ပုံစံတေကြောင့် ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးမှာ 

" တကယ့်ကောင်တေကွာ...မင်းတို့မလို့ ပေါက်တတ်ကရ "

ထိုအခါ ဂတုံးစတောက်နဲ့လူမှ

" မင်းတောင် ဟို ဖင်ညိုမ ခင်နုရဲ့ဖင်ထဲကို ရေပြွတ်ချောင်းရှည်ကြီး ထိုးထည့်သေးတာပဲ......ရေသွားယူမာဖြင့် သွားယူတော့...ငါတို့တော့ စပီ "

.....................

ဆွမ်းစား အဆောင်ဘက်သို့ ရေသွားယူနေသော 1 litre ဘူးတေ တွေ့သော်လည်း သူလိုချင်တာက 5litre ၊ လူကလည်း (4) ယောက်ဆိုတော့။1litre ဘူး (4) ဘူးယူရင်ရသော်လည်း သယ်ရအလှုပ်ရှုပ်သည့် အတွက် လွယ်လွယ်ကူကူဖြစ်အောင်။

" လီးပဲကွာ...နေ့လယ် ထမင်းလာစားတုန်းကတောင် ဒီနားလေးမှာ တွေ့ပါသေးတယ် "

ထိုအချိန် နေထက် ရောက်လာပီး

" ကိုမာကြီး...ဘာရှာနေတာလဲ..."

နေထက်ကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်သဖြင့် မာကြီး လန့်ဖျန့်သွားသည်။သူ့အမေ အရင်းခေါက်ခေါက်ကို ခုနလေးတင် အုပ်စုဖွဲ့ လိုးလာတာဆိုတော့။

" ဪ...အေး...နေထက်...ရေဘူးပါကွာ... 5litreဘူးကြီး နေ့လယ်က ဒီနားမှာတော့ တွေ့လိုက်တယ်...အခုမရှိတော့လို့ လိုက်ရှာနေတာ "

" ဒါများ ကိုမာကြီးရာ...အ့ဒီ ဘူးသေးလေးတေ ယူပေါ့ဗျ...ဒါနဲ့ ခင်ဗျားက ဘာလုပ်မလို့လဲ "

နေထက်ကို ကြည့်ရင်း မာကြီး ခေါင်းထဲ အတွေးတချက်ဝင်လာသည်။ဝင်လာသော အတွေးမှာ 

" ဒီကောင် နေထက်ကို ကိုယ့်အမေကိုပြန်လိုးခိုင်းရရင်တော့ ဘယ်လောက်များ ဖီးရှိလိုက်မလဲ...ဒီကောင်လည်း ဖီးရှိ...သူ့အမေလည်း ဖီးရှိ...ငါရယ် ဟိုကောင်တေရယ်လည်း ဖီးရှိ......ဒါနဲ့ နေအုံး....သူ့အမေကို လိုးခိုင်းရင် ဒီတိုင်းကြီးတော့ ဒီကောင် မလိုးလောက်ဘူး.....ပီးတော့...ဟိုနို့ကြီးမကြီးကလည်း....သူ့သားအရင်းခေါက်ခေါက်မလို့ အလိုးမခံလောက်ဘူး........ဪ....မေ့နေတာ....ဟိုကောင် ပြောင်ကြီးက အပေါ်ပိုင်းကို ပုဆိုးခြုံပေးပီး လီးစုပ်ခိုင်းနေတာပဲ........အောက်ပိုင်း ဖင်တုံးကြီးတေဆိုရင်လည်း ဂတုံးစတောက်ကောင်က အိုးမည်းသုတ်ထားတာဆိုတော့.... ဒါဆို သူ့အမေမှန်း ဒီကောင်မသိလောက်တော့ဘူး....လိုးနေတုန်း နဲ့ လိုးပီးချိန်မှာ ဒီကောင် သူ့အမေမှန်း သိလည်း ကိစ္စမရှိတော့ဘူး...အဓိကက မလိုးခင်မှာ သူလိုးမယ့်သူက သူ့အမေ မဟုတ်ပဲ တခြားသူလို့ ထင်ရင် ရပီ "

" ဟိတ်လူ!...ကိုမာကြီး!...ဘာကြောင်ကြည့်နေတာတုံး "

မာကြီး သတိပြန်ဝင်ကာ 

" ဒီမယ်...ငါမင်းကို ပြောပြမယ် လာ ဒီနားတိုး "

ထိုစဉ် မာကြီးတို့အနားသို့ အသက် (12) နှစ်လောက်ရှိမယ့်ကိုရင်ငယ်လေး (1) ဖွဲ့ လာသဖြင့်

" လာပါကွာ...ဟိုဘက်မှာပဲ သွားပြောရအောင် "

မာကြီးသည် နေထက်ကို လူရှင်းသည့် အဆောင်ဘက်သို့ ခေါ်သွား၍ ဘေးဘီတချက်ကြည့်ကာသူ အပါအဝင် တခြားရွာက လူ  (2) ယောက်နဲ့ ဒီရွာက နို့ကြီးကြီး ဖင်ကြီးကြီး ကောင်မကြီးတစ်ယောက်ကို သိမ်အပျက်ထဲမှာ ဖင်ဝိုင်းလိုးနေသည့်အကြောင်း နေထက်ကို ပြောပြလိုက်ပီး စိတ်ပါရင် နေထက်ပါ တခါတည်း လိုက်လိုးလို့ရကြောင်း။နေထက်လည်း မျက်လုံးပြူး ၊ မျက်ဆံပြူးဖြစ်သွားကာ ခနစဉ်းစားလိုက်သည်။

အဖေရော အမေရောက ရိုးသား ယဉ်ကျေးသည်မို့ သားဖြစ်သူ နေထက်ကလည်း 2ခါမပြောရ။

" ကြာသလားလို့.....လိုက်မယ်ဗျာ "

မာကြီး တချက်ပြုံးလိုက်ပီး 

" အ့တာဆို နေအုံး...ငါနဲ့ 1litre ရေဘူးတေလိုက်ပီး ကူယူပေးအုံး...ပီးတော့ သိမ်အပျက်ထဲကိုသွားရင် ဘေးဘီ တချက်ကြည့်အုံးနော် ဟျောင့်...."

.....................

မာကြီး နဲ့ နေထက်တို့ သိမ်အပျက်ထဲသို့ ဝင်ဝင်ချင်း မြင်လိုက်ရတဲ့ အရာကြောင့် နေထက် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားပီး လီးတံကြီး ငေါက်ကနဲ ထောင်ထလာ၏။

အမျိုးသမီးတစ်ယောက်သည်နေထက်တို့ဘက်ကို ဖင်ပေးထားပီး ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ထား၍ ထိုဖင်သားကြီး 2လုံးကြားထဲက နီရဲပြဲလန်နေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးမှာ စောက်ရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်တေ ယိုစီးကျနေလျက်။

ဖင်သား အယ်အယ် ထွားထွားကြီး (2) ဖက်မှာလည်း အိုးမည်းလား ၊ ဘာတေလဲတော့မသိဘူး ၊ တခုခုနဲ့သုတ်ထားလို့ မည်းပြောင်နေတာ။ခေါင်းပိုင်းကတော့ ပုဆိုးခြုံထားလို့ ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်းမသိပေမယ့် နေထက်စိတ်ထဲတွင် 

" အတော်တောင့်တဲ့ကောင်မကြီးပဲ ၊ ဘယ်သူ့မိန်းမလဲမသိဘူး...ပေါင်သားကြီးတေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ တကယ့်လူတေ....ဖင်သားကြီးကိုများ အိုးမည်းသုတ်လိုးရတယ်လို့ "

ထိုအမျိုးသမီးမှာ အမေအရင်းအခေါက်ခေါက် ဖြစ်သည်ကို နေထက်တစ်ယောက် မသိချေ။ရွာထဲမှာ ရှိတဲ့ အမျိုးသမီးအနည်းငယ်လောက်လည်း အသားဖွေးပီး နို့ကြီးကြီး ၊ ဖင်ကြီးကြီးတေချည်းသည်မို့။တချီပီးထား၍ တိုင်1လုံးကိုမှီပီး ခနအမောဖြေနေသော ဂတုံးစတောက်နဲ့လူမှ

" ဟာ...ဟျောင့် မာကြီး....ဘယ်ကကောင် ခေါ်လာတာလဲ....ပြဿနာပဲကွာ "

မာကြီးလည်း

" ဘယ်ကကောင်မှ မဟုတ်ဘူး...ငါ့ဘော်ဒါဘော်ကျွတ်....ဒီကောင်က နှုတ်လုံပါတယ်ကွ....ရေဘူးယူတုန်း တွေ့လို့ တခါတည်း ခေါ်လာလိုက်တာ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် အပေါ်ပိုင်းကို သူခိုးပုံစံ ပုဆိုးနဲ့ အစွပ်ခံရပီး ဖင်ကုန်း၍ လီးစုပ်ပေးနေရသဖြင့် အနောက်က ဘယ်သူဘယ်ဝါ ရောက်နေလဲမမြင်ရ။ ပါးစပ်ထဲတွင်လည်း ထိပ်ပြောင်ကောင်၏ လီးတံကြီးက ပလုပ်ပလောင်းထည့်ထားသည်မို့ ။

ထိုအချိန် နေထက်မှ စကားစပြောလိုက်သည်။

" ဒီကောင်မကြီးရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးအောက်က ပေါင်အရင်း (2) ဖက်...ဒီလောက် နီရဲနေပုံထောက်ရင် ခင်ဗျားတို့က ရှယ်လိုးထားပီးပီပဲ...."

အနောက်ကနေ သားဖြစ်သူ နေထက်၏ အသံကိုကြားလိုက်ရသဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် လီးစုပ်နေရာမှ အမေမှန်း သိအောင် ထပြောမည်အလုပ်

" ဟာ...ကောင်မကြီးကလည်း....လီးစုပ်မှာဖြင့် စုပ်စမ်းပါ....ဘယ်ကိုထမှာလဲ "

" ပြွတ်!...အု! "

ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှ ထဖို့လုပ်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ခေါင်းကို လက်2ဖက်နဲ့ အားကုန်ဖိပစ်လိုက်ရာ လီးတံချောင်းကြီး၏ အရင်း နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နှခမ်းသားနီနီရဲရဲကြီး ထိသည်အထိ။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ သားအရင်းခေါက်ခေါက်က အမေမှန်းမသိပဲ လိုးတော့မည်မို့ လီးတံကြီး ငုံနေရသဖြင့် ပါးစပ်ကပြောမရသော်လည်း ပင်ပန်းမောဟိုက်နေသည့်ကြားက ရှိတဲ့အားကို သုံးကာ ကုန်းထလိုက်ပြန်သည်။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးလည်း ရိပ်မိ၍ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို အလျင်အမြန် ဝင်ချုပ်ထားလိုက်သည်။

" ဒီကောင်မကြီးက တချက်တချက်ကျ ဒီလိုပဲကွ....လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့လေကွာ "

" နေအုံးဗျ ကိုမာကြီးရ...ဒီလောက် တင်းကား ထွားကျိုင်းနေတဲ့ ဖင်တုံးကြီးကို လိုးတာကလိုးချင်တယ်...ဒါမဲ့ ဘယ်သူမှန်းလဲမသိဘူး...မျက်နှာကို အရင်ကြည့်အုံးမှ..."

နေထက်သည် ဖင်ကုန်းပီး လီးစုပ်နေသည့် အမျိုးသမီးကြီး၏ မျက်နှာပိုင်းကို ကြည့်မည်လုပ်သောအခါ မာကြီးမှ ကပျာကယာပင်

" ခန...ခနလေး...မင်းကလည်းကွာ...လိုးရင်းနဲ့ တဖြေးဖြေး မြင်ရမာပေါ့ဟ...ချက်ချင်းကြီး တန်းကြည့်ရင် ဖီးသိပ်ရှိမှာ မဟုတ်ဘူး....လိုးရင်းနဲ့မှ ကြည့်တာက လုံးဝ surprise ဖြစ်မှာ "

နေထက်သည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ခေါင်းပိုင်းက ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်မည်အလုပ် မာကြီး၏ စကားကြောင့်

" အ့တာလည်း ဟုတ်တယ်....အရင်ဆုံး တချီလောက်ပီးအောင် လိုးလိုက်အုံးမယ် "

နေထက်လည်း ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်ကာ လီးတံကြီးကို 4ချက်ခန့် ထုလိုက်ပီးစောက်ရည်တေ ရွှဲနစ်နေတဲ့ နီရဲ ပြဲလန်နေတဲ့ စောက်ပတ်အဝသို့ တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းလိုက်၏။

" အားပါးပါး....အတွင်းသားကြီးက အိဖိန့်နေတာပဲ "

ထို့နောက် ဖင်ဆုံကြီး မည်းမည်းကြီးကို လက်2ဖက်နဲ့ ဘယ်ညာ စုံကိုင်ကာ တဗုန်းဗုန်း တဖန်းဖန်း ဆောင့်လိုးတော့သည်။

နေထက် တချက်ဆောင့်တိုင်း ဆောင့်တိုင်းအမေဖြစ်သူ၏ ဖင်သား မည်းမည်းကြီး 2ဖက်သည် ရေလှိုင်းပမာ တွန့်ခေါက်တုန်ခါသွားလျက်။

မာကြီး၏ ကောင်းမှုနဲ့ နေထက်မှာ အမေအရင်းကို doggyပုံစံ ဖင်ဆောင့်လိုးနေသည်။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာလည်း အထန်မ ဆိုသော်ငြားသားအရင်းက အမေမှန်းမသိပဲ တနှာမွှန်ပီး လိုးနေသောကြောင့် မျက်ရည်များကျလာ၏။

သို့သော်လည်း မသိစိတ် ( လိင်စိတ် ) ၏ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် သားဖြစ်သူ နေထက်၏ လီးတံကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံးက ဆွဲစုပ်ညှစ်ဖျစ်နေသဖြင့် နေထက်တစ်ယောက် လိုးရတာ စောက်ရမ်းကောင်းမွန်နေသည်။

" အားရှီး....ရော့ကွာ....ရော့...ဗုန်း!....ဗုန်း!...ဖန်း!....ဖန်း!...အရင်တုန်းက သူများတေကို လိုးတာထက်...အခု ဒီကောင်မကြီးကို လိုးရတာ ပိုကောင်းနေတာ....ပြွတ်!....ဖြောင်း!...ဗက်!...."

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကတော့ ပါးစပ်အပြည့် လီးစုပ်နေရသဖြင့် 

" အု!....ရှလွတ်!...အွစ်!.....အု!..."

ဟူသည့် မပီမသ သာ ညီးနိုင်တော့၏။

မာကြီးလည်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး မရုန်းပဲ ငြိမ်နေတော့သည့်အခါမှ တခြားဘက်ထွက်နေကာ သားအမိ2ယောက်လိုးနေတာကြည့်ရင်း ဂွင်းထုတော့သည်။

ခနအကြာတွင် သားအမိ2ယောက် တပြိုင်နက်ထဲ ပီးမြောက်သွား၍ နေထက်က စောက်ပတ်ထဲမှ လီးတံကြီးကို ချွတ်လိုက်ကာ အိုးမည်းသုတ်ထားသည့် အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်မည်းမည်းကြီး 2လုံးပေါ်သို့ ပတ်ဖျန်းသလို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်၏။

အမေဖြစ်သူ၏ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့လိုးနေတဲ့ ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း တချီထပ်ပီးသွားသဖြင့် ပါးစပ်ထဲမှလီးဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ စောက်ခွက်ပေါ်သို့ ပန်းထည့်လိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ စောက်ခွက်တခုလုံး လီးရည်ဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ပေကျံသွားလျက်။

နေထက်သည် အမေဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ဖင်မည်းမည်းကြီး2လုံးပေါ်မှာ ပေကျံနေသည့် လီးရည်ဖြူဖြူများကို ဖင်သားကြီး (2) ဖက် နှံ့နေအောင် ၊ ဖင်သားကြီးတေထဲသို့ စိမ့်ဝင်နေအောင် လက်နဲ့ lotion လိမ်းသလို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။

ထို့နောက် နေထက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ခေါင်းအောက်စိုက်ကျနေပီး ဖင်ဆုံကြီး ဖင်ဗူးထောင်းထောင်ထားသည့် အမျိုးသမီးကြီး၏ သူခိုးပုံစံ ပုဆိုးဝတ်ထားသည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်၍ ထိုအမျိုးသမီးကြီး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆွဲလှည့်လိုက်ရာ

" ဟာ!...အမေ့!..."

နှခမ်းသား နီနီရဲရဲ ၊ ဖြူဖွေးအုနေပီး လှပသော အမေ့မျက်နှာသည် အခုတော့ လီးရည်တေပေကျံနေပီး ဖာသည်မ သဖွယ်ဖြစ်နေပုံကို နေထက် တွေ့လိုက်သဖြင့် အံ့အားသင့်‌နေလျက်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် မောပန်းနေသဖြင့် ဘာမှမပြောနိုင်ပဲ နေထက်ကို ကြည့်နေကာ တအင့်အင့်နဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။

ဂတုံးစတောက်လူ နှင့် ထိပ်ပြောင်သည့်လူ2ယောက်မှာ အခုမှ သားအမိ2ယောက်မှန်းသိသွားသဖြင့်

" ဟာ....မာကြီး...သူတို့က သားအမိတေပေါ့..."

မာကြီးသည် ပြုံးပြုံးကြီးဖြင့်။ ထိုအခါ ဂတုံးစတောက်လူ နဲ့ ထိပ်ပြောင်သည့်လူတို့သည်  ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရီလိုက်၍ 

" ဟား!ဟား!ဟား!...မအေလိုးတဲ့ ကိုမေကိုလိုးကို အခုမှ မြင်ဖူးတယ်....ဟား!...ဟား!....ငါတို့တောင် ငါတို့ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အမေတေ သေသွားလို့ ကိုယ့်အမေကို မလိုးဖူးဘူး....ဟား!ဟား! "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" မာကြီး...နင် သပ်သပ် စောက်ကျင့်ယုတ်တာပဲ....ဟဲ့ကောင် နေထက်...နင်ကရော...ငါ့ကို မသိဘူးလား ဟမ်!....မမှတ်မိဘူးလား...ခွေးသား "

အချီပေါင်းများစွာ ပီးထားသည်မို့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် မောပန်းနေသော အသံဖြင့်။

ထိုအခါ နေထက်မှ

" ဟာ...ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုလုပ် သိမာလဲ...အမေက အသံလည်း မပေးဘူး "

" ဟုတ်သားပဲ အမကလည်း...နေထက်မှ အမဖင်မလိုးဖူးတာ...သူ ဘယ်လိုလုပ်သိမလဲ "

မာကြီး၏ စကားကြောင့် နေထက်သည်

" ငါလိုးမလူ...."

မာကြီးလည်း

" အမယ်အမယ်...ဟျောင့်...မှန်မှန်ပြော...မင်းလည်း မင်းမေကို တအားလိုးကောင်းနေတာပဲမလား....ငါက  မင်းကောင်းစေချင်လို့ပါ...ဟား!ဟား!..."

ဂတုံးစတောက်နဲ့လူသည် 

" ကဲ...ငါတို့တော့ ပြန်ပီ....ပြန်ပီဆိုပေမယ့်...နောက်နေ့တေ လာလိုးအုံးမာနော် ဟဲဟဲ....ဒီနေရာ ဒါမှမဟုတ်လည်း တခြားနေရာပေါ့...."

ဂတုံးစတောက်လူ နှင့် ထိပ်ပြောင်သည့်လူ2ယောက် ထွက်သွားပီးနောက် သိမ်အပျက်ထဲတွင်မာကြီး ၊ နေထက် နဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့သာ ကျန်ခဲ့သည်။

ထိုစဉ် နေထက်သည် မပြောမဆိုနဲ့ အမေဖြစ်သူ၏ ဘူးသီးလောက်ရှိ‌သော သွေးကြောစိမ်းတေ ယှက်ထနေနဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီး1ဖက်ကို လက်နဲ့နယ်လိုက်ပီး တခြားနို့အုံကြီးတဖက်ကို ပါးစပ်နဲ့ အငမ်းမရ‌စို့လိုက်သဖြင့် 

" ဟဲ့...ဟဲ့ကောင် နေထက်....နင် ကိုယ့်အမေကို...ဖယ်....ဖယ်စမ်း "

" စို့ပါစေ အမကလည်း....အမဖင်တောင် ဒီကောင်လိုးထားတာကို..."

နေထက်သည် နို့စို့တာကို ခနရပ်လိုက်ကာ မတ်တပ်ထလိုက်ပီး

" အမေ့...ကျွန်တော်လီးကို စုပ်ပေးအုံး "

ပါးစပ်တွင် အမေဖြစ်သူ၏ နို့ရည်စက်များ တရွှဲရွှဲနဲ့ နေထက်မှာ လီးတံကြီးကို ဂွင်းထုရင်း အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ပါးစပ်နားသို့ လီးတံကြီးကိုတိုးကပ်လိုက်ပီး........


``````````````````````

(06) ရိုးရာသကြန် - နှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့ - end 


နေထက်သည် တချီပီးလို့ ထွက်လာသော လီးရည်များကို မာတာမိခင်၏ စောက်ခွက်တပြင်လုံးပေါ်သို့ ရွှဲနစ်နေအောင် ပန်းထုတ် ပက်ဖျန်းလိုက်၏။

..................

နေထက်တို့အိမ်ပေါ်တွင်...

" အခုလို လှူကန်တော့ရခြင်း အကျိုးအားကြောင့်...................."

ဦးနေသည် နှစ်သစ်ကူးမှာ မနက် စောစောစီးစီးလာကန်တော့သော မျိုးဆွေ နှင့် မေလေးတို့ကို ဆုပေးနေ၏။

ဦးနေ ဆုပေးပီးသည့်အခါ မျိုးဆွေတို့လင်မယား နောက်တခါ ထပ်ကန်တော့လိုက်သဖြင့် ဝပ်ချလိုက်တဲ့ မေလေး၏ အင်ကျီထဲမှ ဖြူဖွေးအုနေသော နို့အုံဆူဆူထွားထွားကြီး2မွှာကို ကန်တော့ခံသည့် ဦးနေမှာ ပြူးထွက်နေအောင် မြင်လိုက်ရသည်။

မျိုးဆွေတို့လင်မယားကတော့ အသက်ကြီးတဲ့သူတေလည်းဖြစ် ၊ အိမ်နီးနားချင်း အကို အမသဖွယ်ရင်းရင်းနှီးနှီးနေလာကြတာ အတော်ကြာပီမို့ လာကန်တော့ကြခြင်းပင်။ မျိုးဆွေတို့အနောက်မှာ ရပ်နေတဲ့ နေထက်ကလည်း မေလေး ကုန်းပီး ဝပ်ချလိုက်တဲ့အချိန် လုံးတစ် အယ်ကားနေသော မေလေး၏ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို ကြည့်ပီး ပစ်မှားနေလျက်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ 

" ဦးနေ ပေးတဲ့ဆုအတိုင်းပဲပေါ့...ငါကတော့  ဆုတေဘာတေ ထွေထွေထူးထူး မပေးတတ်ပါဘူး... ..လင်မယား (2) ယောက် တည့်ရှုအောင်နေကြ....မျိုးဆွေ နင်ကလည်း အရက်တေ တအားကြီး မသောက်နဲ့ ကြားလား....ပီးတော့ ဒီလို မုန့်ဘူးတေ ၊ပစ္စည်းတေလည်း မလိုပါဘူး...လာကန်တော့တာပဲ တော်ရောပေါ့....ပြန်ယူသွား ပြန်ယူသွား "

စကားအနည်းငယ် ပြောကြ၍ မျိုးဆွေတို့လင်မယား ပြန်သွားပီးနောက် နေထက်ကလည်း အဖေနဲ့အမေဖြစ်သူတို့ကို ကတော့ပြန်သည်။

" နေထက်...မင်း ဒီနေ့ အပြင်သွားမာပဲမလား "

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေမှ မေးလိုက်ခြင်း။

" ဒီနေ့တော့ အပြင်မသွားတော့ပါဘူး အဖေရာ...အရင်နေ့တေကလည်း လည်ထားတာဆိုတော့...."

" အမယ် မင်းက ထူးဆန်းလှချည်လား...အမြဲတမ်း အပြင်သွားနေတဲ့ကောင်က "

" အ့လိုလည်း မဟုတ်ဘူး အဖေရ...အခုသာ မသွားသေးတာ....တော်ကြာနေ ဒါမှမဟုတ် နေ့လယ်ကျ သွားရင်သွားမာ "

နေထက်သည် ပါးစပ်က ထိုသို့ပြောလိုက်သော်လည်း စိတ်ထဲမှာတော့

" ထူးဆန်းမှာပေါ့ အဖေရ.....အိမ်မှာပဲနေပီး အမေ့ကိုဖင်လိုးမလို့လေ " 

နေမြင့်သည့်အချိန် ဦးနေ ရွာထဲထွက်သွားခါနီးမသွားခင်လေးတွင်

" နင်တို့ ဘုန်းကြီးကျောင်းလာတာ ဘုန်းကြီးတချို့နဲ့တခြား အသက်တော်တော်ကြီးတဲ့ အဘိုးကြီးတေ ၊ အဘွားကြီးတေက သိပ်မကြိုက်ကြဘူးနော်....အတင်းတုပ်ပီး စကားတအားပေါလို့တဲ့ နင်တို့အဖွဲ့က "

မိန်းမဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ထိုသို့ပြောပီးမှဦးနေ ရွာထဲထွက်သွားလေသည်။

.....................

မနက် (10) နာရီ  (18) မိနစ်။

မီးဖိုချောင်တွင် နေ့လည်စာအတွက် ထိုင်ခုံအပုလေးပေါ်မှာ ဖင်သားကားကားကြီးဖြင့် ကန်စွန်းရွက်ထိုင်သင်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် အနောက်ကနေ နို့အုံကြီး2ဖက်ကို ကိုင်ညှစ်ခံရလိုက်သဖြင့်

" အမလေး!......ဟယ် နေထက်....နင်အဖေ ထွက်သွားတာဖြင့် မကြာသေးဘူး.... "

" ကြာတာ မကြာတာ မသိဘူးဗျာ....ကျွန်တော်အမေ့ကို တနေကုန်လိုးချင်လို့....ဒီနေ့ အပြင်တောင် မသွားဘူး "

အနောက်ကနေ နို့အုံကြီး2ဖက်ကို အသားကုန် ညှစ်ခံနေရသဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏စောက်ပတ်ကြီးသည် စောက်ရည်တေ စိမ့်ထွက်လာ၏။အမေဖြစ်သူကို နို့ထိုင်ညှစ်နေသည့် သားဖြစ်သူ နေထက်ကို နောက်လှည့်ပီး ပါးစပ်ချင်းစုပ်လိုက်ရာ

" ရှလွတ်!...ပြွတ်!...ပလွတ်!....အွင်းးးး....အင့်!...."

kissing ဆွဲသည့်အသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ထိုအချိန် ကြောင်အိမ်ပေါ်တွင် တင်ထားသည့် ဖုန်းက သီချင်းသံထွက်ပေါ်လာ၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးလည်း kissing စုပ်နေရာမှ အမြန်ထယူလိုက်ပီး

" ဟဲ့...နင့်အဖေဟဲ့...နေထက်ရဲ့...အငြိမ်နေစမ်း "

နေထက်သည် မတ်တပ်ရပ်ရင်း အဖေဖြစ်သူနဲ့ ဖုန်းပြောနေသည့် အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ထမီကို လှန်လိုက်ကာ စောက်ပတ်ကြီးကို ကုန်းစုပ်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ လက်တဖက်က နေထက်၏ ခေါင်းကို တွန်းသည့်ပုံစံ ကိုင်လိုက်သည်။

" အင့်!...အ့တာဆို သူတို့ကို ပြောလိုက်အုံး.....ကျမ တော်တော်ကြာမှ လာမယ်ဆိုပီး....."

ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင် နှစ်ဆန်းတရက်နေ့မို့ ကျွေးကြမွေးကြသည်များရှိသဖြင့် လူအတော်စည်လှ၏။ဦးနေ ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင် ကူလုပ်နေတုန်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုးနှင့် အတင်းတုပ်နေကြ ၊ စကားပေါနေကြဖြစ်သော အမျိုးသမီးကြီးတဖွဲ့ နှင့်တွေ့လို့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ဒီကိုမလာဘူးလားဟု မေးသဖြင့် ဦးနေလည်း  ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ဖုန်းခေါ်လိုက်ခြင်းပင်။

" ပြွတ်!....ပလပ်!...ပလပ်!...ရှလွတ်!...."

စောက်ပတ်ယက်သံ ၊ စုပ်သံများ။ ဖုန်းချပီး  ဖုန်းကို ကြောင်အိမ်ပေါ်တင်လိုက်၍နေထက်၏ ခေါင်းကို လက်2ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ အောက်ပိုင်းကလည်း သားဖြစ်သူ နေထက် စောက်ပတ်ပိုယက်လို့ကောင်းအောင် မတ်တပ်ရပ်ထားရင်း ခြေထောက် နည်းနည်းကားလိုက်ပီး ပါးစပ်က တအင်းအင်း ၊ တအားအား စ ညီးတော့လေသည်။

စောက်ပတ်အမွှေးများ ပတ်ချာလည် ဝိုင်းနေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နီရဲ ပြဲလန် စောက်ပတ်ကြီးကို သားဖြစ်သူ နေထက်သည် လျှာထိုးသွင်းလိုက် ၊ စုပ်လိုက် ၊ ကြွက်နားရွက်လိုဖြစ်နေသည့်စောက်ပတ်ဘေးသား  (2) ဖက်ကိုလည်း ပါးစပ်နဲ့စုပ်လိုက် ၊ စောက်ပတ်အသားကိုလည်း သွားဖြင့် ကိုက်လိုက်နဲ့။

စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာပီး ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ကျဉ်တက်နေအောင် အကောင်းကြီးကောင်းနေသောကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မတ်တပ်ရပ်ကြီး ခါးကိုင်း၍ မျက်ဖြူလန်ပီး နီနီရဲရဲ နှခမ်းကြီးကို စူကာ ဖီးအတော်တက်နေလျက်။

ခနအကြာတွင် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတစ်ယောက်စောက်ပတ်အတွင်းသားကြောတေ အိစိမ့် ကျဉ်တက်လွန်းလာပီး ခန္ဓာကိုယ်ကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်တက်သွားလျက် တချီပီးသွားသည်။

ထိုအခါ အမေဖြစ်သူ စောက်အပတ်အတွင်းသားထဲမှ ဒလလော ဗျင်း ဗျင်းနဲ့ ပန်းထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်များကို နေထက်သည် စောက်ပတ်ဝကို ပါးစပ်ဟ တေ့ထားပီး တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ မျိုချ သောက်သုံးလိုက်လေ၏။

သားဖြစ်သူ နေထက် မိမိပေါင် (2) လုံးကြား ၊ စောက်ပတ်ပြဲကြီးမှာ မျက်နှာခွာလိုက်ပီး မော့ကြည့်လိုက်သောအခါ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တွေ့လိုက်ရသည်က သားဖြစ်သူ နေထက်၏ မျက်နှာတခုလုံးသည် မိမိစောက်ရည်များ ရွှဲပေနေ၍ ပါးစပ်ကလည်း အဆီပြန်သလိုဖြစ်နေကာ ၊ ပါးစပ်တဝိုက်မှာ စောက်ပတ်မွှေး (4) မျှင် (5) မျှင်လောက် ကပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

နေထက်လည်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အမေဖြစ်သူဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို တဖက်သို့လှည့်လိုက်ပီး ကြောင်အိမ်ကို လက်  (2) ဖက်ထောက်ခိုင်းလိုက်၏။

မတ်တပ်ရပ်ရင်း ကြောင်အိမ်ကို လက်2ဖက်နဲ့ အားပြု မှီကိုင်ထားသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်တုံး တုံတုံကြီး (2) တုံးကို ကော့လိုက်ရာ ကားထွက်လာသော ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးကြားသို့ နေထက် သူ့လီးတံကြီးကို တေ့၍ ဆောင့်ချလိုက်သဖြင့်

" အား!....အသာလုပ်ပါ နေထက်ရယ်...နာတယ်ဟဲ့ "

သားဖြစ်သူနေထက်၏ လီးမှာ ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးနေ၏ လီးထက် အနည်းငယ်တို၍ အတုတ်နည်းသော်လည်း သားအမိရင်းကြီးမလို့ အလိုးခံရတာ ဘာနဲ့မှမတူပဲ စောက်ပတ်အရသာရှိလွန်းလှသည်။ အိမ်မှာ အဖေမရှိတုန်း သားအမိ  (2) ယောက်မှာ မီးဖိုချောင်ထဲတွင် မော်တော်ဆပ်  မတ်တပ်ဆော်နေကြလျက်။

" ဒုန်း!...ကျွီ!...ဒုန်း!...ကျွီ "

" အ့! အ့! အား!...ဟဲ့ ဟဲ့ ခန... ခန..."

နေထက်လိုးနေတာကို ခနရပ်လိုက်၍

" ဘာလဲ အမေရ...လိုးနေတာကို...."

" ဒီမယ်ဟဲ့....ကြောင်အိမ်ကို လက်2ဖက်နဲ့ မှီပီးကိုင်ရတာ....လှုပ်တုပ် လှုပ်တုပ်နဲ့....ကြောင်အိမ်ပေါ်က ဖန်ဘူးတေ ကျကွဲကုန်မှဖြင့်.....ဟိုဘက်က အိမ်တိုင်နားကို သွားလိုးရအောင်...."

( ဖန်ဘူးတေဆိုသည်မှာ အိုဗာတင်းဘူးခွံများဖြစ်၍ တချို့အိမ်တေမှာ ထိုအိုဗာတင်းဘူးခွံတေထဲကို သကြားထည့်သည့်ဟာထည့် ၊ ပဲလှော် ပဲကြမ်းထည့်သည့်ဟာထည့် ၊ အချိုမှုန့်ထည့်သည့်ဟာထည့် ၊ မြေပဲဆံ ထည့်သည့်ဟာထည့် )

သားအမိ2ယောက် နေရာရွှေ့ကြပီး

" ဗက်!...ဗက်!...ဗက်!....အား!....ပြွတ်!....အင့်!....ဗက်!.....ဗက်!....ဗုန်း!....ဗုန်း!....ဖန်း!....ဖန်း!...အား! "

အမေဖြစ်သူ၏ ဖင်သား ထွားထွားကြီး နှင့် သားဖြစ်သူ၏ ပေါင်အရင်းတို့ ရိုက်ခတ်သံများမှာ စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့။

နေထက်တချက်ဆောင့်တိုင်း ဒေါ်ထက်ထက် မိုး၏ စွင့်ကားထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီး (2) ဖက်မှာ တဗက်ဗက်နဲ့ တုန်ခါသွားပီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များသည်လည်း လီးတခါ အပြင်ထွက်တိုင်း စောက်ပတ်ထဲမှ လျှံလျှံထွက်လာသည်။

အနောက်ကနေ ကိုယ့်အမေကို မညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသော နေထက်သည် လီးတံကြီးက စောက်ပတ်ထဲသို့ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေ၍ လက်2ဖက်လည်း အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိတဲ့ နို့အုံ ထွားထွားအယ်အယ်ကြီး2မွှာကို ကိုင်ညှစ်ထားရင်း။

သားအရင်း နေထက်၏ အလိုးကြမ်းချက်တေကြောင့် အိမ်တိုင်ကို ကိုင်မှီထားသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် တအားကောင်းနေ၍ ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးကြီးကို ကော့သည်ထက် ပို့ကော့ ခံကာ သားဖြစ်သူ၏ လီးတံကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားဖြင့် အစွမ်းကုန် ဆွဲစုပ်ညှစ်ထားရင်း ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်း တအားအား ညီးနေလျက်။ သားဖြစ်သူ၏ ပြင်းထန်လှတဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တေကြောင့် ခုနလေးကမှ တချီပီးထားသော်လည်း အခုနောက်တချီထပ်ပီးချင်လာ၍ 

" အင့်!....ဗက်!..ဗက်!..ပြွတ်!...အား!....ဆောင့်....ဆောင့်....အား!...ပီးတော့မယ်....အမေ ပီးတော့မယ်....ပီးးးးး "

အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်တခု

လုံး တုန်တက်သွားသည်ကို အနောက်က 

ဆက်တိုက် လိုးနေသော နေထက်သည် အမေ တ

ချီထပ်ပီးသွားပီဆိုပီး စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ လီးတံ

ကြီးကို ချွတ်လိုက်ရာ

" ပလွတ်!....ဗောက်!...ဗောက်!....ဗောက်!...."

လီးတံကြီးချွတ်လိုက်သည်နှင့် စောက်ပတ်ထဲစောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာပီး မြေကြီးပေါ်သို့ တဗောက်ဗောက်နဲ့ ကျဆင်းလာ၏။ သားဖြစ်သူကလည်း ကိုယ်မေကိုပြန်လိုးတဲ့အထိ အထန်ကောင် ၊ အမေဖြစ်သူကလည်း နဂိုကတည်းက တနှာကြီး အရည်ရွှမ်းသည့် အထန်မ။    

သားဖြစ်သူ နေထက် တချီမှမပီးသေသော်လည်းအမေဖြစ်သူမှာတော့ 2ချီဆက်တိုက်ပီးသွားသည်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် (2) ချီပီးထားသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် မတ်တပ်ရပ်ထားတဲ့ ဒူးတေ မခိုင်တော့ပဲ မြေကြီးပေါ်သို့ ခွေကျသွားလျက်။ တချီမှ မပီးသေးသည့် နေထက်သည် မြေကြီးပေါ်တွင် မောမောနဲ့ လဲကျနေသော အမေဖြစ်သူကို ထူကာ 

"ကျွန်တော်က တချီမှ မပီးသေးဘူးဗျ....စုပ်ပေးအုံး"

နေထက်သည် ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အမေဖြစ်သူ၏ ခေါင်းကိုလက်တဖက်နဲ့ ဆွဲမော့လိုက်ပီး အမေဖြစ်သူ၏ ဖြူဖွေးနေသော ပါးမို့မို့ဖောင်းဖောင်းပေါ်သို့ လီးတံကြီးနဲ့ တဖတ်ဖတ်ရိုက်၍ ပါးအသားထဲနစ်ဝင်နေအောင် လီးထိပ်နဲ့ ထိုးလည်း ထိုးသည်။

ထို့နောက် ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတံကြီးထိုးထည့်လိုက်ကာ ကိုယ့်အမေကို လီးစုပ်ခိုင်းတော့၏။ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကလည်း လူကသာ (2) ချီပီးလို့ မောနေတာ ၊ မြေကြီးပေါ် ဒူးထောက်၍  ပါးစပ်ကတော့ တပြွတ်ပြွတ် ၊ ရှလွတ် ရှလွတ်နှင့် ပါး (2) ဖက် ခွက်အောင် သားဖြစ်သူ၏ လီးတံကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်ကာ ရှယ်စုပ်ပေးနေ၏။ကျန်တဲ့လက်တဖက်ကလည်း သားဖြစ်သူ၏ ဖင်ကိုကိုင်ထားလျက်။

နေထက်သည် စူပါမန်းလို လက် (2) ဖက်နဲ့ ခါးထောက်မတ်တပ်ရပ်ရင်း အမေဖြစ်သူ၏ လီးစုပ်ခြင်းကို အကောင်းကြီးကောင်းစွာ အစုပ်ခံနေသည်။လီးစုပ်နေရင်း အပေါ်ကိုမော့ကြည့်နေသည့် အမေဖြစ်သူကို ကြည့်ကာ 

" အမေ နို့ကြီးမကြီး...ကျွန်တော့်လီးတံကြီးကို စုပ်ရတာ ဘယ်လိုလဲ...ကောင်းလား "အမေဖြစ်သူမှာ သွားရည်တများများနဲ့ လီးစုပ်နေရင်း " အွင်း! " ဟု ကောင်းကြောင်း ထောက်ခံ လိုက်သည်။

ထို့နောက် နေထက်သည် အမေဖြစ်သူကို လီးစုပ်တာ ရပ်ခိုင်းလိုက်ပီး နို့အုံကြီး (2) မွှာနဲ့ ဂွင်းထုခိုင်းပြန်၏။အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကလည်း  သားဖြစ်သူ နေထက်၏ လီးတံကြီးကို ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိတဲ့ နို့အုံကြီး (2) လုံးကြားထဲသို့ ညှပ်ကာ ဂွင်းထုပေးလေလျက်။ ထိုစဉ် နေထက်သည် လီးထိပ်နှင့် အမေဖြစ်သူ၏ နို့လုံးကြီးတဖက်ပေါ်မှာ ရှိသော နို့သီးခေါင်း နီညိုကြီးကို ဖိကပ်ထားလိုက်ပီး နို့ကြီးထဲ လီးတံကြီး နစ်ဝင်သွားအောင် နို့ကြီးတေကို တဖက်စီ ပြောင်းပီး လိုးပြန်သည်။

သွေးကြောစိမ်းတေယှက်ထနေပီး ကြီးမားတဲ့ နို့လုံးကြီးတေရဲ့ အိစက်မှုကြောင့် 2မိနစ်လောက်အကြာတွင် နေထက် တချီပီးသွားသည်။ တချီပီးလို့ ထွက်လာသော လီးရည်များကိုလည်းမာတာမိခင်၏ စောက်ခွက်တပြင်လုံးပေါ်သို့ ရွှဲနစ်နေအောင် ပက်ဖျန်းလိုက်သည်။

ထိုအချိန် နေထက်၏ အခန်းထဲမှ ဖုန်းမြည်သံထွက်ပေါ်လာသဖြင့် နေထက် လီးတန်းလန်းနဲ့ အိမ်ပေါ်တက်သွားပီး

" တော်ပီ....ငါ နေကလည်းတအားပူတော့ မလာတော့ဘူး....ဘယ်သူလဲ.....အိလား.....ဪ...အေးအေး....လာခဲ့မယ်လို့ "

ဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် ရောက်နေကြသော

ခန့်ဦး ၊ ခင်နု နှင့် အိခိုင်တို့သည် နေထက်မလာ

သောကြောင့် ခန့်ဦးအား နေထက်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ခိုင်းခြင်းပင်။ ခန့်ဦးခေါ်တုန်းက မလာဘူးဟု ငြင်းသော်လည်း ၊ရည်းစားဖြစ်သူ အိခိုင်ရော ရှိသည့်အပြင် ၊ နေထက် မလာလျှင် ခန့်ဦးက အိမ်ကိုခေါ်လာမည်ဟုပြောသောကြောင့် နေထက်လည်း ခနနေလာခဲ့မယ်လို့သာ ပြန်ပြောလိုက်ပီး ဖုန်းချလိုက်သည်။

ထို့နောက် အမေ့ဆီ သွားပီး အကျိုးအကြောင်း ပြောပြလိုက်သဖြင့် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" အေး...ငါလည်း ဘုန်းကြီးကျောင်းကို တခါတည်းလိုက်ခဲ့မယ်....ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားမှာမလား....နေအုံး ပေနေတာတေ ရေသွားဆေးပီး အဝတ်အစား လဲအုံးမလို့  "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ကန်စွန်းရွက်သင်နေတုန်း သားဖြစ်သူ နေထက် ဖင်လာလိုးသဖြင့် ကန်စွန်းရွက်ပင် ကောင်းကောင်း မသင်လိုက်ရ။

..............    

ဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင် မနက်တကြိမ် ၊ နေ့လယ်တကြိမ် အစားအသောက်များ ကျွေးမွေးကြမည်ဖြစ်သည့်အတွက် လူအတော်စည်လှသည်။

အခုတော့ နေ့လယ်အတွက် ကျွေးမွေးဖို့ရာ ချက်ပြုတ်ကြသည့် နေရာ၌ အမျိုးသားတေလည်းရှိသလို ၊ အမျိုးသမီးတေလည်း ရှိသည်။ အမျိုးသားတေထဲတွင် ဦးနေ ပါပီး ၊ အမျိုးသမီးတေထဲတွင် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ၊ အိခိုင် နှင့် ခင်နု။နေထက် နှင့် ခန့်ဦးကတော့ စားသောက်ကြမယ့်စားပွဲတေကို လိုက်ရှင်းနေ၏။

ခန့်ဦးမှာ တခြားဘက်က စားပွဲတေကို လက်နှီးစုတ်နဲ့ ရှင်းလင်းနေ၍ တခြားဘက်တွင်လည်း နေထက်က ပေကျံနေသော စားပွဲ (1) လုံးကို ရှင်းလင်းနေသည်။

ထိုအထဲတွင် တခြားဝေယျာဝစ္စတေကူလုပ်ပေးနေသော မျိုးဆွေ နှင့် ဆိတ်နီ။ ယောက်ျားဖြစ်သူ မျိုးဆွေ ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ သွားခိုက် ၊ မေလေးသည် အိမ်တွင် ကျွဲကြီး နှင့် အောင်ဗလတို့၏ အလိုးကိုခံနေရ၏။

မေလေးမှာ အစက မဒိန်းကျင့်ခံရ၍ စိတ်ပျက်နေသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် ကိုယ့်ယောက်ျားထက် သူစိမ်းတေဆီမှာအလိုးခံရတာကြိုက်နှစ်သက်လာပီး သူကိုယ်တိုင်ကပါ ရက်ရက်ရောရောဖြင့်။

အခုလည်း အိမ်မှာ အေးအေးဆေးဆေး အလိုးခံရဖို့မျိုးဆွေကို ဆိတ်နီနဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ ပထုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်၏။ ဆိတ်နီကလည်း ဒီတနေ့တော့ သူမလိုးပဲ အနစ်နာခံမည်ဆိုပီး မျိုးဆွေကို ပထုတ်ခဲ့ခြင်း။

...........

နေ့လယ်စာကျွေးမွေးကြပီးနောက် ၊ နေထက်တို့တဖွဲ့လည်း စားသောက် ကူလုပ်ပီးကြပီဖြစ်၍ ဘုန်းကြီးကျောင်း ဝန်းထဲရှိ အရိပ်ရသည့် အပင်ကြီးအောက် ၊ ထိုအပင်ကြီးကို ဝိုင်းထားသည့် ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ထိုင်စကားပြောနေကြသည်။

" ကို့...အိတို့ပြန်တော့မယ်....ကိုတို့ရော "

အိခိုင်မှ နေထက်ကို မေးလိုက်ခြင်း။

" ကိုက အမေ့ကို စောင့်ရအုံးမာ "

ခန့်ဦးမှ

" ငါလည်း အိမ်ပြန်ပီး အိပ်လိုက်အုံးမယ်ကွာ....မနက်ကတည်းက လာပီး ကူလုပ်ပေးနေရတာဆိုတော့ ညောင်းလို့ "

ခင်နုကလည်း

" အ့တာဆို နုနဲ့ အိခိုင်ကို တခါတည်းလိုက်ပို့ပါ့လား ဆိုင်ကယ်ပါနေတာပဲ.... "

ခန့်ဦးမှ 

" အင်း....အ့တာဆို သွားရအောင်လေ....ဟျောင့် နေထက်....ညနေကျမှ တွေ့မယ်....အယ်....ဒါနဲ့...လူက (3) ယောက်ဆိုတော့ နုတို့က ထမီတေချည်းပဲ ဝတ်ထားတာ ၊ နောက်ကဘယ်လိုထိုင်မလဲ....ကိုက ပုဆိုးနဲ့ဆိုပေမယ့် ယောက်ျားလေးဆိုတော့ ခွလိုက်လည်း ကိစ္စမရှိဘူး "

ခင်နုမှ

" နု ဆိုင်ကယ်စီးကျွမ်းပါတယ်....ကိုက အလယ်ကနေ ၊ အိခိုင်က နောက်ဆုံးက ထိုင်လိုက်ပေါ့ "

လူ (3) ယောက် ဆိုင်ကယ်တစီးဖြင့် ဘုန်းကြီးကျောင်းဝန်းမှ မောင်းထွက်သွားပီး အပင်ကြီးအောက်တွင် နေထက်တစ်ယောက်သာ ကျန်နေရစ်ခဲ့သည်။

ဆိုင်ကယ်တစီးနဲ့ လူ3ယောက် စကားတပြောပြောနဲ့ မောင်းနှင်လာကြရင်း။အလယ်က ထိုင်လိုက်သည့် ခန့်ဦးမှာ စကားသာပြောနေတာ အာရုံက အိခိုင်ဆီသို့ရောက်နေ၏။ နောက်ဆုံးက ထိုင်လိုက်သည့် အိခိုင်၏ ဖင်အိုးကားကားကြီးက ခန့်ဦး၏ ဖင်ကို ထိကပ်နေ၍ တင်းအယ် လုံးတစ်နေသော နို့လုံးကြီးတေကလည်း နောက်ကျော၌ အိကနဲ အိကနဲ။

အိခိုင်၏ မွှေးရနံ့ကလည်း လီးတောင်စေ၍။သို့သော်လည်း ခန့်ဦးတစ်ယောက် အိခိုင်၏ အထိအတွေ့ ၊ အနံ့အသက်ကို ကြာကြာမခံစားလိုက်ရ။ ဘယ်လောက်မှ ကြာအောင် မမောင်းလိုက်ရပဲ ခနလောက်အကြာတွင် အိခိုင်၏ အိမ်ရှေ့သို့ ရောက်ခြင်းကြောင့်ပင်။

.....................

အပင်အောက်မှ ထသွားဖို့ပြင်နေသော နေထက်၏ ဘေးသို့ မာကြီးရောက်ချလာသည်။

" ဘယ်လိုလဲကွ....မအေလိုးလေးရ...."

ရောက်ခိုက် အာပေါင်အာရင်း သန်သန်နဲ့ ပြောလိုက်သော မာကြီးကြောင့် နေထက်လည်း လေသံတိုးတိုးဖြင့်

" ဟာ!...ဟိတ်လူ!...ဘေးနားမှာ သူများတေရှိတယ် တိုးတိုးပြောစမ်းပါဗျာ "

အပင်ကြီးအောက် ၊ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် လူ 3ယောက်ခန့် ထိုင်နေကြသော်လည်း ထိုသူတို့မှာ သူတို့အာရုံနဲ့သူတို့။

မာကြီးသည် အသံကျယ်ကျယ်မပြောတော့ပဲ

" ကိုမေကိုလိုးလေးဖြစ်နေပီပေါ့...ဟား!ဟား!ဟား! "

" ငါလိုးမလူ....အ့တာ ခင်ဗျားကြောင့်လေ "

" အေးလေး....ငါ့ကိုကျေးဇူးမတင်ဘူးလား မင်းက...မင်းမေဖင်ကြီးက စောက်ရမ်းလိုးကောင်းတာကိုသားအရင်းဖြစ်တဲ့ မင်းကိုယ်တိုင်က သိသွားတာဘယ်လောက်ကောင်းလဲ...ဟဲဟဲ..ဟဲ.....ဒါနဲ့...လာရင်း ကိစ္စပြောဖို့မေ့နေတာ...."

နေထက်မှ

" ဘာလဲ "

မာကြီးသည် ပြုံးပြုံးကြီးနှင့်

" မနက်ဖန် မင်းအမေကို ဟိုကောင်တေနဲ့ လိုးချင်လို့ကွာ...သိမ်အပျက်ထဲက ဒီသကြန်အတွင်းမှာပဲကောင်းတယ်ကွ....တော်ကြာ နေ့တိုင်း သိမ်ပျက်ထဲလာလိုးရင် တနေ့မဟုတ် တနေ့ ငါတို့ နားကားမှာ.....အ့တာကြောင့် တခြားနေရာ ဘယ်နေရာကောင်းမလဲလို့ "

" ခင်ဗျားကလည်းဗျာ.....ကျွန်တော့်အမေ အလိုးခံရဖို့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် နေရာရွေးပေးရအုံးမာလား....လီးတောင် မရွေးပေးဘူးဗျာ အမေကို ပေးလိုးတာတောင် တော်လှပီ "

နေထက် စကားနည်းနည်း မာသွားသောကြောင့်ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးကလည်း

" အောင်မာ ....ငါကြောင့် မင်း ကိုယ်အမေ့ကို လိုးဖူးသွားတာလေ....ပီးတော့....."

နေထက်လည်း နားညီးလာ၍

" ဟာ စကားများတာဗျာ....ကဲ နေရာရွေးပေးမယ် ဟုတ်ပီလား "

ထိုအချိန် နေထက်တို့ အနားသို့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး နို့အုံကြီးလှုပ်လှုပ် ၊ ဖင်ကြီးတုံတုံ နဲ့ ရောက်ချလာပီး 

" သား....ပြန်ရအောင် "

ထိုစဉ် မာကြီးသည် အသံတိုးတိုးဖြင့်

" အမ မနက်ဖန်နော် "

ဟု ပြောပီး  လက်တဖက်က လက်သီးဆုပ်၍ ကျန်လက်တဖက်က လက်ဝါးဖြန့်ကာ လက်သီးဆုပ်နဲ့ လက်ဝါး ပူးလိုက် ခွာလိုက် ဖင်လိုးသည့်ပုံစံ လုပ်ပြလိုက်သဖြင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးလည်း အသံတိုးတိုးဖြင့်

" တော်တော်ထန်နေတယ်ပေါ့....ဟက်လား........လာလာ သား ပြန်ရအောင်...."

နေထက် ထကာနီး မာကြီးသည် အသံတိုးတိုးဖြင့်စကားတခွန်း ပြောဖြစ်အောင် ပြောလိုက်သေး၏။

" အမယ်.....သားအမိ2ယောက် အိမ်ပြန်ပီး လိုး...”

..................................

နေ့လယ် (2) နာရီခွဲ။

"ဗတ်!....ဗတ်!....အင့်!....ဗက်!....ဗက်!....ပြွတ်!....အင့်!....အင့်!.....ဗက်!...အား!.....ဖြောင်!....."

" အားရှီး.....အား!...နို့ကြီးကြီး.....ဆောင့်....ဆောင့်"

နေထက်၏ အခန်းထဲတွင်........ပက်လက်လှန် ခြေဆင်းထားသော သားဖြစ်သူနေထက်။ နေထက်၏ အပေါ်မှ မြင်းစီးသလို ဆောင့်ကြောင့်ကြီး ထိုင် ထိုင်ချနေသော အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တချက် ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်တိုင်း သားဖြစ်သူ နေထက်၏ ပေါင်အရင်းနှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား စွံ့ကား တင်းအယ်ထွက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်တို့သည် ပြင်းထန်စွာ ရိုက်ခတ်သွားပီး ၊ တဗက်ဗက် တဖန်းဖန်း တဖြောင်းဖြောင်း မြည်သံများ စည်းချက်ကျကျ မြည်ထွက်လာသည်။ ဖင်ကြီး2ဖက်တင် တုန်ခါသွားသည်မဟုတ်ပဲ ဘူးသီးခန့် နို့အုံ

ထွားထွား ဆူဆူကြီး2လုံးကပါ ပြူးပြူးပြောင်ပြောင် အပေါ်အောက် လှုပ်ယမ်း တုန်ခါသွား၍။သားဖြစ်သူ၏ လီးရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်များ နဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ပတ်ရည်တို့ ရောထွေးနေသည့် စောက်ရည်များသည် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ စောက်ပတ်ပြဲကြီးအဝတွင် ထန်းရည်အမြှပ်ထသလို ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်ဖြင့် အမြှပ်တေထနေလျက်။

ခနအကြာတွင် သားအမိ (2) ယောက် ပုံစံပြောင်းကာ အမေဖြစ်သူက အောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပီး သားဖြစ်သူက အပေါ်ကနေ အမေဖြစ်သူ၏ ပေါင်လုံး ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ် (2) ချောင်းကို ပခုံး (2) ဖက်တွင် ဘယ်ညာ ထမ်းကာ တဗုန်းဗုန်း ပစ် ပစ် ဆောင့်လိုးတော့သည်။

အမေရင်းကို နေထက် ဘယ်လောက်ကြမ်းကြမ်းလိုးလဲဆိုရင် လီးတံကြီး စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည်တိုင်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များရွှဲစိုနေရုံသာမက စောက်ရည်စက်များ ခုန်ထွက်လာပီးသားအမိ2ယောက်လုံး၏ ကိုယ်တေပေါ် စင်သည်အထိပင်။

အချက် 50ခန့်လောက် မရပ်မနား ဆောင့်လိုးပီးသောအခါ နေထက်သည် တချီပီးသွားပီး အမေဖြစ်သူ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်သည်။

အမေဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲကလည်း  အတွင်းကြောတေ ယားယံ အီဆောင့် စိမ့်တက်လာပီး သားဖြစ်သူနေထက်နှင့်အတူ စောက်ရည်များပန်းထုတ်လိုက်ကာ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တချီပီးသွားလေ၏။

နေထက်လည်း စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ လီးတံကြီးမချွတ်သေးပဲ အမေဖြစ်သူ၏ ပေါင်2ဖက်ကို ပခုံး2ဖက်တွင် ထမ်းထားရင်းနဲ့ အမေဖြစ်သူ၏ နှခမ်းသား နီနီစူစူကြီးကို ကုန်းနမ်းဆွဲစုပ်လိုက်ပီးမှ အမေဖြစ်သူ၏ ဘေးသို့ ဝင်လှဲလိုက်သည်။ သားအမိ2ယောက် အမောဖြေနေကြရင်း နေထက်မှ

" အမေ့စောက်ပတ်ကြီးက လိုးရတာ ကောင်းလိုက်တာ အမေရာ......"

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ဘာမှပြန်မပြောနိုင်ပဲ မောမောနှင့် အသက်ဝအောင်ပဲ ရှူရှိုက်နေရလျက်။ နေထက်သည် အမေဖြစ်သူ၏ ညှီစုတ်နံစော်နေသည့် ပါးပြင်ဖွေးဖွေး အုအုဖောင်းဖောင်းလေးကို လျှာနဲ့ 4 ချက် ပွတ်ဆွဲယက်လိုက်ကာ

" အမေ့....အားမွေးထားအုံးနော်....မနက်ဖန်ကျ ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲတင် အမေ့ကို လိုးမှာမဟုတ်ဘူး......ဟိုလူတေပါ ပါမှာ "

ထိုအချိန် ဘေးနားတွင်ရှိသော နေထက်၏ဖုန်းက ထမြည်၏။ နေထက်လည်း ဖုန်းကိုင်လိုက်၍ စပီကာဖွင့်ကာ

" ဟလို အဖေ့ "

" အေး....မင်းအမေဖုန်းက ခေါ်လို့မရလို့ မင်းဖုန်းကိုခေါ်လိုက်တာ....ငါ ညနေကျမှ ပြန်လာခဲ့မယ်..တော်ကြာ တနေကုန်ကြာနေလို့ မင်းမေက ဖုန်းဆက်နေမာစိုးလို့ ကြိုပြောတာ....ကြားလား....ဟျောင့်....မင်းအမေကို ပြန်ပြောလိုက်အုံးနော် "

" ဟုတ် ‌အဖေ...ကျွန်တော် ပြန်ပြောလိုက်မယ် "

အဖေဖြစ်သူ ဖုန်းချသွားပီးနောက် နေထက်သည် အမေဖြစ်သူ၏ နို့လုံးကြီးတဖက်ကို ကုန်းစို့လိုက်၍

" ဟား!ဟား!....အမေနဲ့ကျွန်တော်လိုးတာ အဖေ့မှာတော့ ဘာမှမသိရှာဘူး....ဟား!ဟား! "

သားဖြစ်သူ၏ ပြောစကားကြောင့် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည်လည်း မောပန်းနေသည့် အသံဖြင့် လိုက်ရီလိုက်၏။ ဦးနေကလည်း စောက်ချဉ်မဟုတ် ၊ မိန်းမဖြစ်သူနဲ့ သားဖြစ်သူတို့ သားအမိချင်း လိုးနေတာကို မသိသော်လည်း အခုချိန်တွင် သားဖြစ်သူ၏ ရည်းစား အိခိုင်၏ အိမ်မှာ အိခိုင်ကို စအိုဖြဲလိုးနေလေသည်။

အိခိုင်၏ မိဘများသည် နေ့လယ်မရောက်ခင်ကတည်းက  ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့  တရားဘာဝနာ အားထုတ်ရင်း အပူရှောင်သွားကြသဖြင့်ညနေမှ ပြန်လာကြမည်ဖြစ်သည်။ နေထက် ကိုယ်တိုင်တောင် အိခိုင်၏ အိမ်ပေါ်မှာ 

" ဟလို ကိုမာကြီး....ဘာကိစ္စလဲ ပြောစရာရှိ မြန်မြန်ပြောနော်....ခန့်ဦး မုန့်သွားဝယ်တုန်း အချိန်ရတာ "

" အေးပါ နင်ကလည်း.....မနက်ဖန်ကျ ငါတို့ပြော တဲ့နေရာကို လာခဲ့.....နေရာကတော့ မရွေးရသေးဘူး...ညကျမှ လိုးမယ့်နေရာအတိအကျကို ပို့လိုက်မယ်...ပီးတော့ နင့်အတွက် အဖော်လည်းရပီ "

ဖုန်းထဲမှ မာကြီး၏ ပြောစကားကြောင့် ခင်နုမှ

" ဘာအဖော်လဲ...."

" အခုတော့ မပြောသေးဘူး....မနက်ဖန်ကျမှ နင်တွေ့လိမ့်မယ်....နင်နဲ့သိတဲ့ (2) ယောက်ဟာ....တယောက်က မိန်းမ....တယောက်က ယောက်ျား "

ဇက်ကနဲ ဖုန်းချသွားသော မာကြီးကြောင့်

" ဟွန့်!...ဒီလူကြီးက လိုးဖို့ပဲတတ်တယ်.....အဖော် တေရဲ့နာမည်ကို တန်းပြောလည်းရရဲ့သားနဲ့ "

ခင်နုတစ်ယောက် ခန့်ဦး မုန့်ဝယ်ပြန်အလာကို စောင့်နေရင်း မနက်ဖန် အလိုးခံရဖို့သွားရင် တွေ့ရမယ့် အဖော်တေကို ဘယ်သူတေလဲဆိုတာ စဉ်းစားခန်းထုတ်ပီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတော့သည်။

..........................

သက်ဆိုင်ရာသူတေအချင်းချင်း လိုးကြဆော်ကြသည့်အထဲတွင် မျိုးဆွေတစ်ယောက်သာ ဘက်ပဲ့နေ၏။



................


( ဒီတပတ်ထဲ ဘာစာမှ မတင်သေးပါ ၊ နောက်အပတ် Sundayမှ အင်းစက် အပုဒ်သစ်တင်မည်ဖြစ်သည် )


အပိုင်းသစ်များ လာပါမည်။ vote ပေးရန် နှင့် follow လုပ်ရန် မမေ့ကြပါနဲ့ဗျ။အမှားများနှင့် လိုအပ်ချက်များကို comment အောက်တွင် လာရောက်ပြောနိုင်ပါသည်။


https://www.wattpad.com/user/Frazike


End


............................................⭐⭐⭐⭐⭐.......................................... 

ပြီးပါပြီ။ 


   

ရိုးရာသင်္ကြန် အပိုင်း (၁)

ရိုးရာသင်္ကြန် အပိုင်း (၁)

ရေးသားသူ - Frazike

အင်းစက် ၊ NTR ၊ cheating ၊deep throat ၊ Rape ၊ တိရစ္ဆာန်နဲ့ လုပ်တာတေ အစုံပါပါမည်။ အင်းစက်ချည်းပဲမဟုတ်ပါ။ ပထမပိုင်းမှာ ပါတဲ့ အမျိုးသမီးဇာတ်ကောင်တေ တစ်ယောက်ချင်းစီအလိုက် ထိုအမျိုးသမီး တစ်ယောက်ချင်းစီ ဖောက်ပြန်ကြပုံ ၊ အလိုးခံကြပုံကို တပိုင်းတပိုင်းစီ ထည့်ရေးသွားမာ ဖြစ်ပါတယ်။ အစားအသောက်တေထဲမှာ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းတေ ပါမည်ဖြစ်သည်။

```````````````````````````````````````````````````````

(01) ဖရဲသီး milkshake                       

" အင့်!....အား!...ဖရဲသီးစိပ် ကျွေးပါအုံး..."

" ကျွေးမာပေါ့ဟ...ဒါမဲ့ နင့်ပါးစပ်ကိုတင် ကျွေးမာမဟုတ်ဘူး...နင့်စောက်ပတ်ကိုပါ ကျွေးမာ..."

" ရှင်! "

ဖရဲသီးစိပ်တေကို စောက်ပတ်ထဲထည့်လိုက် ၊ စောက်ပတ်ထဲမှ နှိုက်ထုတ်ကာ စားလိုက်နဲ့ (2) ခါ (3) ခါလုပ်ပီးသောအခါ ထပ်မစားတော့ပဲ စောက်ပတ်ထဲကို ဖရဲသီးစိပ်တေထပ်ထိုးထည့်၍ ထိုဖရဲသီးစိပ်တေ ဝင်နေတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ လီးတံကြီးထိုးထည့်ကာ တရစပ် အကြမ်းပတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

...................

ညောင်လဲ ကျေးရွာသည် အိမ်ခြေ (500) ခန့်ရှိပီး အညာဒေသမှ ရွာတစ်ရွာ ဖြစ်၏။ ရွာထဲတွင်လည်း တန်ခူးလ အစပဲရှိသေး ၊ သင်္ကြန်အကြိုမိုးအဖြစ် ရွာချလိုက်သော မိုးစက်တွေကြောင့် ပိတောက်ပင်များတွင် ပိတောက်ပန်းများ ဝေဆာနေလျက်။

သကြင္်န်မရောက်ခင် ရက်အနည်းငယ် အလို ။

မနက်ခင်း (8) ခွဲ...

ရွာမြောက်ပိုင်း ၊ အိမ်ဝိုင်းထဲရှိ ပိတောက်ပင်ကြီးမှ ပိတောက်ပန်း တက်ခူးနေသည့် အသက် (22 ) နှစ်ရှိပီဖြစ်တဲ့ နေထက်။

" ဟဲ့...ချော်ကျအုံးမယ်နော်..."

" အေးဆေးပါ အမေရာ "

သားဖြစ်သူ နေထက် ခူးပီး အောက်ချပေးလိုက်တဲ့ ပိတောက်ပန်းခက်တေကို အောက်ကနေ ဗန်းနဲ့ခံယူနေသော အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။ နေထက်သည် ပိတောက်ပန်းခက် တခက်ကို အောက်သို့ ပစ်ချရန် ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ ဗန်းကိုင်ရင်း အပေါ်ကို မော့ကြည့်နေသည့် အမေ   ဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ အင္်ကျီ ရင်ဟိုက်ကြားမှ ပြူးထွက် အယ်နေတဲ့ တင်းတင်းရင်းရင်း နို့လုံးကြီး (2) မွှာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

နို့လုံးကြီး တလုံး တလုံးကို ဘူးသီးအရွယ်စားရှိပီး အသက် (45) နှစ်ကျော် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နဂိုကမှ အသားဖွေးသည်မို့ နို့ကြီးတေမှာ ဖြူဝင်းစွတ်နေ၏။

ထိုအချိန် ခြံအပေါက်ဝမှ 

" ဟျောင့်...မင်းကောင်မလေး ပေးဖို့ တက်ခူးနေတာလား "

နေထက်သည် ခြံပေါက်ဝကို ကြည့်လိုက်ရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ခန့်ဦး ။

" ကောင်မလေး အတွက်လည်း ပါတာပေါ့ဟ အိခိုင်က ပိတောက်ပန်း ပန်ချင်နေတာ...မင်းလည်းမင်းကောင်မလေး ခင်နု အတွက် ဒီထဲကပေးချင်သွားပေးလေ "

" ငါ ဘုရားပန်းကပ်ဖို့လည်း ချန်ပါအုံး...နင်တို့ကလဲ..."

နေထက် နဲ့ ခန့်ဦး ရီလိုက်ကျသည်။နေထက်၏ ကောင်မလေးမှာ အိခိုင် ။ခန့်ဦး၏ ကောင်မလေးမှာ ခင်နု ။ခန့်ဦးသည် ဗန်းကိုင်ထားသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးဆီမှ ဗန်းကို ယူလိုက်ပီး

" ပေး...ပေး အန်တီ....ကျွန်တော်ကိုင်လိုက်မယ် "

ခန့်ဦးကို ဗန်းပေးအပီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တခြားဖက်ကို လှည့်ထွက်သွားချိန် လမ်းလျှောက်တိုင်းထမီထဲမှ လှုပ်ရမ်း တုန်ခါနေတဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ တင်းကား အယ်ထွက်နေသည့် ဖင်ဆုံကြီးကို ခန့်ဦး တချက်ကြည့်လိုက်၏။

ခန့်ဦး စိတ်ထဲတွင်

" ငါလိုးမ ဘွားတော်...နို့ကြီးတေကလည်း ဘူးသီးလုံးလောက် ၊ ဖင်ကြီး (2) တုံးကလည်း နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး...ငါသာ နေထက် ဆိုရင် ကိုယ့်အမေကို ပြန်လိုးတယ် "

နေထက်ကတော့ ပိတောက်ပန်းခူးနေသည်မို့ ကိုယ့်အမေကို သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက အကြည့်နဲ့ ပစ်မှားနေတာကို မသိ။ နေထက် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ပိတောက်ပန်းသာ ခူးနေတာ ၊ အပေါ်ကနေ ငုံ့ကြည့်တုန်း မြင်လိုက်ရသည့်အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နို့လုံး ဖွေးဖွေးကြီးတေကို မျက်လုံးထဲက အခုထိမထွက် ။

...........................

နေ့လယ် (2) နာရီ။

နေထက်သည် ရွာထဲက ပြန်လာပီး အိမ်ထဲအဝင် ၊ ခြံစည်းရိုးနားမှာ ကုတ်ချောင်း ၊ ကုတ်ချောင်း လုပ်နေသော အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကို 

" အဖေ့! "

" ဖေလိုးမရီးတဲ့....ဟာ...ဟျောင့်...အသံလေးဘာလေး ပေးပါ့လား...လူကြီးကို နောက်စရာကျနေတာငါလုပ်လိုက်ရ..."

" ဟိုဘက်ခြံဘက်ကို ကုတ်ချောင်း ၊ ကုတ်ချောင်းနဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ "

နေထက်သည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ခြံချင်းကပ်ရပ်ဖြစ်သော တဖက်ခြံဘက်ကိုကြည့်လိုက်ရာ အုတ်ကန်တွင် ရေချိုးနေသော မမေလေး။ နေထက်တို့နှင့် အကွာအေဝးလှမ်းပီး နေထက်တို့ ဘက်ကို ကျောပေးပီး ရေချိုးနေသည်။

" အယ်...အဖေ...ကိုမျိုးဆွေမိန်းမ မမေလေး ရေချိုးနေတာ ချောင်းကြည့်နေတာမလား "

" ဟာကွာ...မဟုတ်ပါဘူး...တိုးတိုးပြောစမ်းပါ မင်းကလည်း...မျိုးဆွေ ရှိလား လှမ်းကြည့်တာပါ..."

နေထက် ရီကျဲကျဲဖြင့် 

" ဟုတ်လို့လား...အဖေရ...လူကြီးဖြစ်ပီး မလိမ်နဲ့နော် ဟား!ဟား!...ဒါနဲ့...အမေရော "

" မင်းအမေ ဟိုဘက်ဆိုပီး ထွက်သွားတယ်လေ...ဘယ်သွားတာလဲတော့ ငါလည်းမသိဘူး...ကဲကဲ...ငါလည်း ရွာထဲ သွားစရာရှိတယ်..."

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ ထွက်သွားပီးနောက် ၊ နေထက်သည် ခြံစည်းရိုးနားသို့တိုးကာ ချောင်းကြည့်ပြန်သည်။

မေလေးမှာ အသက် (30) နှစ်ခန့်ရှိပီး ဆံပင်ရှည်ရှည် ၊အသားဖြူဖြူ ၊ ရုပ်ချောချော ၊ အရပ် (5) ပေ (6)၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အတော်လှ၏။ ရေစိုနေသောထမီမှာ အသားဖြင့် ကပ်နေသောကြောင့် မေလေး၏  လုံးအယ် တင်းကားနေတဲ့ ဖင်သားကြီး (2) ဘက်သည် ပြူးထွက်နေပီး ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် နေထက် ကြည့်ရင်းနဲ့ လီးတောင်လာပီး စိတ်ထဲမှ ရေရွတ်လိုက်သည်။

" ကိုမျိုးဆွေကြီးကတော့ မမေလေးရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကိုမဖြိုနိုင်ဘူးထင်တယ်...နည်းတဲ့ ဖင်ကြီးမဟုတ်ဘူး ..ဖင်တုံးကြီးတေက အနောက်ကိုကော့ပီး ဘေးဘက်ကိုလည်း ကားထွက်‌‌နေတာ...စောက်ကောင်မရီး လိုးလိုက်လို့ကတော့...အိဖိန့်နေမာပဲ..."

..........................

ညနေခင်းအချိန် ချောင်းဘေး ကမ်းစပ်တွင် ထိုင်နေကြတဲ့ အတွဲ (2) တွဲ။

နေထက် နဲ့ အိခိုင်က တတွဲ ၊ ခန့်ဦး နဲ့ ခင်နုက တတွဲ။ အတွဲ (2) တွဲမှာ နီးနီးကပ်ကပ် ထိုင်နေကြသည်မဟုတ်ပဲ ခပ်လှမ်းလှမ်း အကွာအဝေးမှ တတွဲစီ ထိုင်နေကြသည်ဖြစ်၏။ (4) ယောက်လုံး အသက် (22) နှစ်စီရှိကြ၍ အသက်ရွယ်တူတေဖြစ်ကြသည်။

ရည်းစားတေ တွတ်တီးတွတ်တာ ပြောနေကြရင်း

" အိ...အိတို့က သကြန်မှာ ကမှာမလား "

နေထက်၏ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီနေတဲ့ အိခိုင်မှ

" အင့်!... က မှာလေ ကိုရဲ့...ကို့အိမ်မှာ လာပီး အိတို့အဖွဲ့အကလာတိုက်ကြမှာပဲ...အား! "

နေထက်၏ အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ သည် အရင်လူပျိုပေါက်တုန်းက မြန်မာအကတေ လိုက်စားဖူးလို့ သကြန်ရောက်ပီဆိုရင် ဦးနေဆီကိုပဲ ရွာထဲက အက ကမယ့်သူတေ အကလာတိုက်တတ်ကြသည်။ အိခိုင် နဲ့ ခင်နု တို့အဖွဲ့သည် နေထက်အဖေ ဦးနေဆီကို အက လာတိုက်ကြမည်ဖြစ်သည်။ 

ရွာထဲက တခြား မိန်းကလေးအဖွဲ့တေက‌တော့ ဆိုင်ရာဆိုင်ရာမှ အကတိုက်ကြမည်ဖြစ်၏။ အရင်နှစ်တေတုန်းကတော့ ခင်နု တစ်ယောက်သာ ကတဲ့ထဲပါပီး အိခိုင်မပါ ၊ အိခိုင်က ဒီနှစ်ကျမှ။

နေထက်သည် အိခိုင်၏ နို့လုံးတေကို ကိုင်လိုက် ၊ထမီပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို နှိုက်လိုက် စကားပြောနေသကဲ့သို့ ၊ အိခိုင်ကလည်း နေထက်၏ပုဆိုးကြားထဲမှ လီးကို ပုဆိုးပေါ်က ထုပေးနေရင်း။

ခန့်ဦး နဲ့ ခင်နုတို့လည်း နေထက်တို့အတိုင်းပင်။

.................................

ညသန်းခေါင်ယံ

" ဗက်!....ဗက်!.....ပြွတ်!....ပြွတ်!....ဘုတ်!...ဗက်!..."

ဘေးတစောင်း လိုးနေကြသော ဦးနေ နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ။

" အား!...အင့်!....ပြွတ်!...ဗုန်း!...အား!...ကိုနေ...မီးအိမ်ကိုမှိတ်လိုက်စမ်းပါတော်...ဟိုဘက်အခန်းမှာ တော့်သား လည်းအိပ်နေတာ....အင့်!...အား!...တော်ကြာ မအိပ်ပဲနဲ့ ကျုပ်တို့ကို ချောင်းကြည့်နေမာစိုးလို့..."

" အားရှီး!...ဗက်!...ဗက်!...ပြွတ်!..ကြည့်ကြည့်ပေါ့ကွာ...နင်ကလဲ...မီးဖွင့်လိုးမှ ငါ နင့်နို့ကြီးတေ ၊ ဖင်ကြီးတေကို မြင်ရမာပေါ့ဟ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ပြောသည့်အတိုင်းပင် တဖက်ခန်းတွင်ရှိသော နေထက်သည် (3) ထပ်သားအခန်းနံရံပေါက်လေးမှ အဖေနဲ့အမေ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်နေ၏။ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ စောက်မွှေးတေ အုံထနေတဲ့ စောက်ပတ်ပြဲပြဲကြီးထဲကို အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ၏ လီးတံရှည်ကြီးက အကြမ်းပတမ်း တရစပ် ထိုးသွင်းနေပီး 

" ဗက်!...ဗက်!...ပြွတ်!...ဖြောင်း!....ပြွတ်!...ဗုန်း!..."

အဖေ့လက်ကလည်း ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိသော အမေ့ နို့အုံကြီးတေကို အားရပါးရ ညှစ်နေသည်။ အမေ၏ဗိုက်သားကလည်း ထူထူ၊စူစူ။နေထက်သည် အမေ အရင်းခေါက်ခေါက်၏ စောက်ပတ်ပြဲပြဲကြီး နဲ့ ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိသော နို့လုံးကြီး (2) လုံးကို အပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေ၏။

(1) နာရီနီးပါးလောက် ဦးနေ နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အားရပါးရ ပုံစံမျိုးစုံပြောင်း လိုးနေကြသည်။အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကလည်း တနှာကြီးသလို ၊ အလိုးလည်းသန် ၍ လီးတံကြီးကလည်း တုတ်လည်းတုတ် ၊ ရှည်လည်းရှည် ။အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကလည်း အထန်မကြီးဖြစ်၍ ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံရလေ ၊ ကြိုက်လေဖြစ်သည်။

မိဘနှစ်ယောက်မှ အလွန်ထန်တဲ့ ကာမစိတ်ကို အမွေရထားသော နေထက်သည်လည်း လီးတံ ရှည်ရှည် ၊ တုတ်တုတ်ဖြင့် တနှာကြီး၏။

နေထက်ကလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုလို့ကောင်းဆဲ။

...............................

မနက်ခင်း  (7) နာရီ ။

အိမ်တွင် မွေးထားသော ခွေးကို အစာကျွေးနေသော နေထက်။ အိမ်ရှေ့ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် တောချဉ်ပေါင်ရွက် သင်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။

" နေထက်...နင် ညက ဘယ်အချိန်အိပ်လဲ "

နေထက် ခပ်တည်တည်ပင်

" စောစောအိပ်ပျော်သွားတာပဲ အမေရာ...ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

" ဘာမှမဟုတ်ဘူး...ဖုန်းတေညဉ့်နက်အောင် မကိုင်နဲ့ပြောမလို့..."

ထိုအချိန် အိမ်ထဲမှ အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ ထွက်လာကာ ခွေးစာ ကျွေးနေသော နေထက် အနားသို့ ရပ်၍

" အမယ်...စောစောစီးစီး ငါတစ်ယောက်ထဲ လီးတောင်နေတာလားလို့....ဒီကောင်ကြီးလည်း စောစောစီးစီး လီးတောင်လို့ပါလား...ဟမ်.."

ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးနေ ပြောလိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးကို ကြည့်လိုက်၏။ ခွေးသည် အစာစားနေရင်း လီးတောင်နေသည်။ခွေးလီးဆိုတော့ မတုတ်ပဲ ရှည်မျောမျောကြီး ဖြစ်နေ၍ နီရဲနေ၏။ ကြက်အူချောင်းအလား။

" ဪ အဖေကလဲ...ခွေးလည်းသွေးသားနဲ့ပဲကိုဒီကောင်ကြီး...ဟိုနေ့က ဘယ်အိမ်က ခွေးမ လဲတော့မသိဘူး...တက်ကြိတ်နေတာ...ဟား!ဟား!.."

" စောစောစီးစီး ဒီသားအဖ နှစ်ယောက်ကတော့ ဘာတေပြောမှန်းကိုမသိဘူး..."

" နေမြင့်ရင် ရွာထဲက မိန်းကလေးတေ အဖေ့ဆီ အကလာတိုက်ကြမာတဲ့နော်..."

" အေး...သိတယ်လေ...မင်းစော်တောင် ပါသေးတယ်မလား..."

နေထက် စပ်ဖြဲဖြဲနှင့်

" ဟုတ်တယ် အဖေရ...သူက အရင်နှစ်တေက အကမပါဘူး...ဒီနှစ်ကျမှ အကပါတာ...ကတတ်မှာမဟုတ်လောက်ဘူး...အဖေ သူ့ကို ပိုပီး သေချာသင်ပေးနော်...နောင်တချိန်ကျ အဖေ့ချွေးမ ဖြစ်လာမာပဲကို...ဟဲဟဲ..."

ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" ငါ့သားက အလှလေးတော့ ရှာတတ်သားပဲ...ကလေးမလေးက ဖြူဖြူချောချော ၊ တုတ်တုတ်လေး ၊ တုတ်တယ်ဆိုပေမယ့် အရပ်က မပုတဲ့အပြင် မိန်းကလေးတေထဲမှာဆို ရှည်တဲ့ထဲတောင် ပါသေး"

" ဟာ...ငါ့သားပါဆို...ငါတောင် နင့်လို အကိတ်မကြီးကိုယူထားတာပဲ...နေထက်လည်း ငါ့ခြေရာလိုက်နင်းမာပေါ့...ဟား!ဟား!..."

နေထက်၏ကောင်မလေး အိခိုင်သည် အသားဖြူ၍ ရုပ်ချောရုံတင်မကပဲ မိန်းကလေးတေထဲမှာ အရပ်ရှည်တဲ့ထဲပါပီး အသက် (22) နှစ်နဲ့ မလိုက်အောင်ပင် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား ဖင်တုံးကြီး (2) လုံး နဲ့ လုံးအယ် တင်းရင်းနေတဲ့ နို့လုံးကြီး (2) မွှာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ နေထက်ကြောင့် ပါကင်ပေါက်ပီးသားဖြစ်သလို ၊ နေထက်က အမြဲတမ်း လိုးနေကျဖြစ်၏။

နေထက်တို့ လိုးသည့်နေရာက တောဓလေ့အတိုင်း ကောက်ရိုးပုံ ၊ တောထဲ ၊ ချောင်းဘေး လူရှင်းတဲ့နေရာ ၊ အစရှိသဖြင့်။ နေထက်မှာလည်း ရုပ်ရည် အသင့်တင့်ရှိပီး အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ၊ ဗလခပ်တောင့်တောင့်။

....................

အိခိုင် နဲ့ ခင်နုတို့ အဖွဲ့ အကတိုက်တာ (2) ရက်နီးပါးရှိပီ။ အိခိုင်တို့အဖွဲ့တွင် အိခိုင် နဲ့ ခင်နု အပါအဝင် ကတဲ့ မိန်းကလေးတေ (6) ယောက်ရှိသည်။

နေထက်အဖေ ဦးနေသည် ကတာ ပုံကျမကျ ၊ခါးတို့ လက်တို့ ဘယ်လိုကွေးရမယ် ၊ အစရှိသဖြင့် လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးနေ၏။ လေ့ကျင့်ပေးနေသည့် အထဲမှ သားဖြစ်သူ နေထက်၏ ကောင်မလေးဖြစ်သော အိခိုင်ကို ပိုပီးဂရုစိုက် သင်ကြားပေးနေရသည်။ အိခိုင်မှာ က ရာတွင် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေ၏။

" ခါးက နည်းနည်းလေး ကော့လိုက်...အေး...အေး...ဟုတ်ပီ..."

အိခိုင်သည် ပြောတုန်း ခနပင်။ ဦးနေ စိတ်ထဲတွင် ရေရွတ်လိုက်သည်။

" ဒီကောင်မလေးကတော့ကွာ...တောင့်တောင့်ကြီး မနေပါနဲ့ဆို...ငါလီးလိုပဲ...အလိုးခံရင်ရော  ဒီလိုတောင့်တောင့်ကြီးလားမသိဘူး...ဟိုကောင် နေထက်တော့ သိလောက်မာ...ဟား!ဟား!..."

ကိုယ်မွေးရင် ကိုယ့်သမီးအရွယ်လည်းဖြစ် ၊ သားဖြစ်သူ နေထက်ရဲ့ ရည်းစားလည်းဖြစ်တာကြောင့် ဦးနေသည် အစက အိခိုင်အပေါ်  ပုံမှန် ၊ ရိုးရိုးသားသားပင် ။ သို့ပေမယ့် အက မတတ်သည့် အိခိုင်ကိုဟိုနားက ဘယ်လို ၊ ဒီနားကကျ ဒီလိုလေး အစရှိသဖြင့် အိခိုင်၏ တင်သား ၊ ကျောသား ၊ လက်တေကို ထိတာများလာသဖြင့် ဦးနေ၏ စိတ်တေ ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပဲ ဒီနို့ကြီးကြီး ၊ ဖင်ကြီးကြီး အိခိုင်ကို စိတ်နဲ့အရင် ပစ်မှားနေမိသည်။ 

အကလာတိုက်သည့် မိန်းကလေးတေထဲမှာ ဦးနေ ပစ်မှားနေသည်က အိခိုင်တစ်ယောက်ထဲမဟုတ် ၊ ခင်နုရောပင်။ ခင်နုကတော့ နဂိုက ကတတ်လို့ အသားကို သိပ်မထိရ။ ခင်နုလည်း အိခိုင်လို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ဖြစ်၍ လှတပတလေးဖြစ်သည်။ မတူသည်မှာ အိခိုင်က ဖြူချော ဖြစ်၍ ခင်နုက အသားညိုပီး ညိုချောဖြစ်သည်။

အရင်နှစ်တေက အကလာတိုက်သည့် မိန်းကလေးတေကို ဒီလို မပစ်မှားဖူး ၊ ဒီနှစ်ကျမှ ပစ်မှားနေမိသည်။ ပစ်မှားရလောက်အောင်ကို အိခိုင် နဲ့ ခင်နုတို့က အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် တင်တေ ၊ ရင်တေ ဖွံဖွံထွားထွား ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးချည်းတေကိုး။

အိခိုင်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဦးနေတစ်ယောက် သူ့ဖင်တေ ၊ နို့တေ ကြည့်နေသည်ကို သတိထားမိသည်။ အစကတော့ ကိုယ့်ကောင်လေး အဖေလည်းဖြစ် ၊အကဆရာလည်းဖြစ်တာကြောင့် ရိုသေသော်လည်း မသိစိတ်ထဲတွင်တော့ ကာမဓာတ်များ တဖြေးဖြေး ပေါက်ဖွားလာကာ နေထက်အပေါ်ကို ဖောက်ပြန်လိုစိတ်များဖြစ်လာသဖြင့် သူကိုယ်တိုင်ကပင် အထာပေးသလိုလို ဦနေကို ကြည့်လိုက် ၊ ဖင်နည်းနည်းကော့ကတဲ့နေရာတေမှာ ဖင်ပိုကော့ပြလိုက်နဲ့။

ဦးနေကလည်း အကတိုက်တဲ့သူတေထဲ အိခိုင်ကို အကြည့်ဆုံးဖြစ်၏။ အခုလည်း ကြည့်ပါလား ၊ အိခိုင်အနားပဲ ဝဲနေတာများပီး တချက်လှုပ်တိုင်း တုန် တုန်သွားတဲ့ အိခိုင် ဖင်တုံးကြီးတေ ၊ ကျွဲကောသီးလောက်ရှိတဲ့ နို့လုံးကြီးတေကို လမ်းလျှောက်ပီး တခြားသူတေကို ပတ်ကြည့်သလိုနှင့် အငမ်းမရကြည့်နေတာ။ 

ထို့ကြောင့်လည်း အိခိုင်မှာ လူကသာ အကတိုက်နေတာ ၊ စောက်ပတ်ထဲကတော့ အရည်တေ စို့နေလျက်။အဖေဖြစ်သူ ဦးနေတစ်ယောက် အိခိုင်၏လှုပ်ရမ်း တုန်ခါနေသည်များအား အငမ်းမရကြည့်နေတာကို နေထက် မသိ ။ အကဖွဲ့တေ အကလာတိုက်သည့်အချိန်တိုင်း ၊ များသောအားဖြင့် နေထက် အပြင်သွားနေသည် ကများသည်။

....................

သင်္ကြန်အကြိုနေ့မရောက်ခင် (1) ရက်အလို။

ညနေ (3) နာရီ ။ ခြံဝိုင်းထဲတွင် အကတိုက်နေကြသော အိခိုင်တို့အဖွဲ့။

" မြူးကြွတဲ့ တေးသံ...ပျံ့လွင့်လို့နေ...ကူးပြောင်းစတန်ခူးလေမာ.....တစ်ယောက်တစ်လှည့်မို့ လှမ်းကာဖြန်းပက်ကြစဉ်...ပိတောက်ဖူးလေးတွေ ပန်ဆင်ထားသူရေ..." 

sound box အသေးလေးထဲမှ ဇော်ပိုင်၏ သကြန်သီချင်းသံများ။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကနေ အိခိုင် ကတာ ကြည့်နေသော နေထက်။

" နေထက်ရေ...အမေ့ကို ဟိုဘက်ရွာ လိုက်ပို့ပေးအုံး"

" ဟာ အမေကလဲ...ဒီမှာ ကျွန်တော့်ကောင်မလေး ကတာကြည့်နေတာ..."

" အမလေးနော်...ထပါဟယ်...လိုက်ပို့စမ်းပါ...ပိုက်ဆံကိစ္စသွားရမာမလို့ဟဲ့...မနက်တုန်းကတည်းက သွားရမာကို...ခုမှ သတိရတာ...လာပါဆို "

ညနေ (3) ခွဲကျော်ကျော် လောက်မှာပင် အက ကတဲ့မိန်းကလေးတေ ပြန်ကုန်ကြပီဖြစ်သည်။ ထိုထဲမှာ အိခိုင် နဲ့ ခင်နု မပါ။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ဦးနေ နှင့် စကားပြောနေကြသည်။

ထိုအချိန် ခင်နုရည်းစား ခန့်ဦးရောက်လာပီး ခင်နုကို ချိန်းတွေ့ဖို့ အပြင်သို့ ခေါ်သွား၏။ခြံထဲမှာ ဦးနေ နဲ့ အိခိုင် တို့ (2) ယောက်ထဲ ။ ဦးနေသည် နဂိုကမှ ကာမဂုဏ်တွင် အကြမ်းပတမ်း။

အိခိုင်ကလည်း ရုပ်လေးလှသလောက် ၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ဖန် ဖွံ့ထွားသလောက် ၊ အထန်မဖြစ်သည်။ (2) ယောက်သား စကားပြောနေကြရင်း

" အိခိုင်...နင့်အသက် ဘယ်လောက်လဲ..."

" နေထက်နဲ့ရွယ်တူပဲလေ...ဦးနေရဲ့...(22) နှစ်...ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

" ဪ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး...အသက် (22) နှစ်နဲ့ နင့်ခန္ဓာကိုယ်က တော်တော်ထွားနေလို့...အထူးသဖြင့် ဒါတေပေါ့..."

ဦးနေသည် အိခိုင်၏ ဖင်တေ ၊ ရင်တေကို လက်ညိုးထိုးပြပီး ရယ်ရယ်မောမောပြောလိုက်၏။

" ဟာ...ဦးနေကလည်း နောက်ပီ..."

အိခိုင်မှာ အနီရောင် နှခမ်းသားလေးနှင့် အူယားစဖွယ်။

ဦးနေသည်လည်း အိခိုင်ပုံစံကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့ အထန်မဆိုတာ ကောင်းကောင်းကြီးသိသည်။ အက က တိုင်းလည်း အိခိုင်သည် သူ့ကို တမင်မြင်အောင် ဖင်ပိုကော့ပြတာကိုလည်း ဦးနေ မြင်သည်။ ထို့ကြောင့် စကားပြော ပိုအတင့်ရဲလာပီး အိခိုင်၏ လိင်စိတ်ကို တဖြေးဖြေး ဆွဆွပေး၏။

" နင့်ကို...နေထက်က မဟုတ်တာတေဘာတေ လုပ်သေးလား..."

" ဟင်...ဘာကိုလဲ "

" ဪ...လူငယ်သဘာဝ အတတ်ဆန်းလေးတေ ဆန်းချင်စိတ်ရှိတော့...နင့်ကို မလိုးဘူးလားလို့...မေးတာ..."

" ဦးနေကလည်း အားကြီးနဲ့...အ့တာ ဦးနေနဲ့ဘာဆိုင်တာကျလို့..."

" နင်ကလဲ ဒါလေးဖြေရမာကို...ငါကလည်း အထန်ဆိုတော့...ငါ့သားလည်း ငါ့အတိုင်းပဲလား သိချင်လို့ မေးမိတာပါ..."

ဦးနေလည်း လီးတောင်နေပီ ဖြစ်သလို အိခိုင်လည်းစောက်ရည်တေ စိမ့်ထွက်နေပီဖြစ်သည်။ ထိုအချိန် တဖက်ခြံဘက်မှ

" ဦးနေ...ဦးနေ "

ဦးနေ နဲ့ အိခိုင် တဖက်ခြံဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဪ....မေလေးပါလား...အေး ပြောလေ "

ခြံစည်းရိုးပေါ်ကို ဖရဲသီးစိပ်များထည့်ထားတဲ့ စတီးဇလုံတင်၍ 

" ဒီမယ်...အခုမှ နွေအစပဲရှိသေးတာတောင် ရာသီကပူလို့...အိမ်မှာ ဖရဲသီးခွဲတာ ဦးနေတို့ စားရအောင်လာပေးတာ...အန်တီတို့ရော မမြင်ပါလား..."

" ဟုတ်တယ်...သူတို့ အပြင်သွားနေတာ...မျိုးဆွေကြီးရော "

" ကိုမျိုးဆွေက ဘောလုံးကွင်းထဲမယ်...သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်ကူဆောက်ဖို့သွားတယ်...မဏ္ဍပ်က ပီးပီလို့တော့ပြောတယ်...တခြားဟာတေ ကူပေးနေတယ်ထင်ပ...ကျမက နေထက် ရှိတယ်ထင်လို့ လှမ်းခေါ်ပီးလာယူခိုင်းမလို့...နေနေ...ကျမ ဟိုဘက်ကနေ လာပေးလှည့်မယ်..."

" ရတယ်..ရတယ်..ဒီမယ်...အိခိုင် လာယူပီ...အိခိုင်...သွား...ထယူလိုက်အုံး.."

မေလေးဆီ ဖရဲသီးဇလုံ သွားယူသည့် အိခိုင်၏ လှုပ်ခါနေသော ဖင်ဆုံကြီးကို ဦးနေသည် ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်နေရာမှ အငမ်းမရကြည့်နေရင်း 

" ဟာ...ဖေလိုးမလေး ဖင်မှာ အကွက်လိုက်ကြီး...စောက်ရည်တေစိမ့်ထွက်နေပီထင်တယ်..."

" ဇလုံ နောက်မှပေးတော့နော် အိခိုင် "

မေလေးလည်း ဖရဲသီးဇလုံပေးအပီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ အိခိုင် ဖရဲသီးစားနေရာမှ ဖရဲသီးက အရည်ရွှမ်းတော့ ဖရဲသီးရည်တေ ပါးစပ်မှ တဆင့် ၊ လည်ချောင်းကနေ နို့အုံကြားထဲ စီးကျနေ၏။ 

ဦးနေအား ပြချင်လို့ အ့လိုဖြစ်အောင် တမင်တကာစားပြနေခြင်းပင်။

" ဟဲ့ အိခိုင်...ခုန နင်ထသွားတော့ နင့်ဖင်မှာ ဘာအရည်တေလဲ မသိဘူး...အကွက်လိုက်ကြီး "

" ဦးနေကလည်းနော်...ဒါပဲလိုက်ကြည့်နေတာ...ဖင်က အကွက်လိုက်ဖြစ်မာပေါ့...ဦးနေက ဘာတေပြောမှန်းမှ မသိတာ...ဖရဲသီးစားတာ လက်တေကော ၊ ပါးစပ်တေကော ပေကျန်နေပီ...သွားဆေးလိုက်အုံးမယ် "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အိခိုင်တစ်ယောက် အိမ်နောက်ဖေးဘက်သို့ထွက်သွားသည်။ရေချိုးသည့်အုတ်ကန် နေရာသည် အိမ်နောက်တွင်ရှိ၏။ အုတ်ကန်မှာ မတ်တပ်ရပ်ရေဆေးနေတုန်း အနောက်ကနေ လက်ဝါးကြီးနှင့် ဖင်ကို အကိုင်ခံလိုက်ရသည်။

" ဗုဒ္ဓေါ!...ဟာ...ဦးနေ...ဘာလို့ လူလာပီး ဖင်ကိုင်တာလဲ...တခြားသူတေတွေ့ကုန်မှဖြင့်..."

" ဘယ်သူမှ မတွေ့ဘူး...ပတ်ချာလည် လှည့်ကြည့်လိုက်အုံး..."

ဦးနေတို့ နေသည့်အိမ်၏ ခြံစည်းရိုးလေးဘက် ၊ လေးတံသည် လူတရပ်စာမြင့်မားပီး အပြင်ဘက်ကကြည့်လျှင် အိမ်ထဲကို မမြင်ရ။

မျိုးဆွေ ၊ မေလေးတို့ ခြံဝိုင်းနှင့် ခြားထားတဲ့ ခြံစည်းရိုးကသာ ကျိုးတို့ ကျဲတဲ နှင့် နိမ့်နိမ့်လေးဖြစ်လျက်။

အုတ်ကန်သည်လည်း အပေါ်က အမိုးနဲ့ဘာနဲ့ ၊ဘေးဘက် (2) ဖက်သည်လည်း အကာ ကာထား၏။ ဦးနေသည် အိခိုင်၏ထမီအပေါ်ကနေ ဖင်ဆုံကြားထဲမှ စောက်ပတ်လေးကို စမ်းကြည့်ရာ အရည်တေ စိုရွှဲနေသည်ကို စမ်းမိသွားသည်။

အိခိုင် ဒီနေ့ အတွင်းခံဘစ်တော့ ဝတ်ခဲ့ပါရဲ့ ၊ သို့သော် ဒီနေ့ဝတ်လာတဲ့ဘစ်သည် ရိ၍ ပါးနေ၏။

ထိုကဲ့သို့ ဘစ်ပါးလေးက အိခိုင်၏ ဖွံ့ဖွံ့ ထွားထွား တင်းအယ် ကားထွက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးတေကို မနည်း ထိန်းထားရလျက်။

" အိခိုင်...ဦးနေ လီးကို ကြည့်မလား..."

အိခိုင်လည်း စောက်ပတ်အကိုင်ခံနေရသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက အကြောချဉ်တေ စိမ့်တက် ၊ လှိုက်ယားလာကာ။

" နေထက်တို့ ပြန်လာတော့မယ်ထင်တယ်...တော်ကြာ အိခိုင်တို့ကို တွေ့သွားမှဖြင့်..."

" သူတို့လား ဒီချိန် ပြန်လာမာ...ငါ့မိန်းမက စကားခပ်များများဟ...ဟိုဘက်ရွာမှာ လေကြောရှည်နေအုံးမာ..."

" ဒါမဲ့...ကွန်ဒုံးမှမရှိတာ...ခါတိုင်း ဦးနေ သား နေထက်နဲ့ လုပ်တဲ့အခါတိုင်း ကွန်ဒုံးစွပ်တယ်လေ "

" ကဲပါ...စကားများမနေနဲ့တော့...ကွန်ဒုံးမစွပ်တဲ့လီးက နင်  ပိုခံလို့ကောင်းစေရမယ် "

ဦးနေသည် ပုဆိုးကွင်းကို ဖြည်ချလိုက်ရာ ငေါက်ကနဲထောင်ထလာတဲ့ (7) လက်မခွဲ လီးတံ ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီး ၊ အကြောများပေါက်ထွက်မတတ် ထနေကာ လီးထိပ်မာလည်း အရည်ကြည်တေ စို့နေလျက်။

အိခိုင် ကြည့်ရင်းနဲ့ပင် ကြက်သီးများထလာ၍စောက်ပတ် တဆစ်ဆစ်နဲ့ လှိုက်ယားတက်လာသဖြင့် ဘာမှစဉ်းစားမနေပဲ ချက်ချင်းပင် ခါးတဝက်ထိရှည်သော ဆံပင်ကို စုစည်းကာ ကုန်းစုပ်တော့သည်။ ဦးနေ၏ လီးတံရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးကို အိခိုင် ပလုပ်ပလောင်း စုပ်နေရင်း လက်တဖက်ကလည်း ကိုယ့်စောက်ပတ် ကိုယ်ပြန်ပွတ်နေ၏။

အိခိုင်၏ ဖြူဖွေးပီး ပန်းရောင်သမ်းနေတဲ့ 

နူးညံ့သော ပါးလေးသည် လီးစုပ်နေသောကြောင့်ခွက်သွားလိုက် ၊ ဖောင်းလာလိုက် ဖြစ်နေလျက်။ ဦးနေလည်း အိခိုင်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးတံကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ တချက်ပြန်ထုတ်လိုက်ပီး လီး  အရင်းနဲ့ အိခိုင်၏ နီရဲသော နှခမ်းသားတစုံတို့ထိမိသည်အထိ ထိုးထည့်ချလိုက်ရာ အိခိုင်တစ်ယောက် လည်မျိုတစ်သွားပီး

" အု!...အု!...ပြွတ်!...ရှလွတ်!...အု!...အု..."

အိခိုင်၏ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ လိုးနေရင်း ဖီးတေလှိမ့်တက်လာကာ ဦးနေ တချီပီးသွားသည်။ လီးတံကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ချက်ချင်း တန်းမထုတ်သေးပဲ လီးအရင်းနဲ့ အိခိုင်ပါးစပ်ကို ဖိကပ်ထားတုန်း။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာမှ ဦးနေ လီးတံကြီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ချိန် အိခိုင်ပါးစပ်ထဲမှ လီးရည် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ် အထွေးလိုက်ကြီး စီးကျလာသည်။

" ဟင်း!...ဟင်း!..."

ခုမှပင် ပါးစပ်ထဲက လီးတံကြီး ထွက်သွားလို့ အသက်ရှူ ချောင်တော့သည်။ ဦးနေ၏ လီးတံကြီးမှာ လီးရည်တေရော ၊ အိခိုင်ရဲ့သွားရည်တေရော ပေကျန်နေ၏။ အိခိုင်၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ၊ အပန်းရောင် သမ်းနေတဲ့ ပါးအသားလေး (2) ဖက်ပေါ်သို့ ဘယ်ပြန် ၊ ညာပြန် ထိုပေကျန်နေသော လီးတံကြီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သည်။ 

အိခိုင်၏ နှခေါင်းပေါက်ဝ (2) ပေါက်ကိုလည်း လီးတံကြီးဖြင့် ထိုးကာ

" ငါ့လီးနံ့ကြီးကို ရှိုက်ရှူစမ်း...ဖေလိုးမလေး...ကိုယ့်ကောင်လေးရဲ့ အဖေလီးကြီးကို...အားရပါးရရှူစမ်း...”

နှခေါင်းဝကို လီးနဲ့ ထိုးပီးနောက် ၊ မျက်လုံးတေပါ လီးနဲ့ထိုးသည်။ မျက်ချီး နှိုက်သည့် မျက်လုံးအိမ်ထောင့် ၊ မျက်ကွင်းတဝိုက် စုံနေအောင် လီးဖြင့်ထိုးသည်။

ထို့နောက် အိခိုင်ကို ထူကာ

" လာ...အိမ်ပေါ်သွားမယ်..." 

ဦးနေသည် အိမ်ပေါ်သို့ အိခိုင်ကို အရင်တက်နှင့် ခိုင်းပီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မာရှိသော ဖရဲသီးဇလုံကို သွားယူလိုက်သည်။

ထို့နောက် အိမ်ပေါ်တက်ကာ မျက်နှာတခုလုံး လီးရိုက်ရာဖြင့် နီနေပီး အရည်တေ ဟိုတစ ၊ ဒီတစ စေးကပ်ကပ်ဖြင့် ပါးပေါ် ၊ နှခမ်းပေါ် ၊ နှခေါင်းပေါ် ၊ မျက်လုံးပေါ်တို့မှာ ပေကျန်နေသော အိခိုင်ကိုနေထက် အိပ်သည့် အခန်းဘက်သို့ ခေါ်၍ ဖျာပေါ် လှဲနေခိုင်းလိုက်၏။

အိခိုင်၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သော အခါဘွားကနဲ ပေါ်လာသော ဖြူဖွေးနေသည့် ပေါင်တံ (2) သွယ် တုတ်တုတ် ၊ ပေါင်တံ (2) လုံးကြား ဘစ်အပါးလေးထဲမှ ရုန်းထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီး။

ဦးနေသည် ထိုဘစ်ကို မချွတ်ခင် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံ တုတ်တုတ် 2ဖက်ကို တဖက်စီ လျှာနဲ့ အရှည်လိုက် ပွတ်ဆွဲပီး ယက်လိုက်သည်။

ထို့နောက် အိခိုင်ကို အင်ကျီချွတ်ခိုင်းလိုက်၏။ နေထက်၏ အလိုးကို ခံနေကြဖြစ်သော်လည်း အခုလို နေထက် အဖေ ဦးနေက ချွတ်ခိုင်းတော့ အနည်းငယ် ရှက်နေသည်။ သို့သော်လည်း စောက်ပတ်က တဆစ်ဆစ်နဲ့ တအားယားနေသောကြောင့် အနည်းငယ်တောင် မရှက်နိုင်တော့ပဲအင်ကျီချွတ်ချလိုက်သည်။

အဖြူရောင် ဘော်လီကြိုးထဲမှ အပြင်သို့ အိထွက်ကျနေတဲ့ နို့အုံကြီး (2) မွှာ။ ဦးနေသည် ဘော်လီကြိုးကို မဖြုတ်ပဲ ဘော်လီကို နို့လုံးကြီး၏အောက်သို့ဆွဲချလိုက်သဖြင့် တစ်လုံး တစ်လုံးကို ကျွဲကောသီးလောက်ရှိတဲ့ နို့လုံး ထွားထွားကြီးတေမှာ အောက်က ဘော်လီက ပင့်တင်နေသလိုဖြစ်နေသဖြင့် တင်းရင်း ဆူထွက်နေ၏။

ဆူထွက်နေတဲ့ နို့အုံကြီး (2) ဖက်ကို လက် (2) ဖက်နှင့် စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ ညှစ်နယ်လေတော့သည်။အိခိုင်လည်း စောက်ရမ်း ဖီးတက်နေသဖြင့် တအားအား ၊ တအင်းအင်းနဲ့ ညီးလေသည်။

ထို့နောက် ဆူထွက်နေပီး အကြောစိမ်းများထနေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတဖက်ကို တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ စစုပ်သည်။ ဦးနေ နှင့် အိခိုင်တို့ပုံစံမှာ အိခိုင်ကအောက်က ပက်လက်လှန် ၊ ပေါင် ကားယားဖြင့် တအားအား တအင်းအင်း ညီးကာ နို့စို့ခံနေရင်း ၊ ဦးနေကလည်း အပေါ်မှနေ၍ နို့အုံတဖက်ကို နို့စို့အရွယ်ကလေးတစ်ယောက်ထက်ကိုပင် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အငမ်းမရစို့နေပီး လက်တဖက်က လွတ်နေတဲ့ နို့အုံတဖက်ကို ညှစ်လိုက် ၊ ချေလိုက် ၊ နီညိုရောင် နို့သီးခေါင်းမာမာ ထောင်ထောင်ကြီးကိုလည်း ဆိတ်ဆွဲနေလျက်။

အိခိုင်၏ အပေါ်ပိုင်းကို  စုပ်လိုက် ၊ ညှစ်လိုက် ၊ ချေလိုက်နဲ့ အားရအောင်လုပ်ပီးသောအခါ ၊ အလှည့်ကျလာတာကတော့ ဘယ်လိုပုံစံရှိမှန်းမသိသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး အလှည့်ပင်။ အိခိုင်က မိန်းကလေးတေထဲမှာ အရပ်ရှည်သည့်တဲ့ထဲ ပါသည်။ ထို့ကြောင့်‌ ပေါင်တံ (2) သွယ်မှာ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် ။

ဦးနေရဲ့ ပုံစံမှာ အရပ်မြင့်တဲ့ထဲပါပီး ခန္ဓာကိုယ် တုတ်တုတ် ၊ ဗိုက်အနည်းငယ် ရွှဲပီး အသားညိုသည်။စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ကာရံထားတဲ့ ဘစ်အပါးလေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာနဲ့တပြိုင်နက် စောက်ပတ် နီနီရဲရဲ ပြဲပြဲကြီးကို တွေ့လိုက်ရ၏။

အစက ဦးနေ၏ စိတ်ထဲတွင် စောက်ဖုတ်မွှေးတေ ထူပိန်းနေအောင် ရှိမည်ထင်သော်လည်း အခုတော့ အိခိုင်၏ စောက်ဖုတ်မွှေးမှာ ရိတ်ထားလို့ တမျှင်မှမရှိ။ ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်တဝိုက်နှင့် ဆီးအုံပေါ်တွင် အကြောစိမ်းလေးများ ယှက်ထနေသည်ကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။

‌အိခိုင်၏ စောက်ပတ် ဘေးသား (2) ဖက်သည် ဖောင်းကားနေသကဲ့သို့ ၊ ဆီးအုံကလည်း ဆူဆူမို့မို့လေး ။ ဗိုက်သားကို ကြည့်ပြန်တော့လည်း အဆီမရှိ ၊ အနည်းငယ်တော့ ဗိုက်သားလေး ဆူထွက်နေလျက်။ ဦးနေသည် အိခိုင်၏ ပေါင်အရင်း (2) ဖက်ကြား ခေါင်းငုံ့ကာ အမွှေးပြောင်လက်နေသော ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ပတ် နီတာရဲကြီးထဲကို လျှာကြမ်းကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပီး စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ စမွှေလေတော့သည်။

စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲတင် လျှာနဲ့ ထိုးသွင်းမွှေရုံမကပဲ စောက်ပတ်ဘေးသား ၊ ပေါင်ခြံတေကိုပါ လျှာနဲ့ ယက်လိုက် ၊ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်လိုက်ဖြင့် ။ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ပတ်ဘေးသား (2) ဖက်ကိုသွားဖြင့် ကိုက်လိုက်ရာ

" အား!...ဦးနေ...အိခိုင်ကို ဘယ်လိုတေလုပ်နေတာလဲ...အင့်!...အား!...အိခိုင်စောက်ပတ်ကြီး တအားယားနေပီ ဦးနေရဲ့...လိုးမှာဖြင့် လိုးပါတော့...အား! "

‌စောက်ပတ်ကို ပလပ် ပလပ် နဲ့ အယက်ခံရ ၊ ရှလွတ် ရှလွတ်နဲ့ အစုပ်ခံရသဖြင့် အိခိုင်တစ်ယောက်ခါးကြီး ကော့တက်လာကာ ဖင်သားတေ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလာ၍ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တေ လျှောကနဲ ၊ လျှောကနဲ ပန်းထွက်လာကာ တချီပီးသွားသည်။

တချီပီးသွားသော်လည်း အိခိုင် တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်ခါနေသည်မှာ စက္ကန့်အတော်ကြာမရပ်သေး။

ဦးနေ၏ ပါးစပ်မှာလည်း စောက်ရည်တေ တရွှဲရွှဲ။

" နင့်စောက်ပတ်ကြီးက...ငါ့သား လိုးထားလို့ ပြဲတောင် ပြဲနေပီပဲ...မပူနဲ့...ပိုပြဲသွားအောင် လိုးပေးမယ်..."

လီးတံတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးကို (3) ချက်လောက်ထုပီး အိခိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲမှာ အသေချာ နေရာယူကာ နီနီရဲရဲ ပြဲပြဲကြီးဖြစ်နေပီး စောက်ရည်တေ ပေပွနေတဲ့ စောက်ပတ်အဝသို့ လီးထိပ်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။

" အားရှီး!...ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်သားကြီး...ဟိုကောင် နေထက် လိုးထားတာတောင် အိစက် တင်းကြပ်နေတာပဲ..."

စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး ဦးနေ၏ လီးတံကြီး ကြပ်သိပ်နေအောင် အသွင်းခံနေရသဖြင့်အိခိုင်တကိုယ်လုံး ရှိန်းတက်သွားကာ နို့အုံကြီး (2) ဖက်မှာ ပိုပီး မောက်လာသည်။

ဦးနေသည် လီးတံတချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ နစ်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းပီးမှ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ လီးထိပ်နားရောက်မှ ပြန်ပီး အားနဲ့ ဖိချလိုက်သဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး အားနဲ့ ပွတ်တိုက် ထိုးသွင်းခံရသလိုဖြစ်သွား၍ အိခိုင်မှာ ဖီးတက်ခြင်းနဲ့အတူ နာကျဉ်မှုကိုပါ တပြိုင်နက် ခံစားလိုက်ရသည်။

ဦးနေလည်း ခပ်ဖြေးဖြေးမှ ကြမ်းသည်ထက် ကြမ်းလာပီး လက် (2) ဖက်ကလည်း နို့ကြီး (2) လုံးကို ကိုင်‌ဆွဲရင်း တဖုန်းဖုန်း တဖန်းဖန်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗက်!...ဗုန်း!..ဗုန်း!...ပြွတ်!...ပြွတ်!..ပလွတ်!...ဗုန်း!..‌ဗက်!...ဗက်!...ဖလွတ်!...ပြွတ်!..."

" အင့်!...အား!...ဦးနေ...နာတယ်...အား!..အင့်!..."

" ဖေလိုးမ!...အားရှီး!....စောက်ပတ်ပြဲမ...ရော့ကွာ...အင့်!.....ဖင်ကြီးမ..."

ဦးနေသည် အိခိုင်ကို အကြမ်းပတမ်းလိုးနေတုန်း ဘေးနားတွင်ရှိသော ဖရဲသီးဇလုံကို တွေ့သွားသည်။အစကတည်းက အကြံနဲ့ သူယူလာတာကို မေ့နေပီးအခုမှ သတိရခြင်း။ အိခိုင်တစ်ယောက် အောက်ကနေ တအင်းအင်း ၊ တအားအားနဲ့ ‌ချွေးတွေ ထွက်ကာ ဟောဟဲလိုက်၍ မောနေသောကြောင့် အသက်ကို မနည်းရှူနေရသည်။

ဦးနေ ဖရဲသီးဇလုံယူလိုက်သောကြောင့် အမောပြေ ဖရဲသီးစားမယ်အထင်နဲ့

" အား!...ဟူး!...ဦး..ဦးနေ...အိခိုင်ကိုလည်း ကျွေးပါအုံး..."

" ကျွေးမာပေါ့ဟ...ဒါမဲ့ နင့်ပါးစပ်ကိုတင် ကျွေးမာမဟုတ်ဘူး...နင့်စောက်ပတ်ကိုပါ ကျွေးမာ..."

" ရှင်! "

ဦးနေသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဖရဲသီးဇလုံထဲမှ ဖရဲသီးစိပ်အနည်းငယ်ယူကာ အိခိုင်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ (1) စိပ်ချင်း ထိုးသွင်းလေ၏။စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ ဝင်ထားပီးသား ဖရဲသီးစိပ် အ‌ကြေတေကို လက်နဲ့ပြန်ထုတ်ကာ စားပြန်သည်။ သူတင် စားသည်မဟုတ်ပဲ အိခိုင်ကိုပါ ကျွေးလေ၏။

(2) ခါ (3) ခါ ဖရဲသီးစိပ်တေကို စောက်ပတ်ထဲထည့်လိုက် ၊ စားလိုက်နဲ့ လုပ်ပီးသောအခါထပ်မစားတော့ပဲ စောက်ပတ်ထဲကို ဖရဲသီးစိပ် တေထပ်ထိုးထည့်၍ ထိုဖရဲသီးစိပ်တေ ဝင်နေတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ လီးတံကြီးထိုးထည့်ကာ တရစပ် အကြမ်းပတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

လီးတံကြီး ဝင်ချည်ထွက်ချည်တိုင်း အိခိုင်၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲမှ စောက်ရည်တေနဲ့ ရောနှောနေသည့် ဖရဲသီးရည်တေ တရွှမ်းရွှမ်းထွက်နေလျက်။

အိခိုင်သည် နေထက် နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံ အလိုးခံဖူးသော်လည်း ဒီလောက်ထန်တဲ့လူ အခုမှ မြင်ဖူးသည်။ နာရီဝက် ၊ တနာရီကြာတွင် ဦးနေရော အိခိုင်ရောတဟောဟော တဟဲဟဲ ပက်လက်လှန် အမောဖြေနေ၏။ ဖျာပေါ်တွင်လည်း စောက်ပတ်ရည် ၊ လီး‌ရည် နဲ့ ဖရဲသီးရည်တေ စိုရွှဲနေပီး ဖရဲသီးစိပ် အကြေအမွလေးတေ ပြန့်ကြဲ‌နေလျက်။

" ဟူး!....နင့်စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ...အိခိုင်ရာ...နင် ငါ့သားနဲ့ မြန်မြန်ယူလိုက်ပါ့လား...အ့တာမှ ငါ နင့်ကို အမြဲတမ်းလိုးလို့ရမာ...အခုတောင် လီးပြန်တောင်လာပီ...လာ နောက်တချီဆက်လိုးကြရမယ် "

အိခိုင်သည် နီတာရဲ နှခမ်းဖူးဖူးလေးကို စူ၍ မျက်လုံးရွဲကြီးဖြင့် မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပီး

" ဟွန့်...ဒီလောက်လိုးထားတာတောင်...မဝသေးဘူးလား ဦးနေရဲ့...အိခိုင်စောက်ပတ်လေးကိုလည်း သနားပါအုံး...သားကလိုးလိုက် ၊ အဖေက လိုးလိုက်နဲ့...သူတို့လည်း ပြန်လာတော့မယ် ထင်တယ်နော်...သွားတာတော်တော်ကြာနေပီ "

" ဟုတ်သားပဲ...ကဲကဲ...အ့တာဆိုအုတ်ကန်ဘက်သွားပီး ဆေးကြောတော့...နောက်နေ့တေကျမှ ချိန်းလိုးကြရအောင်...ငါလည်း ဖျာပေါ်မှာ ပေကျန်နေတာတေ သုတ်လိုက်အုံးမယ် "

" အွန်း "

အိခိုင်သည် အင်ကျီ ၊ ထမီပြန်ဝတ်၍ အုတ်ရေကန်ဘက်မှာ တကိုယ်လုံးပေကျန်နေသည်များကို ဆေးကြောသည်။ အိမ်ရောက်မှ ရေချိုးရင်း သေချာဆေးကြောမယ်ဆိုပီး  စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲမှ ဖရဲသီးအဖတ်အကြေမွတေကို သာနှိုက်ထုတ်၍ ခန္ဓာကိုယ်လူမြင်ရတဲ့ အပေါ်ယံလောက်ပဲဆေးကြောကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ဦးနေတို့ အိမ်ဝိုင်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။

...........

(15) မိနစ်ခန့်အကြာတွင် နေထက်တို့ ပြန်ရောက်လာသည်။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဦးနေမှ

" နင်တို့သားအမိကလဲ...ကြာလိုက်တာ "

တကယ်တော့ နေထက်တို့သားအမိကို ဒီထက် ပိုကြာစေချင်သည်။

" ဟုတ်ပ အဖေရာ...အမေလေ စကားပြောတာ ပီးကိုမပီးနိုင်ဘူး..."

" ‌‌ယောက်ျား ဘာတေ‌သောက်နေတာလဲ "

ဦးနေ၏ ဘေးနားမှ စတီးဇလုံတလုံး ။

" မေလေးလေ... သူတို့အိမ် ဖရဲသီးခွဲလို့ ဖရဲသီး လာပေးသွားတာ...အ့တာနဲ့ ငါလည်း ဟိုနေ့က ဖောက်ထားပီးသား နို့ဆီဗူးထဲက နို့ဆီယူစမ်းပီး နယ်ရင်း ၊ အနယ်လွန်ပီး ဖရဲသီးတေ ကြေသွားရော..."

" ကျွန်တော့်ကို ပေးအုံး...‌ကောင်းလား သောက်ကြည့်မလို့.......မေ့နေတာ...အမေ အရင်သောက်ပါ "

" တော်ပီ မသောက်ချင်ပါဘူး...ဟိုမှာ စကားပြောလိုက် ၊ ရေနွေးကြမ်းတေသောက်လိုက်နဲ့ ဗိုက်တင်းနေပီ...နင့်ဘာသာ သောက် "

အဖေဖြစ်သူဆီမှ ဖရဲသီးဇလုံယူကာ သောက်ကြည့်လိုက်ရာ 

" အားပါးပါး...ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ကောင်းသားပဲ "

ကောင်းမာပေါ့ ၊ အိခိုင်စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ထားပီးသား ဖရဲသီးဖတ်တေပါ ရောမွှေထားတာကိုး။

......................

(02)

သင်္ကြန်အကြိုနေ့ - စတုဒိသာ    

သင်္ကြန်အကြိုနေ့။

မနက်ခင်း (7) နာရီ (11) မိနစ်...

" နေထက်...ဘယ်သွားမလို့လဲ "

" ရွာထဲသွားရင်း အိခိုင်ကို ရေသွားလောင်းမလို့...နေ့လည်မှ ပြန်လာတော့မယ်..."

" နေအုံး...အတာအိုးကို ရွာဦးကျောင်းက ဓမ္မာရုံမှာ သွားထားပေးအုံး..."

" ရော်...အမေကလဲ...ဒီမယ် ကျွန်တော် ဒီဖလားလဲ ယူရအုံးမာဗျ..........ကဲပါအမေရာ....အိခိုင်ဆီအရင်သွားပီး တန်းပြန်လာမယ်...အ့ကျမှ အတာအိုးကို ပို့ပေးမယ် ဟုတ်ပီလား..."

နေထက်သည် လက်ထဲတွင် ဖလားတလုံးကို ကိုင်ထား၏။ ထိုဖလားထဲတွင် သပြေခက်လည်း အပါအဝင်။ဖလားကိုင်ပီး အိခိုင်၏ အိမ်ဘက်သို့သွားရာ လမ်းတလျှောက်တွင် အစောကြီးရှိသေး ၊ ကလေးများမှာ ရေပက်နေကြသည်ဖြစ်သည်။

ရေကစားနေကြတဲ့ ကလေးတသိုက်ထဲမှ ကလေးတစ်ယောက်က

" ဟာ...ဟျောင့်တေ...ဟိုမှာ ကိုရီး နေထက်...

ပက်..ပက်ကြ..."

အင်ကျီတို ၊ ဘောင်းဘီတိုနှင့် ဖလားကိုင်လာသော နေထက်တစ်ယောက်

" ခန ခနလေး...ဟျောင့်တေ...အခုတခါ မင်းတို့ပက်တာ...ငါ အလောင်းခံမယ်...နောက်တခါ ဒီလမ်းကနေပဲ ရွာဦးကျောင်းကို သွားရအုံးမာ...အ့ကျ အတာအိုးလည်းပါတယ် ပုဆိုးဝတ်သွားမာမလို့ ထပ်မပက်ကြနဲ့နော် "

ကလေးမလေး တစ်ယောက်မှ

" ကိုရီးကလဲ...သင်္ကြန်ပါဆို ပက်မှာပေါ့...သိဘူးနောက်ခါလည်း ပက်မှာပဲ "

ကလေးတေ ရေဝိုင်းပက်ကြသဖြင့် နေထက် တကိုယ်လုံး စိုရွှဲသွားသည်။ ထို့နောက် ကလေး (2) ယောက်မှ နေထက်ကို အိုးမည်းဝိုင်းသုတ်ကြရန် အရပ်မမှီသဖြင့် ခါးကိုင်း၍ ခေါင်းငုံ့ခိုင်း၏။ နေထက်လည်း ကလေးတေပျော်အောင်

" အေးပါကွာ...အေးပါ...သုတ်ကြ...သုတ်ကြ "

............

" အန်တီ...အိခိုင်ရှိလား "

အိမ်ရှေ့တွင် ထိုင်နေသော အိခိုင်အမေမှ

" ဪ...နေထက်ပဲ...အိခိုင်ရေ...အိခိုင်!...."

အိမ်ထဲမှ 

" လာပီ အမေ "

အိခိုင် နို့ကြီး လှုပ်တုပ် ၊ လှုပ်တုပ်နဲ့ အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်လာသောအခါ

" ကို့...အဲ...နေထက်...အစောရီးပါလား...ဟီးဟီး...မျက်နှာမှာလည်း အိုးမည်းတေနဲ့ "

" လမ်းမှာလေ ကလေးတေ ရေဝိုင်းပက်ကြ ၊ အိုးမည်းဝိုင်းသုတ်ကြနဲ့...လာရင်းကိစ္စက အိကို ရေအရင်ဦးအောင် လာလောင်းတာ...ဟဲဟဲ..."

အိခိုင်သည် အမေဖြစ်သူကို မသိမသာ မျက်စပစ်ပြလိုက်သောအခါ အိခိုင်အမေမှ

" အပိုတေလုပ်မနေပါနဲ့ အိခိုင်ရယ်...နင်တို့ (2) ယောက်ကြိုက်တာ တရွာလုံးသိတယ်...နင်တို့ပဲမသိတာ..."

နေထက် နဲ့ အိခိုင် စပ်ဖြဲဖြဲဖြစ်သွား၏။ နေထက်မှ 

" အိ...ကိုလောင်းပီနော်..."

အိခိုင်၏ ပါးခုံးပေါ်သို့ ဖလားထဲမှာ သပြေခက်ကိုလက်ဖြင့် ခနဖယ်ကိုင်ပီး ရေကိုဖြေးဖြေးချင်း လောင်းချလိုက်သည်။ နေထက် လောင်းချလိုက်သည့် ရေသည် ပခုံးမှ တဆင့် နို့လုံးကြီး (2) မွှာကြား ၊ ထိုမှတဆင့် ဗိုက်သားစူစူလေးပေါ်သို့ စီးကျသွားသည်။

" ခန...ကို့ ကိုလည်း ပြန်လောင်းအုံးမယ် "

အိခိုင်လည်း နေထက်ကို ရေပြန်လောင်းသည်။

" အန်တီတို့...အတာအိုးရော...ရွာဦးမှာ သွားထားပီးပီလား "

အိခိုင်မှ

" အဖေ ရွာဦးကျောင်းကို သွားရင်း တခါတည်းယူသွားပီ "

" ဪ...မထားရသေးရင် ယူသွားပေးမလို့ပါ...အိမ်ကအတာအိုးလည်း သွားထားရအုံးမာဆိုတော့လေ...တခါတည်းမလို့....ဒါနဲ့ အိတို့က မနက်ဖန်မှ ကကြမာမလား "

" အွန်းလေ "

" ဒါဆို အိမ်က အတာအိုးယူပီး ရွာဦးကျောင်းကို သွားထားလိုက်အုံးမယ်...ကို သွားပီနော်...အန်တီကျွန်တော် ပြန်လိုက်အုံးမယ်ဗျ "

" အေးအေး နေထက် "

...............

နေထက် အတာအိုးယူ ပြန်လာတော့ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးကို အစာကျွေးနေ၏။

" အမေ့ အတာအိုးရော "

" ဟိုမယ်လေ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ကွပ်ပျစ်ပေါ်သို့ လက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။ အတာအိုး ဆိုသည်မှာ (7) ရက် သားသမီးကို ရည်ရွယ်၍ ပန်း (7) မျိုးဖြစ်စေ ၊ အညွန့် (7) မျိုးဖြစ်စေ ရေပြည့်အိုးမှာ ထိုးထည့်ထားပီး ထိုရေပြည့်အိုးကို အတာအိုးဟု ခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။

အတာအိုးကို သကြန်မကျခင်မှာ ပရိတ် ၊ ပဌာန်း များဖြင့် ရွတ်ဖတ်သရယ်ဆယ်ပီး အတာအိုးမှ ပရိတ်အိုး ၊ အတာအိုးထဲမှ အတာပန်း နှင့် အတာရေတို့သည် ပရိတ်ပန်း ၊ ပရိတ်ရေသို့ ကူးပြောင်းသွားပီး သကြန်အကျနေ့ရောက်လျှင် ထိုပရိတ်ရေကို အိမ်ခြံဝင်းပတ်လည်တွင် ပတ်ဖြန်း၍ ပရိတ်ပန်း ၊   ပရိတ်ညွန့်တို့ကို ခြံစည်းရိုးတွင် ထိုးစိုက်ကြခြင်းအားဖြင့် နှစ်သစ်မှာ ဘေးအန္တရယ် ကင်းရှင်းကြသည်ဟူ၍ ဓလေ့ထုံးတမ်းမှာ ဟိုးအရင် ပုဂံခေတ်ကတည်းက အခုခေတ်အထိ ရှိလာခဲ့ကြသည်။

အညာဒေသတချို့နှင့် တခြားနယ်ဘက်များတွင်တော့ အတာအိုးက သက်သက် ၊ ပရိတ်အိုးကသက်သက် ရှိ၍ အကြိုနေ့မှ အတက်နေ့အထိ ပရိတ်အိုးထဲမှ ပန်း ၊ ရေတေကို ဒီတိုင်းထားပီး နှစ်ဆန်းတရက်နေ့ကျမှ ပတ်ဖြန်းကြ ၊ ခြံစည်းရိုးတွင် ထိုးစိုက်ကြသည်။

နေထက်တို့က အညာနယ်ဘက်ဆိုတော့ မနက်ဖန် အကျနေ့ကျမှ ပရိတ်ပန်း ၊ ပရိတ်ညွန့်များကို ခြံစည်းရိုးများတွင် ထိုးစိုက်ပီး ပရိတ်ရေများကို ခြံပတ်လည်တွင် ပတ်ဖြန်းကြလေ့ရှိ၏။ အတာအိုးကို မယူခင် အုတ်ရေကန်ဘက်သို့ မျက်နှာသွားဆေး / သစ် သည်။

" ကဲ...ကျွန်တော် ရွာဦးကျောင်းကို သွားလိုက်အုံးမယ် "

နေထက် အတာအိုးကိုယူ၍ ရွာဦးကျောင်းကို ထွက်သွားလေသည်။

................................

" ကလေးတေကွာ...ပထမတခေါက်လည်း ရေပက်ပီးသားကို...အခုတခါလည်း ထပ်ပက်သေးတယ် စိုကုန်ပီ...ပြောလည်းမရဘူး...အိုးမည်းထပ်သုတ်မခံရတာ ကံကောင်း....တော်သေးတယ် "

နေထက် တခြားလမ်းက သွားရင်လည်း စိုမည့်အတူတူ ၊ ပထမအခေါက် သွားသည့်လမ်းကပဲ ရွာဦးကျောင်းသို့ လာခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမ တခေါက်လောက်တော့ ရေမစို။ရွာဦးကျောင်းတွင် လူအတော်များ၏။  ဓမ္မာရုံထဲတွင်လည်း ပရိတ် ၊ ပဌာန်းလာ ရွတ်ဖတ်ကြသည့် ဦးကြီးများ ၊ ဒေါ်ကြီးများ ၊ သက်လတ်ပိုင်း ၊ နေထက်တို့လို လူငယ်တေလည်း အနည်းငယ်ပါသည်။

နေထက်သည် အတာအိုးကို သူများတေထားတဲ့  နေရာ ရှေ့ဆုံးသို့ သွားထားပီး ဓမ္မာရုံထဲကအထွက်ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းအတွင်း ခရေပင်ကြီးအောက်ပတ်လည်ဝိုင်းထားတဲ့ ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှ။

" နေထက်...လာပါအုံးဟ..."

ဆယ်အိမ်ခေါင်းဖြစ်သူ ကိုမာကြီး မှလှမ်းခေါ်လိုက်သဖြင့် နေထက်လည်း ထိုသူရှိရာ ခရေပင်အောက်သို့ သွားသည်။ဟိုဟိုဒီဒီ စကားပြောနေကြရင်း ဆယ်အိမ်ခေါင်းလုပ်သူ ကိုမာကြီးမှ

" ဟျောင့်...နေထက်...ဟိုစော်ကြီးကိုကြည့်စမ်း...ဖင်ကြီးက နည်းနည်းနောနောကြီးမဟုတ်ဘူး...အယ်ထွက်နေတာ...နို့ကြီးတေကလည်း တင်းရင်းနေတာပဲ...စို့လိုက်ရရင်တော့ဖြင့်..."

" ဟာ...ကိုမာကြီးကလည်း...မတွေ့လိုက်နဲ့ ၊ တွေ့လိုက်ရင် ဒီအကြောင်းတေပဲ...တိုးတိုးပြောပါ...ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲ တခြားသူတေ ကြားကုန်ပါအုံးမယ် "

" အေးပါကွာ...မင်းကလဲ...ငါပြတဲ့ စော်ကြီး ကြည့်စမ်းပါအုံး "

ကိုမာကြီး ပြောတဲ့ စော်ကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သောအခါ 

" ကိုမာကြီးကလည်း...အ့တာ ကျွန်တော်တို့အိမ်ဘေးက ကိုမျိုးဆွေမိန်းမ မမေလေးလေဗျာ "

မေလေးမှာ ကိုမျိုးဆွေနဲ့အတူ စောစောစီးစီး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများ လာလှူကြ၍ ကုသိုလ်လာယူကြသည်ဖြစ်သည်။ ကိုမျိုးဆွေက ဘုန်းကြီးကျောင်းတိုက်မှာ တခြားသူတေနဲ့ စကားပြောနေခိုက် မေလေးမှာ အတာအိုးကို ဓမ္မာရုံထဲသို့ လာထားခြင်းဖြစ်၏။

" သိတယ်လေ "

" ဒါများ...ခင်ဗျားက မေလေးလို့တန်းပြောရင် ရနေတာကို..."

" ဪ မင်းကလဲ...စော်ကြီးလို့ပြောမှ ငါက ပိုဖီးရှိတာကွ "

သင်္ကြန်အခါကြီး ၊ ရက်ကြီးမှာ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းအတွင်း မနက်စောစော တနှာအကြောင်းတေပြောနေကြ၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် သူများသားမယားလည်း မချန် ၊ အကုန်လိုက်ပစ်မှားနေသည်။ နေထက်လည်း ထိုအတိုင်းပင်။

....................................

ခန့်ဦးတစ်ယောက် မနက် 9ခွဲလောက်မှ အိပ်ယာနိုးသဖြင့် ထမင်းကြမ်းစားသောက်ပီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နေထက်အိမ်သို့သွားသည်။ ဖုန်းဆက်ဖို့ရာလည်း ဖုန်းကအားမရှိ။နေထက်တို့အိမ်ကိုရောက်တော့ လမ်းတလျှောက်ရေလောင်းခံရသဖြင့် တကိုယ်လုံး ဟိုတကွက် ၊ ဒီတကွက် စိုရွှဲနေသည်။

နေထက်လို့ မခေါ်ပဲ ဒီတိုင်းဝင်ချသွားရာ အိမ်ရှေ့မှာ ဘယ်သူမှမရှိ။

" ဒီကောင် ဘယ်သွားနေတာလဲ...တခြားသူတေလည်းမရှိဘူး "

ထိုအချိန် အိမ်နောက်ဖေးနားမှ ခွေးအီသံကြားသဖြင့် ခန့်ဦးလည်း အိမ်နောက်ဖေးသို့ အသာလေး ပတ်ကြည့်သည်။ ရေချိုးသည့်အုတ်ကန်နားတွင် ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်နေသော နေထက်အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။ ခွေးအီသံကလည်း ထိုနားတဝိုက်မှာပင်။

ခန့်ဦးသည် ခြေသံလုံလုံဖြင့် အုတ်ကန်အနားသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ လှမ်းလာပီး ကြည့်လိုက်ရာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခွေးလီးကို ကုန်းစုပ်နေ၏။ ခွေးက မြန်မာခွေး။

ခွေးကို ပက်လက်လှန်ထားပီး ခွေးခြေထောက် (2) ချောင်းကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် ဖြဲ၍ ကိုင်ထားရင်း တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်စုပ်နေသည်။ ခွေးကလည်း အောက်က ခြေ (2) ချောင်းအကိုင်ခံရင်း လီးစုပ်ခံနေ၍ အပေါ်က လက် (2) ဖက်ကလည်း ယက်ကန် ၊ ယက်ကန် နှင့် အီနေလျက်။ ခန့်ဦးလည်း ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားသည်။ တသက်လုံး လူတစ်ယောက်က ခွေးတစ်ကောင်ရဲ့ လီးကို စုပ်တာ အခုမှမြင်ဖူးခြင်း။

ဖုန်းထဲက အောကားတေထဲမှာတော့ တွေ့ဖူးသည်။ အပြင်မှာတော့ အခုဟာက first time။ ခန့်ဦးအနောက်မှာ ရောက်နေသည်ကို ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမသိ ၊ ခွေးလီးကို စုပ်ကောင်းဆဲ။

ခန့်ဦးမှာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို အသံမပေးသေး။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခွေးလီး အားရပါးရ စုပ်နေသည်မှာ ပါးစပ်ထဲမှ သွားရည်တေပါ ထွက်သည်အထိ။ စုပ်တာခနရပ်ပီး ခွေးလီးရှည် နီနီကြီးကို လက်နဲ့ ထုလိုက်ပြန်သေးသည်။ အောက်ကခွေးကလည်း တအီအီနဲ့ လက်နှစ်ဖက်က ဘယ်ညာ ယက်ကန် ၊ ယက်ကန် ။

" အန်တီ့! "

ရုတ်တရက် ခေါ်လိုက်သံကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ပြာပြာသလဲနှင့် လန့်ပီး အနောက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်!...ခန့်ဦး!.."

" အန်တီ...ခွေးကို ဘာလုပ်နေတာလဲ "

" ဟမ်...ဘာ...ဘာမှမလုပ်ပါဘူး..."

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အသံမှာ တုန်ရီနေသည်။

" ဘာကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူးလဲ...အန်တီ ခွေးလီးကုန်းစုပ်နေတာကို "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးလည်း မတ်တပ်ထ ၊ ထမီပြင်ဝတ်၍ 

" ခန့်ဦး...နင် ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူ့မှမပြောပါနဲ့ဟယ်...ငါ့ယောက်ျားရော ၊ ငါ့သားရော ၊ အို...ရွာထဲကတခြားသူတေရော ၊ တစ်ယောက်မှ မပြောပါနဲ့ဟယ်...နော်... "

ခန့်ဦးသည် အင်းပါ ၊ ဘယ်သူ့မှမပြောပါဘူးလို့ပြောမည့်အချိန် စိတ်ကူး တချက် ပေါ်လာ၏။

" အင်းပါ...ဒီလိုလုပ်ရအောင်...အန်တီနဲ့ ကျွန်တော့်ကြား အပေးအယူပေါ့ဗျာ..."

" အေး..အေးပါ...ပြော ငါဘာပေးရမလဲ...ပိုက်ဆံလား...ဘယ်လောက်လဲ...ငါပေးမယ်...အများကြီးတော့ မတောင်းနဲ့ပေါ့ဟာ...ငါတတ်နိုင်သလောက်ပေါ့ "

အရင်ကတည်းက လိုးချင်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းအမေကို အခုတော့ အခါအခွင့်သင့်ပီ။

" ပိုက်ဆံတောင်းမှာမဟုတ်ပါဘူး...အန်တီကလဲ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တုန်ရီနေသော အသံဖြင့်

" အေး ပြောပါ...ပိုက်ဆံမဟုတ်တော့ ဘာလဲ "

" အရင်တုန်းက နေထက်ကို သူငယ်ချင်းအနေနဲ့ အားနာနေလို့ ဂွင်မဖန်သေးတာ...ဟဲဟဲ...အခုတော့ ဖန်စရာတောင်မလိုဘူး...တည့်တည့်ကြီးကို တိုးနေပီ...ဟန်ကျဗျာ "

လီးအစုပ်ခံတဲ့ ခွေးဟာ အုတ်ကန်နားက ထွက်မသွားသေးပဲ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ခြေထောက်နားတွင် အမြီးတနှံ့နှံ့နဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို မော့ကြည့်လိုက် ၊ လျှာသပ်လိုက်နဲ့။

" ပြောမာဖြင့် ပြောစမ်းပါ ခန့်ဦးရယ်...အခု နင့်ကြောင့် စိတ်ရှုပ်နေပီဟဲ့ "

" လွယ်ပါတယ် အန်တီရာ...အန်တီလုပ်ဖူးနေကြအရာပါပဲ...အန်တီ့ကို လိုးချင်နေတာကြာပီဗျ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးလီးစုပ်သည် ဆိုသော်ငြား၊သားအရွယ်လောက်က လိုးချင်ကြောင်း ပြောနေသဖြင့် ဒေါသထွက်လာ၍

" သူတောင်းစား...နင် မမိုက်ရိုင်းနဲ့နော်....ငါ နင့်သူငယ်ချင်း အမေဟဲ့ "

ခန့်ဦး ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရီလိုက်ကာ

" ဟား!ဟား!ဟား!...ကျွန်တော့်လာပီး မိုက်ရိုင်းတယ်ပြောနေသေး...ခွေးလီးစုပ်တဲ့ အန်တီကကျ မမိုက်ရိုင်းဘူးပေါ့...ဟုတ်လား..."

" နင့်ပါးစပ်ကို ပိတ်တော့နော် "

သူကိုက မှားတာ ၊ စုပ်စရာရှားလို့ ခွေးလီးမှ စုပ်ရတယ်လို့ ၊ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ၊ ယောက်ျားက နေ့စဉ်မပြတ် လိုးနေတဲ့ကြားက မတူခြားနားတဲ့ဖီးကိုလိုချင်လို့ ယောက်ျားရော ၊ သားရော မရှိခိုက် ခွေးလီးကို စုပ်ခြင်းပင်။

" အန်တီ့ကို လိုးရရင်တော့ ပါးစပ်ပိတ်မာမှာ...အလိုးခံမာလား ၊ အလိုးမခံဘူးလားပြောဗျာ...အလိုးမခံဘူးဆိုရင်တော့ အန်တီ့ယောက်ျားရော ၊ သားရော ၊ ရွာထဲကလူတေပါ တစ်ယောက်မကျန် အကုန်လျှောက်ပြောပစ်မှာ "

အကုန်လျှောက်ပြောပစ်မည်ဟူသော စကားကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဒေါသတေမှာ မီးနဲ့ ငြိမ်းသကဲ့သို့ လေထဲ အငွေ့ပျံသွားပီး မျက်နှာငယ်သွား၍ အသံသိမ်သွားလျက်။

" တကယ်ပြောတာနော် အန်တီ...ကဲကဲ ကြာတယ်ဗျာ"

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတစ်ယောက် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ ၊ မထူးပါဘူးလေ ၊ ကိုယ့်သားအရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ တခါမှ မခံဖူးသဖြင့် ဒါလည်း ဖီးအသစ်တမျိုးရမာပါ ဟူ၍ တွေးကာ အလိုးခံဖို့ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်သဖြင့်

" နင့်သဘောဟယ်...နင့်သဘော နင့်သဘော "

" ဒါဆိုလည်း အိမ်ပေါ်သွားကြမယ်လေ....ခနလေး...အန်တီ့ပါးစပ်ကို ဆေးလိုက်ပါအုံး...ခွေးလီးစော်နံနေမစိုးလို့ "

ဒီလိုနဲ့ ခန့်ဦး နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အိမ်ပေါ်တက်သွားကြသည်။

" ဘယ်နားလိုးရင်ကောင်းမလဲ အန်တီ "

ခန့်ဦးသည် ပြောရင်းဆိုရင်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်သားကြီးတဖက်ကို လက်ဝါးဖြင့် အိကနဲနေအောင် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ပက်ကနဲနေအောင် တချက် ရိုက်လိုက်သည်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" ငါတို့အခန်းထဲပဲ လုပ်ရအောင်...ညအထိ အနံ့တေဘာတေစွဲကျန်နေလည်း ငါ့ယောက်ျားက သကြန်အကြိုနေ့ဆိုတော့ အရက်သောက်ပီး မူးမာသေချာတယ်...အ့တော့ သူသိမာမဟုတ်ဘူး "

(2) ယောက်သား ဖျာပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နို့ကြီးလွန်းသဖြင့် အပြင်တေ ၊ ဘာတေသွားမှသာ ကြယ်သီးတပ်အင္်ကျီဝတ်လေ့ရှိပီး အိမ်နေရင် ကြယ်သီးမပါတဲ့ အင္်ကျီကိုသာ ဝတ်သဖြင့် အခု ခန့်ဦးမှာ ဒေါ်ထက် ထက်မိုးကို အင်ကျီချွတ်ရတာ လွယ်ကူ၏။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ လက်ပြတ်အင်ကျီကို ချွတ်လိုက်ချိန်တွင် ခန့်ဦး မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

နို့လုံးတစ်လုံးကို ဘူးသီးအငယ်စားလောက်ကို အယ်ထွားပီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အသားဖွေးသဖြင့် ထိုနို့လုံးအသားပေါ်မှာ အစိမ်းရောင်သွေးကြောတေ ယှက်ထနေလျက်။ခန့်ဦးသည် နို့လုံးကြီး (2) လုံးကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ညှစ်ကြည့်သည်။

" ထွားလိုက်တဲ့ နို့ကြီးဗျာ...အိစက်နေတာပဲ "

ထို့နောက် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နို့လုံးကြီးတဖက်ကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ မြည်အောင် စို့သည်။နို့လုံးကြီးတေမှာ နို့ရည်တေထွက်တုန်းပင်။ နွားမကြီးတေကို နို့ညှစ်လျှင် နွားနို့ရည်တေတဗျင်းဗျင်းပန်းထွက်သကဲ့သို့ ၊ ခန့်ဦး ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နို့လုံးကြီး 2ဖက်ကို အကြမ်းပတမ်း ညှစ်လိုက်ချိန် နို့ရည်တေပန်းထွက်လာ၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ တအင်းအင်း ၊ တအားအားဖြင့် ညီးညူနေလျက် ဖီးတက်နေလျက်။ခန့်ဦးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နှခမ်းထူထူကြီးကိုပြွတ်ကနဲ နေအောင် စုပ်လိုက်ပီး

" ကျွန်တော် ပက်လက်လှန်နေမယ်...အန်တီ နို့ကြီးနဲ့ ဂွင်းထုပေးအုံး "

ခန့်ဦး၏ လီးတံကြီးသည် (7) လက်မရှည်ပီး တုတ်သည့်ထဲပါသည်။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခန့်ဦး၏လီးတံကြီးကို ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးနေ၏ လီးနှင့် ခန့်မှန်းနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ကာ မတိမ်းမယိမ်းမို့ ၊ ခန့်ဦးလီးသည် လီးတိုတဲ့ထဲမှာ မပါလို့ အကြိုက်တွေ့သွားသည်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ဘူးသီးအငယ်စားလောက်ရှိတဲ့ နို့လုံးကြီး 2လုံးကြားထဲသို့ ခန့်ဦး၏ လီးတံကြီးကို ညှပ်ထိုး၍ နို့ကြီး2လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာကိုင်ပီး တဖက်ဖက် ထုပေး၏။

ထိုကဲ့သို့ ထုပေးနေရင်း လီးထိပ်ကိုလည်း ပါးစပ်နှင့် မှီသလောက် စုပ်ပေးသည်။ ပက်လက်လှန်ဂွင်းထုခံနေသော ခန့်ဦးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး နှခမ်းကြီးစူကာ နို့2လုံးနှင့် ဂွင်းထုပေးနေသည်ကို ဇိမ်နဲ့ခံစားရင်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏မျက်နှာကို တံတွေးနဲ့ထွေးလိုက်၏။

တံတွေးမှာ မျက်လုံးပေါ်သို့ ပေသွားသော်လည်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မသုတ် ၊ ကိုယ့်သားအရွယ်လောက်က ရိုးရိုးမလိုးပဲ ထိုကဲ့သို့ မိုက်ရိုင်းသည်ကိုစိတ်တိုသွားသော်လည်း စိတ်တိုခြင်းနှင့်အတူ ဖီးပိုလာခြင်းကိုပါ ခံစားရသဖြင့် နှခမ်းကြီးစူမြဲစူနေကာ လီးတံကြီးကို နို့လုံးကြီး2လုံးဖြင့် စည်းချက်မှန်မှန်ထုပေးနေသည်။

ခန့်ဦးလည်း တခါထွေးတာနဲ့ အားမရလို့ (4) ခါလောက် တံထွေး ထွေးပစ်ရာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏မျက်နှာတခုလုံး တံတွေးတေ ပေကျန်သွားလျက်။

" ဖင်လိုးချင်လာပီ...ဖင်ကုန်းတော့ စောက်နို့ကြီးမကြီး "

ခန့်ဦး ရိုင်းလေ ၊ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ဖီးပိုတက်လေဖြစ်သဖြင့် ခန့်ဦးပြောသမျှ ၊ လုပ်သမျှ ဖီးလာလာဖြင့် ငြိမ်ခံနေလိုက်တော့သည်။အခုလည်း ဖင်ကုန်းခိုင်းနေသောကြောင့် ထမီကိုချွတ်၍ ဖင်ကုန်းလိုက်၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နဂိုကမှ အသားဖွေးသည်မို့ ကုန်းလိုက်တဲ့ ဖင်သားတုံးကြီး (2) တုံးက ဖြူးဖွေးပီး ဝင်းပြောင်နေ၍ ဖင်ဘေးသားများသည်လည်း ကားထွက်နေသည်။ ဖင်သား (2) ဖက်ကြားမှ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း ပတ်ချာလည် အမွှေးမည်းမည်းများဖြင့်။ နီရဲနေသည့် စောက်ပတ်ကြီးမှာ ဦးနေ လိုးသည်ကို နေ့တိုင်းနီးပါး ခံထားရသောကြောင့် ပြဲအာနေပီး စောက်ပတ်ဘေးသားနှစ်ဖက်သည် ကြွက်နားရွက်ပုံစံကဲ့သို့ အပြင်သို့ လန်ထွက်နေ၏။

ခန့်ဦးလည်း ထိုစောက်ပတ် ပြဲပြဲနီနီအဝကို လီးတေ့ကာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ အမြဲတမ်းအလိုးခံထားတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားမှာ ချောင်ချိမည်ထင်ရသော်လည်း လီးတကယ်ဝင်သွားအခါ စောက်ပတ်ရဲ့ စုပ်အားတေကြောင့် ကျပ်ထုတ်နေသယောင်။

ခန့်ဦး အနောက်ကနေ တချက်ဆောင့်တိုင်း ၊ ဆောင့်တိုင်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ တုန်ခါသွားသည်။

လိုးသံ တဖြောင်းဖြောင်း ၊ တဗက်ဗက် ၊ တပြွတ်ပြွတ်တို့ကလည်း စည်းချက်မှန်မှန်။ဆောင့်လိုးရင်း ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို ဘယ်ညာလက်ဝါး (2) ဖက်ဖြင့် အားကုန် ပိတ်ပိတ်ရိုက်သဖြင့်ဖြူဖွေးနေသော ဖင်သားကြီးမှာ နီစုတ်ပီး လက်ဝါးရာတေထင်ကာ ဖင်ကုန်းခံနေသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကလည်း နာလည်းနာ ၊ ကောင်းလည်းကောင်းအရသာ (2) မျိုး ပြိုင်တူခံစားနေရ၍ ခန့်ဦး၏လီးတံကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားဖြင့် အစွမ်းကုန် ဆွဲညှစ်လေသည်။

ခန့်ဦးသည် လိုးလည်းလိုး ၊ ဆဲလည်းဆဲ ၊ ဖင်သားကြီးကို ရိုက်လည်းရိုက်။

" အား..ရှီး...ဖြောင်း!...ဖြောင်း!...ဗက်!...ဗက်!...ဗုန်း!...ပြွတ်!....စွတ်!....ဗုန်း!....ခွေးမကြီးက နို့ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး...ဖင်သားကြီးပါ အယ်ထွားလိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်းကွာ....စောက်ကောင်မကြီး ကောင်းလား...ဟမ်"

" အင့်!...အား!...ကောင်းလိုက်တာ ခန့်ဦးရယ်သားအိမ်ကွဲအောင်ဆောင့်စမ်းပါ...အား!..."

" စောက်ကောင်မကြီး...ထန်ချက်ကတော့...ဟမ်...ခွေးလီးတောင် အလွတ်မပေးဘူး...ကဲကွာ...ကဲကွာ..."

ခန့်ဦး၏ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်လိုးချက်တေကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး လှိုက်ယားလာပီးတကိုယ်လုံးရှိန်းတက် ကျဉ်သွား၍ ခါးရော ခေါင်းရော အကြောဆွဲသလိုဖြစ်လာရင်း ဖင်တုံးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလာကာ တချီပီးသွား၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးနှင့်အတူ ခန့်ဦးလည်း တချီပီးချင်လာသဖြင့် အားကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးရာစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးရည်တေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။

" ပလွတ်! "

စောက်ပတ်ထဲမှ လီးချွတ်သံ။ လီးတံကြီးကို နှုတ်လိုက်သောအခါဖြူပျစ်ပျစ်အရည်များ စောက်ပတ်ထဲမှ လျှံထွက်၍ စီးကျလာသည်။ခန့်ဦး၏ လီးတံကြီးမှာလည်း လီးရည် နှင့် စောက်ပတ်ရည် ပေါင်းထားတဲ့ စောက်ရည်တေ ပေကျန်နေလျက်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကတော့ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်လျက်သားဖြင့် ချွေးများထွက်နေကာ တဟောဟော တဟဲဟဲ မောမောနှင့် အသက်ရှူ အမောဖြေနေရသည်။

ခန့်ဦးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကဲ့သို့ပင် မောသော်လည်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ကြည့်ကာလိုးချင်စိတ်တေ ပိုပြင်းပြလာပီး အမောမဖြေတော့ပဲ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေတဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ပေါင်အရင်း (2) ဖက် ကြားထဲမှ စောက်ရည်တေ ထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်နီနီရဲရဲပြဲပြဲကြီးကို မလိုးခင် အရင်လက်သိုင်းကျွေးတော့သည်။

လက်ဂလယ် ၊ လက်သကြွယ် 2ချောင်းပူးကာ

" ဖလွတ်!...လွတ်!...ပြွတ်!...ဗက်!....ဗက်!...ပြွတ်! "

မြန်ဆန်စွာ လက်ကို အထုတ်အသွင်းလုပ်သောကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အမောပင်ကောင်းကောင်းမဖြေနိုင်ပဲ ဖီးတေလှိမ့်တက်လာပြန်၏။ စောက်ပတ်ကလည်း လက်သိုင်း‌ကြောင့်အရည်တေတရွှမ်းရွှမ်း။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အစက ခန့်ဦးကို လီးသာရှည်ပီးတုတ်တာ ၊ အလိုးမသန်လောက်ဘူးဟုထင်ခဲ့သော်လည်း အခုတော့ ခန့်ဦးမှာ ထိုသို့မဟုတ်။

စောက်ပတ်တင်မဟုတ် ၊ ဖင်အသားတေပါ အရိုက်ခံရလို့ အတော်နာနေသည်။အရင်ရက်တေတုန်းက အိမ်လာရင် အန်တီ ၊ အန်တီနဲ့ ၊ အခုများကျတော့ စောက်ကောင်မကြီး စောက်နို့ကြီးမကြီး ၊ စောက်ဖင်ကြီးမကြီးနဲ့ နာမည်တေကိုစုံလို့။

ထိုသို့ အသားနာတိုင်း ၊ အဆဲခံရတိုင်းတွင် စောက်ပတ်တင်မက တကိုယ်လုံး တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားစိမ့်လာပီး ရိုးရိုးလိုးသည်ထက်ကို ပိုခံလို့ကောင်းသဖြင့် ခန့်ဦးကို ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အကြိုက်တွေ့လေသည်။

" စောက်ကောင်မကြီး...ထစမ်း...မတ်တပ်လိုးရအောင် "

..............................

နေ့လည် (2) နာရီ။

( ရွာဦးကျောင်း ) ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲတွင် စတုဒိသာများ ကျွေးနေကြသည်။ ကျွေးမွေးဖို့ရာ လုပ်ကိုင်နေကြသည့်အထဲတွင် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ပါ ပါသည်။

လာရောက်သုံးဆောင်တဲ့သူများကို ဧည့်ခံကျွေးမွေးနေကြသည့် သူတေထဲမှာလည်း နေထက် ပါသည်။ နေထက်သည် မနက်ကတည်း ဘုန်းကြီးကျောင်းက မပြန်သေး။ နေထက်အဖေ ဦးနေသည် အိခိုင်အနားသို့ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ဖြင့် ကူလုပ်ပေးသလိုနှင့် တခြားသူတေ မမြင်အောင် အိခိုင်ကို ဖင်လာကိုင်၏။

အိခိုင်လည်း ဘေးမှာ လူတေတွေ့လား ဆိုတဲ့  အကြည့်နဲ့ နီတာရဲ နှခမ်းစူစူလေးကို တွန့်ပြလိုက်သည်။ နေထက်ကတော့ မသိ။ ဧည့်ခံတိုက်ကျွေးနေကြသည့် စတုဒိသာများမှာ မုန့်လုံးရေပေါ် ၊ မုန့်လက်ဆောင်း ၊ ရွှေရင်အေးများ ။

နေထက်လည်း မနက်ကတည်းက ခုထိ ၊ ဟိုဟာကူလုပ်ပေး ၊ ဒီဟာ ကူလုပ်ပေးနှင့် အနည်းငယ်ပင်ပန်းနေသဖြင့် အိမ်ပြန်ပီး တရေးလောက်မှေးမယ် ၊ ပီးကျမှ ဒီကို ပြန်လာမည်ဟု တွေးပီး ပြန်ရန်ပြုခိုက် ဒီဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး လာသည်ကိုမတွေ့သဖြင့် အိမ်မာပဲ ရှိလောက်သည်အထင်နှင့် အမေ့အတွက် မုန့်လုံးရေပေါ်အနည်းငယ် ၊ မုန့်လက်ဆောင်း အနည်းငယ် ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ဖြင့်ယူလိုက်သည်။

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကတော့ ကျွေးမွေးသည့်ဘက်မယ်။ နေထက် စတုဒိသာများကို ပါဆယ်ထုပ်ပီး ပြန်မည့်အချိန် ကိုမျိုးဆွေရောက်လာပီး

" နေထက်...အိမ်ပြန်မလို့လား "

" ဟုတ်တယ်လေ ကိုမျိုးဆွေ..."

" မေလေးအတွက် ဒီက မုန့်တေထည့်ပေးလိုက်ချင်လို့.....သူက နေ့လည်ကတည်းက ပြန်သွားတာဆိုတော့လေ...ခနလေးကွာ...ငါ ပါဆယ်သွားထုပ်လိုက်အုံးမယ် "

" ဪ...မလုပ်နဲ့တော့ ကိုမျိုးဆွေရ...ဒီမယ် 

ကျွန်တော်လည်း အမေ့အတွက် ပါဆယ်ထုပ်ထားတာ အများကြီးပဲ...မမေလေးတစ်ယောက်စာတော့ဒီထဲက ပေးလိုက်မာပေါ့..."

" အေး အဆင်ပြေတာပဲဟ "

" ပြန်လိုက်အုံးမယ်ဗျာ "

" အေးအေး"

..............................

နေထက် ရွာလမ်း တလျှောက် ပါဆယ်ထုပ်တေ ကိုင်ပီး အိမ်ပြန်ရာတွင် အတွေးများစွာခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ ဘယ်သူမှ မရှိ။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး နှင့် ခန့်ဦးမှာ နေ့လယ်ကတည်းကမရှိတော့ ။ အကြောင်းမှာ ခန့်ဦးတို့အိမ်တွင် မိဘ (2) ယောက်လုံး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ ရောက်နေသောကြောင့်ပင် ၊ ပီးတော့ တနေကုန် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာပဲရှိမည်ဟု မနက်ကြီးကတည်းက ခန့်ဦးအိပ်ပျော်နေတုန်း နှိုး၍ ပြောသွားသောကြောင့် ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အိမ်မှာ အားရပါးရ လိုးကြဖို့အတွက် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကိုခေါ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီလိုအခါကြီး ၊ ရက်ကြီးတေမှာ ခန့်ဦး နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့ အိမ်ထဲသို့ (2) ယောက်တူတူဝင်သွားသည်ကို ဘယ်သူမှ မြင်မည်မဟုတ်။နေထက်လည်း အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အတွက် မုန့်လုံးရေပေါ် နှင့် မုန့်လက်ဆောင်းကို စတီးပန်းကန်1ချပ် ၊ စတီးခွက် (1) ခွက်ဖြင့် ခွဲထားလိုက်သည်။

ထို့နောက် လမ်းမှာ ဝင်လာသည့် အတွေးတေအတိုင်း ၊ လက်တွေ့ကြံစည်တော့၏။ မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ နောက်ထပ် စတီးပန်းကန် (2) ချပ် နှင့် ခွက် (1) ခွက်ယူလိုက်သည်။ပန်းကန် (1) ချပ် နှင့် ခွက် (1) ခွက်ထဲသို့ မေလေးအတွက်ခွဲထားတဲ့ ပါဆယ်အိတ်တေထဲက မုန့်လုံးရေပေါ် နှင့် မုန့်လက်ဆောင်းကို ထည့်လိုက်၏။

ထို့နောက် နေထက်သည် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ မေလေးကို စိတ်ထဲတွင် မှန်းပီး ဂွင်းထုသည်။ မုန့်လုံးရေပေါ် နှင့် မုန့်လက်ဆောင်းတေ အေးကုန်မည်လည်း စိုးရိမ်ရသဖြင့်တနှာစိတ်တေ စုစည်းကာ ဂွင်းသွက်သွက်ထု၏။

(7) မိနစ်လောက်ကြာသောအခါ ဖီးတက်လာ၍ လီးရည်များ ပန်းထွက်လာသဖြင့် အကြံအစည်အတိုင်း ကျန်တဲ့ ပန်းကန် (1) ချပ်ထဲသို့ ပန်းထွက်လာတဲ့ လီးရည်တေကို ထိုခွက်ဖြင့် ခံယူလိုက်သည်။

ထို့နောက် နေထက်သည် မေလေးအတွက် သပ်သပ် ခွဲထည့်ထားတဲ့ မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ထဲသို့ လီးရည်တေထည့်ထားတဲ့ ပန်းကန်ထဲမှ လီးရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်ကို ထမင်းစား စတီးဇွန်းအသေးဖြင့် ခပ်ယူ၍ မေလေး သောက်မည့် မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ထဲသို့ ထည့်ကာ ဇွန်းဖြင့် မွှေလေ၏။ များသွားရင် သိမည်စိုးသည့်အတွက် လီးရည်တေ (2) ဇွန်းသာ ထည့်သည်။ 

မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ထဲကို လီးရည်တေ ထည့်ပီးနောက် ၊ အခုတခါ အလှည့်ကျတာက မုန့်လုံးရေပေါ်။ မုန့်လုံးအများကြီးရှိသည့်အတွက် ထိုအထဲမှ မုန့်လုံး3လုံးခန့်ကိုယူ၍ တလုံးချင်းစီကို ဖဲ့ကာ အထဲတွင်ရှိသော ထညက်ခဲ တခဲချင်းစီကို ယူလျက် လီးရည်တေ ထည့်ထားတဲ့ စတီးပန်းကန်ထဲသို့ နှစ်လိုက်၏။

လီးရည်တေ ပေကျန်သွားသော ထညက်ခဲလေး (1) ခုစီတိုင်းကို မုန့်လုံးထဲပြန်ထည့်သိပ်လိုက်သည်။ထို့နောက် မုန့်လုံးပန်းကန် ၊ မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ကိုယူ၍ မေလေးတို့ အိမ်ဘက်သို့သွား၏။

" မမေလေး...မမေလေး "

အိမ်ထဲမှ ထွက်လာသော မေလေး။ ရှေ့တည့်တည့်မှ လာတာဖြစ်သည့်အတွက် နို့ကြီးတေမှာ လှုပ်ခါပုံ ၊ ဖင်ဘေးသားကြီးတေကလည်း လှုပ်လီ ၊ လှုပ်လဲ့ဖြစ်ပုံကို မြင်နေရသည်။

" နေထက်...ဘာတေလဲဟဲ့..."

" ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ စတုဒိသာကျွေးနေတာလေ...ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်လာမယ် လုပ်တုန်း ကိုမျိုးဆွေက မမေလေးအတွက် ယူသွားပါအုံးဆိုလို့....မမေလေးအတွက်ရော ကျွန်တော်တို့ အိမ်အတွက်ပါရောယူလာလိုက်တာ...ကျွန်တော်တို့ဖို့က ခွဲထားပီးသား....ရော့ မမေလေး "

" ဗိုက်ဆာနေတာနဲ့ အတော်ပဲ...ငါလည်း ခုနလေးကမှ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတာကနေ နိုးလာတာ...အ့နားထိုင်အုံးလေ "

ရွာတွင် အိမ်တိုင်းနီးပါး အိမ်ရှေ့တွင် ကွပ်ပျစ်ရှိကြသည်။ နေထက် အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်တွင် ထိုင်လိုက်ပီး အိမ်ထဲကို ပန်းကန် ၊ ခွက် သွားလှယ်ဖို့ အယူထွက်သွားတဲ့ မမေလေး၏ နောက်ကျော ဖင်အလှကို ငေးကြည့်နေမိ၏။ ဖင်ဆုံ ထွားထွား အယ်အယ်ကြီး။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အပေါ်အောက် လှုပ်ခါနေလျက်။ 

မေလေး အိမ်ထဲမှ မုန့်လှယ်ဖို့ရာ ပန်းကန် ၊ခွက်ကိုယူလာ၍ ပြန်ထွက်လာပီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်လိုက်ကာ နေထက်ဆီမှ မုန့်လုံးနှင့် မုန့်လက်ဆောင်းကို လှယ်ယူလိုက်သည်။

မေလေးက သူ့အိမ်က ပန်းကန် ၊ ခွက်နဲ့ လှယ်ထားပီးသည့်အတွက်ကြောင့် နေထက်၏ ပန်းကန် နှင့် ခွက်တွင် ဘာမှမရှိတော့။ထို့ကြောင့် နေထက်၏ ပန်းကန် နှင့် ခွက်ကိုယူ၍ 

" ခနလေးနော်...အမ သွားဆေးပေးမယ် "

" ရတယ် မမေလေး...မဆေးနဲ့တော့..."

" ဪ...နင်ကတောင် ဘုန်းကြီးကျောင်းကနေယူလာသေးတာပဲ...ပေးပါ...အမဆေးပေးမယ် "

" ရပါတယ်ဆို မမေလေးကလည်း...စားမှာဖြင့်စားပါ "

မေလေးလည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ မုန့်လုံး (1) လုံးကို ကောက်စားလိုက်သည်။ လီးရည်ပါတဲ့ မုန့်လုံးကို မစားမိသဖြင့် 

" အွန်း!...ကောင်းသားပဲ နေထက်ရဲ့...အမလည်း သကြန်မှပဲ မုန့်လုံးစားရတယ်..."

ထို့နောက် မေလေးသည် မုန့်လုံး (1) လုံး ထပ်စားလိုက်ရာ

" ဟင်!...ဒီဟာကျ ဘယ်လိုကြီးလဲ...အရသာက ငန်သလိုလို...မုန့်လုံးတဲ့သူတေများ ချွေးတေကျလို့ထင်တယ် "

နေထက် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပီ။

" အမ ထင်လို့နေမာပါ..."

မေလေး မုန့်လုံး (1) လုံးထပ်စားပြန်၏။ ဒီတခါ ငရုတ်သီးပါတဲ့ မုန့်လုံးကို စားမိသွားသဖြင့်

" အမလေး...စပ်လိုက်တာ နေထက်ရဲ့...ငရုတ်သီးမပါတာ ရွေးယူခဲ့ပါ့လား မုန့်လုံးကို "

" ကျွန်တော့်ကို မုန့်လုံးတဲ့သူတေထဲက စလိုက်တာထင်တယ်...ဒီဘက်ကဟာယူသွားဆိုပီး "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ကို မော့သောက်လိုက်သည်။

" အခုမှ အစပ်ပြေတယ်...လျှာကို ပူစပ်သွားတာပဲ "

" မုန့်လက်ဆောင်းလည်း ဘယ်လိုနေလဲ...ကောင်းလား "

မေလေး ထပ်သောက်ကြည့်လိုက်၏။

" မုန့်လက်ဆောင်းလည်း သောက်လို့ကောင်းတာပါပဲ..."

မေလေး ထိုသို့ပြောရင်း မုန့်လက်ဆောင်း တခွက်လုံး မော့ချလိုက်သည်။

.......................................

(03)

သင်္ကြန်အကျနေ့ - ကျားကြောက်လို့ ရှင်ကြီးကိုး 

သင်္ကြန်အကျနေ့

မနက်ခင်း (8) နာရီ။

" ဟွန်း!...ဒီလို အခါကြီး ၊ ရက်ကြီးတေ ရောက်မာဖြင့် ကြောက်ပရှင်..."

မေလေးက စကားအဆက်အစပ်မရှိပဲ ပြောလိုက်ခြင်းပင်။

" ဘာတုံးဟ နင်ကလဲ...စကားအသွားအလာမရှိ "

ကိုမျိုးဆွေ ခုလေးတင် တယောက်ယောက်နှင့် ဖုန်းဆက်ပီး၍ ပြန်ပြောလိုက်ခြင်း။

" ဘာရမှာလဲ...စောစောစီးစီး အရက်သောက်မလို့...ရှင့်အဖော်တေကို ဖုန်းဆက်နေတာမလား "

မေလေးသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ကိုမျိုးဆွေ ထိုင်နေသည့် အိပ်ယာဘေးသို့ ဝင်လိုက်သည်။

" မေလေးကလည်းကွာ...ဒီလိုရက်တေမှာပဲ ပိုပျော်ရတာကို "

" ဟုတ်တယ် ရှင်က တခြားနေ့တေကျ မပျော်ပဲ သောက်တာဆိုတော့...သောက်တယ်ဆိုတာထက် လိုရင်းက..."

ကိုမျိုးဆွေ ကြားဖြတ်ကာ

" ပြောပါဗျာ...ပြောပါဗျာ "

" ရှင်နဲ့သောက်တဲ့ အဖော်တေက အကျင့်တေက ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး...ပါးစပ်သရမ်း ၊ လက်သရမ်းနဲ့..."

" သူတို့က ပါးစပ်သရမ်းတာတော့ ဟုတ်ပါတယ်ကွာ..လက်သရမ်းတယ်ဆိုတာက....ဪ...နင်က ဟိုတနေ့က နင့်ကို ခါးတို့တဲ့ ဟာကြောင့် ပြောတာ ထင်တယ်...နင့်ကို ခင်လို့ စတာ ၊ နောက်တာနေမာပါဟ..."

မေလေးပြောသလိုပင် ၊ ကိုမျိုးဆွေနှင့် အရက်သောက်နေကြဖြစ်သော ရွာထဲမှ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး အောင်ဗလတို့ (3) ယောက်မှာ အရက်လာသောက်ကြပီဆိုရင် လီးအကြောင်း ၊ စောက်ပတ်   အကြောင်း မွှန်နေအောင်ပြောကြသည်။ 

ခက်တာက ကိုမျိုးဆွေ ကိုယ်တိုင်က ထိုကဲ့သို့ လီးအကြောင်းတေ စောက်ပတ် အကြောင်းတေ ပြောပီဆိုရင် ဟက်ဟက် ပက်ပက်ရီလေ့ရှိ၏။ သင်္ကြန်မရောက်ခင် ရက်အနည်းငယ်တုန်းက ကိုမျိုးဆွေသည် ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်ကို ခေါ်ပီး အိမ်တွင် အရက်သောက်ကြရာ သူတို့အရက်ဝိုင်းသို့ မေလေး အမြည်းလာချတဲ့အချိန် အောင်ဗလသည် မေလေး၏ခါးကို စသလို ၊ နောက်သလိုနဲ့ လက်ဖြင့်တို့လိုက်သည်။ 

ကိုမျိုးဆွေကတော့ ဒီတိုင်းစတယ်အထင်နဲ့ မေလေးခါးအတို့ခံရတာကိုကြည့်ပီး ရီလိုက် ၊ အရက်သောက်လိုက်နှင့်။ကိုမျိုးဆွေ သိတာဆိုလို့ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး ၊ အောင်ဗလတို့ 3ယောက် မိန်းမဖြစ်သူ မေလေးကို ခါးတို့တာလောက်ပဲ။

တကယ်တမ်းကျ ကိုမျိုးဆွေ ကွယ်ရာ ( အရက်အတော်မူးနေတဲ့ အချိန် ) တွင် မေလေးကို မတော်တဆဖြစ်စေ ၊ စနောက်သလိုဖြစ်စေ ၊ မေလေး၏ ဖင်ဆုံ အယ်အယ် ထွားထွားကြီးကို လက်ဖြင့် ပွတ်သလို  ၊ ပုတ်သလို ၊ လင်မယား အာဝါဟ ဝိဝါဟ လုပ်တဲ့အကြောင်းတေ မေးသလိုမျိုး လုပ်လေ့ရှိကြသည်။ 

ထိုအရာများကို ထဲထဲဝင်ဝင်တော့ မေလေး မပြောအား ၊ ပြောလည်း ကိုမျိုးဆွေ နားမဝင်ပဲ အရက်လာမသောက်ကြအောင် လျှောက်ပြောနေတယ်လို့သာထင်မည်။

" ပြောရတာမောပါ့...ကျမ စတုဒိသာကျွေးတဲ့ဆီ ကူလုပ်ဖို့ ဘောလုံးကွင်းဘက်ကို သွားလိုက်အုံးမယ်...နေ့လည်စာရော ဟိုမှာ စားမှာမလို့...နေ့    လည်စာစားရင် ကျမကို မစောင့်နဲ့တော့..."

" အေးပါ သွား..သွား..ညနေထိ ကူလုပ်ခဲ့နော်...အ့တာမှ ငါ့ကောင်တေနဲ့ အေးဆေးသောက်ရမှာ ဟား!ဟား! "

မေလေး ကိုမျိုးဆွေကို မျက်လုံးရွဲကြီးဖြင့် မျက်စောင်းထိုးပီး အိမ်မှ ထွက်သွားလေသည်။

.....................................

အရင်အကြိုနေ့က ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲမှာ စတုဒိသာ ကျွေး၍ ယခု အကျနေ့ရောက်တော့ စတုဒိသာကျွေးမာက ဘောလုံးကွင်းထဲ။ ဘောလုံးကွင်းထဲက အက က ဖျော်ဖြေကြမည့်မဏ္ဍပ် ၊ ထိုမဏ္ဍပ်နဲ့ မျက်စောင်းထိုးနေရာ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် စတုဒိသာ။ စတုဒိသာမဏ္ဍပ်သည် တနေရာတည်းမဟုတ်ပဲ အခွဲ အခွဲတေနှင့် ၊ အတန်းလိုက်စီထားသလို ။

ထို စတုဒိသာမဏ္ဍပ်အသေးများကို ထန်းလက် ၊အုန်းလက်များဖြင့် ပြုလုပ်ထားပီး အပေါ်တွင် စာများ ရေးထားသော ဇကောချပ်များချိတ်ထားကြသည်။ ဇကောတချပ်တွင် စာ (1) လုံး။ ထိုဇကောချပ်တွင် ရေးထားသည့် စာများမှာသကြန်ပွဲတော် ၊ ရိုးရာပွဲတော် တို့နွှဲပျော် ၊ စတုဒိသာ အစရှိသဖြင့် နာမည်များ....။

စတုဒိသာ မဏ္ဍပ်အသေး တခုချင်းစီအလိုက် ၊ ကျွေးမွေးကြသည့် မုန့်များမှာ မတူကြပေ။ စတုဒိသာတေထဲမှာ မုန့်လုံးရေပေါ် ၊ မုန့်လက်ဆောင်း ၊ ကြာဇံဟင်းခါး ၊အချိုရည်။ အကမဏ္ဍပ်စင်ပေါ်တွင် ရွာထဲက အသံကောင်း ၊ အဆိုကောင်းတဲ့ ကာလသားတစ်ယောက်က

" ရှာပုံတော် မင်းသားကြီး...မဏ္ဍပ်တကာ ရောက်ခဲ့ပီ...ဘယ်အရပ်တို့ ဇာတိမှန်းလဲ...မသိတော့ အခက်တွေ့ပီ...မနှစ်က ပေးတဲ့ မင်းလိပ်စာ...ရေတေစိုလို့ ပျက်ကုန်ပီ...မမှတ်မိလို့ ခက်သားလှပေသည်..." ဟူ၍ ရှာပုံတော်မင်းသားကြီး သကြန်သီချင်းကို ဆိုနေရင်း မိန်းကလေးအကအဖွဲ့ကလည်း ကပြဖျော်ဖြေနေကြ၏။ အက ကမည့် မဏ္ဍပ်ဘေး၌

" အိခိုင်...နင် အဆင်သင့်ဖြစ်ပီလား...ခနနေ ငါတို့အလှည့်နော် "

အိခိုင်သူငယ်ချင်း ခင်နုမှ ပြောလိုက်ခြင်းပင်။ အိခိုင်သည် နေထက်နှင့် လက်ကိုင်ပီး စကားပြောနေရာမှ ခင်နုကို ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။

ခင်နု၏ဘေးမှာလည်း ခန့်ဦး။ အချိန်မှာ (10) နာရီ ကျော်ပီ။နေထက်မှ

" ဟျောင့် ခန့်ဦး...မင်း မနေ့က ဘယ်တေသွားနေတာတုံးဟ...ငါ ဖုန်းဆက်တာလည်း မကိုင်ဘူး "

မနေ့တနေ့လုံး နေထက်၏အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို လိုးနေခဲ့သည့် ခန့်ဦး။

" မနေ့က ငါ သိပ်နေမကောင်းလို့ပါကွာ...ပီးတော့ ဖုန်းက အားမရှိတော့ လုံးလုံးပိတ်သွားတာ "

" အေး...မင်း တနေကုန်ပျောက်နေတာနဲ့ ငါလည်း ညနေရောက်တော့ မင်းအိမ်ကို လာဖို့အလုပ်...ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးလေ...ဟိုဘက်ရွာကို ခေါ်လို့ လိုက်သွားရင်း...အပြန်ခါ မိုးလည်းအတော်ချုပ်နေတာနဲ့ မင်းဆီ မလာတော့တာ"

ဟု နေထက်ပြောလိုက်သည်။ ခနအကြာတွင် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ကသည့် အလှည့်။ သင်္ကြန်မရောက်ခင်ကတည်းကမှ သေသေချာချာ ကြိုတင် အကတိုက်ထားသည်မို့ သကြန်မိုး သီချင်းသံနှင့်အတူ အိခိုင်တို့အဖွဲ့၏ကပြဖျော်ဖြေကြပုံမှာ ကြည့်ရတာ အလွန်ကောင်းလျက်။

တခြားကမည့်အဖွဲ့ (3) ဖွဲ့လောက်ကလည်း အိခိုင်တို့ အဖွဲ့ပီးရင် ဖျော်ဖြေဖို့ မဏ္ဍပ်စင်ဘေးတွင် အရန်သင့်။ဘောလုံးကွင်းထဲတွင် လူကြီး ၊ လူငယ် ၊ ကလေးအစုံပင် လူစည်ကားစွာ။ ကိုယ့်ရွာကတင် မဟုတ်ပဲ တခြားရွာတေကပါ မြင်းလှည်း ၊ နွားလှည်းများဖြင့် သကြန်ပတ်လည် သည်မို့။ လူငယ်အများစုသည် ဆံပင်အရောင် စုံနေအောင် ဆိုးထားကြ၏။ လူအများသည် အကကသည့် မဏ္ဍပ်အရှေ့တွင်

လည်း အကကသည့် မိန်းကလေးတေကို လာရောက်ကြည့်ကြရင်း ၊အကကသည့် မဏ္ဍပ်ဘေးမှာလည်း စတုဒိသာ စားကြရင်း ၊ ရေဆော့ကစားကြရင်း ။ ကလေးတေပဲ ရေပြွတ်သေနတ်နဲ့ ဆော့တာတင်မဟုတ်ပဲ လူကြီးတေကပါ ရေပြွတ်သေနတ်တေနှင့်။ အကကသည့် မိန်းကလေးတေသည် မြန်မာဝတ်စုံဆင်တူ ၊ အင်ကျီလက်ပြတ် နှင့် ထမီ။

" ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်..တီးမှုတ်ကြတဲ့ပွဲမှာ...ငိုနေရှာတယ် ပန်းပိတောက်ဖူးတေထဲ...ရာသီအချိန်မှီ လှမ်းပွင့်ခဲ့တဲ့ ပိတောက်ကို...ပန်ဆင်ပါရင် လှသတဲ့ တင့်မာမို့ "

ကာလသား၏ အသံကောင်းကောင်း သီဆိုမှုနှင့်အတူ စည်းချက်ညီညီ ကပြဖျော်ဖြေနေကြသော အိခိုင်တို့အဖွဲ့။ ကြာဇံဟင်းခါး ကျွေးမွေးကြသည့်နေရာတွင် နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့နှစ်ယောက် ကြာဇံဟင်းခါးစားနေကြ၍ မဏ္ဍပ်စင်ပေါ်က အကဖွဲ့ကို ကြည့်နေကြရင်း

" လှလိုက်တာ အိခိုင်ရာ"

နေထက်မှ ပြောလိုက်ခြင်း။ခန့်ဦးမှ

" ဪ မင်းကလည်း ကိုယ့်ငါးချဉ်..ကိုယ်ပြန်ချဉ်နေ "

နေထက် ထပ်ကြွားပြန်သည်။

" အိခိုင်က ဒီနှစ်မှသာ စ ကဖူးတာဆိုပေမယ့် အခုသူကတာကြည့်သလောက်တော့ မင်းစော် ခင်နု အတိုင်းပဲ "

ခန့်ဦးသည် ကြာဇံဟင်းခါးထဲက ကြက်သွန်နီဥကိုမကြိုက်လို့ ဖယ်ရင်း

" မင်းဖေ ဦးနေက သူ့ချွေးမ ဖြစ်လာမယ့်သူဆိုတော့...အသေချာ သင်ပေးတာနေမာပေါ့...ဟား!ဟား! "

ခန့်ဦး ပြောသလိုပင် နေထက်အဖေ ဦးနေသည် အိခိုင်ကို သူများတေထက်ပို၍ သေသေချာချာ အကသင်ပေး၏။ အကသင်ပေးရုံမက စောက်ပတ်ပါ ဖရဲသီးထည့်လိုးသဖြင့် အိခိုင်မှာ အက ကရာတွင် ချောမွေ့ရုံသာမက အကောင်းကြီး ကောင်းစွာ အလိုးခံခဲ့ရသည်။

ကပြဖျော်ဖြေနေကြသည့် မိန်းကလေးတေထဲတွင် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ (2) ယောက်မှာ ရုပ်ရည်ရော ဖင် ၊ နို့ရော တခြားသူတေထက်ထင်းထင်းကြီး ကွဲထွက်နေသည်။

ဖြူချော နှင့် ညိုချော။ ပိတောက်ပန်း ပန်ထား၍ လှပသော မျက်နှာ ၊ နီတာရဲ နှခမ်းစူစူဖူးဖူးလေး ၊ တင်းအယ်ကားထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီး (2) ဖက် ၊ ကျွဲကောသီးခန့် နို့လုံးကြီး (2) လုံး ၊ မြန်မာဝတ်စုံဝတ်ကသည်မို့ အင်ကျီအောက် ဗိုက်အသားလေးကလည်း  အစ်ထွက်နေလျက်။

အလှတရား နှင့် အကိတ်တရားတို့ ပေါင်းစပ်ထားသည့် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ကို စင်အောက်တွင် ၊ စတုဒိသာနေရာတွင် ကြည့်နေကြသော လူကြီး ၊ လူငယ်အပေါင်း စိတ်ထဲက မှန်းရင်း လီးတောင်နေကြပီဖြစ်သည်။ 

" သားတို့ ထပ်ထည့်ကြအုံးမလား "

နေထက် အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ မေးလိုက်ခြင်း။

" ကျွန်တော်တော့ တော်ပီ အမေ "

နေထက်သည် အမေကို မကြည့်ပဲ ၊ အိခိုင်ကို ကြည့်မြဲကြည့်နေရင်း ပြောလိုက်သည်။

" အ့တာဆို ခန့်ဦးရော "

" ကျွန်တော်ကတော့ နည်းနည်းယူအုံးမယ် "

ခန့်ဦးသည် ပြောရင်းဆိုရင်း ထိုင်နေရာမှ ထကာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးဆီသွား၍ ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။

" ပန်းကန်ထဲ တံတွေးပါ ထွေးပေးအုံးနော် "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခန့်ဦး ကမ်းပေးလိုက်သည့် ပန်းကန်ကိုယူပီး ဘေးဘီလှည့်ကြည့်လိုက်၏။ စတု ဒိသာနေရာတွင်လည်း လူအတော်ပြည့်နေသည်။ ထိုလူများမှာလည်း သူတို့အာရုံနှင့် သူတို့။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပင် ခန့်ဦး၏ ပန်းကန်ထဲသို့ တံတွေးအပျစ်လိုက် ထွေးချလိုက်၏။ ပီးမှ ကြာဇံဟင်းခါး အရည်တေ ခပ်ထည့်ပီး ခန့်ဦးကို ပေးလိုက်သည်။

" ရော့ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခန့်ဦးကို ပန်းကန်ပေးရင်း အောက်နှခမ်းကို သွားဖြင့် ကိုက်ပြလိုက်သည်။ သဘောမှာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ဆာနေသည်ပေါ့။နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့သည် ကတာကြည့်လိုက် ၊ ကြာဇံဟင်းခါးစားလိုက်လုပ်နေကြချိန် ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးကို သူတို့နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း တနေရာတွင်တွေ့လိုက်သဖြင့်

" ဟာ...ကိုမာကြီး...ကြာဇံဟင်းခါး လာစားအုံးလေဗျာ "

နေထက်မှ အော်ပြောလိုက်ခြင်း။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးသည် မကြီးမငယ် ၊ လက်ထဲမှာလည်း စတီးရေပြွတ်အချောင်းကိုကိုင်၍နောက်ကျောမှာလည်း ရေပုံးကို လွယ်ထား၏။

" အမေ့...ဒီမှာ ကိုမာကြီးဖို့ ကြာဇံဟင်းခါးပေးပါအုံး"

ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး လာချပေးသော ကြာဇံဟင်းခါးပန်းကန်ကို ယူ၍ 2ဇွန်းလောက်စားလိုက်သည်။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးမှာလည်း ရောက်တာဖြင့် မကြာသေး...

" ခုနတုန်းကတင် ကတဲ့စင်ဘေးကအဖြတ် ၊ ကတဲ့ကောင်မလေးတေကို ကြည့်လိုက်တော့ အ့ထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကွာ.....တချက်တချက်ကတိုင်း ဖင်ကြီးလှုပ်ပီး တုန် တုန်သွားတာဟျောင့်တေရေ....နို့လုံးကြီးတေဆို အယ်ထွက်နေတာ..."

ခန့်ဦးမှ

" ဟုတ်လား...ဘယ်စော်လဲ ကိုမာကြီး "

မာကြီးသည် အကစင်ဘက်ကို လက်ညိုးထိုး၍ ပြောလိုက်သဖြင့် နေထက် နှင့် ခန့်ဦးလည်း လက်ညိုးထိုးသည့်ဘက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟာ...အ့တာကျွန်တော့်ကောင်မလေး ခင်နုဗျ...ကိုမာကြီး ခင်ဗျားကလည်းဗျာ...တောက်! "

ခန့်ဦးက  ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးကို စိတ်တိုစွာ ဖြင့်ပြောလိုက်ရင်း တောက်တချက်ခေါက်လိုက်၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် ခင်နုကို သိသော်လည်း ခန့်ဦးစော်မှန်းမသိ ၊  သို့ပေမယ့် မာကြီးသည် ခပ်တည်တည်ပင် လူမှားပီး ပြတဲ့ပုံစံဖြင့်

" ဟေ...မဟုတ်ပါဘူးကွာ...မင်းကလည်း စိတ်ချည်းပဲ...ငါက မင်းကောင်မလေး ခင်နုကို ပြတာမဟုတ်ဘူးဟ...သူ့ဘေးကတစ်ယောက်ကိုပြောတာ "

ခင်နု၏ဘေးတွင် ကနေသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကလည်း ခင်နုလောက်သာ မကိတ်တာ ဖင်ရှိ ၊ရင်ရှိ တစ်ယောက်ပင်။

ခနအကြာ ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီး ကြာဇံဟင်းခါးသောက်ပီး၍ မဏ္ဍပ်အရှေ့က လူအုပ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။

နေထက်မှ

" ခင်နုက မင်းစော်မှန်း မသိလို့နေမာပါ....အ့လူက အ့လိုပဲဟျောင့်......တွေ့သမျှ လိုက်ပစ်မှားနေတာ...ဒါတောင် အိခိုင်က ငါ့ကောင်မလေးဆိုတာ သူသိလို့ ဘာမှမပြောတာ ၊ ပီးတော့ ငါတို့ကွယ်ရာမှာလည်း ငါတို့စော်တေအကြောင်းကို တခြားသူတေနဲ့  ပြောရင်ပြောနေအုံးမာ...တော်တော်မလွယ်တဲ့လူပါကွာ "

နေထက်သည် ကိုမျိုးဆွေမိန်းမ မေလေးအပေါ် တနှာစိတ်ထားပစ်မှား၍ ခန့်ဦးသည်လည်း သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်၏ အမေ ၊ ဦးနေ၏ မယား ဒေါ်ထက်ထက်မိုးနှင့် ဖောက်ပြန်နေလျက်။

နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့သည် သူများသားမယားကိုသာ ပစ်မှားနေကြပီး ကိုယ့်စော်ထိတော့ကျ မကြိုက်ကြပေ။

............................

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် ဘောလုံးကွင်းထဲက လူအုပ်ကြားထဲမှာ စတီးရေပြွတ်ပိုက်အရှည်နဲ့ ရေလိုက်ပက်နေသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်တော့ ခန့်ဦးအပေါ်ကို ဒေါသထွက်ပီး ချဉ်နေသည်။

" ငါလိုးမသားလေး ခန့်ဦး...သူ့စော်ကို ဒါလေးပြောမိတာ...အသားလည်း ပဲ့ပါသွားတာမဟုတ်ဘူး ၊ ဖြစ်ပျက်နေလိုက်တာ မအေလိုးလေး...သူ့အရှေ့မှာ သူ့စော် ခင်နုကို နွားလိုး ၊ ကျွဲလိုး အသေများလိုပြလိုက်ရရင်တော့...ခွေးမသား ခန့်ဦး...ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး "

............................

နေ့လည် (11) နာရီ ခွဲကျော်။

မေလေးသည် ဘောလုံးကွင်းထဲမှ အိမ်ပြန်လာသည်။ တကိုယ်လုံးလည်း စိုရွှဲနေလျက်။

" မိချောရေ...မိချောရေ...မုန့်လုံး...မိချောရေ..မိချောရေ ပက်အုံး...နှစ်ကူးပီမို့လေ...သကြန်သီချင်းသံများဝေ...အတာ ရေသဘင်ပွဲ နွှဲပီလေ..."

မေလေး အိမ်အပေါက်ဝမရောက်ခင်ကတည်းက အိမ်ဘက်မှ မနော၏ မိချော သကြန်သီချင်းသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ မေလေး အိမ်ပေါက်ဝရောက်သောအခါ အိမ်ရှေ့ မြေကွက်လပ်ပေါ်တွင် ဖျာခင်း၍ ကိုမျိုးဆွေ ၊ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး နှင့် အောင်ဗလတို့ (4) ယောက် အရက်သောက်လိုက် ၊ သီချင်းဆိုလိုက် လုပ်နေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

" အေ့...ဟာ မေလေးပါလား...အေ့..ဘာလို့ အစောကြီးပြန်လာတာလဲဟ... "

ကိုမျိုးဆွေမှာ မူးနေသဖြင့် မူးမူးနှင့် မေလေးကို မေးလိုက်သည်။

"ကိုမျိုးဆွေ...အများကြီးလည်း သောက်မနေနဲ့အုံး... ရှင်တို့ကလည်း ကိုမျိုးဆွေကို နည်းနည်းပါးပါးပဲ တိုက်ကြလေ..."

ဆိတ်နီတို့ဘက်ကို မေလေး ကြည့်ပြောလိုက်ရာ ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်မှာ မေလေး၏ ရေစိုခန္ဓာကိုယ်ကိုသာ စားမတတ် ၊ ဝါးမတတ် စိုက်ကြည့်နေ၏။

မေလေးမှာ အသက် 30 နှစ်ခန့်ရှိပီး ဆံပင်ရှည်ရှည် ၊ အသားဖြူဖြူ ၊ ရုပ်ချောချော ၊ အရပ် (5) ပေ (6) ၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အတော်လှ၏။ အခုလည်း ဘောလုံးကွင်းထဲက ပြန်ခါနီး ကလေးတေ ရေဝိုင်းပက်ကြသဖြင့်  ဝတ်ထားတဲ့ အင္်ကျီလက်ပြတ်ရော ၊ ထမီရောပါ ရေတေစိုရွှဲနေပီး  အသားနှင့် ကပ်နေသည့်အတွက် အပေါ်ပိုင်းကတင်းရင်း အယ်ထွက်နေတဲ့ နို့လုံးကြီး (2) မွှာ ၊ ထိုနို့လုံးကြီး (2) မွှာကို အပြင်လျှံမကျအောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းထားပေးတဲ့ အတွင်းခံဘော်လီအမည်းရောင် ၊ ကလေးမရသေးပေမယ့် အနည်းငယ် စူစူပူပူဖြစ်နေသည့် ဗိုက်ခေါက်လေး ၊ အောက်ပိုင်းမှာကျ ပေါင်တံတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး (2) သွယ် ၊ ဘေးဘက်ကို ကားကျနေပီး အနောက်သို့ ကော့ထွက်နေသည့် ဖင်တုံးကြီးများ ၊ ထိုဖင်တုံး အယ်အယ်ထွားထွားကြီးနှင့် စောက်ပတ်အုံကြီးကို ကာရံထားတဲ့ အတွင်းခံဘစ်အမည်း‌တို့မှာ ထင်းကနဲ ၊ ကွင်းကွက်နေသည်။

စောက်ပတ်အုံနေရာကလည်း ဖောင်းဖောင်းကြီး။ဆိတ်နီမှ

"  ငါတို့က မျိုးဆွေကို အများကြီး မတိုက်ပါဘူး...သူ့ဘာသာ စွတ်သောက်နေတာ...ငါတို့လည်း  သူ့ကို ထိန်းပါတယ်ဟ...နင်က ငါတို့ဆိုပြောဖို့ချည်းပဲ "

ကျွဲကြီးမှ ကြားဖြတ်ကာ

" မျိုးဆွေ...မင်းမိန်းမ မေလေးပြောတာ မင်းကြားတယ်နော်...တော်ကြာ...အရက်တေစွတ်သောက်လို့ မေလေးက ပြောစကားနားမထောင်ဘူးဆိုပီး ညစာ မကျွေးပဲနေလိမ့်မယ်..."

" ဟား!ဟား!ဟား!..."

ဆိတ်နီတို့ 3ယောက် ဝိုင်းရီလိုက်ကြသည်။ ရီတဲ့ထဲမှာ မျိုးဆွေပါ ပါ၏။

" ကျွဲကြီးကလည်း...မေလေးက မျိုးဆွေကို ညစာမကျွေးရင်...မျိုးဆွေတင် ငတ်ပီးဆာနေမာမဟုတ်ဘူး ညစာကျွေးမယ့် မေလေး ကိုယ်တိုင်ကပါ ညစာငတ်မှာ...ဟား!ဟား!...(2) ယောက်ပေါင်းမှ ညစာပီးမြောက်မာကိုးကွ...ဟား!..ဟား!..ဟား! "

ဟု အောင်ဗလ ရီရီမောမောနဲ့ ဝင်ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ ဆိတ်နီမှ 

" ဒီမယ် မေလေး.....ဒီကောင် မျိုးဆွေကြီးအကြောင်း ငါသိတယ်...အ့ကောင်က သောက်ရင် အမှောက်သောက်မယ့်ကောင်...အ့တော့ နင် ညစာမကျွေးရမာ စိတ်ပူမနေနဲ့...မျိုးဆွေကို မကျွေးရလည်း ငါတို့ကိုကျွေးပေါ့ဟ...နင် လက်တောင် လည်မာမဟုတ်ဘူး..."

ဆိတ်နီ၏စကားကို အောင်ဗလက ဝင်ထောက်လိုက်သည်။

" စကားမှားနေတယ် ဟိတ်ကောင် ဆိတ်နီရ...လက် မလည်မှာ မဟုတ်ဘူး...ဒါ..ဒါ..ဒါ မလည်မှာ "

အောင်ဗလ လုပ်ပြသည့်အမူအရာမှာ  လက်မနှင့် လက်ညိုးပူး၍ စောက်ပက်ပုံစံ။ မေလေးလည်း သူတို့နား ရပ်ပီး စကားပြောနေခိုက် ဆိတ်နီတို့၏ ထ လိုးမတတ်ကြည့်နေကြသော အကြည့်တေရယ် ၊ ညစ်တီးညစ်ပတ်စကားတေရယ် ကြောင့် မျိုးဆွေကို ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ အိမ်အခန်းထဲကို ဝင်သွား၏။အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည့် မေလေး၏ 

နောက်ကျောအလှကို ဆိတ်နီတို့သည် မျိုးဆွေ အရှေ့မှာပင် လိုက်ငေးကြည့်နေကြသည်။ ရေစိုထမီအောက်မှ တင်းကန် ရုန်းထွက်နေသည့် ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးသည် ခြေတလှမ်းလှမ်းတိုင်းတတုံးစီ အပေါ်အောက် ၊ ဘယ်ညာ ရွေ့လျား တုန်ခါသွား၏။ ဘစ်ရာကြီးမှာလည်း ထင်းကနဲ မြင်နေရသည်။

ကိုမျိုးဆွေကတော့ မူးမူးနဲ့ အမြည်းလေးမြည်းလိုက် ၊ သီချင်းလေး ဆိုလိုက် ၊ ဘာပြောမှန်းမသိပဲသူများရီရင် လိုက်ရီလိုက် ၊ အရက်လေးသောက်လိုက်နှင့် ၊ သူ့မိန်းမကို ဝိုင်းပစ်မှားနေကြတာ မသိ။

................................

အချိန်မှာ နေ့လည် (12)  နာရီ ထိုးခါနီး....

" ဟဲ့ ခင်နု...နေထက်တို့ရော "

ကြာဇံဟင်းခါး လာရောက်သုံးဆောင်နေကြသည့်သူများကို ပန်းကန်လိုက်ချပေးနေသည့် အိခိုင်က မေးလိုက်ခြင်း။ ကြာဇံဟင်းခါးအိုးထဲထည့်ဖို့ ကြက်သွန်နီဥလိုက် အခွံခွာထည့်နေသည့် ခင်နုမှ 

" ခန့်ဦးနဲ့ ပါသွားတယ်လေ..."

" ဘယ်ဘက်လဲ "

" ချောင်းထဲ "

ရွာချောင်းသည်လည်း သကြန်မှာ ကဲဖို့ရန် အဓိကကျသည့်နေရာဖြစ်သည်။ချောင်းသည်ဘုန်းကြီးကျောင်း၏ တောင်ဘက်တွင်ရှိသည်။

" အား!..ကျွတ်!..ကျွတ်!.."

ခင်နု ရုတ်တရက် ဗိုက်နာလာလို့ ညီးလိုက်ခြင်းပင်။ ခင်နုသည် ချက်ချင်းဆိုသလို ကြက်သွန်အခွံခွာနေရာမှထ၍ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းဘက်က အိမ်သာဘက်ကို ဖင်ဆုံ အယ်အယ်ထွားထွားကြီး တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက်ထွက်သွားသည်။

မသွားခင်တွင် အိခိုင်ကို အိမ်သာသွားမည်ဟု ပြောဖို့ရာ ၊ အိခိုင်မှာ သူ့အလုပ်သူရှုပ်နေသဖြင့် ခင်နုလည်း အိခိုင်ကို ဘာမှမပြောတော့ပဲ ချက်ချင်း ထွက်သွားခြင်းဖြစ်၏။

ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲတွင် အိမ်သာများရှိသော်လည်း ၊ ထိုအိမ်သာများသည် ကျောင်းဆောင်များနှင့် အတော်လှမ်းသည်။ ကျောင်းဆောင်များမှာလည်း တဆောင်နှင့် တဆောင် အနည်းငယ်လှမ်း၏။ ခင်နု အလေးအပင် ရှင်းဖို့ရာ မနိုင်မနင်းဖြင့် အိမ်သာတေရှိသည့်ဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်လာရင်း ပါးစပ်မှ

" အိမ်သာတေကလည်း နီးနီးနားနားဆောက်ထားတာမဟုတ်ဘူး...အီးက ထွက်တော့မယ် "

အိမ်သာမှာ (4) လုံးရှိသည်။ ခင်နု အိမ်သာဘက်ကို အရောက်သက်လတ်ပိုင်း ယောက်ျားသား (2) ယောက် အိမ်သာတလုံးစီထဲမှ ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုလူ2ယောက်ကလည်း ခင်နုကို ကြည့်သည်။

သူတို့ကြည့်ပုံမှာ မျက်နှာတင်မဟုတ် ၊ တကိုယ်လုံး သိမ်းကြုံးပီး ကြည့်တဲ့ ပုံစံမျိုး။ခင်နုလည်း အိမ်သာ (1) လုံးထဲသို့ ဝင်ပီး အလေးအပင်များကို ဖင်အားကုန် ဖွင့်ချပီး အစွမ်းကုန် ညှစ်ထုတ်ရှင်းတော့သည်။

ကိစ္စရှင်းပီးလို့ အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာသော ခင်နုသည်  အိမ်သာရေဖြင့် လက်ကိုဆေးပီးသော်လည်း အသန့်အပြန့်ကြိုက်သည့်အကျင့်ရှိသည့်အတွက် အိမ်သာရေကို မသန့်သလိုမျိုး စိတ်ထဲမှတ်ပီး နောက်ထပ်တကြိမ် လက်ဆေးရန် အိမ်သာ၏ တောင်ဘက် အကွာအဝေး လှမ်းလှမ်းရှိ ၊ ရေကန်ဘက်သို့ သွား၏။

ဘုန်းကြီးကျောင်းတဝိုင်းလုံး သုံးသော အုတ်ရေကန်သည် အလျား (10) ပေ ၊ အနံ (4) ပေခွဲရှိသည်။ ထိုရေကန်တွင် လက်ဆေးပီးနောက် လှည့်အထွက် ၊ ရုတ်တရက်ဆိုသလို အနောက်မှ တစုံတယောက်၏ ပါးစပ်ပိတ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရ၏။

ထိုသူမှာ ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ပိတ်ရုံမကပဲ ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ခင်နု ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖက်၍ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ထိုသူ ဆွဲခေါ်သွားသည့်ဘက်မှာ ရေကန်၏ တောင်ဘက်တွင်ရှိသော သိမ်အပျက် ဘက်သို့။ အဆွဲခေါ်ခံရသည့် ခင်နုသည် အဆွဲခေါ်ခံရတုန်းအုတ်ရေကန်ရှေ့တည့်တည့် မလှမ်းမကမ်းတွင်ရှိသော တန်းလျားခုံနားတွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော နောက်ထပ် လူတစ်ယောက်ကို ထပ်မြင်လိုက်ရသည်။

ထိုသူမှာလည်း ခင်နုကို ပါးစပ်ပိတ် ဆွဲခေါ်နေသည့်လူနှင့် တဖွဲ့တည်းပင် ဖြစ်ပုံရကာ လူအရိပ်အခြေ စောင့်ကြည့်ပေးနေပုံရ၏။ သိမ်ပျက်ထဲသို့ ရောက်ခါနီးတွင် တန်းလျားနားမှာရပ်နေသော လူမှာ ခင်နုဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သဖြင့် ခင်နု ထိုသူ၏မျက်နှာကို မြင်သွားသည်။

ထိုသူမှာ ခင်နု အိမ်သာထဲဝင်စဉ်တွင် မြင်လိုက်ရသည့် လူ (2) ယောက်ထဲမှ တယောက်။ဒါဆို  ခင်နုကို သိမ်ပျက်ထဲ ဆွဲခေါ်လာသည့် လူကကျန်တဲ့တယောက်ပေါ့ ။

............................

ဘောလုံးကွင်းထဲမှာ စတီးရေပြွတ်အရှည်နဲ့ ရေလိုက်ပက်နေရင်း နောက်ကျောက လွယ်ထားတဲ့ရေပုံးထဲမှ ရေကုန်သွားသဖြင့် ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးတစ်ယောက် ဘုန်းကြီးကျောင်းဘက်ကို သွား၍ ရေခပ်ရပြန်အုံးမည်။

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် ရေကန်ဘက်သို့ လာစဉ် ရေကန်၏ တောင်ဘက်တွင်ရှိသော သိမ်ပျက်ထဲသို့ လူတစ်ယောက် ခပ်သွက်သွက်ပြေးဝင်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

မာကြီးလည်း သိချင်စိတ်ဖြင့် ရေကန်နားသို့ ဖြေးဖြေးချင်းကပ်လာပီး ရေကန်ဘောင်ကိုကိုင်၍ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ သိမ်ပျက်ဘက်သို့  အသာကြည့်လိုက်၏။ရေကန်နှင့် သိမ်အပျက်ဘက်ကြားတွင် သစ်ပင်များ၊ချုံများ ခြားထားသောကြောင့် ရေကန်ဘက်ကနေကြည့်ရင် သိမ်အပျက်ထဲကို မမြင်ရပဲ သိမ်အပျက်၏ ခေါင်မိုးလောက်သာ မြင်ရသည်။

မာကြီးသည် ဘေးဘယ်ညာကိုတချက်ကြည့်၍ သိမ်အပျက်ဘက်သို့ ခပ်သာသာ ချဉ်းကပ်သွားသည်။အပင်များကြား သစ်ပင်တပင်၏ ပင်စည်ကို ကွယ်ကာ သိမ်အပျက်ထဲသို့ ကြည့်လိုက်သောအခါ ခုနလေးက သိမ်ပျက်ထဲကို ခပ်သွက်သွက်ပြေးဝင် သွားသည့်သူကို တွေ့ရသဖြင့် မာကြီးလည်း 

" ဘယ်ကကောင်လည်းကွာ...ရွာမှာလည်း တခါမှ  မမြင်ဖူးဘူး..."

.......................

သိမ်အပျက်ထဲတွင်

" ဝုန်း! "

ခင်နု သဲပုံပေါ် သို့ ပစ်ချခံလိုက်ရသည်။သဲပုံပေါ်တွင် ပစ်စလက်ခက်ပြန့်ကျဲနေသော ဆာလာပြည်အိတ်များ။ လူ (2) ယောက်၏ ပုံစံမှာ တယောက်က ခပ်ဝဝ ၊ ထိပ်ပြောင်ပြောင်ဖြင့် ကွမ်းဝါးနေ၍ နောက်တယောက်မှာ ဗလခပ်တောင့်တောင့် ၊ ဂတုံးစတောက်ဖြင့်။

(2) ယောက်လုံးက အသက် 30ကျော်လောက်ရှိမည့်ပုံ ၊ အရပ်က (5) ပေ (7) စီ။ သဲပုံပေါ် ရှိ ဆာလာအိတ်များပေါ်မှာ လဲကျနေသော ခင်နုသည် လက်နှဖက်ကို အားထောက်ပီး ထမည်ပြုကာ ကြောက်လန့်စွာဖြင့်

" ရှင်..ရှင်တို့က ဘယ်သူတေလဲ..."

ရှေ့တည့်တည့်တွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော လူ (2) ယောက်ကို မေးလိုက်သဖြင့် ထိုလူ (2) ယောက်ထဲက ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှာ ကွမ်းဝါးနေရင်း

" နင့်ကို လိုးမယ့်သူတေလေ " 

ဟုပြောရင်းပုဆိုးထဲမှ ထိုးထွက်နေတဲ့ လီးတံကြီးကို လက်ဖြင့်  ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ရမ်းပြလိုက်သည်။ အင္်ကျီက လက်ပြတ်မလို့ လက်  (2) ဖက်လုံး သဲတေပေကျန်နေသည့် ခင်နုလည်းထိပ်ပြောင်တဲ့လူ၏ ပြောစကားကြောင့် ထိတ်လန့်ကာ ထပြေးမယ်ကြံစဉ် ဂတုံးစတောက်နှင့် လူက ခင်နု၏ ပခုံး  (2) ဖက်ကို စုံကိုင်ကာ သဲပုံပေါ် ပြန်ဖိချလိုက်သဖြင့် ခင်နုမှာ ထလို့မရတော့ ။

ခင်နု နောက်တကြိမ် ထပ်ရုန်းကြည့်သည် ၊ သို့သော် ဘယ်လိုမှမရ။ ခင်နု အော်၏။ အော်လည်း ဘယ်သူမှကြားမှာမဟုတ် ၊     သိမ်ပျက်နဲ့ ရေကန်ကလည်း အတော်လှမ်းပီး အပင်တေခြားနေသည်မို့ ။ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ခင်နု၏ ပုခုံး (2) ဖက်ကို ဖိမထားတော့ပဲ  လက်တဖက်တည်းဖြင့် ခင်နု၏ လက် (2) ဖက်ကို ပူးချုပ်၍ ခင်နု၏ ခေါင်းပေါ်သို့ လှန်ကာ အားနဲ့ ချုပ်ထားလိုက်သည်။

လက်2ဖက်ပူး၍ ခေါင်းပေါ်သို့ လှန်ကာ အချုပ်ခံလိုက်ရသော ခင်နုမှာ နို့အုံကြီးတေ မို့မောက်လာလျက်။မြန်မာအင္်ကျီလက်ပြတ်လေးထဲမှ ရုန်းကြွနေတဲ့တင်းတင်းရင်းရင်း နို့လုံးကြီး (2) လုံးမှာ အယ်ထွက်နေသဖြင့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ကျန်လက်တဖက်နှင့် အင်ကျီကြယ်သီးတေကို အကြမ်းပတမ်း ဆွဲဖြုတ်လိုက်၏။

ထိုအခါ ညိုချော ခင်နု၏ အညိုရောင် နို့လုံးထွားထွားကြီးများ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာသဖြင့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက ချက်ချင်းဆိုသလို ကုန်းစို့သည်။ ကျန်သည့် နို့လုံးကြီး တဖက်ကို ကျန်တဲ့ လက်တဖက်ဖြင့် နယ်လျက်။ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက အပေါ်မှ ခွကာ လက်ကိုလည်းချုပ် ၊ နို့လုံး အယ်အယ်ထွားထွားကြီးကိုလည်းစို့လိုက် ၊ နယ်လိုက်ဖြင့်။

ရည်းစားဖြစ်သူ ခန့်ဦးနဲ့တုန်းက အလိုးခံနေကျဖြစ်သော်လည်း ယခုလို အတင်းအဓမ္မ ၊ မဒိန်းကျင့်တာမျိုးကိုတော့ ခင်နု မခံချင် ။ ထို့ကြောင့် အပေါ်ပိုင်းက ရုန်းမရသော်လည်း လွတ်နေတဲ့အောက်ပိုင်းက ရုန်းပြန်သည်။ခြေထောက်က အတင်းရုန်းသောကြောင့် ခြေရင်းမှာရှိတဲ့ သဲများမှာ မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေသည့် ထိပ်ပြောင်တဲ့လူကို တဖြတ်ဖြတ်နှင့် လာလာစင်၏။

ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း သဲတေ လာစင်နေသောကြောင့် ရုန်းကန်နေသော ခင်နု၏ ခြေထောက် (2) ချောင်းကို အလျင်အမြန် ဖမ်းကိုင်ပီး ချုပ်လိုက်သည်။သို့သော် ခြေထောက်မှာ ချုပ်လို့မရ။ထို့ကြောင့် ထိပ်ပြောင်သည့်လူသည်ဒေါသထွက်လာပီး

" စောက်ခလေးမကတော့ကွာ "

ဟု ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ခင်နု၏ စောက်ပတ်အပေါ် ဆီးအုံနေရာသို့ လက်သီးဆုပ်ကာ အားနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးချလိုက်သည်။

" အင့်! "

ခင်နုမှာ နာကျင်လွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များကျလာ၍ ခြေထောက် (2) ဖက်က လည်း မရုန်းကန်နိုင်တော့။

" ရုန်းအုံးလေ ဖာသည်မလေး...ဟမ်...ရုန်းအုံး "

ထိပ်ပြောင်ပြောင်နဲ့လူသည် နောက်တခါ ထပ်ထိုးရန် လက်သီးဆုပ်ပီး ရွယ်လိုက်ချိန်

" ဟျောင့်တေ! "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးအသံ။ ဂတုံးစတောက်နဲ့လူရော ၊ ထိပ်ပြောင်ပြောင်နဲ့လူရောဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက

" လီးလားကွာ...မင်းက ဘာကောင်လဲ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးလည်း 

" ငါက ဒီရွာက ဆယ်အိမ်ခေါင်း...မင်းတို့..."

မာကြီး စကားဆုံးအောင်မပြောမိသေးခင်တွင်သဲပုံပေါ်မှာ လဲကျနေတဲ့ ခင်နုကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ခင်နုမှာ နို့အိုထွားထွားကြီးကို  ကြယ်သီးပြုတ်ထွက်နေသည့် အင္်ကျီအစ (2) ဖက်ဖြင့် မလုံ့တလုံ ကာထား၍ မာကြီးကို ကယ်ပါအုံးဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေ၏။

ထမီမှာလည်း ပေါင်လယ်လောက်ထိရောက်နေသဖြင့် ပေါင်တံ ညိုညို တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးမှာ အရှင်းသား။ ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှ

" မင်းဟာမင်း ဆယ်အိမ်ခေါင်းဖြစ်ဖြစ် ဘာဖြစ်ဖြစ် ၊ ငါတို့က လီးလုပ်ရမှာလား...တွေ့လား...ဒီမယ် ဓား...ငါလိုးမသား  ဗိုက်ထဲထည့်မွှေပလိုက်မယ် "

ထိပ်ပြောင်သည့်လူသည် ခါးကြားမှ ဓားတိုထုတ်ကာ ပြောလိုက်၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးသည် အနည်းငယ် လန့်သွားသည်။ သို့ပေမယ့် မာကြီးမှာ ချက်ချင်းပင် လည်ပင်းက လွယ်ထားတဲ့ ရေစိုခံအိတ်ထဲမှ ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ခင်နုအပါအဝင် မဒိန်းကျင့်တော့မည့် လူ (2) ယောက်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်၏။ထို့နောက် မာကြီးလည်း

" ဒီမယ် မင်းတို့ကောင်တေပုံ...ထောင်မကျချင်ရင် ခုချက်ချင်းထွက်သွားတော့ "

ဂတုံးစတောက်လူမှ

" ဒီမယ်...စော်လေးက အကိတ်ကြီးနော်...နို့ကြီးတေဆို မင်းမြင်တဲ့ အတိုင်းပဲ အယ်အယ်ထွားထွားကြီး...ဇယားမရှုပ်အောင် ဒီလိုလုပ်ကွာ မင်းပါ ငါတို့နဲ့ တခါတည်း ဝင်လိုးလိုက် "

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူ၏ ပြောစကားကြောင့်မာကြီးသည် ခေတ္တတွေဝေသွား၍ သဲပုံပေါ်ကို တချက်ကြည့်လိုက်ကာ မာကြီး၏ စိတ်ထဲတွင်

" ဒါ အကစင်ပေါ်က ဖင်ကြီးတဲ့ ခလေးမ ခင်နုပဲ...ပီးတော့ ဒီခလေးမက ဟိုကောင် ခန့်ဦး...ခွေးသဒေါင်းစားရဲ့ စော်ဟ..."

ထိုအချိန် မျက်ရည်တေ ရွှဲနစ်နေသော ခင်နုမှ ဆီးအုံ အထိုးခံရလို့ နာကျင်နေသဖြင့် အသံမထွက် တထွက်

" ကို..ကိုမာကြီး...ကျမကို ကူပါအုံး...အာ့!...အင့်!..."

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် သနားစိတ် ၊ ကူညီချင်စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာရုံသာမက ၊ ခင်နု၏ ကိုယ်လုံးကိတ်ကိတ်ကြီးကို မြင်နေရသဖြင့် လီးတောင်လာ၏။ထို့ကြောင့် လိုးချင်စိတ်က ကူညီချင်စိတ်ထက် ပိုများလာသည်က တချက် ၊ ခန့်ဦးကို ချဉ်နေသည်ကတချက် ၊ ထိုအချက်များကြောင့် ချက်ချင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။

" ဒီမယ်...အရင်ဆုံး ငါပြောတာ မင်းတို့နားထောင်...3ယောက် ဝိုင်းလိုးတဲ့အချိန်...လူတယောက်ယောက် ရောက်လာရင် ငါတို့သေပီ...အ့တာကြောင့် တယောက်တလှည့်စီ ကင်းစောင့်ရင်း လိုးကြမယ် "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီး၏ စကားကြောင့်ခင်နုမှာ ပိုလန့်သွားပီး မျက်ရည်ပိုကျလာသည်။

" ဟျောင့်...မင်း အရင်စောင့်ကွာ "

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက ထိပ်ပြောင်တဲ့လူကိုပြောသဖြင့် ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း သိမ်အပျက်၏ ခပ်လှမ်းလှမ်း ၊ သစ်ပင်တစ်ပင်နားတွင် လူအရိပ်အခြေ စောင့်ကြည့်ဖို့ သိမ်အပျက်ထဲမှ ထွက်သွားသည်။ ခင်နုမှာ ဆီးအုံ အထိုးခံရသဖြင့် ကောင်းကောင်းမလှုပ်နိုင်။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ခင်နု၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်၏။ညိုညို တုတ်တုတ် ရှည်ရှည် ပေါင်တံ (2) သွယ် အရင်းကြားထဲက မို့မောက်နေသည့် အတွင်းခံဘစ်အပြာရောင်။

ထိုဘစ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပီး ပေါင်တံ (2) သွယ်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်ရာ ဖောင်းကားနေသော ခင်နု၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ နီရဲပီး ပြဲနေ၍ စောက်ပတ်ဘေးသားတဝိုက် ၊ ပေါင်ခြံက မည်းနေကာ အမွှေးများ ထူထဲစွာပေါက်နေလျက်။

" ဟျောင့် ဆယ်အိမ်ခေါင်း...ဒီစော်လေးက ဒီရွာကပဲမလား "

ခင်နု၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကြည့်နေရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သဖြင့်

" အိမ်ရှင်ဆိုတော့ မင်းအရင်လိုးကွာ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးလည်း ဘာပြောကောင်းမလဲ လက်ထဲက ရေပြွတ် ၊ ကျောတွင် လွယ်ထားသည့် ရေပုံး နဲ့ ဖုန်းထည့်ထားတဲ့ ရေစိုခံအိတ်ကို ကြမ်းပြင် ပေါ်ချကာ ပုဆိုးကွင်း ဖြည်ချလိုက်သည်။ မာကြီး၏ လီးတံကြီးမဲမဲကြီးမှာ (7) လက်မခွဲခန့်ရှိပီး လုံးပတ်အတော်တုတ်၍ လီးထိပ်ကြီး နီရဲ တင်းပြောင်နေ၏။ အင္်ကျီတောင် မချွတ်တော့ပဲ ခင်နု၏ ပေါင်ခြံထဲတွင် နေရာယူလိုက်ရာ ခင်နုသည် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် မာကြီး၏ ပူနေသည့်ဗိုက် နဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထုတ်၍

" ဟီး!..ဟီး!...မလုပ်ပါနဲ့ ကိုမာကြီးရယ်..ခင်နု..တောင်းပန်ပါ...ပြွတ်!...အား!..."

ငိုယိုပီးပြောနေသော ခင်နုမှာ စကား မဆုံးခင်တွင်စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ မာကြီး၏ လီးတံကြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဝင်လာသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး ရှိန်းတိန်း ပူထူသွားကာ အပေါ်သို့ ခါးတချက်ကော့တက်သွားသည်။ခါးကော့သည်နှင့်တပြိုင်နက် နို့အုံ စူစူ မို့မို့ အယ်အယ်ထွားထွားကြီးသည်လည်း အပေါ်သို့ကြွတက်လာရာ။မဒိန်းကျင့်နေသည်မို့ နူးနပ်ဖို့ အချိန်မရှိသည့်အတွက် မာကြီးမှာ introမှာပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်ပီး ခင်နု၏  ပေါင်2ဖက်ကို လှန်၍ လက်2ဖက်ဖြင့် ဖိကိုင်ထားရင်း အကြမ်းပတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

ခင်နုမှာလည်း ငိုသံရော ညီးသံရော ရောထွေးစွာထွက်နေလျက်။မာကြီး၏ လီးတံသည် ခန့်ဦးထက် ပိုရှည် ပိုတုတ်သည်မို့ စောက်ပတ်ထဲက မာကြီး၏ လီးတံချောင်းကြီး အကြမ်းပတမ်း ဝင်ချည်ထွက်ချည်တိုင်း ခင်နုမှာ နာကျင်ပေမယ့် အတော်ကောင်းနေ၏။ လီးတချက်ထုတ်တိုင်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တေမှာ ရွှမ်းကနဲ ဖြန်းကနဲ။

" အင့်!.... ဗက်!...ဗက်!...ပြွတ်!...ပလပ်!....ဗုန်း!...ဗက်!..ဗုန်း!...ဗုန်း!...ပြွတ်!...ဗက်!...ဗက်!..."

" အု!...အု!..."

ဂတုံစတောက်နှင့်လူကလည်း ခင်နု၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတံကြီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးနေခြင်း။ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ခင်နု၏ ပါးစပ်ကို လိုးနေရင်း နို့လုံး ထွားထွားကြီး (2) မွှာကိုလည်း အားပါးတရ နယ်လိုက်ချေလိုက်ဖြင့်။

အောက်ပိုင်းက လိုးနေတဲ့ မာကြီးသည် တချီပီးတော့မည်ဖြစ်၍ ဆက်တိုက်ဆိုသလို အားနဲ့ မာန်နဲ့ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးရာ ၊ အောက်က ခံနေရသော ခင်နုသည်လည်း တအင့်အင့် ၊ တအားအား နဲ့ ။ ခနကြာသောအခါ မာကြီး တချီပီးသွားသဖြင့် လီးရည်များကို ခင်နု၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ တဖြောဖြော ပန်းထုတ်ပေးလိုက်သည်။ခင်နုမှာ တချီမပီးသေး။

ထို့ကြောင့် မာကြီးသည် ခင်နုစောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ဂလယ် တချောင်းထိုးကာ တဇွက်ဇွက်မြည်အောင် အဝင်အထွက် ခပ်သွက်သွက် နှိုက်ထုတ်ပေး၏။

စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ထည့်လိုးတုန်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာပီး ခင်နုမှာ စက္ကန့် အတော်ကြာအောင် တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ တချီပီးသွားလေသည်။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူလည်း တချီပီးသွားသောကြောင့် ခင်နု၏ ပါးစပ်ထဲတင်ပဲ လီးရည်‌များ ပန်းထည့်လိုက်ရာ ခင်နု လီးရည် သီးသွား၏။

ထို့နောက် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက ခင်နုပါးစပ်ထဲမှ လီးတံကြီးကို နှုတ်လိုက်ပီး 

" ကဲ ငါ့အလှည့်ပေါ့...ဖင်ကုန်းစမ်း ဖေလိုးမလေး "

ခင်နုမှာ အလိုးမခံချင်ပဲနဲ့ အလိုမတူပဲ မဒိန်းကျင့်ခံနေရသည့်ကြားက တချီပီးသွားသည်ကို ခင်နုကိုယ်တိုင် မယုံချင်။ခင်နု၏ မျက်နှာတခုလုံးသည် နီရဲနေပီး မျက်ရည် ၊ နှာရည် နှင့် ဂတုံးစတောက်လူ၏ လီးရည်များ ပေကျံနေ၏။

အခုလည်း ဖင်ကုန်းခိုင်းသဖြင့် လွတ်မယ်အထင်နဲ့ ရုန်းပြန်သည်။

" ဟာကွာ...ငြိမ်ငြိမ်အလိုးမခံဘူး...ဒီဖေလိုးမကတော့..."

ထပြေးမည်လုပ်သည့် ခင်နုကို ဂတုံးစတောက်နှင့် လူသည် အားနဲ့ သဲပုံပေါ်သို့ ထပ်လှဲချလိုက်သဖြင့်          ခင်နုမှာ သဲပုံပေါ်သို့ မှောက်ခုံဖြစ်သွားလျက်။ မှောက်ခုံဖြစ်နေသော ခင်နု၏ အညိုရောင်သမ်းနေသည့် ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးမှာ ဖင်ဘေးဘက်သားများ ဝိုင်းစက် ကားထွက်နေပီး အပေါ်သို့ ကောက်ချိတ် မို့မောက်နေသည်။

" ကောင်းအောင် လိုးပေးမာကို နင်မလို့ ပြေးတယ် ပြေးချင်အုံး...ဖြန်း!..ဖြန်း!...ပြေးချင်အုံး..ဖြန်း!"

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူမှ ပြောပြောဆိုဆိုပင် ဘေးနားမှာ ရှိသော သဲပုံထဲမှာ လက်တဆုပ်ခန့်ယူကာခင်နု၏ အယ်ထွက် နေသည့် ဖင်သားကြီး2ဖက်ကို ထိုသဲဆုပ်ထားသော လက်ဖြင့် အားကုန်ရိုက်သည်။

" အား!...အင့်!...နာတယ်...ဟီး!...မလုပ်ပါနဲ့ရှင်..."

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ပေါ်သို့ သဲများပွတ်လိမ်းပြန်သည်။ ထို့နောက် ဖင်ဆုံအယ်အယ်ကြီးကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် ထူ၍ ထောင်လိုက်ကာ ဖင်ကုန်းသည့်ပုံစံ လုပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှ ခင်နု၏ ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးသည် ပိုမို ကားထွက်လာပီး ဖင်ကြားထဲမှ စောက်ပတ်ကြီးကလည်း ပြူးထွက်လာ၏။

ဂတုံးစတောက်နှင့် လူလည်း ခင်နု၏စောက်ပတ်အဝကို (8) လက်မခန့်ရှည်ပီး blue mountain ချိုရည်ဘူးခန့် တုတ်သည့် လီးတံကြီးတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။

" အင့်!...အား!...ဗက်!...ဗက်!..ဗုန်း!...ပြွတ်!...ဖြန်း!..."

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက အနောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသလို လက်ဝါးကြီး (2) ဖက်ဖြင့် သဲများပေနေသော ခင်နု၏ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်အား တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း။ အနောက်က တချက်ဆောင့်လိုးတိုင်း ခင်နု၏ ဖင်တုံး အယ်အယ်ကြီး (2) တုံးမှာ တုန်ခါသွားသည်။ဖင်ကုန်းခံနေရသည့် ခင်နုမှာလည်း နာကျင်လွန်းသဖြင့် ငိုလည်းငို ၊ ငိုရသည့်ကြားထဲ ( မသိစိတ်ထဲ )က အလိုးခံရတာ ခန့်ဦးတုန်းကလို မဟုတ်ပဲ မတူညီတဲ့ ဖီးတမျိုးဖြင့် ကောင်းလည်းကောင်း။

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူလည်း အနောက်ကနေ ခင်နု၏ ဆံပင်ကို စုကိုင်ပီး ဆောင့်လိုးရင်း ၊ ဖင်သားကြီးများကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် သဲများပွတ်၍ ရိုက်သည်။

အတန်ကြာတွင်ခင်နု ပီးချင်လာသဖြင့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူ၏ လီးတံချောင်း ပူပူနွေးနွေးကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ကျစ်ထုတ်နေအောင် ဆွဲညှစ်လိုက်သည် ။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် အားရပါးရ လိုးရင်း

" ဟား!...ကောင်မ...ရုန်းတုန်းကလည်း သူ...အခု ငါ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်နဲ့ ညှစ်ပီး ဆွဲစုပ်တာလည်းသူ...တော်တော်ခံကောင်းနေပီထင်တယ်...ရော့ကွာ...ရော့ကွာ...ဗုန်း!...ဗုန်း!...ဗက်!...ဗုန်း!..."

ခင်နုမှာ တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပီး ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးမှာ ယမ်းခါသွား၍ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက စောက်ရည်များပန်းထွက်ကာ တချီထပ်ပီး ပီးမြောက်သွားပြန်သည်။

ခင်နုနဲ့အတူ ကတုံးစတောက်နှင့်လူလည်း တချီပီးသွားသဖြင့် လီးရည်များ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့် ပေးရာ ခင်နု၏ စောက်ပတ်ရည်တေ နဲ့ ကတုံးစတောက်လူ၏ လီးရည်များ ရောနှောနေသည့် စောက်ရည်များသည် ခင်နု စောက်ပတ်အတွင်းထဲတွင် တင်းကျပ် ပြည့်နှက်သွားသည်။

လီးတံကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲက မချွတ်သေးသည့်အတွက် စောက်အရည်တေသည် အပြင်သို့ ဒလဟော လျှံထွက်မကျသေးပဲ စောက်ပတ်အသားနဲ့ လီးချောင်းအသားကြားထဲက စိမ့်ထွက်ရုံမျှသာ။

" ပလွတ်! "

စောက်ပတ်ထဲက လီးတံကြီးကို ချွတ်လိုက်သောအခါ ပိတ်လှောင်ခံထားရသည့် စောက်ရည်များသည် အပြင်သို့ ဒလဟော လျှံကျလာ၏။ လိုးနေကြသူ အကုန်လုံး ချွေးများတရွှဲရွှဲ။ လိုးနေတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး ။တချီပီးသွားလို့ အမောဖြေနေသည့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူ။

တကိုယ်လုံး ချွေး‌တေထွက်နေပီး ဖင်သားကြီး  (2) ဖက် တုန်တုန်နှင့်မှောက်ခုံကြီးဖြစ်နေပီး မောပန်းစွာ မျော့နေသော ခင်နုမှာ လေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရှူရှိုက်နေရသည်။

" ဖေလိုးမ...နင့်ကို ဘယ်သူက အနားပေးလို့လဲ..."

ဂတုံးစတောက်လူမှ ခင်နု၏ ဖင်ကြားထဲက ထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်မွှေးကို ဆွဲနုတ်လိုက်၏။

" ဖြတ်!...အား!..."

" ဟိုကောင်နဲ့ နေရာလဲ လိုက်အုံးမယ်...ဖေလိုးမ...နောက်တချီကျရင် နင် အသေပဲ...အသေကိုလိုးအုံးမာ "

ဂတုံးစတောက်လူသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် သိမ်အပျက်ထဲမှ အပြင်သို့ထွက်သွားသည်။စက္ကန့်ပိုင်းအကြာတွင် ကွမ်းဝါးသည့် ထိပ်ပြောင်ပြောင်နဲ့လူ ရောက်ချလာပီး အင်ကျီရော ၊ ပုဆိုးရောချွတ်ပစ်လိုက်ပီး ခင်နုကို ပက်လက်လှန်လိုက်၏။        

ထို့နောက် ခင်နု၏ နှခမ်းကို ကွမ်းတေပေကျံနေသည့် ပါးစပ်ကြီးဖြင့် အကြမ်းပတမ်း ပွတ်သပ် နမ်းစုတ်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ လက်နှိုက်ပီး မွှေလေသည်။ ခင်နုတစ်ယောက် အောက်ပိုင်းက စောက်ပတ်နှိုက်ခံရလို့ ဖီးတက်သော်လည်း အပေါ်ပိုင်းက ကွမ်းဗရပျစ်နဲ့ ပါးစပ်ရော နှခမ်းရော လျှာရော ပေကျံစွာ အစုပ်အနမ်းခံရသဖြင့် ရွံကရွံ။ ထိုအချိန် မာကြီးမှ ထိပ်ပြောင်သည့်လူကို ပြောလိုက်သည်။

" ဟျောင့်...ဒီကောင်မ ဖင်ထဲ ဒါထည့်ပီး စအိုချဲ့လိုးမလို့...ဖင်ဖြဲထားစမ်း "

မာကြီးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချထားသည့် စတီးရေပြွတ်ကိုယူလိုက်၍ ခင်နု အနားသို့ ကပ်လာသည်။ ခင်နုလည်း စောက်ပတ်သာ ခန့်ဦး လိုးနေကျဖြစ်ပီး ဖင်တော့ တခါမှ ပေးမလိုးသောကြောင့် ၊ အခု ဖင်ထဲထည့်မယ်ဆိုသဖြင့် ကြောက်လန့်တကြား ရုန်းပြန်သည်။

" အယ် ဖင်ကြီးမ...နင်က ရုန်းပြန်ပီလား...ထပ်ထိုးခံချင်လို့ပေါ့...ဟမ်..."

ဆီးအုံနေရာသို့ ထပ်ထိုးမည်ဟု ပြောသောကြောင့် ခင်နု မလှုပ်ရဲတော့ ၊ သူတို့လက်ခုပ်ထဲကရေ ဖြစ်နေပီပဲ ၊ စောက်ပတ်အလိုးခံတာတောင် (2) ချီပီးသွားပီဖြစ်သဖြင့် အခုလည်း ဖင်လိုးတော့မာမို့ ၊ ရုန်းမရ ထွက်ပြေးလို့မရမယ့်အတူတူ ၊ သူတို့လုပ်တာပဲ ကြိတ်မှိတ်ခံတော့မည်ဟု စိတ်ထဲတွေးလိုက်တော့၏။

ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း kissing ဆွဲနေရာမှခင်နုကို ပက်လက်လှန် အနေအထားအတိုင်း ၊       ခြေထောက် (2) ချောင်းကို အပေါ်လှန်ကာ စအိုဝ ပေါ်သည်အထိ ဖင်ဆုံ အယ်အယ်ထွားထွားကြီးကို မြှောက်လိုက်သည်။

မာကြီးသည် မည်းနေသော စအိုအဝသို့ လျှာနဲ့ ထိုးကြည့်လိုက်ပီး တံတွေးထွေးလိုက်၏။ ထို့နောက် စတီးရေပြွတ်ထိပ်နှင့် မဲနေသည့် စအိုအဝကိုတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းကြည့်လိုက်သည်။ ခင်နုလည်း နာလွန်းသဖြင့် အော်တော့သည်။

စအိုမှာ ကြပ်လွန်းသဖြင့် ရေပြွတ်ထိပ်မှာ ဘယ်လိုမှမဝင်။ ထို့ကြောင့် စအိုထဲသို့ လက်ညိုးထည့်ကြည့်သည်။လက်ညိုးတချောင်းတည်း ထိုးရုံးတောင် ကြပ်သိပ်လွန်းနေ၏။လက်ညိုးကို ပြန်ထုတ်လိုက်သောအခါ လက်ညိုးမှာ ချီးဖတ်ပါလာသဖြင့် မာကြီးသည် ဘေးနားတွင်ရှိသော ဆာလာပြည်အိတ်တွင် လက်ညိုးတွင် ပေနေသော အရာများကို သုတ်လိုက်သည်။

ချောဆီအဖြစ် အသုံးပြုဖို့ရာအတွက် ခင်နု စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်သိုင်းကျွေးပြန်ရာ ခင်နုမှာ တချီထပ်မပီးသေးသော်လည်း စောက်ပတ်ထဲမှ သေးများ ထောင်၍ ပန်းထွက်လာပီး ထိုသေးများကို မာကြီးသည် လက်ဖြင့်ခံရင်း စအိုတဝိုက်နှင့် စအိုထဲသို့ ပွတ်လိမ်း၏။

သေးများဖြစ်သော်လည်း အရည်ပျစ်ပျစ်များပါ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက ရောပန်းသဖြင့် စအိုချဲ့ဖို့ရာအတွက် အထောက်အကူပြုသည်။စိုရွှဲနေပီဖြစ်သော စအိုအဝ၌ စတီးရေပြွတ်ထိပ်ကို ထပ်ထိုးသွင်းကြည့်ရာ 1လက်မခန့် ဝင်သွား၏။ မာကြီးသည် ငိုယိုကာ အော်ညီးနေသော ခင်နုကို တချက်ကြည့်လိုက်ပီး

" ဟဲ့ တော်တော်နာလို့လား "

ခင်နု  အသံပင်မထွက်နိုင်ပဲ ခေါင်းသာ ခပ်လေးလေး ညိမ့်ပြသည်။

" အား......! "

ခင်နု၏ နာနာကျင်ကျင်အော်သော အသံ။ နာလားလို့မေးပီး ဖြေးဖြေးသွင်းမယ်ထင်သော်လည်း မာကြီးသည် စတီးရေပြွတ်ကို အားဖြင့်ဆောင့် ထိုးသွင်းချလိုက်သဖြင့် နူးညံ့သည့် 

စအိုမှာ ပြဲသွားပီး သွေးများစိမ့်ထွက်လာသည်။ရေပြွတ် (4) လက်မခန့်လောက် စအိုထဲ ဝင်သွားပီး ပြန်ထုတ်သောအခါ ချီးဖတ် နဲ့ သွေးများပါ စတီးရေပြွတ်၌ ကပ်ပါလာပီး စအိုအဝတွင်လည်း သွေးများထွက်နေလျက်။ခင်နုမှာ  ရုန်းမရမှန်းသိသော်လည်း နာကျင်လွန်းသဖြင့် ဖင်ကို ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲ ဘယ်ညာခါရမ်းသည်။

" ဒီလောက်ဆို လီးထိုးလို့ရလောက်ပီ "

မာကြီးသည် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ပက်လက်လှန် ဖင်ထောင်ထားသော ခင်နုကို ခွကာ သူ့ရဲ့ 7လက်မခွဲ လီးတံရှည်ရှည် တုတ်တုတ် မည်းမည်းကြီးကို သွေးများပေနေသည့် ခင်နု၏ မည်းနေသော စအိုအဝသို့တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းမသွင်းပဲ အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပီး စည်းချက်မှန်မှန် ဆောင့်လိုး၏။

စအိုထဲမှ လီးတံကြီး ထွက်သည့်အခါတိုင်း သွေးများမှာ ကြည့်မကောင်းအောင် လီးတံကြီးနှင့်အတူကပ်ပါလာ၍ စောက်ရည်အနံ့တင်မက ညှီစုတ်စုတ် အနံ့တေပါ မွှန်ထူလာလျက်။

" ဗုန်း!...ဗုန်း!...ဗုန်း!...အင်းး!...အင်းး!...ဗုန်း!...    ဗက်!...ဗက်!...ဗုန်း!..အင်းး!.."

ခင်နုမှာ အားကုန်ကာ မျော့လာပီမို့ ပီပီသသပင် မညီးနိုင်ပဲ အင်းး အင်းး ဟုသာ အသံရှည်စွဲရုံ ညီးနိုင်တော့၏။ မာကြီး၏ ပေါင်အောက်အသားနှင့် ခင်နု၏ ဖွံထွား အယ်ထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီးများ ရိုက်ခတ်သံ တဗုန်းဗုန်း တဗက်ဗက် ဟူသည့် လိုးမြည်သံများမှာ သိမ်အပျက်ထဲမှ ဟိန်းထွက်နေသည်။

ဘောလုံးကွင်းဘက်မှ သကြန်သီချင်းသံများသည်သာမက ချောင်းဘက်မှ သကြန်သီချင်းသံများသည်လည်း သိမ်အပျက်ထဲထပျံ့လွင့်နေလျက်။

ချောင်းနှင့် သိမ်အပျက်ကြားထဲတွင်လည်း ချုံတော သစ်ပင်ကြီးငယ် ၊ ချိုင့်ဝှမ်းတေခြားနားနေလျက်။

................................

ချောင်းကမ်းပါးစပ်ဘေးတနေရာ ၊ တဲထိုးထားသည့်နေရာတွင် နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့မှာထန်းရည်သောက်လိုက် ၊ သီချင်းဆိုရင်း ကလိုက်ဖြင့်။ ချောင်းတွင် လူလည်း အတော်များသည်။ 

နေထက်မှ

" နေကလည်း ပူလိုက်တာကွာ...အခုတောင် ချောင်းမှာ လူတေပြည့်နေတာ...မနက်ဖန် သကြန်အကြတ် ၊ အတက်ဆိုရင် ဘယ်လောက်များ လူတေပြည့်မလဲမသိဘူး..."

ထန်းရည် တခွက်မော့ပီး အမြည်းကောက်ဝါးလိုက်သော ခန့်ဦးမှ

" လီးပဲကွာ "

နေထက်လည်း

" ဟာ...ဘာလဲဟ..."

ခန့်ဦးသည် တခွက် ထပ်သောက်လိုက်ပီး

" ဟိုလူလေ...ငါလိုးမသား ဆယ်အိမ်ခေါင်းကြီး...ငါ့စော် ခင်နုကိုများကွာ...လာပီး ပစ်မှားရ  တယ်လို့...အာစောက်ရမ်းချောင်တဲ့ အ့လူပါးစပ်ကို သေးပန်းပစ်ရမာ "

နေထက်မှ

" အ့လူက အ့လို တွေ့သမျှမိန်းကလေးတေကိုအာလိုက်ချောင်နေကြကွ....ထားလိုက်ပါကွာ...အ့လူအကြောင်းသာတွေးနေရင် စိတ်တိုတာပဲရှိမာ..."

" အေး...ဟုတ်တယ်...ဒါမဲ့ အ့လူဆီက နောက်တခါ ခင်နုအကြောင်း အာချောင်သံကြားရင်တော့...အ့လူ အသေပဲ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် အာချောင်ရုံတင် မဟုတ်ပဲ ခင်နုကို အခုချိန်မှာ သိမ်ပျက်ထဲ၌တခြားလူ (2) ယောက်နှင့် လက်တွေ့ စောက်ပတ်ရော စအိုရော မဒိန်းကျင့် ဖြဲလိုးနေတာကို ခန့်ဦးမသိ။

............

ညနေ (5) ခွဲ....

" ဟဲ့ နေထက်...ပရိတ်အိုးထဲက ပရိတ်ကြိုး( အပ်ချည်ကြိုး ) တေ ခြံစည်းရိုး တခုလုံးမှာ ပတ်ချည်လိုက်အုံး...."

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ပရိတ်အိုးထဲမှ ပရိတ်ရေကို အုတ်ကန်ထဲမှ ရေများဖြင့် ထပ်ပွားကာ ခြံစည်းရိုးအနှံ့ ပတ်ဖျန်းနေ၍ နေထက်သည်လည်း ပရိတ်ကြိုးဖြင့် ခြံစည်းရိုးပတ်ပတ်လည် ပတ်ချည်နေသည်။ တဖက်ခြံမှ မျိုးဆွေ နှင့် မေလေးတို့အိမ်တွင်

" မေလေး...နင် မနက်ဖန် အကြတ်နေ့ကျ ချောင်းဘက်မှာ ကဲရအောင် ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား "

မျိုးဆွေမှ ပြောလိုက်ခြင်း။ မေလေးမှ

" အို...မလိုက်ချင်ပါဘူး...ကိုယ့်ဘာသာ အိမ်မှာပဲ နေမာ ၊ ဒါမှမဟုတ် ရွာထဲက ကောင်မတေဆီ သွားရင်သွားမာ..."

ထိုအခါ ဆိတ်နီမှ

" မေလေးကလည်းဟာ...လိုက်ခဲ့ပါဟ...မနက်ဖန် ချောင်းထဲမှာ လူတေအများကြီး ပြည့်နေမှာ...ပျော်စရာကြီး..."

မေလေးလည်း

" နေက ပူပူ ၊ ရှင်တို့ကလည်း အရက်သေစာတေနဲ့အော်ကြီးဟစ်ကျယ် သောင်းကျန်းအုံးမာ...တော်ပီမလိုက်ဘူး.. "

ကျွဲကြီးမှ

" ငါတို့နေမယ့်နေရာက တဲထိုးထားပါတယ်

ဟ...နင် နေမပူစေရပါဘူးဟာ...ပျော်ကြပါးကြမှာနဲ့ပူလို့ပူမှန်းတောင် သိမာမဟုတ်ဘူး...ပီးတော့  သောင်းကျန်းတယ်‌ဆိုတာက ငါတို့က နည်းနည်းရယ်...မျိုးဆွေက ခပ်များများ...ဟား!..ဟား!.. "

အောင်ဗလကလည်း 

" လိုက်ခဲ့ပါ မေလေးရာ...လူကတော့ များမှာ အသေချာပဲ...နင်က ငါတို့ ‌သောက်စားကြမယ့် တဲထဲ လူများမှာစိုးနေတာထင်တယ်....တဲက ငါ့တဲပါဟ...ပီးတော့ တခြားသူတေမပါဘူး...ဒီ ငါတို့လူတေချည်းပဲ နင်တို့လင််မယားရယ် ငါတို့ (3) ယောက်ရယ်..ဒါပဲ...ငါ့တဲကလည်း ချောင်း တဖက် တောင်အစွန်ဆုံးမှာဆို‌တော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ...တခြားသူတေကို မြင်လည်းမြင်ရ ၊ အသံတေလည်း ကြားရပေမယ့်...ငါ့တဲနားတော့ တယောက်မှရှိမှာ မဟုတ်ဘူး အကုန်ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ "

ကိုမျိုးဆွေကတော့ ဆိတ်နီတို့ 3ယောက် သူ့မိန်းမမေလေးကို ခင်လို့  အိမ်မှာနေရင် ပျင်းမာစိုးသည့်အတွက် သဘောရိုးနှင့် ခေါ်ခြင်းဟုသာ တွေးထင်နေလျက်။

တကယ်‌တော့ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်မှာ မျိုးဆွေကို အမူး တိုက်ပီး  မေလေးကို (3) ယောက် ဝိုင်းလိုးချင်လို့ ဇွတ်ခေါ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မေလေးကလည်း ကိုမျိုးဆွေတို့နဲ့ လိုက်တာက ကိစ္စမရှိ ၊ တော်ကြာ ကိုမျိုးဆွေကို အမူးတိုက်ပီး ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက် သူ့ကို မဟုတ်တာ ဝိုင်းလုပ်ကြမှာ စိုးသဖြင့် ဇွတ်ငြင်း၏။

" ကျမက သောက်တတ်တာလည်း မဟုတ်ဘူး...တော်ပါပီ...မလိုက်ပါဘူး...ရှင်တို့ဘာသာ မူးကြရူးကြ "

ဆိတ်နီမှ

" နင် မသောက်တတ်လည်း အမြည်းစားပေါ့ဟ...ပီးတော့ မျိုးဆွေကိုလည်း ထိန်းရာရောက်သေး..."

ခေါ်လိုက် ၊ ငြင်းလိုက်ဖြင့် အတန်ကြာသောအခါ ဘယ်လိုမှ ငြင်းမရသည့်အဆုံး ၊ သူတို့ပြောသည့်အတိုင်း ကိုမျိုးဆွေကိုလည်း ထိန်းရာလည်း

ရောက်အောင် ၊ ပီးတော့ သတိနဲ့သာ နေရင် ဆိတ်နီတို့လည်း သူ့ကို မဟုတ်တာ ဘာမှလုပ်မရပါဘူးဆိုပီး မေလေးမှ

" ခက်တာပဲ...လိုက်မယ်...လိုက်မယ်..."

မေလေးက ချောင်းထဲ လိုက်မည်ပြောသဖြင့် ကိုယ့်မိန်းမနဲ့အတူ သကြန်မှာ ကဲရမာမလို့ မျိုးဆွေလည်း ပျော်သွားသည်။

မျိုးဆွေထက် ပိုပျော်‌နေသည်က ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်။ မနက်ဖန်ကျ မေလေးကို 3‌ယောက် ဝိုင်းလိုးရတော့မာမို့......။

.................................................


အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>>