ရိုးရာသင်္ကြန် အပိုင်း (၁)

ရိုးရာသင်္ကြန် အပိုင်း (၁)

ရေးသားသူ - Frazike

အင်းစက် ၊ NTR ၊ cheating ၊deep throat ၊ Rape ၊ တိရစ္ဆာန်နဲ့ လုပ်တာတေ အစုံပါပါမည်။ အင်းစက်ချည်းပဲမဟုတ်ပါ။ ပထမပိုင်းမှာ ပါတဲ့ အမျိုးသမီးဇာတ်ကောင်တေ တစ်ယောက်ချင်းစီအလိုက် ထိုအမျိုးသမီး တစ်ယောက်ချင်းစီ ဖောက်ပြန်ကြပုံ ၊ အလိုးခံကြပုံကို တပိုင်းတပိုင်းစီ ထည့်ရေးသွားမာ ဖြစ်ပါတယ်။ အစားအသောက်တေထဲမှာ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းတေ ပါမည်ဖြစ်သည်။

```````````````````````````````````````````````````````

(01) ဖရဲသီး milkshake                       

" အင့်!....အား!...ဖရဲသီးစိပ် ကျွေးပါအုံး..."

" ကျွေးမာပေါ့ဟ...ဒါမဲ့ နင့်ပါးစပ်ကိုတင် ကျွေးမာမဟုတ်ဘူး...နင့်စောက်ပတ်ကိုပါ ကျွေးမာ..."

" ရှင်! "

ဖရဲသီးစိပ်တေကို စောက်ပတ်ထဲထည့်လိုက် ၊ စောက်ပတ်ထဲမှ နှိုက်ထုတ်ကာ စားလိုက်နဲ့ (2) ခါ (3) ခါလုပ်ပီးသောအခါ ထပ်မစားတော့ပဲ စောက်ပတ်ထဲကို ဖရဲသီးစိပ်တေထပ်ထိုးထည့်၍ ထိုဖရဲသီးစိပ်တေ ဝင်နေတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ လီးတံကြီးထိုးထည့်ကာ တရစပ် အကြမ်းပတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

...................

ညောင်လဲ ကျေးရွာသည် အိမ်ခြေ (500) ခန့်ရှိပီး အညာဒေသမှ ရွာတစ်ရွာ ဖြစ်၏။ ရွာထဲတွင်လည်း တန်ခူးလ အစပဲရှိသေး ၊ သင်္ကြန်အကြိုမိုးအဖြစ် ရွာချလိုက်သော မိုးစက်တွေကြောင့် ပိတောက်ပင်များတွင် ပိတောက်ပန်းများ ဝေဆာနေလျက်။

သကြင္်န်မရောက်ခင် ရက်အနည်းငယ် အလို ။

မနက်ခင်း (8) ခွဲ...

ရွာမြောက်ပိုင်း ၊ အိမ်ဝိုင်းထဲရှိ ပိတောက်ပင်ကြီးမှ ပိတောက်ပန်း တက်ခူးနေသည့် အသက် (22 ) နှစ်ရှိပီဖြစ်တဲ့ နေထက်။

" ဟဲ့...ချော်ကျအုံးမယ်နော်..."

" အေးဆေးပါ အမေရာ "

သားဖြစ်သူ နေထက် ခူးပီး အောက်ချပေးလိုက်တဲ့ ပိတောက်ပန်းခက်တေကို အောက်ကနေ ဗန်းနဲ့ခံယူနေသော အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။ နေထက်သည် ပိတောက်ပန်းခက် တခက်ကို အောက်သို့ ပစ်ချရန် ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ ဗန်းကိုင်ရင်း အပေါ်ကို မော့ကြည့်နေသည့် အမေ   ဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ အင္်ကျီ ရင်ဟိုက်ကြားမှ ပြူးထွက် အယ်နေတဲ့ တင်းတင်းရင်းရင်း နို့လုံးကြီး (2) မွှာကို တွေ့လိုက်ရသည်။

နို့လုံးကြီး တလုံး တလုံးကို ဘူးသီးအရွယ်စားရှိပီး အသက် (45) နှစ်ကျော် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နဂိုကမှ အသားဖွေးသည်မို့ နို့ကြီးတေမှာ ဖြူဝင်းစွတ်နေ၏။

ထိုအချိန် ခြံအပေါက်ဝမှ 

" ဟျောင့်...မင်းကောင်မလေး ပေးဖို့ တက်ခူးနေတာလား "

နေထက်သည် ခြံပေါက်ဝကို ကြည့်လိုက်ရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ခန့်ဦး ။

" ကောင်မလေး အတွက်လည်း ပါတာပေါ့ဟ အိခိုင်က ပိတောက်ပန်း ပန်ချင်နေတာ...မင်းလည်းမင်းကောင်မလေး ခင်နု အတွက် ဒီထဲကပေးချင်သွားပေးလေ "

" ငါ ဘုရားပန်းကပ်ဖို့လည်း ချန်ပါအုံး...နင်တို့ကလဲ..."

နေထက် နဲ့ ခန့်ဦး ရီလိုက်ကျသည်။နေထက်၏ ကောင်မလေးမှာ အိခိုင် ။ခန့်ဦး၏ ကောင်မလေးမှာ ခင်နု ။ခန့်ဦးသည် ဗန်းကိုင်ထားသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးဆီမှ ဗန်းကို ယူလိုက်ပီး

" ပေး...ပေး အန်တီ....ကျွန်တော်ကိုင်လိုက်မယ် "

ခန့်ဦးကို ဗန်းပေးအပီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တခြားဖက်ကို လှည့်ထွက်သွားချိန် လမ်းလျှောက်တိုင်းထမီထဲမှ လှုပ်ရမ်း တုန်ခါနေတဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ တင်းကား အယ်ထွက်နေသည့် ဖင်ဆုံကြီးကို ခန့်ဦး တချက်ကြည့်လိုက်၏။

ခန့်ဦး စိတ်ထဲတွင်

" ငါလိုးမ ဘွားတော်...နို့ကြီးတေကလည်း ဘူးသီးလုံးလောက် ၊ ဖင်ကြီး (2) တုံးကလည်း နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး...ငါသာ နေထက် ဆိုရင် ကိုယ့်အမေကို ပြန်လိုးတယ် "

နေထက်ကတော့ ပိတောက်ပန်းခူးနေသည်မို့ ကိုယ့်အမေကို သူငယ်ချင်းဖြစ်သူက အကြည့်နဲ့ ပစ်မှားနေတာကို မသိ။ နေထက် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ပိတောက်ပန်းသာ ခူးနေတာ ၊ အပေါ်ကနေ ငုံ့ကြည့်တုန်း မြင်လိုက်ရသည့်အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နို့လုံး ဖွေးဖွေးကြီးတေကို မျက်လုံးထဲက အခုထိမထွက် ။

...........................

နေ့လယ် (2) နာရီ။

နေထက်သည် ရွာထဲက ပြန်လာပီး အိမ်ထဲအဝင် ၊ ခြံစည်းရိုးနားမှာ ကုတ်ချောင်း ၊ ကုတ်ချောင်း လုပ်နေသော အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကို 

" အဖေ့! "

" ဖေလိုးမရီးတဲ့....ဟာ...ဟျောင့်...အသံလေးဘာလေး ပေးပါ့လား...လူကြီးကို နောက်စရာကျနေတာငါလုပ်လိုက်ရ..."

" ဟိုဘက်ခြံဘက်ကို ကုတ်ချောင်း ၊ ကုတ်ချောင်းနဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ "

နေထက်သည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ခြံချင်းကပ်ရပ်ဖြစ်သော တဖက်ခြံဘက်ကိုကြည့်လိုက်ရာ အုတ်ကန်တွင် ရေချိုးနေသော မမေလေး။ နေထက်တို့နှင့် အကွာအေဝးလှမ်းပီး နေထက်တို့ ဘက်ကို ကျောပေးပီး ရေချိုးနေသည်။

" အယ်...အဖေ...ကိုမျိုးဆွေမိန်းမ မမေလေး ရေချိုးနေတာ ချောင်းကြည့်နေတာမလား "

" ဟာကွာ...မဟုတ်ပါဘူး...တိုးတိုးပြောစမ်းပါ မင်းကလည်း...မျိုးဆွေ ရှိလား လှမ်းကြည့်တာပါ..."

နေထက် ရီကျဲကျဲဖြင့် 

" ဟုတ်လို့လား...အဖေရ...လူကြီးဖြစ်ပီး မလိမ်နဲ့နော် ဟား!ဟား!...ဒါနဲ့...အမေရော "

" မင်းအမေ ဟိုဘက်ဆိုပီး ထွက်သွားတယ်လေ...ဘယ်သွားတာလဲတော့ ငါလည်းမသိဘူး...ကဲကဲ...ငါလည်း ရွာထဲ သွားစရာရှိတယ်..."

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ ထွက်သွားပီးနောက် ၊ နေထက်သည် ခြံစည်းရိုးနားသို့တိုးကာ ချောင်းကြည့်ပြန်သည်။

မေလေးမှာ အသက် (30) နှစ်ခန့်ရှိပီး ဆံပင်ရှည်ရှည် ၊အသားဖြူဖြူ ၊ ရုပ်ချောချော ၊ အရပ် (5) ပေ (6)၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အတော်လှ၏။ ရေစိုနေသောထမီမှာ အသားဖြင့် ကပ်နေသောကြောင့် မေလေး၏  လုံးအယ် တင်းကားနေတဲ့ ဖင်သားကြီး (2) ဘက်သည် ပြူးထွက်နေပီး ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် နေထက် ကြည့်ရင်းနဲ့ လီးတောင်လာပီး စိတ်ထဲမှ ရေရွတ်လိုက်သည်။

" ကိုမျိုးဆွေကြီးကတော့ မမေလေးရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကိုမဖြိုနိုင်ဘူးထင်တယ်...နည်းတဲ့ ဖင်ကြီးမဟုတ်ဘူး ..ဖင်တုံးကြီးတေက အနောက်ကိုကော့ပီး ဘေးဘက်ကိုလည်း ကားထွက်‌‌နေတာ...စောက်ကောင်မရီး လိုးလိုက်လို့ကတော့...အိဖိန့်နေမာပဲ..."

..........................

ညနေခင်းအချိန် ချောင်းဘေး ကမ်းစပ်တွင် ထိုင်နေကြတဲ့ အတွဲ (2) တွဲ။

နေထက် နဲ့ အိခိုင်က တတွဲ ၊ ခန့်ဦး နဲ့ ခင်နုက တတွဲ။ အတွဲ (2) တွဲမှာ နီးနီးကပ်ကပ် ထိုင်နေကြသည်မဟုတ်ပဲ ခပ်လှမ်းလှမ်း အကွာအဝေးမှ တတွဲစီ ထိုင်နေကြသည်ဖြစ်၏။ (4) ယောက်လုံး အသက် (22) နှစ်စီရှိကြ၍ အသက်ရွယ်တူတေဖြစ်ကြသည်။

ရည်းစားတေ တွတ်တီးတွတ်တာ ပြောနေကြရင်း

" အိ...အိတို့က သကြန်မှာ ကမှာမလား "

နေထက်၏ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီနေတဲ့ အိခိုင်မှ

" အင့်!... က မှာလေ ကိုရဲ့...ကို့အိမ်မှာ လာပီး အိတို့အဖွဲ့အကလာတိုက်ကြမှာပဲ...အား! "

နေထက်၏ အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ သည် အရင်လူပျိုပေါက်တုန်းက မြန်မာအကတေ လိုက်စားဖူးလို့ သကြန်ရောက်ပီဆိုရင် ဦးနေဆီကိုပဲ ရွာထဲက အက ကမယ့်သူတေ အကလာတိုက်တတ်ကြသည်။ အိခိုင် နဲ့ ခင်နု တို့အဖွဲ့သည် နေထက်အဖေ ဦးနေဆီကို အက လာတိုက်ကြမည်ဖြစ်သည်။ 

ရွာထဲက တခြား မိန်းကလေးအဖွဲ့တေက‌တော့ ဆိုင်ရာဆိုင်ရာမှ အကတိုက်ကြမည်ဖြစ်၏။ အရင်နှစ်တေတုန်းကတော့ ခင်နု တစ်ယောက်သာ ကတဲ့ထဲပါပီး အိခိုင်မပါ ၊ အိခိုင်က ဒီနှစ်ကျမှ။

နေထက်သည် အိခိုင်၏ နို့လုံးတေကို ကိုင်လိုက် ၊ထမီပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို နှိုက်လိုက် စကားပြောနေသကဲ့သို့ ၊ အိခိုင်ကလည်း နေထက်၏ပုဆိုးကြားထဲမှ လီးကို ပုဆိုးပေါ်က ထုပေးနေရင်း။

ခန့်ဦး နဲ့ ခင်နုတို့လည်း နေထက်တို့အတိုင်းပင်။

.................................

ညသန်းခေါင်ယံ

" ဗက်!....ဗက်!.....ပြွတ်!....ပြွတ်!....ဘုတ်!...ဗက်!..."

ဘေးတစောင်း လိုးနေကြသော ဦးနေ နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ။

" အား!...အင့်!....ပြွတ်!...ဗုန်း!...အား!...ကိုနေ...မီးအိမ်ကိုမှိတ်လိုက်စမ်းပါတော်...ဟိုဘက်အခန်းမှာ တော့်သား လည်းအိပ်နေတာ....အင့်!...အား!...တော်ကြာ မအိပ်ပဲနဲ့ ကျုပ်တို့ကို ချောင်းကြည့်နေမာစိုးလို့..."

" အားရှီး!...ဗက်!...ဗက်!...ပြွတ်!..ကြည့်ကြည့်ပေါ့ကွာ...နင်ကလဲ...မီးဖွင့်လိုးမှ ငါ နင့်နို့ကြီးတေ ၊ ဖင်ကြီးတေကို မြင်ရမာပေါ့ဟ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ပြောသည့်အတိုင်းပင် တဖက်ခန်းတွင်ရှိသော နေထက်သည် (3) ထပ်သားအခန်းနံရံပေါက်လေးမှ အဖေနဲ့အမေ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်နေ၏။ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ စောက်မွှေးတေ အုံထနေတဲ့ စောက်ပတ်ပြဲပြဲကြီးထဲကို အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ၏ လီးတံရှည်ကြီးက အကြမ်းပတမ်း တရစပ် ထိုးသွင်းနေပီး 

" ဗက်!...ဗက်!...ပြွတ်!...ဖြောင်း!....ပြွတ်!...ဗုန်း!..."

အဖေ့လက်ကလည်း ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိသော အမေ့ နို့အုံကြီးတေကို အားရပါးရ ညှစ်နေသည်။ အမေ၏ဗိုက်သားကလည်း ထူထူ၊စူစူ။နေထက်သည် အမေ အရင်းခေါက်ခေါက်၏ စောက်ပတ်ပြဲပြဲကြီး နဲ့ ဘူးသီးလုံးလောက်ရှိသော နို့လုံးကြီး (2) လုံးကို အပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေ၏။

(1) နာရီနီးပါးလောက် ဦးနေ နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အားရပါးရ ပုံစံမျိုးစုံပြောင်း လိုးနေကြသည်။အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကလည်း တနှာကြီးသလို ၊ အလိုးလည်းသန် ၍ လီးတံကြီးကလည်း တုတ်လည်းတုတ် ၊ ရှည်လည်းရှည် ။အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကလည်း အထန်မကြီးဖြစ်၍ ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံရလေ ၊ ကြိုက်လေဖြစ်သည်။

မိဘနှစ်ယောက်မှ အလွန်ထန်တဲ့ ကာမစိတ်ကို အမွေရထားသော နေထက်သည်လည်း လီးတံ ရှည်ရှည် ၊ တုတ်တုတ်ဖြင့် တနှာကြီး၏။

နေထက်ကလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုလို့ကောင်းဆဲ။

...............................

မနက်ခင်း  (7) နာရီ ။

အိမ်တွင် မွေးထားသော ခွေးကို အစာကျွေးနေသော နေထက်။ အိမ်ရှေ့ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် တောချဉ်ပေါင်ရွက် သင်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။

" နေထက်...နင် ညက ဘယ်အချိန်အိပ်လဲ "

နေထက် ခပ်တည်တည်ပင်

" စောစောအိပ်ပျော်သွားတာပဲ အမေရာ...ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

" ဘာမှမဟုတ်ဘူး...ဖုန်းတေညဉ့်နက်အောင် မကိုင်နဲ့ပြောမလို့..."

ထိုအချိန် အိမ်ထဲမှ အဖေဖြစ်သူ ဦးနေ ထွက်လာကာ ခွေးစာ ကျွေးနေသော နေထက် အနားသို့ ရပ်၍

" အမယ်...စောစောစီးစီး ငါတစ်ယောက်ထဲ လီးတောင်နေတာလားလို့....ဒီကောင်ကြီးလည်း စောစောစီးစီး လီးတောင်လို့ပါလား...ဟမ်.."

ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးနေ ပြောလိုက်သောကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးကို ကြည့်လိုက်၏။ ခွေးသည် အစာစားနေရင်း လီးတောင်နေသည်။ခွေးလီးဆိုတော့ မတုတ်ပဲ ရှည်မျောမျောကြီး ဖြစ်နေ၍ နီရဲနေ၏။ ကြက်အူချောင်းအလား။

" ဪ အဖေကလဲ...ခွေးလည်းသွေးသားနဲ့ပဲကိုဒီကောင်ကြီး...ဟိုနေ့က ဘယ်အိမ်က ခွေးမ လဲတော့မသိဘူး...တက်ကြိတ်နေတာ...ဟား!ဟား!.."

" စောစောစီးစီး ဒီသားအဖ နှစ်ယောက်ကတော့ ဘာတေပြောမှန်းကိုမသိဘူး..."

" နေမြင့်ရင် ရွာထဲက မိန်းကလေးတေ အဖေ့ဆီ အကလာတိုက်ကြမာတဲ့နော်..."

" အေး...သိတယ်လေ...မင်းစော်တောင် ပါသေးတယ်မလား..."

နေထက် စပ်ဖြဲဖြဲနှင့်

" ဟုတ်တယ် အဖေရ...သူက အရင်နှစ်တေက အကမပါဘူး...ဒီနှစ်ကျမှ အကပါတာ...ကတတ်မှာမဟုတ်လောက်ဘူး...အဖေ သူ့ကို ပိုပီး သေချာသင်ပေးနော်...နောင်တချိန်ကျ အဖေ့ချွေးမ ဖြစ်လာမာပဲကို...ဟဲဟဲ..."

ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" ငါ့သားက အလှလေးတော့ ရှာတတ်သားပဲ...ကလေးမလေးက ဖြူဖြူချောချော ၊ တုတ်တုတ်လေး ၊ တုတ်တယ်ဆိုပေမယ့် အရပ်က မပုတဲ့အပြင် မိန်းကလေးတေထဲမှာဆို ရှည်တဲ့ထဲတောင် ပါသေး"

" ဟာ...ငါ့သားပါဆို...ငါတောင် နင့်လို အကိတ်မကြီးကိုယူထားတာပဲ...နေထက်လည်း ငါ့ခြေရာလိုက်နင်းမာပေါ့...ဟား!ဟား!..."

နေထက်၏ကောင်မလေး အိခိုင်သည် အသားဖြူ၍ ရုပ်ချောရုံတင်မကပဲ မိန်းကလေးတေထဲမှာ အရပ်ရှည်တဲ့ထဲပါပီး အသက် (22) နှစ်နဲ့ မလိုက်အောင်ပင် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား ဖင်တုံးကြီး (2) လုံး နဲ့ လုံးအယ် တင်းရင်းနေတဲ့ နို့လုံးကြီး (2) မွှာကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ နေထက်ကြောင့် ပါကင်ပေါက်ပီးသားဖြစ်သလို ၊ နေထက်က အမြဲတမ်း လိုးနေကျဖြစ်၏။

နေထက်တို့ လိုးသည့်နေရာက တောဓလေ့အတိုင်း ကောက်ရိုးပုံ ၊ တောထဲ ၊ ချောင်းဘေး လူရှင်းတဲ့နေရာ ၊ အစရှိသဖြင့်။ နေထက်မှာလည်း ရုပ်ရည် အသင့်တင့်ရှိပီး အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ၊ ဗလခပ်တောင့်တောင့်။

....................

အိခိုင် နဲ့ ခင်နုတို့ အဖွဲ့ အကတိုက်တာ (2) ရက်နီးပါးရှိပီ။ အိခိုင်တို့အဖွဲ့တွင် အိခိုင် နဲ့ ခင်နု အပါအဝင် ကတဲ့ မိန်းကလေးတေ (6) ယောက်ရှိသည်။

နေထက်အဖေ ဦးနေသည် ကတာ ပုံကျမကျ ၊ခါးတို့ လက်တို့ ဘယ်လိုကွေးရမယ် ၊ အစရှိသဖြင့် လေ့ကျင့်သင်ကြားပေးနေ၏။ လေ့ကျင့်ပေးနေသည့် အထဲမှ သားဖြစ်သူ နေထက်၏ ကောင်မလေးဖြစ်သော အိခိုင်ကို ပိုပီးဂရုစိုက် သင်ကြားပေးနေရသည်။ အိခိုင်မှာ က ရာတွင် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်နေ၏။

" ခါးက နည်းနည်းလေး ကော့လိုက်...အေး...အေး...ဟုတ်ပီ..."

အိခိုင်သည် ပြောတုန်း ခနပင်။ ဦးနေ စိတ်ထဲတွင် ရေရွတ်လိုက်သည်။

" ဒီကောင်မလေးကတော့ကွာ...တောင့်တောင့်ကြီး မနေပါနဲ့ဆို...ငါလီးလိုပဲ...အလိုးခံရင်ရော  ဒီလိုတောင့်တောင့်ကြီးလားမသိဘူး...ဟိုကောင် နေထက်တော့ သိလောက်မာ...ဟား!ဟား!..."

ကိုယ်မွေးရင် ကိုယ့်သမီးအရွယ်လည်းဖြစ် ၊ သားဖြစ်သူ နေထက်ရဲ့ ရည်းစားလည်းဖြစ်တာကြောင့် ဦးနေသည် အစက အိခိုင်အပေါ်  ပုံမှန် ၊ ရိုးရိုးသားသားပင် ။ သို့ပေမယ့် အက မတတ်သည့် အိခိုင်ကိုဟိုနားက ဘယ်လို ၊ ဒီနားကကျ ဒီလိုလေး အစရှိသဖြင့် အိခိုင်၏ တင်သား ၊ ကျောသား ၊ လက်တေကို ထိတာများလာသဖြင့် ဦးနေ၏ စိတ်တေ ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပဲ ဒီနို့ကြီးကြီး ၊ ဖင်ကြီးကြီး အိခိုင်ကို စိတ်နဲ့အရင် ပစ်မှားနေမိသည်။ 

အကလာတိုက်သည့် မိန်းကလေးတေထဲမှာ ဦးနေ ပစ်မှားနေသည်က အိခိုင်တစ်ယောက်ထဲမဟုတ် ၊ ခင်နုရောပင်။ ခင်နုကတော့ နဂိုက ကတတ်လို့ အသားကို သိပ်မထိရ။ ခင်နုလည်း အိခိုင်လို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ဖြစ်၍ လှတပတလေးဖြစ်သည်။ မတူသည်မှာ အိခိုင်က ဖြူချော ဖြစ်၍ ခင်နုက အသားညိုပီး ညိုချောဖြစ်သည်။

အရင်နှစ်တေက အကလာတိုက်သည့် မိန်းကလေးတေကို ဒီလို မပစ်မှားဖူး ၊ ဒီနှစ်ကျမှ ပစ်မှားနေမိသည်။ ပစ်မှားရလောက်အောင်ကို အိခိုင် နဲ့ ခင်နုတို့က အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင် တင်တေ ၊ ရင်တေ ဖွံဖွံထွားထွား ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးချည်းတေကိုး။

အိခိုင်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဦးနေတစ်ယောက် သူ့ဖင်တေ ၊ နို့တေ ကြည့်နေသည်ကို သတိထားမိသည်။ အစကတော့ ကိုယ့်ကောင်လေး အဖေလည်းဖြစ် ၊အကဆရာလည်းဖြစ်တာကြောင့် ရိုသေသော်လည်း မသိစိတ်ထဲတွင်တော့ ကာမဓာတ်များ တဖြေးဖြေး ပေါက်ဖွားလာကာ နေထက်အပေါ်ကို ဖောက်ပြန်လိုစိတ်များဖြစ်လာသဖြင့် သူကိုယ်တိုင်ကပင် အထာပေးသလိုလို ဦနေကို ကြည့်လိုက် ၊ ဖင်နည်းနည်းကော့ကတဲ့နေရာတေမှာ ဖင်ပိုကော့ပြလိုက်နဲ့။

ဦးနေကလည်း အကတိုက်တဲ့သူတေထဲ အိခိုင်ကို အကြည့်ဆုံးဖြစ်၏။ အခုလည်း ကြည့်ပါလား ၊ အိခိုင်အနားပဲ ဝဲနေတာများပီး တချက်လှုပ်တိုင်း တုန် တုန်သွားတဲ့ အိခိုင် ဖင်တုံးကြီးတေ ၊ ကျွဲကောသီးလောက်ရှိတဲ့ နို့လုံးကြီးတေကို လမ်းလျှောက်ပီး တခြားသူတေကို ပတ်ကြည့်သလိုနှင့် အငမ်းမရကြည့်နေတာ။ 

ထို့ကြောင့်လည်း အိခိုင်မှာ လူကသာ အကတိုက်နေတာ ၊ စောက်ပတ်ထဲကတော့ အရည်တေ စို့နေလျက်။အဖေဖြစ်သူ ဦးနေတစ်ယောက် အိခိုင်၏လှုပ်ရမ်း တုန်ခါနေသည်များအား အငမ်းမရကြည့်နေတာကို နေထက် မသိ ။ အကဖွဲ့တေ အကလာတိုက်သည့်အချိန်တိုင်း ၊ များသောအားဖြင့် နေထက် အပြင်သွားနေသည် ကများသည်။

....................

သင်္ကြန်အကြိုနေ့မရောက်ခင် (1) ရက်အလို။

ညနေ (3) နာရီ ။ ခြံဝိုင်းထဲတွင် အကတိုက်နေကြသော အိခိုင်တို့အဖွဲ့။

" မြူးကြွတဲ့ တေးသံ...ပျံ့လွင့်လို့နေ...ကူးပြောင်းစတန်ခူးလေမာ.....တစ်ယောက်တစ်လှည့်မို့ လှမ်းကာဖြန်းပက်ကြစဉ်...ပိတောက်ဖူးလေးတွေ ပန်ဆင်ထားသူရေ..." 

sound box အသေးလေးထဲမှ ဇော်ပိုင်၏ သကြန်သီချင်းသံများ။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကနေ အိခိုင် ကတာ ကြည့်နေသော နေထက်။

" နေထက်ရေ...အမေ့ကို ဟိုဘက်ရွာ လိုက်ပို့ပေးအုံး"

" ဟာ အမေကလဲ...ဒီမှာ ကျွန်တော့်ကောင်မလေး ကတာကြည့်နေတာ..."

" အမလေးနော်...ထပါဟယ်...လိုက်ပို့စမ်းပါ...ပိုက်ဆံကိစ္စသွားရမာမလို့ဟဲ့...မနက်တုန်းကတည်းက သွားရမာကို...ခုမှ သတိရတာ...လာပါဆို "

ညနေ (3) ခွဲကျော်ကျော် လောက်မှာပင် အက ကတဲ့မိန်းကလေးတေ ပြန်ကုန်ကြပီဖြစ်သည်။ ထိုထဲမှာ အိခိုင် နဲ့ ခင်နု မပါ။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ဦးနေ နှင့် စကားပြောနေကြသည်။

ထိုအချိန် ခင်နုရည်းစား ခန့်ဦးရောက်လာပီး ခင်နုကို ချိန်းတွေ့ဖို့ အပြင်သို့ ခေါ်သွား၏။ခြံထဲမှာ ဦးနေ နဲ့ အိခိုင် တို့ (2) ယောက်ထဲ ။ ဦးနေသည် နဂိုကမှ ကာမဂုဏ်တွင် အကြမ်းပတမ်း။

အိခိုင်ကလည်း ရုပ်လေးလှသလောက် ၊ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ဖန် ဖွံ့ထွားသလောက် ၊ အထန်မဖြစ်သည်။ (2) ယောက်သား စကားပြောနေကြရင်း

" အိခိုင်...နင့်အသက် ဘယ်လောက်လဲ..."

" နေထက်နဲ့ရွယ်တူပဲလေ...ဦးနေရဲ့...(22) နှစ်...ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

" ဪ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး...အသက် (22) နှစ်နဲ့ နင့်ခန္ဓာကိုယ်က တော်တော်ထွားနေလို့...အထူးသဖြင့် ဒါတေပေါ့..."

ဦးနေသည် အိခိုင်၏ ဖင်တေ ၊ ရင်တေကို လက်ညိုးထိုးပြပီး ရယ်ရယ်မောမောပြောလိုက်၏။

" ဟာ...ဦးနေကလည်း နောက်ပီ..."

အိခိုင်မှာ အနီရောင် နှခမ်းသားလေးနှင့် အူယားစဖွယ်။

ဦးနေသည်လည်း အိခိုင်ပုံစံကိုကြည့်လိုက်တာနဲ့ အထန်မဆိုတာ ကောင်းကောင်းကြီးသိသည်။ အက က တိုင်းလည်း အိခိုင်သည် သူ့ကို တမင်မြင်အောင် ဖင်ပိုကော့ပြတာကိုလည်း ဦးနေ မြင်သည်။ ထို့ကြောင့် စကားပြော ပိုအတင့်ရဲလာပီး အိခိုင်၏ လိင်စိတ်ကို တဖြေးဖြေး ဆွဆွပေး၏။

" နင့်ကို...နေထက်က မဟုတ်တာတေဘာတေ လုပ်သေးလား..."

" ဟင်...ဘာကိုလဲ "

" ဪ...လူငယ်သဘာဝ အတတ်ဆန်းလေးတေ ဆန်းချင်စိတ်ရှိတော့...နင့်ကို မလိုးဘူးလားလို့...မေးတာ..."

" ဦးနေကလည်း အားကြီးနဲ့...အ့တာ ဦးနေနဲ့ဘာဆိုင်တာကျလို့..."

" နင်ကလဲ ဒါလေးဖြေရမာကို...ငါကလည်း အထန်ဆိုတော့...ငါ့သားလည်း ငါ့အတိုင်းပဲလား သိချင်လို့ မေးမိတာပါ..."

ဦးနေလည်း လီးတောင်နေပီ ဖြစ်သလို အိခိုင်လည်းစောက်ရည်တေ စိမ့်ထွက်နေပီဖြစ်သည်။ ထိုအချိန် တဖက်ခြံဘက်မှ

" ဦးနေ...ဦးနေ "

ဦးနေ နဲ့ အိခိုင် တဖက်ခြံဘက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဪ....မေလေးပါလား...အေး ပြောလေ "

ခြံစည်းရိုးပေါ်ကို ဖရဲသီးစိပ်များထည့်ထားတဲ့ စတီးဇလုံတင်၍ 

" ဒီမယ်...အခုမှ နွေအစပဲရှိသေးတာတောင် ရာသီကပူလို့...အိမ်မှာ ဖရဲသီးခွဲတာ ဦးနေတို့ စားရအောင်လာပေးတာ...အန်တီတို့ရော မမြင်ပါလား..."

" ဟုတ်တယ်...သူတို့ အပြင်သွားနေတာ...မျိုးဆွေကြီးရော "

" ကိုမျိုးဆွေက ဘောလုံးကွင်းထဲမယ်...သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်ကူဆောက်ဖို့သွားတယ်...မဏ္ဍပ်က ပီးပီလို့တော့ပြောတယ်...တခြားဟာတေ ကူပေးနေတယ်ထင်ပ...ကျမက နေထက် ရှိတယ်ထင်လို့ လှမ်းခေါ်ပီးလာယူခိုင်းမလို့...နေနေ...ကျမ ဟိုဘက်ကနေ လာပေးလှည့်မယ်..."

" ရတယ်..ရတယ်..ဒီမယ်...အိခိုင် လာယူပီ...အိခိုင်...သွား...ထယူလိုက်အုံး.."

မေလေးဆီ ဖရဲသီးဇလုံ သွားယူသည့် အိခိုင်၏ လှုပ်ခါနေသော ဖင်ဆုံကြီးကို ဦးနေသည် ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်နေရာမှ အငမ်းမရကြည့်နေရင်း 

" ဟာ...ဖေလိုးမလေး ဖင်မှာ အကွက်လိုက်ကြီး...စောက်ရည်တေစိမ့်ထွက်နေပီထင်တယ်..."

" ဇလုံ နောက်မှပေးတော့နော် အိခိုင် "

မေလေးလည်း ဖရဲသီးဇလုံပေးအပီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ အိခိုင် ဖရဲသီးစားနေရာမှ ဖရဲသီးက အရည်ရွှမ်းတော့ ဖရဲသီးရည်တေ ပါးစပ်မှ တဆင့် ၊ လည်ချောင်းကနေ နို့အုံကြားထဲ စီးကျနေ၏။ 

ဦးနေအား ပြချင်လို့ အ့လိုဖြစ်အောင် တမင်တကာစားပြနေခြင်းပင်။

" ဟဲ့ အိခိုင်...ခုန နင်ထသွားတော့ နင့်ဖင်မှာ ဘာအရည်တေလဲ မသိဘူး...အကွက်လိုက်ကြီး "

" ဦးနေကလည်းနော်...ဒါပဲလိုက်ကြည့်နေတာ...ဖင်က အကွက်လိုက်ဖြစ်မာပေါ့...ဦးနေက ဘာတေပြောမှန်းမှ မသိတာ...ဖရဲသီးစားတာ လက်တေကော ၊ ပါးစပ်တေကော ပေကျန်နေပီ...သွားဆေးလိုက်အုံးမယ် "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ အိခိုင်တစ်ယောက် အိမ်နောက်ဖေးဘက်သို့ထွက်သွားသည်။ရေချိုးသည့်အုတ်ကန် နေရာသည် အိမ်နောက်တွင်ရှိ၏။ အုတ်ကန်မှာ မတ်တပ်ရပ်ရေဆေးနေတုန်း အနောက်ကနေ လက်ဝါးကြီးနှင့် ဖင်ကို အကိုင်ခံလိုက်ရသည်။

" ဗုဒ္ဓေါ!...ဟာ...ဦးနေ...ဘာလို့ လူလာပီး ဖင်ကိုင်တာလဲ...တခြားသူတေတွေ့ကုန်မှဖြင့်..."

" ဘယ်သူမှ မတွေ့ဘူး...ပတ်ချာလည် လှည့်ကြည့်လိုက်အုံး..."

ဦးနေတို့ နေသည့်အိမ်၏ ခြံစည်းရိုးလေးဘက် ၊ လေးတံသည် လူတရပ်စာမြင့်မားပီး အပြင်ဘက်ကကြည့်လျှင် အိမ်ထဲကို မမြင်ရ။

မျိုးဆွေ ၊ မေလေးတို့ ခြံဝိုင်းနှင့် ခြားထားတဲ့ ခြံစည်းရိုးကသာ ကျိုးတို့ ကျဲတဲ နှင့် နိမ့်နိမ့်လေးဖြစ်လျက်။

အုတ်ကန်သည်လည်း အပေါ်က အမိုးနဲ့ဘာနဲ့ ၊ဘေးဘက် (2) ဖက်သည်လည်း အကာ ကာထား၏။ ဦးနေသည် အိခိုင်၏ထမီအပေါ်ကနေ ဖင်ဆုံကြားထဲမှ စောက်ပတ်လေးကို စမ်းကြည့်ရာ အရည်တေ စိုရွှဲနေသည်ကို စမ်းမိသွားသည်။

အိခိုင် ဒီနေ့ အတွင်းခံဘစ်တော့ ဝတ်ခဲ့ပါရဲ့ ၊ သို့သော် ဒီနေ့ဝတ်လာတဲ့ဘစ်သည် ရိ၍ ပါးနေ၏။

ထိုကဲ့သို့ ဘစ်ပါးလေးက အိခိုင်၏ ဖွံ့ဖွံ့ ထွားထွား တင်းအယ် ကားထွက်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးတေကို မနည်း ထိန်းထားရလျက်။

" အိခိုင်...ဦးနေ လီးကို ကြည့်မလား..."

အိခိုင်လည်း စောက်ပတ်အကိုင်ခံနေရသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက အကြောချဉ်တေ စိမ့်တက် ၊ လှိုက်ယားလာကာ။

" နေထက်တို့ ပြန်လာတော့မယ်ထင်တယ်...တော်ကြာ အိခိုင်တို့ကို တွေ့သွားမှဖြင့်..."

" သူတို့လား ဒီချိန် ပြန်လာမာ...ငါ့မိန်းမက စကားခပ်များများဟ...ဟိုဘက်ရွာမှာ လေကြောရှည်နေအုံးမာ..."

" ဒါမဲ့...ကွန်ဒုံးမှမရှိတာ...ခါတိုင်း ဦးနေ သား နေထက်နဲ့ လုပ်တဲ့အခါတိုင်း ကွန်ဒုံးစွပ်တယ်လေ "

" ကဲပါ...စကားများမနေနဲ့တော့...ကွန်ဒုံးမစွပ်တဲ့လီးက နင်  ပိုခံလို့ကောင်းစေရမယ် "

ဦးနေသည် ပုဆိုးကွင်းကို ဖြည်ချလိုက်ရာ ငေါက်ကနဲထောင်ထလာတဲ့ (7) လက်မခွဲ လီးတံ ရှည်ရှည်တုတ်တုတ်ကြီး ၊ အကြောများပေါက်ထွက်မတတ် ထနေကာ လီးထိပ်မာလည်း အရည်ကြည်တေ စို့နေလျက်။

အိခိုင် ကြည့်ရင်းနဲ့ပင် ကြက်သီးများထလာ၍စောက်ပတ် တဆစ်ဆစ်နဲ့ လှိုက်ယားတက်လာသဖြင့် ဘာမှစဉ်းစားမနေပဲ ချက်ချင်းပင် ခါးတဝက်ထိရှည်သော ဆံပင်ကို စုစည်းကာ ကုန်းစုပ်တော့သည်။ ဦးနေ၏ လီးတံရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးကို အိခိုင် ပလုပ်ပလောင်း စုပ်နေရင်း လက်တဖက်ကလည်း ကိုယ့်စောက်ပတ် ကိုယ်ပြန်ပွတ်နေ၏။

အိခိုင်၏ ဖြူဖွေးပီး ပန်းရောင်သမ်းနေတဲ့ 

နူးညံ့သော ပါးလေးသည် လီးစုပ်နေသောကြောင့်ခွက်သွားလိုက် ၊ ဖောင်းလာလိုက် ဖြစ်နေလျက်။ ဦးနေလည်း အိခိုင်၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ လီးတံကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ တချက်ပြန်ထုတ်လိုက်ပီး လီး  အရင်းနဲ့ အိခိုင်၏ နီရဲသော နှခမ်းသားတစုံတို့ထိမိသည်အထိ ထိုးထည့်ချလိုက်ရာ အိခိုင်တစ်ယောက် လည်မျိုတစ်သွားပီး

" အု!...အု!...ပြွတ်!...ရှလွတ်!...အု!...အု..."

အိခိုင်၏ ပါးစပ်ကို လီးနဲ့ လိုးနေရင်း ဖီးတေလှိမ့်တက်လာကာ ဦးနေ တချီပီးသွားသည်။ လီးတံကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ချက်ချင်း တန်းမထုတ်သေးပဲ လီးအရင်းနဲ့ အိခိုင်ပါးစပ်ကို ဖိကပ်ထားတုန်း။ စက္ကန့်အနည်းငယ်ကြာမှ ဦးနေ လီးတံကြီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်ချိန် အိခိုင်ပါးစပ်ထဲမှ လီးရည် ဖြူဖြူပျစ်ပျစ် အထွေးလိုက်ကြီး စီးကျလာသည်။

" ဟင်း!...ဟင်း!..."

ခုမှပင် ပါးစပ်ထဲက လီးတံကြီး ထွက်သွားလို့ အသက်ရှူ ချောင်တော့သည်။ ဦးနေ၏ လီးတံကြီးမှာ လီးရည်တေရော ၊ အိခိုင်ရဲ့သွားရည်တေရော ပေကျန်နေ၏။ အိခိုင်၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ၊ အပန်းရောင် သမ်းနေတဲ့ ပါးအသားလေး (2) ဖက်ပေါ်သို့ ဘယ်ပြန် ၊ ညာပြန် ထိုပေကျန်နေသော လီးတံကြီးနှင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သည်။ 

အိခိုင်၏ နှခေါင်းပေါက်ဝ (2) ပေါက်ကိုလည်း လီးတံကြီးဖြင့် ထိုးကာ

" ငါ့လီးနံ့ကြီးကို ရှိုက်ရှူစမ်း...ဖေလိုးမလေး...ကိုယ့်ကောင်လေးရဲ့ အဖေလီးကြီးကို...အားရပါးရရှူစမ်း...”

နှခေါင်းဝကို လီးနဲ့ ထိုးပီးနောက် ၊ မျက်လုံးတေပါ လီးနဲ့ထိုးသည်။ မျက်ချီး နှိုက်သည့် မျက်လုံးအိမ်ထောင့် ၊ မျက်ကွင်းတဝိုက် စုံနေအောင် လီးဖြင့်ထိုးသည်။

ထို့နောက် အိခိုင်ကို ထူကာ

" လာ...အိမ်ပေါ်သွားမယ်..." 

ဦးနေသည် အိမ်ပေါ်သို့ အိခိုင်ကို အရင်တက်နှင့် ခိုင်းပီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မာရှိသော ဖရဲသီးဇလုံကို သွားယူလိုက်သည်။

ထို့နောက် အိမ်ပေါ်တက်ကာ မျက်နှာတခုလုံး လီးရိုက်ရာဖြင့် နီနေပီး အရည်တေ ဟိုတစ ၊ ဒီတစ စေးကပ်ကပ်ဖြင့် ပါးပေါ် ၊ နှခမ်းပေါ် ၊ နှခေါင်းပေါ် ၊ မျက်လုံးပေါ်တို့မှာ ပေကျန်နေသော အိခိုင်ကိုနေထက် အိပ်သည့် အခန်းဘက်သို့ ခေါ်၍ ဖျာပေါ် လှဲနေခိုင်းလိုက်၏။

အိခိုင်၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သော အခါဘွားကနဲ ပေါ်လာသော ဖြူဖွေးနေသည့် ပေါင်တံ (2) သွယ် တုတ်တုတ် ၊ ပေါင်တံ (2) လုံးကြား ဘစ်အပါးလေးထဲမှ ရုန်းထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်အုံကြီး။

ဦးနေသည် ထိုဘစ်ကို မချွတ်ခင် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံ တုတ်တုတ် 2ဖက်ကို တဖက်စီ လျှာနဲ့ အရှည်လိုက် ပွတ်ဆွဲပီး ယက်လိုက်သည်။

ထို့နောက် အိခိုင်ကို အင်ကျီချွတ်ခိုင်းလိုက်၏။ နေထက်၏ အလိုးကို ခံနေကြဖြစ်သော်လည်း အခုလို နေထက် အဖေ ဦးနေက ချွတ်ခိုင်းတော့ အနည်းငယ် ရှက်နေသည်။ သို့သော်လည်း စောက်ပတ်က တဆစ်ဆစ်နဲ့ တအားယားနေသောကြောင့် အနည်းငယ်တောင် မရှက်နိုင်တော့ပဲအင်ကျီချွတ်ချလိုက်သည်။

အဖြူရောင် ဘော်လီကြိုးထဲမှ အပြင်သို့ အိထွက်ကျနေတဲ့ နို့အုံကြီး (2) မွှာ။ ဦးနေသည် ဘော်လီကြိုးကို မဖြုတ်ပဲ ဘော်လီကို နို့လုံးကြီး၏အောက်သို့ဆွဲချလိုက်သဖြင့် တစ်လုံး တစ်လုံးကို ကျွဲကောသီးလောက်ရှိတဲ့ နို့လုံး ထွားထွားကြီးတေမှာ အောက်က ဘော်လီက ပင့်တင်နေသလိုဖြစ်နေသဖြင့် တင်းရင်း ဆူထွက်နေ၏။

ဆူထွက်နေတဲ့ နို့အုံကြီး (2) ဖက်ကို လက် (2) ဖက်နှင့် စုံကိုင်ကာ အားရပါးရ ညှစ်နယ်လေတော့သည်။အိခိုင်လည်း စောက်ရမ်း ဖီးတက်နေသဖြင့် တအားအား ၊ တအင်းအင်းနဲ့ ညီးလေသည်။

ထို့နောက် ဆူထွက်နေပီး အကြောစိမ်းများထနေတဲ့ နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးတဖက်ကို တပြွတ်ပြွတ် နဲ့ စစုပ်သည်။ ဦးနေ နှင့် အိခိုင်တို့ပုံစံမှာ အိခိုင်ကအောက်က ပက်လက်လှန် ၊ ပေါင် ကားယားဖြင့် တအားအား တအင်းအင်း ညီးကာ နို့စို့ခံနေရင်း ၊ ဦးနေကလည်း အပေါ်မှနေ၍ နို့အုံတဖက်ကို နို့စို့အရွယ်ကလေးတစ်ယောက်ထက်ကိုပင် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အငမ်းမရစို့နေပီး လက်တဖက်က လွတ်နေတဲ့ နို့အုံတဖက်ကို ညှစ်လိုက် ၊ ချေလိုက် ၊ နီညိုရောင် နို့သီးခေါင်းမာမာ ထောင်ထောင်ကြီးကိုလည်း ဆိတ်ဆွဲနေလျက်။

အိခိုင်၏ အပေါ်ပိုင်းကို  စုပ်လိုက် ၊ ညှစ်လိုက် ၊ ချေလိုက်နဲ့ အားရအောင်လုပ်ပီးသောအခါ ၊ အလှည့်ကျလာတာကတော့ ဘယ်လိုပုံစံရှိမှန်းမသိသည့် စောက်ဖုတ်ကြီး အလှည့်ပင်။ အိခိုင်က မိန်းကလေးတေထဲမှာ အရပ်ရှည်သည့်တဲ့ထဲ ပါသည်။ ထို့ကြောင့်‌ ပေါင်တံ (2) သွယ်မှာ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် ။

ဦးနေရဲ့ ပုံစံမှာ အရပ်မြင့်တဲ့ထဲပါပီး ခန္ဓာကိုယ် တုတ်တုတ် ၊ ဗိုက်အနည်းငယ် ရွှဲပီး အသားညိုသည်။စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို ကာရံထားတဲ့ ဘစ်အပါးလေးကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တာနဲ့တပြိုင်နက် စောက်ပတ် နီနီရဲရဲ ပြဲပြဲကြီးကို တွေ့လိုက်ရ၏။

အစက ဦးနေ၏ စိတ်ထဲတွင် စောက်ဖုတ်မွှေးတေ ထူပိန်းနေအောင် ရှိမည်ထင်သော်လည်း အခုတော့ အိခိုင်၏ စောက်ဖုတ်မွှေးမှာ ရိတ်ထားလို့ တမျှင်မှမရှိ။ ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်တဝိုက်နှင့် ဆီးအုံပေါ်တွင် အကြောစိမ်းလေးများ ယှက်ထနေသည်ကို အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။

‌အိခိုင်၏ စောက်ပတ် ဘေးသား (2) ဖက်သည် ဖောင်းကားနေသကဲ့သို့ ၊ ဆီးအုံကလည်း ဆူဆူမို့မို့လေး ။ ဗိုက်သားကို ကြည့်ပြန်တော့လည်း အဆီမရှိ ၊ အနည်းငယ်တော့ ဗိုက်သားလေး ဆူထွက်နေလျက်။ ဦးနေသည် အိခိုင်၏ ပေါင်အရင်း (2) ဖက်ကြား ခေါင်းငုံ့ကာ အမွှေးပြောင်လက်နေသော ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ပတ် နီတာရဲကြီးထဲကို လျှာကြမ်းကြီး ထိုးသွင်းလိုက်ပီး စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ စမွှေလေတော့သည်။

စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲတင် လျှာနဲ့ ထိုးသွင်းမွှေရုံမကပဲ စောက်ပတ်ဘေးသား ၊ ပေါင်ခြံတေကိုပါ လျှာနဲ့ ယက်လိုက် ၊ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်လိုက်ဖြင့် ။ဖောင်းကားနေတဲ့ စောက်ပတ်ဘေးသား (2) ဖက်ကိုသွားဖြင့် ကိုက်လိုက်ရာ

" အား!...ဦးနေ...အိခိုင်ကို ဘယ်လိုတေလုပ်နေတာလဲ...အင့်!...အား!...အိခိုင်စောက်ပတ်ကြီး တအားယားနေပီ ဦးနေရဲ့...လိုးမှာဖြင့် လိုးပါတော့...အား! "

‌စောက်ပတ်ကို ပလပ် ပလပ် နဲ့ အယက်ခံရ ၊ ရှလွတ် ရှလွတ်နဲ့ အစုပ်ခံရသဖြင့် အိခိုင်တစ်ယောက်ခါးကြီး ကော့တက်လာကာ ဖင်သားတေ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါလာ၍ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တေ လျှောကနဲ ၊ လျှောကနဲ ပန်းထွက်လာကာ တချီပီးသွားသည်။

တချီပီးသွားသော်လည်း အိခိုင် တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်ခါနေသည်မှာ စက္ကန့်အတော်ကြာမရပ်သေး။

ဦးနေ၏ ပါးစပ်မှာလည်း စောက်ရည်တေ တရွှဲရွှဲ။

" နင့်စောက်ပတ်ကြီးက...ငါ့သား လိုးထားလို့ ပြဲတောင် ပြဲနေပီပဲ...မပူနဲ့...ပိုပြဲသွားအောင် လိုးပေးမယ်..."

လီးတံတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီးကို (3) ချက်လောက်ထုပီး အိခိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲမှာ အသေချာ နေရာယူကာ နီနီရဲရဲ ပြဲပြဲကြီးဖြစ်နေပီး စောက်ရည်တေ ပေပွနေတဲ့ စောက်ပတ်အဝသို့ လီးထိပ်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းချလိုက်သည်။

" အားရှီး!...ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်သားကြီး...ဟိုကောင် နေထက် လိုးထားတာတောင် အိစက် တင်းကြပ်နေတာပဲ..."

စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး ဦးနေ၏ လီးတံကြီး ကြပ်သိပ်နေအောင် အသွင်းခံနေရသဖြင့်အိခိုင်တကိုယ်လုံး ရှိန်းတက်သွားကာ နို့အုံကြီး (2) ဖက်မှာ ပိုပီး မောက်လာသည်။

ဦးနေသည် လီးတံတချောင်းလုံး စောက်ပတ်ထဲ နစ်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းပီးမှ ဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ လီးထိပ်နားရောက်မှ ပြန်ပီး အားနဲ့ ဖိချလိုက်သဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး အားနဲ့ ပွတ်တိုက် ထိုးသွင်းခံရသလိုဖြစ်သွား၍ အိခိုင်မှာ ဖီးတက်ခြင်းနဲ့အတူ နာကျဉ်မှုကိုပါ တပြိုင်နက် ခံစားလိုက်ရသည်။

ဦးနေလည်း ခပ်ဖြေးဖြေးမှ ကြမ်းသည်ထက် ကြမ်းလာပီး လက် (2) ဖက်ကလည်း နို့ကြီး (2) လုံးကို ကိုင်‌ဆွဲရင်း တဖုန်းဖုန်း တဖန်းဖန်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

" ဗက်!...ဗုန်း!..ဗုန်း!...ပြွတ်!...ပြွတ်!..ပလွတ်!...ဗုန်း!..‌ဗက်!...ဗက်!...ဖလွတ်!...ပြွတ်!..."

" အင့်!...အား!...ဦးနေ...နာတယ်...အား!..အင့်!..."

" ဖေလိုးမ!...အားရှီး!....စောက်ပတ်ပြဲမ...ရော့ကွာ...အင့်!.....ဖင်ကြီးမ..."

ဦးနေသည် အိခိုင်ကို အကြမ်းပတမ်းလိုးနေတုန်း ဘေးနားတွင်ရှိသော ဖရဲသီးဇလုံကို တွေ့သွားသည်။အစကတည်းက အကြံနဲ့ သူယူလာတာကို မေ့နေပီးအခုမှ သတိရခြင်း။ အိခိုင်တစ်ယောက် အောက်ကနေ တအင်းအင်း ၊ တအားအားနဲ့ ‌ချွေးတွေ ထွက်ကာ ဟောဟဲလိုက်၍ မောနေသောကြောင့် အသက်ကို မနည်းရှူနေရသည်။

ဦးနေ ဖရဲသီးဇလုံယူလိုက်သောကြောင့် အမောပြေ ဖရဲသီးစားမယ်အထင်နဲ့

" အား!...ဟူး!...ဦး..ဦးနေ...အိခိုင်ကိုလည်း ကျွေးပါအုံး..."

" ကျွေးမာပေါ့ဟ...ဒါမဲ့ နင့်ပါးစပ်ကိုတင် ကျွေးမာမဟုတ်ဘူး...နင့်စောက်ပတ်ကိုပါ ကျွေးမာ..."

" ရှင်! "

ဦးနေသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ဖရဲသီးဇလုံထဲမှ ဖရဲသီးစိပ်အနည်းငယ်ယူကာ အိခိုင်၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ (1) စိပ်ချင်း ထိုးသွင်းလေ၏။စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ ဝင်ထားပီးသား ဖရဲသီးစိပ် အ‌ကြေတေကို လက်နဲ့ပြန်ထုတ်ကာ စားပြန်သည်။ သူတင် စားသည်မဟုတ်ပဲ အိခိုင်ကိုပါ ကျွေးလေ၏။

(2) ခါ (3) ခါ ဖရဲသီးစိပ်တေကို စောက်ပတ်ထဲထည့်လိုက် ၊ စားလိုက်နဲ့ လုပ်ပီးသောအခါထပ်မစားတော့ပဲ စောက်ပတ်ထဲကို ဖရဲသီးစိပ် တေထပ်ထိုးထည့်၍ ထိုဖရဲသီးစိပ်တေ ဝင်နေတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ လီးတံကြီးထိုးထည့်ကာ တရစပ် အကြမ်းပတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

လီးတံကြီး ဝင်ချည်ထွက်ချည်တိုင်း အိခိုင်၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲမှ စောက်ရည်တေနဲ့ ရောနှောနေသည့် ဖရဲသီးရည်တေ တရွှမ်းရွှမ်းထွက်နေလျက်။

အိခိုင်သည် နေထက် နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံ အလိုးခံဖူးသော်လည်း ဒီလောက်ထန်တဲ့လူ အခုမှ မြင်ဖူးသည်။ နာရီဝက် ၊ တနာရီကြာတွင် ဦးနေရော အိခိုင်ရောတဟောဟော တဟဲဟဲ ပက်လက်လှန် အမောဖြေနေ၏။ ဖျာပေါ်တွင်လည်း စောက်ပတ်ရည် ၊ လီး‌ရည် နဲ့ ဖရဲသီးရည်တေ စိုရွှဲနေပီး ဖရဲသီးစိပ် အကြေအမွလေးတေ ပြန့်ကြဲ‌နေလျက်။

" ဟူး!....နင့်စောက်ပတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ...အိခိုင်ရာ...နင် ငါ့သားနဲ့ မြန်မြန်ယူလိုက်ပါ့လား...အ့တာမှ ငါ နင့်ကို အမြဲတမ်းလိုးလို့ရမာ...အခုတောင် လီးပြန်တောင်လာပီ...လာ နောက်တချီဆက်လိုးကြရမယ် "

အိခိုင်သည် နီတာရဲ နှခမ်းဖူးဖူးလေးကို စူ၍ မျက်လုံးရွဲကြီးဖြင့် မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပီး

" ဟွန့်...ဒီလောက်လိုးထားတာတောင်...မဝသေးဘူးလား ဦးနေရဲ့...အိခိုင်စောက်ပတ်လေးကိုလည်း သနားပါအုံး...သားကလိုးလိုက် ၊ အဖေက လိုးလိုက်နဲ့...သူတို့လည်း ပြန်လာတော့မယ် ထင်တယ်နော်...သွားတာတော်တော်ကြာနေပီ "

" ဟုတ်သားပဲ...ကဲကဲ...အ့တာဆိုအုတ်ကန်ဘက်သွားပီး ဆေးကြောတော့...နောက်နေ့တေကျမှ ချိန်းလိုးကြရအောင်...ငါလည်း ဖျာပေါ်မှာ ပေကျန်နေတာတေ သုတ်လိုက်အုံးမယ် "

" အွန်း "

အိခိုင်သည် အင်ကျီ ၊ ထမီပြန်ဝတ်၍ အုတ်ရေကန်ဘက်မှာ တကိုယ်လုံးပေကျန်နေသည်များကို ဆေးကြောသည်။ အိမ်ရောက်မှ ရေချိုးရင်း သေချာဆေးကြောမယ်ဆိုပီး  စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲမှ ဖရဲသီးအဖတ်အကြေမွတေကို သာနှိုက်ထုတ်၍ ခန္ဓာကိုယ်လူမြင်ရတဲ့ အပေါ်ယံလောက်ပဲဆေးကြောကာ ခပ်သွက်သွက်ပင် ဦးနေတို့ အိမ်ဝိုင်းထဲမှ ထွက်သွားတော့သည်။

...........

(15) မိနစ်ခန့်အကြာတွင် နေထက်တို့ ပြန်ရောက်လာသည်။ ကွပ်ပျစ်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသော ဦးနေမှ

" နင်တို့သားအမိကလဲ...ကြာလိုက်တာ "

တကယ်တော့ နေထက်တို့သားအမိကို ဒီထက် ပိုကြာစေချင်သည်။

" ဟုတ်ပ အဖေရာ...အမေလေ စကားပြောတာ ပီးကိုမပီးနိုင်ဘူး..."

" ‌‌ယောက်ျား ဘာတေ‌သောက်နေတာလဲ "

ဦးနေ၏ ဘေးနားမှ စတီးဇလုံတလုံး ။

" မေလေးလေ... သူတို့အိမ် ဖရဲသီးခွဲလို့ ဖရဲသီး လာပေးသွားတာ...အ့တာနဲ့ ငါလည်း ဟိုနေ့က ဖောက်ထားပီးသား နို့ဆီဗူးထဲက နို့ဆီယူစမ်းပီး နယ်ရင်း ၊ အနယ်လွန်ပီး ဖရဲသီးတေ ကြေသွားရော..."

" ကျွန်တော့်ကို ပေးအုံး...‌ကောင်းလား သောက်ကြည့်မလို့.......မေ့နေတာ...အမေ အရင်သောက်ပါ "

" တော်ပီ မသောက်ချင်ပါဘူး...ဟိုမှာ စကားပြောလိုက် ၊ ရေနွေးကြမ်းတေသောက်လိုက်နဲ့ ဗိုက်တင်းနေပီ...နင့်ဘာသာ သောက် "

အဖေဖြစ်သူဆီမှ ဖရဲသီးဇလုံယူကာ သောက်ကြည့်လိုက်ရာ 

" အားပါးပါး...ဘယ်ဆိုးလို့လဲ ကောင်းသားပဲ "

ကောင်းမာပေါ့ ၊ အိခိုင်စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ထားပီးသား ဖရဲသီးဖတ်တေပါ ရောမွှေထားတာကိုး။

......................

(02)

သင်္ကြန်အကြိုနေ့ - စတုဒိသာ    

သင်္ကြန်အကြိုနေ့။

မနက်ခင်း (7) နာရီ (11) မိနစ်...

" နေထက်...ဘယ်သွားမလို့လဲ "

" ရွာထဲသွားရင်း အိခိုင်ကို ရေသွားလောင်းမလို့...နေ့လည်မှ ပြန်လာတော့မယ်..."

" နေအုံး...အတာအိုးကို ရွာဦးကျောင်းက ဓမ္မာရုံမှာ သွားထားပေးအုံး..."

" ရော်...အမေကလဲ...ဒီမယ် ကျွန်တော် ဒီဖလားလဲ ယူရအုံးမာဗျ..........ကဲပါအမေရာ....အိခိုင်ဆီအရင်သွားပီး တန်းပြန်လာမယ်...အ့ကျမှ အတာအိုးကို ပို့ပေးမယ် ဟုတ်ပီလား..."

နေထက်သည် လက်ထဲတွင် ဖလားတလုံးကို ကိုင်ထား၏။ ထိုဖလားထဲတွင် သပြေခက်လည်း အပါအဝင်။ဖလားကိုင်ပီး အိခိုင်၏ အိမ်ဘက်သို့သွားရာ လမ်းတလျှောက်တွင် အစောကြီးရှိသေး ၊ ကလေးများမှာ ရေပက်နေကြသည်ဖြစ်သည်။

ရေကစားနေကြတဲ့ ကလေးတသိုက်ထဲမှ ကလေးတစ်ယောက်က

" ဟာ...ဟျောင့်တေ...ဟိုမှာ ကိုရီး နေထက်...

ပက်..ပက်ကြ..."

အင်ကျီတို ၊ ဘောင်းဘီတိုနှင့် ဖလားကိုင်လာသော နေထက်တစ်ယောက်

" ခန ခနလေး...ဟျောင့်တေ...အခုတခါ မင်းတို့ပက်တာ...ငါ အလောင်းခံမယ်...နောက်တခါ ဒီလမ်းကနေပဲ ရွာဦးကျောင်းကို သွားရအုံးမာ...အ့ကျ အတာအိုးလည်းပါတယ် ပုဆိုးဝတ်သွားမာမလို့ ထပ်မပက်ကြနဲ့နော် "

ကလေးမလေး တစ်ယောက်မှ

" ကိုရီးကလဲ...သင်္ကြန်ပါဆို ပက်မှာပေါ့...သိဘူးနောက်ခါလည်း ပက်မှာပဲ "

ကလေးတေ ရေဝိုင်းပက်ကြသဖြင့် နေထက် တကိုယ်လုံး စိုရွှဲသွားသည်။ ထို့နောက် ကလေး (2) ယောက်မှ နေထက်ကို အိုးမည်းဝိုင်းသုတ်ကြရန် အရပ်မမှီသဖြင့် ခါးကိုင်း၍ ခေါင်းငုံ့ခိုင်း၏။ နေထက်လည်း ကလေးတေပျော်အောင်

" အေးပါကွာ...အေးပါ...သုတ်ကြ...သုတ်ကြ "

............

" အန်တီ...အိခိုင်ရှိလား "

အိမ်ရှေ့တွင် ထိုင်နေသော အိခိုင်အမေမှ

" ဪ...နေထက်ပဲ...အိခိုင်ရေ...အိခိုင်!...."

အိမ်ထဲမှ 

" လာပီ အမေ "

အိခိုင် နို့ကြီး လှုပ်တုပ် ၊ လှုပ်တုပ်နဲ့ အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်လာသောအခါ

" ကို့...အဲ...နေထက်...အစောရီးပါလား...ဟီးဟီး...မျက်နှာမှာလည်း အိုးမည်းတေနဲ့ "

" လမ်းမှာလေ ကလေးတေ ရေဝိုင်းပက်ကြ ၊ အိုးမည်းဝိုင်းသုတ်ကြနဲ့...လာရင်းကိစ္စက အိကို ရေအရင်ဦးအောင် လာလောင်းတာ...ဟဲဟဲ..."

အိခိုင်သည် အမေဖြစ်သူကို မသိမသာ မျက်စပစ်ပြလိုက်သောအခါ အိခိုင်အမေမှ

" အပိုတေလုပ်မနေပါနဲ့ အိခိုင်ရယ်...နင်တို့ (2) ယောက်ကြိုက်တာ တရွာလုံးသိတယ်...နင်တို့ပဲမသိတာ..."

နေထက် နဲ့ အိခိုင် စပ်ဖြဲဖြဲဖြစ်သွား၏။ နေထက်မှ 

" အိ...ကိုလောင်းပီနော်..."

အိခိုင်၏ ပါးခုံးပေါ်သို့ ဖလားထဲမှာ သပြေခက်ကိုလက်ဖြင့် ခနဖယ်ကိုင်ပီး ရေကိုဖြေးဖြေးချင်း လောင်းချလိုက်သည်။ နေထက် လောင်းချလိုက်သည့် ရေသည် ပခုံးမှ တဆင့် နို့လုံးကြီး (2) မွှာကြား ၊ ထိုမှတဆင့် ဗိုက်သားစူစူလေးပေါ်သို့ စီးကျသွားသည်။

" ခန...ကို့ ကိုလည်း ပြန်လောင်းအုံးမယ် "

အိခိုင်လည်း နေထက်ကို ရေပြန်လောင်းသည်။

" အန်တီတို့...အတာအိုးရော...ရွာဦးမှာ သွားထားပီးပီလား "

အိခိုင်မှ

" အဖေ ရွာဦးကျောင်းကို သွားရင်း တခါတည်းယူသွားပီ "

" ဪ...မထားရသေးရင် ယူသွားပေးမလို့ပါ...အိမ်ကအတာအိုးလည်း သွားထားရအုံးမာဆိုတော့လေ...တခါတည်းမလို့....ဒါနဲ့ အိတို့က မနက်ဖန်မှ ကကြမာမလား "

" အွန်းလေ "

" ဒါဆို အိမ်က အတာအိုးယူပီး ရွာဦးကျောင်းကို သွားထားလိုက်အုံးမယ်...ကို သွားပီနော်...အန်တီကျွန်တော် ပြန်လိုက်အုံးမယ်ဗျ "

" အေးအေး နေထက် "

...............

နေထက် အတာအိုးယူ ပြန်လာတော့ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးကို အစာကျွေးနေ၏။

" အမေ့ အတာအိုးရော "

" ဟိုမယ်လေ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ကွပ်ပျစ်ပေါ်သို့ လက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။ အတာအိုး ဆိုသည်မှာ (7) ရက် သားသမီးကို ရည်ရွယ်၍ ပန်း (7) မျိုးဖြစ်စေ ၊ အညွန့် (7) မျိုးဖြစ်စေ ရေပြည့်အိုးမှာ ထိုးထည့်ထားပီး ထိုရေပြည့်အိုးကို အတာအိုးဟု ခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။

အတာအိုးကို သကြန်မကျခင်မှာ ပရိတ် ၊ ပဌာန်း များဖြင့် ရွတ်ဖတ်သရယ်ဆယ်ပီး အတာအိုးမှ ပရိတ်အိုး ၊ အတာအိုးထဲမှ အတာပန်း နှင့် အတာရေတို့သည် ပရိတ်ပန်း ၊ ပရိတ်ရေသို့ ကူးပြောင်းသွားပီး သကြန်အကျနေ့ရောက်လျှင် ထိုပရိတ်ရေကို အိမ်ခြံဝင်းပတ်လည်တွင် ပတ်ဖြန်း၍ ပရိတ်ပန်း ၊   ပရိတ်ညွန့်တို့ကို ခြံစည်းရိုးတွင် ထိုးစိုက်ကြခြင်းအားဖြင့် နှစ်သစ်မှာ ဘေးအန္တရယ် ကင်းရှင်းကြသည်ဟူ၍ ဓလေ့ထုံးတမ်းမှာ ဟိုးအရင် ပုဂံခေတ်ကတည်းက အခုခေတ်အထိ ရှိလာခဲ့ကြသည်။

အညာဒေသတချို့နှင့် တခြားနယ်ဘက်များတွင်တော့ အတာအိုးက သက်သက် ၊ ပရိတ်အိုးကသက်သက် ရှိ၍ အကြိုနေ့မှ အတက်နေ့အထိ ပရိတ်အိုးထဲမှ ပန်း ၊ ရေတေကို ဒီတိုင်းထားပီး နှစ်ဆန်းတရက်နေ့ကျမှ ပတ်ဖြန်းကြ ၊ ခြံစည်းရိုးတွင် ထိုးစိုက်ကြသည်။

နေထက်တို့က အညာနယ်ဘက်ဆိုတော့ မနက်ဖန် အကျနေ့ကျမှ ပရိတ်ပန်း ၊ ပရိတ်ညွန့်များကို ခြံစည်းရိုးများတွင် ထိုးစိုက်ပီး ပရိတ်ရေများကို ခြံပတ်လည်တွင် ပတ်ဖြန်းကြလေ့ရှိ၏။ အတာအိုးကို မယူခင် အုတ်ရေကန်ဘက်သို့ မျက်နှာသွားဆေး / သစ် သည်။

" ကဲ...ကျွန်တော် ရွာဦးကျောင်းကို သွားလိုက်အုံးမယ် "

နေထက် အတာအိုးကိုယူ၍ ရွာဦးကျောင်းကို ထွက်သွားလေသည်။

................................

" ကလေးတေကွာ...ပထမတခေါက်လည်း ရေပက်ပီးသားကို...အခုတခါလည်း ထပ်ပက်သေးတယ် စိုကုန်ပီ...ပြောလည်းမရဘူး...အိုးမည်းထပ်သုတ်မခံရတာ ကံကောင်း....တော်သေးတယ် "

နေထက် တခြားလမ်းက သွားရင်လည်း စိုမည့်အတူတူ ၊ ပထမအခေါက် သွားသည့်လမ်းကပဲ ရွာဦးကျောင်းသို့ လာခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမ တခေါက်လောက်တော့ ရေမစို။ရွာဦးကျောင်းတွင် လူအတော်များ၏။  ဓမ္မာရုံထဲတွင်လည်း ပရိတ် ၊ ပဌာန်းလာ ရွတ်ဖတ်ကြသည့် ဦးကြီးများ ၊ ဒေါ်ကြီးများ ၊ သက်လတ်ပိုင်း ၊ နေထက်တို့လို လူငယ်တေလည်း အနည်းငယ်ပါသည်။

နေထက်သည် အတာအိုးကို သူများတေထားတဲ့  နေရာ ရှေ့ဆုံးသို့ သွားထားပီး ဓမ္မာရုံထဲကအထွက်ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းအတွင်း ခရေပင်ကြီးအောက်ပတ်လည်ဝိုင်းထားတဲ့ ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှ။

" နေထက်...လာပါအုံးဟ..."

ဆယ်အိမ်ခေါင်းဖြစ်သူ ကိုမာကြီး မှလှမ်းခေါ်လိုက်သဖြင့် နေထက်လည်း ထိုသူရှိရာ ခရေပင်အောက်သို့ သွားသည်။ဟိုဟိုဒီဒီ စကားပြောနေကြရင်း ဆယ်အိမ်ခေါင်းလုပ်သူ ကိုမာကြီးမှ

" ဟျောင့်...နေထက်...ဟိုစော်ကြီးကိုကြည့်စမ်း...ဖင်ကြီးက နည်းနည်းနောနောကြီးမဟုတ်ဘူး...အယ်ထွက်နေတာ...နို့ကြီးတေကလည်း တင်းရင်းနေတာပဲ...စို့လိုက်ရရင်တော့ဖြင့်..."

" ဟာ...ကိုမာကြီးကလည်း...မတွေ့လိုက်နဲ့ ၊ တွေ့လိုက်ရင် ဒီအကြောင်းတေပဲ...တိုးတိုးပြောပါ...ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲ တခြားသူတေ ကြားကုန်ပါအုံးမယ် "

" အေးပါကွာ...မင်းကလဲ...ငါပြတဲ့ စော်ကြီး ကြည့်စမ်းပါအုံး "

ကိုမာကြီး ပြောတဲ့ စော်ကြီးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သောအခါ 

" ကိုမာကြီးကလည်း...အ့တာ ကျွန်တော်တို့အိမ်ဘေးက ကိုမျိုးဆွေမိန်းမ မမေလေးလေဗျာ "

မေလေးမှာ ကိုမျိုးဆွေနဲ့အတူ စောစောစီးစီး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများ လာလှူကြ၍ ကုသိုလ်လာယူကြသည်ဖြစ်သည်။ ကိုမျိုးဆွေက ဘုန်းကြီးကျောင်းတိုက်မှာ တခြားသူတေနဲ့ စကားပြောနေခိုက် မေလေးမှာ အတာအိုးကို ဓမ္မာရုံထဲသို့ လာထားခြင်းဖြစ်၏။

" သိတယ်လေ "

" ဒါများ...ခင်ဗျားက မေလေးလို့တန်းပြောရင် ရနေတာကို..."

" ဪ မင်းကလဲ...စော်ကြီးလို့ပြောမှ ငါက ပိုဖီးရှိတာကွ "

သင်္ကြန်အခါကြီး ၊ ရက်ကြီးမှာ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းအတွင်း မနက်စောစော တနှာအကြောင်းတေပြောနေကြ၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် သူများသားမယားလည်း မချန် ၊ အကုန်လိုက်ပစ်မှားနေသည်။ နေထက်လည်း ထိုအတိုင်းပင်။

....................................

ခန့်ဦးတစ်ယောက် မနက် 9ခွဲလောက်မှ အိပ်ယာနိုးသဖြင့် ထမင်းကြမ်းစားသောက်ပီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နေထက်အိမ်သို့သွားသည်။ ဖုန်းဆက်ဖို့ရာလည်း ဖုန်းကအားမရှိ။နေထက်တို့အိမ်ကိုရောက်တော့ လမ်းတလျှောက်ရေလောင်းခံရသဖြင့် တကိုယ်လုံး ဟိုတကွက် ၊ ဒီတကွက် စိုရွှဲနေသည်။

နေထက်လို့ မခေါ်ပဲ ဒီတိုင်းဝင်ချသွားရာ အိမ်ရှေ့မှာ ဘယ်သူမှမရှိ။

" ဒီကောင် ဘယ်သွားနေတာလဲ...တခြားသူတေလည်းမရှိဘူး "

ထိုအချိန် အိမ်နောက်ဖေးနားမှ ခွေးအီသံကြားသဖြင့် ခန့်ဦးလည်း အိမ်နောက်ဖေးသို့ အသာလေး ပတ်ကြည့်သည်။ ရေချိုးသည့်အုတ်ကန်နားတွင် ကုန်းကုန်းကြီးလုပ်နေသော နေထက်အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး။ ခွေးအီသံကလည်း ထိုနားတဝိုက်မှာပင်။

ခန့်ဦးသည် ခြေသံလုံလုံဖြင့် အုတ်ကန်အနားသို့ တိတ်ဆိတ်စွာ လှမ်းလာပီး ကြည့်လိုက်ရာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခွေးလီးကို ကုန်းစုပ်နေ၏။ ခွေးက မြန်မာခွေး။

ခွေးကို ပက်လက်လှန်ထားပီး ခွေးခြေထောက် (2) ချောင်းကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် ဖြဲ၍ ကိုင်ထားရင်း တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်စုပ်နေသည်။ ခွေးကလည်း အောက်က ခြေ (2) ချောင်းအကိုင်ခံရင်း လီးစုပ်ခံနေ၍ အပေါ်က လက် (2) ဖက်ကလည်း ယက်ကန် ၊ ယက်ကန် နှင့် အီနေလျက်။ ခန့်ဦးလည်း ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားသည်။ တသက်လုံး လူတစ်ယောက်က ခွေးတစ်ကောင်ရဲ့ လီးကို စုပ်တာ အခုမှမြင်ဖူးခြင်း။

ဖုန်းထဲက အောကားတေထဲမှာတော့ တွေ့ဖူးသည်။ အပြင်မှာတော့ အခုဟာက first time။ ခန့်ဦးအနောက်မှာ ရောက်နေသည်ကို ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမသိ ၊ ခွေးလီးကို စုပ်ကောင်းဆဲ။

ခန့်ဦးမှာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို အသံမပေးသေး။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခွေးလီး အားရပါးရ စုပ်နေသည်မှာ ပါးစပ်ထဲမှ သွားရည်တေပါ ထွက်သည်အထိ။ စုပ်တာခနရပ်ပီး ခွေးလီးရှည် နီနီကြီးကို လက်နဲ့ ထုလိုက်ပြန်သေးသည်။ အောက်ကခွေးကလည်း တအီအီနဲ့ လက်နှစ်ဖက်က ဘယ်ညာ ယက်ကန် ၊ ယက်ကန် ။

" အန်တီ့! "

ရုတ်တရက် ခေါ်လိုက်သံကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ပြာပြာသလဲနှင့် လန့်ပီး အနောက်သို့လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟင်!...ခန့်ဦး!.."

" အန်တီ...ခွေးကို ဘာလုပ်နေတာလဲ "

" ဟမ်...ဘာ...ဘာမှမလုပ်ပါဘူး..."

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အသံမှာ တုန်ရီနေသည်။

" ဘာကို ဘာမှမလုပ်ပါဘူးလဲ...အန်တီ ခွေးလီးကုန်းစုပ်နေတာကို "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးလည်း မတ်တပ်ထ ၊ ထမီပြင်ဝတ်၍ 

" ခန့်ဦး...နင် ဒီအကြောင်းကို ဘယ်သူ့မှမပြောပါနဲ့ဟယ်...ငါ့ယောက်ျားရော ၊ ငါ့သားရော ၊ အို...ရွာထဲကတခြားသူတေရော ၊ တစ်ယောက်မှ မပြောပါနဲ့ဟယ်...နော်... "

ခန့်ဦးသည် အင်းပါ ၊ ဘယ်သူ့မှမပြောပါဘူးလို့ပြောမည့်အချိန် စိတ်ကူး တချက် ပေါ်လာ၏။

" အင်းပါ...ဒီလိုလုပ်ရအောင်...အန်တီနဲ့ ကျွန်တော့်ကြား အပေးအယူပေါ့ဗျာ..."

" အေး..အေးပါ...ပြော ငါဘာပေးရမလဲ...ပိုက်ဆံလား...ဘယ်လောက်လဲ...ငါပေးမယ်...အများကြီးတော့ မတောင်းနဲ့ပေါ့ဟာ...ငါတတ်နိုင်သလောက်ပေါ့ "

အရင်ကတည်းက လိုးချင်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းအမေကို အခုတော့ အခါအခွင့်သင့်ပီ။

" ပိုက်ဆံတောင်းမှာမဟုတ်ပါဘူး...အန်တီကလဲ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုး တုန်ရီနေသော အသံဖြင့်

" အေး ပြောပါ...ပိုက်ဆံမဟုတ်တော့ ဘာလဲ "

" အရင်တုန်းက နေထက်ကို သူငယ်ချင်းအနေနဲ့ အားနာနေလို့ ဂွင်မဖန်သေးတာ...ဟဲဟဲ...အခုတော့ ဖန်စရာတောင်မလိုဘူး...တည့်တည့်ကြီးကို တိုးနေပီ...ဟန်ကျဗျာ "

လီးအစုပ်ခံတဲ့ ခွေးဟာ အုတ်ကန်နားက ထွက်မသွားသေးပဲ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ခြေထောက်နားတွင် အမြီးတနှံ့နှံ့နဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို မော့ကြည့်လိုက် ၊ လျှာသပ်လိုက်နဲ့။

" ပြောမာဖြင့် ပြောစမ်းပါ ခန့်ဦးရယ်...အခု နင့်ကြောင့် စိတ်ရှုပ်နေပီဟဲ့ "

" လွယ်ပါတယ် အန်တီရာ...အန်တီလုပ်ဖူးနေကြအရာပါပဲ...အန်တီ့ကို လိုးချင်နေတာကြာပီဗျ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခွေးလီးစုပ်သည် ဆိုသော်ငြား၊သားအရွယ်လောက်က လိုးချင်ကြောင်း ပြောနေသဖြင့် ဒေါသထွက်လာ၍

" သူတောင်းစား...နင် မမိုက်ရိုင်းနဲ့နော်....ငါ နင့်သူငယ်ချင်း အမေဟဲ့ "

ခန့်ဦး ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရီလိုက်ကာ

" ဟား!ဟား!ဟား!...ကျွန်တော့်လာပီး မိုက်ရိုင်းတယ်ပြောနေသေး...ခွေးလီးစုပ်တဲ့ အန်တီကကျ မမိုက်ရိုင်းဘူးပေါ့...ဟုတ်လား..."

" နင့်ပါးစပ်ကို ပိတ်တော့နော် "

သူကိုက မှားတာ ၊ စုပ်စရာရှားလို့ ခွေးလီးမှ စုပ်ရတယ်လို့ ၊ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ၊ ယောက်ျားက နေ့စဉ်မပြတ် လိုးနေတဲ့ကြားက မတူခြားနားတဲ့ဖီးကိုလိုချင်လို့ ယောက်ျားရော ၊ သားရော မရှိခိုက် ခွေးလီးကို စုပ်ခြင်းပင်။

" အန်တီ့ကို လိုးရရင်တော့ ပါးစပ်ပိတ်မာမှာ...အလိုးခံမာလား ၊ အလိုးမခံဘူးလားပြောဗျာ...အလိုးမခံဘူးဆိုရင်တော့ အန်တီ့ယောက်ျားရော ၊ သားရော ၊ ရွာထဲကလူတေပါ တစ်ယောက်မကျန် အကုန်လျှောက်ပြောပစ်မှာ "

အကုန်လျှောက်ပြောပစ်မည်ဟူသော စကားကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဒေါသတေမှာ မီးနဲ့ ငြိမ်းသကဲ့သို့ လေထဲ အငွေ့ပျံသွားပီး မျက်နှာငယ်သွား၍ အသံသိမ်သွားလျက်။

" တကယ်ပြောတာနော် အန်တီ...ကဲကဲ ကြာတယ်ဗျာ"

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတစ်ယောက် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ ၊ မထူးပါဘူးလေ ၊ ကိုယ့်သားအရွယ် ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ တခါမှ မခံဖူးသဖြင့် ဒါလည်း ဖီးအသစ်တမျိုးရမာပါ ဟူ၍ တွေးကာ အလိုးခံဖို့ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်သဖြင့်

" နင့်သဘောဟယ်...နင့်သဘော နင့်သဘော "

" ဒါဆိုလည်း အိမ်ပေါ်သွားကြမယ်လေ....ခနလေး...အန်တီ့ပါးစပ်ကို ဆေးလိုက်ပါအုံး...ခွေးလီးစော်နံနေမစိုးလို့ "

ဒီလိုနဲ့ ခန့်ဦး နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အိမ်ပေါ်တက်သွားကြသည်။

" ဘယ်နားလိုးရင်ကောင်းမလဲ အန်တီ "

ခန့်ဦးသည် ပြောရင်းဆိုရင်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်သားကြီးတဖက်ကို လက်ဝါးဖြင့် အိကနဲနေအောင် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ပက်ကနဲနေအောင် တချက် ရိုက်လိုက်သည်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ

" ငါတို့အခန်းထဲပဲ လုပ်ရအောင်...ညအထိ အနံ့တေဘာတေစွဲကျန်နေလည်း ငါ့ယောက်ျားက သကြန်အကြိုနေ့ဆိုတော့ အရက်သောက်ပီး မူးမာသေချာတယ်...အ့တော့ သူသိမာမဟုတ်ဘူး "

(2) ယောက်သား ဖျာပေါ် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နို့ကြီးလွန်းသဖြင့် အပြင်တေ ၊ ဘာတေသွားမှသာ ကြယ်သီးတပ်အင္်ကျီဝတ်လေ့ရှိပီး အိမ်နေရင် ကြယ်သီးမပါတဲ့ အင္်ကျီကိုသာ ဝတ်သဖြင့် အခု ခန့်ဦးမှာ ဒေါ်ထက် ထက်မိုးကို အင်ကျီချွတ်ရတာ လွယ်ကူ၏။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ လက်ပြတ်အင်ကျီကို ချွတ်လိုက်ချိန်တွင် ခန့်ဦး မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

နို့လုံးတစ်လုံးကို ဘူးသီးအငယ်စားလောက်ကို အယ်ထွားပီး ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အသားဖွေးသဖြင့် ထိုနို့လုံးအသားပေါ်မှာ အစိမ်းရောင်သွေးကြောတေ ယှက်ထနေလျက်။ခန့်ဦးသည် နို့လုံးကြီး (2) လုံးကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ညှစ်ကြည့်သည်။

" ထွားလိုက်တဲ့ နို့ကြီးဗျာ...အိစက်နေတာပဲ "

ထို့နောက် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နို့လုံးကြီးတဖက်ကိုတပြွတ်ပြွတ်နဲ့ မြည်အောင် စို့သည်။နို့လုံးကြီးတေမှာ နို့ရည်တေထွက်တုန်းပင်။ နွားမကြီးတေကို နို့ညှစ်လျှင် နွားနို့ရည်တေတဗျင်းဗျင်းပန်းထွက်သကဲ့သို့ ၊ ခန့်ဦး ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နို့လုံးကြီး 2ဖက်ကို အကြမ်းပတမ်း ညှစ်လိုက်ချိန် နို့ရည်တေပန်းထွက်လာ၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ တအင်းအင်း ၊ တအားအားဖြင့် ညီးညူနေလျက် ဖီးတက်နေလျက်။ခန့်ဦးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ နှခမ်းထူထူကြီးကိုပြွတ်ကနဲ နေအောင် စုပ်လိုက်ပီး

" ကျွန်တော် ပက်လက်လှန်နေမယ်...အန်တီ နို့ကြီးနဲ့ ဂွင်းထုပေးအုံး "

ခန့်ဦး၏ လီးတံကြီးသည် (7) လက်မရှည်ပီး တုတ်သည့်ထဲပါသည်။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ခန့်ဦး၏လီးတံကြီးကို ယောက်ျားဖြစ်သူ ဦးနေ၏ လီးနှင့် ခန့်မှန်းနှိုင်းယှဉ်ကြည့်ကာ မတိမ်းမယိမ်းမို့ ၊ ခန့်ဦးလီးသည် လီးတိုတဲ့ထဲမှာ မပါလို့ အကြိုက်တွေ့သွားသည်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ဘူးသီးအငယ်စားလောက်ရှိတဲ့ နို့လုံးကြီး 2လုံးကြားထဲသို့ ခန့်ဦး၏ လီးတံကြီးကို ညှပ်ထိုး၍ နို့ကြီး2လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဘယ်ညာကိုင်ပီး တဖက်ဖက် ထုပေး၏။

ထိုကဲ့သို့ ထုပေးနေရင်း လီးထိပ်ကိုလည်း ပါးစပ်နှင့် မှီသလောက် စုပ်ပေးသည်။ ပက်လက်လှန်ဂွင်းထုခံနေသော ခန့်ဦးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး နှခမ်းကြီးစူကာ နို့2လုံးနှင့် ဂွင်းထုပေးနေသည်ကို ဇိမ်နဲ့ခံစားရင်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏မျက်နှာကို တံတွေးနဲ့ထွေးလိုက်၏။

တံတွေးမှာ မျက်လုံးပေါ်သို့ ပေသွားသော်လည်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မသုတ် ၊ ကိုယ့်သားအရွယ်လောက်က ရိုးရိုးမလိုးပဲ ထိုကဲ့သို့ မိုက်ရိုင်းသည်ကိုစိတ်တိုသွားသော်လည်း စိတ်တိုခြင်းနှင့်အတူ ဖီးပိုလာခြင်းကိုပါ ခံစားရသဖြင့် နှခမ်းကြီးစူမြဲစူနေကာ လီးတံကြီးကို နို့လုံးကြီး2လုံးဖြင့် စည်းချက်မှန်မှန်ထုပေးနေသည်။

ခန့်ဦးလည်း တခါထွေးတာနဲ့ အားမရလို့ (4) ခါလောက် တံထွေး ထွေးပစ်ရာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏မျက်နှာတခုလုံး တံတွေးတေ ပေကျန်သွားလျက်။

" ဖင်လိုးချင်လာပီ...ဖင်ကုန်းတော့ စောက်နို့ကြီးမကြီး "

ခန့်ဦး ရိုင်းလေ ၊ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ဖီးပိုတက်လေဖြစ်သဖြင့် ခန့်ဦးပြောသမျှ ၊ လုပ်သမျှ ဖီးလာလာဖြင့် ငြိမ်ခံနေလိုက်တော့သည်။အခုလည်း ဖင်ကုန်းခိုင်းနေသောကြောင့် ထမီကိုချွတ်၍ ဖင်ကုန်းလိုက်၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ နဂိုကမှ အသားဖွေးသည်မို့ ကုန်းလိုက်တဲ့ ဖင်သားတုံးကြီး (2) တုံးက ဖြူးဖွေးပီး ဝင်းပြောင်နေ၍ ဖင်ဘေးသားများသည်လည်း ကားထွက်နေသည်။ ဖင်သား (2) ဖက်ကြားမှ ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း ပတ်ချာလည် အမွှေးမည်းမည်းများဖြင့်။ နီရဲနေသည့် စောက်ပတ်ကြီးမှာ ဦးနေ လိုးသည်ကို နေ့တိုင်းနီးပါး ခံထားရသောကြောင့် ပြဲအာနေပီး စောက်ပတ်ဘေးသားနှစ်ဖက်သည် ကြွက်နားရွက်ပုံစံကဲ့သို့ အပြင်သို့ လန်ထွက်နေ၏။

ခန့်ဦးလည်း ထိုစောက်ပတ် ပြဲပြဲနီနီအဝကို လီးတေ့ကာ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ အမြဲတမ်းအလိုးခံထားတဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားမှာ ချောင်ချိမည်ထင်ရသော်လည်း လီးတကယ်ဝင်သွားအခါ စောက်ပတ်ရဲ့ စုပ်အားတေကြောင့် ကျပ်ထုတ်နေသယောင်။

ခန့်ဦး အနောက်ကနေ တချက်ဆောင့်တိုင်း ၊ ဆောင့်တိုင်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ တုန်ခါသွားသည်။

လိုးသံ တဖြောင်းဖြောင်း ၊ တဗက်ဗက် ၊ တပြွတ်ပြွတ်တို့ကလည်း စည်းချက်မှန်မှန်။ဆောင့်လိုးရင်း ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ကို ဘယ်ညာလက်ဝါး (2) ဖက်ဖြင့် အားကုန် ပိတ်ပိတ်ရိုက်သဖြင့်ဖြူဖွေးနေသော ဖင်သားကြီးမှာ နီစုတ်ပီး လက်ဝါးရာတေထင်ကာ ဖင်ကုန်းခံနေသည့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကလည်း နာလည်းနာ ၊ ကောင်းလည်းကောင်းအရသာ (2) မျိုး ပြိုင်တူခံစားနေရ၍ ခန့်ဦး၏လီးတံကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားဖြင့် အစွမ်းကုန် ဆွဲညှစ်လေသည်။

ခန့်ဦးသည် လိုးလည်းလိုး ၊ ဆဲလည်းဆဲ ၊ ဖင်သားကြီးကို ရိုက်လည်းရိုက်။

" အား..ရှီး...ဖြောင်း!...ဖြောင်း!...ဗက်!...ဗက်!...ဗုန်း!...ပြွတ်!....စွတ်!....ဗုန်း!....ခွေးမကြီးက နို့ကြီးရုံတင်မဟုတ်ဘူး...ဖင်သားကြီးပါ အယ်ထွားလိုက်တဲ့ဖြစ်ခြင်းကွာ....စောက်ကောင်မကြီး ကောင်းလား...ဟမ်"

" အင့်!...အား!...ကောင်းလိုက်တာ ခန့်ဦးရယ်သားအိမ်ကွဲအောင်ဆောင့်စမ်းပါ...အား!..."

" စောက်ကောင်မကြီး...ထန်ချက်ကတော့...ဟမ်...ခွေးလီးတောင် အလွတ်မပေးဘူး...ကဲကွာ...ကဲကွာ..."

ခန့်ဦး၏ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်လိုးချက်တေကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး လှိုက်ယားလာပီးတကိုယ်လုံးရှိန်းတက် ကျဉ်သွား၍ ခါးရော ခေါင်းရော အကြောဆွဲသလိုဖြစ်လာရင်း ဖင်တုံးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလာကာ တချီပီးသွား၏။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးနှင့်အတူ ခန့်ဦးလည်း တချီပီးချင်လာသဖြင့် အားကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးရာစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးရည်တေ ပန်းထည့်ပေးလိုက်သည်။

" ပလွတ်! "

စောက်ပတ်ထဲမှ လီးချွတ်သံ။ လီးတံကြီးကို နှုတ်လိုက်သောအခါဖြူပျစ်ပျစ်အရည်များ စောက်ပတ်ထဲမှ လျှံထွက်၍ စီးကျလာသည်။ခန့်ဦး၏ လီးတံကြီးမှာလည်း လီးရည် နှင့် စောက်ပတ်ရည် ပေါင်းထားတဲ့ စောက်ရည်တေ ပေကျန်နေလျက်။

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကတော့ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်လျက်သားဖြင့် ချွေးများထွက်နေကာ တဟောဟော တဟဲဟဲ မောမောနှင့် အသက်ရှူ အမောဖြေနေရသည်။

ခန့်ဦးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကဲ့သို့ပင် မောသော်လည်း ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို ကြည့်ကာလိုးချင်စိတ်တေ ပိုပြင်းပြလာပီး အမောမဖြေတော့ပဲ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေတဲ့ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး၏ ပေါင်အရင်း (2) ဖက် ကြားထဲမှ စောက်ရည်တေ ထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်နီနီရဲရဲပြဲပြဲကြီးကို မလိုးခင် အရင်လက်သိုင်းကျွေးတော့သည်။

လက်ဂလယ် ၊ လက်သကြွယ် 2ချောင်းပူးကာ

" ဖလွတ်!...လွတ်!...ပြွတ်!...ဗက်!....ဗက်!...ပြွတ်! "

မြန်ဆန်စွာ လက်ကို အထုတ်အသွင်းလုပ်သောကြောင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အမောပင်ကောင်းကောင်းမဖြေနိုင်ပဲ ဖီးတေလှိမ့်တက်လာပြန်၏။ စောက်ပတ်ကလည်း လက်သိုင်း‌ကြောင့်အရည်တေတရွှမ်းရွှမ်း။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ အစက ခန့်ဦးကို လီးသာရှည်ပီးတုတ်တာ ၊ အလိုးမသန်လောက်ဘူးဟုထင်ခဲ့သော်လည်း အခုတော့ ခန့်ဦးမှာ ထိုသို့မဟုတ်။

စောက်ပတ်တင်မဟုတ် ၊ ဖင်အသားတေပါ အရိုက်ခံရလို့ အတော်နာနေသည်။အရင်ရက်တေတုန်းက အိမ်လာရင် အန်တီ ၊ အန်တီနဲ့ ၊ အခုများကျတော့ စောက်ကောင်မကြီး စောက်နို့ကြီးမကြီး ၊ စောက်ဖင်ကြီးမကြီးနဲ့ နာမည်တေကိုစုံလို့။

ထိုသို့ အသားနာတိုင်း ၊ အဆဲခံရတိုင်းတွင် စောက်ပတ်တင်မက တကိုယ်လုံး တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားစိမ့်လာပီး ရိုးရိုးလိုးသည်ထက်ကို ပိုခံလို့ကောင်းသဖြင့် ခန့်ဦးကို ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အကြိုက်တွေ့လေသည်။

" စောက်ကောင်မကြီး...ထစမ်း...မတ်တပ်လိုးရအောင် "

..............................

နေ့လည် (2) နာရီ။

( ရွာဦးကျောင်း ) ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲတွင် စတုဒိသာများ ကျွေးနေကြသည်။ ကျွေးမွေးဖို့ရာ လုပ်ကိုင်နေကြသည့်အထဲတွင် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ပါ ပါသည်။

လာရောက်သုံးဆောင်တဲ့သူများကို ဧည့်ခံကျွေးမွေးနေကြသည့် သူတေထဲမှာလည်း နေထက် ပါသည်။ နေထက်သည် မနက်ကတည်း ဘုန်းကြီးကျောင်းက မပြန်သေး။ နေထက်အဖေ ဦးနေသည် အိခိုင်အနားသို့ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်ဖြင့် ကူလုပ်ပေးသလိုနှင့် တခြားသူတေ မမြင်အောင် အိခိုင်ကို ဖင်လာကိုင်၏။

အိခိုင်လည်း ဘေးမှာ လူတေတွေ့လား ဆိုတဲ့  အကြည့်နဲ့ နီတာရဲ နှခမ်းစူစူလေးကို တွန့်ပြလိုက်သည်။ နေထက်ကတော့ မသိ။ ဧည့်ခံတိုက်ကျွေးနေကြသည့် စတုဒိသာများမှာ မုန့်လုံးရေပေါ် ၊ မုန့်လက်ဆောင်း ၊ ရွှေရင်အေးများ ။

နေထက်လည်း မနက်ကတည်းက ခုထိ ၊ ဟိုဟာကူလုပ်ပေး ၊ ဒီဟာ ကူလုပ်ပေးနှင့် အနည်းငယ်ပင်ပန်းနေသဖြင့် အိမ်ပြန်ပီး တရေးလောက်မှေးမယ် ၊ ပီးကျမှ ဒီကို ပြန်လာမည်ဟု တွေးပီး ပြန်ရန်ပြုခိုက် ဒီဘုန်းကြီးကျောင်းထဲတွင် အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး လာသည်ကိုမတွေ့သဖြင့် အိမ်မာပဲ ရှိလောက်သည်အထင်နှင့် အမေ့အတွက် မုန့်လုံးရေပေါ်အနည်းငယ် ၊ မုန့်လက်ဆောင်း အနည်းငယ် ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ဖြင့်ယူလိုက်သည်။

အဖေဖြစ်သူ ဦးနေကတော့ ကျွေးမွေးသည့်ဘက်မယ်။ နေထက် စတုဒိသာများကို ပါဆယ်ထုပ်ပီး ပြန်မည့်အချိန် ကိုမျိုးဆွေရောက်လာပီး

" နေထက်...အိမ်ပြန်မလို့လား "

" ဟုတ်တယ်လေ ကိုမျိုးဆွေ..."

" မေလေးအတွက် ဒီက မုန့်တေထည့်ပေးလိုက်ချင်လို့.....သူက နေ့လည်ကတည်းက ပြန်သွားတာဆိုတော့လေ...ခနလေးကွာ...ငါ ပါဆယ်သွားထုပ်လိုက်အုံးမယ် "

" ဪ...မလုပ်နဲ့တော့ ကိုမျိုးဆွေရ...ဒီမယ် 

ကျွန်တော်လည်း အမေ့အတွက် ပါဆယ်ထုပ်ထားတာ အများကြီးပဲ...မမေလေးတစ်ယောက်စာတော့ဒီထဲက ပေးလိုက်မာပေါ့..."

" အေး အဆင်ပြေတာပဲဟ "

" ပြန်လိုက်အုံးမယ်ဗျာ "

" အေးအေး"

..............................

နေထက် ရွာလမ်း တလျှောက် ပါဆယ်ထုပ်တေ ကိုင်ပီး အိမ်ပြန်ရာတွင် အတွေးများစွာခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ ဘယ်သူမှ မရှိ။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး နှင့် ခန့်ဦးမှာ နေ့လယ်ကတည်းကမရှိတော့ ။ အကြောင်းမှာ ခန့်ဦးတို့အိမ်တွင် မိဘ (2) ယောက်လုံး ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ ရောက်နေသောကြောင့်ပင် ၊ ပီးတော့ တနေကုန် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာပဲရှိမည်ဟု မနက်ကြီးကတည်းက ခန့်ဦးအိပ်ပျော်နေတုန်း နှိုး၍ ပြောသွားသောကြောင့် ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အိမ်မှာ အားရပါးရ လိုးကြဖို့အတွက် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကိုခေါ်သွားခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီလိုအခါကြီး ၊ ရက်ကြီးတေမှာ ခန့်ဦး နှင့် ဒေါ်ထက်ထက်မိုးတို့ အိမ်ထဲသို့ (2) ယောက်တူတူဝင်သွားသည်ကို ဘယ်သူမှ မြင်မည်မဟုတ်။နေထက်လည်း အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး အတွက် မုန့်လုံးရေပေါ် နှင့် မုန့်လက်ဆောင်းကို စတီးပန်းကန်1ချပ် ၊ စတီးခွက် (1) ခွက်ဖြင့် ခွဲထားလိုက်သည်။

ထို့နောက် လမ်းမှာ ဝင်လာသည့် အတွေးတေအတိုင်း ၊ လက်တွေ့ကြံစည်တော့၏။ မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ နောက်ထပ် စတီးပန်းကန် (2) ချပ် နှင့် ခွက် (1) ခွက်ယူလိုက်သည်။ပန်းကန် (1) ချပ် နှင့် ခွက် (1) ခွက်ထဲသို့ မေလေးအတွက်ခွဲထားတဲ့ ပါဆယ်အိတ်တေထဲက မုန့်လုံးရေပေါ် နှင့် မုန့်လက်ဆောင်းကို ထည့်လိုက်၏။

ထို့နောက် နေထက်သည် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ မေလေးကို စိတ်ထဲတွင် မှန်းပီး ဂွင်းထုသည်။ မုန့်လုံးရေပေါ် နှင့် မုန့်လက်ဆောင်းတေ အေးကုန်မည်လည်း စိုးရိမ်ရသဖြင့်တနှာစိတ်တေ စုစည်းကာ ဂွင်းသွက်သွက်ထု၏။

(7) မိနစ်လောက်ကြာသောအခါ ဖီးတက်လာ၍ လီးရည်များ ပန်းထွက်လာသဖြင့် အကြံအစည်အတိုင်း ကျန်တဲ့ ပန်းကန် (1) ချပ်ထဲသို့ ပန်းထွက်လာတဲ့ လီးရည်တေကို ထိုခွက်ဖြင့် ခံယူလိုက်သည်။

ထို့နောက် နေထက်သည် မေလေးအတွက် သပ်သပ် ခွဲထည့်ထားတဲ့ မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ထဲသို့ လီးရည်တေထည့်ထားတဲ့ ပန်းကန်ထဲမှ လီးရည်ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်ကို ထမင်းစား စတီးဇွန်းအသေးဖြင့် ခပ်ယူ၍ မေလေး သောက်မည့် မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ထဲသို့ ထည့်ကာ ဇွန်းဖြင့် မွှေလေ၏။ များသွားရင် သိမည်စိုးသည့်အတွက် လီးရည်တေ (2) ဇွန်းသာ ထည့်သည်။ 

မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ထဲကို လီးရည်တေ ထည့်ပီးနောက် ၊ အခုတခါ အလှည့်ကျတာက မုန့်လုံးရေပေါ်။ မုန့်လုံးအများကြီးရှိသည့်အတွက် ထိုအထဲမှ မုန့်လုံး3လုံးခန့်ကိုယူ၍ တလုံးချင်းစီကို ဖဲ့ကာ အထဲတွင်ရှိသော ထညက်ခဲ တခဲချင်းစီကို ယူလျက် လီးရည်တေ ထည့်ထားတဲ့ စတီးပန်းကန်ထဲသို့ နှစ်လိုက်၏။

လီးရည်တေ ပေကျန်သွားသော ထညက်ခဲလေး (1) ခုစီတိုင်းကို မုန့်လုံးထဲပြန်ထည့်သိပ်လိုက်သည်။ထို့နောက် မုန့်လုံးပန်းကန် ၊ မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ကိုယူ၍ မေလေးတို့ အိမ်ဘက်သို့သွား၏။

" မမေလေး...မမေလေး "

အိမ်ထဲမှ ထွက်လာသော မေလေး။ ရှေ့တည့်တည့်မှ လာတာဖြစ်သည့်အတွက် နို့ကြီးတေမှာ လှုပ်ခါပုံ ၊ ဖင်ဘေးသားကြီးတေကလည်း လှုပ်လီ ၊ လှုပ်လဲ့ဖြစ်ပုံကို မြင်နေရသည်။

" နေထက်...ဘာတေလဲဟဲ့..."

" ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ စတုဒိသာကျွေးနေတာလေ...ကျွန်တော်လည်း အိမ်ပြန်လာမယ် လုပ်တုန်း ကိုမျိုးဆွေက မမေလေးအတွက် ယူသွားပါအုံးဆိုလို့....မမေလေးအတွက်ရော ကျွန်တော်တို့ အိမ်အတွက်ပါရောယူလာလိုက်တာ...ကျွန်တော်တို့ဖို့က ခွဲထားပီးသား....ရော့ မမေလေး "

" ဗိုက်ဆာနေတာနဲ့ အတော်ပဲ...ငါလည်း ခုနလေးကမှ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတာကနေ နိုးလာတာ...အ့နားထိုင်အုံးလေ "

ရွာတွင် အိမ်တိုင်းနီးပါး အိမ်ရှေ့တွင် ကွပ်ပျစ်ရှိကြသည်။ နေထက် အိမ်ရှေ့ကွပ်ပျစ်တွင် ထိုင်လိုက်ပီး အိမ်ထဲကို ပန်းကန် ၊ ခွက် သွားလှယ်ဖို့ အယူထွက်သွားတဲ့ မမေလေး၏ နောက်ကျော ဖင်အလှကို ငေးကြည့်နေမိ၏။ ဖင်ဆုံ ထွားထွား အယ်အယ်ကြီး။ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း အပေါ်အောက် လှုပ်ခါနေလျက်။ 

မေလေး အိမ်ထဲမှ မုန့်လှယ်ဖို့ရာ ပန်းကန် ၊ခွက်ကိုယူလာ၍ ပြန်ထွက်လာပီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်ထိုင်လိုက်ကာ နေထက်ဆီမှ မုန့်လုံးနှင့် မုန့်လက်ဆောင်းကို လှယ်ယူလိုက်သည်။

မေလေးက သူ့အိမ်က ပန်းကန် ၊ ခွက်နဲ့ လှယ်ထားပီးသည့်အတွက်ကြောင့် နေထက်၏ ပန်းကန် နှင့် ခွက်တွင် ဘာမှမရှိတော့။ထို့ကြောင့် နေထက်၏ ပန်းကန် နှင့် ခွက်ကိုယူ၍ 

" ခနလေးနော်...အမ သွားဆေးပေးမယ် "

" ရတယ် မမေလေး...မဆေးနဲ့တော့..."

" ဪ...နင်ကတောင် ဘုန်းကြီးကျောင်းကနေယူလာသေးတာပဲ...ပေးပါ...အမဆေးပေးမယ် "

" ရပါတယ်ဆို မမေလေးကလည်း...စားမှာဖြင့်စားပါ "

မေလေးလည်း ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ မုန့်လုံး (1) လုံးကို ကောက်စားလိုက်သည်။ လီးရည်ပါတဲ့ မုန့်လုံးကို မစားမိသဖြင့် 

" အွန်း!...ကောင်းသားပဲ နေထက်ရဲ့...အမလည်း သကြန်မှပဲ မုန့်လုံးစားရတယ်..."

ထို့နောက် မေလေးသည် မုန့်လုံး (1) လုံး ထပ်စားလိုက်ရာ

" ဟင်!...ဒီဟာကျ ဘယ်လိုကြီးလဲ...အရသာက ငန်သလိုလို...မုန့်လုံးတဲ့သူတေများ ချွေးတေကျလို့ထင်တယ် "

နေထက် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပီ။

" အမ ထင်လို့နေမာပါ..."

မေလေး မုန့်လုံး (1) လုံးထပ်စားပြန်၏။ ဒီတခါ ငရုတ်သီးပါတဲ့ မုန့်လုံးကို စားမိသွားသဖြင့်

" အမလေး...စပ်လိုက်တာ နေထက်ရဲ့...ငရုတ်သီးမပါတာ ရွေးယူခဲ့ပါ့လား မုန့်လုံးကို "

" ကျွန်တော့်ကို မုန့်လုံးတဲ့သူတေထဲက စလိုက်တာထင်တယ်...ဒီဘက်ကဟာယူသွားဆိုပီး "

ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ မုန့်လက်ဆောင်းခွက်ကို မော့သောက်လိုက်သည်။

" အခုမှ အစပ်ပြေတယ်...လျှာကို ပူစပ်သွားတာပဲ "

" မုန့်လက်ဆောင်းလည်း ဘယ်လိုနေလဲ...ကောင်းလား "

မေလေး ထပ်သောက်ကြည့်လိုက်၏။

" မုန့်လက်ဆောင်းလည်း သောက်လို့ကောင်းတာပါပဲ..."

မေလေး ထိုသို့ပြောရင်း မုန့်လက်ဆောင်း တခွက်လုံး မော့ချလိုက်သည်။

.......................................

(03)

သင်္ကြန်အကျနေ့ - ကျားကြောက်လို့ ရှင်ကြီးကိုး 

သင်္ကြန်အကျနေ့

မနက်ခင်း (8) နာရီ။

" ဟွန်း!...ဒီလို အခါကြီး ၊ ရက်ကြီးတေ ရောက်မာဖြင့် ကြောက်ပရှင်..."

မေလေးက စကားအဆက်အစပ်မရှိပဲ ပြောလိုက်ခြင်းပင်။

" ဘာတုံးဟ နင်ကလဲ...စကားအသွားအလာမရှိ "

ကိုမျိုးဆွေ ခုလေးတင် တယောက်ယောက်နှင့် ဖုန်းဆက်ပီး၍ ပြန်ပြောလိုက်ခြင်း။

" ဘာရမှာလဲ...စောစောစီးစီး အရက်သောက်မလို့...ရှင့်အဖော်တေကို ဖုန်းဆက်နေတာမလား "

မေလေးသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ကိုမျိုးဆွေ ထိုင်နေသည့် အိပ်ယာဘေးသို့ ဝင်လိုက်သည်။

" မေလေးကလည်းကွာ...ဒီလိုရက်တေမှာပဲ ပိုပျော်ရတာကို "

" ဟုတ်တယ် ရှင်က တခြားနေ့တေကျ မပျော်ပဲ သောက်တာဆိုတော့...သောက်တယ်ဆိုတာထက် လိုရင်းက..."

ကိုမျိုးဆွေ ကြားဖြတ်ကာ

" ပြောပါဗျာ...ပြောပါဗျာ "

" ရှင်နဲ့သောက်တဲ့ အဖော်တေက အကျင့်တေက ကောင်းတာမဟုတ်ဘူး...ပါးစပ်သရမ်း ၊ လက်သရမ်းနဲ့..."

" သူတို့က ပါးစပ်သရမ်းတာတော့ ဟုတ်ပါတယ်ကွာ..လက်သရမ်းတယ်ဆိုတာက....ဪ...နင်က ဟိုတနေ့က နင့်ကို ခါးတို့တဲ့ ဟာကြောင့် ပြောတာ ထင်တယ်...နင့်ကို ခင်လို့ စတာ ၊ နောက်တာနေမာပါဟ..."

မေလေးပြောသလိုပင် ၊ ကိုမျိုးဆွေနှင့် အရက်သောက်နေကြဖြစ်သော ရွာထဲမှ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး အောင်ဗလတို့ (3) ယောက်မှာ အရက်လာသောက်ကြပီဆိုရင် လီးအကြောင်း ၊ စောက်ပတ်   အကြောင်း မွှန်နေအောင်ပြောကြသည်။ 

ခက်တာက ကိုမျိုးဆွေ ကိုယ်တိုင်က ထိုကဲ့သို့ လီးအကြောင်းတေ စောက်ပတ် အကြောင်းတေ ပြောပီဆိုရင် ဟက်ဟက် ပက်ပက်ရီလေ့ရှိ၏။ သင်္ကြန်မရောက်ခင် ရက်အနည်းငယ်တုန်းက ကိုမျိုးဆွေသည် ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်ကို ခေါ်ပီး အိမ်တွင် အရက်သောက်ကြရာ သူတို့အရက်ဝိုင်းသို့ မေလေး အမြည်းလာချတဲ့အချိန် အောင်ဗလသည် မေလေး၏ခါးကို စသလို ၊ နောက်သလိုနဲ့ လက်ဖြင့်တို့လိုက်သည်။ 

ကိုမျိုးဆွေကတော့ ဒီတိုင်းစတယ်အထင်နဲ့ မေလေးခါးအတို့ခံရတာကိုကြည့်ပီး ရီလိုက် ၊ အရက်သောက်လိုက်နှင့်။ကိုမျိုးဆွေ သိတာဆိုလို့ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး ၊ အောင်ဗလတို့ 3ယောက် မိန်းမဖြစ်သူ မေလေးကို ခါးတို့တာလောက်ပဲ။

တကယ်တမ်းကျ ကိုမျိုးဆွေ ကွယ်ရာ ( အရက်အတော်မူးနေတဲ့ အချိန် ) တွင် မေလေးကို မတော်တဆဖြစ်စေ ၊ စနောက်သလိုဖြစ်စေ ၊ မေလေး၏ ဖင်ဆုံ အယ်အယ် ထွားထွားကြီးကို လက်ဖြင့် ပွတ်သလို  ၊ ပုတ်သလို ၊ လင်မယား အာဝါဟ ဝိဝါဟ လုပ်တဲ့အကြောင်းတေ မေးသလိုမျိုး လုပ်လေ့ရှိကြသည်။ 

ထိုအရာများကို ထဲထဲဝင်ဝင်တော့ မေလေး မပြောအား ၊ ပြောလည်း ကိုမျိုးဆွေ နားမဝင်ပဲ အရက်လာမသောက်ကြအောင် လျှောက်ပြောနေတယ်လို့သာထင်မည်။

" ပြောရတာမောပါ့...ကျမ စတုဒိသာကျွေးတဲ့ဆီ ကူလုပ်ဖို့ ဘောလုံးကွင်းဘက်ကို သွားလိုက်အုံးမယ်...နေ့လည်စာရော ဟိုမှာ စားမှာမလို့...နေ့    လည်စာစားရင် ကျမကို မစောင့်နဲ့တော့..."

" အေးပါ သွား..သွား..ညနေထိ ကူလုပ်ခဲ့နော်...အ့တာမှ ငါ့ကောင်တေနဲ့ အေးဆေးသောက်ရမှာ ဟား!ဟား! "

မေလေး ကိုမျိုးဆွေကို မျက်လုံးရွဲကြီးဖြင့် မျက်စောင်းထိုးပီး အိမ်မှ ထွက်သွားလေသည်။

.....................................

အရင်အကြိုနေ့က ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲမှာ စတုဒိသာ ကျွေး၍ ယခု အကျနေ့ရောက်တော့ စတုဒိသာကျွေးမာက ဘောလုံးကွင်းထဲ။ ဘောလုံးကွင်းထဲက အက က ဖျော်ဖြေကြမည့်မဏ္ဍပ် ၊ ထိုမဏ္ဍပ်နဲ့ မျက်စောင်းထိုးနေရာ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် စတုဒိသာ။ စတုဒိသာမဏ္ဍပ်သည် တနေရာတည်းမဟုတ်ပဲ အခွဲ အခွဲတေနှင့် ၊ အတန်းလိုက်စီထားသလို ။

ထို စတုဒိသာမဏ္ဍပ်အသေးများကို ထန်းလက် ၊အုန်းလက်များဖြင့် ပြုလုပ်ထားပီး အပေါ်တွင် စာများ ရေးထားသော ဇကောချပ်များချိတ်ထားကြသည်။ ဇကောတချပ်တွင် စာ (1) လုံး။ ထိုဇကောချပ်တွင် ရေးထားသည့် စာများမှာသကြန်ပွဲတော် ၊ ရိုးရာပွဲတော် တို့နွှဲပျော် ၊ စတုဒိသာ အစရှိသဖြင့် နာမည်များ....။

စတုဒိသာ မဏ္ဍပ်အသေး တခုချင်းစီအလိုက် ၊ ကျွေးမွေးကြသည့် မုန့်များမှာ မတူကြပေ။ စတုဒိသာတေထဲမှာ မုန့်လုံးရေပေါ် ၊ မုန့်လက်ဆောင်း ၊ ကြာဇံဟင်းခါး ၊အချိုရည်။ အကမဏ္ဍပ်စင်ပေါ်တွင် ရွာထဲက အသံကောင်း ၊ အဆိုကောင်းတဲ့ ကာလသားတစ်ယောက်က

" ရှာပုံတော် မင်းသားကြီး...မဏ္ဍပ်တကာ ရောက်ခဲ့ပီ...ဘယ်အရပ်တို့ ဇာတိမှန်းလဲ...မသိတော့ အခက်တွေ့ပီ...မနှစ်က ပေးတဲ့ မင်းလိပ်စာ...ရေတေစိုလို့ ပျက်ကုန်ပီ...မမှတ်မိလို့ ခက်သားလှပေသည်..." ဟူ၍ ရှာပုံတော်မင်းသားကြီး သကြန်သီချင်းကို ဆိုနေရင်း မိန်းကလေးအကအဖွဲ့ကလည်း ကပြဖျော်ဖြေနေကြ၏။ အက ကမည့် မဏ္ဍပ်ဘေး၌

" အိခိုင်...နင် အဆင်သင့်ဖြစ်ပီလား...ခနနေ ငါတို့အလှည့်နော် "

အိခိုင်သူငယ်ချင်း ခင်နုမှ ပြောလိုက်ခြင်းပင်။ အိခိုင်သည် နေထက်နှင့် လက်ကိုင်ပီး စကားပြောနေရာမှ ခင်နုကို ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။

ခင်နု၏ဘေးမှာလည်း ခန့်ဦး။ အချိန်မှာ (10) နာရီ ကျော်ပီ။နေထက်မှ

" ဟျောင့် ခန့်ဦး...မင်း မနေ့က ဘယ်တေသွားနေတာတုံးဟ...ငါ ဖုန်းဆက်တာလည်း မကိုင်ဘူး "

မနေ့တနေ့လုံး နေထက်၏အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးကို လိုးနေခဲ့သည့် ခန့်ဦး။

" မနေ့က ငါ သိပ်နေမကောင်းလို့ပါကွာ...ပီးတော့ ဖုန်းက အားမရှိတော့ လုံးလုံးပိတ်သွားတာ "

" အေး...မင်း တနေကုန်ပျောက်နေတာနဲ့ ငါလည်း ညနေရောက်တော့ မင်းအိမ်ကို လာဖို့အလုပ်...ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးလေ...ဟိုဘက်ရွာကို ခေါ်လို့ လိုက်သွားရင်း...အပြန်ခါ မိုးလည်းအတော်ချုပ်နေတာနဲ့ မင်းဆီ မလာတော့တာ"

ဟု နေထက်ပြောလိုက်သည်။ ခနအကြာတွင် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ကသည့် အလှည့်။ သင်္ကြန်မရောက်ခင်ကတည်းကမှ သေသေချာချာ ကြိုတင် အကတိုက်ထားသည်မို့ သကြန်မိုး သီချင်းသံနှင့်အတူ အိခိုင်တို့အဖွဲ့၏ကပြဖျော်ဖြေကြပုံမှာ ကြည့်ရတာ အလွန်ကောင်းလျက်။

တခြားကမည့်အဖွဲ့ (3) ဖွဲ့လောက်ကလည်း အိခိုင်တို့ အဖွဲ့ပီးရင် ဖျော်ဖြေဖို့ မဏ္ဍပ်စင်ဘေးတွင် အရန်သင့်။ဘောလုံးကွင်းထဲတွင် လူကြီး ၊ လူငယ် ၊ ကလေးအစုံပင် လူစည်ကားစွာ။ ကိုယ့်ရွာကတင် မဟုတ်ပဲ တခြားရွာတေကပါ မြင်းလှည်း ၊ နွားလှည်းများဖြင့် သကြန်ပတ်လည် သည်မို့။ လူငယ်အများစုသည် ဆံပင်အရောင် စုံနေအောင် ဆိုးထားကြ၏။ လူအများသည် အကကသည့် မဏ္ဍပ်အရှေ့တွင်

လည်း အကကသည့် မိန်းကလေးတေကို လာရောက်ကြည့်ကြရင်း ၊အကကသည့် မဏ္ဍပ်ဘေးမှာလည်း စတုဒိသာ စားကြရင်း ၊ ရေဆော့ကစားကြရင်း ။ ကလေးတေပဲ ရေပြွတ်သေနတ်နဲ့ ဆော့တာတင်မဟုတ်ပဲ လူကြီးတေကပါ ရေပြွတ်သေနတ်တေနှင့်။ အကကသည့် မိန်းကလေးတေသည် မြန်မာဝတ်စုံဆင်တူ ၊ အင်ကျီလက်ပြတ် နှင့် ထမီ။

" ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်..တီးမှုတ်ကြတဲ့ပွဲမှာ...ငိုနေရှာတယ် ပန်းပိတောက်ဖူးတေထဲ...ရာသီအချိန်မှီ လှမ်းပွင့်ခဲ့တဲ့ ပိတောက်ကို...ပန်ဆင်ပါရင် လှသတဲ့ တင့်မာမို့ "

ကာလသား၏ အသံကောင်းကောင်း သီဆိုမှုနှင့်အတူ စည်းချက်ညီညီ ကပြဖျော်ဖြေနေကြသော အိခိုင်တို့အဖွဲ့။ ကြာဇံဟင်းခါး ကျွေးမွေးကြသည့်နေရာတွင် နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့နှစ်ယောက် ကြာဇံဟင်းခါးစားနေကြ၍ မဏ္ဍပ်စင်ပေါ်က အကဖွဲ့ကို ကြည့်နေကြရင်း

" လှလိုက်တာ အိခိုင်ရာ"

နေထက်မှ ပြောလိုက်ခြင်း။ခန့်ဦးမှ

" ဪ မင်းကလည်း ကိုယ့်ငါးချဉ်..ကိုယ်ပြန်ချဉ်နေ "

နေထက် ထပ်ကြွားပြန်သည်။

" အိခိုင်က ဒီနှစ်မှသာ စ ကဖူးတာဆိုပေမယ့် အခုသူကတာကြည့်သလောက်တော့ မင်းစော် ခင်နု အတိုင်းပဲ "

ခန့်ဦးသည် ကြာဇံဟင်းခါးထဲက ကြက်သွန်နီဥကိုမကြိုက်လို့ ဖယ်ရင်း

" မင်းဖေ ဦးနေက သူ့ချွေးမ ဖြစ်လာမယ့်သူဆိုတော့...အသေချာ သင်ပေးတာနေမာပေါ့...ဟား!ဟား! "

ခန့်ဦး ပြောသလိုပင် နေထက်အဖေ ဦးနေသည် အိခိုင်ကို သူများတေထက်ပို၍ သေသေချာချာ အကသင်ပေး၏။ အကသင်ပေးရုံမက စောက်ပတ်ပါ ဖရဲသီးထည့်လိုးသဖြင့် အိခိုင်မှာ အက ကရာတွင် ချောမွေ့ရုံသာမက အကောင်းကြီး ကောင်းစွာ အလိုးခံခဲ့ရသည်။

ကပြဖျော်ဖြေနေကြသည့် မိန်းကလေးတေထဲတွင် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ (2) ယောက်မှာ ရုပ်ရည်ရော ဖင် ၊ နို့ရော တခြားသူတေထက်ထင်းထင်းကြီး ကွဲထွက်နေသည်။

ဖြူချော နှင့် ညိုချော။ ပိတောက်ပန်း ပန်ထား၍ လှပသော မျက်နှာ ၊ နီတာရဲ နှခမ်းစူစူဖူးဖူးလေး ၊ တင်းအယ်ကားထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီး (2) ဖက် ၊ ကျွဲကောသီးခန့် နို့လုံးကြီး (2) လုံး ၊ မြန်မာဝတ်စုံဝတ်ကသည်မို့ အင်ကျီအောက် ဗိုက်အသားလေးကလည်း  အစ်ထွက်နေလျက်။

အလှတရား နှင့် အကိတ်တရားတို့ ပေါင်းစပ်ထားသည့် အိခိုင် နှင့် ခင်နုတို့ကို စင်အောက်တွင် ၊ စတုဒိသာနေရာတွင် ကြည့်နေကြသော လူကြီး ၊ လူငယ်အပေါင်း စိတ်ထဲက မှန်းရင်း လီးတောင်နေကြပီဖြစ်သည်။ 

" သားတို့ ထပ်ထည့်ကြအုံးမလား "

နေထက် အမေ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှ မေးလိုက်ခြင်း။

" ကျွန်တော်တော့ တော်ပီ အမေ "

နေထက်သည် အမေကို မကြည့်ပဲ ၊ အိခိုင်ကို ကြည့်မြဲကြည့်နေရင်း ပြောလိုက်သည်။

" အ့တာဆို ခန့်ဦးရော "

" ကျွန်တော်ကတော့ နည်းနည်းယူအုံးမယ် "

ခန့်ဦးသည် ပြောရင်းဆိုရင်း ထိုင်နေရာမှ ထကာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးဆီသွား၍ ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။

" ပန်းကန်ထဲ တံတွေးပါ ထွေးပေးအုံးနော် "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခန့်ဦး ကမ်းပေးလိုက်သည့် ပန်းကန်ကိုယူပီး ဘေးဘီလှည့်ကြည့်လိုက်၏။ စတု ဒိသာနေရာတွင်လည်း လူအတော်ပြည့်နေသည်။ ထိုလူများမှာလည်း သူတို့အာရုံနှင့် သူတို့။ ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပင် ခန့်ဦး၏ ပန်းကန်ထဲသို့ တံတွေးအပျစ်လိုက် ထွေးချလိုက်၏။ ပီးမှ ကြာဇံဟင်းခါး အရည်တေ ခပ်ထည့်ပီး ခန့်ဦးကို ပေးလိုက်သည်။

" ရော့ "

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးသည် ခန့်ဦးကို ပန်းကန်ပေးရင်း အောက်နှခမ်းကို သွားဖြင့် ကိုက်ပြလိုက်သည်။ သဘောမှာ ဒေါ်ထက်ထက်မိုး ဆာနေသည်ပေါ့။နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့သည် ကတာကြည့်လိုက် ၊ ကြာဇံဟင်းခါးစားလိုက်လုပ်နေကြချိန် ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးကို သူတို့နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်း တနေရာတွင်တွေ့လိုက်သဖြင့်

" ဟာ...ကိုမာကြီး...ကြာဇံဟင်းခါး လာစားအုံးလေဗျာ "

နေထက်မှ အော်ပြောလိုက်ခြင်း။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးသည် မကြီးမငယ် ၊ လက်ထဲမှာလည်း စတီးရေပြွတ်အချောင်းကိုကိုင်၍နောက်ကျောမှာလည်း ရေပုံးကို လွယ်ထား၏။

" အမေ့...ဒီမှာ ကိုမာကြီးဖို့ ကြာဇံဟင်းခါးပေးပါအုံး"

ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးသည် ဒေါ်ထက်ထက်မိုး လာချပေးသော ကြာဇံဟင်းခါးပန်းကန်ကို ယူ၍ 2ဇွန်းလောက်စားလိုက်သည်။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီးမှာလည်း ရောက်တာဖြင့် မကြာသေး...

" ခုနတုန်းကတင် ကတဲ့စင်ဘေးကအဖြတ် ၊ ကတဲ့ကောင်မလေးတေကို ကြည့်လိုက်တော့ အ့ထဲက ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကွာ.....တချက်တချက်ကတိုင်း ဖင်ကြီးလှုပ်ပီး တုန် တုန်သွားတာဟျောင့်တေရေ....နို့လုံးကြီးတေဆို အယ်ထွက်နေတာ..."

ခန့်ဦးမှ

" ဟုတ်လား...ဘယ်စော်လဲ ကိုမာကြီး "

မာကြီးသည် အကစင်ဘက်ကို လက်ညိုးထိုး၍ ပြောလိုက်သဖြင့် နေထက် နှင့် ခန့်ဦးလည်း လက်ညိုးထိုးသည့်ဘက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။

" ဟာ...အ့တာကျွန်တော့်ကောင်မလေး ခင်နုဗျ...ကိုမာကြီး ခင်ဗျားကလည်းဗျာ...တောက်! "

ခန့်ဦးက  ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးကို စိတ်တိုစွာ ဖြင့်ပြောလိုက်ရင်း တောက်တချက်ခေါက်လိုက်၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် ခင်နုကို သိသော်လည်း ခန့်ဦးစော်မှန်းမသိ ၊  သို့ပေမယ့် မာကြီးသည် ခပ်တည်တည်ပင် လူမှားပီး ပြတဲ့ပုံစံဖြင့်

" ဟေ...မဟုတ်ပါဘူးကွာ...မင်းကလည်း စိတ်ချည်းပဲ...ငါက မင်းကောင်မလေး ခင်နုကို ပြတာမဟုတ်ဘူးဟ...သူ့ဘေးကတစ်ယောက်ကိုပြောတာ "

ခင်နု၏ဘေးတွင် ကနေသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကလည်း ခင်နုလောက်သာ မကိတ်တာ ဖင်ရှိ ၊ရင်ရှိ တစ်ယောက်ပင်။

ခနအကြာ ဆယ်အိမ်ခေါင်း ကိုမာကြီး ကြာဇံဟင်းခါးသောက်ပီး၍ မဏ္ဍပ်အရှေ့က လူအုပ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။

နေထက်မှ

" ခင်နုက မင်းစော်မှန်း မသိလို့နေမာပါ....အ့လူက အ့လိုပဲဟျောင့်......တွေ့သမျှ လိုက်ပစ်မှားနေတာ...ဒါတောင် အိခိုင်က ငါ့ကောင်မလေးဆိုတာ သူသိလို့ ဘာမှမပြောတာ ၊ ပီးတော့ ငါတို့ကွယ်ရာမှာလည်း ငါတို့စော်တေအကြောင်းကို တခြားသူတေနဲ့  ပြောရင်ပြောနေအုံးမာ...တော်တော်မလွယ်တဲ့လူပါကွာ "

နေထက်သည် ကိုမျိုးဆွေမိန်းမ မေလေးအပေါ် တနှာစိတ်ထားပစ်မှား၍ ခန့်ဦးသည်လည်း သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်၏ အမေ ၊ ဦးနေ၏ မယား ဒေါ်ထက်ထက်မိုးနှင့် ဖောက်ပြန်နေလျက်။

နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့သည် သူများသားမယားကိုသာ ပစ်မှားနေကြပီး ကိုယ့်စော်ထိတော့ကျ မကြိုက်ကြပေ။

............................

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် ဘောလုံးကွင်းထဲက လူအုပ်ကြားထဲမှာ စတီးရေပြွတ်ပိုက်အရှည်နဲ့ ရေလိုက်ပက်နေသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်တော့ ခန့်ဦးအပေါ်ကို ဒေါသထွက်ပီး ချဉ်နေသည်။

" ငါလိုးမသားလေး ခန့်ဦး...သူ့စော်ကို ဒါလေးပြောမိတာ...အသားလည်း ပဲ့ပါသွားတာမဟုတ်ဘူး ၊ ဖြစ်ပျက်နေလိုက်တာ မအေလိုးလေး...သူ့အရှေ့မှာ သူ့စော် ခင်နုကို နွားလိုး ၊ ကျွဲလိုး အသေများလိုပြလိုက်ရရင်တော့...ခွေးမသား ခန့်ဦး...ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး "

............................

နေ့လည် (11) နာရီ ခွဲကျော်။

မေလေးသည် ဘောလုံးကွင်းထဲမှ အိမ်ပြန်လာသည်။ တကိုယ်လုံးလည်း စိုရွှဲနေလျက်။

" မိချောရေ...မိချောရေ...မုန့်လုံး...မိချောရေ..မိချောရေ ပက်အုံး...နှစ်ကူးပီမို့လေ...သကြန်သီချင်းသံများဝေ...အတာ ရေသဘင်ပွဲ နွှဲပီလေ..."

မေလေး အိမ်အပေါက်ဝမရောက်ခင်ကတည်းက အိမ်ဘက်မှ မနော၏ မိချော သကြန်သီချင်းသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ မေလေး အိမ်ပေါက်ဝရောက်သောအခါ အိမ်ရှေ့ မြေကွက်လပ်ပေါ်တွင် ဖျာခင်း၍ ကိုမျိုးဆွေ ၊ ဆိတ်နီ ၊ ကျွဲကြီး နှင့် အောင်ဗလတို့ (4) ယောက် အရက်သောက်လိုက် ၊ သီချင်းဆိုလိုက် လုပ်နေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

" အေ့...ဟာ မေလေးပါလား...အေ့..ဘာလို့ အစောကြီးပြန်လာတာလဲဟ... "

ကိုမျိုးဆွေမှာ မူးနေသဖြင့် မူးမူးနှင့် မေလေးကို မေးလိုက်သည်။

"ကိုမျိုးဆွေ...အများကြီးလည်း သောက်မနေနဲ့အုံး... ရှင်တို့ကလည်း ကိုမျိုးဆွေကို နည်းနည်းပါးပါးပဲ တိုက်ကြလေ..."

ဆိတ်နီတို့ဘက်ကို မေလေး ကြည့်ပြောလိုက်ရာ ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်မှာ မေလေး၏ ရေစိုခန္ဓာကိုယ်ကိုသာ စားမတတ် ၊ ဝါးမတတ် စိုက်ကြည့်နေ၏။

မေလေးမှာ အသက် 30 နှစ်ခန့်ရှိပီး ဆံပင်ရှည်ရှည် ၊ အသားဖြူဖြူ ၊ ရုပ်ချောချော ၊ အရပ် (5) ပေ (6) ၊ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အတော်လှ၏။ အခုလည်း ဘောလုံးကွင်းထဲက ပြန်ခါနီး ကလေးတေ ရေဝိုင်းပက်ကြသဖြင့်  ဝတ်ထားတဲ့ အင္်ကျီလက်ပြတ်ရော ၊ ထမီရောပါ ရေတေစိုရွှဲနေပီး  အသားနှင့် ကပ်နေသည့်အတွက် အပေါ်ပိုင်းကတင်းရင်း အယ်ထွက်နေတဲ့ နို့လုံးကြီး (2) မွှာ ၊ ထိုနို့လုံးကြီး (2) မွှာကို အပြင်လျှံမကျအောင် အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းထားပေးတဲ့ အတွင်းခံဘော်လီအမည်းရောင် ၊ ကလေးမရသေးပေမယ့် အနည်းငယ် စူစူပူပူဖြစ်နေသည့် ဗိုက်ခေါက်လေး ၊ အောက်ပိုင်းမှာကျ ပေါင်တံတုတ်တုတ် ရှည်ရှည်ကြီး (2) သွယ် ၊ ဘေးဘက်ကို ကားကျနေပီး အနောက်သို့ ကော့ထွက်နေသည့် ဖင်တုံးကြီးများ ၊ ထိုဖင်တုံး အယ်အယ်ထွားထွားကြီးနှင့် စောက်ပတ်အုံကြီးကို ကာရံထားတဲ့ အတွင်းခံဘစ်အမည်း‌တို့မှာ ထင်းကနဲ ၊ ကွင်းကွက်နေသည်။

စောက်ပတ်အုံနေရာကလည်း ဖောင်းဖောင်းကြီး။ဆိတ်နီမှ

"  ငါတို့က မျိုးဆွေကို အများကြီး မတိုက်ပါဘူး...သူ့ဘာသာ စွတ်သောက်နေတာ...ငါတို့လည်း  သူ့ကို ထိန်းပါတယ်ဟ...နင်က ငါတို့ဆိုပြောဖို့ချည်းပဲ "

ကျွဲကြီးမှ ကြားဖြတ်ကာ

" မျိုးဆွေ...မင်းမိန်းမ မေလေးပြောတာ မင်းကြားတယ်နော်...တော်ကြာ...အရက်တေစွတ်သောက်လို့ မေလေးက ပြောစကားနားမထောင်ဘူးဆိုပီး ညစာ မကျွေးပဲနေလိမ့်မယ်..."

" ဟား!ဟား!ဟား!..."

ဆိတ်နီတို့ 3ယောက် ဝိုင်းရီလိုက်ကြသည်။ ရီတဲ့ထဲမှာ မျိုးဆွေပါ ပါ၏။

" ကျွဲကြီးကလည်း...မေလေးက မျိုးဆွေကို ညစာမကျွေးရင်...မျိုးဆွေတင် ငတ်ပီးဆာနေမာမဟုတ်ဘူး ညစာကျွေးမယ့် မေလေး ကိုယ်တိုင်ကပါ ညစာငတ်မှာ...ဟား!ဟား!...(2) ယောက်ပေါင်းမှ ညစာပီးမြောက်မာကိုးကွ...ဟား!..ဟား!..ဟား! "

ဟု အောင်ဗလ ရီရီမောမောနဲ့ ဝင်ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ ဆိတ်နီမှ 

" ဒီမယ် မေလေး.....ဒီကောင် မျိုးဆွေကြီးအကြောင်း ငါသိတယ်...အ့ကောင်က သောက်ရင် အမှောက်သောက်မယ့်ကောင်...အ့တော့ နင် ညစာမကျွေးရမာ စိတ်ပူမနေနဲ့...မျိုးဆွေကို မကျွေးရလည်း ငါတို့ကိုကျွေးပေါ့ဟ...နင် လက်တောင် လည်မာမဟုတ်ဘူး..."

ဆိတ်နီ၏စကားကို အောင်ဗလက ဝင်ထောက်လိုက်သည်။

" စကားမှားနေတယ် ဟိတ်ကောင် ဆိတ်နီရ...လက် မလည်မှာ မဟုတ်ဘူး...ဒါ..ဒါ..ဒါ မလည်မှာ "

အောင်ဗလ လုပ်ပြသည့်အမူအရာမှာ  လက်မနှင့် လက်ညိုးပူး၍ စောက်ပက်ပုံစံ။ မေလေးလည်း သူတို့နား ရပ်ပီး စကားပြောနေခိုက် ဆိတ်နီတို့၏ ထ လိုးမတတ်ကြည့်နေကြသော အကြည့်တေရယ် ၊ ညစ်တီးညစ်ပတ်စကားတေရယ် ကြောင့် မျိုးဆွေကို ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ အိမ်အခန်းထဲကို ဝင်သွား၏။အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည့် မေလေး၏ 

နောက်ကျောအလှကို ဆိတ်နီတို့သည် မျိုးဆွေ အရှေ့မှာပင် လိုက်ငေးကြည့်နေကြသည်။ ရေစိုထမီအောက်မှ တင်းကန် ရုန်းထွက်နေသည့် ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးသည် ခြေတလှမ်းလှမ်းတိုင်းတတုံးစီ အပေါ်အောက် ၊ ဘယ်ညာ ရွေ့လျား တုန်ခါသွား၏။ ဘစ်ရာကြီးမှာလည်း ထင်းကနဲ မြင်နေရသည်။

ကိုမျိုးဆွေကတော့ မူးမူးနဲ့ အမြည်းလေးမြည်းလိုက် ၊ သီချင်းလေး ဆိုလိုက် ၊ ဘာပြောမှန်းမသိပဲသူများရီရင် လိုက်ရီလိုက် ၊ အရက်လေးသောက်လိုက်နှင့် ၊ သူ့မိန်းမကို ဝိုင်းပစ်မှားနေကြတာ မသိ။

................................

အချိန်မှာ နေ့လည် (12)  နာရီ ထိုးခါနီး....

" ဟဲ့ ခင်နု...နေထက်တို့ရော "

ကြာဇံဟင်းခါး လာရောက်သုံးဆောင်နေကြသည့်သူများကို ပန်းကန်လိုက်ချပေးနေသည့် အိခိုင်က မေးလိုက်ခြင်း။ ကြာဇံဟင်းခါးအိုးထဲထည့်ဖို့ ကြက်သွန်နီဥလိုက် အခွံခွာထည့်နေသည့် ခင်နုမှ 

" ခန့်ဦးနဲ့ ပါသွားတယ်လေ..."

" ဘယ်ဘက်လဲ "

" ချောင်းထဲ "

ရွာချောင်းသည်လည်း သကြန်မှာ ကဲဖို့ရန် အဓိကကျသည့်နေရာဖြစ်သည်။ချောင်းသည်ဘုန်းကြီးကျောင်း၏ တောင်ဘက်တွင်ရှိသည်။

" အား!..ကျွတ်!..ကျွတ်!.."

ခင်နု ရုတ်တရက် ဗိုက်နာလာလို့ ညီးလိုက်ခြင်းပင်။ ခင်နုသည် ချက်ချင်းဆိုသလို ကြက်သွန်အခွံခွာနေရာမှထ၍ ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းဘက်က အိမ်သာဘက်ကို ဖင်ဆုံ အယ်အယ်ထွားထွားကြီး တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ခပ်သွက်သွက်ထွက်သွားသည်။

မသွားခင်တွင် အိခိုင်ကို အိမ်သာသွားမည်ဟု ပြောဖို့ရာ ၊ အိခိုင်မှာ သူ့အလုပ်သူရှုပ်နေသဖြင့် ခင်နုလည်း အိခိုင်ကို ဘာမှမပြောတော့ပဲ ချက်ချင်း ထွက်သွားခြင်းဖြစ်၏။

ဘုန်းကြီးကျောင်းဝိုင်းထဲတွင် အိမ်သာများရှိသော်လည်း ၊ ထိုအိမ်သာများသည် ကျောင်းဆောင်များနှင့် အတော်လှမ်းသည်။ ကျောင်းဆောင်များမှာလည်း တဆောင်နှင့် တဆောင် အနည်းငယ်လှမ်း၏။ ခင်နု အလေးအပင် ရှင်းဖို့ရာ မနိုင်မနင်းဖြင့် အိမ်သာတေရှိသည့်ဘက်ကို ခပ်သုတ်သုတ်လျှောက်လာရင်း ပါးစပ်မှ

" အိမ်သာတေကလည်း နီးနီးနားနားဆောက်ထားတာမဟုတ်ဘူး...အီးက ထွက်တော့မယ် "

အိမ်သာမှာ (4) လုံးရှိသည်။ ခင်နု အိမ်သာဘက်ကို အရောက်သက်လတ်ပိုင်း ယောက်ျားသား (2) ယောက် အိမ်သာတလုံးစီထဲမှ ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုလူ2ယောက်ကလည်း ခင်နုကို ကြည့်သည်။

သူတို့ကြည့်ပုံမှာ မျက်နှာတင်မဟုတ် ၊ တကိုယ်လုံး သိမ်းကြုံးပီး ကြည့်တဲ့ ပုံစံမျိုး။ခင်နုလည်း အိမ်သာ (1) လုံးထဲသို့ ဝင်ပီး အလေးအပင်များကို ဖင်အားကုန် ဖွင့်ချပီး အစွမ်းကုန် ညှစ်ထုတ်ရှင်းတော့သည်။

ကိစ္စရှင်းပီးလို့ အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာသော ခင်နုသည်  အိမ်သာရေဖြင့် လက်ကိုဆေးပီးသော်လည်း အသန့်အပြန့်ကြိုက်သည့်အကျင့်ရှိသည့်အတွက် အိမ်သာရေကို မသန့်သလိုမျိုး စိတ်ထဲမှတ်ပီး နောက်ထပ်တကြိမ် လက်ဆေးရန် အိမ်သာ၏ တောင်ဘက် အကွာအဝေး လှမ်းလှမ်းရှိ ၊ ရေကန်ဘက်သို့ သွား၏။

ဘုန်းကြီးကျောင်းတဝိုင်းလုံး သုံးသော အုတ်ရေကန်သည် အလျား (10) ပေ ၊ အနံ (4) ပေခွဲရှိသည်။ ထိုရေကန်တွင် လက်ဆေးပီးနောက် လှည့်အထွက် ၊ ရုတ်တရက်ဆိုသလို အနောက်မှ တစုံတယောက်၏ ပါးစပ်ပိတ်ခြင်းကို ခံလိုက်ရ၏။

ထိုသူမှာ ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ပိတ်ရုံမကပဲ ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ခင်နု ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖက်၍ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ထိုသူ ဆွဲခေါ်သွားသည့်ဘက်မှာ ရေကန်၏ တောင်ဘက်တွင်ရှိသော သိမ်အပျက် ဘက်သို့။ အဆွဲခေါ်ခံရသည့် ခင်နုသည် အဆွဲခေါ်ခံရတုန်းအုတ်ရေကန်ရှေ့တည့်တည့် မလှမ်းမကမ်းတွင်ရှိသော တန်းလျားခုံနားတွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော နောက်ထပ် လူတစ်ယောက်ကို ထပ်မြင်လိုက်ရသည်။

ထိုသူမှာလည်း ခင်နုကို ပါးစပ်ပိတ် ဆွဲခေါ်နေသည့်လူနှင့် တဖွဲ့တည်းပင် ဖြစ်ပုံရကာ လူအရိပ်အခြေ စောင့်ကြည့်ပေးနေပုံရ၏။ သိမ်ပျက်ထဲသို့ ရောက်ခါနီးတွင် တန်းလျားနားမှာရပ်နေသော လူမှာ ခင်နုဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်သဖြင့် ခင်နု ထိုသူ၏မျက်နှာကို မြင်သွားသည်။

ထိုသူမှာ ခင်နု အိမ်သာထဲဝင်စဉ်တွင် မြင်လိုက်ရသည့် လူ (2) ယောက်ထဲမှ တယောက်။ဒါဆို  ခင်နုကို သိမ်ပျက်ထဲ ဆွဲခေါ်လာသည့် လူကကျန်တဲ့တယောက်ပေါ့ ။

............................

ဘောလုံးကွင်းထဲမှာ စတီးရေပြွတ်အရှည်နဲ့ ရေလိုက်ပက်နေရင်း နောက်ကျောက လွယ်ထားတဲ့ရေပုံးထဲမှ ရေကုန်သွားသဖြင့် ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးတစ်ယောက် ဘုန်းကြီးကျောင်းဘက်ကို သွား၍ ရေခပ်ရပြန်အုံးမည်။

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် ရေကန်ဘက်သို့ လာစဉ် ရေကန်၏ တောင်ဘက်တွင်ရှိသော သိမ်ပျက်ထဲသို့ လူတစ်ယောက် ခပ်သွက်သွက်ပြေးဝင်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

မာကြီးလည်း သိချင်စိတ်ဖြင့် ရေကန်နားသို့ ဖြေးဖြေးချင်းကပ်လာပီး ရေကန်ဘောင်ကိုကိုင်၍ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ သိမ်ပျက်ဘက်သို့  အသာကြည့်လိုက်၏။ရေကန်နှင့် သိမ်အပျက်ဘက်ကြားတွင် သစ်ပင်များ၊ချုံများ ခြားထားသောကြောင့် ရေကန်ဘက်ကနေကြည့်ရင် သိမ်အပျက်ထဲကို မမြင်ရပဲ သိမ်အပျက်၏ ခေါင်မိုးလောက်သာ မြင်ရသည်။

မာကြီးသည် ဘေးဘယ်ညာကိုတချက်ကြည့်၍ သိမ်အပျက်ဘက်သို့ ခပ်သာသာ ချဉ်းကပ်သွားသည်။အပင်များကြား သစ်ပင်တပင်၏ ပင်စည်ကို ကွယ်ကာ သိမ်အပျက်ထဲသို့ ကြည့်လိုက်သောအခါ ခုနလေးက သိမ်ပျက်ထဲကို ခပ်သွက်သွက်ပြေးဝင် သွားသည့်သူကို တွေ့ရသဖြင့် မာကြီးလည်း 

" ဘယ်ကကောင်လည်းကွာ...ရွာမှာလည်း တခါမှ  မမြင်ဖူးဘူး..."

.......................

သိမ်အပျက်ထဲတွင်

" ဝုန်း! "

ခင်နု သဲပုံပေါ် သို့ ပစ်ချခံလိုက်ရသည်။သဲပုံပေါ်တွင် ပစ်စလက်ခက်ပြန့်ကျဲနေသော ဆာလာပြည်အိတ်များ။ လူ (2) ယောက်၏ ပုံစံမှာ တယောက်က ခပ်ဝဝ ၊ ထိပ်ပြောင်ပြောင်ဖြင့် ကွမ်းဝါးနေ၍ နောက်တယောက်မှာ ဗလခပ်တောင့်တောင့် ၊ ဂတုံးစတောက်ဖြင့်။

(2) ယောက်လုံးက အသက် 30ကျော်လောက်ရှိမည့်ပုံ ၊ အရပ်က (5) ပေ (7) စီ။ သဲပုံပေါ် ရှိ ဆာလာအိတ်များပေါ်မှာ လဲကျနေသော ခင်နုသည် လက်နှဖက်ကို အားထောက်ပီး ထမည်ပြုကာ ကြောက်လန့်စွာဖြင့်

" ရှင်..ရှင်တို့က ဘယ်သူတေလဲ..."

ရှေ့တည့်တည့်တွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော လူ (2) ယောက်ကို မေးလိုက်သဖြင့် ထိုလူ (2) ယောက်ထဲက ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှာ ကွမ်းဝါးနေရင်း

" နင့်ကို လိုးမယ့်သူတေလေ " 

ဟုပြောရင်းပုဆိုးထဲမှ ထိုးထွက်နေတဲ့ လီးတံကြီးကို လက်ဖြင့်  ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပီး ရမ်းပြလိုက်သည်။ အင္်ကျီက လက်ပြတ်မလို့ လက်  (2) ဖက်လုံး သဲတေပေကျန်နေသည့် ခင်နုလည်းထိပ်ပြောင်တဲ့လူ၏ ပြောစကားကြောင့် ထိတ်လန့်ကာ ထပြေးမယ်ကြံစဉ် ဂတုံးစတောက်နှင့် လူက ခင်နု၏ ပခုံး  (2) ဖက်ကို စုံကိုင်ကာ သဲပုံပေါ် ပြန်ဖိချလိုက်သဖြင့် ခင်နုမှာ ထလို့မရတော့ ။

ခင်နု နောက်တကြိမ် ထပ်ရုန်းကြည့်သည် ၊ သို့သော် ဘယ်လိုမှမရ။ ခင်နု အော်၏။ အော်လည်း ဘယ်သူမှကြားမှာမဟုတ် ၊     သိမ်ပျက်နဲ့ ရေကန်ကလည်း အတော်လှမ်းပီး အပင်တေခြားနေသည်မို့ ။ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ခင်နု၏ ပုခုံး (2) ဖက်ကို ဖိမထားတော့ပဲ  လက်တဖက်တည်းဖြင့် ခင်နု၏ လက် (2) ဖက်ကို ပူးချုပ်၍ ခင်နု၏ ခေါင်းပေါ်သို့ လှန်ကာ အားနဲ့ ချုပ်ထားလိုက်သည်။

လက်2ဖက်ပူး၍ ခေါင်းပေါ်သို့ လှန်ကာ အချုပ်ခံလိုက်ရသော ခင်နုမှာ နို့အုံကြီးတေ မို့မောက်လာလျက်။မြန်မာအင္်ကျီလက်ပြတ်လေးထဲမှ ရုန်းကြွနေတဲ့တင်းတင်းရင်းရင်း နို့လုံးကြီး (2) လုံးမှာ အယ်ထွက်နေသဖြင့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ကျန်လက်တဖက်နှင့် အင်ကျီကြယ်သီးတေကို အကြမ်းပတမ်း ဆွဲဖြုတ်လိုက်၏။

ထိုအခါ ညိုချော ခင်နု၏ အညိုရောင် နို့လုံးထွားထွားကြီးများ ဘွားကနဲ ပေါ်ထွက်လာသဖြင့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက ချက်ချင်းဆိုသလို ကုန်းစို့သည်။ ကျန်သည့် နို့လုံးကြီး တဖက်ကို ကျန်တဲ့ လက်တဖက်ဖြင့် နယ်လျက်။ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက အပေါ်မှ ခွကာ လက်ကိုလည်းချုပ် ၊ နို့လုံး အယ်အယ်ထွားထွားကြီးကိုလည်းစို့လိုက် ၊ နယ်လိုက်ဖြင့်။

ရည်းစားဖြစ်သူ ခန့်ဦးနဲ့တုန်းက အလိုးခံနေကျဖြစ်သော်လည်း ယခုလို အတင်းအဓမ္မ ၊ မဒိန်းကျင့်တာမျိုးကိုတော့ ခင်နု မခံချင် ။ ထို့ကြောင့် အပေါ်ပိုင်းက ရုန်းမရသော်လည်း လွတ်နေတဲ့အောက်ပိုင်းက ရုန်းပြန်သည်။ခြေထောက်က အတင်းရုန်းသောကြောင့် ခြေရင်းမှာရှိတဲ့ သဲများမှာ မတ်တပ်ရပ်ကြည့်နေသည့် ထိပ်ပြောင်တဲ့လူကို တဖြတ်ဖြတ်နှင့် လာလာစင်၏။

ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း သဲတေ လာစင်နေသောကြောင့် ရုန်းကန်နေသော ခင်နု၏ ခြေထောက် (2) ချောင်းကို အလျင်အမြန် ဖမ်းကိုင်ပီး ချုပ်လိုက်သည်။သို့သော် ခြေထောက်မှာ ချုပ်လို့မရ။ထို့ကြောင့် ထိပ်ပြောင်သည့်လူသည်ဒေါသထွက်လာပီး

" စောက်ခလေးမကတော့ကွာ "

ဟု ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ခင်နု၏ စောက်ပတ်အပေါ် ဆီးအုံနေရာသို့ လက်သီးဆုပ်ကာ အားနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးချလိုက်သည်။

" အင့်! "

ခင်နုမှာ နာကျင်လွန်းသဖြင့် မျက်ရည်များကျလာ၍ ခြေထောက် (2) ဖက်က လည်း မရုန်းကန်နိုင်တော့။

" ရုန်းအုံးလေ ဖာသည်မလေး...ဟမ်...ရုန်းအုံး "

ထိပ်ပြောင်ပြောင်နဲ့လူသည် နောက်တခါ ထပ်ထိုးရန် လက်သီးဆုပ်ပီး ရွယ်လိုက်ချိန်

" ဟျောင့်တေ! "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးအသံ။ ဂတုံးစတောက်နဲ့လူရော ၊ ထိပ်ပြောင်ပြောင်နဲ့လူရောဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးကို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက

" လီးလားကွာ...မင်းက ဘာကောင်လဲ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးလည်း 

" ငါက ဒီရွာက ဆယ်အိမ်ခေါင်း...မင်းတို့..."

မာကြီး စကားဆုံးအောင်မပြောမိသေးခင်တွင်သဲပုံပေါ်မှာ လဲကျနေတဲ့ ခင်နုကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ခင်နုမှာ နို့အိုထွားထွားကြီးကို  ကြယ်သီးပြုတ်ထွက်နေသည့် အင္်ကျီအစ (2) ဖက်ဖြင့် မလုံ့တလုံ ကာထား၍ မာကြီးကို ကယ်ပါအုံးဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်နေ၏။

ထမီမှာလည်း ပေါင်လယ်လောက်ထိရောက်နေသဖြင့် ပေါင်တံ ညိုညို တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးမှာ အရှင်းသား။ ထိပ်ပြောင်သည့်လူမှ

" မင်းဟာမင်း ဆယ်အိမ်ခေါင်းဖြစ်ဖြစ် ဘာဖြစ်ဖြစ် ၊ ငါတို့က လီးလုပ်ရမှာလား...တွေ့လား...ဒီမယ် ဓား...ငါလိုးမသား  ဗိုက်ထဲထည့်မွှေပလိုက်မယ် "

ထိပ်ပြောင်သည့်လူသည် ခါးကြားမှ ဓားတိုထုတ်ကာ ပြောလိုက်၏။ ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးသည် အနည်းငယ် လန့်သွားသည်။ သို့ပေမယ့် မာကြီးမှာ ချက်ချင်းပင် လည်ပင်းက လွယ်ထားတဲ့ ရေစိုခံအိတ်ထဲမှ ဖုန်းကိုထုတ်ကာ ခင်နုအပါအဝင် မဒိန်းကျင့်တော့မည့် လူ (2) ယောက်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်၏။ထို့နောက် မာကြီးလည်း

" ဒီမယ် မင်းတို့ကောင်တေပုံ...ထောင်မကျချင်ရင် ခုချက်ချင်းထွက်သွားတော့ "

ဂတုံးစတောက်လူမှ

" ဒီမယ်...စော်လေးက အကိတ်ကြီးနော်...နို့ကြီးတေဆို မင်းမြင်တဲ့ အတိုင်းပဲ အယ်အယ်ထွားထွားကြီး...ဇယားမရှုပ်အောင် ဒီလိုလုပ်ကွာ မင်းပါ ငါတို့နဲ့ တခါတည်း ဝင်လိုးလိုက် "

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူ၏ ပြောစကားကြောင့်မာကြီးသည် ခေတ္တတွေဝေသွား၍ သဲပုံပေါ်ကို တချက်ကြည့်လိုက်ကာ မာကြီး၏ စိတ်ထဲတွင်

" ဒါ အကစင်ပေါ်က ဖင်ကြီးတဲ့ ခလေးမ ခင်နုပဲ...ပီးတော့ ဒီခလေးမက ဟိုကောင် ခန့်ဦး...ခွေးသဒေါင်းစားရဲ့ စော်ဟ..."

ထိုအချိန် မျက်ရည်တေ ရွှဲနစ်နေသော ခင်နုမှ ဆီးအုံ အထိုးခံရလို့ နာကျင်နေသဖြင့် အသံမထွက် တထွက်

" ကို..ကိုမာကြီး...ကျမကို ကူပါအုံး...အာ့!...အင့်!..."

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် သနားစိတ် ၊ ကူညီချင်စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာရုံသာမက ၊ ခင်နု၏ ကိုယ်လုံးကိတ်ကိတ်ကြီးကို မြင်နေရသဖြင့် လီးတောင်လာ၏။ထို့ကြောင့် လိုးချင်စိတ်က ကူညီချင်စိတ်ထက် ပိုများလာသည်က တချက် ၊ ခန့်ဦးကို ချဉ်နေသည်ကတချက် ၊ ထိုအချက်များကြောင့် ချက်ချင်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။

" ဒီမယ်...အရင်ဆုံး ငါပြောတာ မင်းတို့နားထောင်...3ယောက် ဝိုင်းလိုးတဲ့အချိန်...လူတယောက်ယောက် ရောက်လာရင် ငါတို့သေပီ...အ့တာကြောင့် တယောက်တလှည့်စီ ကင်းစောင့်ရင်း လိုးကြမယ် "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီး၏ စကားကြောင့်ခင်နုမှာ ပိုလန့်သွားပီး မျက်ရည်ပိုကျလာသည်။

" ဟျောင့်...မင်း အရင်စောင့်ကွာ "

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက ထိပ်ပြောင်တဲ့လူကိုပြောသဖြင့် ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း သိမ်အပျက်၏ ခပ်လှမ်းလှမ်း ၊ သစ်ပင်တစ်ပင်နားတွင် လူအရိပ်အခြေ စောင့်ကြည့်ဖို့ သိမ်အပျက်ထဲမှ ထွက်သွားသည်။ ခင်နုမှာ ဆီးအုံ အထိုးခံရသဖြင့် ကောင်းကောင်းမလှုပ်နိုင်။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ခင်နု၏ ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်၏။ညိုညို တုတ်တုတ် ရှည်ရှည် ပေါင်တံ (2) သွယ် အရင်းကြားထဲက မို့မောက်နေသည့် အတွင်းခံဘစ်အပြာရောင်။

ထိုဘစ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပီး ပေါင်တံ (2) သွယ်ကို ဖြဲကြည့်လိုက်ရာ ဖောင်းကားနေသော ခင်နု၏ စောက်ပတ်ကြီးမှာ နီရဲပီး ပြဲနေ၍ စောက်ပတ်ဘေးသားတဝိုက် ၊ ပေါင်ခြံက မည်းနေကာ အမွှေးများ ထူထဲစွာပေါက်နေလျက်။

" ဟျောင့် ဆယ်အိမ်ခေါင်း...ဒီစော်လေးက ဒီရွာကပဲမလား "

ခင်နု၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကြည့်နေရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သဖြင့်

" အိမ်ရှင်ဆိုတော့ မင်းအရင်လိုးကွာ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီးလည်း ဘာပြောကောင်းမလဲ လက်ထဲက ရေပြွတ် ၊ ကျောတွင် လွယ်ထားသည့် ရေပုံး နဲ့ ဖုန်းထည့်ထားတဲ့ ရေစိုခံအိတ်ကို ကြမ်းပြင် ပေါ်ချကာ ပုဆိုးကွင်း ဖြည်ချလိုက်သည်။ မာကြီး၏ လီးတံကြီးမဲမဲကြီးမှာ (7) လက်မခွဲခန့်ရှိပီး လုံးပတ်အတော်တုတ်၍ လီးထိပ်ကြီး နီရဲ တင်းပြောင်နေ၏။ အင္်ကျီတောင် မချွတ်တော့ပဲ ခင်နု၏ ပေါင်ခြံထဲတွင် နေရာယူလိုက်ရာ ခင်နုသည် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်ဖြင့် မာကြီး၏ ပူနေသည့်ဗိုက် နဲ့ ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထုတ်၍

" ဟီး!..ဟီး!...မလုပ်ပါနဲ့ ကိုမာကြီးရယ်..ခင်နု..တောင်းပန်ပါ...ပြွတ်!...အား!..."

ငိုယိုပီးပြောနေသော ခင်နုမှာ စကား မဆုံးခင်တွင်စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ မာကြီး၏ လီးတံကြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် ဝင်လာသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းသားတခုလုံး ရှိန်းတိန်း ပူထူသွားကာ အပေါ်သို့ ခါးတချက်ကော့တက်သွားသည်။ခါးကော့သည်နှင့်တပြိုင်နက် နို့အုံ စူစူ မို့မို့ အယ်အယ်ထွားထွားကြီးသည်လည်း အပေါ်သို့ကြွတက်လာရာ။မဒိန်းကျင့်နေသည်မို့ နူးနပ်ဖို့ အချိန်မရှိသည့်အတွက် မာကြီးမှာ introမှာပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်ပီး ခင်နု၏  ပေါင်2ဖက်ကို လှန်၍ လက်2ဖက်ဖြင့် ဖိကိုင်ထားရင်း အကြမ်းပတမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတော့သည်။

ခင်နုမှာလည်း ငိုသံရော ညီးသံရော ရောထွေးစွာထွက်နေလျက်။မာကြီး၏ လီးတံသည် ခန့်ဦးထက် ပိုရှည် ပိုတုတ်သည်မို့ စောက်ပတ်ထဲက မာကြီး၏ လီးတံချောင်းကြီး အကြမ်းပတမ်း ဝင်ချည်ထွက်ချည်တိုင်း ခင်နုမှာ နာကျင်ပေမယ့် အတော်ကောင်းနေ၏။ လီးတချက်ထုတ်တိုင်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တေမှာ ရွှမ်းကနဲ ဖြန်းကနဲ။

" အင့်!.... ဗက်!...ဗက်!...ပြွတ်!...ပလပ်!....ဗုန်း!...ဗက်!..ဗုန်း!...ဗုန်း!...ပြွတ်!...ဗက်!...ဗက်!..."

" အု!...အု!..."

ဂတုံစတောက်နှင့်လူကလည်း ခင်နု၏ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးတံကြီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးနေခြင်း။ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ခင်နု၏ ပါးစပ်ကို လိုးနေရင်း နို့လုံး ထွားထွားကြီး (2) မွှာကိုလည်း အားပါးတရ နယ်လိုက်ချေလိုက်ဖြင့်။

အောက်ပိုင်းက လိုးနေတဲ့ မာကြီးသည် တချီပီးတော့မည်ဖြစ်၍ ဆက်တိုက်ဆိုသလို အားနဲ့ မာန်နဲ့ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးရာ ၊ အောက်က ခံနေရသော ခင်နုသည်လည်း တအင့်အင့် ၊ တအားအား နဲ့ ။ ခနကြာသောအခါ မာကြီး တချီပီးသွားသဖြင့် လီးရည်များကို ခင်နု၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲသို့ တဖြောဖြော ပန်းထုတ်ပေးလိုက်သည်။ခင်နုမှာ တချီမပီးသေး။

ထို့ကြောင့် မာကြီးသည် ခင်နုစောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ဂလယ် တချောင်းထိုးကာ တဇွက်ဇွက်မြည်အောင် အဝင်အထွက် ခပ်သွက်သွက် နှိုက်ထုတ်ပေး၏။

စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ထည့်လိုးတုန်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာပီး ခင်နုမှာ စက္ကန့် အတော်ကြာအောင် တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ တချီပီးသွားလေသည်။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူလည်း တချီပီးသွားသောကြောင့် ခင်နု၏ ပါးစပ်ထဲတင်ပဲ လီးရည်‌များ ပန်းထည့်လိုက်ရာ ခင်နု လီးရည် သီးသွား၏။

ထို့နောက် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက ခင်နုပါးစပ်ထဲမှ လီးတံကြီးကို နှုတ်လိုက်ပီး 

" ကဲ ငါ့အလှည့်ပေါ့...ဖင်ကုန်းစမ်း ဖေလိုးမလေး "

ခင်နုမှာ အလိုးမခံချင်ပဲနဲ့ အလိုမတူပဲ မဒိန်းကျင့်ခံနေရသည့်ကြားက တချီပီးသွားသည်ကို ခင်နုကိုယ်တိုင် မယုံချင်။ခင်နု၏ မျက်နှာတခုလုံးသည် နီရဲနေပီး မျက်ရည် ၊ နှာရည် နှင့် ဂတုံးစတောက်လူ၏ လီးရည်များ ပေကျံနေ၏။

အခုလည်း ဖင်ကုန်းခိုင်းသဖြင့် လွတ်မယ်အထင်နဲ့ ရုန်းပြန်သည်။

" ဟာကွာ...ငြိမ်ငြိမ်အလိုးမခံဘူး...ဒီဖေလိုးမကတော့..."

ထပြေးမည်လုပ်သည့် ခင်နုကို ဂတုံးစတောက်နှင့် လူသည် အားနဲ့ သဲပုံပေါ်သို့ ထပ်လှဲချလိုက်သဖြင့်          ခင်နုမှာ သဲပုံပေါ်သို့ မှောက်ခုံဖြစ်သွားလျက်။ မှောက်ခုံဖြစ်နေသော ခင်နု၏ အညိုရောင်သမ်းနေသည့် ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးမှာ ဖင်ဘေးဘက်သားများ ဝိုင်းစက် ကားထွက်နေပီး အပေါ်သို့ ကောက်ချိတ် မို့မောက်နေသည်။

" ကောင်းအောင် လိုးပေးမာကို နင်မလို့ ပြေးတယ် ပြေးချင်အုံး...ဖြန်း!..ဖြန်း!...ပြေးချင်အုံး..ဖြန်း!"

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူမှ ပြောပြောဆိုဆိုပင် ဘေးနားမှာ ရှိသော သဲပုံထဲမှာ လက်တဆုပ်ခန့်ယူကာခင်နု၏ အယ်ထွက် နေသည့် ဖင်သားကြီး2ဖက်ကို ထိုသဲဆုပ်ထားသော လက်ဖြင့် အားကုန်ရိုက်သည်။

" အား!...အင့်!...နာတယ်...ဟီး!...မလုပ်ပါနဲ့ရှင်..."

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် ဖင်သားကြီး (2) ဖက်ပေါ်သို့ သဲများပွတ်လိမ်းပြန်သည်။ ထို့နောက် ဖင်ဆုံအယ်အယ်ကြီးကို လက် (2) ဖက်ဖြင့် ထူ၍ ထောင်လိုက်ကာ ဖင်ကုန်းသည့်ပုံစံ လုပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှ ခင်နု၏ ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးသည် ပိုမို ကားထွက်လာပီး ဖင်ကြားထဲမှ စောက်ပတ်ကြီးကလည်း ပြူးထွက်လာ၏။

ဂတုံးစတောက်နှင့် လူလည်း ခင်နု၏စောက်ပတ်အဝကို (8) လက်မခန့်ရှည်ပီး blue mountain ချိုရည်ဘူးခန့် တုတ်သည့် လီးတံကြီးတေ့ကာ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။

" အင့်!...အား!...ဗက်!...ဗက်!..ဗုန်း!...ပြွတ်!...ဖြန်း!..."

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူက အနောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးသလို လက်ဝါးကြီး (2) ဖက်ဖြင့် သဲများပေနေသော ခင်နု၏ ဖင်သားကြီး (2) ဖက်အား တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း။ အနောက်က တချက်ဆောင့်လိုးတိုင်း ခင်နု၏ ဖင်တုံး အယ်အယ်ကြီး (2) တုံးမှာ တုန်ခါသွားသည်။ဖင်ကုန်းခံနေရသည့် ခင်နုမှာလည်း နာကျင်လွန်းသဖြင့် ငိုလည်းငို ၊ ငိုရသည့်ကြားထဲ ( မသိစိတ်ထဲ )က အလိုးခံရတာ ခန့်ဦးတုန်းကလို မဟုတ်ပဲ မတူညီတဲ့ ဖီးတမျိုးဖြင့် ကောင်းလည်းကောင်း။

ဂတုံးစတောက်နှင့်လူလည်း အနောက်ကနေ ခင်နု၏ ဆံပင်ကို စုကိုင်ပီး ဆောင့်လိုးရင်း ၊ ဖင်သားကြီးများကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် သဲများပွတ်၍ ရိုက်သည်။

အတန်ကြာတွင်ခင်နု ပီးချင်လာသဖြင့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူ၏ လီးတံချောင်း ပူပူနွေးနွေးကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ကျစ်ထုတ်နေအောင် ဆွဲညှစ်လိုက်သည် ။ ဂတုံးစတောက်နှင့်လူသည် အားရပါးရ လိုးရင်း

" ဟား!...ကောင်မ...ရုန်းတုန်းကလည်း သူ...အခု ငါ့လီးကြီးကို စောက်ပတ်နဲ့ ညှစ်ပီး ဆွဲစုပ်တာလည်းသူ...တော်တော်ခံကောင်းနေပီထင်တယ်...ရော့ကွာ...ရော့ကွာ...ဗုန်း!...ဗုန်း!...ဗက်!...ဗုန်း!..."

ခင်နုမှာ တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပီး ဖင်တုံးကြီး (2) တုံးမှာ ယမ်းခါသွား၍ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက စောက်ရည်များပန်းထွက်ကာ တချီထပ်ပီး ပီးမြောက်သွားပြန်သည်။

ခင်နုနဲ့အတူ ကတုံးစတောက်နှင့်လူလည်း တချီပီးသွားသဖြင့် လီးရည်များ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့် ပေးရာ ခင်နု၏ စောက်ပတ်ရည်တေ နဲ့ ကတုံးစတောက်လူ၏ လီးရည်များ ရောနှောနေသည့် စောက်ရည်များသည် ခင်နု စောက်ပတ်အတွင်းထဲတွင် တင်းကျပ် ပြည့်နှက်သွားသည်။

လီးတံကြီးမှာ စောက်ပတ်ထဲက မချွတ်သေးသည့်အတွက် စောက်အရည်တေသည် အပြင်သို့ ဒလဟော လျှံထွက်မကျသေးပဲ စောက်ပတ်အသားနဲ့ လီးချောင်းအသားကြားထဲက စိမ့်ထွက်ရုံမျှသာ။

" ပလွတ်! "

စောက်ပတ်ထဲက လီးတံကြီးကို ချွတ်လိုက်သောအခါ ပိတ်လှောင်ခံထားရသည့် စောက်ရည်များသည် အပြင်သို့ ဒလဟော လျှံကျလာ၏။ လိုးနေကြသူ အကုန်လုံး ချွေးများတရွှဲရွှဲ။ လိုးနေတာကို ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေသည့် ဆယ်အိမ်ခေါင်းမာကြီး ။တချီပီးသွားလို့ အမောဖြေနေသည့် ဂတုံးစတောက်နှင့်လူ။

တကိုယ်လုံး ချွေး‌တေထွက်နေပီး ဖင်သားကြီး  (2) ဖက် တုန်တုန်နှင့်မှောက်ခုံကြီးဖြစ်နေပီး မောပန်းစွာ မျော့နေသော ခင်နုမှာ လေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရှူရှိုက်နေရသည်။

" ဖေလိုးမ...နင့်ကို ဘယ်သူက အနားပေးလို့လဲ..."

ဂတုံးစတောက်လူမှ ခင်နု၏ ဖင်ကြားထဲက ထွက်နေသည့် စောက်ဖုတ်မွှေးကို ဆွဲနုတ်လိုက်၏။

" ဖြတ်!...အား!..."

" ဟိုကောင်နဲ့ နေရာလဲ လိုက်အုံးမယ်...ဖေလိုးမ...နောက်တချီကျရင် နင် အသေပဲ...အသေကိုလိုးအုံးမာ "

ဂတုံးစတောက်လူသည် ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် သိမ်အပျက်ထဲမှ အပြင်သို့ထွက်သွားသည်။စက္ကန့်ပိုင်းအကြာတွင် ကွမ်းဝါးသည့် ထိပ်ပြောင်ပြောင်နဲ့လူ ရောက်ချလာပီး အင်ကျီရော ၊ ပုဆိုးရောချွတ်ပစ်လိုက်ပီး ခင်နုကို ပက်လက်လှန်လိုက်၏။        

ထို့နောက် ခင်နု၏ နှခမ်းကို ကွမ်းတေပေကျံနေသည့် ပါးစပ်ကြီးဖြင့် အကြမ်းပတမ်း ပွတ်သပ် နမ်းစုတ်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ လက်နှိုက်ပီး မွှေလေသည်။ ခင်နုတစ်ယောက် အောက်ပိုင်းက စောက်ပတ်နှိုက်ခံရလို့ ဖီးတက်သော်လည်း အပေါ်ပိုင်းက ကွမ်းဗရပျစ်နဲ့ ပါးစပ်ရော နှခမ်းရော လျှာရော ပေကျံစွာ အစုပ်အနမ်းခံရသဖြင့် ရွံကရွံ။ ထိုအချိန် မာကြီးမှ ထိပ်ပြောင်သည့်လူကို ပြောလိုက်သည်။

" ဟျောင့်...ဒီကောင်မ ဖင်ထဲ ဒါထည့်ပီး စအိုချဲ့လိုးမလို့...ဖင်ဖြဲထားစမ်း "

မာကြီးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ချထားသည့် စတီးရေပြွတ်ကိုယူလိုက်၍ ခင်နု အနားသို့ ကပ်လာသည်။ ခင်နုလည်း စောက်ပတ်သာ ခန့်ဦး လိုးနေကျဖြစ်ပီး ဖင်တော့ တခါမှ ပေးမလိုးသောကြောင့် ၊ အခု ဖင်ထဲထည့်မယ်ဆိုသဖြင့် ကြောက်လန့်တကြား ရုန်းပြန်သည်။

" အယ် ဖင်ကြီးမ...နင်က ရုန်းပြန်ပီလား...ထပ်ထိုးခံချင်လို့ပေါ့...ဟမ်..."

ဆီးအုံနေရာသို့ ထပ်ထိုးမည်ဟု ပြောသောကြောင့် ခင်နု မလှုပ်ရဲတော့ ၊ သူတို့လက်ခုပ်ထဲကရေ ဖြစ်နေပီပဲ ၊ စောက်ပတ်အလိုးခံတာတောင် (2) ချီပီးသွားပီဖြစ်သဖြင့် အခုလည်း ဖင်လိုးတော့မာမို့ ၊ ရုန်းမရ ထွက်ပြေးလို့မရမယ့်အတူတူ ၊ သူတို့လုပ်တာပဲ ကြိတ်မှိတ်ခံတော့မည်ဟု စိတ်ထဲတွေးလိုက်တော့၏။

ထိပ်ပြောင်သည့်လူလည်း kissing ဆွဲနေရာမှခင်နုကို ပက်လက်လှန် အနေအထားအတိုင်း ၊       ခြေထောက် (2) ချောင်းကို အပေါ်လှန်ကာ စအိုဝ ပေါ်သည်အထိ ဖင်ဆုံ အယ်အယ်ထွားထွားကြီးကို မြှောက်လိုက်သည်။

မာကြီးသည် မည်းနေသော စအိုအဝသို့ လျှာနဲ့ ထိုးကြည့်လိုက်ပီး တံတွေးထွေးလိုက်၏။ ထို့နောက် စတီးရေပြွတ်ထိပ်နှင့် မဲနေသည့် စအိုအဝကိုတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းကြည့်လိုက်သည်။ ခင်နုလည်း နာလွန်းသဖြင့် အော်တော့သည်။

စအိုမှာ ကြပ်လွန်းသဖြင့် ရေပြွတ်ထိပ်မှာ ဘယ်လိုမှမဝင်။ ထို့ကြောင့် စအိုထဲသို့ လက်ညိုးထည့်ကြည့်သည်။လက်ညိုးတချောင်းတည်း ထိုးရုံးတောင် ကြပ်သိပ်လွန်းနေ၏။လက်ညိုးကို ပြန်ထုတ်လိုက်သောအခါ လက်ညိုးမှာ ချီးဖတ်ပါလာသဖြင့် မာကြီးသည် ဘေးနားတွင်ရှိသော ဆာလာပြည်အိတ်တွင် လက်ညိုးတွင် ပေနေသော အရာများကို သုတ်လိုက်သည်။

ချောဆီအဖြစ် အသုံးပြုဖို့ရာအတွက် ခင်နု စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်သိုင်းကျွေးပြန်ရာ ခင်နုမှာ တချီထပ်မပီးသေးသော်လည်း စောက်ပတ်ထဲမှ သေးများ ထောင်၍ ပန်းထွက်လာပီး ထိုသေးများကို မာကြီးသည် လက်ဖြင့်ခံရင်း စအိုတဝိုက်နှင့် စအိုထဲသို့ ပွတ်လိမ်း၏။

သေးများဖြစ်သော်လည်း အရည်ပျစ်ပျစ်များပါ စောက်ပတ်အတွင်းသားထဲက ရောပန်းသဖြင့် စအိုချဲ့ဖို့ရာအတွက် အထောက်အကူပြုသည်။စိုရွှဲနေပီဖြစ်သော စအိုအဝ၌ စတီးရေပြွတ်ထိပ်ကို ထပ်ထိုးသွင်းကြည့်ရာ 1လက်မခန့် ဝင်သွား၏။ မာကြီးသည် ငိုယိုကာ အော်ညီးနေသော ခင်နုကို တချက်ကြည့်လိုက်ပီး

" ဟဲ့ တော်တော်နာလို့လား "

ခင်နု  အသံပင်မထွက်နိုင်ပဲ ခေါင်းသာ ခပ်လေးလေး ညိမ့်ပြသည်။

" အား......! "

ခင်နု၏ နာနာကျင်ကျင်အော်သော အသံ။ နာလားလို့မေးပီး ဖြေးဖြေးသွင်းမယ်ထင်သော်လည်း မာကြီးသည် စတီးရေပြွတ်ကို အားဖြင့်ဆောင့် ထိုးသွင်းချလိုက်သဖြင့် နူးညံ့သည့် 

စအိုမှာ ပြဲသွားပီး သွေးများစိမ့်ထွက်လာသည်။ရေပြွတ် (4) လက်မခန့်လောက် စအိုထဲ ဝင်သွားပီး ပြန်ထုတ်သောအခါ ချီးဖတ် နဲ့ သွေးများပါ စတီးရေပြွတ်၌ ကပ်ပါလာပီး စအိုအဝတွင်လည်း သွေးများထွက်နေလျက်။ခင်နုမှာ  ရုန်းမရမှန်းသိသော်လည်း နာကျင်လွန်းသဖြင့် ဖင်ကို ငြိမ်ငြိမ်မနေပဲ ဘယ်ညာခါရမ်းသည်။

" ဒီလောက်ဆို လီးထိုးလို့ရလောက်ပီ "

မာကြီးသည် မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ပက်လက်လှန် ဖင်ထောင်ထားသော ခင်နုကို ခွကာ သူ့ရဲ့ 7လက်မခွဲ လီးတံရှည်ရှည် တုတ်တုတ် မည်းမည်းကြီးကို သွေးများပေနေသည့် ခင်နု၏ မည်းနေသော စအိုအဝသို့တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းမသွင်းပဲ အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပီး စည်းချက်မှန်မှန် ဆောင့်လိုး၏။

စအိုထဲမှ လီးတံကြီး ထွက်သည့်အခါတိုင်း သွေးများမှာ ကြည့်မကောင်းအောင် လီးတံကြီးနှင့်အတူကပ်ပါလာ၍ စောက်ရည်အနံ့တင်မက ညှီစုတ်စုတ် အနံ့တေပါ မွှန်ထူလာလျက်။

" ဗုန်း!...ဗုန်း!...ဗုန်း!...အင်းး!...အင်းး!...ဗုန်း!...    ဗက်!...ဗက်!...ဗုန်း!..အင်းး!.."

ခင်နုမှာ အားကုန်ကာ မျော့လာပီမို့ ပီပီသသပင် မညီးနိုင်ပဲ အင်းး အင်းး ဟုသာ အသံရှည်စွဲရုံ ညီးနိုင်တော့၏။ မာကြီး၏ ပေါင်အောက်အသားနှင့် ခင်နု၏ ဖွံထွား အယ်ထွက်နေသည့် ဖင်သားကြီးများ ရိုက်ခတ်သံ တဗုန်းဗုန်း တဗက်ဗက် ဟူသည့် လိုးမြည်သံများမှာ သိမ်အပျက်ထဲမှ ဟိန်းထွက်နေသည်။

ဘောလုံးကွင်းဘက်မှ သကြန်သီချင်းသံများသည်သာမက ချောင်းဘက်မှ သကြန်သီချင်းသံများသည်လည်း သိမ်အပျက်ထဲထပျံ့လွင့်နေလျက်။

ချောင်းနှင့် သိမ်အပျက်ကြားထဲတွင်လည်း ချုံတော သစ်ပင်ကြီးငယ် ၊ ချိုင့်ဝှမ်းတေခြားနားနေလျက်။

................................

ချောင်းကမ်းပါးစပ်ဘေးတနေရာ ၊ တဲထိုးထားသည့်နေရာတွင် နေထက် နှင့် ခန့်ဦးတို့မှာထန်းရည်သောက်လိုက် ၊ သီချင်းဆိုရင်း ကလိုက်ဖြင့်။ ချောင်းတွင် လူလည်း အတော်များသည်။ 

နေထက်မှ

" နေကလည်း ပူလိုက်တာကွာ...အခုတောင် ချောင်းမှာ လူတေပြည့်နေတာ...မနက်ဖန် သကြန်အကြတ် ၊ အတက်ဆိုရင် ဘယ်လောက်များ လူတေပြည့်မလဲမသိဘူး..."

ထန်းရည် တခွက်မော့ပီး အမြည်းကောက်ဝါးလိုက်သော ခန့်ဦးမှ

" လီးပဲကွာ "

နေထက်လည်း

" ဟာ...ဘာလဲဟ..."

ခန့်ဦးသည် တခွက် ထပ်သောက်လိုက်ပီး

" ဟိုလူလေ...ငါလိုးမသား ဆယ်အိမ်ခေါင်းကြီး...ငါ့စော် ခင်နုကိုများကွာ...လာပီး ပစ်မှားရ  တယ်လို့...အာစောက်ရမ်းချောင်တဲ့ အ့လူပါးစပ်ကို သေးပန်းပစ်ရမာ "

နေထက်မှ

" အ့လူက အ့လို တွေ့သမျှမိန်းကလေးတေကိုအာလိုက်ချောင်နေကြကွ....ထားလိုက်ပါကွာ...အ့လူအကြောင်းသာတွေးနေရင် စိတ်တိုတာပဲရှိမာ..."

" အေး...ဟုတ်တယ်...ဒါမဲ့ အ့လူဆီက နောက်တခါ ခင်နုအကြောင်း အာချောင်သံကြားရင်တော့...အ့လူ အသေပဲ "

ဆယ်အိမ်ခေါင်း မာကြီးသည် အာချောင်ရုံတင် မဟုတ်ပဲ ခင်နုကို အခုချိန်မှာ သိမ်ပျက်ထဲ၌တခြားလူ (2) ယောက်နှင့် လက်တွေ့ စောက်ပတ်ရော စအိုရော မဒိန်းကျင့် ဖြဲလိုးနေတာကို ခန့်ဦးမသိ။

............

ညနေ (5) ခွဲ....

" ဟဲ့ နေထက်...ပရိတ်အိုးထဲက ပရိတ်ကြိုး( အပ်ချည်ကြိုး ) တေ ခြံစည်းရိုး တခုလုံးမှာ ပတ်ချည်လိုက်အုံး...."

ဒေါ်ထက်ထက်မိုးမှာ ပရိတ်အိုးထဲမှ ပရိတ်ရေကို အုတ်ကန်ထဲမှ ရေများဖြင့် ထပ်ပွားကာ ခြံစည်းရိုးအနှံ့ ပတ်ဖျန်းနေ၍ နေထက်သည်လည်း ပရိတ်ကြိုးဖြင့် ခြံစည်းရိုးပတ်ပတ်လည် ပတ်ချည်နေသည်။ တဖက်ခြံမှ မျိုးဆွေ နှင့် မေလေးတို့အိမ်တွင်

" မေလေး...နင် မနက်ဖန် အကြတ်နေ့ကျ ချောင်းဘက်မှာ ကဲရအောင် ငါတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ပါလား "

မျိုးဆွေမှ ပြောလိုက်ခြင်း။ မေလေးမှ

" အို...မလိုက်ချင်ပါဘူး...ကိုယ့်ဘာသာ အိမ်မှာပဲ နေမာ ၊ ဒါမှမဟုတ် ရွာထဲက ကောင်မတေဆီ သွားရင်သွားမာ..."

ထိုအခါ ဆိတ်နီမှ

" မေလေးကလည်းဟာ...လိုက်ခဲ့ပါဟ...မနက်ဖန် ချောင်းထဲမှာ လူတေအများကြီး ပြည့်နေမှာ...ပျော်စရာကြီး..."

မေလေးလည်း

" နေက ပူပူ ၊ ရှင်တို့ကလည်း အရက်သေစာတေနဲ့အော်ကြီးဟစ်ကျယ် သောင်းကျန်းအုံးမာ...တော်ပီမလိုက်ဘူး.. "

ကျွဲကြီးမှ

" ငါတို့နေမယ့်နေရာက တဲထိုးထားပါတယ်

ဟ...နင် နေမပူစေရပါဘူးဟာ...ပျော်ကြပါးကြမှာနဲ့ပူလို့ပူမှန်းတောင် သိမာမဟုတ်ဘူး...ပီးတော့  သောင်းကျန်းတယ်‌ဆိုတာက ငါတို့က နည်းနည်းရယ်...မျိုးဆွေက ခပ်များများ...ဟား!..ဟား!.. "

အောင်ဗလကလည်း 

" လိုက်ခဲ့ပါ မေလေးရာ...လူကတော့ များမှာ အသေချာပဲ...နင်က ငါတို့ ‌သောက်စားကြမယ့် တဲထဲ လူများမှာစိုးနေတာထင်တယ်....တဲက ငါ့တဲပါဟ...ပီးတော့ တခြားသူတေမပါဘူး...ဒီ ငါတို့လူတေချည်းပဲ နင်တို့လင််မယားရယ် ငါတို့ (3) ယောက်ရယ်..ဒါပဲ...ငါ့တဲကလည်း ချောင်း တဖက် တောင်အစွန်ဆုံးမှာဆို‌တော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ...တခြားသူတေကို မြင်လည်းမြင်ရ ၊ အသံတေလည်း ကြားရပေမယ့်...ငါ့တဲနားတော့ တယောက်မှရှိမှာ မဟုတ်ဘူး အကုန်ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ "

ကိုမျိုးဆွေကတော့ ဆိတ်နီတို့ 3ယောက် သူ့မိန်းမမေလေးကို ခင်လို့  အိမ်မှာနေရင် ပျင်းမာစိုးသည့်အတွက် သဘောရိုးနှင့် ခေါ်ခြင်းဟုသာ တွေးထင်နေလျက်။

တကယ်‌တော့ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်မှာ မျိုးဆွေကို အမူး တိုက်ပီး  မေလေးကို (3) ယောက် ဝိုင်းလိုးချင်လို့ ဇွတ်ခေါ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မေလေးကလည်း ကိုမျိုးဆွေတို့နဲ့ လိုက်တာက ကိစ္စမရှိ ၊ တော်ကြာ ကိုမျိုးဆွေကို အမူးတိုက်ပီး ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက် သူ့ကို မဟုတ်တာ ဝိုင်းလုပ်ကြမှာ စိုးသဖြင့် ဇွတ်ငြင်း၏။

" ကျမက သောက်တတ်တာလည်း မဟုတ်ဘူး...တော်ပါပီ...မလိုက်ပါဘူး...ရှင်တို့ဘာသာ မူးကြရူးကြ "

ဆိတ်နီမှ

" နင် မသောက်တတ်လည်း အမြည်းစားပေါ့ဟ...ပီးတော့ မျိုးဆွေကိုလည်း ထိန်းရာရောက်သေး..."

ခေါ်လိုက် ၊ ငြင်းလိုက်ဖြင့် အတန်ကြာသောအခါ ဘယ်လိုမှ ငြင်းမရသည့်အဆုံး ၊ သူတို့ပြောသည့်အတိုင်း ကိုမျိုးဆွေကိုလည်း ထိန်းရာလည်း

ရောက်အောင် ၊ ပီးတော့ သတိနဲ့သာ နေရင် ဆိတ်နီတို့လည်း သူ့ကို မဟုတ်တာ ဘာမှလုပ်မရပါဘူးဆိုပီး မေလေးမှ

" ခက်တာပဲ...လိုက်မယ်...လိုက်မယ်..."

မေလေးက ချောင်းထဲ လိုက်မည်ပြောသဖြင့် ကိုယ့်မိန်းမနဲ့အတူ သကြန်မှာ ကဲရမာမလို့ မျိုးဆွေလည်း ပျော်သွားသည်။

မျိုးဆွေထက် ပိုပျော်‌နေသည်က ဆိတ်နီတို့ (3) ယောက်။ မနက်ဖန်ကျ မေလေးကို 3‌ယောက် ဝိုင်းလိုးရတော့မာမို့......။

.................................................

အပိုင်း (၂) ဆက်ရန် >>>>>>