ကိုဘခက်နှင့်အပါယ်ကြောက်သော အမှန်လေးများ အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - ကိုဘခက်
မနေ့ကပေါ့ဗျာ။ အပေါ်ထပ်က ဧည့်ခန်းမှာ အနားယူနေတုန်း
“ ကလင် ကလင် ကလင်”
ဖုန်းလာလို့ ကိုင်လိုက်တော့
“ အကိုကြီး ဘာတွေ အလုပ်များနေလည်းဗျ၊ ကျွန်တော် စိုးအောင်ပါ”
“ အေး ညီ ကိုစိုးအောင် ပြော ဘာလုပ်ပေးရမလဲ”
“ ကျွန်တော် ရန်ကုန်ကို တလလောက် ခွင့်နဲ့ ပြန်လာမလို့ အကိုကြီးရ”
“ အေး မိသားစုနဲ့လား ညီလေး”
“ ဟုတ်ဘူးဗျ ကျွန်တော် တယောက်တည်း အကိုကြီးရ အမေ နေမကောင်းလို့ လာပြန်ကြည့်တာ”
“ အေး ကောင်းတာပေါ့ကွ”
“ ဟုတ်အကိုကြီး ကျွန်တော်ရောက်တုန်းလေး အဖော်လေးဘာလေး မရနိုင်ဘူးလား”
“ ဟေ ငါ့မှာ အကြံအဖန် မရှိဘူးဟ”
“ အကိုကြီးမှာ အကြံအဖန် မရှိမှန်း ကျွန်တော်သိပါတယ် အကိုကြီးရ၊ အမှန်အကန်လေးတွေတော့ ရှိတယ် မဟုတ်လား ဟဲဟဲ”
“ အဲဒါက သူသဘောတူအုန်းမှလေ”
“ အဲဒါက ကျွန်တော့်တာဝန်ထား အကိုကြီးရာ”
“ အေးလေ ပြီးရော မနက်ဖြန်တော့ တယောက်တွေ့ဘို့ရှိတယ်”
“ ဟုတ်လား ကျွန်တော််လာခဲ့မယ်လေ ဘယ်နားလည်း အကိုကြီး”
“ အေး ပြီးရင်လိပ်စာ ပို့ပေးလိုက်မယ်လေ”
“ ဟုတ် အကိုကြီး၊ သြော် ဒါနဲ့ သူ့ကို ဘယ်လောက်ပေးရမလဲ အကိုကြီး”
“ ဟာ လုပ်စားတ့သူ မဟုတ်ဘူးဟ”
“ သိပါတယ်အကိုကြီးရ မုန့်ဘိုးပေါ့ ကျွန်တော် တသိန်းပေးလိုက်မယ်လေ အကိုကြီးရာ နော်”
“ အဲဒါတော့ မင်းသဘောပဲ အကွာအကွယ်တော့ သုံးရမယ်နော်ညီ”
“ အဲဒါတော့ မပူနဲ့ အကိုကြီး ကျွန်တော်က အမြဲသုံးတဲ့ကောင်”
“ အေးလေ အဲဒါဆို မနက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်လေ”
“ OK အကိုကြီး See you.bye”
ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားလေရဲ့၊ ဒီကောင်နဲ့ ဆုံဘူးတဲ့ သင်္ဘောအခေါက်တိုင်း သူ့အခန်းထဲ ကောင်မလေး ပြတ်တယ် မရှိဘူး၊ ဖြူဖြူ ရှည်ရှည် ရုပ်ချော သဘောကောင်းဆိုတော့ ကပ်ပြီးတဲ့ ကမ်းနောက်တခါ ပြန်ရောက်ရင် Soe ရော Soe မပါဘူးလားနဲ့ ဝိုင်းမေးတဲ့ ကောင်မလေးတွေ ဖြေရတာ အမော၊ အခုလည်း သဘောင့်သား မွှေအုန်းမယ်။ ကျုပ်တို့သင်္ဘောသားတွေက သင်္ဘောတက်ချိန်ဆို သူငယ်ချင်းဆိုတာထက် သေဘော်သေဘက်တွေဆိုတော့ တယောက်နဲ့တယောက် အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီချင်ကြတာ ဓမ္မတာပါ၊ ဒီလောက်ဒုက္ခပေးတာလောက်ကတော့ ရိုးနေပါပြီ။
..................................................................................................
ကျုပ်လည်း လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး တခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ ကိုစိုးအောင်က ရပ်လျှက်သား၊
“ လာ ညီ”
လီးတန်းလန်း ဖင်အပြောင်သား ကျုပ်နောက်က သူလိုက်လာတယ်၊ ကောင်မလေးက ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး သဘက်ကလေးပတ်လို့ လုံလုံခြုံခြုံ၊ ကျုပ်လည်း ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်လိုက်ရင်းက
“ နုနု သူ့နံမည်က ကိုစိုးအောင်တဲ့၊ ဦးလေးသူငယ်ချင်း”
“ ကိုစိုးအောင် သူ့နံမည်က နုနုတင်တဲ့၊ ကျုပ်ကတော့ နုနုလို့ပဲခေါ်တယ်”
“ သြော် သမီးနံမည်က နုနုတဲ့လား နံမည်နဲ့ လူနဲ့ လိုက်တယ်နော် ဖြူဖြူနုနုချောချောလေးပဲ၊ ဦးကို ဦးစိုးလို့ပဲ ခေါ်ပေါ့နော်”
ကောင်မလေးခေါင်းကို မသိမသာ ငြိမ့်တော့ အခြေအနေကောင်းတယ်ဆိုတာ သေချာသွားတယ်၊ ကိုစိုးကလည်း လူပါးဆိုတော့ သိမ်းသွင်းတတ်တယ်လေ၊ အခြေအနေမကောင်းရင်တော့ သူ့ကို ပြန်ခိုင်းမယ်လို့ စဉ်းစားထားပေမယ့် အခြေအနေကောင်းနေတော့ အသာလေးလွှတ်ပေးလိုက်တယ်၊ ပထမပိုင်းတော့ ကောင်မလေး ရှက်အမ်းအမ်းဖြစ်နေပေမယ့် အခု တစိမ်းတယောက်ပါလာတယ်ဆိုတော့ ရင်ခုန်လှုပ်ရှားနေပုံပဲ၊
“ ကိုဘခက်က သမီးအကြောင်းပြောပြပါတယ်၊ သမီးချောတဲ့အကြောင်း၊ ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အကြောင်း နောက်ပြီး”
ကောင်မလေး စိတ်ဝင်စားပြီး ကိုစိုးအောင်ကိုမော့အကြည့် ကိုစိုးအောင်ဟာ လှစ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်ကနုနုဘေးနားထိုင်ပြီး
“ နောက်ပြီး ဘယ်လို အပေးကောင်းကြောင်း”
“ အို”
ကောင်မလေး ရှက်သွားပြီး ကျုပ်ကိုလှမ်းကြည့်လို့ မျက်စိတဘက်မှိတ်ပြလိုက်ပါတယ်၊
“ အဲဒါနဲ့ ဦးစိုးလည်း ဟုတ်မဟုတ် သိချင်လို့ လာခဲ့တာပါ”
“ ဟာကွာ ဘာတွေမှန်းလည်း မသိဘူး”
နုနုရဲ့ စူနွဲ့နွဲ့ အသံလေးထွက်လာတော့ ပွဲသိမ်းသွားပြီဆိုတာ ကျုပ်နားလည်လိုက်တယ်၊ ချောဖြောင့် တဲ့ ကိုစိုးအောင်ရဲ့ အမြှူအောက်မှာကောင်မလေး ခွေလဲသွားပါပြီ၊ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကိုစိုးအောင်က ကောင်မလေးရဲ့ သဘက်ကို ဆွဲဖြေလိုက်ပါတယ်၊ သဘက်ဟာ ကောင်မလေးရဲ့ သိုင်းထားတဲ့လက်အောက်မှာရှိပေမယ့် လှမ်းဆုတ်မတားတဲ့ အတွက်ကြောင့် ပြေလျှောပြီး ကိုစိုးအောင်လက်ထဲ အကွင်း လိုက်ပါသွားတော့ နုနုဟာ ခုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့ လက်ကလေးပိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းကလေးတွေကို ဖုံးထားပေမယ့် မျက်လုံးကတော့ ညုတုတု ပြုံးတုံးတုံးနဲ့ ကိုစိုးအောင်ကို စိုက်ကြည့်လို့၊ ကိုစိုးအောင်ကလည်း နုနုရဲ့ လက်ကလေးတွေကိုဖယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းပျောက်နေတဲ့ နိုနီထာရဲလေးကိုကြည့် ပြီး
“ လှလိုက်တာ နုနုရယ်”
လို့ပြောပြီး ကုန်းစို့လိုက်တော့ နုနုလည်း မျက်လုံးလေးစင်း မေးလေးမော့ကာ အံလေးကြိတ်ပြီ အသက်ရူသံတွေမြန်နေပါတော့တယ်။ ကိုစိုးအောင်ဟာ နို့ကိုစိတ်တိုင်းကျနယ်စို့ပြီးမှ ပေါင်လေးကိုဖြဲပြီး စောက်ပတ်လေးကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ်၊ အဲဒီအချိန် စအိုဝမှာ lubricant တွေ့တော့ သဘောပေါက်သွားပြီး ကျုပ်ကို လှမ်းရှိုးလို့ လက်မထောင်ပြလိုက်တော့ ပြုံးတုံ့တုံ့နဲ့ ကျုပ်ကို နုနုမမြင်အောင် လက်မပြန်ထောင်ပြပါတယ်၊ ကောင်မလေးပဲ စိတ်လှုပ်ရှားလို့လား ကိုစိုးအောင်ပဲ ဘာဂျာတော်လို့လားမသိဘူး ၅ မီးနစ်လောက်နဲ့ ကောင်မလေး ပြီးသွားပါတယ်။
ကိုစိုးအောင်က ကောင်မလေးကို ကုတင်ပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းပြီး သူ့ရဲ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ဖြောင့်စင်းထုတ်ခိုင်တဲ့လီးဟာ မတ်နေအောင် ထွက်လာပါတယ်၊ သူ့လီးဟာ ကျုပ်လီးလောက် မတုတ်ပေမယ့် ၁ လက်မတော့ အသာလေး ပိုရှည်နိုင်ပါတယ်၊ ကိုစိုးကကောင်မလေးရဲ့ ပါးစပ်နားလီးတေ့ပေးတော့ နုနုကကျုပ်ကိုလှမ်းကြည့်ပါတယ်၊ ကျုပ်က ok ဆက်သာလုပ် ဆိုတဲ့ပုံစံမျိုးနဲ့ ခေါင်းကိုအသာလေးဆတ်ပြတော့ ကောင်မလေး လွေလိုက်တာဆိုတာ အငမ်းမရ၊ ကျုပ်လီးနဲ့ မတူတဲ့လီးဆိုတော့ အသစ်အဆန်းကို စမ်းသပ်ချင်ပုံပဲ။
“ ကိုစိုးကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ဗျာ နုနုက ကုတင်စောင်းမှာကုန်းလိုက် ပြီးရင် ကိုစိုးကို လီးစုတ်ပေးလိုက်”
သူတို့နေရာရွှေ့နေတုန်း ကျုပ်လည်း durex pleasure max လေးကို လီးမှာစွတ်လိုက်ပါတယ်၊ ကျုပ်လီးက size ကြီးတော့ pleasure max နဲ့မှ အံဝင်ဂွင်ကျ၊ နောက်ပြီး အစွတ်မှာ အဖုသေးသေးလေးတွေလည်းပါတော့ ခံရတဲ့ သူအတွက်လည်း feeling ပိုကောင်း။ ကျုပ်လည်း နုနုရဲ့ တင်ပါးလေးကို ခုတင်စွန်းအပြင်ဘက်အထိရောက်အောင်ရွှေ့ယူလိုက်ပြီး လိုးလက်စ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိုးထည့်လိုက်ပါတယ်၊ အစမှာနည်းနည်းကျပ်ချင်သလိုရှိပေမယ့် တခါဝင်ပြီးတဲ့ တွင်းဆိုတော့ ခဏာအကြာမှာ နေသားတကျဖြစ်သွားပါတော့တယ်၊ ကျုပ်အရှိန်တင်လိုးလေ နုနုရရဲ့ စုတ်အားပြင်းလေ ကိုစိုးကောင်းလေဖြစ်နေပါတော့တယ်၊ သုံးယောက်သား အတန်ကြာကောင်းပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့
“ နုနု”
“ ရှင် ဦးလေး ”
“ ငါ့ရဲ့လီးကို မချွတ်ပဲ ညည်းအရှေ့ကိုရွှေ့၊ ငါထပ်ပြီး လိုက်လာမယ်၊ ကိုစိုးအောင်ရဲ့ လီးကို ညည်းစောက်ပတ်ထဲထည့်လိုက်”
“ ရှင်.... ဖြစ်.. ဖြစ်ပါ့မလား ဦးလေးရယ်”
“ ဖြစ်ပါတယ်ဟ မကြောက်ပါနဲ့”
ကောင်မလေး ရှေ့တိုးသွားတဲ့အချိန် ကိုစိုးကလည်း အစွတ်ကလေးထုတ်ပြီး စုတ်ပြီးသား၊ ကောင်မလေး လီးပေါ်ထိုင်ချတော့ မဝင်ပါဘူး၊ ဖင်ထဲမှာ ကျုပ်လီးနဲ့ ပြည့်နေတာကိုး။ကျုပ်လည်း durex ဘူးလေး ကိုစိုးကို လှမ်းပေးပြီး ချောဆီနည်းနည်းကူမှ ကိုစိုးရဲ့လီးဟာ စောက်ပတ်ထဲကို ဖြေးဖြေးချင်း ဝင်လာတော့ ကောင်မလေး အော်လိုက်တာ ဆိုတာ
“ အမလေး အမေရေ သေပါပြီ၊ ဦးလေး ရယ် ကြပ်လိုက်တာနော်”
အပေါက်ပိစိကွေးလေးတွေထဲ အဝင်ခက်ပေမယ့် ချောဆီရဲ့ အကူအညီနဲ့ လီးနစ်ချောင်းဟာ ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ထဲမှာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကလေး နေရာယူထားပြီးပါပြီ။ နုနုလည်း ကိုစိုးအပေါမှာမှောက်ခုံလေး အသက်ကို မနည်း ရူနေရပုံပါပဲ၊ နည်းနည်းလေး နေသားကျသွားတော့ပြီး နုနု ငြိမ်နေတဲ့အချိန် ကျုပ်နဲ့ ကိုစိုးအောင် တချောင်းဝင် တချောင်းထွက် ပုံစံနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းစလိုးပါတယ်။
လီးနှစ်ချောင်းဟာ ဖင်နဲ့စောက်ပတ်ထဲမှာ စေးစေးလေးနဲ့ ကျပ်ကျပ်လေး ဆိုတော့ နုနုလည်း ခါးလေးမတ် ခေါင်းလေးမော့ အံလေးကြိတ်ပြီး မျက်လုံးလေးကိုမှေးလျှက် နာကျင်မှုနဲ့ ရမ္မက် ပေါင်းပြီး ကောင်းနေလေရဲ့၊ တချောင်းဝင် တချောင်းထွက်နဲ့ အရည်လေးရွဲလာတော့ ခဏရပ်ပြီး နုနုကို ပခုံးလေးမ အသာကြွခိုင်းပြီး ပြန်ပြီး ဆောင့်ချခိုင်းလိုက်ပါတယ်၊ အဲတော့ နှစ်ချောင်း တပြိုင်တည်းဝင် တပြိုင်တည်းထွက်ဆိုတော့ ကောင်မလေး ကော့နေတော့တာပဲ၊ ဆောင့်ရင်းနဲ့ သူ အရှိန်ရလာတော့ ခပ်ပြင်းပြင်းကို ရမ္မက်ထန်ထန်နဲ့ ဆောင့်တာဗျာ၊ ပါးစပ်ကလည်း
“ ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ”
နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြီးသွားလေရဲ့၊ သူပြီးတော့ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်လည်း အသေဗျင်းလိုက်တာ ကောင်မလေး ပုံစံပေါင်းကို စုံသွားတာပဲ၊ ပြီးခါနီးကျမှ သူ့ကို ခုတင်အောက် ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းပြီး နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ မျက်နှာပေါ် ပန်းချလိုက်တာ သုတ်ရည်ရဲ့ အရသာကိုကြိုက်နေပြီဖြစ်တဲ့ကောင်မလေးလည်း ပါးစပ်ထဲအပြည့်၊ မျက်နှာတပြင်လုံးလည်းပေပွလို့။ ပြီးလည်းပြီးရော ရေချိုးခန်းထဲ တန်းပြေးရော။ သူပြန်ထွက်လာတော့
“ ဘယ်လိုလဲသမီး ကောင်းရဲ့လား”
“ ဦးလေးတို့က အရမ်းကြမ်းတာပဲ”
“ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အလိုးခံရတာ မကောင်းဘူးလား နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးတာ ဘယ်လိုနေလည်း”
“ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင် မသိဘူး ဟီး၊ ဦးလေး ၃ နာရီထိုးတော့မယ် သမီးပြန်မှဖြစ်မှာ”
ကိုစိုးက
“ ဟင် ပြန်တော့မလို့လား”
“ အေးကွ သူကကျူရှင်ပြီးတဲ့အချိန်န် အိမ်ပြန်ရမှာ မင်းမဝရင် နောက်တခါ တွေ့ကြတာပေါ့ကွာ”
“ ဟုတ် အကိုကြီး”
ကျုပ်လည်း ရေခိုးခန်းထဲဝင် ဆေးကြောပြီးပြန်ထွက်လာတော့ ကောင်မလေးအင်္ကျီ ဝတ်ပြီးပြန်ဘို့တောင် အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ၊ ကိုစိုးအောင်က သူ့ကို ပိုက်ဆံ တသိန်းထုတ်ပေးတော့ ကောင်မလေး အံ့သြ သွားပါတယ်၊ ကိုစိုးအောင်က
“ ယူလေ သမီး ညည်းကို မုန့်ဘိုးပေးတာ”
“ ဟာ မယူချင်ပါဘူး အများကြီး သမီးက အဲဒါမျိုး မဟုတ်ဘူး”
ဒါနဲ့ ကျုပ်က ဝင်ပြောရရော၊
“ ယူထားလိုက်သမီး သမီးကို ချစ်လို့ မုန့်ဘိုးပေးတာကို၊ သမီး ကျောင်းတက်တုန်း လိုချင်တာရှိတော့ဝယ်ပေါ့ ဘယ်သူ့မှတော့ မပြနဲ့နော်” ဆိုမှ
“ ဟုတ်”
ဆိုပြီး ကောင်မလေး ယူပါတယ််။
“ ဦးစိုးကလည်း သမီးနဲ့ထပ်တွေ့ချင်သေးတယ်တဲ့၊ နောက်တခါက အဖော်ရအောင် သမီး သင်းသင်းကိုပါ ခေါ်ခဲ့ပါလား”
“ ဟာ ဦးလေးကလည်း သူ လိုက်ချင်မှန်း မလိုက်ချင်မှန်းမသိ”
“ သမီး သူ့ကိုမေးကြည့်လေ နော မုန့်ဖိုးလည်း ရတာပေါ့်”
“ သူ့ကို သောကြာနေ့ သမီးအိမ်ခေါ်လာမယ်လေ၊ ဒီနေ့ ပျက်တဲ့ စာတွေကူးဘို့၊ အဲဒီနေ့ကျမှ မေးကြည့်လိုက်မယ်နော်”
“ OK သမီး ပြန်ကြစို့နော်”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”
ကိုစိုးအောင်လည်း နှုတ်ဆက်ပြီးပြန်သွားပါတယ်၊ ကောင်မလေး ကိုအလာတုန်းကအတိုင်း မှတ်တိုင်မှာချပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်ပါတယ်၊ နောက် ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာမှ သူပြန်ရောက်လာပါတယ်၊ အခြေအနေ အားလုံးအေးဆေးပါပဲ။
...........................................................................................................
သောကြာနေ့ရောက်တော့ သူတို့ပြောမယ့် စကားတွေ နားထောင်ချင်တာနဲ့ နုနုပြန်မလာခင် ၂ နာရီခွဲလောက်ကတည်းက ကျုပ်ရဲ့ စက်ကလေးကို နုနုရဲ့ အိပ်ခန်းအောက်က ဆင့်တန်းလေးမှာ သွားတင်ထားပြီး အိမ်ပေါ်ကနေ စောင့်နေမိပါတယ်၊ ၃ နာရီ ခွဲလောက်ကျတော့ နုနု တယောက်တည်း လွယ်အိတ်ကလေးလွယ်လို့ ပြန်လာတာတွေ့ရတယ်၊ သင်းသင်း ဘာလိုပါမလာတာလည်း ကျုပ်လည်း စဉ်စားလို့ မရဘူး။
ခုတင်ပေါ်လှည်းလို့ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတုန်း ကလောင် ကလောင်ဆိုတဲ့ နုနုတို့ ခြံစည်းရိုး တံခါးက ခေါင်းလောင်းသံလေးကြားတော့မှ လန့်နိုးသွားတယ်၊ ကုတင်ကထပြီး ပြူတင်းပေါက်က လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သင်းသင်းရယ် လွယ်အိတ်ကလေးလွယ်ပြီး မတ်တတ်ကလေးရပ်လို့၊ နုနုထွက်သွားပြီး သင်းသင်းကို တံခါးသွားဖွင့်ပေးပြီး သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ဘက်ပြန်လျှောက်လာတဲ့အချိန် ကျုပ်ကလည်း နားကျပ်ကလေး တပ်ပြီးသား။
“ ဟဲ့ နုနု နင် ဗုဒ္ဓဟူးနေ့က ဘာလို့ကျူရှင် မတက်တာလည်း”
“ ပြောပြမှာပေါ့ သင်းသင်းရ စာအုပ်တွေထုတ်ပါဦး စာကူးရင်းနဲ့ပြောမယ်လေ နေပါအုန်း နင်ကရော ဒီနေ့ ဘာလို့ မတက်တာလည်း”
“ ငါပြောပြရင် နင်အ့ံသြသွားမှာ သိလား”
“ အဲဒါဆို ပြောပြလေ”
“ ငါဒီနေ့ ကျူရှင်က်ိုလာဘို့ ကားစောင့်နေတုန်း ငါကိုကိုရဲ့ သူငယ်ချင်းဟာ ကျော်မြင့်ဆိုတာ နင်သိမှာပါ”
“ အေးသိတယ် ပိန်ပိန်နဲ့ အရပ်ရှည်ရှည် တယောက်မဟုတ်လား”
“ အေးဟုတ်တယ် သူကငါ့ကို စကားလာပြောတယ်”
“ ဟဲ့ နင်က သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ ရည်းစားဟာကို”
“ သူပြောတာ ရည်းစားစကား မဟုတ်ဘူးဟ”
“ ဟင် အဲဒါဆို ဘာပြောတာလည်း”
“ သူက ငါ့ကို လိုးချင်တယ် ပြောတာဟ”
“ ဟင် ဟုတ်လား”
“ သူက ငါ့အိုးဘယ်လောက်လှကြောင်း၊ ငါ ဘယ်လောက်ထန်ကြောင်း၊ ဘယ်လို အပေးကောင်းကြောင်း သူ့သူငယ်ချင်းပြောလို့သူ အကုန်သိတယ်တဲ့”
“ အဲဒီတော့”
“ သူနဲ့ တခါလောက်လိုက်ခဲ့ပါဆိုပြီး ငါ့ကိုခေါ်တယ် ဘယ်သူမှ မသိစေရပါဘူးဆိုပြီး၊ နောက်ပြီးသူ့မှာနေရာ ကောင်းကောင်းလည်း ရှိပါတယ်တဲ့”
“ အဲဒါနဲ့ပဲ နင်က လိုက်သွားရော ဆိုပါတော့”
“ ငါက ပထမတော့ ငြင်းပါသေးတယ်ဟ နောက်ကျ ဘယ်လိုစိတ်ပါသွားမှန်းမသိပဲပါသွားတာ”
“ နင်ကလည်းလွယ်လိုက်တာဟာ၊ နင့်ကို ဘယ်ခေါ်သွားတာလဲ”
“ ၁၅ ရပ်ကွက်က သူ့ဦးလေး လက်ဘက်ရည်ဆိုင်နောက်ကို”
“ နင်ကို ကောင်းကောင်းဗျင်းလိုက်တာပေါ့ ဟုတ်လား”
“ သူက ဒီလောက်မဟုတ်ပါဘူး နောက်တယောက်ကြောင့် အတော် အီစလံဝေသွားတာ”
“ ဟင် ဒါဆို နင့်ကို သူ့အပြင် နောက်တယောက် လိုးသေးတယ်ပေါ့”
“ အေး’
“ ဘယ်သူလဲ သူ့ ဦးလေးလား”
“ အေး ဟုတ်တယ်”
“ သူ့ဦးလေးက ဘယ်အရွယ်လောက်ရှိလို့လဲ”
“ ၄၀ လောက်ရှိပြီ၊ ဒါပေမယ့် အရမ်းသန်တယ် သိလား လိုးတာလည်း ကျွမ်းသလားမမေးနဲ့”
“ အဲဒါကြောင့် နင် အီစလံဝေသွားတာပေါ့ ဟုတ်လား”
“ အေးဟာ လီးကြီးရတဲ့အထဲ ဂေါ်လီတွေပါ ပါတာဟ”
“ ဟင် ဂေါ်လီပါရင် ပိုကောင်းတာလား”
“ ဂေါ်လီလည်းပါ၊ လိုးတာလည်းကျွမ်း၊ အချိန်ကြာအောင်လည်း လိုးနိုင်တော့ ငါလည်း ဘယ်နှစ်ခါ ပြီးမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး”
“ အလိုးကျွမ်းတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလည်း ဟင်”
“ အင်းပေါ့လေ နင်ကဒါတွေ မကြုံဘူးတော့ ဘယ်သိမလဲ နင်ကိုယ်တိုင်အလိုးခံကြည့်မှသိမှာ၊ ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့ပါလား အဲ့ဒီ ဦးလေးကြီးက နောက်အပါတ် လာခဲ့အုန်းတဲ့”
“ ခွိ ”
“ ဟဲ့ နင်က ဘာရီတာလဲ”
“ နင်က ငါ့ကို ဘာမှ မသိဘူးဆိုလို့ပါ”
“ အေးလေ မဟုတ်ဘူးလား နင် ဟိုမှန်ကြောင်လေးနဲ့ အီစကလီ လုပ်နေတာ ငါသိသားပဲ၊ သူ့ပုံစံက လေတိုက်ရင်ပဲ လဲတော့မလို”
“ နင်မသိတာတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်ဟ”
“ ပြောစမ်းပါအုန်း”
“ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့က ငါဘာလို့ ကျူရှင် မတက်တာလည်း သိလား”
“ မသိဘူးလေ အဲဒါကြောင့် ခုန နင့်ကိုမေးတာပေါ့”
“ ငါ့ကို လူနှစ်ယောက်ကခေါ်လိုးတာဟေ့ ရှင်းပြီလား”
“ မဖြစ်နိုင်တာ”
“ သြော် ဟုတ်ပါတယ်ဆို ငါ့ကို အဖုတ်တင်မကဘူး၊ဖင်လည်းလိုး၊ ပါးစပ်လည်းလိုး အပေါက်စုံအောင် လိုးကြတာ”
“ ဟင် အဟုတ်လား”
“ အေး နစ်ယောက်တပြိုင်တည်းတောင် ညှပ်လိုးကြသေးတယ်”
“ ဟယ် တကယ် မယုံပါဘူး နင် ငါ့ကိုနောက်နေတာ မဟုတ်လား”
“ တကယ်ပြောတာဟ နင်မယုံရင် ငါဘယ်လို သက်သေပြရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး”
“ မယုံပါဘူးဟာ နင်က ဒီလောက်အေးတာကို”
“ လီးမဝင်ခင်ပဲ အေးတာဟ ဟီး”
“ လီးဝင်သွားရင် ပူသွားရောပေါ့ ဟုတ်လား”
“ အေး ဟီးဟီး အဲ ငါသိပြီ သူတို့ငါ့ကို မုန့်ဘိုး တသိန်းပေးလိုက်တယ် အဲဒါ နင့်ကိုပြမယ် အဲဒါဆို နင် ယုံမှာလား”
“ ဟဲ့ များလှချည်လား”
“ အေး ဒီမှာတွေ့လား တသိန်း”
“ အေးဟယ် ငါ ယုံပါပြီ မိန်းမရယ် ဒါနဲ့ နင့်ကို လိုးတာ ဘယ်သူတွေလည်း”
“ ငါတို့ခြေရင်းအိမ်က သင်္ဘောသား ဦးလေးကြီး နင်သိတယ် မဟုတ်လား”
“ အေးသိတယ်လေ ထိပ်ပြောင်ပြောင် ဗိုက်ပူပူ အရပ်ပုပုနဲ့ရုပ်ဆိုးဆိုး လူကြီး မဟုတ်လား”
“ အေး သူနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတယောက်”
“ ဟဲ့ သူ့ကြည့်တော့ အေးအေးဆေးဆေးနော်”
“ နင်ကထင်လို့၊ အဲဒီကိစ္စတွေနဲ့ ပတ်သက်လာရင်ဘယ်သူမှ မအေးဘူး”
“ အေးပါ နင်ပဲပြောတော့”
“ အခု သူက နင့်ကိုတောင် ငါ့နဲ့အဖော်လိုက်ခဲ့ဘို့ ခေါ်ခိုင်းထားတယ်”
“ ဟယ် ငါနဲ့မှ မသိဘဲ”
“ ဟဲ့ အလိုးခံတာ သိဘို့ လိုလို့လား နင်တောင် ခုနလေးတင် မသိတဲ့လူတယောက် အလိုးခံခဲ့ပြီး”
“ အေး ငါစဉ်းစားပါအုန်းမယ်ဟာ”
“ နင်အခုလိုမျိုး လျှေက်ကုန်းတာမှ လူတွေ သိကုန်အုန်းမယ်၊ အခု လမ်းကြောင်းက လူလည်းမသိ ငါတို့ မုန့်ဘိုးလည်း အများကြီး သုံးရမှာ၊ နင့်ဘဲကို ဖြတ် လိုက်ပါတော့ဟာ”
“ အေးဟာ အဲဒါဆိုလည်းပြီးရော ငါ နင်နဲ့ပဲ လိုက်တော့မယ်”
“ ဒါဆို ငါတို့လပတ်စာမေးပွဲ အပြီး ကျောင်းပိတ်တဲ့ အချိန် သူတို့ကိုချိန်းလိုက်မယ်လေ မကောင်းဘူးလား”
“ အေးကောင်းတယ်ဟ ကဲစာလည်းကူးလို့ပြီးပြီ၊ ငါပြန်တော့မယ်”
“ အေးအေး”
သင်းသင်းပြန်သွားတဲ့အချိန် ကျုပ်လည်း ဝမ်းသာအားရ နဲ့ စက်လေးပြန်ယူပြီး နုနုဆက်သွယ်လာမယ့် အချိန်ကိုပဲ စောင့်နေလိုက်တော့တယ်။
နောက်နေ့ကျတော့ နုနုကပြောလာပါတယ်၊ လာမယ့် အပတ်က စာမေးပွဲ ရှိလို့ မအားကြောင်း၊ ဒါပေမယ့် စာမေးပွဲပြီးတဲ့ အပါတ် စနေ တနင်္ဂနွေတော့အားကြောင်း၊ ဒါနဲ့ကျုပ်လည်း ချောင်းသာကို စနေသွား တနင်္ဂနွေပြန် တညအိပ်သွားမလား ဆိ့ပြီး မေးတော့ သင်းသင်းနဲ့ တိုင်ပင်အုန်းမယ်လို့ပြောပါတယ်။
..............................................................................
ဗုဒ္ဓဟူးနေ့လောက်ကျတော့ နုနု ပြန်ဆက်သွယ်လာပါတယ်၊ သင်းသင်းဘက်က အဆင်ပြေကြောင်း၊ နှစ်ဘက်အိမ်တွေကိုလည်းပြောပြီးကြောင်း၊ တခြားသူငယ်ချင်းတွေလည်းပါမယ်လို့ပြောထားတာကြောင့် အိမ်တွေကလျှောလျှာလျှူလျှူ ခွင့်ပြုကြောင်း ပြောပြပါတယ်၊ ကျုပ်လည်းအဲ့ဒါဆို စနေနေ့မနက် ၁၀ နာရီလောက်စထွက်မယ်လို့ ပြောပြီး အရင်စောင့်နေကြနေရာကပဲ သင်းသင်းမွှေးနဲ့အတူ စေင့်နေပါလို့ ချိန်းလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတော့ ကိုစိုးကိုခေါ်ပြီး ရှင်းပြလိုက်တော့ သူလည်း ဝမ်းသာသွားပြီး စနေနေ့မနက် အိမ်ကိုလာခဲ့မယ်လို့ ဆိုပါတယ်။စနေနေ့မနက်။ကိုစိုး မနက် ၉ နာရီလောက်ကတည်းက အိမ်ရောက်လာပါတယ်၊ အပေါ်ထပ်မှာ စကားပြောနေတုန်း ၉ နာရီ ၁၅ လောက်မှာ နုနုအိမ်ထဲကထွက်သွားတာကို အပေါ်ကနေ လှမ်းမြင် ရတော့ ကိုစိုးက
“ ဂျင်းဘောင်းဘီကလေးနဲ့ လှလိုက်တာ အကိုကြီးရာ နော် ကွန်တော်တို လိုးပြီးသားဆိုတာ ပြောရင် ဘယ်သူမှယုံမှာမဟုတ်ဘူး”
“ အခုမှ တခါ နှစ်ခါပဲ လိုးရသေးတာကိုးဟ”
“ အေးဗျာ ကျွန်တော်တော့ နေတောင် မနေနိုင်တော့ဘူး”
“ အေးပါ ငါ့ကောင်ရာ ခဏတော့စောင့်ပါအုန်းဟ”
“ ကျွန်တော်တို့ ဟိုကိစ္စရော သူတို့ကို ပြောပြီးပြီလား အကိုကြီး”
“ မပြောရသေးဟ”
“ ဟာဒါဆို အဆင်ပြေပါ့မလား”
“ ပြေမှာပါ စိတ်မပူပါနဲ့”
ကျုပ်နဲ့ ကိုစိုးလည်း ၉ နာရီ ၄၅ လောက်အိမ်ကထွက်လာပြီး ကားမှတ်တိုင်ကို ၁ဝနာရီ ရောက်တော့ ကောင်မလေး နှစ်ယောက် ရပ်စောင့်လို့၊ ကားရပ်ပေးတော့ အနောက်ပေါက်ကနေတက်ပြီးထိုင်လိုက်ကြပါတယ်၊ တကားလူံးလည်းရှန်ပူန့ံလေး သင်းကြိုင် လန်းဆတ်သွားပါတော့တယ်၊ ခဏထိုင်ပြီး နုနုက
“ ဟဲ့ သင်းမွှေး ကားမောင်းနေတာ ဦလေးဘခက်တဲ့ ဦးလေး သူက သင်းမွှေး’
ကျုပ်လည်း ကားနောက်ခန်းကို လှည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်ပါတယ်၊ညိုဝင်းတဲ့အသားအရည်လေးနဲ့ ကြည်လင်တောက်ပတဲ့ မျက်ဝန်းကလေး လိုက်ဖက်စွာနဲ့ ကျုပ်ကိုပြုံးပြပြီး ဟုတ်ကဲ့ လို့မိတ်ဆက်ပါတယ်၊ နုနုကဆက်ပြီး
“ ဒါက ဦးစိုး”
လို့မိတ်ဆက်ပေးတော့ သင်းမွှေးရဲ့ မျက်ဝန်းကလေး ပိုတောက်သွားတယ်ဆိုတာ ဘက်ကြည့်မှန်ထဲကနေ ကျုပ်မြင်လိုက်တယ်၊ ချောတဲ့လူဆိုတော့ ကောင်မလေးတွေ ကြိုက်တာ မဆန်းပါဘူးနော့။ နောက် ၃ မှတ်တိုင်လောက်လွန်တော့ လမ်းဘေးနားကားရပ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ လူထွားကြီးနှစ်ယောက် ကားရဲ့ နောက်တံခါး တဘက်တချက်ဆီကို ကပ်လာပါတယ်၊ ကျုပ်ကနောက်ကိုလှည့်ပြီး
“ ကဲ သမီးတို့ နောက်ဆုံး ၂ ခုံမှာ ပြောင်းထိုင်လိုက်နော်၊ ဦး သူငယ်ချင်း ၂ ယောက် ထပ်လိုက်မလို့”
“ ရှင်”
“ အို”
............................................................................................................................
မနေ့က ကိုးစိုးဆီက ဖုံးဝင်တယ်။
“ အကိုကြီး မနက်ဖြန် အစီအစဉ်မှာ ၂ ယောက်ထပ်ပေါင်းလို့ ဖြစ်မလား”
“ ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ ကိုလင်းအောင်နဲ့ ကိုထွန်းခင်တို့ကလည်း ပြန်ရောက်တာ မကြာသေးဘူးလေ၊ အခု ကျွန်တော်တို့ အစီအစဉ်ကို အရမ်း စိတ်ဝင်စားလို့တဲ့”
“ မင်း ဘာလို့သွားပြောရတာလဲလဲကွာ”
“ ကောင်မလေးက အလွန်လန်းတော့ ကျွန်တော်လည်း အကြွားလွန်သွားတာ အကိုကြီးရေ နောက်ပြီးသူတိုကလား အကိုကြီးကို သိတဲ့ လူတွေပါပဲဆိုလို့ ကျွန်တော်ပြောကြည့်တာပါ”
“ ထွန်းခင်ဆိုတာ အရပ်ရှည်ရှည် မျက်မှန်နဲ့ မဟုတ်လား အရင် ငါနဲ့တခေါက် လိုက်ဘူးတယ်နဲ့တူတယ်”
“ ဟုတ်တယ် အကိုကြီး သူ့ကို နှိုးပြန်ကြီးလို့ခေါ်ကြတယ်လေ”
“ အေး သိတယ် သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတဲ့ကောင်မလေးတွေ အိပ်ပျော်သွားတဲ့အထိ ဆော်တတ်လွန်းလို့ သင်္ဘောထွက်ခါနီး ကောင်မလေးတွေကို နှိုးနှိုးပြီး ပြန်လွှတ်ရလွန်းလို့ ဒီကောင်ကို နှိုးပြန်လို့ ခေါ်တာလေ”
“ ဟုတ်တယ် အကိုကြီးရေ အဲဒီ နှိုးပြန်ပဲ၊ နောက်တယောက်ကတော့ ကျွန်တော်တို့က လူမှန်လို့ခေါ်တဲ့ ကိုလင်းအောင်ပေါ့”
“ သူ့တော့ ငါမသိဘူးဟ”
“ သူက အကိုကြီးနဲ့ မစီးဘူးဘူး၊ ဒါပေယ့် အကိုကြီးကိုတော့သိတယ်၊
ကျွန်တော်တို့လောကမှာ လူချင်းမသိပေမယ့် နံမည်ချင်းသိလေ့ရှိတာ ဓမ္မတာပါ၊
“ သူ့ကို ဘာလို့ လူမှန်လို့ခေါ်တာလဲ"
“ သူကကောင်မလေးတွေ တက်လာရင် အစုံမေးတာ အကိုကြီးရ၊ ပြီးရင် သနားပြီး မုန့်ဘိုး များများပေးတတ်တဲ့ လူမို့လို့ လူမှန်လို့ခေါ်ကြတာပါ”
“ သြော်”
“ အဲတော့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲကိုကြီး ခေါ်လာခဲ့ရမလား”
“ ကိုယ့်အချင်းချင်းဆိုတော့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ ခေါ်သာခေါ်လိုက်ပါကွာ သူတို့လိုက်ချင်တယ်ဆိုရင်” ဒီကောင်တွေကတော့ ငတ်ငတ်နဲ့ အသေဖြဲမှာ မြင်ယောင်သေး။
....................................................................................................................
နုနု နဲ့ သင်းမွှေး အာမေဋိတ် သံကိုယ်စီနဲ့ ကျုပ်ကိုလှမ်းကြည့်တယ်၊ ကျုပ်လည်း
“ ဦးသူငယ်ချင်းတွေပါ၊ ပြီးရင် မိတ််ဆက်ပေးမယ်၊အခုသူတို့တက်လို့ရအောင် နောက်ခုံပြောင်းထိုင်ပေးလိုက်နော်”
ဆိုတော့မှ ကောင်မလေးနှစ်ယောက် အနောက်ခုံကိုရွှေ့သွားပြီး ကိုယ်တော်ချော နှစ်ယောက် ဝင်ထိုင်တာနဲ့ ကျုပ်လည်း ကားကို ချောင်းသာဆီ ဦးတည်ပြီး အပြင်းကလေး မောင်းထွက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ခဏနေတော့ လူမှန်က
“ ကိုဘခက်ရေ ကောင်မလေးတွေက ချောချောလေးနဲ့ ချစ်စရာလေးတွေဗျနော့”
နုနုနဲ့ သင်းမွှေးဆီက ခွိ ကနဲ အသံထွက်လာပါတယ်၊
“ ဒါပေမယ့် အခုမှ ၁၀ တန်းဆိုတော့ ၁၈ နှစ်မပြည့်သေးဘူးထင်တယ်နော်၊”
လူမှန်ဆိုတဲ့အတိုင်းစလာပါပြီ၊ ကျုပ်လည်း
“ နုနုရေ”
“ ရှင်ဦးလေး”
“ အခု ဦးလေးနံမည်က ဦးလင်းအောင်တဲ့၊ ဦးလင်းလို့ပဲခေါ်ပေါ့”
“ ဟုတ်”
“ ညည်းအသက် အခု ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ”
“ ၁၈ ကျော်ပြီလေ ဘာလို့လည်း”
“ ပုံမှန် ၁၀ တန်းဆို ၁၆ နှစ်လေ၊ အဲ့ဒါကြောင့်မေးတာ”
“ သြော် သမီးက နယ်မှာနေတာ၊ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီးမှ ကျောင်ထားမယ်ဆိုပြီး နယ်မှာကျောင်းမနေခဲ့ဘူး၊ ရန်ကုန်ကို ရောက်တော့ အသက်က ၇ နှစ်ကျော်နေပြီလေ အဲဒီတော့မှ ကျောင်းအပ်ရတာ”
“ သြော် ဒါကြာင့်ကိုး” “
“ ပြောင်းခါစတုန်းက ညည်းကို ငါက ငယ်ငယ်လေးထင်တာ”
“ သမီးက ညှပ်တာကိုး”
“ သင်းမွှေးကရော ဘယ်နှစ်နှစ်လဲ”
“ သူလည်း ၁၈ နှစ်ကျော်ပြီ”
“ ဟုတ်လား သူ့ကျတော့ ဘာကြောင့်လဲ”
“ သူကတော့ ငယ်ငယ်က ကျန်းမာရေး မကောင်းလို့ ၂ တန်းမှာတခါ ၆ တန်းမှာတခါ နားလိုက်ရတာလေ”
ကိုလူမှန် ငြိမ်ပြီး ဘာမှ မပြောတော့ဘူး၊ ခဏနေတော့ တခါ
“ သမီးတို့အခုလိုလျှေက်သွားတော့ စိတ်လေပြီး စာမေးပွဲ ကျမှာ မကြောက်ဘူးလား”
ဒီလူနဲ့တော့ ဒုက္ခပါဗျာ၊ စားပေါက်ကလေးတော့ ပိတ်တော့မယ်ထင်ပါ့၊ ကိုစိုးက အားနာတဲ့မျက်နှာနဲ့ ကျုပ်ကိုလှမ်းကြည့်တယ်၊ ကျုပ်လည်း ဝင်ပြောရပြီပေါ့ဗျာ၊
“ သူတို့က စာတော်ပါတယ်ဗျ၊ စာမေးပွဲကျမှတော့ စိတ်မပူနဲ့ဗျို့၊ အခုကျောင်းပိတ်တဲ့ အချိန်လေး ဦးနှောက်ဆေးတဲ့အနေနဲ့ ကျုပ်တို့နဲ့ လိုက်လာတာဗျ၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား သမီးတို့”
“ အင်း ဟုတ်တယ်လေ ဦးလေးရ”
“ ဟိုရောက်ရင် တို့တွေ ရေကူးကြမယ်၊ သောင်ပြင်ပေါ်မှာ ဆိုင်ကယ်စီးလို့လည်းရတယ်၊ ပင်လယ်စာတွေ ချက်ခိုင်းပြီး စားကြမယ်လေ နော်”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”
“ ညဘက် သောင်ပြင်ပေါ်မှာ မီးပုံဖိုပြီး သီချင်းတွေလည်း ဆိုကြမယ်လေနော်၊ ဦးလေး ဂစ်တာတို့၊ ဝိုင်တို့၊ အရက်တို့ အကုန်ယူလာတယ်”
“ ပျော်စရာကြီးနေမှာပဲနော် ဦးလေး”
“ ဒါပေါ့သမီးရဲ့ ပျော်စရာကြီးပေါ့၊ သမီးတို့ ခေါင်းအေးအေးနဲ့ စိတ်လွတ်လက်လွတ် ပျော်ပေရော့ပဲ”
“ ဟေး ပျော်လိုက်တာ”
ဟူး လူများရင် ပျော်စရာကောင်းပေမယ့် ပြဿနာ ရှင်းရတာတော့ မလွယ်ပါဘူးဗျာ၊ လမ်းတလျှောက်လုံး ကျုပ်လည်း ကောင်မလေးတွေ မပျင်းရအောင် အရွှမ်းလေးတွေ ဖောက်လိုက်၊ ပုံတို ပတ်စလေးတွေပြောလိုက်နဲ့ ချောင်းသာကို နေ့လည် ၃ နာရီလောက်ရောက်ပါတယ်၊ ပင်လယ်ပြင်ကြီးကိုတွေ့တယ်ဆိုရင်ပဲ ကောင်မလေးတွေ တက်ကြွပြီး မြူးတူးနေပါတော့တယ်၊ ရောက်တာနဲ့ အခန်းယူ၊ ခဏနားပြီး ထမင်းစားကြတယ်၊ ထမင်းစားပြီးချိန် နေလည်းစောင်းပြီဆိုတော့ ရေထဲဆင်းဘို့ပြင်ကြပါတယ်၊ ကောင်မလေးတွေက မထင်မှတ်ပဲ ဘီကနီ 2-pcs လေးတွေနဲ့ သောင်ပြင်ပေါ်ဆင်းလာကြတာ လူတောင်မှားသွားတယ်ဗျာ။
ကျုပ်တို့ အကုန်လုံး ငမ်းကြောတွေထူပြီး သွားရည်တမြှားမြှားဖြစ်ကုန်တာပေါ့၊ ဟန်တော့ မပျက်ကြပါဘူး၊ ညကျ လိုးရမယ်ဆိုတာသိလေလေ ပိုတင်းလေလေပေါ့ဗျာ၊ ကောင်မလေးတွေကလည်းသူတို့ကို လိုးမယ့် ဘဲကြီးတွေရှေ့မှာ ခိုးကြည့်လိုက်၊ တီးတိုးတီးတိုး သဖန်းပိုးလုပ်လိုက်၊ ခစ်ခစ်ခစ်နဲ့ ရယ်လိုက်နဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားနေကြတဲ့ ပုံပါပဲ၊ ကောင်မလေးတွေအတွက် ဘောကွင်း ၂ ခု ငှားပေးပြီး ရေထဲဆင်းခဲ့ကြတယ်၊ ကောင်မလေးတွေကို ဘောကွင်းပေါ် ပက်လက် အနေအထားနဲ့နေခိုင်းပြီး ရေလည်ဘက်ကို တွန်းလာခဲ့တော့ ကျုပ်ကသင်းသင်းဘေးမှာ၊ ကိုစိုးကနုနုဘေးမှာ၊ လူမှန်နဲ့ နှိုးပြန်ကတော့ ကိုယ်ဖော့လိုက် ရေကူးလိုက်နဲ့ ခပ်ဝေးဝေးမှာ၊ လှိုင်းကို ငြိမ့်ငြိမ့်လေး စီးရင်း ကျုပ်တို့နဲ့ နုနုတို့ဘော တဖည်းဖြည်းဝေးသွားတယ်။
“ သင်းမွှေး”
“ ရှင် ဦးလေး”
ပြန်ထူးတဲ့ မျက်နှာလေးက ညိုညို ဝင်းဝင်း ဖန့်ဖန့်လေး၊ ဆံပင်တွေရေစိုနေတော့ မဟာနဖူးလေးပေါ်မှာ ဆံစလေးတွေဟာ ကကြီးပုံ ရေးရေးလေးထင်လို့၊
“ ဘယ်လိုလည်း ဘောစီးရတာကောင်းလား”
“ ဟာ ဦးလေးကလည်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိဘူး”
“ ဒီအသက်ကယ်ဘောကွင်းကိုပြောတာပါဟ ညည်းကဘာထင်လို့လည်း”
“ ဦးကဘာပြောမှန်းမှ မသိတာ ဟွန်း”
“ ညိမ့်ညိမ့်လေးနဲ့ စီးလို့ကောင်းတယ် မဟုတ်လား”
“ အင်း နည်နည်းတော့ မူးသလိုပဲ”
“ လှိုင်းကြောင့်ပါ ညည်းတခါမှ ဘောမစီးဘူးဘူးလား”
“ ဟင့်အင်း ဒါ ပထမဆုံးပဲ”
“ ဟုတ်လို့လား ညည်း ၃ ခါစီးဘူးတာ ငါသိပါတယ်”
“ ဟာ အခုမှ ရောက်ဖူးတာကို၊ ဒါ ပထမဆုံးစီးတာ”
“ ညည်း ၃ ယောက်နဲ့ ၃ ခါ ဘောစီးဘူးပါတယ် ဟုတ်တယ်ဟုတ်”
“ မဟုတ်.....ဟင် ဦးလေးဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ နုနုပြောပြတာလား”
“ မဟုတ်ပါဘူးဟ ငါ့ဘာသာသိတာပါ”
“ အမလေး ရှက်လိုက်တာနော်”
“ မရှက်ပါနဲ့ဟာ၊ ဒီည ငါတို့အားလုံး နင်တို့ ၂ ယောက်ကို ဝိုင်းလိုးကြမှာပဲဥစ္စာ”
“ ဟာ ဦးလေးကလည်း အဲလိုမပြောပါနဲ့၊ နားရှက်စရာကြီး”
“ မဟုတ်လို့လားဟ နင်တို့ရော မခံချင်လို့လား”
ကောင်မလေး ရှက်ပြီးမျက်လွှာချသွားပါတယ်၊
“ ပြောလေ မခံချင်ဘူးလားလို့”
ကောင်မလေးပြန်မော့ကြည့်တဲ့ မျက်ဝန်းကလေးဟာ ရီရီဝေဝေနဲ့ blue eye ဖြစ်သွားပါပြီ။
“ အဲလိုကြီးမမေးနဲ့ကွာ”
“ ခံတော့ခံချင်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”
“ အင်း”
မပွင့်တပွင့်လေးဖြေပါတယ်၊
“ ဒါပေမယ့်ကြောက်တယ်”
“ ဟင် ဘာကိုကြောက်တာလဲ”
“ ဦးလေးတို့က ၄ ယောက်တောင်”
“ ညည်းက ၃ ယောက်တောင် ကုန်းခဲ့ပြီးပြီပဲ”
“ အဲဒါက တယောက်ချည်းစီ”
“ သြော် ညည်းက ၄ ယောက် တပြိုင်တည်းလိုးမှာ ကြောက်တာလား”
ပြန်ကြည့်တဲ့ကောင်မလေး မျက်လုံးတွေရွဲနေရော၊
“ ဟုတ်တယ် တို့ ၄ ယောက် တပြိုင်တည်းလိုးမှာ”
“ ၄ ယောက် တပြိုင်တည်း ရလို့လားဟင်”
“ ရအောင်လိုးမှာ ညကျကြည့်နေ၊ ဒါနဲ့မေးရအုန်းမယ်၊ ညည်းအလိုးခံခဲ့တဲ့ လူထဲမှာ တယောက်က ဂေါ်လီပါတယ်ဆို”
“ အင်း”
“ ဘယ်လိုလဲ ဂေါ်လီလီးက ခံလို့ကောင်းရဲ့လား”
“ နာတယ် ခဏခဏတော့ပြီးတယ်၊ ဦးလေးဆီမှာလည်း.....”
“ အေး ငါဂေါက် ၂ လုံးတပ်ထားတာ ညည်းကို နုနုပြောတာလား”
“ ဟုတ်”
“ ညည်းစိတ်ဝင်စားလို့လား ကိုင်ကြည့်ပါလား”
ကောင်မလေး ဘာမှပြန်မပြောပါဘူး၊ ကျုပ်လည်းဘောကွင်းကို လက်ထောက်ပြီးကိုယ်ဖော့လိုက်တော့ တန်းတန်းတောင်နေတဲ့ လီးဟာ ဘောကွင်း အောက်ခြေနားရောက်သွားတော့ သင်းမွှေးက ဘောကွင်းအောက်ကလက်လျှိုပြီး လီးကို လာစမ်းပါတယ်၊
“ အမလေး”
“ ဦးလေးရယ် အကြီးကြီးပဲနော်”
“ ပြီးတော့ရော”
“ ထိပ်မှာ ခုံးခုံးကြီး”
“ ဂေါက်ပါတဲ့လီးနဲ့ အလိုးခံမကြည့်ချင်ဘူးလား”
“ ဦးလေးနော်”
“ တခါလောက်တော့ စမ်းကြည့်ပါလား၊ စမ်းမကြည့်ချင်ဘူးလား”
“ ဦးလေးက သမီးတို့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ စိတ်ကို မသိပါဘူး”
“ အေးလေ မသိလို့ မေးတာပေါ့ဟ”
“ အဲလို အပေါ်စီးကမေးတဲ့လူတွေဆို မုန်းတယ် သမီးတို့ မိန်းကလေးတွေက”
“ မုန်းရင် မကုန်းဘူးပေါ့ ဟုတ်လား”
“ မုန်းတာနဲ့ ကုန်းတာ မဆိုင်ဘူးလေ ဦးလေးရ ဟီးဟီး”
“ ရူးတောင်ရူးချင်သွာပြီဟာ၊ ကဲပါ တက်ကြစို့နော်၊ ည မီးပုံပွဲအတွက် ပြင်ကြရအောင်”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး”
ကျုပ်တို့တက်လာပြီး အားလုံးအလျိုအလျို ကမ်းပေါ်ရောက်လာကြတယ်၊ နုနုကတော့ မျက်နှာလေးရဲလို့၊ ကို စိုးအောင် ဘာတွေ လုပ်ခဲ့သလဲမသိ။ ဟို နှစ်ကောင်လည်း နောက်က ကုတ်ခေါင်းချောင်းနဲ့ ပါလာလေရဲ့။ ဘန်ကလိုပြန်ရောက်ပြီး ရေမိုးချိုးပြီးတော့ မှောင်ရီပျိုးပျ အချိန်လေး၊ ရေထဲမဆင်းခင်ကတည်းက ကြိုပြောထားလို့ ဘန်ဂလိုရှေ့မှာ မီးဖိုဘို့ ပြင်ဆင်နေတဲ့ သူနဲ့၊ အကင်နဲ့ စားစရာတွေအတွက် ပြင်ဆင်နေတဲ့သူနဲ့ ရှုပ်နေကြပြီ၊ ကောင်မလေး နှစ်ယောက် အိမ်နေရင်း တီရှပ်လေးတွေကိုယ်စီနဲ့ ဆံပင်လေးတွေ စည်းပြီး ဆင်းလာကြတော့ ဘန်ဂလိုရှေ့က ကျုပ်တို့ လေးယောက်ရော ပြင်ဆင်နေတဲ့သူတွေပါ ညနေ ဆည်းဆာအောက်မှာ တဒင်္ဂ မှင်တက် ကုန်ကြတယ်၊နှိုးပြန်က အနားကပ်လာပြီး
“ သူကြီးရေ ကျုပ်တော့ အိမ်မက် မက်နေသလိုဘဲဗျာ”
လို့ပြောအပြီး ဂလု ဆိုတဲ့ တွံတွေး မြိုချတဲ့ အသံပါကြားလိုက်ရလို့
“ စားရမှာပါဗျ ခင်ဗျား သိပ်ပြီးတော့သာ ရုပ်မပျက်စေနဲ့”
လို့သူ့ကိုထိန်းရသေးတယ်၊ နုနုက ကို စိုးအောင်နား ရောက်သွားပြီး သင်းမွှေးကတော့ ကျုပ်နားရောက်လာလေရဲ့၊ ကျုပ်တို့လည်း ဂစ်တားတီးရင်း သီးချင်းတွေ သံပြိုင်အော်ဆိုလိုက်၊ ဘီယာသောက်လိုက်၊ အကင်စားလိုက်နဲ့ ညဉ့်ကနက်လာလေလေ၊ ကောင်မလေးတွေလည်း ဟိုလူ့နားရောက်လိုက် ဒီလူက မထိတထိ ကိုင်လိုက်နဲ့ မျက်နှာလေးတွေ ရဲ ပြီး အတော်ပွင့်လင်းလာပါတယ်၊
တချက်တချက် လူမှန်က ဝါးကနဲ ဝါးကနဲ သန်းတာတွေ့တာနဲ့
“ ဗျို့ ကိုလူမှန် အိပ်ချင်နေပြီလားဗျ”
လို့နောက်လိုက်တော့ နုနုက “ဟုတ်သားပဲ ဦးမှန်ကြီးကလည်း အခုမှ ၁၀ နာရီ အစောကြီးရှိသေးတဲ့ဟာကို၊ သမီးတို့က အခုမှ ပျော်လို့ကောင်းတုန်း”
လူမှန်က
“ အိပ်ချင်သေးပါဘူးဟ”
လို့ အောင့်သည်းအောင့်သက် မျက်နှာကြီးနဲ့ ပြန်ဖြေပါတယ်၊ တကယ်တော့ သူဗျင်းချင်နေပါပြီ၊ အကုန်လုံးလည်း ဗိုက်တွေပြည့်နေကြပြီ။ကျုပ်က
“ နုနုရေ နင်နဲ့ လူမှန် ဘယ်သူနောက်ကျအိပ်ကြေး လောင်းမလား”
နုနုက ကျုပ်ပြောချင်တာကို သဘောချက်ချင်းပေါက်တယ်၊
“ ဟာ ဦးလေးကလည်း မလောင်းရဲပါဘူး သမီးကြောက်တယ်”
သင်းမွှေးက
“ သမီးလောင်းမယ် ဦးလေး”
ဆိုပြီး မချိုမချဉ်အပြုံးနဲ့ ဝင်ပြောတာနေဲ့ ကျုပ်က
“ ငါတို့က ၄ ယောက်တောင်နော်” လို့ ဝင်ပြောတော့
“ လူလူချင်းပဲ ဘာလို့ကြောက်ရမှာလဲ ဦးလေးကလည်း”
“ ငါတို့က စံချိန်မှီတွေနော့” လို့ နှိုးပြန်ကဝင်ပြောတော့
“ အဲဒီ ဦးနှိုးပြန်ကြီးကလည်း ဘာတွေပြောမှန်းမသိဘူး ရှက်စရာ၊ လာ သင်းမွှေးသွားမယ်”
ဆိုပြီး နုနုက သင်းမွှေးလက်ကိုဆွဲ ပြီး အပြေးကလေးထွက်အပြေး စည်းချက်ညီတဲ့ အိုးလေး ၂ လုံးကို ကြည့်ပြီး ကျုပ်တို့ ၄ ယောက် အကြည့်ချင်းတွေဆုံ ရင်ခုန်စွာနဲ့ ဂစ်တာလေးတွေ ကိုယ်စီထမ်းပြီး ဘန်ဂလိုဆီ ပြန်လာခဲ့ကြပါတော့တယ်။
.........................................................................................................................
ကျုပ်တို့ရောက်တော့ ဘန်ဂလိုရဲ့ ဧည့်ခမ်းမှာ ပူးကပ်ထိုင်နေတဲ့ ကောင်မလေး၂ ယောက်ဟာ သနားစရာပါ၊
“ အိပ်ကြရအောင်နော် သမီးတို့” လို့ပြောလိုက်တော့
“ အိပ်ခန်းက ၂ ခန်းပဲ ရှိတာလေ ဦလေး အဲတော့ သမီးကတခန်း နုနုကတခန်း အိပ်မယ်၊ ဦးလေးတို့က အပြင်မှာအိပ်၊ မကောင်းဘူးလား.”
သင်းမွှေးက သွက်သွက်လက်လက် ပြောပါတယ်၊ ကျုပ်က
“ ညည်းတို့က တယောက်တခန်း အိပ်ရဲလို့လား သရဲမကြောက်ဘူးလား”
ဆိုတော့ သူတို့ တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ပြီး နုနုက
“ ဒါဆို သမီးတို ၂ ယောက်တခန်း အိပ်မယ်၊ ဦးလေးတို့ ၂ ယောက်အထဲမှာအိပ်၊ ၂ ယောက်အပြင်မှာအိပ် အဲဒါဆိုရင်ကော”
“ ဒီလိုလုပ်ရင် မကောင်းဘူးလား”
၂ ယောက်လုံး စိတ်ဝင်စားတဲ့ မျက်လုံးလေးတွေနဲ့
“ ဘယ်လိုလဲ”
“ နုနုနဲ့ ကိုစိုးအောင် အတူတူအိပ်၊ သင်းမွှေးနဲ့ ဦးလေးနဲ့ အတူတူအိပ်မယ်၊ လူမှန် နဲ့ နှိုးပြန် အပြင်မှာအိပ်၊ ဘယ်လိုလဲ”
သူတိုနှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက်ကြည့်ပြီး နုနုက
“ ဘယ်လိုလဲ"
လို့ သင်းမွှေးကိုမေး လိုက်ပါတယ်၊ သင်းမွှေးက ပြုံးတုံ့တုံ့နဲ
“ မဆိုးပါဘူး နင်သဘောတူရင်ပြီးရော”၊
အဲဒါနဲ့ပဲ ကျုပ်နဲ့ သင်းမွှေးတခန်း၊ နုနုနဲ့ ကိုစိုးအောင်တခန်း ဝင်လိုက်ကြတယ်၊ နုနုက အခန်းဝရောက်မှ ကျုပ်ကို လှည့်ပြီးပြောင်ပြသွားသေး၊ လူမှန်နဲ့ နှိုးပြန်ကတော့ ဧည့်ခန်းမှာ ခြင်ထောင်တွေ ခေါင်းအုန်းတွေနဲ အိပ်မလို့ပြင်ဆင်နေလေရဲ့။
အခန်းထဲရောက်တော့ အနမ်းနုလေးတွေကနေ စလိုက်တာ အနမ်းကြမ်းတွေဆက်ပြီး အဝတ်အစားတွေ ကိုယ်စီချွတ်လိုက်ကြတာ သူရော ကျုပ်ပါ ကိုယ်တုံးလုံး ခဏနဲ့ ဖြစ်သွားကြတယ်၊ကောင်မလေးက အသက်သာ ငယ်တာ၊ အဖုတ်ကတော့ အတော်ထွားတာဗျာ၊ အဲဒါကြောင့်ထန်တာဗျ၊ ရှေ့က ၃ ယောက်လောက် လိုးပြီးသားဆိုပေမယ့် ကျုပ်လီးနဲ့တော့ ခပ်ကျပ်ကျပ်ပဲ၊ ထန်တဲ့သူဆိုတော့ အောက်ပေးကောင်းချက်ကတော့ဗျာ၊ နုနုနဲ့ မတူတာကတော့ သူ့ရဲ့ စောက်ရည်က အနံ့လေးမွှေးတေးတေးနဲ့ ခပ်သင်းသင်းလေးဗျ၊ နောက်ပြီး အလိုးခံရင်း သူကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက “ လိုးသူအားပေး” လို့ခေါ်ရမယ့် ကြာကြည့်လေးတွေ၊ မထီတထီ အကြည့်လေးတွေ၊ ဒါအကုန်ပဲလားဆိုတဲ့ အမေးကြည့်လေးတွေနဲ့ဆိုတော့ လိုးရတဲ့သူ ဖီးလာတာပေါ့ဗျာ၊ နောက်ပြီး သူက နုနုလိုအံကြိတ်ခံတာ မဟုတ်ဘူး၊ အသံထွက်ခံတာ၊ ထွက်တဲ့အသံကလည်း လိုးရှိန်ပေါ်မူတည်တာဆိုတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အဆုံးတင်ဆွဲလိုက်၊ အော်သံလေး နားထောင်လိုက်နဲ့ ဇိမ်ကိုကျနေတော့တာ။
“ ဘယ်လိုလည်း သင်းမွှေး ဂေါက်က မိုက်ရဲ့လား”
“ အင်း ဦးလေးက အရမ်း လုပ်တတ်တာပဲနော်၊ သမီးပြီးတာ သုံးခါလောက်ရှိနေပြီ၊ မမောဘူးလားဟင်”
“ ဦးက အားကို အတိုးအလျော့လုပ်ပြီး အချိန်ကြာကြာဆွဲလိုးတာ၊ မကြိုက်လို့လား”
“ ကြိုက်ပါတယ်”
“ အချိန်ကြာပြီး လီးကြီးရင်ကော”
“ ပိုကြိုက် ဟီး”
“ အချိန်ကြာ လီးကြီးပြီး ဂေါက်ပါရင်ကော”
“ ဘာပြောကောင်းမလဲ ဦးလေးရယ်”
“ ပြီးရင် အပြင်ကကောင်တွေက လိုးအုန်းမှာ”
“ ဟာ မခံနိုင်တော့ဘူးထင်တယ်”
“ ဒါဆို မခံတော့ဘူးလား”
“ ဟီး”
“ ဘာ ဟီးလည်း ညည်းက”
“ ကြောက်လို့”
“ ကြောက်ရင်လည်း မကုန်းပါနဲ့ဟာ”
“ ဟာ ဦးလေးကလည်း စမ်းတော့ကြည့်ချင်တာပေါလို့”
“ လေးယောက်စလုံးနဲ့နော်”
“ မသိဘူး ကွာ”
ကျုပ် ဒီဘက်မှာပွဲကြမ်းနေတဲ့အချိန် ဟိုဘက်အခန်းက ခုတင်သံတကျွီကျွီနဲ့ ကိုစိုးအောင်ကလည်း ပွဲကောင်းနေလေရဲ့၊ ကိုစိုးအောင်လို တုတ်တုတ် ထွားထွားရှည်ရှည်နဲ့ဆို နုနုတော့ စားသာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ တွေးမိသား၊ သူ့ပုံစံအတိုင်း အံကြိတ်ခံနေပြီထင်ပါရဲ့။တနာရီလောက် အရှေ့အနောက် အမုန်းဆွဲပြီးတော့ အခန်းအပြင်ထွက်လာအပြီး မနှေးမနှောင်းပဲ ကိုစိုးအောင်ချွေးတရွဲရွဲနဲ့ ထွက်လာလေရဲ့၊
“ ဘယ်လိုနေလဲ ကိုစိုးအောင်”
“ ဆွေမျိုးတွေတောင်မေ့ကုန်တယ် အကိုကြီးရာ၊ ကောင်းမလေးက အတော်တင်းတာဗျ၊ ကျန်တော်ကလည်း ထန်ထန်နဲ့ အကိုက်ပဲဗျို့”
ဘေးနားက နှစ်ကောင်ကလည်း ပါးစပ် တပြင်ပြင်နဲ့၊ အဲဒါနဲ့ မျက်ရိပ်ပြလိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ နှိုးပြန်က နုနုအခန်းထဲဝင်၊ လူမှန်က သင်းမွှေးအခန်းထဲ ဝင်သွားကြလေရဲ့၊ ကျုပ်တို့လည်း အပြင်မှာ ဘီယာသောက် အမောဖြေရင်း ဘာပြဿနာ ဖြစ်မလဲလို့ နားစွင့်နေမိကြတယ်၊ ၁၀ မီးနစ်လောက်လည်းကြာပြီးရော လူမှန်အခန်းက “စွတ် ဘွတ်” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့ အတူ “အ ဖြေးဖြေး”ဆိုတဲ့ သင်းမွှေးရဲ့အသံကြားမိတော့ အင်း လူမှန်တော့ နေရာမှန်သွားပြီလို့။ မကြာမတင်ဘဲ နုနုအခန်းကနေ ကုတင်သံတကျွီကျွီ ထွက်လာတော့ ကျုပ်နဲ့ စိုးအောင် တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့်ပြီး ပြုံးမိကြသေး။
အဲဒီညက 4 in 2 က မနက် ၅ နာရီအထိ၊ double penetration ရော triple penetration ရော စုံသွားလေရဲ့၊ ကောင်မလေးတွေလည်း တုံးလုံးပက်လက်၊ အိပ်ပျော်သွားကြတာ အဝတ်တောင်မကပ်နိုင်ဘူး၊ နောက်တနေ့ မနက် ၁၀ လောက်မနည်းနှိုးပြီး ရေချိုး ထမင်းစား၊ ပွဲ ပြန်စလိုက်တာ ၃ နာရီလောက် မနည်းပြန်လာရတယ်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ မှောင်တောင်နေပြီ။ သူတို့လည်း တယောက် မုန့်ဘိုး ၃ သိန်းစီရလို့ ပျော်သွားလေရဲ့။
.............................................................................................................
ပြက္ခဒိန်တွေ တရွက်စီ ပြောင်းလဲသွားပြီး နွေ မိုး ဆောင်း ရာသီတွေလည်း အလီလီပြောင်းသွားခဲ့ပါပြီ။အောက်နှုတ်ခမ်းမှာ စံပါးတင်မှဲ့လေးပါတဲ့ အသားဖြူဖြူနဲ့ နုနုတင်။စောက်ရည်လေး သင်းသင်းမွှေးပြီး အသားလေး ညိုဝင်းတဲ့ သင်းသင်းမွှေး။
အခုတော့ သူတို့လေးတွေလည်း အပျိုပေါက် ကလေးတွေကနေ ကိန္ဒြေရှင် အပျိုကြီးမမတွေဖြစ်လို့။ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးလို့ တက္ကသိုလ်တက်၊ Q ဝင်ပြီး M.Sc ရလို့ ကျူတာတွေတောင်ဖြစ်နေကြပြီ။ သူတိုနဲ့ ပါတ်သက်ပြီး တင်းတဲ့ ထန်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ တပည့်မလေးတွေလည်း ကျုပ်တို့ သင်္ဘောသားတသိုက်နဲ့ အဖွဲ့တွေ ကျပေါ့ဗျာ။ နုနုနဲ့ သင်းမွှေးလည်း honda fit ဘေးတွေကိုယ်စီနဲ့ လန်းနေလေရဲ့။
ဒီလိုနဲ့တနေ့။ အိမ်က လူတွေ နယ်ပြန်သွားတုန်း နုနုနဲ့ သင်းမွှေး အိမ်ရောက်လာပါရော၊ ကျုပ်လည်း အိမ်မှာရှိတဲ့ လက်ဘက်လေးကို ပုဇွန်ခြောက် များများလေး ထည့်ပြီး ရွေဖီမိုးလွတ် လက်ဘက်ခြောက်လေးနဲ့ ဧည့်ခံရတာပေါ့ဗျာ။ ဧည့်ခန်းမှာ ဆုံမိတယ်ဆိုရင်ပဲ
“ ဆရာမတို့ မလာစဖူး အလာထူးပါ့ဗျား၊ တွေ့ချင်လည်း ချိန်းလိုက်ရောပေါ့ဗျာ”
လို့ထေ့ထေ့လေးပြောတော့ နုနုက
“ သမီးတို့ ဦးလေးနဲ့ တိုင်ပင်စရာရှိလို့” ဆိုတာနဲ့
“ အေးပြောလေ”
ဆိုတော့ သင်းမွှေးက
“ ဒီလို ဦးရေ သမီးတို့ကို လက်ထပ်ပါရစေလို့ လာခွင့်တောင်းနေလို့”
“ ဟေ ဘယ်သူတွေလည်း”
“ သမီးကိုတော့ ဗိုလ်ကြီးတယောက်ကကြိုက်လို့ မပြန်ခင် လက်ထပ်ချင်တယ် ပြောနေတာ၊ နုနုကိုတော့ sinhapore က engineer တယောက်က ကြိုက်လို့တဲ့၊ အဆင်ပြေရင်လာတောင်းမယ်ပြောနေတယ်”
“ အင်း ဒီကောင်တွေတော့ ဂျင်းမိတော့မှာပဲ”
“ သမီးတို့က အပေါက်တွေ ကျယ်ပြီး အမှေးတွေ လန်နေတော့ မင်္ဂလာဦး ညမှာတင် ပြဿနာ တက်ပြီးကွဲမှာ အသေအချာပဲ"
“ အဲဒါဆိုလည်းပြောလိုက်ပေါ့ဟ “ကျယ်မက အပ္ပာယ်ကြောက်တဲ့ အမှန်လေးပါမောင်” လို့ ဟားဟား"
“ ဦးလေးနော် သူများတွေ ဒုက္ခရောက်နေတာကို တွေ့လား မကူညီပဲနဲ့"
“ နေပါအုန်း နင်တို့က ယောကျင်္ား ယူပြီးရင်ကော တယာက်တည်းနဲ့ဆို တင်းတိမ်ပါတော့မလား"
“ အဲဒါတော့ မသိဘူး ဦးလေးရာ အခုကိစ္စ ဘယ်လိုလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ အရင် စဉ်းစားပေး"
“ အဲဒီကိစ္စက လွယ်ပါတယ်ဟ"
“ တကယ်ပြောတာလား အချွန်နဲ့ မ မနဲ့နော်"
“ အေးပါ၊ အတုံးနဲ့ပဲ မမှာ"
“ တွေ့လား ဦးလေးနော် ပြောလေ ဆိုးလေ"
“ နင်တို့ အပျိုလေးတွေလို ပါကင်ပိတ် ပြန်ဖြစ်ချင်တာမလား"
“ အင်း ပေါ့လို့"
“ ယိုးဒယားသွား OPERATION လုပ်လိုက်ဟာ၊ ၃၈ သိန်း one package ဆို အကုန်ပါတယ်၊ နို့တွေတင်းတာရော၊ အဖုတ်က အပျိုလေး ပါကင်လို ကြတ်တာရော၊ ဗိုက်ချပ်တာရော။"
“ တကယ်ပြောတာနော် ဦးလေး"
“ တကယ်ပေါ့ဟ ငါဆက်သွယ်ပေးပါ့မယ်"
“ ဟေး ဒါမှ တို့ဦးလေးကွ။"
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment