Friday, August 3, 2018

တစ်ယောက် တစ်ဝက် (စ/ဆုံး)

တစ်ယောက် တစ်ဝက် (စ/ဆုံး)

ကိုစည် ရေးသား၍ တိတ်တခိုး မှ ကူးယူသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

နွေလေရူးသုန်သုန်လေးတိုက်ခတ်နေသည်ကြောင့် ထွန်းမောင်တို့ခြံဝိုင်းအတွင်းရှိ သစ်ပင်ကြီးပေါ်မှသစ်ရွက်ခြောက်အချို့မြေပြင်ထင်သို့ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေကာကျနေလေသည်။

“ ထွန်းမောင် သားရေ ခဏ လာခဲ့အုံး... ”

ဟု အိမ်အောက်မှ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်အေး ၏ခေါ်သံအားကြားရ၍ အိမ်ပေါ်မှဆင်းလာခဲ့ကာ အမေ့ထံသွားကာ 

“ အမေ ဘာလဲမသိဘူး... ”

ဟုသူမေးလိုက်ရာ

“ အမေ့ကိုဟိုဘက်ရွာက မသန်းမြတို့အိမ်လိုက်ပို့ပေးအုံး သား... ”

ဟုပြောသဖြင့် အိမ်နောက်မှ ရပ်ထားသော ဆိုင်ကယ် သွားယူကာ တဖက်ရွာ အမေ့မိတ်ဆွေအိမ်သို့ သူနှင့်အမေလာခဲ့ကြလေသည်။ မသန်းမြတို့အိမ် ရောက်သောအခါ အမေနှင့်သူမ စကားများပြောနေုကြ၍ သူကခပ်လှမ်းလှမ်း၌ ထိုင်နေလေသည်။

ထွန်းမောင်မှာ အသက် ၁၇ နှစ် ရှိပီဖြစ်ကာ ပညာရေးကံမပါ၍ ၉တန်းကျသော နှစ်မှာပင် ကျောင်းမနေချင်၍ ထွက်ကာ အမေ ဒေါ်ခင်အေးနှင့်အတူ သူမ လယ်ယာအလုပ်များနှင့် စပါးပေးပေးသော အလုပ်များ၌ ဝင်ရောက် လုပ်ကိုင်ကူကာ သူ့ အမ ခင်မြမြကတော့ မုဆိုးမ သမီးတစ်ယောက် အမေဖြစ်ကာ သူမယောက်ကျားဆုံးသွားတော့ သူတို့နှင့်ပင် လာနေပေသည်။

သူတို့အဖေမှာ ပီးခဲ့သည့်နှစ်က ဆုံးပါးသွားပီ ဖြစ်ပါသည်။ အမေ ဒေါ်ခင်အေး အသက်မှာ ၄၀ရှိပီ ဖြစ်ကာ သူမအသက် ၁၆ နှစ်နှင့် အိမ်ထောင် ကျကာ အမခင်မြမြအား ၁၇ နှစ်မှာ မွေးကာ သူ့အား ၂၀ လောက်မှာ မွေးပါသည်။

အမခင်မြမြက အသက် ၂၀ရှိပီ ဖြစ်ပီး ဖြစ်လေသည်။ မသန်းမြမှာ အသက် ၃၅နှစ်လောက် ရှိကာ အရပ် ၅ပေ ၃ လောက်ရှိကာ ရင်ကြီးကာ ခါးအနဲငယ်တုတ်သော်လည်း သူမ၏ ဖင်ကြီးများမှာ သူထိုင်နေဘက်လှည့်ထိုင်ကာ အမေနှင့်စကားပြောနေသည်မို့ နောက်သို့ စူကာကောက်နေလေသည်။

ထွန်းမောင်မှာ လူပျိုပေါက်စ ဂျိုထောင်စ ဆိုသလိုပဲ အိမ်၌ သူ့အမ သူမကလေးအား နို့လှန်တိုက်တာ သူမရေချိုးတာ အမေ တခါတရံ အောက်စလွတ်ကာထိုင်နေရင်တောင် ကြည့်ကာ အိမ်သာသွား၍ ဂွင်းထုတတ်လေသည်။ စကားအနဲငယ်ပြောပီးတော့ 

“ မနက်ဖြန်ကျရင် သားကိုပဲလွှတ်လိုက်မယ်…မသန်းမြ အမ မလိုက်တော့ဘူး..... ”

ဟုဆိုကာပြောပီးနှုတ်ဆက်၍ပြန်ခဲ့ကြလေသည်။ ထွန်းမောင်တို့ ရွာမှာ မြို့နဲ့သိပ်မလှမ်းပဲ ဆိုင်ကယ်ဖြင့်မောင်းလျှင် မြို့သို့ ၁၅မိနစ်လောက်သာ မောင်းရပါသည်။ သူတို့သည် လယ် ၁၀ဧက ရှိကာ အဖေဆုံးပီးနောက်ပိုင်း အဖေ၏ အမ ကြီးကြီး ဒေါ်စန်းလှတို့ လင်မယားနှင့်သာလွဲထားကာ အမေက အခြားရွာများသို့စပါးပေးပေးသော အလုပ်အား လုပ်ကိုင်၍ သူတို့သားအမိ ၃ယောက် အိမ်စီးပွားရေးမှာ ချောင်လည်ပါသည်။

ကြီးကြီးဒေါ်စန်းလှမှာ အသက် ၄၃ နှစ်လောက်ရှိကာ သူမယောက်ကျား ဘကြီးထိန်က အသက် ၅၀ လောက် ရှိကာသူတို့ သား၂ယောက်ကတော့ အိမ်ထောင်ပြုသွားကြလေပီ။ နောက်နေ့မနက်ပိုင်းတွင် မသန်းမြ အိမ်သို့ရောက်လာလေသည်။

အရီးသန်းမြဟုခေါ်ကာ သူဝင်လာတော့ အသံမကြားရ၍ အိမ်ပေါ်တက်လာကာ ထရံကာထားသော အခန်းလေးအတွင်းမှ ငြီးသံလိုကြား၍ ဘာပါလိမ့်ဆိုပီး အခန်းထဲ ကြည့်လိုက်တော့ အောက်ပိုင်းဗလာဖြင့် မသန်းမြမှာ ပေါင်ကြီးကားထားကာ သူမ၏ အဖုတ်ထဲသို့ လက်ချောင်းဖြင့်ထဲ့ကာ တဟင်းဟင်း ပါးစပ်မှငြီးငြူလျက် မျက်လုံးမှိတ်ထားကာ အာသာဖြေသည်အား တွေ့ရသောအခါ ထွန်းမောင်လည်း မျက်စိများ ပြာဝေလာကာ
သူပုဆိုးအား ဆွဲချွတ်၍ သူမအနာ။ ဘယ်လိုရောက်သွားမှန်းမသိပေ။ သူမ၏ ပါးလေးအား ငုံ့ကာနမ်းလိုက်ရာ

“ အို့..ထွန်းမောင် ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ ... ”

ဟု မေးပီး ဖယ်အုံးကွာ သား ဟု ပြောရာ သူမကြားဟန်ပြုပီး သူမ၏ ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူ့လီးကို လက်တဖက်က ကိုင်ပီး သူမစောက်ပက်အဝမှာတေ့ပီး သွင်းလိုက်လေသည်။

ဇွိ..ဖွတ်..ပလောက်

“ နင်မကောင်းဘူး ထွန်းမောင်ရယ် ငါ့ကို တက်လုပ်တယ် လူဇိုး... ”

ဟု ပြောကာသူမ၏ စောက်ပက်ကြီးအားအောက်မှပင့်တင်ပေးနေရာ လူပျိုဆိုတော့ သူကြာကြာမထိန်းနိုင်ပဲ သုတ်ရည်များ ထွက်ကာပီးသွားသော်လည်း သူမအဖုတ်ထဲကလီးမထုတ်သေးပဲ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကာ သူမ၏ အင်းကျီနှိပ်စေ့များအား ဖြတ်ကာချွတ်လိုက်ပီး ဘရာအား အထက်လှန်တင်ကာ သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအားအတန်ကြာစို့နေလိုက်သည်။

မသန်းမြမှာ တခုလပ် တဏှာကြီးသူဖြစ်ကာ သူမ၏ စောက်ပက်အတွင်းရှိ သူ့လီးအား အဖုတ်အတွင်းသားများနဲ့ဆုပ်ညှစ်နေရာမကြာခင် ထွန်းမောင်လီးကြီးမှာပြန်တောင်လာကာ သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို စို့ကာ ဖင်ကြီးကြွလျက်ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်ရာ

ဖွတ်..ဗြလစ်.. .ဖတ်..ပလောက်

“ အ..အား..ဟင်း..ဟင်းး... ”

ဟု ဆိုကာသူကျောပြင်အား သူမလက်ဖြင့်ဖက်ကာ ပီးသွားပီး မကြာခင် ထွန်းမောင်လည်း သူမ အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များထွက်ကာ ပီးသွားလေသည်။

“ ရော့ ပိုက်ဆံ... ”

ဟုဆိုကာစပါးဖိုးများပေးကာ

“ ဟွန့် သူများကို တက်လုပ်တယ်... ”

ဟုဆိုကာသူ့ဗိုက်အားဆွဲလိမ်ရာသူမပါးလေးအား သူနမ်းလိုက်ပီး

“ စွဲသွားပီဗျာ မမကို နောက်လည်း လုပ်မယ်နော် ... ”

ဟုပြောရာ သူမက

“ အင်း... ”

ဟု ရှက်ဝဲဝဲလေးပြောလိုက်ပီး သူမအား နှုတ်ဆက်စကား ပြောကာအိမ်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ ဂျောကောင်း ဖင်ကောက်သည့် မသန်းမြအားလိုးလိုက်ရ၍ သူပျော်ရွှင်သွားကာ နောက်နေ့များတွင်လည်း သူမအား ညနေပိုင်း နှင့် မနက်ဖက်များ၌ သွားသွား ဘွတ်ပါသည်။

ဤသို့ဖြင့် နေလာခဲ့ရာ တနေ့ နေ့လည်ဘက် အိမ်တွင် မမနှင့် သူသာရှိ၍ အမေက သူ့ယောင်းမ ကြီးစန်းလှထံသွားလေသည်။ အမသည် သူမ အခန်းလေးထဲတွင် ကလေးအား နို့လှန်တိုက်ကာ တဖက်လှဲ့ကာ အိပ်နေလေသည်။ ထွန်းမောင်သည် သူအမနေ့လည်ဘက် တရေးတမောအိပ်လျှင် အမေမရှိချိန်ဆို အရင်ထဲက ချောင်းကြည့်နေကျဖြစ်ပါသည်။

အခုလည်း သူမအိပ်သည့် အပေါ်သို့တက်ကာ အခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ အမ ခင်မြမြမှာ တစောင်းလေးအိပ်နေ၍ သူမ၏ စွင့်ကားသောတင်ပါးကြီးမှာ သရေယိုချင်စရာကောင်းကာ ကျောလည်ခန့်ရှိဆံပင်များမှာ ဖြန့်ချထားလျက်ရှိကာ သူမအင်္ကျီ လေးမှာ ကလေးနို့တိုက်ထား၍ လှန်ထားသည်ဖြစ်ရာ သူမ၏ ခါးသားဖွေးဖွေးလေးအား မြင်နေရပီး ရင်ကြီးကာ ခါးသေး ဖင်ကြီးသော သူ့အမ ခင်မြမြအား ထွန်းမောင်လိုးချင်လာကာ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်မထူးဘူးဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ကလေးအား ဘေးသို့ အသာလေးချီကာချလိုက်ပီး သူမ၏ ထမီအား လှန်တင်ကာ ပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်ပီး သူ့အမအဖုတ်ဝသို့ ဘေးတစောင်းလေး သူ့လီးအားလက်ကကိုင်ကာ တေ့၍ထဲ့လိုက်ရာသူမက သူ့ဘက်လှည့်လာကာ

“ ဟင် မောင်လေး..နင်..ဒါဘာလုပ်... ”

သူမစကားပင် မဆုံးလိုက် ထွန်းမောင် သူ့အမပါးစပ်အားလက်ဖြင့် ပိတ်ကာပင်လက်ဖြစ်သွားသော သူမအပေါ် မှောက်လျက် သူမအဖုတ်ဝသို့ သူ့လီးအားတေ့ကာ သွင်းလိုက်လေသည်။

ဖွတ်..ဖတ်..ဘွတ်..ဗြလစ်.. ပလောက်

သူမရုန်းနေသဖြင့် လက်နှစ်ဖက်အား ကိုင်ထားပီး သူမ၏ ကလေးအမေ နို့တစ်လုံးအား စို့လိုက်ရာ နို့ရည်လေးတွေတောင်ထွက်လာပါသည်။

“ နင့်ကိုငါ အမေနဲ့တိုင်မယ် ဟီးး..ဟီးး... ”

ဟု သူ့အားပြောရာသူမ၏ နှစ်ခမ်းနှစ်လွှာအား သူပါးစပ်ဖြင့် ဖိစုပ်၍ လိုးနေရာ မကြာခင် သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ကျောအားသိုင်းဖက်ကာ ငြိမ်ကျ၍ သူမပီးသွားပီး မကြာခင် သူသုတ်ရည်များ သူမအဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်၍ပီးသွားလေသည်။ သူမအနားမှာ နားနေလိုက်သည်။

“ မမ ငါ့ကိုစိတ်မဆိုးပါနဲ့ဟာ နင့် အလှအပတွေကိုငါမြင်ပြီး နင့်ကိုချစ်မိသွားလို့ ခုလိုလုပ်လိုက်မိတာ ခွင့်လွှတ်ပါနော် ... ”

ဟုသူမပါးလေးအား နမ်းကာပြောလိုက်ရာ

“ နင်က ကို့အမတောင်လုပ်ရတယ်လို့ ဟွန့် နှာဗူးလေး ငါခွင့်လွှတ်ပါတယ်... ”

“ နောက်လည်း နင့်ကိုငါ ခုနကလိုလုပ်မယ်နော် မမ... ”

ဟုစရံသပ်လိုက်ရာ

“ အင်းပါဟယ် နင်ကလည်း မနိုင်ဘူး အခန်းထဲကသွားတော့ အမေပြန်လာလို့ တို့ကိုတွေ့သွားမှဖြင့် ... ”

ဟုပြော၍ အခန်းထဲကသူထွက်လာခဲ့ကာ ကို့အမအား လိုးလိုက်ရသောကြောင့် သူကျေနပ်ကာ ပီတိဖြစ်နေလေသည်။ ခဏကြာတော့ အမေပြန်ရောက်လာကာ သူနှင့် သူမအိပ်သော အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။

အမေနှင့် သူအခုထိအတူအိပ်ပါသည်။ ငယ်ငယ်ထဲကစကာ မိဘများနဲ့ အတူတူ အိပ်ခဲ့သည်ဖြစ်ရာ အမေကလည်းသူ့အား သက်သက်အိပ်ရန်လည်းမပြောပါ။ ထို့ကြောင့် အတူအိပ်တာဖြစ်လေသည်။ ခဏကြတော့ အမေသည်အခန်းမှ ထမီရင်လျားဖြင့် ထွက်လာကာ အိမ်ရှေ့ ရေတွင်းမှာ ရေများတဗွမ်းဗွမ်းလောင်းချိုးနေသည်အား သူကြည့်နေလိုက်သည်။

အမေသည် သူမ၏ ဆံပင်များအား ဘီးဆံပက်ပက်ထားပီး ရွာ၌နေသော်လည်း သူမအသားအရည်မှာ ဖြူလေသည်။

ရင်လျားအတွင်းမှ အပေါ်သို့ စူမောက်တက်နေသော ဖွံ့ထွားသည့် ရင်သားနှစ်မွှာနှင့် အမြဲတမ်းလှုပ်ရှားသွားလာနေ၍ အသက် ၄၀အရွယ်ရောက်လာသည့်တိုင် ခါးမတုတ်ဗိုက်မပူပဲ ချပ်ရပ်နေသော သေးကျဉ်သည့်ခါးလေးနှင့် စွင့်ကားသောတင်ပါးများမှာ ဆပ်ပြာထိုင်တိုက်နေ၍ ဘေးနှစ်ဖက်ကားထွက်နေကာ သွယ်လျဖြောင့်စင်းသောပေါင်တံ ရွှေဘိုမင်းကြိုက်လုံးကြီးပေါက်လှ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်အေး၏ ရှေ့နောက်ကောက်ကြောင်းအလှများအား ခေါင်းမှခြေထောက်အထိကြည့်ပီး ထွန်းမောင်တယောက် ခုနကမှ အမဖြစ်သူအား လိုးပီးသောလီးမှာ ပုဆိုးအတွင်း ခေါင်းထောင်ထလာ၍ သူ အကြည့်လွှဲကာ ရွာထဲဘက်ရှိ ကြီးစန်းအိမ်သို့လာခဲ့လိုက်လေသည်။ 

“ ကြီးစန်း ဘကြီးထိန်ကောမတွေ့ပါလား... ”

ဟု မေးလိုက်ရာ

“ နင့်ဘကြီး ဒီနေ့ပဲ တဖက်ရွာကအလှူရှိလို့သွားလေရဲ့ ကြီးစန်းတောင်..ခုပဲခင်အေးတို့အိမ်လာပီး သားကို..ဒီည အဖော်ခေါ်အိပ်မလို့... ”

ဟုပြောလိုက်ရာ

“ သားလာအိပ်ပေးမယ်လေ ကြီးစန်း... ”

ဟုပြောကာ အိမ်ကထွက်လာခဲ့ပီး ည ၇ နာရီလောက်ထိုးတော့ အမေ့အားပြောကာ သူမဆီလာခဲ့လိုက်လေသည်။ ညအိပ်ယာဝင်တော့ ကြီးစန်းက သူမတို့ လင်မယားအိပ်သည့် အခန်းမှာပင် သူ့အားခေါ်သိပ်လေသည်။ ကြီးစန်းသည် ညအိပ်ချိန်မို့ နှိပ်စိ အင်္ကျီ လက်ပြတ်လေး အတွင်း၌ ဘာမှခံဝတ်ထားပုံမရ။ အင်္ကျီ ကပါးသောကြောင့် သူမ၏နို့ကြီးနှစ်လုံးအား မီးရောင်အောက်တွင် အင်းကျီအတွင်းသို့ မြင်နေရလေသည်။

အိပ်ချိန်မို့ သူမ၏ ခါးထိရှည်သော ဆံပင်များအားဖြန့်ချထားသောကြောင့် အသက် ၄၃ နှစ်ရှိပီ ဖြစ်သော်လည်း အရွယ်မကျပေသူမဖင်ကြီးမှာ ခုထိစွင့်ကားကာ တောင့်တုန်းဂျောကောင်းတုန်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ လက်ပြတ်အင်္ကျီ ဝတ်ထားသောကြောင့် သူမလက်မောင်းသား ပြည့်ပြည့်လေးနှစ်ဖက်မှာ ပျော့မနေပဲ တင်းရင်းတုန်း ပင်ရှိသေးသည်။ သူ ကြီးစန်း၏ လက်မောင်းသားပြည့်လေးအား အိပ်နေရာမှ သူလက်ဖြင့်တင်ကာဖက်လိုက် ပီး လက်မောင်းအားပွတ်နေရာ

“ အို..ယားတယ်ဟာ..သား…ကြီးစန်းမနေတတ်ဘူး... ”

ဟု သူ့အားပြောရာ သူဆက်ပွတ်နေပီး သူ့ဘက်မျက်နှာလှည့်ကာအိပ်နေသော သူမပေါင်ပေါ်သို့ခွကာ သူမ၏ ရင်သားနှစ်မွှာအား အင်္ကျီ ပေါ်က သူ့နှာခေါင်းဖြင့်ထိကပ်ကာနမ်းလိုက်ရာ ဒေါ်စန်းလှမှာ သူ့ယောက်ကျားကိုထိန်သည် ပီးခဲ့သည့်နှစ်လောက်ကစကာ ပန်းသေးသလိုဖြစ်၍ သူမအား မလိုးသည်မှာ တနှစ်လောက်ရှိပီ ဖြစ်ကာ ယခုမိမိ၏တူလေးက သူမ၏ လိင်စိတ်များကိုနှိုးဆွနေသည်ဖြစ်၍ ထွန်းမောင်လုပ်သည်အား သူမငြိမ်ခံနေလိုက်ပါသည်။

သူအတန်ကြာ သူမ၏ ရင်သားအား အင်္ကျီ ပေါ်က နှာခေါင်းနှင့်ဖိပွတ်နေပီး ကြီးစန်း၏ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးအားစုပ်နမ်းနေကာ အတန်ကြာတော့ ခွာလိုက်ပီးသူမ၏ အင်္ကျီ နှိပ်စိပ်များအာဖြုတ်လိုက်ရာ

“ အို..သားကလည်းဟာ..ကို့ကြီးကြီးကိုဘာတွေလုပ်နေတာလဲ... ”

ဟု ဆယ်ကျော်သက်မလေးလို မူနွဲ့ကာပြောလိုက်ရာ

“ ကြီးစန်းကို ချစ်မလို့ပါ... ”

ဟုသူမအားပြောပီး အင်္ကျီ အား သူမလက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို မ ကာချွတ်လိုက်ကာ သူမက ကိုယ်ကြွပေးလျက်ချွတ်လိုက်ရာ ပေါ်လာသော သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား စို့နေလိုက်ပီး သူမ၏ စူဖြိုးဖြိုးဗိုက်သားပေါ်သို့ လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ကာ ထမီအားဖြေကာချွတ်လိုက်ပီး အဒေါ်ဖြစ်သူ၏ အမွေးထူထူများအားလက်ဖြင့်သပ်ကာ လျှာဖြင့် ယက်ပေးနေပီးသရက်စိခန့်မရှိတရှိစောက်စိပြူးပြူးလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက်ရာ

“ အား..အ…ဟင်းး..ဟင်းး... ”

ဟုသူမငြီးကာ အတန်ကြာ ယက်ပေးပီး၍ စောက်ရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်လာသောအခါ သူ ယက်ရာမှ ထပီး သူမပေါင်ကြား ဒူးထောက်၍ လက်တဖက်က လီးအားကိုင်ကာ သူမ၏ စောက်ပက်ဝသို့ တေ့ကာ ခါးကော့၍ သွင်းလိုက်လေသည်။

ဗြလစ်.. .ဖွတ်…ဇွိ..ဖတ်..ပလောက်

သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ကာ ကို့အဒေါ်၏ စောက်ပက်အား အားရပါးရဆောင့်လိုးနေရာ

“ အ..သားရယ်…ထွန်းမောင်ရယ်..ဟင်းးဟင်းး…အား…ကောင်းလိုက်တာကွယ်... ”

ဟု ဆိုကာ သူအားတိုးတိုးလေးငြီးလျက်ပြောပီး မကြာခင်မှာပင် သူမကိုယ်လုံးအထက်သို့ ၆ လက်မလောက် မြောက်တက်ကာပြန်ကျကာ ပီးသွားပီး သိပ်မကြာခင်မှာ သူမ၏စောက်ပက်အတွင်းသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်ကာ ပီးသွားလေသည်။

ထိုညက သူနှင့် ကြီးစန်းနောက်ထပ် ၃ ချီလိုးပီး ပင်ပန်း၍ ခြေကုန်လက်ပန်းကျပီး အိပ်ပျော်သွားကြလေသည်။ အမှတ်မထင် ကြီးကြီးစန်းအားလိုးလိုက်ရ၍ ထွန်းမောင်ကျေနပ်ကာ တဖက်မှ အမေ့ကိုလည်း သူလိုးချင်မိလေသည်။နောက်နေ့ ဘကြီးထိန်ပြန်လာတော့ ကြီးစန်းအား ရံဖန်ရံခါသာ သူမတြို့ခံ နောက်ဖက်ကန်စွန်းခင်းထဲ၌ ညဘက်သူမယောက်ကျားအိပ်ချိန်တွင် တချီလောက် မော်တော်အမြန်ဆပ်ကြရလေသည်။

သိသွားရင်မလွယ်ဘူးမဟုတ်လား အဲဒီတော့ မမနှင့်သာ အိမ်မှာ ညဘက်အမေအိပ်ချိန်များ၌ သူမအခန်းထဲဝင်ကာ ခလေးအား တဖက်၌ချထားကာမောင်နှမနှစ်ယောက်လိုးကြလေသည်။

မမကလည်းဏှာကြီးသူဖြစ်လေသည်။ သူ မသန်းမြကိုတော့ ခုတလောသွားမလိုးဖြစ်ပါ သွေးသားအရင်းတွေကိုလိုးရတာလောက် ဖီးမရှိသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ တနေ့ အမေတဖက်ရွာသို့ သွားခိုက် အိမ်မှာ သူတို့မောင်နှမသာ ကျန်ခဲ့ကြလေသည်။ ခလေးပခက်လွဲနေသော သူမအား

“ မမ ကလေးအိပ်ပီလား... ”

ဟုသူမေးလိုက်ရာ

“ အိပ်ပီ ဘာလုပ်မို့လဲ ... ”

ဟုသူမကမေးရာ

“ နင်ကလည်း သိရက်နဲ့ မေးနေသေးတယ် ဟာ လိုးမလို့လေဟာ နင့်ကို... ”

“ ဟယ် အယုတ်တမာ မအေလိုး ကို့အမကို အဲလိုပြောရလား... ”

ဟု သူမက သူ့အားလှမ်းဆိတ်ကာ ပြောလိုက်ရာ

“ မအေကိုမလိုးရသေးပါဘူးဟာ အမကိုပဲလိုးရသေးတာပါ... ”

“ အမေ့ကိုပါ နင်ကလိုးချင်လို့လား... ”

“ အင်း... ”

ဟု သူ ပြုံးစိစိ လုပ်ကာပြောလိုက်ပီးပခက်ထဲကကလေးအားပွေ့ချီကာ

“ သွားမယ်လေဟာ မမ... ”

“ အေးပါ နင်ကလည်း လီးက ၁၂ နှစ်ရာသီတောင်လွန်းတယ်... ”

ဟုဆိုကာ သူမအခန်းသို့သူမနှင့်သူဝင်လာခဲ့လိုက်ကြပီး ကလေးအားအိပ်ယာပေါ်၌ချထားလိုက်လေသည်။သူမ၏ အင်္ကျီ အားချွတ်လျက်သူ့ပုဆိုးနှင့်အင်္ကျီ ပါချွတ်လိုက်ပီး ဘရာအားသူမက လက်နောက်ပြန်ဖြင့်ဂျိပ်ဖြုတ်လိုက်ကာချွတ်ပီး သူမထမီအား သူဖြေကာချွတ်ချလိုက်ပီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးအားချွတ်ချကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာအားစုပ်နမ်းကာ သူမ၏ ကလေး အမေ နို့နှစ်လုံးအားစို့ပီး သူမ၏ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးများအားလျှာဖြင့်ယက်ပီး အမွေးပါးပါးလေးများခြံရံထားသော သူမ၏ အဖုတ်အား သူမ
ရှေ့ထိုင်ချကာ လျှာဖြင့်အတန်ကြာယက်လိုက်သည်။

“ အား..အ…ဟင်းး..ဟင်းး..... ”

ဟုငြီးလျက် စောက်ရည်ကြည်လေးများစိမ့်ထွက်နေပီဖြစ်ရာ သူထလိုက်တော့ သူမက သူ့ရှေ့၌ဒူးထောက်ကာ သူ့လီးအားသူမပါးစပ်လေးများဖြင့်စုပ်ပေးနေပီးအတန်ကြာတော့ 

“ မမ ငါ အရမ်းလိုးချင်နေပီ ... ”

ဟုပြောကာ သူမပါးစပ်ထဲက သူ့လီးအားထုတ်ကာ သူမအား နံရံဘက်ကျောဖြင့်ကပ်စေပီး သူမ၏ ပေါင်တဖက်အား သူလက်တဖက်ဖြင့် မကာ ဒူးတဖက်ကွေးကာ သူ့လီးကို လက်တဖက်ကကိုင်ပီး သူမ၏ အဖုတ်ဝ၌တေ့ကာသွင်းလိုက်လေသည်။

ဖွတ်…ဗြလစ်..ဇွိ..ဘွတ်..ဖတ်..ပလောက်

ကို့အမ၏ စောက်ပက်အားမတ်တပ်ရပ်ကာ ဆောင့်လိုးချနေလိုက်သည်။ သူမ၏ နို့နှစ်လုံးအား လက်တဖက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်၍လိုးနေလိုက်ပီး အတနကြာတော့ 

“ အ…အား..ဟင်းး..ဟင်းး မောင်လေး…အ... ”

ဟုဆိုကာ သူမအဖုတ်မှစောက်ရည်များပေါင်ခြံကတဆင့်ကြမ်းပေါ်ကျကာ ပီးသွားပီးမကြာခင်မှာ သူမ၏ အဖုတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များပန်းထွက်ကာ ပီးသွားလေသည်။အဝတ်များပြန်ဝတ်ကြကာ သူမ အခန်းမှထွက်လာခဲ့လိုက်လေသည်။

........................................................................................................


နောက် ၂ရက်လောက်ကြာတော့ညပိုင်းသူနှင့် အမေအိပ်ယာခဲ့ကြပီးသူတရေးနိုးလာပီး အမေ့အား ဒီညလိုးရမည်ဟုဆုံးဖြတ်ကာ ထလိုက်ပီး အခန်းမီးလုံးလေးအားဖွင့်လိုက်ပီး ပက်လက်လေးအိပ်နေသော အမေ့အားတွေ့လိုက်ရကာ သူပုဆိုးကိုချွတ်လိုက်ကာ သူမ၏ထမီအား ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်ကာ ပေါ်လာအမွေးပါးပါးလေးဖြင့် အမေ့စောက်ပက်ကြီးအားကုန်းကာလျှာဖြင့်ယက်လိုက်ရာ

“ ဟဲ့…သား…နင်..ဒါ ဘာလုပ်နေတာလဲ... ”

သူဒူးထောက်ထိုင်ကာ သူမပါးစပ်အားလက်ဝါဖြင့်အုပ်၍ သူမ၏ စောက်ပက်အဝ၌ သူ့လီးအား လက်တဖက်ကကိုင်ပီးသွင်းလိုက်လေသည်။ အမေက အတင်းရုန်းသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက်ထပ်ကာ သူအားမွေးထုတ်ခဲ့သော အမေ့စောက်ပက်ကြီးအားလိုးနေလိုက်လေသည်။

ဖွတ်..ဖတ်..ဗြလစ်..ပလောက်

ခဏကြာတော့ အမေ့ပါးစပ်အားအုပ်ထားသောလက်အားလွှတ်ပေးလိုက်ရာ

“ အ..ဟင်းး..ဟင်းး…သားလေးရယ် အား…... ”

ဟုအမေသည် သူ့ကျောပြင်အားသူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်ထားပီး အောက်မှ သူမစောက်ပက်ကြီးအား ပင့်ကာပေးနေရာ အမေ့စောက်ပက်အားလိုးနေရသောကြောင့်မထိန်းထားနိုင်ပဲ မကြာခင်မှာပဲ အမေ့စောက်ပက်သားအိမ်နံရံများသို့ သုတ်ရည်များထွက်ကာ ပီးသွားပီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့အားတင်းနေအောင်ဖက်ထားကာ သူမပီးသွားလေသည်။

အမေနှင့်သူနားနေကြပီးအတန်ကြာတော့ သူမထမီအားချွတ်ချကာ သူမအင်္ကျီ အားချွတ်လိုက်ရာ

“ သားရယ် အမေ့ကိုလုပ်ချင်တာ စောစောစီးစီးကပြောပါလား... ”

ဟု ပြောရာ

“ သားကအမေ့ကိုကြောက်လို့ပါ အရင်ထဲက အမေ့ကိုလိုးချင်နေတာ ကြာပီ... ”

“ ကဲ ခုလိုးလို့ရပီပဲ သားရယ်... ”

ဟုဆိုကာသူမလက်လေးဖြင့်သူ့လီးအား ဆုပ်ကိုင်ကာဂွင်းထုပေးနေလေသည်။ အတန်ကြာတော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးနှစ်လွှာအား စုပ်ကာ သူမနို့နှစ်လုံးအားစို့ပီး ဝမ်းဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးများအား လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်နေပီး သူမ၏ စောက်ပက်အကွဲကြောင်းကြီးအား သူလက်ဝါးဖြင့်ပွတ်ပေးလိုက်ရာ

“ အ…အား..ဟင့်…ဟင့်…တော်ပီသား အမေ့ကိုလုပ်ပေးတော့... ”

ဟုပြောရာ 

“ အမေ လေးဘက်ကုန်းလိုက် အမေ့ဖင်ကြီးကြည့်ပီးလိုးချင်လို့... ”

ဟုသူပြောရာ လှည့်၍ကုန်းပေးလိုက်ရာ အမေ့နောက်ဒူးထောက်ထိုင်ချလျက်သူမ၏ စောက်ပက်ဝသို့ လီးတေ့ကာသွင်းလိုက်လေသည်။

ဗြလစ်.. ဖွတ်..ဖတ် .ဘွစ်..ပလောက်

သူမ၏ခါးလေးအားဆုပ်ကိုင်၍ ဆောင့်လိုးနေရာ

“ အ..အား…ဟင်းး..ဟင်းး သားရယ် ဆောင့်လိုးပေး..သား..အ…အား အမေပီးတော့မယ်... ”

ဟုဆို၍ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ တချက်နှချက်ထွန့်ခနဲ ဖြစ်လျက်သူမပီးသွားပီးမကြာခင် သူသုတ်ရည်များအားအမေစောက်ပက်ထဲပန်းထုတ်ကာပီးသွားလေသည်။

ထိုညကစပီး အမေ့ကို သူ ညစဉ်ပုံမန်လိုးသလို မမ ခင်မြမြအား နေ့လည်ဘက်အမေ ရွာထဲသွားချိန်ဆိုပုံမှန်လိုးပါသည်။ နောက်တော့ ကြီးကြီးစန်းကိုတောင်မလိုးဖြစ်ပဲ အမေနှင့် မမကိုသာ သူ့ အချစ်များအား တစ်ယောက်တစ်ဝက်စီ ခွဲဝေပေးထားကာ နောက်ကျတော့ အမေကလည်း သူနေ့လည်ဘက်တွေ မမကိုလိုးသည်အား သိသလို မမကလည်း သူညဘက်တွေမှာ မေမေ့အားလိုးနေသည်ကို သိပေ ရိပ်မိကြပေမယ့် မပြောကြပဲ မသိဟန်ဆောင်၍နေကြလေသည်။




...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



ကောင်းတာထက်တောင် ပိုသေးတယ် (စ/ဆုံး)

ကောင်းတာထက်တောင် ပိုသေးတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

 “ ပွမ်….ပွမ်….”

 “ လာပြီ….လာပြီ..”

  “ ကျွီ……….”

အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းသံကြားရပြီး မမြလေး၏ အသံနှင့်အတူလမ်းလျှောက်သွားသံ၊ အိမ်တံခါးဖွင့်သံတို့ကိုတစ်ဆက်တည်း ကြားလိုက်ရသဖြင့် အိပ်မောကျနေသော ကိုလင်းတစ်ယောက် အိပ်ရာမှ လန့်နိုးသွားရသည်။ဘာတွေ လုပ်နေကြသလဲ သိချင်သဖြင့်အိပ်ခန်းတံခါးကို အသာဟ၍ ကြည့်လိုက်ရာ အထုပ်အပိုးများနှင့်အိမ်ရှေ့ထွက်သွားသော ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားကိုလှမ်းတွေ့လိုက်ရသောကြောင့်တံခါးကိုအသာပြန်စေ့ထားလိုက်သည်။

ညက ကိုလင်းတစ်ယောက်အတော်ညဉ့်နက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်သဖြင့်ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့လင်မယားနှစ်ယောက် ယခုကဲ့သို့ ခရီးသွားမည်ဆိုတာ မသိလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ကိုလင်းရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလိုဖြစ်သွားရပြီး ဟာတာတာ၊ ဆာတာတာ ဖြစ်နေရသည်။ ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့ လင်မယားကို ကြည့်ပြီး မနာလိုဝန်တိုစိတ်များကလည်း ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

ကိုလင်းအနေဖြင့်သူ၏စိတ်ထဲမှဤသို့ဤပုံဖြစ်နေသည်များကိုကား ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားအနေဖြင့်သိချင်မှ သိပေလိမ့်မည်။ ယခုကဲ့သို့ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား အတူသွားအတူလာ၊အတူစား အတူအိပ်ကြသည်ကို ကြည့်မိတွေးမိတိုင်း ကိုလင်းရင်ထဲမှာ သဝန်တိုစိတ်၊ ဝမ်းနည်းစိတ်၊ ယူကျုံးမရစိတ်၊နှမျောတသ စိတ်များ အမြဲတမ်းဖြစ်မိရသည်။

ဘယ်သူ့ကိုတိုင်တည်ပြီး၊ ဘယ်သူ့ကိုပြောလို့ဘယ်သူ့ကိုအပြစ်ပုံချရမည်ဆိုတာတော့ကိုလင်မဝေခွဲနိုင်ဖြစ်ရသည်။ ကိုလင်းစဉ်းစားနေသည့် အချိန်တွင်အိမ်ရှေ့မှ ကားထွက်သွားသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ကိုလင်းမှာအိပ်ရာပေါ် ပက်လက်လှန်လျက် ပြန်လှဲနေလိုက်ပြီး နဖူးပေါ် လက်တင်လျက် စဉ်းစားခန်း ဝင်နေလိုက်သည်။ကိုလင်းနှင့် ကိုစိုးမြင့်တို့က ငယ်ငယ်ကတည်းက အတူတတွဲတွဲ နေခဲ့ကြသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းများ ဖြစ်သည်။ဆယ်တန်းအောင်ပြီး အလုပ်များ ဝင်ကြချိန်တွင်မတော့ကိုစိုးမြင့်က စိုက်ပျိုးရေးရုံးမှာ အလုပ်ဝင်ခဲ့သည်။ ကိုလင်းက တရားရုံးမှာ အလုပ်ဝင်ပြီး စာရေးအလုပ်ကိုလုပ်ခဲ့သည်။ ကိုလင်းက အိမ်ထောင်မရှိသော လူပျိုဖြစ်ခဲ့သည်။

ကိုစိုးမြင့်ကတော့ လွန်ခဲ့သော တစ်လခန့်ကမှ အိမ်ထောင်ကျသည်။ ဘဏ်ရုံးတွင် အလုပ်လုပ်နေသောမမြလေးနှင့်ဖြစ်သည်။ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့အိမ်ထောင်ကျချိန်တွင်နေထိုင်စရာအိမ်ကအဆင်သင့်မရှိသေးသည့် အတွက် ကိုလင်းအိမ်တွင်လာရောက်နေထိုင်သည်။ ကိုလင်းကလည်း သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဖြစ်၍ ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားအတွက် လိုအပ်သော အကူအညီများ ပေးသည့်အနေဖြင့် အိမ်ပေါ်ခေါ်တင် ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားလည်း ကိုလင်းအိမ်မှာ သဘောကျ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။

ကိုလင်းအိမ်မှာ မိဘများက အမွေပေးထားခဲ့သော အိမ်ဖြစ်ပြီး ၂၅ ပေ x ၆၀ ပေ ရှိခြံဝင်းကလေးထဲတွင်ပေ ၂၀ x ၄၀ ၊ ၃ ပင်နှစ်ခန်း တစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ကလေးကိုဆောက်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ်ကလေးကိုအစပထမက ကိုလင်းတစ်ယောက်တည်း နေထိုင်သဖြင့်ဖြစ်သလိုပင်နေခဲ့သော်လည်း ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား အိမ်မှာ လာနေမည်ဆိုတော့အိမ်ကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်မွမ်းမံခဲ့ရသည်။

အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့်ဘုရားခန်းကိုတစ်ဆက်တည်း ထားပြီး၊ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းကိုသုံးထပ်သား နံရံဖြင့်ခန်းစီးကာရံဖွဲ့ထားလိုက်သည်။ နောက်ဖက်တွင်မီးဖိုခန်းကလေး ထားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းမှ ဘုရားခန်းနှင့်ကပ်လျက်အခန်းကို ကိုလင်းကယူပြီး အတွင်းခန်းကို ကိုစိုးမြင့်တို့ လင်မယားအတွက် ပေးလိုက်သည်။ ကိုလင်းအနေဖြင့်သူငယ်ချင်းဖြစ်၍လည်း အားနာနာဖြင့်အိပ်ခန်းဖွဲ့ပေးထားရသော်လည်း အိမ်ကလေးက ကျဉ်းနေသဖြင့်စိတ်တိုင်းမကျ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။

ဘာကြောင့်လည်း ဆိုတော့ ကိုစိုးမြင့်တို့ လင်မယားအတွက်အမြန်ဆုံး အခန်းဖြစ်အောင်ဖွဲ့ပေးရသဖြင့် ကိုလင်းနှင့်ကိုစိုးမြင့်တို့ အခန်းမှာ သုံးထပ်သား ပါးပါးလေးကိုသာခံပြီး ကာထားရသဖြင့်ကိုစိုးမြင့်တို့ အိပ်ခန်းမှလှုပ်ရှားသံများကို ကြားကြားနေရသည်ဖြစ်၍ မိမိကိုယ်ကို မိမိစိတ်တိုင်းမကျ ဖြစ်ရခြင်း ဖြစ်လေသည်။ နောက်ဆုံးမှာတော့ စိတ်တိုင်းမကျသော စိတ်များကို လွှတ်ပေးလိုက်သည့်အနေဖြင့်သုံးထပ်သားနံရံကို အပေါက်လေးများဖောက်လိုက်တော့သည်။

ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား မသိအောင်လည်း ကြံဖန်ရသေးသည်။ ဒီလိုနှင့်ကိုလင်းတစ်ယောက်စိတ်တိုင်းကျသွားရတော့သည်။ ကိုလင်းမှာ ယခင်က ထမင်းကိုဆိုင်မှာပဲ စားခဲ့သော်လည်း ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား ရောက်လာပြီးနောက်တွင်တော့ မမြလေး လက်ရာကို စားခဲ့သည်။ မမြလေးမှာ အိမ်မှုကိစ္စနိုင်နင်းသလို အချက်အပြုတ်လည်းကျွမ်းကျင်သည်။ ရုံးသမားများမို့မနက်ဖက်ထမင်းချက်ကာ ထမင်းချိုင့်ကိုယ်စီထည့်ပေးသည်။ ညနေဆိုရင်တော့ သုံးယောက်ပေါင်း အတူတူထမင်းစားကြသည်။

ညဖက်ဆိုလျှင်ကိုလင်း အခန်းထဲဝင်ပြီး ရုံးအလုပ်တွေ လုပ်လေ့ရှိသည်။ ကိုလင်းအနေဖြင့်အခန်းနံရံများကိုအပေါက်များ ဖောက်ပြီးပြီဆိုကတည်းက အိပ်ခန်းထဲ စောစောဝင်လေတော့သည်။ ကိုလင်း အိပ်ခန်းထဲ စောစောဝင်မှသာလျှင်ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့လင်မယားမှာ စောစောအလုပ်ဖြစ်ကြမည်မဟုတ်လား။ အပေါက်မဖောက်ခင် အချိန်တုန်းကတော့ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား၏ လိင်ဆက်ဆံကြပုံများကိုအသံဖြင့်သာ ကြားရသည်ဖြစ်၍ ကိုလင်းမှာ အားမရနိုင်ပဲ ဒုက္ခတွေ့နေရသည်။

အပေါက်များ ဖောက်ပြီးချိန်တွင်မတော့ တစ်မျိုးဒုက္ခရောက်ရပြန်သည်။ ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့ လိုးကြဆော်ကြသည်ကိုတွေ့မြင်နေရသဖြင့်ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးများ၊ မမြလေး၏ နို့အုံကြီးများ၊ မမြလေး၏ စောက်ဖုတ်ကြီး၊ တင်ပါးဆုံပြောင်ဝင်းအိအိကြီးများကို တွေ့မြင်ရပြီး မမြလေးကို လိုးချင်စိတ်တွေထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်လာနေရသည်။ မမြလေးကိုမှန်းပြီး မိမိဖာသာမိမိဂွင်းတိုက်ပြီး အကြောဖြေရတာ ညတိုင်းလိုလိုပင် ဖြစ်လာသည်။ မဖြစ်လို့ကလည်း ရမှမရတာလေ။ ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့မှာ ညားခါစဖြစ်သဖြင့်ညတိုင်းလိုလိုပင်လိုးကြဆော်ကြတာကို မြင်တွေ့နေရ၍ ဖြစ်တော့သည်။

ညတုန်းကလည်း ကြည့်လေ။ ကိုလင်းတစ်ယောက်အလုပ်ကိစ္စတစ်ခုရှိ၍ ည ကိုးနာရီကျော်ကျော်မှအိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့မှာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင်တီဗွီကြည့်နေကြသည်။ကိုလင်းမှာ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင်ကိုစိုးမြင့်နှင့်ခဏစကားထိုင်ပြောပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ မီးပိတ်ပြီး ခုတင်ပေါ် လှဲလိုက်သည်။ ထိုအချိန်မှာပဲ ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားမှာ တီဗွီပိတ်၍ အိပ်ရာဝင်လာကြသည်။ ထုံးစံအတိုင်းပင်လိုးကြဆော်ကြတော့မည်ဆိုတာ သိပြီးဖြစ်သဖြင့်ကိုလင်းက အပေါက်ဖွင့်ပြီး ချောင်းကြည့်နေသည်။

  “ မြလေးရေ….. ကိုယ်တို့လိုးကြရအောင်…”

  “ ဟင်း…..တော်တော်ထနေတယ်….”

  “ ဟုတ်ဖူးလေ….မြလေးကလဲ…. ကိုစိုးက လိုးချင်လွန်းလို့ပြောတာပါ.. မြလေးက မခံချင်ဘူးလား…”

  “ ဘွာတေး….ဘွာတေး….. မြလေးက ကိုစိုးကိုချစ်လို့စတာပါ…ဟိုဖက်ခန်းက ကိုလင်းတောင်အိပ်သေးရဲ့လား လို့………”

  “ ခပ်စောစောကပဲ ဝင်သွားတာ…အိပ်ရောပေါ့မြလေးရာ…လာပါ…လိုးကြရအောင်…”

ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့မှာ အိပ်ခန်းထဲ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဝင်လာပြီး ပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိုးမြင့်ပြောသမျှကို မမြလေးက ပြန်ပြောရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်တွင်ကိုလင်းချောင်းကြည့်နေသော အပေါက်ဆီကိုလှမ်းလှမ်းကြည့်သည်ကို အပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော ကိုလင်း သတိထားမိလာသည်။ ကိုလင်းမှာ ချောင်းကြည့်နေရတာကိုစိတ်ထဲမလုံသလိုခံစားလာရသဖြင့်ဆက်မကြည့်တော့ပဲ အိပ်ရာထဲ ပြန်လှဲအိပ်လိုက်သည်။

ကိုလင်းရင်ထဲတွင်လည်း တစ်ဖက်ခန်းကိုချောင်းကြည့်နေတဲ့အပေါက်ကိုမမြလေးက ရှာဖွေတွေ့သွားတာဖြစ်ပြီး သူတို့လိုးနေတုန်း ကိုလင်းချောင်းကြည့်နေသည်ကို မမြလေး ရိပ်မိသွားမည်ကို စိုးရိမ်မိသည်။ ကိုစိုးမြင့်ကတော့ ဘာမှသိမည်မဟုတ်သော်လည်း မမြလေး၏ မျက်လုံးထဲတွင်သူကြည့်နေသော အပေါက်ဆီသို့ ကြည့်ရင်း သူကြည့်နေမှန်းသိသော အရိပ်အယောင်များ ပါဝင်နေကြောင်း ကိုလင်းခံစားမိသည်။

  “ အ…အဟင်း….ဟင်း….ကိုစိုးရယ်…. ယားတယ်…ကွယ်….ဟင့်….ဟင်း…”

တစ်ဖက်ခန်းမှမမြလေး၏ ညည်းညူသံကို ကြားရသဖြင့်ကိုလင်း မနေနိုင်တော့ပဲ ထပြီး ချောင်းကြည့်မိပြန်သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင်မမြလေးကိုကန့်လန့်ဖြတ်အိပ်လျက်တွေ့ရပြီး မမြလေး၏ ဖင်ကြီးတွေက ကုတင်စောင်းတွင်တင်နေသည်။ ကိုစိုးမြင့်ရော မမြလေးပါ အဝတ်အစားဟူ၍ လုံးဝမရှိဘဲ ကိုယ်လုံးတီးများဖြင့်ဖြစ်နေသည်ကိုအခန်းအလယ်တွင်ထွန်းထားသော နှစ်ပေမီးချောင်း အလင်းရောင်ဖြင့်ကိုလင်းတွေ့လိုက်ရသည်။

ကိုလင်းအနေဖြင့်တစ်ခုအဆင်ပြေတာက ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား လိုးကြဆော်ကြလျှင်နှစ်ပေမီးချောင်းကိုအမြဲတမ်း ထွန်းထားသည်ဖြစ်သဖြင့်ကိုစိုးမြင့်တို့၏ လိုးပွဲကို ကောင်းကောင်း မြင်နေရစမြဲ ဖြစ်လေသည်။ ကိုစိုးမြင့်က မမြလေး၏ ကိုယ်ပေါ်မှ အုပ်မိုးလျက် မမြလေး၏ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ပေးနေသလို မမြလေး၏ပြည့်တင်းဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို လက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေရာမှ လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးမွှေကလိပေးနေလေသည်။

မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲမှစောက်ရည်ကြည်များ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကျနေသဖြင့်ကိုစိုးမြင့်က လက်ညှိုးဖြင့်ထိုးမွှေချိန်တွင်တစွပ်စွပ်အသံများ မြည်နေသည်ကို အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ကိုစိုးမြင့်က မမြလေးကို နှိုးဆွပေးပြီး သောအခါတွင်ကုတင်စောင်း၌ တွဲလောင်းလေးဖြစ်နေသော မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲ၍ဖြဲကာ သူ၏ ၇ လက်မကျော်လောက်ထွားကြိုင်းသန်မာလှသော လီးတန်ကြီးကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်၍ မမြလေး၏ ပြဲအာလာသော စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် ဆွဲကိုင်ပြီးလီးတန်ကြီးကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်။

  “ စွပ်….ဒုတ်……”

  “ အား…အား….အင်း……..အင့်…. ကိုစိုးရယ်…..အာ…..အ..ဟင့်…”

အရည်ကြည်များဖြင့်စိုစွတ်လိမ်းကျံနေသော မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ကိုစိုးမြင့်၏ လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိတဆုံးဝင်ရောက်သွားပါသည်။ မမြ လေးမှာ တစ်ချက်မျှ တွန့်သွားပြီး အားခနဲ အသံထွက်၍ညည်းညူလိုက်သော်လည်းမမြလေး၏အသံကအားရကျေနပ်မှုတွေအပြည့်ပါဝင်နေသည်။ကိုစိုးမြင့်ကမမြလေး၏

ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်လျှက် လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်ကာ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ ဆက်ပြီး လီးတန်ကြီးကိုပြန်ထုတ်၊ ထိုးသွင်း လုပ်ကာ ဆောင့်လိုးနေသည်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့်မြန်ဆန်သွက်လက်လာတော့သည်။

“ စွပ်…..ပြွတ်…..ပလွတ်….စွပ်………ပြွတ်…….”

ကိုစိုးမြင့်၏ လီးတန်ကြီးမှာ မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားသောအခါ စွပ်ခနဲ ပြွတ်ခနဲ မြည်သွားပြီးကိုစိုးမြင့်၏ တွဲကျနေသော လီးပြွတ်ဥကြီးကလည်း မမြလေး၏ စအိုဝကိုဖတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲ သွားရိုက်မိပြီး အသံတို့မှာစည်းချက်ကျကျပင်ထွက်ပေါ်နေတော့သည်။

မမြလေးမှာ ကိုစိုးမြင့်၏ လိုးဆောင့်ချက်နှင့်အတူ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရဟန်ဖြင့် အောက်မှနေ၍ဖင်ကြီးများကို ကော့မြှောက်ပင့်တင်ပေးနေတော့သည်။ ကိုစိုးမြင့်သည်မမြလေး၏ လုံးကျစ်ပြည့်ဖြိုးနေသော နို့နှစ်လုံးကို စုံကိုင်ပြီး ဖိဆောင့်နေသည်။ ကိုလင်းကြည့်နေသော အပေါက်မှာ ကိုစိုးမြင့်တို့ လိုးနေသော နေရာကိုကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း မြင်ရသည်ဖြစ်ရာကိုစိုးမြင့်၏လီးကြီးဆောင့်လိုးလိုက်သည့်အခါမမြလေး၏စောက်ဖုတ်လေးခွက်ဝင်သွားသည်ကိုတောင်တွေ့မြင်နေရသည်။

  “ ဆောင့်…ဆောင့်….ကောင်းလာပြီး…ကိုစိုးရဲ့…အား…….အင့်..ကောင်းတယ်..”

  “ စွပ်…ဖွတ်…….ပြွတ်….ဖတ်……စွပ်……..”

  “ ကိုစိုးလည်း…..ကောင်းလာပြီ……အား….သိပ်ကောင်းတာပဲ…..တအားဆောင့်တော့မယ်…နော်…”

  “ စွပ်….ပြွတ်……ဖွတ်…..ဖတ်……”

  “ ဆောင့်ပါ….အား…….အီး…ဆောင့်ပါ……အားမနာနဲ့…ဆောင့်သာဆောင့်….အ…အိ…မညှာနဲ့…ဆောင့်”

  “ စွပ်…..ပြွတ်…..ဖတ်…….ဖွတ်…….ဖတ်…စွပ်……..”

မမြလေးက အတတ်နိုင်ဆုံး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့တင်ပေးရင်း အသံထွက်ညည်းညူလာသလို ကိုစိုမြင့်ကလည်းခြေဖျားထောက်ကာအားစိုက်ဆောင့်လိုးပေးသည်။မကြာခင်မှာပင်မမြလေး၏ကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးတောင့်တင်း၍ မေးဖျားလေးများ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ မော့၍ မော့၍ တက်သွားချိန်မှာ ကိုစိုးမြင့်ကလည်း ပါးစပ်ကြီးဟလျက်လီးတန်ကြီးအား မမြလေး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ အရင်းထိထိုးသွင်းကပ်လိုက်ရင်း ငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။

ကိုလင်းမှာလည်း ချောင်းကြည့်နေရင်း ထောင်၍ မာတင်းလာသောသူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအတွင်းမှ ထုတ်လျက်ဂွင်း တိုက်ပစ်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားလေတော့သည်။ ဤသည်မှာ ကိုလင်းအနေဖြင့်အိပ်ရာပေါ်တွင်လှဲနေရင်း ညက ကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယား လိုးနေတာကိုချောင်းကြည့်ခဲ့ရပုံကို ပြန်စဉ်းစားနေမိခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ကိုစိုးမြင့်နှင့်မမြလေးတို့နှစ်ဦးစလုံး ကားဖြင့်ထွက်သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်ပက်လက်လှန်စဉ်းစားနေမိရာတွင်ပုဆိုးထဲမှလီးတန်ကြီးက ထောင်ထလာရပြန်လေသည်။ ကိုလင်းမှာ ပုဆိုးကိုလျောချလိုက်ပြီး တောင်ထနေသော လီးတန်ကြီးကိုလက်ဖြင့်တင်းတင်းဆုပ်လိုက်ကာ ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်သည်။

  “ ကျွီး……အိ………အီ………”

အခန်းတံခါးဖွင့်သံကို ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရသဖြင့် ကိုလင်းမှာ အိပ်ရာပေါ်မှနေ၍ အခန်းတံခါးဝဆီသို့လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ သူ၏ အခန်းတံခါးမှာ ပွင့်ဟသွားပြီး အထဲသို့ လူတစ်ယောက် ဝင်လာပြီး၊ မနက်ခင်းအာရုဏ်တက်ချိန်မို့အခန်းထဲ ဝင်လာသူကိုသဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရချေ။ သို့သော်အခန်းတံခါးကို ပြန်ပိတ်ပြီး ကိုလင်းကုတင်ဘက်ဆီသို့လျှောက်လာသော ဟန်ပန်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်နှင့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပုံစံဖြစ်ပြီး၊ ကုတင်နား နီးလာချိန်တွင်တော့အခန်းထဲဝင်လာသူမှာ မမြလေး ဖြစ်နေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။

ကိုလင်းမှာကိုစိုးမြင့်တို့လင်မယားနှစ်ယောက်ခရီးထွက်သွားပြီးအိမ်တွင်ဘယ်သူမှမရှိချိန်တွင်အခန်းထဲသို့မိန်းမတစ်ယောက် ဝင်လာသောကြောင့် အိပ်မက် မက်နေတာများလားဟူ၍ တွေးတော စဉ်းစားမိသော်လည်းကုတင်နားသို့ရောက်လာချိန်တွင်မမြလေး ဖြစ်နေသဖြင့်အံ့သြမှုများပင်ဖြစ်ရသည်။ ဒါဆိုရင်… ခရီးသွားသည်မှာကိုစိုးမြင့်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ပြီး မမြလေး မလိုက်သွားပဲ ကျန်ခဲ့ကြောင်း ကိုလင်း သေချာသိလိုက်ရတော့သည်။

မမြလေးမှန်း သိလိုက်သည်နှင့်ညဦးပိုင်းက ကိုစိုးမြင့်နှင့်အပြတ်လိုးကြဆော်ကြစဉ်က မမြလေး၏ စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်မိပြီး ကိုလင်း၏ ဒုတ်ကြီးက ပိုပြီး မာတင်းကာ ထောင်ထလာတော့သည်။

လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ဆုတ်ထားလျက်တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေသဖြင့်ကိုလင်းမှာလက်ကိုပြန်မခွာတော့ပဲ ဒီအတိုင်းထားကာ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလျက်မမြလေး ဘာများလုပ်မလဲဟုစောင့်ကြည့်နေလိုက်သည်။မမြလေးမှာ ကိုလင်း အိပ်ပျော်နေတာ ဟုတ်မဟုတ် ကုတင်ဘေးနားကပ်လျက် လေ့လာပြီးသောအခါကိုလင်း တစ်ယောက်အိပ်ပျော်နေကြောင်း သေချာသွားမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ခြင်ထောင်မကာ တင်ပလွှဲ ထိုင်လိုက်သည်။ 

ကိုလင်းပုဆိုးမှာ လျှောကျ ကျွတ်၍နေပြီး လီးတံမာမာကြီးက တောင်ထနေကာ ကိုလင်း၏ လက်ဖြင့်ဆုတ်ကိုင်ထားသည်ကို မမြလေးက မက်မောစွာ စူးစိုက်ကြည့်နေသည်ကို မျက်လုံးမှေးထားရင်း ကိုလင်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်။

ကိုလင်းမှာ အိပ်မောကျနေသယောင်ဆောင်လျက်အသက်ကို မှန်မှန်ရှူနေရင်း မမြလေး ဘာဆက်လုပ်မည်ကို အသာစောင့်ကြည့်နေသည်။ မနက်ခင်း အလင်းရောင်ခြည်က အခန်းထဲ ဝင်နေပြီဖြစ်ရာ အခန်းထဲတွင်လင်းလင်းချင်းချင်းကြီးမဟုတ်ပေမယ့်သဲကွဲစွာတော့မြင်နေရသည်။မမြလေးကကိုလင်း၏ထောင်မတ်ထနေသောလီးတန်ကြီးကို ခဏမျှကြာအောင်စိုက်ကြည့်နေရင်း ခြင်ထောင်ထဲသို့လူတစ်ကိုယ်လုံး ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ဆုပ်ထားသော ကိုလင်း၏ လက်များကို မမြလေးက သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့်အသာအယာလေး ဖြည်လိုက်ပြီး ကိုလင်းလက်ကိုဘေးဘက်သို့ညင်သာစွာ ချထားလိုက်သည်။

  “ အိုး……နည်းတာကြီး ကိုမဟုတ်ဖူး…..အားရစရာကြီးပါလား….နော်……”

  မမြလေးက ကိုလင်းလက်ကို ဖယ်လိုက်စဉ်တွင်မာတင်းလျက်ထောင်မတ်နေသော ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးကို သေချာမြင်လိုက်ရသဖြင့်ပါးစပ်မှ တီးတိုးလေး အသံထွက်ညည်းလိုက်ရင်း သူမ၏ လက်ကလေး တစ်ဖက်ဖြင့်လီးတန်ကြီးကို အလယ်လောက်မှ ဖမ်းဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ မမြလေး၏ လက်ဖဝါးနုနု အထိအတွေ့ကြောင့် ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီးမှာ ပို၍မာတင်းပြီး ထောင်ထလာသည်။ မမြလေးမှာ သူမ၏ လက်ကလေးဖြင့်ကိုင်လိုက်သည်တွင် စောစောကထက် တင်းမာတောင်ထလာသော လီးတန်ချောင်းကြီးကို လက်ဖဝါးလေးဖြင့်စုန်ကာဆန်ကာ ဖွဖွလေး လျှောတိုက်ပွတ်ပေးနေသည်။

ထို့ပြင်အားမလိုအားမရဖြစ်လာဟန်ဖြင့်လည်း လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်လိုက်မိသည်။ ထိုသို့ ဖျစ်ညှစ်လိုက်ကာမှ ကိုလင်း၏လီးကြီးက ပိုပြီးကြီးလာကာ မာတောင်လာသည်။ မမြလေးမှာ စိတ်ထဲ မချင့်မရဲဖြစ်၍လာသဖြင့် လီးချောင်းကြီးပေါ်ရှိ အရေပြားကို အောက်ဖက်သို့ အသာလေးဆွဲချကာ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ဖြဲကြည့်လိုက်ရာ နီရဲလျက်တင်းကားနေသော လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးက မက်မောဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်ထွက်ပေါ်လာလေသည်။

မမြလေး၏မျက်လုံးများက အရောင်တွေတဖြတ်ဖြတ်လက်၍လာပြီး ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီး အရေပြားကိုဆွဲချထားသော သူမ၏လက်ကလေးဆီမှ လက်မထိပ်လေးဖြင့် ဒစ်ထိပ်ဖူးကားကားကြီးကို ထိတယ်ဆိုရုံလေးထိ၍ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီးမှာ မမြလေး၏လက်ထဲတွင်တင်းခနဲတင်းခနဲ ဖြစ်ကာ ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ထောင်ထရုန်းကန်နေသည်။ မမြလေးက ကိုလင်းမျက်နှာကို လှမ်း၍ကြည့်လိုက်ရာ မျက်လုံးလေးများမှိတ်ကာ အသက်ကိုမှန်မှန်ရှူနေသော ကိုလင်း၏မျက်နှာကိုချစ်စဖွယ်မြင်နေရသည်။

မမြလေးက ကိုလင်းကိုကြည့်ပြီးသည်နှင့် တောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို သူမ၏ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ၏မျက်နှာကို လီးကြီးပေါ်သို့ ငုံ့၍ချလိုက်သည်။ မမြလေး၏ ပခုံးသာသာလောက်ရှိသော ဆံပင်တစ်ချို့တစ်ဝက်မှာ ကိုလင်း၏ ပေါင်ခြံနှင့်ဆီးခုံပေါ်ကို ထွေးခနဲဝဲ၍ကျသွားရာ ကိုလင်းမှာ ယားကျိကျိဖြင့်တစ်မျိုးအရသာ တွေ့သွားရသည်။

မမြလေးက ပြည့်တင်းသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးအစုံဖြင့် ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးထိပ်ဖူးကို ဖိကပ်ကာလျှာဖျားလေးဖြင့်ကလိလိုက်သည်။ကိုလင်းမှာယောင်ပြီးအသံထွက်မအော်မိအောင်စိတ်ကိုမနည်းချုပ်တည်းထားလိုက်ရသည်။ မမြလေးတစ်ယောက်သူအိပ်ပျော်နေသည်အထင်ဖြင့်လုပ်ချင်ရာလုပ်ပလေ့စေဟူ၍ လွှတ်ထားပေးခြင်း ဖြစ်သည်။

သူ့အနေဖြင့်နိုးသွားမည်ဆိုလျှင်မမြလေးမှာရှက်ရမ်းရမ်းသွားမှာကို စိုးရိမ်မိသဖြင့်စိတ်ထဲမှဖြစ်ပေါ်ခံစားနေရသမျှကို ချုပ်တည်းလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ မမြလေးက သူမ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို အသာဟ၍ လီးတန်ကြီး ဒစ် သာသာလောက်အထိ ဝင်အောင် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး မာတင်းနေသော ဒစ်ကြီး၏ အောက်ဖက်နားကိုဘယ်ညာပတ်၍ လျှာဖျားလေးဖြင့် ပွတ်သပ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။ ကိုလင်းမှာ တောင့်ခံနေသည့်ကြားထဲမှ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားရသေးသည်။ 

မမြလေးက ကိုလင်း၏မျက်နှာဆီကို မျက်လုံးလေးအသာလှန်ပြီး ကြည့်လိုက်သော်လည်းကိုလင်းတစ်ယောက် အခုချိန်ထိ ထပ်မံလှုပ်ရှားခြင်း မရှိသေးသဖြင့် လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်သွင်းလိုက်၊ ပြန်ထုတ်လိုက်ဖြင့်စိတ်ထက်သန်စွာ စုပ်ပေးနေသည်။

ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း မမြလေး၏ ပါးစပ်ထဲမှ တံတွေးများဖြင့် စိုရွှဲပြောင်လက်နေတော့သည်။မမြလေးမှာ ခြင်ထောင်ကိုမလျှက် ကုတင်ပေါ်မှ ပြန်ဆင်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမ၏ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှ အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာတို့ကို ချွတ်လိုက်ပြီး ထမီကိုပါ ဆက်၍ ဆွဲချွတ်လျက်ပုံလိုက်သည်။ 

ကိုလင်းမှာ မမြလေးဘာလုပ်နေတာလဲဟု မျက်လုံးလေး အသာမှေး၍ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ကုတင်ဘေးတွင် အဝတ်အစားလုံးဝမရှိဘဲကိုယ်တုံးလုံးကြီးဖြစ်နေသော မမြလေး၏ အမို့၊အဝှမ်း၊ အကောက်၊ အတောင့်တို့ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့်ရင်ထဲမှကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွလို့လာရလေသည်။

မမြလေးက ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်လျက်ကိုလင်း၏ လျှောကျနေသော ပုဆိုးကို အသာအယာဖြင့် ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ကိုလင်၏အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားရတော့သည်။ မမြလေးသည် တံတွေးများဖြင့် စိုရွှဲလျက် မာတင်းထောင်မတ်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသော ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးကို ကြည့်၍တံတွေးတစ်ချက် မြိုလိုက်ပြီး ခြင်ထောင်မကာ ကုတင်ပေါ်တက်လျက်တစ်ဆက်ထဲပင်ကိုလင်းကို မျက်နှာမူ၍ကိုလင်းအပေါ်သို့ကျော်ခွတက်လိုက်သည်။ 

ကိုလင်း၏ သံချောင်းတမျှ မာတင်းတောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကိုသူမလက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုတ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကုန်းကုန်းကွကွကြီးဖြင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်အဝကို လီးထိပ်ဖူးအားတေ့လျက်တဖြေးဖြေး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကိုလင်း၏လီးကြီးကိုသူမစောက်ဖုတ်ကြီးထဲ သွင်းယူလိုက်တော့သည်။

  “ အား….အင့်….အီး…အား…အ….အီး….အား…အင့်အင့်..”

  “ ပြွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်….”

မမြလေးက အပေါ်မှဆောင့်ရတာ အားရကျေနပ်နေသည့်ပုံဖြင့် ညည်းညူလိုက်ရင်း ဖင်ကြီးကိုကြွကာကြွကာဖြင့်ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်။ ကိုလင်းမှာ သူ့စိတ်တွေကို ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဖြတ်ခနဲဖွင့်လိုက်ရာ မမြလေး၏နို့အုံကြီးတွေက မျက်နှာရှေ့တွင် ဝဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူ့လက်များဖြင့် နို့အုံကြီးကို လှမ်းဆွဲကိုင်ဆုပ်လိုက်ပြီး မမြလေး၏ဖင်ကြီးကို အောက်သို့ဆောင့်အချနှင့်အညီသူ၏ဖင်ကိုကော့ပင့်ပေးလိုက်သည်။

  “ ဟင်…..ကိုလင်း…နိုး နေပြီလား….”

  “ အင်း…ဆက်ဆောင့်…ဆောင့်….ကိုလင်း ကောင်းနေပြီ….”

“ ဖွတ်…စွပ်…ပြွတ်……….ပလွတ်…ပြွတ်…….”

မမြလေးမှာ အပေါ်မှနေ၍ ဖင်ကိုကြွကာ ဆောင့်လိုး၍ကောင်းနေတုန်း ကိုလင်းနိုးလာပြီး နို့အုံများကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့်လန့်သွားရပြီး အဆောင့်ရပ်မည်ပြုလိုက်ရာ ကိုလင်းက နို့တွေကို ကိုင်ထားသော လက်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး မမြလေး၏ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ထားလိုက်သည်။ မမြလေးမှာ ခဏမျှငြိမ်နေလိုက်ပြီးကိုလင်းက တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ထားသဖြင့် ချွတ်၍မရဖြစ်နေသဖြင့်ကိုလင်းပြောသည့်အတိုင်းပင်ဖင်ကို ကြွကာကြွကာဖြင့်ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့သည်။

  “ ပြွတ်….ဖွတ်…စွပ်…..ပလွတ်…ပြွတ်……………”

  “ ကောင်းလိုက်တာ..မမြလေးရာ…အား…အ…..ကောင်းတယ်…ဆောင့်..ဆောင့်…..”

  “ ပြွတ်….ဖွတ်….စွပ်……ပလွတ်……..”

မမြလေးမှာ ကိုလင်းကို စကားပြောခွင့် မပေးဘဲ ကိုလင်း၏နှုတ်ခမ်းအစုံကို တပ်မက်စွာဖြင့်အတင်းငုံ၍စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူမဖင်ကြီးကိုလည်း ကြွကာ ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးပြန်ဝင်အောင်ဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေမြဲသွင်းလျက်ရှိသည်။

ကိုလင်းအနေဖြင့်ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန်လျက်ရှိနေရသလိုမမြလေးမှာလည်း ကိုလင်းနိုးမှာကို မပူရတော့သဖြင့်ပြင်းထန်တက်ကြွလာသော ကာမစိတ်များကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ပြီး အတင်းပင်ဆောင့်ဆောင့်ချ လိုးပေးနေတော့သည်။

  “ အိ…အ…….ပြွတ်…ဖွတ်…..ကောင်းတယ်…ကွာ….ဆောင့်…ဆောင့်..ပါ….အ….အီး….”

သိပ်မကြာခင်မှာပင် မမြလေးမှာ စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်နေရသဖြင့်အားရကျေနပ်မှုများ ဖြစ်လာကာ (၃)(၄) ချက်ခန့် ဆောင့်ပြီး ကိုလင်း၏လီးကြီးကို အရင်းထိဝင်အောင်ဖိကပ်လျက်ကိုလင်း၏ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချဖိကပ်လျက် ကျသွားရာမှ သုတ်ရည်များကို အားရပါးရ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ 

ကိုလင်းလည်း ပြီးလုပြီးခင်ဖြစ်နေတုန်း မမြလေး အဆောင့်ရပ်သွားပြီး လဲကျလာသဖြင့် မမြလေး၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်လျက်အောက်မှနေ၍ လေးငါးချက်ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး ဆိမ့်ကျင်သွားပြီး သုတ်ရည်များကိုမမြလေး၏ စောက်ခေါင်းထဲ တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်လိုက်သည်။ကိုလင်းက သူ၏ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကျလာသော မမြလေး၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုသိုင်းဖက်ထားလိုက်လေသည်။

မမြလေးမှာ စောစောက ကာမဆန္ဒတွေ တက်ကြွလွန်း၍ ကိုလင်းအပေါ်မှတက်ခွဆောင့်လိုးခဲ့သော်လည်း ယခုအခါ ပြီးသွားပြီဖြစ်သဖြင့်ကာမဆန္ဒတွေလည်း ပြေပျောက်သွားချိန်တွင်မတော့ကိုလင်းအပေါ် ရှက်စိတ်များ ပေါ်လာပြီးမျက်နှာလေး နီမြန်းလျက်ရှိနေလေသည်။

  “ မြလေး…”

  “ ဟင်…ရှင်…ကိုလင်း……..”

  “ ကောင်းတယ်မို့လား…ဟင်….”

  “ အို…….ကိုလင်းကလဲ…မြလေး ရှက်ပါတယ်…မမေးပါနဲ့….”

  “အော်…မြလေးရယ်… မရှက်ပါ့နဲ့တော.. အခုဆို ကိုလင်းနဲ့ မြလေးတို့ အားရပါးရ လိုးပြီးနေကြမှပဲဟာ…ရှက်ဖို့လိုသေးလို့လား…”

“ ကိုလင်းကလဲ..မြလေးရှက်တာပေါ့လို့… ကိုလင်းကို မြလေးက အရင်စပြီးတော့ လိုးခဲ့တာလေ…မြလေးရှက်လိုက်တာ…”

  “ မြလေးရယ်… ကိုလင်းလဲလေ.. မြလေးနဲ့ အခုကြုံလို့ပါ… မြလေး တို့အိမ်စရောက်ကထဲက မြလေးရဲ့တင်ပါးဆုံကြီးနဲ့နို့ကြီးတွေကို မြင်ပြီး လိုးချင်နေခဲ့တာပါ…”

  “ မြလေး..သိသားပဲ…ကိုလင်းဖြစ်နေတာတွေကို… ဒါပေမယ့်..မြလေး အခုလို စပြီးလိုးတာမို့ မြလေးကိုအထင်မသေးရဘူး..နော်….”

  “ အထင်မသေးပါဘူး.. မြလေးရဲ့.. မြလေးကို အထင်မသေးတဲ့အပြင်မြလေးကို အရမ်းချစ်သွားရပါသေးတယ်.. တကယ်..ပါ.. မြလေးကိုသိပ်ချစ်တာပဲ…ကွယ်..”

  “ တကယ်နော်..ကိုလင်း… ပြီးတော့ ဟို…ဟိုလေ…မြလေးတို့ ဒီအိမ်ကိုစရောက်တုန်းကတည်းက ကိုလင်း မြလေးကိုကြည့်တဲ့အကြည့်တွေထဲမှာ မြလေးကိုလုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြနေမှန်း မြလေး သိတယ်.. နောက်ပြီး…မြလေးတို့ည ည လိုးကြတဲ့အခါလည်း ကိုလင်းချောင်းကြည့်နေမှန်းလဲ မြလေး သိတယ်… သိလား…”

  “ ဟင်…ကိုလင်းချောင်းကြည့်တာ မြလေး သိတယ်.. ဟုတ်လား…”

  “အင်း…သိတာပေါ့…ကိုလင်းရဲ့..ကိုလင်းမြလေးတို့ကိုချောင်းဖို့အပေါက်ဘယ်နှပေါက်ဖောက်ထားတယ်.ဆိုတာ ပြောပြရအုံးမလား…”

  “ ဟာကွာ…တကယ်ပါပဲ..မြလေးကတော့အကုန်သိနေတာကိုး…”

  “ သိရုံတင်မကဘူး… ည ညဆိုကိုစိုးနဲ့မြလေးတို့လိုးကြတာကိုကြည့်ပြီး ကိုလင်း မနေနိုင်တော့လို့ဂွင်းတိုက်နေတာလဲ သိလို့မြလေး သနားတာနဲ့အခုလို ကြံပစ်လိုက်တာ..”

  “ အော်…မြလေး…အချစ်ရယ်… ”

  “ အော်..ဒါနဲ့ကိုစိုးမြင့်ခရီးသွားတာ မြလေး မလိုက်သွားဘူးလား…”

“ ကိုစိုးက နေပြည်တော်သွားတာဆိုတော့ ကြာမှာလေ ကိုလင်းရဲ့.. အနည်းဆုံး သုံးလေးရက်တော့ ကြာမယ်.. မြလေးလဲ အစကတော့ လိုက်သွားအုံးမလို့ဟာ…ပဲ.. ဒါပေမယ့် ကိုလင်းတစ်ယောက်တည်း ကျန်နေခဲ့မှာသနားလို့…လိုက်မသွားတော့တာ…”

  “ ဒီလောက်တောင်ပဲလား…မြလေးရယ်…”

  “ ဒီထက်တောင်ပိုသေးတယ်..ရှင့်…သိရဲ့လား..ဟွန့်…………..”

ကိုလင်းက မမြလေး၏ ကိုယ်လုံးအား ဖက်ထားရင်းစကားပြောနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ မမြလေး၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင်ကိုလင်း၏လီးတန်ကြီး တပ်လျက်တန်းလန်းဖြင့်ကိုယ်ပေါ်တွင်မှောက်ထားသော မမြလေးကို စကားပြောနေခြင်းဖြစ်ရာ ပထမဦးစွာ ရှက်နေသော မမြလေးမှာ အခုဆိုလျင်ရှက်စိတ်များ ကွယ်ပျောက်သွားပြီ ဖြစ်သည်။

ကိုလင်းက မမြလေး၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော လက်များအား အငြိမ်မနေဘဲ ပွတ်သပ်လှုပ်ရှားပေးနေသည်။မမြလေး၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင်ဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကလည်း မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းနံရံများနှင့်ထိတွေ့မှုကြောင့်ပြန်လည်မာကျောလာပြီဖြစ်သည်။

မမြလေး၏ နို့အုံကြီးကလည်း ကိုလင်း၏ ရင်ဘတ်ပေါ်တွင်ဖိထားသဖြင့်နို့အုံကြီး၏ အထိအတွေကလည်းကိုလင်း၏ ရမ္မက်စိတ်များကို နှိုးဆွပေးနေသည်။ မမြလေးမှာလည်း စကားပြောနေရင်းမှနေ၍ ရှက်စိတ်များ ကွယ်ပျောက်ကုန်ပြီ။ 

ကိုလင်း၏ သနားစဖွယ်အမူအရာနှင့်သူမကို လိုးချင်စိတ်များ အမြဲဖြစ်ပေါ်နေတတ်သည်ကိုလည်းသိပြီးဖြစ်သဖြင့်ယခုလိုအစပျိုးပြီးလိုးဖြစ်ကြရာ နောက်ထပ်၍လိုးကြရန်ဆန္ဒများ ဖြစ်ပေါ်နေကြလေသည်။ သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲ တပ်လျက်သားကြီး ဖြစ်နေသေးသော ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်း မာလာသောအထိအတွေ့ ခံစားမှုကြောင့်ကိုလင်း၏အလိုးကိုတဖန်ပြန်၍ ခံချင်လာသော ကာမရမ္မက်တို့ကလည်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

  “ ကိုလင်း…..”

  “ ဟင်…ဘာလဲ…မြလေး…”

  “ ဟိုလေ…. မြလေးကို ကြည့်ပြီး ကိုလင်း လိုးချင်နေတယ်…မဟုတ်လား…”

  “ လိုးချင်တာမှ..တပိုင်းသေနေတာပေါ့…မြလေး…ရယ်….”

“ နောက်ပြီး ချောင်းကြည့်တိုင်း တွေ့ရတဲ့ မြလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးကလဲ ကိုလင်းကိုလိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်စေတယ်လေ….”

  “ ဒါကြောင့်မြလေးက ကိုလင်းလိုးရအောင် ကြံဖန်ပေးတာပေါ့…”

  “ ကဲ…ဒါဆို….”

  “ ဒါဆိုရင်…ဘာဖြစ်လဲ…ကိုလင်းရဲ့…”

  “ ကိုလင်းတို့တစ်ချီလောက်ထပ်ပြီး လိုးကြရအောင်…”

  “ ကိုလင်းသဘောပါ…မြလေးလေ… ကိုလင်း ဘယ်လောက်လိုးလိုး အလိုးခံဘို့အသင့်ပါပဲ…ရှင်…”

  “ ဒါဖြင့်…ခဏကြွအုံး…ကိုလင်းပြမယ်…”

   “ ပြွတ်…..”

မမြလေးက ကိုလင်းအပေါ် မှောက်ချထားရာမှ ကြွပြီးထလိုက်ရာ ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးမှာ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ပြွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားလေသည်။ ပြီးနောက်ကိုလင်းဘေးတွင်ယှဉ်လျက်မမြလေးက လှဲအိပ်လိုက်သည်။ 

မမြလေး၏ နို့အုံထွားထွားအိအိကြီးများနှင့်အတူလှပသော ကိုယ်လုံးဖွေးဖွေးကြီးကို ကြည့်၍ ကိုလင်း လီး တန်ကြီးမှာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့်တောင်မတ်လာသည်။ ကိုလင်းက မမြလေး၏ ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေသော နို့များကို လက်တစ်ဖက်နှင့်ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး နို့အုံတစ်လုံးကို ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်နေအောင်စို့လိုက်သည်။

နို့အုံတစ်လုံးကိုငုံစို့လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကိုသွားဖြင့်မနာတနာလေး ကိုက်ပေးသည်။ မမြလေး၏ ပေါင်တွင်းသား တလျှောက်ကိုလည်းလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးလိုက်သည်။ ထိုမှတဆင့်မို့ဖောင်းပြည့်တင်းနေသောစောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကိုလက်ဖြင့်ပွတ်ပေးလိုက်ပြီးစောက်စေ့လေးကိုပါပွတ်ခြေပေးလိုက်သည်။

  “ အင်း…ဟင်း….ဟင်း…ကိုလင်း ရယ်……..”

မမြလေးတစ်ယောက်တဒင်္ဂငုတ်လျှိုးသွားသော ကာမဆန္ဒတွေ တရိပ်ရိပ်ပြန်တက်လာရ၍ ညည်းညူလိုက် မိသည်။ ကိုလင်းက မမြလေး၏ အသားဆိုင်များကို ပွတ်သပ်ချေမွပေးပြီး မမြလေး၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးဖြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ကိုလင်း၏ကျောပြင်ကြီးကို မမြလေး လက်လေးများဖြင့် အတင်းဖက်တွယ်လိုက်သည်။ မမြလေးမှာ စောက်ခေါင်းတလျှောက် ရွစိရွစိဖြစ်လာပြီး စောက်ရည်များ ထွက်လာရပြီဖြစ်သည်။ကိုလင်း၏ နှုတ်ခမ်းများကိုစုပ်နမ်းရင်း နို့တွေကိုပွတ်သပ်ချေမွနေမှုကြောင့်မမြလေးမှာ ခါးကိုကော့ပစ်လိုက်မိသည်။

  “ ဟင်း ဟင်း… ကိုလင်းရယ်.. မြလေး မနေတတ်တော့ဘူး.. ကွယ်… အား.. အီး…လုပ်မှာဖြင့်လဲ လုပ်ပါတော့ရှင်ရယ်…”

မမြလေးမှာ တက်ကြွလာသော ကာမစိတ်များကြောင့် မအောင့်နိုင်တော့ဘဲ ကိုလင်းကို လိုးဖို့ ပါးစပ်မှ ထုတ်ပြောလိုက်ရတော့သည်။ ကိုလင်းက မမြလေးကိုယ်ပေါ်မှ ထလိုက်ပြီး မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြား ဝင်ထိုင် လျှက် သူ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်ကို မမြလေး၏ ပေါင်နှစ်လုံးအား တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ 

မမြလေး၏ ဟပြဲလာသော စောက်ခေါင်းပေါက်ဝသို့ ကိုလင်းက သူ့လီးတန်ကြီးဖြင့် တေ့ပြီး စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်လီးတန်ကြီးထိပ်ဖြင့်မွှေဆွကလိပေးလိုက်သည်။ မမြလေး၏ စောက်စိလေးကိုလည်း သူ၏ လီးဒစ်ကြီးဖြင့်ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ထိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။

  “ ဟင့်ဟင့်…ကိုလင်းရယ်.. အား….အီး…လိုးပါတော့…လို့…ဆို….”

  “ အင်း…လိုးတော့မယ်…နော်…မြလေး..”

  “ လိုးပါ ..ကိုလင်းရယ်.. မြလေး စောက်ဖုတ်ထဲ ကိုလင်းလီးကြီးနဲ့လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့…မြလေး မနေနိုင်တော့ဘူး….အီး…အ……..”

  “ ပြွတ်….ဗြစ်……..”

ကိုလင်းက လိုးမည်ဟုပြောပြီးသော်လည်း မမြလေး၏ စောက်ခေါင်းဝတဲ လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီး ဝင်အောင် ပြွတ်ခနဲသွင်းလိုက်ကာ ဆက်ပြီး မသွင်းသေးဘဲ တန်းလန်းထားလျက်မမြလေး၏ နို့အုံကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေလိုက်သည်။

မမြလေးမှာ ကြွနေရွနေပြီ ဖြစ်သဖြင့် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်လာသောကြောင့်လီးတန်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ဆွဲလျက် စောက်ခေါင်းထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ရင်း သူမ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကော့ပြီး ပင့်တင်ပေးလိုက်ရာ လီးတန်ကြီး တစ်ဝက်သာသာလောက်စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင်သွားသည်။

မမြလေးက ကိုလင်း၏ လီးတန်ကြီးကိုကိုင်ထားသော လက်ကလေးကိုဖယ်လိုက်ပြီး ကိုလင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲချပြီးသူမဖင်ကြီးကိုလည်းထပ်မံကော့တင်ပစ်လိုက်ရာလီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံး သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့အဆုံးတိုင်ဝင်သွားလေတော့သည်။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။