သွေးစွန်း ပန်းချီကား (စ/ဆုံး)

သွေးစွန်း ပန်းချီကား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - daisyphoo2001

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

                                        

(01)                                                

အောင်ခန့်ပိုင်နဲ့ လင်းလင်းပိုင်တို့ရဲ့ အိမ်ကလေးက အရင်ကဆို ရယ်သံတွေ၊ ပျော်ရွှင်စရာစကားသံတွေနဲ့ ပြည့်နေခဲ့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးအောင်ပိုင်စိုးက ဆုံးပါးသွားတာ ကြာပြီဖြစ်ပြီး မိခင် ဒေါ်နီနီလင်းကမူ အထက်တန်းကျောင်းတစ်ကျောင်းမှာ ကျောင်းဆရာမ တစ်ဦးအနေနဲ့ မိသားစုကို တာဝန်ယူဦးဆောင်နေသည်။ 

ဒေါ်နီနီလင်းက သားသမီးတွေကို အလိုလိုက်ပေမယ့် လိမ္မာအောင်ဆုံးမတယ်။ ကိုခန့်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝကို ရောက်နေပြီ၊ ညီမလေး လင်းလင်းကတော့ အထက်တန်းကျောင်းတက်နေဆဲသာဖြစ်တယ်။

အရာအားလုံးဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ပတ်က ဖြစ်ရပ်တစ်ခုကြောင့် တစ်စစီပြိုလဲခဲ့ရတယ်။ ကျောင်းဆရာမတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဒေါ်နီနီလင်းသည် ကျောင်းရှိ ဆရာ/ဆရာမများ၏ ငွေစုဒိုင်လုပ်ငန်းကို တာဝန်ယူကိုင်တွယ်နေခဲ့သူဖြစ်သည်။ 

ထိုငွေစုဒိုင်ရှိ ငွေကြေးများကို ငွေကိုင်ဝန်ထမ်းတစ်ဦးက အလွဲသုံးစားလုပ်ကာ ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်သွားခြင်းကြောင့် ဒေါ်နီနီလင်းသည် အမှုနှင့် ရင်ဆိုင်ရတော့သည်။ သူမမှာ ငွေကြေးအလွဲသုံးစားမှုဖြင့် တရားစွဲဆိုခြင်းခံရပြီး ဥပဒေအရ ရဲစခန်းကနေ တရားရုံး၊ အချုပ်ခန်းအထိ ခေါ်ဆောင်သွားခြင်းခံခဲ့ရပြီ။

" သားကြီး... အမေတို့တော့ ဒုက္ခရောက်ပြီ။ ဒီပိုက်ဆံတွေ အစားပြန်ရောပေးဖို့ဆိုတာမလွယ်တဲ့အတွက် လုံးဝကျေအေးမယ့်ပုံမရှိဘူး။ ဒီကြားထဲ သားတို့မောင်နှမနှစ်ယောက် အချင်းချင်းကြည့်ရှုနေကြနော်။" အချုပ်ထဲ မဝင်ခင် အမေပြောခဲ့တဲ့ စကားသံတွေက ကိုခန့်ရဲ့ နားထဲမှာ ပဲ့တင်ထပ်နေတုန်း။

အိမ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ မောင်နှမနှစ်ယောက် ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ၊ မျက်ရည်တွေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြရတယ်။ 

ဘယ်သူ့ကို အားကိုးရမှန်းမသိဘဲ အထီးကျန်ဆန်နေကြသည်။

" ကိုကို... အမေတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲဟင်။" 

ညီမလေး လင်းလင်းရဲ့ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေတဲ့ အသံက ကိုခန့်ရဲ့ ရင်ကို ပိုမိုနာကျင်စေတယ်။

ကိုခန့် ဟာ အိမ်ရဲ့သားကြီးဖြစ်တာနဲ့အညီ အဖအရာ ယူကာ ဦးဆောင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ 

သူ့အမေကို အမြန်ဆုံး အချုပ်ကနေ ပြန်ထုတ်နိုင်ဖို့အတွက် အကြီးမားဆုံးသော ပြဿနာက အာမခံကြေးထက် ရောကြေးဖြစ်လို့နေတယ်။  ဒီပမာဏဟာ သူတို့မိသားစုလက်ထဲ အလွယ်တကူရှိနိုင်တဲ့ ပမာဏမဟုတ်ဘူး။

ကိုခန့် ကျောင်းကိုခဏနား၊ အမေ့အတွက် အာမခံကြေးငွေ ရဖို့ရာအတွက် အလုပ်ရှာဖို့ မြို့ထဲ ထွက်ခဲ့တယ်။ 

ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းခွင်၊ ကားဝပ်ရှော့၊ ကုန်စုံဆိုင် စတဲ့ နေရာပေါင်းစုံမှာ ဝင်လုပ်ခဲ့တယ်။ 

ကိုယ်ခန္ဓာပိန်လှီလှီနဲ့ လူက ပင်ပန်းဆင်းရဲမှန်းသိပေမယ့် ဇွဲမလျှော့ခဲ့ဘူး။ 

တစ်ခါတစ်ရံ ပိုက်ဆံမရတဲ့ အလုပ်တွေနဲ့ ကြုံရ၊ လိမ်လည်ခံရတာတွေလည်း ရှိခဲ့ပေမယ့် အမေ့မျက်နှာကို မြင်ယောင်ပြီး တောင့်ခံခဲ့တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ရက်တွေကြာလာတော့ အထက်တန်းကျောင်းသူ လင်းလင်း လည်း ငြိမ်ငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး။ အစ်ကိုတစ်ယောက်တည်း ပင်ပန်းဆင်းရဲနေတာကို မမြင်ရက်ဘူး။

"ကိုကို... သမီးလည်း အလုပ်လုပ်မယ်နော်။ အထည်ဆိုင်တွေ၊ ဖက်ရှင်ဆိုင်တွေမှာ သွားလျှောက်ကြည့်မလို့။"

"မလုပ်ပါနဲ့ လင်းလင်းရယ်။ ညီမလေးက စာသင်နေရတဲ့အရွယ်။ ကိုကိုပဲ ရှာပါ့မယ်။ ကိုယ်က ယောကျ်ားလေးပဲ။ ညီမလေး ပင်ပန်းမှာကို ကိုကိုမကြည့်ရက်ဘူး။"

ကိုခန့်က တားမြစ်ပေမယ့် လင်းလင်းဟာ အစ်ကို့စကားကို နားထောင်ရင်းနဲ့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေရတယ်။ 

သူတို့အိမ်ရဲ့ အခြေအနေကို သူအသိဆုံးဖြစ်သည်။ အမေ့အတွက် အာခံကြေးသွင်းဖို့နေနေ အိမ်စာရိတ်နဲ့တင် မလောက်မငဖြစ်လို့နေသည်။

တစ်ချိန်က ပညာရည် ထက်မြက်မှု ကြောင့် ဆရာဆရာမတို့၏ ရင်ခွင်ပမာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ကို အပြည့်အဝ ခံယူခဲ့ရသော လင်းလင်း ဟူသည့် ဆွတ်ပျံ့ရိပ် သည် ယခုအခါ၌မူ မိခင်၏ ကံကြမ္မာ ကြောင့် မှေးမှိန် လာခဲ့ရချေပြီ။

ကျောင်းဝန်းထဲဝင်သည်နှင့် "သူခိုးမရဲ့ သမီး" ဟူသော မလိုတမာ အဆိပ်အတောက် စကားလုံး များ၊ "လူလိမ်မရဲ့ သမီး" ဟူသော လှောင်ပြောင်သော မျက်လုံးများ သည် သူမ၏ ဂုဏ်သိက္ခာ ကို နေ့စဉ်နှင့်အမျှ ဖိနှိပ် နေခဲ့သည်။ 

တစ်ချိန်က ချစ်မြတ်နိုးခဲ့သော ပညာရေး သည် ယခုအခါ နာကျင်မှု တစ်ခုသဖွယ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

"အစ်ကို့ကို သနားလို့သာ ကျောင်းဆက်တက်နေရတယ်... အမှန်တကယ်တော့ ဒီပညာရိပ်ကနေ ထွက်ခွာချင်လှပြီ။"

သူမ၏ နူးညံ့သော နှလုံးသား သည် အိမ်ထောင်ဦးစီးအဖြစ် ဝန်ထုပ်ပိုး ကို ထမ်းပိုးထားရသော အစ်ကိုဖြစ်သူ ကိုခန့် အပေါ်တွင်သာ အာရုံစူးစိုက်နေခဲ့သည်။ 

"အစ်ကိုတစ်ယောက်တည်းကို မပစ်ထားရက်ပါ" ဟူသော မေတ္တာဓာတ် ဖြင့် ပညာသင်ကြားခြင်း ထက် အစ်ကို့အား တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ လက်တွဲ ကူညီထောက်ပံ့ လိုသော ပြင်းပြသည့် ဆန္ဒမီး သည် လင်းလင်း၏ နှလုံးသား ကို လွှမ်းမိုးလို့နေခဲ့ပါတော့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(02)                                  

တစ်နေ့မှာတော့ တစ်ရပ်ကွက်ထဲနေသည့် လင်းလင်းရဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က အိမ်ကိုရောက်လာပြီး...

"လင်းလင်းရေ... နင့်အခြေအနေ ငါသိပါတယ်။ ငါ့မှာ အလွယ်တကူ ပိုက်ဆံရှာလို့ရမယ့် နည်းလမ်း တစ်ခုရှိတယ်။ နင်က ရုပ်ချောတဲ့ ကောင်မလေး ပဲ၊ Bigo Live မှာ live လွှင့်ပြီး ငွေရှာလို့ရတလေ။ ဝင်ငွေကောင်းတယ်။"

သူငယ်ချင်းရဲ့ မဲဆွယ်စကား ကြောင့် လင်းလင်း စဉ်းစားခန်းဖွင့်မိတယ်။ သူမဟာ သိပ်အပေါင်းအသင်းမဆန့်၊ လူတောသိပ်မတိုး၊ စကားလည်း မသွက်တဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုကို့ကို ကူညီချင်စိတ်က သူ့ရဲ့အကြောက်တရားတွေကို ဖုံးလွှမ်းလိုက်တယ်။

"ဟုတ်တယ်... ငါကြိုးစားကြည့်မယ်။"

လင်းလင်း Bigo Live အက်ပလီကေးရှင်းကို ဒေါင်းလုတ်ဆွဲပြီး စတင် လိုက်ဖ်လွှင့်ဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်တယ်။ ပထမဆုံး လိုက်ဖ်လွှင့်တဲ့ ညမှာ သူမရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ထင်ထားသလောက် မလွယ်ကူ ဘူးဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ 

Follower တွေ၊ Member တွေ က အားရစရာမရှိဘူး။ စကားပြောဆိုမှုတွေ၊ စိတ်ဝင်စားစရာ အကြောင်းအရာတွေနဲ့ ဖျော်ဖြေရမယ်ဆိုတာ သူမ သဘောပေါက်လာတယ်။ 

လူတောမတိုးတဲ့ လင်းလင်း တစ်ယောက် Bigo Live ရဲ့ ပရိသတ်ကို ဆွဲဆောင်ဖို့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပွင့်လင်းစွာ ဖော်ထုတ်ဖို့ အခက်တွေ့နေရပြီ။

လင်းလင်းအတွက် Bigo Live ရဲ့ ကမ္ဘာကြီးဟာ မှန်ဘောင်နောက်က အရာလိုပဲ လက်လှမ်းမမီနိုင်ဘူးဖြစ်နေခဲ့တယ်။ 

ပထမရက်တွေမှာ သူမဟာ ရှက်ရွံ့နေတယ်။ 

ကင်မရာကို တည့်တည့်မကြည့်ရဲဘူး၊ စကားပြောဖို့အတွက်လည်း စိတ်ကူးမရဘူး။

"ဟလို... အားလုံးပဲ မင်္ဂလာပါ။" လို့ပြောပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတဲ့အထိ ဘာဆက်ပြောရမှန်းမသိဘဲ တောင့်တောင့်ကြီး ထိုင်နေမိတယ်။ Comment Box ထဲမှာ ရောက်လာတဲ့ စကားလုံးတွေကလည်း 

"ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ မပြောတတ်ရင် မလွှင့်နဲ့လေ" စတဲ့ အားပေးမှုမရှိတဲ့ စကားတွေချည်းပဲ။ သူမရဲ့ Follower အရေအတွက်ကလည်း မတိုးတက်ဘူး။ 

အချို့က ဝင်ကြည့်ပြီး စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ပြန်ထွက်သွားကြတယ်။

"ကြည့်ပါလား... ငါက ဒီလိုလုပ်ဖို့ မသင့်တော်ပါဘူး။"

သူမ စိတ်ဓာတ်ကျပြီး Live ကို ပိတ်လိုက်ကာ မျက်ရည်တွေဝဲရင်း အခန်းထောင့်မှာ ငိုင်နေတုန်း ကိုခန့် အလုပ်ကနေ ချွေးသံရွှဲရွှဲနဲ့ ပြန်ရောက်လာတယ်။ 

သူ့လက်ထဲမှာတော့ နေ့စားလုပ်အားခရတဲ့ ငွေစက္ကူနည်းနည်းပါးပါးနဲ့ ညီမလေးအတွက် ရေခဲချောင်းတစ်ခုပါတယ်။

"ညီမလေး... ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ မျက်နှာလဲ မကောင်းပါလား။"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုကို။ စာလုပ်တာ စိတ်မပါလို့ပါ။" လို့ လိမ်ညာပြီး Live လွှင့်နေတဲ့ အကြောင်းကို ဖုံးကွယ်လိုက်ရတယ်။ 

အစ်ကို့ကို ပူပင်စေမှာ၊ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေမှာကို မလိုလားဘူး။

ကိုခန့်က ရေခဲချောင်းကို ညီမလက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပြီး...

"ကိုကို ဒီနေ့ ပင်ပန်းပေမယ့် ပျော်ရတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ပိုက်ဆံနည်းနည်းတော့ ရလာပြီလေ။ ဒီရက်ပိုင်း ကိုကို့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ညပိုင်း စားသောက်ဆိုင်မှာ စားပွဲထိုး အလုပ် ဝင်လုပ်ဖို့ လမ်းညွှန်ပေးတယ်။ အဲ့ဒါ ပိုအဆင်ပြေတယ်။ နေ့ဘက်တစ်နေရာ၊ ညဘက်တစ်နေရာဆိုရင် မကြာခင် အမေ့အာမခံကြေးအတွက် အားဖြည့်နိုင်တော့မယ်။"

အစ်ကို့ရဲ့ ပြောစကားတွေ၊ ပင်ပန်းနေတဲ့ ရုပ်ရည်ကိုကြည့်ပြီး လင်းလင်း ရင်ထဲမှာ မကောင်းဘူး။ အစ်ကိုတစ်ယောက်ထဲ ပင်ပန်းဆင်းရဲကြီးစွာနဲ့ ရှာဖွေနေတဲ့ ငွေတွေဟာ မိသားစုအတွက် အလုံအလောက်ဖြစ်ဖို့ဆိုတာ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာဦးမလဲ။

လင်းလင်း နောက်တစ်နေ့မှာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်တယ်။ 

"ငါ ရှက်နေလို့ မရဘူး။ အမေအမြန်ဆုံး ပြန်ထွက်လာဖို့က အရေးကြီးဆုံးပဲ။"

သူမရဲ့ သူငယ်ချင်း ပြောခဲ့တဲ့ နည်းလမ်းအတိုင်း တစ်စုံတစ်ရာ ပြောင်းလဲမှု လုပ်ကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(03)

လင်းလင်းရဲ့ ချောမောလှပတဲ့ ရုပ်ရည် ဟာ သူမရဲ့ အားသာချက်ဖြစ်တယ်ဆိုတာ သတိရပြီး Bigo Live ကို နောက်တစ်ကြိမ် ဖွင့်လိုက်တယ်။ 

ဒီတစ်ခါမှာတော့ သူမဟာ ဖက်ရှင်ကျကျ ဝတ်ဆင်ပြီး၊ အလှပြင်ထားတယ်။ သူမရဲ့ ပွင့်လင်းမှုမရှိတဲ့ ပုံစံ ကို ဖျောက်ပြီး အပြုံးကို မျက်နှာမှာ အမြဲတင်ထား ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။

Live စလွှင့်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ Viewers နဲ့ Comment တွေ ပိုများလာတာကို တွေ့ရတယ်။

"ညီမက ချစ်စရာလေးနော်။ ဘယ်ကလဲ"

"စကားလေး ပြောပါဦး။ ဘာလုပ်နေတာလဲ။"

"ညီမလေး... ဘာသီချင်းကြိုက်လဲ။"

လူတွေရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုကို မြင်တဲ့အခါ လင်းလင်းမှာ အင်အားသစ် တွေ ရလာတယ်။ Viewers တွေရဲ့ မေးမြန်းမှုတွေကို ရိုးသားစွာ ပြန်ဖြေတယ်။ 

သူမရဲ့ဘဝ အကြောင်းတွေကိုတော့ လုံးဝမပြောဘူး။ သူမရဲ့ Live Channel မှာ အပျော်ဆုံး ပုံစံ ကိုသာ ဖော်ပြဖို့ ကြိုးစားတယ်။ သီချင်းနားထောင်တာ၊ သူမကြိုက်တဲ့ ရုပ်ရှင်အကြောင်းပြောတာ စတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ပြောဆိုလာနိုင်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ တစ်ပတ်လောက် ကြာလာတော့ သူမရဲ့ Follower တွေ တဖြည်းဖြည်း တိုးလာတယ်။ သူမကို Gift ပေးတဲ့သူတွေ၊ Member အဖြစ် ဝင်ရောက်လာတဲ့သူတွေ ရှိလာတယ်။ ပိုက်ဆံရတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့အခါ လင်းလင်း မျက်ရည်ကျမတတ် ဝမ်းသာရတယ်။ 

ဒါပေမယ့် ဒီပိုက်ဆံတွေဟာ အစ်ကို့ရဲ့ ပင်ပန်းတဲ့ လုပ်အားခနဲ့ နှိုင်းယှဉ်ရင် ဘာမှ မဟုတ်သေးဘူးဆိုတာ သူမ သိနေတယ်။ သူမရဲ့ Live Stream လုပ်ငန်းကို အစ်ကို လုံးဝမသိစေဖို့ အတွက် လင်းလင်း သတိထားနေရတယ်။

"ငါ ဒီထက်ပိုပြီး ကြိုးစားမှ ဖြစ်မယ်။ ဒီပိုက်ဆံတွေက အမေ့အတွက်၊ အစ်ကိုအတွက်ပဲ။"

လင်းလင်းရဲ့ Bigo Live လွှင့်နေတဲ့ နေ့ရက်တွေဟာ မျှော်လင့်ချက်မဲ့ခြင်း နဲ့ ပိုမိုနီးစပ်လာတယ်။ အပြုံးအတုတွေ၊ စိတ်ဝင်စားစရာ အကြောင်းအရာတွေကို အတင်းအကြပ် ရှာဖွေပြောဆိုနေရပေမယ့် သူမရဲ့ Channel မှာ Follower နဲ့ Viewer အရေအတွက်က တက်မလာ ဘူး။ 

နေ့စဉ်ရရှိတဲ့ Gift တွေ၊ ဝင်ငွေတွေဟာလည်း အစ်ကိုဖြစ်သူ ကိုခန့်ရဲ့ တစ်ရက်စာ လုပ်အားခ လောက်တောင် မရှိတာကို သိရတဲ့အခါ စိတ်ဓာတ်တွေ အကြီးအကျယ် ကျဆင်းလာရတယ်။

"ငါ ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် မအောင်မြင်ရတာလဲ။ ငါ့ရုပ်ရည်ကရော မလှလို့လား။ ဒါမှမဟုတ် ငါ့စကားပြောတာ မကောင်းလို့လား။" 

သူမ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်တင်မိတယ်။ Live လွှင့်ဖို့ ပြင်ဆင်ထားတဲ့ မိတ်ကပ်တွေ၊ အလှပြင်ထားတဲ့ မျက်နှာကို မှန်ထဲကြည့်ရင်း စိတ်ထိခိုက်လာပြီး ဒီလုပ်ငန်းကို ရပ်လိုက်ချင်စိတ် ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

ဒီလို စိတ်ပျက်အားငယ်နေချိန်မှာပဲ Bigo ပေါ်ကနေ ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့တဲ့ မသန္တာ ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ဦးက သူမကို စကားစပြောလာတယ်။ 

မသန္တာဟာ အသက်သုံးဆယ်ကျော်အရွယ်၊ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှိပြီး စကားပြောကောင်းတဲ့သူတစ်ယောက် ဖြစ်တယ်။

"ညီမလေး... ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ မျက်နှာမကောင်းပါလား။ Live လဲ စောစောပိတ်သွားတာ တွေ့တယ်။"

လင်းလင်းက မသန္တာကို ရင်းနှီးတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး သူမတို့ မိသားစုရဲ့ ဒုက္ခ၊ အမေအချုပ်ကျနေပုံ၊ အာမခံကြေးငွေ လိုအပ်နေပုံ၊ အစ်ကိုတစ်ယောက်တည်း ပင်ပန်းနေရပုံနဲ့ သူမ Bigo မှာ အောင်မြင်အောင် မလုပ်နိုင်ပုံတွေကို ရင်ဖွင့်ပြောပြလိုက်တယ်။

သူမ၏ ပထမခြေလှမ်း မှ အခက်အခဲများ ကို ရင်ဖွင့်ပြောဆို နေသော လင်းလင်း ရဲ့ မျက်ဝန်းများ မှာ တိမ်တိုက်ထဲက မိုးစက် များပမာ မျက်ရည်စများ ဝဲလို့ နေခဲ့သည်။  သူမ၏ မျှော်လင့်သလောက် မဖြစ်လာသေး သဖြင့် စိတ်ပျက်အားငယ်မှု ကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘဲ ဖော်ပြ နေခဲ့သည်။

မသန္တာ ဟာ လင်းလင်း ရဲ့ ဒုက္ခ နဲ့ ရုန်းကန်မှု ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ခံစားနားလည် လိုက်ရသောကြောင့် နွေးထွေးသော စာနာစိတ် က ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ လင်းလင်းရဲ့ ပူဆွေးဝမ်းနည်းမှု ကို မြင်သောအခါ နှုတ်ဆိတ် ၍ နှစ်သိမ့် ပေးလိုက်သည်။ 

ထို့နောက် အကြံဉာဏ်ကောင်း တစ်ခုကို ရုတ်တရက် အလင်းရ လိုက်သလို ဉာဏ်ပွင့်သော မျက်ဝန်းများ ဖြင့် လင်းလင်း ကို ကြည့်လိုက်ပြီး ရှေ့ဆက်ရမည့် လမ်းညွှန်ချက် ကို ပေးဖို့ ပြင်လိုက်တော့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~        

လင်းလင်းလဲ ရမ္မက်နှင့် ငွေကြေးပေါင်းစပ်ရာ နယ်ပယ် သို့ ခြေချရန် ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

'အို... ဒီလိုမျိုး အစ်ကို့ကို ကူညီဖို့အတွက် ငါ့ရဲ့ တန်ဖိုး ကို စွန့်လွှတ်ရမှာလား... ဒီအရှက် သိက္ခာတွေကို စတေး ရတော့မှာလား...'

မသန္တာ က လင်းလင်း တွေဝေသွားသော မျက်နှာသွင်ပြင် ကို ချက်ချင်း ရိပ်မိ လိုက်သည်။

"အမပြောတာ တစ်မျိုးမထင်နဲ့နော်။ အမက ပိုပြီး ငွေဝင်မဲ့ လမ်းကြောင်း ကို ပြတာ။ ဟဲ...ဟဲ... စကားကြုံလို့ ပြောရရင် အမလဲ OnlyFans မှာ အကောင့်ရှိတယ်လေ။ ညီမလေးကို ပြမယ်နော်... ဘယ်သူမှ မပြောဖူးဘူး။"

မသန္တာ က လင်းလင်း ရဲ့ တွေဝေမှု ကို အခွင့်ကောင်းယူလိုက်ပြီး ရဲတင်းစွာ ဖြင့် သူမရဲ့ အကောင့်လင့်ခ် ကို လှမ်းပို့လိုက်တယ်။

"ကြည့်လိုက်ပါဦး ညီမလေး။ ရဲတင်းရမယ်။ ဒီခေတ်မှာ ဒီလိုမှ မလုပ်ရင် မဖြစ်တော့ဘူး။"

လင်းလင်း လဲ တစ်ကိုယ်လုံး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ် နေပေမဲ့ အစ်ကို့အပေါ်ထားတဲ့ မေတ္တာ နဲ့ မိခင်ရဲ့ အရေးကြီးမှု ကြောင့် မျက်လုံးမှိတ် ရဲတင်း လိုက်ရတယ်။ 

သူမဟာ ကလစ်တစ်ချက် ဖြင့် မသန္တာပို့လာတဲ့ လင့်ခ်ကို နှိပ် ပြီး အမည်မသိသော ကမ္ဘာ ထဲသို့ ခြေချလိုက်တယ်။ မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ OnlyFans စာမျက်နှာ ပေါ်လာခဲ့ပြီး မသန္တာ ရဲ့ လျှို့ဝှက်ကမ္ဘာ ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ 

ပုံရိပ်များထဲတွင် မသန္တာရဲ့ မျက်နှာ ကိုတော့ ချစ်စရာကောင်းသော စတစ်ကာ တစ်ခုဖြင့် အုပ်ထား ပြီး သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှပုံ လေးငါးပုံခန့်ကို နူးညံ့စွာ တင်ထား တာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ပုံများအားလုံးဟာ အဝတ်အစားများဖြင့်သာ ရိုက်ထားသော စွဲမက်ဖွယ်ရာ ပုံရိပ်များ သာ ဖြစ်သည်။  မသန္တာ ပြောခဲ့သလို ကိုယ်လုံးတီးဗလာပုံ မျိုးကိုတော့ တစ်ခုမှ မတွေ့ရပေ။

လင်းလင်း ရဲ့ ရင်ထဲမှာ သက်ပြင်းချသံ နဲ့ မျှော်လင့်ချက် တို့ ရောထွေးလို့နေခဲ့တယ်။ 'ရိုးရိုး အဝတ်အစားနဲ့တင် ဒီလိုပုံတွေ တင်လို့ရသေးတာပဲ...' လို့ တွေးလိုက်မိပြီး ရှေ့ဆက်လျှောက်ရမယ့် လမ်း အတွက် အလင်းရောင် တစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရတော့တယ်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(04)

မသန္တာ ရဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့ လင်းလင်း ကို အမြန်ဆုံး အောင်မြင်စေမည့် တံခါး တစ်ချပ်ကို ဖွင့်ပေးရန် အသင့်ပြင် နေခဲ့ပြီ။ လင်းလင်းရဲ့ စကားဆုံးတော့ မသန္တာက ပြုံးလိုက်ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် စကားစလာတယ်။

"ညီမလေး... ငွေတအားလိုနေတာလား... မမကူညီနိုင်တာရှိတယ်။ ပိုက်ဆံကူညီမှာတော့မဟုတ်ဘူး၊ အကြံဉာဏ်ပေးမှာ။ ငွေပိုရတဲ့ နည်း ရှိတယ်... ယူမလား။"

လင်းလင်းဟာ ငွေလိုချင်စိတ်က စိုးမိုးနေတာမို့ တခြားဘာကိုမှ မစဉ်းစားဆင်ခြင်နိုင်တော့ဘူး။

"ဟုတ် ယူမယ် မမ သမီးအမေ အချုပ်က မြန်မြန်လွတ်ဖို့ ပိုက်ဆံလိုနေတာ..."

မသန္တာရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ ကျေနပ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ပေါ်လာတယ်။

"ညီမလေး နည်းနည်းတော့ စွန့်စားရမယ်နော်။ ဒီလိုမျိုး ရုပ်ပြ Live လွှင့်တာတော့မဟုတ်ဘူး... ဟို... ညီမလေးက ရုပ်လေးလဲရှိ၊ ခန္ဓာကိုယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လေးလဲ တောင့်တော့ OnlyFans မှာ အကောင့်ဖွင့်ပြီး Video တွေရောင်းပါလား။"

OnlyFans ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကြားလိုက်ရတဲ့အခါ လင်းလင်း နားမလည်တော့ဘူး ဖြစ်သွားတယ်။ သူမ တစ်ခါမှ မကြားဖူးတဲ့ နာမည်တစ်ခု။ မသန္တာက ပွင့်လင်းစွာ ရယ်မောလိုက်ပြီး လင်းလင်း ကို နားဝင်အောင် ရှင်းပြလာခဲ့သည်။

"ညီမလေးကလဲ ရိုးလိုက်တာဟယ်... OnlyFans ဆိုတာ ခုနောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေ သုံးကြတယ်လေ။ သူတို့ရဲ့ ပင်ကိုအလှ... ဟို... ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး Video ရိုက်တင်ရတာမျိုး ညီမလေးရဲ့။"

မသန္တာ၏ ရဲတင်းသော စကားသံ သည် လင်းလင်း၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော စိတ်နှလုံး ကို ရုတ်တရက် လှုပ်ခတ်သွားစေခဲ့သည်။ 

သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံး သည် လျှပ်စီးလက်သလို ခံစားလိုက်ရကာ ကျက်သီးမွှေးများ ထ လို့သွားခဲ့သည်။ လင်းလင်းဟူသည်ကား အချစ်ရေး၌ ယောင်္ကျားတစ်ဦးနှင့် လက်တွဲဖူးခြင်းမရှိသေးသော အပျိုစင်မလေး ဖြစ်သည်။ 

ပန်းပွင့်လေး သဖွယ် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော သူမအဖို့ လူအများ၏ မျက်မှောက်တွင် မိမိ၏ ကိုယ်ခန္ဓာကို အဝတ်အစားကင်းမဲ့စွာ ချွတ်ပြခြင်း၊ ကပြခြင်း ဟူသည့် အဖြစ်သည် ယောင်လို့ပင် စဉ်းစားဖူးခြင်းမရှိ သော၊ အိပ်မက်ဆိုး တစ်ခုပမာပင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။             

လင်းလင်းလဲ ရမ္မက်နှင့် ငွေကြေးပေါင်းစပ်ရာ နယ်ပယ် သို့ ခြေချရန် ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

'အို... ဒီလိုမျိုး အစ်ကို့ကို ကူညီဖို့အတွက် ငါ့ရဲ့ တန်ဖိုး ကို စွန့်လွှတ်ရမှာလား... ဒီအရှက် သိက္ခာတွေကို စတေး ရတော့မှာလား...'

မသန္တာ က လင်းလင်း တွေဝေသွားသော မျက်နှာသွင်ပြင် ကို ချက်ချင်း ရိပ်မိ လိုက်သည်။

"အမပြောတာ တစ်မျိုးမထင်နဲ့နော်။ အမက ပိုပြီး ငွေဝင်မဲ့ လမ်းကြောင်း ကို ပြတာ။ ဟဲ...ဟဲ... စကားကြုံလို့ ပြောရရင် အမလဲ OnlyFans မှာ အကောင့်ရှိတယ်လေ။ ညီမလေးကို ပြမယ်နော်... ဘယ်သူမှ မပြောဖူးဘူး။"

မသန္တာ က လင်းလင်း ရဲ့ တွေဝေမှု ကို အခွင့်ကောင်းယူလိုက်ပြီး ရဲတင်းစွာ ဖြင့် သူမရဲ့ အကောင့်လင့်ခ် ကို လှမ်းပို့လိုက်တယ်။

"ကြည့်လိုက်ပါဦး ညီမလေး။ ရဲတင်းရမယ်။ ဒီခေတ်မှာ ဒီလိုမှ မလုပ်ရင် မဖြစ်တော့ဘူး။"

လင်းလင်း လဲ တစ်ကိုယ်လုံး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ် နေပေမဲ့ အစ်ကို့အပေါ်ထားတဲ့ မေတ္တာ နဲ့ မိခင်ရဲ့ အရေးကြီးမှု ကြောင့် မျက်လုံးမှိတ် ရဲတင်း လိုက်ရတယ်။  သူမဟာ ကလစ်တစ်ချက် ဖြင့် မသန္တာပို့လာတဲ့ လင့်ခ်ကို နှိပ် ပြီး အမည်မသိသော ကမ္ဘာ ထဲသို့ ခြေချလိုက်တယ်။

မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ OnlyFans စာမျက်နှာ ပေါ်လာခဲ့ပြီး မသန္တာ ရဲ့ လျှို့ဝှက်ကမ္ဘာ ကို မြင်လိုက်ရတယ်။ 

ပုံရိပ်များထဲတွင် မသန္တာရဲ့ မျက်နှာ ကိုတော့ ချစ်စရာကောင်းသော စတစ်ကာ တစ်ခုဖြင့် အုပ်ထား ပြီး သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှပုံ လေးငါးပုံခန့်ကို နူးညံ့စွာ တင်ထား တာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

ပုံများအားလုံးဟာ အဝတ်အစားများဖြင့်သာ ရိုက်ထားသော စွဲမက်ဖွယ်ရာ ပုံရိပ်များ သာ ဖြစ်သည်။ မသန္တာ ပြောခဲ့သလို ကိုယ်လုံးတီးဗလာပုံ မျိုးကိုတော့ တစ်ခုမှ မတွေ့ရပေ။

လင်းလင်း ရဲ့ ရင်ထဲမှာ သက်ပြင်းချသံ နဲ့ မျှော်လင့်ချက် တို့ ရောထွေးလို့နေခဲ့တယ်။ 'ရိုးရိုး အဝတ်အစားနဲ့တင် ဒီလိုပုံတွေ တင်လို့ရသေးတာပဲ...' လို့ တွေးလိုက်မိပြီး ရှေ့ဆက်လျှောက်ရမယ့် လမ်း အတွက် အလင်းရောင် တစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရတော့တယ်။         

လင်းလင်း ရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှု မြင့်တက်လာတာကို မြင်လိုက်တော့ မသန္တာ က OnlyFans ရဲ့ လည်ပတ်ပုံ နဲ့ ငွေရှာနည်းများ ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှင်းပြလာခဲ့တယ်။

"အမက အဲ့မှာ အကောင့် ဖွင့်ထားတယ် ကွာ... ပြီးတော့ အမရဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် နမူနာဓာတ်ပုံ လေးငါးပုံ တင်ထား လိုက်မယ်။ အဲ့မှာ ကြည့်တဲ့သူတွေက အမပုံတွေကို ကြည့်ပြီး ကြိုက်ကြမယ် ဆိုရင် Subscription လုပ်ကြလိမ့်မယ်။"

Subscription လုပ်ခြင်းဖြင့် ရရှိမည့် ငွေကြေးဝင်ငွေ ကို သူမက အတိအကျ ဖွင့်ဟပြသည်။

"Subscription လုပ်မှ တကယ်တန်း အမတို့ ပြချင်တဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးပုံတို့၊ ရေကူးဝတ်စုံနဲ့ပုံတို့ ပြကြတာပေါ့။ အလကားကြည့်မဲ့သူကို မပြဘူး။ တစ်ယောက် Subscribe လုပ်ပြီဆိုရင်လဲ ဒေါ်လာ ၅ ကနေ ဒေါ်လာ ၅၀ အထိ ရတယ်။ အဲ့ထဲကမှ Subscription လုပ်တဲ့သူတွေက Tips ပေးတယ် ဆိုရင် အမတို့ ပိုပြီး ဝင်ငွေရတာပေါ့။"

လုံခြုံရေး ကိစ္စနှင့် ဝင်ငွေတိုးမြှင့်နိုင်မည့် အခွင့်အရေးများ ကိုပါ မသန္တာက ရှင်းပြပေးလိုက်သည်။

"မျက်နှာကိုလဲ ပြစရာမလိုဘူးနော်... Mask တို့၊ စတစ်ကာတို့ အုပ်ထားယုံပဲ။ မြန်မာမှာဆို လုလုအောင်တို့၊ သင်ဇာဝင့်ကျော်တို့ အဲ့လိုလုပ်စားပြီး ထော နေကြတာလေ။"

"Subscriber တွေက Custom ပြကွက် တောင်းဆိုလာတယ် ဆိုရင် ကိုယ့်အကြိုက်ဈေး တောင်းလို့ရတယ်။ ဒေါ်လာထောင်ချီပြီး တောင်းလိုက်ယုံပဲ။ သူတို့လဲ လက်ခံတယ်ဆိုရင် တစ်ခါတည်း Crypto နဲ့ ငွေချေပေးသွားမှာ။"

မသန္တာ၏ စကားများသည် လင်းလင်း အတွက် ငွေကြေးရရှိမည့် အခွင့်အလမ်း ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော အလင်းရောင် ကို ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့ပြီး၊ သူမ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တားဆီးမှုများ ကို အစီအစဉ်တကျ ဖြိုခွဲ ပစ်လိုက်တော့သည်။

မသန္တာ ၏ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ရှင်းပြချက်များ ကို လင်းလင်း သည် နားသာ ထောင် နေရသည်။ သူမအတွက် Subscription၊ Crypto စသည့် စကားလုံးများသည် နားမလည်နိုင်သော အသံများ သာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူမ သိသည်က တစ်ခုတည်း။          

မသန္တာပြောသလို သူမ၏ ရုပ်ရည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်သည် လှပသော အလှတရား များ ရှိနေသည်။ ကျောင်း၌ အပြိုင်အဆိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရခြင်း နှင့် ချစ်ကြိုက်ပိုးပန်းသူများ ပေါများခြင်း က ယင်းအချက်ကို သက်သေပြနေသည်။

"မကြီး... သမီး စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ်။ သမီး ခန္ဓာကိုယ်က တစ်ယောက်ယောက် ပြဖို့ မပြောနဲ့၊ သမီးကိုယ်သမီးတောင် ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ရှေ့သွားပြီး တုံးလုံးချွတ် မကြည့်ဖူးဘူး။"

လင်းလင်း၏ တွေဝေသော စကား ကို ကြားသောအခါ မသန္တာ သည် သူမ၏ စိတ်ကူးများ ကို ဆက်လက် ချော့မြှူ လာတော့သည်။

"အို... ညီမလေးရယ်၊ ခေတ်က ဒီလောက်တောင် ပြောင်းနေပြီ။ ညီမလေးလိုမျိုး နတ်သမီးလေး တစ်ပါးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို ဖုံးကွယ်ထားတာဟာ ကမ္ဘာကြီးရဲ့ ဆုံးရှုံးမှု ပဲ သိလား။ ညီမလေးကို အမ တိတိကျကျ ပြောမယ်... ညီမလေးမှာ ရှိတာလေးကို အရင်းပြုလိုက်ယုံပဲ။ အဲ့ဒါက ဘယ်သူမှ မပေးနိုင်တဲ့ အခွင့်အရေး။"

"ဘာလုပ်ငန်း လုပ်လုပ် ပင်ပန်းရတယ်၊ ဒါကကျ ကင်မရာရှေ့မှာ သက်တောင့်သက်သာ ရှိနေယုံနဲ့ ဒေါ်လာတွေ ပုံအော နေတာ။ ရွှေထုပ်ကို မြေမြှုပ်ထားမလား၊ ရွှေဖြစ်အောင် ဖော်ထုတ်သုံးမလား ညီမလေး စဉ်းစားပါ။ ညီမလေးရဲ့ အလှက ပိုက်ဆံတွေ ယူလာပေးမှာ။ အမတို့က ဘယ်သူမှ မမြင်အောင် ပုံအုပ်ပြီး လျှို့ဝှက်လုပ်တာ၊ ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ဘူး။ အမေ အမြန်ဆုံး လွတ်မြောက်ဖို့ဆိုရင် ဒီလို မြန်မြန် ဝင်ငွေကောင်းတဲ့လမ်းကို ရွေးသင့်တယ်။"

မသန္တာ၏ မြှောက်ထိုးပင့်ကော် စကားများ သည် လင်းလင်း၏ နားထဲမှာ ပဲ့တင်ထပ် လို့ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။  ဗီဒီယိုကောလ် ချ လိုက်ပြီးနောက် လင်းလင်း သည် အတွေးနယ်ချဲ့ နေရတော့သည်။ 

သူမ၏ အတွေးထဲတွင် အမေ အချုပ်မှ လွတ်မြောက်လာသော မျက်နှာ၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသော အစ်ကို့မျက်နှာ နှင့် မသန္တာ ပြောပြသော ဒေါ်လာပုံသဏ္ဍာန်များ သည် တလှည့်စီ ပေါ်လိုက်၊ ပျောက်သွားလိုက် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

လင်းလင်း တစ်ယောက် တစ်ညလုံး အိပ်မရ ခဲ့ပေ။ 

သူမစိတ်ထဲတွင် ပုံရိပ်နှစ်ခုက စစ်ပြိုင် နေခဲ့သည်။        

ပထမပုံရိပ် က ရိုးသားဖြောင့်မတ်သော ညီမလေးအဖြစ် အစ်ကိုနှင့်အတူ ရုန်းကန်နေရသော ပုံရိပ်၊ ဒုတိယပုံရိပ် ကတော့ မသန္တာပြောပြသော လွယ်ကူလျင်မြန်သည့် ငွေလမ်းကြောင်း ပုံရိပ်။

နောက်ဆုံးတွင် မိခင်၏ လွတ်မြောက်ရေး ဟူသည့် အမြင့်ဆုံးသော မေတ္တာတရား သည် သူမ၏ ကိုယ်ကျင့်တရား နှင့် ရှက်ရွံ့မှု တို့ကို လုံးဝ လွှမ်းမိုး သွားခဲ့တော့သည်။

"ငါ့ကိုယ်ငါ ခဏလောက် အသုံးချလိုက်ရုံပဲ။ အမေ ပြန်ရောက်လာရင် ငါ ရပ်လိုက်မှာပါ။"

ဤသို့ဖြင့် ပိုင်လေး သည် မိခင်၏ လွတ်မြောက်မှုအတွက် မိမိ၏ အရှက်ကို ဒေါ်လာများဖြင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံ ရန် တိတ်တဆိတ် ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တော့သည်။

နောက်တစ်နေ့ မနက်ခင်း မှာပဲ လင်းလင်း ဟာ ရှက်ရွံ့မှု ကို နောက်ချန် ထားခဲ့ပြီး မသန္တာ ကို ဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်တော့တယ်။

"မမ... သမီး စဉ်းစားပြီးပြီ။ မမပြောတဲ့ OnlyFans ကို သမီး လုပ်မယ်။"

မသန္တာ က အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့် ဝမ်းသာအားရ ရယ်မော လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ အသံမှာ အောင်မြင်မှု ၏ အရိပ်အယောင်များ ပါဝင်နေသည်။

"အေး... ဒါမှ ငါ့ညီမလေးပေါ့! ကောင်းတယ်။ ဒါမှ ငွေရမှာ။ အမ ပြောထားတာ မလွဲဘူးနော်။"

မသန္တာ ဟာ လင်းလင်း ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖြင့် နည်းပညာပိုင်းဆိုင်ရာ အသေးစိတ်များ ကို ကူညီပေး ခဲ့သည်။ 

အကောင့်ဖွင့်နည်း၊ Crypto ဖြင့် ငွေပေးချေမှု နည်းလမ်းများ ချိတ်ဆက်နည်း၊ မျက်နှာကို Mask များ၊ Sticker များ ဖြင့် ဖုံးကွယ်နည်း စသည့် အရေးပါသော အဆင့်များ ကို တစ်ဆင့်ချင်း ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ 

ကိုယ်တိုင်လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်နေသူ ဖြစ်သောကြောင့် မသန္တာရဲ့ အကူအညီ ဟာ လင်းလင်း အတွက် မရှိမဖြစ် လိုအပ်သော အသက်ရှူလမ်းကြောင်း တစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။

"ပထမဆုံးအနေနဲ့ Sample ပုံလေးငါးပုံ ကို သေချာရိုက်တင်ရမယ် ညီမလေး။ ဈေးကွက် မြှင့်တင်ရမယ်။ Subscription ဈေးကို စစချင်းတော့ နည်းနည်း သက်သာပေးထားလိုက်။ တစ်လကို $10 လောက်ပေါ့။ နောက်မှ တဖြည်းဖြည်း တိုးလို့ရတယ်။"         

လင်းလင်း ဟာ မသန္တာရဲ့ အကြံပေးချက် အတိုင်း အိမ်က မှန်တစ်ချပ်ရှေ့ မှာ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှအပ ပေါ်လွင်တဲ့ ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ ဓာတ်ပုံတွေ ရိုက်ယူ ခဲ့ရတယ်။

ပထမဆုံးအကြိမ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို လူစိမ်းတစ်ယောက်လို ဓာတ်ပုံရိုက်ယူနေရတာ ကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးဖြစ် နေရသည်။

မသန္တာ က ဗီဒီယိုခေါ်ဆိုမှုကတစ်ဆင့် အလင်းအမှောင် နဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိအောင် ပုံဖော်ပေးရတဲ့ နည်းလမ်းများ ကိုပါ အသေးစိတ် ညွှန်ကြား ခဲ့သည်။

အစ်ကိုဖြစ်သူ ကိုခန့် အလုပ်က မပြန်ခင်အချိန်၊ ဒါမှမဟုတ် အိမ်မှာ မရှိတဲ့အချိန် တွေကို ရွေးပြီး လင်းလင်း အလုပ်လုပ်ခဲ့ရသည်။ အမြဲတမ်း စိတ်ဖိစီးမှု နှင့် လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုကို ဖုံးကွယ်ထားရတဲ့ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး ဟာ ပျော်ရွှင်သော ညီမလေး ဖြစ်ခဲ့ဖူးသော လင်းလင်း ၏ အပြုံး ကို လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားစေခဲ့ တော့သည်။

သူမ၏ ကိုယ်ကျင့်တရား သည် ငွေကြေးရရှိရန် အတွက် နေ့စဉ်နှင့်အမျှ တိုက်ပွဲဝင် နေခဲ့ရသည်။ လင်းလင်း ဟာ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချကာ OnlyFans မှာ အကောင့်ဖွင့်ပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ပေါ်လွင်သော နမူနာဓာတ်ပုံများ ကို တင်ခဲ့ပေမယ့် ပထမရက်များ မှာတော့ မျှော်လင့်ထားသလောက် အောင်မြင်မှု ကို မရရှိခဲ့ချေ။ 

သူမရဲ့ နူးညံ့သော နှလုံးသား သည် စွန့်လွှတ်မှု ကို ပြုခဲ့ရသလောက် ပြန်လည် အကျိုးခံစားခွင့် ကို မရရှိသေးပေ။

Subscriber ဝင်ရောက်သူ သည် လက်ချိုးရေလို့ရသော အနည်းငယ်သာ ရှိခဲ့ပြီး၊ မသန္တာ ပြောခဲ့သလို ဒေါ်လာ ၅၀ များ နှင့် Tips များ သည် အလှမ်းဝေးကွာသော အိပ်မက် တစ်ခုသဖွယ် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

တစ်ကိုယ်လုံးကို အရင်းပြု ပြီး ရှက်ရွံ့ခြင်း များကို မျိုချကာ စတင်ခဲ့ရသော လုပ်ငန်းခရီး၏ အေးစက်သော အစပျိုးမှု သည် လင်းလင်း ကို စိတ်ပျက်အားငယ်မှု ၏ အရိပ်အောက်သို့ တွန်းပို့နေခဲ့သည်။

'ငါ့ရဲ့ စတေးမှုက တန်ဖိုးမရှိဘူးလား... အမေကော အမြန်ဆုံး လွတ်မြောက်နိုင်ပါ့မလား...' ဟူသော အတွေးပူပန်မှု များသည် လင်းလင်း၏ နှလုံးသား ကို ညှစ်ကိုင်ထားသလို ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။

ငွေကြေး ဟူသော မှော်အစွမ်း သည် သူမထံသို့ အလွယ်တကူ စီးဆင်းမလာသေး သဖြင့် လင်းလင်း သည် နောက်ထပ် ပိုမို ရဲရင့်သော စွန့်စားမှု မျိုးကို ပြုလုပ်ရတော့မလားဟု ကြောက်ရွံ့စွာ စဉ်းစား နေမိတော့သည်။

လင်းလင်း ဟာ မျက်ရည်ဝဲဝဲ နဲ့ မသန္တာ ကို အားငယ်သော အသံ ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"မကြီး... ဘာလို့လဲဟင်။ Subscription ဝင်တဲ့သူက ဒီလောက်ပဲလား။ သမီး စိတ်ညစ်လာပြီ..."

မသန္တာ ကလည်း အခြေအနေ ကို နားလည်စာနာ ပြီး နှစ်သိမ့် စကားဆိုခဲ့သည်။

"ညီမလေး... Online စီးပွားရေး ဆိုတာ နည်းနည်းတော့ သည်းခံရတယ် လေ။ ပိုက်ဆံ အလွယ်တကူရတယ် ဆိုတာ ကြော်ငြာ သဘောပါ။ အပြင်မှာ ဈေးကွက် ရှာဖွေရဦးမယ်။ ညီမလေးရဲ့ နာမည်ကို လူသိအောင် လုပ်ရဦးမယ်။ Bigo မှာတုန်းကလို အေးအေးဆေးဆေး နေလို့ မရဘူး။"

မသန္တာရဲ့ ညွှန်ကြားချက် အရ လင်းလင်း ဟာ "ပိုင်လေး" ဆိုတဲ့ နာမယ်တစ်ခုတည်ဆောက်ကာ Social Media Platform များ ဖြစ်သည့် TikTok နှင့် Instagram တို့လို နေရာများတွင်ပါ နမူနာပုံများ တင် ပြီး သူမရဲ့ OnlyFans လင့်ခ် ကို ပြန်လည် ကြော်ငြာ ရတော့သည်။

ဤသို့ ကြော်ငြာရာ မှာ သူမဟာ ပိုမို စွန့်စားရသည့် ပုံတွေ၊ နေရာများ (ဥပမာ- ရေကူးကန်နား၊ ဒါမှမဟုတ် အဝတ်လဲခန်းနား) တွေမှာ ရိုက်ကူးတင်ပြဖို့ လိုအပ်လာခဲ့သည်။ မသန္တာ က ပိုမိုဖိအားပေး ညွှန်ကြားခဲ့သည်။

"ညီမလေး... အမတို့လုပ်ငန်းက ဖောက်သည်ကို ဆွဲဆောင်မှ ရမှာ။ လူတွေက ရိုးရိုးပုံတွေကို မကြည့်ချင်ဘူး။ လန်းလန်းဆန်းဆန်း၊ ဆန်းဆန်းပြားပြား ဖြစ်မှ ပိုက်ဆံပေးမှာ။ ညီမလေးကို အမ ယုံတယ်။ ရဲရဲသာလုပ်!"

လင်းလင်း ဟာ ရင်ထဲ အောင့်သက်သက် ဖြင့်ပင် မသန္တာ ခိုင်းသည့်အတိုင်း လိုက်လုပ်ခဲ့ရသည်။ သူမ၏ နူးညံ့သော စိတ်နှလုံး ထဲမှာတော့ အပြစ်ရှိသလို ခံစားမှု၊ ကြောက်ရွံ့မှု၊ ရှက်ရွံ့မှု တို့သည် တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွား လာခဲ့သည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(05)

                                        

အိမ်ပြန်ရောက် သောအခါ အစ်ကို ကိုခန့် ရဲ့ ရိုးသားတဲ့ မျက်နှာ ကိုတောင် တည့်တည့်မကြည့်ရဲ တော့သည့်အထိ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပင်ပန်းမှု များ လွှမ်းမိုးနေခဲ့သည်။ 

"ငါ့ရဲ့ ဒီလုပ်ရပ်ကို အစ်ကိုသာ သိသွားခဲ့ရင်..." ဟူသော စိုးရိမ်ထိတ်လန့်ခြင်း ဖြင့် သူမ၏ ရင်ခုန်သံ သည် တစ်စက္ကန့်မျှပင် မငြိမ် တော့ဘဲ လျှို့ဝှက်ချက်၏ ဝန်ထုပ်ပိုး ကို ခက်ခဲစွာ ထမ်းပိုးနေခဲ့ရသည်။

လင်းလင်း ရဲ့ စိတ်ဖိစီးမှု များဖြင့်အတူ အချိန်များ ဟာ တိတ်တဆိတ် ကုန်ဆုံး လာခဲ့သည်။ သူမဟာ အိမ်ရဲ့ မှောင်ရိပ်ကျသော ထောင့်များ၊ အစ်ကို အလုပ်မှ မပြန်ခင် တိုတောင်းသော အချိန်များ ကို အသုံးချပြီး သူမ၏ လျှို့ဝှက်သော အလုပ် ကို ဆက်လက် လုပ်ကိုင်နေခဲ့ရသည်။ 

တစ်လခန့် ကြာမြင့် လာသော်လည်း သူမရဲ့ နှလုံးသား ထဲက အပြစ်ရှိသလို ခံစားချက် သည် လုံးဝ ပျောက်ကွယ်မသွား ဘဲ အမြဲတစေ နှိပ်စက် နေခဲ့သည်။

ဒီအတောအတွင်းမှာပဲ ကိုခန့် ဟာ ညီမဖြစ်သူကို သတိထားမိ လာခဲ့သည်။ လင်းလင်း ဟာ အရင်လို ပေါ့ပါးသွက်လက်မှု မရှိတော့ဘဲ ဖုန်းကို အမြဲတမ်း ကိုင်နေတတ်ခြင်း၊ သူ့အကြည့်တွေကို ရှောင်နေတတ်ခြင်း တို့ကို တွေ့ရတဲ့အခါ သံသယ၏ အရိပ်များ ဝင်လာခဲ့သည်။ 

ကျောင်းလည်း စနစ်တကျ မသွားတော့ သလို၊ တစ်နေကုန် အခန်းထဲမှာပဲ ပုန်းအောင်းနေတတ် သည်ကို မြင်တွေ့နေရသည်။

တစ်ရက်မှာတော့ ကိုခန့် ဟာ သူ့ရဲ့ ညပိုင်း စားပွဲထိုး အလုပ် ကို ဖျက်၍ အိမ်ကို စောစော ပြန်လာ ခဲ့သည်။

ညီမလေးရဲ့ ထူးဆန်းနေတဲ့ အပြုအမူ ကို မျက်ဝါးထင်ထင် သိချင်နေခဲ့ ခြင်းကြောင့်ပင်။ 

အိမ်ထဲကို တိတ်တဆိတ် ဝင်လာ တော့ လင်းလင်းရဲ့ အခန်းတံခါး က အသာလေး ဟနေ တာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ 

ကိုခန့် သည် ဖြည်းညှင်းစွာ တံခါးဝကို လျှောက်သွား လိုက်သည်။

အခန်းထဲမှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်း ကြောင့် ကိုခန့်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး သွေးပျက်မတတ် တောင့်တင်း သွားခဲ့ရတယ်။      

လင်းလင်း ဟာ အဝတ်ပါးပါး ကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားပြီး၊ မျက်နှာကို Mask အုပ်ထား ကာ ဖုန်း၏ Screen ကို ကြည့်ကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ဟန်ပန်မျိုး တွေ ပုံဖော် နေခဲ့သည်။ 

လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားတဲ့ ဖုန်း ဟာ လျှို့ဝှက်သော ဗီဒီယိုရိုက်ကူး အလုပ် ကို လုပ်နေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။

"လင်းလင်း... ညီမလေး... ဘာလုပ်နေတာလဲ!"

ကိုခန့်ရဲ့ ဒေါသသံ ဟာ လျှို့ဝှက်ချက်ပြည့်နှက်နေသော အခန်း တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်း သွားခဲ့တယ်။

လင်းလင်း ဟာ အစ်ကို့အသံ ကြောင့် လန့်ပြီး အလန့်တကြား လှည့်ကြည့် လိုက်တယ်။ 

တံခါးဝမှာ ဒေါသထွက်ကာ ရပ်နေတဲ့ အစ်ကိုဖြစ်သူ ကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ သူမရဲ့ ရင်ဘတ်ထဲက အရာအားလုံး ပြိုကျသွားသလို ခံစားလိုက်ရ တယ်။ 

အရှက်တရား နဲ့ ကြောက်ရွံ့မှု ကြောင့် မျက်ရည်များ ဟာ ပူပူနွေးနွေး ပါးပြင်ပေါ် မှာ စီးကျ လာခဲ့တယ်။ 

သူမဟာ ချက်ချင်းဆိုသလို ကိုယ်ကိုဖုံးအုပ်ကာ ခေါင်းငုံ့ချ လိုက်တော့သည်။

ကိုခန့် က နားမလည်နိုင်စရာ ညီမလေးရဲ့ အပြုအမူ များကို ရှင်းပြခိုင်း တဲ့အခါ လင်းလင်း ဟာ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုကြွေး ရင်း၊ Bigo ရဲ့ အခက်အခဲများ၊ မသန္တာရဲ့ လမ်းညွှန်မှု များနှင့် မိခင်ရဲ့ အာမခံကြေး အတွက် OnlyFans မှာ ဗီဒီယိုများ ရောင်းချနေရတဲ့ အကြောင်း တွေကို အလုံးစုံ ဖွင့်ဟ ခဲ့ရသည်။

အဖြစ်အပျက် အားလုံးကို ကြားလိုက်ရတဲ့ ကိုခန့် ရဲ့ ပထမဆုံး ခံစားရတာက ပြင်းထန်တဲ့ ဒေါသ ပင်။

"မင်း... မင်း အသိစိတ် ရှိရဲ့လား! ဘာလို့ ဒီလို အရှက်မရှိတဲ့ လမ်း ကို ရွေးရတာလဲ။"

လင်းလင်း က မျက်ရည်တွေကြားကနေ လက်အုပ်ချီပြီး တောင်းပန် လိုက်သည်။

"ကိုကို... တောင်းပန်ပါတယ်။ သမီး မှားသွားတယ်... ဒါပေမယ့် သမီးတို့မှာ တခြား ရွေးစရာလမ်း မရှိလို့ပါ ကိုကိုရယ်... အမေ့ကို အမြန်ဆုံး လွတ်စေချင်လို့ပါ..."

ရှိုက်သံတွေကြောင့် စကားလုံးတွေ ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ဖြစ်ကာနေတယ်။               

"သမီး ဘယ်လိုပဲ ပင်ပန်းပါစေ ရပါတယ်။ ကိုကို တစ်ယောက်ထဲ ခံစားနေရတာကို သမီး မကြည့်ရက်လို့ပါ ကိုကို..."

ကိုခန့် က ညီမလေးလက်ထဲက ဖုန်းကို ဆွဲယူပြီး ပစ်ချချင်စိတ် ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် မျက်ရည်တွေနဲ့ ဝေ့သီကာ ဝမ်းနည်းပူဆွေးနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာ ကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ ဒေါသများ အနည်းငယ် ငြိမ်သက် သွားခဲ့ရသည်။

ညီမဖြစ်သူ လုပ်ခဲ့တဲ့ ဒီလိုမျိုး မှားယွင်းတဲ့ လုပ်ရပ် ဟာ မိခင်ကို ချစ်တဲ့ မေတ္တာ၊ သူ့အပေါ်ထားတဲ့ နားလည်မှု နဲ့ မိသားစုအပေါ် တာဝန်ယူချင်စိတ် တို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာရတယ်ဆိုတာကို နက်ရှိုင်းစွာ နားလည် သွားခဲ့သည်။

ကိုခန့် ညီမလေးနားကို တိုးသွား ပြီး ခေါင်းကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ် ပေးလိုက်သည်။

"လင်းလင်းရယ်... ကိုကို နားလည်ပါတယ်။ အမေ အမြန်ဆုံး လွတ်ဖို့အတွက် ညီမလေး စိတ်ပူနေတာကို ကိုကို သိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလမ်းက အန္တရာယ်ရှိတယ် ညီမလေး။ ညီမလေးရဲ့ ဘဝသိက္ခာတရားနဲ့ နာမည် ပျက်စီးသွားနိုင်တယ်။ နောက်ပြီး ဒီလောကထဲ ရောက်သွားရင် ပြန်ထွက်ဖို့ မလွယ်ဘူး..."

သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ ခဏကြာတော့ တိတ်ဆိတ်စွာ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ဖက်ထားခဲ့ကြတယ်။ 

ကိုခန့်က လင်းလင်းရဲ့ ခံစားချက်ကို နားလည်ပေးခဲ့ပေမယ့် ဒီလမ်းကြောင်းကနေ အမြန်ဆုံး ရပ်တန့်စေချင် နေခဲ့တယ်။

လင်းလင်းကတော့ အစ်ကို့ရဲ့ ပူပန်မှုတွေ၊ စိုးရိမ်စိတ်တွေကို နားလည်သော်လည်း သူမရဲ့ စိတ်ထဲမှာတော့...

"ကိုကို... အမေ့ဖို့ ပိုက်ဆံလိုနေသေးတယ်။ သမီး ရပ်လို့မရသေးဘူး။"

သူမ အစ်ကို့စကားကို နားထောင်ရင်း နောင်တတွေ စတင် ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပေမယ့် ငွေကြေးလိုအပ်ချက်က သူမကို ဆက်လက် တွန်းပို့နေခဲ့တယ်။ 

အခုဆိုရင် သူမစုဆောင်းထားတဲ့ ငွေပမာဏဟာ မိခင်ရဲ့ အာမခံကြေးအတွက် ခြေဖျားပင်မရောက်သေးပေ။ 

ငွေကို မြင်နေရတော့ သူမ အားတင်းပြီး ဆက်လုပ်နေခဲ့တယ်။ 

ဒါပေမယ့်  သူမရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ "ဒီလမ်းက တကယ် မှန်ရဲ့လား" ဆိုတဲ့ မေးခွန်းနဲ့အတူ  နောင်တ နဲ့ အမှားကို သိတတ်ခြင်း တွေက ကြီးထွားလာခဲ့ရတယ်။           

ကိုခန့် ဟာ ရင်ထဲက ဒေါသများ ကို မိသားစုမေတ္တာ ဖြင့် အစားထိုးလိုက်ပြီး ညင်သာစွာ ခွင့်ပြုချက် ပေးလိုက်သည်။

"လင်းလင်း... ကိုကို နားလည်တယ်... မင်း ရပ်လို့မရသေးဘူး ဆိုတာလည်း သိတယ်။"

"ဒါပေမယ့်  ကိုကို့မှာ တောင်းဆိုချက်နှစ်ခု ရှိတယ်။ ပထမတစ်ခုက မင်းရဲ့  ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ လုံးဝ ပေါက်ကြားလို့ မရဘူး။ ဘယ်သူ့ကိုမှ  မပြောနဲ့။ ဒုတိယတစ်ခုကတော့... ကိုယ်တုံးလုံး (Full Nude) လုံးဝ မပြရဘူး။  မပေါ်တပေါ် ဆွဲဆောင်မှု လောက်ပဲ ရိုက်။ နာမည်ပျက် မခံနိုင်ဘူး။  ဒီနှစ်ချက်ကို လိုက်နာနိုင်ရင် ကိုကို ခွင့်ပြုပေးမယ်။ ဆက်လုပ်ပါ..."

လင်းလင်း ဟာ အစ်ကို့ရဲ့ နွေးထွေးသော ခွင့်ပြုချက် ကို ရလိုက်တော့ ဝမ်းသာအားရ ဖြင့် မျက်ရည်များကြားမှ ပြုံး လိုက်သည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုကို... ကိုကို့စကားကို သမီး လိုက်နာပါ့မယ်။ သမီး ဒီနှစ်ချက်ကို ဘယ်တော့မှ မဖောက်ဖျက်ပါဘူး..."

နောက်ရက်တွေမှာတော့  လင်းလင်း ဟာ တရားဝင် ရိုက်ကူးမှု ကို စတင်ခဲ့တယ်။ အစ်ကို ကိုခန့် အိမ်မှာ  ရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ သူမဟာ အခန်းတွင်းမှာပဲ မသန္တာ ညွှန်ကြားတဲ့  ပုံစံမျိုးစုံ၊ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော Provocative ပိုစ့်များ ဖြင့် ဓာတ်ပုံနဲ့  ဗီဒီယိုတွေ ရိုက်ကူး တယ်။

သူမရဲ့ ပင်ကိုအလှ များဖြစ်သည့် နူးညံ့သော  ရင်သားအုံတို့၊ မိန်းမကိုယ်၏ နယ်မြေ တို့ကို မပေါ်တပေါ်လေး ဖော်ပြ ပြီး  အလှဓာတ်ပုံများ ရိုက်ယူ ခဲ့ရသည်။

တစ်ယောက်တည်း ကိုယ့်ဖာသာ ရိုက်ဖို့ ခက်ခဲ လာတဲ့အခါ အစ်ကိုဖြစ်သူကို အကူအညီ တောင်း ရတော့သည်။

"ကိုကို... ဒီဘက်က ထောင့်ကနေ ပုံလေး ရိုက်ပေးပါဦး။ ဒီဖက်က ရိုက်ရင် ပိုပြီး လှမယ်..."

ကိုခန့်  ဟာ ညီမဖြစ်သူရဲ့ အဝတ်အစားပါးပါး နဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပုံစံ  ကို မျက်နှာပူပူ နဲ့ ကင်မရာမန်း တစ်ယောက်လို အခန်းထောင့်မှာ မတ်တပ်ရပ် ပြီး  ရိုက်ပေးနေရ တယ်။             

တစ်ခါတစ်ရံ ရိုက်နေရင်း နဲ့ လင်းလင်း က  လျှို့ဝှက်အပ်သော နေရာများ ပေါ်သွား ပြီဆိုရင် ကိုခန့် က ချက်ချင်း  အော်ငေါက် ပြီး ဖုံးကွယ်စေ သည်။

"လင်းလင်း! အဲ့ဒီလိုဆို ပေါ်နေပြီ! မရဘူး!"

"အယ်... သမီး မတော်တဆပါ... ချက်ချင်း ပြန်ဖုံးလိုက်ပါပြီ ကိုကို။"

"ဒါက  ကြိုတင်ရိုက်ကူးတာမို့ အစက ပြန်ရိုက်လို့ရတယ်... Live လွှင့်ခဲ့ပြီဆို  မတော်တဆ မဖြစ်စေနဲ့။ ကိုကို သတိပေးထားတယ်။ စည်းမကျော်စေနဲ့။ ကဲ... ဒီဘက်ကို  ခန္ဓာကိုယ်နည်းနည်း စောင်းပြီး ပြန်ရိုက်မယ်။"

ဒီလိုနဲ့ ကိုခန့် ဟာ  ညီမဖြစ်သူရဲ့ ကင်မရာမန်း လုပ်ကာ သူမကို ပံ့ပိုးပေးနေရ တယ်။ လင်းလင်းရဲ့  ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အလှအပ ကို နေ့စဉ်နှင့်အမျှ မြင်တွေ့နေရ တော့တယ်။

လျှို့ဝှက်အပ်သော  နေရာများ မှလွဲ၍ ကျန်တာအားလုံးကို ကိုခန့် မြင်လိုက်ရ တော့ သူတစ်သက်လုံး  ညီမလို့သာ သတ်မှတ်ခဲ့တဲ့ လင်းလင်း အပေါ်မှာ မရိုးမသားတဲ့ စိတ်များ  တဖြည်းဖြည်း ဝင်လာခဲ့တယ်။ 

မောင်နှမ မေတ္တာရဲ့ ဘောင် ကို ကျော်လွန်တဲ့ အတွေးများ သည် ပူလောင်သော မီးလျှံ တစ်ခုလို ဝင်ရောက် လာခဲ့သည်။

သူဟာ  ညီမဖြစ်သူ ရေချိုးတာ၊ အိမ်သာတက်တာ စတာတွေကိုပါ ချောင်းကြည့် လာတတ်တယ်။  အလုပ်ကိုလည်း စိတ်မပါ တော့ဘဲ၊ တစ်ချိန်လုံး အိမ်မှာသာ တင်ကပ်နေ တော့တယ်။ 

လင်းလင်း  ကတော့ အစ်ကိုဖြစ်သူဟာ အပြင်မှာ အလုပ်နှစ်ခု လုပ်ရလွန်းလို့  ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေတာ ကြောင့် အိမ်မှာ အနားယူနေတာ လို့ပဲ ထင်မှတ် ပြီး  အပြစ်တောင် မမြင် ခဲ့ဘူး။

ကိုခန့် ကတော့ လင်းလင်းရဲ့ ပွင့်လန်းလာတဲ့  အလှအပ မှာ ယစ်မူး လို့၊ သူမရဲ့ အနားနားမှာပဲ တင်ကပ်နေချင် နေတော့တယ်။  တားမြစ်သော ရမ္မက် သည် မောင်နှမ သံယောဇဉ် ကို တဖြည်းဖြည်း ဝါးမျို  လာခဲ့ပြီ။

ရက်သတ္တပတ် အနည်းငယ် ကြာမြင့်လာသောအခါ လင်းလင်း ၏ အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှု များအတွက် အချီကြီးသော ဆုလာဘ် တစ်ခု ရရှိလာခဲ့သည်။              

သူမရဲ့  အကောင့်ထဲ သို့ Subscription အသစ် တစ်ခု ဝင်ရောက်လာပြီး ထူးခြားစွာပင်  အဲ့ဒီ Subscriber ဟာ သုံးနှစ်စာ Subscription ကို တစ်ထပ်တည်း ဝယ်ယူ  လိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

ရရှိလာသော ဒေါ်လာငွေပမာဏ ကို  မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ လင်းလင်း တစ်ယောက် အပျော်များဖြင့် လွှမ်းမိုး  သွားခဲ့ရပြီး ဝမ်းသာမှု၊ အံ့ဩမှု တို့ဖြင့် သူမကိုယ်သူမပင် မယုံနိုင်  လောက်အောင် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

သူမသည် အပျော်လွန် ပြီး အခန်းထဲကနေ ကိုခန့်ဆီ အလျင်အမြန် ပြေးလာ ခဲ့သည်။

"ကိုကို...  ကိုကိုရေ... ကြည့်ပါဦး! သမီး အချီကြီး ပိုက်ပြီ! ဘောစိတစ်ယောက် က  သုံးနှစ်စာ Subscription ကို ဝယ်သွားတယ်! အခု အမေ့ အာမခံကြေးအတွက် ငွေတွေ  အများကြီး ပြည့်သွားပြီ!"

ကိုခန့် လည်း ညီမလေးရဲ့ ပျော်ရွှင်မှု ကူးစက်ခံရပြီး ဝမ်းသာ လို့သွားခဲ့သည်။ 

မောင်နှမနှစ်ဦးသား ပျော်ရွှင်စွာ လက်ခုပ်တီး ပြီး အပျော်များ ကူးစက် ခဲ့ကြသည်။

"တော်လိုက်တာ ညီမလေးရယ်... တော်လိုက်တာ!"

လင်းလင်း  ကလဲ Subscription ဝယ်သွားတဲ့ 'ဂျက်ကီ (Jackie)' ဆိုသူ ဘောစိ ကို  ကျေးဇူးတင်ကြောင်း Video အတိုလေး တစ်ခု ရိုက်ပြီး ကိုယ်တိုင် ပို့ပေး  လိုက်သည်။ (မျက်နှာကတော့ ထုံးစံအတိုင်း Mask/Sticker ဖြင့် ကွယ်ထား  ခဲ့သည်)။

အဲ့ဒီမှာပဲ ဂျက်ကီ ဆိုသူက လင်းလင်းကို တိုက်ရိုက် Message ပြန်ပို့ လာခဲ့သည်။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်  Honey။ မင်းရဲ့ ဗီဒီယိုတွေကို အရမ်းသဘောကျ တယ်။ ငါ့အတွက် တစ်ယောက်တည်း  (Private) Live လွှင့်ပြီး ကပြဖို့ တောင်းဆိုချင်တယ်... ရမလား။"

Live ပြသရမယ် ဆိုတဲ့ အယူအဆက OnlyFans မှာရှိပေမယ့် တစ်ယောက်တည်းအတွက် သီးသန့် Live ဆိုတော့ အနည်းငယ် ထူးခြား နေခဲ့သည်။ 

လင်းလင်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ စဉ်းစားရကြပ် သွားပြီး ကိုခန့်ကို တိုင်ပင်ဖို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ်။

"ကိုကို...  Subscriber ဂျက်ကီက သုံးနှစ်စာ ဝယ်ပြီးတော့ သမီးကို သူ့အတွက် သီးသန့် Live  လွှင့်ပြီး ကပြခိုင်းတယ်... သမီး ဘာပြန်ပြောရမလဲ မသိဘူး"       

ကိုခန့် က မျက်မှောင်ကြုတ် လိုက်သည်။ ဒီလို တောင်းဆိုမှုမျိုးက စည်းကျော်နိုင်တာ မို့ စိုးရိမ်သော လေသံ ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ကရမယ်ဆိုရင် ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး ညီမလေး..."

"သူက အဲ့လိုတော့ တိတိကျကျ မပြောပါဘူး ကိုကို။ ဒါပေမယ့် သူကြိုက်တဲ့ ပုံစံကို တောင်းရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."

"အင်း...  မပေါ်တပေါ် ဒါမှမဟုတ် ရေကူးဝတ်စုံ လောက်နဲ့ ကပြမယ်ဆိုရင်တော့ ရတယ်။  ဒါပေမယ့် ညီမလေးကိုယ်တိုင်က ကိုယ့်စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းကို လိုက်နာရမယ် နော်။"

လင်းလင်း  လဲ အစ်ကို့စကား အတိုင်း ဂျက်ကီ ကို စည်းကမ်းချက် နဲ့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။  ဂျက်ကီ ကလဲ "ရတယ်" လို့ ပြန်ဖြေလာတာကြောင့် ညကျရင် Live လွှင့်ပြီး ကပြဖို့  ပြင်ဆင် ရတော့မယ်။

"ကဲ... ကိုကိုနဲ့ အတူတူ အကကျင့်ရအောင်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပဲ ကရမှာ။ ကိုကို ဘေးကနေ ကြည့်ပေးမယ်။"

ကိုခန့် က ညီမဖြစ်သူကို အနီးကပ် မြင်တွေ့ရမယ့် အခွင့်အရေး ရတာကြောင့် စိတ်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ ပျော်ရွှင် သွားခဲ့တယ်။ 

ညီမဖြစ်သူရဲ့  လှုပ်ရှားမှုတိုင်း ကို အနီးကပ်ကြည့် ရင်း မရိုးမသားစိတ် များက ပိုမို  ကြီးထွား လာခဲ့ပြီး မောင်နှမ မေတ္တာ ဟူသော နယ်နိမိတ် သည် တဖြည်းဖြည်း  တုန်ခါ လို့နေခဲ့ပါတော့သည်။

Private Live Show အတွက်  ချိန်းဆိုထားသော အချိန် နီးကပ် လာသည်နှင့်အမျှ လင်းလင်း တစ်ယောက်  ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက် လို့လာပြီး ကြောက်လန့်မှု ဖြင့် တုန်ခါ  နေခဲ့သည်။ 

အစ်ကို့ရဲ့ စည်းကမ်းချက်များ ကို သတိရ နေသော်လည်း  ပထမဆုံးအကြိမ် တစ်ယောက်တည်းအတွက် ဖျော်ဖြေရမည့် ဖိအား သည် ကြီးမားသော  တောင်ကြီး တစ်လုံးလို ဖိစီးနေခဲ့သည်။

သူမ ဝတ်ဆင်ထားသည် က အဖြူရောင် အသားပါးပါး ဖြင့် ပြုလုပ်ထားသော စကပ်အတိုလေး ဖြစ်သည်။ 

အပေါ်ပိုင်းတွင်  U Shape လည်ပင်းပေါက် ရှိသည့် ချိုင်းပြတ်အင်္ကျီ ကို ဝတ်ဆင်ထားရာ  သွယ်လျသော လက်မောင်းသား ဖွေးဖွေး တို့သည် ပေါ်လွင် လို့နေပြီး၊  အင်္ကျီပါးပါး အောက်မှ အတွင်းကိုယ်အင်္ဂါ အစိတ်အပိုင်းများ ကို မပေါ်တပေါ်  ဖုံးကွယ် ထားသော ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။

စိတ်လှုပ်ရှား နေသော ညီမကို ကိုခန့် က နွေးထွေးစွာ ပွေ့ဖက် လိုက်သည်။

"အဆင်ပြေသွားမှာပါ ညီမလေးရယ်... ဘာမှ တွေးကြောက်မနေနဲ့ နော်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုရှိရှိ လုပ်ပါ..."

လင်းလင်း ကလည်း ကိုခန့်ကို တင်းကျပ်စွာ ပြန်ဖက် ရင်း ရင်ဖွင့် လိုက်သည်။

"ကိုကို... သမီး အခန်းထဲ ရှိနေပေးပါလား ဟင်... တစ်ခုခုဆို လှမ်းပြောပြီး တိုင်ပင်လို့ရတာပေါ့... သမီး တစ်ယောက်တည်း မလုပ်ရဲလို့ပါ..."

ကိုခန့် ဟာ ညီမလေးအနားမှာ ကပ်ပြီး နေချင်နေတာ မို့ ဝမ်းသာသွား ပေမယ့် မျက်နှာပိုးကို သတ် ပြီး မှင်သေသေ နေလိုက်သည်။

"အင်း...  ကိုကိုလဲ ညီမလေးကို စိတ်ပူနေတာ... နေပေးပါမယ်လေ... ကင်မရာရဲ့ ကျောဘက်မှာ  ကိုကို နေပေးမယ် နော်။ မင်းကို ဘယ်သူမှ မမြင်ရစေရဘူး။"

ကိုခန့်ရဲ့ ဟန်ဆောင်မှုရှိသော စကား ကြောင့် လင်းလင်း လဲ သက်ပြင်းချ လိုက်ပြီး ကြောက်စိတ်များ ပြေပျောက် သွားခဲ့ရသည်။ 

အစ်ကိုရှိနေရင် အားဖြစ်မယ် လို့ ခံစားလိုက်ရသည်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(06)     

ဂျက်ကီ နဲ့ ချိန်းဆိုထားတဲ့ အချိန်ရောက်လာ တော့ လင်းလင်း လဲ Private Live ကို စတင် လွှင့်လိုက်တယ်။ 

သူမဟာ  မျက်နှာကို ကြောင်ပုံစံ အမွှေးပွ မျက်နှာဖုံး လေး စွပ်ထားပြီး၊ ဝတ်ထားတဲ့ U  Shape ချိုင်းပြတ်အင်္ကျီ ရဲ့ ကျယ်သီးတို့ကို အပေါ်နှစ်လုံးဖြုတ် ကာ  လည်ပင်းကို ခပ်လျော့လျော့ ထားလိုက်သည်။

တစ်ဖက်က ဂျက်ကီ က လင်းလင်း နဲ့ အပြန်အလှန် စကားများ ပြောကြသည်။ 

စာတော်သော  လင်းလင်း ဟာ အင်္ဂလိပ်လိုကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြန်ပြော  နိုင်တာကြောင့် နှစ်ဦးသား စကားပြောလို့ အဆင်ပြေ နေခဲ့သည်။ လင်းလင်း က  ဂျက်ကီ နဲ့ စကားပြောရင်း သူ့ဆံပင်ကို သပ်ချလိုက်၊ ဆံပင်ခွေလေးကို  လက်ညှိုးမှာ ပတ်လို့ ဆော့လိုက် နှင့် ချစ်စဖွယ် လှုပ်ရှားမှုလေးတွေ လုပ်ပြ  နေခဲ့သည်။

"မင်းရဲ့ ဆံပင်က ဘယ်လောက်ထိ ရှည်တာလဲ Honey?"

"တင်ပါးကို ကျော်တယ်..."

သူမ ပြောရင်းနဲ့ မတ်တပ်ထရပ်ပြ တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကို လှည့်ပတ်ပြ လိုက်တော့ ဂျက်ကီ က သဘောကျလို့ သွားခဲ့တယ်။

"ကဲ ကဲ ထလက်စနဲ့... တစ်ခါတည်း ကိုယ့်ကို ဆက်ဆီအက ကပြပါလား။"

လင်းလင်း လဲ ပထမဆုံးအနေနဲ့ ဘယ်လီဒန့်စ် (Belly Dance) ကို စပြီး ကပြ လိုက်တယ်။

ကိုခန့် ကလည်း ကင်မရာရဲ့ နောက်ကွယ် ကနေ ကြည့်ရင်း ညီမဖြစ်သူကို ခြေဟန်လက်ဟန် နဲ့ နည်းပြ နေတယ်။ 

လင်းလင်း က ကင်မရာကို စူးစိုက်ကြည့် ရင်း အာရုံစိုက်ကာ ကပြ နေခဲ့သည်။

အကကွက်ပြီးသွားတော့ ဂျက်ကီ နဲ့ ထိုင်စကားပြောကြတယ်။

"မင်းမှာ ရည်းစားရှိလား။"

လင်းလင်း ချက်ချင်းပဲ ကိုခန့်ကို လှမ်းကြည့် တယ်။ 

ကိုခန့် က ခေါင်းယမ်းပြ တာနဲ့ လင်းလင်း က အမှန်အတိုင်းပင် "မရှိပါဘူး။" ဟု ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။

"မင်းလို လှတပတ ကောင်မလေး က ရည်းစားမရှိဘူး ဆိုတာ ဟုတ်ရဲ့လားကွယ်။"         

လင်းလင်း လဲ ဂျက်ကီ နဲ့ အပြန်အလှန် စကားပြောရင်း ရှက်စိတ်အနည်းငယ် လျော့ လို့သွားပြီး စကားပြောလို့ ကောင်းလာ ခဲ့သည်။

အဲ့ဒီမှာပဲ ဂျက်ကီ က ထူးဆန်းသော တောင်းဆိုချက် တစ်ခုကို တောင်းဆိုလာခဲ့သည်။

"Honey... မင်း လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက် ပြီး ချိုင်းကြားလေးကို ကင်မရာနား နည်းနည်းတိုး ပြီး ပြပေးပါလား။"

လင်းလင်း  လဲ အံ့ဩသွားသော်လည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပင် လက်နှစ်ဖက်ကို မြှောက် လိုက်ပြီး  ကင်မရာကို အနီးကပ် တိုး ပြီး ချိုင်းကြားအလှ ကို နှစ်ဖက်လုံး ပြသ လိုက်တယ်။

"အိုး... မင်း ချိုင်းကြားလေးကို ကိုယ် အရမ်း လျက်ချင်တာပဲကွယ်..."

ဂျက်ကီ ရဲ့ စကားကြောင့် လင်းလင်းအဖို့ ထူးဆန်းလို့နေ တယ်။ 

သူမရဲ့  အတွေးထဲ မှာတော့ 'ဒီလောက် နံစော်နေတဲ့ ချိုင်း ကို ဘာလို့ လျက်ချင်တယ်  ပြောပါလိမ့်' ဆိုပြီး အတွေးများ ဝင် နေခဲ့တဲ့အချိန် သူမရဲ့ ဖုန်းထဲကို  Notification ဝင်လာ တယ်။ 

ဒေါ်လာ ၅၀ ဝင်ကြောင်း နိုတီ တက်လာတယ်။

လင်းလင်း လဲ ဝမ်းသာ သွားပြီး အံ့ဩတုန်လှုပ် နေခဲ့သည်။ ထိုအခါ ဂျက်ကီ က သူမရဲ့ ရင်သား  ကို ပိုမိုမြင်ချင်ကြောင်း တောင်းဆိုလာပြန်သည်။

"Honey... မင်း ရင်ဘတ်ကို နည်းနည်း ဟ ပြီး ကင်မရာနား တိုးကပ်ပြ ပါလား။"

လင်းလင်းလဲ ဒေါ်လာ ၅၀ မျက်နှာနဲ့ စိတ်လဲရဲတင်းလို့လာပြီး အင်္ကျီရင်ဘတ်ကို ဟ ကာ ကင်မရာနား တိုးကပ်ပြ လိုက်တယ်။ 

ဂျက်ကီ က ဖုန်းနားသို့မျက်နှာတိုးကပ်၍ လင်းလင်းရဲ့ ရင်သားထုကို စိုက်ကြည့်ရင်း မကျေနပ်သေး ဘဲ စည်းမျဉ်းကို ကျော်လွန် လာတော့သည်။

"အင်္ကျီကို ချွတ်ပြပါလား။"

လင်းလင်း ကိုခန့်ကို လှမ်းကြည့် တော့ ကိုခန့် က ခေါင်းယမ်းပြ တာနဲ့ လင်းလင်း က ငြင်းဆို လိုက်သည်။

"မရပါဘူး။ အဲ့လိုမျိုး မလုပ်နိုင်ဘူး။"

ဂျက်ကီ က ချက်ချင်း ဈေးကွက်မြှင့် လိုက်ပြီး ဒေါ်လာဖြင့် သွေးဆောင် လေတော့သည်။           

"ကောင်းပြီ။  မင်း အကောင့်ထဲကို ဒေါ်လာ ၁၀၀ လွှဲပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ဒါ မင်းရဲ့  နို့အုံတခြမ်းအတွက် တန်ဖိုး ပါ။ အင်္ကျီ ချွတ်ပြမယ်ဆို နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၂၀၀  ပေးမယ်။ မင်း ရှက်နေရင် နို့သီးခေါင်းကို ကွယ်ထား ပေါ့။ မင်းရဲ့  အပေါ်ပိုင်း အဝတ်မပါတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို မြင်ချင်တယ်..."

လင်းလင်း လဲ မယုံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ် သွားပေမယ့် အဲ့ဒီအချိန်မှာ သူ့ဖုန်းထဲကို Notification ဝင်လာပြန်သည်။

ဒေါ်လာ ၁၀၀ ဝင်လာတယ် ဆိုတဲ့အကြောင်း။ လင်းလင်း မယုံနိုင်လောက်အောင် အံ့ဩတုန်လှုပ် နေတယ်။

သူမ ကိုခန့်ကို ကြည့် ကာ ငွေဝင်တာ ဟုတ်မှန်ကြောင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြ လိုက်တယ်။ 

လင်းလင်း  က အင်္ကျီကျယ်သီးကို ဖြုတ်မလို တပ်လို နဲ့ ကိုင်ထားရင်း ကိုခန့်ကို  လှမ်းကြည့် ပြီး ကင်မရာကို လက်နဲ့အုပ်ကာ အသံကို Mute လုပ်လိုက်ပြီး  တောင်းဆို လိုက်သည်။

"ကိုကို... အပြင်ထွက်ပေးပါ... သမီး ရှက်တယ်..."

ကိုခန့် က စိတ်လှုပ်ရှားမှု နဲ့ မရိုးမသားစိတ် ရောထွေးနေသော မျက်နှာဖြင့် ကြည့်ရင်း ခေါင်းကိုခါယမ်း ကာ ငြင်းဆန် လိုက်သည်။

"မရဘူး လင်းလင်း... ကိုကို ရှိနေမှ ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း ပေးလို့ရမှာ..."

လင်းလင်း လဲ အခက်တွေ့ သွားတာပေါ့။ 

ဂျက်ကီ က ထပ်လောဆော် လာတယ်။

"ချွတ်လိုက်လေ ဘေဘီရယ်... နောက်ထပ် ၂၀၀ မလိုချင်ဘူးလား... ချွတ်လိုက်ပါ။"

လင်းလင်း လဲ သက်ပြင်းချ လိုက်ပြီး ကိုခန့်ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့် ရင်း အင်္ကျီကျယ်သီးတွေ ဖြုတ် လိုက်တယ်။ 

လင်းလင်းရဲ့  အင်္ကျီကျယ်သီးတွေ အကုန်ပြုတ်သွား တော့ ရင်ဘတ်ဟောင်းလောင်း ဖြစ်သွားပြီး  ဗိုက်သားချပ်ချပ် နဲ့ နို့အုံလေး တစ်ခြမ်း ပေါ်လို့သွားခဲ့ပါတော့တယ်။ 

ကိုခန့်ရဲ့ မျက်လုံးများ ဟာ တားမြစ်သော အလှတရား ကြောင့် အရောင်များ လဲ့ လို့နေခဲ့ပါပြီ။         

လင်းလင်း  ရဲ့ ချိုင်းပြတ်အင်္ကျီ မှ ကျယ်သီးများ ဖြုတ်ချ လိုက်ပြီး ရင်ဘတ်တစ်ခြမ်း  ဟောင်းလောင်း ဖြစ်သွားတဲ့ မြင်ကွင်းဟာ ကင်မရာမှတစ်ဆင့် ဂျက်ကီ ဆီသို့  တိုက်ရိုက် ပို့ဆောင် ပေးလိုက်သလို၊ ဖုန်းနောက်ကွယ်က ကိုခန့်ရဲ့ မျက်စိရှေ့  မှာလည်း အထင်းသား ပေါ်လွင် နေခဲ့သည်။ 

လင်းလင်း ဟာ ရှက်ရွံ့မှု  ကြောင့် မျက်နှာဖုံးအောက်ကနေ မျက်နှာများ ရဲတက် နေပြီး လက်ဖြင့် ဝင်းဝါသော  ရင်သားအုံ ကို မဖုံးနိုင်တဖုံး ကမန်းကတန်း ဖုံးထား ဖို့ ကြိုးစားနေရသည်။

ဂျက်ကီ ကတော့ မျက်နှာဖုံးနောက်က ပြုံးနေသော လင်းလင်း ရဲ့ တစ်ဝက်တပျက် ပေါ်လွင်နေတဲ့ နို့အုံအလှ ကို ငေးမောကြည့်ရှု နေခဲ့သည်။

"Oh  my god, Baby... မင်း အရမ်းလှတယ်။ မင်းရဲ့ နူးညံ့သော ရင်သားအုံ တွေက  ပြီးပြည့်စုံ တယ်။ ကဲ... ပြောထားတဲ့အတိုင်း နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၂၀၀ ကို  မင်းအကောင့်ထဲ လွှဲပေးလိုက်ပြီ..."

လင်းလင်း ရဲ့ ဖုန်းထဲကို  နောက်ထပ် Notification ထပ်ဝင်လာ ပြီး ဒေါ်လာ ၂၀၀ ဝင်လာကြောင်း အသိပေး  လိုက်တယ်။ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ဒေါ်လာ ၃၅၀ ရလိုက် တာကြောင့် သူမရဲ့  စိတ်ထဲမှာ ငွေကြေးအပေါ် စွဲလန်းမှု ပိုကြီးထွားလာခဲ့သည်။

ကိုခန့် ဟာ  ညီမလေးရဲ့ ဒီလို စည်းကျော်သွားတဲ့ လုပ်ရပ် ကြောင့် ဒေါသထွက်လွန်း လို့  ဖောက်ထွက်မတတ် ဖြစ်နေခဲ့ရပေမယ့် အကာအကွယ်မဲ့သွားတဲ့ ညီမဖြစ်သူရဲ့ ဝင်းဝါသော  ရင်သားအုံ ကို ကြည့်ရင်း မျက်လုံးတို့ ပြူးကျယ် သွားတော့တယ်။ 

သူ့ရဲ့ ပုဆိုးအတွင်း မှ ယောင်္ကျားတို့၏ ရတနာကြီးက ထောင်မတ် လာတာကို သူ သတိထားမိလိုက်တယ်။ 

ကိုခန့် ဟာ လက်ကို ပုဆိုးအတွင်းထည့်ကာ ရတနာတံကို ဆုပ်ကိုင် ထားရင်း အသာ ပွတ်ဆွဲ လို့နေမိတယ်။ 

လင်းလင်း ကတော့ ဖုန်းကိုသာ အာရုံစိုက် နေရတာမို့ ကိုခန့်ရဲ့ အဖြစ်ကို မမြင်မိ ပေ။

လင်းလင်း  က ပိုက်ဆံဝင်ကြောင်း နိုတီတက်သွားတာကို ဘေးကို ပွတ်ဆွဲ လိုက်တော့ လက်ဖြင့်  ကွယ်ထားသော ရင်သားနို့သီးဖျား ကို ရုတ်တရက် ဖယ်လိုက် တယ်။          

အညိုနုရောင် အပျိုစင် နို့သီးခေါင်းလေး ပေါ်လွင်သွားတယ်။ 

တစ်ဖက်က ကြည့်နေတဲ့ ဂျက်ကီ ကလဲ နို့သီးဖျားကို သဘောကျ သွားသလို ကိုခန့် ကလဲ နို့သီးခေါင်းလေးကို ငေး နေမိတယ်။

"လှလိုက်တဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးပဲကွယ်..."

ဂျက်ကီ အသံကြောင့် လင်းလင်း လဲ အသိစိတ်ပြန်ဝင် ကာ သူ့ရင်သားက နို့သီးခေါင်းကို ဖုံးကွယ်ထား လိုက်တော့သည်။ 

ဂျက်ကီ က တဟဲဟဲ လုပ် ရင်း ရမ္မက်ဆန်စွာ တောင်းဆို လာပြန်သည်။

"ပြန်မဖုံးနဲ့တော့လေ Honey ရယ်... ကိုယ်လဲ မြင်ထားပြီးသား ပဲဟာ... လက်ကို ဖယ်လိုက်ပါ..."

လင်းလင်း  ကလဲ ကိုခန့်ကို လှမ်းကြည့် သည်၊ ကိုခန့် က ခေါင်းငြိမ့်တာလိုလို  ကြောင်ကြည့် လို့နေပြီး လင်းလင်းကိုယ်တိုင်ကလဲ အနေရဲလာ တာနဲ့  နို့သီးခေါင်းကို ပြန်ဖုံးကွယ်မထား တော့ဘဲ အပေါ်ပိုင်း ကိုယ်ဗလာပုံစံ  အတိုင်းပဲ Live ဆက်လွှင့် နေတော့တယ်။

နို့သီးခေါင်းနှစ်ခု ကို ပြန်မဖုံးတော့ဘဲ Live လွှင့်စကားပြော နေရင်း ဂျက်ကီ က လင်းလင်းကို သူ့ရင်သားအုံ ကို ပြန်ညှစ်ခိုင်း တယ်။

"Baby... မင်း လက်ကို သုံးပြီး အဲ့ဒီ နို့အုံကို နည်းနည်း ညှစ်ပြပါလား။"

လင်းလင်း ကလဲ နူးညံ့သော ရင်သားအုံ ကို အောက်ကနေ ပင့်ကိုင် ပြီး ညင်သာစွာ လုံးချေပြ လိုက်တယ်။

"အိုး ဘေဘီ... မင်း နို့အုံက တင်းနေတာပဲ... မင်းကို ရတဲ့ကောင်တော့ တကယ် ကံကောင်းမှာပဲ..."

ဒီလို ရမ္မက်ဆန်သော စကားများ ပြောနေရင်း လင်းလင်းရဲ့ အနောက်ဖက်မှာရှိတဲ့ ခန်းစီးစ က ပန်ကာလေကြောင့် တစ်ဖက် ပြုတ်ကျ သွားတယ်။ 

နံရံမှာ  ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ မိသားစုပုံ နဲ့ လင်းလင်းရဲ့ ဆုတံဆိပ်များ သူတို့ရဲ့  လျှို့ဝှက်ချက် ပေါ်သွားမှာစိုး လို့ ကိုခန့် က အဲ့ဒီခန်းစီးဆီ ပြေးပြီး  သွားပြန်တပ် လိုက်တယ်။

လင်းလင်း ကလဲ Live လွှင့်နေတာကို မေ့ ပြီး  သူ့ကိုကိုဘေးမှာ သွားကူ လိုက်တယ်။ ကိုခန့် က ခန်းစီးကို ကြိုးမှာတပ်၊  ကြိုးကို နံရံက သံမှာ ပြန်ချည် နေရင်း ဘေးလှည့်ကြည့် တော့ နို့သီးခေါင်းလေး  ထောင်လို့၊ ရင်သားအုံလေး တင်းမာနေတဲ့ အပေါ်ပိုင်း ဗလာ နဲ့ အပျိုမလေး  ရောက်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းခနဲ ဖြစ် သွားတယ်။     

ကြိုးစကို သံတိုင်မှာ ချည်နေရင်းနဲ့ ဆက်ပင် မချည်နိုင်ဘဲ တန်းလန်းကြီးရပ် ပြီး လင်းလင်းရဲ့ နို့အုံအလှ ကို ငေး နေမိပါတော့သည်။ 

တားမြစ်သော ရမ္မက်မီး သည် မောင်နှမ သံယောဇဉ် ကို လုံးဝ လောင်မြိုက် လို့သွားခဲ့ပါပြီ။

လင်းလင်း ရဲ့ ကိုယ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ မြင်ကွင်းဟာ ကိုခန့်ရဲ့ မျက်စိရှေ့ မှာ တားမြစ်သော အလှတရား အဖြစ် အထင်းသား ပေါ်လွင်နေဆဲဖြစ်သည်။

လင်းလင်း က အဖြစ်အပျက် ကို သတိရပြီး ကိုခန့် ကို ပြောလိုက်သည်။

"ကိုကို... ဘာလုပ်နေတာလဲ။ ချည်လေ။"

ကိုခန့် လဲ တုန်လှုပ်မှုမှ သတိရ သွားပြီး ကြိုးကို ဆွဲချည် လိုက်သည်။ ကြိုးချည်နေရင်း လင်းလင်းဖက် လှည့် ပြီး ဒေါသဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"ဟဲ့ နင်လဲ ဘာလာလုပ်နေတာလဲ ဟိုမှာ Live လွှင့်နေတာ မဟုတ်လား"

"အယ်... ဟုတ်ပါရဲ့... မေ့ပြီး ထလာလိုက်တာ။ ဒုက္ခပါပဲ။" ဆိုပြီး ခေါင်းကို ကုတ် ရင်း ကင်မရာရှေ့ ပြန်သွား လိုက်တယ်။

ကင်မရာ  မြင်ကွင်း မှာတော့ အထက်ပိုင်း ကိုယ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့ လင်းလင်း အပြင်  ခန်းစီးကို ပြန်ချည်နေတဲ့ ကိုခန့် ရဲ့ ပုံစံကိုပါ မြင်လိုက်ရတာကြောင့်  ဂျက်ကီ က ချက်ချင်း မေးလာ တယ်။

"သူက ဘယ်သူလဲ။ မင်းရည်းစားလား။" လင်းလင်း က မေ့ပြီး အမှန်အတိုင်း ဖြေလိုက်သည်။

"အို မဟုတ်ပါဘူး။ ငါ့အစ်ကိုပါ..."

"မင်းအစ်ကို? ဟုတ်လား..." ပြန်ပြောရင်း အသံတိတ်သွား တယ်။

လင်းလင်း က နောက်ကို လှည့်ကာ ကိုခန့်ကို ကြည့်နေတဲ့အချိန် ဂျက်ကီရဲ့ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အသံ ထွက်လာခဲ့သည်။

"တကယ်လို့ မင်းနဲ့ မင်းအစ်ကိုနဲ့ ငါရှေ့မှာ Live လွှင့်ပြီး ချစ်တင်းနှောပြမယ်ဆို... မင်းကိုငါ ဒေါ်လာ ၁၀၀၀ ပေးမယ်။"

ဆိုတဲ့ အသံ က တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အချိန် မှာ ဟိန်း ပြီး ထွက်လာတယ်။ 

ဂျက်ကီစကားသံ ကြောင့် လင်းလင်း လဲ တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ ဖြစ်ပြီး လန့် သွားသလို၊ ကိုခန့် ကလဲ ကြိုးချည်ရင်း ကြောင် သွားခဲ့ရသည်။

ဂျက်ကီ က တစ်ဟားဟား ရယ် နေရင်း မောင်နှမ မေတ္တာကို စော်ကား လေတော့သည်။

"မင်းက  အစ်ကိုရှေ့မှာတောင် အင်္ကျီချွတ်ပြ နို့ပြနဲ့ Live လွှင့်နေတာ...  မင်းတို့ချင်းက အင်းစက် တွေ မလား... လုပ်ပါ... ငါပေးမယ့် ပိုက်ဆံက  မနည်းပါဘူး။ မင်းတို့ အတူနေပြယုံနဲ့ ပိုက်ဆံ အချီကြီး ရမှာ။"

လင်းလင်း လဲ အစပိုင်းတော့ ရှက် သွားပြီး ကိုခန့်ကိုတောင် လှည့်မကြည့်ရဲ တော့ဘူး။ 

နောက်တော့မှ ခေါင်းပြန်မော့ လာပြီး ဒေါသတကြီး ရန်တွေ့ တော့သည်။

"အို ရှင် ဘယ်လိုလူလဲ! ဘယ်နှယ် မောင်နှမချင်း ပြန်ရိုက်ခိုင်းနေတာလဲ! ရှင် ရူးနေတာလား!"

လင်းလင်း က ဒေါသတကြီးနဲ့ "ရှင် ရူးနေတာလား" ဆိုပြီး ရန်တွေ့နေတာကို ဂျက်ကီ ကတော့ သဘောကျ လို့သာ နေသည်။ 

သူမရဲ့ သွက်လက်သော စွာစိပုံစံ ကိုကြည့်ပြီး ဖန်သားပြင်နောက်ကနေ ပြုံးနေ တယ်။ 

လင်းလင်း က စကားများကို ရေပက်မဝင်အောင် ပြောဆို ရန်တွေ့ နေချိန်မှာ ဂျက်ကီ က ကိုခန့်ကို လှမ်းခေါ် လိုက်သည်။

"ဟေး ဘရို... ငါပြောတာ မင်း လက်ခံမလား... လာပါဦး ကင်မရာရှေ့ကို။ မင်းနဲ့ငါ စကားပြောကြမယ်လေ။"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(07)

                                                                            

ကိုခန့် ဟာ ခန်းစီးစကို ကြိုးချည်ပြီးပြီ မို့ လှည့်ထွက် နေတဲ့အချိန်  ဂျက်ကီ က သူ့ကို လှမ်းစကားပြောနေတာကြောင့် ရှေ့ဆက်သွားရမှာလား၊ ကင်မရာရှေ့  ဝင်ရမလား စဉ်းစား နေတုန်းမှာပဲ လင်းလင်း က ကိုခန့်ရဲ့ လက်ကို လှမ်းဆွဲ  လိုက်တယ်။

"ကိုကို... ဝင်ပြောလိုက်စမ်းပါ။"

ကိုခန့် လဲ ညီမလေး ဆွဲခေါ် တာနဲ့ ကင်မရာရှေ့ကို ရောက်လို့သွား တော့တယ်။ သူက သူ့ပါးစပ်ကို လက်နဲ့အုပ်ရင်း ဒေါသတကြီး ဝင်ပြော လိုက်တယ်။

"ဟုတ်တယ်  သူပြောတာ ဟုတ်တယ်။ မောင်နှမချင်း ပြန်လုပ်ခိုင်းတာကျ ခင်ဗျား လွန်တာပေါ့!  ပိုက်ဆံရှိတိုင်း ခင်ဗျားတို့ ထင်သလို လုပ်လို့ရမယ် ထင်နေတာလား! ကျုပ်ညီမက  အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးဗျ!"

လင်းလင်း က အဲ့ဒီအချိန်မှာ သူမရဲ့  အင်္ကျီကို ပြန်ဝတ် နေသည်။ ဂျက်ကီ က ကိုခန့်ရဲ့ စကားကို ကြားလိုက်ရ တဲ့အခါ  မျက်ခုံးပင့် သွားခဲ့သည်။

"ဟင် မင်းညီမက အပျိုစင် ဟုတ်လား... ပါကင်လေးပေါ့..."

လင်းလင်း က စိတ်တိုတို နဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ခါးထောက် ၍...

"ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ်... ကျမက အပျိုစင်! အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ!"

"မင်းအသက်  ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ။ မင်း အသက်လိမ်ပြီး OnlyFans မှာ အကောင့်ဖွင့်ထားတာ ငါ  တိုင်လိုက်ရင် မင်းရထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေ အကုန်ဆုံးမှာနော်... ပြီးရင်  မင်းကိုလဲ ထောင်ချမှာ။" ဆိုပြီး ဂျက်ကီက ပြန်ဖြဲ တယ်။

ဂျက်ကီ ဖြဲလိုက် တော့ လင်းလင်း ကလဲ ကြောက်ပြီး ငြိမ်သွား တယ်။ 

ကိုခန့်ရဲ့ လက်မောင်းကို ကိုင် ပြီး အကြောက်အကန် မေးလိုက်သည်။

"ကိုကို... သူပြောတာ ဟုတ်လား..."

ဒီအခါမှာ ဂျက်ကီဖက်ကနေ မြန်မာစကား နဲ့ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည်။

"ဟ  မင်းတို့က မြန်မာတွေလား... ဟာဟ ငါတော့ ဟန်ကျတာပဲ... ငါက မြန်မာတော့  မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ငါ့မိန်းမက မြန်မာမမို့လို့ မြန်မာလို နားလည်တယ်။  နည်းနည်း ပြောတတ်တယ်။"        

ကိုခန့် က လင်းလင်းလက်ကို ဆုပ်ကိုင် ပြီး နွေးထွေးစွာ နှစ်သိမ့် ပေးလေသည်။

"မကြောက်နဲ့ ညီမလေး။ ဒီကောင် ညီမလေးကို ခြောက်နေတာ။ သူဘာမှ လုပ်လို့မရဘူး။"

လင်းလင်း လဲ အစ်ကို့စကားကြောင့် ငြိမ် သွားချိန်မှာ ဂျက်ကီဖက်က အကြီးမားဆုံးသော ကမ်းလှမ်းမှု ကို ထပ်လုပ် လာခဲ့သည်။

"ကောင်းပြီ။  မင်းတို့ကို ငါတစ်ခု ကမ်းလှမ်းမယ်... မင်းတို့ သေချာစဉ်းစားပေါ့။  မင်းညီမကလဲ ပါကင်လေး ဖြစ်နေတာ ရယ်၊ မင်းတို့က မောင်နှမ ဖြစ်နေတာ ရယ်  ကြောင့် မင်းတို့ကို ငါ ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ ပေးမယ်။ မင်းတို့ သေချာ စဉ်းစား ပေါ့။  ဒီအမောင့်ကို မင်းတို့ မြင်တောင် မြင်ဖူးမှာ မဟုတ်ဘူး... ဟုတ်တယ်မလား။  ၁၀၀၀၀ ဆိုတဲ့ ပမာဏက မနည်းဘူးနော် ကိုယ့်ညီ... ဒီမှာ နှစ်ပေါက်အောင် ကပြ၊  ရိုက်ပြမှတောင် အဲ့လောက် ရဖို့ မသေချာဘူး ညီမရဲ့... မင်းလို  အပျိုစင်ပါကင်မလေးကို Live လွှင့်ပြီး ပါကင်ဖောက်ပြ မယ်ဆို နိုင်ငံတကာမှာ  ဈေးကွက်တောင် ရှိတယ်... ဒါပေမယ့် ဒီလောက်ရမှာ မဟုတ်ဘူးနော်။ မင်းတို့က  မောင်နှမဖြစ်တာရယ်ကြောင့် ဒီဈေးပေးတာ..."

ဂျက်ကီရဲ့ စကား ကြောင့် လင်းလင်းတို့ မောင်နှမ လဲ တိတ်ဆိတ်စွာ ငြိမ်လို့သွား တော့သည်။ 

ဒေါ်လာ  ၁၀၀၀၀ ဆိုတဲ့ ပမာဏ က သူတို့ မိသားစုရဲ့ ဒုက္ခအားလုံးကို ချက်ချင်း  ဖြေရှင်းပေးနိုင်မယ့်၊ အမေ အချုပ်ကနေ ပြန်လွတ်လာရုံသာမက  ဘဝတစ်ခုလုံးကိုတောင် ပြောင်းလဲပေးနိုင်မယ့် ကြီးမားသော ပမာဏ  ဖြစ်နေခဲ့ပါတော့သည်။

ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ ဆိုတဲ့ ငွေပမာဏ က လင်းလင်းတို့ မောင်နှမ ကို အလွန်အမင်း တွေဝေ စေခဲ့သည်။ 

နှစ်ယောက်သား အင်းမလှုပ်၊ အဲမလှုပ် ဖြစ်ပြီး တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကြည့် နေရုံကလွဲလို့ ဘာစကားမှ မဆိုနိုင် တော့ချေ။ 

ဂျက်ကီရဲ့ စကားလုံးများ သည် အခန်းတစ်ခုလုံး ကို ထူထပ်တဲ့ အငွေ့အသက်များ ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းထားသလိုပင်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ ဂျက်ကီ က ဖန်သားပြင်နောက်ကနေ စိတ်ရှည်စွာ ပြောလာသည်။        

"မင်းတို့ကို  အခုလုပ်ရမယ်လို့ ကိုယ်မဆိုလိုပါဘူးကွာ... မင်းတို့ သေချာ အချိန်ယူ စဉ်းစား  ပေါ့။ ဟုတ်ပြီလား။ တကယ်လို့ လက်ခံမယ်ဆို ကိုယ် စရံ ၁၀၀၀  ကြိုလွှဲပေးထားမယ်လေ... အင်း... မနက်ဖန် ညနေလောက် ကိုယ့်ကို  အကြောင်းပြန်ပေး ပေါ့နော်... ဒါဆို Streaming ပိတ်လိုက်တော့မယ် နော်..."

ဂျက်ကီ  က Live ကို ရပ်တော့မလို လုပ်လိုက် တဲ့အခါ ကိုခန့် ရဲ့ စိတ်ထဲမှာ  ငွေကြေးလိုချင်စိတ် နဲ့ ညီမဖြစ်သူအပေါ် တိတ်တခိုးအချစ် တို့က ပြင်းထန်စွာ  တွန်းအားပေး လာခဲ့သည်။

"ခဏလေး... ခဏလေး... ကျုပ် မေးစရာရှိသေးတယ်။ တကယ်လို့ ခင်ဗျားပြောတာကို ကျုပ်တို့ လက်ခံပြီထား..."

ကိုခန့်ရဲ့  "လက်ခံပြီထား" ဆိုတဲ့ စကားသံလေးနောက် မှာ လင်းလင်း က ချက်ချင်း မျက်နှာလေး  ရဲတက် သွားပြီး "အို..." ကနဲ ဖြစ် သွားခဲ့သည်။ သူမ ခေါင်းကို ငုံ့ချ  လိုက်သည်။

"ကျုပ်တို့ရဲ့ Privacy ကို ဘယ်လို လုပ်ပေးမှာလဲ။ ကျုပ်တို့က မျက်နှာပြရမှာလား။ ဒါဆိုရင်တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးနော်။"

ဂျက်ကီ က လက်ကာပြ လိုက်ပြီး စကားကို ရပ်တန့်စေတယ်။

"မျက်နှာပြစရာ  မလိုပါဘူးကွာ... အဓိကက မင်းတို့ လိင်ဆက်ဆံနေတာကို ဘေးကနေ သေချာချိန်ပြီး  ရိုက်ပြဖို့ပဲ။ မျက်နှာကို အခုလို Mask အုပ်တာဖြစ်ဖြစ်၊ မျက်နှာပေါ်တစ်ခုခု  လုပ်ထား ပေါ့ကွာ... တကယ်လို့ ငါတို့ဖက်က တောင်းဆိုလာရင် ဖုန်းကိုယူပြီး  မင်း လက်နက်သူ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတာကို ရိုက်ပြနိုင်ရမယ်...  အဲ့ဒါပဲ။"

ဂျက်ကီ က ပြောပြီးတော့ ကိုခန့် လဲ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျစွာ  စဉ်းစား လို့သွားတော့တယ်။ လင်းလင်း ကတော့ ခေါင်းငုံ့နေရာမှ ပြန်ကို မော့မလာ  တော့ဘဲ ခေါင်းကို ငုံ့လျက် သူ့လက်သည်းများကို သူ ပြန်ဆိတ် လို့နေသည်။

ကိုခန့် က စဉ်းစားနေရင်း နောက်ထပ် စိုးရိမ်စိတ်တစ်ခု ကို ထပ်မံထုတ်ဖော်လိုက်သည်။

"အော်... ပြီးတော့ ခင်ဗျားတို့ဖက်က Screen Record တို့ ဘာတို့ လုပ်မထားပါဘူး လို့ ဘယ်လို အာမခံပေးနိုင်လဲ။"  

ဂျက်ကီ က တစ်ဟားဟား အော်ရယ် ကာ လှောင်ပြောင်သလိုမျိုး ပြန်ပြောလာသည်။

"ကောင်လေး  မင်းအတော်ရိုးတာပဲ... ဘာမှ မပူပါနဲ့ကွာ... မင်းတို့လို အပျိုမလေးတွေ  ပထမဆုံးအကြိမ် လိင်ဆက်ဆံပြတဲ့ ဈေးကွက်က အကြီးကြီးရှိတယ်။ စိတ်ချ...  လုံခြုံလို့ အပြင်ကို ပျံ့မလာတာပေါ့။ VdoCipher တို့ Gumlet တို့  ရှိတယ်ကွာ။ ငါ့ညီ ပြောသလို Record ယူတာ၊ Download ထားတာမျိုး မရအောင် ကိုယ်  ဒေတာကို ချုပ်ပေးထားတဲ့ နည်းပညာတွေရှိ တယ်။ အဲ့အတွက်တော့ မပူနဲ့။ တကယ်လို့  မင်းတို့ လက်ခံပြီဆိုရင် ကိုယ်တစ်ခါတည်း အကောင့်လုပ်ပေးမယ်။ မင်းတို့  အဲ့ဒီ Platform ကနေပဲ လွှင့်ပြရမှာ။"

ဂျက်ကီ က ခဏရပ်ပြီး အဆုံးသတ် စည်းကမ်းချက် ကို ချလိုက်တယ်။

"အဲ...  တစ်ခုတော့ ရှိတယ်နော်... မင်းတို့ လက်ခံပြီဆိုရင် မင်းညီမ အပျို  ပါကင်ဖြစ်ကြောင်း၊ သူ့ မိန်းမကိုယ်ကို အနီးကပ်တစ်ပုံ၊ တစ်ကိုယ်လုံးပါတဲ့  ကိုယ်လုံးပေါ်တစ်ပုံ တော့ ကိုယ့်ကို အရင်ပြရမယ်။ သေချာမှ မင်းတို့  စရံပေးမှာ... ဟုတ်ပလား။"

ဂျက်ကီစကားသံဆုံး သွားတော့ ကိုခန့် နဲ့ လင်းလင်း တို့လဲ စကားသံတိတ် သွားသည်။ အဲ့မှာ ဂျက်ကီ က...

"ဒါဆို ကိုယ်ရပ်လိုက်ပြီနော်... မင်းတို့ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီဆို ကိုယ့်ကို မေးလ်ပို့လိုက်... ဟုတ်ပီလား ဘိုင့်"

ဂျက်ကီ လဲ စကားဆုံး တော့ Live ကြည့်တာကို ရပ်သွား တော့တယ်။

အခန်းထဲမှာ တိတ်ဆိတ်မှု က ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် ဖိစီး နေခဲ့တယ်။  ကိုခန့် ဟာ ကင်မရာကို ပိတ် လိုက်ပြီး ဖုန်းကို စားပွဲပေါ် ပစ်တင် လိုက်တယ်။

လင်းလင်း က ခေါင်းမော့မလာသေး ဘဲ သူ့လက်သည်းတွေကိုပဲ ဆက်ကုတ်ခြစ် နေတယ်။ 

အစ်ကို့ရဲ့ "လက်ခံပြီထား" ဆိုတဲ့ စကားကို သူမ ပြန်တွေးမိ ပြီး နာကျင်မှု ကို ခံစားနေရတယ်။ 

အစ်ကိုက သူမရဲ့ သန့်စင်မှုကို ရောင်းစားဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ လို့ ခံစားနေရတာကြောင့်ပင်။

လင်းလင်း လည်း တိုးတိုးလေး ရှိုက် ရင်း မျက်ရည်တို့ ဝေ့ ကာ...

"ကိုကို... သမီးကို မရောင်းစားပါနဲ့... နော်..."

ကိုခန့် က လင်းလင်းနားသွားကာ ချက်ချင်း ပွေ့ဖက် လိုက်ပြီး ငြင်းဆန် လိုက်သည်။

"မဟုတ်ဘူး ညီမလေး... ကိုကို အဲ့လို ပြောမလို့မဟုတ်ဘူး... ကိုကိုတို့..."

လင်းလင်း က မျက်ရည်တွေ လျံကျနေတဲ့ မျက်နှာ နဲ့ ခေါင်းကို မော့ လိုက်ပြီး ဝမ်းနည်းသော အသံ ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

"အမေ့ဘဝအတွက် သမီးရဲ့ ဘဝကို ရင်းသင့်ရဲ့လား ဟင် ကိုကို... သမီး ကြောက်တယ်..."

ကိုခန့် က လင်းလင်း ကို နွေးထွေးစွာ ဆွဲပွေ့ကာ ဖက်ထား လိုက်တော့သည်။

သူတို့နှစ်ဦးလဲ ဘာစကားမှ ထပ်ပြီး မပြောမိ ကြတော့ဘဲ အတွေးကိုယ်စီ ဖြင့် ဆိတ်ဆိတ်ငြိမ် လို့သာ နေခဲ့ကြတော့သည်။ 

ဒေါ်လာတစ်သောင်း ဟူသော ဆွဲဆောင်မှု နှင့် ကိုယ်ကျင့်တရား ဟူသော နယ်နိမိတ် တို့သည် ကြီးမားသော စစ်ပွဲ ကို စတင်နေပြီဖြစ်သည်။

ခနအကြာမှာ လင်းလင်းက မျက်နှာဖုံးကို ဆွဲခွာလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ် လှဲချလိုက်တယ်။ 

သူမရဲ့ မျက်နှာမှာ ရှက်ရွံ့မှု၊ ကြောက်ရွံ့မှုနဲ့ မေတ္တာတို့ ရောယှက်နေခဲ့တယ်။

"ကိုကို...  သမီး စဉ်းစားလိုက်ဦးမယ်နော်... သမီး အရမ်းကြောက်တယ်။ ဒါပေမယ့်လဲ  မေမေ့ကိုလဲ သနားတယ်... သမီး ဘာလုပ်ရမယ် မသိတော့ပါဘူး ကိုကိုရယ်..."

ကိုခန့် က လင်းလင်းဘေးမှာ ဝင်လှဲကာ ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲပွေ့ဖက် ထားရင်း ခေါင်းကို နမ်းရှုံ့ လိုက်တယ်။

"ညီမလေး ဒါကြီးကိုတွေးစရာကိုမလိုဘူး ဒါမဖြစ်သင့်တဲ့ ကိစ္စကြီး အဓိပ္ပါယ်ကိုမရှိဘူး... မေမေ့အတွက် ငွေကို ကိုကို ရအောင် ရှာနိုင်တယ်။"

လင်းလင်းက ကိုခန့်ကို မော့ကြည့်ပြီး

"ကူလီထမ်းရင်း  ရှာမလို့လား ကိုကိုရယ်... အခုတောင် ကိုကို ပင်ပန်းနေတာတွေ မကြည့်ရက်လို့  သမီး အရှက်ကို ရင်းပြီး ငွေရှာပေးထားတဲ့ဟာကို။"

"ကိုကိုက ညီမလေး  မလုပ်ချင်ဘူးဆို ဆက်မလုပ်ဖို့ ပြောတာပါ။ ဒီတိုင်းလေး Live လွှင့်လိုက်၊  ကလိုက်နဲ့ တဖြည်းဖြည်း ကိုကိုတို့ လိုတဲ့ပမာဏက ပြည့်လာမှာပဲလေ။ ကိုကိုလဲ  တစ်ဖက်မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း ဝိုင်းရှာပေးမှာပါ။"       

လင်းလင်းက ခေါင်းကိုယမ်းကာ ကိုခန့်ရဲ့ ပုခုံးကို ဝင်မှီလိုက်ပြီး...

"ခုတော့ ဘာမှ မတွေးချင်တော့ဘူး။ မနက်ဖန်ညကျမှ အဖြေပြန်ပေးရမှာဆိုတော့ အချိန်ရပါသေးတယ်။ သမီး အိပ်တော့မယ် ကိုကို။"

ကိုခန့်လဲ လင်းလင်းနဖူးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး အိပ်ရာက ထမယ်လုပ်တော့ လင်းလင်းက ကိုခန့်ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကာ တားလိုက်တယ်။

လင်းလင်းက လေသံတိုးရှရှနဲ့

"ကိုကို... သမီးနဲ့ အတူအိပ်ပေးပါလားဟင်။"

ကိုခန့်က လင်းလင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ လင်းလင်းမျက်နှာလေးမှာ ဖွေးစွတ်နေပြီး ရှက်သွေးတို့ဖြင့် ရဲလို့နေ တယ်။ 

ကိုခန့်လဲ  လင်းလင်းဘေးမှာ ပြန်ဝင်လှဲတော့ လင်းလင်းက ကိုခန့်ရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ  သူ့ကိုယ်လုံးနောက် ပတ်ထားလိုက် ပြီး သူကတော့ ကိုခန့် လက်မောင်းပေါ်  ခေါင်းလေးတင် ၍ နေလိုက်တယ်။

အခုထိတော့ သူတို့ ဖြူဖြူစင်စင်  မောင်နှမအဖြစ် သာ ရှိနေသော်လည်း မနက်ဖန်ဆိုရင်တော့ အကြင်လင်မယားအဖြစ်သို့  ကူးပြောင်းရတော့မည် လို့ ခံစားနေရသည်။ 

ဖြူစင်တဲ့ မောင်နှမဘဝမှာ နောက်ဆုံးအကြိမ် အတူအိပ်စက်ကြခြင်း ဖြစ်တာကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး အိပ်လို့မပျော် ဖြစ်နေသည်။ 

တစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ခုန်သံ ကို တစ်ယောက် ပြန်ကြားယောင်လို့နေပြီး သက်ပြင်းတို့ကိုလဲ အသီးသီး ချလို့နေ တော့တယ်။

တစ်နာရီကျော်ခန့် နှစ်ယောက်သား ငြိမ်သက်နေပြီး လင်းလင်းက ခေါင်းမော့ကာ  ကိုခန့် မျက်နှာကို ငေးကြည့်တော့ ကိုခန့်လဲ လင်းလင်းမျက်နှာကို  ငုံ့ကြည့်လို့လာ တယ်။ 

လင်းလင်းက အစ်ကို့ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကိုင်လိုက်ပြီး ပါးပြင်နဲ့ဖိကပ်ရင်း မျက်ရည်တွေကြားကနေ ခိုင်မာတဲ့ အသံ နဲ့ ပြောလိုက်တယ်။

"ကိုကို... အမေ့အတွက်ဆိုရင်... သမီး လက်ခံတယ်။"

 ကိုခန့် ညီမလေးရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ကြားတော့ ရင်ထဲမှာ မကောင်းပေမယ့် ခေါင်းငြိမ့်ပြီး သဘောတူလိုက် ရတယ်။

"ကောင်းပြီ  ညီမလေး... မနက်ဖြန်ပြီးရင် ဒီကိစ္စတွေကို ကျောခိုင်းလိုက်ကြမယ်... နော်  ညီမလေး" လင်းလင်းက ကိုခန့်ရင်ခွင်သို့ မျက်နှာလေးတိုးဝှေ့ကာ ဝင်ရောက်လာပြီး  ငြိမ်သက်နေတော့သည်။     

ခနအကြာမှာ လင်းလင်းကခေါင်းပြန်မော့လို့လာပြီး  ကိုခန့်နဲ့အကြည့်ချင်းဆုံရင်း သူ့ရဲ့ မျက်နှာပေါ်မှာ ရှက်ရွံ့စိတ် နဲ့အတူ  ရမ္မက်စိတ် တို့ ဖြစ်ပေါ်နေတာကို ကိုခန့် တွေ့လိုက်ရတယ်။ 

ကိုခန့်က လင်းလင်း ပါးပြင်ပေါ် ကျနေသည့် ဆံနွယ်တို့ကို နားရွက်နောက် ညှပ်တင်ကာ ဖြူစင်လှတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငေးလို့သာ နေ တယ်။

လင်းလင်းကလဲ  ကိုခန့်ကို ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းတို့က တဆတ်ဆတ် တုန်လို့သွား ပြီး ခေါင်းကို  ထောင်လို့ ကိုခန့် မျက်နှာနား တိုးကပ်လိုက်တော့ ကိုခန့်ကလဲ ခေါင်းကို  ငုံ့ကာ ညီမဖြစ်သူ၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ သည်။

လင်းလင်းအတွက် ပထမဦးဆုံး အနမ်း ဖြစ်တာကြောင့် ကိုခန့်ကို ကောင်းကောင်း ပြန်မနမ်းတတ်သေးပေ။

ကိုခန့်ကတော့ ရမ္မက်စိတ်တို့ ပြင်းပြလာတာကြောင့် လင်းလင်း အထက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်ထွက်လုမတတ် စုပ်နေတော့ သည်။ 

လင်းလင်းလဲ နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံ၊ အနမ်းခံရင်း ရင်တွေခုန်လို့လာ ပြီး အသက်ရှုသံတို့ ပြင်းလာတယ်။

တားမြစ်သော နယ်နိမိတ် ကို ပထမဆုံး နမ်းရှုံ့ခြင်း ဖြင့် ကျော်လွန် လိုက်ကြပြီဖြစ်သည်။

အနမ်းခံ၊  အစုပ်ခံရင်း လင်းလင်းက ကိုခန့်ခေါင်းကို ဖက်လိုက်တော့ ကိုခန့်ကလဲ  ဘေးတစောင်းလှဲ၍ နမ်းစုပ်နေရာကနေ ကိုယ်ကိုထ၍ လင်းလင်းကိုယ်ပေါ်  မှောက်လိုက်တော့ တယ်။ 

နှစ်ဦးသား ခပ်ကြမ်းကြမ်းအနမ်း တို့ကို  နမ်းကြ၊ စုပ်ကြရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုက ပြန်ကွာမကျသွားဘဲ ပါးစပ်ကို ဟလျက်  အသက်ကိုရှူလိုက်၊ အမောဖြေလိုက်၊ ထပ်ပြီး နမ်းလိုက် နဲ့ နေကြတယ်။

ကိုခန့်က လင်းလင်း ကိုယ်လုံးကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ရင်း အင်္ကျီကျယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်နေ တယ်။ 

လင်းလင်းရဲ့ အင်္ကျီရင်ဘတ်လဲ ကျယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားတော့ ရင်ဘတ်လေးဟာ ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်လို့သွားတော့သည်။ 

ကိုခန့် ရဲ့ ရမ္မက်မီး သည် နှုတ်ခမ်းအနမ်း ဖြင့် စတင် လောင်ကျွမ်း ပြီးနောက် လက်များ သည် အနားမနေတော့ ချေ။ 

ဖြူစင်သော မေတ္တာနယ်နိမိတ် ကို ကျော်လွန်ကာ ကိုခန့်ရဲ့ လက် က လင်းလင်းရဲ့ အင်္ကျီအတွင်း သို့ တိုးဝင် လာခဲ့သည်။

ထို့နောက်  အဖုအထစ်မရှိ ပြေပြစ်သော ကိုယ်ခန္ဓာ ပေါ်ရှိ တစ်ကိုင်စာ အနေအထားရှိသည့်  နူးညံ့သော ရင်သားအုံ ကို နွေးထွေးသော လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင် လိုက်တော့သည်။

ထို ထိတွေ့မှု ကြောင့် လင်းလင်း သည် ရုတ်တရက် တုန်ခါ သွားခဲ့သည်။ 

အစ်ကို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူး ကို တုံ့ပြန်နမ်းရှုံ့ နေရင်းမှပင် နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက် ပြီး သူမရဲ့ ပါးစပ်လေးကို ဟ လိုက်သည်။ 

ရင်ထဲက ခံစားချက် များသည် ထိန်းမရအောင် ပြင်းထန် လာသဖြင့် တိုးတိတ်သော ညည်းညူသံ လေးများဖြင့် တုံ့ပြန် လိုက်တော့သည်။

"အား... ရှီး... အင်း..."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

(08)

                                                                

ထိုညည်းညူသံလေးသည် ပထမဆုံး ရမ္မက် ၏ နိုးထခြင်းကို သက်သေခံ နေပြီး မောင်နှမတို့၏ ည ကို ပိုမို ပူလောင် စေခဲ့သည်။

မောင်နှမနှစ်ဦး  ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတို့ ကွာကင်း သွားသည့်အခါ ပူနွေးပြီး လေးလံသော  အသက်ရှူသံ တို့သာ အခန်းထဲမှာ တိုးညင်းစွာ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

ကိုခန့်  ရဲ့ ရမ္မက်ဆန်သော လက်များ သည် ညီမဖြစ်သူရဲ့ အဝတ်မဲ့ ရင်သားနုနု ကို  ဖမ်းဆုပ်ထား ရာမှ ပဝါစပမာ နူးညံ့တဲ့ အသားစိုင် ကို ညှစ်ကိုင် လိုက်ရင်း  ထောင်မတ်နေသည့် နို့သီးဖျားခေါင်းလေး ကို တပ်မက်စွာ ငုံ့စုပ် လိုက်တော့တယ်။

လင်းလင်း ရဲ့ ပါးစပ်ဖျား က ချိုမြိန်သော ညည်းညူသံ တို့ဟာ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခန်းရဲ့ နံရံများ မှာ တိုးညှင်းစွာ ပျံ့လွင့် လို့သွားသည်။ 

အစ်ကို့ရဲ့  နွေးထွေးတဲ့ နှုတ်ခမ်း က အညိုနုရောင် ရင်သားခေါင်း ကို အားရပါးရ ဆွဲစုပ်  လိုက်တိုင်း လျှပ်စီးလက်သလို ကာမအရသာ ဟာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြင်းထန်စွာ  ပြန့်နှံ့ လို့သွားခဲ့သည်။

ကိုခန့် ဟာ ညီမလေးရဲ့ နို့အုံကို တယုတယ  စို့ပေး ရင်း မောင်နှမ မေတ္တာနယ်နိမိတ် ကို အပြီးတိုင် စွန့်ခွာ ကာ  တားမြစ်သော ကာမရေစီးကြောင်း ထဲသို့ စိတ်လွတ်လက်လွတ် မျောပါ  လို့နေခဲ့ပါတော့သည်။

ရင်သားတို့ကို တပ်မက်စွာ နမ်းရှုံ့ပြီးနောက်မှာ  ကိုခန့်ဟာ လင်းလင်းရဲ့ ဝမ်းဗိုက်သား နုနုပေါ်ကို ဖြည်းညှင်းစွာ  နိမ့်ဆင်းလို့ သွားခဲ့တယ်။ 

ထို့နောက် မြတ်နိုးရသူ ညီမလေးရဲ့ အနက်ရှိုင်းဆုံး လျှို့ဝှက်ချက် ဖြစ်တဲ့ မိန်းမကိုယ် ကို လျှာဖျား ဖြင့် နူးညံ့စွာ ထိတွေ့ လိုက်တယ်။

လင်းလင်းတစ်ယောက် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ဆတ်ခနဲ တုန်သွား ပြီး ခါးလေး ကော့တက်သွားခဲ့တယ်။ 

ပန်းနုရောင်  သမ်းနေတဲ့ သူမရဲ့ ရတနာ ကို အစ်ကိုဖြစ်သူက ကျွမ်းကျင်စွာ လျှက် ပေးနေတဲ့အခါ  ဘယ်တုန်းကမှ မကြုံဖူးခဲ့တဲ့ အရသာထူး ကြောင့် သူမရဲ့ ကာမစိတ် ဟာ ရွှေဖလားမှ  ရေပမာ လျှံကျ လာခဲ့တယ်။

ခဏအကြာမှာ ကိုခန့်ဟာ အနမ်းတို့ကို  ရပ်တန့်လိုက်ပြီး လင်းလင်းကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ သူဟာ သူ့ကိုယ်ပေါ်က  ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အကြောတွေ ပြိုင်းပြိုင်းနဲ့  တင်းမာထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ လက်နက်ကြီး ဟာ ညီမလေးရဲ့ မျက်စိရှေ့မှာ  ပေါ်ထွက်လာခဲ့တယ်။

လင်းလင်း ဟာ ယောက်ျားတစ်ဦးရဲ့ လက်နက်ကို တစ်ခါမှ  မမြင်ဖူးခဲ့ တာမို့ တအံ့တဩ ဖြစ်လို့နေခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ ဖြူစင်တဲ့  မျက်လုံးအစုံဟာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လက်နက်ကြီး ရဲ့ ပုံသဏ္ဌာန်ကို  ကြောင်ငေးကြည့်နေမိတယ်။

"ဒါက ကိုကို့ ရတနာပစ္စည်းကြီးပေါ့ ညီမလေး။"

"ကြီးလိုက်တာ ကိုကိုရယ်..."

ကိုခန့်က ညီမလေးကို နူးညံ့စွာ ပညာပေးလိုက်တယ်။

"ကဲ... ညီမလေးရယ်... ဒီလိုလေး ကိုင်ရတယ်။ လက်နဲ့ ဒီလို ပွတ်ပေး။ ပြီးရင် လျှာဖျားလေးနဲ့ ဒီနေရာလေးကို လျှက်ပေး ပါဦး။"

လင်းလင်းလဲ  ရှက်ရွံ့ပေမယ့် စိတ်အားထက်သန်စွာနဲ့ အစ်ကိုဖြစ်သူရဲ့ လက်နက်ကြီးကို  နူးညံ့စွာ ဆုပ်ကိုင် လိုက်ပြီး ဆုတ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေး ရင်း လျှာလေးနဲ့  လှည့်လျက်ပေး လိုက်တယ်။ 

ထို့နောက်မှာတော့ ရဲတင်းစွာနဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးနှစ်ခုကြား ကို လက်နက်ကြီးကို ငုံစုပ် လိုက်တော့တယ်။ 

ကိုခန့်ရဲ့ ခါးဟာ ကော့တက်သွားခဲ့ပြီး ငြီးသံ တွေ ထွက်လာတော့တယ်။

ခဏအကြာမှာ ကိုခန့်က လင်းလင်းရဲ့ ခေါင်းကို ဆွဲမလိုက်ပြီး သူတို့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အနေအထားကို 69 ပုံစံသို့ ပြောင်းလဲလိုက်တယ်။ 

မောင်နှမနှစ်ဦးဟာ တစ်ယောက်ရဲ့ လိင်အင်္ဂါကို တစ်ယောက် အပြန်အလှန် လျှာနဲ့ စုပ်ယူ ပေးရင်း ကာမရတနာကို ဖလှယ် နေကြတယ်။

လင်းလင်းရဲ့  ကာမစိတ်တွေဟာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရအောင် တအားတက် လာခဲ့ပြီး၊ သူမရဲ့  ခန္ဓာကိုယ်ဟာ တုန်ခါနေခဲ့တယ်။ သူမ အစ်ကို့ကို မော့ကြည့်ပြီး  တောင်းဆိုလိုက်တယ်။

"ကိုကို... တော်ပြီ... သမီးမနေနိုင်တော့ဘူး ဟိုလိုလုပ်တော့ အား... မရတော့ဘူး... တကယ် မရတော့ဘူး..."

လင်းလင်းရဲ့  ပွင့်လင်းတဲ့ တောင်းဆိုသံကို ကြားရတဲ့အခါ ကိုခန့် ချက်ချင်း  ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ညီမလေးရဲ့ မျက်နှာကို နူးညံ့စွာ ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။

"ကိုကိုတို့  အတူနေလို့ မရသေးဘူးလေ ညီမလေး... မနက်ဖန် ညီမလေး ပါကင်ဖောက်တာကို  ရိုက်ပြရမှာ။ အဲ့အတွက် ကြိုတင်ပြင်ဆင်တဲ့အနေလောက်ပဲ ကိုကို လုပ်တာ။  အဲ့ဒါကြောင့် ညီမလေးရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ကိုကို လက်ညှိုးတောင် သွင်းတာမဟုတ်ဘူး။  ဒီတိုင်းလေး ပွတ်လိုက်၊ လျှက်လိုက် လုပ်တာ။"

လင်းလင်းလဲ စိတ်ကို ထိန်းချုပ်လိုက်ပြီး ချက်ချင်း သတိရသွားတယ်။

"ဟုတ်သားပဲ..." ဟုစိတ်ကို ဖြေသိမ့်လိုက်သည်။

ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေက ငြိမ်သက်မသွားဘဲ တောင်းဆိုနေဆဲ ဖြစ်တယ်။

"ဒါပေမယ့်  သမီး တအားကောင်းနေတယ် ကိုကိုရယ်... စောစောကလို လျှာနဲ့ ဆက်ပြီး  လုပ်ပေးပါဦးနော်....." ဆိုတော့ ကိုခန့်လည်း ညီမလေးရဲ့ ဆန္ဒကို နားလည်ပြီး  လိင်ဆက်ဆံခြင်း နယ်နိမိတ် ကို မကျော်လွန်စေဘဲ၊ လင်းလင်း တစ်ချီပြီးတဲ့အထိ  နူးညံ့စွာ လျှက်ပေးပြီး မောင်နှမနှစ်ဦးရဲ့ လျှို့ဝှက်တဲ့ ည ကို  အဆုံးသတ်လိုက်တော့တယ်။

ကိုခန့်ဟာ ညီမလေးရဲ့ တောင်းဆိုမှုကို နားလည်စွာ ဖြည့်ဆည်း ပေးခဲ့ပြီး  မိန်းမကိုယ်အုံ ကို စိတ်တိုင်းကျ လျှက်ပေးရင်း ကာမပန်းချီ ကို ဆက်လက်  ဆွဲခြယ်ခဲ့တယ်။ 

လင်းလင်း တစ်ချီပြီးတဲ့အထိ အစ်ကို့ရဲ့ လျှာဖျားအောက်မှာ ကာမအရသာ တွေနဲ့ နစ်မွန်းနေခဲ့ရတယ်။

ပြီးနောက် ကိုခန့်ဟာ လင်းလင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို နောက်ပြန်လှည့်စေပြီး ဖင်သားနုနု ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။

"ညီမလေး... ဒီအတိုင်းလေး လေးဖက်ထောက် ဖင်ထောင် ထားပေးပါဦး။ ကိုကို နည်းနည်းလေး ပြင်ဆင်ပေးမယ်။"

လင်းလင်းကလဲ အစ်ကို့စကားကို တစ်သွေမတိမ်း လိုက်နာ ပြီး ဘာမှ ဆက်မမေးတော့ဘဲ နာခံစွာ လေးဖက်ထောက် ပေးလိုက်တယ်။ 

ကိုခန့်ဟာ  ညီမဖြစ်သူရဲ့ မိန်းမကိုယ် ကို လျှာနဲ့ ဆက်လက် လျက်ပေးနေရင်း နွေးထွေးတဲ့  လက်ညှိုးတစ်ချောင်း ကို လင်းလင်းရဲ့ တင်းကျပ်သော ခရေပွင့်လေး ထဲကို  ဖြည်းညှင်းစွာ ထိုးသွင်း လိုက်တယ်။           

"မနက်ဖန် ဟိုလူက နောက်ဖက်ကို ဆက်ဆံဖို့ ခိုင်းလာမယ်ဆိုရင်... အစိမ်းသပ်သပ်ဆို ညီမလေး ခံရခက်မှာဆိုးလို့ ကြိုတင် ပြင်ဆင်ပေးထားတာပါ။"

ခရေပွင့်ထဲက  ထိတွေ့မှု အသစ် ကြောင့် လင်းလင်းတစ်ယောက် ကာမစိတ်တွေ ပိုမို တက်ကြွ လာပြီး  ခါးကို ကော့လိုက်၊ ကုန်းလိုက် နဲ့ ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ 

အစ်ကို့ရဲ့ လျှာနဲ့ လက်တို့ရဲ့ ပေါင်းစပ်မှုအောက်မှာ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ကဗျာတစ်ပုဒ် လို လှုပ်ရှားလို့နေခဲ့တယ်။

ခဏကြာတော့ လင်းလင်းဟာ ချီတုံချတုံ အသံ နဲ့ ပြောလာတယ်။

"ကိုကို... သမီး... သမီး မရတော့ဘူး... သေးပေါက်ချင်လာပြီ... ဖယ်ပေးဦး..." လင်းလင်းစကားကြောင့် ကိုခန့်ကလဲပြုံးလိုက်ရင်း

"အဲ့ဒါ သေးပေါက်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး ညီမလေး။ ပြီးချင်တာ။ ပြီးထည့်လိုက် ညီမလေး... စိတ်ကို လျှော့ပြီး လွှတ်ပေးလိုက်။"

လင်းလင်းလဲ စိတ်ကို လျှော့ချလိုက် တဲ့အခါ သူမရဲ့ မိန်းမကိုယ် ထဲကနေ ပူနွေးသော အရည်ကြည်များ ဟာ ပန်းထွက်လို့လာ တယ်။ 

သေးလိုလို၊ စောက်ရည်လိုလို တွေ ပန်းထွက်လို့ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးလဲ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါရင်း အိပ်ယာပေါ် လူးလိမ့် နေတော့တယ်။

လင်းလင်း ပြီးဆုံးသွားပြီမို့ ကိုခန့်ကလဲ နူးညံ့စွာ ပွေ့ချီကာ အိပ်ယာပေါ် နေရာတကျ ပြန်တင်ပေး လိုက်တယ်။ 

ထို့နောက်  လင်းလင်းရဲ့ မျက်နှာဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင် လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ မာန်ထောင်နေသော  လက်နက်ကြီး ပေါ်ကို လင်းလင်း မိန်းမကိုယ်မှ ထွက်လာတဲ့  ပြစ်ချွဲချွဲအရည်တို့ သုတ်လိမ်း လိုက်တယ်။

ပြီးနောက် ဆုတ်ကိုင်၍ ခပ်သွက်သွက်ပင် လှုပ်ရှား လိုက်တော့တယ်။ 

တစ်မိနစ်ကျော်မျှသာ  ကြာ ပြီး သူ့ လက်နက်ကြီးက ယားတက်လာ တာနဲ့ ထိပ်ကနေ အဖြူပြစ်ပြစ်အရည်တွေ  ပန်းထွက်ကာ လင်းလင်းရဲ့ မျက်နှာပေါ် ရောက်သွားတော့ တယ်။

လင်းလင်းကလဲ သူ့မျက်နှာကို လာထိတဲ့ နွေးထွေးတဲ့ ခံစားချက် ကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ 

အစ်ကိုဖြစ်သူရဲ့ လက်နက်ကြီးက တုန်ခါလို့နေပြီး ထိပ်ကနေ အဖြူရောင်စမ်းရေ များ ပန်းထွက်နေတာကို မြင်လိုက်ရတော့ အရမ်းအံ့ဩ နေခဲ့တယ်။ 

မျက်နှာပေါ် လာပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လက်နဲ့ယူပြီး စမ်းကြည့် တော့ ကိုခန့်က တိုးတိုးလေး အမိန့်ပေး လိုက်တယ်။

"ညီမလေး... ပါးစပ်ဟ... ပါးစပ်ဟ။"

လင်းလင်းကလဲ  ဘာမှန်းမသိဘဲ ပါးစပ်ကို ဟပေးလိုက် တယ်။ ကိုခန့်က သူ့လက်နက်ကို လင်းလင်း  ပါးစပ်ပေါက်မှာ ချိန်ထားလိုက်ပြီး ကျန်နေတဲ့ အရည်တွေကို ညှစ်ချလိုက် တယ်။

လင်းလင်းလဲ  ဘာအရသာမှန်းမသိတဲ့ အရည်တို့ ကြောင့် မျက်နှာပျက်သွားပေမယ့် ကိုခန့်ရဲ့  "မြိုချလိုက်" ဆိုတဲ့ စကားကြောင့် ကျိတ်မှိတ်ကာ မြိုချလိုက် တယ်။

အရည်တွေ  ကုန်စင်သွားတဲ့အခါမှာတော့ ကိုခန့်လဲ လင်းလင်းဘေးမှာ ဝင်လှဲကာ  မောင်နှမနှစ်ဦးသား အဝတ်မပါ၊ ကိုယ်ဗလာတို့နဲ့ အိပ်ယာဝင် လိုက်တော့သည်။ 

အခန်းထဲမှာ နောင်တ၊ ပူလောင်သော ကာမဆန္ဒ နဲ့ အနာဂတ်အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှု တို့သာ လွှမ်းမိုးလို့နေတော့သည်။ 

သူတို့ရဲ့ ဖြူစင်တဲ့ မောင်နှမဘဝဟာ ဒီညမှာပဲ အပြီးတိုင် ပျက်သုဉ်း သွားခဲ့ပြီ။

မောင်နှမနှစ်ဦးရဲ့ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံး တွေဟာ တိတ်ဆိတ်ညက်ညောစွာ နိုးထလာတဲ့  မနက်ခင်းရဲ့ အလင်းရောင် အောက်မှာ ဖုံးကွယ်ခြင်းမရှိဘဲ ထင်ရှားလို့နေခဲ့တယ်။  

ညက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ တားမြစ်သော နမ်းရှုံ့မှု တွေ၊ ကာမဆန္ဒ၏  ပေါက်ကွဲမှု တွေဟာ အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာ ပေကျံနေတဲ့ ကာမအရည်ကြည် အချို့နဲ့အတူ  အမှတ်အသား ပြုထားသလိုပဲ။

လင်းလင်း ဟာ အစ်ကို့ရဲ့ လက်မောင်းပေါ်မှာ ခေါင်းအုံး ထားလျက် ငြိမ်သက်စွာ အိပ်ပျော်နေခဲ့တယ်။ 

ညက  သူမ ခံစားခဲ့ရတဲ့ နူးညံ့သော နာကျင်မှု နဲ့ နတ်ဘုံမှ ကာမအရသာ တို့ကြောင့်  သူမရဲ့ မျက်နှာဟာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေပေမယ့် နက်ရှိုင်းတဲ့ ကျေနပ်မှု  တစ်ခုခုကတော့ အပျက်အယွင်းမရှိ ထင်ဟပ်နေခဲ့တယ်။         

ကိုခန့် ဟာ ညီမလေး မနိုးခင် တိတ်တခိုး နိုးထ လာခဲ့တယ်။ 

ညီမလေးရဲ့  ပခုံးသား ဖွေးဖွေး၊ သူ့ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ လုံခြုံစွာ တည်ရှိနေတဲ့  နို့အုံဖွံ့ဖွံ့ တို့ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း သူ့ရင်ထဲမှာ ပူလောင်သော  ချစ်ခြင်းမေတ္တာ က လှိုက်တက်လာခဲ့တယ်။ 

သူဟာ တစ်ညတာလုံး  အကြင်လင်မယားလို နေထိုင်ခဲ့ရပေမယ့်၊ လက်တွေ့မှာတော့ ဈေးကြီးပေးထားသော  ထုတ်ကုန်တစ်ခုကို ထိန်းသိမ်းရန် ရှိနေသေးသည်ကို သတိရလိုက်တယ်။

လင်းလင်းရဲ့  ခရေပွင့်လေး ကို ညက သူပြုစုပေးထားတာကြောင့် ပွင့်ချပ်နီနီ လို နီရဲနေတဲ့  မြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း "ဒါတွေ အားလုံး... အမေ့အတွက်ပါ" ဆိုတဲ့ စကားကို  စိတ်ထဲကနေ တိုးတိုးလေး ရေရွတ် လိုက်တယ်။

"ညီမလေးရဲ့ ဖြူစင်ခြင်းကို  ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ဖျက်ဆီးခဲ့မိပြီ ညီမလေး... ညီမလေးကို ဘယ်သူ့လက်မှ  မအပ်ရက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စကို ပြီးဆုံးသွားတဲ့အထိ ကိုယ် အကောင်းဆုံး  ကာကွယ်ပေးပါ့မယ်။"

လင်းလင်းလည်း နိုးထလာတဲ့ မနက်ခင်းရဲ့ အလင်းရောင် ဟာ အိပ်ယာပေါ်က အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံး တွေကို နူးညံ့စွာ ထိတွေ့နေခဲ့တယ်။ 

ညက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ တားမြစ်သော လိင်ဆက်ဆံမှု ကြောင့် လင်းလင်း ရဲ့ ရင်ထဲမှာ ရှက်ရွံ့မှု တို့ လှိုက်တက်နေခဲ့တယ်။ 

သူမ  အစ်ကို့ရဲ့ မျက်နှာကို မကြည့်ရဲ တော့ဘဲ ကိုခန့်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ  ကမန်းကတန်း ထကာ ထမိန်တစ်ထည်ကိုကောက်စွပ်၍ ရေချိုးခန်းရှိရာ အပြင်ဖက်သို့  လှစ်ခနဲ ထွက်ခွာ သွားလိုက်တော့တယ်။

ကိုခန့် လဲ ညီမလေးရဲ့ ရှက်ရွံ့ခြင်း ကို မြင်ရတဲ့အခါ အပြုံးတချို့နဲ့ သက်ပြင်းချ လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ပြန်ဝတ် လိုက်တယ်။ 

ထို့နောက် ညီမလေးအတွက် အဟာရဖြည့်တင်းပေးဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်စေဖို့ အခန်းအပြင်ကို ထွက်သွားခဲ့တယ်။

ဆင်းရဲတဲ့ အိမ်လေး ရဲ့ မီးဖိုချောင်မှာ ကိုခန့်က ထမင်းကြမ်းကြော် နဲ့ လက်ဖက်ရည်နွေးနွေး ကို ပြင်ဆင်ထားတယ်။          

မောင်နှမနှစ်ယောက်ဟာ တိတ်ဆိတ်စွာ မနက်စာကို အတူတူ ထိုင်စား ကြတယ်။

စားပွဲဝိုင်းရဲ့ ငြိမ်သက်မှုက ဒေါ်လာ ၁၀၀၀၀ ရဲ့ ဖိအားအောက်မှာ ပိုမို လေးနက်နေခဲ့တယ်။

မနက်စာစားနေရင်း  ဂျက်ကီကို အကြောင်းပြန်ရမယ့်အကြောင်း ပြောလာတာကြောင့်  လင်းလင်းလဲရှက်ရွံသွားသလို ကိုခန့်လဲ မျက်နှာက တင်းမာလို့နေတယ်။ 

လင်းလင်းက အစ်ကို့ကို မော့ကြည့်ပြီး မေးခွန်းတစ်ခု မေးလိုက်တယ်။

"ကိုကို... ဒီကိစ္စတွေ ပြီးသွားရင် သမီးတို့ ဘယ်လို ရှေ့ဆက်မှာလဲ..."

ကိုခန့်မှာ အဖြေမရှိ ဘဲ ညီမလေးကိုသာ ကြည့်နေမိတယ်။ 

ညက  ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေ က သူတို့နှစ်ဦးကြားက မောင်နှမ သံယောဇဉ် ကို  ချစ်သူ ရမ္မက် အဖြစ် ပြောင်းလဲပစ်လိုက်ပြီဆိုတာ သူ သိလိုက်တယ်။ 

လင်းလင်းရဲ့ မျက်လုံးအိမ်မှာ မျက်ရည်စများ ဝဲလာရင်း 

"ကိုကို... သမီးဘေးမှာ တစ်သက်လုံး အတူရှိနေပေးမှာလား..."

လင်းလင်းရဲ့ အပြစ်ကင်းတဲ့ တောင်းဆိုမှု ကြောင့် ကိုခန့်လဲ ထိုင်နေရင်းကနေ လင်းလင်းကို ဆွဲပွေ့ဖက်ထားလိုက် တယ်။

"အင်းပါ ညီမလေး... ကိုကို မင်းဘေးက ဘယ်တော့မှ ထွက်သွားမှာ မဟုတ်ဘူး။"

သူမရဲ့ နဖူးပြင်ကို တယုတယ နမ်းရှုံ့ လိုက်ပြီးနောက်မှာတော့ မောင်နှမနှစ်ဦး အချင်းချင်း အကြင်နာအနမ်းတွေ ဖလှယ် နေကြတယ်။ 

အနမ်းခံရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာ ပြီး အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိ သွားခဲ့တယ်။

သူတို့ အိပ်ယာထဲ ရောက်တာနဲ့ အဝတ်အစားတွေကို အပြန်အလှန် ချွတ်ပေးလိုက် ကြတယ်။ 

ညက ရင်းနှီးခဲ့ပြီးပြီမို့ အခုတစ်ခါမှာတော့ ရှက်ရွံ့မှု ထက် တပ်မက်မှု က ပိုများနေတယ်။ 

ကိုခန့်ဟာ လင်းလင်းရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းတွေ ဖြစ်တဲ့ နို့အုံနုနု၊ ရင်ညွန့်၊ ပေါင်တံဖွေးဖွေး တို့ကို နမ်းတယ်၊ စုပ်တယ်။ 

ပြီးနောက် ညကလိုပဲ 69 ပုံစံ ပြောင်းကာ ကာမရတနာကို လဲလှယ် ကြပြန်တယ်။

ကိုခန့်ရဲ့  ကာမစိတ် တွေက ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်လာပြီး ညီမဖြစ်သူရဲ့ မိန်းမကိုယ်အုံ  ထဲကို သူ့လက်နက်ကို တက်လိုးချင်စိတ် မနည်း အောင့်အီး နေရတယ်။ 

လင်းလင်းကလဲ သူ့ မိန်းမကိုယ်ထဲ ထိုးသွင်းအခံချင် နေပြီဖြစ်လို့ ခဏခဏ တောင်းဆို နေတယ်။

"ကိုကိုရယ်... ထည့်ပါတော့... သမီးကို ချစ်ပေးပါတော့နော်..."

ကိုခန့်က စည်းကမ်းချက်ကို ထိန်းရင်း အတွေးတစ်ခု တွေးလိုက်မိ တယ်။

လင်းလင်း၏ တန်ကြေးကြီး ရတနာကိုထိစရာမလိုပဲ ညီမဖြစ်သူ စိတ်ပြေဖို့ရာ အနောက်ဖက်ကို အရင်ချစ်ဖို့ စိတ်ကူးလိုက် တယ်။ 

ညက ခရေပွင့်ကို ပြင်ဆင်ပေးထားပြီးပြီမို့ နာကျင်မှု လျော့ပါး စေမယ်လို့ သူ တွက်လိုက်တယ်။

"ညီမလေး... အခု ကိုကိုတို့ ချစ်လို့မရသေးဘူး ဒါပေမယ့် အနောက်ဖက်ကိုတော့ ချစ်လို့ရတယ် 'ရှေ့' ကတော့ တန်ကြေးကြီးလွန်းတယ်"

လင်းလင်းကလဲ အထည့်ခံချင်စိတ် နဲ့ အစ်ကို့ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက် ကို လွယ်လွယ်ပဲ လက်ခံလိုက်တယ်။

"အင်း ရတယ် ကိုကို... ကိုကို လုပ်ချင်တာသာ လုပ်ပါ သမီးအချစ်ခံရရင်ပြီးကော။"

နောက်ဖက်ကနေ တောင်တက်မှာဆိုတော့ လင်းလင်းက ကိုခန့်ကို လေးဖက်ထောက် ပေးဖို့ ပြင် လိုက်တယ်။ 

ကိုခန့်က လင်းလင်းခါးကိုဖိထားရင် တားလိုက်ပြီး

"မဟုတ်ဘူး ညီမလေး... လေးဖက်မထောက်နဲ့။ ကိုကို မင်းရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ချစ်ချင်တာ။"

သူမရဲ့ ဖင်အောက်မှာ ခေါင်းအုံးခံစေပြီး ပက်လက်လှန် စေတယ်။ 

ပြီးနောက်  ကိုခန့်ဟာ ညီမလေးရဲ့ ကာမအရည်တို့ စိုစွတ်နေတဲ့ ခရေပွင့်လေး ကို သူ့ရဲ့  မာန်ထောင်နေသော ရတနာတံကြီး ဖြင့် ဖြည်းညှင်းစွာ တေ့ လိုက်တယ်။

လင်းလင်းက သူမ သူမ၏နုညံ့လှတဲ့ အသားစိုင်နှစ်ခုကြားက တင်းမာနေတဲ့ ဂူဝသို့   အပူဓာတ်တစ်မျိုး က စတင် တိုးဝင်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ 

ကိုခန့်ရဲ့  သွေးသားချောင်းကြီးဟာ သူမရဲ့ တင်းရင်းလှတဲ့ အသားစိုင်နုနု ကြားကို  တိုးဝင်ဖို့ ကြိုးစား နေတဲ့ ခံစားချက်ဟာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးတဲ့ နာကျင်မှု နဲ့  ပြင်းထန်တဲ့ ကာမဆန္ဒ တို့ ပေါင်းစပ်ထားသလိုပဲ။ 

သူမရဲ့ ခရေပွင့်လေးဟာ အနီရောင်ပွင့်ချပ် လို လိမ်ကျစ်လို့ နေခဲ့တယ်

ကိုခန့်ကလဲ  လင်းလင်းရဲ့ တင်းကျပ်နေသော ခရေပွင့်လေး ကို သူ့ရဲ့ လက်နက်ထိပ်ဖူး က  နှေးကွေးစွာ တိုးဝင် သွားတဲ့အခါ စက္ကူပါးကို စုတ်ဖြဲလိုက်သလို ခံစားရတယ်။ 

ပထမဦးဆုံးအကြိမ် တိုးဝင်ခြင်း ဟာ အလွန်တင်းကျပ်လွန်းတာကြောင့် သူဟာ အသည်းအသန် အံကြိတ် ထားရတယ်။ 

လင်းလင်းရဲ့ မျက်နှာဟာ နာကျင်မှုကြောင့် ရှုံ့မဲ့သွားပေမယ့် တောင်းတမှု က မျက်ဝန်းမှာ ရှိနေဆဲသာ

ကိုခန့်ဟာ  နုညံ့ အိစက်လှတဲ့ အသားစိုင်နှစ်ခု ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း  အားပါပေမယ့် ညီမလေးကို မနာအောင် ထိန်းချုပ် ပြီး ဖြည်းညှင်းစွာ  ထိုးသွင်းနေတော့တယ်။ 

လင်းလင်းရဲ့ အိစက်တဲ့ အသားစိုင်နဲ့ သူ့ရဲ့  ပေါင်ခြံတို့ ထိမိရိုက်ခတ်သံ နဲ့အတူ လင်းလင်းရဲ့ ပါးစပ်ဖျားက "အား...  ကိုကို... ဖြည်းဖြည်း..." ဆိုတဲ့ ရှိုက်သံပါတဲ့ ညည်းညူသံ တွေ  ထွက်ပေါ်လာတယ်။

ကိုခန့်ဟာ ဆယ့်ငါးမိနစ်ကြာအောင် ညီမလေးရဲ့  တင်းမာနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာကို တစိမ့်စိမ့် ညှောင့်ပေးခဲ့တယ်။ 

ဒီလိင်ဆက်ဆံမှုဟာ  သူတို့ရဲ့ တားမြစ်သော သံယောဇဉ် ကို ပိုမို ခိုင်မြဲစေခဲ့သလို၊ မနက်ဖန်  Live Show အတွက် ကြိုတင်လေ့ကျင့်မှု တစ်ခုလည်း ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။

ကိုခန့်ရဲ့  လက်နက်ကြီး ဟာ ညီမလေးရဲ့ တင်းကျပ်သော ခရေပွင့်နီနီ ထဲကို တိုးဝင်လိုက်၊  နူးညံ့စွာ ဆုတ်ခွာလိုက် နဲ့ စည်းချက်ကျကျ လှုပ်ရှား နေခဲ့တယ်။

လင်းလင်းရဲ့ အတွင်းသားတွေဟာ တရွရွပွတ်တိုက်ခံရတဲ့ ပူနွေးမှု ကို ခံစားနေရတယ်။ 

ကိုခန့်ရဲ့ သွေးသားချောင်း ဟာ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အသက်ဝင်နေသလို ပဲ။          

ပထမဦးဆုံး  နာကျင်မှုတွေ ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အခါ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော ထူးခြားတဲ့  ခံစားမှု က ဝင်ရောက်လာပြီး ကာမအရသာ၏ အဆုံးစွန် ကို တောင်းဆိုနေခဲ့တယ်။

ဆယ်မိနစ်ခန့်  တောင်တက်ခရီးကို အပြင်းနှင်လိုက်ပြီးမှာ လင်းလင်းရဲ့ မိန်းမကိုယ် ကနေ  ယားယံခြင်း တို့ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး မနေ့ညကလိုပဲ ရှူးထွက်ချင်သလို ခံစားလာရတယ်။  သူမ ခေါင်းကိုမော့ပြီး

"ကိုကို... ကိုကို... သမီးကို ပွတ်ပေးပါဦးနော်... တအား ဖြစ်နေပြီ....ဟင့်...ယားလာပြီ..."

ကိုခန့်ဟာ  ညီမလေးရဲ့ တောင်းဆိုသံ ကို နာခံစွာ လိုက်လျော လိုက်ပြီး လက်နက်ကို  ခန္ဓာထဲမှာ စိမ်ထား ရင်း လွတ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ လင်းလင်းရဲ့  အဖူးထိပ်လေးကို နူးညံ့စွာ ပွတ်သပ် ပေးလိုက်တယ်။ 

ခဏအကြာမှာပဲ ကာမဆန္ဒတို့ရဲ့ အမြင့်ဆုံး ကို ရောက်ရှိသွားတဲ့ လင်းလင်းဆီက 

"အာ့... ရှီး..." ဆိုတဲ့ ညည်းသံချိုချို ထွက်ပေါ်လာပြီး အချစ်ရည်ပူပူတွေ ပန်းထုတ်ကာ တစ်ချီပြီးဆုံးခြင်း ကို ရရှိသွားခဲ့တယ်။

ပြီးသွားတော့ လင်းလင်းဟာ ကျေနပ်မှုအပြည့် နဲ့ သူမရဲ့ ခရေပွင့်ထဲက အစ်ကို့လက်နက်ကြီးကို ညှစ်ဆုပ်ပေးနေ မိတယ်။ 

အဲ့ဒီလို နွေးထွေးစွာ ညှစ်ပေးတာ ကြောင့် ကိုခန့်လဲ ထိုးသွင်းလို့ အဆမတန် ကောင်းနေ ခဲ့တယ်။

ကိုခန့်ဟာ လက်နက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လင်းလင်းရဲ့ ဘေးမှာ ဝင်လှဲ လိုက်တယ်။ 

ညီမလေးရဲ့ ပေါင်တစ်ချောင်း ကို ဆွဲမြှောက်လိုက်ပြီး ဘေးတိုက်အနေအထား နဲ့ သူမကို ထပ်မံ ထိုးသွင်း လိုက်တော့တယ်။ 

သူတို့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကလဲ ပူးကပ် လို့ နမ်းစုပ်ခြင်း အနုပညာ ကို ဖန်တီးနေကြတယ်။

လင်းလင်းက  လက်မြှောက်ပြီး ကိုခန့်ကို လှမ်းဖက်လိုက် တဲ့အခါ ကိုခန့်ကလဲ  သူ့မျက်စိရှေ့ရှိနေတဲ့ ညီမလေးရဲ့ ချိုင်းကြားနုနု ကို နမ်းတယ်၊ လျှက်တယ်။ 

ဒီလို ထူးဆန်းပြီး နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ တွေကြောင့် လင်းလင်းလဲ ကာမစိတ်တွေဟာ တဖန်ပြန်လာပြီး ထပ်ခါထပ်ခါ တက်ကြွနေခဲ့တယ်။             

ဂျက်ကီပြောခဲ့တဲ့ လျှက်ချင်လိုက်တာ ဆိုတာ ဒါမျိုးပါလားလို့ တွေးလိုက်မိတယ်။

ကိုခန့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရှိန်ရလာ ပြီး ပိုမို ပြင်းထန်လာ တယ်။ 

ညီမလေးရဲ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်း နဲ့ သူ့ရဲ့ ပူလောင်တဲ့ နဖူးပြင် တို့ဟာ ဆန္ဒရဲ့ နယ်နိမိတ် ကို တွန်းပို့နေကြတယ်။

ခဏအကြာမှာတော့ လင်းလင်းဟာ အားမရတော့တာကြောင့် ကိုခန့်ကို တောင်းဆိုပြန်တယ်။

"ကိုကို... သမီးကုန်းပေးမယ်လေ အဲ့ဒါဆို ကိုကို့အတွက်ပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်..."

လင်းလင်းရဲ့ စကားကြောင့် ကိုခန့်လဲ ညီမလေးကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်း ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်ထိုး တော့တယ်။ 

ဆောင့်ရင်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက တအား ကြမ်းလာ ပြီး ကုတင်က တကျွီကျွီ မြည် လာတော့တယ်။ 

နှစ်ယောက်သားရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာလဲ ချွေးတွေ စိုရွှဲ လို့ ကာမမုန်တိုင်း ဟာ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လို့နေခဲ့ပြီ။

ကိုခန့်လဲ  ပြီးချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ ပြင်းပြ လာပြီး လက်နက်ကြီးက ယားလာ တာကို  ခံစားလိုက်ရတဲ့အခါ ခွန်အားအပြည့် နဲ့ ဆောင့်ထိုးလိုက်ပြီး လင်းလင်းရဲ့  တင်းကျပ်သော ခရေပွင့်လေးထဲကို သွေးသားမှဖြစ်တည်လာတဲ့ အဖြူရောင် အချစ်ရည်တွေ  ပန်းထုတ်လိုက် တော့တယ်။

လင်းလင်းလည်း ပူနွေးပြီး ပြစ်ခဲသော အရည်  အခဲတစ်ခုဟာ သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းသားတွေထဲကို ပန်းဝင်လာ တဲ့အခါ  ထူးခြားတဲ့ ရေစီးသံ လို ခံစားလိုက်ရတယ်။ 

နာကျင်မှုမဟုတ်ဘဲ ပြည့်စုံခြင်း နဲ့ နွေးထွေးမှု တို့ကို ခံစားလိုက်ရပြီး သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ငြိမ်သက်စွာ လှိုင်းထ လို့နေခဲ့တယ်။

ကိုခန့်ဟာ လင်းလင်းရဲ့ ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး သက်ပြင်းချ လိုက်ရင်း

"အာ... ညီမလေးရယ်... အရမ်း ကောင်းလိုက်တာ။" 

သူဟာ  ညီမလေးကို အဆုံးစွန်းထိ ချစ်လိုက်ရတဲ့အတွက် နောင်တဆိုတာ လုံးဝ မရှိ ဘဲ  ဘဝမှာ အကောင်းဆုံးသော ကာမအရသာ ကို တွေ့ရှိလိုက်ရကြောင်း ခံစားလိုက်တယ်။ 

တားမြစ်သော သံယောဇဉ် ဟာ အဆုံးစွန်သော ချစ်ခြင်း အဖြစ်ကို ပြောင်းလဲသွားခဲ့ပြီ။

ပြီးဆုံးသွားတဲ့အခါ  မောင်နှမနှစ်ဦးဟာ အဝတ်မဲ့ ကိုယ်လုံးများ နဲ့ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ပွေ့ဖက် ပြီး  နူးညံ့စွာ နမ်းရှုပ် ရင်း ကာမနွမ်းနယ်မှု ကြောင့် နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်  ခြင်းဆီကို ရောက်ရှိသွားကြတော့တယ်။ 

သူတို့ရဲ့ အိပ်ယာကတော့ တိတ်တခိုး ချစ်ခြင်း ရဲ့ ပန်းချီကား တစ်ချပ်လို ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

နေ့လည်ခင်း  နိုးထလာတဲ့အခါ မနက်က ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ကာမပန်းချီ ရဲ့ ချိုမြိန်သော  အမှတ်အသား တွေဟာ မောင်နှမနှစ်ဦးရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာမှာ စွဲမြဲလို့နေခဲ့တယ်။ 

ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ ရှက်ရွံ့မှုကို ကျော်လွန်ပြီး လက်တွေ့ကျသော လိုအပ်ချက် ကို သူတို့ ရင်ဆိုင်ရတော့မယ်။

ကိုခန့် ဟာ လင်းလင်းကို နူးညံ့စွာ ဖေးမပြီး အနီးကပ် ဓာတ်ပုံရိုက်ကူးခြင်း ကို စတင်ခဲ့တယ်။ 

လင်းလင်းရဲ့  ပန်းနုရောင် မိန်းမကိုယ် ကို အနီးကပ် ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးနောက် ပန်းရောင်  အမွှေးပွ ကြောင်မျက်နှာဖုံး တစ်ခုကို မျက်နှာမှာ တပ်စေကာ ကိုယ်လုံးပေါ်  ပုံတစ်ပုံ ကိုပါ ရိုက်ယူလိုက်တယ်။

ဓာတ်ပုံတွေ ဂျက်ကီဆီ ပို့ပြီး  မကြာခင် နာရီဝက်ခန့်အကြာ မှာပဲ လင်းလင်းရဲ့ ဖုန်းဆီကို ချိုမြိန်သော အသံ  တစ်ခုနဲ့ Notification ဝင်လာခဲ့တယ်။

The End

ပြီးပါပြီ။

............................................⭐⭐⭐⭐⭐..........................................