Wednesday, August 27, 2014

အရိုင်းနှင့်အယဉ် အပိုင်း ( ၃ )

အရိုင်းနှင့်အယဉ် အပိုင်း ( ၃ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အညာသားအောင်မင်းသည် " ပေါင် " နယ်သူ ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်ညီအစ်မနှစ်ဖော်နှင့် ပျော်ပျော်ကြီးကို ကာမစည်းစိမ်ခံစားနေလေ၏။ ကိုသိန်းစိုးသည်မိန်းမနှစ်ယောက်နှင့် ယောက်ျားတယောက် တပြိုင်တည်း ကာမစပ်ယှက်သော "တူးဘိုင်ဝမ်း " ကို ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့မြင်ဘူးခြင်းဖြစ်သည်။ စမြင်မြင်ချင်းအံ့သြကာ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသော်လည်း နောက်ပိုင်းတော့ထိုမြင်ကွင်းက ကိုသိန်းစိုးကို တမူထူးခြားသော အရသာ ပေးလာလေတော့၏။

ကာမဆိပ်တွေ ထူးထူးခြားခြားကြီးကို တက်လာသည်။ တကယ်ခံစားနေသောအောင်မင်းတော့ ဘယ်သို့ရှိမည်မသိ၊ ... ချောင်းကြည့်နေမိ သည့် ကိုသိန်းစိုးပင် မနေနိုင်ဖြစ်လာကာကင်မရာ ခန ချထားရင်း လုံချည်လှန် ဂွင်းတိုက်နေမိ လေ တော့သည်။

အတော်ကြာကြာ ဂွင်းတိုက်နေမိပြီးမှသတိရကာ ကင်မရာကိုပြန်ကောက်ကိုင်ရ၏။ ကိုသိန်းစိုးသည် သူ့ဇနီးချောလေး ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်ခယ်မချောလေး ခင်ငြိမ်းမြင့်တို့ အောင်မင်းနှင့် " တူးဘိုင်ဝမ်း " နေကြပုံများကို ဓာတ်ပုံ တပုံပြီးတပုံရိုက်ယူလေ၏။

စပြီးမြင်ရချိန်တွင် ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ခုတင်ပေါ်တွင် ဖင်ချထိုင်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုကား လျှက် ဆန့်တန်းထားပြီး ခင်ငြိမ်းတင့်က ထိုခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားတွင် ဝမ်းလျှားမှောက်နေ၏။ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ဝမ်းလျှားမှောက်ထားရင်းမှ သူ့ညီမစောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ရက်ပေးနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။ အောင်မင်းကတော့ ခင်ငြိမ်းမြင့်ဘေးနားတွင် ဒူးကိုခပ်ကွေးကွေးပြုကာ မတ်တပ် ရပ် နေ၏။

ခင်ငြိမ်းမြင့်က ခေါင်းလေးအသာငဲ့ကာ အောင်မင်း၏ လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့်ငုံလိုက်စုပ်လိုက် လုပ်နေလေသည်။မတ်တပ်ရပ်ကာ လီးအစုပ်ခံနေသော အောင်မင်း၏လီးကို မျက်စေ့အောက်မှ အပျောက်မခံနိုင်သဖြင့်ခင်ငြိမ်းတင့်သည် သူ့ညီမစောက်ဖုတ်နား မျက်နှာသိပ်မကပ်ပဲ ခပ်ခွာခွာလုပ်ထား၏။လျှာကို အဆုံးထိအောင် ထုတ်ကာ ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ကို လျှာဖျားလေးနှင့်ထိုးထိုးရက်ပေးနေရင်း မျက်နှာကတော့အပေါ်မော့လျှက် မျက်ဝန်းလေးတွေလှန်ကာ အောင်မင်းလီးကြီး အစုပ်ခံနေပုံကိုသာ မျက်တောင်မခပ်ကြည့်နေလေသည်။ 

ထိုပုံစံအတိုင်း အတော်ကြာ ရက်နေစုပ်နေကြပြီးသည်တွင် အောင်မင်းကအနေအထားပြင်လိုက်၏။ မတ်မတ်ရပ်လိုက်ကာ နေရာရွှေ့ပြီး ခင်ငြိမ်းမြင့် ဖင်ဆုံကြီးနောက်နားသို့နေရာယူလိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် သူ့အစ်မလောက် ဖင်ဆုံမကြီးသော်လည်းလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနှင့်မို့ သူ့ဟာနှင့် သူတော့ အတော့ကိုကြည့်ကောင်း၏။ 

လီးအလာကိုကြိုလင့်နေသည့်အလားပင် သူမဖင်ဆုံကြီးက တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေလေသည်။ အောင်မင်းကတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသော ခင်ငြိမ်းမြင့်ဖင်ကြီးကို ငြိမ်သွား အောင် လက်တဖက်နှင့်ဖမ်းထိန်းလိုက်ပြီးသူ့လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ထောက်လိုက်လေ၏ ထို့နောက် ခပ်ဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းသည်။

မိမိလီးကြီး ခင်ငြိမ်းမြင့်စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားတာကို မိမိ ကိုယ်တိုင် သေသေချာချာမြင်ချင်သဖြင့်ဖင်သားကြီးများကို ဘေးသို့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲဖြဲထား၏။ သို့ပေမယ့် အောင်မင်းထိုသို့လုပ်နေမှုကကိုသိန်းစိုးကို ရိုက်ကွင်းရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖြစ်အောင် လုပ် ပေးနေသည့်အလားပင် .. ။ 

ကင်မရာကလည်းတပုံပြီးလျှင်နောက်တပုံ အော်တိုမက်တစ်ဖလင်ရစ်ပြီး ဆက်တိုက်ရိုက်သွားနိုင်သောခလုတ် ပါသဖြင့်ထိုခလုတ်ကို အသုံးပြုလျှက် လီးကြီးစောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားပုံအဆင့်ဆင့်ကို လေးငါးခြောက်ပုံမကရိုက်ယူထားလိုက်၏။ 

" အား ... ဝင်လာပြီ .. ဝင်လာပြီ။ အီးဟီးဟီး ... ကြပ်တယ်ရှင့်။ .. ကောင်းလိုက်တာ ကိုကိုရယ် ..အီစိမ့်နေတာပဲ ... ရှီး .... "

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အရသာအပီအပြင်ခံစားရသောကြောင့်ပါးစပ်မှ ရေရွတ်ရင်း ခေါင်းလေးကလည်း နောက်ကို လည်ပြန်လှည့်ကြည့်နေမိသည်။လီးထိုးသွင်းကာစ ဖြစ်မြဲအတိုင်း သူမမျက်နှာလေးမှာ နာကျင်မှုနှင့် အရသာတို့ရောပြွမ်းလျှက် မဲ့တဲ့တဲ့လေး ဖြစ်နေရ၏။

ကိုသိန်းစိုးက ထို ငိုမဲ့မဲ့မျက်နှာ လေးနှင့်ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို နောက်က လီးကြီးနှင့်လိုးနေပုံကော တကိုယ်လုံးသာမက မျက်နှာပါပါအောင် သေသေချာချာချိန်ပြီး ထပ်ရိုက်ပြန်သည်။ လီးအဆုံးသွင်းပြီးတော့ထုံးစံအတိုင်း အောင်မင်းက ခပ်ကြမ်းကြမ်း စတင်ဆောင့်လေပြီ။

ခင်ငြိမ်းတင့်ကတော့ အောင်မင်းပေါင်ကြားတွင် ပက်လက်လှန် ဝင်အိပ်ကာ ခေါင်းကိုကြွကြွ ပြီး အောင်မင်း ဂွေးဥများကို မနားတမ်း ရက်ပေး၊ ပါးစပ်ထဲငုံသွင်းပြီး စုပ်ပေးလုပ်နေလေ၏။ဒါတင် မက ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ထဲမှ ပြန်ပြန်ထွက်လာသောအောင်မင်း၏လီးတံအရင်းကြီးကိုပါ တခါတခါ လှမ်းလှမ်းပြီး ရက်ပေးနေသေးသည်။ အောင်မင်းအဖို့အရသာတွေ စုံကာ ဇိမ်ရှိလှပေတော့သည်။ သို့သော် သူကဒီမျှနှင့် အားမရသေး .. ။

ခင်ငြိမ်းမြင့်ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ လက်ခလယ်ကို ထိုးထိုး သွင်းနေလိုက်သေးသည်။ အောက်ဖက်မှ အောင်မင်းဥများကိုစုပ်ပေးနေသော ခင်ငြိမ်းတင့်သည် သူမကိုယ်တိုင်အတွက်တော့ သူမဖာသာပင် ပေါင်ကြီးများကားလျှက်စောက်ဖုတ်ကို အပီအပြင် လက်ဖြင့်ပွတ်သပ် ထိုးကလိပေး နေမိလေ၏။လေးဘက်ထောက်ကာအဖုတ်အလိုးခံ ဖင်အနှိုက်ခံနေသော ခင်ငြိမ်းမြင့်ကလည်း ဒီမျှ နှင့် အားမရသေးသည့်အလားသူမလက်တဖက်ကို ထောက်ထားရာမှ ကြွကာ သူမနို့အုံကြီးတွေကို သူမဖာသာ ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ဖီလင်ယူနေပြန်သည်။ 

သုံးယောက်သား အပီအပြင်ကာမစည်းစိမ်ခံစားနေသောမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်းကိုသိန်းစိုးမှာလည်းပဲ ဖီလင်တွေ အရမ်းတက်လာသဖြင့် ကင်မရာချပြီး ဂွင်းတိုက်ရပြန်သည်။ ထိုသို့ကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်ရ သည့်အရသာက ထူးကဲလှပေ၏။ မိမိချစ်ဇနီးလေးနှင့် ခယ်မချောလေးတို့ကာမဆိပ်တွေ တက်နေကြ ပုံများကိုလည်း လက်ဖျားခါမိလေသည်။

အရှက်အကြောက်ကြီးလှကာအိန္ဒြေသိက္ခာရှိလှလေသော သည်ညီအစ်မ သည်မျှထန်နေကြပုံကို မျက်မြင်သာ မတွေ့ရပါကသိကြားမင်းကြီး ဆင်းပြောတောင် သူ ယုံမိမည်မဟုတ် .. ။ ခုတော့ ကိုယ်တွေ့မျက်မြင်မို့ ယုံရလေပြီ။

အောင်မင်းက ခပ်ကြမ်းကြမ်း အားပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်ရာ တော်တော်လေး အကြာတွင်ခင်ငြိမ်းမြင့်တစ်ချီ " ပြီး " သွားရလေတော့သည်။ အောင်မင်းကတော့ သုတ်ထိန်းနိုင်သူမို့ မပြီးသေး။အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ထဲမှ မာတောင်နေဆဲ သူ့လီးကြီးကိုကော ဖင်ပေါက်လေးထဲမှလက်ခလယ်ကိုကော ဆွဲနှုတ်ကာ အနေအထား တမျိုးပြောင်းကြရန် စီမံပြန်လေ၏။ 

ဒီတခါတော့ သူတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို (69) ပုံစံဖြင့် တယောက်ပေါ်တယောက်ထပ်ကာ နေခိုင်း သည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်က အောက်က၊ ခင်ငြိမ်းတင့်က အပေါ်ကဖြစ်၏။ပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကို တယောက်အဖုတ်တယောက်ရက်ခိုင်းသည်။ ထိုသို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက် အပြန်အလှန်စောက်ပတ်ရက်နေပုံကို အောင်မင်းအတော်ကြာကြာ မျက်စိ အရသာခံ ထိုင်ကြည့်နေသည်။

ပြီးတော့မှ အပေါ်ဘက်တွင်ရှိနေသောခင်ငြိမ်းတင့်၏ ဖင်ဆုံကြီးများ နောက်တွင် အပီအပြင် နေရာယူသည်။ ဖင်ဝကိုဖြဲကာ တံတွေးတွေ ပြစ်ကနဲထွေးချသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် သိလိုက်ပြီ။ .. မိမိတော့ ဖင်လိုးခံရတော့မည်။စိတ်ပါမှုနှင့်အတူညီမစောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးနေသော ရက်အားက ပိုပြင်းလာမိ၏။ ထိုအခိုက်မှာပဲ သံချောင်းတမျှမာတောင်နေသော လီးကြီးက သူမဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ဒုတ်ဒုတ်ထိ တိုးဝင်လာလေတော့သည်။

" အာ့ အား .... ကိုကိုရဲ့။ နာတယ်ရှင့် ... အမလေးလေးနော် .... အင့် အီး ....... " 

ခင်ငြိမ်းတင့်ခမျာညီမစောက်ပတ်ကို ကုန်းရက်နေရာမှ ခေါင်းလေးကြွတက်လာပြီး လည်ချောင်းထဲမှ ညှစ်ကာညဉ်းလိုက်မိလေ၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်ကတော့ သူ့အမ အခြေအနေကို သိသဖြင့် အောက်ကနေအစ်မစောက်ပတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိရက်ပေးလိုက်သည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်အဖို့ နာကျင်မှုနှင့် ကာမ အရသာရောပြွန်းကာ လှိုက်တက်သွားရလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးမှာလည်း တူးဘိုင်ဝမ်း လိုးပွဲကြီးကိုကြည့်ရင်းဂွင်းတိုက်နေတာ အချိန်အတော်ကြီးကို ကြာ သွားပေမယ့် သုတ်ရည်မထွက်သေး .. ။ကာမစိတ်ထန်လေလေ သုတ်က ထိန်းနိုင်လေလေဖြစ်ရကား သူသည်လည်းပဲ ခုတော့ သုတ်ထိန်းနိုင်သူဖြစ်နေရပေပြီ။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ကာမမှုများ ဝက်ဝက်ကွဲအောင် ပြုနေကြသည်ကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းထုရသည်မှာအရမ်း ကောင်းလှသော်လည်း ယခု ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ဖင်ဆော်နေပုံကိုလည်း အမိအရ ရိုက်ယူထားချင်သဖြင့်ဂွင်းထုတာ အသာနားကာ ကင်မရာ ကောက်ကိုင်ရပြန်လေသည်။ ခုနက ခင်ငြိမ်းမြင့်ကိုအောင်မင်းစောက်ပတ်လိုးနေစဉ်က လိုပင် ကင်မရာအော်တိုမက်တစ်ခလုတ်ကို အသုံးပြုကာ ခင်ငြိမ်းတင့်ဖင်လိုးခံပုံကို အပီအပြင် ရိုက်ယူနေလိုက်၏။ 

ထိုနေ့က ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ညီအစ်မနှစ်ဖော်သည် အောင်မင်းနှင့်တနေကုန် အနေအထားအမျိုးမျိုး ပြောင်းလဲကာ တူးဘိုင်ဝမ်း စပ်ယှက်ခဲ့ကြသလို ကိုသိန်းစိုးမှာလည်းဂွင်းထုလိုက် ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက် လက်မလည်နိုင်အောင် အလုပ်များရင်း တနေကုန်ခဲ့ရလေတော့၏။

ကိုသိန်းစိုးအနေဖြင့် သူလိုချင်နေ သော ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ဓာတ်ပုံတွေ ဖလင် ၄ လိပ်စာတောင်ရရှိခဲ့ယုံမျှမက အရင်က မမြင်ဘူး၊ မသိဘူးခဲ့သော ကာမအရသာ ခံစားနည်းပေါင်းမြောက်မြားစွာကိုကိုယ်တွေ့သိမြင်မှတ်သားကာ ပညာတွေ တိုးခဲ့ရလေတော့သည်။ 

.........................................................................................................

ကိုသိန်းစိုးသည် သူ့စိတ်ကူးအတိုင်း လိုချင်နေသည့်ဓာတ်ပုံတွေ တလှေကြီး ရိုက်ယူနိုင်ခဲ့ပြီဖြစ်စေ ကာမူထိုဓာတ်ပုံများကို လက်ကိုင်အသုံးပြုလျှက် မိမိမယားချောနှင့် ခယ်မချောလေးကို စိတ်တိုင်းကျ ဖြုတ်နိုင်ဘို့အရေး အကောင်အထည်ဖော်ဘို့ရာမှာတော့ အခက်အခဲလေးတွေ အနည်းငယ် ရှိနေရ သေးသည်။

ပထမဆုံး ရင်ဆိုင်ရသော အခက်အခဲက ယင်းဓာတ်ပုံများကို ကူးဆေး ရေးပင်ဖြစ်၏။ ပက်ပက်စက်စက်ရိုက်ထားသော အပြာပုံတွေမို့ တွေ့ရာဓာတ်ပုံဆိုင်မှာ သည်အတိုင်း သွားကူးလို့ ကလဲ မဖြစ်သေး။ ..အဆက်အသွယ် လိုသည်။ သည်လိုကိစ္စမျိုးတွင် ပါတ်သက်မှုမရှိပဲ အေးအေး ဆေးဆေးလူကြီးလူကောင်းပီပီ နေလာခဲ့သူမို့ အရေးကြုံတော့ အခက်တွေ့နေရလေ၏။ ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့်ကိုသိန်းစိုးအလုပ်လုပ်သည့် ကုမ္ပဏီတွင် ဒါမျိုး ဝါသနာကြီးသူ တဦးနှင့် ကိုသိန်းစိုး ခင်မင်သည်။ 

ထိုသူကနေ့စဉ်ပင် ဗီဒီယိုအပြာကားတွေ ငှားငှားကြည့်လေ့ရှိမှန်းလည်း ကိုသိန်းစိုး သိ၏။ ကိုသိန်းစိုးကိုယ်တိုင်ကမူအပြာဗီဒီယိုတွေ ကြည့်လေ့မရှိသော်လည်းပဲ ထိုသူ အခွေငှား သွားလျှင်တော့ တခါတလေ ဆိုင်သို့အတူလိုက်ပါသွားခဲ့ဖူးသည်များ ရှိ၏။ အခုတော့ ထိုအချက်က အသုံးဝင်လာလေပြီ။ ဗီဒီယိုနှင့်ဓာတ်ပုံသဘောသဘာဝခြင်း နီးစပ်သည်မို့ ထိုဆိုင်၌ သွားစုံစမ်းလျှင် ဒီဓာတ်ပုံတွေ ကူးဘို့ အဆက်အသွယ်ရနိုင်သည်ဟု တွေးမိသည်။ 

ထို့ကြောင့် ဆိုင် လူရှင်းချိန်တွင် အသာသွားပြီး တီးခေါက်ကြည့်၏။ ကိုသိန်းစိုးကံကောင်းသည်ဟုပင် ပြောရမည်။ ... သဘောကောင်းသော ထိုဆိုင်မှလူများက ကိုသိန်းစိုးအတွက်အပြာဓာတ်ပုံတွေ စိတ်ချလက်ချ ကူး နိုင်မည့် ဓာတ်ပုံဆိုင်တဆိုင်ကို နတ်လမ်းညွှန်လိုက်လေ၏။ 

ထိုဆိုင်မှာ၃၄ လမ်း အလယ်ဘလောက် မှ ( __ ) ဆိုသည့်ဆိုင်ပင် ဖြစ်လေသည်။ ကူးပေးသူက တင်သိန်းဆိုသူဖြစ်မှန်းလည်းပဲ ပြောပြ လိုက်သေးသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် တင်သိန်းအကူအညီနှင့်ပင်သူရိုက်ထားသော မယားနှင့်ခယ်မတို့၏ အပြာပုံများကို အောင်မြင်စွာ ကူးယူ ရရှိနိုင်ခဲ့လေသည်။ 

ပထမအခက်အခဲတော့ ပြေလည်သွားပေပြီ။ .. ဒုတိယ အခက်အခဲကတော့ နေရာ ပင်ဖြစ်၏။ ကိုသိန်းစိုးက ဇနီးချောနှင့်ခယ်မကို အပြတ်ကျုံးချင်နေသလိုထိုသို့ ပညာမျိုးစုံသုံးပြီး ကျုံးနေပုံကို သူ့ဖာသူကလည်း ပြန်မြင်ချင်သေးသည်။ဒီတော့ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးများ ထောင်ထားပြီးမှ အပီ ဖြုတ်ရန် စိတ်ကူးထားသည်။ သို့သော် .. ထိုသို့လုပ်ဖို့ကနေရာ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း လိုမည်။ အလင်းရောင်ကလည်း ကောင်းကောင်းရှိရဦးမည်။ 

ဒဂုံမြို့သစ်မှသူ့အိမ်မှာ ညညဆို မီးပျက်သည်နှင့် မှောင်ချထားရသည်က ခပ်များများ။ .. နေ့လည်ဘက်ကိုစဉ်းစားကြည့်ပြန်တော့လည်း သူ အိမ်မှာ နေ့လည်ရှိနိုင်မည်က စနေ၊တနင်္ဂနွေ ၂ ရက်သာ။ ဒဂုံမြို့သစ်ဝန်ထမ်းရပ်ကွက်ထုံးစံအတိုင်း ထိုနေ့များတွင် အိမ်ကို ဧည့်သည်တွေက တဖွဲဖွဲ လာတတ်သည်။လုပ်လို့ကိုင်လို့ အရှိန်တက်နေတုန်းမှာ ဧည့်သည်တွေလာပါက အားလုံး ရှုပ်ကုန်လိမ့်မည်။ .. မဖြစ်သေး ။

ကြားရက်များဆိုပါကလည်း အလုပ်မှ ခွင့်ယူရဦးမည် ... ပြီးတော့ ကြားရက်တွေတွင် လာလာ စားနေကျအောင်မင်းကလည်း ရောက်လာပေဦးမည်။ ဒီအကောင့်ကို ဘာမှကြောက်စရာ မလိုသည့်တိုင်အနှောင့်အယှက်တခုခု ပေးလာပါက ဇိမ်ပျက်သွား ရပေမည်။ 

အောင်မင်းနှင့် ဇာတ်ကိုသူ့အကြံအောင်ပြီးသည့်နောက်တွင်မှ ဒီဓာတ်ပုံအထောက်အထား တွေဖြင့် ကောင်းကောင်းကြီး ဖြေရှင်းရန်ကိုသိန်းစိုး ကြံရွယ်ထားသည်။ လောလောဆယ်တော့ ခန ထိပ်တိုက်မတွေ့ချင်သေး။ ထို့ကြောင့်သူ့အိမ်မဟုတ်ပဲ အေးအေးဆေးဆေး လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ကြိုက်ပျော်ပါးနိုင်မည့် နေရာကောင်းတခုလိုအပ်နေခြင်းဖြစ်လေသည်။ သည်နေရာတွင်လည်း ကိုသိန်းစိုး အတွက် ကံတရားက မျက်နှာသာပေးလာပြန်သည်။

ကိုသိန်းစိုးတို့ ကုမ္ပဏီတွင် အထွေထွေမန်နေဂျာအဖြစ် လာရောက်လုပ်ကိုင်မည့်နိုင်ငံခြားသား အရာ ရှိ တဦးအတွက် နေအိမ်တခုငှားရမ်းထားတာ ရှိသည်။ ဘောက်ထော်ဘက်တွင် ဖြစ်၏။လိုအပ်သည် များလဲ အားလုံးနီးပါးပြင်ဆင်ထားပေးပြီးပြီ။ .. သို့ပေမယ့် ထို နိုင်ငံခြားသားကအကြောင်းတခုနှင့် ရောက်လာခြင်းမရှိသေးသည့်အတွက် ထိုအိမ်ကိုသော့ခတ်သိမ်းထားရသည်။ 

ထိုအိမ်သော့က ကိုသိန်းစိုးလက်ထဲမှာဖြစ်၏။ စိတ်ချရသည့် လူယုံလူရင်းမို့ မန်နေဂျာက ကိုသိန်းစိုးကိုလွှဲအပ်ထား ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအိမ်တွင် နေ့ခင်းဘက်တွင်တော့ အိမ်လာစောင့်ပေးသည့်အိမ်စောင့်တယောက် ငှားထားတာ ရှိ၏။ ထိုအိမ်စောင့်ကို ပထုတ်နိုင်လျှင် အားလုံး အိုကေ ပေပြီ။ ...ထိုကိစ္စကလည်း သူ့အလိုလို ပြေလည်သွားပြန်သည်။ အိမ်စောင့်၏ ဆွေမျိုးသားခြင်းတယောက်နာရေးဖြစ်သဖြင့် သူ့ရွာသို့ တပါတ်ခန့်ပြန်ချင်ကြောင်း အိမ်စောင့်က ကိုသိန်းစိုးကို ခွင့်တောင်းလာသည်။

ဒီအရေး ကိုစောင့်နေသော ကိုသိန်းစိုးကလည်း အေးအေးဆေးဆေးသာ ပြန်ဘို့ ခွင့်ပေးလိုက်၏။ ကူငွေများပင် ထုတ်ပေးလိုက်သေးသည်။ အိမ်စောင့်က ကိုသိန်းစိုးကို ကျေးဇူးတွေတင်သွား၏။ သို့ပေမယ့်ကိုသိန်းစိုးကလည်း သူ့ကို အပြတ် ကျေးဇူးတွေ တင်ကျန်နေခဲ့ကြောင်းတော့ သူသိမသွားရှာပါ။

သြော် .....မယားချောလေး အပိုင်စီးခံရပြီး ကြံစဉ်နေတုန်းရှိသေးသည့်ခယ်မချောလေးက လည်းပဲ သူမကြံရသေးခင်သူများလက် အပီအပြင်ပါသွားတာ ခံလိုက်ရသည့် ကိုသိန်းစိုးကို သိကြားမင်းကြီး မနေနိုင်တော့သဖြင့်အဆင်ပြေအောင်များ ဖန်တီးပေးနေသလားပင် မပြောတတ်တော့ပါ။ ... 

ဤသို့ဖြင့် ကိုသိန်းစိုးတယောက် အခက်အခဲများကို ဖြေရှင်းပြီးလေပြီမို့ ကျန်တာလေးတွေ ပြင်ဆင် ရန်သာရှိတော့သည်။ အရာရာကို စနစ်တကျလုပ်ဆောင်တတ်သူမို့ ဤမျှအရေးကြီးသော ကိစ္စကြီး တွင် ဘာမှဟာကွက်မရှိရလေအောင် အထူးပင် ကြိုးစားစီမံလေသည်။ အိမ်လေးက ဘောက်ထော်ကျောက်ကုန်းဘက်တွင်ရှိပြီး ခြံလေးဝင်းလေးနှင့် တထပ်တိုက်ကလေး ဖြစ်၏။ အတွင်းတွင် ရေကူးကန်ငယ်လေးပင်ပါလိုက်သေးသည်။ အိမ်ထဲတွင် အိပ်ခန်း ၂ ခန်းပါရှိ သည်။ 

အိမ်ရှင်၏ အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးနှင့်ဧည့်သည်အတွက် အနေတော် အိပ်ခန်းငယ်တခုတို့ ဖြစ်၏ ကိုသိန်းစိုးသည်မဟုတ်တရုတ်ကြံစည်နေချိန်တွင်သော်မှ စည်းစောင့်သူဖြစ်ရာ အိမ်ရှင့်အိပ်ခန်းကျယ် ကြီးကိုတော့မျက်စောင်းမထိုးပါ။ အိပ်ခန်းငယ်ကိုသာ မိမိပျော်ပါးရန် ဘူမိနက်သန်နေရာအဖြစ် ရွေးချယ်လိုက်သည်။အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးအတွင်း၌ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီး ၂ ချပ် အဆင်သင့်ရှိနေလေရာ ထိုမှန်ကြီးတွေကိုတော့အိပ်ခန်းငယ်ထဲ ရွှေ့ရသည်။ 

ခုတင်ဘေး တဖက်တချက်တွင် ချထားလိုက်ရာ သူ လိုချင်သည့်အတိုင်းအနေတော်ပင်ဖြစ်နေလေတော့၏။ မီးဖိုခန်းထဲရှိ ရေခဲသေတ္တာထဲတွင်တော့စားသောက်ဖွယ်ရာနှင့်ဘီယာဗူးများ ဖြည့်တင်းထားလိုက်သည်။ ( ကိုသိန်းစိုးသည် အရက်မသောက်တတ်သော်လည်း ဘီယာတော့ သောက်တတ်သူဖြစ်၏) 

ဧည့်ခန်းထဲမှ ဗီဒီယိုပြစက်နှင့် ရုပ်မြင်သံကြားကိုလည်း အိပ်ခန်းငယ်ထဲသို့ ရွှေ့လိုက်သေးသည်။ အပြာဗီဒီယိုခွေ သုံးခွေလည်း ငှားရမ်းထားလိုက်သေး၏။ ကူးယူထားသော ဓာတ်ပုံများကို အယ်လ်ဘမ်နှင့် ကျကျနနထည့်ကာ ခုတင်ဘေးစားပွဲလေးပေါ်တွင် အသင့်တင်ထားလိုက်သည်။လေးငါးပုံလောက်ကိုတော့ စာအိတ်တခုနှင့် သေသေချာချာထည့်ထားလိုက်လေ၏။ လိုအပ်မည် ထင်သမျှအရာအားလုံး ကိုသိန်းစိုး စီစဉ်လေသည်။

ဤသို့လိုအပ်တာတွေ အားလုံးစီစဉ်နေမှုသည် သောကြာနေ့မရောက်ခင်ပင် ပြီးပြည့်စုံသွားလေ၏ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုရော ခယ်မချောကိုပါ အမဲဖျက်ရန် ခြောက်လှန့်မှုဟု ခေါ်ရမည်လား .. စည်းရုံးမှုဟုပဲခေါ်ရမည်လား ... ယင်း ကိုတော့ သောကြာနေ့ညနေတွင် ကိုသိန်းစိုး စတင်လေတော့သည်။

......................................................................................................................................

သောကြာနေ့ ညနေ အိမ်ပြန်လာသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ပြောစရာရှိသည်ဆိုကာ ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုအိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ဆောင်သွားလေ၏။ ထိုအချိန်သည် ခင်ငြိမ်းတင့် ညစာများ ချက်ပြုတ်နေချိန်ဖြစ်ရာခင်ငြိမ်းမြင့်ကို လုပ်လက်စအလုပ်များ လွှဲခဲ့ပြီး ဆက်လက် ချက်ပြုတ်စေရလေသည်။ 

" ငါအလုပ်သွားနေတဲ့အချိန်တွေမှာ မင်းဘာတွေ လုပ်လုပ်နေသလဲ .. တင့်တင့် "

အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့်ကိုသိန်းစိုးက လေသံမာမာနှင့် တန်းမေးလိုက်သည်။ အိမ်ထောင်သက် ၃နှစ်အတွင်း ဒီလိုလေသံမျိုးနှင့်ကိုသိန်းစိုး တခါမှ စကားမပြောဖူးသဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့် အတော်ပင် အံ့သြသွားမိသည်။ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ပဲငေးကြောင်ကြောင်နှင့် ကိုသိန်းစိုးကို ပြန်ကြည့်နေမိ၏။

" နင်နဲ့ အောင်မင်း ဖြစ်နေကြတယ်မဟုတ်လား ... "

ကိုသိန်းစိုးက ဒဲ့တိုးပင် မေးချလိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် မျက်လုံးပြူးသွားရလေပြီ။ အတော်လည်းလန့်သွားမိသည်။ သို့ပေမယ့် ဟန်ကိုယ့်ဘို့လုပ်ကာ ဗြောင်ငြင်းမှ ဖြစ်မည်ဟု နားလည်လိုက်သည့်အတွက်

" အို ... မဟုတ်တာ ဦးရယ် ... ။ မကြံအပ်မစည်ရာ .... " 

ခင်ငြိမ်းတင့်ဘူးကွယ်ရန်ဇာတ်လမ်းစနေစဉ်မှာပင် ကိုသိန်းစိုးက တိုက်ပုံအတွင်းအိတ်ထဲမှ စာအိတ် တခုထုတ်ယူလိုက်ပြီးအတွင်းမှ ဓာတ်ပုံတပုံကိုထုတ်ကာ ခုတင်ပေါ် ပြစ်ချလိုက်၏။ 

" အို ...... " 

ခင်ငြိမ်းတင့် ဆွံ့အသွားသလိုဖြစ်သွားရလေပြီ။ ဘာညာကွိကွတွေနှင့် ကိုသိန်းစိုးကို အပီချွဲကာ အာရုံပြောင်းပြစ်မှ ဖြစ်မည်ဟုစိတ်ကူးနေသော စိတ်ကူးလေးများလည်း လွင့်ပျက်သွားရလေပြီ။ .... အအေးဆုံးရေခဲရေဖြင့် ငယ်ထိပ်မှလောင်းချလိုက်သလိုလို ... မီးပုံထဲပဲ ကျသွားရသလိုလို ဖြစ်နေရ လေပြီ။

မျက်နှာလည်း ဘယ်လိုထားရမည်မှန်းပင် မသိတော့။ ကြည့်ပါဦး ... ။ ဓာတ်ပုံက အောင်မင်း၏ လီးချောင်းကြီးကို ခင်ငြိမ်းတင့်အားရပါးရ ပါးစပ်နှင့်ငုံကာ စုပ်နေပုံကြီး ဖြစ်နေတော့၏။ အောင်မင်းရော ခင်ငြိမ်းတင့်ပါ အဝတ်အစားတွေမပါ၊ ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနှင့်။ .. လီးစုပ်နေပုံကလဲ ပီပြင်လှသည်။ ဓာတ်ပုံကလဲ ဆေးသားကောင်းကာကြည်လင်လှ၏။ 

သည်တော့ လီးကြီးပေါ်မှ အပြိုင်းပြိုင်းထနေသော အကြောတွေကော ..ခင်ငြိမ်းတင့်ပါးလေးနှစ်ဖက် ခွက်ဝင်၍ နေပုံရော .. လီးတံကြီးပေါ် တံတွေးများစိုကာ ပြောင်လက်နေပုံရောအကုန်ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရ သည်။ပုံက ခင်ငြိမ်းတင့် ကိုယ်တပိုင်းအထိ ပါသည်ဖြစ်ရာ နို့အုံကြီးပေါ်မှနို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထနေတာကိုပင် မြင်နေရသေး၏။ 

" ဘူးခံပြီး ဗြောင်လိမ်နေမယ်တော့ စိတ်ကူးမနေနဲ့တော့ တင့်တင့်။ .. ငါ့ဆီမှာ ဒီလိုဓာတ်ပုံတွေ ဖလင် ၄ လိပ်စာတောင် ရှိတယ်။ ဒါတွေ နင့်အမျိုးတွေဆီ ပို့လိုက်လို့ကတော့ နင်စောက်ရှက်လုံးလုံး ကွဲပြီသာမှတ်ပေတော့ .. သဘောပေါက် .. " 

ခင်ငြိမ်းတင့် မျက်ရည်တွေ ဖြိုင်ဖြိုင်ကျလာလေပြီ။ဘယ်လိုမှငြင်းမရတော့မည့် အတူတူ မျက်ရည်ကိုပဲ အဖော်ပြုရပေတော့မည်ပေါ့။ ... ဘာလုပ်လို့ဘာလုပ်ရမည်မှန်းလည်း မသိတော့။ လင်ငယ်နေသည့်ကိစ္စ လင်ကြီး သိသွားပြီမို့ ကိုသိန်းစိုးမျက်နှာကိုပင်စေ့စေ့မကြည့်ရဲတော့ပါ။ ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင် ငုံ့ထားမိတော့သည်။ သူပြောသလို တကယ်ပဲ ဒီဓာတ်ပုံတွေသူမအမျိုးတွေဆီဖြန့်လိုက်လို့ကတော့ ... အမယ်လေး ..... ခင်ငြိမ်းတင့် ဆက်ပင်မတွေးရဲတော့ပါ။ 

" အေး.... ဒါပေမယ့် ငါက ဒီလောက်ထိ မရက်စက်ချင်ပါဘူး။ မင်းဘက်က လိုက်လိုက်လျောလျော ရှိမယ်ဆိုရင်အားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာပါ။ .. ဟိုကောင်နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုလဲ ငါ ဗွေမယူတော့ဘူး၊ နောက်မှဒီကောင်နဲ့ငါ သပ်သပ်ရှင်းမယ် ... ဘယ်လိုလဲ " 

ကိုသိန်းစိုးက လေသံနည်းနည်း အမာလျှော့လိုက်ပြီးပြောသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် ခေါင်းလေး မရဲတရဲနှင့် မော့လာ၏။ ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နှင့် မေးရှာသည်။

" ဟိုဟို .... ဦးက တင့်တင့်ကို ဘာလုပ်စေချင်လို့လဲ ရှင် .. " 

ကိုသိန်းစိုးက အောင်နိုင်သူအပြုံးဖြင့် အားရပါးရပြုံးလိုက်လေသည်။ သူထွင်ခဲ့သည့် အကွက်တော့ ကျကျနန ဝင်လေပြီ။ ... " လုပ်ပေးရမှာတွေကတော့အများကြီးပဲ တင့်တင့်။ ... ပထမဆုံးကတော့ ... ငါ့လီးကြီးကို အခုပဲ စုပ်ပေးပေတော့ ... လာ .. "

" ရှင်....... " 

တည်တည်တန့်တန့်နေကာ သူမအပေါ်တွင်လည်း အရမ်းကြင်နာခဲ့သော သူမလည်းရိုသေလေးစား ခဲ့သော ယောက်ျားဖြစ်သူထံမှ ဒီလို တစ်တစ်ခွခွစကား ထွက်လာသည့်အတွက်ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ အံ့သြ သွားရလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ ပြောပြီးသည်နှင့် ခုတင်စောင်းတွင်ဝင်ထိုင်သည်။ .. တိုက်ပုံအင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ခုတင်ခေါင်းရင်းပေါ် လွှင့်ပစ်တင်လိုက်သည်။ 

တမင်ပင်ခပ်ရင့်ရင့် လုပ်ပြလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ ကာမဆိပ်တွေတက်နေချိန်မှလွဲလျှင်လီးကိုပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးရသည့်အလုပ်ကို လုပ်ချင်သူ မဟုတ်ပါ။ 

ရမက်ဇောတွေ တဟုန်းဟုန်းထကာအသိစိတ်ပျောက်နေချိန်များတွင်မှသာ လုပ်ပေးမိခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ယခုအချိန်တွင်တော့ရမက်ပြင်းထန်နေခြင်း မရှိသည်သာမက ကြောက် စိတ်တွေက လွှမ်းမိုးနေချိန်ဖြစ်သည်။ပြီးတော့ ကိုသိန်းစိုးကို နဂိုကတည်းက လေးစားရင်းစွဲကလည်း ရှိထားလေရာ ဘယ်လိုမှကို အာရုံသွင်းလို့မရ။ ... ကိုသိန်းစိုးနားသို့ မသွားရဲပဲ ငူငူကြီးသာ ရပ်နေ မိလေသည်။ 

" ငါပြောတာ မကြားဘူးလား ....တင့်တင့် " 

ကိုသိန်းစိုးလေသံက ပြန်မာလာပြီ။ 

" ကြား ... ကြားပါတယ် ဦးရယ် ... " 

ခင်ငြိမ်းတင့်ငိုသံပါလေးနှင့် ပြန်ဖြေရှာသည်။ 

" ကြားရင် လာလေ ... လီးစုပ်လေ။ .. ဘာငိုင်နေတာလဲ " 

" ဟို ဟို ....မစုပ် .. မစုပ် ... ဟင့်ဟင့် "

ခင်ငြိမ်းတင့် ငိုလဲ ကိုသိန်းစိုးကတော့ ချမ်းသာပေးတော့မည်မဟုတ်ပါ။ 

" အောင်မာ ... လင်ငယ့်လီးကျတော့ အငမ်းမရစုပ်ပေးနေလိုက်တာ။ .. ဘာအခုမှ မစုပ်ချင်ဘူးလဲ။ ..လာခဲ့စမ်း ... ငါစိတ်ထွက်လာရင် နင်စောက်ရှက်လုံးလုံးကွဲသွားမယ်နော် ... " 

ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းတင့် ဆံပင်တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆောင့်ဆွဲပြီး ခြိမ်းခြောက်လေသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်မတတ်သာတော့ပါ။ .. မိမိက အပြစ်လုပ်မိပြီပဲ။ .. ခင်ငြိမ်းတင့်သည် မျက်နှာလေးအောက်ချထားလျှက်နှင့်ပင်ကိုသိန်းစိုးနား မရွံ့တရွံ့ ချဉ်းကပ်သွားရ လေ၏။ခင်ငြိမ်းတင့် မျက်နှာလေးက ရဲရဲတွတ်ကာ တကိုယ်လုံးလဲပူရှိန်းနေလေပြီ။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ ကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နှင့် အနားကပ်လာသော ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ကြည့်ပြီးစိတ်ထဲ ကျေနပ်အားရကာ ရမက်တွေလဲ ထလာရလေ၏။ 

ဖောက်ပြန်ခဲ့သော မိန်းမကို ပျပ်ဝပ်ကျိုးနွံစေလျက်မိမိသဘောကျ ခိုင်းစေနိုင်တော့မည်မို့ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေမိလေသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ကလေးကိုသိန်းစိုးနားရောက်ရလေပြီ။လီးစုပ်ခံမည်ဆိုသည့် ကိုသိန်းစိုးက ခုတင်စောင်းတွင် ခြေချထိုင်နေလေတော့စုပ်ပေးရမည့် သူမက ခုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ဒူးလေးတုပ်ပြီး ထိုင်လိုက်ရသည်ပေါ့။ .. ကိုသိန်းစိုးသည်ပုဆိုးကိုဝတ်ထားဆဲဖြစ်ရာ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် လက်လေးနှစ်ဘက်ဆန့်တန်းပြီး ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးရလေသည်။

သူမ၏လက်လေးများက တဆတ်ဆတ်တုန်နေကြ၏။ အိမ်ထောင်သက် ၃နှစ်ကျော်လာခဲ့ပြီဆိုပေမယ့်ကိုယ့်အိန္ဒြေသိက္ခာနှင့်ကိုယ် နေလာခဲ့ကြသူများဖြစ်ရာ သူတို့လင်မယား အကြားတွင် " အရှက်ကုန် " သည့်အဆင့် မရောက်သေးပါ။ 

ထို့ကြောင့် ခုလိုကြီး ပုဆိုးချွတ်ပေးနေရ မှုက ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ကြောက်လန့်စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်သည့်အနေဖြင့် ဒီညနေ အောက်ခံဘောင်းဘီပင်ဝတ်မလာခဲ့။ကြိုတင်ချွတ်ထားပစ်ခဲ့သည်။ ပုဆိုးတထပ်တည်းသာဝတ်ထားသည်ဖြစ်ရာ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ တွန့်ဆုတ် ဆုတ် အမူအယာလေးကိုကြည့်ရင်း ပုဆိုးအောက်မှ သူ့လီးကြီးက မတ်ထောင်ထလာနေလေပြီ။

ပုဆိုးချွတ်ပေးနေသည့် ခင်ငြိမ်းတင့် လက်ကလေးများက ထိုလီးတံကြီးကို မထိတထိပွတ်တိုက်ပေးနေသလိုဖြစ်နေရလေ၏။ ခါးတွင်စည်းထားသော ပုဆိုးကို ဖြေချပြီးသည်နှင့် အလိုက်သင့်လေးဖယ်ချလိုက်ရာအောက်မှ ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးက မားမားစွင့်စွင့်ထောင်တက်လာသည်။ မြွေဟောက်ကြီးတကောင်ပါးပျဉ်းထောင် ထလာသည့်အလား ။ 

ကိုသိန်းစိုး၏လီးကြီးမှာ ဆယ်လက်မကျော်ရှည်ကာ ဘီယာသံဗူးနီးပါးမျှတုတ်လေရာ မာန်အပြည့်နှင့်မတ်ထောင်လာသောအခါ ပို၍ပင် ကြီးလာသလိုဖြစ်နေရသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ လင်တော်မောင်၏လီးကြီးကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေရလေတော့၏။ လင်နှင့်မယားမို့ ခင်ငြိမ်းတင့်သည်ထိုလီးကြီးနှင့်လိုးတာကို ကောင်းကောင်းခံဘူးပြီးတာတော့ ဟုတ် ပါသည်။ 

သို့ပေမယ့် ညဘက်အိပ်ယာဝင် မှောင်ထဲတွင်သာ လိုးနေခဲ့ကြသည်မို့ ခင်ငြိမ်းတင့်အဖို့ ဒီလီးကြီးကို မပီဝိုးတဝါးမှအပလင်းလင်းချင်းချင်းတွင် အနီးကပ် မမြင်ဘူးသေးပါ။ အခုမှ ပထမဆုံးမြင်ရတာဖြစ်နေသည့်အပြင်လီးကြီးကလည်း အစွမ်းကုန်မတ်ထောင်နေသည် ဖြစ်ရာ လီးအရသာကို စွဲမက်နေပြီဖြစ်သော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာအာတွေခြောက်ကာ ရင်တွေဖိုနေလေပြီ။ 

သွေးသားကလည်း ဆူဖြိုးသူဖြစ်ရသည့်အထဲ အောင်မင်းကလည်းကျကျနန ကျုံးသွင်းထားပြီး ဖြစ် သောကြောင့် ခင်ငြိမ်းတင့် ရမက်ဇောတွေကအားကောင်းမောင်းသန်ဖြစ်နေသည်ဖြစ်ရာ အပြစ်လုပ်မိ ထား၍ ကြောက်နေမိသောစိတ် .. ဆွေမျိုးတွေကြားအရှက်ကွဲမှဖြင့်ဟုတွေးကာ စိတ်ညစ်နေရသည့် စိတ်တို့ကို ကျော်လွန်လျှက်ရမက်ဇောထန်သောစိတ်တွေက ရုန်းထလာလေပြီ။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ညာလက်ချောင်းလေးများနှင့်လီးကြီး၏အရင်းပိုင်းကို အသာဆုပ်ကိုင် လိုက်၏။ လီးကြီးက ဆီးကြိုလင့်သည့်အလား ငေါ့ကနဲဖြစ်သွားသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် ရင်တွေ ဒိန်းကနဲ ခုန်ပြန် လေ၏။ ကိုသိန်းစိုး၏ အသက်ရှုသံကလည်းပြင်းလာသည်။ ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးမှာ လမဲကြီးမဟုတ်။ .. ပြောရလျှင် အောင်မင်းလီးထက်အများကြီးကြည့်ကောင်း သည်။ 

လီးကြီးအပြတ်မာတောင်နေချိန်မို့ ထိပ်အရေပြားလေးက ဒစ်ကြီးကိုမဖုံးနိုင်၊ .. အဝဆီ တွင် နီနီရဲရဲလေးနှင့် တဝက်ကျော်ကျော် ပေါ်နေရသည်။ မြင်ရသည့်မိန်းမအသည်းယားစရာ လီးကြီးဟုပဲ ပြောကြပါစို့ ။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ကြည့်နေရင်း ကြည့်နေရင်းမှပင်လက်ရှိအနေအထားကိုပင် ခနမေ့သွားကာ မှင်တက်မိသလို ရှေ့သို့ခေါင်းလေးငိုက်ကျသွားပြီး လီးကြီးကိုပြွတ်ကနဲ မြည်အောင် စုပ်ပစ်လိုက်မိလေတော့သည်။ 

" ပြွတ် " 

" အားပါးပါး ..... တယ်ကောင်းကွာ ... "

ကိုသိန်းစိုး အံတင်းတင်းကြိတ်ရေရွတ်ယင်း ဖင်ကြီးပင် ကော့ကနဲ ထိုးတင်လိုက်မိရသည်။သူစိတ်ကူးယဉ်ကာ တမ်းတနေခဲ့ရသော မယားချောလေး၏ အပီအပြင်လီးစုပ်ပေးမှုကို အမှန်တကယ်ခံစားရလေပြီမို့ အလွန်ကို ကျေနပ်ကာ အရသာတွေ့သွားရလေ၏။

ကော့ထိုးတင်လိုက်မိသောဖင်ကြီးကြောင့် လီးကြီးက ခင်ငြိမ်းတင့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးဝင်လာသည်။ လီးကြီးက ရှည်သလောက်ကြီးလဲကြီးလှပေရာ ခင်ငြိမ်းတင့်ပါးစပ်တခုလုံး အပြည့်အသိပ်ဖြစ်သွား၏ အာခေါင်လေးကိုပင်သွားထောက်မိနေလေပြီ။

ခင်ငြိမ်းတင့် စုပ်ပေးနေကျဖြစ်သော အောင်မင်းလီးသည် ကိုသိန်းစိုးလီးလောက်မကြီးပါ။ အခုတော့ ပိုလည်းရှည် ပိုလည်းတုတ်သော လီးကြီးမှာ ခင်ငြိမ်းတင့်ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲပင်ဖြစ်ကာနေရလေပြီ၊ ထိပ်ဖျားက အာခေါင်ကိုထောက်မိနေတာတောင်မှ လီးချောင်းက အကုန်မဝင်သေး။

တဝက်ကျော်မျှ သာ ဝင်သေးသည်။ ပါးစပ်ထဲတွင်လည်း ပါးစောင်နှစ်ဖက်နေရာလွတ်မကျန်လောက်သည်အထိကို ပြည့်ကျပ်နေလေရာ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ အသက်ရှုပင် မှားနေရလေ၏။ ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ခေါင်းကို မညှာမတာပင် ဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်ဆွဲတင်လိုက် အောက်ပြန်တွန်းချလိုက် လုပ်နေလေသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ခေါင်းလေးက ကိုသိန်းစိုး ပေါင်ကြား ကြွတက်လိုက်နိမ့်ဆင်းသွားလိုက်ဖြစ်နေရလေ၏။ ထိုအခါ လီးကြီးက ခင်ငြိမ်းတင့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေရလေတော့သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် လီးစုပ်တာ အသားကျပြီးနေသူဖြစ်သဖြင့် အလိုလိုပင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးများနှင့် အာခေါင်ကြွက်သားတို့ကို အလိုက်သင့်လှုပ်ရှားကာ လီးတံကြီးကို ဖိညှစ် လိုက် ..စုပ်ယူလိုက် လုပ်ပေးနေမိလေတော့၏။ 

ကိုသိန်းစိုး အဓမၼအနိုင်ကျင့် ခိုင်းစေမှုကြောင့်စုပ်ပေးနေရသည်နှင့်ပင် မတူတော့။ .. အားရပါးရ ဖြစ်လာသည်။ ခနကြာတော့ ကိုသိန်းစိုးကတဆင့်တက်လာပြန်သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ခေါင်းကို ခပ်မြင့်မြင့်ဆွဲတင်လိုက်လေရာ ပါးစပ်ထဲမှလီးကြီးကျွတ်ထွက်သွား၏။

" ကဲ ... ငါ့ ဂွေးဥတွေကို ရက်ပေးစမ်း ... စုပ်စမ်း " 

လီးစုပ်ပေးခံရတာကျေနပ်သွားပြီအထင်နှင့် သက်မချမိတော့မည့်ဆဲဆဲ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ နောက်တခါ မျက်နှာတွေရဲကနဲဖြစ်သွားရပြန်သည်။ ရမက်စိတ်တွေက သိပ်အရှိန်အဟုန်မပြင်းသေးသည့်အတွက် ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ ကြောက်စိတ်နှင့်ရှက်စိတ်ကရှိနေဆဲဖြစ်ပါ၏။ သို့ပေမယ့် ငြင်းဆန်လို့လည်း ရမှာ မဟုတ်တော့သည့်အတွက်တွန့်တွန့်ဆုတ်ဆုတ်နှင့်ပင် ကိုသိန်းစိုးဆွဲချယူရာနောက်သို့ သူမ ၏ ခေါင်းလေးက လိုက်ပါလာရလေသည်။

မျက်ဝန်းထဲတွင်တော့ မျက်ရည်စတို့ ရစ်ဝိုင်းနေရလေ၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ ငိုမဲ့မဲ့မျက်နှာလေးကကိုသိန်းစိုးပေါင်ကြားအောက် သို့ ရောက်သွားလေသည်။ မရောက်သေးခင် လမ်းတလျှောက်မတ်ထောင်နေသော လီးကြီးက သူမ နဖူးတွေပါးတွေကို တွန်းထိုး ထိတိုက် သွားသေး၏။

လီးဒစ်ကြီးထိပ်မှစိမ့်ယိုကျစပြုနေသော လရည်ကြည်လေးများက ခင်ငြိမ်းတင့် မျက်နှာပေါ် ပေကျံကုန်သည်။တွဲလွဲကျနေသော ဂွေးဥတွေအနားအရောက်တွင် ခင်ငြိမ်းတင့် အားတင်းက ပါးစပ်လေးဟ လိုက်ပြီးလျှာထုတ်လျှက် ကိုသိန်းစိုး၏ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို တလုံးစီ လျှာလေးဖြင့် ပင့်၍ ပင့်၍ ရက်ပေးလိုက်၏။ကာမမှုတွင် ကောင်းကောင်းယဉ်ပါးနေပြီဖြစ်သည့် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ရက်ပေးချက်များက ပြောင်မြောက်လှသည်။ ကိုသိန်းစိုးမှာ အရသာတွေ့ကာ ဆတ်ကနဲပင် ခုန်ထမိမတတ် ဖြစ်သွားရလေသည်။

ကိုသိန်းစိုးသည် အတော်ကြာထိအောင်ပင် ဇနီးချောလေး ဂွေးဥရက်ပေးတာကို ငြိမ်ပြီးခံနေလေ၏။ 

" အထဲကိုငုံပေးဦးလေ .... " 

ကိုသိန်းစိုးအသံထွက်လာတော့ ခြင်ငိမ်းတင့်လည်း ညာဘက်မှ ဂွေးဥလေးကိုသူမပါးစပ်ထဲ သွင်းကာ ငုံစုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ 

ပြီးတော့ ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်မှ ဥလေးကိုတခါငုံလိုက်ပြန်၏။ အကျင့်ပါနေသော သွားတို့က မရည်ရွယ်ပါပဲနှင့် ဂွေးဥကို ခပ်ဖိဖိလေး မနာ့တနာဇတ်ဇတ် ဇတ်ဇတ် ကိုက်ပေးမိသည်။

" အား ..... ဟားဟား ........ အင်း .... "

ကိုသိန်းစိုး ညဉ်းသံရှည်ကြီးထွက်သွားမိရ၏။ .. ဂွေးဥအရက်ခံတာ ဒီလောက်ခံလို့ကောင်းမည်ဟု သူမထင်ခဲ့မိပါ။အထူးအဆန်းအဖြစ်သာ ရက်ခိုင်းမိခြင်းဖြစ်သည်။ .. တကယ်ခံလိုက်ရတော့မှ ထင် တာထက်ကိုအပြတ်အသတ်ကောင်းနေပါသည်ကော ... ။ ဝမ်းဘိုက်ထဲမှကို လှိမ့်လှိမ့်တက်ကာ တကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးသွားရသည်။ အတော်ကြာအောင် ဂွေးဥအရက်ခံပြီးသည်တွင်တော့ ကိုသိန်းစိုးမယားချောကိုတမျိုးခိုင်းဘို့ စိတ်ကူး ရပြန်လေ၏။ 

" တော်ပြီ .... မတ်တပ်ထတော့ ... " 

ခင်ငြိမ်းတင့်ခပ်ဖြည်းဖြည်း ထရပ်သည်။ နှုတ်ခမ်းဒေါင့်မှ စီးကျနေသော တံတွေးများကို သူမလက်ခုံ လေးဖြင့်အသာသိမ်းကာ သုတ်၏။ 

" ကဲ .... ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်စမ်း .. " 

ခင်ငြိမ်းတင့် မျက်လုံးပြူးသွားရပြန်လေပြီ။

" ဘာ ... ဘာလုပ်မလို့လဲ ဦးရယ် ... "

" ဘာလုပ်ရမလဲ .. နင့်ကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး အပီလိုးမလို့ပေါ့ "

ခင်ငြိမ်းတင့်မျက်နှာ ရဲတွတ်သွားသည်။ 

" ဟို .. ဟို .. မြင့်မြင့်ရှိနေတယ်လေ .. ဦးရယ် "

ရလိုရငြားညီမကိုလှည့် အကြောင်းပြမိ၏။ 

" အမယ်လေး ... လုပ်မနေနဲ့။ .. နင်တို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးအောင်မင်းကို အတူတူ ဘယ်လို ကုန်းကြတယ်ဆိုတာ ငါသိပြီးသား ... မြင်ပြီးသား .. လာလုပ်မနေနဲ့ "

" ဟင် ......... "

ခင်ငြိမ်းတင့် အရမ်းကိုထိတ်လန့်သွားမိသည်။ .. အခြေအနေက သူမထင်ထားတာထက်ကိုပိုဆိုးနေ ပါပြီလား။  ကိုသိန်းစိုး ဘယ်လောက်အထိကို သိနေပါလိမ့်နော် .. ။ မိမိတို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးအရှက်အကြောက်ကင်းကင်းနှင့် အောင်မင်းနှင့်ပျော်ပါးခဲ့ကြတာ ဘယ်အခြေအနေအထိရှိသည်ကို မိမိတို့အသိဆုံးမို့ ခေါင်းနပမ်းကို ကြီးသွားရလေသည်။ 

" ဒီတော့ ဘာမှ လာပြီး ပဲများမနေနဲ့တော့ ...ငါခိုင်းသလိုသာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်။ .. ချွတ်လေ ချွတ်ပြီးရင် နင့်ကို အပီလိုးမယ် .. " 

ကိုသိန်းစိုးကတပြားသားမှ မလျှော့။ သူပြောသလိုမလုပ်လျှင် ရက်စက်မည့် အသွင်က အထင်းသား။ ခင်ငြိမ်းတင့်မတတ်သာပါပြီ။ တတုန်တုန်တခိုက်ခိုက်နှင့်ပင် သူမ အဝတ်အစားများကိုချွတ်ရလေပြီ။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ဒူးချိတ်ထိုင်ကာ အပီကိုထိုင်ကြည့်နေလေ၏။

ပထမဆုံး အပေါ်မှ ဘလောက်စ်အင်္ကျီလေးကိုနောက်ကျောဇစ်ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်ရသည်။ ဇစ်ဆွဲလိုက်သံ ရှီးကနဲက ကိုသိန်းစိုးကို ရမက်ပိုမိုထန်လာစေ၏။ အတွင်းတွင် ဇာဘော်လီ ရှိနေသည်။ .. အိမ်နေရင်းဝတ်ထားသည်မို့ ဇာဘော်လီကခပ်နွမ်းနွမ်းလေး။သို့ပေမယ့် တင်းတင်းရင်းရင်းတော့ ရှိသေးသည်။ နို့အုံကြီးတွေကိုကောင်းကောင်းထုပ်သိမ်း ပင့်မ ထားပေးနိုင်သေးသည်။ ရင်ဘတ်အထက်ပိုင်း အသားဆိုင်များကတော့ဝါဝါ၀င်းဝင်းနှင့် ကြွားဝံ့နေကြ လေပြီ။

ကြီးမားဖွံ့ထွားသော ရွှေရင်နှစ်မွှာကို ထုပ်သိမ်းပေးထားရသဖြင့်ဘော်လီရင်အုံကြီးများက တင်းပြည့် အိကား နေကြ၏။ ညှစ်ချင်ကိုင်ချင် စရာ ... ။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည်ဇာဘော်လီနောက်ကျောချိတ်များကို ဆက်ဖြုတ်လေသည်။ ချိတ်များပြုတ်သွားသောအခါ ဘော်လီကိုသိုင်းကြိုးများလျှောချပြီး အသာဖယ်ရှား ခွာချွတ်သည်။

အောင်မင်းနှင့်လိုးတိုင်း အောင်မင်း အပီအပြင်သမထားသဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့်နို့အုံကြီးတွေက ပိုလို့ပင် ဖွံ့ထွားနေကြရလေ၏။ .. သို့ပေမယ့်တွဲကျနေခြင်းမျိုး မရှိသေး။ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်းနှင့် စွဲမက်ဖွယ်အတိ ဖြစ်နေလျှက်ပင်ရှိသေးသည်။ မြင်ရသူအသက်ရှုမှားလောက်ပေသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် သူ့မယားချောလေး အဝတ်တွေ တဆင့်ချင်းချွတ်နေပုံကိုအားရပါးရ မျက်စိအရသာ ခံပြီး ထိုင်ကြည့်နေလေသည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ လင်တော်မောင်ရှေ့တွင်အဝတ်အစား ပြေပြေလျှောလျှောနှင့်ပင် မနေခဲ့ဘူးလေရာ အခုလိုတကိုယ်လုံး ချွတ်ပြရမည့်အရေးမှာအတော်ကြီးကို အားတင်းစွန့်စားရမှုပင် ဖြစ်နေလေသည်။ မိမိအရှက်တကွဲ ဖြစ်စေမည့်ဓာတ်ပုံများနှင့်အကြပ်ကိုင်ရင်း ခုလို အခိုင်းခံနေရတာလည်း သိပ်တော့ မကျေနပ်။ .. ထိုသို့ မကျေမနပ်နှင့်ပင် အားတင်းစွန့်စားနေရမှုသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို တနည်းတဖုံ ရာဂစိတ်တွေထကြွလာစေလေသည်။ အိမ်နေရင်းဖြစ်စေကာမူ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် အောက်ခံဆပ်စပိုင်ဒါကိုဝတ်ထားသေး၏။

ထို့ကြောင့် အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွားရပြီးနောက်တွင် ထမီကိုရင်လျှားလိုက်ပြီးနောက်ထမီအောက်မှလက်လျှို သွင်းကာ ခါးလေးညွှတ်လျှက် ဆပ်စပိုင်ဒါကို ဆက်ချွတ်လေသည်။ 

အခုတော့ခင်ငြိမ်းတင့်တကိုယ် လုံးတွင် ရင်လျှားထားသော ထမီမှလွဲ၍ အဝတ်အစားဆိုလို့ ဘာမှ မရှိတော့။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ရင်လျှားကိုတော့ မဖြေချွတ်သေး။ ထမီရင်လျှားအတိုင်းနှင့်ပင် ခေါင်းလေးငုံ့ကာရပ်နေလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးက ခုတင်စောင်းတွင်ထိုင်နေရာမှ အသာထသည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်လီးစုပ်ပေးနေစဉ်က ပုဆိုးကပြေလျော့နေပြီးဖြစ်ရာ ခုလိုထရပ်လိုက်တော့ လျှောကျပြီး ကိုသိန်းစိုးလည်းအောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းသွား၏။ ပေါင်ကြားမှ စံချိန်လွန် လီးကြီးကတော့ မတ် ထောင်ကာ ရှေ့သို့ကိုးဆယ်ဒီဂရီ ထိုးထွက်နေလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် မိမိကို ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ထမီရင်လျှားလေးနှင့်အသာရပ်နေသော ဇနီးသည်ထံသို့ တိုးကပ်သွားလေသည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်လဲ သူ့အနား ကိုသိန်းစိုး တိုးကပ်လာပြီဆိုတာ သိနေသည်။မိမိကိုယ်ပေါ်နောက်ဆုံးကျန်နေသာ ထမီရင်လျှားလေးကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်မှာလား၊ .. မိမိကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းများ ဆွဲပွေ့နမ်းပစ်လေ မည်လား၊ .. ခုတင်ပေါ်များ တခါတည်းတွန်းလှဲပြစ်လိုက်တော့မှာလား၊ ... စသဖြင့် " လား "တွေ များစွာဖြင့် သို့လော သို့လော ရင်ခုန်နေမိရလေ၏။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်နားရောက်လာသော ကိုသိန်းစိုးကလက်အသာဆန့်ထုတ်ကာ ထမီရင်လျှားလေးကို ဖြုတ်လေသည်။ အေးအေးဆေးဆေးကို ဖြုတ်ခြင်းဖြစ်ပါ၏။ရင်လျှားထမီ ပြေကျွတ်သွားတော့မှ အောက်သို့ အသာလွှတ်ချပေးလိုက်သည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်သည်လျှောကျသွားသည့် သူ့ထမီလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထိန်းထားလိုက်ဦးမည် ကြံသေးသည်။ .. သို့ပေမယ့်ကိုင်ထားတော့ကော ဘာထူးမှာတဲ့လဲ။ ကိုသိန်းစိုးက မိမိကို ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သည်အထိလုပ်ကိုလုပ်တော့မှာဆိုတာ တွေးမိသွားပြန်တော့ လက်ကို အသာပဲ ငြိမ်ငြိမ်လေး ထားလိုက်ရတော့သည်။

ထမီလေး ဂွင်းလုံးပုံကျသွားသည်တွင် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ လုံးကြီးပေါက်လှ ကိုယ်လုံးဖွံ့ဖွံ့ကြီးက ဗလာကျင်းကာဖွေးကနဲ ပေါ်လာလေတော့ သည်။ ကိုသိန်းစိုးက အပြူးသားထွက်ပေါ်လာသော ခင်ငြိမ်းတင့်နို့အုံကြီးများဆီအာသာငမ်းငမ်းပင် လက် လှမ်းလိုက်လေသည်။လက်ဝါးနှင့်အုပ်ကိုင်လို့ပင် မဆန့်သော နို့ကြီးတွေကိုနို့အုံတလျှောက် လိုက် ပြီးပွတ်သပ်ပေးလိုက်၏။

ကိုင်ကာစတွင် ခပ်ညင်ညင်သာသာလေးပွတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း နူးညံ့အိထွေးသော နို့အုံကြီးတွေနှင့်လက်နှင့် ထိတွေ့လိုက်မိသည်နှင့်ဟုန်းကနဲရုန်းကြွတက်လာသော ရမက်ဇောက တွန်းပို့လိုက်လေရာကိုသိန်းစိုးလက်တွေကပြုတ်တူကြီးများပမာ နို့အုံကြီးများကို အားရပါးရ မက်မောကြမ်းတမ်းစွာ ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်လေတော့၏။

နို့သီးလေးတွေကိုလည်းပဲ ပွတ်၍ ပွတ်၍ခြေသည်။ .. အောင်မင်းလုပ်လေ့လုပ်ထမရှိသည့်နို့အုံသားနုနုလေးတွေကို ဆွဲကာဆွဲကာ ဆိတ်တာကိုလည်း လုပ်သေးသည်။ နာလည်းနာအရသာလည်းရှိနှင့် ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ တွန့်လိန် တွန့်လိန်လေး ဖြစ်နေရလေတော့သည်။နို့အုံကြီးတွေကိုကိုင်ညှစ်ရာမှ ကိုသိန်းစိုးလက်တွေက အောက်ဖက်ကိုနယ်ချဲ့လာပြန်သည်။ တင်ပါးအိအိကြီးတွေကိုပွတ်သည်။ နှိုက်သည်။ ဆွဲလိမ်သည်။ ဖင်ကြားထဲမှ လက်လျှိုကာ ရှေ့ ဘက် အဖုတ်အဝကိုစမ်းသည်။

ဖိပွတ်ပေးသည်။ ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးတွေကိုလည်းပဲ လျှောတိုက်ပွတ် သပ်လိုက်၊ ဖြစ်ညှစ်လိုက် လုပ်သည်။. နာကျည်းချက်နှင့် ရမက်ဇော ပေါင်းထားသော ကိုသိန်းစိုး လှုပ်ရှားချက်တွေက အလွန်ပင် အားပါသည်။ဟိုတုန်းက သူ့ဇနီးလေးကို ကြင်ကြင်နာနာဆက်ဆံခဲ့ သူ ဟု ယုံနိုင်စရာပင်မရှိ။ .. ခင်ငြိမ်းတင့်မှာမသက်မသာခံနေရရင်း ကာမဆိပ်တွေ တက်မှန်းမသိ တက်နေရပြီ။ .. 

" အား ... ကောင်းသကွာ။ .. နင့်ကို ဒီလိုကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး အပီ ကိုင်ချင်နှိုက်ချင်နေတာကြာပြီ။ ကဲကဲ ...ခုတင်နားသွားပေတော့။ ခုတင်စောင်းကိုလက်ထောက်ပြီး အသာကုန်းထားစမ်း ... " 

ဖြစ်ရညှစ်ရတာအားရသွားတော့မှ ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ခုတင်ဘက်တွန်းလွှတ်သည်။ သူလိုးချင်သောအနေအထားပုံစံကို ပြောပြသည်။ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဖြင့်သာအိမ်ထောင်သက်တလျှောက်လုံးစပ်ယှက်လာခဲ့သော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ အခု ကိုသိန်းစိုးက ပုံဆန်းထွင်ကာလိုးမည်ဆိုတော့ သူမနှင့်အောင်မင်း စပ်ယှက်ကြတာတွေကို မြင်ပြီး လိုက်အတုခိုးတာဖြစ်နိုင်သည်ဟုတွေးမိလေ၏။ 

ထိုအတွေးက သူမကို ရှက်အားပိုစေသည်။ ဓာတ်ပုံ တွေကျကျနနရိုက်ယူထားနိုင်သည်ဆိုမှတော့ မိမိတို့အဖြစ်တွေကို ရေကုန်ရေခမ်းလောက်ပင် တွေ့မြင်ထားခဲ့မှာသေချာသည်။ ဘယ်နှစ်ရက်လောက်များ လာလာချောင်းကြည့်သွားခဲ့သည် မသိ။ တွေးကြည့်လေလေရှက်စရာကောင်းလေလေပါလားနော် ... ။ 

ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေ ကိုသိန်းစိုးခိုင်းသော အနေအထားကိုခင်ငြိမ်းတင့် နေပေးရပေတော့မည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် ခုတင်ရှိရာသို့ မလျှောက်ချင်လျှောက်ချင်လျှောက်လှမ်းသွားနေသော ခင်ငြိမ်းတင့် နောက်မှ အသာကပ်လိုက်ပါလာခဲ့၏။တမင်လှုပ်လျှောက်တာမဟုတ်သည့်တိုင် ဖင်ဆုံထွားအိလှသော ခင်ငြိမ်းတင့် ဖင်ကြီးတွေက တလှုပ်လှုပ်နှင့်ကိုသိန်းစိုးကို မျက်စပစ် ခေါ်နေကြသည်။ တခါတခါ ကိုသိန်းစိုး၏ ကိုးဆယ်ဒီဂရီထောင်မတ်နေသောလီးထိပ်ကြီးက ဖင်ဆုံသားနုနုကြီးများကို မထိတထိ ထောက်မိသေး၏။

ခုတင်ဘေးနားရောက်တော့ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ကြမ်းပြင်တွင်ခြေထောက်လျှက်မှ ခါးလေးကိုကုန်းကာ ခုတင်စောင်းပေါ်လက်ထောက်လိုက်ရလေသည်။ ခြေဆန့်ရပ်လျှက်သားမှ အပေါ်ပိုင်းကို ကွေးညွှတ် ကာ ကုန်းပေးရသည့် အနေအထားပင်။ .. ဖင်ထောင်လေးဘက်ကုန်းပေးထားသလောက် ထင်ထင်ရှားရှားကြီး မဟုတ်သည့်တိုင်ခင်ငြိမ်းတင့်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်သို့ပြူးပြူးကြီးထွက်ပေါ်နေလေသည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့် ကျိုးနွံစွာကုန်းပေးနေသော အနေအထားက ကိုသိန်းစိုးကို ကျေနပ်စေလေသည်။ သူမတကိုယ်လုံး ကိုသိန်းစိုး လိုရာသုံးနိုင်ပေပြီ။ .. လက်ထပ်ခဲ့ပြီးသည့်နောက် ကာလတလျှောက်လုံး တခါမျှ ဒီလို ပိုင်နိုင်စွာ မလိုးဖူးခဲ့သေး။

ထို့အပြင် အောင်မင်းနှင့်ဖောက်ပြန်ခဲ့သော ခင်ငြိမ်းတင့်အပေါ် သူ့အနေနှင့် ခါတိုင်းကလိုကြင်နာမြတ်နိုးစိတ် တွေ သိပ်မရှိတော့ပဲ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ ရင်အုံထွားထွား ဖင်ဆုံကားကားအဆက်အပေါက်ကြီးများ အပေါ်တွင်သာ တပ်မက်သည့်တဏှာစိတ်တွေသာ ပြင်းထန်နေပြီဖြစ်ရာယခင်အခါများကနှင့် မတူပဲ ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး ဆန့်ကျင်စွာ ကာမရမက်တွေ နိုးကြွနေမိတော့သည်။ 

" တောက် ... တင့်တင့်ရာ ... နင့်ဆုံကြီးတွေက တကယ်ကို ကားပြီး တင်းရင်းနေတာပဲ .. ဟင်း "

ကိုသိန်းစိုးသည် ကုန်းပေးထားရရှာသော ခင်ငြိမ်းတင့်၏ အိစက်တင်းကားနေသော ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးများကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက် ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်လိုက် လုပ်နေသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ခမျာမှာတော့အံကြိတ်ကာ ခံနေရရှာ၏။ 

" အင်း ... နို့ကြီးတွေကလဲ အကြီးကြီးတွေ။ .. လုံးအိနေတာ ပါပဲကော ... "

ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ကုန်းထားပေးရသဖြင့် ဘူးစင်မှဘူးသီးကြီးများပမာ လုံးလုံးအိအိ တွဲကျနေသောခင်ငြိမ်းတင့်၏ နို့အုံကြီးနှစ်ခုကိုလည်း ချိုင်းအောက်မှလက်နှစ်ဖက်လျှိုကာ စုံကိုင်ညှစ်ဆွဲနေပြန်သည်အသာအယာမဟုတ်၊ ... တဏှာပြင်းပြင်းဖြင့် အားရပါးရပင် ဆွဲညှစ်ခြေမှုန်းနေခြင်းမျိုးဖြစ်၏။

ခင်ငြိမ်းတင့်မှာမသက်သာ။ နာကျင်မှုနှင့် ကာမဆိပ်တွေတက်လာမှု ရောထွေးခံစားနေရသည်။ နို့အုံကြီးများကိုလှမ်းကိုင်ဆွဲညှစ်လေတော့ ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းတင့်နောက်တွင် ကပ်လျှက်ရပ်နေရ သည်ဖြစ်ရာကိုသိန်းစိုးလီးကြီးက ခင်ငြိမ်းတင့်ဖင်ဆုံသားနုနုကြီးများကို အိကနဲအိကနဲ ထိထိနေရ၏ တခါတခါပေါင်ကြားသို့တိုးဝင်လာပြီး ဟိုထောက်သည်ထောက် ထောက်မိနေသေးသည်။

အထိအတွေ့ကနှစ်ဦးစလုံးကို ပိုသွေးဆူလာစေသည်။ ..

" အဖုတ်ကြီးကလဲ ဖောင်းအိနေတာပါလားနော် ... " 

ကိုသိန်းစိုးကနို့လှမ်းနှိုက်နေရာမှ ကိုယ်ကိုပြန်မတ်ကာ ပေါင်ခွကြားမှ ခင်ငြိမ်းတင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကို အသာ စမ်းပြန်သည်။ဟုတ်ပါသည်။ အရည်တွေရွှဲစပြုနေပြီဖြစ်သော စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းကို ဖောင်းကြွလို့နေပါပြီ။ 

" ကိုင်း ... အပီလိုးပြီဟေ့ .. " 

ပြောပြောဆိုဆို ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းတင့်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကိုလက်ဖြင့် အပီဆွဲဖြဲ လိုက်ပြီး သူ့ငပဲချောင်းကြီးဖြင့် တေ့လိုက်၏။

ခင်ငြိမ်းတင့်ကတော့ မျက်စိကိုသာစုံမှိတ်ထားသည်။ ကိုယ့်လင်လိုးတာခံဘို့ ဆိုသော်ငြားလည်းပဲ ကိုသိန်းစိုး၏ အပြောအဆို အပြုအမူများကအရင်လိုမဟုတ်တော့ပဲ ကြင်နာမြတ်နိုးမှုတွေ ကင်းကာ တဏှာရမက်ဇောတွေသာ ဖုံးလွှမ်းနေပြီမို့သူမစိတ်ထဲတွင် ကိုသိန်းစိုးကို မိမိလေးစားခဲ့သည့် လင် တော်မောင်အဖြစ် မမြင်တော့ပဲကာမဘီလူးစီးနေသည့် တစိမ်းယောက်ျားတယောက်လိုသာ ခံစား နေရတော့သည်။ထိုခံစားမှုသည်ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ရှက်ကြောက်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ဝမ်းလည်း နည်းလာမိရသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင်ကိုသိန်းစိုးက သူ့လီးချောင်းကြီးကို ခင်ငြိမ်းတင့်အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်၏။ 

တဏှာဇောကပြင်းထန်နေသည့်ပြင် ခင်ငြိမ်းတင့်အပေါ်ပြန်လည်နိုင်စားရခြင်းကို အထူးကျေနပ်နေမိ သည့်အတွက်ကိုသိန်းစိုးသည် လုံးဝညှာတာခြင်းမရှိ။ .. လီးကိုတအားပင် ဖိဆောင့်ပစ်ထည့်လိုက် လေသည်။အနေအထားကလည်း ကိုယ်ကိုကိုင်းကာကုန်းပေးထားသည့် အနေအထားမို့ လီးကြီးကစောက်ခေါင်းလေးထဲ တချက်တည်းဖြင့်ပင် အဆုံးထိ ထိုးဝင်သွားတော့သည်။ 

" ဒုတ် .. "

" အား .......သေပြီ သေပြီ ... အမယ်လေး .. နာတယ် နာတယ် ဦးရဲ့ .. အား .. " 

ကိုသိန်းစိုးလီးကတကယ့်ကိုစံချိန်လွန်လီးကြီး။ သည်လီးကြီးနှင့်အလိုးခံနေကျဖြစ်သော်လည်း ယခင်အခါတွေကဒီလိုမာကြောနေခြင်းမရှိသည့်အပြင် အနေအထားကလည်း လီးအဝင်သိပ်မကြမ်းသည့်လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဖြင့်သာ ခံဘူးနေကျဖြစ်လေရာ ခုလို သံချောင်းတမျှမာကြောနေချိန်ကုန်းပေးထားရသည့်အနေအထားဖြင့် အဆုံးထိတချက်တည်း ဆောင့်လိုးခံလိုက်ရသောအခါ ခင်ငြိမ်းတင့်ထွန့်ထွန့်လူးသွားရတော့သည်။ 

နာကြင်လှသည့် ဝေဒနာကြောင့် ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ ဘယ်လိုမှအောင့်အည်းထိန်းသိမ်းမထားနိုင်တော့ပဲ စူးရှစွာ အော်လိုက်မိတော့သည်။ ထိုသို့ အော်ပြီးကာမှပင်ညနေခင်းကြီး မိမိအော်သံကို သူများတွေ အထူးသဖြင့် မီးဖိုထဲမှ ညီမဖြစ်သူ ခင်ငြိမ်းမြင့် ကြားသွားမှာစိုးပြီးရှက်သွားရလေ၏။ကိုသိန်းစိုးကတော့ လုံးဝဆို လုံး၀ ကြင်နာခြင်းမရှိတော့။ ခင်ငြိမ်းတင့်၏နာနာကြင်ကြင်အော်ဟစ်သံကိုပင် နားဝင်ပီယံဖြစ်ကာ အထူးကျေနပ်သွားသည်။

ထို့ကြောင့်အဆုံးဝင်ထားသောလီးကြီးကို ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက် အဆုံးပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်ဖြင့် အားရ ပါးရကိုဆောင့်လိုးနေတော့၏။ ဆောင့်ချက်များက ကြမ်းတမ်းလှသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်တကိုယ်လုံး သိမ့်သိမ့်ကိုတုန်နေရတော့၏။ နာတာကလည်း အရမ်းပါပဲ။ ..နောက်ဆုံးတော့ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့လျှက် မွေ့ယာပေါ်သို့ မျက်နှာအပ်ချကာပါးစပ်တခုလုံးကို မွေ့ယာနှင့်ဖိပိတ်ထားလိုက်ရတော့သည်။

ဆောင့်ချက်တွေက ကြမ်းလှပြီးအသည်းခိုက်အောင် အောင့်အောင့်သွားရသဖြင့် ဘယ်လောက်ကြီးပဲ တင်းထားတင်းထားမအော်ပဲမနေနိုင်တော့သည်ဖြစ်ရာ အော်သံတွေသိပ်ကျယ်ကျယ်မထွက်စေရန်မှာ သည်လိုမွေ့ယာနှင့်ဖိကပ်ပိတ်ထားမှသာ ဖြစ်တော့မည် မဟုတ်ပါလား။ .

ဒါတောင်မှ တအုအု နှင့်ပလုံးပထွေးအော်မြည်သံလေးတွေက အိပ်ခန်းထဲမှာ လှိုင်းထနေတော့သည်။ ကိုသိန်းစိုးကတော့အပီအပြင်ကိုဆောင့်လိုးနေသည်။ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ခင်ငြိမ်းတင့်၏ ဖင်ဆုံကြီး များတသိမ့်သိမ့်တုန်ခါသွားပုံ၊ ခါးလေးကွေးညွှတ်သွားပုံ၊ နို့အုံထွားထွားကြီးများ တုန်တုန်သွားပုံများ ကိုလည်းကျကျနန မြင်နေရလေရာ သူ၏စိတ်က ပိုပို ထလာရသည်။

သူ၏လီးကြီးမှာ ခါတိုင်းလို ခနနှင့်ပြန်ပျော့ကျမသွားတော့ပဲ အပြတ်ကို မာတောင်နေပြီဖြစ်ရာ လိုးရတာ သိပ်ကို အရသာတွေ့နေမိရလေသည်။ ယခင်က သုံးနှစ်လုံးလုံး ကောင်းကောင်းမလိုးနိုင်ခဲ့မှုကို အတိုးနှင့် ပြန်လိုးနေသလားမှတ်ရတော့သည်။

လီးကြီးက မာတောင်လျှက် ဆောင့်ချက်တွေကလည်း အားပါပြင်းထန်လှသည်သာမကအနေအထား ကလည်းပဲ လီးအဝင်နက်သည့် ကုန်းပေးထားသောအနေအထားဖြင့် အလိုးခံနေရသည်ဖြစ်ရာခင်ငြိမ်း တင့်မှာ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေအောင်ပင် ခံစားနေရသည်။ 

သွေးသားသဘာဝအတိုင်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်တကိုယ်လုံးမှ အာရုံတွေ နိုးကြွလာသည်။ .. ရှက်ကြောက်ဝမ်းနည်းနေသည့် ကြားထဲမှကိုကာမရမက်တွေက သူ့အလိုလို လောင်မြိုက်လာကြသည်။ သည်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပိုပြီးဖောင်းလာကာ အရည်တွေရွှမ်းလာရတော့သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်စောက်ဖုတ်သည် အောင်မင်း၏ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးမှုများကို အထာကျနေပြီးသားဖြစ်၏။ 

အထူးသဖြင့် အောင်မင်းလီးတံကြီး မာကြောတောင့် တင်းမှုကို အထူးတပ်မက်ခဲ့သည်။အခုကိုသိန်းစိုးလီးကြီးက အောင်မင်းလီးလောက်ကိုပင် မာကြော တောင့်တင်းနေကာ အရှည်ကော လုံးပါတ်ပါပိုကြီး၊ပိုတုတ်သည့်အတွက် ခင်ငြိမ်းတင့် သွေးသားများ အထူးပင်ကျေနပ်နှစ်သိမ့်ကာ ဘာမှမကြာသေးခင်တချီ " ပြီး " သွားရလေသည်။ " ပြီး " သွားသဖြင့် ထွက်ချလာသော စောက်ရည်များက စောက်ခေါင်းကိုပိုမိုစိုစွတ်စေသည်။ .. လီးကြီး အဝင်အထွက်က ပိုမို ချောမွှတ်လာသည်။ .. နာကျင်မှုတွေ ပျောက်သွားသည်။

ထိုသောအခါ ကာမအရသာက ပိုရှိလာသည်။ .. မိနစ်ပိုင်းလေးအတွင်းပင် ခင်ငြိမ်းတင့် နောက်တခါ ဆက် "ပြီး " ရပြန်လေသည်။ ဒုတိယအချီ "ပြီး" သွားချိန်ကျမှပင် ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ သူမခံစားနေရသောကာမအရသာကို သူမဖာသာ ပြန်သတိထားမိလေတော့၏။ 

ကာမအရသာ၏ ဆွဲဆောင်မှုကလည်းကြီးမားလှသည်ဖြစ်ရာ ထိုသို့ သတိထားလိုက်မိသည်နှင့် တကိုယ်လုံး ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ဖြစ်သွားရသည်။ခုနက ဖြစ်ပေါ်နေခဲ့ရသော ရှက်ကြောက်ဝမ်းနည်းစိတ်တွေလည်း ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ပျောက်ကုန်ကြပြီ။တဏှာတွေသာ ထန်လာသည်။ .. ထိုသောအခါ ခင်ငြိမ်းတင့်က သူမဖင်ဆုံကြီးကိုထောင်ကော့ပေးလိုက်၊ နောက်သို့ ပြန်ပြန်ဆောင့်တွန်းပေးလိုက် လုပ်ပေးလာသည်။ ကိုသိန်းစိုး၏တလကြမ်းဆောင့်ချက်တွေကို အနိုင် မခံ အရှုံးမပေး တုန့်ပြန်လာမိသည်။

အဖုတ်အတွင်းသားတွေကလည်းပဲ မျှော့များသွေးစုပ်သည့်ပမာ ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးကိုတဖျင်းဖျင်းရစ်ပါတ်ညှစ်စုပ်ယူလာလေသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက် အပေးအယူမျှမျှနှင့် ကာမအရသာကိုကောင်းကောင်းကြီး ခံစားနေမိရလေတော့သည်။ 

.................................................................................................................

မီးဖိုခန်းထဲမှ ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ စူးစူးရှရှအော်သံကို ကြားလိုက်ရ၏။ အစကတည်းကသူမသည် ခဲအိုကြီး သူ့အမကို ဘာဖြစ်လို့များ ရုံးကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း အိပ်ခန်း ထဲတန်းခေါ်သွားတာပါလိမ့် .. ဟု မိန်းကလေးတို့ထုံးစံအတိုင်း စပ်စပ်စုစု သိချင်နေမိသည်။ 

ဒါကြောင့်လည်းမီးဖိုထဲတွင် ဆက်ပြီးချက်ပြုတ်ပေးနေရင်းက အသာနားစွင့်ထားမိ၏။ ခပ်အုပ်အုပ် စကားသံများကိုတော့ကြားနေခဲ့ရသည်၊ .. ဒါပေမယ့် စကားလုံးက မသဲကွဲ။ သွားပြီးချောင်းနားထောင်မလား စိတ်ကူးမိသေးသည်။

သို့ပေမယ့် သူများလင်မယား အတွင်းရေးတွေ ပြောနေတာကို ခိုးနားထောင်ခြင်းတော့ မလုပ်လိုသဖြင့်အသာစောင့်ကြည့်နေခဲ့မိ၏။ ထို့နောက် များမကြာမီ အမဖြစ်သူခင်ငြိမ်းတင့် ငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်သံကိုကြားလိုက် ရခြင်း ဖြစ်သည်။ အော်သံက အတော့်ကိုကျယ်သည် .. ။ဘာတွေဖြစ်ကုန်ကြလေပြီနည်း .. ။ ခင်ငြိမ်းမြင့် ဘယ်လိုမှ အောင့်အီးမနေနိုင်တော့။ မီးဖိုခန်းထဲမှခပ်သွက်သွက်ထွက်လာကာ အိပ်ခန်း ထဲသို့ ချောင်းကြည့်မိတော့သည်။ 

မြင်လိုက်ရသော မြင်ကွင်းကြောင့်ခင်ငြိမ်းမြင့် မျက်လုံးပြူးသွားမိ၏။ ကြည့်ပါဦး ... ညနေစောင်းကြီး နေမှမဝင်သေးမှီ ခဲအိုကြီးနှင့် သူ့အမအပြတ်ကို ဆော်နေကြလေပြီ။ ပြီးတော့ ဆော်နေကြပုံကလည်း ထူးခြားသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ကဝတ်လစ်စလစ်ကြီးနှင့်ခုတင်စောင်း တွင် ကြမ်းပေါ်ခြေထောက်ကာ အထက်ပိုင်းကမွေ့ယာပေါ်ပြားကပ်နေအောင် ကုန်းပေးထားသည်။

ခဲအိုကြီးကတော့ အောက်ပိုင်းဗလာနှင့်နောက်မှကပ်ရပ်လျှက် အပီကို ကျုံးနေလေ၏။ လိုးနေပုံကလဲ အပြတ်ကိုကြမ်းသည်။ စံချိန်မကျတမ်းတအားကိုဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်ရာ ဘာတွေပြောင်းလဲကုန်ပြီ နည်းဟု ခင်ငြိမ်းမြင့် တွေးရခက်နေမိရတော့၏။

မိမိခဲအိုကြီး လီးကြီးသလောက် အထနှေး အကျမြန် တာကို ခင်ငြိမ်းမြင့် ကောင်းကောင်းသိထားသည်။ခုတော့ ခါတိုင်းလိုမဟုတ်တော့ပြီ .. ။ ခဲအိုကြီး အားကောင်းမောင်းသန်နှင့် အစ်မဖြစ်သူကိုအပီခြေမှုန်းနေပုံကို မြင်လိုက်ရတော့ နဂိုကတည်းက တဏှာအားသန်သူလေးပီပီ မျက်စိကိုမခွာနိုင်တော့ပဲရင်သပ်ရှုမော ဆက်ကြည့်နေမိလေတော့သည်။ 

.................................................................................................

ကိုသိန်းစိုးသည် တနာရီကျော်မျှကြာအောင်ပင် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အားရပါးရ စံချိန်မကျတမ်းဆက်တိုက်လိုးပစ်လိုက်၏။ တနာရီကျော်လောက်ကြာသွားတော့မှပဲ သုတ်ရည်တွေ ဒလဟောထုတ်လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ခါတိုင်းလို မစို့မပို့မဟုတ်။ .. လက်ဖက်ရည် ပုဂံ တလုံးစာမျှပင်မက။

အရှိန်နှင့်ကို ပန်းထွက်သွား လိုက်သည်။ အောင်မင်းသုတ်ရည်တွေ လူးနေခဲ့သည့် ခင်ငြိမ်းတင့်စောက်ခေါင်းနှင့်သားအိမ်ကို ပြန်လည် ဆေးကြောပြစ်လိုက်သည့်အလား .... ။ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာတော့ငါးချီဆက်တိုက်ပင် " ပြီး " သွားခဲ့ရကာ အတော်ကို မောဟိုက်ပန်းလျ သွားရ လေတော့၏။

ကိုသိန်းစိုးပြီးသွားသည့်တိုင် ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ အဝတ်တွေမှပြန်မဝတ်နိုင်အားပဲ ခုတင်ပေါ်ခြေပြစ်လက် ပစ်ပုံကျလျှက်သားဖြင့် အသက်မှန်အောင် မနဲရှုနေရတော့သည်။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကျန်နေသေးသော ရှပ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ စွပ်ကျယ်နှင့်ပုဆိုးဟောင်းတထည်ကောက်ဝတ်ပြီး ခပ်မတ် မတ် ပင်ရှိနေသည်။ ထို့နောက် ခုတင်ဘေးမှ ပက်လက်ကုလားထိုင်တွင် အကျထိုင်ပြီး သူလိုးလိုက် သဖြင့်မျော့နေသော ဇနီးသည်ခင်ငြိမ်းတင့်ကို မျက်စိအရသာခံကာ ကြည့်နေလေ၏။ 

အတန်ကြာမှ ခင်ငြိမ်းတင့်အသက်ရှုပြန်မှန်လာသည်။ .. အသာထပြီး အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ် လိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်အဝတ်တွေတခုချင်းပြန်ဝတ်နေသည်ကို ကိုသိန်းစိုးက အရသာခံကာ ထိုင် ကြည့်နေလိုက်သေး၏။ချောင်းကြည့်နေသော ခင်ငြိမ်းမြင့်ကတော့ ကိုသိန်းစိုး လီးကိုဆွဲဖြုတ်လိုက် ကတည်းက မီးဖိုခန်းထဲပြန်ပြေးလေပြီ။ 

" မနက်ဖြန်ကျ နင်တို့ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့ရမယ် .. "

ခင်ငြိမ်းတင့်အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီးသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးက ပြောလိုက်၏ 

" ဘယ် ... ဘယ်ကို သွားမလို့လဲဟင် " "

ဘယ်သွားသွားပေါ့ ... ရော့ နင့်ညီမကိုပါ ဓာတ်ပုံတွေပြလိုက်။ .. ဒါဆို သူလဲ သဘောပေါက်သွား မှာပါ ..

" ကိုသိန်းစိုး ဘာဆိုလိုသည် ဆိုသည်ကို ခင်ငြိမ်းတင့် သဘောပေါက်လေပြီ။ ..

" ဦးရယ် ... ညီမလေးကိုတော့ချမ်းသာပေးပါရှင် .. ။ ကိုယ့် ခယ်မလေးဟာကို ... " 

တောင်းပန်စကား ဆိုကြည့်ရာ ကိုသိန်းစိုးက အစ မခံ။

" ဘာမှ လျှာရှည်မနေနဲ့။ .. ငါခိုင်းသလိုသာလုပ်။ မဟုတ်ရင် နှစ်ယောက်လုံး စောက်ရှက်ကွဲ မယ်မှတ် .. ။.. သြော် ဒါနဲ့ နင်တို့ညီအစ်မမှာ ပုံဆန်းဘရာစီယာတွေ ပင်တီအတိုလေးတွေ မရှိ ကြဘူး မဟုတ်လား .. "

" မရှိပါဘူးရှင် ... " 

တကယ်တော့ အောင်မင်းဝယ်ပေးထားသော ဘရာစီယာနှင့် ပင်တီတွေ ရှိပါသည်။သို့ပေမယ့် ဝန်ခံ မနေချင်တော့သဖြင့် မရှိဟုသာ ခင်ငြိမ်းတင့် ဖြေလိုက်မိပါ၏။

" နက်ဖြန်ငါနဲ့လိုက်ခဲ့တဲ့အခါ နင်တို့ညီအစ်မ အဲဒါတွေဝတ်ရမယ်။ မရှိရင် ငါဝယ်ပေးမယ် .. ။ နင်ဘော်လီဘယ်ဆိုက်ဒ် ဝတ်သလဲ ... " 

ခင်ငြိမ်းတင့် သူမဘော်လီအင်္ကျီဆိုက်ဒ် ကို ပြောလိုက်ရသည်။ 

" နင့်ညီမရော .... နင့်ထက်တော့ သေးမယ်ထင်တယ် " 

" အဲဒါတော့ ကျွန်မ မသိပါဘူးရှင် .. "

" မသိရင်အခုသွားမေးပြီး ငါ့ပြန်လာပြော ... ။ ကဲ .. သွားတော့ .. " 

ခင်ငြိမ်းတင့် မီးဖိုထဲသို့ ခပ်ကုတ်ကုတ်ထွက်လာခဲ့ရတော့သည်။ ကိုသိန်းစိုးအနေနှင့် မနက်ဖြန် သူ့မိန်းမနှင့် ခယ်မလေးကို ခေါ်ထုတ်သည့်အခါခေတ်ပေါ်အတွင်းခံ တွေ ဝတ်ခိုင်းပြီး အရသာခံကြည့်ဘို့ စိတ်ကူးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်မှာ ဝယ်ရမည် ..ဘယ်လို အမျိုးအစားတွေ ဝယ်ရမည်မှန်းလဲ စုံစမ်းထားပြီးဖြစ်လေသည်။

" မမတို့ကလဲ ညနေခင်းကြီးအပြတ်ကိုဖိုက်နေကြပါလား။ .. ဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ။ .. ပြီးတော့ မမလူကြီးကလဲ အရင်လိုမဟုတ်တော့ပဲအားကောင်းမောင်းသန်နေလိုက်တာ။ .. မမကကော ဘာစိတ်ကူးပေါက်ပြီး ကိုယ်တုံးလုံးကြီးကုန်းပေးထားရတာလဲ .. "

မီးဖိုချောင်ထဲ ခင်ငြိမ်းတင့် ဝင်လာသည်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်က မေးခွန်းတွေ တရစပ်မေးလေ၏။ ခင်ငြိမ်းတင့် သက်ပြင်းသာ ချလိုက်မိသည်။ 

" သူ ဘာကြောင့် ဒီလောက်သန်လာသလဲတော့ ငါလဲမပြောတတ်ဖူး မြင့်မြင့်ရယ် .. ။ ဖြစ်နိုင်တာ ကတော့ငါတို့ ဖြစ်နေကြတာတွေကြည့်ပြီး သူ့စိတ်တွေ ထန်လာတာပဲဖြစ်မယ် ... " 

" ဘာ .... ဘယ်လို။ ..ကျွန်မတို့ ဖြစ်နေကြတာ ဟုတ်လား ... " 

" ဟုတ်ပ .. မြင်ယုံတင်မဟုတ်ဖူး၊ ဓာတ်ပုံတွေတောင် ရှိနေသေး။. ဒီမှာ ကြည့် .. ရော့ .. " 

ခင်ငြိမ်းတင့်က ဓာတ်ပုံတွေ ထုတ်ပြလိုက်ရာ ခင်ငြိမ်းမြင့်မျက်လုံးပြူးသွားရလေတော့သည်။ 

" ဟာ .... ပြသနာပဲ " 

" ပြသနာပဲ လုပ်မနေနဲ့။ .. မနက်ဖြန်ကျရင်နင်နဲ့ငါ့ကို သူကခေါ်ထုတ်သွားဦးမလို့တဲ့ .. "

" ရှင် ... ဘယ်ကိုလဲ။ ဘာလုပ်ဖို့လဲ .. " 

" ဘယ်လဲတော့ငါလဲမသိဘူးဟယ် ။ .. ဘာလုပ်မလို့လဲဆိုတာတော့ နင့်ဖာသာ မှန်းကြည့်ပေါ့။ အဲဒါ သူနဲ့လိုက်တဲ့အခါဘရာစီယာတွေ ပင်တီတွေ ဝတ်ခဲ့ရမတဲ့။ ငါက မရှိဘူးပြောလိုက်တော့ သူဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး နင့်ဆိုက်ဒ် ပါမေးခိုင်းလိုက်တယ် ... " 

" ခက်တော့တာပါပဲ .. မမရယ် " 

" ခက်မနေနဲ့တော့။ .. သူ့ဆီမှာ ဓာတ်ပုံတွေအများကြီးရှိသေးသတဲ့။ ငါတို့အမျိုးတွေကို လိုက်ပြပြီး အရှက်ခွဲမခံရအောင် ငါတို့ သူ့စိတ်တိုင်းကျသာလိုက်လုပ်ပေးမှ ဖြစ်တော့မယ် .. " 

ခင်ငြိမ်းမြင့် အခြေအနေကို နားလည်လေပြီ။သူမသည်သက်ပြင်းတချက်ကိုသာ လေးလေးတွဲ့တွဲ့ချလိုက်ပြီး မိမိဝတ်သည့်ဘော်လီဆိုက်ဒ် ကိုသာပြောပြလိုက်ရလေတော့၏။ ထိုနေ့ညနေပိုင်းတခုလုံး ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ညီအစ်မမှာ အတော့်ကိုအနေရခက်နေရလေသည်။ 

ကိုသိန်းစိုးကတော့ နက်ဖြန်ဆို သူစားရ ဝါးရတော့မည့် ခယ်မချောကို အပီပင်စူးစူးရဲရဲ ကြည့်ကြည့် နေလေရာ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ ကိုသိန်းစိုးရှေ့ပင်မနေရဲတော့အောင် ဖြစ်နေရလေ၏။ မိမိတို့ရက်ရောစွာ လိုးနေခဲ့ကြပုံများကို ကိုသိန်းစိုး ကောင်းကောင်းမြင်တွေ့ထားပြီးဖြစ်သည်ကို သဘောပေါက်မိပြီးဖြစ် လေရာ ထိုအချက်ကိုတွေးမိတိုင်း မျက်နှာတွေပူ ရင်တွေဖိုနေရရှာလေသည်။ 

မနက်ဖြန်ဆို ဘယ်ကိုခေါ်သွားမည် မသိသော်လည်း ဘာလုပ်မည်ကိုတော့ မှန်းလို့ရနေပြီဖြစ်ရာ ခင်ငြိမ်းမြင့် မျက်နှာကိုဘယ်လိုထားရမည်မှန်းပင် မသိတော့။ ခင်ငြိမ်းမြင့်က ရှောင်နေသော်လည်း ကိုသိန်းစိုးကတော့သူ့အနားတွင် ခင်ငြိမ်းမြင့် ရှိနေစေရန် ဟိုဟာယူခိုင်းလိုက်၊ ဒီဟာယူခိုင်းလိုက်နှင့် လုပ်နေလေ၏။

ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ မငြင်းသာ .. ကိုသိန်းစိုး ခိုင်းတာတွေ ယူယူပေးရင်း ကိုသိန်းစိုးရှေ့အလိုလိုရောက်ရောက်နေရသည်။ ရောက်တိုင်းလည်းပဲ ခေါ်တော တထောင်အားနှင့် စူးစူးရဲရဲ ကြည့်တာခံရကာ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေရလေတော့သည်။ ကိုသိန်းစိုးက ထိုညအဖို့ ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ထပ်မလိုးတော့ပေ။ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အနားယူ အိပ်စက်လေသည်။ မနက်ဖြန် မိမိတို့ကို လိုးပွဲ အတိုးနှင့်နွှဲရန်အတွက်အားမွေးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်း ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့် နားလည်မိကြပါ၏။ 

............................................................................................................................

နောက်တနေ့နံနက်စောစောတွင် ကိုသိန်းစိုးတယောက်တည်း အရင်ထွက်သည်။ အိမ်လေးဆီသွားပြီးအပြီးသတ်လိုအပ်တာတွေ ပြင်ဆင်ဖြည့်တင်းသည်။ 

ညီအစ်မနှစ်ယောက် အတွက် ဘရာစီယာနှင့်ပင်တီလေးတွေ ဝယ်သည်။ ပြီးတော့မှ အငှားကားနှင့် အိမ်ပြန်လာကာ မယားနှင့်ခယ်မချောကိုဝယ်လာသော အတွင်းခံတွေ အဝတ်ခိုင်းသည်။ ပြီးတော့မှ အငှားကား ဖြင့်ပင် ညီအစ်မနှစ်ဖော်ကိုဘောက်ထော်ကျောက်ကုန်း အိမ်လေးရှိရာ ခေါ်လာခဲ့လိုက်လေသည်။ 

အိမ်လေးသို့ရောက်သည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံးကို သူပြင်ဆင်ထားသော အိပ်ခန်းလေးထဲသို့ တခါတည်းတန်းခေါ်သွားလေ၏။ မိမိတို့ စပါယ်ရှယ်အလိုးခံကြရတော့မည်ကို သိနေသော ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်ခင်ငြိမ်းမြင့်တို့မှာလည်း ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေရလေတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အောင်မင်း နှင့် ကာမအကြိမ်ကြိမ်စပ်ယှက်ပြီးခဲ့ကြပြီဖြစ်သော်လည်း ယခု ကိုသိန်းစိုးခေါ်ထုတ်လာသည့်အဖြစ် ကတော့ တမျိုးတဖုံထူးခြားနေသဖြင့် အပျိုရိုင်းလေးများပမာဖြစ်နေကြရလေတော့၏။

အနိုင်အထက် လုပ်ကာ အခေါ်ခံလာရသည့်သဘောမျိုးဖြစ်နေခြင်းကလည်းပဲစိတ်အာရုံကို တမူထူးခြားသော ခံစား မှုတွေ ပေးစွမ်းနေလေသည်။ ပမာဆိုရသော် မုဒိန်းကျင့်ခံရတော့မည့်အပျိုလေးများ ပမာပင် ခံစားနေ မိကြရလေ၏။ညီအစ်မနှစ်ယောက်သည် စကားတခွန်းမှ မဆိုမိကြ။..ကိုသိန်းစိုးခေါ်ဆောင်သွားရာ အိပ်ခန်းငယ်ထဲ သို့သာ တယောက်လက်တယောက်ဆုပ်ကိုင် အားပေးရင်းလိုက်ပါသွားကြရလေသည်။

" နင်တို့နှစ်ယောက်ကို ဘာလုပ်ဖို့ခေါ်လာတယ်ဆိုတာသိကြတယ်မဟုတ်လား ... "

အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးက ခုတင်စောင်းတွင် ဟန်ပါပါထိုင်ရင်းမေးလိုက်လေသည်။ အိမ်လေး၏ ခမ်းနားသောအနေအထား၊ အိပ်ခန်းထဲတွင် ပြုလုပ်ထားသောအပြင်အဆင် (အထူးသဖြင့် ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးများ ရှိနေခြင်း) တို့ကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားနေမိကြလေသောညီအစ်မနှစ်ဦးသည် ပြိုင်တူလိုပင် ခေါင်းလေးတွေ ညိတ်ပြလိုက်မိကြလေသည်။ 

" ပါးစပ်ကနေ ပြောစမ်းမြင့်မြင့် ... " 

မိမိ၏ ပိုင်စိုးမှုကို ပြသသည့်အနေဖြင့် ကိုသိန်းစိုးက အရစ်ရှည်လိုက်သည်။ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး မျက်နှာတွေ ရဲကနဲဖြစ်သွားရလေ၏။

သူတို့သည် အောင်မင်းလီးတချောင်း ထဲကိုနှစ်ယောက်အတူခံဘူးသော အတွေ့အကြုံရှိနှင့်ပြီး ဖြစ်ပေမယ့် အခု ကိုသိန်းစိုးနှင့်ကျတော့ရှက်ကြောက်နေကြရသည်။ .. အထူးသဖြင့် ကိုသိန်းစိုးချတာ တခါမှ မခံဘူးသေးသော ခင်ငြိမ်းမြင့် ကပိုရှက်သည်။ဒါကိုသိသော ကိုသိန်းစိုးက တမင်ပင် ခယ်မလေးကို မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။ယခင်ကဆိုလျှင် ကိုသိန်းစိုးသည် ခယ်မလေးနှင့် ခပ်တန်းတန်းသာ နေသည်။ စကားပင် သိပ်မပြော။

ခင်ငြိမ်းမြင့်အနေဖြင့်လဲ ခဲအိုကြီးကို ချစ်ကြောက်ရိုသေမှု အခံရှိသည်။ သာမာန်က စကားပင်သိပ်ပြီးမပြောဖြစ်ခဲ့သော ခဲအိုကြီးကို ခုတော့ ကာမမှုနှင့်ပါတ်သက်သော စကားတွေ တစ်တစ်ခွခွပြောရမည့်အရေးမှာ ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖို့ တကယ့်ကို စွန့်စားခန်းကြီး ဖြစ်နေရတော့သည်။

" မေးနေတယ်လေ မြင့်မြင့် .. ။ နင်တို့ကို ဘာအတွက် ခေါ်လာတယ်ဆိုတာ .. " 

ကိုသိန်းစိုးကခပ်ဆတ်ဆတ်မေးလိုက်ရာ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ မနေသာတော့။ .. ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထား ပြီးတော့သာမပွင့်တပွင့်လေး ပြန်ဖြေရတော့သည်။ 

" ဟို .. ဟို ..... လုပ် .. လုပ် မလို့ပါ "

" အောင်မလေး ... အခုမှလာယဉ်ကျေးနေလိုက်တာ .. ပြောစမ်းပါ နင်တို့လင် အောင်မင်းနဲ့တုန်းက ပြောသလိုမျိုးလေ ..သေသေချာချာပြောစမ်း .. ဘာလုပ်ဖို့လဲ " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်ခမျာ တကိုယ်လုံးပင် တုန်တက်သွားရရှာလေသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်လဲ ကျောထဲစိမ့်သွားရလေ၏။ အောင်မင်းနှင့်ဆက်ဆံစဉ်က အရှက်ကင်းစွာ သူတို့ပြောခဲ့ကြသည်များကို ကိုသိန်းစိုးမည်မျှတောင် ကြားထားခဲ့လေပြီလဲမသိ။ မိမိတို့ ရမက်ဇောထန်ထန်နှင့်ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ပြောခဲ့ကြသည်များကို မိမိတို့ဖာသာ ပြန်ကြားယောင်ရင်း အခုမှ ရှက်နေမိကြရတော့သည်။

" ဟိုဒင်း .... အဲ အဲ ... ချ မလို့ပါ " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်က အားတင်းကာ ထပ်ဖြေသည်။ကိုသိန်းစိုးက မကျေနပ်သေး။ ..

" ထပ်ပြောစမ်း ... ဒီ့ထက်ပိုပြီး တစ်တစ်ခွခွ " 

" ဆော် ... ဆော် မလို့ပါ .."

" နောက်တမျိုးပြောဦး .. "

" ဖြုတ် ဖို့ပါ ... "

" နင်က တော်တော်သိနေသားပဲ။ .. ပြောဦး ..နောက်တမျိုး .. "

" ဟို .. အဲအဲ .... လိုး ဘို့ပါရှင်။ .. ကျွန်မတို့ကို လိုးမလို့ ခေါ်လာတာပါ ...... " 

လိုး ..ဟူသော စကားထွက်မလာမချင်း ကိုသိန်းစိုး ထပ်မေးနေဦးမည်ဆိုတာ ရိပ်မိလေသောကြောင့်ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ကြိတ်မှိတ်ကာ ပြောချလိုက်ရလေတော့၏။ မိန်းမတို့သဘာ၀ အရ ညစ်ညမ်းသောစကားတွေ ထုတ်ပြောချိန်တွင် ရမက်ဇောက ပိုထန်လာတတ်သည်ဖြစ်ရာ ပြောမယ့်ပြောတော့လည်းပဲအပီကို ပြောချလိုက်မိလေတော့သည်။

စောစောပိုင်း " ချ " " လုပ် " " ဆော် " " ဖြုတ် " စသည်ဖြင့်ရှောင်ဖယ်ဖြေနေစဉ်ကတည်းက ရမက်အရှိန်က တစတစ တက်လာနေပြီဖြစ်ရာ " လိုး " ဟူသော စကားကိုတစ်တစ်ခွခွထုတ်ပြောလိုက်မိသည်တွင်တော့ ရာဂအရှိန်က တကယ့်အမြင့်ဆုံး ရောက်သွားရလေတော့သည်။

ခင်ငြိမ်းတင့်မှာလည်း ကိုယ်တိုင်ထုတ်မပြောရစေကာမူညီမလက်ကိုဆုပ်ကိုင်အားပေးရင်းမှ သူမပါ အလိုလို ရင်ဖိုမှုကို ဆက်စပ်ခံစားနေရလေ၏။ " ဟုတ်ပြီ ... ငါကလိုးဘို့ဆိုတော့ နင်တို့က ဘာအတွက်လိုက်လာကြတာလဲ .. " ကိုသိန်းစိုးက အပီကို ထပ်မေးပြန်သည်။ 

" ခံဘို့ လိုက်လာကြတာပါရှင် .... ခံဘို့ပါ .. " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်နှုတ်က အရှိန်ရသွားလေပြီ။ 

" ငါလိုးရင် နင်တို့ကကုန်းမယ်ပေါ့ ... ဒီလိုလား "

" ဟုတ် ... ဟုတ်ပါတယ်ရှင့် ..။ ဦးက လိုးရင် ကျွန်မတို့က ကုန်းပါ့မယ် .. "

ကိုသိန်းစိုး ကျေနပ်သွားသည်။

" အေး ... ဟုတ်ပြီ။ .. ကဲ အခု နင်တို့နှစ်ယောက်ထဲက ဘယ်သူ့ကိုအရင်လိုးရမလဲ ရွေးမယ်။ .. နဲနဲလောက် ကိုယ်ဟန်ပြပြီး လမ်းလေးဘာလေး လျှောက်လိုက်ကြစမ်း .. "

တကယ်ကတော့ ကိုသိန်းစိုးသည် ခယ်မလေးခင်ငြိမ်းမြင့်ကို ပထမဆုံး အပီလိုးပစ်ရန် ရည်သန်ထား ပြီးသားဖြစ်ပါသည်။ လူဆိုသည်က အသစ်အဆန်းကို ပိုသဘောကျမြဲ မဟုတ်ပါလား။ ..အောင်မင်းတုန်းကကျတော့ ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို အပီလိုးနေခဲ့ပြီးမှ နောက်မှ ကံအခွင့်သင့်သဖြင့် အရှက်အကြောက်ကြီးလှသူ ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုပါ အပီလိုးခွင့်ကြုံလေသောအခါ သူ့စိတ်တွေက ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ပိုဖီးလ်လာခဲ့သည်။ ..

ဟော အခု ကိုသိန်းစိုးကျတော့ ခင်ငြိမ်းတင့်ဆိုသည်က တရားဝင် မယားမို့ အချိန်မရွေး လိုးခွင့်လိုင်စင်ရပြီးသား။ .. ခယ်မချော ခင်ငြိမ်းမြင့်ကျတော့ မသိစိတ်ကသာ ပြစ်မှား နေခဲ့ရပေမယ့် အပြင်မှာလက်တောင်မကိုင်ဖူးသေး။ ခုမှ အခွင့်သာလို့ လိုး ရတော့မည် ဆိုတော့ ကိုသိန်းစိုး စိတ်ထဲခင်ငြိမ်းမြင့်ကိုသာ လိုးချင်စိတ်တွေ ပိုမို ထက်သန်နေမိရလေသည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ညီအစ်မကိုကိုယ်ဟန်ပြကာ လမ်းလျှောက်ခိုင်းခြင်းမှာလည်း တကယ်တမ်းကတော့ စိတ်ပိုထလာအောင်တမင်လုပ်ခိုင်းခြင်းသာဖြစ်ပါသည်။ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်လည်း ကိုသိန်းစိုးခိုင်းသလို ကိုယ်ဟန်ပြကာအိပ်ခန်းလေးထဲ လမ်းလျှောက်ပြ ကြရလေတော့၏။ ကာယအလှမယ်တွေလိုတော့ တင်ကော့ရင်ချိတ်ကာအမို့အဝန်း အကားအစွင့်တွေ ပေါ်အောင် ထုတ်မပြတတ်ကြပါ။ 

သည်အတိုင်းပဲ ခပ်ဖြေးဖြေးလမ်းလျှောက်ပြနေကြခြင်းဖြစ်ပါသည် နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်နေဟန်ထားက ပြေပြစ်ဆူဖြိုးကြသည့်အပြင်ပုံဆန်း ဘရာစီယာနှင့် ပင်တီတွေ ဝတ်ထားကြရလေသည်မို့ ရိုးရိုးလမ်းလျှောက်ပြနေရသည်ကပင်တင်ပါးဆုံကြီးတွေ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံနှင့် ရင်တွေချီနေကြပုံများ ပေါ်လွင်နေလေရာကိုသိန်းစိုးလည်းအားမနာတမ်းပင် အပီ ကြည့်ကာ ခံစားလေသည်။ ချက်ခြင်းထ စားတော့ ဝါးတော့မလောက်စူးစူးရဲရဲကြည့်နေခြင်းဖြစ်ရာ မိန်းကလေးနှစ်ဦးမှာ ခြေလှမ်းတွေပင် တချက်တချက် မှားမှားသွားရရှာလေ၏။

" အင်း ..... မြင့်မြင့်ကို အရင်စပြီး လိုးမယ်။ .. ကဲ ... အဝတ်တွေချွတ်စမ်း " 

ဇနီးနှင့်ခယ်မတို့လမ်းလျှောက်ကိုယ်ဟန်ပြနေသည်ကို အတော်ကြာအောင် မျက်စိအရသာခံကြည့်ပြီး နောက် ကိုသိန်းစိုးကခင်ငြိမ်းမြင့်ကို စလိုးမည့်အကြောင်း ပြောလိုက်လေသည်။နှစ်ယောက်သား ယှဉ်ပြိုင်ခိုင်းပြီးတယောက်ကိုရွေးချယ်လိုက်သည့်သဘောမျိုးဖြစ်ရာ မိန်းကလေးတို့သဘာဝအတိုင်း ခင်ငြိမ်းတင့်မှာညီမဖြစ်သူကို မနာလိုသလိုလို ဖြစ်သွားရလေ၏။ 

ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာတော့ ကျိတ်ပြီး ကျေနပ်သွားသလိုလိုဖြစ်သွားရလေသည်။ ကိုသိန်းစိုး စေခိုင်းသည့်အတိုင်း ခင်ငြိမ်းမြင့်တယောက် အဝတ်အစားများချွတ်ရလေပြီ။ပထမ အပေါ်အင်္ကျီလေးကို နောက်ကျောဇစ်ဆွဲဖွင့်ပြီး အသာချွတ်သည်။ ထို့နောက်ထမီလေးကို မရွံ့မရဲနှင့်ပင် ဆက်ချွတ်ရပြန်သည်။ အင်္ကျီနှင့်ထမီကျွတ်သွားပြီးနောက် အတွင်းခံများချည်းသာကျန်ရှိသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်မနေနိုင်တော့ .. ။

ခယ်မလေးအနား အာသာငမ်းငမ်းလျှောက်လှမ်းသွားကာ ဘရာစီယာကို ကိုယ်တိုင်ချိတ်ဖြုတ်ကာ ခွာယူလေတော့သည်။ ထို့နောက်မှပင်တီလေးကိုပါ သွယ်လျသောပေါင်တံလေးများတလျှောက် အောက်သို့ဆွဲကာ ချွတ်ချပြန်လေ၏။ 

ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ ခဲအိုကြီးက မိမိအတွင်းခံများ ကိုယ်တိုင်ချွတ်ပေးနေမှုကို မျက်နှာပူပူ ရင်တဖိုဖိုနှင့်ပင်ခံနေရလေသည်။ အဝတ်တွေ အကုန်ကျွတ်သွားသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ခယ်မချောလေး၏ ဝတ်လစ်စလစ်အလှကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး အားရပါးရ ကြည့်လေ၏။ ရှေ့မှလည်းကြည့်သည် .. နောက်သို့သွားပြီးတော့လဲကြည့်ပြန်သည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ ကိုသိန်းစိုးကြည့်ဘို့ ငြိမ်ငြိမ်လေး ရပ်ပေးနေရလေတော့သည်။ ကိုသိန်းစိုးကမျက်စိနှင့်ကြည့်ယုံမျှနှင့် အားမရတော့။ 

လက်ပါ ပါလာသည်။ တင်ပါးဆုံသား အိအိညက်ညက်များကိုလက်ဝါးနှင့်ကပ်ကာ ပွတ်ကြည့်သည်။ ဖြစ်ညှစ်ကြည့်သည်။ .. နို့အုံသား နူးနူးညံ့ညံ့လေးများကိုလည်းဆုပ်ကိုင်သည်။အားရပါးရ နယ်သည်။ .. နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်ညှစ်သည်။ .. ပေါင်တံဖြူဖြူလွလွလေးများကို လျှောတိုက်ပွတ်ပေးသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ အသဲတအေးအေး ဖြစ်နေရလေသည်။

" သွား ...ခုတင်ပေါ်တက် .. "

ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို ခုတင်ပေါ်တက်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေကိုခပ်မြန်မြန်ပင် ချွတ်လိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်လည်း ခမ်းနားစွာ ပြင်ထားသော ခုတင်ကြီးပေါ် လှမ်းတက်ကာအသာ လှဲအိပ်နေရရှာလေတော့၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်ကတော့ ဘေးနားတွင်ပင် ငူငူကြီး ရပ်နေမိသည်။ 

မိမိ၏လင်တော်မောင်က မိမိညီမငယ်ကို လိုးတော့မည့်အနားတွင် ရပ်လဲမနေချင် .. ။ ဒါပေမယ့် အပြင်သို့ထွက်ပြီး တယောက်ထဲလဲ မနေလို .. ။ အောင်မင်းနှင့်လုပ်ခဲ့သည့်အတွေ့အကြုံများကလည်း ရှိနေရာ မိမိပါအတူပါချင်သလိုလို ဖြစ်နေသည်။

ဘာလုပ်ရမည်ကို ယတိပြတ် မဆုံးဖြတ်နိုင်။ .. ထို့ကြောင့် ငူငူကြီးပင်ရပ်နေမိလေ၏။ အဝတ်အစား ခပ်သွက်သွက်ချွတ်ပြီးသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည်ခုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လာလေသည်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ အလှတရားတွေကို မြင်တွေ့ကာမာန်ဖီထောင်ထ နေလေပြီ။ ခင်ငြိမ်းတင့်ရော ခင်ငြိမ်းမြင့်ပါ ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးကို မသိမသာလေးကြည့်မိကြလေ၏။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်ဘေးတွင် အသာဝင်လှဲအိပ်သည်။ .. ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေသော ခယ်မ လေး၏ဘေးတွင် ကိုယ်တုံးလုံးဝင်အိပ်ရသည်မှာ အတော်ကို ကျေနပ်စရာကောင်းလှပေသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်လည်းခဲအိုကြီးနှင့် အတူယှဉ်ကာ အဝတ်မပါ ကိုယ်ဗလာ အိပ်နေရသဖြင့် အလိုလိုပင် ရင်တွေ ဖိုလာရလေ၏။

ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ ညာဘက်နို့အုံကို ဘယ်လက်ဖြင့် အသာဆုပ်နယ်ပေးသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်နို့အုံတွေက အစ်မဖြစ်သူ ခင်ငြိမ်းတင့်နို့အုံတွေလောက် မကြီးသော်လည်း သူ့အရွယ် နှင့်သူ ကြွကြွရွရွဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည်။ 

ပြီးတော့ ကိုသိန်းစိုးလက်ထဲတွင်မတော့ ဇနီးဖြစ်သူ၏ အရွယ်လွန်နို့အုံကြီးတွေထက်ကို ပိုပြီး ကိုင်လို့ညှစ်လို့ ကောင်းနေရလေ၏။ စီးပိုင်လို့ နေသည်။ ဘယ်လက်ကနို့ကိုင်နှိုက်နေရင်းမှပင် ကိုသိန်းစိုး ညာလက်က ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးပြန်သည်။ ..ခင်ငြိမ်းမြင့် အဖုတ် ဖောင်းကြွတက်လာ၏။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း ချွန်ကော့ စူတက်လာသည်။ 

" မြင့်မြင့် ... ငါ့လီးကို နင့်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဆော့ပေးစမ်း .. "

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ညာလက်လေးကိုဆန့်ထုတ်ကာကိုသိန်းစိုးလီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ ထိုအခါ လီးကြီးက ငလျင်လှုပ်သလိုဆတ်ကနဲတုန်ခါသွားကာ ပိုပြီး မာတောင် တက်လာလေ၏။

ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီး၏အထိအတွေ့က ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထသွားစေ လေသည်။ အောင်မင်းလီးထက်ပိုကြီးပြီးမာကြောနေပုံက အတူတူလောက်ကို ဖြစ်နေပြီဖြစ်လေရာ ဒါကြီးနှင့် လိုးလျှင် ပိုအရသာရှိလိမ့်မည်မှန်းလည်းတွေးမိသည်။ ခဲအိုနှင့် ခယ်မ စပ်ယှက်ကြရမှာ သင့်တော်ပါမည်လားဟု တွေးတော ရှက်ရွံ့နေမှုရှိနေသေးလင့်ကစား ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးနှင့် အပီ အလိုးခံချင်စိတ်ကတော့ ပို၍ ပို၍အားပြင်းလာလေတော့သည်။ 

" နင်နဲ့ငါ ခြောက်ဆယ့်ကိုး ပုံစံနဲ့ အရင် စုပ်ကြရအောင် ... ဟုတ်လား "

ကိုသိန်းစိုးက အောင်မင်းဆီမှ အတုမြင်အတတ်သင်ထားသည်များကို လက်တွေ့လုပ်ကြည့်ရန် စကားစလေသည်။ ယောက်ျားနှင့်မိန်းမ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ထပ်လျှက်အိပ်ကာ တယောက်၏လိင်အင်္ဂါကို တယောက်က အပြန်အလှန် ရက်ပေးစုပ်ပေးမှုကို " 69 " ပုံစံဟု ခေါ်သည်။ ထိုသို့လုပ်ရသည်ကို ခင်ငြိမ်းမြင့်က အလွန်နှစ်သက်သည်။

ထို့ကြောင့် ခြောက်ဆယ့်ကိုး ဟူသောစကားကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့်ပင်ခင်ငြိမ်းမြင့် ရမက်ဇောတို့ တဆတိုး ပြင်းထန်ထကြွလာကြသည်။ ခဲအိုနှင့် ခယ်မ မမှောက်မှားသင့် ဆိုသည့်အတွေးလေးက အဝေးကို ထွက်ပြေးလေပြီ။ .. 

" နင်နဲ့ အောင်မင်း လုပ်ခဲ့ကြသလိုမျိုးပေါ့ .. ဒီလိုမျိုးလေ။ .. နင်တို့အဲလိုလုပ်တာကြည့်ပြီးကတဲက ငါလဲအဲလို လုပ်ချင်နေတာ .. သိလား .. "

ကိုသိန်းစိုးက အယ်လ်ဘမ်စာအုပ်ကို ဆွဲယူပြီး အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းမြင့် ခြောက်ဆယ့်ကိုး ပုံစံဖြင့် အပြန်အလှန် ရက်နေစုပ်နေကြပုံကို ထုတ်ပြကာ ပြောသည်။ကိုသိန်းစိုး၏ တစ်တစ်ခွခွ စကားများက ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို ပိုမို စိတ်လှုပ်ရှားလာစေ၏။ ခုတင်ဘေးတွင်ရပ်နေသော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာတော့ မျက်နှာလေး ရဲကနဲ ဖြစ်သွားရသည်။

ခင်ငြိမ်းမြင့်ကတော့ ဓာတ်ပုံကိုမြင်လိုက်ရသည်တွင် ရှက်ရမည့်အစား ရမက်တွေသာ ပိုမိုတက်ကြွ လာလေတော့၏။ပက်လက်လေးအိပ်နေသော ခင်ငြိမ်းမြင့်ပေါ်သို့ ကိုသိန်းစိုးက ခြေရင်းခေါင်းရင်း ပြောင်းပြန် တက်ခွ လေပြီ။

စိတ်တွေအရမ်းထနေပြီဖြစ်သော ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် မျက်နှာနားဝဲကျလာသော ကိုသိန်းစိုး၏ စံချိန်လွန်လီးကြီးကို လက်နှင့်လှမ်းကိုင်ဆွဲကာ ပါးစပ်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်လေတော့၏။ ထို့နောက်တော့ ငုံထားရင်းအားရပါးရပင် စုပ်လေးနေလိုက်သည်။ ကိုသိန်းစိုးကလည်း ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ စောက်ပါတ် လေးကိုတချက်ကုန်းရက်လိုက်ရာ ကောင်မလေး ဖင်ကြီးကြွတက်သွားရ၏။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် ခယ်မ လေး၏စောက်ပတ်ကို လေးငါးချက်မျှ တပျပ်ပျပ် အားရပါးရ ရက်ပေးလိုက်ပြီးနောက်တွင် အသာခေါင်းထောင်ထကာ ခုတင်ဘေး ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးကို ကြည့်လိုက်သေးသည်။သူနှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်အပြန်အလှန် ရက်နေစုပ်နေကြပုံများက ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ကြီးများထဲတွင် အထင်းသား ပေါ်နေလေ၏ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် သူ့လီးချောင်းကြီးကို အားရပါးရစုပ်ပေးနေမှုကြောင့် ပါးလေးများပင် ဖောင်းလိုက် ချိုင့်လိုက်ဖြစ်နေပုံကို မှန်ထဲမှာ ကျကျနနမြင်နေရသည်။ 

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ပါးစပ်ကလည်း စုပ်ပေး နေယင်းကိုသိန်းစိုးဂွေးဥများကိုလည်း သူမလက်လေးများဖြင့် အသာအယာ ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးနေ သေး၏။သူမခေါင်းလေးက အပေါ်ကြွလိုက် အောက်နိမ့်လိုက်ဖြစ်နေမှုနှင့်အတူ မိမိ၏ ငပဲကြီးက ပါးစပ်လေးထဲဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေပုံကို ကိုသိန်းစိုး မြင်နိုင်လေသည်။ 

လီးပေါ်တွင် ခံစားနေရသောအရသာမျှသာမက မှန်ထဲတွင် မျက်စိဖြင့်မြင်နေရသော အရသာကိုပါ ပေါင်းကာ ကိုသိန်းစိုး အကြီးအကျယ်ကျေနပ်ခံစား နေမိလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်ပေါင်ကြားတွင် မျက်နှာအပ်ကာ စောက်ပတ်ကိုအားရပါးရပင် ရက်ပေး နေလိုက်၏။ 

သူ့အဖို့ ပထမဆုံး စောက်ပတ်ရက်ပေးဘူးသည့် အတွေ့အကြုံပင်ဖြစ်သည်။ အစက ရွံသလိုလိုထင်ခဲ့မိသော်လည်း တကယ်တမ်း ရက်ပေးသောအခါ အလွန်ကို ကောင်းလှကြောင်း လက်တွေ့ သိရလေပြီ။ဒါကြောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ရက်ပေးနေလိုက်၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ စအို ပေါက်လေးကိုလည်းလက်နှင့်လှမ်းထိုးဆွကလိပေးလိုက်သေးသည်။ 

အောင်မင်းနှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်တို့ ဖင်ဆော်ခဲ့ပုံကိုသတိရသွားကာ သူ့လက်ညှိုးကို ခင်ငြိမ်းမြင့်ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထိုးထည့်ပေးလိုက်ရာ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာလီးကြီးပါးစပ်ထဲတပ်လျှက်တန်းလန်းနှင့်ပင် " အိ " ကနဲ အသံလေးထွက်လာရ၏။ ခါးလေးတွန့်ဖင်ကြီးယမ်းထွက်သွားသည်။အလိုးခံဘူးနေကျ ဖင်ပေါက်ဖြစ်သဖြင့် တိုးဝင်လာသော လက်ညှိုးကိုအကျအနပင် ဆီးပြီးညှစ်ထားမိလေ၏။ ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်ပါးစပ်ထဲမှ သူ့လီးကြီးကိုအသာဆွဲထုတ်လိုက်လေ၏။ 

သူ မနေနိုင်တော့ .. ခါးလေးတွန့်ကာတွန့်ကာ ဖြစ်နေသာ ခယ်မချောလေးကိုတက်လိုးချင်လှပေပြီ။ ထို့နောက် ပက်လက်ကလေးရှိနေဆဲဖြစ်သော ခယ်မလေး၏ကျော့ရှင်းသည့်ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သို့ အာသာငမ်းငမ်း တက်ခွလိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်ကလည်းအလိုက်သိစွာပင် ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်ပြီး ပေါင်လုံးကြီးများကို အသာ ကားပေးထားလိုက်၏။ 

" နင့်စောက်ဖုတ်ဝမှာ ငါ့လီးကြီးကို တေ့ပေးစမ်း မြင့်မြင့် ... " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ခဲအိုကြီးကိုမျက်စောင်းလှလှလေး တချက်ပစ်ထိုးလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးမစူ့တစူ လုပ်ကာ လီးကြီးကိုသူမလက်ချောင်းလေးများနှင့် အသာဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ ထို့နောက်တော့ တချက်နှစ်ချက်မျှပွတ်ပေးလိုက်ပြီးမှ သူမစောက်ဖုတ်အဝတွင် ဆွဲယူတေ့ပေးလိုက်သည်။ 

ဖင်ကိုလည်း အသာကြွကာ ကော့ပင့်ပေးထားလိုက်သည်။ .. ထိုအခါ လီးဒစ်ကြီးက စောက်ခေါင်းဝတွင် အဆင်သင့်ပင်တစ်နေလေတော့သည်။ အခုအခါ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ ရမက်ဇောတွေ အရမ်းပြင်းထန်နေလာပြီဖြစ်ရာရှက်တာကြောက်တာတွေ မရှိတော့ပဲ ဖြတ်လတ် ရဲတင်း နေလေပြီ။

ခယ်မလေး၏စောက်ဖုတ်အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသော ကိုသိန်းစိုးမှာလည်း ကြက်သီးဖြန်းဖြန်း ထမျှအရသာတွေ့သွားကာ လီးကြီးကို ဆတ်ကနဲပင် ဖိထိုးဆောင့်ချပစ်လိုက်မိလေတော့၏။ လီးတံကြီးက အိကနဲတဝက်ကျော်ကျော်မျှ မြုပ်ဝင်သွားသည်။ ... 

" အား .... အွတ် ... ဦးရယ် ... ဟင့်ဟင့် ... "

ခင်ငြိမ်းမြင့်ကလည်း သူမအစ်မခေါ်သလိုပင် ကိုသိန်းစိုးကို ဦး ဟု ခေါ်သူဖြစ်သည်။ စံချိန်လွန်လီးကြီးတိုးဝင်လာမှုကြောင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်စောက်ဖုတ်ဝလေးသည် တင်းကနဲ ပြဲအာသွား၏။

စောက်ခေါင်းထဲတွင်လည်းပြည့်သိပ်ကြပ်ညပ်နေသည်။ အောင့်ပြီး နာလှသော်လည်း အရသာကလဲ ကောင်းလှပေရာ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာမျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့သွားပြီး ဖင်ကြီးကိုပို၍ ကော့တင်ပေးလိုက်မိ၏။ တကိုယ်လုံးလဲ ပူထူဖိန်းရှိန်းတက်သွားလေသည်။ ခုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေဆဲဖြစ်သော ခင်ငြိမ်းတင့်လည်း ကြက်သီးတွေထကာလက်သီးလေးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ထားမိလေ၏။ 

" နာသွားလား မြင့်မြင့် ... " 

ဖောက်ပြန်လေသောဇနီးကျတော့ သနားရကောင်းမှန်းမသိတော့သော ကိုသိန်းစိုးသည် ခယ်မချော လေးကိုတော့ နာသွားမှာစိုးရိမ်ရှာသည်။ 

" အောင့်တော့ အောင့်တယ် ဦးရယ် ... ။ ဦးဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲဟာ။ .. ဒါပေမယ့် ရပါတယ် ထပ်ဖိသွင်းဦးလေ .. အဆုံးမဝင်သေးဘူး မဟုတ်လား .. "

ရမက်ရှိန်ဖြင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ ပြောရဲဆိုရဲဖြစ်နေလေပြီ။ 

" ကဲ .. ဒါဆို နင့်နို့ကြီးတွေကိုင်ပြီး ထိုးသွင်းမယ်နော် .. " 

" ကိုင်လေ ဦးရဲ့ .... ရော့ .. အင့် .." 

ခင်ငြိမ်းမြင့်က ကိုသိန်းစိုးလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူမနို့အုံတွေပေါ် တင်ပေးလိုက်၏။ ကိုသိန်းစိုးကစီးအိသော နို့အုံလေးများကို စုံကိုင်ဆွဲညှစ်ကာ အားယူပြီး လီးကြီးကို ထပ်ထိုးထည့် လိုက်လေသည်။ 

" အား............ နာတယ် ဦးရေ့။ ... ခုမှ တကယ်နာတာ .... အား ... အား ... " 

ခင်ငြိမ်းမြင့် ခံဘူးနေကျအောင်မင်းလီးက ရှစ်လက်မခန့်သာ ရှည်သည်။ ထို့ကြောင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်စောက်ခေါင်းသည် အတွင်းဘက်ရှစ်လက်မလောက်အထိသာ လီးဝင်ခံဘူး သဖြင့် လီးဝင်လမ်းကြောင်းဖြောင့်သည်။ ကျန်အပိုင်းကတော့လီးနှင့်ထိတွေ့ဘူးခြင်း မရှိသေး။ 

ထို့ကြောင့် ကိုသိန်းစိုး၏ ဆယ်လက်မလောက်ရှည်ကာ ဘီယာဗူးနီးပါးတုတ်သော လီးကြီး အဆုံးထိ တိုးဝင်လာသောအခါ ခင်ငြိမ်းမြင့်စောက်ခေါင်းအတွင်းဘက်နှစ်လက်မလောက်နေရာလေးများသည် အခုမှ လီးနှင့်နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ထိတွေ့ဘူးခြင်းဖြစ်ရကား အပျိုလေးပထမဆုံးတက်အလိုးခံရသလို ထွန့်ထွန့်လူးသွားရ လေတော့သည်။

ရမက်ဇောတွေ ထန်ကာအရည်တွေရွှဲနေချိန်မို့သာ တော်တော့သည်။ နို့မဟုတ်လျှင် ခင်ငြိမ်းမြင့် သတိတွေဘာတွေပင်မေ့သွားမည်လားမသိ။ .. ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အော်ဟစ်ငြီးတွားရင်းကပင် အပေါ်မှအုပ်မိုးကာတက်လိုးနေသော ကိုသိန်းစိုး၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆီးကာ တွန်းထားမိသည်။ 

ကိုသိန်းစိုးကမူသူ့လီးအဝင်ခံနေကျ မဟုတ်သော စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေး၏ အထိအတွေ့အရသာထူးကို အပီအပြင်ခံစားရင်း ဆက်ကာ ဆက်ကာ ဆောင့်လိုးလေတော့၏။ ခယ်မလေး နာမှာ စိုးရိမ်စိတ်တွေလည်း မရှိတော့။ တချက်တချက် အဆောင့်ခံလိုက်ရတိုင်း ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ နင့်ကနဲနေအောင်ပင် မျက်ဖြူလန်မတတ်ကိုခံစားနေရလေသည်။ အရသာကလည်း ရှိပါဘိခြင်း ..... ။ 

" ကောင်းလိုက်တာ ဦးရဲ့ ... ဆောင့်ပါ ..ဆောင့်စမ်းပါ။ .. အား .. အား ... ကျွန်မကို အပီလိုးစမ်း ပါရှင့် ... အမယ်လေး ထိတယ် .. ထိတယ် .. ။ဦးလီးကြီးက အထဲမှာ နင့်နေတာပဲ ... အိုး "

မကြာပါချေ။ .. ခင်ငြိမ်းမြင့်ပါးစပ်မှ တဏှာဇောပြင်းပြင်းရေရွတ်မြည်တမ်းသံလေးတွေ တန်းစီပြီး ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။ ကိုသိန်းစိုးကလည်းသူအလွန်လိုးချင်နေခဲ့သော ခယ်မချောလေးကို လိုးရပြီမို့ နွားသိုးကြိုးပြတ် ပင် တအားကို ကျုံးပြီးလိုးနေလေတော့၏။ပြင်းထန်ထိမိလှသော လိုးချက်များကြောင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ သိပ်မကြာခင်မှာပင် တချီ "ပြီး " ရလေပြီ။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ မာန်လုံး၀ မကျသေး။ .. အပီအပြင် ဆောင့်လိုးကောင်းနေဆဲ .. ။ 

" နင်တချီ ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား ... မြင့်မြင့် "

ခယ်မလေး၏ အရိပ်အခြေကိုကြည့်ရင်း ကိုသိန်းစိုးမေးလိုက်သည်။ မိန်းမများ " ပြီး " သည်ဆိုတာ ဘယ်လိုနေမှန်း ကာမမှုကို အတုမြင်အတတ်သင်နေသောကိုသိန်းစိုးက ရိပ်မိနေလေပြီ။ 

" ဟုတ်တယ် ဦးရယ် ... တခါ ပြီး သွားပြီ .. " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်က မောသံလေးနှင့်ပြန်ဖြေသည်။ 

" ဟုတ်ပြီ ... ဒါဆို နင့်ကို ဖင်ပြောင်းပြီး လိုးရမယ် ... " 

ပြောပြောဆိုဆို ကိုသိန်းစိုးကခင်ငြိမ်းမြင့်စောက်ပတ်လေးထဲမှ သူ့လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့် မျက်လုံးပြူးရရှာလေပြီ။ ...

" ဟာ .... ဖြစ်ပါ့မလား ဦးရယ်။ ဖင်တော့ မချပါနဲ့ရှင် .. စောက်ပတ်ကိုပဲ စိတ်ကြိုက်လိုးပါလား "

" မရဘူး ..ဖင်လဲ ချမှာပဲ။ .. ဘာလဲ နင်က ဟိုအကောင် အောင်မင်း ဖင်လိုးတာတော့ ခံပြီးတော့ ငါ့ကျမှ ဂဂျီဂဂျောင်လုပ်တာလား ... " 

ကိုသိန်းစိုး ဒေါကန်လေပြီ။ 

" မဟုတ်ရပါဘူး ဦးရယ် .. ။ သူ့ဟာက ဦးလောက်မကြီးဘူးရှင့်။ .. ဦးဟာကြီးနဲ့ ဖင်လိုးရင် ကျွန်မ ဖင်ကွဲပြီးဆေးရုံရောက်လိမ့်မယ် ... မမရယ် လုပ်ပါဦး ..ကျွန်မကိုကယ်ပါဦး .. " 

ခဲအို၏ ဖင်လိုးရန်ကြံစည်နေမှုကို ကြောက်လန့်စွာတောင်းပန်ရင်း ခင်ငြိမ်းမြင့်ခမျာအစ်မဖြစ်သူကို အကူအညီ တောင်းရရှာလေပြီ။ လင်တော်မောင်က သူ့ကို အရင်မရွေးပဲ ခင်ငြိမ်းမြင့်ကိုအရင်ရွေး လိုက်သဖြင့် ညီမဖြစ်သူအပေါ် စိတ်တိုမိသလိုလို ဖြစ်နေသော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ မနေသာတော့။ ..ဝင်တောင်းပန်ရတော့သည်။ 

" သူပြောတာ ဟုတ်ပါတယ် ဦးရယ် .. ။ ဦးဟာကြီးနဲ့ဆို သူဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ .. အဲဒါကိုတော့ချမ်းသာပေးလိုက်ပါရှင် ... " 

" တင့်တင့် ... နင်ဘာမှ ဝင်ပြောမနေနဲ့။ .. သူပြီးရင် နင့်ကိုလဲ ဖင်လိုးဦးမှာပဲ။ကဲ ကဲ .. နင်တို့ ပိုပြီး စိတ်ပါလာအောင် နင်လည်း လာဝင်လိုက်တော့။ .. တုံးလုံးချွတ်ပြီးခုတင်ပေါ်တက်တော့ .. လာ .. လာ .. "

ခင်ငြိမ်းမြင့်တော့ အားကိုးရာ မဲ့လေပြီ။ ငိုမဲ့မဲ့လေးနှင့် နောက်ဆုံးအသနားခံကြည့်လေ၏။ 

" ကျွန်မကို မသနားတော့ဘူးလား .. ဦးရယ် .. ဟင့်ဟင့် " 

" နင့်ကိုလိုးဘို့ခေါ်လာတာ။ .. သနားဖို့မဟုတ်ဖူး၊ .. အပေါက်စုံအောင် အပြတ်လိုးပစ်မယ်။ .. တင့်တင့် .. နင်လဲချွတ်လေ မြန်မြန်၊ .. တက်လာခဲ့။ .. ဟောဒီပုံထဲကလို လိုးပစ်မယ် .. "

ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ညီအစ်မတယောက်အဖုတ်တယောက်ရက်ပေးနေလျှက် အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းမြင့် ဖင်ထဲ လိုးသွင်းနေသောဓာတ်ပုံကို ထုတ်ပြပြီး ကိုသိန်းစိုးက လောဆော်နေတော့သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ညီအစ်မမှာ မငြင်းသာတော့။ကိုသိန်းစိုး အလိုလိုက် အကြိုက်ဆောင်ယုံသာရှိတော့ သည်။ 

သူတို့ညီအစ်မမှာ ဖင်လိုးခံနေကြဖြစ်သဖြင့်ဖင်လိုးခံရသည့်အရသာကိုလည်း သိနေသည်။ နှစ်လည်းနှစ်ခြိုက်ကြသည်။ သို့ပေမယ့်ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးက အဆမတန် ကြီးလှလေသည်မို့ ဒါကြီးနှင့် ဖင်လိုးခံရမှာကိုတော့ သေမလောက်ကြောက်နေကြရလေသည်။ ဖင်လိုးမခံရသေးမီကိုပင် ဖင်ပေါက်တွေ အလိုလို ကျိန်းစပ်နေသလိုဖြစ်နေရသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် သူမဝတ်လာသော ဘလောက်စ်အင်္ကျီလေးနှင့် ဘီဘဲလ် ထမီလေးကို ချွတ်လိုက်ရ သည်။

ထို့နောက် အောက်မှ ပုံဆန်း ဘရာစီယာလေးနှင့် ပင်တီတိုနန့်နန့်လေးကိုလည်း ဆက်ပြီးချွတ်ရပြန်သည်။ ကိုသိန်းစိုးက ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို ခန အနားပေးထားရင်း သူ့မိန်းမ အဝတ်တွေချွတ်နေ တာကိုမျက်စိအရသာခံ ထိုင်ကြည့်နေပြန်၏။ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်သွားသော ခင်ငြိမ်းတင့်သည်ခုတင်ပေါ်လှမ်းတက်လာသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်က အောက်မှ ခင်ငြိမ်းတင့်က အပေါ်မှ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ထပ်လိုက်ကြသည်။ တယောက် ပေါင်ကြား တယောက်က မျက်နှာအပ်မိကြ၏။ 

ကိုသိန်းစိုးကခယ်မလေးဖင်ပေါက်ထဲ သူ့လီးကြီးထိုးသွင်းရန် ခင်ငြိမ်းမြင့်အောက်ပိုင်းဘက်တိုးကပ် လာသည်။ 

" သူ့ဖင်ဝမှာ တံတွေးလေး ဆွတ်ပေးဦးလေ ဦးရဲ့ ...။ ဒီအတိုင်းကြီးဆို သူဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ .. " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ပေါ်မျက်နှာအပ်ထားသော ခင်ငြိမ်းတင့်က ခေါင်းလေးမော့ပြီး လင်တော်မောင်ကိုလှမ်းသတိပေးလိုက်သည်။ 

" အေး .. ဟုတ်သားပဲ .. ကဲကဲ .. နင့်ညီမဖင် နင်ပဲ တံတွေးဆွတ်ပေးပေတော့ တင့်တင့်ရေ .. ပြီးရင်ဖင်ဝလဲ ဖြဲထားပေးဦး .. "

ခင်ငြိမ်းတင့်လည်း ညီမ၏ဖင်ပေါက်ဝလေးကိုတံတွေးလှမ်းဆွတ်ပေးလိုက်ရလေ၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် သူမပေါ်တက်ဖိထားသော အစ်မဖြစ်သူ၏စောက်ပတ်ကို မရက်ပေးနိုင်သေး။ သူမဖင်ထဲသို့ ခဲအိုတော်၏ လီးကြီးတိုးဝင်လာမည့်အရေးကို တွေးကာစိုးထိတ်စွာစောင့်နေမိသည်။ အရမ်းနာလိမ့်မည်ဆိုတာလည်း ကြိုသိနေရသည်။ 

တံတွေးဆွတ်ပေးပြီးနောက်ခင်ငြိမ်းတင့်က သူ့ညီမဖင်ကို ကျကျနန ဖြဲပေးထားလိုက်၏။ ဖြဲပေးနိုင်မှ ညီမဖြစ်သူအနာသက်သာမည်မဟုတ်ပါလား .. ။ ကိုယ်တိုင်လည်း ဖင်လိုးခံနေကြမို့ ဖင်လိုးခံဘို့ဖင်ပေါက်ဖြဲပေးရတာလည်း ခင်ငြိမ်းတင့် ကျွမ်းသည်။ 

မိမိဇနီးသည်ကိုယ်တိုင်ဖြဲပေးထားသော ခယ်မလေး၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့ ကိုသိန်းစိုးသည် သူ၏ စံချိန် လွန် လီးကြီးကို ကျကျနန တေ့ထောက်လိုက်၏။ ကိုသိန်းစိုးသည် တခါမှ ဖင်လိုးဘူးသူ မဟုတ်ပါ။ လိုးမယ့် လိုးရတော့ သူကြံစည်နေခဲ့သော ခယ်မလေး၏ဖင်ပေါက်ကိုလိုးရတာဖြစ်နေသဖြင့် အရမ်း ကျေနပ်နေမိရလေ၏။ ဖိသွင်းလိုက်သည်တွင်ဖင်ဝတွင်ဆွတ်ထားသော တံတွေးများရော စောစောက ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ကို လိုးထားစဉ်ကလီးတံကြီးပေါ်ပေကျံနေသည့် စောက်ရည်ကြည်များရော ချောဆီထိုးထားမှုကြောင့် ဖင်ခေါင်းထဲသို့လီးတံကြီးက လျှောကနဲဝင်လေသည်။ဖင်ပေါက်လေး၏ ကျဉ်းကြပ်သောညှစ်အား ကြောင့် ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးပင် ပူကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့် ခမျာမှာတော့ ထွန့်ထွန့်ကို လူး သွားလေတော့သည်။ 

" အောင်မယ်လေးလေး ... နာလိုက်တာ နာလိုက်တာ ... ကွဲပြီ .. ကွဲပြီ .. ကျွန်မဖင်တော့ ကွဲပါပြီ မမရဲ့ ....အား .... အား ... အား " 

အော်ဟစ်ညဉ်းညူရင်း ဖင်ကြီးကို ခါထုတ်လိုက်ရာ ဝင်လက်စ လီးကြီးကပြန်ကျွတ်ထွက်သွားရ၏ ကိုသိန်းစိုးကမူ ဖင်လိုးရသည့်အရသာကို ခံစားရတာ စိတ်က အရမ်းထနေလေရာလီးကိုချက်ခြင်းပင် ပြန်ဆွဲတေ့သည်။ အရမ်းကို ပွဲကြမ်းတော့မည်ကို ရိပ်မိသော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာလင်တော်မောင်၏ လီးကြီးကို လှမ်းကိုင် ဆွဲဖမ်းကာ ထိန်းလိုက်ရလေ၏။ 

" ကျွန်မတေ့ပေးပါ့မယ် ဦးရယ် ... အရမ်းကြီးတော့ ဖိမသွင်းပါနဲ့နော်။ .. ဦးလေးဟာကြီးက သိပ်ကို ကြီးတာ.. မြင့်မြင့် ဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ .. ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းနော် ... ဟုတ်ပြီလား " 

ဖင်မလိုးဘူးသောလင်တော်မောင်တော့ ခယ်မချောကို ဖင်လိုးချင်ဇောနှင့် အရမ်းကြီး လုပ်နေမှာစိုးရ လေသည်မို့ ပြေလည်ရာပြေလည်ကြောင်း ခင်ငြိမ်းတင့် ဝင်ထိန်းကာ လမ်းပြပေးလိုက်ရတော့သည်။မလိုးပါနှင့်ဟုတောင်းပန်နေတော့လည်း ရမှာမဟုတ်သည့်အတူတူ အားလုံးအဆင်ပြေဘို့ ဒီတနည်း ပဲ ရှိတော့သည်မဟုတ်ပါလား .. ။

" ဟုတ်ပါတယ် ဦးရယ် .. ။ ကျွန်မခံပါ့မယ်ရှင် ... ။ တအားကြီးသာ ဆောင့်မလိုးပါနဲ့နော်... "

ခင်ငြိမ်းမြင့်ကလည်း လှမ်းပြောသည်။

" ကောင်းပြီလေ .. ဖြည်းဖြည်းသွင်းမယ် ... ကဲ .. တင့်တင့်ကကိုင်ပြီးထိန်းထားပေး "

ကိုသိန်းစိုးက လိုက်လျှော သဘောတူလိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်က ညီမဖင်ကိုဆွဲဖြဲပေးထားပြီး လက်တဖက်က ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးကိုပါ အသာဖမ်းကိုင် ထိန်းထားပေးလိုက်သည်။ကိုသိန်းစိုးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းသည်။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲသို့ တထစ်ချင်း တိုးဝင်သည်။ဘယ်လောက်ပဲ ဖြည်းဖြည်းသွင်းသွင်း နာတာကတော့ နာလှသည်မို့ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ အော်ပြီးရင်းကအော်နေရလေတော့၏။ 

ထိုသို့ ခယ်မချောလေး၏ နာနာကျင်ကျင်အော်နေသံများက ကိုသိန်းစိုးကိုအရသာတမျိုးတိုးစေသည်။ခင်ငြိမ်းတင့်သည် လင်တော်မောင်၏လီးကို ကိုင်ကာ ထိန်းထားပေးရင်းမှ ညီမ၏စောက်ပတ်ကိုလဲပဲကုန်းကာ ရက်ရက်ပေး၏။ 

ဒီတော့မှ ခင်ငြိမ်းမြင့် ဖီလင်တက်လာကာ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင် နေတာခံနိုင်လာမည် မဟုတ်ပါလား။ .. ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းရင်းမှပင် လီးကြီးက နောက်ဆုံးတော့ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွား လေတော့၏။ စအိုဝလေးက လီးတံအရင်းကို သားရေညှို့ဖြင့်ခပ်တင်းတင်းပတ်ထားသလို ညှစ်ထား သည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရပြီးသည်တွင်တော့ ကိုသိန်းစိုးမှာဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းထားနိုင်တော့။ ခယ်မလေး၏ ဖင်ကို တအားပင် ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ ..

ခင်ငြိမ်းတင့်က ညီမဖြစ်သူ၏စောက် ပတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိကာ ရက်ပေး၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်လည်းနာကျင်မှုရောပြွမ်းသော ဖင်လိုးခံရမှု အရသာကို ပြင်းပြစွာ ခံစားနေရရင်းမှ သူမမျက်နှာပေါ်ဝဲနေသောအစ်မဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ကို ပြန်လည် ရက်ပေးနေလိုက်တော့သည်။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် ခယ်မလေးဖင်ကို အသားကုန်ဆောင့်လိုးနေရင်းမှ နို့အုံကြီးတွေကို လှမ်းလှမ်းကိုင်လိုက်သေးသည်။ ထိုမျှမက အပေါ်မှရက်ပေးနေသော ဇနီးဖြစ်သူ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ နို့အုံထွားထွားကြီးများကိုလည်းပဲ လှမ်းဆုပ်နယ်သည်။ ထို့နောက်တော့ လက်တဖက်က ဇနီး၏နို့ ကျန်တဖက်ကခယ်မလေး၏ နို့ကို တပြိုင်နက်လှမ်းကိုင် ခြေမှုန်းပြန်သည်။ 

" တင့်တင့် ... နင့်ညီမဘေးမှာလေးဘက်ကုန်းလိုက်စမ်း .. " 

ခယ်မဖင်ကို အတော်ကြာကြာဆောင့်လိုးပေးပြီးနောက် ကိုသိန်းစိုးကပုံစံတမျိုးပြောင်းရန်စီစဉ်ပြန်၏ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ညီမပေါ်မှောက်ခွထားရာမှ အသာထကာခင်ငြိမ်းမြင့်ဘေးတွင် လေးဘက်လေး ကုန်းပေးရပြန်၏။ ကိုသိန်းစိုးက ခယ်မဖင်ထဲမှ လီးကြီးကိုဇတ်ကနဲဆွဲနှုတ်ကာ လေးဘက်ကုန်းပေးသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲ ဇွိကနဲနေအောင်ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

" အ ... " 

ခင်ငြိမ်းတင့်ထံမှ မပွင့်တပွင့်ညဉ်းသံလေး ထွက်လာရပြန်၏။ လီးကြီးက အဆုံးတိုင် လျှောကနဲဝင်သွားသည်။ ခုန ဖင်ပေါက်ထဲလိုးစဉ်က တင်းကျပ်သောအားကို တုန့်ပြန်ရုန်းကန် ဆောင့်နေရသဖြင့်ကိုသိန်းစိုး ဆောင့်အားတွေက အရမ်းကို ဘရိတ်လွတ်နေလေရာ ထိုအားအတိုင်း ဇနီးစောက်ပတ်ထဲထိုးသွင်းလိုက်တော့ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ မသက်မသာ ခံလိုက်ရပြန်သည်ပေါ့ .. ။ 

" လာ မြင့်မြင့် ... နင်လဲ နင့်အစ်မဘေး လာပြီး ကုန်း .. "

ခင်ငြိမ်းမြင့်ပါ ခင်ငြိမ်းတင့်ဘေး လာပြီးကုန်းရပြန်လေ၏။ ခုတော့ ခုတင်ပေါ်တွင် ညီအစ်မနှစ်ဦး ဖင်အပြိုင်ထောင်လျှက်သား ... ။ ကိုသိန်းစိုးသည်ခင်ငြိမ်းတင့်စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုဖြုတ်ကာ ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ထဲ ပြောင်းထည့်ပြီး လိုးသည်။ 

ထို့နောက်

အဖုတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ ဖင်ပေါက်ထဲထည့် လိုးသည်။ .. ခနနေပြန်တော့ ခင်ငြိမ်းတင့်ဘက် ကူးပြန်သည်။ဒီလိုနှင့် လေးဘက်ကုန်းပေးထားသော ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို စောက်ပတ်တလှည့် ဖင်တလှည့်ပြောင်းပြောင်းကာ အပီကို လိုးနေလိုက်လေတော့သည်။ 

...................................................................................................................

ထိုအိမ်လေးတွင် စနေ၊တနင်္ဂနွေ နှစ်ရက်လုံးနေကာ ကိုသိန်းစိုးသည် ဇနီးနှင့် ခယ်မလေးကို နည်းမျိုးစုံဖြင့်အသားကုန်လိုးပစ်လိုက်လေသည်။ ရိုက်ထားသော ဓာတ်ပုံများကို ကြည့်၍တနည်း .. ငှားထားသောအပြာဗီဒီယိုများကို ကြည့်ကာတဖုံ ကမ်းကုန်အောင်ပင် ပျော်ပါးပစ်လိုက်၏။

နားချိန်များတွင်ညီအစ်မနှစ်ယောက် ပြင်ဆင်ချက်ပြုတ် ပေးသော စားသောက်ဖွယ်ရာများကို ဘီယာနှင့်ကောင်းကောင်းနှိပ်သည်။  နှစ်ရက်လုံးလုံး အိပ်ပင် မအိပ်ပဲ လောကစည်းစိမ်ကို ကောင်းကောင်းကြီးခံစားနေလိုက်ကြလေတော့သတည်း ....... ။ 



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။


အရိုင်းနှင့်အယဉ် အပိုင်း ( ၂ )

အရိုင်းနှင့်အယဉ် အပိုင်း  ( ၂ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အညာသား အောင်မင်းတယောက် " ပေါင် " နယ်သူ ဖြူဖြူတောင့်တောင့်လုံးကြီးပေါက်လှ ရင်ကြီးကြီး တင်ထွားထွား ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် သူ့ညီမလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး ခင်ငြိမ်းမြင့်တို့ကို အပိုင် စည်းရုံးသိမ်းသွင်းကာ ကာမအရသာမြိန်မြိန်ကြီးခံစားနေသည်မှာ အတော်ပင်ကြာသွားခဲ့လေပြီ။ မနက်မနက် ခင်ငြိမ်းတင့်ယောက်ျားကိုသိန်းစိုးအလုပ်သွားပြီဆိုသည်နှင့် ရောက်လာပြီး တမနက်လုံး တခါတရံ တနေကုန်နီးပါးပင် ဝက်ဝက်ကွဲမျှလိုးခန်းဖွင့်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။

ညီအမနှစ်ယောက်စလုံးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်သည်မို့ အောင်မင်းအဖို့ မကြုံဖူးအောင်ပင် ကာမကုသိုလ်ထူးနေသည်ဟု ပြောရ ပေလိမ့်မည်။ သူ စိတ်ကူးယဉ်ထားသမျှကာမစပ်ယှက်နည်းများကို ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ညီအစ်မနှစ်ဖော် နှင့် ပျော်ပျော်ကြီးပင်လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေလေ၏။ 

ကာမစပ်ယှက်ပုံများနှင့်ပါတ်သက်ပြီး ပုံစံတူ အတုခိုးနိုင်ရန်အပြာဓာတ်ပုံများ၊ စာအုပ်များ၊ တခါတရံ ဗီဒီယိုများကိုပင် အောင်မင်းက ယူဆောင် လာပြီး ပြသလေ့ရှိရာယခင်က ကာမမှုနှင့်ပါတ်သက်လာလျှင် အရိုင်း လေးများသာဖြစ်ခဲ့ကြသော ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ညီအမသည်ယခုတော့ ကာမစပ်ယှက်မှု အရသာအမျိုးမျိုးကို တတ်သိနားလည်ခံစား လာတတ်ကာယဉ်ပါး၍လာကြလေပြီ။

တဖက်တွင်တော့ ယခင်က အရှက်အကြောက် ကြီးကာ အိန္ဒြေသိက္ခာစောင့်စည်းလျှက် အတွင်းခံဆိုလျှင်သော်မှ ဘရာစီယာတွေ ပင်တီတွေမဝတ်တတ်ကြပဲ ရိုးရိုးဘော်လီမျှသာဝတ်ကာ ပိပိပြားပြား ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး နေထိုင်လာခဲ့ကြရာမှ ယခုအခါတွင်မူ ကာမအဟုန် ဖမ်းစားကာလောကစည်းစိမ်နောက် ငမ်းငမ်းတက်လိုက်ပါလျှက် ရမက်စိတ်ရိုင်းတွေနှင့် အရှက်အကြောက်ကင်းမဲ့စွာကာမမှုမျိုးစုံကို မငြင်းတန်း စိတ်ပါလက်ပါလုပ်ဆောင်နေကြသော မိန်းမရိုင်း အရိုင်း လေးတွေဖြစ်ကုန်ကြပြီဟု ပြောရမည်သာ ဖြစ်ပါ၏။

သြော် .. အရိုင်းနှင့် အယဉ် ကြားမှ ခြားထားသော စည်းတွေကို ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်တို့ညီအမနှစ်ယောက် ဖြတ်ကျော်လာမိခဲ့ကြပါပြီကော။ ကြားထဲမှ အချောင်ရကာ စည်းစိမ်တွေတွေ့နေရသူကတော့ အောင်မင်း ပေါ့။ အောင်မင်း၏ မာန်မကျတမ်း သံချောင်းတမျှမာတောင်နေသောလီးကြီးဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ်အလိုးခံ နေရသော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ အထနှေးပြီး တော်တော်နှင့် မတောင်နိုင်ပဲတောင်ပြန်တော့လည်း အချိန် အနည်းငယ်အတွင်း ပြန်ပျော့ကျသွားလေ့ရှိသူ " လီး ကြီးပေါကြီး " ပိုင်ရှင် ကိုသိန်းစိုးကို မလိုလား အထင်သေးစိတ်တွေ တနေ့ထက်တနေ့ ပိုတိုးလို့သာ လာနေမိတော့သည်။

ကိုသိန်းစိုးကတော့ ဤ အဖြစ်အပျက်တွေကို မသိရှာ .. ။ သူ့ထုံးစံအတိုင်း ညညဆိုလျှင် ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုအတော်ကြာကြာ ပွေ့ဖက်ကိုင်တွယ်ပြီး စိတ်ထစေလျှက် မဖြစ်ညစ်ကျယ် လိုးမြဲလိုးနေလေသည်။

ခင်ငြိမ်းတင့် အဖို့ ကိုသိန်းစိုးနှင့်လိုးရသည်မှာ ဆားမပါသောဟင်းကို မစို့မပို့လေး စားနေရသလိုသာရှိနေတော့သည်။ အားက လုံးဝကို မရ .. ။ ဒါပေမယ့် လင်နှင့်မယားဆိုတော့လည်း ကိုသိန်းစိုးလိုးတိုင်းစိတ်မပါစွာ နှင့်ပင် ခံပေးနေရသည်။ 

ကိုသိန်းစိုး၏လိုးမှုသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို စိတ်ပိုဆာအောင်လုပ်ပေးနေသလို သာ ဖြစ်နေရ၏။ ထို ဆာနေသောစိတ် .. အာသာမပြေသော ကာမဇောတို့ကိုနောက်တနေ့မနက်ကျ အောင်မင်းလာလိုးပေးသည်နှင့် အားရပါးရ ပြန်လည်ဖြေဖျောက်နေရလေတော့သည်။ခင်ငြိမ်းမြင့်ကတော့ အစ်မနှင့်ရောပြီး သူပါ လိုက်ပွဲအဖြစ် အောင်မင်း အသုံးတော်ကိုပျော်ပျော်ကြီး ခံ နေလေ၏။ အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့် ညီအမနှစ်ယောက်ကို တဦးချင်းဖိုက်သည့်အခါ ဖိုက် သည်။

ညီအမနှစ်ယောက်လုံးကို အတူခေါ်ကာ " တူးဘိုင်ဝမ်း " ပျော်ပါးသည့်အခါလဲပျော်ပါးသည်။ အောင်မင်းအဖို့ " တူးဘိုင်ဝမ်း " ခေါ်သည့် ယောက်ျားတယောက်နှင့် မိန်းမနှစ်ယောက်အတူပျော်ပါး စပ်ယှက်မှုမျိုးကို အပြာဗွီဒီယိုတွေ ဓာတ်ပုံစာအုပ်တွေထဲ တွေ့ဖူးမြင်ဖူးပြီးကတည်းကလက်တွေ့လုပ် ဆောင်ကြည့်လိုသောစိတ် ပြင်းပြနေခဲ့သူဖြစ်၏။ဟော .. အခု ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ညီအမနှင့်ကျတော့မှ ရေကန်အသင့် .. ကြာအတင့် ဆိုသလို သူ့စိတ်ဆန္ဒတွေ အပြည့်ဝကြီး ပြည့်ဝရတော့သည်။ 

ဤသို့ဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို အောင်မင်းတယောက် အားမနာတမ်းကာမလေလံ ဆွဲ သည့်နှယ် နည်းမျိုးစုံဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆော်လာနေခဲ့ပြီး သုံးလခန့်အကြာတွင်တော့အခြေအနေ ပြောင်းလဲမှုကြီးတရပ် မမျှော်လင့်ပဲ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့လေတော့သည်။ 

...........................................................................................................................

သုံးလခန့်ကြာပြီးသော နေ့တနေ့ ..... ထိုနေ့က ကိုသိန်းစိုးသည် အလုပ်ကိစ္စတခုဖြင့် ဒဂုံမြောက်ပိုင်းမှမြေကွက်တခုကို လာကြည့်ပြီး အချိန်လည်း အနည်းငယ်ရနေသဖြင့် အိမ်ခနပြန်နားမည်ဟုစိတ်ကူးကာအိမ်သို့ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ 

သူသည် အလုပ်ချိန်တွင် ကြိုးစားပမ်းစားအလုပ်များတတ်သူဖြစ်ရာနေ့လည်ပိုင်းတွင် ဘယ်တော့မှ အိမ်ပြန်လေ့မရှိ။ ယခုမူ လမ်းကြုံနေသည့်အပြင် အချိန်လည်းတနာရီမကပိုနေသောကြောင့် စိတ်ကူး ရကာ ပြန်လာခြင်းဖြစ်သည်။နေ့လည်ပိုင်း မပြန်စဖူးအိမ်ပြန်လာသောမိမိကိုတွေ့လျှင် ချစ်ဇနီးလေး တအံ့တသြဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟုလည်း ကြိုတွေးယင်း တလမ်းလုံး တပြုံးပြုံးနှင့်ဖြစ်လာလေ၏။

ရုံးဖွင့်ရက် ဒဂုံမြို့သစ်မြောက်ပိုင်းလူနေရပ်ကွက်များထုံးစံအတိုင်း တိတ်ဆိတ်လူပြတ်လျှက်ရှိသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် အိမ်ပေါ်သို့ အသာတက်သည်။ .. အိမ်တံခါးကို ခေါက်မည်လုပ်ပြီးမှစေ့ယုံသာ စေ့ ထားမှန်းတွေ့ရသဖြင့် အသာပင်တွန်းဖွင့် ဝင်လာခဲ့သည်။

မိမိရောက်လာသည်ကို ခင်ငြိမ်းတင့်အံ့သြ သွားစေချင်သဖြင့် အိမ်ထဲသို့ တိတ်တိတ်လေးပင် ဝင်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းတွင် မည်သူမျှရှိမနေ။ .. ထိုအခိုက် ကိုသိန်းစိုးနားထဲတွင် တဟင်းဟင်းနှင့် ညဉ်းသံလိုလို ကြားလိုက်ရ၏။ 

ပြီးတော့ အသက် ပြင်းပြင်းရှုသံများ ... ။ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ တအင်အင် ညဉ်းသံများ ... ။ ထိုအသံတို့သည် သူတို့လင် မယား အိပ်ခန်းထဲမှထွက်ပေါ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် တစုံတခုဖြစ်ပြီးတော့များ ညဉ်းညူနေ သလားဟုချစ်ဇနီးလေးအတွက် တွေးပူကာ ကိုသိန်းစိုးရင်ထဲ ထိတ်ကနဲဖြစ်သွား၏။လက်တွင်ကိုင် လာသောသားရေလက်ဆွဲအိတ်ကို ထိုင်ခုံတခုပေါ်အမြန်တင်ရင်း အိပ်ခန်းဘက်သို့ ခြေလှမ်းကျဲကြီး များဖြင့်အမြန်လျှောက်သွားလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းဝနား ရောက်သော အခါတွင်မူ .....

" တောက် .... တင့်တင့် ရယ်။.. နင့် စောက်ပတ်ကြီးက ဘယ်တော့မှ ချလို့ကို မရိုးနိုင်ပါလားကွာ။ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်းဖောင်းဖောင်းပြီးတက်လာတဲ့ စောက်ပတ်မျိုးက ရှားမှရှား ကွ .. ဟင်း ... "

အိပ်ခန်းထဲမှယောက်ျားတယောက်၏ စကားသံက ကိုသိန်းစိုးကို ဆီးကြိုနှင့်၏။ ကိုသိန်းစိုးခြေလှမ်း များ ချက်ခြင်းတုန့်ကနဲရပ်သွားရသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် အိပ်ခန်းဝနားတွင် တောင့်တောင့်ကြီးပင် ရပ်နေမိ၏။ .. မိမိနားကြားမလွဲပါ။ ပီပီသသ ကြီး ကြားလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ စကားလုံးများက ရှင်းလှသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင်ဘာတွေဖြစ်နေသည်ကို မျက်စိဖြင့်ကြည့်စရာမလိုတော့ပါပဲနှင့်ကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း သိနိုင်နေပြီ။ ..ကိုသိန်းစိုး စိတ်တွေ အရမ်းကို တုန်လှုပ်သွားရ၏။ 

ကြားလိုက်ရသော စကားသံများက နားထဲသို့သံရည်ပူတွေ လောင်းထည့်လိုက်သည့်အလား .. ။ ထို့ပြင် တစ်တစ်ခွခွ ရက်ရက်ရောရော ပြောချလိုက်သည့် ထိုစကားလုံးများသည် ကိုသိန်းစိုး၏သွေးသားများကို ထူးထူးခြားခြားပင် လှုပ်ရှားသွားစေလေသည်။ တုန်လှုပ်နေသောစိတ်တို့က လွှမ်းမိုးနေသဖြင့် ထိုသို့ သွေးသားတွေလှုပ်ရှားသွားမှု ကိုတော့ကိုသိန်းစိုးကိုယ်တိုင် သတိမပြုမိပါ။ 

အိန္ဒြေသိက္ခာကြီးကာ ပိပိပြားပြားနေတတ်သူ မိမိဇနီးချောလေးအခုလိုမျိုး ယောက်ျားတယောက်က ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းတစ်တစ်ခွခွ စကားများပြောဆိုတာခံနေသည့်အခြေအနေသို့ ရောက်နေမည် ဟု ကိုသိန်းစိုး ဘယ်တုန်းကမှ ယောင်လို့ပင် မတွေးမိခဲ့ပါ။ခုတော့ဘာလုပ်ရမည်နည်း ... ။ အိပ်ခန်းထဲမှ နောက်ထပ် စကားသံတချို့ထွက်လာပြန်သည်။ .. ဒီတခါတော့ ကိုသိန်းစိုး၏ ရှုမငြီး သည့် ချစ်ဇနီးလေး ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုယ်တိုင်၏ အသံပါပေ .. 

" လိုးစမ်းပါရှင့် ..ခပ်နာနာလေးဖိကြိတ်ဆောင့်လိုးစမ်းပါ ကိုကိုရယ် ... ဒီနေ့လိုးတာ သိပ်အားမပါ သလိုပဲ၊ လုပ်စမ်းပါ ...အားပါးပါး .. အင့် အင့် ... ဟုတ်ပြီ၊ ဟုတ်ပြီ .. ဒါမှ ကိုကို့စံချိန်မှီတာ .. .. ကိုကို့လီးကြီးကလဲသံချောင်းကြီးကျနေတာပဲနော် ... တောင့်ပြီးမာနေတုန်းပဲ .. ဒါတောင် နှစ်ခါ ပြီးထားလို့သာတော်တော့တယ် .... အား ... အမယ်လေးလေး .. " 

ကိုသိန်းစိုး ငယ်ထိပ် မိုးကြိုးပစ်လေပြီ။ ..တခါတည်းလှည့်ကာ အဝေးသို့ထွက်ပြေးပြီးသာ သွားလိုက်ချင်တော့၏။ .. ဒါပေမယ့် သူ မပြေး နိုင်။ထူးခြားသော စွမ်းအင်တခုခုက ဆွဲငင်ထားသလို ခြေထောက်တွေက လှည့်လို့ကို မရ။ ရှေ့ သို့ပင် တိုးပြီးချောင်းကြည့်ချင်သလိုလို ဖြစ်လာသည်။ကြားနေရသံတွေကတော့ ဘာမှ သံသယ ဖြစ်စရာမလိုတော့။ .. မိမိဇနီးချောလေး တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ခင်ငြိမ်းတင့် တယောက် တခြားသော ယောက်ျားတယောက်နှင့်ကာမစပ်ယှက်နေလေပြီ။

ပြီးတော့ ခုမှ မဟုတ်ပဲ အတော် ကြာကြာကတည်းက လိုးနေကြ ဖြစ်ပြီးမှာသေချာသည်။ ...တောက် ။ မိမိဇနီးနှင့် အခြားယောက်ျားတယောက် လိုးနေကြမှုကြောင့် ကိုသိန်းစိုးအဖို့ " ရွှေဥကြမ်းညပ်၊ အူနု ကျွဲခတ် " ကိန်း ဆိုက်နေရလေ၏။ ဒေါသတွေ တလှိုင်းလှိုင်း ထွက်လာသည်။ 

သို့ပေမယ့် တခြားတဖက်တွင်မတော့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိပဲ ကိုသိန်းစိုး၏ ကာမရမက်များ ယခင်က နှင့်မတူ၊ .. ထူးခြားသော အရှိန်အဟုန်ဖြင့် နိုးကြားလာသည်။ သိစိတ်က မိမိမယားဖောက်ပြန်မှုကိုဒေါသထွက်နေသည်၊ .. မသိစိတ်ကတော့ သူတို့တစ်တစ်ခွခွပြောနေသံများကို ကြားရရင်း ရာဂတွေနိုးကြားလေနေသည်။ထို ကာမစိတ်၏ စေ့ဆော်မှုကြောင့်ပင် ကိုသိန်းစိုး လီးကြီး မတ်ထောင်မှန်း မသိမတ်ထောင်လာရလေသည်။ .. ခံပြင်း ဒေါသများ ချောင်းချောင်းထွက်နေသော ကိုသိန်းစိုး မှာ သူ့လီးကြီးတောင်လို့ တောင်နေမှန်းပင် သတိမထားမိပါ။

မသိစိတ်က တိုက်တွန်းနေသော ရာဂဇောဖြင့်ကိုသိန်းစိုးသည် အိပ်ခန်းထဲမှ လိုးပွဲကို သေသေချာချာ ချောင်းကြည့်လိုသော ဆန္ဒ တားမနိုင် ဆီးမရဖြစ်ပေါ်လာလေတော့၏။ကိုသိန်းစိုး ရှေ့တိုးကာ အသာချောင်းကြည့်လိုက်ချိန်တွင် မြင်ရသော မြင်ကွင်းကရင်ဘတ်ကို တင်း ပုတ်ကြီးကြီးနှင့် ထုနှက်လိုက်သလိုဖြစ်သွားရသည်။ 

ကြည့်ပါဦး .. သူတို့လင်မယားတူနှစ်ကိုယ် အိပ်ကြသည့် ခုတင်ကြီးပေါ်တွင် သူ့ဇနီးချောလေး ခင်ငြိမ်းတင့်သည် အသားမဲကြုတ်ကြုတ်လူကိုယ် ခပ်ထွားထွား ယောက်ျားတယောက်နှင့် ရက်ရက်ရောရောကြီး ကာမစပ်ယှက်နေကြလေသည်။

သူ့ဇနီး ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားဆိုလို့ ဘာမျှမရှိ .. ပကတိ ကိုယ်တုံးလုံးကြီး။ ဟိုလူကလည်းပဲ ဗလာကျင်းလျှက်သားနှင့် နှစ်ယောက်သား အားရပါးရကို ဆော်နေကြလေသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်က မွေ့ယာ ပေါ်တွင်ပက်လက်လေးနှင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထားလျှက် ဟိုလူက အပေါ်မှတက်ခွကာ မနား တမ်းဆောင့်လိုးနေလေ၏။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်၏ ဖြူဖွေးဝင်းဝါစိုပြေကာ ဖွံ့ထွားလှသော ကိုယ်ပေါ်တွင်အသားမည်းမည်းနှင့်လူကောင်ထွားထွား ယောက်ျားကိုယ်လုံးကြီးက ထပ်လျှက်တက်ခွနေသော မြင်ကွင်းသည် အဖြူနှင့်အမဲ တွဲထားသည်မို့ ဆန်းသစ်ကာ ဆွဲဆောင်အား ရှိလှပေသည်။မြင်ကွင်းကကိုသိန်းစိုးကို အမျိုးမျိုးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကို ပေးလေ၏။ ... မိမိမယားချောလေးတခြားယောက်ျားတယောက်နှင့် ဖောက်ပြန်နေတာတွေ့ရတော့ ဒေါသတွေ ဝန်တို စိတ်တွေက တဟုန်းဟုန်းတောက်သည်။ .. 

တချိန်တည်းမှာပင် မိမိပင် အိမ်ထောင်သက် ၃ နှစ်အတွင်း တခါမှ ပီပီပြင်ပြင် မမြင်ရဖူးသေးသော ဇနီးသည်၏ဝတ်လစ်စလစ် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတင်းတင်းရင်းရင်းအနီးကပ်မြင်နေရမှုကြောင့် ထူးခြားစွာ ရင်တွေခုန်၊ စိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။ မျက်စိတွေ အစွမ်းကုန်ပြူးထွက်လျှက် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ မို့ဝန်းကြီးထွားလှသော နို့အုံကြီးများ .. သေးသိမ်သော ခါးလေး အောက်မှကားအိလွန်းလှသော ဖင်ဆုံကြီးများ .. ဖြူဖွေးသွယ်ပျောင်းသော ပေါင်တံတုတ်တုတ်ခဲခဲ ကြီးများကိုအားရပါးရပင် ကြည့်နေမိတော့သည်။

ထို့ပြင် မိမိနှင့်ကျတော့ ရှက်သလိုလို စိတ်မပါသလိုလိုနှင့် အောက်မှအသေကောင်ပမာ ငြိမ်ခံနေခဲ့ သော ခင်ငြိမ်းတင့်က ခုတော့ ပီပီပြင်ပြင်ရက်ရက်ရောရောတက်တက်ကြွကြွအားပါးတရ အလိုးခံနေ သည့် မြင်ကွင်းကလည်း ကိုသိန်းစိုး၏ ရမက်ကို ထူးထူးခြားခြားနှိုးဆွနေလေ၏။

တကြိမ်တခါမျှ မဖြစ်ပေါ်ဘူးသော ကာမစွမ်းအင်များနိုးကြားလာမှုသည် အမြဲလိုအထနှေးတတ်သော သူ့လီးကြီးကို အချိန်တိုအတွင်းပင် မာကြောမတ်ထောင်လာစေလေသည်။ ..သူကသာ သူ့ကိုယ်သူ သတိမထားမိသော်လည်း ကိုသိန်းစိုးလီးကြီးကတော့ဖြင့် သံချောင်းကြီးပမာမာကြောလာနေလေပြီ။ 

မိမိလင်တော်မောင် ချောင်းကြည့်နေမှန်း မသိရှာသော ခင်ငြိမ်းတင့်သည်အောင်မင်း၏ ပြင်းထန်ပြီး အားပါသောဆောင့်ချက်များကို ကြီးမားအိကားသော ဖင်ဆုံကြီးတကြွကြွဖြင့်အနိုင်မခံ အရှုံးမပေး စတမ်း တုန့်ပြန်နေလေသည်။ တခါတခါများ အောင်မင်းပင် အပေါ်မြောက်မြောက်တက်သွား၏။ဒါကို မြင်တွေ့ရသော ကိုသိန်းစိုးကတော့ သူ့မျက်စိကိုပင်သူမယုံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေရ၏။ မနာလိုစိတ်တွေ ရမက်စိတ်တွေ တဟုန်းဟုန်း လောင်ပြီးရင်းလောင်မြိုက်နေလေပြီ။ ... 

" ကဲ ... တမျိုးပြောင်းပြီး လိုးရအောင် တင့်တင့် ရေ .. " 

ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ပုံစံပြောင်းကြသည်။ ထိုအခါမှကိုသိန်းစိုးသည် သူ့မယားချောလေးကို အပီအပြင် သမနေသူမှာ သူ့အသိ အညာသားအောင်မင်းဖြစ်ကြောင်း သေသေချာချာ မြင်လိုက်ရလေတော့၏။ 

တောက် .. ဒီလိုကောင် မည်းမည်းကျုတ်ကျုတ်နှင့်မှ ဖြစ်ရတယ်လို့ တင့်တင့် ရယ် ... ။ အောင်မင်းကို ကိုသိန်းစိုးသိခဲ့တာကြာပြီဖြစ်ပေမယ့် သိပ်ရင်းရင်းနှီးနှီးမရှိခဲ့။ အိမ်ကို တခါတခါဝင်ထွက်နေတတ်ပေမယ့် ဒီလိုကောင်မည်းမည်းကျုတ်ကျုတ်နှင့် သူ့ဇနီးဖြူဖြူချောချောလေးကို ဘယ်လိုစိတ်ကူးနှင့်မှပင် ယှဉ်လို့တောင်တွေးမကြည့်မိခဲ့။

ခုတော့ ဒီ အညာသားက သူ့အိမ်ထဲရောက် .. သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းထဲမှာသူ့ဇနီးချောလေးကို အပီအပြင် ဖြုတ်နေပါလေပြီကော ... ။ သာမာန်အားဖြင့်ပြောရလျှင်ကိုသိန်းစိုးအနေဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ခြေသံပြင်းပြင်းဖြင့် ဝင်ရောက်သွားရ မည်။စပ်ယှက်နေသူနှစ်ယောက်ကိုလူခွဲပစ်ရမည်၊ .. အောင်မင်းကို ထိုးကြိတ်ကန်ကျောက်ကာ မယားခိုးမှုဖြင့် တရားစွဲပြစ်ရမည်၊ ..ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုတော့ လှိမ့်လှိမ့်ပြီး ရိုက်ပြစ်သင့်ပေသည်။

သို့ပေမယ့် .. ကိုသိန်းစိုး ဒါတွေကို တခုမှမလုပ်နိုင်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အောင်မင်းလိုးနေပုံကိုကြည့် ကြည့်ရင်း ရမက်ဇောတွေကသာကောင်းကောင်းကြီးလွှမ်းမိုးလာသည်။ မနာလို ဝန်တိုဒေါသနှင့် ယှဉ်သော ထိုရမက်ဇောသည်အင်အားကြီးလှပေ၏။ ဒီမြင်ကွင်းလေး ပြက်ပြယ်သွားမှာကို စိုးနေမိ ပြီ။ .. ထို့ကြောင့်လည်း ကိုသိန်းစိုးမှာဝင်ပြသနာလုပ်ရန်ဝေးစွ၊ .. မျက်လုံးပင် မခွာနိုင်ပဲ လိုးပွဲကို အထူးတန်းမှ ဆက်ကြည့်နေမိလေတော့သည်။ 

" ဘယ်လိုများ ထွင်ဦးမှာလဲ လို့ .... ကိုကို ရဲ့ " 

ခင်ငြိမ်းတင့်က ညုတုတုလေး ပြောသည်။ 

" တင့်တင့်ကအပေါ်တစ်လှည့်တက်လိုးပေးလေ .. မကောင်းဘူးလား " 

" အင်း .. ကောင်းတယ် .. လုပ်မယ် "

အပေးအယူ မျှနေလိုက်ကြပုံများ ... ။ ကိုသိန်းစိုး လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိသည်။သူတို့အသွင် သူတို့ပြောနေသည့် စကားများကို ကြည့်ခြင်း နားထောင်ခြင်းဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက် ဒီလိုအလုပ်ဖြစ်နေကြသည်မှာ တော်တော့ကို ကြာပြီမှန်း ဗေဒင်မေးနေစရာပင် မလို။

သြော် ... မိမိတော့နွားလုံးလုံး ဖြစ်နေခဲ့ရပေသည်ကိုး ... ။ တောက် .. အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းတင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှသူ့လီးကြီးကို ပြွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်သည်။ အောင်မင်း ၏ လီးကြီးက စောက်ရည်ကြည်များစိုရွှဲကာတောက်ပြောင်ဝင်းပ နေသည်။ သူ့ထုံးစံအတိုင်း သံချောင်း တမျှလည်း မာကြောနေသည်။ 

အင်းဒါကြောင့်လည်း ခင်ငြိမ်းတင့် ဒီကောင့်ကို နောက်ကောက် ကျသွားရတာဖြစ်မည် ဟု ကိုသိန်းစိုးဆင်ခြင်သဘောပေါက်မိသည်။ အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုယ်ပေါ်ခွထားရာမှ ဖယ်ဆင်းပြီး မွေ့ယာပေါ်ပက်လက်လှန်လှဲသည်။ စောက်ရည်ကြည်များပြောင်လက်နေသော သူ့လီးကြီးက မိုးကိုမျှော်ကာ ငေ့ါငေ့ါငေ့ါငေ့ါနှင့် ... ။ ခင်ငြိမ်းတင့်က ထိုလီးကြီးပေါ် တက်ထိုင်မည်ပြုသည်။ 

" ဟာ ... တင့်တင့်။ .. လီးစုပ်ပေးဦးလေကွာ " 

အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းတင့် နို့အုံကြီးတခုကိုလှမ်းညှစ်ကိုင်တွယ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ သူသည် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ မည်သည့်မိန်းမနှင့်မှ မတူအောင်ကြီးမားနူးညံ့ကာ တင်းတင်းရင်းရင်းရှိလှ သော နို့ကြီးတွေကို အပြတ်နှစ်သက် သဘောကျသူဖြစ်ရကားမကြာခဏပင် နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ဆွဲ ညှစ်နယ်လုပ်တတ်လေသည်။ 

" ကိုကိုက တကယ်ပဲကွာ .... ရစ်ပြီ "

ခင်ငြိမ်းတင့်က အောင်မင်းကို မျက်စလေးချီကာ ကြည့်ရင်းပြောသည်။ လေသံက တကယ့်ကို ညုတုတုလေး.. ။ အောင်မင်းပင် မရိုးမရွ ဖြစ်သွားသည်။ အရှက်အကြောက်ကြီးကာ ရွံလည်း အရမ်းရွံတတ်သူအဖြစ်သူ့ဇနီးသည်ကို သိထားလေသော ကိုသိန်းစိုးသည် အောင်မင်းခိုင်းသလို ခင်ငြိမ်းတင့် လုပ်ပါ့မည်လား ဟုတွေးမိသည်။ သိပ်တော့ မထင် .. ။မျက်တောင်ပင် မခပ်နိုင်ပဲ ခင်ငြိမ်းတင့် ဘယ်လိုများတုန့်ပြန်လေမလဲဟု စိတ်ဝင်တစား ပြူးပြဲ ကြည့်နေမိ၏။ " ရစ်တာ မဟုတ်ပါဘူးကွာ ... တင့်တင့် ပိုပြီးဖီလင်လာရအောင်လို့ပါ ... ဟဲဟဲ " 

" တော်ပါ ... သူပဲ အပြောကောင်း ... ခစ်ခစ်ခစ် "

ခင်ငြိမ်းတင့်သည်ငေါ့ကနဲငေ့ါကနဲ လှုပ်နေသော အောင်မင်း၏လီးကြီးကို ကြည့်ကာ တခစ်ခစ် ရီ လေသည်။ ပြီးတော့အောင်မင်းပေါ်တက်ခွမထိုင်သေးပဲ ဘေးနားတွင်သာ ဒူးတုတ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ကိုင်းညွှတ်လိုက်၏။ တချိန်တည်းမှာပင် ခင်ငြိမ်းတင့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး နှစ်ခုက ပွင့်ဟ သွားသည်။ထို့နောက်တွင်တော့ လီးတံကြီးကို အလိုက်သင့် ဟပ်ယူလိုက်ကာ ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်လိုက်လေတော့သည်။ ..

" ပြွတ် ပြွတ် .. ပလပ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် "

" အားပါးပါး ... မိုက်တယ်ကွာ။ ... ရှီး .. ဟင်းဟင်းဟင်း "

အောင်မင်း၏ မချိမဆန့် ညီးတွားလိုက်သံက ကိုသိန်းစိုးကို အံကြိတ်ပြီး လက်သီးတင်းတင်း ဆုပ်သွားမိစေ၏။ ... သြော် .. သူ့မယားချောလေးတော့ ကာမကျွန် လုံးလုံးကြီး ဖြစ်နေပါပြီကော။ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းတင့် အပီအပြင် လီးစုပ်ပေးနေပုံကိုကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း ရင်ထဲက ဒေါသ လွှမ်းသောကာမဆိပ်တွေ တက်သည်ထက် တက်လာကာ သူ့လက်တွေက ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော သူ့လီးကြီးဆီအလိုလိုရောက်ရှိ ဆုပ်ကိုင်မိလေတော့၏။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် အလုပ်ကိုကြိုးစားလုပ်ကိုင်သူဖြစ်သလိုအဝတ်အစားကိုလည်း သေသေသပ်သပ် ဝတ်တတ်လေသည်။ အခုလည်း တက်ထရက်တိုက်ပုံ၊ အဲရိုးရှပ်၊ရခိုင်ပုဆိုးနှင့်ဖြစ်၏။ ပုဆိုးအောက် မှာတော့ ဘောင်းဘီတိုတထပ်ပါသည်။ ရှေးဆန်သူမို့ ခေတ်ပေါ် စပီဒိုပုံမျိုးမဟုတ်၊အားကစားလုပ် လျှင် ဝတ်ကြသည့် ရိုးရိုးဘောင်းဘီတိုမျိုးသာဖြစ်၏။ ဘောင်းဘီတိုက သိပ်မကြပ်၊ခပ်ပွပွဖြစ်သည်။ 

ဒါကြောင့်မို့ ဘောင်းဘီအောက်မှ ထိုးထောင်ထွက်လာသော သူ့လီးကြီးက အရမ်းကိုတိုးထွက် ထောင်မတ်လာ၏။ ခပ်ထူထူ ရခိုင်ပုဆိုးသည်ပင် လီးကြီးကို မတားထားနိုင်။ သဘာဝစေ့ဆော်မှုဖြင့် လီးကြီးကို အလိုလို ဆုပ်ကိုင်မိသော ကိုသိန်းစိုးသည် အလိုလိုပင် ရွေ့လျားပွတ်သပ်မိ၏။တစတစ ဖြင့် ဂွင်းတိုက်မိသည့် အဖြစ်သို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်သွားလေတော့သည်။ ပုဆိုးက ထူနေတော့ဂွင်းတိုက်ရတာက သိပ် ဖီးလ်မလာ။ မိမိကိုယ်ကိုပင် ဘာလုပ်မိမှန်း သတိမပြု မိပဲနှင့်ပင် ကိုသိန်းစိုးသည်ရခိုင်ပုဆိုးကို ဂွင်းသိုင်းပစ်လိုက်မိ၏။ 

ပြီးတော့မှ ဘောင်းဘီကို မျှော့ကြိုး လျှော့ကာ လီးချောင်းကြီးကိုအပီအပြင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်း နာနာတိုက်နေမိတော့သည်။ သူ့ အာရုံက တော့ သူ့ဆီမှာ မရှိ၊အောင်မင်းလီးကြီးကို သဲသဲမဲမဲ စုပ်ပေးနေသည့် သူ့ဇနီးသည် ခင်ငြိမ်းတင့် ဆီ မှာသာ ရှိလေသည်။ 

" ကဲကဲ... စုပ်တာတော်တော့။ .. အပေါ်ကတက်ခွပြီး လိုးတော့ တင့်တင့် .. " 

ခင်ငြိမ်းတင့်လီးစုပ်ပေးမှုကိုအတော်ကြာမှိန်းခံနေပြီးမှ အောင်မင်းက ပြော၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။စောစောက စောက်ရည်များဖြင့် စိုရွှဲ ပြောင်လက်နေခဲ့သော လီးကြီးသည် ယခုတော့ဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့်တံတွေးများဖြင့် စိုရွှဲနေရပြန်လေပြီ။

မာတာကတော့ ပိုလို့ပင် မာလာသလား ထင်မှတ်ရ၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည်အောင်မင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွသည်။ ဆောင့်ကြောင့် မကျတကျထိုင်နေမိသဖြင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ နဂိုကအိထွားသောဖင်ဆုံကြီးများက ပိုလို့ ကားစွင့်နေကြ၏။ နောက်ဖက်မှ မြင်နေ ရသော ကိုသိန်းစိုးအနေဖြင့်သူ့ဇနီးချောလေး၏ ဖင်ကြီး အပီအပြင်ပြဲနေပုံ .. ပြူတစ်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်အဝသို့အောင်မင်းလီးကြီး ထိုးထောက်မိပုံတို့ကို သေသေချာချာ မြင်ရလေသည်။

ပြီးသည့်နောက်တွင်ကားခင်ငြိမ်းတင့်က ဖင်ဆုံကြီးကိုနှိမ့်ချလိုက်ရာ လီးကြီးက စောက်ပတ်လေးထဲ တအိအိထိုးဝင်လေတော့၏။ကိုသိန်းစိုးလက်တွေကလည်း သူ့လီးချောင်းမာမာကြီးပေါ်မှာ အရှိန်အဟုန်အပြင်းသားနှင့် ဂွင်းတိုက်ကောင်းနေဆဲ ..... ။

...................................................................................................................

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ဈေးကိုခပ်မြန်မြန်ဝယ်နေလေသည်။ အိမ်မြန်မြန်ပြန်ကာ အစ်မဖြစ်သူခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်အောင်မင်းတို့ လိုးပွဲကို ကြည့်ချင်လှပြီ။ .. ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် နှာထန်သူလေးဖြစ်ရာ အပျိုဘဝကပင်သူများအတွဲတွေဖြုတ်ကြလျှင် ချောင်းကြည့် နေကြ။မိမိကိုယ်တိုင် အောင်မင်း အလိုးခံရတော့အလိုးခံရသည့်အရသာကိုကော သူများလိုးတာ ချောင်းကြည့်ရသည့် အရသာကိုပါစွဲမက်နှစ်ခြိုက်မိသွားရသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် အောင်မင်းတို့ " ဖြစ် " သွားကြပြီးနောက်တွင်ကားခင်ငြိမ်းမြင့်အဖို့ ချောင်းကြည့်စရာ ပွဲကြီးပွဲကောင်းတခုကို လေလံဆွဲ ရရှိလိုက်သည့်အလားပင်ရှိတော့သည်။

ညီအမနှစ်ယောက်လုံး အောင်မင်းနှင့် နည်းလမ်း မျိုးစုံ ကမ်းကုန်အောင်လိုးခဲ့ကြပြီဖြစ်သည့်တိုင် ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် အောင်မင်း နှစ်ယောက်ထဲလိုးတာ ကိုလည်း သူမက မကြာခနချောင်းကြည့်မြဲပင်ဖြစ်၏။ " တူးဘိုင်ဝမ်း " မဆွဲပဲ ခင်ငြိမ်းတင့် တယောက်ထဲကိုပဲ အောင်မင်းအမဲဖျက်သောနေ့များသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်အတွက် အပီအပြင်ကြည့်ရ သော နေ့များပင်ဖြစ်တော့သည်။ ..

ချောင်းကြည့်သည်ဆိုပေမယ့် အားလုံးအထာပေါက်နေသည်မို့ ပေါ်တင်ကြည့်သည်နှင့် သိပ်တော့မခြားပါ။ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ခဲအိုတော်နှင့် အစ်မဖြစ်သူတို့ ညည လိုးကြသည်ကိုလည်း အခါအားလျှော်စွာချောင်းဆဲဖြစ်၏။

သို့သော် လိုးပွဲက ကိုသိန်းစိုး လီးအကျမြန်မှုကြောင့် မြန်ဆန်လှကာ မီးကလဲမှောင်မှောင်ထဲတွင်သာ လုပ်ကြသည်မို့ ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖို့ ချောင်းရတာ အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့် ပွဲတွေလိုမပီပြင်ပါ။ အလျင်လိုမှ အနှေးဖြစ်ရသည်ဆိုသလိုပင် ဈေးအမြန်ဝယ်ပြီး ပြန်ထွက်လာကာမှ ဈေးထိပ်နားတွင်ငယ်သူငယ်ချင်း ခင်မြတ်နိုင်ဆိုသူနှင့် တွေ့နေလေ၏။ 

မတွေ့ရသည်မှာ ကြာလှပြီမို့ ခင်မြတ်နိုင်ကစကားတွေကောင်းနေလေရာ အတင်းစကားဖြတ် ပြန်ရမှာကလည်းမကောင်းတတ်သောကြောင့်ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာ စိတ်မပါ့တပါနှင့်ပင် အလိုက်အထိုက်စကားပြန်ပြောရင်း အချိန်တွေ ကုန်နေရလေ သည်။

စိတ်ကူးထားသလို ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် အောင်မင်းတို့လိုးပွဲကို အထူးတန်းက ကြည့်ရန်အတွက်အိမ်အမြန်ပြန်လို့ မရတော့ပေ။ ထိုသို့ ခင်ငြိမ်းမြင့်တယောက် အိမ်တော်တော်နှင့်ပြန်မလာနိုင်သည့်အတွက်လဲ ကိုသိန်းစိုးအဖို့တော့ သူ့မယားချောလေးနှင့် အောင်မင်းတို့ လိုးပွဲကိုအနှောင့်အယှက်မရှိ လွတ်လပ်စွာ ဆက်ကြည့်နိုင်ရန် စီစဉ်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားရလေသည်။ 

...............................................................................................................

ကိုသိန်းစိုးသည် မျက်လုံးကြီးအပြူးသားနှင့် အိပ်ခန်းထဲသို့ စူးစူးစိုက်စိုက်ပင် ကြည့်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှစုံတွဲကတော့ ရက်ရက်ရောရောကြီးကို လိုးလို့ ကောင်းနေကြဆဲ။ .. အောင်မင်းက အောက်မှာ ပက်လက်၊ခင်ငြိမ်းတင့်က အပေါ်ကတက်ခွကာ ဖိကြိတ်ဆောင့်လိုးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သာမာန် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးဖြင့်သာ ဇနီးသည်နှင့် ၃ နှစ်လုံး စခန်းသွားလာခဲ့သူ ကိုသိန်းစိုး အဖို့ ဒီမြင်ကွင်းက ထူးဆန်းနေသည်။

မကြည့်လိုမမြင်လိုသော်လည်း မမြင်ရက်သော်လည်း ထွက်ခွာသွားနိုင်စွမ်းလဲ ကိုသိန်းစိုး မရှိရှာပါ။ခင်ငြိမ်းတင့်၏ အရှက်အကြောက်ကင်းမဲ့စွာ တဏှာ ထန်နေပုံများသည် ကိုသိန်းစိုးကိုမျက်စေ့မလွှဲနိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်ထားလေသည်။လက်ကလည်းပဲ မနားတမ်းကိုဂွင်းတိုက်နေမိသည်။ မိမိဇနီးချောလေးနှင့် အခြားယောက်ျားတယောက် ဖောက်ပြန်ယင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းခပ်ရမ်းရမ်း လိုးနေ ကြသည်ကို အနီးကပ်မြင်တွေ့နေရသော လင်တော်မောင်တယောက်၏ ထူးခြားသောကာမစိတ်အာရုံ နိုးကြားမှုဖြစ်ရပ် တခုရယ်ပါ ... ။

ကိုသိန်းစိုးလီးသည် ယခင်ကဆို တော်တော်နှင့် မတောင်။အထနှေးသလို တောင်ပြီးလျှင်လည်းပဲ အချိန်ကြာကြာ မာကျောနေခြင်းမရှိ။ ခနအတွင်း မာန်ပြန်ကျကာပြန်ပျော့ခွေသွားမြဲဖြစ်၏။ခုတော့ အချိန်အတော်ကြာ ဂွင်းတိုက်နေသည့်တိုင် သူ့လီးကြီးမှာပြန်ပျော့ကျမသွား၊ သုတ်ရည်တွေလည်း မထွက်လာသေးပဲ သံချောင်းတမျှ မာတင်းနေဆဲရှိသေးသည်။

ဂွင်းတိုက်ရင်း ပိုလို့ ပိုလို့သာ မာပြီး လာသည်ကို ခံစားမိနေရ၏။ ကိုသိန်းစိုး ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင် ကိုယ်မယုံနိုင်ဖြစ်နေရသည်။ တက်ထရက်စ် တိုက်ပုံဝတ်၊ .. ရခိုင်ပုဆိုးကို ဂွင်းသိုင်းပြီး အောက်မှ ဘောင်းဘီတိုကိုမျှော့ကြိုးလျှော့ ကာ အပီအပြင် ဂွင်းတိုက်နေသော ကိုသိန်းစိုးပုံကို တယောက်ယောက်သာမြင်လျှင်အတော့်ကို ရီစရာကောင်းနေပေလိမ့်မည်။ 

ကိုသိန်းစိုးကတော့ သူ့ခံစားချက်နှင့်သူ ဘာကိုမှလဲ ဂရုမပြုမိနိုင်အား။ ဂွင်းကို အပီအပြင်တိုက်ဆဲ။ ..မျက်လုံးများကတော့ သူ့ဇနီးချောလေး ခင်ငြိမ်းတင့်၏ အောင်မင်း ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ လိုးဆောင့်နေမှုကိုစူးစူးရဲရဲ ကြည့်နေမိဆဲ။အောင်မင်းကတော့ သူ့အပေါ်တက်ခွကာ ဖိကြိတ်လိုးပေးနေသောခင်ငြိမ်းတင့်ကို အားရစွာပင် အောက်မှ ကြည့်နေလေသည်။ သည်မိန်းမကို လိုးခွင့်ကြုံလေသော မိမိ၏ကံထူးပုံကိုလည်း စိတ်ထဲ တွေးကာ တစိမ့်စိမ့်ကျေနပ်နေမိသည်။ 

ကာမမှုများ ဘာမှမသိသေးပဲအရိုင်းသက်သက်ဖြစ်နေသေး သော ခင်ငြိမ်းတင့်အဖြစ်မှ ရမက်ရေယျဉ်တွင် ယဉ်ပါးလာသောမိန်းကလေးဖြစ်လာအောင် တမျိုး၊ ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ကာ အရှက်အကြောက်ကြီးလှသူလေး အဖြစ်မှတဏှာနောက် ကောက်ကောက်ပါ အောင်လိုက်ရင်း ရမက်လှိုင်းပြင်းထန်သည့် မိန်းမရိုင်းလေးဖြစ်လာအောင် တသွယ်၊အရိုင်းမှ အယဉ် .... အယဉ်မှ အရိုင်း ... ပြောင်းလဲပုံသွင်းပေးနိုင်ခဲ့သည့်မိမိအစွမ်းကိုလည်း တွေးမိလေတိုင်း ပီတိ ဖြာနေမိလေတော့၏။

အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ရမက်လွှမ်းနေသော မျက်တောင်စင်းစင်းလေးများ၊ မဟတဟ ဖြစ် နေသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးများ၊သွေးရောင်လွှမ်းကာ ချွေးသီးလေးတွေစို့နေသော မျက်နှာလေး တို့ကို မဝနိုင်အောင် ကြည့်ရင်းစည်းစိမ်ယူနေလေသည်။ 

ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွလိုက်ချလိုက်လုပ်နေမှုကြောင့် တုန်တုန် တုန်တုန်ဖြစ်နေသောနို့ကြီးများကိုလည်း အံတကြိတ်ကြိတ်နှင့် ကြည့်ရှုခံစားရင်း သူ့လီး ကြီးကို ခင်ငြိမ်းတင့် စောက်ခေါင်းထဲဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် ကော့ကော့ထိုးပေးနေမိပြန်သည်။ 

အရည်တွေ ရွှမ်းရွှမ်းစိုကာ ဖောင်းမို့နေသောခင်ငြိမ်းတင့်စောက်ဖုတ်ဖြူဖြူထဲသို့ မိမိလီးမဲမဲကြီးက တိုးဝင်ပြန်ထွက် ဖြစ်နေပုံကိုလည်း တခါတခါခေါင်းထောင်ထောင်ထကာ ကြည့်ပြီး အရသာခံလိုက် သေး၏။လက်ကိုဆန့်ထုတ်၍ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ကြီးမားလုံးဝန်းသော အိထွေးနူးညံ့သော နို့ကြီးများ ကို လှမ်းကိုင် ဆုပ်နယ်ခြင်းကတော့ မကြာမကြာပင်လုပ်လေသည်။ ဖင်ဆုံတင်းတင်းကြီးကိုလည်းပဲ လှမ်းကိုင်ကာပွတ်ရင်း စအိုပေါက်လေးကို လက်ခလယ်ဖြင့်ထိုးကလိတာလဲ လုပ်လုပ်ပေးသေးသည်။ 

ဖင်အလိုးခံဘူးပြီးဖြစ်သော ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ ဖင်ဝတွင်ယားကျိကျိဖြစ်ကာ တွန့်၍ တွန့်၍သွားရ လေ သည်။ ဒါတွေကိုအနီးကပ်မြင်နေရသော လင်တော်မောင် ကိုသိန်းစိုးမှာတော့ ဖီလင်တွေတက်သထက် ထက်ရင်းဂွင်းထုချက်တွေကလည်း ပြင်းသထက်ပြင်းလာနေရတော့၏။

မကြာခင် ခင်ငြိမ်းတင့် လှုပ်ရှားမှုတို့ပိုသွက်လာသည်။ ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်ခါနီးလာလေပြီမို့ ရမက်ဇောတွေ ထန်သည်ထက်ထန်လာသည်။ ဖင်ကြီးကို အသာအယာမဟုတ်တော့ပဲ အားထည့်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်ချသည်။ 

အောက်မှအောင်မင်းပင် တခါတခါ အင့်ကနဲ အသံထွက်ကာ မျက်ဖြူလန်လန် သွားရသည်အထိ။ ချောင်းကြည့်နေသော ကိုသိန်းစိုးသည် သူ့ဇနီးဖင်ဆုံဖြူဖြူကြီးများ ဒလကြမ်းတုန်ခါဆောင့်ချနေကြ သည်ကိုကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက်ချက်တွေ ပိုပြင်းလာကာ နောက်ဆုံးတော့ သုတ်ရည်တွေ ဖွမ်းကနဲပန်းထွက်သွားလေတော့၏။ အောက်ခံဘောင်းဘီရှေ့ပိုင်းတခုလုံး သုတ်ရည်တွေ စိုရွှဲပေကျံကုန်လေတော့သည်။

" တောက် ... ဟင်း ... " 

သုတ်ရည်ပန်းထွက်သည့်အရသာက ခါတိုင်းလိုမစို့မပို့မဟုတ်ပဲ အဟုန်ပြင်းပြင်းနှင့် တလကြမ်း ပန်းထွက်သွားသည်မို့ ကိုသိန်းစိုး မကြုံစဖူးအရသာထူးကာ တောက်တွေခေါက် .. သက်ပြင်းတွေ ချမိသည်။ အခန်းထဲက စုံတွဲကတော့ ကာမဒီရေတွေအပြတ်တက်နေသည်မို့ ကိုသိန်းစိုးအသံတွေကို မကြားမိကြပါ။

" ဆောင့်စမ်း တင့်တင့် .. နင့်ဖင်ဆုံကြီးကိုအပီဆောင့်စမ်း .. "

" ကိုကိုကလည်း အောက်က ကော့တင်ပေးဦးလေ ကိုကိုရဲ့ ... အင့်အင့် "

အရသာကောင်းကောင်းတွေ့ကာ တပွဲသိမ်းကြရန် အကြီးကျယ်ဆုံးဆောင့်လိုးကြဘို့ အောင်မင်း နှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ အပေးအယူ စကားဆိုကြလေပြီ။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ဖင်ဆုံကြီးကို အထက်သို့ပင့်မလိုက်၏။

လီးဒစ်ကြီး ပေါ်လုလုရောက်သည် အထိ ဆွဲမ လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ ခါးအားကောတကိုယ်လုံးအလေးချိန်ကိုသုံးကာ အောက်ကို ကြမ်းနိုင်သမျှအကြမ်းဆုံး ဖိဆောင့်ချလိုက်တော့၏။အောင်မင်းကလည်း အရှုံးမပေး၊ .. ခင်ငြိမ်းတင့် ဆောင့်ချလာချိန်နှင့် အံကိုက်ပင် အောက်မှ အသက် အောင့်အံကြိတ်ကာ ရှိသမျှ အားအင်အကုန်သုံးပြီး ဆောင့်ထိုးကော့ပင့် တင်ပစ်လိုက်သည်။ 

" ဖောင်း .... " 

" အား.... အင့်ဟင့်ဟင့် ... ကောင်းလိုက်တာ အိုး ........ "

" အား ... ရှီး ... မိတယ်ကွာ .. တကယ်ပဲ ဟူး........... " 

အားနှစ်ခု လမ်းခုလပ်တွင် မီးပွင့်မတတ် ဆုံလိုက်ကြသဖြင့် ဖောင်းကနဲမြည်သံနှင့်အတူခင်ငြိမ်းတင့် ရော အောင်မင်းပါ မချိမဆန့် ညဉ်းညူသံတွေ တပြိုင်တည်း ပွင့်ထွက်သွားရ၏။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နုနုလေးများကို တလကြမ်းတိုးဝင်လာသော လီးကြီးသည် ခင်ငြိမ်းတင့်၏သားအိမ်ဝလေးကိုပင် နင့်ကနဲနေအောင် ဆောင့်မိလေသည်။ တစ်ချက်ဆို ဆိုသလောက် ထိလှမိလှ သောဆောင့်ချက်ပင်ဖြစ်ပါ၏။ ဆီးစပ်ချင်း ပြန်မခွာကြပဲ အောင်မင်းက ကော့ပင့်လျှက် ခင်ငြိမ်းတင့် ကဖိချထားလျှက် ဆက်တောင့်ထားမိကြသည်။ နှစ်ယောက်လုံးလဲ တဆတ်ဆတ် တုန်နေကြလေပြီ။ 

ဂွင်းတိုက်ယင်း သုတ်ရည်တွေထွက်သွားသဖြင့် လီးကြီးပျော့သွားတော့မည့် ဆဲဆဲ ကိုသိန်းစိုးမှာဤမြင်ကွင်းကို မျက်လုံးအပြူးသားနှင့်ကြည့်ရင်း ငြိမ်းမလိုဖြစ်နေသော ကာမမီးများက မီးပုံကိုရေနံဆီလောင်းလိုက်သလို ဟုန်းကနဲ ပြန်ထကြွလာကြလေသည်။

သူ့လီးကြီးမှာလည်း သုတ်ရည် တွေထွက်သွားပြီးသည်ကိုပင် မသိကျိုးကျင်ပြုကာ ချက်ခြင်း ပြန်မတ်ထောင်လာလေတော့၏။ ခနနေတော့မှအောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ တောင့်ထားတာကို လျှော့ချလိုက်ကြကာ ပြန်လည် ဆောင့်လိုးလာကြလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးလည်း သူတို့စုံတွဲ ဆောင့်လိုးနေပုံကို ပြန်ကြည့်ရင်း ပြန် မာတောင်နေပြီဖြစ်သော သူ့လီးကြီးကို ဆက်လက်ဂွင်းတိုက်နေမိပြန်၏။ ကိုသိန်းစိုးသည် ယခင်က မရခဲ့ဘူးသော ကာမအားအင်များကို ပြည့်ပြည့်၀၀ ရလေပြီ။ ဒါကြောင့်လဲ ဆက်ပြီးကြည့်သည် ... ဆက်ပြီး ဂွင်းတိုက်သည်။သူ့လီးကြီးကလဲ သံချောင်းအလား မာနေဆဲ။ ... ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ဖင်ဆုံကြီးကို ဆက်ခါဆက်ခါဆောင့်ချလေသည်။ အောင်မင်းကလည်း ခင်ငြိမ်းတင့် ဆောင့်ချပေးသမျှအောက်ကပြန်ပင့်ကော့တင်ပေးသည်။အပေါ်မှ ဖိအားတွေမြန်လာပြင်းလာသလို အောက်မှပင့်အားတွေကလည်း ပိုပြင်းလာ စူးရှလာသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် ပါးစပ်မှ အဖျားတက်နေသလို တဟင်းဟင်းအဆက်မပြတ် ညဉ်းညူလာသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် " ပြီး " တော့မည်။

အောင်မင်းလည်း သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်ချင်နေပြီ။ နှစ်ယောက်လုံး အရမ်းကို ဖီလင်တက်နေကြသည်။ ခုချိန်တွင် ကမ္ဘာကြီးပျက်သွားစေဦးတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်ကတော့ အလိုးရပ်ကြမည်မဟုတ်ပါ။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည်ထိုင်ရင်းဆောင့်နေရာမှ ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ကိုင်းကာ မှောက်ချလိုက်သည်။

ထိုအခါ ဖင်ဆုံကြီး ပိုကော့ကာတင်းလာရလေ၏။ အဖုတ်ညှစ်အားလည်း ပိုကောင်းလာသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်၏ကြီးမားဖွံ့ထွားသောနို့အုံကြီးနှစ်ခုသည် အောင်မင်းရင်ဘတ်ပေါ်တွင် ကျကျနန ထိထိ မိမိ ဖိကပ်မိနေသည်။ တချက်တချက်ဘေးသို့ပင် နို့အုံသားတွေ ပြူထွက်လာသည်။ 

ဒါကို မြင်နေရ သော ကိုသိန်းစိုးသည် မနာလိုစိတ်တွေကောရမက်ဇောတွေကော ထူးထူးကဲကဲ ပြင်းထန်လာရလေ၏ တလကြမ်းပင်ဂွင်းအဆက်မပြတ်တိုက်နေမိတော့သည်။ ပြီးခါနီးနေသောခင်ငြိမ်းတင့်သည် မှောက်ချထားလျှက်မှပင်ဖင်ဆုံကြီးကို ခါးအားဖြင့် အဆက်မပြတ် ဆွဲပင့်လိုက် ဆောင့်ချလိုက် တလကြမ်းလုပ်နေလေ၏။အောင်မင်းကလည်း ခင်ငြိမ်းတင့် ဖင်ဆုံကြီး နှစ်ဖက်လုံးကို လက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲညှစ်ကာ ဆွဲဆွဲဖြဲလေသည်။ထိုမျှနှင့် အားမရလေဟန်ဖြင့် လက်ဝါးကြီးများဖြင့် ဖင်ဆုံသားတွေကို တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုက်သေး၏။

" အား... အာ့ ... ကောင်းလိုက်တာ .. ။ ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ ကိုကိုရေ ... ထွက်ကုန်ပြီ အင့် .. အင့် .. အား .... အီး ..."

" တောက် .. ရှီး .......... ငါလဲ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပြီ တင့်တင့်ရေ ... အား ... အား ... " 

အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်တို့နှစ်ယောက် ပြိုင်တူ ပြီးသွားကြလေပြီ။ တချိန်တည်းမှာပင် အိပ်ခန်းအပြင်မှ ကိုသိန်းစိုးလည်း ဒုတိယအကြိမ်မြောက် သုတ်ရည်တွေပန်းထွက်သွားပြန်သည်။ .. သုံးယောက် အပြီးချင်းဆုံသွားသည်ဟုပင် ပြောရပေမည်။ ကိုသိန်းစိုးသည်

မိမိကိုယ်ကို အံ့သြနေမိ၏။ ယခင်က ခနဆို ပြန်ပျော့သွားမြဲဖြစ်သော သူ့လီးကြီးသည် ခုတော့ဖြင့်အချိန်ကြာမြင့်စွာပင် မတ် ထောင်နေခဲ့ယုံမျှမက သုတ်ရည်များ နှစ်ကြိမ်တိုင် ပန်းထုတ်ပြီးလိုက်သည့်တိုင်ပျော့ကျမသွားသေးပဲ ခပ်မာမာပင် ရှိနေသေးသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ကာမအားတွေ ဘယ်ကများရောက်လာပါလိမ့် .... ဟန်ကျလေစွ။ ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်အောင်မင်းကတော့ ခြေပစ်လက်ပစ်ထပ်လျှက်သားဖက်ထားပြီးငြိမ်သက်နေကြသည်။သူတို့အတွက် လောစရာမလိုပါ ... တနေ့လုံးလုံး အချိန်တွေ အများကြီးမဟုတ်ပါလား။ တစ်ချီကောင်း " ပြီး " သွားမှု အရသာကို အပြည့်အ၀ ခံစားရင်း မှိန်းကာအမောဖြေနေကြခြင်း ဖြစ် သည်။ အမောပြေလျှင် နောက်အချီတွေ ဆက်ကြပေဦးမည်။ ..

အောင်မင်းကိုယ်ပေါ်တွင် ထပ်လျှက်သား မှောက်ခုံကြီး မှိန်းနေသော ခင်ငြိမ်းတင့်၏ အစွမ်းကုန်ကာမစပ်ယှက်ပြီးခါစ ချွေးသီးလေးတွေ ဥနေသည့် ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးဖြူဖြူကြီးကိုကြည့်ရင်း ကိုသိန်းစိုးလီးသည်ပြန်လည် မာတောင်လာပြန်သည်။

ခက်ပြီ။ ဒီတခါတော့ ဂွင်းတိုက်နေလို့ လည်း မဖြစ်တော့။ ..ကိစ္စဝိစ္စ ပြီးသွားကြပြီဖြစ်သော အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်တို့နှစ်ယောက် ဒါမှမဟုတ် တယောက်ယောက်အပြင်ထွက်လာ၍ မိမိကိုတွေ့သွားလျှင် အခက်ဟု ကိုသိန်းစိုး တွေးမိသည်။တကယ်တော့ ဟိုနှစ်ယောက်ကခနအမောဖြေနေတာသာဖြစ်ပြီး အမောပြေလျှင် ပြန်လည်၍ လိုးပွဲ စကြဦးမည့် အဖြစ်ကိုတော့ ကိုသိန်းစိုးမသိပါ။ .. အခုအချိန်တွင် မိမိ မြန်မြန် ပြန်လစ်သွားလျှင် အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်ဟု သာဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် အောက်ခံဘောင်းဘီကို သေသေသပ်သပ်ပြန်ဝတ်သည်။စလွယ်သိုင်းထားသော ရခိုင်ပုဆိုးကို အကျအန ပြန်ဝတ်သည်။ ချထားသော သားရေလက်ဆွဲအိတ်ကိုကောက်ကိုင်ကာ အိမ်ပေါ်မှ ခြေဖွနင်းပြီး ခပ်သုတ်သုတ်ပင် ဆင်းသွားလေတော့သည်။ 

အလုပ်ကိုစေ့စပ်သေချာစွာ လုပ်တတ်သူပီပီ အိမ်ရှေ့တံခါးကိုပင် နေသားမပျက် ပြန်စေ့ခဲ့သေးသည်။ ကိုသိန်းစိုးထွက်သွားပြီး သိပ်မကြာမှီမှာပင် အောင်မင်းနှင့် ခင်ငြိမ်းတင့်က နောက်တပွဲဆက်ကြပြန် လေ၏။ သည်တခါတော့ အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ဖင်ထောင်ကာ ဖင်အပီဆော်နေလေသည်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်ဖင်ပေါက်ထဲသို့ အောင်မင်းလီးကြီး အရှိန်နှင့် ခပ်သွက်သွက် ဝင်ထွက်စပြုချိန်မှာပင် ခင်ငြိမ်းမြင့်လည်းဈေးက ပြန်ရောက်လာပြီး ချောင်းကြည့်ခြင်းလုပ်ငန်း စလေတော့၏။ထို့ကြောင့် ကိုသိန်းစိုး အမှတ်မထင်ရောက်လာကာ သူ့ဇနီးချောလေးနှင့် အညာသား အောင်မင်းတို့ အဖြစ်ကို သေသေချာချာချောင်းကြည့်တွေ့မြင်သွားသည့် အဖြစ်ကို ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ ညီအမကော အောင်မင်းပါ လုံး၀ မသိရှိမရိပ်မိလိုက်ကြပါပေ။ 

.........................................................................................................................................

ထိုနေ့တနေ့လုံး ကိုသိန်းစိုးသည် စိတ်တို့လှုပ်ရှားပြီး ဘာမှ အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်လို့မရတော့။သူ့မျက်စိထဲတွင် ဇနီးသည်ခင်ငြိမ်းတင့်၏ ဖြူဖြူတောင့်တောင့်ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီးကိုပဲ ပြန်မြင်ယောင်နေသည်။ အောင်မင်းနှင့်စပ်ယှက်နေပုံများကိုလည်း သတိရသည်။ 

ထိုအခါမျိုးတွင် ပေါင် ကြားမှသူ့လီးကြီးက အတင်း ထောင်ထောင်ထလာရာ မနည်းကို ဖိထားရ၏။ အလုပ်လုပ်ရာတွင်အမှားအယွင်းတွေမဖြစ်အောင် မနည်းကြီးကို ကြိုးစားနေရသည်။ တော်သေးသည် .. ထိုနေ့က ကိုသိန်းစိုးအလုပ်သိပ်များသောနေ့ မဟုတ်သဖြင့်သာပင်။ အိမ်တွင် လုပ်စရာလေးတွေ ရှိသည်ဟုအကြောင်းပြခွင့်တောင်းကာ ကိုသိန်းစိုးသည် ညနေ အလုပ်မှ စောစောဆင်းခဲ့လေ၏။ အချိန်ပြည့်အလုပ်ကြိုးစားသူ ကိုသိန်းစိုးအကြောင်းကိုသိသော အလုပ်ရှင်က လည်းအလွယ်တကူပင်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။

အိမ်သို့ပြန်သာလာရသည် .. အိမ်တွင် ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်အောင်မင်းတို့ဇာတ် ပြီးမှပြီးပါဦးမလား ဟု ကိုသိန်းစိုး တွေးပူလာမိရ၏။ ညနေပိုင်းထိများဆက်စခန်းသွားနေကြဦးမည်လား တွေးယင်း မနက် တုန်းက ချောင်းကြည့်ခဲ့တာတွေက အတွေးထဲမှာပြန်လတ်ဆတ်လာပြန်လေသည်။ လမ်းတလျှောက် လီးက တောင်မည်တကဲကဲဖြစ်နေသဖြင့်ဘတ်စ်ကားပင်မစီးရဲပဲ အငှားကားဖြင့်သာ ပြန်ခဲ့ရလေ၏။ သို့နှင့် ကိုသိန်းစိုး အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။တော်ပါသေးသည် ... အောင်မင်း မရှိတော့ပါ။ 

တရက်စာ အစာဝ၍ ပြန်သွားနှင့်လေပြီ။ သူ့အိမ်သည်မနက်တုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့သလိုပင် ပုံမှန်အနေအထားအတိုင်း ရှိနေလေ၏။ ထူးထူးခြားခြားစောစောပြန်လာသော လင်တော်မောင် ကိုသိန်းစိုးကို ခင်ငြိမ်းတင့် နဲနဲတော့ အံ့သြ နေမိသည်။ ဘာမှတော့မမေး .. ။ဟန်မပျက်ပင် ခါတိုင်းလို ဆီးကြိုနေလိုက်သည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် လီးခနခန မတ်ထောင်နေပြီးလိုးချင်လှပြီဖြစ်ရာ ညစာစားပြီးသည်နှင့် ခပ်စောစော အိပ်ယာဝင်လေ၏။

သူ့သဘောအရသာဆိုလျှင်တော့အိပ်ယာထဲရောက်သည်နှင့် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို တက်လိုးပစ်မည်ဖြစ်သည်၊ သို့ပေမယ့် ခယ်မလေးကမအိပ်သေးသဖြင့် ခယ်မလေးကို အားနာ၍ ခန အောင့်အည်းနေရသေး၏။ အသံပလံတွေ ဆူညံကုန်လျှင်သူလေးခမျာ အပျိုလေးမို့ ရှက်ရှာပေ လိမ့်မည်ဟု အားနာနေမိခြင်းပင်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်က အောင်မင်းနှင့်သူ့မိန်းမထက်ပင် အရင်ဈေးဦး ဖောက်ထားတာဆိုသည်ကိုတော့ သူ မသိရှာ။

ဖြစ်ရလေ ကိုသိန်းစိုး ရယ်။သို့ပေမယ့် ခင်ငြိမ်းမြင့်ကလည်း အလိုက်သိပါသည်။ ခပ်စောစောပြန်လာပြီး အိပ်ယာလည်းတန်းဝင်သည်ဆိုကတည်းက သူ့ခဲအိုကြီး သူ့အစ်မကို စော စောလိုးချင်လို့ဖြစ်ရမည်ဆိုတာ သူကသဘောပေါက်သည်။ထို့ကြောင့်သူလည်း ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဆိုသလိုပင် သူ့အခန်းထဲဝင်ကာ အိပ်မောကျသွားလေဟန်နှင့်အသက်မှန်မှန်ရှုနေပေးလိုက်သည်။

ခင်ငြိမ်းမြင့်အခန်းဘက်မှ အသက်မှန်မှန်ရှုသံပဲကြားရတော့သဖြင့်အိပ်ပျော်သွားလောက်ပေပြီ ဟု တွက်မိသည်နှင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ဘက်လှည့်ပြီးရုတ်တရက်ပွေ့ဖက်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း နမ်းလေတော့၏။ ခင်ငြိမ်းတင့် ကြောင်နေဆဲမှာပင် ထမီကိုလည်းဆွဲချွတ်ပြစ်ပလိုက်သည်။ 

ခါတိုင်းဆို ကိုသိန်းစိုးသည် သူမကို ထမီလေးလှန်ယုံသာလှန်ကာ လိုးနေကျဖြစ်၏။ဒီနေ့တော့ ဘာကြောင့် ထမီဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်ပါလိမ့် ဟု ခင်ငြိမ်းတင့်တွေးမိလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည်မီးတော့မဖွင့်။ အမှောင်ထဲမှာပင် ဆက်လှုပ်ရှားသည်။ ဟိုတုန်းကသာ ဆိုလျှင် အရှက်ကြီးသောခင်ငြိမ်းတင့်သည် လင်မယားချင်းပေမယ့် ဒီလို ထမီဆွဲချွတ်ပစ်တာမျိုးကို ခံရဲမှာ မဟုတ်။ .. ခုတော့

အပြောင်းလဲကြီးပြောင်းလဲခဲ့ပြီးပြီမို့ အသာပင်ငြိမ်ခံနေလိုက်သည်။ စိတ်ကတော့ သိပ်မပါ။ ကိုသိန်းစိုး၏အထနှေးအကျမြန် လီးကြီးဖြင့် မဖြစ်ညစ်ကျယ်အလိုးခံရမှုကို လင်မယား ဝတ္တရားရှိလို့သာခံပေးနေရခြင်းဖြစ်ရာ ခုလဲပဲ ငြီးငွေ့စရာကောင်းသော အပွေ့အဖက်တွေကိုသာ ပျင်းလောက်အောင်ခံနေရဦးမည်ဟုပဲ ထင်ထားမိလေသည်။

မီးမဖွင့်သဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့်အောက်ပိုင်း ပကတိအနေကိုကိုသိန်းစိုးမမြင်ရပါ။ သို့ပေမယ့် မနက်က နေ့ခင်းကြောင်တောင်တွင်သူ့မိန်းမ၏ဝတ်လစ်စလစ်တကိုယ်လုံးကို အကြာကြီးမြင်တွေ့ခဲ့ပြီးသားမို့ ပေါင်တံကြီးတွေဖွေးဥနေပုံ ..ဖင်ဆုံကြီးတွေကားစွင့်နေပုံ .. အဖုတ်ကြီးက ဖောင်းအိနေပုံ တွေကို စိတ်မှန်းနှင့် အလိုလိုမြင်လာရသည်။ ထိုခနတွင် သူ့လီးကြီးက အပြတ်ကိုမတ်ထောင်လာလေ တော့၏။ နဂိုက ကြီးရသည့်အထဲခုလိုမတ်ထောင်မာကြောလာတော့ ပို၍ပင် ကြီးလာလေသယောင် ထင်ရလေသည်။ 

ကိုသိန်းစိုးသည်ခါတိုင်းလို ပွေ့ဖက်နမ်းစုပ်တာတွေ ကြာကြာလုပ်မနေတော့ပဲ ချက်ခြင်းဆိုသလိုပင် ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုယ်လုံးပေါ်တက်ခွလေတော့၏။ ခွပြီးလို့ သူမအဖုတ်ဝတွင် လီးကြီး လာထောက်မိ သည်နှင့် ခင်ငြိမ်းတင့်တယောက်ထူးခြားမှုကို သိလေပြီ။ .. 

" ဟယ် ..... ဦးရဲ့လီးကြီးက ထောင်မတ်ပြီး မာနေလိုက်တာ ပါလား ... " 

ပါးစပ်မှလွှတ်ကနဲပင်ထွက်သွားမိသည်။ သူမထက် အသက်နှစ်ဆယ်လောက် ပိုကြီးသည့်အပြင် ရိုသေရင်းစွဲလဲရှိသဖြင့် ခင်ငြိမ်းတင့်က ကိုသိန်းစိုးကို " ဦး " ဟုပင်ခေါ်သည်။ ဟိုတုန်းကလိုသာဖြင့် ဒီလို စကားမျိုးခင်ငြိမ်းတင့်ပါးစပ်မှ ဘယ်ထွက်ရဲပါ့မလဲ .. ။ခုတော့ အောင်မင်းဇာတ်သွင်းထားတာ ခံရပြီး ဖြစ်သဖြင့်ကိုသိန်းစိုးနှင့်ပါလား ဟု စိတ်က ဘရိတ်မအုပ်နိုင်သေးခင် နှုတ်က လွှတ်ကနဲပင် ထွက်သွားမိခြင်းဖြစ်သည်။

ဒါကို ကိုသိန်းစိုးကလည်း သတိထားမိသည်။ ကိုသိန်းစိုးမှာလည်း သူ့ အိန္ဒြေနှင့်သူ လူကြီးလူကောင်းပီပီနေထိုင်လာသူဖြစ်ရာ ဒီလိုစကားမျိုးတွေ အရင်ကဆို ပြောမထွက်။ ခုတော့ သူလဲ ညစ်တွန်းတွန်းကာစိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်နေပြီမို့ ခင်ငြိမ်းတင့်စကားနှင့် အလိုက်သင့် ပင် သူ့ပါးစပ်မှ ပြန်ထွက်သွားမိသည်။ 

" အေး.. ဟုတ်တယ်။ ငါ့လီးကြီးက အရမ်းကိုတောင်နေပြီ။ ဒီညတော့ နင့်ကို အပီလိုးတော့မယ် တင့်တင့် ရေ .. "

ပြောနေကျမဟုတ်ပဲ ပြောလိုက်ရသော စကားများက ကိုသိန်းစိုးနှုတ်ဖျားတွင် အားရပါးရ ရှိလှသည်။စိတ်တွေလည်း ပိုထလာသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ ရင်ဖိုသွားပြီး သူ့အဖုတ်ဝ၌ တေ့ထားသောလီးကြီးကိုလက်ဖြင့်လှမ်းကိုင်တို့ထိကြည့်ရန် အလိုလိုလှမ်းလိုက်မိလျက်သားဖြစ်သွားရလေ၏။ သို့ပေမယ့်စိတ်တွေအလွန်ထန်နေလေသော ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းတင့်လက်ကလေး ရောက်မလာသေးမီမှာပင်သူ့လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲသို့ အားကုန် ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်လေပြီ။ 

ကိုသိန်းစိုးလီးက အရင်ကတဲကသန်သာ မသန်တာ အတော့်ကိုကြီးသည်၊ ဆယ်လက်မခန့်ရှည်ပြီး ဘီယာဗူးခွံလောက် လုံးပါတ်ဆိုမှစဉ်းစားသာ ကြည့်ကြပါတော့။ .. ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ စိတ်မထသေးသဖြင့် စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေမရွှမ်းသေးချေ။ ခြောက်သွေ့လျှက်ပင် ရှိသေးသည်။ အရည်မရွှဲသေးသော အဖုတ်ထဲသို့ စံချိန်လွန်လီးကြီး တချက်တည်းထိုးဝင်လာမှုသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အသည်းခိုက်အောင် နာသွားစေလေသည်။အဖုတ်တခုလုံး ပူထူမီးပွင့်ပြီး ကွဲထွက်သွားပလားပင် ထင်လိုက်ရတော့၏။ ..

" အား .......... အမလေးလေး။ ... နာလိုက်တာ ဦးရဲ့။ အား အား .... သေပြီ သေပြီ။ ကျွန်မအဖုတ်လေးတော့ ကွဲထွက်သွားပြီထင်တယ် ... အား လားလား "

ခင်ငြိမ်းတင့်၏နာကျင်စွာအော်လိုက်သံသည်ကိုသိန်းစိုးအတွက်တော့ အမျိုးမျိုးသော စိတ်လှုပ်ရှားမှု များကို ဖြစ်ထွန်းစေလေသည်။ ရမက်တွေလဲပိုကြွလာသည်။ ပြီးတော့ ဒေါသကလည်း ထောင်းကနဲ ထွက်သွားသည်။ 

" ကောင်မက င့ါကျတော့အော်တယ်။ .. လင်ငယ်နဲ့ကျတော့ ခံလိုက်တာ ကော့ပျံကြွလို့၊ ဟင်း .. " 

ကိုသိန်းစိုး စိတ်ထဲ ထိုသို့တွေးမိသည်။ ရမက်နှင့် ဒေါသ ပေါင်းထားသော ကိုသိန်းစိုးသည် ကြမ်းကြုတ်ကာမုန်ယိုနေသောဆင်ကြီးအလား ဖြစ်လာလေတော့၏။ အဆုံးဝင်ထားသောလီးကြီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အားမာန်အပြည့်ကြမ်းတမ်းစွာ ဆောင့်၍ ဆောင့်၍လိုးလေတော့သည်။

" ဖုန်း ... ဘွပ် ... အား .. သေပါပြီ ဦးရဲ့။အရမ်းနာတယ် .. တော်ပြီ တော်ပြီ ... အိုး အား " 

ခင်ငြိမ်းတင့်အဖို့ ခံရချက် တကယ်ကိုမသက်သာပါ။ ..ထွန့်ထွန့်ကို လူးနေရလေတော့သည်။ ယခင်ကဆိုလျှင် ကိုသိန်းစိုးသည် သူ့ဇနီးလေးကိုအလွန်ပင်ကြင်နာသည်၊ .. ဘယ်တော့မှ ကြမ်း ကြမ်းတမ်းတမ်း မလုပ်။ 

ခင်ငြိမ်းတင့်က နဲနဲလောက်နာသည်ဆိုလိုက်လျှင် သူက လျှော့ချပြီးနေပြီ။ အခုတော့ဖြင့် ထိုသို့ မဟုတ်ပါပြီ။  ခင်ငြိမ်းတင့်နာလို့အော်လေ .. သူက ပိုကြမ်းကြမ်းဆောင့်လေတော့၏။ မှတ်ပလား .. မှတ်ပလား ဟုလည်း စိတ်ထဲကရေရွတ်နေမိသေးသည်။ 

နာကျင်စွာ ဆောင့်လိုးခံနေရရင်းမှပင် ခင်ငြိမ်းတင့်၏ ရမက်စိတ်တွေလဲ ထလာရလေသည်။ စိတ်ထလာတော့ အဖုတ်ထဲတွင်လည်း စောက်ရည်ကြည်တွေတလကြမ်းထွက်လာကာခုနကလိုမျိုး ခြောက်မနေတော့ပါ။ စိုရွှဲ၍လာလေပြီ။ .. လီးအဝင်အထွက်က စောစောကလိုကြပ်တောက်မနေတော့ ပဲ ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်လာသည်။ နာကျင်မှုက သိသိသာသာ လျော့ပါးလာသည်။

နာကျင်မှု လျော့ လာခြင်းနှင့်အတူ ကောင်းသည့်အရသာက တရှိန်ရှိန်တက်လာသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည်နာကျင်၍ မခံမရပ်နိုင်အော်ဟစ်နေသည့်အဖြစ်မှ ကာမအရှိန်ဖြင့် ညဉ်းတွားမြည်တမ်းရသည့်အဖြစ်သို့တစတစ ပြောင်းလဲလာလေ၏။ လင်မယားနှစ်ယောက် ခုမှ အထာကျသွားကြလေပြီ။ ... 

" ဘွပ် ဘွပ် ဘွပ်.... အင့် ဟင့် ဟင့် ... ဦးရယ် ... အင်း ဟင်း .. " 

" နင့်ဖင်ကြီး ကော့ပေးစမ်း တင့်တင့် .. "

" ဟုတ် .. ဟုတ်.. ဘွပ် ဘွပ် .... အား .. ဆောင့်ပါ ဦးရဲ့ ... ကောင်းလိုက်တာ ... အား အား "

" ဘွပ် ဘွပ် .... ဗြွတ် ဗြွတ် "

လိုးသံ အော်သံ ညဉ်းသံတွေက တသောသော ညံနေလေပြီ။ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် အရင်လိုမဟုတ်တော့ပဲ အောက်ပေး ကောင်းကောင်းပေးတတ်နေပြီ ဖြစ်ရာကိုသိန်းစိုးအဖို့ ဖော်မပြနိုင်လောက်အောင် အရသာထူးတွေ ခံစားနေရ၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာလည်းပဲ ခါတိုင်းလိုခနနှင့်များ ပြန်ကျသွားမလားဟု သူ့လင်တော်မောင်၏ လီးကြီးကို စိတ်ပူနေမိသေးသည်။ သို့ပေမယ့်အကြာကြီး ကြာအောင်ပင် ပြန်မကျပဲ ဆက်တိုက် ဆော်တာခံနေရသဖြင့် စိတ်ထဲ အရမ်း ကျေနပ်ကာဖီလင်တွေ အပြတ်တက်နေရလေတော့၏။

တဖက်ခန်းမှ အိပ်မပျော်သေးသော ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် သူ့အစ်မကမ္ဘာပျက်မတတ် အော်နေသံများနှင့် လိုးဆောင့်သံများကို အတိုင်းသားပင် ကြားနေရလေသည်။သစ်သားအိမ်ဆိုတော့ အသံက လုံမှ မလုံ လေသည်ပဲ။ အစ်မဖြစ်သူ ဒီမျှ နာနာကျင်ကျင်အော်တာ တခါမှမကြားခဲ့ဖူး၊ .. ခဲအိုတော်ကြီး ဒီလောက် အဆောင့်ကြမ်းတာလဲ တခါမှ မကြုံခဲ့ဖူး။ 

ခုတော့ တအိမ်လုံးကိုသွက်သွက်ခါနေပြီ။ သွားချောင်းရလျှင် ကောင်းမလားစဉ်းစားသေးသည်။ သို့ပေမယ့်သူတို့လင်မယားထုံးစံအတိုင်း မီးက မှိတ်ထားပြီး ဒီညကလည်းပဲ လ မသာသောည ဖြစ်နေလေသောကြောင့်ကောင်းကောင်းမမြင်ရမည့် အတူတူ သွားချောင်းမနေတော့ပဲ အသံတွေကိုသာ အာရုံအပြည့်ဖြင့်ခံစားရင်းစိတ်ကူးပုံဖော်နေလေ တော့သည်။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် လိုးကောင်းကောင်းနှင့် အသားကုန်လွှတ်ကျုံးလိုက်ရာနာရီဝက်သာသာ ကြာမှပင် သုတ်ရည်တွေဖွီးကနဲပန်းထွက်သွားလေ၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာတော့ ကိုသိန်းစိုး၏စံချိန်လွန်လီးကြီးနှင့် အားကောင်းမောင်းသန် ဆောင့်ချက်များကြောင့် ထိုအတောအတွင်းငါးချီဆက်တိုက်ပင် " ပြီး " သွား ရလေတော့သည်။ပြောရလျှင် အောင်မင်းနှင့် စပ်ယှက်သည်ပင်အောင်မင်းတချီဆိုလျှင် ခင်ငြိမ်းတင့် " ပြီး " လှ သုံးချီလောက်သာဖြစ်၏။ .. ခုတော့ ကိုသိန်းစိုး၏စွမ်းရည်ကိုခင်ငြိမ်းတင့် အရမ်းကြီးကို အံ့သြချီးမွမ်းမိနေလေပြီ။

ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ကာမအားတွေရလာလေသည်ကိုပင် နားမလည်တော့၊ ငါးချီဆက်တိုက် " ပြီး " လိုက်ရသဖြင့် လူကလဲနုံးချိခွေနွမ်းသွားပြီဖြစ်ရာ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး လည်း မစဉ်းစားနိုင်ရှာတော့ပါ။ .. ကိုသိန်းစိုးအပေါ်မှလှိမ့်ဆင်းသွားသည်နှင့်ပင် ခင်ငြိမ်းတင့် တချိုးတည်း အိပ်ပျော် သွားရရှာလေတော့၏။ အသံတွေပဲကြားနေရသော ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာတော့ အတော့်ကို အနေရအထိုင်ရ ခက်နေရှာလေသည်။ ခဲအိုတော်ကြီးနာရီဝက်ကျော်ကျော်ကြာအောင် မနားတမ်းလှိမ့်လိုးသွားသည့်အတွက် သူမလည်းပဲ အရမ်းကို စဉ်းစားရကြပ်နေမိ၏။

တန်တော့ ဆေးကောင်းဝါးကောင်းတွေ တွေ့လာခဲ့ပြီထင်သည်။ သူမသည်အစ်မဖြစ်သူနှင့်အတူ အောင်မင်းနှင့် ပျော်ပါးနေကြဖြစ်ရာ ခုလို အစ်မတယောက်တည်းက အရသာခံရပြီးမိမိကျ လွတ်နေရသည့်အတွက် တမျိုးကြီးဖြစ်နေရလေ၏။ 

ခဲအို ကိုသိန်းစိုး၏ လီး မည်မျှကြီးသည်ကိုချောင်းကြည့်ခဲ့မှုများအရ သူမ သိပြီးဖြစ်သည်။ ခုလို နာရီဝက်ကျော်အောင်ပင် မနားတမ်းလှိမ့်ဖြိုနိုင်သည်ဆိုကတည်းက လီးအရမ်းကို တောင်ပြီးမာကြောနေလောက်ပြီ ဆိုတာကို လည်းပဲ သူမ မှန်းဆနိုင်သည်။ထိုမျှကြီးသောလီးကြီး တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်မာတောင်နေသည်နှင့် အလိုးခံရလျှင် ဘယ်လောက်တောင်ဆွေမျိုးမေ့သွားမည်ဆိုသည်ကို တွေးယင်းခင်ငြိမ်းမြင့် ရမက် ဇောတွေ ထန်နေမိ၏။ 

အိပ်ခန်းထဲပြေးဝင်ကာ ခဲအိုကြီးရှေ့ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီးပြလိုက်ချင်စိတ် တဖွားဖွားပေါ်လာသည်။ သည်လိုသာ သွားပြလိုက်လို့ကတော့ ခဲအိုကြီးလည်းဘာသားနှင့်ထုထား တာမို့လဲ ..သူမကို အပြတ်ပင်ဖိုက်ပေလိမ့်မည်။ ဒါပေမယ့် ဒီလောက်အထိတော့ခင်ငြိမ်းမြင့် အတင့်မရဲဝံ့သေးပါ။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် အချိန်အနည်းငယ် အမောဖြေပြီးသည်နှင့် နေ့လည်ကအောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့် လိုးနေပုံများကို ပြန်စဉ်းစားမြင်ယောင်ပြီး လီးကြီးပြန်တောင်လာပြန်သည်။အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်သော ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အတင်းနှိုးကာ တက်လိုးပြန်လေသည်။ ..

အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေရင်းကပင် ခင်ငြိမ်းတင့်လည်း လင်တော်မောင့်အလိုးကို ကော့နေအောင်ခံရပြန်လေ၏။သည်တချီလည်းပဲ ကိုသိန်းစိုး နာရီဝက်သာသာကြာသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့်ခမျာမှာတော့အရုပ်ကြိုးပြတ်ကိုဖြစ်သွားရှာ လေ၏။ ကိုသိန်းစိုးလီးက ခနနှင့် ပြန်တောင်လာပြန်သည်။

မောဟိုက်နေပြီဖြစ်သော ဇနီးသည်ကို နဲနဲသက်ညှာလိုက်သည့်အနေဖြင့် ကိုသိန်းစိုးသည် ဒီတခါတော့ပေးအိပ်လိုက်တော့၏။ သူကိုယ်တိုင် လည်းပဲ လီးအတောင်သားကြီးနှင့်ပင် အိပ်ပစ်လိုက်သည်။သို့သော်သန်းခေါင်ကျော်လောက်တွင်မူ ကိုသိန်းစိုးသည် နေ့လည်ကအဖြစ်ကို အိပ်မက်ပြန်မက်ရင်းလန့်နိုးလာလေရာ မအောင့်နိုင်တော့ပဲ ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်မောကျနေသော ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ဇွတ်နှိုးကာလိုးပြန်လေတော့၏။

နောက်တခါ မိုးလင်းကာနီး ကိုသိန်းစိုးနိုးလာချိန်တွင်လည်း လီးကတောင်လွန်းနေပြန်သောကြောင့် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို နှိုး လိုးပြန်သည်။ ... ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ညဦးပိုင်းတွင်နှစ်ချီ၊သန်းခေါင်ယံတွင် တချီ၊ မိုးလင်းခါနီးတွင် တချီ .. စုစုပေါင်း လေးချီလေးလားအသားကုန်အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် မျော့မျော့သာ ကျန်တော့သည်။

ညဦးပိုင်းလိုးသောနှစ်ချီတွင် ငါးကြိမ်စီ "ပြီး " ခဲ့ရပြီး သန်းခေါင်ယံအလိုးခံရမှုတွင် သုံးကြိမ် " ပြီး " ကာ မိုးလင်းပိုင်း လင်းဆွဲတွင်တော့ခြောက်ကြိမ်ထိပင် " ပြီး " ခဲ့ရလေတော့၏။ မိုးလင်းခါနီးခံရမှုက " ပြီး " သည့်အကြိမ် အများဆုံးဖြစ်ကာတညလုံးကောင်းကောင်းလည်း မအိပ်လိုက်ရသဖြင့် ထိုအကြိမ်အပြီးတွင်တော့ ခင်ငြိမ်းတင့်လှုပ်ကိုမလှုပ်နိုင်ရှာတော့ပါချေ။ 

..............................................................................................................................

ခါတိုင်းဆိုလျှင် နံနက် ငါးနာရီခွဲလောက်ဆို အိပ်ယာထနေကျ ခင်ငြိမ်းတင့်သည် ယနေ့တော့ဖြင့်ခုနစ်နာရီထိုးလုချိန်ကျမှ အားတင်းကာ မနည်းထယူရလေသည်။ ကိုသိန်းစိုးကတော့ သူ့ပုံမှန်အတိုင်းခုနစ်နာရီသာသာတွင် အိပ်ယာမှ နိုးလာသည်။

ညတုန်းက ရက်ရက်ရောရော လိုးခဲ့ကြသောကြောင့်လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး နွမ်းလျပင်ပန်းနေကြလေ၏။ အိပ်ယာထ နောက်ကျသော ခင်ငြိမ်းတင့်သည်ခါတိုင်းလိုပင် ကိုသိန်းစိုးကို မနက်အစောစာ စားဖို့ အမှီ လုပ်မပေးနိုင်တော့။ ခင်ငြိမ်းတင့်လိုပင်ကိုသိန်းစိုးလည်း အမှန်တော့ အိပ်ယာမှ မထချင်။

သို့ပေမယ့် သူ့ထံတွင် အကြံတခုကရှိနေလေသောကြောင့် ခပ်စောစောပင် အိမ်မှထွက်လာခဲ့လေသည်။ ဇနီးသည်က နံနက် စာလုပ်မပေးလိုက်နိုင်သောကြောင့် လမ်းတွင်တွေ့သော ဆိုင်မှပင် ထမင်းကြော်တပွဲကို ကြက်ဥ၂လုံး နှင့်ကျကျနနကြော်ခိုင်းကာ စားသောက်ပြီးမှ အလုပ်သို့သွားလေသည်။ 

အလုပ်မှ မနက်ပိုင်းနေ့ဝက်ခွင့်ယူသည်။ ပြီးတော့ဖလင်တလိပ်ဝယ်ပြီး ကင်မရာတွင်ထည့်သည်။ .. သူ့တွင် သူ့ကိုယ်ပိုင် ကင်မရာတလုံးအပြင် အလုပ်မှပေးထားသော အကောင်းစား ကင်မရာတလုံးလည်းရှိသေး၏။ ယနေ့တော့အလုပ်မှပေးထားသော အကောင်းစား ကင်မရာကို အသုံးပြုရန်စိတ်ကူးထားသည်။ အားလုံးပြီးတော့ အိမ်ကိုအသာပြန်လာခဲ့လေသည်။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အောင်မင်းလုပ်သလို ဝတ်လစ်စလစ်ချွတ်ပြီးနည်းလမ်းမျိုးစုံဖြင့် လုပ်ချင်နေလေပြီ။ .. သို့ပေမယ့် သူ့ဇနီးချောက လင်ငယ်ကျတော့သာသဘောကောင်းပြီး သူ့ကျ ငြင်းချင်ငြင်းနေမှာ စိုးရ၏။

ထို့ကြောင့် အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်တို့ဖြစ်ပျက်နေပုံများကို ဓာတ်ပုံ ကျကျနန ရိုက်ယူထားလိုက်နိုင်လျှင် ထိုပုံများကိုပြလျှက် ခင်ငြိမ်းတင့်ဘယ်လိုမှမငြင်းသာအောင် သူခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးအောင် စေခိုင်းရန်မှာ ကိုသိန်းစိုး အကြံပင်ဖြစ်ပါသည်။ ပြီးတော့ကိုသိန်းစိုးတွင် လျှို့ဝှက်ချက်တခုက ရှိနေသေး၏။ 

တည်တည်တန့်တန့် .. အိန္ဒြေကြီး တခွဲသားနှင့်နေတတ်သော ယောက်ျားကြီးများတချို့တွင် ယုတ်မာညစ်ညမ်းသော ကာမစိတ်များအတွင်းကြိတ်ရှိနေတတ်ကြပြီး အခွင့်သာလျှင် မိမိအိန္ဒြေသိက္ခာတွေကို ဘေးချိတ်ကာ ထကြွသောင်းကျန်းတတ်ကြသည့်နည်းတူ ကိုသိန်းစိုးတွင်လည်း အုံ့ပုန်းရမက်ဆန္ဒများ ရှိလေသည်။ထိုအထဲမှတခုသည်ကား သူ့ခယ်မ ငယ်ငယ်ချောချောလေး ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို အရချိုင်လိုသော ဆန္ဒပင်ဖြစ်ပါ၏လူကြီးလူကောင်းဆန်ဆန် နေနေရသဖြင့်သာ ဘယ်လိုမှ မကြံသာ ဖြစ်နေခဲ့ရခြင်းဖြစ်ပါသည်။ 

အခုတော့ အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့် ဖြစ်ချင်သလိုဖြစ်ပျက်နေပုံတွေကို ဓာတ်ပုံရိုက်ယူပြီးအကြပ်ကိုင်ချင်သည့်အထဲတွင် ခင်ငြိမ်းမြင့်လေးကို သူချိုင်နိုင်အောင် သူ့မိန်းမ ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ပါဝင်ကူညီလှော်ပေးခိုင်းစေဘို့ ရည်ရွယ်ချက်သည်လည်းပဲ တခု အပါအဝင်ဖြစ်ပါ၏။ 

အောင်မင်းနှင့် ခင်ငြိမ်းတင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးနေခဲ့ပုံကို မျက်မြင်တွေ့ရပြီးနောက်တွင် ကိုသိန်းစိုး စိတ်ထဲတွင် ငုပ်လျှိုးနေခဲ့သောအတွင်းကြိတ် ကာမစိတ်များက မိုးဦးကျတွင် ပေါ်လာသော မှိုပွင့်ကြီး များအလား အပြိုင်းအရိုင်းပေါ်ပေါက်ထင်ရှားလာကြလေပြီ။ ကိုသိန်းစိုးအနေဖြင့် ထိုဆန္ဒတွေကို ပြည့်ဝရလေအောင်ဖြစ်သည့်နည်းနှင့် ကြိုးစား အားထုတ်ရတော့မည်။ .. မဟုတ်လျှင် သူ ရူးပင်ရူး သွားနိုင်လောက် ပါပေ၏။ 

.....................................................................................................................

ကိုသိန်းစိုးထွက်သွားပြီးသည်နှင့် ခင်ငြိမ်းတင့်သည် အိပ်ယာထဲပြန်ဝင်ကာ ခွေအိပ်နေမိလေသည်။ ညကအသံတွေနားထောင်ရင်း အချောင်အိပ်ရေးပျက်ခဲ့ရသူ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာလည်း ရှစ်နာရီထိုးမှပင် နိုးလေ၏။

မျော့မျော့သာကျန်သည့် အစ်မ အခြေအနေကို နားလည်သော ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် မိမိဖာသာ ထွက်ပြီးမုန့်ဟင်းခါးသုံးပွဲထွက်ဝယ်သည်။ .. အိမ်ရောက်တော့ မနေ့ကကျန်သောထမင်းအေးနှင့်ရောပြီး မိမိတပွဲစားလိုက်သည်။ .. ကျန်နှစ်ပွဲကို ဟင်းရည်သပ်သပ် မုန့်သပ်သပ် ဖယ်ထားပေးသည်။

(၉) နာရီထိုးကာနီးလောက်ရောက်တော့ စားနေကျ ကြောင်ဖား အောင်မင်း ရောက်လာလေသည်။ခင်ငြိမ်းတင့်လည်း အိပ်ယာမှ ထကာ အောင်မင်းနှင့်အတူ မုန့်ဟင်းခါး စားသည်။ စားပြီးသည်နှင့်ခေါင်းကိုက်နေသည်ဟု အကြောင်းပြပြီး ခင်ငြိမ်းမြင့်အခန်းထဲမှ ခုတင်တွေ သွားပြန်ခွေနေလိုက်လေ သည်။သူမ တကယ်ပင် နားချင်နေပါသေးသည်။ ခါတိုင်းလို အောင်မင်းရောက်လာတာနှင့် ထကြွ လာသောစိတ်တွေ ဒီနေ့တော့ မရှိသေး။ မနေ့က တနေ့လုံး အောင်မင်းနှင့် တနေကုန်နီးပါး လိုးခဲ့ ပြီးညဘက်ကျတော့ လင်တော်မောင်ကိုသိန်းစိုး၏ အလိုးကို တညလုံး ဝက်ဝက်ကွဲမျှ ခံခဲ့ရလေရာ " ဒေါင်း "နေရှာလေပြီ။ 

အနားယူဘို့ လိုအပ်နေသေးသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှာမူ ယမန်နေ့ကလည်းခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်အောင်မင်း လိုးတာပဲ ချောင်းကြည့်ခဲ့ရပြီး တခါ ညကျပြန်တော့ ခဲအိုတော်နှင့်အစ်မတို့ခါတိုင်းနှင့်မတူ ထူးထူးကဲကဲ ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း လိုးကြသံ များကို နားထောင်နေခဲ့ရသည်ဖြစ်ရာ စိတ်တွေအထူးပင်နိုးကြွနေသည်။ 

ထို့ကြောင့် အောင်မင်း စားပြီးသည်နှင့်ပင်ခင်ငြိမ်းတင့်တို့လင်မယားအိပ်ခန်းထဲသို့ အောင်မင်းကို ဦးဆောင် ဝင်ခဲ့လေ၏။ အောင်မင်းအဖို့လည်းမနေ့က ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အပြတ်သမထားသည်ဖြစ်ရာ သည်နေ့တော့ ခင်ငြိမ်း မြင့်ကိုတလှည့်ဖြုတ်ချင်နေသည်မို့ ခင်ငြိမ်းတင့် နားလိုမှုကို ဘာမှ စောဒက မတက်တော့ပါ။ဆန္ဒတွေပြင်းပြနေသော ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အောင်မင်းကို လက်ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ဦးဆောင် ဝင်လာခဲ့၏။အထဲရောက်သည်နှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်က အောင်မင်းကိုဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ် နမ်း စုပ်လေတော့သည်။

အာသာ ငမ်းငမ်းကို နမ်းခြင်းဖြစ်ပါ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ တကယ်ကတော့ အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းတင့်မငြိခင်ကတည်းက ငြိနေခဲ့ရသည့် " ဖောက်သည် " များဖြစ်ရာ ရှက်ရွံနောက်တွန့်နေစရာ မလို။ပွင့်လင်းရဲတင်းစွာ လုပ်လိုရာ လုပ်နိုင် လေသည်။ ရမက်ဇောတွေ ထန်နေသော ခင်ငြိမ်းမြင့်သည်ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို နမ်းလေ၏။ သူမ၏ လျှာလေးကို ထိုးထုတ်သည်။ 

အောင်မင်းက အလိုက်သိစွာ ပါးစပ်ကိုဟပေးထား၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်က အောင်မင်း ပါးစပ်ထဲ သူမလျှာလေးကို ထိုးသွင်းကလိသည်။ အောင်မင်းကမိမိပါးစပ်ထဲရောက်လာ သော ခင်ငြိမ်းမြင့် လျှာလေးကို အသာစုပ်နေ၏။ တကယ်တော့ ဒီလိုလျှာခြင်းထိုးကလိ နမ်းစုပ်မှု ကို အောင်မင်းကပင် ဒီကောင်မလေးကို သင်ပေးထားခဲ့ခြင်းပါ။ ...

လျှာခြင်းထိုးကလိ နမ်းစုပ်ရင်းမှပင် ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အောင်မင်း၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို လက် နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြုတ်သည်။ ကြယ်သီးများပြုတ်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီပွင့်ထွက်သွားသောအခါ အောင်မင်းရင်ဘတ် ကိုလက်ဝါးနုနုလေးများဖြင့် ပွတ်သပ်သည်။အောင်မင်းသည် အတွင်းခံစွပ်ကျယ်တွေ အောက်ခံ ဘောင်းဘီတွေဘယ်တော့မှမဝတ်တတ်သူမို့ ရှပ်အင်္ကျီ ဟသွားသည်နှင့် ရင်ဘတ်က ဟင်းလင်း ပင် ပေါ်လာလေ၏။

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အောင်မင်းပုဆိုးကိုလည်း ဆွဲချွတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးကွင်းလုံးပုံကျ သွားသည်နှင့်ဗလာကျင်းသွားသော အောင်မင်း၏အောက်ပိုင်းမှ ဖင်မည်းမည်း ကြီးများကိုလက်ဖြင့်ကိုင်တွယ်ဖြစ်ညှစ်သည်။

အောင်မင်းကိုယ်လုံးက ကြွက်သားတွေနှင့် ကျစ်ကျစ် လျစ်လျစ်ဖြစ်ရာ ဖင်ကြီးများကလည်းကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်နှင့် ကိုင်လို့ကောင်းသည်။ အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းမြင့် ဦးဆောင်ခေါ်ရာအလိုက်သင့်လိုက်ပါရင်း အသာဇိမ်ခံနေလေ၏။ ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့် ငြိပြီးနောက်ပိုင်းတွင် သူ့စိတ်တွေကခင်ငြိမ်းတင့်အပေါ် ပိုသာယာနေမိခဲ့သည်။ ဟိုအရင် ခင်ငြိမ်းမြင့်နှင့်စိတ်တိုင်းကျ ရှေ့ရောနောက်ပါလိုးနေချိန်ကတည်းက ရင်ထွားထွား ဖင်ကားကား ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ဘယ်လိုများ ရအောင်လိုးရပါ့ဟုအကြံထုတ်နေခဲ့ရသည် မဟုတ်လား။ 

ဒီတော့လည်း ကံအခွင့်သင့်ပြီး ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုပါ အပီအပြင်လိုးနိုင်ခွင့်ကြုံလာလေသောအခါ သူ့စိတ်တွေက နောက်မှရသော မယားအသစ်ကလေးလို ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ပိုမိုစိတ်ပါနေမိခြင်းပဲ ဖြစ်ပါသည်။ သို့ပေမယ့် ခင်ငြိမ်းမြင့်က ငယ်ရွယ်သည်။ တဏှာစိတ် ပိုပြင်းထန်သည်။ခုပင်ကြည့်လေ .. ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ဘယ်လောက်ပဲ လိုင်းသွင်းထားပြီးပြီ ပြောပြော အခုခင်ငြိမ်းမြင့်လုပ်နေသလိုမျိုး သူမကပဲ ဦးဆောင်ခေါ်ငင် နှိုးဆွတာမျိုးကျတော့ ခင်ငြိမ်းတင့်မှာ မရှိ။

သူက စမှတက်တက်ကြွကြွ တုန့်ပြန်တာပဲ ရှိသည်။ ခုလို မိန်းကလေးက စတင် နှိုးဆွပြီး ဦးဆောင်ခေါ်သွားတာကိုခံရတာကလဲ အရသာ တမျိုးရှိသည်ပင်။ ... ဒါကြောင့် အောင်မင်းမှာ ခင်ငြိမ်းမြင့်ကိုလည်း မပစ်ပယ်နိုင်။ ..အောင်မင်း အတွေးကောင်းကောင်းနှင့် ဇိမ်ယူနေစဉ်မှာပင် ခင်ငြိမ်းမြင့်က ပါးစပ်ချင်းခွာလိုက်ကာအောင်မင်းကို ခုတင်စောင်းတွင် ထိုင်မိသည်အထိ အသာတွန်းပို့သည်။ 

အောင်မင်းက ခုတင်စောင်း တွင်ထိုင်ရင်း ကြယ်သီးပြုတ်နေသော ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ဗလာကျင်းနှင့်ပြီးဖြစ်သော အောက်ပိုင်းမှလီးကြီးကတော့ ထောင်းကနဲ ထောင်တက်လာလေ၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အောင်မင်းကို ညုတုတုလေးကြည့်ရင်း သူမကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို စတင်ချွတ်ခွာလေတော့သည်။

...............................................................................................................................

ကိုသိန်းစိုး (၉) နာရီကျော်ကျော်လောက်တွင် အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။ အနီးပါတ်ဝန်းကျင်ကိုအသာလှည့်ပါတ် အကဲခပ်သည်။ အိမ်တံခါးများပိတ်ကာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။ အပြင်ကကြည့်လျှင်ဆိတ်ငြိမ်နေသလောက် အိမ်ထဲတွင်တော့ ကာမမုန်တိုင်းကြီး တိုက်ခတ်နေမှာကို ကိုသိန်းစိုး သိပြီးဖြစ်သည်။ကိုသိန်းစိုး အိမ်ပေါ်သို့ အသာတက်လာခဲ့သည်။ တံခါးက မနေ့ကလိုပင် စေ့ယုံသာ စေ့ထားသည်။

ရုံးပိတ်ရက်မဟုတ်သာ နေ့များတွင် ဒဂုံမြို့သစ်မြောက်ပိုင်းထုံးစံအတိုင်း လူနေရပ်ကွက်အတွင်းလူဝင်လူထွက် မရှိသလောက်ဖြစ်ကာ တိတ်ဆိတ်နေပေရာ ခင်ငြိမ်းတင့်တို့အနေဖြင့် တခြားဘာမှအနှောင့်အယှက်မရှိနိုင်ဟု စိတ်ချယုံကြည်လျှက် တံခါးကို စေ့ယုံသာ စေ့ထားတတ်တာ အကျင့်ပါ နေလေပြီ။

ဟိုအရင်ကတော့ ပိတ်ပိတ်ထားတတ်ပါ၏။ အောင်မင်းက သူတို့ညီအစ်မ တဦးကိုလိုး သည့်အခါနောက်တဦးက ဈေးအပြန်အဆင်သင့် ချောင်းနိုင်အောင် တံခါးစေ့ယုံစေ့ထားခိုင်းလေ့ရှိခဲ့ ရာမှအကျင့်ပါသွားခြင်းပဲ ဖြစ်ပါသည်။ ကိုသိန်းစိုးသည် စေ့ထားသော တံခါးကို အသံမမြည်အောင်အသာတွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့ ခြေဖော့ ဝင်လာသည်။ သူ့တိုက်ပုံက လက်ဆွဲအိတ်ထဲခေါက်သိမ်းထားပြီးသား။ .. ဧည့်ခန်းထဲတွင် မည်သူ မျှ မရှိ။ 

ကိုသိန်းစိုးက သူ့လက်ဆွဲအိတ်ကိုစားပွဲပေါ်အသာချသည်၊ ဖလင်အဆင်သင့် ထည့်ထား သော ကင်မရာကို ထုတ်ယူသည်။ ထို့နောက်တော့ကင်မရာကိုင်လျှက် ဧည့်ခန်းမှ အိပ်ခန်းဘက်သို့ ချွတ်နင်းသံနှင့် ချဉ်းကပ်သွားလေသည်။ ကိုသိန်းစိုး ရင်တွေလှုပ်ရှားနေ၏။ အိပ်ခန်းထဲတွင် အောင်မင်းတယောက် မိမိမယားချောလေး ကို အပီဆော်နေလေပြီလား။ဒါမှမဟုတ် မစပ်ယှက်မှီ အစပျိုးသည့်အနေဖြင့် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုပ် နှုးနှပ် နေကြလေပြီလား။ ..

မနေ့တုန်းကလိုပင် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို ရင်ခုန်စရာ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကြီး ဖြင့် တွေ့ရလေမည်လာစသည်ဖြင့် အမျိုးမျိုးတွေးလာလေသည်။နားပါးသော ကိုသိန်းစိုးသည် အိပ်ခန်းထဲမှလူနှစ်ယောက်အသက်ရှုသံများကို စ ကြားရသည်။ သို့သော် အသက်ရှုသံမှလွဲပြီးတခြားဘာသံမှမကြားရသေး။ လိုးသံဆော်သံတွေလဲ မကြားရ၊ နမ်းသံစုပ်သံတွေလဲ မကြားရ။

ဘာတွေလုပ်နေကြသနည်း ... ။ အရမ်းကိုသိချင်လာသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးဝနားသို့ ကိုသိန်းစိုးရောက်လေပြီ။ အိပ်ခန်း တံခါးက ပိတ်မထား၊ ခန်းဆီးတော့ ချထားသည်။ ခန်းစည်းက သေသေသပ်သပ်မရှိ။ အထူးတလည်အားမထုတ်ရပါပဲနှင့် အိပ်ခန်းထဲ အလွယ်ပင်ချောင်းကြည့်လို့ ရသည်။

နှစ်ယောက်အိပ်ခုတင်ကြီး၏ စောင်းတနေရာတွင် အောင်မင်းထိုင်နေ၏။ အောင်မင်းကိုယ်ပေါ်တွင်အဝတ်အစားမရှိ။ .. လီးကြီးကလဲ မတ်ထောင်လျှက်။ ခုတင်ရှေ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် မတ်တပ်ရပ်နေသူကား ..ကိုသိန်းစိုးထင်ထားသလို သူ့မိန်းမ ခင်ငြိမ်း တင့် မဟုတ်ပဲ ခယ်မချောလေး ခင်ငြိမ်းမြင့် ပါတကား ..... ။ 

ကိုသိန်းစိုး အတော်ပင် အံ့သြသွားရသည်။ မျက်လုံးကိုဖြဲကာ သေသေချာချာ စူးစိုက်ကြည့်သည်။ .. မမှားပါ ခင်ငြိမ်းမြင့်မှ ခင်ငြိမ်းမြင့် အစစ်။ ညီအမနှစ်ယောက်စလုံးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်သော အောင်မင်းကိုအားကျသလိုလို မနာလို သလိုလိုဖြစ်သွားရတော့သည်။ သူ့ခယ်မချောကို သူမှ မကြံ ရသေးခင်သူကောင့်သားက ဦးနေပြန်ပြီကော ... ။ 

သို့ပေမယ့် သေသေချာချာ စဉ်းစားလိုက်တော့ ဒါသည်ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို မိမိလည်း စိတ်ကြိုက် လိုးနိုင်ဆော်နိုင်ဘို့ အခွင့်အလမ်းကြီး ပွင့်နေခြင်းပင်ဖြစ်ကြောင်းနားလည်သဘောပေါက်သွားသည့် အခါတွင်တော့ ကိုသိန်းစိုး အောင်မင်းကိုပင် ကျေးဇူးတင်မိသလိုလို။ကိုသိန်းစိုးချောင်းကြည့်ချိန်တွင် ခင်ငြိမ်းမြင့်က သူမကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်တွေကို ချွတ်ခွာချနေချိန်ဖြစ် သည်။ကိုသိန်းစိုးအနေဖြင့် ခယ်မချော အဝတ်ချွတ်ပုံကို အစမှ စတင်ကြည့်မြင်နိုင်ခဲ့လေသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်သည်

အာဂျီနိုမိုတို စာတမ်းပါ တီရှပ်အဖြူရောင်နှင့် တက်ထရွန်ထမီနက်ပြာရောင်တို့ကို ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။ပထမဆုံး တီရှပ်ကို အောက်နှုတ်ခမ်းစကိုကိုင်ပြီး ခေါင်းပေါ်သို့ ဆွဲမ တင် ချွတ်သည်။ အောင်မင်းမရိုးမရွဖြစ်စေရန် ခင်ငြိမ်းမြင့်က တတ်နိုင်သမျှ ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ဆွဲချွတ် ခြင်း ဖြစ်၏။ 

တီရှပ်အပေါ်သို့ကြွတက်သွားမှုနှင့်အတူ အတွင်းခံဝတ်ထားသော ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ အပေါ်ပိုင်းလေးကတဖြေးဖြေးပေါ်လာသည်။ ရှေ့မှထိုင်ကြည့်နေသော အောင်မင်းသာ မက ချောင်း ကြည့်နေသောကိုသိန်းစိုးပါ စိတ်လှုပ်ရှားစရာဖြစ်လို့နေရ၏။ 

ခင်ငြိမ်းမြင့် ဝတ်ထားသည်က အတွင်းခံဇာဘော်လီ ခါးတိုပုံဆန်း ဘော်လီလေးဖြစ်ရာ ထမီထက်ဆင်နှင့် ဘော်လီအောက်နားစ အကြားတွင် ခါးသားလေးကလက်သုံးလုံးသာသာလောက် ပေါ်နေ၏။ ပေါ်နေသော ခါးသားလေး များက ဝင်းအိနေကြသည်။ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ချွတ်ပြီးသောတီရှပ်ကို အောင်မင်းမျက်နှာဆီ ပစ်ပေါက်ထည့်လိုက်၏။

အောင်မင်းက ရီပြီး ဆီးဖမ်းကာ သူ့ဘေးနား ခုတင်ပေါ် ပစ်ချလိုက်သည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ဇာဘော်လီကိုဆက်ချွတ်၏။ နောက်ကျောချိတ်တပ် အမျိုးအစားဖြစ်လေရာ သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပစ်ကာနောက်ကျောချိတ်များကို ဖြုတ်သည်။ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ရိုးရိုးဖြုတ်နေခြင်းမဟုတ်၊ ..ပြုံးယောင်ယောင်မျက်နှာပေးလေးနှင့် ညုတုတု မျက်စလေးချီကာ တဖြည်းဖြည်းချင်းဖြုတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသော အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ ညုတုတု အမူအယာလေးများကိုအကုန်မြင်ရသည်။ နောက်ဖက်မှ ချောင်းကြည့်နေသော ကိုသိန်းစိုးမှာမူ မြင်နိုင်စွမ်းမရှိ။ သို့ပေမယ့်ဇာဘော်လီနောက်ကျောချိတ်များ ဖြုတ်နေပုံကိုတော့ အသေအချာမြင်ရသည်။

တဖြည်းဖြည်းချင်းဖြုတ်နေခြင်းဖြစ်သည့်အတွက် ချိတ်တခုပြုတ်သွားလေတိုင်း ကိုသိန်းစိုးရင်ထဲ တခါဒိန်းကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရလေသည်။ နားထဲတွင် ဘော်လီချိတ်ပြုတ်သွားသံ ထောက်ကနဲ ထောက်ကနဲကိုပင်ပီပီသသ ကြားနေရသလို ခံစားရလေ၏။

ချိတ်တခုပြုတ်သွားလေ .. ဘော်လီက ပိုလျော့ရဲရဲဖြစ်လာလေ ..ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ ပြည့်တင်းလှပသော အသားစိုင်တို့က ပိုပြီး ပေါ်လာလေလေ ဖြစ်နေလေတော့သည်။ခယ်မလေးကို အရချိုင်လိုနေသော ကိုသိန်းစိုးသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ ဇာဘော်လီချိတ်ဖြုတ်နေပုံကိုသေသေချာချာပင် ကြည့်နေမိသည်။ သူ့လီးကြီးကလည်း ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်လာနေပြီ။

ဇာဘော်လီနောက်ကျောချိတ်များ အကုန်ပြုတ်သွားလေပြီ။ .. ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် ဇာဘော်လီကိုအသာဆွဲခွာကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းသို့ လှမ်းပစ်ပလိုက်သည်။ သည်တော့ ကိုယ်ကို လှည့်ပြလိုက်သလိုဖြစ်ကာလှပဝင်းအိသောနို့အုံလေးများကို ကိုသိန်းစိုးပါ သေသေချာချာ မြင်လိုက်ရ၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်က ထမီလေးကိုဆက်ချွတ်သည်။ ဇာဘော်လီတုန်းက ဖြေးဖြေးလေး အချိန်ယူကာ ချွတ်ခဲ့သော ခင်ငြိမ်းမြင့်သည်ထမီကျတော့ ချွတ် ချလိုက်သည်မှာ မြန်မှမြန်။ .. ဖြုတ်ဆို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်ပါ၏။

ချွတ်ပြီးသွားသည်နှင့် စွေ့ကနဲဆို ခုတင်ပေါ်လှမ်းတက်သွားပါလေတော့သည်။ သူမသည် ကိုယ်လုံးတီးတော့မဖြစ်သေးပါ။ ပင်တီဘောင်းဘီဖြူလေးတော့ သူမခါးတွင် ရှိနေပါသေးသည်။အောင်မင်းက ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်လုနီးပါး ခင်ငြိမ်းမြင့်ကိုယ်လုံးလေးကို အားရပါးရပင် ဆီးကြို ပွေ့ဖက်လိုက်၏။ နှစ်ယောက်သား ထပ်လျက် ခုတင်ပေါ် လဲကျသွားကြလေသည်။

ခင်ငြိမ်းမြင့်အဝတ်ချွတ်တာကို ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ရပ်ကြည့်နေမိသော ကိုသိန်းစိုးသည် သူ့လက်ထဲကိုင်ထားသော ကင်မရာကိုပင် မေ့လျော့နေမိခဲ့၏။ အခုမှ သတိရသွားကာ ခုတင်ပေါ်လဲကျနေသော အောင်မင်းနှင့်ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို အသေအချာလှမ်းချိန်သည်။ 

ရိုက်ကွင်းကောင်းသွားသည်နှင့်ရိုက်ယူရန် အသင့်ပြင်သည်။ ကင်မရာက အကောင်းစားဖြစ်သဖြင့် အတန်အသင့်အလင်းရောင်လေးရှိနေလျှင်ပင် ဖလက်ရှ်မီး မသုံးပဲ ပုံကောင်းကောင်းပေါ်အောင် ရိုက်ယူနိုင်ပါ၏။ အောင်မင်းက ခုတင်ပေါ်တွင်ခင်ငြိမ်းမြင့်ကို ပက်လက်လေးဖြစ်သွားအောင် လုပ်လိုက်သည်။ 

ထိုအခါ ကိုသိန်းစိုးသည်ခင်ငြိမ်းမြင့်၏နို့အုံရင်သားများကို သေသေချာချာနှင့်ကြာကြာ မြင်ခွင့် ရ သွားလေ၏။ လက်ထဲမှ ကင်မရာကိုဇွန်းမ် ဆွဲကာ ခင်ငြိမ်းမြင့်ရင်သားများကို ဆွဲယူချိန်လိုက်ရာ ပီပီပြင်ပြင် အနီးကပ်ကြည့်နေသည့်ပမာမြင်ရလေပြီ။ 

ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် သူ့အစ်မ ခင်ငြိမ်းတင့် လောက်တော့ ရင်သားထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းကြီးမဟုတ်လှ။ သို့ပေမယ့် သူ့အရွယ်နှင့်သူ ကြည့်လို့ ကောင်းစွာ မို့မို့ဝန်းဝန်းရှိလေသည်။ နို့သီးခေါင်းနီနီလေးနှစ်ခု ငေါက်တောက်ထောင်နေပုံက ဖြင့် မြင်သူ အသည်းယားစေလောက်ပါ၏။ အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းမြင့်နို့အုံနှစ်ခုကို ဘယ်ညာ စုံကိုင် ကာ ခပ်တင်းတင်းညှစ်သည်။ လက်ချောင်းများကြားမှ နို့အုံသားလေးတွေပင် ပြူထွက်လာရအောင်ကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်ခြင်းဖြစ်ပါ၏။ ကိုသိန်းစိုးရင်တွေတုန်လာသည်။ ထိုသို့ အပီအပြင်နို့ညှစ်နေပုံကို တပုံရအောင် ရိုက်ယူထားလိုက်၏။အောင်မင်းက ဘယ်ဘက်နို့သီးခေါင်းလေးကို အသာကုန်းပြီး လျှာနှင့်ရက်ပေးသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်တဟင့်ဟင့်ဖြစ်လာ၏။ နဂိုချွန်သောနို့သီးခေါင်းလေးများက တင်းမာကာ ထောင်တက်လာလေသည်။

အောင်မင်းသည် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့်လျက်ပေးပြီးနောက်တွင်တော့ ထောင်တက်ချွန်ကော့နေသောနို့သီးလေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ကုန်းဟပ်ကာ အားရပါးရစို့လေ၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့် ရင်လေး ကော့တက် လာ သည်၊ ..အောင်မင်းဆံပင်တွေကို လက်ဖြင့် ထိုးကိုင်ပွတ်ဆွဲသည်။

" အားပါးပါး ... ကိုကိုရဲ့ ။ .. စို့စမ်းပါရှင့် ..အားရပါးရစို့စမ်းပါ။ အာ .. ဟာ ဟာ ... စို့ စို့ .. နှစ်ဖက်လုံးကိုစို့ပါ ကိုကိုရဲ့။ .. ညှစ်လဲညှစ်ပေးဦးလေ ..ခုနတုန်းကလို ... အင်း ဟင်း ဟင်း "

ပါးစပ်မှလည်း အာသာငမ်းငမ်း ရမက်ပြင်းပြင်း ဖွင့်ဟပြောဆိုမိလေပြီ။နို့အုံနှစ်ခုကို တလှည့်စီပြောင်းစို့လိုက် ကျန်တဖက်မှ နို့သီးခေါင်းထိပ်လေးကို လက်ညှိုးလက်မ နှင့်ပွတ်ခြေလိုက်လုပ်ပေးနေရင်းက ပင် ခင်ငြိမ်းမြင့်ပင်တီလေးကို အောင်မင်း လှမ်းဆွဲချွတ်လိုက်ပြန်၏။

ခင်ငြိမ်းမြင့်ကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ဖင်ဆုံကြီးအသာကော့ပေးလေတော့ လွယ်လွယ်ကူကူ နှင့်ပင်ကျွတ်သွားလေသည်။ အခုတော့ ခင်ငြိမ်းမြင့် ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်တီးလုံး ဖြစ်သွားပေပြီ။ အောင်မင်းကပင်တီချွတ်ပေးပြီးသည်နှင့် ခေါင်းကိုအောက်စိုက်ကာ ခင်ငြိမ်းမြင့်စောက်ပတ်လေးကို လှမ်းရက်တော့၏။

အောင်မင်းခေါင်းက ပေါင်ကြားထဲတိုးဝင်သွားသည်မို့ ကိုသိန်းစိုးမှာ ခယ်မ လေး စောက်ပတ်ကိုကြာကြာမမြင်လိုက်ရပါ။ ဖြတ်ကနဲမြင်လိုက်ရသည်လေးကပင် မို့မို့ဖောင်းဖောင်း နှင့် အတော်ရင်ခုန်စေပါ၏။အောင်မင်းက ချက်ခြင်းတန်း မရက်သေး။ .. နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို အသာဖြဲကာ လေခပ်ပြင်းပြင်းတချက်နှစ်ချက် မှုတ်သွင်းလိုက်သေးသည်။ ခင်ငြိမ်းတင့် ဖင်ဆုံကြီး ကြွတက်ပြီး တုန်သွား၏။ လေ တွေကသားအိမ်ထဲထိတောင် ရောက်သွားသလားမှတ်ရအောင်ကို အောင်မင်းမှုတ်အားက ကောင်းလှ ပေသည်။

ပြီးတော့မှ စောက်ပတ်ရက်ခြင်းလုပ်ငန်းစလေတော့၏။ ပထမဆုံး ပတ်လည်တွင် ပေါက်နေသောအမွှေးနုလေးများကို ဖိရက်ပေး၏။ ထို့နောက်မှ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဆွဲဖြဲကာ ပြူးထွက်လောလေသော စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို ဇောင်းတိုက်သွင်းကာ ရက်ပေးသည်။ အဖုတ်ပေါ်တွင် လျှာကိုပြားလိုက်ကပ်ပြီးတော့လဲ အားရပါးရ ရက်တင်ပေးသေး၏။ တပျပ်ပျပ် အသံတွေ ဆူညံနေ တော့သည်။

ကိုသိန်းစိုးအနေဖြင့်တော့ ရက်နေမှုကို သေသေချာချာ မမြင်ရပါ။ သို့ပေမယ့် ခင်ငြိမ်းမြင့်၏ ပေါင် ကြားတွင်အောင်မင်းမျက်နှာကြီး ကပ်လျှက် ခေါင်းတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေပုံ၊ .. ခင်ငြိမ်းမြင့် ဖျတ်ဖျတ် လူးနေပုံ နှင့်တပျပ်ပျပ်အသံတွေကိုတော့ ကောင်းကောင်းမြင်ရ၊ ကြားရသည်။ 

ကိုသိန်းစိုးသည် ခုထိ တခါမှအဖုတ်မလျက်ဖူးသေးပေ။ ဒီညီအစ်မ နှစ်ယောက်ကို အဖုတ်လဲ ရက်ပေးရဦးမည်ဟု စိတ်ထဲတေးထားလိုက်လေ၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်အဖုတ်ကြီးကတော့ အောင်မင်းအပီအပြင်ရက်ပေးနေမှုကြောင့်ဖောင်းသထက်ဖောင်းကာ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေလဲ ယိုကျလာလေပြီ။

အောင်မင်းက ယိုကျလာသောစောက်ရည်ကြည်များ ကို အငမ်းအရပင် လျှာဖြင့်သိမ်းကာ စုပ်ယူသောက်မျိုချနေ၏။စောက်ရည်ကြည်နံ့မွှေးမွှေးလေးများ က အောင်မင်းကို ကာမအားပိုတိုးလာစေသည်။ စုပ်တာရက်တာ ပိုအသက်ပါလာစေလေသည်။ စောက်ပတ်ရက်ပေးခြင်းသည် မိန်းမများကို ထွန့်ထွန့်လူးအောင်ပင်ရမက်ဇောထန်လာစေသော အကောင်းဆုံးနည်းတခုဖြစ်သည်ကို အောင်မင်းကောင်းကောင်းသိ၏။

ထို့ကြောင့်လည်းပဲ သူနှင့် " ဖြစ် " သော မိန်းမမှန်သမျှ စောက်ပတ်ကို အပီရက်ပေးနေကြဖြစ်သည်။ယခုလည်း ခင်ငြိမ်းမြင့် မှာ အောင်မင်း၏ ရက်ရက်ရောရော ရက်ပေးနေမှုကြောင့် ကာမဆိပ်တွေ ငယ်ထိပ်ထိတက်နေရ လေပြီ။ သူမဖင်ဆုံကြီးသည် မွေ့ယာထက် တတောင်လောက်ပင် မြောက်ကြွတက်လာနေလေ၏။ခေါင်းလေးကတော့ ဘယ်ညာယမ်းခါနေသည်။ စောက်စေ့လေးကတော့ ပြူးထွက်လာနေသည်သာ မကတဆတ်ဆတ်ပင် တုန်နေသေး၏။

အောင်မင်းက ထိုစောက်စေ့လေးကို လျှာဖျားနှင့် ဖိကာ ဝိုက်ကာ ရက်ပေးပြန်သည်။ သူသည်တက်မလိုးသေးခင် စောက်ပတ်ရက်ပေးခြင်းဖြင့်ပင် ခင်ငြိမ်း မြင့်ကို တချီ " ပြီး " အောင် လုပ်မည်ဟုစိတ်ပိုင်းဖြတ်ထား၏။ ထို့ကြောင့် အဓိက အကြောဆုံ ဖြစ်သော စောက်စေ့ကို အပီအပြင်ပင် ရက်လေသည်။ခင်ငြိမ်းမြင့် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ .. ။ ဘလောင်ဆူဝေလာသော ရမက်ဇောတို့ကို ထိန်းချုပ်လို့ မရတော့ ။ 

" အား ... ဟင့်ဟင့် ။ ရက်ပါ ကိုကိုရဲ့ ... စုပ်လဲစုပ်စမ်းပါ ... အောင်မယ်လေးလေးလေးနော် ... ကျွန်မပြီး တော့မယ်ရှင့် .... စုပ် စုပ် ... အစေ့ကို နာနာစုပ်စမ်းပါရှင် ..... ဟီး .. ရှီး ... "

နောက်ဆုံးတော့ခင်ငြိမ်းမြင့်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ တွန့်လိန်ကော့ပျံပြီး " ပြီး "သွားရလေတော့သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်ကြည်တွေ ဒလဟော ထွက်ကျလာရာ အောင်မင်းကမလွတ်တမ်း ဖမ်းယူသောက်မျိုပြစ်လိုက်သည်။ အောင်မင်းသည် ခင်ငြိမ်းမြင့် စောက်ပတ်လေးကိုအသာခပ်ဖြည်းဖြည်း ဆက်ပြီး ရက်ပေးနေ၏။ တုန်တခိုက်ခိုက် ဖြစ်နေသာ ခင်ငြိမ်းမြင့် ငြိမ်သက်သွားမှပင်ပေါင်ခွကြားမှ မျက်နှာခွာတော့သည်။ ထို့နောက် အိပ်ယာပေါ်လှဲချသည်။ သူ၏ ငပဲချောင်းကြီးကမိုးမျှော်လျှက် ... ။

" ကဲ ... အခု မြင့်မြင့် စုပ်ပေးရမယ့် အလှည့် ရောက်ပြီ ... " 

အောင်မင်းကခပ်ပြုံးပြုံးပြောလိုက်၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့် လှဲနေရာမှ အားယူ ကုန်းထသည်။ အောင်မင်း ခါးဘေးနားတွင်ဒူးထောက်ကာ အသာ ထိုင်ချသည်။ အောင်မင်းလီးတံကြီး အရင်းကို ညာလက်ဖြင့် အသာဆုပ်ကိုင်သည်။

ဘယ်လက်က ဂွေးဥများကို အသာပွတ်သပ်ပေးသည်။ သူမမျက်လုံးလေးများက မှေးစင်းလျှက်လီးချောင်းကြီးကို မက်မောမှု အပြည့်ဖြင့်ကြည့်နေလေ၏။ ကိုသိန်းစိုးသည် ကင်မရာကို အသာချိန်ရင်းမြင်ကွင်းအကောင်းကို စောင့်နေသည်။ ခင်ငြိမ်းမြင့်ခေါင်းလေးက အောက်သို့ စိုက်ကျလာ၏။ သို့ပေမယ့် ကိုသိန်းစိုးထင်နေသလို မဟုတ်ပဲ အောင်မင်းလီးတံကြီးကို မစုပ်သေး၊ .. ဂွေးဥတလုံးကို ဖမ်းဟပ်လိုက်ကာပြွတ်ကနဲမြည်အောင်စုပ်ပေး လိုက်ခြင်းသာဖြစ်ပါသည်။

ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော ဂွေးဥကို လျှာဖြင့်လည်းအသာပတ်ကာ ရက်ပေး နေသေးသည်။ လီးတံအရင်းတွင် ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ကတော့ဂွင်းတိုက်သလို အသာလှုပ်ရှား ပေးနေလေ၏။ အတော်ကြာတော့ ပါးစပ်ထဲမှ ဂွေးဥကိုထုတ်ပစ်ပြီး နောက်တလုံးကို အလားတူ စုပ် ပေးပြန်သည်။သည်တခါတော့ ဂွေးဥကို သွားဖြင့်ပါ မနာမကျင် တဇတ်ဇတ် ကိုက်ပေးနေသေး၏။ 

ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုတဖက်စီပြောင်းကာ အတော်ကြာ စုပ်ပေး ရက်ပေး ကိုက်ပေးနေပြီး နောက်တွင်မူ ခင်ငြိမ်းမြင့် ပါးစပ်ကလီးတံအချောင်းကြီးဘက် ရောက်လာပြန်လေသည်။ အရင်းဘက်မှ စတင်ကာ လျှာလေးနှင့်ထိပြီးရက်လာပေးသည်။ လျှာသည် လီးတံထိပ်သို့ တဖြည်းဖြည်း ရောက်လာလေ၏။

အောင်မင်းအံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်နေရသလို ကိုသိန်းစိုးလည်း ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေလေသည်။ ဓာတ်ပုံတွေလည်းကျကျနန ရိုက်ယူသည်။ ဂွေးဥတွေ စုပ်နေတုန်းက တပုံ ... အခု လီးတံလုံးပါတ် ကို ရက်ပေးနေပုံက တပုံ ..။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်က အပေါ်ဘက်သို့ တက်လာသည်။ 

နီရဲပြဲလန်နေသော လီးဒစ်ကြီးကိုလျှာဖြင့်ပတ်ကာ ရက်ပေးနေပြန်သည်။ လီးတန်ဒစ်ထိပ်မှ သုတ်ရည်ထွက်ရာ ဟတတ အပေါက်လေးကိုတော့ လျှာဖျားလေးဖြင့် ကျကျနန ဖိထိုးထည့်သည်။ မကြာမီ အောင်မင်း လီးတံကြီးကော ဂွေးဥတွေပါတံတွေးတွေဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုလာတော့သည်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပင် ခင်ငြိမ်းမြင့်သည် အောင်မင်း လီးတံကြီးကိုပါးစပ်ထဲ အကုန်ဝင်သွားသည် အထိ ဆတ်ကနဲ ဖမ်းကာ ဟပ်ထည့်လိုက်ပြီး အားရပါးရ အာခေါင်ခြစ်ကာစုပ်ထည့်ပေးလိုက်၏။

" အား ....... တယ်ကောင်းကွာ ... စုပ်စုပ် .. အားရပါးရ ဆက်စုပ်စမ်း မြင့်မြင့် .. "

အရသာအပြတ်တွေ့သွားသော အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းမြင့် ဆံပင်တွေကို ခပ်နာနာလှမ်းဆွဲကာ ပြောလိုက်၏။ သူ့ခါးနှင့် ခြေထောက်တွေ အကြောဆွဲကာ တွန့်လိမ်သွားကြသည်။ ကိုသိန်းစိုးကလည်းခင်ငြိမ်းမြင့် လီးတံကြီးတခုလုံးဝင်အောင် အပီအပြင် စုပ်ပေးနေပုံများကို တပုံပြီးတပုံဆက်တိုက်ရိုက်ယူနေ၏။

လီးတံတချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲရောက်အောင်စုပ်သည့်အခါ ဒစ်ထိပ်ကြီးက ခင်ငြိမ်းမြင့်အာခေါင်ကိုထိမိထောက်မိလေသည်။ တချက်တချက် အန်မလိုပင် ပျို့ပျို့တက်သွားရ၏။ ထိုအခါမျိုးတွင် ပါးစောင်ထဲမှာထိုးတက်လာသော ဖိအားက လီးတံကြီးကို ဖိညှစ်လေသဖြင့် အောင်မင်း ထွန့်ထွန့် လူးရပြန်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ထိုခံစားမှုမျိုး မကြာမကြာရအောင် သူ့လီးတံကြီးကို ခင်ငြိမ်းမြင့် အာခေါင်ထိုးမိသည်အထိကော့ကော့ဆောင့်တင်ပေး၏။ ခင်ငြိမ်းမြင့်ခေါင်းလေးကတော့ တခါခါ ဖြစ်နေရလေတော့သည်။ငါးမိနစ်ခန့်မျှ အားရပါးရ လီးစုပ်ခံပြီးနောက် အောင်မင်းက ခင်ငြိမ်းမြင့် ခေါင်းလေးကို အသာဆွဲဖယ်လိုက်၏။ စုပ်ပေးနေသော လီးချောင်းကြီးက တံတွေးတွေ အရွှဲသားဖြင့် ပါးစပ်ထဲမှ ထွက်လာ လေသည်။

" လိုးတော့ မလို့လား ကိုကို ... " 

ခင်ငြိမ်းမြင့်က မျက်စလေးချီပြီး မေးပြန်သည်။ 

" အေး ... ချတော့မလို့ .." 

" ဘယ်အပေါက်ကို အရင်ချမှာလဲ .. "

ခင်ငြိမ်းမြင့်အမေးစကားကို ကိုသိန်းစိုး ရုတ်တရက် နားမလည်၊ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားမိသည်။ မိန်းမတွေမှာ ချစရာ ဘယ်နှစ်ပေါက်များ ပါလို့လဲ ... ။ 

" မြင့်မြင့်ကကောဘယ်အပေါက် အရင်အလိုးခံချင်လဲ .. ပြောလေ " " ဒါဆို ဖင်အရင်ခံချင်တယ် ကိုကို ရာ .... ။ ဖင်ချပေးနော်.. " 

" ဖြစ်တယ်လေ ... ကုန်းလိုက်စမ်း လေးဘက် .. " 

ကိုသိန်းစိုး မျက်လုံးပြူးရလေပြီ။ ဖင်ကိုလိုးမယ်ဆိုပါ့လား ... ။ အစတုန်းက မိန်းမတွေတွင် စောက်ပတ်တခုသာ လိုးလို့ရသည်ဟု ကိုသိန်းစိုးသိရှိနားလည်ထားခဲ့၏ ခင်ငြိမ်းတင့်နှင့်အောင်မင်း ဖြစ်နေကြသည်ကို ချောင်းကြည့်မိတော့မှအောင်မင်းလီးကို ခင်ငြိမ်းတင့် ပါးစပ်နှင့် စုပ်ပေးတာ မြင်ခဲ့ရသည်။

ထိုအခါ လီးကို မိန်းမ ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီးထိုးသွင်းကာ လိုးလို့ ရကြောင်း အသိတခုတိုးခဲ့ရ၏။ ဟော ... အခု နောက်ထပ် တမျိုး အထူးအဆန်းကြားရပြန်လေပြီ။ ဖင်ကို လဲ လိုးလို့ ရသတဲ့ .. အံ့ရော အံ့ရော ။ ဒီလိုဆိုတော့ မိမိ ဇနီးချောလေးခင်ငြိမ်းတင့် ဖင်ကိုရော အောင်မင်း လိုးနေလေသလားဟု တွေးမိ ပြန်သည်။ဒီလူ နေမှာမဟုတ်ပါဘူး။ခင်ငြိမ်းတင့်ကိုလဲ ဖင်ချပြီးသား နေမှာပါပဲ။ ... ကိုသိန်းစိုး စိတ်မကောင်းသလိုလို ဖြစ်မိသည်။ရမက်ဇောတွေလဲ ထန်လာမိသည်။ .. တွေ့ကြဦးမှာ ပေါ့ တင့်တင့် ရယ် .... ။

တောက် ...ခင်ငြိမ်းမြင့်ကတော့ ဖင်လိုးခံရန် အသင့်ပြင်လေပြီ။ ခုတင်ပေါ် လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်လေ၏။ ဖင်လိုးမည့် ငနဲသား လီးကြီး တဝင့်ဝင့်နှင့် ခယ်မလေးနား တိုးကပ်သွားသည်ကိုခဲအိုဖြစ်သူကိုသိန်းစိုးတယောက် အသည်းတအေးအေးဖြင့် သာ ကြည့်နေမိတော့သည်။ မိမိလည်းခင်ငြိမ်းတင့်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဖင်လိုးပစ်ရဦးမည်ဟု စိတ်ထဲက တေးကာ အံကြိတ်နေမိလေသည်။

" ဆီ မပါဘူးလား ကိုကို ရဲ့ ... " 

ဖင်လိုးခံရန် အသင့်လေးဘက်ကုန်းထားပေးရာမှ ခင်ငြိမ်းမြင့်ကခေါင်းလေးငဲ့ကာ မေးလိုက်သည်။

" ကုန်နေတာ ထပ်မဝယ်ရသေးဘူး မြင့်မြင့်ရဲ့ ... မြို့ထဲကဆေးဆိုင်ကြီးတွေမှာမှ ရတာ။ ... အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး ... တံတွေးရှိသားပဲ ... တံတွေးဆွတ်မှာပေါ့ " 

" အင်း ... ပြီးရော .. ဒါဆိုလဲ တံတွေးဆွတ်ပြီး ချ .. "

" စိတ်ချပါ မြင့်မြင့် ရာ .... ဒီအတိုင်းကြီးတော့ မချပါဘူးစိတ်ချ ... ဟဲဟဲ "

အောင်မင်းက သဘောကျစွာ ရယ်လိုက်ရင်း ခင်ငြိမ်းမြင့် ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ကျကျနနဆွဲဖြဲလိုက်သည်။ စူစူလေး ပေါ်လာသော ဖင်၀ ခရေပွင့်လေးပေါ်သို့ တံတွေးတွေ ပြစ်ကနဲထွေးချလိုက်၏။တံတွေးများ သည် အမြှုပ်တစီစီနှင့် ဖင်ဝတွင် ခနတင်နေကြသေးသည်။ ပြီးမှ အောင်မင်းက ဖင်ကိုပိုဆွဲဖြဲလိုက်မှ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ အသာလျှောဝင်သွားကြ၏။ ထို့နောက်တွင်တော့ အောင်မင်းသည်ခင်ငြိမ်းမြင့် ဖင်ဝသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့လေပြီ။ 

တေ့တေ့သွင်းသွင်း ဆိုသလိုပင် ဖိထိုးချလိုက်ရာတံတွေးတွေရွှဲနေသော ဖင်ဝလေးထဲသို့ လီးဒစ်ကြီး မြုပ်ဝင်သွားသည်။ ခုနက ခင်ငြိမ်းမြင့်အပီစုပ်ပေးထားသဖြင့် လီးတံကြီးကလည်း တံတွေးများ ရွှဲ နေလေရာ ဖင်ရောလီးပါ ချောမွှတ်နေသည်မို့အဝင်က သိပ်တော့ မခက်ခဲပါ။ သို့ပေမယ့် ဖင်ပေါက် ပီပီ စောက်ပတ်လိုမဟုတ်ပဲ ကျဉ်းလှသဖြင့်လီးတိုးဝင်လာသောအခါ ဖင်လိုးခံသူတို့ထုံးစံအတိုင်းပင် ခင်ငြိမ်းမြင့် နာကြင်မှုဝေဒနာကိုကြိတ်မှိတ်ခံစားရလေသည်။

" အာ့ ... ကျွတ်ကျွတ် .. နာတယ် ကိုကိုရ ။ ဖြည်းဖြည်း .... ဖြည်းဖြည်း ....ဟင့်ဟင့် "

ပါးစပ်မှ ညဉ်းသံလေးထွက်ရင်း ခင်ငြိမ်းမြင့် ခေါင်းလေး မော့တက်သွားရသည်။ အောင်မင်းကတော့ 

" ခေါင်းဝင်လျှင် ကိုယ်ဆန့်သည် " 

ဆိုသော စကားလိုပင် ဒစ်ကြီးမြုပ်သွားပြီးပြီဖြစ်သော သူ့လီးကြီးကို တချောင်းလုံးဝင်အောင် ဆက်ကာဆက်ကာ ဖိထိုးသွင်းနေလေသည်။ အလိုးခံဘူးနေကျဖင်ပေါက်ဖြစ်သဖြင့် ကြပ်သည်ဆိုသည့်တိုင် ဖိထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း လီးကြီးက တထစ်ပြီး တထစ်တိုး၍ ဝင်သွားလေသည်။

" အမယ်လေး .... သိပ်မကြမ်းနဲ့ဦးလေ ကိုကိုရဲ့။ ဖင်ထဲမှာကြပ်သိပ်နေသေးတယ် ... အား .... နာလိုက်တာရှင့် .... အမေရေ .. အမေ .. " 

စောက်ကောင်မ ကဲတုန်းကကဲပြီး ခုကျမှ မဆီမဆိုင် အမေကို လာ တနေသေးသည်ဟု ကိုသိန်းစိုး တွေးမိသည်။ အောင်မင်းကတော့ဘာမှ ခွန်းတုန့်မပြန်။ .. ဒီလိုပဲ အစဆို နာပေမယ့် ခနနေတော့ ဆောင့်ပါဦးကိုကိုရဲ့ .. ဖြစ်လာဦးမည်မှန်းသူက သိပြီးသားမဟုတ်လား။ 

အောင်မင်းက လီးကို မှန်မှန်ဖိ၍ဖိ၍သွင်းသည် ... ကိုသိန်းစိုးကလည်းဓာတ်ပုံတွေ တပုံပြီး တပုံ ဆက်၍ ဆက်၍ ရိုက်သည်။ ... အလုပ်တော့ အဖြစ်သား။ မကြာခင် ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ လီးကြီးက အဆုံးဝင်သွားလေပြီ။ ဖင်ခေါင်းတလျှောက်မှ ကြွက်သားများလီးတံကြီးနှင့် အနေတော်လျှော့ပေးကြုံ့ပေးမှု အထာကျကာ သွားစေရန် အောင်မင်းသည် အရင်းထိထိုးထည့်လျှက်သားနှင့် ခန စိမ်ပေးထားလိုက်သေး၏။ ဖင်လိုးမှုတွင် ဤအဆင့်က အရေးကြီးသည် ..။

စောက်ပတ်လို တခါတည်းလိုးချလိုက်ပါက အခန့် မသင့်လျှင် ခံရသူမိန်းကလေး ဖင်ကွဲသွားနိုင်၏။ ကံမကောင်းပါက စအိုပေါက်ပြီး ဆေးရုံပင် ပို့ရ တတ်လေသည်။ ခနစိမ်ထားပေးပြီးနောက်တွင်တော့အောင်မင်း ဖင်လိုးပွဲကြီး စလေပြီ။ 

ပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက် ..ဆောင့်ထိုးပြန်သွင်းလိုက်နှင့် မှန်မှန်ကြီး လိုးပေးနေလေ တော့၏။ လိုးဆောင့်ရာတွင်လည်းလီးကိုတည့်တည့်တမျိုး .. ဘေးဘက်မှ စောင်းပြီး တခါ .. အပေါ်မှ ဖိထိုးချလျှက်တနည်း .. ဘက်ပေါင်းစုံဒေါင့်ပေါင်းစုံပြောင်းပြီး လိုးဆောင့်နေခြင်းဖြစ်၏။ အောင်မင်း၏ ကိုယ်က ကွယ်နေသဖြင့်ခင်ငြိမ်းမြင့်ဖင်လေးထဲ အောင်မင်းလီးကြီးဝင်နေပုံကို ကိုသိန်းစိုး သေသေချာချာ မမြင်ရ။ .. သို့ပေမယ့်ဘေးစောင်းလိုးသွင်းလိုက်လျှင်တော့ စအိုထဲသို့ လီးတံကြီး ဝင်ထွက်ပုံကို ဖြတ်ကနဲမြင်ရသည်။

အထူးသဖြင့်တော့ အပေါ်မှ ဆောင့်လိုးချချိန်များတွင် မြင်ကွင်းက အကောင်းဆုံး ။ အားရပါးရဓာတ်ပုံတွေရိုက်ယူနေလိုက်မိသည်မှာ ခနလေးနှင့်ပင် ဖလင်တလိပ် ကုန်သွားလေတော့၏ ဖလင်လိပ်အပိုမထည့်လာခဲ့မိသည့်အတွက် ကိုသိန်းစိုး မိမိကိုယ်ကို နောင်တ ရလို့ မဆုံး ... ။ 

ဘာပဲပြောပြော ပွဲကအခုမှအစရှိသေးသည်။ .. ရှေ့လျှောက် ဒီ့ထက်ကောင်းတာတွေ လာလိမ့်ဦးမည် ဟု သိနေသောကိုသိန်းစိုးသည် ဖလင်ထပ်သွားဝယ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ကိုသိန်းစိုး အိမ်ထဲမှအသာပြန်ထွက်ခဲ့သည်။ တံခါးကိုလဲ မူလ လက်ရာအတိုင်း အသာပြန်စေ့ပေး ထားခဲ့လိုက်၏။ဒဂုံမြို့သစ်တွင်နေသာနေရသည် .. ဒဂုံမြို့သစ်မှ ဈေးဆိုင်တွေကို ကိုသိန်းစိုး မကျွမ်းပါ။ ဒဂုံမြောက်ပိုင်းတွင် စတိုးဆိုင်တို့စူပါမားကက်တို့ဆိုသည်ကလည်း ရှားပါးလှပါဘိခြင်း ... ။ 

ဘယ်နေရာတွင် ဖလင်ဝယ်လို့ ရမှန်း သူမသိတော့ တဝဲလည်လည်ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးတော့ မတတ်နိုင်ပဲ တာမွေဘက်အထိ ပြန်လာရကာတာမွေအဝိုင်းထိပ်မှ ဆိုင်တခုတွင် ဖလင် ၃ လိပ် ထပ်ပြီး ဝယ်လိုက်လေ၏။ခရီးကဖင့်တော့ အချိန်ကအတော်ကြီးကို ကြာသွားရသည်။ ကိုသိန်းစိုး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်တံခါးက ခြေရာလက်ရာမပျက်စေ့မြဲစေ့လျှက်သား .. ။ 

အသံတွေက အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ပေါ်မြဲ ထွက်ပေါ်နေလျှက်သား .. ။ အိမ်ထဲမှာခင်ငြိမ်းမြင့်နှင့် အောင်မင်း၏ နှစ်ပါးသွားဇာတ်က ဆက်မြဲဆက်လျှက် ရှိပေလိမ့်ဦးမည်။ ဒီလူ တော်တော်လဲလိုးနိုင်သည့် လူပေ ပဲ ... ။စောစောကလိုပင် အိပ်ခန်းနားသို့ ကိုသိန်းစိုး အသာချဉ်းကပ်၏။ ကင်မရာကိုမြှောက်ကိုင်လိုက်မှ ဖလင်မလဲရသေးသည်ကို သတိရကာ ရိုက်ပြီးသားဖလင်လိပ်ကို ရစ်ပြီးပြန်ထုတ်၊ဖလင်လိပ်အသစ် ထည့် .. လုပ်နေရသေးသည်။

အကောင်းစား ကင်မရာဖြစ်ကာ တော်တော်များများ လုပ်ဆောင်ချက် တွေက အော်တိုမက်တစ် ဖြစ်သဖြင့် ဖလင်လဲတာ ဘာမှ သိပ်မကြာလိုက်ပါ။ သို့ပေမယ့်ကိုသိန်းစိုး ကတော့ ဤမျှအချိန်လေးကိုပင် ကြာလှသည် အောက်မေ့မိလေသည်။ဖလင်အသစ်ထည့်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းနားသို့ ကိုသိန်းစိုး ပြန်လည်ချဉ်းကပ်၏။ ဟတတ ခန်းဆီး ကြားမှအထဲသို့ အသာချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ .. ကိုသိန်းစိုး မျက်လုံးတွေ အဝိုင်းသားဖြစ်သွားရလေသည်။

ခုတင်ကြီးပေါ်တွင် ခယ်မလေးခင်ငြိမ်းမြင့်နှင့် ကာမသူခိုး အောင်မင်းသာ မကတော့ ...။ သူ့ ရှုမငြီးသည့်ချစ်ဇနီးလေး ခင်ငြိမ်းတင့် ပါ အတူရောက်နေလေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၍ ဖြစ်ပါ၏ သုံးယောက်လုံးအဝတ်မပါ ကိုယ်လုံးတီးတွေနှင့် ... ။

အောင်မင်းသည် ညီအစ်မနှစ်ဖော် အတူခေါ်ကာ " တူးဘိုင်ဝမ်း " ကောင်းကောင်းကြီးကို ပျော်ပါး နေလေသည်။ တော်တော်လေး အနားယူလိုက်ရသော ခင်ငြိမ်းတင့်သည်အားအင်ပြန်ပြည့်လာချိန်တွင် အောင်မင်းက လည်းပဲ သူပိုဖီးလ်လာသော ခင်ငြိမ်းတင့်မပါပဲနှင့် ခင်ငြိမ်းမြင့်ကိုချည်း လိုးနေရတာ အာသာမပြေ ဖြစ်လာသောကြောင့် ခင်ငြိမ်းတင့်ကို အိပ်နေရာမှအတင်းသွားဆွဲခေါ်ထုတ်လာခဲ့ခြင်းပင် ဖြစ်ပါလေ တော့သတည်း ။ 


အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>