Saturday, October 24, 2020

မှားမိလေသော အခါ (စ/ဆုံး)

မှားမိလေသော အခါ  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သက်ထွေး ရင်တွေ အရမ်းခုန်နေမိသည်။ သူတကယ်ပဲ ကြုံရတော့မည်လား။ ဒါမှ မဟုတ် သူ့ကို အင်သွားတာလား၊ မကြာခင် အဖြေပေါ်တော့မှာပဲလေ။

သူဆိုင်ကယ် အစုတ်ကလေး နှင့် စစ်ကိုင်းတံတားကို ဖြတ်ကာ သူငယ်ချင်းတယောက်ညွှန်လိုက်သော ဟက်ပီးဟော်တယ် လေးသို့ ရောက်လာခဲ့သည်။ ကောင်တာက ကောင်ကလေးကို တနေ့လုံးတခန်းယူမည် ညမအိပ်ဟု ပြောကာ အခန်းတခု ယူကာ ပိုက်ဆံပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ အခန်းရှိရာသို့ တက်လာလိုက်သည်။

အခန်းလေး ထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်လေး တလုံး နှင့် သိပ်အကျယ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း သပ်သပ်ယပ်ယပ် ရှိသည်။ အတွင်းထဲက တံခါးလေးတချပ်တွေ့လို့ တွန်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ဝရံတာ သေးသေးလေး တွေ့ရသည်။ မြို့ပြရှုခင်းတွေ တွေ့နေရသည်။ တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ မှန်ပြတင်းပေါက်တွေက အလင်းရောင်အပြည့်ဝင်နေသည်။ သို့သော်လည်း အပြင်ဘက်က မူ အခန်းထဲကို မမြင်ရပေ။

သူ့ဖုံးလေးကို ထုတ်ကာ မက်ဆေ့ဂျာမှ နေ၍ အခန်းနံပါတ်ကို ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဟော်တယ်နာမည် နှင့် လိပ်စာ ကတော့ ပြောပြီးသား။ ရေချိုးခန်း က ရေပန်း တွေ့တော့ ရေချိုးချင်စိတ်ပေါက်သွားသဖြင့် အင်္ကျီဘောင်းဘီတွေ ချွတ်ကာ ရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်သည်။ 

ရေနွေးနွေး ဖြင့် အားရအောင် ချိုးလိုက် ရသဖြင့် လူလည်း တအားလန်းဆန်းသွားသည်။ခေါင်း ခြောက်အောင်သုတ် ကိုယ်လုံးကို သုတ်ပြီး ထို မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို ပဲ ခါးမှာ ပတ်ကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။

“ ဒေါက်....ဒေါက်”

သက်ထွေး တံခါးကို သွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တီတီလေး ပိတောက်ဝါရောင် ဝမ်းဆက်ဖြင့် လှနေသည်။ ဆံပင်ကို လည်း တပတ်လျှို ထုံးထားပြီး အစကို ပုခုံးမှ ဘယ်ဘက်ရင်ပေါ်ချထားသည်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီအကျပ်မို့ မို့မေါက်သော ရွှေရင်အစုံ က လုံးကြွ နေသည်။

“ ဟဲ့ လမ်းဖယ်ပေးအုံးလေ လူကို မမြင်ဘူးတာကျနေတာပဲ”

သက်ထွေး ကမန်းကတန်းလမ်းဖယ်ပေးလိုက်သည်။ တီတီလေး အခန်းထဲ ဝင်ပြီးတာနှင့် တံခါးကို ပိတ်ကာ ဂျက်ထိုးလိုက်သည်။

“ တီတီလေး ကလည်း အရမ်းလှနေတာကိုးဗျ”

သက်ထွေးက အခန်းထဲ ဝင်ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်ကြည့်နေသော သူ့တီတီလေး ခေါ် ဒေါ်စိမ်းနု ကို အနောက်ဖက်မှ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထမိန် အဝါဗြောင်သားအောင်မှ ကားစွံ့နေသော အိုးကြီး မှာ လုံးကြွ ဖုထစ်နေသည်။ 

လမ်းလျှောက်လိုက်တော့လည်း တုံခါနေသည်။ တချို့ စော်ကြီးတွေလို ဖင်မာ ကြီးမဟုတ်ခြေ။

“ အခန်းလေး က မဆိုးပါဘူး”

ပြောရင်း က သူ့ဖက်လှည့်လာတဲ့ တီတီလေးကို သက်ထွေး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။တီတီလေးက သူ့ရင်ဘတ်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထားရင်းက၊

“ ဟဲ့ဟဲ့ အင်္ကျီတွေကြေကုန်မယ် ခနလေး”

ဟု ပြောလိုက်ရာ သက်ထွေးက မချင့်မရဲဖြင့် လွတ်လိုက်ရလေသည်။

“ အာ့တာဆိုလည်း ချွတ်ဗျာ “

ဟု ပြောရင်း သူ့ခါးမှာ ပတ်ထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်လေသည်။ တီတီလေးကို လိုးရတော့မည်ဟု အတွေးနှင့် အခုတော့ ဟော်တယ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုသည့် အသိက သူ့လီးကြီးကို မာတောင်ထ နေစေသဖြင့် သဘက်အကျွတ်တွင် ဖြောင်းကနဲ ခုန်ထွက်လာလေသည်။

“ အို ခစ်ခစ် ဘယ့်နှယ့်ဟာ လည်း အရှက်လည်းမရှိဘူးတကယ်တည်း”

“ ဟာ တီတီလေး ကလည်း ကလေးတောင် နှစ်ယောက် ရပြီးနေပြီ အဆန်းလုပ်လို့ ရှက်နေသေးတယ်”

“ ဟဲ့ ငါ့ယောက်ျား က အမှောင်ထဲမှာ ပဲ ထမိန်လှန်လုပ်တာဟဲ့ နင့်လို အရှက်မရှိ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးမဟုတ်ဘူး”

“ ကဲပါဗျာ ထားပါတော့.. ချွတ်ပါတော့ ဒီမှာ ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ်”

“ ဒီမှာစောင့်”

ဒေါ်စိမ်းနု က ပြောင်စပ်စပ်မျက်နှာပေးနှင့် သူ့ကို လက်ညိုးလေးဖြင့် ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားလေသည်။ သက်ထွေး က ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်းက သူ့လီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်နှစ်ချက် ဆောင့်လိုက်ရင်း အခု လက်ရှိ အဖြစ်သို့ ရောက်လာရသည့် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်တွေးနေမိသည်။

..........................................................................

သက်ထွေး ငယ်စဉ် က စိမ်းနု မှာ သက်ထွေး တို့ အိမ်မှာ နေလေသည်။ သက်ထွေး နှင့် တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်သည်။ သက်ထွေး အမေ တင်ရီ မှာ သူတို့ မောင်နှမ ထဲတွင် အကြီးဆုံး ဖြစ်ပြီး အလတ် ယောက်ျားလေး တင်ဦး နှင့် အငယ်ဆုံး ညီမလေးမှာ တင်သီ  ဖြစ်သည်။ သက်ထွေး အဖေမှာလည်း မောင်နှမ သုံးယောက် ရှိသည်။

အမ အကြီးဆုံးမှာ ဒေါ်မေဝင်း ဖြစ်ပြီး ညီမ အငယ်ဆုံးမှာ စိမ်းနု ဖြစ်လေသည်။သက်ထွေး နှင့် စိမ်းနု မှာ တူအရီး ဖြစ်ကြသော်လည်း အသက်က ၇နှစ်လောက်သာကွာလေသည်။ စိမ်းနု ဆယ်တန်းအောင် တော့ သက်ထွေးမှာ ခလေးသာသာ ရှိသေးသည်။ ထိုအချိန်ထိ သက်ထွေးမှာ စိမ်းနု နှင့် အိပ်ရသေးသည်။

စိမ်းနု က ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တက္ကသိုလ် တက်တော့ အပျို ဖြန်းဖြစ် အပေါင်းအသင်းစုံ ပြီး ဆက်ခ် ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ သို့သော်လည်း ရီးစား မထားရဲ၊ သူများ တွေ အတွေ့အကြုံ တွေကို ကြားရတော့ ရင်ခုံသည်။ ကိုယ့်ပိပိလေးကို သာ ပွတ်ရင်း အရသာ ခံတတ်လာသည်။ တခါတလေ ညဘက် အိပ်မပျော် လူးလွန့်ရင်းက တခြင်ထောင်ထဲ အိပ်နေသည့် တူလေး သက်ထွေး ကို ကြည့်မိသည်။ဒီကောင်လေးက လည်း အိပ်တာ ကြမ်းသည်။ ပုဆိုးတောင် အခုမှ စဝတ်တာမို့ ညလည်ဆိုလျှင် ပုဆိုးက လည်ပင်းကွင်းလုံးစွတ်နေသည်။

သူမ လက်ညိုးသာသာလောက် လီးကလေးက လည်း ငေါက်တောက်ထောင်နေသည်။ စိမ်းနု တဏှာစိတ်တွေထလာတော့ အသာကိုင်ကြည့်မိ သည်။ သက်ထွေးက တနေ့လုံးမျောက်ရှုံးအောင် ဆော့ထားသူမို့ ညအိပ်ရင် နိုးဖို့ မလွယ်ပေ။ ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနု အဖို့ တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။

သူများတွေ ပြောတာ စာအုပ်တွေထဲ ဖတ်ဖူးတာတွေကို စမ်းကြည့်ချင်မိသည်။ ရီးစားလည်း မရှိသေးတော့ ညဘက် ခြင်ထောင်ထဲ ဒီလီးကလေး က သူမ အတွက် လက်တွေ့ စမ်းသပ်ကြည့်ဖို့ အတော်ဖြစ်လာရသည်။ ပထမ လက်ဖြင့် သာ ကိုင် တွယ် ပွတ်သပ်ပေးသည်။

နောက်တော့ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်ပေးသည်။ သက်ထွေးက ဘယ်တော့မှ မသိလိုက်၊ ထို့ကြောင့်လည်း တဖြည်းဖြည်း ရဲလာခဲ့သည်။ နေ့တိုင်းလိုလို သက်ထွေး လီးကလေးကို ငုံစုပ်ပေးသည်။ စုပ်နေရင်းကမှ သူမ ပိပိလေး ကို ပွတ်သည်။ စေ့စေ့လေးကို ပွတ်ခြေပေးသည်။ 

စောက်စေ့လေး ကျင်တက်ပြီး ပြီးသွားရသည်။ ထိုမှ တဆင့်တက်ကာ သက်ထွေး ပက်လက်လှန်စေပြီး သူမ စုပ်ထားသဖြင့် ထောင်မတ်နေသော လီးကလေးအပေါ် ခွ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်သွင်းသည် သူမ လက်ချောင်းလေးထက် နည်းနည်းပဲ ကြီးသည်မို့ ပထမတော့ ကျပ်သေးသည်နောက်တော့ လီးချောင်းလေး အထဲထိ ဝင်သွားသည်။

ထို့ကြောင့်လည်း စိမ်းနုတယောက် သက်ထွေး အပေါ်ခွကာ လိုးတော့သည်။ သူမ သာ ပြီးသွားသည်။ သက်ထွေးက တော့ ဘာမှ မသိ။

.........................................................................................

ဤသို့ဖြင့် ရက်တွေလတွေ ကြာတော့ သက်ထွေး လီးလေးက တဖြည်းဖြည်း ကြီးလာသည်။ စိမ်းနု ဂွင်းတိုက်ပေးပေး နေသဖြင့် ဒစ်လည်း စောစောစီးစီး ပြုတ်နေပြီ။ တခါတလေ သက်ထွေး သူ့လီးလေး တင်းလို့ နိုးလာလျှင် သူ့တီတီလေး က သူ့လီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်နေတာကို တွေ့ရတတ် သည်။ တကယ်တော့ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာ။ 

တနေ့ တော့ စိမ်းနုတယောက် သက်ထွေး လီး လေးကို စုပ်ပေးနေရင်း လီးကလေးက တဆတ်ဆတ် တုံကာ အရည်တွေ သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည်။ ပထမတော့ သက်ထွေး သေးပေါက်လိုက်သည်ဟု ထင်လိုက်သော်လည်း အေားကားတွေ သူငယ်ချင်းများ နှင့် ကြည့်ဖူးနေပြီ ဖြစ်သော စိမ်းနု တယောက် ချက်ခြင်း သိလိုက်သည်။ 

သက်ထွေး လူပျို ဖြစ်ပြီဟု။ ထိုအခါ သူမ ပိပိလေးထဲ မထည့်ရဲ တော့၊ တော်ကြာ မတော်တဆ ဘိုက်ကြီးရင် ဒုက္ခ ရောက်မည်မဟုတ်လား။ ဂွင်းတိုက်၊ လီးစုပ် သာလုပ်တော့သည်။

သက်ထွေး တခါတလေ နိုးလာလျှင် ခါးလေး ကော့ကော့ပေးကာ ဆောင့်တတ်သည်။ လူကြီး တွေကို ပြန်မပြောရဘူးဟု ပြောထားရာ သက်ထွေးလည်း သဘောတူသည်။ သူလည်း ကောင်းနေတာကိုး။နောက်တော့ စိမ်းနု ကျောင်းပြီးသွားကာ အလုပ်လုပ်ဖို့ ရန်ကုန်ထွက်သွားသည်။ ရှေ့နေမ တယောက်ဖြစ်လာသည်။  ယောက်ျားရသည်။ အဖြစ်အပျက်တို့ မှာ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်လျှင် မြန်လှသည်ဟု ထင်ရလေသည်။

ထိုသို့ သူ့ တီတီလေး မရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း သက်ထွေးလည်း ဆယ်တန်းအောင် တက္ကသိုလ်တက် ကျောင်းပြီး လို့ ကိုယ်ပိုင် စာအုပ်ထုတ်ဝေလေး တခု လုပ်နေသည်။ ရီးစားလည်း ထားလိုက် ပြတ်လိုက်၊ တခါတလေ ဖာသွားချလိုက် ဖြင့် မိန်းမ အတွေ့အကြုံတော့ ရှိနေပြီ သို့သော်လည်း တည်တည်တန့်တန့် ယူဖို့ မိန်းမ တော့ မရှိသေး။ အင်တာနက် က အောစာတွေ လည်း ဖတ်တတ်နေပြီ။ 

အဲဒီထဲက မှ အင်းစက် ကို စိတ်ဝင်စားမိလာသည်။ သူ့ တီတီလေး နှင့် ငယ်စဉ်တုန်းက ဖြစ်တာလေးတွေကို ပြန်တွေးမိပြီး အဲတုန်းက လိင်ကိစ္စ တွေ သူဘာမှ မသိခဲ့သည်ကို နောက်တရမိသည်။ သူ့တီတီလေး က သူ့ကို အသုံးချသွားသည်ဟု ခံပြင်းမိသည်။  မိန်းမ လည်းမရသေးသော လူပျို မို့ မိဘ အိမ်မှာပဲ ကပ်နေသည်။ 

အဖေ က အင်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ မို့ အလုပ်များသည်။ ဝင်ငွေလည်း ကောင်းတော့ အမေ အလုပ်လုပ်စရာ မလို အိမ်မှာ ပဲ နေသည်။ သား နှင့် လင် စားဖို့ ကောင်းကောင်း ချက်ပြုတ်ပေးသည်။ အဝတ်လည်း ကိုယ်တိုင်လျှော်သည်။ တခါတလေ မှသာ ကောင်မလေး တွေကို ခိုင်းတတ်သည်။ 

သက်ထွေး အလုပ်က လည်း နေ့စဉ် နာရီနဲ့ အမျှလုပ်နေရသော အလုပ် မဟုတ်၊ တခါတလေ တနေ့လုံး လုပ်စရာ မရှိ အားနေတတ် သဖြင့် အိပ်ယာပေါ် စာအုပ်တအုပ်ဖြင့် အပျင်းဆန့်နေတတ်သည်။ ထိုသို့ အားလပ်နေချိန်တွင် အောစာ တွေကို ပိုဖတ်မိသည်။ 

အင်တာနက်မှ လည်း ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်မိသည်။ အင်းစက်တွေ ကို ထူးခြားသဖြင့် လည်းကောင်း၊ တီတီလေး ကို စိတ်ထဲမှ မဖျောက် နိုင်တာက တကြောင်းကြောင့် ပိုကြည့်ဖြစ်သည်။ ပိုကြည့်မိတော့ ဂျပန်ကားတွေ မှာ ကောင်လေး တွေ အမေ နှင့် ဖြစ်သော ကားတွေ အများကြီး တွေ့ရလေသည်။ 

အိမ်မှာ ထမင်းဟင်းချက်၊ အိမ်ရှင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ် ကြမ်းတိုက် စသဖြင့် လုပ်သော ဂျပန်အိမ်ရှင်မ များ၊ ယောက်ျား အလုပ်သွား လျှင် အိမ် က သား နှင့် ဖြစ်ကြ သည့် ကားတွေ အလွန်များသည်။ အဲလို ကားတွေ ကြည့်ဖြစ်ရင်းက အိမ် က အမေ ကို သတိထားမိလာသည်။ သူ့အမေ ကတော့ ဂျပန်မ တွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါး မဟုတ် အသားက ဖြူသော်လည်း အကိတ်ကြီး ဖြစ်သည်။ 

အာရပ်မ ကြီးတွေ လို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း နှင့် ထွားထွားကြီး ဖြစ်သည်။ ဖင်လုံးကြီးများမှာ လုံးဝန်း ပြီး အနောက်သို့လည်း ကောက်ချိတ် ကာ လမ်းလျှောက်လျှင် တလုံးတက် တလုံးဆင်း လှုပ်ရှားတုံခါနေသည်။ 

ခါးမှာ လည်း သေးကျင် သဖြင့် ဖင်ကြီးက ပိုကားနေသည်ဟု ထင်ရသည်။ ရင်သား အစုံ ကလည်း ထွားသည်။ အင်္ကျီ ရင်ဖုံး ဝတ်ထားလျှင် ကျွဲကော်သီး နှစ်လုံး အောက်မှာ ထည့်ထားသည့်အလား ဖေါင်းမို့ ထွက်နေသည်။တခါတလေ သူ အိပ်ယာပေါ် မှာ လှဲပြီး စာဖတ်နေချိန်၊ သူ့အခန်းထဲ လာပြီး တံပြက်စည်းလှဲ အမှိုက်ကောက်လုပ်တတ်သည်။ 

ထိုအချိန်တွင် စာဖတ်သလို နှင့်၊ မသိမသာ ခိုးကြည့်တတ်သည်။ ကြမ်းပေါ်က အမှိုက်ကို ကုံးကောက်လိုက်လျှင် ဖင်ကြီး နှစ်လုံးက ကားထွက်လာသည်။ သက်ထွေး သူ့လီး ထောက်ထလာတာကို မမြင်ရအောင် ပေါင်နှစ်လုံး ဖြင့် ညှပ်ထား ရသည်။ ကိုယ့်အမေ မပြစ်မှားကောင်းဘူးလေ ဟု ဆိုတာ စိတ်ကို တခြားနေရာလွဲရသည်။

တခါတလေ နေ့လည် နေ့ခင်း သက်ထွေး အိမ် မှာ ရှိချိန်ဆိုလျှင် သူမ တို့ အိပ်ခန်းကို တက်ပြီး တရေးတမော အိပ်တတ်သည်။ ထိုအခါများ တွင် သက်ထွေး ဘာရယ်မဟုတ် သွားချောင်းတတ်သည်။ 

သူ့အမေ တို့ အခန်းတံခါးမှာ ဘယ်တော့မှ ပိတ်ထားလေ့မရှိ အခန်းစီးကာ ကာထားသည်။ ထို့ကြောင့် တခါ သူတို့ အခန်းရှေ့မှ ဖြတ်သွားရင်း သူ့အမေ ကုတင်ပေါ်မှာ အခန်းဝကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှပြီး ထမိန်မှာ အနည်းငယ်လန်နေတော့ မြင်နေရသည့် ခြေသလုံးသား ဖွေးဖွေး များက သက်ထွေးကို ရင်ခုံ မြန်စေသည်။ 

ချောင်းကြည့်တာလောက်က တော့ ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဟု တွေးကာ ချောင်းရင်းမှ အရသာ တွေ့သွားသည်။ တခါတလေ ဒူးထောင် ပြီး ပက်လက်အိပ်နေလျှင် ပေါင်အရင်း အသားများကို တွေ့ရသည်။သူ့အမေ ပေါင်လုံးက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် မို့ စောက်ဖုတ်ကို တော့ သေခြာမတွေ့ရခြေ။ သို့ပေမဲ့ မြင်လို မြင်ငြား အခွင့်ရတာ နှင့် သွားချောင်းလေ့ရှိသည်။

ဖြစ်ချင်တော့ တနေ့၊ သက်ထွေး  ညနေစောင်း အပြင်က ပြန်လာတော့ နည်းနည်းမှောင်နေပြီ၊ သူငယ်ချင်းတွေ နှင့် သောက်လာတော့ နည်းနည်းလည်း ရီဝေနေသည်။ 

အောက်ထပ်မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ၊ သူတို့ အိမ်မှာ က အောက်ထပ်မှာ ဧည့်ခန်း ထမင်းစားခန်း မီးဖို ရှိသည်။ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်ခန်းသုံးခန်း ရှိသည်။ သူ့အမေ က အိမ်မှာ အမြဲ ရှိသူမို့ အပေါ်ထပ်မှာရောက်နေမှာပဲ ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ 

အိပ်များနေသလား ဟု တွေးရင်း ချောင်းဖို့ အကြံ နှင့် ခြေဖျားထောက် တက်လာခဲ့သည်။ သူ့အမေ အခန်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိ၊ သက်ထွေး ဦးနှောက်စားသွားသည်။ သို့ နှင့် သူ့အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ မှ အံအားသင့်သွားသည်။ သူ့အခန်းပြတင်းပေါက် မှာ မဟတဟ လေး စေ့ထားပြီး ထို ပြတင်းပေါက် ကြားမှ အောက်ကို ငုံ့ချောင်းနေတာက သူ့အမေ ဒေါ်တင်ရီ။

“ ဟာ အမေ ဘာလုပ်”

“ ရှုး ရှုး”

အမေ က သူ့ဘက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း က သူမ နူတ်ခမ်းပေါ်မှာ လက်ညိုးထောင် ကာ အသံမထွက်ဖို့ ပြောသည်။ အပြင်မှာ မှောင်နေရသည့်အထဲ ပြတင်းပေါက်ကို စေ့ထားတော့အခန်းထဲ မှာ နည်းနည်းမှောင်နေသည်။ နောက်တော့ သူ့ကို လက်ယပ်ခေါ်ပြီး သူမ ချောင်းနေသော အပေါက်မှ ကြည့်ခိုင်းသည်။

“ ဟာ”

သက်ထွေး ချက်ချင်း မျက်လုံးကျယ်သွားရသည်။ သူ့အမေ ချောင်းနေသည်က သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အိမ်က သူ့ဦးလေး ဦးတင်ဦးတို့ အိမ်၊ ထိုအိမ် က သက်ထွေး နှင့် ကပ်ရက် အောက်ဖက် အခန်းမှာက ဦးတင်ဦး တို့ လင်မယား အိပ်ခန်း၊ ထိုအခန်းကို ကာထားသော သစ်သား နံံ့ အပေါ်ဘက်တွင် ကြက်တူရွေး တန်းလို သစ်သား အချောင်းအချောင်းများဖြင့်လေဝင်ကောင်းအောင်လုပ်ထားသဖြင့် အပေါက်များ ဖြစ်နေသည်။

သာမန်ဆို အတွင်းသို့ မမြင်ရသော်လည်း အခုအပြင်ဖက်မှာ မှောင်နေပြီး အခန်းတွင်းမှာလည်း မီးချောင်းထွန်းထားသဖြင့် သူတို့ လင်မယား အိပ်ယာကို အထင်းသားမြင်နေရသည်။ သူတို့ လင်မယား ပွဲကြမ်းနေကြချိန်ဖြစ်လေသည်။ လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ဖြစ်နေကြသည်။ ဦးလေး မိန်းမ က လေးဘက်ထောက်ပေးထားကာ ဦးလေး က ဒေါ့ကီ ဆွဲနေချိန်ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေး တို့ ချောင်းသည့် နေရာမှာ ပြတင်းပေါက် တံခါးရွက် နှစ်ခု ဆုံရာကို နည်းနည်းဟထားသည်ကနေ ချောင်းတာမို့ အကွဲကြောင်းက အထက်အောက် ဖြစ်နေသည်၊ နောက်ပြီး ဦးလေးတို့ အခန်း က အပေါက်မှာလည်း သိပ်အရှည်ကြီး မဟုတ်သဖြင့် မြင်ရသည့်နေရာက ကျဉ်းကျဉ်းကလေးသာဖြစ်သည်။ 

ရှင်းအောင် ရေးရလျှင် ခေါင်းနှစ်လုံးကို ထိဆင့်ပြီး ချောင်းမှ နှစ်ယောက်မြင်ရမည်ဖြစ်လေသည်။ သက်ထွေးကို ဘာလဲ ဆိုတာ ပြပြီးပြီမို့ ဒေါ်တင်ရီ က သက်ထွေးကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သူမ က ချောင်းပြန်လေသည်။ သက်ထွေးက လေသံ တိုးတိုးဖြင့်.

“ သားလည်း ကြည့်ချင်တယ်လေ”

ဟု ပူဆာတော့ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ကြည့်ကာ သူမ ခေါင်းအပေါ်သို ထိုးပြပြီး သူမ ကိုယ်ကို အသာ ကုံးပေးလိုက်သည်။ သူမ ခေါင်းပေါ်က နေချောင်းဟု ဆိုခြင်းမို့ သက်ထွေးက သူ့အမေ နောက်ဘက်မှ နေပြီး ကုံးချောင်းဖို့ ပြင်သည်။ သူ့အမေ ကိုယ်က ထွားသည်မို့ လူချင်းမထိပဲတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်၊ သက်ထွေး ဂရုမစိုက်တော့ သူ့အမေ အနောက်မှ ကပ်ရပ်ကာ သူလည်းကုံးကာ ချောင်းတော့သည်။ 

ဟိုမှာက ပွဲကောင်းနေလေပြီ။ သက်ထွေးမှာ သူ့အမေ က သူ့မောင် လင်မယားလိုးနေသည်ကို ဘာလို့ ချောင်းတာလဲ နားမလည်နိုင် သို့သော်လည်း မြင်နေရသော မြင်ကွင်းနှင့် သူ့ပေါင်ခြံ နှင့် ဖိမိနေသော သူ့အမေ ဖင်သား အိအိ ကြီးတွေက သူ့လီးကို မာတောင်လာစေခဲ့သည်။ ဘယ်လိုမှ သတိမထားမိချိန်မှာပင် သူ့ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးက သူ့အမေ ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုကြားကို တိုးဝင်သွားလေပြီ။

ထမိန် နှင့် ပုဆိုး ပါးပါး လေး နှစ်ခု ခံနေသောလည်း သူ့လီးကြီး အနွေးဓါတ် နှင့် သူ့အမေ ဖင်အအေးဓါတ်တို့ က တယောက် နှင့် တယောက် သိနေကြလေပြီ။ 

သူ့လီးကြီးမှာ သူတချိန်လုံးမှန်းထု နေခဲ့ရသည့် သူ့အမေ ဖင်ကြားသို့ တိုးဝင်ပွတ်တိုက်နေပြီ ဆိုတော့ သူ့ဦးလေး လင်မယား လိုးပွဲကို သက်ထွေး စိတ်မဝင်စားတော့၊ သူ့ကိုယ်ကို အသာလေး အောက်နှိမ့်ချလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက အောက်က ထောင်ထိုးသလို ဖြစ်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ မပါသော သူ့အမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထမိန်ပါးပါး တလျှာခြား၍ ပွတ်မိသွားသည်။ 

ဒေါ်တင်ရီ ဒူးတွေ ညွတ်ခွေသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဘောင်ကို လှမ်းထိန်း ကိုင်လိုက်ရသည်။ သူမ ဖင်ကြီးလည်း အနောက်ကို ကော့ပေးသလို ဖြစ်သွားသဖြင့် သက်ထွေး လီးထိပ်ကြီးက သူမ စောက်စေ့နေရာကို ထိထိမိမိ ထိုးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။ သက်ထွေး လက်တွေက သူ့အမေ ပေါင်တန် အရင်းတွေကို လက်ဖြင့် တဖက်တချက်ဆုပ်ကိုင်ထားမိ နေပြီး သူ့ဖင်ကို ကော့ကာ ကော့ကာ လီးထိပ်ကြီးဖြင့် အကွဲကြောင်းနေရာလေးကို ထိုးမိနေပြီ။

ဒေါ်တင်ရီလည်း မျက်စေ့ကို မှိတ်ကာ ပြတင်းပေါက် ဘောင်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင် ရင်းက သူမ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးနေမိလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် သူတို့ အိမ်ရှေ့ ကျောက်လမ်းပေါ်ကားတစီးဝင်လာပြီး ထိုးရပ်လိုက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ သူ့အဖေ အိမ်ပြန်လာပြီ။ 

ဒေါ်တင်ရီလည်း ဗြုန်းကနဲ့ ထရပ်လိုက်သလို သက်ထွေးလည်း ကမန်းကတန်း နောက်ဆုပ်ရပ်လိုက်မိသည်။ ဒေါ်တင်ရီ တယောက် တဝုန်းဝုန်း နှင့် အိမ်အောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းသွားလေသည်။ သက်ထွေးလည်း ပြတင်းပေါက် ကိုသွားပြီး သူ့ဦးလေး အခန်းကို ငုံကြည့်လိုက်တော့..

“ ဟောဗျာ”

သူ့ဦးလေး လင်မယားနှစ်ယောက်က ဘယ်အချိန်ထဲက ပြီးလို့ ထွက်သွားကြသည်မှန်းမသိတော့၊ ထိုနေရာမှာပင် မရှိတော့ခြေ။ သက်ထွေး ဘောမှ အောင့်သလိုပင်ခံစားလိုက်လိုက်ရသည် မရတော့ဘူး ထုပြစ်မှ ရတော့မယ်ဟု တွေးကာ သူ့အခန်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်။ 

နောက်တာ့ သူ့ စာအုပ်တခုထဲ တွင် ညှပ်ထားသည့် သူ့အမေ အလှူပွဲ တခု သွားတုန်းက ရိုက်ထားသည့် ဓါတ်ပုံ ကို ထုတ်ယူကာ လက်တဖက်က ကိုင်ကြည့်ရင်း နောက်တဖက်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုလေတော့သည်။

သက်ထွေး နှင့် သူ့အမေ ဇာတ်လမ်း က အဲမှာ ရပ်သွားသည် လို့ ဆိုရမလား တယောက် နှင့် တယောက် ခပ်တန်းတန်း ဖြစ်သွားကြရသည်။ နောက်တခါ ပြန်မကြုံတော့ သက်ထွေးလည်း ထိုစဉ် က သွေးပူပြီး လုပ်ခဲ့တာ မျက်နှာပူပြီး ရက်အတော်ကြာကြာ ရှောင်နေခဲ့မိသည်။ နောက်တော့ လည်း ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားသည်။ တခါတလေ သူ့အမေ အိပ်နေတာကို ချောင်းတုန်း၊ မှန်းပြီးထု တုန်း ဖြစ်လေသည်။

ထူးခြားတာက သူ့တီတီလေး ဒေါ်စိမ်းနု မန်းလေး ပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူတို့ ဝန်းထဲမှာပဲ သူတို့ နှင့် ကပ်ရက် အိမ် မှာ နေသည်။ ကလေး နှစ်ယောက် ရနေသော်လည်း သက်ထွေး စိတ်ထဲ တော့ ပိုတောင့်လာသည်ဟု ထင်မိသည်။ သူ့အမေ လောက် ဆိုက်မကြီးတော်လည်း အကိတ်စာရင်း ဝင်လေသည်။

သက်ထွေး အလုပ်မှာ ပုံမှန် ရုံးတက် ရုံးဆင်း ရသည့်အလုပ်မျိုး မဟုတ်သဖြင့် တီတီလေး ခလေး တွေကို ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြို လုပ်ပေးရတတ်သည်။ တီတီလေး ယောက်ျား ကြည့်ရသည်မှာလည်း လက်ကြောတင်း ပုံ မရခြေ၊ ယခင်က ဘာလုပ်လာမှန်းမသိသော်လည်း ယခု တော့ ကားပွဲစား လိုလို ဘာပွဲစားလိုလို ဟု ဆိုသည်။

တီတီလေး ကသာ အဝတ်အစား သတ်သတ်ယပ်ယပ် ဖြင့် သူမ ကားကလေး သူမ မောင်းကာ အလုပ်သွားသည်။ ရှေ့နေ မို့ အချိန် က မှန်သည်မရှိ၊ တခါတလေ မိုးချူပ်တတ်သည်။ တခါတလေလည်း အိမ်မှာ တနေ့လုံး ရှိတတ်သည်။ တီတီလေး ယောက်ျား ကတော့ သူ့မှာ အလုပ်ရှိလားမရှိလားမသိ နေ့တိုင်းလိုလို တနေကုန်ထွက် နေလေ့ရှိသည်။ 

သက်ထွေး က အားသည့် အချိန်များတွင် တီတီလေး အိမ်တွင် အချိန်ဖြုံး နေတတ်ပြီး အိမ် အလုပ်တွေလည်း ဝိုင်းဝန်းကူလုပ်ပေးတတ်သည်။ တီတီလေး တယောက် သူတို့ အလုပ်မှ ဘဲကြီး တဗွေ နင့် ဘာဂလိုတိုတို ဆိုတာကိုလည်း အနည်းငယ် ရိပ်မိနေသည်။

တခါတလေ တီတီလေး အိမ်ပြန်နောက်ကျ လျှင် သူက ကလေးတွေ နှင့် စောင့်နေတတ်သဖြင့် တီတီလေး ပြန်လာချိန် အမူအယာပျက်တာကို သတိထားမိသည်။ ကြေမွ နေသော ထမိန် နှင့် အစွန်းအကွက်လေးများ ကို မျက်စိ လျှင်သော သက်ထွေး က သတိထားမိသည်။

တနေ့တော့ မျက်စိမျက်နှာမကောင်း ပြန်လာသော တီတီလေး ကို သက်ထွေး သတိထားမိသည်။ နောက်ပိုင်း အိမ်ပြန်ချိန် နည်းနည်း ပြန်မှန်လာသည်။ အိမ် မှာ ကလေး ထိန်းရင်း အမြဲလိုလို ရှိနေသည့် သက်ထွေး နှင့် ကထိကပါး ပြန်ဖြစ်လာသည်။ သက်ထွေး ကလည်း နဂို ထဲက ညှိချင်နေတာမို့ အိမ်မှာ ဟိုအလုပ်ဒီအလုပ် ကူလုပ်ရင်း နှင့် လုံးသည်။ နောက်တော့ သက်ထွေးက တီတီလေး ၏ ရင်ဖွင့်ရာ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 

အဲတော့မှ သူမ နှင့် သူမ အလုပ်မှ လူ တယောက်ညှိစွန်းခဲ့ ပြီး ပြတ်သွားခဲ့တာကို ပြောပြသည်။ သူ့ယောက်ျား က ခလေး နှစ်ယောက် ရပြီး နောက်ပိုင်း ဂရု မစိုက်တော့တာ တွေလည်းပါသည်။ နောက်တော့ နောက်ရင်း ပြောင်ရင်းက ငယ်စဉ်တုန်းက သက်ထွေး နှင့် အတူတူ အိပ်ခဲ့စဉ်က အကြောင်းတွေ ပြောဖြစ်ကြသည်။ သက်ထွေး က အခု အဲလို ပြန်အိပ်ချင်တယ်ဟု နောက်သလို ပြောင်သလို ပြောသည်။ တီလေး က ရီမော ပြစ်လိုက်သည်။

သို့သော် သက်ထွေး က ဇွဲ မလျှော့ တီလေး ကို အိမ် မှာ ခလေးတွေ မျက်ကွယ်ရာတွင် ဖက်သည်၊ အသားချင်း ထိပွတ်သည်။ တခါတရံ သူ့လီးမာမာ ကြီးဖြင့် ထောက်သည်။ တီလေး က စိတ်မဆိုး သူ့ကို ရီမော ကာ ငြင်း သည်။

အတန်ကြာတော့ နဂိုထဲ ကထန်သော တီတီလေး နည်းနည်း စိတ်ပြောင်းလာသည်။ သူမ ယောက်ျား ကလည်း သူမ နှင့် မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာလှပြီ၊ သူမ ရုံး က ဖြစ်နေသည့် ကောင်နှင့်လည်း ပြတ်သွား ပြီ ဆိုတော့ လီးငတ် နေပြီ။ ထို့ကြောင့် သက်ထွေး အထိအတွေ့မှာ သာယာစ ပြုလာသည်။ 

အရင်တုန်းက လို အတင်း ရုန်းတာ တွေ တွန်းဖယ်တာတွေ သိပ်မလုပ်တော့၊ သက်ထွေးက အရင်တုန်းက ပွတ်ရုံ ထောက်ရုံသာ လုပ်သည်။ အခုတော့ ခလေး တွေ လစ်ရင် ချောင်ပိတ်ပြီး အတင်းဖက် အတင်း နမ်းသည်။ နူတ်ခမ်းချင်း ရအောင် စုပ်သည်။ တီလေး ဖင်ကြီးတွေကို လစ်တာနှင့် ဆုပ်နှယ်သည်။ တခါတလေ နို့တွေကို ပါ ဆုပ်ကိုင်သည်။ 

လိုးချင်နေသည်မှာ အသေဖြစ်နေသည်။ မုဒိန်းတောင် တက်ကျင့်ချင်နေပြီ။ သို့သော်လည်း အိမ်မှာက နှစ်ယောက်ထည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေ့ဖို့ ကမလွယ်။ 

နောက်ပိုင်း တီလေး က လည်း အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာသည်။ သက်ထွေး အထောက်အပွတ်ကိုလည်း ငြိမ်ခံ ပြီး ဖီးယူလာသည်။ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးမှာ နှစ်ယောက်ထဲ အပြင်မှာ တွေ့ကြဖို့ကို သဘောတူဖြစ်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စစ်ကိုင်း က ဟော်တယ်တခု မှာ ဆုံဖို့ ချိန်းလိုက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။

.................................................................................................

ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ထွက်လာသော တီလေးကို ကြည့်ကာ သက်ထွေး၏ အတွေးမြှင်တန်းတွေ ပြတ်သွားသည်။ တီတီလေး က အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လာပြီး သူ့လိုပင် သဘက်ကို ပတ်လာသည်။ 

သူက ခါးမှာ ပတ်ထားသော်လည်း တီလေးက ရင်လျှားလုပ်ထားသည်။ သို့သော်လည်း သဘက်က သိပ်အနံကြီးသည်မဟုတ်တော့ တီတီလေး ရင်သားအပေါ်ပိုင်းက လုံးထနေတာကို မြင်နေရသလို အောက် မှာလည်း သဘက်က ပေါင်လယ်အထက်နားထိသာ လုံတော့ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတွေကို မြင်နေရသည်။

သက်ထွေး တီလေးကို ဆွဲဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ် ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ တီလေး က သူမ လျှာလေး ကို သက်ထွေး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်သဖြင့် ထိုလျှာ ကိုပါ စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ 

သက်ထွေးလက်တွေက တီလေး ရင်လျှားထားသည့် သဘက်ကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း သဘက် မရှိတော့တာမို့ သူတို့ အသားချင်း ပွတ်သတ်မိကြလေပြီ။ တီလေး နို့ကြီးများမှာ ကလေး နှစ်ယောက် ရထားပြီမို့ အရမ်းတင်းမာ မနေတော့သော်လည်း အရမ်းကြီး လည်း ရုပ်ဆိုးတောင် တွဲကျမနေခြေ။ ပျော့ပျော့လေး ဖြင့် အလုံးအထည်ကြီးမား တာမို့ ပိုတောင် ဆက်ဆီ ဖြစ်သည်ဟု ထင်မိသည်။ သက်ထွေး ရင်ဘတ်မှာ ထိုနို့ကြီးတွေ ဖိကပ်မိအောင် တင်းတင်း ဖက်ထားပြီး သက်ထွေးက သူအမြဲ သရည်ယို နေခဲ့ရသည့် တီတီလေး ဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်မိလေသည်။ သူ့လီးကြီးကတော့ တီတီလေး ဘိုက်ပေါ်မှာ သွားထောက်မိနေသည်။

“ တီလေး ရယ် သား တအားလိုးချင်နေပြီ”

“ အင်း လိုးလေ ကွာ တို့ က လိုးဖို့ ဒီလာတာပဲ မဟုတ်လား”

တီလေးက သူ့ထက်ပင်ပိုပွင့်လင်းနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ပေါ် ရောက်လာကြသည်။ တီလေးက သူ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းကာ သူ့ခါးနားမှာ ထိုင်၍ သူ့လီးကြီးကို သူမ လက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ရင်း တချက်နှစ်ချက်လောက်ထုလိုက်သည်။

“ ဟင်း ငယ်ငယ်တုန်းက ငါနဲ့ တူတူအိပ်တုန်းက အဲလောက်သာ ကြီးရင် ငါယောက်ျားတောင် ယူဖြစ်ပါ့မလားမသိဘူး ခစ်ခစ်”

ဟု ပြောလိုက်သည်။ သက်ထွေး က မခံချင်စိတ်ဖြင့်၊

“ အဲ့တုန်းက ကလေးကိုဗျ၊ ကလေးလီးဆိုက်ပဲ ရှိမှာပေါ့၊ တီလေး သားကို ညာလုပ်ထားတာတွေ အခု လက်စား ပြန်ချေမလို့ဗျ”

ဟု ပြေရင်း တီလေး နို့ကြီးတွေကို မှီရာလက်ဖြင့် လှမ်း ဆုပ်ကိုင်လေသည်။ တီလေးက သက်ထွေး လီးတန်ကို ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်သည်။

“ အ.. နာတယ် တီလေးရဲ့”

တီတီလေး က သူမ ပါးစပ်မှ သူ့လီးတန်ကြီးကို ခနဆွဲထုတ်လိုက်ပြီ သက်ထွေးကို မျက်မှောင်ကြုပ်ပြကာ၊

“ တခါထဲ ပြတ်အောင် ကိုက်ထည့်လိုက်မှာ ဘာမှတ်လဲ ဟင်း”

ဟု ပြောရင်း လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ပြန်ငုံထည့်ကာ စုပ်လေသည်။ တီလေး လီးစုပ်က ကျွမ်းလှသဖြင့် သက်ထွေး မှာ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာသည်။ ယခုတော့ ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေး တောက်ကြာ အချိန်မရှိဘူး ဆိုပြီး စောက်ဖုတ်မလုပ်လိုက်ရပဲ နေမည်ဟု တွေးကာ တီးလေး ခေါင်းကို ကိုင် ပြီး ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ လီးကို တီလေး ၏ နူတ်ခမ်း ထူထူ ကြားမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးတော့၊

“ လိုးရ အောင် တီလေး ရယ် တော်ကြာ ပါးစပ်ထဲ ထွက်ကုန်အုံးမယ်”

သက်ထွေး ၏ တီလေး သို့မဟုတ် တီတီလေး သို့ မဟုတ် ဒေါ်စိမ်းနု ဘာမှ မပြောတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သည်။ သူမ ၏ နို့ကြီးများမှာ ဘေးတဖက်တချက်သို့ အနည်းငယ် တွဲကျနေသည်။ ဘိုက်သားမှာ ခလေး နှစ်ယောက်အမေ မို့ နည်းနည်းတော့ လျှော့ရဲရဲပေမဲ့ တုတ်ခိုင် ဖြောင့်စင်းသော ပေါင်တန်ကြီး များကြောင့် ကြည့်၍ ဆက်ဆီ ဖြစ်နေလေသည်။ 

ထို ပေါင်လုံ နှစ်လုံးကို စေ့ပြီး ဒူးထောင်ထားသဖြင့် သက်ထွေး က သူ့လက် နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒူးနှစ်လုံးကို တဖက်တချက်ကိုင်ကာ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်ခွဆုံမှာတော့ အမွှေးအမြှင် ရိပ်ထားသလားမသိ ပြောင်တင်းနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီး က ဟပြဲနေသည်။ 

စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ညိုညိုတွေက တွန့်တွန့်လေးတွေ၊ အတွင်းသား နီနီတွေ က အရည်တွေ စိုရွဲပြီး ဟတတ ရှိနေသည်။သက်ထွေး သူ့ပါးစပ် ဖြင့် ကပ်ပြီး နူတ်ခမ်းထူထူ တွေကို လျှာဖြင့် ရက်လိုက်သည်။

“ အား ရှီးးးးး ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်”

သက်ထွေးက နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေး တဖက်ကို သူ့နူတ်ခမ်းဖြင့် အသာညှပ်ဆွဲလိုက်သည်။ နောက် လက်တဖက်က လည်း စောက်စေ့နေရာလေးကို ဖိပွတ်ပေးသည်။

လျှာကို မာတောင့်တောင့်လေးလုပ်ကာ အတွင်းထဲ ဝင်နိုင်သမျှ ထိုးထည့်ကြည့်သည်။ တီလေး လက်တွေက သူ့ခေါင်းကို အတင်းဖိထားပြီး သူမ ခါးကော့တက်လာသည်။ သက်ထွေးက သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ကို တီလေး ဖင်လုံးကြီး နှစ်ခုအောက် ထိုးထည့်ကာ ဆုပ်ညစ် ဆွဲမ ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီး တခုလုံး ကို အားရ ပါးရ တပြတ်ပြတ် နှင့် ရက်လေသည်။ 

တီလေး ကလည်း သက်ထွေး ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ် ကိုင်ကာ သူမ စောက်ပတ် နှင့် အတင်း ဆွဲကပ်သည်။သက်ထွေး ဇက်ညှောင်းလာတော့ စောက်ဖုတ်မှ မျက်နှာခွာပြီး တီလေး ကိုယ်ပေါ် တွားတွား မှောက်ရက် တက်လာခဲ့သည်။ တီလေး နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖက်တလုံးစီ ဆုပ် ကိုင်ရင်း က မာတောင်နေ သော နို့သီးခေါင်း ညိုတုတ်တုတ် တို့ကို တလှည့်စီ စို့ ပေးလေသည်။

တီလေးက သက်ထွေး ကိုယ်ကို ဆွဲမ ကြီး သူမ နှင့် နူတ်ခမ်းခြင်း ဖိကပ် ပြီး စုပ်နမ်းစေလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် သက်ထွေး ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ ပေါင်အတွင်းသား များ ကို ပွတ်တိုက်မိနေလေသည်။ 

တီလေးက သူမ လက်ဖြင့် စမ်းကာ လီးကြီးကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝ တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ သက်ထွေး လည်း ကိုယ်ကို အသာနှိမ့်ချရင်း လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလေသည်။တီလေး စောက်ဖုတ်မှာ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် စေးစေးလေး ဝင်သွားသည်။ သက်ထွေး ထင်ထား သည်က ကလေး နှစ်ယောက် ရပြီး နေသူမို့ ချောင်ကျယ်နေလောက်ပြီဟု ထင်ထားခဲ့သည်။ 

တကယ်တော့ ဒေါ်စိမ်းနု မှာ မွေးပြီးတိုင်း ဆရာဝန်လက်ရာကောင်းကောင်း နှင့် ချူပ်ထားသည်မို့ နဂို အတိုင်း ပြန်ဖြစ်သွားရသည့် အပြင် ခုနောက်ပိုင်း လင်က လည်း ကောင်းကောင်းမလိုး၊ အလုပ်က ကောင် နှင့်ကလည်း မပြတ်ခင်အထိက တပတ်မှ တခါလောက်သာ အလုပ်ဖြစ်လေရာ လီးငတ်နေသော စောက်ဖုတ်ဖြစ်သဖြင့် စေးကျပ်နေရခြင်း ဖြစ်လေသည်။

သက်ထွေး လီးကြီးဝင်သွားသည်နှင့် ဒေါ်စိမ်းနု က သူမ ဒူးတွေ ကို ထောင်ထားလိုက်သည်။ သက်ထွေး လည်း အဆောင့် သူမ ခြေဖဝါးတွေကို အားပြု ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကာ ကော့ကာ ပြန်ပေးသည်။ သက်ထွေးကလည်း အားပါအောင် သူမ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှ လက်လျိုပြီး ပုခုံး ကို ဆွဲကာ ဆောင့်သည်။ဆောင့်သံတွေ က တဖုံးဖုံး မြည်သလို၊ ငြီးသံတွေကလည်း တအီးအီး နှင့် နေလေသည်။ 

သက်ထွေးမှာ လိုးချင်သည်မှာ အနှစ်နှစ် အလလ ရှိပြီမို့ လီးက အရမ်းတောင် စိတ်က အရမ်းကြွ နေပြီ။ ခုနကလည်း ပုလွေ ကောင်းကောင်းအမှုတ်ခံရသေးသည်။ ထို့ကြောင့် ခနလေးနှင့် ပြီးချင်နေပြီ၊ သို့သော်လည်း မထိန်းထားတော့ အချိန်ရှိသေးသည် နောက်တချီမှာ ကောင်းကောင်းလိုးတော့မည်ဟု တွေါ်ကာ စိတ်လွတ်လိုက်သည်။ 

ဒေါ်စိမ်းနုကလည်း ကိုယ့်အကို ရဲ့သား တူတော်မောင် အရင်းကြီး အလိုးကို ခံနေရတော့ စိတ်က တအားထနေသည်။ ကောင်လေးက ငယ်တော့ အားကလည်းသန်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ပြီးချင်နေပြီ။ ကောင်လေး လီးထဲက လရည်တွေ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထွက်လာတော့ သူမကိုယ်လုံး အကြောတွေ ဆွဲသလို ဖြစ် တဗျင်းဗျင်းနှင့် တုံခါပြီး ကောင်းကောင်းပြီးသွားလေသည်။



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



မြန်မာပြည်တွင် လုပ်သည် (၁၈)

 မြန်မာပြည်တွင် လုပ်သည် (၁၈)

ရှယ်အပြုအစုကောင်းတဲ့ မမ (ပုလွေရော၊အပေးရော)






⭐ အချစ်မှာ အရွယ်မရှိ၊ အချိန် အခါမရှိ၊ သဘာ၀ စစ်စစ် ဖုန်းနဲ့ မှတ်တမ်း တင်မိခဲ့ကြသူများ။

ကိုယ့်ဘာသာ ကြည့်ဖို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ အဝေးရောက် ချစ်သူ ကို အလွမ်းပြေ ပြဖို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ၊

ဖုန်းပျောက် သွားလို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ့် အကောင်းကို သူများ ဟတ်သွားလို့ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊

နည်းပညာရဲ့ သားကောင်းတွေ မဖြစ်ရအောင် ဆင်ခြင်ကြပါ။