ဘဝတခုရဲ့ ကဏ္ဍသစ် အပိုင်း (၁၁)

ဘဝတခုရဲ့ ကဏ္ဍသစ် အပိုင်း (၁၁)

ရေးသားသူ - ထူးခြား

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

နောက်ပိုင်းတော့ အကဲခတ်နေသူ ပီပီ ဒေါ်အလွမ်းချို တယောက် ကျော်ကျော်မိုး ၏ မျက်လုံးတွေ အမူအယာတွေ သူမ အပေါ် ပြောင်းလဲ လာခဲ့သည်ကို သိနေလေသည်။ အိမ်တွင် မိမိ နှင့် နှစ်ယောက်ထဲ ရှိလျှင် အကြောင်း မရှိ အကြောင်းရှာကာ ပွတ်သီးပွတ်သတ်လာလုပ်တတ်တာတွေ၊ အိမ်နေရင်း အတွင်းခံ မဝတ်ပဲ နေချိန်တွင် မျက်လုံး ကျွတ်ကျမတတ် ခိုးခိုး ကြည့်ကာ တံတွေးတွေ မြိုချနေတာတွေ တွေ့နေရတော့ ကိုယ့်သား ဖြစ်ပေမဲ့ ကိုယ်လည်း ဖီးတက်မိသည်။ တညတွင် ဦးခန့်ညားဟန် နှင့် ချစ်ပွဲဝင်နေစဉ် သူမ မျက်စေ့ဒေါင့်စွန်းက အခန်းတံခါးလှုပ်သွားသည်ဟု ထင်လိုက်မိတော့ ကျော်ကျော်မိုး များ လာချောင်းနေသလားဟု စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ 

နောက်နေ့တွေကျတော့ သူမ ကုတင်ဒေါင့်ကလေး တွင် မှန်ဝိုင်းလေး တချပ်ထောင်ကာ တံခါးဝဘက်ကို အသာလှည့်ထားလိုက်သည်။ တံခါးကိုလည်း လက်တဝါးစာလောက် ဟထားလိုက်သည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် ကျော်ကျော်မိုးတယောက် အခန်းဝ နားမှာ လာပြိး ခိုးခိုးချောင်းသည်ကို တွေ့နေရသည်။ သူမ ကမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အသံကျယ်ကျယ်ငြီးပြမိသည်။ သူမ ကိုယ်လုံး သို့မဟုတ် သူမ တို့ စပ်ယှက်နေသည့် နေရာကို တံခါးဝ မှ သေသေခြာခြာ မြင်နိုင်အောင် ပုံစံ ပြောင်း ကာ လုပ်ခဲ့ကြသည်။ ဦးခန့်ညားဟန် ကတော့ မရိပ်မိခြေ။ သူမလည်း ကျော်ကျော်မိုး ချောင်းနေမှန်းသိတော့ ပိုပြီး ရမက်ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာရသည်။ သူမ ကိုယ်သူမ လည်း စိတ်ကူးထဲ တွင် သာ ကောင်းသည်၊ လက်တွေ့မှာ မဖြစ်အောင် ထိန်းချူပ်ရမည်ဟု သတိပေးထားသည်။

တနေ့ တွင် ဦးခန့်ညားဟန် တို့ ကုပ္မဏီမှ နယူးရီးယား ဒင်နာ ပေးတော့ တမိသားစု လုံး သွားကြသည်။ အစားအသောက် အလျှံပယ်၊ မို့ စားကြသောက်ကြသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သားအဖ နှစ်ယောက်စလုံး မူးနေကြပြီ၊ သမီးက မနက်ဖြန် သွားစရာရှိသည်ဟု ပြောကာ သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့သည်။ ဒေါ်အလွမ်းချိုသာ အမူးသမား နှစ်ယောက် နှင့် ကျန်ခဲ့သည်။

ကျော်ကျော်မိုးမှာ ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်ပြီးတီဗီရိမုတ်ကိုင်ကာ ရှောက်ကြည့်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးခန့်ညားဟန်ကို သာ သူတို့ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ တွဲခေါ်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဦးခန့်ညားဟန်က တော့ ယိုင်တိ ယိုင်ထိုး နှင့် သူ့ကို တွဲလာသော ဒေါ်အလွမ်းချို ကို ဟိုကိုင် ဒီကိုင် ဟိုညှစ်ဒီညှစ်လုပ်နေသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို က သူ့ကို အိပ်ယာပေါ် လိုက်တွဲကာ ပို့ရင်း တင်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်အလွမ်းချို ကို အတင်းဆွဲဖက်ကာ နမ်းစုပ် သည်။ တကယ်က အလုပ်မှာ သူတင်း နေသည့် ကောင်မလေး တယောက်ကို ဒင်နာမှာ အဝတ်အစား အပျံစား နှင့် တွေ့ရတော့ အရမ်းကို စိတ်လာနေသဖြင့် ဒေါ်အလွမ်းချို ကို ထိုကောင်မလေး ဟု စိတ်ကူးကာ မူးမူး နှင့် ကိုင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ 

ဦးခန့်ညားဟန်က မူးမူး ဖြင့် အတင်း ဆွဲဖက်နမ်းရင်း ကိုင်နေသဖြင့် ဒေါ်အလွမ်းချိုလည်း နည်းနည်းဖီးတက်လာပြီး လွတ်ပေးထားလိုက်သည်။ သူမ စိတ်ထဲ မှာလည်း ကျော်ကြီး လာချောင်းလေမလားဟု တွေးရင်း က တံခါးကို ပင် ပြန်မပိတ်ထားလိုက်တော့။ နောက်တော့ ဦးခန့်ညားဟန်က သူမ ထမိန်လှန်တင်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဝင်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ရက်တော့သည်။

ဒေါ်အလွမ်းချိုလည်း မှိန်းရင်းက ပူပူနွေးနွေး လျှာကြီး ဖြင့် သူမ စောက်ဖုတ်ကို ရက်ပေးနေတာကို ဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။ သူမ အရှိန်လေး ရပြီး ဖီးကောင်းနေတုန်း စောက်ဖုတ် ရက်ပေးနေတာ ရပ်သွားသဖြင့် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဦးခန့်ညားဟန် တယောက် တခူးခူး ဖြင့် အိပ်ပျော်နေလေပြီ။ ဟွန့် ယောက်ျား ဘယ်လောက်တောင် သောက်လာသလဲ မသိဘူး ဟု ဖီးအောက်သွားရင်း စူစူ ဆောင့်ဆောင့် ဖြင့် ထကာ သူ့ကိုယ်ကြီးကို တွန်းထိုး ရွေ့ရင်း အိပ်ယာပေါ် နေရာချပေးလိုက်သည်။ 

ပြီးမှ အိမ်နေရင်း အဝတ်အစားတွေ လဲလိုက်သည်။ ညဘက်မို့ အတွင်းခံတွေက တော့ ထုံးစံအတိုင်း မဝတ်တော့။ နောက်တော့ အိပ်မည်ပြင်ပြီးမှ ဧည့်ခန်းက တီဗီအသံက ညနက်နက် မှာ ကျယ်လွန်းသည်ဟု ထင်မိသည်။ သားကို အသံတိုးဖို့ ပြောမည်ဆိုပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ ကျော်ကျော်မိုးမှာ တီဗီရှေ့ ဆိုဖာပေါ်မှာ တခေါတခေါ နှင့် အိပ်ပျော်နေသည်။ထို့ကြောင့် တီဗီကို ပိတ်လိုက်ကာ ကျော်ကြီး ကို နိုးသည်။ ကျော်ကြီးက ကယောင်ကတန်းဖြင့် ထထိုင်သည်။ 

နောက်မတ်တတ်ထရပ်တော့ လဲမလို ယိုင်သွားသဖြင့် ဒေါ်အလွမ်းချို ကထိန်းလိုက်ရသည်။ နောက်တော့ မထူးပါဘူး ဟု တွေးကာ ကျော်ကြီးကို တွဲပြီး သူ့အခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်သို့ ခေါ်သွားပေးလိုက်ရသည်။ လှေခါး အတက် တလမ်းလုံး ကျော်ကြီး လီးက သူမ ပေါင်ကို ပွတ်နေသည်။ အခန်းထဲ ရောက်လို့ ကျော်ကြီးကို အိပ်ယာပေါ် လှဲချပေးတော့ ကျော်ကြီးလီးကြီးက ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထ နေသည်။

ခုနက ဦးခန့်ညားဟန် ဘာဂျာပေးရင်း တန်းလန်းထားခဲ့သဖြင့် ဟတ်ကော့ကြီး ဖြစ်နေသော ဖီးနှင့် ခုန လှေခါးတလျှောက်မိမိ ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်တာခဲ့ခဲ့ရသဖြင့် သွေးကလည်း ဆူနေသည်မို့။ ဒေါ်အလွမ်းချို လက်က ကျော်ကြီး လီးပေါ် အလိုလို ရောက်သွားသည်။ပထမတော့ ပုဆိုးပေါ်မှ ပင် ကိုင်ဆုပ်ပြီး ပွတ်ပေးမိသည်။လီးကြီးက ပူနွေးပြီး လှုပ်သွားသည်။ ကျော်ကြီး မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ပျော်နေသည်။ဒေါ်အလွမ်းချို လက်တွေက ပုဆိုးကို လှန်လိုက်မိသည်။ 

ငဆိုးလေး အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားပါလား ၊ဒါကြောင့် ငါ့ပေါင်ကို တချိန်လုံးလာပွတ်နေတာ။ အရွယ်အစားက အဖေကို မှီတော့မည်။ သို့ပေမဲ့ လူပျို လီးမို့ သန့်ရှင်း လတ်ဆတ်နေသလို ထင်မိသည်။ဒေါ်အလွမ်းချို ခေါင်းငုံ့သွားပြီး သူမ အာဂေါင်ထဲ ဒစ်ဖူးကြီးကို ငုံလိုက်မိသည်။ လီးထိပ်အကွဲကြောင်းကို သူမ လျှာထိပ်ကလေးဖြင့် ထိုးကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကြီး တွန်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ လီးထိပ်က ရှေ့ပြေး အရည်ကြည်လေး စို့ထွက်လာတာ စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ 

ကျော်ကြီး လက်တွေက သူမ ခေါင်းကို လာကိုင် သဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးတွေက မှိတ်ထားသည်။ မူးပြီး အိပ်မက်မက်နေတာနေမှာဟု တွေးမိသဖြင့် ဆက်စုပ်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ နူတ်ခမ်းတွေကို လီးတန်ပေါ် မှာ တင်းတင်း စေ့ထားရင်းက ခေါင်းကို အနှိမ့်အမြင့်လုပ်ကာ ကွင်းထုပေးနေမိသည်။ တချက်တချက်လည်း စုပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ ကျော်ကြီး အိပ်မက်ထဲ မှာ မိန်းမ လိုးနေသည်ဟု မက်နေသလား မသိ၊ ဖင်ကော့ကာ တချက်တချက် ညှောင့်ထိုးလာသဖြင့် သူမ တတောင်ဆစ်ဖြင့် ကျော်ကြီး ပေါင်တွေကို ဖိထားရသည်။

သို့သော်လည်း ကျော်ကြီး လီးကြီး သူမ ပါးစပ်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်းချင်းဖောင်းပွလာတော့ သူမ အဆုံးထိ လုပ်မပေးနိုင်တော့ ဒစ်ကျော်ရုံသာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနိုင်တော့သည်။ နောက်ကျော်ကြီးလက်တွေက သူမ ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လာတော့ ကျော်ကြီး ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည်။ သို့သော် အချိန်မရတော့။ သူမ လည်ချောင်းထဲသို့ ကျော်ကြီး လရည်များ အရှိန်အဟုတ်ဖြင့် ပန်းထည့်လိုက်တာ ခံလိုက်ရသည်။ သူမရွေးစရာ လမ်းမရှိတော့ တဂွပ်ဂွပ်ဖြင့် အကုန်မြိုချလိုက်ရသည်။ 

ကျော်ကြီး လရည်တွေ ကုန်ပြီး လီးကြီး ပျော့သွားသည်အထိ စုပ်ပေးရင်း လီးတန်တလျှောက်ကို ပါ သန့်ရှင်းအောင် ရက်ပေးလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ ကျော်ကြိးလက်တွေကို သူမ ခေါင်းမှ ခွာကာ စောင်အသာခြုံ ပြီး အခန်းထဲက ခြေဖျားထောက်ထွက်လာခဲ့ တော့သည်။သူမ ကျောပေးထွက်လာတော့ အိပ်ပျော်ချင်ဟန်ဆောင်နေသော ကျော်ကြီးက မျက်လုံးလေး မှေးလျှက် သူမ နောက်ပိုင်းကို တပ်မက်မော စွာ ကြည့်နေတာကိုတော့ ဒေါ်အလွမ်းချို တယောက် မသိလိုက်ခြေ။

သို့သော်လည်း နောက်ပိုင်း သူမ နှင့် ပတ်သက်လျှင် ရဲတင်းလာသော ကျော်ကြီး ၏ အမူအယာ များကြောင့် ဒေါ်အလွမ်းချို တယောက် ထိုညက သူမ လီးစုပ်ပေးလိုက်တာကို ကျော်ကြီး သိနေသည်ဟု သံသယတော့ ရှိနေသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အကဲစမ်းလာသော ကျော်ကြီးကို သူမ က မျက်နှာ ထား ခပ်တင်းတင်း နှင့် မကြိုက်နှစ်သက်သလို လုပ်ပြသည်။ ကျော်ကြီး မှာ ရှေ့ဆက်မတိုးရဲတော့။ ယခင်က အတိုင်းသာ ချောင်းထု ဘဝသို့ ပြန်ရောက်ရလေသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ကျော်ကြီး သာ အိမ်ထောင်ကျသွားသည် သူတို့ အဆင့်မှာ ထိုမျှထက် မပိုတော့။

ဒေါ်အလွမ်းချို က သူမ နှင့် ကျော်ကြီး တို့ လျို့ဝှက်ချက်ကလေးကို ဖွင့်ပြောပြလိုက်တော့ ဦးခန့်ညားဟန်တယောက် လီးကြီး ချက်ချင်းတောင်လာရသည်။ ညနေဖက်ကျတော့ ဝါဝါစိုး ကိုလည်း ပြောပြ ကာ ကျော်ကြီးအား သူတို့လိုးနေတာကို ပြဖို့ ပြောလိုက်သည်။ ညဖက် သူနှင့် ဝါဝါစိုး တို့ လိုးကြတော့ တဖက်မှ သမီး နှင့်သား တို့ ကြည့်နေကြမည်ဆိုသည့် အတွေးက သူ့ကို ပိုမို တက်ကြွ စေကာ ဝါဝါစိုး နှင့် အားရပါးရ ကို လိုးဖြစ်ကြသည်။ တဖက်မှ ကြည့်နေကြသည့် ကျော်ကြီး နှင့် ဆုဝေတို့မှာ ပါးစပ်အဟောင်းသား၊

“ ဟင် ကိုကို၊ ဟိုမှာ မမဝါကို လိုးနေတာ ဖေဖေပါလား”

“ အေး ဟုတ်တယ်။ ဝါက ပြောတော့ပြောတယ် မောင့်အတွက် ဆပ်ပရိုက်စ် တဲ့”

သူတို့ မောင် နှမ နှစ်ဦး သား သူတို့ အဖေ နှင့် သူ၏ ချွေးမ ချောတို့ လိုးနေကြသည်ကို ကြည့်ရင်း ဖီးတက်လာကာ သူတို့ နှစ်ယောက်လည်း သူတို့ ပုံစံအတိုင်းလိုက်လိုးမိနေကြတော့သည်။နောက်တော့ လိုက်ဖ်ရှိုးကို ဝါဝါစိုး ဖက်မှ ပိတ်လိုက်တော့ မှ မောင်နှမ နှစ်ယောက်လည်း လိုးပြီးသွားသဖြင့် အိပ်ယာပေါ်တွင် ဖက်ထားကြရင်း စကားပြောမိကြသည်။

“ ကိုကို ဖေဖေ က မမဝါကို လုပ်နေတာ တွေ့ရတော့ ဘယ်လိုနေလဲ ဖီးမအောက်ဖူးလား”

“ ဟင့်အင်း၊ တခြားလူတွေ လိုးတာတောင် ကြည့်ပြီး ဖီးလာသေးတာ ကိုယ့်အဖေ ကိုယ်တိုင် လိုးတာ က ပိုတောင်ဖီးလာသလိုပဲ”

“ အင်း ဖေဖေ က အလိုးအရမ်းကျွမ်းတာ ဟိုး အရင်ကတည်းကပဲ”

“ ဟင် နင်က ဘယ်လိုသိလဲ၊ နင်လည်း အရင်က ချောင်းဖူးလို့လား”

“ အင်း ချောင်းဘူးတာပေါ့၊ ကိုကိုကရော”

“ ငါက လူပျို ဘဝက အမြဲချောင်းတယ် အိမ်မှာ ဖေဖေ နဲ့ မေမေ လုပ်တာ ကို မေမေ ကလည်း သိပုံရတယ် ဘာမှ တော့ မပြောဘူး”

“ ဟင် ဟုတ်လား၊ ဆု ကတော့ ဖေဖေ က ဆု သူငယ်ချင်းကို လိုးတာ ချောင်းဖူးတာ၊ အဟီး၊ သူက တော့ သိမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဆုသူငယ်ချင်းက သူ့အခန်းထဲ ဖွက်ထားပေးတာမို့”

“ အော်၊ နင်က ရော ဖေဖေ့ ပေါ် ဖီးလာလား”

“ လာတာပေါ့၊ အဲတုန်းက ဖေဖေ က မစ လို့ စလို့ ကတော့ ပါပြီးသား ခစ်ခစ်”

“ အင်း မေမေ လည်း ငါ့ကို တခါက ငါမူးပြီး အိပ်ပျော်နေတယ်မှတ်ပြီး လီးစုပ်ပေးဘူးတယ်၊ ငါလည်း ပထမဆုံး ဆိုတော့ လန့်ပြီး အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်မိတယ်။ နောက်ပိုင်း သူ့ကို ငါလိုက်ပြီး ရင်းတော့ သူက နောင်တရသွားလို့လား မသိဘူး လုံးဝ အကပ်မခံတော့ဘူး အဟီး”

“ အခု လောက်ဆို စိတ်ပြောင်းရင် ပြောင်းနေမှာပေါ့၊ ပြန်ကြိုးစားကြည့်ပါလား “

“ အင်း ငါလည်း အခု အဲဒါတွေးနေတာ အဟီး “

................................................................................................................

နောက်နေ့ ကျော်ကြီး ဝါဝါစိုး ကို ဖုံးခေါ်လိုက်သည်။ သူအဖေ နှင့် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ အကျိုးအကြောင်းမေးသည်။ ဝါဝါစိုး က အကုန်ပြောပြလိုက်သည်။ သူ့အဖေ နှင့် သူ့ အမေ တို့ ပြောကြတာတောင် ကျော်ကြီးကို ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။ မေမေလွမ်းကို ကြိုးစားကြည့်လိုက် ရမှာ သေခြာသည်ဟု ပြောသည်။ အားလုံးကို သိနေကြပြီ မဟုတ်လား။

..............................................................................................

ကျော်ကြီးက ဖြစ်နိုင်ရင် ချက်ခြင်းတောင် ပြေးသွားချင်မိသည်။ သူတို့ မိဘတွေ နေသည့် မြို့ က အမြန်ကား နှင့် သွားတာတောင် နေ့တဝက်လောက်အချိန်ကုန်မည် မို့ သောကြာနေ့ ညနေ ဆုဝေ ကို လည်း ကားဂိတ်လိုက်ပို့ရင်း သူလည်း သူတို့ မိဘများ မြို့ ရှိရာသို့ ကားတက်စီးကာ သွားလိုက်လေတော့သည်။

စနေနေ့ မနက် အစောကြီး သူမ အိမ်တံခါး ပေါက်ဝသို့ ရောက်ချလာသော ကျော်ကြီးကို ဒေါ်အလွမ်းချို တယောက် အားရ ဝမ်းသာ ဖြင့် ကြို မိလေသည်။ မတွေ့ရတာ ကြာသော သားကြီးမို့ အရမ်းပျော်မိလေသည်။ ဦးခန့်ညားဟန် နှင့် ဖုံးပြောထားသည်ကို ပြန်သတိရမိတော့ စိတ်တွေ လည်း လှုပ်ရှား ရသည်။ သို့သော်လည်း သားအမိ ဆိုတော့ ပါးစပ်က ဘယ်လို မှ မပြောထွက်ကြ။ ထိုကိစ္စကို မသိချင်ယောင် ဆောင်ထားပြီး တခြား မဆိုင်သည့် ကိစ္စ တွေကိုသာ ပြောဆိုကြသည်။ ရှေးဟောင်း နှောင်းဖြစ်လေး တွေ ပြန်ပြောရင်း ဘယ်သူ ဘယ်လိုလဲ ၊ အလုပ်အကိုင် ဘယ်လိုလဲ စသဖြင့်သာ အပြန်အလှန်ပြောဆို ဖြစ်ကြလေသည်။

သားကြီးကို ချက်ကျွေးချင်သဖြင့်အသား ငါး ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ ဝယ်ရန် စျေးသို့ သွားသည်။ ကျော်ကြီးလည်း အိမ်မှာ ဒီအတိုင်း နေခဲ့ရမည့်အတူတူ အမေ ဖြစ်သူ နှင့် စျေးသို့ လိုက်သွားလေသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို မောင်းသည့် ဘေးတွင် ထိုင်စီးရင်း မှ အမေဖြစ်သူ ၏ ချောပြီး နုနေသေးသော မျက်နှာလေးကို ဘေးတိုက် ကြည့်နေမိသည်။ ဖွံ့ထွားသော ရင်သား အစုံကလည်း သူမ ရင်ဖုံး အကျပ် အောက်မှ ကုန်းရုံး ထနေကြသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို ကလည်း သူ့သား သူ့ကို ငမ်းနေသည်ကို သိသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှု နှင့် အပျော်စိတ်တို့ကြောင့် သူမ မျက်နှာက တပြုးပြုံး ဖြစ်နေရသည်။

စျေးဝယ်ပြီး အိမ်ပြန်လာတော့ မီးဖိုချောင်ဝင်ပြီး ကိုယ်တိုင် ချက်ပြုတ်ဖို့ လုပ်လေသည်။ အိမ်မှာ ခိုင်းသည့် ကောင်မလေး တွေက စနေတနင်္ဂနွေ ဆို မလာကြဖြင့်သူမ ဘာသာ သူမ ချက်ဖို့ လုပ်လေသည်။ ကျော်ကြီး ကို အေးဆေး နားနေဟု ပြောသောလည်း မနေ၊ သူက ကူလုပ်ပေးမယ် ဆိုပြီး မီးဖိုထဲဝင်လေသည်။ သားအမိ နှစ်ယောက် ချွေးတလုံးလုံး ဖြင့် ချက်ကြပြုတ်ကြလေသည်။ 

ဒေါ်အလွမ်းချို နှင့် ပွတ်သီးပွတ်သတ် နေရသဖြင့် ကျော်ကြီးမှာ လီး တချိန်လုံး တောင်နေရပြီး ဒေါ်အလွမ်းချို လည်း အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေ ရလေသည်။ ဒီည တော့ လိုး ဖြစ်မည် ဆိုတာကို ဖွင့် မပြောကြပဲ နှစ်ယောက်သား သိနေကြသဖြင့် ဘာမှ အလောသုံးဆယ် မပြောကြပဲ ပုံမှန် ဆက်ဆန်ရေးမျိုး အသွင်သာ ဖမ်းကာ နေကြလေသည်။

ချက်ပြုတ်ပြီးသွားတော့ ချွေးတွေ ပြန်ပြီး ငြီးစီစီ မို့ ရေချိုး ကြသည်။ ပြီးမှ နေ့လည်စာ စားဖို့ ပြင်ကြသည်။ မစားခင် ကျော်ကြီးက ဝိုင် နှင့် ဘီယာ ထွက်ဝယ်လိုက်လေသည်။ အရက်ရှိန်လေး နှင့် ဆိုတော့ ပိုပြီး အဆင်ပြေမည်ဟု ထင်မိ သဖြင့် ဖြစ်လေသည်။

နောက်တော့ သားအမိ နှစ်ယောက် တယောက်က ဝိုင် တယောက်က ဘီယာ ဖွင့်ကာ နေလည်စာ စားကြလေသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို က အရက်သောက်ဖို့ မစောလွန်းဘူးလားဟု မေးသော် ကျော်ကြီးက အမှတ်တရ ပြန်ဆုံ ကြတဲ့ အထိမ်းအမှတ်ပဲလေ၊ နေ့တိုင်း သောက်နေတာမှ မဟုတ်တာ ဟု အကြောင်းပြသည်။ သို့ နှင့် စားကြ သောက်ကြသည်။ စားသောက်ပြီးတော့ အယ်လ်ကိုဟော အရှိန်ကလေး က ရနေလေပြီ။ စားပြီးသည့် ပုဂံတွေကို ဒေါ်အလွမ်းချိုက ဆေးဖို့ ဘေစင်ထဲ ထည့်တော့ ကျော်ကြီးက သူကူမည်ဟု ဆိုလေသည်။ 

သို့သော်လည်းသူက ဒေါ်အလွမ်းချို ဘေးမှ ကူခြင်း မဟုတ်ပဲ ဒေါ်အလွမ်းချို အနောက်မှ ရပ်ကာ ကိုယ်ကို သိုင်းဖက်ရင်း ပုဂံကို ကူဆေးလေသည်။ သူ၏ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးက ဒေါ်အလွမ်းချို ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှာ တည့်တည့်မတ်မတ် ကို အမြှောင်းလိုက်တိုးဝင်နေလေသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို က မသိချင်ဟန်ဆောင်ကာ သူမ ဖင်ကို လှုပ်ပေးရင်း တခစ်ခစ် ရီလေသည်။

...................................................................................................

ဒေါ်အလွမ်းချို ဖင်နှစ်လုံး ကြားမှ လီးကြီးမှာ ပိုပြီး မာတင်းလာသည်။ လီးပူပူနွေးနွေး ကြီးက ဒေါ်အလွမ်းချို သွေးသားတွေကို လည်း ပူနွေးလာစေသည်။ ဦးခန့်ညားအောင် ခရီးထွက်သွားသည်မှာလည်း နှစ်ပတ်လောက်တောင် ရှိပြီမို့ ယောက်ျား နှင့် လည်း အတွေ့အထိ တို့ ကင်းကွာ နေခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ ကျော်ကြီး က ဟန်ဆောင် ပန်ဆောင် ကိုင်ဆေးနေသော ပုဂံတို့ကို လွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့လုံချည်ဖြင့် ပင်လက်ကို ရေခြောက်အောင် သုပ်လိုက်ပြီး ဒေါ်အလွမ်းချို ခါးလေးကို သိုင်းကာ ဘိုက်သားလေးကို ကိုင်လိုက်လေသည်။

လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်က တဖြည်းဖြည်း အပေါ်သို့ လျှောတက်ကာ မို့မေါက် ဖွံထွားလှသည့် ဒေါ်အလွမ်းချို ရင်သား အစုံကို အင်္ကျီ ပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုလေသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို လည်း ပုဂံဆေးနေသည်ကို ရပ်လိုက်ပြိး ဘေစင် နူတ်ခမ်းကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ လည်ကုတ်သားလေးကို နမ်းလာသော ကျော်ကြီး ကို ခေါင်းလေးစောင်းကာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကြီးက သူမ နူတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို ရင်လေးကော့ပြီး ဖင်လေး ကောက်သွားရသည်။ ကျော်ကြီး လက်တွေက သူမ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေသလို ကျော်ကြီး လီးကြီးကလည်း သူမ ဖင်နှစ်လုံး ကြားမှာ လွှတိုက်နေသည်။

သူတို့ နှစ်ယောက် နူတ်ခမ်းချင်း အတန်ကြာ စုပ်နမ်းနေကြပြီး မှ ဒေါ်အလွမ်းချို က လေသံလေးဖြင့်၊

“ မီးဖို ကြီး ထဲမှာ ကွယ်”

ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် ကျော်ကြီးက နမ်းနေရာမှ ခွာလိုက်ပြီး ဒေါ်အလွမ်းချို လက်ကို ဆွဲကာ ဒေါ်အလွမ်းချို တို့ လင်မယား အိပ်ခန်းရှိရာသို့ ခေါ်လာခဲ့လေသည်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ တယောက် နှင့် တယောက် မြတ်မြတ်နိုးနိုး ပွေ့ဖက်ထားရင်း က အနမ်းမိုးတွေ ဆွေနေမိကြသည်။ နောက်တော့ တယောက် အဝတ်အစားကို တယောက် ကူချွတ်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ တက်ကြလေသည်။ 

ဒေါ်အလွမ်းချို ကသူမ ကိုယ်ပေါ်ကို စောင်အပါးလေး လွှမ်းခြုံ ဖို့ ကြိုးစားလေရာ ကျော်ကြီးက ဆွဲထားလိုက်လေသည်။

“ ဘာလုပ်ဖို့လဲ မေမေ ရယ် ဒီလောက်လှတဲ့ ဘော်ဒီ ကို သား အခု မှ သေခြာ ကြည့်ခွင့်ရတာ မခြုံပါနဲ့”

“ အိုကွာ တို့ ဘော်ဒီက သိပ်ဝ နေပြီ ရှက်စာကြီး၊ ဘိုက်လည်း ပူနေပြီ”

“ ဒီလောက်မပူပါဘူး မေမေ ကလည်း အနေတော်ပါပဲ။ ဟိုးအရင်က နာမည်ကျော် ပန်းချီကားတွေ မတွေ့ဘူးလား မိန်းမ တွေရဲ့အလှကို သူတို့ ဆွဲထားရင် ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် လုံးလုံး နဲ့ ဘိုက်သား လုံးလုံးလေး တွေ အမြဲ ဆွဲထားတာ၊ အဲဒါ က အလှတပါးမို့ပဲလေ”

ပြောသာ ပြောနေသည်။ ကျော်ကျော်မိုး တယောက် အဲလောက်ကိတ်သည့် အမျိုးသမီး ကြီးမျိုး နှင့် တခါမှ မကြုံဖူးသည်မို့ ဒေါ်အလွမ်းချို မှာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ တွင် တလုံးတခဲ ကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ လူပျို ပေါက်ဘဝ ကတည်းက ဂလု ကာ မှန်းထု ခဲ့ရသည့် သူမို့ ယခု တကယ့်ကို လိုးခွင့် ရတော့မည် ဆိုသည့် အသိက သူ့ လီးကြီးကို တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ မာတောင် တောင့်တင်းနေစေလေသည်။

“ အပို တွေ မြှောက်ပြောမနေနဲ့၊ ငယ်ငယ်တုန်းက ဒီလောက်တောင် ချောင်းပြီး မြင်ဘူးပြီးသား ဟာကို၊ သူမမြင်ဘူးတဲ့ နေရာရော ရှိလို့လား”

“ ဟင် သား ချောင်းတာလည်း မေမေ သိတာပဲလား”

“ အို သိသမှ သိသိ သိသိ တောင်နေသေး ခစ်ခစ်”

“ ဒါနဲ့ များ မေမေ ရယ် နည်းနည်း ပါပါးလေး အထာပေးပါလားလို့ အဲဒီ ကတည်းကသာ သိလိုက်ရရင် အရမ်းကောင်းမှာ ပဲ”

“ အမလေး တော် ကိုယ့်သား ကို ပဲ အထာပေးရအုံးမယ်တဲ့ တော်တာ်လည်း အပြောကောင်းတယ်၊ သားကိုယ်၌ ကလည်း တုံးသလား မမေးနဲ့ မိန်းမ တယောက်ကို အဲလို မျိုး သူက မပြပဲ နဲ့ လွယ်လွယ် နဲ့ မြင်ရမယ် ထင်လို့လား ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ် တုံးတာကို ထည့်မပြောဘူး”

“ အင်း ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်ပါတယ်၊ အခု မှ ပြန်စဉ်းစားမိတာ မေမေ ပြောတာ အမှန်ပဲ အဲတုန်းက မေမေ့ နို့တွေ အဖုတ်တွေကို ဘာလို့ လွယ်လွယ်ကူကူ နဲ့ မြင်နေချောင်းနေလို့ ရသလဲ ဆိုတာကို သေခြာ မစဉ်းစားမိဘူး၊ သားထင်တာက မေမေ က အိမ်မှာ မို့ အနေအထိုင်သိပ်ဂရု မစိုက်တာလို့ ထင်မိခဲ့တာ အဟီး၊ သားချောင်းတာကို ဘယ်အချိန်ကတည်းက စသိတာလဲ”

ဒေါ်အလွမ်းချို က ကျော်ကြီး ဒေါ်မချစ်ကို ချောင်းတာ မိသွားလို့ သူမ ထွက်ရေချိုးတာကနေ စပြောပြလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးကလည်း ထို အဖြစ်အပျက်ကို ကောင်းကောင်းမှတ်မိပါသည်။

ကျော်ကြီးမှာ စကားပြောနေရင်းက ဒေါ်အလွမ်းချို နို့ကြီး တွေကို သူ့လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ် ကစားနေပေးနေလေသည်။

“ အင်း သားလည်း မေမေ ရေချိုးတာကို တွေ့ပြီး အဲဒီနေ့က စလို့ မှန်းထု တဲ့ သူက မေမေ ဖြစ်သွားတော့တာပဲ ခိခိ”

“ အင်း…..အီးး…”

ကျော်ကြီး လက်တွေက ဒေါ်အလွမ်းချို နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေရင်းက စကားပြတ်သွားချိန် နိုှုသီးခေါင်းတွေကို ကုံးစုပ်လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို မနာတနာ သွားဖြင့် အသာ ကိုက်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်အလွမ်းချို မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ငြီး သံလေး လည်ချောင်းက ထွက်လာခဲ့လေသည်။ နောက်တော့ စို့ကောင်းကောင်း ဖြင့် ဆက်စို့နေလိုက်ပြီး သူ့လက်တွေက ဒေါ်အလွမ်းချို ပေါင်လုံးတွေကို ပွတ်သတ်ရင်း ပေါင်ခွဆုံက စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။ 

စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အမွှေးပါးပါးလေး များသာ ရှိသဖြင့် ညှပ်ပြီး ထရင်းထားပုံ ရသည်။နူတ်ခမ်းသားတွေမှ စွတ်စိုနေသော အရည်ကြည်တို့က ကျော်ကြီး လက်ဖဝါးမှာ လာပေလေသည်။ ကျော်ကြီးက စောက်ဖုတ် နုတ်ခမ်းသား လေးတွေကို ပွတ်သတ်ပေးရင်း လက်ခလယ်ဖြင့် အတွင်းထဲ အနည်းငယ်ထည့် မွှေလေရာ အတွင်းသားတို့က ပူနွေး ပြီး နူးညံ့နေပြီး ဒေါ်အလွှမ်းချို က ကိုယ်လေး လူးလွန့် သွားပြီး ကျော်ကြီး လက်ကောက်ဝတ်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်လေသည်။ 

ကျော်ကြီးက ဒေါ်အလွှမ်းချို မျက်နှာကို မော့ကြည့်တော့ သူမ မျက်လုံးတွေကို ပိတ်ထားပြီး နူတ်ခမ်းမှာတော့ အပြုံးမန်းလေး ရှိနေသည်။ ကြည့်ရတာ သူ့သားဖြစ်သူ က သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကိုင် နေသဖြင့် ရှက်နေပုံ ရသည်ဟု ကျော်ကြီးက တွေးမိသည်။

ကျော်ကြီးက နို့ကြီးတွေ ဆီမှ မျက်နှာကို ခွာလိုက်ကာ ဒေါ်အလွမ်းချို ပေါင် နှစ်လုံးကြားကို လျှောဆင်း သွားသည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို ပေါင်နှစ်လုံးကို အသာတွန်း ထောင်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဖြစ်စေလျှက် သူ့မျက်နှာကို ဒေါ်အလွမ်းချို စောက်ဖုတ်သို့ အပ်လိုက်သည်။ အမွှေးပါးပါး ဖုံးနေသော စောက်ဖုတ်မို့မို့လေးကို လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် အသာ ဖြဲလိုက်တော့၊အတွင်းသား နီနီလေး တွေက အရည်ကြည် တို့ဖြင့် ရွှမ်းလဲ့နေသည်။ အဝလေးကို လျှာထိပ်ကလေးဖြင့် ထိုးမွှေကစားရင်း က လက်ညိုထိပ်ကလေးဖြင့် ဖေါင်းဖုဖု အစေ့လေးကို ဖိကာ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ 

ဒေါ်အလွမ်းချို လက်တွေက ကျော်ကြီး ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ကျော်ကြီး ဆံပင်တွေ ကြားထဲ လက်ချောင်းတွေ ထည့်ကာ ကုတ်ခြစ်ပေး နေသည်၊ တချက်တချက်တော့ သူမ ဖင်ကြီး ကို လူးလိမ့်ပြီး မွှေ့ယာပေါ်မှ အနည်းငယ်ကြွကြွ တက်လာရသည်။ ကျော်ကြီး က တကယ်တော့ ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းမှုတ်ဖူးတာ မဟုတ်၊ ဒေါ်အလွမ်းချို အတွက် ဆိုရင်တော့ သူက အတွေ့အကြုံ နည်းနေသေးသည်ဟု ဆိုရမည်။ 

သို့သော်လည်း၊ အနှစ်နှစ် အလလ တောင့်တ ခဲ့ရသော ဒီစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်တွေ့ ရက်နေရပြီ ဆိုတော့ မြိန်ရည်ယှက်ရည် ဖြင့် ရက်သည်။ လျှာဖြင့် ထိုးဆွ သည်။ နူတ်ခမ်းတွန့်တွန့်လေးတွေကို စုပ်သည်။ အစေ့လေးကို လက်ချောင်းထိပ် ကလေးဖြင့် တမျိုး၊ လျှာထိပ်ဖြင့် တဖုံ ဖိထိုးပွတ်ပေးနေလေသည်။

ဒေါ်အလွမ်းချို ကလည်း သူမ သားကိုယ်တိုင်က စောက်ဖုတ်ရက်ပေးနေသည်ဆိုတော့ အသိတခုထဲကပင် သူမ အကြော အခြင် တွေ တဖျင်းဖျင်း ထနေပြီး ကျော်ကြီး ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ စောက်ဖုတ်နှင့် ကျော်ကြီး ပါးစပ်ကို ဆွဲဖိပွတ်မိသည်အထိ ဖီးတက်ရသည်။ သို့သော်လည်း အတွင်းထဲက လှိက်လှိက် ယားလာသည်မို့ လျှာလောက် ဖြင့် မတင်းတိမ်နိုင်တော့၊

“ သား တော်လောက်ပြီ လာတော့ ဟိုဟာ လုပ်တော့”

သူကအမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရက်လို့ စုပ်လို့ မဝ နိုင်သေးသော်လည်း ဇက်ညှောင်းစ ပြုလာပြီ ဖြစ်သော ကျော်ကြီးက ဒေါ်အလွမ်းချို ကိုယ်ပေါ်ကို တွားတွား တက်လိုက်သည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို က ကျော်ကြီး နူတ်ခမ်းမှ စိုတိုတို သူမ စောက်ရည်များကို သူမ လျှာကလေး ဖြင့် ရက်ပေးလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးက ပြုံးစေ့စေ့ လေးဖြင့်၊

“ ဘယ်ဟာ လုပ်ရမှာလဲ မေမေ “

ဟု မေးလိုက်သည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို က ကျော်ကြီး ဘိုက်ကို လိမ်ဆွဲလိုက်ပြီ၊၊

“ သူ တော်တော်ကြားချင်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား”

ဟု ဟန်ဆောင် မျက်မှောင်ကြုပ် မေးလိုက်ရာ၊ ကျော်ကြီး က ရီမောလျှက်၊

“ ဟုတ်တယ် တကယ် နား နဲ့ ဆတ်ဆတ် ကြားချင်လို့လေ၊ သား အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး ဆိုတာလည်း သေခြာအောင်ပါ အဟိး”

“ ဟွန့် တော်ပါ ညဏ်ကြီးရှင်ရယ်၊ ကျမ ကို လိုးပေးပါတော့ လို့ ပြောတာပါရှင်”

ဒေါ်အလွမ်းချို ၏ ထို စကားသံက ကျော်ကြီး တကိုယ်လုံး ကို ကြက်သည်းမွှေးညှင်း ထစေကာ လီးကြီးမှာလည်း တဆတ်ဆတ်တုန် ကာ မာကြော တောင့်တင်းလျှက် ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တို့ ထိပ်ဖူး မှ တစိမ့်စိမ့် ထွက်ကျ စေလေသည်။ စိတ်သိပ်မရှည်တော့သော ဒေါ်အလွမ်းချိုက သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားလျှက် ကျော်ကြီး လီးကို သူမ လက်ဖြင့် ဖမ်းဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့ပေးလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးလည်း ဖင်ကိုကော့ ကာ စွပ်ထိုး ချလိုက်သည်။

“ စွိ…ဖတ်..ဖလတ် ဖတ်”

“ အာ့..ရှီး… ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်… ဖြည်းဖြည်းလေ သား”

ကျော်ကြီး လည်း မရတော့ တုတ်ခိုင်သော်လည်း ချောမွတ် နေသည့် သူ့အမေ ဒေါ်အလွမ်းချို ပေါင်တန်တို့ကို လက်မောင်း နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖက်လျှက် ဒခေါက်ကွေးကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေမိတော့သည်။ ဒေါ်အလွမ်းချို ဖင်ကြီးမှာ မွေ့ယာမှ လက်တထွာခန့် ကြွတက်နေပြီး ကျော်ကြီး ၏ တဖေါင်းဖေါင်း ဆောင့်လိုးချက်များကို တအိအိ ငြီးသံလေး ပေးကာ ခံနေလေသည်။ 

နှစ်ယောက်စလုံး မှာ လီး နှင့် စောက်ဖုတ်၊ အသားချင်း ၊ ထိတွေ့ ပွတ်တိုက်သဖြင့် ခံစားနေရသော အရသာ အပြင်၊ လူတွေ၏ မလုပ်သင့် မလုပ်အပ် ဟု စောင့်ထိန်း ရမည့် စည်းကို ဖေါက်ဖျက်နေကြသည်ဟူသော အသိတို့ ကြောင့် အချက်ပေါင်း လေးငါးဆယ်ခန့် စောင့်အပြီးတွင် နှစ်ဦးစလုံး ပြိုင်တူပင် ကာမ အရသာ အဆုံးစွန်သို့ ရောက်ရှိ သွားကြရလေသည်။ ကျော်ကြီး လီးကြီး မှ ပူနွေးသော လရည်များက သူသန္ဓေတည်လာခဲ့သည့် မျိုးအိမ် အတွင်းသို့ တဖွတ်ဖွတ် ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားခဲ့ရသည်။

တယောက် နှင့် တယောက် တင်းကျပ် စွာ ဖက်ထားလိုက်ကြရင်းက အရသာ ကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေကြ ပြီး ခန ကြာ မှ ဖက်ထားသည်များ သာဖြည်လျှော့ လိုက်ကြသည်။ ကျော်ကြီး လီးကြီးမှာ ဒေါ်အလွမ်းချို စောက်ဖုတ်ထဲ မှ ပလွတ်ကနဲ မြည်ကာ လျှောထွက်လာတော့သည်။

နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်း ယှဉ်လျှက် ပက်လက်လှန်ကာ မျက်လုံး အစုံမှေးရင်း နားနေကြသည်။ သူတို့ နှစ်ဦး စိတ်ထဲ မှာတော့ သူတို့ လုပ်ခဲ့သည့် အပြုအမူ မှာ မှန်သလား မှားသလားကို ဇဝေဇဝါ ပြန်ဖြစ်နေကြသလိုလို၊ တယောက်ကို တယောက် ရှက်နေကြသလိုလို ဖြစ်နေကြလေသည်။ နေ့လည်စာ စားပြီးကာစ လည်း ဖြစ်သဖြင့် သတိပင်မထားမိလိုက်ပဲ မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားကြလေသည်။

ကျော်ကြီး ဖြတ်ကနဲ ပြန်နိုးလာတော့ သူ့ကိုယ်သူ ဘယ်ရောက်နေသလဲ ဇဝေ ဇဝါ ဖြစ်နေရသည်။ နောက်တော့ သူ့ဘေး အိပ်ယာပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ အိပ်ပျော်နေသည့် ဒေါ်အလွမ်းချို ကို တွေ့လိုက်ရတော့ မှ သူကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်မှာ အိပ်မက် မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို သိလိုက်ရပြီး ဒေါ်အလွမ်းချို ၏ ထွားဖွင့်လှသော ရင်သား အစုံကို ကြည့်ရင်းက လီး ကြီး ပြန်မာလာလေသည်။

သူမ ဘေးမှ လှုပ်ရှားမှု ကြောင့် မျက်လုံးပွင့်ကာ နိုးလာသော ဒေါ်အလွမ်းချို က သူမ ရင်သား အစုံကို စူးစိုက်ကြည့် နေသည့် ကျော်ကြီးကို တွေ့ရသဖြင့် ပြုံးလိုက်ရင်းက၊

“ ဟဲ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ တကတည်း ပိုက်ဆံ မပေးရတိုင်း တန်အောင် ကြည့်နေတယ် နှာဘူးလေး”

ဟု ပြောရင်း ကျော်ကြီး နှာခေါင်း ကို သူမ လက်ခလေးဖြင့် မနာအောင် ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။

“ မေမေ့ နို့တွေ က အရမ်း လှတာပဲကို၊ ကြည့်လို့ မှ မဝတာ”

“ ဟွန့် အာ့တာ ဆိုလည်း ဝအောင် ကြည့်နေတော့ ဘာမှ မလုပ်နဲ့တော့ ခစ်ခစ်”

“ ဟင့်အင်း စို့လို့လည်း မဝသေးဘူး ..ပြွတ်စ်”

ကျော်ကြီးက ပြောပြောဆိုဆို ဖြင့် နို့ကြီးတလုံးကို ငုံ့ကာ စုပ်ပြစ်လိုက်သည်။

“ အ..”

နောက်တော့ လက်တဖက်က နို့တလုံးကို နှယ်ကာ နောက်တလုံးကို စို့ ၊ နောက်နို့ကြီးတွေကို မျက်နှာအပ်ကာ ပွတ်ရင်းက လက်က ပေါင်နှစ်လုံးကြားက အဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သတ် ပေးနေတော့ ဒေါ်အလွမ်းချို လည်း လူးလွန့်လာခဲ့ရသည်။ တဦး နှင့် တဦး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းမိကြ ရင်းက လီးကတောင် စောက်ရည်က ရွဲလာကြရသည်။ ကျော်ကြီး ငယ်ငယ်ကတည်းက အရမ်းလုပ်ချင်နေခဲ့ရသည့် အရာတခုကို တောင်းဆိုလိုက်မိသည်။

“ မေမေ လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား၊ မေမေ့ ဖင်ကြီးကို အနောက်ကနေ ကြည့်ပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်လို့”

ဒေါ်အလွမ်းချို တယောက် ဘာမှ မပြောတော့ပါ။ ကျော်ကြီးကို ကျောပေးကာ အိပ်ယာပေါ်တွင် လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးက တော့ ဖင်ကြီး နှစ်လုံးအောက်မှ ပြူးနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ကာ တံတွေး တွေ မျိုချလိုက်မိပါတော့သည်။

အပိုင်း (၁၂) ဆက်ရန် >>>