ရုန်းရခက်ကြီး အပိုင်း ( ၄ )
မောင်ခြိမ့် ရေးသည်။
ညနေပိုင်း ဦးတင်ငွေ တယောက် ပုံမှန်အတိုင်း တည်ငြိမ်နေသည်။
" ဟော … မကြည်ခင် ပြန်လာပြီ "
အိမ်ပေါက်ဝမှ စိုးမြင့်နှင့်အတူ ဝင်လာသော မယားဖြစ်သူ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်သည်။ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် လင်တော်မောင် အသံကြားမှ ခင်စမ်းရီ အိမ်အပေါ်ထပ်မှ အောက်ဆင်းလာ၏။ ဦးတင်ငွေ အာရွှင်နေသော်လည်း ခင်စမ်းရီမှာ လင်နှင့်မအေရှေ့ စိတ်မလုံမလဲ ဖြစ်ကာ ခေါင်းငုံထားမိသည်။ ညပိုင်း ညစာအတူစားရင်း ခင်စမ်းရီမှာ ပထွေးဖြစ်သူအား အလိုးခံမိသည့်ပုံရိပ်များ မြင်ယောင်ရင်း ငေးငိုင်နေ၏။
" ဟဲ့ … စမ်းရီ သမီး … ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ "
ထမင်းစားရင်း မိခင်ဖြစ်သူ အသံကြောင့် ငိုင်နေရာမှ သတိပြန်ကပ်လာသည်။
" ဟင် … ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး … အမေရဲ့ "
" အဲ့တာဆို စားလေ … စားပြီး စောစောအိပ်ကြ … အမေလည်း … မနက် ဆေးရုံစောစော သွားမှာ "
အားလုံးစားသောက် ပြီးသည်နှင့် ခင်စမ်းရီ ပန်းကန်ခွက်ရောက်များ ဆေးကြောသိမ်းဆည်းပြီးမှ အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့လိုက်သည်။
..................................................................................................
" အ …… ဖြည်းဖြည်းပဲ လုပ်ပါဆို … တအားပဲ … "
မှေးကနဲ့အိပ်ပျော်သွားရာ ဘေးခန်းမှ မိခင်နှင့် ပထွေးဖြစ်သူ ဦးတင်ငွေတို့၏ စကားသံများကြောင့် တရေးနိုးလာခဲ့သည်။
" ဆေးရုံရောက်ရင် … လုပ်လို့ရမှာ မဟုတ်ဖူး မကြည်ခင်ရဲ့ … စမ်းရီတို့ လင်မယားလဲ … အိပ်လောက်ပါပြီ … "
" အင်းပါ … တအားမကြမ်းနဲ့ဦး "
စကားသံများ နားစွင့်နေရင်း ဘေးနား တခူးခူး အိပ်ပျော်နေသော လင်ဖြစ်သူအား လှည့်ကြည့်မိ၏။အိမ်ထောင် သက်တမ်းတလျှောက် ကာမသုခလေးမှာ အမြဲတမ်း တို့လို့တန်းလန်း ဖြစ်ခဲ့ရ၏။
" အ … အားးးး …… အဆုံးထိ ဝင်ပြီလား ဟင် "
မချိမဆန့် အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းနှင့် မိခင်ဖြစ်သူ စကားသံလေးကြောင့် ထထိုင်လိုက်၏။
" ဟင့် … အ …… နာတယ် … အရမ်း မလုပ်ပါနဲ့ "
အသံလေးမှာ အမှန်တကယ် မချိမဆန့် ခံစားနေရသော အသံမှန်း သိသာနေသည်။ ခင်စမ်းရီ မြင်ချင်စိတ် ပြင်းပြကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းပြီး ကာထားသော ထရံကြားလေးထဲမှ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။
ဟိုးအရင် ဖခင်ဖြစ်သူ သက်ရှိထင်ရှားရှိစဉ် ပုတီးလေးကိုင်ကာ ဘုရားစာ တရားစာ တခုမဟုတ်တခု ရွတ်နေတတ်သော မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ ကုတင်ပေါ် ထမိန်မရှိတော့။
အင်္ကျီကြယ်သီးများ ပြုတ်နေကာ နို့အုံတစ်ဖက် ပေါ်နေ၏။ ဦးတင်ငွေမှာ နို့အုံတဖက်အား ကုန်းစို့ရင်း ပုဆိုးလှန်ကာ ဒူးထောက်လိုးနေသည်။
" ခဏလေးပါ … မကြည်ခင် ရယ် … "
" အဖုတ်ပဲ … လုပ်ပါတော် … ဖင်ပေါက်က တစ်စို့ကြီး ဖြစ်နေတာ … "
ချော့ပြောနေသော်လည်း ဦးတင်ငွေမှာ နို့စို့မပြတ် ဖင်ကြီးကြွကာ ဆောင့်လိုးနေ၏။
" ဘွပ် …… ဗျစ် …… အင့် …… ဇွိ …… ဘွပ် ဗွပ် …… အင့် …… ကျွိ …… ဘွတ် … ဘွတ် … ကျွိ … ကျွိ …… "
ဒေါ်ကြည်ခင် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့လာပြီး ကုတင်တိုင်များ ခါရမ်းလာကာ တကျွိကျွိ တအိအိ မြည်လာတော့၏။
" တော် … တော်ပါတော့ … ဆို … သေချင်တာပဲ.. "
အသံမှာ နာကျင်ပြီး အလိုမကျသည့် အသံမျိူးတော့ မဟုတ် ရမ္မက်သံလေး ရောထွေးနေသည်။
" ဟင့် …… အ …… အင့် … အိ …… တော် … တော်တော့ … ပြီး … ပြီး …… အားးး ……အီး … "
မချိမဆန့် အော်သံလေးနှင့် ဒေါ်ကြည်ခင် တယောက် အိပ်ယာခင်းအား လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။
" ကောင်းလိုက်တာ … မကြည်ခင် ရယ် … ဟူးးးး … "
တဆက်ထဲလိုလို ကြိတ်လိုးနေသော ဦးတင်ငွေ၏ အားရကျေနပ်သံလေး ပေါ်လာတော့သည်။ ၂ ယောက်သား တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်သက်သွားမှ ခင်စမ်းရီ အကြည့်ခွာကာ ကုတင်ပေါ် ပြန်တက်လာ၏။
လင်တော်မောင် အိပ်ပျော်နေသဖြင့် ကာမဒုက္ခလေး ခံစားရင်း အိပ်ယာလေးထဲ လက်ဖြင့်သာ အာသာ ဖြေလိုက်ရသည်။
.............................................................................................................................
နေရောင်ခြည် နုနုလေးအောက် နံနက်ခင်းအစ ကျေးငှက်သံလေးများ သာယာဖွယ် ကြားနေရသည်။
" အမေရေ … သမီးတို့ … ရောက်ပြီ "
မိသားစု၄ယောက် မနက်စာ စားပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် အထုတ်ပိုးများ ပြင်နေချိန် အောက်ထပ်မှ တင်မေသန်း အသံကြားလိုက်ရ၏။
" အေးအေး … အငယ်မ … ဝင်းကိုရော ပါလား "
အောက်ထပ်မှ အသံပေးနေသော သမီးအငယ်မအား ဒေါ်ကြည်ခင်တယောက် ပြန်မေးလိုက်သည်။
" ဟုတ် … အမေ … ကျနော် ပါပါတယ် "
ဝင်းကိုလည်း ယေက္ခမဖြစ်သူ ဒေါ်ကြည်ခင်အား ပြန်ဖြေနေသည်။
" အေးအေး … ခဏထိုင်ကြဦး … စိုးမြင့်က … စမ်းရီကို အမေတို့ရွာ လိုက်ပို့နေတာ … ပြန်လာတော့မှာပါ "
ခင်စမ်းရီမှာ မနက်ပိုင်း စားသောက်ပြီး မိခင်ဖြစ်သူဆိုင်အား စျေးကူရောင်းရန် ထွက်ခွာတော့၏။ စိုးမြင့်မှာ မယားဖြစ်သူအား လှည်းဖြင့် လိုက်ပို့ရာ ၁နာရီခန့်အကြာ အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။
စိုးမြင့်ရောက်ပြီး ခဏအကြာ ဒေါ်ကြည်ခင်တို့ လင်မယား အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာကြရာ ဝင်းကိုနှင့် စိုးမြင့်မှာ အထုတ်ပိုးများ လှည်းပေါ်တင်နေကြ၏။
" ကဲ … အေမတို့ သြာျးကစို့ "
" ဟုတ်အမေ … "
" အမေတို့လည်း … ဆိုင်ပိတ်တာ ၂ရက်ရှိပြီ … ညည်းအမ စမ်းရီကို … မနက်အစောကြီး … လွတ်လိုက်ရတာ "
လှည်းပေါ်ထိုင်ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ တင်မေသန်းအား ပြောပြနေသည်။ စကား တပြောပြောနှင့် ရွာထိပ်ကျောက်လမ်းနား ရောက်လာရာ စိုးမြင့် လှည်းရပ်လိုက်တော့၏။ မြို့ပေါ်သွားသော လိုင်းကား ရောက်လာသည်နှင့် အထုတ်ပိုးများ ကားပေါ်တင်ပေးပြီးမှ ရွာသို့ပြန်လာခဲ့သည်။
............................................................................................................................
" လူနာရှင် … ရှိလား "
" ရှိပါတယ် ကွယ်"
" ရော့ … ဦးလေး … ဒီလိပ်စာ အတိုင်းသွား … "
ဆေးရုံရောက် ကတည်းက ဦးတင်ငွေ တယောက် ဆေးရုံမှ စစ်ခိုင်းသမျှ ဆီးအဖြေ သွေးအဖြေ အထူးကု ဆေးခန်းများသို့ သွားစစ်နေရသည်။ ဒေါ်ကြည်ခင် မျက်လုံးခွဲကာနီး ဆီးချိုတက်လာသဖြင့် ခွဲမည့်ရက် ရွေ့လိုက်ရတော့သည်။
အပြင် ဓါတ်ခွဲခန်း များတွင်လည်း စာရွက်ပေါ် ရေးပေးလိုက်သည့် ဆရာဝန်၏ နာမည်အား အရင် လိုက်မေးရပြန်သည်။ ဆေးရုံက တာဝန်ကျ ဆရာဝန်တွေနှင့် အပြင် ဓါတ်ခွဲခန်းက အချိတ်အဆက်တွေ ရှိနေကြောင်း သိလိုက်၏။
မယားဖြစ်သူ မျက်လုံးကြောင့်သာ လိုအပ်လား မလိုအပ်လား မသိရသော ဆီးအဖြေ သွေးအဖြေများ ခဏတိုင်းစစ်နေရ၏။ ပထမတကြိမ် စစ်ရာ ၃ သောင်းလောက်ကုန်ကာ နောက်တကြိမ် ထပ်စစ်ခိုင်းပြန်သည်။ အကျိုးကြောင်း မေးကြည့်သော်လည်း ဆီးချိုမကျလျင် မျက်လုံးအား ခွဲမပေးနိုင်ကြောင်းသာ ရှင်းပြနေ၏။
ဗဟုသုတနည်းတာလား ဥဏ်တိမ်တာလားမသိ ဆီးအဖြေ သွေးအဖြေ စစ်ပေးနိုင်သောစက်များ ဆေးရုံကြီးတွင် မရှိသည်မှာ ဦးတင်ငွေ တွေးမရခဲ့။ မရှိဆင်းရဲသား အောက်ခြေလူတန်းစားများ အဖို့ ငွေကြေးဒုက္ခ ရောက်နေရသော ဆေးရုံပေါ်မှ အဖြစ်ပျက်များ မြင်တွေ့နေရသည်။
ဦးတင်ငွေတို့ နေထိုင်ရာ တောကြုံအုံကြား မဟုတ်ပဲ မြို့ကြီးပြကြီး ဆေးရုံကြီးတွင် ဓါတ်ခွဲခန်းသုံးစက်များ မတွေ့ရပေ။ လူနာအတော်များများ အပြင်အထူးကု ဆေးခန်းများတွင် သွားစစ်နေရ၏။
တီဗွီ အစီစဉ်များ စာစောင်များတွင် ငွေကြေးပြည့်စုံသော အလှူရှင်များ ခဏတိုင်း လှူနေသည်ကို မကြာခဏ တွေ့မြင်နေသည်။ အမှန်တကယ် လိုအပ်သည့် နေရာများတွင် ကျန်းမာရေးဝန်ကြီးဌာနမှ ဘာအကြောင်းကြောင့် အကောင်အထည် မဖော်နိုင်မှန်း တွေးမရခဲ့။
တခါတရံ အလှူရှင်များရှိလျက် သောက်ဆေး ထိုးဆေးများ လူနာများမှ အပြင်က ဝယ်ပေးရသေးသည်။ ဦးတင်ငွေ သွေးအဖြေ စောင့်ရင်း ဘာရယ်မဟုတ် တွေးမိတွေးရာ တွေးနေမိ၏။
မရှိဆင်းရဲသား လူနာများအတွက် ငွေကုန်ကြေးကျ သက်သာစေရန် တာဝန်ရှိ ဌာနဆိုင်ရာ အဖွဲ့များမှ ထိုက်သင့်သလောက် ငွေကောက်ခံပြီး စစ်းဆေးပေးစေချင်မိ၏။
လက်တွေ့တွင် လူနာမပြောနှင့် လူနာစောင့်တောင် သေချင်စိတ် ပေါက်သွားနိုင်သည်။ လူနာရှင်များ အပူရုပ် ဟန်လုပ်ကာ ၁ ပတ်ထဲနှင့် သုံးလေးသိန်းလောက် ဘာမသိညာမသိ ကုန်ကျနေရ၏။
ရောဂါကျွမ်းပြီး လူနာ အသက် ထွက်ကာနီးထိ စစ်လိုက်ရတဲ့ဆီး စစ်လိုက်ရတဲ့သွေး လူနာ အသက်ငင်နေချိန်ထိ တာဝန်ကျဆရာဝန်များမှ အသည်းအသန် ဆီးအဖြေ သွေးအဖြေကို ဇွတ်ယူခိုင်း တတ်သေးသည်။
နောက်ဆုံးချိန်မို့ မျော်လင့်ချက်လေးနှင့် ယူလာသော ဆီးအဖြေ သွေးအဖြေ စာရွက်များအား ဝတ်ကျေတန်းကျေ ဖတ်ကြည့်ကာ လူနာကုတင် ခြေရင်းဘက် ပစ်ချထားပြီး ထပ်မကြည့်ကြတော့။
သေကာနီး လူနာ၏ ဓါတ်ခွဲခန်းအဖြေများ မရွေးလျင် စစ်းဆေးထားသော ဓါတ်ခွဲခန်း ကုန်ကျစရိတ် ဆုံးရှုံးမှာ စိုးရိမ်သည်လားမသိ ဝေခွဲရခက်နေမိသည်။
ကာယကံရှင်မှာလည်း လူနာဆုံးပါးသွားလျင် ပူဆွေးဝမ်းနည်းပြီး ဓါတ်ခွဲခန်းအဖြေအား သတိမရတော့။ အောက်ခြေ ဖြစ်ပျက်နေသော အဖြစ်အပျက်များ ကျန်းမာရေးဝန်ကြီးနှင့် သက်ဆိုင်ရာ လူကြီးများ မြင်စေချင်မိသည်။ ကျန်းမာရေး မကောင်းသဖြင့် ဝင်ငွေမရှာနိုင်ချိန် လူအတော်များများ အသက်အား ကံပေါ်သာ ပုံချထားရ၏။
" ဒေါ်ကြည်ခင် … ရှိလား … ဒေါ်ကြည်ခင် … "
သွေးစစ်အဖြေ ထိုင်စောင့်နေစဉ် ဆေးခန်း ကောင်တာမှ အော်သံကြောင့် ဦးတင်ငွေ ထရပ်လိုက်သည်။
" ဟုတ် … ရှိပါတယ် "
" သွေးအဖြေ ဆီးအဖြေ … လာယူပါရှင် "
ကျသင့်ငွေရှင်းပြီး အထူးကုဆေးခန်းမှ ဆေးရုံကြီးသို့ ပြန်လာခဲ့ရသည်။
........................................................................................................................
" ဟော … ဦးလေး ပြန်လာပြီ အမေ "
ဦးတင်ငွေ လူနာဆောင်ထဲ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ကုတင်ဘေး ခုန်ရှည်ပေါ် ထိုင်နေသော တင်မေသန်းမှာ ဒေါ်ကြည်ခင်အား လှမ်းပြောနေ၏။
" ကိုတင်ငွေ … ကျမမျက်လုံးက ဘာတဲ့တုန်း "
" ငါလည်း … မသိပါဘူး မကြည်ခင်ရယ် … ဆရာဝန် ပြောတဲ့အတိုင်း … လုပ်နေရတာ "
ဆေးအဖြေယူပြီး ပြန်လာသော ဦးတင်ငွေအား ဒေါ်ကြည်ခင် လူနာကုတင်ပေါ် လှဲနေရာမှ လှမ်းမေးနေသည်။
" ဟူးးးး … အဲတာ ဆိုလည်း … အထူးကု ဆေးခန်း ပြောင်းရအောင် … အမေ … သမီးတို့ ညက အပြင်အိပ်ရတာ … ခြင်တအား ကိုက်တယ် "
မိခင်နှင့် ပထွေးဖြစ်သူ စကားပြောနေချိန် တင်မေသန်း မျက်နှာလေးရှုံ့ကာ ဝင်ပြောလိုက်၏။ လူနာဆောင်များမှာ လူနာစောင့် တယောက်ထက် ပိုမစောင့်ရသဖြင့် ရောက်သည့်ညတွင် တင်မေသန်းတို့ လင်မယား အပြင်ထွက်ကာ ဆေးရုံဝင်းအတွင်း အဆင်ပြေသည့် နေရာတွင် အိပ်လိုက်ရ၏။
" အေးပါ … သမီးရယ် … အမေလည်း ဒီအဆောင် … မနေချင်ပါဘူး … ဘေးက လူနာတွေ အော်ကြဟစ်ကြနဲ့ … ကောင်းကောင်း မအိပ်ရပါဘူး "
ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ လင်တော်မောင်နှင့် စကားပြောရင်း သမီးဖြစ်သူဖက် အကြည့်ရွေ့ကာ လှမ်းပြောလိုက်၏။
" ဒါနဲ့ … ဝင်းကိုရော "
ဒေါ်ကြည်ခင်၏ စကားအဆုံး ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေးသန်းအား လှမ်းမေးလိုက်ပြန်သည်။
" ရှိတယ် ဦးလေး … ရေသန့်ဗူး သွားဝယ်နေတာ "
ဆေးရုံပေါ်တွင် ညနေပိုင်းထိ မထူးခြားသဖြင့် မိသားစု ၄ ယောက် တိုင်ပင်ကာ အထူးကုဆေးခန်းသို့ ပြောင်းတက်လိုက်တော့သည်။
...........................................................................................................
အထူးကု ဆေးခန်းရောက်သည်နှင့် အခန်းငှားရာ လူနာခန်းမှာ ပေ ၂၀ ပတ်လည် အကျယ်ရှိပြီး ကုတင် ၂ လုံး ခုန်ရှည် ၁ လုံး အသုံးဆောင်ပစ္စည်းများ ထားရန် စားပွဲခုံတလုံးနှင့် ရေချိုးခန်း ပါရှိ၏။ ကုတင် ၂ လုံး အလယ်တွင် လိုက်ကာစအထူ ခြားထားပြီး ဘေးနံရံတွင် ဖလက်တီဗွီတလုံး တပ်ဆင်ပေးထားသည်။
နေ့လည်ပိုင်း ဒေါ်ကြည်ခင် ဓတ်မှန်ရိုက်ကာ ဓါတ်မှန်ရိုက်ပြီးသည်နှင့် တင်မေသန်းမှာ မိခင်ဖြစ်သူအား ဆီးချိုကျဆေး တိုက်လိုက်၏။ ဒေါ်ကြည်ခင် အိပ်ပျော်သွားသည်နှင့် ခြေရင်းဘက် ကုတင်ပေါ် မှေးလိုက်တော့သည်။
" တင်မေသန်း … သမီး "
ဆေးရုံကြီးတွင် အိပ်ရေးပျက်ခဲ့ရသဖြင့် မှေးရင်း အိပ်ပျော်သွားစဉ် နာမည်ခေါ်သံကြားရသဖြင့် ဆက်ကနဲ့ လှန့်နိုးလာသည်။
" ရှင် … ဦးလေး … "
ကုတင်ပေါ် အိပ်နေရာမှ ထထိုင်ရာ ချည်သားအင်္ကျီ ကြယ်သီးလေး ပြုတ်ကာ ဘော်လီအောက်မှ နို့အုံအပေါ်ခြမ်းလေး ပေါ်နေသည်ကို သတိမပြုမိပေ။ ဦးတင်ငွေ စူးစိုက်ကြည့်ကာ ကိုယ်လုံးလေးအား လှမ်းဖက်လိုက်၏။
" ဟင် … ဘာ …… ဘာလုပ်မလုပ်လဲ … "
ဦးတင်ငွေမှာ ဘာစကားမှမပြောပဲ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေသော တင်မေသန်း ပါးပြင်လေး နမ်းကာ နို့အုံလေး ဆက်ကနဲ့ညှစ်လိုက်သည်။
" အိုရ် … "
တင်မေသန်း ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်ကာ ဦးတင်ငွေ ရင်ခွင်ထဲမှ ကြိတ်ရုန်းထွက်လိုက်၏။ ဒုတိယအကြိမ် ဦးတင်ငွေ ထပ်ဖက်ပြန်သည်။ ဒီတကြိမ် တင်မေသန်း ကိုယ်လုံးအား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲကာ ခပ်တင်းတင်း ဖက်ရင်း အဖုတ်အား ထမိန်အပြင်မှ ဆုပ်ညှစ်လိုက်သည်။
" အ … ကျွတ် "
စောက်ဖုတ်လေး ညှစ်ခံရသဖြင့် နာလည်းနာ ရှက်လည်းရှက် ခံရခက်နေသည်။
" ဝင်းကို မရှိပါဘူး … ဆေးဝယ် လွတ်လိုက်တယ် … ပိုက်ဆံ ပိုပေးလိုက်တော့ … အရက်ဝင်သောက်ဦးမှာ … အတော်နဲ့ မလာတော့ပါဘူး "
" အမ် … ဟို ဟို … အမေ … "
" နင့်အမေလည်း … အိပ်ပျော်နေတာပါ … "
တင်မေသန်းမှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် လက်ထပ်ပြီးကာစ ပထွေးအား ကြည့်မရခဲ့ပေ။ သို့သော် သူမ အိမ်ထောင်ပြုပြီး နောက်ပိုင်း ဖဲရိုက်ရင်း အကြွေးတင်ကာ ဒုက္ခရောက်နေရ၏။ လင်ဖြစ်သူ ဝင်းကိုမှာလည်း အိပ်စလိုးပင်။ အိပ်လိုက် စားလိုက် သောက်လိုက် လိုးလိုက်မို့ ဘာမှအားမကိုးရ။
မိခင်ဖြစ်သူ မသိအောင် ဦးတင်ငွေမှာ ငွေကြေး ထောက်ပံ့ ပေးခဲ့သည်။ တင်မေသန်း ဝင်းကိုနှင့် မယူခင် တက္ကသိုလ်တက်ရင်း ချစ်သူထားခဲ့ဖူးသည်။
အိမ်ထောင်ကျပြီး ၂ လခန့်အကြာ ချစ်သူမှာ ရွာကအိမ်သို့ ရောက်ရှိလာပြီး မူးမူးနှင့် တက်လိုးသွား၏။ ထိုအဖြစ်ပျက်များအား ဦးတင်ငွေ အစဆုံးမြင်ခဲ့ရာ ၁၀ရက်ခန့်အကြာ တင်မေသန်းအား အကြပ်ကိုင် လိုးတော့သည်။
မိခင်နှင့် လင်တော်မောင် မသိအောင် အလိုးခံမိရင်း တဖြည်းဖြည်း ဦးတင်ငွေ၏ အထိအတွေ့အောက် သာယာနေမိသည်။ ဝင်းကိုမှာ သူမဆီမှ လိုသလောက် ပိုက်ဆံတောင်းပြီး ဖဲလည်ရိုက်နေရာ တင်မေသန်းအဖို့ ကာမသုခလေး ဇတ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေရ၏။
ညပိုင်းလင်ဖြစ်သူ ဝင်းကို ဖဲရိုက်ထွက်သည်နှင့် ပထွေးဖြစ်သူအား မျှော်တတ်လာသည်။ ဦးတင်ငွေမှာ စီးပွား အရှာကောင်းသလို ကာမပညာ ပြည့်စုံလှ၏။
တင်မေသန်းအား ဖင်ရောအဖုတ်ရော ရအောင်လိုးကာ လီးစုပ်တတ်အောင်ပါ သင်ပေးလိုက်သည်။ နောက်ပိုင်း တင်မေသန်း အိမ်ပြောင်းပြီး ဖခင်အရင်း၏ ခြံဝိုင်းထဲ အမဖြစ်သူ ခင်စမ်းရီတို့ လင်မယားနှင့်အတူ အိမ်တလုံး ဆောက်နေသည်အထိ ငွေလိုတိုင်း မိခင်ဖြစ်သူအိမ်အား ပြန်ကာ ပထွေးဖြစ်သူထံ တောင်းရင်း အလိုးခံလေ့ရှိသည်။
ခုလည်း လူနာခန်းထဲရှိ ခါးတစ်ဝက်လောက် မြင့်သော ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထားနှင့် ခြေနှစ်ဘက် တွဲလောင်းချရင်း ပေါင်တံ ၂ ဖက်ဖြဲပေးလိုက်သည်။
" မြန်မြန် လုပ်နော် … ဦးလေး "
" အေးပါ "
ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေသန်း ပေါင်ကြားထဲ မတ်တပ်ရပ် နေရာယူပြီး ထမိန်အောက်နားစ လှန်ကာ အဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ဖိသွင်းလိုက်သည်။
" အ … အမေ့ … "
အဖုတ်ထဲ တင်းကြပ်စွာ တိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် တင်မေသန်း ကြိတ်အော်မိ၏။ ထိုချိန် ဦးတင်ငွေမှာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဆွဲဖြုတ်ကာ တဆက်ထဲ ဘော်လီအား နိုပေါ်လာအောင် ဆွဲချရင်း ကိုယ်လုံးမှောက်ပြီး နို့သီးခေါင်း တဖက်အား သွားဖြင့်ဖိကိုက်ပစ်၏။
" အ … ကျွတ် ကျွတ် … မကိုက်နဲ့ … "
တင်မေသန်း နို့သီးခေါင်း နီညိုလေးပေါ် သွားရာလေး ထင်းလာရသည်။ ဦးတင်ငွေမှာ ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ခြေရင်းဘက် ကုတင်ပေါ်တွင် တင်မေသန်းအား အိမ်မှာလိုပင် နှိပ်စက်ပြီး လိုးချင်နေ၏။
" အော်ရင် နင့်အမေ … နိုးလာလိမ့်မယ် နော် "
ပြောလဲပြော အဖုတ်ထဲ တဆုံးထည့်ထားသော လီးတံအား ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်ကာ တချက်ချင်း ဖိလိုးလိုက်သည်။ တင်မေသန်း မအော်တော့ နာကျင်သွားသော နို့အုံအား လက်ဝါးဖြင့်အုပ်ကာ လီးဒဏ်အား ကြိတ်ခံနေ၏။
ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေသန်း ငြိမ်သွားပြီး အဖုတ်လေး အရည်စိမ့်လာချိန် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ ၁၅ မိနစ်ကျော်ကျော်တွင် တင်မေသန်း လီးအရသာ တွေ့ကာ မိခင်ဖြစ်သူ ကုတင်ဘက် တချက်ကြည့်ရင်း အဖုတ်လေး မသိမသာ ကော့ပေးနေ၏။
" ကျွတ် … နဲနဲ ဆောင့်ပါ့လား "
ဖင်ကြီးကော့ကာ အားမလိုအားမရ ပြောနေစဉ် ဦးတင်ငွေမှာ လီးတံအား ပြန်ထုတ်ရင်း အရည်ရွှဲနေသော အဖုတ်ကြားထဲ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်၏။
" ဟာ … ဒါ အိမ်မဟုတ်ဖူး … ဦးလေးရဲ့ … မနှိပ်စက်ပါနဲ့ … ဟင့် "
ဦးတင်ငွေ ဘာမှမပြောပဲ အစိလေး ဖိစုပ်ရင်း နို့တွေ ချေပေးလိုက်သည်။
" ရှီးးးး …… အ …… အင်းဟင်း … "
တင်မေသန်း တယောက် မိခင်များ နိုးလာမလား လင်တော်မောင်များ ပြန်ရောက်လာမလား တွေးရင်း အစိလေး အစုပ်ခံကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေရ၏။ ဦးတင်ငွေမှာ အဖုတ်လေး အားရအောင် ယက်ပြီးမှ ခါးပြန်ဆန့်ကာ လီးအားပြန်သွင်းရင်း မတ်တပ်ရပ် လိုးလိုက်ပြန်သည်။
" ဟင့် ……… အား …… အ … ကောင်းလိုက်တာ … "
ခဏအကြာ တင်မေသန်း ကိုယ်ပေါ် ခါးညွတ်မှောက်ချရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများ စို့ပေးလိုက် နို့အုံအား ဆုပ်နယ်လိုက်နှင့် မနားတမ်းလိုးရာ တင်မေသန်း ခံစားမှု့မျိုးစုံဖြင့် အဖုတ်လေး အီစမ့်လာရသည်။
" အ …… လိုး ……… အင့် …… အ ဟ … "
ဒေါ်ကြည်ခင် အိပ်ပျော်နေသည်မို့ အသံမထွက်အောင် အောက်နူတ်ခမ်း ဖိကိုက်ထားရင်း မထိန်းနိုင်တော့။ အသံနိမ့်ကာ ခပ်တိုးတိုး ကြိတ်ညည်းလိုက်ရ၏။
" ဦးလေး … အထဲ မပြီးနဲ့နော် … "
" အင်းပါ … သိပါတယ် "
တင်မေသန်းမှာ ဦးတင်ငွေအား အကြိမ်ကြိမ် အလိုးခံခဲ့သော်လည်း အဖုတ်ထဲ မပြီးခိုင်းပေ။ ၁၀ မိနစ်ခန့် ထပ်လိုးပြီး ဦးတင်ငွေမှာ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ တင်မေသန်းနှင့် ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတိုက် လှဲအိပ်လိုက်၏။
" ရှီးးးး … အင်းဟင်း … "
မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတိုက်အနေထားဖြင့် မျက်နှာရှေ့ ရောက်နေသော လီးတံအား လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲယူကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ထိပ် အပေါက်လေးထဲ လျှာဖျားလေးနှင့် ထိုးဆွပေးရာ ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေသန်း အစိလေး ဖိကိုက်ပေး၏။
" ပြွတ်စ် … ဟင့် … အ "
" ရှီးးးး … ပလပ်ပလပ် … ပြိ … "
နှစ်ယောက်သား တယောက်ဟာ တယောက် ယက်ရင်း စုပ်ရင်း အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားကြတော့သည်။
" ခဏနားပြီး … ထပ်လိုးကြဦးဆို့ … "
၂ ယောက်သား ငြိမ်နေရာမှ ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေသန်း နားနားလေး ကပ်ပြောလိုက်၏။
" အင်းပါ … ပြီးမှ လိုးပေါ့ … ခု ခဏ ဖယ်ဦး … သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရအောင် "
" ရွှတ် … "
စကားအဆုံး တင်မေသန်း ကိုယ်ပေါ် မှောက်နေရာမှ ပါးလေးနမ်းကာ ဘေးနား လိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။
" ဗွိ … ပလွပ် "
အဖုတ်လေးထဲမှ ဦးတင်ငွေ လီးတံကြီး ပလွပ်ကနဲ့ ကျွတ်ထွက်လာ၏။
" ထလေ … ရေချိုးခန်းထဲ သွားဆေးရအောင် "
တင်မေသန်းမှာ အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်မှိန်းရန် ဟန်ပြင်နေသော ဦးတင်ငွေ၏ လီးကြီးအား မျက်လုံးလေး ထောင့်ကပ် ကြည့်ရင်း ထထိုင်လိုက်၏။ ၂ ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှ အသံမမြည်အောင် ဆင်းကာ အိမ်သာနှင့်ရေချိုးခန်း တွဲထားသော အခန်းထဲ သန့်စင် ဆေးကြောပြီးမှ ကုတင်နား ပြန်လာကာ အနား ယူလိုက်ကြသည်။
ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ ဆေးအရှိန်နှင့် အိပ်ပျော်နေဆဲပင်။ နာရီဝက်ခန့် နားပြီး ကျောပေးကာ ကွေးကွေးလေး မှေးနေသော တင်မေသန်း ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ဦးတင်ငွေ လီးပြန် တောင်လာပြန်သည်။ ထမိန် အောက်နားစလေး ခါးပေါ်ဆွဲတင်ကာ ဖင်သားစိုင်အား ပွတ်သပ်ပေးလိုက်၏။
" ဟင် … ဦးလေး … ထပ်လုပ်ဦးမှာလား "
တချီအလိုးခံပြီး မှေးနေရင်း ဖင်ကြီးအား ဆုပ်နယ် ခံရသဖြင့် တင်မေသန်း လှည့်မကြည့်ပဲ မေးနေသည်။
" အင်း … နင့် အမေ … မနိုးသေးပါဘူး … တခါလောက် ထပ်လိုးရအောင် "
ပြောလည်းပြော တင်မေသန်း နောက်ကျောဘက် ကိုယ်တစောင်း လှဲကာ ဖင်ဝလေး ယက်ပေး လိုက်တော့၏။
" ရှီးးးး …… အ ……… ဟို … ဟို … ဒီထဲ … ဖင်တော့ မလိုးနဲ့နော် … သမီး မခံနိုင်ရင် … အသံတွေ ထွက်ကုန်မှာ "
ငွေလိုတိုင်း မိခင်မသိအောင် အိမ်လာယူချိန် အဖုတ်ရော ဖင်ကိုပါ ရက်ရက်စက်စက် လိုးတတ်သဖြင့် ပထွေးဖြစ်သူအား ကြောက်နေမိသည်။
" အင်းပါ … အဖုတ်ပဲ လိုးမှာပါ "
ဦးတင်ငွေမှာ ဖင်လိုးခံရမည်ကို စိုးရိမ်သံလေးနှင့် ပြောနေသော တင်မေသန်း ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာဖျားလေး စုချွန်သွင်းကာ တေ့စုပ်ပေးပြန်၏။
" ပလွပ် …… ပြိ ပြိ … ပြွတ်စ် … အားဟား …… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဦးလေး ရယ် "
ပေါင်နှစ်လုံးကြား ညှပ်နေသော စောက်ဖုတ်လေး ဖေါင်းအစ် လာကာ အရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်လာရ၏။ ၁၀မိနစ်ခန့် အယက်ခံရင်း တင်မေသန်း မခံနိုင်တော့ ဒုတိယအကြိမ် အလိုးခံချင် စိတ်များ ဖြစ်ပေါ် လာတော့သည်။
ခပ်ကွေးကွေး အနေထားမှ ပက်လက်လှန်လိုက်ရာ ပေါင်ခွဆုံမှ စောက်ဖုတ်မှာ ဖေါင်းကြွနေပြီး အလိုးခံရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေတော့သည်။
ဦးတင်ငွေ အချိန်မဆွဲတော့ မယားဖြစ်သူ ဒေါ်ကြည်ခင် နိုးမလာခင် ဒုတိယအချီ လိုးရန် ဆုံးဖြတ်ထား၏။ တင်မေသန်း ပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာယူကာ ထောင်မတ်နေသော လီးတံအား ညာလက်ဖြင့် ထိန်းကိုင်ရင်း အဖုတ်ဝလေး ဖိထည့်လိုက်၏။
" အင့် … အင်း "
ရုတ်တရက် တင်မေသန်း ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားရသည်။
" ဇွိ …… ဗြစ် … အင့် …… ဘွတ် … ဗြစ် … ဗြစ် … "
အဖုတ်ဝ တေ့မိနေသော လီးအား ခါးအားဖြင့် ဖိသွင်းလိုက်ရာ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် တိုးဝင်သွားတော့၏။
" ဟင့် …… အ ……… ရှီးးးးး ……… အင်းဟင်း ဟင်း "
တင်မေသန်း ရင်ဘတ်လေးကော့ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေးမှ ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေးရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းငြူလိုက်၏။
" ကျွတ် …… အားဟ…… "
မျက်ခုံးကြောလေး တွန့်ကာ စုပ်သပ်နေသော မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ဦးတင်ငွေမှာ လီးအား အဆုံးထိ ဆက်မသွင်းသေးပဲ တဝက်လောက် အရောက်တွင် ခဏရပ်ပြီး အသာပြန်ထုတ်ရာ အဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားများ လီးနှင့်ကပ်ပါ လာတော့သည်။
" မသံမထွက်အောင် … ဖြည်းဖြည်းပဲ လိုးနော် … ဦးလေး … "
" အင်းပါ … "
စကားပြောရင်း ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲထုတ်ကာ လီတဝက်လောက် ပြန်ဖိသွင်းရင်း အချက်၂၀ခန့် ပုံမှန်လေး လိုးပေးလိုက်၏။
" ဇွိ …… ဗြိ …… ဘွတ် … ဗွိ … ဘွတ် ဘွတ် … "
တဇွိဇွိနှင့် အဖုတ်ထဲ အရည်ကြည်များ စိမ့်လာစဉ် ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေသန်း၏ ချိုင်းအောက် လက်လျိုသွင်းကာ ပုခုံး၂ဖက်အား ခပ်တင်းတင်း ကိုင်၍ လီးတဆုံး ဆောင့်လိုးပစ်သည်။
" ဗျစ် …… ဗွပ် …… ဒုတ် …… အ ……… ဘွတ် …… အင့် …… အီးးးး …… ကျွတ်ကျွတ် …… အ … အား "
တင်မေသန်း မနေနိုင်တော့ မိခင်ဖြစ်သူ ကုတင်ဘက် စိတ်မလုံသလို ကြည့်ရင်း တကျွတ်ကျွတ်နှင့် ကြိတ်ညည်း နေရသည်။
" ဖြည်းဖြည်း … ဦးလေး … "
" အေးပါ … "
တင်မေသန်း မျက်နှာလေး စိုက်ကြည့်ရင်း ဦးတင်ငွေမှာ မနားတမ်း ထိန်းလိုးနေ၏။
" ဘွတ် … ဗြွတ် …… အ … အ …… အင်းဟင်း …… "
လိုးချက်များအောက် တင်မေသန်း မျက်လုံးများ စင်းကျလာကာ အသံမညည်းမိအောင် အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ဖိကိုက် ထားလိုက်သည်။
" ဟင့် … တအားပဲ … အမေ နိုးသွားလိမ့်မယ် … "
" မနိုးပါဘူး သမီးရယ် … ဟင်း ဟင်း "
ဦးတင်ငွေ အသံနိမ့်ပြောရင်း တင်မေးသန်း နို့အုံအား ဆွဲညှစ်ပြန်သည်။ တဆက်ထဲ ခြေရင်းဘက် ခေါက်ထားသော စောင်အား ဆွဲယူကာ တင်မေသန်း ဖင်အောက် ခုပေးလိုက်၏။
တင်မေသန်း ခါးလေး ကော့တက်လာပြီး အဖုတ်လေး ပိုပြီး မို့အစ်လာတော့သည်။ ကာမစိတ်ကြောင့် ဖေါင်းကြွနေသော အဖုတ်လေးမှာ ဦးတင်ငွေ အတွက် လိုးပြီးရင်း လိုးချင်စဖွယ် ဖြစ်နေရ၏။
" ဗျစ် … ဘွပ် …… ဒုတ် …… အ …… ဘွတ် …… ဟင့် …… ဇွိ …… ဖွပ် ဘွတ် … အင့် … "
လီးကြီးဝင်လာတိုင်း တင်မေသန်းမှာ အဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် ပြန်ညှစ်ပေးရင်း နာရီဝက် ကျော်ကျော်တွင် ၂ယောက်သား ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ် ရောက်ရှိသွားကြ၏။
" ရှီးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ … ဟင်း … "
" အင်းဟင်း "
မျက်နှာချင်းဆိုင် အထက်အောက် အနေထားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးကပ်ဖက်ရင်း မောဟိုက်စွာ ညည်းငြူနေကြသည်။
" ကောင်းတာဟာ … နင့် စောက်ဖုတ်လေးက "
" ဖြည်းဖြည်း လိုးပါဆို … တအားပဲ … ဦးလေး ရယ် "
တင်မေသန်း တယောက် ဦးတင်ငွေ ကျောပြင်အား ပွတ်သပ်ရင်း ပြန်ပြောနေ၏။ ခဏအကြာ လူချင်းခွာပြီး တင်မေသန်း မှေးနေရာ ဦးတင်ငွေမှာ ဒေါ်ကြည်ခင့် ကုတင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံရှည်ပေါ် ထိုင်နေတော့သည်။
...................................................................................................................
ဝင်းကို ပြန်လာချိန် ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ခြေရင်းဘက် ကုတင်ပေါ် တင်မေသန်း အိပ်ပျော်နေသည်။ ဝယ်လာသော ဆေးကဒ်များ ဒေါ်ကြည်ခင့် ခေါင်းရင်းဘက် စားပွဲခုံပေါ်တင်ကာ မယားဖြစ်သူ အိပ်နေသော ကုတင်နား လျှောက်လာလိုက်၏။
တင်မေသန်းမှာ လူနာခန်း၏ အရှေ့ဘက် နံရံအား မျက်နှာမှုကာ ကျောပေး အိပ်နေသဖြင့် ဖင်ကြီး နောက်ကော့နေ၏။ ဦးတင်ငွေ၏ လိုးချက်များအောက် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေရာ အင်္ကျီကြယ်သီးများ အကုန် မတပ်နိုင်တော့ အပေါ်နှပ်သီး ၂ လုံးပွင့်ကာ နို့အုံများ ရုန်းထွက်နေသည်။
မယားဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်ထိုင်ရင်း တက်လိုးချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာရ၏။ သို့သော် ဒေါ်ကြည်ခင့် ကုတင်၏ အနောက်ဖက် နံရံကပ်လျက် ခုံရှည်ပေါ် ဂျာနယ် ထိုင်ဖတ်နေသော ဦးတင်ငွေကြောင့် စိတ်ထိန်း ထားရသည်။ ဒေါ်ကြည်ခင် သတိပြန်ရလာပြီး ညပိုင်း စားသောက် ပြီးသည်နှင့် ဝင်းကိုတို့ လင်မယား အိပ်ယာဝင်ခဲ့သည်။
အပြုစုအယုယ ကောင်းပြီး ထိထိမိမိ လိုးနိုင်သော ဦးတင်ငွေကြောင့် တင်မေသန်း၏ ကာမစိတ်များ ငြိမ်နေသော်လည်း ဝင်းကိုမှာ မနေနိုင်တော့ပေ။ မီးထပိတ်ကာ ခြင်ထောင်ချရင်း ကြိတ်လိုးလေး လိုးနေရသည်။ ထိုချိန် ဦးတင်ငွေမှာလည်း ခုံရှည်ပေါ် လှဲရင်း နံရံကပ်တီဗွီအား ကြည့်နေရာမှ ထပိတ်လိုက်၏။
တဆက်ထဲ လူနာကုတင်ပေါ် မျက်လုံးအား ပတ်တီး စီးထားလျက် အိပ်ပျော်နေသာ ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ကုတင်နား တိုးကပ်လာသည်။ ချထားသော ခြင်ထောင်အား လှန်ကြည့်ရာ ပက်လက်အနေထားနှင့် ထမိန်အား ဖြစ်သလို ဝတ်အိပ်နေသော ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ထမိန် အောက်နားစမှာ ဒူးဆစ်အထက်နား ရောက်နေ၏။
ဘော်လီမပါသော ချည်သားအင်္ကျီလေးထဲ နိုအုံကြီး မို့မှောက်နေရာ နို့သီးခေါင်အရာလေး ထင်းနေပြန်သည်။ ထမိန် အောက်နားစအား ဗိုက်ပေါ်လှန်တင်ရာ ပေါင်တံတုတ်တုတ် ၂ ဖက်ကြားထဲ ညှပ်နေသော အဖုတ်အား တွေ့လိုက်ရ၏။
၂ ရက်ခန့် မလိုးရသော မယားဖြစ်သူ စောက်ဖုတ်အား ကြည့်ရင်း ခြေရင်းဘက် ကုတင်အား အကဲ ခတ်လိုက်ပြန်သည်။ လိုက်ကာ ကန့်ထားသော ခြေရင်းဘက် အခန်းမှ ကုတင်သံ တကျွိကျွိလေး ကြားနေရသဖြင့် ဝင်းကိုတို့ လင်မယား လိုးနေသည်ကို ရိပ်မိလိုက်၏။ ဦးတင်ငွေ မီးမပိတ်တော့ ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ခြင်ထောင် ပြန်ချလိုက်သည်။
" ဟင် … ကိုတင်ငွေလား "
ဒေါ်ကြည်ခင် နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေစဉ် လည်ပင်အား လျှာဖြင့် အယက် ခံလိုက်ရသဖြင့် လန့်နိုးလာသည်။
" အင်း "
ဦးတင်ငွေ ခပ်တိုးတိုး ပြန်ဖြေရင်း အပေါ်မှ မိုးခွကာ လည်တိုင်တလျှောက် လျှာဖြင့် ပတ်ယက်နေသည်။ လည်တိုင်အား ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက် ပြန်လွတ်လိုက် ယက်လိုက်နှင့် ဒေါ်ကြည်ခင် ရင်ခုန်လာရသည်။
လင်ဖြစ်သူ၏ အပြုစု အယုယအား ခဏတိုင်း ကြုံဖူးသော်လည်း မျက်လုံးခွဲပြီး ပတ်တီး စည်းထားရာ ဘာမှမမြင်ရသဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေ၏။ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ဆက်ကနဲ့ ဦးတင်ငွေ ခေါင်အား ဆွဲကာ နှုတ်ခမ်းချင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ် လိုက်တော့သည်။
" ပြွတ်စ် … ပလပ် … အင့် … ပလွပ် … အငယ်မတို့ လင်မယား … အိပ်ပြီလားဟင် … ပြွတ် ပြွတ် "
ဦးတင်ငွေ နှုတ်ခမ်းအား နမ်းလိုက် စုပ်လိုက်နှင့် အမျိုးမျိုး တုံ့ပြန်ရင်း သမီးဖြစ်သူ လင်မယားအား သတိရကာ စိတ်မလုံသဖြင့် မေးနေ၏။
" အိပ်သွားပါပြီ … မကြည်ခင် ရဲ့ "
ဦးတင်ငွေမှာ တင်မေသန်းတို့ လင်မယား လိုးနေမှန်း သိသော်လည်း ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ကာမစိတ်အား အနှောက်ယှက် မဖြစ်အောင် လိမ်ပြောလိုက်သည်။
" မီးပိတ်ရဲလား ဟင် "
" ပိတ်ထားတာပေါ့ "
မီးလည်း ပိတ်မထားပေ။ ဒေါ်ကြည်ခင် ဘာမှ မမြင်ရသဖြင့် ဦးတင်ငွေ ပြောသမျှ ယုံကြည်ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမအရသာလေး ခံယူနေမိ၏။ အထိအတွေ့ကြောင့် အဖုတ်လေး ဖေါင်းကြွလာချိန် ဦးတင်ငွေ လိင်တံကြီးမှာလည်း ပုဆိုးထဲ ထောင်မတ် လာရသည်။
ထိုချိန် ဦးတင်ငွေမှာ အင်္ကျီ ကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံ၂ဖက်အား ဖိစို့ရင်း မိုးခွထားသော ကိုယ်လုံးအား အောက်လျှော ချလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ထမိန်အား ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်ကာ အဖုတ်ဆီ မျက်နှာ အပ်လိုက်တော့၏။
" ပလပ် ပလပ် … ပလပ် … "
အဖုတ်အား စယက်သည်နှင့် ဒေါ်ကြည်ခင် ပေါင်နှစ်ချောင်း ဖြဲကာ ဦးတင်ငွေ ခေါင်းအား ခပ်တင်းတင်း ဆွဲဆုပ်ရင်း အဖုတ်နှင့် ကပ်ထား လိုက်သည်။
" အအ ……… အ …… ဟင့် …… အ … ရှီးးးးး …… "
အယက်ခံနေကြ ဖြစ်သော်လည်း မျက်လုံးအား ပတ်တီး စီးထားသဖြင့် ခံစားမူ့ တမျိုးဖြစ်ကာ ညည်းနေမိ၏။ တချက်တချက် ဖင်ကြီး အိပ်ယာခင်းနှင့် လွတ်ကာ ကြွတက်လာရင်း ပေါင်တံများ တုန်လာရသည်။
ပေါင်ကြားထဲ မနားတမ်း ယက်နေသော လင်ဖြစ်သူ၏ ဆံပင်များ ဆွဲဆုပ်ကာ တကျွတ်ကျွတ် စုပ်သပ်နေရ၏။ ထိုချိန် ဦးတင်ငွေမှာ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် အစိလေး ဖိယက်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် နို့နှစ်လုံးအား ညှစ်ပေးလိုက်ပြန်၏။
" ရှီးးးးးး …… အ … "
ဒေါ်ကြည်ခင် အံကြိတ်ညည်းရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပျစ်ချွဲချွဲ အရည်များ ပွက်ကနဲ့ ထွက်ကျ လာတော့သည်။
" အင်း …… အင်းဟင်း … ရပြီ …… ရပြီ … တော်တော့ … "
ပြောလည်းပြော ထထိုင်လိုက်ရာ ဦးတင်ငွေမှာ ဒူးထောက် ပြန်ထိုင်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်နမ်းလိုက်သည်။ တဆက်ထဲ ပုဆိုးအား ခါးပေါ် လှန်တင်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်ရင်း လျှာလေး ပါးစပ်ထဲ သွင်းမွှေပေး၏။
ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ နူတ်ခမ်းချင်း အလိုက်သင့် ပြန်စုပ်ပေးရင် ဦးတင်ငွေ ပေါင်ကြားမှ လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် စမ်းကြည့် လိုက်သည်။
" ကိုတင်ငွေ … ခဏ "
နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကာ ၅မိနစ်ခန့် ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း လက်ထဲ လီးတံကြီး မာထင်လာရာ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် လီးအား ကုန်းစုပ်တော့သည်။
" ဒါကြီးကို … ကျမ တအား သတိရတာပဲ "
" အင်း … သတိရရင် …… စုပ်လေ "
စကားအဆုံး ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ လီးစုပ်ချင်ဇောဖြင့် အငမ်းမရ ငုံ့စုပ်ရာ မျက်လုံးအား ပတ်တီးစီးထားသဖြင့် လီးထိပ်အား မငုံမိပဲ ဒစ်မှာ နှာဖူး ထောက်မိကာ ဦးတင်ငွေ ဒစ်ကြီး ကျင်သွားရ၏။
" အိ့ …… ဒီမှာ …… ဒီမှာ … မကြည်ခင် … "
လီးငတ်နေသော မယားဖြစ်သူ၏ ပါးစပ်ပေါက်ထဲ လီးထိပ်အား ခပ်မြန်မြန် တေ့ပေးလိုက်ရပြန်သည်။
" အု …… ပလွပ် …… ပြွတ်စ် ……… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် …… "
ဒေါ်ကြည်ခင် စကားဆက်မပြောတော့ ပါးစပ်နား တေ့လာသော ဒစ်အား ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ကာ လီးတံအား လျှာဖြင့် ပတ်ယက်နေတော့၏။
" ရှီးးးးး …… အအ …… အင်း …… ကောင်းတယ် …… စုပ် …… စုပ် ……… အား …… ဟင်း …… ကျွတ် ကျွတ် …… "
စကားမဆုံးခင် ဒစ်အား ပြန်စုပ်လိုက်သဖြင့် ဦးတင်ငွေ စကားစ ရပ်ကာ ညည်းလိုက်ရပြန်သည်။ ၁၀မိနစ်ခန့် အားရအောင် စုပ်ပြီး ဦးကြည်ခင်အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲခိုင်းလိုက်တော့၏။
" ပက်လက်လှဲလိုက် … ကျမ အပေါ်က … တက်လိုးမလို့ "
" အင်း … မကြည်ခင် သဘော … "
ဦးတင်ငွေ ပက်လက် လှန်ပေးရာ လီးမှာ ထောင်ပီး တဆက်ဆက် တုန်နေ၏။
" ရှင့်ဟာကြီး … တေ့ပေးဦး နော် … "
" အင်းပါ … ဖြည်းဖြည်း ခွ "
ဒေါ်ကြည်ခင် လီးပေါ်ခွထိုင်လိုက်သည်နှင့် လီးအား လက်ဖြင့်ထိန်းကာ အဖုတ်ဝထဲ တေ့ပေးလိုက်တော့၏။
" ဗြိ ……… ဇွိ ……… ဘွတ် …… အ ……… "
ဒစ်ဝင်သည်နှင့် ခါးအား ချုပ်ကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်လိုးရင်း ဆွဲကပ်ပစ်သည်။
" အမလေး … ကောင်းတာ … ကိုတင်ငွေ …… ရှီးးးး …… ဟူးးးး …… "
လီးကြီး အရင်ကပ်လာသည်နှင့် ဒေါ်ကြည်ခင် ဖင်ကြီးမြှောက်ကာ ဖိချရင်း ဆီးခုံးချင်း ကပ်ကာ ကြိတ်ဆွဲတော့သည်။
" အင့် ……… အ ……… ကျွတ် … ကျွတ် … မလိုးတာ ကြာလို့လား မသိဘူး …… ဟူးးးး …… ဘွတ် ဘွတ် …… ဘွတ် …… အရမ်းကောင်းတယ်"
တချက်ပြီးတချက် ဆောင့်လိုက် ကြိတ်ပွတ်လိုက်ဖြင့် ၁၅ မိနစ် ကျော်ကျော်တွင် ဒေါ်ကြည်ခင် မောဟိုက်လာ၏။
" မကြည်ခင် … ခဏ နားဦး … အပေါ်က လိုးပေးမယ် နော် "
" အင်းပါ … ကျမ ခါးတွေ နာလာပြီ … ရှင် အပေါ်က လိုးတော့ "
ဒေါ်ကြည်ခင် လီးပေါ်မှ ဆင်းရင်း ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်တံများ ကားပေးရာ ဟသွားသော အဖုတ် အတွင်းသား နီနီရဲရဲလေးများ မြင်နေရသည်။ အက်ကွဲကြောင်းထိပ် စောက်စိလေး မာခဲနေကာ အဖုတ်ဝ စိမ့်နေသော အရည်ကြည်များ ဖင်ကြားထဲထိ စီးကျနေတော့၏။
" လိုးမယ်နော် … မကြည်ခင် "
ပြောလည်းပြော အရည်ကြည်များ အိုင်နေသော အဖုတ်ဝလေးထဲ ဒစ်ကြီးတေ့သွင်းလိုက်သည်။
" ဘွတ် … အ …… ကျွတ် … "
အဖုတ် နူတ်ခမ်းဝလေး ပူကနဲ့ တင်းသွားသဖြင့် ဒေါ်ကြည်ခင် ခါးတွန့်ကာ စုပ်သပ်လိုက်၏။
" ပြိ …… ဘွတ် ……… ဇွိ ……… ရှီးးး …… အ … အင်းဟင်း … "
ဒစ်ကြီး မြုပ်သွားသည်နှင့် တဆက်ထဲ လီးအား တချက်ပြီး တချက် ဖိလိုးရာ စောက်ပတ် အတွင်း နှုတ်ခမ်းသားများ လီးအရည်ပြားနှင့် ပွတ်ဆွဲ သွားသဖြင့် မျက်နှာလေး မော့ကာ ညည်းမိ လိုက်ပြန်သည်။
" အီး …… ကျွတ်ကျွတ် "
ခပ်တိုးတိုး ညည်းရင်း ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ရင်ဘတ်ကြီး ကော့တက် လာတော့၏။ အပေါ်မှ ခွလိုးစဉ် စိတ်တိုင်းကျ လိုသလို ထိန်းလိုးနိုင်သော်လည်း အောက်မှ ခံသည့်အချိန် လီးဒဏ်အား တောင့်ခံ နေရသည်။
ဦးတင်ငွေမှာ လီးအား ချက်ချင်း ပြန်ထုတ်ကာ မမြင်မကန်းနှင့် အလိုးခံနေသော မယားဖြစ်သူ၏ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ရင်း ဒစ်ဖြင့် အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် ဖိဆွဲ ပေးလိုက်ပြန်သည်။
" နာလို့လား … မကြည်ခင် ရဲ့ …… "
" ဟင့်အင် … နာပါဘူး … ကောင်းလို့ ပါ …… အင့် …… အင်းဟင်း … "
စကားပြောရင်း အစိလေးအား ဒစ်ဖြင့် ဖိချေပေးရာ ဒေါ်ကြည်ခင် ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ အကြောများ တဖျင်းဖျင်း စိမ့် နေရ၏။
ဖင်ကြီး ကြွတက်လာစဉ် ဦးတင်ငွေ ခပ်သွက်သွက်ပင် လီးအား အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းကာ ဖိလိုးပစ်သည်။ ဒုတိယအကြိမ်တွင် မနားတော့ အချက် ၅၀ ခန့် မနားတမ်း လိုးရာ ဒေါ်ကြည်ခင် တယောက် ဦးတင်ငွေ ရင်ဘတ်အား တွန်းရင်း အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ထားရ၏။ စောက်ပတ်ထဲ လီးတံကြီး အပြည့် နေရာယူကာ တချက်ချင်း ဝင်ထွက် နေတော့၏။
" ခုနလို … ဆောင့်လေ … ကိုတင်ငွေ ကလည်း "
" အင်းပါ … အသံ ထွက်မဆိုးလို့ "
လိုက်ကာလေးသာ ခြားထားသော ခြေရင်းဘက် ကုတင်တွင်လည်း တင်မေသန်းတို့ လင်မယား လိုးနေသဖြင့် ဦးတင်ငွေ စိတ်ရှိလက်ရှိ ဆောင့်မလိုးရဲပေ။ အသာလေး ချော့လိုးရင်း စောက်ပတ်ထဲ လီးအား အရင်းထိကပ်ကာ ခါးအားဖြင့် လှည့်ကြိတ်ပေးရင်း နို့အုံ ၂ ဖက်အား အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။
ဖြူဖြူတောင့်တောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနှင့် ကလေး ၂ ယောက် ထွက်ထားသောလည်း ဒေါ်ကြည်ခင်၏ အဖုတ်မှာ လိုးကောင်းဆဲမို့ ကျေနပ်နေမိ၏။ နို့အုံအား ဆုပ်နယ်ရင်း အင်္ကျီကြယ်သီးများ ဖြုတ်ကာ ဘော်လီအား အောက်ဆွဲချပစ်သည်။
ပေါ်လာသော နို့ ၂ လုံးအား တလုံးပြီးတလုံး စို့ပေးရင်း မနားတမ်း ၃ချက် ၁ချက်လောက် ဆောင့်လိုး ပေးလိုက်၏။
" ဇွိ …… အ ……… ဘွတ် …… အားးး … ရှီးးးး …… ကျွတ် ……… အင့် ………… အအ ……… အ … "
ဒေါ်ကြည်ခင်မှာ စိတ်ကြွလာသဖြင့် လီးကြီး ၀င်လာတိုင်း တအအ ညည်းကာ ဖမ်းညှစ် ပေးမိနေသည်။ လိုးချက်များ မြန်ဆန်လာချိန် အဖုတ်လေး အီစိမ့် လာတော့၏။
" ဇွိ …… ဘွတ် …… ဗွိ …… ဗျစ် …… အ …… အ "
စောက်ခေါင်းထဲ ရွှဲအိုင်နေသော အရည်များကြောင့် တဇွိဇွိ တဗွိဗွိဖြင့် အသံလေးများ ထွက်ပေါ်နေသည်။ လီးတံကြီး စောက်ပတ်ထဲ စီးပိုင်နေရာ ဦးတင်ငွေမှာ ခြေရင်းဘက် တင်မေသန်းတို့ လင်မယားအား အားမနာနိုင်တော့ အဖုတ်ထဲ ၀င်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် ဆောင့်လိုးနေတော့၏။
ဒေါ်ကြည်ခင် တယောက် အင့်ကနဲအင့်ကနဲ ရှိုက်ရင်း ခါးလေး ကော့တက်လာရ၏။ လီးတဆုံး ၀င်လာပြီး လီးဆွဲထုတ်တိုင်း စောက်ပတ်လေး ဟာသွားရသည်။
ဦးတင်ငွေမှာ နို့သီးခေါင်း တဖက်အား စို့ပေးပြီး ကျန်နို့သီးခေါင်း တခုအား လက်ညှိုး လက်မနှင့် ညှပ်ချေပေးရင်း ဆောင့်လိုးပေးရာ ဒေါ်ကြည်ခင် စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်ဖြင့် လီးအရသာ တွေ့ကာ ကျေကျေနပ်နပ် ခံယူနေတော့၏။
" ရှီးးးး …… အဟ …… ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုတင်ငွေ ရယ် … ဆောင့် ဆောင့် "
ဦးတင်ငွေ ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ ခါးကော့ ပေးနေသည်။ ခါးကော့ထိုးရင်း ဖင်ကြီး ဘယ်ညာ ယမ်းပေးလိုက် ဝိုင်းပေးလိုက်နှင့် ဒေါ်ကြည်ခင်၏ တုံ့ပြန်မှု့များကြောင့် ဦးတင်ငွေမှာ ရှေ့ကိုယ်လုံး မှောက်ချပြီး ချိုင်းအောက် လက်နှစ်ဖက်သွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင်ရင်း အားကုန် ဆောင့်လိုး ပစ်သည်။
" ဆောင့် ……… အ …… နာနာလေး ဆောင့် ……… ဟင့် …… ကျွတ် …… မရပ်နဲ့ ……… အား …… မရပ်နဲ့တော့ …… အားးး အားးးးးး "
အားပါ ပြင်းထန်သော လိုးချက်များကြောင့် တချက်တချက် လီးထိပ်မှာ သားအိမ်၀ ဆောင့်မိသဖြင့် ဒေါ်ကြည်ခင် သတိလက်လွတ် ညည်းနေတော့၏။
လီကြီး ဆောင့်၀င်လာတိုင်း လဥ ၂ လုံးမှာ ဖင်ဝ တဘတ်ဘတ် ရိုက်မိရာ အရသာ ထူးနေရသည်။ မိနစ် ၂၀ ကျော်ကျော်တွင် ဦးတင်ငွေ ကျောပြင်အား ကုတ်ခြစ်ရင်း ခြေချောင်းလေးများ ကုတ်ကွေးလာပြီး စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်တော့၏။
တဆက်ထဲ လိုလို ဦးတင်ငွေမှာလည်း လီးတံကြီး ကျင်ကနဲ့ ဖြစ်ကာ လရည်များ ညှစ်ထုတ်ရင်း စောက်ပတ်လေးထဲ လီးတဆုံး ဖိကပ် ထားလိုက်သည်။
" ကောင်းလိုက်တာ … ကိုတင်ငွေ ရယ် … နွေးနေတာပဲ … "
အဖုတ်ထဲ လည်ရည်များ ဝင်လာသည်နှင့် လီးတံအား ညှစ်ပေးရင်း ကာမစည်းစိမ်လေး ခံစားကျေနပ် နေတော့၏။
" အင်း … မကြည်ခင် … မဝသေးရင် … ခဏနားပြီး … ထပ်လိုး ပေးမယ်နော် … အင့် အင့် … "
ဦးတင်ငွေ လရည်ကုန်ကာနီး ၂ ချက် ၃ ချက် ထပ်ဆောင့်ရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ ၂ ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်အိပ်လိုက်ကြ၏။
" ကိုတင်ငွေ "
" ပြောလေ … မကြည်ခင် "
" ကျမ မျက်လုံးက … ပတ်တီး ချက်ချင်းမဖြည်ရဘူး … ရှင် မနက်ဖန် … ရွာပြန်ချင် ပြန်တော့ … ဟိုမှာလည်း ခင်စမ်းရီ … တယောက်ထဲ … စျေးဆိုင်ရော အပေါင်ဆိုင်ရော … နိုင်မှာ မဟုတ်ဖူး "
" အင်းပါ … အလုပ်ကိစ္စတွေ … မတွေးပါနဲ့ … "
" ဖတ် ဖတ် …… အ အ …… အ "
ဒေါ်ကြည်လင်တို့ လင်မယား လိုးပြီး စကား ပြောနေချိန် ခြေရင်းဘက် ကုတင်မှ တဖတ်ဖတ် တအအဖြင့် အသံလေးများ ထွက်ပေါ်နေသည်။
" ဟင် … အငယ်မတို့ … မအိပ်သေးဘူး ထင်တယ် "
" အင်း … ဟုတ်လောက်မယ် "
ည ၁၁ နာရီ ကျော်နေသော်လည်း တင်မေသန်း မအိပ်ရသေးပေ။ ပထွေးဖြစ်သူ ဦးတင်ငွေနှင့် လိုးထားသော်လည်း လင်ဖြစ်သူ ဝင်းကို အလိုကျ လိုက်လျော နေရသည်။
ဝင်းကိုမှာ အစပိုင်း ကြိတ်လိုး နေသော်လည်း ဒေါ်ကြည်ခင်၏ ပြီးကာနီး ညည်းနေသော အသံများကြောင့် ကာမစိတ် တအားကြွကာ တင်မေသန်းအား ပက်လက် လိုးနေရာမှ လေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာ နောက်မှ ခါးဆွဲ ဆောင့်လိုးနေသည်။
တင်မေသန်းမှာလည်း အထိအတွေ့အောက် မျောကာ အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် ဖင်ကြီး နောက်ကော့ပေးရာ တဖတ်ဖတ်နှင့် အသားချင်း ထိရိုက်သံများ ထွက်လာတော့သည်။ မနားတမ်းလိုးရင်း စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာကာ အိပ်ယာပေါ် စီးကျလာကာ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော်မှ ငြိမ်ကျသွားရ၏။
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment