Thursday, April 13, 2023

မကောင်းမှုတွေကို ဖယ်ရှားဖို့ အပိုင်း ( ၁ )

မကောင်းမှုတွေကို ဖယ်ရှားဖို့ အပိုင်း ( ၁ )

ထူးခြား ရေးသား၍ တိတ်တခိုး မှ ကူးယူသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

Mission One - အန်ဒါကာဗာ

အခန်း ( ၁ )

ဗိုလ်မူးသီဟရဲကျော်တယောက် လုံးဝ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည့် အခန်းတခု ထဲတွင် ထိုင်နေရင်းက အတွေးတွေ ဖြန့်ကျက်နေသည်။ သူ့ တပ်မှုး ခေါ်ပြောထားသည့် စစ်ဆင်ရေး တခု တွင် ပါဝင်ပတ်သက်ရမည့် အကြောင်း၊ ထောက်လှမ်းရေး တပ်ခွဲ များမှ အတော်ဆုံး အေးဂျင့်များကိုသာ စုပြီး လုပ်မည့် စစ်ဆင်ရေးဖြစ်ကြောင်း၊အချိန်မရွေး အသက်အန္တရယ်ထိခိုက်နိုင်သော စစ်ဆင်ရေးဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့သည်ကို တွေးနေမိသည်။ 

ထိုင်းနိုင်ငံ ဘန်ကောက်မြို့ ပေါ်တွင် နာမည်ကြီး ဒုစရိုက်ရာဇာ တယောက် နှင့် တွေ့ဆုံဖို့ ဖြစ်သည်။ ရွှေတြိဂံ နယ်မြေမှ ဆေးဝါးများကို နိုင်ငံတကာသို့ ရောင်းချနေပြီး အလျှံပယ်နေသော ငွေမဲ များကို ငွေဖြူဖြစ်အောင် နိုင်ငံတကာမှ ဘဏ်များ နှင့်တိုက်ရိုက် ဆက်သွယ်မရသဖြင့် ကြားမှ ဘရုတ်ကာ တို့ကို ရှာရလေသည်။

ဘိန်းဘုရင်များမှာ ကိုယ်တိုင် မလုပ် သူတို့ ဆီကို တိုက်ရိုက် မပတ်သက်အောင်၊ ကြားမှ တခြား ဂိုဏ်း ကို ငှားသည်။ ထိုဂိုဏ်းမှ ဘော့စ်မှာ နာမည်ကြီး အပင်ညာ ဆိုသူ ဖြစ်သည်။  ကြားမှ ဆက်သွယ်ပေးမည့် သူ များစွာရှိသည်အနက်က ဈေးကောင်းပေးနိုင်မည့်သူကို လုပ်ခိုင်းလေ့ရှိသည်။ 

အပင်ညာ နှင့် ဆက်သွယ်နေကြ မာတင် ဆိုသော လူကို  အမေရိကန် စီအိုင်အေ မှ ဖမ်းမိသွားပြီး အမြစ်မှ လှန်နေသဖြင့် သူတို့ ငြိမ်နေကြသည်မှာ ကြာနေပြီ။ ထို အချိန်တွင်း ဘိန်းဘုရင်တို့ ငွေမဲ များမှာ လည်း အဆမတန် ပုံဖေါင်းလာသည်မို့ အပင်ညာကို နောက်ထပ်ကွန်တက် ကောင်းကောင်းရှာခိုင်း ထားလေသည်။ 

ထိုဘိန်းဘုရင်တို့ မှာ ရွေတြိဂံ နယ်မြေမှ လှုပ်ရှားနေသည်ဖြစ်သဖြင့် မြန်မာ ထောက်လှမ်းရေးက လည်း အမြဲ မျက်ခြေမပြတ်လေ့လာနေသည်ဖြစ်လေသည်။ ယခု အမေရိကန်မှ ဖမ်းမိသွားသည့် မာတင် ကဲ့သို့သော ဘရုတ်ကာ အတုတယောက်ကို လည်း လံကြုပ်လုပ်ကာ သတင်းလွှင့်ထားလိုက်သည်။ 

မြန်မာတရုပ်စပ် ထောစံ ဆိုသည့် လူမှာ ဆွစ်ဇာလန်ဘဏ် တို့ လဇင်းဘတ်စ် ဘဏ်တို့ နှင့် တိုက်ရိုက် အဆက် အသွယ်ရှိကြောင်း၊ ထိုထောစံ ဆိုသူမှာ မိန်းမ ပွေသူ ဖြစ်ပြီး၊ သူသွားလေရာတွင် ခပ်ဟော့ဟော့ ကောင်မလေးများ အမြဲပါကြေင်း စသဖြင့် သတင်းလွှင့်ထားကြလေသည်။ 

ယခု သူ့ကို ထောစံ အနေဖြင့် အပင်ညာ ကို သွားတွေ့ဖို့ စီစဉ်ကြခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ မှာ အပင်ညာကို ဖမ်းလျှင် အပေါ်ယံသာ ရမည်ဆိုသည်ကို သိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ထိုင်းထောက်လှမ်းရေး နှင့် မြန်မာထောက်လှမ်းရေးတို့ ပူပေါင်းကာ အပင်ညာ ၏ မူရင်း အဆက်အသွယ်ကို ဖြစ်ဖြစ် အပင်ညာတို့ လုပ်နေသော ဘဏ်အကောင့်ကို ဖြစ်ဖြစ် ဖမ်းမိအောင် စိတ်ရှည်ရှည် စောင့်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ 

ယခု သူ့ကို ထောစံအနေဖြင့် သွားရမည် သူနှင့်ပါလာမည့်ကောင်မလေး ကလည်း အေးဂျင့်တယောက်ပင် ဖြစ်မည် ဆိုတော့ သူ့စိတ်ထဲမှာ ဗိုလ်မှုးခင်ပပ ဖြစ်ပါစေဟု ဆုတောင်းနေမိသည်။ ဗိုလ်မှုးဒေါက်တာ ဒေါ်ခင်ပပ မှာ ထောက်လှမ်းရေး အေးဂျင့်တယောက် ဖြစ်ပေမဲ့ အပြင်လောကတွင်တော့ သူ့ကို စစ်ဆေးရုံ မှ ဆရာဝန်ဗိုလ်မှုးတယောက်အနေနှင့်သာ သိကြသည်။ ဗိုလ်မှုးသီဟရဲကျော် မိန်းမဖြစ်သူ၊ ဒေါက်တာနှင်းဖြူရဲကျော်ပင် ခင်ပပ ကို ဆရာဝန်ဗိုလ်မှုး အဖြစ်သာ သိသည်။ သူတို့ချင်းလည်း ရင်းနှီးကြသည်။ 

ခင်ပပကို သူ့စိတ်ထဲ မှန်းပြီး ပြစ်မှားနေသည်မှာ ကြာလှပြီ။ အခွင့်အရေး မရ၊ မတိုက်ဆိုင်တော့ အဝေးကသာ မှန်းနေခဲ့ရသည်။

သီဟရဲကျော် အခန်းထဲ မှာ ဟိုတွေးဒီတွေး နဲ့ တွေးနေချိန် အခန်းတံခါးပွင့်ပြီး တပ်မှုးဝင်လာသည်။ လက်ထဲက တက်ပလက်ကို သီဟရဲကျော်အား လှမ်းပေးလိုက်ရင်းက၊

"ဗိုလ်မှုး ကို အရင် ရွေးချယ်ဖို့ အခွင့်အရေးပေးလိုက်မယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လည်း ဆိုတော့ ကျနော်တို့ က စွန့်စားရမှာ အသက်အန္တရယ်လည်း နီးတယ် နောက်တချက်က ကိုယ့်အသက်တင်မဟုတ်ဘူး တခြား အေးဂျင့်တွေကို ပါ ထိခိုက်နိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်တို့ နဲ့ ထိုင်းထောက်လှမ်းရေးအဖွဲ့တွေက လည်း အနားက မိနစ်နဲ့ အမျှ စောင့်ကြည့်နေမှာပါ၊ အခု အဲဒီမှာ မြင်ရတာက သူတို့ လုပ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပီး တဲ့သူတွေပဲ"

သီဟရဲကျော် က သူ့ကို ထိုးပေးထားသော တက်ပလက် မှ ဓါတ်ပုံများကို လက်ညိုးလေးဖြင့် ဆလိုက်လုပ်ကြည့်ရင်းက ဓါတ်ပုံတပုံတွင် အသက်ရှုမှားသွားရသည်။

"ဒါ...ဒါ... တပ်မှုး ဒါကျွန်တော့်ရဲ့..."

"ဟုတ်တယ် ဗိုလ်ကြီးမာလာရဲကျော်လေ"

သီဟရဲကျော် ဘာပြောရမည်မသိဖြစ်သွားသည်။ မာလာရဲကျော်မှာ သူ့သမီးကြီး ဖြစ်လေသည်။ သူနှင့် နှင်းဖြူရဲကျော်တို့တွင် သားသမီး နှစ်ယောက်ရှိသည်။ မာလာရဲကျော် နှင့် သူရရဲကျော်၊ မာလာရဲကျော်က ယောက်ျားလျှာလိုပင် ငယ်ငယ်ထည်းက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ယောက်ျားလေးတွေ နှင့် အပြိုင်ဆော့သည်။ အထက်တန်းကျောင်းသူ ဘဝမှာ ပင် ကရာတေး ဘလက်ဘက် ရနေလေပြီ။ 

စစ်ထဲ အတင်းဝင်ချင်နေသည်ကို သူမ အမေက သဘောမတူသော်လည်း အတင်းလျှောက်ခဲ့သည်။ သူ့အဖေ အရှိန်နှင့် ဆိုတော့ ဆယ်တန်းပြီးကတည်းက စစ်တက္ကသိုလ် ရောက်သွားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံး စစ်ထောက်လှမ်းရေး အဖွဲ့တွင် ဗိုလ်ကြီးပင် ဖြစ်နေလေပြီ။ သူမ ကို အပြင်ဘန်းအားဖြင့်က စစ်တပ်မော်ကွန်းထိန်းရုံးမှ ဗိုလ်ကြီးမမ တယောက်အနေနဲ့သာ လူသိကြသည်။ 

သီဟရဲကျော်တယောက် စိတ်ပူသွားရသည်။ သူ့သမီးကို သူယုံကြည်စိတ်ချသော်လည်း ယခုကိစ္စမှာ ပေါ့သေးသေး မဟုတ်ခြေ။ ဘိန်းထုပ်လုပ်သူ၊ ကုန်သည်။ ပွဲစား၊ စသည်တို့မှာ တော်ရုံ စစ်တပ်ကို ပင် ဂရုစိုက်ကြသူမဟုတ်။ ရက်စက်သော သူများဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း သူမ ကိုယ်တိုင်က စာရင်းပေးထားပြီး ဖြစ်ရုံမက အထက်ပိုင်းမှ လည်း သူမ အရည်အချင်း နှင့် ကိုက်ညီသည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားပြီးမို့ သူဘယ်လိုမှ တားရတော့မည်မဟုတ်ခြေ။ 

"ဗိုလ်မူး စိတ်ထဲ ဆုံးဖြတ်ရခက်နေရင်လည်း ရပါတယ် ဗိုလ်မှုးအောင်မြင့်လည်း သူလုပ်မယ်လို့ ပြောထားတယ် ဆိုတော့ ဗီုလ်မှုး ဒီ တခါတော့ နားချင် နားလိုက်ပါလား"

"အာ အောင်မြင့် နဲ့ မဖြစ်ပါဘူး၊ ကျွန်တော် သွားပါမယ်။ ဒါပေမဲ့ ဗိုလ်ကြီးမာလာက နည်းနည်း နုသေးသလားလို့"

ဗိုလ်မူးအောင်မြင့် ဆိုတာက သူနဲ့ တဘက်ရှ်ထဲ ဆင်းခဲ့တဲ့ကောင်၊ ဒီကောင့်စောက်ကျင့်က သိပြီးသား၊ လူက တော့ တော်ပါသည်။ မိန်းမ ဆို အပျိုအအို မရှောင် အကုန်ဆွဲတဲ့ကောင်၊ သမီးနဲ့ အတူတူ စစ်ဆင်ရေးကို လွှတ်လိုက်ဖို့ ဆိုတာ စိတ်မချပါဘူး၊ သီဟရဲကျော် စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ 

"ကဲ တပ်မှုး ကျွန်တော်သွားမယ်ဗျာ၊ ပလန်ကိုသာ ပြောတော့"

"အိုကေလေ၊ မနက်ဖြန် ၈နာရီတိတိ မှာ စစ်ဆင်ရေးသွားမဲ့ တဖွဲ့လုံး အစည်းဝေးခန်းမှာ ဆုံမှာ တော့စီးခရက်နော်၊ ငါတို့ အုပ်စု ကလွဲပြီး ဘယ်သူမှ မသိစေရဘူး"

"ဟုတ်တပ်မှုး"

.......................................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

ထောက်လှမ်းရေးတပ်က လေယာဉ်သေးသေးလေး နဲ့ ထိုင်းနိုင်ငံ နယ်စပ်မြို့လေးမှာ သီဟရဲကျော်တို့ သားအဖ နှစ်ယောက်ကို ချပေးလိုက်ပြီး သူတို့ နှစ်ယောက် ဟိုက်ဝေး ဘပ်စ်ကားနဲ့ ဘန်ကောက် ကို လိုက်လာကြသည်။ ဗိုလ်မှုးသီဟရဲကျော်တယောက် ဘပ်စကား ပြတင်းပေါက်မှ လမ်းဘေး ရှုခင်းများကို ငေးကြည့်ရင်းက လွန်ခဲ့သည့်တပတ် က အစည်းအဝေးခန်းမှာ သူတို့ စစ်ဆင်ရေးအတွက် ဆွေးနွေးခဲ့ကြပြီး၊ မနေ့အထိ တပတ်အတွင်းမှာ လိုအပ်သည့် ဗီဒီယိုတွေ ကြည့်၊ အသုံးအနှုံးလေယူလေသိမ်းတွေ လေ့လာ၊ စတွက်တက်ျီ ပလန်တွေ ဆွဲ၊ ပလန်အေ၊ ပလန်ဘီ၊ အရေးပေါ် စတာတွေ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခဲ့ တာတွေကို အပြန်ပြန်အလှန်လှန် တွက်ချက်ရင်း ဟာကွက်တွေကို စဉ်းစားနေမိသည်။ 

အပင်ညာ ဆိုသည့် ကောင်မှာ နာမည်ကြီး ဂိုဏ်စတား တယောက်ဖြစ်ပြီး မိန်းမ အတော်ပွေသူ ဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း အမရာ ဆိုသည့် အမျိုးသမီး တယောက် က သူနှင့် အမြဲလိုလို ပါနေတတ်ပြီး၊ သူ့လို ပင် ဂိုဏ်းအပေါ် အာဏာရှိသူ ဖြစ်လေသည်။ ပိုပြီး အတွင်းကျသည့် သတင်းများ အရဆိုလျှင် အမရာမှာ အပင်ညာ ၏ ညီမ အရင်း ဖြစ်ပြီး သူတို့ နှစ်ယောက် မှာ အတူနေနေကြသည်။ မောင်နှမချင်း ညားနေကြသည်ဟု သတင်းထွက်နေလေသည်။ သို့သော်လည်း မည်သူမှ ထိုကိစ္စကို မပြောရဲကြခြေ။ အပင်ညာမှာ နူတ်ပိတ်ရှင်းလင်းသည့် နေရာမှာ လည်း နာမည်ကြီး သဖြင့် တော်ရုံ တခြား ဒုစရိုက် အသေးအမွှားဂိုဏ်းလေး များက ထိပ်တိုက်မတွေ့ အောင် ရှောင်လေ့ရှိလေသည်။ 

ယခု မြန်မာတပ်မတော်ထောက်လှမ်းရေးမှ အတုအယောင်ဖန်တီးထားသော ဘရုတ်ကာ မြန်မာတရုပ်စပ် ထောစံ ဆိုသော သူမှာလည်း မြာပွေသူ၊ အငယ်လေးတွေ ထည်လဲ တွဲသူ အဖြစ် နာမည်ကြီးအောင် လုပ်ထားသည်မို့ သူနှင့် အပင်ညာ တို့ တွေ့ဆုံပွဲတွင် သီဟရဲကျော်မှာ သူ့သမီးဖြစ်သူ ဗိုလ်ကြီး မာလာရဲကျော်ကို သူ့စော်အငယ်လေး အဖြစ် ခေါ်သွားရမည်ဖြစ်သည်။ 

ပထမတော့ သူက သမီးကို စော်အဖြစ် ဟန်ဆောင်ရမည် ဆိုတော့ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်မိသေးသည်။ သို့သော်လည်း တွေ့ဆုံချိန်မှာ သုံးလေးနာရီသာ ကြာမည်ဖြစ်ပြီး သူတို့ တွေ့ဆုံမည့်နေရာကို မြန်မာတပ်မတော်နှင့် ထိုင်းထောက်လှမ်းရေးတို့ မှအထူး စစ်ဆင်ရေး အဖွဲ့ဝင်များ ဆာဗေးလန့် လုပ်ကာ တောက်လျှောက် စောင့်ကြည့်နေမည်ဖြစ်သလို၊ ထိုဟော်တယ် တဝိုက်တွင်လည်း လက်ဖြောင့် စနိုက်ပါများ ပါ ထားရှိမည်ဖြစ်ရာ၊ စိတ်ကတော့ ပူစရာ မရှိ၊ သို့သော်လည်း ထိုကဲ့ သို့ အန်ဒါကာဗာ အလုပ်များ စစ်ဆင်ရေးများမှာ တခါတရံ ထင်သည့်အတိုင်း မဖြစ် သွားတတ်သည့် အခါ၊ ဖြစ်အောင်လုပ်ရမည့် ပလန်များ ဆက်တိုက် ဆွဲထားရလေသည်။ မည်သို့ ပင် အခြေအနေက ဆိုးနေပါစေ၊ သူတို့ အန်ဒါကာဗာကို မပေါ်စေဖို့က အဓိက ဖြစ်လေသည်။ 

အပင်ညာ လို လူကို အချိန်မရွေး ဖမ်းနိုင်သော်လည်း သူ၏ ကွန်တက်များ၊ သူ့ကို ထောက်ပန့်နေသည့် ဘော့စ်များ ၏ အဆက်အသွယ်တို့ကို လက်လွတ်မခံနိုင်ခြေ။ ထောစံ ဆိုသော နာမည်ကို ဖန်တီးထားရသည်မှာကိုက ငွေကြေး မြောက်မြားစွာ ကုန်ကျသည်ဖြစ်ပြီး၊ ဒုစရိုက်သမားများ ရိပ်မိသွားသည်နှင့် သဲထဲ ရေသွန် ဖြစ်သွား နိုင်လေသည်။ 

သီဟရဲကျော် တယောက် သူ့ပုခုံးကို ခေါင်းမှီကာ အိပ်ပျော်နေသော သမီးလေး မာလာကိုအသာစောင်းငဲ့ ကြည့်လိုက်မိသည်။ သီဟရဲကျော်မှာ အသားဖြူသော်လည်း ဗမာစစ်စစ်တယောက် ဖြစ်သည်။ သူမိန်းမ ဒေါက်တာနှင်းဖြူရဲကျော် ကတော့ တရုပ်မစစ်စစ် လို့ ပြောလို့ ရပေမည်။ အဖိုးအဖွားများက ပြည်ကြီးမှ ရောက်လာပြီး သူမ အဖေအမေတွေက မြန်မာပြည်ဖွား စစ်စစ်တွေမို့ နှင်းဖြူ က သူ့ကိုယ်သူ မြန်မာ တရုပ်ဟု သာ ယူဆ နေပေမဲ့ တရာရာခိုင်နှုံးတရုပ် စစ်စစ် ဖြစ်လေသည်။ မာလာကျတော့ သီဟရဲကျော်နှင့် ရတာမို့ တရုပ် ၅ဝ ရာနှုံးလောက်သာ ကျန်တော့ ပေမဲ့ အသားက အဖေရော အမေရော ဖြူတာမို့ ဝင်းမွတ်နေသည်။ 

သီဟရဲကျော်၏ ငါးပေမ ဆယ့်တစ်လက်မ အရပ် ကြောင့် မာလာ ကလည်း ငါးပေမ ခြောက်လက်မ လောက် ရှိနေပြီး မြန်မာမ ထဲတွင် အတော်ရှည်သည့် အရပ်ဖြစ်လေသည်။ သူမ အမေ သဘောမတူသည့်ကြားထဲက စစ်ထဲ ရအောင်ဝင်ခဲ့ပြီး လေ့ကျင်းခန်းတွေ၊ ကရာတေး၊ ထိုင်းဘောက်ဆင် အကုန်ဝါသနာပါ ကစားနေတာကြောင့် ကိုယ်လုံးလေးက လည်း အဆီမရှိ ကျစ်လစ်နေသော်လည်း ကိုယ်ပေါ်က အမို့အဖောင်းအရှိုက်အဟိုက် တို့က တော့ မော်ဒယ်ရှုံးအောင် အချိုးကျလှပေသည်။ 

ဒီတခါ စစ်ဆင်ရေးက မိမိ နိုင်ငံတွင်း မှာလည်း မဟုတ်၊ အလွန်အန္တရာယ်ကြီးသော လူဆိုးများ နှင့်လည်း ရင်ဆိုင်ရမှာ မို့ သမီးလေး အတွက် စိတ်ပူမိလေသည်။သီဟရဲကျော် ကတော့ နိုင်ငံတကာ အတွေ့အကြုံ များစွာ စုံခဲ့ဘူးလေသည်မို့ အသက်ကို ပဓါန မထား၊ လှုပ်ရှားခဲ့ဘူးသည်။ အင်တာပို တို့ ယူရိုပို တို့ စသည့် အဖွဲအစည်းတွေနဲ့လည်း လှုပ်ရှားဘူးခဲ့သည်။ သမီးလေးမာလာ ကိုလည်း သူ့အတွေ့အကြုံတွေ ပြန်လည်ပြီး ပြောပြ၊ သင်စရာရှိတာတွေလည်း သင်ခဲ့တာမို့ မာလာက သူ့ဒက်ဒီ ကို အားကျကာ ခြေရာနင်း လိုက်ချင်နေ သူလေး ဖြစ်လေသည်။ 

အပင်ညာ ဆိုသည့် ကောင်မှာ ထန်လည်း ထန်၊ အော်ဂီ ဟု ခေါ်သော အုပ်စုလိုက် လိင်ဆက်ဆန်ခြင်းကို လည်း သဘောကျကြောင်း သတင်းက ကြားထားပြီးသား၊ သူတို့ မြန်မာပြည်က လေယာဉ်ကလေး နဲ့ ထွက်လာစဉ် က မာလာ့ကို သေခြာမှာထားပြီးပြီ။ ဘယ်လို အခြေအနေမျိုးမှာ ဖြစ်ပစေ သူတို့ အန်ဒါကာဗာကို မပေါ်သွားစေဖို့၊ သေရေး ဖြင့်နီးကပ်နေလျှင်လည်း နောက်ဆုံးချိန်ထိ ထိန်းထားဖို့၊ သူတို့က ဖမ်းမိသွားပြီး၊ အန်ဒါကာဗာဆိုတာကို ကိုယ်က ဝန်ခံလိုက်လျှင် ပိုပြီး အသေဆိုးဖြင့် သေရဖို့ ရှိကြောင်း၊ ယခု အခါကတော့ အချိန်တိုပဲမို့ ဘာမှ ဖြစ်နိုင်မည်မထင်ကြောင်းလည်း အားပေးစကားပြောကြား ခဲ့ရသည်။

ယခု သူတို့ လာသည့် လမ်းကြောင်းမှာ ရန်သူများ မည်သို့မျှ ထရက်ကင်း လိုက်လို့ မရနိုင်ခြေ။ ဘန်ကောက်မြို့ဝင်မှ ဘပ်စ်ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ တက္ကစီ ငှားပြီး ဆုံမည့်ဟော်တယ်သို့ သွားခဲ့ကြသည်။

ဟော်တယ်တွင် ဘုတ်လုပ်ထားသော အခန်းကို ရဆက်ရှင်းမှာ ယူနေစဉ်မှာပင် ဟော်တယ် ရဆက်ရှင်းမှ ကောင်လေး တယောက်က စာအိပ်တလုံးပေးလာသည်။ စာထဲမှာ က အပင်ညာ မှာ မနက်ဖြန်မှ ရောက်မည်ဟု ဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် သီဟရဲကျော်တို့ သားအဖ ဟော်တယ် အခန်းရှိရာသို့ တက်လာခဲ့ကြသည်။ ဟော်တယ်မှာ ဖိုက်စတားဟော်တယ် ဖြစ်သော်လည်း အပင်ညာ လက်တန်မှာ ရှည်သည်မို့ မပေါ့ဆရဲခြေ၊ နဂိုကတည်းက တိုက်ရိုက်တွေ့ရမည်ဆိုတာကို မမျှော်လင့်ထားခဲ့သဖြင့် သိပ်မအံ့ဩပေမဲ့၊ ရုတ်တရက်လည်း ပေါက်ချလာနိုင်သည်မို့ မိမိတို့ကို စောင့်ကြည့်နေကြမည့် မြန်မာ နှင့် ထိုင်းထောက်လှမ်းရေး အန်ဒါကာဗာများ ရှိနေကြမည်မို့ အကြောင်းတော့ မဟုတ်ခြေ။ 

ဟော်တယ်ခန်းထဲ တွင်လည်း ဆာဗေးလန့် ကင်မရာသို့မဟုတ် အသံဖမ်း မိုက်ကရိုဖုံးများ ရှိနိုင်သဖြင့် မိမိတို့ မှာ ထောစံ နှင့် သူ၏ စော်ကလေး နန်းစုဝေ တို့ အဖြစ်သာ သရုပ်ဆောင်နေရမည်ဖြစ်ကြောင်း သီဟရဲကျော် နှင့် မာလာရဲကျော်တို့ သဘောပေါက်ပြီးသား ဖြစ်လေသည်။

ဟော်တယ်ခန်းတွင်း ရောက်ပြီး သူတို့ ခရီးဆောင် အိပ်တို့ကို ချလိုက်ပြီး ခရီးပန်းလာကြသဖြင့် နားဖို့ လုပ်လေသည်။ သီဟရဲကျော်က ရေချိုးခန်း အရင်ဝင်ပြီး ဟော်တယ်မှ ထားထားပေးသော ညဝတ်အင်္ကျီကြီးကို ဝတ်ကာ ကင်းဆိုက် မွေ့ယာကြီးပေါ် တက်ကာ လှဲလျှောင်းလိုက်သည်။ မာလာ က လည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး တော့ ပြန်ထွက်လာတော့ ဆက်ဆီ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေး ဖြင့် ဖြစ်ရာ သူမ အောက်မှ ဝတ်ထားသော ဘရာဇီယာ နှင့် ပင်တီ အမဲလေးကို ထိုးဖေါက်မြင်နေရလေသည်။ 

သူတို့ကို စောင့်ကြည့်နေသော ဆာဗေးလန့် ကင်မရာများမှ သူ့သမီး၏ ဆက်ဆီပုံကို တွေ့နေကြမည်ကို စဉ်းစားပြီး သီဟရဲကျော် တယောက် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်မိရလေသည်။ မာလာ့ ညဝတ်အင်္ကျီလေးက လည်း တိုလိုက်တာ ပေါင်ရင်းနား ရောက်နေပြီဟု စိတ်ထဲမှ ပြောနေမိသည်။ စော်လေးကို ဟော်တယ်ခန်းထဲ ခေါ်လာပြီး ဘာမှ မလုပ်မကိုင်ပဲ နေလျှင်ဘယ်လိုမှ အဓိပ္ပါယ်မရှိ စောင့်ကြည့်နေသူတွေ သံသယ ဖြစ်နိုင်သည်မို့ သီဟရဲကျော်က၊

"လှလိုက်တာ စု ရယ် လာပါအုံးဒီနားကို"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ မာလာ့ မျက်လုံးတို့မှာ အရိပ်အယောင် တမျိုးပြောင်းသွားသော်လည်း သူမ အနေနှင့်ကလည်း သူ့ဒက်ဒီ သရုပ်ဆောင်နေမှန်းသိသည်။သူမက၊

"ဟင့်အင်း တော်ပါ၊ မရဘူး ဒီညတော့၊ လူကို လာထိမယ်မကြံနဲ့ ဟွန်း၊ ရှော့ပင်းသွားမယ်ဆိုပြီး ဘန်ကောက်ခေါ်လာပြီးမှ ဒီဟော်တယ်ကြီးလာအိပ်နေတယ်၊ မရဘူး ရှော့ပင်း မသွားရ မချင်း နိုးပဲ"

ဟု စိတ်ကောက်နေသော အငယ်လေး တယောက်ပုံနဲ့ နူတ်ခမ်းလေး စူကာ ပြောလိုက်ရာ၊ သီဟရဲကျော်သဘောကျသွားလေသည်။ သမီးက မဆိုးဘူး အကြံတော့ ပိုင်သားပဲဟု တွေးလိုက်မိသည်။ 

"အေးပါကွာ အေးပါကွာ၊ ဒီနေ့က တော့ ကိုကြီးလည်း ပင်ပန်းလာလို့ပါ၊ အိပ်တော့မယ်၊ မနက်ဖြန် ကိုကြီး အလုပ်ကိစ္စလေး ပြီးတာနဲ့ သွားမယ် နော် အိုကေ၊ လာပါအုံး အနည်းဆုံးတော့ မအိပ်ခင် လေး မွမွလုပ်ပါအုံး"

မာလာက သူမ ဒက်ဒီအနားသို့ လျှောက်လာပြီးပါးကို ရွတ်ကနဲ တချက်နမ်းလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်တက်ကာ ကျောပေး လှဲလိုက်ကာ စောင်ခြုံအိပ်လိုက်သည်။ သီဟရဲကျော်လည်း စောင် ခြုံလိုက်ကာ အိပ်မောကျသွားတော့သည်။ 

...............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

"တောင်" 

"တင်"

သူ့ဖုံးက မက်ဆေ့သံဝင်လာတော့ သီဟရဲကျော်နိုးလာသည်။ကုတင်ဘေးက ဖုံးကို လှမ်းယူလိုက်တော့ စားပွဲပေါ်ဟော်တယ်က အလန်းနာရီက ည၁၂နာရီ လို့ ပြနေသည်။ဘေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ညအိပ်မီးရောင် ပြာပြာအောက်မှာ သူ့ကို ကျောပေးအိပ်နေသော သမီးမာလာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ညဝတ်အင်္ကျီကလေးက ခါးပေါ်လန်တက်နေပြီး ဖင်လုံးလေး နှစ်လုံးက ပင်တီ အနက်လေး အောက်မှ ဖွေးနေသည်။ လျှောကျနေသော ကွန်ဖေါ့တာကို လက်ဖြင့် ဆွဲယူကာ သမီးလေးမာလာရဲကျော်ကိုယ်ပေါ်ခြုံပေးလိုက်ပြီး ဖုံးက မက်ဆေ့ကို ဖတ်လိုက်သည်။ 

".အသင့်ပြင်ထားပါ၊ ငါးမိနစ်မှာ ငါတို့ လူတွေ ရောက်မယ်..."

သီဟရဲကျော်က သမီးကို အသာလှုပ်နိုးလိုက်ရင်း အခြေအနေကို ပြောပြလိုက်သည်။ သူ့ခေါင်းအုံးအောက်မှ ကိုးမီလီမီတာ ပစ္စတိုကို ဆွဲယူကာ စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။ ဘေးနားမှာ အသင့်ပုံထားသော ဘောင်းဘီ အင်္ကျီတို့ကို ကောက်ဝတ်ကာ သေနတ်ကို စလွယ်သိုင်းအိပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။ မာလာ့ကိုတော့ သေနပ်မပေးထားခြေ၊ မာလာ့ ဆီမှာ သေနပ်ရှာတွေ့သွားပါက အဓိပ္ပါယ်မရှိ၊ ရှင်းရခက်မည်မဟုတ်လား၊ 

မာလာရဲကျော်လည်း ကမန်းကတန်းထကာ ဒရက်စ်တစုံကို ထုတ်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီကို ချွတ်ချကာ ဒရက်စ်ကို ခြေထောက်မှ လျိုဆွဲမကာ လက်ထည့်ဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သီဟရဲကျော်ကို ကျောလှည့်ပေးကာ ဇစ်ဆွဲတင်ခိုင်းလိုက်သည်။ 

"ဒေါက်ဒေါက်"

တံခါးခေါက်သံ နှင့် အတူ စကားဝှက်များပြောဆိုသဖြင့် ဖွင့်ပေးလိုက်ရာ လူသုံးယောက် ဝင်လာလေသည်။ သုံးယောက်စလုံးမှာ သေနပ်များ ပါလာကြောင်း သူတို့ အပေါ်အင်္ကျီကို အသာလှန်ပြလိုက်သည်။ ပြီးတော့ တယောက်သော သူက သူဆွဲလာသည့် အထုပ်ကို အိပ်ယာပေါ် ပြစ်တင်ပေးလိုက်ပြီး၊ 

"အခု ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်၊ သေနတ်နာရီဖုံး အကုန်လုံးကို ဒီအခန်းက ဆေ့ဖ်ဘောက်စ်ထဲ ထည့်ခဲ့၊ အဲဒီ အထုပ်ထဲက အဝတ်အစားတွေကို ဝတ်လိုက်ပါ"

သီဟရဲကျော်တို့ မှာ ငြင်း၍ မရတော့ သူတို့ ပြောသလို ဝတ်လိုက်ကြရသည်။ သူတို့ ယူလာသည်က အဲယားကွန်းကုမ္ပဏီ တခု၏ ယူနီဖေါင်းတွေ ဖြစ်သည်။ နောက်တော့ ဟော်တယ် တွင်းမှ ဓါတ်လှေကားဖြင့် ကားပတ်ကင်အထိ ဆင်းသွားကြပြီး ကားပတ်ကင် အတွင်းမှ အဲယားကွန်းကုမ္ပဏီတဆိတ်ဆေးသုတ်ထားသည့် ဗန်ကား ထဲသို့ ဝင်စေပြီး ဟော်တယ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့ကြရသည်။

ထိုကားဖြင့် ဟော်တယ်အပြင်ရောက်ပြီးသည်နှင့် သူတို့ကို မျက်နှာပေါ်တင် အဝတ်အိပ်စွတ်ကာ မျက်စေ့ပိတ်ထားစေသည်။ တနေရာအရောက်တွင် ခေါင်းပေါ်မှ အစွပ်ကို ပြန်ချွတ်ပေးကာ ဟော်တယ်လေးတခုသို့ ဝင်စေသည်။ ထိုဟော်တယ် အခန်းတခု အတွင်းသို့ သူတို့ကို ဝင်စေပြီး အဝတ်အစား အသစ်တစုံစီ ထုတ်ပေးသည်။ 

အတွင်းခံမှ အစ လက်ဝတ်ရတနာတို့ကို ပါ ချွတ်ပြီး သူတို့ ပေးထားသော သေတ္တာတလုံးထဲသို့ ထည့်စေသည်။ သီဟရဲကျော်မှာ အခန်းထဲမှာ လဲပြီး မာလာရဲကျော်က ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လဲလေသည်။ သူတို့ကို ဒီတက်တာ ဖြင့်လည်း ရှာမည်ဖြစ်သဖြင့် ထရက်ကင်ဒီဗိုက်စ် များပါပါက ထားပြစ်ခဲ့ဖို့ ကြို ပြောထားသဖြင့် မာလာရဲကျော်၏ နောက်ဆုံး ဒီဗိုက်စ် ဖြစ်သော နားကပ်လေးကို ပါ ချွတ်ထားခဲ့ရလေသည်။ 

ထိုနားကပ်မှာ သူတို့ ဘယ်နေရာရောက်နေသည်ကို ပြဖို့ နောက်ဆုံးလက်နက်ဖြစ်လေရာခုတော့ဖြင့် သူတို့ ဘယ်ရောက်နေပြီကို သိဖို့ မလွယ်တော့ခြေ။ နောက်တော့ ထိုဟော်တယ်မှ ကားလေးတစီးဖြင့် ထွက်လာပြီး ထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာကို အဝတ်မဲ ဖြင့် စွပ်ထားစေလေသည်။ နောက်တော့ တနေရာတွင် ရပ်ပြီး ဆင်းလိုက်ရာ မိုးလင်းနေပြီမို့လေယာဉ်ကွင်းအသေးလေးတခု ရောက်နေကြောင်းသိလိုက်ရလေသည်။ နောက်တော့ ထိုလေယာဉ်ကွင်းမှ ရဟတ်ယာဉ်လေးဖြင့် ခရီးဆက်ကြရာ ထုံးစံအတိုင်း ခေါင်းစွပ်ဝတ်ခဲ့ရလေသည်။ 

နောက်ဆုံးတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်နေရာမှန်း ခန့်မှန်းမရနိုင်သော ပရိုက်ဗိတ်ကျွန်းလေး တကျွန်းပေါ်သို့ ရောက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ ထိုကျွန်းလေး ပေါ်မှာပင် အိမ်ကြီးတလုံး ထင်းထင်းကြီး ရှိနေလေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ထိုအိမ်ကြီး ၏ အပေါ်ထပ်အခန်းတခန်းသို့ လိုက်လံပို့ဆောင်ပေးပြီး အနားယူကြဖို့ ပြောလေသည်။ အပင်ညာ က ဒီနေ့ သို့မဟုတ် မနက်ဖြန်ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု ပြောကြားလေသည်။ စားစရာ သောက်စရာများကို ကြိုက်သလို အချိန်မရွေး မှာစားသောက်နိုင်ကြောင်း ပြောကြားရင်း သူတို့ကို ဒီတိုင်းထားခဲ့လေသည်။ 

အခန်းကြီးမှာ ကျယ်ပြန့်ခန်းနားလှပြီး အိပ်ယာကြီးမှာ လည်း အသည်းပုံစံ ရေမွေ့ယာကြီး ဖြစ်လေသည်။ အခန်းမှာ ဝရံတာသို့ ထွက်သည့် ကျယ်ဝန်းလှသည့် တံခါးမကြီး ရှိလေသည်။ ဝရံတာမှ ထွက်ကြည့်လိုက်လျှင် ကမ်းခြေသဲသောင်ပြင် နှင့် အဆုံးအစ မရှိ ကျယ်ပြောလှသည့် ပင်လယ်ပြင်ရေပြာပြာ များကို တွေ့နေရလေသည်။ 

သီဟရဲကျော်မှာ အသည်းပုံစံရေမွေ့ယာကြီး နှင့် အခန်းအနေအထား၊ ဗျူး တို့ကို ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ဟန်းနီးမွန်း ဆွိကဲ့ သို့ ပြင်ဆင်ထားသည်ကို သဘောပေါက်မိပြီး ဒီလို ကုတင်ရေမွှေယာကြီးပေါ်မှာ စော်ကို ဆွဲလိုက်ရရင်တော့ဟူသော အတွေးဖြင့် ပင်လီးတောင်တက်လာရသည်။ သို့သော် အတူအိပ်ရမည့်သူက သူ့သမီး အရင်း ဖြစ်နေသဖြင့် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်ကာ ဒီစီမံကိန်း မြန်မြန်ပြီးပါစေဟုစိတ်ထဲကြိတ် ကာ ဆုတောင်းမိလေသည်။ 

မာလာရဲကျော်က အခန်းထဲ အသင့်ထားထားပေးသည့် ဘီကီနီ တစုံကို ယူကာ ဝတ်ဆင်လိုက်ပြီး ကမ်းခြေသုံး အမွှေးပွသဘက်ကြီးကို ပတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး၊ 

"ကိုကြီး ဘိရှ်ကို သွားမယ်လေ အခန်းထဲမှာ ဘာလုပ်နေမှာလဲ ပျင်းစာကြီး"

အခန်းထဲ မှာ လည်း သေခြာပေါက် မိုက်ခရိုဖုံး တို့ ကင်မရာတို့ ရှိမည်ဆိုတာ သေခြာသဖြင့် ခပ်တည်တည်ပင် သရုပ်ဆောင်နေကြရသည်။ မာလာအကြံအစည်မှာ မဆိုး၊ အခန်းထဲ နေမည့်အစား သူတို့ ကိုယ့်ကို ဘယ်လောက်အထိ ပေးသွားမည်၊ ဆိုတာကိုလည်း စမ်းရင်း၊ သူတို့ လုံခြုံရေးကို ဘယ်လို လုပ်ထားသည်ကို လည်း စနဲနာရင်း၊ သောင်ပြင်မှာ ကိုယ့်အချင်းချင်း စကားလည်း တီးတိုးပြော တိုင်ပင်နိုင်သည်မို့ သီဟရဲကျော်လည်း သဘောတူလိုက်ကာ ကမ်းခြေဆင်းဘောင်းဘီထရန့် တထည်ထုတ်ဝတ်ကာ မာလာ့နောက်မှ ဆင်းလိုက်လာခဲ့တော့သည်။

အိမ်အောက်ထပ် အပြင်တွင် ဝရံတာကဲ့သို့ ပတ်လည်လျှောက်လမ်းရှိလေသည်။ အိမ်ရှေ့မျက်နှာစာ မှ သူတို့ နှစ်ယောက် ဆင်းလာကြတော့ အရှေ့ဖက် ဒေါင့်တွင် အမ်ဆစ်စတင်း တလက်လွယ်လျှက် လည်ပင်းတွင် အဝေးကြည့်မှန်ပြောင်းလွယ်ထားသော အစောင့်တဦးအားတွေ့ရလေသည်။ သူ့ပုခုံးတွင်လည်း ဝေါ့ကီတော့ကီ ချိတ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ထွက်လာသည်ကို လှမ်းသာ ကြည့်သည် ဘာမှ တော့ မပြော။ 

သူတို့ နှစ်ယောက် ကမ်းခြေရောက်တော့ စားပွဲတချို့ နှင့် ကမ်းခြေသုံး ပက်လက်ကုလားထိုင် လောင့်ချ်များ လေးငါးဆယ်လုံး ချထားပြီး လူတယောက်မှ မတွေ့ရခြေ။ ထို့ကြောင့် သီဟရဲကျော်က ကုလားထိုင်တလုံးတွင် သူယူလာသော မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ခင်းလိုက်ရင်း ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ အိမ်ကြီး မှာ ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင် ထီးထီးကြီး မြင်နေရသည်။ ဒီကျွန်းပေါ်တွင် ထိုအိမ်တလုံးထည်းသာ ရှိပုံရလေသည်။ မာလာရဲကျော်က တော့ သူမ သဘက်ကို သီဟရဲကျော် ဘေးက လောင့်ချ်တခုပေါ် ပြစ်တင်လိုက်ပြီး ရေစပ်သို့ ဆင်းသွားလေသည်။ 

သီဟရဲကျော်မှာ ရေစပ်ဆင်းသွားသော မာလာရဲကျော် နောက်ဖက်မှ အမှတ်မထင်လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်နေသော အသားအရည်၊ ဖြောင့်စင်းလုံးဝန်းသည့် ပေါင်တန်တွေ ကားစွင့်လုံးတစ်နေသည့် တင်ပါးဝိုင်းစက်စက် က သေးကျင်သော ခါးလေးအောက်မှ ကော့နေသည်။ပါးစပ်မှ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကျိန်ဆဲ လိုက်မိပြီး မျက်စေ့ကို တဘက်သို့ လွဲလိုက်ရလေသည်။ 

ထိုအခိုက်မှာပင် အိမ်ကြီးဆီမှ အမျိုးသမီးတယောက် သူ့အနားသို့လမ်းလျှောက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့သမီးထက် အရပ်အနည်းငယ်ပုသော်လည်း ဖွံ့ဖြိုးသော ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ရှိလေသည်။ သူ့သမီးမှာ အရပ်ရှည်ပြီး သွယ်သွယ်လျှလျှ ဖြင့် တေလာဆွစ် တို့ ကိုယ်လုံးမျိုး ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် ယခု သူ့ဆီ လျှောက်လာသော အမျိုးသမီးမှာ ဂျေးလို ကိုယ်လုံးဟု ပြောရမည်ဖြစ်လေသည်။ 

"ဟဲလို ထောစံ လား ကျမ အမရာပါ"

"အော် အမရာလား တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ"

အင်္ဂလိပ်လို ပီပီသသလေး ပြောလိုက်သော အမရာ ကြောင့် သီဟရဲကျော်လည်း မတ်တတ်ထရပ်ကာ လက်ဆွဲနူတ်ဆက်လိုက်သည်။ အမရာမှာ နေပူစာလှုံထားသဖြင့် ညိုဝင်းမွတ်နေသော အသားအရောင် ဖြစ်နေသည်။ ချောမွတ်နေသော အသားအရည်အပြင် ပြည့်ဖြိုးသော ကိုယ်ခန္ဓာက ဆက်ဆီ ကျလှသဖြင့် သီဟရဲကျော် လီးကြီးမှာ သွေးပူလာရသည်။ 

သူမ နို့တွေမှာ မကြီးလွန်း မသေးလွန်းသဖြင့် ဘီကီနီခပ်သေးသေး အောက်မှာ ကြည့်လို့ ကောင်းလှသည်။ နူတ်ခမ်းထူထူ ကြီးတွေက ခပ်တွန့်တွန့် ထော်ထော်လေး မို့ စုပ်နမ်းချင်စိတ်ပေါက်လာရသည်။ ဆံပင် မှာ ကျောလည်လောက်ထိ အရှည်ကို ဖားယားချထားသည်။ အမရာက သီဟရဲကျော် သူမကို ငမ်းနေသော မျက်လုံးများကို မြင်နေရသဖြင့် ကျေကျေနပ်နပ် ပြုံး လိုက်ရင်း ပင်လယ်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်ကာ၊

"ဟို ရေထဲက ကောင်မလေး က ထော်စံ စော်လေးလား "

ဟု မေးလိုက်သည်။ သီဟရဲကျော်က၊ 

"ဟုတ်တယ်၊ သူ့နာမည်က နန်းစုဝေ တဲ့၊ စုလို့ ခေါ်လို့ ရပါတယ်"

"အိုကေလေ ကျမ သူ့ကို သွားမိတ်ဆက်လိုက်အုန်းမယ်"

ဟု ပြောကာ ထွက်သွားလေသည်။ သီဟရဲကျော်က အမရာ ၏ ကားစွံ့ လုံးတစ်နေသော အိုးကြီးကို အနောက်မှ လိုက်ကြည့်ရင်း လီးတောင်လာပါသည်။ အာ မဖြစ်သေးပါဘူးဟု တွေးရင်းက လောင့်ချ်မှာ ပြန်လှဲလိုက်ရင်း မျက်နှာသုတ်ပုဝါကို သူ့ ဘိုက်ပေါ် အသာတင်ပြီး လီးတောင်တာ လူမမြင်အောင် ဖုံးလိုက်ရသည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ အမရာတော့ ရောက်နေပြီ အပင်ညာတယောက်က ရော ဘယ်မှာလဲဟု တွေးနေမိသည်။ 

ယခု အခါတွင် သူတို့ နှစ်ယောက် ဘယ်ရောက်နေသည်ဆိုတာ မြန်မာထောက်လှမ်းရေးရော၊ ထိုင်းထောက်လှမ်းရေးပါ အဆက်အသွယ်ပြတ်နေပြီမို့ သူတို့ အသတ်ခံရလည်း မည်သူမှ သိလိုက်မည်မဟုတ်။ သူတို့ အလောင်းကို တောင် ဘယ်မှာ သွားရှာရမည်မှန်းသိတော့မည်မဟုတ်ခြေ။ အလွန်အန္တရယ်များသည့် အခြေအနေဆိုတာကို သူ့အတွေ့အကြုံ အရ သူသိနေသည်။ သူအတွက်တော့ သူစိတ်မပူခြေ၊ သမီးလေး ၏ ပထမဆုံး အင်တာနေရှင်နယ် အတွေ့အကြုံမို့ သူ စိုးရိမ်နေမိလေသည်။ 

ပင်လယ်ပြင်ထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အမရာ နှင့် မာလာ တို့ နှစ်ယောက် ရေထဲတွင် စကားများ ပြောဆိုနေပြီး တက်လာသော လှိုင်းလုံး များပေါ် တက်တက်ခုန်ကာ စီးနေကြသည်ကို တွေ့နေရသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူကအနားသို့ အမ်ဆစ်စတင်း ကိုင်ထားသော အစောင့်တယောက် လမ်းလျှောက်လာတာတွေကလိုက်ရသည်။ သူ့ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်၊ သို့သော်လည်း ဟန်ကိုယ့်ဖို့ ဆိုသလို ခပ်တည်တည်ဖြင့် စူးစမ်းသလို ကြည့်နေလိုက်သည်။

"ကျနော်တို့ ဆရာက ခင်ဗျားကို သူ့ဆီ လာခဲ့ပါတဲ့ ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်"

"မင်းဆရာက ဘယ်မှာလဲ"

"ဟိုနားက ရေပူအိုင်လေးမှာပါ"

ထို အစောင့် ထိုးပြသည့် နေရာလေးမှာ သစ်ပင်အုပ်အုပ်ကလေး နှင့် ကျောက်တောင်တွေ ကြားမှာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ နေရာမှ ဆိုရင်တော့ ဘာမှ သေခြာ မမြင်ရခြေ။ သူက လှဲနေရာမှ ထလိုက်ကာ အစောင့် ဦးဆောင် လျှောက်သွားသည့် နောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့လိုက်သည်။ စိတ်ကို ငြိမ်အောင်ထားလိုက်သဖြင့် ခုနက တောင်နေသော လီးမှာ ချက်ချင်း ပျော့သွားခဲ့ရသည်။ ဒီကောင် ဘာနဲ့ ဒီကျွန်းကို လာသလဲ မသိဘူးဟု တွေးနေမိသည်။ ရဟတ်ယဉ်သံလည်း မကြားမိဘူး၊ နဂိုထဲက ရှိနေတာလား၊ အင်း အာ့တာတွေ အရေးမကြီးပါဘူး လာရင်းကိစ္စကို ပဲ အဆင်ပြေအောင်လုပ်ရမည်ဟု တွေးရင်း လျှောက်လာခဲ့သည်။ 

..........................................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

မြက်ခင်းပြင်ကြား မှာ ကျောက်ပြားအဝိုင်းလေး တွေ စီထားတဲ့ လမ်းအတိုင်း လျှောက်လို့ လာခေါ်တဲ့ အစောင့်နောက်ကို လိုက်ရင်း ကမ်းစပ်ကို နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ အမရာ နဲ့ မာလာ တို့ကို သေးသေးလေးပဲ မြင်ရတော့တယ်၊ နောက်တော့ ကျောက်ဆောင်တွေ သစ်ပင်၊ချုံပုတ်တွေ ကွေ့ပတ်ပြီးတော့ ရေကျသံလေးတွေ ကြားနေရပြီ။ နောက်တော့ ရေကန်သေးသေးလေး ဘွားကနဲ ပေါ်လာတယ်။ 

သဘာဝ ကန်ကလေး ရေက ကြည်နေတယ်။ တနေရာမှာ ရေပိုက်လေးတခုက ရေတွေက ကန်ထဲကို ရေတွေ ကျနေတယ်။ အဲဒီ ရေကန်လေးရဲ့ တဖက်မှာတော့ စမ်းချောင်းသေးသေးလေး လို ရေတွေ စီးကျနေတယ်။ ရေက အငွေ့တွေ ထွက်နေလို့ ရေပူမှန်းသိလိုက်ရတယ်။ အဲဒီရေကန်ထဲ မှာ ထိုင်နေတဲ့လူတယောက် တွေ့လိုက်ရတယ်။ အသားညိုညို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်တောင့်တောင့်နဲ့ ရင်ဘတ်မှာ အမွှေးအမြှင်တွေထူထူထဲထဲ နဲ့ လက်တဖက်က ဖန်ခွက်တလုံး နဲ့ နောက်တဖက်က ဆေးပြင်းလိပ်ကိုင်ထားတယ်။

"ဟေး ထောစံလား လာဗျာ သဘာဝ ရေပူလေး စိမ်ရအောင်"

နာမည်ကြီး အပင်ညာပါလား၊ တကယ်တော့ သူတို့ အနေနှင့် အပင်ညာ မှာ ကြားခံ အဆက်အသွယ်မှန်း ရိပ်မိပေမဲ့ ဘယ်လို အထောက်အထားနဲ့မှ ဆွဲလို့ မရခြေ။ အဓိက က သူ့ဆီ မှ အဆက်အသွယ်များကို သိရဖို့ ဖြစ်လေသည်။ သီဟရဲကျော် ရင်နည်းနည်းခုန်မိသည်။ 

"ဟိုင်း အပင်ညာ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ"

သီဟရဲကျော်က အပေါ်က တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဆွင်းထရန့် ဖြင့် ရေထဲ ဆင်းမလို့ ဟန်ပြင်လိုက်တော့၊

"ဟိုးဟိုး... အဝတ်အစား တွေ အကုန်ချွတ်ခဲ့လေဗျာ ဒီဟာက သဘာဝ ဓါတ်အပြည့်နဲ့ ရေဗျ နှမြောစရာကြီးဖြစ်သွားမယ် ဟဲဟဲ"

သီဟရဲကျော် ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့ သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ရပြီး ဂွေးတန်းလန်း ဖင်ပြောင်ဖြင့် ရေထဲ ဆင်းခဲ့ရသည်။ ရေကန်လေး မှာ အကျယ်ကြီးမဟုတ် တယောက် နှင့် တယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ပြီး ခြေထောက်ဆန့်လိုက်လျှင် တယောက်နှင့် တယောက် ထိနိုင်သော အကွာအဝေးလောက်သာရှိသည်။ 

"ဒီရေပူစမ်းက ရိုးရိုး ရေပူစမ်းမဟုတ်ဘူးဗျ၊ ဟဲဟဲ၊ သဘာဝ အားတိုးဆေးလို့တောင်ပြောလို့ ရတယ်၊ စိမ်လိုက်ရင် အသက်၈ဝ အဖိုးကြီးတွေတောင် အသက် ၄ဝ လောက်ပြန်ငယ်သွားတယ်လို့ ထင်ရလောက်အောင်ကို အားတက်လာတာဗျ၊ ဟဲဟဲ အဲဒါကြောင့် လူသူ မသိခင်ကတည်းက ဒီကျွန်းတကျွန်းလုံးကို ရအောင် ဝယ်ထားလိုက်ပြီး အပိုင်သိမ်းထားလိုက်တာလေ၊ အထူးဧည့်သည်တော်လောက်ပဲ ဖိတ်ပြီး လက်ခံတယ်။ လူသိပ်မသိစေချင်လို့၊ သဘာဝ အတိုင်းဆို အရမ်းပူလို့ ဟို ရေအေးစမ်းချောင်းဘက်က ရေအေးကို ပိုက်နဲ့ သွယ်ပြီး လိုသလို အနည်းအများထည့်ပေးပြီး အပူကို ထိန်းထားလိုက်တာ"

"ဒီရေပူစမ်းက ရိုးရိုး ရေပူစမ်းမဟုတ်ဘူးဗျ၊ ဟဲဟဲ၊ သဘာဝ အားတိုးဆေးလို့တောင်ပြောလို့ ရတယ်၊ စိမ်လိုက်ရင် အသက်၈ဝ အဖိုးကြီးတွေတောင် အသက် ၄ဝ လောက်ပြန်ငယ်သွားတယ်လို့ ထင်ရလောက်အောင်ကို အားတက်လာတာဗျ၊ ဟဲဟဲ အဲဒါကြောင့် လူသူ မသိခင်ကတည်းက ဒီကျွန်းတကျွန်းလုံးကို ရအောင် ဝယ်ထားလိုက်ပြီး အပိုင်သိမ်းထားလိုက်တာလေ၊ အထူးဧည့်သည်တော်လောက်ပဲ ဖိတ်ပြီး လက်ခံတယ်။ လူသိပ်မသိစေချင်လို့၊ သဘာဝ အတိုင်းဆို အရမ်းပူလို့ ဟို ရေအေးစမ်းချောင်းဘက်က ရေအေးကို ပိုက်နဲ့ သွယ်ပြီး လိုသလို အနည်းအများထည့်ပေးပြီး အပူကို ထိန်းထားလိုက်တာ"

အပင်ညာ မွန်းလည်း မွန်းလောက်သည်။ စိတ်တွေ ပူ၊ လူက နုံးသလို ဖြစ်နေသော သီဟရဲကျော်တယောက် ရေထဲ ပုခုံးထိမြုတ်စိမ်လိုက်သည်နှင့် လူက လန်းတက်လာခဲ့ရသည်။ အပင်ညာ မှာ သူ့ထက်လေးငါးနှစ်မက ငယ်မည် ဆိုသည်ကို ခန့်မှန်းကြည့်မိသည်။ ခုန တွေ့လိုက်ရသည့် အမရာ နှင့် မျက်နှာပေါက် အတော်ဆင် လေရာ အပြင်မှာ ထွက်နေသည့်သတင်းစကားများ မှာအမှန်အကန်ဖြစ်နိုင်ကြောင်း သီဟရဲကျော် မှတ်ချက်ချမိလေသည်။ 

အပင်ညာက သီဟရဲကျော်ကို လိုက်ပို့သော အမ်ဆစ်စတင်း နှင့်အစောင့်ကို ယိုးဒယားလို လှမ်းပြောလိုက်ရာ အစောင့် က လာရာလမ်းသို့ ပြန်ထွက်သွားလေသည်။ အပင်ညာက သူ့ဘေး ကန်ဘောင်တွင် တင်ထားသော အရက်ခွက်တခု တွင် ရေခဲ ထည့်လိုက်ပြီး ဘေးနား အရက်ပုလင်းထဲမှ အရက်ကို လက်နှစ်လုံးခန့်ထည့်ကာ သီဟကို လှမ်းကြည့်ရင်း ၊ 

"ဆော်ဒါထည့်ဦးမလား"

ဟု မေးလိုက်သည်။ သီဟ က ခေါင်းယမ်းပြရင်း ကမ်းပေးလာသော အရက်ခွက်ကိုယူကာ၊

"သိုင်းကျူး"

ဟုပြောလိုက်သည်။ အပင်ညာက ခေါင်းတချက်ငြိမ့်ပြရင်း သူ့ဖန်ခွက်ကို မြှောက်ကာ 

"ချီးယား"

ဟု ဆိုလိုက်သဖြင့် သီဟလည်း သူ့ဖန်ခွက်ဖြင့် လှမ်းထိလိုက်ကာ ချီးယားစ်ဟု ပြောလိုက်ကာ အရက်ကို အသာစုပ်သောက်လိုက်လေသည်။ အရက်အရသာမှာ ဖိန်းတိန်းရှိန်းတိန်း ပေမဲ့ အဝင်က အတော်ပင် ချောမွတ်လှလေသည်။ သူ့လျှာ အရသာ အရ ဂျော်နီဝါကား ဘလူးလေဘယ်မှန်း ချက်ချင်းသိလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ပုလင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဘူးသီးခြောက်လို အဖုအထစ်နှင့် ဖန်ပုလင်းတခု ဖြစ်ပြီး အထဲတွက် ဆေးမြစ်တွေလိုလို စိမ်ထားသည်ကိုလည်းတွေ့လိုက်ရသည်။

"ဘလူးလေဘယ်နဲ့တူသလိုပဲ အရသာက ဘာတွေ စပ်ထားတာလဲဗျ"

ဟု လှမ်းမေးလိုက်မိသည်။ အပင်ညာ က ဟက်ကနဲ ရီလိုက်ရင်း၊ 

"ခင်ဗျား အရက်သမားပီသပါပေတယ်ဗျာ၊ တကယ်က ဂျော်နီဝါကား ဘလူးလေဘယ်ပါပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ယောက်ျား အားကောင်းစေတဲ့ သဘာဝဆေးမြစ်တွေနဲ့ စိမ်ထားတာဗျ "

ထိုသို့ ဖြင့် ဟိုအကြောင်းဒီအကြောင်း အရက်အကြောင်း ဘာညာပြောဆိုရင်း အရက် နောက်နှစ်ခွက် အကုန်သုံးခွက် မြောက်တွင် မိန်းခလေး နှစ်ယောက်ရီမော စကားပြောသံနှင့် အတူ သူတို့ ရေကန်နားသို့ အမရာ နှင့် မာလာတို့ နှစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဒီတခါတော့ အစောင့် မပါတော့ခြေ၊ အမရာက နေရာသိနေသူမို့ မာလာ့ကို ခေါ်လာခဲ့ပုံရသည်။ အမရာ ကပဲ မာလာ့ကို အပင်ညာ နှင့် မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပြီး သူမ တို့ နှစ်ယောက်အတွက် ဝိုင်အဖြူ နှစ်ခွက်ကို ငှဲ့လိုက်လေသည်။ ထို ဝိုင်အဖြူပုလင်းမှာလည်း ဆေးမြစ်များ စိမ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

သီဟမှာ သူ့သမီး ရေကန်နား ကပ်လာကတည်းက မိမိ ရေထဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသည်ကို သတိရပြီး စိတ်ထဲ တမျိုး ဖြစ်နေသော်လည်း အခု မှတော့ ဟန်ပျက်၍ မဖြစ်တော့ပြီ။ ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပင် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် ရေကန်ဘေးမှာ ဝိုင်ခွက်ကလေးတွေ ကိုင်ကာ စုပ်မြည်းနေကြသည်ကို ကြည့်နေမိသည်။ ခနနေတော့ အမရာက၊

"ကဲ သဘာဝရေပူကန်ထဲ ဆင်းရအောင်"

ဟု မာလာ့ကို လှမ်းပြောရင်း သူမ ကိုယ်ပေါ်ပတ်လာသည့် သဘက်ကြီးကို ဖြည်ချလိုက်ပြီး ဘီကီနီ ကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပထမ အပေါ်ပိုင်းကို ချွတ်လိုက်ရာ လက်သန်းလုံးလေးလောက် တုတ်သော နို့သီးခေါင်းညိုညို လေးတွေ နှင့် ကျပ်ပြားဝိုင်းခန့် နို့ခံ ညိုညိုလေးတွေမှာ ဖွံ့ထွားလှသည့် ရင်သား အစုံ ရှေ့ထိပ်ကလေး တွေမှာ ထင်ရှားနေလေသည်။ သူမ နို့မှာ အရမ်းအကြီးကြီးမဟုတ်သော်လည်း ဘူသီး အညှာပိုင်းပုံစံလို ရှည်ရှည်မြောမြော ဖြစ်လေသည်။ ဘိုက်သား မှာတော့ အဆီပြင်ကလေး မဆိုသလောက် လက်တလုံးလောက် အရစ်ကလေး တခု ရှိလေသည်။ တကယ်တော့ သူမ ဘီကီနီ အောက်ပိုင်းအစကို ချွတ်ရန် ကုန်းလိုက်ချိန်မှာ ထွက်လာသဖြင့်သာ မြင်ရခြင်းဖြစ်လေသည်။ 

အမရာ သူမ ဘီကီနီ အောက်ပိုင်းကို ချွတ်ချလိုက်တော့ စောက်မွှေးလေးကို ဆီးခုံမှ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား အပေါ်ပိုင်းအထိ လက်နှစ်လုံး လောက် ပါးပါးလေး ထားထားပြီး ကျန်နေရာများကို အပြောင်ရိပ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အမရာက သီဟရဲကျော်တို့ မျက်လုံး သုံးစုံ စလုံး သူမကို  ပြူးကြည့်နေသည်ကို သတိထားမိကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ညိုညို တွန့်တွန့်လေး မှာ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ထူထူကြီး အကွဲကြားထဲမှာ တွေ့နေရလေသည်။ သူမ ရေကန် အစပ်နားတွင် ထိုင်လိုက်ပြီး ရေကန်ထဲ ဆင်းဖို့ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲလိုက်တော့ သီဟ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ဖြစ်နေသည့်အတွက် အတွင်းသား နီတာရဲတို့ကို တောင် မြင်လိုက်ရသည်။ သီဟ လီးကြီးက ရေအောက်မှာ မာနေလေပြီ။ အမရာက ရေကန်ထဲ ဆင်းပြီး အပြင်ညာ့ ပေါင်ပေါ်ကို အပြင်ညာ နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်လိုက်ပြီး အပြင်ညာ ပါးစပ်ကို ငုံ့ကာ ကစ်စ်ပေးလိုက်သည်။ 

အပြင်ညာက လည်း ပြန် ကစ်စ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့လက်တွေက အမရာ့ ဖင်လုံးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကာနှယ်လိုက် သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေကြသည့် သီဟ နှင့် မာလာ တို့ကို အမရာ က ခေါင်းလှည့် ကာ သူမ ဆံပင်ဖားရားကို ပုခုံးနောက်တဖက် ရောက်သွားအောင် လုပ်လိုက်ပြီး လည်ပြန်ကြည့်လိုက် သည်။ အပြင်ညာ က ထို အချိန်မှာပင် အမရာ့ နို့တွေကို ကုံးစို့လေသည်။ အမရာက အီးကနဲ့ ငြီးတွားလိုက်ရင်း၊

"အို့ ...ကိုကို ကလည်း တအားပဲ၊ ဟိုမှာ စု ကို ခေါ်ပါအုံး တယောက်ထဲ သူ့မှာ ၊ လာခဲ့စု ညီမလေး ဒီရေက တအားကောင်းတာ.. အို့ ကိုကို ပြောလေကဲလေပါလား"

မာလာက သူမ ကိုယ်မှာ ပတ်ထားသော သဘက်ကို ခွာချလိုက်သည်၊ ပြီးတော့ ရေထဲ ဆင်းဖို့ ခြေဖြား နှင့် ရေကို စမ်းတို့ကြည့်လိုက်တော့၊ အပြင်ညာက ၊

"ဟိတ် ကောင်မလေး ဒီရေကန်ထဲကို အဝတ်အစား နဲ့ မဆင်းရဘူး၊ တိုက်ရိုက် အသားနဲ့ ထိမှ ဒီရေက အကျိုးရှိတာ"

ဟု လှမ်းတားလိုက်သည်။ ခုန က ဝိုင်အရှိန်လေး ဖြင့် ပန်းနုရောင်သန်းနေသော မာလာ့ မျက်နှာကလေး မှာ ပိုရဲ သွားပြီး သီဟ မျက်နှာကို မေးခွန်းထုတ်သော အကြည့်ဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သီဟ အတွက်လည်း ရွေးစရာ လမ်းမရှိတော့၊ မာလာတော့ သူ့ကို အသေမုန်းတော့မည်၊ သို့သော်လည်း သူမ အနေနှင့် စစ်ဆင်ရေး အတွင်း အေးဂျင့် တယောက် အနေဖြင့် အသက်ကို ပင် စတေးရမည့် အချိန်အနေ ထိ စိတ်ကို ထားရမည်ဖြစ်ရာ ထိုကိစ္စ မှာ အသက်နှင့် ယှဉ်လျှင်တော့ ဘာမှ မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ပါလား။ ထို့ကြောင့် သီဟက၊

"ကဲ စု လေး ချွတ်လိုက်လေ ရေထဲ မြန်မြန်လာလိုက် ရေက တအားနွေးပြီး အရမ်း ဖီးကောင်းတာ"

ဟု ပြောလိုက်သည်။ အဓိက ပြောချင်သည်မှာ မြန်မြန်ချွတ် ရေထဲ မြန်မြန်ခုန်ချလိုက်လျှင်၊ မည်သူမှ ကိုယ့်ကို အသေးစိတ်မမြင်ရဘူးဟု ဆိုလိုရင်း ဖြစ်လေသည်။ မာလာရဲကျော် ကသူမ လက်ကို နောက်ပြန်ပြီး ကျောမှ ဘီကီနိ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ ရေပူကန်ထဲမှ မျက်လုံး သုံးစုံ စလုံးက သူမ ဘီကီနီလေးကို ကြည့်နေကြ သည်။ မာလာက သူမ ဘီကီနီကို ဂျိတ်ဖြုတ်ပြီးဘေးက ကုလားထိုင်တလုံးပေါ်သို့ ပြစ်တင်လိုက်သည်။ အပြင်ညာ့ ပါးစပ်မှ ဝါးကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ 

မာလာရဲကျော် ရင်သား အစုံမှာ အမရာကဲ့သို့ မထွားသော်လည်း ပြားကပ်နေတာမဟုတ်၊ ပေါက်စီ လုံးခပ်ကြီးကြီးလေး လို လုံးမွတ်နေပြီး ဖြူဖွေးသော အသားအရည်ကြောင့် အကြောစိမ်းလေး တွေကို ရင်သား ဘေးမှာ မြင်နေရသည်။ နို့သီးခေါင်းလေး တွေက လည်း ခဲတံသေးသေးလေး ၏ ခဲဖျက်လောက်သာ လုံးပတ်ရှိပြီး ခေါင်းလေးတွေမှာ အပြင်သို့ ပင် မထွက်ချင် ဖုတုတု လေးသာ ဖြစ်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းအောက်မှ အေရီရိုးလားခေါ် နို့ခံလေးမှာ လည်း အမရာ့လို ကျပ်ပြားဝိုင်းလောက်မကြီး မတ်စေ့သာသာလောက်သာ ရှိသည်။ အမရာ့လိုလည်း ညိုတိုတို မဟုတ်၊ ပန်းနုရောင် ရင့်ရင့်လေး ဖြစ်နေသည်။ မာလာ့ ဘိုက်သား လေးမှာလည်း လုံးဝ အဆီပြင်မရှိ ချပ်ယပ်နေသည်။ 

သူမ ဘီကီနီ အောက်ပိုင်းကို ချွတ်ဖို့ ကုန်းလိုက်တော့ နို့လေး များမှာ အမရာတုန်းကလို လှုပ်ယမ်းမနေပဲ တင်းတင်းလေး ပင် ရှိနေသည်။ အပြင်ညာ မှာ မာလာ့ကို ကြည့်လိုက် သီဟ ကို ကြည့်လိုက်မို့ သီဟ တယောက်မှာ မျက်စေ့ကို လွဲထားချင်သော်လည်း ဟန်မပျက် စိတ်ဝင်စားသလို ပုံစံဖြင့် ကြည့်နေရလေသည်။ မာလာ့ ဘီကီနီ အောက်ပိုင်း ကျွတ်သွားတော့ မာလာ့ အဖုတ်လေးမှာ ဖေါင်းမို့ ပြီး ပြောင်ရှင်းကာ ပေါ်လာလေသည်။ သီဟ တယောက် အခု မှ မာလာ လည်း သူမ အမေ လို စောက်ဖုတ်မွှေးကို ပြောင်အောင် ဝက်စ် လုပ်ထားသည်ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ 

မာလာမှာ အသက် ၂၅နှစ်လောက် ရှိပြီ ဖြစ်သော်လည်း တကိုယ်လုံး အတွင်းပစ္စည်းများမှာ နုဖတ်လို့ အပျိုလေး တယောက်လို မည်သူမှ မထိ မကိုင်ရသေးသည့် ပန်းနုဖတ်လေး လို ဖြစ်နေသဖြင့် အခုမှ အပျို ပေါက်စ ကောင်မလေး တယောက် နှင့် တူနေလေသည်။ မာလာ့ တကိုယ်လုံး ကို စားတော့ ဝါးတော့ မတတ် စူးစူးဝါးဝါး ကြည့်နေကြသော၊ အပြင်ညာ နှင့် အမရာ တို့ နှစ်ယောက်ကို သီဟ တယောက် လည်ပင်းညှစ်သတ်ချင်စိတ်ပေါ်နေရလေသည်။ သို့သော်လည်း သူ့အခြေအနေမှာ က ကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင် ကမ္ဘာပေါ်က ဘယ်နေရာ ရောက်နေမှန်းမသိရ၊ သူတို့ ၏ အစောင့် များမှာလည်း ဘယ်နှစ်ယောက် ရှိမည်မှန်းလည်းမသိရ၊ နောက်ဆုံး ကိုယ်အသက်ရှင်ရက် ထွက်သွားပါက သူတို့ကို ချေမှုံးလို့ ရနိုင်သေးသည်။ အသက်ရှင်ဖို့က အရေးကြီးသည်ဟု သဘောထားတာ အေးဂျင့် စိတ်ဓါတ်ကို သွင်းထားလိုက်တော့သည်။ 

မာလာ မှာ ရေကန်ထဲ သို့ ဆင်းလာပြီး သီဟဘေးတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ရေထဲ တွင် သီဟ နှင့် ပေါင်ချင်းလာထိလေသည်။ ထိုအချိန်တွင် အမရာ စောက်ဖုတ်ထဲ တွင် အပြင်ညာ့ လီးကြီးဝင်နေလေပြီ။ အမာရာက သူမ ဖင်ကြီးကို ကြွကာ ကြွာကာ ဖြင့် အပြင်ညာ့ လီးကြီးပေါ် ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ချကာ လိုးနေသလို အပြင်ညာက လည်း သူမ နို့တွေကို ကုံးစို့နေလေသည်။

"ကိုကို အားးး အီးးးး ကောင်းလိုက်တာ အီး ကိုကို့ဟာကြီးက ်မာနေလိုက်တာ အိုးးးး"

"အီး ညီမလေး ဟာလေးက လည်း စေးနေတာပဲ ကို အိုး ကောင်းလိုက်တာ ညီမလေးရယ်"

သူတို့ နှစ်ယောက် အခေါ် အဝေါ်ကို နားထောင်လိုက်တာနှင့် သူတို့ မောင်နှမ ဆိုတာ သေခြာနေလေပြီ။ သူတို့ ကြည့်ရသည်မှာလည်း ဖုံးကွယ်ဖို့ ကြိုးစားသည့်ပုံ မရှိပါ။ လူနှစ်ယောက် ကိုယ့်လက်တကမ်းမှာ အားရပါးရလိုးနေကြသည်ကို သမီး နှင့် အတူတူ ဘေးခြင်း ယှဉ်လျှက် ကြည့်နေရသည်ကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျိန်ဆဲ နေမိသည်။ အပြင်ညာက အမရာ့ နို့တွေကို ကုံးစို့နေရင်းက မျက်လုံးတဖက်ဖြင့် သီဟရဲကျော် တို့ စုံတွဲကို လှမ်းကြည့်နေသည်ကို မြင်ရသည်။ 

အမရာက လည်း သူမ လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်းကာ မာလာ့လက်ကလေလှမ်းဆုပ်ကိုင်ထားကာ ငြီးငြူနေသည်။ မာလာ ဒီအတိုင်းနေလို့ မဖြစ်တော့ကြောင်းသိသည်၊ ထို့ကြောင့်လည်း သူမ မျက်စေ့ကို အမရာတို့ ဆီမှ မလွဲပဲ သီဟရဲကျော် ပေါင်ပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်လေသည်။ မာလာမှာ သီဟ ကို ကျောပေးပြီး တက်ထိုင်လိုက်တာမို့ သူမ ဖင်လုံး အိအိလေးက သီဟ လီးကြီးကို လာထိလေသည်။ သီဟ ကြက်သည်းမွှေးညှင်းထသွားရသည်။ အမရာတို့ကို မြင်နေရကတည်းက မာနေသော လီးကြီးမှာ မာလာ့ ဖင်လေးကို ထိလိုက်တော့ သံချောင်းအလားမာလာခဲ့လေပြီ။

....................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

မာလာကိုယ်တိုင်က လည်း သူမ ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးတီး ဖြင့် ပေါ်တင်ကြီး လိုးနေကြသော မောင်နှမ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ရင်းက အသွေးအသားတွေ က တဖြင်းဖြင်း ဖြစ်နေရသည်။ စိမ်နေသော ရေပူက ပဲ တကယ် အစွမ်းထက် တာလား သူမ သောက်လိုက်သည့် ဝိုင်မှာ စိမ်ထားသည့် ဆေးမြစ်တွေက ပဲ အစွမ်းထက်တာလား မသိ။ သူမ စိတ်တွေက ကြွနေလေပြီ။ သူမ စောက်ဖုတ်လေး မှ အရည်ကြည်တို့က စိမ့်ကျနေသည်ကို ရေထဲမှာမို့ မည်သူမှ မမြင်ရသည်မှာ တော်တော့သည်ဟု တွေးနေမိသည်။ သူမ ဖင်သား ကျောပြင်တို့ ဖြင့် ထိတွေ့နေရသည့် သူမ ဒက်ဒီ သီဟရဲကျော်၏ တင်းရင်း သည့် ကြွက်သား များက သူမ ကို ရင်ခုံစေသည့် အပြင် တင်ပါးကို ပွတ်တိုက်သွားသည့် လီးကြီးက သူမ အသက်ရှုကို ပင် မှားသွားစေရသည်။ 

သူမလက်တွေကို လှမ်းကိုင်နေသည့် အမရာ့လက်တွေကိုလည်း ရှောင်ရှားချင်၊ သူမ ခြေသလုံးကို ရေထဲမှ ခြေဖျားဖြင့် လှမ်းထိ နေသော အပြင်ညာ ၏ခြေထောက်ကို လည်း ရှောင်ချင်သဖြင့် သူမ ဒက်ဒီ့ ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်မိသည်။ မာတောင်နေသော လီးကြီးကို ပေါင်တဖက်က ဖိမိသဖြင့် ဒက်ဒီ့ ဆီမှ အာ့ ဟု အသံထွက်လာသဖြင့် နာသွားပြီဟု စိုးရိမ်ကာ ပြန်ထလိုက်မိသည်။ ထိုအချိန်မှာ သူမ ရင်သား အစုံ မှာ ရေထဲမှ ပေါ်ထွက်လာသဖြင့် အပြင်ညာ့ မျက်လုံး အစုံက စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အပြင်ညာက သူမ ရင်သား တွေကို ကြည့်နေရင်းက အမရာ့ နို့တွေကို အငမ်းမရ စုပ်နေတော့ မာလာ ကမန်းကတန်း ရေထဲ ပြန်ထိုင်ချလိုက်ရသည်။ ဒီတခါတော့ သီဟရဲကျော်က သူလီးကြီး မထိခိုက်စေရန် မာလာ့ ခါးလေးကို ကိုင်ထိန်းကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းပြီး သူ့ဒူးများဖြင့် မာလာ့ ပေါင်လုံး နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်ရသည်။ 

မာလာရဲကျော်မှာ သူမပေါင်လေး နှစ်လုံးကားလျှက် ထိုင်ချလိုက်ရသဖြင့် သီဟ ၏ အလံတိုင်ကဲ့ သို့ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးက သူမ ပေါင်ကြား အဖုတ်အကွဲကြောင်းကို မြှောင်းလိုက်ပွတ်ပြီး တိုက်သလို ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ သူမ ပါးစပ်လေး ဟပြီး ရှီးကနဲ ပင် အသံထွက်သွားရသည်။ သီဟလည်း ထူပူသွားရသည်။ သူက တော့ သူ့လီးကြီးကို ခုနလို မာလာ့ပေါင်လုံးဖြင့် ဖိထိုင်ခံလိုက်ရပါက ကျိုးသွားမည်စိုးသဖြင့် လွတ်မည့်ပေါင်ကြားသို့ ချိန်ပေးလိုက်ခြင်းသာ၊ ခုလို သူ့သမီး စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းသားအပေါ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်လျှောတိုက်သွားမည်ဟု သတိမထားမိပါ။ 

သောက်ထားသော အရက်ရှိန်နှင့် အားတိုးဆေးများကြောင့် သူ့ဆန္ဒတွေက အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်နေလေပြီ။ သူ့ပေါင်ပေါ်သို့ ဖင်ထိုင်လျှက် ကျနေသော သမီးဖြစ်သူကို တောင် ခနမေ့သွားသည်။ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်အဖြစ်သာ စိတ်ထဲ ခနမွန်သွားသဖြင့် လက်နှစ်ဖက်က အလိုလို မာလာ့ ရင်သား အစုံကို လက်ဖဝါး တဖက်တချက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ရုတ်တရက် သူကိုင်ထားတာ သူကသမီး နို့အစုံပါလားဟု သတိရမိသည့် အချိန်မှာတော့ ထိုရင်သားလေးတွေက သူ့လက်ဖဝါးတွေကို သံလိုက် ဖြင့် ဆွဲထားသလို လွှတ်ချင်စိတ်မရှိတော့ခြေ။ မသိစိတ်က အသာလေး ပွတ်သပ်ကာ ဆုပ်နှယ်နေမိလေပြီ။ 

မာလာကိုယ်တိုင်က ကို သွေးသား ဆန္ဒတွေ ထကြွနေပြီ ဆိုတော့ ဘာကိုမှ သတိမထားမိတော့ခြေ။ သူမ ၏ အပျို စင် ရင်သားတွေကို ပွတ်သတ်ကာ ဆုပ်နှယ်ပေးနေသည်ကို သာယာ နေမိသလို သူမ ကိုယ်လေး တွန့်လိမ် သွား တိုင်း၊ သူမ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းသား များနှင့် ပွတ်တိုက် မိနေသော လီးတန်မာမာ ကြီးကလည်း သူမ စောက်ရည်ကြည် တွေကို တသွင်သွင် စီးကျ နေစေလေသည်။ 

မာလာရဲကျော်မှာ တကယ်တော့ ဆက်ခ် နှင့် ပတ်သက်လျှင် အတွေ့အကြုံ လုံးဝ မရှိသေးသည့် အရိုင်းမလေး သက်သက် ဖြစ်လေသည်။ သူမ စစ်တ္ကသိုလ် တက်စဉ်က ရီးစား တခါထားဖူးသော်လည်း သူမ ၏ စည်းမျဉ်းမှာ မင်္ဂလာဦးည အထိ မထိမကိုင်ကြေး ဟု တင်းထားသဖြင့် ရီးစားက စိတ်ပျက်ကာ စွန့်ခွာသွားခဲ့သည်။ သူမ ကလည်း တင်းတင်းပင်၊ သူမလို ရုပ်ရည်ရူပကာ မှာ မိန်းခလေး ချင်းချင်းပင် ချောသည် ပြောရသည့် အနေအထား၊ စစ်သင်တန်း၊ ကရာတေး စသည်တို့ ကို အမြဲ လေ့ကျင့်နေလို့ အဆီပြင်မရှိ ကျစ်လစ်နေသည့် ကိုယ်ခနွာ၊ ယခု အသက်အရွယ် ဖြင့် စစ်ထောက်လှမ်းရေးတွင် ဗိုလ်ကြီး ရာထူး ရထားသူ အနေဖြင့် ယောက်ျားကို ခေါင်းခေါက်ယူနိုင်သည်ဟု မာန ဖြင့် တော်ရုံ ရီးစား ကို ထားဖို့ စိတ်မကူးတော့ခြေ။ 

သို့သော်လည်း ဘာကြောင့် မှန်းမသိ ( တကယ်က မျိုးရိုးလိုက်၍ ဖြစ်သည်၊ သူမ က သာ မသိတာ၊ သူမ မိဘ နှစ်ဖက်စလုံး မှာ တဏှာရမက် ပြင်းပြသည့် အမျိုးတွေ ဖြစ်သည် ကို နောက်မှ သူမ သိခဲ့ရသည်။) သူမ မှာ ရမက်ဆန္ဒပြင်းပြသူလေး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း အင်တာနက် မှ ဆိုက်များ ဖေ့ဘုပ်များတွင် ဖိတ်အကောင့် ဖြင့် ဝင်ကာ ပွင့်လင်းရသ စာပေတွေကို ရှာဖတ်၊ တခါတရံ ဆုံမိသည့် ဖိတ်အကောင့် မှ ဘဲတွေ နှင့် ဆက်ခ် ချပ်တာတွေ လုပ်မိသည်။ 

ထိုသို့ ချပ်ရင်းလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို အစေ့လေး ကို ဖိပွတ်ကာ အာသာ ဖြေ ခဲ့သည့် အကြိမ်ပေါင်းတော့ မနည်းတော့ပေ။ စစ်သင်တန်း တို့ ကရာတေး မှာ ဘလက်ဘက် ရသည်အထိ လေ့ကျင့်ခဲ့တာတွေကြောင့် အပျိုမြှေးက တော့ ကွဲပြဲနေသည်မှာ ကြာခဲ့သော်လည်း တကယ့် ယောက်ျား လီးဖြင့် တော့ တခါမှ မဆက်ဆံခဲ့ဘူးသေးခြေ။ မိမိ လက်ချောင်းလေးကို လက်တဆစ် နှစ်ဆစ်လောက် ဝင်အောင် ထိုးထည့်ခြင်း ဖြင့်လည်းကောင်း၊ မိန်းခလေး များ ရာသီလာလျှင် သုံးသည့် တန်ပေါင်ခေါ် သွေးစုပ်သည့် ဂွမ်းလိပ်အချောင်းကလေး ကို ထိုးထည့်၍ လည်းကောင်း စိတ်ဖြေလေ့ရှိသည်။ တကယ့်ယောက်ျား လီး ဆိုတာ အပြင်မှာ မြင်လည်း မမြင်ဘူး ၊ ထိပင် မထိဘူးခဲ့ခြေ။ 

ယခုတော့ ဖြင့် သူ့ ဒက်ဒီ လီးကြီး၊ က သူမ ပေါင်နှစ်လုံး အတွင်းသားတွေ ကို ထိမိနေတာတင်မက၊ သူမ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းတွေကို ပါ ဖိပွတ်မိနေတော့ သူမ၏ ကာမ ဆန္ဒ တွေက ငယ်ထိပ်ကို ရောက်နေခြေပြီ။ သူမ စိတ်တွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းကာ သူမ ရင်သားတွေကို ဆုပ်နှယ်နေသော ဒက်ဒီ့လက်ကို ဆွဲဖယ်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။ သူမ ဒက်ဒီ့ လက်တွေကို အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲခွာဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း သန်မာလှသည့် ဒက်ဒီ့ လက်တွေက ပိုဖိညှစ်လာခဲ့သဖြင့် သူမ နူတ်ခမ်းလေးပင်ဟသွား ကာ ငြီးလိုက်မိပြီး သူမ ခေါင်းကို လည်ပြန်ဖြင့် ဒက်ဒီ့ကို တခုခု ပြောဖို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်လိုက်သည်။

သီဟရဲကျော် ဦးနှောက်ထဲ မှာ သုပ်သွေးတွေက ရောက်နေလေပြီ။ အသိစိတ်က တော့ နည်းနည်း ရှိသေးသည်။ ထိုအသိစိတ်ကလည်း ဒီအချိန်မှာ ငါ ဟန်ဆက်မဆောင်ခဲ့ပဲ အရေခြုံတာ ပေါ်သွားလျှင် ငါတို့ သေသွားနိုင်သည်။ သမီး ရော ငါရော အသက်ရှင်နေနိုင်ဖို့ အတွက် ဟန်ဆောင်ရမည်၊ ငါ့မှာ အပြစ်မရှိဟု လိုရာဆွဲတွေးနေမိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း သမီးက သူ့လက်တွေကို သူမ နို့တွေပေါ်မှ ဆွဲခွာဖို့ ကြိုးစားသည်ကို  မလွတ်ပေးပဲ ဆက်ကာ ဆုပ်နှယ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ 

ထိုအချိန်တွင် သူ့ကို လည်ပြန်လှည့်ကာ တခုခု ပြောမလို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လာသော မာလာ့ မျက်နှာလေး မှာ သူ့မျက်နှာနှင့် တလက်မခန့်သာ  ကွာတော့သည်။ သူ့လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်က ဆုပ်ညှစ်လိုက်လို့ အကနဲ ပါးစပ်ကလေး ဝလုံးပုံ ဝိုင်းပွင့်သွားသော မာလာရဲကျော် နူတ်လမ်းလုံးလုံးလေး မှာ ကြည့်ရတာနှင့် ပင် သူ့ပါးစပ်မှာ ချိုလာရသည်။ သီဟရဲကျော် သူ့နူတ်ခမ်း အစုံ ဖြင့် ထိုနူတ်ခမ်းလေး ကို ဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းပြစ်လိုက်တော့သည်။ မာလာ့ မျက်လုံး အစုံကိ သူ့မျက်လုံး များကို မယုံကြည်နိုင်သလို တချက် ကြည့်လိုက်ပေမဲ့ မျက်တောင်လေး တွေ စင်းကျသွားခဲ့သည်။ 

ချိုမြိန်လှသော နူတ်ခမ်းလုံးလုံးလေး တွေက အမြင်တင်သာ မက၊ သူ့ပါးစပ်တွင်း တွင်လည်း ချိုမြနေလေသည်။ မာလာ့ ပါးစပ်မှ သွားရည်တွေကိုပါ စုပ်ပြစ်လိုက်ပြီး သူ့လျှာကြီးကို မာလာ့ နူတ်ခမ်းထဲ ထိုးသွင်းကာ လျှာကလေးကို သွားကလိလိုက်သည်။ မာလာကလည်း သူ့လျှာကို ပြန်စုပ်လာတော့ သူဖင်ကျောပင် ရှုံ့သွားကာ လီးကို ကော့ထိုးလိုက်မိသည်။ လီးထိပ်ကြီးက အနည်းငယ် စောင်းကာ မာလာ့ စောက်စေ့လေးကို ချော်ထိုးမိတော့ မာလာတကိုယ်လုံး တုံတက်သွားသည်။ သူမ လက်တွေက သီဟရဲကျော် လည်တိုင်ကို ခိုကာ ဆွဲဖက်နေမိပြီ။ 

သီဟရဲကျော်လက်တဖက်က အောက်သို့ လျှောဆင်းကာ မာလာရဲကျော် စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းအကွဲလေးကို လက်ထိပ်ကလေး ဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ သီဟရဲကျော် စိတ်ထဲမှာ တော့ သူတို့ နှစ်ယောက် နောက်ဆုတ်လို့ မရတော့ပြီ ဆိုတာကို သိနေလေပြီ၊ မထူးတော့ပြီမို့ ကျွမ်းကျင်သည့် သူ့လက်ချောင်းထိပ်က အလိုလို မာလာရဲကျော် စောက်စေ့ဖူးလေး ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး ဖိကာ ပွတ်ခြေပေးနေလေပြီ။ သူ့သမီးကို သူပြန်လိုးရတော့မယ် ဆိုသည့် အသိစိတ်က လီးကြီးကို ပေါက်ကွဲထွက်တော့မည့် အလား တောင်မတ်နေလေသည်။ မာလာရဲကျော်တယောက် ရမက် သွေးတွေ တကိုယ်လုံး ဖြန်းနေလေပြီ၊ သူမ စောက်စေ့ အရသာဖူးကလေးကို ဖိခြေပွတ်ခံလိုက်ရတော့ သူမ အသိစိတ်တွေ ပျောက်သွားရပြီ။

"အား ဒက်ဒီ......အိုး..... ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲဒက်ဒီရယ်"

သူမ ပါးစပ်မှ အင်္ဂလိပ်လို ငြီးတွားလိုက်မိသည်။ သီဟရဲကျော် လက်တွေက နှစ်ဖက်စလုံး အောက်ရောက်သွားပြီ တဖက်က စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ပေးရင်း တဖက်က စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေး ထဲ အသာ ထိုးထည့်ပေးနေသည်။ သူ့သမီးကို သူလိုးရပြီ ဆိုပေမဲ့ မနာကျင်စေချင်ပါ၊ သူ့သမီး မှာ လက်ရှိ ရီးစားလည်း မရှိ၊ ဆက်ခ် အတွေ့အကြုံလည်း မရှိဘူးဆိုတာ၊ ထောက်လှမ်းရေးက ဗိုလ်မှုးတယောက်လည်း ဖြစ်၊ အေးဂျင့်လည်း ဖြစ်တာမို့ သူသိပြီးသား ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပထမဦးဆုံး အတွေ့အကြုံ မှာ မည်သို့ ပင်ဖြစ်စေ မာလာ့ကို မနာကျင်စေချင်ပါ။ ထို့ကြောင့်လည်း လက်ဖြင့် ပထမဆုံး ကရိုင်းပေးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။

"အိုး ဒက်ဒီ၊ အစ်စ် ဖီးလ် ဆိုးဂွတ်..ဒက်ဒီ"

ကောင်းလိုက်တာ ဒက်ဒီ ဆိုပြီး အင်္ဂလိပ်လို ရေရွတ်နေသဖြင့် အပြင်ညာတို့လည်း သူတို့ကို သားအဖမှန်း သိရှိသွားတော့သည်။ အမရာမှာ ပိုဖီးတက်လာပြီး အပြင်ညာ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ထထကာ ဆောင့်ချ လိုးနေရင်း၊

"ကိုကို ..ကိုကို့ ညီမလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးစမ်းပါ"

ဟု အော်ဟစ်ကာ ပြောလေသည်။ အပြင်ညာလည်း သီဟတို့ သားအဖ လိုးကာနီး တယောက် နှင့် တယောက် လူးပွတ်နေကြသည်ကို ကြည့်ရင်း ဖီးတက်ကာ အောက်မှ သူ့ညီမကို အသားကုန်ကြုံးဆောင့်လေသည်။ 

သီဟမှာ မာလာတယောက် ဖင်တကြွကြွ နှင့် သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ တလူးလူး တလွန့်လွန့် ဖြစ်နေသည်မို့ လိုးလို့ ရပြီ ဆိုတာ သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း မာလာ့ ဖင်လေးကို အသာကြွစေကာ သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်တေ့လိုက် မာလာ့ စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ပေးလိုက်သည်။ 

"သမီး ဖြည်းဖြည်းလေး နိုင်သလောက်ထိုင်ချ ဖြည်းဖြည်းချင်း"

ဟု ပြောရင်းက ခါးလေးကို ဆွဲချလေသည်။ သူ့လီးကြီးမှာ မာလာ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ထိုးခွဲပြီး တဗြစ်ဗြစ်နှင့် တဝက်ခန့် ဝင်သွားလေသည်။ 

"အား နာတယ်နာတယ်၊ ဒက်ဒီ သမီးကို သတ်နေတာလား အီးးးးး ရှီးးးးး ကျွတ်စ်...ကျွတ်စ်.."

သီဟမှာ မာလာ ၏ အော်ဟစ်ငြီးငြူမှုကြောင့် သူမ ခါးလေးကို ကိုင်မြှောက်ထိန်းပေးထားရလေသည်။ မာလာ နို့လေး များကို ငုံ့ကာ ငုံစုပ်လိုက်၊ သူမ စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ပေးလိုက် ဖြင့် မာလာ တယောက် ပြန်တက်ကြွ လာမှ နောက်ထပ် နည်းနည်း ထပ်ထိုးထည့်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံး မှာတော့ တင်းကျပ်နေသော မာလာ့ စောက်ခေါင်းထဲ သူကလီးကြီး တချောင်းလုံး စုံလုံးမြုပ်သွားလေပြီ၊ ထိုအချိန်မှာ ပင် အပြင်ညာတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်မှာ ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်သို့ တပြိုင်နက် ရောက်သွား သဖြင့် တယောက်ကို တယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်လျှက် အော်ဟစ် ငြီးငြူရင်းက ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ 

သီဟ လီးကြီးမှာ မာလာ့ အပျိုစင် စောက်ဖုတ်လေးထဲ အရင်းအထိကျ အောင် မြုတ်နေပြီး မာလာမှာ သီဟရင်ခွင်ထဲ ကျောမှီထိုင်လျှက်၊ သီဟလက်တွေက မာလာ့ နို့လေးတွေကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဖွဖွလေး နှယ်ပေးနေသည်။ နှစ်ဦးစလုံးက အပြင်ညာ တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက် ပွဲကြမ်းပြီးငြိမ်ကျသွားသည်ကို ကြည့်နေမိကြသည်။ 

ထိုနှစ်ယောက်ငြိမ်သွားမှ သီဟက မာလာ့ ခါးလေးကို ကိုင်ကာ မပေးလိုက်ရာ သီဟလီးကြီးမှာ မာလာ့ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ ဖြည်းဖြည်းချင်းထွက်လာလေသည်။ လီးဒစ်နူတ်ခမ်းစောင်းတွေက မာလာ့ စောက်ခေါင်းတွင်းက အသားနုနုတွေကို ပွတ်တိုက် ဆွဲယူလာသဖြင့် မာလာမှာ မျက်စေ့လေးမှေး ကာ အသံထွက်ငြီးငြူလိုက်သည်။ လီးကြီး အဖုတ်တွင်းမှ ကျွတ်လုကျွတ်ခင်ကျမှ သီဟက မာလာ့ခါးလေးကို ဆွဲချကာ လီးကြိးကို ဆောင့်သွင်း လိုးလိုက်သည်။

"အား....အိးးးးးး ဒက်ဒီ..အား   နာတယ်.."

ပထမ တချက်နှစ်ချက်သာ နောက်တော့ မာလာမှာ အရသာ ကောင်းနေသဖြင့် သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် ဆောင့်ဆောင့်ကာ ထိုင်ချနေလေသည်။ 

"ဖတ်မီး ဒက်.. ဖတ်မီး.."

မြန်မာလို ပြောရမှာ ရှက်လို့လားမသိ ဘိုလို ပြောနေသဖြင့် အပြင်ညာတို့ကလည်း နားလည်နေပေသည်။ သီဟ မှာလည်း ကိုယ့်သမီး အပျိုစင်ကို ကိုယ်တိုင် သူများ ရှေ့တွင် ပါကင်ဖွင့်နေရသဖြင့် ရေရှည် မထိန်းထားနိုင်ပါ တင်းကျပ် နူးအိလှသည့် မာလာ့ အဖုတ်အတွင်းသားများကလည်း အရသာထူးကို ပေးနေလေရာ မလာ ကိုယ်လေး တောင့်တင်းပြီး တချီပြီးသွားသည်နှင့် သူလည်း ထိန်းထားသည်ကို လျှော့ချလိုက် ပြီး လရည်များကို မာလာ့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ တဖွတ်ဖွတ်ပန်းထုတ်ကာ ပြီးလိုက်ရလေသည်။

သီဟရဲကျော် နှင့် မာလာရဲကျော် တို့နှစ်ယောက် သား အရှိန်ပြေသွားပြီး မျက်လုံးတွေ ပွင့်သွားတော့မှ သူတို့ နှစ်ယောက်ကို ပြုံးကာ ကြည့်နေသည့် အမရာ နှင့် အပြင်ညာ တို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက် ကို တွေ့ကြရလေသည်။ ထိုအချိန်အထိ မာလာ မှာ သီဟ ပေါင်ပေါ်တွင် ထိုင်လျှက် သီဟ လီးကြီးက မာလာ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ အဆုံးထိ မြုတ်နေတုန်း ဖြစ်လေသည်။ သီဟလီးကြီးမှာ ကိုယ့်သမီးစောက်ဖုတ်ကို ပထမဆုံး လုပ်ရလို့လား၊ အပြင်ညာ၏ဆေးမြစ်စိမ်အရက်ကြောင့်လား၊ သဘာဝရေပူစမ်းကြောင့်လား ဘာလားမသိ လရည်တွေ အများကြီးထွက်သွားတာတောင် မာတောာင်နေတုန်း ဖြစ်လေသည်။ 

အပြင်ညာက သီဟကို ၊

"ကိုထောစံ ခင်ဗျားက နာမည်လည်း ကြီးလောက်ပါတယ်ဗျာ၊ ကောင်မလေး ငယ်ငယ်လေးတွေကို ပါကင်ဖွင့်တာ နာမည်ကြီးနေသလို အခုလို ကိုယ့်သမီးကိုယ်ပြန်လိုးတယ် ဆိုတော့ လေးစားသွားပြီဗျာ၊ ကျနော် တို့ မောင်နှမ က အဲလို မျိုး လူတွေကို ဆုံချင်နေတာ ဟားဟား"

အဲဒီ နောက်ပိုင်း မှာတော့ အပြင်ညာက သီဟ ကို သူ့ညီအကိုအရင်း သူငယ်ချင်းအရင်း အလား ဆက်ဆံပါတော့သည်။ သူ့ကွန်တက်များ နှင့် ဆက်သွယ်ဖို့ကို ညစာ မစားခင် သူစီစဉ်ပေးမည်ဟု ဆိုပါသည်။ သို့ဖြင့် သီဟတို့ ရေပူစမ်းမှ ထွက်ကာ သဘက်များ ပြန်ပတ် အဝတ်အစား ပြန်ဝတ်ကာ မိမိတို့ အခန်းသို့ မိမိပြန်လာခဲ့ကြသည်။ လင်္မးတလျေှက်တွင် အပျိုစင် စောက်ဖုတ်လေးမှာ နာစပ်နေသဖြင့် သီဟ ကို ချွဲသလိုလို ဟန်ဖြင့် လည်ပင်းခိုဖက်ပြီး တွဲလောက်လာခဲ့ရသည်။ သီဟ နားနားကို လည်းတိုးတိုးလေးဖြင့်၊

"ဒက်ဒီ အရမ်းလုပ်တယ်၊ ကိုယ့်သမီးကို ကိုယ်မညှာဘူး၊ အထဲမှာ အရမ်းစပ်နေပြီ"

ဟု ပြောလေသည်။ သီဟက၊

"အင်း ဆောရီး သမီးရယ် မလုပ်မဖြစ်လို့ပါ၊ အခု လမ်းမှာပဲ ပြောနော်၊ အခန်းထဲမှာက သူတို့ ကင်မရာတွေ အသံဖမ်းမိုက်တွေ ရှိနေမှာ မပေါ့နဲ့အုံး၊ ဒက်ဒီတို့ အန္တရာယ်က မလွတ်သေးဘူး"

"အင်း သိပါတယ်၊ အာ့ကြောင့်လမ်းမှာ ပြောတာပေါ့"

..........................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

သားအဖ နှစ်ယောက် သူတို့ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ အဝတ်အစားများ လဲကာ ကုတင်ပေါ် တက် ပြီး လှဲလျောင်း နားနေရင်း မှ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ တရေးနိုးလာတော့ ညနေစောင်း နေပြီ။ သီဟက အရင်နိုးလာသည်ဖြစ်ရာ ဘေးတွင် အိပ်ပျော်နေသေးသည့် မာလာ့ ချစ်စရာမျက်နာလေးကို ကြည့်ရင်း အဖြစ်အပျက်များကို မယုံနိုင်အောင် ဖြစ်နေမိသည်။ ထိုအချိန်မှာ ပင် မာလာ့ မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး သူမ ကို ကြည့်နေသော သီဟ ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မာလာက ချစ်စရာ မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ရင်း၊

"ဟင့် ဒက်ဒီ အရမ်းပဲ ဟိုဟာလေး နာနေတုန်းပဲ"

"ဆောရီး ပါ စု ရယ် မွမွ နောက်တခါ ဆို အဲလို မကြမ်းတော့ပါဘူး"

"အို ဘယ်သူက နောက်တခါ..."

ပြောရင်းတန်းလန်းမှ မာလာ တယောက် သူတို့အခြေအနေကို ပြန်သတိရပြီး ပါးစပ်ပိတ်သွားသည်၊ သီဟ က သူ့ကို စု လို့ ခေါ်လိုက်ခြင်းမှာ ဒီအခန်းတွင်း စကားပြောဖို့ မလုံခြုံ ဘူး ဆိုသည့် စစ်ဂနယ်ဖြစ်သည်ကို သတိထားမိလိုက်လို့ ဖြစ်သည်။ မာလာဘာမှ ဆက်မပြောတော့။ သီဟ က ရေချိုးခန်းဝင် သေးပေါက် မျက်နှာသစ်ပြီး ထွက်လာချိန်တွင် အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရသည်။ အပြင်ညာ့ တပည့် တယောက်က လာခေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ သီဟ တယောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ သီဟက မာလာ့ကို ရေမိုးချိုး ပြင်ဆင်ထားဖို့ မှာထားခဲ့ပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ 

အပြင်ညာ့ကို မှန်လုံ ရုံးခန်းကြီးတခန်းမှာ တွေ့လိုက်ရသည်။ တယောက် နှင့် တယောက် ကွန်တက်များ ပတ်စ်ဝပ်များ ဖလှယ်လိုက်ကြပြီး မက်ဆေ့များ ကိုယ်စီ ပို့လိုက်ကြသည်။ နဂို က ပလန်မှာ အပြင်ညာ နှင့် တွေ့ပြီး အကောင့်နံပတ်ရပြီးတာနှင့် ထရေ့လုပ်ပြီး လိုက်ဖမ်းရန် ဖြစ်သော်လည်း ယခု ကဲ့ သို့ ဖြစ်ပါက သူတို့ လုပ်လို့ မရနိုင်ခြေ၊ ယခု သာ လုပ်လိုက်ပါက သီဟ တို့ အနေ နှင့် ပြေးပေါက်မရှိပဲ အသတ်ခံရမည် ဖြစ်လေသည်။ 

သီဟ အနေနှင့် သူတို့ ထောက်လှမ်းရေးဘက်မှ လူများ သဘောပေါက်ပါစေဟု ဆုတောင်းရုံသာ ရှိတော့သည်။ ပြီးတော့ အလုပ်ကိစ္စ အောင်မြင်သွားသည့် အထိမ်းအမှတ်ဖြင့် ပင်လယ် ကို လှမ်းမြင်နေရသော ဝရံတာ တွင် ခင်းထားသည့်  စားပွဲ တွင် အရက် ထိုင်သောက်ကြလေသည်။ အရက်မှာ ထုံးစံ အတိုင်း ကာမ အားတိုး ဆေးမြစ်များ စိမ်ထားသည့် ဘလူးလေဘယ် ဖြစ်လေသည်။ ဆေးပြင်းလိပ် တယောက် တလိပ်စီ ခဲကာ သောက်ရင်းက၊

"ကိုထောစံ ခင်ဗျားကိုတော့ လေးစား သွားပြီဗျာ၊ ခင်ဗျားက တကယ့် သမီးအရင်း ကို တောင်မှ ဆွဲတာပဲနော်၊ ခင်ဗျား သူ ဘယ်အရွယ်ထဲက စဆွဲတာလဲ"

"ပြောရရင်တော့ ခင်ဗျား ယုံမှာ မဟုတ်ဘူးဗျ၊ နေ့ခင်းက ဟာ ပထမဆုံး အကြိမ်ပဲ ပါကင်ဖွင့်လိုက်တာ"

"ဟာဗျာ မိုက်လှခြေလား၊ ဘယ်လို များ စည်းရုံးခဲ့တာလဲဗျ"


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>


Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment