အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၅ )

အရိပ်ပြ အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း (၂၁)

မိန်းမသားတန်မယ့် ဒီအချိန်ကြီးမှာ ဒီခရီးနဲ့ဒီခရီးကို တစ်ယောက်တည်း လာအလိုးခံရဲတယ်ဆိုတော့ မပုတုကို နှာကြီးလွန်းတယ်လို့ ထင်ရင်လဲ အပြစ်မရှိပါဘူး။ သူ့လင်က အရက်မူးပြီးတော့ ပါးစပ်ကသာ လိုးတဲ့အကြောင်းတွေ ပြောနေပေမယ့် တကယ်မှ မလိုးနိုင်ပဲ။ မပုတုလို မိန်းမမျိုးကနေ့တစ်ဓူဝ,စကားနဲ့ပဲ အလိုးခံရရုံလေးနဲ့တော့ မနေနိုင်ဘူးလေ။ လီးကြီးကြီးနဲ့ အပီလိုးပေးမယ့် လူကိုတွေ့တော့ နှာကြီးကြီးနဲ့ လာအလိုးခံပစ်တာပေါ့။ လီးနဲ့တောင်မှ အလိုးမခံရသေးခင်.မီးဖိုနံဘေးမှာ လက်ချောင်းတွေနဲ့ လိုးပေးရုံလေးနဲ့တောင်မှ တစ်ချီပီးသွားရတော့..

" လိုးပေးတော့ ကိုယ်ရဲ့..ညီမစောက်ပတ် အရမ်းယွနေပြီ.. သူ့လီးကလဲ လိုးချင်နေလွန်းလို့မှ လီးရည်ကြည်တွေစို့နေပြီ.. "

" လိုးမယ်ကွာ လိုးမယ်ကွာ..တစ်ညလုံးလိုးမယ်..မပုစောက်ပတ်ကြီးထဲကို လီးရည်တွေ ပန်းထဲ့ပေးမယ် လာ.."

တဲထဲရောက်တော့ ရွှေရင်အေးကို လိုးသလို အိပ်စင်စောင်းမှာ မပုတုဖင်ကြီးကို တေ့တင်ပေးထားခိုင်းပြီး သူကမတ်တပ်ရပ် လိုးတော့တာပဲ။ မပုတုကလည်း ဘယ်လိုပေးရင် ဘယ်လိုလိုးလို့ ဘယ်လို အရသာရှိမယ်ဆိုတာ သိနေတော့ အိပ်စင်အစွန်း အပြင်ထိကို စောက်ဖုတ်ကြီး စူထွက်နေအောင် ဖင်ကြီးတွေ ထုတ်ပေးထားပြီး သူ့ပေါင်လုံး တောင့်တောင့်ကြီးတွေကို ဖြဲကားပေးထားတာ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခုံးကြွဖောင်းမို့နေတယ်။

စောက်မွှေးတိုနံ့နံ့လေးတွေက နခမ်းသားထူကြီးကို ရစ်ဝိုက်ပြီး ခပ်ပါးပါး ဆိုပေမယ့် ဆီးခုံပေါ်မှာတော့ ခပ်ထူထူပါ၊ စောက်စေ့က ပြူးတောက်နေပြီး အကွဲကြောင်းထိပ်မှာ ချွန်စူးအာထွက်နေတာဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကလှတယ်..။

" ဟား..ကွဲကြောင်းရီးကိုက အရှည်ရီးပဲ.အဲ စောက်ဖုတ်က ကြီးသလောက် စောက်ခေါင်းက ကျဉ်းကျဉ်းလေးပါလား ညီမရဲ့..ကိုယ့်လီးက အတုတ်ကြီး.ခံနိုင်ပါ့မလား.."

" အဟင့်.လိုးပါ ကိုယ်ရဲ့..ကိုယ့်လီးချောင်းရီး ထိုးထည့်ပစ်ပြီးမှစကားပြော..မခံနိုင်ပဲမလာဘူး သိလား..ကိုယ့်လီးကို ကြိုက်လွန်းလို့ လာအလိုးခံတာ.."

ကိုကျော်ရင်က သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ကို အလိုက်သင့်လေး အစုအကျဲညှိနေတော့ သူက လီးကြီး ကိုင်တေ့ပေးထားရင်း ပြောတာ..မျက်နှာက အလိုးခံချင်ဇောတွေနဲ့ စောက်ပတ်ကို ငုံ့ကြည့်နေတယ်.။ ကိုကျော်ရင်ကလဲ ခါးကြီးကော့ ကော့ပြီး သူ့လီးတန်အရှည်ကြီးကို မပုတုစောက်ခေါင်းထဲ ဖိဖိထိုးသွင်းရော..လဒစ်တောင်မှမမြုပ်သေးဘူး...။

" အားဟာ့..ကိုယ်ရဲ့..အာ့.တစ်နေတယ်လေ ယောင်္ကျား..အာ့.အာ့..အူးဟူးဟူး.အာ့.အာ့.တထုတ်ထုတ်နဲ့ ပါလားယောင်္ကျားရယ်..အာ့.ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်.စွတ်..ပြွတ်ပြွတ်..ဟား..ဟား..ဟား..လိုးယောင်္ကျား.ထည့် ထည့် ရပြီ.အူးဟူး..မောင်မြမောင်လီးနဲ့များကွာပါ့..အာ့.အာ့..ကောင်းလိုက်တာကိုယ်ရယ်..ပြွတ်ပြွတ်စွတ်စွတ် စွိပြွတ်ပြွတ်..အူးဟူး..လိုး လိုး.ထည့်အရင်းထိထည့်လိုး..အာ့.အားဟာ့.."

နှာကြီးသလောက်လဲ စောက်ရည်က အရမ်းရွှမ်းတာ..ခဏလေးနဲ့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးတန်တစ်ဝက်လောက်က သူ့စောက်ရည်တွေနဲ ရွှဲနစ်စိုအိသွားတယ်။ ကိုကျော်ရင်က ပုံမှန်သွက်လေး ဆွဆွလိုး..သူကလီးကို စောက်ပတ်နဲ့ ညှစ်ညှစ်စုပ်ရင်း ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ခံ..လီးကအရင်းထိ မဝင်သေးဘူး..ကောင်းနေပြီ.။ သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်တွေနဲ့ ဆုပ်ဆွဲအားပြုလိုးတော့..

" အာ့ အာ့.ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်..အရမ်းကောင်းတာပဲ..ရွှေစောက်ဖုတ်ကိုရော ဒီလိုပဲ လိုးပေးတာလား ဟင်.."

သူက အေးသန်း ငယ်နာမည်ကို သိတယ်။ သူငယ်တုန်းက အေးသန်းကို လာလာထိန်းရင်းနဲ့ အပျိုဖြစ်လာတာ..လင်ရပြီး အလာကျဲသွားတော့ အေးသန်းက မသိဘူး..။

" အာ..ဟုတ်ပါဘူး..သမီးကို ကိုယ်မှမလိုးသေးတာ.ညီမကလဲ..အင့် အင့် "

ကိုကျော်ရင်ကလဲ ရွှေစောက်ဖုတ်ဆိုတဲ့ သူ့သမီးရဲ့ငယ်တဲ့နာမည်ခေါ်သံကြားရင် သိပ်လီးတောင်တာ။ အေးသန်းကို သိပ်လိုးချင်လာတာ။ ဒါကြောင့်လဲ သူ့သမီးကို သူအဲဒီငယ်နာမည်နဲ့ မခေါ်ရဲတော့တာပေါ့။ အခု မပုတုက အကြောင်းမသိတော့ ရင်းနှီးတဲ့စိတ်နဲ့ ရိုးရိုးပဲ ခေါ်မိ မေးမိတာ ကျော်ရင်က အေးသန်းစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး စိတ်တွေထ,သွားတော့ အသွက်ကြီး သွက်အောင်တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ လိုးရော...။

" အာ့အာ့ အာ့.အားဟား..သိပါဝူး.သူကညီမကို လင်လုဖက်လိုကြည့်နေလို့..အာ့.အာ့.ရွှေစောက်ဖုတ်နဲ့များညားနေပြီလားလို့.အို့ ဝို့.ဝို့.အို့ အူးဟူး..ကောင်းတယ်.ကောင်းတယ်..အရမ်းကောင်းတယ် ကိုယ်ရေ..လိုး လိုး.အိုး.."

ကိုကျော်ရင်က စိတ်ကြီးပြီဆိုတော့ ထိန်းမရတော့ဘူး။ အရသာယူပြီး တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ ဆွဆွလိုးပေးနေရင်း..ရွှေစောက်ဖုတ် ရွှေစောက်ဖုတ်နဲ့ သူ့သမီးနာမည်ခေါ်သံကြားနေတော့ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲကနေ အဖျားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး အရင်းထိ တစ်ချောင်းလုံး မြုပ်ဝင်သွားအောင် ပစ်ဆောင့်လိုးသွင်းဖိကပ်ထားပစ်တာ..အထိုင်ကျကျ ခွင်မိမိကြီး ခင်းပေးထားမိတဲ့ မပုတုစောက်ခေါင်းထဲကို သူ့လီးတန်က တစ်ဆုံးတောင်မက,ဘူး..လီးရဲ့သဘာဝအတိုင်း မမြင်ရနိုင်အောင် မြုပ်ကွယ်နေတဲ့ လီးတန်ကြောရှည်ကြီးပါ စန့်ထွက်ပြီး..သားအိမ်ခေါင်းဝ,ကို နင့်နင့်ကြီး ထိုးပိမိနေတဲ့ အထိတိုးဝင်သွားတာပေါ့...။

" အောင်မယ်လေးတော့်..အီးဟီဟီး.သေပီ သေပီ..သေပါပီ အမေရေ..အီးဟီး.ကျွတ်ကျွတ် အမလေး..အမလေး..နဲနဲလေး.နဲနဲလေး.ဟား.နဲနဲလေးပြန်ထုတ်ပေး..ဟား..အသက်တောင်မရှူ နိုင်တော့ဘူး ယောင်္ကျား.အားဟား.ဟား..လျေှာ့ပါဦးယောင်္ကျားရယ်..သေတော့မယ် "

ကိုကျော်ရင်ကလည်း လျှော့သလိုလို..ပြန်ဆွဲထုတ်သလိုလိုနဲ့ ထပ်ထပ်ပြီးဖိဖိသွင်းတာ..

" ဟား..ရင်ခေါင်းထဲ ဆို့နေပြီ ကိုယ်ရေ..ဆို့နင့်နေပြီ..ညီမကိုသနားပါဦး..အာ့.အားဟာ့..ပြောမရဘူးလားကွာ..အင့်.ပြောမရရင်လဲ လိုး.လိုး..အသေသာလိုးတော့.လိုး လိုး.အိုးဟို့ဟို့..ဆောင့် ဆောင့်.. "

............................................................................................................................................................

အခန်း (၂၂)

" ရလားမပု..ကြိုက်လား..အင့် "

" အာ့..ရှီး..ရတယ်ကိုယ်..လိုး လိုး..မညှာနဲ့.ညီမ ကိုယ့်လီးရီးကို သိပ်ကြိုက်နေပြီ..လိုး.."

" အင့်.အင့်..ဖောင်း..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ..အင့် အင့်..ရော့.ဖုံး...ဖင်ရီးပင့်ထားပေး..အင့်.ပြွတ် ဖောင်း "

" အူးဟူး..ကောင်းလိုက်တဲ့ လိုးချက်..အား.ထိလိုက်တာမှ နင့်နေတာပဲ..အာ့အာ့.အာ့.ရှီးလိုး..ဆောင့်လိုးကိုယ်ရေ..အသေဆောင့် .."

စောက်ခေါင်းနဲ့ လီးက ခွင်ကျကြီး တန်းနေတာဆိုတော့ သူကပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲထားပြီ းပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတိုင်း လဒစ်က သားအိမ်ခေါင်း ထိုးထိုးဖိတာ..ဒီအရသာကို ကြိုက်နေပြီဆိုတော့ မပုကလည်း သူ့နို့ကြီးတွေ သူပြန်နယ်ရင်းဖင်ကြီး ပင့်ခံထားပေးတယ်။

လီးကလည်း တောင့်လိုက်တာမှ စောက်ခေါင်းထဲကနေ အပြင်ဖက်ကို တစ်မိုက်လောက်အထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်လိုးနေတာ တစ်ချက်မှချော်မထိုးဘူး..အချက်တိုင်း စောက်ခေါင်းထဲကို ဝင်တာ တန်းကနဲ တန်းကနဲပဲ။ လီးတန်ကြီးက တုတ်ရတဲ့အထဲ.စောက်ရည်တွေ အရွှဲသားနဲ့မို့ တာဘိုင်မီးအလင်းရောင်အောက်မှာပြောင်လက်စိုအိနေတာ..မပုက သူ့စောက်ပတ်ထဲ လီးတန်ကြီး ပြေးပြေးဝင်ဆောင့်နေတာကို ခေါင်းထောင်ပြီးငုံ့ငုံ့ကြည့်တယ်။

" ဟူး..ကြိုက်လိုက်တာကွာ..ဒီလီးရီး..အရမ်း အရသာရှိတာပဲ.ညီမသာ ရွှေစောက်ဖုတ် နေရာမှာဆိုရင် နေ့တိုင်းအလိုးခံနေမှာသိလား "

" အား.ရတယ် ရတယ်.လိုးပေးမယ် "

ကျော်ရင်က စိတ်တွေထ,ပြီး အိပ်စင်စွန်းပေါ်ခြေစုံတက်..လိုးပြန်ရော။ ပေါင်ကြီးတွေကို လက်မောင်း.ပုခုံးတွေနဲ့တွန်းထားပြီး နို့တွေဆွဲလိုးတာဖင်ကြီးက လေထဲမှလွင့်ထောင်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့လီးက မပုတုမျက်စေ့ရှေ့မှာတင်နီးနီးလေးမြင်နေရတော့ မပုတုလည်းစိတ်ထ,တာပဲ..။

" ဗြွတ် ဖွတ်ပြွတ်ပြွတ်.ဖောင်း..အီးဟီးဟီး..ဟား.ရက်စက်တယ် ယောင်္ကျားရယ်..အာ့.လိုးပါ..ရပါတယ်.ကောင်းလွန်းလို့ပါ.ဆောင့်.."

မျက်လုံးကြီး တဝ်းဝင်းနဲ့မျက်နှာက နီမြန်းမြန်းဇောချွေးတွေပျံနေလျက်သား အာသာငမ်းငမ်း လိုးခိုင်နေတော့ ကျေ ာ်ရင်က ကွကွကြီးရပ်လိုးပြန်ရော။ မပုတု ဇောက်ထိုးကြီး ဖြစ်နေပြီး အိပ်စင်ပေါ်မှာ ပတ်ချာလည်လှည့်နေတယ်.။ လီးကလည်း စောက်ပတ်အပြင်ဖက် တစ်ထွာလောက်အကွာကနေ စိုက်ကနဲ စိုက်ကနဲပြင်းပြင်းကြီး တိုးဝင်တာ..ရှုံ့မဲ့နေတယ် မခံနိုင်ဘူး။

" ရွှေစောက်ဖုတ်ရေ..နင့်အဖေ ငါ့ကိုဇောက်ထိုး လိုးသတ်နေပီဟဲ့..လာကယ်ဦး.. အီးဟီး.လူလို မလိုးဘူး ရွှေစောက်ဖုတ်ရဲ့ "

" အာကွာ..ငါလိုးမ..အင့် အင့် အင့်အင့်.ဖုံး.ဖျောင်း..ဖောင်းဖောင်း.အင့်အင့်.."

" အာ့.ဟား..အာ့.အူးဟူး.ပီးပီ ပီးပီ..ပီး အာ့အာ့ ပီးပီယောင်္ကျားရေ..ဟူး..ဟူး.ဖူး..အာ့.ဟား.လီးရည်တွေ..အာ့.ဟား.ထည့်ပြန်ပီ.အားဟား.များရီး.များရီး.ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးကိုယ်..ပါးစပ်ထဲ..အု အွတ်.အု အု..ပွတ်ပြွတ်.ပြု ."

သူ့ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးထဲ့.ကိုယ်ကိုခွပြီး ဒူးချထိုင်လျက်နဲ့ တပြွတ်ပြွတ်လိုး.တဗျစ်ဗျစ်ပန်းထဲ့တာ.မပုတု အသက်မရှူ ဘူး..မျက်လုံးတွေပြူးပြီး ဝိုင်းနေတယ်။ တအောင့်လေးနေတဲ့အထိ ငြိမ်နေလို့ ကိုကျော်ရင်က ပါးတွေတဖျန်းဖျန်းနဲ့ရိုက်လိုးပစ်တော့မှ..

" ဟူး..ပြန်ထည့်. .စောက်ပတ်ထဲ ပြန်ထည့်ရိုးရိုးလေး..အင်း အင်း..အဲလို..အူးဟူး..ဝင်တာပဲတော့်..လီးရီးက မာနေတုန်းပဲ.. "

နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်.ထပ်ပြီး အမောဖြေနေကြတာ..သူစိတ်အေးပြီး အသက်ရှူ မှန်သွားတော့မှ..

" ကောင်းလား..ကိုယ်လိုးတာ ကြမ်းသွားလား "

" ဟင့်..ညီမက ကြမ်းကြမ်းလိုးလေ ဖီလင်တက်လေပဲ ကိုယ်ရဲ့..ကိုယ့်လီးရီးက တအားသန်တာ..ကြိုက်တာပေါ့ ..အဲ အဲ..တောင်နေပြန်ပီမလား..ဟင့်ဟင့်..ညီမစောက်ပတ်ကိုလဲ သူကြိုက်နေပြီပေါ့..အဲ.မ.မခင်ညို ရီး.."

မပုတု စောက်ခေါင်းထဲက တမြုံ့မြုံ့နဲ့လီးကို စုပ်ဆွဲနေတော့ နူးညံ့တဲ စောက်ခေါင်း အတွင်းလွှာသားတွေရဲ့အထိအတွေ့က ပူနွေးစိုအိနေပြီး သိပ်အရသာရှိတာ..သူ့စောက်ပတ်ထဲမှာ ငေါက်ကနဲ ငေါက်ကနဲ ထိုးတောင်တယ်။ အဲဒါကို သူကသိနေတော့ ပျော်နေတာ..တံခါးဝ,မှာလူရိပ်မြင်လိုက်တော့.

" မခင်ညို လာချောင်းကြည့်နေတာကိုယ်..သူမြင်သွားပြီ..ဘယ်လိုလုပ်."

" ဘယ်လိုမှ မလုပ်နဲ့တော့ မယ်ပု..နင့်စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ပြီဆိုကတည်းက ငါလာချောင်းနေတာ..နင်တို့ ဒီလို ဖြစ်နေတာကြာပလား. "

တဲတံခါးကွယ်ပြီး ချောင်းနေရာက တဲထဲထိ ဝင်လာပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ ပြောတာ..ဦးလေးတင့် သမီး.။ ကိုယ်ကလဲ သူများမယားကို လိုးနေတာလူမိပြီဆိုတော့ လန့်ဖျတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲက လီးဆွဲထုတ်ထားတာ..စိုရွှဲပြောင်လက်ပြီး ငေါ့ငေါ့ကြီး တောင်နေတယ်..မထူးဘူးဆိုပြီး သူ့လက်ကို ဆွဲပြီး လီးပေါ်ကိုအုပ်တင်ပေးပစ်တော့ ရုန်းတာပေါ့..။

" ညှိရင် ရပါတယ် ခင်ညိုရယ်..နင်လဲ နင့်အဖေနဲ့ရော နင့်သားနဲ့.."

" ဟဲ့.တော် တော်.ကျော်ရင်.ရတယ်.ရတယ်ညှိလို့ရတယ်..တို့က တဲနီးချင်းပဲ..ငါ့ ပါးစပ်ပိတ်ထားးမယ်..ရတယ် "

" အိုး.နင့်စကား..စိတ်ချ ရတာမှတ်လို့.."

" အာကွာ.. နင်နဲ့ငါ လိုးလိုက်မယ်ဆိုရင်ဖြစ်တယ်မလား.."

ကျော်ရင့် စကားနည်းနည်းလေး ကြားလိုက်ရုံနဲ့ မခင်ညိုရဲ့မျက်နှာထားရော လူပုံစံပါပြောင်းသွားပြီး ပျာယာခပ်သွားတာ မပုတုက ချက်ချင်းသဘောပေါက်တယ်..။

" အဲဆို..ပက်လက်လှန်လိုက်ကိုယ်..အင်း.ကဲ..မခင်ညိုက ကိုယ့်လီးပေါ်ထိုင်ပြီးလိုး..အဲ.ရပီ တည့်ပီ..ထိုင်ချ..ဟင်း စောက်ရည်တွေက ရွှဲနေတာပဲ.လီးမြုပ်အောင်ထိုင်ချလေ မခင်ညိုရဲ့..ကိုယ်က ညီမကို စောက်ပတ်ယက်ပေးနော်.."

" အဲ့..အားဟာ့ဟာ့..ရဘူး မပုရေ..ထိနေပီ.အားဟာ့..နင်မို့လို့ခံနိုင်တယ် ဒီလီး..အာ့..အုရပီ.အင့် အင့်..ရှီး.အဖေရေ..အာ့. ကျော်ရင်."

မပုတု စကားမပြောနိုင်ဘူး..ကျော်ရင့် ပါးစပ်ပေါ်ကိုစောက်ပတ်ကြီးတေ့ပြီးထိုင်ပွတ်နေပြီ..။

...........................................................................................................................................................

အပိုင်း (၂၃)

လောလောဆယ် အလုပ်တွေအေးသွားပြီမို့ အဖေအိမ်ပြန်အိပ်လို့ ရပြီပဲရယ်လို့ တွေးနေတာ ထင်းဝယ်လက်တွေက အော်ဒါထပ်မှာသွားပြန်တော့ အေးသန်းလက်ထဲက ငွေထုပ်ကြီးကို တဲထောင့်ထဲ ကိုင်လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်..။

" ဟ,.ဟ..ဘယ်လိုများ လုပ်လိုက်တာလဲ ရွှေစောက်ဖုတ်ရ..အောင်မယ်လေးလေး..သမီးတို့ အတွက်..ချွေးနဲ့ရင်းပြီး ရှာထားရတာ.."

ကိုကျော်ရင် မျက်လုံးပြူး မျက်ဆန်ပြူးနဲ့ သွားကောက်ရတယ်။ စိတ်ထဲကတော့ မနေ့ညတုန်းက မခင်ညို တို့မပုတုတို့နဲ့ လိုးတာကို သိသွားလို့များလားလို့ မလုံမလဲ တွေးနေမိတာပေါ့။

" ဘာ ရွှေစောက်ဖုတ်လဲ..ခေါ်နဲ့ ဒီနာမည်..အဲငွေတွေ ရှာနေတာနဲ့ချည့်ပဲ သားအဖရယ်လို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ရတယ်မရှိဘူး..ခုလဲတောထဲပဲ ပြန်ဆင်းရပြန်ဦးမယ်မလား..အဲငွေတွေ မလိုချင်တော့လို့ကို လွှင့်ပစ်တာ.."

တော်သေးတာပေါ့လို့ တွေးရင်း ကိုကျော်ရင် သက်ပြင်းချလိုက်မိတယ်။ အထုပ်လိုက်ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ငွေထုပ်တွေ ပြန်လိုက်ကောက်နေရင်းက သူ့သမီးကို ရွှေစောက်ဖုတ်လို့ ငယ်နာမည်ကို အမှတ်မထင် ခေါ်လိုက်မိပါလား..လို့ တွေးမိတော့ လီးက နည်းနည်းမာချင်လာတယ်။

" ဆင်းတာတော့ ပြန်ဆင်းရဦးမှာပေါ့ သမီးရယ်..ဟိုမှလဲ ခုတ်တဲ့လူ သယ်တဲ့လူတွေ ငွေရှင်းပေးရဦးမှာနဲ့..မသေခင်လေး သမီးတို့ မျက်နှာမငယ်အောင်ရှာမှဖြစ်မှာ သမီးရဲ့..အဖေက အသက်ကြီးပြီ "

အဲလိုပြောတော့လဲ အေးသန်းက စိတ်လိုက်မာန်ပါ လုပ်လိုက်မိတာကို ယူကျုံးမရဖြစ်သွားတယ်။ သူ့အဖေကိုနှစ်သိမ့်ချင်တော့..သူ့အဖေ လက်ထဲက ငွေထုပ်ကိုပြန်ယူရင်း..

" သမီးက အဖေနဲ့မခွဲချင်လို့ပါ အဖေရယ်..ဖေက အသက်ကြီးပြီလို့တော့ မလုပ်လိုက်ပါနဲ့.ဟိုနေ့ကများရွှေရင်အေးနဲ့ တွဲရပ်နေတာ..လင်မယားလား ထင်ရတယ်..အရွယ်ကောင်းကြီး.."

ဒါလဲ ကိုကျော်ရင်က လန့်တာပဲ။ ရွှေရင်အေး လင်နောက်လိုက်ပြေးပြီးတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ သူက ထိထိမိမိကြီးလိုးပေးလိုက်တာနဲ့ သူ့လီးအရသာ သူလိုးပေးတဲ့ အရသာကို စွဲနေပြီဆိုတော့ အလုပ်ပြပြီး ဒီတဲမှာ နေ့တိုင်းလာလာအလိုးခံနေတာ။ ဒီနေ့တောင်မှ ရွှေရင်အေးက ရာသီလာနေလို့ မလိုးဖြစ်တာ..သမီးကြီးက သိများသိနေလို့အစ်တာများလား လို့လန့်တာပေါ့..။

" အာ..သမီး..သားအဖချင်း..လင်မယားလို့ထင်ရလောက်အောင် လို့ပဲ.."

အေးသန်းက သူ့အဖေအရွယ် မကျသေးတာကို ဦးတည်ပြီး ပြောတာ..ဒီလောက် မျက်နှာပျက်သွားလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ဘူး။ မျက်နှာက သိသာအောင် ပျက်လွန်းနေတော့ အစ်ကြည့်မယ် စိတ်ကူးပေါက်ပေမယ့် ကိုမြမောင်တို့လင်မယားက ဦးလေးတင့် တဲဖက်ကပြန်လာနေတာကို မြင်နေရတာမို့..

" အဖေနော..အဖေ..အိမ်ရောက်မှ တွေ့မယ်သိလား..ဟိုမယ်.ကျေးဇူးရှင်လင်မယားကို ငွေရှင်းပေးလိုက်ဦး..ပြီးရင်ပြန်မယ် "

တစ်ပိုင်းတစ်ကန့် အလုပ်ပြီးပြီလို့ ဆိုပေမယ့် ကိုကျော်ရင်က ပြန်လို့မဖြစ်သေးဘူးလေ။ လုပ်ငန်းဆိုတာက အဟောင်းနဲ့ အသစ်ကဆက်စပ်နေတာ..ငွေရရုံနဲ့မှမပြီးသေးပဲ။

" လက်စ,တွေ သိမ်းရဦးမှာသမီးရဲ့.ဖုတ်ဖက်ခါထ,သွားလို့ လစ်ဟင်းကုန်မှာပေါ့..ငွေတွေလဲ ပါနေတော့ သမီးကဆိုင်ကယ်နဲ့ အရင်ပြန်နှင့်.အဖေ လက်စ,သပ်လိုက်မယ် .."

လက်ကျန်ထင်းပုံ ထင်းလံတွေကို ကြည့်ပြီး အေးအေးသန်း မကျေမချမ်းနဲ့ ပြန်သွားရတယ်။ ကိုမြမောင်ကရေချိန်မှန်နေပြီ။ သူ့မိန်းမတစ်ညလုံး လာအလိုးခံနေတာကို သူမသိဘူး။ အိပ်ယာနိုးတော့ မိုးစင်စင် လင်းနေပြီး မပုတုမရှိတော့တာကို သိပေမယ့် သူတရားလွန်မူးနေလို့ ထားခဲ့ပြီး အလုပ်လာလုပ်တယ်ပဲ ထင်နေတာ။ပုလင်းထဲက လက်ကျန်လေးမော့ပြီး ဒီကိုရောက်လာတော့ ထင်းတွေက ကားပေါ်ကိုတောင်မှတင်နေပြီ..။

" ပွဲစား..တစ်လုံးဖိုးတော့ လုပ်..ဘောက်ဆူး.ဘယ်လိုလဲ ..ငါ့မိန်းမ ထားခဲ့ရမလား.အပေးကတော့ ရှယ်ပဲမောင်.."

" ဟာ..ခဗျာ့ငပဲရီးနဲ့ ဘွတ်ပီးသားတော့. မကိုင်ချင်ဘူး..အင့်..တော်ပီလား တစ်လုံးဖိုး..အဲ..ဒီမှာမှအရက်မရောင်းတာ.."

" ဟဲဟဲ..ပိုင်ပါတယ်ကွ..ဘိုးတင့်မြေလေးကသွားဝယ်ပေးမှာ..နှစ်လုံး နှစ်လုံး..နှစ်လုံးဖိုးလုပ်အာ့.မဆိတ်ပါနဲ့ဟ...နာတယ်မိန်းမရ.."

ကျော်ရင့် လက်ထဲက ငွေလေးယူပြီး ဦးလေးတင့် တဲဖက်ပြန်ထွက်သွားပြန်တယ်။ သူတောင်မှ လမ်းကွေ့ချိုုးလေးကို မရောက်သေးဘူး မပုတုက အိပ်စင်ပေါ်မှာ ထမီလှန်ပေးပြီးနေပြီ..။

" အင့်..ကိုယ်..ပြန်ခါနီးလေး အားရပါးရလိုး..သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်း ကြီးနော်."

ပေါင်ကြားထဲ ဝင်.ဖင်ကြီးကိုခွ..ဒူးထောက်ချထိုင်ပြီဆိုကတည်းက သူ့ခြေထောက်တွေက ခါးကိုခွချိတ်ထားတာ လီးတန်ကြီးကိုင်ပြီး သူ့စောက်ပတ်နဲ့ တေ့လိုက်ပြီ ဆိုရင်ပဲ ဖင်ကြီးကို ခွင်ကျပြင်ပေးရင်း အဲဒီခြေထောက်တွေ ဆွဲဆွဲဆောင့်သွင်းတော့တာပဲ..။

" အာ့.အားဟား..တစ်ညလုံး အလိုးခံထားပြီးတာတောင်မှ တစ်နေတုန်းလား..အင့် အင့်..အာ့..ဟား..ရပီ ရပီ..လိုးပေး ကိုယ်..လိုး.အာ့.ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ပြွတ်ပြွတ်..အင့်.ဖောင်း.ဟား.ကောင်းလိုက်တာကိုယ်ရယ်..လိုး.လိုး.."

မနေ့ညက ခင်ညို့ကိုဦးစားပေးပြီး လိုးဖို့လွှတ်ထားခဲ့ရတာ သူကမတင်းတိမ်ဘူး။ အလုပ်သိမ်းရင် လိုးကြဖို့စိတ်ထဲမှာ အချိန်ပြည့်တွေးနေတော့ အရမ်းမွှန်နေတာမို့.သူ့ပုံစံကို ကျော်ရင်ကရိပ်မိနေတယ်။ မိနစ်နှစ်ဆယ် နာရီဝက်လောက် မရပ်မနားကြီး သူ့အကြိုက်တဗျောင်းဗျောင်း တဖုံးဖုံးနဲ့ လိုးပေးပြီးမှ ခြေထောက်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုးတယ်။ လိုးရင်းလိုးရင်းနဲ့ ခြေဆန့်သွားပြီးခြေဖျားထောက်လိုးတော့.

" အားဟား.အဟား..အာ့.ပြွတ်ပြွတ်.ဖောင်းအိုးဟို့ဟို့..လိုး လိုး..အရမ်းကောင်းနေပြီ.လိုး.အာ့အာ့.အာ့..ပီးချင်နေပီကိုယ်..လိုး လိုး.အာ့လီးရည်တွေ.လီးရည်တွေ.ဟား.ပီး.ပီး.ပီး.ပီးပီကိုယ်ရဲ့..ပီးပီ ပီးပီ..ဟူး..ပီးပီ.ထည့်ပေးကိုယ်..ဖိဖိဆောင့်လိုးပြီးထည့်..ကလေးယူလိုက်မယ်နော် ကိုယ်.."

.................................................................................................................................................................

အခန်း (၂၄)

" ပြန်လာသေးတယ်နော်..တစ်ခါတည်းများတောထဲ ဆင်းသွားပြီလား လို့.."

ခနဲ့သံမှန်းသိနေပေမယ့်.ကိုယ်အပြစ်ရှိတာ ကိုယ်သိနေတော့..ဘာမှမလုပ်ခဲ့ သလိုလို လေသံဖမ်းရင်း မဝံ့မရဲ လှည့်ကြည့်ဖြေရတာပေါ့..

" အလုပ်တွေလက်စ,သပ်နေရလို့ပါဆိုမှ ဖေ့ရွှေစောက်ဖုတ်လေးရယ်..သိရဲ့သားနဲ့ "

နေမွန်းမတည့်မီက ထင်းကားတွေ ထွက်သွားတာ.ညနေစောင်းမှ သူ့အဖေ ပြန်ရောက်လာတာ အေးအေးသန်းက နည်းနည်းလေးမှကို မကျေနပ်ဘူး။ ရောက်လာပြန်တော့လဲ သားအဖတွေရယ်လို့ ဘာစကားမှတွတ်တီးတွတ်တာ မပြောရ.. မကြားရ..ရေလဲပိုင်းလေးယူ..ရေဆိပ်ကိုတန်းပြီး ထွက်သွားတော့ အူပွတယ်။

အဲဒါနဲ့ တဘက်လေးတစ်ထည်ဆွဲ..ဘော်လီပေါ်က ထမီရင်လျှားပြီး ရေဆိပ်ကိုလိုက်လာခဲ့လိုက်တယ်.ရေလဲဝတ်ဖို့ ထမီက ရေဆိပ်ကထမီတန်းမှာ ရှိပြီးသား..ကိုယ်က သူများမယားကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်လိုးလာရလို့ ရင်တုန်ပမ်းတုန်.ခြေတုန်လက်တုန် အသားအဇတ်ဇတ်တုန်..ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေတာ..သူ့သမီးကို လှည့်ကြည့်မိတော့ လိုးလာတဲ့ လီးက တဆတ်ဆတ်တုန်သွားပြန်တယ်၊ လူသူကင်းရှင်းတဲ့ ရေဆိပ်ရောက်နေပြီမို့ ရင်လျှားလာတဲ့ ထမီကိုခါးမှာဖြည်လျော့ဝတ်ပြီး ကြိုးတန်းက ရေလဲထမီကို လှမ်းယူလို့အကွင်းလိုက်လေး ခြေထောက်တွေကလျှိုပြီးလဲဝတ်နေတာ..ဝတ်လာတဲ့ ထမီကိုရော ပင်တီကိုပါ ချွတ်နေရသေးတော့ ကုန်းလိုက်ကွလိုက်..အရင်ဆုံးမြင်မိတာက ချွတ်နေတဲ့ ပင်တီကိုခြေဖျးမှာကုန်းပြီး ယူနေတုန်းမို့ တွဲလွဲလွဲဆွဲချအလှပြနေတယ် ထင်မိရမယ့် ပြူးမို့လုံးအိနေတဲ့ဝင်းဝါရွှေလဲ့ နို့လုံးကြီးနှစ်လုံး။

ပန်းရောင်လည်းမဟုတ်.မရမ်းရောင်လည်းမဟုတ်.ဘာအရောင်မှန်း မပြောပြတတ်တော့တဲ့ ဘရာစီယာလိုလို ခါးတိုတို ဇာသားအပြည့် ဘော်လီရင်ပုံထဲမှာတစ်လုံးနဲ့ တစ်လုံးပူးကပ်လုံးထွေးနေကြလို့.ရင်ကြားမြောင်းကို မမြင်ရဘူး..အကြောင်းလိုက်လေးပဲ ရေးရေးထင်နေတယ်။ ဇာသားမှဇာသားအပြည့်နဲ့ ဇာပန်းပွင့်တွေ ယက်ရှယ်နေပုံကလဲ ခပ်ကျဲကျဲတွေဆိုတော့ နို့သားနို့စိုင်နို့လုံး အိအိမို့မို့တွေကို သူ့ပင်ကိုယ်အသားရောင်အတိုင်း မြင်နေရတာမို့.ဘော်လီပါတယ်လို့တောင်မှ မထင်ရဘူး ဝင်းအိအိလေး တွဲရွဲနေတယ်။

သူ့နို့သားနို့စိုင်ကြီးတွေ မြင်နေရလို့ လိုးလာတဲ့ လီးကခွေနေရရာက မာတင်းတင်းလေးဖြစ်ချင်နေပါပြီဆိုမှ ခြေဖျားရောက်နေတဲ့ ပင်တီကို ဆွဲချွတ်ယူရင်း မထိတထိ နမ်းတော့မလိုနဲ့..

" စောက်ချီးစော်များ နံနေပီလား မသိဘူး.နေ့လည်ကမှ လဲဝတ်ထားတာ.."

ရေသရောက်နားကနေ သူ့သမီးရှေ့ကို ဘယ်လိုများရောက်သွားလိုက်လဲ မသိဘူး..။

" အဖေနမ်းကြည့်မယ်.အဖေနမ်းကြည့်မယ်..ပေး.အဖေနမ်းကြည့်မယ်.."

ဗလုံးဗထွေး.ကမူးရှူးထိုးပြောရင်း အေးသန်းလက်ထဲက ပင်တီကို ဖျတ်ကနဲ ဆွဲယူတာ.ပင်တီက ဇာဘော်လီနဲ့ တစ်ရောင်တည်း။ အေးသန်းကလည်း ခပ်ဖွဖွပဲကိုင်ထားတာ..သူ့အဖေဆွဲယူတာက လျပ်လက်သလို မြန်လွန်းတော့ ဖျတ်ကနဲ ပါသွားတယ်.။ ကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့ ကြည့်လိုက်မိတော့ စောက်ပတ်နဲ့တည့်တည့်နေရာကြီးကို ဖိဖိပြီးရှိုက်နမ်းနေတာ..သူ့ဖင်အကြီးကြီးကို အပြည့်ဖုံးရတဲ့ ပင်တီကြီး တစ်ထည်လုံးက သူ့အဖေမျက်နှာကိုဖုံးနေပြီ..။

" ဟား..နံဘူး..နံဘူး..နံပါဘူးသမီးရဲ့..ဘာစောက်ချီးစော်မှ မနံဘူး.သမီး စောက်ပတ်နံ့လေးမှ..မွှေးနေတာပဲ "

အေးသန်းက ဘေးဘီကို ကြည့်သေးတယ်။ ရေဆိပ်က ကိုယ်ဝင်းကိုယ့်ခြံထဲက ကိုယ်ပိုင်ရေဆိပ်ဆိုတော့ အကာအရံတွေကလည်း အခိုင်အခန့် လုပ်ထားပြီးပြီမို့ ဘယ်သူမှမမြင်နိုင်..ဘာလူရိပ်လူယောင်မှ မတွေ့ရတာနဲ့ အဖေ့မျက်နှာပေါ်က ပင်တီကိုလက်ဖဝါးနဲ့ ဖိအုပ်နယ်ပစ်ပေးလိုက်မိတယ်..။

" အင့် အင့်.နမ်း..လျှာနဲ့သာယက်ပြီး နမ်းပစ်လိုက်တော့..နမ်း နမ်း.ကိုယ့်သမီး ပင်တီကိုများ အဖေ့လိုလူမို့ နမ်းချင်တယ်..အင့်.နမ်း.."

ကျော်ရင်က ပင်တီကြီးမျက်နှာကို ဖုံးထားခံရတာ..မမြင်မကန်း ယိုင်ထိုးယိုင်ထိုးဆိုတော့ မြဲမြဲရပ်တည်နိုင်အောင်လို့ ဆွဲမိဆွဲရာ သူ့သမီးကို ရမ်းဖက်ထားတာ..ဖင်ကြီးတွေကို လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ အုပ်ဖက်ဆွဲထားမိတယ်။ လူချင်းကပူးကပ်နေပြီ.ရင်ပတ်နဲ့ နို့လုံးတွေကလည်း မထိတစ်ချက်ထိ တစ်ချက်ဖြစ်နေပြီဆိုတော့သားအဖနှစ်ယောက်လုံး ရဲ့ရင်ထဲမှာ တလှိုက်လှိုက်နဲ့ လှုပ်ခါမောနေကြပြီ။ တအောင့်လောက်နေတော့မှ ပင်တီပေါ်က လက်ဖဝါးကိုဖယ်ပြီး ရင်ပတ်ကို အသာတွန်းလာတာနဲ့ လက်ဖဝါးတွေကို ဖင်ကြီးပေါ်ကဖယ်ပေးလိုက်ရတယ်..။

" ဟူး..မွှေးလိုက်တာ သမီးရယ်..ငယ်တုန်းက စောက်ပတ်နံ့နဲ့တောင် မတူတော့ဘူး..ဘာလဲ..ရှက်နေတာလား သမီးရဲ့..အဖေက သမီးမွေးကတည်းက ရွှေစောက်ဖုတ်ကြီးကို နမ်းလာခဲ့တာ..ခေါင်းလေး မော့ပါဦး.."

အေးသန်းက ခေါင်းငုံ့ထားတော့ ရှက်နေရှာတာပဲရယ်လို့ မေးဖျားလေးပင့်ပြီး ခေါင်းထောင် ကြည့်ခိုင်းတယ်။ အေးသန်းကရှက်လို့ ခေါင်းငုံ့နေတာ မဟုတ်ဘူး..သူ့အဖေ လီးတန်ကြီးက အချောင်းလိုက်ကြီး ပုဆိုးအောက်ထဲကနေ ငေါက်ဆတ်ဆတ်နဲ့ ထိုးထိုးတက်ပြီး တောင်နေတာကို အာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတာ။စိတ်ထဲကလည်း အဖေ့လီးကြီးက မြင်လိုက်တိုင်းတောင်မတ်နေတာချည့်ပဲဆိုတော့..အဖေနဲ့သူ့အမေ.လိုးမှလိုးကြသေးရဲ့လား.လိုးသံဆောင့်သံတွေကိုလည်း မကြားရတာ ကြာနေပြီ လို့တွေးနေမိတော့..

" ရှက်ပါဘူးဖေရဲ့..အဖေနဲ့သမီးနှစ်ယောက်ထဲပဲ ရှိတာ..ဒါနဲ့..ဟို."

" ဘာလဲသမီး.ပြောလေ..ပြော "

" ဟိုလေ..ဟို..အဖေနဲ့အမေ..လိုး.လိုး.လိုးမှလိုးကြသေးရဲ့ လားလို့..ဟိုလေ.. .ဖေလီးရီးက အမြဲတောင်နေလို့.."

မျက်နှာကနီမြန်းနေတာ ရှက်လို့လား..တနှာကြွတာလား.ဝေခွဲမနေတော့ပါဘူး.သက်ပြင်းကို လေးလေးပင်ပင်ကြီးချရင်း..

" ဟင်း..မကြည်ကို မလိုးရတာ ကြာလှပါပြီ သမီးရယ်..မကြည်က သရိုးသရီဖြစ်ချင်နေပြီဆိုတော့ အဖေကလဲ ခွင့်လွှတ်ရတာပေါ့.."

..............................................................................................................................................

အခန်း (၂၅)

ညီအစ်မသုံးယောက် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က လူမှားလောက်တယ်.နို့တွေဖင်တွေကလဲ အပြိုင်းအရိုင်းဆိုတော့ ဆိုင်မှာရပ်တဲ့ ကားတွေများလာတယ်။ ကော်ဖီမစ်လေး မုန့်လေးတင်ရောင်းတော့ ကားဆရာတွေကလည်းအားပေးကြတာ မိသားစု ထမင်းလက်ဆုံစားကြဖို့ဆိုတာတောင် အချိန်မရှိ အခွင့်အရေးမရှိဘူး။

ညရှစ်နာရီကျော်အချိန်မှ ဆိုင်တံခါးတွေပိတ်ပြီး ကသုတ်ကယက်နဲ့ ထမင်းစားရတာ...။ အဲဒါပြီးသွားရင် အိပ်တော့ပဲ။ ဒါတောင်မှ မကြည်အေးကို ငဲ့ပြီးပိတ်ရတာ..အရက် လာသောက်ကြတဲ့ သူတွေက ရှိသေးတယ်။ အိပ်ယာဝင်ကြပေမယ့် အငယ်မ နှစ်ယောက်က တွတ်ထိုးနေကြသေးတာ ရွှေရင်အေးကို လိုးပေးလိုက်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းရက်တွေက ပိုဆိုးတယ်။

ညကိုးနာရီကျော်သွားတော့မှ သူတို့ တွတ်ထိုးသံလေးတွေကျဲသွားတာနဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ ခဏလေးငြိမ်နေလိုက်ပြီး အပြင်ထွက်ခဲ့တယ်။ သူတို့ညီအစ်မသုံးယောက် ပူးကပ်လုံးထွေးပြီး အိပ်နေကြတာနဲ့ အေးသန်းနားရွက်လေးနား နှုတ်ခမ်းတေ့ပြီး..

" စက်တဲထဲ လိုက်ခဲ့နော်..ဖေသွားနှင့်မယ် "

အရင်တုန်းက ထင်းတဲနေရာမှာ အခုတော့ မီးစက်ထားဖို့ အခိုင်အခန့်တဲလေးပြန်ပြီး ဆောက်ထားတယ်..ကွန်ကရစ်ခင်း အုတ်နံကပ်လေးပါ။ တောက်တိုမယ်ရ ပစ္စည်းတွေပါ သိမ်းနိုင်အောင် အခန်းအကန့်လေးနဲ့ ဆောက်ထားတာ ကွပ်ပျစ်တစ်ခုပါ ဆင်ထားတယ်။ ရေဆိပ်မှာတုန်းက အေးသန်းနဲ့ ဆုံတော့ သူ့ခံစားချက် ကိုယ့်ခံစားချက်.ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကြီးကို ရင်ဖွင့်ခဲ့ပြီးကြပြီလေ..။

" သရိုးသရီ.. ဘာလဲဖေ..အဲဒီသရိုးသရီက..အမေက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ.."

" မကြည်က ခြောက်ဆယ်နီးနေပြီ သမီးရဲ့..သမီးတို့မျိုးရိုး သွေးသားက ဒီလောက် အသက်တန်းမှာမှ သွေးဆုံးတာ..သူက အဲလိုဖြစ်နေပြီ "

အေးသန်းက ဇဝေဇဝါ..

" သွေးဆုံးချင်တော့ ဘာဖြစ်လဲဖေရဲ့..အဖွားရီးတွေတောင်မှ သွေးဆုံးပြီးလဲ လိုး..လိုး..ဟို..လိုးနေကြသေးတာပဲ "

" သိပါဘူး သမီးရယ်..သူကလိုးဖို့ သိပ်စိတ်မပါတော့ဘူးတဲ့.အမောလည်း မခံနိုင်တော့ဘူး သမီးရဲ့..ပြီးတော့.စောက်ရည်လည်း မလိုက်ချင်တော့ဘူး"

" အဲ..ဆရာဝန်ပြလေ..ဖေရဲ့..သမီးတို့များ စောက်ရည်ရွှမ်းမှရွှမ်း.အဟင့်..အဖေနမ်းနေတဲ့ ပင်တီမှာတောင်မှ.. "

ပြောရင်းနဲ့ လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြီး ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေတာ အကြည့်ချင်းဆုံတော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်။ ကျေ ာ်ရင်က သူရှက်နေတာမို့ မသိသလိုလို နေပေးပြီး

" ဆေးခန်းပြတယ်လေ သမီးရဲ့..ဟော်မုန်းအားနည်းသွားပြီ ဆိုလား.ဘာဓာတ်လျော့သွားပြီဆိုလား..သက်တမ်းနဲ့ သွေးသားသဘာဝ ဖြစ်စဉ်မို့စိတ်မပူပါနဲ့ တဲ့..စိတ်ပူပြီး အလိုးခံချင်လာအောင်လဲ မလှုံ့ဆော်ပါနဲ့ တဲ့..ဆေးတွေတော့ပေးလိုက်တာပဲ.."

" နမ်းတာ ဆွတာ မလုပ်ရဘူးတဲ့လား ဖေ.. အန္တရာယ်ရှိလို့လား ဖေရယ်.."

" အော်..သူကစောက်ရည်လည်းမလိုက်..စိတ်လည်းမလာပဲနဲ့ အတင်းလှုံ့ဆော်ရင် စိတ်ကျသွားနိုင်တယ်လို့ ပြောတာပဲသမီးရာ..သူစိတ်လာလို့ အလိုးခံချင်နေရင်တော့ ရတယ်ဆိုတဲ့သဘောပေါ့.."

အေးသန်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်ကြီးဖြစ်သွားတာ..ပုံကျသွားတော့မယ့် အတိုင်းပဲ..။

" ဟူး..တို့အဖေတော့ သွားပါပြီ..ဒီလောက်အားကောင်းမောင်းသန် အရွယ်ကောင်းကြီးမှ.လူလည်းအားသန်.လီးလည်းအားသန်..အဲ အဲ.လိုးစရာမိန်းမ မရှိလို့ဆိုပြီး အဖေ နောက်မိန်းမတော့ မယူလောက်ပါဘူးနော်.."

ပြောနေရင်း သူ့အဖေ နောက်မိန်းမယူမှာကို စိုးရိမ်သွားတော့ စိတ်ပျက်လက်ပျက် ပုံစံကနေ ပူပူပင်ပင် ဖြစ်ရလွန်းတဲ့ ပုံစံမျိုးကိုပြောင်းသွားပြီး လက်မောင်းတွေ ကိုင်လှုပ်မေးတာပေါ့။ အဲဒါနဲ့ ကျော်ရင်ကလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် နီးနီးကပ်ကပ်လေးရပ်နေတဲ့ အေးသန်းဖင်ကြီးနှစ်လုံးပေါ်ကို လက်ဖဝါးတွေ ပြန်အုပ်တင်ပြီး ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်.ရွရွလေးပွတ်လိုက်.ဆုပ်ညှစ်ဖိချေလိုက်လုပ်နေရင်း စဉ်းစားသလို ငေးနေတာ.အေးသန်းက စိတ်ပူလှပြီ။ ရေလဲထမီ ပါးချိချိ နွမ်းရိရိအလွှာရဲ့ အောက်က ဖင်သားစိုင်အိအိကြီးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ခံနေရတာ စောက်ရည်စိမ့်အောင်ရွလာပြီ.ဖင်ကြားထဲကို နှိုက်ပွတ်နေတော့ ပိုဆိုး..နေလို့မရ ရပ်လို့မရနဲ့ ဖင်ပါယားလာတယ်..။

" ပြောလေ ဖေရဲ့..နောက်မိန်းမ မယူဘူးမလား လို့.."

ဖင်ကော့ ထိုးရင်းမေးနေတော့မှ ကိုကျော်ရင်က သူ့သမီးကိုငုံကြည့်တာ..

" ဟူး.သမီးနို့ရီးတွေမြင်တာနဲ့ ဖြေတော့မယ့် စကားတောင်ပျောက်သွားတယ်ကွာ.အဖေက အဲလိုနို့ကြီးကြီးတွေဆို သိပ်ကြိုက်တာ..သမီးပုံစံမျိုး မိန်းမတွေ့ရင် ယူမိမလားပဲ..အခုလောလောဆယ်."

" အာ..မယူနဲ့ အဖေရယ်..လောလောဆယ် သမီးလို ပုံစံမျိုးဆိုရင်လဲ..သမီးကိုယ်တိုင်ရှိနေတာပဲ အဖေရဲ့.."

" အိုး..သမီးက သမီးဆိုတော့ ဖေ့မယားမှ မဟုတ်တာ.အဖေက သမီးနို့ရီးတွေကို စို့လို့လဲမရ နယ်လို့လဲမရ..ဖေ့မယားကို လိုးသလို ဆုပ်နယ်ဆွဲပြီး စောက်ပတ်ထဲကို အဖေ့လီးရီးနဲ့ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးလို့လဲမရ.."

" အဟင့် အဟင့်.ဖေပြောနေတာရီးက..ခံရမယ့်သူ အားရစရာရီး..ကြက်သီးထ,လာပြီဖေရာ..."

" လင်မယားဆိုတာ အဲလိုလိုးတာပဲ သမီးရဲ့."

" အော်.အဖေက အဲလိုလုပ်ချင် လိုးချင်နေလို့ မိန်းမယူမှာလား.."

" အင်း.."

" မယားမှပဲ လုပ်လို့ရမှာလားဖေ..ကိုင်ကြည့်ရမ်းဖေ.သမီးနို့လုံးကြီးကိုကိုင်ကြည့်..ကိုင်ပါ အဖေရဲ့."

ကိုကျော်ရင်က ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားထဲကို ပွတ်သပ်နေသေးတော့ တွန့်ဆုတ်သလို ဖြစ်နေတာနဲ့ အေးသန်းက အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရတာမို့ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး နို့ကြီးတစ်လုံးပေါ်ကို တင်ပေးတယ်။ ကိုကျော်ရင်ကလည်း ဆုပ်ဆုပ်ပြီးနယ်တော့..

" တွေ့လား.ရတယ်မလား ဖေ..မယားကိုမှမဟုတ်ဘူး.သမီးဆိုရင်လည်း လုပ်လို့ရပါတယ်..လက်တွေ့နော်..လိုးမယ်ဆိုရင်လဲ လိုးလို့ရတယ် သိလား"

" အား..ဒါဆို..ညအဖေလာခေါ်မယ်.သမီးစောက်ပတ်ကို လိုးမယ်..ရလား "

" ရ..ရ..သိပ်သိပ်ရ.."

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>