အနီးဆုံး ဝဲဂယက် အပိုင်း ( ၂ )

အနီးဆုံး ဝဲဂယက် အပိုင်း ( ၂ )

ဘုံခုနှစ်ဆင့်  ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၃ )

ရဲထွန်း နိုးနိုးချင်း အိပ်ယာမှ မထသေးပဲ မနေ့ညက အဖြစ်ပျက်အား ပြန်စဉ်းစားနေမိ၏။ သွယ်သွယ်မိုးတို့ လင်မယား လိုးတိုင်း သွယ်သွယ်မိုး တယောက် အားမလို အားမရလေး ဖြစ်နေသည်ကို မြင်ရင်း တက်လိုး ပေးချင်သော စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေရာ မနေ့ည အခွင့်ရေးရသည်နှင့် လိုးပစ်တော့သည်။ 

အိပ်ယာထလိုက်စဉ် သွယ်သွယ်မိုး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသဖြင့် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်၏။ သွယ်သွယ်မိုး မှာ ရဲထွန်းအခန်းထဲ ဝင်လာပြီးသည်နှင့် အိပ်ယာနိုးရန် ခြင်ထောင်အား ဆွဲမလိုက်၏။

" ဟင် "

သွယ်သွယ်မိုး မျက်လုံးလေး ပြူးသွားရသည်။ ခြင်ထောင်ထဲ ပြတင်းပေါက်မှ ဝင်ရောက်လာသော အလင်းရောင်အောက် ရဲထွန်း လီးကြီး ထောင်မတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ ညက သူမ စောက်ဖုတ်လေးအား ကော့ပျံအောင် လိုးပေးခဲ့သော လီးကြီးအား မက်မက်မောမော ကြည့်နေမိသည်။  လီးကြီးအား အလိုလျောက် ဆုပ်ကိုင်ရင်း အောက်ဖြဲချရာ ဒစ်ကြီးကားထွက်လာပြီး အောက်သိုးသိုး အနံ့ ထောင်းကနဲ့ နှာခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာတော့သည်။

ညက သူမနှင့် လိုးပြီး ရေမဆေးပဲ အိပ်လိုက်ပုံ ရ၏။ လီနံ့ကြီး နှာခေါင်းထဲ မွှန်သွားပေမယ့် သွယ်သွယ်မိုး အတွက်တော့ စောစောစီးစီး ကာမစိတ်များ ထကြွကာ အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ် ခံစားလာရပြန်သည်။ ကြည့်လို့ မဝသေးသော်လည်း အလုပ်သွားကာနီး ဖြစ်သည့်အပြင် အမေ ဖြစ်သူမှာ ရေဘုံပိုင်တွင် အဝတ်လျှော်နေသဖြင့် စိတ်လျော့ကာ လီးအား လွတ်လိုက်ပြီး နိုးလိုက်တော့၏။

" ရဲထွန်း … မောင်လေး … ထထ … အမေက နိုးခိုင်းနေပြီ  "

" ဟမ် … ဒေါ်လေးမိုး ပြန်ရောက်ပြီလား "

" အေး … မနက် အစောကြီး … ရောက်လာပြီး … နောက်ဖေး အဝတ်တောင် လျှော်နေပြီ ဟ … ထတော့ "

ရဲထွန်းမှာလည်း သွယ်သွယ်မိုး လီးကြီးကိုင်ရင်း ပြန်လွတ်ချပြီး နိုးနေသဖြင့် စိတ်ထဲ မချဉ့်မရဲ ဖြစ်နေတော့သည်။

" ဟုတ် … မမသွယ် … ကျနော် နိုးပြီ "

အခန်းပြင် ပြန်ထွက်သွားသော သွယ်သွယ်မိုး ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ လီးကြီးအား ၅ ချက်လောက် အာသာပြေ ဂွင်းထုရင်း ထထိုင်လိုက်တော့၏။

" အမေ … မောင်လေး … နိုးခဲ့ပြီနော် "

" အေးအေး သမီး … သွားသွား "

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် သမီးဖြစ်သူအား ပြောရင်း  ထမိန် ရင်လျားဖြင့် အဝတ်ဆက်လျှော်နေ၏။

" ဝှီးးး … ဘုတ်ဘုတ် … ဘုတ်ဘုတ် "

ဆပ်ပြာရည်စိမ်ထားသော အဝတ်များအား တထည်ပြီး တထည် အဝတ်ကန်ထဲမှ ထုတ်ကာ လက်ရိုက်ဒုတ်ဖြင့် တဘုတ်ဘုတ် ရိုက်ဖွပ်နေသည်။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ၄၆နှစ်ထဲ ဝင်လာပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်မှာ တင်းတင်းရင်းရင်း ဖြင့် ကြည့်ကောင်းနေဆဲပင်။ 

သမီး ၂ ယောက် မွေးထားရာ သမီးအကြီးဆုံး သွယ်သွယ်မိုး ၁၀နှစ်အရွယ်တွင် လင်ဖြစ်သူ ဦးသာဒင် ဆုံးသွားသဖြင့် ဘဝအား ဖြစ်သလို ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ကြီးမို့ မုဆိုးမဖြစ်ချိန် ရမလားဟု စမ်းသော ယောင်္ကျားများ အချောင် နိူက်ချင်သော ယောင်္ကျားများအား အလိမ္မာသုံး ရှောင်ကာ ဘဝတူ မုဆိုးဖို ဦးလှမောင်နှင့် အိမ်ထောင် ပြုလိုက်တော့၏။ 

ဦးလှမောင်ဘက်မှ သူမသမီး သွယ်သွယ်မိုးထက် ငယ်သော ရဲထွန်းဆိုသည့် သားတယောက်ပါလာခဲ့သည်။ ဦးလှမောင်နှင့်လည်း ၃ နှစ်ခန့်သာ ပေါင်းပြီး ဆုံးပါးသွားရာ  ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်မိုးစမ်းတို့ သားအမိတွေနှင့် ကျန်နေရစ်၏။

ကြုံရာကျဘမ်း လုပ်ကိုင် စားသောက်ရင်း သမီးအရင်း သွယ်သွယ်မိုး ခင်ခင်မိုး တို့နှင့် လင်ပါသား ရဲထွန်အား စောင့်ရှောက်လာခဲ့ရသည်။ 

ကလေး  ၃ ယောက်မိခင် ဖြစ်လာပေမယ့် သွေးသား ကောင်းချိန်မို့ ကာမစိတ်များ ထကြွလာစဉ် လက်နဲ့ဖြေရှင်းရင်း ကလေးများမသိအောင် ထိန်းထိန်း သိမ်းသိမ်း နေလာခဲ့ရ၏။ သို့သော် လီးအရသာ ခံဖူးသူမို့ အာသာမပြေနိုင်ခဲ့ပေ။ ဦးလှမောင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်း သမီးအငယ်လေးအား သူမတို့ လင်မယားခန်း တွင် ခေါ်သိပ်လိုက်သည်။  လင်ပါသား ရဲထွန်းနှင့် သမီးရင်း သွယ်သွယ်မိုးအား တခန်းအိပ်ခိုင်းလိုက်၏။

ကလေး ၃ ယောက်နှင့် လောကဓံအား ရင်ဆိုင်ရင်း ဘဝကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖြစ်သန်းခဲ့ရသည်။ တနေ့တွင် ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ပန်းရံ နေ့စား လိုက်ရင်း ကိုယ်လက်များ ညောင်းကိုက်ကာ ဖျားချင်သလိုမို့ အလုပ်နေ့တပိုင်း ဖျက်ကာ အိမ်ကိုစောစော ပြန်လာမိသည်။

အိမ်ရှေ့တံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ထဲဝင်၍ သူမအိပ်ခန်းထဲ ဝင်လှဲရာ အခန်းချင်း ကပ်လျက် သမီးဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုး အခန်းမှ ညည်းသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရသည်။ စက်ချုပ်ဆိုင် မသွားပဲ သူမလို နေထိုင်မကောင်း ဖြစ်နေသည်လားဟု ထရံပေါက်လေးမှ ကြည့်မိရာ ခေါင်းနဘမ်း ကြီးသွားခဲ့ရတော့သည်။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ အဝတ်အစားများ မရှိတော့ သူမတို့ စက်ချုပ်ဆိုင်ဘေးမှ ဆိုက်ကားသမား သန်းကိုအား အပေါ်မှ ခွကာ လိုးနေသည်ကို မြင်နေရ၏။

သန်းကိုမှာ သွယ်သွယ်မိုး၏ နို့အုံအား ညှစ်ချေရင်း အောက်မှ ပင့်လိုးနေသည်။ မြင်မြင်ချင်း သမီးဖြစ်သူအား ကလေးတယောက်လို သဘောထားနေသည်မို့ ဒေါသထွက်လာပေမယ့် သမီးဖြစ်သူ၏  မို့မောက်နေသော နို့အုံများနှင့် ကားထွက်နေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ကာ အရွယ်ရောက်နေမှန်း စဉ်းစားမိလာသည်။ 

ကိုယ်လုံးတီး အနေထားမို့ သွယ်သွယ်မိုး စောက်မွှေးအုံအောက်မှ အဖုတ်ထဲ ဆိုက်ကားသမား သန်းကို လီးကြီး ဝင်ထွက်နေသည်ကို အတိုင်းသား မြင်နေရ၏။ ဒေါသစိတ်တဝက် ရာဂစိတ်တဝက်နှင့် အကြည့် မလွဲနိုင်ပဲ မလွတ်တမ်း ကြည့်နေမိသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိသေးခင် သမီးဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးမှာ အပေါ်မှ ခွလိုးနေရာမှ ဆင်းပြီး လေးဖက်ကုန်းပေးနေပြန်၏။

သမီးဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ပြူးထွက်နေသော အဖုတ်လေးအား ဆိုက်ကားသမား သန်းကိုက ဖင်နောက်မှ နေရာယူကာ မနားတမ်း ဆွဲလိုးနေတော့သည်။ သွယ်သွယ်မိုး ပုံစံမှာ သန်းကို တအားဆွဲလိုးနေသည်ကို နာကျင်ဟန်မပြပဲ တအီးအီး ညည်းရင်း လီးအရသာ ခံယူနေပြန်၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် သမီးဖြစ်သူ၏ လိုးပွဲအား ပြီးအောင်ကြည့်ပြီးမှ အိမ်ပြင် ပြန်ထွက်ကာ အသံပေးလိုက်တော့သည်။

" ဟေး … အိမ်ထဲ … ဘယ်သူ ရှိတုန်း "

အသံပေးပြီးသည်နှင့် သွယ်သွယ်မိုး အခန်းတံခါး ဖွင့်ပစ်ရာ သွယ်သွယ်မိုးရော သန်းကိုပါ မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေကြတော့၏။

" ဟင် "

" ဟာ "

" ဟဲ့ … ဒါ  ဒါ  … မင်း တို့ ဘယ်လို ဖြစ်ကြတာလဲ "

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခုမှ မြင်သည့်ပုံစံဖြင့် ဟန်ဆောင်ကာ ပြောဆိုနေသည်။ နောက်ပိုင်း သန်းကိုမှာ တောင်းပန်ရင်း သွယ်သွယ်မိုးအား သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် ပေါင်းပါမည်ဟု ကတိ အကြိမ်ကြိမ်ပေးနေတော့၏။ 

၂ လ အကြာတွင် သွယ်သွယ်မိုးတို့ မင်္ဂလာပွဲလေး ရပ်ကွက်ထဲ အကျဉ်းချူံး လုပ်လိုက်ရသည်။ မင်္ဂလာပွဲ ပြီးသည်နှင့် သွယ်သွယ်မိုးတို့မှာ ဒေါ်မိုးစမ်း အိမ် ၁ လလောက်နေပြီး မလွတ်လပ်သဖြင့် သန်းကို အိမ်သို့ ပြောင်းသွားတော့၏။သွယ်သွယ်မိုးတို့ လင်မယား ၁လခန့် နေသွားရာ  ဒေါ်မိုးစမ်း ရာဂစိတ်များ ပေါက်ကွဲလာတော့၏။ သမီးဖြစ်သူ၏ မဆင်မချင် ကာမဆက်ဆံမှု့များကြောင့် ဒေါ်မိုးစမ်း အခက်တွေ့နေရတော့သည်။ 

အိမ်ထောင် ၂ ဆက်မို့ နောက်ယောင်္ကျား ထပ်ယူရင်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်က ပြောဆိုစရာဖြစ်လာတော့မည်။ ကလေးတွေလဲ အရွယ်ရောက်ပြီမို့  ရှက်စရာပင်။ရဲထွန်းမှာ ထွားလာလေလေ ဖအေဖြစ်သူ ဦးလှမောင်နှင့် တူတူလာသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ တခါတလေ သွားလေသူ နောက်အိမ်ထောင် လင်တော်မောင်အား တမ်းတမိနေတော့သည်။ 

ဦးလှမောင် ရှိစဉ် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ကာမဆက်ဆံပုံများအား ပြန်လည်မြင်ယောင်ကာ ကာမ ဆက်ဆံချင်သည့် စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့၏။ သမီးဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးတို့ လင်မယား အိမ်ပြောင်းသွားစဉ် မထင်မမှတ်သော အဖြစ်ပျက်များ ဖြစ်ခဲ့တော့သည်။

သမီး အငယ်မ ခင်ခင်မိုးအား သွယ်သွယ်မိုးတို့ စက်ချုပ်ဆိုင်လိုက်အပ်ပြီး အိမ်ပြန်အရောက် တအိမ်လုံး  အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ နေ့လယ်ဘက် ရေချိုးနေစဉ် လင်ပါသားလေး ရဲထွန်း အပြင်မှ ပြန်လာခဲ့၏။နွေရာသီမို့ အပူချိန် ပြင်းလွန်းသဖြင့် ရပ်ကွက်တွင်းရှိ လမ်းများပေါ်တွင် လူသွားလူလာ မရှိသလောက် တိတ်ဆိတ်နေသည်။

" ဟော … သားလေး ရဲထွန်း ပြန်လာပြီလား "

" ဟုတ် … ဒေါ်လေးမိုး … ထမင်းစားမလို့ "

နောက်ဖေး ရေချိုးနေသော ဒေါ်မိုးစမ်းဘေးနား လာရပ်ကာ ပြောပြနေ၏။

" ခဏနော် … ဒေါ်လေး ခူးပေးမယ် "

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ရဲထွန်းအား ပြောရင်း ရေစို ထမိန်အား ဖြန့်ဝတ်ခိုက် ရေစိုပြီးထမိန်မှာ ကပ်နေသဖြင့် ပေါင်ဂွမှ ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်အရာကြီးမှာ အတိုင်းသား ဖြစ်နေတော့သည်။ ပေါင်တန် တုတ်တုတ်နှစ်ဖက်မှာ ရေစို ထမိန်ဖြင့် ကပ်နေပြီး စွင့်ကားနေသော ဖင်သားစိုင်ကြီး နှစ်ခြမ်းမှာ  ပေါ်လွင်နေ၏။ ရဲထွန်းမှာ သူမ လှုပ်ရှာမှုများအား မလွတ်တမ်းခိုးကြည့်နေသည်ကို ရိပ်မိလိုက်သည်။

" ဘာကြည့်နေတာလဲ … သားရဲ့ … အိမ်ထဲက စောင့် … ဒေါ်လေး … ခူးလာခဲ့မယ် "

ပြောပြီး ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ရဲထွန်းရှေ့မှ ထွက်လာခဲ့၏။ လှည့်အထွက် ရဲထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ ခုံးထနေသော အရာကြီး မြင်ကာ အဖုတ်ထဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစားလိုက်ရသည်။မီးဖိုထဲ ထမင်းခူးနေစဉ် နောက်မှ ခပ်မာမာ အရာတခု ဖင်ကြားလာထောက်သဖြင့် လန့်သွားကာ လှည့်ကြည့်မိ၏။

 " ဟင် … သားလေး … ဘာ  ဘာ  ဘာလုပ်တာလည်း … ဖယ်ပါ "

စကားမဆုံးခင် ရဲထွန်းမှာ ရေစိုထမိန် ရင်လျားနှင့် ဒေါ်မိုးစမ်းအား နူတ်ခမ်းချင်း ဆွဲစုပ်လိုက်၏။ ရုတ်တရက်မို့ ကြောင်သွားသော်လည်း အထိအတွေ့ကြောင့်  ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖိန်းကနဲ့ ရမ္မက်သွေးများ ဆူပွက် လာရ၏။ 

ရဲထွန်း ပုဆိုးအောက်မှ  ထောင်ထွက် နေသော လီးကြီးမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ဆီးခုံးအား ထောက်မိကာ စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာတော့သည်။ တခဏအတွင်း ဖြစ်ပျက်သော အထိအတွေ့များအောက် ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် မျောပါသွားရ၏။ ထိုချိန် ရဲထွန်းမှာ ပုဆိုးချွတ် ချလိုက်သဖြင့် တဇပ်ဇပ်တုန်နေသော လီးကြီး ပေါ်လာတော့သည်။

" ဟာ … သားလေး ရဲထွန်း … ဘာ  ဘာ  ဘာလုပ် မလို့လဲ  "

ကာမစိတ် တက်နေသော်လည်း ငယ်ငယ်လေး ကတည်းမှ သားအရင်း သဖွယ် စောင့်ရှောက်လာသူမို့ လက်တွေ့ဘဝတွင် သိစိတ်က ငြင်းဆန်နေခဲ့ပြန်၏။ သို့သော် ရဲထွန်း မျက်နှာလေး ရမ္မက်စိတ်များနှင့် နီရဲ နေကာ မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်း ရေစိုထမိန်အား ဖြည်ကာ ချွတ်ချပစ်နေသည်။ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားသည်နှင့် ရဲထွန်းမှာ ဒူးထောက်ချရင်း စောက်ဖုတ် အုံကြီးအား မျက်နှာအပ် လိုက်တော့၏။

ရေစို၍ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေသော  စောက်မွှေးများကို နှာခေါင်း ထိပ်လေးဖြင့် ထိုးဖွကာ စောက်ပတ် ဘေးနူတ်ခမ်းသား နှစ်ခြမ်းအား လျှာအပြားလိုက် ယက်ကာ အရည်စိမ့်နေသော စောက်ခေါင်းထဲ လျှာကိုလိပ်သွင်းပေးလိုက်သည်။

" အ   အ … ရှီးးးး  …… ဟင့် ဟင့် အမယ်လေး …… သားရယ် "

ဒေါ်မိုးစမ်း အသိစိတ်ပျောက်ကာ အထိအတွေ့ နောက် လိုက်ပါနေမိတော့၏။ ပေါင်တန် တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေး နှစ်ဖက်အား ဖြဲကာ တအီးအီးဖြင့် စုပ်သပ်ရင်း စောက်ပတ်အယက်ခံနေလိုက်၏။ 

ဒုတိယ အိမ်ထောင် ပျက်ကတည်းက သူမ လက်နှင့်သာ ဖြေဖျောက်ခဲ့ရသော စောက်ဖုတ်မှာ ခုလို အယက်မခံရသည်မှာ နှစ်အတော်ကြာနေခဲ့သည်။ လောလော လတ်လတ် စောက်ပတ်  ယက်ပေးနေသူမှာ သူစိမ်း မဟုတ်ပဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက ထိန်းကျောင်းလာသော လင်ပါသားလေး ဖြစ်နေသဖြင့် စိတ်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်သော ဝေဒနာလေးများ ခံစားနေရပြန်၏။

ရဲထွန်းမှာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ အထက်အောက် လျှာဖျားလေးဖြင့် ဖိထိုးယက်ကာ အပေါ်ဘက် ခေါင်းထောင်နေသော အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ရာ ဒေါ်စမ်းမိုး တကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားတော့သည်။

" အားးး  … သေပြီ သေပြီ … ရှီးးးး  ကျွတ်ကျွတ် … လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ … သားလေး … အင့် "

ရမ္မက်စိတ်များ ငယ်ထိပ် ရောက်လာသဖြင့် အနီးနားမှ ပန်းကန်စင်၏ ဒုတိယ ထပ်အား လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီး ကော့ပေးထားလိုက်၏။ လင်ပါသားလေးရှေ့ ဖင်ကုန်းပေးထားရာ ရှက်လည်းရှက် ခံလည်းခံချင် နေရှာသည်။

" ဗျစ် …  အ  …… ဗြိ  … ဇွပ် …… အ   အ … ဘွတ် … အမလေးးး ……… ကျွတ်ကျွတ် …  အ "

စောက်ရည်များရွှဲနေသော ဒေါ်မိုးစမ်း စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးဝင်လာရာ လီးထိပ်က  သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိသဖြင့် အကနဲ့ ညည်းလိုက်မိ၏်။ စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်သွားသော်လည်း နှစ်အတော်ကြာ ဝေးနေသော  ကာမအရသာလေး အပြည့်အဝခံ ရရှိလိုက်ရပြန်သည်။

ရဲထွန်း လီးပြန်မထုတ်ခင် ဆီးခုံးနှင့် ဖင်သားကြီး ကပ်လျက် အနေထားဖြင့် ဖင်ရမ်းကာ ကပ်ပွတ်ပေး၏်။ ရဲထွန်း ညာလက်မှာ ပေါင်ခြံထဲသွင်းကာ  မာခဲနေသော စောက်စိလေးအား ဖိချေလိုက်သဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်း ခေါင်မော့ တက်လာရ၏။

" အားးး  …  ထွားလိုက်တဲ့ လီး… သားအဖေထက်ကို ကြီးနေတာ …  အားရစရာကြီး … ရဲထွန်း ရယ် "

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ပန်းကန်စင် ပေါ် လက်ထောက်ရင်း ခါးခွက်ကာ ဖင်ကြီး နောက်တိုးရင်း ရဲထွန်း လီးအား စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ကာ ဝိုက်ပေးပြီး မျက်လုံးလေး စင်းနေတော့၏။ လင်ပါသားလေး၏ လီးအရသာအား ခံယူကာ ကာမစိတ်များ ထကြွလျက်ရှိသည်။

" အ …… အင့် ……  ဗြွတ် စွပ် …… အမလေးးး  … ဘွတ်  ဘွတ်   … ဖွပ် …  ဗျစ်  … အားးး  အားးး …  ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် … ဒီလို မခံရတာ ကြာလှပါပြီ …   အ    အ  …  ဟင်း ဟင်း "

.........................................................

အခန်း ( ၄ )

ရဲထွန်းမှာ စောက်ပတ်ထဲ လီးအရင်းထိ မြုတ်ကာ ဖိကြိတ်လိုးပေးစဉ် ဒေါ်မိုးစမ်း အရသာ ထူးကဲကာ စောက်ခေါင်းထဲမှစောက်ရည်များက လီးအရင်း လမွှေးများပေါ်ပါ ရွှဲနှစ်လာတော့သည်။အရှိန်ရလာသည်နှင့် နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေသော ဒေါ်မိုးစမ်း ဖင်ကြီးအား ဆုပ်ကိုင် ညှစ်ချေကာ မီးပွင်မတတ် ဆွဲလိုးပစ်၏။

"  အ … အ … အမလေးးး "

လင်ပါသားလေး၏ မနားတမ်း လိုးချက်များအောက် စီးမျောရင်း စောက်ခေါင်း တခုလုံး ယားတက်လာကာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာခဲ့သည်။ အလိုးခံရတာလည်း မဝသေးသဖြင့် စောက်ရည်များ ပန်းမထွက်အောင် ကြိုးစား ထိန်းနေရပြန်၏။

" ဒေါ်လေးမိုး … ဒီဘက်လှည့် "

လီးအရသာ ခံယူနေစဉ် ရဲထွန်းမှာ နောက်မှ လိုးရင်းတန်းလန်း လီးဆွဲထုတ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ခိုင်းသဖြင့် စိတ်ထဲ ဇပ်တငမ့်ငမ့်လေး ဖြစ်သွားရသည်။

ဒေါ်မိုးစမ်း လှည့်လိုက်သည်နှင့် အနည်းငယ် အိတွဲနေသော နို့အုံနှစ်ဖက်မှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင် ၂ ခုက မာခဲ့နေလေ၏။ပေါင်တန် ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီး ၂ ဖက်အား စိကာ စောက်ဖုတ်အား ညှပ်ထားရင်း ရဲထွန်းနှင့် အကြည့်မဆုံအောင် မျက်နှာ လွဲထားလိုက်ပြန်သည်။ပေါင်စိထားသဖြင့် ဆီးခုံးပေါ်မှ အမွှေးများသာ မြင်နေရ၏။

" ဒေါ်လေးမိုး … ပေါင်ဖြဲပေးလေ "

" အာ … သားကလည်း … လိုးမှာဖြင့် လိုးလေ … မကြည့်နဲ့တော့ "

" ပေါင်က စိထားတော့ … လိုးမရဘူး … ဒေါ်လေးမိုးရယ် "

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် ရဲထွန်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့လိုးရန် ပေါင်ဆွဲအဖြဲ ပွက်ကနဲ့ စောက်ရည်များ ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတော့သည်။ ရဲထွန်းရှေ့မို့ ဒေါ်မိုးစမ်း မျက်နှာလေး ရဲတွတ်နေ၏။ လင်ပါသားလေးရှေ့ စောက်ရည်များ ထွက်ကျနေသဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်အား ညှစ်ထိန်းထားရာ ပေါင်ဖြဲလိုက်သည်နှင့် ထိန်းမရအောင် စီးကျနေတော့သည်။

" ဟင် … ဒေါ်လေးမိုး အဖုတ်ထဲက … အရည်တွေ …… "

" ကဲပါ … ဆက်လိုးမှာဖြင့် လိုးပါဆို "

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခံလည်းခံချင်လှပြီမို့ ရှက်ရှက်နှင့် စကားပြောရင်း ရဲထွန်းလီးအား ဆွဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားဖြင့် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ တေ့ပေးလိုက်၏။ ထို့နောက် ရဲထွန်း၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအောက် စောက်ရည်များ အကြိမ်ကြိမ် ပန်းထုတ်နေရရှာသည်။ နောက်ပိုင်း သမီး ၂ ယောက်လုံး မရိပ်မိအောင် တိတ်တခိုးလေး အလိုးခံနေတော့၏။

.........................................................................................

" ဝှီး … ဘုတ် … ဘုတ်   ဘုတ် "

ခုလည်း မနေ့ည ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေ တဦး၏ နာရေးအိမ်သို့ လူမရှိသဖြင့် သမီးအငယ်မနှင့် ညအိပ် ကူစောင့်ပေးကာ အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် အဝတ်လျှော်နေတော့သည်။ 

လက်ရိုက်ဒုတ်ဖြင့် အဝတ်အစားများအား  ရိုက်ဖွပ် လျှော်လိုက်တိုင်း ရေတပိုင်း စိုနေသော ထမိန် အောက်မှ ဖင်သားစိုင်ကြီး တုန်ခါသွား၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း တုန်ခါနေသော ဖင်ကြီးအား ကြည့်ရင်း ရဲထွန်း ရေတိုင်နား လျှောက်လာခဲ့သည်။

" ဒေါ်လေးမိုး "

"  ဟော … ကာလနဂါး … ခုမ ထလာတာပေါ့ "

ရဲထွန်းမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ဘေးနား ငုတ်တုတ်ထိုင်ရင်း ပေါင်ကြားအား ၂ချက် ၃ချက် ကုတ်ကာ အိမ်ဘက် မျက်လုံး ကစားလိုက်၏။ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ဘေးနား လာထိုင်သော သားဖြစ်သူ ရဲထွန်းအား ခေါင်းငဲ့ကြည့်ရာ သူမ ရင်လျားထားသော ထမိန်အတွင်းမှ တင်းကြွနေသော နို့အုံကြီးအား အငမ်းမရ ကြည့်နေသော ရဲထွန်း မျက်လုံးများနှင့် ဆုံမိတော့၏။

"  ဒေါ်လေးမိုး … ညီမလေးရော  … အလုပ်သွားပြီလား "

" မိသွယ်က ငါ့သားနိုးပြီး စက်ဆိုင် သွားပြီလေ … အငယ်မက … ညက ဒေါ်လေးနဲ့ နာရေးအိမ် ကူ စောင့်ပြီး မနက်လင်းလို့ ပြန်လာတာနဲ့ အိပ်နေပြီ … အလုပ်နားမယ် ပြောတယ် …  ဘာလုပ်မလို့တုန်း "

စကားပြောရင်း ရဲထွန်း မျက်လုံး အစုံမှာ ဒေါ်မိုးစမ်း ကိုယ်လုံးအောက်မှ မခွါပေ။

" ဒါကြီးကြောင့်ပေါ့ … ဒေါ်လေးမိုးကလည်း "

" ဟင်… နင်ကလေ … နင့်အဖေတိုင်းပဲ … ခ်ခ် ခ်ခ် … လူနိုးတာနဲ့ … လီးနိုးတာ စောစော စီးစီး …  လီးတောင်နေတာ  "

ဒေါ်မိုးစမ်းတယောက်  လင်ပါသားဖြစ်သူ ရဲထွန်းမှ  ထိုင်လျက်အနေထားနှင့် ပုဆိုးအောက်နားစ လှန်ပြသဖြင့် ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်သွားရ၏။ လျှော်လက်စ အဝတ်များအား ခဏ ရပ်ကာ အိမ်ဘက်သို့ သမီးအငယ်မ နိုးများလာမလားဟု မလုံမလဲ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။

" ခဏလေးပါ … ဒေါ်လေးရာ … အိမ်ထဲ သွားရအောင် "

" ဟာ … အငယ်မ အိပ်နေတာလေ … သားဟာကြီး … ပြန်ဖုံးထား… တော်ကြာ သမီးလေး ထွက်လာရင် … မကောင်းဘူး "

" လုပ်ပါ … ဒေါ်လေးရာ … ညကတည်းက … လိုးချင်နေတာ … နာရေးအိမ် သွားအိပ်တော့  … မလိုး လိုက်ရဘူး "

ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် သမီးအငယ်နှင့် နာရေးအိမ် သွားအိပ်ရာ မလိုးလိုက်ရသဖြင့် ခုမနက် အစောကြီး ပူဆာ နေသော ရဲထွန်း မျက်နှာအား စိုက်ကြည့်နေ၏။ သို့သော် ညက သွယ်သွယ်မိုးနှင့် လိုးခဲ့သည်ကိုတော့ မသိရှိခဲ့ပေ။

" ဟော … ကိုရဲ နိုးနေပါလား … ညီမလေးကျ မနိုးကြဘူး … သားအမိ ၂ယောက် ဘာတွေ ထိုင်ပြောနေတာတုန်း "

ရဲထွန်း ပူဆာနေချိန် အိမ် နောက်ဖေး တံခါးပေါက်မှ ရေတိုင်ဆီသို့ ထမိန်ရင်လျားရင်း တဘက်အနွမ်းလေး ရင်ဘတ်ဖုံးထားသော ညီမဖြစ်သူ ခင်ခင်မိုး လမ်းလျှောက်လာ၏။  ခင်ခင်မိုး မှာ အရပ် မနိမ့် မမြင့် သေးသွယ်ခါးလေးနှင့် တောင့်တင်းသော ဖင်သားစိုင်များမှာ အမဖြစ်သူ သွယ်သွယ်မိုးလို ကော့ထွက်နေသည်။

"  ဟိတ် … သားဟာကြီး အမြန်ဖုံးလေ … သမီး လာနေပြီ "

ရေလဲ ထမိန်လေး ကိုင်ရင်း လျှောက်လာသော ခင်ခင်မိုးအား ငေးကြည့်နေသော ရဲထွန်းအား ဒေါ်မိုးစမ်း သတိပေးလိုက်ရသည်။

" အေး … ညီမလေးရေ … အကို့လည်း မမသွယ် နိုးလို့  နိုးတာဟ … ဒေါ်လေးက … မိုးကုန်ရင် … အိမ်ပြင်မယ် ပြောလို့ … … စကားပြောနေကြတာ "

" ကောင်းတာပေါ့ … မိုးရွာရင် အမိုးက မလုံတော့ဘူး … ဖြစ်သလို အိပ်နေရတာ … အိမ်ခေါင်မိုး သွပ်ပြားပါ လဲပေး အမေ "

ခင်ခင်မိုး တယောက် အကိုဖြစ်သူ ရဲထွန်းအား ပြောရင်း မိခင်ဖြစ်သူ ကို တဆက်တည်း လှမ်းပြောနေလိုက်၏။

" ဟဲ့ … ရဲထွန်း … ဒေါ်လေး ဆပ်ပြာမှုန့် ယူပေးဦး "

ခင်ခင်မိုးမှာ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မိုးစမ်းဘေးမှ ရေဝင်ချိုးရာ ရဲထွန်းမှ ငမ်းနေသဖြင့် ပေါင်ပုတ်ကာ သတိပေးရင်း ဆပ်ပြာမှုံ့ ယူခိုင်းလိုက်ရသည်။ ရဲထွန်း မယောင်မလည်ဖြင့် ရေဘုံပိုင်နားမှ ထကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွား၏။ ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ရဲထွန်း ထရပ်သည်နှင့် အဝတ်လျှော်နေရာမှ ပုဆိုးအတွင်းက လီးအား ခိုးကြည့်လိုက်သည်။

" သမီး … မြန်မြန်ချိုးနော် … အလုပ်နောက်ကျနေမယ် …  အမေ … ရဲထွန်းကို … ဆပ်ပြာမှုံ့ ယူသာခိုင်းရတာ တွေ့မယ်မထင်ဘူး … မီးဖိုခန်းက ကြောင်အိမ်ထဲမှာ "

ဒေါ်မိုးစမ်း အိမ်နား လျှောက်လာသည်နှင့် ရဲထွန်းမှာ အိမ်ထဲဆွဲခေါ်လိုက်၏။

" မြန်မြန်လေး စုပ်လိုက် … ဒေါ်လေး … ညီမလေး ရေချိုးနေတုန်းလေး … ဂွင်းထုလိုက်မယ် "

နောက်ဖေး တခါးလေး စိရင်း ဒေါ်မိုးစမ်းအား ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းကာ မျက်နာရှေ့ လီး ကပ်ပေးနေသည်။ ပါးစပ်နား လီးကြီး ရောက်လာ သည်နှင့် ဒေါ်မိုးစမ်း ပျို့တက်လာရ၏။ ရဲထွန်း ပေါင်ကြားထဲမှ လချီးနံ့ ပြင်းပြင်းက သူမနှာခေါင်းဝထဲ တိုးဝင်လာသည်။

" ဝေါ့ … နံစော်နေတာပဲ … သားရယ် "

" နေသိပ်မကောင်းလို့ …  ရေမချိုး ဖြစ်တာ … ၃ ရက်ပဲ ရှိသေးတာပါ "

ရဲထွန်းမှာ စကားပြောရင်း တွဲကျနေသော လဥကြီး၂လုံး အထက်က ထောင်မတ်နေသော လီးအား ကော့ပေးလိုက်၏။ ဒေါ်မိုးစမ်း မှာ လချီးနံ့နှင့်အတူ  ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးအား အသက်အောင့်ကာ ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်ရတော့သည်။ 

ပြောမယ့်သာ ပြောရတာ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် လီးစုပ်ပြီ ဆိုတော့လည်း မလွတ်တော့ပေ လီးထိပ်အား ပါးစပ်ထဲ ထည့်ကာ လျှာဖျားဖြင့် ဒစ်ပတ်ပတ်လည် ဝိုက်ထိုးယက်ပေးရင်း တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်တော့၏။ လျှာဖျားထဲ ကပ်ပါလာသော ရဲထွန်း ဒစ်ကြားမှ လချီးဖတ်များကိုပါ စုပ်ယူ မျိချပစ်တော့သည်။

" အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ … ဒေါ်လေးမိုးရာ … ခဏ ထုတ်ဦး … လရည် ထွက်ကုန် လိမ့်မယ် "

ရဲထွန်း တရှီးရှီး စုပ်သပ်ညည်းရင်း လီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်သည်။

" ဂွင်းထု ပေးရမှာလား "

" မဟုတ်ပါဘူး … ကျနော်လည်း … ဒေါ်လေး စောက်ပတ်ကို ယက်ချင်သေးလို့ "

ပြောပြီး ဒေါ်မိုးစမ်းအား ချိုင်းမှ ဆွဲထူ၍ ဒေါ်မိုးစမ်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်၏။

" သားကလည်း … အငယ်မ ရေချိုးနေတာလေ … တကတည်းနော် "

" ခဏလေးပါ … ဒေါ်လေး ရေစိုနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို … ဟိုးအရင်လို … ယက်ချင်နေတာ "

ရဲထွန်းမှာ ဒူးထောက်လျက် အနေထားဖြင့် မျက်နှာလေး မော့ပြောရာ ပါးစပ်ပေါ်မှ  နှုတ်ခမ်းမွေးထူလဗြစ်များအား ကြည့်ရင်း ဒေါ်မိုးစမ်း ရေစို ထမိန်ကြားမှ စိုစိစိ ဖြစ်နေသော စောင်ပတ်အုံကြီးမှာ တင်းကနဲ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ 

ဒေါ်မိုးစမ်း ရေစိုထမိန်အား ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်ကာ စောက်မွှေးအုံ ထူထူကြီးအောက်မှ မို့မောက်နေသော စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ နှာခေါင်းမြုပ်ရင်း အားရပါးရ ရှုရှိုက်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်အလယ်က နီညိုရောင် ခပ်တွန့်တွန့် အဖတ်လေး ၂ဖတ်အား လျှာဖြင့် ကန်လန့် ယက်ပေးနေ၏။

ရဲထွန်း နှာခေါင်းမှာ အဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲ ရောက်နေသဖြင့် နူတ်ခမ်းမွှေးလေးများက ဘေးနူတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်အား ထိုးမိရာ ဒေါ်မိုးစမ်း တယောက် ဖင်သားကြီးများ ရှုံ့ကာ တကျွတ်ကျွတ်ဖြင့် စုပ်သပ်နေရပြန်သည်။

" အားးးးးး   …    အ  …… ကျွတ်ကျွတ် … ယက်စမ်းဟာ … ယက်ယက် … အမလေးးးး   မ ရ တော့ ဘူး … သားရယ် … အငယ်မ ရှိပါတယ် … လာလာ … ဒီဘက် "

ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ စောက်ပတ်ယက်ပေးနေသော ရဲထွန်း ခေါင်းအား တွန်းခွာကာ နောက်ဖေး တံခါးနားမှ သူမ အိပ်ခန်းဘက် ထမိန်အား လက်မှ ကိုင်ကာ ဆွဲခေါ်လာတော့၏။ ပြတင်း တံခါး  အသာလေးဟကာ သမီးဖြစ်သူ ရေချိုးနေသည့် ဘုံဘိုင်းအား ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ရဲထွန်းအား ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ ပုဆိုး လှန်ကာ တက်ခွ ပစ်၏။ ပက်လက်အနေထားဖြင့် အပေါ်ထောင်မတ်နေသော လီးပေါ် စောက်ပတ်ဖြဲကာ ိုဖိထိုင်ချပစ်လိုက်သည်။သမီးဖြစ်သူ ဝင်လာမှာလည်း စိုးရိမ်နေသဖြင့် ရေဘုံပိုင်ဘက် ကြည့်ရင်း ထိုင်ချရာ အနည်းငယ် စိတ်လောသွားလေ၏။

" ဗျစ်   ဗျစ် … စွပ် …… အ …  အား …… အီး … ဟင့် ဟင့် "

ထိုင်ချလိုက်သည်နှင့် ရဲထွန်း လီးကြီးမှာ တင်းကျပ်စွာ တိုးဝင်လာခဲ့သည်။ ဖင်မကြွရဲပဲ ရဲထွန်း လမွှေးများပေါ် စောက်ရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်အထိ ကြိတ်ပွတ်နေပြန်၏။ 

စောက်ရည်များ အိုင်လာကာ အတွင်းထဲ ခပ်စီးစီးလေး ဖြစ်လာမှ ဖင်ကြီး ကြွကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိချလိုက် ပြန်ကြွလိုက်ဖြင့် လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာအောင် လုပ်နေရှာသည်။ ရဲထွန်း ပင့်လိုးပေးသည်နှင့် ဟန်မဆောင်နိုင်လောက်အောင် ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရင်း မျက်လုံး မိတ်ထားလိုက်၏။

" အားးးး  အားးးး … ဟုတ်တယ် … မညှာနဲ့ …… သားလေး …… လိုးလိုး … အ   အားးး … အာ   ကျွတ်ကျွတ် ………… ဆောင့် လိုး သားလေး … အင်း   ဟုတ်တယ် …  အမလေးးး  အင်းဟင်း … ကောင်းလိုက်တာ "

ရဲထွန်းလီးကြီး ဝင်လာတိုင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများအား ဒစ်ကြီးမှ ချိတ်ဆွဲ ပွတ်တိုက် နေသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာလည်း ဖင်ကြီး နောက်ပြစ်ကာ  ခါးကာ့ပြီး  နဖူးကြောလေး ထောင်လာကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေး ကိုက်ရင်း တအီးအီး ညည်းအော်နေတော့သည်။ လီးအရသာ တွေ့လာသည်နှင့် စုပ်သပ် ငြီးငြူနေ၏။အရှိန် ရနေစဉ် နောက်ဖေး တံခါး ဖွင့်သံကြားရသဖြင့် ဒေါ်မိုးစမ်းမှာ ခွလိုးနေရာမှ အမြန်ထကာ ရေစို ထမိန်အား ရင်လျား၍ လူချင်း ခွဲလိုက်တော့သည်။ 

ခင်ခင်မိုး ဖီးလိမ်း ပြင်ဆင်၍ အလုပ်သွားစဉ် ရဲထွန်းတို့ ဆက်မလိုးဖြစ်တော့ပေ။ ယောက္ဖဖြစ်သူ ဖြိုးသူ အိမ်ပြန်ရောက်လာသဖြင့် ၂ ယောက်သား ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေရသည်။ ဒေါ်မိုးစမ်း အဝတ်များ ပြန်လျှော်နေချိန် ရဲထွန်းမှာလည်း ထော်လာဂျီ စက်နိုးကာ ဂိတ်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။

ဖြိုးသူမှာ  အသက် ၃၁ နှစ်ခန့်ရှိပြီး အသားညိုညို ဒေါင်ကောင်းကောင်းဖြစ်၏။ သွယ်သွယ်မိုးမှာ အရင် ယောင်္ကျား ဆုံးပြီး ၁နှစ်အကြာ ဖြိုးသူအား လက်ထပ်ခဲ့၏။  ဖြိုးသူမှာ သွယ်သွယ်မိုးနှင့် လက်ထပ်ပြီး မိဘအမွေ မြေဝိုင်းလေး ရောင်းကာ  ထော်လာဂျီ တစီး ဝယ်ပြီးအငှားလိုက်ရင်း သွယ်သွယ်မိုးတို့အိမ် တက်နေတော့သည်။

မုဆိုးမ တယောက်အား လက်ထပ်ခဲ့သော ဖြိုးသူမှာ လီးသေးသည့် အပြင် အရက်ခွက်ပုံး ချရင်း သွယ်သွယ်မိုးအား ကာမစည်းစိမ်များ မပေးစွမ်းနိုင်တော့ပေ။ ညနေပိုင်း သွယ်သွယ်မိုး ပြန်လာချိန် အခန်းထဲ ခေါ်ကာ မပျော့မမာ ဖြစ်နေသော လီးဖြင့် လိုးနေရှာ၏။

" ဘွတ် … ဗြွတ် … ပလွပ် … အာကွာ … ဆောရီး … မသွယ်ရာ "

လိုးနေစဉ် လီးက ပျော့လာပြီး ခဏတိုင်း ကျွတ်ထွက်နေသဖြင့် ဖြိုးသူမှာ မယားဖြစ်သူအား တောင်းပန်ရင်း မျက်နှာပျက်နေရ၏။

" ရပါတယ် … ကိုဖြိုးရယ် … မသွယ် စုပ်ပေးမယ် … ပါးစပ်ကို လိုးလိုက်နော် "

ဘုံခုနှစ်ဆင့် ( အတွေးပင်လယ်ပြာတွင် ရေးသားသည်။ )

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>