အချစ်နတ်ဆိုး အပိုင်း ( ၂ )
ရေးသားသူ - Steven Job
နောက်နေ့ကျတော့ မနေ့က ချုပ်ရိုးဖြုတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးလေးကို ဝတ်ပြီး စောစော ထွက်လာခဲ့တယ်။
“ ရွှေမှုံရေ ငါရောက်ပြီဟေ့ ”
“ အမေ သမီး လိုက်သွားတော့မယ် ”
“ အေးအေး သမီး ”
“ အမေ.ဒီနေ့ နေ့လည်စာကို အပြင်မှာစားဖို့ ထုပ်ခဲ့တယ် ”
“ အေး..အေး သမီး"
“ မောင်လေးရယ် မြန်မြန် တတ်အောင်သင်ပေးလိုက်တော့၊ သူက ဆိုင်ကယ်ရူး.ရူးနေတာ ”
“ ဟုတ် အမ၊ဒီနေ့တော့ တနေကုန်သင်ပေးလိုက်မယ် ”
ကျနော်လည်း ရွှေမှုံကို တင်ခေါ်လာပြီးတာ လမ်းဘက်ထွက်ခဲ့တယ်၊၊ ရွှေမှုံက အိပ်ရာကထလာပြီး နံနက်စာစားပြီးထွက်လာတယ်၊၊ ညအိပ်လုံချည် ပါးပါးလှပ်လှပ်ကလေးနှင့်ပေါ့။ တာလမ်းမကြီးပေါ်ရောက်တော့ မြို့ဘက်ကို ဦးမတည်ဘဲ လူရှင်းတဲ့ ဘက်ဦးတည်လိုက်တယ်။
“ လာ ရွှေမှုံ ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်တော့ ”
“ ဦး ဟာကြီးက မနေ့ကလို ထောက်နေအုံးမယ် ”
“ လာပါ မနေ့ကလိုပဲထိုင်၊တက်တော့ ရပြီဆိုမှ ထိုင်ချလိုက် ”
“ ဟုတ်ကဲ့"
ဆိုပြီး လက်ကိုင်ကို ကိုင်ကာ ခွလေသည်။ကျနော်က သူရှေ့ကို လှည့်ပြီး ခွရပ်တုန်း လီးကို ချုပ်ရိုးပေါက်မှအပြင်ကို ထုတ်ပြီး
“ ရပြီ ရွှေမှုံထိုင်တော့ ”
ရွှေမှုံလည်း ထိုင်ချလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်ကို မောင်းပြီး ထွက်ခဲ့တယ်၊၊ ပထမတော့ လီးက သိပ်မတောင်တော့ ရွှေမှုံက ပုံမှန် စီးလို့ရပေမယ် ချိုင့်ဆောင့်လို့ တဖြေးဖြေး တောင်လာတဲ့အခါ ရွှေမှုံက ရှေ့ကို ပိုကုန်းတယ်၊၊ ကျနော်က မနေ့ကထက် ပိုပြီး အထိအတွေ့ ကောင်းသလို လီးက ပိုတောင်လာတယ်။
သိပ်အကြာကြီး မမောင်းရသေးဘူး ။ ရွှေမှုံက မောသလို ဖြစ်နေပြီး တံတွေးတွေ မြိုချပြီး စိတ်လှုပ်ရှားလာတာပေါ့။ ရွှေမှုံဆီက အရည်ထွက်သလို ကျနော့်ဆီကလည်း အရေတွေ ထွက်လာတယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ ရွှေမှုံလုံချည် ရွှဲလာသလို ကျနော့်လီးက ရွှေမှုံဖင်ကြားထဲ ပိုဝင်လာတယ်။
“ ဦး ရွှေမှုံမောလာပြီ ”
“ ဟင် ဘာလို့လဲ ”
“ ရေငတ်နေလို့၊ အာလည်းခြောက်တယ် ”
“ အေး ဒါဆိုလည်း ရေသောက်လေ၊မောနေရင် ငါ့ဆီမှာ မှီနေပေါ့ ”
“ အင်း ”
ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ် ရပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ကို ဒေါက်ထောက်လိုက်တယ်။ ရွှေမှုံဆင်းသွားပြီး ကျနော့်အပေါ်မှီနေတယ်။ သူ့ဖင်မှာတော့ ကွက်နေပြီလေ။ရွှေမှုံ၊ ညည်းဖင်မှာ ကွက်နေပြီ။
“ ဦးဟာကြီးက ထောက်နေတော့ ရွှေမှုံမှာ နေရတာ မောသလို ရေငတ်နေသလို ဖြစ်နေတာပေါ့ ”
“ နေရတာ ကောင်းလား ”
“ အင်း တမျိုးကြီးပဲ ”
“ ဒီလို လုပ်ပါလား နင့် လုံချည်တွေမှာ ပေတယ်၊ ဒီအခေါက် လုံချည် မ ထိုင်လေ ”
“ အာဖြစ်ပါ့မလား ”
“ ငါက နောက်တစ်ခေါက် နှစ်ခေါက်လောက် မောင်းပြီးရင်မြို့ပြင်မှာ ဆီသွားထည့်မှာ။ နင့်လုံချည်မှာ ကွက်နေရင် လူမြင်မယ်လေ ”
“ အင်း..အဲဒါဆို အဆင်ပြေတယ်၊အဝှာတော့ မဖြစ်ဘူး မဟုတ်လား ”
“ ဘာမှ မဖြစ်ဘူး ..ဒီမှာနှစ်ခေါက်မောင်းပြီးရင် လက်လွတ် မောင်းကြည့်မယ်လေ ”
“ သမီး ကြောက်သေးတယ် ”
“ မကြောက်နှင့် နင့်ကို ဖက်ထားပေးမယ်လေ ”
“ အင်း ဒါဆို သွားကြမယ် ”
“ ကဲ ငါ အရင် ဆိုင်ကယ်အပေါ်တက်မယ် နင်ခွပြီး လုံချည်လေး ငါ မပေးမယ် ပြီးတော့ ထိုင်ပေါ့ ”
ကျနော်လည်း တဖြေးဖြေး ကျုံးသွင်းရတာပေါ့။ သူ ဆိုင်ကယ်ပေါ် တက်ခွတော့မှ ကျနော်လည်း လီးကို အပြင်ထုတ်ပြီး သူ့ လုံချည် မလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကယ် စက်နိုးပြီးထွက်တော့ ကျနော့် လီးက အရမ်း တောင်နေပြီ။ ရွှေမှုံမှာလည်း အတွေ့အကြုံ တစ်မျိုး ရပြီလေ။ဆိုင်ကယ်ဆောင်လေ ဖင်ကြားထဲ လီးဝင်နေလေ။
“ ရွှေမှုံ ကောင်းလား ”
“ အင်း..ကောင်းတယ် ”
ကျနော်လည်း တပတ်လောက်ပတ်ပြီး လက်တဖက်ကို သူ့ခါးကို ဖက်ပြီး တဖက်တည်းနှင့် ထိန်းမောင်းတယ်၊ရွှေမှုံ ထိန်းပြီး ရှေ့ကို အားစိုက်ပြီး ကုန်းမောင်းတယ်လေ။ ကျနော်က ခါးကို ဖက်သလိုနှင့် အောက်ကို လက်လျှော့ချပြီး ဆီးခုံကို ပွတ်ပေးတယ်။ရွှေမှုံမှာ ရှေ့ကို အာရုံစိုက်ပြီး မောင်းနေရလို့ အဖုတ် ကိုင်တာတောင် မပြောနိုင်တော့ဘူး။
တချက်တချက် လက်နှစ်ဘက်လုံး လွှတ်ကြည့်တယ်။ လွှတ်ကြည့်တဲ့ လက်တဖက်ကို နို့ကို လှမ်းကိုင်ပေးတယ်။ ရွှေမှုံဆီက အရည်တွေ ထွက်ပြီး ရွဲနေသလို ချိုင့်ဆောင့်ပြီး ကျနော်လည်း သုတ်ထွက်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း သုတ်ထွက်သွားတော့ လူရှင်းတဲ့ ဇရပ်ဖက်ကို ဦးတည်မောင်းလိုက်တယ်၊၊
“ သမီး အားလုံး စိုရွှဲနေပြီ လုပ်ပါအုံး ”
“ ကဲလာ ဟိုဖက် ဇရပ်အကွယ်မှာ ဦးသုတ်ပေးမယ် ”
“ သမီးဘာသာ သုပ်လိုက်မယ် ”
“ သုတ်စရာ ဦးပုဆိုးပဲ ရှိတယ်၊ ဦး သုတ်ပေးပါ့မယ် ”
ဇရပ် အကွယ်လည်းရောက်ရော ကျနော်က
“ ကဲလာ.ရွှေမှုံဦးသုတ်ပေးမယ် ”
ဆိုပြီး ပုဆိုးစကို ဆွဲလိုက်တယ်။ ရွှေမှုံက မတ်တပ်ရပ်နေတော့..
“ ရွှေမှုံ ခြေထောက် ကားလိုက်ပါလား ”
ရွှေမှုံ ခြေထောက် ကားရပ်ပေမယ့် ပုဆိုးစ ဆွဲသုတ်ရတာ အဆင်မပြေဘူး။
“ ရွှေမှုံရေ သုတ်ရတာ အဆင်မပြေဘူး ”
“ အိပ်လိုက်ပါလား၊ ပြီးတော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်လိုက်နှော် ”
“ ဟင်..ဦးက ဘာလုပ်မလို့လဲ၊ သမီး မျက်လုံး မှိတ်နေတုန်း အဝှာ မလုပ်ရဘူးနှော်၊လုပ်ရင် အမေနှင့်တိုင်မှာ ”
“ မလုပ်ပါဘူး ဦးက ဒီလို သုတ်လို့ မရဘူးလေ၊ပုဆိုးချွတ်ပြီးသေချာသုတ်မှ ဖြစ်မှာပေါ့ ”
“ ဦးကလည်း ရှက်စရာကြီး ”
“ အမလေး ယိုသူမရှက် မြင်သူ ရှက်နေပြန်ပြီ ”
“ ကဲအိပ်လိုက်၊အိပ်လိုက် ”
ရွှေမှုံလည်း ကြမ်းပြင်ဖုန်ခါပြီး လှဲမလို့ လုပ်ချိန် ကျနော်က ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။
“ ဟာ..ဦးကလည်း ဒီမှာ ဖုန်ခါတုန်းရှိသေးတာ ”
“ အေးပါ.ငါစိတ်လောသွားလို့ ဘာလဲ မမြင်ဖူးလို့လား ”
“ မြင်ဖူးပါတယ်၊ ဖေဖေ သာအေး အိပ်ပျာ်တုန်းက ပေါ်နေလို့ ”
“ အဲဒါဆို ဘယ်သူ့ဟာက ပိုကြီးလဲ ”
“ ဦးဟာက ပိုကြီးတာပေါ့ ”
“ ကဲပါ.မြင်ဖူးရင်လည်း မျက်လုံး မှိတ်မနေနှင့်တော့၊ ဦးသုတ်ပေးမယ် ”
ကျနော်လည်း ရွှေမှုံလုံချည်ကို လှန်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။
“ အားး လှလိုက်တာ ရွှေမှုံရာ ကိုက်စားချင်စရာကြီး ”
“ အဖုတ်ကိုများ ကိုက်စားရတယ်လို့ ဦးကလည်း ”
“ တင်စားတာပေါ့ တကယ်ဆို လှလွန်းလို့ လျှာနှင့်ယက်ချင်တာ ”
“ ဟာဦးကလဲ ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး ”
“ ဟ..တကယ်ပြောနေတာ၊နင့် ဖင်ကို ငါ့ဟာနှင့် ထောက်တာထက် အဆတစ်ရာ သာတယ်၊နင် ဆွေမျိုးတောင် မေ့သွားမှာ ”
“ ဦးကတော့ ပိုပြီ ”
“ မပိုပါဘူး နင် အယက် ခံကြည့်ပါလား ”
“ အာ.ဦးကလည်း ”
“ ငါနှင့်ကို မလိုးပါဘူး၊ နင် အရသာရှိအောင် ယက်ပေးချင်တာ ”
“ ဦး တစ်ကယ် မလိုးရင်လုပ်ပေါ့၊ လိုးရင်တော့ အဖေနှင့်အမေ့ကို တိုင်ပြောမယ် ”
“ ဒါတော့ မပြောဘူးမလား ”
“ သမီးကောင်းရင် မပြောဘူး ”
“ အေးဒါဆို ငါလုပ်ပေးမယ် ”
ဆိုပြီး ပုဆိုးစနှင့်သုတ်လိုက်ပြီး လျှာနှင့် ယက်ရန် ရွှေမှုံ ဒူးကို အပေါ်မြှောက်ပြီး ကွေးတင်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်စစ်လေးရဲ့ အဖုတ်မို့ ဖောင်းကြွနေတဲ့အပြင် အမွေးနုနုလေးတွေ ယှက်သန်းပြီး နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရဲတွက်နေတာဗျာ။ ကျနော်လည်း အဆင့်တစ်ခု အောင်မြင်ပြီဆိုပြီး ဝမ်းသာအားရနှင့် အဖုတ်အကွဲကြောင်း တလျောက်လျှာနှင့်ယက်လိုက်သည်။
“ အားးးရှီးးးးရှီးးးရှီး ”
ကျနော်က အဖုတ်အောက်ခြေက စ ယက်ပေးလိုက်ရာ ရွှေမှုံမှာခါးကို အပေါ်ကြွလာပြီး.တရှီးးရှီးးနှင့် အော်လေသည်။ ကျနော်လည်း အဖုတ်နုတ်ခမ်းသေးလေးအား ထပ်မံယက်လိုက်ရာ ရွှေမှုံမှ ာတွန့်လိမ်ပြီး ကျနော့် ဆံပင်အား ဆွဲလေသည်။
“ ရွှေမှုံ ကောင်းလား ”
“ အား ကောင်းတယ် ”
ကျနော်လည်း ရွှေမှုံအဖုတ်အားလက်နှင့် ထိုးသွင်းလိုက်ရာ
“ အားး ဦးဘာလုပ်တာလည်း ”
“ လက်သွင်းတာပါ ”
ကျနော်က လက် အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်ရာ
“ အားး အရမ်းကောင်းတာပဲ ဦးရယ် ”
ကျနော်လည်း ရွှေမှုံ ရဲ့ ကာမဖူးအစေ့ကို ဖြဲပြီးစုပ်ဆွဲလိုက် လျှာနှင့်ထိုးလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။
“ အားးကောင်းလိုက်တာ........အား ”
ကျနော် ငါးမိနစ်ခန့်မှုတ်ပေးလိုက်ရာ ရွှေမှုံ တစ်ယောက်တွန့်လိမ်ပြီး
“ ဦးထွက်ကုန်ပြီ၊အားထွက်ကုန်ပြီ၊အား ”
ဆိုပြီးငြိမ်ကျသွားသည်။
“ ရွှေမှုံ ပြီးသွားပြီလား ”
“ ဘာပြီးတာလဲ ဦး ”
“ အရည်တွေ ထွက်သွားပြီးလားလို့ မေးတာ ”
“ အော် အဲသလိုလား ”
“ ရွှေမှုံ ကောင်းသလား ”
“ ကောင်းတယ် ”
“ ငါလည်း ကောင်းချင်တာပေါ့ဟာ ”
“ သမီးက ဘာမှ လုပ်မပေးနိုင်ဘူးနှော် ”
“ ဘာမှ မလုပ်ပေးနှင့် ငါ နို့စို့ပြီး ကိုယ့်ဘာသာလုပ်မယ် ”
“ အဲဒါဆိုလည်း စို့ ”
ဆိုပြီး အင်္ကျီကို လှန်ပြီး ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်ပေးသည်။ ကျနော်လည်း နုထွားသော နို့ကို စို့ပြီး ဂွင်းတိုက်ပစ်လိုက်ရာ သုတ်တွေထွက်သွားလေသည်။
“ ဦး ဘာတွေ ထွက်သွားတာလဲဟင် ”
“ ရွှေမှုံလိုပဲ ပြီးရင်ထွက်သွားတဲ့ အရည်တွေလေ ”
“ ဦးတို့လည်း အဲလိုပဲလား ”
“ အင်း...မနက်ဖြန်ကျရင် တို့တွေ ထပ်လုပ်ကြမလား ”
“ လုပ်မယ်လေ ”
“ ဒါဆို အခု တစ်ခေါက်လောက် မောင်းကြည့်ပြီး ပြန်ကြမယ် ”
“ အင်းး ဘော်လီ ဝတ်လိုက်ဦးမယ်၊ဝတ်မနေနှင့်တော့ ပြန်ခါနီးကျမှ ချိတ်တတ်ပေးမယ်၊ကဲလာ ”
ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ပြန်မောင်းရတယ်၊ဒီအခေါက်တော့ လက်လွတ်ပြီး မောင်းခိုင်းတယ်။ ကျနော်က နို့ကို ကိုင်ပြီးအဖုတ်ကို နှိုက်ပြီး နောက်က ဖက်လို့ပေါ့။
“ ဦး ယားတယ် ”
“ ဒါမှ နောက်ဘယ်လို မောင်းမောင်း ရမှာလေ ”
အဲဒီနေ့က ရွှေမှုံဟာ လက်ကိုင်ကလေး မနည်းဖြောင့်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် ဂီယာ အချိန်းအပြောင်း မရသေးတော့ ပြောပေးရတယ်၊ ဂီယာ တချက်ပြောင်းတိုင်း ဆိုင်ကယ်က ယိုင်သွားတတ်လို့ ထိန်းပေးရတုန်းပါ။ အဲဒီနေ့က ရေစကြိုဘက်ကို ကျနော်က ဆိုင်ကယ်မောင်းပြီး ဆီသွားထည့်တယ်။ နောက်အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့။
“ ကဲ အမရေ ပြန်ရောက်ပြီ၊ အမသမီးက အတတ်မြန်တယ်၊လက်ကိုင်တော့ မနည်းဖြောင့်လာပြီ၊ တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် ထပ်သင်လိုက်ရင် ရလာမှာ ”
“ ဟေ..ဟုတ်လား ရွှေမှုံမက တော်သားပဲ ”
“ ကဲ အမရေ.ကျနော် အလုပ်ရှိသေးတော့ ပြန်အုံးမယ် ”
“ အေးအေးမောင်လေး မောင်လေးလည်းရွှေမှုံကြောင့် အလုပ်ပျက်ပါပြီ ”
“ ရပါတယ် အမရဲ့ ”
ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ် မောင်းလာခဲ့တယ်။ တကယ်တမ်းမှာ မိမိသမီး အပျိုနုနုထွဋ်ထွဋ်နှင့်အိမ်ထောင်ရှိ ယောက်ျားနှင့် အလွယ်တကူ မလွှတ်သင့်ပါဘူး။ အိမ်ထောင်ရှိ ယောက်ျားဆိုတာ မိန်းမစာမေးပွဲ အောင်မြင်ပြီးသား မဟုတ်လား၊ တောသူ တောင်သားတွေက ရိုးသားကြပြီး အေးဆေး နေတက်ပြီး လူကို ယုံလို့သာ လွှတ်ပေးတတ်ကြတယ်လေ။
ဒီတော့ ဒီအခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံပဲ ကျနော်ကအမိအရ အသုံးချလိုက်တာပါ။ ကျနော်နှင့် ရွှေမှုံဟာနောက်ထပ် သုံးလေးရက်လောက်ဆက် သင်ဖြစ်တယ်။ ရွှေမှုံလည်း ဆိုင်ကယ် မောင်းတတ်လာပြီ။ ကျနော်နှင့်က လူပြတ်တဲ့ နေရာမှာတော့ ခါတိုင်းလိုပဲ လုပ်ဖြစ်တယ်။ ဒီနေ့တော့ ရွှေမှုံ ဆိုင်ကယ် ကောင်းကောင်း စီးတတ်သွားတော့ ရွှေမှုံလည်း ပျော်နေတာပေါ့။
ကျနော်ကတော့ ရွှေမှုံကို ဒီနေ့ မရမက လိုးမယ်ဆိုပြီး လူမမြင်ရတဲ့ ဇရပ်ပျက်ကိုပဲ ခေါ်လာခဲ့တယ်။
“ ရွှေမှုံရေ နောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ဝယ်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာ စီးရတော့မှာပေ့ါ ”
“ ဒါပေါ့ ဦး ”
“ ကဲ လာပါ၊ ဒီနေ့ကတော့ နောက်ဆုံးပဲ၊ ဦးက ရွှေမှုံကို အကောင်းဆုံး အရသာ လုပ်ပေးမယ် ”
“ ခါတိုင်းလိုပဲ လုပ်မှာ မဟုတ်လား ”
“ အင်းလေ ”
“ ဒါဆိုလည်း သမီးခံချင်လှပြီး ဦးယက်ပေးတော့ ”
“ နေဦး အင်္ကျီလေးတော့ ချွတ်ဦး၊ ဦးပုဆိုးအောက်က ခင်းလိုက်မယ်လေ ”
ရွှေမှုံလည်း အင်္ကျီကိုသာမက ဘော်လီပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ ကျနော်က ရွှေမှုံ နို့ကို အရင် စို့ပေးတော့ ရွှေမှုံက အရမ်းဖီးဖြစ်လာတယ်။
“ အင်းးးဟင်းးးအင့် ”
“ ဦးကလည်း အဝှာ အရင်ယက်တာ မဟုတ်ဘူး ”
“ နို့စို့ပြီးမှ အရည်တွေ ထွက်လာတော့ ယက်ရတာ ပိုကောင်းလာမှာပေါ့၊ရွှေမှုံက နို့စို့တာ မကြိုက်ဘူးလား ”
“ အဖုတ်ယက်တာ ပိုကြိုက်တယ်၊ ဦးနို့စို့တာ နို့သီးခေါင်းတွေ ကျိန်းနေပြီ ”
“ အေးပါ ခဏပါ ”
ဆိုပြီး ကျနော် နို့ဆက် စို့ပေးတယ်။ တချက်တချက် စုပ်ဆွဲပြီး လွတ်သွားရင်
“ ပလွတ်..ပလွတ် ”
နှင့်မြည်တာပေါ့လေ။ ပြီးတော့ ကျနော် ရပ်လိုက်ပြီး။
“ ရွှေမှုံ ဦး အဖုတ်ယက်ပြီးရင် နို့ပြန်စို့အုံးမှာနှော် ”
“ စို့လေ.ဦး ”
ကျနော်လည်း အဖုတ်ကို ယက်လိုက် လက်နှင့်အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး အစေ့ကို စုပ်ဆွဲလိုက်နှင့် ငါးမိနစ်ကျော်ကျော် လုပ်လိုက်တာ ရွှေမှုံလည်း ပြီးသွားတယ်၊၊ ကျနော် ရွှေမှုံ့ အပေါ်ကို ဒူးထောက်ပြီး အပေါ်ကနေပြီး နို့စို့ပေးတယ်၊ ရွှေမှုံကတော့ နို့စို့နေတယ်ပဲ ထင်တာပေါ့။ ကျနော်က အဖုတ်အဝနား လီးတေ့ပြီး နို့ကို စို့ပေးတယ်၊၊
“ ဦး..ဦးလီးက သမီးအဖုတ်ထဲ ဝင်သွားအုံးမယ်၊အဲဒါတော့ မရဘူးနှော် ”
“ အေးပါရွှေမှုံရ ဒီမှာ နို့စို့ရင်း အဝကို သွားထောက်မိတာပါ ”
“ ဦးအထဲကို မဝင်စေနှင့်နော်၊ ဝင်သွားရင် အမေ့ကို ပြောမှာ ”
“ ရွှေမှုံရေ အဖျားလေးဝင်ရုံနှင့် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ ဝင်သွားရင်လည်း ဦး ပြန်ထုတ်ထုတ် လိုက်ပါ့မယ် ”
“ အာ အထဲတော့ မဝင်စေနှင့်ဦး ”
“ နည်းနည်းလေးပါ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး၊ဒီမှာ နို့စို့တာ ဇိမ်နှင့်ခံကြည့်ပါဟာ ”
ဆိုပြီး ကျနော် အဝကလေးကို လီးထိပ်ကလေးသွင်းပြီး နို့ကို တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်ရာ ရွှေမှုံမှာ မျက်လုံးလေးမှေးရင်း အရသာခံလေသည်။ ရွှေမှုံမှာ အရသာ ပြန်ရလာပြီး အင်းးဟင်း အင်းဟင်းး ဖြစ်လာမှ လီးကို ရှေ့သို့ ထပ်သွင်းလိုက်သည်။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”
အဲဒီနေရာမှာ တင်းခံနေတယ်၊ကျနော်သိပြီ အပျိုစစ် အမှေးပါးကို ရောက်နေပြီဆိုတာ။
“ အားးးနာလိုက်တာ၊ဦးဆက်မသွင်းနှင့် နာတယ်နာတယ် ”
“ ဆက်မသွင်းပါဘူး ဒီနားမှာ ရပ်ထားမယ်လေ ”
“ အာပြန်ထုတ်ပေး အမေနှင့်တိုင်မှာနှော် ဦး ”
“ ဒီလောက်နှင့် ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ရွှေမှုံရယ် ”
“ ဦးက သမီးကို လိုးနေတာ မဟုတ်လား ”
ကျနော်က ဝင်သလောက် အနေအထားနဲ့ပဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။
“ ဟုတ်တယ် ရွှေမှုံ ဦး မနေနိုင်တော့လို့ပါ ”
“ ဆက်မလိုးပါနှင့်ဦးရေ သမီးနာလို့ပါ၊ ဆက်လိုးရင် အမေကို တိုင်မှာ ”
ကျနော်လည်း မရပ်တော့ဘူး၊ ဆက်ပြီး လိုးထည့်လိုက်တော့
“ ဗျစ်..ဗျစ်...ဖောက် ပြွတ် ”
“ အား.....၀ူး အမလေးနာလိုက်တာ အမေရေ ”
“ အားးးနာလိုက်တာ၊ ငါလိုးမသားကြီး အားနာလိုက်တာ၊ ချွတ်ပေး အခု၊ အားးငါလိုးမသားကြီး.အား ”
ကျပ်ကျပ်တည်းတည်း ဝင်သွားတာကြောင့် အရမ်းကို အရသာရှိလှတယ်။ ကျနော်လည်း ပြန်မထုတ်ပဲ ဆက်ပြီး လိုးပစ်လိုက်တယ်လေ၊ ဒူးက နာပေမယ့်လည်း ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ကျနော်က လူပျိုမဟုတ်တော့ သုံးလေးမိနစ်နှင့် မပြီးဘူးလေ။ ရွှေမှုံလေးက သူအလိုးခံရပြီဆိုတဲ့ အတွေးနှင့် တဟီးဟီး ငိုနေတယ်။ အလိုမတူပဲ အလိုးခံရပေမယ့် အဖုတ်က သူ့အလုပ်သူလုပ်ပြီး ရွှေမှုံ ပြီးသွားတယ်။
အပျိုမကတော့ လီးအရသာ တွေ့သွားပါပြီ။ ကျနော်က မအေးကို နောက်ပိုင်း နာရီဝက်လောက် လိုးနိုင်ပေမယ့်အခုတော့ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်သာ လိုးနိုင်တယ်၊အပျိုစစ်စစ် အဖုတ်ဆိုတော့ အရမ်းကြပ်တာလေ၊ ဆယ်မိနစ်လောက် ရွှေမှုံ ငိုနေပေမယ့် နောက်တော့ အငိုရပ်သွားတယ်။
မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားပေမယ့် မျက်ရည်ကလေးတွေက ပါးပြင်မှာ စီးလို့ပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း လိုးကောင်းကောင့်နှင့် လိုပြီး သုတ်ထွက်ခါနီးအပြင်ကို လီးထုတ်ပြီး သူ့ဗိုက်ပေါ် ပန်းထုတ်ပစ်တယ်။သုတ်က ဗိုက်တင်မကနို့ အထိရောက်တယ်။
“ ငါလိုးမသားကြီး လူယုတ်မာကြီး ”
ဆိုပြီးကုန်းထကာ ဆဲတယ်။ ပြီးတော့ ပေနေတဲ့သုတ်တွေကို ကျနော့်ပုဆိုးသုတ်ပစ်လိုက်ပြီး
“ ခင်များကြီးကို အမေနှင့်တိုင်မယ် ”
“ အေး တိုင်ရင်နင်က စောက်ရှက်ကွဲမှာ ငါက နင်တို့အားလုံးကို သတ်ပစ်ပြီး ငါထောင်ထဲဝင်မှာ တိုင်ရဲတိုင်ပေါ့ ”
“ ကဲ လိုးလို့လည်းပြီးပြီ၊ ပြန်မယ် ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက် ”
ဆိုပြီး သူ့တို့ ရွာဘက်မောင်းပြီး သူ့အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ဟန်မပျက် သူ့အမေကို နှုတ်ဆက်ပြီး ရွာဘက်မောင်းခဲ့တယ်။ ကျနော်လည်း ဆိုင်ကယ်သာ စီးလာရတာ စိတ်ထဲမှာ မလုံပါဘူး။ ရွှေမှုံသာ သူ့အမေကို ပြောလိုက်ရင် ငါတော့ မုဒိန်းမှု့ဖြစ်ပြီး ထောင်ကျပြီ ဆိုပြီး တွေးလာတယ်။ အဲဒါနှင့်အိမ်ရောက်တော့
“ မအေး ငါခရီး သွားလိုက်ဦးမယ် ”
“ ဘယ်သွားမလို့လဲ ”
“ ဖားကန်ဘက်ကို ”
“ ရော့ ဒီမှာ ရစရာ ကျန်တဲ့ ငွေတွေ နင်တောင်းလိုက်တော့ သေတ္တာထဲရှိတဲ့ ငွေတွေလည်း သိမ်းထား။ငါကြာရင်လည်း ကြာမယ် ”
ဆိုပြီး ဖားကန့်ဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။အဲဒီရောက်တော့ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်၊ ငါမုဒိန်းမှု့ဖြစ်ခဲ့ပြီ။ ရွာကိုလည်းပြန်လို့ မဖြစ်ဘူး၊ ဒီတော့ ငါစီးပွားရေး မရရအောင်ရှာမယ်ဆိုပြီး စီးပွားရှာတယ်။ ပထမတော့ ကျောင်တူးသူတွေနှင့် ပေါင်းကြည့်တယ်၊ကံကိုသာ အားထားပြီး မြေကြီးထဲကဟာ တူးနေတော့ အားမရဘူး၊အဲဒီက ကောင်တွေက ကျောက်တူးပြီး အရက်သောက် ဘိန်းရှူနေကြတော့၊ ဘိန်းဖြူဘက်လှည့်ပြီး ကယ်ရီသမားလုပ်တယ်။
အဆင်တော့ သိပ်မပြေဘူး၊ ကယ်ရီသမားဘဝ ဆိုပေမယ့် အဆက်အသွယ်တွေတော့ ရတယ်။ နောက်ငွေစုပြီးကိုယ့် ဟာကိုယ် လုပ်တယ်၊၊ အနက်ရောင်နယ်မြေလို ဖြစ်တော့ ဆက်ကြေးတော့ ပေးရတာပေါ့။
တဖြေးဖြေးနှင့် အရင်းအနှီးတွေများလာတယ်။ ရန်ကုန်ဘက်ကို ဆင်းပြီး ဝယ်လက်တွေ ဘာတွေ ရှာရတယ်။ဘိန်းဖြူချက်တဲ့ နေရာအထိ ရောက်လာတယ်။ ရှမ်းပြည်ဘက်တက်ပြီး ဘိန်းစိုက်သူတွေကိုပါ စပါးတိုးပေးသလို အရင်းအနှီးထုတ်ကာ ဝယ်ပြီး ဘိန်းဖြူချက်တဲ့ သူတွေကို သွင်းတယ်၊၊
ဆယ်နှစ်လောက်အထိ လုပ်တော့ တပည့်တွေပါ ရလာတယ်။အားလုံးက သစ္စာရှိကြတယ်လေ။ ပေါင်းပြီးအမြတ်အစွန်းကို ခွဲယူကြတော့လည်း သစ္စာရှိလာတာပေါ့။ နောက်တော့ အဖြူထက် ဆေးပြားတွေ ခေတ်ထလာတယ်။ ဆေးပြားဘက် လှည့်တယ်။တစ်တိုင်းပြည်လုံးကို ဖြန်ဖို့လုပ်လာတယ်။တချို့ နေရာတွေလည်းအဆင်မပြေဘူး၊ ရခိုင်ဘက် လမ်းပေါက်လာတယ်၊ ဘင်္ဂလားဒေ့ချ်ဖက်ကို ခြေလှမ်းစတယ်။
တဖြေးဖြေးနှင့် ဒီလောကမှာ ခြေချတာ ဆယ်စုနှစ်လောက် ဖြစ်လာတယ်။ရန်ကုန်မန္တလေးဘက်မှာအဖမ်းအဆီးများလာတယ်။ ဆုံးရှုံးမှု့တွေလည်းကြုံရတယ်၊၊ အဖမ်းအဆီးတော့ မခံရအောင်လုပ်ရတယ်။ပိုင်ရှင်မဲ့ပေါ့။ ဒါနှင့် ဘင်္ဂလားဒေ့ချ်ဘက်က အစပြုလို့ ရနေပြီ။ ဝယ်လက်လည်းရတော့ တစ်ချီ အကြီးဆုံးချမယ် ဆိုပြီးလက်ထဲရှိသမျှ ပုံအောပစ်လိုက်တယ်။ ဝေစုခွဲတော့ သိန်းနှစ်သောင်းခွဲလောက် ရတယ်။
တပည့်တွေလည်း ဝေစုအလိုက် ခွဲပေးပြီး ကိုယ်မှာ လက်ကျန် စုစုပေါင်း ငွေသိန်းပေါင်း နှစ်သောင်း ခြောက်ထောင်လောက်ရတာနှင့် ဒီအလုပ်ကို စွန့်ပစ်လိုက်တယ်။မန္တလေးဘက်မှာ ခြံကျယ်ကျယ်ဝယ်ပြီးတော့ အိမ်ဆောက်လိုက်သေးတယ်။ ကျန်တဲ့ပိုက်ဆံ ဘဏ်အပ်ပြီး အတိုးနှင့်အပ်ကာ ကောင်းကောင်းနှပ်တယ်။ ဒီကြားထဲ မအေးတို့ရွာဘက်ကို စုံစမ်းတော့ ပြောင်းသွားကြတယ်တဲ့။ သတင်းက မရတော့ဘူး။
ကျနော်က မိန်းမထပ်မယူပဲ ဒီဘက်ခေတ်အခြေအနေအရ စပွန်ဆာပဲ ထားတယ်လေ။ ပါကင်ဆို ဈေးကောင်းပေးစားရတာပေါ့.။ဒီဘက်ခေတ်မှာ စပွန်စာပေးရတာ အရမ်းလွယ်လာတယ်၊၊ ကျနော်က ကျောင်းသူတွေဦးစားပေးပေါ့။ အဝေးသင် အချိန်ကတော့ ပေါမှပေါ။ အဓိက ကောင်မလေးတွေက လှချင်ပချင်လည်းရှိလာတယ်။
ပစ္စည်းတွေကလည်း ပေါတယ်၊ အလှကုန်ပစ္စည်းကလည်း ဈေးကြီးတယ်၊၊နောက်ပြီး ဂုဏ်တုဂုဏ်ပြိုင်ပေါ့။ကျောင်းတက်ရင် ဆိုယ်ကယ်လေးနှင့်မှ၊ ဆိုင်ကယ်တောင် အော်တိုဂီယာပါတဲ့ ကလစ်မှ၊ ဖုန်းဆိုလည်း Note မှစီးရီး ကိုင်ချင်တယ်။ တက်ပလက် ကိုင်ချင်တယ်။
ဖုန်းဆို Samsung မှ Apple မှ ဖြစ်လာတယ်လေ။ မိဘတွေမပေးနိုင်တော့ လူ့အောက်မကျရအောင် ငွေရှာလာကြတယ်။ ဒီတော့ ကျနော့်လို လူမျိုးအတွက် မိန်းကလေးတွေပေါမှပေါပဲ။ အသက်ငယ်ငယ်ကြီးကြီးလုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ ရတယ်လေ၊ ခင်များတို့ ကြားဖူးလား အကြွေးဆပ်ဖို့ သမီးအပျိုစင်ဘဝကို ရောင်းစားကြတာလေ၊အမေတွေ ကိုယ်တိုင်လာပို့တာတောင် ရှိသေး။
တစ်ချို့က ငယ်ငယ်လေးတွေ.ကျုပ်ကတော့ မကြိုက်ဘူး။ ခလေးမလေးတွေ ပါဗျာ။ ဆယ်သုံးနှစ်လောက်တစ်ယောက် လုပ်ဖူးတာ၊ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေဘူး၊ဗီဒီယိုပြပြီး လုပ်တာပဲ၊အဆင်ကို မပြေဘူး၊ လီးလည်းမစုပ်တတ်၊ လိုးတော့လည်း အောက်နေရာက ကွဲသွားလို့ အော်ငိုတယ်လေ။
ပြီးတော့ လိုးတော့လည်း မျက်လုံးသေကြီးတွေနှင့် စိုက်ကြည့်နေတာ၊နောက်ပြီးတော့ဗျာ အပျိုတွေ အရွယ်ပဲဖြစ်ဖြစ် နည်းနည်းကြီးရင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် လိုးလိုက်ရင်
“ အင့် ..အား..အင့်..အား.. ”
အသံလေးတော့ ပေးမှပေါ့။ ခလေးတွေက အံကြိတ်ပြီး မျက်နှာရှုံမဲ့နေတာ ဘယ်လိုဖီးလ်း ရှိမလဲဗျာ။ နောက်တော့လေးတွေဆို တော်ပါပြီလို့ ပွဲစားကို ပြောထားရတယ်။ ဒီလိုနှင့် ကျောက်ဆည်ဘက်က သန္တာဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ရောက်လာတယ်။ သူကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျော်ပြီ ။ ဒုတိယနှစ် တက်နေတယ်တဲ့။ ပွဲစား လာပို့တာပါ။ ပွဲစားလည်း ပြန်သွားတော့မှသူ နှင့် စကားပြောဖြစ်တယ်။
“ သန္တာ ဒီအလုပ်ဘာလို့ လက်ခံလိုက်လဲ ”
“ သမီးက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ငွေလိုလို့ပေါ့၊ သမီးကျောင်းသွားတာ စက်ဘီးနှင့်မသွားချင်ဘူး၊ ဆိုင်ကယ်လေးနှင့်မှ သွားချင်တာ၊ သူများနောက်ကလိုက်ရင်လည်း အောက်ကျတယ်လေ၊ ဒီတော့ သမီးဆိုင်ကယ်ဝယ်ချင်လို့ လက်ခံလိုက်တာ ”
“ သမီးက ဒီအလုပ်လုပ်ဖူးလား ”
“ ဆိုင်ကယ်လေးတောင် မရှိလို့ ဘဲတောင် မရဖူးဘူး ”
“ ဟား..ဟားဟား ညည်းကတော့ ပြောရော့မယ် ”
“ တကယ်ပါ ဦး ”
“ ဒါဆို နင်က အပျိုစစ်ပေါ့ ”
“ ဟုတ်တယ် ဦး ”
“ ငါက ပါကင်စစ်ဆိုရင် ပိုက်ဆံပိုပေးတယ်။ဒါပေမယ့် ငါစိတ်တိုင်းကျအောင် လုပ်ပေးရမယ်။ စိတ်တိုင်းကျရင်ပိုက်ဆံ ပိုပေးပါတယ် ”
“ ဦး စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်၊စိတ်တိုင်းကျရင် ပိုက်ဆံပိုပေး ဖုန်းတစ်လုံး ထပ်ဝယ်မယ် ”
“ အိုကေ ဒါမျိုးမှ ကြိုက်တာ ”
“ ကဲမလုပ်ခင်လေး ရေမိုးချိုးရအောင် ဦး အခန်းလိုက်ခဲ့ ”
“ လိုက်ခဲ့မယ်လေ ဦး ”
“ လာ ရေအတူတူချိုးရအောင် ”
ရေချိုခန်းထဲမှာ Bath Tub လည်းတတ်ထားတယ်၊ ရေချိုးရင်း သီချင်းလည်း နားထောင်လို့ရတယ်၊၊ ကြွေဇလားဘေးမှာ ခုံလေးလုပ်ထားပြီး ဝိုင်လေး ဘာလေးသောက်လို့ ရအောင် စီစဉ်ထားတယ်လေ။
“ ရော့ သန္တာ ဝိုင်လေးသောက် ”
“ အင်း..ရင်ထဲပူဆင်းသွားသလိုပဲ ”
“ သောက်ပြီး ငါ့လီးကို ပြောင်အောင်ဆေး၊ နင်စုပ်ရမှာ ”
“ ရတယ် ဦး သမီးက ဖုန်းထဲမှာ အပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးတယ် ”
“ ဖင်ချတဲ့ အခန်းရော ကြည့်ဖူးလား ”
“ ကြည့်ဖူးတာပေါ့၊ ဘာလဲ ဦးက ဖင်ပါ ချချင်လို့လား ”
“ အေးပေါ့ဟ ”
“ သမီးကြားဖူးတာက ဖင်လုပ်ရင် အရမ်းနာတာဆို"
“ ဂျေ (ဂျယ်) နှင့် လုပ်ရင်မနာပါဘူး ”
“ ကဲ ဦး ရပြီလား ”
“ အေးရပြီ၊ရေသုတ်ပြီး လိုက်ခဲ့တော့ ”
ကျနော်လည်း သဘက်နှင့် ရေသုတ်ပြီး ဝိုင်ခွက်တွေ ယူလာကာ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ တီဗီဖွင့်ပြီးအပြာကားတစ်ကား ဖွင့်လိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်ပဲ သန္တာဟာ ခေါင်းကို ရေသုတ်ကာ ဝင်လာပြီး တီဗီကို ခဏလှမ်းရှိုးလိုက်တယ်၊၊ ကျနော်က ဝိုင်တစ်ခွက် လှမ်းပေးလိုက်ပြီး တီဗီထိုင်ကြည့်သလို သန္တာလည်း TV ထိုင်ကြည့်တယ်။ ဝိုင်နှစ်ခွက်လောက်ကုန်တော့ သန္တာဟာ မျက်နှာ နီရဲလာတော့တယ်။
“ ကဲ သန္တာသောက်ပြီးရင် စကြစို့ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဦးး ”
“ လာလေဦး လီးကို စုပ်လိုက်တော့ ”
သန္တာလည်း တီဗီထဲက အတိုင်းစုပ်လေသည်။သန္တာစုပ်လေ လီးမှာ ပိုတောင်လေ ပိုကြီးလေ ဖြစ်လာသဖြင့်
“ အမလေးဦးရေ.ခုဏကတော့ သေးသေးလေးဆိုပြီး အထင်သေးတာ အခုက နည်းတာကြီး မဟုတ်ပါလား ”
“ ကြောက်လို့လား ”
“ မကြောက်ပါဘူး၊လက်ခံပြီးမှ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လုပ်ရမှာပေါ့ ”
“ ကဲ လာသန္တာ ငါ နို့စို့ပေးမယ် ”
ကျနော်လည်း သန္တာဖီးဖြစ်လာစေရန် နို့စို့ပေးလိုက်ရာ သန္တာမှာ ဖီးလ်ဖြစ်လာကာ ညည်းညူသံထွက်လာသည်။
“ အားဦးရေ.ယားတော့ယားတယ်၊ ဒါပေမယ့်အရမ်းကောင်းတာပဲ။သမီးကတော့ ရွှဲနေပြီ ”
“ ရရင် လိုးမယ်လေ ”
“ ဟုတ် ဦး ”
ဆိုပြီး ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ ပေါင်ကားပေးလေသည်။ကျနော်လည်း သန္တာအား နေရာပြန်ချကာ ကုတင် ကန့်လန့် လုပ်ပြီး အောက်က သက်တောင့်သက်သာ လိုးရန် စီစဉ်လိုက်သည်။သန္တာအစေ့ကို တချက်နှစ်ချက်ချော်ထိုးပြီးဆွလိုက်ရာ
“ အားးးဦးးးးးးးအားးရှီး ”
ကျနော်လည်း သန္တာအဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်သည်။
“ ဗျစ်....ဗျစ်...ဗျစ် ”
“ အာ့းးးးးးအာ့...အူးး ”
အဖုတ်ထဲ တဝက်လောက်မှာ တကယ်ပဲ အမှေးပါးနှင့် ထောက်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း ပုံမှန်လေးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး သန္တာအခြေအနေကို ကြည့်လိုက်သည်။ သန္တာလည်း တဖြေးဖြေး ကောင်းလာလေရာ အသံလေးထွက်လာလေသည်။
ထို့နောက် သန္တာ ကောင်းနေမှန်းသိတဲ့ အတွက် ပုံမှန်လုပ်နေရာက ဆတ်ကနဲ အမှေးပါးကို ထိုးခွဲလိုက်ရာ သန္တာလည်း ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး
“ အား ”
ကနဲအော်လေသည်။ကျနော်လည်း ဆက်တိုက်လိုးပစ်လိုက်သည်။ နာနေရာက သန္တာမှာ ကောင်းလာပြီး
“ အင်းအား..ဟင့်အင်းအင်း ”
နဲ့ အော်လာသလို ကျနော် ဆောင်ချက်ကလည်း တဖန်းဖန်း ထွက်ပြီးပေါ်လာသည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုက်ပြီး ရာ သန္တာမှာ
“ အားးးဦးသန္တာပြီးတော့မယ်၊ဆောင့်ဆောင့် ”
ဟု ပင်အော်လေသည်၊သန္တာမှာ အရမ်းဖီးဖြစ်ပြီး ပြီးသွားလေသည်။ ကျနော့်မှာမပြီးသေးချေ၊၊
“ သန္တာရေ ကုန်းပေးပါလား ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ဦး ”
သန္တာ ကုန်းပေးသည်နှင့်ကျနော်လည်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ နောက်မှနေ၍ လိုးလေသည်။
“ ဗျစ်....ဘွတ်..ဘွတ် ”
သန္တာမှာ ကျနော်လီးဒဏ်ကြောင့် အံကြိတ်ခံရလေသည်။ ပထမသာ အံကြိတ် နေရသော်လည်း နောက်တော့ သူလည်း ကောင်းလာပါသည်။ ကျနော်လည်း ဆယ်ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်တိုက် ဆောင့်ပြီးလိုးလိုက်ရာ လူမှာ မောဟိုက်လာသဖြင့် ရပ်လိုက်ရသည်၊၊
အသက် လေးဆယ့်ငါးနှစ်ခန့် ရှိပြီဖြစ်သဖြင့် လီးကသာ သန်မာသော်လည်း အဆုပ်နှင့်နှစ်လုံးက သိပ်မခံနိုင်ပေ။နောက်နေ့တွေမှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး
“ သန္တာရေ ဦးကို ပြီးအောင်သာ မှုတ်ပေးလိုက်တော့ ”
သန္တာမှာ လီးလာစုပ်ပေးလေသည်။သို့သော်လည်း လီးမှ သုတ်မထွက်သဖြင့် သန္တာမှ အပေါ်မှ တက်ခွကာ လိုးလေသည်။ သန္တာလည်း ဆယ်မနစ်ခန့် တက်ဆောင့်သောအခါမှ သုတ်များထွက်ကာ ပြီးလေသည်။
သန္တာမှာ အလိုက်သိသော မိန်းခလေးဖြစ်သည်။ ကျနော်မှာ ပြီးသွားသော်လည်း ဆက်ပြီး ဇိမ်ခံလိုသေးသဖြင့်သန္တာအား မှုတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သန္တာမှာ သုတ်နှင့် သွေးရောနေသောကြောင့် တစ်ရှူးပေပါဖြင့် သုတ်လိုက်ပြီးသေသေချာချာ စုပ်ပေးလေသည်။ ကျနော်လည်း လီးတကျော့ ပြန်တောင်လာလေရာ ဖင်ကို ပါကင်ဖွင့်ရန်ကြိုးပမ်းရလေသည်။သန္တာသည် ဖင် အလိုးခံရန်အတွက်ဖင်ကုန်းပေးရှာသည်။
ကျနော်လည်း သန္တာဖင်ကို ဂျေများသုတ်လိမ်းပြီး လီးကိုပါ သုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သန္တာဖင်ထဲ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။သန္တာမှာ တချက်ခန့် အော်လိုက်ပြီး တွန့်သွားလေသည်။
“ အမလေး ဦးရယ် နာလိုက်တာ ”
“ ခဏနေရင် သက်သာသွားမှာပါ ”
ကျနော်လည်း လီးကို တစ်လက်မခန့်စီ တိုး၍ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးပြီး ဆယ်မိနစ်လောက်တွင် ဖင်၏ တင်းကြပ် မှု့ကြောင့်မခံနိုင်ပဲ ပြီးသွားလေသည်။ သန္တာမှာ ကျနော်နှင့်နှစ်ရက်ခန့် အတူနေပြီး ပိုက်ဆံနှင့်ကျနော်ဖုံးနံပါတ်ပါ တောင်းသွားသည်။ နောက်အပတ်တွင် သန္တာက ဖုန်းဆက်ပြီးလာလေရာ Click ဆိုင်ကယ်လေးနှင့်အတူ ဖုန်းသစ်လေးပါ ပါလာလေသည်။ ကျနော်နှင့်သန္တာမှာ တစ်လကျော်လောက်လုပ်ဖြစ်ပြီး ပိုမိုရင်းနှီးလာသည်။ အဝေးသင် စာမေးပွဲကြီးပြီးပြီး နှစ်ပါတ်လောက်လုပ်ဖြစ်ရင်း
“ ဦး သမီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ငွေရေးကြေးရေးအခက်အခဲရှိတယ် ”
“ ဟုတ်လား ”
“ သမီးလည်း ရွာပြန်ရတော့မယ်၊သူက အပျိုစစ်စစ် သမီးခေါ်လာရမလား ”
“ သူက ဘယ်လို အခက်အခဲရှိတာလဲ ”
“ သူတို့လည်း ဆင်းရဲတယ်၊ အခု သူ့အမေ နေမကောင်းဖြစ်နေလို့၊ သူက သူ့အမေ ဆေးကုချင်လို့သာ မတတ်သာပဲ လုပ်ရမှာ ”
“ အေးဒါဆိုလည်း ခေါ်ခဲ့လေ ”
“ သမီးကို မုန့်ဘိုးတော့ပေးရမယ်လေ ”
“ အေးပါ ”
ဆောရီး.ကျနော့်အကြောင်းလေးပြောစရာ ကျန်နေလို့ဗျ။ကျနော်က မန္တလေး ရောက်ကတည်းကနောက်ကြောင်း ရှင်းအောင် ဦးကျော်ကျော်ထွန်း ဆိုပြီး အမည်ပြောင်းထားတယ်၊ မဟုတ်ရင် မူးယစ်အဖွဲ့လိုက်မှာ စိုးလို့ပါ။
.....................................................................................
သမီးကတော့ မိုးနှင်းဖြူပါ။ အသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်ပြီပေါ့။ အသားလည်းဖြူဖွေးပြီး အရပ်ငါးပေငါးလက်မရှိတယ်။ အခုတော့ ကျောက်ဆည်ဘက်က ရွာမှာနေပါတယ်။
သမီးက ကျောက်ဆည်ဇာတိလို့တောင် ပြောလို့ရပါတယ်။သမီး မမွေးခင်ကတည်းက ရေစကြိုဘက်က ပြောင်းလာတာလို့ အဖိုးအဖွားတွေ မဆုံးခင်က ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဘာလို့ ပြောင်းလာတယ် ဆိုတာတော့ မသိဘူး။ အမေကမှတ်ပုံတင်ထဲမှာတော့ ဒေါ်ခင်နှင်းအေးဖြစ်ပြီး အသက်လေးဆယ်တော့ ကျော်နေပါပြီ။ ကျမကတော့ အမေနှင်းလို့ ခေါ်တယ်လေ၊၊
ငယ်စဉ်ကတည်းက အမေနှင်းက ကျမကို ဘယ် ယောင်္ကျားလေးနှင့်မှ မပတ်သက်ရဘူးလေ။ သူငယ်ချင်း ယောင်္ကျား လေးတောင် ကျမမှာမရှိဘူး။ကျောင်းတက်တော့ ကျောက်ဆည်မြို့ တောမရွာအနီး တက္ကလိုလ်မှာ တက်ရတယ်။
ဘိုးဖွားလည်း မရှိတော့ဘူး၊အဖေက သမီး မမွေးခင်ကတည်းက ဆုံးသွားတယ်လို့ မေမေ ပြောတယ်လေ။ဒီတော့ စီးပွားရေးလုပ်မယ်သူ မရှိဘူးပေါ့၊ဈေးဆိုင်လေးရောင်းရင်း ဘဝကို ရပ်တည်ရတယ်။ ပထမနှစ်မှာ အမေနှင်း သိပ်နေမကောင်းဘူး။ဒါပေမယ့် သမီးကိုတော့ ကျောင်းတက်ခိုင်းမြဲ တက်ခိုင်းပါတယ်။ပထမနှစ်မှာပဲ မသန္တာ ဆိုတဲ့ သူငယ်ချင်းနှင့် ခင်ခဲ့တယ်။မသန္တာက တကယ် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းသမားပါ။မသန္တာက တခြားရွာကပါ။
အဆောင်မှာ နေပြီး ကျောင်းတက်တာပေါ့။ပထမနှစ်မှာတော့ စက်ဘီးလေးနှင့်အတူ တက်ခဲ့ကြတော့ တော်တော်လည်း ခင်မင်ကြတယ်လေ။ သူက ဖုန်းလည်းရှိတယ်၊ ကျမ လိုချင်ပေမယ့် အိမ်စီးပွားရေးကြောင့် ဖုန်းမပူဆာခဲ့ပါဘူး။ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့ ကျမအမေ ကျန်းမာရေးတော်တော် ညံ့လာတာပေါ့။ ပထမတော့အမျိုးသမီးရောဂါပေါ့။ သွေးဆုံးကိုင်တယ်လို့ ယူဆမိတာလေ။
နောက်တော့ အမေဗိုက်ထဲ အလုံးရှိနေတယ်တဲ့။ခွဲစိတ်မှ ပျောက်မှာ ဆိုတော့ ငွေကလည်းမရှိ၊ ကျမကျောင်းတက်ချင်တာတောင် ပျောက်သွားတယ်။ကျောင်းမတက်တော့ သန္တာ မေးတဲ့အခါလည်း အမှန်အတိုင်းပဲ ပြောပြမိတယ်။
“ မိုး နင် ဘာလို့ ကျောင်းမတက်တာလဲ ”
“ အေး..ဟယ် အမေနှင်း နေမကောင်ဘူးဟ၊ ငါစိတ်ညစ်လို့ မတက်ဖြစ်တာ ”
“ ဘာရောဂါတုန်းဟ ”
“ အေး သားအိမ်မှာ အလုံးတွေ့လို့ တဲ့ ”
“ ဟယ် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေဟယ် ”
“ အေး..ဟယ်ငါလည်းခွဲစိတ်ကုသဖို့ ပိုက်ဆံမရှိလို့ စိတ်ညစ်နေတာ ”
“ အင်း..ငါလည်းမကူညီနိုင်တာ အားနားပါတယ်ဟယ် ”
“ ရပါတယ် နင်လည်းကျောင်းသူပဲ ဘယ်က ပိုက်ဆံရှိမှာလဲ ”
ဒီကြားထဲ စာမေးပွဲရှိလို့ ကျောင်းပြန်တက်ရတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သန္တာက ဆိုင်ကယ်အသစ်ကြီးနှင့် ကျောင်းမှာ တွေ့ရတယ်။ ကျမလည်း အံ့အားသင့်မိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့်ညနေမှာ သန္တာမက ဆိုင်ကယ်အသစ်ကြီးနှင့် အိမ်ကိုရောက်လာပြီး
“ မိုး နင့် အမေဆေးကုဖို့ ငါ ပိုက်ဆံလာပေးတာ ”
“ သူငယ်ချင်းရယ် အားနာစရာ ”
“ အားမနာပါနှင့် သူငယ်ချင်း ရော့ငါးသောင်း ”
“ နေပါစေ သူငယ်ချင်း ”
“ နင့် အမေဆေးကုဖို့ ယူသာထားစမ်းပါ ”
“ အေးဟယ် ကျေးဇူးပါပဲကွာ..ဒီညနေအမေ့ကို ဆေးခန်းပြလိုက်ပါ့မယ် ”
“ ငါတစ်ခုမေးချင်တယ်ဟာ.. ဆိုင်ကယ်အသစ်တွေ ဖုန်းအသစ်တွေနှင့် နင်ထီများပေါက်လို့လား ”
“ မဟုတ်ပါဘူး ငါနောက်မှ ပြောပြမယ် ”
“ ရပါတယ်ဟာ ”
စာမေးပွဲပြီးတော့ ညနေအမေနှင်း ဆေးခန်းပြန်ပြတယ်။နောက်နှစ်ပါတ်လောက်မှာ ဆေးရုံကြီးတက်ခွဲဖို့ ဆရာဝန်က ပြောတယ်။ ကျမလည်း တော်တော် စိတ်ညစ်သွားတယ်။ ဆေးဝယ်ဘာဝယ်နှင့် လက်ထဲ ပိုက်ဆံနှစ်သောင်းလောက်ပဲ ကျန်တယ်။ မိမိအပူကို သူငယ်ချင်းကို ပြောပြတော့။ သူငယ်ချင်းက
“ ငါ့မှာလည်း အဲလောက်မရှိဘူး၊ အင်းတစ်ခုတော့ ရှိတယ် ”
“ ဘာလည်းဟ ပြောစမ်းပါ ”
“ နင်ဘယ်သူ့မှ မပြောဘူးလို့ သစ္စာဆိုရင် ငါပြောပြမယ်"
“ ငါသစ္စာဆိုပါတယ်"
“ နင် ငါ့ကို ဆိုင်ကယ် အကြောင်းမေးတယ်မလား ”
“ အေး မေးဖူးတယ် ”
“ ငါလေ.အပျိုစင်ဘဝကို ရောင်းလိုက်တာ ”
“ သူငယ်ချင်းရယ် ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေဟာ ”
“ အေးလေ ငါလိုချင်တာ ရတော့ ငါကျေနပ်တယ် ”
“ အဲဒီ ဦးက ရုပ်ချော သဘောကောင်းပါ၊ သူ့ဆီကငါလိုချင်တာ အကုန်ရတော့ ငါ့ဆီကလည်း အကုန်ပြန်ပေးရတာပေါ့ ”
“ ဟယ်..ဘာတွေ အကုန်ပေးလိုက်ရတာလဲ ”
“ အပြာကားထဲက အတိုင်း အားလုံးပါပဲ ”
“ ငါမှ အပြာကား မကြည့်ဖူးတာ ”
“ ညံ့ပါ့ဟယ်.အေးလေ နင့်မှာဖုန်းမှမရှိတာ၊ငါ့ဖုန်းမှာ ပါတယ်။ ကြည့်လိုက် ”
“ ဟယ်အမလေး ရန်တုန်စရာကြီးပါလား၊ နင် အဲဒီထဲက အတိုင်းလုပ်ပေးရတာလား ”
ကျမလည်း သန္တာမ ပြသောအပြာကားကို ယူကြည့်ပြီး ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ မေးလိုက်မိတယ်။
“ အကုန်လုံးပါပဲ .. ကြာတော့လည်း ဦးကိုတောင် စွဲနေပြီ ”
“ ရှက်စရာကြီးပါဟယ် ”
“ ရှက်မနေနှင့် လင်ရလည်း အဲဒါတွေ လုပ်ရမှာ ”
“ နင်က ဖင်ပါ ခံခဲ့တယ်ပေါ့ ”
“ အကုန်လုံးပါဆို ”
“ အမလေး ကြောက်စရာကြီး ဟီးဟီး ”
“ အေး နင်အခက်အခဲ ဖြစ်နေတယ်ဆို နင်စဉ်းစားပေါ့၊ နင်ကအရမ်းလှတယ်၊ မပြင်ပဲနေတာတောင် အရမ်းလှတော့ ဟိုက ပိုတောင် သဘောကျအုံးမယ်၊ ငါကူညီနိုင်တာဒါပဲစဉ်းစားပေါ့ ”
“ အင်း ဘယ်လိုမှလည်း မတတ်နိုင်ဘူး၊ ငါစဉ်းစားပါ့မယ် ”
“ ငါ မပြန်ခင်စဉ်းစား၊ပြီးမှ အဖြေပေး၊ဒီကြားထဲ ငါ တစ်ခေါက်လာခဲ့အုံးမယ် ”
ဆိုပြီး သန္တာ ပြန်သွားလေသည်။ ကျမမှာ သာစဉ်းစားရင်း ကျန်ခဲ့ရတာပေါ့။ သန္တာ ပြန်သွားတော့ မိုးတစ်ယောက် ရင်ထဲ မွန်းကျပ်ပြီး ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။သန္တာ ပြတဲ့ ဗီဒီယိုကားကို ကြည့်ရတာ မိုးမှာ ရင်တုန် ပန်းတုန်နှင့် အာတောင်ခြောက်မိတယ်လေ။ မတွေးဘဲနှင့်လည်း မြင်ယောင်မိတာ ခဏခဏပါပဲ။ မိမိပစ္စည်းမှာလည်းယားနေသလို ခံစားမိပါတယ်။ စမ်းကြည့်မိတော့လည်း စိုနေသလို ခံစားရလို့ ရှက်မိပါသေးတယ်။ တစ်ခါမှလည်း မကြည့်ဘူးပါဘူး။
လင်မယားတွေ တစ်ချို့ သမီးရည်းစားတွေ လုပ်တာကိုလည်း ကြားဖူးရုံလေးပဲရှိတာလေ။ မိုးအပျိုဝင်စတုန်းက မေမေပြောဖူးတယ်။
“ သမီး အပျိုစင်ဘဝဆိုတာ မိန်းခလေးတွေ အတွက် အရမ်း တန်ဘိုးရှိတယ်။ ဒါကြောင့် အိမ်ထောင်မကျမချင်းထိန်းသိမ်းရမယ်၊၊ မိမိခင်ပွန်းကိုပဲ မိမိအပျိုစင်ဘဝကို ပေးဆပ်ရမယ်။ အဲလို မဟုတ်ပဲ ချစ်သူဘဝမှာ စွန့်လွှတ်မိရင် အဲဒီလူနှင့် မဟုတ်ပဲ နောက်တစ်ယောက်နှင့်သာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရင် သမီးဘဝမှာ ပြဿနာတွေကြုံရနိုင်တယ်သမီး၊ အဲဒါကြောင့် မိမိကိုယ်ကို မိမိထိန်းသိမ်းပါ။ ဘယ်ယောကျ်ာလေးမှ စိတ်မချရဘူး၊ မရခင် ဖျာလိုလိပ် ခေါင်းပေါ်တင် ရပြီးဖျာလိုခင်းပြီး နင်းချေချင်ကြတာသမီးရဲ့ ”
မေမေ ဆုံးမခဲ့သလို ဘယ်ယောက်ျားလေးကိုမှ အရော မဝင်ခဲ့ဘူး၊ရည်းစားစကား လာပြောရင်တောင် ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ငြင်းလွှတ်ခဲ့တာ၊ အခုတော့ သမီးမှာ ချစ်သူလည်းမဟုတ် လင်ယောက်ျားလည်းမဟုတ်တဲ့ သူဆီမှာသမီး အပျိုစင်ဘဝ စွန့်လွှတ်ရတော့မလား မေမေရယ်။
သမီးကြောက်တယ် မေမေ၊မေမေ မရှိရင် သမီးဘဝလောက အလယ်မှာ တစ်ကောင်ကြွက် ဖြစ်တော့မယ်။သမီး ဘာလုပ်သင့်သလဲ မေမေ။ မေမေမရှိရင် သမီးဘယ်သူ့ကို အားကိုးရမလဲ။ မေမေ အသက်ရှင်မှဖြစ်မယ်မေမေ။ အခုက သမီးလော်မာလို့ မဟုတ်ရပါဘူး။ မေမေအသက်ရှင်ဖို့ သမီးအပျိုစင်ဘဝကို စွန့်လွှတ်မှာပါ။
ဒါမှလောကကြီးမှာသမီးနှင့်မေမေအသက်ရှင်လို့ရမယ်မြင့်မိုရ်တောင်ဦး မကကျူးတဲ့မေမေ့ကျေးဇူးတွေကိုသမီးဆပ်ချင်တယ်မေမေရယ်။မိုးမှာစဉ်းစားဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်မေမေအသက်ကိုကယ်ဖို့ဒီအလုပ်ကိုမလုပ်ချင်လည်းလုပ်ရတော့မယ်။
“ အင်းး ဒါပေမယ့် မေမေ မသိအောင် လုပ်မှရမယ်၊မေမေ သိရင် မေမေက အသက်သာ အသေခံလိမ့်မယ် ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး မေမေ့ကိုတော့ အသိပေးလို့ မဖြစ်ပါဘူးလေ ”
လို့ တွေးမိတယ်လေ။ တကယ်လုပ်မယ် ဆုံးဖြတ်တော့ အပြာကားကိုပဲ မြင်ယောင်မိပြန်တယ်။ အမလေးနှော်အပြာကားထဲမှာ လီးစုပ်ပေးရတယ်၊အဖုတ်တင်မက ဖင်ပါ ခံရတယ်၊မလွယ်ပါလား၊ကြက်သီးထစရာကြီး၊တွေးမိတော့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသလို ခံစားမိရတယ်။
လီးစုပ်ပေးတာ အဖုတ်အလိုးခံရတာ လူတိုင်း လုပ်ကြတယ်လို့ ကြားဖူးပေမယ့် ဖင်ခံရတယ်ဆိုတာ အခုမှသိရတယ်။ ဖင်ခံရမှာတော့ လန့်မိတယ်။ အင်း ဖင်ခံရတဲ့ အကြောင်းတွေးမှ ဖင်ဝမှ ယားကျိကျိနှင့်ပါလား။ အပျိုစစ်စစ်လေး မိုးမှာ ဖင်ခံရမှာ ပိုကြောက်နေမိတယ်။ဒါပေမယ့်လေ..ငါက အမေ့ဆေးကုဖို့ လိုတာကိုး ဖင်ခံရမယ်ဆိုလည်း ခံရတော့မှာ ။ ကဲလေ..လို့ စိတ်ကို ဒုံးဒုံးချလိုက်မိတယ်။ သန္တာလာရင်တော့ ငါလုပ်မှ ရမယ်လို့ ပြောရတော့မှာပဲ။
နောက်တပတ် ညနေ သန္တာရောက်လာတော့..
“ မိုး ဘယ်လိုလဲ လုပ်မှာဆို ပြော ။ နောက်တစ်ပါတ် ငါလူကြုံရလို့ နေ့လည်ဘက် ပြန်မှာ ”
“ အေး ငါလုပ်မယ် ”
“ နင့် အမေကို ဘယ်လိုပြောမှာလဲ ”
“ နင့်တို့ ရွာလိုက်ပြီး ငါပိုက်ဆံ လိုက်ယူမယ်လို့ ပြောလိုက်မယ် ”
“ အေး ဒါဆို ငါပါ ကူပြောပေးမယ် ”
“ အေး ဒါဆို အမေ့ဆီသွားရအောင် ”
“ မေနှင်း နောက်တပတ်ကျရင် သမီးသန္တာတို့ ဆီလိုက်ပြီး ပိုက်ဆံ သွားယူမယ် ”
“ သန္တာ မိဘတွေက ပေးမှာတဲ့လား ”
“ အန်တီ စိတ်မပူနှင့် သမီး အားလုံးပြောပြီပြီ။ အမေတို့က ရှေ့အပါတ် လာယူဖို့ ပြောတယ် ”
“ သမီးလေးရယ်..အဲဒီပိုက်ဆံကို ဘယ်လိုဆပ်မှာတုန်း ”
“ မေနှင်းဆေးကုပြီးရင် သမီးမန္တလေးဘက်မှာ အလုပ်သွားလုပ်ပြီး ဆပ်မှာပေါ့ ”
“ အန်တီဘာမှ မပူနှင့်ဖြေးဖြေးချင်း ဆပ်လို့ရတယ် ”
“ ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ သမီးလေးရယ် ”
“ အမေနှင်း သမီးတို့က အသွားတရက် အပြန်တရက်တော့ ကြာမယ်၊ အဲဒါ အိမ်နားက ဒေါ်ကြီးကို ပြောလိုက်မယ်နှော် ”
“ ရပါတယ် သမီးလေးရယ် ”
နောက်တပါတ် သန္တာအစောကြီး လာခေါ်တာနှင့် မိုးလည်း ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲပြီး လိုက်သွားတယ်၊၊ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာ သန္တာက
“ သူငယ်ချင်း ရင်မခုန်ဘူးလား ”
“ အေးဟ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပဲ ”
“ ငါ့တုန်းကလည်း ရင်ခုန်တာပေါ့ဟ၊ငါ့ကို အကြမ်းပတမ်း လုပ်မှာလားလည်း တွေးနေတာ ”
“ အဲလို မဟုတ်ဘူးလား ”
“ ဦးက လူကြီးလူကောင်းပါ၊ရုပ်လည်းချော သဘောလည်းကောင်းတယ်ဟ၊ငါတောင် စွဲနေတာကိုကြည့် ”
“ ဟယ်..နင်ကတော့ လုပ်ပြီ ”
“ တကယ်ပါ ငါ တပတ် တစ်ကြိမ်လောက် ရောက်တယ်၊ ရောက်တိုင်းလည်း မုန့်ဘိုးပေးတယ်၊ ငါက မုန်ဘိုးထက် သူ့ ဟာကြီးကို စွဲနေတာ..ဟီဟိ ”
“ နောက်တော့ နင်လည်း စွဲသွားမှာပါ ”
“ ညည်းကတော့ ပြောရော့မယ် ”
“ အေးငါကညနေဘက်မှပြန်မှာ.နင့်ကို ကူပေးခဲ့မယ်၊ နင်က အစိမ်း သက်သက်ဆိုတော့၊ ငါပြခဲ့အုံးမယ် ”
“ အေးပါ ငါတစ်ယောက်တည်းကြောက်လည်းကြောက်တယ် ”
“ ဒါနှင့် အဲဒီလူကြီး နာမည်ကဘာလဲ ”
“ ဦးကျော်ကျော်ထွန်းတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာ သူတစ်ယောက်တည်း ”
“ ဟေ့ တော်ကြာ ရောဂါ ရလာရင် ငါတို့ ဘယ်လို လုပ်မှာလည်း ”
“ စိတ်မပူစမ်းပါနှင့် ဦးက အသက်လေးဆယ်ကျော်သာ ပြောတယ် ရုပ်က နုတယ်ဟ၊ ပြီးတော့ ကျန်းမာရေးလည်း လိုက်စားတယ်၊ ဗိုက်ရွှဲကြီး မဟုတ်ဘူးနှော် ဗိုက်မှာ ကြွက်သားတွေ ပေါ်နေတာ၊ လုပ်လည်း လုပ်နိုင်တယ်၊ သူလုပ်ရင် ငါဆိုအနည်းဆုံး နှစ်ကြိမ်ပြီးတယ် ”
“ ဟေ ...ပြီးတယ်ဆိုတာဘာလဲ ”
“ နင်က တော်တော်ဒုံးဝေးတာပဲ၊ လုပ်ရင်အထဲမှာ အရမ်းကောင်းပြီး ငါတို့အထဲက အရည်တွေ ထွက်လာတာကို ပြောတာ"
“ အော.အဲလိုဟာလား ”
“ အေးးးဟိုမှာရောက်ပြီ ”
“ တံခါးခေါင်းလောင်း ထိုးလိုက်မယ် ”
“ ဟော လာနေပါပြီ ”
မိုးမှာ သန္တာ ညွှန်ပြတဲ့ လူကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာ တမျိုး ခံစားလိုက်ရတယ်။ရုပ်ရည် သန့်သန်နှင့် အရပ်ရှည်ရှည် လူကြီးတစ်ယောက်ပါလား။ အင်း ငါ့စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးပဲ၊ အဲဒီလူကြီးကို ပိုရင်းနှီးသလို ခံစားရပါလား။
“ ဦး..သမီးပြောတဲ့ သမီးသူငယ်ချင်း မိုး လေ ဦး ”
“ ဟေ့ မိုး ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ.ဦးကို နှုတ်ဆက်လိုက်ဦး ”
“ ဟုတ်....ဟုတ်.ကဲ့ ဦး ”
မိုးမှာ အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြစ်ကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ကျနော်မှာ့ သန္တာခေါ်လာတဲ့ ကောင်မလေးကိုကြည့် ပြီး ဟာ..ခလေးမလေးက အရမ်းလှပါလား။ ချစ်စရာပါပဲလားလို့ တွေးမိတယ်။ သန္တာနှင့်တုန်းက မဖြစ်ခဲ့တဲ့ စိတ်က ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖြစ်မိတယ်။ရင်ထဲမှာ သူ့ကိုမြင်ကတည်းက နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ခံစားလိုက်ရတယ်။ သူကလည်း ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် ဖြူးဖွေး နုနယ်နေတာကိုး၊ ပိုက်ဆံမရှိလို့သာ သူ ဒီလို လုပ်ရမှာ။ နှမြောစရာလေးလို့ တွေးမိတယ်လေ။
မိုးမှာလည်း ဦးကိုကြည့်ပြီး သန္တာ့ကို တောင်မနာလိုစိတ်ကလေး ဝင်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်ဘူးလေ ။ သန္တာဆက်သွယ်ပေးလို့ ဦးနှင့်တွေ့ပြီး ငါ့အခက်အခဲတွေ ပြေလာတာလို့ တွေးရပြန်တယ်။
“ ဦး..ရေ သမီးသူငယ်ချင်းက မလှဘူးလား ”
“ အရမ်းလှတာပေါ့ ”
မိုးမှာရင်ထဲ လှိုင်းစီးသွားသလို ခံစားရလိုက်တယ်။
“ ဦး မိုးက အမှန်အကန်နှော် ရည်းစားတောင် မရှိဘူး ”
“ ဟေ.အဲလောက်လှတဲ့ မိန်းကလေးက ရည်းစားမရှိဘူးလား ”
“ တကယ်ဦးရဲ့ ယောက်ျားဆိုလို့ ဦးနှင့်အခုမှ ပတ်သက်မိမှာ ”
“ ဒါ ဆိုဦးက ကံ အကောင်းဆုံးလူပေါ့ ”
“ ဒါပေါ့ ဦးသမီးကို မုန့်ဖိုး များများပေးနှော် ”
“ ပေးရမှာပေါ့ ”
“ ဦး သမီးက ပြန်တော့မှာ မပြန်ခင် မိုးကို သင်စရာလေးတွေ သင်ရင်းဦးနှင့် နောက်ဆုံးတွေ့ချင်လို့ ”
“ အဲဒါဆိုလည်းအခန်းထဲ သွားရတာပေါ့ ”
“ မိုး သူငယ်ချင်းလာ လိုက်ခဲ့ ဦးအခန်းထဲ သွားရအောင် ”
မိုးမှာလည်း ရင်တုန်ပန်းတုန်နှင့် အာတောင်ခြောက်ပြီး လိုက်သွားရတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သန္တာကရေခဲသေတ္တာထဲက စပိုင်ဝိုင်လေးထုတ်ပြီး၊ အဖုံးဖွင့်ကာ
“ မိုး ဒါလေး သောက်လိုက် ”
“ ငါ မသောက်ချင်ပါဘူး ”
“ နင် မျက်နှာ ပူမှာစိုးလို့ သောက်လိုက်စမ်းပါဟာ ”
မိုးလည်း ယူသောက်လိုက်တယ်။ ချိုပြင်းအရသာလေး လည်းချောင်းထဲ ဝင်သွားပြီး နားရွက်ကလေးတောင် ထူပူလာတယ်။
“ မိုး ကုန်အောင်သောက်လိုက်နှော် ငါရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်အုံးမယ် ”
“ ဦး လာလေ၊သမီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးမယ် ”
ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ မိုးလည်း စပိုင်ဝိုင်တစ်လုံးကုန်အောင် သောက်ပစ်လိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သန္တာနှင့် ဦးက သဘက်လေးပတ်ပြီး အပြင်ထွက်လာတယ်။မိုး ရင်ထဲမှာတော့ ဦးကိုနှမြောသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
“ ငါ တီဗီဖွင့်လိုက်ရမလား၊ မဖွင့်နှင့်တော့ ဦး၊ အခုမိုးကိုသမီးက လက်တွေ့ပြမှာ ”
“ လာမိုး ဒီနေရာမှာ ထိုင် ”
ဆိုပြီးကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းလို့ မိုးမှာ တက်လိုက်ရတယ်။
“ ဦးလာ မိုး နားအိပ်၊သမီး သူ့ကိုဘယ်လိုလုပ်ရတယ်ဆိုတာ ပြချင်လို့၊ နောက်ပြီး သူက ဖင်ခံရမှာလည်းကြောက်နေတာ အဲဒါတော့ နောက်မှ ပြလိုက်မယ် ဦး ”
ကျနော်လည်း မိုးအနား လှဲလိုက်တယ်။
“ ကဲ မိုးကြည့်ထားနှေ ာ်ငါဘယ်လို လုပ်တယ်ဆိုတာ ”
သန္တာက ဦး သဘက်ကို ဖြေချလိုက်တော့ မိုးလည်း လိုက်ကြည့်မိတယ်။ အမလေး.ဟိုတလောက သန္တာ ပြတဲ့အပြာကားထဲက လူတွေလီးထက်တောင် ကြီးမလားမသိဘူး ဆိုပြီး မိုးမှာ ရန်ခုန်သွားပြီး တံတွေးတောင် မြိုချမိတယ်။ မိုးမှာ လီးကို အခုမှ အပြင်မှာ မြင်ဖူးတာလေ။သန္တာမက ဦးလီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စုပ်ပြီး အားရပါးရ စုပ်နေတယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ်. ”
“ အားးရှီးးရှီး..ကောင်းလိုက်တာ ”
လီးထိပ်ကို လျှာနှင့် ယက်ပြန်ပြီ။
“ ပလပ်..ပလပ် ”
“ အိုးးးကောင်းတယ် သန္တာ ”
နောက်တခါ လီးဒစ်ကြီးပတ်လည်ကို ယက်ပေးနေပြန်ပြီ။ ဟော ဦး လီးကြီးကို အပေါ်မြှောက်ပြီး ဂွေးဥတွေကို တလုံးချင်း စုပ်နေပါလား။
“ ပြွတ်...ပြွတ် ”
“ အားးရှီးးးရှီးးးး ”
မိုးမှာ အခုလို မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်ရတော့ ဖင်ပဲယားသလို၊ အဖုတ်ကပဲ ယားလာသလို ခံစားရပြီး ပိပိထဲမှာအရည်တွေ ထွက်လာသလို ခံစားရနေပြီ။ ဂွေးဥလေးတွေကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်လုပ် နေချိန်မှာ ဦးလီးကအရည်ကြည်တွေ ထွက်လာနေပါလား။ သန္တာမက ဂွေးဥ စုပ်တာရပ်လိုက်ပြီး အရေကြည်တွေနဲ့ လီးကို စုပ်နေပါလား။
“ ပြွတ်....ပြွတ်. ”
ပြီးတော့ မြိုချလိုက်တာလည်း မြင်လိုက်ရတယ်။ အယ် သန္တာမကလည်း တုတ်ထိုးသကြားလုံးများ မှတ်နေလားမသိဘူး၊ ဦးလီးကလည်း မိုးပေါ်ထောင်တာတင်မကဘူး။ ချက်ဖက်ကို တောင် လဲနေပြီ၊ခုဏကထက် ပိုကြီးပြီး ပိုရှည်နေပါလား။ တွေးမိရင်း မိုးမှာ အရေကြည်တွေ အပြင်ကို စီးဆင်းတာ သိလိုက်ရတယ်။
ဟော သန္တာမ ရပ်လိုက်ပြီ။ ပြီးတော့ သဘက်ကို ခွာချလိုက်တယ်၊၊ ပေါင်ခြံမှာ အရေတွေစီးနေပါလား၊ ငါမလုပ်ပဲနှင့်တောင် အရည်ထွက်တာလုပ်နေသူဆို ပိုဆိုးမှာပေါ့။သန္တာမဟာ ဦးအပေါ်တက်ခွပြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ဦးလီးကိုသွင်းနေပါလား။ ပြီးတော့ ထိုင်ချလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ”
ပြီးတော့အပေါ်ကနေ ထိုင်ဆောင့်တော့တာပဲ။ အဲ ထွက်လာတဲ့ အသံတွေက နားရှက်စရာ။
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ”
သန္တာဆီက အသံတွေထွက်လာလို့ ကြည့်မိတာ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး လျှာသပ်နေတဲ့ ပုံကိုမြင်ရတာ မိုးမှာ စိတ်တွေ ပိုကြွလာသလို ခံစားမိတယ်။ သူ့အော်ညည်းသံက အပြာကားတွေထဲကလိုပဲ။ ခဏကြာတော့ သန္တာ မောလာသလို အသက်ရှူသံပြင်းလာတယ်။ မမောရင်လည်း ခံနိုင်ရောလား တက်ဆောင့်တာ ဆယ်မိနစ်လောက်ရှိပြီပဲလေ။ ဟောသန္တာ ရပ်ပြီး မတ်တပ်ထတယ်။
“ ပြွတ်.ဘွတ် ”
လို့ အသံကြားလိုက်ရတယ်။ ဦးလီးကြီးက အရေတွဲနှင့်ရွဲစိုပြောင်လက်နေတာပဲ။ သန္တာမက အဲဒီ စိုရွှနေတဲ့လီးကို ငုံစုပ်လိုက်ပြန်တယ်။
“ ပြွတ်..ပြွတ် ”
ဟာ ဒီအရေတွေလည်း မြိုချလိုက်ပြန်ပြီ။ ဟောသန္တာမ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ဦးက သန္တာမ ပေါင်ကြား ဝင်တယ်။ပြီးတော့ ဒူးထောက်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းနေပါလား။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ပြွတ် ”
ဆို အသံတွေ မြည်ပြီး လီးကြီးဝင်သွားတယ်။
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ”
သန္တာမဆီက အသံကြားရပြန်ပြီ။
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီးကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ”
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အင့်..ဟင့်..အင်း..အားးရှီးးအားရှီး ကောင်းလိုက်တာဦး မြန်မြန်လေး သမီးပြီးတော့မယ် ”
“ အာ့ လုပ်ပေးပေါ မြန်မြန်ကလေး ”
“ ဇွပ်..ဘွတ်.ဘွတ်..ဖွတ်...ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ အားးပြီးပြီး........အား ”
သန္တာမှာ အော်ဟစ်ပြီးသွားသော်လည်း ဦးကတော့ မပြီးသေးချေ။ ဆက်ပြီး လိုးလျက်ရှိပြီး
“ ဇွပ်..ဖွတ်.ဘွတ် ဗျစ်..ဗျစ် ”
နှင့်လုပ်လျက်ရှိပြီး မောပန်းဟန်တော့ သိပ်မပြပေ။ ဒါပေမယ့် ငါးမိနစ်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။
“ အားးသန္တာ..ဦးပြီးတော့မယ် ”
“ ဒါဆို ရပ်လိုက် ဦးသမီးစုပ်ပေးပါ့မယ် ”
ဦးက ရပ်လိုက်ပြီးသန္တာအပေါ်ခွကာ သန္တာ့ပါးစပ်ထဲ လီးထိုးသွင်းပြီး ဖြေးဖြေးလေး လိုးနေသည်။
“ အားးသန္တာ ဦး ထွက်ပြီ.အားးရှီး အား ”
ဦးကခဏလေး ငြိမ်သွားပေမယ့် သန္တာကတော့ ငြိမ်မနေဘူး။ ကျမလည်း သေချာကြည့်တော့မှ ဦးဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေကို မြိုချနေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျမ အံ့ဩသွားမိတာပေါ့။
ဒီကောင်မတော့ တော်တော် ကဲတယ်၊ ဒါကြီးကို မရွံမရှာ စုပ်ပေးနေတယ်လို့ပေါ့။ ကျမလည်း အမူးတောင် ပြေသွားသလို အာတွေခြောက်သွားသလို ဖြစ်လာလို့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး စပိုင်ဝိုင်တစ်လုံးဖောက်ပြီး သောက်ပစ်လိုက်တယ်။ သန္တာကလည်း တောင်းလို့ တစ်လုံးဖောက်ပေးလိုက်ရသေးတယ်။ ဦးကတော့ ဘီယာတစ်လုံးဖောက်သောက်နေတာတွေ့တယ်။
“ မိုး ဘယ်လိုလဲ ”
“ အာ.နင်ကလည်း ”
“ အခု ငါ ဖင်တစ်ခါခံအုံးမှာ၊ နင်သေချာကြည့်ထားပေါ့ ”
“ ဦး သမီးက ပြန်ရတော့မှာ၊ အကြာကြီးလည်း မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ဦး ရရင်ပြောလေ ”
“ သန္တာ ပြီးရင် ဦးရပ်လိုက်ပါ့မယ်၊ ပြီး ရင်ပြောပေါ့၊အခုလည်း စလို့ရတယ်၊ ဦးကိုတော့ မှုတ်ပေးဦးပေါ့ ”
ကျနော်က အနားမှာ သိပ်လှတဲ့ ကောင်မလေးက ကြည့်နေတော့ ဖီးလ်ပိုရှိတယ်၊ အကြာကြီးလည်း လုပ်နိုင်တယ်၊၊ မိုးကလည်း အရမ်းလှတယ်လေ၊ စိတ်ထဲမှာ သူရှိတော့ နွေးနွေးထွေးထွေးလည်း ခံစားရတယ်၊ ဒါကြောင့် လီးကဘီယာလေးတစ်လုံးကုန်တာနှင့် ပြန်တောင်လာတာမို့ သန္တာကို ခေါ်မှုတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သန္တာလည်းအချိန်မဆွဲဘဲချက်ချင်းကိုထမှုတ်တယ်၊
“ ပြွတ်..ပြွတ်..ပြတ် ”
လီးသာစုပ်နေတာ၊ မိုးရဲ့လှပတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို မြင်ယောင်နေလို့ လီးက ချက်ချင်းကို အရမ်းတောင်လာတယ်။ မိုးလည်း ဦးသမီးကို စိတ်ဝင်စားနေမှန်း သိတယ်။ သန္တာပြီးရင် ကိုယ့်အလှည့် ရောက်မှာလေ။ တစ်ခါမှ ကာမ မဆက်ဆံဖူးပေမယ့် အခုလိုမျိုး မျက်ဝါးထင်ထင် မြင်ဖူးနေတော့ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးလေးတော့ ခံစားရတယ်။ ဦးကိုလည်း မြင်ရင်မြင်ချင်း ခင်တွယ်လာသလို ဖြစ်ပြီး စိတ်ထဲမှာ ရင်းနှီးမိနေပြီလေ။
“ ဦး..တော်ပြီလုပ်ပေးတော့ ”
“ သန္တာ ဂျေမသုံးတော့ဘူးလား ”
“ ဂျေ သုံးရင် ဦးက ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်လိုက်ပါဦး ”
“ အေးးးကောင်းပြီလေ၊ကုန်းပေးတော့ ”
“ ကဲ မိုးလည်းဒီအနားလာကြည့် ”
မိုးလည်း ဖင်လိုးတာ မြင်ဖူးချင်လို့ သန္တာကုန်းနေသည့် ဖင်နားကို ကပ်ပြီး ဒူးထောက် ကြည့်လိုက်တယ်။သန္တာက သူ့ဖင်ကိုတံတွေး ဆွတ်လိုက်သလို ဦးကလည်း သူ့လီးကို တံတွေး သုတ်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ လီးကို ဖင်ဝထဲသွင်းလိုက်တာပေါ့။
“ ပြွတ်..ပလွတ် ”
ဆိုပြီး သန္တာ့ဖင်ထဲ လီးကြီး ဝင်သွားတော့တယ်။
“ အာ့ ရပြီဦး..ဖြေးဖြေးလေးအသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးပါ ..မိုးပါ မြင်ရအောင် ”
“ အေးပါ ”
ဆိုပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်အာင် ဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက်တယ်။
“ ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ် ”
“ အာ့.ဦးရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ ”
မိုး အံ့ဩမိတယ်။အရှည် ခြောက်လက်မခွဲခန့်ရှိပြီး လုံပတ်တစ်လက်မခွဲခန့် ရှိနေတဲ့ လီး ကိုယ့် ဖင်ထဲဝင်နေတာတောင် အရမ်းကောင်းတယ်တဲ့၊ မိုးဝမ်းချုပ်တုန်းက ဝမ်းချူဘူးထည့်တာတောင် အရမ်း နာတာသေးတာ။ သူ့ကျမှ ကောင်းတယ်လို့။ အံ့ဩဘ ။
ပြောသာ ပြောရတယ်။ ဖင်ထဲ ယားကျိကျိနှင့် လီးက မှန်မှန်လေး သွင်းနေတယ်။ ဆွဲထုတ်လိုက်တိုင်း ဖင်၀ အရည်ပြားလေးတွေက ဦးလီးကြီးနဲ့ ကပ်ပါလာသလို ၀င်သွားတိုင်းလဲ ကပ်လိပ် ပါပါသွားတာ မြင်ရတော့ ကြည့်ကောင်းသလိုလိုပဲ။
“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်.ဖွတ်.ဘွတ် ”
“ အား ကောင်းတယ်ဦး မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါဦး ”
“ ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ် ”
အသံတွေ ပိုမြည်လာတယ်။ ဆောင့်သံလည်း အဆက်မပြတ်ထွက်လာတယ်။
“ အင့်အင်းဟင့်ဟင့်အာ့..အာ့.ရှီးးရှီး..အားး ”
“ အာ့.ဦးအဲဒါထဲပိုမြန်ပေး.သမီးအရမ်းကောင်းနေပြီ ”
ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်
အသံပိုကျယ်လာတယ်။
“ အင့်အင်းဟင့်ဟင့်အာ့..အာ့..ရှီးးရှီး..အားးကောင်းတယ်ဦး အာ့..ကောင်းတယ် ”
ဆယ်မိနစ်လောက် လုပ်လိုက်တာ။ နောက်တော့...
“ အားးပြီးပြီး ဦးးးးအားးးး ”
“ ဦးလည်းပြီးတော့မယ်..အားးးခဏလေးး အားး ”
“ ဖတ်..ဖတ်ဘွတ်..ဘွတ်..ဖွတ်ဖွတ်.အားပြီးပြီအားး ”
မိုး လည်းမိမိအဖုတ်ဟာ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်လာပြီး အရေတွေ ထွက်သလို ခံးစားရလိုက်တယ်။သန္တာလည်း ပြီးပြီးချင်း ရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်တယ်။ ဦးလည်းလိုက်သွားတယ်။သူတို့ ရေချိုးခန်းဝင်တော့ မိုးက မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး နောက်ကို ကြည့်တော့ လုံချည်မှာ ကွက်နေပြီ။
ပင်တီကိုတောင် ဖောက်ပြီး စိမ့်ထွက်လာလို့ လုံချည်ကို လှည့်ဝတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရတယ်။ မဟုတ်ရင်လှည့်ဝတ်ထားတဲ့ ဘက်က ထပ်စိုရင်ဒုက္ခ မဟုတ်လား။ သန္တာတို့ ထွက်လာပြီး အဝတ်အစား ဝတ်ကြတယ်။ ဦးကဗီဒိုထဲက ထောင်တန်နှစ်အုပ် ထုတ်လိုက်ပြီး သန္တာကို ပေးတယ်။
“ ကျေးဇူးပဲ ဦး ...သမီးသူငယ်ချင်းကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိ စောင့်ရှောက်ပေးပါ ”
“ အေး.စိတ်ချစိတ်ချ၊စောင့်ရှောက်လိုက်ပါ့မယ် ”
မိုးနှင့်ဦးဟာ သန္တာကို အိမ်ရှေ့ခြံဝအထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။သန္တာလည်း ဆိုင်ကယ်လေး စီးလို့ ထွက်သွားတော့မှ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့တာပေါ့လေ။ အိမ်ထဲရောက်တော့
“ မိုးဗိုက်ဆာပြီလား ”
“ ဆာတော့ ဆာပြီ ”
“ ကဲလာ..ထမင်းစားခန်းထဲ သွားရအောင် ”
“ မိုး..ဦးကတစ်ယောက်တည်းသမားဆိုတော့ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာတော့ မရှိဘူး၊ ရှိတာလေးနှင့်စားနှော်၊ ညစာကျမှဦး ဆိုင်ကဝယ်ကျွေးမယ် ”
“ ရပါတယ် ဦး ”
ကျနော်လည်း မိုးအတွက် စေတနာဗလာပွနှင့် ရှိတာတွေ ချကျွေးတယ်။ ကျနော်လည်း ဗိုက်ဆာဆာနှင့် စားပစ်တယ်။ မိုးလည်း ဗိုက်ဆာနေလို့ ထင်ပါတယ်။ တော်တော်လေးစားတယ်။ ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာပြီး
“ မိုးခဏလေးတော့ နားရအောင် လာ ”
“ ဟုတ်....ဟုတ်.ကဲ့ ”
“ မိုးအိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက် ”
မိုးလေ ရင်အရမ်းခုန်သွားတယ်၊ ရင်ထဲမှာလည်း တလှပ်လှပ်ကြီးနှင့်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် အခန်းတစ်ခန်းတည်းမှာ အတွေ့အကြုံမရှိဘူးတဲ့ မိုးမှာ ရှက်လိုက်တာလည်း လွန်ပါရော။ ဒါပေမယ့် စိတ္ထဲ ကိုယ်နှင့် အရမ်း ရင်းနှီးနေသလို ခံစားရလို့ပါပဲ။ ဦးက မိုးဘေးနားလှဲ အိပ်လိုက်ပြီး မိုးပါးလေးကို တစ်ချက် နမ်းလိုက်သေးတယ်။ ရင်တွေခုန်ချက်က ဦးတောင် ကြားရလောက်တယ်။
“ မိုးး"
“ ရှင်"
“ ဦးတို့ ခဏလောက် အိပ်ရအောင်နှော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့..ဦး ”
ဦးဟာ ခဏလေးအတွင်း အိပ်ပျော်သွားပေမယ့် မိုးမှာ ချက်ချင်း အိပ်မပျော်ပါဘူး။ ဦးက မိုးကို ဖက်ထားတယ်လေ။ ရင်ခုန်နေတာကိုလည်း ဆန်းစစ်ကြည့်မိပြီး အခန်းတွင်း အဲယားကွန်း ဖွင့်ထားမှု့ကြောင့်ရယ် ထမင်းဆီ တက်မှု့ ရယ်ကြောင့် ဦးအိပ်ပြီး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်မှာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
ကျနော်လည်း နိုးလာတော့ အားပြည့်သွားတာပေါ့။ ဘေးနားမှာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ မိုးကိုကြည့်လိုက်တယ်။အရမ်းချစ်စရာ ကောင်းနေတယ်ဗျာ။ ပါးစပ်လေးစေ့ပြီး ပုံမှန်လေး အသက်ရှူနေတာ။ရင်ဘတ်လည်း မို့ဖောင်းပြီးခါးသေးကျင်ကျင်နှင့် ထွာဆိုင်လောက်သာရှိမယ်။
တင်သားလေး ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ့။ အခုခေတ် မင်သမီးလေး ဝတ်မှုန်ရွှေရည်လို ပုံစံမျိုးလေးပါ။လည်ပင်း သွေးကြောလေးတွေ စိမ်းစိမ်းလေး ပေါ်လို့ဗျာ။ ဝါဝင်းတဲ့ အသားအရေ။ ဆင်စွယ်လို လက်မောင်းချွန်ထက်တဲ့ နှာခေါင်းနှင့် မပြုပြင်ပဲ လှနေတဲ့ မျက်ခုံး ။ အို..အရမ်းလှတယ်ဗျာ။ ချစ်စရာလည်း အလွန်ကောင်းလိုက်ပါဘိ။
နောက်များ သူ့အကြောင်း သေချာမေးရမယ်။ ငါလည်း ဒီတသက် အိမ်ထောင်မပြုပဲနေလာတာ၊ အခုတော့ ဈန်လျှောပြီလား မသိဘူး အေးလေ။ ငါက ဘယ်လောက် လိုချင်လိုချင် ငါ့လို အသက်ကြီးပြီး အိမ်ထောင်ပျက်ကို ဒီလို မိန်းမချောလေးက ယူပါ့မလား။ အခုတောင် သူ့ခမျာ သူ့အမေနေမကောင်းလို့သာ လုပ်ရရှာတာ။ သန္တာကိုလည်း ကျေးဇူးတင်တယ်။ ဒီလို မိန်းမချော မိန်းမလှလေးနှင့် ဆုံခွင့်ရတာ ဒင်းကျေးဇူးမနည်းဘူး။
အေးလေ အခုတော့ ဒီတရက်နှစ်ရက်တော့ ငါအစွမ်းကုန် ချစ်ပစ်လိုက်မယ်။ သူလိုနေတဲ့ ငွေတင်မက ကျန်တာပါ ကူညီလိုက်ပါ့မယ်၊၊ ဟာကွာ ချစ်စရာကောင်းလိုက်တာ နှုတ်ခမ်းလေးက နှုတ်ခမ်းနီ မဆိုးပဲ ရဲနေတာပဲ။နှုတ်ခမ်းလေးက ဖူးရွနေတာနှော်။ ကြည့်ရင်းနှင့် အားမရ ဖြစ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။
“ အင့်..ဟင်းးး ”
“ အော်..ဦးနိုးပြီလား"
“ နိုးတာကြာပေါ့ မိုးလေး ”
“ သမီးအကြာကြီး အိပ်ပျော်သွားတယ် ထင်တယ် ”
“ အင်းမနိုးသေးလို့ စောင့်နေရင်း မနေနိုင်လို့ နမ်းမိတာလေ ”
“ အော်.ဦးကလည်း.အဟင်း ”
“ မိုးက အရမ်းချစ်စရာ ကောင်လွန်းတယ်ကွာ ”
“ အာဦးကလည်း ”
မိုးလည်း ရင်ခုန်သွားတာပေါ့။
“ တကယ်ပါကွာ ”
“ ကဲပါ ဦးရေ မြှောက်ပြောမနေပါနှင့် ”
“ ဟာကွာ အရမ်း ချစ်တယ် ”
ဆိုပြီး ကျနော် နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မိုးမှာ အံ့ဩသွားတယ်။ ရင်လည်း အရမ်းခုန်သွားတယ်လေ။ ဒီလို အနမ်းမျိုးကို မကြုံဖူးသလို မျှော်လည်း မမျှော်လင့်ထားဘူးလေ။ သန္တာနှင့်တုန်းက ဦးက မနမ်းဘူးလေ။ ရင်ထဲမှာ ကျေနပ်သွားတာတော့ အမှန်ပါ။ ဒါကြောင့် ဦးကို အနမ်းလေးနှင့် ပြန်တုန့်ပြန်မိတယ်။
ကျနော်လည်း တကယ့်ကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနှင့် နမ်းပြီး မိုးက တုန့်ပြန်တော့ ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးမိတာပေါ့။ ကျနော်လေ ဆံပင်က အစ နားရွက်ကလေးတွေပါ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ရွှေလည်တိုင် ကျော့ရှင်းရှင်းလေးကို စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ဒါတွေက ချစ်ခြင်းရဲ့ အလင်္ကာတွေလေ။ သိင်္ဂါရ.ရသမြောက်လေးတွေပေါ့။
မိုးလည်း ဦးက လည်တိုင်ကို နမ်းတဲ့အချိန် ယားလည်းယားတယ်။ ဖီလ်းလည်းရှိတယ်။ အလိုအလျောက် ညည်းသံလေး ပေးမိရင်း လည်တိုင် ကျော့ကျော့ကို မော့ပေးမိတာပေါ့။ ကျနော်လည်း လည်တိုင်လေးကို စုပ်နမ်းပစ်တာအချစ်ရဲ့ သင်္ကေတအဖြစ် အနီရောင် မာကင်လေးတွေ မိုးရဲ့ လည်တိုင် ကျော့ရှင်းရှင်းလေးမှာ ပေါ်လာတာပေါ့ဗျာ။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment