ကမ်းတစ်ဖက်က အချစ်ပုံပြင် အပိုင်း (၅)

ကမ်းတစ်ဖက်က အချစ်ပုံပြင် အပိုင်း (၅)

နရသူ ရေးသည်။

(31)

စကားရောသောဖောသောနှင့် မျက်လုံးတွေက သူမ ရင်သားအုံနှစ်မြွှာဆီမှာ ပြီးတော့ ပေါင်ကြားရှိ ခုလေးတင် လိုးပြီးကာစ မဲကြီးရဲ့လရည်နင့် သူမဆီက စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်ပေကျံနေသော သူမစောက်ဖုတ်ဆီမှာ .. စူးစူးရဲရဲ စိုက်ငေးကြည့် လျက်။

မွန်မွန်ကျော် သူ့အကြည့်ကို မသိဟန်ပြုရင်း ..

" တကယ် လှလို့လား ဟင်း ဟင်း သူ့ဟာမလေး လောက်တော့ နုနုအုအုလေး မဟုတ်ပါဘူးနော်"

" အို မမမွန်ကလဲ လှတာက အသက်အရွယ်နဲ့ မဆိုင်ပါဘူး မမွန်ရယ် မမ အသက်က ကျနော့်နဲ့ ဘာကွာမှာမို့လဲ ကျနော်တောင် သုံးဆယ်ပြည့်ပြီး ပါပြီ တချို့အမျိုးသမီးကြီးတွေ အသက် ၄၀ မက အသက်ငါးဆယ် ခြောက်ဆယ်ကျော်တဲ့အထိ တောင် ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တင်းအချိုးကျပြီး လှတုန်းတောင့်တုန်း ဆွဲဆောင်အားကောင်းနေတုန်း ပါပဲ မမက အဲဒီ လောက်မှ အသက်မကြီးသေးတာ ကျနော့် မျက်စိထဲမှာတော့ သူမတူအောင် အလှကြီး လှနေတာပါပဲ ဟင်းဟင်း "

ပြောလည်းပြော အနားကိုရောက်လာပြီး သူမ ပေါင်တန် တစ်ဖက်ကို သူ့လက်နှင့် လာရောက် ထိတွေ့ ပွတ်သပ်လာလေသည်။ မွန်မွန်ကျော် ပေါင်ကို အကိုင်အစမ်းခံရ၍ ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးမွှေးညင်း ကလေးများတောင် ထသွား မိသည်။

" နေဦး မထိနဲ့ဦး မောင်လေး အစ်မကိုယ်က  ချွေး တွေ သံတွေနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ပေစုတ်စုတ်ဖြစ် နေတာ ဘာမှတောင် မသန့်ရှင်းရသေးဘူး ဟင်း ဟင်း"

သူ့လက်ကို အုပ်ကိုင်ရင်း အရှက်ပြေပြောလိုက် တော့ မျိုးလေးက တဟင်းဟင်းနှင့် ရယ်ပြီး ..

" ရပါတယ် ကျနော်က အဲလောက်ကြီး ကြံဖန်တွေး ပြီး ရွံတတ်တဲ့သူမဟုတ်ဘူး မမကို နမ်းပါရစေ နော် နော်"

" အို ကွာ မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ ဟွင်း စိုးစိုးရီရဲ့ မိတ်ဆွေလို့ မပြောရဘူး အတင်းကြီး တကတဲ ဟင်းဟင်း"

" ဟွင်း အွင်း အွန်း အွန်းဟွန်းးးအွန်း"

" ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်"

သူမအနားကို ရုတ်ခြည်းကပ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းလွှာ လေးထက်ဆီ အနမ်းတွေ တစ်ဆုပ်တစ်မကြီး ပစ်ပေါက်ကြဲဖြန့် ရောက်ရှိလာခဲ့လျက်။ ပူကနဲ ထူကနဲ အသွေးအသားထဲက အရိုင်းစိတ်တွေ ဆူပွက်ကြွလာပြီး မွန်မွန်ကျော်လည်း သူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ် ပွေ့ဖက်မိကြရာက နစ်ယောက်သား နှုတ််ခမ်းချင်းဖိစုပ် အနမ်းဖလှယ် လိုက်မိကြသည်။

တစ်ဖက်မှာတော့ မဲကြီးနှင့် စိုးစိုးရီတို့ တစ်ယောက် နှင့် တစ်ယောက် ပြောစရာပင်မလိုအောင် အပေးအယူ တည့်နေခဲ့ကြပြီ။ မဲကြီး စိုးစိုးရီရဲ့ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ပွေ့ဖက်ကာ အိပ်ရာပေါ် ဆွဲလှဲချပြီး သူကအပေါ်စီးက ထပ်မှောက်လျက် အနမ်းတွေပေးကြ ကိုင်ကြ နယ်ကြ ပြုနေကြပြီ ဖြစ်သည်။ မွန်မွန်ကျော်ကို လိုးပြီးကာစ လရည် ထုတ်လက်စ ဖြစ်သော သူ့လီးကြီးက မပျော့မမာ အနေအထားမျိုး ရှိနေကာ စိုးစိုးရီရဲ့ ပေါင်ခွကြား ဆီမှာ အသင့်နေရာယူလျက် ရှိလေသည်။ သူ့လက်များကတော့ စိုးစိုးရီရဲ့နို့အုံလုံးအိအိတွေကို တစ်လှည့် သူမပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကို တစ်လှည့် ကိုင်လျက်ဆွလျက် ပွတ်နှူးလှုပ်ဆွ ဖျစ်နယ်နေလျက် ရှိတာကို တွေ့ရလေသည်။

ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဝတ်တစ်စုံတစ်ရာမှမရှိ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေကြတာမို့ သူတို့ နှစ်ယောက် လူးကာလှိမ့်ကာ အပြန်အလှန် ကိုင်ဆွကာနှင့် မဲကြီးက စိုးစိုးရီရဲ့စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်နှိုက်၍ စိုးစိုးရီလည်း သူ့လီးငပဲကြီးကို သူမ လက်ကလေးနှင့် ဆုပ်ဆွဲပြီး တဖတ်ဖတ် ဂွင်းရိုက် ဆွနှူးကာ မွန်မွန်ကျော်တို့နှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းရှိ ကုတင်ကြီးရဲ့တစ်ဖက်ဆီကို တဖြည်းဖြည်း ရောက်ရှိသွားကြသည်။

ဒီမှာလည်း မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက် ခြေသွက် လက်သွက်ရှိလှသည့် မျိုးလေးရဲ့အကိုင်ကို ကောင်းကောင်း ခံနေရပြီ ဖြစ်သည်။ မျိုးလေး သူမနို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် စုံကိုင် လှမ်းဆွဲကာ နို့အုံကို အားရပါးရညှစ်နယ်ရင်း နို့သီး ခဲကျစ်ကျစ် ကလေးနှစ်ခုကို ဖျစ်ချေလိုက် စို့လိုက် လုပ်ပေးလာသည်။ နို့ကို တစ်ဖက်က ဆွဲဆွဲစို့ရင်း လက်တစ်ဖက်က အောက်ကို လျှောဆင်းကာ စောက်ရည်ရွှဲစိုနေသော မွန်မွန်ကျော့်စောက်ပတ်ကို အမိအရ လှမ်းကိုင် ပွတ်ဆွပေးနေပြန်သည်။

" အ အရည်တွေ နဲ့ကွာ မ မလုပ်နဲ့ မောင်ရယ် မင်းလက်ကြီး ပေကုန်လိမ့်မယ်"

သူမရုန်းသလိုနွဲ့သလိုပြောတော့ ..

" ပေ ပေ ဗျာ မမစောက်ဖုတ်လေး ကိုင်ချင်လို့ ပြီးတော့ အပြတ်နမ်းပေး စုပ်ပေးချင်တယ် စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နဲ့စုပ် လျှာနဲ့ယက်ဆွပေးမယ် မမစောက်ရည်တွေ ပိုရွှဲလာမှ လိုးလို့ ဇိမ်ရှိမှာပေါ့ မဟုတ်ဖူးလား မမပေါင်လေး တစ်ဖက်ကို ဟိုဖက် ကားပေးပါလားဟင် စောက်ဖုတ်ကြည့်ချင်တယ်"

မွန်မွန်ကျော် စိတ်ဆိုးသလို ဟန်အမူအယာနှင့် အမူပိုပို နှုတ်ခမ်းလေး စူရင်း ..

" အာ ကြည့်ချင်တယ် ဟုတ်လား ဟင့် သူ မမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးတာ ကျနေတာပဲ ဘာထူးလဲ မိစိုးဟာနဲ့ အတူတူပဲပေါ့ လှလည်းမလှဘဲနဲ့များ"

" အိုး ဘာလို့မလှရမှာလဲ လှတယ်ကြိုက်တယ် စိုးနဲ့လဲ မတူပါဘူး မမစဖုတ်က ကတစ်မျိုးလှတယ် ဖောင်းဖောင်းမို့မို့ ကြွကြွရွရွလေး မိစိုးကျတော့ တစ်မျိုး အိုဗျာ အခု လိုးချင်ပါတယ်ဆိုမှ စောက်ဖုတ် မပြလို့ ဖြစ်မလားလို့ မမကလဲ အရေးထဲ မူနေပြန်ပြီ"

" ရှက်တယ်ကွာ မောင်လေးရာ ငါတို့ ဒီထဲမှာ အတွဲ နှစ်တွဲလုံး ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတာ လူသိရင် ပြောစရာတော့ ဖြစ်နေမှာပဲ ဟင်း"

" မရှက်ပါနဲ့ မမရယ် အခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမြင်တာ မှတ်လို့ စိုးကတောင် ပြောသေးတာပဲ တည်းခိုခန်း မှာ မမနဲ့ ကိုမဲ ဆိုတဲ့လူ ရှိတယ်တဲ့ တစ်နေကုန် အခန်းအောင်းပြီး လိုးနေကြတာတဲ့ စိုးနဲ့ကျနော် လည်း ဒီကိုလာရင် မမတို့နဲ့ဆုံပြီး လေးယောက်သား တစ်ခန်းထဲ အတူတူ ပျော်ပျော်ပါးပါး နေကြရ အောင်တဲ့ ကျနော်က သဘောတူပြီးသား စိုးစိုးနဲ့ တခြားယောက်ျားတစ်ယောက်နဲ့ အိပ်တာကိုလည်း တွေ့ချင်တယ် ကိုယ်တိုင်လည်း မမလို မိန်းမချော တစ်ယောက်နဲ့ ဆုံဖူးချင်တယ် ချစ်လည်းချစ်ဖူး ချင်တယ် မငြင်းပါနဲ့ မမရယ် နော် နော် မမက လိမ္မာပါတယ်"

" ဟင်း ဘယ်သူက မင်းကို ငြင်းတယ်ပြောလို့လဲ မမကလဲ ကိုယ်နဲ့မသိတဲ့ သူစိမ်းယောက်ျားလေး တစ်ယောက်နဲ့ မင်းလိုပဲ တွေ့ဖူးချင်တာပေါ့လို့ မမ မှာလည်း သွေးနဲ့ကိုယ်သားနဲ့ကိုယ်ပဲ မဟုတ်လား မောင်လေးရာ ဒါ ဒါပေမယ့် အခုဟာက ချက်ချင်း လက်ငင်းကြီး လုပ်ကြရမှာဆိုတော့ ပြီးတော့လည်း မမနဲ့ကိုမဲက ခုနကပဲ ဟိုဟာလုပ်ထားကြတာလေ မင်းမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ တစ်ကိုယ်လုံးချွေးစော်နံပြီး ပေရေနေတာ ကိုယ်လက် သန့်စင်ချိန်လေးတောင် မရတော့ စိတ်မသန့်သလိုကြီးပဲကွာ မင်းလေး မမကို တအားဆိုးလွန်းတယ် သိလား"

မျိုးလေး ဘာမှမဖြစ်သလို ရယ်မောရင်း  ..

" ဆိုးတယ် ချစ်လို့ဆိုးတာ ဘာဖြစ်လဲ မမရဲ့ ကဲပါ မမ ဒီအပေါ်နားလေးရွှေ့လိုက် မမစောက်ဖုတ်ကို ကျနော် တွေ့ဖူးချင်ပြီ နမ်းလည်းနမ်းချင်ပြီ  မမရော ကျနော့ကို တစ်ခုခု ပြန်လုပ်ပေးမလား"

" ဘာလဲ လီးအစုပ်ခိုင်းမလို့ မဟုတ်လား"

" အင်းလေ စုပ်ဖို့ပြောတာ"

" စုပ်ပေးမှာပေါ့ မပူနဲ့ မင်းလီးကြီးလည်း ကြည့်ရတာ ကိုမဲလိုမျိုး အကြီးကြီးပဲ လီးကြီးတဲ့ကောင်တွေ ချည်း ဆုံနေရတာ ဘာကြောင့်လဲမသိဘူး ဟင်း ဟင်း ပြီးတော့ လီးမှာလည်း သူများနဲ့မတူအောင် ဂေါ်လီထည့်ထားသေးတယ် မဟုတ်လား အဖုတွေ အထစ်တွေ မြင်ရတယ်"

" မမ ကိုင်ကြည့်လေ သူများနဲ့မတူဘူးရယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး ကိုမဲလည်း လီးမှာဂေါ်လီတွေနဲ့ မဟုတ်လား ဂေါ်လီနဲ့လိုးမှစွဲတယ်ဆိုလို့ တမင်ကို အသားအနာခံပြီး ထည့်ထားရတာ ဒါမှလည်း နောင် ကျနော်တို့ထပ်တွေ့တဲ့အခါကျရင် မှတ်မိနိုင်မယ် မဟုတ်လား"

" သွား အပြောသိပ်ကောင်းလွန်းတဲ့ချာတိတ် မိန်းမ ဘယ်နှစ်ယောက်တောင် ညာစားပြီးပြီလဲ ကြည့်ရ တာ မင်းအသက်ထက်တောင် များပြီနဲ့ တူပါတယ် ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား ပြော အဟင်းဟင်း"

မွန်မွန်ကျော် သူ့လီးကိုကိုင်သည်။ ဖျစ်ကြည့်သည်။ လီးလုံးပတ်က မဲကြီးထက်မသာရင်တောင် နည်းနည်းလေးမှ လျော့မယ်မထင်။ လူနဲ့မလိုက် ကြီးလိုက်တဲ့လီး အရှည်လည်း သူနှင့် မတိမ်းမယိမ်း လောက် ရှိမည်။ မဲကြီးလီးက ပိုရှည်သယောင်တော့ ရှိသည်။ သူ့လီးက အရှည်ထက်စာလျှင် အတုတ် ဖက်ကို ပိုအားသာသောလီးဖြစ်သည်။ လီးဒစ်ထိပ် က မဲကြီးထက် ပိုကားသည်။ လီးဒစ်ပိုကြီးသည်။ ဂေါ်လီတွေ ပြူးနေတာမို့ လီးနှစ်ချောင်းက အတူတူ နှင့်အနူနူ သူမသာကိုယ်မသာလို့ပဲ ပြောရမည်။

သူ့လီးကိုဖျစ်ကိုင်ရင်း ရှေ့နောက်သားရေဖြဲလှန်ကာ မသိမသာလေး ပွတ်ဆွရင်း လီးက ပိုတောင် ပိုမာ လာကာ အကြောမြှောင်းတွေထပြီး လီးပါးပျဥ်း ထောင် မာန်ကြွလာတာ မြင်ရလေသည်။ မျိုးလေး လက်ကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ သူမစောက်ပတ်ကို စမ်းသပ်နှိုက်ကိုင်နေပြီ။ အောက်ပိုင်း ဖင်သားကြီး နှစ်ဖက်ကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူလိုက်ရင်း ပေါင်ကြားမှ စောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ် မှောက်အိပ်ချလျက် မရွံမရှာပင် စောက်ပတ်နမ်း လျှာနှင့်ယက် လုပ်လာသည်။

" အ အား အား မောင်လေး နေ နေဦး မမ လှည့် ပေးမယ် ဟင်း မရွံမရှာကွယ် ယက်နေလိုက်တာ ကြည့်စမ်း"

" ဘာလဲ စပတ်ယက်တာ မကြိုက်ဘူးလား မမ ဟာလေး ယက်လို့ သိပ်ကောင်းတယ် မွှေးနေတာပဲ မမရော လီးစုပ်ပေးလေ"

" အင်း စုပ်ပါ့မယ်ကွယ် တကတဲ ဒါကြောင့် ဒီဖက်ကို လှည့်ပေးမယ်​လို့ ပြောတာ မင်း မမအပေါ် တက်ခွပြီး ထိုင်လိုက် မောင်လေး"

နှစ်ယောက်သား ဘေးချင်းယှဥ်လျက်ရှိနေရာ သူက မွန်မွန်ကျော့် ခြေရင်းဖက်လှည့်ပြီး စောက်ပတ်ရှိရာ ကို အတင်းခေါင်းတိုးဝင်ကာ စုပ်နမ်းနေ၍ သူ့ လီးကြီးကတော့ နောက်မှာကျန်ခဲ့ပြီး မွန်မွန်ကျော့် မျက်နှာနှင့် တစ်တန်းတည်းကျလျက် ရှိနေသည်။ မွန်မွန်ကျော်ပြောလိုက်မှ သူလည်း သတိဝင်လာပြီး ကိုယ်ကို ဘေးတစောင်းအနေအထားရှိနေရာက သူမနှင့်တည့်တည့် ပြန်လှည့်လာရင်း မွန်မွန်ကျော့် ခေါင်းပေါ်ကျော်ခွပြီး ဒီအတိုင်း မှောက်အိပ်ချ လိုက်ရာ ပက်လက်နေပေးလိုက်သော မွန်မွန်ကျော် ရဲ့ မျက်နှာအထက်မှာ သူ့လီးကြီးတွဲလောင်းကျပြီး သူမပါးစပ်ဝမှာ လီးကြီးလာတေ့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

မွန်မွန်ကျော်လည်း သူ့မျက်နှာပေါ် မိုးကျလာသော မျိုးလေးရဲ့လီးကို လက်ကလေးနှင့် အသင့်ဆွဲယူ ကာ စုပ်ငုံနမ်းပစ် လိုက်လေသည်။

သူကတော့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကားကားကြီးလုပ်ကာ ခြေအစုံကို ဖြဲဟထောင်ကားပေးလိုက်သည့် မွန်မွန်ကျော့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကြားက စောက်ပတ် ရှိရာကို မျက်နှာအပ်၍ မှောက်အိပ်ကာ သူမ စောက်ပတ်ကို ပြွတ်ကနဲ စုပ်နမ်းချလိုက်ပြီး လျှာနှင့် အပေါ်အောက် အသွားအပြန် တပြပ်ပြပ် အသံစုံ မြည်အောင် မရွံမရှာပင် စုပ်နမ်းယက်ဆွပေးနေ လေတော့သည်။

သူ တစ်ချက်တစ်ချက် ယက်အစုပ်မှာ အစိကလေး ပါ တစ်ခါတည်း ခိုက်မိသွားပြီး မွန်မွန်ကျော်ရဲ့ ကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက် အပေါ်မြောက်၍ ကြွ၍ တက်လာရသည်။ ဖင်ကြီး မြောက်ကြွကာ သူမစောက်ပတ်ကို သူ့မျက်နှာဆီ တိုးကပ်ပေးရင်းကပင် မွန်မွန်ကျော် သူ့လီးကြီး တစ်ဆုံး ပါးစပ်ထဲထည့်ငုံ၍ စုပ်ကာဆွဲကာ လီးတန် ချောင်းနှင့် လီးဒစ်အောက်ခြေတစ်ဝိုက် နေရာ အနှံ့အပြားကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်ယက်သပ်ကာဖြင့် အောက်မှ ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုပါ ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ တမြတ်တနိုး လှမ်း၍စုပ်ဆွဲပေးလာလေသည်။

သူမရဲ့လီးအစုပ်ကျွမ်းပုံကို မျိုးလေး အထူးပင် သဘောကျ ကျေနပ်သွားသည်။

လီးကြီးလည်း တံတွေးရည်ဝပြီး မာန်ဖီ တင်းပြောင် လာသလို မွန်မွန်ကျော့် စောက်ပတ်ဆီက စောက်ရည်နှင့်လရည် အကြွင်းအကျန် အကျိအချွဲ မှန်သမျှသည်လည်း သူ့အယက်အစုပ်ကြောင့် ပြောင်စင်ရှင်းသန့်လို့ သွားကာ တစ်ဖန် ထွက်ကျ လာသော ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်များသာ စိုစိုစိစိလေးဖြစ်၍ လာလေသည်။ စောက်ရည် အိုင်ထွန်းကျလာသည့် သူမ စောက်ပတ်ကို သူ မျက်နှာအပ်ကာ မပြတ်နမ်းစုပ်ယက်ဆွပေးရင်း မျိုးလေးနှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်နှင့် မျက်နှာပြင် တစ်ခုလုံးမှာလည်း မွန်မွန်ကျော့်စောက်ရည်တွေ မြင်မကောင်းအောင် ပေရွှဲလာရလေသည်။

သူမလည်း ကြာရှည်အောင့်အည်းမနေနိုင်တော့ပြီ။ စောက်ရည်ရွှဲလေ စောက်ပတ်တရွရွဖြစ်ကာ အလိုးခံချင်လာလေမို့ သူမလည်း လီးအစုပ် ရပ်လိုက်ရာက သူ့ဖက်ကို ခေါင်းလေးထောင်၍ မော်ကြည့်လာပြီး ..

" တော် တော်ပြီ မောင်လေးရယ် မမကို ခုချက်ချင်း လိုးပေးတော့ မင်းလိုးမှာလား မလိုးဘူးလား ပြောစမ်းပါ မြန်မြန်လုပ် အချိန်မဆွဲနဲ့တော့ မောင်လေးရေ မမ စိတ်တွေ တအားဖြစ်နေပြီ"

" ဒါဖြင့် လိုးမယ်လေ မမ အဲဒီအတိုင်းနေ ပက်လက် စောက်ဖုတ်ဖြဲပေး"

ပြောပြီး သူ့ကိုယ်ကိုကြွ၍ မွန်မွန်ကျော့်ဖက် ပြန် လှည့်ကာ သူမပေါင်ကြားထဲ ဝင်ရောက်ပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်လျက်သား လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပြီး အားပါပါနှင့် ဖိလိုး ဆောင့်ချပစ်လိုက်ပါသည်။

" ဘု စွတ် ဖွပ်"

" အိ အင့် အင့် မောင်လေး အိ အင့် ကျွတ်ကျွတ် ဆောင့် ဆောင့် မောင်လေး ရတယ်ဆောင့် မမ ခံနိုင်တယ်

" မမ ရလား အဆင်ပြေတယ်မဟုတ်လား ကျနော်လိုးတာ ကြိုက်လား"

" ကြိုက်တယ် မောင်လေး လိုး လီးတစ်ဆုံးသာ ထည့်ပြီး လိုးပေး အားရပါးရဆောင့် ကြမ်းကြမ်း လိုးကွာ အစ်မ ရွလွန်းနေပြီ လိုး အပြတ်လိုးပေး အီး ဟီး အင်း အိ အင့် အင့် အမေ့ ကျွတ်ကျွတ် ဂေါ် လီတွေ စဖုတ်ထဲ တစ်နေတာပဲ အစိကိုတောင် ကြိတ်မိတယ်ထင်တယ် အူးဟူး အီဆိမ့်သွားတာပဲ ဆောင့် ဆောင့် အသေဆောင့် အင့် အင့် အာ့ အ သေ သေပါပြီ နော် ကောင်း ကောင်ူလိုက်တာ မောင်လေးရယ် အစ်မ ဘယ် ဘယ်လို နေရမလဲ အင့် ဟင်း အိ အင့်"

" စွတ် ဖွပ် ဘုတ် စွိ ဘလပ် လပ် ဘုတ် ဇွတ် ဖြွတ် ဗြွတ် စွတ် ဗွပ် ဘလွတ် ဗြိ ပြွတ်"

````````````````````````

(32)

အသံတွေမြိုင်နေသည်။ လိုးသံဆောင့်သံ မာန်သွင်းသံ ညည်းညူသံနှင့် ဂွေးရိုက်သံ တဘုတ်ဘုတ် တဖတ်ဖတ် ညံဆူကာ အခန်း တစ်ခန်းလုံး စီစီမြိုင်မြိုင် ဝေဝေဆာဆာ ..။

လိုးလိုက်သမှ အုန်းကနဲအုန်းကနဲ လူက ပူကနဲ ထူကနဲ စောက်ပတ်လည်း ဂေါ်လီလီး နှစ်ချောင်း ဒဏ်ကြောင့် အီဆိမ့်လန်ပျံနေအောင်အလိုးခံရင်း အသားနီပြဲလန်ကာ ကျိန်းစပ်စပ်ကြီး ဖြစ်လို့။ မျိုးလေးက ပက်လက်တစ်ချီလိုးပြီး နောက်တစ်ချီ သူမကို ခွေးကုန်းပုံစံ ဖင်ကုန်းထောင်စေကာ အနောက်ကနေ အားပါးတရ ကျုံးလိုးပြန်သည်။ ဝက်ဝက်ကွဲ အလိုးခံရ၍ စောက်ပတ် ပူကျိန်းနေ ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာတော့ ကျေနပ်မဆုံး ဖြစ်မိသည်။

စောစောတုန်းက စိုးစိုးရီကို တစ်ချီလိုးပြီးတာနှင့် ပေါင်းလျှင် မျိုးလေး သုံးချီဆက်တိုက် စခန်းသွား လိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ ခေတ္တ အနားယူရင်း အရက် သောက်နေကြသည်။ စိုးစိုးရီက တစ်ခွက် မွန်မွန်ကျော်လည်း သူတို့တိုက်တွန်းကြတာနှင့် အရက်တစ်ခွက်သောက်ဖြစ်သွားသည်။ မဲကြီး ကျတော့ သူမကို တစ်နေကုန်လိုးပြီး ယခု စိုးစိုးရီနှင့် အတွေ့မှာ သူမကို ပထမဆုံးအချီ လိုးခြင်း ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပေါက်ကိုပါ အပေါက် နှစ်ပေါက်စလုံး အပီအပြင် လိုးလိုက်တာ ကြောင့် စိုးစိုးရီလည်း စောက်ပတ်ကွဲမတတ် အသေအလဲ ခံရကာ ဖင်လည်း မခံရတာကြာပြီမို့ ဖင်ပေါက် ကျိန်းစပ်သွားရသည်။

" မပြန်ခင် နှစ်ယောက်လိုးကြမလား ကိုမျိုး ငါတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းလိုက်မယ်လေ"

သူတို့အချင်းချင်း သေဖော်ညှိဆိုသလို မဲကြီး တစ်စခန်းထလာတော့ မွန်မွန်ကျော်နှင့် စိုးစိုးရီ မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။ မျိုးလေး သူ့အမေးကို အားတက်သရောပင် ခေါင်းညိတ် အဖြေပေးသည်။

မတတ်နိုင်။ ဂေါ်လီလီး နှင့်မှ နှစ်ယောက်ညှပ် လိုးခြင်း ခံရလျှင် ဘယ်လိုမှ သက်သာမှာ မဟုတ်မှန်း သိသိနှင့်ပင် သူမတို့နှစ်ယောက်လည်း စိတ်တူကိုယ်တူ ရောယောင်ခေါင်းညိတ်ကာ လက်ခံ လိုက်ရတော့သည်။

မဲကြီးက မွန်မွန်ကျော်ကိုရွေးပြီး ဖင်ထဲလီးထည့်ကာ မျိုးလေးက သူမစောက်ပတ်ကို အပေါ်စီးက တက်ခွ လိုးကြသည်။ လီးနှစ်ချောင်းပြိုင် အလိုးခံရင်း စိတ် တအားထက်သန်ပြီး သူမ စောက်ရည် အထွက် ကြမ်းကာ တစ်ချီအပြီးမှာ နှစ်ယောက်သား ပုံစံ တစ်မျိုးပြောင်း၍ မွန်မွန်ကျော်က မဲကြီးလီးပေါ် တက်ခွထိုင်ပြီး လိုးသည့်ပုံစံနှင့် မျိုးလေးက အနောက်ကနေ သူမဖင်စအိုထဲ လီးထည့်သွင်း၍ ပြိုင်တူ ဝုန်းဒိုင်းကြဲ လိုးကြပြန်သည်။ တစ်ယောက် လီးအဝင်နှင့် တစ်ယောက်လီးအထွက် စည်းချက် ကျကျ မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နှင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ကြီး လိုးကြဆော်ကြသည်။ ကာမစိတ်တွေ တဖျင်းဖျင်း နိုးကြွကာ အလိုးခံလို့ကို မဝနိုင်ဘဲ သူတို့လရည် မထွက်ခင်အချိန်မှာ သူမ စောက်ရည်တဖြစ်ဖြစ် ပန်းထွက်ရင်း ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ နောက်ထပ် နှစ်ချီဆက်ပြီးရပြန်ပါသည်။

လရည်ထုတ်ချိန်ကျတော့ ဖင်ပေါက်ထဲကို တစ်ယောက် သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို တစ်ယောက် အပြိုင်အဆိုင် ပန်းထုတ်လိုက်ကြကာ တူးအင်ဝမ်း အလိုးစခန်းကို နိဂုံးကမ္ပတ် အဆုံးသတ်လိုက်ကြ သည်။ စိုးစိုးရီကိုလိုးတော့ စောစောက မဲကြီး လိုးထားလို့ ဖင်ကျိန်းနေပြီ ဖင်လိုးချင်ရင် နောက်မှလိုးပါ စောက်ပတ်ကိုပဲ တစ်လှည့်စီ လိုးကြပါ ဆိုပြီး တောင်းပန်ပြောဆို၍ မဲကြီး တစ်လှည့် မျိုးလေးတစ်လှည့် လိုးဆောင့်မှုကို ပက်လက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားအနေအထားနှင့် စောက်ပတ်ကို ရက်ရက်ရောရောပင် ဖြဲခံပေးရှာ သည်။ မိန်းမနစ်ယောက်ကို အပျော်မယ် ဖာသည်မ လိုးသလို ပက်ပက်စက်စက် လိုးကြခြင်းဖြစ်ရာ အလိုးခံသူရော နဘေးကကြည့်နေသူပါ ရမ္မက် ဆူကြွပြီး မွန်မွန်ကျော်ဆိုလျှင် နဘေးက ထိုင်ကြည့် ရင်းက စိတ်မထိန်းနိုင်စွာဖြင့် ကိုယ့်စောက်ပတ် ကိုယ်ပွတ် လက်နှင့် တဇပ်ဇပ်ထိုးနှိုက်ဆွ၍ စောက်ရည်တွေ အလီလီထွက်ကျကာ မဆုံးနိုင်အောင် အချီချီပြီးနေရတော့သည်။

သူတို့ကိစ္စပြီးချိန်ကျတော့ မျိုးလေး သူမဆီလာပြီး စောက်ပတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ သူ့ပါးစပ်နှင့် ပြွတ်ကနဲ နမ်းစုပ်ရင်း စောက်ရည် တဝကြီး သောက်ပြီး စပတ်ကို ယက်လိုက်ဆွလိုက် လက်နှင့်လိုးလိုက် ဖင်ပေါက်ကို ပါးစပ်နှင့်စုပ် လျှာထိုးယက်၍ နှုးနှပ်ဆွရင်း ဖင်ကိုလည်း လက်နှင့် နှိုက်လိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။ စပတ်ရော ဖင်ပေါက်ရော အပေါက်စုံလိုးပြီး၍ ယခုတစ်ဖန် ပါးစပ်နှင့်ရော လက်နှင့်ပါ ဆွလိုးလိုးနေခြင်းဖြစ်ရာ မွန်မွန်ကျော် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပင် နှုတ်မှ အော်ဟစ်ရင်း နှစ်ချီမက ထပ်ပြီးလိုက်ရသည်။

လူလည်း နုံးခွေတာမှ မလှုပ်မရှားနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားရသည်။

" မပြန်ခင် မမကို လက်ဆောင်ပေးတဲ့အနေနဲ့ ခုလို လုပ်ပေးတာ ကျနော် ထပ်တွေ့ ချင်သေးတယ် တစ်နေကုန် အပီအပြင် အားရအောင် လိုးချင်တယ် နောက်တစ်ခါ ထပ်တွေ့ကြဖို့ အစီအစဥ်ဆွဲလိုက် ကြရအောင် မမရယ် နော်"

ဆိုပြီး သူက တောင်းပန်သလိုပြောသည်။ မွန်မွန်ကျော် သူ့ကိုယ်လုံးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်း စဥ်းစားပါ့မယ် အိမ်ကနေ အကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး ထွက်နိုင်အောင်လည်း ကြိုးစားပါ့မယ် ဟု ကတိပေးလိုက်သည်။

ပြီးခဲ့သည့် အကြောင်းအရာတွေကို ပြန်စဥ်းစားရင်း လက်က ပေါင်ခွကြားထဲမှာ တလှုပ်လှုပ်နှင့် လိုက်လံနှူးဆွပွတ်သပ်နေရာ အရည်တွေ စိမ့်ယိုကျလာရပြီး ကာမဇောကြွ၍ မပြေနိုင်အောင် ရှိနေလေသည်။

ညဖက်ရောက်တော့ လင်ဖြစ်သူမင်းနောင် ပြန်ရောက်လာရာ အသင့်ပင် သူ့ကို ပွေ့ဖက်ဆီးကြို ရင်း ညစာအတူတကွ စားသောက်၍ အိပ်ခန်းထဲကို စောစောစီးစီးဝင်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။

```````````````````

မွန်မွန်ကျော်တစ်ယောက် ကာမ ဒိန်းဒလိန်းနတ် အပူးခံနေရပြီဖြစ်သည်။ သူမရဲ့ ရမ္မက်လိုဘ ပြည့်မြောက်ဖို့အတွက်လည်း လင်ဖြစ်သူအပေါ် ကလိန်ဉာဏ်ဆင်၍ မကြာခဏ အပြင်ထွက် နိုင်အောင် လမ်းကြောင်းရှာရမည်လို့ စိတ်ထဲက တွေးတောဆုံးဖြတ်မိသည်။

" မ နောက်ရက်တွေမှာ ဒီ့ပြင်အလုပ်တစ်ခုရှာလုပ်ဖို့ စဥ်းစားနေတယ် အိမ်မှာနေရင်း ကိုယ့်ဖာသာ တကုပ်ကုပ် ချုပ်လုပ်နေရုံနဲ့ မပြီးဘူး အိမ်ရဲ့ ကုန်ကျစရိတ်က ကြီးလာတော့ မောင့် တစ်ယောက်တည်း ရှာနေတာထက် မ,ကပါ တစ်ဖက်တစ်လမ်းက ကူရှာပေးချင်တယ်"

" မ ဘာလုပ်မယ် စိတ်ကူးထားလဲ မောင့်ကိုလည်း ပြောပြဦးပေါ့"

" ဟိုဖက်ခန်းက စိုးစိုးနဲ့တိုင်ပင်ကြည့်ရသလောက် တစ်ဖက်ကမ်းမှာ အလုပ်တွေက ပေါပါတယ် သူရှာပေးလို့ရတယ်တဲ့ ဒါပေမယ့် နေတာကျတော့ သူတို့ဆီမှာနေမှ ရမှာမို့ မ,တို့အတွက် အဆင်မပြေ ဘူး မ,က မောင်နဲ့လည်း မခွဲနိုင်ပါဘူး တစ်ခု ​ရှိတာက အဲဒီကနေ မိန်းမဝတ်အထည်တွေ ပစ္စည်း အသုံးအဆောင်တွေ တစ်နိုင်တစ်ပိုင် ယူလာပြီး ကိုယ့်ဆီမှာ ပြန်ရောင်းရင်တော့ အနဲနဲ့အများ တွက်ခြေကိုက်မယ်လို့ စဥ်းစားမိတယ် မမှာ စုထားတာလေး အနည်းအကျဥ်းရှိတော့ နဲနဲပါးပါး ရင်းနှီးကြည့်ရင် ကောင်းမလားလို့"

" အင်း ဒါက မသဘောပဲလေ မောင်က ကိုယ့်အလုပ် အပြင် တခြားဟာလည်း မကျွမ်းကျင်ဘူး အဆက်အသွယ်ဆိုတာ ဝေးရော ခုတောင် ပြောင်းရ ရွှေ့ရမလို သတင်းထွက်နေတာ အမှုထမ်း အရာထမ်း ဘဝဟာ ကမ်းနားသစ်ပင်ဆိုတော့ ဘယ်ရောက်ဘယ်ပေါက်မယ် ဆိုတာ တပ်အပ် မပြောနိုင်သေးဘူး မ,သူတို့ဆီက အကူအညီရမှာ သေချာရဲ့လား အသေအချာမေးမြန်းစုံစမ်းပြီးမှ မ,ဆန္ဒရှိရင် လုပ်တာပေါ့ မောင်မတားပါဘူး"

" ကောင်းပြီလေ မောင့်ဆီက ခုလိုစကားကြာရတာ မ,အရမ်းဝမ်းသာတယ် မ, မောင့်ကို အကြောင်းပြန် ပါ့မယ် တစ်ခုခုသွားလာစရာ ကိစ္စ ပေါ်ရင်လည်း မောင့်ဆီ ဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်ပါ့မယ် စိုးစိုးက နေ့တိုင်းအမြဲသွားလာနေတာ ထိုင်းစကားလည်း ကျွမ်းတယ် သူနဲ့တိုင်ပင်ပြီး အဆင်ပြေတဲ့နေ့ မ,ဟိုဖက်ကိုလိုက်သွားပြီး ပစ္စည်းစျေးနှုန်းလေး ဘာလေး လှည့်ပတ်စုံစမ်းကြည့်ချင်တယ်"

" ဒီအစီအစဥ် ကောင်းသားပဲ မ,လည်း အိမ်မှာ နေတာထက်စာရင် အပြင်ကိုသွားရင်းလာရင်း လုပ်ကွက်ကလေးတွေ မြင်တတ်လာမှာပေါ့ မောင် မ,ကို စိတ်ချပါရစေနော် အပြင်သွားရင်း ဘာဘာညာညာတွေတော့ မတွေ့ပါစေနဲ့"

" ဟာ မောင်ကလဲ လုပ်တော့မယ် မမှာ လင် တစ်ယောက် ရှိပြီးသား လင်အရှာသွားတာမှ မဟုတ်တာမောင်ရယ် သွား လူကို ဒီက အလုပ်အကြောင်း အကောင်းပြောနေတာကို သူက .."

" ဟားဟား မောင် သက်သက်နောက်တာပါ မရယ် မကို စိတ်ချလက်ချရှိပြီးသား စိတ်ချလို့လည်း ခုလိူ အပြင်မှာ တစ်ယောက်တည်း ထားတာပေါ့ နို့မို့ သူများမိန်းမတွေလို အလုပ်ဝင်းထဲက အိမ်ထောင် သည် တန်းလျားမှာပဲ သူတို့လို ကြပ်ကြပ်သိပ်သိပ် နေနေရမှာ"

" ပြီးရော မောင်ရေ မောင်လည်း မကိုစိတ်ချ မလည်းပဲ မောင့်ကို စိတ်ချပါ့မယ် တို့လင်မယား တစ်သက်လုံး မခွဲဘဲ အရွယ်လေးရှိတုန်း ဒီထက် မက စီးပွားတက်အောင် ကြိုးစား လုပ်ကိုင်သွား ရအောင်နော် မောင်ရယ် နော်"

" ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရယ် မောင့်မိန်းမက မောင့် အတွက် တခြားမိန်းမတွေထက်ကို အဆပေါင်း အရာအထောင်မက တန်ဘိုးရှိလွန်းလိုက်တာကွယ်"

မွန်မွန်ကျော်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ မြတ်နိုးစွာ ဆွဲသွင်း ပွေ့ဖက်၍ .. သူမကတော့ သူ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေးတစ်ဖက် ကွေးတွန့်ကာဖြင့် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ပြုံးလို့နေပြီး သူမရဲ့ စိတ်အတွေး ထဲမှာတော့ ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ လက်တစ်လုံးခြား ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်တွေ ထုတ်နေ မလဲဆိုတာကို လင်သားဖြစ်သူ မင်းနောင် တစ်ယောက် စိုးစဥ်းမျှပင် ရိပ်စားမိခြင်း မရှိနိုင် ပါပြီ။

`````````````````````````````

(33)

အဝတ်အထည်နှင့် မိန်းမဝတ် အင်္ကျီပုံဆန်းလေး တွေ အလှကုန်ပစ္စည်းတွေ စျေးနှုန်း စုံစမ်း ဝယ်ယူရန် ဟူသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် အိမ်ကနေ သုံးလေးခေါက်မက အပြင်ထွက်ကာ စိုးစိုးရီရဲ့ အကူအညီနှင့် တစ်ဖက်ကမ်း ကူးသည့် အခါကူး ကော့သောင်းမှာပဲ အချိန်ဖြုန်း၍ တည်းခိုခန်းမှာ အပျော်ရှာသည့်အခါရှာနှင့် သွားရင်းလာရင်း ဒီဖက်ကမ်းမှာ ပြန်လည် ရောင်းချ ဖို့ရာ အဝတ်အထည် အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေ အတန်ငယ်စုဆောင်းမိလာသည်။ အချို့ကို ကော့သောင်းမြို့ပေါ်က ဆိုင်တွေဆီမှာ စျေးနှုန်း စုံစမ်းပြီး ပြန်သွင်းတာမျိုးရှိသလို (အချို့ကို ခေါက်ပြန်ပေးအနေနှင့် သွင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ) (အဝယ်တော် သဘောမျိုး) ပစ္စည်း မှာယူသည့် ဆိုင်တွေနှင့်လည်း ချိတ်ဆက်မိလာသည်။ အထည်ဆိုင် စတိုးဆိုင် ကုန်စုံဆိုင် စသည်တို့ ဖြစ်ပြီး မထင်မှတ်ဘဲ အလုပ်ခွင် ကျယ်ပြန့်လာ သည်။

အိမ်မှာနေရင်းနှင့်လည်း ဝယ်လာသော အထည်စ တွေ အိမ်နေဘလောက်စ်အင်္ကျီ လုံချည်တွေ ချည်သားအပွဘောင်းဘီ ဂါဝန်နှင့်စကပ်တွေ နှုတ်ခမ်းနီ မိတ်ကပ် ရေမွှေး အစရှိသည့် အလှပြင် ပစ္စည်းနှင့် မိန်းကလေး အသုံးအဆောင်တွေ မီးဖိုချောင်သုံး လျှပ်စစ်ပစ္စည်းလေးတွေ တစ်စတစ်စ ရောင်းချလာရပြီး အပိုဝင်ငွေ အများကြီး စုမိ ဆောင်းမိရှိလာသည်။

မင်းနောင်ကို ပြောပြတော့ သူလည်း ဝမ်းမြောက် ဝမ်းသာနှင့် စီးပွားရေးနှင့်ပတ်သက်၍ မယားလုပ်သူ ရဲ့ အမျှော်အမြင်ရှိပုံ အကင်းပါးပုံနှင့် လုပ်ရည် ကိုင်ရည် ရှိပုံတို့ကို အတော်ကြီး ကျေနပ်ကာ ချီးကျူးမဆုံး ရှိနေပေသည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း မွန်မွန်ကျော်မှာ သူ့အပျော်နှင့် သူပင်။ စိုးစိုးရီရဲ့အစီအမံဖြင့် သူမရဲ့သွေးသား လိုအင်ဆန္ဒကို အပြည့်အဝ ဖြည့်ဆီးပေးမည့်သူက အဆင်သင့်ရှိနေပါသည်။

မျိုးလေးနှင့် တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ် ထပ်ဆုံပြီး နောက်ပိုင်း သူနှင့် ထပ်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့။ အလုပ်နေရာ အသစ်တစ်ခု ပြောင်းသွားဟန် တူသည်။ မတတ်နိုင် ဆန်ဆုံစား ကံကုန်သွား ဆိုသည့် စကားအတိုင်းပဲ ဖြစ်သည်။ ကိုမဲကြီး လည်း သူ့အလုပ်နားရက်စေ့ပြီး လှေပေါ် ကို ပြန်တက်သွားတာမို့ မွန်မွန်ကျော်ရော စိုးစိုးရီပါ မယ်ကျန်ရစ်တွေ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။

သို့စင်လျက် စိုးစိုးရီလိုမိန်းကလေးမျိုးအဖို့တော့ ယောက်ျားလေး မိတ်ဆွေတွေက မရှားပါချေ။ အမြဲတမ်း နှစ်နိုင်ငံ ကူးကာ သွားလာနေသူမို့ လှေဆိပ် ကားဂိတ် စသည့်နေရာတွေမှာ သွားရင်း လာရင်း သူမနှင့် ခဏတာကြုံဆုံပြီး ရင်းနှီး ပတ်သက် မိကြသူတွေ များလှပါသည်။ ဆက်ဆံရေးလည်းကောင်း ရုပ်ရည် ရူပကာ ချောမောပြေပြစ်ကာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တစ်တစ်ရစ်ရစ်နှင့် ချစ်စဖွယ်ကလေးမလေးမို့ အရောတဝင် ဖြစ်ချင်သူတွေ မရှားလှပါချေ။ ထိုအထဲကမှ မွန်မွန်ကျော့်ကို သူ့မိတ်ဆွေ ဆိုသူတွေနှင့် ကြုံကြိုက်သလို တစ်ယောက်ချင်းစီ မိတ်ဆက်ပေးရင်း သူမတို့ရဲ့ဘဝတာ ပျော်ရွှင်မှု အရသာကို လွတ်လပ်စွာ ရှာဖွေခံစား ဖြတ်သန်း လာခဲ့ကြသည်။

ယောက်ျားဖြစ်သူ အပြောင်းအရွှေ့မကျခင် ကာလ တစ်ခုအထိ ဒီပုံစံ ဒီအချိုးနှင့်ပင် လင်သားဖြစ်သူ ရဲ့ ကွယ်ရာမှာ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် မိမိရဲ့ ကာမဂုဏ် ချဥ်ခြင်းရမ္မက်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး ဖြေဖျောက်မိ ခဲ့သည်။

မမျှော်လင့်ဘဲ သူ အဝေးကို ပြောင်းရွှေ့မိန့် ကျလာချိန်မှာ မွန်မွန်ကျော်တို့လင်မယား အိပ်ခန်း ထဲမှာ နှစ်ယောက်သား ခေါင်းချင်းဆိုင်ပြီး မိမိတို့ ဘဝရှေ့ရေးအတွက် ဘယ်နည်းဘယ်ပုံ ရှေ့ဆက် ရမည် ဆိုတာကို အကြိတ်အနယ် တိုင်ပင်မိကြ သည်။ လင်ဖြစ်သူက ရေကြမ်းမြေကြမ်းဖြစ်သော ရခိုင်ဖက်ကို မဖြစ်မနေ ပြောင်းရွှေ့ရမည်ဖြစ်၍ ဟိုမှာ ဘယ်လိုအခက်အခဲတွေ ကြုံတွေ့ရမလဲ မသိနိုင်တာမို့ မယားလုပ်သူကို သူနှင့် တစ်ပါတည်း ခေါ်ခွင့်မသာဘဲ ရှိလေသည်။ မယားကလည်း လင့်မျက်နှာ တစ်ရွာထင်ကာ လင်သားဖြစ်သူရဲ့ နောက်ကို စွန့်စားလိုက်ခဲ့သူဖြစ်ပြီး ယခုတော့ ကံကြမ္မာက မျက်နှာသာပေးမှုကြောင့် သူမရဲ့ အလုပ်အကိုင်ကလေး အနည်းငယ် အဆင်ပြေစ ပြုလာကာ အတော်ကလေး အခြေတကျဖြစ်လာပြီ လို့တောင် ဆိုရမည်။

နောက်ဆုံး မွန်မွန်ကျော်က လင်ဖြစ်သူမင်းနောင်ကို သူ နားမဝင်ဝင်အောင် သာသာထိုးထိုးလေး ဖျောင်းဖျပြောဆိုကာ နားချရသည်။

" မ,ကိုယ့်သွေးသားရင်းချာတွေ ရှိတဲ့ ဇာတိမြို့ကိုပဲ ပြန်လိုက်တော့မယ် ဟိုမှာ မ,အပိုင်ရထားတဲ့ အိမ်ကလေးလည်း ရှိတော့ ဒီလိုပဲ အဆင်ပြေအောင် နေပြီး ဖြစ်သလို လုပ်ကိုင်စားရမှာပေါ့ မောင်ံ့ အလုပ်က နေရာထိုင်ခင်း အတည်တကျ ဖြစ်ပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် အတူတူနေလို့ရပြီဆိုမှ မ, မောင့်ဆီ လိုက်လာခဲ့တော့မယ် ကြားထဲမှာတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မခွဲချင်လည်း ခွဲနေရဦး မှာပဲ ဒီမှာတော့ နေလက်စနဲ့ တစ်လကိုးသီတင်း တန်သည် အဆင်ပြေသလို ရှာဖွေလုပ်ကိုင်ပြီး ရသလောက် ငွေကြေးစုဆောင်းပြီးရင် အိမ်ပြန်မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ် မောင်ရော မ,ပြောတာ ဘယ်လိုသဘောရလဲ"

သူ့ပုံစံကြည့်ရတာ မသက်မသာ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ဟင်းကနဲချပြီး စိတ်ဓာတ်ကျချင်ချင် ဖြစ်နေသည့်ပုံ ရလေသည်။ မွန်မွန်ကျော် သူ့ကို ရင်ခွင်ထဲထွေးဖက် ထားလိုက်ကာ မိန်းမတို့ရဲ့တတ်အပ်သည့်ပညာတွေ အကုန်သုံးပြီး အတတ်နိုင်ဆုံး သူလက်ခံလာအောင် တဖြည်းဖြည်း ချော့မော့သိမ်းသွင်း ပြောဆိုရသည်။

နောက်ဆုံး သူလက်မခံချင်သည့်တိုင် လက်ခံလိုက် ရသည်။ ရွေးစရာလမ်းမှ မရှိတာကိုး။

သူကိုယ်နှိုက်ကိုက တစ်ကောင်ကြွက် မိမရှိ ဘမရှိ မွေးချင်းမောင်နှမ မရှိ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေဆိုတာ ဘယ်ရောက်လို့ ဘယ်ပေါက်နေကြမှန်းတောင် မသိနိုင်တော့သည့် ဘဝပေကိုး။ သူ အားမငယ် အောင် တတ်နိုင်သလောက် နှစ်သိမ့်မှုပေးရင်း သူမရဲ့ရင်ခွင်နွေးနွေးလေးထဲမှာ ချွေးသိပ်ဖြေ စေကာ အိပ်ခန်းထဲမှာ အတန်ကြာသည်အထိ အချိန်ဖြုန်း နေလိုက်ကြသည်။

မွန်မွန်ကျော့် ဝမ်းတွင်းမှာတော့ ကုလယ်ဘုရားပွဲ လှည့်သလို ဒိန်းတပ်တပ် ပုလွေသံ နှဲသံ ဗုံသံတွေ ဆူညံကာ ပွက်လောရိုက်လျက် ရှိပေပြီ။

ရင်တွင်းခံစားချက်ကို မျက်နှာမှာမပေါ်စေဘဲ ဝမ်းနည်းပူဆွေးဘိသကဲ့သို့ ပူပုံပန်းဆောင်ရင်း မျက်နှာလေးနွမ်းလျလျ နဖူးဆံနွယ်စလေးများ ကပိုကယိုပြေကျကာ ပြိုတော့မယောင် အိုစာသည့် အသွင်ကို ဆောင်လျက် ကိုယ်ပေါ်ကအင်္ကျီနှင့် ထမီကို တစ်လွှာချင်း တစ်လွှာချင်း ဖြေလျော့ ချွတ်ချနေရာက တုန်ရီကွဲအက်ခြောက်ကပ်လျက် ရှိသည့် ဖျော့တော့အားငယ်သော အသံကလေး နှင့် ..

" မောင်နဲ့ မ အကြာကြီး ခွဲရဦးမှာ လင်နဲ့မယား ဘဝက သူများတကာလို ငယ်လင်ငယ်မယားလည်း မဟုတ်တော့ ပေါင်းရတဲ့အချိန်က ခဏလေး ရက်ပိုင်း လပိုင်းကလေးလောက်ပဲ ရှိတယ် လို့တောင် ထင်နေမိတာ ခုတော့ ခွဲရပြန်ပြီ ဝေးရ ပြန်ပြီ မောင် မ,ဆီက ယူစရာရှိတာ အကုန်သာ ယူသွားလိုက်ပါ နောင် မ,ကိုယ်ငွေ့လေးတွေကို တောင် မောင့်အနေနဲ့ သတိရနိုင်ပါ့မလား မ,အဖို့ တော့ အခုညကစပြီး မောင်သွားမယ့်နေ့အထိ အချိန်နဲ့အမျှ တစ်နေ့ တစ်ညမပြတ် ဝတ္တရားကျေ အောင် ပြုစုရင်း မောင့်ဆီကရလာမယ့် ဟောဒီ ကိုယ်ငွေ့လေးတွေ ကိုပဲ အမြဲတမ်း သတိတရ အမှတ်ရ တမ်းတနေမှာပါ မောင် ရယ် .. မ ,သူ့ကို ဘယ်လောက်အထိတောင် လွမ်းနေမယ် ဆိုတာ မောင်သိအောင် ဘယ်လိုများ ပြောရပါ့မလဲ အဟင့်ဟင့်ဟင့်"

"  … ... "

" မောင် မ,ကို ဖက်လေ ဖက်ထားပါဦး မ,ကို မောင် သိပ်ချစ်တယ်ဆို နမ်းပါမောင် နမ်းပါဦး မ,တစ်ကိုယ်လုံးကို နေရာမလပ်မကျန်အောင် နမ်းပေးလှည့် မောင့်ကိုလည်း မ,နေရာအနှံ့ အနမ်းပေးမယ် မောင့်လက် မောင့်ခြေ မောင့် နှုတ်ခမ်း မောင့်ပါးပြင်ရော မောင့်သလုံးသား မောင့်ခြေဖဝါး အိုကွာ မောင့်ရဲ့ ဟောဒီက မ,စောက်ဖုတ်ကို ညတိုင်းမပြတ် လိုးလိုးပေးနေတဲ့ မောင့်လီးငပဲကြီး ကိုရော အောက်က ဥနှစ်လုံး ကိုရော မောင့်ဖင်ပေါက်ပါမကျန် မ,ကောင်းကောင်း ကြီး အမှတ်ရနေချင်တယ် မောင့်တစ်ကိုယ်လုံးကို ခုကစပြီး တဝကြီး နမ်းချင်တယ် မောင်ရယ် မကို နမ်းခွင့်လေးပေးပါ နော် နော်"

ဆိုပြီး အငိုမျက်လုံး အငိုမျက်နှာနှင့် မင်းနောင်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျော့ပြောင်းသော လက်ဖဝါး နုနုကလေးနှင့် စမ်းစမ်းစမ်းစမ်းလုပ်ရင်း မျက်ရည် စက်လက် ခိုတွဲနေသည့် အကြားကနေ စွဲမက်ဖွယ် သိမ်မွေ့နူးညံ့ ဆွတ်ပျံ့ညွှတ်နူးဖွယ် အကြင်နာ အနမ်းကလေးများ ဆင့်ကာ ဆင့်ကာ သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် နေရာအနှံ့ ဝေမျှဆင့်ကမ်းပေးရင်းဖြင့် ..။

မင်းနောင်လည်း အင်္ကျီအဝတ်အစားများ သူ့ကိုယ် အထက်ကနေ တစ်လွှာတစ်ထပ်မကျန် အားလုံး ကျွတ်ကွာကျကာ သူမနည်းတူ တစ်ကိုယ်လုံး အဖုံးအကွယ်မဲ့စွာ လုံးတီးဗလာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်လျက် ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခု တဖြည်းဖြည်း ပေါင်းစည်းမိသွားကြသည်။

အနမ်းတွေ ဆင့်ကဲဆင့်ကဲ ချွေမိကြသည်။ အနမ်းတွေရဲ့နောက်မှာ တပ်မက်မှုချစ်ခြင်းတွေ ပါလာသည်။ မပြည့်ဝနိုင်သည့် ရမ္မက်လိုအင် ဆန္ဒတွေ ကပ်ညိလိုက်ပါလာကြသည်။ မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ရင်ချင်းအပ်ပွေ့ဖက်ကာ တစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်အင်္ဂါကို တစ်ယောက် စမ်းကိုင်ဖျစ်နယ်လာ မိကြသည်။

မကြာမီ သူတို့အိပ်ခန်းလေးအတွင်းကနေ တအိအိ တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့်နှင့် ငိုသံလိုလို ညည်းသံ လိုလို ညင်းညဲ့ညဲ့ တိုးသဲ့သဲ့ မသဲမကွဲ အသံလှိုင်း လေးတွေက အခန်းတစ်ခုလုံးဆီ ဝေ့ဝဲပျံလွင့် ထွက်ပေါ် လာခဲ့လျက် ..။

အိမ်ခန်းကလေးက တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့် အဏ္ဏဝါ သမုဒ်ပြင်အလယ်က လှိုင်းလူးသည့် လှေငယ်ပမာ တစ်စုံတစ်ရာ လှုပ်ရှားမှုများရဲ့အောက်မှာ တကျွိကျွိ တကျွက်ကျွက် ပျဥ်သားခင်း အိပ်ခန်းကြမ်းပြင်က အိကနဲ သိမ့်ကနဲ နိမ့်ကနဲ တုန်ယင်လှုပ်ခါလျက်သာ ရှိနေပါလေတော့၏။

ဒီ့နောက်မှာ တစ်ဆက်တည်း ဆက်လက်ထွက်ပေါ် လာခဲ့သည့် အသံများကတော့ .. ..

" အို အင့် အင့် အို မောင် မောင် ရယ် အိ အင့် အင့် ဟင့် ဟင့်"

" ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် အွင်း ဟွင်း အွန်း ဟွန်းဟွန်း"

" ဖွတ် ဘတ် ဘုတ် စွိ ဖွပ် ဘလပ်လပ် ဘွတ် ဘွပ် ဘု ဘောက် ဖွတ် ဇွပ် ဘုဘွတ် ဘလပ်"

" အူး အူး ဟူး ကြမ်းလိုက်တာ မောင်ရယ် တ တ အား မ ဖက်နဲ့လေ မ, အသက်ရှူကြပ်လှတယ် အု အွန့် အူး အူးဟူး ထိ ထိတယ် အိ အင့် အင့် လုပ် မောင် မ ညှာနဲ့ မ,ကို ပြင်းပြင်းလေးသာ လုပ်ပေး ဆောင့် အင့် မ မရပ်နဲ့ ဟင့်ဟင့် မောင် အို့ အို မ, ပြီး ပြီး ပြီကွာ အူး အလာ့ လားးး အု အွင့် ဟင့် ဟင်းးး အွင်းးး ဟွင်းးးးး"

" ဗြွတ် ဇွတ် ဘုတ် စွိ ဖတ် ဗွပ် ဘွတ် ဘလွတ် ဘုတ် ဖတ် ဘွပ် ဘု ဖလပ်"

" အို့ အိုး အင့် အင့် အင့် ဟင်း အိ အင့် အမေ့ အ အာ့ လုပ် ဆက်လုပ်ပေး မောင် အ အား မ မ,နို့ကို စို့ စို့ပေး မြန်မြန် မြန်မြန်လုပ် မောင်ရယ် မ,မ မရတော့ဘူး အု အူး အူး ဆောင့် ကြမ်း ကြမ်း လိုး လိုးလေ မောင်ရဲ့ ဘာ ဘာလုပ်နေလဲ အု အု အို့ အင်းးး ဟင်းးး အင့် အွင့် ဟွင်းးးး အွမ်းးးး ဟွမ်းးးး"

`````````````````````````````````````

(34)

ရက်သတ္တ တစ်ပတ်ခန့်အကြာ ..

ကော့သောင်းမှ ရနောင်းဖက်ကို ထွက်ခွာမည့် စက်တပ် လှေငယ်လေးတစ်စီးပေါ်မှာ ..

မွန်မွန်ကျော် ရယ် စိုးစိုးရီရယ် နောက် ခရီးသည် အုပ်စုတစ်စု အပါအဝင် လူလေးငါးဆယ်ယောက် ခန့် တစ်ဖက်ကမ်းဆီ ဦးတည်၍ လှေဝမ်း အတွင်းမှာ တစ်စုတစ်ဝေးတည်း လိုက်ပါစီးနင်း လာကြသည်။

ဘာမှမကြာလိုက်ဘဲ တစ်ဖက်ဖန်ဖလားဆိပ်ကမ်းဆီ ဆိုက်ကပ်လာကာ မွန်မွန်ကျော်လည်း သူမအရှေ့မှ စိုးစိုးရီရဲ့ လက်ကိုဆွဲ၍ လှေဝမ်းထဲကနေ ကမ်းပေါ် တက်လာခဲ့လေသည်။

ရေလုပ်ငန်းနှင့် အမြဲတစေ လှုပ်ရှားသက်ဝင်နေ လျက် ရှိသည့် ငါးနံ့သင်းသော ဆိပ်ကမ်းမြို့ တစ်မြို့ ဖြစ်သည်။ ထိုင်း-မြန်မာ နယ်စပ်ရှိ ကော့သောင်းမြို့ နှင့် ကီလိုမီတာ အနည်းငယ် (၅ မိုင် )ခန့်သာ ကွာဝေးပြီး ပါချန်မြစ်ဝတစ်ခုသာ ခြားသော ထိုင်းနိုင်ငံဖက် အခြမ်းမှာ ပထမဆုံး မြင်တွေ့ရသည့် ဆိပ်ကမ်းမြို့ လို့လည်း​ ပြောနိုင်ပေသည်။

မွန်မွန်ကျော်ရော စိုးစိုးရီပါ ဒီနေ့ဘာအလုပ်မှမရှိပါ။ စိုးစိုးရီ အလုပ်မှ တစ်ရက်ခွင့်ယူကာ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ထံ အလည်လာခြင်းဖြစ်ပြီး သူမကိုပါ အဖော်အဖြစ် ခေါ်လာခဲ့ခြင်းပင်။

မွန်မွန်ကျော် ခုအချိန်မှာ လွတ်လပ်ရေးအပြည့်အဝ ရနေပြီ ဖြစ်သည်။ လင်ဖြစ်သူ အလုပ်တာဝန်နှင့် ရခိုင်ကို ပြောင်းရွှေ့သွားပြီး ခေတ်အခါကလည်း မကောင်း ဖြစ်နေ၍ သူမအနေနှင့် လင်သားဖြစ်သူ နှင့်အတူ တစ်ပါတည်း လိုက်ပါသွားခြင်းမရှိဘဲ ကော့သောင်းအပိုင်ရှိ ခမောက်ကြီးမြို့မှာပင် တစ်ယောက်တည်း သောင်တင်နေခဲ့ကာ သူမ ငှားရမ်းနေထိုင်ရာ အခန်းနှင့် ကပ်ရက် အခန်းနား နီးချင်းဖြစ်သူ ထားဝယ်မလေး စိုးစိုးရီနှင့်သာ နှစ်ယောက်သား တတွဲတွဲ သွားလာနေခဲ့ကြသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က သူငယ်ချင်း ညီအစ်မထက် မကသော ဆက်ဆံရေးမျိုး ရှိသူတွေ ဖြစ်ပြီး စိုးစိုးရီရဲ့ယောက်ျား မရှိချိန်မှာဆိုလျှင် အိပ်ခန်း တစ်ခန်းထဲမှာ အတူတူအိပ်ရင်း ဓမ္မတာမကျသော နည်းလမ်းမျိုးစုံနှင့် ရာဂလွန်ကျူး ကာမဂုဏ်ယစ်မူး လျက် အပျော်ရှာလေ့ရှိကြသူတွေပဲ ဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သား အပြင်မှာဆုံမိကြပြီဆိုလျှင်လည်း ယောက်ျားသနာတွေနှင့် ထွေးရောယှက်တင် ပရောပရီလုပ်ပြီး ကြုံရာကျရာ တစ်နေရာရာဆီ သွား၍ စိတ်အလိုလိုက် အမိုက်နောက်မျောပါရင်း အိမ်ပြန်ချိန်လွန်သည်အထိ ကာမနယ်ကျွံ ပျော်ပါး လေ့ ရှိကြပေသည်။ တကယ်လည်း စိတ်တူကိုယ်တု ရှိကြသည့် မိန်းမသားနှစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ကြသည်။

ယခုလည်း စိုးစိုးရီရဲ့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းဆိုတာ အမျိုးသမီးအဖော်ကို ပြောခြင်းမဟုတ်ဘဲ သူမနှင့် ပတ်သက်ရာ ပတ်သက်ကြောင်းလို့ ဆိုရမည့် အမျိုးသားတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်လေသည်။ ရနောင်းမြို့အတွင်းရှိ ထိုင်းနိုင်ငံသား သူဌေး တစ်ယောက် ဖွင့်လှစ်ထားသည့် ဟိုတယ်တစ်ခုက အရေးပါသူတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ သူနှင့်တွေ့ဆုံရန် ချိန်းဆိုထား၍ မွန်မွန်ကျော်ကို အဖော်ခေါ်ပြီး ထွက်လာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

ဆိပ်ကမ်းကနေ ကားပြာလေးစီးလာပြီး ချိန်းဆိုရာ အထပ်မြင့် ဟိုတယ်ရှေ့ကို ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဟိုတယ်နှင့် မနီးမဝေးရှိ စားသောက်ဆိုင် တစ်ဆိုင် မှာ ဝင်ထိုင်ကာ စားစရာတွေမှာကြားရင်း စိုးစိုးရီက သူ့လူကို ဖုန်းလှမ်းဆက်လိုက်ရာ ခဏအတွင်း လာခဲ့မည် ဆက်ဆက်စောင့်နေပါ ဆိုပြီး တစ်ဖက်က ပြန်လည်ပြောဆိုလာ၍ နှစ်ယောက်သား ထိုင်း အစားအစာများကို သူမတို့ စိတ်တိုင်းကျ မှာယူ စားသောက်ကာ သူ့အလာကို ထိုင်စောင့် နေကြသည်။

မကြာပါ။ ဥပဓိရုပ်ကောင်းကောင်း ကြော့နေအောင် ဖီးလိမ်းဝတ်စားထားသော ထိုင်းလူမျိုး အမျိုးသား တစ်ယောက် သူတို့ရှိရာဆိုင်ကို ရောက်ရှိလာသည်။

" စိုးတို့ ဘယ်အချိန်က ရောက်လဲ တစ်ခုခု ထပ်မှာ ကြလေ စားစရာရှိတာ ဝအောင်စား အဲဒါမှ အားရှိမှာ"

သူက ဗမာလိုပင်​ ရေလည်စွာ ပြောလိုက်ရာ မွန်မွန်ကျော် အတော်ကလေး အံ့အားသင့်သွား သည်။

အမှန်တော့ သူက မြန်မာပြည်မှာမွေး ထိုင်းမှာ ကြီးသည့် သျှမ်းပသျှူး မျိုးနွယ်ဖွား တစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ နာမည်က ကိုချန် (အစ်ကိုချန်း) လို့ ခေါ်ပြီး စိုးစိုးရီနှင့် အတော်ကလေး ရင်းနှီးမှုရှိတာ တွေ့ရသည်။ နှစ်ယောက်သား ဗမာလိုပြောလိုက် ထားဝယ်လို တစ်မျိုး ရှမ်း(ထိုင်း)လို တစ်ဖုံ မှုတ်လိုက်နှင့် လေပေးဖြောင့်နေကြကာ မွန်မွန်ကျော် ကတော့ ဘာမှမသိ စားစရာတွေကိုသာ တစ်ယောက်တည်း ဖိစားနေလျက် အတန်ကြာတော့ စိုးစိုးရီက မြန်မာဘာသာဖြင့် ..

" ဖိချန်း ဒါ မမွန်မွန်တဲ့ စိုးရဲ့အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း အချစ်ဆုံးအစ်မပေါ့ မမ ဒါက ကျမပြောတဲ့ အစ်ကို အစ်ကိုချန်းတဲ့ သူက အဲဒီဟိုတယ်မှာ လက်ထောက် မန်နေဂျာ တစ်ယောက်ပေါ့"

" အော် ဟုတ် ခုလို တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်ရှင်"

ကိုချန်းက သူမကိုကြည့်ပြီး စိုးစိုးရီဖက်လှည့်ကာ ထိုင်းလို တစ်စုံတစ်ရာမေးမြန်းနေပြန်သည်။

" မမ ကိုချန်းက နည်းနည်းပါးပါး သောက်ချင် သေးလား တဲ့ ဟိုမှာတော့ အကုန်ရပါတယ်တဲ့"

စိုးစိုးရီ သူမကို ဘာသာပြန်ပြောပြသည်။ ဒီလူ ထိုင်းမှာအနေကြာလို့ ဗမာစကား ရေရေလည်လည် မပြောတတ်တာ့ဘူး ထင်ပါရဲ့လို့ သူမစိတ်ထဲက တွေးရင်း ..

" အင်း စိုးသဘောပဲလေ မမတော့ မသောက်ချင် သေးဘူး ဟိုရောက်မှ စိတ်ပါလာရင် သောက်ချင် သောက်မှာပေါ့"

" အလိုင်းခပ်"

သူက ပြန်မေးသည်ကို စိုးစိုးရီ ရှမ်းလို တစ်လုံးချင်း ပြန်ပြောပြလိုက်သည်။ စားရင်းသောက်ရင်း ရယ်ရယ်မောမောနှင့် စကားပြောဆိုနေကြကာ သူနှင့် စိုးစိုးရီက သိဟောင်းကျွမ်းဟောင်း တွေ အလား လက်ပွန်းတတီး ရှိလေဟန်နှင့် ထိပ်ပုတ်လိုက် ခေါင်းပုတ်လိုက် လက်မောင်းလေး ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက် လက်ဖဝါးနှင့် ဖင်ကို ဖြန်းကနဲရိုက်လိုက်နှင့် စိုးစိုးရီကလည်း သူ့ကို ပြန်ပြီး စ,နောက်စကားပြောဆိုရင်း သူ့ပေါင်တွင်း ကြောတစ်ဖက်ကို ဆွဲလိမ်လိုက်တာကို တွေ့ရတော့ သူတို့အခြေအနေက တော်တော်အဆင့်တက်နေပြီ ဖြစ်မှန်း သူမအနေနှင့် အကဲခတ် သိလိုက်ရသည်။

စားသောက်ပြီးစီးသွားတော့ သူရော မွန်မွန်ကျော်တို့ နှစ်ယောက်ပါ ခြေကျင်လျှောက်ပြီး ဟိုတယ်ရှိရာ လမ်းတစ်ဖက်ဆီ ကူးလာခဲ့ကြသည်။ သူက စိုးစီုးရီ နားနားကပ်ပြီး တစ်စုံတစ်ရာပြောဆိုကာ အပေါ်ထပ် ဆီ အရင်တက်သွားပြီး သူမတို့နှစ်ယောက်က အပေါ်ထပ်တက်သည့် လှေကားထစ်များအတိုင်း နောက်ကနေ လိုက်တက်လာရလေသည်။

" အခန်း တစ်ခန်းတော့ ပေးသွားပြီ မမရဲ့ တစ်နေ ကုန် စိတ်ကြိုက်နေလို့ရမယ် နှစ်ယောက်တည်း အေးဆေး ဇိမ်နဲ့နှပ်နေရုံပဲ"

" အခန်းက ဘယ်မှာလဲ"

" ( .. )အထပ်မှာ လာလေ စိုးနောက်လိုက်ခဲ့"

မွန်မွန်ကျော် သူမအနောက်ကနေပဲ ဟန်ကို့ပြီး လိုက်တက်လာခဲ့သည်။ ဟိုတယ်က ဧည့်သည်တွေ အလာများပြီး အခန်းတိုင်းမှာ လာရောက် တည်းခိုသူတွေ ရှိကြပုံပင်။

နိုင်ငံခြားသားတချို့လည်း ရနောင်းဖက်ကို မကြာခဏ အလည်အပတ် လာရင်း ဒီတည်းခိုခန်းမှာ ညအိပ် တည်းခိုကြသည်ဟု သိရသည်။

သူတို့ တည်းရမည့် အခန်းရှိရာဆီရောက်တော့ တံခါးက စေ့ရုံသာ စေ့ထားပြီး ဒါဟာ ကိုချန်းရဲ့ အစီအစဥ်ပဲ ဆိုတာ သိလိုက်ရသည်။ တံခါးဖွင့် ဝင်လိုက်ကြကာ အခန်းထဲမှာ အဲယားကွန်း ရေခဲသေတ္တာ ဆိုဖာမွေ့ရာနှင့် ရေမီးအစုံ ကျကျနန တစ်ဖက်မှာက ရေချိုးခန်းနှင့် အိမ်သာပါ တွဲလျက် ပါပြီး ခေတ်မီ ပရိဘောဂ အသုံးအဆောင်များနှင့် ခန်းခန်းနားနား ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိလှတာကို တွေ့မြင်ရသည်။

စိုးစိုးရီ အိပ်ရာပေါ် သူမတစ်ကိုယ်လုံး ပစ်တင်ကာ လှဲအိပ်ချရင်း မွေ့ရာထူထူကြီးက အိကနဲ အောက်မှာ စပရိန်တပ်ထားသည့်အလား နူးညံ့အိစက်ကာ ရေမြှုပ်မွေ့ရာကြီးမို့ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ခုန်ဆွ ခုန်ဆွနှင့် ကလေးလေး တစ်ယောက်လို လှုပ်ကစား ရင်း ..

" မမ လာလေ အိပ်ကြည့်လိုက် အိစက်နေတာပဲ ဒီလို နေရရင် စိုးတို့တော့ သေပျော်ပါပြီ ဟီးဟီး"

သူမကို ခေါ်ရင်း စိုးစိုးရီကတော့ ပျော်ရွှင်အူမြူး နေပုံ ရလေသည်။ မွန်မွန်ကျော်လည်း သူ့နဘေးမှာ လှဲအိပ်ချလိုက်ရာက စည်းစိမ်ရှိလှချည်ရဲ့လို့ စိတ်က အောက်မေ့မိသည်။

" ညည်းလူရော ရောက်မလာဘူးလား စိုးရဲ့"

" လာမှာပေါ့ မမရယ် သူအားတာနဲ့ လှစ်ကနဲ ရောက်လာမှာ စိတ်ချ"

" နင်တို့ တွေ့ကြတာ ကြာပြီလား ပြောစမ်း စိုး"

" မကြာသေးပါဘူး ဟို တစ်လကပဲ အင်း သုံးကြိမ် လေးကြိမ်လောက်တော့ ရှိပြီထင်တယ် စိုးလည်း သူခေါ်တာနဲ့ ဒီကို အရောက်လာခဲ့တာပဲ ..အော် ဒါနဲ့ မမကို စိုး တစ်ခုတော့ ကြိုပြောထားရဦးမယ်"

" ဘာများလဲ စိုး ပြောလေ"

" ဒီနေရာကို ရောက်လို့ သူနဲ့တွေ့ကြတဲ့အခါ သူပေးတာယူ သူကျွေးတာစား သူလိုချင်တာကို ကိုယ့်ဖက်က အကုန်သာ ဖြည့်ဆီးပေးလိုက် ဖြစ်နိုင်ရင် သူနဲ့ ဘာအငြင်းအခုံမှ မလုပ်နဲ့ ပြန်လည်း မပြောရဘူးနော် မမသိထားဖို့ ကြိုပြောတာ သိလား မမရဲ့"

" ဟင် တစ်မျိုးကြီးပါလား စိုးရယ် စိုး ပြောတာနဲ့ မမတောင် တွေးရင်း လန့်လာပြီ"

" ဟင်းဟင်းဟင်း အဲဒီလောက်ကြောက်စရာ မလို ပါဘူး မမရဲ့ ဘာမှ​တွေးပြီး စိုးရိမ်မနေနဲ့ အားလုံး ပျော်စရာနဲ့ ရင်ခုန်စရာတွေချည်းပဲ သူကိုယ့်ကို တစ်ခုခု ပေးလာတဲ့အခါမှာသာ ဘာမှပြန်မပြောဘဲ မျက်စိမှိတ်ပြီး ယူသာယူလိုက် ဘာဘာညာညာ ပြန်မငြင်းနဲ့ သူကလက်လည်း အရမ်းဖွာတဲ့သူ သူပေးတာယူမှကြိုက်တယ် နောက်တော့ စိုး ပြောတာ မမ သဘောပေါက် လာမှာပါ"

" အင်းပါ ဒါဆိုရင်လည်း ပြီးရော ဒါပဲနော် စိုး မမက စိုးကို အားကိုးပြီးတော့ ဒီနေရာအထိရောက်အောင် လိုက်လာခဲ့တာ မမကိုတော့ တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပြီး ပစ်မထားခဲ့နဲ့ ဒါပဲ"

" ပစ်မထားပါဘူး မမရယ် စိုး မမအနားမှာ မမနဲ့ အတူ တစ်ချိန်လုံး မခွဲစတမ်းရှိနေမှာပါ ကဲ စိတ်ချလက်ချသာ နေလိုက်တော့ ဟုတ်ပီလား"

မွန်မွန်ကျော်လည်း အင်း ဟုဆိုကာ ခေါင်းညိတ်ပြီး စိုးစိုးရီနဘေးက မွေ့ရာထက်မှာ အသာအယာပင် ဝင်ရောက်လှဲချလိုက်လေတော့သည်။

စိုးစိုးရီ အိပ်ရာပေါ်မှာ လူးကာလှိမ့်ကာကစားရင်း မွန်မွန်ကျော့်အနားကို သူမကိုယ်ကလေး တဖြည်းဖြည်း ရောက်ရှိလာသည်။ မွန်မွန်ကျော့်ဖက် တိုးကပ်ကာ မျက်နှာပေါ်ကနေ အုပ်မိုး၍ကြည့်ရင်း မွန်မွန်ကျော့်နဖူးဆံစလေးတွေ သူမလက်ကလေးနှင့် ခပ်ရွရွကလေး သပ်တင်ရင်းဖြင့် ..

" မမ သူ့ကိုစောင့်ရင်း အပျင်းပြေလေး တစ်ခုခု လုပ်ကြစို့ မမရေလေးဘာလေး ချိုးဦးမလား ရေနွေးစပ်ပြီး ချိုးလို့ရတယ်လေ"

" ကောင်းသားပဲ စိုး မမတို့ ကားစီးလာရတာ ငြီးစီစီဖြစ်နေပြီ ရေချိုးလိုက်မှလန်းသွားမယ်"

" အတော်ပဲ စိုးမှာ အင်္ကျီအဝတ်အစား အပို ယူလာ တာ ရှိတယ် မမရေချိုးပြီးရင် ဝတ်ချင်ဝတ်ပေါ့"

" ဘယ်လိုအင်္ကျီတွေများလဲ စိုးရဲ့ မမကို ပြပါဦး"

စိုးစိုးရီယူလာတာ ညအိပ်ဝတ်သည့် နိုက်ဒရက်စ် ခေါ် ပါးလွှာသော ဂါဝန်ရှည်လိုဟာမျိုးဖြစ်သည်။ သူတစ်စုံ မွန်မွန်ကျော် အတွက်က တစ်စုံ ဂါဝန် အသားက ပါးလွှာလွန်းပြီး အတွင်းပစ္စည်းတွေ အကုန်လုံး အထင်းသားပေါ်လွင်နေစေကာ အရှည်က ပေါင်လယ်လောက်အထိသာ ရှိတာမို့ မလုံမလဲ ပုံစံတစ်မျိုးတော့ ရှိမည်လို့ တွေးမိသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် လင်နှင့်မယား ညအိပ်ရာဝင် ချိန်မှာ မယားလုပ်သူအနေနှင့် မိမိလင်သားဖြစ်သူ အပေါ် ထူးထူးခြားခြား ဆွဲဆောင်မှုပေးနိုင်မည့် ဝတ်စုံမျိုးဖြစ်သည်။

" ဒီလိုဟာမျိုး အမြဲယူလာတတ်သလား စိုး"

စိုးစိုးရီ ပြုံးတုံ့တုံ့အမူအယာနှင့် ခေါင်းလေးညိတ်ပြီး ..

" အမြဲတော့မဟုတ်ပေမယ့် ဝတ်စုံအပိုလေးတော့ မပါမဖြစ် စိုး ထည့်ထည့်လာတယ် ဒါမှ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ခုပေါ်လို့ လဲချင်ပြုချင် လာတဲ့အခါ အဆင်ပြေမှာပေါ့ မမရဲ့"

" အင်း ဒါတော့လည်း ဟုတ်တာပဲလေ စိုးက တစ်နေကုန် အလုပ်လုပ်ရတာဆိုတော့ ပြီးတော့ ခုလိုမျိုး ယောက်ျားတစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ဒိတ်လုပ်တဲ့ အခါမျိုးကျတော့ သူက အသုံးဝင်သား ဟင်းဟင်း ဟင်း"

နှစ်ယောက်သား ပြောရင်း ရယ်လိုက်ကြသည်။

````````````````````````````````````````

(35)

ရေချိုးခန်းထဲမှာ အတူတူ ရေဝင်ချိုးရင်း တစ်ယောက်ရဲ့ကျောပြင် တစ်ယောက်ရဲ့ပေါင်ကြား အပြန်အလှန် ချေးတွန်းပေးကြ ပွတ်သီးပွတ်သပ် ပြုကြနှင့် ပါးစပ်ကပြောလိုက်ဆိုလိုက် ရယ်လိုက် ဟားလိုက် တခိခိတခွိခွိ ဟီလာတိုက်ရင်း အချိန်တွေ တော်တော်ကြာသွားသည်။

ရေလဲအဝတ်ပိုင်းလေး ခါးမှာ ကိုယ်စီပတ်ကာ အပြင်ကို ပြန်ထွက်လာကြချိန်မှာ သူက အခန်းထဲကို ကြိုပြီး ရောက်နှင့်နေပြီ။

ကိုချန်း ကုတင်စွန်းမှာထိုင်နေပြီး သူ့အရှေ့ စားပွဲပု ကလေးပေါ်မှာ လေးထောင့်အရက်ပုလင်းကြီး တစ်လုံးကို တင်ထားကာ လက်ထဲမှာလည်း ရေခဲ ဆိုဒါအသင့်ရောစပ်ပြီးသား အရက်တစ်ခွက်ကို ကိုင်၍ တစိမ့်စိမ့်မျှင်းသောက်နေတာ တွေ့ရသည်။

" ဆောရီး ဆောရီးနော် အစ်ကိုချန်း ရောက်နေတာ ကြာပြီလား "

စိုးစိုးရီရဲ့အမေးကို သူ့ပါးစပ်က ပြန်မဖြေဘဲ လက်နှစ်ဖက်ကိုသာ သူမရှိရာဖက်ဆီ ဆန့်တန်းပြီး လက်ကမ်းကြိုလိုက်တော့ စိုးစိုးရီလည်း ရေစိုနေ သော ကိုယ်နှင့် ခါးက တဘက်လေး တန်းလန်းနှင့် ပင် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို စွေ့ကနဲ တိုးဝင်ရောက်ရှိသွား ရလေသည်။

မွန်မွန်ကျော်လည်း နဘေးက ကုတင်ခြေရင်း ဖက်မှာ ဒီအတိုင်းပုံချထားခဲ့သည့် သူမဝတ်လက်စ အင်္ကျီ ဘရာစီယာနှင့် ထမီတို့ကို အလျင်အမြန် ကောက်ယူကာ သူ့မျက်ကွယ်ဖြစ်သည့် ကုတင်​ ခြေရင်း ဖက်ဆီ သွားပြီး ရေစိုနေသည့်ကိုယ်ကို ကိုယ်သုတ်ပုဝါတစ်ထည်နှင့် လိုက်လံသုတ်သင်၍ ထမီကို သူမရင်သားအုံရဲ့အထက်မှာ ကပျာကယာ ရင်လျားဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ဘရာစီယာကြိုး ကလေးတပ် အင်္ကျီကို အပေါ်ကနေ ကောက်စွပ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ကလေးဖြစ်အောင် ပြန်လည် ပြင်ဆင်နေလိုက်သည်။ ခေါင်းလျှော် ထားတာမဟုတ်၍ ခေါင်းမှဆံပင်တွေတော့ ရေစိုနေ ခြင်း မရှိပါ။

သူမ အဝတ်အစား ကပျာကယာဝတ် လုံခြုံအောင် ပြင်ဆင်နေချိန်မှာ သူမရဲ့ လှုပ်ရှားမှုမှန်သမျှကို မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်နေသူ တစ်ယောက် ရှိနေသည်။ ထိုသူကတော့ စိုးစိုးရီရဲ့အဖော်ဖြစ်သူ ဖိချန်းခေါ် 'ကိုချန်း' ပင်ဖြစ်သည်။

ကိုချန်း စိုးစိုးရီကို တစ်ဖက်က ပွေ့ဖက်ကာ ကလူ ကျီစယ်နေလျက်ကပင် သူ့ရဲ့မျက်လုံး အကြည့်များ က မွန်မွန်ကျော် အဝတ်အစားလဲလှယ် နေသည့် ဖက်ဆီကို ရောက်ရှိကာ မမှိတ်မသုန်ပင် စူးစိုက် ငေးကြည့်ရင်း အငမ်းမရ တပ်မက်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ် နေလျက် ရှိလေသည်။ စိုးစိုးရီရဲ့ နားနားကပ်ကာ တစ်စုံတစ်ရာ ပြောဆို၍ စိုးစိုးရီလည်း ခေါင်းလေး တညိတ်ညိတ်နှင့် သူမေးသမျှ ပြန်လည် ဖြေကြား ရင်း နှစ်ယောက်သား ခန္ဓာကိုယ်ချင်း ပူးပူးကပ်ကပ် ခေါင်းချင်းဆိုင်၍ ရှေ့ဆက်လုပ်ရမည့် သူတို့ အစီအစဥ်ကို ​တိုင်ပင်ပြောဆိုနေကြလေသည်။

မွန်မွန်ကျော်လည်း ခေါင်းမှ ကပိုကယိုဖြစ်နေသည့် ဆံပင်တွေကို လက်နှင့် သပ်တင်ပြီး ခါးပေါ်က ထမီနှင့် အင်္ကျီကို ဆွဲဆန့်ပြုပြင်ရင်းက သူမရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်များက စိုးစိုးရီနှင့်ကိုချန်းတို့ရှိရာ ဖက်ဆီ မသိမသာရောက်ရှိသွားရာ စိုးစိုးရီ တစ်ယောက် ကိုချန်းရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ သူ့ရဲ့ ပေါင်နှစ် ဖက်ပေါ်မှာ ကနွဲ့ကလျလေး ဝင်ရောက် လှဲအိပ်၍ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် အနမ်းဖလှယ် နေကြသည့် အဖြစ်ကို တွေ့ရပြီး စိုးစိုးရီရဲ့ကိုယ်မှာ ပတ်ထားသည့် အဖြူရောင် အဝတ်ပိုင်းကလေးမှာ လည်း သူမကိုယ်ပေါ်ကနေ အောက်ကို ပြေလျော့ ကျလျက် ရင်သားဖွေးအိအိ နှစ်မြွှာနှင့်တကွ ပေါင်လုံးပေါင်တန်တွေ ဖင်သား လုံးထစ်ထစ်ကြီး တွေကအစ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်မဲ့စွာ ပြောင်ရှင်း နေပြီး ဝတ်လစ်စားလစ် မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ရှိနေသည့်အဖြစ်ကို တွေ့မြင်ရလေတော့သည်။

" အင်းဟင်းဟင်း အင့် "

" ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်"

နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းနေရာက ခွာလိုက်တော့ စိုးစိုးရီရဲ့မျက်လုံးများက သူတို့နှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာ အကြောင်သား ရပ်ကြည့်နေသည့် မွန်မွန်ကျော့်ကို လှမ်းမြင်သွားသည်။ သူ့လူကို မော့ကြည့်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို တီးတိုးပြောဆို၍ ..

" မမ လာလေ ဒီရှေ့ကိုလာ"

" ဟင် ဘာလဲ စိုးရဲ့ ဖြစ်ပါ့မလား ဟို ဟို .."

" လာခဲ့ပါဆို သူက မမကိုခေါ်လိုက်လို့ ပြောနေတာ ဟုတ်တယ်နော် အစ်ကိုချန်း"

" အင်း အင်း လာ ဒီရှေ့ကိုလာပါဦး"

သူကိုယ်တိုင် ခေါ်လိုက်တာမို့ မွန်မွန်ကျော်လည်း ဘယ်လိုမှ အကြောင်းပြ ရှောင်လွှဲလို့ မရတော့ပါ။ မွန်မွန်ကျော် လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ပင် သူတို့ရှေ့ကို တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလျှောက်လာကာ သူ့ရှေ့ မလှမ်းမကမ်းမှာ အသာ ရပ်လိုက်သည်။

သူ့လက်ကို သူမဆီ ကမ်းပေးလိုက်တော့ မွန်မွန်ကျော်လည်း ဘာလုပ်ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ ယောင်နနနှင့် သူ့လက်ကို မဝံ့မရဲလေး လှမ်းဆုပ် ကိုင်လိုက်မိရာ သူမလက်ကို ဆွဲယူပြီး ..

" မွန်မွန် တစ်ခုခု သောက်ချင်လား ပြောပါ ဒီမှာ အကုန်ရှိတယ် ဖန်ခွက်က ဒီမှာ အမြည်းလည်း မှာလိုက်မယ်"

သူ တစ်လုံးချင်း လေးလေးပင်ပင်ကြီး ပြောရင်း သူ့ဘေးကပ်ရက်မှာ နေရာကိုလက်နှင့်ပုတ်၍ အထိုင်ခိုင်းသည်။ သူမလည်း ဘုမသိဘမသိ သူနှင့်အသားချင်းထိကာ ကပ်ထိုင်လိုက်ရ လေသည်။

သူမ စရောက်ကတည်းက မြန်မာစကားကို သူ့နှုတ် ကနေ ဝါကျအရှည်ဆုံး ပြောလိုက်တာ ဖြစ်သည်။ လေသံကျတော့ မြိတ်လိုလို ထားဝယ်လေသံလိုလို တော်တော်ကလေး ဝဲတဲတဲလေးရှိရာ သူမခမျာ အတော်ပင် အာရုံစိုက်၍ နားထောင်နေရသည်။

" ဟာ ဟုတ်သားပဲ မမ သောက်မယ်မဟုတ်လား ဒါက တော်တော်သောက်ရခဲတဲ့အရက် နိုင်ငံခြားက လာတဲ့ သောင်းချီပေးရတဲ့ အကောင်းစားအရက် မမရဲ့"

ဆိုပြီး စိုးစိုးရီ သူ့ရင်ခွင်ထဲကနေ လူးလဲထလိုက်ကာ သူမ ကိုယ်ပေါ်က ပြေလျှောကျနေသော အဝတ်ပိုင်း လေးကို ဖြစ်သလို ပြန်လည် စည်းနှောင်ဝတ်ဆင်၍ ရှေ့မှာ အသင့်ရှိနေသည့် အရက်ဖန်ခွက် နှစ်ခွက်ကို ယူပြီး အရက်လောင်းထည့် ရေခဲ ဆိုဒါ အချိုးကျ ရောစပ်ကာ သူမတစ်ခွက် မွန်မွန်ကျော်အတွက်ပါ တစ်ခွက် ကမ်းပေးလိုက်သည်။

အရက်နံ့က အကောင်းစားအရက်နံ့မှန်းသိသာစွာ သင်းသင်းမွှေးမွှေးလေး ဖြစ်နေသည်။ အနံ့အသက် ကို အရသာခံ နမ်းရှုံ့ကြည့်လိုက်ရာက ဖန်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်းတေ့ပြီး တစ်စုပ်စုပ်ကြည့်သည်။ ရှိန်းမြမြ အရသာက လျှာပေါ်စွဲပြီးကျန်ခဲ့ရာ ဒီအချိန်မှာ စိုးစိုးရီလည်း မမ ချီးယားစ်ဆိုပြီး သူ့ကိုကျော်ခွပြီး ဖန်ခွက် နှုတ်ခမ်းချင်း ထိတိုက်လိုက်တာနှင့် မွန်မွန်ကျော်လည်း ရှည်ရှည်ဝေးဝေး တွေးတော စဥ်းစားမနေတော့ဘဲ အရက်တစ်ခွက်လုံး ကုန်အောင် တစ်ခါတည်း မော့သောက်ချလိုက် လေသည်။ အရက်က သူမ လည်ချောင်းထဲကို ပူနွေးရှိန်းမြစွာ စီးဝင်သွားသည်။

တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွေးတွေ နွေးကနဲ ဖြစ်လာရ သလိုပင်။

" အေးအေးဆေးဆေး ထိုင်ပြီးသောက်ပါ ပျော်ပျော် နေနော် မူးရင်မူးပစေ စိတ်ကြိုက်သောက်နိုင်တယ် အမြည်း ယူပေးမယ်"

" အစ်ကိုချန်း ကိုယ်တိုင်သွားမလို့လား ဟင်"

စိုးစိုးရီ သူ့ကို လှမ်းမေးတော့ ..

" မိုက်ချိုင်း "

သူခေါင်းခါပြီး အနီးရှိ လူခေါ်ဘဲလ်လေး နှိပ်လိုက် ရာ မကြာမီ အပြင်ကနေ တံခါးခေါက်သံ တစ်သံ ကြားရပြီး ဝိတ်တာ ကောင်လေးတစ်ယောက် အခန်းဝမှာ ရောက်ရှိလာသည်။

သူထသွားပြီး လိုတာတွေကို စုမှာလိုက်သည်။ စိုးစိုးရီကိုလည်း ထိုင်းလိုလှည့်မေးရာ သူမက ပြန်လည်ဖြေကြားရင်း မြည်းစရာ အကြော်အလှော် တွေအပြင် ဝိုင်နှင့် အချိုရည် စတာတွေပါ တစ်ပါတည်း မှာကြားလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ တံခါးကို သေချာ ဂျက်ချကာ သူမတို့နှစ်ယောက် ရှိရာ ကုတင်ကြီးဆီ ပြန်လှည့်လာသည်။

မိန်းမသားနှစ်ယောက်အကြားမှာ ခပ်တည်တည်ပင် ဝင်ထိုင်ပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်စီ စိုးစိုးရီကိုရော မွန်မွန်ကျော့်ကိုပါ သိုင်းဖက်လိုက်ကာ စိုးစိုးရီကို ဖက်နမ်း ကစ်စ်ပေးလိုက်ရာက မပြောမဆိုနှင့် သူမ ဖက်ကိုပါ လှည့်လာပြီး သူမပါးပြင်နှင့် နှုတ်ခမ်းကို အပီအပြင်ကြီး ဖိကပ်ကာ နမ်းစုပ် ပစ်လိုက်လေ သည်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"

" အို့ အို အူး ဟွန်း အွန်းး အွင်းးး"

" ...  …"

သူ နမ်းပြီးပြီးချင်း စိုးစိုးရီဖက်ကိုပါ လှည့်ကာ တစ်စုံတစ်ရာ ကပ်ပြောလိုက်တော့ စိုးစိုးရီလည်း သောက်လက်စ အရက်ဖန်ခွက်ကို ရှေ့က ခုံပုကလေးပေါ်ချပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေ ထလိုက် သည်။ သူ့အရှေ့ကို လျှောက်လာရင်းက သူမရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က ရေချိုးခန်းမှာကတည်းက ပတ်လာ ခဲ့သည့် နံငယ်ပိုင်းကဲ့သို့ အဝတ်စလေးကို ကိုယ်ပေါ် ကနေ အသာဖြေလျှော့ ချွတ်ချလိုက်ရာ သူမ တစ်ကိုယ်လုံး အကာအကွယ်မဲ့သွားပြီး ကိုယ်လုံးတီး နိကက် ဗလာကျင်းသွားသည်။

သည်မျှမကသေး။

စိုးစိုးရီ ကုတင်ကြီးတစ်ဖက်ကို ဖင်တုံးလုံးနှင့်ပင် လျှောက်သွားပြီး အနီးရှိ စားပွဲခုံတစ်ခုမှာ တင်ထား သည့် အသားလှဆီ ကဲ့သို့ ကိုယ်လိမ်းခရင်မ်ဘူး တစ်ဘူးကို ယူလာကာ သူတို့အရှေ့မှာပင် ဘူးအဖုံး ကို ဖွင့်၍ သူမ လက်ပေါ် ကို ဖျစ်ညှစ်ချလိုက်ရင်း ရရှိလာသည့် ဖြူပျစ်ပျစ် ခရင်မ်အနှစ်တွေကို သူမတစ်ကိုယ်လုံး နေရာအနှံ့အပြားမှာ လိုက်လံ လိမ်းကျံနေလေတော့သည်။ လက်မောင်းနှင့် ချိုင်းကြားမှာ ရင်သားဆိုင် နှစ်မြွှာရဲ့အထက်မှာ ဝမ်းဗိုက်နှင့် ပေါင်ခြံအကြိုအကြား ပေါင်လုံး ပေါင်တန် ခြေသလုံးသားများနှင့်တကွ ပေါင်နှစ်ဖက်ဆုံရာ ခွကြားရှိ အင်္ဂါဇပ်ပါမကျန် နေရာအနှံ့ အသားလိမ်းခရင်မ်များ သူမကိုယ်ထဲကို ရွှဲနစ်စွာ စိမ့်ဝင်သည်အထိ သေချာလိမ်းကျံပြီး ကိုချန်းနှင့် မွန်မွန်ကျော်တို့ရဲ့ထံကို ကနွဲ့ကလျလေး လှမ်းလျှောက်လာခဲ့လေသည်။

" ကိုင်း မမရောပဲ ထ အင်္ကျီအဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပါဦး"

" အာ .. စိုး ကလဲ လုပ်ပြီ ..အဟင့် ဟင့် ဟင့်"

စိုးစိုးရီ ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ဘဲ ဖိ ချန်း(အစ်ကို ချန်း)ရဲ့​ရှေ့မှာ အသာရပ်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်က စပို့ရှပ်အင်္ကျီကို သူ့ခေါင်းပေါ်ကနေ ကျော်၍ လာရောက်ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ မွန်မွန်ကျော်လည်း ရှက်စနိုးနှင့်မို့ ထိုင်ရာမထ ပေကပ်နေပေမယ့် အင်္ကျီ ကျွတ်သွားသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုမူ ကြည့်ဖြစ်အောင် တော့ အမှတ်မထင် စိုက်ငေးကြည့် လိုက်မိသေး သည်။ အသားအရေဖြူဝင်းပြီး ယောက်ျားပီပီသသ ဘော်ဒီခပ်တောင့်တောင့်နှင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ် အထက် ပိုင်း ဆီမှာလည်း ထိုင်းတီဗီ ဇာတ်လမ်းတွဲနှင့် ရုပ်ပြ တွေမှာ မြင်တွေ့ရတတ်သည့် အင်းကွက်ပုံစံ ထိုင်း အက္ခရာစာလုံးတွေနှင့် တက်တူးများ အပြည့်ထိုးနှံ ထားကာ ခန့်ညားသောအသွင်ကို ဆောင်လျက် အရှိန်အဝါတစ်မျိုး ရှိနေသလို ခံစားရလေသည်။

စိုးစိုးရီက ဆက်လက်ပြီး သူ့ခါးမှ ခါးပတ်ခေါင်းကို ဖြုတ်ကာ ဘောင်းဘီကိုပါ အောက်ကို တစ်ခါတည်း ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံ Under Wear အောက်မှ ဖုဖောင်းတင်းကြွနေသော အရာကြီးကို မွန်မွန်ကျော် ဆက်မကြည့်ရဲတော့ဘဲ သူ့ဘေးနား ထိုင်နေရာကနေ အသာထလိုက်ရာ သူက ..

" မွန်မွန်ရော ချွတ်လိုက်ပါလား ဘာလို့လဲ ရှက်နေ လို့လား"

" မ မဟုတ်ပါဘူး ကျ ကျမ အဲ အင်း ဟင်း .."

ဒီအချိန်အခါကို သူမစောင့်နေခြင်းဖြစ်ပြီး စိုးစိုးရီရဲ့ ခေါ်ရာ နောက်ကို မိမိ ဘယ်အတွက်ကြောင့်များ လိုက်ပါလာမိသလဲဆိုတာကို သူမဖာသာ ပြန်လည် စဥ်းစားလိုက်မိသည်။

မထူးပါ။ ဟန်လုပ်တင်းခံကာ ဇွတ်အတင်း ငြင်းဆန် ခြင်းအားဖြင့်လည်း အကျိုးထက်ကို အပြစ်က ပိုများမည်သာ ဖြစ်သည်။ မိမိရဲ့ သဘောဆန္ဒ အလျောက် မဟုတ်သည့်တိုင်အောင် မိမိကိုယ်နှိုက် ကိုက စိတ်ပါဝင်စားမှု မရှိဘူး ရယ်လို့လည်း မပြော နိုင်တာအမှန်ပင်။ ဖိုနှင့်မဆိုတာ အစကတည်းက တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် သိသိမသိသိ သူ့ သဘာဝကိုက ဆွဲဆောင်နိုင်အား ကြီးမားလွန်း ကြတာ ဓမ္မတာပဲ ဖြစ်သည်။ စိုးစိုးရီ ကိုယ်ပေါ်မှာ အဝတ်လွှာ လုံးဝမကပ်တော့ဘဲ ရှိနေသည့်အပြင် သူ (ဖိချန်း)ကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ခန္ဓာ အပေါ်ရော အောက်ပါ အဝတ်အစားကင်းမဲ့နေပြီဖြစ်ရာ တိတ်တခိုးလေး မငြိမ်မသက်လှိုင်းထလှုပ်ရှား ဖြစ်ပေါ်လျက်ရှိသည့် သူမရင်ထဲက ရမ္မက်ခံစားမှု စိတ်အာရုံက တစ်စတစ်စ ဆူဝေအုံကြွလာခဲ့ပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ စတင်၍ ကသောင်းကနင်း ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်လာရလေသည်။

မွန်မွန်ကျော် စိတ်ကို ယတိပြတ်ဆုံးဖြတ်ပြီး ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကြယ်သီးလေးများကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်ချွတ်ချ နေမိသည်။

``````````````````````````````````````

(36)

အင်္ကျီကို ကိုယ်ပေါ်ကနေ အပြီးတိုင် ဖယ်ရှား လိုက် ပြီးနောက် ကိုယ်အထက်ပိုင်းမှာ ရင်စည်း ဘရာစီယာလေး တစ်ထည်သာ ကျန်ခဲ့ကာ အောက်ပိုင်းမှ တင်းရစ်ကားစွင့်သော သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်လိုက်ဖက်စွာ ခပ်တင်းတင်းကလေး စည်းနှောင်ဝတ်ထားသည့် ထားဝယ်ဆင် ပြောင်ထမီ လေးကိုပါ တစ်ဆက်တည်း အောက်ကို ကုန်းချွတ်ချ လိုက်ပါသည်။ စိုးစိုးရီနှင့် အတိုက်အခံလုပ်ပြီး သူ့အကြိုက် ထိုင်းစတိုင်ဖြစ်သော ဘောင်းဘီကို ဝတ်မလာဘဲ မြန်မာဆန်ဆန် ထမီကိုသာ တမင်တကာ ရွေးချယ် ဝတ်ဆင်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ (မွန်မွန်ကျော်က အောက်ပိုင်း တင်ပါးဆုံအိအိကြီး နှစ်ဖက် ကြီးမားဖွံ့ကားပြီး တော်ရုံဘောင်းဘီနှင့် အနေရကြပ်သလို ဖြစ်နေတာကြောင့် တတ်နိုင်လျှင် ဘောင်းဘီမဝတ်ဘဲ ထမိန်တို့ ထမိန်စကပ် စသည် တို့ကိုသာ အမြဲလိုလို ဝတ်ဆင်လေ့ရှိသူ ဖြစ်သည်။ စိုးစိုးရီက သူတို့ ဒီတစ်ခေါက် ရနောင်းကို လာပြီး ဟိုဖက်ကမ်း မပြန်ခင် သူမနင့် လိုက်ဖက်မှုရှိမည့် စတိုင်ဘောင်းဘီတွေ သူမကိုယ်တိုင် စတိုးဆိုင် ကနေ သွားပြီး ရွေးဝယ်ပေးမည်လို့ သေချာ ကတိ ပေးထား​သည်။) ထမီချွတ်ပြီးနောက် အောက်ခံ ပင်တီပါးကလေးကိုမူ မွန်မွန်ကျော်က ဆက်မချွတ် သေးဘဲ ဒီအတိုင်း ထားလိုက်သည်။

အမှန်တော့လည်း ပင်တီပါးလေးက သူ့အတွင်း ဖက်ရှိ မွန်မွန်ကျော်ရဲ့ ပြည့်တင်းဖောင်းရွလို့ နေသည့် စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ဘယ်လိုမှ လုံခြုံအောင် မဖုံးကွယ်နိုင်ပါချေ။ ဖောင်းတစ်ကြွ၍ နေသော ပင်တီရဲ့အလယ်တည့်တည့်မှ အကွဲ ကြောင်းရာလေးနှင့်တကွ ပင်တီအနားစွန်း နှစ်ဖက်ရဲ့ အောက်ကနေ သူမရဲ့သန်စွမ်းလှသည့် စောက်မွှေးမြှင်လေးများ တစ်စွန်းတစ်စပင် ပေါ်ထွက်နေသည့်အဖြစ်ကို အတိုင်းသား တွေ့မြင် နေရလေသည်။

" စွေ့ ကျင်ကျင် မင်း တကယ်ကို လှတယ် မွန်မွန်ရယ် လာပါ ဒီရှေ့ကို လာပါဦး"

ဖိချန်း ရမ္မက်သံပါပါကြီးနှင့် သူမကို လှမ်းခေါ်လိုက်လေသည်။

သူမရဲ့ မျက်လုံးအကြည့်များက ဖိချန်း ဆီကိုရော စိုးစိုးရီထံကိုပါ ရောက်ရှိသွားသည်။ ထင်သည့် အတိုင်းပင် စိုးစိုးရီ ဖိချန်းရဲ့အရှေ့က ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးကလေး တုပ်ကာ ထိုင်ရင်း သူ့အရှေ့က ဖိချန်းရဲ့ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွဲကာ ကောင်းကောင်း စုပ်လို့နေပြီ ဖြစ်သည်။

မွန်မွန်ကျော် မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်လို့ သွား သည်။

" ဟား ဒီကောင်ကြီး လီးကြီးက ကြီးမားလှ ချည်လား လီးနဲ့လူနဲ့ မလိုက်ဘူး ဘယ်လိုကြောင့် များလဲ"

စိတ်ထဲက အံ့အားသင့်စွာ တွေးမိသွားသည်။ ဟုတ်သည်။ စိုးစိုးရီရဲ့လက်ထဲက သူမကိုင်လိုက် စုပ်လိုက် လုပ်နေသော ကိုချန်းခေါ် ဖိချန်းရဲ့ လီးကြီး က သူမမြင်ဖူးသော လီးတွေထက် နှစ်ဆ မက ကြီးမားထွားကျိုင်းလှသော လီး ဖြစ်နေ သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဆီလီကွန်ခေါ်ကြီးဆေး အဆမတန် ထိုးနှံထားသော ဆီလီကွန်လီးကြီး ဖြစ်သည်။ ခေတ်အခြေအနေ လိုအပ်ချက်အရ သူတို့ဆီမှာ ယခုလို လိင်တန်ကို မကြီးကြီးအောင် ဆေးထိုးနှံပြုပြင်မှုများ အတော်ကလေး ခေတ်စား သည်။ အချို့က ဆေးမထိုးဘဲ လီးသားရေကို ထိပ်မဖြတ်ခင် ရေယက်သဖွယ် အနောက်ကို လှန်ထားခြင်း လီးတန်တလျှောက် ဂေါ်လီထည့်ခြင်း များ ပြုလုပ်လေ့ ရှိကြသည်။ (အမှန်တော့ ဂေါ်လီက ဤမျှ မထောင်းတာလှ ပေမယ့် ဆေးထိုးခြင်းမှာ အသားနာကျင်သလောက် မိမိရဲ့ဆက်စ်ပါတနာ ဖြစ်သူ အပေါ်မှာရော မိမိ အပေါ်မှာပါ တကယ် လည်း ဒုက္ခ ပေးနိုင်သည့် အန္တရာယ် အလွန်ကြီးမား လှသော အလုပ်ပင် ဖြစ်သည်။ သားရေလှန်တာမျိုး ကျတော့ အန္တရာယ် မရှိ၍ သင့်တော်သည် ဆိုရမည်။ ဤအကြောင်းကို နောင် အလျဥ်းသင့်အခါ အကျယ်တဝင့် ရေးသား ဖော်ပြသွားမည် ဖြစ်သည်။) သူ့လီးကြီးက ကြီးမားလှသလို အလျား အရှည် ကလည်း ပေါ့သေးသေး မဟုတ် ၁၀ လက်မနီးနီး ရှိပြီး စိုးစိုးရီရဲ့လက်ဆုပ်ကလေး ထဲကနေ တစ်မိုက် ခန့် အပြင်ကို ပြူထွက်နေတာ တွေ့ရသည်။

မွန်မွန်ကျော် သူ့လီးကြီးဆီက ဆွဲဆောင်မှုကြောင့် လားမသိ။ စိုးစိုးရီရဲ့ နဘေးကပ်ရက်မှာ အသာပင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး လီးကြီးကို အနီးကပ်ကြည့်မိသည်။ ပြူးတူးပြဲတဲနှင့် ကြောက်ခမန်းလိလိ ကြီးချင်တိုင်း ကြီးနေတာမျိုးပင်။ လီးဒစ်ကျတော့ ထိပ်ကားကြီး ကိုယ်ထည်တုတ်တုတ်ဖီးဖီး ကြီးဖွံ့သလောက် ရှည်လျားလျားရှိသော လီးကြီးဖြစ်ရာ ဒါကို ကြည့်ရင်း သူမခန္ဓာကိုယ်ထဲက ရမ္မက်သွေးတွေ ရုတ်ခြည်း ဆူဝေနိုးကြွလာရသလိုပင် ခံစားရတော့ သည်။

ကိုချန်းက သူ့လီးကိုစုပ်ပေးနေသည့် စိုးစိုးရီကို တစ်စုံတစ်ရာ လှမ်းပြောလိုက်ရာ စိုးစိုးရီလည်း သူပါးစပ်ထဲက လီးကို အပြင်ဆွဲချွတ်၍ ဘေးက မွန်မွန်ကျော်ဖက်လှည့်ပြီး လက်ထဲက လီးကြီးကို အသာ လှုပ်ယမ်းပြလိုက်ရာက ..

" မမ အားရလားဟင် သူ့ဟာကြီးကြည့်ပါဦး မမရော မစုပ်ချင်ဘူးလားဟင်"

မွန်မွန်ကျော် ပါးစပ်က ဘာမှ ပြန်ပြောမနေတော့ဘဲ လီးကြီးကို သူမလက်ကလေးနှင့် အသာပင် လှမ်း ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမဖက်ဆွဲယူလိုက်ရင်း ခေါင်းလေး ငုံ့ကိုင်းချပြီး လီးထိပ်ဒစ်လုံးကြီးအား ဘာမပြော ညာမပြောနှင့် အားပါးတရ စုပ်ငုံချလိုက်လေသည်။

သူ့လီးထိပ်ကြီးက လီးကိုယ်ထည်လောက်မကြီး ထွားလှဘဲ နဂိုအခြေအနေ အတိုင်း ရှိလို့သာ တော်သေးတော့သည်။ လီးကိုယ်ထည်က သူမ ထင်တာထက်တောင် ပိုကြီးပြီး လက်နှင့်ဆုပ်မရဘဲ မဆန့်အောင် ရှိနေတာကြောင့် ပါးစပ်နှင့်မစုပ်ဖြစ် တော့ဘဲ လီးချောင်းနဘေးကနေ လျှာနှင့်ယက်ကာ သပ်ကာ အထက်အောက် အသွားအပြန် စုံဆန် ဆွနှူးပေးနေရသည်။ လီးကိုအထက်လှန်၍ လဒစ် အောက် အခြေကို လျှာထိုးယက်ဆွပေးရာ သူ တုန်ကနဲဖြစ်သွားပြီး အလွန်အမင်း သဘောတွေ့ သွားသည်။ လီးကြီးကို ရသလောက် စုပ်လိုက် ယက်လိုက် လီးထိပ်မှိုပွင့်ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ငုံ လိုက်နှင့် ကိုယ်ထည်ပေါ်က လီးသားရေကို အောက် ဆွဲဆွဲချပြီး ဂွင်းတိုက်သလို အထက်အောက် ဂွင်းတိုက် ဆောင့်ချပေးလိုက်တော့ ကိုချန်းလီးကြီး မတ်တောင်လာပြီး နှုတ်ကနေ တအွန်းအွန်းနှင့် အသံစုံ ထွက်လာသည်။

ကိုချန်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာဟန်နှင့် သူ့လီးကို စုပ်ယက်ပေးနေသည့် သူမကို ဆွဲထူလိုက်ပြီး ..

" မစုပ်နဲ့ဦး နေဦး မင်း တစ်ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ချင် သေးတယ် ကိုယ်ပေါ်ကဟာတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး ဟိုဖက်ကို လှည့်လိုက်ပါ"

ပြော၍ မွန်မွန်ကျော့်ကို လက်ကျန်အဝတ်တွေ ချွတ် စေလိုက်ပြီး ကိုယ်တစ်ပတ်လှည့်ကာ အလှပြခိုင်းရာ သူမလည်း နာခံစွာနှင့် ကိုယ်ပေါ်က ဘရာစီယာနှင့် ပင်တီပါအကုန်ချွတ်၍ ရင်သားကြီးနှစ်မြွှာကလည်း သလဲသီးများပမာ လုံးဝန်းပြည့်ဖြိုး၍ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်က အမွှေးအဖုတ်လိုက် သန်းစွမ်းစွာ ပေါက်ရောက်နေပြီး မရိတ်မသင်ဘဲ ထားရှိကာ ဆီးခုံကြီးဖောင်းအိကြွရွနေပြီး လိုးချင်စရာအတိ မွန်မွန်ကျော် ကိုယ်ကို အသာလှည့်ပတ်ပြလိုက်ရင်း အနောက်ကနေ သူ့လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖင်အိုးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက် ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် ညှစ်နယ်ရာ ကနေ ရှေ့က ပေါင်ခွကြားရှိ သူမစောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ကိုင်စမ်းလိုက်နှင့် သူ့ စိတ်ကြိုက် နွားပွဲစား နွားကြည့်သလို လူတစ်ကိုယ်လုံးကို ရှေ့နောက်ဝဲယာ လိုက်လံ စစ်ဆေးကြည့်ရှု၍ သဘောအကျကြီး ကျနေပုံ ရလေသည်။

စိုးစိုးရီ ဘယ်အချိန်က ထပြီး ကိုယ်လိမ်းဆီ ထယူ လိုက်သလဲ မသိ။ သူမလက်ခုပ်ထဲ ညှစ်ချလိုက် သည့် ဖြူပျစ်ပျစ်ခရင်မ်တွေကို မွန်မွန်ကျော်ရဲ့ လက်မောင်း ကျောပြင် ရင်သား ဝမ်းဗိုက်သားနှင့် တင်ပါးဆုံသားကြီးနှစ်ဖက်ကိုရော စောက်ဖုတ်ကိုပါ နေရာလပ်မကျန် ရွှဲနစ်နေအောင် တစ်ကိုယ်လုံးကို လာရောက် လိမ်းကျံပေးနေသည်။ မွန်မွန်ကျော် လည်း စိုးစိုးရီက တစ်ဖက် ဒီဖက်မှာလည်း ကိုချန်း က သူမ ခါးလေးကို သိုင်းဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်သဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး ကိုချန်းရင်ခွင်ထဲ ကျရောက်သွားရလေသည်။

ကိုချန်း သူမကို ဇွတ်နမ်း ဇွတ်ကြမ်းတော့သည်။ မျက်နှာကို သူ့ဖက်လှည့်စေပြီး ပါးပြင်ကိုရော နှုတ်ခမ်းကိုရော ရင်သားဆိုင်အိအိကြီးတွေ ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်နှင့် ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကအစ ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် နမ်းလိုက်ရှုံ့လိုက်နှင့် ..

" အို့ အို အင့် ဟင့်ဟင့် အင်း ဟင့်ဟင့် ခစ်ခစ်ခစ်"

ကိုချန်းရဲ့လက်တွေက သူမ ခန္ဓာကိုယ်နေရာအနှံ့ ဂဏန်းတွားသလို လိုက်ပြေးလျက် တရွရွယားယံပြီး မနေတတ်အောင် ခံစားရကာ နှုတ်ကနေ တအိအိ တအင့်အင့် ညည်းမိရင်းက ခိုးခိုးခစ်ခစ် အသံ ကလေးများ ထွက်အောင်ပင် ရယ်မိသွားသည်။ နို့ကြီးတွေကို ညှစ်နယ်ကာ သူစို့သည်။ ဖင်သားကြီး နှစ်ဖက်ကို အားပါးတရ ဖျစ်ညှစ်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လက်စောင်းတိုက် ပွတ်ဆွပေးလာ သည်။ အစိကလေးပါ ပွတ်ချေပေး၍ စောက်ရည် တွေ တမုဟုတ်ချင်း စွတ်စိုလာကာ အလိုးခံချင် စိတ်ကြောင့် သူမ စောက်ပတ်က တအားရွလာ ရလေသည်။

မွန်မွန်ကျော် သူ့ဖက်ကိုကျောပေးကာ ထိုင်နေရာက ကိုယ်ကို ပြန်လှည့်လိုက်ရင်း သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် သူ့ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ် တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ချကာ ခွထိုင်၍ ရင်ချင်းအပ် နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိကပ်နမ်းစုပ်မိ ကြလေသည်။ အောက်က သူမစောက်ပတ်ရှိရာကို ကိုချန်းလီးကြီး လာရောက်ဖိထောက်မိနေသည်။ အင်္ဂါနှစ်ခုထိမိနေသဖြင့် မွန်မွန်ကျော် စိတ်တွေ ပိုပြီး လှုပ်ရှားလာရသည်။

သည့်နောက်ပိုင်း အခြေအနေတွေကတော့ ရေးပြနေ စရာပင် မလိုပြီလို့ ဆိုရတော့မည်။

မွန်မွန်ကျော်ကိုရော စိုးစိုးရီကိုရော နှစ်ယောက်လုံး ကို သူ့လက်တစ်ဖက်စီ ပွေ့ဖက်ဆွဲယူကာ နမ်းလိုက် စုပ်လိုက် ရင်သားအစုံနှင့်ဖင်သားအိအိကြီးများကို ကိုင်လိုက်နယ်လိုက်နှင့် ကိုချန်းလည်း စိတ်ကူး တည့်ရာ ထင်တိုင်းကြဲ လက်သရမ်းလျက် နှူးလိုက် ဆွလိုက်လုပ်နေသည်။

" စိုးစိုး နင့်အစ်မကို ကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းလိုက်"

ဗမာလိုပင် ပြောဆို၍ သူမတို့ နှစ်ယောက်သား သူ့စကားအတိုင်း ကုတင်ပေါ် ရောက်လာကြကာ အချင်းချင်း ဝတ်လစ်စားလစ်ပုံစံအတိုင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ပွေ့ဖက်နမ်း၍ ကိုချန်း ထိုင်ရာ ကနေ ထပြီး အရက်ဖန်ခွက် သုံးခွက်ထဲကို အရက်တွေ ထပ်ဖြည့်လာကာ သူတို့ကို ကမ်းပေးသည်။

" အမူးသောက်ကြမယ် ပြီးရင် နှစ်ယောက်လုံး လာခဲ့ကြ တွေ့လား ဟောဒီမှာ ကြိုက်ရဲ့လား"

ဆိုပြီး အရက်ခွက် လက်တစ်ဖက်ကကိုင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်က ခါးရှေ့မှ မတ်တောင်နေပြီ ဖြစ်သော သူ့လီးကြီးကို ပုတ်ပြသည်။

" ကြိုက်တယ် ကြိုက်လို့ ဒီအထိ လာခံတာပေါ့ ဟုတ်တယ်နော် မမ"

" အံမယ် ငါမပါပါဘူး သူ့ဟာကြီး အဲလောက် ကြီးမှန်း ငါမသိဘူး လီးကြီးက အော့ကြောလန်ပဲ အော်လန်ပြဲလီးကြီး သေအောင်လိုးသတ်မယ့်ပုံပဲ ဟင်း"

ကိုချန်းက နားမရှင်း၍ ဘာလဲလို့ ထိုင်းလိုမေးတော့ စိုးစိုးရီလည်း မွန်မွန်ကျော့်စကားကို ပြန်ပြောပြကာ နှစ်ယောက်သား ရယ်ကြသည်။ သူက ထိုင်းလို ထပ်ပြောပြန်သည်။

" မမကို သူ့လီးမျိုး မမြင်ဖူးဘူးလားတဲ့ မေးနေတယ်"

မွန်မွန်ကျော် နှာခေါင်းလေး အသာရှုံ့ရင်း ..

" ဟင်း ဗမာလို ပြောလည်း ရသားနဲ့ ထိုင်းလိုတော့ ငါ နားမလည်ဘူး ဗမာလိုပြောခိုင်းပါလား"

" သူက ဒီမှာကြီးတာ မမရဲ့ ဗမာစကားကို မမတို့ ကျမတို့လောက် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် မပြော နိုင်ဘူး ထမင်းစားရေသောက်လောက်ပဲ ရတာ ထိုင်းလိုကျတော့ အရေးအပြောအကုန်ရတယ်"

" ဒီလိုလား "

မွန်မွန်ကျော်လည်း ခုမှ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားလည် သွားရတော့သည်။

" ဒါဖြင့်လည်း သူ့လို လီးမျိုးမမြင်ဖူးဘူး ခံလည်း မခံဖူးဘူးလို့သာ ပြန်ပြောလိုက် နင်ကသာ ခံနေကျဖြစ်လို့ ခံနိုင်မှာ ငါသာ နင့်နေရာမှာဆို လီးမြင်တာနဲ့ ထွက်ပြေးတာ ကြာလှပြီလို့ ပြော ကြားလား ဟင်း"

စိုးစိုးရီ ဘာပြန်ပြောလိုက်သလဲ မသိ သူကတော့ မွန်မွန်ကျော့်အနား ကပ်လာပြီး နို့တွေ ဖင်တွေ လိုက်လံကိုင်စမ်းရင်း သူ့ပုံစံက လိုးချင်နေသော မျက်နှာနှင့်။ သုံးယောက်သား နိကက်အတိုင်း ကုတင်ပေါ်မှာ တစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ကိုင်လိုက်နယ်လိုက် အရက်တစ်ခွက် ကုန်ပြန်တော့ သူက စိုးစိုးရီကို ပုလင်းယူလာခိုင်းပြီး သူတို့ ဖန်ခွက်တွေထဲ ထပ်ဖြည့်လိုက်ပြန်သည်။ မမူးမချင်း မဝစတမ်း အပြီးသောက်ခိုင်းမည့်ပုံပဲ ဖြစ်သည်။

" သောက်သာသောက် မမရဲ့ ဒီအရက်က ဘယ်လောက်သောက်သောက် ဘယ်လောက်မူးမူး ခေါင်းမကိုက်ဘူး အိမ်ပြန်တဲ့ အချိန်အထိ လန်းလန်းဆန်းဆန်းပဲ မယုံရင် တအားမူးကွဲ အောင်သာ သောက်ကြည့်လိုက်"

မွန်မွန်ကျော် သူမစကားကို မယုံရဲရဲနှင့် ဖန်ခွက်ကို နှုတ်ခမ်းတေ့ပြီး နောက်တစ်ခွက် ထပ်သောက်မိ ပြန်သည်။ သောက်လို့လည်း အကောင်းသား အရက်သောက်ရင်း နှစ်ယောက်သား သူ့လီးကြီး ကိုင်၍ဆော့၍ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ဂွင်းတိုက်၍ သူကလည်း အရက်တွေ ထပ်ဖြည့်လိုက် တိုက်လိုက် လုပ်ကာ သူ့လက်များက အငြိမ်မနေဘဲ စိုးစိုးရီရဲ့ ကိုယ်ကို ကိုင်လိုက် နို့တွေဖင်တွေ ဖျစ်ကစားလိုက် စောက်ပတ်နှိုက်လိုက် မွန်မွန်ကျော့် နို့ကြီးနှစ်လုံးကို အားပါးတရညှစ်ချေကာ စောက်ပတ်ကို လက်နှိုက်ပြီး အပြတ်နှူးလိုက်ဆွလိုက် လုပ်ရင်း မိန်းမသားနှစ်ယောက်စလုံး ရင်ထဲက ရမ္မက်ဇော အဟုန်တို့ တဖြည်းဖြည်း ထကြွသောင်းကျန်း လာခဲ့ကြလေသည်။

" ကဲ လီးစုပ်ပေးဦး နှစ်ယောက်လုံးစုပ်နော်"

ဒီအချိန်မှာ မွန်မွန်ကျော် ခေါင်းတစ်ခေါင်းလုံး အုံခဲကာ တစ်ကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်း ပူထူပြီး သောက်ထားသော အရက်ရဲ့သတ္တိတွေ စတင်ပြသခြင်း ခံနေရပြီ ဖြစ်သည်။

``````````````````````````````````

(37)

နှစ်ယောက်သား ဆေးလီးကြီးကို အပြိုင်အဆိုင် စုပ်ကြ ယက်ကြ ဂွင်းထုပေးကြသည်။ သူ့ဟာကြီး လည်း မဟားဒရားတောင်လာရာ အောကားတွေ ထဲက ကပ္ပလီလီးကြီးအလား ထင်မှတ်ရလေသည်။ လက်နှင့် တစ်ဆုပ်တစ်ကိုင်ကြီး ဖြစ်၍ အလွန်ကိုမှ အားရစရာကောင်းသော လီးကြီးဖြစ်သည်။

တကယ်လိုးကြတော့ မွန်မွန်ကျော့်ကို ဒီအတိုင်း နှူးရင်းဆွရင်း စောက်ရည်တရွှဲရွှဲနှင့် ဆတ်တငံ့ငံ့ ထားခဲ့ပြီး စိုးစိုးရီကို သူမအရှေ့မှာ ပေါ်တင်ပဲ စတင်လိုးလေသည်။ ပက်လက်ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပုံစံ လုပ်ပြီး လိုးခြင်းဖြစ်သည်။

ကြီးမားတုတ်ထွားသော သူ့လီးတန်ရှည်လမျောကြီး တစ်ချောင်းလုံး စိုးစိုးရီ စောက်ပတ်လိုဏ်ခေါင်းထဲ တအိအိ တိုးဝင်သွားပုံကို မွန်မွန်ကျော် နဘေးကနေ အသာကြည့်ငေးနေရသည်။ စိုးစိုးရီ အလိုးခံဖူးနေ၍ သူ့လီးကြီးဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိနေသည်။ မွန်မွန်ကျော်လည်း အရှက်တွေကုန်သလောက် ရှိနေပြီဖြစ်ရာ ဖိချန်းအရှေ့မှာပင် မိမိပေါင်ကြားထဲ လက်နှိုက်ပြီး စောက်ပတ်ကို အကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲကာ လက်စောင်းတိုက်ပြီး တရွရွပွတ်သပ်နှူးဆွနေမိလေသည်။

ဖွတ်ဖတ် ဘွတ်ဘတ်နှင့် အသံမျိုးစုံထွက်အောင် တရစပ်လိုးသည်။ စိုးစိုးရီ ယခင်ကဆို ဒီလောက် စောက်ရည်သန်တာ မတွေ့ရပေမယ့် (စောက်ရည် ကျတော့ သူမထက်စာလျှင် မွန်မွန်ကျော်က ပိုသန် သည်ဟု ပြောရမည်။) ယခု ကိုချန်းလိုးချိန်မှာတော့ ရမ္မက်စိတ် အလွန်အမင်း ပြင်းပြထက်သန်နေလို့ ပဲလားမသိ အရည်တွေ ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ထွက်ကျကာ လိုးလိုက်တိုင်း သူမစောက်ပတ်က စောက်ရည်ပွက်သံတွေ ဆူညံအောင် ကြားနေ ရသည်။ ကိုချန်းလည်း ဖိလိုးသည်။ လီးတစ်ဆုံး ထည့်၍ လိုးခြင်းဖြစ်ရာ သူ့လီးကြီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်တိုင်း စိုးစိုးရီရဲ့ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်း သားများ လီးတစ်ချောင်းစာခန့် အာတာကွဲ ပြဲဟ သွားပုံကို အသည်းယားစဖွယ်မြင်တွေ့နေရသည်။ အတွင်းသားနီနီလေးတွေပါ ပြဲလန်ထွက်လာတာ မြင်ရ၍ မရှုမလှခံနေရမှန်း သိသာသည်။ သူမရဲ့ စောက်ရည်တွေက ရွှဲစိုနေပြီဖြစ်ရာ လီးအဝင် လမ်းကြောင်းပွင့်ပြီး တစ်တစ်ကြပ်ကြပ်ဖြစ်နေ သည့် ကြားကပင် ရှောပနဲရှောကနဲ လိုးဆောင့် ဝင်ရောက်လျက် စိုးစိုးရီလည်း တစ်ကိုယ်လုံး လူးခါ နေအောင် ကော့ပျံနေပါတော့သည်။

မကြာပါ။ သူ့ရဲ့တဖြောင်းဖြောင်း တဖွပ်ဖွပ်မြည်ဟီး နေသော ပြင်းထန်အားပါသည့် ဆောင့်လိုးချက်များ အောက်ဝယ် စိုးစိုးရီ တစ်ချီပြီးသွားဟန်နှင့် ခြေတွေ လက်တွေပါ ကောက်ကွေးကာ ဆန့်ငင်ထွန့်လူး၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို အောက်ကနေ အသည်းအသန် တဆတ်ဆတ်ကြွညှောင့်ကော့ထိုးရင်း နေရာမှာတင် ဘုန်းကနဲပြုတ်ကျ၍ ငြိမ်သက်သွားရာ သူလည်း စိုးစိုးရီ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကြီးကို အထဲကနေ ပြန်လည် ချွတ်ဆွဲထုတ်ပြီး မွန်မွန်ကျော် ရှိရာဖက်ကို လှည့်လာသည်။

" ရှင် တအားမလိုးနဲ့နော် ကျမ ရှင့်ဟာကြီး တကယ် ကြောက်တယ် စပတ်ကွဲမှာ သေချာတယ်"

မွန်မွန်ကျော်ပြောပြီး ကုတင်မှာ ပက်လက်အိပ်ကာ ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို နဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဖြဲထောင်ကားပေးလိုက်သည်။ လဒစ်ကြီးပြူးထွက် နေသော ကြောက်စရာသူ့လီးကြီးကို မမှိတ်မသုန် ကြည့်ငေးရင်း မိမိရဲ့စောက်ပတ်ကို လက်နှင့် သုံး လေးချက်ပွတ်ဆွဲ၍ ကောင်းစွာဆွနှူးပြီးမှ သူ့လီး တန်ကြီး စောက်ပတ်အဝမှာ လာရောက်တေ့ထောက် လိုက်ရော သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်ကလေးနှင့် ကျကျနနပင် ဆွဲဖြဲဟပေးလိုက်ရ သည်။ ဒါမှ မဟားဒရားကြီးသော သူ့လီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲကို ကောင်းကောင်း ဝင်ရောက် နိုင်မည်ဖြစ်သည်။

လီးဒစ်ကြီးနှင့် သူမစောက်ခေါင်းဝကို လေးငါးဆယ် ချက်ခန့် ဆွဆွပြီးနောက် သူ့လီးကြီးကို ဖိထိုးထည့် လိုက်ရာ လေးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်လာသည်။ တစ်ကြပ် လိုက်တာမှ ပြောမနေနှင့်တော့။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခု ပြဲအာထွက်ပြီး စောက်ခေါင်း ကျဥ်းကျဥ်းလေး တစ်ခုလုံးကို လီးဒစ်ပြဲကြီးက ပြည့်သိပ်ကြပ်နေအောင် ဇွတ်တိုးဝင်ကာ တော်တော်ကြီး အနေခက်သည့်အကြားက ရမ္မက် အလိုပြည့်သွားသကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ခုလို လီးကြီးကြီးနှင့်မှ အလိုးခံရတာ ထိုက်တန်လှပေ သည်လို့လည်း စိတ်ထဲက တွေးလိုက်မိသေးသည်။

" အ အာ့ ရှီး အ အိအိ ကြပ်ကြပ်တယ် နာ နာတယ် ကိုချန်း အဲ ဖိချန်း ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ကျမတစ်ဆုံး ခံပေးပါ့မယ်ရှင်"

" လိုးတာကြိုက်လား ဒီထက်လီးကြီးရင်ကော အလိုး ခံမှာလား မွန်မွန်"

မွန်မွန်ကျော် သူ့ကို နားမလည်သလို မော့ကြည့်ပြီး ..

" ဒီထက်ကြီးတဲ့လီး ရှိဦးမလား ကျမတွေ့ဖူးတာ ရှင့်လီးအကြီးဆုံးပဲ တကယ်ပြောတာ အပျိုပေါက်စ လိုးရင် ဆေးရုံ ရောက်မယ့်လီးပါပဲ ကျမ အပျို မဟုတ်ဘဲ အမြဲ လိုးမယ့်သူ ရှိတာတောင် မချိမဆန့် ခံနေရတာ လီးတစ်ဆုံးထည့်ရင် ကျမစပတ်ပြဲမှာ ကျိန်းသေတယ်"

" မေးတာဖြေလေ လီးကြီးကြီး လိုးတာ မကြိုက်ဘူး လား"

" ကြိုက်တယ် ကြိုက်တာပေါ့ ဖိချန်း ဆက်လိုးလေ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးရင် နောက်အကျင့်ရပြီး လီးက တစ်ထစ်ချင် အထဲဝင်လာမှာပေါ့ ဒီထက်ကြီးတဲ့လီး ဆိုရင်လည်း စောက်ပတ်ထဲဝင်မှာပဲ လီးကြီးရင် ပိုတောင် ကြိုက်သေးတယ် မိန်းမတိုင်းက လီးကြီးကြီးနဲ့ အလိုးခံချင်ကြတာပဲ မဟုတ်လား လီးသေးရင် ဘယ်သူမှမကြိုက်ဘူး အားမရဘူး"

" ငါ ရှာပေးမယ် နင် ဒီမှာနေရင် လိုးမယ့်သူတွေ ပေါတယ် တစ်နေ့တစ်နေ့ မိန်းမလိုးဖို့လိုက်ရှာတဲ့သူ အများကြီးပဲ ပိုက်ဆံလည်း အပုံကြီးရမယ်"

" ဟာ အဲလိုတော့ မလုပ်ချင်ဘူး ကဲ လိုးပါ မြန်မြန် ဖိချန်း အချိန်မဆွဲပါနဲ့"

သူလည်း လီးဆွဲထုတ်ပြီး ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ဖိဖြဲကာ အပေါ်စီးက ဆက်ဆောင့်ချနေသည်။ လီးအဝင် တဖြည်းဖြည်းချောလာပေမယ့် ထိုအဆင့်ကို ရောက်ဖို တစ်ကမ္ဘာလောက် ရှည်ကြာအောင် ကြာမြင့်စွာ ဖြတ်ကျော်လိုက်ရသလို ဖြစ်နေသည်။

နင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေအောင် ထိုက်ထိုက်တန်တန် ရှိလှသော လီးအရသာကို ခံစားဖို့အတွက် ပထမဆုံး အနေနှင့် ကိုယ့်ဖက်က အရှက်အကြောက် လုံးဝ ကင်းအောင် နေတတ်ဖို့က အရေးကြီးလှသည် ဆိုတာကို သူမလက်တွေ့ သိမြင်ရသည်။ သူ့လီးကြီး ရှောရှောရှူရှူ ဝင်နိုင်ဖို့အရေးအတွက် မိမိစောက်ပတ် ကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ စုံကိုင်ဖိဖြဲ ရင်းက ဝင်နိုင်သလောက်သွင်း မိမိခံနိုင်ရည် ရှိသလောက် အောင့်အည်းကြိတ်ခံ၍ မခံမရပ် နိုင်အောင် နာကျင်လာချိန်ကျတော့ သူ့ကို လိုအပ် သလောက် အတိုးအလျှော့လုပ်ပြီး ထိန်းညှိပေးဖို့ ပါးစပ်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထုတ်ပြောရမည်။ ဒါမှ လည်း သူ့အနေနှင့် မိမိဘာဖြစ်သည်ကို သိနိုင်ပြီး လိုးအားအရှိန်ကို လျှော့တန်လျှော့ တင်းတန်တင်း၍ ချိန်ဆလိုးသွင်း ပေးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

" အ ခ ခ ဏ လေး လျှော့ လျှော့ဦး လီးက တအား တင်းနေပြီ စောက်ပတ်နဲ့ မဆန့်တော့ဘူး အခု ဒီလောက်နဲ့ပဲ ရပ်ပြီး ဝင်ရုံ ရသလောက်သွင်းပြီး လိုးပေးဦး နည်းနည်း အရှိန်ရလာတော့မှ ဖိချန်း ကြိုက်သလိုလိုးနိုင်တယ် ကြားလား ကျမစပတ် အရည်တွေ ဒီထက်ရွှဲလာရင် လီးဝင်မှာပေါ့ ခုက ပထမဆုံးလိုးတာဆိုတော့ တအားကြီး ကြပ်သိပ်နေ သေးတယ်"

သူမပြောတာကို သူ လက်ခံပြီး လီးဝင်သလောက် တဝက်မရှိတရှိ အခြေအနေနှင့်ပဲ တင်းတိမ်ကာ ဆက်လက် အသွင်းအထုတ်လုပ် ဖိလိုးပေးနေသည်။ လီးကြီးတဝက်လောက်ပဲ လိုးသွင်းတာတောင် အော့ကြောလန် ရလောက်အောင် ထိထိမိမိကြီး အလိုးခံနေရတာ။ သူ့စိတ်ရှိ ဝုန်းဒိုင်းကြဲပြီး အကုန်သာ လိုးသွင်းလိုက်လျှင်တော့ မလွယ်ကြော ဘဲ လို့ တွေးမိသည်။ မွန်မွန်ကျော် သူ့လီး အရင်း ဖက်ကို လက်လျှိုနှိုက်ကိုင်ကာ ဖမ်းဆုပ်ထိန်းရင်း အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာနှင့် ပြန်လည်ပင့်ညှောင့်ပေးသည်။ သူ့လီးဆောင့်အချ နှင့် သူမကော့အပင့် ကြုံသည့်တိုင် စောက်ဖုတ်ဝ မှာ တစ်ကြပ်နေသောလီးက ခေါင်းမာစွာနှင့် အဆုံးထိ မဝင်သေး။ မိမိလည်း ဤမျှပဲ တတ်နိုင်သည်ဟု တွေးရင်း သူ့လီးကြီး လက်လွှတ်ကာ ခါးကိုပဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်တွယ်ထားလိုက် မိတော့သည်။

သူကတော့ ရသလောက် အတင်းရုန်းကန်ပြီး ဇွတ်လိုးဆောင့်နေမြဲပင်။ လီးက တစ်လက်မချင်း အထဲထိ တဖြည်းဖြည်း တိုးဆောင့်ဝင်လာသည်ဟု ခံစားရသည်။

တစ်ဖက်ကလည်း စိုးစိုးရီ လီးဆိပ်​တက်ကာ ငြိမ်သက်ပြီး မှိန်းနေရာက ထလာခဲ့ပြီး မွန်မွန်ကျော့် နဘေးကနေ သူမရင်သားအစုံကို လာရောက် ညှစ်နယ်ကိုင်ကာ နို့သီးကိုစို့ဆွဲပေးလာသည်။ နို့ကို အဆွနှူးခံရ၍ စိတ်က တဖန်ပြန်ကြွလာသည်။ အောက်အထိ လက်လျှိုပြီး ပေါင်ကြားရှိ စောက်ပတ်ထိပ်က အစိလေးကိုစမ်းရင်း လက်ညှိုး လက်မကြားညှပ်ကာ ညှစ်ချေ လှုပ်ဆွ ကလိပေး လိုက်တော့ မွန်မွန်ကျော်လည်း လီးကြီးနှင့် အလိုးခံ နေရ၍ စိတ်ထဲမွန်းကြပ်နေရာက အားတွေ ပြန်တက် သလို ဖြစ်လာသည်။

" အင်း အင်း ကောင်း ကောင်းတယ် စို့ပေး နို့စို့ရင်း အောက်က ကလိပေး စိုးစိုးရယ် နင့်ကို မမ အများကြီး ကျေးဇူးတင်ပါတယ် လီးကြီးက တအား တုတ်ပြီး ကြပ်လွန်းတော့ အထဲကို ခုထိမဝင်နိုင်ဘူး လိုးရင်လည်း ဒီထက်ပိုလိုးရင်လည်း စောက်ပတ် ကွဲမှာ ကြိုသိနေတယ် ဟင်း ခုလို တစ်ခါမှ မကြုံဖူးပါဘူး"

" မမ သူနဲ့ပျော်ပျော်ကြီး စိတ်ရှိလက်ရှိ အလိုးခံချင် တာပဲ မဟုတ်လား ပြောစမ်းပါ"

" အို ခံချင်တာပေါ့ သူ့လီးကြီး တစ်ဆုံးထည့်စေ ချင်တာ"

" အဲဒါဆို ဟိုဒီလျှောက်တွေးပူမနေနဲ့ ထည့်သာ ထည့်ခိုင်းလိုက် နာရင်လည်း တစ်ချက်ပဲ စိုးတော့ လီးကြီးအသေစွဲနေတာ မမရဲ့ သိလား"

" ဟဲ့ အပြောတော့လွယ်တယ်ဟဲ့ နာမှာ ကြောက်လွန်း လို့"

သူက နားမလည်တာတွေ စိုးစိုးရီကို မေးတော့ စိုးစိုးရှ ထိုင်းလိုပြန်ရှင်းပြသည်။ မွန်မွန်ကျော့် မျက်နှာလေး ငုံ့ကြည့်ကာ ဟက်ကနဲ ရယ်ပြီး ..

" ဖင်ထောင်လိုးပေးမယ် လီးဝင်အောင်လိုးမယ် နာရင် နဲနဲလေး အောင့်ခံလိုက်"

သူပြောရာ ..

" ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလား ကိုချန်း ကွဲပြဲကုန်ပါ့မယ် ကျမစပတ် ခံနိုင်မယ်မထင်ဘူး"

သူမပြောပေမယ့် ရတယ်ဆိုပြီး လီးကိုဖြုတ်ချွတ်၍ အရင်ဦးဆုံး သူမရှေ့လာပြီး လီးစုပ်ခိုင်းသည်။ လိုးလက်စလီးကို စုပ်ရသော်လည်း သူမ အပြုံး မပျက်ပါ။ မွန်မွန်ကျော် စိတ်လိုလက်ရပင် ပါးစပ်ကြီး ဖြဲဟ၍ သူ့ဟာကြီး ဒစ်ခေါင်းကြီးကနေ ဝင်သလောက် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂွေးဥနှစ်လုံးပါ စုပ်နေ၍ သူက တော်ပြီ ဖင်ထောင်လိုက်စမ်း ဆိုပြီး အောက်ကနေ သူမကိုယ်လေးပွေ့ချီမရင်း မွေ့ရာပေါ် ဇောက်ထိုးပုံစံ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်ကား လိုက်ပြီး အပေါ်စီးကနေ ကုန်းကုန်းကွကွရပ်၍ လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ အောက်စိုက် ဖိလိုး ဆောင့်သွင်းချလိုက်ရာ ခုနက ဝင်တာထက်ပိုပြီး နောက်ထပ် ၂ လက်မခန့် အထဲကို မြုပ်ဝင်လာ သည်။

" အား တော်ပြီ ​ော်ပြီ စပတ်ကွဲလိမ့်မယ် တော်ပြီ အဲလောက်ပဲ ထည့်ပြီးလိုးပေးတော့"

ခေါင်းအောက်စိုက်ကာ ဇက်ကြီးလိမ်ခေါက်နေ၍ စကားကို စိတ်တိုင်းကျပြောမရဘံ လည်နင်သလို ဖြစ်နေသည်။ သူက နားမထောင်ပြန်မပြောဘဲ ဆက်ဖိသွင်းသည်။ မဝင်သေးတာနှင့် လီးကြီး ပြန်ဆွဲထုတ် ခုနကအတိုင်း ဖိဖိဆောင့်ချ၍ ဆယ့်လေးငါးကြိမ်လောက် လိုးဆောင့်အပြီးမှာ အရှိန်လည်းရလာပြီမို့ သူမဖင်သားနှစ်ဖက် ဆွဲဆွဲပြီး တအားကြမ်းကြမ်း ဖိဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရာ လီးကြီး အထဲကို တဖြည်းဖြည်း မြုပ်ဝင်လာတော့ သည်။

" ဇွတ် ဘွတ် ဘုတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘလပ် လပ် ဘုတ် စွိ ဇွတ် ဗြွတ် ဘွိ ဇွပ် ဖွတ် ဗြွတ် ဗြိ"

စောက်ပတ်ထဲကို ဗြိ ဗြွတ် ဆိုပြီး အုန်းကနဲ ဆောင့်ဝင်လာသလား မသိတော့။ မွန်မွန်ကျော် လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ဖျင်းဖျင်းဖျင်းဖျင်းနှင့် ရမ္မက်သွေးဆူကြွ ပူထူပြီး ခေါင်းတယမ်းယမ်း ဖြစ်နေရာကနေ ..

" အား လိုးလိုး ကိုချန်း လိုးတော့ ကြမ်းကြမ်းလိုး စပတ်ကွဲအောင်လိုး ဆောင့် ဆောင့် အားနဲ့ ဆောင့်ပေး လိုးပေးစမ်း ဟင့် မြန်မြန် ကျွတ် အို့အ အွင်းဟွင်း ကောင်း ကောင်းနေပြီ ကျမ မရတော့ဘူး လိုး စိတ်ကြိုက် သဘောရှိလိုးတော့ စောက်ပတ်ကွဲကွဲ အသက်ပံထွက်ထွက် လိုး ဖိချန်း တအားလိုးပေး အပြီးထိဆောင့်လိုးပေး အား အား အမေ့ အား အလာ့လား အီးဟီးဟီးးး လိုး ကိုရယ် စပတ်ပြဲအောင် တရစပ် ဖိလိုးပစ်လိုက်"

ပြောရင်း တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက် တုန်ခါဖျစ်ညှစ်လျက် စောက်ရည်တွေ ဒလဟောကြီး ညှစ်ပန်းထွက်ကာ အောက်ကနေ စိတ်လိုလက်ရ ကော့၍ကော့၍ ထိုးညှောင့်ပင့်ခံရင်း တစ်ချီပြီးကာ ပန်းတိုင်ရောက်သွားသည်။

သူလည်း လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်ရာ လူပါ အောက်က ကုတင်ကြီးပေါ် ဘုန်းကနဲ ပြုတ်ကျ၍ မျက်ဖြူဆိုက် နေချိန် ကိုချန်းလည်း သူ့လီးကို လက်နှင့်ဆုပ် ကိုင် ရင်း ဂွင်းတိုက်ဆောင့်ကာဖြင့် ဖြူပျစ်ပျစ် လရည် တွေကို သူမ ဗိုက်သားပြင်နှင့် စောက်ဖုတ် ပေါ်ကို တဗြစ်ဗြစ်နှင့် အမြောက်အများ ပန်းထုတ်ချလိုက် လေသည်။

နှစ်ယောက်သား မောမောနှင့် ပက်လက်လှန်ကာ အနားယူ၍ စိုးစိုးရီကတော့ နဘေးကနေ ကိုချန်းဆီလာပြီး သူ့ရဲ့လီးပေါ် မှောက်အိပ်ချကာ လရည်စောက်ရည်များ ရွှဲနစ်နေသည့် လီးကြီးကို ပါးစပ်နှင့် အငမ်းမရဆွဲစုပ် လရည်ကျန်တွေကို သူမလျှာကလေးနှင့် လိုက်လံ ယက်သပ် သန့်စင် ပေးနေလေသည်။

ကိုချန်း သူမဖက်ကို လှည့်လာပြီး မွန်မွန်ကျော့်ကို သူ့အပေါ်တက်ခွလိုက်ဖို့ ပြောလာသည်။

" စောက်ပတ်ယက်ပေးမလို့လား ယက်ချင်ယက် နောက်တစ်ကြိမ်တော့ မလိုးနဲ့ဦး စပတ်ကျိန်းနေပြီ ကိုချန်း ခဏနားပါရစေဦး"

တစ်သက်နှင့်တစ်ကိုယ် ဘယ်ယောက်ျားသား တစ်ယောက်ကိုမှ တစ်ခါမှ မပြောဖူးသော စကားပင် ဖြစ်ပြီး ကိုချန်းနားနားကပ်၍ တောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောဆိုလိုက်ကာ ပက်လက်ဖြစ်နေသော သူ့မျက်နှာ အပေါ်ကို ခြေနှစ်ဖက်တက်ခွ၍ မျက်နှာနှင့် စောက်ပတ် ဖိကပ်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

ကိုချန်း ဘဝင်ကျသွားပြီး လရည်တွေ ပေရွှဲနေသည့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အောက်ကနေ သူ့ပါးစပ်နှင့် ပြွတ်ကနဲ လှမ်း၍ ဆွဲစုပ်ချရင်း စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား အတွင်းအပြင် နေရာအနှံ့အပြားကို လျှာကြီးနှင့် လိုက်လံ သိမ်းယက်ပစ်နေပေသည်။ သူမလည်း နှုတ်ကနေ တအားအား တအီးအီးနှင့် အီကနဲ ဆိမ့်ကနဲ သူမတူအောင်ကောင်းလှသော ကိုချန်းရဲ့လျှာအရသာကို စွဲမက်စွာပင် အရူးအမူး ခံစား မျောပါနေမိလေသည်။

``````````````````````````````````````````

အပိုင်း (၆) ဆက်ရန် >>>>>>