Sunday, September 15, 2024

ခိုင်မြဲသည့်နှောင်ကြိုးတမျှင် အပိုင်း ( ၂ )

ခိုင်မြဲသည့်နှောင်ကြိုးတမျှင် အပိုင်း ( ၂ )

ထူးခြား ရေးသားသည်။ 

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

နောက်နေ့ ရုံးပိတ်ရက်ကျတော့ ပြုံးပြုံးသန်းနှင့်သူမ ပြုံးပြုံးသန်း မင်္ဂလာဆောင်အတွက် ပစ္စည်းများ ဝယ်ရန် ရှော့ပင်းထွက်လိုက်ဖြစ်သည်။ နောက်တော့ စားသောက်ဆိုင် တခုတွင်ထိုင်ကာ အမောဖြေ စားသောက်ကြရင်း ကမှ တနေ့က ကြည့်မိသည့် ဂျပန်ကားအကြောင်း စကားစ ရောက်သွားတော့သည်။

“ ဟဲ့ ကောင်မ .. နင့် ဟို ဂျပန်ကားကြီးကလည်း ဟယ် မဖြစ်နိုင်တာကြီး... ”

“ ဘယ်ဟာလဲဟ... ”

“ ဟိုလေ ဧည့်ခန်းထဲ ဆိုဖာမှာ ထိုင်နေတဲ့ အဖေပေါ် ကျောင်းကပြန်လာတဲ့ ဂျပန်မလေးက တက်ထိုင်ပြီး တီဗီကြည့်တာလေ.. ”

“ အော်... ဘာဖြစ်လို့လဲ ... အနောက်မှာ လူတွေ ရှိနေလို့လား.. ”

“ အင်းလေ .. အနောက်မှာလဲ လူတွေနဲ့ ..ပြီးတော့ သားအဖကြီး ဟာကို... ”

“ အနောက်မှာ လူတွေနဲ့ဆိုတာကတော့ဟာ...ဇာတ်လမ်းထဲ ပို စိတ်လှုပ်ရှားအောင် ရိုက်ထားတာပါ...ဆိုလိုတာက လူတွေကြားထဲ လူမမြင်အောင် လုပ်ရတာ ပို စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ သဘောပါ...အပြင်မှာ အဲလို ပေါ်တင်တော့ ဘယ်ဖြစ်နိုင်မလဲ.. ”

“ အေးလေး...ပြီးတော့ သားအဖကြီးဟာကို..ဘယ်သူက လုပ်မှာတုန်း.. ”

“ ဟင် .. ဘာဖြစ်လို့တုန်းဟဲ့..သားအဖလဲ... ”

“ နင်ကလည်း ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား အေ့..တကယ်လို့ နိုင်ငံခြားမှာ ဖြစ်မယ်ဆိုရင်လည်း မြန်မာပြည်မှာတော့ ဖြစ်မယ် မထင်ပါဘူးဟာ... ”

“ ဖြစ်တာတွေ ရှိပါတယ်ဟ... ”

“ အလကား လျှောက်ပြောနေတာ နေမှာပါဟာ...ငါတော့ မထင်ဘူး...နင် သိတဲ့ တကယ့် အဖြစ်အပျက်တွေ ရှိလို့လား... ”

ပြုံးပြုံးသန်းက ရတနာဝင်းကို စေ့စေ့စိုက်ကြည့်ရင်း

“ ဒီမှာ..ငါပြောပြမယ်..ကောင်မ.. နင့် ပါးစပ်လုံ..ဟုတ်လား..နောက်ပြီးတော့ နင့်ကို ငါပြောပြရတာကလည်း အကြောင်းရှိတယ်.. ”

“ အေးပါဟ .. နင်နဲ့ငါနဲ့ ပြောစရာလူလား... ငါ့အကြောင်း နင်အသိဆုံးဟာကို... ”

“ အေး ငါနဲ့ ပါပါးနဲ့လည်း ဖြစ်နေတယ်.. ”

“ ဟယ်.. ”

ရတနာဝင်း ခေါင်းထဲ ဒိန်းကနဲ ဖြစ်ပြီး မျက်လုံးတွေတောင် ပြာဝေသွားသည်ဟု ထင်လိုက်မိသည်။ သွေးခုန်နှုံးအရမ်းကို မြန်သွားလို့ ရင်ဘက်ထဲ တဒိန်းဒိန်း မြည်သံက ကျယ်လောင်လွန်းသလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်။ မယုံနိုင်သည့် စကားကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဘယ်လိုလက်ခံရမှန်းမသိ၊ ပြူးကြောင်ကြောင်ပင် ဖြစ်သွားရသည်။

“ ဟဲ့ ကောင်မ ရော့..ရော့.. ရေလေးသောက်လိုက်ဦး...နင်ကလည်းဟယ် မျက်နှာကြီး တခုလုံး ဖြူလျော့ သွားတာပဲ...ငါ့နှယ် .. လန့်လိုက်တာ..ငါက ဖြစ်ရမှာ.. နင်က ဖြစ်နေတယ်.. ပြောင်းပြန်.. ”

“ ဟယ်..ငါမှ မယုံနိုင်တာကို ...နင်ကလည်း အန်ကယ် ဦးကြုံဝါးနဲ့ နင်နဲ့... အမလေးဟယ်...ငါ့ကို ဒီတေး ပြောစမ်းပါဟာ... ”

“ အေးပါ .. ငါ ဒီအထိ ပြောပြီးမှတော့ ဒီတေး ပြောပြမှာပါ...ဒီမှာ ဆူတယ်ဟာ.. အဲယားကွန်း ကော်ဖီဆိုင် သွားမယ်.. ”

သို့နှင့် သူမတို့ နှစ်ယောက် စားသောက်ဆိုင်မှ ထွက်ကာ အဲယားကွန်းနှင့် တိတ်ဆိတ်သော ကော်ဖီဆိုင် တခုသို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ဖလက်ပါချီနို အအေးမှာပြီးတော့ ပြုံးပြုံးသန်းက သူမနှင့် သူမအဖေ ဦးကြုံဝါးတို့အကြောင်း ဇာတ်စုံခင်းပြလေတော့သည်။

....................

ပြုံးပြုံးသန်းမှာ ကျောက်တက်နေစဉ် ရီးစားဖြစ်သူကလည်း ငရှုတ်ကောင်မို့ သူမကို ပါကင်ဖွင့်ပြီးနောက်ပိုင်း နည်းမျိုးစုံဖြင့် လိုးနေသဖြင့် ပြုံးပြုံးသန်းမှာလည်း စားရလေ ငတ်လေ ဆိုသလို တဏှာစိတ်တွေက ပိုပို ကြွနေရသည်။

သို့နှင့် သီတင်းကျွတ် ညတည ပြုံးပြုံးသန်းမှာ သူမရီးစားဖြစ်သူ ကိုမိုးနှင့် ချိန်းထားပြီး မီးထွန်းပွဲ လျှောက်လည်လေသည်။ သူမ အိမ်ကိုလည်း သူငယ်ချင်းများနှင့် လည်မှာမို့ နောက်ကျမည်ဟု ပြောထားခဲ့သည်။ သူမ ရီးစားဖြစ်သူမှာ အကြံသမားမို့ ပြုံးပြုံးသန်းကို ဖီးလ်ဆေးတွေတိုက်၊ သူကိုယ်တိုင်လည်း မာဆေး၊ ကြာဆေးတွေ သောက်ထားကြသည်။ နောက်တော့ မီးထွန်းပွဲ လျောက်ရင်း ခြေထောက်ညောင်းလာတော့ ဘီယာဆိုင် တဆိုင်ဝင်ပြီး ဘီယာသောက်ကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အရက်ရှိန်လည်းတက်၊ ဖီးလ်တွေလည်း တက်လာတော့ တည်းခိုခန်းတခု ဝင်ပြီး လိုးကြဖို့ ထွက်လာကြသည်။

ထိုစားသောက်ဆိုင်မှ အထွက်တွင် ပြုံးပြုံးသန်း ရီးစားဖြစ်သူမှာ ဘယ်က လွှင့်ပြစ်ထားမှန်း မသိသည့် သံတန်းလန်း သစ်သားချောင်း တစ်ခုကို နင်းမိလိုက်ရာ ဝတ်လာသော ဝေါကင်းရှုးအောက်ခြေကိုပင် ထုတ်ခြင်းပေါက်ကာ ခြေဖဝါးထဲ တိုးဝင် စိုက်သွားလေသည်။ သံဆွဲနှုတ်တော့ သွေးတွေ တအားထွက်လာသဖြင့် နီးရာ ဆေးခန်းဝင်၊ ဆေးထည့်၊ ဆေးထိုးပြီးသော်လည်း ခြေချလို့မရ၊ တဆစ်ဆစ်ကိုက်လာသဖြင့် ဆေးသောက်ကာ တက္ကစီ ငှား၊ ပြုံးပြုံးသန်းကို သူမအိမ် ပြန်ချပေးပြီး သူလည်း အိမ်ပြန်သွားတော့သည်။

ပြုံးပြုံးသန်းမှာလည်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူမပါးစပ်မှလည်း အရက်စော်တွေနံနေသဖြင့် သူမမိဘတွေ မသိအောင် အသာခြေဖျားထောက်ဝင်ပြီး နီးစပ်ရာ မိနီ အခန်းသို့ ဝင်လိုက်သည်။ မိနီ ဆိုတာ သူမတို့အိမ်မှာ အိမ်အကူအဖြစ် လာလုပ်ပေးနေသော ကောင်မလေး ဖြစ်ပြီး သူမနှင့် ရွယ်တူဖြစ်သည်။ မိနီကလည်း သီတင်းကျွတ်ည သူမအမျိုးတွေဆီ သွားအိပ်မည် ဆိုပြီး ထွက်သွားတာ ဖြစ်သဖြင့် မိနီ အခန်းက အိပ်ယာ အားနေမည်ဆိုတာ သိသဖြင့် ထိုအခန်းထဲ ဝင်အိပ်မည်ဟု အကြံဖြင့် ဝင်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ အခန်းမှာ သူမ မိဘများနှင့် ကပ်လျှက်ဆိုတော့ အခုချိန် နည်းနည်းစောသေးသဖြင့် အသံကြားလို့ သူမကို လာမေးနေလျှင် အရက်စော် နံတာနှင့် ပြဿနာတက်မှာ စိုး၍ ဖြစ်သည်။

မိနီ အခန်းထဲ ရောက်တော့ သူမဝတ်ထားသည့် ပွဲအဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်သည်။ မိနီ ဗီဒိုထဲက ထမီနှင့် တီရှပ်တထည် ထုတ်ဝတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တက် စောင်ခြုံကွေးကာ အိပ်လိုက်တော့သည်။ 

ထိုအချိန် ပြုံးပြုံးသန်း အဖေ ဦးကြုံဝါးမှာလည်း သီတင်းကျွတ်ညမို့ သူ့အလုပ်ရုံမှာ တပည့်များနှင့် သောက်စားပြီးမှ ပြန်လာခဲ့သည်။ သူက မိနီကို ဝါးနေကြမို့ မိနီအိမ်မှာ မရှိတာ မသိလိုက်ဘဲ မိနီအခန်းသို့ ခိုးဝင်လာခဲ့သည်။ သူ့သူငယ်ချင်းတယောက် လက်ဆောင်ပေးသော စပါးကက်ဆူး တလုံးကိုလည်း စမ်းကြည့်မည်ဆိုပြီး သောက်လာခဲ့လိုက်သည်။

မိနီ အခန်းထဲ ဝင်လာတော့ အခန်းပြင်က တိုးဝင်နေသော မီးရောင် ဝိုးတိုးဝါးတား အောက်မှာ သူ့ကို ကျောပေး အိပ်ပျော်နေသော မိနီကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ မိနီလို့ ထင်နေသူမှာ သူ့သမီး ပြုံးပြုံးသန်း ဖြစ်နေတာကို သူမသိခြေ။ ပြုံးပြုံးသန်းနှင့်မိနီမှာ လုံးတူ၊ဒေါက်တူ၊ အရွယ်တူတူပင် ဖြစ်သည်။ ခုလို မှောင်လည်းမှောင် အိပ်နေတာကလည်း မိနီ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆိုတော့ ဦးကြုံဝါး မှားတာကလည်း အပြစ်ဆိုဘွယ်ရာ မရှိ၊ ဘီယာ၊ ဝိုင်၊ အရက်ရှိန်နဲ့ တော်တော့်ကို အိပ်မောကျနေသော ပြုံးပြုံးသန်းမှာ လူးရင်း လွန့်ရင်းက ထမီကလည်း ပေါင်ရင်းနားထိ လန်နေသည်။ မှုံဝါးဝါး မီးရောင်အောက်ထဲမှာတောင် ဖွေးမွတ်နေသော ပေါင်တန်ကြီးတွေက စပါးကတ်ဆူး သောက်ထားသော ဦးကြုံဝါး၏ လီးကြီးကို မာတောင် တောင့်တင်းလာစေခဲ့သည်။

ဦးကြုံဝါးက ပြုံးပြုံးသန်း၏ ပြေလျော့နေသော ထမီကို ခါးပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်တော့ ဖင်လုံးကြီးက ဝင်းကနဲ ထွက်လာသည်။ ဦးကြုံဝါးက သူ့အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ ပြုံးပြုံးသန်း ဖင်လုံးကြီးနား မျက်နှာကပ်လိုက်သည်။ ပြုံးပြုံးသန်း ပေါင်လုံးကြီးတဖက်ကို အပေါ်တွန်းတင်ရင်း ပေါင်ခွဆုံက စောက်ဖုတ်နေရာကို မှန်းပြီး သူ့လျှာဖြင့် လျှက်လိုက်သည်။ ဖီးလ်ဆေးတွေသောက်၊ ဘီယာ၊ဝိုင်တွေ သောက်ထားပြီး ဘာမှ မလုပ်လိုက်ရဘဲ အိပ်ပျော်သွားသော ပြုံးပြုံးသန်း၏ အိပ်မက်ထဲမှာ သူ့ရီးစားက သူမစောက်ဖုတ်အား လာလျှက်နေသည်ဟု ခံစားနေရသည်။ သူမ စောက်ရည်ကြည်တို့က စိမ့်ကျလာခဲ့သည်။ စိမ့်ကျလာသမျှ စောက်ရည်ကြည်တို့ကို လျှက်ရင်းဖြင့် ဦးကြုံဝါး မနေနိုင်တော့။

........................................

အခန်း ( ၄ )

သူ့လီးကြီးကလည်း ပေါက်ကွဲလုမတက် တင်းမာနေပြီမို့ ဦးကြုံဝါးက ပြုံးပြုံးသန်း အနောက်မှာ ကပ်လျှက် နေရာယူလိုက်ပြီး သူ့လီး ဒစ်ဖူးကြီးကို ပြုံးပြုံးသန်း စောက်ဖုတ်ထဲ အသာ ဖိထိုးထည့်လိုက်လေသည်။

ပြုံးပြုံးသန်းမှာ သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးဝင်လာတော့ သူမအဖြစ်အပျက်မှာ အိပ်မက်လိုလို တကယ်လိုလို ဖြစ်နေရသည်။ သူမ ရီးစားနှင့် အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ လိုးဖူးတာကြောင့် သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာတော့ တမျိုးကြီးဖြစ်နေတာ သူမ ခံစားမိလိုက်သည်။ ဘာမှန်းတော့ မသိ။ မတူတာတော့ သူမ သတိထားမိသည်။ နည်းနည်းချင်း ထပ်ဝင်လာတော့ အလွန်တင်းကြပ်လာသည်။ သူမ ရီးစား ကြီးဆေးတွေများ သွားလိမ်းလာပြီး သူမကို အံ့အားသင့်အောင် လာလုပ်သည် ဟု ထင်မိသည်။ နည်းနည်းလေး နာသော်လည်း စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို ဖိပွတ်တိုးဝင်လာတဲ့ အရသာက ကောင်းလွန်းလို့ ကြောင်မလေး အော်သလိုပင် .. အင်း .. ကနဲ အော်ငြီး လိုက်မိသည်။ လီးကြီး သူမစောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်လာတော့ သူမ သားအိမ်ဝထိကို လာထိသလိုပင် ခံစားလိုက်ရသည်။ အင်း ရှည်လည်းရှည်လာတယ်။ သူ ဘာတွေ ပေါက်ကရ လျှောက်လုပ်ထားတာလဲ မသိဘူး ဟု တွေးရင်း ပြုံးလိုက်မိသေးသည်။

ဦးကြုံဝါး တယောက်ကမူ ပထမ စေးကြပ်နေသော စောက်ဖုတ်လေးကြောင့် မိနီတယောက် သူများ ပြောသလို ကျောက်ချည်ရည်များ သွားစိမ်ထားတာလား တွေးလိုက်သေးသည်။ ဘာဖြစ်ဖြစ် စေးကြပ်နေလေ ကောင်းလေလေမို့ ဘာမှမပြောတော့၊ သူ့လီး အရည်ပြား မပွန်းအောင်သာ စောက်ရည်တို့ဖြင့် အသားကျအောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက် လုပ်ပေးသည်။ လိုးရင်းနှင့် အသားကျလာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာတွေ့ အရှိန်တက်လာကြသည်။ ဦးကြုံဝါးက ပြုံးပြုံးသန်း ဖင်လုံးကို မ ကာ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်စေသည်။ ပြုံးုပြုံးသန်းကလည်း သူမ ရီးစားက ဒေါ့ကီ ကြိုက်တာမို့ သူမကို ဒေါ့ကီပုံစံ နေခိုင်းသည် ဟု တွေးရင်း လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဦးကြုံဝါးက ပြုံးပြုံးသန်း ခါးကို ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာလိုးတော့သည်။

နှစ်ယောက်စလုံး အရှိန်အဟုန် ပြင်းပြင်းဖြင့် တဖုန်းဖုန်း လိုးဆော်နေရင်း ပြုံးပြုံးသန်းမှာ အိပ်မှုံစုန်ဝါးမှ နိုးသလို ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဝင်ထွက် လိုးဆောင့်နေသော လီးကြီးမှာ သူ့ရီးစားလီးထက် ကြီးတုတ်ရှည်နေသလို သူမလည်း ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လုဆဲဆဲမို့ ဖင်ကြီးကို နောက်ကော့ကော့ပေးနေရင်း စိတ်ထဲ ထူးဆန်းသလို ခံစားနေရသည်။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် သူမရီးစားမှာ များသောအားဖြင့် သူမ မပြီးခင် သူက အရင် လရည်တွေထွက်ပြီး ပြီးသွားတက်သည်။ အခုတော့ သူမက ပြီးတော့မည်။ သူက လိုးလို့ အရှိန်ကောင်းနေတုန်း။ နောက်တော့ သူမ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိထားမိသွားပြီး မျက်လုံးလည်း ပြူံးသွားရသည်။ ဟင် ငါ မိနီ အခန်းထဲမှာပါလား၊ ခု လိုးနေတာ ကိုမိုးမှ မဟုတ်ပဲ၊ ဟင် ဒါဆို ဘယ်သူဖြစ်နိုင်မလဲ၊ သူမစိတ်တွေက ထွေပြားသွားသော်လည်း သူမ စောက်ဖုတ်က မထွေပြား၊ သူ့အထဲ ဝင်လာသော လီးကြီးကို သဘာဝအတိုင်းပြန်လည် ညှစ်ညှစ်ပေးပြီး သူမတကိုယ်လုံးလည်း တောင့်တက်သွားကာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားရလေတော့သည်။

ဦးကြုံဝါးကလည်း သူ့လီးကြီးကို ညှစ်ပေးလာသော စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေးများကြောင့် မိနီတော့ ပြီးပြီဆိုတာ သိလိုက်သဖြင့် သူလည်း စိတ်လျှော့လိုက်ကာ လရည်များ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးသွားရတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်ယာပေါ်သို့ ထပ်လျှက်သားဖြင့် လှဲကျသွားကြကာ ငြိမ်ပြီး နားနေလိုက်ကြသည်။ ဦးကြုံဝါး လီးကြီးမှာ လရည်များ ထွက်သွားသော်လည်း မပျော့သွားသေးဘဲ မမာတမာ အနေအထားဖြင့် ပြုံးပြုံးသန်း စောက်ခေါင်းထဲ နှစ်ကာ စိမ်ထားလျှက် ဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။ ပြုံးပြုံးသန်းမှာ ဒီအခြေအနေရောက်မှတော့ မထူးဘူး ထင်ကာ ခဏနားရင်း ငြိမ်နေလိုက်ပြီး ခဏကြာတော့မှ

“ ရှင် ဘယ်သူလဲ.. ”

ဟု တိုးတိုးလေး မေးလိုက်သည်။ သူမ အသံမှာ တိုးတိုးလေးနှင့် မပီမသမို့ ဦးကြုံဝါးမှာ မကြားတချက် ကြားတချက်ဖြင့် 

“ ဦးဝါးလေကွာ..နင်က ဘယ်သူ့ကို မျှော်နေလို့လဲ.. ”

ဟု ပြန်ပေးလိုက်သည်။ ပြုံးပြုံးသန်း တကိုယ်လုံး ရေခဲရေနှင့် ပက်ခံလိုက်ရသကဲ့သို့ အေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ သူမကို ဖက်ထားသော ဦးကြုံဝါး ရင်ခွင်မှ ကမန်းကတန်း ရုန်းထွက်လိုက်လေသည်။ နောက် ကုတင်ခေါင်းရင်းမှ မီးချောင်းကြိုးကို ဆွဲကာ လှမ်းဖွင့်လိုက်သည်။

“ ဟင် .. ပါပါး.. ”

“ ဟင် .. ဒနုအာ.. ”

ဦးကြုံဝါးလည်း ခုနက သူ အားရပါးရ လိုးနေခဲ့တာ သူ့သမီး ပြုံးပြုံးသန်း မှန်းသိသွားသဖြင့် မျက်လုံး ပြူးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တယောက် ဘာပြောရမှန်းမသိ၊ ကြောင်ကြည့်နေမိကြသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ဂျောက် ဂျက် ဟု ဂလန့်ချွတ်သံ တံခါးဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဦးကြုံဝါးက မီးခလုတ်ကြိုးကို အမြန် ဆွဲပိတ်ချလိုက်ရသည်။ သူ့မိန်းမ ထွက်လာတော့မှာမို့ သူ့ကို မိနီအခန်းထဲ ရောက်နေတာ မိသွားလို့ မဖြစ်ပေ။ မီးပိတ်လိုက်ပြီးမှ သတိရသည်။ ပြုံးပြုံးသန်းလည်း မိနီအခန်းထဲမှာ တော်ကြာမေးခွန်းတွေ များလာရင် ပြဿနာ။

ဦးကြုံဝါးက ကြမ်းပေါ်မှ သူ့အဝတ်အစားတို့ကိုကောက်၊ ပြုံးပြုံးသန်းကို လက်ဆွဲကာ မိနီ ကုတင်ခြေရင်းက ပုံးတွေကြားထဲ တိုးဝင်လိုက်သည်။ တကယ်တော့ ဦးကြုံဝါးက မိနီကို စားနေတာ ကြာပြီ။ သူ့မိန်းမ တခါတရံ ထထွက်လာပြီး မိနီ အခန်းကို ဝင်လာတက်တာမို့ သူက ပုန်းဖို့နေရာ လုပ်ထားပြီးသား။ မိနီ အခန်းမှာ သူတို့ပွံရုံက ပစ္စည်းတချို့ လာသိုလှောင်ထားတက်သည်။ ထို ပုံးများ ဘောက်စ်များမှာ အခန်းထဲမှာ အတော်များသည်။ တကယ်တော့ စတိုခန်းကို ကုတင်တလုံး ထည့်ပေးထားပြီး မိနီ အိပ်ခန်း လုပ်ထားခြင်းသာ။ အခုလည်း ဦးကြုံဝါး မိန်းမ ထွက်လာသံကြားလို့ သူပုန်းနေကြနေရာ ဝင်ပုန်းဖို့ ပြင်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ သို့သော် ပြုံးပြုံးသန်းကို ဒီအခန်းထဲ တွေ့သွားပါက စကားကြောရှည်နေမည် စိုးသဖြင့် ဆွဲခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ပြုံးဲပုံးသန်းမှာလည်း သူမကို အားရပါးရ လိုးခဲ့သူမှာ သူမ ပါပါး ဦးကြုံဝါး ဖြစ်နေသဖြင့် ဘာပြောရမှန်း မသိ၊ ဆွံ့အသလို ဖြစ်နေရာ သူမကို ဆွဲခေါ်တာ ခံလိုက်ရတော့ ဘာမှန်းမသိဘဲ ပါသွားခဲ့ရသည်။ သို့သော် အခန်းနားသို့ လျှောက်လာသည့် ခြေသံကြားတော့မှ သူမ သဘောပေါက်လိုက်သည်။ သူမတို့ကို ဒီအခန်းထဲ ဒီလိုပုံစံဖြင့် သူမအမေ မိသွားလို့ မဖြစ်ဆိုတာ။ ထို့ကြောင့်လည်း မှောင်မှောင်မည်းမည်း ပုံးတွေ ဘောက်စ်တွေ အနောက် ဦးကြုံဝါးနှင့်အတူ ပုန်းခိုနေလိုက်ရလေသည်။

ဦးကြုံဝါး မိန်းမဖြစ်သူ ဒေါ်စန်းမြမှာ အိမ်မှာလည်း တယောက်တည်း၊ ထို့အပြင် သီတင်းကျွတ်ညမို့ ဗျောက်အိုး ဖောက်သံ၊ မီးရှုးမီးပန်း လွှတ်သံများနှင့် လူများ လမ်းမပေါ်မှ ဖြတ်လျှောက်သွားကြရင်း စကားပြောသံ၊ အော်ခေါ်သံများ ကြားနေရသဖြင့် အိပ်မပျော်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူမအိပ်ခန်းမှ ထွက်ကာ အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ အသွား လမ်းမှာ မိနီအခန်းတံခါးနားရောက်တော့ တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်ရာ ဦးကြုံဝါးနှင့် ပြုံးပြုံးသန်း တို့ နှစ်ယောက် ချောင်ထဲမှာ ပုန်းနေလျှက်ကပင် လန့်ဖြန့်ကာ ချောင်သို့ ပိုတိုးကပ်နေလိုက်မိကြသည်။

“ အော် ငါ့နှယ့်..မေ့လို့ .. မိနီ ဒီနေ့ အိမ်ပြန်မအိပ်ဘူး ပြောထားတာကို... ”

ဟု သူ့ဖာသာ တကိုယ်တည်း ရေရွတ်ကာ အိမ်ရှေ့ထွက်သွားလေသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှ မီးချောင်းကြီး ဖြတ်ကနဲ ပွင့်လာပြီး မီးအလင်းရောင်က မီနီအခန်းထဲ ဖြာကျလာခဲ့သည်။ ဒေါ်စန်းမြ က မိနီ အခန်းတံခါးကိုလည်း ပြန်ပိတ်မသွားသဖြင့် အလင်းရောင်တို့က အခန်းတွင်းသို့ တိုက်ရိုက်ကျနေသည်။ သို့သော်လည်း ဦးကြုံဝါးတို့ ပုန်းနေသော နေရာလေးကတော့ စက္ကူပုန်းတွေ အရိပ်ကျသဖြင့် မှောင်နေသေးသည်။ ဒေါ်စန်းမြက ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်လျှက် တီဗီ ဖွင့်လိုက်သည်။ သီတင်းကျွတ် မီးထွန်းပွဲ အခမ်းအနားများ၊ ဖျော်ဖြေပွဲများကို ပြနေသည့် တီဗီ အစီစဉ်ကို ထိုင်ကြည့်နေလေသည်။ ဦးကြုံဝါးတို့ ဒုက္ခရောက်ရပြီ။ လှုပ်လို့မရ၊ အသံထွက်လို့မရ ဖြစ်နေကြသည်။ မိနီ အခန်းတံခါးမှာ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာများနှင့် မျက်စောင်းထိုးလောက်မှာမို့ အချိန်မရွေး လှမ်းကြည့်ပါက မြင်နိုင်လေသည်။

ဦးကြုံဝါးနှင့် ပြုံးပြုံးသန်းတို့ ပြဿနာက ပိုဆိုးလာသည်။ ဦးကြုံဝါးမှာ ခုချိန်ထိ ကိုယ်လုံးတီးနှင့်ဖြစ်သည်။ သူကောက်ယူလာသော အဝတ်အစားတွေက သူ့ဘေးနားမှာ၊ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာက ပြုံးပြုံးသန်း၊ နှစ်ယောက်စလုံးက ချောင်မှာကပ်လို့ ထပ်လျှက် ကပ်လျှက်သား။ ဖိုမ အထိအတွေ့ အနံ့အသက်တွေက သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးအား နဂိုဆေးအခံတွေကလည်း ရှိထားကြသည်မို့ ကာမစိတ်များ ပိုမိုဆူဝေထကြွလာတော့သည်။

ဦးကြုံဝါး သောက်ထားတဲ့ စပါးက်ပ်ဆူးက အစွမ်းပြလို့ လီးကပြန်တောင်လာပြီ။ ရီးစားတိုက်ထားတဲ့ ဖီးလ်ဆေးတွေက ပြုံးပြုံးသန်းကို တဏှာသွေးတွေ ပြန်ကြွလာစေတဲ့အချိန်၊ နှစ်ယောက်သား ပူးပူးကပ်ကပ် လူချင်းထပ်လျှက် လှုပ်လို့တောင်မရတဲ့ အခြေအနေဆိုတော့ ဒုက္ခရောက်ကြပြီ။

ဦးကြုံဝါးလီးကြီးက ပြုံးပြုံးသန်း ဖင်ကြားမှာ အမြှောင်းလိုက်ကပ်လို့ မာတောင် တောင့်တင်းနေပြီ။ ပြုံးပြုံးသန်းကလည်း လီးတုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ ပူနွေးမာတင်းနေတဲ့ အထိအတွေ့က သူမဖင်ကြားမှာ လာထိပွတ်နေတာကြောင့် စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ကျနေပြီ။ ဦးကြုံဝါးက သူမထမီကို အသာအယာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲတင်လာနေတာကို မသိချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တော့သည်။ လီးချောင်းကြီးက သူမဖင်ကြားကို အသားချင်း တိုက်ရိုက်ထိတွေ့လာတော့ သူမဖင်ကို ကော့ပေးလိုက်မိသည်။ လီးဒစ်ဖူးကြီးက သူတခါဝင့်ခဲ့ဖူးသည့် ကျင်းမို့ အသာအယာတိုးပြီး ဝင်လာခဲ့သည်။ ပြုံးပြုံးသန်း အသံမထွက်အောင် အံလေးကြိတ် ခံနေသည်။ လီးကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ချင်း တိုးဝင်လို့လာနေသည်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား ချောင်လေးထဲမှာ ခပ်ကွေးကွေးလေး ခါးတွေ ဖင်တွေလှုပ်ပြီး လိုးမိနေကြပြီ။ ဒေါ်စန်းမြက တီဗီရှေ့မှာ ကြည့်နေလို့ မပြီးသေး။ သူတို့ နှစ်ယောက် ဒုတိယ အချီ ပြီးသွားကြသည်။ ဦးကြုံဝါး သူ့လီးကြီးကို ပြုံးပြုံးသန်း စောက်ဖုတ်ထဲ စိမ်ထားလျှက် ဇိမ်ယူကာ နှစ်ဦးသား ငြိမ်နေကြတော့သည်။

သူတို့ ဒုတိယအချီ ပြီးတော့ မကြာခင်မှာပင် ဒေါ်စန်းမြ အိမ်ရှေ့ခန်းမှ တီဗီပိတ် ၊ မီးပိတ်ကာ သူမအခန်းဆီသို့ ပြန်လျှော် ဝင်သွားတော့သည်။ ဦးကြုံဝါးနှင့် ပြုံးပြုံးသန်းတို့လည်း မိနီကုတင်ပေါ် ပြန်ရောက်လာခဲ့ကြတော့သည်။ ထိုညက နောက်ထပ် နှစ်ချီလောက် လိုးပြီးတော့မှ အိမ်ကို အခုမှ ပြန်ရောက်သလိုနှင့် ဝင်လာကြပြီး ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ဝင်ခဲ့ကြလေသည်။

ထိုနေ့မှစ၍ သူတို့နှစ်ယောက်၏ ကာမဆားငံရည်က သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေ ဖြစ်ကြရတော့သည်။

“ ဟင်.. ဒါဆိုရင် နင်က နင့်ဘဲကြီးနဲ့ မပြတ်ခင်ကတည်းက ဦးလေးကြုံးဝါးနဲ့ ဖြစ်နေတာပေါ့.. ”

“ အေးပေါ့...ဒါပေမယ့် ..သူနဲ့က သိပ်ဖီးလ် မလာတော့ဘူးဟ..သူလည်း အဲဒါကြောင့် ထင်တယ်..ငါ့ အပေါ် သိပ်ဖီးလ်မလာတော့ဘူး..အဲဒါနဲ့ သူက ဖြတ်သွားတာ...ငါလည်း သိပ်ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူး...အလိုးကောင်းတဲ့ ပါပါးရှိနေပြီပဲဟာ .. ”

“ ဟယ်... ဒါဆိုရင် အခု ယောင်္ကျားယူမှာတော့ နင့် ပါပါးက ခွင့်ပြုတယ်ပေါ့.. ”

“ အင်းပေါ့..သူက ယူခိုင်းလို့ ငါက ယူတာလေ..နို့မို့ ဘယ်ယူမလဲ.. ”

“ အော်.. ”

“ သူက ငါ့ကို အချိန်ရှိခိုက် ယောင်္ကျားယူဖို့ပြောတယ်..ယောင်္ကျားလိုးပေးတာ မကျေနပ်ရင် သူ့ဆီ လာအလိုးခံလို့ ရတယ်တဲ့...နောက်ဆို သူက အိုတော့မှာတဲ့...ငါ့အတွက် တသက်စာ စိတ်ကျေနပ်အောင် ဖြည့်ဆည်းပေးမယ့် သူလိုတယ်တဲ့.. ”
 ”
“ အင်း..ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲ..

“ ဒါနဲ့ ငါနင့်ကို ဘာလို့ ဒီအကြောင်းတွေ ဖွင့်ပြောလဲ သိလား.. ”

“ ဘာလို့လဲ .. သူငယ်ချင်း အရင်းတွေ မို့လား.. ”

“ အဲဒါလည်း ဟုတ်တယ်...နောက်တကြောင်းက နင့်အဖေ အန်ကယ်ရင်ထွန်းဝင်းကလည်း အခု လိုနေတာဟ.. ”

“ ဟာ.. နင် ဘာပြောတာလဲ.. ”

“ သူ ဆာနေတာကို ပြောတာဟာ...ရှင်းရှင်း  ပြောရရင် သူလည်း စောက်ဖုတ်ငတ်နေတာ.. ”

“ အာ... ပေါက်ကရ .. နင်ကလည်း.. ”

“ အမလေး..ဘယ်က ပေါက်ကရမှာလဲ..ငါက အဲလို အထာတွေ နပ်နေပြီ...ဟဟ..ငါနဲ့ ပါပါးနဲ့က နောက်ပိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်သွားပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်းကျတော့ သူက ပြောတယ်.. သူတော်တော် ကံကောင်းတဲ့ အကြောင်း ၊ အဲလို ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ သူမထင်ခဲ့ပေမယ့် သူက ငါ့ကို မှန်းမှန်းပြီး မာမားတို့ မိနီ တို့ကို လိုးခဲ့ကြောင်း ပြန်ပြောပြတယ်...တခြား အဖေတွေလည်း အဲလိုပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ သူထင်ကြောင်း ပြောတယ်... ”

“ အို..ဒါပေမယ့် ငါ့ အဖေက ဘယ်မိန်းမမှ စိတ်ပါပုံ မရပါဘူးဟ ... အမေဆုံးပြီးကတည်းက သူက ငါတို့မောင်နှမကိုပဲ ကျွေးမွေးပြုစုဖို့ စိတ်ကူးခဲ့တာ နေမယ်...နောက်အိမ်ထောင်ပြုဖို့လည်း စိတ်မကူးဘူး...သူက အဲလိုစိတ်တွေလည်း မရှိတော့ဘူး ထင်ပါတယ်.. ”

“ အမလေး အဲလို စိတ်တွေ မရှိဘဲ နေမလား...ငါ့ကို သူ့လီးမာမာကြီးနဲ့ ခဏခဏထောက်လိုက် ပွတ်လိုက် လုပ်တာ ငါသူ့ဆိုင်ခန်းလေးထဲ ပစ္စည်းတွေ သွားချပေးတိုင်း ဖြစ်နေကြ..ခိခိ.. ”

“ ဟယ် ကောင်မ ... မဟုတ်မဟတ်.. ”

“ ငါက နင့် လိမ်ပြောပါ့မလား...အရင်တုန်းက သူ့မျက်လုံးတွေက ငါ့ဆီမှာချည်းပဲ...ခုနောက်ပိုင်း ငါ သတိထားမိတယ်...နင်နဲ့ငါ နှစ်ယောက်ဆို သူ့အတန်းရှင်းက နင့်ဆီ ရောက်နေတာ တွေ့တယ်...ငါက ပါပါးနဲ့ ဖြစ်နေတဲ့သူဆိုတော့ ချက်ချင်း သဘောပေါက်တယ်...သူ နင့်ကို ဖီးလ်လာနေတာ... ”

ရတနာဝင်း တွေဝေသွားမိသည်။ ပြုံးပြုံးသန်း ပြောတာများ မှန်နေမလား။

................................................................

အခန်း ( ၅ )

“ နောက်တခု ငါပြောမယ်...ကောင်မ..ပါပါးက ငါ့ကို ပြောတယ်...သူအရင်က ငါ့အခန်းထဲ အဝတ်လဲတာတို့ အိပ်ပျော်နေရင် ဖင်ပေါ်နေတာတို့ကို ချောင်းပြီး ဂွင်းထုတယ်တဲ့.. ”

“ ဟယ်..တကယ်... ”

“ အင်းပေါ့...ခုလည်း နင်နဲ့ နင့်အဖေက အခန်းကပ်ရက် မဟုတ်လား...နောက်ပြီးတော့ ငါတို့လိုပဲ ပျဉ်ကာဆိုတော့ အပေါက်တွေကတော့ ရှိမှာပဲ...နင်ရှာကြည့် မပိတ်ပြစ်နဲ့...နင် တခုခု ပုံမှန်လုပ်တဲ့အချိန်... ဥပမာ အဝတ်လဲတာတို့ ရေချိုးပြီး လိုးရှင်းလိမ်းတာတို့ အဲဒီအချိန်တွေကျရင်...ချောင်းလို့ မြင်နိုင်တဲ့ အပေါက်တခုခုကို သူမမြင်အောင် အသာခိုးကြည့်....မှန်ထဲကဖြစ်ဖြစ် နင်မြင်ရရင် သေချာပြီ...နင့်အဖေ နင့်ကို ဖီးလ်လာနေတာ.. ”

“ ဟာ ငါတော့ မထင်ပါဘူးဟာ...ဖေကြီး ငါ့အပေါ် အဲလိုစိတ်တွေ ရှိမယ်ဆိုတာ.. ”

“ အေးပါ ရှိတာ မရှိတာ နင် ငါပြောသလို စမ်းကြည့်ပေါ့...ငါ နင့်အခန်းလာရင် အပေါက်တွေ ရှာပြရမလား... ”

“ အာ...လုပ်မနေပါနဲ့...ငါ့ဘာသာ ငါ ကြည့်ပါ့မယ်...နင် ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် လုပ်တာနဲ့ ဖေကြီး အရှက်ရနေပါ့မယ်..  ”

“ အေးပါ.. နင့်ဘာသာ နင် တိတ်ကဲ လုပ်နိုင်ရင် ပြီးတာပဲ...လာ..လာ.. တို့တွေ ထိုင်နေတာ သိပ်ကြာနေပြီ...လစ်စို့...  ”

.......................................

ထိုနေ့က ပြုံးပြုံးသန်းနှင့် ပြောပြီးတော့ အိမ်ပြန်လာတော့ ရတနာဝင်း တယောက် စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ နောက်ပြီး ပြုံးပြုံးသန်း နောက်ပိုင်း ရှယ်သော ဗီဒီယိုများမှာ အဖေနှင့်သမီး အင်းစက်ကားများသာ သီးသန့်လို ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူမကိုယ်တိုင်လည်း ထိုကားများကို ကြည့်ရတာ ပိုဖီးလ်လာသလို ဖြစ်နေမိတော့သည်။ တခြား ရိုးရိုးကားတွေပင် ပျင်းစရာလို ဖြစ်နေရသည်။

စနေနေ့ ထုံးစံအတိုင်း နေ့လည်ဘက် အငယ်မဆိုင်ထိုင်နေတုန်း ဦးရင်ထွန်းဝင်း တရေးနှပ်သည့် အချိန် ရတနာဝင်းတယောက် ရေချိုးခန်း ဝင်ခဲ့သည်။ ရေချိုးနေရင်းမှ မနက်က ကြည့်ထားသည့် ဂျပန်ဗီဒီယိုကားထဲမှ သားအဖလိုးကြသည့် ဇာတ်လမ်းကို ပြန်တွေးရင်း စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်သပ် နေမိလိုက်သည်။ သူမ ကာမဆန္ဒတွေ နိုးကြွလာတော့ ပြုံးပြုံးသန်း အရင်အပတ်က ပြောတာ သွားသတိရမိသည်။ နောက်တခါ တိုက်ဆိုင်မှုကိုလည်း သွားစဉ်းစားမိသည်။ ဒီလို ရုံးပိတ်ရက်မျိုး ငါရေချိုးပြီး သနပ်ခါးလိမ်း၊ လိုးရှင်းလိမ်း၊ အဝတ်စားလဲတဲ့ အချိန်တိုင်းမှာ အဖေက တရေးအိပ်တဲ့ အချိန်နဲ့ တိုက်ဆိုင်နေတာ ခုမှ သတိထားမိသည်။ သူများ ငါ့ကို ချောင်းနေမလား။ အဲလို အတွေးဝင်လာတာနဲ့ သူမ စောက်စေ့လေးတောင် ကျဉ်ကနဲ့ တချက် ဖြစ်သွားရသည်။ ဒီတခါတော့ ပြုံးပြုံးသန်း ပြောသလို ငါ့ကို ချောင်းကြည့်နေလား လေ့လာကြည့်ရမယ် လို့ တွေးရင်း ရင်တွေပန်းတွေ တုန်လာရပါတော့သည်။

ဒီတခါ သူမအခန်းသို့ ပြန်ရောက်တော့ ပုံမှန်ထိုင်နေကြ အလှပြင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ရတနာဝင်းနှင့် သူမအဖေတို့ အခန်းနှစ်ခုကြား နံရံက သူမနဲ့ ဘေးတိုက်ဖြစ်နေသည်။ သူမမှာ တိုက်ရိုက်လည်း မကြည့်ရဲတာနှင့် ခုံပေါ်မှ မိတ်ကပ်၊ရေမွှေး၊ ပေါင်ဒါဘူး စသည်တို့ကို ဟိုရွေ့ဒီရွေ့သလို လုပ်ရင်း မှန်အသေးလေး တချပ်ကို ဦးရင်ထွန်းဝင်း အခန်းနံရံသို့ မသိမသာ မျက်နှာ လှည့်ထားလိုက်သည်။ နောက်မှ သူမချက်ချင်း သတိရလိုက်တာက သူမ ခေါင်းရင်းနားက အပေါက်၊ ထို အပေါက်ကို သူမ သတိထားမိနေတာ ကြာပြီ။ ဒါပေမယ့် အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ ပါပဲ။ အခု သူမကို ချောင်းမည့် အပေါက်ကို ပြန်မလေ့လာမီ သူမ အဖေ တကယ် အိပ်နေသလား၊ မအိပ်နေဘူးလား ဆိုတာကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင် မရှင်းဘူးလား။ ရတနာဝင်း မသိမသာ တခုခု အိပ်ယာပေါ်မှာ မေ့ကျန်ခဲ့သလိုမျိုးဖြင့် သူမကုတင်နားသို့ ရုတ်တရက် ထသွားလိုက်ပြီး ခေါင်းအုံးကိုကိုင်၊ အောက်မှာ တခုခု ရှာသလိုလိုနှင့် ထိုအပေါက်မှာ မျက်လုံးကို ကပ်ကြည့်တော့ ရင်ထဲ ထိတ်ကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ တဖက်က ကုတင်ပေါ်မှာ သူမအဖေ မရှိနေ။ အိပ်ခန်း အနှံ့ကို အပေါက်မှ မြင်ရသလောက် ပတ်ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုက် တွေ့ပါပြီ၊ ဦးရင်ထွန်းဝင်း ခွေးခြေပုလေး တလုံးပေါ် မတ်တပ်ရပ်လို့ နံရံကနေ သူမအခန်းကို ကုန်းချောင်းနေတာ။ ရတနာဝင်း ဒူးတွေ ညွတ်ခွေ ကျသွားမလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်။ သူမသိပ်ကြာနေလျှင် သင်္ကာမကင်း ဖြစ်မှာ စိုးသဖြင့် သူမ သနပ်ခါးလိမ်းသည့် အလှပြင်ခုံသို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဦးရင်ထွန်းဝင်း ချောင်းနေသည့် အပေါက်မှာ အပေါ် တော်တော်မြင့်မြင့်မှာ ဆိုတော့ သူမချိန်ထားသည့် မှန်ကလေးကို မသိမသာလေး စောင်းထားလိုက်သည်။ တွေ့ပါပြီ။ နံရံအပေါ် ခပ်မြင့်မြင့်နေရာလေးမှာ ရှိသည့် အပေါက်ကလေး။ တော်တော်ကြီးသည်မို့ သူမ ချက်ချင်း သတိထားမိသည်။ အပေါက်မှ အလင်းရောင်မှာ အငြိမ်မနေ လင်းလိုက် အရိပ်ကျလိုက် ဖြစ်နေသည်။ သူမကို သူမအဖေ ချောင်းနေသည်ဆိုတာက သေချာသွားသည်။ ရတနာဝင်း အသက်ရှုတွေ မြန်လာပြီး ရင်အရမ်းခုန်လာလို့ စိတ်ငြိမ်သွားအောင် သနပ်ခါးတုံးကို ကျောက်ပြင်ပေါ်မှာ ဖိသွေးနေလိုက်မိသည်။ ထိုအခါမှ စိတ်နည်းနည်း တည်ငြိမ်လာပြီး အခြေအနေကို ပြန်သုံးသပ်နိုင်ခဲ့သည်။

မျက်နှာကို သနပ်ခါး လိမ်းပြီးတော့ ခါတိုင်းသူမလုပ်နေကြ ကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးကို လိုးရှင်းလူးဖို့ သူမရင်လျားထားသည့် ထမီကို ဖြေချမည် လုပ်ပြီးတော့မှ သူမကို သူမအဖေ ချောင်းကြည့်နေမှန်း သတိရတော့ မျက်နှာလေး ထူပူသွားခဲ့သည်။ သို့ပေမယ့် ပြန်တွေးလိုက်တော့ သူမ အခု လုပ်နေကြအတိုင်း မလုပ်တော့ဘူး ဆိုရင် သူချောင်းနေတာ သူမသိသွားလို့ဆိုတာ သိသွားလိမ့်မည်။ အဲဒါက ပိုရှက်စရာ မကောင်းဘူးလား ဟု တွေးရင်း လုပ်နေကြအတိုင်း လုပ်တာပဲ ကောင်းပါတယ်ဟု တွေးကာ ရင်လျားထားသည့် ထမီကို ခါးထိ ဖြေချလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူမကိုယ်တိုင်က ပြချင်လို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဆင်ခြေပေးနေမိတာလား ဆိုတာ ရတနာဝင်း ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် မသေချာတော့။ သူမ၏ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက မာတောင် တောင့်တင်းနေသည်။ သူမသွေးတွေက နွေးနေသည်။ သူမ ပိပိလေးက အရည်ကြည်တွေ စိုစိမ့်နေပြီ။ လိုးရှင်းကို သူမလက်ဖဝါးထဲ ညှစ်ထည့်ကာ လက်ဖဝါး နှစ်ဖက်ပွတ်ပြီး လိုးရှင်းများကို သူမ ရင်ညွန့်၊ဘိုက်သားများနှင့် ရင်သားများ အပေါ် ပွတ်သပ်ကာ လိမ်းလေသည်။ သူမ လက်ဖဝါးက သူမ၏ မာတောင်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖိပွတ်မိသွားတော့ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးထသလို ဖြစ်သွားပြီး သူမပါးစပ်မှ ငြီးသီးတောင် ထွက်သွားတော့မလို ဖြစ်သွားရသဖြင့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားလိုက်မိသည်။ နောက်တော့ သူမပေါင်တန်၊ ခြေသလုံး၊ ပေါင်တွင်းသား၊ တင်ပါးတို့ကို လိမ်းတော့ နံရံဖက် မလှည့်ရဲတော့။ သူမ ပိပိလေးမှာ အရည်ကြည်တို့က စိုနေပြီ။ သူမ နံရံကို ဖင်ပေးကာ လိုးရှင်းကိုသာ နှံ့အောင် ပွတ်လိမ်းလိုက်တော့သည်။ နောက်တော့ အဝတ်အစားများကို ကမန်းကတမ်း တက်နိုင်သမျှ ခပ်သွက်သွက်သာ လဲလိုက်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။

အိမ်ရှေ့ ဆိုင်ခန်းကို ရောက်တော့ ဆိုင်ထိုင်နေသည့် အလတ်မ နီလာဝင်းကို ရေချိုးဖို့ လွှတ်လိုက်ပြီး သူမက ဆိုင်ထိုင်ပေးလေသည်။ နီလာဝင်း ထွက်သွားပြီးမှ ရတနာဝင်း ခေါင်းထဲ အတွေးတခု ဝင်လာသည်။ သူမတို့ အဖေက သူမ ညီမလတ်ကိုပါ ဆက်ချောင်းနေမလား ဆိုတာပင်။

သို့နှင့် နီလာဝင်း ရေချိုးပြီးလို့ သူမတို့ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်သံကြားသည်နှင့် အိမ်ရှေ့လမ်းမပေါ် ထွက်ဆော့နေသော မောင်လေး တင်မောင်ဝင်းကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ 

“ ဟဲ့ မောင်လေး..ဒီမှာ ခဏ ငြိမ်ငြိမ်ထိုင်ပေးစမ်း...ငါ့ခေါင်းက ကလစ်တခု သွားယူမလို့..  ”

ဟု အသံကျယ်ကျယ် အော်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတာနှင့် သူမတို့ အခန်းတံခါးကို သွားဆွဲဖွင့်တော့ တံခါးက အတွင်းမှ ဂလန့်ချထားတာ တွေ့ရသည်။ 

“ ဟဲ့ နီလာ တံခါး ခဏဖွင့်ပေး ... ငါ ခေါင်းညှပ်ကလစ်လေး တခု ယူချင်လို့..  ”

“ ဟုတ်ကဲ့..မကြီး..  ”

ဆိုသော အသံနှင့်အတူ နီလာဝင်းက တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။ ရတနာဝင်းက အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ နီလာဝင်း တယောက် ထမီရင်လျားနှင့် သနပ်ခါးသွေးဖို့ လုပ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ရတနာဝင်းက သူမတို့ အိပ်ခန်းတံခါးကို ပြန်စေ့လိုက်ပြီး သူမတို့ ကုတင်ရှိရာဖက်သို့ လျှောက်လာလိုက်သည်။ သူမတို့ ကုတင် ခေါင်းရင်းနား ရောက်တော့ နီလာဝင်း တယောက် သနပ်ခါး မျက်နှာပေါ်သို့ လူးနေသည်။ ရတနာဝင်းက ခုနက တွေ့လိုက်ရသည့် ဦးရင်ထွန်းဝင်း ချောင်းသည့် နေရာသို့ သူမချောင်းကြည့်ပေါက်မှ ကြည့်လိုက်တော့ ထင်သည့်အတိုင်းပင်။ ဦးရင်ထွန်းဝင်းမှာ ခွေးခြေပုလေးပေါ်မှ ကုန်းကုန်းကွကွဖြင့် ချောင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ချောင်းနေရင်းဖြင့် လက်တဖက်က သူ့ပုဆိုးအောက်မှ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ထနေသည့် အရာကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖြစ်ညှစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ပြုံးပြုံးသန်းပြောသည့် ချောင်းရင်း ထုတယ်ဆိုတာ အဲဒါပဲ ဖြစ်မည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ ဘာရယ်မှန်းမသိ သူမမျက်နှာမှာ ပူကနဲ သွေးဖြန်းသလို ဖြစ်သွားရပြီး သူမစောက်ဖုတ်လေးမှလည်း ရစ်တစ်တစ် ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမ ခေါင်းအုံးဘေးမှ ဆံပင် ညှပ်သည့် ကလစ်တခုကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး အခန်းထဲမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ 

ထိုနေ့ ညနေ မိသားစု ထမင်းစားကြတော့ ရတနာဝင်း တယောက် သူမဖခင် ဖြစ်သူကို ရဲရဲ မကြည့်ရဲတော့ခြေ။ မျက်နှာပူသလိုလို၊ ဒေါသဖြစ်သလိုလို၊ စောက်ဖုတ်လေးကလည်း ယားသလိုလို ဘာမှန်းကို မသိ ဖြစ်နေခဲ့ရသည်။

ထိုအခါမှ စလို့ ရတနာဝင်းတယောက် သူမ ခေါင်းအုံးနားက အပေါက်ကို သူမ စိတ်မလုံတော့ခြေ။ တော်ကြာ ဦးရင်ထွန်းဝင်း တွေ့သွားပါက သူမကလည်း သူ့လိုပင် သူ့ကို ချောင်းကြည့်နေသည် ဟု အထင်လွဲသွားမှာ စိုးလာသည်။ သို့ဖြင့် ထိုအပေါက်ကို ဖုံးကာ ပြက္ခဒိန် တခုကို ချိတ်ဆွဲထားလိုက်လေသည်။ ထိုသို့ ချိတ်ဆွဲထားခြင်းဖြင့် သူမချောင်းချင်လျှင် ပြက္ခဒိန်ကို အသာမ ပြီး ချောင်းရုံပင်။ ဟိုဘက်မှ ပြန်ချောင်းလို့တော့ မရတော့ခြေ။

....................................................

သမီးကြီး မျက်နှာ ရှိုးတိုး ရှန်းတန့် မြင်ရတော့ ဦးရင်ထွန်းဝင်း စိတ်မလုံတော့။ သူချောင်းနေတာများ သမီးကြီး သိသွားပလား။ နည်းနည်း စိုးရိမ်သွားသည်။ သိသွားပြီ ဆိုလျှင်လည်း သူ့ကို ဒေါသဖြစ်ဟန်မပြဘဲ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြစ်နေတာဆိုတော့ အခြေအနေ သိပ်မဆိုး ဟု သူ့ဘာသာသူ တွက်သည်။ တကယ်လို့ သူချောင်းတာကို သမီးကြီး သိသွားတယ် ဆိုရင် သူ့ကိုများ နှာဘူးကြီး ဆိုပြီး မလေးမစား လုပ်တော့မှာလား ဆိုတာကိုလည်း စိုးရိမ်မိသည်။ သိုပေမယ့် မချောင်းဘဲလည်း မနေနိုင်တော့။ သူ ချောင်းကြည့်ရတဲ့ အရသာလေးကို စွဲနေမိပြီ။

တနေ့ သူအခန်းထဲ ဝင်လာတော့ ထုံးစံအတိုင်း သူချောင်းနေကြ ခြေရင်းဖက် အပေါက်မှ ချောင်းလိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲနေတဲ့ သမီးကြီး ရတနာဝင်း ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ အိမ်နေရင်း ဝတ်ထားသည့် ဂါဝန် အတိုနှင့်မို့ ပေါင်လုံးလေးတွေ မြင်နေရသည်။ နောက်တော့ ဒူးတဖက် ထောင်လိုက်တော့ အတွင်းခံ ပင်တီ အဖြူလေးကိုပင် မြင်ရသည်။ ဦးရင်ထွန်းဝင်း လီးတောင်လာခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ရတနာဝင်းက တစောင်းလေး နံရံဖက်ကို မျက်နှာမူကာ လှည့်လိုက်သည်။ သူမ လက်လေးတဖက်က ပေါင်ခွဆုံကို နှိုက်ပြီး ပွတ်နေတာ တွေ့ရသည်။ ရတနာဝင်းရဲ့ ခေါင်းက နံရံပေါ်က ပြက္ခဒိန် အောက်ကို ရောက်နေသည်။ ဘာလို့ ဘာလုပ်နေပါလိမ့် လို့ တွေးရင်းမှ သူ့အခန်းဘက်ကို ချောင်းနေတယ်ဆိုတာ အထာပေါက်သွားသည်။ ဦးရင်ထွန်းဝင်း လီးက ပိုတောင်လာသည်။ ဟာ ဒါဆိုရင်တော့ အကွက်ပဲ၊ ရှိုးတိုင်းကွ၊ အဲ့လို တွေးရင်း ဦးရင်ထွန်းဝင်း သူ့ကုတင်ဆီ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

ဦးရင်ထွန်းဝင်းက ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးက ပုဆိုးအောက်ကနေ ထိုးထောင်ထနေသည်။ သူ့သမီးကြီးက သူ့ကို ချောင်းနေတယ် ဆိုတဲ့ အသိက သူ့လီးကြီးကို ပိုပြီး မာတောင်လာစေခဲ့သည်။ 

ဦးရင်ထွန်းဝင်းက သူ့ပုဆိုးကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပြီး ထိတ်ဖူးကြီး ဖောင်းကားနေတဲ့ လီးတန်ကြီးက ကျောက်တိုင်ကြီးလို မတ်မတ်ကြီး ထောင်နေသည်။ ဦးရင်ထွန်းဝင်းက သူ့သမီးကြီး သေချာမြင်အောင် ခဏလောက် သူ့လီးကြီးကို ဒီအတိုင်းလေး ထားထားလိုက်သည်။ ပြီးမှ သူ့လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက် လှုပ်ရှား ဂွင်းထု ပြနေလိုက်သည်။ အပျိုလေး ဖြစ်တဲ့ ရတနာဝင်း တယောက် တကိုယ်လုံး ကာမသွေးတွေ လှုပ်ရှားထကြွလာပြီး စောက်ဖုတ်လေးက တစစ်စစ်နဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသည်။

ရတနာဝင်းက ချောင်းကြည့်ပေါက်ကနေ မျက်လုံးကို လုံး၀ မခါွဘဲ သူမစောက်ဖုတ်လေးကို လက်နှိုက်လို့ စောက်စေ့လေးကို ဖိပွတ်ခြေပေးနေမိသည်။ ဦးရင်ထွန်းဝင်းလည်း သူ့သမီးကြီး ချောင်းကြည့်နေတာကို ထုပြရတဲ့ ဖီးလ်က အရမ်းကောင်းလွန်းလို့ သိပ်တောင် မကြာလိုက်ဘူး။ လရည် ဖြူပြစ်ပြစ်တွေ လီးထိပ်က ဖွတ်ကနဲ ဖွတ်ကနဲ ထွက်ကျကုန်သည်။ တော်သေးသည်။ သူ့ဘိုက်နဲ့ လုံခြည်တွေပေါ်ကိုပဲ ပြန်ကျလို့၊ အိပ်ယာခင်းပေါ် မကျတာ ကံကောင်း။ 

ဦးရင်ထွန်းဝင်းက ခုန အရှိန်ပြင်းပြင်းထုနေတဲ့ အချိန်မှာ မျက်လုံးကို မှေးထားပေမယ့်လည်း အဲဒီ မျက်လုံးမှေးထားတဲ့ကြားက ရတနာဝင်း ချောင်းကြည့်ပေါက်ကလေးကို ကြည့်နေတာ။ သူပြီးသွားလို့ လီးကို လုံခြည်နဲ့ ပြန်ဖုံးလိုက်တော့ အဲ့ဒီ အပေါက်ကလေးကလည်း အရိပ်တခု ဖြတ်သွားပြီး အဖြူရောင်ကလေးပဲ ရှိတော့တာ တွေ့လိုက်ရသည်။ ချောင်းပြီးတော့ ပြက္ခဒိန်နဲ့ ပြန်ပိတ်ချလိုက်ပြီပေါ့။

အဲဒီမှာ ဦးရင်ထွန်းဝင်း တွေးရပြီ။ သူ့သမီးကြီးက သူချောင်းနေတာကိုလည်း သိသွားပြီးလျှက်နဲ့ သူမ လိုးရှင်းလိမ်းတာတွေ၊ အဝတ်အစား လဲတာတွေကို ပုံမှန်ပဲ ဆက်လုပ်နေတယ် ဆိုတာ သူမကိုယ်တိုင်ကလည်း ပြချင်လို့ နေမှာ။ အရင်က ငါ လက်မပါဘူး။ စိတ်နဲ့ပဲ ပြစ်မှားမယ်လို့ ပြင်ထားတာ။ အခုတော့ လက်တွေ့လုပ်ရင်တောင် ဖြစ်နိုင်မယ့် အခြေအနေရောက်နေပြီ။ ငါ ဘာလုပ်ရမလဲ၊ ဦးနှောက်ခြောက်လာခဲ့ပြီ။

...............................................

အဲဒီနေ့က စပြီး သူတို့ သားအဖ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ချောင်းတဲ့ ကိစ္စက ပုံမှန်လို ဖြစ်လာကြသည်။ ပထမရက်ပိုင်းတွေက တယောက်နှင့်တယောက် မျက်နှာပူကာ မျက်နှာချင်း တည့်တည့် မဆိုင်ရဲကြ။ တဖြည်းဖြည်း ရက်ကြာလာတော့လည်း ပုံမှန်လို ပြန်ဖြစ်သွားကြသည်။ အပြင်မှာ တကယ် တွေ့ကြရင်တော့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ကြသလိုပင် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေးဖြင့် နေနိုင်ကြပြီး အခန်းထဲ ရောက်လျှင်တော့ တယောက်ကို တယောက် အပြန်အလှန် ချောင်းကြတော့သည်။ တယောက်နှင့် တယောက်လည်း သိနေကြပြီဆိုတော့ တခါတလေ စိတ်သိပ်ထနေလျှင် ပိုပြီး မြင်သာအောင် ရှိုးကြသည်။



အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>




Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment