မုန်းတာ အပိုင်း ( ၂ )

မုန်းတာ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်  

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

စောက်ရည်ရွှဲပြီး ကြမ်းကြမ်းကြီး ပစ်ဆောင့်ခံချင်လာမှ ဟုတ်တိပတ်တိကြီး အသေလိုးတော့မလို သူ့လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ထိုင်ချပစ်ပြီး စောက်ပတ်ကြီး ပိတ်ယက်တာခံရတော့ နှင်းအိက ဆန့်တစ်ငံ့ငံ့နဲ့ အော်ရပြန်တာပေါ့။ စောက်စေ့ကို လက်ဖျားတွေနဲ့ ကြိတ်ချေ ပြီးစောက်ရည်တွေကို ယက်ယူမျို ချနေတာဆိုတော့ အော်မယ့်သာ အော်နေမိတာ..ခံလို့တော့ ရက်ရက်စက်စက်ကောင်းမှကောင်း..ခြေဖဝါးတွေ သူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်တင်ပြီးဖင်ဆုံကြီး ပင့်ပင့်ပေးနေမိတော့တာပါပဲ..။

" အာ..လီးနဲ့လိုးပါဆိုမှ..အာ့ အာ့ အားဟာ့..ပလွတ် ပြွတ် ပွတ်ပုပုပွတ်..အူးဟူး..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဂလု "

စောက်ပတ်ယက်သံက ကျယ်သလို စောက်ရည်တွေ မျို ချတဲ့အသံကလည်း အသံလုံတဲ့အခန်းသာ မဟုတ်ရင် အပေါ်ထပ်ကတောင် ကြားရလောက်မယ် ထင်မိပါရဲ့။ စောက်ပတ်ယက်ခံလို့ ကောင်းလှပါပြီ ဆိုတဲ့ အချိန်မှ ကျော်ကိုရဲ့ လက်ချောင်းရှည်သွယ်သွယ်နှစ်ချောင်းက သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးဝင်လာပြီး တစ်ပေါက်ပေါက်တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်လိုးပေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲ မွှေနှောက် ဆော့ဆွနေတော့ အရသာသိပ်ရှိလာရတာနဲ့ ဖင်ဆုံကြီး ကော့ကော့ပင့်ပေးရင်း သူ့ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲတွန့်ပြီးငြိမ်ကျသွားတယ်။ ငြိမ်တယ်လို့ဆိုပေမယ့် တစ်အောင့်လေးနေတော့ ပုခုံးကို အားပြုကန်ပြီးကော့ကော့ထိုးနေရင်း

" အားဟား..ထွက်ကုန်ပီ ထွက်ကုန်ပီစောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပီ..အားဟားယား..အားဟားယား..ကောင်းလိုက်တာနော်..ကောင်းလိုက်တာ..အင့် အင့်အင့်အူးဟူး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဟီး.."

ကျော်ကိုက စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ တစ်ချက်ချင်းခပ်လေးလေးဖောင်းကနဲ ဖန်းကနဲဆောင့်ပေးနေရင်းနဲ့ မွှေရင်းဆောင့်ရင်း လိုးလိုးပေးနေတော့ နှင်းအိစောက်ခေါင်းထဲက သူ့လက်ကို စုပ်စုပ်ပြီးဆွဲညှစ်နေတယ်။ ခဏလေးနေမှ စောက်ပတ်ထဲက လက်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး သူ့လက်ခုံ ခက်ချောင်းတွေမှာ ရွှဲစိုနေတဲ့ နှင်းအိစောက်ရည်တွေကို တစ်ပြွတ်ပြွတ်တစ်ပျတ်ပျတ်နဲ့ စုပ်လိုက်ယက်လိုက်ယုယနေပြန်တော့ နှင်းအိက လက်တွေကို ဇွတ်ဆွဲယူပြီးစုပ်တယ်လေ.။

" သိပ်ကောင်းတာပဲကွာ..ဟင်းဟင်း.ကိုယ့်ဟာကိုယ် လုပ်ရတာနဲ့ အရသာက ဘယ်လိုမှကို မတူတာ..ဟင်းဟင်း..ကျော်က ဒါတွေလဲ အရမ်းတတ်တာပဲနော်.."

" တတ်ပါဝူး..ဟိုလေ..စောက်ပတ်ကြီးက ယက်ချင်စရာကြီးမို့ယက်ရင်းနဲ့ လုပ်မိတာ ကြိုက်လား "

" ဟင်း..ယုံပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး.သူများလို စော်ရီးကိုတောင် ကော့ပျံလန်ပြီး စောက်ရည်ထွက်သွားအောင်လုပ်တဲ့ သူကိုများ..ကဲပါ..ထည့်တော့..လက်ပြီးရင်လီး..လီးပြီးရင်လည်း လီးပဲ..ခိခိ..နိုင်ပါ့မလား မနှင်းကို ..ဟင်းဟင်း "

" နိုင်အောင်လိုးမှာပေါ့ မနှင်းရယ်..ဖင်ကုန်းပေးဖို့သာ စဉ်းစားထား..စောက်ပတ်လိုးလို့မှ မနိုင်ရင် ဖင်လိုးမှာ..ဟင်းဟင်း "         

" သေပါပီရှင်. ဖင်က ပါကင်ရှင့် ပါကင်.လန့်လိုက်တာနော်..သူ့လီးရီးနဲ့ ခိခိ "

ပြောမယ့်သာ ပြောနေတာ..သူ အလိုးကောင်း အချူ ကောင်းရင်ဖြင့် ဖင်ခံကြည့်လိုက်မယ် လို့ နှင်းအိစိတ်ထဲက တွေးရင်း

" မပြောမဆိုတော့ မလိုးလိုက်ပါနဲ့နော်.သူ့လီးက တစ်ကယ်အကြီးရီး.အစိမ်းလိုးရင် ဖင်ကွဲသွားမှာ သေချာတယ်..ဟိုလေ.ဆီလေးဆားလေးနယ်ပြီးမှလိုးပါနော်.."

" အင်းပါ မရီးရယ်..ဒီဖင်အိအိကြီးကို ပက်ပက်စက်စက်လည်း လိုးမခွဲရက်ပါဘူး..ဒါရီးကြည့်ကြည့်ပြီး လီးတောင်ခဲ့ရတာ..တောင့်တခဲ့ရတာတွေ မျ ားတော့ လိုးချင်လာလွန်းလို့သာ ပြောမိတာပါ.လိုးမယ် ဆိုရင်တော့ခံမယ် မလား "

ဒီအပြောနဲ့တင် နှင်းအိအိက ကြွေသွားပြီ တစ်ချိန်တော့ သူ့ကို ဖင်ပါကင် ဖွင့်ခွင့်ပေးလိုက်မယ် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိပြီ။

" ဟင့် ဟင့်..စောက်ပတ်ကိုပဲ နိုင်မှာလားလို့ လိုးကြည့်ပါဦးနော်..ဒီနေ့ထိ ဖြိုနိုင်တဲ့လူ မရှိသေးဘူး သိလား.သူများကနာသိပ်ကြီးတာ  ခိခိ "

ကျေ ာ်ကိုကလည်း ဒီလို ဆိုဒ်ကြီးတွေမှ အားမနာတမ်းလိုးလို့ ကြမ်းလို့ကောင်းတာမို့ သိပ်ကြိုက်နေတာလေ။နှင်းအိနှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲစုပ်ယူလို့လျှာချင်းပူး..လူးလှိမ့်နေရင်း ပေါင်ကြီးတွေကိုတစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့မ,တင်လာတာပေါ့။လျှ ာချင်းပူးပြီးလူးနေလှိမ့်နေ စုပ်နေတဲ့ အရသာဒဏ်လေးကိုတောင်မှ နှင်းအိအိကြံ့ကြံ့မခံနိုင်ဘူး။

စိတ်အလိုလိုက်ပြီး နှာတွေကြွလာတော့ လည်ချောင်းသံတစ်ဟင်းဟင်း တစ်အီးအီးနဲ့ စောက်ရည်တွေက ရွှဲရွှဲအိပြီးလိုက်ချလာတယ်။ တစ်ကယ့်ကို မအောင့်နိုင် မထိန်းနိုင်အောင် အလိုးခံချင်လာတော့ စောစောတုန်းကလိုပဲ လီးကြီးကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလျောတိုက် ဆော့ဆွပေးနေပြန်ရော။ စောက်ခေါင်းထဲမှာ စောက်ရည်တွေ အိုင်ထွန်းနေမှန်းသိနေပြီးသားဆိုတော့ နှင်းအိက လဒစ်နဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ချက်ချင်းကြီးပဲ.. ဖျေ ာဆို လီးအရင်းနားအထိ ဖိပြီ းထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

" အာ့..လန့်တာကွာ..ကျွတ်ကျွတ်..စောတုန်းက လိုများဖိလိုးပစ်ပီလားလို့.ဒါတောင်အောင့်နေပြီ..အင်းဟင်းဟင်း..ကောင်းတယ်မောင်.ကောင်းလာပြီ.အာ့.အူးဟု..သိပ်လိုးတတ်တာပဲ နော်..အင့်..ကောင်းတယ်ကွာ..အားဟား..တအားပဲ.ရှီးဟီး..ကျွတ်ကျွတ်..လိုး လိုး ရတယ်မောင်..လိုး လိုး..ဆောင့် အာ့ "

လီးကို ခြောက်လက်မကေ်မလောက်ပဲ တစ်ရှိန်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ခဏ တစ်အောင့်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ဆွဆွဆောင့်ရင်းဖိ ဖိသွင်းသွားလိုက်တော့ သုံးလေးကျော့ဆွလိုးပေးပြီးတဲ့ အချိန်မှပဲ လီးကြီးအရင်းထိအောင်ဆောင့်သွင်းရင်း ဆီးခုံချင်းကပ်နေအောင် ဖိလိုးပေးထားတာပေါ့။ နှင်းအိက တစ်ခါခံထားရဖူးပြီးသားဆိုတော့ သိနေပြီလေ..ဖင်ရှုံ့ပြီးညှစ်ရင်း အသက်ရှူအောင့်ထားရတာပေါ့။ လေးငါးချက်ဖိဖိညှောင့်လိုးပြီးနှင်းအိခံနိုင်မှန်းသိနေတော့ ဆက်တိုက်ကြီးဆောင့်လိုးတော့တာ။

အရေးထဲမှာ ခေါင်းအုံးက လျောလျောထွက်နေတော့ ပေါင်ကြီးတွေသူ့ပုခုံပေါ်ပစ်တင်ပြီး လည်တိုင်မှာ ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ခု ကြက်ခြေခတ်ချိတ်ခံပစ်လိုက်တယ်။ ကျော်ကိုက မတ်တပ်ရပ်လိုးတာ ဆိုတော့ နှင်းအိပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အသေဆုပ်ဆွဲထားပြီး လီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဆွဲထုတ်လို့ အားရှိအားကုန် အသေဆောင့်တာ စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေ ကြွက်နားရွက်တွေ အကုန်စောက်ခေါင်းထဲ ချိုင့်လိပ်ပြီးဝင်သွားပြီလို့ ထင်ရတယ်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက နှင်းအိသားအိမ်ခေါင်းကို ထိုးထိုးထိပြီးဖိဖိသွင်းတော့ ရင်ခေါင်းထဲထိ နင့်နင့်သွားအောင် အရသာရှိတယ်။နှင်းအိ အရင်က အလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှ ဒီအရသာမျိုးရှိတယ်လို့တောင်မှ မသိဖူးဘူး။

" ကောင်းထာကွာ..ဆောင့်..အရင်းထိဖိဆောင့်..လိုး "

အပေးက ပက်ပက်စက်စက် ကောင်းနေပေမယ့် ခွင်ကျ ကျစောက်ပတ်ကြီးကို မတ်တပ်ရပ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျ ဆောင့်လိုးရတာဆိုတော့ အကြာကြီးလိုးနိုင်တယ်။ ညောင်းတယ်..မသက်မသာ ဖြစ်ရတယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ပျံ့ လွင့်စရာတွေကလည်းမရှိတော့ လီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုပဲ အာရုံသွင်းပြီးလိုးရတာ တစ်ကယ့်အနှစ်ပဲ။ ဒီလောက်ပယ် ပယ်နယ်နယ် အကြာကြီး အလိုးခံနေရပေမယ့် နှင်းအိကလည်းတစ်ချက်လေးတောင်မှမကျ ဘူး။

နေ့လည်က လင်ရောယောက္ခမရော သူ့ကို တက်လိုးထားခဲ့ကြပြီးသားဆိုပေမယ့် အခုကျော်ကိုက လီးတုတ် တုတ် ထွားထွားကြီးနဲ့လိုးပြန်တော့လဲ တင်းပြီးခံနိုင်တာပဲ။ ကျော်ကိုကလူပိန်ပေမယ့် အဆင့်ရှိတဲ့ အားကစားသမားမို့ သက်လုံကောင်းတယ်ဆိုတာကို သူစောစောက မသိခဲ့ဘူး။ မတ်တပ်ရပ်ပြီး တစ်နာရီလောက်ဆောင့်လိုးနေရတာလောက်တော့ ကျေ ာ်ကို့အတွက်ကြက်တောင်ပွဲ ငယ်တစ်ပွဲ အနိုင်ကစားရတာလောက်တောင်မှ မပင်ပမ်းသလိုပဲ။

အဲလို အပေးအယူညီမျှ နေကြတော့ သူတို့ လိုးနေကြရင်း တစ်ယောက်တန်ဖိုး တစ်ယောက် နားလည်လာကြတယ်။ လိုးရုံသက်သက်မက,တော့ပဲ စေတနာတွေ အကြင်နာတွေ ရောယှက်လာကြတယ်။ ပင်ကိုယ်ကလဲ မရီးနဲ့မတ်ဆိုတော့ ..

" လိုးပါ မောင်ရဲ့..မောင်ညောင်းလို့လား..ညောင်းရင် မအိတက်လိုးပေးမယ်.မောင်ပက်လက်လီးတောင်ထားပေး "

မောင် တွေ..မအိ တွေဖြစ်လာပြီ။

" ရပါတယ်မအိရဲ့.ဟင်းဟင်း.လိုးပစ်တော့မယ်နော်..မအိမအော်နဲ့.."

" အိုး..ကောင်းရင်အော်မှာပဲ..ခိခိ နှာကြီးပါတယ်လို့ ဆိုမှ..လိုးပစ် လိုးပစ်..မောင့်စိတ်ကြိုက်လိုးပစ်. "

ပေါ့သေးသေး ထင်လို့ အလွယ်တကူ ပြောလိုက်မိပေမယ့်ကျော်ကိုက လည်တိုင်မှာ ချိတ်ထားတဲ့ခြေထောက်တွေကို ဖြုတ်ပြီး ခြေကျင်းဝတ်တွေ လက်မှာဆုပ်လို့ အရှေ့ကို တွန်းတင်ရင်းကုတင်ပေါင်ပေါ်ခြေစုံတက်လာတော့ နှင်းအိမျက်လုံးပြူးသွားတယ်။

ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ ကုတင်စွန်းမှာပြူးထွက်နေတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကို ခွရပ်ပြီးခြေထောက်တွေ အရှေ့ကို ကားကားကြီးတွန်းဖိချထားလိုက်တော့ နှင်းအိရဲ့ ခေါင်းတစ်ဖက် တစ်ချက်မှာပြားပိနေတော့တာပဲပေါ့။ သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီးထောင်နေလို့ ပြဲပြဲကြီး ပွင့်နေတဲ့ နှင်းအိရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးမှာ လဒစ်ကြီးနဲ့ တေ့နေပြီ။သူ့လီးကြီးကိုလည်း ခပ်ကြောက်ကြောက်..အရသာကိုလည်းသိချင်..ထူးပါဘူးဆိုပြီး လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းဝ,တေ့ထားပေးပစ်တာ..

စွပ် ဇိ..ဖွတ်ဖုဖု ဗျစ် ဖူး..ဖျန်း.ဆို လီးက အရင်းအထိနစ်ဝင်သွားတယ်၊ စောက်ရည်တွေ ရွှဲအိနေပေမယ့်စောက်ခေါင်းက ကျဉ်းနေတော့ လီးဒစ်ကြီးမြုပ်ဝင်သွားပြီဆိုကတည်းက စောက်ခေါင်းထဲမှာ ခိုနေတဲ့လေတွေက စောက်ရည်တွေနဲ့ အတူ အပြင်ကို ကန်ထွက်လာကြတာ အသံတွေ ဆူညံနေတာပဲ။ လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးမှာဆိုရင်လည်း စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေလို့အရောင်တစ်လက်လက်နဲ့ ဆီသုပ်ထားသလားလို့ ထင်ရတယ်။

" အားဟား..သေပြီ မောင်ရေ. အော်မှာပဲ..အော်မှာ.အာ့..အာ့.အားဟားယားအား..သေပါပြီ သေပါပြီ..တကယ်သေပါပြီမောင်ရယ်. ဟင့် ဟင့်. လီးက အရင်းထိ ဝင်သွားပြီ..အင့် လိုးကွာ.လိုးလိုး..အူးဟူး ဖောင်း ပြွတ်ပြွတ်ဖောင်း..စွပ်ပြွတ်ဖောင်း..ဆောင့် ဆောင့်..လိုး..ကောင်းတယ်နော်..လိုး.ဆောင့်. အာ့.လီးကသန်လိုက်တာမောင် .ဆောင့်..အာ့ အားဟာ့.ဖောင်းဖောင်း ဖုန်း "

" ကောင်းလိုက်တာအိရယ်..အင့်.အင့်ရော့..ဖောင်း..စောက်ခေါင်းနူးအိနေတာပဲ..အင့်အင့်..အင့်..ဝင်လား.အင့်.လီးဝင်တာသိလား..အင့်..ရော့.."

" အာ့..သိတယ်.အင့်.မောင်..အင့်ဟင့်အာ့..လီးက အင့် မာမာတုတ်တုတ်ကြီး..အာ့..စောက်ပတ်ကို.အို့..ဖြဲပီးထိုးဝင်လာတာ..ဟင့် အင့်..သိပ်အရသာရှိတာပဲ..အာ့..လိုး လိုး လိုး..အိုးဟိုး..တအားလိုး.ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..လီးက..သိပ်ကြီးတာပဲကွာ..အာ့..ဟင့် ဟင့်.လိုး.ပြွတ် စွပ်စွပ် ဖောင်း..ဖောင်း ဖုတ် ဖုတ်..ကောင်းလိုက်တာ.."

မအိ ဖင်ဆုံကြီးကို အားရပါးရ ခွထားပြီး စောက်ရည်တွေ ရွှဲအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို ခွင်ကျကျ ထိထိမိမိကြီးနဲ့ သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ပတ်အပြင်အထိ ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးပစ်ပစ် ဆောင့်လိုးနေတော့ လီးဝင်တိုင်း လီးထွက်တိုင်းတစ်စွပ်စွပ် တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေမြည်နေတာပေါ့။

မအိရဲ့ ခါးအောက်မှာ ခေါင်အုံးတွေ ဖက်လုံးတွေ ခံပြီးလိုးတာဆိုတော့ ဇောက်ထိုးကြီးဖြစ်နေပေမယ့် လိုးသူရော ခံသူပါ တကယ်အရသာထူးပြီး လီးအဝင်အထွက်ကို အားရပါးရ ရှင်းရှင်းကြီး ကိုယ်တိုင်မျက်စေ့နဲ့ မြင်ရတာကလည်း တအားနှာကြွစရာကောင်းတာမို့ကြည့်လိုမဝ,ဘူး။

ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးကို အလိုးခံရင်းမြင်ရဖို့ဆိုတာက ရနိုင်ခဲလွန်းလှတဲ့ အခွင့်အရေးမို့ မအိက မျက်လုံးမခွာတမ်းစူးစူးစိုက်စိုက်ကြီးကြည့်ပြီး အလိုးခံနေတော့ နှာတွေကြွလို့ စောက်ရည်တွ အဆက်မပြတ်ကြီး ထွက်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးသွက်သွက်ခါ တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ကြွတက်လာတယ်။

" အားဟားယား ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရဲ့..ဆောင့် ဆောင့်..တအားလိုး..သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းကြီးလိုး..အားဟာ့ဆောင့်ဆောင့် ဆောင့်..ပီးချင်လို့မောင်..မအိပီးချင်တယ်..ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေးအို့..ဟို့ အို့..ဟာ့.ပီးပီမောင်..ထွက်ကုန်ပီစောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပီ..အီးဟီး.အို.အို..အိုးဟိုး..မောင့်လီးရည်တွေ..မောင့်လီးရည်တွေ.အားဟား ပူနွေးနွေးရး..အိုးဟို့..ပူကနဲ ပူကနဲပဲ..အာ့ မ် ားလိုက်တာ..အဟင့် အဟင့်..အားရလိုက်တာမောင်..ထဲ့ပါ ..ထဲ့ ထဲ့..ဗိုက်ကြီးအောင် လိုးနိုင်ရင် ဖင်ခံမယ် ထဲ့..ထဲ့..ဟူး..ထဲ့ "

နှင်းအိအိက ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ်ပက်လက်ကြီး လန် ပေါင်ကြီးဖြဲကားပြီး ခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့ အက်ကိုမနည်းရှူ နေရပေမယ့် ကျော်ကိုက သူ့အပေါ်မှောက်ပြီး ဇိမ်ကျ နေတယ်။ နို့ကြီးတွေက သူ့ရင်ပတ်အောက်မှာ အိနွဲ့နေပြီးလီးကြီးကစောက်ခေါင်းထဲက ထွက်မလာနိုင်သေးဘူး။ လူကပက်လက်လန်ပြီး အသက်ကို မနည်းရှူနေရပေမယ့် နွေးအိနူးညံ့စိုရွှဲနေတဲ့နှင်းအိရဲ စောက်ခေါင်းကတော့ ကျော်ကို့လီးကြီးကိုစုပ်ချက်မှန်မှန်နဲ့ညှစ်ဆွဲနေတုန်းပဲ။

" ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရာ..ကိုငမူးရော မောင့်အဖေရော..အို..ဘယ်လိုလူမှ မအိကို ဒီလောက်စုပ်ပြတ်သပ်သွားတဲ့ထိ မလိုးနိုင်ဘူး သိလား..မောင်နဲ့အလိုးခံရတော့မှပဲ စောက်ရည်တွေချည့်လှိမ့်ထွက်နေလို့ အသက်ဘယ်ကထွက်ရမယ်မသိတော့ဘူး ခိခိ "

" အဲ..ဟီးဟီး..မအိက မောင့်အဖေနဲ့လည်းအလိုးခံနေတာပေါ့ ဟလား.."

နှင်းအိ ခမျှာ စကားလွန်သွားတော့ အသက်မရှူ နိုင်တဲ့ကြားက တံတွေးကိုမျို ချမိတာ.လည်ချောင်းထဲမှာသီးနေပြီးတော့မျက်လုံးတွေပြူးထွက်လာရတယ်။

" ဟီးဟီး..တစ်ခါတည်းပါမောင်ရာ "

နောက်တစ်ရက်မနက် ထမင်းစားခန်းမှာ မိသားစုတွေ ဆုံကြတော့ ဦးမင်းကို ရင်ထဲ တစ်လှပ်လှပ်နဲ့ ဒူးတွေကချောင်.လက်တွေခြေတွေကတုန်ကယင်..ခေါင်းထဲက မူးပြီးလမ်းတောင် သိပ်မလျောက်ချင်ဘူး။ မြိုင်ကတော့ လန်းလို့လှလို့ ကြွလို့မြူးလို့ ပန်းပန်လျက်ပါပေါ့။ ခဏလေးနေတော့ တင်ကိုတို့ လင်မယားဝင်လာကြပြန်တာကလည်း..သိပ်မထူးဘူး။

လင်ဖြစ်သူက ငိုင်ကျနေသလောက် နှင်းအိတို့ ကမြူးနေလိုက်တာမှ နို့လုံးကြီးတွေ ဖင်လုံးကြီးက အလုံးလိုက် အထစ်လိုက်တစ်ဝုန်းဝုန်းနဲ့ ခုန်ပေါက်နေတယ်။ ရတနာနဲ့နီလာတို့က မုန့်ပွဲတွေ ပြင်ရင်းသတိပြုမိတော့ သူတို့အဖေနဲ့ အစ်ကိုတို့တော့ ညကအသေအလဲ လိုးထားကြပြီပဲလို့ တွေးတာပဲပေါ့။ တင်ကို့အနေနဲ့တော့ ဒီအသက် အရွယ်နဲ့မိန်းမကို တစ်ရေးမှမအိပ်ပဲလိုး.ဒီလောက် ငိုင်ဆင်းမသွားသင့်ဘူးလို့ တွေးပြီးနီလာက

" ကိုကို..အဲလောက်ကြီးတော့ မဖြစ်သင့်ဘူးနော.များသွားပြီထင်တယ်.ဟင်းဟင်း..ကြည့်လုပ်ဦး.ညီလေးစားသွားမှ..ခိခိ "

နှင်းအိက သူ့ညီနဲ့အလိုးခံထားတာဆိုတော့ မလုံမလဲနဲ့ မျက်နှာတစ်ချက်ရဲတွတ်သွားပေမယ့် စပ်ဖြီးဖြီးပဲ။တင်ကိုက ထင်ရာစွပ်ပြောတယ်.

" အင်းပါ ညီမလေးရာ..ကိုကို ဒီနေ့ခရီးသွားမှာမို့ မနေ့ညက နဲနဲပိုသွားတာပါ..အင်း လျှော့မှာပါ လျှော့မှာ "

သူ့ပြောပုံကြီးက မနေ့ညကပဲ ခါတိုင်းထက် တစ်ချီ နှစ်ချီ ပိုလိုးမိသလိုလိုမို့နီလာမျက်ခုံးပင့်ပြီးနှင်းအိနား အသာကပ်သွားတယ်.

" ဘယ်နှစ်ချီ ဆွဲပစ်လဲ.."

" ခိခိ..တစ်ညလုံးပဲ..လွန်တယ် "

နှင်းအိက သူနဲ့ကျော်ကို တစ်ညလုံးလိုးကြတာကို စိတ်စွဲပြီးဖြေမိတာပါ။ အဲဒါကိုပဲ နီလာက သူ့အစ်ကိုက တစ်ညလုံး လိုးတယ်ထင်သွားတာ။ ဒါကြောင့်မို့လဲ နီလာက တင်ကို့မျက်နှာကို တစ်ချက်လေးလှည့်ကြည့်ပြီးမျက် စောင်းထိုးပစ်လိုက်တယ်။ တစ်တစ်ခွခွကြီးပြောပစ်မယ်ပြင်နေတုန်းကျော်ကို ဝင်လာတာ မြင်တော့ အရှိန်သပ်လိုက်ရတာပေါ့။ ကျော်ကိုဝင်လာပုံက ခပ်အေးအေးနဲ့ ညကဘာမှမထူးဆန်းခဲ့သလို ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုပါပဲ။ သူ့အဖေကိုစပ်ဖြီးဖြီးကြည့်ပြီး လက်မ,ထောင်ပြလိုက်သေးတယ်။

" ဟဲဟဲ.ဖေဖေက အိုကေပဲလား..မိုက်တယ် တို့အဖေက..သိပ်မိုက် "

သူ့အဖေ နှင်းအိကိုရောမညိုမြိုင်ကိုပါ လိုးထားမှန်းသိသွားတော့ မထိတစ်ထိနဲ့ စ,တာပေါ့။ မမြိုင်နဲ့နှင်းအိအိတို့က ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ကြိတ်ပြီးပြုံးနေကြတယ်။ ဦးမင်းကိုကတော့ လိုးတုန်းက ဇောနဲ့မို့ အသဲအသန်လိုးခဲ့ပြီး အခုမှရှုံ့မဲ့နေတာ ဘူးသီးနုနုနေပူလှမ်းပြီး အခြောက်ခံထားတဲ့ရုပ်ပေါက်နေပြီ။ အဲဒါမြင်တော့ ရတနာက ဘာတွေကိုမျ ားသဘောပေါက်လိုက်လို့လဲ မသိဘူး.ဆရာမကြီးလေသံနဲ့...

" အသက်လည်းကြီးနေပြီနော် အဖေ..မောင်လေးက မြှောက်နေတာ..ခိခိ..သူနဲ့တုပြီးဘာမှ မိုက်မနေနဲ့တော့..ခုတောင်မှမျှော့နေပြီမလား.ဟီးဟီး..အဖေ့စော်ကြီးက အကြီးကြီးရယ်..အဖေ ဘယ်လောက်ဖြိုဖြို ဖြုံမယ့်ပုံ မပေါ်ဘူး.စိတ်လျော့. စိတ်လျော့..ခိခိ "

" အာ..အဖေက နိုင်ပါသေးတယ် မမရဲ့..ဟီးဟီး..ငါ ချောင်းကြည့်ပြီးပြီ "

" အဲဟဲ့..နင်တကယ် လုပ်တာလား.. လူကြီးတွေကို မနောက်ကောင်းဘူးနော်.နင်..ခိခိ.နင့်နဲ့တော့ ခက်ပြီ..ခိခိ နင့်အမေ ဖင်ပြောင်ကြီးရော မြင်ခဲ့ပြီပေါ့ ဟီးဟီး "

မိန်းမတွေ ဆူညံဆူညံ..ပူညံပူညံနဲ့မို့ ဘာတွေကို ဘယ်လိုစားမိလိုက်မှန်းမသိတော့ဘူး။ နီလာကယောင်လည်လည်နဲ့ ကျော်ကို့ နံဘေးကပ်လာချင်သေးပေမယ့် မမြိုင်နဲ့ရတနာတို့က ကားပေါ်မှာက ဆင်းကတည်းက အကြောင်းသိပြီးပြီ..အကပ်မခံဘူး။ အစ်မတွေက နေရာမပေးကြလေတော့ သူတို့ အလစ်မှာပဲလက်ကွင်းထိုးပြနေရတာ အမော။ သူတို့နှစ်ယောက်လစ်ပေမယ့် နှင်းအိအိက နီလာလုပ်ပြနေတာကို မြင်တယ်။ ဇောနဲ့မို့ နီလာသတိမထားမိချိန်မှာ လက်ကွင်းထဲ နှင်းအိက လက်ညှိုးဝင်ဆောင့်ထိုးပစ်ပြီး တစ်ခိခိနဲ့ကြိတ်ရယ်တော့ နီလာက စောက်ဖုတ်ကြီးနှိုက်ဆွဲပစ်ပြန်တာနဲ့ အော်လိုက်ရုန်းလိုက်။

စားပြီးသောက်ပြီးကြတော့ ဈေးသွားတဲ့သူနဲ့ မီးဖိုချောင်ဝင်တဲ့ သူနဲ့ ကျောင်းသွားတဲ့သူနဲ့..ကျော်ကို တစ်ယောက်ထဲ ပျင်းလာတယ်။ ခရီးပမ်းတဲ့ အရှိန်ရယ်နှင်းအိအိကို တစ်ညလုံးလိုးထားတဲ့ အရှိန်ရယ် ပေါင်းပြီးအိပ်ငိုက်လာတာနဲ့ အိပ်ယာထဲဝင် ခွေပစ်လိုက်တာ ထမင်းစားချိန်တောင် မနိုးတော့ဘူး။ ညနေရောက်လို့ကျောင်းကပြန်လာတဲ့ အချိန်ထိ ကျော်ကို့ကို အရိပ်အရောင်မမြင်ရတော့ ခြေညောင်းလက်စန့်ကြက်တောင် ရိုက်ရကောင်းမလားလို့ ရတနာကအခန်းထဲဝင်နှိုးတာလီးကြီးမြင်ပြီး လန့်သွားရတယ်။

 " ဖူး.ဟူး..ဟူး.ဟူး..ကြီးလိုက်တဲ့လီး..ငါကားပေါ်တုန်းက သေသေချာချာကြီးမကြည့်ရဲလို့ ရိုးတိုးရိပ်တိတ်ပဲမြင်ခဲ့ရတာ..တုတ်ခဲနေတာပဲ..တောင့်လိုက်တာ "

ပုဆိုးကလည်ပင်းထိ လန်တက်ရုံမက,ပြည်လျော့လို့ ကျွတ်တောင်ကျွတ်နေပြီ။ လူကအိပ်ပျော်နေပေမယ့်လီးက လှုပ်နေတာဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ပြေးပြေးတက်နေတယ်။ မရဲတရဲနဲ့ အသာဆုပ်ထိန်းပြီးလက်တစ်ဖက်ကထွာကြည့်တိုင်းကြည့်တော့ တစ်ထွာကျော်ကျော်..။

သူထိန်းခဲ့ကျောင်းခဲ့ဖူးတဲ့ မောင်လေးမို့ အခုမှမြင်ဖူးတဲ့ လီးမဟုတ်ပေမယ့် အရင်တုန်းက ဒီလိုအကြီးကြီးမဟုတ်ဘူးပဲလို့ ထင်ယောင်ဝိုးတဝါးနဲ့ အလိုလိုနေရင်း စောက်ပတ်ထဲက ယွစိတက်လာတယ်။ သူတစ်ယောက်ထဲရှိမှန်း သေချာနေပေမယ့် ရှက်သလိုလို ဖြစ်လာလို့ ဘေးဘီကိုလိုကို လိုက်ကြည့်ပြီး ယွစိထိုးနေတဲ့စောက်ပတ်ထဲ စမ်းကြည့်တော့စောက်ရည်တွေမှ ရွှဲရွှဲနစ်နေတာပဲ။

မိန်းမဆိုတော့ မိန်းမတို့သဘာဝကို ဆန့်ကျင်နိုင်စွမ်း ဘယ်ရှိပါ့မလဲ၊ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ လီးကြီးကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ်မြင်နေရ ကိုင်နေရတော့ စောက်ပတ်က သူ့သဘာဝအတိုင်း ယွစိထိုးလို့စောက်ရည်ရွှဲလာပြီး အလိုးခံချင်လာတာပဲပေါ့။

လက်ထဲက လီးကလည်း အငြိမ်မနေပဲ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လှုပ်လှုပ်ပြီးရုန်းနေတော့ စိတ်က ပိုလှုပ်ရှားလာတယ်။ ကျော်ကိုနိုးလာမှာလည်းစိုးတော့ လီးကြီးကို စိတ်ရှိလက်ရှိဆုပ်ညှစ်ပစ်ချင်ပေမယ့် မညှစ်ရဲပြန်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ လီးဒစ်ကြီးကိုလက်မ,လေးနဲ့ ဆော့ကစားနေရင်း ဂွေးဥတွဲတွဲကြီးကိုပါ လက်တစ်ဖက်နဲ့ဖွပြီးလက်ချေ ာင်းလေးတွေကပွတ်သပ်ဆွပေးနေမိတော့တာပါပဲ။

စိတ်ဆိုတာကလည်း တစ်ခါတစ်လေ မယုံချ င်လောက်အောင် အထိဆန်းကျယ်တာ အမှန်ပဲ။ ရတနာကကျော်ကို့ လီးကိုင်ပြီး ဆွနေဆော့နေတဲ့အချိန်မှပဲ ကျေ ာ်ကိုက သူ့လီးကို ရတနာစုပ်ပေးနေတယ်လို့အိပ်မက်ဆန်းကြီး မက်နေပြန်ရော။

" စုပ်..မမကြီး လဒစ်ဖူးကြီးကို ငုံပြီးစုပ်ပေးပါ မမကြီးရာ..စုပ် လျှာနဲ့ရစ်စုပ် "

လီးကြီးက အားရပါးရကြီးမို့ စုပ်ကြည့်ချင်နေပေမယ့် မချင့်မရဲ နဲ့ကြည့်နေတုန်းကျော်ကို့ ယောင်သံကြားတော့ ဇဝေဇဝါနဲ့မျက်နှာကို သေသေချာချာကြည့်လိုက်သေးတယ်။ ကျော်ကို တကယ်အိပ်ပျော်နေရင်း ယောင်တာမှန်းသိသွားတော့.

" စုပ်ချင်တာပေါ့ မောင်လေးရယ် ဟင့်.ဟင့်..စုပ်ရုံတင်မက,ဘူး စောက်ပတ်ထဲ ထည့်ပြီးမြုံ့ဆွဲထားပစ်ချင်တာ.ဟင့် ဟီး."

လို့ တိုးတိုးလေးညည်းပြီး လဒစ်ဖျားကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်ရင်းနှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကိုဟ,လို့ဖွဖွလေးငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်မိတယ်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပျတ် ပျတ်ပျတ်..ပြွတ် ပု ပွတ် ပြွတ်..အာ့ အားဟား အားကောင်းလိုက်တာ.အာ့ အွတ် အာ့ ပြွတ်.ပလွတ် ပွတ်ပွတ် ပြွတ်. အိုးဟိုး မမကြီး.ကောင်းတယ် အာ့..ဟင် အိုး..မမ..အား.မမကြီး..မမကြီးလို့.အို..."

ကျော်ကို နိုးလာပြီမှန်းသိလိုက်တော့ ရတနာခေါင်းမဖော်ရဲတော့ဘူး။ ခေါင်းမဖော်ရဲလေ ငုံ့ပြီးစုပ်လေ.ကျော်ကိုက တစ်ဖွဖွခေါ်လေ..ရှက်ပြီးခေါင်းမဖော်လေ..ပါးစပ်ထဲက လီးကို မချွတ်တမ်းကြီးစုပ်နေမိတော့တာပဲ။နောက်တော့ အားပါလွန်းလာတာနဲ့ ဂွေးဥကြီးတွေကိုပါ ပါးစပ်ထဲငုံသွင်းပြီး တပြွတ်ပြွတ် တပွတ်ပွတ် စုပ်နေမိတာနဲ့ ရှက်စိတ်ပြေပြီး နှာစိတ်ကြွလာရပြန်တယ်။ လီးတန်ကြီးကိုယက်လိုက်စုပ်လိုက် ဖွဖွကိုက်လိုက်လုပ်ကြည့်တော့ သူ့သွားက တိုးလို့မပေါက်ဘူး။ မာလိုက်တင်းလိုက် တောင့်လိုက်တဲ့ လီးကြောကြီး..အလုံးကလည်းကြီးမှကြီး တုတ်မှတုတ်.သူ့စောက်ဖုတ်တောင်ကွဲပြဲသွားမလား လို့ လီးစုပ်ရင်းတွေးမိတော့ စောက်ရည်တွေဒလဟောထွက်လာပြန်တယ်။

" လိုးချင်တယ် မမကြီးရဲ့..လိုးချ င်လို့.မမကြီးစောက်ပတ်ကိုလိုးချင်နေလို့ "

ကျော်ကိုက မချိမဆန့်ခံစားနေရပြီမို့ အတင်းအော်တော့မှ ရတနာခေါင်းလေးထောင်ပြီး မျက်လွှာလေးပင့်ကြည့်ရဲတာ။

" ဘာလို့အော်နေတာလဲကွာ..အပြင်ကကြားကုန်တော့မှာပဲ..စောက်ပတ်လိုပဲ.."

အသံလုံခန်းတွေမို့ အပြင်ကမကြားနိုင်မှန်းသိပေမယ့် အစ်မဆိုတော့ အရှက်ပြေခပ်ချွဲချွဲ ဟောက်တာပေါ့။

" လိုးချင်နေပါပြီဆိုမှ လီးရည်ကထွက်တော့မယ်..ပါးစပ်ထဲထွက်ကုန်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လို့..လာ လိုးမယ် "

ကျော်ကိုက ရတနာ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အပေါ်ဆွဲပြီးခေါ်တော့ မှောက်လျက်ကြီးပဲလိုက်လာရင်း..

" အဝတ်မလဲရသေးဘူး မောင်လေးရ.ကျေမွပေကျံကုန်ပါ့မယ်..ချွတ်လိုက်ဦးမယ်နော်..ခဏစောင့် "

ရတနာက မောင်နှစ်မချင်းမို့ စောစောကရှက်နေခဲ့မိပေမယ့် အခုမှ အလိုးခံဖူးတဲ့သူမှမဟုတ်တာ..ကြာကြာရှက်မနေပါဘူး။ သူ့ဘဝမှာ ရည်းစားတွေရော..သူနဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ကျောင်းဆရာတွေထဲကရော..ခပ်လည်လည် အထာကျကျ နဲ့ကျောင်းသားတွေထဲကရော..အားလုံးဆို ဆယ်ယောက်လောက်တော့ အပျော်အလိုးခံခဲ့ဖူးတော့ လိုးတဲ့ကိစ္စသိပ်မစိမ်းလှပါဘူး။

" အာ..မချွတ်နဲ့မမကြီး..သားကအဖြူအစိမ်းဆို သိပ်ကြိုက်တာ.သိပ်လိုးချင်တာ..မချွတ်နဲ့ထမီလှန်လိုးမယ်..နို့တော့ ဖော်ထားပေး..နို့စို့ရင်း နို့ဆွဲရင်းလိုးမယ်..ရတယ်မလား "

" သိပ်ကြိုက်ပေါ့..မြန်မြန်တော့လိုးကွာ..ဟန်မပျက်ကြက်တောင်သွားရိုက်ပြရအောင်..ညကိုးနာရီလောက်မကြီးအခန်းထဲ လာခဲ့..တစ်ညလုံးလိုးရအောင်..အင့်..အသင့်ပဲ မမကြီးစောက်ဖုတ်မိုက်လား..ကြည့်ဦး ခိခိ "

ရတနာက အပျိုကြီးပီပီ စောက်ဖုတ်ကို တယုတယ လှလှပပ လေးစောက်မွှေးရိတ်ထားတာ။ အကွဲကြောင်းထိပ်မှာ ဖုစုလေးချန်ထားပြီးကျန်တဲ့ နေရာတွေဆိုရင် ပြောင်ရှင်းနေတာပဲ။ စောက်စေ့ထိပ်ဖျားစွန်းကပြူ တစ်တစ်လေး ထိုးထွက်နေတာမြင်တော့ နှာတော်တော်ကြီးမယ့် မိန်းမပဲဆိုတာ သိသာနေတယ်။ ထမီစိမ်းကို ခါးအပေါ်ထိလှန်တင်ထားပြီး ဒူးထောင်ကားဖြဲထာပေးပြီးသားမို့ လီးထိုးထည့်လိုက်ဖို့ပဲကျန်တော့တာ။

မြန်မြန်ပြီးချင်ရင်တော့မှောက်လိုးပေးမှဖြစ်မယ် လို့စဉ်းစားပြီးရတနာ့ပေါင်ကြားထဲ လီးကိုခွင်ကျဆင်ပြီးမှောက်ချလိုက်တော့ ကျော်ကိုတောင်မှဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး..ရတနာကသိုင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုထိထိမိမိစုပ်ယူနမ်းတော့တာပဲ။လျှာချင်းပူးပြီးမခွာတမ်းစုပ်လို့လူးလှိမ့်ပွတ်ကစားနေလိုက်တာများ ကျောင်းဆရာမပါလို့ကျိမ်ပြောရင်တောင်မှယုံနိုင်စရာမရှိဘူး..နှာကြီးချက်။

မွေ့ယာပေါ်ခြေဖဝါးချ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးတွေကိုဆွဲမြှင့်လို့ လီးကို ဆွဲယူပြီးစောက်ခေါင်းဝ,မှာကိုင်တေ့ပေးလိုက်ပုံကလည်း အထာကျလိုက်တာ..အနမ်းမပျက်ဘူး။ အကြောင်းတွေက တအားတိုက်ဆိုင်နေတော့ သူလူပျိုပေါက်တုန်းက လိုးခဲ့ဖူးတဲ့ မြစောအေး ဆိုတဲ့ စစ်ကိုင်းဖက်ကလာတဲ့ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ကိုတောင်မှ သွားသတိရမိတယ်။

" ထဲ့တော့လေကွာ..ရတယ်နော်..အာ့ အာ့.အားလားလား..လိုးပြန်တော့လဲ ဇွတ် "

လီးက စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ဝက်နီးနီးလောက် ကျပ်ကျပ်စေးစေး ထိုးဝင်သွားတော့ ရတနာ မျက်လုံးတွေကျယ်လာပြီ။ ကျော်ကို့စိတ်ထဲတော့ ဒီလောက်ကျဉ်းနေတဲ့ စောက်ပတ်ဆိုရင်တော့ အပျိုစစ်စစ်စောက်ပတ်ပဲဖြစ်မယ် လို့တွေးပြီး ခပ်ဖွဖွ ဆွလိုးတယ်။ သူတွေးရင်လဲ တွေးလောက်တယ်လေ..။ စောက်ခေါင်းကလီးကို စုပ်ဆွဲထားတာများလက်နဲ့ ဆုပ်ညှစ်ထားတာထက်ပိုပြီး တင်းကျပ်နူးညံ့နေသေးတယ်။

စောက်ရည်တွေ ပိုပိုရွှဲလာပြီဆိုတော့ မွေ့ယာပေါ် တစ်တောင် နှစ်ဖက် ထောသူဖော်ထားပေးတဲ့ နို့ကြီးတစ်လုံးကို ငုံစို့ရင်းလေးငါးချက် သွက်သွက်ကြီး ဆွလိုးပေးလိုက်တယ်။ ရတနာ့ဖင်ကြီးမွေ့ယာပေါ်ကကြွတက်လာမှ လီးအရင်းထိဝင်အောင် ပစ်ဆောင့်လိုးပြီး ကပ်ဖိထားပေးပလိုက်တာ ကျောပြင်ကို တစ်ဖုံးဖုံးထုရင်း ဆတ်ဆတ်ခါလူးလို့ အော်နေတော့တာပါပဲ။

" အား...လားလား.အားဟား..သေပြီသေပြီ..အားဟာ့ သေပါပြီဟာ..အို့ အို့..အားဟား..အို့အာ့ အာ့.အင် ဟင့်..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အင့် အင်း..ကောင်းတယ်.ကောင်းတယ်..ကောင်းလာပြီ..ကောင်းလိုက်တာနော်  အာ့ အားဟာ့.လိုး လိုး.ဆောင့် သွက်လှချည့်လားမောင်..အာ့ တအားကောင်း..တအားကောင်း..အားဟား..လိုး လိုး "

လီးကို နှစ်လက်မ သုံးလက်မလောက်ပဲ ဆွဲထုတ်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပေးတော့ ရတနာက ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်ပြီးပေါင်ကြီးတွေ တအားကားပေးလာတယ်။

ခြေဖျ ားထောက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံး ဆွဲထုတ်လို့ လဒစ်မြုပ်ဝင်ရုံလောက်ပဲ အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက် သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးတော့ ဖင်ကြီး ပင့်ပင့်ကော့လာပြီ။ နောက်တော့ ဆွလိုက် လီးအရင်းထိပစ်ဆောင့်လိုက်..လေးငါးကျော့ပဲလိုးလိုက်ရတယ်. 

" မရတော့ဘူး.အူးဟူး ထွက်ကုန်ပီ..အီး ဟီး.. ပြီးပီ ပီးပီ..အားဟ ထဲ့ဟာ.လီးရည်တွေပန်းထွက်တာ.ထဲ့..မောင်နှစ်မချင်းဗိုက်ကြီးပစ်မယ် ထဲ့ ပန်းထဲ့ "

" နောက်ကျလိုက်တာကွာ..ဒီမှာ ဒို့တောင်တစ်ပွဲပြီးလို့ မောနေပြီ "

ခပ်မြန်မြန်လိုးတယ် ဆိုပေမယ့် နာရီဝက် ကျော်ကျေ ာ်ကြာသွားတယ်။ ရတနာက လီးရည်တွေ စောက်ပတ်ထဲကပြန်ပြီး စိမ့်ယိုထွက်နေမှာမို့နောက်မှ လိုက်ခဲ့မယ်ဆိုပြီးအခန်းထဲမှာ အိပ်ကျန်နေရစ်တော့ သူ့တစ်ယောက်ထဲ ထွက်လာခဲ့ရတာပေါ့၊

" ရတယ်လေ..မောရင် နှစ်ယောက်တစ်ဖက်နေ..ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲကစားမယ် "

နီလာကရယ်ကျဲကျဲ နဲ့

" ဟင်းဟင်း..ဒီနှစ်ယောက်များ ပေးလိုက်သေးတယ်.  ခိခိ..နိုင်မယ်များထင်နေလား..မောသွားမယ်နောမောင်လေး.မမတစ်ယောက်ထဲကို နိုင်အောင်လုပ်ပါဦး. ခိခိ ဖေဖေ့ထက်ဆိုးသွားမယ် "

နီလာ ဘာကိုပြောတယ်ဆိုတာ နှင်းအိကသိပ်သိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူက အလိုးခံပြီးတဲ့အပြင်..ဒီညလည်းတင်ကိုက ခရီးထွက်နေတုန်း အသေကုန်းဖို့ စိတ်ကူးထားတဲ့ သူဆိုတော့ အသာမျောလွတ်ထားပြီးမြုံ စိစိလုပ်နေလိုက်တယ်။

" မငယ်ရယ်..ကိုယ့်မောင်လေးဘယ်လို သန်တယ်ဆိုတာလဲ သိနေလျက်သားနဲ့များ..တစ်ပွဲပြီးဖို့ မပြောနဲ့တစ်ဝက်တောင် ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.အခုထက်ပိုရွှဲသွားစေရမယ်..ဟင်းဟင်း "

နီလာက သူ့လီးကြီး ဆုပ်ထားခဲ့ရတဲ့ အရသာကိုပြန်လွမ်းနေတော့ အခုတောင်မှ စောက်ရည်စိမ့်နေတာ..သူပြောမှပိုဆိုးတော့တာပေါ့။

" လာခဲ့..တစ်ယောက်ချင်းပဲ..ဒါပြီးမှတူးဘိုင်ဝမ်း ဆွဲမယ်..ရှုံးတဲ့သူကုန်းပိုးကြေး..လာ "

" ခိခိ..ကုန်းပိုးကြေးတဲ့..မငယ်က ပိုးနိုင်လို့လား "

နီလာကသူ့ဖင်ကောက်ချိတ်ကြီးကိုခပ်ပြင်းပြင်းပုတ်ပြပြီး.

" ငယ်တုန်းကလို ဒီဖင်ပေါ်တောင်မှ တင်ထားလိုက်ဦးမယ်နော် မောင်လေး..ခိခိ ကုန်းနေတုန်း လျောဆင်းပြီး မမဖင်ခေါင်းထဲကိုသာ ထိုးမထဲ့နဲ့..ဟီးဟီး  ငယ်ကတည်းက အကျင့်ယုတ်လာခဲ့တဲ့ ကောင်လေး ..ဇိမ်နဲ့များတောင် ညှောင့်နေလိုက်သေးတယ်..မှတ်မိလား "

" ဟုတ်လို့လား မငယ်ကလဲ ဟီး "

" ဟုတ်မှဟုတ်..ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်း တစ်ချက်ချင်းလိုက်ညှောင့်တာ..ဟင်း.အခုမှအတိတ်မေ့ပြမနေနဲ့ ခိခိ.."

နီလာက အသက်သုံးဆယ်ပြည့်ပြီးခါစ,မို့မိန်းမသားတွေအဖို့ အလွန်နှာထ,လို့ကောင်းသလို လိုးဖို့ခံဖို့ပဲအဓိကထား စဉ်းစားလေ့ရှိတဲ့ အရွယ်ပေါ့။ မိန်းမသားတို့ သဘာဝသွေးသားက ထောက်ပံ့ပေးနေတာလို့ဆိုပေမယ့် ပင်ကိုယ်ဓာတ်ခံကလည်း နှာဘူးဘော်ဒီကနှင်းအိတို့ ရတနာတို့လို သိပ်အကြီးကြီး မဟုတ်ပေမယ့်သေးတော့မသေးဘူး။

ဖင်က ဘေးကို သိပ်မကားပေမယ့် နောက်ကိုကောက်ချိတ်ပြီးဖူးဖူးကြီးထွက်နေတာမှ ရေအိုးတောင် တင်လို့ရနိုင်မယ်။ ပေါင်တန်တွေကလည်း စကတ်တိုနံ့နံ့လေးအောက်မှာ သွယ်တန်းပြီး ထွက်နေတာတောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ ဝင်းဝင်းအိအိကြီးဆိုတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိကိုက်ဆွဲပစ်ချင်စရာကြီး။ နေပုံထိုင်ပုံ ဝတ်စားပုံကိုကြည့်လိုက်ပြန်တော့လဲ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်က အင်္ဂလိပ်စာလုံး "ယူ"ပုံစံ လည်ဟိုက်နဲ့စွပ်ကျယ်ချိုင်းပြတ် ဘော်လီမပါ။

သူ့စကတ်က ဖင်လုံးကြီးတွေဖုံးတယ်ဆိုရုံလောက်ပဲ ဆိုတော့ ကုန်းလိုက်တိုင်း ပင်တီအဖြူ လေးအောက်ကစောက်ဖုတ်အမြောင်းကြီးကို ပြူးနေအောင် မြင်ရတာ။ သူ့စိတ်ထဲထ,ကြွသမျှ နှာဓာတ်တွေကို လူသိအောင်အသံတိတ်ပြောပြပြီး လိုးမယ့်လီးလိုက်ရှာတဲ့ ပုံစံကသိသိသာသာကြီး။ အဲဒီပုံစံနဲ့ပြေးလိုက်လွှားလိုက် ကုန်းလိုက်ကွလိုက် ခုန်လိုက်ပေါက်လိုက် ဆိုတော့လဲ သူ့အစ်မနဲ့တစ်ချီလိုးပြီးခါစ,ကျော်ကို့လို လူမပြောနဲ့ ဘေးကကြည့်နေတဲ့ နှင်းအိတောင်မှ မိန်းမချင်းလိုးချင် ခံချင်စိတ်တွေပေါက်လာတယ်။

ကျော်ကို ကစားနေပုံကို ကြည့်ပြန်တော့လဲ ဘောင်းဘီတိုအောက်မှာ သူ့လီးကြီးက အချောင်းလိုက်ကြီးလှုပ်ခါနေတာ ထင်းနေတာပဲ။ နှာထ,လွန်းပြီးကျော်ကိုနဲ့ ဒီညလိုးကြဖို့စဉ်းစားနေတဲ့ သူဆိုတော့ အမြဲလိုးကြဖို့ဆိုရင် မိန်းမချင်းကဖြစ်နိုင်ခြေအရှိဆုံးပဲလို့ တွေးမိပြန်တယ်။ အဲလိုတွေးရင်းတွေးရင်းက နီလာ့ကို လိုးဖို့အားသန်လာတာနဲ့ ဒီညကျော်ကိုနဲ့လိုးကြတဲ့ အခါ နီလာ့ကိုပါအလိုးခံဖို့ ခေါ်ညှိပြီး သုံးယောက်လိုးရင်းဆွယ်လိုက်ဖို့ရာစိတ်ကူးမိတော့တာပေါ့။

ပွဲပြီးသွားတော့ ကျေ ာ်ကိုကရှုံးသတဲ့..တမင်သက်သက် သူ့အစ်မကို ကုန်းပိုးချင်လို့အရှုံးပေးလိုက်မှန်းအသိသာကြီးပါ။ သူကုန်းပိုးရင်းနဲ့ လက်မ,တွေက နီလာ့ပင်တီအကြားကနေ လျှိုထိုးသွင်းပြီး စောက်ပတ်ကြီးနှိုက်ဆွနေတာ မြင်သားပဲ။ နှင်းအိကတမင်သပ်သက်နဲ့ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေပေမယ့် အိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့ ရတနာကမြင်တော့ အခုမှအလိုးခံထားရတဲ့ မိန်းမပီပီအူနုကျွဲခတ်တဲ့ အတိုင်းပဲ.ဆွေ့ဆွေ့ခုန်ပြီးအော်တာပေါ့။

" ဟဲ့..ကုန်းပိုးမနေနဲ့တော့ မောင်လေးရေ...နင့်အခန်းထဲကိုသာ တစ်ခါတည်းခေါ်သွားပြီး လိုးပစ်လိုက်တော့..ငါသိပ်မပြောချင်တော့ဘူး..ဟို မရီး..နှင်းအိကလည်းထိုင်ကြည့်နေသတဲ့အံ့ရော "

နီလာက စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ခုန်ဆင်းလာတော့ ပေါင်ခြံမှာစောက်ရည်တွေကွက်နေပြီ။

" မမကလေ..အဲလိုပဲတော့်..မနေ့ကလဲကားပေါ်မှာ တစ်ခါလုပ်ပြီးပြီ ခိခိ.ကိုယ်ချင်းမစာဘူး..မုန်းတာ "

သူတို့ ညီအစ်မ ကျော်ကို့လီးလုနေကြတော့ နှင်းအိမအီမလည်နဲ့ အိမ်ထဲဝင်လာရပြီး ဦးမင်းကို ဖက်လှည့်ပြန်ရော။ မြိုင်က မီးဖိုထဲမှာဆိုတော့ မမြင်နိုင်လောက်ဘူးဆိုပြီး အနားပူးထိုင်တယ်။ လီးကိုနှိုက်စမ်းကြည့်တော့ မဆိုးဘူး.ခပ်တင်းတင်းမို့ အားရှိသွားပြီး ပွတ်ဆွဲပေးနေရင်းလက်က ဂွေးဥတွဲကြီးဆီ ရောက်သွားတာပေါ့။ ဂွေးဥတွေကို ဖွဖွပွတ်ဆော့နေတော့ ဦးမင်းကိုလွန့်လွန့်လူးလာပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲထိုးဝင်လာတယ်။ ဒူးထောင်ပစ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးဟ,သွားအောင်ချဲကားပေးထားလိုက်ရင်း

" ညကျရင် မြိုင့်ကိုအပီစည်းရုံးပါလားကိုရီး..နှင်းအိလာခဲ့မယ် "

ပြောသာပြောရတာ ယောက္ခမကြီးက နှင်းအိတို့နှစ်ယောက်ကို မနိုင်လောက်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်စိတ်ကသိပ်လာနေပြီဆိုတော့ တကယ်လို့ကျော်ကိုနဲ့ မလိုးဖြစ်ရင်ယောက္ခမကြီးနဲ့ တစ်ချီလောက် အလိုးခံဖို့စိတ်ကူးတာပါ။ ဦးမင်းကိုက မမြိုင်နဲ့ဆိုရင်သာ လီးသိပ်မတောင်ချင်တော့ပေမယ့် တခြားမိန်းမဆိုရင်တော့တင်းကနဲတောင်ကနဲ မာမာကြီးတောင်နေတတ်တော့ အခုတောင်မှ လိုးချင်နေပြီ။မနေ့ညကလည်း မြိုင်ကကျေ ာ်ကို့ကိုလက်ယပ်ခေါ်ထားတာ မိထားပြီးပြီမို့ဒီညနှင်းအိနဲ့ဖြစ်နိုင်မယ်လို့ တွက်တယ်.။

" ကိုရီး တံခါးဟ,ထားမယ်ကွာ..နှင်းအိ လာခဲ့..အခုတောင်မှလိုးချင်နေပီ "

" လိုးမလားဟင်..လိုးရဲလား.နှင်းအိလဲစိတ်လာတယ် " 

အိမ်ရှေ့က သားသမီးတွေ ရန်မကင်းသလို နောက်ဖေးကလည်း မိန်းမရှိနေပြန်တော့ ဘယ်လိုးရဲပါ့မလဲ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ

" မိန်းမရေ.ခရီးစဉ်ပျက်တယ်ကွာ "

အိမ်မှာရှိသမျှ လက်ကျန်အရက်လေး အသေသောက်.ထမင်းလေး တစ်လုပ်နှစ်လုပ် စားပြီး တင်ကိုသူ့မိန်းမကိုအခန်းထဲဆွဲခေါ်ပြေးတော့တာပဲ..   

" အို..ဘယ်လိုဖြစ်..အဖေ့ကိုအားနာစရာ..ခ်ခ်..သူ့လီးကဒီလိုကျတော့လည်းတောင်နိုင်ပါ့ ခ်ခ် မုန်းတာ "

နှင်းအိက အလိုးသာခံရပါစေ.. ဘယ်သူနဲ့ပဲ အလိုးခံရခံရ..ဘယ်သူပဲတက်လိုးလိုး..စိတ်မဆိုးဘူး။ တင်ကို့လီးကမကြီးဘူး ဆိုပေမယ့် မကောင်းဘူးလို့တော့ သူဘယ်တော့ မှမပြောဘူး။ သူ့ကို လိုးပေးနေလို့တော့ဖြင့် ဘယ်လီးပဲဖြစ်ဖြစ်ကောင်းတဲ့ လီးချည့်ဖြစ်နေမှာပဲ။ မိန်းမချင်းတောင် အလိုးခံဖို့ စဉ်းစားနေရတဲ့သူဆိုတော့ခုလိုစိတ်လို လက်ရဆွဲခေါ်လာပြီးလိုးတာမျိုးကိုသိပ်ကြိုက်တာပေါ့..။

" လီးဆာနေတာပေါ့..ဟလား..အဖေ့ဆီမှာ သွားကုန်းနေတာပေါ့လေ .လာ အင့်..ဒီလီးအရင်စုပ် "

အိမ်ထဲကို အသံမပေး ဘာမပေးနဲ့ဝင်ချလာတော့ နှင်းအိနဲ့ဦးမင်းကိုတို့ ဘယ်လိုမှ ရှောင်ချိန်တိမ်းချိန်မရဘူး။ နှစ်ယောက်သား လီးဆုပ်စောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်းနဲ့ ငုတ်တုတ်အမိခံလိုက်ကြရတယ်။ တင်ကိုက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဘီရိုထဲက လက်ကျန်အရက်ပုလင်းလေးထုတ်ပြီး မီးဖိုခန်းဖက် အမြည်းသွားရှာတော့မှကိုယ်ချင်းခွာပြီးမျက်နှာပူပူနဲ့နှင်းအိကလိုက်သွားတာ။

လက်ကျန်အရက်ဆိုပေမယ့် နဲနဲလေးမှမဟုတ်တာ..ပုလင်းတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဆိုတော့ တင်ကို့အဖို့လုံလောက်ပြီ.အနေအထားမှန်နေပြီ။

နှင်းအိက သိတဲ့အတိုင်းပဲ..လိုးသာလိုးပေး..ဆူရုံဆဲရုံမက,လို့ရိုက်ပြီး လိုးမယ်ဆိုရင်လည်း ကျေကျေနပ်နပ်ခံမှာပါပဲ။ လီးစုပ်ခိုင်းတာလောက်ကတော့ နှင်းအိအကြိုက်ပေါ့.။ ဒါပေမယ့်...လှေခါးထိပ်ရောက်ပြီးကတည်းက အင်္ကျီကိုအရင်ပင့်ချွတ်ထားလိုက်ပြီးသားမို့ သူအားအကိုးဆုံးဖြစ်တဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နှစ်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ဖွဖွပင့်ချေဆော့ပြနေရင်း

" စုပ်မှာပေါ့..ဟွန်း..ပါးစပ်ထဲမပြီးရဘူးနော်..စောက်ပတ်ကို အငတ်ထားလို့တော့ မရဘူးဆရာ..ခိခိ."

ဒေါသထွက်ရမယ့်အစား နှာတွေချည့်ပိတ်ထွက်နေတော့ တင်ကို့မှာလည်း  သူ့ ကို သူနားမလည်ချင်တော့ဘူး။ အခုလည်းနို့ကြီးတွေကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်မလာနိုင်ပဲ လီးချည့်တောင်နေပြန်တော့ သူ့ကိုသူ အားမရတဲ့စိတ်နဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ ပိတ်ပိတ်ရိုက်နေမိတယ်။ ရိုက်လေလေ..စောက်ပတ်လိုးချင်လေလေ..ဆက်ရိုက်လေလေ လိုးချင်လေလေနဲ့  နောက်ဆုံးတော့ နီရဲဖူးကားစူမို့လာတဲ့နှင်းအိ နို့လုံးအိအိကြီးတစ်လုံးကို လက်တွေတုန်ခါနေအောင် ဆုပ်ညှစ်ပစ်ပြီး ပါးစပ်ထဲ အားရပါးရ ထည့်သွပ်စုပ်ပစ်လိုက်မိတော့တယ်။

နှင်းအိကသူ့ခေါင်းကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အတင်းဖိအုပ်ဆွဲကပ်ထားပေးရင်းကျန်တဲ့ လက်ကလီးကို ပွတ်လိုက် ဂွေးဥကို ဖွလိုက်ကြင်နာပြနေတော့ တင်ကိုဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ..ကိုယ်ချင်းပူးကပ်ကျပ်သိပ်နေတဲ့ အထိဖက်ထားပြီး လီးကစောက်ပတ်ထဲကို မထိတထိနဲ့ ပိတ်ပိတ်ညှောင့်လိုးနေမိတော့တာပေါ့။

နှင်းအိက ကိုင်ထားတဲ့ လီးကြီးကိုစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း အစုန်အဆန် ပွတ်ထိုးနေရင်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့ တင်ကိုက နို့စို့ရင်းဖိတွန်းထားလိုက်တာ ဖြည်းဖြည်းချင်းလေး ပက်လက်ကျ သွားရော။ ဒီတော့မှပဲ ပေါင်တန်ကြီးတွေ လေထဲမြောက်တက်လာပြီးကုန်းကွနေတဲ့ တင်ကို့ခါးကိုခွချိတ်လို့ လီးကိုစောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ပေးထားလိုက်တယ်။

တင်ကိုကလည်း သူ့လီးကြီးနှင်းအိလက်ကလဲလွှတ်ရော..စောက်ရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲပူနွေးနူးအိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကိုဖျောကနဲ ရှောကနဲ အရင်းထိထိုးသွင်းပစ်လိုက်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်နီးပါးကြီး မကျေမချမ်းနဲ့ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပိတ်လိုးပစ်ပါလေရော.

" ဖောင်းဖုတ်ဖုတ်ဖာင်းဖောင်းးအား..အဖေ..အဖေ..ဆောင့်အဖေ ဆောင့် လိုးအိုးဟို့..ဖောင်းဖောင်းဖုတ်ဖုတ် ဗြွတ်ဗြွတ်ဖုတ်..ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ်..လိုးလိုး.အိုးဟို့ သေပါပြီအဖေ.တအားပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာရီး..ဖုတ်ဖုတ် ဖုတ်ဖောင်းအားဟာ့..အဖေရယ်."

" လီး အဖေလား..ဖုံးဖုံးး ဗြွတ်ဖောင်း..လီးအဖေလား.ရော့ အင့်.ရော့.ဗြွတ်ဖွတ်ဖု ဖောင်း ဖောင်း.ရော့..ဖောင်း ငါလိုးမ..ဖုံး.."

ဆောင့်လိုးချက်ကနှေးသွားပေမယ့် ဆောင့်ချက်က အားပြင်းပြီးခွင်ကျတော့ ထိထိမိမိကြီးနစ်ဝင်တယ်။ လီးသေးတယ်ဆိုပေမယ့် တကယ်မတ်မတ်တောင်နေပြန်တော့လဲ ခြောက်လက်မတော့ကျော်နေတာပါပဲ။ ထိထိမိမိ အရသာရှိတာပါပဲ..အလိုးခံနေတဲ့ မိန်းမကော့ပျံလန်ထွက်ပြီး တွန့်တွန့်လူးခါထွက်သွားအောင်အရသာရှိတာပါပဲ။ အဲဒီတော့ နှင်းအိကလည်း သူ့ကျောပြင်ကို အတင်းဖက်..သူ့ခါးကိုဇွတ်ကြီးခွ ချိတ်လို့ စောက်ပတ်က တစစ်စစ်ညှစ်ရင်းလီးကို စုပ်ဆွဲခံပစ်မိတာပေါ့ ။

" အားဟား..ကောင်းလှချည့်လား မမြိုင်ရ..အင့်..ဖောင်း..ရော့. ဖုတ်. ရော့ရော့ရော့..ဖုံးဖုံးဖုံးဖောင်း ဗြွတ်ဖောင်း. ကောင်းလိုက်တာ့ မြိင်ရာ..ကော့ထား..ခွပင့်ထား..အင့် အင့် အင့် ဖုံး ဖောင်း "

နှင်းအိ အောက်က ပင့်ခွပူးကပ်လိုက်ပါပြီး ကော့ကော့လိုးတော့ တင်ကိုက ကိုယ်ချင်းခွာလို့ကိုမရဘူး။ လီးနဲ့စောက်ပတ်ခွာလို့်မရအောင် အတင်းပင့်ကပ်ပြီးလိုးပေးထားတာဆိုတော့ တင်ကိုက ကုန်းကုန်းကြီးနဲ့အတင်းဖိဖိကပ်ဆောင့်လိုးတယ်။

" လိုး အဖေ..လိုး လိုး..မြိုင်သိပ် သိပ်ကောင်းနေပြီ..ဆောင့်ပါ ဆောင့် ..အင့်ဟင့် ဟင့်. မြိုင်ပီးချင်ပီ..ပီးမယ်.ပီးမယ်..မြိုင်ပီးတော့မယ်အဖေရေ..ဆောင့်.ရော့အားရပါးရသွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေး."

နှင်းအိက ပင်ထားခွထားတဲ့ အားကိုလျော့ချပစ်ပြီး မွေ့ယာပေါ်ဖင်ပြန်ချပေးလို့ ပေါင်ကြီးတွေထောင်ထောင်ကား..ခြေကျင်းဝတ်တွေ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲထားပြီးခံတယ်။ ဒီတော့မှပဲ တင်ကိုစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်နဲ့ နို့ကြီးတွေ လက်နှစ်ဖက် စုံကိုင်ဆုပ်ဆွဲအားပြုလို့ ဆက်တိုက် ဆက်တိုက် အချက်အစိတ် သုံးဆယ်လောက် ပစ် ပစ်လိုးရင်းလီးရည်တွေတဗျစ်ဗျစ်..တဗြန်းဗြန်းနဲ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်တာ။

" အိုးဟိုး..ကောင်းတယ် အဖေရေ..အဖေလိုးတာက အဖေ့သားထက် သာတယ်.ကြမ်းတယ်..ကြိုက်တယ်အဖေ..တအားကြိုက်တယ်..အို့ဟို့ဟို့ ပီးပီ ပီးပီ.မြိုင်ပီးသွားပီ..မြိုင်ပီးပီ အဖေရေ. ခုမှပဲ အဖေလိုးလို့မြိုင်ပီးရတော့တာ..အာ့..အားဟာ့..တင်ကိုကနွား နွားရီး..အဖေလိုးပေးမှသမီးပီးရတာ..အဲနွားရီးရဲ့ညီနဲ့ကို သမီးအလိုးခံပစ်မှာ သိလား..အင့်.ဟင့် ဟင့်.အားဟာ့.ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် "

နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူ သံပြင်းပြင်းနဲ့ကိုယ်ချင်းထပ်ပြီး အမောဖြေနေကြတုန်း တင်ကို မျက်နှာပေါ်ကချွေးတွေကိုနှင်းအိကလက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့သုပ်ပေးနေရင်း

" သိပ်ချစ်တာပဲ ယောင်္ကျားရာ.."

" ဆရာမ အိမ်ထောင်ပြုတော့မလို့ဆို.ဘယ်တော့လဲဆရာမ "

မောင်နှစ်မနှစ်ယောက် အရူးအမူးလိုးလာကြတာ သုံးလကျော်နေပြီ။ ဘယ်လိုပဲလိုးလိုး.ဘယ်လောက်လိုးလိုး..အရသာရှိလွန်းလို့ နေ့ရောညရောလိုးကြတာ..ဒီနေ့အထိမရိုးနိုင်ဘူး။ မဝ,နိုင်ကြလွန်းလို့လဲ မနေ့ညကတစ်ညလုံးကြီးမနားတမ်း အလိုးခံလိုက်မိတာ ခေါင်းထဲက မူးရိပ်ရိပ်နဲ့မို့ နားနေခန်းထဲမှာ မျက်စေ့လေးမှိတ်ပြီး မှိန်းနေတုန်းမေးသံကြားရတယ်။

မျက်စေ့လေးမှေးပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဆန်းပိုင်းတုန်းက အာစရိယပူဇော်ပွဲညမှာ သူနဲ့အတူအခမ်းအနားပြင်ရင်း စိတ်လာလာနဲ့ တစ်ယောက်တစ်ချီ စီအလိုးခံပေးခဲ့မိဖူးတဲ့ ဆယ်တန်းက ကောင်လေးနှစ်ယောက်ထဲက အသားညိုညိုကောင်လေးဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ ခပ်ယဲ့ယဲ့ပြုံးပြီးခေါင်းလေးကို အသာညိတ်ပြရင်း

" အင်း..ဆယ့်လေးငါးရက်..တစ်လလောက်တော့ လိုဦးမှာပါ..ဘာများကြားလို့တုန်း "

ကောင်းလေးက ဘေးဘီကို တစ်ချက်လိုက်ကြည့်တော့ ဆရာမနှစ်ယောက်က စကားတစ်ပြောပြောနဲ့ လာနေတာတွေ့တာမို့ ခပ်လောလောနဲ့ ပုဆိုခါးပုံစကိုဖြေလျော့ပြတယ်။ ပုဆိုးပြင်ဝတ်သလို ဘာလိုလိုနဲ့ သူ့လီးတောင်တောင်ကြီးကိုခပ်ကြာကြာလေးပြထားပြီး

" ကျွန်တော်မေ့မရဘူး ဆရာမရယ်..ဆရာမလက်မထပ်ခင် တစ်ညလောက် ဒါမှမဟုတ် တစ်ချီလောက် လိုးပါရစေ..နော်..ဆရာမ နော် "

လီးက တုတ်တာတော့ တော်တော့်ကိုတုတ်ပါတယ်..တုတ်တိုကြီးပေါ့။ တုတ်ပေမယ့် ကောင်လေးက အလိုးညံ့တယ်။ အဲဒီညက လေးငါးမိနစ်တောင်မှ မလိုးနိုင်ခဲ့ပဲ တစ်ဖုံးဖုံးနဲ့ ပစ်ဆောင့်ပြီး လီးရည်တွေ အပြင်မှာထုတ်ပစ်ခဲ့လို့ အားတောင်မရခဲ့ဘူး။ အပြင်ကဆရာမတွေက အခန်းထဲကိုဝင်လာခါနီးနေပြီမို့

" လင်ယူတာ သေသွားတာမှ မဟုတ်တာကွာ..အခွင့်အရေးရတဲ့ အခါ လိုးရမှာပေါ့..မင်းက တအားနုသေးတယ်ကွ မင်းနဲ့လိုးရတာ အားမရဘူး..ဖီးလ်နဲနဲအောက်ရသလိုပဲ..သွားတော့ကွာ.နောက်မှတွေ့ကြတာပေါ့ "

ကောင်လေး လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်နဲ့ ထွက်သွားတော့ ဝင်လာတဲ့ ဆရာမတွေက အိမ်ထောင်သည်တွေ..ဖင်ရောနို့ရောအကြီးကြီးတွေ။ သူတို့ကခပ်ရဲရဲဆိုတော့..ဆရာမကိုပဲ အသဲစွဲအောင်ချစ်မိပြီ..ဘာညာနဲ့ သီချင်းဆိုပြီးရိကြတာပေါ့။ ကောင်လေးကလည်း ဆရာမတွေရဲ့ နို့အုံနို့လုံးကြီးတွေကို လိုက်ငမ်းနေတာပါပဲ။

နံဘေးကဖြတ်သွားပြီးတဲ့ အချိန်ထိတောင်မှ နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး ဖင်တွေကို လိုက်ငမ်းတာ ရတနာမြင်တော့ရယ်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ သူ့လီးမြင်မှကျော်ကို့လိုးချက်တွေကို ပိုသတိရပြီး အလိုးခံချင်နေမိတာပေါ့။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိကြသလို နီလာကလည်းအချိန်ပိုရှိလို့ အတူပြန်မလာနိုင်ဘူး။ အဖေ့တစ်ယောက်ထဲ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဆေးဘူးတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ့တယ်။

" တိတ်လို့ပါလား အဖေရဲ့..ဘယ်သွားကြလဲ..မြိုင်ရော "  

အဖေက စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ ဆေးပုလင်းတွေ ဆေးဘူးတွေကို ကပျာကယာကြီးသိမ်းနေတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်လိမ့်ကျ လိမ့်ဆင်းကုန်တာပေါ့။ ရတနာကလည်းလိုက်ကောက်ပေးနေမိတာ။ ကောက်မိတဲ့ ဆေးဘူးက လီးတောင်ဆေးကြီးဖြစ်နေရော။ရုတ်တရက်မို့အံ့ဩတကြီးနဲ့.

" ဟင်..အဖေ ဒါကြီးက လီးတောင်တဲ့ဆေးကြီး..အိုး မလိုးမီ နာရီဝက် ကြိုတင်သောက်ရန် တဲ့.. အီးဟီး "

သားအဖနှစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်လျက်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီး ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်နေကြတယ်။ ခဏလေးနေတော့ အဖေ့မျက်လုံးက ရတနာ့နို့ကြီးတွေပေါ်ရောက်သွားပြီး အရောင်ပြောင်းသွားသလိုပဲ။

အိမ်ခြံဝင်းထဲ ဝင်မိကတည်းက ရေချိုးမယ်စိတ်ကူးနဲ့ အင်္ကျီကကျယ်သီးတွေ တချို့တဝက်ဖြုတ်လာခဲ့မိတာဆိုတော့ ရတနာ့ရင်ညွန့်သားဖွေးအိအိကြီးက ပြူးပြူးကြီးမောက်တက်ပြီး ဖွင့်ပြထားသလိုဖြစ်နေတာလေ။ အဖေ့မျက်လုံးကနို့ကြီးတွေပေါ်က မခွာနိုင်တော့သလို ရတနာကလည်းပြန်ဖုံးဖို့ သတိမရနိုင်တော့ဘူး။ သတိရတော့ အဖေက ရတနာ့လက်မောင်းတွေကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းလေးဆုပ်ထားပြီးပြီ။

" သမီး..အဖေ့ကို နားလည်ပါနော်..သမီး အဖေဆေးသောက်ပြီးမြိုင့်ကို စောင့်နေတာ တစ်နာရီလောက်ရှိပြီ..သူတို့တွေ ပွဲခင်းစတိတ်ရှိုးမှ ာမိုးချုပ်မယ်လို့ အခုပဲဖုန်းနဲ့လှမ်းပြောလာတာ..အဲဒါ "

ရတနာနားလည်သွားပြီလေ။ ကျောင်းမှာ ဟိုကောင်လေးစ,သွားလို့ကျော်ကို့ကို သတိရပြီးယားခဲ့မိတဲ့ စောက်ပတ်က အခုဆို စောက်ရည်တရွှဲရွှဲနဲ့အိနေပြီ။ ကျော်ကိုကလည်းမြိုင်တို့နှင်းအိတို့နဲ့အတူ ပွဲခင်းမှာဆိုတော့.

" ဟို..ဟိုလေ..ဒီ ဒီ..လီးတောင်ဆေးတွေ သောက်ထားပြီးပြီဆိုတော့.ဟိုလေ..အခု အဖေ့လီးကြီးက  တောင်နေပြီပေါ့နော်.တအားကြီးမျ ား တောင်မတ်နေပြီလားဟင်.ဟို.သမီးကိုင်ပြီး စမ်းကြည့်မယ်နော် အဖေ..အိုးဟိုး..လီးကြီးက မာခဲနေတာပဲ  လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့..တော်တော်တုတ်တယ်နော် အဖေ..သမီးလက်ဆုပ်နဲ့အပြည့်ပဲ "

ရတနာက ဦးမင်းကိုရဲ့မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ထိလက်ထိုးသွင်းကြည့်တယ်။ လီးကြီးကမတ်မတ်ကြီးတင်းလို့ တောင်နေတာဆိုတော့ ပေါင်ကြားထဲထိ လက်ကမရောက်ခင် လီးနဲ့လက်က ထိနေပြီ။ အဲဒါနဲ့ လီးချောင်းကြီးကို ဖွဖွလေးဆုပ်လိုက်..တင်းတင်းကြီးဆုပ်လိုက်နဲ့ သူ့ဂွေးဥကိုပါ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်က နှိုက်ပွတ်တော့တာပေါ့။ မျက်လုံးချင်းဆိုင်ပြီးကြည့်နေကြတာဆိုတော့ ရတနာ့နှုတ်ခမ်းထူထူထွေးထွေးလေးက နှာဇောတွေနဲ့ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတာကို မြင်နေရပြီလေ.။

အဲဒါနဲ့ ဦးမင်းကိုရဲ့ လက်နှစ်ဖက်က ရတနာ့နို့လုံးပြူးပြူးမောက်မောက်ကြီးတွေပေါ်ကို ရောက်သွားပြီး ဆုပ်နယ်နေမိတာပေါ့။ ဘော်လီကိုမချွတ်ရသေးတော့ ရင်ပုံကခံနေတာ အရသာ သိပ်မတွေ့တာနဲ့ ဘော်လီကြားထဲ လက်ထိုးသွင်းပြီးချေတယ်။ ဒီတော့မှ နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်မ,လက်ချောင်းဖျားတွေနဲ့ လှိမ့်လှိမ့်ချေရင်းဆွဲဆွဲထုတ်တာ ရတနာ တအီးအီး နဲ့ညည်းရင်းခံနေတယ်။ တစ်ယောက်က နို့ဆော့..တစ်ယောက်က လီးဆော့ရင်းနှစ်ယောက်သား မတိုင်ပင်ပဲ မတ်တပ်ထရပ်မိကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် မိန်းမတို့ သဘာဝပဲထင်ပါရဲ့..။ ရတနာက နှာမွှန်နေပေမယ့် သတိရှိတယ်။ အိမ်ရှေ့တံခါးတွေကို သွားပိတ်ပြီး သူ့အဖေနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လို့ရင်ပတ်ပေါ်လက်တင်ထားရင်း..

" သားအဖကြီးနော် အဖေ..သားအဖချင်း လိုးလို့ဖြစ်ပါ့မလားဟင်..လိုးလို့ ရောကောင်း ဟို..ကောင်းပါ့မလား.."

ဦးမင်းကိုကတော့ ယောင်္ကျားတို့ရဲ့ သဘာဝအတိုင်း မွှန်နေပြီ။

" ဖြစ်ပါတယ် သမီးရယ်..သားအဖလဲ လိုးလို့ဖြစ်ပါတယ်.အဖေလည်းငယ်တုန်းက အမေ့ကို လိုးခဲ့ဖူးတာပဲဟာ..ဖြစ်သွားတာပါပဲ..ကောင်းလား မကောင်းဘူးလားဆိုတာတော့ သမီးရဲ့စောက်ပတ်ထဲကို အဖေ့လီးကြီးဝင်သွားမှပြောပြမယ်နော် "

" ဟွန်း မုန်းတာ..သွား "

................................................................................

မင်းကိုရဲ့ အမေက ဒေါ်ဖြူ ဖြူ မြင့် ။ မဖြူလို့ပဲ အများက အဖျားဆွတ်ခေါ်ကြ ရင်းနဲ့မဖြူ လို့ပဲ သိကြတော့တယ်။တကယ်တမ်းတော့ မဖြူ ဖြူ မြင့်ဆိုတဲ့နာမည်က လူပုံနဲ့ပိုပြီးလိုက်ဖက်တာပါ။ သူ့အရပ်အမောင်းက ငါးပေခွဲနီးပါးရှိတယ်။ မရှိဘူးဆိုင်တောင်မှ ငါးပေငါးလက်မတော့ကျော်တယ်။ အသားအရည်က နာမည်နဲ့တကယ်လိုက်တဲ့ဖြူ ဖြူ ဝင်းဝင်း တကယ့်ယမင်းရုပ်လေးလိုအိနေပုံမျိုး.ဖြူ တယ်ဆိုလို့ဖြူ ဖတ်ဖြူ ယော်ပိုးဟပ်ဖြူ လိုမထင်လိုက်နဲ့ ရွှေရောင်ဝင်းတဲ့အဖြူ မျိုး။

ပေါင်တန်ကြီးတွေဆိုတာ ကငှက်ပျောပင် ပင်ပျို ပေါက်လို သွယ်တန်းဖြောင့်စင်းပြီး ထင်းနေအောင် လှတဲ့အလှ။ တော်တော့်ကို ရှာမှရှားပေါ့။ အဲ..ညားမယ့်ညားတော့ မဲပေ့ ကြုပ်ပေ့ ပုပေ့ဆိုတဲ့လူနဲ့မှ ညားတာကတော့ ဖူးစာလို့ပဲပြောရမယ် ထင်တာပါပဲ။ ကိုသောင်းစိန် တဲ့..နောက်ပိုင်းမှာတော့ ခရိုင်မြေစာရင်းဦးစီးမှူးဆိုတဲ့ အဆင့်ထိဖြစ်သွားတဲ့ မြေတိုင်းစာရေးပါ။

ကလေးသုံးယောက်အထိ မွေးပြီးပေမယ့် မဖြူ က အပျိူ ရုပ်ပဲ.အပျိူ ကြီးပါလို့သာပြောလို့များဖြင့် ယောင်္ကျားမိန်းမ မရွေးဘယ်သူမှ မယုံမရှိအောင်အရွယ်တင်တယ်။ လူက ထွားသလို နှာကလည်းထွားတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ့လင်နဲ့ပဲသူထွားတာပါ။

လင်ဖြစ်တဲ့သူက မြေတိုင်းစာရေးမို့ တစ်လမှာ ရက်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ပိုပိုကတောရွာတွေနဲ့ လယ်ကွင်းယာကွင်းတွေမှာ ချည့်ပဲအချိန်ကုန်တာလေ။ အတူနေရတဲ့ ဆယ်ရက်ဆိုတဲ့ ကာလလေးလောက်တော့ သူ့စိတ်ထဲ ရှိသလောက်ကို ပက်ပက်စက်စက်ကြီး အလိုးခံပြီးလင်ယူရတဲ့ အရသာကို အမိအရယူမှာပေါ့။ ကိုသောင်းစိန်က အသက်ကြီးပြီးခပ်ညှက်ညှက်ဆိုတော့ ဆယ်ရက်ဆိုတာတောင်မှ အပြည့်အဝမခံစားရပါဘူး..။ ရက်ခြားရက်ခြား..အားမွေးရတဲ့ ရက်ကရှိသေးတဲ့ အပြင် ရာသီလာတဲ့ ရက်နဲ့မျ ားကြုံလိုက်ရင် ငတ်ပေတော့ပဲ။

ခေတ်တွေ စနစ်တွေပြောင်း.တစ်မြို့ကတစ်မြို့ပြောင်းနဲ့ ရာထူးလေးဘာလေးတိုးပြီး သားလေး မင်းကိုလူပျိုပေါက်ဖြစ်လာတဲ့ အချိန်ရောက်တော့ အသစ်ပြောင်းလာတဲ့ အရာရှိကတော်ကြီးတစ်ယောက်နဲ့ ငယ်ပေါင်းတစ်မျှ ခင်မိကြတယ်။

လှလည်းလှ.တောင့်လည်းတောင့်.ရိုးလည်းရိုးတဲ့ မဖြူ အဖို့ လူချစ်လူခင်မျ ားတာ မဆန်းပေမယ့် အဲဒီအရာရှိ ကတော်ကြီးက နှာဘူးစစ်စစ်ကြီး။ နှာဘူးမှ လူတကာနဲ့ လစ်တိုင်းအိမ်ခေါ်ကုန်းတဲ့ နှာဘူးကြီး ဆိုတော့မဖြူ လိုလင်သားနဲ့ ခဏခဏခွဲနေရလေ့ရှိတဲ့ အဖြူ ထည်လေးကို အပြာစာအုပ်တွေ ပေးဖတ်ရာကစ,ပြီးဆွယ်တော့တာပေါ့။

အဲဒီတုန်းကတော့ စာအုပ်ဖတ်တဲ့ခေတ်လေ။ စာအုပ်တစ်အုပ်ရဖို့ အရေးရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့ရှာရပြီး ဖတ်ရပြန်တော့လည်း လူလစ်ရာခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ဖတ်လို့ စာအုပ်ကို လူမမြင်ရာမှာသိမ်းရတာကိုက အရသာတစ်ခုပေါ့။ ဖတ်ခါစ,ကမဝံ့မရဲ ခပ်ရှက်ရှက်..မျက်နှာနီနီနဲ့ဖတ်ခဲ့ရပေမယ့် ဖတ်မိသွားတော့ ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်တွေ..ဇာတ်ဆောင်တွေရဲ့ လိုးချက် ခံချက်ရေးဖွဲ့ပုံတွေက ပီပီပြင်ပြင်သဘာဝကျကျ ချယ်မှုန်းသီဖွဲ့ထားတာတွေ ဖတ်မိလိုက်ရတဲ့ အခါများကိုယ့်ကိုကိုယ်ဇာတ်လိုက်မင်းသမီးနေရာမှာ ထားပြီးစိတ်ကူးနဲ့ခံစားမိရတဲ့အထိ စွဲလန်းသွားမိတာ အံ့ဩဖို့အကောင်းသား။

ဖတ်ပြီးရင်း ပြန်ဖတ်ရင်း..စာအုပ်တောင်ပြန်မပေးချင်လောက်တဲ့ အထိ ဖတ်ချင်နေမိတာလည်း ဖုံးဖိလို့ကိုမရတဲ့ အထိအောင် ပေါ်လွင်နေလို့လားမသိပါဘူး။ ကတော်ကြီးက နောက်တစ်အုပ်ထပ်လဲပေးပြန်ပါရော။နောက်ပိုင်းနှစ်အုပ်က သုံးအုပ်ဖတ်မိလာတော့..နှာစကားတွေပြောရဲ ထွက်ရဲ ဆွေးနွေးရဲလာပြီလေ..ကတော်ကြီးဆီသွားမလည်ရမနေနိုင်အောင် ဖြစ်လာပြီ..

" ဖြူ.. ဟို စာအုပ်ဖတ်ပြီးပြီလား ဟင် "

" မမရှာပေးတဲ့ စာအုပ်တွေပဲ ဖတ်ဖူးတာလေ မမရဲ့..ဘယ်စာအုပ်ပြောတာလဲ.."

" အော်ဟော်..ဟုတ်သားပဲ ခ်ခ်..ဒီမှာဒီမှာ..မမမေ တဲ့..ခ်ခ် ဖတ်ကြည့်..သိပ်ကောင်းတာပဲ..ဇာတ်လမ်းရော လိုးကွက်တွေရော အပီအပြင်ပဲ.."

စားပွဲအံဆွဲလေးထဲက စာအုပ်လေးကို ထုတ်ပေးနေတုန်း ကတော်ကြီးရဲ့သားက အခန်းထဲက ထွက်လာလို့မသိမသာ ကွယ်ဖွက်ထားလိုက်ရသေးတယ်။ သူ့သားက အဲဒီတုန်းကဆယ်တန်းကျောင်းသား..မင်းကိုထက် တစ်တန်းကြီးတာပေါ့။ အစ်မကြီးက သမီးမိန်းကလေးမရှိဘူးလေ။ သားတွေချည့်ပဲ သုံးယောက်မွေးထားပြီး သူတို့မိသားစု ကြင်ကြင်နာနာ ဖက်လှဲတကင်းနဲ့ ယုယုယယ နေကြတာ သိပ်ကို အားကျအတုယူဖို့ကောင်းတာပဲ။ သူ့သားရှိနေပြီမို့မဖြူ လည်းရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေ သိပ်ကြီးမပြောတော့ပဲ ပြန်လာခဲ့တာ.။စာအုပ်ကိုတောင်မှ အမြည်းလေး မဖတ်မိခဲ့ဘူး။

အိမ်ရောက်တော့မှ မင်းကိုတို့ မောင်နှစ်မစာကျက်နေကြတုန်း အိပ်ယာထဲ အသာလှဲပြီး မမမေ ဆိုတဲ့စာအုပ်လေး ဖွင့်ဖတ်လိုက်တာ..အမေနဲ့သားတွေ လိုးကြတဲ့ အဖြစ်ကိုရေးသီထားတဲ့ စာအုပ်ဖြစ်နေတယ်လေ။ ဇာတ်လမ်းဆင်ပုံက ပီပြင်အသက်ပါလွန်းတော့ ဖတ်ဖတ်ချင်းမှ ာရွံ့မိပေမယ့်..ဖတ်ရင်းဖတ်ရင်း ပီပြင်လာလွန်းတော့လဲ စာအုပ်ကိုလက်ထဲက မချ နိုင်တော့ဘူး။

ကောင်းလိုက်တဲ့ ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်..လိုးခန်းလိုးကွက်တွေ..စာအုပ်ဖတ်ရင်းနဲ့ စောက်ရည်တောက်တောက်ကျ ယိုစီးပြီးစောက်ဖုတ်အုံကြီးပူနွေးအုံကြွ ဖောင်းအိလာရတယ်။ အလိုးခံချင်လာလွန်းမိပေမဲ့.. ကိုသောင်းစိန်က ထုံးစံအတိုင်း ရွာတွေကိုချည့်သွားနေရတာဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ပြီးတိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ ညည်းနေမိရတော့တာ တစ်ညလုံးပဲပေါ့။ အဖြစ်က တူလဲတူနိုင်လွန်းပါလား စာရေးဆရာရယ်..မိဖြူ ရဲ့လင်ကလည်းမိန်းမစောက်ပတ်လိုးဖို့ကို သူ့အလုပ်လောက်မှ အရေးမထားတဲ့ သူပါရှင်..သားတွေက..သားကဟို..မင်းကို မင်းကို..ဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ပျံ့ လွင့်နေမိတာတစ်ညလုံးပါပဲ။

နောက်ရက်မနက်..သားကြီး မင်းကိုရဲ့မျက်နှာကိုတောင် မကြည့်ရဲဘူး။ ဒါပေမယ့် မျက်စေ့အောက်မှာပဲ မြင်နေချင်ပြန်တယ်။ အဲလိုဆန်းပြားတဲ့ စိတ်တွေနဲ့ဈေးကိုခေါ်သွားပြီး ဈေးကအပြန်မှာ ကတော်ကြီးအိမ်ကို ဝင်နှုတ်ဆက်တော့မှ မဆုံးနိုင်တဲ့ ဇာတ်လမ်းကို စ,မိကြတော့တာပါပဲ။ ခေါ်သံမကြား အော်သံမကြားမို့ သားလေးမင်းကိုရဲ့ လက်ကို တွဲပြီးအိမ်ထဲ ဝင်လိုက်မိတာ ထမင်းစားခန်းစားပွဲပေါ်မှာ ကတော်ကြီးနဲ့ ဆယ်တန်းကျောင်းသား ပက်ပက်စက်စက်အော်ဟစ်ပြီးလိုးနေကြတာကို တွေ့ရလို့လေ ။

" အို..အို့..လိုး..လိုး.မောင်..ဆောင့်.တအားဆောင့်..သိပ်ကောင်းတယ်ကွာ.ဟင့် အင့်..ကောင်းရဲ့လားမောင်.. အင့်.အင့်..ဟင့်..သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်မောင်..မေပြီးချင်လို့..ပြီးချင်လို့.လိုး လိုး အိုးဟိုး..လိုး.ရော့ရော့ရော့..ဖြဲကား ကော့ပေးထားတယ်မောင်..အာ့အာ့..အာ့..အူးဟူး..ပြီးပြီမောင်ရေ..ပြီးပြီ .ပြီးပြီ..ပြီးပြီ.. ဟင်  မဖြူ    အို့ "

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>