Thursday, August 12, 2021

ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ အပိုင်း ( ၁ )

ကာမ စောင်းကြိုး တီးခတ်နိုးတော့ အပိုင်း ( ၁ )

မောင်ခြိမ့်  ရေးသည်။

" ကိုအောင် … ကိုအောင် … ထဦး "

အိပ်ကောင်းနေစဉ် ဇနီးဖြစ်သူ ဇင်မာ အသံကြောင့် လန့်နိုးလာသည်။

" ဒီနေ့ … ဥပုဒ်နေလေ … ဇင်မာ ကလည်း "

" ဟုတ်ပါတယ် … ဦးစံမောင်က… သူ့ဆိုင်ကယ် နိုးမရလို့ … ကြည့်ပေးပါဦးတဲ့ … ရပ်ကွက်ကထိန် အတွက် … ဘုန်းကြီးကျောင်း … သွားရမှာမို့ … ထပါ … ကိုအောင်ရာ "

" မထချင်သေးဘူး … ခဏနေမှ လာလို့ … ပြောလိုက် … ဇင်မာ "

" ကိုအောင် ကလည်း … ခဏ ကြည့်ပေးလိုက်ပါ … ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားရမှာ … ပြောနေတာ "

" ကဲ … ခဏစောင့်လို့ ပြောလိုက် … ကိုအောင်… မျက်နှာ သစ်လိုက်ဦးမယ် "

အောင်အောင် စကားဆုံးသည်နှင့် ဇင်မာမှာ အိပ်ခန်းထဲမှ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။ လှည့်ထွက် သွားသော ဇင်မာ၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကြည့်ကာ အောင်အောင် တယောက် အိပ်ယာ ထလိုက်၏။ 

အိမ်ထောင်သက် ၁၀နှစ် ကျော်အတွင်း နေ့ည မပြတ် လိုးလာခဲ့သော မယားဖြစ်သူ နို့အုံမှာ အနည်းငယ် တွဲနေသော်လည်း ဖင်ကြီးမှာ ကျမသွားပဲ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက် နေသည်။ တွေးလက်စ အတွေးအား ဖြတ်တောက်ရင်း မျက်နှာသစ် ကာ အိမ်ရှေ့ ထွက်လာ ခဲ့လိုက်၏။

" ကိုအောင် … ဇင်မာ … ထမင်းကြော် ပြင်ထားလိုက်မယ် … ဆိုင်ကယ်ပြင်ပြီး … တခါထဲ စားနော် "

" အေးပါ "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်း အဖြတ် မယားဖြစ်သူမှ လှမ်းပြောနေ သဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ပေ ၄၀ ၊ ပေ ၅၀ အိမ်ဝန်းအတွင်း ရှေ့ ၁၀ ပေ အား ဆိုင်ကယ် ဝပ်ရှော့ဆိုင်လေး ဆောက်ထားပြီး နောက်ပိုင်းအား ဝန်းပြည့်ခြံပြည့်  ၂ ထပ်အိမ် နံကပ်တိုက်လေး ဆောက်လုပ်ထားသည်။ 

ရပ်ကွက်လူကြီး ဦစံမောင် ဆိုင်ကယ်အား ပြင်ပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာရာ ဧည့်ခန်း ထမင်းစားပွဲခုံတွင် ထိုင်နေသော မယားဖြစ်သူ အား တွေ့လိုက်ရ၏။

" ပြီးပြီလား … ကိုအောင် … ထမင်းကြော် ပူတုန်း စားလိုက် "

အောင်အောင်မှာ ရေချိုးခန်းဘက် လျှောက်လာပြီး လက်မှ ဆီချေးများအား ဆပ်ပြာဖြင့် ပြောင်စင် အောင် ပွတ်တိုက် ဆေးကြောကာ ထမင်းကြော် စားနေလိုက် သည်။

" ဇင်မာရော စားပြီးပြီလား … ဒီနေ့ ဆေးရုံ … သွားရဦးမှာလား "

" ပြီးပြီ   … ကိုအောင် … ထမင်းကြော် ပြီးပြီးချင်း … စားထားလိုက်တာ … ဒီနေ့ … ဇင်မာက … နှိုက်ဂျူတီလေ … ကိုအောင် "

ဇင်မာမှာ နပ်(စ်)မ တယောက်အဖြစ် အိမ်ထောင် ကျပြီး ကတည်းက ဤနယ်မြို့လေးနှင့် မနီးမဝေး ရွာမှ လာရောက်၍ တာဝန် ထမ်းဆောင် နေ၏။အောင်အောင့် မိဘဘက်မှ အမွေရသော ဒီရပ်ကွက်လေးထဲရှိ နံကပ်တိုက်လေး၌ ပြောင်းရွေ့ နေထိုင် ခဲ့သည်။ 

အသက်  ၃၃ နှစ်ထဲ ရောက်ရှိလာကာ အိမ်ထောင် သက်တမ်း ၁၀နှစ်အတွင်း ကလေး ၂ ယောက် မွေးပြီးသည် အထိ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ကျ မသွားပေ။ မျက်နှာသွယ်ကာ အသားရည် ဝင်းဝါပြီး ခါးအောက် ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာ ကော့ထွက်နေရင်း ယောကျာ်းတိုင်း လည်ပြန်ငေးယူ ရတုန်းပင်။ အောင်အောင်မှာ အသက် ၄၀ နား ကပ်လာ သော်လည်း မယားချောအား ချစ်လို့ လိုးလို့ မဝနိုင် ဖြစ်နေရသည်။ 

" ဇင်မာရေ … ဘာလုပ်နေတာလဲ … ထမင်းကြော် စားပြီးပြီ … ကော်ဖီ ဖျော်လေ "

အောင်အောင် တယောက် ပါးစပ်က ပြောရင်း အိမ်နောက်ဖေးဘက် လျှောက်လာ ခဲ့၏။

" ရေချိုးမလို့ … ကိုအောင်ရေ … ပြီးရင် … အိမ်အတွက် လိုအပ်တာလေးတွေ … ဝယ်ဖို့ … ဈေးသွားရဦးမယ် … ကော်ဖီထုပ်ရော နို့ဆီရော … မီးဖိုခန်းက … ကြောင်အိမ် ထဲမှာ … ရေနွေးက တည်ပြီးသား … ဖျော်သောက် လိုက်တော့နော် "

လင်ဖြစ်သူအား လှမ်းပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲမှ ထမိန် ရင်လျားလေးဖြင့် ထွက်လာကာ ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်လာ ခဲ့သည်။ ကလေး ၂ယောက်အား နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်တိုင်း ရွာမှ သူမ မိဘများထံ ပို့ထား သဖြင့် လင်မယား ၂ ယောက်ထဲ ရှိသည့်အိမ်မို့ ရေချိုးခန်း တံခါးအား စေ့ရုံစေ့ထားပြီး ထမိန်အား ခြေရင်း ပုံချလိုက်၏။ 

ဘော်လီမပါသဖြင့် နို့အုံဖွေးဖွေး ၂ ဖက် အိကျလာစဉ်  လက်၂ ဖက်နှင့် ပင့်ကိုင်ရင်း မနက်က အဖြစ်ပျက်အား ပြန်တွေး နေမိသည်။ မနက်ပိုင်း ထမင်းကြော်နေစဉ် အိမ်ရှေ့မှ ခေါ်သံကြား ဖြင့် ထွက်ကြည့်ရာ ရပ်ကွက် လူကြီး ဦးစံမောင် ဖြစ်နေ၏။

" အော် … ဦးစံမောင်ပါလား "

" အေး … ဇင်မာ … အောင်အောင် မနိုးသေးဘူးလား … ငါ ဘုန်းကြီးကျောင်း သွားရမှာမို့ဟာ … ဆိုင်ကယ်က ဘာဖြစ်မှန်း မသိဘူး … အဲဒါ … အောင်အောင့် နိုးပေးပါဦး "

ဇင်မာ အိမ်ဝန်း တံခါးအဖွင့် ဦးစံမောင်မှာ ဆိုင်ကယ်၏ ဘယ်ဘက်ဘေး ဒူးတဖက် ထောင်ထိုင်ရင်း ရှင်းပြ နေသည်။ ဇင်မာမှာ ညဝတ်အင်္ကျီ လက်တကိုင်းလေး နှင့် ဒူးဖုံးစကပ် တွဲလျက်လေး ဝတ်ထားလျက်မို့ လမ်းလျှောက် လိုက်တိုင်း နို့အုံများနှင့် ဖင်ကြီးမှာ တုန်ခါနေ၏။ ဦးစံမောင်မှာ ဇင်မာ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာ ကတည်းက အနားရောက်သည်အထိ မလွတ်တမ်း ခိုးကြည့်ရင်း တံတွေးမြိုချနေရသည်။ 

ဇင်မာ အနား ရောက်မှ ဦးစံမောင်က ဒူးတဖက် ထောင်ကာ ထိုင်ချရင်း ဆိုင်ကယ် ငုံကြည့်နေ၏။ ပုဆိုး အောက်နားစ က ဒူးခေါင်းပေါ် တင်နေကာ ဦးစံမောင် ပေါင်ကြားမှ လမွှေးအုံကြီးအောက် စိုက်ကျနေသော လီးအား ဇင်မာ အတိုင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။

" က်ြီ … က်ြိ "

" အာ … လန့်လိုက်တာ … ကိုအောင် ရယ် …

အသံမပေး … ဘာမပေးနဲ့ "

အတွေးလွန်နေစဉ် ရေချိုးခန်း တံခါးပွင့်ကာ လင်တော် မောင် ဝင်လာသဖြင့် အတွေးစ ပျက်သွားရ၏။

" ကြည့်နေတာ ကြာပြီ … ဇင်မာက နို့တွေကိုင် ပြီး … ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလည်း "

" အိုရ် … ကိုအောင် ကလည်း … ဘာမှ မတွေးပါဘူးနော် … ရေချိုးမလို့ပါ "

" ချိုးချိုး မြန်မြန် … ဈေးပြန်ရင် … ကိုအောင် တို့ … တနေကုန် … နှပ်ရအောင် "

" အင်းပါ "

ခဏအကြာ ဇင်မာ တယောက် ရေချိုးပြီးစီးကာ ဈေးသို့ ဆိုင်ကယ်ဖြင့် ထွက်သွားတော့၏။ မယားဖြစ်သူ ထွက်သွားသည်နှင့် အောင်အောင်မှာ ရေချိုးခန်းထဲမှ အဖြစ်ပျက် အား ပြန်တွေးနေမိ၏။ 

ဇင်မာမှာ ရွာမှ သူငယ်ချင်း ဝေယံနဲ့များ လိုင်းပေါ်ချက်ရင်း လိုးခဲ့ပုံများအား ပြန်တွေး နေသလားဟု တွေးနေမိ၏။ ၁ နာရီခန့် အကြာ ဇင်မာ ဈေးမှ အိမ်ပြန်ရောက်လာပြီး မီးဖိုခန်းထဲ သားငါး ဟင်းသီး ဟင်းရွတ်များ သိမ်းဆည်းကာ အိပ်ခန်း ထဲ ဝင်လာခဲ့ သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက်လှန် မှေးနေသော လင်ဖြစ်သူ ဘေးနား ဝင်လှဲလိုက်၏။

" ဇင်မာ … ကိုအောင် သိချင်တာ … တခုလောက် မေးချင်လို့ … မှန်မှန် ဖြေပေးနော် "

ဇင်မာ လှဲချလိုက်သည်နှင့် စိုးမင်းမှာ ရုတ်တရက် လှမ်းပြောလိုက်သည်။

" မေးလေ … ကိုအောင် "

" ဒီလိုကွာ … ကိုအောင် တို့ ယောင်္ကျားတွေ … စိတ်ကြွလာလို့ ဂွင်းထုရင် … မိန်းမ … တစ်ယောက်ယောက်ကို … မှန်းပြီးထု ကြတာ "

" အယ် "

" ဇင်မာတို့ မိန်းခလေးတွေရော … စိတ်ကြွလာချိန်

စောက်ပတ်ကိုပွတ်ရင် … ယောင်္ကျား တစ်ယောက် ယောက် ကို မှန်းပြီးပွတ် ကြတာလား … အဲ့ဒါသိချင်လို့ "

" အာ …  သူတို့ ကြိုက်တဲ့သူ … မှန်းမှာပေါ့ … ကိုအောင် ရဲ့ "

" အင်း … ဇင်မာရော … စိတ်ထန်နေချိန် …  ဘယ်သူ့ကိုမှန်းလဲ … ပြောပြပါလား … မရှက်နဲ့နော် 

ကိုအောင်  … စိတ်မဆိုးဘူး … တစ်ကယ်သိချင်လို့ပါ "

" အင် … ကလေး ၂ယောက် … ရပြီးမှ ဘာတွေမေးနေတာလဲ … ကိုအောင် ရယ် "

" ပြောပါ … ဇင်မာရာ … သိချင် လို့ပါကွာ "

အောင်အောင် စကားပြောရင်း ပက်လက်လှဲနေသော မယားဖြစ်သူ ဘက် ကိုယ်တစောင်း လှည့်ကာ ပေါင်ဂွ လေးထဲမှ စောက်ပတ် အုံလေးအား ထမိန်အပြင်မှ လက်ဝါးဖြင့် ဖိချေလိုက်တော့သည်။

" အ ……………… ရှီးးးးးး ……………  ကိုအောင် မေးလို့ ပြောပြမှာနော် … ပြီးရင် … စိတ်မဆိုး ရဘူး "

" စိတ်မဆိုးပါဘူး … ဇင်မာ ရယ်… ပြောပြ …  ကတိပေးတယ် "

" ဇင်မာက … ဝေယံ ကို … မှန်းတာ ကိုအောင် "

" ဟင် … ဇင်မာတို့ … ရွာက … ဝေယံ လား "

" ဇွိဇွိ … ဗျစ် … ပလွပ်ပလွပ် "

စကားပြောရင်း အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ထမိန်အောက်နား စအား ဗိုက်ပေါ် ဆွဲတင်ကာ အရည်အိုင်နေသော စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ခလယ်ထည့်ကာ အထုတ် အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်ပြန်၏။

" ပြောလေ … ဘယ်လို မှန်းဖြစ်တာလဲ "

" အ ……………… အားးးး ……………………………… ရှီးးးး …………………… ကိုအောင် ရယ် … လိုးမှာဖြင့် လိုးလေ "

" လိုးမှာပါ … ဇင်မာ ရာ … မလိုးခင် … ဇင်မာ့ … အကြောင်းလေး …  နားထောင်ချင်တာပါ "

အောင်အောင် တယောက် ရင်တွေ တစ်ဒိုင်းဒိုင်း ခုန်ကာ အသက်ရှုသံ များပင် ပြင်းထန်လာရ၏။ မယားဖြစ်သူ မှာ သူစိမ်း ယောင်္ကျားအား မှန်းပြီး အလိုးခံသည့် အကြောင်း ကို သိချင် နေတော့သည်။ လက်ကို ခပ်မြန်မြန် အထုတ် သွင်း လုပ်ရင်း ပါးစပ်ကလဲ တတွတ်တွတ် မေးနေရှာ၏။

" ခုလိုးတော့လေ … ဇင်မာ … ကိုအောင် လိုးတာ … ခံချင် နေပြီ "

" အင်းပါ …… ဘာလို့ ဝေယံ …  လိုးပေးတာ ခံချင်တာလဲ … ပြောလေ … ဇင်မာ "

" အ  …………………… အ …………… အဲဒါ ……… ကိုအောင့် ကြောင့်လေ ………… ရှီးးးးး ……… အဟင့် ဟင့် "

အောင်အောင်မှာ လက်ခလယ်အား မွှေရင်း လက်မဖြင့် ခေါင်းထောင် နေသော အစိလေးအား ဖိချေလိုက်ရာ  ဇင်မာ တယောက် ပက်လက် အနေထားမှ ဖင်ကြီး ကြွတက် လာတော့သည်။ 

" ပြောပါ ဇင်မာရယ် …… ကိုအောင် ကြားချင်လှပြီ "

" အားးးး ……………… အအ …………… ပြော …………………… ပြော ……………… ပြောပီးရင် ……………… လိုးပေးနော် "

အောင်အောင် စိတ်ကြွလာရ၏။ မယားဖြစ်သူ ၏ တိတ်တခိုး ကာမစိတ်လေးအား သိခွင့်ရတော့မည် ဖြစ်သည်။ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးအား ဆွဲစုပ်သည်နှင့် ဇင်မာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသား များကာ လက်ခလယ် အား ညှစ်နေရှာ၏။ 

" ကိုအောင် … ဖေ့ဘုတ် အကောင့်ကနေ … ဇင်မာ့ ဟန်ဆောင်ပြီး … စကားတွေ ပြောတာလေ … ၂လ လောက်နေတော့ … ဝေယံက  … ဆေးရုံ လာတွေ့ရှာတယ် "

" အော် "

" နောက်တော့ … ကိုအောင် ချက်ထားတာတွေကို … ဇင်မာ ပြောတယ် ထင်ပြီး … ဟို လေ … ဟိုဟာ "

" ဟမ် …… ပြောလေ ……… ရဲ ရဲ ပြော ပါ … ဇင်မာ ရယ် "

" ဟို  ဟို ……… ဇင်မာ့ ဟာကို …… ပြခိုင်းတော့တာ "

" အင်း …… ဆေးရုံမှာပဲလား "

" မဟုတ်ဖူး … ကိုအောင် … ဇင်မာ … ဆေးရုံက ဂျူတီ … ပြီးလို့ အိမ်ပြန်တော့ … အအေးဆိုင် တဆိုင်ကို … ဇွတ်ခေါ်သွားတာ … လမ်းဘေး … သစ်ပင်အုပ်တွေ … ရှိတဲ့ ဆိုင်လေးပါ … သစ်ပင်တွေ ကြားထဲ … ၂ယေက်တွဲ … ထိုင်လို့ ရတဲ့ …… ခုံလေးတွေနဲ့လေ "

" အင်း …… ဆက်ပြော "

" ဝေယံနဲ့ အတူထိုင်ပြီး … အအေး မှာတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်း မှာလည်း …… အတွဲလေးတွေ …… ထိုင်နေကြတာ … ဝေယံက … ဇင်မာ့ကို ဖက်ရင်း နက်ဖန် ရွာပြန်မယ့် အကြောင်း အရင်ပြောတယ် … တဆက်ထဲ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြားကို နိူက်တော့တာပဲ "

" ဟာ … တကယ် "

" အင်းလေ … ကိုအောင် ကြောင့် …… ဇင်မာလည်း ဘုမသိ ဘမသိ …… အနိူက်ခံလိုက် ရတယ် "

အောင်အောင် မနေနိုင်တော့ မယားဖြစ်သူ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ကာ အပေါ်မှ ခွကာ လီးအား အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်း ပစ်သည်။

" အာ … လိုး  လိုး …………… လိုး ဖြစ် ကြ လား ……………… ဇင်မာ "

" မ လိုး ဖြစ် ပေ မယ် …… "

ရုတ်တရက် စကားပြောရင်း ရပ်လိုက်သော ဇင်မာ ကြောင့် အောင်အောင့် စိတ်ထဲ မချင့်မရဲ ဖြစ်သွားရပြန်သည်။

" ဆက်ပြော လေ  "

" သူ့လီးကို …… စုပ် ခိုင်း တာ … ကိုအောင်ရဲ့ "

" ဟင် … အအေးဆိုင် ထိုင်ခုံ ပေါ်မှာလား … အင့် …………… ဘွတ် ………… ဗျစ် …………… ဖွပ်    ဘွတ် ဘွတ် "

အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ တယောက် သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးအား စုပ်ပေးခဲ့သည်ကို မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင်လာကာ စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်လာပြီး အပေါ်မှ မနားတမ်း ခွလိုးတော့၏။

" အားးးး ……………… အ …………………… အ ……………… အင်း …………… ဟုတ်တယ် ……… ကိုအောင်ရဲ့ ……………… ထိုင်ခုံက သစ်ပင် ကွယ်နေတော့ ……… ဘယ်သူ့မှ မမြင်ရဘူး ……  ဇင်မာလည်း … ဝေယံလီးကို  ဖုန်းထဲပဲ မြင်ဖူးတာလေ … အသားဖွေးတော့ … လီးအရည်ပြားပါ ဖွေးပြီး … ဒစ်ကြီး ကားထွက်နေတာ … ဒီကြားထဲ လီးပေါ်က … ဂေါ်လီတွေက … ဖုဖေါင်းနေတော့ … မြင်တာနဲ့ … ကြက်သီးတွေ ……… တဖြန်းဖြန်း ထလာရင်း အာခေါင်တွေ …  ခြောက်လာတယ် "

" အင်း … အဲဒါနဲ့ …… ဇင်မာက စုပ်ပေး လိုက်တာလား "

"  ကြည့်နေတုန်း … ဝေယံက … အဖုတ်နိူက်နေတဲ့ လက်နဲ့ … ဇင်မာ့  ခေါင်းကို ဆွဲနိမ့်ပြီး … လီးထိပ်နဲ့ တေ့ပေး လိုက်တာ … ဇင်မာလည်း မနေနိုင် တော့တာပါ … လီးကြီးက …… ကိုအောင့်ထက် တုတ်တယ် … 

လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး …  ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက် ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေးကို … လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးလိုက်နဲ့ … စုပ်ပေး နေမိတာ … မကြာပါဘူး … ဇင်မာ့ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ … လရည်တွေ ပန်းထုတ် နေတာပေါ့ "

" အ  ……………………… အားးးးး ………………………… ဘွတ်   ဘွတ်   ဘွတ် ………………… ကောင်းလိုက်တာ ………………… ဇင်မာရယ် ………………… ရှီးးးးး ………… ရှီးးးးးးးး …………… ထွက်   ထွက် ………… ထွက်ပြီ ဟာ "

ဇင်မာ့ စကားဆုံးသည်နှင့် အောင်အောင် တယောက် ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး ဆက်ကနဲ့ တောင့်တင်း လာကာ တဘွတ်ဘွတ် လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထွက် ကုန်သည်။

ကုတင်ပေါ် ပက်လက် အနေထားနှင့် အလိုးခံနေသော ဇင်မာလည်း အဖုတ်ထဲ နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားသည်နှင့် အောင်အောင့် လီးအား အဖုတ်အတွင်းသား များဖြင့် ညှစ်ပေးကာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာရ၏။

.........................................................................

ညပိုင်း စားသောက် ပြီးသည်နှင့် လင်မယား ၂ ယောက် အိပ်ယာဝင်စဉ် အောင်အောင်မှာ ဇင်မာ့ ဖေ့ဘုတ် အကောင့်အား ဖွင့်ကာ လျှောက်ကြည့်နေသည်။ 

မက်ဆေဂျာ တခုလုံး တချွင်ချွင်နှင့် စာများဝင်လာ သော်လည်း ဖေါက်မဖတ်ပဲ တစုံ တယောက်အား ကြိတ်မျှော်နေမိ၏။ ည ၁၀နာရီ လောက် ဝေယံ အကောင့်လေး မီးစိမ်းလာပြီး မကြာခင် မက်ဆေဂျာသို့ စကားလာပြောသဖြင့် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ အား ဖုန်းပေးပြီး ဘေးမှ ကြည့်နေတော့သည်။

" ဇင်မာ … ဝေယံ လာပြီ … ရော့  ရော့ "

ဇင်မာလည်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဖုန်းအား ကြည့်ကာ စကားပြန်ပြော နေ၏။

" မဇင်မာ … ခင်ဗျား ယောင်္ကျား အိပ်ပြီလား "

" အင်း … ဘေးနားမှာ … အိပ်နေပြီ "

" ချက်လို့ ရလား … ကျနော် … လီးတောင်နေလို့ … ဂွင်းထု ချင်တာ "

ဝေယံစာ ဖတ်ပြီးသည်နှင့် ဇင်မာ တယောက် ဘေးမှ အတူ လိုက်ဖတ်နေသော လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင့် အား မေးဆက် မေးလိုက်ပြန်သည်။ အောင်အောင် ခေါင်းညိတ် ပြသဖြင့် ဇင်မာလည်း စာပြန်ပို့လိုက်၏။

" အင်း … ထုလေ … ဝေယံ "

" မဇင်မာ …… စောက်ဖုတ်ကို ပြပေးနော် … ဗွီဒီယို ကောလ် ………… ခေါ်လိုက်မယ် "

ဝေယံစာအား ဖတ်ပြီး အောင်အောင်မှာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ဘေးမှ ခွာကာ ကုတင်အစွန်းမှ ကိုယ်တစောင်း အနေထားဖြင့် ဆက်ကြည့်နေသည်။

" ဝေယံ … နင့်ဟာကြီး …… တအား ထနေပါလား "

ဗွီဒီယိုကောလ်မှ တဆင့် ဝေယံလီးကြီး ဖုန်စခွင်ပေါ် မြင်လိုက်ရချိန် ဇင်မာတယောက် ပက်လက် အနေ ထားဖြင့် စူးစိုက် ကြည့်ကာ စကားစပြောတော့သည်။

" အင်း …… ဟိုတခါ  မြို့လာတွေ့တုန်းက … မဇင်မာ စုပ်ပေးတာ … သတိရ လိုက်တာဗျာ … မဇင်မာ စောက်ဖုတ်ကို … အနီးကပ် ရိုက်ပြပါဦး ……… ရှီးးးးးး ………………… အားးးးး "

ဝေယံကလည်း တဖက်မှ ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် ဖုန်းအား ပေါင်ဂွနား တိုးကပ်ကာ ဇင်မာမြင်အောင် လီးအား ပွတ်သပ်ပြရင်း စကားပြန်ပြော နေ၏။

" အင်း … ခဏ လေးနော် "

ဘေးမှ ကြည့်ရင်း စကားသံများ အတိုင်းသား ကြားနေရသော အောင်အောင်မှာ သူ့ကိုယ်လုံး ဖုန်းထဲ မပေါ်စေရန် သတိထား တိုးကပ်ရင်း မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ ထမိန်အား ဆွဲချွတ်ပေးလိုက် ပြန်သည်။ ညအိပ်ခါနီးမို့ ဇင်မာ့ ပေါင်ကြားတွင် အတွင်းခံမရှိပေ။ ဝေယံ မြင်သာအောင် ဖုန်းအား အောက်ရွေ့ရင်း စောက်ဖုတ်အား ရိုက်ပြလိုက်၏။

" အားးးး ………  ရှီးးးးးးးးး ……………… လှ လိုက် တာ ……………… မဇင်မာ ရယ် ………… စောက်ပတ် ဖြဲပြ ပါဦး …… ဟင်း "

ဇင်မာ တယောက် ဝေယံခိုင်းတဲ့ အတိုင်း အကုန် လုပ်ပြပေးရင်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားရသည်။

" နို့ကြီးတွေ ကလည်း … လှလိုက်တာဗျာ … နောက်တခါ တွေ့ရင် …… နို့တွေပါ  စို့မယ် ……… အားးးး ……………………… ရှီးးးးးး "

၁၀မိနစ်လောက် ဇင်မာ့အား ပုံစံ အမျိုးမျိုး ပြခိုင်းကာ ဂွင်းထု ပြီးသည်နှင့် နှုတ်ဆက်ပြီး ဝေယံ အကောင့်လေး မီးပိတ်သွားတော့၏။ ဝေယံ ပြီးသွား ပေမယ့် တန်းလန်း ကျန်နေရစ်သော ဇင်မာ တယောက် ကုတင်စွန်း၌ ထိုင်ကာ ဂွင်းထုနေသော လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်ဆီ လေးဖက်ထောက် တိုးကပ် သွားတော့သည်။ 

ဘာစကားမှ မပြောတော့ပဲ အောင်အောင်အား ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် ခိုင်းကာ အပေါ်မှ ခွလိုးတော့သည်။ ကာမစိတ် တက်နေသည်မို့ ကုတင်တိုင်များ ခါရမ်း နေအောင် ဆောင့်ချပစ်၏။ လင်တော်မောင်အား ခွလိုး နေသော်လည်း စိတ်ထဲ ဝေယံလီးကြီးအား မှန်းကာ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေသည်။ 

အချက် ၇၀ ခန့် တရစပ် ဆောင့်ကာ ဖင်ကြောများ ရှုံ့လာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းထုတ် ပစ်တော့၏။ အောင်အောင် လည်း လီးတန် တလျှောက် နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ လရည် များ ညှစ်ထုတ် လိုက်ရသည်။

" အားးးး  အားးးး …………… ကောင်းလိုက်တာ ………… ကိုအောင်ရယ် ………… အင့်   အင့် ……………… အားးးး …………………… ရှီးးးးးးး "

စောက်ရည်ပန်းထုတ်ရင်း အောင်အောင် ရင်ဘတ်အား တဘုံးဘုံး ထုကာ ဘေးနား လှဲချလိုက်သည်။ ဇင်မာ မှေးနေချိန် အောင်အောင် တယောက် လွန်ခဲ့သော ၈လခန့်မှ အဖြစ်ပျက်များအား ပြန်စဉ်းစား နေမိ၏။အိမ်ထောင် သက်တမ်း ကြာလာသည်နှင့် ကာမ စိတ်များ အေးစက် သွားရာ မယားဖြစ်သူအား ဖေ့ဘုတ် အကောင့် တခု ဖွင့်ပေးရင်း သူ့ဖုန်းထဲ ထည့်ကာ မက်ဆေဂျာအား ခိုးခိုး ကြည့်တတ်သည်။

 ၂ လ ခန့်အကြာ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ၏  ရွာမှ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ဝေယံအား တွေ့ရာ ဇင်မာ အဖြစ် ဟန်ဆောင် ဆက်ဆံလိုက်၏။ တဖြည်းဖြည်း အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံတော့ကြောင်း ဘာညာ ရင်ဖွင့်ကာ စမ်းကြည့်လိုက်သည်။

" မဇင်မာ … ယောင်္ကျားက … ပွေရှုပ်လို့လား "

" မရှုပ်ပါဘူး … သူက လူကောင်းပါ … ဒါပေမယ့် …… ဟို ဟို …… "

" အော် … ကျနော် သဘောပေါက်ပြီ …… မလုပ်နိုင် တော့တာ မလား "

" အင်း … ဘယ်လိုပြောရမလည်း … ဒီကိစ္စက ပြောရင် ရှက်စရာပါ "

" မရှက်ပါနဲ့ …… မဇင်မာရယ် … ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောပါဗျာ … ကျနော် ကူညီနိုင်တာဆို … ကူညီမှာပေါ့ "

အောင်အောင် ထင်သည့်အတိုင်း ဝေယံဘက်မှလည်း ပြန်လည် တုံ့ပြန်လာ၏။

" ဒါပဲနော် … ယောင်္ကျား ပြန်လာနေပြီ … လိုင်းပိတ်တော့မယ် "

" ဟာ … မဇင်မာ …… ခဏ … ညကြ … မဇင်မာ ယောင်္ကျား အိပ်တဲ့ချိန် …… လိုင်းတက်ခဲ့နော် "

အောင်အောင် တယောက် စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်ကာ ဖုန်းပိတ်လိုက်တော့သည်။ ၁လခန့် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ ဟန်ဆောင်ကာ စကားပြောရင်း ထိကပါး ရိကပါးဖြင့် ကာမ လမ်းကြောင်းလေး ဖွင့်လာခဲ့၏။ 

ဝေယံဘက်မှ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲလာသည်နှင့် မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့အား ရှင်းပြလိုက်တော့သည်။ ဇင်မာမှာ ဖေ့ဘုတ် ဝါသနာ မပါသဖြင့် လုံးလုံး ဖွင့်မကြည့်ဖြစ်ပေ။ လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင့် စကားများအား အံအော နေမိ၏။

" ဟာကွာ … ကိုအောင်ကလည်း … ဘာတွေ လျှောက်လုပ် နေတာလဲ "

" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး … တကယ် ဖြစ်တာမှ မဟုတ်တာ "

" ဟမ် …… တကယ် ဖြစ်လာရင် … ဘယ်လို လုပ်မလည်း … ကိုအောင်နဲ့ ဇင်မာတင် မဟုတ်ဖူး … ကလေး ၂ ယောက် ရှိသေးတယ်လေ "

" အဲလောက်ထိ တွေးပူမနေပါနဲ့ … ဇင်မာကလည်း … လိုင်းပေါ်တင်ပဲ … အာသာ ပြေရုံပေါ့ "

" ကျွတ် … ကိုအောင် ရယ် "

" လုပ်ပါ ဇင်မာ ကလည်း … စကားပြောရုံပဲလေ "

နေ့တိုင်း တဂျီဂျီ ပူဆာနေသဖြင့် ဇင်မာ တယောက် ညတိုင်း ဝေယံနှင့် စကား ပြောဖြစ်ကြရင်း တဖြည်းဖြည်း မလွတ်တလွတ် စကားလေးများ ပါလာခဲ့ရသည်။ နောက်ပိုင်း ဝေယံ၏ တောင်းဆို မှု့ကြောင့် ဇင်မာ တယောက် အဖုတ်ပုံအား ဓတ်ပုံ ရိုက်ပို့ လိုက်မိသည်။ 

လင်ဖြစ်သူကလည်း ခွင့်ပြုထားသဖြင့် ညတိုင်း ကလေး၂ယောက် အိပ်ပျော်သည်နှင့် သူမတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ဝေယံနှင့် သူဟာ ကိုယ်ကြည့် ကိုယ်ဟာ သူကြည့် ကာမအရသာ အသစ်လေး ရရှိနေ၏။ လင်တော်မောင် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် မက်ဆေဂျာမှ ပြောထားသော စကားများ အပြန်အလှန် ပို့ထားသော ပုံများ ဖွင့်ကြည့်ကာ ၂ယောက်သား ပြင်းပြင်း ထန်ထန် လိုးခဲ့ကြသည်။ 

တခါတရံ ဝေယံမှာ ဇင်မာ့အား စောက်ဖုတ်အား ပွတ်ပြခိုင်းရင်း ဂွင်းထု ပြပြန်၏။  ဇင်မာတယောက် စောက်ဖုတ်အား အနေထား အမျိုးမျိုးဖြင့် ဗွီဒီယိုကောလ် ခေါ်ကာ လင်ဖြစ်သူ အောင်အောင်ရှေ့ ဝေယံအား ပွတ်သပ် ပြပေးနေသည်။

" ဘာတွေ … စဉ်းစားနေတာလဲ "

ရုတ်တရက် ဘေးနားမှ မယားဖြစ်သူ ဇင်မာ့ စကားသံ ကြောင့် အောင်အောင် တယောက် အတွေးစများ ပြတ်တောက်သွားရ၏။

" ဘာရယ် … မဟုတ်ပါဘူး … ကလေးတွေ ကျောင်းဖွင့်တော့မှာမို့ … ဒီတခေါက် ဇင်မာ ရွာပြန်ရင် … ဝေယံနဲ့ တွေ့ကြတော့မှာ "

" အာ … ကိုအောင်ကလည်း … ဇင်မာ အဆုံးထိတော့ … မလိုက်လျောပါဘူးနော် … ဟွန့် "

ပြောမယ့်သာ ပြောရသည် လင်ဖြစ်သူ စကားကြောင့် ဝေယံ၏ ဂေါ်လီများနှင့် လီးကြီး မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် လာကာ ဇင်မာတယောက် အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ပြန်ယား လာရသည်။ လင်တော်မောင့် လီးအား စွပေးရင်း ဒုတိယ အချီ လိုးခိုင်းလိုက်၏။ အောင်အောင်လည်း မယားဖြစ်သူ စိတ်တိုင်းကျ ကြိုးစား လိုးပေးကာ ဒုတိယ အကြိမ် အထွဋ်ထိပ် ရောက်ရှိသွား တော့သည်။


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment