အခွင့်အခါ သာတဲ့အခါ (စ/ဆုံး)
StevenLaw ရေးသည်။
သီတာ တစ်ယောက် စိတ်ညစ်ညူးစွာဖြင့် အောင်မင်္ဂလာကားဝင်းထဲ Taxi ကိုလိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ELite ကားဂိတ်ကို ရောက်ခဲ့ရတယ်။ မိမိဘဝအခြေအနေကြောင့် ခရီး မထွက်ထွက်ဖြစ်ရတာကြောင့် စိတ်မောလူမောဖြစ်ကာ ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဆွဲ၍ ခရီးသည် နားနေခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး ထိုင်လို့ရမယ့်နေရာကို ရှာလိုက်တော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို တွေ့ပြီး ဝမ်းသာသွားကာ
" ဟယ် ကျော်ဇင်"
" ဟေ့ သီတာမ ဘယ်သွားမလို့လဲ"
" ဟယ် ကျော်ဇင် နင်ကောဘယ်သွားမလို့လဲ"
" အေး ငါမုံရွာသွားမလို့"
" ဟယ် ငါလဲမုံရွာကိုသွားမှာဟ"
" ဟုတ်လား နင်တစ်ယောက်တည်းလား"
" အေးလေ တစ်ယောက်တည်း၊နင်ရောတစ်ယောက်တည်းလား"
" အေးနင်နဲ့ အဖော်ရပြီ"
" အေးဟယ်၊ဒါနဲ့နင်ကကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ်ဘာလို့ မသွားတာလဲ"
" တစ်ယောက်တည်းမမောင်းချင်ဘူးလေ၊ဟိုမှာလဲ ကားတစ်စီးရှိသေးတယ်"
" အော "
" နင်ကရောဘာလို့မုံရွာသွားတာလဲ"
" ဒီလိုပါပဲဟယ်၊ငါ့မှာငွေရေးကြေးရေးကိစ္စတစ်ခုရှိလို့"
" ဟုတ်လား၊အလုပ်လုပ်ထားတာရှိလို့လား"
" အေးဟယ်ငါငွေချေးထားတာပြန်မရလို့"
" နင်ကလဲခုလိုခေတ်ကြီးငွေချေးစားရတယ်လို့
" နင့်လိုဘောစိမှမဟုတ်တာဟယ်၊ရှိတာလေးတိုးပွားအောင်ကြံရတာပဲ"
" နင် ဘယ်သူ့ဆီချေးထားလို့လဲ"
" မျိုးမင်းကို ချေးထားတာ"
" နင်က ဘာလို့မုံရွာအထိလိုက်လာတာလဲ"
" ဒီကောင်ဖုန်းခေါ်မရလို့"
သီတာကသူငယ်ချင်းကိုတွေ့ပြီး အဖော်ရပြီလို့တွေးကာ ပျော်သွားတယ်။ ကျော်ဇင်ဆိုတာက ငယ်သူငယ်ချင်းခုထိလူပျိုကြီးလုပ်နေတုန်း၊ သီတာမှာသာ အိမ်ထောင်ကျပြီး ကလေးတယောက်ရကာမှ ကွဲသွားရတယ်။ ခုလည်းကိုယ့်ဟာကိုယ်အားကိုးပြီးငွေရှာရတယ်၊အတိုးလေးရမလားလို့တွေးပြီးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုချေးငှားခါမှပဲ သူငယ်ချင်းကဖုန်းခေါ်မရတဲ့အတွက်မုံရွာအထိလိုက်လာရတော့တယ်။
အခုကျော်ဇင်နဲ့တွေ့တော့ အားနည်းနည်းရှိသွားတယ်။ လမ်းခရီးမှာကိုယ့်အသိနဲ့ပါမှ စိတ်ကအေးရတာ၊ခုလိုညဘက်ခရီးသွားရတော့ အဖော်နဲ့ဆိုစိတ်ချလက်ချအိပ်လို့ရတယ်လေ။ ကျနော် သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။မျိုးမင်းကတောထဲ ရောက်နေတာ၊ဖုန်းလိုင်းမရှိတဲ့ နေရာမှာ၊မျိုးမင်းပူဆာလွန်းလို့သူ့ကိုအလုပ်ခွဲပေးထားတာက ကျနော်၊သူလုပ်တဲ့အလုပ်ကပြီးခါနီးပေမယ့်ပိုက်ဆံကထွက်မလာသေးဘူး။
နောက်ဆုံးအရစ်ထွက်မှငွေကပြန်ပေါ်မှာဆိုတော့ သီတာ့ငွေကိုသူပြန်မပေးနိုင်သေးတာဖြစ်မယ်။ သီတာကယောက်ျားရပြီး လင်နဲ့ကွဲတော့ သူ့ဟာ သူ ကြိုးစားနေတာဖြစ်မယ်။
ကားထွက်ခါနီးတော့လူခေါ်တာနဲ့ ကျနော်နဲ့ သီတာကားပေါ်တက်ခဲ့တယ်။ ကားပေါ်ရောက်တော့ သီတာက ကျနော်နဲ့ထိုင်ရအောင် နေရာပြောင်းပြီးထိုင်တယ်။ကျနော်လဲစကားပြောဖော်ရတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။
" ကျော်ဇင်ရယ်၊ငါလဲပိုက်ဆံချေးလိုက်တာစိတ်ဒုက္ခအတော်ရောက်တယ်"
" ဘာလို့လဲဟ"
" ငါ့ပိုက်ဆံချည်းမဟုတ်ဘူးလေ၊သူများပိုက်ဆံလဲပါသေးတယ်ဟ"
" အော် ဒီလိုလား"
" ဟိုဘက်က ပြန်တောင်းနေပြီ၊မျိုးမင်းကဖုန်းဆက်မရဘူး၊ငါဒုက္ခ အတော် ရောက်နေတာ၊ဒါကြောင့်မျိုးမင်းရှိတဲ့ နေရာကို လိုက်တာ"
" ပြန်ရမှာပါ၊စိတ်မပူပါနဲ့သီတာ"
" မပူလို့ရမလား ဟိုကအရေးတကြီးတောင်းနေလို့"
" ဟိုက ဘယ်လောက်တောင်းနေလို့လဲ"
" လောလောဆယ် ငါးဆယ်ပြန်ပေးရမယ်"
" အရေးတကြီးဆိုရင် ငါဆီကယူလိုက်လေ"
" နင် တကယ်ပေးမှာလား"
" ပေးမယ်"
" အေးဟယ် ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ"
" မလိုပါဘူးဟာ အချင်းချင်းတွေပဲ"
သီတာစိတ်အေးသွားရသည်။
" သီတာငါတစ်ခုမေးမလို့အားနာနေတာနဲ့မမေးဖြစ်ဘူး"
" ဘာမေးမလို့လဲ အားနာလားဟယ်"
" နင်ဘာလို့အိမ်ထောင်ပျက်ရတာလဲ"
" ဟိုကောင် ဖောက်ပြန်လို့လေ"
" ဘာလို့ဒီ ကောင်ကဖောက်ပြန်တာလဲ"
" တဏှာရူးလို့ နေမှာပေါ့"
" ဘာလို့အဲလိုပြောနိုင်တာလဲ၊ဒီကောင်က တော်တော်တဏှာရူးလို့လား"
" တဏှာရူးလို့ပေါ့ ၊ကေတီဗီက ကောင်မကို ယူတာလေ"
" ကောင်မလေးက ကေတီဗီကလား"
" အေးဟုတ်တယ်၊ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သူတဏှာရူးလို့သာ အဲဒီကောင်မမျိုးကိုယူတာ၊ ရုပ်ကမပြင်ရင် ဘာမှမထွက်ဘူး၊ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ ပိန်တယ်၊ပညာရေးကလဲဆယ်တန်းတောင် မအောင်တာ"
" ဖောက်ပြန်တာကအကြောင်းအမျိုးမျိုးပြလို့ရတယ် သီတာ၊ဒါပေမယ့်တကယ့်အကြောင်းရင်းရှိမှာပါ"
" နင်ပြောကငါကပဲဖောက်ပြန်လို့သူဖောက်ပြန်တယ်လို့ ပြောနေတာလား"
" မဟုတ်ဘူးဟ၊ အဲဒီကောင်ကို ငါတွေ့ဖူးသားပဲ၊အေးအေးဆေးဆေးသမားပါဟ"
စကားတပြောပြောနဲ့ဆိုတော့ 115 မိုင်ကိုရောက်လာတော့ကားပေါ်ကဆင်းရတာကြောင့် စကားကြောပြတ်သွားရတော့တယ်။ညစာစားပြီးညဆယ့်တစ်နာရီထိုးနေပြီ၊ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး စထွက်တော့ သီတာငိုက်လာတယ်။ဘေးမှာကျော်ဇင်ပဲရှိတော့အားနာစရာမရှိပါဘူး။ဒီတော့စိတ်ချလက်ချအိပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။
ကျနော်ကအိပ်မပျော်နိုင်ပေ။သီတာကသူ့ဘေးကကျနော်ဖြစ်နေတော့ သိပ်ရှိန်မနေဘူး။သူအိပ်ရင်းကျနော်ပေါ်မှီထားတယ်။ညရောက်လေ သူကကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လာတယ်။ကျနော်လဲမနက်နှစ်နာရီလောက်ကျတော့နေနိုင်ဘူး။မထူးဘူးဆိုပြီးသီတာကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်ထားလိုက်ကာ အိပ်ပြီးလိုက်တယ်။
သီတာ တရေးနိုးတော့ ကျော်ဇင်ကသူ့ကိုဖက်ထားပြီးအိပ်ပျော်နေမှန်းသိပြီးလှုပ်လိုက်ရင်ကျော်ဇင်နိုးသွားမယ်ဆိုပြီးငြိမ်ကာ အိပ်နေလိုက်သေးတယ်။တခုတော့သီတာဝန်ခံချင်ပါတယ်။ကျော်ဇင့်ရင်ခွင်ထဲရောက်တော့ စိတ်ကတမျိုးတော့ခံစားရတယ်။မနက်လေးနာရီလောက်မုံရွာဝင်မှ ကျနော်နိုးလာပြီး
" သီတာ ထတော့ မုံရွာရောက်ပြီ"
" ဟုတ်လား"
" ဆောရီးဟာ နင်အပေါ်ငါမှီပြီး အိပ်ပျော်လာတာ"
" အေး သိတယ်၊နင်စိတ်အေးသွားလို့ဖြစ်မယ်"
" အေးဟယ်"
" ငါဟိုတယ်မှာBooking လုပ်ထားတယ်သီတာ၊နင်လိုက်မလား"
" အေးလေ လိုက်ရမှာပေါ့"
ထိုသို့ကျော်ဇင်ခေါ်တဲ့အခါသီတာလိုက်ဖို့ဖြစ်သွားပြီ။ကျနော်နှင့်သူကားပေါ်ကဆင်းပြီးနောက် ကျနော်သုံးဘီးဆိုင်ကယ်ငှားကာဟိုတယ်သွားလိုက်တယ်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ မနက်လေးနာရီခွဲပဲရှိသေးတာကြောင့်
" သီတာ ငါနဲ့အိပ်ရဲတယ် မဟုတ်လား"
" ဘာလို့မအိပ်ရဲမှာလဲ"
" အဲဒါဆို ဟိုဘက်ကအိပ် ငါဒီဘက်က အိပ်မယ်"
" အေးပါဟယ်"
သီတာရယ်ချင်သွားတယ်။သီတာကယောက်ျားရဖူးပြီး သူကမှမိန်းမ မရသေးတဲ့လူ။ကျနော်ကုတင်ညာဘက်ခြမ်းမှာဝင်အိပ်လိုက်ပြီး သီတာကဘယ်အခြမ်းမှာအိပ်တယ်။ သီတာစိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်တာမှ တကယ်ကိုဖြစ်တယ်။ အခုပဲကျော်ဇင်နဲ့တစ်အိပ်ရာတည်းမှာ အတူအိပ်နေရတယ်။ကျော်ဇင်ကအိပ်တာတော်တော်မြန်ပါတယ်။သတိထားပြီးအိပ်နေတာဖြစ်မယ်။တချက်မှမလှုပ်ဘူး။ကျော်ဇင်ခနပဲဆိုပေမယ့် မနက်ခုနှစ်နာရီမှနိုးလာတယ်။သီတာကရေချိုးထားပြီးလို့မျက်နှာကိုမိတ်ကပ်ပြင်နေတယ်။
" နိုးပြီလားကျော်ဇင်"
" အေးနိုးပြီ၊နင်ကရေတောင်ချိုးပြီးပြီပဲ"
" အေးလေ နင်ကအိပ်တာသိုးနေတာပဲ"
" နင်ကတညလုံးငါ့ဆီမှီအိပ်တာဘယ်လိုအိပ်လို့ရမလဲ၊မနက်နှစ်နာရီကျော်မှမှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတာ"
" ကိုယ်တော်ရေချိုးလိုက်တော့ မနက်စာသွားစားမယ်"
" အေးပ ါချိုးလိုက်မယ်"
ကျနော်လဲရေချိုးလိုက်ပြီးသဘက်ပတ်ထွက်ခဲ့တယ်။ပြီးတော့ အဝတ်အစားဝတ်ပြီးခေါင်းဖြီးလိုက်တယ်။
" ပြီးပြီလား"
" အေး"
အခန်းအပြင်ထွက်ပြီးဟိုတယ်က စားသောက်ခန်းမဆီကိုသွားကာ မနက်စာစားလိုက်တယ်။စားသောက်နေရင်းကားကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။စားသောက်ပြီးကားရောက်လာတော့ ကားသော့ယူကာ အိပ်ခန်းထဲပြန်သွားလိုက်တယ်။ဒီနေ့ကမြို့ထဲမှာစာတင်ပြီးလူကြီးအချို့နဲ့ဆုံစရာရှိတယ်။
" သီတာအပြင်သွားမယ်"
" အေးသွားလေ၊ဒါနဲ့ ငါမျိုးမင်းဆီကိုဘယ်လိုသွားရမလဲ"
" ဒီနေ့တော့မျိုးမင်းဆီမသွားနဲ့ဦး၊မနက်ဖြန်မှလိုက်ပို့မယ်၊ငါဒီကလုပ်စရာလေးတွေလုပ်လိုက်ဦးမယ်"
" အေးပါဟယ်"
" ငါမနက်ပိုင်းအားတယ်၊နင်ဘုရားသွားမလားလိုက်ပို့ပေးမယ်"
" အေးသွားလေ"
ကျောက္ကာရွာဖက်ကိုကားမောင်းပြီးဘုရားကိုလိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။
" သီတာငွေကခုပေးရမလား"
" ခုပေးရင်ငါငွေလွှဲလို့ရတယ်လေ"
" အေး အဲဒါဆိုရင် ဘဏ်ခနသွားပြီးငါငွေထုတ်မယ်၊တလက်စတည်းနင်လွဲစရာရှိတာလွှဲလိုက်ပေါ့"
" ကောင်းတယ်ဟာ၊ကြွေးပူနေတော့ စိတ်ကမအေးဘူးဖြစ်နေတာ"
" အေးပါဘာမှပူမနေနဲ့"
ဘဏ်ကိုသွားပြီးငွေထုတ်ကာသူက ငွေလွှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ရုံးကိစ္စသွားကြပြီး နေ့လည်ထမင်းစားကာလူကြီးအချို့နှင့်တွေ့ပြီး စကားပြောရသေးတယ်။ ညနေအပြင်မှာထမင်းစားပြီးကိုးနာရီလောက်မှ ဟိုတယ်ပြန်ခဲ့တယ်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ အဝတ်အစား လဲကာ အိပ်ရာပေါ်ခနလှဲပြီး သီတာက အဝတ်ပါးပါးလေးဝတ်ထားတာမြင်လိုက်ရပြီးကျနော့်စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်သွားရပြီး ငပဲက တောင်လာတယ်။စကားလမ်းကြောင်းလွှဲပြီးတော့ကားပေါ်မှာပြောခဲ့တဲ့စကားတွေကိုဆက်ပြောလိုက်တယ်။
" မနေ့က ကားပေါ်မှာစကားဆက်ပြတ်သွားလို့"
" ဘာလဲနင်ကဟိုကောင်နဲ့ကိစ္စလား"
" အေးလေ"
" ဘာသိချင်သေးလို့လဲ"
" နင်ပြောတာဟာ ဒီကောင်တဏှာရူးလို့သာနင့်လောက်မှအဆင့်မရှိတာကိုယူတယ်လို့ပြောချင်တာမလား"
" အေးလေ"
" နင်ကချောပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ဘာလို့နင့်လိုမိန်းမကိုပစ်ပြီးမှဟိုကောင်မလေးကို ယူရတာလဲ"
" ငါလဲမပြောတတ်ဘူး"
" နင်က သူ့ကိုဝအောင်မကျွေးလို့လား"
" ဟေ့ ငါက ဘာဝအောင်ကျွေးရမှာလဲ"
" ဒီလိုဟာ၊ငါယူဆချက်တစ်ခုပြောပြမယ်၊ သမီးရည်းစားဘဝမှာတောင် Sex ကနှစ်ဆယ့်ငါးရာခိုင်နှုန်းလောက်တော့ပါတယ်။အိမ်ထောင်ပြုရင်တော့ ငါးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းလောက်နဲ့ ကျန်တာက နားလည်မှု့တွေလို့ ထင်တာ"
" အင်း"
" အဲဒီတော့ဟာ ဒီကောင်ကတဏှာရူးဆိုရင် သူလိုချင်တိုင်းမပေးဖြစ်တာလား"
" အဲဒါလဲပါမှာပေါ့ဟယ်၊ငါကဆိုင်ဖွင့်တာဆိုတော့ ညအထိအလုပ်လုပ်ရတယ်။ပင်ပန်းတဲ့အခါကျတော့လဲ သူ့အလိုအတိုင်းလဲ မဖြစ်တာလဲပါမှာပေါ့"
" အင်း သူကကားမောင်းတာမဟုတ်လား"
" ဟုတ်တယ်သူ့အဖေအိမ်က ကားကိုမောင်းတာ"
" သူကဘယ်အချိန်ကားထွက်ရတာလဲ"
" မနက်အစောကြီးသွားရတာ၊စျေးကြိုကားတွေလေ၊နေ့လည်ကျတော့အော်ဒါလိုက်တယ်"
" အော၊နင်နေ့လည်စျေးရောင်းတော့ ထမင်းတွေဘာတွေချက်ဖြစ်ရဲ့လား"
" မနက်တော့ထမင်းတော့အစောကြီးချက်ဖြစ်ပေမယ့်ညနေကျတော့သူချက်ရတယ်"
" ခူးခပ်ကျွေးဖြစ်လား"
" မကျွေးဖြစ်ဘူး"
" နင်တို့နှစ်ယောက်အကြင်နာလျော့လို့ဖြစ်တာဟ"
" ဘာဆိုင်လို့လဲ"
" မဆိုင်ဘဲနေမလားနင်ကသူ့အပေါ်မှာဂရုမစိုက်ဘူးလေ"
" အင်းဟုတ်တယ်"
" Sexကိစ္စကရော အဆင်ပြေလား"
" ဟာ နင်ကလဲဘာတွေလျောက်မေးနေတာလဲ"
" သိချင်လို့ပေါ့ဟာ"
" လူပျိုကြီးကဒါတွေမေးရအောင်"
" ငါအလှည့်ကျရင်အဆင်ပြေအောင်လို့လေ"
" Sex ကိစ္စကလင်မယားချင်းပဲ လုပ်တော့ဖြစ်ပေမယ့် သူတောင်းတိုင်းငါမပေးခဲ့ဘူး"
" ဘာလို့လဲသီတာ"
" ညကျရင်ငါပင်ပန်းနေပြီ၊စိတ်မပါတော့ဘူး"
" သူကစိတ်ပါအောင်မနှူးနှပ်ပေးဘူးလား"
" အိမ်ထောင်ကျစကတော့လုပ်တယ်/နောက်တော့မလုပ်ဖြစ်ပါဘူး"
" နင်တို့အိမ်ထောင်ရေးခြောက်သွေ့သွားတာအဲဒါပဲ"
" ဟင် ဘာဆိုင်လို့လဲ"
" လင်ရယ်မယားရယ်ဖြစ်လာမှတော့ Sexကိစ္စက ပိုအရေးကြီးပြီ၊ပိုပြီးတော့နုရွနေရမှာ"
" ဟင်ဘာလဲဟ"
" နင်မသိဘူးလားမိန်းမဆိုတာ အိပ်ရာပေါ်ရောက်ရင်လင်သားအပေါ်မှာပြည့်တန်ဆာကဲ့သို့ ကျင့်သုံးနိုင်ရမယ်ဆိုတာ"
" မလုပ်နိုင်ပါဘူး၊ငါကပြည့်တန်ဆာမှ မဟုတ်တာ"
" ငါပြောတာကိုနင်နားလည်မှု့လွဲတာငါပြောချင်တာကနင့်ယောက်ျားနဲ့နင်ဆက်ဆံတဲ့အခါပြောတာ"
" ဟဲ့ပုံမှန်ပဲဆက်ဆံတာပေါ့"
" လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲလား"
" အဲဒါ ဘာပြောတာလဲ"
" ပက်လက်လှန်လုံချည်မပြီးဒူးထောက်လုပ်တာကိုပြောတာ"
" အဲလိုပဲလေ"
" Doggy မလုပ်ဘူးလား"
" ဘာလဲဟ ဒေါ့ဂီ"
" ကုန်းပြီးလုပ်တာ"
" အာ အောင့်လို့မခံနိုင်ဘူး"
" အစကတည်းကနှူးနှပ်ထားရင်မနာပါဘူးဟာ"
" နင်ကဆရာကြီးလား"
" ဟားးးး"
ဒီလိုစကားတွေပြောနေတော့ သီတာ့စိတ်ထဲတမျိုးဖြစ်နေမိတယ်။ မလုပ်ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ အတွက် လိင်စိတ်တွေကြွလာသလိုခံစားရပြီးအဖုတ်က စိုလာသလိုခံစားရပြီးရှက်သွားတာကြောင့်မျက်နှာရဲကနဲဖြစ်သွားရတယ်။
" နင်က ဘာလို့ဒါတွေမေးနေတာလဲ"
" ငါသိချင်တာတွေရှိလို့ပေါ့"
" နင်အိမ်ထောင်မပြုသေးဘူးလား"
" သီတာ အိမ်ထောင်ပြုတာကလွယ်ပေမယ့် အိမ်ထောင်တည်မြဲဖို့ မလွယ်ဘူးဟ"
" ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်"
" နင်သိတဲ့အတိုင်းအိမ်ထောင်ပြုတာအသွင်တူဖို့ လိုတယ်"
" အင်း"
" Sex ဆိုရင်လည်းမျှတနေဖို့လိုတယ်မိန်းမဖြစ်သူကအရှက်သည်းနေရင်လဲအဆင်မပြေဘူး"
" နင်ပြောတာ ငါကအရှက်သည်းလို့ဖြစ်တာပေါ့"
" အဲဒီတစ်ခုကြောင့်ချည်းမဟုတ်ဘူး။သူ့ကို ဂရုမစိုက်တာတွေကြောင့်သူ့ကို ဂရုစိုက်တဲ့သူကိုယူသွားတာ"
" ငါကဒီထက်ပိုပြီးသူ့ကိုဘာဂရုစိုက်နေရမှာလဲ"
" နင်စဉ်းစားကြည့်လေ ၊နင်ကငွေရှာနိုင်တယ် ဆိုပြီးသူ့ကိုမှဂရုမစိုက်တာ"
" အဲလိုမဟုတ်ဘူးဟ၊ငါရှာတာငါ့မိသားစုအတွက်လေ"
" ငါသိပါတယ်၊ဒါပေမယ့်ငွေကချည်းအရာရာကိုဆုံးဖြတ်နိုင်တာမှမဟုတ်တာ"
" အင်းငါသိပါတယ်ဟာ၊ငါလည်းငါ့ခြေထောက်ပေါ်ရပ်တည်နိုင်တယ်ဆိုပြီးမာနထားခဲ့လို့ပါ"
" ဟုတ်တယ်လေ၊လင်မယားဖြစ်ပြီး Sexကိစ္စကိုတောင်အရှက်သည်းနေတာကို"
" ဟဲ့သူလုပ်ချင်ရင်လုပ်လို့ရတာပဲ"
" ငါတစ်ခုမေးမယ်၊နင်သူ့ဟာကိုနမ်းဖူးလား"
" မနမ်းချင်ပါဘူး"
" အဲဒါပြောတာ"
" နင်ကလဲအဲဒါတွေပြောမနေနဲ့တော့ ငါ နင်မရှက်ပေမယ့် ငါရှက်လာပြီ"
သီတာ အဲလောက်မတုန်းပါဘူး ။ နမ်းတယ်ဆိုတာစုပ်တာပဲလို့ သိထားပါတယ်။
" နင့်ကိုမေးဦးမယ် ကျော်ဇင်၊ နင်ကရောမိန်းမမယူပဲ မိန်းမကျမ်းကြေနေပါလား၊ မိန်းကလေးတော်တော်များများနဲ့တွေ့ထားတာလား၊နင်မရိုးဘူးနှော်"
" လူတိုင်းက Sex နဲ့မကင်းပါဘူး သီတာ၊ငါလဲလူသားပဲဘယ်လွတ်မလဲ"
" နင်အပြင်မှာမဟုတ်တာတွေနဲ့များလုပ်နေသလား ရောဂါရနေပါ့မယ်"
" အဲလိုကျတော့ လဲငါမလုပ်ရဲဘူးသီတာ"
" နင်ပေါက်ကရမလုပ်နဲ့မိန်းမလည်တွေနဲ့တွေ့ပြီး ကျော်မကောင်းကြားမကောင်းတွေဖြစ်ပါ့မယ်"
" ငါဆင်ခြင်ပါတယ်၊တခါတလေလဲစိတ်ရှိတိုင်းလုပ်မရဘူးလေ"
" မိန်းမယူပေါ့ဟဲ့"
" ပြောပြီးပြီပဲသီတာရာ"
" အင်း"
" သီတာအိပ်ကြမလား"
" အိပ်လေ "
Sex အကြောင်းတွေပြောပြီးကုတင်တဖက်တချက်မှာလဲလျောင်းလိုက်ကြတဲ့သီတာစိတ်ထဲတမျိုးကိုဖြစ်နေတယ်။
" ကျော်ဇင် ငါလေနင်နဲ့ဒီလိုအိပ်လို့ငါ့ကို အထင်မသေးနဲ့နှော်"
" မသေးပါဘူး သီတာရယ်"
ကျနော်က သီတာဘေးနားကပ်ပြီး သီတာကိုဖက်ထားလိုက်တယ်။သီတာငြိမ်နေမိတယ်။သီတာကို ကျနော့်ဆွဲလှည့်ပြီးနဖူးကိုနမ်းလိုက်တော့
" နင်ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ကျော်ဇင်"
" ငါ့စိတ်တွေတော်တော်လေးဖြစ်နေတယ်"
" ဖြစ်ရလေ ကျော်ဇင်ရယ်"
သီတာ့ ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကိုရှူရှိုက်လိုက်ပြီးခေါင်းကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။ သီတာ့စိတ်တွေပြိုလဲသွားသလိုပါပဲ။ ကျော်ဇင်စိတ်တွေဖြစ်နေသလို သီတာ့စိတ်တွေလဲဖြစ်နေတယ်။ ကျော်ဇင်ရဲ့တောင်နေတဲ့လီးကသီတာဗိုက်ကို လာထောက်နေတယ်။ သီတာမှာတော့လီးနဲ့အထောက်ခံရတော့ စိတ်တွေတမျိုးဖြစ်ပြီးထိန်းချုပ်ထားရတဲ့ စိတ်တွေပွင့်လာကာ ကာမစိတ်က လူးလွန့်လို့လှုပ်ရှားလာရတယ်။
အဖုတ်ထဲစိုစိစိဖြစ်ကာ ကျော်ဇင့်ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီးကျော်ဇင့်ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကျော်ဇင်က အငြိမ်မနေပါဘူး။သီတာတင်ပါးကြီးကိုကိုင်ပြီးဖျစ်ညှစ်ပေးပြန်တယ်။ နောက်တော့လုံချည်ကိုဆွဲချွတ်တော့ သီတာကြွပေးလိုက်တယ်၊ ကျော်ဇင်ကလုံချည်ကိုခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီးချွတ်ချပေးတယ်။
သီတာ့အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းသွားပြီး ကျော်ဇင့်ပုဆိုးလဲကျွတ်ကျသွားရတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျော်ဇင့်လီးကိုသီတာမမြင်ရသေးပါ။ ပူနွေးနေတဲ့ကျော်ဇင့်လီးရဲ့အထိအတွေ့ကိုသာ သီတာထိတွေ့ခံစားမိတယ်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းစုပ်တဲ့အခါသီတာမှာစိတ်ကြည်နူးမိပြီးပြန်လည်နမ်းလိုက်တယ်။
ပါးစပ်ထဲကျော်ဇင့်လျှာကြီးဝင်မွှေတော့ပြန်ပြီးစုပ်ယူလိုက်တယ်။တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နမ်းပြီးတော့ကျော်ဇင်က သူ့ရဲ့ထထိုင်ကာသူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်ချလိုက်ပြီးသီတာ့အင်္ကျီကိုချွတ်မယ်ကြံတော့ သီတာကထထိုင်ကာ ချွတ်ပေးလိုက်ပြီးကျော်ဇင့်ပေါင်ကြားကိုကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ကျော်ဇင့်လီးကချက်အထိရောက်ကာ ကပ်နေတယ်။အိမ်ထောင်ကျဖူးတဲ့သီတာမှာကျော်ဇင့်လီးကို ကြည့်ပြီးအံ့ဩမိတယ်။
မိမိလင်ဖြစ်ခဲ့သူရဲ့လီးဟာကျော်ဇင်လီးတဝက်သာသာလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မယ်။ထိပ်ဖူးကြီးကနီရဲပြီးအကြောတွေတပျိုင်းပျိုင်းထနေတာကြောင့်အလွန်ကြီးမားနေသလိုဖြစ်နေတယ်။အင်္ကျီချွတ်လိုက်တော့မှ ကျော်ဇင်ကသီတာ့နို့ကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့တော့တယ်။
" ပြွတ်! ပြွတ်!"
" အာ့ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကျော်ဇင် ရယ် ငါထွက်မပြေးပါဘူး"
ကျင်ကနဲကျင်ကနဲဖြစ်သွားတဲ့နို့စို့ခံရတဲ့အရသာက အကြောထဲ စိမ့်ဆင်းသွားရပြီးအဖုတ်ကတော့ စိုရွှဲလို့နေပါပြီ။မခံစားရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အတွက်စိတ်က ပိုပြီးထကြွလို့လာတယ်ကျော်ဇင်ကနို့စို့ရင်းအဖုတ်ကြားလက်နဲ့မွှေပါတယ်။
" အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းးး"
ဘာကြောင့်မှန်းမသိပါ၊ကျော်ဇင့်နဲ့မှစိတ်တွေထကြွပြီးညည်းမိသည်။ရနို့စို့နေရာမှဗိုက်သားပြင်ချပ်ချပ်လေးအားလျှာဖြင့်လျှောတိုက်ပြီးယက်လိုက်ရာ
" အာ့! ယားတယ် ဟ"
" ဘယ်ကယားလဲ"
" အာ နင်နှော်"
ချက်ပတ်လည်ကိုဝိုက်ပြီးတချက်ယက်လိုက်တယ်။
" အိုး ကျွတ်ကျွတ်"
သီတာမှာ ယားပြီးခါးမှာ ကော့တက်လာသည်။ထို့ကြောင့်ပင် အဖုတ်က ပိုပြီးဖောင်းကားလာသလို မြင်ရတော့သည်။သီတာတစ်ယောက်မှာကာမစိတ်မိမိခန္ဓာကိုယ်ကကာမကိုတောင့်တနေမှန်းကိုယ်တိုင်မသိပေ။စိတ်ထဲမှာတော့ပျော်နေမိသည်။ရှေ့ဆက်ဖြစ်လာမည့်အရာအားဆက်မတွေးတော့ပေ။တလှိုက်လှိုက်နဲ့ရင်ဖိုသလိုဖြစ်လာပြီး ပိပိအတွင်းသားတွေယားယံလို့လာခဲ့ပြီ။စိုထိုင်းဆများရုံမကစိုရွှဲ၍ပင်လာသည်။ကျော်ဇင် ပိပိကိုလက်နှင့်ပွတ်ရာ
" အာ့ ...."
ကြက်သီးနွေးဖုတို့ထသွားရပြန်သည်။တဖြေးဖြေးနှင့်ကျော်ဇင်ရဲ့ခေါင်းကသီတာ့ ပေါင်ကြားထဲဝင်လာကာပေါင်ကိုမတင်ပြီးပိပိကိုလျှာနှင့်အပြားလိုက်ယက်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။
" ပလပ် ပလပ်"
" အာ့! အိုးး ကျော်ဇင်ရယ် အားးရှီးး"
ကြက်သီးမွေးညင်းထသွားပြီး ခြေဖဝါးတွေတောင်တောင့်သွားပါတယ်။ မကြုံရတာကြာပြီမို့ ခံစားရတဲ့အထိအတွေ့က နူးညံ့ပေမယ့် လူကတုန်တက်သွားရတယ်။ မျက်လုံးလေးမှေးစင်းရင်း မိမိနို့ကို ပင်ပွတ်မိနေတော့တယ်။ သီတာမှာကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ရင်ထဲကလီစာတွေ ပြုတ်ကျသွားသလို တလှိုက်လှိုက်ခံစားလိုက်ရပြီ။ ပိပိထဲကဆစ်ကနဲဖြစ်သွားတာသိလိုက်ရတယ်။ပိပိထဲစိုရွှဲလာသလိုခံစားလိုက်ရပြီး
" သွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီ"
ဟု စိတ်ထဲတွေးမိပြီးရှက်သွားမိပြန်တယ်။တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ယက်ပေးနေတာကြောင့် ကျင်တက်လာတဲ့ ခံစားမှု့နှင့်အတူပိပိထဲကပါယားယံလာခဲ့တယ်။ထို့အတူ ညည်းသံလဲထွက်ခဲ့ရပြန်တယ်။
" အာ့ အင်းအင်း ဟင်းဟင်း ကျော်ဇင် ငါမနေတတ်ဘူးဟာ၊နင်လုပ်ရင်လဲလုပ်ပါတော့"
ကျော်ဇင်လည်းယက်နေရင်းကနေသီတာပေါင်တွေကို လက်နှင့်ပွတ်ပေးပြီးတင်သားများကိုလဲ ဖွဖွလေးဆုပ်ကိုင်ညှစ်ပေးလိုက်တဲ့အခါမှာသီတာမှာအသံတွေပိုထွက်လာခဲ့တယ်။
" အိုး ကျော်ဇင်ရယ်နင်လုပ်တတ်လိုက်တာဟာ"
အပျိုမဟုတ်သောသီတာတစ်ယောက်မှာ ကျော်ဇင်ရဲ့နှူးနှပ်ဆွပေးမှု့မှာ ကာမစိတ်တို့ထကြွလာခဲ့ပြီ။ကျနော်လဲစိတ်ထန်နေပြီဖြစ်တဲ့အတွက်လူးလဲထကာ သီတာ့ပေါင်ကိုကားပြီးဒူးထောက်၍ပိပိအဝကိုလီးဒစ်လေးမြုပ်ရုံအပေါ်အောက်စုံဆန်လုပ်လိုက်တော့တယ်။
" အား ရှီးးရှီး အားး"
သီတာမှာလီးကြောင့်ကာမစေ့ကို ထိတွေ့လာတဲ့ကျော်ဇင်ရဲ့လီးထိပ်ဖူးကြောင့်စိတ်တို့ပိုထကြွလာပြီးမိမိနို့တွေကိုအလိုအလျောက်ပွတ်ကိုင်မိရပြန်တယ်။သီတာတစ်ယောက်ကာမစိတ်တွေပြင်းထန်နေမှန်းသိတာကြောင့် ပိပိဝထဲကိုလီးအားဖိသွင်းလိုက်တယ်။
" ဗျစ် ဗျစ် ဗျိ ဗျစ်""
" အားး!အိုး ဖြေးဖြေးဟာနင့်ဟာကကြီးတယ်"
" အေးပါဟာ"
လီးကို လုံးဝဆွဲမထုတ်ပဲ စိမ်ထားလိုက်ကာသီတာရဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာအားစုပ်ယူလိုက်တော့ သီတာအငမ်းမရပင်ပြန်စုပ်နမ်းတယ်။သီတာရဲ့လက်အောက်ကျောအောက်နေလက်နှစ်ချောင်းလုံးအားထည့်ပြီးပုခုံးကို လှမ်းဆွဲထားလိုက်ရာကြည်ပြာလဲကျော်ဇင်ရဲ့ကျောပြင်ကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းလိုက်တဲ့အခါပိပိအတွင်းကလှုပ်ရှားလာပြီးညှစ်နေသလိုခံစားရလာတဲ့အခါ
" သီတာ ငါဆက်လုပ်မယ်နှော်"
" လုပ်လေအရမ်းမကြမ်းနဲ့ဦး"
" အေးပါဟာ"
လီးကိုဆွဲရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို ဖြေးညှင်းစွာလုပ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ သီတာမှာပိပိထဲကို ဝင်လာတဲ့ လီးရဲ့ပူနွေးနွေးအရသာနှင့်အတူပိပိနှုတ်ခမ်းသားကိုပွတ်ဆွဲသွားတဲ့ထူးခြားတဲ့ခံစားမှု့ကိုရလိုက်တယ်။ဒစ်ကားကြီးကပိပိအတွင်းသားတွေကိုတိုးဝင်သွားလိုက်၊ပွတ်ဆွဲပြီးပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့အရသာကိုစတွေ့လာပြီးကျော်ဇင်ကျောပြင်ကိုလက်သည်းနဲ့ကုတ်မိတော့တယ်။
" နာသေးလားသီတာ"
" ဟင့်အင်း ငါကောင်းနေပြီ"
" ခံနိုင်ပြီ လားသီတာ"
" အာ မသိဘူးဟာမမေးနဲ့ကွာရှက်တယ်"
" နင်ခံနိုင်ပြီဆိုငါနည်းနည်းမြန်ချင်လို့"
" လုပ်လေနာရင်ပြောမယ်"
" အင်း"
ကျနော်လည်းသီတာ့ပုခုံးကိုဆွဲပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကိုနည်းနည်းမြန်လိုက်တော့တယ်။
" ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
ဖက်ထားရင်းလုပ်တာမို့အရမ်းကြမ်း၍ မရပေ။ တဖြေးဖြေးချင်းသာ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည်။ အပျိုမဟုတ်တော့ပေမယ့်စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကိုအပြည့်အဝရရှိပြီးသီတာ၏လက်သည်းအချို့ကကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ထောက်နေတဲ့အခါစိတ်တို့ပိုကြွလာပြီးခါးကိုမတ်၍အရှိန်တင်ပြီးတဖွတ်ဖွတ်တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးလိုက်တယ်
" ဘွတ်ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
" အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း".
အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့်သီတာမှာမခံစားဖူးသေးသောကာမအရသာတမျိုးကိုခံစားရပြီးညည်းမိတယ်။တချက်တချက်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်အရသာအရမ်းရှိပြီးသီတာမှာတုန်တက်လာခဲ့တယ်။
" ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း"
" အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး"
ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်ရောက်လာပြီး ညည်းသံပိုထွက်ခဲ့ပြီးပိပိအတွင်းနံရံတွေကနေ အလိုအလျောက်တုန့်ပြန်ကာကျော်ဇင်လီးကို အရမ်းညှစ်သလိုလဲခံစားရလာတယ်။ ကျော်ဇင်မှာသီတာပြီးတော့ မယ်မှန်းသိနေပြီထို့အတွက်ပင်မနားတမ်းဆောင့်ပြီးပြိုင်တူပြီးနိုင်ရန်စိတ်နှစ်ပြီးမြန်မြန်ပင်လိုးလိုက်ရာ သီတာရဲ့အော်ညည်းသံနှင့်အတူကျော်ဇင်ရဲ့တဏှာသံပိုထွက်လာတယ်။
" ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း"
" အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး"
" အားငါပြီးတော့မယ်ကျော်ဇင်ဆောင့်ဆောင့်"
" အေးဆောင့်ပြီ"
ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း
" အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အိုး.အာ့ ရှီးးရှီးးးအားး"
သီတာတစ်ယောက်အသည်းအသန်အော်လာပြီးနောက်ငြိမ်ကျသွားရပါတော့တယ်။ကျော်ဇင်လဲပြီးခါနီးတော့
" သီတာ ငါအထဲမှာပြီးလို့ရလား"
" ရတယ်လုပ်လုပ် ငါသန္ဖေတားပစ္စည်း မထုတ်ရသေးဘူး"
သီတာက ပြောသောကြောင့်အကြိမ်ငါးဆယ်ကျော်ခန့်ဆက်တိုက်တွန်းလိုးလိုးလိုက်ရာ သုတ်များတဖြောဖြောထွက်သွားရတော့တယ်။သုတ်များမထွက်တော့သည်အထိစိမ်ထားပြီးနောက်ပျော့ခွေစပြုလာလီးကိုဆွဲထုတ်ပြီးသီတာ့အနားကပ်ကာဖက်နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်
" သီတာ ငါလုပ်တာကောင်းရဲ့လား"
" ဟာ ကျော်ဇင်၊နင်တကယ်လုပ်တတ်လိုက်တာဟယ်"
စောင်ကိုဆွဲခြုံရင်းသီတာပြောလိုက်တယ်။ကျော်ဇင်လဲစောင်အောက်ကိုဝင်ကာသီတာကို ဖက်ထားလိုက်ပြီး
" တကယ်ကောင်းတယ်၊နင့်ဟာကကြီးပြီးတော့ အကြာကြီးလဲလုပ်နိုင်တယ်၊ အစကတော့ တော်တော်နာတယ်"
" နောက်တော့လည်းကောင်းသွားတာပဲလား"
" အင်း"
" နင့်ယောက်ျားနဲ့ငါနဲ့ယှဉ်ရင်ဘယ်လိုလဲ"
" အင်းသူကမနှူးမနှပ်ပဲလုပ်တော့ငါ့မှာ အလုပ်ကလဲပင်ပန်းတယ်ဆိုတော့ စိတ်မပါဘူးလေ"
" ဟုတ်လား"
" နင်ကလူပျိုသာဆိုတယ် လုပ်တတ်တယ်၊နင့်ဟာကြီးကလဲပြည့်ကျပ်နေတာပဲ"
စကားပြောနေရင်းသီတာကကျော်ဇင်လီးကိုစမ်းကိုင်လိုက်ပြီး
" ဟယ် ခုတော့လဲသူမဟုတ်သလိုပဲ"
" ဟင်းဟင်း သူခဏအနားယူတာပါ သီတာရာ၊နင်သာနမ်းပေးမယ်ဆိုရင်တော့ မြွေတစ်ကောင်လိုပါးဗျဉ်းထောင်လာမှာပါ"
" တကယ်ရသေးလို့လားဟယ်၊ငါ့ယောက်ျားကတော့ တစ်ခါပဲ""
" နင်သာ နမ်းပေးမယ်ဆိုရင်သူကချက်ချင်းမာလာမှာ"
" နင်နှော်တော်တော်လူလည်ကျတယ်"
သီတာပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။
" လုပ်ကြည့်စမ်းပါ သီတာ"
" ငါကွင်းထုပေးမယ်ဟာ"
သီတာကအိပ်ရာကထပြီးဂွင်းထုပေးနေရင်းကနေ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ၊ ကျော်ဇင်ပြောသလို နမ်းကြည့်ချင်လာပြီးကျော့်ဇင့်လီးကိုငုံစုပ်ကြည့်လိုက်သည်။လျှာဖျားလေးနဲ့ တထိုးမွှေကြည့်တော့အာငွေ့ကြောင့်လားသီတာမသိချေ။
ကျော်ဇင့်လီးကအရမ်းပင်ကြီးလာသည်။ထိပ်ဖူးဝ၌အရည်တို့ စိမ့်ထွက်လာသည်၊ငံပြပြအရည်ဖြစ်သော် အနံ့နှင့်အရသာတို့ မဆိုးသောကြောင့်သီတာစုပ်ရတာအဆင်ပြေသည်။ထွက်လာသောအရည်တို့ကိုလည်း ပါးစပ်ထဲငုံမထားပဲမြိုချရင်းစုပ်လိုက်သည်။ထို့အပြင်ကျော်ဇင့်၏ဂွေးဥကြီးကိုလည်းအသာအယာညှစ်ပေးလိုက်သည်။
ကျော်ဇင်၏ဂွေးဥမှာပျော့တွဲမနေဘဲ၊ကျစ်လစ်နေသည်။သင်ပေးခြင်းမဟုတ်ပဲ ဂွေးဥကိုပါနမ်းပေးလိုက်သည်။ကျော်ဇင့်လီးကားအလွန်မာတောင်ကာမိုးပေါ်သို့ပြန်တက်မည်သကဲ့သို့ဖြစ်လာသည်။ထိပ်ဖူးကြီးလဲနီရဲလို့လာသည်။စုပ် ရသည်ကိုကျေနပ်လို့ နေမိသည်။မျက်လုံးမှိတ်ပြီးတအင်းအင်းညည်းနေသောကျော်ဇင်ကို
" တော်ပြီကျော်ဇင်ငါညောင်းနေပြီ"
" အာညောင်းရင်ရပ်လိုက်လေ၊ငါလဲအရမ်းလုပ်ချင်နေပြီ"
" အင်းလုပ်လေ"
သီတာပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်လိုက်သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့ပေါင်ကြားဒူးထောက်ဝင်ပြီးသူ့လီးကြီးနဲ့သီတာ့ ပိပိကို အထက်အောက်စုံဆန်လုပ်ပြန်သည်။ကျင်တက်သွားသောခံစားချက်နဲ့သီတာ ညည်းလိုက်သည်။ထို့နောက်ကျော်ဇင်ကအဖုတ်ဝကိုလီးတေတဖြေးဖြေးသွင်းလိုက်တော့သည်။
" ဖျစ် ဗျစ် ဖျစ် ..."
" အာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းး"
လီးက သီတာ့အဖုတ်ဖဲတိုးဝင်သွားသည်။ အရည်တို့စိုရွှဲနေ၍သာ တအိအိနဲ့ဝင်သွားသည်။ လီးအထဲရောက်သည့်အထိအတွေ့သည်လည်းအဖုတ်နံရံသားများကိုပွတ်သွားလေရာအရသာရှိနေသလိုခံစားလိုက်ရပြီး သီတာညည်းမိတေ့သည်။ကျော်ဇင်လည်းသီတာ့ပုခုံးကိုဆွဲပြီးလီးကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်
" ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
ဒုတိယအကြိမ်လိုးခြင်းဖြစ်သော်လည်းတဖြေးဖြေးချင်းသာအသွင်းအထုတ်လုပ်ရသည်။ စေးပိုင်တင်းကျပ်မှု့ကိုအပြည့်အဝရရှိပြီးသီတာ၏ လှမ်းဖက်ခြင်းကိုခံရကာလက်သည်းအချို့ကကျောပြင်ကိုလာပြီးမထိတထိနဲ့ထောက်နေတဲ့အခါစိတ်တို့ပိုကြွလာပြီးခါးကိုမတ်၍အရှိန်တင်ပြီး တဖွတ်ဖွတ်တဖန်းဖန်းမြည်အောင်လိုးလိုက်တယ်။
" ဘွတ်ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
" အာ့အင်းးဟင်းးဟင်း"
အစေ့နှင့်ထိတွေမှု့ ဘေးနှုတ်ခမ်းသားများနဲ့ ပွတ်တိုက်မှု့တွေကြောင့်မှာခံစားဖူးပေမယ့်နောက်ထပ်ပေါင်းများစွာလိုချင်နေသောအရသာတမျိုးကိုခံစားရပြီးညည်းမိတယ်။တချက်တချက်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့်အရသာအရမ်းရှိပြီးသီတာမှာတုန်တက်လာခဲ့တယ်။
" ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းဖန်း"
" အာ့ !အိုးးရှီးးရှီးးးအိုးး"
ကာမစိတ်တို့အထွဋ်အထိပ်ရောက်လာပြီးညည်းသံ ပိုထွက်ခဲ့တယ်။ပိပိအတွင်းနံရံတွေကနေက ကျော်ဇင်လီးကိုအရမ်းညှစ်သလိုလဲခံစားရလာတယ်။
ကျော်ဇင်ကသီတာမှာဒုတိယအကြိမ်ဖြစ်ပြီးပြီးမည့်အချိန်မှာကြာမည်မှန်းသိနေသည့်အတွက်ပင်မနားတမ်းဆောင့်လိုက်သေးသည်။ထိုနောက်တော့ ကျော်ဇင်ကသီတာ့ခါးကိုကိုင်၍ပင်လီးကိုမချွတ်ပဲမလိုက်ကာပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်ရာ သီတာမှာ အလိုအလျောက်ကျော်ဇင်အပေါ်ရောက်သွားသည်။
သီတာသိလိုက်ပါပြီ ။ ကျော်ဇင်က မိမိကိုအပေါ်စီးကနေလုပ်ခိုင်းမှန်းသိတာကြောင့် ခြေထောက်တွေပုံမှန်အနေအထားရောက်စေရန်ပြုပြင်လိုက်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ငါးမိနစ်ခန့်လုပ်ပေးပြီးနောက်ကခါးကိုကိုင်ပြီးကြွခိုင်းလာတာကြောင့်ကြည်ပြာအပေါ်စီးကနေပြီးဆောင့်ချပေးလိုက်သည်
" ကျော်ဇင် ငါအရမ်းညောင်းနေပြီဟ"
" အေး အာ့ဆိုကုန်းပေးပေါ့"
" ဟင်..နင်နှော်အလကားရတိုင်း ရေတောင်အဝသောက်မယ့်လူမျိုး"
" အကွက်စုံမှ အရသာပိုသိတာဟ"
" မသာ...လိပ်မျိုးလုပ်ရင်လဲမြန်မြန်လုပ်ကျိမ်းစပ်နေပြီ"
ပါးစပ်ကသာပြေနေပေမယ့် သီတာကတော့ကျော်ဇင်အလိုကျ အိပ်ရာပေါ်လေးဘက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးလိုက်သည်၊ကျော်ဇင်လည်းသူလုပ်ချင်တဲ့ပုံစံကိုသီတာက ခွင့်ပြုလိုက်တဲ့ အတွက် အိပ်ရာကထလာကာ သီတာ့နောက်မှာမတ်တပ်ရပ်ပြီးဖင်ကိုကြည့်လိုက်သည်၊ကိတ်လွန်းတဲ့ သီတာ့ဖင်ကြီးဟာဝိုင်းစက်လှပပြီးခါးကျဉ်ကျဉ်ကလေးကြောင့်ပိုပြီးဆွဲဆောင်မှု့ရှိနေတော့တယ်။တင်သားကို လက်ဖဝါးဖြင့်တချက်နှစ်ချက်ရိုက်ချင်စိတ်လည်း ပေါက်လာသဖြင့်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်။
ဖတ် ဖတ်
ကျော်ဇင် ကလီးကလီးကိုကိုင်ပြီးအ ဖုတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။
ဖျစ် ဗျစ် ဖျစ်
“ အာ့! အင်းးဟင်းးဟင်းး”
ကုန်းပြီးခံရတဲ့အရသာကတ မျိုးပါ ။အစကတော့အောင့်သလိုဖြစ်ပြီးအထဲထိလီးကမြုတ်ဝင်သွားချိန်မှာ တော့အဆုံးထိထိထိရောက်ရောက် ဝင်သွားတဲ့ခံစား မှု့မျိုးကိုသီတာ ခံစားလိုက်ရသည်။
“ ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းးး”
“ အာ့!အင့်! အင်! အင်းဟင်းး”
ကျော်ဇင့်ဆောင့်ချက် ကြောင့်သီတာမှာနာသလို အောင့်သလိုလိုနဲ့ ကောင်းသလိုလိုဖြစ်လာတယ်။ ကျော်ဇင်ကတင်သားနှစ်ခြမ်းကိုဖြဲကိုင်ပြီးဆောင့် ချက်ပြင်းပြင်းနဲ့လိုး လေ သီတာမှာအော်ညည်းမိလေ၊တ ဖြေးဖြေးနဲ့သီတာမှာကာမစိတ် အထွဋ်အထိပ်ထိရောက်လာတယ်။ ကျော်ဇင့်အတတ်ကောင်းတွေတတ် တယ်။
သီတာ့ဖင်စအိုဝကိုလက် သည်းနှင့်ထိသလိုမထိသလိုလုပ် တော့သီတာစိတ်တွေပို ထလာပြီး
ဘွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ်ဖန်းဖန်းး
“ အာ့!အင့်! အင်! အင်းဟင်းးလုပ် လုပ် ငါ ငါပြီးတော့မယ် အင့်”
ကျော်ဇင်လည်း ကြာကြာမထိန်းနိုင် တော့ချေ။အရမ်းလှပတဲ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရဆောင့်ရတဲ့ အရသာက အလွန်ပင်ကောင်းလာကာပြီးခါနီး လာပြီးသီတာနှင့်ပြိုင်တူပြီးနိုင် ရန်စိတ်နှစ်ပြီးမြန်မြန်ပင်လိုးလိုက် ရာသီတာရဲ့အော်ညည်းသံနှင့် ပိုထွက်လာတယ် ။
“ ဘွတ်ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း”
“ အိုးးရှီးးအိုးး ရှီး အား ငါပြီးတော့ မယ် အားး”
“ ဘွတ်..ဖတ် ဖတ် ဖန်းဖန်း””
“ ဟုတ် အာ့ ရှီးးရှီးးးအားးပြီးးပြီအား”
သီတာတစ်ယောက် အသည်းအသန်အော်လာပြီးနောက်ငြိမ်ကျသွားရ တယ်။ကျော်ဇင်လည်းကြည်ပြာ မှောက်ချက်လဲကျ မသွားစေရန်ခါးကိုကိုင်ကာထိန်းထားနောက်အ ကြိမ်နှစ်ဆယ်ခန့်ဆက်တိုက်တွန်း လိုး လိုးလိုက်ရာသုတ်များတဖြော ဖြော ထွက်သွားရတော့တယ်။
“ ဟားးကောင်းလိုက်တာသီတာ ရာလူလည်းချွေးတွေနဲ့နစ်ရောပဲ”
“ အင်းလေ နင်က အလကားရတယ်ဆို ပြီးအသေ ကြိတ်နေတာကိုး”
“ နင်ကသာအသေကြိတ်တယ်ပြော နေတာငါကအားကိုမရသေးဘူး”
“ တော်ပြီ ငါရေချိုးခန်းဝင် အုံးမယ်”
သီတာကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ထရာ သီတာ့အဖုတ်ထဲကသုတ်ရည် များစီးထွက်လာသဖြင့်
“ ဟာ အများကြီးဟာ၊သုတ် တော် တော်ပေါတာပဲ”
“ စုထားတာတွေလေ”
သီတာရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးသန့်ရှင်း ရေးလုပ်ပြီးပြန်ဝင်လာသည်။
“ အိပ်ကြမယ် ကျော်ဇင် ငါလဲပန်း နေပြီ”
“ အေးပါဟာ အိပ်မယ်”
နှစ်ယောက်သားအိပ်ရာပေါ်လှဲချ လိုက်သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာ့ကို ဖက် ထားသည်။သီတာငြိမ်နေလိုက်သည်။မနက်မိုးလင်းမှသီတာနိုးလာ သည်။ကျော်ဇင်ကသီတာကိုဖက် လျှက်အိပ်ပျော်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သီတာစဉ်းစားမိသည်က ခါတိုင်းယ ခုနှိုက်ခြိုက်စွာအိပ်ပျော်လေ့မရှိပေ ။ ညတွင်အနည်းဆုံးနှစ်ကြိမ်ခန့်နိုး တတ်သည်။
ယခုတော့မိုးစင်စင် လင်းမှနိုးသည်။လူကလန်းဆန်းနေသည်။မနေ့ညကအဖြစ်ကြောင့်ဖြစ် မည်ဟု တွေးလိုက် မိသည်။
“ ကျော်ဇင်ထတော့ဟ”
“ ခနနေစမ်းပါဦးဟာဇိမ်ရှိတုန်းလေး၊ယူပါရစေဦး”
“ မနက်စာငတ်သွားမယ်”
“ ငတ်ပါစေဟာ”
“ ငါထတော့မယ်၊နင်ဖယ်တော့”
“ နင်ထမှတော့ဘယ်ကဇိမ်ရှိတော့မလဲ၊ငါလဲထပြီ”
“ တော်တော်ဇိမ်ရှိချင်နေရင်မိန်းမယူ လေ”
“ ငါ့ဟာငါလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေ တာကိုမမြင်နိုင်ဘူးလား”
“ နင်ဒီအတိုင်းနေလို့မဖြစ်ဘူး”
“ အေးပါဟာ”
“ ငါရေချိုးလိုက်ဦး မယ်”
“ ငါနင့်အတူချိုးမယ်လေဟာ”
“ နင်တကယ်ကဲတယ်သိလား”
“ ဟီးးးး”
ရေချိုးခန်းထဲနှစ်ယောက် အတူဝင် ချိုးတော့ ကျော်ဇင်ကသီတာနောက် ကျောများကိုဂျေးတွန်းပေးလိုက် သည်၊ရေချိုးပြီးမနက်စာစားပြီး သီတာ့ကိုခေါ်ကာ တောထဲသွား လိုက်တယ်။မျိုးမင်းနဲ့တွေ့တော့အကျိုးအကြောင်းပြောပြလိုက်တော့ သီ တာ ကျေနပ်သွားတယ်။
“ ကျော်ဇင် နင်လေ မျိုးမင်းနင့်ဆီကအလုပ်တွေယူလုပ် ထားတာမပြောဘူး”
“ မျိုးမင်း နင်မပေးရင်ကျော်ဇင့်ဆီက တောင်းမှာ”
“ အေးတောင်းလိုက်ဟ၊ဒီကောင်က သူဌေး”
“ နင့်ကိုဆက်သွယ်တာမရလို့သူ့ဆီက ငါးဆယ်ယူထားလိုက်တယ်၊နင်ရမှ ပြန်ဆပ် တော့”
“ မဆပ်တော့ဘူး ငါရစရာရှိတာတွေ ကဖြတ်လိုက်ရင်ငါတောင်အတိုး သက်သာသေးတယ်”
“ တကယ်လူလည်တွေ ချည်းပဲ”
“ မလည်လိုချေးတာပါဟယ်”
“ အေးပါပြီးရော၊ငါပြန်မယ်”
“ အေးပြန်လေ”
လမ်းမှာ ကျော်ဇင်အကြောင်းစဉ်း စားလာ လိုက်ပြီး
“ ကျော်ဇင်”
“ ဟင် ဘာလဲသီတာ”
“ နင်တော်တော်လည်တာပဲသိလား”
“ ဘာလို့လဲဟ”
“ နင်က သူများငွေနဲ့အလုပ် လုပ်ပြီး ငါကိုဝိုက်လိုက်သေးတာ”
“ ဟားး နင်ကလဲ ပြောရော့မယ်၊ နင် ကရော မကြိုက်ဘူးလား”
“ တော်ပြီဟေ့ကောင် နောက် တစ်ခါ မရတော့ဘူး”
“ အေးပါ နင်မကြည်ဖြူရင်အတင်း ယူလို့မှမရတာ”
“ အေးအဲဒါကြောင့်နင်လူပျိုကြီး ဖြစ်နေတာ”
“ ဘာဆိုင်လို့”
“ နင်တွေး ကြည့်ပေါ့ မိန်းကလေးက ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်ပဲ ကြည်ဖြူ ပါတယ် လုပ်ပါလို့ ပြောမလားဟဲ့”
သီတာပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။
“ အောဒီလိုလား”
ဟိုတယ် ပြန်ရောက်ကြပြီး ညကျတော့ သီတာရန်ကုန်ပြန်ခဲ့ရ တယ်။ ကလေးကို အကြာကြီးခွဲထား လို့မရ လို့ပါ။ ဒါပေမယ့် အိမ်အပြန် ခရီးကတော့ သီတာ့အတွက်လန်း ဆန်းနေတယ်။ ကျော်ဇင်ပြန်လာရင် သီတာ့ကိုလာခေါ်မှာသိနေ တယ်လေ။
တစ်ခုပဲ အချိန်အတိုင်းအတာ တစ် ခုထိလိုနေတဲ့ ကွက်လပ်မှာဖြည့်ဖို့ သူ့အတွက်သော်လည်းကောင်း ကိုယ့်အတွက်သော်လည်းကောင်း ကျော်ဇင်ရှိနေပေးမယ် ဆိုတာ ယုံ ကြည်မိတယ်။ ပုံမှန်မဟုတ်ပေမယ့် အခွင့်အခါသာတဲ့အခါချစ်ပွဲဝင်ကြ ဆဲပါ။
.................................................................
{ စကားချပ် }
ဒီစာရေးဆရာ ဟာ ကိုဗစ်ကာလမှာ ဆုံးပါးသွားပြီလို့သိရသည်။ မြန်မာ့အပြာစာပေလောကတွင် အရေးဆန်းဆန်း အတွေးဆန်းဆန်းလေးတွေ ရေတက်သူမို့ နှမျှောမိပါသည်။ လူတိုင်း လင်ယူ၊ မယားယူကြသော်လည်း ပြန်လည်ချပြ မရေးတက်ကြဘူးလေ။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
No comments:
Post a Comment