Monday, April 30, 2018

မောင်တူးသည် စာမတတ်ပါ သို့သော် အပိုင်း ( ၁ )

မောင်တူးသည် စာမတတ်ပါ  သို့သော် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ဘုံခုနှစ်ဆင့်

အင်းစက်စာပေ  ဖြစ်ပါသည်။

" ငါ့ပစ္စည်း  ပြန်ပေးးး "

ဟီးးး  ဟီးး      ဟီးးးးးးးးးးး

" ငါ့ပစ္စည်းးး  ပြန်ပေး "

ဟိ    ဟိ    ဟီးးးးးးးး

အသံက မောင်တူး အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ဟာ  အရူးဖိုးခွေးတော့ တဲရှေ့လာပြန်ပြီကွာ။ ဒီတိုင်းဆို တညလုံး အိပ်ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး။

" အမေ အမေ ခဏထဦးဗျ - ပိုက်ဆံ တစ်ရာလောက်ရှိရင် ပေးပါဦး အရူးဖိုးခွေး လာအော်နေပြီ တညလုံးအော်နေတော့မှာ "

" မရှိပါဘူး မောင်တူးရာ အိပ်မရတဲ့ထဲ အရူးက တစ်မှောက် "

" နင်သွားပြီး ချော့မော့ နှင်ထုတ်လိုက် ငါမနက်ကျ မြေပဲ နုတ်လိုက်ရမှာ "

ဟူးးးး  မောင်တူး အကြံတခုရလိုက်သည်။ ထမင်းအိုးထဲက သူစားမယ့် ထမင်းတွေအား မနက်က ကျန်တဲ့ဟင်းတွေနဲ့ နယ်ကာ ကြွတ်ကြွတ်အိတ်တစ်လုံးရှာကာ ထည့်လိုက်သည်။ တဲရှေ့သို့ မိုးကာစ အစုတ်အားလှန်၍ ထွက်လိုက်တော့သည်။

" ငါ့ပစ္စည်း ပြန်ပေးးး "

ဟီးးး     ဟိ    ဟီးးးးးးးးး

ဟိ      ဟိ့    ဟီးးးးးးး

အသံက ဆက်တိုက်မအော် ပြတ်တောင်း ပြတ်တောင်းဖြင့် ညှစ်ညှစ် အော်နေတော့သည်။

" အေးပါကွာ       အေးပါ    ရော့  ဖိုးခွေး - မင်း ပစ္စည်းတွေ "

အရူးဖိုးခွေးမှာ  ထမင်းထုတ်အားကြည့်၍ 

" မောင်တူးး  မောင်တူးးး မောင်တူးးးးးး "

ဟီ     ဟိ့     ဟီးးးးးးးး

အော်ဟစ်ရင်း ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ထိုအခါမှ မောင်တူးလဲ  သက်ပြင်းချကာ ဆေးလိပ်တိုအား မီးညှိကာ ဖွာလိုက်ရင်း တဲရှေ့ လှဲချလိုက်သည်။မြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်း၌  မောင်တူးတို့လို အိမ်မဲ့ရာမဲ့တွေ  မျောတိုင်များဖြင့် ခြေတံရှည်တဲလေးတွေ ဆောက်ကာ - အမိုးကတော့  ဓနိပေါ့ အကာကတော့ မိုးကာစ များကို ကာ၍ တဲထိုးနေကြရသည်။

" မောင်တူး " 

ဟုတ်တယ် ကျူပ်နာမည် မောင်တူးဗျ။  အဖေ ပေးခဲ့တာက  နိုးတူး တဲ့၊ ငါ့သားက နှစ်ယောက်မရှိစေရဘူးဆိုတဲ့ အဓိပ္ပယ်။ ဘဝက စောက်တလွဲပါဗျာ။အဖေက လက်သမားလုပ်တာ အလုပ်ကတော်တော်ရယ် ဖဲရိုက် ကြက်တိုက် မူးရူးနေတာ ခပ်များများ။ အမေက ကျွန်းပေါ်တွေကို လယ်အငှားလုပ်ရတာပေါ့။ ကျုပ် ကျောင်းမနေခဲ့ရဘူးဗျာ။ ဘယ်ထားနိုင်မလဲ။ 

လွန်ခဲ့တဲ့ ၅ နှစ်လောက်ဆီသို့ မောင်တူးစဉ်းစားနေမိသည်။ အဖေက ပိန်ပိန်ပါးပါး အရပ်မြင့်မြင့်ပေါ့ ရုပ်ကတော့ သာမန်ပါပဲ။ မူးလာရင် အမေ့ကို နှိပ်စက်တယ်ဗျာ။ကျုပ်က ကျူံရာကျဘမ်း လုပ်ရင်းကြီးပြင်းလာတာပေါ့။မြစ်ချောင်းအတိုင်းမျောလာတဲ့ သစ်ဖေါင်ဝါးဖေါင်များ ညပိုင်းရေငုပ်ပြီး အဖွဲ့လိုက် ခိုးဖြုတ်ကြတယ် မနက်ကျ သူတို့မနိုးခင် မျောချ ဝယ်နေကြလူတွေဆီ သွားရောင်း ရတဲ့ပိုက်ဆံခွဲယူပေါ့ဗျာ။

ရဲမိတဲ့အခါလည်း ဖမ်းခံရ ၊ အချုပ်ထဲလည်း အိပ်ခဲ့ရတဲ့ညတွေများလာတာပေါ့။ လောကဓံ ကို ကြံကြံခံရင်း အမေဖြစ်သူက အချုပ်ထဲပြန်ထုတ်ပေးလိုက် ကျုပ်က ပြန်ပါသွားလိုက်။ နောက်မှ သိရတာက အမေဖြစ်သူက ပိုက်ဆံမတတ်နိုင်တော့ ခန္ဓာကိုယ်ထိုးကျွေးခဲ့ရတာမျိုးပါ။

အဖေရန်ဖြစ်ပြီး အချုပ်ကျလည်း အမေက သူ့ပစ္စည်းလေးရင်းပြီး ပြန်ထုတ်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ဖေါက်ပြန်ချင်လို့ကုန်းတာမဟုတ်ဖူးဗျ။ မိသားစုအတွက်ရင်းတာပါ။ ဖျာပေါ်ကိစ္စ ဖျာပေါ်မှာပဲရှင်းတာ အိမ်ထိအနွယ် မခံဘူး။ တနေ့ကတော့ မှတ်မှတ်ရရပဲဗျာ။

" ဟာ  ဖေလိုးမ စမ်းအေး လာစမ်း ငါရောက်တာကြာပြီ ဘယ်လင်ငယ်နဲ့ ကုန်းနေတာလဲ မသာမ "

" ရှင် မူးနေရင် အေးဆေးနေပါတော် ကျမ မနက်ထဲက လုပ်နေရတာ မနားရသေးဘူး "

" အောင်မှာ ကောင်မ နင်က ဘယ်လင်ငယ် အားကိုးနဲ့ငါ့ခံပြောနာလဲ - ကဲကွာ "

" ဖျန်း ဖျန်း  ဒုံးးး ဝုန်း "

အဖေက အမေ့ကို ပါးရိုက်ရင်း တွန်းပြစ်တာပေါ့။ အမေခများ ထိုင်ယက်လေး လှဲကာ ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေတော့သည်။ ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေသော အမေ့အား ခါးဆွဲမှကာ ကျောကုန်းအားဖိချပစ်သည်။ ဖင်ဗူးဒေါင်းလေး ထောင်သလိုဖြစ်နေရာ ထမိန်အား ဖြည်ချလိုက်ပြန်သည်။ ထိုနောက့် ထမိန်ချွတ်၍ ပေါ်လာသော အမေ့ဖင်ဖြူဖြူကြီးအား တဖြန်းဖြန်း ရိုက်ကာ နောက်ကနေ ကုန်းယက်ပါတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် အနီးရှိကျနော့်အား

" ဟိုကောင် မောင်တူး ဟိုဘက်လှည့်ထား "

ပြောပြီးပြီးချင်း သူ့လီးအား ထုတ်ကာ အမေ့အဖုတ်ထဲ ထည့်၍ လိုးပါတော့သည်။ ထိုအချိန်က အဖေလီးမှာ ဂေါ်လီကို နဂါးပတ်ထည့်ထားရာ ကျုပ်က အနာဖုလေးတွေထင်နေမိတာ ကြီးလာမှ သိခဲ့ရတာပါ။ အဖေ ဘယ်လောက် နှိပ်စက်စက် အမေက သည်းခံပေါင်းတာ အဖေ့လီးကြောင့်ပေါ့။ အရှည် ၈ လက်မခန့် တုတ်ကတုတ်သေး ဂေါ်လီနဲ့ဆိုတော့ အဖေ့လီးကို အမေဆွဲနေတာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ် ကံကောင်းတာ တခုက အဖေ့ဆီက အမွှေရခဲ့တာကတော့ ကျုပ်ပစ္စည်းပေါ့ဗျာ ။

ခုဆို ကျုပ်ဟာက အဖေ့ထက်တောင်ရှည်တယ်လို့ အမေက ခဏခဏပြောတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀ နှစ်လောက်ကပေါ့ ၊ အဖေက ကျုပ်ဟာလေးကို ထိပ်ထိအရည်ပြားဆွဲ ဝါးခြမ်းပြားနှစ်ခုနဲ့ အရည်ပြားကို ဆွဲဆန့်ညှပ်တာ ပြီးမှ ပိုနေတဲ့အရည်ပြားကို တုံးပေါ်တင် သူကြက်ဝိုင်းသွားတိုင်ဆောင်သွားတဲ့ ဓါးမြှောင်နဲ့ ခုတ်ဖြတ်ပစ်တာ သွေးတိတ်တဲ့ထိ စနွင်းမှုံ့ပဲဖိသိတ်ပေးတာ။

ဘာပြောကောင်းမလည်း ကျုပ်ဖြင့် ၂ ပတ်လောက်ခံစားလိုက်ရတာ။ သေးပေါက်ရင်တောင် အော်ဟစ်ပေါက်ရတာ။ အဲဒီအကျိုးကျေးဇူးက တဖြည်းဖြည်း သိသာလာတယ်ဗျ။ ကျုပ်နဲ့ရွယ်တူချင်းယှဉ်လိုက်ရင် ကျုပ်ဟာက အထွားဆုံးဗျို့ ။ ၃ နှစ်လောက်နေတော့ အဖေ အရက်ကျွမ်းပြီးဆုံးပါလေရော ကျနော် ၁၅ နှစ်သားလောက်ပေါ့။

အမေလည်း လယ်အငှားလိုက်ရင်း ဆန်သည်တွေနဲ့ရင်နှီးကာ ဆန်အရောင်းလိုက်တော့သည်။ ၁ နှစ်အတွင်းပြောင်းလဲလာသည်။ ထော်လာဂျီကားမောင်းသမားနှင့် ငြိကာ လက်ထပ်လိုက်ရာ ညမလေး ပန်းနုဝေ အား မွေးလိုက်သည်။ ကားသမားမို့လားမသိဘူး အလိုးကတော့ သန်ချက်ဗျာ ညတိုင်းတဲလေးပေါ်လိုးကြတာ။ ကြမ်းတပြေးထဲဆိုတော့ ကျုပ်လည်း မြင်နေကြားနေရတာပါ။

" အားး  မစမ်းရယ် ကောင်းလိုက်တာ အဲတာကြောင့် ငါစွဲနေတာ ဟ "

အမေက သူ့နောက်လင်ကို စုပ်ပေးနေတာဗျ။ နောက်လင် ဦးထွန်းနိုင်ကလည်း မဆိုးပါဘူး ။ လူပျိုကြီးဘဝကနေ အမေ့လို သားတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမကို သားမှတ်မှတ် မယားမှတ်မှတ် ပေါင်းသင်းပြီး လုပ်ကိုင်ကျွေးနေတာ။ ကျုပ်အပေါ်လည်း ကောင်းတယ်ဗျ အဝတ်စား မုန့်ဖိုး အကုန်ပေးတယ်။ အပြင် ဝါးခိုးတာတို့ သစ်ခိုးတာတို့မလုပ်နဲ့ ပြောတယ်။ ကျုပ်လည်း လိုချင်တာရနေတော့ ပထွေးစကားနားထောင်ရတာပေါ့။

အမေက ဦးထွန်းနိုင်လီး ကုန်းစုတ်ရင်း ထမိန်ကိုချွတ်ပစ်တာ ၊ ပြီးမှ အင်္ကျီဘော်လီတွေ ချွတ်တာ။ ဒါပေမယ့် လီးကတော့ အစုပ်မပျက်ဘူး။ အဖေရှိတုန်းက သင်ပေးထားတာတွေပေါ့ဗျာ။ အမေက အသားဖြူတော့ တုံးလုံးချွတ်ပြီဆို လိုးချင်စရာ တအားကောင်းတာ။ အလုပ်ကြမ်းလုပ်လာရသူမို့ အသက်သာ ၅၀ ကျော်တာ ခန္ဓာကိုယ်က သူနေရာနဲ့သူ လှပနေတုန်းပဲ။

ဦးထွန်းနိုင် မနေနိုင်တော့ပါဘူး ။ အမေ့အား ပက်လက်လှန်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို ကုန်ယက်နေပါပြီ။ အမေကလည်း ဦးထွန်းနိုင်နဲ့ကျမ စောက်ဖုတ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်တာဗျ။အမွှေးတပင်မှ မရှိအောင် ရိတ်ထားတာ မုန့်ဘောင်းကြီးအတိုင်းဗျာ ပေါင်ကြားထဲ ဖေါင်းကားနေတာ အရည်တွေကလည်း လက်လို့ပေါ့။

မ်က်နှာ ခပ်ဝိုင်းဝိုင်း၊ ပေါင်တံဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးတွေ၊ ကလေးနှစ်ယောက် ထွက်ထားပေမယ့် ဗိုက်အနည်းငယ်ပူတာကလွဲလို့ စွင့်ကားကောက်ချိတ်နေတဲ့ဖင်သားကြီးတွေ ခါးသေးသေးလေးက ဦးထွန်းနိုင်အား လိုးမဝအောင် ရှိခဲ့သည်။ သမီလေးမွေးပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးအား အတွင်းမှခပ်ကျင်းကျင်းပြန်ချုပ်ထားရာ အဖုတ်က လိုးတိုင်းစီးပိုင်နေသည်။

ခုလည်း မိမိရှေ့ ဒူးလေးထောင်၍ ပေါင်လေးကားထားရာ ပေါင်ကြားမှ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းကားနေသဖြင့် ကုန်းယက်ပစ်တော့သည်။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းဖြစ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူအား ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသား ညိုညိုကြီးများကို ပင့်ယက်ရင်း အစိလေးအား ဆွဲစုပ်ပေးနေသည်။ ဒေါ်စမ်းအေးမှာလည်း ခုမ စောင်ပတ်ယက်ပေးတဲ့အရသာကို ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ခံစားနေရသည်။အရင် ယောင်္ကျားက ခဏသာယက်ပေးပြီး လိုးချင်သလို  လိုးခဲ့တာများသည်။

ဦးထွန်းနိုင်သည် အစိလေးအား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်သလို စုပ်လိုက် အောက်ဖက်က စောက်ခေါင်းဝလေးအား လျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက်လုပ်ပေးနေရာ

" အားးး  အ   အ   အားးးး းးးး ကိုနိုင်ရယ်   ချစ်လိုက်တာ  အို့   အ မေ့    အားးးး းးးး ရှီးးး   အားးး းးးးး "

အော်ဟစ်ညည်းတွားရင်း ခေါင်းလေးမော့ ခါးလေးကော့သွာကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။

" အားးးး  အမေ့  ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိင်ရယ် ငါ့ဖြင့် စောက်ဖုတ်အယက်ခံရင်း နင်နဲ့မှ ပြီးဖူးတာပါ  အားးး ရှီးးး ဟူးးး းးး "

ဒေါ်စမ်းအေးမှာ စကားပြောရင်း သူမ အဖုတ်ကြီးအား လက်ဝါးဖြင့် ဖိကာ ပွတ်ချေနေရင်း လက်ကျန် စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်နေသည်။ ဦးထွန်းနိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ အရည်များပန်းနေချိန် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်နေရယူကာ လီးအား တချက်နှစ်ချက်စွပြီး စောက်ရည်ရွှဲနှစ်နေသော အဖုတ်ကြီးအား တဘွတ်ဘွတ် လိုးပစ်လိုက်သည်။

" အားးး  ကိုနိုင်ရာ   လိုးလိုးးးး  နာနာလေး စောင့်လိုးပါဟာ အူးးးး းးး ရှီးးး းးး "

အောက်ကနေ ဖင်ကြီးအားဝိုင်းကာ ပင့်ပင့် ပေးနေသည်။ ပြောနေတဲ့စကားတောင် မဆုံးသေး ဦးထွန်းနိုင်မှာ ဒေါ်စမ်းအေး ခါးသေးလေးအား စုံကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း ပစ်ပစ် လိုးတော့သည်။ အချက် ၈၀လောက်တွင် ဒေါ်စမ်းအေးမှာ ပေါင်သားကြီးများတဇပ်ဇပ် တုန်ကာ  ဒုတိယအချီ ပြီးဆုံးသွားပြန်သည်။ ဦးထွန်းနိုင် လီးမှာလည်း နွေးကနဲ့ဖြစ်ကာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ညှစ်နေသဖြင့် ရှိသမျှအားကို အကုန်ထဲ့ကာ အချက် ၃၀ခန့် စောင့်လိုးရင်း

"  အားးး  ရှီးးးး  းးးး  မစမ်းရယ်  အ    အအ  ပြီးးး  ပြီးး  ပြီးပြီ  ဟူးးး  ရှီးးးး "

အသံကျယ်ကျယ်အော်ဟစ်ညည်းတွားကာ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထဲ့ရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။

အခန်းပြင်က ချောင်းနေတဲ့ ကျုပ်လည်း ဂွင်းတိုက်နေရင်း အရည်များပန်းထွက်ကုန်တာပေါ့။ ခြေလှမ်း ဖွဖွနင်းပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျုပ်တို့မိသားစုလေး အဆင်ပြေလာပါပြီ။ တာရိုးဘောင်က တဲစုတ်လေးမှာ မနေတော့ဘူးဗျ။အရှေ့ဘက်က ရပ်ကွက်တခုမှာ မြေငှားလိုက်တယ် အိမ်မပါဘူး။ အိမ်လေးကို ၂ ထပ်ဆောက်လိုက်တယ်။သွပ်ပြားမိုး ပျဉ်ခင်းထားလိုက်တယ်။ ဝါးထရံကာဖို့ရာ မြောက်ဘက်ရပ်ကွက်က ဝါးဆိုင်ကို မှာထားလိုက်တယ်။ လာအပ်တဲ့သူများလို့ ကျုပ်တို့အလှည့် မရောက်သေးဘူး။

ထုံးစံအတိုင်း မိုးကာစတွေဝယ်ပြီး ကာနေရတာပေါ့။ အမေနဲ့ပထွေးက အိမ်အပေါ်ထပ် ကျုပ်နဲ့ မအေတူ ဖအေကွဲ ညီမလေးက အောက်ထပ်ပေါ့ ၂ ခန်းပတ်လည်လေး ဖွဲ့ပြီး နေခဲ့ကြတာ။ ညီမလေးနဲ့ကျုပ်က ၈ နှစ်ကွာတယ်ဗျ သူနာမည်က ပန်းနုဝေတဲ့ သူက ၁၀နှစ်သမီးပေါ့။ သူက ကျုပ်ထက်ကံကောင်းပါတယ်။ကျောင်းနေရတယ်လေ၊ အသားဖြူတာက အမေ့တူပေမယ့် ရုပ်ရည်က သာမန်ဗျ အမေနဲ့လည်းမတူ၊ ပထွေးနဲ့လည်းမတူဘူး။

အိမ်လုံးပေါ်လာပေမယ့် အကာမရှိသေးတော့ အိမ်ပေါ်မတက်ရသေးတာ။လောလောဆယ် အောက်ထပ်မှာပဲ မိုးကာလေး ပတ်ပြီး အခန်း ၂ ခန်းမှာ ၁ ခန်းက အမေနဲ့ပထွေး ကျန် ၁ ခန်းက ညီမလေးပေါ့ ။ ကျုပ်ကတော့ ဖြစ်သလို အခန်းပြင်မှာ ကုတင်တစ်လုံးနဲ့ အိပ်ရတာ။ဒါပေမယ့် တာရိုးဘက်က တဲလေးထက်စာရင် အများကြီးသာတာပေါ့ ခြင်လည်းသိပ်မကိုက်တော့ဘူး။

" မစမ်းရေ ဟေးးးး  မစမ်းး  ရှိလားဟေ့ "

" ဘယ်သူတုန်းရှင့်  ရှိဘတော် "

ကျုပ်အတွေးစလေး ပြတ်သွားတယ်ဗျာ။ အမေက နောက်ဖေးမှာမို့

" အမေရေ ဦးတင်စိုး တို့ဗျ "

" အော် - သား မောင်တူး  ကိုတင်စိုးတို့ကို ခဏထိုင်ခိုင်းလိုက် နင်က လက်ဖက်ရည် ၂ ခွက် ပါဆယ်သွားဝယ်လိုက် ဖက်ကြမ်းလေးရောဝယ်ခဲ့ "

" ဟုတ် အမေ - ပိုက်ဆံက အခန်းထဲက ယူသွားမယ်နော် " 

" ဦးတင်စိုးတို့ ထိုင်ဦးဗျာ အမေ ဟင်းချက်နေလို့ ကျနော် လက်ဖက်ရည် သွာဝယ်မလို့ "

" အေး အေး မောင်တူး သွားသွား "

ကျုပ်လည်း အမေအခန်းထဲ ပိုက်ဆံဝင်ယူပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

အချိန်က မနက် ၁၀ နာရီခွဲလောက်ရှိပြီ ဒေါ်စမ်းအေးလည်း ဟင်းအိုးကျက်မှ အိမ်ရှေ့ခန်းဘက် တွက်ခဲ့တော့တယ်။ ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ဆံပင်က ဖါးလား ချွေးလေးတွေစို့လို့ပေါ့။ နို့အုံကြီးက ထမိန်အောက်မှာ ထင်းနေလျက် ဖင်ကြီးရမ်းကာ ဦးတင်စိုးတို့နား လျှောက်လာခဲ့သည်။ ဦးတင်စိုးမှာ အိမ်ကို ဆောက်ပေးသော အရင်ယောင်္ကျား၏သူငယ်ချင်းအရင်းကြီး။

" ဟေးးး မစမ်း နင့်ယောင်္ကျားရော မမြင်ပါလား "

"  ရှိပါ့တော် မနက်က အာလူးပွဲရုံက လာခေါ်လို့ ကားလိုက်သွားလေရဲ့ "

" အေးပါဟ  ငါ့ အိမ်ဆောက်တဲ့ လက်ခလေး ရှင်းပေးပါဦး ဒီမှာ တပြည့်တွေရော ငါပေးရဦးမှာမို့ပါ "

"  အော်  ဘယ်လောက်ကျန်သေးလို့လဲ ကိုတင်စိုး ပြောလေ ကျမရှင်းပေးမှာပေါ့ ၊ ဒါပေမယ့် ထရံတွေ ရောက်ရင် လာကာပေးရမယ်နော် "

" အေးပါ မစမ်းရ ကာတာက နေ့တဝက်ပဲ ထရံက ကြာနေတာမလား "

ထို့နောက် ကျန်ငွေများ ရှင်းပေးနေစဉ် သားတော်မောင် ရောက်လာသဖြင့်

" သား  မောင်တူးရေ လက်ဖက်ရည် ထည့်ပေးပြီး ဝါးထရံဆိုင် ပြေးလိုက်ဦး ၊ ဒီနေ့ရရင် လက်စလေးနဲ့ ကိုတင်စိုးတို့ကို တခါထဲ ကာခိုင်းရအောင် "

" ဟုတ် အမေ ရလောက်ပြီ နေမှာ မနေ့က ကျနော်ရောက်တော့ လက်စသတ်နေပြီ ပြောတယ်၊ သားသွားကြည့်လိုက်မယ် "

ကျုပ်လည်း လဖက်ရည်နဲ့ ဆေးပေါ့လိပ် ပြင်ဆင်ပေးပြီး မြောက်ဖက်ရပ်ကွက် ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဝါးဆိုင်ရောက်တော့ ထရံတွေက ပြီးနေပါပြီ။ ပို့မယ်လူ မရှိလို့ လာမပို့သေးတာတဲ့။ ကျုပ်လည်း လက်သမားအဖွဲ့ရောက်နေလို့ ချက်ချင်းကာချင်ကြောင်း ပြောတော့ ဝါးဆိုင်က ဒါဆိုလည်း ရှိတဲ့လူနဲ့ပို့ခိုင်းလိုက်ပါ့မယ်၊ အိမ်ကသာစောင့်နေ ဟု ပြောလို့ ကျုပ်လည်း အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။

ညနေစာ ထမင်းစားပြီး ကျုပ်လည်း အိမ်အရှေ့က အပင်အောက်လေးမှာ ဆေးလိပ်ဖွာရင်း ခဏ ထိုင်နေမိတယ်။ ဦးတင်စိုးတို့ ဆရာတပြည့်တွေလည်းထမင်းစားပြီး ထရံကာတာကို လက်စသတ်နေကြပြီ။ အောက်ပိုင်းက ပြီးပြီမို့ အပေါ်ထပ်ကို ကာနေကြပြီ။ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်က သောက်ရင်း ဖင်စီခံနားမီးရောက်လာပြီ ဖြစ်သဖြင့် မြေကြီးပေါ်ထိုးချေပြီး နောက်အသစ်တလိပ်ယူမလို့ မီးဖိုချောင်ဘက် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အိမ်ရဲ့အနောက်ဖက်ကို စွယ်လေးချကာ အိမ်မကြီးနှင့် တဆက်ထဲကပ်နေသောကြောင့် အိမ်အတွင်းကနေဝင်လာလိုက်တော့တယ်။ မီးဖိုချောင် တံခါးနား အရောက်

" မစမ်း  နင့်ယောင်္ကျားက တကယ်မလုပ်နိုင်တော့တာလား "

" အိုရ်  ရှင်  ကိုတင်စိုးရာ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်စမ်းပါ ၊ ရှင်ကလည်း စကားပေါတာ၊ ရှင့်လူတွေပြန်ဆင်းလာလို့ တွေ့သွားလိမ့်မယ် "

အိမ်အပေါ်ထပ်တွင် ထရံကာနေကြသော လူနှစ်ဦးကို အမေစိုးရိမ်နေပုံရသည်။ ကျုပ်လည်း သိချင်စိတ်နဲ့ ထရံပေါက်လေးထဲမှ အကျယ်ဆုံးအပေါက်ရွေးပြီးချောင်းလိုက်တာပေါ့။ အမေက မီးဖိုချောင်တခါးဘောင်ကို လက်ထောက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် ဖင်ကြီးကို အနေတော်လေးကုန်းပေးနေသည်။ ဦးတင်စိုးက အမေ့ထမိန်ကို လှန်ပြီး ခါးအထက်နားထိ ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးပေါ်အောင်လှန်ကာ သူ့ပုဆိုးအားအောက်ကို ကွင်းလုံးပုံထားလျက် နေက်ကနေ လိုးနေတော့သည်။

" ဘွတ်    ဘွတ်    ပြွတ်   ဘွတ်ဘွတ်    အားးး  ကောင်းလိုက်တာ မစမ်းရာ နင့်စောက်ပတ်က  အရင်ကထက်တောင် စီးပိုင်နေတာ  အားးး  ရှီးးး  ဘွတ်  ဗျစ်ဗျစ်  ဖွပ်ဖွပ် "

စကားပြောရင်း တချက်ချင်း လိုးပေးနေသည်။

"  အားးး  အ     အားးး    ရှီးးး းးးး  ကျမလည်း ကောင်းတယ် ကိုတင်စိုးရာ ကိုနိုင်က အရင်လို လိုးမပေးနိုင်တော့ပါဘူး စီးပွားရေးဘက် အာရုံများနေပြီထင်တယ် "

အမေကလည်း စကားပြန်ပြောရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ထားပေးနေသည်။ ခဏအကြာတွင် ဦးတင်စိုးမှာ လိုးချက်များ မြန်လာပြီး စောင့်စောင့်လိုးနေရင်း လရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။

"  အားးး  အမေ့    ကောင်းး  ကောင်းလိုက်တာ ကိုတင်စိုးရယ်  ကျမလည်း ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ   အားးး းးး  ရှီးးး  အားးး  ဟူးးး းးးး "

အမေလည်း ထမိန်ကို နောက်ပြန် ဆွဲချလိုက်သည်။ ဦးတင်စိုးမှာလည်း အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ပုဆိုးအား ကုန်ယူကာ ဝတ်လိုက်တော့သည်။ ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်ဝင်မယူတော့ပဲ အိမ်အတွင်းက ပြန်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ညနေ ၆ နာရီခွဲလောက်မှ ဦးတင်စိုးတို့အဖွဲ့ ပြန်သွားလေသည်။

၇ နာရီလောက်ကျ  ကျုပ်ပထွေး ထော်လာဂျီလေးမောင်းကာ အိမ်ဝိုင်းထဲ ဝင်လာတော့သည်။

" မစမ်းရေ  ရှိလား မစမ်း "

" လာပြီ ကိုနိုင်ရေ  လာပြီ "

ပါလာတဲ့ ပိုက်ဆံများကို မိန်းမဖြစ်သူ အား အကုန်အပ်ကာ 

" အိမ်က ပြီးတောင် သွားပလားဟ "

" ဟုတ်တယ် ကိုနိုင်ရေ  မနက်က ကိုတင်စိုးတို့ ကျန်တဲ့ပိုက်ဆံ လာရှင်းရင်း ထရံရတာနဲ့ တခါတည်း ကာခိုင်းလိုက်တာ "

" မိန်းမရေ ဒါဆို နောက် ၂ ရက်လောက်ဆို အိမ်တက်လုပ်ရရင် ကောင်းမယ်ဟေ့ ၊ ငါ့ အမတွေလဲ ဒီမြို့က ငါ့ညီမ အိမ်မှာရောက်နေကြပြီ "

" ရက်ကရော ကောင်းရဲ့လား ကိုနိုင်ရယ် ရက်ကောင်းရက်မြတ်လေး ကြည့်ပါတော် "

" တနင်္လာနေ့ ကျတယ် ရက်ကောင်းတယ် မိန်းမရ အိမ်တက်လုပ်လို့လည်း ကောင်းတယ် ပြီးတော့ သမီးလေးကို သူ့အဒေါ်တွေနဲ့ တွေ့ပေးချင်လို့ "

" ဟုတ်ပါပြီ ရှင်ရယ် ၊ တော့်သဘော   ခု  ရေချိုးတော့ ခဏနားပြီး ထမင်းစားကြစို့ "

ဒီနေ့ တနင်္လာနေ့ဗျ  အိမ်တက်ကို ကြာဇံဟင်းတိုက်တယ်။ ရပ်ကွက်ထဲ အိမ်နီးနားချင်းတွေ ပထွေးအမျိုးတွေနဲ့ အိမ်လေးက စည်းကားနေတာပေါ့။ အမေ့ မျက်နာလေးက ပြုံးရွှင်လို့ ကျုပ်လည်း တော်တော်ပျော်မိပါတယ်။ ကျုပ်ဘဝမှာ ဒီလို လူရာဝင်ဖို့က စဉ်းတောင် မစဉ်းစားမိဘူးဗျ။  အမေကလည်း ရွှေတွဲလဲ ငွေတွဲလဲ နဲ့ ညမလေးကလည်း ရွှေဆွဲကြိုးနဲ့ ကျုပ်လည်း လက်စွပ်တစ်ကွင်းဗျ။ ရွှေမမြင်ဖူးတဲ့ကျုပ် ဆေးလိပ်သောက်ရင်း ကျုပ်လက်ကလေးကို ခဏတိုင်းကြည့်နေမိတော့တယ်။

ဧည့်သည်တွေလည်းပြန်ကုန်ကြပြီ နေကလည်း ခေါင်းတည့်တည့်ထိုးပြီမို့ အပူချိန်က ပြင်းသထက် ပြင်းလာပြီလေ။ အမေနဲ့ အဖေ့အမတွေက ပြုံးလို့ရွှင်လို့ပေါ့ ၊ ညီမလေးကိုလည်း သူ့တို့အိမ် အလည်ခေါ်ဖို့ပြောနေကြလေရဲ့။ ကျုပ်ကိုလည်း တူသားတစ်ယောက်လို သဘောထားကြောင်း သူတို့အိမ်ကို ဝင်ဖို့ထွက်ဖို့ ပြောကြပါတယ်။

ကျုပ်ပထွေးညီမက  ကလေးအမေ မုဆိုးမပါပဲ အထည်ရောင်းဝယ်လုပ်တယ်တဲ့ဗျ။ ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနဲ့ နဲနဲဝပေမယ့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က သူ့နေရာနဲ့သူ ဖင်ကတော့ အမေလိုပဲ ကောက်ချိတ်နေတာ ကျုပ်ဖြင့် အနီးကပ်စကားပြောရင်း လီးတောင်နေမိပါတယ်။

စားလိုက်သောက်လိုက် - စကားပြောလိုက်ကြနဲ့ အချိန်များတရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာတော့သည်။ ပထွေး၏ အမနှင့် ညီမ က နက်ဖန်ဘုရားဖူး အစုံပို့ပေးရန်ပြောနေကြသည်။

အမေက 

" အဲတာမှ  ပြဿနာ ပဲ ကိုနိုင်ရေ ရန်ကုန်ဘက်က အနီးနားရှိရွာတချို့နဲ့ ပုသိမ်ဘက် ကို ကျမ အကြွေးတောင်းမယ့်ရက်ရှင့် "

" ဒီလိုလုပ်ကွာ မိန်းမ ငါနဲ့သမီးလေးက အမတို့ကို ဘုရားအစုံလိုက်ပို့ပေးလိုက်မယ် ၊ မင်းနဲ့ မောင်တူးက အကြွေးတောင်းသွားကြပေါ့ အိမ်ကို သော့ခတ်သွားမယ်လေ "

နောက်ဆုံး ပထွေးဖြစ်သူပြောတာက အဆင်ပြေဆုံးဖြစ်သဖြင့် အားလုံးလက်ခံလိုက်ကြသည်။ ည ၈နာရီလောက်တွင် ဦးထွန်းနိုင် အမနှင့်ညမ တို့ပြန်ရန် ပြောဆိုနေကြသည်။ အမေ့ကိုလည်း ရပ်ဝေးသို့ ဆန်ရောင်းမထွက်ရန် အိမ်တွင်ပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေးဖွင့်ရန် ငွေကြေးလိုအပ်ပါကာ သူတို့စိုက်ထုတ်ပေးရန်မှာကြားနေသည်။ 

ညမလေးအား မုန့်ဖိုး ငါးသောင်း ကျုပ်လည်း ငါးသောင်း ပေးရင်း လိမ်လိမ်မာမာနေကြဖို့ သူတို့ဆီလည်း အလည်လာကြဖို့ ပြောဆိုပြီး အဖေ့ ထော်လာဂျီလေးဖြင့် ပြန်သွားကြလေသည်။ ည ၁၁ နာရီခန့်တွင် ရပ်ကွက်ထဲ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်၌ ဘောလုံးပွဲကြည့်ပြီး ကျုပ်အိမ်ပြန်လာတာ ကျုပ်အခန်းထဲ မှေးနေရင်း ခေါင်းအုံးအောက်က ပိုက်ဆံ ငါးသောင်း သတိရမိသွားတယ်။

အမေဖြစ်သူထံ အပ်ထားဖို့ ဆုံးဖြတ်မိတာပါ ပထွေးကလည်း မုန့်ဖိုးနေတိုင်းပေးနေသဖြင့် အပိုလည်း မသုံးဖြစ်တာပေါ့။ ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ခဲ့တော့တယ်။ အမေ့အခန်းဝ အရောက်

" ငါတောင်းပန်ပါတယ် မစမ်းရာ အရင်လို ငါမလိုးနိုင်တော့ဘူးဟ ပြီးတော့ လီးကလည်း ခဏနဲ့ ညိုးညိုးနေတာ  ဟူးးး "

အသာလေးချောင်းကြည့်မိတော့ အမေက ပက်လက်လေး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထားတာ ပထွေးက အပေါ်ကလိုးနေရင်း သူ့လီးအား ဆွဲထုတ်ကာ စိတ်မကောင်းသည့် လေသံဖြင့် တောင်းပန်နေသည်ကို တွေ့ရှိလိုက်ရသည်။

" ကဲပါ ကိုနိုင်ရယ် ကျုပ် စုပ်ပေးပါ့မယ် ရှင် ပါးစပ်ထဲလိုးပြီး  ပြီးလိုက် စိတ်ပျက်မနေနဲ့ "

အမေက ပြောပြီး ပြီးချင်း ဦးထွန်းနိုင်ရဲ့ပျော့နေတဲ့ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးတာ ခဏအကြာမှာ ပထွေးဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးမှာ တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ့ဖြစ်ရင်း လရည်များထွက်ကျလာပါတယ်။ အမေက ဒစ်ဖူးကို ငုံစုပ်ထားရင်း လရည်များကို တဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေပါတော့တယ်။ အမေကတော့ မပြီးရှာပါဘူး ကျုပ်လေ အမေ့ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ပေးချင်လိုက်တာဗျာ။

လီးတစ်ချောင်လုံး ပြောင်နေအောင်စုပ်ပေးပြီးမှ

" အိပ်ကြစို့ ကိုနိုင်  ရှင်လည်း မနက် ဘုရားဖူးထွက်ရမှာ ကျုပ်တို့က ညပိုင်းမှ ရန်ကုန်ဘက်သွားမှာ လမ်းကို ဂရုစိုက်မောင်းနော် "

လင်ဖြစ်သူအား မှာကြားရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ကျုပ်လည်း ပိုက်ဆံကို မနက်ကျမပဲ အပ်တော့ရန် ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းခဲ့တော့တယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ ကြိုးစားအိပ်လိုက်ရင်း

"  ရှပ်   ရှပ်        ရှပ် "

"  ရှပ်   -.......  ရှပ် "

"  ရှပ်  -   ရှပ်   ရှပ် "

ခြေသံတိုးတိုးကြားနေရသဖြင့်  ဆက်ကနဲ့ထကာ အခန်းတံခါး အသာဖွင့်လိုက်သည်။ခြေသံထွက်ပေါ်ရာနောက်သို့ ခြေဖွဖွနင်းကာ လိုက်သွားခဲ့ရာ ခြေသံက မီးဖိုချောင်ဘက်သို့ ဦးတည်နေသည်။ သူခိုးလဲ မဖြစ်နိုင်ပေ။ခဏအကြာ မီးဖိုချောင်ဆီမှ ညည်းသံသဲ့သဲ့လေး ကြားနေရသည်။

" အင့်အင့်    အ   အင်းဟင်းးး  းးးး   အင့်ဟာ  အားး ရှီးးး  အ   အ  ဟူးးး  းးး "

အမေပေါ့ ဗျာ သူယောင်္ကျားနဲ့ ကာမဆန္ဒတွေ မပြီးမြှောက်သဖြင့် မီးဖိုချောင် ကြောင်အိမ်ထဲမှ ခရမ်းသီးတစ်လုံးထုတ်ကာ ထမိန်လေးမှပြီး အဖုတ်ကြီးထဲ ထည့်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်နေတော့တာပဲ။ ဆက်မကြည့်တော့ပါဘူး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ခံစားပါစေဆိုပြီး ကျုပ်အခန်းလေးထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။ မကြာခင် ခြေသံများ အိမ်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားတဲ့သံ ကြားလိုက်ရပါတယ်။ဘယ်ချိန်အိပ်ပျော်သွားလဲ မသိလိုက်ဖူး။ အမေလာနိုးတော့မှ ကျုပ်နိုးတော့တယ်။

" မောင်တူးရေ  သားလေးး ထထ နေဖင်ထိုးနေပြီဟ "

"  ဟုတ်   အမေ   သားထပါပြီ "

မျက်နှာသစ်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်လာတော့ ဆနွှင်းနဲ့ ပဲနဲ့ရောကြော်ထားတဲ့ ထမင်းကြော်ဝါဝါလေး ငံပြာရည်အရိုင်းဖျော် ကြက်သွန်ဖြူလေးများကိုတော့ အမေက အခွန်သင်ပြီး တမွှာခြင်း ခြွေချပေးနေတယ်။ကျုပ် စားပွဲခုံပေါ်ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း

" အမေ ညီမလေးတို့ ရော "

" သူတို့သားအဖက အစောကြီးသွားပြီသားရဲ့ ၊ နင်နဲ့ အမေပဲ ကျန်တာ၊ အမေတို့လည်း ညနေဘက်ကျ ရန်ကုန်ဘက်ဆင်းရမှာ လျှောက်လည်မနေနဲ့ဦး "

" ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေရာ သားညနေ ဘယ်မှ မထွက်တော့ပါဘူး အဝတ်စားတွေ ကြိုထုတ်ထားရမယ် "

အမေဖြစ်သူအားပြောရင်း ထမင်းကြော် စားနေလိုက်တော့သည်။ ထမင်းကြော်စားပြီး ထုံးစံအတိုင်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထွက်ခဲ့တာပေါ့။ အချိန်များ တရွေ့ရွေ့ကုန်ဆုံးလာကာ မနက်ပိုင်း ရန်ကုန်ဘက်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ အနီးနားမှ ရွာများအား ရစရာရှိသော ပိုက်ဆံများ လိုက်လံတောင်းယူရာ နေ့လည်ပိုင်းမှ ပြီးစီးတော့သည်။ 

နေ့လည်ပိုင်းတွင် အမေ့ အသိအိမ်သို့ ခဏနားကာ ပုသိမ်ဘက် သွားဖို့ ပြင်ဆင့်ကြလေသည်။ သင်္ဘောက ညနေပိုင်းထွက်မည်ဟု သိရှိရသည်။ ထိုအချိန်က မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ရှိမြို့များသို့ သွားလျင် ကားလမ်းမပေါက်သေးသဖြင့် မအူပင် လပွတ္တာ ပန်းတနော် မြို့များသို့ သင်္ဘောများဖြင့်သာ သွားရလေသည်။

သင်္ဘောကြီးများမှာလည်း လူတွေအများကြီးတင် ကုန်ပစ္စည်းများ မတန်တဆတင်ကာ အန္တရယ်ကြီးစွာဖြင့် မဖြစ်မနေ့မို့ သွားကြရသည်။ ရန်ကုန်ကထွက်လို့ ကုက္ကိုဝ ရေဝဲတခုရှိသည်။ ထို ရေဝဲတွင် သင်္ဘောများမကြာခဏ မြုပ်တတ်၍ ထိုနေရာရောက်ပြီဆို ခရီးသည်တိုင် အသံမထွက်ကြတော့ ငြိမ်နေကြသည်။ ခုလည်း မှောင်စ ပျိုးချိန် ကုက္ကိုဝသို့ သင်္ဘောကြီးမှ ဖြတ်သန်းမောင်းနှင်နေလျက်ရှိသည်။

သင်္ဘောပေါ်ရှိလူများအားလုံးငြိမ်သက်နေကြသည်။ ကိုယ့်နေရာနှင့်ကိုယ် လေအေးလေးများတိုက်ခတ်လာသဖြင့် စောင်အပါးလေးများထုတ်ကာ ခြုံပြီးစကားသံများ တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။ ကျုပ်နဲ့ အမေလည်း စောင်ပါးလေးတထည် ထုတ်ပြီး အတူခြုံနေကြတာပေါ့။ အမေနဲ့ အနီးကပ်မအိပ်တာကြာပြီလေ ။ အမေ့သနပ်ခါးနံ့ ကိုယ်လုံးကထွက်တဲ့ချွေးနံ့လေးက စိတ်ထဲမရိုးမရွဖြစ်လာတယ်ဗျာ။အမေ့ဖင်ကြီးက တဇောင်းအိပ်ရင်း ကျနော့ဖက်တိုးတိုးလာတာ ကျနော်လည်း စောင်အတွင်းကနေ အမေ့ဖက်လှည့်လိုက်မိတယ်။ ဘယ်သူမှလည်း ကျုပ်တို့ကို သတိမထားမိပါဘူး။

ရေဝဲဖြတ်နေချိန်မို့ အကြောက်တရားကိုယ်စီနဲ့ ရှိနေကြချိန်ပေါ့။ အမေက ခါးလေးကော့ရင့် ကျုပ်ဆီးခုံးထိ ဖင်ကြီးက တိုးကပ်လာတော့ လီးကတောင်ပြီပေါ့ဗျာ။အမေနဲ့ပထွေးလိုးပုံတွေ အမေ့ဆန္ဒတွေမပြီးမြောက်လို့ ခရမ်းသီးနဲ့အာသာဖြည်ပုံတွေ တွေးနေရင်း ကျုပ်လီးက ပေါက်ထွက်မတတ်ကို တင်းလာတာ။ အမေ့ ဖင်ကြားထဲ လီးကိုအမြှောင်းလိုက်ထားရင်း ပွတ်ဆွဲနေမိတော့တယ်။

အမေက ခဏငြိမ်သွားပြန်တယ်။ ကျုပ်စိတ်ထဲ ထိတ်ကနဲ့ ဖြစ်သွားမိတယ်။ ခဏနေမှာ အမေ့လက်တဖက်က စောင်ခြုံထဲမှာတင် ထမိန်ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းဆွဲတင်နေတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ကျုပ်ကတော့ ခါးပုံစဖြည်ထားတာမို့ လီးကထုတ်ထားပြီးသား။

မကြာပါဘူး ကျုပ်လီးက ခပ်နွေးနွေးအသားဆိုင်ကြီးတွေကို ထိမိလိုက်ပါပြီ။ ဟုတ်တယ် အမေ့ ထမိန်အောက်နားစက  ခါးထိတင်ပြီးနေပြီ ဖင်ကြားထဲမှာ ကျုပ်လီးက အမြှောင်းလိုက်ကပ်ထားလျက်ပဲ။ ကျုပ်မနေနိုင်တော့ပါဘူးဗျာ ခါးဆန့်ပြီး အမေ့ဖင်ကြားထဲ လီးကို ကပ်ပွတ် ဆွဲနေမိတာ။ အရသာရှိလိုက်တာဗျာ လီးထိပ်မှ အရည်လေးတွေစို့လာပြီ။အမေကလည်း ခါးကို ရသလောက်ကော့ပြီး ဖင်ကြီးကို ကျုပ်လီးဆီ တိုးကပ်နေတာ။၁၅ မိနစ်လောက်နေတော့ အမေ့ပေါင်တဖက်က ကြွကြွပေးတယ်။ ကျုပ်လီးထိပ်က ပေါင်ကြားထဲ ညှပ်ညှပ်သွားတာ။ ဒစ်နေရာလေး ပူကနဲ့ဗျာ ပေါင်ကြားထဲ ဖိဆွဲခံနေရတာ။

တဖြည်းဖြည်း သိသိသာသာကို အမေက ပေါင်တဖက်ကို ကြွပေးနေတာ။ ကျုပ်က လီးကို အဖြောင့်ထားပြီးပေါင်ကြားထဲ ထိုးသွင်းပစ်တာ။

" အင့် ကနဲ့ "

အမေ့ဆီက ရှိုက်သံတချက်ထွက်ပေါ်လာတယ်။ အမေ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းထဲ ကျုပ်လီးကမြုပ်နေပါပြီ။ကျုပ်ခါးဆန့်ထိုးလိုက်တိုင်း အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကအမြှောင်းလိုက်ပွတ်ရင်း ဒစ်ဖူးက စောက်စိလေးထိုးမိတာပေါ့။ ထိုးမိလိုက်တိုင်း အမေ့ကိုယ်လုံးလေး တကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားတာ ကျုပ်ခံစားမိတယ် ကျုပ်လီးထိပ်လေးလဲ ကျင်တက်နေရတာပါ။ 

အမေလည်း ဖင်ကြီးအားကျနော့ဘက် အစွမ်းကုန်ကော့ရင်း ခပ်သွက်သွက်ပြန်ညှောင့်လာတယ်။စောက်ရည်တွေကလည်း လီးတချောင်းလုံးရွှဲနေတာဗျာ။ကျုပ်ဆီးခုံးထိ ဖင်ကိုကပ်ထားရင်း

" အားးး  ရှီးးး   အားးး   ကောင်းလိုက်တာ မောင်တူးရာ   အိုးးး  အို့  အားးး  အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး "

ညည်းသံတိုးတိုးလေးပေးရင်း ကျုပ်ခါးကို လက်နောက်ပြန်ဆွဲကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းတင်းနေအောင် စိရင်း စောက်ရည်များ စောင်ပါးလေးအောက်တွင် ပန်းထုတ်နေတော့သည်။ ကျုပ်လည်း လီးတချောင်းလုံးကျင်တက်လာကာ လရည်ပူပူများ အမေ့ပေါင်ကြားသို့ ပန်းပစ်လိုက်ရတာပေါ့။

" အားးး  အင့်   အင့်   ဟူးးးး  ရှီးးး းးးး  ကောင်းတယ် အမေရာ "

ထိုစဉ် --- " ဘော်    ဘူးးးး  ဘော်   ဘော် "

" ဘော်   ဘူးးးး  ဘော် ---  ဘော်ဘူးးးးးးး "

သင်္ဘော ဥသြဆွဲသံကြီး ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာရာ ၊  ငြိမ်သက်နေသော လူများလည်း လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ပြန်ဖြစ်လာကြသည်။

ထိုရေဝဲကိုကျော်မှ ဟင်းချနိုင်ပြီး စိတ်ချလက်ချ နေနိုင်ကြတော့သည်။ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှ ပန်းတနော် သို့ ရောက်ရာ ၊ လမ်းတွင်လည်း အခြားမြို့များသိုကုန်ပစ္စည်းချရာ ကြာနေတော့သည်။ ပန်းတနော် နှင့် ပုသိမ်ကြားမှာ မဲကုန်းရွာသို့ အမေ့ဖေါက်သည်များဆီ အကြွေးလိုက်သိမ်းရတာကြောင့်  ကျုပ်လည်း အမေ့ပိုက်ဆံထုတ်ကိုင်ပြီး နောက်က တကောက်ကောက် လိုက်ရတာပေါ့။

မဲကုန်းရွာသာ ပြောတာ အိမ်ခြေက ၅၀၀ လောက်ဗျ။ရွာတန်းရှည်ကြီးပေါ့။ တစ်ရွာလုံးက လူတွေကလည်း အမေ့မသိသူ ခပ်ရှားရှား။ တရွာလုံးက သူတွေက ဆွေမျိုး မကင်းရာ မကင်းကြောင်း အိမ်ထောင်ပြုရင်း အဆင့်ဆင့်ပေါက်ဖွားလာကြောင်း အမေက ရှင်းပြပါတယ်။ ရွာရဲ့မြောက်ဘက်ခြမ်းကနေ စဝင်ကြတယ်။ ခွေးတစ်ကောင် ရုတ်တရက် ထွက်လာပြီးကိုက်မလို လုပ်နေလို့ အနီးက သစ်ကိုင်းချောက်တစ်ခု ကောက်ပြီး ခြောက်ထုတ်ပစ်ရသေးတယ်။

သစ်ပင် အုပ်အုပ်ကြီးများကိုကျော်ပြီးမှ ဆူးခက်များဖြင့် စည်းရိုးကာထားသော အမေ့အသိ ဒေါ်ထွေးတို့အိမ်ရောက်တော့တာ။ နေ့လည် ၁ ချက်တီးနေပြီဗျာ နေက ခေါင်းပေါ်ရောက်တော့ အပူရှိန်က ပြင်းလာပြီ နားမယ့်အိမ်ရောက်လို့ တော်ပါသေးရဲ့။ အမေ့မျက်နာလည်း ချွေးလေးတွေ ပြန်လို့။ အမေနဲ့ သက်တူရွယ်တူ တစ်ယောက်ထွက်လာပြီး နုတ်ဆက်တယ်ဗျာ။

" ဟဲ့  မစမ်း ဒီတခေါက် စောလှကြည်လားအေ "

"  အမလေးးး ညည်းတို့ဆီလာရတာ ခရီးဝေးရတဲ့ထဲ မြောက်ခြမ်းအဝင်က ခွေးတစ်ကောင် ငါတို့သားအမိကို လိုက်ဆွဲလို့ သားများကျနေလားမသိဘူး မနည်းခြောက်ထုတ်လိုက်ရတယ် ၊ ကံကောင်းလို့ အကိုက်မခံရတာအေ "

" မစမ်း ကလည်း ရွာထဲလမ်းက လာခဲ့ပြီးရော - မြောက်ဖက်စပ်က ဝင်လာတာပေါ့ " 

ဒေါ်ထွေးက ပြောရင်း ကျုပ်ကို သေချာကြည့်ကာ 

" ညည်းသားက အချောပါအေဟဲ့ "

" ငါ့ တူလို့ပါအေ  ခ်ခ်  ခ်ခ် " 

" ဒါနဲ့ ညည်းတို့ ဒီနှစ် မြေပဲတွေ ဖြစ်တယ်ဆို ငါ့ဆန်ဖိုးတွေ အကြေပေးအေ ၊ ငါ ဆန်ရောင်း ခဏ နားမလို့ "

"  မြင်သလောက်က မဆိုးပါဘူးအေ နှုတ်ခါနီးမှ ကြွက်စား ပုရစ်ဖေါက် မခံရဖို့ ဂရုစိုက်နေရတာ ၊  ညည်းဆန်ဖိုးတွေ တရွာလုံးပေးနိုင်ပါတယ်တော် ၊ စပါးဈေးကလည်း ကောင်းတယ်အေ့ "

 " ငါ့ဆီက ဟာ ခုယူသွားလေ အပြန်ကြ ညည်း ပုသိမ်ဘက်က လှည့်ပြန်မှာ မလား " 

ဒေါ်ထွေးလည်း အိမ်အတွင်းဝင်ကာ ပိုက်ဆံများယူလာပြီး အမေ့ဆန်ဖိုးအကြွေးများ ပေးချေလေသည်။

"  အေးးး အေးး ငါတို့သွားဦးမယ် နင်တို့လည်း ငါတို့မြို့ကို လာလည်ပါအေ "

"  လာချင်တာပေါ့ မစမ်းရဲ့ ဒီမှာက သမီးနှစ်ယောက် ထိမ်းနေရသေးတာ ဒါမို့ အပြင်မထွက်ဖြစ်တာပါ "

"  ညည်းသမီးတွေပါ ခေါ်ခဲ့ပေါ့ ငါ နှစ်ထပ်အိမ် ဆောက်ပြီးပါပြီ ခြံဝင်းလည်း ကျယ်ပါတယ်အေ "

"  ပြီးတော့မှ နောက်မလာနဲ့ ပြောနေဦးမှာ ဟင်းးး  -  ဒါနဲ့ ဒီကနေ ရွာဘက်ဝင်ရင် ကန်သင်းရိုးတွေ သစ်ငုတ်တွေ သတိထားသွားဦး "

" ကိုင်းးး သွားပြီဟေ့  မထွေးးး "  

" လာ  သား  အမေတို့ သွားကြဆို့ " 

ကျုပ်ပါ တဆက်ထဲပြောပြီး အမေကရှေ့က ထွက်သွားတာပေါ့။

ရွာထဲ ပိုက်ဆံပတ်တောင်း ရာ ညနေ ၄ နာရီမှ ပြီးစီး တော့သည်။ ညနေလိုင်းကားစီး၍ ပုသိမ်သို့သွားရာ ၆ နာရီ စွန်းစွန်းမှ ရောက်ရှိသည်။ ပုသိမ်မှ ဖေါက်သည်များထံ ပတ်တောင်းရာ ည ၈ နာရီမှ အကုန်ပြီးစီးလေသည်။ ကားဂိတ်နှင့်နီးသော တည်းခိုခန်းအား ငှားလိုက်ကြသည်။ တည်းခိုခန်းက ၂ ယောက်ခန်း ၁ ခန်းသာ ကျန်တော့ရာ မှောင်လည်းမှောင် ပိုက်ဆံထုတ်လည်းပါတာမို့ တခြားမသွားပဲ ၂ ယောက်ခန်းသာ ယူလိုက်လေသည်။

ကောင်တာမှ ၂ ယောက်ခန်းဆိုပေမယ် ကုတင်က တစ်လုံးစီပါ အမကြီးတို့ သားအမိ တစ်ယောက်တစ်လုံး အိပ်လို့ အဆင်ပြေမှာပါ။သော့ယူပြီး ကျုပ်တို့အခန်းကို လူတစ်ယောက် လိုက်ပို့ပါတယ်။ အခန်းက ကျယ်တယ်ဗျ။ ကုတင်က နံရံတွေဘက် ကပ်ထားတာ နှစ်လုံး အလယ်မှာ မှန်တင်ခုံ သဘောမျိုးခုံနှင့် စားပွဲခုံအပုတစ်လုံး မျက်နှာချင်းဆိုင် တံခါးပေါက်ဘေးမှာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ချပ်ကြီး ရှယ်ပေါ့ဗျာ။ ခဏနားပြီး အမေက

" သားးး မောင်တူး အမေ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ခဏနေ သားလည်းချိုး အပြင်ထွက်ပြီး တခုခု စားရအောင် "

ပြောပြီးအမေက မှန်ချပ်ကြီးဘေးက တခါးပေါက်တခုအား ဖွင့်ကာ ဝင်သွားတော့သည်။ ကျုပ် အံသြမိတယ်ဗျ အမေက ခေတ်မှီနေတာ။ ခဏနေ ရေချိုးသံကြားနေမိလို့ ကျုပ်လည်း အသာလေး သွားချောင်းတာပေါ့။ မိုက်တယ်ဗျာ အမေက တုံးလုံးချွတ် ချိုးတာဗျ အသားဖြူဖြူ အနည်းငယ် ဝသော်လည်း နို့တွေက တင်းနေတာဗျာ ။ ခါးသေးလေးအောက်က ဖင်ကြီးတွေက ဖွေးဆွတ်ပြီးကော့ထွက်နေတာ ဆပ်ပြာတကိုယ်လုံးတိုက်ရင်း အဖုတ်ကိုလည်း ပွတ်တိုက်နေတာ။ 

ကျုပ် ကြည့်ရင်းနဲ့ လီးတောင်လာတာဗျ။ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်ပြီး လိုးချင်တဲ့စိတ်တွေ မနဲထိန်းထားရတာ။ကြည့်နေရင်း အမေက ဖင်ကြားတွေရော ပွတ်သပ်နေတာ တခါးပေါက်ဖက် လှမ်းကြည့်နေလို့ ကျုပ်လည်း အသာလေးပြန်ထွက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲနေမိတယ်။ မကြာပါဘူး အမေက ရင်လျှားလေးနဲ့ထွက်လာပြီး

" သား  ရေသွားချိုးတော့ ပြီးရင် ညစာတခုခု သွားစားရအောင် သူများရပ်ရွာ ဆိုတော့ မိုးချုပ်ရင် မကောင်းဘူး "

" ဟုတ်  အမေ "

ကျုပ်လည်း ရေချိုးခန်းဝင် ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတယ်။ အမေက အစိမ်းရောင် ဝမ်းဆက်နဲ့ သနပ်ခါးလေးကို ဖွေးလို့ဗျာ သနပ်ခါးထုပ်လေးနဲ့ လိမ်းထားပုံပါ။ ရေမွှေးလေးလဲ စွတ်ထားသေးတယ်ဗျ။ ကျုပ်ကို ပြုံးကြည့်ရင်း

" ဟဲ့သား   အမေ့ကို မမြင်ဖူး ဘူးလား ဘာလို့ ငေးကြည့်နေတာလဲ ဟင်းးး "

" အမေက တအားလှတာဗျ သားခုမှ သေချာကြည့်မိတာ ဟီးးး "

" ကဲ  အအေးပတ်မယ် အဝတ်မြန်မြန်လဲ အမေတို့သွားစို့ "

အပြင်ထွက်ပြီး ခေါက်ဆွဲကြော် စားလိုက်တယ်။ တည်းခိုခန်းပြန်ရောက်တော့ ည ၁၀ ခွဲရော။ ကိုယ့်ကုတင်နဲ့ကိုယ် အိပ်လိုက်ကြတယ်။ ကျုပ်က ရေချိုးခန်းထဲက အမေ့ပုံကိုစဉ်းစားရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ်ဗျာ။အိပ်ပျော်ပြီး သိပ်မကြာပါဘူး ။ ပေါင်ရင်းနားလေး ခပ်နွေးနွေး အငွေ့အသက်လေးများရနေလို့ ကျုပ်မျက်လုံးကို အသာလေးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ။ အမေဗျ ကျုပ်ပုဆိုးကို ဗိုက်ပေါ်ထိလှန်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးနေရာကို စိုက်ကြည့်နေတာ ကုတင်အောက်က ဒူးလေးထောက်ပြီးပေါ့။

ခြေသလုံးမွှေး  ပေါင်မွှေးများနှင့် သားဖြစ်သူ၏ ပေါင်ကြားမှ လီးအားသေချာစိုက်ကြည်နေမိသည်။ လီးကြီးက မတောင်သေးခင် ၆ လက်မခွဲခန့် အတုတ်မှာ ၁ ကျပ်ခွဲလုံးသာသာရှိပြီး ဒစ်ကြီးက အောက်သို့စိုက်နေသည်။ လီးတန် နီညိုကြီးက အကြောများဖုထစ်နေရာ လီးအရင်းတွင် လမွှေးအုံလေးမှာ မဲနက်နေသည်။လီးအရင်းအောက်ဖက်တွင် အမွှေးများနှင် လဥမဲမဲကြီးနှစ်လုံးမှာ ကုတင်ဖြင့် ကပ်နေတော့သည်။

ကြည့်နေရင်း ဒေါ်စမ်းအေးမှာ နှုတ်ခမ်းလေးဟကာ လျှာလေးအား အပေါ်နှုတ်ခမ်း အောက်နှုတ်ခမ်းအား သပ်ချနေသည်။ သားဖြစ်သူမျက်နာအား တချက်ကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးညိုကြီးအား ဆွဲစုပ်လိုက်တော့သည်။ပါလာသော လီးတန်အား လက်တဖက်ဖြင့် အရင်းမှ ဖမ်းထိန်းလိုက်သည်။ ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးအား ဆုပ်နယ်၍ပွတ်ချေပေးသည်။

ထိုနောက့် လီးအရင်းကိုင်ထားသောလက်က အထက်အောက်စွကာ ဒစ်ဖူးအား ဖိစုပ်ပစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း သားဖြစ်သူလီးမှာ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲဖြစ်လာကာ ဆန့်ထွက်လာသည်။ လီးက တဖြည်းဖြည်းတုတ်လာပြီး အရှည်မှာ ၈ လက်မခွဲခန့် ရှိလာသည်။ ဒစ်ဖူးအား ပါးစပ်မှထုတ်ကာ အဖျားကနေ အရင်းထိ လျှာအပြားလိုက်ယက်ပေးရာ လီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ် တုန်လာတော့သည်။ အရင်းမှ အဖျားသို့ ပြန်တက်လာရင်း ဒစ်ကြီးနားအရောက် ဒစ်ဖူးကြားထဲ လျှာကို ဝိုက်ဆွဲပြီး ဒစ်ဖျားလေးအား ဆက်ကနဲ့ ကိုက်ပေးလိုက်သည်။

"  အို့   ရှီးးးး   အ   အားးး  အမေရယ်   အားးး ကောင်းလိုက်တာဗျာ "

ကျုပ်လည်း ဟန်မဆောင်နိုင်တော့တာဗျာ။အမေက တချက်ပြုံးပြီး ဒစ်ကြီးနမ်းလိုက်သေးတာ။ပြီးမှ ကျုပ်ကိုကျောခိုင်းပြီး တဇပ်ဇပ်တုန်နေတဲ့ ကျုပ်လီးပေါ် ခွထိုင်ပစ်တာ။ လီးအရင်းကနေ လက်နောက်ပြန်ထိန်းရင်း စောက်ဖုတ်နဲ့တေ့ပြီးထိုင်ချပစ်တာဗျာ။

" ဗျစ်   ဗျစ်    ဖွပ်   ဗျစ်ဗျစ် "

ကျုပ်လီး အမေ့စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားပါပြီ။ ပြီးတော့မှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့ကိုကုန်းထောက်လိုက်တာ။ ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို မြှောက်ပြီး ခါးလေးကော့ကာ တဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးတာဗျာ။ ကျုပ်လီးက အမေ့စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ပေါ့ မြင်နေရတာ။ အမေ့စောက်ပတ်က စီးစီးကျပ်ကျပ်လေးဗျ အမေဆို သူပါသာစောင့်ရင်း ညည်းနေတာဗျာ အသံလေးက ကျုပ်အတွက် သာယာလိုက်တာ။

" အားးး  အိုးးး  သားရယ်  ကောင်းလိုက်တာကွာ မင်းလီးက မင်းအဖေထက် ရှည်တယ်  အားးး းးး  အားးး  ဟူးးးး "

" ဘွတ်   ဘွတ်   ပြွတ်  ဖွပ်ဖွပ်   ဘွတ်  ဖလွပ်   ဗျစ်ဗျစ် "

အဖုတ်ထဲလီးအဝင် အထွက် အသံတွေလဲ ဆူညံနေပါပြီ။ အချက် ၆၀ လောက် မနားတမ်းဆောင့်ရင်း အမေပြီးသွားပါတယ်။ ကျုပ်ဆီးခုံးမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနှစ်နေတာ။ အမေက ဖင်လေးကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကိုထုတ်ရင်း ရှေ့လက်နှဖက်ကွေးပြီး ဖင်ဗူးဒေါင်းလေးထောင်ရင်း အနားယူနေတာပေါ့။ ကျုပ်ခြေထောက်တွေ အမေ့ဗိုက်အောက်က အသာထုတ်လိုက်ရင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့အမေ့နောက်မှာ နေရာယူလိုက်တာ။

အစထဲကမှ လုံးချိတ်နေတဲ့ အမေ့ဖင်ကြီးက ကျုပ်ရှေ့ကုန်းပေးသလိုဖြစ်ပြီး ဖင်သားနှစ်ခြမ်းအလယ်က စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေတာ ကျုပ် အားရလိုက်တာဗျာ။ ပြူးထွက်ပြီး အရည်ရွှဲနေတာ အမေ့အဖုတ်ကို ကျုပ် ကုန်ယက်ပစ်လိုက်တာပေါ့။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို လျှာနဲ့ ထိုးလှန်ရင်း အစိလေးကို ဖိဖိစုပ်ပေးလိုက်တာ အမေ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံလေး ပြန်ပေးနေတယ်။

ကျုပ်လည်း အမေ့ဖင်ကြားထဲ မျက်နာအပ်ထားရင်း ဖင်ဝတွေပါ ထိုးယက်ပစ်တာ ဖင်နှစ်ခြမ်းခါရမ်းနေလို့ လက်နဲ့ထိန်းယက်နေရတာ။ အားရအောင်ယက်ပြီးမှ ဖင်ကြားထဲက စူထွက်နေတဲ့ အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ကျုပ်လီးကို တေ့ထားလိုက်တာ။ ပြီးမှ ခါးလေးကို ဆွဲပြီး တဖန်းဖန်း ပစ်လိုးနေတာ။

"  ဘွတ်  ဖွပ်   အ   အားးး  ကောင်းလိုက်တာ သားရယ်  အင်း  ဟုတ်တယ်  ဆောင့်ဆောင့်  နာနာလေးဆောင့်  အားးး းးး ရှိးးး  ဘွတ်  ဗျစ်ဗျစ်   ဒုတ်စွပ်   အ   ရှီးးးး  ဘွတ်ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် "

အမေ့ညည်းသံ လိုးသံတွေကြောင့် ကျုပ်လည်း ကြာကြာဆက်မလိုးနိုင်တော့ပါဘူး။

"  အားးး  အ  ကောင်းတယ် အမေရာ   ရှီးးး  သားးး  ထွက်  ထွက်  ထွက်ပြီ  အိုးးး ရှီးးး းးးး  ပြီးပြီ အမေ  အားးးး "

အမေလည်း ကျုပ်လီးညှစ်ပေးရင်း ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များထွက်ကျလာပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား ငြိမ်သက်ရင်း ကျုပ်ကုတင်ပေါ်မှာပဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ တည်းခိုးခန်းမှ မနက်စောစောထပြီး မျက်နာသစ် ကိုယ်လက်သန့်စင်ကာ အခန်းအပ်ပြီး မိမိတို့မြို့သို့ ဒါရိုက်ရောက်မည့် ကားကိတ်သို့ ထွက်ခဲ့ပါတော့တယ်။

 

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>


Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment