အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

အစားထိုး ချစ်သူ အပိုင်း ( ၂ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - julyrooney

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေကညှစ်ညှစ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့် အော်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်။ သက်ပြင်းမောတွေ ချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေသည်။ သူလဲ ကျောပြင်ကို ပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။

အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့အလှည့်။ သူမတချီ ကောင်းကောင်းပြီးထားသည်မို့ သူလဲ အားမနာ။ စိတ်ကြိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ သူမလဲ သူ့ရဲ့ ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီးစိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် ဆောင့်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား အကျောတွေ တင်းတောင့်လာပြီး ပြီးသွားကြသည်။

ပြိုင်တူလိုလို ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်တွေကို ပတ်ပြီးအိပ်လိုက်ကြသည်။ မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ မနက်စာ သွားစားကြသည်။

ပြီး သူမကို ဘားအံနားရှိ ကော့ကသောင်ဂူသို့ လိုက်ပို့သည်။ ပြီးတော့ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လိုးကြသည်။ ပြီး ခနနားကာ ဇွဲကပင်တောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးသည်။ ညနေ ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထိုင်းစတိုင် စားသောက်ဆိုင်သို့ သွားကာ ထိုင်းစာ လိုက်ကျွေးလိုက်သည်။

သူမကို ကောက်တေးအချိုမှာပေးကာ တိုက်သည်။ သောက်ကြည့်တော့ ကြိုက်သွားပြီး ထပ်ကာသောက်သည်။ သူက မူးနေမယ် တားပေမယ့်မရ။ ဖြေးဖြေးချင်းတက်လာရာ စားပြီးချိန်တွင်တော့ မူးနေပြီ။သူက KTV သွားချင်လားမေးရာ သွားမယ် ဆိုလို့ KTV သွားကာ သီချင်းဆိုကြသည်။

ဒစ်စကို တွေဖွင့်ကာ ဖြူကျော့ကတော့ မူးကလဲ မူးနေတော့ မြူးနေသည်။ ကနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အကြပ် ပေါင်လည်သာသာ အတိုအောက်က ဖင်တွေကို ယမ်းကာ ကနေတာကို သူညစ်ညစ်နဲ့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူ့ပါ ဆွဲထူကာ ကခိုင်းနေလို့ ကရသေးသည်။ လတ်ပြတ်အင်္ကျီအနီ အကြပ်ပေါ်မှာ ဂျင်းကုတ် အတိုဝတ်ထားပြီး ဝေါကင်းရှူး အဖြူအတိုဝတ်ကာ ကနေတဲ့ ဖြူကျော့ပုံစံက အဆိုတော်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တောင် တူသေးသည်။

တစ်နာရီပြီးတော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာရာ ကချင်သေးတယ်လို့ ဂျီတိုက်နေသေးသည်။ သူလဲ ချော့မော့ပြီးခေါ်လာကာ အခန်းရောက်တော့ တံခါပိတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်တွေက အဝတ်တွေပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။

ပြီး အင်္ကျီကိုလှန်ကာ ဘော်လီကို မတင်ပြီး နို့တွေကို အားနဲ့စို့လိုက်တော့ ဖြူကျော့လဲ ငြိမ်သွားသည်။ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက် နိုးတွေ့ကို စို့လိုက်လုပ်နေသည်။

 ဖြူကျော့က သူ့အင်္ကျီကို မကာချွတ်ပေးပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ သူလဲ အသာထကာဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီး ဖြူကျော့အင်္ကျီတွေကိုပါ ချွတ်ပြီး ဝေါ့ကင်းရှူးကို မချွတ်တော့ပဲ နဲ့ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကျပ်နေလို့ ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ရသည်။

ပင်တီအနီရောင်ပေါ်ကနေ လက်တွေနဲ့ ကလိလိုက်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးဖြူကျော့ကို ပြောင်းပြန်လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ကုတင်အစွန်းကို ထားကာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နားတေ့ပေးရာ ဖြူကျော့ကလီးကိုကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူလဲ အစေ့ကိုချေလိုက်ရာ အွန်းခနဲ့ ပေါင်က ကားသွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က နို့ တွေကို နယ်ရင်း အဖုတ်ကို ရွေ့ကာ အဖုတ်ထဲနှိုက်လိုက်သည်။ အစေ့ကို ချေအဖုတ်ကိုနှိုက် ပါးစပ်ကို လိုးနေလိုက်သည်။

လူတွေကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေက ပိုကြွနေကြသည်။ မျိုးကိုလဲ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တာတွေကို မူးမူးနဲ့ လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေ ကကြွသူလဲ လီးကို အားကြိုးမာန်တက်စုပ် ဖင်ကိုလဲ ကော့ကော့ပေး။ အဖုတ်ကိုကလိနေတဲ့ လက်ကို ထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီး ဖင်ဝကို ဆွလိုက်ပြန်သည်။

လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ကလိနေရင်း ဖင်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းသွားသည်။ လက်ကို ဖင်စအိုကြွက်သွားတွေက ညှစ်ထားရာ သူလဲ အစေ့ကို ထပ်ပြီး ချေလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားပြီး သူလဲ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ လက်တစ်ချောင်း လုံးဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်ပြန်ထည့်လုပ်နေရာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်က အဆင်ပြေလာသည်။

သူလဲ လက်ညှိုးကိုအဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်ကာ လက်ညှိုူးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဖင်ထဲကိုထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့ ထွန့်ထွန့် လူးသွားရပေမယ့် လီးကို အစုပ်မပျက်ပေ။ ကလိနေတာတွေရပ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကိုထူလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီးဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။

" အ အ ယောက်ခမရယ် ကောင်းလိုက်တာ နို့တွေကို ကိုင်ပေးပါ အ အ"

သူနို့တွေကို အုပ်ကာညှစ်လိုက် ချေလိုက် ခပ်ပြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ အပေါ်နေခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်းနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားရသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ပြီးသွားတော့ အပေါ်ကနေ ဖြူကျော့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ တစ်ချီပြီးလို့မှ မဆုံးသေး နောက်တစ်ခါထပ်ပြီး စိတ်ကြွလာပြန်ရာ ဖင်တွေကို ကော့ကာခံပေးသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်က တဏှာကိုသာ အခြေခံကျတာမို့ ကျန်တဲ့ချည်နှောင်မှုတွေမပါ ဒါတစ်ခုတည်းသာပင်။အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ်တွေက ထန်နေကြတာမို့ အခန်းထဲမှာ လိုးသံ အသားချင်းရိုက်သံ အော်ဟစ်ညည်းသံတွေသာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ ဖြူကျော့ဝေက လူကောင်ကသာသေးသော်ငြား မျိုးကိုရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်သည်။

မျိုးကိုကလဲ ညင်သာမှု မရှိတော့ပဲ တရစပ်ဆောင့်နေရာ ဖြူကျော့ဝေ တကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေပြီး မုန်တိုင်းကြားထဲက လွန့်နေတဲ့ လှေလိုပင်။ ဆောင့်ချက်များ ကကြာလာသည်နဲ့အမျှ နှစ်ယောက်လုံး ပန်းတိုင်ဆီရောက်လုပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖြူကျော့တစ်ယောက် အသံရှည်နဲ့ညည်းညူလိုက်ပြီး ငြိမ်သက်သွားသလို မျိုးကိုလဲ ဆောင့်ချက်များက နှေးလာပြီး အား ခနဲတစ်ချက်အော်ကာ ဖြူကျော့ဝေပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။

မောဟိုက်နေကြပေမယ့် မျက်နှာမှာတော့ ကျေနပ်မှုရှိနေတဲ့ပုံ။ အရမ်း ကောင်းနေသည်။ နှစ်ယောက်သားငြိမ်သက်စွာ နားနေပြီးမှ မျိုးကို က လီးတပ်လျက်သား ဖြူကျော့ကိုပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ အောက်သို့အသာချကာ အဖုတ်ကို ရေဆေးပေးသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လီးကိုရေဆေးပေးလိုက်သည်။

ရေဆေးနေကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကို တယောက် ကလိနေကြသည်။ အမူးရှိန်က ကျလာသည်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အဝတ်တွေမဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ်တစ်ခါ လိုးကြပြန်သည်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လုပ်ကြသည်။

တစ်ချီပြီးသွားသည်မို့ မျိုးကို သုတ်ရည် ထိန်းနိုင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လူသာငယ်ပေမယ့် ဇက မသေး။ လုပ်သမျှကို ခံနိုင်သည်။ သူလာတာလဲ ဒီရည်ရွယ်ချက်ပင်။ မျိုးကိုကလဲ သူ့ကိုခေါ်တာ ဒါလုပ်ဖို့ပင်၊နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ အပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ ဒုတိယအချီတော့ တော်တော်လေး ကြာသည်။ ပြီးသွားတော့ ဖြူကျော့လဲ ဖလက်ပြသွားသလို မျိုးကိုလဲ ဟိုက်သွားသည်။

ဖြူကျော့က အကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရသည်မို့ ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားသည်။ သူလဲ အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ကျအိပ်ရာက နိုးတာနဲ့ မနက်စာစားကာ ဘာအံမြို အနီးတဝိုက်တွင် လျှောက်လည်ပြီး အပြန် ကားလတ်မှတ်ဝင်ဝယ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး ဆွဲကြပြန်သည်။

ညနေကျ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ကားထွက်သွားမှ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနကမှာတော့ ဖြူကျော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ရုံးတက်နေပြီ ဟု။ သူလဲ အဆောက်အဦး လက်စသတ်ဖို့ အတွက် လုံးပမ်းနေရပြန်သည်။ တခါတလေ မိန်းမကို သတိရ လွမ်းဆွတ်မိပေမယ့် အလုပ်တွေပြီးမှသာ သွားလို့ရပေမည်။

........................................

မျိုးကို ပုသိမ်သို့ သုံးရက်လောက်သွားကာ မိန်းမနဲ့ တွေ့လိုက်သည်။ မွေးတော့မည်မို့ ချစ်ဇနီးက သူ့ကို အနားမှာ ရှိစေချင်သည်။ သူလဲ မွေးခါနီးရင် လာမည်လို့ ကတိပေးရသည်။ တော်ပေသေးသည်။ ယောက်ခမတွေက သဘောပြည့်လို့သာ။ တစ်လခန့်ကြာတော့ အဆောက်အဦးက အားလုံးပြီးသွားပြီ။

အခန်းဖွဲ့လို့ပြီးပြီမို့ အတွင်းပိုင်း ပြင်ဆင်ရေးနဲ့ နေရာချထားပေးရေးကတော့ ရုံးချုပ်မှ အဖွဲ့ ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီမို့ သူ့တာဝန် ပေါ့သွားပြီ။ သူလဲ ခွင့်တင်တော့ မေးရာ မိန်းမမီးဖွားမှာမို့ဟု ပြောသဖြင့် သူ့ကို တစ်လလစာပြည့် နှင့်ခွင့်ပေးသည်။ သူလဲ မိန်းမဆီ ပြန်သွားလိုက်သည်။

သူရောက်ပြီးသိပ်မကြာ သမီးလေး မွေးပေးသည်။ အဖိုးအဖွားက သည်းသည်းလှုပ် သူကလဲ တုန်နေအောင်ချစ်သည်။ ပြန်တောင် မပြန်ချင်။ တစ်လပြည့်တော့ ပြန်ရတော့မည်။ မိန်းမက မျက်ရည်ဝဲတဲဝဲတဲနှင့်။ သူလဲ သမီးလေးမျက်နှာကြည့်လိုက် မိန်းမကိုချော့လိုက်လုပ်နေပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ငိုချင်မိသည်။ မတက်သာပေမယ့် ခွဲရဦးမည်။

ဘားအံ ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမနဲ့ သမီး သတိရနေတာမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမရ။ အလုပ်ထဲပဲ အာရုံနှစ်ထားလိုက်သည်။ ရောင်းလိုအားလဲ တက်လာပြီ။ လူခန့်ထားရေးနဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေး အတွက် ရုံးချုပ်က သူ့ကိုပင် တာဝန်ပေးတာမို့ လုပ်ရသည်။သူလဲ ရုံးက အခန်းတစ်ခန်းယူကာ နေလိုက်သည်။ ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်းတချို့နဲ့ ဒီမှာသူခန့်ထားတဲ့ လူတွေအတွက် သူစီစဉ်ပေးရသည်။

ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးကို သူစီစဉ်ပြီးသားမို့ ပစ္စည်းတွေရောက်တာနှင့် ပေးရုံသာ။ အလုပ်တွေ ပိနေတာမို့ သူနဲ့ဖြူကျော့လဲ မဆက်သွယ်ဖြစ်။ လိုင်းလဲမဖွင့်။

 အားလုံနေသားတကျစီစဉ်ပြီးတော့ သူအားသွားပြီ။ လုပ်ငန်းက လည်ပတ်စပြုနေပြီမို့ အရင်လောက်သူ ပါစရာမလိုပေ။ ဒါကြောင့် အားသွားပြီမို့ သူလိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ မက်ဆေ့တွေ မနည်းပေ။ ဖြူကျော့နဲ့အပေါင်းအသင်းတွေဆီက။

သူဖတ်ပြီးမှ တစ်ခုချင်း ပြန်စာပို့လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ကောက်နေလို့ ချောရသေးသည်။ သူလဲတွေ့ချင်မိတာမို့ ချိန်းလိုက်ရာ ဘားအံသို့ မလာရဲတော့ပေ။

ရုံးချုပ်က လူတွေရောက်နေုပီမို့ ရန်ကုန်ကိုသာ ချိန်းလိုက်သည်။ တွေ့သည့် ချိန်တွင် ရေကုန်ရေခန်းပဲ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် သူတို့တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ မတွေ့တာလဲ ကြာပြီမို့။ သူ့ဘဲနဲ့ ပြန်ပြေလည်နေပြီး ရုံးတွင်လဲ နောက်တယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

သမီးရက်တစ်ရာပြည့်လုပ်တော့ သူခွင့်ခဏ ပြန်သွားလိုက်သည်။ နှစ်ရက်သုံးရက်နေပြီး ပြန်လာရပြန်သည်။ အလုပ်ကမရှိပေမယ့် သူကနယ်ခံလိုဖြစ်ပြီး တာဝန်ခံနေရသဖြင့် ရှိနေမှရသည်။

ရုံးမှာ အားသည့်အချိန်တိုင်း လိုင်းပေါ်မှာပင် ဖြူကျော့နဲ့ပြောလိုက် တခြားသူတွေနဲ့ ပြောလိုက်။ ဒီတပတ်ချိန်းရာ သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ဖို့ ရှိတာမို့ မအားဘူးလို့ ပြောသည်။ သူလဲ တင်းသွားရသည်။ သို့သော် သူနားလည်ပေးရပေမည်။ အဆင်ပြေတဲ့ အချိန်ပြောပါလို့ ပြောလိုက်သည်။ ရုံးက ဘော်ဒါနဲ့စကားစပ်မိတော့ ဖြူကျော့က ရုံကဘဲတယောက်နဲ့ ညက် နေသည်လို့ ပြောသည်။

တစ်လနီးပါးကြာတော့ ဖြူကျော့က သုံးရက်ပိတ်တဲ့ အပတ်မှာ ရန်ကုန်က သူ့အဘွားအိမ် သွားရမည်။ နောက်ရက်တွင်တွေ့လို ရမည်မို့ သူ့ကိုလာခိုင်းရာ သူလဲ အိုကေလာခဲ့မယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။ သူဒီတစ်ခါတော့ ဖြူကျော့ရဲ့ ဖင်ကို လုပ်မည် ဟု တေးထားလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်လာသည်။ သူ ရန်ကုန် ရောက်နေပြီ။ မနက်ဖြန်နေ့လည် တွေ့ကြမယ်ဟု ပြောလို့ သူလဲ ညဖက် ရန်ကုန်သို့ သူ့ကားနဲ့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရုံးလဲပိတ်သည်မို့ ပြန်တဲ့ သူတွေလဲ ပြန်ကြ၊ ရှိတဲ့ သူတွေကို သူခရီးသွားမှာမို့ အရေးအကြောင်း ရှိရင် ဖုန်းဆက်ရန် မှာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး လုံခြုံစိတ်ချကာ ချောင်ကျတဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုကို ရှာလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ခန်း တစ်ခန်းယူထားလိုက်သည်။ အွန်လိုင်းပေါ်က page တစ်ခုမှာ တွေ့လို့ လာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်ကောင်းသည်။

အခန်းက ကျယ်ဝန်းသပ်ရပ်ပီး အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းအကုန်ရှိသည်။ ဈေးတော့ နည်းနည်းကြီးပေမယ့် လူရှင်းပြီး စိတ်ကျေနပ်စရာမို့ တန်သည်။ သူလဲ ရောက်တော့ ဖြူကျော့ကို ဟိုတယ်နာမည်နဲ့ နေရာပြောကာ သူရောက်နေပြီ အကြောင်း ပြောလိုက်သည်။

ဖြူကျော့က မနက်ဖြန်မနက် ဆယ်နာရီလောက် ရွှေတိဂုံကို လာခေါ်ဖို့ ပြောသည်။ သူ့ အဖွားတွေနဲ့ ဘုရားသွားကာ ဘုရားကနေ တန်းပြန်မယ် ပြောထားသည်ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ဖုန်းချခါနီး ဖြူကျော့ကို မနက်ဖြန်တွေ့ရင် ဖင်ချချင်တယ်လို့ပြောတော့ ကြောက်တယ်ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။

သူလဲ အခန်းထဲမှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး ဘာမှမရှိတာ သေချာတာ့မှ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ရှစ်နာရီထိုးခါနီးမှ နိုးကာ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာစားလိုက်သည်။ ကိုးနာရီကျော်တော့ ဖြူကျော့က ဘုရားသို့ သွားနေပြီဟု ပြောသည်။ သူလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ သူ့ကားယူပြီး ဘုရားသို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ ဘုရားရောက်တော့ သူဘုရားရှိခိုးလိုက်ပြီး ဖြူကျော်ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

တော်တော်လေးကြာတော့ အစိမ်းရောင် အထက်အောက် ဆင်တူ အပျော့သားကို ဝတ်ကာ လက်က အိတ်အသေးတစ်လုံးနဲ့ သူ့ဆီလာနေတဲ့ ဖြူကျော့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူလဲအိတ်ကို ယူပေးကာ ဖြူကျော့ကို ကားထားတဲ့ ဖက်ဆီခေါ်လာခဲ့သည်။ သွားနေရင်းနဲ့ အစိမ်းဝမ်းဆက်နဲ့ အိတ်ကိုင်ထားတော့ မမြစိမ်းမှတ်နေတာဟု ပြောရာ ဖြူကျော့က ရီနေသည်။

ကားမောင်းနေရင်း သူက ဖင်ချမှာနော်လို့ ပြောတော့ ဟမ် ဟင် နာမှာကြောက်တယ်လို့ ပြောသည်။ သူကလဲ မရဘူး တကယ်လုပ်မှာပဲ ပြောတော့ ရီပြီး သူ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာ မှီပြီးလိုက်လာသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်သည်။

အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ အဲကွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့အိတ်ကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့က တီဗွီကို ဖွင့်ကာ ခုံပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ သူလဲ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ခုံပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ ပေကပ်ကပ်နဲ့

" အာ ယောက်ခမကလဲ ဒီမှာ ကားကောင်းနေတာတာကို"

" အဲ့ထက် ကောင်းတာပြမလို့"

ပြောပြီး ကုတင်နားခေါ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လျှာခြင်း ကစားကာ ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါ်ကနေ ပင်တီအရာကို စမ်းပြီး လက်နဲ့မျှော့ကြိုးတွေကို ဆွဲလိုက်လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ထမိန်စကပ်က အကြပ်မို့ တင်ပါးတွေက ထွက်နေပေမယ့် မကြီးလှပေ။

တင်ပါးတွေကို စိတ်ရှိတိုင်းညှစ်လိုက် ကိုင်လိုက် အားရအောင် လုပ်ပြီးမှ သူကုတင်ပေါ်သို့ လှဲကာ အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေက နောက်ဖက်တွင် အပြည့် တပ်ထားတာမို့ စိတ်မရှည်ချင်စရာ။ တလုံးချင်း ဖြုတ်နေရတာ။ ဆွဲဖြဲလိုက်ချင်ပေမယ့် မဖြစ်လို့။ တခါတည်းဘရာ ခရမ်းရောင်ကိုပါ ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဆွဲလှန်ကာ နို့တွေကိုက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်ကာနယ်ပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကို ကလိလိုက်သည်။

" ယောက်ခမ ဘယ်လို ဖြစ်နေတာလဲလို့.. ဒီနေ့ အရမ်းကြမ်းနေတယ်..ဟင့် သူများထွက်ပြေးမှာ ကျနေတာပဲ...."

ဘာမှ မပြောပဲနဲ့နို့တွေကို စို့လိုက်ပြီး လက်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။

" ကြည့်ပါလား စကားလဲ မပြောဘူး...ဟင့် ဟင့် "

နွဲ့နေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တင်းနေသည်မို့ လက်တွေ ပါးသပ်တွေက အစ အအားမထား။ ဇယ်ဆက်သလိုလှုပ်ရှားနေသည်။ ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီ အဖြူရောင်က အရည်တွေနဲ့ စိုကာ ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပေါင်းကိုကားကာ အစေ့ကို ကလိလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ ရှီး အာ့ ခနဲ့အော်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး သူ့လက်ကို လာကိုင်လိုက်သည်။ သူလဲ လက်ကို လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်ရာ လီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကာ ကစားပေးသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့နှိုက်လိုက်ပြန်သည်။

ဝင်ချည်ထွက်ချည်နဲ့မို့ အရည်တွေ ကျလာသည်။ ပေါင်းတစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ ချိတ်ကာ အပေါ်သို့ ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကော်ကာ ဖင်ဝတွင် သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ထည့်လိုက်သည်။ အလည်သွားနေကျမို အခက်အခဲမရှိ ဝင်သွားသည်။ ဖင်က လက်ကို ညှစ်ထားသေးသည်။

ဧည့်သည် လက်မခံချင်သေးသည့် သဘော။ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကလိနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့လာသည်။ မြန်မြန်ပဲ ထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ တအီးအီးနဲ့အော်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ကိုင်ကာ ထုနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို နေရာပြောင်းလိုက်ပြီး ခုတင်းစွန်းတွင် ခေါင်းထားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပေးပြီး လက်တွေက ဖင်နဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ကာ ကလိနေသည်။ အဖုတ်ထဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညှစ်အားသန်လာပြီးဖင်ကလဲ ညှစ်ညှစ်လာကာ ကိုယ်လုံးက ဆက်ခနဲဆက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခြေတွေလက်တွေက ကုပ်သွားကာ ပါးစပ်က ဆအွန်းအွန်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားသည် ထင်သည်။

အဖုတ်ထဲက လက်ကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာလို့ လက်ညှိုးနဲ့ ကလော်လိုက်သည်။ ပြီးဖင်၀ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေက အောက်သို့ စီးကျလာရာ ဖင်ဝရောက်တော့ လက်တွေနဲ့ ယူပြီး လက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်သွားပေမယ့် လက်သင့်ခံသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာကောင်းလို့ ထင်သည်။

ဖင်တွေက ကော့ကော့လာသည်။ အစေ့ကို ထပ်ကလိပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ သိပ်ဆာနေသည်မို့ မြန်မြန်ပင် အပေါ်ကနေလီးကို ကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲထည့်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။

ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည့်ဖြည်းမြန်လာပြီး ပြီးတော့မည်။ သူလဲ ဖင်ထဲသို့ ထည့်ထားတဲ့ လက်တွေကို ထပ်မံကစားလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ

" အင်း အင်း အင့် အင့် ကောင်းတယ် အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် အာ့ဟ"

အော်ဟစ်နေရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ နောက်တစ်ခါ ပြီးသွားသည်။ သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ပါးစပ်ကို ဟကာ အသက်ကို လုရှူနေသည်။ သူလဲ ဖင်တွေကို ညှစ်ကာ ကိုင်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်လိုက် လုပ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ညှစ်နေသေးသည်။ တဖြေးဖြေးအမောပြေလာတော့ သူဖြူကျော့ကို ဖင်ချမယ် ကုန်းပေးလို့ ပြောတော့

" ဟင့် အရမ်း မလုပ်နဲ့နော် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများကြောက်တယ်.. နာရင် မခံဘူးနော် ဟင့်။"

" အစတော့ နာမှာပေါ့..နောက်တော့ မနာတော့ဘူး.. နောက်ကျရင် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ပဲ လုပ်ပါဆိုပြီး မပြောနဲ့"

" ဟင့် သူကခံဖူးတာကြနေတာပဲ.. ကြောက်တယ်နော် တော်ကြာ ညီမ ဖင်ကွဲသွားမှာဖြင့်"

" မကွဲစေရပါဘူး စိတ်ချ"

ငြင်းနေပေမယ့် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ပုဆိုးတထည်ယူကာ သူ့အောက်တွင် ခင်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ရှေ့ကို ဝပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို အပေါ်သို့ ထောင်ခိုင်းကာ ဒူးတွေကို ချဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်ပြင်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်သားတွေက ပြဲသွားပြီး ခရေညိုညိုလေး ပေါ်လာသည်။ သူစိတ်က ယားသွားပြီး ဖင်တွေကို ရိုက်လိုက်ရာ

" ဖျန်း"

" အာ့ ဘာလို့ရိုက်တာလဲလို့ စပ်တယ် သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ယောက်ခမနော် ဟင့်ဟင့်"

သူဘာမှ မပြောပဲ ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ ပြီးတော့ စအိုဝ ကို တံတွေးထွေးကာ အဖုတ်ထဲသို့ လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ထည့်လိုက်ပြီး

" တောက် လှလိုက်တဲ့ ဖင်လေးကွာ ဟင်းဟင်း"

" လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့.. ဒီမှာရှက်လာပြီကွာ

" ဖင်တွေကို ဖြဲပေးထား ကိုယ် လီးကိုင်ပြီး ထည့်မလို့"

" ဟင့် သူများကို သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ"

ပြောရင်း ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ စအိုဝက စူတူတူလေးဖြစ်သွာလိုက် ချိုင့်သွားလိုက်နဲ့။စအိုဝမှာ တံတွေးတွေနှင့် အရည်တွေကြောင့် စိုလက်နေသည်။ သူလဲ တံတွေးထပ်ထွေးချကာ လီးကိုတံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး စအိုဝကို ဖိထောက်လိုက်သည်။

စအိုက ကျုံသွားလို့ ရပ်ထားလိုက်ပြီးကျောကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုက စူလာချိန်မှာတော့ ဖိကာထည့်လိုက်ရာ လီးထိပ်က နည်းနည်းဝင်သွားကာ စအျုသားတွေကလီးနဲ့ ကပ်ပါသွားသည်။

" အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြေးဖြေး နာတယ်လို့ ဟင့် သူများကို မညှာဘူး"

သူလဲ ရပ်လိုက်သည်။ တံတွေးကို ထပ်ထွေးချလိုက်ပြီး လက်က အစေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်လို့ တုန်သွားပြီး စအိုက ညှစ်အားလျော့သွားတော့ ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်တစ်ခုလုံး ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

" အာ ဟင့်ဟင့် နာတယ်နာတယ် မရဘူး ထင်တယ် အရမ်း နာတယ် ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူး ယောက်ခမ...အီး..."

" ခဏလေး ခဏလေး ပြီးရင် မနာတော့ဘူး"

" ဟင့်ဟင့် ငိုချင်လာပြီ"

သူလဲ စအိုကို ညှစ်မထားဖို့ ပြောရသည်။ အစေ့ကို လက်နဲ့ ဖိဖိချေပေးနေရာ အဖုတ်ထဲက အရည်စိမ့်ကာလာပြန်သည်။ ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့သွားပြန်တော့ ဖြေးညှင်းစွာ တစ်ရစ်ချင်းထည့်လိုက်သည်။ တတစ်တစ်နဲ့ စအိုဝတွေက လိပ်လိပ်ကာ လီးကလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင်နေသည်။

လက်က အစေ့ကို ဆက်တိုက် ချေပေးနေသည်။ ဖင်ဝက ခုနကလောက် မနာတော့ပေ။ သွင်းစက ဖင်ကို မီးစနဲ့ ထိုးသလို ပူနေပြီး တစ်စို့စို့နဲ့ အရမ်းနာပေမယ့် ခုတော့ သက်သာလာသလို နာတာက ကောင်းလာသည်။ လီးအဝင်ကို လက်ခံလာသည်။

သူမလဲ ဖင်ဝကို လျော့ကာ အဲ့အရသာကို ခံစားနေသည်။ လီးက တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ဒစ်နားရောက်တော့ တံတွေး ထပ်တွေးချကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့မှာ လီးထွက်တိုင်း အင်းအင်းနဲ့ အော်သလို လီးဝင်တိုင်း အာ့အာ့နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးက အဝင်ချောလာတော့ ခံနိုင်လာသည်။ ကောင်းလာသည်။ ဖင်ရဲ့ အရသာက တကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့လို့လာသည်။ သူ ကြိုက်လာသည် အဲ့ဒီအရသာကို။ အဖုတ်ထဲကနဲ့ မတူပါ။

လီးက တဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်နေထွက်နေရာမှ နည်းနည်းလေးသွက်လာတော့လဲ ခံနိုင်လာသည်။ ဒါကြောင့် လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ အော်သံက နာကျင်လို့ အော်သံနေရာမှာ ကောင်းလို့အော်သံဖက်ကို ပြောင်းလာသည်။ ဒါကြောင့်သူလဲ ပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်လုပ်နေရင်း

" ဖြူကျော့ နာသေးလား ဖင်က"

" မနာတော့ဘူး.. ရတယ် ဆောင့်ဆောင့် ခံနိုင်လာပြီ.. အင့် ဟင့်ဟင့်"

ခံနိုင်လာပြီမို့ ဆောင့်စေချင်လာသည်။ သူလဲ လီးကို တဆုံးထိ ထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း တဆုံးထိထည့်လိုက် လီးတစ်ဝက်လောက်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်လုပ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက် လိုးနေသည်။ဖြူကျော့ ပါးစပ်မှလဲ ကောင်းလို့ အော်သံက တဏှာသံ ပါနေသည်။ သူလဲ ဆောင့်ချက်များလာတော့ ညောင်းလာလို့ လီးကို ဖင်ထဲမှချွတ်လိုက်သည်။

" ဘာလုပ်တာလဲလို့ ဒီမှာ ကောင်းလာပြီဟာကို" 

ရန်တွေ့နေသည်။

" ကြာတော့ ဒူးညောင်းလာလို့ လာ"

ကုတင် အစွန်းနားတိုးကာ ကုန်းခိုက်းလိုက်ပြီး သူကနောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို လက်နဲ့ပြန်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကို ထည့်လိုက်သည်။ ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအားကို သုံးကာ ဆောင်ြဆောင့်ပေးရင်း လက်က အဖုတ်ထဲနှိုက်နေသည်။ ဖြူကျော့လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။

" ကောင်းလား ဖြူကျော့ ဖင့်ခံရတာ"

" ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပေးပါ ကိုရယ်"

" ကြိုက်လား ဖင်ခံရတာကို "

" ဖြူကျော့ဖင်ကို အားရပါးရဆောင့်လိုးပေးပါ..ဖင်ခံရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်..ဖင်ခံကတာကို ကြိုက်တယ်"

သူမ အရမ်းကို ဟော့နေသည်။ အဖုတ်ကို လုပ်တုန်းက ကောင်းတာကတမျိူး ဖင်ကိုလုပ်တာက တမျိုး။ ဖင်ကို လုပ်တော့ အဖုတ်က ပါယားလာသည်။ အရမ်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုချင်လာသည်မို့ ဆောင့်ခိုင်လိုက်ရာ သူလဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်ကာ ဖင်တွေကို အားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူ ဒီဖင်သေးသေးကိုင်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာ ကြာပြီမို့ စိတ်ကူးထားသည့် အတိုင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ လီးဝင် လီးထွက်ကလဲ ချောနေပြီမို့ မညှာတော့ပေ။ ဖြူကျော့လဲ အရမ်းကို ဟော့နေပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကြိုက်သည်။ လက်တွေက ကိုယ့်အစေ့ကိုယ် ကလိနေလိုက်သည်။ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ။ အဖုတ်က အရမ်းကို ယားနေပြီ။ လီးကို စအိုကြွက်သားတွေက အရမ်းကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေပြီ။ သူမပြီးတော့မည်။ သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ဖင်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။

" အာ့ အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ် ပြီးတော့ မယ် ဆောင့်"

" ကိုယ်လဲ ပြီးတော့မယ် အာ့ အား "

" အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီအာ့အားး"

ဖြူကျော့ ပြီးသွားသည်။ သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း လီးတစ်ခုလုံး တင်းလာကာ အကြောတွေ တစ်ခုလုံး ဖျက်းခနဲဖြစ်လာပြီမို့ လီးကို တဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ ဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားရသည်။ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ကည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ကနေ ဟင်းဟင်းနဲ့ ကယောင်ကတန်း ဖြစ်နေသည်။

အဖုတ်ထဲမှလဲ ဖြူဖြူအရည်တွေ ထွက်လာသည်။ သူလဲ တကိုယ်လုံးနှုံသွားသလိုပင်။ ခဏနားပြီး လီးကို ဖင်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဖင်ဝမှ အရည်တွေ ထွက်လာသည်။ ဖြူကျော့ ခွေကျသွားသည်။ သူလဲ အနားက တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံထဲ ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ က သူ့ကို လာဖက်ပြီး အတင်းနမ်းနေသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းသို့ သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ ဖင်ဝက ကျိန်းစပ်နေသည်တဲ့။ သူလဲ ချော့ရသည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဘတ်တွေ ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲပြီး အနားယူလိုက်သည်။ သူ့ဒူးတွေထဲက အားမရှိတော့သလို။ ဖြူကျော့ဝေမှာလဲ နှုံးသွားသည်။ ဖင်ကို လိုးရတာ အားပိုစိုက်ရသည့် အတွက် ပိုပင်ပန်းတာလဲ ပါမည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

အိပ်ရာက နိုးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ကားနဲ့ထွက်ပြီး ညနေစာစားပြီး လျှောက်သွားကြသည်။ပြန်လာတော့ သူတို့ထပ်ဆွဲ ကြပြန်သည်။ တစ်ညလုံးနီးပါး လုပ်ကြသည်။ အဖုတ်ကိုရေ ာဖင်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါ လိုးသည်။ သုံးနာရီထိုးခါနီးမှ ပြိုင်းသွားကြပြီး အိပ်ကြသည်။

မနက်ကျတော့ ဆယ်နာရီကျော်မှ နိုးကြသည်။ ရေချိုးကာအဝတ်လပြီး အပြင်တွင် မနက်စာ နေ့လည်စာ ပေါင်းစားကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ညက ကဲတာများသွားတာမို့ သိပ်စိတ်မပါကြတော့။ အနားယူရင်း စကားပြောကာ ဟိုကလိဒီကလိ လုပ်နေကြသည်။

ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားကြပြန်သည်။ နှစ်နာရီထိုးတော့ နိုးလာကြပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလာကာ အပြန်အလှန် ဆွပေးကြသည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ နို့သေးသေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုခိုင်းကာ လီးနဲ့လိုးလိုက်သည်။ သူဖြူကျော့ကို လုပ်လို့ရတဲ့ နေရာမှန်သမျှ လုပ်ကြည့်သည်။ သူယောက်ကျားရရင်တောင် သူ့လောက် လုပ်ဖူးမယ်မထင်။ ပြီးတော့ ဖင်ကို အရင်လိုးလိုက်သည်။

သူမ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဇိမ့်တွေ့နေသည်။ သူဖင်ကိုပဲ အားရအောင် လုပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည်။ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး အဝတ်တွေ အိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူမ ပြန်ရတော့မည်။ ဖြူကျော့က သူ့ကို အရမ်းခိုက်တာပဲလို့ ပြောသည်။ ကားထွက်တဲ့ထိ စောင်ယြ့ပြီး သူလဲ ညတွင်းချင်း ဘားအံသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။

ဒီလိုနဲ့ သူဘားအံမှာ နောက်ထပ်ခြောက်လလောက် နေရသည့်အချိန်တွင် တလကို တခေါက်လောက်တော့ ဖြူကျော့နဲ့ချိန်းကာ လိုးဖြစ်ကြသည်။ တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် ဖြူကျော့က သူ့ကို ဖင်ကို အရင်လုပ်ခိုင်းသည်။ သူကလဲ ဖင်ချရတာကြိုက်သူမို့ မငြင်းပေ။

ဖြူကျော့က သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။ သူဖင်ခံရတဲ့ အရသာကို အရမ်း စွဲလန်းတယ် ဟု။ ယောက်ကျားရရင်တောင် ဖင်မချမှာ စိုးရိမ်မိတယ်လို့ ပြောသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က လုံးဝကို sex partaner ပင်။ သူလဲ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်က သူ့ကို ရာထူးတိုးပေးကာ သူ့စိတ်ကြိုက်နယ်ကို ရွေးပြီး ပြောင်းနိုင်တယ်ပြောလို့ သူလဲ ပုသိမ်ဖက်ကို ရွေးလိုက်သည်။

ပုသိမ်သို့ တိုင်းတာဝန်ခံနဲ့ ပြောင်းရသည်။ ဘားအံမှာ သူဖောက်ခဲ့တဲ့ လမ်းက အရမ်းကို အောင်မြင်နေသည်မို့ ကုမ္ပဏီက လူကြီးတွေက သဘောကျကာ ရာထူးတိုးပေးပြီး သူ့ကို ဘောနပ်စ်လဲ ပေးသည်။ သူ့အတွက် ဘားအံလိုနေရာက အရမ်းအဆင်ပြေခဲ့သည်။

ငွေကို အကြိုက် သုံးခွင့်ရလို့ သူ့အတွက် သိန်းပေါင်းများစွာ ရခဲ့သလို ဘောနပ်စ်ကလဲ ရောင်းချမှုရဲ ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်းပေးသည်။ သူဘားအံသို့ ပြောင်းလာသည့် တာဝန်ခံကို လွှဲစရာရှိတာတွေလွှဲကာ ညဖက်တွင် သူအရင်ကနေခဲ့တဲ့ အဆောင်က ချာတိတ်တွေ သူ့မိတ်ဆွေတွေကိုတည နှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ကာနောက်ရက် ညတွင် ရုံကလူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပွဲ လုပ်ပြီး ပုသိမ်သို့ ပြောင်းခဲ့လိုက်သည်။

ပုသိမ်တွင် သူ့မိန်းမ မိဘအိမ်မှာ ပင်နေကာ အလုပ်လုပ်သည်။ သမီးနဲ့ မိန်းမအနားမှာရှိတော့ သူ့အတွက်ဘာမှမလိုအပ်တော့ပေ။ ဖြူကျော့နဲ့တော့ လိုင်းပေါ်တွင် အမြဲတွေ့ဖြစ်ပေမယ့် သူမလဲ ဘဲအသစ်ရသွားပြီ။ ယူတော့မည် ပြောသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တောင်ငူဖက်သို့ ပြောင်းသွားကာ အိမ်ထောင်ကျသွာပြီ။ ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့်တဲ့။ သူ့ကို ဖိတ်လို့လက်ဖွဲ့ လှမ်းပို့လိုက်သေးသည်။ ခုတော့ ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဟု ပြောသည်။

သူ့သမီးလဲ ခုဆို ၂ နှစ်တောင် ပြည့်တော့မည်။ သူမလဲ ကလေး ရတော့ မပေါ့။ တခါတလေ သူ့ကို သတိရမိကြောင်း စာပို့တက်သည်။ သူမ လိုချင်တာ ခုထိမရသေးကြောင်းနဲ့ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူ့ယောက်ကျားကို ချစ်တာမို့ အပြစ်မတင်မိကြောင်း ပြောတက်သည်။

တခါတရံ သူလဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူဖွက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယို ဖိုင်တစ်ခုကို လူလစ်ရင် ခိုးခိးကြည့်မိတိုင်း အရင်တုန်းက အကြောင်းအရာကို ပြန်တွေးမိတက်သေးသည်။ သူနဲ့ဖြူကျော့နဲ့က ချစ်ရတဲ့သူတွေ ကိုယ်စီ ဝေးနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လိုအင်တွေပြည့်ဖို့ အတွက် အစားထိုးခဲ့ကြတာပါလား ဟု.......။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ ။