ကျောက်ရေးတဲ့ဖူးစာ အပိုင်း ( ၅ )

ကျောက်ရေးတဲ့ဖူးစာ အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသားသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ကားပေါ်မှာ တစ်လမ်းလုံး ထိန်းခဲ့ရသမျှ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့မှ တိုးကျော်ကို ဖက်ပြီး အတိုးချလို့ ငိုပါလေရော။ ဟိုနေ့ကလို ကုတင်ပေါ်ယှဉ်ပြီး ခြေတွဲလောင်းချထိုင်ရင်း ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဖက်ဝင်ပြီး ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေတော့ တိုးကျော်ကလည်း ပုခုံးလေးဖက် ထိန်းထားရတာပေါ့။ မျက်ရည်သုပ်လိုက် နှပ်ချေးသုပ်လိုက် တွေ့သလိုနဲ့ ကောက်သုပ်နေတာ ပုဆိုးရော အင်္ကျီပါ သူ့မျက်ရည်တွေ သူ့နှပ်ချေးတွေနဲ့ ရွှဲနစ်ပေကျံကုန်ပြီ။

ဘေးချင်းယှဉ်ထိုဂ်ပြီးငိုရတာကို သိပ်အားမရလို့ ထင်ပါရဲ့။ သူ့ကိုယ်ကြီးကို လိမ်ဖယ်ဖယ်စောင်းပြီးရင်ချင်းအပ်ဖက် ငိုပြန်တော့ တိုးကျော် သူ့ကိုပြန်ဖက်ပြီး အခက်ကြုံရ ပြန်တာပါပဲ။ သူကလည်း ကိုယ့်ကိုသိုင်းဖက် ကိုယ်ကလည်း သူ့ကိုသိုင်းဖက်.. သူ့နို့တွေကရင်ပတ်ကို ဖိကပ်နေတာ.။ ခဏတော့ စိတ်ထိန်းနိုင်ပါရဲ့. နောက်တော့ လီးက လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ် ဖြစ်လာပြီ။ 

သူ့နို့ကြီးတွေက မလဲ့နို့ထက် ပိုကြီးပိုအိ နေတော့လဲ. သိပ်ကြာကြာ မခံနိုင်ပါဘူး.။ တင်းတင်းကြီး တောင်မတ် လာတာပါပဲ။ လီးက တောင်နေပါပြီဆိုမှ သူကအငြိမ်မနေနိုင်ပဲ မျက်ရည်သုပ်လိုက် နှပ်ညှစ်လိုက်နဲ့ ဒီလီးကိုချည့်ပဲ လာလာ ထိနေတော့ မတ်မတ်ကြီးကို ကော့ပြီး တောင်နေတော့တာ ပြန်မကျ နိုင် မလျော့နိုင်တော့ဘူး။

ရှိုက်သံကျဲသွားပြီဆိုတော့မှပဲ ဘာလို့ ငိုမှန်းမသိပဲနဲ့ သူ့ကို မျက်နှာချင်ဆိုင်အောင် နဲနဲ ခွာကြည့်ပြီး စိတ်ပြေလက်ပျောက်ချော့ရတော့တာပေါ့။

" တော်တော့ကွာ..မရီးငိုတော့ ကိုယ်လဲသေးပေါက်ချင်လာပီ.."

သူတို့မောင်နှစ်မကဒီလိုပါပဲ။

မောင်လေး ခေါ်လိုက် တိုးလေးခေါ်လိုက်.. တိုးတိုး ခေါ်လိုက်.. မောင်ဖြစ်လိုက်. ရိုင်းတယ်လို့ ထင်ရပေမယ့် တကယ်တော့ စိတ်ချင်းရင်းနှီးတာပါ။ မရီးက ရှိုက်နေလျက်နဲ့ လဲ့လဲ့ပြုံးပြီးချစ်မျက်စောင်းထိုးတယ်..

" ခိခိ..ဟင့် ဟင့်.. ရယ်လဲရယ်ရပု..ခိခိ..ငိုမှာပဲ..သူ့အစ်ကိုလေ..သူ့အစ်ကို..ဟင့် "

နောက်တစ်ခါဆက်ငိုတော့မလိုလုပ်ပြနေတော့ တိုးကျော်အလန့်တကြားနဲ့တအားဖက်ရပြန်ရော..

" ငိုနဲ့တော့ကွာ နော်.. ဘာဖြစ်လာလဲပြောပြလေ.. မျှ ဝေခံစားပေးမှာပေါ့ "

ရင်ချင်းအပ် ဖက်ထားရင်း သူ့နားနားကပ်ပြီးပြောတော့မှ အစ,အဆုံးရင်ဖွင့်ပြတော့တာ။ သူ့လက်တွေက တင်းတင်းကြီး ဖက်လိုက်. ဖြေလျော့လိုက်နဲ့..ဖက်ထားတာကိုဖြုတ်ပစ်ကြဖို့တော့ နှစ်ယောက်လုံး မေ့နေတယ်။ နောက်ဆုံးမှရှိုက်သံတွေပျောက်သွားပြီး

" သူ့အစ်ကိုလေ..သိပ်နာကျည်းဖို့ ကောင်းတာပဲနော်..နှင်းက မလှတော့ဘူးလားဟင်..ဖင်တွေ နို့တွေရော.. မတောင့်တော့ဘူးလား.ပျော့အိသွားပီလား...အောက်ပေးမကောင်းလို့ပဲလားကွာ စိတ်နာတယ် "

" လှနေတုန်းပါမရီးရယ်..အကုန်လှတယ်.တစ်ကိုယ်လုံးလှတယ်.."

" အာကွာ.စိတ်ချမ်းသာရုံမပြောနဲ့..လက်နဲ့ကိုင်ကြည့်ပြီးမှပြော..အမှန်အတိုင်းပြော. နှင်းစိတ်မဆိုးဘူး. .အင့် ကိုင်ကြည့် နယ်ကြည့်..ဆုပ်ကြည့်ကွာ.."

တိုးကျော် လက်တွေကို ဆွဲယူပြီး သူ့နို့ကြီးတွေ ပေါ်တင်ပေးရင်း နယ်ခိုင်းဆုပ်ခိုင်းနေပြန်တော့ သေသေချာချာလေး နုနုယွယွ နယ်ပြရတော့တာပေါ့။ နို့ကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်ဆုပ်နေပေးလို့ သူ့မျက်နှာကြည်စင်လာပြီး မျက်ဝန်းနက်နက်တွေရွှန်းတောက်လာတော့မှ သူ့ဖင်ကြီးကို နယ်ခိုင်းပြန်ရော။

နှစ်ယောက်သား စကား မပြောမိကြပေမယ့် ရင်ထဲမှာ ဗလောင် ဆူနေပြီ။ ဖင်ကြီးနယ်ရင်း လက်တစ်ဖက်ကသူ့ပေါင် အတွင်းသားတွေ ဆီရောက်သွားတော့ တစ်ချက်တွန့်သွားပြီး မျက်ဝန်းထောင့်က ခိုးပြီးကြည့်လာတယ်။ အဲဒီမှာဟိုဖက် ဒီဖက်ကူးပြီး ယွယွလေး ပွတ်စမ်းပေးနေရင်း သူ့ပေါင်နှစ်လုံးဟ, ချဲပေးလာတော့ လက်ဖဝါးက စောက်ဖုတ်ကို သွားစမ်းပြီး အုပ်ထားမိတယ်။ အဲဒီတော့မှ မနှင်းမြူ အိပ်မက်က လန့်နိုးလာပြီး ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးဆွဲစေ့တယ်..

" အို့..အို့.ဟိုးထား ဟိုးထား..အဲဒါမပါသေးဘူး ဆရာ.. ခိခိ.. သိပ်ဆိုးတဲ့မတ်ကလေး..သူ့လဲ အဲဒါမစမ်းခိုင်းပဲနဲ့..ခိခိ "

လက်ကိုအသာတွန်းဖယ်ပြီး ရင်ပတ်ကို ခပ်ဖွဖွထုလို့ မျက်နှာနီရဲရဲနဲ့ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်တယ်။ တိုးကျော်လီးတောင်နေတာကြီးကိုဘယ်လိုမှဖြေလျော့လို့ မရနိုင်တော့ဘူး။

" ပြော..တောင့်သေးရဲ့လား..တင်းတင်းကြီးရှိသေးရဲ့လား..နို့တွေဖင်တွေပျော့ကျသွားပြီလား.. သူ့စော်ကြီးနဲ့ဘယ်သူသာလဲ..အရှိအတိုင်းအမြင်အတိုင်းပြော.."

တိုးကျော် ပင့်သက်တစ်ချက် ပြင်းပြင်းကြီး ရှိုက်ထုတ်လိုက်ပြီး ဖီလင် အပြည့်ပုံစံ ဖမ်းပစ်လိုက်တယ်.

" ဒေါ်နီလာက လျော့နေပါပီ မရီးရယ်.. အမြင်နဲ့တောင် သိသာတဲ့ကိစ္စပါ.. မရီးက နို့ကြီးတွေ အလုံးကြီးလို့ အိနေပြီ ထင်ရပေမယ့် တင်းတင်းကြီး မာခဲနေတုန်းပဲ.. နို့ကြိတ်တွေတောင် သိပ်မကျေ ချင်သေးဘူး မာမာခဲခဲ သိသာနေတုန်းပဲ.. ဆုပ်လို့ နယ်လို့တောင် မဝ,နိုင်ဘူး.. ထိလိုက်တာနဲ့ လီးတောင် သွားအောင်မာနေတင်းနေတုန်းပဲ.."

" တကယ်ရီး..တကယ်ရီးလီးတောင်နေတာလား.. ကိုင်ကြည့်မှာ နော်..ပြ "

တိုးကျော် အစ်ကို့မျက်နှာကို မမြင်နိုင်တော့ဘူး။ ပုဆိုးခါးပုံစ,ကို ဖြည်လျော့ပြီး လီးကြီးဆွဲ ထုတ်ပြလိုက်တယ်။ လီးကလဲ.. အထိန်းသိမ်း ခံနေရတာ ကြာပြီဆိုတော့ လွတ်လပ်ခွင့်ရပြီဆိုတာနဲ့ ဖျောင်းကနဲချက်နားထိ ပြေးတက်သွားပြီး လှုပ်တုပ် လှုပ်တုပ်ကြီး ငေါ့နေတယ်။

" အူးဟူးဟူး..ကျွတ်ကျွတ်..မောင့်လီးထက်ပိုတုတ်တယ်ဟ..အားဟား လဒစ်ကြီးကပြူး

ပြူးခဲခဲကြီး.. မောင့်လဒစ်နဲ့ တူဘူးဟဲ့.. ဝိုး..သူ့လီးကြီး ကောက်ပြီး ကော့တက်နေတာကြီးက စောက်စေ့ကို ထိုးထိုးကော်ပြီး ကော့လိုးမယ့်ပုံကြီး.. ကြိုက်တယ်ကွာ. တအားမိုက်ပဲ "

နှင်းမြူ.. လီးကြီးကိုကိုင်ကြည့်ပြီး မလွှတ်နိုင်တော့ဘူး။

တကယ်တော့သူက တိုးကျော်လီးကြီး တောင်နေတာကို အစောကြီးသိနှင့်နေတာပါ။ သူတို့အိမ် ပြန်ရောက်ပြီးဖက်လိုက်မိကြကတည်းက တိုးကျော်လီးတောင်လာတာကို သိတယ်။ ဘယ်လောက်များထိန်းနိုင်မလဲသိချင်လို့ နို့တွေဖင်တွေ ပေးကိုင်ပြီး အဖြေရှာနေတာ။ ဒီအချိန်ထိထိန်းထားတုန်းဆိုတော့ တအားသဘောကျသွားတယ်။ တစ်ကယ်တမ်းလိုးကြပြီဆိုရင်တစ်ချီ တစ်ချီအကြာကြီးလိုးနိုင်မယ်ဆိုတာကို အလိုးခံရပေါင်းများနေတဲ့အိမ်ထောင်သည်ပီပီတက်လို့ရသွားတာပေါ့။

" ဟိုလေ..မနှင်း စောက်ဖုတ်ကြီး ရွဲများရွဲနေပီလား..အောက်ပေးကောင်းရဲ့လား..ဆိုတာတွေကိုတော့ စောက်ပတ်ယက်တတ် လိုးပေးတတ်တယ်ဆိုတဲ့ ဟိုချာတိတ်ကို သွားမေးမှ ထင်တယ် ဟီးဟီး "

တိုးကျော် ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်းချထိုင်တဲ့ နှင်းမြူ ကို ပက်လက်ဆွဲလှဲပစ်လိုက်ပြီး ထမီကိုဆွဲလှန်တော့

" အာ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေတာဟ..စုပ်ပေး.. ယက် ယက် အားဟာ့ "

..................................................................................................................................

မရီးဖြစ်သူရဲ့ စောက်ပတ်ကဖွေးအိနေပြီး ဆီးခုံတစ်ပြင်လုံး ရှင်းသန့်နေတယ်။ အောက်ကို ဆင်းသွားပြီး ဆီးခုံအစပ်စောက်ဖုတ်ရဲ့ ထိပ်စွန်းလေးမှာမှ စောက်မွှေးစုစုက ဖုတုတုလေး ပေါက်နေပြီး နခမ်းသားထူထွေးထွေးကြီးတွေတစ်ဝိုက်က ညိုရင့်ရင့်နဲ့စောက်မွှေးရှည်ရှည် မဲနက်နက်တွေ ပတ်ဝိုင်းပြီးပေါက်နေတာကို ထူးထူးဆန်းဆန်းကြီးလားလို့ ခဏတော့ ကြည့်နေမိသေးတယ်။ 

ဒါပေမယ့် စောက်ခေါင်းစပ်မှာ တွဲခိုနေပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ရည်လဲ့လဲ့ကို မြင်လိုက်ရတော့ ယက်ယူစုပ်ယူပစ်ချင်တဲ့ စိတ်ကို ထိန်းလို့မရပြန်တာနဲ့ မရီးရဲ့ပေါင်ကြီးတွေကို တွန်းတင်ထားပြီး အားရ ပါးရ ယက်ပစ်မိတယ်။

အဲလို စောက်ပတ်ယက်လိုက်မိပြီဆိုတိုင်း စောက်စေ့ကို ဖိဖိချေပေးတဲ့အခါ သူတို့ ဖင်ကြီးတွေ ကြွကြွတက်လာပြီး ခေါင်းကဆံပင်ကို လက်တွေနဲ့ထိုးထိုးဆော့ရင်း စောက်ပတ်နဲ့ မျက်နှာအပွတ်ခံရ အဖိခံရတဲ့ အရသာကို တိုးကျော် တော်တော်ကြိုက်တယ်။ အဲဒါနဲ့ နှင်းမြူ ရဲ့ စောက်ဖုတ်အိအိကြီးကို စုပ်လိုက် ယက်လိုက် စောက်စေ့ကို ရှေသွားတွေနဲ့ ကြိတ်ကြိတ်ချေလိုက်.. ကြာတော့ နှင်းမြူ လီးကို တအားတောင့်တ, လာတာပေါ့။

သူ့ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ကော့ရင်း လီးခေါ်နေတာကို သိပေမယ့် တိုးကျော်ကမလိုးပေးဘူး။ စောက်ခေါင်းအိအိနုနု ပူပူနွေးနွေး စိုစိုရွှဲရွှဲ ရဲရဲနီနီကြီးထဲ လက်ညှိုးထိုးထဲ့ မွှေဆော့ရင်း တစ်ပြွတ်ပြွတ်တစ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ အသံတွေမြည်စောက်ရည်တွေ ရွှဲ ထွက်သွားအောင်ဆောင့်တယ်။ နှင်းမြူက လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲထိုးထဲ့ဆောင့်ပေးခံရတကို အားမရတော့ သူ့လက်နဲ့ တိုးကျော်ရဲ့ လက်ခလယ်ကို ပါ ဆွဲထုတ်ယူပြီး ထိုးဆောင့်ပေးဖို့စောက်ခေါင်းထဲ ထည့်ပေးတယ်။ 

အဲဒါကိုပဲ တိုးကျော်က ဒီလောက်တောင် စောက်ခေါင်း ကျယ်ရပါမလားလို့ စိတ်ကြီးပြီး အဆက်မပြတ် သွက်သွက်ကြီး ပစ်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ နှင်းမြူ တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တောင့်ကြီး ကော့ပင့်ထိုးတက်လာပြီး တစ်ချီပြီး သွားရတယ်။သူကအဆောင့်မရပ်ဘူး.စောက်ရည်တွေရွှဲထွက်နေတဲ့ကြားက ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ပစ်ဆောင့်ပေးနေတာမျက်နှာတစ်ပြင်လုံးလည်းစောက်ရည်တွေနဲ့ရွှဲနေပြီ။

အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို ပုံမှန်ဖြတ်သန်းပြီး အလိုးခံနေခဲ့ရတုန်းက ဘာမှ သိပ်မသိသာလှပေမယ့် လင်ဖြစ်သူက ကိုယ့်အပေါ်တန်ဖိုးထားမခံရတော့ စိတ်နာတယ်။ သူတန်ဖိုးထားပြီး လိုးနေတဲ့သူက ကိုယ့်အမေအရွယ်ကြီးဖြစ်နေပြန်တော့ ကိုယ့်အပြုအစု ကိုယ့်အရည်အသွေးဆိုတာတွေအပေါ်မှာလည်းသံသယဖြစ်မိတယ်။

ဒါပေမယ့်အခုလို တိုးကျော်ကလက်နဲ့ လိုးပေးသလိုမျိုးသော်ဇင်တစ်ခါမှ မလိုးပေးခဲ့ဖူးတာကို ထောက်တော့ အခုလိုဖြစ်တာသူညံ့လို့မဟုတ်ပဲ သော်ဇင်ကလိုးတဲ့ အထာမကျွမ်းပဲအဖွားကြီးဆွဲဆင်ရာ နောက်ပါသွားလို့ဖြစ်ရတာပဲ ဆိုတာသိသွားတယ်။ဒါတောင်မှတိုးကျော်လက်နဲ့ လိုးတာပဲ ရှိသေးတယ်.. သူ့လီးတုတ်တုတ် မာမာခဲခဲ.. မော့မော့ကောက်ကောက် လဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ သာအလိုးခံလိုက်ရရင်.

" တိုးလေး..ဟူး..အား..ကောင်းတာကွာ..အာ့ အာ့ အာ့..လီး..အာ့..လီး..အီးဟီး.. လီးနဲ့လိုးပေးတော့ တိုးလေးရဲ့.. အားဟား.. အာ့.. တိုးလေးရဲ့.. တိုးလေးရဲ့.. အောင်မယ်လေး..လီးကော့ကော့ကောက်ကောက်.. အားဟာ့.လဒစ်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ လိုးပေးတော့.. အူးဟူးဟူး သေတော့မယ်.. သိလား.. အလိုးခံချင်လွန်းလို့ သေတော့မယ်.. အာ့..ဟူး "

သူတို့နှစ်ယောက်ကားနဲ့ထွက်လာကြတာ ကိုသော်ဇင်နဲ့မနီလာက ဆိုင်အပြင်ထွက်လာပြီး ကြည့်နေကြတာ သူတို့မသိဘူး။ သော်ဇင်တို့ အနောက်က လိုက်လာပြီး။သူတို့လင်မယားအခန်းထဲက ဝင်ချောင်းကြည့်ကြတော့ကုတင်စောင်းမှာပေါင်ကြီးကားပြီးစောက်ပတ်ကြီးဖြဲပေးထားတဲ့ မနှင်းဖြူ ရဲ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ဂွေးတွဲလောင်းနဲ့တိုးကျော်က ကုန်းကွကွကြီးစောက် ပတ်ယက်ပေးနေပြီ။ 

ချောင်းကြည့်နေရင်း စိတ်လာနေကြတာ ဆိုတော့ ခုလိုလိုးကြတော့မယ့် အနေအထားကို မြင်လိုက်တာနဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် လှည့်ကြည့်မိကြတယ်။ နီလာက တဏှာကြီးတဲ့ မိန်းမပီပီ အလိုးခံချင်စိတ်ကို မထိန်းနိုင်ပေမယ့် သူတို့လိုးတာကိုမြင်ချင် ချောင်း ကြည့်ချင်နေသေးတယ်။ သူကိုယ်တိုင် အလိုးခံနေရတာထက်ချောင်းကြည့်နေရတာက ပိုအရသာရှိနေသလိုပဲ.

" လိုးချင်နေလားဟင်.နီလာချောင်းကြည့်ချင်သေးတယ် "

သော်ဇင်ကလည်း တိုးကျော်နဲ့နှင်းဖြူ တို့မလိုး ကြသေးတော့ စိတ်မချနိုင်သေးဘူး။ သူတို့ကို ပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ မနှင်းမြူ က ပုံစံမပျက် အနေအထားနဲ့ တိုးကျော်ရဲ့လီးကြီးကို လက်ကကိုင်ပြီး သူ့စောက်ခေါင်းထဲတေ့ထဲ့ပေးနေတာကို မြင်ရတယ်။

" အာ့..အားဟာ့..ဝင်ပြီတိုးလေး..ဝင်ပြီ.. လဒစ်ကြီးက အရမ်းတုတ်တာပဲ..ထဲ့ ထဲ့..ဟူး

အရင်းထိဝင်အောင်ထိုးထဲ့..အား..ကောင်းတာ.လိုးကွာ.စိတ်ကြိုက်လိုး..ရော့ ဖြဲပေးထားမယ်.. လိုး "

နှင်းမြူ က သူ့ခြေကျင်းဝတ်တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပေးထားပြီး ဖင်ကြီး ပင့်ပေးထားတော့ စောက်ခေါင်း ဟောင်းလောင်းကြီး ပွင့်နေတာကို အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။ တိုးကျော်ကလည်းလီးကြီးကို အချောင်းလိုက် အချောင်းလိုက်ကြီး စောက်ခေါင်းထဲက ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးတစ်ထွာလောက် အကွာက ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ တစ်ဖောင်းဖောင်းနဲ့ အသံတွေဆူညံနေပြီး နှင်းမြူ ဖင်ကြီး တသိမ့်သိမ့်တုန်ခါနေတယ်။ 

ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲထားပြီး ဆောင့်လိုးတဲ့အပြင် သူ့လည်တိုင်ကို အောက်ကနေ လက်နဲ့ သိုင်းဖက်ဆွဲပြိး ခံနေတာဆိုတော့ နှင်းမြူ ရဲ့ကိုယ်လုံးက လွင့်တက်မပြေးပဲ သိပ်ဟန်ချက်မပျက်ဘူး။ လိုးချက် ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ဖင်ကြီးပြန်ပြန်ကော့ ပေးရင်း စိတ်ဇောသန်သန်နဲ့ အချက်ကျကျ အလိုးခံနေတာ သော်ဇင် ဝင်လိုးပစ်ချင် စိတ်တွေတောင်ဖြစ်မိတယ်. သူ့မိန်းမ တော်တော် အပေးကောင်းတာပါလား.

" လိုး.တိုးလေး..တအားဆောင့်..ခပ်ကြမ်း ကြမ်းကြီး ပစ်ဆောင့်.. မနှင်းစောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောင်းရဲ့လား..အပေးကြိုက်ရဲ့လား "

" ကောင်းမှကောင်း..လီးတောင်မချွတ်ချင်ဘူး..ရော့ ..ဖောင်း.စွပ်.စွပ်..ဖောင်း..ဒီစောက်ပတ်များ ကိုကိုက အီနေရတယ်လို့.. ကောင်းမှကောင်း. .ကြိုက်မှကြိုက်..ရော့..ဖုန်း..ဖုန်း.စွပ်.ဒါပဲနော်.. မရှိသုံးတော့ လာ မလိုးခိုင်းနဲ့နော်..ဖုန်း ဖုန်း.. တစ်သက်လုံး လိုးမှာဗျ. စွပ် ဖုံး"

" အာ့..အင့်.ရော့ လိုး..တစ်သက်လုံးလိုး..အင့်..ရော့.ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်လုံးကို အလိုးခံပစ်မယ်.. ရော့.လိုး လိုးဟာ လိုး. အစ်ကိုတစ်လှည့်.အိုးဟို့. .ညီတစ်လှည့်လိုး.အို့ အို့..ကြမ်းတာ.. ဆောင့်.တအားဆောင့်.. ကြိုက်တယ်.လိုး "

သော်ဇင် သူ့မိန်းမအစား နီလာ့လက်ကို ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် ပြေးတော့တာပဲ။

.................................................................................................................

မေမေနဲ့မလဲ့တို့ အဖိုးကိုပြု စုဖို့ ရွာခဏဆိုပြီး ခရီးထွက်သွားကြတာ မကြာဘူး. မကြာပါဘူးနဲ့ ဆယ်ရက်လောက်တော့ ကြာမယ် ထင်ပါရဲ့ အဖိုးကျန်းမာရေးစိတ်ချရပြီဆိုမှ ပြန်လာကြတယ်။ နှင်းမြူ ကလည်း ရက်စက်တယ်.. သော်ဇင့်ကို မကြည်တာရော.တိုးကျော်အလိုးသန်လွန်းတာကို ကြိုက်နေမိတာရော.. ဟိုအကြောင်းပြလိုက် ဒီအကြောင်းပြလိုက်နဲ့ သောဇင့်ကို ပေးမလိုးပဲ တိုးကျော်နဲ့ချည့်ပဲ အလိုးခံတယ်။ အိမ်မှာလွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးဆိုတော့ နေ့လိုး ညလိုး အချိန်ပြည့်လိုး.. သော်ဇင်ကလည်း တမင်တကာလွှတ်ထားပေးပြီး ဆိုင်မှာချည့်ပဲ အိပ်တယ်။ 

အိပ်ရမှာပဲပေါ့လေ.. ဒေါ်နီလာကလည်း သူဖန်ထားတဲ့ ခွင်ထဲ ဝင်နေပြီဆိုတော့ သူ့လင်ကြီး ဖဲရိုက်ဖို့ ငွေထုတ်ထုတ်ပေးပြီး ညတိုင်း သော်ဇင့်ကိုခေါ်ခေါ် ကုန်း.. ကုန်းလိုက်တာမှ ကော့လန်ပျံမျော နေအောင် ကုန်းပေးတော့ တာကိုး။ဏှာဘယ်လောက်ပဲ ထန်ထန် တာရှည်တော့ သော်ဇင့်လီးဒဏ် လိုးဒဏ်ကို သူမခံနိုင်ရှာဘူး.. စောက်ဖုတ်ကြီး လန်ထွက်ပြီး ကွတ,ကွတ ဖြစ်သွားတယ်။

ဒေါ်မွန်မွန်ဖူးပြန်ရောက်လို့ အရောင်းအဝယ်စာချူ ပ် ချူပ်ကြမယ်ဆိုတော့ ဦးဘထွားက သူ့ကို မနည်းတွဲခေါ်လာရတယ်။ စာချုပ်စာတမ်းတွေလက်မှတ်ထိုး.ငွေချေပြီးသူတို့လင်မယားကို ဟန်မပျက်ဆက်နေဖို့ခွင့်ပြုပေးထားတော့ဦးဘထွားကကျေးဇူးကြီးလှချည်ရဲ့ ဆိုပြီး မွန်မွန်ဖူးကို ကပ်ပါလေရော။အသက်ကဖြင့်ကြီးလှပြီ.. အသားမဲမဲ နှာခေါင်းပွပွ နှုတ်ခမ်းတွဲတွဲ ပုကွကွနဲ့ သူ့ရုပ်ကြီးကိုမှ အားမနာပဲ ညီမလေး ညီမလေးနဲ့ ကပ်နေတာကြီးက ဘေးလူ မြင်လို့တောင်မကောင်းတောဘူး။ 

ပင်ကိုယ်က ရှင်းရှင်းသန့်သန့် ဝင်းမွတ်ကြည်စင်နေတဲ့ မွန်မွန်ဖူးလေ.. စိမ်းလဲ့နေတဲ့ မျက်ခုံးအောက်ကမျက်လုံးတောက်တောက် မွှေးညှင်းရှိမ်းရှိမ်းနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး လှပါတယ်ဆိုမှ တိုးကျော်ရှာလို့ ရလာတဲ့ ရတနာစစ်တွေနဲ့ တန်ဆာဆင်လိုက်တော့ သူ့သမီးနဲ့ချွေးမတောင်ငေးသွားရတဲ့ထိတင့်တယ်သွားတာပေ့ါ။

အသက်ကငယ်ငယ်..ရုပ်ကချောချော.. ဘော်ဒီကတောင့်တောင့်.လင်သေထားတာ သိပ်မကြာသေးတဲ့ အိမ်ပိုင်ရှင် မုဆိုးမလေး.. အပိုင်ကြံ ပစ်မယ်ဆိုတဲ့ အကြံဆိုးကြီးနဲ့ နေ့တိုင်း ဆိုင်ထဲ လာလာ ရစ်တယ်။သော်ဇင်ကလည်း ဒီလောကနဲ့ နီးစပ်ပေမယ့်အရောင်းအဝယ်က စမ်းတစ်ဝါးဝါး.. မွန်ဖူးက အခုမှခြေချ ရတဲ့သူ.. ဝန်ထမ်းကောင်မလေးရှိပေမယ့်ပစ်ထားလို့ရတဲ့အမျိုးလည်းမဟုတ်တော့ ဦးဘထွား ဝင်ကူနေတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရမလိုလိုဖြစ်နေတာပေါ့။ 

မဖြစ်လောက်ပါဘူးလို့ အထင်နဲ့ ပေါ့ပေါ့လျော့လျော့ဆက်ဆံခဲ့လိုက်တာ.တစ်ပါတ်လောက်ကျော်တော့ ညီမလေးတို့.. မွန်ဖူး တို့ ဆိုတဲ့ အဆင့်ထက်ကျော်ပြီး သူ့လက်တွေ လီးတွေက ပါချင်လာပြီ။ သော်ဇင်ကလည်း ဒီဖက်ကို စိတ်မဝင်စားတာလား. .နီလာ့ကို မွှန်နေတာလား.. အမေ့ကို စိတ်ချတာလား.. လှည့်လို့ကို မကြည့်ဘူး။

မွန်ဖူးမှာတော့ လူလစ်တိုင်း မထိတစ်ထိနဲ့ ပညာသားပါပါ အထိခံ အကိုင်ခံ လီးနဲ့အတေ့ခံ အထောက်ခံနေရတာကို ရှောင်ရခက် ခံနေရခက်။တစ်ကယ်စိတ်မပါပေမယ့်လီးနဲ့ယဉ်ပါးခဲ့ရဖူးတဲ့မုဆိုးမမို့ပဲလား.ဏှာဓာတ်ခံကကြီးလို့ပဲလား..လက်ရှိအနေအထားမှာ သူ့လီးနဲ့ မထိတစ်ထိ အဆော့ခံအဆွခံနေရတာကိုနည်းနည်းလေးတသာယာမိသလလေးဖြစ်နေမိပြီ။ 

ည ညဆို အထိခံ အတေ့ခံ အထောက်ခံခဲ့ရတာတွေကို အိပ်ယာထဲမှာ ပြန်ပြန်တွေးပြီး စောက်ပတ်ပွတ်နေတတ်ပြီ။ပိုဆိုးတာက အဖိုးတို့ရွာက ပြန်လာပြီးတဲ့ နောက်မလဲ့ကို သူ့ယောင်္ကျားက လာခေါ်သွားတော့ နှင်းမြူ က ညတိုင်း တိုးကျော်ဆီလာ အလိုးခံတယ်။ 

သူတစ်ရေးနိုးလို့ သေးထွက်ပေါက်တိုင်း နှင်းမြူတို့ လိုးနေတဲ့ တစ်ဖုတ်ဖုတ်တစ်ဖတ်ဖတ် ပြွတ်စွပ်ဖွတ်ပြွတ် အသံတွေ ကြားနေရတော့ နေ့ခင်းက အတေ့ခံအထောက်ခံခဲ့ရတာတွေနဲ့ ပေါင်းပြီး သွေးသားက ထိန်းမရအောင် သောင်းကျန်း ဆူကြွနေမိတာ ညတိုင်းဖြစ်နေပြီလေ။ ကြာလာရင် ဦးဘထွားနဲ့ အလိုးခံမိတော့မယ်။ညနေထမင်းဝိုင်းမှာလူစုံတော့.

" ညရေးညတာက ဆိုင်မှာ လူမရှိလို့မရဘူး အမေ.. သားတို့ လင်မယား ဆိုင်မှာပဲအမြဲနေမှ ရေရှည် အလုပ်ဖြစ်မှာ. အမေ ဘယ်လို သဘောရလဲ.."

ဒါကိုလည်း မွန်ဖူး တွက်ပြီးသားပါပဲ.. မီးရေးထင်းရေး သူခိုးဘေးနဲ့မို့ မြို့လယ်ခေါင်ကြီး ဆိုပေမယ့် လူမနေလို့မှမဖြစ်တာ။

" အင်းလေ..ဟိုလင်မယားရှိပေမယ့် သူတို့က ကြာကြာနေမှာလည်း မဟုတ်.. ပစ္စည်းတွေကလည်း သူတို့စီးပွားရေးမှ မဟုတ်တော့တာ.. ရေရှည်မှာလဲ နေရမယ့် အတူတူ သွေးပူတုန်းမှာ သွားနေတာက ပိုကောင်းတာပေါ့ . ဘယ်တော့ ပြောင်းကြ ရွှေ့ကြမယ် စိတ်ကူးလဲ "

မနှင်းမြူ က သူ့ယောကျၤားကို စိတ်ပြေနေပြီ.သူကဒေါ်နီလာကြီးနဲ့လိုးရင် .ကိုကလည်းအိမ်လာပြီး တိုးကျော်နဲ့အလိုးခံနေလိုက်ရုံပဲ။

" ပစ္စည်းတွေပြောင်းဖို့မလိုပါဘူးအမေရဲ့.. အိပ်ခန်း. အိပ်ယာတွေလဲ ရှိနေပြီးသားပဲ.. ဒီညပဲသွားအိပ်လိုက်မယ်..ဖြစ်တယ်မလားမိန်းမ "

" ဖြစ်တာပေါ့ရှင်..သိပ်ဖြစ်တာပေါ့..ဟီးဟီး တိုးလေးရေ. . မိုးကုတ်ပြန်သွားဖို့ကို စိတ်လျော့လိုက်တော့ . ကိုယ်တို့က အမေနဲ့အနီးကပ် မနေနိုင်တော့ဘူး.. လင်နဲ့သားနဲ့..ခိခိ "

ပြောပုံနဲ့ဟန်ပန်ကိုကြည့်ရတာဗိုက်ကြီးနေတဲ့ပုံစံကြီးမို့ စိတ်ထဲမှာ သရိုးသရီ ဖြစ်သွားသေးတယ်။ဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ..ကြီးရင်လည်းသူ့လင်လိုးလို့ပဲဖြစ်မှာပေါ့ လို့တွေးမိတော့.

" ကြွပါဗျာ..ကြွပါ..ကိုယ့်အမေ ကိုယ်ချစ်တဲ့အမေ ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲ စောင့်ရှောက်ခွင့်ရလို့ ကျေးဇူးတောင် တင်သေး ..ကြွ ကြွ "

သော်ဇင်က သူ့မိန်းမကို မလိုးရတာ တိုးကျော်ပြန်ရောက်တဲ့နေ့ ကတည်းကဆိုတော့ ကြာလှပြီ။ အခုည ဆိုင်မှာ အိပ်ရင်းအသေလိုးရတော့မယ်ဆိုတော့ ထမင်းတောင်မှ မစားနိုင်တော့ဘူး..နှင်းမြူ ကိုလက်ဆွဲ ကားပေါ်တင်ပြီးလစ်တော့တာပဲ။

" ဟွန်း..အပြောကတော့ တယော..ကိုယ်ချစ်တဲ့အမေ တဲ့..ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲစောင့်ရှောက်ရလို့တဲ့...ဟုတ်လဲဟုတ်ပဲနဲ့.. ကိုပို "

သော်ဇင်တို့ ကားလေးထွက်သွားတော့ ထမင်းဝိုင်းကထ,ရင်း မွန်မွန်ဖူးက မျက်စောင်းလေးချိတ်ပြီးပြောတယ်။သားအမိနှစ်ယောက်အခုလို လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်တုန်းကမှမနေခဲ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာဘာလိုလိုကြီး။

" ပိုပါဘူးမေရဲ့..မေမေ့ကိုသားချစ်တာပဲဥစ္စာ..ဘာပိုလို့လဲ.."

မွန်ဖူးကတိုးကျော်လက်မောင်းကိုကိုင်ပြီးဧည့်ခန်းဖက်ထွက်လာရင်း

" လက်မောင်းအိုးကြီးက တောင့်တာနော်အားကိုးချင်စိတ်တောင် ဖြစ်လာပြီ ခ်ခ် "

" ပြောလေ မေ..သားက ဘာများပိုပြောမိလို့လဲ.. ပိုဘူးနော် "

" ပိုတာပေါ့..ဟွန်း.ပြောတော့ဖြင့်မေ့ကိုချစ်တယ်.မေ့ကိုချစ်တယ် နဲ့..လူကညတိုင်းမိလဲ့နဲ့လိုးလိုက်..နှင်းမြူ နဲ့လိုးလိုက်.. အမေ့မှာတော့..ဟွန်း "

 အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>