ကျောက်ရေးတဲ့ဖူးစာ အပိုင်း ( ၁ )

ကျောက်ရေးတဲ့ဖူးစာ အပိုင်း ( ၁ )

မောင်ကျော် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

" ဆရာစိန် ဟောတာတော့ ဒီနှစ်ထဲ အဆင်ပြေဖို့ မမြင်ဘူးတဲ့.ခြံထွက်ဘူးသီးနုနုထွားထွားတစ်လုံးကို ကြက်သားနဲ့ ဟင်းချို ချက်စားလိုက် လို့ ဟောတာပဲ အစ်ကိုရဲ့ "

စီးပွားရေးက သိပ်အဆင်မပြေဘူးဆိုတာမျိုးက ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်မို့ သိပ်မဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မနက်မိုးလင်းခါနီး မက်လိုက်မိတဲ့ အိပ်မက်ကြီးက အဆန်းကြီးမို့ ပကလက်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ဆေးလိပ်တိုနဲ့ မှိန်းပြီး ပြန်တွေးကြည့်နေတုန်း ရွာထဲသွားလည်တဲ့ သူ့မိန်းမက အနားလာကပ် ထိုင်ပြီးပြောတော့ အတွေးပျက်သွားတယ်။

" ကြံကြံဖန်ဖန်ကြီးအစ်ကိုရယ်..ဒီလိုရာသီကြီး ဘယ်ကဘူးသီးရှိရမှာမို့တုန်း.. ယတြာများ ကလဲ ခရမ်းသီးဆိုတော်သေး ခိခိ "

မယဉ်မြင့် ကုလားထိုင် လက်တင်တန်းပေါ်မှာ သူ့လက်တစ်ဖက်တင်ပြီး နံဘေးမှာ ဖင်ထိုင်ခုံလေးနဲ့ ကပ်ထိုင်ရင်း တစခိခိ ရယ်နေတော့ သူ့ရင်အုံနှစ်မွှာကလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်။ အိမ်ထောင်ကျ ခဲ့ကြတာတယ် နှစ်ကျော်ကြာပြီဆိုပေမယ့် သားသမီးမရသေးတော့ နို့ကြီးတွေ ဘယ်လိုဆွဲဆွဲ ဘယ်လောက်စို့စို့ တင်းတုန်း.မို့တုန်း.စူစူကြီးကားထွက်နေတုန်း။ သူ့အိပ်မက်ကမှပိုပြီး ကြံကြံဖန်ဖန်ဖြစ်နေတာကို ယဉ်မြင့်သိအောင်တောင်မှ အပြောရခက်လို့ ပြန်မပြောပြမိသေးဘူး။အခုတော့အကြောင်းကလည်းတိုက်ဆိုင်သလိုဖြစ်လာပြီမို့ အားတက်သရောနဲ့ ကိုယ်ကိုအရှေ့ကိုင်းလိုက်ပြီး

" အေး..အဲဒီအကြောင်းပဲကွ..အစ်ကိုလဲ ဒီ မနက်အာရုံတက်လောက်အိပ်မက်မက်တာ"

မယဉ်မြင့်ကအင်္ကျီ လည်ပင်းပေါက်ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲချဲ့ပြီး လေမှုတ်သွင်းနေရာက

" ဖူး..ဘာတဲ့လဲ..အိပ်မက်က.ထီပေါက်သတဲ့လား..ဟီဟိ "

အိပ်မက်ထဲမှာက ဝတ်ဖြူ စင်ကြယ်နှဲ့ မုတ်ဆိတ် နှုတ်ခမ်းမွှေးဖြူ ဖြူ ဘိုးတော်လိုလို ဘာလိုလိုပုဂ္ဂိုလ်ကြီးက သူ့ခေါင်းကိုတောင်ဝှေးနဲ့တို့ပြီး

" သာထူး..မင်းအတွက်အချိန်တန်နေပြီ..မင့်အိမ်က တွင်းသား လူပျို လေးနဲ့ မင်းမိန်းမတို့လင်လိုမယားလို ညဆက်ဆံလိုက်ရင် မင်း ဒီတစ်သက်စားမကုန်တဲ့ကျောက်တွေရတော့မယ်..အခု အဲဒီကောင်လေးက ဆန့်ကျ င်ဖက်လိင်ရဲ့အနံ့ အရသာ အသွေးအသား မစားဖူးရသေးလို့ လာဘ်ကစောင့်နေတာ.. တစ်ခြားမိန်းမနဲ့ တွေ့ရင် တွေ့တဲ့ မိန်းမနောက် ပါသွားလိမ့်မယ် အမြန်ဆုံးလုပ်.လက်နှေးရင် လာဘ်လွဲမယ် "

ဘိုးတော်ကြီးက အဲလိုပြောပြီး အငွေ့လိုလို ပျောက်သွားတဲ့အချိန်.. ကိုယ်ကလည်း ဆတ်ကနဲ နိုးလာတာဆိုတော့ ရင်ထဲကတုန်ကယင်နဲ့ တစ်ကယ်ကြီးများလားလို့ ဟိုဟိုဒီဒီလိုက်ပြီး ကြည့်မိသေးတယ်။သူ့မိန်းမ မယဉ်မြင့်ထမီကိုလန်ပြီး ပေါင်ကားယားကြီးအိပ်ပျော်နေလိုက်တာ.စောက်ဖုတ်ဝင်းဝင်းကြီးပြူးပြဲပြနေသလိုမြင်နေရပေမယ့် လိုးဖို့ လီးမတောင်အားဘူး..ဘိုးတော်ကိုပဲ လိုက်ရှာနေမိတယ်။

" ခိခိ..အစ်ကို့အိပ်မက်ကမှ တစ်ကယ့်ကြံကြံဖန်ဖန်ကြီး.. .ခိခိ..ယဉ်မြင့်တို့က တစ်ကယ့်မောင်နှစ်မအရင်းလို နေကြတာပါနော်..ခိခိ..လုပ်လိုက်ပါနဲ့. .ပြီးတော့သူက ခင်တင့်ကို စိတ်လာနေတာရီး..ခိခိ "

အိမ်မှာက ကိုသာထူးတို့ရွာက ဆွေမကင်းမျိုးမကင်းတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို တွင်းသားအဖြစ် ခေါ်ထားတရှိတယ်။ တိုးကျော်တဲ့ အသက်က နှစ်ဆယ်လောက်တော့ရှိပြီ။ သူကမယဉ်မြင့်ရဲ့ညီမ.မုဆိုးမပူပူနွေးနွေး ခင်တင့်ကိုစိတ်လာနေတာ ဆိုတော့ ကိုသာထူးရင်ပူသွားတယ်။ သူကိုယ်တိုင်ကလည်း ခယ်မဖြစ်တဲ့သူ ခင်တင့်ရဲ့ ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးကို ကြည့်ကြည့်ပြီး စိတ်လာနေရတာကြာပြီ။ ခင်တင့်ကလည်း ခပ်ဆာဆာမို့ အဆင်ပြေချင်နေပြီ။ အိပ်မက်က မှန်နေပါမှ ခင်တင့်နဲ့တိုးကျော်တို့လိုးဖြစ်သွားရင် စုပ်ရောလာဘ်ရော လွဲရချည်ရဲ့။

" မောင်နှစ်မအရင်းလိုတွေ ဘာတွေလုပ်မနေနဲ့မိန်းမ.. ဟိုမှာကြည့်ဦး..မင်းဟင်းချက်ဖို့လို နေတဲ့ ဘူးသီးနုနုကြီးထက်တောင် ထွားဦးမယ်.မင်း စောက်ပတ်ထဲ ပြည့်သွားမယ် ဘာမှတ်လဲ ငါတောင်မနာလိုဘူး "

ခြံစည်းရိုးနံဘေးက ထင်းတဲ နားမှာထင်းခွဲရင်း ထင်းငုတ်တိုပေါ်ထိုင်ပြီး ချွေးသုပ်နေတဲ့ တိုးကျော်ဆီ မေးငေါ့ပြတယ်။ ပုဆိုးအောက်စ,က ရှင်းရှင်းကြီးလွတ်နေတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ တိုးကျော်လီးက တစ်ကယ့်အကြီးကြီး။ ဘူးသီးနုထွားထွားကြီးလို့ ပြောတာလည်း လွန်တော့သိပ်မလွန်ပါဘူး။ တောသူတောင်သား အလုပ်ကြမ်းတွေ လုပ်တဲ့ မယဉ်မြင့်ရဲ့ လက်ဖျံလုံးနီးပါးတုတ်တယ်။

လဒစ်ကြီးကလည်း ညိုညိုမဲမဲနဲ့ပြဲပြဲ ကြီးပြူးနေတာ လီးမတောင်သေးပဲနဲ့တောင်မှ ယဉ်မြင့်လက်မ,ထက်ရှည်မယ်။

" ဟူး..အကြီးကြီးပဲနော်..ကိုထူး..အစ်ကို့လီးထက် နှစ်ဆလောက်တောင် ကြီးတယ်..တွဲကျနေတာ အရှည်ရီးပဲ..ကျွတ်ကျွတ်..ခင်တင့်လို ဖင်အကြီးကြီးနဲ့တော့ ကွက်တိ.စိတ်ကြိုက်ပင့်ပင့်ခံပေးလို့ကောင်းမှကောင်း..ဟင်း. "

ကိုသာထူး စိတ်လေသွားတယ်။

" ကျွတ်...ဘယ်က ခင်တင့် သွားဆွဲထဲ့နေတာလဲဟ.. ဟိုကလင်သေလို့.ဆာနေတာ..ဒါရီး ကျွေးလိုက်လို့တော့ဖြင့်. ငါတို့ရတော့မယ့် ကျောက်တွေ ခင်တင့်ကို ပေးလိုက်မိသလိုဖြစ်နေမပေါ့... နုံပါ့ဟာ..နင်အလိုးခံလိုက်ဖို့ပြောနေတာဟ..သေပါတော့ကွာ "

ယဉ်မြင့်ကလည်း ဒါမျိုးဆိုမနုံပါဘူး.။ နုံသလို အ,သလိုလိုနဲ့ညသူ့လင်ကို ဆွပေးလိုက်တာပါ။ တိုးကျော်က သူတို့အိမ်ကို ရောက်နေတာပဲ သုံးလလောက်ရှိပြီလေ.ဒီလီးကြီး သူခဏခဏမြင်ခဲ့ဖူးတာပေါ့။ ပြောရရင် မနက်တိုင်းလိုလိုမြင်ခဲ့ရတာပါ..။ ထုံးစံအတိုင်းမနက်စောစောထ,.ပြီး ထမင်းအိုးတည်တိုင်း အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ တိုးကျော်က ပုဆိုးလည်ပင်းရောက်နေတာ ချည့်ပဲလေ။

လီးမြင်ပြီး အလိုးခံပစ်ချင်လို့ အထာတွေ အမျိုးမျိုးပေးပြီး မြှူ ခဲ့ပေမယ့် သူ့အလုပ်ရှင်မယားလည်းဖြစ်..တစ်ကယ့် အစ်မအရင်းလို သဘောထားခဲ့တာဆိုတော့ တိုးကျော်ကစည်းမကျော်ရှာပါဘူး။ အတို့အထိလေး အငွေ့လေးလောက်နဲ့ပဲ တန့်နေတာ နှုတ်တောင်မှ မလွန်ရဲဘူး။ သူကလည်း အစ်မအရင်းလို သဘောထားပေမယ့် မယဉ်မြင့်ဘော်ဒီက ခပ်ရိုင်းရိုင်းကြီးဆိုတော့ လိုးချင်နေမှန်း မျက်လုံးတွေကြည့်ပြီး သိနေပြီးသားပါ။ဒါပေမယ့် သူနဲ့ကိုသာထူးကဆွေမျိူ း..ကျေးဇူးရှင်.အလုပ်ရှင်.ထမင်းရှင်.

သစ္စာပျ က်ရင်ကျောက်တူးရင်းနဲ့ တွင်းပိသေမှာကိုလည်း ကြောက်ရတယ်လေ။ အခုတော့ လင်ဖြစ်သူက မီးစိမ်းပြနေပြီမို့ ယဉ်မြင့်စိတ်ထဲက ဖိုးကျိူင်းတုတ်ဖြစ်နေပေမယ့် တိတိကျကျပြောစေချင်လို့ မသိဟန်ဆောင်ပြီး နုံပြတာပါ။

" အင်..ကိုယ်က သူ့လောပန်းမယားလေ..အစ်ကိုရဲ့.သူ ဘယ်လိုးရဲပါ့မလဲ..ခိခိ ..ခင်တင့် ရလဲ ကိုယ်ရသလိုပါပဲအစ်ကိုရာ..သူ့ခမြှာလဲယွနေရှာတာ "

ကိုသာထူး အလွန့်အလွန် စိတ်ပူသွားပြန် တယ်။

" မတူဘူးဟ.သူယွနေရင်လည်း ငါလိုးပေးလိုက်မယ် နင်တော့ တိုးကျော်နဲ့သာ အလိုးခံရဖို့ဖန်တော့ "

...........................................................................................................................

မိုးကုတ်နဲ့ဆို အတည့်တိုင်းရင် မိုင်သုံးဆယ်လောက်ဝေးမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့်လမ်းက အကွေ့ အကောက်.တောင်ဆင်းတောင်တက် အလွန်ထူတဲ့ တောင်ပေါ်ရွာလေးမှာနေရတာ။ ဟိုရှေးရှေးတုန်းက နာမည်ကြီးတဲ့ ပတ္တမြားငမောက်ရဲ့ဆွေစဉ်မျိူးဆက်တွေနေခဲ့တဲ့ အရပ်လို့ ပြောကြတာပါပဲ။ တော်တော်တောခေါင်ပြီးလူနေကျဲပါးတဲ့ရွာလေးပါ။

တိုးကျော်က ဆယ်တန်းနှစ်နှစ်ကျပြီး ဘာမှလုပ်မရ ကိုင်မရ ဝေလေလေဖြစ်နေတဲ့ အချိန်မှာပဲ အမေ့ဖက်ကဆွေမျိုးတော်တဲ့ ကိုသာထူးက ရွာပြန်လာရင်းအိမ်မှာ တစ်ညတည်းတယ်။ တိုးကျော်တို့အိမ်မှာက အမေရယ်.အစ်ကိုတို့ လင်မယားရယ်.တိုးကျော်ရယ်ပဲရှိတာ။ အစ်မက အိမ်ထောင်ခွဲသွားပြီဆိုတော့ သွားသွားလာလာလောက်ပဲ ရှိတော့တယ်။ အဖေကဆုံးသွားတာ သုံးနှစ်ကျော်ကျော်တော့ရှိသွားပြီ။ သိပ်အသက်မကြီးသေးဘူး..လေးဆယ့်ငါးနှစ်မှာမော်တော်ကား မတော်တဆနဲ့ဆုံးသွားရတာ။

အမေလည်းအခုမှ လေးဆယ့်နှစ်..လေးဆယ့်သုံး..အရွယ်ကောင်းတုန်း..လှပ,တုန်း..သွေးတောင်မဆုံးသေးဘူး။ အဲဒါ ကိုသာထူး ရွာကို အလည်ပြန်လာရင်းညမိုးချူ ပ်သွားတာမို့ ကားကြုံမရှိတော့တာနဲ့ အိမ်မှာတစ်ညဝင်တည်းခိုအိပ်တာ။ အဲဒီမှာစကားစပ်မိရင်း သူအပြန်မှာတိုးကျော်ပါလာခဲ့တာပေါ့။ ကိုသာထူးက အမေ့မောင်ဝမ်းကွဲ..အသက်ကလေးဆယ်တော့ ရှိလောက်ပြီ။ မိုးကုတ် ဆိုလို့အထင်ကြီးပြီး လိုက်လာခဲ့တာ..မိုးကုတ်မရောက်ခင်အဝေးကြီးက ရွာလေးမှာဆင်းပြီးအရှေ့ဖက်ကို လမ်းခွဲထွက်ခဲ့ရတော့ မိုးကုတ်ကိုတောင် မရောက်ဖူးခဲ့ဘူး။

ရွာတွေက တော်တော်လေးတောခေါင်သလို အိမ်ကြီးတွေကလည်း အလွန်ရှေးဆန်ခိုင်ခန့်ကြတာ တွေ့ရတော့ အံ့ဩမိတယ်။ ကိုသာထူးတို့ ရွာကအစွန်ဆုံးပဲ..ဟိုဖက်မှာဘာရွာမှ မရှိတော့ဘူး။ သူတို့အိမ်က ချောင်းကြီးနံဘေးမှာကပ်နေပြီး ယောက္ခမက ခွဲပေးထားတာပေါ့။ခြံအကျယ်ကြီးတွေချည့်ပဲမို့ အိမ်ဆက်လည်းဝေးတယ်။

ပြီးတော့ အိမ်ခြေကလည်းတစ်ရာမပြည့်တဲ့ တိုင်းရင်းသားရွာ။ ဗမာဆိုလို့ သူ့အဆက်အသွယ်နဲ့သူ ကျောက်လာတူးကြတဲ့ တွင်းသားတွေပဲ ရှိကြတာ။ မိုးကုတ်မြို့တစ်ကြောမှာတော့ ကုမ္မဏီတွေစက်ကြီးတွေနဲ့ ထောင်းလမောင်းကြေနေပေမယ့် ကိုသာထူးတို့ ရွာဖက်ကတော့ ကျောက်သိပ်မထွက်တဲ့ အရပ်မို့ရှေးရိုး အစဉ်အလာအတိုင်းတွင်းသားမွေးပြီးခိုးတူးတုန်းပဲ။

တိုးကျော်က ကိုသာထူးရဲ့တွင်းသား..သာထူးက တိုးကျော်ရဲ့ စားဝတ်နေရေးကို တာဝန်ယူမယ်..ကျောက်တူးလို့ရရင် တိုးကျော်ခွဲတမ်းထဲကသူ့ကိုတစ်ဝက်ပေး ပေါ့။

ကိုသာထူးမိန်းမ ယဉ်မြင့်က အလွန်ဖော်ရွေတယ်။ ကိုသာထူးရဲ့ တူတော်တယ်ဆိုတော့ ဘာမှပြောစရာမလိုတော့ဘူး။ အသက်ကသုံးဆယ်လောက်ပဲရှိဦးမှာ..။ အသားကဖြူ ဝင်းနေသလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကပြည့်တယ်။ သူ့အရပ်အမောင်းက ငါးပေနှစ်ဆိုတာ အလွန်ဆုံးပေါ့.ပေါင်လုံးခြေသလုံးကြီးတွေက တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်..။ ခါးသေးပေမယ့်တိုတော့ တုတ်တယ်လို့ထင်ရတယ်။ နို့လုံး ဖင်လုံးကြီးတွေက ကြီးမှကြီး ကြမ်းမှကြမ်း.ရမ်းမှရမ်း..ရွာမှာနေတယ်ဆိုတာက ဘာအဝတ်အစားမှပြိုင်စရာမလိုကြတော့ တစ်နေကုန်ဘော်လီတစ်ထည်နဲ့ပဲပြီးရတဲ့ နေ့တွေတောင် ကြုံရတယ်။

နေ့လည်ဆို ရွာထဲက ရှိသမျှ ယောင်္ကျားတွေ တွင်းတောကိုပဲ သွားနေကြတာလေ.။ ဒီလိုနေတာ ဓလေ့ဖြစ်နေပြီ။ အဲဒီတော့ ယဉ်မြင့်နို့ကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေက တိုးကျော့်လီးကိုမျက်စ,လာ လာပစ်နေကြတော့တာပေါ့။ လောပန်းမယား..ဦးလေးမိန်းမမို့ နှုတ်နဲ့ကိုယ်ကို စောင့်စည်းနိုင်ပေမယ့် စိတ်ကိုတော့ မစောင့်စည်းနိုင်ဘူး။ ပိုဆိုးတာက သူတို့လင်မယားအိပ်ခန်းက သူ့အိပ်ယာနဲ့ ဝါးထရံလေးပဲခြားတာဆိုတော့ ရက်ခြားရက်ခြားဆိုသလို လိုးသံဆောင့်သံ ညည်းသံ ပြွတ်ပြွတ်ဖတ်ဖတ်သံတွေကြားနေရတာမို့ သူအလိုးခံနေမယ့်ပုံကြီးကိုမျက်စေ့ထဲမှ ာမြင်ယောင်နေမိပြီး လီးမတောင်ပဲကို မနေနိုင်ဘူး။

ရောက်တဲ့ ညတုန်းကများ ကိုသာထူး လိုးလိုက်တာ ညတစ်ညလုံးအိပ်မှ အိပ်ရဲ့လားတောင် မသိဘူး။ အသံတွေ အကုန်ကြားနေရပြီး ကြမ်းပြင်ကလည်း သူတို့လိုးချက်ဆောင့်ချက်တွေ အတိုင်းငြိမ့်ငြိမ့်ခုန်နေတော့ အိပ်လို့တောင် မရခဲ့ဘူး။ မနက်လင်းခါနီးမှအသံတွေငြိမ်သွားလို့မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားပြီး မျက်နှာသစ်ဖို့ထွက်လာတော့ ယဉ်မြင့်ထမီရင်လျှားနဲ့ရေချိူးဖို့ပြင်နေပြီ..

" ခိခိ. ဒို့မောင်လေးကတော့ ခရီးပမ်းလို့ထင်ပါရဲ့..အစ်မထွက်လာတာတောင် မနိုးနိုင်သေးဘူး..ဟီးဟီး ပုဆိုးကလည်ပင်းမှာတက်ချိတ်လို့..ဟိုဟာကြီးကလဲမိုးပေါ်ကိုချိန်ထားလိုက်တာ မော့မော့ ကော့ကော့ကြီး ခိခိ "

တစ်ညလုံး အိပ်လို့မရပါပဲ လင်းခါနီးမှအိပ်ပျော်သွားမိတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပဲ အပြစ်တင်မိပါတော့တယ်။ သူ့သဘာဝနဲ့သူ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြီးတစ်ခိခိရယ်နေတော့ ကိုယ်ကလည်း မျက်နှာပူမိပေမယ့် ရယ်ကျဲကျဲ နဲ့ပဲအရူးကွက်လိုက်နင်းရတော့တာပေါ့..။

" ဟီးဟီး..လမ်းကြမ်းလို့လားမသိပါဘူး အစ်မရယ်..ကားက တအားခုန်တာ ညအထိအရှိန်က မသေချင်သေးပဲခုန်ဆွခုန်ဆွဖြစ်နေလို့ သိပ်အိပ်မပျော်ပါဘူး.ဟီးဟီး.ကားကဖရိမ်တော်တော်တောင့်လို့သာပေါ့ ခိခိ.တော်တော်ကားမောင်းကြမ်းတဲ့လူ "

လူမနီး သူမနီးရွာမှာနေတယ် ဆိုပေမယ့် ဒိလိုအထာမျိူးကျတော့မိန်းမတွေက နားလည်လွယ်လိုက်ကြတာမှဘာသဘောနဲ့ သိလွယ်တတ်ကြမှန်း စဉ်းစားလို့မရဘူး။

" ခိခိ..ရွာအဝင်ချောင်းစပ်လေးဖြတ်တော့ ပြွတ်စွပ်ပြွတ်စွပ်နဲ့ ဗွက်သံတွေဆူညံနတာ မကြားလိုက်ရဘူး မလား..ခိခိ..တစ်ဘွတ်ဘွတ်နဲ့ အတင်းရုန်းနေတာလေ..ဟီးဟီး..ကားကြီးက ဖရိမ်ကောင်းပေမယ့်အင်ဂျင်နည်းနည်းကျချင်နေပြီကွ..ခိခိ..မနေ့ကရောက်ရောက်ချင်းညမို့လို့ပါ..နောက်တော့ မောင်လေးသိလာပြီးအားမလိုအားမရ တက်မောင်းပစ်ချင်လာမှာပါ..ခိခိ.."

စကားပြောနေရင်း သူ့မျက်လုံးကတိုးကျော်ရဲ လီးကို စွေကြည့်န‌ေတာအသိသာကြီး။ လီးကလည်း မနက်အိပ်ယာထ,ဆိုတော့ ကော့ကော့ပြီးထိုးထောင်နေတာ လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်ငေါ့နေတာ မရပ်ဘူး။ ပြီးမှသက်ပြင်းလေးချပြီးထမီကို နို့လုံးအိအိကြီးတွေ.နို့သီးခေါင်းညိုပြူးပြူးကြီးတွေပေါ်နေတဲ့အထိ တစ်ဖျတ်ဖျတ်ခါရင်းနဲ့ ပြန်ပြန်ရင်လျှားပြတယ်။

အဲဒီတော့ မှမြင်ရတော့တာပဲ..သူ့ရေလဲထမီက ပေါင်ရင်းခွဆုံမှာရော.စောက်ဖုတ်ကြီး တည့်တည့်မှာရော အပြဲကြီးမှ အရှည်လိုက်ကြီး။ စောက်ဖုတ်ကြီးက စောက်မွှေးကျဲကျဲနဲ့ဝင်းဝင်းအိအိမောက်မောက်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းအိပြီးပေါင်ကြားကနေပြူးပြဲပြနေတာအကြာကြီးပဲ။

" ခိခိ..ဖရိမ်တော့ ဘာတောင့်သလဲ မမေးနဲ့နော့ မောင်လေး.ဒီဖရိမ်ကြီးထဲ မြုပ်ဝင်သွားမိလိုက်ရင် မောင်လေး ငမော့ လောက်ကတော့ ခိခိ "

..............................................................................................

ကိုယ်က သူတို့အရိပ်ကို ခိုဖို့ ရောက်လာခဲ့ရတာ. .ရောက်လို့မှ တစ်ညထဲအိပ်ရသေးတယ်။ မယဉ်မြင့်ကအဲလိုကြီးအဝင်ကြမ်းနဲ့ပစ်ဝင်လာတော့ တိုးကျော် ရှေ့မတိုးရဲတော့ဘူး။ နယ်မြေကကြမ်းတဲ့အပြင်ရိုးရာအစွဲအလန်းတွေကလဲ သည်းထန်လေတော့ ကြာကူလီ ရိုက်ဖို့ဆိုတာမျိုးဘယ်သူမှ စိတ်ကူးမရှိကြဘူး။ သူ့ကိုစိတ်မကူးရဲတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှိတဲ့ သူ့ညီမကိုပဲ လိုးရဖို့စိတ်ကူးပြီး လိုက်ပူးပစ်တာမှ ဟုတ်တုတ်တုတ်ဖြစ်နေပြီ။ သူ့ညီမကသူ့ထက်အရပ်ပိုမြင့်သလို သူ့ထက်တောင့်တဲ့ မုဆိုးမ။ ပြီးခဲ့တဲ့မိုးရာသီတုန်းက ရွာမြောက်ဖက် တောင်ကြားကြော ကချောင်းစပ်ဗြုံးကြောကို မျှောတိုက်သွားရင်း သူ့လင်က ဗြုံးပိသေသွားတာနဲ့.ညားကြတာကသိပ်မကြာလှသေးခင် လီးငတ်သွားရော။ လင်

သေခါစ,ကလီးကြောင်ကြောင်ပြီးစုန်းပူးသလိုနတ်ပူးသလို ဖြစ်နေသေးတယ်။ ကိုသာထူးကလည်း ခြေမ,ချိုးပေးသလိုလို.လက်မ,ဖြည်ပေးသလိုလိုနဲ့ စောက်ဖုတ်ချည့်ပဲပိတ်ပိတ်နှိုက်ပေးပစ်တော့မှ တော်တော် ငြိမ်သွားတာ။ အဲဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ငြိကြတော့မယ့်ဆဲဆဲမှာပဲ တိုးကျော်ရောက်လာတာပေါ့။ အစ်မလင်နဲ့ဖြစ်မယ့်အစား လူပျိုလေးတိုးကျော်ဖက်ကို စိတ်ကယိုင်လာတယ်ထင်ပါရဲ့..။ တော်တော်လေးပဲ အဆင်ပြေနေပြီ။ တိုးကျော်ကအိမ်အတွက်တွေးရတာနဲ့.အမေ့အတွက်ပူရတာနဲ့ တွေဝေနေပြီး ရှေ့မဆက်လို့သာ တန့်နေတာ.သူ့ဖက်ကဖြင့်အမြဲအသင့်ဆိုတာမျိုး။ လွတ်လပ်ပြီးနှာကြီးတဲ့ မုဆိုးမမို့ ယုန်ကမတိုး ပိုက်ကတိုး ချင်နေတာ။ လိုးမယ်ဆိုရင် ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ်ဘယ်နေရာချိန်းချိန်းခေါ်သာခေါ်လိုက်.ခေါ်လိုးတိုင်းလိုက် ခံမယ်ဆိုတဲ့ အနေအထား ဖြစ်နေပြီ။

သူတို့ကခြံဝင်းတစ်ဝင်းထဲမှာ အိမ်နှစ်လုံးခွဲနေကြတာရယ်.မယဉ်မြင့်က အလစ်မပေးတာရယ်နဲ့မို့သာ မလိုးဖြစ်ကြသေးတာ.. ရည်းစားမဟုတ် ဘာမဟုတ်နဲ့ အလိုလို အထာတွေ နားလည်မှု ရှိနေကြပြီ။ လူလစ်ရင်လစ်သလိုလီးပြ နို့ပြ စောက်ဖုတ်ပြနဲ့ လူချင်းမလိုးဖြစ်ကြသေးပေမယ့် စိတ်ချင်းကလိုးပြီးနေကြပြီ။ ဒါတွေကို မယဉ်မြင့်ရိပ်မိတယ်။

သူတို့ရွာ ဓလေ့က လင်ရှိအိမ်ထောင်သည်တွေနဲ့ သာ မဖောက်ပြန်နဲ့.အပျို တစ်ခုလပ် မုဆိုးမတွေနဲ့တော့ ကြိုက်သလို ပူးခွင့်ရှိတယ်.ရွာကလက်ခံတယ်။ မိန်းကလေးဖက်ကလည်း ယောင်္ကျားတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး..ကိုယ်ခံနိုင်လို့ကတော့ တစ်ညလုံးတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လူလစ်သလို အလှည့်နဲ့ချိန်းပြီးခံ..ဘယ်သူမှပြဿနာမရှာဘူး.အနှောင့်အယှက်မပေးဘူး.ဓလေ့ပဲ။ 

တိုးကျော်အနေနဲ့က စီးပွားလာရှာတာလေ.မိန်းမလာရှာတာ မဟုတ်တော့ ညဆိုရင် သူများတွေလို အပျိုလှည့်လည်းမထွက်ဘူး.။ ရွာထဲလည်းမသွားဘူးတွင်းတောကပြန်လာ.ထမင်းစား.အိပ်.ဒါပဲ။ ညဦးပိုင်းဆိုရင်မခင်တင့်က သူတို့အိမ်ကိုနေ့တိုင်းလာပြီး ကျောက်တွင်းကိစ္စ..အရောင်းအဝယ်ကိစ္စ လာစုံစမ်းတယ်။အဓိကတော့ ပွဲစားကိစ္စပါပဲ..ကျောက်သေးသေးတစ်နိုင်တစ်ပိုင်ဆိုရင် သူကလည်းပွဲစားတစ်ပိုင်းပဲ။

ကိုသာထူး တွင်းထဲက ရလာသမျှ ကျောက်တွေကိုသူနေ့တိုင်း ပွဲစားလုပ်နေတာ ကြာပြီ။ သူတို့က ညီအစ်မဆိုတော့ နောက်ဆုံးမှပဲလာကြည့်တယ်။ ညနေခပ်စောစောဆိုရင်တော့ ရွာထဲလိုက်ပတ်ဝယ်တာပေါ့။ ဒီတော့ ကိုသာထူးနဲ့မယဉ်မြင့်မခင်တင့်တို့ မျက်စေ့အောက်မှာပဲ တိုးကျော်ကတစ်နေကုန်ရတာပါပဲ.။ လူရိုးလူသန့်လေးဖြစ်နေတာပေါ့။

" မမရေ..မနက်ဖြန် ဒို့ အထည်လေးတွေသွားထုတ်ရအောင်ကွာ..အားတယ်မလား "

တွင်းတောက ပြန်လာလို့ကိုသာထူးအရက် လေးမော့ပြီးခါစ, ထမင်းစားဖို့ပြင်နေတုန်းမှာ မခင်တင့် ရွာထဲကပြန်လာပြီး သူ့အိမ်ကို တန်းမသွားသေးပဲ ဒီဖက်အိမ်ဝင်လာတော့ ရွာထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက်ဆီကကျောက်ဝယ်လို့ရလာပြီ မှန်းတွက်မိလိုက်ခဲ့တယ်။အခုလိုပြောလာတော့ပိုသေချာသွားပြီမို့

" ပွဲခ..ပွဲခ..မခင်တင့် ပွဲခ ပေး "

ကျောက်အရောင်းအဝယ်ဖြစ်ပြီဆိုရင် ဘေးနားကသိသွားတဲ့သူတွေကို နှုတ်ပိတ်ခ,အနေနဲ့ပွဲခ,ပေးရတာထုံးစံပဲ။ အခုတော့ တိုးကျော်ကစ,တဲ့အနေနဲ့စကားအစ်တာပါ.။ အဲဒါကိုပဲ မခင်တင့်က မသိမသာထမီလှန်သလိုနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးပုတ်ပြရင်းသူ့အစ်မကို..

" ဒီနေ့ဂေါ်ကြိုးတစ်ပွင့်ရတယ်..လေးငါးကလပ်တော့တင်မယ်ထင်တာပဲ..အိမ်ကဟာတွေလည်း ထုတ်လိုက်ရအောင်.သွားမယ်မမ.အားတယ်မလား "

သူတွက်သလို ကိုသာထူးတို့ လင်မယားကတွက်ပြီးသားမို့ မခင်တင့်ဝင်လာကတည်းက ကိုသာထူးက သူ့မိန်းမကိုလက်ကုတ်မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး တိုးကျော်ဖက်ကို မေးငေါ့ပြလိုက်တာ ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ကြဘူး။

" အဲဟယ်..ငါကဒီရက်မှ ဟိုဟာတွေဆင်းနေတယ်ဟဲ့..နောက်ရက်မှသွား..ဒါမှမဟုတ်ရင်လဲ နင့်ခဲအိုခေါ်သွား "

မခင်တင့်မျက်နှာက မချိုမချဉ်ပဲ..ဘာမှအကဲခတ်လို့မရဘူး..

" အဲဆိုလဲ..ခဲအိုဆိုင်ကယ်နဲ့ပဲသွားမယ်..ဖြစ်တယ်မလား ခဲအို.. ငွေပေါ်ချင်လို့သာသွားရမှာ..ခဲအိုနဲ့သွားရမှာများတော့ ခပ်ကြောက်ကြောက်..ဟီးဟီး "

မထင်မှတ်ပါပဲ သူဆင်နေတဲ့ အကွက်ထက် ပိုအဆင်ချောသွားတော့ ကိုသာထူးသွားတွေဖြဲနေတာ ပါးစပ်မစေ့နိုင်တော့ဘူး။

" သိပ်ရတာပေါ့ဟာ..ဟဲဟဲ..အခုတောင်မှထ,သွားလိုက်ချင်သေး..ကဲ တိုးကျော်ရေ..မနက်ဖြန် တွင်းတောမသွားနဲ့..အိမ်ကတွင်းကိုပဲတူးတော့ကွာ..ဟီးဟီး "

" ဗျာ.."

အူကြောင်ကြောင်နဲ့ပါးစပ်ကြီးဟ,နေတဲ့တိုးကျော်ကိုကြည့်ပြီးမယဉ်မြင့်ကတစ်ခိခိနဲ့ရယ်ရင်းကိုသာထူးခါးကိုဆွဲလိမ်တော့.

" ခြံစည်းရိုးတိုင်စိုက်ဖို့လေကွာ..မင်းကလဲ မေ့တတ်လိုက်တာ..ခြံရှေ့ကတိုင်ကြီးနှစ်တိုင်ကြားမှာ ညှပ်တိုင်ခိုင်ခိုင် တစ်တိုင်စိုက်မှ တန်းပစ်လို့ ကောင်းမယ်ဆို.. အဲဒီတွင်းတူးထားကွာ ဟီးဟီး..ရေထွက်များလို့ဘေးတော့ရွှေ့မတူးနဲ့နော် .ဟဲဟဲ "

တစ်လကျော်ကြာပြီဆိုတော့တိုးကျော်ကမေ့နေပြီ။ ခေါင်းကုတ်နေတာ ကြာတော့.

" အာ..ဒီကောင်ကွာ..ကဲကဲ.မိန်းမရေမနက်ဖြန် ဒို့ထွက်သွားရင် တူးရမယ့်နေရာကိုပြပေးပြီး မင်းကိုယ်တိုင်ကိုင်တူးခိုင်းလိုက်ပေတော့..ငါကလည်းမူးနေပြီဟီးဟီး..ထမင်းစားရအောင်ကွာ..လာ ခင်တင့် "

သူခေါ်ပေမယ့်မခင်တင့်ကမလာပါဘူး။ အိမ်ဖက်ပြန်မယ်လိုက်ပို့ဦးဆိုတာနဲ့တိုးကျော်ကလိုက်ပို့ရတယ်။ လမ်းရောက်မှ

" ခဲအိုမူးနေတာလား "

" မူးလောက်ပါဘူးအစ်မရဲ့..ခါတိုင်းလိုပါပဲရေချိန်မပိုပါဘူး "

မခင်တင့်နည်းနည်းစဉ်းစားနေပြီး.

" ဒါဆိုရင်သေချာပြီ..နင်နဲ့ မမယဉ်မြင့်လိုးဖို့လွှတ်ပေးထာပဲဖြ စ်မယ်..ငါတို့သွားတိုင်းဆိုသူဘယ်တုန်းကမှလိုက်မပို့ဖူးဘူး..နင့်ကို ငါ့အစ်မနဲ့ လွှတ်ပေးတာ.. ခ်ခ်..သူ့စကားတွေကသိပ်သိသာတယ်.တိုင်ကြီးနှစ်တိုင်ကြား တဲ့..ခိခိ "

" ဗျာ. "

" ပေါင်ကြားထဲကို..ခိခိ "

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>