ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၂ )

ချစ်ရပါသော ထွေးငယ် နှင့် မမများ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - သရဲလေး

( ၄ ) 

နှစ်ယောက်သား အချစ်ရေယဉ်ကြောမှာ စီးမျောခဲ့ကြ အပြီးမှာတော့ မနှင်းဆီနှင့်အတူ ရေပန်းတွေကို ပိတ်ပြီး နှစ်ယောက်သား အဝတ်တွေ ရေချိုးခန်းမှာ ထားခဲ့ကြတယ် ။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်အစားမဲ့တဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ မနှင်းဆီတို့ရဲ့လင်မယား အိပ်ခန်းကို သွားလိုက်ကြတယ် ။

ရေတွေ သုတ်ပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်ကာ ထမင်းအတူ စားသောက်လိုက်ကြတယ် ။ ညားကာစ လင်မယားလိုဘဲ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က အချစ်တွေပိုပြီး ဟင်းတွေထည့်ပေးကြတာ ပုဂံပေါ်မှာထမင်းထက် အသီးရွက်ကျော်နှင့်ဟင်းတွေက ပိုများသွားတယ် ။ ပြီးမှ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်က ပြန်ကြည့်ပြီးပြုံးကာ ထမင်းကိုစားကြတယ် ။ 

စားသောက်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အတူဘဲ ကုတင်ပေါ်ကို တက်ကာ ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတယ် ။ အိမ်မက်ထဲမှာတော့ ထွေးငယ်က ကျွန်တော်နှင့်မနှင်းဆီကို သဘောတူကြောင်း ပြောပြီးတော့ မိးခိုးငွေ့လိုပျောက်ကွယ်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်က “ ထွေးငယ်..ထွေးငယ် ” လို့ အော်ပြီး နိုးလာခဲ့သလို ကျွန်တော်က ထွေးငယ်ကို ခေါ်တဲ့ အသံကြောင့် မနှင်းဆီလည်း နိုးလာခဲ့တယ် ။ မနှင်းဆီက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းလေး ဖက်ပြီးတော့

“ မောင်လေး.. ဘာတွေများ အိမ်မက်မက်လဲဟင် ..ထွေးငယ်က  မောင်လေးကို ဘာပြောသွားလဲ ” လို့ သူက မျက်စိသူငယ် ၊ နားသူငယ် နှင့် မေးရှာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း မနှင်းဆီးကို တင်းတင်းဖက်ထားပြီး

“ ထွေးငယ်က မနှင့်ဆီနှင့် ကျွန်တော့် ကို လက်ထပ်ဖို့ သဘောတူတယ် ”  ပြောပြီး ပျောက်သွားတယ် ။ ပြောလိုက်တော့ မနှင်းဆီက ကျွန်တော့် ကို တင်းတင်းဖက်ထားတာကို တွန်းကန်ပြီးတော့

“ မဖြစ်ဘူး ၊ မဖြစ်ဘူး ၊ မင်းနှင့်မမက ချစ်သူ အဖြစ်ဘဲ နေအုံးမယ်  ..မမက မင်းအမေ အရွယ်ပါ ..မင်းက ဘာလို့ မမကို လက်ထပ်ရမှာလဲ..  ပြီးတော့ မမယောကျ်ားဆုံးတာ အခုမှ တစ်လကျော်မို့်.. မမက မင်းကို လက်မထပ်ရဲသေးဘူးကွယ် ”  လို့ ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းကာ အပြင်ထွက်သွားတယ် ။ 

သူရဲ့အနောက်ကို လိုက်သွားတော့ မြစ်ပြင် ကို ငေးပြီးတော့ ဆည်းဆာ နေဝင်ချိန်ကို တရိုက်ရိုက် ငိုရင်းနှင့်ကြည့် နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနောက်ကနေ သူ့ခါးလေးကို တင်းတင်း ဖက်လိုက်ပြီးတော့ သူ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ပါးပြင်မှာ စီးကျနေတဲ့ မျက်ရည်က ကျွန်တော့်နှာခေါင်းမှာ စိုသွားတော့ သူ့ကိုဆွဲပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် လှည့်လိုက်တယ် ။ 

သူ့ရဲ့ပ ါးပြင်နှစ်ဘက်မှာစိုနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးပြီး သူ့ရဲ့နဖူးကို အနမ်းရှည်လေးပေးကာ

“ မမ က ကျွန်တော့် အမေ အရွယ် မဟုတ်ဘူး .. မမတွေးနေတဲ့ ကလေးအရွယ် မဟုတ်တာ ..မမလည်းသိသားနှင့်ဗျာ ” လို့ ပြောပြီး သူ့ကိုတင်းကျပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားလိုက်တယ် ။

သူ့ရဲ့ ငိုရိုက်သံတွေရပ်သွားပြီးနောက်မှာ အလှဆုံးပြုံးပြီးတော့

“ မောင်ရယ်.. မမ.. ကို.. အချိန်ပေးပါအုံးကွယ် နော်..မောင် .. ယောကျ်ားသေတာ (၆) လပြည့်သေးဘဲ နောက်ယောကျ်ားယူရင် လူတွေက မမကို ဘာပြောကြမလဲ ..” လို့ သူက ပြောတော့ ကျွန်တော်က စကားပြောမလို့ ကြံတုန်းမှာ သူ့ရဲ့လက်ညိုးလေးနှင့် ကျွန်တော့် နုတ်ခမ်းကို ပိတ်ကာ

“ မောင် မပြောနဲ့အုံး..မောင်သာ မမကို တကယ်ချစ်ရင် မမပြောတာ မောင်နားထောင်သင့်တယ် .. မမယောကျ်ား မဆုံးခင်တုန်းကဆိုရင် မောင်နှင့်မမကို သူကသဘောတူ ကြည်ဖြူတယ် .. အခုက သူမရှိဘူးဘေးလူတွေကို ပြန်ကြည့်ရမယ် .. မမတို့အသိုင်းဝိုင်းရဲ့ အလယ်မှာ မမ ပြောဆိုခံရတာကို မောင်သဘောကျရင်ပေါ့လေ ” လို့ ပြောပြီး လှည့်ထွက်တော့ သူ့လက်ကိုဆွဲပြီး ပြန်ပြီးဖက်ထားကာ

“ မမ ပြောတာ မောင်နားထောင်ပါမယ် မမရယ် ” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တော့တယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်း ဖက်ထားသလို ကျွန်တော်လည်းသူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားတယ် ။ နူညံ့တဲ့အထိအတွေမှာ လီးကတော့ တောင်လာခဲ့တယ် ။ အဲ့တာသူလည်း သိတယ် ။ ဒါပေမဲ့ သူက ဖက်ထားတာကိုဖယ်ခွာလိုက်ပြီးတော့

“ (၃၈) နှစ်အရွယ် အသက်ကြီးကြီး မိန်းမကို ချစ်တဲ့ မောင့်ကို မမ..”

လို့ သူ့စကားကို ရပ်ကာ အိမ်နောက်ကို ပြေးဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော် သူ့နောက်ကို လိုက်သွားတော့ သူက ထမင်းဟင်းတွေကို ချက်ပြုတ်မလို့ ပြင်နေတာ တွေ့တော့ သူ့ကိုယ်လေးကို ဆွဲပြီး စားပွဲခုံပေါ်ကို ထိုင်စေကာ

“ မမ ဒီနေ့ မောင်နှင့်မမ ချစ်သူဖြစ်တဲ့ အနေနှင့် မမကို မောင်က  အပြင်က စားသောက်ဆိုင်မှာ ကျွေးမယ် မမလက်ခံမလားဟင် ” လို့ မေးတော့ ။ မျက်လုံးက အရောင်လဲ့သွားပြီးတော့ မျက်ရည်ကျလာကာ

“ အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ်..ဟီး.. မမလက်ခံပါတယ် ” လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ နောက်ကျောလေးကို မနာအောင်ထုတယ် ။

သူကမျက်နှာသစ်ပြီးတော့ မှန်တင်ခုံရှေ့မှာထိုင်ကာ မိတ်ကပ်ပါးပါလေး လူးပြီးတော့ နုတ်ခမ်းနီ ဆိုးလိုက်တယ် ။ သူရဲ့ တက်ကြွလန်းဆန်းစွာနှင့် သူပြင်ဆင်နေတာ တွေးပြီးတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမိတယ် ။ မနှင်းဆီက သူ့ရဲ့ ဆွဲကြိုးတွေထဲကနေ ပယင်းဆွဲကြိုးလေးကို ဆွဲပြီးတော့ ပယင်းနားကပ်ကို ပန်ဆင်လိုက်တယ် ။ အဲ့ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော်ဟာ ထွေးငယ်ကို သတိရ သွားတယ် ။ သူက ပြောတာက

“ ပယင်းဆွဲကြိုး ၊ ပယင်းနားကပ် ပန်ဆင်ထားတဲ့ မနှင်းဆီကို မောင် ခိုက်သွားတယ်မလား ၊ သူက တစိမ့်စိမ့်အလှပိုင်ဆိုင်သူပါ မောင်ရဲ့ ..မောင့်ကိုလေ သူနှင့်အတူ ချစ်ဗျုဟာလေးခင်းတာကို ထွေးမြင်ချင်လိုက်တာကွယ် ” လို့ ပြောပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းရိုက်ပြီး အရက်တွေ လှိမ့်တိုက်တော့တယ် ။ မနှင်းဆီက ပြုံးပြီးတော့ “ မောင် ” လို့ ခေါ်မှဘဲ အတွေးကနေ လန့်နိုးလာခဲ့တယ် ။ သူက အစိမ်းနုရောင်ဝမ်းဆပ်ကို တင်းတင်းလေးဝတ်ကာ ကိုယ်လုံးလေးကို တပတ်လှည့်ပြတယ် ။ ပြီးမှ

“ မောင်..မမ..လှသေးရဲ့လား..ဟင်.. ဒီအဆင်နှင့် လိုက်ပါ့မလား ” လို့ သူက မေးတော့ သူ့အနီးကို လျှောက်သွားပြီးတော့ ပါးကိုနမ်းလိုက်တယ် ။

“ မောင့်ကို ညို့ယူနေတာလား ..မမရယ်... ” လို့ သူ့ရဲ့ နားမှာ ကပ်ပြီး တိုးတိုး ပြောလိုက်တော့ သူက လျှာလေးထုတ်ပြပြီး “ ရည်းစားလေး ၊ ချစ်သူမောင့်ကို ညို့ယူရမှာဘဲလေ ” လို့ ပြောကာ သူက “ ကဲ မောင်လည်း အဝတ်အစားလှဲလိုက်လေ ”  လို့ ပြောမှဘဲ ကျွန်တော်လည်း အိမ်က ထွက်လာတုန်းက  ဝတ်လာတဲ့ စတိုင်ဘောင်းဘီအနက်နှင့် အဖြူရောင် အင်္ကျီကိုလှဲလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူ့ရဲ့လက်ကိုဆွဲပြီးတော့ မြို့ထဲက အေးဆေး လူရှင်းတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ကို ကားနှင့်ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။

ဈေးကြီးပြီး အဆင့်မြင်စားသောက်ဆိုင်မို့ လုပ်ငန်းရှင်တွေသာ ဝင်ရောက်ကာ စားသောက်ဆိုင်မို့ လူတွေနည်းတယ် ။ ဆိုင်ထဲကို ဝင်သွားတော့ ဆိုင်ထဲမှာ စားသောက်သူက စုံတွဲတစ်တွဲရယ် ၊ မိန့်မနှစ်ယောက်ရယ်ဘဲ ရှိနေကြတယ် ။

ကျွန်တော်တို့လည်း ဝင်သွားတော့ ထိုလူလေးယောက်ရဲ့ မျက်လုံးတွေဟာ မနှင်းဆီနှင့်ကျွန်တော်တို့ကို စိုက်ကြည့်နေကြတယ် ။ မိန့်မနှစ်ယောက်က

“ လိုက်ဖက်တဲ့ လင်မယားဘဲနော် ..ယောကျ်ားကလည်းခန့်ပြီးတော့  မိန့်မကလည်း ..အရမ်းလှတယ် ..” လို့ ပြောသံကို ကြားလိုက်ရတယ် ။ စုံတွဲကလည်း ကြည့်ကောင်ကောင်းနှင့်ကြည့်နေပြီး ကောင်မလေးက

“ ကိုကို ဟို အန်တီရဲ့ ဖင်ဘဲ ကြည့်မနေဘဲ အန်တီဘေးက အကိုကြီးကို ကြည့်လိုက်စမ်း ၊ နုတ်မွေးတိုတို ၊ပါးသိုင်းမွေးတိုတိုနှင့် ဘယ်လောက်ခန့်လဲ ”

လို့ ပြောသံ ကြားလိုက်ရတော့ မနှင်းဆီနှင့် ကျွန်တော်ဟာ မကြားယောင်ဆောင်ပြီး ဒေါင့်ကျကျနေရာက စားပွဲပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ် ။ စားသောက်စရာတွေကို မှာကြားပြီးတဲ့ နောက်မှာ မနှင်းဆီက

“ မောင့်ကို အရမ်း ခန့်တယ်တဲ့ ” လို့ ပြောလာတော့ ကျွန်တော်ကလည်း “ မမလည်း အရမ်း လှနေတာကို သူတို့ ပြောနေကြတယ်လေ ..” လို့ သူ့ကို ပြန်ပြောကာ နှစ်ယောက်သား ပြုံးလိုက်ကြတယ် ။ နှစ်ယောက်သားဟာ စားသောက်စရာတွေကို စားသောက်ပြီး မနှင်းဆီက အိမ်သာကို ခဏဝင်ချိန်မှာ ဖုန်းလာလို့ ပြန်ထူးမိတယ် ။ အဲ့ဒါကတော့ မရီးဆီကနေ ခေါ်တာမို့ မဖြစ်မနေ ပြန်ပြီးပြောလိုက်ရတယ် ။ သူက

“ မောင်လေး အောင်ဇော် မင်းဘယ်မှာ သောက်နေတာလဲကွယ် လာခဲ့တော့ ” လို့ သူကပြောတော့ ၊ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကို

“ မသောက်ပါဘူး ..မကြီး သူငယ်ချင်းနှင့် တွေ့နေလို့ ဒီနေ့..အိမ်ပြန် မအိပ်တော့ဘူး ” လို့ ပြောတော့ သူက လက်ခံပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ။ သူကတော့ မသိဘူး မနေ့ညက မူးပြီး ယောက္ခမကို လုပ်ထားတာ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲတာကို တွေးမိသွားတယ် ။

မနှင်းဆီ ပြန်လာတော့ သူက “ ဘယ်က ဖုန်းလဲ မောင် ” လို့ မေးလာတော့ “ အိမ်က ဖုန်းပါ ပြန်မအိပ်ဘူး ” လို့ ပြောလိုက်တာလို့ ပြောလိုက်တော့ မနှင်းဆီက ပြုံးနေရာမှာ ရှက်ပြီးတော့ ခေါင်ငုံ့သွားတယ် ။ မိန့်မဆိုတာက ဘယ်လောက်ဘဲ အသက်ကြီးကြီး အရှက်က ရှိနေပါလားလို့ တွေးမိသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က စကားဖြတ်ပြီးတော့

“ ပြန်တော့မလား မမ ” လို့ ပြောတော့ သူက ခေါင်းညှိတ်ကာ အင်း ဆိုပြီးတော့ တခွန်းသာ ပြန်ပြောတယ် ။ ဆိုင်ကနေထွက်လာတော့ တခြားလူတွေနှင့်ဆိုင်က စည်ကားနေပြီ ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူက တံခါးသော့ကို ဖွင့်နေတုန်းမှာဘဲ သူ့ကို နောက်ကနေဖက်ပြီး သူ့ရဲ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူကလည်း မငြင်းဘဲ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ အနမ်းခံတယ် ။ သော့ကို နှစ်ယောက်သား လက်နှစ်စုံနှင့် အတူဖွင်ပြီးတော့ အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့ကြတယ် ။ 

အခန်းတံခါးကိုပိတ်ပြီးတော့ အရှေ့ကတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ မြစ်ပြင်ကျယ်မှာ လပြည်ဝန်းကြီး ရွှေရောင်ဝင်းဝါစွာ ထွက်လာတာကို တွေ့ပြီး နှစ်ယောက်သား ငေးမောကာကြည့် သူ့ရဲ့ပခုံးကို လက်တင်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ခေါင်းလေးက စောင်းကာ ပခုံးပေါ်ကို လှဲချလာတယ် ။ ရပ်ပြီးကြည့်နေရာမှာ ထိုင်ခုံလေးဆီကိုခေါ်သွားပြီးတော့ ထိုင်ကာ နှစ်ယောက်သားငေးမောကာ မြစ်ပြင်ကျယ်ပေါ်မှာ လပြည့်ဝန်းရဲ့ ပုံရိပ်ထပ်နေတာ ကြည့်ပြီး မနှင်းဆီက

“ မောင်နှင့်အတူ အမြဲတမ်းဒီလို နေရရင် ကောင်းမှာဘဲကွယ် ” လို့ သူဆီကနေ စကားလုံးတွေ ပြောထွက်လာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ပါးကိုနမ်းပြီးတော့

“ မောင့်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပြီးတော့ လပြည့်ဝန်းကြီး အစစ်ရယ် ၊ ပုံရိပ်ရယ် ကို ကြည့်သလို့ မမနှင့်မောင်လည်း နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီးတော့ ကြည့်ရရင်တော့ ပိုကောင်းမယ် မမရယ်.. ” လို့ ပြောလိုက်တယ် ။ မမနှင်းဆီက သူ့ရဲ့ထိုင်ခုံကနေ ထလာပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပေါင်ပေါ်မှာမထိုင်ဘဲ ပေါင်နှစ်ခုကြားထဲမှာထိုင်ကာ

“ ဒီလိုဆိုရင် ပိုပြီးပြည့်စုံတယ် ထင်တယ် မောင် ”  သူကပြောပြီး သမင်လည်ပြန် လှည့်ကာ နုတ်ခမ်းကို နမ်းလာတယ် ။ သူနှင့်အတူဘဲ လပြည့်ဝန်းရဲ့တစ်ဝက်က ထွက်စပြုချိန်ကတည်း ထိုင်ကြည့်နေကြတာ ၊ လပြည်ဝန်းကြီး တစ်ကိုယ်လုံး ပေါ်ထွက်ပြီး ရေပြင်ပေါ်မှာ ပီပြင်စွာပေါ်လာချိန်မှာတော့ ငေးကြည့်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီးတော့

“ မမ ကို အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ ၊ ဒီနေ့မနက်က မမကို ပထမဆုံးချစ်ဖူးတာမို့  ရင်လည်း အရမ်းရင်ခုန်တယ် ၊ ချစ်လည်း အရမ်းချစ်သွားတယ်ဗျာ မမရော ” လို့ သူ့ကိုမေးကြည့်လိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်ကာ

“ မမက မောင့်ကို ချစ်ဖူးတာ ကြာလှပေါ့ကွယ် မောင်ရယ် ၊ မောင် မှတ်မိရဲ့လား..မောင်ရဲ့ သားလေး ကိုရဲရဲ့ (၈) နှစ်မြှောက်မွေးနေ့လေ ၊ အဲ့နေ့က မမက ဒီနေ့ ဆွဲထားတဲ့ ဆွဲကြိုးနှင့် နားကပ်ကို ဝတ်ထားတဲ့ နေ့လေ ဟား..ဟား.. အဲ့နေ့က မောင့်ကို မမနှင့်ကြည်ပြာက ထွေးငယ်က တောင်းဆိုလို့ ချစ်ခဲ့ဖူးတယ် ဟား.. ”

လို့ သူက ပြောလာတော့ အဲ့နေ့ကို ပြန်ပြီး သတိရသွားတယ် ။

.............................

ထွေးငယ်က ကျွန်တော့် ကို အနမ်းတွေပေးပြီး အိမ်နောက်က စားပွဲခုံသို့ ခေါ်သွားတယ် ။ ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ အရက်ပုလင်းတစ်လုံးနှင့်ဝိုင် ပုလင်းတစ်လုံး ထုတ်လာတယ် ။ သူက ဝိုင်သောက်ပြီးတော့ ကျွန်တော်က အရက်သောက်ကြတယ် ။ သူက ဝိုင်တစ်ခွက်မကုန်ခင် ကျွန်တော်အရက် နှစ်ခွက်သောက်ပြီးသွားပြီ။ အဲ့နေ့က ကျွန်တော်လည်း တော်တော်မူးပြီး ဘယ်လို အိပ်ကုတင်ကောက်သွားလဲတော့ မသိတော့ဘူး ။ မနှင်းဆီက

“ မောင် အဲ့ဒီအကြောင်းကို အရမ်းသိချင်လား ၊ မမ ပြောပြမယ် ” လို့ သူက ပြောတော့တယ် ။ 

“ အဲ့ဒီနေ့က မကြည်ပြာဆီမှာ ယောက်ျားအားကို တိုးစေတဲ့ ဆေးကို ထွေးငယ်ကို လက်ဆောင်ပေးတယ် ။ မကြည်ပြာလည်း သူ့ရဲ့ ယောကျ်ားက နောက်မိန့်မ ယူသွားတော့ သူယောကျ်ားသုံးဖို့အတွက် ဝယ်ထားတဲ့ အားဆေးတွေက မောင်အတွက် ဖြစ်သွားတယ် ။ မောင့်ကို မမသာ ချစ်နေတာ မဟုတ်ဘူး...မကြည်ပြာလည်း ချစ်နေတယ် .. သူက မမထက် (၃) နှစ်သာငယ်ပေမဲ့လည်း သူက လိင်ကိစ္စတွေကို ပွင့်လင့်စွာပြောတတ်လို့ သူ့ကို ဒို့ သုံးယောက်ထဲမှာ ဆရာတင်ထားကြတယ် .. အဲ့ဒီနေ့က မောင့်ကို အားဆေးတွေတိုက်ခိုင်းပြီး ၊ အရက်ပါ ဆက်ပြီး တိုက်ခိုင်းတယ် .. မောင်က မူးနေတဲ့အချိန်မှာ မမတို့သုံးယောက်ကဘဲ မောင့်ရဲ့အခန်းကို ပို့ပေးကြတယ် .. အဲ့ဒီမှာစတာ မောင်က လူကသာမူးနေတာ မောင်လီးက ပုဆိုးထဲကနေငေါ့ပြီး ထွက်နေတယ် ဟား..ဟာ.. အဲ့ဒါကို မကြည်ပြာက ထွေးလေးကိုကြည့်ပြီး 

“ ထွေး မမတိုနှင့် ထွေးရဲ့ကိုကို ကို ပေးချစ်ပါလားကွယ် ” လို့ ပြောတယ် ။ ထွေးကလည်း ပြုံးပြီး ခေါင်းညှိတ်ပြတယ် ။ မမကတော့ ရှက်ပြီး အခန်းကို ပြန်မလို့ပါဘဲ ၊ ထွေးက မမလက်ကို ဆွဲပြီး “ မမ မသွားနဲ့ မမလည်း ဒီကိစ္စနှင့် ကင်းကွာနေတာ တစ်နှစ်ကျော်နေပြီ ၊ ဦးအောင်ကျော်ဆီက မရတဲ့အချစ်တွေ ကို့ဆီကနေ မမ ယူသွားလိုက်လေ ၊ သူက မူးနေတော့ ဘာမှသိတာမှမဟုတ်တာ ” လို့ ပြောပြီး မမ ပါးကို နမ်းတယ် ။ မကြည်ပြာလည်း ရောက်လာပြီးတော့ မမရဲ့ အဝတ်တွေကိုချွတ်ပေးပြီး မောင်အိပ်နေတဲ့ ကုတင်ပေါ်ကို တင်ပေးကြတယ် ။

မမလည်း ပထမတော့ ရှက်ရှက်နှင့်တက်လာပေမဲ့ မောင်ရဲ့လီးက ဟိုရမ်းဒီရမ်း ဖြစ်နေတယ် ။ မမက ထွေးငယ်ကိုကြည့်တော့ သူက ပြုံးပြီး ခေါင်းညှိတ်ပြတယ် ။ မမလည်း မောင့်လီးကို မြင်ကတည်းက အဖုတ်မှာအရည်တွေ စိုနေပြီမို့ မောင့်အပေါ် ခွကာဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ထိုင်လိုက်တယ် ။ လက်နှစ်ဆစ်ခန့် ဝင်သွားပြီး ခဏရပ်ကာ နောက်က မကြည်ပြာနှင့်ထွေးငယ်ကိုကြည့်တော့ အိုကေ ဆိုတဲ့ လက်ဟန်နှင့်ပြတယ် ။

မမလည်း အိပ်ရာခင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး အဆုံးထိကို ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ အဲ့ဒီနေ့က အရသာကတော့ နောက်နေ့တွေမှာ တမ်းတရတဲ့အထိပါဘဲ မောင်ရယ် ။ ကြည်ပြာလည်း ထို့အတူပါဘဲ။ မမတို့နှစ်ယောက် နောက်နေ့တွေမှာ မောင့်ရဲ့ရွှေပြွန် အကြောင်းဘဲပြောဖြစ်ကြတယ် ။ မမတို့က မောင်နှင့်ထွေးငယ်ကို အရမ်းချစ်ကြသူ တွေမို့ ဖြစ်သွားတဲ့ ကိစ္စအတွက် ပေါ်သွားရင်လည်း စိုးရိမ်စရာမဟုတ်ဘူး ။ တခြားလူစိမ်းဆိုရင် ငွေညှစ်တာတို့ရှိလာနိုင်တယ်လေ ဟား...ဟား.. ကဲ မောင် ရှင်းပြီနော် ဟား..ဟား.. ”

နှစ်ယောက်သား ရယ်လိုက်ကြတယ် ။ သူပြောတဲ့ စကားတွေကိုကြားပြီး လီးကလည်း ထိုးထွက်ကာ အပေါ်ကဖိကာထိုင်နေတဲ့သူကလည်း သိနေတယ် ။ သူက စကားပြောရင်နှင့် ဖင်းလေးလှုပ်ကာ လီးကို ဖိပြီးကျီစယ်တယ် ။ သူကို နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းပြီး “ မမ ပြောတဲ့စကားကိုကြားပြီး မောင်တင်းနေပြီနော် ” လို့ သူ့ကိုပြောတော့

“ မကြည်ပြာလို အကိတ်ကြီးက မောင့်အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်လို့ တင်းတာလား ” လို့ သူက မေးတော့ “ မမလည်း ကိတ်ပါတယ် နှစ်ယောက်လုံးကြောင့်ပေါ့ ” လို့ သူ့ကိုပြောလိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီးတော့ ထိုင်ရာကထရပ်ပြီး ခေါင်းလေးငုံကာနဖူးကို နမ်းပြီး ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးကာ “ မောင် တင်းနေရင်လည်း လျောချကြမယ် ”

လို့ ပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အခန်းက နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်ကြီးဆီကို သွားလိုက်ကြတယ် ။ အိပ်ကုတင်ကို ရောက်တာနှင့် သူ့ကိုဆွဲပြီးကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ပြီး နမ်းကြတယ် ။ သူ့ရဲ့ အစိမ်းနုရောင် ဝမ်းဆပ်ကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ပန်းရောင်အတွင်းခံ နှစ်ခုကိုလည်း ချွတ်ချလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့ကို စို့ပြီးချေပေးတော့ “ အား..မောင်ရယ် ” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာတယ် ။ 

သူကိုချီပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖြည်းဖြည်းလေးချ ကာ သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းပြီး နို့တွေကို ချေပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ဗိုက်သားတွေကို နမ်းရင်းနှင့် သူ့ရဲ့အမွှေးလေးတွေ ဖယ်ပြီးတော့ ပူးကပ် နေတဲ့ အကွဲကြောင်းလေးမှာစိုနေတဲ့ ချစ်ရည် ကြည်တွေကို စုပ်ယူပြီးမျိုချလိုက်တယ် ။ “ အိုး..မောင်ရယ်.. ” လို့ အပျိုလေးအတိုင်း လက်သည်းကိုက်ပြီး စိုက်ကြည့်နေတယ် ။ အကွဲကြောင်းလေးကိုဖြဲပြီး လျှာလေးသွင်းကာ အတွင်းနံရံတွေကိုကစားလိုက်တယ် ။ “ အိုး..မောင်ရယ် ” လို့ ညီးပြီးတော့ ထလာကာ ကျွန်တော့်ကိုဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ရဲ့ဘောင်းဘီ နှင့်အင်္ကျီကိုချွတ်ပေးတယ် ။

တချိန်လုံး တင်းနေတဲ့ လီးကလည်း ဝင့်ကြွားစွာထွက်ပေါ်လာတယ် ။ ခေါင်းရမ်းနေတဲ့ လီး ကို ဖမ်းကိုင်ပြီး သူ့ရဲ့ နီရဲတဲ့ နုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနှင့် ငုံပြီးတော့ ပါးတွေချိုင်ဝင်အောင်စုပ်ပေး တယ် ။ အရမ်းတင်းနေပြီမို့ သူ့ကိုဆွဲပြီး ပြန်လှဲချကာ သူ့အပေါ်ကနေ သူ့ကို နမ်းရင်းနှင့် လီးကိုကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။

“ အိုး..ရှီး..မောင်ရယ်...ကျွတ်..ကျွတ်.. ရင်ထဲကို ပြည့်ကျပ်သွားတယ် ကွယ်..အား.. မောင်ရယ်... မောင်..ဒီအတိုင်းဘဲ.. ဖြည်းဖြည်း..လုပ်အုံးနော်...အား..ရှီး..... ”

ညီးရင်းနှင့် နောက်ကျော့ကို သူ့လက်နှင့်အပေါ်အောက် စုန်ဆန်ပွတ်သပ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဖြည်းဖြည်းဘဲ လုပ်ပေးပြီး “ မမ.. ဒီလိုလုပ်တာ..ကြိုက်လား ” မေးတော့ “ အရမ်းကြိုက်တယ် မောင်ရယ် အား... ”  ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုဖြည်းဖြည်း ဆောင့်လိုးရင်းနှင့်ကို သူ့ရဲ့ နို့တွေပါ စို့ပေးလိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး...မောင်ရယ် ” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေး တချက်ဆောင့်လိုးတိုင်းမှာ တစ်ခါညီးတယ် ။ 

သူ့ကို လုပ်ပေးတာ အချိန် နည်းနည်းကြာလာတော့ အရှိန်တိုးပြီး ဆောင့်လုပ်ပေးလာတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်တွေက အိပ်ရာခင်းကိုချေလိုက် ၊ အောင်အုံးကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်နှင့် “ အိုး..မောင်ရယ်..အား...” ညီးသံတွေက ပိုပြီးတော့ထွက်လာတယ် ။ (၁၀) မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးချိန်မှာတော့ သူက

“ အမလေး..မောင်ရယ်..ကောင်းလိုက်တာ.. မြန်မြန်..ဆောင့်ပါ..အား..မောင်..  မြန်မြန်..ဆောင့်ပါ...မမ ပြီးတော့...မယ်..အား.. လုပ်ပါ..အား...မောင်ရယ် ” လို့ ညီးရင်းနှင့်ပေါင်ကားပြီးနေပေးရာမှ သူ့ခြေနှစ်ချောင်းက ကျွန်တော့် ကိုယ်ကိုလိမ်ပြီး ဆွဲကာကျစ်လိုက်ပြီး “ အား..ပြီးပြီ..မောင်ရယ်... ” လို့ အသံထွက်ကာ ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းဖက်ကာ ပြီးသွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ ခြေနှစ်ကျစ်ထားပေမဲ့လည်း ပြီးခါနီမို့ ဆက်ပြီးဆောင့်လိုးတော့ သူ့ခြေတွေက ပြေလျောသွားခဲ့တယ် ။ နောက်ထပ် အချက် (၃၀) ဆောင့်လိုးပြီး အချစ်ရည်တွေ သူ့အဖုတ်မှာပန်းကာ ပြီးသွားတော့တယ် ။

...............................................

( ၅ )

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားကြပြီးတော့ အသက်ကို ဝဝရှုရှိက်ပြီးမှ မနှင်းဆီ က

“ မောင် မမလေ..ညီမလေး တိုရှိတဲ့ မြို့မှာ ...တစ်လသွားနေမလို့ မောင့်ကို အခန်းသော့ အပ်ထားခဲ့မယ် ၊ မကြည်ပြာဆီကို သော့တစ်ချောင်းပေးထားတယ်... မောင် မအားရင် မကြည်ပြာက ကြည့်ပေးနိုင်မယ် ထင်လို့လေ ” လို့ ပြောတယ် ။

“ မမက ဟိုကို ဘာသွားလုပ်မှာလဲ မမရယ် ” လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက

“ မမက ယောက္ခမတွေဆီလည်း သွားရအုံးမှာလေ... မောင် သူတို့ကလည်း မမကို သူတို့ဆီကို လာစေချင်တာ ကြာပြီမောင် ...မမက အခုတော့ သွားရမယ် ”

လို့ ပြောပြီး သူက စကားဖြတ်ကာ 

“ မောင် စောစောအိပ်ရအောင် မောင်လည်း မနက်ဖြန် ဆိုင်ဖွင့်ရအုံးမှာ မမလည်း ညီမလေးနှင့် ယောက္ခမကြီးတွေဆီကို သွားရအုံးမယ် ”

လို့ ပြောပြီး လက်မောင်းပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီးတော့ သူက အိပ်တော့တယ် ။ သူ့စကားမှာ ယောက္ခမက ပါလာတော့ ယောက္ခမဒေါ်သင်ဇာကို မနက်ဖြန် ဘယ်လိုရှောင်ပြီး နေရမလဲ တွေးတော့ရင်း အိပ်ပျော်သွားတယ် ။

မနက်စောစော နှစ်ယောက် နိုးလာပြီးတော့ ရေချိုးပြီး မနှင်းဆီကို အဝေးပြေး ကားဂိတ်ကို လိုက်ပို့ရတယ် ။ အိမ်ရာက နိုးတာနောက်ကျသွားတော့ မနှင်းဆီနှင့် နောက်ထပ် တစ်ကြိမ်လေးတောင် ချစ်ခွင့် မရလိုက်ဘူး ။

ဆိုင်ဖွင့်ကာ ကုမ္ပဏီတွေက ပစ္စည်းတွေ လာရောင်းတာကို ဝယ်ပြီး ကိုယ်ကပြန်ရောင်း တနေ့တာအလုပ်လည်းပြီး ဆိုင်သိမ်းကာ အိမ်ကို ပြန်ခဲ့တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မရီးနှင့်ယောက္ခမကြီးက ဆက်တီခုံမှာ ထိုင်ပြီးတော့ စကားပြောနေကြတယ် ။ သူတို့က ကျွန်တော် ပြန်လာတာမြင်တော့ မရီးက 

“ မောင်လေး မင်းအမေကို သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်း အလှူကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်နော် ...မင်းနားပြီး ရေချိုးပြီးမှပါ ”

လို့ ပြောလာတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အမ ” လို့ ပြောကာ ယောက္ခမကြီးကို ပြုံးပြီး အခန်းကို ပြန်ဝင်ခဲ့တယ် ။ အဝတ်အစားလှဲပြီး အိမ်နောက်က ရေခဲသေတ္တာကို ဖွင့်ကာ ရေသောက်နေတုန်း မရီးက အနီးကိုရောက်လာပြီး

“ မောင်လေး.. မင်းလည်း အရက် လျော့သောက်အုံး ၊ ကလေးအနာဂတ်လည်း ရှိသေးတယ် ၊ ပြီးတော့မင်းက ငယ်သေးတယ် ၊ နောက်အိမ်ထောင်ပြုရင်လည်း အမေနှင့်အမ ခွင့်လွတ်တယ် .. အရက်ကိုသာ လျော့သောက်ပါကွယ် ” 

လို့ ပြောပြီး ဟင်းအိုးတွေကို ပြန်နွေးနေတယ် ။ ထွေးငယ်ရဲ့ အမ မရီး အမည်က သီတာပါ။ သူက ကျွန်တော့်ထက် (၃) နှစ်ကြီးတယ် ။ မရီးသီတာရဲ့ ယောကျ်ားက ဦးနိုင်ဝင်း။ သူတို့နှစ်ယောက်ကတော့ မိဘ သဘောတူပြီး ပေးစားတာမို့ နှစ်ဘက်မိဘတွေရဲ့ ချစ်ခင်မူ ရရှိကြတယ် ။ ထွေးငယ်က ကျွန်တော့်ကိုယူတဲ့အချိန်တွေမှာ သဘောမတူပေမဲ့ သားလေးကိုရဲ မွေးပြီးမှ သဘောတူပြီး အိမ်ပြန်ခေါ်တာ ။ 

မရီးသီတာက ထွေးငယ်လို မဟုတ်ဘူး။ သူက ဘော်ဒီက ဝတာလည်း မဟုတ်။  ခန္ဒာပြည်ပြည့် အမျိုးအစား ၊ ထွေးငယ်ကတော့ သွယ်သွယ်လေးနှင့်သူ့နေရာနှင့် သူရှိသင့်တာတွေ အပြည့်ရှိတဲ့ခန္ဒာမျိုး ၊ ဟင်းအိုးနှင့်အလုပ်များနေတဲ့ မရီးကို ကြည့်နေတာ ရပ်ပြီးတော့ အခန်းထဲကို ပြန်ဝင်ပြီး ခဏနားကာ ရေချိုးပြီးအဝတ်အစားလှဲကာ အပြင်ကို ထွက်လာခဲ့တယ် ။ 

ဆက်တီခုံပေါ်မှာ ဘေးတပ် ရင်ဖုံးဇာအင်္ကျီအနက်ရောင် ၊ ချိတ်ထမိန်အနီးကြီး ဝတ်ကာ မျက်မှန်လေးတပ်ပြီး သတင်းစာဖတ်နေတဲ့ ယောက္ခမကြီး အရမ်းကို လှနေတယ် ။ သူကလည်း စာကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုစောင့်နေတာ သိတော့ သူ့ဆီကို သွားပြီးတော့ “ ကျွန်တော် အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ အမေ ” လို့ ပြောလိုက်တော့ မျက်မှန်ထဲကနေ မျက်စောင်လှလှထိုးပြီးတော့ ခေါင်းညှိတ်ကာ “ အင်း” ဆိုပြီး ထလာခဲ့တယ် ။ 

ကျွန်တော်က “ အမ ကျွန်တော်တို့ အလှူကို သွားပြီဗျာ ..” လို့ မရီးကိုပြောပြီး ကားဆီသွားလိုက်တယ် ။ အရှေ့ကနေ လမ်းလျောက်သွားတဲ့ ယောက္ခမရဲ ဖင်ကို ကြည့်ရတာက အသက် (၅၄) နှစ်ပါလို့ ပြောရင် ယုံနိုင်စရာကို မရှိဘူး ။ စွင့်ကားပြီး လမ်းလျှောက်တိုင်းမှာ နိမ့်တုံမြင့်တုံလေးသာ လှုပ်ရှားနေတော့ အချိုလူတွေက အသက် (၄၀) အပျိုကြီးလို့ သာထင်ရလောက်တယ် ။

ကာမစိတ်ဆိုတာကလည်း သောက်လေသောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရည်လိုဘဲ အခု ယောက္ခမကြီးရဲ့အနောက်ကနေ လိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်နှင့်ပြစ်မှားနေတယ် ။ သူက ကားအနီးမှာ ရပ်နေတော့ အနောက်ခန်းက တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ။ သူဝင်ထိုင်ပြီး ကားတံခါး ပိတ်ပြီးတော့ မောင်းတဲ့နေရာကို ဝင်ကာ ကားစက်နိုးပြီးတော့ ဘတ်မှန်ကနေ ယောက္ခမကို ကြည့်ပြီး 

“ ဘယ်နေရာကို မောင်းရမလဲ အမေ ” လို့ မေးလိုက်တော့ သူက လိပ်စာတစ်ခု ပြောလာတယ် ။ သူပြောတဲ့လိပ်စာအတိုင်း ကားမောင်းပို့ပေးတော့ သူက သူနှင့်အပေါ်ကို လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်တော့ လိုက်သွားတယ် ။ တိုက်ခန်း လှေကားအတိုင်း တက်ကြတော့ သူ့ရဲ့ ကြီးမားဖင်ကြီး လှုပ်ရှားသမျှကို အနီးကပ်ကြည့်ပြီး တက်သွားတယ် ။ (၄) လွှာရောက်တော့ အခန်းရှေ့ကနေ တံခါးဖွင့်ထားတော့ အထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အလှူမို့ စားသောက်သူတွေနှင့် စားပွဲဝိုင်းလေးခုမှာ သုံးခုကပြည့်နေပြီး တစ်ခုဘဲ လွတ်နေတဲ့ ခုံကို ယောက္ခမကြီးရဲ့သူငယ်ချင်းက ခေါ်သွားတယ် ။ 

သူတို့က စကားအနည်းငယ်ပြောပြီး အဲ့ဒီက ကျွေးတဲ့မုန်ဟင်းခါး စားပြီး ပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။ ကားနောက်တံခါးဖွင့်ပေးတော့ သူက မထိုင်ဘဲ ကားရှေ့ခန်းမှာ ဝင်ထိုင်တယ် ။ သူ့တံခါးကို ပိတ်ပေးပြီး “ အိမ်ကိုဘဲမောင်းရမလားအမေ ၊ အမေက ဘယ်နေရာသွားအုံးမလဲ ” မေးတော့ သူက အလာတုန်းကလို ပုံမှန်မဟုတ်ဘဲ ကျွန်တော့်ကို “ ကမ်းနားလမ်းက အနားယူဖို့ ဝယ်ထားတဲ့ အခန်းကိုမောင်း ” ဆိုပြီးတော့ ဒေါသအသံ နှင့်ပြောတော့ “ ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေ” လို့ ပြောကာ ကမ်းနားလမ်းက အခန်းကိုမောင်းသွားတယ် ။

တိုက်ခန်းရှေ့ရောက်တော့ ဘာညာမပြောဘဲ “ မင်းလည်းလိုက်ခဲ့”  လို့ပြောကာ ကားတံခါးကို ပိတ်ပြီး တိုက်အပေါ်ကို တက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ကားကို ပါကင်ထိုးပြီးတော့ (၃) လွှာက သူတို့အနားယူဖို့အတွက် ဝယ်ထားတဲ့ တိုက်ခန်းကို တက်သွားလိုက်တယ် ။ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တော့ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့ကို စိုက်ကြည့်နေတယ် ။ ကျွန်တော် အခန်းတံခါးကို လော့ချပြီး သူ့အရှေ့က ဆက်တီပေါ်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ သူက

“ ဘာတဲ့ အမေ ဟုတ်လား ၊ လူကြားထဲမှာ ခေါ်တာက ဟုတ်သေးတယ် ... လူတစ်ယောက်လုံး ဖွတ်ဖွတ် ကြေအောင် လုပ်တယ် .. ပြီးသွားပေမဲ့လည်း ဆက်ပြီးလုပ်တယ် ၊ မင်းပန်းလိုက်တဲ့ အရည်တွေက ငါ သားကြောမဖြတ်ထားရင် ဗိုက်ကြီးသွားမှာ မင်းသိလား ၊ နောက်နေ့တော့ နေကောင်းလား မေးဖော်မရ တဲ့ အပြင် အိမ်တောင် ပြန်မအိပ်နိုင်ဘူး ၊ အခုမှ လာပြီး ကြောက်ပြနေတယ်.. ”

လို့ ပြောပြီး ဒေါသထွက်နေတဲ့ ကြားကနေ မျက်ရည်စီးတွေ ပါးနှစ်ဘက်ကို စီးကျသွားတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို ငိုပြီးရှိုက်နေတာကို သွားပြီး မျက်ရည် သုတ်ပေးပြီး နှစ်သိမ့်မူပေးရကောင်းနိုးနှင့် ဖြစ်နေတယ် ။ သူ့အနီးကိုသွ ားဖို့ ခြေလှမ်းက သံနှင့်သံလိုက်ကပ်နေသလို ကျွန်တော့်ခြေက ကြမ်းပြင်ကခွာဖို့ အားမရှိဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ 

ယောက္ခမကြီး ဒေါ်သင်ဇာ ထိုင်ရာကနေ ထလာပြီး ကျွန်တော့် အနီးမှာထိုင်ကာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်ဘတ်တွေကို လက်သီးဆုပ်လေးနှင့် တဘုန်းဘုန်း မြည်အောင် ထုတယ် ။ ပြီးမှသူက ကျွန်တော့်ဖက်ပြီး ပါးကိုနမ်းကာ ငိုတော့တယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ လက်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ကိုပခုံးကို ဆုပ်ကိုကာ ညှစ်ရင်း နေလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးပြီး “ ကျွန်တော် မှားမှန်းသိပါတယ် အမေ ” လို့ပြောတော့ သူက ပခုံးဖက်ထားတဲ့လက်ကို ပုတ်ချပြီး

“ လာပြန်ပြီ အမေ.. ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် လိုးပြီးပြီဘဲ နောက်ထပ်လည်း အ ”

သူပြောမဲ့ စကားမဆုံးခင်မှာ သူ့ရဲ့နုတ်ကို ကျွန်တော့် နုတ်ခမ်းနှင့် ပိတ်ပြီး နမ်းလိုက်တယ် ။ “ အု ..အု” အသံထွက်လာပြီး ထပ်ပြောချင်သလို တွန်းကန်ပေမဲ့ သူကန်လို့ မရနိုင်အောင် သူ့ရဲ့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ဆွဲကပ်ကာ လျှာလေးသွင်းပြီး သူ့ရဲ့ လျှာကို ထိတွေ့ကစားလိုက်တယ် ။ မျက်လုံးလေးမှေးကာ လက်တွေကလည်း တွန်းကန်မူ မရှိတော့ သူကလည်း လျာချင်းထိတွေ့ပြီး ပြန်ပြီးတုံပြန်လာခဲ့တယ် ။ အနမ်းကို ရပ်ပြီး သူ့ကို ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူက မျက်လုံးလေး ပြန်ဖွင့်တော့

“ သွား..လူဆိုး... လူကို အတင်းကြံတယ်... ” 

လို့ ပြောပြီး ရင်ခွင်ထဲကို မျက်နှာတိုးဝင်ကာ ဖွက်ထားတယ် ။ ဘယ်အချိန်က ပြေလျောနေသလဲ မသိတဲ့ပုဆိုးထဲက အတွင်းခံ မနိုင်တော့တဲ့ လီးက အရမ်းကို တင်းလာတယ် ။ သူကလည်းမြင်မှာဘဲ “ အို” လို့ အသံထွက်ပြီး ခေါင်းကို နောက်လှည့်သွားတယ် ။ အဲ့တော့မှဘဲ ပြေပြီး လျောကျနေတဲ့ ပုဆိုးက အတွင်းခံဘောင်ဘီ ဖုံးမထားဘူး ။ အဲ့ဒီလိုဖုံးမထားတဲ့ အပြင် အတွင်းခံဘောင်ဘီထဲကနေ လီးကအမြှောင်းလိုက်ကြီးဖောက်ထွက်မတတ် ဖြစ်နေတယ် ။ မထူးတော့ဘူး ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သလို အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်လိုက်တယ်။

ယောက္ခမကြီးကတော့ လုံးဝလှည့်မကြည့်ဘဲ ခေါင်းကို ဆက်တီ နောက်မှီပေါ်မှောက်ပြီး နေတော့တယ် ။ အဝတ်အစား အကုန်လုံး ချွတ်အပြီးမှာ ယောက္ခမကြီးရဲ့ ကိုယ်ကိုဆွဲပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်းနှင့် သူ့ရဲ့ဘေးဖုံးအင်္ကျီနှင့်ဘောလီကိုပါ ချွတ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့နို့တွေက မဆိုလောက်စရာဘဲ အနည်းငယ်တွဲပြီးကျနေတယ် ၊ အဲ့ဒါကလည်း နို့တွေကကြီးလို့ ဝိတ်နှင့်တွဲနေတာ ၊ သူ့ရဲ့နို့ကိုလက်နှင့်ချေပြီး သူ့ကိုနုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်တယ် ။ သူက ပြန်လည်တုံပြန်လာတယ် ။ 

သူ့ရဲ့လက်က လီးကို ထိတော့ ပြန်ပြီးဆုတ်သွားပြီး နမ်းနေတာ တွန်းသလို ဖြစ်သွားတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်ကိုဖမ်းပြီး ကျွန်တော့် လီးအပေါ်မှာ တင်ကာ သူရဲ့ လက်အပေါ်ကနေအုပ်ပြီး ဂွင်းထုပြီး သူ့ကို ဆက်နမ်းတယ် ။ သူ့ရဲ့လက်က လီးကိုညှစ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဂွင်းထုပေးလာတော့မှ ၊ သူ့ကို နုတ်ခမ်းကို နမ်းတာရပ်လိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို နို့ဆာကလေးတစ်ယောက်က ဆာလောင်စွာ စို့သလိုဘဲ အသံမြည်အောင်တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စို့လိုက်တယ် ။

သားမက်ကလည်း ယောက္ခမကြီးကို မယားလိုမျိုး မြင်ယောင်လာသလို ယောက္ခမလည်း သမက်ကိုသမက်မမြင်ဘဲ လင်ယောက်ျားလို့ မြင်ယောင်နေကြတယ် ။ ယောက္ခမရဲ့ ညီးတဲ့ အသံတွေမှာတောင် အခေါ်အဝေါ်တွေ ပြောင်းလာခဲ့တယ် ။ နို့စို့နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို သူက ရပ်စေပြီး “ မောင်ရယ်... ကောင်းလိုက်တာကွယ်..” လို့ ပြောပြီး သူ့နို့ဆီမှာပြန်ပြီးတော့ နေရာချပေးတယ် ။ ကျွန်တော့် ရဲ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးပြီး

“ ကျွတ်..ကျွတ်...မောင်ရယ်... အဲ့လို..ပြင်းပြင်းစို့ လိုက်စမ်းပါကွယ်...အား...” သူက ညီးရင်း ပြောလာတယ် ။ နို့စို့နေပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ချိတ်ထမိန်အနီရောင်နှင့် ပင်တီလေး ပါ ချွတ်ပေးလိုက်တယ် ။  အမွေးတွေ ဖုံးအပ်ကာ ဖောင်းကြွပြီး အရည်တွေစိုနေတဲ့ အဖုတ်ကြီး ကိုလက်နှင့်အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ၊ သူ့ရဲ့ခန္ဒာက နှောက်မှီပြီး ရင်လေးကော့ကာ..“ အိုး...မောင်ရယ်.. ” လို့ တစ်ချက်ညီးကာ ကျွန်တော့်ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်လိုက်ဆွဲလိုက် လုပ်လာတယ် ။ သူ့ရဲလက်ကို ဖယ်ပြီး ယောက္ခမကြီး ဒေါ်သင်ဇာရဲ့ခြေနှစ်ချောင်းကို ဖြဲလိုက်တော့ သူက မှီနေရာမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရောကတ်ကြီးကို လက်နှင့်ကိုင်ကာ အသေချာကို ကိုင်ကြည့်တယ်။

“ နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်ဘဲကွယ် ၊ မမကို အရင်ရက်က အချစ်ရဲ့ အရသာပေးသွားတာ ”

လို့ ပြောပြီး လီးထိပ်ကနေ စိမ့်နေတဲ့ အရည်ကို လျှာနှင့်သပ်ကာ လီးကို သူ့ရဲ့နုတ်ခမ်းနှင့်ငုံကာ ဂွင်းထုရင်းစုပ်ပေးတယ် ။ အပါးပါး.. ယောက္ခမကြီးရဲ့ပလွေပညာက ထိပ်တန်းအဆင့်ကို ရောက်နေပြီ ၊ မပြီးအောင် မနည်းထိန်းလိုက်ပြီး “ မမ ကျွန်တော်ပြီးသွားလိမ့်မယ် ”  လို့ ပြောကာ ရပ်ခိုင်းပေမဲ့ သူက ကျွန်တော့်လက်ကို ဖယ်ထုတ်ပြီးတော့ ပါးစပ်ထဲကနေ လီးကို မထုတ်ဘဲ ပိုပြီးလျှာတွေရော ပညာစုံးသုံးပြီး ပါးချိုင့်ဝင်အောင်ထိကို စုတ်ပေးတာ ။

“ အား..အား...ရှီး... မမရယ်..” လို့ ညီးပြီး ဟန်မဆောင်နိုင်ဘဲ သူ့ရဲ့ ဆံထုံးကို ကိုင်ကာ သူပါးကို မြန်မြန်လိုးလက်တယ် ။ သူ့ရဲ့ လက်ကလည်း ဂွင်းတိုက်ပေးတော့ လီးထဲကနေ သုတ်ရည်တွေကို သူ့ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ် ။ လူလည်းနူးချီနေပြီး သူ့ရဲ့ ဘေးမှာထိုင်ချလိုက်တယ် ။ သူက ပြုံးပြီး အနိုင်ရတဲ့သူလိုဘဲ သုတ်ရည်တွေကို ကုန်အောင် မြိုချလိုက်ပြီး နုတ်ခမ်းမှာပေနေတာကို လက်နှင့်သုတ်ပြီးတော့ လက်ချောင်းလေးတွေကို စုပ်ကာ စားပြသေးတယ် ။

“ ဟိုနေ့က ဖြစ်ရပ်အတွက် မောင့်ကို ဂလဲ့စား ပြန်ချေတာ ” လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းပြီး နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတော့ ၊ ကျွန်တော်ပန်းထားတဲ့ သုတ်ရည်ရဲ့ ညှိစိုစို့လေးရနေတုန်း ။ သူနှင့်နုတ်ခမ်းချင်းရင်းနှင့် သူ့ရဲ့ရင်သားတွေကို ညှစ်ကာ ကစားပေးပြီးတော့ သူ့ကို ထိုင်တဲ့ ဆက်တီခုံမှာလှဲချကာ အရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး မျက်နှာအပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက် အပေါ်အောက် နှစ်ချက်ယက်လိုက်တယ် ။ “ အား..ရှီး... မောင်ရယ် ” ဆိုတဲ့ ညီးသံလေးနှင့် အတူဘဲ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဘက်က ဆံပင်တွေကိုပွတ်သပ်ပေးသလို ခြေကိုအားပြုပြီး ၊ ဖင်ကြီး မြောက်တက်လာကာ အဖုတ်နှင့်မျက်နှာကို ထိကပ်လာတယ် ။ 

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ဖင်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့် မပြီးတော့ စပ္ပါယ်ရှယ်ကို ပြုစုပေးလိုက်တယ် ။ သူ့ဆီကနေပြီး “ အီး..” လို့ ညီးသံလေးထွက်လာပြီး လက်ကဆက်တီကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ သူလည်းဘဲ ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်ရှိသွားတယ် ။

အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူကာ အမောဖြေနေတဲ့ ယောက္ခမကြီးရဲ့ နို့တွေကလည်း မကြည့်ရင် မနေအောင်ဆွဲဆောင်တယ် ။ သူကလည်း ရင်ဖိုကာ စိုက်ကြည့်နေတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူ့နုတ်ခမ်းကိုနမ်းကာ လီးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ဆောင့်ကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဘက်ကလည်း ကျွန်တော့် မျက်နှာကိုကိုင်ကာ တချက်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း “  ရှီး.. အား.. မောင်ရယ် ” လို့ နုတ်ကနေ ညီးလာတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ မနှေးမမြန်လေး ဆောင့်လုပ်ပေးသလို့ဘဲ သူကလည်း အောက်ကနေ ဖင်ကိုကြွကာ အပေါ်ဆောင့်ချက်နှင့်အညီး လုပ်ပေးလာတယ် ။ သူ့နှင့်အတူ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး နှစ်ယောက်လုံးကလည်း “ မောင် ၊ မမ ” နှင့် နှစ်ယောက်သားညီးကာ တက်ညီးလက်ညီ အချစ်ရေယဉ်မှာစီးမျောကြတယ် ။ 

သူက ကျွန်တော့် ကိုတွန်းပြီးတော့ ထကာ ၊ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ရက်ဖြစ်သွားတဲ့ ကျွန်တော့် အပေါ် ခွကာ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ၊ လီးကို သူ့လက်နှင့်ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချလိုက်တယ် ။ 

“ အား....ရှီး..မောင်ရယ်... ကလေး...လေး..အား..ရှီး... မောင်ရယ် ”

လို့ ညီးပြီး လီးအဆုံးထိရောက်အောင် ထိုင်ချလိုက်ပြီး ၊ နုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်ကာ နမ်းပြီးလျှာချင်း စစ်ထိုးလာတယ် ။ သူရဲ့ လက်က ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာတင်ပေးကာ သူလက်က အပေါ်ကနေအုပ်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ကစားစေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့နို့တွေကို ဆုပ်ကိုင် ကစားပြီးတော့ သူအပေါ်ကနေတက်ပြီး ဆောင့်လိုးသမျှကို အမောဖြေရင်းနှင့် မပြီးအောင်ထိန်း လိုက်ရတယ် ။ 

အသက်ကြီးတဲ့ ယောက္ခမက သူ့ရဲ့ လိုအင်တွေ ၊ ကာမစိတ်ဆန္ဒတွေဟာ တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့်တက်လာကာ အဆုံးထိကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ ဝင်ရောက်ပြီးမှ သူ့ရဲ့စောက်မွေးနှင့် ကျွန်တော့်ရဲ့ လီးမွေးတွေပါ ပွတ်တိုက်အောင်ကို စကော့ဝိုင်းလေး လှိမ့်ပေးတယ် ။ အနေအေးပြီး ၊ စကားကို ချိုချိုသာသာပြောတဲ့ ယောက္ခမကြီးက လိင်စိတ်တွေပေါက်ထွက်လာချိန်မှာတော့

“ မောင်..မမက...မောင်းနှင့် သမီးလေးထွေး.. လိုးနေတာကို CCTV မှာ မြင်းပြီးချိန်ကတည်းက မမလည်း မောင့်ကို တနေ့တော့ ဆွဲစားမှာလို့ တွေးဖူးတယ်.. အား.....ရှိး.. မောင်ရယ်... အိုး.. မောင့်ကိုမမက အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်တဲ့နေ့က စိတ်က မကျေနပ်ပေမဲ့.. အား... ရှီး... မောင်ရယ်.. ပြွတ်.. မောင်က သမီးလေးကို.. လိုးနေတာ..ကြည့်ပြီး.. မောင့်ကိုချစ်သွားတယ်.. အား...ရှီး...မောင်ရယ်... တကယ်ပါ.. မောင်..မမကို.. ကြမ်းတဲ့နေ့က..ပထမတော့ နာပေမဲ့... အား..ရှီး...မောင်ရယ်... မမလေ.. မောင့်ရဲ့..အားပါပြီး...ဆောင့်ချက်..မှာ... မမ.. မောင့်ကို..အား.မောင်ရယ်..ရှီး.. အရမ်းချစ်သွားတယ်..မောင်... အား...ရှီး..မောင်ရယ်...  “

လို့ သူက အပေါ်ကနေပြီး တက်ဆောင့်ရင်း ပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတယ် ။ သူက နားမှာ ကပ်ပြီးကို ပြောတော့ ၊ သူ့ရဲ့ လေတွေက နားမှာရိုက်သလို မပြီးထိန်းပေမဲ့ ထိန်ချုပ်မူတွေ လွတ်လာတော့သူ့ကိုပြန်ပြီး ဆက်တီခုံပေါ်မှာ လှဲချလိုက်တယ် ။ သူက ထပြီးတော့...

“ မောင်.. မမပြီးတော့မှာ..” လို့ ပြောပြီး ပြန်ပြီး ထလာတော့ သူ့ကို ဆက်တီပေါ်မှာဘဲ ပြန်ကာ လေးဘက်ထောက်အနေထား ပြင်ပေးပြီးမှ.

“ မောင်လည်း ပြီးတော့မှာ ချစ်မမ.. ” လို့ သူ့ကို ပြောပြီးတော့ လီးကိုတေ့ကာ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် ။ လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားမှ သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချလိုက်ပြီး သူနားမှကပ်ကာ “ ချစ်ပြီနော် မမ ” လို့ ပြောပြီး စက်သေနပ်ကပြစ်သလိုဘဲ တဖတ်ဖတ်နှင့် အခန်း ထဲမှာ အသားချင်းရိုက်သ့်တွေ ဆူညံအောင်ဆောင့်ကာ လိုးလိုက်တယ် ။ သူဆီကနေ

“ အီး...မောင်ရယ်...အား...ရှီး... ကြမ်းကြမ်း..မောင်..အား... မောင်ရယ်...” လို့ညီးရင်းနှင့် နောက်ပြန်လက်လှမ်းကာ ကျွန်တော့် လက်ကိုဆွဲထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်ကအားပြောကာ ဆက်တီပေါ် ကျသွားတယ် ။ ဖြူဖွေးပြီး ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ တင်သားတွေက ပြေးပြေးနေတဲ့ ဖင်ကြီးကို အားပြင်းပြင်း တစ်ချက်ရိုက်ပြီးတော့

“ အား...ရှီး.. ပြီးပြီ..မမရယ်....”  လို့ပြောကာ သူ့အပေါ်ကနေ မှောက်ချပြီး ဆက်တီပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား လီးနှင့်စောက်ဖုတ် မချွတ်ဘဲ အမောဖြေလိုက်ကြတယ် ။

နှစ်ယောက်သား အမောပြေချိန်မှာတော့ အသက် (၅၄) နှစ် ယောက္ခမကြီးဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာခေါင်းအပ်ပြီး ရင်ဘတ်တွေ ပါးတွေ ၊ နုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းကာပြီးမှ တင်းတင်း ဖက်ကာနေတော့တယ် ။ နာရီသံကြားလို့ ကြည့်လိုက်တော့ (၉) နာရီထိုးပြီမို့ သူကဘဲ စပြီး ဖက်ထားတာကိုခွာကာ ရေချိုးခန်းကို လက်ဆွဲပြီးခေါ်သွားတယ် ။ 

နှစ်ယောက်သားအရည် ပေါင်းစပ်ပြီး လဲ့လဲ့တောက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို သူက ဆပ်ပြာနှင့် ကြင်နာစွာကိုဆေးကြော ပေးတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲထိနှိုက်ကာ ဆပ်ပြာနှင့်ဆေးကြောပေးလိုက်တယ်။ လီးပျော့နေတာကို ဆွဲပြီး တစ်ချက်စုတ်ကာ “ အရမ်းချစ်တယ်..မောင် ”  လို့ ကျွန်တော့ကို မော့ကာ ပြောတယ်။

.. ....................................................

( ၆ )

ဇာအင်္ကျီအနက်ရောင်နှင့် ချိတ်ထမိန်အနီကို ပြန်ပြီးဝတ်ကာ သူ့ရဲ့ စလင်းဘတ်ထဲကနေ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေး ပြန်လူးပြီး ၊ နုတ်ခမ်းနီလည်း ဆိုးလိုက်တယ် ။ ပြီးမှ မျက်မှန်လေးကို တပ်ကာ ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ကာ ပြုံးပြတယ် ။ သူကအိမ်ကနေ အစီစဉ်တွေကြို ချထားပုံ ဖြစ်နေတယ် ။ နှစ်ယောက်သား လိုးပြီးတော့ ပျက်ပြေသွားတဲ့ သနပ်းခါးတွေ အတွက် အိတ်ထဲမှာ ထည့်လာခဲ့ပုံရတယ် ။ အလှဆုံးအပြုံးလေးနှင့်အသက်ကြီးပေမဲ့ မပျက်စီးသေးတဲ့ ယောက္ခမကြီးအနီးကို သွားပြီး

သူ့ရဲ့ နဖူးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီးတော့ “ အိမ်ပြန်တော့မလား အမေ ” လို့ သူ့ကိုပြုံးကာ စကား ပြောလိုက်တယ် ။ သူက ပထမတော့ စိတ်ဆိုးပြီးမှ ပြန်ပြုံးကာ “ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် ယောက်ျားရယ် ” လို့ ပြောပြီး ၊ ထရပ်ကာ လီးကို အဝတ်ပေါ်က ဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ “ အချိန်ကြာရင် မကောင်းဘူး ၊ ပြန်ရအောင်ကွယ်....”  လို့ပြောကာ လက်ကို လီးအပေါ်ကနေ မလွတ်ချင်လွတ်ချင်နဲ့ လွတ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား တိုက်ခန်းကနေ ဆင်းလာခဲ့တယ် ။ ကားလေးနှင့်အတူ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ် ။

အိမ်ကိုမရောက်ခင်လမ်းမှာ ယောက္ခမကြီးပြောတဲ့ စကားတွေကြောင့်ဘဲ ပြန်ပြီး လီးက ခေါင်းချင်သလိုဖြစ်လာခဲ့တယ် ။ သူက

“ မောင်..အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ.. ဟို တနေ့က လူကိုဆွဲပြီး လှဲချပြီးတော့ အသံ မထွက်အောင် နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီး ၊ အဆင့်သင့်မဖြစ်သေးတဲ့ မမရဲ့ အဖုတ်ထဲ ကြမ်းကြမ်းဆောင့်သွင်းလိုက်တယ် .. ယောက်ျားရှိတုန်းကလည်း အလိုးနည်းပြီး သူဆုံးပြီး (၅) နှစ်ကျော်အတွင်းမှာ အထိတွေမရှိတဲ့ အဖုတ်က မောင်ကြမ်းတာနှင့် အရမ်းနာသွားတာ .. သူကတော့ ကြမ်းကြမ်းရင်းကြမ်းဘဲ ပထမတော့ မမရဲ့ အဖုတ်တွေ အရမ်းနာတယ် ၊ နောက်တော့ ကောင်းလွန်းလို့ မောင်မလိုးပေးမှာကို စိုးမိတယ် သိလား ၊ နောက်နေ့ကျတော့ သူက ထွက်သွားတယ် လူဆိုးလေး ”

လို့ ကလေးတစ်ယောက်လိုဘဲ ချွဲကာပြောတယ် ။

.......................

အိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်း ပုံမှန်အတိုင်းဘဲ နှစ်ယောက်သား အရင်အတိုင်းဘဲ ဆက်ဆံကာ အခန်းကိုယ်စီ ဝင်လိုက်ကြတယ် ။ အခန်းမှာအဝတ်စားလှဲကာ ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲချတုန်းဘဲ ရှိသေးတယ် ။ အိမ်အပေါ်ကနေ မရီးသီတာနှင့် သူ့ယောက်ျား ဦးနိုင်ဝင်းတို့ စကားများပြီး အသံတွေထွက်လာတယ် ။ 

ပထမတော့ သူတို့ရဲ့ပုံမှန် ရန်ဖြစ်တာဘဲ တွေးကာ ငြိမ်နေပေမဲ့လည်း ၊ အခန်းတံခါး ပြင်းပြင်းပိတ်သံကြားတော့ အခြေနေ မကောင်းတော့ဘူး တွေးကာ အပြင်ကိုထွက် လာခဲ့တယ် ။ ဦးနိုင်ဝင်းက ကျွန်တော့်ဆီကိုလျှောက်လာပြီးတော့

“ ညီးလေး.. ဒီအိမ်မှာ မင်း ဘယ်လို နေရတယ် ဆိုတာ အကိုသိတယ် ..အခု မင်း အရင် ဘယ်လို သည်းခံပြီး နေခဲ့ရလည်း ဆိုတာ ငါအရမ်း လက်ခံသွားပြီ ... မင်းလည်း မင်းရဲ့ဆိုင်နှင့်အလုပ်တွေ တိုးတက်အောင် ကြိုးစား ပြီးရင်တော့ ငါ့လိုဘဲ သူတို့နှင့်..ဝေး၀ေးမှာနေ ..”

လို့ ပြောကာ သူ့ရဲ့ အဝတ်တစ်စုံကို ဒီအတိုင်း ကိုင်ကာ ထွက်သွားတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့လက်ကို ပြန်ဆွဲပြီးတော့

“ အကိုကြီး .. အကိုကြီးရဲ့ သမီးမျက်နှာကို ထောက်ပါအုံးဗျာ.. ကလေးက နိုင်ငံခြားပညာသင်နေတာ ပြီးဆုံးအောင်ထိ သည်းခံပါဗျာ ..” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တော့ သူက ကျွန်တော့်ရဲ့ ပခုံးကို ဖက်ပြီးတော့

“ မင်းက မင်းသားလေးအတွက် ကြည့်နေရတာ ..အကိုသိတယ်..ငါကတော့ မကြည့်ဘူးကွ ..သူတို့ချမ်းသာသလို ငါတို့လည်း..ချမ်းသာတယ်..ညီလေး ...မင်း ငါ့ကို ဘာမှမပြောနဲ့.. ငါ ဒီအိမ်နှင့် ဒီနေ့ကစပြီး မဆိုင်တော့ဘူး...ဒါပေမဲ့ မင်းကတော့ ငါ့ညီလေးပါကွာ ” 

လို့ ပြောပြီးတော့ ကားကိုထုတ်ပြီး အရှိန်ပြင်းပြင်း ကားမောင်းပြီး ထွက်သွားတယ် ။ အရက်သောက်ထားတော့ သူ့အတွက် စိုးရိမ်စိတ်ဖြစ်တာက လွဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး ။ မရီး သီတာရော ယောက္ခမကြီးဒေါ်သင်ဇာတို့ အတူရောက်လာပြီးတော့ မရီးသီတာက

“ မောင်လေး.. မင်းနှင့် မဆိုင်ဘူး..သွားပစေ..ရုံးက ကောင်မလေးသာ မကဘဲ အဆင့်အတမ်းမရှိတဲ့ ဟာတွေ ပျော်ပါးပြီး နေတဲ့သူ.. အိမ်အတွက်ဘာမှလည်း ခေါင်းမှာ မထားသူကို ဆက်ပေါင်းနေလည်း..အပိုဘဲ ...” လို့ သူက ဒေါသထွက်ပြီး ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်က မရီးကို

“ အမ.. သူက အခုမူးနေပြီ.. ကားမောင်းသွားတဲ့ အရှိန်လည်း ကြည့်အုံး ” လို့ ပြောတော့ မရီး သီတာက “  သေရင်လည်း ဂရုမစိုက်ဘူးဟေ့.. သေပစေ ” လို့ ပြောပြီး သူ့အခန်းကိုဘဲ ပြန်ဝင်သွားတယ် ။ ယောက္ခမကြီးက သူ့သမီးအခန်းကို ဝင်ပြီး ဘာပြောမှန်း မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်လည်း အတွေးတွေ အမျိုးစုံ ဝင်လာတော့ အိမ်နောက်က ထမင်းစားခန်းကို ဝင်ပြီးတော့ ရေခဲသေတ္တာထဲကနေ အရက်ပုလင်း ရဲ့ အစိတ်ခန့်ရှိတဲ့အရက်ထဲကနေ ခွက်ပေါ် နည်းနည်းထည့်ပြီး ရေခဲတုံးလေးကို ထည့်ကာ ခွက်ကိုလှည့်ကာ ဖျော်ပြီး သောက်ချလိုက်ကာ နောက်ထပ်ဖြည့်ပြီး နောက်တစ်ငုံသောက်ကာ ထိုင်နေတော့တယ် ။ 

ဟင်းအိုးထဲကနေ ချက်ထားတဲ့ အသီးရွက်ကျော်နှင့် တစိမ့်စိမ့်သောက်ကာ မြည်းပြီး အရက်ကိုဘဲ သောက်ကာ နေလိုက်တယ် ။ သောက်ပြီးတော့ အခန်းထဲကို ဝင်ကာ သားလေး ကိုရဲကို မအိပ် သေးခင် ကြည့်ကာ သူ့ရဲ့ အပြစ်ကင်းစွာ အိပ်နေတဲ့ သာလေးပါးကို နမ်းပြီး စောင် ခြုံပေးပြီးမှ ကိုယ့်ရဲ့ အခန်းကို ဝင်ကာ အိပ်စက်လိုက်တော့တယ် ။ 

အိမ်မက်ထဲမှာ ထွေးငယ်က ရောက်လာပြီးတော့ “ ကိုရယ်... အရမ်း..လွမ်းတယ်ကွယ် ” လို့ ပြောပြီး မြူခိုးတွေကြားထဲကို ဝင်ကာ ပျောက်ကွယ်သွားတယ် ။ “ ထွေး ထွေး ” လို့ ခေါ်ပြီး လန့်နိုးလာခဲ့တယ် ။ အပြင်ထွက်ပြီးတော့ ရေခဲ သေတ္တာဖွင့်ပြီးတော့ ရေခဲရည်သောက်ကာ အခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ယောက္ခမကြီးက အနီးကို ရောက်လာပြီးတော့ သူ့နုတ်ခမ်းမှာ လက်ညိုးလေးကပ်ပြီး တိုးတိုးနေ အချက်ပြပြီး ကျွန်တော့်ကို နုတ်ခမ်းနမ်းကာ ကျွန်တော့် အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ကြတယ် ။

“ အကုန်းလုံး အိပ်နေပြီ မောင်.. မမလည်း.. အိပ်မပျော်ဘူးကွယ်..မောင်.. မမကို ချစ်ပေးပါကွယ်... မမ.. မင်းရဲ့ အချစ်ကိုလိုချင်တယ် ” လို့ ပြောပြီး နုတ်ခမ်းနမ်းပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို ဖြေချပြီးတော့ ဒူးထောက်ကာ လီးကို ဂွင်းထုပြီးတော့ စုတ်ပေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စုတ်နေတာကို ရပ်စေပြီးတော့ သူ့ကိုဆွဲထူကာ ကျွန်တော့ရဲ့ အိပ်ကုတင်ပေါ်မှာ တင်ပေးတယ် ။

သူက လက်နှင့် လှမ်းပြီး လီးကို ကိုင်တော့ သူလက်ကို ဆွဲကာ သူကို တင်းတင်းဖက်ပြီး နုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ် ။ သူ့ကို လှဲချပြီးတော့ (69)  ပုံးစံ ပြောင်းလိုက်ကာ လီးကို သူ့က စုတ်စေပြီး ၊ သူ့ရဲ့အရည်စိုနေတဲ့အဖုတ်ကို လျာနှင့်ယက်ပေးပြီး အတွင်းနံရံ တွေကို လျှာဝင်နိုင်သမျှသွင်းပြီးတော့ အစေ့ကို သွားနှင့်မနာအောင် ကိုက်ကာ ကစားပေးလိုက်တယ် ။ 

သူကလည်း လီးကိုလက်နှင့်ဝွင်းတိုက်ကာ ဒစ်ဖျားလေးကို လျှာနှင့် စက်ဝိုက်လေးဆွဲလိုက် ပြွတ်မြည်အောင်စုတ်လိုက် လုပ်ပေးတယ် ။ သူ့အပေါ်ကနေ ထကာ သူနှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်အောင် နေရာပြောင်းပြီး သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက် တယ် ။ ပြီးမှဘဲ သူ့ရဲ့ပါးကို နမ်းပြီး

“ မမ.. မောင်..လိုးပေးရတော့မလား ” လို့ နားမှာကပ်ပြောလိုက်တော့ သူက “ မောင်ရယ်... မောင်လိုးချင်ရင်.. လိုးပေါ့ကွယ်.. မမက.. မောင်မလိုးမှာဘဲ တွေးပြီးပူနေတာ... မောင်ရဲ့.. လိုးပေးပါတော့..မောင်ရယ် ..” လို့ သူ့ရဲ့နုတ်ကနေ တောင်းဆိုလာတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အဖုတ်မှာ လီးကို မသွင်းသေးဘဲ အပေါ် အောက် (၃)  ချက်ပွတ်ဆွဲပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိကာ သွင်းလိုက်တယ် ။ 

သူ့ဆီကနေ “ အီး... မောင်ရယ်.... အား... ကျွတ်..ကျွတ်.. အားရလိုက်တာ..မောင်ရယ်.. ” လို့ ပြောပြီး အောက်ကနေ ပင့်ကာ ခံပေးလာတယ် ။ မရီးကတော့ ဒေါသနှင့် အိပ်ပျော် နိုင်မယ် မထင်လို့ အသံ မထွက်အောင်ဘဲ ၊ ဖြည်းဖြည်းချင်းဘဲ ယောက်္ခမကြီးကို လိုးပေးလိုက်တယ် ။ ခိုးစားရတာလည်း အရသာက ပိုပြီးရှိနေတယ် ။ ပြင်းပြင်းကြီး ဆောင့်မလိုးဘဲ သူ့ရဲ့ စောက်မွေးနှင့်ကျွန်တော့် လီးမွေးတွေ ဖိကပ်ပြီး အသံမထွက် အောင် ဖိဖိပြီးလိုးရတာလည်း ၊ အရသာက အရမ်းကောင်းနေတယ် ။ သူ့ရဲ့ခြေ နှစ်ခြောင်းကလည်း ကျွန်တော့်ကို ကျစ်ပြီးတော့ သူကလည်း ပြန်ပြီးလုပ်ပေးတယ် ။

“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်... အား... ခိုးစားရတဲ့ အရသာက ကောင်းလိုက်တာ..အိုး..အမေ့.. မောင်ရယ်.. မမပြီးချင်ပြီကွယ်.. အား... ရှီး....မောင်...မောင်ရယ်..မြန်မြန်ဆောင့်ပေးပါတော့ မမ... ပြီးချင်ပြီးကွယ်.. အား... မောင်ရယ်... မြန်မြန် ..”

လို့ သူက တောင်းဆိုလာတော့ သူ့ကို လုပ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး ၊ သူ့ကိုအိပ်ပေါ်မှာဘဲ မှောက်ကာနေစေပြီး သူ့ရဲ့အဖုတ်အောက်ကနေ ခေါင်းအုံးလေး ခုလိုက်တယ် ။ ဖြူဖွေးကာ ကော့ပြီးနေတဲ့ ဖင်ကြီးအပြင် ပေါင်နှစ်ဘက်ကြားကနေ အဖုတ်လေးက ပေါ်နေတယ် ။ ဆက်ပြီး မတွေးတော့ဘဲ သူ့ရဲ့ အပေါ်ကနေမှောက်ချကာ လီးကိုသူ့ရဲ့ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းပြီး အပေါ်ကနေ အသားချင်းပူကပ်ပြီးတော့ မြန်မြန်ဘဲ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ 

အအိုပေမဲ့လည်း စီးပြီးကျပ်နေတဲ့ ယောက္ခမရဲ့ အဖုတ်က အခုတော့ ပေါင်နှစ်ဘက်လည်းပူကပ်တော့ စောက်ဖုတ်က ပိုပြီးစီးကာကျပ် နေတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အပေါ်ကနေ အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးချိန်မှာ

“ အား..ရှီး.. မောင်ရယ်...အား..ကျွတ်..ကျွတ်..မမ..ပြီးပြီကွယ်... အား...ရှီး..မောင်ရယ်...အား... မောင်..အား.. ရှိး..မောင်ရယ်... ပြီး..မမ...ပြီးပြီ...” လို့ ညီးရင်းနှင့် အိပ်ရာပေါ်မှာ လက်တွေဆုပ်ကိုင်ကာ တင်ခဲ့သမျှ လက်တွေက အားလျှောပြီ ပြီးသွားခဲ့တယ် ။ 

သူ့နောက်ကျောကနေဖိပြီး ကပ်ကာညှောင်းပြီးလိုးနေတဲ့ ကျွန်တော် ဆက်ပြီး ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ၊ ကြမ်းကြမ်းနှင့်မြန်မြန် ဆောင့်လိုးလိုက်တယ် ။ အခန်းထဲ တိတ်ဆိတ်သမျှ ကျွန်တော် ပြီးခါနီးဆောင့်ချက်တွေကြောင့်..“ တဖတ်.ဖတ်..”  နှင့် အသားရိုက်သံ ဆူညံသွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သွေးကြောတွေမှာလည်ပတ်နေတဲ့ သွေး အကုန်လုံးကို သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ ပန်းကာပြီးသွားတယ် ။ 

သူ့နောက်ကျောပေါ်မှာဘဲ ဖိကပ်ပြီး နောက်ထပ် ဆယ်ချက်ခန့် အရည်တွေ ပန်းရင် ထပ်လုပ်လိုက်တယ် ။ (၅) မိနစ် အကြာမှ အသက်ရှူသံ ပုံမှန်ဖြစ်မှ သူ့အဖုတ်ကနေ လီးကို ဆွဲနုတ်ပြီး ဘေးကို ဆင်းကာ နေလိုက်တယ် ။ လီးက သူ့အဖုတ်ကနေ ထုတ်လိုက်တော့ “ ဘွတ် ” ဆိုတဲ့ အသံတောင် ထွက်သွားသေးတယ် ။ သူရဲ့ အဖုတ်ကတော့ လီးကို စုတ်ထားလို့ ထွက်လာတဲ့ အသံပေါ့ဗျာ ။ သူလည်း အခန်းကို ည (၂) နာရီခွဲမှ ပြန်သွားတယ် ။

နောက်နေ့မနက် အိပ်ရာကနေ ထလာပြီးတော့ ရေချိုးကာ မနက်စာကို မရီး ၊ ယောက္ခမ နှင့်အတူ စားသောက်ပြီး ကိုရဲကို ကျောင်းပို့ပြီး ဆိုင်သွားခင်းလိုက်ရတယ် ။ ဆိုင်ရောင်း တာက ပင်ပန်းမူ မရှိပေမဲ့လည်း မနေ့က ကောင်ကောင်း ဆွဲပေးလိုက်တာမို့ နေ့လည်ချိန် ရောက်တော့ မျက်လုံးလေးမှေးလာလို့ ၊ ခဏလေး မျက်လုံးလေးမှေးနေချိန်မှာတော့ ဖုန်းလာတော့ ကိုင်လိုက်တယ် ။ ကိုနိုင်ဝင်းဆီကနေ ဆက်တာ သူက

“ ညီးလေး..မင်းဆိုင်သိမ်ပြီး အိမ်ပြန်ခဲ့ကွှာ..ညီလေး အကူအညီ လိုတယ် .. ” လို့ ပြောပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ။ ရောင်းနေတဲ့ဆိုင်ကို ပိတ်ပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ကို လည်းပြန်ရောက်တော့ ကိုနိုင်ဝင်းရဲ့သူငယ်နှစ်ယောက်နှင့်အတူ မရီးရယ် ယောက္ခမရယ် ဆက်တီပေါ်ထိုင်နေကြတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူတို့ဆီကိုသွားတော့ စာချုပ်မှာ လက်မှတ် ထိုးပြီးပြီမို့ သူက ကျွန်တော့်ကို

“ ညီလေး မင်းကတော့ ငါ့ ညီလေးဘဲ ငါ့သမီးလေးကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးပါ ၊ လိုအပ်တာရှိရင် ငါ့ကိုပြောပါ အဲ့ဒါလေးဘဲ ပြောချင်လို့ ညီလေး ..” 

ပြောကာ သူ့သူငယ်ချင်းတွေနှင့်အတူ ထွက်သွားတယ် ။ မရီးကတော့ အပြုံးမပျက်ဘဲ စာချုပ်ကို ယူကာ သူ့အခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်းဘဲ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်ကာ သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ကွှာရှင်းတာကို စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတာကလွှဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘဲ ထိုင်ကာ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ 

ကိုနိုင်ဝင်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အိမ်ကနေ ထွက်သွားပြီး ထိုင်ပြီး ကျန်ခဲ့တာက ယောက္ခမကြီး ဒေါ်သင်ဇာနှင့်ကျွန်တော်ဘဲ တိတ်ဆိတ်စွာ ကျန်နေခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း အိပ်ခန်းကို ဝင်ပြီးတော့ တရေး အိပ်လိုက်တော့တယ် ။ ညနေဘက် (၄) နာရီထိုးတော့ ရေချိုးပြီးတော့ သားလေးကို ကျောင်းသွားကြိုပြီး ပြန်လာခဲ့တယ် ။ ဒီအိမ် သာ ကျွန်တော့်အတွက် ကလေးအတွက်ရော ကျွန်တော့် အတွက်ပါ အဆင်ပြေနိုင်မှာမို့ နေထိုင်ရတာ တစ်ခါတစ်ခါတော့လည်း နေချင်စိတ်မရှိဘူး ။ ယောက္ခမကြီးတို့က ကုမ္ပဏီငါးခုမှာ ရှယ်ယာဝင်ထားပြီး ဘဏ်တိုးနှင့်ကို ငွေတွေထိုင်ဖြုန်းနေရုံကို ချမ်းသာကြတယ် ။ 

ကျွန်တော်ကတော့ သူ့တို့အိမ်မှာသာ နေတာ ဆိုင်လေးကလည်း ကိုယ့်ရဲ့အရင် အလုပ်က ငွေတွေကို စုဆောင်းခဲ့ပြီး ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်လေး ဖွင့်ပြီးတော့ သီးခြားဘဲ လင်မယား နှစ်ယောက်ကြိုးစားလာခဲ့ကြတယ် ။ ထွေးငယ်က ကလေးကို ကျောင်းပို့အကြိုပြီးရင် ထမင်းချိုင့်လေးနှင့်ယူလာပြီး ဆိုင်မှာဘဲ လင်မယားနှစ်ယောက် ထမင်းစားကြတဲ့ ပျော်ရွှင်စရာ အတိတ်လေးကို သတိရမိသွားတယ် ။ 

နယ်ကို ပြန်သွားတဲ့ မကြင်မြိုင်တို့ လင်မယား ပြန်ရောက်မှဘဲ အိမ်မှာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်လည်း ရှိနေပြီမို့ ကားသော့ကို ယူကာ မနှင်းဆီရဲ့ အခန်းကိုသွားလိုက်တယ် ။ တိုက်ဆိုင်စွာဘဲ မကြည်ပြာလည်း အဲ့ဒီကိုရောက်နေတယ် ။

အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်တော့... “ အမလေး..” လို့ မကြည်ပြာလည်း ကြောက်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း လန့်ပြီး နောက်ကို ခြေတစ်လှမ်း ဆုတ်မိသွားတယ် ။ နှစ်ယောက် လုံးရယ်လိုက်ပြီးတော့ “ အသံ ပေးအုံးမှကွယ် ” လို့ မကြည်ပြာက ပြောတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို “ အခန်းထဲမှာ လူမရှိဘူး ထင်ပြီးသော့ဖွင့်ကာ ဝင်လာတာ်လေ ...” လို့ ပြန်ပြောလိုက်ရတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း ဆက်တီပေါ် သွားထိုင်ပြီး တီဗွီကို ဖွင့်လိုက်တော့ သူကတော့ တစ်ယောက်တည်းမို့ အောကားထိုင်ကြည့်နေပုံဘဲ ၊ ဖန်သားပြင်မှာတော့ အင်္ဂစုံတွဲတစ်တွဲ ဆောင့်လိုးနေတာပေါ်လာတယ် ။ 

မကြည်ပြာကလည်း ရယ်ပြီးတော့ “ ပိတ်လိုက်ကွယ်..မင်းကလည်း လူကိုခွင့်တောင်းအုံး အခုတော့ ရှက်စရာတွေဖြစ်ကုန်ပြီ ” လို့ ပြောကာ လက်ထဲကရီမုကို လုကာ ပြန်ပိတ်လိုက်တယ် ။ သူက အိမ်နောက်ကို ဝင်သွားပြီးတော့ ဝိုင်ပုလင်းတစ်လုံးနှင့် ဖန်ခွက်ကို ယူလာကာ ချပေးတယ် ။ မကြည်ပြာကတော့ တစ်ခါတစ်ရံဆိုရင် ဝိုင်သောက်တတ်တာကို သိထားတယ် ။ သူက အိမ်ကိုဝင်ပြီးတော့ အမြည်းအဖြစ်နှင့် ဆတ်သားခြောက်ကျော်ထားတာကို ယူလာတယ် ။

သူကတော့ ခုနားက ဗွီဒီယို ကြည့်နေတာ ဖီလင်ပျက်သွားမှာဘဲ တွေးမိတယ် ။ သူက ဝိုင်းနှစ်ခွက်ကို ငှဲ့ပြီးတော့ တစ်ခွက်ကို ကျွန်တော့်ကို ပေးတယ် ။ သူပေးတဲ့ခွက်ကို ယူပြီး သူ့ခွက်လေးနှင့်တိုက်ကာ တစ်ငုံသောက်လိုက်တယ် ။ သူဆီကနေ “ အလုပ်ကိစ္စတွေ အဆင်ပြေရဲ့လား ကိုရဲလေးကော့ နေကောင်းရဲ့လား ..” မေးလာတယ် ။ ကျွန်တော်ကလည်း သူမေးတာတွေကို ပြန်ဖြေပြီး သူ့ကိုလည်း သူ့သမီးဝါလေးနှင့် အလုပ်တွေအဆင်ပြေ မပြေ မေးလိုက်တယ် ။ သူကလည်း ကောင်းကြောင်း ပြန်ဖြေပြီးတော့ နောက်တစ်ငုံစီ သောက်လိုက်ကြတယ် ။ 

အိမ်ကြီးထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်း ဆိုတဲ့ အသိရယ် ပြီးတော့ အကိတ်ကြီးရဲ့ နို့တွေမြင်နေရသလို့ သူဆီကနေ ရနံ့အေးအေးလေး ရေမွေးနံကလည်း နှာခေါင်းကို မုဒိန်းလာကျင့်နေတယ် ။ မကြည်ပြာက ရီမုကို ပြန်ဖွင့်ကာ အောကား ကြည့်နေလိုက်ကြတယ် ။ ဝိုင်လေးသောက်ရင်းနှင့် စိတ်တွေလည်း ကြွလာသလိုဘဲ။ နောက်တစ်ခွက်သောက်ပြီးတော့ သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေလိုက်တယ် ။ သူကလည်းဘဲ စိုက်ကြည့်ပြီးတော့...

“ မောင်လေး..မင်းက အသက် ငယ်ငယ်လေးဘဲ ရှိသေးတယ် ..နောက်မိန့်မ ယူသင့်တယ် .. မင်းကိုလည်း ထိန်နိုင်အောင်လေ ” လို့ ပြောပြီးတော့ တီဗွီဘက် ပြန်လှည့်သွားတယ် ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အနီးကိုကပ်ပြီးတော့ သူနားမှာကပ်ပြီး

“ မမလည်း.. နောက် အိမ်ထောင် ပြုသင်ပါတယ်.... ” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်တယ် ။ “  တော်ပြီ မောင်လေး..မမတော့ နောက်ယောကျ်ားမယူတော့ဘူး မမကြိုက်သူ.. မတွေ့သေးဘူး ၊ တွေ့သူလည်း မမကို လက်ထပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး ”

လို့ သူက လှည့်ကာပြောလာတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို ကြည့်ပြီးတော့ “ ဘာဖြစ်လို့လဲ ” မေးကြည့်တော့ သူက “ ခဏနော်”  လို့ပြောပြီးတော့ DVD တစ်ချပ်ကို ပြောင်းပြီး ဖွင့်လိုက်တယ် ။ ဖန်သားပြင်မှာ မနှင်းဆီနှင့်ကျွန်တော်တို့ ပျော်မြူနေတာကို CCTV ကနေ ရိုက်ထားတာ ပေါ်လာတယ် ။ သူက ပြုံးပြီးတော့ “ အဲ့ကောင်လေးကို မမချစ်တယ် ..ဒါပေမဲ့ ..မနှင်းဆီနှင့်ဆိုရင် မမ သဘောတူနိုင်ပါတယ် ...” လို့သူက ကျွန်တော့်ဘက်ကို လှည့်ကာပြောတယ် ။ ကျွန်တော်က သူ့ကို ကြည့်ပြီး နေလိုက်တယ် ။ သူက ဖန်ခွက်က လက်ကျန်ဝိုင်လေးကို ငုံပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ဆွဲကာ နုတ်ခမ်းချင်းပြီး ဝိုင်ကို ခွဲယူသောက်ကြတယ် ။ 

လူကလည်းတင်း လီးက လည်းတင်း လာပြီး သူ့ရဲ့ နို့တွေကို ညှစ်ကာ ကစားလိုက်တော့တယ် ။ မိန်းမတွေဝတ်တဲ့ ဆွဲသားပန်ရောင်ရှပ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ကာ ဘာရာကိုပါ တစ်ပါတည်းချွတ်လိုက်တယ် ။ ဖွေးဥပြီးတော့ နေရောင်မထိတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကို ညှစ်ကစားလိုက်တယ် ။ ပြီးမှဘဲ နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးကို နုတ်ခမ်းကနေ ငုံပြီးတော့ကို ပြင်းပြင်းလေးစို့ပေးလိုက်တယ် ။

“ အိုး...ရှီ... ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်...” လို့ သူ့ဆီကနေ ညီးသံလေးထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပြီးတော့ ၊ သူ့နို့စို့တာကို ရပ်စေပြီး တော့ သူ့ရဲ့ အနက်ရောင် ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်ပေးတယ် ။ သူ့ရဲ့ ပင်တီရေ ာချွတ်ချအပြီးမှာ အနည်းငယ် ဗိုက်ခေါက်လေးထွက်ကာ အမွေးတိုတိုလေးဖုံးအုပ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းပြီးကြွနေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း မနေနိုင်တော့ဘဲ ကျွန်တော့် ရဲ့ အဝတ်တွေကိုလည်း အကုန်လုံးချွတ်ချလိုက်တော့တယ် ။ 

ပြီးမှဘဲ ဆက်တီပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်ကြတယ် ။ လီးကလည်း အရင်းကို တင်းနေသလို ၊ သူ့အဖုတ်က အရည်တွေ စိုနေပြီမို့ သူက ကျွန်တော့်ကို တွန်းပြီးတော့ အပေါ်ကနေခွကာ လီးကိုလက်နှင့်တေ့ပြီး အပေါ်ကနေ ထိုင်ချလိုက်ပြီး မျက်လုံးတွေမှေးစင်းကာ သွားတဲ့ သူက

“ မောင်လေး.. ဒီအတိုင်းဘဲ ခဏလေး.. စိမ်ထားပေး.. ” လို့ ပြောကာ နုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလာတယ် ။ သူ့ရဲ့ နို့ကြီးကို ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်မှာ ကပ်ပြီး တင်းတင်းကြီးဖက်ကာ မှိန်းနေတော့တယ် ။ သူရဲ့ အဖုတ်က လီးကိုညှပ်ညှပ်ကာ ကစားပေးကာ သူ့ရဲ့ နုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာကို ရပ်ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နို့တွေစို့ပေးပြီး လက်နှင့်ချေပေးကာ ပြီးမသွားအောင် ထိန်းလိုက်ရတယ် ။ 

ကြားဖူးတာတွေ အရဆိုရင် မကြည်ပြာမှာ မျော့ပါတယ်လို့ တွေးမိသွားတယ် ။ မကြည်ပြာကလည်း သိပုံပါဘဲ။ သူက လီးကို သူ့အဖုတ်ကနေ မချွတ်ဘဲ နောက်ကိုလှည့်ကာ ဝိုင်ပုလင်းကနေ ဝိုင်နှစ်ခွက်ငှဲကာ သူတစ်ခွက် ကျွန်တော့်ခွက်ကို လက်နှစ်ဘက်က လိမ်ပြီးတော့ ချိတ်ကာ နှစ်ယောက်သား မျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်ပြီး သောက်လိုက်ကြတယ် ။ ဖန်ခွက်ကို သူကပြန်ယူပြီးတော့ ကျွန်တော့် နုတ်ခမ်းကို နမ်းပြီး နားမှာကပ်ပြီးတော့

“ မမ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီမောင်..မမကို ကြမ်းကြမ်းဘဲ ဆောင့်လိုးပေးပါ.. ” လို့ ပြောလာတော့တယ် ။ အပေးကောင်းသလို ကြမ်းကြမ်းလိုးတာကို ကြိုက်မှာက သူ့ဆီကနေ ထွေးငယ်ကို ဇက်ပြာနှင့် ရှယ်ပေးတဲ့ အောကားကို တစ်ခါကြည့်ဖူးတဲ့ အချိန်က ခန့်မှန်းမိခဲ့တယ် ။ လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်ပေးနေတဲ့ အင်္ဂလိပ်မကို အနောက်ကနေ ဆောင့်ပြီးကြမ်းကြမ်းလိုးတဲ့ အင်္ဂလိပ်က ဖင်ကို လက်နှင့်ရိုက်ပြီး ဖင်မှာ လက်ဝါးပုံ အနီးကွက်တွေထင်နေတဲ့ ဗွီဒီယိုတွေဘဲ ဖြစ်နေတယ် လေ ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပြီးတော့ လိုးနေချိန်မှာ သူကလည်း ကျွန်တော့် ပါးကို ရိုက်ပြီးတော့..ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးသလိုဘဲ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့နို့တွေကို လက်နှင့်ရိုက်ပြီး အောက်ကနေဆောင့်လိုးပေးတယ် ။ သူ့ကိုချီပြီး သူ့ရဲ့ဖင်ကိုကြည့်ပြီး ရိုက်ပြီး လိုးနိုင်အောင် သူ့ကို ဆက်တင်နောက်မှီကိုလက်ထောက်နေစေပြီး အနောက်ကနေ သူ့ခါးကိုကိုင်ကာ နသိုးကြိုပြတ် ဆောင့်ကာ လိုးပြီး သူ့ရဲ့ဖင်ကို လက်နှင့်အားရိုက်ကာ ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ် ။ (၁၀) မိနစ်ခန့်ကြာပြီးနောက်မှာ

“ အား..ရှီး.. ယောကျ်ား..အား.. ကြမ်းကြမ်းဘဲ... ဆောင့်လိုးပေး.. ယောကျ်ား.အား.. ယောကျ်ားရယ်... ကြမ်းကြမ်းဘဲ.. အား..ရှီး..ယောကျ်ားရယ်... အား...မညှာနဲ့.. ယောကျ်ားရယ်.. အား..ရှီး.. ” လို့ ပြောကာ သူ့လည်း နောက်ပြန်ကော့ကာ ဆောင့်ရင်းနှင့်..“ အား..ရှီး..ပြီးပြီ..ယောကျ်ားကယ်.. ” ပြောကာ ငြိမ်သွားတယ် ။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ရဲ့ အဖုတ်ကနေ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ရစ်ပတ်ကာ ဆွဲပြီးတော့ စုတ်ယူလာတဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး တင်းမခံနိုင်ဘဲ သူ့ရဲ့အဖုတ်မှာ အချစ်ရည်တွေကို ပန်းပြီး ပြီးသွားတော့တယ် ။

...........................................................................

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>>