ဝင်္ကပါလမ်းကလေးများ အပိုင်း ( ၁ )

ဝင်္ကပါလမ်းကလေးများ  အပိုင်း ( ၁ )

လမင်းအေးချမ်း ရေးသည်။

မိမိကားလေးကို စက်မှုဇုန်တစ်ခု၏ ထည်ဝါကြီးမားသော စက်ရုံဝန်းအရှေ့ ရပ်လိုက်သည် ။ ကြီးမားသော ခြံဝန်းတံခါးကြီး ပွင့်ကျသွားပြီးနောက် ခပ်ဖြေးဖြေး မောင်းဝင်လာရင်း သီးခြားအဆောက်အဦးတစ်ခု၏ VIP ဝင်ပေါက်ရှေ့ အရှိန်လျှော့ရပ်‌စေသည် ။ ကားပေါ်ပါလာသော မန်း‌နေးဂျင်းဒါရိုက်တာ(MD) ကို တံခါးဖွင့် အရိုအသေပေးပြီး သူဝင်သွားတော့မှ ကားလေးကို ရပ်ထားနေကြ‌နေရာသို့ မောင်းသွားလိုက်သည် ။

မနက်ပိုင်း မိမိ လုပ်ငန်းဆောင်တာ မှာ အဲ့ဒီလောက်ပင် ဖြစ်သည် ။ မနက်အစော စက်ရုံမှ ကားယူပြီး MD ကို သွားကြိုရသည် ။ ပြီးလျှင် ကားသန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး Stand By အသင့်အနေအထား ရှိနေပေးရုံပင် ။ တခါတလေ တခြားငှာနများ၏ လုပ်ငန်းဆောင်တာများလုပ်ဖို့ နှင့် အင်ဂျင်နီယာများ၊ လူကြီးများကို တစ်ခြားကားတွေမအားလို့ပဲဖြစ်ဖြစ် ကားကြုံလမ်းကြုံပဲဖြစ်ဖြစ် လိုက်ပို့ပေးရတာတော့ရှိသည် ။ အဓိက တော့ MD အတွက် အကြို အပို့ နှင့် လိုရာသွားဖို့ တာဝန်ပင် ဖြစ်သည် ။

မိမိအသက်က ၃၁ ။ ဒီစက်ရုံမှာ အလုပ်စဝင်တော့ ၂၃ ပဲ ရှိသေးသည် ။ စဝင်ခါစက စက်ရုံအလုပ်အတွက် ဝင်ခဲ့သော်လည်း အဝေးသင်တက်ရင်း ဦးလေးဖြစ်သူဆီမှ ကားမောင်းသင်ဖူးထားတော့ စက်ရုံ ကားမောင်းနေရာ လိုသည်နှင့် တစ်နှစ်မပြည့်ခင်ပင် ယဉ်မောင်းငှာနသိုပြောင်းခဲ့သည် ။

အသားညိုညို ၊ အရပ်အမောင်းကောင်းကောင်း ၊ ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ရှိသည့်အပြင် သွက်လက်ချက်ချာပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ် အမြဲနေတတ်သော ကားမောင်းကျွမ်းကျင်သော မိမိကို ငှာန ပြောင်းပြီးမကြာခင်မှာပင် MD ကားမောင်းဖို့ တာဝန်ပေးခြင်းခံရသည် ။ MD ကလည်း အသစ် ပြောင်းလာတာမကြာသေး မိမိကလည်း တစ်နှစ်ကျော်လေး လုပ်သက်တာရှိသေးခဲ့တာမို့ အဆင်ပြေခဲ့ပါသည် ။

အခုဆို လုပ်သက် ရှစ်နှစ်ကျော်ပြီ ။ အပေါ်ဆုံး ဒါရိုက်တာကနေ စက်ရုံတွင်း အလုပ်သမားတွေအထိ အကုန် ရင်းနှီးသည် ။ မိမိ၏ သဘောကောင်းဖော်ရွေမှုကြောင့်ပင် ဖြစ်လိမ့်မည် ။ စက်ရုံမှာ အလုပ်သဘာဝအရ ယောင်္ကျားလေးထက် မိန်းကလေး ဦးရေ က ပိုများသည် ။

................................................................................................

" --- "

" ဟယ်လို အမိန့်ရှိပါခင်ဗျာ "

" အေး မောင်လေး "

" ဟုတ် အမ"

MD ဆီက ဖုန်းဝင်လာသည် ။

" အမ ဧည့်သည် တစ်ယောက် လာဖို့ရှိတယ် မောင်လေး အဲ့တာ ---ကို သွားကြိုပေးပါဦး "

MD က အမြဲ လိုတိုရှင်းပဲ ပြောသည် ။ သိသင့်သိထိုက်သည်မှ လွဲ၍ အပို မပြောတတ် ။ မိမိကလည်း လိုတာထက် ပို မမေး ။ ဤသည်ကလည်း MD က မိမိကို သဘောကျသည့်အချက်ပင် ။ MD က မိမိနှင့် အသက် လေးနှစ်လောက်ကွာသည် ။ ပြည့်သည် ဆိုတာထက် ဝသည့်ဘက်ကို နည်းနည်းသာသည် ။ အသားဖြူပြီး မျက်နှာလေး တစ်ခုတော့ တော်တော်ကြည့်ကောင်းသည် ။ ခုနှစ် နှစ်ကျော်ကြာ လက်တွဲလာခဲ့တော့ မိမိက MD အသွားအလာ အနေအထိုင် တော်တော်စုံစုံ သိသည် ။ ရုံးချိန် အပြင် တချို့ပိတ်ရက်တွေမှာလည်း မိမိကို လှမ်းခေါ်၍ ပို့ခိုင်းတာမျိုးလည်းရှိသည် ။

..................................................................................................................

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ မိမိကားလေးက ဟိုတယ် တစ်ခုမှ  ဧည့်သည်တစ်‌ယောက်ကို တင်ဆောင်ရင်း စက်ရုံရှိရာသို့ ပြန်လည် မောင်းနှင်လာသည် ။

မိမိ ကားမောင်းရင်း ဘတ်မှန် မှတဆင့် နောက်က ဧည့်သည်ကို တစ်စေ့တစ်စောင်း အကဲခတ်မိသည် ။ အသားညိုသည်ဆိုတာထက် မည်းသည့်ဘက်ကို ပိုသည် ။ ဆံပင်ကို သက်သက်ရပ်ရပ်ဖြီးထားပြီး မျက်နှာပေါက်လည်း မဆိုးလှ ။ အရပ်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အမျိုးအစားကတော့ မိမိနဲ့ သိပ်မတိမ်းမယိမ်းပင် ။ MD အမ နှင့် ရွယ်တူလောက်ဖြစ်လိမ့်မည် ။

" ကောင်လေး မင်းနာမည် ဘယ်လိုခေါ်လဲကွ "

မိမိ အကဲခတ်နေတာ သိသွားပုံရသည်။

" ဟုတ်ကဲ့ အကို ကျွန်တော် နာမည် တိုးအောင် ပါခင်ဗျ ကိုတိုး လို့ ခေါ်လို့ရပါတယ် "

" မင်းလား ကိုတိုးဆိုတာ "

" ခင်ဗျာ ကျွန်တော့်ကို သိနေတာလား "

" သဇင် ပြောပြလို့သိထားတာပါ မင်းက လက်တိုလက်တောင်း သိပ်အားကိုးရတယ် ဆိုပဲ "

MD ပြောပြထားလို့သိထားတာကို ။ အမ နာမည် အပြည့်အစုံက သဇင်နွယ် ။ အားလုံးကတော့ မသဇင် လို့ပဲ ခေါ်ကြသည် ။

" ဟုတ် ကျေးဇူးပါခင်ဗျ "

ခဲရောင် ကားလေးက ပုံမှန်ရွေ့လျားနေသည် ။

" မင်းက ဒီရန်ကုန် ဇာတိပဲလား "

" မဟုတ်ဘူးခင်ဗျ ကျွန်တော်က ဘိုကလေး ဇာတိခင်ဗျ ၊ နာဂစ်ဖြစ်တုန်းက အမေ အဖေ နဲ့ ညီမလေး နှစ်ယောက်လုံး ဆုံးသွားကြတာ ၊ ကျွန်တော်က အဲ့အချိန် ဦးလေးရှိတဲ့ ဒီရန်ကုန် အလည်ရောက်နေတာ ၊ အဲ့နောက်ပိုင်းတော့ ဦးလေးနဲ့ ပဲ ဒီမှာ အပြီးနေဖြစ်သွားတယ်ခင်ဗျ "

" တော်သေးတာပေါ့ကွာ ဦးလေး ရှိနေလို့ "

" ဟုတ် အခုတော့ ဦးလေးလည်း ဆုံးသွားတာ တစ်နှစ်ကျော်ပြီ ခင်ဗျ "

" ကောင်လေး အဲ့တာဆို မင်းခုက တစ်‌ယောက်တည်းပေါ့ "

သူ တဖြေးဖြေး စိတ်ဝင်စားလာပုံရသည် ။

" ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး အမွှေပေးထားခဲ့တဲ့ မြို့ထဲက တိုက်ခန်းမှာပဲ နေတယ်ခင်ဗျ တခါတလေ တော့ သန်လျင်ဘက်က ခြံကို ပြန်တယ် "

" မင်းဦးလေးက ခြံလည်း ရှိသေးတယ်လား "

" ဟုတ် ခြံ က အပန်းဖြေဖို့ ဦးလေးဝယ်ထားခဲ့တာ သန်လျင်ဘက်မှာ " ဝင်္ဂပါခြံ " ဆို တချို့ သိကြတယ်ခင်ဗျ "

" နာမည် က အဆန်းပါလား အေးအေး "

" ဟုတ်ကဲ့ "

မိမိထင်ထားတာထက် ဒီဧည့်သည်က ဖော်ရွေနေသည် ။သိတတ်မှုနှင့် မိမိက တော့ ပြန်၍ မေးခွန်း မထုတ်ပါ ။ ဒါမိမိရဲ့ စည်းတစ်ခုပင် ဖြစ်သည် ။ထုံးစံအတိုင်း VIP ဝင်ပေါက်ရှေ့ တွင် ဧည့်သည်ကို ချပေးလိုက်သည် ။ မသဇင် ကိုယ်တိုင် ထွက်ကြိုသည် ။ယဉ်မောင်းငှာန ပြန်ရောက်တော့ စီနီယာ ယဉ်မောင်းကြီး ဦးတင်မောင် နှင့်တွေ့သည် ။

" ငတိုး ကောင်လေး လာဦး "

" ဗျာ ဦးလေး ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲ "

" အေး ပြောမလို့ကွ လာထိုင် "

ထိုင်ခုံ တစ်ခု ထိုးပေးလို့ မိမိ ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။

" မင်းခုနက ကြိုလာတာ ဘယ်သူလဲ သိလား "

" မသဇင် သွားကြိုခိုင်းတာ ဦးလေးရ ကျွန်တော် ကျန်တာ‌တော့ မသိဘူး သူ့ဧည့်သည်ပဲ နေမှာပေါ့ "

ဦးလေးတင်မောင်က သူ့ကွမ်းဂျိုးတက်‌နေသော သွားနီကြီးတွေနှင့် ရီကျဲကျဲ လုပ်နေသည် ။

" နိုင်ငံခြား ရောက်နေတဲ့ သူ အဆက်ကြီးလေကွာ "

" ဗျာ "

အံ့ဩမိတာ အမှန် ။ သူ့လုပ်သက်တလျှောက် တခါမှ မကြာဖူးသော စကား ။

" ဟာ ဦးလေးက‌လည်း နောက်ပြီ ခုနှစ်နှစ်ရှိပြီ မသဇင်မှာ ရည်းစားရှိတယ်လို့ ကျွန်တော် တခါမှ မကြားဖူးပါဘူးဗျာ "

" အေး ငါလည်း အစကမထင်ဘူးကွ ခုနက ကားပေါ်ကဆင်းမှ သေချာ သတိထားမိတာ "

မိမိ ခေါင်းကုတ်မိသည် ။ အလုပ်နှင့်အလုပ်ပဲ တန်းစီနေသော မသဇင်ကို ခုလို ရည်းစားရှိမယ်မှန်း လုံးဝ မတွေးမိ ။

" မင်း MD ဒီစက်ရုံကို သူ့အဖေ ဆီက လွှဲ မယူခင်က အဲ့တစ်ယောက်နဲ့ နိုင်ငံခြားမှာ တွေ့ခဲ့တာ ဒီကောင်လေးက အရင် ဟိုကို ရောက်နေတာကွ သဇင်က ကျောင်းတက်ဖို့သွားတာ ဟိုမှာ ငြိကြတာ ငါက သူ့အဖေ ကားမောင်းခဲ့တာမို့ အကုန်သိနေတာ ခုလည်း မင်းကို ကြုံလိုပြောပြဖြစ်တာ "

" ဟုတ် "

မိမိ အလိုက်သင့်ဖြေပေးလိုက်သည် ။ သိတော့လည်း မိမိအတွက် ဘာမှ သိပ်ပြီး အရေးမကြီးလှပါ ။ သူတို့ကိစ္စပဲလေ ။ မသဇင် အတွက်တော့ နှမြောမိသည် ။ ဟိုတယောက်က အသားညိုညစ်ညစ် ။ ဒီဘက်က ဖြူဖွေးဖွေး ။

" အဘိုးကြီးက သဘောမတူဘူးကွ အကြောင်းရင်းတော့ မသိဘူး သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ဆက်တွဲလား မတွဲလားတော့ မသိဘူး အဘိုးကြီး ဆုံးသွား‌တော့မှ ပြန်တွဲကြတယ်ထင်တာပဲ "

မသဇင် နှစ်လတစ်ခါလောက် စင်ကာပူ ကို အလုပ်ကိစနဲ့ ခရီးထွက်တာတော့ မိမိ သိသည် ။ညနေပိုင်း ကျတော့ ကားနောက်ခန်းမှာ MD ရော ဧည့်သည်ပါ နှစ်ယောက်လုံးပါလာသည် ။  နာမည်ကြီး ဂျပန် စားသောက်ဆိုင် တစ်ခုမှ ဆင်းသွားကြသည် ။ မိမိ စောင့်ရန်မလိုကြောင်း မသဇင် ပြောသွားသည် ။ သူတို့ရှေ့ကနေ ကားကို မောင်းထွက်လာပြီး ကွယ်ရာရောက်မှ ဆိုင်ဘက်ပြန်လှည့်သည် ။ ဦးတင်မောင် ပြောစကားကို အတည်ပြုချင်သေးသည် ။

သိပ်မကြာခင် အငှားကားတစ်စီးပေါ်  သူတို့တက်သွားကြသည် ။ သူတို့နောက် ခပ်လှမ်းလှမ်းကနေ လိုက်သွားကြည့်တော့ ဟိုတယ်ကြီးတစ်ခုထဲ ကားလေးက ဝင်သွားတာတွေ့လိုက်ရသည် ။ အတည်ပြုပြီးပြီ ဆိုတော့ သူ ကားလေးကို စက်ရုံဘက်သို့ ဦးတည်ပေးလိုက်တော့သည် ။ လမ်းတဝက်မှာ မက်စေ့ တစ်ခု ဝင်လာသည် ။

" ကိုတိုးရေ မနက်ကျ အမ ကို လာမကြိုနဲ့တော့ "

..........................................................................................

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေမိုးချိုး ထမင်းစားပြီးမှ ဖုန်းပြန်‌ကောက်ကိုင်ဖြစ်သည်။ ပိုးပိုး ဆီက အဝင်ခေါတွေ တန်းစီနေသည် ။ ပိုးပိုး ဆိုတာ မိမိ ၏ နောက်ဆုံးနှင့် အကြာဆုံးရည်းစား ။ စက်ရုံရှိ စီမံအုပ်ချုပ်ရေးရုံး မှ သာမန်ဝန်ထမ်းတစ်ဦးဖြစ်သည် ။ အကောင်သေးသေး မျက်နှာသေးသေးလေးနှင့် ကလေးတစ်ယောက်လို ဟန်ပန်လေးမို့ မိမိစိတ်လှုပ်ရှားမိခဲ့ရသည် ။ ရင်သားထက် တင်ပါး လုံးလုံးလေးတွေက အသဲယားစရာ ။  မိမိနှင့် ဒီကလေးမ ကြိုက်တာ တစ်နှစ်တောင်ကျော်နေပြီ ။ စက်ရုံက သူတွေ ဘယ်သူမှ မရိပ်မိကြ ။

မိမိသည် အဲ့ဘက်တွင် ပါရမီပါသည်ဟု ထင်သည် ။ အနေအထိုင် အပြောအဆိုတွေ ကြောင့်လည်း ဖြစ်လိမ့်မည် ။ စက်ရုံမှာ ထားခဲ့ဖူးသည့် ရည်းစားတွေ မနည်းတော့ ။ တချို့ဆို အချင်းချင်းတောင် မိမိနှင့် ရည်းစားဖြစ်ဖူးခဲ့မှန်းသိကြသည် ။ အားလုံးလိုလိုက သူ့တို့ဘာသာ သူတို့ ဝင်လာပြီး အချိန်တန် သူတို့ပဲ ထားခဲ့ပြီး ပြန်သွားကြတာမျိုး ။ ကြာလာတော့ မိမိလည်း အသည်းကွဲသည်လို့ မခံစားရတော့ ။ မိမိ ကိုယ်တိုင်လည်း အချစ်နှင့်ပက်သက်လျှင် ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲနေချင်သည် ။ အိမ်ထောင်ပြုခြင်း ဆိုသည့်အရာကို ဝန်ထုတ်ဝန်ပိုးတစ်ခုလို ခံစားနေရသည် ။

" ကိုကို "

" ဗျာ "

" ဘာဗျာ လဲ အဲ့မှာ မတွေ့ဘူးလား ခေါ်ထားတာ တွေ အများကြီး "

" ခုနက ကမှ ပြန်ရောက်တာ ရေချိုးနေလို့ "

" အင်းပါ ထားပါတော့ မနက်ဖြန်က အရင် အစီအစဉ်ပဲမလား "

" အင်းလေ ပိုးပိုး အဆင်မပြေဘူးလား "

" ဒီက ကိုကို့ခြံကို လိုက်လည်ချင်နေတာ ကြာပါပြီနော် "

ပိုးပိုး နှင့် ဖုန်းပြောပြီးမှ မနက်ဖြန်အတွက် မိမိ စီစဉ်စရာရှိတာ ကြိုစီစဉ်ရသည် ။ ခြံစောင့် အဘဆီ ဖုန်းလှမ်းဆက်ပြီး မနက်ဖြန် တစ်ရက် ရွာပြန်‌နေရန် ခွင့်ပေးသည် ။

မသဇင် ဆီ မက်စေ့ ပြန်ပို့သည် ။

" ဟုတ်ကဲ့ အမ မနက်ဖြန် ကျွန်တော် သန်လျင်ကခြံကို စိုက်ပျိုးရေးသုံး ပစ္စည်းတချို့ သွားပို့စရာရှိလို့ ကားသုံးပါရစေ ခင်ဗျ နေ့လည်ပိုင်းလောက် စက်ရုံပြန်ရောက်ပါ့မယ် "

စာပို့ပြီး ခဏ အကြာ မက်စေ့ ပြန်ဝင်လာသည် ။

" OK "

ညအိပ်တော့ တော်တော်နှင့် အိပ်မပျော် ။ မနက်ဖြန် အတွက် ရင်ခုန်နေမိတာလည်း ဖြစ်မည် ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် အတူမနေဖြစ်တာ ကြာပြီလေ ။

................................................................................................................

" ကားပေါ်တက်လေ "

ခြင်းတောင်းလေး ဆွဲ၍ ကြောင်တောင်တောင်ကြည့်နေသော သူ့ကို သေချာ ခေါ်တင်ခဲ့သည် ။ တော်သေးသည် ။ ဒီကလေးမ လာမှ လာပါ့မလားလို့ ။

မိမိ ကားမောင်းရင်း ဘေးမှ သူ့ကို တချက်ချက်လှမ်းလှမ်းကြည့်မိသည် ။ ဒီနေ့မှ ဂျင်းအရှည် ၊ ရှပ်အင်္ကျီ အညိုနုရောင်လေးနှင့် အသားညိုညို ပေါ်မှာ လိုက်ဖက်နေသည် ။ မျက်နှာကတော့ မက်စ် အုပ်ထားလို့ မျက်လုံးနှစ်လုံးပဲ မြင်နေရသည် ။ ဦးထုပ်ကလည်း ဆောင်းထားသေး ။ ခပ်တောင့်တောင့်ဖြစ်နေသည် ။

" အိမ်က တစ်ခုခု ရိပ်မိသေးလား "

" ဟင့်အင်း "

နှစ်လုံးတည်းပေမယ့် အသံတွေ တုန်နေတာ မိမိ သတိထားမိသည် ။

" ကလေး ဘာဖြစ်နေလဲ ကိုကို နဲ့ အပြင်သွားရတာ စိတ်မပါဘူးလား အရင်ကလည်း ဒီလိုပဲ လစ်နေကြကို "

" မဟုတ်ပါဘူး စိတ်ပါ ပါတယ် ကြောက်လို့ ဟီးး "

ရီသံ သဲ့သဲ့ ကြားရမှ မိမိလည်း စိတ်သက်သာရာရသည် ။

စကား စမြည်ပြောရင်း မောင်းရင်းနှင့်ပင် ကားလေးက သံလျင်တံတားကို ကျော်လာသည် ။ ကုန်းကလေးတစ်ခု အပေါ်သို့ တက်သည့် လမ်းလေးအတိုင်း အတန်ကြာ မောင်းလာပြီးနောက် မိနစ် အနည်းငယ်မှာပင် ခြံဝန်းတစ်ခုရှေ့ ရောက်ပြီး ဝန်းရှေ့မှာပင် ကားကို အရှိန်လျှော့ရပ်လိုက်သည် ။ ပါလာသော သော့နှင့် ခြံတံခါးဖွင့် ၊ ကားပေါ်ပြန်တက် ၊ အတွင်းသို့မောင်းရွှေ့ ၊ တစ်ခါ ခြံတံခါးပြန်ပိတ် သော့ပြန်ခတ် ၊ ပြီးမှ ကားပေါ်ပြန်တက်၍ မြေနီလမ်းကလေး အတိုင်း မောင်းဝင်လာခဲ့သည် ။

သိပ်မကြာခင် တိုက်ပုလေး တစ်လုံးသို့ရောက်သည် ။ မိမိ ခေါ်ရာနောက်သို့ ကလေးမ ဆတ်တောက်ဆတ်တောက် နှင့်လိုက်လာသည် ။

" ကိုကိုခြံက ဘယ်သူမှလည်း မရှိဘူး "

" အင်း ပုံမှန် ခြံစောင့်တော့ ရှိတယ် ဒီနေ့ သူ့ကို မလာခိုင်းထားဘူး အဟဲ "

ရီကျဲကျဲ လုပ်ပြီး ပြောလိုက်သည် ။

" ဦးထုပ်ချွတ်  မက်စ် ချွတ်လိုက်တော့လေ အိမ်ထဲလည်း ရောက်နေပြီ "

ပြောလိုက်မှ သူချွတ်ပြီး အနီးအနားရှိ ဆက်တင်ခုံပေါ် တင်သည် ။ ဆွဲခြင်းကလေးကိုလည်း မိမိ အသာယူ၍ မီးဖိုးချောင်ထဲ သွားထားလိုက်သည် ။ ပြီး သူ့ကို လက်ဆွဲ ခေါ်သွားသည် ။

" ဝါးးး လှလိုက်တာ "

နောက်ဖေးဘက် တံခါးဝကနေ ထွက်ပြီး ကွက်လပ်လေးတစ်ခုအစပ် အရောက်တွင် သူပြောသည် ။ကုန်းအမြင့်အစပ်မို့ ရှေ့မှာရှိသည့် မြင်ကွင်း က အဆန်းတကြယ်ဖြစ်နေသည် ။ မနီးမဝေးမှာ သန်လျင်တံတားကြီးနှင့် ရန်ကုန်မြို့ တချို့တဝက် ကို မြင်နေရသည် ။

" နေပူတယ် ပိုးပိုး လာ အထဲ ပြန်သွားရအောင် "

သူ့ပုခုံးလေးကို ဖက်၍ နောက်ဖေးကဆင့် မီးဖိုချောင်လေး ဖြတ် ပြီး တိုက်ကလေး၏ တစ်ခုတည်းသော အိပ်ခန်းကလေးအထဲသို့ ခေါ်လာခဲ့သည် ။

" ကိုကို့ အခန်းလား ကျယ်သားပဲ "

" အင်း ဟုတ်တယ် ကိုကို မရှိရင် ဘယ်သူမှ မဝင်ခိုင်းဘူး "

အိပ်ခန်းလေးကို မိမိ စိတ်တိုင်းကျ သေချာပြင်ဆင်ထားသည်။ လိုအပ်သည့် အသုံးအဆောက်တွေနှင့် အခန်းထောင့်တွင် နှစ်ယောက်အိပ်မွေ့ရာကြီးက ထည်ဝါနေသည် ။ တစ်ခန်းလုံးကို အပြာရောင် ချယ်ထားပြီး မွေ့ရာကိုလည်း အပြာနုရောင်ပင် ရွေးချယ်ထားသည်။

ပိုးပိုးကို မိမိ နောက်ကျောမှ သိုင်းဖက်လိုက်သည် ။

" ဟင် ကိုကိုကလည်း "

စွေ့ခနဲ့ ပါလာသော ခန္ဓာကိုယ် သေးသေးလေးက နွေးထွေးလှသည်။ နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားတာမို့ မိမိလက်တွေက ဗိုက်ဖောင်းလေး ထွေးပွေ့ထားရုံမျှမက နို့လုံးလေးပါထိမိ‌နေပြီး အောက်က ညီတော်မောင်ကတော့ သူ့ခါးလေး သွားထောက်မိနေသည် ။ မှီရာ ခေါင်းလေးနှင့် ဆံနွယ်လေးကို နမ်းရှိုက်နေလိုက်သည် ။ ရင်ခုန်သံတွေ သူလေး ကြားမှ ကြားပါစ ။ နားရွက်ကလေး တစ်ဖက် ၊ နောက် နားသယ်စပ်ကလေး ၊ မသိမသာ တုန်ရီနေသော ခန္ဓာကိုယ်ကလေးက ပူနွေးလာသလိုလို ။ သူ့မျက်လုံးတွေ မြင်ရအောင် ငုံ့ကြည့်တော့ မျက်လုံးလေး နှစ်ဖက်ကို စုံမှိတ်ပြီး အံကြီး ကြိတ်ထားသည် ။

" လာပါကွာ ဒီဘက် လှည့်ပါဦးကွ ဘာလို့ အံကြီးကြိတ်ထားတာ "

" ကိုကိုကလည်း ဒီကိုလိုက်လာကတည်းက ကြို ဆုံးဖြတ်ပြီးသားပေမယ့် ကြောက်လို့ပေါ့ ကြည့်ပါလား တစ်ကိုယ်လုံး တုန်နေတာကို "

မျက်နှာချင်းဆိုင်လေး ဆွဲလှည့်ပြီး သူ့နဖူး လေး အသာ နမ်းရှိုက်မိသည် ။ လက်တွေက လွတ်ထွက်မသွားအောင် ခါးလေးကို အသာထွေးထားတော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ရင်ဘက်ကြားထဲ ကန့်လန့်လာတွန်းနေသည် ။ ညီတော်မောင်ကတော့ သူ့ဗိုက်ကလေး ထောက်နေသည် ။

" ရှက်မနေနဲ့တော့နော် အကုန်လုံးမေ့ထားလိုက် ခုက ကိုကိုနဲ့ ကလေး နှစ်ယောက်တည်း ပဲ ရှိတော့တယ် လို့ တွေးထားလိုက် "

ပြောပြောဆိုဆို နှုတ်ခမ်းလေး ငုံ့နမ်းသည် ။ အသက်ကလေး ၂၀ သာသာ ရှိသေးသည့် သူကလေး၏ နှုတ်ခမ်းတွေက ပူနွေးလွန်းလှသည် ။ နုဖတ်နေသည့် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာလေးနှင့် အသာစုပ်ရင်း တို့မိသည် ။ အလိုက်သိဟပေးတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး နှစ်မြွှာ အပေါ်အောက် တလှည့်စီ စုတ်နမ်းရင်း တခါတခါ ထွက်လာသည့် သူ့လျှာကလေးကို ကိုယ်လျှာကလေးနှင့် သိမ်းကျုံး မွှေ့ပလိုက်သည် ။ လည်တိုင်ကလေးတွေက တုန်ရီ နွေးထွေးလွန်းလှသည် ။

" အို "

အသာပွေ့ချီလိုက်ရင်း အနီးရှိ မွေ့ရာပေါ် တင်လိုက်သည် ။ သူ့လက်နှစ်ဖက်က မျက်လုံးလေး တွေ အုပ်ရင်း ငြိမ်နေသည် ။

သူ့အနားမှ အသာခွာ၍ ကိုယ့်အကျီနှင့်ဂျင်းဘောင်းဘီ အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး သူ့အနား တခါ ပြန်ရောက်သည်အထိ မျက်လုံးလေးတွေကို လက်ကလေး‌တွေနဲ့ အုပ်ထားတုန်း ။ သူ့လက်ကလေးတွေ အသာဖယ်လိုက်ရင်း မှိတ်ထားသော မျက်လုံးလေးအပေါ် ၊ ပါးလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းလေးအပေါ်  စေ့စေ့စပ်စပ် နမ်းပေးလိုက်သည် ။

" မျက်လုံး လေး ဖွင့်ကြည့်ပါဦးကွ "

" ဟာ ရှက်တယ် ရှက်တယ် "

နီမြန်းသော မျက်နှာကလေးက မိမိ အဝတ်မဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို မြင်လိုက်တော့ ပိုနီရဲသွားသည် ။ ပြောပြီး မျက်လုံးပြန်မှိတ်သွားသည် ။ လက်ကလေးတွေကတော့ ဘေးချလို့ ။

" စိတ်ကို လျှော့ထားနော် ကလေး "

လည်တိုင်လေး ၊ ရင်ညွန့်လေးတွေကို အင်္ကျီ ပေါ်မှပင် ဖြေးဖြေးနမ်းရှိုက်ရင်း ရှပ်အင်္ကျီ လေး အသာပင့်တင်လိုက်သည် ။ ပေါက်လာသည့် ချက်ကလေး ကို လျှာနှင့် အသာတို့ရင်း ဘရာ အပြာနုလေး ပေါ်သည်အထိ ဆွဲလှန်လိုက်သည် ။ ဖြူဖွေး နုဖတ်နေသည့် အတွင်းသားလေးတွေ ။ ရုပ်ရှင်ကြည့်တုန်းက ကိုင်တွယ်ဖူးပွတ်သပ်ရင်း အမှောင်ထဲသေချာ မမြင်ရပေမယ့်လို့ အသားညိုသူမို့ ခုလိုမျိုး ဖွေးနေလိမ့်မယ် မထင်ခဲ့ ။

ရှပ်အင်္ကျီ ကို ရင်သား နှစ်မြွှာပေါ်သည်အထိ ပင့်တင်ထားလိုက်ရင်း ဘရာချိတ်လေး ကို ကျောအောက်လျှို၍ ဖြုတ်လိုက်သည် ။ ဘရာအသာဖယ်လိုက်တော့ သီးခေါင်း မည်း

မည်း‌သေးသေးလေးနှစ်ခု ပေါ်လာသည် ။ အပေါ်မော့ကြည့်တော့ မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားဆဲ ။ တစ်ဖက် သီးခေါင်းလေး လျှာလေးနှင့် အသာတို့လိုက်သည် ။

" အင့် "

အသံတိုးတိုးလေးနှင့် ရင်ဘတ်လေးကော့တက်လာသည် ။ အလိုက်တသိပင် စို့ပေးလိုက်ရင်း တခြားတစ်ဘက်ကို လက်ချောင်းတွေနှင့် သေချာ ကစားပေးလိုက်သည် ။ သူ့လက်တွေက မိမိ ကျော ကို သိုင်းဖက်လာသလို မိမိကလည်း သူ့ရင်သားတွေ အနှံ့ အနမ်းမိုးရွာမိသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေ ပြန်နမ်းစုတ်တော့ မိမိလက်တွေ ဂျင်းပင်လေးအပေါ် နေရာပေးလိုက်သည် ။ ချိတ်ဖြုတ် ၊ ဇစ်ကလေးဖြုတ် အသာဆွဲချွတ်တော့ သူ အလိုက်တသိပင် တင်ပါးလေးကော့ပေးသည်။  ဂျင်းပင်ရော အတွင်းခံ ပေါင်ဝက်လောက်အထိ လျှောချလိုက်သည် ။

ပထမဆုံးအဖြစ် မိမိ လက်သုံးချောင်းလောက်နှင့် သူ့အင်္ဂါစပ်ကလေး ထက်အောက်ပွတ်ပေးသည် ။

" အာ့ ကိုကို "

အမွှေး ရေးရေးလေးတွေကို လက်မလေးနဲ့ ကစားသည် ။ တ‌ဖြေးဖြေးနဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ကော့လာပြီး လက်ခလယ်လေး တစ်ချောင်းကို ထိုးထည့်လိုက်ရာမှ အရည်တွေ ရွဲနှစ်အောင် ထွက်လာသည် ။ ရင်သားတစ်ဖက်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်စို့နေရင်း သူ့အင်္ဂါထဲမှ မိမိလက်သည်လည်း မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပင် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးနေသည် ။

ပိုးပိုး ဆီမှ အသံပေါင်းစုံထွက်‌နေသည် ။ အဆင်သင့်ဖြစ်လောက်မှ ဂျင်းပင်ကို အကုန်ချွတ်ပြီး မိမိ ပိုးပိုး ပေါင်ကြားထဲ နေရာဝင်ယူသည် ။ ကလေးမလေးက မျက်လုံးလေးတွေ မှိတ်ထားဆဲ ။ အသင့်ယူထားသော ကွန်ဒုံး ကို ဖောက်၍ သူ့ ညီတော်မောင်ဆီ သေချာတပ်သည် ။ပိုးပိုး ပေါင်လေး အသာဟရင်း ညီတော်မောင်ထိပ်နှင့် သူ့ အစေ့လေးကို အထက်အောက် စုန်ဆန် ပွတ်ပေးလိုက်သည် ။

" ပိုးပိုး အကျီ အကုန် ချွတ်လိုက်တော့ "

ခဏအကြာမှာ ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်သွားသော ပိုးပိုး လည်ပင်းသားလေးတွေ အသာစုတ်နမ်းရင်း အောက်က ညီတော်မောင် ကို ချော့ထည့်သည် ။ အရည်တွေရွှဲနေတာကြောင့် အစပိုင်း ပူနွေးနေပေမယ့် အဆုံးထိ ဝင်သွားသည် ။

" အာ့ ကိုရယ် ဖြေးဖြေးနော် "

ပိုးပိုးလက်ဝါးလေးတွေ မိမိလက်နှင့် ဆုတ်ကိုင်ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းဆီ စတင်လှုပ်ရှားသည် ။ အရှိန်ရလာမှခပ်သွက်သွက် ဆောင့်တော့သည် ။ မျက်စိရှေ့က နို့သီးလေးတွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အပေါ်သို့တွန့်တွန့်တက်သွားသည် ။ ခဏနေတော့ ပက်လက်ကနေ တစောင်းလေးဖြစ်သွားအောင် ပြောင်းလိုက်ပြီး တင်ပါးနှင့်ခါးလေးကို ကိုင်၍ ဆောင့်သည်။

" အာ့ ကို ကောင်းတယ် ကို "

" အင်း ကိုကိုလည်း ကောင်းတယ် ပိုး "

ဖြေးလိုက် မြန်လိုက်နှင့် တော်တော်ကြာပြီးနောက်

" ပိုးပိုး မှောက်ခုံလေး နေလိုက် "

ပိုပိုးကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းသည် ။

" ခါးလေးနှိပ် ဟုတ်ပြီ ဒီခေါင်းအုံးလေး ရင်ဘက်အောက်က ခံထား "

ပြောရင်း မိမိက နောက်ကနေ နေရာဝင်ယူသည် ။ တင်ပါးနှစ်ဘက်ကြားမှာ သူ့အင်္ဂါနှုတ်ခမ်းလေးတွေက ကွဲပြားစွာ ပေါ်နေသည် ။ မိမိ ညီတော်မောင်ကို ကိုင်၍ အသာထိုးထည့်သည် ။

" အာ့ နာတယ် နာတယ် မရဘူး ကိုကို "

" အစပဲ ပိုးပိုး နောက်ကျ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် "

မိမိ တချက်ချင်းပဲ ဆောင့်သည်။ အဝနားထိ ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အားယူကာ တဆုံးဆောင့်ထည့်သည် ။

" အာ့ "

မိမိအကြိုက်ဆုံး အနေအထားမို့ ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုကိုင်ရင်း ခပ်မြန်မြန်ဆောင့်သည် ။ သိပ်မကြာခင်မှာ မိမိအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်သွားသည် ။

ညနေဘက် ပိုပိုး ကိုလိုက်ပို့တော့ ကလေးမ ခင်ဗျာ စကားတောင် သေချာမပြောနိုင်တော့ ။ တနေကုန် သုံးကြိမ်လောက်နေဖြစ်လိုက်သည် ။ ပထမနှင့် ဒုတိယ အကြိမ်မှာ မိမိ ဦးဆောင်ရပေမယ့် တတိယ အကြိမ်ကြတော့ သူကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်သည် ။ သူ့အကြိုက်က အပေါ်က တက်ဆောင့်တာပဲ ဖြစ်လိမ့်မည် ။ အပေါ်ကနေ တော်တော် ထန်ထန်ကို သတိလက်လွတ်ဆောင့်သည် ။ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်နှင့် အတူနေတာ သူ့အတွက် ပထမဆုံး မဟုတ်နိုင်မှန်းလည်း သတိထားမိသည် ။

" ပိုးပိုး ကျေနပ်ရဲ့လား "

" ဟုတ် ကိုကိုရော "

" ကိုကိုက အတိုင်းထက်အလွန်ပေါ့ကွာ "

" ဟွန်း "

ပိုးပိုး မျက်စောင်းလေးထိုးသည် ။

ခဲရောင် ကားလေးက ဖြေးညှင်းစွာ ရွေ့လျားနေသည် ။ကလေးမလေးကို သူတို့လမ်းထိပ်ထိ ရောက်အောင် လိုက်ပို့သည် ။ ဆင်းခါနီး မိမိပါးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းရင်း

" ကိုကို နောက်တခါကျရင် အစွပ်ကြီး သုံးမနေနဲ့တော့ ဟီး "

မိမိ သူ့ခေါင်းလေး အသာလှမ်းပုတ်လိုက်သည် ။

" အားမွေးထားပေါ့ "

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>