မှန်သားပေါ်က အက်ကြောင်းများ အပိုင်း ( ၈ )

မှန်သားပေါ်က အက်ကြောင်းများ အပိုင်း ( ၈ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ထူးခြား ရေးသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

နောက်မှ နင်တို့ သားအမိ သုံးယောက်စလုံး ကို တကုတင်ထဲပေါ် တင်ပြီး လိုးပြစ်အုံးမည်ဟု ဘာမဆိုင် ညာမဆိုင် စိတ်ထဲ ကိုယ်လုပ်ချင်တာ ဖြင့် ကျိမ်းဝါးလိုက်သည်။ တဆက်တည်း ထိုမြင်ကွင်းကို စိတ်ထဲ ပုံဖေါ်လိုက်ရင်း လီး  တောင် လာလေသည်။ 

........................................................................................................................

သန့်ဇော်လင်းမှာ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တံခါးခေါက်သော်လည်း အတွင်းမှ လာမဖွင့်ပေးသဖြင့် သူ့သော့ဖြင့် ဖွင့်ကာ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ 

" မေမေ.. မေမေ"

ဟု အသံပေးလိုက်သောလည်း သူ့ယောက်ခမကြီး ပြန်ထူးသံ မကြားရသဖြင့် နောက်ဖေးဘက်လျှောက်လာတော့မှ ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ရေသံကြားနေရသည်။ ယောက်ခမ ကြီး ရေချိုးနေတာပဲ ဖြစ်မည်ဟု  တွေးရင်း သူယူလာသော ကြက်ကျော်ထုတ်ကို ထမင်းစားပွဲပေါ်တင်ထာလိုက်ပြီး သူ့အခန်းပြန်ကာ အိမ်နေရင်း လုံခြည် စွတ်ကျယ်တို့ကို လဲလိုက်သည်။ ပြီးမှ မီးဖိုဘက်ပြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။

" ဟင် မောင်သန့်ဇော်လင်း"

" အာ မေမေ၊ ဆောရီး ဆောရီး"

ဒေါ်ရှုမေဝင်းမှာ ရေချိုးခန်းထဲမှ ရေချိုးပြီးတော့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မျက်နှာသုတ်ပုဝါ ကြီးကို ကိုယ်မှာ ရင်လျှားသလို ပတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း သူမခေါင်းက ဆံပင် ရေစိုတို့မှာ သူမ ပုခုံးပေါ် နှင့် ကြမ်းပေါ်သို့ တောက်တောက်ကျ သဖြင့် သဘက်ကို ဖြည်လိုက်ကာ သဘက်အနား နှစ်ဘက်ဖြင့် သူမ ဆံပင်အနားစ များကို သုတ်လိုက်သည်။ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှ ရှိမနေပဲ သူမ တယောက်ထဲ ဆိုသည့် အသိကြောင့်လည်း ထိုကဲ့သို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်လိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ 

သန့်ဇော်လင်း အိမ်တံခါးမ ဖွင့်ပြီး ဝင်လာချိန်မှာ သူမ က ရေပန်းအောက်မှာ ရေချိုးနေသဖြင့် အပြင်မှ အသံများကို မကြားလိုက် ခြင်း လည်းဖြစ်သည်။ ယခုတော့ သူမ သဘက်ကြီးကို ဖွင့်ရက်သား ရင်သားအစုံ နှင့် စောက်ဖုတ်ကြီးပါ အိုးပန်းကြီးပွင့်လျှက် သူမ သားမက် ဖြစ်သူ သန့်ဇော်လင်းကို ကြည့်ပါတော့ဟု ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပင်။ သမီး နှစ်ယောက် သားတယောက် ပင် အရွယ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သော လေးဆယ်ကျော် ဒေါ်ရှုမေဝင်းမှာ ကိတ်တုန်း ရှိသေးလေသည်။ 

နို့နှစ်လုံး မှာ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင်ပင် တင်းရင်းတုန်း ဖြစ်သည်။ အလုံးအထည်ကြီးသော ကြောင့် အောက်သို့ အနည်းငယ် တွဲကျနေသလို ရှိသည်။ ဘိုက်သားကတော့ အနည်းငယ် စူစူလေး ရှိသည်။ စောက်မွှေး ထူထူ နက်နက် ကြီးက ရေသုတ်ထားသဖြင့် ပွယောင်ယောင်း ရှိသည်။ ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင် တို့က တရုပ်မ ပီပီ ဝင်းဝါ ပြီး အကြောစိမ်း တချို့ပင် မြင်နေရသည်။ 

ဒေါ်ရှုမေဝင်းမှာ သဘက်ကို ချက်ချင်း ပြန်ပတ် ရင်လျှားလိုက်ပြီး အတွေ့အကြုံ ရှိသူပီပီ မျက်နှာကို ဘာမှ မဖြစ်သလို ထားကာ၊ 

" အော် သား ပြန်လာသလား ၊ သမီးတို့ကရော"

" သူတို့က ဈေးဝယ်လို့ မပြီးနိုင်လို့လေ၊ ကျနော်နောက်မှ ပြန်သွားခေါ်ရမယ်၊ ဒီမှာ မေမေ့အတွက် ကြက်ကျော်ဝယ်လာခဲ့တယ်၊ "

သန့်ဇော်လင်းကလည်း ပုံမပျက် ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ဒေါ်ရှုမေဝင်းက၊

" အင်း မေမေ အဝတ်သွားလဲလိုက်အုံးမယ်၊ လာခဲ့မယ် ခနနေမှ စားတော့မယ်"

ဟု ဆိုတာ သူမတို့ အိပ်သည့် အခန်းဘက်သို့ ထွက်သွားတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်းက တော့ ခုန က တွေ့လိုက်ရသည့် နို့ကြီးအဖုတ်ကြီး ပေါင်လုံးကြီးတွေကို ပြန်မြင်ယောင်ပြီး မာလာသော လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ပွတ်သတ်ပေးရင်း သူပြန်လာသော အဓိက အချက်ကို သတိရသွားမိသည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ဒေါ်ရှုမေဝင်း ထွက်သွားသည့် ဘက်သို့ လိုက်သွားကာ သူမ ဝင်သားသည့် အခန်းတံခါးကို တွန်းကာ ဝင်လိုက်လေသည်။ 

ဒေါ်ရှုမေဝင်းက အဝတ်စားလဲမလို့ သဘက်ကို ဖြည်ချတုန်း သန့်ဇော်လင်း အနောက်မှ ဝင်လာသံကြားသဖြင့် ချက်ချင်း လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။ နောက်တော့ ဖြည်ချလိုက်သည့် သဘက်ကို ကမန်းကတမ်း ပြန်ဆွဲဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း ၊ သန့်ဇော်လင်း က အနီးအရမ်းကပ်နေပြီ ဖြစ်ပြီး သူမ လက်မောင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက် သဖြင့် လှုပ်မရ ဖြစ်သွားသည်။

" သား မောင်သန့်ဇော်လင်း၊ မသင့်တော်ပါဘူးကွယ်"

" မေမေ က တအားလှလွန်းလို့ ပါ သားကို ချစ်ခွင့်ပေးပါဗျာ"

" ဟင့်အင်းကွာ လွတ်ပါ၊ တော်ကြာ သမီးတို့ ပြန်လာလို့ တွေ့သွားရင် မကောင်းပါဘူး"

" သူတို့ တော်တော်နဲ့ ပြန်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး၊ ချစ် က သားကို တမင်ပြန်လွတ်လိုက်တာပါ"

" ဘာပြောတယ် ဘာလို့ တမင်ပြန်လွတ်ရတာလဲ"

" သား မေမေ့ကို လိုးချင်နေတယ် ဆိုတာ သူသိတယ်လေ၊ အာ့တာကြောင့်"

သန့်ဇော်လင်း က ဒေါ်ရှုမေ ပြန်ဖြေတာကို မစောင့်တော့ပဲ နူတ်ခမ်းတွေကို သူ့နူတ်ခမ်းများနှင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ရှုမေက ရုန်းကန်ဖို့ ကြိုးစားသော်လည်း သန့်ဇော်လင်းက သူမ ခါးကို တဖက်က အတင်းဆွဲဖက်ထားရင်း သူမ ဖင်လုံးကြီးကို နောက်လက်တဖက်ဖြင့် ဆုပ်ခြေနေလေသည်။

ရုန်းရင်း ဖက်ရင်းဖြင့် ပြေကျသွားသော သန့်ဇော်လင်း ပုဆိုးကြောင့် သန့်ဇော်လင်း ၏ မာတောင်နေသော လီးကြီးမှာ ဒေါ်ရှုမေ ဘိုက်သား ဆီးခုံ တို့ကို သွားထောက်ပွတ်မိနေလေသည်။ ဒေါ်ရှုမေမှာ အသက်ရှုမြန်လာရသည်။ သမီး ယောက်ျား မို့ သမီးကို အားနာ မိသော်လည်း သမီးက လွတ်လိုက်သည် ဆိုတော့လည်း သူမ လို တဏှာကြီးသူ အဖို့ ဘာငြင်းစရာရှိတော့မလဲ၊ သမီး နှင့် ပထွေးဖြစ်သူ သူမ ယောက်ျား တို့ ဖြစ်နေကြသည်ကို ဟိုးအရင်ကတည်းက သူမ လည်း သိထားသည်။ 

သို့သော် သမီးက လည်း သူမ အပေါ် လေးစားမှု၊ ချစ်ခင်မှု မပျက်၊ ယောက်ျား ကလည်း ယုယ ကြင်နာသည်မို့၊ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း လွတ်ပေးထားလိုက်သည်။ နောက်တော့ သမီးကြီး အိမ်က ထွက်သွားပြီးတော့ သူမ ယောက်ျားက သမီးငယ် နှင့် ဆက်ဖြစ်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေပြီး သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ဇာတ်လမ်းတွေနဲ့မို့ ဘာမှ မပြောတော့၊ သမီးတွေ နှင့် သူမ က ညီအမ လို၊ သူငယ်ချင်းလို ဖြစ်နေကြပြီ။ နောက်ဆုံး တခေါက် သမီးတို့ လင်မယား လာလည်စဉ်က သမီးက သူမကို ဖွင့်ပြောခဲ့သည်။ 

သန့်ဇော်လင်းကို သူမ ပထွေးနှင့် ဖြစ်သည်ကိစ္စကို ဖွင့်ပြောမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့တော့ သူမ ကပင် စိုးရိမ်ခဲ့မိသည်။ သို့သော် သူတို့ လင်မယား မှာ ဘာမှ မဖြစ်ကြပဲ ပြန်ခါနီး သူမ ကို ပင် သမီးက မေမေ့ကို မောင်က စိတ်လာနေတာဟု ပြောသွားခဲ့သည်မဟုတ်လား။ 

ထို့ကြောင့်လည်း သန့်ဇော်လင်း နှင့် ယခု တခေါက်တွေ့ရတော့ သန့်ဇော်လင်း မျက်လုံးတွေက သူမတို့ သားအမိ ကို တချိန်လုံးကြည့်ကာ ပြစ်မှားနေမှန်း သတိထားမိသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း သားမက် နဲ့ အလိုးခံလိုက်ရရင် ဆိုပြီးတခါတလေ တွေးလိုက်မိတိုင်း စောက်ရည် စို့ ခဲ့ဘူးသည်။ ခုတော့ သားမက်လီးက သူမ ဘိုက်ကို ထောက်နေလေပြီ။ 

သန့်ဇော်လင်း သူမ နို့တွေကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နှယ်ရင်း သူမ ပါးစပ်ဖြင့်လည်း တပြွတ်ပြွတ်စို့တော့ သန့်ဇော်လင်း ဦးခေါင်းကို သူမ လက်တွေဖြင့် ပွတ်သတ်ပေးနေမိသည်။ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးလည်း ဖေါင်းကြွ အရည်စို့လာခြေပြီ။ သူမ နို့ကို ကုန်းစို့ရင်း လက်တဖက်က သူမခါးကို ဖက်ကာ နောက်တဖက်က လက်ခလည်ဖြင့် သူမ စောက်ဖုတ်ကို မွှေဆော့ကစားတော့ သူမ အနည်းငယ် ရှက်မိသည်။ 

နောက်ကို အသာဆုတ်လိုက်မိတော့ ကုတင်စောင်းနင့် ပေါင်သွားတိုက်မိပြီး ကုတင်ပေါ် ဖင်ထိုင်လျှက်ကျသွားသည်။ ထိုအခါကျမှ သန့်ဇော်လင်းက ကိုယ်ကို မတ်ကာ သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ဝင်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း လီးထိပ်ဖူးကြီးက သူမ စေါက်ဖုတ်အဝ ကို တန်းနေလေပြီ သန့်ဇော်လင်းက သူမ ပေါင်နှစ်လုံးကို မပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေဖဝါးကို အပြားလိုက်ချစေသည်။ ကုတင်စောင်းမှာ ဒူး နှစ်ဖက်ထောင် ပေါင်ကားကြီးဖြစ်နေပြီး သူမ အဖုတ်ကြီးမှာလည်း ပွင့်အာနေလေသည်။

" အို"

ဒေါ်ရှုမေဝင်း နည်းနည်းရှက်ပြီး ခေါင်းကို သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘက်ထဲတိုးဝင်ပြီး မျက်နှာကို ဖွက်ထားမိသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ရှေ့တိုးလိုက်တော့ သူ့လီးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ထဲကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် တိုးဝင်လာသည်။ ဒေါ်ရှုမေဝင်း လက်သည်းတွေက သန့်ဇော်လင်း ပုခုံးကို ကုတ်ဆွဲလိုက်မိသည်။ သူမ ပေါင်လုံးကြီးတွေဖြင့် သန့်ဇော်လင်း ခါးကို လှမ်းညှပ်ခွလိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်းက ဒူးကို ကွေးလျှက် လီးကို အပေါ်အနည်းငယ်ထောင်စေပြီးတော့မှ ဒူးကို ဆန့် ဖင်ကို ကော့ကာ ထိုးသွင်းပြစ်လိုက်လေသည်။

...............................................................................................................................

အခန်း ( ၃၆ )

သန့်ဇော်လင်း မှာ ယောက်ခမကြီး ဒေါ်ရှုမေဝင်းကို ကုတင်စောင်းပေါ်တင်ပြီးတော့ အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပေးနေသလို၊ ယောက်ခမကြီးကလည်း သန့်ဇော်လင်း လည်ကုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲခိုထားရင်း က သူမ ပေါင်လုံး ကြီး နှစ်လုံးကို မြှောက်ကာ သန့်ဇော်လင်း ခါးထစ်ကို ညှပ်ထားရင်း က ပြန်ကော့ပေးနေလေသည်။

" စွိ..ဖတ်..ဖွတ်..ဖတ်"

" အိ...အ....အီးးး..ရှီးးးးးးး"

ဒေါ်ရူမေဝင်း နို့ကြီးများ က သန့်ဇော်လင်း ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ဘောလုံး ကြီးတွေလို အိကာ ဖိပြီး လှိမ့်နေသဖြင့် အရသာရှိနေသော သန့်ဇော်လင်း မှာ ယောက်ခမကြီးကို လိုးနေရသည်ဆိုတော့ အသိက စိတ်ကို ပိုကြွစေလေသည်။ 

" မေမေ သားပြီးတော့မယ် အဆင်ပြေလား..အီးးး"

" အင်းးးးးး ပြီးးးးးး အီးးးးးး ပြီးးးးးလိုက်လေ ရှီးးးးးး"

သန့်ဇော်လင်း မှာ ဒေါ်ရှုမေဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီးကို အဆုံးစွန်ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်ပြီး ဆီးခုံ နှစ်ခု ထပ်ကပ်လျှက် သုတ်ရည်များကို ဒေါ်ရှုမေဝင်း စောက်ခေါင်းထဲ တဖြွတ်ဖြွတ်ပန်းထည့်ပြစ်လိုက်တော့သည်။ နှစ်ယောက်သား ခနကြာ ကိုယ်ခန္ဒာများ တောင့်တင်း သွားကြပြီးမှ ကုတင်ပေါ်သို့ ထပ်ရက် လှဲချ လိုက်ကြတော့သည်။

" မေမေ"

" ဟင်"

" ကောင်းလားဟင်"

" အာ ဘာလို့ မေးတာလဲ အာ့မျိုး၊ ကောင်းပါတယ်ကွာ ဒါပေမဲ့ အဲလိုမျိုးတွေ မပြောချင်ဘူး"

" ဘာဖြစ်လို့လဲ မေမေ ရဲ့"

" တို့ ကလည်း မမေးချင်ဘူးလေ၊ ကောင်းရဲ့လားလို့၊ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ သမီးတွေကို အမေက ဘယ်မှီလိမ့်မလဲ ၊ အဲတော့ တို့မေးရင် သားက အားနာလို့ လိမ်မှာပဲလေ အာ့တာကြောင့် အဲဒါတွေ မပြောရအောင်လား"

" အင်းပါ မေမေ မပြောစေချင်ရင် မပြောပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်မညာပါဘူး မေမေ က တကယ်ကို လိုးလို့ ကောင်းတာပါ။ သား အဲလောက်တောင် မထင်ထားဘူး"

" ဟွန့် ကျေးဇူးပါကွာ၊ လိမ်နေမှန်း သိပေမဲ့၊ အဲလိုလေး ကြားရတာ တို့ ပျော်တာပေါ့ကွာ"

" အာ မေမေ ကလည်း တကယ်ပါဆို"

သန့်ဇော်လင်း က ခုချိန်ထိ ဆွဲမထုတ်ရသေးသည့် သူ့လီးကြီးကို တချက်လောက်ပြန်ညှောင့်ပေးလိုက်ရင်းက ဒေါ်ရှုမေဝင်း ဖင်လုံးကြီးကို လက်ဖြင့် ဖြစ်ညှစ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ရှုမေဝင်းက ပြုံးလိုက်ပြီး သန့်ဇော်လင်း နူတ်ခမ်းကို သူမ နူတ်ခမ်း အစုံဖြင့် ဖိကပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက သူ့လျှာ ကို ဒေါ်ရှုမေဝင်း နူတ်ခမ်းအစုံကြားမှ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ဒေါ်ရှုမေဝင်း လျှာကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းကလိနေလေသည်။ 

ဒေါ်ရှုမေဝင်း မှာ ခုလေးတင် ရေချိုးပြီးတာမို့ ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့၊ ဆပ်ပြာမွှေးနံ့တို့ ရှိနေသေးပြီး ၊ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က လည်း အေးအေးလေး ဖြစ်နေသည်။ သန့်ဇော်လင်း ကိုယ်နှင့် ထိကပ်ဖိအပ်နေသည့် အသားနေရာများသာ နွေးနွေးလေး ဖြစ်နေရသည်။ 

ခနအကြာမှာတော့ ပါးစပ်ချင်း စုပ်နမ်းနေတာကို ခွာလိုက်ကြသည်။ သန့်ဇော်လင်းက ဒေါ်ရှုမေဝင်း ၏ ဖွံ့ထွားလှသော နို့ကြီးများမှ ခပ်ညိုညို နို့သီးခေါင်း တုတ်တုတ် ကြီးတွေကို စိတ်ဝင်တစား သူ့လက်ညိုးလက်မ နှင့် ပွတ်ကိုင်ရင်း တချက်တချက် ညှစ်လိုက်သေးသည်။ ဒေါ်ရှုမေဝင်းက က အညှစ်ခံလိုက်ရလျှင် အိ ကနဲ ငြီးလိုက်မိသည်။ သန့်ဇော်လင်း က သူ့ မျက်နှာကို ပြုံးကြည့်နေသည့် ဒေါ်ရှုမေဝင်းကို မျက်လုံး ချင်းတေ့တေ့ စိုက်ကြည့်လေရာ၊ ဒေါ်ရှုမေဝင်းက၊ 

" ဘာကြည့်နေတာလဲ ကွ လူကို မနေတတ်ပါဘူး"

" အော် မေးစရာ ရှိလို့ ၊ မေမေ ဖြေချင်မှ ဖြေပါ"

" အင်း မေးလေ"

" ဦးမျိုးခိုင် အကြောင်းကို မေမေ သိနေတာလား"

" ကိုမျိုးခိုင် နဲ့ သမီးတွေ အကြောင်းလား"

" အင်း၊ သိတယ်ဆိုရင် ဘယ်လို စသိတာလဲ ဘယ်လို ခံစားရသလဲလို့ မေးချင်လို့ပါ"

" သိတာကတော့ ကွာ၊ တအိမ်ထဲ နေတာပဲဟာ၊ ကိုယ့်ယောက်ျား ရော၊ ကိုယ့်သမီးရော သူတို့ ကို ကိုသိနေတာပဲ၊ အခြေအနေတခု ခု လွဲနေပြီ ဆိုတာနဲ့ သတိထားမိတာပေါ့၊ ကိုမျိုးခိုင်က လည်း သိပ်ကြီး ဖုံးကွယ်မနေပါဘူး၊ သူနဲ့ မေမေ နဲ့က သဘောတူညီမှုလည်းရှိပြီးသား တယောက်ကို တယောက်လည်း နားလည်မှု ရပြီးသားလေ၊ သမီးတွေ နဲ့ ကတော့ ကိုယ်သိတယ် ဆိုတာလည်း မပြောချင်တော့ဘူးလေ၊ မသိချင်ယောင်ပဲ ဆောင်နေလိုက်တယ်။ 

ကိုမျိုးခိုင် ကလည်း မဟုတ်တာ လုပ်မဲ့သူမှ မဟုတ်တာ၊ သူက လည်း သမီးတွေကို သူ့သမီးတွေလိုပဲ သဘောထားတာပဲလေ။ ကာမ ဆန္ဒ လိုအပ်တာချင်း ဖြည့်ဆည်းပေးကြတာပဲ၊ နှစ်ဦးသဘောတူ ပဲဟာ၊ နောက်ကျရင်လည်း သမီးတွေက သူ့အိမ်ထောင်နဲ့ သူဖြစ်သွားကြမှာပဲလေ"

" မေမေ က မေမေ့ မောင်နဲ့ ဖြစ်နေတာကို ချိုမာဝင်းက ချောင်းမိ ပြီး သိသွားလို့ သူ က ဦးမျိုးခိုင် ကို သနားသွား တာလို့ ပြောတာပဲ အဟီး။ အဲဒါက ရော ဘယ်လို စဖြစ်သွားတာလဲ"

" အောင် မယ် တော်တော်သိချင်နေတယ်ပေါ့လေ။ ဒါနဲ့ မေမေ လည်းမေးရအုံးမယ်၊ သားက  သမီး အဲလို သူ့ပထွေး နဲ့ ဖြစ်နေတာကို သိတော့ စိတ် မဆိုးဘူးလား၊ မေမေ က လင်မယားတောင် ကွဲမလားလို့ စိတ်ပူနေခဲ့ မိတာ "

သန့်ဇော်လင်းက သူနှင့် ဒေါ်ဝင်းဝင်းသော် တို့ ကိစ္စ မာချိုဝင်း သိသွားပြီး သူတို့ နှစ်ယောက် သဘောတူပွင့်လင်း သွားကြပုံ၊ သူတို့ လင်မယား နှင့် သူ့အကို ကိုမြင့်အောင်တို့ လင်မယား လေးယောက်တူတူ လုပ်ဖြစ်သွားကြပုံတို့ကို ပြောြပ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ရှုမေဝင်း က အတော်စိတ်ဝင်စား သွားသည်။ ပျော်စရာကြီးပဲ ဟုလည်း မှတ်ချက်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ သူမ အကြောင်းကို ပြောပြလေသည်။

ရှုမေဝင်းမှာ မြန်မာပြည်ပေါက် တရုပ်မလေး စစ်စစ် ဖြစ်လေသည်။ ဖခင် ကုန်စုံဆိုင်ကို ငယ်ငယ်လေးကတည်း က စကူညီလုပ်ပေးခဲ့ရပြီး ညဏ်ပညာလည်း ထက်မြက် သဖြင့် ဆယ်တန်းကို ဂုဏ်ထူး များဖြင့် အောင်လေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုစဉ်ကာလက အက်ဖာစီ ဟု ခေါ်သော နိုင်ငံခြားသားများအဖြစ် သာ အသိအမှတ်ပြုခံရသဖြင့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း တက္ကသိုလ်များ တက်ခွင့်မရခဲ့ပေ။ 

ထို့ကြောင့် ရိုးရိုးမေဂျာ ဖြင့် ကျောင်းသွားတက်ပြီး အချိန်ဖြုံးနေမည့်အစား အိမ်က စီးပွားရေးကို ကူလုပ်ရင်း စာပေးစာယူသာ တက်ခဲ့လေသည်။ သူမ ၁၈ နှစ်သမီးမှာပင် မိဘများထံသို့ အောင်သွယ်ဖြင့် ကမ်းလှမ်းလာသဖြင့် အသက် ၃၀ ခန့် အရွယ် တရုပ်အမျိုးသား ပွဲရုံလုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်နေသူ ကိုလန်ချောင်း နှင့် လက်ထပ်ခဲ့ရလေသည်။ 

မိဘ လက်အောက်မှာပင် ကျိုးကျိုးနွံနွံ ဖြင့် ကျောင်းစာ အိမ်အလုပ်၊ တို့သာ လုပ်နေခဲ့ရင်း ကာမ ဆိုသည်ကို ဘာမှန်း သေခြာမသိ သည့် အပျို စစ်စစ်လေး ရှုမေဝင်း တယောက် ဘာမှန်းညာမှန်းမသိ၊ ရီးစား ဆိုသည်မှာ ရှုစရာပင် မရှိသည့်အချိန်မှာ အိမ်ထောင်ကျခဲ့ရလေသည်။ အသက် ၃၀ အရွယ် ကိုလန်ချောင်းမှာ စီးပွားရေး သမားဖြစ်နေပြီး လူပျိုကြီး ဖြစ်သော်လည်း အတွေ့အကြုံ များစွာရှိလေသည်။ 

များသောအားဖြင့် ကတော့ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်၊ ဖာများသည် ဖြစ်လေသည်။ ရုပါက လည်း ချူခြာ သဖြင့် ကိုယ့်ဘာသာလည်း ရီးစားမထား နိုင်သဖြင့် စီးပွားရှာ ဖါချ သာလုပ်ခဲ့ရသည်။ တရုပ်ထုံးစံအရ အရွယ်ရောက်လာတော့ စီးပွားရေးကလည်း အောင်မြင်သည့်လမ်းစရောက်နေပြီ မို့ မိန်းမ ယူဖို့ကို အောင်သွယ်များကို အားကိုးရသည်။ နောက်တော့ ကံအားလျှော်စွာပင် အပျိုစစ်စစ်ကလေး ရှုမေဝင်းကို ရလိုက်လေသည်။

အပျိုစစ်ကလေး ရှုမေဝင်းမှာ ယောက်ကျား ကြီးလီး ဆိုတာတောင် သေခြာမြင်ဖူးသည်မဟုတ် သဖြင့် အတော်ကြောက်လန့်ခဲ့လေသည်။ မင်္ဂလာဦးည တွင် သူမ အတော်အရသာတွေ့သွားရလေသည်။ မကြုံဖူးသေးသော ကာမ အရသာများကို ခံစားခဲ့ရလေသည်။ ကိုလန်ချောင်းလည်း သူ၏ လေးလက်မခွဲသာသာ လီးဖြင့်တောင် သွေးထွက်သွားရသည့် အပျိုမလေး ကို အလွန်သဘောကျသွားရသည်။ 

များသော အားဖြင့် သူဖာသွားချတိုင်း စောက်ဖုတ်တွေက သူ့လီးနှင့်ဆို ချောင်ဂလောင်လိုက်နေပြီး တော်တော် နှင့် မပြီး နိုင်၊ သူ့ဘာသာသူ ဂွင်းထုတာက ပင် စေးစေးပိုင်ပိုင် အရသာရှိသည်ဟု ထင်ခဲ့မိသည်။ အခုတော့ စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက် ခဲ့ရပြီ။ မင်္ဂလာဦးညက စ၍ ညစဉ်မပျက် တညသုံးလေးချီ လိုးခဲ့ကြသဖြင့် ရှုမေဝင်း ကိုယ်ဝန်ချက်ခြင်း  ဆောင်ခဲ့ရပြီး မာချိုဝင်းကို မွေးခဲ့ရသည်။ 

မာချိုဝင်း မွေးပြီး တော့စောက်ဖုတ်က နည်းနည်းကျယ်သွားခဲ့ရသဖြင့် ( တကယ်တော့ မွေးသည့် ဆရာဝန် ပေါ်မူတည်ပါသည်။ ဆရာဝန်ကို လက်ရာကောင်းကောင်းဖြင့် နဂိုအနေအထားဖြစ်အောင် ပြန်ချူပ်ခိုင်းပါက ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်ပါသည်။ ။ဤကားစကားချပ်။) ကိုလန်ချောင်း အတွက် နည်းနည်းချောင်နေတော့သည်။ အရင် အပျိုဘဝကလို ပြန်မရတော့။ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုလန်ချောင်း မှာ ရှုမေဝင်း အပေါ် လိင်မှုရေးရာ အားသိပ်မသန်တော့၊ အပြင်မှာ အပြောင်းအလဲ တွေ ထွက်စားစ ပြုလာခဲ့တော့သည်။ 

ရူမေဝင်း ကတော့ ကိုလန်ချောင်း ဆွပေးခဲ့သဖြင့် ကာမ အရသာကို သိသွားပြီး အခုတော့ ဆန့်တငင်ငင် ဖြစ်နေရလေပြီ။ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုလန်ချောင်း ပွဲရုံမှာ လာကူနေသည့် မောင်ဝမ်းကွဲ အကောင်း နှင့် ငြိတော့သည်။ (အသေးစိတ်ရေးလျှင် ဇာတ်လမ်းတပုဒ်ဖြစ် သွားမည်မို့ မရေးတော့ပြီ။) ထိုအခါကျမှ ကိုလန်ချောင်း လီး က ပုံမှန်ထက် သေးသည်ကို သိရတော့သည်။ အကောင်း လီးက လည်း သိပ်မကြီး ပုံမှန် မြန်မာ အမျိုးသား များ ရှိသည့် ဆိုက်သာ ဖြစ်သော်လည်း ကိုလန်ချောင်း လီး ကိုသာ မြင်ဘူးသော ရှုမေဝင်းအတွက်တော့ အံအားသင့်စရာပင်။ 

ကိုလန်ချောင်းကလည်း သူမ ကို အလိုမဖြည့်ပေးတော့ မောင်ဝင်းကွဲ  အကောင်း နှင့် တိတ်တိတ်ပုန်း ဖြစ်ရတော့သည်။ ကိုလန်ချောင်း ကလည်း တခါတလေ လိုး၊ အကောင်း နှင့်ကလည်း ကြိုကျားဖြစ် နှင့် နောက် လဲ့ချိုဝင်း ကိုယ်ဝန်ရတော့ ခလေးအဖေ က မည်သူ မှန်း သူမ ကိုယ်တိုင်ပင် မသေခြာတော့။ 

လဲ့ချိုဝင်း ၂ နှစ် သမီးအရွယ်မှာ ကိုလန်ချောင်း ဦးနှောက်သွေးကြောပြတ်ပြီး ဆုံးသွားခဲ့ရသည်။ သွေးတိုး၊ ကိုလက်စထရော ရှိရက် အစားမရှောင် ဝက်သား အမဲသား အရက် ဆေးလိပ် အကုန်လုပ်တော့ လူက မခံနိုင်။ ရှုမေဝင်း ခမြာ ၂၂ နှစ်အရွယ် သမီးနှစ်ယောက် နှင့် မုဆိုးမ ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။ သို့နှင့် မလွဲ မရှောင်သာ ယောက်ျား အလုပ်ကို ဝင်လုပ်ရတော့သည်။ နဂိုကတည်းက သူ့ယောက်ျား နှင့် ရှယ်ယာတူ လုပ်နေသည့် အညာသား ကိုမျိုးခိုင် နှင့် ပက်သက်ရပြီး။ 

ကိုမျိုးခိုင်က လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတော့ အားလုံး အကျိုးကို မျှော်တွေးပြီး ရှုမေဝင်း တယောက် လက်ခံခဲ့လေသည်။ ကိုမျိုးခိုင် နှင့် ကျတော့ ရှုမေဝင်း မှာ တမျိုးတဘာသာ ခံစားရတော့သည်။ သူမ ပထမယောက်ျား ကိုလန်ချောင်းကလည်း တရုပ်၊ သူမ မောင်ဝမ်းကွဲကလည်း တရုပ်၊ အခု ကိုမျိုးခိုင် ကျတော့ အညာသား အသားက ညိုညို၊ ညိုတာမှ မဲလုနီးပါး။ ဆိုတော့ လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးကို တခါမှ မမြင်ဘူးခဲ့။ ထုံးစံအတိုင်း မင်္ဂလာဦးညမှ လီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီး အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားလိုက်ရသည်။ 

ရှုမေဝင်းတယောက် ကိုလန်ချောင်း နှင့် ယူခဲ့ရသော မင်္ဂလာဦးညက အခြေအနေသို့ ပြန်ရောက်သွားရတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုမျိုးခိုင် နှင့် ယူပြီး တနှစ်အတွင်း သားလေး ခိုင်ဝင်း ကို မွေးခဲ့ရလေသည်။ ကိုမျိုးခိုင် က ဗဟုသုတ များသူမို့ မွေးပေးမည့် ဆရာဝန်ကို ချူပ်ရိုး ကောင်းဖို့ အသေအခြာ ပြောထားခဲ့ရသဖြင့် မွေးပြီးသွားသော်လည်း အဆင်ပြေပြေ ဆက်ဆံနိုင်ကြသည်။ 

နောက်ပြီး ကိုမျိုးခိုင် က နိုင်ငံခြား စာအုပ်တွေ ဗီဒီယိုခွေ တွေမှ ပုံစံ အသစ်အဆန်း မျိုးစုံ တို့ ကို ရှုမေဝင်း အားပြကာ နှစ်ယောက်သား အစုံ စမ်းသပ် လိုးကြသည်။ ထိုကမှ တဆင့် ကိုမျိုးခိုင် ၏ ကပ်ကိုး ဖန်တက်စီ စခဲ့ရသည်။ ရှုမေဝင်း ကလည်း ထန်သည်မို့ အကောင်း နှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ကို ပြန်ပြောပြမိသည်။ ကိုမျိုးခိုင် က သူချောင်းချင်သည် ဆိုကာ ရှုမေဝင်းကို ပြန်ပြီး ဆက်ဆံခိုင်းသည်။ 

ရှုမေဝင်းက  သူမ နှင့် သူမမောင်ဝမ်းကွဲတို့ ကာမ ဆက်ဆံသည်ကို သူမ လင်ဖြစ်သူ ချောင်းကြည့်နေသည် ဆိုသည့် အသိက သူမ ကာမ ရမက် ကို ပိုမို တိုးပွား စိတ်ကြွ စေသည်ကို သိရှိလာခဲ့ရသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင် လည်း သူမ ယောက်ျား တခြား အမျိုးသမီး နှင့် ကာမ ဆက်ဆံတာကို ချောင်းကြည့်ချင်စိတ်ပေါ်လာရသည်။ ကိုမျိုးခိုင် က ကြေးစား အမျိုးသမီး ကို ခေါ်ပြီး လုပ်မယ် ဆိုတာကိုတော့ သူမ က သဘောမတူ၊ ရောဂါတွေ ဘာတွေ ဖြစ်မှာ ကူးမှာ ကို ကြောက်သည်။ 

ထို့ကြောင့်လည်း ကိုမျိုးခိုင်ကို အဖဲယား လုပ်ဖို့ သူမ ကသဘောတူခဲ့သည်။ ပွဲရုံက စာရေးမ လေးတယောက် နှင့် ကိုမျိုးခိုင် ဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုကောင်မလေး က ယူရမည့် ရီးစား ကလည်း ရှိနေပြီး၊ ကိုမျိုးခိုင်ကို ပိုင်းလုံးခုတ်မည့် သူလည်းမဟုတ်၊ လက်ပွန်းတတီး နေရင်း သဖြင့် သဒ္ဒါလွန်ရင်း တဏှာ ကျွံ ကာ ကိုမျိုးခိုင် ကြိုက်ကုံး ပေးရှာသည်။ ထိုကောင်မလေး နှင့် ကိုမျိုးခိုင် တို့ လိုးပွဲကို ချောင်းရတာ ရှုမေဝင်း အလွန် ဖီးတက်သဖြင့် ကိုမျိုးခိုင် ကပ်ကိုး ဖီလင်ကိုလည်း သူမ နားလည် သဘောပေါက်လာသည်။ 

နောက်တော့ ကိုမျိုးခိုင် က နောက်တဆင့်တက်လာခဲ့သည်။ သူမ ကို ယောက်ျား နှစ်ယောက် လုပ်တာခံချင်သလားဟု လမ်းကြောင်းသွင်းလာသည်။ နောက်တော့ အကောင်းနှင့် ကိုမျိုးခိုင်တို့ နှစ်ယောက် သူမ  နှင့် သရီးဆမ်း လုပ်ဖြစ်သွားတော့သည်။ သန့်ဇော်လင်း ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရသည်။ ထို့ကြောင့်မနေနိုင်တော့ပဲ ကြားဖြတ်မေးလိုက်မိသည်။

" ဟင် ဒါဆိုရင် မေမေ နဲ့ ကိုကောင်း တို့ ဖြစ်နေတာကို မာချိုဝင်း က မြင်သွားတယ် ဆိုတဲ့အချိန်က သရီးဆမ်း တောင် ဖြစ်ပြီးနေပလား"

ဒေါ်ရှုမေဝင်း က ပြုံးရင်း ခေါင်းယမ်းလိုက်ကာ၊

" ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူး ဒါပေမဲ့ ကပ်ကိုး ကတော့ စနေပြီလေ။ မေမေ နဲ့ အကောင်းနဲ့ ဖြစ်တာကို ကိုမျိုးခိုင် က သိပြီးသား။ ကိုမျိုးခိုင် သူ့ကောင်မလေး နဲ့ လုပ်တာကိုလည်း မေမေ က ချောင်းပြီးနေပြီ။ မေမေ တို့ မသိလိုက်တာက မေမေ တို့လုပ်သမျှကို သမီး မာချိုဝင်း ချောင်းနေလိမ့်မယ် ဆိုတာကို မသိခဲ့လိုက်တာပဲ"

" အော် အဟီးးး မာချို က ကြားထဲကနေ သူ့ပထွေးကို အခြောက်တိုက် သွားသနားလိုက်တာကိုး ဟားဟား"

.............................................................................................................................................

အခန်း  (၃၇) 

သန့်ဇော်လင်း မှာ သူ့ ယောက်ခမကြီး ဇာတ်ကြောင်းပြန်ကို နားထောင်ရင်း  လီးပြန်တောင်လာခဲ့လေသည်။ သူ့လက်ကလည်း ယောက်ခမကြီး နို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေရင်းက ယောက်ခမကြီး နူတ်ခမ်းအစုံကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါ်ရှုမေဝင်း ကလည်း ဖီးပြန်တက်လာပြီမို့ သန့်ဇော်လင်း အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်ရင်းက ပြန်ထောင်လာသော သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို သူမ လက်ဖဝါးကလေးဖြင့် ဖွဖွလေးကိုင်ကာ ပွတ်သတ်ပေးနေလိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် စကား ဆက်မပြောဖြစ်ကြတော့ပဲ အနမ်းတွေ ကြမ်းလာကြပြီး အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလာကြသည်။ ခနနေတော့ နူတ်ခမ်းချင်းခွာကာ အသက် ကို ဝအောင် တချက်ရှိုက်လိုက်ပြီး သန့်ဇော်လင်းက၊

" မေမေ ဒေါ့ကီ ဆွဲချင်တယ် လေးဘက်ထောက်ပေး"

ဒေါ်ရှုမေဝင်းက လည်း ဘာမှ မပြောပဲ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက်သည်။ ဝါဝင်းနေသော အသားအရည်ကြောင့် ဖွေးနေသည့် ဖင်ကြီးမှာ ဖင်ကုံးလိုက်သော ဝိုင်းစက်ပြီး ကားထွက်လာခဲ့သည်။ ဖင်နှစ်လုံးကြား ပေါင်ခွစုံနေရာမှ ပြူးထွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီး အဝ မှာ သူ့ဒစ်ကို တေ့ပြီး သန့်ဇော်လင်း တယောက် အားရ ပါးရ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ပထမ တချီပြီးထားတာ က မကြာသေးတာမို့ တော်တော်နှင့် မပြီးနိုင်ခြေ ။ 

" မေမေ ဖင်ခံဘူးလား ကျနော် ဖင်လိုးချင်တယ်"

" အင်း သား မှာ ကွန်ဒန်တို့ ဂျယ်တို့ ရှိလား"

ယောက်ခမကြီးက လည်း နယ်မှာ သာ နေတာ အလာသားလား၊ အာ့တာကျတော့ ခေတ်မှီသည်ဟု၊ တွေးလိုက်မိသည်။ သန့်ဇော်လင်း သူ့လီးကြီးကို ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ ပြွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လီးတန်းလန်းဖြင့် သူတို့ အခန်းရှိရာ လျှောက်သွားရင်း က ကွန်ဒန်နှင့် ဂျယ်ဗူးယူကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ ယောက်ခမ ကြီးက တော့ ဖင်ထောင်ကုန်းရင်း သူ့ကို ပြုံးကြည့်နေသည်။ သန့်ဇော်လင်းက၊

" ကွန်ဒန်သွားယူလိုက်တာ လီးတောင် နည်းနည်းပျော့သွားပြီ"

ဟုပြောလိုက်ရာ ယောက်ခမကြီးက သူမ ခေါင်းရင်းဘက်ကို လာဖို့ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ သန့်ဇော်လင်း ကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်လိုက်တော့ ယောက်ခမကြီးက လေးဘက်ထောက် လာပြီး သန့်ဇော်လင်း လီးကို သူမလက်ကလေးဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်နှစ်ချက် လောက်ထုပေးရင်း က သူမ ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်သည်။ ယောက်ခမကြီး ၏ အာဂေါင်နွေးနွေးက သန့်ဇော်လင်း လီးကို ပြန်ပြီးတော့ မာလာစေသည်။ 

ခေါင်းလျှော်ပြီးစ ဖားယား ချထားသည့် ယောက်ခမကြီးဆံပင် မခြောက်တခြောက်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေ ထိုးထည့်ကာ ဆုပ်ကိုင် ရင်းက ယောက်ခမကြီး လီးစုပ်ပေးတာကို အရသာခံနေမိသည်။ နောက်တော့ ယောက်ခမကြီးဆံပင်ကို ဆွဲမ လိုက် သူ့ဆီ ဆွဲယူလိုက်ဖြင့် ၊ ယောက်ခမကြီး ပါးစပ်ကို လိုးပေးလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ယောက်ခမကြီးကို လောလောဆယ် ဖင်လိုးချင်နေသေးသဖြင့် ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဒူးထောက်လျှက် ယောက်ခမကြီး ဖင်ဘက်သို့ သွားလိုက်သည်။ 

ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးဖွေးဖွေးကြီး နှစ်လုံး ကြားမှ ခရေပွင့်ညိုညိုလေးကို ဂျယ်တွေ ညှစ်ထည့်ရင်း လက်ညိုး လက်ခလည်တို့ဖြင့် ကလိုင်းလိုက်သည်။ ယောက်ခမကြီးထံမှ ငြီးသံလေး နည်းနည်းကြားရသည်။ နောက် တော့ သူ့လက်နှစ်ချောင်း ကောင်းကောင်း ကရိုင်းလို့ ရသွားမှ ယောက်ခမကြိး ဖင်ဝကို ကွန်ဒန်စွတ်ထားသော လီးကြီးဖြင့် တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်ု။ ဒေါ်ရှုမေဝင်း ၏ ဖင်ကြီးမှာ သူလိုးဘူးသော၊ မိန်းမ များ အားလုံး ထဲတွင် အကြီးဆုံး ပဲ ဟု ထင်မိလေသည်။

ဖြူဝင်းနေသော ဖင်ကြီးမှာ တဖက်ကို ဘောလုံးကြီးတွေလို တလုံးစီ အိစက်နေရာ သူ့လီးကြီး သူမ ဖင်ပေါက်လေးထဲ အဆုံးဝင်သွားပြီး သူ့ပေါင်နှင့် သူမ ဖင်လုံးကြီးများ ရိုက်မိတိုင်း ခါထွက်သွားတော့ တုန်ခါမှုတွေက ပင် အရသာရှိနေလေသည်။ ယောက်ခမကြီးမှာ ဖင်ခံစ ရှိသူမို့ အရသာ ခံတတ်နေပြီ ဖြစ်ရာ တအီးအီးနှင့်သာ အရသာ ခံနေတော့သည်။ 

သန့်ဇော်လင်းလည်း ယောက်ခမကြီး ခါးသိမ်သိမ်လေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးနေရာ အချစ်လေးငါးဆယ်လောက်တွင် လီးက ယားလာပြီး ပြီးချင်လာသဖြင့် လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ကွန်ဒန်ကို ချွတ်ပြစ်လိုက်သည် ပြီးတော့ ဟတတ ကျန်ခဲ့သည့် ဖင်ပေါက်ဝတွင် လီးထိပ်ကို တေ့ကာ လရည်များ ဖင်ပေါက်ထဲ ပန်းထည့်ပြစ်လိုက်လေတော့သည်။

......................................................................................................................

" မမ..ကိုသန့်ဇော်လင်း အိမ်ပြန်လွတ်လိုက်တော့ အိမ်မှာ မာမား နဲ့ တွေ့တော့မှာပဲ"

လဲ့ချိုဝင်းက သူမ အမ မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့ ဖြင့် ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ သူတို့ ညီအမ နှစ်ယောက် ရှော့ပင်း သွားနေကြရင်း ခြေထောက်ညှောင်းလာကြသဖြင့် အအေးဆိုင်တခု ဝင်ထိုင်သောက်နေကြစဉ်၊ လဲ့ချိုဝင်း က စကားစလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ မာချိုဝင်း က လဲ့ချိုဝင်း ကို ပြန်ကြည့်ရင်း၊

" အဲ ဒီ တော့......"

" ဟာ မမ ကလည်း လဲ့ ကို ခလေး ငတုံး များ မှတ်နေလား၊ လဲ့ က ဆရာဝန်တောင်ဖြစ်နေပြီလေ အဟီး၊ လဲ့တို့ အိမ်မှာ ဘာတွေ ဖြစ်နေလဲ ဆိုတာာ လဲ့မသိဘူး များ ထင်လို့လားဟွန်း"

" အင်း မမ ကတော့ လဲ့ကို ကလေးပဲ ထင်သေးတာပဲကွယ်၊ ကိုယ့်ညီမလေး က အမြဲတမ်း ပဲ ကိုယ့်ညီမလေးပဲလေ၊ ဆရာဝန်ကြီးမကလို့ ဘာပဲ ဖြစ်နေနေလေ"

" အင်း ပါ အဲဒါ ထားလိုက်ပါတော့ အိမ်မှာ ဖြစ်ပျက်နေတာ မမ မသိသေးတာတောင် လဲ့ သိတာ ရှိတယ်၊ မမ က အိမ်နဲ့ အဆက်သွယ်ပြတ် သွားတာ ကြာမှကိုး"

ဒီတခါ စိတ်ဝင်စားသွားရတာက မာချိုဝင်း၊ သူတို့ အိမ်မှာ သူမ မသိသေးတာ ဘာများ ရှိသေးလို့လဲ၊ မာချိုဝင်း သူမ ညီမလေး လဲ့ချိုဝင်းကို မျက်လုံး ချင်း တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်ကြည့်လိုက်ရင်း၊

" ကဲ ပြောစမ်းပါအုံး မမ မသိတာ ဘာရှိသေးလဲ ဆိုတာကို"

" ဟဟ မမ သိတာ အရင်ပြောလေ၊ အဲဒါမှ ညီမလေးက ဖြည့်ပေးမယ် ကျန်တဲ့ဟာတွေကို"

" ညီမလေးက ဘယ်အကြောင်းအရာ ပြောချင်မှန်းမှ မသိတာကို"

" အိုကေ အာ့တာ ဆို မမ နဲ့ ပါပါး အကြောင်းစပြောမယ်"

မာချိုဝင်း မျက်နှာကလေး ရဲသွားရသည်။ ညီအမ ချင်း အဲလိုမျိုး တိုက်ရိုက် တခါမှ မပြောဘူးခဲ့။ ယခု လဲ့ချိုဝင်း က ဒဲ့ ပြောနေလေပြီ။ မာချိုဝင်း ခုံပေါ်က အအေးဗူး ကို ငုံ့ကြည့်ရင်း စဉ်းစားလိုက်သည်။ အင်းလေ ညီမလေး လဲ အရွယ်ရောက်နေပြီဟာကို၊ ဘာရှက်နေစရာလိုလဲဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်း၊

" အင်း ညီမလေး နဲ့ ပါပါး အကြောင်းလည်း မမ သိပါတယ်"

" မမ သိတယ် ဆိုတာ ညီမလေး သိတယ်၊ နောက် မမ တို့ လာတုန်းက ညီမလေး နဲ့ ပါပါးကို မမ နဲ့ ကိုသန့်ဇော်လင်းတို့ လာချောင်းတယ် ဆိုတာလည်း ညီမလေး သိတယ်"

" ဟင်"

မာချိုဝင်းက မော့ကြည့်လိုက်တော့ လဲ့ချိုဝင်း ၏ ပြောင်စပ်စပ် အပြုံးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မာချိုဝင်း နောက်တခု မေးကြည့်လိုက်သည်။ 

" မာမား နဲ့ ကူကူး ရော ညီမလေး သိလား"

" ဟာ မမ ကလည်း အဲဒါက ရာဇဝင်မှာတောင် ထည့်ထားလို့ ရနေပြီ၊ ဒါပဲလား မမ သိတာ"

မာချိုဝင်း လက်လျှော့လိုက်သည်။ လဲ့ချိုဝင်း ဘာ ကို ပြောချင်မှန်းမသိတော့ ဇဝေဇဝါဖြင့်၊ 

" အင်း ဒါဆိုရင်တော့ မမ သိတာ ကုန်သလောက်ရှိပြီ ထင်တာပဲ"

" အာ့ ဆိုရင် အဟောင်း ထဲက ပြန်မေးမယ်၊ မမ ရှိကတည်းက ဖြစ်နေတဲ့ ကိစ္စ"

" ဘယ်ဟာလဲ"

" မာမား နဲ့ ကျူးကျူး နဲ့ ပါပါး နဲ့ သရီးဆမ်း ကိစ္စ"

" အင်း အာ့တာ တော့ မမ သိတယ်၊ ပါပါး က ပြောပြတယ်"

" နောက်ဆုံး တခုကတော့ မမ သိမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အဲဒါက မနှစ် ကမှ စတဲ့ ဇာတ်လမ်း"

" ဟုတ်လား ဘယ်ဇာတ်လမ်းလဲ"

" မာမား နဲ့ ဟိုလေး နဲ့"

" ဘာ... ကျူးကျူး သား ဟိုးလေး နဲ့  ဟဲ့ သူက မောင်လေး နဲ့ ရွယ်တူ မဟုတ်လား"

" အင်းလေ ရွယ်တူပေါ့ သူတို့ နှစ်ယောက် ငယ်ငယ်တုန်းက အတူ ဆော့ဖက်ဟာကို"

" ဟယ် တော့ မာမား ကတယ်ကြမ်းပါလား မနိုင်ဘူး အဟီး"

" ဒီထက် ကြမ်းတာက ကျူးကျူး နဲ့ ဟိုးလေး နဲ့ မာမား တို့ သရီးဆမ်းကြတာ"

" ဟင်...."

မာချိုဝင်း လက်လန်သွားခဲ့သည်။ သူမ ကိုယ်သူမ ကဲလှပြီထင်တာ ခုတော့ သူမ အမေ ကို မမှီသေးမှန်း သိလိုက်ရသည်။ 

" အင်း ငါတို့က မှ ပထွေး ဆိုတော့ သွေးမတော် သားမတော်ဘူး မာမားကတော့ သူ့မောင်ဝမ်းကွဲ၊တူဝမ်းကွဲ တွေတောင် မရှောင်ပါလား အဟီး ငါတို့ လည်းမျိုးရိုးလိုက်တာထင်တယ်"

" ခစ်ခစ် အဲဒါကြောင့် ပြောတာလေ မမ ကိုသန့်ဇော်လင်း ကို အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ မာမား နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့တော့မှာပဲလို့ တွေ့လိုက်ရင်တော့ အဟိးးးးး"

" အဟီး ငါကလည်း တမင် မောင့်ကို ပြန်လွှတ်လိုက်တာ၊ မောင်က လည်း မာမား ကို စိတ်လာနေတယ်လေ"

" အင်း အဲဒါဆိုရင် သေခြာနေပြီပေါ့ ခုလောက်ဆို ဘယ်နှစ်ချီတောင် ရနေလောက်ပြီလဲ မသိ ခစ်ခစ်"

" အေးပါ သူတို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပျော်ပါစေ၊ ငါတို့ အေးဆေး ဈေးဝယ်ပြိးမှ ပဲ ကိုယ့်ဘာသာ တက်စီနဲ့ ပြန်ကြတာပေါ့"

" မမ က ယောက်ျား ရ ကံကောင်းတယ်၊ မမ ကို လည်းချစ်၊ အလိုလည်းလိုက်၊ မမ ကလည်း သူ့ကို အလိုလိုက်၊ အဲလို မျိုး ပွင့်လင်း တဲ့ ယောက်ျားမျိုးရဖို့က မလွယ်ဘူး"

" အို ညီမလေး လည်း ရှာတွေ့မှာပါ။ သူ က အဲ လို မပွင့်လင်းလဲ ပွင့်လင်းအောင် ပညာပေးလိုက်ပေါ့ကွာ ခစ်ခစ်"

..........................................................................................................

ညနေဘက် မာချိုဝင်းတို့ ညီအမ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သန့်ဇော်လင်း နှင့် ဒေါ်ရှုမေဝင်း တို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံး တီး ဖြင့် အိပ်ပျော်နေကြတုံး ရှိသေးသည်။ မာချိုဝင်းက လဲ့ချိုဝင်း ကို ပါခေါ်လိုက်ပြီး သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ရေစို သဘက်ကလေးဖြင့် သန့်ရှင်း ပေးနေရာ သန့်ဇော်လင်း နိုးလာခဲ့သည်။ သန့်ဇော်လင်း က မာချိုဝင်း ကို ပြုံးပြရင်း လဲ့ချိုဝင်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ လဲ့ချိုဝင်း က သူမ ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ချလိုက်ပြိး သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို လာကိုင်ကာ စုပ်ပေးလေသည်။ မာချိုဝင်းကလည်း သူမ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ချလိုက်ကာ သန့်ဇော်လင်း ကို ကစ်ပေးလိုက်ရင်း တိုးတိုးလေး၊

" မာမား ဘယ်လိုနေလဲ"

ဟုမေးလိုက်လာသန့်ဇော်လင်းက လက်မ ကို သာ ထောင်ပြလိုက်သည်။ နောက် တော့ လဲ့ချိုဝင်း ကို ဆွဲမ ယူကာ သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်စေသည်။ ပြီးမှ သူ့ခယ်မချော၏စောက်ဖုတ်လေးကို အားရပါးရ ရက်ပေးလေသည်။ မာချိုဝင်းက သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူမ နူတ်ခမ်းအစုံ ဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။

ဘေးနားမှ တပြတ်ပြတ် ရက်သံ တပြွတ်စ်ပြွတ်စ် စုပ်သံ များကြောင့် နိုးလာသည့် ဒေါ်ရှုမေဝင်းက သူမ သမီး နှစ်ယောက် သူမ သားမက် ပေါ် ဝိုင်းထပ်နေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေသဖြင့် ရှက်သလို ဖြစ်သွားသော်လည်း သူမ သမီး နှစ်ယောက်စလုံးမှာ လည်းကိုယ်တုံးလုံး မို့၊ မထူးတော့ပြီ ဆိုတာကို သိလိုက်ရသည်။ 

" မာမား နိုးလာပြီလား"

" အင်း"

မာချိုဝင်းက လီးစုပ်နေရာက ကိုယ်ကို မတ်ထလိုက်ပြီး သန့်ဇော်လင်း လီးကြီးကို ဂွင်းထုပေးနေရင်းက ၊

" အခု က သွေးပူ လေ့ကျင့်ခန်းပေါ့ နော် မာမား နဲ့ ညီမလေးတို့၊ မနက်ဖြန်ကျမှ တကယ့်ပွဲကြီးပွဲကောင်းတွေ့မှာ၊ ကိုမြင့်အောင်၊ မသီတာ ရယ် မသီတာ မောင်ရယ် ညီမ ရယ် ပြန်လာကြမယ်။ မာချိုတို့ သူတို့ လေးယောက် နဲ့ ပေါင်းပြီး အော်ဂီ လုပ်ကြရအောင်၊ သမီး မသီတာ နဲ့ ဖုံး ထဲမှာ ပြောထားပြီးပြီ၊ အားလုံး အားသာမွေးထားကြတော့ ခစ်ခစ်.."

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။