မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၁ )

မြစ်တစ်စင်း၏ ပဉ္စလက် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - Silver Moon

အခန်း ( ၁ )

“ ကဲ.. မြန်မြန်လာကြလေ.. ဖေဖေ နောက်ကျနေမယ်..”

ကားပေါ်တင်မည့် ပစ္စည်းများကို စစ်ရင်း အော်ပြောလိုက်သည်။ ဒီအထုတ်က ညဝတ်အိပ်ဘို့ အင်္ကျီတွေ.. အနွေးထည်ရော ပါပြီလား.. ဒါက နေ့လည် အစာပြေစားဘို့.. အဘိုးနဲ့ အဘွားတွက် မုန့်တွေက ဒီမှာ.. သားငယ်လေး မနက် ထမင်းချိုင့် ထည့်ဘို့က ဒါ.. ဒါက သမီးကြီး ကျောင်းစာအုပ်တွေ.. ။

အားလုံး စုံပြီဖြစ်သော်လည်း စိတ်က မချနိုင်သေး။ သမီးကြီးနှင့် သားငယ်က ကလေးပေါက်စလေးများ မဟုတ်ကြသော်လည်း မွေးစမှ ယနေ့တိုင် မိမိနှင့် ခွဲအိပ် ဖူးသည့် ကလေးများ မဟုတ်ကြ။ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ၏ ထူးထူးဆန်းဆန်း စိတ်ကူးကြောင့်သာ ဒီအစီစဉ်ကို လုပ်ဖြစ်သော်လည်း အဘိုးအဘွား အိမ်တွင် မိမိ မပါဘဲ တစ်ည သွားအိပ်မည့် သားနှင့်သမီး အဆင်မပြေမှာ ဝင့် စိတ်ပူ မိသည်။

“ စုံပြီလား ဝင့်..”

“ ဟုတ်..”

“ ဘိုးဘိုးဘွားဘွား စကား နားထောင်နော် သားငယ်လေး.. သမီးကြီးကလည်း မောင်လေးကို ဂရုစိုက်.. နှစ်ယောက်သား ရန်တွေချည့် ဖြစ်မနေကြနဲ့ဦး..”

ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ၏ အမေးကို ခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း အနားရောက်လာသည့် သားနှင့် သမီးကို မနားတမ်း မှာကြား ရပြန်၏။ အလုပ်ကိစ္စနှင့် နေပြည်တော်သို့ ညအိပ် ခရီးထွက်ရမည့် ဝင့် ခင်ပွန်း ကိုသန့်စင်။ 

လမ်း တွင် သားနှင့် သမီးကို အဘိုးအဘွားအိမ်သို့ ဝင်ပို့ခဲ့ရမည်။ ရုံးမှ စီစဉ်ပေးလိုက်သော ကားလည်း အိမ်ရှေ့ ရောက်နေပြီ။ ကလေးနှစ်ယောက်က ကားပေါ် အပြေး တက်သွားကြ၏။ မိမိတို့ကို အင်မတန်ချစ်ပြီး အလိုလိုက်လေ့ရှိသော အဘိုးအဘွားတို့ အိမ်တွင် တစ်ည အိပ်ရမည့် အရေးက သူတို့ နှစ်ဦးအတွက် မဟာ အခွင့်အရေး မဟုတ်ပါလား။

“ ကလေးတွေ ဝင်ပို့ဘို့က အဆင်ရော ပြေရဲ့လား မောင်.. ရုံးက ကား ဆိုတော့..”

“ ပြေပါတယ် မိန်းမရယ်.. ပူမနေစမ်းနဲ့.. မွေးနေ့မှာ တစ်ယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ ပျော် ပစ်လိုက်စမ်းပါ..”

“ ………..”

“ ရော့.. မိန်းမ မွေးနေ့အတွက် အထူး လက်ဆောင်..”

“ အင်..”

“ ဖွင့်မကြည့်နဲ့ဦး.. မောင်တို့ ထွက်သွားပြီးမှကြည့်.. အိုကေ..”

ပြောရင်း ဝင့်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည့်အရာက ရွှေရောင်ကတ်ထူ စက္ကူဖြင့် လုပ်ထားသည့် စာအိတ်လေး။ ဖိတ်စာ တစ်ခုနှင့် ခပ်ဆင်ဆင် တူနေသည့် စာအိတ်လေးကို ကြည့်ရင်း ဘာများပါလိမ့်ဟု တွေးမိသော်လည်း မောင် ထွက်သွားမှ ကြည့် ဟူသည့် စကားကြောင့် ချက်ချင်း မဖွင့်ဖြစ်။

“ ကဲ.. မိန်းမ.. အာဘွားလေး ဘာလေး..” 

ကိုသန့်စင် လက်တစ်ဘက်က ဝင့် ကျောပြင်ကို အသာ သိုင်းဖက်ရင်း ကျန်တစ်ဘက်က ပါးမို့မို့ထက်ဆီ ဖွဖွ ပွတ်သပ်လိုက်၏။ စက္ကန့်အနည်းငယ် အတွင်းမှာပင် စိုစွတ်နွေးထွေးသော နှုတ်ခမ်းတို့ အနမ်း ဂဟေ ဆက် သွားသည်။ နူးညံ့သော အနမ်းတို့ ရပ်တန့်ပြီးသည့် အခိုက်..

“ Happy Birthday နော် ချစ်.. ဒီစာအိတ်လေးထဲမှာ တစ်သက် မမေ့နိုင်စရာ အထူးအစီစဉ်တွေ လက်ဆောင် ပေးထားတယ်..”

“ ဘာများလဲ မောင်ရယ်.. အဆန်းတွေ..”

“ ဟဟ.. ဝင့် ပျော်မှာပါ.. တကယ့် Surprise..”

“ ဒီအသက် ဒီအရွယ်ကြီးကျမှများ.. ကဲပါ.. အဲ့ဒါ အသာထား.. ညကျ ဖုန်းဆက်နော်.. ရောက်ရောက်ချင်း မဆက်အားရင်တောင်..”

“ အွမ်းးး.. ည လား.. မနက်ဖြန်မှ ဆက်မယ်လေ.. နော်..”

“ ဟမ်.. ဘာလို့တုန်း..”

“ ဘာလို့မှ မဟုတ်ပါဘူး.. ဟိုလေ.. ဒီလို.. ဒီလို ကွာ.. မောင် သိတယ်.. ဒီည ဝင့် အားမှာ မဟုတ်ဘူး..”

“ ………”

“ အခု မောင် ထွက်သွားပြီးတာနဲ့ ဒီ စာအိတ်ကို ဖွင့်ကြည့်.. ပြီးရင် စာအိတ်ထဲက အစီစဉ်တွေအတိုင်း တသဝေမတိမ်း လိုက် လုပ်.. ဝင့် အတွက် ပျော်ရွှင်စရာ ည တစ်ည.. တစ်သက် မမေ့နိုင်စရာ ည တစ်ည.. မွေးနေ့ လက်ဆောင် အဖြစ် မောင် စီစဉ်ထားတာ.. ဝင့် ပျော်မှာပါ.. ပြီးရင် မောင် ပြန်ရောက်တာနဲ့ ချက်ချင်း.. ….. ……… ”

“ ……….”

“ ……….”

“ ချက်ချင်း.. ဘာ ဖြစ်လဲ.. ဆက်ပြောလေ..”

“ အွမ်းးး.. မွေးနေ့ညမှာ ဘယ်လောက် ပျော်ခဲ့လဲ ဆိုတာ မောင့်ကို အသေးစိတ် ပြန်ပြောပြပေါ့..”

“ ……….”

“ ကဲ.. မောင် သွားမယ်.. စိတ်ချမယ်နော် ချစ်.. တစ်ခုပဲ ထပ်မှာချင်တာ.. ဒီညမှာ ဝင့် ရသမျှ အရာအားလုံးက မောင့် မိန်းမ အတွက် မောင် ပေးတဲ့လက်ဆောင်.. ဒီလက်ဆောင်က ဝင့်ကို သိပ်ချစ်လို့ ပေးတယ် ဆိုတာ မမေ့နဲ့.. မောင် အလိုချင်ဆုံးက ဝင့် မောင့်လက်ဆောင်ကို တကယ် ပျော်ပျော်ကြီး လက်ခံပေးဘို့ပဲ.. အိုကေ..”

ပြောပြီးသည်နှင့် ဝင့် နှဖူးပြင်ကို တစ်ချက် ဖိ နမ်းကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဆီ ထွက်သွားသည်။ ကားပေါ်မှ သားနှင့်သမီးကလည်း မိမိကို အော်ဟစ် နှုတ်ဆက်နေ၏။ဝင့်တစ်ယောက် အားလုံးကို လက် ပြ ပြီး တစ်ကိုယ်တည်း ကျန်ခဲ့သည်။ ကားကလေး မြင်ကွင်းမှ ပျောက်သွားသည်အထိ ရပ်ကြည့်ပြီးမှ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်ခဲ့၏။

ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် နှစ်ယောက်ထိုင် ဆိုဖာခုံပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်သည်။ နံရံမှ တိုင်ကပ်နာရီဆီ တစ်ချက် ကြည့်မိတော့ ခုနစ်နာရီ။မနက် ငါးနာရီခွဲ ကတည်းက အိပ်ရာမှ ထ ပြီး ခရီးထွက်မည့် မောင်နှင့် ကလေးနှစ်ယောက် အတွက် လိုအပ်သမျှ စီစဉ်နေရသည်မှာ မနက်ကလေးစာပင် မစားရသေး။

နေလည်း မြင့်လုပြီမို့ ရေချိုးပြီးမှပဲ တစ်ခုခု စားတော့ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်၏။ မိသားစု လေးယောက်တည်း နေသည့် အိမ်ကလေးတွင် တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တော့လည်း ခြောက်ကပ်ကပ်ကြီးလို။ စားပွဲပေါ် တင်ထားသည့် ရွှေရောင်စာအိပ်လေးဆီ လက်လှမ်းလိုက်၏။တစ်သက်မမေ့နိုင်စရာ မွေးနေ့လက်ဆောင် ဆိုသည့် စာအိတ်လေး။ လင်တော်မောင် တစ်ယောက် ဘာများ အဆန်း ထွင်ထားပါလိမ့် ဟု တွေးပြီး ပြုံးမိသည်။ စာအိတ်လေးကို ဖွင့်ဖောက်လိုက်တော့…

မင်္ဂလာပါ မဝင့်ထည်ဝါ.. ယနေ့ ကျနေ့ကျရောက်သော (၃၅) နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ မင်္ဂလာ အတွက် ဝမ်းမြောက်ကြောင်း ဂုဏ်ပြုပါသည်.. သင့်အတွက် ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မွေးနေ့ လက်ဆောင် ကို ရယူရန် (………) ဟိုတယ်သို့ ယနေ့ည (၈) နာရီခွဲ အချိန် အရောက် ကြွလှမ်း လာစေလိုပါကြောင်း လှိုက်လှဲ ဝမ်းမြောက်စွာ ဖိတ်ကြားအပ်ပါသည်။ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ မွေးနေ့ အစီစဉ် နှင့်အတူ ကျွန်ုပ်တို့ ဟိုတယ်တွင် တစ်ညတာ တည်းခို အနားယူရန် ဖြစ်ပြီး သင်၏ ပျော်ရွှင်စရာ အချိန်များကို တာဝန်ခံ မဟန်နီချို က ဦးဆောင် ကူညီပေးမည် ဖြစ်သောကြောင့် ဟိုတယ်သို့ ရောက်သည်နှင့် အကြောင်းကြား ဆက်သွယ်ပေးရန် ဖြစ်ပါသည်။

ဝင့် တစ်ယောက် ထူးဆန်းသော ဖိတ်စာလေးကို အထပ်ထပ်အခါခါ ပြန်ဖတ်နေမိသည်။ ဒီဖိတ်စာလေးနှင့် ပတ်သက်ပြီး မိမိ ခေါင်းထဲတွင် ဟိုတယ် ဝန်ဆောင်မှု တစ်ခု၏ လက်မှတ် ဆိုတာထက်ပိုပြီး ဘာမှ မစဉ်းစားတတ်။သို့သော် အထူး စိတ်ဝင်စားမိ သွားသည်တော့ အမှန်ပင်။ မဟုတ်မှ လွဲရော မောင် တစ်ယောက် နေပြည်တော် သွားမည်ဟု အကြောင်း ပြ ပြီး ကလေးများကိုလည်း သူ့မိဘအိမ် ပို့ကာ ဟိုတယ်တွင် နှစ်ယောက်တည်း ရင်ခုန်စရာ ည… ။ ဝင့် နှုတ်ခမ်းတို့ ရှိန်းမြ နွေးထွေးလာသည်။ 

ဆယ်ကျော်သက် မိန်းမငယ်လေး တစ်ဦးလို ရင်ခုန်စွာ ပြုံးလိုက်မိ၏။မက်လုံးထဲတွင် မြင်ယောင် လာသည်က ဟိုတယ် အိပ်ခန်းဝတွင် ယောင်လည်လည် ရပ်နေသည့် မိမိ၊ ရုတ်တရက် ပွင့်သွားသည့် တံခါးနှင့် မှောင်မဲ နေသည့် အိပ်ခန်း၊ စမ်းတဝါးဝါး ဝင်သွားပြီးမှရုတ်တရက် လင်းထိန်လာသည့် မီးရောင်များနှင့် အတူ ချစ်ခင်ပွန်း၏ ပြုံးရွှင် ရယ်မြူး နေသည့် မျက်နှာ၊ နောက်တော့ ချိုမြိန် ပြင်းရှသော အနမ်းများနှင့် ပင့်သက်မောတို့ကို ဆောင်ကျဉ်း လာမည့် အချစ် ည..။ 

အိုးးး… ကြံကြံဖန်ဖန် မောင်ရယ်..

ဝင့် တစ်ယောက် စိတ်မှန်းနှင့်ပင် အတော်ကြီး တုန်လှုပ်ရပြီ။ မိန်းမသား တစ်ဦးပီပီ ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ၏ ထူးခြား ဆန်းပြားသော လက်ဆောင် အကြောင်း တစ်ယောက်ယောက်ကို ပြောပြချင်စိတ်က တားမရ။ စားပွဲပေါ်ရှိ ဖုန်းကလေးကို ကောက်ကိုင် လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက် နှိပ်လိုက်သည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက အရင်းနှီးဆုံး ဖြစ်ပြီး ယနေ့တိုင် အလုပ် အတူ တွဲလုပ်ဆဲဖြစ်သူ သူငယ်ချင်း ရွှေရုပ်သွင် ထံသို့။

................................................................................................................

အခန်း ( ၂ )

“ ကဲ.. ဆိုစမ်းပါဦး.. လင်တော်မောင်ရဲ့ အထူးလက်ဆောင် အကြောင်း.. ခိခိ..” 

လက်ကိုင်အိတ်လေးကို စားပွဲအသာချရင်း ပြောလိုက်သည်။ မနက်က ဖုန်းထဲတွင် အူမြူးနေသော ဝင့် အသံကြောင့် သူမ၏ မွေးနေ့ကိစ္စကို သွင်လည်း ဝိုင်းကူ စိတ်လှုပ်ရှားပေး နေမိသည်။ 

ဝင့်နှင့် မိမိက မူကြိုဘဝကနေ ဘွဲ့ရ၊ လုပ်ငန်းခွင် ရောက်သည်အထိ တပူးတွဲတွဲ သူငယ်ချင်းတွေ။ သွင့်မိဘများက ကြွယ်၀ ချမ်းသာသည်။ ဖက်ရှင်ဆိုင် တစ်ခု ဖွင့်ပေးတော့ ဒီဇိုင်နာမလေးများ အဖြစ်နှင့် အတူ တွဲလုပ်ခဲ့ကြသည်။ လုပ်ငန်းလည်း အတန်အသင့် အောင်မြင်သလို ပွင့်လင်း လွတ်လပ်သော ခေတ်သမီးပျိုများပီပီ လိင်ကိစ္စနှင့် ပတ်သက်ပြီး ထူးထူးဆန်းဆန်း ကစားနည်းများလည်း အတော်အသင့် စမ်းသပ်ဖြစ်ခဲ့ကြ၏။ 

နှစ်ယောက်သား ပျော်သလို နေလာရင်း ဝင့် တစ်ယောက် ချစ်သူ ရသွားတော့လည်း သွင့် အနေနှင့် သူငယ်ချင်း ၏ ချစ်ခြင်းကို မဟန့်တားရက်ခဲ့။ ကိုသန့်စင်က ရိုးသားပြီး အရည်ချင်း ရှိသူတစ်ဦးမှန်း ကောင်းကောင်း သိသောကြောင့်လည်း ပါသည်။

ခုဆို ဝင့် အိမ်ထောင်သက်က ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုစာ ရှိပြီ ဖြစ်သည့်အပြင် သားနှင့် သမီးနှင့်။ အိမ်မှုတာဝန်များအပြင် မိမိနှင့်လည်း လုပ်ငန်းအတူ တွဲလုပ်ဆဲမို့ အလုပ် များလွန်းလှသည်မှ လွဲ၍ ဝင့် အိမ်ထောင်ရေးတွင် မသာယာတာ ဘာမှ မရှိ။ ခုလည်း ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ပေးသော မွေးနေ့လက်ဆောင် ကိစ္စ ပြောရန်ချိန်းသဖြင့် ဒီဆိုင်လေးသို့ ရောက်လာကြခြင်း ဖြစ်သည်။ 

အလုပ်ပိတ်ရက်မို့ ထင့်၊ အိုးရှင်းစူပါမာ့ကတ် ၏ food court ထဲတွင် မိသားစုလိုက် လာရောက် စားသောက်သူများနှင့် ပြည့်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား စားပွဲတွင် ထိုင်၊ စားစရာများ မှာယူပြီးသည်နှင့် စိတ်ဝင်စားစရာ စကားဝိုင်းလေး စတင် လိုက်ကြတော့သည်။

“ ဒီမှာလေ.. သူပေးသွားတဲ့ စာအိတ်..”

“ ……….”

“ ……….”

“ ဟဲ့.. ဒါ..”

“ အင်း.. ဟုတ်တယ်..”

“ ခိခိ.. လင်မယား နှစ်ယောက်တည်း ဒိတ် ကြမယ်ပေါ့လေ.. ဟို ချီးထုတ်နှစ်ကောင် ဘယ် မဲဇာ ပို့ထားတုန်း..”

“ ဟီးးး.. သူ့မိဘအိမ် သွားပို့လေရဲ့ မနက်က..”

“ အော.. ကောင်းပါလေ့..”

“ သိလား သွင်..”

“ အွမ်း.. ပြော..”

“ မောင် အခု ဒီမှာ မရှိဘူးဟဲ့..”

“ အမ်..”

“ မနက်ကတင် နေပြည်တော် သွားတာ.. ဟိုမှာ ၂ ရက်လောက် ကြာမယ်တဲ့..”

“ ဟမ်.. အဲ့တော့ ဒီဥစ္စာက..”

“ အဲ့ဒါပြောတာလေ..”

“ တကယ် မသွားလို့ များလား.. နင့်ကို စပရိုက်စ် ချင်တာနေမှာပေါ့..”

“ ငါ သူ့ရုံးကို ဖုန်းဆက် မေးပြီးပြီ သွင်ရဲ့.. သွားဖြစ်တာ သေချာလို့ ကားပေါ်တောင် ပါသွားပြီ..”

“ ဒါဆိုလည်း ညနေ ပြန်လာမလို့လားမှ မသိ..”

“ သူနဲ့ ချိန်းထားတဲ့လူက မနက်ဖြန်မှ ရောက်မှာတဲ့.. စီစဉ်စရာတွေ ရှိလို့ တစ်ရက် ကြိုသွားနှင့်တာ..”

“ ရုံးက ပြောတာလား နင့်ကို..”

“ အင်း..”

“ ………”

“ ………”

“ ဟီးး.. (…) ဟိုတယ်.. ရင်ခုန်စရာ မွေးနေ့ည.. စီစဉ်ပေးမယ့်သူက မိန်းမနံမည်.. ခိခိ..”

“ ဘာ ရယ်တာတုန်း.. မသာမ..”

“ အော်ဟော်.. ငါ တွေးမိလို့ပါ.. ကိုသန့်စင်က နင်နဲ့ငါ့ အကြောင်း သိတဲ့နေရာမှာ ဟိုကိစ္စ ဒီကိစ္စ အကုန် မဟုတ်လား.. ခိခိ..”

“ အဲ့ဒီတော့ ဘာဖြစ်တုန်း.. ကောင်မစုတ်နော်..”

“ မယ်.. ကောင်မ.. ဟန် များ နေတယ်.. ငါ တွေးမိသလို နင်ရော မတွေးမိလို့လား..”

“ ဟီးး..”

“ ………”

“ ………”

“ ဟဲ့.. မိဝင့်..”

“ အွမ်း..”

“ ဟန်နီချို ဆိုတာ မိန်းမအစစ်တော့ ဟုတ်လောက်ပါတယ်နော်.. ခွီးး.. ဟီဟိ..”

“ ………”

“ ဟဲ့.. ဘာလို့ ငြိမ်သွားတုန်း.. မိဝင့်မ.. တမနက်လုံးတော့ ရွစိ ထ နေပြီး..”

“ ဟိုလေ.. သွင်.. ငါလည်း အဲ့ဒါပဲ ပြော မလို့..”

မိမိစကားကို နားမလည်သလို စိုက်ကြည့်နေသည့် သူငယ်ချင်းကို ဘယ်က ဘယ်လို စကား စ ရမည် မသိ။ စိတ်ထဲ ထင်နေသည့် ကိစ္စ တစ်ခုက အတွေးနဲ့တင် ကြက်သီးမွေးညင်း ထ စရာ။ ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မှာပါလေ ဟု ဘယ်နှစ်ကြိမ်မြောက်မှန်း မသိ တွေးရင်း လိမ္မော်ရည် တစ်ငုံဖြင့် လည်ချောင်း အေးအောင် အရင် ကြိုးစားလိုက်သည်။ ပြီးမှ..

“ ခုတလော သူ့မှာ ထူထူးဆန်းဆန်း ဝါသနာတစ်ခု ဖြစ်နေတယ် သွင်ရဲ့..”

“ အွမ်း..”

“ ဒီလို ဟာ.. ငါတို့ နှစ်ယောက် ဟိုလို နေရင်ဟယ်.. အဟီး.. အပျိုကြီး နားရှက်တော့မှာပဲ..”

“ အမလေးဟဲ့.. ဟုတ်တယ်.. နားရှက်ရအောင် ငါက.. ဟွမ်း.. ပြောလိုက်ရ မကောင်းပူး..”

“ ဟီး..”

“ အပိုတွေလုပ်မနေနဲ့ မိဝင့်.. နင့်လင်က ငါ့နောက်မှ နင်နဲ့ ညားတာ.. ပြောမှာရှိတာ ပြော..”

“ ဟီး.. လုပ်တော့မယ် အတုံးလိုက် အတစ်လိုက်..”

“ ဟုတ်တယ်လေ.. အသက်တွေသာ ကြီးလာတယ်.. နင့် အဲ့ဒီ ပေရှည် အကျင့်က ပျောက်ကို မပျောက်ဘူး.. ပြောစရာရှိတာ ပြော.. ရှက်လည်း မနေနဲ့.. နင့်လင်ဟာကြီး ငါ မြင်ယောင်သွားမယ်လည်း မထင်နဲ့.. ငါ့မှာ ငါ့အချစ်တော်နဲ့ငါ.. သွားလေရာ ပါတယ်.. သဘောပေါက်.. ခိခိ..”

“ ခုရော ပါလာသေးလား.. နှစ်ဘက်ချွန်ကြီး.. ဟီဟိ..”

“ ကြည့်မလား.. ဒီမှာ..”

“ ဟဲ့ဟဲ့.. လူကြားထဲ.. ငါ နောက်တာပါဟဲ့ သွင်စုတ်မ.. နင်ဟာလေ..”

“ နင်ပဲ မေးတာလေ.. ငါ ထုတ်မပြရဲဘူးများ ထင်လို့လား.. ဟွင်း..”

“ ဟီးး..”

“ ကဲပါ နင် ပြောမှာလား.. မပြောဘူးလား..”

“ ပြောပါ့မယ်ဟယ်.. ဒီလို ဟ..”

“ ……….. …………. ………….. ………………..”

“ ကြံကြံ ဖန်ဖန် ဟယ်..”

“ ဟီး..”

“ အဲ့တော့ ငါ မေးပါဦးမယ်.. နင်တို့ အဲ့လို လုပ်နေရင်း.. သူက တခြားတစ်ယောက်ဟန်ဆောင်.. နင့်ကို လုပ်.. ဆိုတော့ နင် မရယ်ချင်ဘူးလား..”

“ အွမ်း.. အစကတော့ အူကြောင်ကြောင်ပေါ့.. ဒါမယ့် ကိုယ့်ယောင်္ကျားက အရမ်း စိတ်ထက်သန် နေတာရယ်.. ပြီးတော့ သူ အဲ့လိုတွေ play လုပ်ရရင် ပို စိတ်ပါတတ်တာ သိနေတော့ရယ်.. ငါလည်း ရောယောင်ပေါယောင် နေပေးလိုက်တာပေါ့ဟာ.. Fake ပေါ့..”

“ အံ့ရော.. ဟီးး.. ငါသာဆို ဆောင့်ကန်မှာ..”

“ လုပ်ပြန်ဘီ..”

“ ဟုတ်တယ်လေဟယ်.. အောက်က ကောင်းနေပါတယ်ဆိုမှ.. တောင်ပြောမြောက်ပြော.. သရုပ်တွေဆောင်.. ဇာတ်လမ်းတွေ လုပ် နဲ့.. ဇိမ်မပျက်ဘူးလား..”

“ ပိုကောင်းတယ် ဟဲ့.. နင် သိဖြင့် မသိဘဲ..”

“ အံ့ရော..”

“ နောက်ပိုင်း လုပ်ပါ များလာတော့ စိတ်ထဲ တကယ်ပဲ တခြားတစ်ယောက်က ငါ့ကို သူ့ရှေ့တင် ဆိုပြီး.. စိတ်က ခံစားရတာ အဲ့လိုလေး.. အစက Fake ပေးတာပေမယ့်.. နောက်တော့ ငါပါ တကယ် သာယာလာတာ ဟ..”

“ အွမ်း.. ဟုတ်မှာပါ.. လူ့စိတ်လောက် ဆန်းကျယ်တာ လူ့စိတ်ပဲလေ..”

“ တခါဆို ငါ့ကို rape တာလေ..”

“ ………”

“ ဒီလို ဆန်းဒေးကြီးပေါ့.. မနက်တည်းက ကိစ္စ ပေါ်လို့ ဆိုပြီး ထွက်သွားတာ.. နေ့လည်ကျ ကလေးတွေ ကျူရှင် သွားနေတုန်း.. တိတ်တိတ်လေး ပြန်လာတယ်.. ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဝင်ပုန်းနေတယ် မသိပါဘူးဟယ်..ရေချိုးခန်းထဲ.. ငါလည်း ရေချိုးမလို့ ဝင်သွားရော ဆောင့်ဆွဲပြီး လုပ်ပါလေရော.. မျက်နှာဖုံး စွပ်ထားသေးတာနော်.. အဝတ်အစားက အစ အိမ်မှာ ဝတ်နေကျ မဟုတ်တာတွေ ဝတ်ပြီး တကယ် သူစိမ်း တစ်ယောက်လိုပဲ..”

“ အယ်.. အဆန်းကြီး.. နင်ကရော ခံပလိုက်တာပဲလား.. သူမှန်း မသိဘဲ..”

“ ရုန်းလို့ မရဘူးဟဲ့ ဘယ်လိုမှ.. ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတော့ shork ပေါ့.. အော်ရ ဟစ်ရအောင်လည်း ပါးစပ်ကို ဆို့ထားတာလေ အဝတ်နဲ့.. လက်ပြန်ကြိုးကလည်း တုပ်လိုက်သေးတာ.. ကြမ်းတမ်းတာများ တကယ် လူသတ်သမား.. တကယ့် မုဒိမ်းကောင် အတိုင်းပဲ..”

“ ကြံကြံဖန်ဖန်ဟယ်.. နှလုံးရောဂါ ရှိတဲ့မိန်းမသာဆို လန့်ပြီး သေမှာ..”

“ ဟီးး..”

“ အမယ်.. ဟီးတဲ့.. ကောင်မ.. သောက်ကျင့်က.. တကယ့် မုဒိမ်းကောင် ဝင်လာလည်း ခံပစ်မယ့် ရုပ်..”

“ စကားပုံ ရှိတယ်လေဟယ်.. အားမတန် မာန်လျှော့..”

“ တတ်တယ်.. အဲ့ဒါမျိုးကျ..”

“ ခိခိ..”

“ ………..”

“ ………..”

“ ………..”

“ ဝင့်..”

“ အင်း..”

“ အဲ့တော့ နင် ပြောချင်တာက.. ခု ည နင့်တွက် မွေးနေ့ လက်ဆောင် ဆိုတာ..”

“ အွမ်း.. ဟုတ်တယ် သွင်.. ငါ့စိတ်ထဲ အဲ့လို တွေးမိ နေတယ်..”

“ နေပြည်တော် မသွားဘဲ ပြန်လာမယ် လို့လား..”

“ အဲ့လောက်နဲ့ ဆိုရင်တော့ နင့် ငါ ပြောပြနေမလား ဟဲ့..”

“ အင်းနော်.. သူကိုယ်တိုင် ပြန်လာဘို့ဆိုရင်က ဟိုတယ်လည်း ချိန်းစရာ ဘယ်လိုမလဲ.. ကလေးတွေလည်း တော်ရာ ပို့ပြီးပြီပဲဟာ..”

“ ………..”

“ ………..”

“ ငါ ဘာလုပ်သင့်လဲ ဟင်..”

“ အွမ်းးးးး..”

“ ………..”

“ ………..”

“ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်ဟာ.. ဒါ သူ စီစဉ်တဲ့ကိစ္စပဲ..”

“ ………..”

“ နောက်တစ်ခုက နင် သူနဲ့ အိမ်ထောင် ကျပြီးကတည်းကနေ ခုထိ.. နှစ်ကာလ အတိကျ ပြောရင် ဆယ်နှစ် နော်..”

“ အင်း..”

“ ဆယ်နှစ် လုံးလုံး.. သူ့ ဝတ္တရားရယ်.. ကလေး နှစ်ကောင်ရယ်.. အိမ်မှုကိစ္စ.. စီးပွားရှာလည်း မပျက်.. နင့်မှာ အားနည်းချက် ဘာတစ်ခုမှ မရှိဘူးလေ.. ဘယ်လောက် ပင်ပန်းတယ် ဆိုတာလည်း သူ အသိဆုံး..”

“ ………..”

“ သိလို့လည်း နင့်အတွက် အသစ်အဆန်း တစ်ခု သူ ဖန်တီးပေးတာပဲ..”

“ ………..”

“ ခုနလေးတင် နင် ပြောတယ်မလား.. နင်တို့ play ကျရင် သူ ပေါက်ကရ ဇာတ်လမ်းထွင်တာ.. နင်ပါ သာယာတယ် ဆို..”

“ ………..”

“ ခုလည်း ဘာမှ တွေးမနေဘဲ အလိုက်သင့်လေး စီးမြော သွားလိုက်..”

“ ………..”

“ ဟုတ်တယ် မိဝင့်.. ငါ ပြောတာ နားထောင်.. ဒါ နင်တောင်းဆိုတဲ့ ကိစ္စလည်း မဟုတ်ဘူး.. ကြိုသိတဲ့ကိစ္စလည်း မဟုတ်ဘူး.. သူကိုယ်တိုင်က ဆန္ဒ ရှိလို့သာ စီစဉ်တာလေ..”

“ ………..”

“ ဒီအစီစဉ်က နင် လက်မခံရင်လည်း နှမြောစရာကြီးဟ.. မနည်းဘူး ပေးရမှာ.. ဒီလက်မှတ် သွားပြန်ပေးလို့လည်း ပိုက်ဆံ ပြန်အမ်းမယ် မထင်ဘူး.. ဟီး.. တွေးမနေနဲ့ မိန်းမ.. ဘာလာလာ ပြေးသာ တွေ့ပလိုက်.. အနည်းဆုံးတော့.. ဒါ သူ ဖြစ်စေချင်လို့ လုပ်တာ ဆိုတဲ့ တစ်ချက်နဲ့တင် နင် မငြင်းဘို့ လုံလောက် သွားပြီ..”

“ အင်းးးး.. ဟူးး..”

“ သက်ပြင်းတွေ ချ မနေနဲ့ ကလေးမ.. ရုပ်ကဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှား နေပြီးတော့.. နင်လည်း အတွေ့ကြုံသစ်ကို စိတ်ဝင်စားနေတယ် မဟုတ်လား ဝင့်.. သူ့ အစီစဉ်ကို လက်ခံရမှာ စိတ်မရဲပေမယ့်.. ငြင်းတော့ မငြင်းချင်ဘူး ဟုတ်..”

“ ……….”

နှစ်ဦးသားရဲ့ စကားဝိုင်းလေး တိတ်ဆိတ် သွားသည်။ ဝင့် တစ်ယောက် သွင့် စကားကို ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်လား၊ မပြလိုက်လား မသေချာ။ စားပွဲပေါ်ရှိ ဖိတ်စာလေးကို တချက် ကြည့်မိပြန်သည်။ ဘေးတွင်က သောက်လက်စ လိမ္မော်ရည် ဖန်ခွက်လေး။ အထဲမှ ရေခဲတုံး အရည် ပျော်ပြီမို့ ဖန်ခွက်လေး၏ အပြင်တွင် အစိုပြန်ကာ ရေသီးလေးများ ခိုနေသည်။ 

မိမိ နှလုံးသားလည်း လှုပ်ရှား ခုန်ပေါက်နေပြီမို့ သွေးသားတို့ အစိုပြန်ကာ ကိုယ်တွင်းတစ်နေရာက ချွေးစို့ ရှိန်းမြလျက်။

..............................................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

ည (၈) နာရီ။ ရွှေရုပ်သွင် မောင်းလာသည့် ကားကလေးက (…..) Hotel ရှေ့တွင် ငြိမ့်ကနဲ ထိုးရပ်သွားသည်။ သန့်ပြန့်သားနားသော ဝတ်စုံနှင့် အမျိုးသား ဝန်ထမ်းတစ်ဦး တံခါး လာဖွင့်ပေး၏။ 

“ နင်လည်း ဆင်းဦးလေ သွင်..” 

မျက်လုံး အဝိုင်းသားလေးနှင့် ပြောလာသော ဝင့်ကို ကြည့်ပြီး 

“ ရော်.. ငါ့နှယ်.. မူကြိုကလေး ကျောင်းပို့ရသလိုပါလား.. ခိခိ.. ကဲ လာလာ အမိ..”။

သွင်ပါ ဆင်းလိုက်တော့ တံခါးလာဖွင့်ပေးသည့် လူငယ်က ကားကို parking လုပ်ပေးရန် ပြင်သည်။ လူငယ်အား ခေါင်းငြိမ့် နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး ဝင့်လက်ကို ဆွဲကာ lobby ထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။ညစာစားချိန်မို့ပေလား။ မှန်ချပ်ကြီး၏ တစ်ဘက်၊ စားသောက်ခန်းမထဲတွင် မိသားစုများ၊ လူငယ်စုံတွဲများနှင့် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်များ ဖြစ်ဟန်တူသူများ ဖြင့် ပြည့်လုနီးပါး ဖြစ်နေ၏။ 

နှစ်ယောက်လုံး၏ မျက်လုံးများက ထိုလူများရှိရာဆီ မသိမသာ ဝေ့ကြည့်မိသည်။ ကိုသန့်စင်များ ရောက်နှင့် နေမလား။ ပြီးနောက်မှ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ရင်း ပြုံးဖြစ်ကြသည်။ ချွေးစေးတို့ဖြင့် အေးစက်နေသည့် ဝင့်လက်လေးကို တစ်ချက် ဖျစ်ညှစ်လိုက်ရင်း

“ ကဲ.. ကလေးမ.. သိပ် အများကြီး မစဉ်းစားနဲ့.. နင် တွေးရမှာ တစ်ခုတည်း.. ဒီနေရာကို ရောက်လာတာ နင့် မွေးနေ့ကို ထူးထူးခြားခြား ကျင်းပ ပေးချင်တဲ့ နင့်ယောင်္ကျား ဆန္ဒကို ဖြည့် ဘို့.. နင် ပျော်မှပဲ သူလည်း ပေးရကျိုး နပ်မယ်လေ.. ဟုတ်တယ်မလား.. ကဲ သွားတော့.. ရီဆက်ရှင်မှာ ဟန်နီ ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးကို သွားရှာ.. ငါ လည်း ပြန်တော့မယ်..”

“ အင်းပါ.. ဟိုလေ.. သွင်.. ငါ့.. ငါ့ ပုံစံ အရမ်း သိသာ နေလားဟင်..”

“ ဘာကိုတုန်း..”

“ ဒီနေရာနဲ့ သိပ် မအပ်စပ်သလိုပဲ..”

“ ဖြစ်ရမယ်.. အဲ့ဒါ ပြောတာပေါ့.. နင် အခုလို လူကြားသူကြား မရောက်ဘဲ အိမ်ကိစ္စတွေရယ်.. ကလေးတွေနဲ့ လင့်ဝတ္တရားတွေ.. စီးပွားရေးကိစ္စ.. အပ်ထည်တွေ ဖောက်သည်တွေနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်နေရတာ ဆယ်နှစ် ရှိပြီ မိန်းမ.. နင့်ကိုယ်နင် မသိပေမယ့် နင့်ယောင်္ကျားက ဒါကို သိတယ်.. ဒါကြောင့်လည်း နင့်ကို သူ ပျော်စေချင်တာ.. ကဲပါ.. သွားသွား.. ရှစ်နာရီ ခွဲတော့မယ်..”

“ အင်းအင်း..”

“ ငါသွားမယ်.. တာ့တာ..”

“ တာ့တာ..”

ဝင့်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး လှည့်ထွက်ခဲ့သည်။ အဝင်တံခါးမကြီးဆီ အရောက်၊ နောက်သို့ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်၏။ ဝင့် တစ်ယောက် ရီဆက်ရှင် ကောင်တာ ရှေ့တွင် စတိုင်ကျကျလေး ရပ်ကာ ပြုံးပြုံးလေး စကားပြောနေသည်။ သွင်လည်း ခေါင်းတစ်ချက် ငြိမ့်လိုက်မိရင်း စိတ်ထဲ ပေါ်လာသည့် စကားအချို့ကြောင့် ဘာသာ ပြုံးလိုက်မိ၏။

အဆင်ပြေမှာပါ.. ကိုင်းးး ကိုသန့်စင်ရေ.. ရှင့်မိန်းမတော့ ကျန်ခဲ့လေရဲ့.. ရှင် ဘာတွေ စီစဉ်ထားလဲ မသိပေမယ့်.. ဒီနေ့ကြောင့် ကျုပ် သူငယ်ချင်း တစ်ခုခု နာကျင် ခံစားရမယ် ဆိုရင်တော့ ကျုပ် လက်ချက်နဲ့ ရှင့် ဟိုဒင်းတွေ စိစိညက်ညက် ကျေ ပြီသာမှတ်..

...............................................................................................................................

အခန်း ( ၄ )

“ မင်္ဂလာပါ အမ.. ဘာများ ကူညီရမလဲရှင့်..”

“ မဟန်နီချိုနဲ့ တွေ့ချင်လို့ပါ ညီမရေ.. ကိစ္စကတော့ ဒီမှာ.. အမ နံမည် ဝင့်ထည်ဝါ ပါ..”

“ အော.. ဟုတ်ကဲ့.. ယု ရေ ညီမ.. ဒီအမကို မဟန်နီဆီ လိုက်ပို့လိုက်ပါ.. ၈နာရီခွဲ ချိန်းထားတဲ့ VIP pack လို့..”

“ ဟုတ်.. လာပါ အမ..”

ရီဆက်ရှင်မှ အမျိုးသမီးငယ်လေးကို တစ်ချက်ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်ပြီး ယု ဆိုသော ကောင်မလေးနောက် လိုက်လာခဲ့သည်။ ဝင့် စိတ်ထဲတွင် မြင်မြင်သမျှသည် အသစ် ဖြစ်နေသလို ခံစားချက် အားလုံးသည်လည်း အသစ် ဖြစ်နေ၏။

နောက်ဆုံး မိမိ ကိုယ်ကိုယ်ပင် လက်ရှိဘ၀ အခြေအနေကို ခေတ္တ မေ့လျော့ကာ လူသစ်တစ်ဦးလို ခံစားနေရသည်။ အစောက တုန်ရီ လှုပ်ရှားနေသော စိတ်များလည်း အနည်းငယ် တည်ငြိမ်လာသည်။မိမိ ရောက်နေသော ပတ်ဝန်ကျင်သည် အသစ် တစ်ခု။ မိမိအား ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်း မသိသည့် ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခု ဆိုသော အသိကပင် မိမိ အတွက် လုံခြုံမှုတစ်မျိုးကို ဖန်တီး ပေးနေသယောင်။

“ မမဟန်နီ.. ဒါ မမဧည့်သည် မဝင့်ထည်ဝါ ပါ.. ၈နာရီခွဲ ချိန်းထားတဲ့ VIP pack..”

“ အိုးး.. ရောက်လာပြီလား.. မျှော်နေတာ.. ခုတောင် ရီဆက်ရှင်ကို လှမ်း မေးတော့မလို့ ညီမရေ.. လာလာ.. Nice to see you နော်.. ညီမ ဝင့်ထည်ဝါက တကယ် လှတာပဲ..”

“ ကျေးဇူး မဟန်နီ.. ဝင့် လို့ ခေါ်လို့ ရပါတယ်..”

“ အိုကေ ဝင့်.. ရပြီ သမီးရေ.. ပြန်လို့ရပြီ.. လာ ဝင့်.. ညီမအတွက် စီစဉ်ထားတဲ့ အခန်းကို သွားရအောင်..”

လိုက်ပို့သည့် မိန်းကလေးကို လှမ်းပြောရင်း ဝင့် လက်ကို အသာ ဆွဲကာ ဦးဆောင် ခေါ်လာသည့် မဟန်နီချို။ အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံး သွယ်သွယ်နှင့် မျက်နှာက အချောအလှကြီး မဟုတ်သော်လည်း တည်ငြိမ်ရဲရင့်ပြီး ဖော်ရွေသော မိန်းမ တစ်ဦး ဆိုတာ သိသာစေ၏။ ခြေလှမ်း အနည်းငယ်ခန့် ရောက်ပြီး ပိတ်ထားသော အခန်းတစ်ခု ရှေ့သို့ ရောက်လာသည်။ မဟန်နီကပဲ တံခါးကို ဖွင့်ပြီး နှစ်ဦးသား အထဲသို့ ဝင်လာခဲ့၏။ ခမ်းနား သပ်ရပ်သော အိပ်ခန်း အပြင်အဆင်က ငြိမ်သက်စွာ စောင့်ကြိုနေသည်။ king-size အိပ်ရာကြီး၏ နဘေးတွင် မဟော်ဂနီရောင် ပြောင်လက်နေသော ဆက်တီ တစ်စုံ။ အပေါ်တည့်တည့်တွင်က လှပသော မီးဆိုင်းကြီး တစ်ခု။ ကြမ်းပြင်မှ မျက်နှာကျက်အထိ မြင့်မားသော မှန်ပြတင်းကြီး၏ တစ်ဘက်တွင် ရန်ကုန်ည ရှုခင်းကို မြင်နေရ၏။ 

အိမ်ရှင်မ တစ်ယောက်၏ ဘ၀ ထဲတွင် စုံးစုံး မြုပ် နေသော ဝင့် တစ်ယောက်၊ ဒီလို ရှုခင်းမျိုးကို အရသာခံ မကြည့်ဖြစ်တာ အတော်ကြာပြီ မဟုတ်ပါလား။

“ ဒါက ဘာတုန်းဟင်..”

“ ဗီဒီယို ကင်မရာလေ ညီမ.. ညီမရဲ့ မွေးနေ့ ပျော်ပွဲလေးကို အစအဆုံး မှတ်တမ်း တင်ပေးဘို့..”

“ ………”

“ ဒီလိုလေ ဝင့် ရဲ့.. ဒီညမှာ ညီမအတွက် တစ်သက် မမေ့နိုင်တဲ့ ရင်ခုန်စရာ အစီစဉ်တွေ ရှိမယ်.. ဒါကို မှတ်တမ်း တင်ထားပြီး ဒီမှတ်တမ်းလေးကို ညီမနဲ့ညီမ ခင်ပွန်း အတူတူ ပြန်ကြည့်ကြမယ်.. ဒီညရဲ့ နောက်ဆက်တွဲ ပျော်စရာလေး အဖြစ်ပေါ့.. သေချာပါတယ်.. ဒီမှတ်တမ်းက ညီမတို့ လင်မယားအတွက် ပြန်ကြည့်ဖြစ်တိုင်း ဆန်းသစ်တဲ့ သာယာမှု ပေးကို ပေးမှာ..”

မျက်နှာချင်း ထိကပ်လုနီးပါး ပြောလိုက်သော စကား။ စကားလုံးတို့၏ ဆန်းကျယ်မှုကြောင့်လား၊ ညှို့ဓာတ် တစ်မျိုး ပျော်ဝင်နေသည့် ဟန်နီ့ ကိုယ်သင်းနံ့ကြောင့်လား မသိ။ 

ဝင့် စိတ်တွေ ယားကျိကျိနှင့် တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်လာသည်။ သွင် ပြောလိုက်သည့် နင်နဲ့ငါ ဟိုလို ဒီလို ဆိုတာ နင့်ယောင်္ကျား သိနေလို့ ဟူသော စကားကိုပင် ပြန်ကြားမိသယောင်ယောင်။ သွင့် အထင်က မောင် တစ်ယောက် မိန်းကလေးချင်း ကြည်နူးရတာ နှစ်သက်သော မိမိ စိတ်ကို သိ၍များ ခုလို မိန်းမ လှလှတစ်ယောက်နှင့် အချစ်ည တစ်ည လက်ဆောင်ပေးခြင်း ဟု ယူဆနေသည်လေ။ တကယ်တမ်း ဒီကိစ္စက ဒီထက် လေးနက်မှန်း ဝင့် အစောကြီးကတည်းက ရိပ်မိနေပါသည်။

“ ရော့.. ဒါလည်း ညီမ အတွက် မွေးနေ့ လက်ဆောင်တွေထဲက တစ်ခုပေါ့..” 

ဟန်နီ လှမ်းပေးလိုက်သည်က အနက်ရောင် ကတ္တီပါသားနှင့် လုပ်ထားသည့် သေတ္တာလေး တစ်ခု။ တစ်ပေ၊ တစ်ပေခွဲ ပတ်လည်လောက်နှင့် လက်တစ်ဝါးစာ အထူလောက် ရှိမည့် သေတ္တာဗူးပြားလေးကို လှမ်းယူပြီး အိပ်ရာ စွန်းတွင် ထိုင်လိုက်သည်။ ဟန်နီက မိမိ ဘေးမှာ အသာ ဝင်ထိုင်၏။ သေတ္တာလေးကို ဖွင့်ကြည့်တော့ အထဲတွင် ရှိနေသည်က မြင်ရုံနှင့် တန်ဘိုး မနည်းလှမှန်း သိသာသော အနက်ရောင် under wear တစ်စုံ။

“ ဖိနပ်စင်ပေါ်မှာ high heel တစ်စုံ တင်ထားပေးသေးတယ်.. ညီမက ဒါတွေ ဝတ်ပြီး ညီမအတွက် ဝန်ဆောင်မှု ပေးမယ့်သူကို စောင့်နေယုံပဲ.. ကျန်တာတွေက သူ ဆက်ပြီး ဦးဆောင် ပေးသွားလိမ့်မယ်.. ပျော်မှာပါ.. ညီမရော.. ညီမအတွက် ဒီလို စီစဉ်ပေးတဲ့ ညီမ အမျိုးသားရော.. ဒီည အတွက် အရမ်း ပျော်ကြမှာ..” 

မိမိ လက်တို့ကို ဆုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်ရင်း ပြောလိုက်သည့် ဟန်နီ့ စကား။ ကြိုတွေးထားမိပြီးသား ဖြစ်သည့်တိုင် ဝင့် အသွေးအသားတို့ ထူပူဆူပွက် လာခြင်းကို ထိန်းမရနိုင်။ အိပ်ရာဆီ တည့်တည့် ချိန်ထားသည့် ကင်မရာကို တစ်ချက် လှည့်ကြည့်မိပြန်သည်။

“ အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားနေလား ညီမလေး.. အစမို့ပါ.. အမတို့ဆီက ဝန်ဆောင်မှု ယူကြတဲ့သူတိုင်း အစမှာ ဒီလိုပဲ ဖြစ်ကြတယ်.. ဒါပေမယ့် အားလုံးက ကျေနပ်အားရကြလို့ ခဏခဏ ပြန်လာကြတာများပါတယ်..”

“ ဘယ်လို ဘယ်လို..”

“ ကဲပါ.. ညီမလေးကို အမ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ရှင်းပြတော့မယ်.. အမတို့က Sexual pleasures နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဝန်ဆောင်မှု ပေးတဲ့ အဖွဲ့အစည်းလေ.. အထူးသဖြင့်က ညီမလေးတို့လို အိမ်ထောင်သည်တွေ အတွက်ပေါ့.. အိမ်ထောင်သက် ကြာလာလို့ sex နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အသစ်အဆန်း ခံစားချင်ကြတဲ့ စုံတွဲတွေ အမတို့နဲ့ ဆက်သွယ်ကြတယ်..”

“ ……….” 

ဝင့် တစ်ယောက် ခေါင်းကိုက်သလိုလို ရေဆာသလိုလို ခံစားလာရသည်။ ဟန်နီ့ လက်တစ်ဘက်က ဝင့်ပုခုံးကို ဖွဖွ ဆုပ်ကိုင်ပြီး

“ စိတ်ကြီး တင်း မထားပါနဲ့ ဝင့်ရယ်.. ကိုသန့်စင် ပြောပြထားလို့ ညီမအကြောင်း အမ အားလုံး သိပြီးပါပြီ..”

“ ကျမ အကြောင်း ဟုတ်လား..”

“ ညီမလေးမှာ သားသမီးနှစ်ယောက် ရှိတာရယ်.. သူငယ်ချင်းနဲ့ တွဲလုပ်နေတဲ့ စီးပွားရေးရယ်.. လုံးထွေးဖိစီးနေတဲ့ အိမ်ရှင်မ ဝတ္တရားတွေရယ်ပေါ့.. အမေကလည်း သိပ်မကြာခင်ကမှ ဆုံးသွားတာ ဆို..”

“ တကယ့် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာတွေပဲ..”

“ စိတ်မပူပါနဲ့ ညီမရဲ့.. အမတို့အနေနဲ့ ကိုယ့် မိတ်ဆွေတွေရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကို ထိန်းသိမ်း မပေးနိုင်ရင် ဒီလို ဘယ် အောင်မြင်မလဲ.. ကိုသန့်စင်ကလည်း ဒါကို သိလို့သာ အမတို့ကို ရွေးချယ်တာလေ..”

“ ………..”

“ အခု ညီမလေးမှာ သားသမီးတွေလည်း မရှိဘူး.. လင်သားလည်း မရှိဘူး.. အိမ်မှုကိစ္စနဲ့ စီးပွားရေး အလုပ်တွေလည်း မရှိဘူး.. ကျန်းမာပြီး လှပတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက် ဆိုတာထက်ပိုပြီး ဘာမှ မရှိဘူး.. ရှိဘို့လည်း မလိုဘူး.. ဟုတ်ပြီလား..”

“ ဟူးး.. ကျမ.. ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ဘူး..”

“ OK.. ညီမလေး စိတ်ပင်ပန်းနေရင် အမ တစ်ခုပြောမယ်.. မကြာခင်ရောက်လာမယ့်သူနဲ့ တွေ့ကြည့်လိုက်.. ငါ့ညီမ လက်မခံရင် ဒီအစီစဉ် အားလုံး ရပ်ပစ်လို့ ရတယ်.. ရော့.. ဒါလေး ယူထား..”

“ ဒါ ဘာလဲ ဟင်..”

“ လူခေါ် ဘဲလ် လေ.. Wireless.. ဒါလေး နှိပ်လိုက်တာနဲ့ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း အမ ရောက်လာမယ်.. ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘာမှ ထပ် မဆွေးနွေးတော့ဘဲ ညီမ ဖြစ်ချင်တဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးမယ်.. 

ညီမအတွက် စီစဉ်ထားတဲ့ လူကိုလည်း အမ ကိုယ်တိုင် ပြန်ခေါ်သွားပေးမယ်.. ပြီးရင် အခန်းသော့ ညီမလေးကို အပ်ပြီး တစ်ယောက်တည်း အေးအေးဆေးဆေး အနားယူလို့ ရပြီ.. ချက်ချင်း အိမ်ပြန်မယ် ဆိုရင်တော့ ညီမလေး ကိုယ်တိုင် စီစဉ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ပို အဆင်ပြေမယ်ပေါ့နော်..”

“ ………..”

“ ကြောက်စိတ်တွေ.. သံသယ စိတ်တွေ အားလုံး ဖျောက်လိုက်ပါ ဝင့်ထည်ဝါ.. ဒါတွေ အားလုံးက ညီမလေးရဲ့ ခင်ပွန်း ကိုသန့်စင် ကိုယ်တိုင် ဖြစ်စေချင်တဲ့ ကိစ္စတွေပါ.. သူ့ ညွှန်ကြားချက်အရ အမတို့က ဝန်ဆောင်မှု ပေးရတာလေ.. လောလောဆယ် ငါ့ညီမခေါင်းထဲ ဘာပဲ ရှိနေနေ.. တစ်ခုပဲ သိထားရမှာက ဒါ ငါ့ယောင်္ကျား ကိုယ်တိုင်က ငါ့အတွက် ပေးတဲ့ လက်ဆောင် ဆိုတာပါ.. အဲ့လို တွေးထားရင် အားလုံး အဆင်ပြေပြီ.. အိုကေ..”

“ ………..”

“ စိတ်တွေ သိပ် လှုပ်ရှားနေရင် ဒီမှာ ရှန်ပိန်လေး ရှိတယ်.. အမ အဆင်သင့် ဖွင့်ပေးခဲ့မယ်.. စိတ်သန့်သန့်နဲ့ သောက်လို့ ရတယ် ညီမလေး.. သိပ်အများကြီး မစဉ်းစားနဲ့..”

“ ……”

“ ရှစ်နာရီ ခွဲဘို့ ဆယ်မိနစ် ကျော်ကျော်ပဲ လိုတော့တယ်..”

“ ………..”

“ ပြီးရင် ပြင်ဆင်လိုက်တော့ နော်..”

“ ………..”

“ ဒီဘဲလ် လေးကို အနားမှာ ထား..”

“ ………..”

“ ဒါပေမယ့် အမ ယုံကြည်ပါတယ်.. ညီမလေး ဒါကို သုံးဖြစ်မယ် မထင်ဘူး.. အနည်းဆုံးတော့ ကိုသန့်စင်ရဲ့ အချစ်ကို အသိမှတ် ပြုတဲ့ အနေနဲ့ သူပေးတဲ့ လက်ဆောင်မှာ ပျော်ဝင် ပေးလိုက်ပါညီမရယ်.. တစ်ကြိမ်တစ်ခါပဲ ဖြစ်ဖြစ်ပေါ့နော်..”

“ ………..”

“ ကဲ.. အမ သွားမယ်.. တစ်သက်မမေ့နိုင်တဲ့ ပျော်ရွှင်စရာ မွေးနေ့ ဖြစ်ပါစေ ဝင့်ထည်ဝါ..”

စကား ဆုံးတော့ ချိုရွှင်သော မျက်နှာထားနှင့် ပြုံးပြ နှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားသည်။ ခန်းနားလှပသော ဟိုတယ် အိပ်ခန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တော့၏။

.....................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

ဘာလုပ်ရမလဲ.. ငါ ဘာလုပ်ရမလဲ.. စိတ်က တွေးရင်း အိပ်ရာနဘေးတွင် ခေါက်တုန့် ခေါက်ပြန် လျှောက်နေမိသည်။ အဖုံးပွင့်လျက်သား ကတ္တီပါ သေတ္တာလေးကို ကြည့်မိသည်။ အထဲမှ ဝတ်စုံတို့ကို အသာ ထုတ်လိုက်၏။ အနက်ရောင် ဘရာလေးနှင့် ပင်တီ တစ်စုံ၊ ပိုးသား ပါးပါးလေးပေါ်တွင် ချည်ဇာပန်း လှလှလေးများနှင့် အတွင်းခံ ဝတ်စုံ ဝမ်းဆက်လေးက တန်ဘိုးကြီး ပစ္စည်း ပီပီ မိမိစိတ်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းနေ၏။ 

အနက်ရောင် စကော့ကင် တစ်စုံလည်း ပါသေးသည်။ ဖိနပ်စင်ပေါ် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အနီရဲရဲ ကြိုးသိုင်း ဒေါက်မြင့်လေးက ချစ်စရာ။ ဝင့် တစ်ယောက် ဘာ လုပ်သင့် ဆိုသည်ကို ဦးဏှောက်က မဆုံးဖြတ်နိုင်မီ လက်က အလုပ်လုပ်မိပြီ။ ဝတ်ထားသော အကျီနှင့် စကပ်ကို အမြန်ချွတ်လိုက်၏။ 

တုန်ရီနေသော လက်များ၏ လှုပ်ရှားမှုက သွက်လက် လွန်းသည်။ နံရံမှ နာရီကြီးကိုလည်း တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သေး၏။ ၈ နာရီ ၂၀..အလို ငါ အချိန်လုပြီး လုပ်နေမိပါလား.. ၈ နာရီခွဲ အမှီ အဝတ်လဲပြီးဘို့ ပြင်ဆင်နေမိတယ် ကြည့်စမ်း.. ဒါ.. ဒါဆို ငါ.. အို.. ဘာမှ မစဉ်းစားနဲ့.. ဒါက ငါ့သဘောမှ မဟုတ်ဘဲ.. မောင် ပေးတဲ့လက်ဆောင်.. မောင် ဖြစ်စေချင်တဲ့ ကိစ္စ.. ဟုတ်တယ်.. ငါ အခု လုပ်နေတာတွေက မောင့် အတွက်ပဲ..

အတွေးနှင့်အတူရပ်တန့် သွားသော လှုပ်ရှားမှု အားလုံး၏ နောက်တွင် ….. ။ အိပ်ရာကြီး၏ တစ်ဘက်ရှိ လူတစ်ရပ်စာနီးပါး ကြည့်မှန်ကြီး ထဲ၌ မြင်နေရသည်က လှပ၍ ဆွဲဆောင်မှု ရှိလွန်းသော မိန်းမ တစ်ဦး။ အနက်ရောင် ပင်တီနှင့် ဘရာလေးက ဝင်းဝါစိုပြေသော အသားအရေကို လှသည်ထက် လှအောင် ပံ့ပိုးပေးနေသည်။ အေးမြပါးလွှာသော ချည်သားစစ်စစ်၏ အထိအတွေ့က ကိုယ်ပေါ်တွင် တိရိသပ်ရပ်လှသော်လည်း ဘာမျှ ဝတ်မထားသလို ပေါ့ပါးပြီး သက်တောင့်သက်သာ ရှိလှ၏။

ပေါင်တစ်ဝက်ခန့်ထိ ရှည်သော စကော့ကင် လေးနှင့် အနီရဲရဲ ဒေါက်မြင့်လေးကလည်း လိုက်ဖက် လွန်းနေသည်။ ခါးလေးကော့ကာ ကိုယ်ကို တစ်ပါတ်လှည့်လိုက်ရင်း နောက်ကျော အလှကို ကြည့်မိသည်။ အိမ်မှုကိစ္စများနှင့် မိုးလင်းမိုးချုပ် မနားရအောင် လှုပ်ရှားနေရခြင်းကပဲ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို အလိုလို ထိန်းပေးသည့် လေ့ကျင့်ခန်း ဖြစ်နေရော့သလား။ 

အဆီပိုမရှိ ကျစ်လစ်ဆဲ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် စွင့်ကားကား တင်အလှက မိမိကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှုတစ်ခုကိုပင် ပေးနေသေးတော့၏။ သားနှင့် သမီးကလည်း နို့ဗူးများနှင့် ကြီးကြသည်ဖြစ်ရာ၊ ကလေးနှစ်ယောက်အမေ ဖြစ်သည့်တိုင် ဝင့် ရင်သားတို့က ပုံစံမပျက် လုံးဝန်း ကျစ်လစ်ဆဲ။ ခေါင်းထက်မှ ဆံညှပ်ကြီးကို ဖြုတ်လိုက်သည်။ အလှအပအတွက် အချိန် လုံး၀ မပေးနိုင်တော့တာ ကလေး နှစ်ယောက် မွေးပြီးကတည်းက။ 

ကြုံသလို စည်းနှောင်ကာ ညှပ်ကြီးနှင့် ခေါက်တင်ထားလေ့ရှိတာ ကြာပြီဖြစ်သည့် ဆံနွယ်ရှည် တို့က သဘာဝအတိုင်း လှိုင်းတွန့် လေးများပင် ဖြစ်နေသေးသည်။ ကိုယ်ဟန် ကျော့ကျော့လေး ရပ်ကာ လက်တစ်ဘက်က ခါးကို ဖွဖွ ထောက်လိုက်၏။ ခေါင်းမော့ ပြီး ဆံပင်တို့ကို ဝဲကနဲ ခါ လိုက်သည်။ အိုးးး.. မှန်ထဲက မိန်းမ.. ငါ မှ ဟုတ်ရဲ့လား..

၈ နာရီ ၂၄.. ။ အလုပ်များသော အိမ်ရှင်မပီပီ အဝတ်လဲခြင်းအမှုလောက်အတွက် သုံးသောအချိန်က ၅ မိနစ်ပင် မကြာလိုက်။ မြန်မြန်ဆန်ဆန် လုပ်တတ်တာ ကျင့်သားရနေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် မိမိကိုယ်ကိုယ်ပင် ပြုံးမိသေးတော့၏။ 

ရေဆာသလို ခံစား လာရသည်က တစ်ကြောင်း၊ မကြာမီ ရင်ဆိုင်ရမည့် အတွေ့ကြုံသစ်အတွက် စိတ်တည်ငြိမ်ရန် ပိုမို လိုအပ်မည် ဖြစ်သောကြောင့် တစ်ကြောင်း စားပွဲတွင် အသင့် တင်ထားသည့် ရှန်ပိန်ပုလင်းနှင့် ဖန်ခွက်ကို လက်လှမ်းလိုက်၏။လက်နှစ်လုံးခန့် ငှဲ့လိုက်ပြီး အာစွတ်ယုံလောက် အရသာခံ မြည်းစမ်းလိုက်သည်။ ရှိန်းမြခါးသက်သည့် အရသာလေးကို သဘောကျမိ၏။ 

ဒုတိယ တစ်ငုံ ထပ်သောက်လိုက်ရင်း နာရီစက္ကန့်တို့၏ လှုပ်ရှားမှုနှင့် မိမိ နှလုံးသား၏ အနိမ့်အမြင့် သံစဉ်တို့ကို စီးချက် ညှိရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ 

ထိုစဉ် အခန်းအပြင်မှ ခြေသံလိုလို အသံ သဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရ၏။ အိုးး… ဘုရား ဘုရား.. ၈ နာရီ.. ၈ နာရီ ခွဲ ပြီ.. ဒါ ခြေသံ.. ခြေသံက ငါ့ အခန်းရှေ့ ရပ် သွားသလိုပဲ.. …. …..

ဒေါက် ဒေါက်.. ဒေါက် ဒေါက်..

တံခါးခေါက်သံ တိုးတိုးလေးကြောင့် နှလုံးသား တဖြပ်ဖြပ် တုန်ခါ လာလိုက်သည်မှာ ကျွန်းတံခါးနှင့် ရင်ဘတ် အကြား ကြိုး တန်းထားသကဲ့သို့ပင်။ ဟူးးး.. ပင့်သက်တစ်ချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းအစုံကို လျှာနှင့် တစ်ချက် သပ်လိုက်၏။ ဖန်ခွက်ကို အသာချပြီး တံခါး ရှိရာဆီ သွားကာ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ တုန်ရီနေသော လက်များနှင့် တံခါးကို အဖွင့်…

“ မင်္ဂလာပါ မဝင့်ထည်ဝါ.. ကျနော် ရဲရင့် ပါ..”

“ ……….”

ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်ရင်း တံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ မိမိ နှုတ်ခမ်းများ ပြုံးနေသလား.. တည်နေသလား ဝင့် တကယ် မသိ။ သောက်ထားမိသည့် ရှန်ပိန် အနည်းငယ် ကလည်း သွေးသားထဲမှ ရမ္မက်စိတ်တို့ကို စတင် လှုံ့ဆော်စ ပြုပြီ ထင်သည်။ကလေး နှစ်ယောက် မိခင်၊ အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ် အိမ်ထောင်သည် တစ်ဦးဖြစ်သော ဝင့်ထည်ဝါ တစ်ယောက် မိမိထက် ငယ်မှာ သေချာသည့် ကိုလူချောလေးကို ငေးကြည့် မိသွားသည်။

မီးခိုးရောင် Alta ရှပ်အကျီနှင့် Jeans ဘောင်းဘီ ဝတ်ဆင်ထားပြီး အရပ်မြင့်မြင့်၊ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်၊ ကိုယ်နေဟန် တောင့်တောင့်၊ တိုတိတိ ဆံပင်ပုံစံ၊ စူးရဲသော မျက်လုံးများ၊ ပိရိ သေသပ်သော နှုတ်ခမ်း၊ လေးထောင့်ဆန်ဆန် ယောင်္ကျားပီသသော မျက်နှာ .. .. ..

တကယ်ပဲ.. သူက ငါ နဲ့.. ငါ့ ကို.. ငါ့ အတွက်.. အို.. တကယ်ပဲ.. ဒါ တကယ်ပဲလား..။ အတွေးနှင့်တင် တလှပ်လှပ် တုန်ရီလာသော ခံစားချက်က တကယ့်ကို တစ်သက် မမေ့နိုင်စရာ။ 

အနီးစပ်ဆုံး ပမာ ပြ ရလျင် လွန်ခဲ့သော ဆယ်နှစ်ကျော်၊ မောင် နဲ့ ချစ်သူဖြစ်စ နေ့ကလေး ကဲ့သို့ပင်။ ရှိန်းမြ လှိုက်ဖိုလာသော ရင်အစုံက ရင့်ကျက်သော အသက်အရွယ်၏ တည်ငြိမ်မှုကို လျော့ချ ပစ်နေသည်။ ဝင့်ရင်ထဲတွင် တကယ်ပဲ ဆယ်နှစ်စာလောက် နုနယ်ပျိုမြစ် သွားရ၏။ 

လူချောလေးက ခြေတစ်လှမ်း တိုးပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ ကြောင်ငေးငေး ဖြစ်နေသည့် မိမိနှင့် ရင်ချင်း အပ်မတတ် မျက်နှာချင်း ဆိုင်မိသွား၏။ဝိုင်းစက်လုလု ဖြစ်နေသော ဝင့် မျက်လုံး တည့်တည့်ကို သူ စိုက်ကြည့်သည်။ ပိရိသေသပ်သော သူ့နှုတ်ခမ်းများက ပြုံးခြင်းလည်း မကျ၊ တည်ခြင်းလည်း မက။ ထို့နောက် လေသံထက် အနည်းငယ် မျှသာ ကျယ်သော သြရှရှ အသံလေးနှင့် ဒုတိယ အကြိမ်မြောက် မိတ်ဆက် စကားကို တစ်လုံးချင်း ပြောချလိုက်၏။

“ ကျနော် ရဲရင့် ပါ..”

“ ……….”

“ The reason …….. that I’m ……. here ……… is …….…”

“ ……….”

“ to ………. FUCK ………… YOU..”

“ အိုးးး..”

စကားသံက တိုးတိုးလေးမှ တကယ့် တိုးတိုးလေး။ သို့သော် ထိုကောင်ချောလေး၏ မိုက်မဲ ရဲတင်းလှသော စကားလေးက ဝင့် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဉ်၊ အသွေးအသား အားလုံးကို ဆွဲဆောင့် စုပ်ယူ သွားသည်။ ပြည့်တင်းသော လက်မောင်းအိုးလေးတွင် သီးထလာသည့် ကြက်သီး အဖုဖုတို့ကြောင့် ရွှေရောင် လဲ့နေသည့် မွေးညင်းများပင် ထောင်ထ လာ၏။ 

ဝင့် အနေနှင့် သူ့ကို စိတ်ဆိုးဒေါသ ထွက်သွားရမည့်အစား ကိုယ်တိုင်ပါ ခပ်မိုက်မိုက် စကားတွေ ပြောပစ် ချင်လာသည်။ ကောင်ချောလေး လက်တစ်ဘက် အသာ မြောက်လာပြီး ဝင့် ပါးပြင်အောက် မေးစပ် နားဆီ မထိတထိ ရောက်လာ၏။ 

ဝင့် အသားကိုတော့ လုံး၀ မထိသေး။ နှာခေါင်းထဲတွင် သူ့ဆီမှ ယောင်္ကျားဆန်သော သဘာဝရနံ့ တစ်ခု ရနေသည်။ ခုလေးတင် ရေချိုးပြီး တက်လာသူ တစ်ဦး၏ လတ်ဆတ်သော ရနံ့ တစ်မျိုး..။ဝင့် ကိုယ်ထဲတွင် ရှန်ပိန် တစ်ပုလင်းလုံး တစ်ကြိုက်တည်း မြိုချ လိုက်ရသလို တရိပ်ရိပ် ရစ်မူးလာ၏။ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသော နေရာလေး တစ်ခုကို ဆစ်ကနဲ ရှုံ့သွင်းလိုက်မိသည်။ 

တင်ပါးခွက်လေးပါ ကျုံ့ဝင် သွားအောင် ရှုံ့သွင်း လိုက်သော်လည်း မထိတထိ ခံစားချက်သာ အဖတ်တင်ပြီး အာသီသက ပျောက် မသွား..။

အိုးးးးး ကြည့်စမ်း.. ငါ တကယ့်ကိုပဲ သူစိမ်း တစ်ယောက် လိုး တာ ခံ ဘို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပါပေါ့လား..

...................................................................................................................................................

အခန်း ( ၆ )

“ ခင်ဗျား အရမ်း လှ တာပဲ..”

ဘရာလေးနှင့် ပင်တီက လွဲ၍ စကော့ကင် တစ်စုံသာ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ဝင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ စိတ်ထဲ ထူအန်းအန်း ဖြစ်သွားသော်လည်း ရှက်ရွံ့ဟန် မပြမိ။

“ Thank you ရဲရင့်.. ကျေးဇူးပါပဲ.. ဒါပေမယ့် မင်း ဆီက ဝယ်ထားတဲ့ ဝန်ဆောင်မှု ထဲမှာ ဒီလို ချီးကျူးစကား ပြော ပေးဘို့လည်း ပါမယ် ထင်ရဲ့..” 

မဲ့မယောင် အပြုံးနှင့် ပြောလိုက်သော စကား။ ကောင်ချောလေး မျက်ခုံးတစ်ဘက် ပင့်တက်သွားသည်။ အသက်ပြင်း တစ်ချက် ရှူပြီး ခါးဆန့် လိုက်၏။ လက်နှစ်ဘက် နောက်ပစ်ပြီး မိမိကို ပြုံး ကြည့်သည်။ 

ရင်ဖွင့်၍ မတ်မတ် ရပ်လိုက်သော ဟန်က ရင်အုပ်ကျယ်ကြီး၏ ဆွဲဆောင်မှုကို ပိုမို ပီပြင်အောင် ပံ့ပိုး ပေးနေသည်။ ဝင့် သူ့ လှုပ်ရှားမှုကို စူးစိုက် ငေးမိသွားသည်။ ကြေးစား တစ်ဦး ဖြစ်စေကာမူ သူ့ ပုံစံက မိန်းမ တစ်ယောက် အာရုံထဲ စွဲကျန်စေမည့် ယောင်္ကျားပီသသူ တစ်ယောက် ဆိုတာတော့ သေချာ၏။

“ အဲ့လိုတော့ မထင်လိုက်ပါနဲ့ဗျာ.. မ .. တကယ်လှလို့ လှ တယ် ပြောတာပါ.. ”

“ အင်း.. အင်းပါ.. ကျေးဇူးပဲ.. တို့ ပြောလိုက်တာ နည်းနည်းများ လွန်သွားလားမသိ.. sorry..”

“ အာ.. ရပါတယ်.. ကိစ္စ မရှိပါဘူး မ ရဲ့.. တကယ်လည်း ဟုတ်မှ မဟုတ်ဘဲလေ..”

“ ……..”

“ ကျနော်က မ ထင်နေသလို နာရီနဲ့ တွက်ပြီး ပိုက်ဆံယူတဲ့လူမျိုး မဟုတ်ပါဘူး..”

“ ခိခိ.. တကယ်လား.. ဒါဆို အခု တို့ မွေးနေ့ အစီအစဉ် စ ပြီ ဆိုပါတော့.. မင်း နာရီတကြည့်ကြည့်တော့ လုပ်မနေပါဘူးနော်.. ခိခိခိ..”

“ ဟားဟားဟား.. မ လည်း နောက်တတ်သားပဲ.. မ မှာ ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့် ရှိပါတယ်ဗျာ.. ရှေ့ဆက်မလား.. မဆက်ဘူးလား..”

“ အွမ်းးးးး…. ”

နှစ်ဦးသား တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အဓိပ္ပာယ်ပါပါ စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ရဲရင့် မျက်လုံးများ အရောင် ဝင့်ထည် နေသလို ဝင့် မျက်လုံးများကလည်း ရဲရင့်မှု အပြည့်။ရှေ့ဆက်မလား၊ မဆက်ဘူးလား ဆိုသည့် အခြေအနေတစ်ခုက ဒီလောက်ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားစရာ ကောင်းနေသလား။ ဝင့် ကိုယ်ထဲ နွေးထွေး စွတ်စို လာသည်တော့ အမှန်ပင်။ လက်ရှိ အခြေအနေအရ ရပ်တန့် သွားသော စကားစကို မိမိက ပြန်ဖော်ရမည့် သဘော။

ဒီပွဲ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်က မိမိ ချရမှာ မဟုတ်လား။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါ မောင့် ဆန္ဒ.. မောင် စီစဉ်တာ.. မောင် ဖြစ်စေချင်တာ.. ။ ဇွတ်မှိတ်ပြီး ရှေ့တိုး နေမိခြင်းလားတော့ မသိ။ ဝင့်စိတ်ထဲ ဒီကောင်လေးနဲ့ ပျော်ရဘို့ မငြင်းချင်တော့တာ အမှန်ပင်..။

“ တို့ ဒီထက်ပို သိချင်သေးတယ်လေ.. ဥပမာ မင်း တို့ကို ဘယ်လို အထူးအဆန်းတွေ ပေးမှာလဲ.. ဘာတွေ စီစဉ် ထားလဲ စသည်ဖြင့်ပေါ့.. ဒါမှ တို့လည်း ဆုံးဖြတ်ချက် ချလို့ရမှာ..” 

ပြောရင်း ဆိုဖာခုံ ရှိရာ လှည့်သွားလိုက်ပြီး ခြေချင်း ချိတ်ကာ ထိုင်လိုက်၏။ စတိုင်ကျကျ ထိုင်ပြီးသည်နှင့် “ကဲ..” ဟု ဆိုကာ မျက်ခုံး တစ်ချက် ပင့် ပြီး မေးဆတ် ပြလိုက်သည်။ 

မင်းအစီစဉ်တွေ အရင်ပြောပြလေ ဆိုသည့် သဘော။ ညှို့အား အပြည့်နှင့် ဝင့် အမူအရာတို့ကို ကြည့်ပြီး ရဲရင့် မချင့်မရဲ ဖြစ်လာ၏။ ညီတော်မောင်လည်း တောင့်တင်းကာ သွေး ဆာလာတော့သည်။ ဒီ မိန်းမ.. ငါ့ကို ဆွ နေတာပဲ.. ချက်ချင်း တက်ခွပြီး ပက်ပက်စက်စက် လိုး ပစ် လိုက်ရ ကွာ..။ စိတ်ထဲက ဖြစ်လာသည့် ဆာလောင်မှုကို ထိန်းရင်း..

“ အဲ့လို ကြိုပြောလိုက်ရင် surprise လို့ ဘယ်ခေါ်တော့မလဲ မ ရဲ့.. ပြီးတော့ မ မှာလည်း idea ကောင်းလေးတွေ ရှိချင် ရှိနေမှာလေ.. ဆိုတော့ကာ.. ကျနော် သင်ယူပါရစေလား ခင်ဗျာ..”

“ ခိခိခိ..”

“ ဟက်ဟက်..”

“ တကယ်ပါ မရဲ့.. ပြောပါ.. ကျနော် တို့ ဘယ်လို စ ကြရင်ကောင်းမလဲ..”

“ အွမ်းးး.. စဉ်းစား လိုက် ဦး မယ်..” 

ပြောရင်း လက်ပိုက်လိုက်၏။ နှုတ်ခမ်းများကို လက်ညှိုး ထိပ်နှင့် ဖာသာ ဆော့ကစားရင်း တစ်ခုခု ထပ်ပြောဘို့ အရှိန် ယူလိုက်သည်။ရင်သားအစုံ ဆီမှ တင်းကျပ်ကျပ် ခံစားမှုနှင့် နို့သီးခေါင်းလေးများလည်း မာဆတ်ဆတ် ဖြစ်လာပြီ။ အဓိက အရသာကို ခံစားမည့် ညီမလေးကတော့ ဇောချွေးတွေ တနင့်တပိုး။ ရေဆာလာသလိုလို ခံစားချက်နှင့် နှုတ်ခမ်း အစုံတို့ကလည်း စိုစွတ်သော အနမ်းတို့ကို မျှော်လင့်ပြီး ရှိန်းမြ ပူလောင် လာ၏။

တုန်ရီနေသော ခန္ဓာကိုယ်က သွေးသား၏ ဆန္ဒနောက်သို့ တငြိမ့်ငြိမ့် ချဉ်းနင်း လိုက်ပါလေပြီ။ မည်သို့မျှ ထင်မှတ် မထားသော စကားတို့က နှုတ်ခမ်းဖျားမှ ခုန်ပေါက် ထွက်ကျ လာလိုက်သည်မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ပင် မယုံကြည်နိုင်စရာ။

“ အကျီ ချွတ် လိုက်..”

“ …………”

“ ဘောင်းဘီ ရော..”

“ ………”

“ အကုန် ချွတ်..”

ရဲရင့်မျက်လုံးများက ဝင့်ကို စူးစိုက် ကြည့်လျက်ကပင် နာခံစွာ ပြုံးရင်း ရှပ်အကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဗလာကျင်းသွားသော မိမိ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ကို ငေးကြည့်နေသည့် မိန်းမ တစ်ဦး။ 

နှုတ်ခမ်း အစုံတို့က လက်ချောင်းများနှင့် အကာအကွယ် ယူထား သည့်တိုင် သွေးသား ဆန္ဒ၏ တုန်ရီမှုကို မဖုံးဖိနိုင်။ မျက်ဝန်းလှလှ များတွင် တောက်လောင် နေသော ရမ္မက်မီးတို့ အရှိန် အတန်အသင့် ရနေပြီမှန်း ရဲရင့် မြင်နေရသည်။ ဘောင်းဘီခါးပတ်ကို ညှင်သာစွာ ကိုင်ပြီး ချက်ချင်း မဖြုတ်သေးဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန် ဆွဲ ပြနေလိုက်၏။

“ ခိခိ.. ဟန်ရေး သိပ် ပြ တာပဲ ဟယ်.. လူကို ဆွ မနေစမ်းပါနဲ့.. ချွတ်စရာရှိတာ မြန်မြန် ချွတ်..”

“ အဟားဟား..”

ဒီအမျိုးသမီး ခေသူမဟုတ်မှန်း ရဲရင့် ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်သွားပြီ။ ဝင့် လည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ရယ်မိသည်။ ချိတ်ထားသော ခြေထောက်နှစ်ဘက်ကို ချကာ ခပ်ဟဟ ပြင်ထိုင်လိုက်၏။ 

ကာမ ဝတ်ရည်တို့ စိုလူးနေသော ပန်းပွင့်လေးက အခန်းတွင်းမှ လေထုကြောင့် အေးမြမြလေး ခံစားလာရသည်။ ဝင့် စိတ်ထဲ မိမိ ကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ ရနံ့ ကိုပင် ရနေ သယောင်ယောင်။ပိုက်ထားသည့် လက်မောင်းများဖြင့် ရင်မွှာအစုံကို ပင့်တင်ပေးထားလိုက်သည်။ အိစက်မို့မောက်သော နို့အုံ တို့က လက်မောင်းနှစ်ဘက်ကြားတွင် ငုံ့ နမ်းချင်စရာ တင်းရင်းဖောင်းကြွ နေ၏။ တကယ်တမ်း ဝင့် တွင် ကိုသန့်စင်မှ လွဲ၍ ဒီလို အခြေအနေအထိ ပတ်သက်ဖူးသော ယောင်္ကျား မရှိ။ 

သို့သော် မိန်းမ တစ်ဦးပီပီ ဘယ်လို အနေအထားမျိုးက ယောင်္ကျား တစ်ယောက်၏ လိင်စိတ်ကို အပြင်းထန်ဆုံး ထ ကြွ လာစေမလဲ ဆိုတာကိုတော့ ကောင်းကောင်း သိ သည်။ 

ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်စိတ်များ ပြင်းထန် လာရန် အတွက်လည်း သူမ ကိုယ်ကို ကောင်းကောင်း အသုံးချနိုင်ခဲ့သည်ချည့်သာ။သို့သော် တစ်ခု ခက်သည်မှာ ကိုသန့်စင်က ကောက်ရိုးမီးလို လူစား။ ဝင့် အနေနှင့် စိတ်တိုင်းကျသော ပျော်ရွှင်မှု ရဘို့ ကိုယ့်လက်ကိုယ်သာ အားကိုးရသည်က များ၏။

ရဲရင့် တစ်ကိုယ်လုံးတွင် အဝတ်အစားဟူ၍ အနက်ရောင် အတွင်းခံ တစ်ထည်သာ ကျန်တော့သည်။ ဖိနပ်နှင့် ခြေစွပ်ကို ချွတ်နေသည့် သူ့ကို ကြည့်ပြီး ဝင့် အာခေါင်တွေ ခြောက်ကပ်လာ၏။မိမိကိုယ်ထဲရှိ အစိုဓာတ်အားလုံးက ပေါင်နှစ်ဘက်ကြား တစ်နေရာတည်းသို့သာ စုပြုံ ရောက်နေပြီ။ တံတွေး အကြိမ်ကြိမ် မြိုချ ပါသော်လည်း လည်ချောင်း တလျှောက်က ပူလောင် ခြောက်ကပ် နေဆဲ။

အသားကပ်ဘောင်းဘီ အောက်တွင် ဖုဖောင်း ထ နေသော အရာကြီးကို ဝင့် မြင်နေရသည်။ အိုးးး.. အကြီးကြီးပဲ.. ငါ.. ငါ ဒါကြီးနဲ့ အလိုး ခံလိုက်ရရင်.. ဟူးး.. ။ ဒီည အဘို့တော့ ဒီကောင်လေးကို မည်သို့မျှ မငြင်းနိုင်တော့မည်မှန်း သေချာ သွားပြီ။ တောင့်တင်း ကျစ်လစ်သော သူ့ ကိုယ်လုံးကို ခပ်ရဲရဲ စိုက်ကြည့်ရင်း..

“ မဆိုးပါဘူး..”

“ ကျေးဇူး..”

“ အွမ်း.. အမှန်တော့ မဆိုးပါဘူး ဆိုတာထက် အများကြီး သာပါတယ်ကွာ.. တကယ် ကြည့်ကောင်းတဲ့ ဘော်ဒီပဲ.. မိန်းမ အများစု ကြွေဆင်း သွားမယ့် ပုံစံ.. အထူးသဖြင့် အိမ်ထောင် ကျဖူးပြီး အထီးကျန်နေတဲ့ မိန်းမတွေပေါ့.. ဘယ်လိုလဲ.. တို့မှန်းတာ မလွဲဘူး ဟုတ်..”

“ အဟား.. ဟက်ဟက်.. တခါတရံပေါ့ မ ရယ်.. ဒါပေမယ့် ကျနော် တွေ့ဖူးတဲ့ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတိုင်းတော့ အထီးကျန်နေကြတာ မဟုတ်ပါဘူး.. တချို့လည်း မ လိုပေါ့..”

“ တို့ လို.. ? ဟဟ.. တို့အကြောင်းလည်း မသိဘဲနဲ့..”

“ ကြည့်ရုံနဲ့တင် မှန်းနိုင်ပါတယ်.. မ က လှသလောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု ရှိတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ဆိုတာ..”

သူ့ စကားကြောင့် ဝင့် ကိုယ်ဝင့် ကျေနပ်မိသည်။ နှုတ်ခမ်းများသာမက ရင်တွင်းမှပင် လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ပြုံးမိလိုက်၏။ ဆိုဖာခုံပေါ်မှ အသာ ထ ပြီး ကုတင်စွန်းတွင် သွားထိုင်လိုက်သည်။

အခြေအနေတစ်ခုကို မစတင်မီ မိမိအား ဋီကာ ဖွင့်နေသည့် စကားများကို ဆက် ကြားလိုသေး၏။

“ အွမ်း.. ဆက်စမ်းပါဦး..”

“ နောက်ပြီး မ က sex နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျနော်နဲ့ ဟန်ချက်ညီမယ့် သဘောရှိတယ်.. ကျနော့ဘက်က သိပ် ကြမ်းသွားရင်တောင် မ မှုမယ် မထင်ဘူး..”

“ ဟားဟား.. တကယ်.. တကယ် အဲ့လို ထင်စရာ ဖြစ်နေလား.. ခိခိ.. တို့ကိုယ်တို့တောင် သတိမထားဘူး..”

“ နောက်တစ်ခု ပြောနိုင်သေးတာက..” ပြောရင်းနှင့် ဝင့် အနား တိုးလျှောက်လာသည်။

“ ……..” 

ဝင့်တစ်ယောက် ရှိုက်သွင်းလိုက်မိသော ဝင်သက်ကို ပြန် မထုတ်မိ။

“ မ မျက်လုံးထဲမှာ ကြင်နာတတ်တဲ့ အရိပ် တွေ မြင်နေရတယ်.. နောက်တစ်ချက်က မ စိတ်ထဲမှာ ဒီညကို ပျော်ဝင်လိုက်ချင်ပေမယ့် ဒီအတွက် အမှန် အမှားလည်း ပိုင်းခြားရ ခက် နေတယ်..”

“ ……..”

ဝင့်မျက်လုံးထဲမှ စူးရဲတောက်ပ နေသော အရိပ်ယောင်တို့ တဖြည်းဖြည်း လွင့်ပြယ်ကာ ရီဝေယစ်မူး မှုတို့က နေရာ ယူလာသည်။ သူ့ စကားတို့က မိမိ ၏ ရှိစုမဲ့စု သတိလေးကို ဘေးရောက်အောင် တဖြည်းဖြည်း တွန်းထုတ် နေပြီမှန်း သတိထားမိပါသော်လည်း… ။ 

သူ့လက်များက ဝင့် ပုခုံးနှစ်ဘက်ပေါ် ဖွဖွ ရောက်လာ၏။ ထိုင်ရာမှ ထစေရန် အသာ ဆွဲမထူလိုက်သည်။ ညှို့အား အပြည့် ပါသော မျက်လုံးများနှင့် ရီဝေစွာ ကြည့်ရင်း..

“ စိတ်ပေါ့ပေါ့ထားပြီး ပျော်ဝင်ပစ်လိုက်စမ်းပါ မ ရယ်.. မ ကို ဒီနေရာ ဒီအခြေနေရောက်စေချင်တာ မ အမျိုးသား ကိုယ်တိုင် ဆိုတာ မမေ့ပါနဲ့..”

စကားနှင့်အတူ လွင့်ပျံလာသည့် သူ့ ထွက်သက် နွေးနွေးတို့က ဝင့် မျက်နှာပေါ် လေညင်း တစ်ခုလို..။ ဝင့် နှာခေါင်းထဲတွင် သူ့နှုတ်ခမ်းများ ဆီမှ ချိုမြိန်ယစ်မူးဖွယ် ရနံ့ကို ရနေသည်။ဝင့်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့။ သူ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးဆီ လက်လှမ်း လိုက်မိသည်။ နှုတ်ခမ်းများ ခြောက်သွေ့လာသဖြင့် လျှာဖြင့် တစ်ချက် သပ်လိုက်၏။ 

လက်ချောင်းလေးများ ကတော့ ရောမ ကျောက်ရုပ် တစ်ခုလို အချိုးအစား ကျန သည့် သူ့ ခန္ဓာကိုယ် ကို ဖွဖွ စမ်းကိုင် ပွတ်သပ်လျက်။ ဖုထစ်ကြံ့ခိုင်သော ကြွက်သားစိုင်တို့က တို့ထိ ပွတ်သပ်လိုက်ရုံမျှနှင့်ပင် ရင်ခုန် ရစ်မူးဖွယ် ဖြစ်နေ၏။ 

ဝင့် တစ်ကိုယ်လုံး နတ်ပူးသလို တုန်ရီလာ၏။ ခေါင်း တစ်ခုလုံးလည်း ချာလည်မူးနောက် လာသလိုပင်။ နို့သီးခေါင်းလေးများ လည်း ကျောက်စရစ်ခဲလို မာတောင် လာသည်။ 

ပိပိ အတွင်းခေါင်းထဲမှလည်း ထိန်းရ ခက်လောက်အောင် ပူလောင် ယားသက်လှပြီ။ ပင်တီဂွကြားလေးမှာလည်း ချော်ရည်ပူများနှင့် ရွှဲအိုင်အိစိုလျက်။ သူ့ ကိုယ်ကို ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ် နေရင်းမှပင် တကိုယ်တည်း ရေရွတ်သလို စကားလုံးများ ဝင့် နှုတ်ဖျားမှ ထွက်ပေါ်လာသည်။

“ ဟင်းးး.. အရှင်းဆုံး ပြောရရင် ခုချိန်မှာ မှန်သလား မှားသလား ဆိုတာ မစဉ်းစား ချင်တော့ဘူး.. ဘယ်လို ခံစားရမလဲ ဆိုတာပဲ သိချင်တော့တယ်..”

နှစ်ဦးသား အကြားတွင် တိတ်ဆိတ်မှုက လွှမ်းခြုံသွားသည်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရမ္မက် ပြင်းသော မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်နေကြ၏။ဝင့် အတွေးထဲတွင် စိုးမိုးနေသော ဝန်လေးမှုအားလုံးကို ရမ္မက်က အနိုင်ယူသွားပြီ။ ရဲရင့် လက်ချောင်းများ ဝင့် မေးဖျားဆီ ရောက်လာသည်။ မျက်နှာလေးကို ညင်သာစွာ မော့စေလိုက်၏။

“ ကြောင်နဲ့ ကြွက်တမ်း ကစားရအောင် မ..”

“ ……….”

“ ကြောင်ကြီးက ဗိုက်ဆာပြီ တဲ့.. ကြောင်ကြီး အတွက် မလိုင် တွေ အသင့် ဖြစ်ပြီလား..”

“ ခိ.. အွမ်း.. ဘယ်နည်းနဲ့များ စားမှာပါလိမ့်..”

နှစ်ဦးသားကြားမှ သွေးတိုးစမ်း စကားလုံးများ ရပ်တန့် သွားပြီး အသစ် စ တင်လိုက်သည်က နှုတ်ခမ်း နှစ်ခု၏ အသံတိတ် စစ်ပွဲ။ ပြင်းထန်လောင်မြိုက်သော အနမ်းများက မကြာမီ စတင်တော့မည့် ကြမ်းတမ်းသော ချစ်ပွဲ အတွက် ပထမဆုံး ခြေလှမ်းများပင်။

တရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းနေသော နှုတ်ခမ်း နှစ်ခု။ ရမ္မက်၏ လောင်မြိုက်သံများ စတင်ထွက်ပေါ်လာသည်။ ရဲရင့်၏ ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းများက ဝင့် နှုတ်ခမ်းများအပြင် လည်တိုင်နှင့် မျက်နှာ အနှံ့ဆီ တလကြမ်း။ ဝင့် လက်များက ရဲရင့် နောက်ကျောကို သိုင်းဖက်ထားသည်။ မာတင်းနေသော ကျောပြင် ကြွက်သားများကို လက်နှင့် ကုပ်ခြစ် ရင်း ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းများကို နှစ်လိုစွာ တုန့်ပြန်နေမိ၏။ 

ဖုဖောင်းနေသော ရဲရင့် အတံကြီးက ဝင့် ဆီးခုံပေါ် ဖိပွတ်နေသည်။ ဝင့် တစ်ယောက် ခြေတစ်ဘက် အလိုလို မြှောက်လိုက်မိသည်။ ရဲရင့်က မြောက်တက်လာသော ပေါင်တံလေးကို ဖွဖွ ဆွဲမ လိုက်သည်။

အဓိက ပစ္စည်းနှစ်ခု နေရာတကျ တည့်သွား၏။ အတွင်းခံအသီသီး ဝတ်ထားလျက်ကပင် ရဲရင့် အတံကြီးက ဝင့် အကွဲကြောင်းလေး တည့်တည့်ဆီ ကော့ကာ ဖိ ပွတ်ပေးနေသည်။နွေးထွေး နူးညံ့နေသော ရဲရင့် လက်များက ဝင့် ကျောပြင်တွင် စုန်ဆန် ပွတ်သပ်လိုက် ၊ တင်စိုင်များကို ဖွဖွ ညှစ်ချေလိုက် လုပ်နေ၏။

ထိုစဉ် ဝင့် သူ့ကိုယ်ထဲမှ ရုတ်တရက် ရုန်းထွက်လိုက်၏။ 

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ..” 

ရဲရင့် ကြောင်သွားပြီး အမောတကော မေးသည်။

“ ဟင့်အင်း.. ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး..”

ပြန်ဖြေရင်း ကုတင်ပေါ်တွင် အမှတ်မဲ့ ချ ထားမိသည့် ဘဲလ် လေးကို ကောက်ကိုင် လိုက်သည်။ 

“ ဒီမှာလေ.. ဒီနေရာမှာ ဒါ ရှိနေစရာ မလိုတော့လို့..” 

ဆိုပြီး အခန်းထောင့်ဘက်ဆီ လွှင့်ပစ်လိုက်၏။ ပြီးနောက် နှစ်ဦးသား တင်းကြပ်စွာ ပြန်လည် ပွေ့ဖက်လိုက်ကြပြီး ရမ္မက်ခရီးလမ်းဆီ အနမ်းကြမ်းတို့ဖြင့် ပြန်လည် စတင်လိုက်ကြသည်။ 

ပြင်းရှသော အနမ်းများကို တန်ပြန်ရင်း ဝင့် ခေါင်းထဲတွင် တွေးနေမိသည်က..

သူ့ဟာကြီးက တကယ့် မနည်းမနောပဲ.. ခုနစ်လက်မလား.. ရှစ်လက်မလောက် ဖြစ်မလား.. ဒါကြီးနဲ့ ထိုးထဲ့ရင် ငါ့ ဟာလေး.. ကွဲများ ကွဲထွက်သွားမလား.. နာမလားလည်း မသိဘူး.. အင်းး.. အင်းဟင်း.. သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ချိုလိုက်တာ../ရဲရင့် အနမ်းများ အောက်ဘက်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လျောဆင်းလာသည်။ လျှာဖျားချွန်ချွန်လေးက ဝင့် လည်တိုင် ပတ်လည်မှသည် ရင်သားများဆီ ရောက်လာ၏။ 

ဘရာလှလှလေးနှင့် ပင့်တင်ထားသလို ဖြစ်နေသည့် ရင်စိုင်နှစ်ခု၏ အလယ်မြောင်းလေးဆီ လျှာဖျားနှင့် ထိုးကလိပေးသည်။ ဝင့်ရှေ့တွင် ဖြည်းဖြည်းချင်း ဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ဗိုက်သား ရှပ်ရှပ်လေးများဆီ ဖွဖွချင်း နမ်းလိုက်.. နှုတ်ခမ်းများဖြင့် စုပ်လိုက် လုပ်နေ၏။ 

ချက်ပေါက်လှလှလေးထဲ လျှာဖျားနှင့် ထိုးကလော်ပြီး ပြွတ်ခနဲ စုပ်လိုက်ပြန်သည်။ ဝင့် လက်တွေက သူ့ ဆံပင်များကြားဆီ ထိုးဖွရင်း သက်ပြင်းများ တဟူးဟူး ရှူထုတ်နေရ၏။ သူ့ အနမ်းများက ဆီးခုံတည့်တည့်ဆီ ရောက်လာပြီ။ ပင်တီ ခါးလေးနှစ်ဘက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ဆွဲချွတ်ဟန် ပြလိုက်၏။ အိုးးး.. သူ.. သူ.. ငါ့ ဟာလေးကို နမ်းတော့မယ်..

“ ကြောင်ကြီးရဲ့ မလိုင်အိုးက ဒီမှာ.. ဘယ်လိုနေမလဲ မြည်းချင်လိုက်တာ.. ဟင်.. မ..” 

မော့ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်သည့် သူ့စကား။ ဝင့် စိတ်ထဲ သူ့ကို ကိုင်ဆောင့်ပစ်ချင်လာ၏။ ဒီကောင်လေး ငါ့ကို ကလိ နေတာပဲ လို့လည်း တွေးမိသည်။ 

အစောတုန်းကလို အားစမ်းသည့် စကားများလည်း မဆိုနိုင်၊ ထီမထင် အပြုံးတို့လည်း ပျောက်ကွယ်၊ ဖြစ်နိုင်လျင် ငါ့ကို ချက်ချင်း လိုးတော့ဟာ ဟုသာ ပြောချလိုက်ချင်တော့သည်။ ရဲရင့်က ဝင့်၏ မချင့်မရဲ ခံစားနေရသည့် မျက်နှာလှလှလေးကို စိုက်ကြည့်ပြီး..

“ ကျနော် ဒါကို မမြည်းခင် ကျနော့် အရသာ ဘယ်လိုရှိလဲ အရင်သိအောင်.. မ ဘက်က အရင် လုပ်ရမယ်..”

“ …………..”

“ ဘယ်လိုလဲ..”

“ …………”

သူ့လိုရင်းကို ဝင့် သဘောပေါက်လိုက်ပြီ။ ရဲရင့်က ဒူးထောက် ထိုင်နေရာမှ ထ ရပ်သည်။ မျက်လုံး အဝိုင်းသားလေးနှင့် စိုက်ကြည့်နေမိ၏။ ဝင့် နှုတ်ခမ်းကို လက်ချောင်းများနှင့် ဝေ့ဝိုက် ဆော့ကစားလိုက်၏။ 

နောက်တော့ ဝတ်ထားသည့် အတွင်းခံကို ချွတ်ချ သည်။ အိုးးး… တကယ့်ကို အကြီးကြီးပဲ.. ။ ဝင့် တစ်ယောက် ထူပူလာသော နှုတ်ခမ်းများကို လျာဖြင့် သပ်မိသည်။တုတ်ခိုင်ကြီးမားသော အတံကြီးက မတ်မတ်ရပ်နေသည့် သူ့ပေါင်ကြားတွင် တယမ်းယမ်း ခါနေသည်။

ပိရိသေသပ်စွာ ပုံသွင်းထားပုံရသော ဆီးခုံမွေး မည်းမည်းများကြားမှ ထိုးထွက်နေသည့် လိင်တံကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထ နေပြီး မာကြော တောင့်တင်း နေယုံသာမက ထိပ်ဖူး အယ်အယ်ကြီးကလည်း ကော့ကော့ ကောက်ကောက်ကြီး ဖြစ်နေသည်။ တုန်ရီ လှုပ်ရှားနေသည့် ဝင့် လက်လေးက ထိုအတံကော့ကော့ကြီးဆီ တယုတယ ရောက်သွားတော့၏။ မျက်လုံးများက ဆေးမိသူလို ရီဝေနေသည်။ 

စုပ်ပစ်လိုက်ချင်တယ်.. ငါ့ကို လိုးမယ့် လီးကြီး.. အားရပါးရ စုပ်ပစ်လိုက်ချင်တယ်.. သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ရန် ပြင်စဉ်..

“ အိပ်ရာပေါ် တက်မယ် မ..”

ဟုပြောပြီး ဝင့်ကိုယ်လေးကို အိပ်ရာထက်ဆီ တွန်းတင်လိုက်၏။ အေးစက် နူးညံ့နေသော မွေ့ယာကြီးပေါ် အရောက်၊ ဝင့် အတွေးတို့ ယောက်ယက် ခတ်သွားသည်။ 

ကင်မရာ.. ဗီဒီယို ကင်မရာ.. ငါ လုပ်သမျှ သက်သေခံပေးမယ့် ကင်မရာကြီး.. မှိတ်တုပ်လင်းနေသည့် မီးနီလေးက ရီကောဒင်း လုပ်နေပြီဆိုတာကို ဖော်ပြနေသည်။

ဒီကင်မရာထဲမှာ ဒီတစ်ည လုပ်သမျှ အစအဆုံး ပါနေမှာ.. ခုနကလို အားရပါးရ အနမ်းတွေကနေ.. အဆုံးထိပေါ့.. မောင့်ဘက်က တကယ်ပဲ ငါ ဘာလုပ်လုပ် ကြည်ဖြူမှာလား.. 

မဟန်နီပြောသလိုဆို ဒီကင်မရာက မောင်နဲ့ငါ ပြန်ကြည့်မယ့် မှတ်တမ်း.. သူ့မိန်းမက တခြားယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးတော့မှာ.. ဒါကို သူ တကယ်ပဲ ထိုင်ကြည့် နိုင်မယ်လား.. 

မာ တောင် နေတဲ့ လီး ထွားထွားကြီးကိုလေ.. သူစိမ်း ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ရဲ့ လီးကြီးက ငါ့ ပါးစပ် ရှေ့မှာ.. ငါ အခု ဒါကြီးကို အားရပါးရ စုပ်တော့ မှာ.. မောင်က ဒါကို ကြည့်ချင်တာ သေချာပါ့မလား..

 ဒီ ကိစ္စက တကယ်ပဲ.. ငါတို့ အတွက်.. ငါ့ အတွက်.. မောင့် အတွက်.. အို.. အွမ်းး… အွမ့်.. အွမ့်.. အင်းးးး.. .....ဟင်းးးး….. ……….. …………..

 အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>