လူရိုးကြီးရဲ့ဂလဲ့စား အပိုင်း ( ၄ )

လူရိုးကြီးရဲ့ဂလဲ့စား အပိုင်း ( ၄ )

{ ဇာတ်သိမ်းပိုင်း }

ရေးသားသူ - Steven Job

ဒီလိုနှင့် သောကြာနေ့ ရောက်လာတော့ ကျနော်လည်း ဆရာမတွေကို စောစောလေး သွားရအောင် နှိုးဆော်လိုက်တယ်။ ပညာရေးမှူးအိမ်ကို သွားရဦးမယ်လို့ ပြောပြီးတော့ပေါ့လေ၊၊ ကျနော်က foundation ပြီးပြီဆိုပြီးအကြောင်း ကြားရမယ်လို့ပါ ပြောတော့ သူတို့လည်း စောစော လိုက်လာခဲ့တယ်။ ကျနော်က ကျနော့်အကြံအစည်နှင့်ကိုး၊၊ ကားပေါ်ရောက်တော့ ကျနော်က အပူအအေးမမျှတာမို့လို့ ရေတိုက်လိုက်တယ်။

ပြီးတော့ ကားမောင်းလာခဲ့ပြီး ဆရာမတွေကို သူတို့မြို့ရောက်တော့ ကားပေါ်က ချလိုက်ပြီး နှင်းမြအား ရှေ့ခန်းသို့ခေါ်ကာ ဟိုတယ်ဘက် မောင်းလာခဲ့သည်၊၊ မိန်းကလေးများမှာ ပထမအကြိမ်သာ လိင်ဆက်ဆံရန်ခက်ခဲပြီး နောက်အကြိမ်တွေမှာ သိပ်မကြောက်ကြပေ၊၊ ထို့ကြောင့်သာ ကျနော်ကတစ်ခါတည်း ဟိုတယ်ကို မ လာခြင်းဖြစ်သည်၊၊

ဟိုတယ် ရောက်ရောက်ခြင်းပဲ ကျနော်က နမ်းရှိုက်ရင်းနှင်းမြအား နှူးနှပ်လေသည်၊၊ နှင်းမြမှာ မိမိမယားမဟုတ်သောကြောင့် တန်းလိုးရန်မလုပ်ပဲ သူမအား နိုးဆွစေပြီးကျနော်လိုချင်ရာကို ယူရမည် ဖြစ်သည့်အတွက် ကျနော်လည်း ခလေးတစ်ယောက်ပမာ လုပ်ဆောင်းခြင်းဖြစ်သည်၊၊

နှင်းမြမှာ မရုန်းကန်တော့ပဲ ကျနော့်အလိုအတိုင်း ပြုမူလာသည်၊၊ ကျနော်က နှင်းမြ၏ အောင်မြင်လှသော နို့ကိုကျင်လည်စွာစို့ပေးပြီးနှင်းမြ ပိပိအား လက်နှိုက်ရာနှင်းမြလည်း ကာမရေအလျှင်မှာ နစ်မျောကာ ညည်းညူူသံများနှင့်ပိပိမှအရေများပင်ထွက်လာသည်၊၊

ကျနော်လည်း နှင်းမြပိပိအားအကွဲကြောင်းတစ်ယေက်ယက်ပေးလိုက်ရာ နှင်းမြလည်း 

" ဟင်းးးးဟင်းးးးးးးးး"

ဟု ရေရွက်လာသည်၊၊ ကျနော်ကမှုတ်ရင်း ပင်လက်ကို အပေါ်လှန်ပြီး လက်ခလယ်သွင်းကာ ပိပိအတွင်းအပေါ်တွင်ရှိသော ဂျီစပေါ့အား ကုတ်ဆွဲသဖြင့်နှင်းမြလည်း ထူကဲသောအရသာကို ရလေသည်၊၊

ကျနော်သည် နှင်းမြခါးအောက်ခေါင်းအုံးခုပြီး ဖင်ကြွတက်စေကာ နှင်းမြ၏ အစေ့ကလေးအား စုပရင်းဂျီစပေါ့ကို ထိစေရန်လုပ်ပေးသဖြင့် နှင်းမြတစ်ယောက်အိပ်ရာခင်းအား ဆွဲဆုပ်ကာ ကာမအသံ ဆူဝေစေလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းတချက်တချက် စအိုဝလေးပါ မထိတထိ ယက်ပေးရင်း ကာမစိတ်ကို အထွဋ်အထိပ်ရောက်စေသည်၊၊

နှင်းမြလည်း တုန်ဆင်းကာ ပြီးသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းမြအပေါ်သို့ခွ၍ လီးအား နှင်းမြပါးစပ်အားသွင်းလိုက်ရာ နှင်းမြလည်းကျနော့်လီးကို စုပ်လေသည်၊၊ နှင်းမြမှာ ဇော်ဇော်သင်ထားသဖြင့် လီးအား ကျွမးကျင်စွာစုပ်တတ်သည်၊၊

ကျနော်လည်း ခဏတာမျှ စုပ်ခိုင်းပြီး လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့် ငါးမိနစ်ခန့် ဂျီစပေါ့အားထိစေပြီး လိုးရာ နှင်းမြလည်းနှုတ်ခမ်းသပ်လိုက် ညည်းညူလိုက် ဖြစ်လာသည်၊၊ ခါးပတ်ကွင်းမှာ နှင်းမြအား အတွေ့အကြုံကောင်းကို ပေးလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း လိုးနေရင်း နှင်းမြအား ဖက်ကာလှဲလိုက်ပြီး နှင်းမြအား အပေါ်တင်ကာမြင်းစီးစေသည်၊၊ နှင်းမြမှာ မြင်းစီးကျွမ်းကျင်လှသည်၊၊ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ခေါင်းကလေးမော့ကာကြိတ်၍ တစ်မျိုးဆောင့်၍တစ်မျိုးလိုးလေသည်။

ကျနော်လည်း နှင်းမြ၏ကာမဇက်ကြိးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုငကိုင်တွယ်နိုင်သည်ဖြစ်ရာ နှင်းမြအား ပုံစံပြောင်းစေပြီး ကျနော့်အား ကျောခိုင်းစေပြီး ထပ်မံမြင်းစီးစေရာ နှင်းမြလည်းဖင်ကုန်း၍ စီးလေသော် ကျနော်မှာနှင်းမြ၏ တင်သားနှစ်လုံးသာမက နီညိုရောင်ပြေးနေသေ ာစအိုစူစူလေးပါတွေ့ရသဖြင့် စအိုဝကိုပါလက်ညှိုးထိုး၍ လုပ်လိုက်သည်၊၊

နှင်းမြဆီမှ အသက်ရှူသံပြင်းလာ၍ နှင်းမြအား အောက်သို့ဆင်းစေကာ ကုန်းခိုင်းသဖြင့် နှင်းမြလည်း ကုန်းပေးရှာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းမြနောက်မှ ဒူးထောက်ကာ လိုးလေသည်၊၊ မလိုးခင် ဖင်ကြားအားလွှတိုက်သကဲ့သို့ လေးငါးချက်လုပ်လိုက်ကာ အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းရင်း လက်ခလယ်အား ဖင်ထဲထည့်ကာလိုးလိုက်သည်၊၊

ကျနော်မှာ ဖင်လိုးချင်သော်လည်း အချိန်မကျသေးသဖြင့် ယခုအစပျိုးထားပြီး နောက်တစ်ပါတ်မှ လိုးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး လက်ရောလီးပါ တပြိုင်နက် လိုးလိုက်ပါတယ်၊၊ နှင်းမြလည်း နှစ်ပေါက်ခံရသဖြင့် ကောင်လာပြီး ပြီးလေသည်၊၊ နှင်းမြပြီးသွားသောကြောင့် ဖင်ထဲမှ လက်ကိုထုတ်ကာ နှင်းမြခါးအားကိုင်င်ပြီး ငါးမိနစ်ခန့ထပ်မံဆောင့်ရာ ကျနော် လည်းပြီးလေရာ သုတ်အား အဖုတ်ထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လီးကို အဆုံးထိသွင်း၍ လွှတ်လိုကလေသည်၊၊

ကျနော် သုတ်မှာများပြားလွန်း၍ တစ်မိနစ်ပင်ကြာလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း နှင်းမြအပေါ်မှေက်ချလိုက်ရာနှင်းမြလည်း မှောက်၍ လဲကျသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်း လီတတ်လျက်ပင် အမောဖြေလေရာ ခဏနေတော့ နှင်းမြက ကိုအောင် ပြန်ရအောင်ဆိုကာမှ လူးလဲထပြီး အဝတ်အစားများထဝတ်ပြီး လီးကို ရေဆေးရသလို နှင်းမြလည်းဆေးကြောပြီး နှင်းမြတိုမြို့သွား၍ နှင်းမြအား ပြန်ပို့ကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါသည်။

နှင်းမြ အားလိုက်ပို့ပြီး ပညာရေးမှုးအား ကျောင်း foundation ပြီးစီကြောင်းနှင့် ငွေထုတ်ရန် ပြောကြားကာ ငွေဆယ်သိန်အား ဂါရဝပြုပြီး ကျနော့်ညီမဝမ်းကွဲအား သူမတို့မြို့ကို ပြောင်းပေးရန် ပူဆာရာ တိုင်းပညာရေးမှူးမှလစ်လပ်နေရာ ရှာပေးပါတယ်၊၊

" နှင်းမြကပြောင်းရွှေ့တင်ထားတာ ကျနော်သိပါတယ်"

" အခု သူတို့မြို့က အလယ်တန်းပြဆရာမ တစ်ယောက် ပင်စင်တင်ထားတယ်၊ နောက်သုံးလနေရင် ရွှေ့ပေးမယ် ညီလေး"

ကျနော်လည်း ကျောင်းမပြီးသေးခင် နှင်းမြကြောင့် ဝမ်းသာသွားတယ်။

" ညီလေး မင်းအမက မင်းကိုမျှော်နေတယ် ဒီညနေ အိမ်မှာပဲ ထမင်းစားရမယ်"

" ကောင်းတာပေါ့ အကိုကြီးရာ အိမ်ထမင်အိမ်ဟင်းလေး စားရတာပေါ့"

ဆိုပြီး

" အကိုကြီး ချတယ်မလား"

လက်နှင့်ဟန်ပြရင်းမေးရာ

" အေး နည်းနည်းပါးပါးတော့ လုပ်တယ်ကွ"

" ကဲ..ဒါဆိုလည်း မြို့ထဲသွားပြီး Double black တစ်လုံးဝယ်ပြီးအိမ်လစ်ကြစို့" 

ကျနော်လည်း အရက်သာမက သူ့မိန်မဖို့ပါ လက်ဆောင်ဝယ်ပြီး သူ့အိမ်ကို လိုက်သွားကာ သောက်ပြီး ထမင်းစာကြပါသည်၊၊ သူ့မိန်းမကလည်း မောင်လေးချင်းထပ်အောင် ခေါ်ပြီး အနားကတောင် မခွာလို့ စိတ်ညစ်မိရသေးတယ်၊၊ ထိုနေ့ညက ဟိုတယ်နောက်ကျမှရောက်တယ်၊၊ စနေနှင့်တနင်္ဂနွေနှစ်ရက်လုံးကျောင်းကိစ္စများလုပ်ပြီး တနင်္လာနေ့ စောစောကလေးနှင်းမြကို သွားကြိုလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ ကားမောင်းလာရင်း

" ကိုအောင်တော့ အရမ်းလွမ်းနေတယ် နှင်းရယ်"

" အယ် ကြားထဲ နှစ်ရက်ပဲ ရှိသေးတာကို"

" ကိန္နရီ ကိန္နရာချောင်းခြားတဲ့အတိုင်းပါပဲ"

" ပိုပြီ" 

" နှင်းရော မလွမ်းဘူးလား"

" သတိတော့ရတယ်၊ မနေ့ညက"

" အမ် ဘယ်အချိန်လဲ"

" ဟိုလေ ကိုဇော်နှင့်အိပ်တုန်းက ဟိဟိ"

" ဘာလည်း အဆင်မပြေလို့လား"

" ပြေတော့ ပြေပါတယ်၊ သူကကျန်းမာရေး မကောင်းသေးတော့"

" ကိုအောင်လည်း အရူးအမဲသားကျွေးသလို ဖြစ်နေပြီ ညီလေးက တထောင်ထောင်နှင့်"

ကျနော်က ပြောရင်းသူ့လက်ကို ယူကာ ကျနော့်ငပဲပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။

" အိုး....ကိုအောင်ကလည်း လမ်းမကြီးပေါ်မှာ"

" ကျနော် အရမ်းလွမ်းနေပြီ နှင်းရယ်"

" အယ်လမ်းမကြီးပေါ်မှာ နှင်းကဘယ်လို လုပ်ရမလဲ"

ကျနော်လည်း လူရှင်းတဲ့နေရာကို ကားရွေးရပ်လိုက်ကာ ပုဆိုးလေးဖြေလိုက်ပြီး မနှင်းကိုစု ပ်ခိုင်းလိုက်တယ်၊ မနှင်းလည်း အိမ်ကယောက်ျားက စိတ်ကို ဆွပေးသလိုများ ဖြစ်လာသလား မသိပါဘူး၊ စုပ်ပေးတာဗျ။

ကျနော်လည်း လူရှင်းပေမယ့် လမ်းပေါ်မှ ာဖြစ်လို့အရမ်းဖီလ်းလာတယ်ဗျ၊ မနှင်းပဲလီးစုပ်ကျွမ်းလို့လား မသိဘူး။ ဆယ်မိနစ်လောက်နှင့်ပဲ မနှင်းပါးစ်ထဲ ပြီးသွားတယ်၊၊ မနှင်းကထွေးထုတ်မယ်လုပ်လို့ ကျနော်ကဖက်ပြီး ကစ်ပေးလိုက်တာ ထွေးထုတ်မရတော့ မြိုချလိုက်ရတယ်၊၊ ကျနော်လည်း သူမြိုချပြီးမှလွှတ်ပေးကာ ရေဘူးပေးတော့

" ကိုအောင် တော်တော် ညစ်ပတ်တာပဲတဲ့"

ကျနော်ကလည်း

" နှင်းကလည်းကွာ ကိုယ့်ကို ချစ်ရဲ့သားနှင့်"

ပြောပြီး ချော့မော့ပေးလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ ကောင်းမောင်းပြီ ထွက်လာခဲ့တယ်၊၊ လမ်းမှာဆရာမနှစ်ယောက်တင်ပြီး ကျောင်းကို သွားကြတယ်၊၊ ဒီအပါတ်ထဲမှာတော့ ကျနော်လည်း ပိုက်ဆံတွေထုတ်ပြီး ကျောင်းမှာခလေးတွေရော အလုပ်သမားတွေကိုပါ အဟာရကျွေးတယ်၊၊

ဆရာမတွေကိုလည်း မြို့ရောက်ရင်ကျွေးပါ့မယ် ဆိုပြီး အားလုံးကိုပါတိတ် တစ်စုံစီ လက်ဆောင်ပေးလိုက်သေးတယ်၊၊ သောကြာနေ့ရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ဆရာမနှစ်ယောက်ကို သူတို့မြို့မှာချပြီး ဟိုတယ်ကို လာလိုက်တယ်၊ ထုံးစံအတိုင်း နှူးနှပ်ပြီးတော့ ကုတင်ကန့်လန့်လုပ်ပြီး တစ်ချီပြီးသွားတော့ နောက်တစ်ချီအတွက်မနှင်းကို မှုတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။

တဏှာစိတ်က ဖုံးနေပြီမို့လီးကို သာမက ဂွေးဥတွေပါစုပ်ပေးတော့ ကျနော်လီးက ချက်ချင်းပဲ ပြန်တောင်လာတယ်၊၊ နှင်းရဲ့ တဏှာစိတ်ကြောင့် ကျနော့်ကို အိပ်စေပြီးလီးကို စုပ်၊ ဂွေးယက်ပြီးသာမက ဂွေးနောက်အကြောဆုံအထိ ယက်ပေးလာတယ်၊၊

မနှင်းက အကြောဆုံလေးယက်ပေးချိန်ဆို ကျနော်က ဖင်ကိုကြွပေးလို့ ကျနော့်စအိုဝလေးပါ ယက်မိတယ်၊၊ ကျနော်ကလည်း အဲဒီအချိန်အရမ်းကောင်းလို့ အော်ညည်းပြတယ်၊၊ နှင်းလည်း နောက်တော့မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ကျနော့်စအိုပါ ယက်လာတော့တယ်၊၊ ကျနော်လီးဟာ တောင်လွန်းအားကြီးလို့ ချက်ကိုတောင် လာပြီ၊၊ ကျနော်ကရပ်ခိုင်းလိုက်မှ နှင်းကရပ်လိုက်တယ်၊၊ ဒီတော့ကျနော်က

" ကိုလေ နှင်းဖင်ကို လုပ်ကြည့်ချင်တယ်"

" ကိုတို့ယောကျ်ားလေးတွေဟာ အမြဲတမ်းပဲ တစ်မျိုးနှင့် မတင်းတိမ်ကြဘူး"

" ဒါဆို ကိုဇော်က နှင်းကိုဖင်ချတယ်ပေါ့"

" ညားစတုန်းက မချပါဘူး နောက်တော့ ဘယ်သူမြှောက်ပေးလည်းမသိပါဘူး လုပ်တော့တာပဲ"

" နှင်းက မနာဘူးလား"

" အစတုန်းက နာတယ်။ နောက်ပိုင်း မနာတော့ဘူး"

ဆိုပြီးဖင် ကုန်းပေးတယ်။

" ကိုအောင် ဖြေးဖြေးလုပ်နှော်၊ ကိုအောင့်ဟာက ကိုဇော့်ဟာထက် ကြီးတယ်"

ကျနော်လည်း

" ကောင်းပါပြီ နှင်းရယ်"

ဆိုပြီး နှင်းနောက်ကနေ နေရာယူလိုက်တယ် ။ ပြီးတော့ နှင်းဖင်ခင်ခံရ ကောင်းလာစေဖို့ ဖင်ပေါက်ကလေးကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက် လက်ထိုးထည့်ပြီး အပေါက်ချဲ့လိုက်လုပ်ပြီး နှင်းဆီကညည်းသံထွက်လာတော့မှစအိုဝကို ကွမ်းသီးခေါင်းလေးမြုပ်အောင်ထည့်ပြီး တံတွေးထွေးလိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့ အသာလေး ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ နှင်းမြမှာ ကိုဇော်နှင့်ဖင်ခံဖူးလင့်ကစား ယခုကဲ့သို့ ကိုအောင်လီးဝင်လာသောအခါ၊၊နည်းနည့်တော့ လန့်မိတယ်၊၊

ကိုဇော်လီးလောက် မရှည်သော်လည်း ကိုအောင့်လီးက အလုံးပိုထွားသည်မဟုတ်လား။ အမှန်တော့ ဂျေသုံးသင့်သော်လည်း ဂျေမရှိသဖြင့်သာ အစိမ်းလိုးခံရခြင်းဖြစ်သည်၊၊ ဝင်လာစမှာ အောင့်တတ်သည်မှာ ပုံမှန်ဖြစ်သော်လည်း နောက်ပိုင်းကောင်းလာတတ်သဖြင့် ကြိတ်မှိတ်ပြီး အောင့်ခံမိသည်၊၊

ကိုအောင်မှ ာအလိုးကောင်းသူပီပီ ပထမတော့ တဖြေးဖြေးလိုးလေရာ နှင်းမြလည်းခံ၍ ကောင်းလာသည်၊ ကိုအောင်လည်း လိုနေရင်းကြပ်ထုတ်နေသည့် အတွက် ဂျေအစားထိုးရန်အတွက် စဉ်းစားရာ မိမိ ညောင်းညာလျှင် နှိပ်ရန်အတွက် ထားသော သံလွှက်ဆီအား သတိရမိသဖြင့် သံလွှင်ဆီဘူးအား ရှာဖွေကာလိုးနေသော လီးအားပြန်ထုတ်ပြီး ဖင်ဝ အားလောင်းထည့်လိုက်သည်၊၊

နှင်းမြလည်း ထိုအချိန်မှ စိုးရိမ်စိတ်ပြေလေသည်၊၊ သံလွှင်ဆီမှာ တခြားသောဆီများနှင့် မတူပေ၊၊ အသားထဲစိမ့်ဝင်ပြီးမ ကြာမီခြောက်လေ့ရှိသည်၊ ၊ထို့ကြောင့် ဂျေနှင့်မတူပဲ ချွဲပြစ်  ပြစ်လေးနေလေ့ရှိသည်၊၊ ထိုအခါလီးအဝင်ချောသော်လည်း စေးစေးကလေးနှင့်ပို၍ လိုးကောင်းလေသည်၊၊

နှင်းမြ လည်း နာနေသည်မှ ပို၍ကောင်းလာလေသည်၊၊ ကျနော် လည်းဒူးထောက်လိုး၍ ညောင်းလာလေရာမနှင်းအားကု တင်ကန်လန့်ဖြတ်ပက်လက်နေစေပြီ းခါးအောက်ခေါင်းအုံးခုလိုက်သည်၊၊ ထိုနောက် မနှင်းပေါင်အား ကွေးတင်ကာလီးကိုပြန်သွင်းလိုက်သည်၊၊

ဤပုံစံမှာ ခံရသူရောလုပ်သည့်သူပါ သက်တောင့်သက်သာရှိသည်၊၊ ထို့အပြင် ဖင်ဝသည်ပိုကျယ်သကဲ့သို့ဖြစ်သည်သာမက ဖင်လိုး၍ နာလျှင်လည်း အနာသက်သာစေရန် နို့ကို စို့၍လည်းကောင်း နှုတ်ခမ်းအား စုပ်နမ်း၍သော်လည်းကောင်း လုပ်၍ရပါသည်၊၊

ထို့ကြောင်ပင် ကျနော်လည်းမနှင်းနာတာ သက်သာပြီး ဖီလ်းပိုရစေရန်နို့ကို စို့၍ လိုးပေးပါသည်၊၊ ထိုအခါ မနှင်းလည်း ဖီလ်း တက်ကာအသံပေး၍ ညည်းညုလာလေသည်၊၊ မနှင်းဆီက ညည်းသံကြားရလျှင် ခါးအားကိုသုံးပြီးသွက်သွက်ကလေး ဆောင့်ပေးရာမ နှင်းလည်းပိပိထဲမှအရည်များထွက်လာသည်၊၊

ဖင်ဝစအိုကြွက်သားများညစ်၍ မနှင်းတစ်ယောက်ပြီးလေသော် ကျနော်လည်းလီးအားချွတ်ပစ်ပြီး ပိပိအားပြောင်း၍ လိုးပေးလိုက်ပါသည်၊၊ ဆယ်မိနစ်ခန့်လိုးပြီးသောအခါ မနှင်းလည်းဖီလ်ထပ်ရလာသဖြင့် ကိုအောင် မြန်မြန်လုပ်လို့ပြောလာလေသည်။

ကျနော်လည်း လိုးနေသည့်အရှိန်ကို ထပ်တင်၍ မနှင်းခြေနှစ်ချောင်းအားပူးကပ်စေကာ မိုးပေါ်ထောင်စေပြီးဒူးနေရာမှ ဖက်ပြီး ဆောင့်လိုက်စဉ် နှစ်ယောက်လုံး မောဟိုက်ကာပြီးသွားလေသည်၊၊ ကျနော်လည်းပြီးသွားချိန်တွင် မိန်းမတိုင်းသဘောကျနှစ်သက်သော အပြုအမူဖြစ်သည့်ကြင်နာစွာနမ်းရှိက်ပြီး ဖက်ထားလေသည်၊၊

ဤအပြုအမူမှာ ယောက်ျားတိုင်းလုပ်သင့်သည့် အပြုအမူပင်ဖြစ်သည်၊၊ မိမိလိုးနေသူမှာ ကြေးစားဖာသယ်မဟုတ်ပဲ (မဟုတ်ပါက) ဤသို့ လုပ်သင့်သည်၊၊ ထိုသို့မဟုတ်က အမျိုးသမီးများမှာ မိမိ၏ လိင်ဆက်ဆံဖော်သည် မိမိအားတန်ဘိုးမထား ဆိုကာ ငြူစူတတ်လေသည်၊၊

ဤသဘောကို ကောင်းစွာ သဘောပေါက်သော ကျနော်မှာ လက်စားချေလိုသော စိတ်ဖြင့် မနှင်းအား လိုးနေသော်လည်း မနှင်းအမြင်မှာ သူမအားကျနော်က အရေးထားချစ်ခင်သည်ကို မြင်စေလိုသောကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်၊၊ ခဏမျှ အနားယူပြီးနောက် မနှင်းတို့မြို့သို့ ကားမောင်းထွက်ခဲ့သည်၊၊ မနှင်းမှာအကြိမ်ကြိမ်ပြီး၍ ပင်ပမ်းနှုံးချိနေလေရာကား ပေါ်၌ပင်နှိုက်ရှိုက်စွာ အိပ်ပျော်လေသည်၊၊ ကျနော်လည်း မနှင်းအား စကားမပြောပဲ ကားကိုသာ ဂရုပြုမောပ်းနှင်လာခဲ့သည်။ မနှင်းတို့မြို့ရောက်မှမနှင်းမှာ နိုးလာသဖြင့် ကားပေါ်တွင်မှန်ကြည်ုပြီး မိတ်ကပ်အုပ်ကာ ဟန်မပျက်အိမ်ပြန်လေသည်၊၊

ဤသို့ဖြင့် သုံးလခန့်အထိ တနင်္လာနေ့ မနက်ပိုင်းတွင် မနှင်းအားကာပေါ်တွင် လီးစုပ်စေပြီး သူမပါးစပ်တွင် ပြီးစေကာမြိုချခိုင်းကာ သောကြာနေ့ညနေတိုင်းပုံစံမျိုးစုံစုပ်ယက်ကြပြီး ပုစံမျိုးစုံလုပ်လာခဲ့ကြသည်။ များသောအားဖြင့် မနှင်းကို တနင်္လာနေ့မနက်ပိုင်းသာ သုတ်ကိုမြိုချရပြီးသောကြာနေ့တိုင်းတွင် မနှင်းပိပိထဲတွင်သာပြီးစေပါသည်၊၊

ပြီးသည့်အချိန်တိုင်းလည်း ကျနော်က ချက်ချင်းလီးကို မထုတ်ပဲ ငါးမိနစ်ခန့်လီးဇိမ်ခံလေ့ရှိသည်၊၊ ကျနော် ဆောက်သော ကျောင်းမှာလည်း နောက်ဆုံးဆေးသုတ်အဆင့်သာ ရှိနေလေသည်၊၊ သို့သော် ကျနော်ကကျောင်းသားများနှင့်ဆရာမများ အဆင်ပြေစေရန် အဝီစိတွင်းနှင်ရေမော်တာများ တတ်ဆင်လိုသဖြင့် မော်တာအိမ်နှင့် ရေစင်ပါဆောက်လုပ်နေ၍ အချိန်ဆွဲ၍ ရနေပေသည်၊၊ ထိုအတောအတွင်း မနှင်းမှာကျန်းမာရေးနည်းနည်းချူချာသလို ဖြစ်လာသည်၊၊

ကျနော်လည်း သတိထားမိသလောက် ပထမလတွေမှ ာမနှင်းတစ်ယောက် ရာသီလာသည့်အခိုက်ကြုံရသောကြောင့် လိုးခြင်းမလုပ်ပဲ မနှင်းအားမှုတ်စေကာ မနှင်းပါးစပထဲတွင်ပြီးစေပြီး နောက်ပိုင်းတွင် ကျနော်လိုးသည့် အချိန်တွင် ရာသီလာသည့်အနေအထား မတွေ့ရချေ၊၊ သို့သော်လည်း ကျနော်နှင့်မတွေ့ရသည့်အင်ဂါ၊ဗုဒ္ဓဟူး၊ကြာသာပတေးနေ့မျာမှာ ဖြစ်သလားတွေး၍ အားပါးတရ လိုးဆော်ခဲ့သည်၊၊

မနှင်းတို့ ကျောင်းမှာရှေ့အပါတ်တွင် စာမေးပွဲစစ်၍ ကျောင်းပိတ်တော့မည်ဖြစ်ရာ ကျနော်လည်းနောက်အပတ်တွင် နောက်ဆုံးပတ်အိတ်နှင့်လွယ်ပြီး အသေအချာလုပ်ရန် ကြံရလေသည်၊၊ ပညာရေးမှုးအား မနှင်း အပြောင်းအရွှေ့အားမေးရာ ယခုဆောင်ရွက်နေပြီး နှစ်ပါတ်အတွင်း ထွက်ရစေမည် ဟု ဂတိအဖန်ဖန်ပေးသဖြင့်ကျနော်လည်းစိတ်အေးရချေသည်

နောက်တစ်ပါတ် တနင်္လာနေ့ရောက်တော့ ကျနော်လည်းမနှင်းကို သွားကြိုလိုက်တယ်။ မနှင်းက ဆွယ်တာလေးဝတ်ပြီး ရောက်လာတယ်လေ၊၊ကျနော်က

" နှင်း နေမကောင်းလို့လား"

" ဟုတ်တယ် ကို၊မနက်စောစော ရေချိုးလို့လား မသိဘူး၊ ချမ်းစိမ့်စိမ်နှင့်အအေးမိတာလား မသိဘူး၊ရင်ထဲလည်း သိပ်နေမကောင်းဘူး"

" အော်..ဆေးခန်းပြရအောင်လေနှင်း"

" အဲလောက် မဟုတ်ပါဘူး"

" ခါတိုင်းလည်း နှင်းကရေချိုးနေကြပါ"

" မနေ့ညကများ ညနက်မှ ရေချိုးသေးလား"

" အင်း...ရေချိုးတာတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊"

" အမ်..ရေချိုးတာမဟုတ်ရင် ကိုဇော်ကြောင့်လား"

" အင်း ဟုတ်တယ်"

" ကိုဇော်က ကျန်းမာရေး ကောင်းသွားပြီလား"

" ကောင်းလာပြီလေ"

" အော..ဒါဆို ညက အဆင်ပြေလာတယ်ပေါ့"

" အာ ....ကိုကလဲ"

" ပြောစမ်းပါ နှင်းကလဲ ကို သိချင်လို့"

" သူက နေကောင်းတာနည်းနည်းကြာပြီ ၊ အဲဒါ မနေ့ညက တစ်နာရီလောက် ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့် ကြာသွားတာ"

" ဒါဆို..နှင်းလည်း ပြီး သွားတယ်ပေါ့"

" ဘာလဲ မနာလို ဖြစ်နေတာလား"

" အင်းပေါ့"

" ကိုက ဟိုသီချင်းလိုပဲလေ"

" ဘာ သီချင်းလဲ"

" ပိုင်ရှင်ပြန်လာရင် တို့ကပြန်ပြီးပေးရမယ်.....ဆိုတဲ့သီချင်းလေ"

" နှင်းရယ်..ကိုရူးချင်လောက်အောင် ခံစားနေရတယ်၊ အခုကျောင်းက ဒီအပါတ်ဆိုပိတ်ပြီ၊ ကိုယ်က ကိုယ့်အလု်တွေပြီးပေမယ့် အချိန်ဆွဲပြီးကျောင်းမှာနေလို့ရသလောက် လုပ်နေတာ"

" အော်..ကိုရယ်"

" နှင်းတို့ ကျောင်းပိတ်တာတော့ ကို တားလို့မရဘူးလေ၊ အားလုံးက ကိုယ့်ကံကြမ္မာပဲ ချစ်ရသူကို တွေ့ရပေမယ့်ပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ ဘဝလေ"

" ဒီလောက်ပဲ ကောင်းပါတယ် ကို ၊နှင်းလည်းမစွန့်စားရဲဘူး"

" အေးလေ အားလုံးက ကိုယ့်အခက်အခဲနှင့်ကိုယ်ပဲလေ"

" ကဲပါ နှင်းရေ၊ခါတိုင်းလိုပဲ ကိုယ့်ညီလေးကို နှုတ်ဆက်ပေးပါဦး"

" ကို ..နှင်းမစုပ်ချင်ဘူး ရင်ထဲမှာပျို့ချင်နေလို့"

" အင်းလေ အအေးပတ်ရင် အစာလည်းမကြေတတ်ဘူး၊ နှင်းမလုပ်ချင်ရင်းလည်းရပါတယ်၊ ညီလေးတော့ဒီညတော့အိပ်ပျော်မယ် မထင်ဘူး"

" ကဲပါ အဲသလောက်လည်း အဖြစ်သည်းမနေပါနှင့် စုပ်ရင် အကိုကပါးစပ်ထဲမှာပြီးမယ်၊ ပျို့အန်ရင်ဒုက္ခလေ၊ ညီလေးအဲလောက်ဖြစ်နေရင်လည်း ကားသာလူရှင်းတဲ့နေရာရပ်လိုက်တော့"

နှင်းမြမှာ ယခုအပါတ်သည် ကိုအောင်မင်းကျော်နှင့်နောက်ဆုံးတွေ့ရမည်ဖြစ်ပြီး မိမိအား အသက်ကို ပဓာနမထားကာချစ်တဲ့ သူမို့ နောက်ဆုံးအနေနှင့်အလိုလိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်၊၊

ကျနော်လည်း ကား အား လူပြတ်ပြီးမမြင်နိုင်သောနေရာတွင် ရပ်လိုက်ပြီးနှင်းအားလိုး၍ တင်းနေသော စိတ်ကို လျှော့ချရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်၊၊ ထို့ကြောင့်နေရာကျယ်ဝန်းသော နောက်ခန်းဆီသို့ နှင်းအားခေါ်လိုက်လိုက်တယ်၊၊ နှင်းရောက်လာတဲ့ အခါ ယာဉ်မောင်းထိုင်ခုံအားရှေ့သို့ ရွှေ့လိုက်ကာခေါက်လိုက်တယ်၊၊ ပြီးတော့နှင်းကို ထိုထိုင်ခုံပေါ်မှာမှောက်စေလိုက်တယ်၊၊

ကားက အမြင့်ဖြစ်ပေမယ့် မတ်တပ်ရပ်မလွတ်တာကြောင့်ကုန်းပြီး နှင်းးကို နောက်ကနေလိုးဖို့ကြံကာ နှင်းစိတ်ပါအောင် တစ်ချက်နှစ်ချက် ယက်လိုက်တော့

" ကို ဟိုတယ်မဟုတ်ဘူး မြန်မြန်လုပ်ပါ လူလာရင်အရှက်ကွဲရမယ် ဆိုသဖြင့် ကျနော်လည်းအချိန်မဆွဲပဲလီးအား တံတွေးဆွတ်ကာ လိုးလိုက်တယ်၊၊ ဒါပေမယ့်နှင်းက ဖီလ်မလာသေးတော့ နှစ်ယောက်လုံး နာကျင်သွားတယ်၊၊ နှင်းက 

" အားး နာတယ်ကို ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"

ဆိုလို့ လီးပြန်ထုတ်ပြီးတံတွေးထပ်ထွေးလိုက်ပြီး ချောမွေ့အောင်လုပ်လိုက်ရတယ်၊၊ ပြီးတော့မှ နှင်းအဖုတ်ထဲကို ထည့်လိုက်တယ်၊၊

သိပ်တော့ မနာတော့ပေမယ့် ကြပ်နေတယ်၊၊ ကျနော်လည်းကြာနေမှာမို့လို့ မြန်မင်္နြပဲ လုပ်လိုက်ပါတယ်၊၊အခုလို လမ်းပေါ်မှာလုပတာကျနော့်အတွက်က အရမ်းဖီလ်းရှိတယ်၊ ဒါကြောင့်မို့စိတ်တက်ကြွကာ အားထည့်ပြီးလုပ်လိုက်တယ်။ နှင်းလည်းစိတ်ပါလာပြီ းအဖုတ်ထဲမှာ ချောလာတယ်၊၊ နှင်းအရေတွေထွက်လာတယ်၊၊

ဒီလိုကောင်းလာတာ ကျနော့လီးမှာပါတဲ့ ခါးပတ်ကြောင့် ဖြစ်တယ်၊၊ မကြာပါဘူး နှင်းလည်းပြီးသွားတယ်၊ ကျနော်မှာ အမြန်စိတ်လွှတ်ပြီး လုပ်တာတောင် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်၊၊ ကျနော်ပြီးခါနီးတော့ "ကိုအပြင်မှ ာပြီးလိုက်" ဆိုပြီပြောတော့

ကျနော်လည်းအပြင်မှာပြီးရအောင် လီးကိုထုတ်လိုက်ရတယ်၊၊ ပြီးမှကားတံခါးဖွင့် အပြင်ဘက်ပန်းလိုက်ရတယ်၊ အဲဒီအချိနမှာ နှင်းက ပိပိကိုတစ်ရှူးနှင့်သုတ်နေတာတွေ့လိုက်ရပြီး ကျနော်လည်းရေဘူးနှင့်ဆေးကာကား ထိုင်ခုံကိုနေရာပြန်ရွှေ့ပြီးကားပေါ်ကို တက်လိုက်တယ်။ ဒီအချိန်မှာနှင်းလည်းအသင့်ဖြစ်နေတာကြောင့် ကားမောင်းပြီးထွက်လာခဲ့တယ်၊၊

ဆရာမနှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီးကျောင်းကိုသွားကြတယ်၊၊ ကျောင်းရောက်တော့ စာမေးပွဲစစစ်ကြပါပြီ၊၊ ကျနော့်အလုပ်တွေလက်စသတ်ဖို့ လုပ်ရင်း ကျနော်အတွေးထဲ တစ်ခုဝင်လာတာကကျောင်းပိတ်ရင် နှင်းနှင့်ကျနော်ဝေးပြီ၊၊

ကျနော်က ဇော်ဇော်ကိုဂလဲ့စားချေဖို့သာ မနှင်းကို ချည်းကပ်ခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်း ဝေးရမယ်ဆိုတော့လည်းရင်ထဲမှ ာခံစားနေရတယ်၊၊ ကာလတစ်ခုမှ ာအပေးအယူမျှခဲ့ပြီး တစ်ဦးလိုအပ်ချက် တစ်ဦးဖြည့်ခဲ့ပေမယ့် ဝေးရမယ်ဆိုတော့ ခံစားရတဲ့ စိတ်ကြောင့်မိမိဘာသာဆန်းစစ်မိတာက အဖြေဘာလဲ၊၊ ငါနှင်းကို တကယ်ချစ်မိနေတာလား၊ ဟာ ...ငါ့မှာ ယမင်းနှင့်သားလေးရှိတယ်လေ၊၊ ငါယမင်းအပေါ် သစ္စာဖောက်မိပြီလား၊၊ ဒါဟာ တဒင်္ဂသာယာမှု့လား၊ ကိုယ်ဟာကို မဝေခွဲတတ်တော့ပါ၊၊ နှင်းကကေ ာငါ့အပေါ်ဘယ်လိုလဲ။ ဟာ.....ငါဘာ တွေစဉ်းစာနေတာလဲ။ ငါဇော်ဇော်ကို ဂလဲဲ့စားချေတာလေ၊အင်း ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါဟာဝေခွဲမရဘူးလို့ တွေးနေခိုက်မှာ ဆေးသမားတစ်ယောက်ရဲ့ သီချင်းဖွင်သံလေး ကြားလိုက်ရတယ်။

" ကျောင်းပိတ်လို့ အိမ်ပြန်ချိန်ရောက်ခဲ့ရရင် ငိုကြရမှာ.....

မင်းရောငါရော ...ဆိုင်သူကိုယိစီရှိပြီးသား.ဘဝမှာ.....

မဆိုင်တဲ့...ကြားနှစ်ယောက်မနစ်နာလေအောင်

တို့နှစ်ယောက်...ပျော်သင့်လား..

တို့နှစ်ယောက်...ပျော်ရဲလား..."***

ကျနော် နာထောင်ရင်းမျက်ရည်လေးတောင်ကျလာတယ်ဗျ။  ဒါကြောင့် ဆက်နားမထောင်ရဲပဲ တနေရာထွက်လာခဲ့ရတယ်၊၊

ဒီအချိန်မှာ နှင်းတစ်ယောက်စာမေးပွဲ အခန်းစောင့်၊ရင်ထဲ ပျို့အန်ချင်လာလို့ အပြင်ဘက်ကိုထွက်ပြီး အန်နေတယ်လေ၊၊ ဘယ်လောက်ပဲ ထိုးအန်ပေမယ့် လေတွေပဲအန်နေလို့ ဆရာမတစ်ယောက်က ကျောလေးကို ဖိပေးရင်းမေးတဲ့အခါ အအေးမိလို့ အစာမကျေဖြစ်နေတာလို့ ဖြေလိုက်ရတယ်လေ၊၊

ဒါပေမယ့် မိမိဘာသာစဉ်းစာမိတာက ဟုတ်များဟုတ်နေပြီလားလို့လေ၊၊ ရာသီမလာတာလည်း နှစ်လလောက်ရှိနေပြီလေ၊၊ နှင်းမှာ နောက်နေ့တွေလည်း မနက်ပိုင်းအန်ချည်းပဲ အန်နေတယ်လေ စာမေးပွဲကငါးဘာသာပဲရှိတာမို့လို့ သောကြာနေ့မှာ အားလုံးပြန်ကြရတယ်၊၊

ကျနော်လည်း ဆရာမတွေကို လိုက်ပို့ရင်း စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး စကားတောင်မပြောဖြစ်ပါဘူး၊ ဆရာမနှစ်ယောက်ဆင်းသွားတဲ့အခါ ကျနော်ကနှင်းကို ရှေ့ခန်းပြောင်းထိုင်ခိုင်းတော့ နှင်းတစ်ယောက် အရှေ့ကိုရောက်လာတယ်၊၊ နှင်းတစ်ယောက်မျက်နှာလေးချောင်းသွားတာကို ကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းဖြစ်ရလို့ နှင်းကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ထားမိတယ်၊၊ ကျနော်မှာရင်ထဲဆို့နစ်နေသလို ခံစားရတယ်လေ၊၊

နှင်းဆီမှလည်း င်ုရှိုက်သံသဲ့သဲ့လေးထွက်လာ တော့ မေးလေးကိုကိုင်ကာ မျက်နှာလေးကို မော့စေပြီးမျက်နှာအနှံ့နမ်းပစ်မိတယ်လေ၊၊ ပြီးမှ မျက်ရည်ကလေးသုတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျနော်ကားမောင်းလာခဲ့တယ်၊၊တလမ်းလုံးလည်း စကားမပြောဖြစ်တောပါဘူး၊၊ နှင်းဆင်းနေကြနေရာရောက်တော့ နှင်းက

" အကို နှင်းသွားတော့မယ်နှော်"

ကျနော်လည် းခေါင်းညိတပြလိုက်ပြီး နှင်းသွားတော့မှ စတီယာရင်ပေါ်မှောက်ပြီး ငိုချလိုက်မိတယ်၊၊ အားရအောင်ငိုပြီးမှ ကျနော်ကားကို သတိအတော်ထားပြီး မောင်းခဲ့ရတယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ ငါမှားသွားပြီဆိုတဲ့ စိတ်က စိုးမိုးလို့နေပါတယ်။

နှင်းလည်း ပြောင်ရွှေ့ခွင့်ရသွားလို့ ကျောင်းကိုပြန်မလာတော့ ကျောင်းအားလုံးပြီးပြီးလို့ အပ်နှံပွဲမှာ ဆရာမကြီးက နှင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ထားရပြီး ပြောင်းရွှေ့ခွင့်ပါကျလာတော့ မိသားစုတွေပျော်နေကြတဲ့အကြောင်းပြေပြပါတယ်၊၊ ကျနော်ဖုန်းဆက်ပေမယ့် နှင်းမကိုင်တော့ပါဘူး။

တကယ်ဆို နှင်းတစ်ယောက် ကျနော့်ရင်သွေးလေး လွယ်ထားရတာပါ၊၊ မိမိအတ္တကြောင့် သူတပါးကိုဒုက္ခပေးသလို ဖြစ်ခဲ့ရတာပါ။

အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကျနော့်မိန်းမ ယမင်းဟာ ကျနော့်လုပ်ရပ်ကို သိသွားမှာ အရမ်းကြောက်မိသလို မိမိလုပ်ရပ်ကြောင့် ကျနော် တစ်အိမ်လုံး သိက္ခာကျဆင်းသွားမှာလည်း စိုးရိမ်မိသလို နှင်းအကြောင်းလည်းသူ့ အိမ်ကသိသွားမှာ ကြောက်မိပါတယ်။

အဆိုးဆုံးကတော့ ကျနော့်ရင်သွေးလေး အကြောင်းပါ၊၊ ကျနော်လုပ်ရပ်ကြောင့် သူ့အပေါ်အမည်းစက်တွေဖြစ်ရမှာကို တသက်လုံး စိုးရိမ်ရတာ ဘဝတစ်လျောက်လုံး ခံစားနေရပါတော့တယ်။   

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။