တကယ်လား လုပ်ဇာတ်ကြီးလား (စ/ဆုံး)

တကယ်လား လုပ်ဇာတ်ကြီးလား (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ဒီလို တစ်နေ့ပေါ့ဗျာ။ အစ်မ လာမယ်ဆိုတော့ သွားကြိုရတာပေါ့ ။ တူမရောက်နေတာ ကြာပေမယ့် သူက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆိုတော့ တစ်မြို့ထဲတောင် တခါတလေမှ ဆုံဖြစ်တာ။ အစ်မက သူ့သမီးဆီ လာလည်တယ် ဆိုတော့မှပဲ သွားကြိုဖြစ်တော့တယ်။

ကျုပ်ကလည်း ဗမာပြည်ကို စိတ်နာလို့ ထွက်လာတာ မပြန်ရရင် ပြီးရော။ ဘယ်နိုင်ငံကမဆို ကျုပ်ကို စီဒီဇင်ရှစ် ပေးလို့ကတော့ ယူမှာပဲဆိုတော့ အခုဆို ဗမာပြည်အတွက် ကျုပ်က နိုင်ငံခြားသား ဖြစ်နေရပြီလေ။ ကျုပ်က ဒီနိုင်ငံမှာ စီတီဇင်ယူထားတာ ဆိုတော့ ကိုယ်ပိုင်အခန်းဝယ်ထားပြီး ကိုယ်က master bedroom မှာနေ ကျန်တဲ့အခန်းတွေကို ငှားစားထားတယ်။ ကျုပ်အခန်းမှာ ငှားနေကြတဲ့သူတွေက ဘဲတွေကြီးပဲဆိုတော့ တူမလေး ကျောင်းတက်မယ်ဆိုပြီး လာတုန်းက မိန်းကလေးတွေပဲနေတဲ့ Apartment တစ်ခု ရှာပေးလိုက်တယ်။

အခု အစ်မက ရောက်လာတော့ သူ့သမီးက တစ်ခန်းမှာ လေးယောက်နေတဲ့ဟာဆိုတော့ သူက အဲ့မှာ တည်းလို့ မရဘူးလေ။ ကျူပ်နေတဲ့ Apartment မှာပဲနေမယ် ဆိုတော့ အင်းပေါ့။ ကိုယ့်အစ်မပဲ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ကျူပ်ကလည်း ဒီရောက်နေတာ ဆယ်နှစ်ကျော် ဗမာပြည်လည်း တစ်ခေါက်မှ မပြန်ဖြစ်တော့တာ ဆိုတော့ အစ်မကိုလည်း မတွေ့ရတာ ကြာပြီ မဟုတ်လား။ သူ့သမီးတစ်ယောက်က အရွယ်ရောက်လို့ တက္ကသိုလ်တောင် ရောက်နေပြီ။ အစ်မက ကျနော့်ထက် လေးနှစ်လောက်ကြီးတယ်။ အခု ကျနော်က ၃၅၊ သူက ၃၉ လောက်ပေါ့။

လေဆိပ်မှာသွားကြိုရင်း အစ်မကို ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာပြီးမှ အခု ပြန်တွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲမှာတောင် တစ်မျိုးဖြစ်မိတယ်။ အစ်မက အခုကြတော့ မိန်းမကြီးပုံပေါက်လို့၊ ဝလို့ ခန့်လို့ပဲ။ ဝတယ်ဆိုပေမဲ့ သူများတွေလို စည်ပိုင်းလုံးကြီး မဟုတ်ဘူး။ တင်ဆုံကြီး ကားစွံ့လာတာ။ ခါးက သေးတော့ အတော် အချိုး ပြေပြစ်လာတာ။

ကျူပ်စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်မိတယ် ဆိုတာက ကျုပ်တို့က ရာဇဝင်ရှိတယ်လေ။ ကျူပ်တို့ ဆိုပေမဲ့ ကျုပ်ဘက်ကပါ။ ပြောပြမယ် ဒီလိုဗျ။

………………………………………………….

အစ်မ နှင့် ကျွန်တော်

ကျုပ်က ၇ တန်း၊ အစ်မက ၁၀ တန်းလောက်မှာ ဖြစ်ခဲ့ကြတာပေါ့။ တကယ် အစပျိုးခဲ့တာကတော့ ကျုပ် ၆ တန်းလောက်ကတည်းက ။ ကျုပ်တို့ မောင်နှမနှစ်ယောက်ကို တစ်ခြင်ထောင်ထဲ အိပ်စေတဲ့ မိဘတွေရဲ့ အပြစ်လို့ပဲ ဆိုရမှာပဲ။ ခြင်ထောင်ကလည်း ပိတ်ခြင်ထောင် အဖြူ၊ အပြင်က လုံးဝ အထဲကို မမြင်ရဘူး။

အစ်မက အအိပ်ကြမ်းတယ်။ ကျူပ်တရေးနိုးရင် အစ်မက ဖင်ပြောင်နေပြီ ။ ထမိန်ကလည်း လည်ပင်းချိတ်နေတယ်ပဲ ပြောရမှာပေါ့။ အစ်မဖင်ကြီးက လုံးဝန်းပြီး ဝိုင်းစက်နေတာ။ ကျုပ်ကလည်း ဖက်လုံးကို ခွပြီး အိပ်တတ်တဲ့သူ။

တစ်နေ့တော့ ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘူး။ ကျုပ် တရေးနိုးလာတော့ ကျုပ်ဖက်လုံးကို အစ်မက ယူသွားပြီး ခွအိပ်နေတာ နောက်က တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူ့ကိုယ်အောက်ကလည်း ဘယ်လိုမှ ဆွဲထုတ်လို့ မရဘူး။ အဲလောက်ဖြစ်တာကွာဆိုပြီး သူ့ကို ခွအိပ်လိုက်တယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ ကျုပ်လီးက ငုတ်တုတ်လးပဲ ရှိဦးမယ်။ လေးလက်မလောက်နေမှာပေါ့။ မာတောင်နေတယ်။ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး အစ်မဖင်မှာ သွားထောက်နေလို့ နေရအဆင်ပြေအောင် ဖင်ကြားထဲ ထည့်ထားလိုက်ရတယ်။ အစ်မ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ပြီး ဖြတ်ကနဲ နိုးသွားတယ်ထင်တယ်။

“ ဟေ့ကောင် ဘာလုပ်တာလဲ” လို့ မေးတယ်။

“ နင် ငါ့ဖက်လုံးကို ယူထားတာကိုး”

လို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူဘာမှ ပြန်မပြောဘူး ။ အိပ်ပျော်သွားတယ် ထင်တာပဲ။ ကျူပ် စိတ်ထဲလည်း ဘာမှမရှိပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီအတော့အတွင်းမှာ လူပျိုစဖြစ်တယ် ထင်တာပဲ။ လီးလေးက ယားယားလာတယ်။ အဲဒါနဲ့ အစ်မရဲ့ ဖင်ကြားထဲကို ထည့်ထည့်ပြီး ပွတ်လိုက်တယ်။ အစ်မကလည်း ဘာမှမပြောဘူး အိပ်နေတာပဲ။

အဲဒါနဲ့ ၆ တန်း နှစ်ကုန်လို့ နွေရာသီပိတ်တော့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ကိုယ့်ထက်ကြီးတဲ့ ယောက်ျားလေး တွေကြား သွားသွားနေပြီး သူတို့ကို အတုခိုးတယ်။ သူတို့ပြောစကားတွေကို သွားနားထောင်တယ်။ ဟာသတွေရော ဟိုကိစ္စ ဒီကိစ္စတွေရောပေါ့။

တခါတလေ ညဘက် ကင်းတဲမှာပေါ့။ ညနက်တော့နေလို့မရဘူး၊ ကိုယ်က ငယ်သေးတာကိုး။ ညဦးပိုင်းလောက်ဆို စကားဝိုင်းက ကောင်းပြီ။ ကင်းတဲမှာ ဆေးလိပ်လာခိုးသောက်ကြတဲ့ အစ်ကိုကြီးတွေ အာတာကို နားထောင်ကောင်းတာကိုး။ အဲမှာ သူတို့က မာစတာဘေးရှင်းအကြောင်းကို ပြောကြတော့ ကိုယ်က နားမလည်ဘူး။

အဲ့ဒါနဲ့ ဝင်စပ်စုတော့ မင်းက ဟိုဟာရော လာလို့လားတဲ့ ဆိုပြီး ဝိုင်းလှောင်တာ ခံလိုက်ရတယ်။ စိတ်ထဲကတော့ သိပ်မခံချင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ပြောတဲ့ ဟိုဟာလာလား ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို မပေါက်လိုက်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ တစ်နေ့မှာ သူတို့ ဘာကို ပြောတာလည်း ဆိုတာကို ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သိသွားရတယ်။

အဲ့ဒီညကဗျာ အိုက်လိုက်တာ ချွေးတွေကို စေးကပ်နေတာပဲ။ အဲ့ဒါနဲ့ အိပ်လို့မရတော့ ညသန်း‌ခေါင်လောက်မှာ နိုးလာတယ်။ ကျူပ် ပုဆိုးကလည်း ကွင်းလုံး လည်ပင်းစွတ်နေသလို၊ အစ်မကလည်း ထမိန်ကွင်းလုံး ခါးရောက်နေပြီ။ ထုံးစံအတိုင်း သူအပိုင်စားသိမ်းထားတဲ့ ကျွန်တော့်ဖက်လုံးကို ခွပြီး ကျွန်တော့်ကို ကျောပေးအိပ်နေတာပေါ့။

အခု နောက်ပိုင်း အစ်မဖင်ကြီးတွေက ပိုပိုပြီး အလုံးကြီးလာသလိုပဲ။ ခါးလေးကလည်း သေးသွားတော့ ဘူးသီးခြောက် တုံးလုံးလှဲထားသလိုပဲဗျာ။ ကျွန်တော့်လီးလေးကလည်း တောင်မတ်နေပြီလေ။ အဲဒါနဲ့ လုပ်နေကြအတိုင်း သူ့ကို အနောက်ကနေ ခွပြီးသူ့ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားကို လီးကလေး မြုပ်လိုက်တယ်။ လီးလေးကလည်း တအားယားနေတာနဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်နေမိတယ်။

အဲဒီနေ့က ပွတ်လို့က ကောင်းသလားမမေးနဲ့။ အဲ့ဒါပွတ်ရင်းပွတ်ရင်းနဲ့ ရင်ထဲ လှိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး လီးထိပ်က အရည်တွေ ဆပ်ကနဲ ပန်းထွက်သွားတယ်။ ဆပ်ကနဲပန်းတိုင်း လူက အကြောဆွဲသလို တွန့်တွန့်သွားတာ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ငါဘာဖြစ်တာပါလိမ့်ဆိုပြီး ပြီးတော့မှ လန့်သွားတယ်။ သုတ်လွှတ်နေတုန်းကတော့ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာဗျာ။ ပြီးသွားတာနဲ့ လန့်သွားပေမဲ့ ခေါင်းထဲမှာ ဟိုအစ်ကိုကြီးတွေ ပြောနေကြတဲ့ စကားတွေက ချက်ချင်း အဓိပ္ပါယ်ရှိသလို ဖြစ်လာတယ်။ ဟိုဟာလာတယ် ဆိုတာ ဒီလိုမျိုးဖြစ်တာကို ပြောတာပဲလို့။ နောက် အစ်မနိုးသွားရင်လည်း ပြဿနာတက်မှာစိုးလို့ သူ့ဖင်ကြား ပေါင်ကြားမှာ ပေကျံကုန်တဲ့ လရည်တွေကို ကိုယ့်ပုဆိုးနဲ့ပဲ သုတ်ပြီး ရှင်းပေးလိုက်ရတယ်။

အဲ့လိုနဲ့ မနက်ကြတော့ အစ်မကို ကြည့်ရတာ ညတုန်းက ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ဟာကို သိပုံမရဘူးဗျ။ ဆိုတော့ ကျူပ်လည်း နည်းနည်းချင်း ရဲလာတယ်။ အိပ်ယာကို စောစော ဝင်အိပ်တယ်။ ညသန်းခေါင်ကျော်ရင် နိုးပြီ။ ထုံးစံအတိုင်း အစ်မက ဖင်လှန်နေ၊ ကိုယ်က အနောက်ကနေ ဝင်ကြိတ်တယ်။ ပေါင်နှစ်လုံးကြား၊ ဖင်လုံးကြား၊ ကိုယ့်လီးလေး ထည့်ထည့်ပြီးညှောင့်တယ်။

တစ်နေ့တော့ဗျာ ကျုပ် အိပ်မောကျသွားတာ မနက်လင်းခါနီးမှ နိုးတယ်။ အဲ့ဒီအချိန် အစ်မကို ကြည့်လိုက်တော့ ပက်လက်ကလေး အိပ်နေတယ်။ ထမိန်က ထုံးစံအတိုင်း ခါးမှာ အကွင်းလိုက်။ ပထမဆုံးစောက်ဖုတ်ကို မြင်ဖူးတာပဲပေါ့ဗျာ။ အစ်မက အမွှေးမပေါက်သေးဘူးဗျ။ စောက်ဖုတ်လေးက ဖားဂုံညှင်းလေးလို ဖောင်ဖောင်းလေး။ နှုတ်ခမ်းလေးကလည်း ဟဟလေး။

အဲ့တော့ ကျူပ် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။ လီးမာမာလေးနဲ့ အဲဒီအဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးထဲကို ထိုးကြည့်မိတယ်။ ကျူပ်ကောင်လေးကပဲ သေးလို့လား မသိဘူး အပျိုစောက်ပတ်လေးပေမဲ့ တဝက်လောက် ဝင်သွားတယ်။ ကျူပ်လည်း အဝင်အထွက် နည်းနည်းလေး လုပ်ပြီးတော့ သွားတွေးမိတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ ဗိုက်ကြီးတာကိုတော့ သိနေပြီ။ သေချာမသိပေမဲ့ ကိုယ်လီးကထွက်တဲ့ လရည်တွေ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်သွားရင် ဗိုက်ကြီးတတ်တယ် ဆိုတာကိုတော့ သိနေပြီ။

အဲ့တာကြောင့် လီးကလေးက ယားလာပြီး ထွက်ချင်လာတာနဲ့ ကမန်းကတန်း ဆွဲထုတ်လိုက်တာ အပြင်မှာ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အစ်မဗိုက်ပေါ်ကို ပန်းထုတ်မိတော့တာပါပဲ။ တော်တော့်ကို သုတ်လိုက်ရတယ်။ နောက်ဆိုရင် စက္ကူပါ ဆောင်ထားလိုက်တယ်။

တကယ်တော့ ကျူပ်က နားမလည်လို့။ စလုပ်ကည်းက ထွက်တဲ့ အရည်နဲ့တောင်မှ ဗိုက်ကြီးနိုင်တယ် ဆိုလား၊ စာအုပ်တစ်ခုမှာ ဖတ်ဖူးတာ။ ကံကောင်းလို့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့တာ။ အဲ့လို တစ်ခါနှစ်ခါ လုပ်ဖြစ်ပြီးတော့ နောက် အိပ်ယာခွဲသိပ်လိုက်တော့ မလုပ်ဖြစ်တော့ပါဘူး။

——————————————-

အခု အစ်မကို မတွေ့တာကြာပြီး ပြန်တွေ့လိုက်ရတော့ ငယ်ငယ်က အကြောင်းတွေ ပြန်စဉ်းစားမိပြီး လီးတောင် တောင်ချင်လာတယ်။ မကောင်းဘူးလေ ဆိုပြီး အာရုံပြောင်းပစ်ရတယ်။ ဟိုဟာက ငယ်ငယ်တုန်းက မဟုတ်လား။ နောက် ကိုယ့်ဘာသာကို ကမြင်းကြောထပြီး အစ်မက အိပ်ပုပ်တော့ ဘာမှမသိခဲ့တာ။ အခုတော့ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပြီးမှ တစ်ကုတင်ပေါ် အိပ်ရမယ်ဆိုတော့ အဲဒါတွေ ပြန်စဉ်းစားမိပြီး လီးက တောင်နေတယ်။ အင်း အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲမှာ ကြပ်နေတာပေါ့။

ကျူပ်အခန်းထဲမှာကလည်း နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင် တစ်လုံးပဲ ရှိတာမလား။ မောင်နှမပဲလေ ဆိုပြီး အဲ့လိုပဲ အိပ်ကြတာပေါ့။ ညတရေးနိုးတော့ ငယ်ငယ်တုန်းက အချိန်ကို ပြန်ရောက်သွားသလိုပဲဗျာ။ ဒီတခါတော့ ခြင်ထောင်ထဲမှာ မဟုတ်တော့ဘူး၊ အခန်းကျယ်ထဲမှာ။ ညအိပ်မီးပြာပြာလေး အောက်မှာ။

ကျူပ်ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ အစ်မဖင်ကြီးက ဝိုင်းစက်လို့၊ ထမိန်ကလည်း ခါးပေါ်မှာ အကွင်းလိုက်။ ကျုပ်လုံခြည်ကလည်း လည်ပင်းမှာ အကွင်းလိုက်။ ကျုပ်ကောင်ကြီးက အလံတိုင်ကြီးလို တောင့်တင်း ထောင်မတ်လို့။ တကယ့်ကိုဗျာ သူ့အလိုလို ကျူပ် အစ်မနောက်နား ကပ်သွားမိတယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းကလိုပဲ အစ်မဖင်ကြားထဲကို ကျူပ်ကောင်ကြီး အမြှောင်းလိုက်ထည့်ပြီး ပေါင်ခွဆုံထဲ ထိုးလိုက်မိတယ်။

ငယ်ငယ်ကနဲ့ မတူတာက အခုတော့ ကျူပ်က အတွေ့အကြုံ ရှိနေတာရယ်၊ ကျူပ်ကောင်ကြီးကလည်း ရှည်ပြီး ကြီးနေတာရယ်ပေါ့။ အဲ့တော့ အစ်မ ပေါင်ကြားကနေ တိုးဝင်သွားတဲ့ ကျူပ်ဒစ်ကြီးက အစ်မ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးကို ပွတ်သပ်မိသွားတယ်။ အစ်မဆီက ငြီးသံလေး သဲ့သဲ့ ထွက်လာတယ်။ ကျူပ်ပဲ စိတ်ထင်လို့လား၊ အစ်မစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက အရည်စိုနေသလိုပဲ။

အဲ့လို ပွတ်ရင်းနဲ့ တတ်တဲ့ပညာ မနေသာ ဆိုသလို၊ ဆန္ဒတွေကိုလည်း မလွန်ဆန်နိုင်တော့တဲ့ ကျူပ်က ကိုယ်ကို အသာလေးနှိမ့်ချလိုက်တော့ ကိုယ့်လီးကြီးက လေးဆယ့်ငါးဒီဂရီ ထောင်တက်လာတယ်။ အဖုတ်ပေါက်ဝနဲ့ တည့်သွားတဲ့အချိန်မှာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်မိတော့တယ်။ အစ်မ စောက်ခေါင်း နူးညံ့ညံ့လေးတွေကို ကျူပ်ရဲ့ဒစ်က တိုးဝင်သွားတာ အရသာရှိလိုက်တာဗျာ။ စိတ်ထဲထင်လို့လား မသိဘူး။ အစ်မဖင်ကြီးကလည်း နောက်ဘက်ကို ကော့ပေးလာသလိုပဲ။ သတိမထားလိုက်မိချိန်မှာပဲ ကျူပ်က အစ်မရဲ့ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ပြီး အနောက်ကနေ လိုးနေမိပြီလေ။

အစ်မ ဖင်ကြီးကလည်း အချက်ကျကျ အနောက်ကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ အဲ့လို စည်းချက်ညီညီ လိုးနေလိုက်ကြတာ မကြာပါဘူး၊ ကျူပ်လီးကြီး ပူကနဲဖြစ်ပြီး သုတ်ရည်တွေ အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။

အဲလောက် စည်းချက်ညီညီ လိုးခဲ့ကြကတည်းက အစ်မလည်း နိုးနေမယ်ဆိုတာ ကျူပ်သိပါတယ်။ အဲတော့လည်း မထူးဇာတ်ခင်းပြီး အစ်မကို နောက်က ကပ်ဖက်ထားရင်းက သူ့နို့ကြီးတွေကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နှယ်ပေးနေလိုက်မိတော့တယ်။ အစ်မက ဖြည်းဖြည်းလေး လွန့်လူးလိုက်ပြီး

“ နင်ကလေ ငယ်ငယ်က အကျင့်ကို မပျောက်သေးဘူး”

ဆိုပြီး ပြောလာတယ်။

“ ဟင် နင် ငါငယ်ငယ်တုန်းက လုပ်တာလည်း သိတယ်ပေါ့”

ဆိုပြီး ပြန်မေးလိုက်တော့

“ ဟဲ့ သိတာပေါ့ဟ။ မိန်းကလေးတွေက ပုံမှန် ရိုးရိုးအိပ်ပျော်နေလို့ စောက်ဖုတ်ကိုင်ခံရတာကို မသိဘူးဆိုတာ ဖြစ်မှ မဖြစ်နိုင်ပဲဟာ။ တကယ်တော့ ငါလည်း အဲဒီတုန်းက စမ်းသပ်ချင်နေတဲ့ အရွယ်ဆိုတော့ တမင် မသိချင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့တာပေါ့ဟ”

“ ဟင် ဒါဆိုရင် အခုကရော”

“ အခုကတော့ ခံချင်လို့ဟေ့ ရှင်းပြီလား”

တဲ့။ အဟီး။ အစကတော့ မောင်နှမဆိုတော့ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရမှာ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေကြသေးတာပေါ့ဗျာ။ တချီပြီးလို့ နောက်အချီတွေမှာတော့ သူ့အလိုလို ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။ သူလည်း အတွေ့အကြုံရှိ၊ ကျူပ်လည်း အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား လူတွေဆိုတော့ ဘာဂျာ၊ ပုလွေတွေလည်း သူ့အလိုလို ဖြစ်သွားကြတာပေါ့။

သူ စလုံးမှာ နေသွားတဲ့ နှစ်ပတ်လောက်မှာ ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် လင်မယားလိုပါဘဲဗျာ။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ကို လိုးလိုက်ကြတာ။ အစ်မက ပြန်ခါနီး ပြောသွားသေးတယ်။ နင်က တော်တော် အလိုးကောင်းတာပဲတဲ့၊ ငါ့ လင်ထက်တောင် ကောင်းသေးတယ်တဲ့။ စောစောထဲကသာ ငါတို့ ပွင့်လင်းခဲ့ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲတဲ့။ ဟဲဟဲ။ နင်လည်း ပြန်လာလည်ဦးဟာ တဲ့။ အင်းပါလို့ ပြောလိုက်ရတယ်။

ငယ်ငယ်တုန်းက စိတ်ကူးယဉ်ကို တော်တော်ကြီးမှ အကောင်အထည်ဖော်လိုက်ရတာ ပြန်တွေးမိတိုင်း ကြည်နူးရတယ်။ ဒါပါပဲဗျာ။ နောက်ဆက်တွဲက တော့ ခင်ဗျားတို့ဘာသာ စဉ်းစားကြည့်ကြပေတော့။

…………………………………………..

တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ ကျူပ်အလုပ်က ဖိအားတွေလည်း များလွန်းတော့ ပရောဂျက်တစ်ခု အပြီးမှာ ဗေကေးရှင်း သွားမယ်ဆိုပြီး ဘောစိကို ပြောလိုက်တယ်။ သူကလည်း သဘောပေါက်တယ်၊ အင်းလေ သွားပေါ့။ ကျူပ် ၂ ပတ်ခွင့်ယူပြီး ဗမာပြည်ကို ထွက်သွားလိုက်တယ်။ ဟော်တယ်မှာ တည်းလို့ရပေမဲ့ အစ်မအိမ်မှာပဲ တည်းလိုက်တယ်။

ယောက်ဖကလည်း သဘောကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခက်တာက သူတို့အိမ်မှာ လူက မပြတ်ဘူးဗျ။ ယောက်ဖရဲ့အစ်မ အပျိုကြီးရယ် ၊ အိမ်ဖော်မလေးရယ် ရှိတယ်။ အဲတော့လည်း ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဘူးပေါ့ဗျာ။ သူတို့ အောက်ထပ်က အခန်းမှာလည်း ယောက်ဖရဲ့ညီမ မိသားစုရှိတယ်။ ယောက်ဖကလည်း ယောက်ဖရဲ့ညီမက ကလေးတစ်ယောက်နဲ့ နောက်ထပ် ကိုယ်ဝန်အရင့်အမာနဲ့ ဆိုတော့ အိမ်မှာ အမြဲရှိတယ်။

အခုယောက်ဖကလည်း ကိုယ်ပိုင်တက္ကစီလေး ဆွဲနေတယ်ဆိုတော့ ကျုပ်ရောက်တုန်း ဘယ်နေရာသွားချင်ချင် လိုက်ပို့ပေးဖို့ ရယ်ဒီပဲ။ တစ်ခုပဲ ရှိတယ်။ ယောက်ဖညီမရဲ့ ယောက်ျားက သင်္ဘောလိုက်နေတယ် ဆိုတော့ သူ့ညီမ ကိုယ်ဝန်အရင့်မာကြီးကို အိမ်မှာ ယောက်ျားသား မရှိ၊ တစ်ယောက်ထဲ ပစ်မထားနိုင်လို့ ယောက်ဖက ခရီးဝေး မသွားနိုင်ဘူး။

ကျူပ်က ဗမာပြည်ရောက်တုန်း ငယ်ငယ်တုန်းက မရောက်ခဲ့လိုက်ရတဲ့ တောင်ကြီး အင်းလေးတို့ဖက်ကို သွားမယ်ဆိုတော့ အစ်မက ကျနော့်ကို တစ်ယောက်ထဲ စိတ်မချဘူး သူလိုက်ပို့မယ် ပြောတယ်။ ယောက်ဖကလည်း အေးလေ လိုက်သွားလိုက်ပါ သူတော့ အိမ်မှာ စောင့်နေခဲ့မယ်တဲ့။

အဲဒါနဲ့ ကျူပ်တို့မောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲ ခရီးထွက် ခဲ့ကြတယ်။ ခရီးတလျှောက်လုံးမှာ ကျူပ်တို့ကို မောင်နှမမှန်း ဘယ်သူမှ မသိဘူး ဆိုတော့ ခပ်တည်တည်ပဲ လင်မယားလိုလိုနဲ့ ဒိုးကြတာပေါ့။ ဟန်းနီးမွန်း ထွက်ရသလိုပဲဗျာ။ နေ့ဘက်ဆို လျှောက်လည် ကြပြီး ညနေဘက် ဟော်တယ်ပြန်ရောက်လို့ ရေမိုးချိုး စားသောက်ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ရောက်တော့တာပဲ။

ကျူပ်အစ်မက အောက်ပိုင်း တော်တော်တောင့်တာ။ ပေါင်လုံးကြီးတွေကလည်း တုတ်တုတ်ခဲခဲ၊ ဖင်လုံးကြီးကလည်း အကြီးကြီးဆိုတော့ ဒေါ့ကီဆွဲလို့ အရမ်းကောင်းတာ။ နောက်ပြီးတော့ သူ့ပေါင်လုံးတွေက တုတ်သာတုတ်တာ အဆီအရစ်တွေ မရှိနေဘူး လုံးချောပြီး ပြောင်နေတော့ အရမ်းမိုက်တာ။ ကလေးမွေးထားဖူးလို့ ဗိုက်ကြောတွေ ပြတ်နေတာရှိပေမဲ့ လေးဘက်ထောက်ကုန်းလိုက်ရင် မမြင်ရတော့ပါဘူးဗျာ။

ကျူပ်တို့လည်း ပုံစံမျိုးစုံအောင် လိုးပြီးဖူးနေတော့ ကျူပ်က သူ့ဖင်ကို လိုးချင်နေတယ်ဗျာ။ အဲဒါနဲ့ ဂျယ်လေး လက်မမှာ သုတ်သုတ်ပြီး ထိုးကြည့်တယ်။ သူက နင် ဖင်လုပ်ချင်လို့လားတဲ့ မေးလာတော့ ဒီကကောင်လည်း ဘယ်ငြင်းလိမ့်မတုန်း အင်း ဆိုတော့ အဖော်စွတ်ပြီး ဂျယ်များများသုံးဟာတဲ့။

အဲဒါနဲ့ သူ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးတော့ ဖင်ပေါက်ကို ဂျယ်တွေ ညှစ်ထည့်၊ ပြီးတော့ လက်ခလည်နဲ့ အရင် ကလိုင်းတာပေါ့။ နောက်တော့ လက်ညိုး နဲ့ လက်ခလည်၊ နောက်တော့ လက်သကြွယ်ပါပေါင်း လက်သုံးချောင်းနဲ့ လေ့ကျင့်လိုက်ပြီးမှ ကျနော့်လီး ထည့်လိုးပစ်လိုက်တယ်။

ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေကလည်း အိနေတော့ တုန်ခါနေတာပဲ။ ကျူပ်လီးတောင် ပြန်မနုတ်တော့ဘူး။ တချီလုံး အပြီးကိုလုပ်ပြီး ဖင်ထဲမှာပဲ ပြီးပစ်လိုက်တယ်။ သူ့ကိုကြည့်တော့လည်း အကြိုက်တွေ့နေပုံ ဖင်ခံဖူးပုံလည်းရတော့ လိုးပြီးတဲ့အခါ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ပြီးနားကြတဲ့အခါ မေးကြည့်လိုက်တယ်။

“ အစ်မ နင့်ယောက်ျားက နင့်ဖင်ကို လိုးဖူးလား”

“ ဟင့်အင်း”

“ နင့်ကိုကြည့်ရတာ ဖင်အလိုးခံဖူးသလိုပဲ”

“ အင်း… ငါဖင်အလိုးခံဖူးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့ယောက်ျားနဲ့ မဟုတ်ဘူး”

သူက ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ပြောတယ်။ ကျူပ်လည်း အရမ်းကို စိတ်ဝင်စားသွားတယ်။

“ ဟင် အဲ့တာဆို နင် ယောက်ျားမရခင်ကတည်းက ဒါတွေ လှုပ်ရှားဖူးတာပေါ့ ဟုတ်လား”

“ မဟုတ်ဘူး။ အိမ်ထောင်ကျပြီးမှ”

တဲ့။ ကျုပ်က အရမ်းစိတ်ဝင်စားသွားပြီး သူ့ကို ပြောပြခိုင်းတော့ သူက

“ အင်း နင်က ငါ့ယောက်ျားလည်း မဟုတ်ဘူး။ သူစိမ်းလည်း မဟုတ်ဘူး။ ငါ့မောင်ဆိုတော့ ပြောပြရမှာပေါ့ ”

ဆိုပြီး ပြောပြတယ်။ သူ အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ အလုပ်ဝင်တော့ သူ့အလုပ်က နယ်တွေ သွားရတယ်တဲ့။ အဲတော့ ယောက်ျားနဲ့ တခါတလေကြရင် တစ်ပတ်နှစ်ပတ်လောက် ခွဲပြီး သွားရတယ်တဲ့။ သူတို့ အဖွဲ့မှာက မိန်းကလေးတွေရော ယောက်ျားလေးတွေရော ပါတယ်တဲ့။ အစ်မကလည်း အရွယ်ကောင်းတုန်း၊ ကာမဆန္ဒ အတက်ကြွဆုံး အချိန်မှာ ယောက်ျားနဲ့လည်း ခွဲနေရ၊ တခြားယောက်ျားလေးတွေနဲ့လည်း လက်ပွန်းတတီးနေရ ဆိုတော့ စိတ်တွေက ထတာပေါ့တဲ့။

ဖြစ်ချင်တော့ တစ်နေ့ သူတို့ သုံးပတ်လောက်ကြာတဲ့ ခရီးစဉ်ပြီးတဲ့ တစ်နေ့မှာ အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့ ညနေကတည်းက စပြီးသောက်ကြတယ်တဲ့။ ညဖက်ကြတော့ ကျန်တဲ့သူတွေက အတွဲအလျှိုအလျှိုနဲ့ ပျောက်သွားကြတာ သူနဲ့ သူတို့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ဘဲကြီးတစ်ယောက်ပဲ ကျန်ခဲ့တယ်တဲ့။

ဘဲကြီးက အသက်ကြီးပြီ အိမ်ထောင်သည်။ သူ့ကလေးတွေတောင် အရွယ်ရောက်နေပြီတဲ့။ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားမှန်း မသိဘူး၊ ဘဲကြီးက သူ့ကို ဘာဂျာ အပီကိုင်တာတဲ့။ သူက မကောင်းပါဘူး ဆရာရယ် ဘာညာပြောရင်းနဲ့ကို အချီချီ ပြီးရတယ်တဲ့။

သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လျှာကြီးထိုးထည့်ရင်း လက်ချောင်းတွေက တစ်ဖက်က စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးပြီး နောက်တစ်ဖက်က သူ့ဖင်ဝကို ဆော့ရင်း ထိုးပေးတယ်တဲ့။ နောက်တော့ သူ့ကို လှေကြီးထိုးနဲ့ တစ်ချီ ကောင်းကောင်းလိုးပေးလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံး အိပ်မောကျသွားကြတယ်ဆိုပဲ။

နောက် သူတရေးနိုးတော့ သူ့ဖင်ပေါက်ကို အဲလူကြီးက ဂျယ်သုတ်ထားတဲ့ လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးဆော့နေတယ်တဲ့။ သူလည်း ခံစားရတာလေးက တမျိုးလေးမို့ အသာငြိမ်နေလိုက်တယ်တဲ့။ အဲဒီနောက်တော့ လက်တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်း၊ နောက်သုံးချောင်း ပြီးတာနဲ့ သူ့လီးကြီးကို ထည့်လိုးတော့တာပဲတဲ့။ သူက အရမ်းကျွမ်းပြီး အကိုင်အတွယ်လည်း တော်တော့ နည်းနည်းနာတာကလွဲပြီး ခံလို့ကောင်းတယ်တဲ့၊။

အဲဒါနဲ့ နောက်ပိုင်းကြတော့ ခရီးထွက်တိုင်း အဲဒီဘဲကြီးနဲ့ လိုးဖြစ်ကြတယ်တဲ့။ အဲဒီဘဲကြီးက အဖုတ်ကို လိုးပေမဲ့ ဖင်ကိုတော့ အနည်းဆုံး တစ်ခါချတယ်တဲ့။ သူတို့ အဖဲယားက တစ်နှစ်လောက်ပဲခံပြီး နောက် ဌာနတွေ မတူတော့ ဇာတ်လမ်းပြတ်သွားတယ်တဲ့။

သူ့အဖြစ်အပျက်ကို ပြောပြပြီးတော့ ကျူပ်လီးကြီးက မာတင်းတောင့်တင်းနေပြီ။ အစ်မက ရယ်ပြီး နင်ကလေ၊ ကိုယ့်အစ်မ သူများဖင်ချတဲ့အကြောင်း နားထောင်ပြီးတောင် လီးက တောင်သေးတယ်တဲ့။

ကျူပ်ကလည်း အေးဟာ ငါမနေနိုင်တော့ဘူး နင့်ဖင်ကို ထပ်လိုးဦးမယ် ဆိုတော့၊ သဘောတဲ့။ အဟီး အဲ့ဒီတစ်ခေါက် ဗမာပြည်ကို ပြန်လည်ရတာတော့ အပီပဲဗျာ။ စလုံးပြန်ရောက်ပြီးတော့တောင်မှ ကျူပ်မှာ လွမ်းနေသေးတယ်ဗျာ။ viber တွေ ဘာတွေနဲ့ ကျူပ်တို့ ပြောဖြစ်ကြတယ်။ ဒီကြားထဲ သူ့သမီးလေးကို ကြည့်ရှု့ပေးဖို့လည်း မှာပါသေးတယ်။

တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ တစ်နေ့တော့ မီးမီးက ဖုန်းဆက်တယ်။ မီးမီးဆိုတာ ကျူပ်အစ်မရဲ့ သမီးပေါ့ဗျာ။ သူက NUS မှာ တက်နေတာလေ။ ဖေဖော်ဝါရီ လကုန်ခါနီးမှာ ရီးဆက်ဝိ တပတ်ပိတ်တာ။ ဒီတစ်ခါ ဗမာပြည်ကို မပြန်ချင်ဘူး၊ ဘယ်သွားရမှန်းမသိလို့ လေးလေး ဘာအစီစဉ်ရှိလဲလို့ မေးလာတယ်။

ရိုင်ရယ်ကာရစ်ဘီရမ် ခရုဇ် မလေးရှားဘက်သွားတာ လေးညခရီးစဉ် လက်မှတ် ဝယ်ထားပြီးတော့ မသွားဖြစ်လို့ဆိုပြီး ကျုပ်ရဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် လာရောင်းနေတာ တန်လွန်းလို့ သွားရင်ကောင်းမလား စိတ်ကူးနေတာနဲ့ ငါ ခရုဇ်သွားရင် လိုက်မလား ဆိုတော့ ဝမ်းသာအားရနဲ့ လိုက်မယ် ဆိုပါလေရော။

အေး ငါမေးကြည့်လိုက်ပြီး ပြန်ခေါ်မယ် ဆိုပြီး သူငယ်ချင်းကို အမြန်ဖုန်းဆက်ရတယ်။ မင်းမှာ လက်မှတ်ရှိသေးလား ဆိုတော့ ရှိသေးတယ်တဲ့။ သူတို့ လင်မယားအတွက် ဝယ်ထားတာ တစ်နှစ်လောက် ကြိုဝယ်ထားရင် ဈေးပေါတယ်ဆိုပြီး ဝယ်ထားကြတာ။ မိန်းမက ဗိုက်ကြီးလာတော့ မသွားနိုင်ကြတော့ဘူးလေ။ အဲတော့ ကျူပ်ယူမယ်လည်းဆိုရော ဝမ်းသာအားရနဲ့ ပြန်ရောင်းပေးတာပေါ့။

အဲဒီနေ့ကြတော့ တူမလေးကို ဝင်ခေါ်ပြီး သင်္ဘောပေါ် တက်ကြတာပေါ့။ တူမက သူ့အမေနဲ့တူလို့ မျက်နှာလေးက ချောပေမဲ့ သူ့အမေလိုတော့ ဘော်ဒီက မလှရှာဘူး။ NUS မှာ အီလက်ထရစ်ကယ် အင်ဂျင်နီယားရင်း တက်နေတယ်ဆိုတော့ ဉာဏ်ကတော့ ကောင်းပါ့။ မျက်မှန်ကလည်း အထူကြီးနဲ့။ ကိုယ်လုံးလေးက ဝတုတ်လေး။ အသားအရည်ကတော့ ကျူပ်အစ်မလို ညိုဝင်းမနေဘူး။ သူ့အဖေ တရုပ်မျိုးဘက်ကို လိုက်လို့ ဖြူဖွေးနေတယ်။ ပေါင်လုံးလေးတွေက တုတ်တုတ်လေးတွေနဲ့ ချောမွတ်မွတ်လေးတွေပဲ။ ခါးကတော့ မရှိရှာဘူး စည်ပိုင်းလုံးလေးလိုပဲ။ အရပ် က ၅ ပေ ၄ လောက်ရှိတော့ သိပ်မပုဘူးဆိုတော့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းလို ဖြစ်နေတာပေါ့။

သင်္ဘောပေါ်ရောက်လို့ ကျူပ်တို့နေရမဲ့ အခန်းကို ရောက်တော့မှ သတိရတယ်။ ဟိုကောင်တွေက သူတို့လင်မယားအတွက် ဝယ်ထားတာမို့ ကုတင်က တစ်လုံးပဲ ရှိတယ်။ တူဝရီးပဲလေ ရပါတယ်လို့ ကျူပ်တို့ အချင်းချင်း ပြောရင်း ဘာမှမထူးဆန်းသလို လုပ်နေကြပေမဲ့ ကျူပ်ရင်တွေက ခုန်နေပြီဗျ။ အစ်မသာ သိရင်တော့ ဒုက္ခပဲ။ သူ့သမီးကို ခရုဇ်ခေါ်သွားပြီး တစ်ခန်းထဲ တစ်ကုတင်ထဲမှာသာ အတူတူအိပ်မှန်း သိသွားရင်၊ ဘာမှမဖြစ်တာတောင် သူကတော့ ကျုပ်ကို ယုံမှာ မဟုတ်ဘူးဗျ။

ကျုပ်ကိုယ်ကျုပ်လည်း စိတ်မချတော့ဘူး။ အခုထဲက တွေးပြီး လီးတောင်နေပြီလေ။ ကျူပ်တူမလေးကလည်း လူကသာ စည်ပိုင်းလုံးလေး၊ မျက်နှာလေးက ချောချောလေး၊ ပေါင်လုံးတွေကလည်း တုတ်တုတ် ဖွေးဖွေးကြီးတွေ။ အခု သူက ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုဝတ်လာတော့ ကျူပ် မြင်နေရတာပေါ့။ နောင်ခါ နောင်လာဈေးပေါ့ကွာ ဆိုပြီး ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် အထုပ်အပိုးတွေ ကလော့ဆက်ထဲထည့်ပြီး သင်္ဘောမထွက်ခင် ထုံးစံအတိုင်း ဆေ့ဖတီး ထရိန်နင်ကို သွားကြရတယ်။ အဲဒါလည်းပြီးရော သင်္ဘောလည်းထွက်တော့ ကျူပ်တို့ ဝါးတီးခန်းကို ထွက်လာတော့တာပေါ့။

အဲမှာက အစားအသောက်က ဖရီးရပေမဲ့ ဘီယာဝိုင်ကတော့ ဝယ်သောက်ရတယ်။ ကျူပ်က ဘီယာတစ်ဗူးမှာတော့ မီးမီးကလည်း သူလည်းသောက်မယ် ဆိုပြီး လုပ်လာတယ်။ နင်ဖြစ်ရဲ့လားလို့ မေးတော့။ ဟာလေးလေးကလည်း မီးက အသက် ၂၀ ပြည့်တော့မှာ လုပ်လာသေးတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ချကွာ ဆိုပြီး မှာပေးလိုက်တယ်။

သင်္ဘောက ညနေငါးနာရီလောက်ကနေ စထွက်လာတာ မနက် ၈ နာရီလောက်မှ ကွာလာလန်ပူကို ရောက်မှာဆိုတော့ ပင်လယ်ထဲ တစ်ညလုံး မောင်းမှာလေ။ ညနေစာ ဖရီးရတာဆိုတော့ ဟိုစားဒီစား၊ ဘီယာလေးမှာသောက်လိုက်နဲ့ တူဝရီးနှစ်ယောက် နည်းနည်းထွေလာကြတယ်။ ကုန်းပတ်ပေါ်မှာလည်း မှောင်နေပြီမို့ ဘာမှ ကြည့်စရာမရှိ။ နိုက်ကလပ်တွေ ရှိရာလည်း ကျူပ်က မသွားချင်။

မီးမီးကို မေးကြည့်တော့ သူကလည်း မသွားချင်ဘူးတဲ့၊ ဒီညတော့ အခန်းပဲ ပြန်အိပ်ရအောင် လေးလေး ရာ ဆိုတာနဲ့ ကျုပ်တို့ ၂ ယောက် ရိမ်းတိမ်းယိုင်တိုင်နဲ့ ကိုယ့်အခန်းဆီ ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။ သင်္ဘောကလည်း လှိုင်းကြောင့် မသိမသာ လှုပ်တာနဲ့ ဘီယာ အရှိန်လေးနဲ့ ဆိုတော့ ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တိုးတိုးခွေ့ခွေလေးနဲ့ ပြန်လာကြသဗျ။ သူ့ကိုယ် အိအိလေးရဲ့အထိအတွေ့နဲ့ ကျူပ်လီးကတော့ ဘောင်းဘီအောက်မှာ တော်တော်ကို တင်းမာနေပြီ။

အခန်းထဲရောက်တော့ သူက ရေချိုးခန်းထဲ အရင်ဝင်ပြီး တီရှပ်နဲ့ ပါဂျားမား ဘောင်းဘီရှည်ဝတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတယ်။ ဟိုက် ဒီကောင်မလေး တီရှပ်အောက်မှာ ဘာမှ မဝတ်ထားပါလား၊ သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ချွန်နေတာ တွေ့နေရတယ်။ ကျုပ်လည်း ရေချိုးခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီး ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီး လုံခြည်လဲဝတ်လိုက်တယ်။ အပေါ်က တီရှပ်ကတော့ လဲမနေတော့ဘူး။

ရေချိုးခန်းအပြင်ထွက်လာတော့ ပုဆိုးအောက်က လီးကြီးတောင်နေတာကို မီးမီး မမြင်ရအောင် ခါးလေးကိုင်းပြီး မသိမသာ ထွက်လာရတယ်။ မီးမီးက မီးတောင် မှိန်ထားပြီး စောင်အောက်ဝင်နေပြီ။ အခန်းထဲမှာလည်း အဲယားကွန်းကို အပီတင်ထားတော့ နည်းနည်းလေး အေးနေတယ်လေ။

ကျူပ်လည်း သူ့ဘေးကနေ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး စောင်ထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ သူက ကျူပ်ဘက်ကို လှည့်လာပြီး ကျူပ်ကို လာဖက်တယ်။ ဟိုက် ဒုက္ခပဲ။

သူ့နို့သီး ချွန်ချွန်တွေက ကျူပ်ရင်ဘတ်ကို လာထောက်နေပြီး ကျူပ်ရဲ့ လီးကြီးကလည်း သူ့ဗိုက်ကို သွားထောက်နေမိပြီဗျာ။ ကျူပ်ပါးစပ်က အလိုလိုပဲ သူနှုတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုပ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူ့လက်တွေက ကျူပ်လည်ဂုတ်မှာ သိုင်းဖက်လာတော့ ကျူပ်လက်ဖဝါးတွေက သူ့တီရှပ်အောက်ကလျှိုဝင်ပြီး သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိပြီ။

အခုမှတော့ မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး သူ့တီရှပ်ကလေးကို လှန်တင်ပြီး နို့လေးတွေကို ကုန်းစုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ နို့လေးတွေကတော့ အတော်မိုက်သဗျား။ အပျိုနို့လေးတွေ ဆိုတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက အလုံးသေးလေးတွေပေါ့။

မီးမီးကတော့ လူးလွန့်နေပြီး ကျူပ်ကိုလည်း သူပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ လာညှပ်တယ်ဗျ။ ကျူပ်က သူ့ပဂျားမားကို ခါးမျှော့ကြိုးကနေ ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ဖင်ကြွပေးတယ်။ အောက်မှာလည်း အတွင်းခံ လုံးဝမရှိဘူး။

ကျူပ်လည်း ပုဆိုးကို ကန်ထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပထမဆုံးအချီ ဆိုတော့လည်း အရမ်းတင်းပြီး လိုးချင်စိတ်က မွန်နေပြီဆိုတော့ ဘာမှ နူးနပ်မနေတော့ဘူး။ ကျူပ်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးကလည်း အရည်တွေ ရွှဲနေပြီလေ။

လီးကို အသာလေး ထိုးထည့်လိုက်တော့ စေးစေးလေး ဝင်သွားတယ်။ သူ့လက်တွေက ကျူပ်ကျောကုန်းကို ကုတ်လာတယ်။ အသံလေးလည်းထွက်လာတယ်။ အင့်.. လေးလေး .. တဲ့ ။ အဲဒါပဲ နောက် ဘာမှ မပြောတော့ဘူး။ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းလေးနဲ့ ကျူပ်ကို တင်းတင်းလေးပဲ ဖက်လာတယ်။

စေးစေးလေးနဲ့ နူးညံ့နေတဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားလေးတွေက အရသာရှိလိုက်တာဗျာ။ အဆုံးထိ ဝင်သွားတယ်၊ ဘာမှ အတားအဆီးမရှိဘူး။ ဒီအရွယ်၊ ဒီခေတ်မှာ အပျိုစင်လို့တော့ မျှော်လင့်မထားတော့ သိပ်တော့လည်း မအံ့သြပါဘူးဗျာ။ ကျူပ်ကလည်း အဲ့လို အနေအထားကို ကြိုက်ပါတယ်။ ကိုယ်လည်းမနာ သူလည်းမနာ အရသာတန်းရှိတဲ့ ဟာမျိုးပေါ့။

လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားတာနဲ့ ကျူပ်လည်း ဖင်ကို ကြွကြွပြီး ဆောင့်တော့တာပေါ့။ သူကလည်း အောက်က ကော့ကော့လာတယ်ဗျ။ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ခဏလေးနဲ့ ကျူပ်လီးကြီးက သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတယ်။ သူလေးတောင် ပြီးမပြီး မသိလိုက်ဘူး၊ အဟီး။

ကျူပ်လီးက သုတ်ရည်တွေ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ တဖြောဖြော ပန်းထုတ်ပြီးတော့ ကျူပ်တို့ ဆီးခုံနှစ်ခု ဖိကပ်ထားပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ပြီး နှပ်နေလိုက်ကြတော့တယ်။

——————————————-

ကျူပ်တရေးနိုးလာတော့ သင်္ဘောကြီးက တအိအိပဲ။ တကယ်က အခန်းထဲနေလို့တာ မောင်းလို့ မောင်းနေမှန်းတောင် မသိရပါဘူးဗျာ။ မနေ့ညက မီးမှိန်မှိန်လေးက အခု နိုးလာတော့ မျက်စေ့က ကျင့်သားရနေလို့လားမသိ၊ လင်းထိန်နေသလိုပဲ။

မီးမီးကတော့ ဘေးမှာ အသက်မှန်မှန်လေးရှူလို့ အိပ်မောကျနေတယ်။ ကျူပ်ကိုခွထားတဲ့ သူ့ပေါင်လုံးကို အသာလေးမပြီး အိပ်ယာပေါ်က ထလိုက်တော့ သူလူးလွန့်ပြီး နိုးလာတယ်။ လေးလေး ဘယ်သွားမလို့လဲလို့ အိပ်ချင်မူးတူး အသံလေးနဲ့ မေးတယ်။

ကျူပ်လည်း ရှူးသွားပေါက်မလို့လို့ ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ သေးပေါက်ပြီး လီးကို ဆပ်ပြာရည်နဲ့ သေချာဆေးကြောလိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းတံခါး ဖွင့်လိုက်တော့ မီးမီး ထလာတယ်။ အပေါ်က တီရှပ်ပဲ ဝတ်ထားပြီး အောက်က ဘာမှ ဝတ်မထားဘူး။ ဒါပေမဲ့ တီရှပ်က ပေါင်လယ်နားထိ ရောက်နေတော့ ပေါင်လုံးလောက်ပဲ မြင်ရပါတယ်။

သူလည်း ရှူးပေါက်ချင်လို့ ထင်ပါတယ် ကျူပ်ကို ဘာမှမပြောတော့ပဲ ရေချိုးခန်းထဲကို အမြန်ဝင်သွားတယ်။ ကျူပ်လည်း အခုကြတော့ မျက်လုံးက ပြန်ကျယ်လာပြီဗျ။ ဗိုက်လည်း နည်းနည်းဆာလာသလိုပဲ။ အိမ်မပျော်သွားခင်လေး ကိုယ့်တူမကို လိုးလိုက်ရတယ်ဆိုတာလည်း စိတ်ထဲမှာက ရှိနေပြီး၊ အခုလည်း တစ်ခန်းထဲ၊ ဒီညအပြင် နောက်ထပ် ၂ ည အတူတူ အိပ်ရဦးမယ်ဆိုတာ သိတော့ လီးက နည်းနည်း ပြန်မာချင်လာတယ်။

အခုတော့ တစ်ခုခု သွားစားရဦးမယ်လေ ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ ဘောင်ဘီတိုတစ်ထည် ကောက်ဆွဲဝတ်လိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ မီးမီးလည်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ်။ ကျူပ်ကသာ မျက်နှာပူသလိုလို ဘာပြောရမှန်း မသိသလိုလို ဖြစ်နေတာ ။ သူက ကျူပ်အနားရောက်တော့ ကျူပ်ပါးကို ရွတ်ကနဲ နမ်းလိုက်ပြီး ဗိုက်ဆာတယ် လေးလေး၊ တစ်ခုခု ထွက်စားရအောင်တဲ့။ ပြောပြီး သူ့အဝတ်ပုံထဲက ပင်တီလေး တစ်ထည်ထုတ်ပြီး ကောက်စွပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဆံပင်ကို သူ့ဘရှပ်နဲ့ နည်းနည်း ဟိုသပ်ဒီသပ်လုပ်ပြီး သွားရအောင်တဲ့။

ဟဲ့ နင်အောက်က ဘာမှ မဝတ်တော့ဘူးလားဆိုတော့၊ ပင်တီ ဝတ်ပြီးပြီလေတဲ့၊ တီရှပ်က ပေါင်လည်ရောက်နေတာ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူးတဲ့။ အင်းလေ သူရတယ်ဆို ပြီးတာပဲပေါ့။ ကျူပ်တို့ အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။

ညဘက်တော့ စားစရာ များများစားစား မရှိတော့ဘူး။ နည်းနည်း အေးချင်နေပြီဖြစ်တဲ့ ပီဇာလေး တစ်စိတ်နှစ်စိတ်လောက် ယူစား၊ အိုက်စ်တီးလေး သောက်ပြီးး ဘေးပြတင်းပေါက်ကနေ မှောင်မဲနေတဲ့ ပင်လယ်ရေပြင်ကြီးကို ကြည့်နေမိတယ်။ စားသောက်ဆိုင်ထဲမှာလည်း သန်းခေါင်ကျော်နေပြီမို့ လူသိပ်မရှိပေမဲ့ အပြတ်ကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျူပ်ကသာ နည်းနည်း စိတ်ထဲမှာ အပြစ်ရှိသလို ဖြစ်နေတာ မီးမီးကတော့ အေးဆေးပဲ။ ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ စားသောက်နေတယ်။ သူလည်း စားသောက်ပြီးသွားမှ

“ လေးလေး ကုန်းပတ်ပေါ် လျှောက်ကြည့်ရအောင်၊ မီးတစ်ခါမှ အဲလို ပင်လယ်ထဲ မစီးဖူးဘူး”

“ အင်းလေ သွားကြတာပေါ့”

ဆိုပြီး အပေါ်ဆုံးအထပ်က ကုန်းဘတ်ပေါ်ကို တက် သွားကြတယ်။ လကလည်း သိပ်မသာတဲ့ညမို့ အဝေးနေရာတွေက မှောင်မဲနေပေမဲ့ သင်္ဘောပေါ်မှာကတော့ တချို့နေရာတွေက လင်းထိန်နေပြီး တချို့နေရာတွေက အမှောင်ရိပ်ကျနေတယ်။ ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် နည်းနည်းလေး အရိပ်ကျတဲ့နေရာလက်ရမ်းနားမှာ ရပ်ပြီး ပင်လယ်ပြင်ကို ကြည့်နေမိကြတယ်။

လေကလည်း နည်းနည်းလေး တိုက်နေတော့ နည်းနည်းအေးသလို ဖြစ်လာလို့ မီးမီးက ကျူပ်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာတယ်။ ကျူပ်လည်း ဘာရယ်မဟုတ် အလိုလို သူ့ကိုယ်လေးကို နောက်က ဖက်ထားမိတယ်။ ကျူပ်ညီလေးကတော့ အထိအတွေ့ကြောင့် ချက်ချင်းကို မာတက်လာတယ်။ မီးမီးကတော့ ခပ်တည်တည်ပဲ ကျူပ်ရင်ခွင်ထဲကို ပိုပြီးတိုးဝင်လာတယ်။ နောက်သူ့လက်တစ်ဖက်ကို နောက်ပစ်ပြီးကျူပ်လီးကြီးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးလာတယ်။ အဲတော့လည်း လီးက တဖြည်းဖြည်း မာတောင်လာတာပေါ့။

အခန်းပြန်ကြရအောင်ကွယ်လို့ ကျူပ်ပြောလိုက်တော့ အင်း ဆိုပြီး ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် ဦးလေး တူမနဲ့ မတူ၊ သမီးရည်းစားနှစ်ယောက်လိုပဲ ဖက်ပြီး ပြန်ခဲ့ကြတယ်။

ကျူပ်တို့ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လို့ အခန်းတံခါးပိတ်ပြီးတာနဲ့၊ အိပ်ယာစင်ဘေးမှာ ရပ်လိုက်ရော မီးမီးက ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ကျူပ်ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျူပ်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျူပ်ကောင်ကြီးက ခုနကတာ်းက မာနေတာ ဖြောင်းကနဲ ထွက်လာတာပေါ့။ အဲဒါ သူ့လက်ကလေးနဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက် ကွင်းလေး တိုက်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်လေးနဲ့ ငုံလိုက်တယ်။

အား.. ကျူပ်အကြောတွေတောင် တုန်တက်သွားတယ်။ အာငွေ့နွေးနွေးလေးရယ် နှုတ်ခမ်းအေးအေးလေးရယ်။ အရသာနှစ်ခု ကျူပ်လီးအရင်းနဲ့ အဖျားမှာ တွေ့နေရတယ်။ နောက်တော့ စုပ်လိုက်တာ တစစ်စစ်နဲ့ အာ့ တော်တော်ကောင်းတာပဲ။ ဘယ်တုန်းကများ အဲဒီဟာတွေ တတ်နေပါလိမ့်လို့ လည်း တွေးနေမိတယ်။

ကျူပ်လည်း ပုလွေမှုတ်တော့ ခံဖူးပါတယ်ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ သူကလေးက ကောင်းလွန်းအားကြီးတယ်။ ကျူပ် သူ့ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ ဆောင့်မလိုးမိအောင် မနည်းထိန်းနေရတယ်။ နောက် ကျူပ်လုံးဝ မထင်မှတ်တာ ဖြစ်သွားတာ။ သူ ကျူပ်လီးထိပ်ကို လည်ချောင်းထဲထိအောင် သွင်းလိုက်တာပဲ။

ကျူပ်လီးထိပ်ဖူးက သူ့အာသီးလေးကို ထိပြီး လည်ချောင်းထိပ်လေးမှာ ကြပ်ပြီး ထိုးဝင်သွားတော့ ကျူပ်မနေနိုင်တော့ဘူး။ တစ်ချက်နှစ်ချက် လည်ချောင်းကို ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်မိတယ်။ အဲ့ဒါ နောက်ဆုံး ထိန်းထားနိုင်တာပဲ။ ကျူပ်လီးထိပ်က လရည်တွေ တဗြစ်ဗြစ်နဲ့ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတယ်။ ကျူပ်ဒူးတွေတောင် ကွေးညွှတ်သွားတယ်။

သူလည်း ကျူပ်လီးကြီးကို လည်ချောင်းထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှာ ငုံရက်ကပဲ သုတ်ရည်တွေကို တဂွတ်ဂွတ် မျိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။ အား အဲဒါ ကျူပ်ပထမဦးဆုံးအကြိမ် deep throat ဆိုတာ ကိုယ့်ကို လုပ်ပေးတာ ခံဖူးလိုက်တာပါပဲ။ နောက်ဆုံးအကြိမ်တော့ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ သဘောပေါက်ကြမှာပါ။ ဟဲဟဲ။

ကျူပ်လရည်တွေ အကုန်မျိူချပြီးတော့မှ မတ်တတ်ထရပ်ပြီး ကျူပ်ကို ဗိုက်ခေါက်လိမ်ဆွဲပြီး မျက်စောင်းလှလှလေး တစ်ချက်ထိုး၊ ဟွန်းလူပျိုကြီး ဘယ်ကတည်းက အောင်းထားလည်း မသိဘူး၊ တစ်ခါထဲ တစ်ဂါလံလောက်ရှိမယ်၊ ဗိုက်တောင်ဝသွားတယ်တဲ့။ ကျူပ်ကို နောက်ပြီး ရေချိူးခန်းထဲ ဝင်သွားပါရော။

မီးမီး ရေချိုးခန်းထဲက သန့်စင်ပြီး ထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ် (တကယ်တော့ နံရံက ဆွဲချထားတဲ့ အိပ်ယာစင်ပါ) တက်လှဲတော့၊ ကဲ ဒီတစ်ခါ လေးလေး ပြုစုရမယ့် အလှည့်ဆိုတော့ ရပါတယ် လေးလေးရယ်တဲ့။ လုပ်ချင်မှပါ အားနာပြီး လုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူးတဲ့။ စပ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျူပ်ကို လာနောက်နေသေးတယ်။

ကျူပ်က ဟဲ့ ငါက နင့်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ချင်လို့ဟေ့ ရှင်းပြီလားလို့ ပြောလိုက်တယ်။

ကျူပ် သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြား ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ နောက်မှ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျူပ်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းကားပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို အပီယက်တော့တာ။ စောက်စိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးတော့ တအိအိနဲ့ ဖင်ကို ကော့ကော့လာတယ်။ နောက်တော့ ကျူပ်က သူ့စောက်စေ့လေးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ ဖိပွတ်ပေး၊ လျှာကိုလည်း သူ့စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲ ထိုးထည့်၊ နောက်လက်တစ်ဖက်က လက်ချောင်းကို တံတွေးဆွတ်ပြီး သူ့ဖင်ပေါက်လေးထဲကိုပါ ထိုးထည့်တော့ ကော့လန်တွန့်လိမ်ပြီး ပြီးသွားတယ်။

ကောင်မလေးက အရည်တွေ ရွှမ်းလိုက်တာလည်း မမေးနဲ့။ ကျူပ်မေးစေ့ တစ်ခုလုံးကို စိုရွှဲပေပွသွားတာပဲ။ သူလည်းမောပြီး နား၊ ကျူပ်လည်း နည်းနည်း မောသွားတော့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး နားလိုက်ကြတယ်။ ကျူပ်က သူ့တီရှပ်ကို လှန်တင်ပြီး ချိုချိုတွေကို ဇိမ်ခံစုပ်နေမိတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် အားလေး ထည့်စုပ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့လက်တွေက ကျူပ်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို လာပြီး ဆုပ်ဆုပ်ဆွဲတယ်။

ကျူပ်လည်း လီးပြန်တောင်လာတယ်။ သူ့ပေါင်လုံးတွေကို ကျူပ်လီးကြီးက ထောက်မိနေတော့ သူလည်းသိတာပေါ့။ လေးလေး လုပ်ချင်လုပ်တော့လေ၊ မီးလည်း စိတ်ပြန်ထလာပြီတဲ့။ အေးဟာ ဒီတစ်ခါ ခွေးလိုးလိုးမယ်၊ လေးဘက်ထောက်ပေး ဆိုတော့ ချက်ချင်းပဲ အိပ်ယာပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးတယ်။

သူ့ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးက စောစောကမှ ကျူပ်ယက်ထားတဲ့ တံတွေးတွေ စောက်ရည်တွေက ခြောက်သွားပေမဲ့ အတွင်းက စောက်ရည်ကြည်တွေက ပြန်စိုနေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျူပ်လည်း အနောက်က မုဆိုးထိုင်နဲ့ လီးကြီးကို သူ့အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဒေါ့ဂီ ကောင်းကောင်းဆွဲတော့တာပဲ။ သူကလည်း အသံမျိုးစုံနဲ့ကို ငြီးတယ်။ ကျူပ်ကလည်း အားကုန်ထည့်ဆောင့်တာ။

နှစ်ယောက်စလုံး တော်တော်ကြာတယ်။ နောက်တော့ ကျူပ်လည်း ဆောင့်နေရင်းက သူ့ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြားက ဖင်ပေါက်လေးကို လက်မနဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တော့ အား အီး လေးလေး မီးပြီးပြီ ဆိုတာနဲ့ ကျူပ်လည်း ထိန်းမနေတော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာပဲ ညှစ်ထည့်ရင်း ပြီးသွားတော့တယ်။

အဲလိုနဲ့ ကျူပ်တို့နှစ်ယောက်လည်း ညားခါစ လင်မယား ဟန်းနီးမွန်းလို ဖြစ်နေကြတာပေါ့။ အခန်းထဲမှာ လိုးလိုက်၊ နည်းနည်းလေး ငြီးစီစီဖြစ်ရင် အပြင်ထွက် ပင်လယ်လေလေး ရှူလိုက်ပေါ့။ ကျူပ်က သူ့ကို ဖင်လုပ်ချင်တယ်လို့ ပြောတော့ သူက တစ်ခါမှ အလုပ်မခံဖူးဘူးတဲ့၊ နာမှာကြောက်တယ်တဲ့။ ကျူပ်က နာရင် ဆက်မလုပ်ဘူးလို့ စမ်းရမလားဆိုတော့ အင်း လုပ်ကြည့်တဲ့။

အဲဒါနဲ့ နောက် အစားသွားစားကြရင်းနဲ့ သင်္ဘောက ပေါင်မုန့်နဲ့ စားဖို့ ချထားပေးတဲ့ ထောပတ်အထုပ်လေးတွေ လက်တစ်ဆုပ်လောက် နိုက်ယူလာခဲ့တယ်။ သူ့ကို ဘာဂျာပေးတဲ့အချိန်မှာ ထောပတ်ထုပ်လေးတစ်ထုပ် အကုန်နီးပါး ဖင်ထဲ ထိုးထည့်ပြီ; လက်နဲ့ ကလိုင်းပေးတော့တာ။ ပထမ လက်တစ်ချောင်း၊ နောက်တော့ လက်နှစ်ချောင်း၊ ထောပတ်ထပ်ထည့် ထပ်ကလိုင်းပေးတယ်။ လက်သုံးချောင်းလောက် ဝင်တာအထိ ခံနိုင်လာတယ်။

တကယ်က တစ်ခါထဲတော့ မဟုတ်ဘူး။ တစ်ခါလိုက်ကလိုင်းလိုက် စောက်ဖုတ်ကို လိုးလိုက်၊ နောက် သူကိုယ့်ကို ပုလွေမှုတ်ပေးနေတုန်းလည်း ဆစ်စတီနိုင်းလို လုပ်ရင်း ထောပတ်ထည့် ကလိုင်းတာ၊ နောက် လက်သုံးချောင်းကို သူခံနိုင်ရည်ရှိလာမှ လီးစထည့်တော့တာ။

ပထမတော့ သူက နာတယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျူပ်က ပြန်မဆွဲထုတ်သေးပဲနဲ့ ဝင်သလောက်မှာ ရပ်ထားလိုက်တယ်။ သူနည်းနည်း အသားကျသွားပြီးတော့ ရတယ်လို့ပြောမှ နည်းနည်း ဆက်သွင်းတယ်။ အဖော်တော့ စွတ်ထားရတာပေါ့။ နောက်တော့ တစ်ချောင်းလုံးကို ဝင်သွားတယ်။ အဲဒီအတိုင်းလေး ကပ်ပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့ရှေ့ဖက်ကို လက်နဲ့ပတ်ပြီး စောက်စေ့လေးကို ကလိတယ်။ အဲဒီမှာ ဖင်က လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာတယ်။ မကြာပါဘူး သူ့ဖင်ကို ကောင်းကောင်းလိုးလို့ ရသွားပါတယ်။

ဖင်ကလည်း စေးစေးလေးဆိုတော့ လိုးလို့ကောင်းတယ်။ သူလည်း အော်ဟစ်ငြီးတာပဲ။ နောက်တော့ တဖုန်းဖုန်း ဆော်ရင်းနဲ့ လရည်တွေ အဖော်ထဲမှာ ပန်းထွက်သွားတယ်။ သူ့စောက်စေ့ကိုလည်း လက်နဲ့ ဆက်ဖိပွတ်ပေးနေတော့ သူလည်း မကြာခင်ပြီးသွားတော့တယ်။

……………………………………………….

အဲ့လိုနဲ့ ကျူပ်တို့ တူဝရီးနှစ်ယောက် ဖဲမွှေ့ယာ မဟုတ်လို့ မအိစက်တဲ့ သင်္ဘောဘန့်ဘက်ပေါ်မှာ ချစ်တလင်းခေါ် ကောင်းကောင်းနဲ့ အိပ်၊စား၊ကာမ ဤသုံးဝကို မပျက်မကွက်ပဲ လုပ်နေခဲ့ကြတော့တာပေါ့။

နောက်ဆုံး စလုံးဆိပ်ကမ်းကို ပြန်လာမယ့် ညမှာ ကျူပ်တို့ ဒင်နာ ထိုင်စားကြတော့ ကျူပ်တို့စားပွဲမှာ လာစားကြတဲ့ တရုပ်အဖိုးကြီးနဲ့ စကားစမြည်ပြောရင်း ခင်သွားကြတယ်။

သူနဲ့အတူ သူ့သမီးလို့ ထင်ရတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပါလာတယ်။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ ချစ်စရာလေး။ စက်ကင်ဒရီတူး ပြီးလို့ စက်ကင်ဒရီ သရီး သွားတော့မယ်လို့ ပြောတယ်။ အဲဒီတရုပ်ကြီးကို မီးမီးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တော့ သူ့မျက်လုံးတွေက အငွေ့ထွက်နေသလိုပဲ။မီးမီးကလည်း ကြည့်ဦးလေ။ ဝတ်ထားလိုက်တာ တီရှပ်ကို အောက်က ဘာမှမခံထားဘူး။ သူ့နို့လုံးတွေကလည်း နည်းနည်းထွားတော့ မောက်ထနေရတဲ့အထဲ နို့သီးခေါင်းနှစ်လုံးကလည်း ထောင်ထလို့။

အဲဒီ တရုပ်အဖိုးကြီးက စားပြီးတော့ သူ့အခန်းကို လိုက်လည်ဖို့ ဖိတ်တယ်ဗျ။ သူ့အခန်းက မာစကာဆွိ လို အထူးခန်းဆိုတော့ ကျူပ်လည်း တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးလို့ စိတ်ဝင်စားတာနဲ့ လိုက်သွားလိုက်တယ်။ တကယ့်ကို အပျံစားပဲဗျာ။ အဖိုးကြီးက တော်တော်ချမ်းသာပုံရတယ်။ အခန်းအနေအထားကို ကြည့်လိုက်တာနဲ့ တော်တော်ဈေးကြီးမယ်မှန်း သိသာတယ်။

အဖိုးကြီးက သူ့အခန်းထဲက မီနီဘားကနေ အရက်ပြင်းတွေ ထုတ်လာတော့ ကျူပ်လည်း အကြိုက်ပေါ့ ။ ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် ထိုင်ချကြတယ်။ မီးမီးက ဘီယာတစ်ဗူးယူပြီး တရုပ်မလေးက အချိုရည်တစ်ဗူးနဲ့ သူ့တို့ နှစ်ယောက်ကလည်း စကားလက်ဆုံ ကျနေကြတာပေါ့။

အဖိုးကြီးနာမည်က မစ္စတာတန် တဲ့။ သမီးလေး နာမည်က ဂျူလီယာတန် တဲ့။ ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့မှ သိလာတာက ကောင်မလေးက သူ့ရဲ့ မွေးစားသမီးတဲ့။ အဖိုးကြီးက စလုံးက ကုမ္ပဏီကြီးတစ်ခုကို ပိုင်တဲ့ သူဌေးကြီးတစ်ယောက်ပဲ။ သူ့သမီးလေး ကျောင်းပိတ်ရက် လိုက်ပို့တာတဲ့။

အဖိုးကြီးရဲ့ မျက်လုံးကစားပုံနဲ့ သူ့ရဲ့ စကားသွားလာ တွေ ကြည့်ရတာကတော့ မွေးပြီး စားထားတဲ့ သမီးလေးလို့တော့ ကျူပ်တော့ ထင်မိတာပဲ။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ။ အဖိုးကြီးရဲ့ စကားလမ်းကြောင်းက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လိင်ကိစ္စတွေဘက်ကို ရောက်လာတော့တာပေါ့။

မစ္စတာတန်က တခြားအခန်းတစ်ခုမှာ ဖုံးတစ်လုံးစီနဲ့ ဂိမ်းတွေ ဖလှယ်နေကြတဲ့ ဂျူလီယာတန်နဲ့ မီးမီး တို့ မကြားအောင် တိုးတိုးလေး စပြောပါတော့တယ်။ လိင်ကိစ္စတွေမှာ သူက အင်းစက်ကို စိတ်ဝင်စားကြောင်းနဲ့ စာအုပ်တွေ ဗီဒီယိုတွေထဲမှာလည်း အဲဒါတွေကို ရှာဖွေဖတ်ကြောင်း ပြောလာပါတယ်။

ကျူပ်ကလည်း သူဘာလမ်းကြောင်း လာတော့မယ် ဆိုတာကို ဓါတ်သိလို ဖြစ်နေတော့ ကျူပ်လည်း ဝါသနာပါကြောင်း ဖောရှောလုပ်တာပေါ့။ သူက ကျူပ်နဲ့ မီးမီးနဲ့က တကယ့် တူဝရီးအရင်းလား၊ ဘင်္ဂလား တူဝရီးလားလို့ မေးပါတယ်။ ကျူပ်က ခပ်တည်တည်နဲ့ ခင်ဗျားက ဘာထင်လို့လဲ၊ ကျူပ်တို့က တကယ့် တူဝရီး အရင်းပါ၊ သူမက ကျူပ် အစ်မရဲ့ သမီးပါလို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက အရောင်ပြောင်းလာတယ်။

မင်းတို့ကို ကြည့်ရတာ တူဝရီးထက် ပိုရင်းနေသလိုပဲတဲ့။ ကျူပ်က ခင်ဗျား ဘာဆိုလိုတာလဲ ဆိုတော့၊ သူ့ကို ဘယ်လိုမှ မထင်ပါနဲ့တဲ့၊ မင်းတို့ကို ပြောတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးတဲ့၊ သူ့ဘဝမှာတဲ့ တကယ့် အင်းစက်ကို မျက်စေ့နဲ့ တစ်ခါလောက် တပ်အပ်တွေ့ရရင် ဘယ်လောက်ကုန်ကုန် သူကြုံချင်လို့ပါတဲ့။

ကျူပ်ကလည်း ခင်ဗျားက ဘယ်လောက် အကုန်ခံနိုင်လို့လဲ ဆိုတော့၊ မင်းပြောပါတဲ့။ ကျူပ်လည်း စောက်မြင်ကပ်ကပ်နဲ့ ဂဏန်းတစ်ခု ပါးစပ်ထဲရှိတာ ကောက်ပြောလိုက်တယ်။ သူက အာ့တာတော့ များတယ်တဲ့၊ တစ်ဝက်လောက်တော့ သူဖြုံးဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်တဲ့။ တကယ်တော့ တစ်ဝက်တောင် ငွေကြေးပမာဏက တော်တော်များနေပါပြီ။

ကျူပ်ကလည်း ကိုယ်နဲ့လည်း မသိ၊ ဗမာလည်း မဟုတ် ဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာ သိသွားလည်း အရေးမကြီးဘူးပေါ့။ လူရှေ့မှာ မီးမီးကို လုပ်ပြရမှာကိုလည်း စိတ်ထဲမှာ တမျိုးတော့ ဖြစ်မိတယ်။ လီးတောင် နည်းနည်း မာလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျူပ်လည်း အဲ့လို ငွေနဲ့ပေါက်ပြီး လူကိုခိုင်းတာ စောက်မြင်ကကပ်တော့ သူ့ကိုပြန်ပြီး ရစ်လိုက်တယ်။

မင်း အော်ဖာလုပ်တဲ့ ပိုက်ဆံနဲ့ဆိုရင် ငါလည်းတစ်ခု တောင်းဆိုမယ်လို့ ဆိုတော့ ဘာလဲတဲ့။ အဲဒါနဲ့ မင်းရဲ့ သမီးကိုလည်း ငါလိုးရမှ အဲဒီ အော်ဖာကို လက်ခံမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။

သူက တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ရင်း မင်းက တော်တော် တော့ ဈေးညှိတတ်တာပဲတဲ့၊ စီးပွားရေးသမားကောင်း ဖြစ်နိုင်တယ်တဲ့။ သူက ကျူပ်မထင်မှတ်ပဲနဲ့ သဘောတူတယ်လို့ ပြောချလိုက်ရောဗျ။

ကျူပ်လည်း တအားကို စိတ်တက်ကြွသွားတယ်။ သူ့သမီးလေးက ပိန်ပိန်သွယ်သွယ်လေးပေမဲ့ အသားအရည်က မွတ်ပြီး ဖွေးနုနေတာပဲဗျ။ ဟို ဂျပန်ကားတွေထဲက ကျောင်းသူလေးတွေအဖြစ် သရုပ်ဆောင်တဲ့ ဂျပန်မလေးတွေလိုပဲ။ ဒါပေမဲ့ မီးမီးကို ဘယ်လိုပြောပြီး စည်းရုံးရမလဲ ဆိုတာကို နည်းနည်း ခေါင်းစားသွားတယ်။

အဲ့တာနဲ့ ငါ့ဘက်ကတော့ သဘောတူတယ်၊ ငါ့တူမ ကို မေးကြည့်ရဦးမယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ မင်း စည်းရုံးကြည့်လိုက်လေတဲ့၊ မရတော့လည်း ငါတို့ ပြန်ခွာကြတာပေါ့ကွာတဲ့၊ ငါ့သမီးကတော့ ပိုင်ပါတယ်တဲ့၊ ငါပြောရင် ဖြစ်တယ်တဲ့။

မီးမီးကိုတော့ ကျူပ်က ငွေကြေးအကြောင်း မပြောတော့ဘူး။ ကိုယ့်အမျိုးအကြောင်း ကိုယ်သိတယ်။ အလကားဆိုရင် အားနာလို့ လုပ်ပေးလိုက်တတ်ပေမဲ့၊ ပိုက်ဆံပေးမယ်ဆိုရင်တော့ မာနကြောင့် သေတောင်လုပ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ။

တကယ်တော့ သူ့ကို အိမ်က ထောက်ပံ့နေရတဲ့ ပိုက်ဆံ ပမာဏက မသေးဘူး။ သူ့အဖေ တက္ကဆီဆွဲတာနဲ့ အမေရဲ့အလုပ်နဲ့ ဆိုတာက တော်တော့်ကို ချိုးခြံရမှာ။ ကျူပ်က စဉ်းစားထားတာက ဒီဘဲကြီး ဆီက ရသမျှ မီးမီးကို အကုန်ပေးလိုက်မယ်၊ ကိုယ့်အတွက်ကတော့ ဂျူလီယာတန်လေးကို လိုးရရင် အမြတ်ဖြစ်နေပြီ။ အဲ့လိုဟာလေးတွေက စိတ်ကူးယဉ်ထဲမှာတာ လုပ်ဖူးတာကိုးဗျ။

မီးမီး ဟိုဘဲကြီးက နင့်ကို စိတ်ဝင်စားနေတယ်လို့ ပြောတော့ သိသားပဲတဲ့၊ လေးလေးက ဘာလဲ ကပ်ကိုး လုပ်ချင်လို့လားတဲ့။

ကပ်ကိုးဆိုတာ ခင်ဗျားတို့ သိကြတဲ့ အတိုင်းပဲလေ။ ကိုယ့်မိန်းမကို တခြားယောက်ျားနဲ့ ဖြစ်နေတာကို ကြည့်ချင်တဲ့ ကောင်မျိုးတွေလေ။ အဲတော့ ကျူပ်လည်း ရောချရတာပေါ့။ ဖီလင် တစ်မျိုးပေါ့ကွာ။ နောက်ပြီး ဂျူလီယာတန်လေးကိုလည်း ငါဆွဲလို့ ရမယ်လေ။ အဟီး။

နင် စိတ်မပါရင်တော့ မလုပ်ပါဘူးဟာ ဆိုတော့ ဒီဘဲကြီးကို ကြည့်ရတာ ဂျူလီယာ့ကိုလည်း ဖြုတ်နေပုံပဲ၊ ဘာလို့ မီးကို စိတ်ဝင်စားတာလဲတဲ့။ တစ်ခုခုတော့ ရှိမယ်တဲ့။ မီးမီးကလည်း အပါးလေ။ အဲတော့ ကျူပ်က သူ့ကို ပြောပြရတယ်။ ဒီဘဲကြီးရဲ့ ဖန်တက်စီနဲ့ ကျူပ်က ဒီဘဲကြီးကို ငါတို့က ဦးလေးနဲ့ တူမအရင်း၊ ငါက နင့်ကို လိုးနေတာလို့ ပြောလိုက်လို့၊ သူက အရမ်း စိတ်တက်ကြွနေတာလို့၊ ဆိုတော့ ထင်သားပဲတဲ့။

အဲဒီအချိန်မှာ ဂျူလီယာလေးကို အဖိုးကြီးက ဘာပြောလိုက်လို့လဲ မသိဘူး အခန်းတစ်ခုထဲ ဝင်သွားတာတွေ့ရတယ်။ ကျူပ်တို့လည်း ဧည့်ခန်းကြီးထဲက ဆိုဖာပေါ် ပြန်ရောက်လာကြတယ်။ မစ္စတာတန်က မျက်ခုံးလေး မသိမသာ ပင့်ပြီး မေးတဲ့ပုံပြလို့ ကျူပ်ကလည်း မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြီး အိုကေကြောင်း အချက်ပေးလိုက်ရတယ်။

နောက်တော့ ကျူပ်လက်တွေက ဘေးနားမှာ ကျူပ်ကို မှီပြီးလာထိုင်နေတဲ့ မီးမီး ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ကျူပ်က ခေါင်းငုံ့ပြီး မီးမီးနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းစုပ်လိုက်တော့ မီးမီးက သူ့လက်ထဲက ဘီယာပုလင်းကို စားပွဲပေါ်လှမ်းတင်လိုက်ရင်း ကျုပ်လည်ကုတ်ပေါ်ကို သူ့လက်တွေနဲ့ တွဲခိုလာခဲ့တယ်။ မီးမီးကလည်း နဂိုထဲက သရီးဆမ်းကို စမ်းချင်နေလို့လား မသိဘူး၊ ကျူပ်ကို စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ပြန်နမ်းရင်း သူ့ပေါင်လုံးကြီးတွေနဲ့ တက်ခွလာခဲ့တယ်။

ကျူပ်လည်း မီးမီးဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကို အောက်အနားစကနေ ကိုင်ပြီး ခေါင်းပေါ်က မချွတ်ပစ်လိုက်တော့ သူက လက်မြှောက်ပေးလာပါတယ်။ ဘရာဇီယာမပါလို့ ခုန်လှုပ်ပြီး ထွက်လာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားမှာ ကျူပ်နှာခေါင်းမြုပ်ပြီး နမ်းရှုတ်လိုက်ရင်း မျက်နှာနှစ်ခုလုံးကို ပွတ်သပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မီးမီး ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း မာတောင်လို့လာနေပါပြီ။

ကျူပ်က မီးမီးနို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံပြီး တစ်ဖက် တစ်လှည့်ဆီ စို့ပေးရင်း မီးမီးဘောင်းဘီကို လက်နဲ့ စမ်း ချွတ်နေလိုက်တယ်။ မီးမီးက ကျုပ်ရဲ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဖွပြီး ဆော့ကစားနေတယ်။ ဘောင်းဘီကျွတ်သွားလို့ ကျူပ်ပေါင်ပေါ် ခွထားတဲ့ မီးမီးဆီက စိုစိုစွတ်စွတ် အရည်တွေက ကျူပ်ပေါင်ပေါ် လာစိုနေတာ ခံစားနေရတယ်။ ကျုပ်ဘောင်းဘီတို ပွပွက ပေါင်ရင်းပေါ် လိပ်တက်နေတာကိုးဗျ။

ကျူပ်လီးကလည်း အရမ်းကို မာတောင်နေတာမို့ ကိုယ့်ဘာသာ ဖင်ကြွပြီး ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မာတောင်နေတဲ့ ကျူပ်လီးကြီးက မီးမီးစောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းကို ချော်ထိုးလိုက်တော့ မီးမီးဆီက အသံလေး ထွက်လာပါတယ်။ သူက ကိုယ်ကို အသာလေးကြွလို့ ကျူပ်ကောင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုယ်ကို အသာလေး နှိမ့်ချလိုက်တော့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ကျုပ်ကောင်ကြီး တအိအိနဲ့ တိုးဝင်သွားပါတော့တယ်။

ကျူပ်တို့နှစ်ယောက် တဏှာကြောတွေ မွန်ထပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ခဏမေ့သွားလိုက်တာ ဘေးနားက ငြီးသံကြားလိုက်မှ သတိပြန်ရလာပါတယ်။ မစ္စတာတန်တစ်ယောက် ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ရင်း ကျုပ်တို့ကို ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူ့လီးကြီးက ကျုပ်လီးနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါပဲ။ သူ့လီးကြီးက ဖြူဖွေးနေပြီး ကျူပ်လီးကြီးက ညိုနေတာပဲ ကွာခြားပါမယ်။ အဲဒီအချိန်မှာတော့ မီးမီးက ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်မှာ မြင်းစီးသလို တက်လုပ်နေပါပြီ။

မီးမီး အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ကျုပ်ပေါ်မှာ တက်ဆောင့်ပြီးတဲ့အချိန် သူ့ကို ကျုပ်က လက်နဲ့ ကိုင်ထိန်းရင်း ခဏရပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပေးပြီးတော့ ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျူပ်လီးကြီးကိုတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက မချွတ်ဘူးလေ။

အခုတော့ ကျူပ်က ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရက်၊ မီးမီးက ကျုပ်ကို ကျောပေါ်ပြီး ကျုပ်ပေါင်ပေါ်မှာ ခွထိုင်ရက်သားနဲ့ မစ္စတာတန်ကို မျက်နှာမူလို့ ။ ကျုပ်က မီးမီးခါးလေးကို မပြီး ကြွပေးလိုက်တော့ သူက ထိုင်ထလုပ်ပြီး ကျုပ်လီးကြီးပေါ် စီးပြန်ရော။ အဲ့ဒီအချိန်မှာတော့ မစ္စတန်က ကျူပ်တို့ရှေ့မှာ မတ်တတ်ရပ်ရက် ရောက်လာခဲ့တာပေါ့။ ကိုယ်လုံးတီးမို့ သူ့လီးကြီးက တရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။

မီးမီးက မစ္စတာတန်ရဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်နဲ့ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ခေါင်းလေးကို ငုံ့လို့ ပါးစပ်ထဲ ငုံစုပ်လိုက်တယ်။ မစ္စတာတန်ကလည်း ရှေ့ကိုတိုးပြီး မီးမီးရဲ့ ခုန်လှုပ်နေတဲ့ နို့ကြီးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားရပါးရ နှယ်နေတော့တာပေါ့။ ကျုပ်လည်း စိတ်က တအားကြွနေပြီမို့ ဖင်ကြွကြွသွားတဲ့ မီးမီး စောက်ဖုတ်ထဲကို ကျူပ်လီးကြီး ကော့ကော့ပြီး ထိုးဆောင့်ပေးနေမိတော့တယ်။

မီးမီးလည်း တူးအင်ဝမ်းကို ပထမဦးဆုံး ဆွဲဖူးတာမို့ထင်တယ် အရမ်းကို တက်ကြွနေတာ ။ ကျူပ်လီးကြီးပေါ် ဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်တာ အားရပါးရပဲ။ အဲ့လိုပုံစံနဲ့ လုပ်နေကြရင်းက မီးမီးက မစ္စတာတန်လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ကျူပ်ပေါင်ပေါ်ကလည်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တယ်။ မစ္စတာတန်ကို နောက်ဆုတ်ပေးဖို့ အသာတွန်းလိုက်ပြီး ဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကျူပ်လီးကို ကုန်းစုပ်တော့တာပဲ။ အဲ့တော့ မစ္စတာတန်ကို ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတာပေါ့။

တရုပ်ကြီးကလည်း ဘယ်နေလိမ့်မလဲ။ ကျူပ်လီးကို ဖင်ကုန်းပြီး စုပ်နေတဲ့ မီးမီးကို အနောက်ကနေ မော်တော်ဆပ်၊ မတ်တပ်ဆော်တော့တာပဲပေါ့ဗျာ။ အခုတော့ သူက ဆောင့်လိုက်၊ မီးမီးလည်ချောင်းထဲ ကျုပ်လီးကြီးက လျှောကနဲ ဝင်သွားလိုက်နဲ့ ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖြစ်ချင်းဗျာ။

မကြာပါဘူး ကျူပ်လီးကြီး သူ့လည်ချောင်းထဲမှာပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားရတယ်။ မီးမီးက ကျုပ်သုတ်ရည်တွေကို မျိုချပြီး ကျုပ်လီးကြီးကို ယက်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေတုန်း တရုပ်ကြီးကလည်း သူ့ကို အနောက်က ဆော်ကောင်းနေတုန်းပေါ့ဗျာ။

ကျူပ်လည်း တချီပြီးသွားလို့ ရေငတ်လာတာနဲ့ ထိုင်ရာက ထပြီး အရက်ဘားပေါ်က ရေခဲရေခွက် ထယူလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မီးမီးနဲ့ တရုပ်ကြီးက ဆိုဖာပေါ်မှာ လှေကြီးထိုးပုံစံနဲ့ ဖက်ပြီး လိုးနေကြပြီ။ ကျုပ်သုတ်ရည်တွေကို ခုနလေးကမှ မျိုချထားတဲ့ မီးမီးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း မရွံမရှာ စုပ်နမ်းလို့ဗျာ၊ အဟီး။ ကျူပ်ကတော့ မီးမီးပါးစပ် မဆေးမချင်း ကစ်ဆင်မပေးတော့ဘူးလို့ စိတ်ထဲ တွေးထားလိုက်တယ်။

သူတို့နှစ်ယောက် ငါးဖျံတလှည့် ဘုံလုံတလှည့် ဆိုဖာပေါ်မှာ တစ်ယောက် တစ်ပြန်ဆီ အပေါ်က တက်ခွ ဆော်နေကြတုန်း ကျူပ်လည်း ဂျူလီယာတန်လေး ဝင်သွားတဲ့ အခန်းထဲ လျှောက်ဝင်သွားကြည့်လိုက်တယ်။ ဂျူလီယာတန်လေးက ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတာ တွေ့ရတယ်။ တကယ် အိပ်ပျော်နေတာလား မှေးနေတာလားတော့ မသိဘူး။ ဂါဝန်တိုလေးနဲ့ အပေါ်က တီရှပ်အဖြူလေး ဝတ်ထားတယ်။ တကယ့်ကို ဂျပန်ကားတွေထဲက ကျောင်းသူအဖြစ် သရုပ်ဆောင်တဲ့ ကောင်မလေး တွေနဲ့ တူတယ်ဗျာ။

ပေါင်လေးတွေက ပန်းနုရောင်ပြေးအောင်ကို ဖွေးနုနေတယ်။ လူလေးကလည်း သေးသေးကွေးကွေးလေး။ ပိန်ညှောင်လေးတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ။ ကစ်ကစ် ဖောင်းဖောင်းလေး။ အရပ်လေးက ပုတော့ ညှက်နေသလို ဖြစ်နေတာ။ ကျုပ်လည်း ကုတင်ပေါ် တွားတွားတက်လိုက်ပြီး သူ့ဂါဝန်လွတ်နေတဲ့ ပေါင်တန်လေးတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။

တစ်ချက်တော့ ဆပ်ကနဲ ဖြစ်သွားပေမဲ့ မလှုပ်ဘူးဗျ။ သူလည်း လာတော့မယ်ဆိုတာကို သိနေတဲ့ပုံပဲ။ ကျုပ်လည်း အငမ်းမရပဲ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးလေးတွေကို အသာခွဲပြီး အတွင်းသားလေးတွေကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်မိတယ်။ ကောင်မလေးဆီက အသံထွက်လာတယ်။ သူ့ပေါင်လေးကိုလည်း ကျုပ်ဝင်သာအောင် ကားပေးလာတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျုပ်လည်း သူ့ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်ပြီး ပေါင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ရဲ့ အတွင်းသားတွေကို လျှာနဲ့ စုံဆန်ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ အနံ့ကလည်း သင်းသင်းလေးဗျာ။ သူလေးလည်း လူးလွန့်လာပြီး ကျူပ်ခေါင်းက ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်လာတယ်။

သူ့ပန်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အမွှေးနုနုလေးပဲ ရှိသေးတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက အရည်ကြည်ရွှမ်းလဲ့လို့ ဟတတလေး။ အတွင်းသားလေးတွေက ပန်းနုရောင်ရင့်ရင့်လေး။ ကျူပ်လည်း ချစ်စရာကောင်းလှတဲ့ တရုပ်မလေး ဂျူလီယာတန်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို ကုန်းယက်မိတော့တယ်။ လျှာနဲ့လည်း စောက်စေ့လေးကို ထိုးဆွလို့ပေါ့။

သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ယက်ပေးနေရင်းက ကျူပ်လက်တွေက သူ့တီရှပ်အောက်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့ အောက်မှာ ဘရာဇီယာ ဝတ်မထားဘူးဗျ။ နို့လေးတွေက ပေါက်စီလုံးလေးတွေလောက်ပဲ၊ လက်တစ်အုပ်စာလေး ကိုင်လို့ကောင်းသား။ ကျုပ် သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ယက်နေရင်းက နို့လေးတွေကို နှယ်ပေးနေတော့ ကောင်မလေး အောက်မှာ လူးလွန့်နေရောပဲ။

ကျူပ်လီးကြီးလည်း မတန်တဆကို တောင်လာတယ်။ အဲ့တာနဲ့ ထပြီး သူ့ပေါင်လုံးနှစ်လုံးကြားမှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျုပ် လီးထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးကို အသာခွဲပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ သူ့မွေးစားအဖေ တရုပ်ကြီး စားထားဖူးတာမို့ သိပ်အကြပ်ကြီးတော့ မဟုတ်ပေမဲ့ အပျိုလေးစောက်ဖုတ်ဆိုတော့ စေးကြပ်နေတုန်းပေါ့ဗျာ။

ကောင်းလိုက်တာ၊ နူးအိနေတာပဲ။ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်း နီတျာတျာလေးကို ငုံပြီး ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ သူလေးကလည်း လျှာလေးနဲ့ ကျုပ်ပါးစပ်ထဲကို ပြန်ထိုးထည့်တယ်ဗျ။ ကျုပ် သူ့ဖင်လုံးလေး နှစ်ခုအောက် လက်ဖဝါးထိုးထည့်ပြီး ဆောင့်တော့တာပဲ။ ကောင်မလေးလည်း တအင့်အင့်နေတာပဲ။ သူ့လက်သည်းလေးတွေနဲ့ ကျုပ်ကျောကုန်းကိုလည်း ကုတ်ခြစ်လာတယ်။

လိုးရတာ အရမ်းကောင်း အရသာ ရှိလှပေမဲ့၊ ခုနက မှ မီးမီးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးခဲ့တာဆိုတော့ ကျုပ်က တော်တော်နဲ့ မပြီးနိုင်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ ကျုပ်လီးကို ဆွဲချွတ်ပြီး သူ့ကို ပုံစံပြောင်းခိုင်းလိုက်ရတယ်။ သူ့ကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းပြီး ဖင်လေး အနောက်က ပြူထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထည့်ပြီး ဒေါ့ကီ ဆွဲလိုက်တယ်။ အဖုတ်လေးက နုရွနေတော့ ဆောင့်ရတာတောင် အားနာတယ်ဗျာ။ ကိုယ်လုံးလေးကလည်း ပေါ့ပေါ့လေး ဆိုတော့ ကိုယ်ဆွဲတိုင်းပါနေတယ်။

ကျုပ်က မပြီးသေးပဲနဲ့ကို ညှောင်းလာတယ်။ အဲ့တော့ ကျုပ်က ပက်လက်လှန်လဲလိုက်တော့ သူလေးက ကျုပ်အပေါ်ခွထိုင်ပြီး မြင်းစီးတော့တာပဲဗျာ။ သူလေးလည်း ခေသူမဟုတ်ပေပဲ။ ကျုပ်ပေါ်ခွ လက်နှစ်ဖက် ကျုပ်နဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ထောက်ပြီး ဖင်လေးကော့ကော့ပြီး အပေါ်ကနေဆောင့်တာ ကျူပ်တောင် မခံနိုင်ဘူး ။ ကောင်းလွန်းလို့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးတော့ ပြီးသွားတယ်။

ကျူပ်လည်း နည်းနည်း ပင်ပန်းသွားလို့ထင်တယ် သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ ကျူပ်လီးကြီး စိမ်ရက်သားနဲ့ ဖက်ပြီး အိပ်မောကျသွားတော့တယ်။

ကျူပ်တရေးနိုးတော့ ဂျူလီယာလေးက ဘေးမှာ မရှိတော့ဘူး။ ကျူပ်လည်း ရေငတ်တာနဲ့ အပြင်ထွက်လာလိုက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ သရီးဆမ်း ဆွဲနေကြတာကိုး။ မီးမီးက ဆိုဖာပေါ်မှာ ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်လို့၊ သူ့ပေါင်ကြားမှာ ခေါင်းငုံ့ပြီး ဘာဂျာဆွဲနေတာက ဂျူလီယာ၊ အဲ့လို ကုန်းဘာဂျာမှုတ်နေတဲ့ ဂျူလီယာလေးကို အနောက်ကနေ မတ်တပ်ဆော်နေတာက မစ္စတာတန်။ တယ်ဟုတ်နေကြပါလား။

သူတို့ တအီးအီး ဆော်နေကြတာကို ရေသောက်ရင်းက ကျုပ်လည်း ကြည့်ရင်း လီးက ပြန်တောင်လာတယ်။ အဲဒါနဲ့ မီးမီးထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာ အနောက်ဖက်ကို လျှော်သွားရင်း ကျူပ်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို မီးမီးမျက်နှာနား တိုးကပ်လိုက်တယ်။

မီးမီးကလည်း အလိုက်သိပါတယ်။ ကျူပ်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်စုပ်ပေးတော့တယ်။ ကျူပ်ရဲ့ အားနေတဲ့ လက်တွေက မီးမီးနို့တွေကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေတာပေါ့ဗျာ။

သူတို့ အဲ့လိုပုံနဲ့ လိုးနေတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာနေပြီလည်း မသိ။ ကျူပ်လီးကြီးကို မီးမီးက စုပ်ပေးနေတုန်းမှာပဲ မစ္စတာတန်က ဂျူလီယာလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြီးသွားတယ်ထင်တယ်။ အီး အား အော်ပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး ဆောင့်ချလိုက်ရင်းက သူ့ပေါင်ခွဆုံကို ဂျူလီယာလေး ဖင်မှာ ဖိကပ်ထားလိုက်တော့တယ်။

ကြည့်ရတာ သူ့လရည်တွေ ဂျူလီယာလေး အထဲမှာ ပန်းထည့်နေတယ် ထင်တယ်။ ကျုပ်က အခုမှ အရှိန်ရလာတာဆိုတော့ မီးမီးပါးစပ်ထဲကို ကျုပ်လီးကြီး ဆောင့်ဆောင့် လိုးထည့်နေတုန်းပေါ့။ ခဏနေတော့ မစ္စတာတန်က သူ့လီးကြီးကို ဂျူလီယာလေး စောက်ဖုတ်ထဲက ပြွတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ပြီးတော့ ကျုပ်ကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းဘက်ကို လျှောက်သွားလေရဲ့။

ဂျူလီယာလေးကလည်း ခဏနေတော့ မီးမီးပေါင်ခွဆုံကနေ ထလာပြီး ကျူပ်ဂွေးဥတွေကို လာစုပ်တော့တာပဲ။ အဲဒီမှာ မီးမီးနဲ့ ဂျူလီယာလေးတို့ ကျုပ်ဂွေးဥတွေနဲ့ ဘောကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ပေးမှုတ်ပေးနေတော့ ကျုပ်လည်း တော်တော့်ကို ဖီးတက်လာတယ်။ ပြီးတောင် ပြီးချင်လာတယ်။

အဲဒါနဲ့ ဆိုဖာဘေးရပ်နေရာကနေ ဆိုဖာပေါ်တက် မီးမီးပေါ်တက်ခွပြီး ဆိုဖာနောက်မှီပေါ်ဇက်တင် ခေါင်းမော့ထားတဲ့ မီးမီးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ကျုပ်လီးကြီး အပေါ်ကနေ ထိုးထည့်တော့တာပဲ။ မီးမီးကလည်း dep throat လုပ်ပေးရှာတယ်။ ဂျူလီယာလေးကတော့ ကျူပ်ပေါင်နှစ်လုံးကြားကနေ ဂွေးဥတွေကို ယက်ပေးနေရင်းက ကျူပ်ဖင်ပေါက်ကိုပါ သူ့လျှာလေးနဲ့ လာယက်တယ်။ ကျူပ်တကိုယ်လုံး တွန့်တွန့်လူးသွားပြီး မီးမီးလည်ချောင်းထဲ လရည်တွေ တဖြောဖြော ပန်းထုတ်လိုက်မိပါတော့တယ်ဗျာ။

ကျူပ်တို့ လေးယောက်စလုံး ရေမိုးချိုးပြီးတော့ မစ္စတာတန် မှာလိုက်လို့ အခန်းထဲကို လာပို့ပေးတဲ့ အစား အသောက်တွေကို စားသောက်ကြတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာတော့ sex နဲ့ မဆိုင်တဲ့ ဒီပြင် အကြောင်းအရာတွေကို ပြောဆိုကြတယ်။

ကျူပ်ကို ဗမာပြည်ကမှန်း သိသွားတော့ မစ္စတာတန်က သူ့ကုမ္ပဏီမှာလုပ်နေတဲ့ ဗမာလူမျိုးတွေရှိကြောင်း ပြောပြတယ်။ နောက်တော့ စင်္ကာပူဆိပ်ကမ်းလည်း ရောက်ခါနီးပြီမို့ ကျူပ်တို့လည်း ပစ္စည်းတွေ သိမ်းဆည်းရအောင် နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်လာကြတယ်။

အဲ မပြန်ခင် အခန်းဝမှာတော့ မစ္စတာတန်က သူ့လိပ်စာကဒ်ပြားလေးရယ် စာအိပ်တစ်အိပ်ကို ကျုပ်ဘောင်းဘီအိပ်ထဲ လာထိုးထည့်ပေးတယ်။ ကျုပ်တို့ အခန်းပြန်တဲ့လမ်းမှာ မီးမီးပြောတာကတော့ မစ္စတာတန်က ဘာဆေးစားထားလဲ မသိဘူးတဲ့ ။ သူ့ကိုလိုးတာ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ကို တော်တော်နဲ့ မပြီးဘူး ဆိုပဲ။ မီးမီးတောင် နှစ်ခါသုံးခါလောက်ပြီးမှ သူတစ်ခါ ပြီးတယ်တဲ့။ ပြီးသွားလည်း ခဏလေးနဲ့ ပြန်မာလာတာပဲတဲ့။ ကျုပ် အိပ်ပျော်နေတုန်း တောက်လျှောက်ကို မီးမီးကို မနားတမ်း လိုးနေတာဆိုပဲ။

နင်ကရော ဘယ်လိုနေလဲ ဆိုတော့၊ သူလည်း အရမ်းခံလို့ ကောင်းနေတာပဲတဲ့၊ ရွနေတာ အလိုးခံပြီးရင်း အလိုးခံချင်နေတယ်တဲ့၊ သူသောက်တဲ့ ထဲမှာများ ဆေးခပ်ထားလား မသိဘူးတဲ့။ အခုမှ သူက တွေးမိတာ ခွေးမသားကြီး တန်အောင် ဆော်သွားတယ်ဆိုပြီး။

ကျူပ်ဘောင်းဘီအိပ်ထဲက စာအိပ်ကို ဖွင့်ကြည့်တော့ ဟိုက် ပိုက်ဆံက တော်တော်များတာပဲ။ အဟီး။ အဲလောက်နဲ့ဆို ဒီလောက်ဆော်တာ နည်းသေးတယ်လို့ တွေးမိတာပဲ။ ကိုယ်လည်း သူ့မွေးစားသမီး ငယ်ငယ်လေးကို ဆော်လိုက်ရတာပဲလေ။

စာအိပ်တစ်အိပ်လုံး မီးမီးကို မုန့်ဖိုးဆိုပြီး ပေးလိုက်တယ်။ ဟိုဘဲကြီးဆီက ရတယ်လို့တော့ မပြောတော့ဘူး။ နို့မို့ ကျုပ်ကို အထင်သေးသွားလိမ့်မယ်။ ကျုပ်ကလည်း အဲဒီပိုက်ဆံကြောင့်တော့ မဟုတ်ဘူး ဂျူလီယာလေးကို စားချင်လို့ လက်ခံခဲ့တာ။ တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ပေါ့လေ။

အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း မီးမီးနဲ့ ကျူပ်လည်း တခါတလေ ချိန်းပြီး ဟော်တယ်တို့ ဘာတို့မှာ သွားလိုးဖြစ်ကြပါ‌တော့တယ်။

...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။