Wednesday, April 29, 2015

တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၁ )

တိမ်လှိုင်းစီးသူများ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

သြော်…. ငါ့စိတ်ကိုက မဟုတ်သေးပါဘူး၊ ကိုယ့်မှာ လုံးကြီးပေါက်လှဖြူဖြူဖွေးဖွေး ရေဆေးငါးကြီးလို ချစ်သူရှိနေရဲ့သားနဲ့၊ ချစ်သူတို့ရုံးက အပျိုကြီးတစ်ယောက်ကို စိတ်ထဲ ဘာလိုလို ညာလိုလိုဖြစ်နေတာ ခက်တယ်။ အဲ့အပျိုကြီးကို စိတ်၀င်စားတာလည်း ကျနော့်အပြစ် မဟုတ်ဘူးလို့ ကိုယ့်ဘာသာ စိတ်ဖြေတွေးရင်း မျက်လုံးထဲမြင်ယောင်လာမိပြန်ရော၊ အသားက ညိုစိမ့်စိမ့်၊ မျက်ခုံးကထူထူ၊ နှုတ်ခမ်းပြည့်ပြည့်နဲ့ ရင်ကထွားထွား၊ တင်က မို့မောက်ပြီး ကောက်နေတာ၊ အခုအသက် သုံးဆယ်ကျော်အထိ အပျိုကြီးလုပ်နေတာ နှမြောဖို့ အတော်ကောင်းရောပဲ။

ချစ်သူနဲ့ အဲ့အပျိုကြီးကလည်း အလုပ်မှာရော အပြင်မှာပါ တော်တော်လေးခင်နေတာ၊ ချစ်သူကို ရုံးဆင်းချိန် သွားကြိုရင် အပျိုကြီးနဲ့အမြဲတွေ့နေတော့ ကျနော်နဲ့ပါခင်နေရော၊ အပျိုကြီးနာမည်က သဇင်မောင် တဲ့၊ ကျနော့်ချစ်သူက သဇင်မောင်ထက် လေးနှစ်လောက်ငယ်ပေမယ့် ကျနော်နဲ့သဇင်မောင်ကျ ကိုယ်ကကြီးလည်း သုံးလေးနှစ်ပေါ့၊ ချစ်သူနဲ့ ကျနော့်အကြောင်းကိုလည်း အိမ်တွေကို အသိပေးထားပြီးပြီဆိုတော့ ရုံးပိတ်တဲ့ရက်ဆို ဟိုတယ်တစ်ခုခုကို သွားနှပ်ဖြစ်တာများတယ်၊ ဒီလိုနေရင်းနဲ့ သဇင်မောင်ကို စိတ်ထဲကနေ ပစ်မှားတာကြာလာတယ်ဆိုပါတော့။

တစ်ရက်… ချစ်သူနဲ့ ဟိုတယ်မှာဆွဲနေတုန်း၊ ချစ်သူက ကုတင်စောင်းမှာ ဒူးလေးထောက်ပြီး ခါးလေးခွက်လို့ ဖင်ကြီးကုန်းပေးနေတာကို ကျနော်က နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း သူ့ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးကြားထဲက အဖုတ်ထဲကို ကျနော့်လီးကြီး ၀င်သွားလိုက် ထွက်လာလိုက် ဖြစ်နေတာကို ကြည့်လို့ အရမ်းကောင်းနေတဲ့အချိန် စိတ်ထဲမှာ သဇင်မောင်သာ ဒီလိုကုန်းနေရင် အနောက်ကနေ ဒီလိုဒီလိုဆောင့်လိုးလို့ အရမ်းကောင်းမှာလို့ တွေးပြီး တအားပစ်ဆောင့်လိုးရင်းနဲ့

“ မီး… သဇင်မောင့်ဖင်ကြီးတွေက မီး ထက်တောင် ကြီးသလားမသိဘူးနော် ” 

လို့ ပါးစပ်ကနေ လွှတ်ခနဲထွက်သွားပါရော။

“ ဘာ…… ကိုက ဒီလိုအချိန်မှာ ဒီလိုစကားမျိုး ဘာကြောင့်မို့ပြောတာလည်း၊ ကို့စိတ်ထဲမှာ အခုလိုးနေတာက မီး မဟုတ်ပဲ မသဇင်လို့ စိတ်ထဲတွေးနေတာလား ” 

ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထထိုင်လို့ ရန်တွေ့ပါရော၊ ကျနော်လည်း ကိုယ့်အမှားဆိုတော့ ပျာပျာသလဲ တောင်းပန်ပြီး ချော့ရတာပေါ့၊ နှစ်ရက်လောက်ကို ချော့ယူရတယ်၊ အဲ့လိုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်လလောက်ကြာတော့ ချစ်သူကို မသိမသာလေး နားခံသာအောင် ကျင့်ကျင့်ပြီး စကားပြောရင် သဇင်မောင့်အကြောင်း ထည့်ထည့်ပြောပေးတာ ကြာလာတော့ ချစ်သူလည်း စိတ်ထဲဘယ်လိုမှ မနေတာလား၊ ကြားရဖန်များလို့လားမသိ၊ ရိုးသွားရော။ ကဲ…. နောက်ဆုံး ချစ်သူကို ညှိလို့ရတယ်ဆိုပါတော့ဗျာ၊ စိတ်ကူးထဲမယ် ဇာတ်လမ်းဆင်တယ်ပေါ့၊ တကယ်လက်တွေ့တော့ ဘယ်ဟုတ်မလည်း၊ ချစ်သူနဲ့ လိုးနေတဲ့အချိန်မှာ သူ့ကို မီး လို့မခေါ်ပဲ သဇင်လို့ ပြောင်းခေါ်ပြီး စိတ်ကူးထဲမယ် ဇာတ်လမ်းဆင်လို့ ကောင်းကောင်းလိုးနေတဲ့အဆင့်ထိ ရောက်တယ်ပေါ့လေ။

သဇင်မောင့်ကို ဇာတ်လမ်းထဲထည့်ပြီး ပြောနေကြဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ကျနော်က မီး ကို မေးတယ်။

“ သဇင်မောင့်ကို ၀င်ရောပြီး သူစိတ်ပါလာအောင် ကြိုးစားကြည့်ရင် ကောင်းမလား”

“ လွယ်ပါ့မလား အခြေအနေပေးရင်တော့ လုပ်ကြည့်ပေါ့ တော်ကြာ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေလည်း ဖြစ်နေဦးမယ်နော်”

“ အခြေအနေကြည့်ပြီး လုပ်မှာပါ”

အဲ့နောက်ပိုင်း သဇင်မောင့်ကို viber ကနေ ဟိုပြောဒီပြောပေါ့၊ တစ်စတစ်စနဲ့ သူ့ကို နားယဉ်အောင် ဆက်စ်အကြောင်းတွေ ထည့်ထည့်ပြောပေးတယ်၊ နောက်ဆုံး ကျနော်နဲ့ မီး နဲ့ ဟိုတယ်မှာ ချိန်းရင် ဘယ်လိုလုပ်တာတို့ ဘာတို့ကအစ ပြောပြဖြစ်လာတယ်၊ သူက ပထမတော့ ရှက်သလိုလို နားမထောင်ချင်သလိုလိုနဲ့ နောက်ကျ သူကိုယ်တိုင်က မေးလာတတ်တယ်၊ ကျနော်ပြောပြောပြနေတာကို နားထောင်ပြီး သူလည်း ဖီးလ်တွေတက်နေတာ ဖြစ်မှာပေါ့၊ တစ်ခါပြောဖြစ်တာ ရှိသေးတယ်၊ မီး ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ကျနော်က ဆွဲတာလို့ မီး ဖင်ကြီးက ကြီးတော့ အဲ့လိုဆွဲရင် နှစ်ယောက်လုံးအရမ်းကောင်းတာလို့၊ သဇင်ဖင်ကြီးက မီး ဖင်ကြီးထက်တောင်ကြီးသေးတာ သဇင်သာဆိုရင် ပိုကောင်းမှာလို့ ပြောတော့ ဟုတ်လို့လားတဲ့၊ ဟုတ်တာပေါ့လို့၊ အဲ့လို အဲ့လိုတွေသာ ပြောနေတာ အပြင်မှာ သဇင်မောင်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ မသွားဖူး မလာဖူးဘူး။

ကျနော်နဲ့သဇင်မောင်က မြို့ထဲမှာနေတာ၊ ကျနော့်ချစ်သူ မီး က ဗဟန်းသူဆိုတော့ တစ်လတစ်ခါလောက် ၃ ယောက်အတူတူချိန်းပြီး မုန့်ထွက်စားတာတို့ ဘာတို့ဆိုရင် အပြန်ကျ များသောအားဖြင့် ကျနော်က ချစ်သူကို လိုက်ပို့ပေးနေကြ သဇင်မောင်က သူ့ဘာသာသူ ပြန်တာများတယ်၊ အရေးကြီးကိစ္စရှိရင်သာ ချစ်သူက တက်စီနဲ့ ပြန်သွားတာ၊ အဲ့လိုအခါမျိုးမှာ သဇင်မောင်နဲ့ ကျနော်တူတူ ပြန်ဖြစ်တယ်။

မိုးတွင်းကြီး အဲ့လို တူတူပြန်ဖြစ်တဲ့တစ်ရက်မှာ လမ်းလျှောက်နေတုန်း ရုတ်တရက်ကြီး မိုးကအကြီးအကျယ်ရွာချတာ သဇင်မောင်က ထီးပါတယ်ဆိုပေမယ့် လေရော မိုးရောဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံးရွဲရွဲစိုကုန်တာပေါ့၊ နေရာက မြိုမကျောင်းလမ်းထဲမှာ မိုးရွာတဲ့အပြင် လေကအရမ်းတိုက်နေတော့ တက်စီတွေလည်း တစ်စီးမှမတွေ့၊ သူက ခိုက်ခိုက်တုန်နေပြီ၊ ဒီရှေ့နားမှာ အင်း တစ်ခုရှိတယ်ဆိုတာ ကျနော်သိတယ် ဆက်ရှင်နဲ့လည်း နေလို့ရတယ်၊ သူ့ကို နွေးနွေးထွေးထွေးနေရာတစ်ခု ရှေ့လေးမှာတင်ရှိတယ် ဒီအတိုင်းဆက်နေရင် သဇင်ဖျားလိမ့်မယ် လာ လာ ဆိုပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲလို့ အဲ့ဒီ အင်း ထဲ၀င်ပြီး အခန်းယူရတာပေါ့။

အခန်းထဲရောက်တော့ သဇင်က တော်တော်ချမ်းနေလို့ တုန်တောင်နေပြီ၊ သူက တော်သေးတယ်တဲ့ အခုနမှ အိမ်နေရင်း၀တ်ဖို့ ဂါ၀န်အတိုတစ်ထည်၀ယ်လာမိလို့တဲ့၊ ရေစိုတွေကို အဲ့တာနဲ့ လဲ၀တ်ထားမှဆိုပြီး သူ့အိတ်ထဲက အကျီအသစ်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်သွားတယ်၊ မိုးရေရွဲရွဲစိုနေတဲ့ သဇင်မောင့်ဘော်ဒီကို နောက်ကနေမြင်ရတာ တကယ့်ကို အမိုက်စားပဲ၊ ခက်တာက ကျနော်၊ ရေစိုတွေကို လဲဖို့ ဘာမှမရှိဘူး၊ တာဝါပဲပတ်ထားတော့မယ် စိတ်ကူးပြီး ရေစိုနေတဲ့ တီရှပ်နဲ့ ဂျင်းပင်ကိုချွတ် အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး တော့ချန်ထားလိုက်တယ်၊ တာဝါက ရေချိုးခန်းထဲမှာမို့လို့ သူထွက်လာမှပဲ ယူတော့မယ်တွေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေလိုက်တယ်၊ သဇင်မောင်က ရေချိုးနေတယ်ထင်ပါ့ ရေသံတွေကြားနေရတယ်၊ သူရေချိုးနေတဲ့ပုံကို စိတ်ကူးထဲမှာ ပုံဖော်ကြည့်မိတော့၊ အောက်ကကောင်က မာလာပါရော၊ သဇင်မောင် ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတော့ ပေါင်လည်လောက်ပဲရှိတဲ့ ကြိုးတစ်ချောင်း ဂါ၀န်လေးနဲ့

“ ၀ိုး…. မိုက်တယ် အဲ့ဒီဂါ၀န်နဲ့ ”

“ ကိုကြီးကသာ မိုက်နေတာ အောက်ခံတွေ အကုန်စိုကုန်လို့ ချွတ်ထားပြီး ဒီအတိုင်း ၀တ်ထားရတာ”

ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်းပြောတာ ကျနော်က အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေတော့ အခုနထဲက ငပဲကမာနေ၊ ဘောင်းဘီကလဲ ဖောင်းနေတာကို မြင်မှာသေချာတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူက မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေတာပေါ့၊ ကျနော်လည်း ရေချိုးခန်းထဲ၀င်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်လို့ တာဝါပတ်ပြီးထွက်လာတော့ သဇင်မောင်က မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ ခေါင်းဖြီးနေတယ်၊ သူ၀တ်ထားတဲ့ ဂါ၀န်က ခပ်ပါးပါးဆိုတော့ နို့တွေက အလုံးလိုက်ထွက်နေတာ နို့သီးခေါင်းတောင် မြင်နေရတယ် ကျနော်က ဘေးကနေကြည့်တော့ အထင်းသားပဲ၊ အောက်ဘက်ကြည့်တော့လည်း ပေါင်တန်ပြည့်ပြည့်နဲ့ တင်လုံးကြီးက အနောက်ကို ကောက်ထွက်နေတာကြီး မြင်ပြန်တော့ ကျနော့်ကောင်က ချက်ခြင်းခေါင်းထောင်ထလာပြန်တယ်၊ သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေရင်း

“ သဇင့်နို့တွေက လှလိုက်တာ”

“ ဟယ် လိုက်ကြည့်နေတယ် သူများအတွင်းပစ္စည်းတွေကို”

“ လိုက်မကြည့်ပါဘူး ဒီအတိုင်းမြင်နေရတာ နို့တွေကလည်း တင်းနေတာပဲ မိုက်တယ်” 

ပြောပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ကျနော်ကထိုင်တော့ သူလည်းဘေးနား လာထိုင်တယ်။

“ နို့တွေက ဆေးတွေ ဘာတွေများ လိမ်းထားတာလား”

“ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာ ဘာဆေးမှမလိမ်းပါဘူး အော်ရီဂျင်နယ် အစစ် အစစ်”

ပုခုံးချင်းထိပြီးကပ်ထိုင်နေတော့ စကားပြောရင်းနဲ့ ကျနော့်လက်မောင်းတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို ထိမိပြန်တယ်၊ တာဝါအောက်က အချောင်းကလည်း တဖြည်းဖြည်းကြီးလာနေပြီ။

“ သဇင့်အရွယ်နဲ့ ရင်သားတွေက ဒီလောက်ပြည့်တင်းနေတာ ရှားတယ်နော် အရမ်းဂရုစိုက်လို့ဖြစ်မယ်”

“ အရမ်းမမြှောက်နဲ့ သဇင်ရှက်တယ်”

ကျနော်လည်း တော်တော်တင်းနေပြီ၊ ကျနော့်လက်နဲ့ သူ့လက်မောင်းလေးကို အသာပွတ်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း လက်ဖဝါးနှစ်ခုကို ပွတ်လိုက် ဆုတ်လိုက်နဲ့ ဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာနေပြီ၊ သူ့ပုခုံးတစ်ဘက်ကို ကျနော့်ဘက် အသာလေးဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အလိုက်သင့်လေး မျက်နှာပါလှည့်လာတယ်၊ မျက်လုံးတွေက ရီ၀ေ၀ေနဲ့ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို ကြည့်လို့၊ နှုတ်ခမ်းတွေက မဟတဟလေး၊ တစ်ခုခုကို မျှော်လင့်နေတဲ့မျက်နှာမျိုး၊ ကျနော့်မျက်နှာက သူ့မျက်နှာနားကို ထိလုထိခင်အထိ ကပ်သွားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေက သူ့နှုတ်ခမ်းကို မထိတထိ ပွတ်ပြီးတော့ သူ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းကို ဖွဖွလေး ငုံလိုက်တယ်၊ ငုံထားရင်း မျှင်းမျှင်းလေးစုပ်ပေးနေတုန်း ညာဘက်လက်ကို သူ့ဘယ်ဘက်ရင်သားပေါ်အုပ်ကိုင်ပြီး အသာလေးနယ်ပေးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက လှုပ်ရှားပြီး တုန့်ပြန်နမ်းလာတယ်၊ လက်တွေက နို့တွေကို နယ်လိုက်ဖျစ်လိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေလိုက်လုပ်ရင်း အနမ်းရှည်ကြီးပေးနေမိတယ်၊ နမ်းနေရင်းနဲ့ ကျနော့်ခါးက တာဝါကို ခွာပစ်လို်က်ပြီး သူ့လက်ကို ကျနော့်ကောင်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ လက်နဲ့ဆုတ်ကိုင်ထားတယ်၊ လျှာခြင်းကလိရင်းကနေ သူက ခဏခွာလိုက်ပြီး

“ ကိုကြီး သဇင်တို့ ဒီလိုနေလို့ မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်နော် ညီမလေးသိရင်လည်း မကောင်းဘူး”

ကျနော်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နှုတ်ခမ်းခြင်းပဲ ပိတ်ပေးလိုက်တယ်၊ ဆက်ပြောနေမှာစိုးလို့ နို့တွေပေါ် ဆော့ကစားနေတဲ့ လက်က အောက်ဘက်ကိုဆင်းလာပြီး ပေါင်တန်တလျှောက်ပွတ်လိုက် ဂါ၀န်အောက် ပေါင်အတွင်းပိုင်းတွေကို အသာပွတ်တော့ လီးကြီးကို ဆုတ်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေလည်း ငြိမ်မနေတော့ပဲ အတန်တလျှောက် လှုပ်ရှားလာနေပြီ၊ သူ့ပုခုံးပေါ်က ကြိုးလေးနှစ်ဘက်ကို ဘေးအသာတွန်းချပြီး အင်္ကျီ ကို နို့တွေပေါ်တဲ့အထိ ဆွဲချလိုက်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံး ငွားငွားစွင့်စွင့်ပေါ်လာရော၊ နို့အုံကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ပင့်ကိုင်ထားပြီး ခေါင်းကို ငုံ့လို့ နို့သီးခေါင်းပတ်ချာလည်ကို လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်လိုက်တော့ ညည်းသံတိုးတိုးကြားရ၊ နို့တွေကို ဟိုဘက်ဒီဘက်ပြောင်းစို့လို့ အားရတော့မှ ကုတင်အောက်ကိုချထားတဲ့ သူ့ခြေထောက်ကြားကို ၀င်ထိုင်ပြီး ဂါ၀န်ကို လှန်တင်လို့ သူ့တင်ပါးတွေကို ကုတင်စောင်းထိ ဆွဲယူလိုက်တယ်။

သူ့ခြေထောက်တွေကို တံတောက်ခွက်ကနေ မ ပြီး အပေါ်ထောင်လိုက်တော့ သဇင့်အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက အမွှေးခပ်ပါးပါးကြားမှာ အရည်တွေလဲ့လို့၊ လျှာနဲ့ အဖုတ်နှစ်ဘက်ဘေးသားတွေကို တို့တို့ယက်ပြီးမှ အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ကို လျှာနဲ့အစုန်အဆန်ယက်ပေးလိုက်တာမှာ ဖင်ကြီးတွေ လှုပ်ရမ်းလို့ နှုတ်က တ အင်း အင်း အသံတွေဆက်တိုက်ထွက်လာတယ်၊ အစေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ညှပ်ပြီး ဆွဲစုပ်တော့ အား ခနဲအော်ပြီး ဖင်ကြီးက မြှောက်တက်သွားတယ်၊ အစေ့ကို စုပ်ထားပြီး လျှာထိပ်နဲ့တရစပ်ယက်ပေး အဖုတ်အ၀မှာ လျှာကို ထိုးမွှေနဲ့ဆိုတော့ အဖုတ်ထဲက အရည်တွေက အပြင်ကိုစီးကျလာတာ ဖင်၀မှာတောင် စိုရွဲနေပြီ။

ကျနော်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းတော့ သူ့မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစင်းလို့ တုံ့ပြန်အနမ်းတွေ ပေးလာတယ်၊ သူ့ကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး ပါးခြင်းအပ်လို့

“ သဇင့်အဖုတ်ကြီးက ယက်လို့ကောင်းလိုက်တာ နူးအိနေတာပဲ”

“ အို…. ကိုကြီးယက်ပေးတာ အရမ်းကြိုက်တာပဲ သဇင်လည်း ပြန်လုပ်ပေးချင်တယ်”

သူက ဒူးထောက်ထိုင်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့အသာကိုင်ပြီး

“ ကိုကြီးဟာကြီးက အားရစရာကြီး အနီးကပ်မြင်တော့ အသည်းတောင်ယားတယ်”

နှုတ်ခမ်းထူထူတွေနဲ့ လီးထိပ်ကြီးကို ပွတ်၊ ဒစ်ပတ်ချာလည်ကို လျှာနဲ့ပတ်ယက်၊ လီးအရင်းကနေ ထိပ်ပိုင်းအထိ လျှာနဲ့ယက်၊ ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဟ လို့ ထိပ်ဖူးကြီးကို ငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့လှိမ့်ယက်နေတယ်၊ သဇင်မောင်က အရိုင်းမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်၊ လီးကြီးကို စုပ်နေတဲ့ပုံက လုပ်နေကျအလုပ်တစ်ခုကို လုပ်နေသလိုမျိုး၊ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အားရပါးရ စုပ်နေတာ လီးကြီးက သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ပိုတောင်ကြီးလာသလိုပဲ မာတင်းပြီးတော့၊ ကျနော်လည်း ပြီးသွားမှာ စိုးတာနဲ့ သူ့ကို ဆွဲထူပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း ဖင်ကြီးတွေကို လက်နဲ့ဖျစ်လို့

“ သဇင်လီးစုပ်ပေးတာ အရမ်းမိုက်တယ်”

“ လီးကြီးက စုပ်လို့ကိုကောင်းတာ”

နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပြီး သဇင်မောင်က ပက်လက်လေး၊ ကျနော်က သူ့ပေါင်ကြားထဲမှာ ဒူးထောက်ပြီး လီးထိပ်ကြီးနဲ့ အဖုတ်ကြီးကို အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးတာ၊ အစေ့လေးကို လီးထိပ်ကြီးနဲ့ ဖိဖိပွတ်တော့ ညည်းသံတွေကျယ်လာပြီး သူ့လက်နဲ့ လီးကြီးကို လာကိုင်တယ်လို့ အဖုတ်အ၀မှာ လီးကြီးကို တေ့ပေးပြီး

“ သွင်းပေးတော့နော်”

ကျနော်လည်း လီးကြီးကို အဖုတ်ကြီးထဲ ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ လီးကြီးက အတွင်းထဲကို တ၀က်လောက် မြုတ်၀င်သွားတော့ နည်းနည်းပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေတာ၊ လီးကြီးက အရည်တွေရွဲနေတဲ့ အဖုတ်ထဲမှာတောင် ခပ်ကြပ်ကြပ်နဲ့ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်၊ ဆောင့်ချက်တွေ စိပ်လာတာနဲ့အမျှ သဇင်ကလည်း အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ပေးတာ မြန်လာတယ်၊ လီးကြီးကို အဆုံးထိဖိကပ်ထားပြီး ခါးအားကိုသုံးလို့ ညှောင့်ရင်းဖိပွတ်ပေးနေတော့ သဇင်မောင့်လက်တွေက ကျနော့်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်လို့

“ အီး….. ကောင်းလိုက်တာ အထဲမှာ ပြည့်သိပ်နေတာပဲ”

ခဏကြာတော့ သူအပေါ်ကလုပ်ချင်တယ်ပြောလို့ ကျနော်က ပက်လက်နေပေးပြီး သူကအပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်လိုးတယ်၊ ပထမတော့ ခပ်နှေးနှေးနဲ့ ဖင်ကြီးကို နွဲ့လိုက်ယိမ်းလိုက် ကြွလိုက် ဖိလိုက်နဲ့၊ အရှိန်ရလာတော့ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကကြမ်းလာတယ်၊ ပါးစပ်ကလည်း သံစုံထွက်ပြီး ညည်းနေတာ၊ တော်တော်ကြာကြာ စိတ်ကြိုက်ကြမ်းလိုက်တာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ချေွးတွေရေချိုးထားသလိုထွက်လာမှပဲ သူလည်း ခရီးဆုံးရောက်ပြီး ကျနော့်ပေါ်မှောက်ကျသွားရော၊ ဒီအတိုင်းလေး ခဏငြိမ်ပေးနေပြီးမှ သဇင့်ဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးချင်လို့ ကုန်းပေးနော်လို့ ပြောလိုက်တော့ ချက်ခြင်းပဲ ကုတင်စောင်းမှာ လေးဘက်ထောက်လို့ ကုန်းပေးတယ်။

အဲ့လိုကုန်းလိုက်ခါမှ ဖင်ကြီးတွေက မောက်တက်လာပြီး ပိုကြီးနေသလိုပဲ မြင်ရတာက၊ ကျနော်လည်း သူ့ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး နောက်ကနေအားရပါးရဆောင့်လိုးလိုက်တာ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ မတရားကောင်းလို့ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားတယ်၊ နှစ်ယောက်သားမောမောနဲ့ ခြေပစ်လက်ပစ်နားကြပြီး အားပြန်ပြည့်လာတော့ နောက်တချီထပ်ဆွဲကြသေးတယ်၊ မပြန်ခင် ဒီအကြောင်းကို ညီမလေးမသိပါစေနဲ့လို့ သူကပြောတော၊့ ကျနော်က

မီး က နားလည်ပါတယ်၊ သူ့ကိုအသိပေးရင် ကြိုက်တာလုပ်ရတယ်၊ အခုကတည်းက သူ့ကို ဒီအကြောင်း ဖွင့်ပြောထားလိုက်ရင် ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ်၊ မပြောပဲနေလို့ နောင်အကြောင်းတစ်ခုခုကြောင့် သူသိသွားတော့မှ ကွိုင်ကုန်မှာ စိတ်မပူနဲ့ သဇင် အားလုံးအဆင်ပြေသွားမှာလို့ သူ့ကို နှစ်သိမ့်အားပေးရသေးတယ်၊ ကြိုတင်ကြံစည်မှုဆိုတာသာ သဇင်သိလို့ကတော့ ထောင်ထဲရောက်မှာ မြင်ယောင်သေး၊ အိမ်ကိုပြန်ရောက်တော့ မီး ကို ဖုန်းဆက်ပြီး အကျိးအကြောင်းပြောပြလိုက်တာ မယုံပါဘူး လုပ်နေသေးတယ်၊ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် အစအဆုံးပြောပြမှပဲ ယုံတော့တယ်၊ နောက်တစ်ပတ်လောက်ကြာတော့ ကျနော်က အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ရှမ်းပြည်ဘက်ခရီးထွက်သွားတာ ရက် ၂၀ လောက်ကြာမှ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်၊ ချစ်သူမွေးနေ့က သန်ဘက်ခါမို့ အမှီပြန်ရောက်လာလို့ တော်သေးတယ်။

..................................................................................................................

ဒီလိုနဲ့ မီး ရဲ့ မွေးနေ့မှာ ရုံးပိတ်ရက်လည်းဖြစ်နေတော့ မနက်စောစော ဘုရားကိုအရင်သွားပြီးရင် ရုပ်ရှင်ကြည့်မယ် ဟိုတယ်ကောင်းကောင်းမှာ နှပ်မယ်လို့ စီစဉ်ထားတာပေါ့၊ ဘုရားမှာ တော်တော်ကြာသွားတယ်၊ ဘုရားကဆင်းလို့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ကြမယ်ဆိုတော့မှ မီး က

“ မသဇင်လည်း ဒီ ဥပါယ်တံမျဉ်ရုပ်ရှင်ကားကို ကြည့်ချင်နေတာ အဖော်လည်းမရှိလို့ သူ့ခမျာ မကြည့်ရရှာဘူး၊ မီး တို့နဲ့ အတူကြည့်ဖို့ ခေါ်လိုက်ရင် ကောင်းမလား ” ပြောတော့

ကျနော်လည်း ခေါ်ချင်ခေါ်လိုက်လေ အော်….ဒါနဲ့ သဇင်မောင့်ကို ဟိုအကြောင်း မီး သိတယ်ဆိုတာ ပြောလိုက်သေးလားလို့ပြောတော့ ပြောလိုက်တယ်လေ အေးဆေးပါ မသဇင်က နောက်တစ်ပွဲတောင်နွဲချင်နွဲလို့ ရသေးတယ်တဲ့၊ ကျနော်က

“ မီး သဘောနော် ကို က ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်”

“ အင်း မီး လည်း အတွေ့အကြုံသစ်ကို ကြုံချင်နေတာ စီစဉ်လိုက်တော့မယ်”

“ မွေးနေ့ရှင် အလိုအတိုင်းပါဗျာ”

ချစ်သူက သဇင်မောင့်ဆီ ချက်ခြင်းဖုန်းဆက်ပါလေရော၊ ဟိုကလည်း သိပ်မငြင်းရှာပါဘူး လာမယ်ဆိုပဲ၊ ရုပ်ရှင်ချိန်ကလိုသေးတာနဲ့ သဇင်မောင့်ကို ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ မုန့်စားရင်းစောင့်၊ မုန့်စားပြီးလို့ သိပ်မကြာဘူး သဇင်မောင်ရောက်လာတာပဲ၊ ရောက်ရောက်ခြင်း ရှိုးတိုးရှန့်တန့်လိုလို ဖြစ်နေသေးတယ်၊ ကျနော်က ဟိုနောက်ဒီနောက်နဲ့ ရယ်ရယ်မောမောပြောခါမှ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတာ၊ အဲ့တာနဲ့ သုံးယောက်သား ရုပ်ရှင်အတူကြည့်ရော ပြောပါတော့။

ရုပ်ရှင်ကြည့်ပြီးတော့ အအေးသောက်ကြဦးမလား တနေရာသွားပြီး အေးဆေးနားကြမယ်လေ လို့ ဆိုလိုက်တော့ မသောက်တော့ဘူး နားတဲ့နေရာရောက်မှ စီစဉ်မယ်လေ ပြောလို့ မင်္ဂလာဂါးဒင်းကိုပဲ တန်းသွားလိုက်တယ်၊ တိတ်ဆိတ်ပြီး လူလည်းရှင်းလို့၊ အခန်းတစ်ခန်းယူပြီး အခန်းထဲကျမှ စားစရာတွေမှာမယ်၊ စကားပြောရင်း စားကြတာပေါ့လို့၊ အခန်းထဲရောက်လို့ စားစရာတွေ မှာထားတုန်း ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာပုလင်းထုတ်ပြီး မီး တို့ရော သောက်ဦးမလားမေးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး နည်းနည်းတော့ သောက်မယ်တဲ့၊ အဲ့တော့ ဘီယာ ငါးလုံးမှာလိုက်တယ်၊ မှာထားတဲ့ ဟင်းတွေကလည်း လေးငါးမျိုးဆိုတော့ နည်းနည်းကြာ၊ သုံးယောက်သား ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းပြောရင်းနဲ့ ကျနော်က ဘီယာ နှစ်လုံးကုန်တဲ့အချိန်မှာ သူတို့ကလည်း တစ်ယောက်တစ်လုံး ကုန်နေပြီ။

သူတို့နှစ်ယောက်က အူရိုင်းတွေဆိုတော့ မျက်လုံးတွေက ရီတီတီနဲ့ အာ၀ဇ္ဇန်းကရွှင်လာရော၊ အဲ့တာနဲ့ ဘီယာထပ်မှာပေးလိုက်တယ် ပိုရွှင်သွားအောင်လို့၊ ကျနော်လည်း သောက်ရင်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို ယှဉ်ပြီး အကဲခတ်နေတာ၊ အရပ်အမောင်းက သိပ်မကွာဘူးရယ်၊ ချစ်သူက အသားဖြူပြီး သဇင်မောင်က အသားခပ်လတ်လတ်၊ ရင်သားတွေကတော့ အတူတူလောက်ပဲ လက်တစ်ဆုပ်မကဘူး နှစ်ယောက်စလုံး ပြည့်ဖြိုးနေတာ၊ ကျနော့်ချစ်သူရဲ့ အိုးကြီးက မြင်သူငေးလောက်တဲ့ဆိုဒ်၊ သဇင်မောင်ရဲ့ အိုးကြီးက ချစ်သူထက်တောင် ပိုကြီးသေးတယ်၊ သဇင်မောင်နဲ့ကျနော် ဆွဲခဲ့တာကို ပြန်တွေးမိတာနဲ့ လီးကတောင်လာရော၊ သောက်လိုက်ပေါက်လိုက်ပြောလိုက်လုပ်နေကြရင်း သဇင်မောင် ရေချိုးခန်းထဲ ခဏ၀င်နေတုန်း ကျနော်က မီး နားကို ကပ်လို့ ပုခုံးကို ဖက်လိုက်ရင်း

“ အဆင်ပြေတယ်မလား အချစ်ဆုံးလေး”

“ ပြေပါတယ် ခေါင်းကတော့ နည်းနည်းချာလည်လည်နေတယ်”

“ အဲ့တာဆို ထပ်မသောက်နဲ့လေ တော်ကြာမူးပြီးမှောက်သွားမှ ဘာမှမလုပ်နိုင်ပဲဖြစ်နေမယ်”

“ အင်းပါ”

ချစ်သူလည်း ဘီယာအရှိန်နဲ့ ကောင်းနေပြီဆိုတာ သေချာနေပြီ၊ ကျနော်လည်း ဂျင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ တီရှပ်နဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပေါ့၊ မှာထားတဲ့ ဟင်းပွဲတွေရောက်လာလို့ ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ၀ိတ်တာလေးပြန်ထွက်သွားမှ သဇင်မောင်က ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတာ၊ အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ ကျနော့်ကိုမြင်တော့

“ ဟယ်… ဟိုတစ်ယောက် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဘောင်းဘီမကပ်တော့တာလည်း”

“ သဇင့်ညီမလေ ကျနော့်ကို ချုပ်ပြီး ဘောင်းဘီအတင်းဆွဲချွတ်လို့”

“ အမယ်….. ဖြစ်ရချည်သေး”

“ ကျနော်က ပြောပါတယ် သဇင့်ကို အားနာဖို့ ကောင်းတယ်လို့….. သူကလေ အားနာမနေနဲ့တဲ့ မသဇင်က တခြားသူမှ မဟုတ်ပဲ တူတူဒန့်မယ်လို့တောင် ပြောထားသေးတယ် ဆိုပြီး အဲ့လိုပြောတယ် သဇင်”

ကျနော်လည်း ဘီယာအရှိန်နဲ့ အာသွက်နေတာ ။ သဇင်မောင်က ချစ်သူကိုလှမ်းကြည့်တော့ ချစ်သူမျက်နှာက ပြုံးတုံ့တုံ့နဲ့

“ ချစ်သူခြင်းပဲ ဒန့်ကြပါ သဇင်က ပရိသတ်လုပ်မယ်လေ”

“ ချစ်မကြီးကလည်း ဒီသုံးယောက်ပဲရှိတာကို သုံးယောက်လုံးပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ဒန့်မှာပေါ့”

လို့ ပြောပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတယ် ကျနော်လည်း မီး နှုတ်ခမ်းကို အသာလေးစုတ်ပြီး ပြန်နမ်းပေးတာပေါ့၊ သဇင်မောင်က

“ နင်တို့ကဲတာကို ထိုင်ကြည့်ချင်လို့ပါ”

ကျနော်တို့လည်း နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပြီး

“ တကယ်ကြည့်မှာလား”

“ နင်တို့တောင် အရှက်မရှိ ကဲရဲသေးတာ ကြည့်မှာပေါ့”

“ ကြည့်ရုံပဲ ကြည့်နော် စိတ်ပါမလာနဲ့”

လို့ ကျနော်က တွန်းလိုက်တော့

“ ပါစရာလား ဟဲ့…. ငါက ဟိုကားတွေ ကြည့်နေကျ ဟိ”

“ အမယ်……တို့ အပျိုကြီးက မခေပါလား ဟိုကားတွေ ကြည့်နေကျဆိုတော့ ကြည့်ရည်၀နေတယ်တဲ့ တူတယ်”

“ ၀ တယ်ဟေ့ ၀ တယ်…. တော်ရုံလောက်တော့ ရင်တောင်မခုန်ဘူး”

“ ရင်မခုန်ပဲ ကျန်တာတွေ ခုန်နေမှ ထိန်းမရဖြစ်နေမယ်နော်”

“ ရိုးလို့ဟယ်…. ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာသာ လုပ်ကြ ငါ့ကိုရှိတယ်လို့ သဘောထားမနေနဲ့”

အဲ့လိုနဲ့ ဆက်သောက်ကြတာပေါ့ ဘီယာကုန်ခါနီးတော့

“ ထမင်းစားတော့မလား သဇင်”

“ နည်းနည်းသောက်ချင်သေးတယ် ခဏနေမှ စားကြမယ်လေ”

“ အိုကေ အိုကေ”

ဘီယာထပ်မှာပြီး ဆက်သောက်ရင်း ဆက်ပြောကြတာပေါ့။ ကျနော်က သဇင်မောင့်ရဲ့ နောက်ကို ကောက်ထွက်နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း

“ သဇင်က အိမ်ထောင်မပြုတော့ဘူးလား ”

“ မပြုချင်တော့ပါဘူး စိတ်ရှုပ်လို့ အိမ်ထောင်သားမွေးအလုပ်တွေကို”

ဒီအပျိကြီးကတော့လေ သူ့လောက်ထန်တာ သူပဲရှိတယ် မီး ရှေ့မှာမို့လို့ ဖိန့်နေတာဖြစ်မယ်။

“ ယောကျ်ားမယူတော့ဘူးဆိုရင် နှမြောစရာကြီးဖြစ်ကုန်မှာပေါ့”

“ ဟမ်… ဘာနှမြောတာလည်း ”

“ မသဇင်က ယောကျ်ားတိုင်း သဘောကျစရာတွေ ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်လေ ရင်တွေကလည်း တင်းရင်းနေတာ တင်တွေကျတော့လည်း မီး ထက်တောင် ပိုကြီးသေး အဲ့တာတွေကို နှမြောတာလို့ ပြောတာ” 

မီး က ၀င်ထောက်ပြောရော။သဇင်မောင်က

“ မီး…နော် ကိုယ့်အစ်မကို ဒီလိုပြောစရာလား ဟင်း……..”

“ ဟုတ်တာပြောတာလေ ချစ်မကြီးကလည်း၊ ကို ဆိုရင် မီး ကို ခဏခဏပြောတာ မသဇင်ဘော်ဒီက ဆွဲလို့အရမ်းကောင်းတာပဲဆိုပြီး ဟုတ်တယ်မလား ကို… ”

ကျနော့်ဘက် လှည့်ကြည့်ရင်းပြောတော့ ကျနော်ကလည်း

“ ဟုတ်တယ် သဇင့်လို အကိတ်ကြီးက အိပ်ယာထဲမှာဆိုရင် အရမ်းမိုက်တာ”

သဇင်က မျက်နှာကို မဲ့လိုက်ပြီး

“ နင်တို့နှစ်ယောက်နော် ဟင်း……”

စားသောက်ပြီးကြတော့၊ တစ်ဖက်ဆိုဖာမှာ သဇင်မောင်ကထိုင်ပြီး ဖုန်းကိုပွတ်၊ ဒီဘက်ဆိုဖာအရှည်မှာ ကျနော်နဲ့မီး က အတူထိုင်လို့ သူ့ပုခုံးလေးကို အသာဖက် လက်မောင်းလေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးလိုက် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်နဲ့ ဇာတ်လမ်းစတာပေါ့လေ။

အပျိကြီးကလည်း ဖုန်းကိုပွတ်သလိုလိုနဲ့ တစ်ချက်တစ်ချက် ကိုယ်တွေကို ရှိုးနေတာ၊ မီး က

“ မသဇင်… လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေနော်.. ချစ်မကြီး… ကြည့်ချင်တယ်ဆိုရင်လည်း အားမနာနဲ့ အေးဆေးကြည့်ပေါ့ ဟင်းးး ဟင်းးးး ကို တစ်ယောက်ကတော့ ချစ်မကြီးကို ကြည့်ပြီး ရင်ထဲဗလောင်ဆူနေပြီ ဟုတ်တယ်မလား…”

သဇင်မောင်က လျှာလေးတေးတေးနဲ့

“ နင်တို့ကဲတာကို ငါကထိုင်ကိုကြည့်ဦးမှာ နင်တို့ပဲကဲနိုင်မလား ငါပဲကြည့်နိုင်မလား စောင့်ကြည့်လိုက် ” တဲ့၊

ကျနော်က

“ အပြောကြီးတာကတော့ ဖင်နဲ့ နင်လား ငါလားပဲ”

“ အဲ့ ဖင်ကိုပဲ နင်တို့ယောကျ်ားတွေ ခေါ်တောတစ်သိန်းအားနဲ့ လိုက်လိုက်ကြည့်နေတာမလား”

“ ကြည့်တယ်လေ…. သဇင်ကလည်း ပြချင် ကြွားချင်တယ်မလား ကိုယ့်ပစ္စည်းကို”

“ မပြချင်ပါဘူး ယောကျ်ားတွေကသာ အငမ်းမရလိုက်လိုက်ကြည့်နေကြတာ”

“ မညာစမ်းပါနဲ့ သဇင်ရာ… ယောကျ်ားတွေ အဲ့လိုကြည့်တာကို မိန်းကလေးတွေက သဘောကျတယ်မလား”

“ ကျစရာလား”

“ ယောကျ်ားတွေကတော့ ပြရင် ကြည့်ကြမှာပဲ”

“ နေစမ်းပါဦး… ယောကျ်ားတွေက ကြည့်ပြီးတော့ ဘယ်လိုဖြစ်လည်း သူတို့စိတ်ထဲမယ် နှာဘူးစိတ်ပဲ ပေါ်မှာပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား”

အင်း….. တချက်တော့ ပစ်ထည့်လိုက်ဦးမှပဲလို့ ကျနော်တွေးရင်း

“ ယောကျ်ားတွေ ဘယ်လိုဖြစ်လည်းဆိုတာ တကယ်ပြောပြရမလား”

“ ပြောစမ်းပါဦး ဘယ်လိုဖြစ်လည်း”

“ လောင်တီးတာပေါ့ဟ… ဟား ဟား….”

“ အဲ့တာကြောင့် နှာဘူးတွေလို့ ပြောတာ”

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လည်း ဆက်မပြောတော့ပဲ ချစ်သူမျက်နှာကို ဆွဲမော့ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ငုံပြီးစုပ်ရင်း လက်က ချစ်သူရဲ့ လက်မောင်းတွေကို ပွတ်လိုက် နို့တွေကို ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ရင်းက အပျိုကြီးကို ရှိုးနေတာ၊ သူဘာထလုပ်မလဲဆိုတာ သိချင်လို့၊ ချစ်သူရော ကျနော်ရော တခြားသူတစ်ယောက်ရှေ့မှာ နမ်းလိုက်ပွတ်လိုက်လုပ်ရတာ အဆန်းကြီးဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံး ဖီးလ်တွေ အရမ်းတက်နေတာပေါ့၊ ချစ်သူကလည်း နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းရင်း ကျနော့်ဘောင်းဘီပေါ်က ဖုဖောင်းနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကို လက်နဲ့ အသာလေးအုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်၊ ကိုယ်ကလည်း ချစ်သူရဲ့ အကျီပေါ်ကနေ နို့တွေကို အသာလေးညှစ်လိုက် နယ်လိုက်နဲ့၊ မီး က နမ်းတာခဏရပ်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောတယ်

“ မီး ပွတ်ပေးနေတဲ့ ကို့ဟာကြီးကို မသဇင်ရယ် ကြည့်နေတယ် ”

“ ဟုတ်လား… လီးကြီးကို ဘောင်းဘီအပြင်ဘက် ထုတ်လိုက် ”

အင်းး ဆိုပြီး မီး က အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲကနေ ကျနော့် လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်တော့ အကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ မာတောင်နေတဲ့ အတန်ကြီးက အပြင်ကိုထွက်လာရော၊ မီး က လက်ကလေးနဲ့ ရွရွလေးကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးတော့ ကျနော််လည်း မတရားတွေကောင်းပြီး၊ မီး နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းပါရော၊ ကျနော်လည်း မျက်လုံးမှိတ်ထားတာကနေ အသာဖွင့်မှေးကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် သဇင်မောင် ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်သွားတာတွေ့တော့ မီး ကို

“ ထ ထ အ၀တ်တွေ အကုန်ချွတ်ရအောင် သဇင်မောင်ပြန်ထွက်လာရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့ ”

နှစ်ယောက်သား အ၀တ်တွေအကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မီး ကို ဆိုဖာမှာ ထိုင်ခိုင်း၊ ကျနော်က ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်လို့ မီးရဲ့ဘယ်ဘက်နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံခဲပြီးစို့ လျှာနဲ့၀ိုင်းပြီးယက်၊ ညာဘက်နို့အုံကို လက်နဲ့အသာကိုင်ပြီး ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်လုပ်တော့ မီး လည်း တဟင်းးးး ဟင်းးးးနဲ့ ညည်းပြီး ကျနော့်ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ထိုးဖွလို့ အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့။ 

သဇင်မောင်က ရေချိုးနေပုံပဲ၊ သူလည်း ကျနော်တို့ကိုကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ ဖီးလ်တက်လာမှာပေါ့၊ ကိုယ်တွေတောင် သူ့ရှေ့မှာ အခုလိုနေရတာ အရင့်အရင်တွေထက် မတရားပိုကောင်းနေတာလေ၊ နို့တွေကို တစ်ဖက်ပြီး တစ်ဖက်ပြောင်းစို့လိုက် လျှာနဲ့ယက်လိုက်လုပ်ရင်း လက်က ပေါင်တန်တွေ တလျှောက် အစုန်အဆန်ပွတ်ရင်း ဆီးခုံမွှေးလေးတွေကို ဆွဲလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့၊ ပေါင်ကြားထဲကို လက်ရောက်သွားတာနဲ့ မီး က ပေါင်လေးအသာဟပေးတယ်၊ အရည်ကြည်လေးတွေ စို့နေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို လက်ဖဝါးတစ်ခုလုံးနဲ့ အသာအုပ်ကိုင်ပြီး လက်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး ၀ိုင်းပြီးပွတ်ပေးနေတာ၊ နို့တွေကိုစို့ရင်း အဖုတ်ကို ရွတက်လာအောင် ဆွပေးနေတော့ မီး လည်း တဟင်းးး ဟင်းးး နဲ့ ကို…ရယ် ဆိုပြီး ဖွဖွလေး ညည်းလာတာပေါ့။

ဒီလိုမြူနေတုန်း ရေချိုးခန်းတံခါးက ကလစ်ဆိုမြည်ပြီး သဇင်မောင်ထွက်လာတော့၊ ကျနော််က အရှေ့မှန်ထဲကနေ ရေချိုးခန်းကို ကြည့်နေတာ၊ ကိုယ်တွေဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံကို သဇင်မောင်လည်း မြင်ရော

“ အိုး…………… ”

ဆိုပြီး ပါးစပ်ကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး တအံ့တသြဖြစ်နေတာ၊ ဒီလိုမျိုး အ၀တ်ဗလာ ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ချစ်သူခြင်း ချစ်တင်းနှောတာကို အပြင်မှာ ဘယ်တွေ့ဖူးမလည်း၊ အခုနပြောတော့ နင်တို့လုပ်ချင်တာလုပ် ငါကရင်မခုန်ဘူးဆိုတဲ့သူ အခုတော့ ထိုင်တောင် မထိုင်နိုင်ပဲ ရပ်ကြည့်နေတာ၊ ဘီယာအရှိန်လည်းပါမှာပေါ့၊ ရေချိုးပြီး တာဝါပတ်ထွက်လာတော့ သူ့ဖင်ကြီးကလည်း နောက်ကိုကော့ထွက်နေတာ မှန်ထဲကနေ မြင်နေရတယ်၊ အဲ့တာနဲ့ မီး က

“ မသဇင်ရေ…. လာကြည့်စမ်းပါ အနားကို လာ လာ ”

လို့ ခေါ်တော့ ရွေ့တေ့တေ့နဲ့ အနားကိုရောက်လာပါရော၊ သဇင်မောင့်လက်ကို မီး က ဆွဲပြီး သူ့ဘေးကဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်၊

“ အေးဆေး..ထိုင်ကြည့်ပါ ချစ်မကြီးရဲ့ ညီမတို့လည်း အရင်နဲ့ဘာမှမဆိုင်အောင် ကောင်းနေကြတာ ချစ်မကြီးရှေ့မှာမို့လို့ ပိုကောင်းတာ နှစ်ယောက်လုံး… အား…. ကောင်းလိုက်တာ ကိုရယ်….”

ကျနော့်လျှာက မီး နို့တွေဆီကနေ အောက်ဘက်ဗိုက်သားပေါ်ကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ တို့တို့ပြီး ဆင်းလာတာ၊ မီး ပေါင်တွေကို လက်နဲ့ ဘေးကို ကားလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲမှာ ကျနော်က အသာထိုင်ချလို့ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို လျှာလေးနဲ့ ယက်နေတဲ့အချိန် ကိုယ့်အချောင်းကြီးကလည်း မတ်တောင်နေတာပေါ့၊

မီး ရဲ့ ဆီးခုံမွှေးနုနုလေးတွေပေါ်မှာ လျှာကို ကစားလိုက် အဖုတ်ဘေးနှစ်ဘက်ကို လျှာနဲ့ မြူလိုက်နဲ့ဆိုတော့ အဖုတ်က မို့ဖောင်းတက်လာပြီး အရည်တွေ အပြင်ကိုတောင် စီးကျလာရော၊ မီး က သူ့အဖုတ်နဲ့ လျှာကို ထိအောင်လို့ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလိုက် ဘယ်ညာရမ်းလိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလဲ

“ ကို ရယ်… ကို ယက်နေတာလေ မီး တော့ သေတော့မယ်ကွာ ချစ်မကြီးရှေ့မှာဆိုတော့ အရမ်းပိုကောင်းနေတယ် ကို ရာ… အီး…… ”

ကျနော်လည်း အရည်တွေ လျှံထွက်ကျနေတဲ့ မီး အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကို လျှာနဲ့အပြားလိုက် အောက်ကနေ အစေ့လေးထိ ပင့်ပြီး ယက်လိုက်တာ မီး တစ်ယောက်

“ အား……”

ဆိုပြီး ဖင်ကြီးက ဆိုဖာပေါ်ကနေမြှောက်တက်လာတာ၊ ကျနော်လည်း လျှာနဲ့ ဆက်တိုက်ယက်လိုက် အစေ့လေးကို ငုံလိုက် စုပ်လိုက်နဲ့၊ မီး လက်တဖက်က သဇင်မောင့် လက်တဖက်ကို လှမ်းဆုတ်လို့၊ သဇင်မောင်ကတော့ မျက်တောင်မခတ်ပဲ မီး အဖုတ်ကြီး ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ တပြုံလုံးရောက်နေတာကို စိုက်ကြည့်နေတာ၊ ကျနော်လည်း အဆက်မပြတ်ငုံပြီး စုပ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ရင်း ညာလက်ကို သဇင်မောင့်ပေါင်တန်ကြီးပေါ်တင်လိုက်တော့ ပေါင်တန်တလျှောက် ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေထပြီး ကျနော့်လက်ကို သူ့လက်နဲ့လာဆုတ်ထားတယ်၊ ကျနော်က ဖွဖွလေး ပေါင်တန်ကို ပွတ်ပေးလိုက် တာဝါအောက်က ပေါင်အတွင်းသားတွေထဲ ပွတ်လိုက်လုပ်တော့ သဇင်မောင့်ပေါင်တွေ အလိုလိုကားလာတယ်။ 

ပေါင်တွေ ကားသွားတာနဲ့ လက်ကို ဟိုး…. အတွင်းထဲထိရောက်အောင်သွားလိုက်တော့ အရည်တွေစိုနေမှာ သေချာနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးပေါ်က အမွှေးတွေဆီ လက်ကရောက်သွားတာ၊ လက်ချောင်းတွေနဲ့ အမွှေးတွေကို ထိုးဆွ၀ိုက်မွှေလိုက်တော့ ပေါင်တွေပိုကားသွားသလို ကျနော့်လက်ကို သူ့လက်နဲ့ လာဆုတ်ကိုင်ပြန်ရော။

မီး က တအင်း…. အင်း…. နဲ့ ညည်းရင်း

“ ကို ယက်ပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ် ကို ရာ…. ကို့ လီးကြီးကို ချစ်မကြီးရှေ့မှာ အရမ်းစုပ်ပြချင်လာပြီ”

လို့ ပြောတော့ ကျနော်လည်း မတ်တပ်ထရပ်လိုက်တာမှာ လီးကြီးက မိန်းမနှစ်ယောက်ရှေ့မှာ ထောင်မတ်ပြီး တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတာပေါ့၊ မီး က ဆိုဖာပေါ်ကနေ အောက်ကိုဆင်းပြီး ဒူးထောက်ထိုင်လို့ သဇင်မောင့်ရှေ့မှာ ကျနော့် လီးကြီးကို လက်နဲ့ အသာလေးဆုတ်ကိုင်ပြီး ရွရွပွတ်ပေးရင်း

“ မသဇင်ရယ် ကြည့်ပါဦး ကို့ လီးကြီး ဘယ်လောက်သန်မာထွားကျိုင်းလည်း ဆိုတာကို”

“ ဟုတ်ပါ့ အကြီးကြီးပဲနော်”

ကျနော်လည်း သဇင်မောင်ပိုမြင်ရအောင်လို့ သူ့ရှေ့မှာ တစောင်းအနေအထားနဲ့ ရပ်လိုက်တယ်၊ သဇင်မောင့်မျက်လုံးတွေကလည်း လီးကြီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရမ္မက်ခိုးတွေေ၀လို့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့အသာလေးကိုက်ထားပြီး လက်တွေက လယ်သာဆိုဖာကို ဆုတ်ခြေနေလေရဲ့၊

“ လာပါ မသဇင်ရယ် ဟိုနေ့ကပြောတော့ ကို့လီးကြီးနဲ့ အလိုးခံရတာကောင်းလိုက်တာဆို အခုရော အဲ့လိုမကောင်းချင်ဘူးလား”

လို့ မီး က ပြောရင်း လက်တဖက်နဲ့ သဇင်မောင့်ညာလက်ကို ကိုင်ပြီး လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ရော

“ အို……”

သဇင်မောင့်လက်က လီးကြီးကို ဆုတ်ပြီးကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လို့

“ နွေးပြီးမာတောင်နေတာပဲနော်” 

ဆိုပြီး လက်က လီးကြီးကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်၊ခဏနေတော့ မီး က

“ ကို့လီးအကြီးကြီးကို မီး စုပ်ပြမယ်နော် မသဇင် ”

လို့ ပြောပြီး လက်ကို လီးအရင်းကနေကိုင်ဆုတ် ထိပ်ဖူးကားကားကြီးကို လျှာနဲ့ပတ်ယက်လိုက်တာများ ကျနော့် ခါးတွေကော့တက်သွားတယ်၊

“ အား လား လား…… ကောင်းလိုက်တာ မီး ရာ…”

ကြည့်နေတဲ့ သဇင်မောင်လည်း အားမလိုအားမရ နှုတ်ခမ်းတွေကို လျှာနဲ့အသာသတ်နေတယ်၊ မီး က နှုတ်ခမ်းတွေကို ဟ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ငုံလိုက်ပြီး လျှာနဲ့၀ိုက်ယက်နေတာ၊ ဒစ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ညှပ်ထားပြီး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ် လက်က ဥတွေကို ဖွဖွလေးကစားနဲ့ စိတ်ကြိုက်စုပ်နေတော့တာပဲ၊ ကျနော်လည်း ခေါင်းတွေမော့ပြီး မီး ခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကိုင်လို့ လီးပေါ်ဆွဲဆွဲချနေမိတော့တယ်၊ ပြီးတော့ မီး က သဇင်မောင့်ကိုပါ အောက်ဆင်းထိုင်ခိုင်းပြီး လီးကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်လို့ သဇင်မောင့်ပါးစပ်နားကပ်ပေးကာ

“ မသဇင် အလှည့်”

“ အင်း”

ဆိုပြီး သဇင်မောင့်လျှာက ကျနော့်လီးကြီးကို လာယက်တာ

“ အား… ကောင်းတယ် သဇင်ရာ”

လို့ ညည်းလိုက်တော့ သဇင်မောင်က ပါးစပ်ကိုဟပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ငုံလိုက်ပါရော။

“ အာ… လာ… လာ….”

လီးကြီးကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့၊ ကျနော့်မှာတော့ ကိုယ့်ချစ်သူရယ် ကိုယ်တခါလိုးဖူးထားတဲ့ သူ့ရဲ့အသိ ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ စော်ရယ်က ကိုယ့်လီးကြီးကို နှစ်ယောက်အတူတူစုပ်ပေးနေတော့ ကျနော်ဆိုတာလေ ကောင်းလွန်းလို့ လေထဲလွှင့်နေသလိုကို ဖြစ်နေတာ။ မီး ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးရောက်နေရင် သဇင်မောင်က ဥတွေကို ယက်လိုက် စုပ်လိုက်နဲ့၊ သဇင်မောင့်အာခေါင်ထဲ လီးကြီးမြုတ်နေရင် မီး က ဥတွေကို စုပ်နဲ့၊ ကျနော့်မှာ သူတို့နှစ်ယောက်ခေါင်းတွေကို လက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ကော့ကော့ထိုးနေမိတာ။

“ သဇင်… ကျနော့် လီးကြီးကို စုပ်ရတာ ကောင်းလား”

မေးလိုက်တော့ ဥတွေကို ယက်နေရင်းနဲ့ သဇင်မောင်က

“ အရမ်းကောင်းတယ် ကိုကြီး ရာ…. စုပ်လို့ကို မ၀ဘူး”

“ သဇင်အဖုတ်ကို ကို ယက်ပေးတာရော မခံချင်ဘူးလား”

“ အင်း…. မီး အဖုတ်အယက်ခံနေတာ ကြည့်နေကထဲက သဇင်က အယက်ခံချင်နေတာ”

လို့ ပြောပြီး မတ်တပ်ရပ်လို့ တာဝါကို ချွတ်ချလိုက်တာ၊

အိုး……. ရင်နှစ်မွှာကလည်း ထွားထွားမို့မို့နဲ့ ဖင်ကြီးတွေကလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင်း အမွှေးပါးပါးဖုံးနေတဲ့ ဖောင်းဖောင်းအိအိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်လိုက်ရချိန်မှာ မီး ပါးစပ်ထဲရောက်နေတဲ့ ကျနော့် လီးကြီး ဆတ်ခနဲတောင် တုန်သွားတယ်။

သဇင်မောင်က သူ့နို့ထွားထွားကြီးတွေနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ဖိကပ်လို့ သိုင်းဖက်လိုက်တော့ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကို ငုံပြီး စုပ်လိုက်တာမှာ သူ့နို့ကြီးတွေက အိခနဲ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ပိုဖိကပ်သွားတယ်။ 

မီး ကတော့ ကျနော့် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲမှာ စိမ်ပြေနပြေငုံထားပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တော့ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့်လေး ကော့ကော့ထိုးနေမိတာပေါ့။ လက်နားကိုရောက်လာတဲ့ သဇင့်အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ဘယ်လက်နဲ့အသာပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ စို့နေတဲ့ အရည်တွေက လက်မှာပေလူး၊ ညာလက်နဲ့ တင်ပဆုံကြီးကို ညှစ်လိုက်နယ်လိုက်လုပ် ဖင်ကြားထဲကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ပွတ်ဆွဲ အပေါ်ပိုင်းမှာလည်း သူ့လျှာကို နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ စုပ်ပေးနေတော့ သဇင်မောင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က တုန်တုန်ရီရီကိုဖြစ်လို့။

မီး က

“ ကုတင်ပေါ် သွားကြရအောင်”

ပြောပြီး ကုတင်ပေါ်ရောက်သွားကြတယ်

“ ချစ်မကြီး အယက်ခံချင်လား လီးစုပ်ချင်လား”

ဆက်မေးတော့ ။ သဇင်မောင်က

“ အယက်ခံချင်တယ် ပြီးမှ လီးကြီးကို ထပ်စုပ်မယ်နော် စုပ်ရတာ မ၀သေးလို့”

ကျနော်က

“ ကို လှဲလိုက်မယ် မီး က လီးစုပ်ပေး သဇင်က ကို့အပေါ်ကနေခွပေး”

“ ဟုတ်”

ဆိုတဲ့ အသံ နှစ်ယောက်စလုံးဆီက ထွက်လာပြီး မီး က ကျနော့်ခြေထောက်ကြားမှာ ၀မ်းလျှားမှောက်လို့ လီးကြီးကို လက်နဲ့အသာဆွပြီး ထုနေပြီ၊ သဇင်မောင်ရဲ့ ရင်ဘတ်က ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မိုးပြီး နို့ထွားထွားတွေကို ပါးစပ်မှာလာတေ့ပေးတော့ ကျနော်လည်း နို့သီးခေါင်းတွေကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်ယက်လိုက် နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ဆွဲငုံလိုက်နဲ့၊ သဇင်မောင်လည်း ပါးစပ်က တဟင်း… ဟင်း…. ခေါင်းက တရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။ 


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>



Print Friendly and PDF

No comments:

Post a Comment