အမှောင်တကာ့ အမှောင် အပိုင်း ( ၃ )
သာဒင် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
တဖက်နံရံမှ ကိုကိုကျော် တယောက်လည်း သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငယ်ငယ် လူပျိုပေါက် ဘဝကကဲ့သို့ပင် ကွင်းထုနေမိလေပြီ။ သူ့မိန်းမ နှင့် ကျော်စိုးသော်တို့ ပြောဆိုနေကြတာနှင့် လုပ်ကိုင်နေကြသည်ကို ချောင်းရင်းက စိတ်တွေ အရမ်းတက်ကြွ လာရမှု မှာ သူ့ကိုယ်သူပင် မယုံကြည်နိုင်စရာ ကောင်းလှပေသည်။
စိတ်တအားထနေသဖြင့် စောက်ရည်တွေ ရွဲနေသော ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် အနောက်မှ တအားဆောင့်နေသော ကျော်စိုးသော် လီးကြီးတို့ဝင်ထွက်နေသည့် ဖွတ်ဖွတ်ဖတ်ဖတ် အသံများကို နားထောင်ရင်း ကိုကိုကျော်တယောက် မျက်စေ့မှိတ်ကာ ကွင်းကို အဆက်မပြတ်ထုနေမိသဖြင့် ခနအတွင်းမှာပင် သုတ်ရည်များ နံရံ ကိုပန်းထွက်ပြိး ပြီးသွား ခဲ့ရလေသည်။
“ အားအား အချစ်လေး ကိုကို ပြီးတော့မယ်၊ ကျော်စိုးသော်က ချစ်လေး စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပြီးတာလား ”
“ ဟင့်အင်း ကိုကို ရုံးမှာ ဆိုရင်တော့ ချစ်လေး ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးတာ၊ နို့မို့ဆို အရည်တွေကို လိုက်သုတ် ရမှာနဲ့ ရုံးခန်း ထဲမှာ အနံ့တွေ လှောင်နေမှာလေ..အ.. အ.. ချစ်လေးလဲ ပြီးပြီး ကိုကို့ လီးကြီးထုတ်လိုက်တော့ ”
ကျော်စိုးသော်က သူ့လီးကြီးကို ဆွဲအထုတ်လိုက်မှာ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်က ကမန်းကတမ်း သူ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကျော်စိုးသော် လီးကြီးကို သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။ ကျော်စိုးသော်ကလည်း ခါးကော့ပြီး ဆောင့်လိုက်ရာ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် လည်ချောင်းထဲသို့ ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီး ရောက်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေ လည်း တဖြောဖြော ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်။
ကိုကိုကျော် တယောက် သူ့ဘာသာ မာစတာဘိတ်ရင်း တချီလည်း ပြီးသွား ချောင်းရတာလည်း ညှောင်သဖြင့် သူ့အတွက် ခင်းထားသော ယာယီအိပ်ယာလေးမှာ ကျောဆန့် နားနေလိုက်သည်။ တဖက်ခန်းမှ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်တို့ စကားသံသဲ့သဲ့ နှင့် လှုပ်ရှားမှု အသံများကြောင့် ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် ရေသွားချိုး အုန်းမည်ဆိုတာ သိရသဖြင့် မျက်စေ့ကို မှေးကာ ခနနားနေလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ခနအကြာတွင် တဖက်ခန်းမှ စကားသံများကြောင့် ချက်ခြင်း ပြန်ထကာ ချောင်းမိပြန်လေသည်။
တဖက်ခန်းမှာတော့ ဆံပင်ဖားလျှားနှင့် ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် ပေါင်လည်လောက်အရှည်ရှိ ညဝတ်အင်္ကျီ ပါးပါးလေးကို ဝတ်ထားပြီး၊ ကျော်စိုးသော်က တော့ အင်္ကျီကျွတ်နှင့် အောက်မှာ ပုဆိုးဝတ်ထားတာတွေ့ရသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက် ကုတင်ဘေးမှာ မတ်တတ်ရပ်ရက်က တယောက်ကို တယောက် နူတ်ခမ်းချင်း စုတ်နမ်းနေကြတာကို တွေ့ရတော့ ကိုကိုကျော့် လီးကြီးမှာ ပြန်ထောင်မတ်လာပြန်လေသည်။
ကျော်စိုးသော်လက်ဖဝါးတွေက ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် အင်္ကျီအောက်မှ လျို၍ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် ၏ ဖွံ့ထွား စွင့်ကားသည့် တင်သား လုံးကြီးများကို ပွတ်သတ်ဆုပ်နှယ် ပေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ နည်းနည်းတော့ ဒေါပွမိသည်။ စောက်ကောင်လေး သူများ မိန်းမ ကို ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့။ သို့သော်လည်း စောစော တုန်းက မှ သူ့မိန်း မ စောက်ဖုတ်ကိုလည်း လိုး၊ သူ့မိန်းမ ပါးစပ်ထဲမှာ ပင် လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးလိုက် တာ တွေ့ခဲ့ရပြီး ပြီ ဆိုတော့ အဲလောက်က တော့ ပျင်းသေးတယ်ဟု တောင် ပြောခံရအုန်းမည်မဟုတ်ပါလား။
“ ကဲ ချစ်လေး ပြောစမ်း၊ ဟိုကောင်လေး နဲ့ ချစ်လေး၊ နောက် ဘာတွေ လုပ်ကြသေးလဲ၊ ကိုကိုနဲ့ ချစ်လေး မလုပ်ဘူး တဲ့ ဟာတွေ ရော လုပ်သလား”
“ ဘာတွေလဲ ကိုကိုရဲ့”
“ မသိဘူး လေ မသိလို့ ကိုကိုမေးတာပေါ့”
ဟိုက်၊ သူတို့ ရိုးပလေး ကစားတာက လည်း ခုထိမပြီးကြသေးပါလား၊ ကိုကိုကျော်ဦးနှောက်စားနေမိသည်။
“ ဟို.. ဟိုလေ.. သူကလေ.. ဟို ကိုကို ချစ်လေးကို စိတ်မဆိုးရဘူးနော်”
အမလေး သူ့မိန်းမ ကတော့ တကယ်အကယ်ဒမီအက်ရှင်ပဲ လို့ ကိုကိုကျော် တွေးလိုက်မိသည်။
“ ဘာလဲ ချစ်လေး ရဲ့ ပြောမှာ ပြောစမ်းပါ”
“ သူက ချစ်လေး ခရေပွင့်လေးကိုလည်း ပါကင်ဖွင့်သွားတယ်၊ ဆောရီးနော် ကိုကို”
“ အချစ်ကွာ ရက်စက်တယ် ကိုကို့ ကိုကျတော့ လက်ဖျားလေးနဲ့ တောင် ပေးမထိဘူး”
“ အာ့တာကြောင့် ဆောရီး လို့ ပြောတာပေါ့ကိုကိုရယ်၊ ခု ကိုကို လိုချင်ရင် သဘောပဲ”
“ အင်း လုပ်မယ် တက် ကုတင်ပေါ်ကို၊ တခါထဲ ခရေပွင့်ကို ဒေါ့ကီနဲ့ လိုးပြစ်လိုက်မယ် ဟွန့်”
“ အင်း ဒီအတိုင်း ဆိုနာလိမ့်မယ်ကိုကို ရယ်။ ဟို အံဆွဲထဲမျာ အဖေါ်ရယ် ဂျယ်ရယ် ရှိတယ်သွားယူနော်၊ အဖော်က ကိုကို့ အတွက်ပါ၊ ပိုးတွေ ဘာတွေ ဝင်မှာစိုးလို့”
ကိုကို ကျော်တယောက် အရမ်းကို ဖီးတက်လာပြန်ပါပြီ၊ သူ့မိန်းမ အဲလောက်ထန်မှန်းကို သူမသိခဲ့ပါလား၊ အစက အဲလိုသာ သိခဲ့လို့ကတော့၊ တရက်ကလေးမှ တောင် သူ မျက်ခြေပြတ်ခံခဲ့ မိမည်မဟုတ်ဟုလည်း တွေးလိုက်သေးသည်။
ယခုတော့ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်လို့၊ သူ့မိန်းမရဲ့ ဝင်းဝါစိုပြေလှသော အသားအရည်၊ လုံးထွားဖွင့်ဖြိုးလှသော ရွှေရင်အစုံ၊ တောင့်တင်း ဖြောင့်စင်းလှသော ပေါင်တန်တွေ၊ ကားစွင့်နေသော ဖင်လုံးကြီးများ၊ ကို အခု မှမြင်ဖူးတဲ့သူတယောက်လို သွားရည်တမြှားမြှား နှင့် ချောင်းကြည့်နေရပါလား။
ဒီလိုမျိုး အတွေ့အကြုံနှင့် ကြုံရမည်လို့ ကိုကိုကျော် တယောက် အိပ်မက်ပင်မမက်ဘူးခဲ့၊ နောက်ပြီး သူတို့ တူအရွယ် ကောင်လေးက လီးတန်ကြီးမှာ အဖေါ်ကို စွတ်လို့ သူကိုယ်တိုင် လက်ဖျားနှင့်တောင် မထိုးခဲ့ဘူးတဲ့ သူ့မိန်းမရဲ့ ဖင်ပေါက်ကို လိုးတော့မလို့၊ ကိုကိုကျော်သွေး တွေ တဖျင်းဖျင်း ပူနွေးနေပြီး သူ့လီးကြီးကို သာ ဆုပ်ကိုင်လို့ ပွတ်သတ်နေမိပြန်တော့သည်။
ကိုကိုကျော် ချောင်းနေသည့်နေရာမှ ဆိုရင် ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်ဖင်ပေါက်ထဲ ကျော်စိုးသော်လီးကြီးဝင်သွားတာကို အတိအကျ မမြင်ရသော်လည်း ပုံစံအနေအထား ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်၏ မျက်နှာအမူအယာတို့ကြောင့် သူသိနေရလေသည်။ သူ့မိန်းမ တယောက် ဖင်အလိုးခံနေပါလား။
ဒီအချက်ကိုတော့ သူသိပ်မကျေနပ်ချင်ပေ။ တကယ်ဆိုရင် သူ့ကို အရင်တော့ ပေးစားသင့်သည်မဟုတ်ပါလား။ ဒေါသ၊ မနာလိုစိတ်နှင့် တဏှာရမက်တို့ တပြိုင်နက် တောက်လောင်လာမှုကြောင့် ကိုကိုကျော် သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆောင့်နေမိလိုက်သည်။
“ အ..အ..”
ဒီတခါလည်း သူ့တကိုယ်လုံးဆပ်ကနဲဆပ်ကနဲ တွန့်ပြီး လရည်တွေ နံရံကို ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။ ဟိုဖက်ခန်းချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ကျော်စိုးသော်က သူ့မိန်းမကို ကောင်းကောင်းကြီး အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်နေဆဲ၊ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် မျက်နှာကလည်း မျက်လုံးလေး မှေးလို့ အတော့်ကို အရသာ တွေ့နေပုံရလေသည်။
ကိုကိုကျော်တယောက်တော့ စိတ်ပင်ပန်း လူပင်ပန်းကာ သူ့အတွက် ခင်းပေးထားသော စောင်လေးပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်သည်။ ဘယ်က ဘယ်လို အိပ်ပျော်သွားမှန်းပင်မသိလိုက်တော့ခြေ။ သူ့လီးကြီးကို နွေးထွေးသော အရသာလေး ခံစားနေရပြီး တစစ်စစ်ဖြင့် စုပ်နေတာလည်း ခံစားနေရသဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကို ကုန်းစုပ်နေသော ဆံထုံးကြီးကြီးဖြင့် အမျိုးသမီးကြီးတယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ကိုယ်လုံးကလည်း သေးသေးသွယ်သွယ်ဖြစ်နေသည်။
ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ငါပိန်သွားပါလိမ့်လို့ တွေးနေရင်းမှ၊ ဒီမြင်ကွင်းမျိုးငါမြင်ဘူးပါတယ်ဟုလည်း တဆက်ထည်းတွေးနေမိသည်။ထိုအရာများထက် သူ့လီးကြီးကို စုပ်နေရင်းမှ သူ့ကို မော့ကြည့်လိုက်သော အမျိုးသမီးကြီးကို တွေ့လိုက်ရတော့ အလွန်တရာပင် အံ့သြသွားသည်။
“ ဟင် အန်တီမာလေး”
သူ့ပါးစပ်က အသံထွက်မလာပေ၊ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ အန်တီမာလေးက သူ့ကို ပြုံးပြပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေပေါ်မှာ လက်ညိုးကို ဒေါင်လိုက် တန်းပြပြီး အသံမထွက်နဲ့ ဆိုသော ပုံကို လုပ်ပြသည်။
ဟုတ် အန်တီမာလေး ဟု ပြောချင်သောလည်း သူ့ပါးစပ်က ဘယ်လိုမှ လှုပ်လို့မရ၊ အန်တီမာလေး ရဲ့ စုပ်ချက်တွေက ကြမ်းလာသည်။ သူ့လီးကြီးလည်း အရမ်းကို မာတင်းလာပြီး နောက်ဆုံးမှာ သုတ်ရည်တွေ တဖျစ်ဖျစ်နှင့် လွတ်ထုတ်ပြစ်လိုက်ရလေတော့သည်။ ထိုအချိန်မှာ သူ့လက်တွေက လှုပ်ရှား၍ ရသွားပြီး အန်တီမာလေး ၏ ဦးခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ကြားကို တအားဖိထားလိုက်မိလေတော့သည်။
သူ့လီးကြီးမှ လရည်တွေ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေသလို သူကလည်းဖင်ကို ကော့ထိုးမိနေသဖြင့် သူ့ပေါင်တွေကို တတောင်ဖြင့် ပြန်ဖိထားတာကို ခံလိုက်ရသည်။
နောက်တော့ အနည်းငယ်ပျော့သွားပြီး ဖြစ်သော သူ့လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးရင်းမှ လွှတ်ပေးလိုက်သဖြင့် ပေါင်ကို လီးကြီးက စိုစွတ်စွတ်နဲ့ လာထိတော့မှ မျက်လုံးတကယ်ပွင့်သွားတော့သည်။ ဟင် ငါ ဒီစတိုခန်းထဲမှာပေါ့။ ဒါဆို အန်တီမာလေး ကို အိပ်မက်မက်နေတာ ဖြစ်မှာပေါ့။ တော်သေးတာပေါ့ဟုတွေးရင်း သူ့ပေါင်ပေါ်မှာ ဖိထားသည့်ကိုယ်လုံးကို သတိထားမိကာ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့၊
“ ဟင် ချစ်လေး၊ ပါလား”
“ ဟုတ်ပါ့၊ ဟုတ်ပါ့ ဘာတွေ အိပ်မက်ကောင်းနေသလဲ မသိဘူး။ တခါထဲ ခနလေးပဲ ခံတယ်၊ သူများ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တာ၊ အများကြီးပဲ ၊ ယောင်ပြီး သေးများပေါက်ချလိုက်သလားလို့တောင်ထင်တယ် ဟွန့်”
စတိုခန်းတံခါးကြီးလည်း ပွင့်နေပြီး အလင်းရောင်လည်း ကောင်းကောင်းဝင်နေပြီမို့ မိုးလင်းနေတာတောင် တော်တော်ကြာသွားမှန်းသတိထားမိလိုက်သော ကိုကိုကျော်က၊
“ ဟင် ချစ်လေး ဒီနေ့ ရုံးမသွားဘူးလား၊ ဟိုကောင်လေးရော”
“ ကောင်လေး ရုံးသွားပြီ၊ ချစ်လေးက နုံးလည်းနုံးနေတယ်၊ ကိုကို့ ကိုလည်း ကားဂိတ်သွားကြိုရမယ် ပြောပြီး နေခဲ့တာ”
ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်က ကိုကိုကျော့်ကိုယ်ပေါ်တွားတွားတက်လာပြီး ကိုကိုကျော့် ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်သည်။ ကိုကိုကျော်က လည်း ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် ကိုယ်လုံလေးကို ဖက်ထားပြီး နှစ်ယောက်သား နေရာ ကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ် လေးမှာ နှပ်နေကြလေသည်။
“ ချစ်လေး တို့ ဘယ်အချိန်မှ အိပ်ကြလဲ၊ ကိုကိုတော့ မခံနိုင်တော့တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတယ်၊ကိုကို အိပ်ပျော်သွားတော့ ချစ်လေးတို့ မအိပ်သေးဘူး”
“ အင်း ကိုကို က ဘယ်အချိန် အိပ်ပျော်သွားတာလဲ”
“ ချစ်လေးကို ဟိုကောင်လေး နောက်ပေါက်ကို ဆက်ဆံနေတုန်းပဲ ကိုကို ကြည့်ရင်း ပြီးသွားတာနဲ့ အိပ်မောကျသွားတာ၊ ချစ်လေးတို့ က ဘယ်အချိန်မှ အိပ်လို့လဲ”
“ ခိခိ ကိုကို ဆောရီးနော်၊ ကိုကို ချစ်လေးကို နောက်ပေါက်လုပ်ချင်လည်း လုပ်နော်၊ အဲဒါလေး တခုတော့ ချစ်လေးကို ခွင့်လွှတ်ပါနော်၊ အရင်တုန်းက ချစ်လေးက ကြောက်လို့လေ၊ ကိုကို့ ကို မပေးတာပါ၊ ကောင်လေး ကို ဘယ်က နေဘယ်လို ပေးလိုက်မိမှန်းတောင် ချစ်လေး မမှတ်မိတော့ပါဘူး”
“ အင်းပါ ကိုကို နားလည်ပါတယ်၊ ချစ်လေး တို့ ဘယ်ချိန်မှ အိပ်ကြလဲလို့”
“ အင်း မနေ့ည က သူလည်း ပြတ်နေတာကြာလို့ရယ်၊ ကိုကိုအဖြစ်သရုပ်ဆောင်ရတာကို စိတ်အရမ်းလာလို့လားမသိဘူး၊ တော်တော်နဲ့ မဝဘူးရယ်၊ မနက်မိုးလင်းကာနီးမှ သူလည်း နူံး ချစ်လေးလဲ ဖလက်ပြပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတာ။နိုးစက်ကြောင့် ချစ်လေးနိုးတော့ ချစ်လေးက ညက တအားပင်ပန်းထားတော့ ရုံးမသွားချင်တော့လို့ သူ့ကို ပဲ အတင်းနိုးလွှတ်လိုက်တာ၊ နောက် ကိုကို ဒီအခန်းလေးထဲမှာ ရှိနေတာကိုလည်း သနားလို့လေ”
“ အင်းပါ အင်းပါ၊ သနားတာကို ပဲ ကျေးဇူးတင်လှပါပြီ၊ ဒီကောင်လေး တော်တော် ဆော်နိုင်တာပဲ၊ ငါ့မိန်းမ ကိုတန်အောင်ကို ဆော်တယ်”
“ ခစ်ခစ် ကိုကိုနော်၊ ရှောက်ပြောနေတာပဲ၊ တခါထဲ။ ကိုကိုကရော ဘာတွေ အိပ်မက်မက်နေတာလဲ၊ ဟွန့် ကိုကို့ ဟာကြီးက တအားထောင်နေတာ၊ ချစ်လေးလည်း ကိုင်လိုက်ရော ပါးစပ်က ဘာတွေ ဝူးဝူးဝါးဝါး တွေလည်း ပြောနေတယ်၊ ဘာတွေမှန်းတော့မ သိဘူး၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကို ယောင်နေတာဆိုတော့ အိပ်မက်တွေ မက်နေတာနေမှာပဲ”
“ အင်း”
ကိုကိုကျော်တယောက် သူ့အိပ်မက်ကို သူပြန်စဉ်းစားမိပြီး မျက်မှောင်ကြုပ်သွားမိသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်း တမျိုးတော့ ခံစားလိုက်ရသည်။ ဖိန်းတိန်းရှိန်းတိန်း လိုလို၊ ရှက်သလိုလို။ ကိုကိုကျော့် မျက်နှာအရိပ်အကဲကို ကြည့်နေသော ဖူးဝတ်ရည် က။
“ ပြောစမ်းပါအုန်း ကိုကို့ အိပ်မက်ကို၊ မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့နဲ့၊ တခါထဲ ဘယ်ကောင်မလေးကို စိတ်ကူးယဉ်ပြီး အိပ်မက်မက်နေတာလဲ”
“ ဟာ ဘယ်က ကောင်မလေးမှ မဟုတ်ပါဘူးကွာ၊ ပြောရမှာတောင် တမျိုးကြီးပဲ၊ အဟီး၊ တခါမှလည်း အဲလို အိပ်မက် မမက်ဘူးပါဘူး”
ကိုကိုကျော့် ပြောစကားကြောင့် ဖူးဝတ်ရည် အရမ်းကို သိချင်သွားသည်။
“ ပြောလေ ကိုကို ကလည်း ဈေးကိုင်လိုက်တာ ချစ်လေးက သိချင်လှပြီ”
“ ဟိုလေ ပေါက်ကရပါကွာ အိပ်မက်ထဲ မှာ ဟို အန်တီမာလေး ကို သွားမက်နေလို့”
“ ဘာ အန်တီ မာလေး ဟုတ်လား၊ ခိခိ။ ချစ်လေး မှုတ်ပေးနေတာကို အန်တီမာလေး မှုတ်ပေးနေတယ်လို့ ကိုကို အိပ်မက် မက်နေတယ်ပေါ့လေ၊ အဟီး၊ ပေါ်ပြီ ပေါ်ပြီ ”
“ ဟုတ်ပါဘူး ကွာ ချစ်လေး ကလဲ ၊ ဘာပေါ်ပြီလဲ ကိုကို တခါမှ အဲလို မမက်ဖူးပါဘူး ဆိုတာကို”
“ ကိုကို့ တခါမှ စိတ်ထဲမှာ မပြစ်မှားဖူးဘူးလား ပြော၊ အန်တီမာလေးက ဒီလောက် ဟော့တာကို”
“ ဟာ မပြစ်မှားဖူးပါဘူး၊ ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းကြီးဟာကို ချစ်လေးကလည်း အာ့တာကြောင့် ထူးဆန်းတယ်၊ ပေါက်ကရ တွေပါလို့ ပြောတာပေါ့”
“ ကိုကို့ အသိစိတ်က မသင့်တော်လို့ ထိန်းထားနေပေမဲ့ မသိစိတ်က ပြစ်မှားမိနေလို့ ပွင့်ထွက်သွားတာနေမှာပေါ့လို့”
တကယ်တော့ အန်တီမာလေး က ကိုကိုကျော့် ဒေါ်လေး အရင်း ဖြစ်ပါသည်။ ကိုကိုကျော့် အဖေ ဘက်မှာ မွေးချင်း မောင်နှမ ဆယ်ယောက်ရှိလေရာ အန်တီမာလေး မှာ နံပါတ် ၉ ဖြစ်ပြီး ကိုကိုကျော့် အဖေမှာ နံပါတ်၂ ဖြစ်လေသည်။ ကိုကိုကျော် ဘွဲ့ရတော့ စီးပွားရေးယူထားသူ ပီပီ ကိုယ်ပိုင်အလုပ် ကိုပဲ လုပ်ချင်လေရာ သူ့အဖေ က သူ့ညီမ အငယ်ဆုံး ဆီသို့လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ အန်တီမာလေး မှာ ပွဲရုံလုပ်ငန်းများ နှင့် ပြည်ပ ပို့ကုန်များ လုပ်ကိုင်နေသူဖြစ်ရာ ကိုကိုကျော့်အတွက် အများကြီး အတွေ့အကြုံရလေသည်။
အန်တီမာလေး အမျိုးသားမှာ ဌာနကြီးတခု မှ အရာရှိ ဖြစ်လေရာ၊ အန်တီမာလေး ၏ စီးပွားရေးမှာ ဝင်မပါ၊ အန်တီမာလေးက သာ ဦးဆောင်လုပ် နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ကိုကိုကျော် ရောက်လာတော့ ကိုကိုကျော်မှာ အန်တီမာလေး၏ ညာလက်ရုံး ဖြစ်လာ ခဲ့ရပြီ၊၊
ကိုကိုကျော့် ကို လုပ်ငန်းကိုင်ငန်းသင်ပေးရင်း က အန်တီမာလေး ၏ တိုင်ပင်ဖေါ် တိုင်ပင်ဖက်လည်း ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ အန်တီမာလေး မှာ လူမှုဆက်ဆံရေးက လည်း အလွန်ကောင်း လူက လည်း ထို အချိန်က အလွန်ဟော့ ခေတ်ဆန်ဆန်လည်း ပြင်တတ် သဖြင့် တခြား စီးပွားရေးသမား များ အလယ်တွင် အတော်မှ ပေါ်ပြူလာ ဖြစ်သူ ဖြစ်လေသည်။ သူခရီးသွားသည့် အခါတိုင်းလိုလို ပင် ကိုကိုကျော်မှာ လိုက်ပါခဲ့ရသည်။
တူ အရင်း ဖြစ်သဖြင့်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် သွားလာသည့်အခါ အန်တီမာလေး အတွက် သင့်တော်ပြီး အပြောခံရမည့် ဘေးမှ ကင်းလွတ်လေသည်။ ကိုကိုကျော် နှင့် အတူ လုပ်ကိုင်နေပြီး အမြဲလို ခရီးထွက်နေရသဖြင့် သူငယ်ချင်းလို ဖြစ်နေပြီး ကိုကိုကျော့် ကို လည်း တချို့ ကိစ္စများကို အသိပေးထားသည်။
ထို့ အတွက် ကြောင့် အန်တီမာလေး အိမ်ထောင် အပြင်ဘက်က ဇာတ်လမ်း တချို့ ကို ကိုကိုကျော်က သိထားသည်။ တခါတလေ သူတို့ တူအရီး ဟော်တယ်မှာ တခန်းအတူအိပ်ကြ၊ (တကယ်တော့ တယောက် တကုတင်ပါ) သည့်အခါ၊ အန်တီမာလေး သူ့ ဘာညာကွိကွ နဲ့ ထွက်သွား မိုးလင်းကာနီးမှ ပြန်လာ ၊ အရက်နံ့လေး သင်းသင်း နှင့်။
နောက် ကိုကိုကျော် နိုးလို့ သူမနိုးသေး၊ ဂါဝန်ထမိန်တွေ ပေါင်ရင်း ထိ လန်ပြန် နေတာ တွေလည်း ခနခန မြင်ဘူး ကြုံဘူးသည်။ လူပျို အရွယ် ကိုကိုကျော့် စိတ်မှာ သရိုးသရီ ဖြစ်မိခဲ့သေးသည်။ သို့ သော် ကိုယ့် အဒေါ်အရင်း ဆိုသော စိတ်ဖြင့် စိတ်ရိုင်းတွေကို ချိုးနှိမ်ထားခဲ့သည်။
ယခု ထို အရာတွေ နှစ်အတော်ကြာပြီး မှ အိပ်မက်ထဲ လာဖြစ်သည်ကို သူ့ဘာသာ စဉ်းစား အဖြေထုတ်နေမိသည်။ တကယ်တော့ ဖူးဝတ်ရည်နှင့် ကျော်စိုးသော် တို့လိုပဲ၊ သူနှင့် အန်တီမာလေး တို့ နှစ်ယောက် နှစ်ဦးထည်း ကြုံခဲ့ ရသည့် အချိန်တွေ အများကြီး ရှိခဲ့ဘူးသည်။
သူတို့က တော့ တူအရီး အရင်းမို့ စိတ်ထဲမှာ အသွေးအသား တောင်းတ သည်ကို ပင် နှိပ်ကွပ်ကာ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့ကြချင်းဖြစ်သည်။ ယခုလို ကျော်စိုးသော်နှင့် ဖူးဝတ်ရည်တို့ အဖြစ်အပျက်ကို မြင်တွေ့ ကြားရတော့ သူ့ မသိစိတ်တွေက ကျော်စိုးသော် နေရာက နေဝင်ကြည့်ရင်းက သူငယ်စဉ် က အောင်းထားသည့် အတွင်းစိတ်များ ပြန်ပေါ်လာသည်လားမသိ။သူကိုယ်တိုင် ပင် မသိတော့။ ထို့ကြောင့်လည်း သူ့မိန်းမ ပြောလိုက်သည့် စကားကို ပင် ပြန်မချေပ မိတော့ချေ။
“ အင်း ထားပါတော့ လေ ချစ်လေး ပြောသလိုပဲ ဖြစ်တယ်ပဲ ထားပါတော့၊ ကိုကို ကတော့ ရှောင်နိုင်ခဲ့တယ်လေ။ လူ ရယ်လို့ ဖြစ်လာခဲ့ပြီး အမြဲတမ်း သွေးသား၊ စိတ်ဆန္ဒအလို လိုက် နေရင်၊ တခြား သတ္တဝါ တွေနဲ့ အတူတူ ဖြစ်သွားတော့မှာပေါ့လို့ တယောက်ယောက်က ပြောဖူးသလိုပဲ ဘယ်မှာ ဖတ်မိမှန်း မမှတ်မိတော့ဘူး။ အဟီး။ ကိုယ် မလုပ်ရဲ လို့ ရှောင် နိုင်ခဲ့တာကို ပဲ ကြံဖန် ဂုဏ်ယူရတော့မလို ဖြစ်နေပြီ အဟီးး”
“ ကိုကို ကလည်း မှားတယ် မှန်တယ်၊ ကောင်းတယ် မကောင်းဘူး၊ သင့်တော်တယ် မသင့်တော်ဖူး ဆိုတာတွေက နေရာ၊ အချိန်၊ ယဉ်ကျေးမှု အဲဒါတွေနဲ့ ပဲ ဆိုင်တယ်လို့ ချစ်လေးတော့ ထင်တာပဲ၊ တကယ် လူသားတွေ စပေါ်ခဲ့တဲ့ ကျောက်ခေတ်ကာလ တုန်းက ဆိုရင် လူတွေဟာ တိရစ္ဆာန်တွေလို နေမှာပဲ ပေါ့။ မီး မမွှေးတတ်ခင်တုန်းက အစိမ်းစား ခဲ့ရသလို၊ ကိုယ့် ဂူထဲ အတူနေတဲ့ မိန်းမ ဆို ဘာတော်တော် ဟိုဟာ လုပ်မယ် ဆိုတာ ပဲ ဖြစ်မှာပေါ့။ အဲဒီက နေ နှစ်ပေါင်း များ စွာ ကြာတဲ့ အထိ ရှင်ဘုရင်တွေ လက်ထက် ကို ကြည့်ပါလား”
“ ကိုကို သိတယ်လေ၊ ရှင်ဘုရင်တွေတောင် သွေးရောမယ် ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ ကိုယ့် ဖအေတူ အမေကွဲ ညီမ တွေ အမျိုးတွေကို ယူကြသေးတာပဲ”
“ အဲဒီခေတ် အချိန် က တော့ အဲဒါတွေက လုပ်သင့် တယ် အမှန်တွေ လို့ ထင်ခဲ့ကြတာပဲလေ”
“ ခုထိလည်း တချို့ ယဉ်ကျေးမှုတွေမှာ အဲဒါမျိုးတွေ ရှိနေပါသေးတယ်လေ၊ အဲဒါတွေ ထားလိုက်ပါတော့ ၊ အဲလို မျိုးတွေ လျှောက်တွေးနေတာ ဖီးအောက် ပါတယ်၊ လာခဲ့ ချစ်လေး လေးရဲ့ ခရေပွင့်ကို ချစ်လေး လင်ငယ်ဆီက ကိုကို က ပြန်ကြာကူလီ ရိုက်အုန်းမယ် အဟိ”
“ ကိုကို နော် ဟင့်။ လာ အခန်းထဲ ပြန်သွားမယ် ဟိုမှာ အဖေါ်ရော ချောဆီရောရှိတယ်”
ကိုကိုကျော်နှင့် ဖူးဝတ်ရည်တို့ သူတို့ အခန်းသူတို့ ထပြီး ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ အခန်းထဲ သို့ ဝင်တာနှင့် ဖူးဝတ်ရည်က ပြုံးစေ့စေ့ မျက်နှာလေးဖြင့် ကိုကိုကျော့်ကို လှည့်ကြည့်ကာ၊
“ အခု ဒီနေ့ အဖို့ တော့ ချစ်လေးက ချစ်လေး မဟုတ်တော့ဘူးနော်၊ ချစ်လေးက အန်တီမာလေး၊ ကိုကို က မောင်ကိုကိုကျော်၊ ဒါပဲနော် ခစ်ခစ်”
“ အာ.. ချစ်လေးကလည်း”
“ နိုးနိုး ချစ်လေး ကလည်း မလုပ်နဲ့၊ ဒါဟာ မစားကောင်းတဲ့ အသီးကို တရားဝင်စားတာနဲ့ အတူတူပဲ သိပ်အရသာရှိတာ၊ ကိုကို လုပ်ကြည့် မယုံရင်၊ ဥပဒေလက်တလုံးခြား ပေါ့ ခိခိ။ နိုင်ငံခြားက ဟိုစာအုပ် ဘာခေါ်လဲ ဘယ်ယားလီးလီဂယ် ဆိုတာလေ။ ဥပဒေလွတ်ရုံ အသက်ပြည့်ရုံ မိန်းခလေး ကိုယ်လုံးတီးပုံတွေ ပါတဲ့ မဂ္ဂဇင်းလိုပေါ့။ ကိုကို တကယ်လုပ်ဖို့ကလည်း ယဉ်ကျေးမှုအရ၊ ဘာသာရေးအရ မသင့်တော်၊ ဒါပေမဲ့ အခုလို စိတ်နဲ့ ခံစားလိုက်ရတော့ ပြီးပြည့်စုံသွားတာပေါ့”
“ ဟာ ချစ်လေးကလည်း တမျိုးကြီး ပဲ အဟီး”
“ တမျိုးကြီးလုပ်မနေနဲ့၊ ကိုကို တခုပြောစမ်း၊ ကိုကို နဲ့ အန်တီမာလေး အနီးစပ်ဆုံးဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေတခုကို ကျန်တာ ချစ်လေး ဆက်ပြောမယ်”
“ အင်း ကိုကို တို့ က ခနခန အဲလို အခြေအနေရောက်ဖူးတယ်၊ ခရီးမကျွံဖူးတာ၊ နောက်ဆုံးအဆင့်ထိမရောက်ပဲ အနီးစပ်ဆုံးတခုကတော့…..
ထိုနေ့က သူတို့ တူအရီး နှစ်ယောက် မန္တလေး ဘက်ရောက်စဉ်ကဖြစ်သည်။ ဟော်တယ် မှာ တည်းတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကွင်းဘက် နှစ်ခု ပါသော အခန်းတခန်းယူထားခဲ့သည်။ သူတို့ ၏ ကာစတန်မာ တယောက်က အမြတ်အစွန်းအများကြီးရခဲ့သည့်အလုပ်တခုအတွက် ပါတီတခု ကျင်းပပေးခဲ့သည်။
ထိုရက်ပိုင်းက အန်တီမာလေး မှာ အီစီကလီတကောင်နှင့် ပြတ်သွားတာနှစ်လသုံးလလောက် ရှိနေပြီး ဘွိုင်းဖရင့် လက်မဲ့ ဖြစ်နေသည့် အချိန်ဖြစ်သည်။ သူတို့ တူအရီးနှစ်ယောက် ပါတီ မှာ ကောင်းကောင်း သောက်ခဲ့ကြပြီး ဟော်တယ်ပြန်လာတော့ ရေချိန်ကိုက်နေကြပြီ ဖြစ်သည်။
အခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ကိုကိုကျော်က အင်္ကျီလဲ ပုဆိုးနှင့် စွတ်ကျယ်ဝတ်နေတုန်း အန်တီမာလေးက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည် ရေချိုးခန်းထဲ မှာ ဝုန်းဒိုင်း အသံကြားသဖြင့် ပြေးကြည့်တော့ အတွင်းက ရေချိုးခန်းမှန်တံခါးကို မှီကာ မလဲအောင် မနည်းထိန်းထားကာ ရပ်နေသော အန်တီမာလေးကို တွေ့ရသည်။
မျက်လုံးတွေကလည်း မပွင့်တော့၊ ကိုကိုကျော်က ကမန်းကတန်းသွားတွဲလိုက်ရသည်။ အန်တီမာလေး မှာ အန်ချင်သည်ဆိုသဖြင့် အိမ်သာရှေ့မှာ ဒူးထောက်နေတုန်း ကျော ကို ဖိနှိပ်ပေးရသည်။ အန်တီမာလေး ဆန်ပြုတ်တော်တော် ရောင်းလိုက်သည်။ နောက်တော့ ရပြီဟု ဆိုတာ မတ်တတ်ရပ်သည်၊ ယိုင်ထိုးနေ၍ ကိုကိုကျော်က တွဲထူပေးရသည်။ ပြီးတော့ ပါးစပ် ဆေးအုန်းမည် ဆိုကာ ဘေစင်မှာ ရပ်သည်။
ကိုကိုကျော်က အနောက်မှ ဆက်ထိန်းကိုင်ပေးထားရသည်။ ထိုအခါမှ သတိပြုမိတာက အန်တီမာလေးက ညဝတ်အင်္ကျီ ဇာပါးပါးလေး အနီရောင် ရဲရဲ ဝတ်ထားပြီး အတွင်းက ဘရာဇီယာ အမဲ နှင့် အောက်မှ ကြိုးတချောင်းပင်တီ အမဲ ကို ဝတ်ထားတာ သတိပြုမိလိုက်သည်။ ပါတီတုန်းက ဆော်မိုက်မိုက်လေးတွေကို တွေ့ထားပြီး စိတ်ကြွနေသော ကိုကိုကျော်လည်း အရက်ရှိန်ဖြင့် သွေးနည်းနည်း ဆူလာသည်။
သူက အနောက်က အန်တီမာလေး လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ်ထိန်းကိုင်ပေးထားစဉ် အန်တီမာရီက တချက်ပျို့လာကာ အန်ချင်လာလို့ ဘေစင်ပေါ်ခေါင်းငုံ့လိုက်ရာသူ့ဖင်ကြီးက အနောက်သို့ ကော့ထွက်လာပြီး ကိုကိုကျော့် ပေါင်ခြံကို လာဖိကပ်လိုက်သည်။
သွေးနွေးနေသော ကိုကိုကျော့်ကောင်ကြီးက ဖြောင်းကနဲ ထောင်ထွက်လာခဲ့သည်။ အတွင်းခံမရှိ ပုဆိုးတထပ်ထဲအောက်မှ မာတောင်လာသော ကိုကိုကျော့်ကောင်ကြီးက အန်တီမာလေး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှာ တိုးဝင်သွားခဲ့သည်။ သူ့ထိပ်ဖူးက အန်တီမာလေး ပင်တီပေါ်ကနေပေါင်ခွကြားကို တိုးပွတ်သွားသည်။ ကိုကိုကျော် သွေးတွေက ပိုဆူလာသည်။
အရက်ရှိန်ကလည်း သူ့ဆင်ခြင်တုံတရားကို တွန်းလှန်နေသည်၊ သို့သော်လည်း ကိုယ့်အဒေါ်အရင်းကြီး ဆိုသည့်အသိက သူ့စိတ်ရိုင်းတွေကို ထိန်းချူပ်ထားသည်။
အန်တီမာလေး မှာလည်း ငြိမ်ငြိမ်မနေယိုင်ထိုးနေတာက ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လိုဖြစ်နေတော့ ကိုကိုကျော့် ကောင်ကြီးမှာ အန်တီမာလေး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ တိုးဝင်တိုးထွက်နေသလို ဖြစ်နေရသည်။ နောက်ပြီး သူ့ကောင်ကြီး မာတောင်နေသည်မှာလည်း အပေါ်ကို ၄၅ဒီကရီထက်မက ထောင်တက်နေတာမို့ အန်တီမာလေး ပေါင်ခွကြားကို ထိပ်ဖူးက ထိုးထိုးပွတ်နေသလို ဖြစ်နေရသည်။
အန်တီမာလေးကလည်း တကယ်မူးပြီး ယိုင်နေတာလား၊ တမင်လုပ်လေသလားပင်မသိ၊ ဖင်ကြီးက တယမ်းယမ်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဘေးကိုယမ်းခါ နေသဖြင့် ကိုကိုကျော် မှာ အန်တီမာလေး လက်မောင်းများကို ထိန်းကိုင်ထားသည့် လက်များက ယောင်ယမ်းကာ အန်တီမာလေး ခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ဖက်ထားမိလေတော့သည်။ ဘယ်လောက်တောင် ကြာသွားသည်မသိကိုကိုကျော့် ကောင်ကြီးမှာ ယားယံလာပြီး ပုဆိုးထဲမှာ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်လာပြီး၊ ကိုကိုကျော်တယောက် ဒူးများ ညွှတ်ခွေကျချင်သလို ပင် လှိုက်ဖိုပြီး တချီပြီးသွားရတော့သည်။ ထိုအခါမှ အန်တီမာလေးလည်း ဘေစင်မှ ရေဖြင့် ပါးစပ်ဆေးကြောပြီး အိပ်ယာဆီသို့ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။
အန်တီမာလေး တယောက် သူ့ကုတင်ပေါ်ရောက်သည်နှင့် တုံးကနဲ လှဲကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ အိပ်မပျော်နိုင်က ကိုကိုကျော်။ အန်တီမာလေးကို သူ့ကုတင်ပေါ်သို့ တွဲကာ လှဲချသိပ်ပေးလိုက်တော့ အန်တီမာလေးက အိပ်ပျော်သွားပေမဲ့ အိပ်နေပုံက ကြည့်အုန်း။ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပက်လက်။
အပေါ်ပိုင်းက ညအိပ်ဝတ်အင်္ကျီကလည်း ရင်ဘတ်ကွဲကာ အောက်က ဘရာဇီယာက မနိုင်မနှင်းထိန်းပေးထားရလောက်အောင် ဖွံ့ဖြိုးထွားမို့လှသည့် နို့ကြီးတွေ အပေါ်ပိုင်းက ဖွေးနေသည်။ အောက်ကလည်း လုံးတုတ်ဖြောင့်စင်းနေသော ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးများ ခွဆုံက ပင်နီ လက်တဖဝါးစာ လေးအောက်က ဖောင်းမို့မို့ စောက်ဖုတ်ကြီး။ ကုတင်ဘေးရပ်ကြည့်ရင်းမှ ခုနလေးတင် သုတ်ထွက်သွားသော သူ့လီးကြီးပြန်လည် မာတောင်လာရသည်။
ကိုကိုကျော် အန်တီမာလေး မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်တော့ ကောင်းကောင်းအိပ်မောကျနေပုံ တွေ့ရသည်မို့ ကုတင်စောင်းတွင် အသာထိုင်လိုက်ကာ အန်တီမာလေး ပေါင်ခွဆုံကို အနီးကပ်ကြည့်လိုက်မိသည်။ အန်တီမာလေး ပန်တီအနက်လေးမှာ ဖေါင်းမို့နေသော နေရာလေးတွင် အစိုကွက်လေးကို တွေ့ရသည်။
ကိုကိုကျော် ကုတင်ပေါ်တက်ရင်း ဒူးထောက်ကာ အန်တီမာလေး ကားထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားဝင်လိုက်သည်။ သူ့လက်တဖက်က ပုဆိုးလှန်တင်ကာ သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ်ရင်း ကွင်းတိုက်လျှက်က လက်တဖက်က မွေ့ယာပေါ်ထောက်ရင်း ခေါင်းကို ငုံ့ကာ အန်တီမာလေး အသားနှင့် မထိအောင် သတိထားပြီး အနံ့ လိုက်ရူနေမိသည်။ အန်တီမာလေးမှာ အိပ်နေရာက လှုပ်ရှားသွားသဖြင့် ကမန်ကတမ်းကိုယ်ကို မတ်ပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။ သို့သော်လည်း အန်တီမာလေးမှာ နိုးပုံမပေါ် အိပ်ပျော်နေလျှက်နှင့်ပင် ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားပြီး သူ့လက်တွေက ပင်တီလေးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ကိုကိုကျော် အန်တီမာလေး မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့လည်း မျက်စေ့တွေကို မှိတ်ထားတာတွေ့ရသည်။
သို့သော်လည်း အန်တီမာလေး လက်ချောင်းတွေက သူ့ပင်တီလေးထဲ နိုက်ပြီးလှုပ်ရှားနေသည်။ အိပ်ပျော်နေရင်းက ယောင်ပြီးမာစတာဘေးရှင်းလုပ်နေတာလား။ သေခြာတာကတော့ သူ့စောက်စေ့လေးကို ပွတ်ခြေနေတာကတော့ သေခြာသည်။ ကိုကိုကျော်လည်း အသက်ရှုတွေ မြန်လာပြီး ထို အန်တီမာလေး လက်လှုပ်ရှားနေတာကို ကြည့်ပြီး သူ့လီးကြီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်ကာ ကွင်းထုနေမိလေတော့သည်။
မကြာခင် အန်တီမာလေး ပါးစပ်က တအင့်အင့်ငြီးသံနှင့်အတူ သူ့ခါးလေးကော့တက်ကာ ခြေထောက်တွေ ဆန့်ထုတ်ရင်း ငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကိုကိုကျော့် လီးကြီးကလည်း ဒုတိယအကြိမ်မြောက် သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်ကျကုန်လေတော့သည်။ ကိုကိုကျေ်မှာ ဖီးအရမ်းတက်သွားသဖြင့် သူ့ပုဆိုးဖြင့် ခံလိုက်ဖို့ ပင် အချိန်မမှီလိုက်ပဲ အန်တီမာလေး ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ မွေ့ယာပေါ်သို့ သူ့လရည်များ တဖျစ်ဖျစ်ထွက်ကျသွားလေတော့သည်။
“ အဲဒါပါပဲ ချစ်လေးရယ်၊ အဟီး။ ကိုကို က မနက်ကျတော့ အန်တီမာလေး သူ့အိပ်ယာပေါ်က အစွန်းကွက်တွေနဲ့ အနံ့တွေကို ဘာများပြောလေမလဲ လို့ တထိတ်ထိတ်ပေမဲ့ သူလည်း ဘာမှ မပြောကိုယ်လည်း ဘာမှ မပြောပဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်ခဲ့ကြတာပေါ့၊ နောက်ပိုင်း အဲလောက်ထိ မနီးကပ်ရအောင် ကိုကိုက ရှောင်ခဲ့ပါတယ်၊ နေက်တခါဆိုရင်တော့ ရှောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ပဲ မှားမိလိမ့်မယ်လို့ ကိုကို ထင်လို့လေ ”
“ ဟုတ်ပြီ ကိုကို ခနလေး သွားရေချိုုးခန်းထဲ ခနသွားနေလိုက် ချစ်လေးက ထွက်လာတော့ ဆိုမှ ထွက်လာခဲ့လိုက်”
ကိုကိုကျော်တယောက် ဖူးဝတ်ရည်တွန်းလွတ်လိုက်သဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဘုမသိဘမသိ ဝင်လာခဲ့ရသည်။ စောစောက ဇာတ်ကြောင်းပြန်ခဲ့ချိန်မှာ သူ့အတွေး အာရုံထဲ ထိုစဉ်က ဖြစ်ရပ်တွေကိုလည်း ပြန်တွေးမိနေသဖြင့် သူ့လီးကြီးကလည်း မာတောင်နေပြီ ဖြစ်လေသည်။
ရေချိုးခန်းထဲ မှာ သေးပေါက်တော့တောင် အပြင်ပန်းမထွက်သွားအောင် လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခါးကိုလည်းကိုင်းကာ သေခြာပေါက်ယူရသည်။ နောက်တော့ ရေအေးအေးဖြင့် ဖြန်းပက်ကာ ဆေးလိုက်သဖြင့် နည်းနည်းတော့ ပျော့ကျသွားသည်။ ထိုစဉ်ခန အခန်းပြင်မှ ဖူးဝတ်ရည်အော်ခေါ်သံကြားလိုက်ရသဖြင့် အခန်းပြင်ထွက်လိုက်ရာ။
ကုတင်ပေါ်တွင် ဖူးဝတ်ရည်တယောက် ညဝတ်အင်္ကျီဖရိုဖရဲနှင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားအိပ်လျှက်၊ ဘရာဇီယာအမဲ၊ ပင်တီအမဲဝတ်ထားသည်။ ကိုကိုကျော့်လီးကြီး ဖြောင်းကနဲ မာတောင်တက်လာရသည်။ သူ့ကိုယ်သူ ငယ်ငယ်တုန်းက အချိန်ပြန်ရောက်သွားသလိုပဲ။
ကုတင်နားကပ်သွားတော့ ဖူးဝတ်ရည်က မျက်လုံးမှိတ်ထားတာတွေ့ရသည်။ ကိုကိုကျော်က ပြုံးပြီးကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဖူးဝတ်ရည်ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ဝင်လိုက်သည်။
ထိုအချိန်မှာ ဖူးဝတ်ရည်ထံမှ ငြီးသံလေး မပီမသထွက်ပေါ်လာပြီး ဖူးဝတ်ရည်လက်တဖက်က သူ့ပင်တီထဲကို တိုးဝင်လာပြီး သူ့အရသာဖူးလေးကို ဖိပွတ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ကိုကိုကျော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့။ ဖူးဝတ်ရည်ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ ကုံးလိုက်ပြီး ပင်တီလေးကို ခါးတဖက်တချက်မှ သရည်မျှော့ကြိုးကို ကိုင်ကာ ဆွဲချွတ်လိုက်လေတော့သည်။
ဖူးဝတ်ရည်၏ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာလည်း အရည်တွေ ဖြင့် စိုစွတ်ကာ နူတ်ခမ်း အဖတ်လေးတွေက ရွှမ်းလဲ့နေကြသည်။ ကိုကိုကျော် က ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ပေါ်ပါးစပ်ဖြင့် အပ်လိုက်ပြီး သူ့လျှာတွေဖြင့် နူတ်ခမ်းလေးတွေကို ရက်လိုက်သည်၊ ပြီးတော့ လျှာထိပ်ဖြင့် ဖူးဝတ်ရည် အရသာဖူးလေးကို ထိုးဆွ ပြန်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က မပီမသအသံလေးဖြင့် ငြီးတွားရင်းက ကိုကိုကျော့် ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ခွဆုံဆီ ဆွဲသွင်းပြီး သူ့ဖင်ကြီးကိုလည်း ကြွတက်ကာ လှုပ်ရှားလေသည်။
“ အား.. မောင်ကျော်၊..အန်တီမာလေး ကို ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲကွာ”
ကိုကိုကျော် ဖူးဝတ်ရည် စောက်စေ့လေးကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်တောင် ဆွဲစုပ်ပြစ်လိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကလည်း အရမ်းကို မာတောင်တောင့်တင်းနေပြီမို့ သိပ်ကြာကြာ အချိန်မဆွဲနိုင်၊ ဖူးဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်ကို တွားတွားတက်လိုက်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည် နို့သီးခေါင်းများကို သူ့နူတ်ခမ်းလေးဖြင့် မနာတနာ ကိုက်ပေးရင်း လက်တွေကလည်း နို့အုံကြီးများကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပေးနေလေသည်။
“ မောင်ကိုကိုကျော်ရယ် မင်း အန်တီမာလေးကို သတ်နေတာလားကွာ၊ လိုးမှာဖြင့် လိုးပါတော့”
ကိုကိုကျော်မှာ ပါးစပ်မှ စကားပင် မထွက်နိုင် အသက်ရှုသံအရမ်းပြင်းပြင်းနှင့် သူ့လီးကြီးကို လက်တဖက်က ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့၍ စွတ်ကနဲ ထိုးသွင်းပြစ်လိုက်လေတော့သည်။
“ အား… ကောင်းလိုက်တာ မောင်ကိုကိုကျော်ရယ်၊ မင်း အန်တီ့ ကို ဘယ်အချိန်ထဲ ကလိုးချင်နေတာလဲကွယ်”
ကိုကိုကျော် စကားမပြောနိုင်ပါ၊ အသက်ကို တရူးရူး မှုတ်ထုတ်ရင်းက ဗိုက်သားကို ညှစ် ဖင်ကို ကော့ကာ ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီးကိုသာ အားသွန်ခွန်စိုက် တဖန်းဖန်း မြည်အောင် ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။ ဖူးဝတ်ရည်လည်း စကားမပြောနိုင်တော့ပါ၊ ကိုကိုကျော့်ကို ကုတ်တွယ် ဖြစ်ညှစ်ပြီး သူ့ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ကာ ကော့ကာ ဖြင့် ကိုကိုကျော့် အဆောင့်နှင့် တိုင်ပင်လိုက်ကာ လှုပ်ရှားပေးနေလေတော့သည်။
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကိုကိုကျော်တယောက် ကာမ ဆန္ဒအထွတ်အထိပ်ရောက်ရှိသွားကာ သုတ်ရည်များ ဖူးဝတ်ရည် စောက်ခေါင်းထဲ ပက်ဖျန်းပြစ်လိုက်လေတော့သည်။ ဖူးဝတ်ရည်လည်း ပူနွေးသော သုတ်ရည်များ သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်နှင့် သူ့ အကြောများလည်း တင်းရင်းသွားကာ တချီပြီးသွားလေတော့သည်။
ကိုကိုကျော်တို့ လင်မယား တယောက်ကို တယောက်ဖက်ကာ အိပ်မောကျသွားကြပြီး၊ နေ့လည် ဗိုက်ဆာလာကြမှ တရေးနိုးကြတော့သည်။ ထိုအခါကျမှ ရေမိုးချိုးပြီး အိမ်မှာလည်း ချက်ရမှာ ပျင်းသဖြင့် စားသောက်ဆိုင်တခု သို့ ထွက်စားကြလေသည်။
ထိုည ကလည်း ကိုကိုကျော် ရန်ကုန်သို့ မပြန်ခင်နောက်ဆုံးည ဖြစ်လေရာ သူတို့ နှစ်ယောက်မှာ ယခုမှ ခွဲဖူးသည့် ညားကာစ လင်မယားလို ဖြစ်နေကြပြီး တယောက်နှင့် တယောက် ဖက်ထားရင်း နမ်းမဝဖြစ်နေကြလေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က အန်တီမာလေးနှင့် ပတ်သက်ပြီး စ သောအခါတွင် ကိုကိုကျော်တယောက် မျက်နှာကြီးနီကာ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ဖြစ်ရလေသည်။ သို့သော်လည်း သူ့လီးကြီးက တော့ လိမ်မရအောင် မာတောင်လာရလေသည်။
“ ကိုတို့ ခွဲနေခဲ့ရတဲ့ ရက်တွေ ကို နှမြောမိသလို၊အခုလည်း ချစ်လေးကို ခွဲပြီး မထားခဲ့ချင်တော့ဘူးကွာ”
“ ဖူးလည်း အဲလိုပါပဲ ကိုကိုရယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကိုနဲ့ အဲလို မျိုး နားလည်မှုရတာ ဖူး အရမ်းဝမ်းသာပြီး ကိုကို့ ကိုလည်း အရမ်း ချစ်သွားတယ်၊ ကိုကို လုပ်ချင်တာကိုလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော ဖူးနားလည် ပေးမယ်”
ကိုကိုကျော်က အခုမှတော့ အရင်က ရှုတ်ခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောလို့ ဖူးဝတ်ရည် သူ့ကို ခွင့်လွတ်မယ်မလွတ်မယ် မသေခြာလို့ မပြောတော့ဘူးဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်၊ သို့ပေမဲ့ အခု လို အခွင့်ကောင်းကိုတော့ လက်လွတ်မခံ ချင်ပေ။
“ ကိုကို့ ကို စိတ်မဆိုးဖူး ဆိုရင်တော့ တခု ပြောချင်တယ်”
“ ပြောကိုကို”
“ ဝင်းဝင်းသန်း သိတယ်မဟုတ်လား”
“ သိတယ်လေ ကိုကို့ စက္ကတေရီ မဟုတ်လား၊ ဘာလဲ ကိုကို လိုးနေတာလား”
ပထမတော့ ကိုကိုကျော်က ဝှေ့လည်ကြောင်ပတ် လုပ်ပြီး ကိုကို့ကို ဖေပါပေးနေတယ် ကိုကိုလည်း စိတ်ပါတယ် ဘာညာအာအုန်းမည်လို့ တွေးထားခဲ့သော်လည်း ဖူးဝတ်ရည်၏ ထိုကဲ့သို့ ဗြောင်မေးလိုက်ခြင်းကြောင့် ကိုကိုကျော်လည်း မျက်နှာပူပူနှင့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရလေသည်။
“ ဘယ်လောက်ကြာပလဲ”
“ တပတ်လောက်ပဲ ရှိပါသေးတယ်”
“ အင်း လေ ဖူးတောင်မှ တလလောက်ရှိပြီဟာကို ကိုကို့ကို ခွင့်လွှတ်ရမှာပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကို၊ ဇတ်လမ်းတော့ မရှုတ်လာစေနဲ့နော်၊ ဆက်ခ်နဲ့ စီးပွားရေး၊ အိမ်ထောင်ရေးကို မပတ်သက်လာစေနဲ့၊ ကိုကို က နယ်ကျွံနေပြီမို့ ဖူး မပြောတော့တာ ကိုကို အလုပ်ထဲက ထက်စာရင် အပြင် က အလုပ်နဲ့ မဆိုင်တဲ့သူနဲ့ လှုပ်ရှားတာ ပိုကောင်းမလားလို့၊ တခြား လောစူးတွေဘာတွေနဲ့ ရှုတ်နိုင်လို့လေ”
“ အင်းပါ ကိုကို သဘောပေါက်ပါတယ်၊ သူလည်း စေ့စပ်ထားသူရှိပါတယ်၊ သူတို့ ယူရင်ကိုကိုနဲ့လည်း ဇာတ်လမ်းဆုံးပါပြီ”
“ အင်းလေ ကိုကိုလည်း အရွယ်ရောက်နေတဲ့သူပဲ ကိုယ့်အန္တရာယ်ကို ကိုယ်သတိထားပေါ့ အာ့တာပဲ ဖူးက သတိပေးချင်တာပါပဲ၊.ကျော်စိုးသော်ကလည်း မကြာခင် နိုင်ငံခြားထွက်တော့မှာပါ၊ . ကဲ ဒီညရော အန်တီမာလေး ကို ဘာလုပ်ချင်သေးလဲ”
“ ဟာကွာ ဖူး လုပ်တာနဲ့ နောက် အန်တီမာလေးကို တွေ့ရင် မျက်နှာပူနေရတော့မှပဲ”
“ ခိခိ မျက်နှာပူတာထက် ဒီလီးကြီးပူတာက ပိုဆိုးတယ်နော် ဟောကြည့် အပြောပဲ ရှိသေးတယ် မာနေပြီ”
ဖူးဝတ်ရည်က ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ကိုကိုကျော့် ပုဆိုးပေါ်မှ လီးကြီးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ရာ လီးကြီးမှာ မာနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် ထိုသို့ပြောလိုက်ချင်းဖြစ်လေသည်။ ကိုကိုကျော်မှာ သူခိုးလူမိသလို မျက်နှာကြီး ရဲ ကနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။
“ ကဲ ရှက်မနေနဲ့တော့ လာ ဒီတညပဲ ကျန်တော့တယ်၊ အန်တီမာလေး ကို နောက်ပေါက်မဖွင့်ချင်ဘူးလား၊ သွား ဟိုအံဆွဲထဲမှာ အဖေါ်ရယ် ဂျယ်ရယ်ရှိတယ် သွားယူလာခဲ့၊ မောင်ကိုကိုကျော် ခစ်ခစ်”
ကိုကိုကျော်မှာ မျက်နှာပူမိသော်လည်း သူစိတ်တွေက ထကြွလာပြီး လီးကြီးလည်း ထောင်မတ်နေပြီ ဖြစ်ရာ မငြင်းတော့ပဲ အံဆွဲဆီသို့ ထလာခဲ့တော့သည်။ ကိုကိုကျော် ထသွားသည်နှင့် ဖူးဝတ်ရည်ကလည်း အကြံတခုရသွားပြီး သူ့အဝတ်အစားတွေကို အကုန်ချွတ်ပြစ်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေးကိုသာ အပေါ်က ဝတ်လိုက်လေသည်။ ညဝတ်အင်္ကျီလေးမှာ အမဲရောင် ခပ်ပါးပါး လေး ဖြစ်ပြီး အရှည်က ပေါင်လည်လောက်သာ ရောက်လေရာ၊ ဖူးဝတ်ရည် ပေါင်တန်များကို ထင်းထင်းလင်းလင်း ကြီးမြင်ရလေသည်။ အံဆွဲထဲမှ အဖေါ်နှင့် ဂျယ် ယူပြီးကုတင်ဆီ ပြန်လာသော ကိုကိုကျော်လက်ထဲမှ ပစ္စည်းများကို လှမ်းယူပြီး မွေ့ယာပေါ်ခနချထားလိုက် ပြီး ကိုကိုကျော့် လက်ကို ဆွဲကာ၊
“ ခနလေး လာအုန်း ဒီကို”
ဟုဆိုရင်း ရေချိုးခန်းဘက်သို့ ထွက်လာခဲ့ရာ၊ ကိုကိုကျော် တယောက် ဘုမသိဘမသိလိုက်လာခဲ့ရလေသည်။ရေချိုးခန်းထဲတွင် ကိုကိုကျော့်ကို အနောက်မှာထားလျှက် ဖူးဝတ်ရည်က ဘေစင်ရှေ့တွင်ရပ်လိုက်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က ဘေစင် အပေါ်မှန်ချပ်ထဲမှ သူ့နောက်တွင် ရပ်နေသော ကိုကိုကျော့် မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်ပြီး ပြောင်ချော်ချော်ဖြင့် မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြလိုက်ရင်းက၊
“ မောင်ကိုကိုကျော်၊ အန်တီမာလေး အံချင်လို့ကွယ် ထိန်းပေးထားနော်”
ဟု ပြောရင်း ဖင်ကြီးကို ကုံးကော့ပေးလိုက်လေသည်။ ထိုအခါမှ ကိုကိုကျော်လည်း သဘောပေါက်သွားလေသည်။
ပထမတော့ ရှက်သလိုလို ဖြစ်မိသော်လည်း ဖင်အနောက်ကို ကော့ပေးလိုက်သဖြင့် ကားစွင့် တက်လာသော ဖူးဝတ်ရည် ဖင်ကြီးက အားရပါးရပြီး ဖြစ်ပြီး နေ့ခင်းတုန်းက သူပြန်တွေးနေမိသော အန်တီမာလေး တင်ကြီးနှင့် တပုံစံထဲ ဖြစ်နေလေရာ၊ သူ့လီးကြီးမှာ မတရားကို တောင်တက်လာရလေသည်။ ကိုကိုကျော်က ဖူးဝတ်ရည် ခါးကျင်ကျင်လေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း၊ သူ့လီးတန်ကြီးဖြင့် ဖူးဝတ်ရည် ပေါင်ခွဆုံကြားကို ထိုးသွင်းကာ ပွတ်လေတော့သည်။
“ ကိုကို က အဲလို ထောက်ပွတ်ပေးနေတာလား အဲဒီတုန်းက”
ရုတ်တရက် သူ့ကို မှန်ထဲမှာ ကြည့်နေရင်း မေးလိုက်သော ဖူးဝတ်ရည် အမေးကို ကိုကိုကျော်က ခေါင်းငြိမ့်ကာ ဖြေလိုက်သည်။
“ အဲဒါဆိုရင် တော့ အန်တီမာလေး သေခြာပေါက်သိမှာပဲ ကိုကိုရေ၊ ဘယ်မိန်းမ မှ မသိပဲ မနေဘူး ကိုကိုလီးကြီဒက ဒီလောက် အဖုတ်ပေါ်ကို လာထိုးပွတ်နေတဲ့ ဟာကို၊ သူလည်း စိတ်လာနေလို့ ငြိမ်ခံနေတာ နေမယ်”
ကိုကိုကျော် ဘာမှ ပြန်မပြောတော့ ဖူးဝတ်ရည် ညဝတ်အင်္ကျီအောက်နားစကို လှန်တင်လိုက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအဝမှာ သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်လေတော့သည်။
“ အား…အို… မောင်ကိုကိုကျော် ရယ် အရမ်းပဲကွယ် ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါကွယ်”
နောက်တော့ လည်း ကိုကိုကျော်က ဒူးကို ကွေးရင်းက အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ဆောင့်နေသလို၊ ဖူးဝတ်ရည်ကလည်း ဘေစင် နူတ်ခမ်းကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ကော့ကော့ပေးနေလေသည်။ ယခု အခါတော့ နေ့ခင်းတုန်းက လည်း လုပ်ထားကြသဖြင့် တော်တော်နှင့် မပြီးကြခြေ၊ ကိုကိုကျော်က ဒူးလည်း ညှောင်းလာသဖြင့်။
“ ကုတင်ပေါ်သွားကြရအောင်ကွယ်”
ဖူးဝတ်ရည်က မလှုပ်မရှားပဲ၊
“ ဟင် ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ် မောင်ကိုကိုကျော်”
ဟု ရစ်နေသဖြင့် ကိုကိုကျော် မှာ တင်းနေပြီဖြစ်ရာ ပါးစပ်မှ၊
“ ကုတင်ပေါ်သွားကြရအောင် အန်တီမာလေးရယ်”
“ မင်းက ကုတင်ပေါ်သွားပြီးရင် အန်တီမာလေးကို ဘာလုပ်မှာလဲလို့”
“ အန်တီမာလေး ကို ဖင်လိုးမလို့လေ”
ဟိုက်၊ငါ့ပါးစပ်က အဲလိုထွက်သွားသလား၊ ကိုကိုကျော်စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်သွားရသည်၊ သို့သော်လည်း ပါးစပ်ကတော့ နည်းနည်း အရသာတွေ့သလို ဖြစ်နေရသည်။ ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ဖူးဝတ်ရည်က ဒူးထောက်ကာ ခေါင်းအုံးပေါ် မျက်နှာအပ်လျှက် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပေးလေသည်။
ကိုကိုကျော်လည်း ကမန်းကတမ်း သူ့လီးကြီးမှာ အဖေါ်ကို စွတ်၊ အဖေါ်ပေါ်မှာ ဂျယ်တွေသုတ်၊ ဖူးဝတ်ရည်၏ ဖင်လုံးကြီးနှစ်ခု ကြားမှ ခရေပွင့် ညိုညိုလေးပေါ်လည်းသုတ် လက်မဖြင့် အတွင်းထဲသို့လည်း ဂျယ်တွေကို သွတ်သွင်း၊ ပြီးတာနှင့် သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စသွင်းတော့သည်။
“ ဖြည်းဖြည်း ချင်းနော်၊ မောင်ကိုကိုကျော် အန်တီမာလေး ယောက်ျားတောင် အဲဒီနေရာကို မလုပ်ဖူးဘူး၊ အန်တီမာလေး ကြောက်တယ်ကွယ်”
“ အင်းပါ၊ ဖြည်းဖြည်း ချင်းလုပ်မှာပါ၊ နာရင်ပြောနော်”
ပြောသာ ပြောနေသည်။ ချောဆီတွေ အရှိန်နှင့် သူ့လီးကြီးက တဝက်လောက်ဝင်သွားပြီ။ ခွေးမသားကျော်စိုးသော် ငါ့မိန်းမ ဖင်ဘယ်လောက်တောင်ချထားပြီးပလဲ မသိဘူး သူများတွေ ပြောသလောက်တောင် မကျပ်တော့ဘူး။ ဟု ကိုကိုကျော် စိတ်ထဲ တွေးလိုက်မိသေးသည်။
သို့သော်လည်း ကျပ်တာက တော့ ကျပ်ပါသေးသည် ။ နောက်တော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း အဝင်အထွက်လုပ်ပြီး လိုးနေသည့်အချိန်မှာတော့ ကိုကိုကျော် တယောက် မျက်စေ့ကို မှိတ်ပြီး အတွေးထဲမှာ အန်တီမာလေး ဖင်ကို လိုးနေသည်ဟု တွေးနေမိတော့သည်။ ထို့ကြောင့်ပဲလားမသိ သိပ်မကြာလိုက် လီးကြီးမှာ တအား မာတင်း လာပြီး ပိုလည်း ကျပ်တည်းလာလေသည်။ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး အမြန်ဆောင့်လိုက်မိပြီး သုတ်ရည်တွေ ထွက်သွားကာ တချီပြီးသွားရလေတော့သည်။
ကိုကိုကျော် ရန်ကုန်ပြန်သွားတော့ နောက်နေ့ည မှာ ထုံးစံအတိုင်း ကျော်စိုးသော် တယောက် ဖူးဝတ်ရည် ကုတင်ပေါ် ရောက်လာတော့သည်။ ဖူးဝတ်ရည်မှာ ကိုကိုကျော်နှင့် ပွင့်လင်းသွားခဲ့ရပြီး၊ နဂိုထဲကလည်း တယာက်နှင့် တယောက် ချစ်ခဲ့ကြသူများမို့ အခုတော့ လွမ်းသလိုလို တောင် ဖြစ်မိလေသည်။ သို့သော်လည်း ကျော်စိုးသော် ၏ အလိုးအမှုတ်များကြောင့်လည်း စိတ်တော့ နည်းနည်းဖြေ လို့ ရနေပေသည်။
ကျော်စိုးသော် ကလည်း ဖူးဝတ်ရည် စိတ်ထား နည်းနည်းပြောင်းနေသည်ကို သတိထားမိသည်။ သို့သော်လည်း သူက ယာယီချစ်သူမဟုတ်လား၊ ပျော်လို့ ရတုန်း ပျော်ထားလိုက်မည်ဟု အတွေးဖြင့် သိပ်စပ်စပ်စုစု မတွေးမမေး တော့ပဲ ဒီအတိုင်းပင် အလိုက်သင့်နေလိုက်လေသည်။
ကိုကိုကျော် ရောက်နေသည့် ကာလ အတွင်း ၌ ကျော်စိုးသော်တယောက် ရုံးတွင် သူနှင့် အဖွဲ့ကျနေသော၊ ညိုဝင်းအောင် အခန်းမှာ သွားနေလေသည်။
ညိုဝင်းအောင်မှာ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် အောက်မှ ဝန်ထမ်းတဦး ဖြစ်ပြီး ကျော်စိုးသော် ထက် အသက်အနည်းငယ်သာ ကြီးလေသည်။ ညိုဝင်းအောင်က အိမ်ထောင်ကျ သည်မှာ တနှစ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ သူ့မိန်းမ မှာ မော်လီဇော် ဟု ခေါ်ပြီး နပ်စ်မ တဦး ဖြစ်လေသည်။ သူတို့ လင်မယားမှာ ခပ်ဟော့ဟော့ ဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးလည်း ထန်ကြသူများ ဖြစ်သည်။
ကျော်စိုးသော်နှင့် သူတို့ အတူတူ အရက်ထိုင်သောက်နေကြရင်းက ပင် လင်မယားနှစ်ယောက် ဟိုကိုင်ဒီဆွ လုပ်ရင်း၊ တခါတလေ ကျော်စိုးသော် ကို တယောက်ထဲ ထားခဲ့ကာ အခန်းထဲ ဝင် လိုးကြသည့်အခါမျိုးလည်းရှိသေးသည်။ မော်လီ မှာ ငယ်လည်း ငယ် ကရင်မပီပီ အသားအရည်မှာ ဝင်း နေပြီး မျက်နှာဝိုင်းစက်စက်၊ ဖင်ပြားပြားကားကား ပေါင်တန် တုတ်တုတ် နို့ကြီးကြီးမို့ ကျော်စိုးသော် က မသိမသာ ခိုးကြည့်ပြီး တင်းခဲ့ရသည့် အချိန်တွေလည်းရှိသည်။
တခါတလေ ညိုဝင်းအောင် အမူးလွန်ပြီးဒေါင်းသွားချိန်မှာ ကျော်စိုးသော်နှင့် မော်လီတို့ နှစ်ယောက်ထည်းကျန်ခဲ့ သည့် အချိန်မျိုးတွင် ကျော်စိုးသော် တယောက် စိတ်လှုပ်ရှားရလေသည်။
မော်လီက ကရင်မ နပ်စ် မ ဖြစ်သဖြင့် အနေအထိုင် ရဲတင်းသည်။ အိမ်နေရင်း ဆိုလျှင် ဘောင်းဘီတို၊ ဟော့ပင် သို့မဟုတ် ဂါဝန် တို့ ကို ဝတ်လေ့ရှိသဖြင့်လည်း ပိုပြီး စိတ်ထဲ ကလိလိ ဖြစ်နေမိသည်။
နောက် သူတို့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိသည့်အချိန်များတွင် မော်လီက စကားပြောလျှင် ဒူးပုတ်ပေါင်ပုတ်ပြောတတ်လေ့ရှိသည်။ ကျော်စိုးသော် စိတ်ထဲမှာတော့ မော်လီက ပွင့်လင်းတာလား၊ သူ့ကို မြူဆွယ်တာလား ဆိုတာကို မသဲကွဲသေးခြေ။ သို့သော်လည်း သူ့စိတ်ထဲမှာတော့ မော်လီ့ကို လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်ပေါက်နေသဖြင့် မော်လီတို့ အိမ်သို့ ခြေကျလျှက်ရှိနေလေသည်။
ထိုသို့ဖြင့် ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်နှင့် ကျော်စိုးသော်တို့ နှစ်ယောက် တယောက်ကို တယောက် ဖွင့်မပြောကြသော်လည်း သူတို့ ကြားတွင် အနည်းငယ် သွေးအေးစ ပြုလာကြသည်။ ထို အချိန်အတွင်းမှာပင်၊ ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်မှာ ရာထူးတိုးပြီး၊ ရန်ကုန်မှ တိုင်းရုံး တွင် ထိုင်ရဖို့ ဖြစ်လာတော့သည်။ ကျော်စိုးသော် မှာလည်း မကြာခင် လပိုင်းတွင်း နိုင်ငံခြားထွက်ဖို့ရာ သေခြာသလောက် ဖြစ်နေရာ လက်ရှိ နေပြည်တော်မှာပင် နောက်ဆုံးရက် အထိ လုပ်သွားရန် ဆုံးဖြတ်ပြီး ကျန်နေခဲ့တော့သည်။
ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည် မှာ ယခုမှ ကိုယ့်အိမ် ကိုယ့်ရာ နှင့် ပြန်နေခွင့်ရပြီး၊ ကိုကိုကျော်နှင့်လည်း နားလည်မှုရခဲ့ ပြီးပြီမို့၊ လင်မယားနှစ်ယောက် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ဖြစ်နေကြလေသည်။ တနေ့ သူတို့ နှစ်ဦး ချစ်ပွဲဝင်ရင်း နားနေကြရင်းက ဖူးဝတ်ရည်က၊
“ ကိုကို အခု ဝင်းဝင်းသန်းနဲ့ ရော လုပ်ဖြစ်ကြသေးလား”
“ ဟင့်အင်း ချစ်လေး ပြန်ရောက်လာပြီးမှ ကိုကို တို့ မလုပ်ဖြစ်ကြတာကြာပြီ”
“ ဒီကို ခေါ်လာပြီး တခါလောက်လုပ်ပါလား၊ ချစ်လေး ချောင်းချင်လို့”
“ ဟာ ချစ်လေးကလဲကွာ”
“ ဘာချစ်လေးတုန်း၊ သူ့တုန်းက တော့ ချစ်လေးကို ချောင်းပြီးတော့”
“ ချစ်လေး တကယ်ပြောတာလား၊ “
“ တကယ်ပေါ့လို့ ဒီအပတ်ဝိအန်း ချစ်လေး နေပြည်တော် ခနသွားမယ်လို့ သူ့ကိုပြောပြီး ခေါ်လာခဲ့ ချစ်လေး ကလော့ဆက်ထဲ ပုန်းပြီးချောင်းမယ်”
“ အိုကေလေ”
ကိုကိုကျော်လည်း နည်းနည်းတော့ တက်ကြွသွားသည်၊ မိန်းမ ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် တခြား မိန်းခလေးတယောက်ကို လုပ်ရအုန်းမည့်အပြင်၊ မိန်းမ လည်း ချောင်းကြည့်နေအုန်းမည်ဆိုတော့ စိတ်တွေ ထလာရသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က လည်း ဒါကိုသတိပြုမိသည်၊
“ ကဲ ကြည့် တွေးလိုက်တာနဲ့တောင် ကိုကို့ ကောင်ကြီး ထလာပြီ အဟိ။ သူတော်တော် မလုပ်ချင်ရှာဘူး”
…………………..............................................................
ဝင်းဝင်းသန်းမှာ အသက်နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တော်တော်လှသူ ဖြစ်လေသည်၊ ထို့ကြောင့်လည်း ကိုကိုကျော်က တခြားအရည်အချင်းတွေကို ကျော်ဖြတ်ကာ သူ့ကို ခန့်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ ခန့်ပြီး တလ အတွင်းမှာပင်၊ ဝင်းဝင်းသန်းမှာ စေ့စပ်ထားသူ ရှိလျှက်ဖြင့် ကိုကိုကျော် နှင့် ငြိလေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်း နှင့် စေ့စပ်ထားသူမှာ စစ်တပ်မှ ဗိုလ်ကြီး တယောက်ဖြစ်ပြီး ယခုတော့ နိုင်ငံခြားသို့ နိုင်ငံတော် စားရိတ်ဖြင့် ပညာသင် သွားရောက်နေလေသည်။ ဗိုလ်ကြီးမျိုးသန့် နှင့် ဝင်းဝင်းသန်း တို့မှာ အွန်လိုင်းပေါ်မှ သာ ဗီဒီယို၊ အော်ဒီယို မက်ဆေ့ တို့ဖြင့် ဆက်ခ်ချပ် သာ လုပ်နေနိုင်ကြရာ စိတ်တွေ ထနေသေ ဝင်းဝင်းသန်းနှင့် သူ့ကို သွားရည်ကျ နေသော ဘောစိ ကိုကိုကျော်တို့ ငြိသွားကြလေသည်။
ဗိုလ်ကြီး မျိုးသန့်က လည်း နိုင်ငံခြားမျာ အချိန်အား တော်တော်ရနေသူပီပီ နိုင်ငံတကာမှ ဗမာမ များကို ဖေ့စ်ဘုတ်မှ ရှာကာ အက် ရင်း လိုက်ကျူးနေသူ ဖြစ်ရာ မိန်းမ ပေါင်း များစွာနှင့် ဆက်ခ်ချပ်နေသူ ဖြစ်လေသည်။ သူမထင်မှတ်သည် ကတော့ သူ့စော်ကို သူ့စော်ဘော့စ်က လိုးနေခြင်းပင်ဖြစ်တော့သည်။
ကိုကိုကျော် သူ့အိပ်ခန်းထဲ ကို ဝင်းဝင်းသန်း ခေါ်လာတော့ ဖူးဝတ်ရည်တယောက် သော့ခပ်ထားသော အဝတ်ဘီဒိုထဲမှာ၊ ခွေးခြေလေးတခုပင် ယူထားပြီး ထိုင်ကာ ချောင်းနေလေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်းမျာ အပေါ်က အသားပါးပါး အဖြူနှင့် အနက် ပျောက်ကျား လိုလို ဘလော့စ် အင်္ကျီဝတ်ထားပြီး အောက်ကတော့ အနက်ရောင် စကဒ်ကျပ်ကျပ်လေး ကို ဝတ်ထားသည်။ စကဒ်က သိပ်အတိုကြီးတော့မဟုတ် ဒူးဖုံးရုံ အရှည်ဖြစ်သည်။ စကဒ်ကျပ်ကျပ်လေးမို့ သေးကျင်သော ခါးအောက်မှ ကားစွင့်လာသေ တင်သား အလှကို ထင်းကနဲ မြင်နိုင်လေသည်။
အခန်းထဲ ရောက်သည်နှင့် ကိုကိုကျော်က ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်းလျှက် ဝင်းဝင်းသန်းကို ဆွဲခေါ်ကာ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရပ်စေလျှက် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းလေတော့သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းက ကိုကိုကျော့်ပုခုံးပေါ် ကို သူ့လက်ကလေး တင်၍အနမ်းများကို တုံ့ပြန်နေသော်လည်း ကိုကိုကျော့် လက်တွေက တော့ ဝင်းဝင်းသန်း စကဒ်မှ ဇစ်ကို စမ်းကာ ဆွဲချွတ်ချလိုက်လေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်းက ဖူးဝတ်ရည် ချောင်းနေသော ဘီရိုဘက်ကို ကျောပေးထားသည်မို့ ဝင်းဝင်းသန်း စကဒ် ကြမ်းပေါ်ပုံကျသွားတော့ လုံးဝိုင်းစက်နေသော တင်သားကျစ်ကျစ်လေးတွေ ကြား ဖင်ကြားညှပ် အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပိုးသား ပန်းရောင် လေး ကိုတွေ့လိုက်ရတော့ သူ့ကို ကိုကိုကျော် ဝယ်ပေးထားသည့် ဗစ်တိုးရီးယားစီးခရက် နှင့် တပုံစံထဲ ဖြစ်ပြီး အရောင်သာ ကွဲကြောင်း ချက်ခြင်းသိလိုက်သည်။
ဟွန့် ဒါလည်း ကိုကို ဝယ်ပေးထားတာပဲ ဖြစ်မည်ဟုတွေးလိုက်မိသည်။ ဝင်းဝင်းသန်း ဖင်လုံးလေး များ မှာ သူ့ထက်စာလျှင် သေးသေးကျစ်ကျစ်၊ ပေါင်တန်များ မှာလည်း ဖြောင့်စင်းပြီး သူ့ပေါင်လုံးများထက် အနည်းငယ်သေးသွယ်ပေရာ ဖူးဝတ်ရည်တယောက် မနာလို ဖြစ်မိရလေသည်။ ငါ့ပေါင်လုံးတွေ နည်းနည်းတုတ်နေတယ်၊ ငါဂျင်ပြန်သွားမှ ရမည်ဟုလည်း စိတ်ထဲ တေးထားလိုက်သည်။
ဝင်းဝင်းသန်းမှာ စကဒ်ကျွတ်သွားသော်လည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီကို မချွတ်သေး၊ ကိုကိုကျော် က သူ့အပေါ်ဘလော့စ်အင်္ကျီချွတ်ပေးနေသည်ကို လက်နှစ်ဖက် မြှောက်ပေးလိုက်ပြီး ဘရာဇီယာကိုတော့ ကိုယ်တိုင်ချွတ်လိုက်လေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်း နို့ကြီးများ မျာ သူ့ထက် ပိုပြီး အလုံးကြီးသည်ကို တွေ့လိုက်ရပြန်သဖြင့် ဖူးဝတ်ရည်တယောက် နူတ်ခမ်းစူသွားမိပြန်ပါသည်။
နောက်တော့ တကိုယ်လုံးမှာ ပန်တီလေး ကလွဲပြီး အဝတ်အစား ဘာမှ မရှိတော့သောဝင်းဝင်းသန်းတယောက် ကြမ်းပေါ်မျာ ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ရင်း ကုတင်စောင်းထိုင်နေသည့် ကိကိုကျော့် လီးကြီးကို ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ ပုလွေ စကိုင်နေတော့သည်။
သူ့ထက်စာလျှင် အစစ အရာရာ ပျိုပြစ်နေသော ဝင်းဝင်းသန်း တယောက် သူ့ယောက်ျား ကို ပုလွေမှုတ်ပေးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မနာလို ဖြစ်မိသည့် ဖူးဝတ်ရည်မှာ မိမိ နှင့် ကျော်စိုးသော် တို့ လိုးနေတုန်း ကိုကိုကျော် ချောင်းြကြည့်နေရသည့် အဖြစ်ကို သွားတွေးမိလိုက်ပြီး ကိုယ်ခြင်းစာ သွားမိလေသည်။
အားကောင်းမောင်းသန် လူငယ်လေး တယောက် မိမိ မိန်းမ ကို လိုးနေသည် ကို ချောင်းကြည့်နေရသည့် ကိုကိုကျော် တယောက် မည်သို့ ခံစားနေရမလဲ၊ မိမိလိုပဲ မနာလိုစိတ်တွေ ရှိနေမျာ သေခြာသည်၊ သို့သော်လည်း ချစ်ရသော မယားကို အလိုလိုက်ကာ ပျော်ပါစေတော့ဟု လွှတ်ထားပေးပြီး ခွင့်လွှတ်စိတ်ထားသည့် ကိုကိုကျော့် ကို ပို၍ပင် ချစ်မိသွားတော့သည်။
ကိုကိုကျော်က သူ့လီးကြီးကို နူတ်ခမ်းအစုံဖြင့် ဖိကျပ်ကာ စုပ်ရင်း ခေါင်းကို နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်ဖြင့် ပုလွေမှုတ်ပေးနေသော ဝင်းဝင်းသန်း ၏ခေါင်းမှ ဆံပင်အုပ်ထဲကို လက်တဖက်ဖြင့် ထိုးဖွ ဆော့နေရင်း နောက်လက်တဖက်က လည်း ဝင်းဝင်းသန်း ၏ နို့ကြီးများကို ဆုပ်နှယ်နေလေသည်။ နောက် သတိရသွားဟန်နှင့် ဖူးဝတ်ရည်ချောင်းကြည့်နေသော ဘီရိုဖက် လှမ်းကြည့်ကာ ပြုံးပြီး မျက်စေ့တဖက် မှိတ်ပြလိုက်လေသည်။
ခနအကြာမှာ ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်းကို ဆွဲထူ မတ်တတ်ရက်ခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီ အတွင်းခံတို့ကိုလည်း ဆွဲချွတ်ကာ ကြမ်းတနေရာကို လှမ်းပြစ်လိုက်ပြီး ဝင်းဝင်းသန်း အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို သူကိုယ်တိုင်ပင် ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့ သူက ကုတင်စောင်းတွင် ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး ဝင်းဝင်းသန်းကို တခုခု ပြောလိုက်သည်။
ဝင်းဝင်းသန်းက ဖူဝတ်ရည် ရှိနေရာဘက်ကို လှည့်လိုက်တော့ ဖူးဝတ်ရည်တယောက် ရုတ်တရက် ထိတ်သွားသည်၊ ကိုကိုကျော် ဘာများ ပြောလိုက်တာလဲပေါ့။
သို့သော်လည်း ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်းခါးလေးကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းတော့မှ သဘောပေါက်သွားသည်။ ဝင်းဝင်းသန်းက သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားကာ အောက်မှ ထောင်မတ်နေသော ကိုကိုကျော့် လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးဖြင့် ထိန်းကိုင်ရင်း သူ့စောက်ဖုတ်ဝမျာ တေ့ကာ အသာလေး ထိုင်ချလိုက်လေသည်။ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်လေးမှာ အမွှေးအမြှင် ပြောင်ရှင်းနေပြီး ချောနေသဖြင့် ဝက်စ် (ဖယောင်း) ဖြင့် အမွှေးအမြှင် များ ဖယ်ရှင်းထားပုံရသည်ဟု ဖူးဝတ်ရည်တွေးလိုက်သည်။
သူက တော့ ဖယောင်းဖြင့် လုပ်ပါက တအားနာသည်ဟု ကြားဖူးသဖြင့် မလုပ်ရဲပဲ တပတ် နှစ်ခါလောက်သာ ရိတ် လေသည်။ ကိုကိုကျော် သာ ထိုသို့ ပြောင်ရှင်းနေသော အဖုတ်မျိုး ကြိုက်သည်ဆိုပါက အနာခံပြီး ဝက်စ်သွားလုပ်ရင်ကောင်းမလားလည်း တွေးနေမိသည်။
ထိုအချိန်မှာ ပင် ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်း သူ့ပေါင်ပေါ် ကြွလိုက်ထိုင်ချလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးနေသည်ကိုအရှိန်ရ စေရန် ဝင်းဝင်းသန်း ခါးလေး ကို သူ့လက်ဖြင့် ကိုင်ပေးထားလေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်း ဆောင့်ချသည့် အရှိန်ကြောင့် သူ့နို့ကြီးများ မှာလည်း ခုန်ပေါက်လှုပ်ရမ်းနေလေသည်။
ဖူးဝတ်ရည်လည်း ကိုကိုကျော်တို့ နှစ်ယောက် လုပ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ် မှာ အရည်စို့လာလေသည်။ ခနနေတော့ ကိုကိုကျော်တယောက် အရှိန်ရလာပြီး ထိုပုံစံကို အားမရတော့သဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှ ထလိုက်လေသည်။
တကယ်တော့ ဖူးဝတ်ရည် မျက်စေ့တည့်တည့်တွင် သူ့လီးကြီး ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို မြင်ရအောင် အခုန ပိုဇေရှင်းကို သုံးခြင်းဖြစ်လေသည်၊ စိတ်ထလာတော့ အားမရ၊ ထို့ကြောင်း ဝင်းဝင်းသန်းကို ကုတင်စောင်းမှာပင် ကုံး၍ ကုတင်ပေါ် တတောင်ထောက်နေစေပြီး အနောက်ဖက်မှ နေ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်ကာ ဆောင့်လေတော့သည်။
ထို ပုံစံဖြင့် တချီပြီးသွားတော့ ဘီရိုထဲမှာ ကိုယ့်အဖုတ်ကိုယ်ပွတ်နေသော ဖူးဝတ်ရည်လည်း တချီပြီးသွားရသည်။ ထိုနေ့ က ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ လိုးနေကြသည်ကို ကြည့်ရင်းဖြင့် ဖူးဝတ်ရည်တယောက် တခါမှ မခံစားခဲ့ဘူးသော ခံစားမှုတမျိုး ဖြစ်ပေါ်လာရသည်။ အဲဒါက တော့ ဝင်းဝင်းသန်း၏ နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ကြည့် စို့ကြည့်ချင်စိတ်ပေါ်လာရခြင်းပင်။
နောက်တချီ ကိုကိုကျော်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ ကုတင်ပေါ်မှာ လှေကြီးထိုး ပုံစံဖြင့် လုပ်ကြတော့ ဝင်းဝင်းသန်း ၏ ကိုယ်ခန္ဓာ အစိတ်အပိုင်းတွေကိုသာ ဖူးဝတ်ရည်တယောက် စိတ်ဝင်တစားကြည့်မိခဲ့သလို သူ့စောက်ဖုတ်မှာလည်း အရည်တွေ ရွဲခဲ့ရသည်။ သူများ လက်စ်ဘီယံ အငုံ့စိတ်ရှိနေသလား ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပင်တွေးစပြုလာမိလေသည်။
ထိုနောက်ပိုင်း ဖူးဝတ်ရည် ကိုကိုကျော့် ကို တူးအင်ဝမ်း မိန်းမ နှစ်ယောက်နှင့် သူတယောက်ထည်း မလုပ်ချင်ဘူးလာဟု ဆွပေးရာ ကိုကိုကျော်က လုပ်ချင်တာပေါ့ဟု ဝန်ခံလာသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က သူနှင့် ဝင်းဝင်းသန်း နှစ်ယောက် ဆိုရင်ရော ဆိုတော့ ဖူးဝတ်ရည်မျက်နှာကို အတည်လား သူ့ကို လာစားနေတာလား ဟု အကဲခတ်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည် အတည်ပြောနေမှန်းသိတော့ အင်းဟု ဝန်ခံသည်။ ဒါပေမဲ့ သူက ဖြစ်နိုင်မည်မထင်ဟု ဆိုလေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က သူ့တာဝန်ထား၊ သူစီစဉ်မည်ဟု ပြောလိုက်လေသည်။
နောက်ပိုင်းတွင် ဖူးဝတ်ရည်က ဝိအန်း တို့ ဟောလီးဒေး တို့တွင် ရှော့ပင်းသွားဖို့ အဖေါ်လိုသည် ဆိုပြီး ဝင်းဝင်းသန်း ကို ခေါ်ကာ အပြင်ထွက်ကြလေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်းက လည်း ဘော့စ် အမျိုးသမီးဆိုတော့ လိုက်ပေးရလေသည်။ မိန်းမ အချင်းချင်း ရှော့ပင် အတူတူ သွားကြ၊ အပြင်ကို တူတူ သွားနေကြသည်ဆိုတော့ ခနအတွင်းမှာ ပင် ညီမ အရင်းအလား ခင်မင်သွားကြတော့သည်။
ခင်မင်သွားပြီးတော့ နောက်ပိုင်း တွင် ဖူးဝတ်ရည် က လိင်ကိစ္စ များကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလာရာ ဝင်းဝင်းသန်းက ပထမတော့ ရှက်နေသေးသည်။ နောက်တော့လည်း သူလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဆိုလာတော့သည်။
သို့သော်လည်း နင်ငါ့ယောက်ျား နဲ့ ဖြစ်နေတာမလား ငါသိပါတယ် ဟု ပြောပြီး ပေါ်တင်ကြီး ဇာတ်ကြောင်းဖို့ က အချိန်အတော်ယူရအုန်းမည် ဖြစ်ရာ၊ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ ဖြစ်နေကြ ဇာတ်ကြောင်းမျိုးသာ ချိုးမလားဟု ကိုကိုကျော်နှင့် တိုင်ပင်လိုက်လေသည်။
သို့ဖြင့် သူ့ပလန်ကို ကိုကိုကျော့်အား ပြောပြရာ ကိုကိုကျော် က ပထမ စဉ်းစားနေပြီး နောက်တော့ သဘောကျကာ လက်ခံသွားလေတော့သည်။ သို့ဖြင့် ပထမတခေါက်တုန်းကလိုပင်၊ဖူးဝတ်ရည်၊ စနေ၊ တနင်္ဂနွေ နေပြည်တော် သွားမည်ဟု သတင်းလွှင့်ပြီး၊ ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်းကို အိမ်သို့ ခေါ်လာခဲ့တော့သည်။ဝင်းဝင်းသန်း မှာလည်း ဒေါ်ဖူးဝတ်ရည်ပြန်ရောက်နေသဖြင့် ကိုကိုကျော်ဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလုပ်ရသည်မှာ ကြာပြီမို့ ကိုကိုကျော့်အိမ်သို့ အစောကြီး ရောက်လာတော့သည်။
ကိုကိုကျော်က လည်းဝင်းဝင်းသန်းကို အပွေ့အဖက် အနမ်း အစုပ်တို့ ဖြင့် အရှိန်ရအောင် ဆွပေးပြီး ဝင်းဝင်းသန်း တက်ကြွလာတော့ ဝင်းဝင်းသန်းကို ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ကာ လက်နှင့် ခြေထောက် တို့ကို ကုတင်တိုင်ဖြင့် ကြိုးချည်ကာ ကားယားဆန့်နေစေလေသည်။
ထိုသို့ ပြုလုပ်ခြင်းမှာ ပထမအကြိမ် မဟုတ်တော့သဖြင့် ဝင်းဝင်းသန်းအတွက် မဆန်းတော့ခြေ၊ တခါတလေ တွင် သူက ကိုကိုကျော့်ကို လည်း ထိုသို့တုတ်ထားပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် အပေါ်မှ ပုလွေမှုတ် မြင်းစီး လုပ်တတ်လေသည်။
ကုတင်ပေါ်မှာ ကားယား ပက်လက် ကြိုးဖြင့် ချီခံထားရသော ဝင်းဝင်းသန်းကို ကိုကိုကျော်က ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းပေးလေတော့သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းခမျာ ကော့နေအောင် ခံစားနေရပြီး ပါးစပ်မှလည်း အသံမျိုးစုံထွက်အောင် ငြီးငြူနေရှာလေသည်။ ကိုကိုကျော်က ၊
“ အင်း ဒီကောင်မလေး အဲလောက်တောင် အသံထွက်ရသလား”
ဟု နောက်သလို မျက်မှောင်ကို တမင်ကြုပ်မေးလေရာ ဝင်းဝင်းသန်းက ညု တုတု အသံလေးဖြင့်၊
“ ကိုကြီးက အဲလောက် ဝင်း ဟာလေးကို အားရပါးရ ရက်နေတာ ဝင်းဘယ်ခံနိုင်မလဲ ကိုကြီးရဲ့”
ဟု ပြန်ပြောလေသည်။ ကိုကိုကျော် က ၊
“ အင်း အဲလို ဆိုရင်တော့ ဒီထက်ကောင်းတာတွေ လာအုန်းမယ် အသံမထွက်နိုင်အောင် ခနတော့ လုပ်ထားမှ ရတော့မယ်”
ဟုဆိုတာ ကြမ်းပြင်မှာ ကျနေသော ဝင်းဝင်းသန်း၏ ပန်တီလေးကို လုံးထွေးပြီး ဝင်းဝင်းသန်း ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ခေါင်းအုံးစွတ်တထည့်ကို ချွတ်ကာ ပါးစပ်ပေါ်မှ ပိတ်စည်းလိုက်လေသည်။ဝင်းဝင်းသန်းမှာ အသံမထွက် နိုင်တော့ပဲ မျက်လုံးလေး ဖြင့်သာ စကားပြောနိုင်တော့လေသည်။ ထိုနောက် ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်း နို့ကြီးတွေကို တချက်လောက်စီ စို့လိုက်ပြီး၊
“ အရေးထဲ ဗိုက်က နာလာတယ်၊ ခနလေးနော် ချစ်”
ဟု ပြောကာ အိမ်သာထဲ ဝင်လိုက်လေသည်။ အိမ်သာ ပြတင်းပေါက်မှ အသာဖွင့်ပြီး လက်ယမ်း အချက်ပြလိုကက်တော့ လမ်းဘေး တနေရာမှာ ကားရပ်ပြီးစောင့်ကြည့်နေသည့် ဖူးဝတ်ရည်က အိမ်သို့ ကားမောင်းကာ အမြန်ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ကိုကိုကျော် အိမ်သာထဲ မျာ ငုတ်တုတ်ထိုင်နေသည့် အချိန်လေး တွင်းမှာပင် ဖူးဝတ်ရည်တယောက် အိမ်ထဲသို့ ရောက်လာပြီး သူတို့ အိပ်ခန်းရှိရာတန်းဝင်လာခဲ့လေသည်။
အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာသော ဖူးဝတ်ရည် တယောက် သူတို့ ကုတင်ပေါ်မှာ ကားယားကြီး ကြိုးချည်ခံထားရသော် ဝင်းဝင်းသန်းကို တွေ့လိုက်ရတော့၊ အတော်အံအားသင့်သွားပုံ အက်တင်ပေးလိုက်လေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်း တယောက်လည်း ဖူးဝတ်ရည် အခန်းထဲကို ဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားလေသည်။ သို့သော်လည်း သူ့ပါးစပ်မှာ အသံထွက်မရသဖြင့် တဝူးဝူးသာ ဖြစ်နေရလေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က ခနသာ အံ့အားသင့်ယောင်ဆောင်ပြီး ဝင်းဝင်းသန်းကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း၊ သူ့လက်ညိုးကို ပါးစပ်မှာ ကန့်လန့်ထောင်၍ တိတ်တိတ် နေဟု အချက်ပြလိုက်လေသည်။
ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဘက်ကို မေးဆပ်ပြပြီး ကိုကိုကျော် အထဲမှာလား ဟု အမူအယာဖြင့် မေးလိုက်ရာ ဝင်းဝင်းသန်းက ခေါင်းငြိမ့်ပြရှာသည်။ ဝင်းဝင်းသန်းမှာ ကိုယ်လုံးတီး ကားယားပက်လက်ဖြင့် မလှုပ်ရှားနိုင်ပဲ ဖူးဝတ်ရည်ရှေ့ ရောက်နေရခြင်း ဖြစ်လေရာ အလွန်တရာမှ ရှက် ရှာပြီး မျက်နှာတခုလုံးလည်း ပန်းနုရောင်ပြေး လျှက်ရှိလေသည်။
ထိုအခါမှ ဖူးဝတ်ရည်က သူယခင်က ပုန်းနေခဲ့ဘူးသော် ကလော့ဆက် ထဲသို့ ဝင်ကာ တံခါးကို အတွင်းမျ ဆွဲစိလိုက်လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည် ကလော့ဆက်ထဲ အရောက် မကြာခင်မှာပင် ကိုကိုကျော် က ရေချိုးခန်းထဲ မှ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းက ခေါင်းရမ်းပြီး မျက်လုံးပြူးပြနေသည်ကို ကိုကိုကျော်က မသိချင်ဟန်ဆောင်ကာ၊
“ အင်းပါကွာ ချစ်က လည်း ကိုကြီးက ချစ် ဝအောင် ကျွေးမှာပေါ့ ခုတော့ ခနလေး သည်းငြီးခံလိုက်အုန်းနော်”
ဟုပြောရင်း ဝင်းဝင်းသန်း ပေါင်ကြားဝင်ကာ ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်ကို ကုံးမှုတ်လေတော့သည်။ ကိုကိုကျော် ဘာဂျာ အစွမ်းပြနေချိန်တွင် ဝင်းဝင်းသန်းမျက်လုံးမှာ ဖူးဝတ်ရည် ပုန်းနေသော ကလော့ဆက်ကိုသာ မျက်လုံးအပြူးသား ကြည့်နေမိသည်။ ကိုကိုကျော်က အတင်း မှုတ်နေသော်လည်း ကိုယ့်ဘော့စ်မိန်းမ ကလော့ဆက်ထဲမှာ ချောင်းနေသည် ဆိုတာကို သိနေရတော့ ဝင်းဝင်းသန်း အီလည်လည်ကြီး ဖြစ်နေရလေသည်။
ရှက်စိတ်၊ ကြောက်လန့်စိတ် တို့ဖြင့် ရောပြွန်းနေပြီး ကာမ အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစား လို့ မရနိုင်ဖြစ်နေရလေသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ဖူးဝတ်ရည်က ကလော့ဆက်ထဲမှ ထွက်လာရာ ဝင်းဝင်းသန်းမှာ ဘာဖြစ်မှာလဲဟု ဖူးဝတ်ရည်ကို သာ စောင့်ကြည့်နေမိလေသည်။
ဖူးဝတ်ရည် က သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ဝင်းဝင်းသန်းတယောက် မျက်လုံးတွေ ပြူးထွက်လာရသည်။ ထိုအချိန်မှာပင် ကိုကိုကျော်က သူ့ပေါင်ကြားမှ ကုန်းထကာ သူ့ကို လိုးတော့မလို့ ပြင်လေရာ ဝင်းဝင်းသန်းက မျက်လုံးဲပူး မျက်ဆံပြူးဖြင့် ကိုကိုကျော့် ကို သူ့မေးဖျားလေးဆပ်ကာ ဖူးဝတ်ရည်ရှိရာသို့ ထိုးပြလေသည်။ ထိုအခါမှ ကိုကိုကျော်က လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
“ ဟင်၊ ချစ်လေး ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး”
ကိုကိုကျော်က အက်ရှင် အပြည့်ဖြင့် ဝင်းဝင်းသန်းကိုယ်ပေါ်မှ ကုန်းထမည်ပြုသော်လည်း ဖူးဝတ်ရည်က အသာ ဖိတွန်းလိုက်ပြီး၊
“ ဘာအခုမှ ချစ်လေး လုပ်မနေနဲ့ ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်”
ဟု ပြောလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တက်လာခဲ့လေသည်။ ဖူးဝတ်ရည်က ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဝင်းဝင်းသန်း ပါးစပ်မှ စည်းထားသည်များကို ဖြေ ပေးလိုက်တော့၊
“ မမ ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျမကို ခွင့်လွှတ်ပါ”
“ အိုတောင်းပန်စရာမလိုပါဘူး ကွယ်၊ အဝင်းက ချစ်စရာလေးပဲ ကိုကို က တော်တော် အကောင်းကြိုက်တတ်တယ်နော်”
ဟု ပြောရာ ဝင်းဝင်းသတ်းမှာ နားမလည်နိုင်သော မျက်လုံးများဖြင့် ငေးကြည့်နေမိတော့သည်။ နောက်တော့ ကိုကိုကျော့် ရင်ဘတ်ကို အသာတွန်းလိုက်ပြီး၊
“ ကဲ အခု ချစ်လေး အလှည့် ကိုကို ခနဖယ်”
ဟု ဆိုကာ ဝင်းဝင်းသန်းပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးထောက်ဝင်လိုက်လေသည်။ နောက်တော့ ဖူးဝတ်ရည်က သူ့နူတ်ခမ်းအစုံကို ဝင်းဝင်းသန်း နူတ်ခမ်းအစုံပေါ်သို့ ဖိကပ်လိုက်လေသည်။
နူတ်ယောက်စလုံးမှာ သူတို့ ၏ ပထမဦးဆုံး အတွေ့အကြုံဖြစ်ကြသော်လည်း နူးညံ့လှသည့် အထိအတွေ့ မိန်းခလေး အနံ့အသက် အမွှေးနံ့သာများက ယောက်ျား များနှင့် မတူသဖြင့် ထူးဆန်းသော ခံစားမှု ကို တွေ့ကြရလေသည်။သူတို့ နို့ကြီးများလည်း တဦးနျှင့်တဦး မထိတထိ ဖြစ်နေသဖြင့် နို့သီးခေါင်းချင်း ပွတ်မိသည့်အခါ ကြက်သည်းလေးများပင်ထသည်ထိ ခံစားလိုက်ရလေသည်။
သို့ဖြင့် မကြာခင်အတွင်းမှာပင် တယောက်နှင့် တယောက် နို့ကြီးများ ဖိကပ်သွားရအောင် ဖူးဝတ်ရည်က မှောက်ထပ်ချလိုက်ပြီး ဝင်းဝင်းသန်း မျက်နှာအနှံ့ကို နမ်းရှုံ့မိနေလေတော့သည် ကိုကိုကျော်က တော့ တခါမှ မတွေ့ဖူးသည့် မိန်းမ နှစ်ယောက် ထပ်လျှက် တယောက်ကို တယောက် နမ်းရှုံ့နေကြသည့် မြင်ကွင်းကြောင့်လီးကြီးလည်း ပိုမာလာသဖြင့် ဖင်ကုံးကုံးလေး ဖြစ်နေသော ဖူးဝတ်ရည် အနောက်ဖက်မှာ ဝင်ပြီး နေရာယူလိုက်လေတော့သည်။
သူ့နောက်မှာ ကိုကိုကျော် ရောက်နေမှန်းသိသော ဖူးဝတ်ရည်က ဖင်ကလေးကို ကော့ပြလိုက်ရာ ကိုကိုကျော်က လည်း လက်မနှေးပါ သူ့လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လျှက် ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်လိုက်ချလိုက်လေသည်။
ဖူးဝတ်ရည်နူတ်ခမ်းလေး မှ ငြီးသံလေး ထွက်သွားပြီး ဖင်ကြီးကိုလည်း အလိုက်သင့် ကော့ပေးလေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်းလည်း သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဘာဖြစ်နေသလဲ ဆိုတာကို သိနေရသဖြင့် စိတ်တွေ ပိုထလာရတော့လေသည်။
ခနအကြာတွင်တော့ ကိုကိုကျော့် က ဆောင့်လိုးလိုက် ဖူးဝတ်ရည်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းတို့ နို့ကြီးများမှာ ဖိကပ်လျှက် ပွတ်သွားလိုက်ဖြစ်နေပေရာ သုံးဦးစလုံး ကာမ ဆန္ဒများ အတော့်ကို တက်ကြွလာကြလေတော့သည်။
အမျိုးသမီးနှစ်ဦးလည်း တယောက်ကို တယောက်နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်နေရာက ဖူးဝတ်ရည်က ကိုကိုကျော့် ကို ခနရပ်ခိုင်းပြီး ဝင်းဝင်းသန်းကို ကြိုးဖြည်ပေးခိုင်းလိုက်လေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်း လက်တွေ ခြေတွေ လွတ်လပ်သွားမှ ဝင်းဝင်းသန်းကို သူနှင့် ဆစ်စတီနိုင်းပုံစံ ပြုစေကာ သူအရမ်း မှုတ်ချင်နေသော ဝင်းဝင်းသန်း၏ ဖယောင်းဖြင့် အမွှေးဖယ်ထားသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် မျက်နာအပ်လိုက်လေသည်။
ကိုကိုကျော်က တော့ မှောက်ရက်သား သူ့မိန်းမ နောက်မှာပြန် နေရာယူကာ လီးကြီးကို ပြန်ထည့်လေသည်။ ယခု အချိန်မှာတော့ အောက်မှ ပက်လက်လေး ဖြစ်နေသော ဝင်းဝင်းသန်း မျက်နှာပေါ်သို့ သူ့ဂွေးဥနှစ်လုံးက ပွတ်တိုက်ပေးလျှက်ရှိလေရာ ဝင်းဝင်းသန်းက သူ့လက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်လျှက် ဘောများကို စုပ်ပေးနေတော့သည်။
ကိုကိုကျော် ခမျှာ အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်စလုံးဖြင့် တချိန်ထဲ လုပ်နေရသလို ဖြစ်တာမို့ အရမ်းကို ပြီးချင်နေမိရာ အမြန်မပြီးသွားအောင် စိတ်ကို ထိန်းကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း အချိန်ယူစောင့်နေရလေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်းကလည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကို နူးညံ့သော နူတ်ခမ်းလေး အစုံက ဖိကပ်ပြီ လျှာကလေး ဖြင့်ကစားနေသည်က ယောက်ျား များ ဘာဂျာမှုတ်သည်နှင့် မတူသဖြင့် အတော်ပင် အရသာတွေ့နေရလေသည်။
ဖူးဝတ်ရည်က လည်း အခုမှ ပင် လုပ်ဖူးသော်လည်း နူးညံ့ချောမွတ်နေသော စောက်ဖုတ်လေး ကြောင့် အတွေ့အကြုံ အသစ်ရကာ အားရ ပါးရပင် ဂျာပေးနေမိလေတော့သည်။ နောက်တော့ ဖူးဝတ်ရည်က အောက်မှ ဝင်းဝင်းသန်းက အပေါ်မှ ၊ အခုနပုံစံအတိုင်း ပြောင်းပြန်လုပ်ကာ ကိုကိုကျော်က ဝင်းဝင်းသန်း ကိုလိုး၊ ဖူးဝတ်ရည်က ကိုကိုကျော့် ဘောကို စုပ်လုပ်လေသည်။
ထိုအခါမှာတော့ကိုကိုကျော် တယောက် မထိန်းနိုင်တော့ပါ အရမ်းကို အရှိန်တက်လာပြီး တဖန်းဖန်း ဆောင့်ကာ ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လီးကြီးကို ထိုးကပ်ဖိသွင်းရင်း သုတ်ရည်တွေ လွတ်လိုက်ရလေတော့သည်။
ဝင်းဝင်းသန်းမှာလည်း ကိုကိုကျော်နှင့် အတူ ပြီးသွားသော်လည်း ဖူးဝတ်ရည်ကတော့ အခု မှ အရှိန်တက်တုန်းမို့၊ ဝင်းဝင်းသန်း ၏ ဖွံ့ဖြိုးလှသော နို့ကြီးများကို သူ့လက်ကလေး ဖြင့် ဆုပ်နှယ်ရင်းက နို့သီးခေါင်းလေး များကို တပြွတ်ပြွတ်စို့နေမိလေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်း က သူ့ဘော့စ် မိန်းမ ကို ဆံပင်အုပ်ကြား လက်ထိုးထည့်ကာ ဆော့ကစားရင်းက အခုလေးတင် အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားသည့် ကာမ အရသာကို တစိမ့်စိမ့် ခံ့စားနေလေသည်။
ရေချိုးခန်းထဲ သေးပေါက် ပြီး သူ့လီးကြီးကို ရေဆေးပြီး ထွက်လာသော ကိုကိုကျော် တယောက် အမျိုးသမီး နှစ်ဦး ဖက်ပြီး တယောက်ကို တယောက် နမ်းရှုံ့နေတာ မြင်ရတော့ စိတ်တွေ ပြန်ထလာလေသည်။သို့သော်လည်း သူ့ညီတော်မောင်က တော့ မထနိုင်သေးခြေ။ ကုတင်ပေါ်တက်ကာ အမျိုးသမီး နှစ်ဦး ဘေး အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲလျှောင်းရင်း ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့် ကြည့်နေမိတော့သည်။
ထိုအချိန်တွင် အရှိန်အတော်ရနေပြီး သူ့ဆန္ဒမပြည့်သေးသော ဖူးဝတ်ရည်က ကိုကိုကျော့် လီးကြီးကို လှမ်းဆွဲကာ လက်ဖြင့် တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်လေသည်၊ ထို့နောက် အနည်းငယ်ပျော့နေသေးသော်လည်း သွေးပူစ ပြုလာပြီ ဖြစ်သော ကိုကိုကျော့် လီးကြီးကို ကုံးကာ ငုံ့စုပ်ရင်း ပုလွေ စပေးလေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်းမှာလည်း ဖူးဝတ်ရည် ကို ကိုယ်ချင်းစာသောကြောင့် လေးဘက်ထောက်ကာ ကိုကိုကျော့် လီးကို ကုံးစုပ်နေသည့် ဖူးဝတ်ရည်အနောက်မှ ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို ပက်လက်လှန်ကာ ခေါင်းဝင်တိုးရင်း ဖူးဝတ်ရည် ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ရက်ပေးလိုက်လေသည်။
ကိုကိုကျော် က ဖူးဝတ်ရည် ခေါင်းမှ ဆံပင်လေးများကို ဖွကာ ဆော့ကစားနေရင်းက ဖူးဝတ်ရည် နို့လုံးများကို လက်ဖြင့် မှီသလောက် ကုံးကာ ဆုပ်ညှစ်ပေးနေလေသည်။ ဖူးဝတ်ရည် ၏ နွေးထွေး နူးညံ့သော အာခံတွင်းမှ တစစ်စစ် စုပ်ပေးနေမှုနှင့် အမျိုးသမီး နှစ်ယောက် လုံးထွေးနေမှုက သူ့ လိင်တန်ကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်းမာလာစေခဲ့လေသည်။
ဖူးဝတ်ရည်မှာလည်း တဖြည်းဖြည်း မာတင်းလာသော လိင်တန်ကြီးကြောင့် သူ့ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ ထည့်မရသဖြင့်ခေါင်းကို မော့ကာ ကိုကိုကျော့်ကို ကြည့်ရင်းက သူ့ပါးစပ်ထဲ မှ ကိုကို ကျော့်လီးကြီးကို တအားစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ နောက်မှ ထထိုင်လိုက်ပြီး။
“ ချစ်လေး ကို လိုးပေးတော့ ကိုကို၊ ချစ်လေး ပြီးချင်ပြီ”
ဖူးဝတ်ရည်က လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တော့ ကိုကို ကျော်က အနောက်ဖက်မှာ ကုန်းထလိုက်သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းက ကိုကိုကျော့် လီးကြီးကို ကိုင်ပေးကာ ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ဝတင် တေ့ပေးလိုက်သည်။
ကိုကိုကျော်က ဖူးဝတ်ရည်ကို ဒေါ့ကီ စတိုင်ဖြင့် စဆောင့်လိုးသည့်အချိန်မှာတော့ ဝင်းဝင်းသန်းက ကိုကိုကျော့် လဥ ကြီးများကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် ဆော့ကစားပေးရင်း နောက်တဖက်က ခါယမ်းနေသော ဖူးဝတ်ရည် ရင်သား များကို ဆုပ်နှယ်ပေးနေတော့သည်။
ကိုကိုကျော်မှာ ခုနကလေးမှ တချီပြီးထားသဖြင့် တော်တော်နှင့် မပြီးနီုင်ခြေ၊ ဝင်းဝင်းသန်းက ဖူးဝတ်ရည်ဘိုက်အောက်မှ လက်လျိုကာ ဖူးဝတ်ရည် အရသာဖူးလေး ကို လက်ထိပ်လေးဖြင့် ဖိပွတ်ခြေပေးလိုက်သည့် ခနတွင် ဖူးဝတ်ရည်တယောက် အော်ဟစ်ကာဖြင့် ကာမ အရသာ အထွတ်အထိပ်တို့ ရောက်သွားလေတော့သည်။
ဖူးဝတ်ရည်တယောက် အားအင်ကုန်ခမ်းသွားလို နှုံးသွားသဖြင့် မွေ့ယာပေါ်သို့ မှောက်လှဲချလိုက်တော့ ကိုကိုကျော့် လီးကြီးမျာ ဖူးဝတ်ရည် စောက်ဖုတ်ထဲ မှ လျှောကနဲ ထွက်လာခဲ့ပြီး တန်းလန်းကြီးဖြစ်နေတော့သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းမှာ သူ့ဘော့စ် ဖြစ်အင်ကို ကြည့်ပြီး ရီချင်လာသဖြင့် ခွိ ကနဲ ရီမိလေသည်။
“ ဘာရီတာလဲ အဝင်း ဒီမှာ သူများ ဒုက္ခရောက်တာကို ကြည့်ပြီး သဘောကျနေတယ်ပေါ့လေ။ လာ ငါ့ကို အဆုံးသတ်ပေး”
“ ဟွန်း ကိုကြီးဟာက ပေကျံနေတာပဲဟာ၊ သွားဆေးလာခဲ့ ဝင်းမှုတ်ပေးမယ်”
“ ဟာ ခုတော့ သွားမဆေးချင်သေးပါဘူး လာခဲ့လာ ဒီမှာ ဖူးအပေါ်မျာခွပြီးတော့ လေးဘက်ထောက်ပေး”
ဝင်းဝင်းသန်းလည်း ကိုကိုကျော် ပြောသည့်အတိုင်း ကိုကိုကျော်ရှေ့ မှောက်လျှက်လဲကာ အမောဖြေနေသော ဖူးဝတ်ရည်ပေါင်တဖက်တချက်မှ ဒူးထောက် လေးဖက်ထောက်ရင်း ကိုကိုကျော့်ကို ဖင်ကုန်းပေးလိုက်လေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်း နို့ကြီးများမျာ ဖူးဝတ်ရည် ကျောပြင်ကို သွားဖိမိနေလေသည်။ ကိုကိုကျော်က သူ့လီးကြီးကို ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပြီး သွင်းလိုက်လေသည်။
ကိုကိုကျော်က အနောက်က ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဝင်းဝင်းသန်း နို့သီး ခေါင်းနှစ်ခုမှာ ဖူးဝတ်ရည် ကျောပြင်ကို သွားသွားပွတ်နေသဖြင့် ဝင်းဝင်းသန်းတယောက်လည်း ဖီးပြန်တက်လာရသလို၊ ကိုကိုကျော်ကလည်း မိန်းမ နှစ်ယောက်ထပ်ရက်သား ဆော်နေရသဖြင့် ကျကာနိး အရှိန်ပြန်တက်လာရလေသည်။ ဝင်းဝင်းသန်းက သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဖူးဝတ်ရည် ရင်ဘတ်အောက်ထည့်ပြီး နို့ကြီးများကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နှယ် ပေးနေလေသည်။
ဝင်းဝင်းသန်း ဖင်ကြီးမှာ ကိုကိုကျော့် အဆောင့်ကို ပြန်ပြန်ကော့ပေးလာသည့် အရှိန်မြန်လာသည်မို့ ဝင်းဝင်းသန်းလည်း ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို ကိုကိုကျော့် သိလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိတ်ကို လျှော့ အရှိန်ကို မြင့်ရင်း တအား ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
“ အ..အ…အီး…….”
ကိုကိုကျော့် လိင်တန်ကြီးမှ သုတ်ရည်များ ဝင်းဝင်းသန်း စောက်ဖုတ်ထဲ သို့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် တိုးဝင်သွားတော့သည်။ ဝင်းဝင်းသန်းလည်း ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တင်းသွားပြီး သူ့အဖုတ်အတွင်းသားလေး များက ပွစိပွစိလုပ်နေခြင်းက ကိုကိုကျော့် လိင်တန်ကြီး ထဲမှ သုတ်တွေ ကုန်သွားအောင် ညှစ်ပေးနေသလို ဖြစ်နေလေသည်။ ခနနေတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် စလုံး အရုပ်ကြိုးပြတ် ဖူးဝတ်ရည်ကိုယ်ပေါ်ပိကျသွားရာ၊
“ အမလေး သေပါပြီတော့၊ လေးလိုက်တာ”
ဟု ဖူးဝတ်ရည်အော်သံကြောင့် ဘေးသို့ လိမ့်ချလိုက်ပြီး တဟီးဟီး ပြိုင်တူရီမောမိလိုက်ကြလေသည်။ နောက်တော့ သူတို့ သုံးယောက်စလုံး၏ ပထမဦးဆုံးအတွေ့အကြုံ ဖြစ်သော သရီးဆမ်း မို့ အတွေ့အကြုံအသစ်လေးပေါ် မိန်းမော ပီတိ ဖြစ်ကာ မှိန်းနေကြလေတော့သည်။
ဖူးဝတ်ရည်နှင့် ဝင်းဝင်းသန်းမှာ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာတော့ အတော့်ကို ရင်းနှီးသွားကြသည်။ ပုလင်းတူဗူးဆို့ လို့ပဲ ပြောမလား၊ ဝါသနာတူ အကြိုက်တူ သမားတွေမို့ နှစ်ကိုယ်ကြား ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလို့ ဆိုလို့ ရသည့် ဒီလို မိန်းခလေး သူငယ်ချင်းမျိုး ဆိုတာ ဗမာအမျိုးသမီးထဲ မှာ ရဖို့က မလွယ်ကူလှခြေ။
( နောက်ပိုင်း အင်တာနက် အရမ်းခေတ်စားလာချိန်တွင်တော့၊ ထိုသို့ သော သူငယ်ချင်းမျိုး က ရဖို့ လွယ်လာမည်ဟု စိတ်ထဲ ထင်မိပါသည်၊ ဤကား စာရေးသူ၏ စကားချပ်။)
အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment