ပင်လယ်ပြာထဲက မျက်ရည်စက်များ အပိုင်း ( ၁ )
ရေးသားသူ - ဂျူနီယာ ရတနာ၀င်းထိန်
ကျွန်တော် အိမ်မက်ထဲမှာ နတ်သမီးလေး တစ်ပါး ကျွန်တော်ငပဲကိုလာကိုင်ပြီး စုပ်ပေးနေတယ် ။ ပြီးတော့ ညှစ်လိုက်သလိုခံစားမိတော့ အိမ်မက်ကလန့်နိုးလာတယ် ။အပြင်မှာလဲ တစ်ယောက်ယောက်လာကိုင်နေ သလိုခံစားမိတော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ အော် မှတ်မိပြီ ငါသူငယ်ချင်း အိမ်မှာ စာလာကျက်တာဘဲ ဒါဆို
“ ဟာ…အမ”
“ မောင်လေး နိုးပြီလား ရှူးတိုးတိုး”
သူပြောမှ ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ကောင်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်း အိပ်နေတာသိုးနေတာဘဲ ပုဆိုးကလဲ ခေါင်းမှာ စွတ်လို့။
“ လာလာ မောင်လေး မ အခန်းလိုက်ခဲ့”
ကျွန်တော် တွေဝေသွားတယ် အောက်က ကောင်ကလဲ ထောင်လို့ စိတ်ကလဲပါနေပြီ ခေါ်နေတာလဲ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းရဲ့ အမ စိတ်ကို ဒွန်တွဲနေတဲ့အချိန် မမ ရဲ့လက်ကလဲ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတော့ လူပျိုရိုင်းလေး ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘူး။
“ ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ မောင်လေး”
“ ဗျာ….ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး တစ်ခါမှ မလုပ်ဘူးလို့ ခုတောင် ထွက်ချင်နေလို့ ထွက်တော့မယ် အမ အား……မရတော့ဘူး ထွက်ပြီ ထွက်ပြီ အီး…..”
သုတ်ထွက်လာတော့ မမ က ပါးစပ်နဲ့စုပ်၍ အဆက်မပျက်ကွင်းတိုက်ပေးရင်း ထွက်သမျှ သုတ်တွေကို အကုန် စုပ်ယူမြိုချလိုက်တယ်။
“ကောင်းလိုက်တာဗျာ တစ်ခါမှ အဲလိုမကောင်ဖူးဘူး “
“ ဒါဆို မောင်လေး အရင်က လုပ်ဖူးတယ်ပေါ့”
“ အာ အဲလိုမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ပါသာ ဘဲလုပ်တာ အမ လုပ်ပေးသလိုမကောင်းဘူး…အဲဒါပြောတာပါ”
“ ဒါဆို ဒီထက်ကောင်းအောင် အမ လုပ်ပေးမယ် အမ အခန်းလိုက်ခဲ့..လာ”
ဘာပြောကောင်းမလဲ စိတ်ထဲကသာ စိုးရိန်နေတာ လူက ထ လိုက်နေပြီ ပြီးမှ သတိရတယ်။
“အာ…အမ အမရဲ့အခန်းထဲမှ အမသူငယ်ချင်းတွေနဲ့လေ”
“ အဲဒါဘာဖြစ်လဲ မောင်လေးက မလိုက်ချင်ဘူးလား”
“ အာ…ဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်ဆိုလိုတာက သူတို့နဲ့ဖြစ်ပါ့မလားလို့”
“ အော်မောင်လေးရယ် အမ သူငယ်ချင်းတွေလဲ အမလိုဘဲ စမ်းကြည့်ချင်နေတာ ဘာလဲ ငါ့မောင်က မကြိုက်လို့လား”
“ အာ..မဟုတ်ပါဘူးဗျာ တခါမှ အတွေ့အကြုံမရှိတော့ ကျွန်တော်လဲ စမ်းချင်နေတာ လူများတော့ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့တော့ ကောင်းတယ်နော်”
သူငယ်ချင်းကို ပြန်ကြည့်တော့ လောကကြီးထဲ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ မသိနိုင်အောင် အိပ်မောကျ နေလေရဲ့ ငါသူအမ အခန်းလိုက်သွားတာ ငါ့များ စိတ်ဆိုးနေမလားဘဲ အင်း.. ဒါပေမဲ့သူအမ အရင်း မဟုတ်ဘူးလဲ ကြားတယ်ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်လေ စားရကံ ကြုံလာတော့လဲ ရှလွတ်……။
အော် ပြောရအုံးမယ် ကျွန်တော် နာမည်က ကောင်းထက် သူငယ်ချင်းက ကျော်ထက် တဲ့ အဲဒါကြောင့် တွဲမိနေလားမသိပါဘူး… ခင်တဲ့သူတွေကတော့ ကောင်းကောင်းနဲ့ ကျော်ကျော်လို့ခေါ်တယ် ကျော်ကျော့် အမကတော့ မငြိမ်းအိ မငြိမ်းလို့ဘဲ ခေါ်တယ်။
“ဟာ… ငါဒီနေ့အိမ်မက် မက်နေတာလား”
“ခစ်ခစ်…ခစ်ခစ်….”
ပါးစပ်က တောင် ယောင်ပြီးထွက်သွားတော့ မငြိမ်းက ဘေးကနေရယ်နေတယ် မယောင်ဘဲ နေနိုင်ရိုးလား
အခန်းထဲမှာ တွေ့လိုက်ရတာက နတ်သမီးတွေလားမှတ်ရတယ် မငြိမ်းသူငယ်ချင်းတွေ ညဝတ် အင်းကျီ လေး တွေနဲ့ sexy ကျနေတော့ လူရော စိတ်ရော ငယ်ပါ ရော ထ လာပါလေရော သူတို့လဲ ကျွန်တော် ကို မြင်ရော
“ ခစ်ခစ်….ခစ်… မငြိမ်း နင် တယ်တော်ပါလား ဘယ်လို စည်းရုံးလာတာလဲ “
“ ကောင်မတွေ နင်တို့ဘဲ စမ်းချင်လှကြည်ရဲ့ဆိုလို့ ငါ အရှက်မရှိတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ပါအောင် ခေါ်လာတာနော် “
သူတို့ကအဲလိုပြောနေတော့ ကျွန်တော် မျက်နှာ ဘယ်နားထားရမှန်းမသိဘူး ရှက်လိုက်တာလဲ လွန်ရော သူတို့ ကလဲ ကျွန်တော်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်
“ ကဲ မောင်လေး ရှက်မနေနဲ့တော့ အခန်းထဲ ဝင်လေ အမတို့ရှက်ဖို့လဲ ထားအုံး “
“ ဟုတ်”
“ ဘာဟုတ်လဲ”
“ အဲ..”
“ ကဲပါ မငြိမ်းရယ် စ မနေပါနဲ့တော့ သူရှက်ပြီး ထွက်ပြေးသွားရင် ငါတို့ အစီအစဉ်တွေ ပျက်သွားပါအုံးမယ်”
လို့ပြောလိုက်တာကတော့ အဝါရောင် ဘောင်းဘီတိုအကြပ်လေး ဝတ်ပြီး တင်လုံး ကျစ်ကျစ်နဲ့ နို့ လုံးလုံးလေး နဲ့ ချောတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ တစ်ယောက် နောက်တစ်ယောက်ကတော့ တင်ကြီးကြီး ကြီးတယ်ဆိုပေမဲ့ ခါးသေးသေးလေးနဲ့ ယောကျာ်းတိုင်း လည်ပြန်ကြည့်ရတဲ့ ပုံနဲ့က ဇာပါးလေး ဝတ်ထားပြီး အတွင်းခံ အမဲရောင် ဝမ်းဆက် လေးတောင် မြင်နေရတယ် နောက်တစ်ယောက် မငြိမ်းကိုလဲ ကြည့်အုံးလေ မင်းကြီးကြိုက် ဘောဒီ လှလှနဲ့ sexy ကျလှတဲ့ သူ ကျွန်တော်မှာ သူတို့ကို ကြည့်ပြီး အာခေါင်တွေတောင် ခြောက်လို့ စတွေးတောင် ခဏခဏ မျိုချ နေရတယ်။
“ ကဲ ကိုယ်တော် စတွေးတွေဘဲ မျိုချ မနေနဲ့ အမ မိတ်ဆက်ပေးမယ်..လာ”
ဆိုပြီး လက်ဆွဲခေါ် အခန်းထဲဝင် တံခါး ပိတ်ပြီး စတင်မိတ်ဆက်ပေးတယ် လုံးကျစ်ကျစ်လေးနာမည်က မေသော်ခိုင် တဲ့ တင်းကြီးကြီး က ပန်းအိဝင်း တဲ့။
“ ဟုတ်ကဲ့ ခုလို မိတ်လိုက်ရတဲ့ အဲ.. ခုလို သိခွင့်ရတဲ့ အတွက်အများကြီးဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ..”
“ ခစ်ခစ်…ခစ်ခစ် ..ခစ်ခစ်”
မိတ်ဆက်ပေးပြီးတော့ ဘာသံမှ မထွက်တော့ဘဲ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ဘယ်က ဘယ်လို စရမှန်းမသိတော့ဘဲ မင်သက် နေကြရာမှ နဲနဲ သွက်သွက်လက်လက် ရှိတဲ့ မေသော် က
“ ကဲ..ဒီတိုင်းရပ်နေလို့တော့ အချိန်ကုန်တာဘဲ အဖက်တင်မယ် စလိုက်ကြစို့”
စလိုက်ကြစို့ ဆိုပင်မဲ့ ကျွန်တော်မှ ဘယ်က ဘယ်လိုစရမလဲ စဉ်းစားနေရတယ် အိုဘာဖြစ်ဖြစ် ဆိုပြီး စမယ်လုပ်တုန်းရှိသေး ကုတင်ပေါ်က နှစ်ယောက်က တစ်ယောက် နဲ့တစ်ယောက် နန်းစုပ်နေကြပြီ။
ကိုလဲ အားကျမခံ မငြိမ်းဘက်လှည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို လှမ်းစွဲစုပ်လိုက်တော့တယ်…။
နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်နန်းနေရာမှ လက်ကလဲ နို့တွေကို အပေါ်ကနေ စုတ်ချေပေးလိုက် ဖင်ကိုညှစ်လိုက်လုပ် တဲ့အချိန်မှာ မငြိမ်းလဲ တဟင်းဟင် ဖီးတက်လာပြီး
“ အင်းကျီတွေ ချွတ်လိုက်ရအောင် ကောင်းကောင်းရယ်…”
“ ဟုတ်..မငြိမ်း”
အင်းကျီတွေ အကုန်ချွတ်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ အားလုံး ကိုယ်စီ အောက်ခံလေးတွေသာကျန်တော့ တယ် ကျွန်တော်လဲ ဟိုနှစ်ယောက်ကိုပါ ကြည့်လိုက်တော့ လားလား သူတို့က အောက်ခံတောင် မရှိတော့ဘူး မေသော် နို့လေးတွေက လုံးလုံးလေး ရယ် အောက်က စောက်ဖုတ်အုံကလဲ အမွှေးရေးရေးလေးတွေ လှလိုက်တာ အရည်လေးတွေလဲ စို့လို့ ပန်းအိ ကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ ပေါက်စီ နှစ်လုံး တပ်ထားသလား အောက်မေ့ရတယ် စောက်ဖုတ်ကတော့ မွှေးတော်တော်သန်နေပြီး တစ်မျိုးကြည့်လှနေတာဘဲ။
“ ကဲ..ကိုယ်တော် ဒီတိုင်းရပ်ကြည့်နေမှာလား “
ဘေးလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လားလား သူလဲမခေပါလား ပေါင်တန်သွယ်သွယ် ကြားမှာ အဖုတ်မွှေး ပါးပါးလေး နဲ့ မငြိမ်းကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ အောက်က ငပဲက လဲအစွမ်းကုန် မာတောင်နေပြီး အတွင်းခံထဲမှ ရုန်းထွက်နေချင်နေပြီလေ…ဒါကိုအလိုက်သိတဲ့ မငြိမ်းက ဘောင်းဘီ ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
“ အို….အဲ…ခစ်….”
ဆိုပြီး ဘေးက နှစ်ယောက်က အသံထွက်လာတယ်
“ ငါတို့တော့ လူရွေးမှန်ပြီ “
ဆိုပြီး မေသော် က ပြောလဲပြော အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်လေ ပန်းအိဆို ခုထိ ပါးစပ်တောင် မပိတ်နိုင်ဘဲ မင်သက်နေပြီး ကျွန်တော် ငပဲကို ဘဲ မျက်တောင် မခက် လိုက်ကြည့်နေတယ် အဲဒီအချိန်မှာဘဲ မငြိမ်းက ဒါငါ အရင် ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ ကျွန်တော် ငပဲကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ငုံလိုက်တော့ ကျွန်တော်မှာ
“ အား..”
“ ဘာလို့လဲ မောင်လေး နာလို့လား”
“ ဟုတ်ဘူး ကောင်းလို့ ဆက်လုပ်ပေးပါအုံး မ”
အဲဒီ အချိန်မှာဘဲ မေသော် က ထလာပြီး နောက်ကနေ သိုင်းဖက် နို့တွေနဲ့ပွတ်တော့တာဘဲ ပန်းအိကလဲ နှုတ်ခမ်းကို လာစုပ် နဲ့ ကျွန်တော်မှာ အိမ်မက် မက်နေသလားတောင် ထင်နေရတယ် ရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ ပန်းအိ နို့တွေကို စမ်းလိုက်တော့ မှ အိကနဲနေအောင် ကိုင်လို့ကောင်းမှန်းသိတော့မှ ဒါတကယ်ပါလားဆိုပြီး အတွေးတွေဖျောက်ပြီး လက်ရှိ လုပ်ငန်းပြန်စလိုက်တယ်။
ပန်းအိ နဲ့ နှုတ်ခမ်းခြင်းနန်းနေရာမှ နို့တွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ရှာလေးနဲ့ လိုက်ယက်လိုက်တော့ ပန်းအိ ငြီးသံ ထွက်လာတယ် နောက်က မေသော်ကလဲ အားမလိုအားမရ နဲ့ သူ့ အဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော် တင်ပါးတွေကို လိုက်ပွတ်နေတယ် အောက်က မငြိမ်းကလဲ ဒစ်တဝိုက်ရှာလေး နဲ့ရက်လိုက် လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန် ပညာ ပြနေတော့ ကျွန်တော့်မှာ တစ်ချီ ပြီးထားတာ တောင် ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာတယ်အဲဒါနဲ့ ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ဗျာ ဆိုပြီး ပြောလိုက်တော့ ပန်းအိ က အရင်လေးဖက်ထောက်တက်သွားတယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းခေါင်းကို ဆွဲမ ပြီး ဖယ်ခိုင်းတာကို မဖယ်ချင်ဖယ်ချင်နဲ့ လီးကို ပြန်ထုတ်ပေးတယ် အဲဒီ အချိန်မှာ တံခါး ပွင့်သံ ကြားလို့ နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လားလား ကျော်ကျော်ရယ်လေ ပုဆိုး ချွတ်ပြီး လီးတထောင်ထောင် နဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာတယ်။
“ အာ..အဲ…အို….ဟယ်”
ကျွန်တော်တို့အခန်းထဲက လေးယောက်လုံး မင်သက်ကုန်ကြတယ် အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းက
“ ခွေးမသား….ငါ့တောင် မခေါ်ဘူး ဒီမှာလာ ပြီး စားပွဲကျင်းပနေတယ်ပေါ့…”
“ အာ..မဟုတ်ပါဘူးကွာ”
“ ဘာမဟုတ်ရမှာလဲ ခုမိပြီလေ”
ကျွန်တော်လဲ ဘာပြောရမှန်းမသိတော့ဘဲ ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်နေတော့မှ မငြိမ်းက သတိဝင်လာပြီး
“ မောင်လေး…မမတို့က မင်းနဲ့မကောင်းတတ်လို့ပါ”
“ အာ ဘာမှ မကောင်းတာမရှိဘူး ကောင်းတာလုပ်တာဘဲ ကျွန်တော်လဲပါမယ်ဗျာ”
မငြိမ်းတို့သူငယ်ချင်းတွေ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်လိုက် ကျော်ကျော့် ရဲ့ ထောင်နေတဲ့ ငပဲကို ကြည့်လိုက်နဲ့
“ ကဲ…ဒါဆိုလဲ ပိုကောင်းသွားတာပေါ့ စလိုက်ကြစို့”
ကျွန်တော်က မငြိမ်းကိုပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တပိုင်းတင်ပေးလိုက်တယ် ကျန်တဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းက ကုတင်အောက်မှာထားပြီး အခွေ တွေထဲ ကြည့်ပြီး လုပ်ချင်နေတဲ့ အတိုင်း လှပ တဲ့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေး ထဲ လျှာနဲ့သက်တင်လိုက်တယ်။
မငြိမ်းစီမှ အားကနဲ အော်သံထွက်လာပြီး ကျွန်တော် ခေါင်းကို အတင်းဖိကိုင်ပြီး ဆံပင်တွေထဲ ထိုးဖွတော့တယ်
“ အား..ရှီး…..အား….ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရာ စုပ်စုပ် ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ အား…..ရှီး….ကျွတ်..ကျွတ်….ရှီး…”
ကျော်ကျော်ကလဲ ဘေးမှာ ပက်လက်ဝင်အိပ်ပြီး တောင်နေတဲ့ ငပဲကို မေသော်က စုပ် ပေးနေတယ် သူ့ခေါင်း ပေါ်ကို ပန်းအိ က တက်ခွပြီး မြင်းစီးသလို ပွတ်နေတော့တာ….
“အား…ရှီး…..အား….ကောင်းတယ် စုပ် စုပ် နင်တို့တွေ အတွေ့အကြုံမရှိဘူးသာ ပြောတယ် လုပ်တတ်လိုက်တာ အား….အင်း…ရှီး….”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း အစိလေးကို စုပ်လိုက် ရှာလေးနဲ့အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးမွှေလိုက် နဲ့ အပြာစာအုတ်ထဲက နည်းတွေအတိုင်း လုပ်ပေးနေလိုက်တယ် အနံ့အသက်လဲကောင်း တခါမှလဲမလုပ်ဘူးတော့ ယက် ကောင်း ကောင်းနဲ့ အစွမ်းကုန်ယက်ပေးလိုက်တာ။
“ ကောင်းကောင်း မ မနေနိုင်တော့ဘူး လုပ်တော့လေ”
ဆိုပြီး မငြိမ်းက ပြောတော့ အင်း ဆိုပြီး မက်တက်ရပ် ပြီးတော့ မငြိမ်း ခြေနှစ်ချောင်းကို ကိုင် လီးကို အဖုတ်ဝ မှာတေ့ပြီး သွင်းတော့ မဝင်ဘူး ဘေးထွက်သွားတယ် မငြိမ်းလဲ ဘေးချော်ချော်ထိုးနေတော့ အားမရတော့ဘဲ
“ မောင်လေး မှန်တင်ခံ ပေါ်မှာ အုံးဆီ ရှိတယ် အဲဒါ နဲ့ သုပ်ပြီး ထည့်ပါလား”
ကျွန်တော်လဲအုန်းဆီသွား ယူတုန်း ကျော်ကျော် စီကအသံထွက်လာတယ်။
“ အား..ပြီးပြီ ပြီးပြီ စုပ်စုပ် အား…”
ကျော်ကျော်လဲ မေသော့် ပါးစပ်ထဲ သုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ် မေသော်ကလဲ သုတ်မကုန်မချင်း စုပ်ငုံထားတယ် ကျော်ကျော့် မျက်နှာ ပေါ်က ပန်းအိ ကလဲ အား..အား..အော်ပြီး ကျော်ကျော့် မျက်နှာပေါ်စောက်ရည်တွေ ပန်းချ လိုက်တာတွေ့တော့ ကျွန်တော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘဲ အပြေးတစ်ပိုင်းနဲ့ အုံးဆီဗူးယူ လိင်တံမှာ သုပ်ပြီး မငြိမ်း အဖုတ်ထဲ အတင်း ထိုးထဲ့လိုက်တော့ တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတယ် မငြိမ်းက အားကနဲအော်ပြီး ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ ကောင်းကောင်း ရယ် အမ ထွက်မပြေးပါဘူး။
“ ဟုတ်..ဟီး.. အားပါသွားလို့ ပါ မ ရယ် ခု ဖြေးဖြေး လုပ်မယ်နော်”
ဖြေးဖြေးလေး အသွင်းအထုတ် လုပ်နေရင်း နဲနဲ ထက်ထိုးလိုက်တော့ အလယ်မှာ တစ်ခုခု ခံနေသလိုဘဲ ဒါဆို ငါကြားဘူးနေတဲ့ အပျိုမှေးဖြစ်ရမယ် နဲနဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်ရတာ ချောလာတော့ မှ အားနဲ့ စောင့်ထည့်လိုက်တော့ ဖောက် ဆိုတဲ့ အသံ ကြားလိုက်ရပြီး အတွင်းကို လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့တယ် မငြိမ်းကလဲ အား ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဆိုမှ ဆိုပြီး မျက်စောင်းထိုးပြီး ကြာမူပိုပါ တော့တယ်။
ဘေးမှာလဲ ဘယ်တုန်းထဲက ကြည့်နေတာလဲ မသိတဲ့ မေသော် ကလဲ အသံကို နားထောင်ပြီး စိတ်တွေကြွလာတယ်နဲ့တူတယ် သူလဲ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဖင်ထောင် ကာ မငြိမ်းနဲ့ နှုတ်ခမ်း စုပ်နေတော့ ကျွန်တော်မျက်စိ ရှေ့မှာ ပေါ်နေတဲ့ မေသော့် အဖုတ်လေးကို ကုန်းစုပ်လိုက် တယ် မေသော်လဲ ကော့တက်သွားပြီး တအင်းအင်း နဲ့ ညီးရင်း ကျွန်တော့် ရှာ ကို ခံယူနေတယ် အောက်ကလဲ မငြိမ်းအဖုတ်ထဲမှာ အသွင်းအထုတ် မှန်မှန်လုပ်ရင်း ရှာအစွမ်းလဲ ပြနေတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ကာမ အရသာ အပြည့်အဝ ခံစားနေတော့တယ်။
“ အား…အီး.. ကောင်းကောင်း နာနာ စောင့်ကွာ မ ကောင်းနေပြီ”
မငြိမ်းကပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ အားကုန် ကြုံးစောင့်ပေးလိုက်တယ်
“ အ..မေသော်လဲ ကောင်းနေပြီး မရပ်နဲ့ ဆက်စုပ်ပေးအုံး “
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း အဖုတ်ထဲ အားကုန်စောင့်နေရလို့ မေသော်ကိုဆက်စုပ်လို့မရတော့ဘူးဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေတာတွေ့တော့ ပန်းအိ က
“ လာ ဒီဘက်ကို ငါ ဆက်စုပ်ပေးမယ် အင်း…အိ…အား…. ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကျော်ကျော်”
ကျော်ကျော့် ကိုလဲပြော မေသော်ကိုလဲ သူ့မျက်နှာပေါ် တက်ခွ ခိုင်းလိုက်တယ် ကျော်ကျော် က ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ကို ဘယ်တုန်းထဲက သွင်း လိုက်မှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး မငြိမ်း အဖုတ်ကို စောင့်ကောင်းကောင်း နဲ့ လုပ်နေလိုက်တာ ပန်းအိ ပြောမှ ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကျော်ကအသွင်းအထုတ် တောင် မှန်မှန် လုပ်နေပြီ ကျော်ကျော့် လီးမှာလဲ သွေးစ နဲနဲ တွေ့လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ပြုံးမိ လိုက်တယ် အဲဒါ ကို မငြိမ်းက တွေ့တော့
“ ကဲ.. ကိုယ်တော် ဒီမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ လုပ်ပါ ဆိုမှဘဲ သူများသွားကြည့်နေတယ် “
ဆိုမှ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း ကိုသတိရပြီး အားကုန်စောင့်တော့တယ်
“ အား….အင့်…အီး…ရှီး…. ကောင်းကောင်း လုပ် စောင့်စောင့်”
ဖောင်း..ဖောင်း…ဖက်…ဖက်…
“ အင်း…အီး…ရှီး…”
“ အား…ပြီးပြီ ကောင်းကောင်းရေ စောင့်စောင့် အမ ပြီးပြီး အား….အမေ့ အား…..ရှီး…”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်း အသံကြားတော့ အားတက်လာပြီး အစွမ်းကုန်စောင့်လိုက်တာ သုတ်တွေပါ မထိမ်းနိုင်ဘဲ မငြိမ်း အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး မငြိမ်းကိုယ်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲလိုက် တော့တယ်။
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ အသက် ပြင်းပြင်းရှူရင်း ခဏ နားနေတော့ ဘေးက ကျော်ကျော်က ပန်းအိ ကိုလုပ်နေရာမှ ပန်းအိ အဖုတ် ထဲက လီးစွဲထုတ်သံ ကြားလိုက်တော့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ လီးကို မေသော့် ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တာ တွေ့တော့ အာ ဒီကောင် တော်တော် တတ်နေပါလား မေသော်ကလဲ ဝင်လာတဲ့ လီးကို အားရပါးရ စုပ်တော့တာဘဲ ပန်းအိ က လဲ မေသော့် အဖုတ်ကို စုပ်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ရှာအစွမ်းပြပြီး ပညာကုန်သုံးနေတော့ မေသော်လဲ မနေနိုင်တော့ဘဲ ပန်းအိ လျှာနဲ့ သူ့အဖုတ်ကို အားကုန် စောင့်ကာ စောက်ရည်တွေ ပန်းအိ မျက်နှာ ပေါ်ပန်းချ လိုက်တယ် ကျော်ကျော်လဲ လီးကို မေသော့် ပါးစပ် ထဲက စွဲထုတ်ပြီး ပန်းအိ အဖုတ်ထဲကို ပြောင်းထည့် အားကုန်ကြုံးစောင့်နေတယ်။
“ အီး…အင့်… ဖောင်း…ဖောင်း…ဖွတ်…ဖွတ် အင့်…အီး….ကျော်ကျော် မ လဲကောင်းလာပြီး မြန်မြန် စောင့် တော့နော်..အီး…ရှီး…”
ပန်းအိ က ပြောလိုက်ရော မေသော်လဲ ပန်းအိ မျက်နှာ ပေါ်မှာ ဆင်းပြီး ပန်းအိ မျက်နှာ ပေါ်က ပေပွနေတဲ့ သူ့ စောက်ရည် တွေ ကို လိုက်ယက်ပါတော့တယ်
အဲဒါလဲတွေ့ရော တစ်ချီ ပြီးထားတဲ့ ကျွန်တော့် ညီလေးလဲ ပြန်ထောင်ထ လာပါလေရော မငြိမ်းကြည့် လိုက်တော့ သူက ပြုံးပြီး
“ တော်တော်ကဲ ဟင့် ဒီကတော့ မရသေးဘူးနော် ရေသွားဆေးလိုက်အုံးမယ်”
“ အင်း….ဒါဆိုရင်တော့ မေသော် ရော”
“ ဒို့ကတော့ ရယ်ဒီဘဲ ကောင်းကောင်း”
“ အဲဒါမျိုးမှ ကြိုက်တာ ကဲ မေသော် စလိုက်ရအောင်”
ပြောပြီး လေးဖက်ထောက်လျှက်ဖြစ်နေတဲ့ မေသော့်ဖင် ကို ကျွန်တော်ဘက်ကို စွဲယူပြီး အဖုတ်ဝ ကိုတေ့လိုက် တယ် ပြီးတော့ အရည်ရွှဲနေတဲ့ မေသော့်အဖုတ်ထဲကို ထည့်လိုက်တော့ ဖြေးဖြေးချင်းတစ်ရစ်ချင်း ဝင်သွားတယ်။
အထဲမှာ အပျိုမှေးပါး မရှိတော့ဘူး ဒါဆို ဘယ်သူ့လက်ချက်လဲမသိဘူး စဉ်းစားနေတုန်း မေသော်က
“ လုပ်မှာ လုပ်တာမဟုတ်ဘူး ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ”
“ အဲ..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး”
“ ဒါဆိုရင်လဲမြန်မြန် စောင့်ပေးတော့”
ကျွန်တော်လဲ သူစိတ်တိုင်းကျ အားကုန်စောင့်ပေးလိုက်တယ် အဲဒီအချိန်မှာ ပန်းအိ ကို ကျော်ကျော် အားကုန်စောင့်နေရင်း
“ အီး…အား…ရှီး….အင့်..အင့်”
“ ဖွက်..ဖက်..ဖက်…ဖောင်း…ဖောင်း….”
“ အီး..ထွက်ပြီ ကျော်ကျော်ရေ…အီး…အမေ့..အား…ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်”
ပန်းအိ မှာ ဖင်ကို အစွမ်းကုန်ပင့်ကာ ကျော်ကျော့် စောင့်ချက်များကို ခံယူရင် ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ ကာမ အထွက်အထိတ်သို့ တက်လှမ်းသွားပေမဲ့ ကျော်ကျောက်ကတော့ မပြီးသေးဘူး ပန်းအိ အဖုတ်ထဲမှာ လီးကို ထိုးစိမ်ထားရင် ကျွန်တော် ကို မျက်စ ပြစ်ပြ တယ် ဘယ်လိုလဲပေါ့ ကျွန်တော်ကလဲ မေသော့်ကို မေးငေါ့ပြ တော့ မေသော်က ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ
“ လာလေ ကျော်ကျော်”
ဆိုပြီး ကျော်ကျော့် လီးကို ဖမ်းစွဲပြီး ပါးစပ်ထဲစုပ်ငုံလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ အံအားသင့် နေတော့ ဆက်မစောင့်ဘဲ မင်သက်နေမိတယ် အဲဒါကိုမေသော်က အားမလိုအားမရဖြစ်ပြီး
“ ကဲ ကောင်းကောင်း လုပ်လေ ဘာလို့ရပ်နေတာလဲလို့”
“ ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး အံ့သြ နေတာ”
“ ဘာမှ အံ့သြ မနေနဲ့ နင်တို့နှစ်ယောက် ညှပ်ချ ချင်တဲ့ ဆန္ဒ ရှိရင် ငါက အသင့်ဘဲ”
ဒီတခါတော့ ကျွန်တော်တင် မဟုတ်ဘူး ကျော်ကျော် ပါ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ရင်း မင်သက်နေတယ် ပြီးမှ နှစ်ယောက်လုံးသတိဝင်လာပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်စ ပြစ်ကာ လုပ်ငန်း စကြဖို့ ပြင်ဆင်တော့တယ် အဲဒီအချိန်မှာ မငြိမ်းက ရေချိုးခန်းထဲမှ ပြန်ရောက်လာပြီး
“ ကောင်မ ကဲနေတယ်ပေါ့ နင့် စမ်းချင်နေတဲ့ ပုံစံကို ခုစမ်းတော့မလို့လား”
“ အင်း…ဒါမျိုးအခွင့်အရေးက နှစ်ခါပြန်မရဘူးလေ မငြိမ်းရယ်”
“ အေးပါ နင်ပဲစမ်း မနေနဲ့နော် ငါလဲ နင်ပြောပြောနေကထဲက စိတ်ကူးထဲမှာအဲလို မျိုးစမ်းကြည့်ချင်နေတာ နင်ကောင်းရင် ငါ့လဲပြောပြအုံးနော်”
“ အေးပါ ခုဘဲသိရမယ် ခဏ စောင့်”
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဘေးမှာထားပြီး သူတို့က နည်းပေါင်းစုံစမ်းသပ်ဖို့လုပ်နေကြတာ ကျွန်တော်တို့လဲ အားကျမခံ ငါတို့အစွမ်းပြရတာပေါ့ဆိုပြီး နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့စိတ်ထဲမှာ ကြိမ်းဝါးပြီး အောက်က ညီတော်မောင် ကိုအလုပ်ဆက်လုပ်စေလိုက်တယ် စောင့်တာ ရပ်ပြီး ကျွန်တော်က ပက်လက်လှန်ပြီး ညီတော်မောင်ကို ထောင် ထားပေးလိုက်တယ် မေသော် က အပေါ်ကနေ သူ့ ပိပိ နဲ့တက်ထိုင်လိုက်တယ် ကျော်ကျော်က မေသော့်နောက် မှာနေရာဝင်ယူပြီး ဘေးနားက အုန်းဆီ ပုလင်းထဲက အုန်းဆီ ယူပြီး သူ့ ငပဲကို သုတ်လိမ်းလိုက်တယ်။
မေသော့်ဖင်ထဲကိုလဲ သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီးတော့ မေသော့် ဖင်ထဲကို ဖြေးဖြေးချင်းထိုးထဲ့လိုက်တယ် မေသော့်မှာ မျက်လုံမှေးဆင်းပြီး အဖုတ်ထဲကနေ ကျွန်တော့် ညီတော်မောင်ကို အတင်းညှစ်ထားတယ်လေ ကျွန်တော်လဲ ဖီးလ်တက်ပြီး ပြီးချင်ချင်တောင်ဖြစ်သွားတာ မနဲထိမ်းထားလိုက်ရတယ် ကျော်ကျော်ကတော့ သူ့ညီတော်မောင်ကို တဆုံးထိုးထဲ့ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း စစောင့် နေတော့တယ် ကျွန်တော်လဲ အားကျမခံ ညီတော်မောင်ကို ပင့်ထိုးပေးလိုက်တော့ မေသော်မှာ ညီးသံ တွေထွက်လာတယ်။
“ အင်း…အီး..ရှီး..ဗွက်..ဘူ…အီး…ကျွတ်..ကျွတ်”
“ အား..ကောင်းတယ်….အင့်..ဟင်း…စောင့်..စောင့်တော့”
ကျော်ကျော်လဲ နောက်ကနေအားကုန်စောင့် ကျွန်တော်လဲ ပင့်ထိုးနဲ့ မီးကုန်ရန်းကုန် ကြမ်းပါတော့တယ် ။မငြိမ်းနဲ့ ပန်းအိ လဲ 69 ပုံစံနဲ့ တစ်ယောက်အဖုတ်တစ်ယောက် အပြန်အလှန် ယက်နေကြတယ် ကျွန်တော်တို့လဲ စောင့်နေရင်းက ကျင်တက်လာပြီး သုတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ကိုစီ အသုံးတော်ခံနေတဲ့ အပေါက်ထဲကို သုတ်တွေ တလဟော ပန်းထည့်လိုက်ကာ ကာမအထွတ်အထိတ်သို့ တက်လှန်းရောက်ရှိသွားတော့တယ်။
မေသော်လဲ အိပ်ယာခင်းကို ကျွစ်ကျွစ်ပါအောင်စုတ်ပြီး စောက်ရည်တွေပန်းထွက်လာတာကို ညီတော်မောင်မှ တဆင့်ခံစားမိ လိုက်တယ် မငြိမ်းနဲ့ပန်းအိ လဲ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြန်အလှန် အဖုတ်ယက်နေရာမှ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပြီးချင်း သို့ရောက်သွားတော့ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ အိပ်မောကြသွားလေ၏။
တစ်ရေးနိုးတော့ ကျွန်တော့် ညီတော်မောင်မှာ တင်းကနဲနေအောင်ခံစားမိတော့ မျက်လုံး မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ပန်းအိ ကျွန်တော့ ညီတော်မောင်ကို သူ့အဖုတ်ထဲထည့်ပြီးအပေါ်ကနေ စိတ်ရှိလက်ရှိ စောင့်နေလေရဲ့ ဘေးဘက်ကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်း နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသွားတယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းက ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းကို စွဲယူစုပ်နန်းတာခံလိုက်ရတယ်။
မငြိမ်းကိုယ်က အငြိမ်မနေဘဲ လှုပ်နေတာတွေ့တော့ ကျော်ကျော်က မငြိမ်းကို လိုးနေမှန်းသိလိုက်တယ် မေသော်ကလဲ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတော့ သူတို့တွေ ဘယ်တုန်းထဲက လုပ်နေတာမလဲမသိဘူး ငါ့တောင်မနိုးဘူးလို့ တွေးနေတုန်း မေသော် က မျက်နှာပေါ်ခွတက် လာတယ်ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ပွတ်တော့တာဘဲ ကျွန်တော်လဲ လျှာကိုထုတ်ပြီး အစိလေး ကိုသိမ်းယက်လိုက်တယ် မေသော်ကလဲ အားကျမခံ စအိုနဲ့ပါ ကျွန်တော့်ရှာကို လိုက်ပွတ်နေတယ်။
“ အီး…ရှီး….အင့်…ဖွက်…ဖက်…ဖောင်း..ဖောင်း”
ပန်းအိက ကျွန်တော့်ကို ကြောပေးပြီး အားကုန်စောင့်နေရင်းက
“ မေသော် ငါ့ဖင်လဲ ယက်ပေးအုံး..အီး..ရှီး..ဖွက်..ဖောင်း..ဖောင်း”
ပန်းအိလဲစောင့်နေရင်းက မေသော့်ကိုလှန်းပြောလိုက်တယ် မေသော်လဲ ပန်းအိ ဖင်ကားကားကြီးကို ဖြဲကာ စအို ကိုလျှာနဲ့သိမ်းယက်ပေးလိုက် ကျွန်တော် မျက်နှာကို သူ့ဖင်နဲ့ပွတ်လိုက်နဲ့ ကာမ အရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေ ကြတော့တယ် ဘေးက ကျော်ကျော်နဲ့မငြိမ်းလဲ အားကုန်စောင့်ရင်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ညိမ်သက်သွားကြတယ် ။
ပန်းအိ လဲ စောင့်နေရင်းကနေ ရပ်လိုက်ပြီး အုန်းဆီ ပုလင်းယူကာ ကျွန်တော့် လိင်တံ ကိုသုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ပြီးတော့ သူ့စအိုဝမှာတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက်တော့တယ် ကျွန်တော်လဲ ပါးစပ်ကမအားဘဲ မေသော် အဖုတ်ရော စအိုရော ယက်ပေးနေရတော့ ပန်းအိ စအိုထဲ လီးအဝင်အထွက်ကို မတွေ့ရဘဲဖြစ်နေတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးခံစားလာရတယ် အားမလိုအားမရလဲဖြစ်လာတယ် ပန်းအိ လဲ ကျွန်တော့်ဖက် မျက်နှာမူလျှက်ပြန်ဖြစ်နေ တော့ မေသော်က ပန်းအိ အဖုတ်ကို ရှာနဲ့ယက်ပေးနေတာ သတိထားမိလိုက်တယ် လီးတချောင်းလုံးလဲ ကျင် တက်လာပြီး ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာတော့ စိတ်ကိုထိမ်းကာ မေသော့် အဖုတ်ကို ရှာနဲ့ အစွမ်းကုန်ယက်ပေးနေလိုက် တယ်။
“ ဖွက်..ဖွက်…အင့်…အင့်…အီး…ဖောင်း..ဖောင်း”
ပန်းအိ အားကုန်စောင့်နေပြီ ကျွန်တော်လဲ သုတ်ကိုမနဲထိမ်းကာ မေသော့် အဖုတ်ထဲ ရှာနဲ့လိုးပေးနေမိတယ် ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းထားနိုင်တော့ဘဲ ပန်းအိ စအိုထဲသို့ သုတ် တွေကို အစွမ်းကုန်ပန်းထည့်လိုက် တော့တယ် ။
မေသော် လဲ ကျွန်တော့်မျက်နှာကို အတင်းဖိပွတ်နေတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ စိတ်ကသိလိုက် တယ် အဲဒါနဲ့ လျှာကိုအစွမ်းကိုထုတ်ပြီး အစိလေးကိုပါ သိမ်းယက်နေတုန်း ပန်းအိ က ကျွန်တော့်ပေါ်ကနေ ဆင်းပြီးကျွန်တော့်ဘေးနားမှာ လာအိပ်ချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းက သူ့မျက်နှာပေါ်တက်ခွပြီး အဖုတ်နဲ့ပွတ်နေတုန်း ကျော်ကျော်က မငြိမ်းစအိုထဲ နောက်ကနေသွင်းနေတာတွေ့လိုက်တယ် ။
မေသော် လဲ အဖုတ်က ပွစိပွစိလုပ်ရင်း ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ် စောက်ရည်တွေ ပန်းချ လိုက်တယ် ပန်းအိကလဲ မငြိမ်းအဖုတ်ကို ယက်လိုက်အစိကို လက်နဲ့ပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေတယ် ကျော်ကျော်လဲ မငြိမ်းစအိုထဲ စိတ်ကြိုက်အားကုန်စောင့်နေတာတွေ့တော့ ကျွန်တော့်ငပဲလဲပြန်ထောင်ထလာတယ် ကျွန်တော်လဲ ကိုယ့်ကို ကိုတောင်အံ့သြသွားတယ်။
အရင်ဂွေလှိမ့်တာတောင် အဲဒီလောက်ဆို မထောင်နိုင်တော့ဘူး ခုတော့ အစွမ်းကုန်ပြန်ထောင်လာပြန်ပါလေရော မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော့်ငပဲကိုကြည့်ပြီး ကျော်ကျော့်ကို
“ ခဏပြန်ထုတ်ပေးအုံး ဒီမှာ ကောင်းကောင်း ဟာ ပြန်ထောင်လာပြီ အမ နေရာပြောင်းလိုက်အုံးမယ်”
ကျော်ကျော်လဲ ဘာဆိုတာ သဘောပေါက်သွားကာ မငြိမ်းစအိုထဲက သူ့ငပဲကိုစွဲထုတ်ပေးလိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ
ကျွန်တော့်ပေါ်တက်ခွပြီး မျက်လုံးလေးမှေးဆင်းကာ သူ့ပိပိမှာကျွန်တော့် ငပဲကိုတေ့ပြီးထိုင်ချ ပြီး ဖိစောင့်နေ
တုန်း ကျော်ကျော်ကို လှမ်းကြည့်ကာ
“ မ ကိုညှပ်ချလေ ကျော်ကျော် မ နောက်ထဲထည့်လိုက်…”''
ကျော်ကျော်လဲ အချိန်စိုင်းမနေဘဲ မငြိမ်းနောက်နေရာယူပြီး မငြိမ်းစအိုဝ ကို သူ့ငပဲတေ့ပြီးဆက်တိုက်စောင့်တော့တယ် ဒီတိုင်းလုပ်နေရင်း မငြိမ်းကညောင်းလာပြီဆိုတာတာနဲ့ ကျော်ကျော်က မငြိမ်းစအိုထဲက သူ့ငပဲကိုစွဲထုတ်ပေးလိုက်တော့ မငြိမ်းကလဲ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့်ငပဲကို စွဲထုတ်ကာ မက်တက်ရပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုကြောပေးကာ လှည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်မလဲကြည့်နေတုန်း သူ့စအိုဝမှာ ကျွန်တော့ ငပဲကိုတေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တယ် ။
အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော်ရောကျော်ကျော်ရောသဘောပေါက်ပြီး ကျော်ကျော်ကမငြိမ်း အဖုတ်ထဲသူ့ငပဲထိုးထဲ့ကာအားကုန်စောင့်တော့တယ် မငြိမ်းလဲ အသံစုံထွက်လာပြီး
“ မြန်မြန်စောင့်ပေးတော့ အမ ပြီးတော့မယ် မြန်မြန်စောင့်…အား…ရှီး…စောင့်…စောင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့် အမ
ကိုအားမနာနဲ့စောင့်တော့ အား..အီး…အင့်…အီး…အမေရေ…အား..”
ဖွက်…ဖပ်…ဖပ်..ဖောင်း…ဖောင်း…ဖောင်း…
“ အား..ထွက်ပြီ…အား….အမေရေ…အား….”
ဘူ..ဘူ..ဘွတ်..ဘွတ်….ဖပ်…ဖပ်….
“ အီး..ရှီး…ကောင်းလိုက်တာ…ဒီတစ်ခါ အကောင်းဆုံးဘဲ ဟင်း….”
မငြိမ်းလဲညိမ်ကြသွားတော့ ကျွန်တော်တို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လဲ ဒီတိုင်းညိမ်နေပေးထားလိုက်ရတယ် ကျွန်တော်တို့တော့ မပြီးသေးတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မျက်စပစ်ပြီး ဘာဆက်လုပ်မလဲပေါ့ အဲဒီတော့
ဘေးနားက ပန်းအိ က
“ မငြိမ်း နင်ပြီးရင် ဆင်းတော့လေ ငါလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် နင်ခံရတာတော်တော်ကောင်းလား”
“ မေသော်ပြောပြတုန်းက သိပ်မထူးဘူးထင်တာ လက်တွေ့ခံစားကြည့်တော့မှ ဆွေမျိုးမေ့အောင်ကို ကောင်းတာဝတောင် မဝချင်ဘူး ထပ်ခံချင်သေးတယ် အဲဒီပုံစံမျိုးနဲ့”
“ ခုတော့ ငါ့အလှဲ့ပေးပါအုံး ငါလဲစမ်းချင်သေးတယ် နင်ဆင်းတော့လေ”
မငြိမ်းလဲ မဆင်းချင်ဆင်းချင်နဲ့အင်တင်တင်လုပ်နေတုန်း ကျော်ကျော်က မငြိမ်းအဖုတ်ထဲက ငပဲကို စွဲထုတ် လိုက်တော့ မငြိမ်းက
“ ဟာ..ဒီမှာ ဇိမ်ခံနေတာကို နင်က ဇွတ်စွဲထုတ်တာဘဲ ခဏလေးထည့်ထားတော့ ဘာဖြစ်မှာ မို့လို့လဲ”
မငြိမ်းလဲ အားမလိုအားမရလေသံနဲ့ ကျော်ကျော့်ကို အပြစ်တင်တော့ ပန်းအိက
“ မငြိမ်းတော်ပြီလေဟာ ငါ့အလှည့်ပေးအုံး ငါလဲခံချင်သေးတယ် ကျော်ကျော့်ကို အပြစ်တင်မနေနဲ့ လာ ကျော်ကျော် ပန်းအိထဲ ပြောင်းထည့်”
ကျော်ကျော် က ခဏ
“ ခဏ ငါတို့ မက်တပ် လုပ်ကြည့်ကြရအောင် ဟေ့ကောင် ကောင်းကောင်း သဘောတူလား”
“ အေး ကောင်းတယ် ငါလဲစမ်းကြည့်ချင်တယ် ဒါပေမဲ့”
“ ဘာ ဒါပေမဲ့လဲ….”
“ ငါတော့ ပြိုင်းနေသလိုဘဲ နောက်နေ့မှ စမ်းပါလားကွာ ခုတော့ မငြိမ်းကို လုပ်သလိုဘဲ လုပ်ကြတာပေါ့”
ပန်းအိကလဲ
“ ငါလဲ မက်တပ် မနေတတ်ဘူးနော် ရိုးရိုးလဲ စလုပ်ပါလား နောက်မှ လုပ်လဲရသားနဲ့”
ကျော်ကျော်လဲ အင်တင်တင်နဲ့ ကုတင်ပေါ် လွတ်တဲ့နေရာမှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ငပဲကိုထောင်ပေးထားလိုက် တယ် မငြိမ်းလဲ ကျော်ကျော်ပေါ်ခွပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ ကျော်ကျော့်ငပဲပေါ်တေ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး ဖိစောင့် ရင်း ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော်လဲ ပန်းအိ ဘာလိုတယ်ဆိုတာ သိနေတော့ ပန်းအိ နောက်မှာနေရာယူပြီး သူ့စအိုထဲ ငပဲကို ချော့သွင်းသွင်းလိုက်တော့ ပန်းအိစီက အသံထွက်လာတယ်။
“ အီး…တော်တော်ကြပ်တယ်..ဖြေးဖြေးသွင်းနော် ဖြေး..ဖြေး..”
ကျွန်တော်လဲ အရှိန်ရလာတော့ ပန်းအိလဲကောင်းလာလို့နဲ့တူတယ် သူကပါပြန်စောင့်လာတယ် ကျွန်တော်လဲကျော်ကျော့်လှမ်းကြည့်လိုက်တာ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြတာနဲ့ အရှိန်တင်ပြီး အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့တယ် ကျော်ကျော် လဲ ကော့ထိုးထိုးရင်း ပြန်စောင့်နေတော့ ပန်းအိလဲ ဖိချလိုက်ပြန်ကော့တင်လိုက်နဲ့ ဝင်လာသမျှကို စည်းချက်ကျကျတုန့်ပြန်တတ်လာတယ်။
“ အင့်…အီး..အင့်…ဟင်း…”
ဖွတ်…ဖပ်..ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်း….
“ ရှီး…အား…အင့်…အီး…စောင့်..စောင့်… ပန်းအိ ပြီးတော့မယ် စောင့်….အီး…ရှီး….”
ကျွန်တော်လဲ အားကုန်ကြုံးစောင့်ရင်း လိင်တံတစ်လျှောက်ကျင်တက်လာကာ မထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ပန်းအိ စအိုထဲကို သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်ရင်း ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်သွားတော့တယ် ကျွန်တော်လဲ လိင်တံကို ပန်းအိ စအိုထဲကထုတ်ကာ မငြိမ်းဘေးနားဝင်လှဲရင်းအမောဖြေနေတုန်း
“ အီး…ပန်းအိ စောင့်…စောင့် ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မယ် စောင့်..စောင့်…အီး..”
“ အင့်..ရှီး…ကျော်ကျော်ရေ…အား…အမေ…အား…အား…..”
ဖွတ်…ဖပ်…ဖွတ်..ဘူ..ဘူ…
အသံစုံထွက်ကာ နှစ်ယောက်သားညိမ်ကျသွားတော့မှ ကျွန်တော်လဲ မျက်ခွံတွေလေးလာပြီး မှေးကနဲ့အိပ်ပျော် သွားတော့တယ်….။ မနက်အိပ်ယာနိုးတော့ ခန္ဓာကိုယ်တွေ မလှုပ်ချင်မကိုင်ချင်နဲ့ ခြေကုန်လက်ပန်းကြပြီး မျက်လုံးမဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နဲ့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ဘေးနားမှာ ကိုယ်တုန်းလုံးတွေနဲ့ တန်းစီအိပ်နေကြတာတွေ့တော့ ပြုံးမှိသွားတယ်။
ဘေးနားက ကျော်ကျော်နဲ့ ပန်းအိကလဲ ထပ်ရက်ကြီးအိပ်ပျော်နေကြတာတွေ့တော့ ဒီကောင် တော်တော် တောင့်ခံနိုင်ပါလားလို့ ချီးကျူးလိုက်မိတယ် တဖက်ဘေးဘက်လဲကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းက ကျွန်တော့်ကိုပြုံးကြည့်နေပြီး
“ ကောင်းကောင်း ညက တော်တော်မှ ကောင်းလား”
“ ဘာပြောကောင်းမလဲ မငြိမ်းရယ် ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ လူတောင် မလှုပ်ချင်တော့ဘူး အားမရှိသလို ဖြစ်နေပြီ”
“ အားမရှိရင်တော့ အမ အားပြည့်အောင် ချက်ကျွေးရမှာပေါ့ ခုတော့ ဗိုက်စာပြီး အမကို ကူအုံး”
“ ဘာကူရမှာလဲဗျ.. မောနင်းတစ်ကြောင်းလား”
“ သွား..ကောင်စုတ်လေး အဲဒါဘဲတွေးနေ လူကဖြင့် မလှုပ်နိုင်တော့ဘဲ”
“ လူက မလှုပ်နိုင်ပင်မဲ့ ညီလေးကတော့ လှုပ်နိုင်သေးတယ်နော် ဒီမှာကြည့်”
ကျွန်တော်လဲ မိမွေးတိုင်းဖွမွေးတိုင်း အစီအရီအိပ်နေကြတဲ့ မိန်းမလှလေးတွေကြည့်ပြီး ပြန်ထောင်လာတဲ့ ညီလေးကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တော့ မငြိမ်းလဲ မျက်လုံးပြူးလေးနဲ့
“ ကောင်းကောင်း တော်တော်ကဲ တစ်ညလုံးလဲ လုပ်ထားတာတောင် အားမရသေးဘူးလား”
“ အားမရသေးလို့ ညီလေးက သက်သေပြနေတာပေါ့ မယုံကိုင်ကြည့်ပါလား…”
“ နောက်မှ ကိုင်တော့မယ် တကယ်ထဲ ပြောကိုမပြောချင်ဘူး စ မှိတာ မှားပြီလား မသိဘူး တော်ကြာ ရေဆေး ချိန်တောင် မပေးရင်တော့ ဒုက္ခဘဲ”
“ ရေဆေးချိန်တော့ ပေးမှာပါ ဒါမှ မငြိမ်းအဖုတ်လေးကို ကောင်းကောင်း ဂျာလို့ရမှာလေ..ဟဲဟဲ”
“ ကောင်းစုတ်လေး သိပ်တတ်နေတယ်ပေါ့ ဟင်း..အစကတော့ မခုတ်တတ်သလိုနဲ့ဟင်း..ရှင် တို့ယောကျာ်းတွေအဲဒီအတိုင်းဘဲ လူရိုးဆိုတာသင်္ခ ျိုင်းကုန်းမှာဘဲရှိတယ်ဆိုတာ လက်ခံလိုက်ပြီ”
“ ဟိတ် သူများတွေအိပ်နေတာ ကောင်းကောင်း မအိတ်ရဘူး ဘေးနားကနေပြီး စောစောစီးစီး သင်္ခ ျိုင်းကုန်း အကြောင်းတွေလာပြောနေကြတယ် သွား ကောင်းကောင်းမအိပ်ရဘူး ဗိုက်စာပြီ အိမ်ရှင်တွေ ဘာမှ မကျွေး ဘူးလား…ဟာ…ဒီတစ်ယောက်ကတော့ စံ ပဲဟေ့..”
မေသော်က ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ပြောရင်း ကျွန်တော့်ထောင်နေတဲ့ ညီလေးကိုလဲတွေ့ရော မျက်လုံးအရောင် တလပ်လပ်နဲ့ ကြည့်ရင်း မငြိမ်းကို ကျော်ကာ ကျွန်တော် ကိုယ်ပေါ်တက်ခွပါလေရော
“ ဒီမှာလဲ ကြည့်အုံး အိပ်ကောင်းကောင်းနဲ့အိပ်နေတာ အိမ်မက်ထဲမှာ လှိုင်းစီးနေရတယ် လို့ အိမ်မက်မက် နေတာ ဒီကိုယ်တော်က အောက်ကနေ ညှောင့်နေတာဟေ့…”
ပန်းအိက လဲ အားကျမခံ ကျော်ကျော်အပေါ်ကနေ ပြန်စောင့်ရင်း သူတို့လုပ်ငန်းပြန်စပြီးဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့လှမ်းအသိပေးလိုက်လေတော့…မေသော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အဖုတ်ဝမှာ ကျွန်တော့ ညီလေးကို တေ့
ပြီးထိုင်ချကာ အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့လေသည်…။မငြိမ်းက
“ ညီးတို့ဘဲ လုပ်ကြတော့ ငါတော့ စားစရာစီစဉ် လိုက်အုံးမယ် ညီးတို့ပြီး ငါ့လာကူအုံးနော်… ငါ့အတွက်လဲကျန် ထားပေးအုံး ညီးတို့ကြည်း ငါ့မောင်လေးတွေကိုအားကုန်အောင်မလုပ်သွားကြနဲ့နော်…”
“ စိတ်ချပါအေ..ညီးသာ အားပြန်ပြည့်မဲ့ အစားအစာတွေလုပ်ထား ဒါမှ ညီးအတွက်ကျန်မှာ ခုတော့ ရှိတဲ့အား တွေငါတို့အကုန်စုပ်ယူလိုက်အုံးမယ်..ကောင်မရေ..”
မေသော်က မငြိမ်းကို ပြန်ပြောလိုက်တော့ မငြိမ်းလဲ စိတ်မချသလိုနဲ့တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မသွားချင်သွားချင် နဲ့အနားက ထွက်သွားတော့တယ် မေသော်နဲ့ပန်းအိ လဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ အပေါ်ကနေ မနားတမ်းစောင့်ရင်းကာမပန်းတိုင်ကို ပြိုင်တူတက်လှမ်းပြီး စိတ်ကျေနပ်မှုရကာမှ လေးယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲ တူတူဝင်ပြီး ရေချိုးလိုက် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက် စော့လိုက်နဲ့ ရေချိုးနေတုန်း မငြိမ်းလဲ ပြေးလာပြီး သူလဲ ဝင်ရေချိုးကြစော့ကြ ကာ မနက်စာ စားဖို့ ပြင်ဆင်ကြတော့တယ်…။
နေ့လည်ဖက်ထမင်းစားပြီး တရေးအိပ်ကာ အနားယူဖြစ်ကြတယ် ညဖက်ကဲဖို့အားမွေးရင်း ပေါ့…။ ညဖက်မှာ လဲ ၅ ယောက်သား အာသာပြေယုံသာ လိုးကြရင်း မနက်ဖြန်ကျောင်းသွားရမယ်ဖြစ်၍ စောစောအိပ်လိုက် ကြသည်..။ အဲဒီလိုနဲ့ ကျောင်းသွားလိုက်ပြန်ရင် ကျော်ကျော့်အိမ်မှာ စာကျက်မည်ပြောပြီး ကျော့်ကျော့်အိမ်သွား ၅ယောက်သား စိတ်ကြိုက် လိင်ဆက်ဆံ လိုက်နဲ့ စာမေးပွဲဖြေမဲ့ကာလ ကိုရောက်လာတော့တယ်..။စာမေးပွဲဆို တော့ ကျောင်းသားအားလုံးကြောက်ကြတဲ့အတိုင်း လိင်ဆက်ဆံတာကို နားကာ စာထဲကို စိတ်နှစ်ပြီး စာမေးပွဲကာလကိုဖြတ်သန်းခဲ့ကြရတယ်..။
တစ်ခါတစ်လေ စာကျက်နေရင်း စိတ်ပါလာရင်တော့မိန်းကလေးသုံးယောက် ထဲက အနားမှာ ရှိတဲ့တစ်ယောက်ကို ဟိုကိုင်ဒီနှိုက်လုပ်လိုက်ရင် အကိုင်ခံရတဲ့ မိန်းကလေးကလဲ
“ ငါ..စိတ်ထိမ်းနေတာနော် လာကိုင်မနေနဲ့ စိတ်မထိမ်းနိုင်ရင် တက်စောင့်ပစ်လိုက်မှာ..”
လို့ ပြန်ကြိမ်းလေသည်…။အားလုံးရဲ့စိတ်ထဲမှာ စာမေးပွဲဆိုတဲ့ အတားအဆီးကြီး ရှိနေလို့သာ အဲဒီ အတားအဆီး သာရှိမနေရင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိင်ဆက်ဆံဖြစ်မှာ မလွဲဧကံဘဲ…။ အဲလိုနဲ့ စာမေးပွဲနောက်ဆုံးရက်ရောက်တော့ စာမေးပွဲနောက်ဆုံး ခေါင်းလောင်းထိုးတာနဲ့ ဘယ်မှ ဝင်မနေ တော့ဘဲ အိမ်ကို တန်းပြေး အမေ့ကို ကျော်ကျော့်အိမ်မှာ ဒီည သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စုပြီး ညစာလုပ်စားမယ်ပြောပြီး
ကျော်ကျော့်အိမ်ချီတက်တော့တာ ကျော်ကျော့်အိမ်ရောက်တော့ လူစုံနေပြီ
“ ကဲ စာမေးပွဲတော့ ဖြေခဲ့ပြီး စာမေးပွဲလဲပြီးပြီဆိုတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကဲကြမယ်ဟေ့…”
လို့ မေသော်က ထ အော်လိုက်တော့ အားလုံး ဟေး..ကနဲ့အော်ကာ ရှိသမျှ အဝတ်တွေအကုန် စွဲချွတ်ပစ်လိုက် ကြတယ် ပြီးတော့ အနီးအနားက တွေ့တဲ့ လူခြင်းပူးကပ်ကုန်ရင်း လူးလှိမ့်နေတုန်း တယ်လီဖုန်း မြည်သံကြားလိုက်တော့ အားလုံး ကိုယ်စီ အရှိန်တန့်ကာ ဖုန်းကိုလဲ မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်နေတုန်း မငြိမ်းက ဖုန်းနားကို ထသွားလိုက်တယ် ပြီးတော့ အားလုံးဖက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး
“ ရှူး..တိုး..တိုး…ဘယ်က ဖုန်းလဲမသိဘူး ငါထင်တယ် အမေတို့အဖေတို့ ဆက်တာနေမှာ..”
ကျော်ကျော်ကလဲ အဲဒီတော့မှ ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြီး
“ ဖြစ်နိုင်တယ်…ကြိမ်းသေ အမေတို့ဘဲ”
“ ဟဲလို..”
မငြိမ်းနဲ့ တစ်ဖက်ကလူဘာတွေပြောလဲတော့ မသိဘူး မငြိမ်းကတော့ ဟုတ်..ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ ဆိုတဲ့စကားဘဲ ပြောနေတော့ ဟိုဖက်က ကျော်ကျော့် အမေတို့ဆိုတာ မြေကြီးလက်ခက်မလွဲဘဲ ဘာတွေပြောနေကြလဲမသိဘူး။
အားလုံးကလဲ မငြိမ်းမျက်နှာဘဲ စိုက်ကြည့်နေကြတာ မငြိမ်းမျက်နှာကလဲ အမျိုးမျိုးပြောင်းနေတော့ မှန်းရခက် ကုန်ကြတယ် တော်ကြာပြုံးလိုက် တော်ကြာ မဲ့ပြလိုက်နဲ့ အားလုံးက ပိုစိတ်ဝင်စားလာကြတယ်လေ။ မငြိမ်းဖုန်းပြောပြီးတော့ အားလုံးက မငြိမ်းဘာပြောမလဲဆိုပြီး မငြိမ်းပြောမဲ့စကားဘဲ မျှော်လင့်နေကြတယ် မငြိမ်းက
“ အားလုံး ပျော်စရာလဲရှိတယ် စိတ်ညစ်စရာလဲ ပါတယ် ဘယ်ဟာ နားထောင်မလဲ”
ကျွန်တော်လဲ
“ စိတ်ညစ်စရာအရင်နားထောင်ပြီး ပျော်စရာ နောက်မှ နားထောင်တာ ကောင်းတယ် အဲဒါမှ မိုးရွာပြီးစ ကြည်လင်နေတဲ့ ကောင်းကင်လို သာယာလှပနိုင်မှာပေါ့ နို့ဆို ကြည်လင်နေတဲ့ကောင်းကင်ပြီးမှ တိမ်ဖုံးသွား တာ မကောင်းဘူး..”
အားလုံးကလဲ တစ်သံထဲ ဝိုင်းထောက်ခံကြတယ်။
“ ဟုတ်တယ်..ကောင်းကောင်းပြောသလိုဘဲ စိတ်ညစ်စရာအရင်ပြော..”
“ ဒါဆို စပြောမယ် စိတ်ညစ်စရာက နင်တို့တွေ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် လိင်မဆက်ဆံရဘူးတဲ့..”
“ ဟယ်…ကောင်မ အကောင်းမှတ်လို့ သေနာမ..မြွေပွေးကိုက်မ…ကြာကူလီမ…”
“ အဲဒီလောက်လဲ ကင်ပွန်းမတပ်ကြပါနဲ့ဟာ ဘယ်ထဲက ခံချင်နေကြလဲမသိဘူး…”
“ သေနာမ နင်ရောမခံချင်လို့လား..ကြာကူလီမရဲ့”
သူငယ်ချင်းမတွေ တစ်ယောက်တစ်ခွန်း ဝိုင်းဖဲ့လိုက်ထုလိုက်ထောင်းလိုက်လုပ်နေကြတာ ကျွန်တော်တို့လဲ ဘာမှ ဝင်မပြောနိုင်ဘဲ သူတို့ ပြောနေတာတွေဘဲ ပြုံးလိုက်ရယ်လိုက်နဲ့လိုက်နားထောင်နေရင်း ကြည့်နေရတော့ မြန်မြန်ပြီးစေချင်တာနဲ့ သူတို့စကားကိုဖြတ် ပြောလိုက်ရင် ကောင်းမယ်လို့ စဉ်းစားလိုက်တယ် ဟုတ်တယ်လေ တော်ကြာ အချိန်တွေ အလကား အကုန်ခံ လို့မဖြစ်ဘူးလေ စာမေးပွဲတစ်တွင်းလုံး အောင့်အီးသီးခံ စောင့်နေရတာ ညီလေးကလဲ တင်းနေပြီး သုတ်အိမ် ကလဲပြည့်နေတော့ သိပ်မထိမ်းထားချင်တော့ဘူး အဲဒါနဲ့ မြန်မြန်ပြီးတော့ မြန်မြန်လုပ်ရမှာဆိုတော့ ကျွန်တော်လဲ စကားဖြတ်ပြောလိုက်တယ်။
“ ပျော်စရာကရော ဘာလဲ မငြိမ်း..”
“ အေး..ဟုတ်တယ် ငါတို့လဲ ညီးလုပ်တာနဲ့ ပျော်စရာက ဘာမှန်းမမေးမှိဘူး ပြောပါအုံး.. ပျော်စရာဆိုတာ ဘာလဲ”
“ ပျော်စရာကတော့ အမေက ထားဝယ်ကို အလယ်လာခဲ့တဲ့ အငယ်ကောင်နဲ့ရှိသမျှ သူငယ်ချင်းတွေပါ ခေါ်ခဲ့တဲ့ နှစ်ယောက်ထဲမလာနဲ့ တဲ့ လမ်းမှာက စိတ်မချရဘူးတဲ့…”
“ ဟေး….ဟေး…”
ဒီတစ်ခါ ထအော်တာကတော့ အားလုံး အကုန်ထခုန်ကြရင်း လူချင်းပူးကာ လုံးထွေးသွားကြပြီး ကာမဆန္ဒတွေ ကိုဖြည့်စီးလိုက်ကြတော့သည်..။
အဲလိုနဲ့ ကျွန်တော်ရယ် ကျော်ကျော်ရယ် မငြိမ်းရယ် မေသော်ရယ် ပန်းအိရယ် အားလုံး ၅ယောက် ပရာတို ကားနဲ့ လိုအပ်တာတွေတင်လို့ မနက် ၄နာရီလောက်ကနေ ရန်ကုန်က စထွက်လာခဲ့ကြတယ် ကျော်ကျော်က ကားမောင်း မငြိမ်းက ရှေ့ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်လာတယ် ကျွန်တော်ရယ် မေသော် နဲ့ ပန်းအိ က နောက်ခန်းမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ် တစ်လမ်းလုံး သီးချင်းသံနဲ့မြူးကြွစွာ ခရီးကိုပျော်ရွှင်စွာထွက်လာကြလေသည်..။
လမ်းမှာပြင်းပြင်းရှိတာနဲ့ကျွန်တော်လဲ ဘေးက နှစ်ယောက်ကို ဖတ်ပြီး ချိုချိုလေးတွေကို ကလိလိုက် ဖင်လေး တွေကို ညှစ်လိုက် စကပ်လေးတွေကိုမပြီး ပိပိလေးတွေကိုပွတ်လိုက် လုပ်လာတော့ သူတို့လဲ ဖီးလ်တက်လာ ပြီး ကျွန်တော့် ဘောင်းဘီထဲက အကျဉ်းချခံနေရတဲ့ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ဇစ်ဖွင့်ပြီး စွဲထုတ်ပါလေရော မေသော့်ကစွဲစုပ်လိုက် ပန်းအိကစွဲစုပ်လိုက်နဲ့ ကျွန်တော်လဲ ဖီးလ်တက်လာတော့တာပေါ့ ကားရှေ့ခန်းက မငြိမ်းကလဲ စတွေးတွေခဏခဏမြိုချနေလေရဲ့ ။
ကျော်ကျော်ကလဲ ဘက်မှန်ထဲကနေ ကျွန်တော်တို့သုံးယောက် ကို လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ ကားမောင်းရတာ စိတ်မဖြောင့်တော့ဘူးနဲ့တူတယ် ကျွန်တော်လဲဘေးက နှစ်ယောက်ရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီလေး တွေစွဲချွတ်မယ်လုပ်တော့ မေသော်က
“ ကောင်းကောင်းရယ် ခဏလေးနေပါအုံး ဗိုက်လဲစာလာပြီ ရှူးလဲပေါက်ချင်တယ် နင်တစ်လမ်းလုံးစထွက်ထဲက ကလိလာတာ ဒီမှာ ရှူးထွက်ကျတော့မယ်…”
မငြိမ်းကလဲ အသံတုန်တုန်ရီရီနဲ့
“ ကျော်ကျော်နင်လဲ စိတ်မထိမ်းနိုင်ဖြစ်နေတာနဲ့ငါတို့ ကားတိုက်တော့မယ် တူတူ တစ်ခုခုဝင်စားရအောင်..”
အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့ကားလေးမှာ ၂၄နာရီဖွင့်တဲ့ အဝေးပြေးလမ်းမတစ်နေရာက ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အပေါ့သွား ရင်းမနက်စာ ဝင်စားလိုက်ကြတယ်….
“ ကောင်းကောင်းရယ် ငါ့မှာ မနည်းအိမ်သာပြေးရတယ် လမ်းမှာ ရှူးထွက်ကျတော့မလို့ ကံကောင်းလို့..”
“ ဟဲ့ နင်ကလဲ ဘယ်လောက်တောင် တင်းနေလဲမှမသိတာ ဆီးအိမ်တောင် ဖိမိပြီး ရှူးတွေတောင် ထွက်ကျ လောက်အောင် တင်းတာတော့ လွန်ကိုလွန်တယ်”
မငြိမ်းက ကျွန်တော်တို့ပွဲမှာသူမပါလိုက်ရလို့ ဘယ်ထဲကဖဲ့ချင်နေလဲမသိဘူး မေသော့်ကို ဝင်ဖဲ့လိုက်သေးတယ် မေသော်ကလဲအားကျမခံ
“ ဟဲ့ မငြိမ်း နင်မနာလိုမဖြစ်နဲ့လေ ငါတို့က တင်းအောင်လုပ်ပေးတဲ့သူရှိလို့တင်းတာ ဘာဖြစ်လဲ နင်မကျေနပ် ရင်နောက်ဆင်းလာခဲ့…”
“ အေးလာမှာ…ပြီးမှ ဝေစုလျော့တယ်ဆိုပြီး မပြောကြေး..”
တချိန်လုံးဘာစကားမှဝင်မပြောဘဲနားထောင်နေတဲ့ ပန်းအိကလဲ စကားဝိုင်းထဲဝင်လာပြီ..
“ ဝေစုလျော့မှာစိုးရင် လမ်းက ဟော်တယ်တစ်ခုကို ဝင်လိုက်လေ စိတ်ကြိုက်လုပ်ပြီး အားရမှ ဆက်သွားကြ တာပေါ့….”
ကျော်ကျော်ကလဲ ဘယ်ကထဲက ဝင်ပြောချင်နေလဲမသိဘူး
“ အေး….အဲဒါကောင်းတယ် ငါလဲ ကောင်းမောင်းရတာမဖြောင့်ဘူး ငါတို့ မော်လမြိုင်မှာ ဝင်အိပ်ကြမယ်လေ..”
“ ဟေး…အဲဒီအစဉ်အဆင် ကောင်းတယ်…ဟေး…..”
အားလုံးဝိုင်းအော်ကြတော့ ဆိုင်ထဲမှာ ထိုင်နေတဲ့သူတွေ ရော ဆိုင်က စားပွဲထိုးလေးတွေရော မျက်လုံးပြူး မျက်စံပြူး နဲ့ ကျွန်တော်တို့စီကို ဝိုင်းကြည့်ကြပါလေရော ဟုတ်စွအဆုံး အိပ်ငိုက်နေတဲ့ ဆိုင်ရှင်မိန်းမကြီး တောင် ပြာပြာသလဲနဲ့ ကျွန်တော်တို့ကို ဘာဖြစ်တာလဲဟ ဇိမ်ပျက်တယ်ဆိုတဲ့ ပုံစံ နဲ့ ဖုကြည့်ကြည့်တာခံလိုက်ရတယ်… အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့ အဖွဲ့လဲ စားသောက်ပြီး ကားပေါ်အသီးသီး နေရာယူပြီး ခရီးဆက်ထွက်ခဲ့တော့တယ် ကားမထွက်ခင် ကျော်ကျော်က
“ ဟေ့ကောင် မင်းကြီးဘဲ စွတ်လုပ်မနေနဲ့အုံးနော် ငါလဲအလှည့်ပေးအုံး ငါ့မှာလဲပါတယ် မင်းကြီးဘဲ ရှိတာမဟုတ် ဘူး မင်းပြီးရင် ကားတစ်လှည့်လာမောင်းအုံးနော်…”
ကျွန်တော်လဲ ပြန်ပြောမယ်လုပ်တုန်း မငြိမ်းက
“ စိတ်ချ မောင်လေး မ တစ်ယောက်လုံး ရှိသေးတယ် မောင်လေးစိတ်ပါလာရင် မ စုပ်ပေးမယ် ဘာမှ မပူနဲ့ အဲဒီကောင်မတွေသာပါတာမဟုတ်ဘူး မ မှာလဲ အစုံပါတယ် မောင်လေး စိတ်သာချ”
ပန်းအိက ပြန်ပြောမလို့ ပြင်ရုံရှိသေး မေသော်က ပြန်ခွက်လိုက်ပြီးပြီ
“ ငါတို့က တခါထဲ ရယ်ဒီလုပ်ပြီးသား ဒီမှာကြည့် ကျော်ကျော် ခုဏက ရှူးပေါက်ကထဲက အောက်ခံ တွေ အကုန် ချွတ်ထားပြီးသား ကဲ ကောင်းကောင်းရေ ခုဏက မပြီးသေးတဲ့ ကိစ္စ ခုပြန်ဆက်လိုက်ရအောင်..”
ကျွန်တော်လဲ တကယ်ကြီးလားဆိုပြီး အောက်ငုံ့ကြည့်ရုံရှိသေး မေသော်က အကုန်စွဲချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ပန်းအိ ကြည့်လိုက်တော့လဲ ရှိသမျှ အဝတ်အကုန်ချွတ်နေပြီး ကျွန်တော်လဲကြောင်ကြည့်နေတုန်း မေသော်က
“ ကောင်းကောင်း ဘာကြည့်နေတာလဲ အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လ စိုက်မှ လာ..ကြည့်နေလို့ ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူး လိုး လိုက်မှပြီးမှာ လာမြန်မြန်”
အဲဒီအချိန်မှာ ကားကတုန့်ကနဲဖြစ်ပြီး လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်တာတွေ့တော့ အားလုံးရဲ့အကြည့်က ကျော်ကျော့် စီရောက်ကုန်ကြတယ် မငြိမ်းကလဲ မေးငေါ့ပြီး
“ ကျော်ကျော် ဘာဖြစ်တာလဲ….မောင်လေး”
“ ကျွန်တော် စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့ဘူးဗျာ ကားဆက်မောင်းလို့မရတော့ဘူး ဒီပွဲထဲ ကျွန်တော်ပါ ပါမှ ရတော့မယ်..”
“ ဒါဆိုလဲ လူမမြင်တဲ့နေရာမှာ ကားသွားရပ်လိုက်တော့…”
ကျော်ကျော်လဲ ကားကို ယာခင်းထဲ ထိုးမောင်းသွားပြီး သစ်ပင်တစ်ပင်နားမှာ ရပ်လိုက်တယ် ဘေးဘယ်ညာ ကြည့်လိုက်တော့လဲ ကွင်းပြင်ထဲမှာ ထီးထီးကြီး ပေါက်နေတဲ့ သစ်ပင်တစ်ပင်ဘဲရှိတယ် မှောင်ကလဲမှောင်နေ သေးတော့ ကားမီးပိတ်လိုက်တာနဲ့ဘာမှ မမြင်ရတော့ဘူး အဲဒီအချိန်မှာ ဘယ်တုန်းထဲက လုပ်ချင်နေလဲမသိဘူး ကားရှေ့ခန်းက
ပွတ်..ပွတ်..ဟင်း…ပွတ်….
ကြားလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ဘေးကနှစ်ယောက်ကလဲ တစ်ယောက်တစ်ဖက်စွဲတာခံလိုက်ရတယ် ကျွန်တော်လဲ ဘယ်သူက စ နန်းလိုက်လဲမသိဘူး ကျွန်တော့်နှုပ်ခမ်းမှာ ချိုမြိန်လှတဲ့ အနန်းကိုခံစားမိတော့ မီးဟုန်းကနဲထ တောက်သလို ကာမမီးတွေတောက်လောင်လာလိုက်တာ ဘယ်သူ့အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်မသိဘူး ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို စုပ်နေလဲမသိ တပ်ရက် အပေါက်ထဲဘဲ အားကုန်ကြုံးစောင့်လိုက်တာ မငြိမ်းစီက အသံ ရယ် ပန်းအိ စီက အသံရယ် ထွက်လာတော့တယ်….။
“ အား…အင့်..အီး…ရှီး…ကျွတ်..ကျွတ်..ရှီး… စောင့်…စောင့်…အင်း…”
“ ကောင်းလိုက်တာ စောင့်…စောင့်…အီး…အင့်…”
ကျွန်တော်လဲ စိတ်ရှိလက်ရှိ စောင့်နေတုန်း ရှေ့ခန်းက မငြိမ်းစီက အသံကြား တော့ မငြိမ်းပြီးတော့မယ် ထင်တယ် လို့ တွေးနေတုန်း
“ ကျော်ကျော်ရေ…အား…စောင့်…ပါ…အား…အမေရေ….အီး…ရှီး…ပြီး….အား…ပြီး..ပြီ..အင်း..ဟင်း….”
ပန်းအိစီကလဲ
“ ကောင်းကောင်းရေ..ပန်းအိ လဲ ပြီးတော့မယ် အားကုန်စောင့်..စောင့်…အီး….ကျွတ်ကျွတ်….အီး..ရှီး… အား…အား….အီး…ပြီး..ပြီး…ပြီးပြီ…အား… ကောင်းကောင်း လီး စွဲမထုတ်နဲ့အုံးနော် ခဏ စိမ်ထားပေးအုံး..အင်း…ဟင်း…ကောင်းလိုက်တာ…ဟင်း…”
“ ကောင်မတွေ ငါ့လဲ အလှည့်ပေးအုံး နင်တို့ကြီး ခံမနေနဲ့ ငါစောင့်နေတာ အလကားစောင့်နေတာမဟုတ်ဘူး ဒီမှာ အဖုန်အယားခံပြီး ကိုယ့်ပါသာ ပွတ်နေရတယ် ကျော်ကျော် မငြိမ်းပြီးရင် နောက်ခန်းကူးလာခဲ့ ဒီမှာလာ အိပ် ပန်းအိ ဇိမ်ခံမနေနဲ့ ရှေ့ခန်းပြောင်းပေး…”
မေသော်က ဘာကြောင့်သူ အဖုတ်အယားခံ စောင့်နေလဲဆိုတာ ခုမှ သဘောပေါက်တော့မယ် မငြိမ်းကလဲ အဲဒီတော့မှ ဝင်ခွက်တော့တယ်..။
“ ကောင်မ မေသော် ညီက အကြံနဲ့ကို အဲဒါကြောင့် ငါတို့ကို အရင်လုပ်တာ ဘာမှ မပြောဘဲ အစပိုင်းကတော့ သူဘဲ ခု ကောင်းကောင်းကို တက်ချ တော့မလိုလိုနဲ့ ငါက ကောင်းကောင်းလုပ်နေတာ နင့်ကိုလုပ်နေတယ် ထင်တာ အမှောင်ကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ညင်းက အကြံထုတ်နေတာပေါ့လေ…”
“ အေး ဟုတ်တယ်ဟေ့ အရိပ်ကိုလိုချင်လို့ နေပူထဲက စောင့်နေတာ ခုတော့ နေပူထဲမှာ စောင့်ရတာ ဘယ်လောက်ပင်ပန်းတယ်ထင်သလဲ ခုတော့ ငါ့အလှည့်အေ ညီးတို့ ဘာမှ လာမပြောနဲ့တော့ အချိန်ကုန်တယ် ခု စာနေပြီး ကျော်ကျော် လာ ဒီမှာလာအိပ်..”
ကျော်ကျော်ကိုလဲ ပြော ကားထဲက မီးခလုတ်ကိုလဲ ဖွင့်လိုက်တော့ အားလုံးတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြောင်ကြည့်နေကြတယ် ပြီးမှ သတိဝင်လာပြီး ကျော်ကျော်က အနောက်ဖက်ကို ကူးလာတယ် ပန်းအိ လဲ အဲဒီတော့မှ သူ့အဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့် ညီလေးကို စွဲထုတ်ပြီး ဖလွတ်ဆိုတဲ့ အသံလဲ ကြားရော အားမလိုအား မရ ပုံစံ နဲ့ လည်ပြန်ကြည့်ရင်းရှေ့ခန်းဘက်ကျော်ခွသွားတော့ စွံ့ကားနေတဲ့ ဖင်က ကုန်းကုန်းကြီးဖြစ်နေတော့ အဖုတ်ကြီးက နောက်မှာ ပြူထွက်လာတယ် ကျွန်တော်လဲ လိုက်ကြည့်နေတုန်း မေသော်က
“ ကဲ ကိုယ်တော် ဒီမှာ နောက်ပေါက်ထဲလာထည့် ခုဏကတင်လုပ်ထားတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို လိုက်ကြည့်မနေနဲ့ ဒီမှာ မြန်မြန် နောက်ပေါက်ထဲ ထိုးထဲ့လိုက် ရှေ့ပေါက်တစ်ခုထဲနဲ့ ခံရတာ အားမရဘူး အင့်..အီး..”
အံကြိတ်ပြီးပြောနေတဲ့ မေသော့် ဖင်စအိုထဲကို ညီငယ်ကို ထိုးထဲ့ပြီး မွှေပေးလိုက်တယ် အရှိန်ရလာတော့ အားကုန်ကြုံးစောင့်က သုတ်ရည်တွေ မေသော့်ဖင်ထဲကို ပန်းထဲ့ပြီး ဖင်ထဲက ညီငယ်ကို စွဲထုတ်ကာ ကားဆိုဖာ ပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ပြီး အနားယူနေတုန်း…မငြိမ်းက
“ ကောင်းကောင်း မ ကိုလဲ လုပ်ပေးအုံးလေ…ခုတော့ အမော်ပြေ အားပြည့်အချိုရည်လေးသောက်လိုက်အုံး အမောပြေရင်တော့ မ ကိုလုပ်ပေးရမယ်နော် ဒီမှာ မဝသေးဘူး..”
ကျွန်တော်လဲ ဟုတ်ကဲ့လို့ ပြန်ပြောမလို့ပြင်တုန်းရှိသေး ကျော်ကျော်က
“ ဒီကောင် လုပ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့အုံး ကားမောင်းရအုံးမှာ အားမရှိဘဲ ကားမောင်းရင် အကုန်သေကုန်လိမ့်မယ်..”
“ ကျော်ကျော်ရယ် အဲဒါနောက်ကိစ္စပါ ခုကိစ္စ အရင်ဖြတ်အုံး ဒီမှာ ပြီးတော့မယ် မြန်မြန်စောင့်ပေးတော့ အီး..ရှီး.. အင့်…အား…အီး…အွန့်…အွန့်…အား…မြန်…မြန်မြန်…ထွက်တော့မယ်..အား…အမေ့…အား….”
ဖွတ်…ဖပ်…ဖပ်…ဖောင်း…ဖောင်းးးးးးးဖောင်းးးးး
အသံစုံထွက်ကာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ နှစ်ယောက်သား ကာမအထွက်အထိတ်ကို ပြိုင်တူတက်လှမ်းရင်း ညိမ်ကြ သွားမှ ကျွန်တော်လဲ အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး ကားပေါ်ကဆင်းကာ အညောင်းအညာ ဖြေပြီး ခြေဆန့်လက်ဆန့် လုပ်ကာ ကားရှေ့ခန်းမောင်းသူနေရာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ ပန်းအိက နောက်ကို ပြန်ရန် ကုန်းထလိုက် တော့ ဖင်ကြီးက ကျွန်တော့်မျက်နှာ နားရောက်လာတော့ ဖင်လှမ်းနှိုက်မလို့ လက်ရွယ်ရုံရှိသေး..
ဘူ…ဖွတ်..ဖွတ်..ဘူ
ကျွန်တော့်မျက်နှာနားထိ လေက ရောက်လာသလိုဘဲ ဆံပင်တွေတောင် လန်တက်သွားသလိုဖြစ်တော့ ကျွန်တော့်မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့သွားတာကြည့်ပြီး အားလုံးက
“ ဟား…ဟား…အီးမှန်တဲ့ မျက်နှာဆိုတာ ငါတို့ခုမှ လက်တွေ့ကြကြမြင်ဘူးတော့တယ် ဟား…ဟား…ဟီး…ဟီး.”
တကားလုံး ဝိုင်းရယ်ကြတော့ ကျွန်တော်မှာ ငိုရခက်ရယ်ရခက်နဲ့ ဘယ်သူ့ကို အပြစ်တင်လို့တင်ရမှန်းမသိ ခြေမကိုင်မိလက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားတော့ မငြိမ်းလဲ မျက်နှာပိုးသက်ခါ….
“ ကောင်းကောင်းက ပန်းအိ ထ သွားတော့ ဖင်ကြီးနောက်က ပြူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်နှိုက်မလို့ လုပ်တာကိုး ကောင်းတယ် နှိုက်မြည်းချင်အုံးလေ..ကောင်းတယ်…ကောင်းတယ်…အဲဒါကြောင့် အီးမှန်တာ ကောင်းတယ်..”
“ ဟီး..မငြိမ်းကလဲ ကျွန်တော့မှာ ကားမောင်းရမှာဆိုတော့ ဒါလေး အခွင့်အရေးလေးရတုန်း နှိုက်မြည်းမလို့ ဟာကို..ဟိုကောင်က သူစိတ်ကြိုက်လုပ်အုံးမှာ ကျွန်တော့်မှာသာ ကိုင်စရာ ဂွေဘဲရှိတော့တယ်လေ ဟီး..”
ပန်းအိလဲ ခုဏက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ အားတုံ့အားနား ဖြစ်နေတော့ ဘာမှ မပြောဘဲ ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ကြည့်နေရာ က
“ အဲဒါကြောင့်ဖြစ်မယ် နောက်က တစ်ယောက်ယောက်လုပ်ကြံတော့မှာ သိလို့ ဖင်ကနေ ပညာပြန်ပေးလိုက်တာ နေမှာ..ဟီး…ဟီး…”
“ ကဲ ဟေ့ကောင် မောင်းတော့ ရောင်နီသန်းလာပြီး မိုးလင်းတော့မယ် ငါတို့ ခရီးဆက်ရအုံးမယ် မော်လမြိုင် ရောက်မှ မင်းစိတ်ကြိုက်လုပ်တော့ ခုတော့ ငါလုပ်တာဘဲ အသံနားထောင်တော့ လှည့်မကြည့်နဲ့နော် ငါတို့မျိုးပြုတ်သွားလိမ့်မယ် ကားကိုဘဲ ဂရုစိုက်မောင်း…”
ကျော်ကျော်က ကျွန်တော့်ကိုပါ ပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ ဘာမှ ပြန်ပြောချင်စိတ်မရှိတာနဲ့ဘဲ ကားစက်နှိုးပြီး ခရီးလမ်းပေါ်ပြန်တက်တော့ ချိုင့်တစ်ခုပေါ်ဘီးကျသွားပါလေရော
“ အု..အင့်..ဟေ့ကောင် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ ဒီမှာ မေသော်က အပေါ်က ငါ့ကို စောင့်လိုက်သလိုဖြစ်တော့ ငါ့ဟာ ပြန်တောင်လာပြီးဟ နောက်တစ်ကြောင်းလောက်တော့ လိုးလိုက်အုံးမယ်…သွပ်..သွပ်..မင်း အတွက်တော့ နားခဏပိတ် မျက်စိကိုလဲ ကားလမ်းကိုဘဲကြည့်မောင်း ငါတော့ စပြီဟေ့..”
“ ဟေ့ ကျော်ကျော် သူ့ကို မလုပ်နဲ့တော့လေ မ ကိုလုပ်ပေးအုံး သူက အားရအောင်ခံပြီးပြီ…ပန်းအိ ငါ့ကို နေရာလဲပေးအုံး…”
“ အာ..ငါနေရာမလဲချင်တော့ဘူး ကောင်းကောင်းကိုမျက်နှာပူတယ်ဟ မေသော့်ကိုဘဲ လဲခိုင်း ဒီကောင်မ သူကြီးဘဲ မောင်ပိုင်စီးချင်နေတယ် မေသော့် နင်ရှေ့ခန်းသွားလိုက် တော်ကြာ ငါရှေ့ခန်းသွားရင် ဒီတစ်ခါ ကျော်ကျော်မျက်နှာ မှန်လိမ့်မယ်…ဟီး..”
ကျွန်တော်တို့ တစ်ဖွဲ့လုံး ပန်းအိ စကားကြားတော့ ပွဲကြသွားပါလေရော
“ ဝါး..ဟား…ဟား..ဟားးးးးးး”
“ ကဲ ကောင်မ မငြိမ်းလာ နင်သိပ်ကဲ ငါကြတော့ ငတင်းမ တဲ့ သူကြမတင်းတာကြနေတာဘဲ ဟင်း..ပြောကို မပြောချင်ဘူး”
နောက်တစ်ခါ ပွဲကြသွားပြန်ပါတယ်….ဘလွတ်ကနဲအသံနဲ့အတူ မေသော့်လဲ ကျွန်တော်ရှိတဲ့ ရှေ့ခန်းကို ရောက်လာပြီး အဝတ်တွေကောက်စွတ်နေတယ် သူ့ကြည့်ရတာ မဝတ်ချင်သေးသလိုဘဲ နောက်ခန်းကိုလဲ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေသေးတယ် နောက်ခန်းကို ကျွန်တော်လဲနောက်ကြည့်မှန်က ကြည့်လိုက်တော့ မငြိမ်းက ကျော်ကျော်ပေါ်တက်စောင့်နေတယ် ဆံပင်တွေဖိုသိဖက်သီနဲ့ စပိန်မှာ မြင်းစီပြိုင်ပွဲမှာ ပြိုင်ပွဲဝင် လှပျိုဖြူလေး မြင်းစီးနေသလို ဘဲ ကျွန်တော်လဲ အဲဒါမြင်တော့ စိတ်ထဲမှာ ကျလိကျလိနဲ့ နောက်ကနေ ဖင်ထဲလိုးစောင့်ပစ်လိုက်ချင်အောင်ဖြစ်သွားတယ်။
ကားကိုမနည်းပြန်ထိမ်းပြီး မျက်နှာလွှဲလိုက်ပေမဲ့ ပန်းအိ အသံကြားတော့ သူပါ လိုးပွဲထဲ ဝင်သွားပြန်ပြီလား မသိဘူး ဆိုပြီး နောက်ကြည့်မှန်ထဲ ထပ်ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ကျော့်မျက်နှာပေါ်တက်ခွ ပြီး သူလဲ မြင်းစီးပြိုင်ပွဲဝင်လှပျိုဖြူတစ်ယောက်လို မြင်းက ခါရန်းနေတဲ့ကြားက မြင်းပေါ်ကပြုတ်မကျအောင် အသည်းအသန်ထိမ်းရင်း အောင်ပွဲခံတော့မဲ့ပုံနဲ့ အတင်းဖိပွတ်နေတုန်း ရှေ့က ကားမီးရောင်တွေ့လိုက်မှ ကျွန်တော်လဲ ခမန်းကတန်းကိုယ့်လမ်းကြောင်းပြောင်းနေတာတွေ့တော့ ကားကို လမ်းမှန်ပြန်တည့်လိုက်ရတယ် ရှေ့က ကားကတော့ မီးတောက်ပြီးဆဲသွားတာခံလိုက်ရသေး…နောက်က သုံးယောက်ကတော့ ခုချိန်မှာ ဘာဖြစ်ဖြစ် မမှုတော့ဘူး စိတ်ကြိုက်စောင့်ရင်း အသံမျိုးစုံထွက်နေတော့ ကျွန်တော့်ညီလေးလဲ ပြန်ထောင်လာပါလေရော။
“ အီး..အား…အင့်…အီး..ရှီး…ဖွတ်..ဖက်…ဖက်…ဖောင်း..ဖောင်း…ရှီး…အင့်…အား…”
အသံကလဲကြား နေတော့ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ ဖြောင့်အောင်မမောင်းနိုင်တော့ဘူး ဂွေကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေတောင်တုန်လာတယ် အောက်က ညီငယ်ကလဲ အစွမ်းကုန်မာတောင်နေတာများ ဥ တွေပါ တင်းလာတယ် အဲဒါကိုတွေ့တော့ ဘေးက မေသော်လဲ နောက်က လိုးပွဲကို မကြည့်တော့ဘဲ ကျွန်တတော့် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ ညီငယ်ကိုစွဲထုတ်ပြီး ကုန်းလွေတော့တယ် အဲဒီတော့မှ ညီငယ်လဲ လွတ်လပ်သွားပြီး နွေးထွေးတဲ့ အရသာပါ တစ်ပြိုင်ထဲခံစားလိုက်ရတော့တယ်…။
မေသော်လဲ ခုဏက သူ့ဖင်ထဲထည့်ပြီး ပြီးထားတာတောင် မမှုဘဲ စိတ်ကြိုက်စုပ်နေတော့တာများ ရေခဲချောင်းစုပ်နေရသလိုဘဲထင်နေလားမသိဘူး စုပ်နေတာများ ကျွန်တော်လဲ ပြီးချင်ချင်တောင် ဖြစ်သွားတယ် နောက်က အတွဲကလဲ အားကုန် ကြုံးစောင့်ရင်းမြင်းစီးရင်း အော်ဟစ်ရင်း ညိမ်ကြသွားတော့ ကျွန်တော်လဲ မေသော့်ခေါင်းကို ကိုင်ကာ
“ မေသော်..ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ် ဖယ်လိုက်တော့..မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ် မဖယ်ရင် ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်လိမ့်မယ် ဖယ်…အား..ပြီးပြီ..အား…”
ကျွန်တော် ပြီးတော့မယ်ပြောပင်မဲ့ မေသော်က မဖယ်ဘဲဆက်စုပ်ပေးနေတာကြောင့် မေသော့် ပါးစပ်ထဲမှာဘဲ သုတ်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ် မေသော်လဲ သုတ်တွေကုန်အောင်စုပ်ပြီးမှ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးရင်း ကျွန်တော်ကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ကြည့်နေတုန်း
“ အားနာလိုက်တာ မေသော်ရယ် ပါးစပ်ထဲသုတ်တွေပန်းထုတ်မိပြီ”
“ ရပါတယ်..မဆိုးဘူး ငံကြည့်ကြည့် ညှီစို့စို့နဲ့ တမျိုးလေးပဲ..”
“ အာ..မျိုချ ပစ်လိုက်တာလား”
“ အင်း…”
“ ဟဲ့..မေသော် ဘယ်လိုနေလဲ နင်က ငါက စိတ်ကူးတုန်းရှိသေးတယ် နင်က လုပ်ပြီးနေပြီ”
ပန်းအိက ဝင်ပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းမျက်နှာလှမ်းကြည့်တော့ မငြိမ်းကလဲ အားကျမခံ
“ ပန်းအိ ဒါဆို နင်ဘဲကျန်တော့တာပေါ့ ငါတောင် သုတ်ရည်မျိုချဖူးပြီး”
“ ဟယ် ကောင်မတွေ ကြည့်စမ်း သိပ်သွက်နေတယ်ပေါ့..နင်ဘယ်တုန်းက မျိုချတာလဲ ဘယ်သူဟာ မျိုလိုက်တာလဲ”
“ ဟဲ့..ငါက ဘယ်သူ့ဟာ မျိုရမှာလဲ ကောင်းကောင်းကို နင်တို့စပြီး စည်းရုံးခိုင်းတုန်းကလေ ကျော်ကျော်နိုးမှာ ဆိုးလို့ငါလဲခြေဖွနင်းပြီး သူ့တို့အိပ်နေတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တော့ ကောင်းကောင်းရော ကျော်ကျော်ရော ဂွေးတန်းလန်းနဲ့အိပ်နေကြတာ နှစ်ယောက်လုံး ပုဆိုးက လည်ပင်းတက်စွတ်နေကြတာ ငါလဲ ကျော်ကျော့် ဟာကြည့်လိုက် ကောင်းကောင်းဟာ ကြည့်လိုက်နဲ့ စိတ်တွေကြွလာပြီး အဖုတ်ထဲကလဲ ယားတက်လာတာ အောက်ခံဘောင်းဘီတောင် စိုရွှဲကုန်တယ် အဲဒါနဲ့ ကျော်ကျော်က တော့ မကောင်းပါဘူး ဆိုပြီး ကောင်းကောင်း ရဲ့တောင်နေတဲ့ ငပဲကြီးကို ကြည့်ပြီး အမြဲစိတ်ကူးရင်နေတဲ့ စိတ်ကူးကို အကောင်အထည်ဖေါ်လိုက်တာ… မမျှော်လင့်ဘဲ ကောင်းကောင်းရဲ့သုတ်ကို မျိုချဘူးလိုက်တာ အဲဒီထဲက သုတ်မျိုရတာ ကြိုက်သွားတယ် ဟီး..”
“ အဲ..အဲဒါအသာထား ခုတော့ နားလိုက်ကြပါအုံးဗျာ ကျွန်တော်လဲ ကားကောင်းကောင်းမောင်းလို့မရတော့ဘူး တော်ကြာ အားလုံးဒုက္ခရောက်ကုန်ကြလိမ့်မယ် ကားအေးအေးဆေးဆေး မောင်းပါရစေတော့ဗျာ နော်…”
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောလိုက်တော့ အားလုံး တဝါးဝါး ပွဲကြသွားပြန်ပါတယ်….။
အဲလိုနဲ့ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ သီချင်းအော်ဆိုလိုက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်စလိုက် ဟိုဟာနှိုက်လိုက် ဒီဟာနှိုက်လိုက်လုပ်ရင်း မုတ္တမမြို့ကိုရောက်လာတယ် အဲဒီကနေ ဇတ်နဲ့သံလျင်မြစ်ကိုကူးတော့ သံလျင်မြစ်ရဲ့ သာယာလှတဲ့ရှုမျှော်ခင်းတွေငေးရင်း သန့်ရှင်းလတ်ဆတ်တဲ့လေကိုရှူရှိုက်ကာ လိုက်ပါလာကြတယ် ခေါင်းဆေးကျွန်းနားရောက်တော့ လဲ သာယာလှတဲ့ရှုမျှော်ခင်းတွေကြောင့် မိန်းကလေးအဖွဲ့လဲ မြူးတူးပျော်ပါး
နေကြတာကို လိုက်ငေးရင်း မျက်လုံးထဲမှာ မသင်္ကာစရာ လူတစ်စု ကို တွေ့လိုက်တယ် အဲဒါနဲ့ ကျော်ကျော့်ကို လက်ကုပ်ပြီး
“ ဟေ့ကောင် ကျော်ကျော် မင်း ဟိုလူစုကို ကြည့်စမ်း ငါတော့ သိပ်မသင်္ကာဘူး သူတို့ မငြိမ်းတို့အဖွဲ့ကိုကြည့် တဲ့ အကြည့်တွေ ငါတော့ မကြိုက်ဘူး…တမျိုးဘဲနော် မင်းသေချာကြည့် ကြည့်…”
“ အေးငါလဲ ပထမတော့ မင်းလိုဘဲ စိတ်ထင်လိုက်သေးတယ် ဒါပေမဲ့ မင်းလဲ မငြိမ်းတို့အဖွဲ့ကို ကြည့်အုံးလေ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ပျော်ပါးနေကြတာ သူတို့ လူစုမှ မဟုတ်ဘူး ဒီဇတ်ပေါ်က ယောကျာ်းမှန်သမျှ စားမတတ် ဝါးမတတ်လိုက်ကြည့်နေကြတာများ..”
“ ငါစိတ်ထင်တာမဟုတ်ဘူး သူတို့ကြည့်ရတာ တစ်ခုခု ထူးခြားနေသလိုဘဲ ငါ့စိတ်ထင် လူပွဲစားတွေလား၊ သူပုန်အဖွဲ့သားတွေလား မသိဘူးနော်….”
“ မင်းစိတ်ထင်လို့ပါ သိပ်လဲမဆိုးရိန်ပါနဲ့ကွာ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဒီဖက်က လူတွေ က အဲလိုပုံစံ တွေကြီးဘဲ မယုံရင် မင်းတော်တော်များများလိုက်ကြည့်ကြည့် သူတို့လို ပုံစံတွေများတယ်ကွ..”
ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုပြောပြော ကျော်ကျော်က လက်မခံတော့ အင်းလေ ငါစိတ်ထင်လို့ဖြစ်မှာပါဆိုပြီး ဒီတိုင်းထားလိုက်တယ်…။
အဲလိုနဲ့ မော်လမြိုင်ရောက်တော့ တည်းခိုစရာ ကမ်းနားဖက်က ဟော်တယ် ဖက်ကို မောင်းထွက်လာ လိုက်တယ် ကားမောင်းနေရင်းနဲ့ မသင်္ကာစရာ ကားတစ်စီးထပ်ချပ်မကွာ လိုက်လာတာ သတိထားမိတော့ ကျော်ကျော့်ကို ပြောမယ်လုပ်တော့ ဒီကောင်က နှာထနေသေးတယ် ပန်းအိနဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်နေရင်း မငြိမ်းကို နို့ကိုင်နေတယ် စိတ်ထဲမှာတော့ ဒီကောင် ခဏတောင် မစောင့်ဘူး ဟိုကားက ဘာလုပ်မှာလဲ ဒီကောင်တွေက ဘာလဲ ကျွန်တော့်စီမှာ မေးခွန်းပေါင်း စုံသွားတယ် ။
ဒါပေမဲ့ ခုထိ အဖြေမရသေးဘူး ငါပြောလိုက်ရင် မိန်းကလေး လန့်သွားမလား မဖြစ်သေးပါဘူး အခြေအနေ စောင့်ကြည့်ရမှာဘဲ လိုအပ်လာရင်တော့ အသိပေးရမဲ့တာဝန် တော့ရှိတယ် ငါလဲ ဒီကနေ ရှေ့လျှောက်သတိထားမှ ဟော်တယ် ရောက်တော့ အခန်းကျယ်တစ်ခန်းယူပြီး အားလုံး ငါးယောက်စုနေကြတယ် ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းက ကျွန်တော်တို့ ငါးယောက်ကို ကြည့်ပြီး ဘာတွေလဲဆိုပြီး စူးစမ်းသလိုကြည့်နေလို့ ကျွန်တော်က
“ မောင်နှမတွေလေ စာမေးပွဲပြီးလို့ အဖေတို့အမေတို့ တာဝန်ကျ ရာ လာလယ်ကြတာ…”
အဲဒီတော့မှ သကောင့်သားက ပြုံးစိစိနဲ့
“ မဟုတ်ပါဘူး ဆရာရယ် ကျွန်တော်က ငါးယောက်ဆို အခန်းကျင်းနေမလားလို့ပါ ဆရာတို့နေတတ်ပါ့ မလားဆိုပြီး စိတ်ပူလို့ ပါ…”
“ ငါတို့မနေတတ်စရာမရှိဘူး..နေတတ်တယ် အခန်းသာ သေချာပြင်ပေးထား”
အဲဒီတော့မှ ဟော်တယ်ဝန်းထမ်းလဲ သော့လှမ်းပေးပြီး အခန်းကို ကောင်လေးတစ်ယောက် လိုက်ပြတယ် အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့လဲ ရေချိုးချင်နေတာရယ် တစ်လမ်းလုံးပင်ပန်းလို့နားချင်နေတာရယ်ကြောင့် ခပ်သုတ်သုတ် အော်ဟစ်ရင်းအခန်းထဲ လိုက်ဝင်လိုက်ကြတယ် လိုက်ပို့တဲ့ကောင်လေးတောင် ကြောင်တောင်တောင်လေး အခန်းဝမှာ ရပ်ကြည့်နေလို့ ကျွန်တော်က
“ ဟေ့ကောင်လေး ဘာကြည့်နေတာလဲ သွားတော့လေ..”
“ ဟို..ဟို…အကိုလေးတို့ လိုအပ်တဲ့ မွေ့ယာနဲ့ခေါင်းအုံး ခဏနေလာပေးမယ်လို့ ပြောမလို့ပါ အကိုလေးတို့က ပျော်နေတာကြည့်ပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိလို့ ရပ်စောင့်နေတာပါ လိုတာရှိလဲ ပြောနော် အကိုလေးတို့ ကျွန်တော်တို့ အကုန်လုပ်ပေးမယ်..”
“ အေး..လိုအပ်ရင်ခေါ်လိုက်မယ်ကွာ ခုတော့ တံခါးပိတ် သွားပေး လော့လဲတခါထဲချသွားလိုက်နော် မနက်ကြလဲ ငါတို့ စောစောထွက်မှာ မင်းငါတို့ကို ၃နာရီခွဲလောက်လာနှိုးပေး….”
“ ဟုတ်ကဲ့ အကို စိတ်သာချ ကျွန်တော်တို့လာနှိုးပေးမယ် ခဏနေရင်တော့ အိပ်ယာ လုပ်ပြင်ပေးလိမ့်မယ်နော် အကိုလေးတို့ စားချင်တာရှိလဲ မှာလို့ရတယ်နော်…”
“ အေး…လိုတာရှိရင် မှာမယ်ကွာ…ခုတော့ နားတော့မယ် တံခါးပိတ်သွားတော့…”
ကျွန်တော်လဲ စိတ်မရှည်စွာပြောလိုက်တော့ မငြိမ်းက အနားလာပြီး
“ ကောင်းကောင်း မောင်လေး ဘာတွေစိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်နေတာလဲ မောင်လေး တစ်ခုခုလိုနေပြီလား..”
“ အာ…မဟုတ်ပါဘူး မငြိမ်းရယ် ဒီကောင်လေး တော်တော် စကားများသလားလို့ပါ..”
“ သူက သူလုပ်ရမဲ့တာဝန်တွေသူလုပ်သွားတာပါ ဒါကလဲ လုပ်နေကြလေ မ ထင်တယ် မောင်လေး တစ်လမ်းလုံး မလုပ်ရလို့ တင်းနေတာမှတ်လား”
မငြိမ်းက ပြောလဲပြော ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီဇစ်ကို လာစွဲချပြီး ညီလေးကို အပြင်စွဲထုတ်လိုက်တယ် ကျွန်တော့် ညီလေးကလဲ မငြိမ်းစွဲထုတ်လိုက်တာနဲ့ တန်းပြီး ထောင်မက်လာတော့တာဘဲ မငြိမ်းကလဲ ရွှန်းမြတဲ့ အကြည့် တွေနဲ့ စိုက်ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်းလာတေ့ပေးတော့ ကျွန်တော်လဲ အားလုံးကိုမေ့ပြီးမငြိမ်းရဲ့ ချိုမြလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စွဲစုပ်လိုက်ပြီး လျှာခြင်းကလိလိုက်တယ် ။
ဘေးဖက်က ကျော်ကျော် မေသော် ပန်းအိ တို့ကလဲ ကားပေါ်ထဲက အစပျိုးထားတော့ သူတို့လဲ အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပစ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးဝင်သွား ကြတယ် ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းကို နန်းရင်း လျှာခြင်းကလိရင်း နဲ့ မငြိမ်းရဲ့ အဝတ်တွေအကုန် စွဲချွတ်လိုက်တယ် မငြိမ်းကလဲ ကျွန်တော့်အဝတ်တွေချွတ်ပေးပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင် လိုက်တော့ မငြိမ်းစီကရော ကျွန်တော့်စီကရော လမ်းမှာကဲထားသမျှ ချွေးနံ့ရောစောက်ရည်ရော လီးရည်ရော ပေါင်းထားတဲ့ အနံ့တွေ စူးရှစွာထွက်လာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး နှခေါင်းပြိုင်တူရှုံ့လိုက်ကြတော့ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်ကြတယ် ပြီးတော့ တိုင်ပင်မထားဘဲ ရေချိုးခန်းဖက်ထဲသွားမယ် အလုပ်မှာ တံခါးခေါက်သံ ကြားတော့ ကျွန်တော်က မငြိမ်းကို သွားနှင့်ဆိုပြီး အမူအရာနဲ့ ပြပြီး တံခါးနားသွားကာ အတွင်းထဲက လှမ်းမေး လိုက်တယ်..။
“ ဘာလဲဟေ့…”
“ ဆရာတို့ အတွက် အိပ်ယာ ထပ်ထည့်ပေးမလို့ပါ…”
“ ဒါဆို နောက်တစ်နာရီနေမှ ပြန်လာခဲ့ကွာ ငါတို့ခရီးပန်းလို့ အိပ်နေကြတာ ခုမလုပ်နဲ့အုံး ရတယ်မှတ်လား…”
“ ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ်ဆရာ ကျွန်တော်တို့က အဆင်ပြေပါတယ် ဆရာတို့ နားချင်ရင် အိပ်ယာ မလောက်မှာစိုးလို့ မန်နေဂျာက ခုထည့်ပေးလိုက်ဆိုလို့ပါ..ဒါဆိုရင်တော့ နောက်တစ်နာရီဆိုရင် ရပါ့မလားဆရာ ဘယ်အချိန်မှ ပြန်လာရမလဲ…ကျွန်တော်တို့အားမနာနဲ့နော်…”
“ အေး..အေး..ရတယ် နောက်တစ်နာရီ ကျော်မှ လာခဲ့ကွာ ခုတော့ ငါတို့ ခဏ အိပ်လိုက်အုံးမယ်….”
ကျွန်တော်လဲ တံခါးနားကပ်နားထောင်လိုက်တော့ အပြင်က လူပြန်ထွက်သွားတဲ့ခြေသံဝေးသွားတော့မှ ရေချိုးခန်းဖက် အပြေးဝင်လိုက်တယ် ရေချိုးခန်းထဲလဲရောက်ရော
အင့်…အီး..ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဗွတ်..ဗွတ်…ဖောင်း…အား..ရှီး…
ရေပန်းအောက်မှာ ကျော်ကျော်က ပန်းအိ ဖင်ကြီးတွေကို ကော့ခိုင်းပြီး နံရံကို လက်ထောက်ခိုင်းကာ နောက်ကနေစောင့်လိုးနေတယ် မငြိမ်းနဲ့ မေသော် ကလဲတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း တစ်ယောက်အဖုတ် တစ်ယောက်က ပွတ်ပေးနေရင်း နှုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်လိုက် အဖုတ်ကိုကလိလိုက်နဲ့ လုပ်နေကြတာ ကျွန်တော့်လဲ မြင်ရော..
“ ကြာလိုက်တာ ကောင်းကောင်းရယ် ဒီမှာ အဖုတ်ထဲက တအားယားနေပြီး မြန်မြန်လာ…”
မငြိမ်းကကျွန်တော့်ကိုတွေ့တာနဲ့ သူက ကျွန်တော့်ကိုကြောပေးရပ်ကာ သူ့အဖုတ်ဝမှာ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အတင်းစွဲပြီး တေ့ပေးလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ ရေမဆေးရသေးတာနဲ့
“ ရေမဆေးရသေးဘူးလေ မငြိမ်း ခဏစောင့်အုံး”
မေသော်ကလဲ အဲဒီတော့မှ ဘေးနားက အတွဲလုပ်နေတဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ လက်ဝါးလေးနှစ်ဖက်ခံပြီး ရေတွေခံယူလိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ညီလေးကို ပွတ်ဆေးပြီး ပြောင်အောင်တောင် မဆေးတော့ဘဲ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချကာ ကျွန်တော့ ညီငယ်ကို စုပ်ငုံလိုက်တော့တယ် ကျွန်တော်လဲ အံ့အားသင့်နေ တုန်း မေသော့်စုပ်ချက်တွေကြောင့် သတိပြန်ဝင်လာပြီး
“ မေသော် မပြောင်သေးဘူးလေ အဲဒါကို စုပ်နေတာလား..”
“ မပြောင်တော့ဘာဖြစ်လဲ ပိုတောင်စုပ်လို့ကောင်းသေးတယ် ခုတော့ ပြောင်သွားပြီလေ ကဲ..”
“ ပြောင်သွားရင် ဒီမှာ အရင်ထည့်တော့ မရတော့ဘူး တအားယားနေပြီး မြန်မြန်လာကွာ ကောင်းကောင်းရယ်..”
မငြိမ်းလဲ သူ့အဖုတ်ဝ ကျွန်တော့်ညီလေးကို အတင်းတေ့ပေးပြီး သူ့ပါသာ နောက်ပြန်စောင့် နေတော့တယ်.. မေသော်လဲ မငြိမ်းရှေ့က ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာခွက်ပေါ်မှာ အိမ်သာခွက်အဖုံးကိုပိတ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ် ပြီးတော့ မငြိမ်းခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူ့အဖုတ်မှာ တေ့ပြီး လျှာနဲ့ယက်ခိုင်းတော့တယ် မငြိမ်းလဲ မေသော့် အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်တင်ပြီး ယက်လိုက် အစိကိုစုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ရင်း ကျွန်တော့်စောင့်ချက်တွေမှာ ညီးညူနေတော့ တယ်။
ဖွတ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဗွတ်..ဗွတ်..ဖောင်း…ဖောင်း..
“ အီး..အား..အား..အမေ..အား…ပြီးပြီ..အား…အောင်မလေး…ဟင်း…”
ပန်းအိမှာ အသံစုံထွက်ကာ ကာမပန်းတိုင်တက်လှမ်းသွားတော့ မေသော်မှာလဲ အဖုတ်တအားယားနေတဲ့ ပုံနဲ့ အားမလိုအားမရ လေသံနဲ့
“ ကျော်ကျော် ဒီမှာ မေသော့်ကိုကြည့်အုံး မြန်မြန်လာ ဒီမှာ လာလုပ်ပေးအုံး တအားယားနေပြီး မြန်မြန်လာပါ.. ကိုယ်တော်ရယ် ဟင်း…ရှီး…”
မေသော်မှာ ပြောလဲပြော သူ့အစိလေးကိုလဲ လက်နဲ့ပွတ်ချေရင်း မျက်လုံးရွဲကြီးတွေနဲ့ ကျော်ကျော် လီးဝင် အလာကို ပင်ပန်းကြီးစွာ စောင့်နေရတယ်…။ကျော်ကျော်လဲ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲက သူ့ငပဲကိုစွဲထုတ်ပြီး မေသော် စီသွားကာ အသင့်ဖြစ်နေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို အတင်းထိုးထဲ့လိုက်တယ် မေသော်မှာ ခေါင်းလေးမော့်ပြီး မျက်လုံးလေး မှေးဆင်းကာ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ကျော်ကျော်လည်ပင်းကို သိုင်းဖတ်လိုက်ပြီး ကျော်ကျော့် လီးအဝင်အထွက်နဲ့အညီ ပြန်စောင့်နေတော့တယ်…။ကျွန်တော်လဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်က ပိုထလာကာ ရှေ့က မငြိမ်းအဖုတ်ထဲကို နင်းကန်စောင့်နေတုန်း
“ ကောင်းကောင်း စောင့်တာ လျော့ပါအုံး မငြိမ်းပြီးသွားလိမ့်မယ် အဲလို မပြီးချင်သေးဘူး မောင်လေးတို့ နှစ်ယောက် ညှပ်ချတာ ခံချင်သေးတယ်…”
မငြိမ်းက အဲလိုပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ စောင့်အားကို ချကာ ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး ဆက်စောင့်ပေးနေလိုက် တယ် မငြိမ်းက အဲဒီတော့မှ ကျွန်တော့်နောက်က မှိန်းနေတဲ့ ပန်းအိကို
“ ပန်းအိ မေသော့် အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက်ပါလား ငါ ညှပ်ချ ခံချင်သေးလို့..”
“ ကောင်မတွေ ပြောကိုမပြောချင်ဘူး ငါဘဲ အနစ်နာခံနေရတယ် ငါလဲ ညှပ်ချ ခံချင်တာပေါ့ သူတို့ကြီးခံ နေတယ် ဟင့်..”
မငြိမ်းလဲ ပန်းအိကို စာနာနားလည်တဲ့ အကြည့်နဲ့ပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ပန်းအိ လဲ ဆေးမိတဲ့သူလိုဘဲ မေသော့် နားထသွားပြီး ကျော်ကျော်နဲ့နေရာလဲလိုက်တယ် အဲဒီတော့မှ မငြိမ်းက ပန်းအိ ကိုကျေးဇူးတင်သလို ပုံစံ နဲ့ ကြည်တော့ ပန်းအိက ပွစိပွစိ နဲ့ မေသော့်အဖုတ်ထဲ လျှာထိုးထဲ့လိုက်တယ် မငြိမ်းကလဲ
“ ကျော်ကျော် ဒီအောက်မှာလာအိပ် ကောင်းကောင်း မောင်လေး ဖင်ပေါက်ထဲ ပြောင်းထည့်လိုက်နော်..”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းအဖုတ်ထဲကညီငယ်ကိုစွဲထုတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲပြောင်းထည့်ပြီး ဆက်ညှောင့်နေလိုက်တယ် ကျော်ကျော်လဲ မငြိမ်းအောက်မှာ ပက်လက်လှန်လာအိပ်ပြီး သူ့ငပဲကို ထောင်ပေးထားလိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းကြည့်ပြီး ကျွန်တော်က ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တော့ အောက်ကို တဖြေးဖြေးထိုင်ချလိုက်တယ်။
ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော့် ငပဲ ကျွတ်သွားမှာစိုးလို့ မငြိမ်းဖင်ကိုလက်နဲ့ထိမ်းပေးရင်း အလိုက်သင့် မငြိမ်းနဲ့အတူ လိုက်ထိုင်လိုက်တယ် မငြိမ်းလဲ ကျော်ကျော် ညီလေးပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့ စအိုကပါတင်းကနဲနေအောင်ခံစား လိုက်ရတယ် သုတ်တောင် ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်သွားတယ် မနည်းပြန်ထိမ်းထားလိုက်ရတယ် မငြိမ်းကတော့ အားကုန်စောင့်ရင်း
“ အား..မ..ပြီးတော့မယ်..အား…ကျော်ကျော်..မ..ကို ပင့်စောင့်ပေး….အား…အမလေး..အား…အီး..စောင့်..စောင့် …အား…ပြီးပြီး အား…အား…အီး…ဟင်း…ရှီး..စိမ့်နေတာဘဲကွာ..အား…ကောင်းလိုက်တာ အင်း…..”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းဖင်ညှစ်အားကို အနည်းထိမ်းထားလိုက်ရတယ် အောက်က ကျော်ကျော်တော့ မသိဘူး ကျွန်တော့်မှာ ချွေးစေးတွေပါပြန်လာတယ်..ဟူး…မငြိမ်းလဲပြီးရော မေသော်က သူ့အလှည့်ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့
“ ကဲ..ကိုယ်တော်တို့ရေ မေသော့်အလှည့်နော် မေသော်လဲ ပြီးတော့မယ် ကဲလာပြီး အဲဒီအတိုင်းနေနော်..”
“ အာ..ကျော်ကျော် ငါ မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ် မင်းနဲ့ငါ နေရာပြောင်းမယ်..လာ”
ကျွန်တော်လဲ မေသော့်ကိုလုပ်ရင် သူမပြီးခင်မပြီးချင်တာနဲ့ ကျော်ကျော်ကိုနေရာလဲဖို့ပြောလိုက်တော့ ကျော်ကျော်ကလဲ မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ပြီး
“ ငါလဲ ထွက်တော့မှာဟ..ခုနတောင် တစ်စက်နှစ်စက်လောက် မငြိမ်းအဖုတ်ထဲ ထွက်သွားသေးတယ်.. ခုတောင်မနည်းထိမ်းရမှာ…”
“ မေသော်ပြီးရင် ပန်းအိ လဲကျန်သေးတယ်နော် ဒီတိုင်းမပြီးလိုက်နဲ့အုံး တောင့်ထားအုံး..”
ပန်းအိ စကားလဲကြားရော ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်မှာ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး သက်ပြင်းပြိုင်တူချ လိုက်တာကို မေသော်က မြင်တော့
“ ဘာလဲ ကြောက်သွားပြီလား မကြောက်ပါနဲ့ သွေးထွက်အောင်တော့မလုပ်ပါဘူး စိတ်ချ သုတ်ထွက်အောင် ဘဲလုပ်မှာပါ..ဟီး…ဟဲ…ဟား…”
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့မျက်နှာတွေကြည့်ပြီး မိန်းကလေး သုံးယောက်လဲ အထင်သေးသလိုသလို နဲ့ ကြည့်နေတော့ မခံချင်ချင်ရှိတာနဲ့ ယောကျာ်းမာနထားကာ အားကျမခံ ပြန်ပြောလိုက်တယ်..။
“ ကဲ..ဒါဆိုလဲ တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ကဲ ကျော်ကျော်ရော တောင့်သာထား ယောကျာ်းတို့ဇွဲသေခါမှ လျှော့မယ်ကွာ ငါတို့ဘယ်လောက်စွမ်းထဲဆိုတာ အပွဲပွဲနွှဲလာပြီးမှ ဒီပွဲမှာတော့ အကျရှုံးမခံနိုင်ဘူး ကဲ စလိုက်ကြစို့လား”
မငြိမ်းလဲ မေသော်နဲ့နေရာလဲကာ မေသော်က အောက်က ကျော်ကျော့်ငပဲပေါ်အရင်တက်ထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး ထည့်တော့ဆိုတဲ့ အမူအယာနဲ့လုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လဲ မေသော့် စအိုဝမှာ ညီငယ်ကိုတေ့ပြီးသွင်းလိုက်တယ် မငြိမ်းက ရေပန်းအောက်ဝင်ရေဆေးပြီး အပြင်ထွက်မယ်လုပ်တော့ ပန်းအိက
“မငြိမ်း ဘယ်ထွက်ပြေးမလို့လဲ ဒီမှာ လာယက်ပေးအုံးလေ ထွက်ပြေးဖို့မစဉ်းစားနဲ့…”
“ အေးပါ ပန်းအိရယ် ငါက နင်စိတ်မပါတော့ဘူးမှတ်လို့ ပြန်ထွက်တော့မလို့….နေအုံး ငါအကြံရပြီ နင်တို့တွေ တစ်လမ်းလုံးလဲ လုပ်တယ် ခုလဲလုပ်တယ် အနံ့အသက်တွေမကောင်းဖြစ်တော့မယ် နင်းတို့ အမွှေးတွေ အကုန်ရိတ်ပစ်တာ ကောင်းမယ် ကောင်းကောင်းနဲ့ကျော်ကျော် ဘယ်သူ ဂျုတ်ပါလာကြလဲ..”
ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းဘာလို့ ဒါကိုစဉ်းစားမိလဲဆိုတာ သဘောပေါက်သွားတယ် ကျွန်တော်တို့ ခုဏက လုပ်မလုပ် ကိုယ့်အနံ့ကို မခံနိုင်လို့ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်လာတာကို သတိရပြီး ပြုံးမိသွားတာကို မငြိမ်းမြင်တော့
“ ကောင်းကောင်း ဘာတွေတွေးပြီး ပြုံးစိစိလုပ်နေတာလဲ ဂျုတ်ဘယ်မှာထားလဲသာပြော..”
“ ကောင်းကောင်း မြန်မြန်ပြောလိုက်ဟာ ဒီမှာ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ပြီးတော့မဲ့ဟာကို အင့်..အီး..ရှီး…”
မေသော်မှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပြီး စိတ်မရှည်စွာ ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းပြောတာနဲ့ မငြိမ်းကလဲ မေးငေါ့ပြပြီး သူ့နှာခေါင်းကို လက်ညှိုးထိုးပြကာ မေသော့်ကို ကြည့်ပြီး နှာဗူးမ အမူအယာ လုပ်ပြတော့ ကျွန်တော်လဲ ရယ်ချင်လာတာနဲ့ စိတ်မထိမ်းနိုင်ဘဲ အော်ရယ်လိုက်တော့တယ် ပြီးမှ မငြိမ်းကို ဂျုတ်ထားတဲ့နေရာ ပြောလိုက် ပြီးလက်ရှိလုပ်ငန်းထဲ စိတ်ပြန်ထည့်လိုက်တယ်..။
ခုဏက အော်ရယ်လိုက်တော့ မေသော်ကို ပိုစောင့်သလိုဖြစ်တော့ မေသော့်မှာ ပိုဖီးလ်တက်သွားပြီး နောက်ကို ပြန်ပြန်ကော့တင်လာတယ် အောက်ကို စောင့်ချလိုက် နောက်ကို ပြန်ကော့တင်လိုက်နဲ့ စည်းချက်ကျကျနဲ့စောင့်ရင်း ပိုမြန်လာသလို ပိုလဲ ညီးသံထွက် လာတယ် မငြိမ်းကလဲ ဂျုတ်ယူပြီး ပြန်ဝင်လာကာ ပန်းအိ အဖုတ်ကို ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး ပန်းအိ အဖုတ်မွှေးတွေ ရိတ်လိုက် ပန်းအိ အစိကို ကလိလိုက်နဲ့ ပန်းအိမှာ ဖီးလ်ပိုတက်လာကာ အော်သံတွေလဲ ပိုညံလာတော့တယ်
“ အား…မငြိမ်းရယ် ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ ပန်းအိကိုသက်နေတာလား.. အား…အီး…ရှီး…အား..ဘယ်လိုကြီး မှန်းမသိဘူး…အား..မငြိမ်းရေ…အား…အီး…ငါ အထဲက ယားလာပြီ အား…အီး..ကျွတ်..ကျွတ်..အား…”
ပန်းအိကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော်တို့လဲ မနေနိုင်တော့ဘူး စိတ်ထဲ မှာလဲ ပန်းအိကို လုပ်ပေးရအုံးမယ်ဆိုတာကြီးနဲ့ သုတ်မထွက်အောင်ထိမ်းရင်း အားကုန်စောင့်ပေးနေမှိတယ်
“ အား..ငါ..ပြီးပြီး အား…အိ..အား…အမလေး..အား..ရှီး…အား….စောင့်..စောင့်.စောင့်..အား..”
မေသော်လဲ အားကုန်ပြန်စောင့်ကာ စအိုအတွင်းသားတွေပါ ညှစ်ရင်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ ကာမပန်းတိုင်ကိုတက် လှမ်သွားတော့တယ် အောက်က ကျော်ကျော်က ထအော်တော့မှ ကျွန်တော်လဲ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုပြီး အောက်ငုံ့ ကြည့်လိုက်တော့
“ အာ..မေသော် နင်ရှူးတွေပါ ပန်းချ လိုက်တာလား ဒီမှာ ပူသွားတာပဲဟာ ညစ်ပတ်တယ်..”
ကျော်ကျော်ပြောတော့မှ ကျွန်တော်ခြေထောင်တွေပါ လာစင်တော့ ပူနွေးနွေး နဲ့ ခံစားမိလိုက်တယ်
“ ငါလဲ အဲလို မပြီးဖူးဘူး တော်တော်ကောင်းတာဟာ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ရှိသမျှအရည်တွေ ပန်းထွက်သွားသလိုဘဲ ဘာနဲ့မှ မလဲနိုင်တဲ့ အရသာဟ တော်တော်ကောင်းတာဘဲ နောက်တစ်ခါ ရှူးတွေအောင့်ထားပြီး ပြီးခါနီးမှ တူတူ ရောလွှတ်တော့မယ်..”
“ အာ..နင်ညစ်စုတ်တယ် ဒီမှာ အကုန် နင့်သေးတွေ ရွှဲနစ်နေပြီး ပူကလဲပူသေးတယ် ပြီးချင်တာတောင် ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိဘူး..ဟင်း…”
“ ကျော်ကျော် အဲဒါကောင်းတယ် ငါလဲ ဒီမှာ အမွှေးရိတ်လို့ပြီးပြီး ငါလဲ ပြီးချင်နေပြီ အဖုတ်ထဲက တအားယားနေ ပြီး ငါ့ကိုလုပ်ပေး နင်တို့နှစ်ယောက် ညှပ်ချပေးအုံး”
မေသော်လဲ ရှူးတွေကုန်အောင်ပေါက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို လှည့်ကြည့်တော့ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး သူ့စအိုထဲက ညီငယ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူလဲ ကျော်ကျော့်ပေါ်က နေထလိုက်တယ် ပြီးတော့ ပန်းအိ နဲ့နေရာ လဲလိုက်တယ် ကျွန်တော်လဲ ကျော်ကျော့်ကို
“ ငါတို့နေရာလဲရအောင်ကွာ ငါလဲ ညောင်းပြီ…”
“ အေး လဲတာပေါ့ကွာ ငါလဲ နောက်တစ်ခါ သေးနဲ့ အပန်းမခံနိုင်ဘူး”
“ ပန်းအိ က သေးနဲ့တော့ မပန်းပါဘူးနော် အဖုတ်ရည်နဲ့ပဲပန်းမှာ ခုတောင် မငြိမ်းလုပ်လို့ထွက်ချင်နေပြီ မြန်မြန်အားကုန်စောင့်ပေးတော့”
ပန်းအိလဲ ကျွန်တော်ပေါ်နောက်ပြန်တက်ခွ တော့ ကျွန်တော်လဲပြောမယ်ကြံတုန်း သူ့စအိုဝနဲ့တက်ထိုင်ပါလေ ရော ကျော်ကျော်လဲ မျက်နှာရှုံ့မဲ့ပြီး ဒူးထောက်ကာ အမွှေးရိတ်ပြီးစ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့အဖုတ်ကတုံးလေးထဲကို သူ့ညီလေးထိုးထဲ့လိုက်တယ် ပြီးတော့ ကျော်ကျော်မှာ အားကုန်စောင့်တော့ ကျွန်တော့်ညီလေးလဲ လိမ်ချိုးထား သလိုဖြစ်လာတယ် အဲဒါနဲ့ ပန်းအိ ဖင်ကြီးကို စုံကိုင်ပြီး ထိမ်းထားလိုက်မှ ကျွန်တော့်ညီလေးမှာ နေသာထိုင်သာ ရှိလာပြီး အဝင်အထွက်မှန်လာကာ စည်းချက်ကြကြနဲ့ ပြန်ကော့တင်နိုင်တော့တယ်။
ပန်းအိလဲ အားကုန်းပြန်စောင့် ပြန်ကော့ရင်းနဲ့ စောင့်ချက်တွေမြန်လာကာ ပန်းအိ အဖုတ်ကိုလုပ်နေတဲ့ ကျော်ကျော်က စောင့်အားကောင်းကောင်းနဲ့ အားကုန်ကြုံးစောင့်ရင်း ကာမပန်းတိုင် တက်လှမ်းသွားတော့တယ် ကျွန်တော့်မှာ သာ ကျော်ကျော်စောင့်နေတော့ ကော့တင်စောင့်လို့မရဘဲ ဒီတိုင်းညိမ်နေပေးထားတော့ မပြီးနိုင်သေးဘဲ ကျန်ခဲ့တယ် ။
ကျော်ကျော်လဲ သုတ်ရည်ကုန်အောင်ပန်းပြီး ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်တော့မှ ပန်းအိကို ရှေ့တွန်းချတော့ ပန်းအိမှာ ကျော်ကျော်ညီငယ်နားမှာ မျက်နှာသွားအပ်မှိနေတယ် ကျွန်တော်လဲ နောက်ကနေ လေးဖက်ထောက်ဖြစ်နေတဲ့ ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ပြောင်းထည့်ကာ အားကုန်ကြုံးစောင့်တော့တယ် ။ပန်းအိ လဲ ညီးသံထွက်လာပြီး ပျောက်သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တာ ပန်းအိက ကျော်ကျော့်လီးမှာ ကပ်နေတဲ့ သုတ်တွေနဲ့ပေပွနေတဲ့ အရည်တွေကို လျှာနဲ့လိုက်ယက်ပေးနေတာလဲတွေ့ရော စိတ်ပိုကြွလာပြီး အားကုန်စောင့်တော့တယ် ပန်းအိလဲ အဲဒီတော့မှ အသံပလုံးမထွေးနဲ့ ထွက်လာတော့တယ်။
“ အွတ်..အိ..အင့်..အင့်..အီး…အွတ်..အိ..အွတ်”
ဖွတ်..ဖပ်..ဖပ်..ဖောင်း..ဖောင်း…ဖောင်း….
ကျွန်တော်လဲ အားကုန်စောင့်ရင်း သုတ်ရည်တွေ ကို ပန်းအိ အဖုတ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်တော့တယ်..။ကျွန်တော်တို့လဲ ပြီးတော့ အမွှေးရိတ်နေတဲ့ မငြိမ်းနဲ့မေသော်လဲ တစ်ယောက်အမွှေးတစ်ယောက် ရိတ်ပေးတာ ပြီးဆုံးလေသည်…။အားလုံးရေချိုးလိုက်ဆပ်ပြာတိုက်ပေးလိုက်နဲ့ ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ရေချိုးခန်းထဲက အထွက် တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရပါလေသည်..။
“ ဘယ်သူလဲ…”
“ အိပ်ယာလာပြင်ပေးတာပါ…နောက်တစ်နာရီနေရင်လာခဲ့ဆိုလို့ ခုပြန်လာတာပါ…အိပ်ယာပြင်လို့ရပြီလား မသိဘူးခင်ဗျ”
အဲဒါလဲကြားရော အားလုံးရဲ့မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းကြည့်တယ် ဒီကောင်တယ်တော်ပါလားပေါ့ အချိန်မှန်းတာ တိကျတယ်ပေါ့ ဆိုတဲ့ အမူအယာနဲ့ဝိုင်းကြည့်နေကြတော့ ကျွန်တော်လဲ ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်ပြ လိုက်ပြီး
“ ရပြီ…ရပြီ..ခဏ တံခါးဖွင့်ပေးမယ် ခဏစောင့်နော်…”
မစောင့်ခိုင်းလို့လဲမရဘူးလေ အားလုံးက အဝတ်မပါကိုယ်တုန်းလုံးတွေကြီးဘဲ အဲဒီတော့မှ ကိုယ့်ပါသာ သတိထားမိကြပြီး မိန်းကလေးတွေက ဟော်တယ်က တာဝါလေးတွေ ကောက်ဝတ်ထားလိုက်ကြတယ် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လဲ သုံးယောက်ခန်းဆိုတော့ သုံးယောက်အတွက်ပဲရတာနဲ့ ကိုယ့်အိတ်ထဲက ဘောင်းဘီရှော့ပင်လေးတွေထုတ်ဝတ်ပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တယ်…။
ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းလေးတွေ အထဲကို မွေ့ယာတွေ အိပ်ယာခင်းတွေ စောင်တွေသယ်ပြီး ဝင်လာကြတော့ တာဝါလေးတွေ ပတ်ထားတဲ့ မိန်းမလှလေးတွေကို ကြောင်ငေး ငေးနေတာတွေ့တော့မှ ကျွန်တော်လဲ မိန်းကလေးတွေကို လိုက်ကြည့်မိ တယ် အား…ပါး…သူတို့ငေးလဲ ငေးစရာဘဲ ပန်းအိက မှန်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဖြီးနေတော့ သူ့စွံ့ကားနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေက အတိုင်းသား…မေသော်က ထောင့်ဆုံးကုတင်မှာ ခေါင်းအုံးကို ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ တင်ပြီး မှိထိုင်နေတော့ တာဝါလေးက သူ့အတွင်းပစ္စည်းတွေကို မလုံတလုံဖုံးထားပေးနေရတယ်…။
မငြိမ်းက ငုတ်တုတ်လေးထိုင်ပြီး သူ့ခရီးဆောင်အိတ်ထဲက လဲဝတ်ဖို့ အဝတ်တွေရယ် အတွင်းခံတွေရယ် လှန်လှော ရှာနေတော့ သူဝတ်ထားတဲ့ တာဝါက လုံအောင်ဖုံးမထားနိုင်ဘူး အမှောင်သာ ကျမနေရင် အတွင်းပစ္စည်းတွေ အကုန်မြင်ရမှာ ဧကံမလွဲဘဲ…အဲဒီမိန်းကလေးသုံးယောက်ကို ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတွေကို…
“ ဟေ့ မင်းတို့ လုပ်စရာရှိတာလုပ်လေ မြန်မြန်လုပ်ပြီး မြန်မြန်ထွက်တော့ ငါတို့ ပင်ပန်းနေပြီး အနားယူရအုံး မယ်ကွ မြန်မြန် အိပ်ယာခင်းပြီး ပြန်တော့လေ…ကျန်တာတွေ လိုက်ငန်းမနေနဲ့…”
ကျွန်တော်လဲ နောက်ချင်စိတ်ဖြစ်သွားတာနဲ့ ဟော်တယ် ဝန်ထမ်းတွေကို နောက်လိုက်တော့ သူတို့လဲ အဲဒီတော့မှ သတိဝင်လာပြီး ပြာပြာသလဲနဲ့ မွေ့ယာတွေချ အခင်းတွေခင်းပြီး ပြန်ထွက်သွားကြတယ်… သူတို့ပြန်ထွက်သွားမှ ကျွန်တော်ကို မိန်းကလေး သုံးယောက်က မျက်လုံးစွေကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိလုပ်နေကြတယ် ။
ကျွန်တော်တို့လဲ ပင်ပန်းတာက တစ်ကြောင်း မီးကုန်ရန်းကုန်ကြမ်းထားတာက တစ်ကြောင်း ပါလာတဲ့ မုန့်ခြောက်လေးတွေကိုရေနဲ့မျှောချပြီး ဗိုက်ဖြည့်လိုက်တယ် ဗိုက်ထဲ အစာရောက်သွားတော့ မျက်ခွံတွေလေး လာပြီး တွေ့တဲ့ အိပ်ယာပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်လိုက်ကြတော့တယ်…
“ ဒေါက်..ဒေါက်…အကိုလေးတို့…ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်…”
ဒေါက်ဒေါက်အသံကြားတော့ အိပ်မှုန်စုန်မွှားနဲ့ဘာဖြစ်တာလဲ မသိဘူး အင်း…မထချင် ထချင်နဲ့ ထမယ်လုပ်တော့ တံခါးအနားက ကုတင်မှာ အိပ်နေတဲ့ မငြိမ်းက
“ ဘာလဲ မောင်လေး..ဘာဖြစ်လို့လဲ…”
အပြင်ကလူကိုလှမ်းမေးလိုက်တော့
“ အမလေးတို့…မနက်နှိုးပါဆိုလို့ လာနှိုးတာပါ..”
“ အော်..အေး..အေး..မောင်လေး ကျေးဇူးနော် ခုဘယ်နာရီရှိပြီလဲ မောင်လေး…”
“ မနက် ၃နာရီခွဲတော့မယ် အမလေး..”
“ အေးအေး..မောင်လေး..ကျေးဇူးနော်…”
မငြိမ်းပြန်လှည့်လာတော့ ကျွန်တော်လဲ ပြန်အိပ်နေလိုက်တယ် စိတ်ထဲမှာ သိပ်ပြီးမကြည်လင်ဘူး စိတ်လေးနေသလိုခံစားမိတော့ ပြန်မှေးနေလိုက်တယ် မငြိမ်းက ကျန်တဲ့သူတွေလိုက်နှိုးနေတယ် ကျွန်တော့်ကိုလာနှိုးတော့ အားလုံးတောင် နိုးနေကြပြီ..အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ အားလုံးကိုကြည့်ပြီး
“ မနက်လင်းမှဘဲ စထွက်မယ်ဗျာ ခုမထွက်ချင်သေးဘူး လမ်းက ဘာမှန်းသိတာမဟုတ်ဘူး အန်တီတို့ကလဲ အခြေအနေ မကောင်းဘူးလို့ ပြန်လိုက်တယ်မှတ်လား အဲဒီတော့ ခုပြန်အိပ်ပြီး မနက်လင်းမှ ဘဲထွက်ကြတာပေါ့”
“ အင်း..အဲဒါလဲကောင်းမယ်ထင်တယ်…”
မငြိမ်းကဝင်ထောက်ခံတယ် ကျော်ကျော်ကလဲ မျက်လုံးမဖွင့်ဘဲ
“ အဲဒါ ကောင်းပါတယ် အိပ်ရေးမဝသေးဘူး ပြန်အိပ်အုံးမယ် မနက်ကြ ကားမောင်းရအုံးမှာ အိပ်ရေးဝမှ ဖြစ်မယ် ကျွန်တော်တော့ ပြန်အိပ်ပြီးဗျာ..”
“ ကဲဒါဆိုလဲ ပြန်အိပ်ကြတာပေါ့…”
မငြိမ်းလဲ ကျွန်တော်အိပ်ယာပေါ်တက်လာပြီး ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်တယ်
“ ကောင်းကောင်း မလဲ စိတ်ထဲ လေးနေသလိုဘဲ တစ်ခုခု ဖြစ်မှာ စိုးရိန်တယ် လမ်းမှာလဲ လူတစ်စု ကြည့်ရတာ မသင်္ကာစရာဘဲနော်..”
“ မငြိမ်း..သိတယ်လား ကျွန်တော်လဲ သတိထားမိတယ် အဲဒါကြောင့် မနက် မိုးလင်းမှ ထွက်ရအောင် လို့ ပြောလိုက်တယ် မြင်မြင်ထင်ထင်စိုတော့ ပိုစိတ်ချ ရမလားလို့ပါ…”
“ အင်း..မငြိမ်းလဲ ထွက်လာတုန်းက အဲဒီလောက်မစိုးရိန်းဘူး ဟိုလူစု ကိုတွေ့မှ စိတ်ထဲ ဒီခရီးထွက်လာတာ မှားပြီလားမသိဘူး လို့ စဉ်းစားလိုက်သေးတယ်..”
“ ဘာမှ အားမငယ်ပါနဲ့ မငြိမ်းရယ် ကျွန်တော်တို့ ခရီးသွားဖော်ကားတစ်စီးစီး နဲ့တွေ့မှ သွားကြတာပေါ့… အဲဒါ မှ ပိုစိတ်ချရမယ်နော်.. မငြိမ်းရော ဘယ်လိုမြင်လဲ..”
“ အဲဒီ အကြံမဆိုးဘူး ကောင်းတယ် အမ လဲ အဲလိုလုပ်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်တယ် မနက်ကြမှ ဈေးလေးပါလေး ဝယ်ရင်း ခရီးသွားဖော်ကား တစ်စီးစီးလောက် ရှာကြတာပေါ့…”
အဲလိုနဲ့ စကားပြောရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ် မနက်လင်းတော့မှ ဘေးကုတင်က မေသော်က
“ အောင်မာ ဒီနှစ်ယောက် လင်းစွဲစွဲနေတယ်ပေါ့လေ..ဟေ့ ကျော်ကျော့်ကိုလဲ ကြည့်အုံး မိုးမျှော်နေပြီဟ..”
အသံစာစာနဲ့ ပြောနေတဲ့ မေသော့်ကြောင့် အားလုံးနိုးလာကြတယ် ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းကို နောက်ကနေဖက်ပြီး အိပ်နေတာဆိုတော့ ကျွန်တော့် ညီလေးက မငြိမ်းဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားတာကို ခုမှ သတိထားမိလိုက်တယ် မငြိမ်းကလဲ အင်း…ဆိုပြီး ညီးသံလေးပေးကာ ဖင်လေး နောက်ကိုကော့ကော့ပေးနေတော့ ကျွန်တော်လဲ မငြိမ်းနား နားကိုကပ်ပြီးတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ရတယ်။
“ မငြိမ်း…မရည်ရွယ်ဘဲဖြစ်သွားတာနော် ဘွာတေး ခုတော့ ခရီးဆက်ရအုံးမယ် လုံခြုံစိတ်ချ ရတဲ့နေရာ ရောက်မှ စိတ်ကြိုက် လုပ်ကြမယ်နော်…”
“ အင်း…ကောင်းကောင်း လူစိုး အမ ကတော့ စိတ်တောင် နဲနဲ ပြန်ထ လာပြီး ရှေ့ဆက်ရမဲ့ ခရီးလမ်းက ဘာမှန်းမသိသေးလို့ အောင့်အီးနေလိုက်အုံးမယ်..ခစ်..ခစ်..ခုတော့ အိမ်သာတက်ချင်လာပြီး ဖယ်ပေးအုံး” မငြိမ်း အိမ်သာထဲဝင်ပြီး သွားတော့ ကျွန်တော်လဲ အိမ်သာတက်ချင်လာတယ် အဲဒါနဲ့ အိမ်သာထဲလိုက် ဝင်မယ်လုပ်တော့ ကျန်တဲ့သူတွေကလဲ ကျွန်တော့်ကိုလိုက်ကြည့်ပြီး သူတို့ပါ လိုက်ဝင်လာတယ် ။
အိမ်သာထဲရောက်တော့ မငြိမ်းက လက်သီးလေးစုတ်ပြီး အီးညှစ်နေတုန်း တံခါးဖွင့်ပြီး အုပ်စုလိုက်ဝင်လာ တာလဲတွေ့ရော ဒီအုပ်စု ဘာလုပ်မလို့လဲဆိုတဲ့ အမူအယာနဲ့ စူးစမ်းသလို လိုက်ကြည့်နေတုန်း ကျွန်တော်က
“ မငြိမ်း ကျွန်တော်လဲ အီးပါချင်နေပြီ မြန်မြန်လုပ်..”
“ မေသော်လဲ ရှူးပေါက်ချင်တယ်…မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ် ဒီမှာလဲထိုင်ပေါက်တော့မယ်..”
ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်က ရေဆင်းပေါက်နားမှာ မေသော်လဲ ရှူးထိုင်ပေါက်နေတုန်း ကျော်ကျော်ကပါ ဘောင်းဘီ ထဲကသူ့ညီလေးကို စွဲထုတ်က မေသော့်မျက်နှာနားကနေ ရေဆင်းပေါက်ထဲ သေးကော့ပန်းလိုက်တယ် ပန်းအိလဲအားကျမခံ သူတို့နောက်နားကနေ ရှူးထိုင်ပေါက်တော့ ကျော်ကျော်နဲ့မေသော်က
“ ဟဲ့..ဟာ…ဒီမှာလူတွေစိုကုန်မယ်လေ ခဏစောင့်ပါလား ဒီမှာ ပြီးတော့မဲ့ဟာကို အာ..ဟဲ့..ပြောမရပါလား.. အဲ စိုကုန်ပြီ ကောင်မစုတ် ဟင်း..”
ပန်းအိလဲ အဲဒီတော့မှ ရှေ့က နှစ်ယောက်ကို သူ့ရှူးတွေနဲ့ မထိ ထိအောင် လိုက်ပန်းနေတယ် ဟိုနှစ်ယောက်က လဲပြန်လှည့်ပန်းတော့ ရှူးပက်ပွဲကြီး ဆင်နွှဲလိုက်ကြတာ ကျွန်တော်တို့ပါ လိုက်ပန်းနေလို့ ကျွန်တော်ရော မငြိမ်းရောပါ ရှူးတွေစိုရွှဲကုန်ကြတယ် ။
ရှောင်လို့လဲမရဘူးလေ မငြိမ်းနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က ကြောခြင်းကပ်ပြီး အိမ်သာခွက်ထဲမှာ တူတူ အီးထိုင်ပါနေကြတာ လှုပ်လို့လဲမရ ရှောင်လိုက်ရင် နှစ်ယောက်လုံး အီးတွေ ပေကုန်မှာလဲဆိုးတော့ ရှူးနဲ့ပဲ အပက်ခံလိုက်တော့တယ် ဟုတ်တယ်လေ နှစ်ခုလုံးတော့ အပေခံလို့မဖြစ်ဘူး…။
အပိုင်း (၂ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment