တီလေး အပိုင်း ( ၅ )

တီလေး အပိုင်း ( ၅ )

Uglyjoe ရေးသည်။ { အတွေးပင်လယ်ပြာ }

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး ဟိုတယ် လော်ဘီထဲ လျှောက်ဝင်လာလိုက်တယ်။ ကျနော်တို့စီကို စာသောက်ခန်းမထဲက ပီယာနိုသံ မြူးစစ်တိုးတိုးလေး ပျံ့လွင့်လာတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို တင်းတင်းလေးဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေးဖက် ငဲ့ကြည့်လိုက်တော့...

" မောင်! တီလေး မစားချင်ဘူး မဆာသေးဘူး"

" တီလေး! အချိန်လင့်နေပြီ နဲနဲတော့ စားမှဖြစ်မယ်"

" တရုတ်တန်းမှာ စားထားတယ်လေ မောင်ရယ်။"

" လာပါ တီလေးရာ နဲနဲတော့ စားလိုက်နော်"

တီလေး တိုးတိုးလေး ကျနော့်ကို ပြောတယ်။

" ထူး! တီလေးတို့ကို ဝိုင်းကြည့်နေကြတယ်။ တီလေးတို့ ဝတ်ထားတဲ့ပုံလဲ ကြည့်အုံး။"

" ဟာ! ကြည့်ကြည့်ပေါ့ မောင်တို့က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ဒီထဲမှာ အဖြူအမဲကောင်တွေနဲ့ ဂိုက်တွေပဲများတာ။ မောင်တို့ ရေကူးကန်ဘေးက ဝိုင်းမှာထိုင်မှာပဲ။"

ကျနော် ဧည့်ကြိုဝန်ထမ်းမမကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

" မမ... ကျနော်တို့ ဒီပုံစံနဲ့ ဝင်လို့ရပါတယ်နော်?"

အဲ့မမ ကပြုံးပြီး ပြူငှာစွာ ပြန်ဖြေပါတယ်။

" ရပါတယ် မောင်လေး။ မမတို့က မောင်လေးတို့ကို ဖော်ရင်နာ ထင်ပြီးကြည့်နေတာ။ ဒီက ညီမလေးကလဲ တအားချောတယ်လေ။"

" ကျေးဇူးပါ မမ၊ ကျနော်တို့ အပြင်က ရေကူးကန်ဘေးမှာ ထိုင်လို့ ရပါတယ်နော်။"

" ရတယ် မောင်လေး လာ! မမ လိုက်ပို့မယ်"

ကျနော် တီလေးခါးကို ဖက်ပြီး အဲ့ဒီ မမရဲ့ အချိုးကျလှပတဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ကြီးကို မျက်စိအစာ ကျွေးရင်းလိုက်သွားလိုက်တယ်။ မမရဲ့တင်ကြီးတွေက ယူနီဖောင်းဝတ်စုံ ပေါင်လယ်လောက်ရှိတဲ့ စကတ်တိုတို အတွင်းမှာ တုံတုံနဲ့ တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဗိုက်ကြောကို ဆွဲလိမ်ပါတယ်။ ကျနော် နဲ့ တီလေး မမချပေးတဲ့ စားပွဲဝိုင်းမှာနေရာယူပြီး... တီလေးက မမ ပေးတဲ့ menu ကိုကြည့်ပြီး wine & cheese mussels with garlic bread မှာလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က steak တပွဲမှာလိုက်ပါတယ်။

" Wow! Excellent Choices!"

မမ က အဲ့လိုလေးပြောပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော် မမရဲ့ နောက်ပိုင်းကောက်ကြောင်းတွေကို လိုက်ကြည့်နေဖြစ်ပါတယ်။

" မောင် တော်ယုံပဲ နှာထနော်၊ တီလေး ဘေးမှာရှိနေတာနော်"

" ဟီးဟီး တီလေး ဂျေဝင်ပြီလား"

" ဝေးသေး! မောင် စိတ်ဝင်စားရင် တီလေးက ပြောတောင်ပေးအုံးမှာ။"

" ..........................."

" မောင်! ဖြေလေ? အကိတ်ကြီးနော်။ တီလေးက ဘယ်လောက် စားစား အဲ့လိုမျိုးကိတ်လာမှာမဟုတ်ဘူး ခိခိ"

" ဟီး အဲ့ဒီရှိတ်ကြီးထက် သူ့ရဲ့ ယူနီဖောင်းကို စိတ်ဝင်စားတာ တီလေးရဲ့ စကတ်ချွတ်ပြီး အပေါ်ကုတ်အင်္ကျီ အနောက်ကအကွဲက တင်ကြီးတွေကို ကွယ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"

" အိုကေ! တီလေး ဒီည စစ်ကူတောင်းရတော့မှာပေါ့"

" တီလေးရယ်..... လောကကြီးမှာ အဲ့ဒီလောက် မလွယ်ပါဘူး၊ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တိုင်း မဖြစ်ပါဘူး။"

" ထူး! မကြိုးစားကြည့်ပဲနဲ့တော့ ဘာမှဖြစ်မလာဘူး။ ကြိုးစားကြည့်ရမှာပဲ။ ထူးကို မေးအုံးမယ်၊ မဝေလဲ အကိတ်ကြီးပဲ၊ မဝေကို ဘာလို့ စိတ်မဝင်စားတာလဲ? အကယ်၍ အဆင်မပြေရင် မဝေကို ခေါ်ပေးမယ် အိုကေ။"

" တီလေး ကျနော် မဝေကို စိတ်မရှိဘူူး!"

" Why?"

" မသိဘူး! ဖေဖေ နဲ့ ဦးငယ် နဲ့ ပတ်သက်မှုကြောင့် ထင်တာပဲ။"

" ဟင်! ဒါဆို တီလေး လဲ အတူတူပဲလေ"

တီလေး ကြည့်ရတာ ဝမ်းနည်းသွားပုံပဲ။ ကျနော် တီလေးလက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

" တီလေး! ကျနော် တီလေးကို သူတို့ထက် အရင် ချစ်ခဲ့ မြတ်နိုးခဲ့တာ။ မတူဘူး ဘယ်လိုမှ မတူနိုင်ဘူး၊ တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး အချစ်မွေးဖွားခဲ့တာ။ ထာဝရ ချစ်နေမှာပါ။"

" အကယ်၍ ထူး တီလေး တစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ကာမ ဆက်ဆံတာ မြင်ရင် ထူး တီလေးကို မုန်းသွားမှာပါ။"

" တီလေး ထင်လို့ပါ။ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တာ တီလေး လိုအပ်ရင် ကျနော် ခွင့်ပြုမိမှာပါ။"

တီလေးက သေချာစဉ်းစားပြီး သူ့ပုံစံအတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီးမှ....

" အိုကေ ဒီညပဲ တီလေးတို့ စမ်းသပ်ကြည့်တာပေါ့"

ကျနော် စိတ်ထဲ တစ်ခုခုကို စိုးရွံ့သွားမိတယ်။ ကျနော် တကယ်က အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဆိုတာလဲ ခုမှသေသေချာချာ သိလိုက်ရတယ်။

" ဆော်ရီး တီလေး၊ ကျနော် ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး၊ ထူးစကားပြော မှားသွားတယ်။"

တီလေးက ပြုံးပြီး ခေါင်းခါပြတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော်တို့ မှာထားတာတွေကို စောစောက မမနဲ့အတူ ကောင်လေး တစ်ယောက်က လာပို့ပေးတယ်။

" သုံးဆောင်နိုင်ပါပြီရှင်၊ လိုတာရှိသေးရင် လှမ်းခေါ်လိုက်နော်"

" မမ!"

တီလေးက အဲ့ဒီမမ ဘေးက ကောင်လေးကို မျက်စပစ်ပြရင်း ခေါ်လိုက်တာပါ။ အဲ့ဒီ မမ က လူရေလည်ပုံပါပဲ။

" သူရ အထဲ သွားကူလိုက်နော်၊ ဒီမှာ အမပဲ ဆက်လုပ်လိုက်မယ်။"

ကောင်လေး ထွက်သွားတော့မှ.....

" ဒီက လိုတာရှိရင်ပြောနော်၊"

" မမမြတ်စု ကို ညီမ အကူအညီတောင်းစရာရှိလို့ ရှက်လဲရှက်လို့ပါ"

ကျနော်လဲ တီလေးပြောမှ အဲ့ဒီ အမရဲ့ နာမည်ရင်ထိုးလေးကိုကြည့်မိတယ်။

" ရပါတယ် ညီမရဲ့ အားနာစရာမလိုပါဘူး။ ဧည့်သည်တွေကို အဆင်ပြေအောင် ကူညီရမှာ မမတို့ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ တာဝန်ပဲလေ။ မမ လို့ပဲခေါ်ပါ ရပါတယ်။"

တီလေးက မျက်နှာရဲရဲလေးနဲ့

" မမ ညီမတို့ အဖော်လိုလို့ ရနိုင်မလားဟင်?"

တီလေးတော့ မသိဘူး ကျနော်တော့ ရှက်သွားတယ်။ တီလေး က အဲ့ဒီ မမ ကိုပဲ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ မမ က ဝိုင်ဖန်ခွက်ထဲကို ဝိုင်ဖြည့်ပေးပြီးတော့မှ ပြုံးပြပြီး....

" ဒီဟိုတယ် မှာတော့ မရောင်းဘူး ညီမရဲ့၊ နိုက်ကလပ်က ဝန်ထမ်းတွေမှာတော့ ရှိတတ်တယ်။"

" မသန့်မှာ စိုးလို့ မမရဲ့"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး စဉ်းစားနေတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတယ်။ အဲ့ဒီ မမက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး ရီချင်နေတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော်ကို ပဲ ဒဲ့ပြောလာတယ်။

" ငါ့မောင်က ယောက်ျားလေး ဖြစ်ပြီး မဆောင်ထားဘူးလား?"

" ဗျာ!!!!"

တီလေး ရော မမ ပါ ကျနော့် ဗျာကို ဝိုင်းရီကြတယ်။

" ဟိဟိ"

" ခိခိ"

" ညီမ.... မမ မှာ တစ်ခုတော့ ကျန်သေးမယ်ထင်တယ်။ သေတော့မသေချာဘူး။ ရှိရင် ဆယ်ခွဲဂျူတီ ပြီးမှ ပေးလို့ရမှာ။"

တီလေးက သူ့ Bussiness card လေးထုတ်ပြီး အဲ့မမကိုပေးလိုက်တယ်။ အဲ့မမ က အံ့သြသွားပြီး တီလေးကို ကြည့်တယ်။ တီလေး က မမကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း....

" မမကို ညီမတို့ မလေးမစား ရိုင်းပြမိရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ ညီမ ပြောတဲ့ အဖော်က......"

တီလေးက ဆက်မပြောပဲ စကားကို ရပ်ပြီး အဲ့ဒီမမ ကိုလှမ်းကြည့်တယ်။

" မောင် က မမကိုကြည့်ပြီး စိတ်လာနေလို့၊ မမ အိမ်ထောင်မရှိရင် ညီမလေးတို့နဲ့ အတူတူ ပါဝင်ပျော်ရွှင်နိုင်မလားလို့?"

အဲ့မမ ကြည့်ရတာ စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံမပေါ်ပဲ အံ့သြနေတဲ့ပုံရတယ်။ ပြီး ကျနော့်ကို သေသေချာချာ ကြည့်တယ်။ တီလေးက စကားဆက်ပြောတယ်။

" မမ လက်မခံနိုင်ရင် ညီမလေးတို့ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ခွင့်လွှတ်ပေးပါလို့ တောင်းဆိုပါရစေ။"

" ညီမလေး က ညီမချစ်သူ မမနဲ့ ဟဟွာပြုမှာကို သဝန်မတိုဘူးလား?"

တီလေးက ခေါင်းခါပြတယ်။

" မမြတ် အတွက် ဘာအကျိုးအမြတ်ရှိမှာလဲ?"

" မမ ပြောကြည့်လေ ညီမတို့ လိုက်လျောနိုင်တာဆိုရင် လိုက်လျောပါ့မယ်။"

မမ က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး မေးလာပါတယ်။

" ငါ့မောင်က ဒီလောက် ချောလှပြီး စိတ်သဘောထားကောင်းတဲ့ ချစ်သူရှိတာကို ဘာလို့ မမကို စိတ်လာနေတာလဲ?"

ကျနော် ဖြေရကြပ်သွားတယ်။ တီလေးက ပါးစပ်ကိုလက်ကာပြီး ရီတယ်။

" မောင် မညာရဘူးနော် အမှန်အတိုင်းပြောပြလိုက်။"

" ကျနော်.... မမရဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ကို သဘောကျလို့ပါ။ ပြီးတော့ ဒီလိုဝတ်ထားတဲ့ ပုံစံက အရမ်း စွဲဆောင်မှုရှိတယ်"

" မမ! ထူးက စိတ်ရောဂါရှိတယ် မမရဲ့၊ ခိခိ.... သူက ဒီဇိုင်းရူးရူးနေတာ။ အခု ညီမဝတ်ထား တာလဲ သူ့မေမေ ဝတ်စုံလေ။ မောင်က clothes sexရောဂါရှိတယ်။"

တီလေးက ကျနော့်ကို စနောက်ပြီး ပြောနေတယ်။ ကျနော် တကယ်ရှက်နေမိတာပါ။

" မမ က မုဆိုးမပါ။ မမ ညီမလေးတို့ စုံတွဲကိုကြည့်ပြီး အားကျနေမိတာ။ အရမ်း လိုက်ဖက်တယ်လို့ ခံစားရတယ်။ မမ စဉ်းစားအုံးမယ် ဂျူတီထွက်ရင် အဖြေပေးမယ်လေ၊ ပိုက်ဆံနဲ့တော့ မကူညီချင်ဘူး။ မမ ဟဟွာမတွေနဲ့ တူသွားမှာပေါ့။ မမ အကူအညီလိုရင် မောင်လေးနဲ့ ညီမလေးက မမကို ပြန်ကူညီပေးရမယ်။ ညီမလေးတို့ မောင်လေးတို့လဲ သေချာပြန်စဉ်းစားပေါ့။"

" ကျေးဇူးမမ ညီမလေးတို့ ပြန်ကူညီဖို့ ဂတိပေးပါတယ်။"

" ညီမလေး နဲ့ မောင်လေး တို့ စားလိုက်ကြအုံး အစားအသောက်တွေ အေးနေပြီ။ မမ ဆယ်ခွဲရင် အဆင်ပြေမပြေ ပြန်ပြောမယ်နော်။"

ကျနော် အဲ့ မမ ကိုကြည့်ပြီး လိုချင်တာကို ပြောလိုက်တယ်။

" မမ အကယ်၍ သဘောတူရင် ဒီဝတ်စုံလေး တော့ ဝတ်ခဲ့ပေးပါနော်"

တီလေးက ရီပါတယ်။

" ယူနီဖောင်းတော့ ဝတ်လို့မရဘူးကွ။"

ကျနော့်ကို အဲ့လိုပြောပြီး မမ ကလှဲ့ထွက်သွားပါတယ်။

" ခစ် ခစ် ခစ် ထူးကတော့လေ! ကဲ Cheers!"

" ထူး အတွက် ညစာ အကိတ်ကြီးရသွားပြီ ဆိုတော့ တီလေး အတွက် ညဉ့်ငှက် ရှာရအုံးမှာပေါ့ကွာ။"

" ဟာ... တီလေး!"

ကျနော် တီလေးကို တောင်းပန်ကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေးက ပြုံးရင်း လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြတယ်။

" Must be fair, ok!"

ကျနော်နဲ့ တီလေး ဝိုင်သောက်ရင်း ညစာစားလိုက် စနောက်လိုက် ရီလိုက် မောလိုက်နဲ့ အချိန်တွေကုန်သွားပါတယ်။ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း ကောင်လေး လာပေးတဲ့ ဘေလ်ကို ရှင်းပေးပြီးတဲ့ အချိန်မှာ...

" ထူး.... ဟိုမှာထိုင်နေတဲ့ ဂျပန်လေး ဘယ်လိုလဲ?"

ကျနော် တီလေးပြတဲ့ တယောက်ကို နောက်လှည့် ကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေး ပြတာ ချောချော ရုပ်သန့်သန့်နဲ့ တီလေးလို အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ပါပဲ။ ကျနော် ဂျေဝင်သွားတယ်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘူး အောက်က ဂျိုးဂျိုးက သွေးတိုးလာတယ်။ တီလေး က ထိုင်နေရာ ကနေ ဝိုင်ခွက်လေးကိုင်ရင်း သူ့စီကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ကျနော် ခဏခဏ နောက်လှည့်ကြည့်နေမိတယ်။ 

ဂျပန်ကောင်က တီလေးခါးကိုဖက်ပြီး တခုခု ကို ပွတ်ပေးနေသလိုပဲ။ တီလေးက ပြုံးရယ်လို့ ကျနော့် ဂျေဝင်ပြီး ဂျိုးကတင်းနေပါပြီ။ တခုခုကို ဒေါသ ထွက်နေမိတယ်။ ကျနော့် ပုခုံးကို လက်နဲ့ လာပုတ်လို့ကြည့်လိုက်တော့ မမမြတ်စု ရယ်။ ယူနီဖောင်း လဲပြီး blouse အင်္ကျီအနီ လက်ပြတ် ရင်စိ တင်ပါးဖုံး နဲ့ စကတ်ထမိန် အနက်ပြောင် နဲ့ လှနေတယ်။

" မောင်လေး အူတိုနေတာလား?"

" ဟုတ် မမ"

မမမြတ်က ကျနော့်ရှေ့က တီလေးခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျနော့်ကို ဝိုင်ငှဲ့ပေးတယ်။

" မမ လဲ သောက်လေ..."

" မမ ဒီမှာ သောက်ခွင့်မရှိဘူးလေ..."

" မမ မောင်လေးကို မေးစရာရှိသေးတယ်?၊ မင်း မမကို အထင်မသေးပါဘူးနော်?"

" ဟာ! မသေးပါဘူး မမရာ"

" မမ မောင်လေး နာမည် မသိရသေးဘူူးနော်?"

ကျနော် ခုမှသတိရပြီးပြုံးမိတယ်။

" ကျနော့် နာမည် ထူးပိုင် ပါ မမ။"

မမက လှလှလေးပြုံးပါတယ်။

" အကယ်၍ ဒီညပြီးသွားလို့ နောက်ရက်တွေ မမနဲ့ အပြင်မှာတွေ့ရင် မောင်လေး ဘာလုပ်မလဲ? မသိချင်ယောင်ဆောင် သွားမှာလား?"

" ကျနော်က ခင်ပြီးရင် မမေ့တတ်ဘူး မမ။ မိတ်ဆွေ တယောက်လို ခေါ်ပြော နှုတ်ဆက်မိမှာပဲ။ မမ က မသိချင်ယောင် ဆောင်စေချင်ရင်တော့ ကျနော် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးပါ့မယ်။"

" အကယ်၍ မမက လိုအပ်နေတယ် ဆိုရင်ရော ငါ့မောင်က မမကို ပြန်ကူညီမှာလား?"

ကျနော် ဘာဖြေရမှန်းမသိဘူး။ နဲနဲ စဉ်းစားပြီးမှ...

" ကျနော့် မမက သူ့ကို အသိပေးရမယ် ပြောတယ်၊ သူခွင့်ပြုရင်တော့...."

" မောင်လေး မိန်းမ ဘယ်နှယောက် လုပ်ဖူးလဲ? ဘယ်တုန်းက လူပျိုရည်ပျက်တာလဲ? ဘယ်သူနဲ့လဲ?"

" မဖြေလို့ မရဘူးလား မမ?"

" မဖြေချင်ရင် မဖြေနဲ့ပေါ့ကွာ၊ မမလဲ အိမ်ပြန်အိပ်ရတာပေါ့"

ကျနော်လဲ ညစ်ချင်တာနဲ့ တီလေးကို လဲ လှည့်ကြည့်ရင်း အချိန်ဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော် မှားသွားတယ် တီလေးကို ဂျပန်ကောင်က နမ်းနေပြီ။ တီလေးက နမ်းနေပေမယ့် ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော် မမဖက်ပြန်လှည့်လိုက် ပြီးမှ....

" မမ ကျနော့် ညီလေး အရမ်းတင်းနေပြီ။ ကျနော့် ညီလေးကို ပွတ်ပေးပါလားဗျာ?"

" မမ မေးတာဖြေလေ?"

" နှစ်ယောက်၊ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်ကမှ လုပ်ဖူးတာ၊ မမကေသီ နဲ့။"

မမမြတ်က ကျနော်ဘေးနား ဒူးထောက်လာထိုင်ပြီး ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ဂျိုးဂျိုးကို လာပွတ်ပေးပါတယ်။

" နောက်တစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ? မောင်လေး မမ သိလား?"

" သူငယ်ချင်း၊ သိတယ်"

မမ က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာပါတယ်။ ကျနော်လဲ နှုတ်ခမ်းထူထူ နဲ့ မမ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိနမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ မမ က ကျနော့် အနမ်းတွေကို ခဏတုန့်ပြန်ပြီးမှ ထကာ ခုံမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ တီလေးနဲ့ ဂျပန်ကောင်က ကျနော်တို့နား ရောက်လာပါတယ်။ တီလေး က ကျနော်တို့ကို ဂျပန်ကောင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။

တီလေးက 

" My boyfriend Thoo Paing"

" Hi, Mr. Thoo Paing. I am Takeshi."

ကျနော်က "Hi!"

တီလေးက "My friend, Ma Myat Su Htwe"

မမြတ်စုက "Hi! Nice to meet you"

" Nice to meet you too.., I wanna invite all of you to dance at club!"

တီလေးက "Ma Myat, How r you?"

မမြတ်စု က ပြုံးစစနဲ့ "I’m fine, let’s go together"

ပြောရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရှေ့က သွားပါတယ်။ ကျနော့်ကို လဲတိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပါတယ်။

" နောက်က မောင်လေးချစ်သူကို ကြည့်ပြီးလိုက်ရင် မောင်လေး ဂျိုးပိုကြီးလာမှာ စိုးလို့နော်။"

ကျနော်လဲ တိုးတိုးလေး ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

" မမ က ငြင်းလိုက်တာ မဟုတ်ဘူး"

မမမြတ်က ရီပါတယ်။

" ဒါမျိုးက မငြင်းကောင်းဘူး မောင်လေးရဲ့"

ကျနော်တို့ ကန်တော်ကြီး ပဲလေ့စ် ဟိုတယ်ရဲ့ ဘေ့စ်မန့်ထဲက ကလပ်ကိုရောက် သွားကြတယ်။ ကျနော် ဝင်ကြေးပေးတာကို လက်မခံပဲ ဂျပန်ကောင်က အားလုံးစာ ဝင်ကြေးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးနဲ့ မမြတ် အတွက် ဝိုင်တစ်လုံး ထပ်မှာပြီး ရတဲ့ ဘီယာ လေးခွက်ကို ကျနော်နဲ့ ဂျပန်ကောင် မျှသောက်လိုက်တယ်။ ဝိုင်မှာတဲ့ အတွက် ကျနော်တို့ ထောင်ကျကျ ခပ်မှောင်မှောင် နေရာမှာ စားပွဲနေရာရပါတယ်။ မမမြတ် ကျေးဇူးကြောင့်လဲ ဒီနေရာရတာပါ။ 

ကလပ်ထဲမှာ မြူကြွတဲ့ တေးသွားနဲ့ အတူ ကျနော်တို့ သောက်လိုက် ကလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ ဘီယာကုန်ရင် ထပ်မှာလိုက်နဲ့ တော်တော် ကောင်းလာပါတယ်။ တီလေး က ဂျပန်ကောင်နဲ့ ကပွဲခန်းမမမှာ ကနေရာကနေ၊ မမမြတ် ကိုတိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပြီး မမမြတ်က တီလေးကို တစ်ခုခု ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဂျပန်ကောင် နဲ့ မမမြတ်ကို ကစေပြီး ကျနော်နဲ့ လာကပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ရီရင်း ကျနော့် လည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း....

" မောင်! တီလေး အလိုးခံတော့မယ်နော်၊ မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး၊ အရမ်းချစ်လို့ နော်။ မောင် ကြည့်ပြီး ခံစားကြည့်နော်"

" တီလေး! မောင် ခံစားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ မလုပ်ပါနဲ့ ပြန်ရအောင်နော်၊ ဟိုမမ ကိုလဲ မောင်မလုပ်ဘူး။ မောင် တီလေး ကိုပဲ ချစ်တယ်။ တီလေးက လွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မဆက်ဆံတော့ဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နားရွက်တွေကို နမ်းရှိုက်ရင်း....

" မောင်! သီရိနဲ့ လုပ်တုန်းက တီလေး ဘယ်လောက် ရမက်ထန်လဲ၊ မောင့်ကို သိစေချင်တယ်။ မောင့်ကို တီလေး ဘယ်လောက်ချစ်လဲ သိစေချင်တယ်။ ကိုယ်ချစ်သူ ပျော်တာ အထွဋ်အထိပ်ရောက်စေချင်တာ ဘယ်လောက် ကောင်းလဲ မောင့်ကို သိစေချင်တယ်။"

" တီလေး လေ.... ချောင်းသာမှာ ကတည်းက မောင့်ရှေ့မှာ ဇော်ဇော်နဲ့ နေလိုက်ချင်တာ။ တီလေးတို့တွေဟာ သွေးနဲ့ သားနဲ့ လေ... ဒါပေမယ့် မျက်နှာပူစရာတွေ ဖြစ်မှာစိုးလို့ တီလေး ထိန်းချုပ်ထားတာ။ သီရိ မောင့်ပေါ်မှာ သစ္စာရှိစွာ ငွေဆောင်မှာ စောင့်ထိန်းမယ်လို့ မောင်ထင်သလား? မောင့်သူငယ်ချင်းတွေ ကရော စောင့်သိမယ်လို့ မောင်ထင်သလား?"

" တီလေး!"

" တော်တော်များများ သူတွေက စောင့်ထိန်းကြတယ် မောင်၊ မြန်မာ့ ယဉ်ကျေးမှုအရပေါ့။ မောင်တို့သူငယ်ချင်းတွေလို အရမ်းခင် အရမ်းနားလည်ပြီး ခေတ်ပညာတတ်တဲ့ သူတွေတော့ အဲ့ဒီအုပ်စုထဲမှာ မပါဘူး။ မောင့်ကို တီလေးက စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာ အောင်ထရိန်းပေးနေတာ၊ အချစ်နဲ့ ကာမကို ခွဲခြားနားလည် စေချင်တာ။ မောင့်ကို တီလေး အရမ်း ချစ်တယ်။ ဟိုး အရင် တီလေးရဲ့ ကျောင်းသား ဖြစ်ကတည်းက ချစ်တာ။ 

ဖြစ်ချင်တာနဲ့ ဖြစ်သင့်တာကို နားလည်လို့ တီလေး ဦးငယ် အချစ်ကို ခေါင်းငြိမ့် လက္ခံခဲ့တာ။ မောင့် အနားမှာနေချင်လို့။ မောင့်ကို အမြဲ တွေ့မြင်နေချင်လို့။ မောင်နဲ့က အသက်ကွာတာလဲ ပါတာပေါ့ကွာ။ တီလေး မှားခဲ့တာပါ။ မောင့်မိဘ တွေက သီရိနဲ့ မိဘချင်း သဘောတူထားတာလဲ တီလေး သိနေခဲ့လို့ပါ။"

" တီလေးရာ!"

" တီလေး မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ တီလေး ရွနေလို့မဟုတ်ဘူး။ တီလေး မောင့်ကို အဲ့ဒီခံစားမှုမျိုး ခံစားစေချင်လို့။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို တီလေးတို့ ဟိုတယ်ခန်းထဲထိ တီလေး ခေါ်မသွားချင်ဘူး မမြတ်ကလဲ တစိမ်းယောက်ျား သိတာမြင်တာ မခံချင်ဘူး။ ပြီးတော့ မဝေ.... မဝေ ဆိုတာ ခု မမမြတ်လိုပဲ သူ့မှာ တခါတလေ သွေးသား တောင်းတတာ လိုအပ်မှာပဲ။ ဒါပေမယ့် လူတကာကိုတော့ ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ 

မဝေက မောင်တို့မိသားစုရဲ့ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ သစ္စာရှိတဲ့ ဝန်ထမ်း။ မောင် မဝေကို နားလည်ပေးမှရမယ်။ မဝေလို သစ္စာရှိတဲ့သူကို လွင့်မသွားအောင် မောင်ထိန်းသိမ်းတတ်ဖို့ လိုတယ်။ မောင့် ဖေဖေ၊ မေမေ၊ ဖွားဖွားနဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ စီမံခန့်ခွဲတတ်တဲ့ ပါးနပ်မှုမျိုး မောင့်မှာ အရည်အချင်း နည်းနေသေးတယ်။ အဲ့ဒါတွေကို လူမှုပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လုပ်ငန်းခွင်မှာပဲ မောင် လေ့လာ သင်ယူမှရမှာ။ ဒါကြောင့် မောင့်ကို လုပ်ငန်းခွင်ထဲ တီလေး လွှတ်တာ။ မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ ချစ်လွန်းလို့....."

တီလေးက ပြောလို့ ဆုံးတော့ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို တယောက်ယောက်က ကြည့်နေတယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ ခံစားရပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ဂျပန်ကောင်နဲ့ မမမြတ် တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်ကရင်း ကျနော်တို့ကို ကြည့်နေတာပါ။ တခြား သူတွေက ကိုယ်စီကိုယ်စီ ညရဲ့ ရင်ခုန်စရာ စီချက်နဲ့ မြောပါနေကြတာပါ။

" မောင်! ခဏနေ စားပွဲကို မမမြတ်နဲ့လိုက်ခဲ့နော်။ တီလေး မောင်ချစ်တဲ့ မုန့်ပေါင်းကို မပေးဘူး မောင် မကြိုက်တဲ့ ဖင်ပဲခံမှာ။ အိုကေ!"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြောပြီး ထားခဲ့ကာ စားပွဲရှိရာ အမှောင်ထဲ လျှောက်ဝင်သွားပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က နောက်ကလိုက်သွားပါတယ်။ မမ မြတ်က ကျနော့် နား ရောက်လာပါတယ်။ ကျနော်လဲ မမမြတ် လက်ကို ဆွဲပြီး ဘားကောင်တာ စီထွက်ခဲ့ပါတယ်။

" မမ ဘာသောက်မလဲ!"

" Orange Juice"

" Two Tequila & An Orange Juice please!"

ကျနော် ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီး Tequila နှစ်ခွက်ကို ဆက်တိုက်ကစ်လိုက်တယ်။ လည်ချောင်းထဲ ပူပြီးဆင်းသွားတယ်။ Lemon ကို သွားနဲ့ကိုက်ပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ မမြတ်က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး လက်ကိုလှမ်းတွဲလိုက်တယ် ကျနော် မမြတ်အတွက် မှာထားတဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကို ကိုင်ပြီး တီလေးတို့ရှိရာကို ဦးတည်လိုက်တယ်။

တီလေးက ဂျပန်ကောင်ရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ကျောမှီတဲ့ ခေါင်းအုံးလေးကိုင်ပြီး ကွယ်ထားပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ မမမြတ်နဲ့ ဂျပန်ကောင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထား ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ကျနော်နဲ့ မမမြတ်ကို တချက်ရှိုးလိုက်ပြီး တီလေးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေပါတယ်။ တီလေး နို့ကို ဇော်ဇော်လိုးတာကို ကြည့်ရတုန်းက ဖီလင်နဲ့ အခု ဖီလင် လုံးဝမတူပါဘူး။ 

ကျနော့် ဂျိုးမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးပြီး ဘောင်းဘီးထဲမှာ တင်းပြီး အောင့်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကောင့် ဒုတ်က ကျနော့်ဂျိုးလောက် မတုတ်ပေမယ့်။ ကျနော့်ထက် နဲနဲပိုရှည်ပါတယ်။ တီလေးက တုတ်တစ်ချောင်းလုံးကို အဆုံးထိ ကြိုးစားပြီးငုံလိုက် ဥတွေကို လက်နဲ့ ကစားပေးလိုက်နဲ့ ဆွပေးနေပါတယ်။

မမမြတ်က တီလေးတို့ကို ကြည့်ရင်း ရေငတ်လာပုံရပါတယ်။ လိမ္မော်ရည်ကို ပိုက်ဖြုတ်ပြီး တဂွက်ဂွက် သောက်ကာ၊ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲမှီကာ၊ ကျနော်ညာလက်ကို ယူပြီး သူမ နို့အုံတွေပေါ်တင်ပေးပြီး သူမကိုယ်တိုင် ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော့် ဘယ်လက်ဖဝါးနဲ့ မမမြတ်ရဲ့ တင်းကားကားကြီးကို ပွ္ပတ်ကိုင် ဆုတ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ ညာလက်နဲ့ မမမြတ်ရဲ့ နို့အုံတွေကို ဆုတ်ညှစ်ပေးပါတယ်။ မမမြတ်က သူ့အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပေးပြီး ကျနော့်လက်ကို ဘရာအောက်ထဲကို ကိုင်စေပါတယ်။ ကျနော်လဲ မမမြတ် ဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး၊ တင်းထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်မနဲ့ လက်ညှိုးညှပ်ကာ ဖိချေ ဆွဲဆော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

တီလေးက ဂျပန်ကောင်တုတ်ကို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ဆော့ကစားပေးကာ ထိပ်ကိုငုံ စုပ်ပေးနေရာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး အဖော်ကိုထုတ်ကာ ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး ဖောက်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင် တုတ်မှာ ကွိုင်စွပ်လိုက်ပြီး ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်တဖက်နဲ့ ပိပိနဲ့ ဖင်ကို ပွတ်နေပါတယ်။ ပြီးမှ ထကာ ဂျပန်ကောင်ကို ကျောပေးပြီး ကျနော်တို့ဖက် မျက်နှာလှဲ့ကာ တုတ်ကို ကိုင်ပြီး ဖင်ဝနဲ့တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုင်ချပါတယ်။ တီလေးက အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီးစောင့်နေပါတယ်။ 

ဂျပန်ကောင် က တီလေး နို့တွေကို လှမ်းဖက်လိုက်တာ တွေ့ရပေမယ့် တီလေးက အကိုင်မခံပဲ ခါးစီကိုလက်တွေကို ကိုင်ပြီး နေရာရွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က တီလေး ခါးတွေကို ကိုင်ပြီး အလိုက်သင့် ဆောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးလဲ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်နေပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ ဂျပန်ကောင် ဆောင့်ချက်တွေမြန်ပြီး တီလေးဖင်ထဲ တဆုံးလိုးကာ ပြီးသွားပါတယ်။ တီလေး လဲ ခဏ အမောဖြေပြီးမှ ကြွကာ တုတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကွိုင်ထိပ်မှာ ဖြူဖြူ အရည်တွေ စုနေတာကို မမမြတ်က စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ 

တီလေးက တစ်ရှူးစက္ကူယူပြီး ကွိုင်ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်တောင်းထဲ စက္ကူနဲ့ လိပ်ပြီး ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်တုတ်ကို တစ်ရှူးနဲ့သေသေချာချာ သုတ်ပေးပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပြီး ဝိုင်ခွက်ကို သောက်ကာ ကျနော်တို့ အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက သူမခွက်ထဲမှ ဝိုင်လက်ကျန်ကို ပလုတ်ကျင်းပြီး အမှိုက်တောင်းထဲ ထွေးထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ မမမြတ်ရဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကိုင်ပြီး မမမြတ်ကို ခွင့်တောင်းကာ အကုန် မော့သောက်လိုက်ပါတယ်။

" မောင်! ကားထဲမှာ မမရဲ့ဟိုဟာတွေထည့်တဲ့ အိတ်ထဲမှာ ကွိုင်ရှိသေးတယ် ထင်တယ်။ အဲ့ဒီအိတ် သွားယူပြီး အခန်းကို လိုက်ခဲ့နော်။ မမတို့ သွားနှင့်မယ်။"

ပြောပြီး ကျနော့်ကိုနမ်းကာ မမမြတ်လက်ကို ဆွဲပြီး တီလေးက ခပ်သွက်သွက် ထွက်သွားပါတယ်။ (နောက်မှ ပြန်ပြောပြတာက တယောက်ယောက်မြင်ပြီး မျက်နှာမှတ်မိ သိသွားမှာကို ရှက်လို့ ထွက်ပြေးတာ ဆိုပဲ။)

ကျနော် လည်း ကားပတ်ကင်ကို သွားပြီး ကားတံခါးဖွင့်ကာ တီလေးရဲ့ sex toys တွေထည့်တဲ့ အိတ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ durex mutual climax condoms ဘူးကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော့်ဖုန်း message ဝင်လာပါတယ်။ ဖုန်းကိုထုတ် ကြည့်လိုက်တော့ missed call တွေရော message တွေရော အများကြီး။ နောက်ဆုံး message က တီလေးပို့တာ။ တီလေးလို့ မမမြတ်ရှေ့မှာ မခေါ်ဖို့ သတိပေးတာပါ။ missed call တွေက သီရိ၊ စိုင်းစံ နဲ့ ဇော်ဇော်ပါ။ msg က မဝေ စီက တဘက်ခါ မနက် ဖလိုက်နဲ့ မန္တလေး သွားရမယ့် အကြောင်းပါ။ ကျနော် နာရီကြည့်လိုက်တော့ သန်းခေါင်ကျော်စပြုနေပါပြီ။ ကျနော် ဇော်ဇော်ကို ခေါ်ကြည့်လိုက်တော့ ဖုန်းဝင်သွားပြီး သီရိဖုန်းကိုင်ပါတယ်။

" ထူး၊ နင် ဖုန်းလဲ မကိုင်ဘူး ပြန်လဲ မခေါ်ဘူး"

" ငါ မသိလိုက်လို့ပါဟာ။ ခုပြန်ခေါ်ပြီလေ"

" နင်... ငါ့စီခေါ်တာမှ မဟုတ်တာ။ ဇော်ဇော့်စီ ခေါ်တာ... အ..."

" သီရိ အတူတူပဲလေဟာ၊ ဘယ်သူ့စီခေါ်ခေါ်ပေါ့၊ နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ မအိပ်သေးဘူးလား?"

" ငါ... အလိုးခံနေတာ ထူး! နင်ကြားတယ် မဟုတ်လား? နင် ငါ့ကို ပစ်ထားခဲ့တာလေ။"

" သီရိရာ.... ဒါပဲ ဟာ၊"

ကျနော် ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက လဲ ကျနော့်ရှေ့မှာ ဂျပန်ကောင်နဲ့ ဖင်ခံတယ်။ သီရိက လဲ ဇော်ဇော်နဲ့ အလိုးခံနေတယ်။ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးလဲ ပေါက်ကွဲချင်နေပြီ။

ကျနော် အခန်းရှိရာ ဘန်ဂလိုဖက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လိုက်တယ်။ အခန်း တံခါးဝရောက်တော့ တံခါးက စိရုံပဲ စိထားတယ်။ ကျနော် အခန်းထဲဝင်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တယ်။ တီလေး နဲ့ မမမြတ် နဲ့က ဝိုင်တစ်လုံး ဖောက်ပြီး သောက်ရင်း စကားပြောနေကြတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို ဝိုင်ခွက်ကမ်းပေးရင်း ပြုံးပြတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ အိတ်ကိုပေးလိုက်တော့ တီလေးက ဖွင့်ပြီး ကွိုင်ဘူးကို မမမြတ် လက်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

" တော်သေးတာပေါ့၊ ကွိုင်မရှိရင် မမက မောင့်ကိုမခံဘူးတဲ့။ မောင့် ဂစ်တာရှိတ်ကြီး လွတ်တော့မလို့ ခိခိ"

" မောင်လေး စောစောက စိတ်တွေဝုန်းဒိုင်း ကျဲနေတာ မဟုတ်လား? မမ မင်းရဲ့ ပစ္စည်းကြီး ကြည့်ချင်ပြီ မမကို ချွတ်ပြပါလား?"

ကျနော် ကိုယ်တိုင်လဲ ကျနော့် အငယ်ကောင်ကို လွတ်လပ်ခွင့် ပေးချင်နေပါပြီ။ ကျနော့် ဘောင်းဘီ ကျယ်သီးကို ဖြုတ်လို့ ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးက ဘောက်ဆာထဲကနေ မမတို့ကို တည့်တည့်ချိန်ရွယ်ထားပါတယ်။

" ခိခိ"

" Wow!"

တီလေးက မမမြတ် ကိုနမ်းရင်း မမမြတ်ရဲ့ စကတ်ထမိန်ဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ကျနော့်အင်္ကျီကို အလျှင်အမြန် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မမမြတ်ကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို တချက်မော့ကြည့်ပြီး ကျနော်လက်ကို ဆွဲယူကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ 

ကျနော် မမမြတ် ခါးကို ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မမမြတ် လျှာကကျနော့် နှုတ်ခမ်း အတွင်းဝင်ရောက်မွှေနောက်ကာ ကျနော့်လျှာကို မိတ်ဆက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်တွေက မမမြတ်ရဲ့ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်ရင်း စကတ်ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ရဲ့ လက်က မမရဲ့ပေါင်ကြားကို စမ်းမိလိုက်ချိန်မှာ မမရဲ့ပင်တီပေါ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပါပြီ။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ဝိုင်ငုံရင်း ကျနော်တို့ကို ကြည့်နေကာ ကျနော့်ကို ပြုံးပြပါတယ်။

" မမ ယူနီဖောင်း ယူမလာဘူးလား?"

" ယူလာတယ် မမအိတ်ထဲမှာ"

ကျနော် တီလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း မမရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီး နီနီလေးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ အင်္ကျီနှင့် အတူ ဘရာနဲ့ပင်တီပါ တခါထဲချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် အထာကို သိကာ မမမြတ် ယူနီဖောင်းကို ထုတ်ပြီး ကျနော့်ကို ကမ်းပေးတယ်။ ကျနော် အပေါ်ကဝတ်တဲ့ ကုတ်အင်္ကျီလေးပဲ ယူလိုက်ပြီး မမမြတ်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။

" မမ ဒါလေးဝတ်လိုက်နော်၊ မမ ကိုကုန်းပြီး မမရှိတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျနော် အမုန်းဆောင့်ချင်လို့"

" မောင်လေး ဝတ်ပေးလေကွယ်"

ကျနော် မမမြတ် ကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ပေးလိုက်ပြီး ထောင်နေတဲ့ နို့သီးဖုလေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ကာ မမရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းကြီးကို ခပ်သွက်သွက် ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ လက်ခလယ်ကို ပိပိထဲကိုနှိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေမိတယ်။ မမမြတ် မဖုတ်ကြီးက အရည်တွေရွှဲကာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ တီလေးကလဲ စကတ်ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး စိစိကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း ငုံးဥလေးကို ပိပိထဲ ထည့်ထားပါတယ်။

" မောင် မမကို မနှိပ်ဆက်ပါနဲ့တော့ မမ တအားလိုချင်နေပြီ"

" မမ ကျနော့် ဂျိုးကို ခဏလောက် စုပ်ပေးပါလားဗျာ?"

မမမြတ်က ကျနော့်ကို တချက်နမ်းရင်း ကျနော့် ဒီနေ့မှ ထိုးထားတဲ့ တက်တူးလေးကို ကိုင်ကြည့်ကာ အာဝါးပေးရင်း ကျနော့် နို့လေးကို ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ မမလက်က ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ကာ ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။

" အ......! ကောင်းလိုက်တာ မမရာ..."

မမမြတ်က ဒူးထောက်လိုက်ရင်း ကျနော့် ဂွေးဥကို ငုံကာ လျှာနဲ့ယက်စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ခြေဖျားထောက်ကာ မမမြတ် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖီးလ်တက်နေပါတယ်။ တီလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက သူ့စတိုင်လ် အတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တွေကို နယ်ကာ ကျန်တဖက်က စိစိကို ပွတ်ပြီး ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးက မမမြတ် ပါးစပ်ထဲမှာ ကြီးမား စိုရွှဲ ဇိန်ကျနေပါပြီ။ ကျနော် မမမြတ်ကို ဆွဲထူကာ နှုတ်ခမ်းကို ကစ်ပေးလိုက်ပြီး......

" မမ ကျနော်လိုးတော့မယ်နော်"

မမမြတ်က ပြုံးပြခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ကွိုင်ဖောက်ကာ ကျနော့် ဂျိုးကိုစွပ်ပေးပါတယ်။

" မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ မောင်လေး?"

" မမ ကေသီဖက် လှည့်ခွပြီး ပေါင်ကား ကုန်းပေးပါနော် မမ"

မမက တီလေး ဖက်လှည့်ကာ မျက်နှာချင်း ဆိုင်ပြီး ပေါင်ကားကာ ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ မမရဲ့ ကုတ်အင်္ကျီနောက်ကွဲက မမတင်ကားကားကို လုံအောင်မဖုံးနိုင်ပဲ ဖင်ကြီးကလှပစွာ တင်းကားနေပါတယ်။ ဖင်ကြားထဲမှာ အမွှေးရေးရေးနဲ့ အမြှောင်းကြီးကြီးက လှလှပပကြီးပွင့်အာနေကာ အပေါ်နားမှာ ခရေညိုညိုလေးက ဝိုင်းဝိုင်းလေး ကဗျာဆန်နေပါတယ်။ ကျနော် မမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဖြန်းခနဲ မြည်အောင် ညာလက်နဲ့ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်ကြီး တုန်ခါသွားပုံ က ကျနော့်ကို ရမက်ဆန်စေပါတယ်။

" အ!........."

ကျနော် နောက်တစ်ချက် လက်ပြန် ဘယ်ဖက် ဖင်တုန်ကြီးပေါ် ထပ်ရိုက်လိုက်ပါတယ်။

" အ! အ!......"

မမ က အံကြိတ်ခံမယ့်ပုံပါ ညည်းသံက လွဲလို့ ဘာအသံမှ ထွက်မလာပါဘူး။ ကျနော် မမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ပွတ်ပေးပြီး အမြှောင်းကြားကို လျှာပြားနဲ့ ဖိယက်လိုက်ပါတယ်။ တပြိုင်နက် စအိုဝကို နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ မမရဲ့ ဖင်ကြီးတုန်ခါသွားပါတယ်။

တီလေး နဲ့ မမမြတ် အပြန်အလှန် နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေချိန်မှာ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို မမမြတ် ပိပိကို တေ့ပြီးပွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်း မမမြတ်ရဲ့ ပိပိထဲကို လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ မမမြတ် အဖုတ်ကြီးက ကောင်းမှကောင်း စီးပိုးနေတာပဲ။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုး ကို ညှစ်ပေးပြီး စုပ်ယူနေတဲ့ အရသာက တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ ကျနော် စောစောက ဂျပန်ကောင်ကို တီလေးလိုးနေတာကို မြင်ယောင်ပြီး မမမြတ်ခါးကို ကိုင်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် ဥနှစ်လုံးနဲ့ မမမြတ် တင်ပါးတွေ နဲ့ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်က သံစဉ်တစ်ခု အလား ငြိမ့်ညောင်းစွာ ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။

" မောင်! မကို တလှည့်လိုးပေးပါ။ မ တအားလိုချင်နေပြီး"

" မမ ညီမကို တလှည့် ပေးခံပါနော်"

တီလေး လှမ်းပြောလိုက်တာပါ။ ကျနော် မမမြတ် နို့တွေကို မမှီတမှီ လှမ်းဆွဲရင်း ကုန်းပေးထားတဲ့ မမမြတ်ကို လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတာပါ။

" မမ ပြီးတော့မလား? ကောင်းရဲ့လားဟင်?"

" အရမ်းကောင်းတယ်! ရတယ်... မောင်လေး မမကို လိုးပေးလိုက်လေ"

" ထူး မွေ့ယာပေါ် သွားရအောင်။ ထူး... လှဲအိပ်လိုက်နော်၊ တီလေး အပေါ်က စောင့်ချင်လို့"

တီလေး စာပို့ထားတော့ တီလေး လို့ မခေါ်နဲ့ ဆိုပြီး တီလေး က စခေါ်နေတယ်။ အင်းလေ မမမြတ်လဲ ကျနော့် တက်တူး မြင်ပြီး ရိပ်မိလောက်ပါပြီ။

ကျနော့် ဂျိုးကို ဖြေးဖြေးချင်း မမမြတ် ပိပိထဲက ဆွဲနှုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ မမမြတ် နဲ တီလေး ခါးတစ်ဖက်စီ ဆွဲဖက်ပြီး မွှေ့ယာ စီ ချီတက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မွှေ့ယာ ကိုကန့်လန့်ဖြတ် လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်ပြီး ပိပိထဲက ငုံးဥလေးကို ထုတ်ကာ ကျနော့်ကို တက်ခွပြီး ကျနော့်ဂျိုးကို ကိုင်ကာ ပိပိနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း တဆုံး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

မမမြတ်က တီလေး ရင်အုံထက်က တက်တူးပုံလေးကို မြင်ပြီး အံ့သြနေပါတယ်။

" တက်တူး ထိုးထားတာ နာလားဟင်? ဆင်တူပုံလေး အရမ်း လှတာပဲ"

" ညနေကမှ ထိုးလာတာ မမရဲ့ နဲနဲနာတယ် စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့"

တီလေးက ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိနဲ့ဖိပွတ်ရင်း မမမြတ်ကို ပြန်ဖြေတယ်။

" မမ..... ကျနော့်မျက်နှာ ပေါ်တက်ခွပြီး လာပွတ်လေ၊ ကျနော် မမပိပိကြီးကို မှုတ်ပေးမယ်။"

မမမြတ်က ကျနော်လဲ ပြောလိုက်ရော ကျနော့်မျက်နှာကို ပိပိနဲ့တက်ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော့် လျှာကို ထုတ်ပြီး အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ မမပိပိကို စုပ်နမ်းပြီး မှုတ်ပေးမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် မှုတ်ပေးလို့မရပါဘူး။ ကျနော့် မမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အပြိုင်ကျဲပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့ မျက်နှာကို အပီပွတ်နေကြတာ။ ကျနော့် မျက်နှာမှာ အရည်တွေ ပေပွပြီး အသက်ကို မနည်းရှူနေရပါတယ်။ ခဏကြာတော့ တီလေးပိပိကငြိမ်ပြီး တီလေး ပြီးသွားပုံပါပဲ။ တီလေးက ကျနော့်ပေါ်က ထပြီး ကျနော့်ဘေးမှာ ခွေခွေလေး လာအိပ်ပါတယ်။ မမမြတ်က မျက်နှာပေါ်ပွတ်နေရာကနေ ခွဆင်းပြီး ကျနော့် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရီပါတယ်။

" ခွီး ခွီး ခွီး"

ကျနော့်မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့ပြီး...

" မမ ဖင်ကြီးနဲ့ စိတ်တိုင်းကျပွတ် သွားတာလေ၊ ဖီးလ်လာနေတာတောင် ပြောက်သွားတယ်၊ အသက်တောင် မနဲကြိုးစားပြီး ရှူနေရတယ်။ ကိုယ်ဖီးလ်လာတဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ နောက်ကွဲကလဲ မျက်စိကို လာလာထောက်သေးတယ်။"

ကျနော် ပြောတာကို မမမြတ်က တခွီးခွီး ရီပါတယ်။ တီလေးက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ကျနော့်မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်ပြီး သန့်စင်ပေးပါတယ်။ ပြီး ကျနော့် ပါးကို နမ်းပါတယ်။ မမမြတ် က ကျနော့်ကို တဖန်ပြန်ခွပြီး ကျနော့်ဂျိုးကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

" မမ ဒီတခါ ကျနော် အပေါ်ကစောင့်မယ်။ မမ အောက်ကနေ။"

မမမြတ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ကျနော့်ဘေး လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ထပြီး ကွိုင်ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်ခြင်းထဲ လွှင့်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကွိုင်တစ်ခုယူကာ ဖောက်စွပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မမမြတ် ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက်တော့ မမက ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးကို မမမြတ် ပိပိထဲ သွင်းပြီးတော့ ကျနော် စိမ်ထားလိုက်ပါတယ်။ လက်တွေက မမမြတ်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်ပြီး ချိုချိုစို့လိုက်ပါတယ်။ မမက ကျနော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့် မျက်နှာ အနှံ့နမ်းရင်း ကျနော့်နားရွက်တွေကို ဖွဖွကိုက်ကစားပါတယ်။ ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။

" မောင်! မမကိုလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးတော့နော်။ မမ တအားကောင်းနေပြီ။"

ကျနော် မမရဲ့ ဒူကွေး ပေါင်ကားနေတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို တွန်းတင်လိုက်ပြီး မမရဲ့ နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်က ခပ်သွက်သွက် လိုးလိုက်ပါတယ်။ မမက အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး စကောဝိုင်းဝိုက်ကာ ပစ်ပစ်ပြီး ခံပါတယ်။ တီလေးက ကျနော် မမမြတ်ကို လိုးနေတာကို သေချာ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ တီလေး အဲ့လိုကြည့်နေတာကို တမျိုးခံစားနေရတယ်။

" ကောင်းတယ် မောင်လေး! တအားကောင်း တယ်။ ဆောင့် ဆောင့် မမ ပြီးတော့မယ်"

မမက ပြောလဲပြော ကုန်းထပြီး ကျနော့်လည်ပင်းကို ဆွဲခိုပါတယ်။

" အား! မမ!"

ကျနော့်ကို တအားဆွဲဖက်ကာ ပိပိကို တဆုံးကပ်ပွတ်ပြီး တွန့်ကာတွန့်ကာနဲ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျနော် မမလို ပြီးတာ တခါမှ မတွေ့ဘူး ပါဘူး။ ကျနော်ကို အကြာကြီးဆွဲဖက်ထားပြီး ပိပိ အတွင်းသားတွေက ညှစ်ညှည်ပေးနေတာပါ။ ခဏကြာမှ... ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး....

" မောင်လေး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား။ မောင်လေးရဲ့ ကြာကြာ လိုးနိုင်အားကိုတော့ ခိုက်သွားပြီ။ မမ ဘယ်လို နေပေးရမလဲ?"

ကျနော် တီလေးကို ငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေရာကနေ ပြုံးပြတယ်။

ကျနော် တစ်ခုခုကို မကျေမနပ် ဖြစ်နေတယ်။ ကိုယ့်ဟာကိုလဲ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိဘူး။ ဖီလ်းတက်လိုက် ကျလိုက်နဲ့ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်နေသလိုပဲ။ မမမြတ်က ဖက်ထားတာကို ဖြေလျှော့လိုက်မှ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

" မမမြတ်! တအားကောင်းသွားလား? ပြီးသွားတာလား?"

မမမြတ်က ရှက်ပြုံးပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် စိတ်တိုတိုနဲ့ ကွိုင်ချွတ်ပြီး ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ လီးတရမ်းရမ်းနဲ့ ဝိုင်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီးသောက်လိုက်တယ်။ မမြတ်စု က ကျနော့်ကို အံ့သြပြီးကြည့်နေတယ်။ ကျနော် အားနာသွားပြီး...

" Sorry မမ၊ ကျနော် ကိုယ့်ဟာကို စိတ်တိုသွားတာ။"

တီလေးက မမကို ကပ်ပြီးတိုးတိုးလေး ပြောနေတယ်။ မမကလဲ တီလေးကို ပြန်ပြောနေတယ်။ ကျနော် စိတ်တိုတိုနဲ့ ဝိုင်ကို ပုလင်းလိုက် ကောက်မော့ပစ်လိုက်တယ်။

ကျနော် တီလေးတို့ သောက်လက်စ ဝိုင်လက်ကျန် ပုလင်းကို မော့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေပန်းအောက် ဝင်လိုက်ပါတယ်။ ခေါင်းလျှော် တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး နံရံကိုမှီကာ တဖြည်းဖြည်း ခြေဆင်းထိုင်ချလိုက်တယ်။

ငါ သောက်ထားတာ တော်တော်များများတာပဲ ကော့တေးတွေရော၊ ဘီယာတွေရော၊ တက်ကီလာတွေရော၊ ဝိုင်တွေရော၊ တော်တော်စုံသွားတာပဲ။

မမမြတ်စုက ဘီယာနဲ့ တူတယ်၊ သောက်ရင်း မူးလာပြီး ချက်ချင်းပြန်ပျယ်သွားတယ်။

သီရိဝေ သူငယ်ချင်းလေးက ငါ့ကို ယစ်မူး အတွေးတွေများစေတယ်။ ဝိုင် တခွက်လိုပဲ ယစ်မူး ချိုမြိန် တွေဝေ စေတယ်။

တီလေး ကရော? ကော့တေးတခွက်လို ရသာစုံပေးတာတော့ အမှန်ပဲ။

ထူးပိုင် ဆိုတဲ့ ငါကရော...?

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ.... တီလေးနဲ့ မမြတ်စု ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာတယ်။ တီလေးက ကျနော် ထိုင်နေတဲ့ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း....

" ထူး! ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

ကျနော် ပြုံးပြီး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ မမြတ်စုက ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးတယ်။ ကျနော် မမြတ်စုရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

" မောင်လေး မပြီးသေးဘူးလေ၊ မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ? စိတ်အလိုမကျရင် တခါတလေ ပေါက်ကွဲပစ်လိုက် ရတယ်ကွ!"

ကျနော် မမမြတ်စု မျက်လုံးတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ စေတနာနဲ့ ပြောနေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လဲ စိတ်ထဲ ရှိတဲ့အတိုင်း တောင်းပန်လိုက်တယ်။

" ကျေးဇူးမမ! ကျနော် သောက်ထားတာတွေ များပြီး ခုဏက ရိုင်းသလိုဖြစ်သွားတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ် မမ၊"

မမြတ်စုက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးရင်း....

" မောင်လေး ဂျိုးဂျိုးက မာန်မကျသေးဘူး၊ မမကုန်းပေးမယ်လေ၊ မောင်လေး ပြီးအောင်လိုးလိုက်နော်။"

တီလေးကလဲ ကျနော့် အနောက်ကနေ ကျနော့်ကို ဖက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ တီလေးဖက်ထားတဲ့ လက်တွေပေါ် အုပ်ကိုင် လိုက်မိတယ်။

" ကျေးဇူးပါ မမ! စောစောက ကျနော် ချွတ်ပစ်လိုက်တဲ့ ဦးထုပ်က နောက်ဆုံးတခုလေ၊"

တီလေးက ရီတယ်။

" မောင် တီလေးကို လိုးချင်လို့ လွှင့်ပစ်လိုက်တာပေါ့လေ? ကဲကဲ တီလေးကိုပဲ လိုးတော့🙂"

မမမြတ်စုက ရုတ်တရက် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ကာ ကျနော့်ဂျိုးကို ငုံပြီးစုပ်လိုက် ပါတယ်။ ကျနော် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မမက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး ဂျိုးကို တစ်ချောင်းလုံး ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင် ငုံစုပ်ကာ မှုတ်ပေးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ ကျနော့် နို့သီးခေါင်း နှစ်ဖက်ကို ချေပေးပါတယ်။ ကျနော် ယူနီဖောင်း အင်္ကျီရေစိုနဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ မှုတ်ပေးနေတဲ့ မမကိုကြည့်ကာ ဂျိုးတလျှောက် ယွစိတက်လာပါတော့တယ်။ ကျနော် လက်တွေကို မမမြတ်စု ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ဂျိုးဂျိုးကနေ ခွာဖို့ဖိတွန်းလိုက်ပါတယ်။

" မမ! ကျနော် မရတော့ဘူး ပြီးတော့မယ်"

ကျနော် တကယ် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်တွေ အများကြီး ထွက်ကုန်ပါတယ်။ မမမြတ် မျက်နှာနဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ ရင်သားတဝိုက်မှာ ကျနော့် လရည်တွေနဲ့ ပေပွသွားပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုကိုင်ကာ အရည်တွေ ထွက်တာ ကုန်တဲ့အထိ ဂွ္ဂင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းက ကျနော့်ကို ယစ်မူးသာယာ စေတာအမှန်ပါပဲ။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ရင်း ရီပါတယ်။

မျက်နှာမှာ ပေပွနေတဲ့ လရည်တွေကို လက်နဲ့သပ်ယူရင်း ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ မြိုချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးဒစ်ကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တီလေး လက်တွေက မမမြတ် ကုတ်အင်္ကျီပေါ်က ပေသွားတဲ့ လရည်တွေကို လက်ညှိုးနဲ့ယူကာ ကျနော့် နှုတ်ခမ်း ကိုထိတွေ့ ဆော့ကစားပါတယ်။ ကျနော် တီလေး လက်ညှိုးကို စုပ်ယူပြီး လျှာနဲ့ယက်လိုက်ပါတယ်။ မမြတ်စုက ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းပါတယ်။ ကျနော်တို့ သုံးယောက် ရေပန်းအောက်မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွတ်တိုက်ဆော့ ကစားကာ ရေချိုးလိုက်ပါတယ်။

" မမ ပြန်တော့မယ်နော်။ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒီညလေးကို မမ အမြဲအမှတ်ရနေမှာပါ။"

" မောင်! မမမြတ်ကို ပြန်ပို့ပေးလိုက်နော်"

မမမြတ်က အတွင်းခံပြန်ဝတ်ရင်း...

" မပို့နဲ့တော့ ထူး! မမ အငှားကား နဲ့ပဲ ပြန်လိုက်တော့မယ်"

ကျနော် မမမြတ်ရဲ့ စကတ်ထမိန်ကို ယူကာ ကိုယ်တိုင် ခြေထောက်ကိုင်စွတ်ပေးပြီး ဝတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အင်္ကျီနီနီလေးကိုလဲ ဝတ်ပေးကာ ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း တပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမက ကျနော့် ခါးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နမ်းကာ....

" မမ... မောင်လေး အပေါ် အကြွေးကျန်သွားတယ်။ အခွင့်အရေး ရလို့ နောက်တခါ ဆုံရင် မမ ပိပိထဲမှာပြီးနော်၊ မမကို လိုက်မပို့နဲ့၊ တီလေးကို ဂရုစိုက်လိုက် ခိခိ၊"

" ညီမ! အကူအညီလိုလဲ မမကို ဖုန်းဆက်လိုက်နော်၊ Bye!"

မမြတ်စု နှုတ်ဆက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်လွယ် တံခါးဖွင့်ကာ ထွက်ခွာသွားပါတယ်။ ကျနော် နဲ့ တီလေး တံခါးဝကနေ မမြတ်စုကို ပြောက်ကွယ်သွားတဲ့အထိ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဘန်ဂလိုထဲ ပြန်ဝင်ကာ တံခါးပိတ်လိုက်ပါတယ်။

မမမြတ်စု ထွက်သွားပြီးနောက် တီလေးက ကျနော့်ကို ရီချင်သလို ပြုံးဖြီးဖြီး ကြည့်ရင်း ပြုံးစိစိလုပ်နေပါတယ်။ ကျနော် မကျေမနပ်နဲ့ပဲ တီလေးကို ယောက်ျားကြီးတန်မဲ့ နှုတ်ခမ်းစူပြီး ဘုကြည့်ကြည့် ပစ်လိုက်တယ်။

" ခိခိ ခိ... အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်နေတာလဲ? စူပုတ်ကြီး လှလဲ မလှဘူး"

ကျနော် ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် တက်လှဲကာ တီလေးကို စိတ်ကောက် နေလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ညက တီလေးနဲ့ ဂျပန်ကောင် ကလပ်ထဲမှာ ကဲနေတာပဲ ပြန်မြင်နေမိတယ်။ တီလေး ကုတင်ခြေရင်းကနေ တက်လာရင်း ကျနော့ကိုခွပြီး ကျနော် ရေချိုးပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တဘက်ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေလိုက်တယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို လာကိုင်တယ်။

" တီလေး တော်ပြီ! ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်တော့မယ်။"

" ထူး အိပ်ချင် အိပ်လေ၊ ခိခိ တီလေး ကတော့ ကိုင်မှာပဲ၊ ထူး ညီလေး က မအိပ်ချင်သေးဘူးတဲ့။ ဒီမှာ ခေါင်းထောင်လာပြီ။"

တီလေးက ပြောရင်းက ကျနော့်ရဲ့ မမာသေးတဲ့ ဂျိုးထိပ်လေးကို လက်လေးနဲ့ကိုင်ရင်း ပါးစပ်လှလှလေးနဲ့ ထိပ်ဖူးလေးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မျက်စိကို မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးလျှာရဲ့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေမှုကို ခံစားသိရှိနေတယ်။ ဂျိုးလေးက တဖြည်းဖြည်း တင်းမာကာ ဒီဂရီတွေတိုး ထောင့်ချိုးတွေ ပြောင်းလဲလာတယ်။ ဒါပေမယ့် အတွေးထဲမှာ တီလေး ဂျပန်ကောင်ကို မှုတ်ပေးနေတာပဲ မြင်နေတယ်။

ဂျိုးထိပ်လေးရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အနေအထားကနေ ခြောက်တွေ့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို ပြောင်းလဲသွားသလို ဂျိုးတံ တလျှောက် နူးညံ့တဲ့ ပွတ်တိုက်မှုက မြန်ဆန်လာတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ရေငတ်တလို တုန်ခါနေမိတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းချင်နေမိတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ မျက်ခွံလေးတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွင့်ဟလိုက်တော့ တီလေးရဲ့ မျက်ဝန်း တစုံက ကျနော့်ကို ကြင်နာစွာ ကြည့်နေတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးထိပ်ဖူးလေးက တီလေး ရေချိုးပြီးဝတ်ထားတဲ့ ဟိုတယ်ကပေးထားတဲ့ တဘက်ဝတ်စုံထဲက မလုံ့တလုံနဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားမှာ ပုန်းခိုနေလေရဲ့။

" မောင် စိတ်ဆိုးနဲ့တော့နော်!"

" ထူးက တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲနေချင်လို့ ဒီကိုလာတာ😔 တီလေးက ဟိုဂျပန်နဲ့ နေနေတာကိုး"

" ထူးလဲ မမမြတ် မမမြတ်နဲ့ ပျော်နေပြီးတော့"

" ဟာ! မပျော်ပါဘူး။ ထူးက တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တကယ် နေချင်တာ။ ခုတော့ အချိန်တွေ နှမြောစရာ။"

" ကဲပါ စိတ်ဆိုးနဲ့တော့.. ခု နှစ်ယောက်ထဲ မောင့်သဘောနော်..😘"

" တီလေး...."

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်နေပါတယ်။

" တီလေး တခြားသူနဲ့ အဲ့လိုနေရတာ ကြိုက်လို့လားဟင်? မောင် အဝေးရောက်နေရင်ကော နေမှာလား?"

" မောင် မကြိုက်ဘူးလား? မောင်လဲ တခြားလူနဲ့ နေတာပဲလေ"

" ထူး မခံစားနိုင်ဘူး တီလေးရာ၊ ထူး လဲ တခြားသူနဲ့ မနေတော့ဘူး၊ တီလေးလဲ မနေရဘူး။ နော် တီလေး"

တီလေးက ကျနော့်ကို သေခြာစိုက်ကြည့်ပြီးမှ...

" ထူး တခြားတယောက်နဲ့ တီလေးရှေ့မှာ လိုးနေရင် တီလေး စိတ်တွေပိုလာတယ် ထူး ဖီးလ်တက်နေရင် တီလေး ကြည်နူးတယ်၊ စောစောက ထူးကြည့်ပြီး ဂျေဝင်နေတာတွေ့တော့ ထူးရှေ့မှာ အလိုးခံနေရတာ တီလေး ဖီးလ်ပိုလာတယ်။"

တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုယူပြီး သူမနို့အုံတွေကို ကိုင်စေတယ်။

" သူလိုးပေးနေတာ ကောင်းလို့ မဟုတ်ဘူး ထူး တီလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတာကို တွေ့လို့ တီလေး တကယ်ကောင်းနေတာ။"

" တီလေး ရာ.... ထူး တကယ် မခံစားနိုင်ဘူး။ ရောဂါတွေ ဘာတွေ ရရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?"

" တီလေးက အဲ့လိုပေါက်ကရ တွေ့ကရာလူ ကုန်းပါ့မလားကွယ်၊"

" ကျနော်လဲ တီလေးကလွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မလုပ်တော့ဘူး။ တီလေးလဲ မလုပ်ရဘူး။ ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်။ တကယ် မခံစားနိုင်ဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နဖူးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။

" နောက်မှ ဆွေးနွေးတာပေါ့၊ ခုအချိန်ရှိခိုက် လုံးလစိုက်၊ ထူး ဘာဖြစ်ချင်လဲ။ တီလေး ဘယ်လို နေပေးရမလဲ?"

ကျနော် တီလေးရဲ့ ခါးစည်းကြိုးကို ဆွဲဖြေလိုက်တယ်။ ကျနော့် အပေါ်မှာမိုးပြီး လေးဖက်ထောက်နေတဲ့ တီလေးကို ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ တီလေး အပေါ်က တက်ခွလိုက်ပြီး တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာနမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် စုပ်နမ်းမှုတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့် ဂျိုးကို ဆွပေးတယ်။ ကျနော့် တီလေးရဲ့ နဖူးကို ပြန်ပြီး ဖွဖွနမ်းလိုက်တယ်။

" တီလေး! အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်!"

" မောင့်ကို တီလေးလည်း အရမ်းချစ်တယ်😍"

" ဒါဆို တီလေး မောင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ မနေရဘူး"

တီလေးက စိုက်ကြည့်ပြီးမှ...

" မောင်... ဘာဖြစ်နေတာလဲ? တီလေးကို ချစ်တယ်ဆို တီလေးကို မပိတ်ပင်နဲ့လေ၊"

ကျနော် တီလေး ပေါ်ကနေ ထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘောက်ဆာ ပြန်ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ကျနော့်လက်ကို လာဆွဲတယ်။

" မောင်!"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ရုန်းလိုက်ပြီး ရှပ်အင်္ကျီကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေး မျက်ရည်တွေကျလာပြီး ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ်။

" မောင်ရယ်.... မောင့်ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်။ မောင် မသိဘူးလား? မောင့်ကို ကောင်းစေချင်လို့ မောင် စိတ်လှုပ်ရှား ဖီးလ်လာစေချင်လို့ တစိမ်းနဲ့ မောင့်ရှေ့မှာ ပထမဆုံး နေမိတာပါ။ မောင် ဂျေဝင်လေ တီလေးလဲ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကောင်းလို့ပါ။ မောင့် သူငယ်ချင်း ဇော်ဇော်နဲ့ ချောင်းသာမှာ ကတည်းက အဲ့ဖီလင်ရသွားတာ။ ဒါပေမယ့် ဇော်ဇော်က မောင့်သူငယ်ချင်းလဲဖြစ် အမြဲတွေ့နေမယ့်သူမို့ တီလေးစိတ်ကိုချုပ်တီးခဲ့တာ။ တီလေး ကြုံရင်စမ်းကြည့်မယ်လို့ အဲ့ဒီတုန်းက စိတ်ကူးရသွားတာပါ။"

" တီလေးရာ... ထူး.. တီလေးကို နှမြောမိတယ်။ အဲ့ဒါ တီလေး သိရဲ့လား? ကြားထဲက တစ်ခါမှ မသိတဲ့ ဂျပန်ကောင်က အမြတ်ထုတ်သွားတာ။"

တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ ခွာပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တဘက်ကြီးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီအဖြူရဲ့ ကြယ်သီးတွေကို တပ်ပေးတယ်။ တီလေး သူမ အဝတ်အစားတွေကို ယူလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပေးတယ်။

" ထူး တီလေးကို အင်္ကျီပြန်ဝတ်ပေး။"

ကျနော် တီလေး အဝတ်တွေကို ကိုင်ကာ ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိတယ်။ တီလေး မျက်ဝန်းတွေက ငိုထားလို့ နီနေတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီး သနားသွားတယ်။ ကျနော်.. တီလေး ကျနော့် ဘဝထဲက ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်မိသွားတယ်။ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။ တီလေးကို ဆုံးရှုံးမှာ အရမ်းကြောက်မိတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။

" ထူး... တီလေးကို ပိတ်ပင်တာ မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရယ်။ ထူး တီလေးကို ဆုံးရှုံးသွားရမှာကို ကြောက်တာပါ၊တီလေးကို ထူး ချစ်လွန်းလို့ အူတိုမိတာပါ။"

တီလေးက ကျနော် ရင်ခွင်ထဲကနေ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်သွားတယ်။

" မောင်... မောင်.. တီလေးကို ချစ်တယ်ဆို? မောင် ဒီဝတ်စုံလေးကို နှစ်သက်တယ်ဆို၊ တီလေးကို ဝတ်ပေးနော်"

ကျနော် တီလေးကို မိုးပြာရောင်လက်ပြတ် အင်္ကျီလေးကို ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ ရှေ့ကြယ်သီလေးတွေကို တပ်ပေးရင်း အထိအတွေ့တွေကို ကြည်နူးမိတယ်။

" မောင်! ခါးစီးကြိုးပါ ဖဲပြားလှလှလေး ချည်ပေးနော်"

ကျနော် အင်္ကျီခါးစည်းကြိုးလေးပါ ဖဲပြားပုံချည်ပေးလိုက်တယ်။ စကတ်ပြာပြာလေးကို တီလေးခါးမှာ ပတ်ပြီး ရှေ့ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း တပ်ပေးနေမိတယ်။

တီလေးက ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးပါ သိုင်းပြီး ကျနော့်လက်ထဲ ထည့်ပေးတယ်။ ကျနော် ပုခုံးကြိုး ကြယ်သီးလေးပါတပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကျနော့်ကို ဆိုဖာခုံမှာထိုင်စေတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ကျောပေးရင်းထိုင်တယ်။ ကျနော့်လက်တွေကို တီလေး ရင်သားတွေပေါ် တင်ပေးတယ်။ တီလေးတင်ပါးတွေနဲ့ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေး ရင်သီးဖုလေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကချေပေးရင်း တီလေး လည်ကုတ်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

" မောင်! ကြိုက်လား?"

" ဟုတ်"

" စောစောက တီလေးကို ဂျပန်လုပ်နေတာ မောင်ကြည့်နေရတာနဲ့ ခု ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ?"

" ..............."

ကျနော် ဘာမှမပြောမိဘူး။ သိလိုက်တာကတော့ စောစောက ဂျပန်ကောင် တီလေးကို လိုးနေတာက ပိုစိတ်လှုပ်ရှာဖို့ကောင်းတယ်။ တီလေးက ထလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားတယ်။ ဘေစင်ရှေ့က မှန်ရှေ့မှာ ကျနော့်ဖက် လှည့်ပြီး အတွင်းခံ ဘောက်ဆာကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ထိုင်ပြီး မှုတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်နေမိတယ်။ တီလေးက သေသေချာချာကို မှုတ်ပေးနေတယ်။ ဂွေးဥတွေကိုပါ ငုံပြီး စုပ်ပေးနေတယ်။ တခါတလေ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကြားကနေပြီး နို့ကိုလိုးသလို ပွတ်ပေးတယ်။ တကယ် ပြောပြလို့မရအောင် တော်တော် ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက ဂျိုးကို တချက် ဆုံးအောင် ငုံစုပ်ပေးပြီးတော့မှ မတ်တပ်ထရပ်ပါတယ်။

တီလေးက ဘေစင်ကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးကာ ကျနော်ဂျိုးဂျိုးကို နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ပိပိကိုတေ့ပြီး ကော့ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို ကိုင်မိသွားပါတယ်။ တီလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း နောက်ကနေလိုးပေးနေမိပါတယ်။ တီလေက ကော့ကော့ပေးရင်း ကျနော့်ကို မှန်ကနေ ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော် မှန်ကနေ တီလေး ကြည့်နေတာ သတိထားမိသွားတော့ တီလေးက နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံလေး ကောင်းလားလို့ မေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။

" မောင်! တော်ပြီ... မောင်ဂျိုးဂျိုးကို ထုတ်လိုက်တော့"

ကျနော် အံ့သြသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် တီလေး စကားကို နားထောင်ပြီး ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဖက်လှည့်ပြီး ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သွားတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးပြီး ချိတ်နဲ့ ချိတ်ကာ လှမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော့် ဘောက်ဆာကို ပြန်ဝတ်ပေးတယ်။ ကျနော့် လက်ကိုဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်တယ်။ အိပ်ခန်းရှေ့က မှန်တံခါးကြီးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး ကန်တော်ကြီးဖက် လှည်ထားတဲ့ အခန်းပြင်ကို ထွက်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို တချက်ရှိုးပြီး private pool ရေကူးကန် သေးသေးလေးထဲ ခုန်ဆင်းသွားတယ်။

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>>