တွေ့ကြုံဆုံသမျှ Sex ကိစ္စ အပိုင်း (၁)

တွေ့ကြုံဆုံသမျှ Sex ကိစ္စ အပိုင်း (၁)

ရေးသားသူ - manlaythrr

01- ပထမဆုံး မာဆတ်အတွေ့အကြုံ 

ရေးသားသူ -  manlaythrr

အဲ့တုန်းက ကျနော့် အသက် (၁၆) နှစ်လောက်ပဲ ရှိအုံးမယ်ဗျ။ ဆယ်တန်းပြီးတော့ တက္ကသိုလ် first year စတက်ချိန်။ ဘီယာ (၂)ခွက်လောက်သောက်ပြီး စမူးတတ်တဲ့ အချိန်ပေါ့ဗျာ။ ကျနော့် ဘော်ဒါတွေကတော့ ကျနော့်ထက် အရက်ဘီယာ သောက်တာ စောတယ်။ 

အဲ့တုန်းက ကိုယ်တွေ တစ်ခွက်နဲ့မူးနေချိန် သူတို့က (၄-၅) ခွက်လောက်ထိ သောက်နေပြီ။ တချို့ကောင်တွေဆို (၇-၈) ခွက်လောက်ထိ သောက်နိုင်နေကြပြီ။ ငယ်သေးတော့ ဘာလုပ်လုပ် ဘော်ဒါတွေ တအုပ်ကြီးပေါ့ဗျာ။ (၂၀၁၂-၁၃) လောက်က ဘီယာတစ်ခွက် (၆၀၀) လားပဲဗျာ။ တစ်‌ယောက် (၅၀၀၀) စိုက်ရင် အမြည်းအလျှံအပယ်နဲ့ ခွေးသောက် သောက်လို့ရတယ်။ 

တစ်ညဗျာ ။ ဘော်ဒါတွေ (၇) ယောက် (၈) ယောက်လောက်ရှိမယ် ။ ဆိုင်ကယ် (၃) စီးနဲ့ ဘီယာသောက်ပြီးပြန်လာတော့ ကျုံးဘေး (၂၆)လမ်း‌ဘက်မှာ ခနရပ်ပြီး ဘာရယ်မဟုတ် ။ ပေါက်ကရတွေ ထိုင်ပြောနေကြတာပေါ့။ အဲ့ချိန်မှာ ငထန်ကောင် တစ်ကောင်ကထပြီး “ ဟျောင့်တွေ မာဆတ်သွားမယ်..” တဲ့ ။ ကျွန်တော်တို့အားလုံးထဲမှာ အဲ့ချိန်တုန်းက (၂)ယောက်လောက်ပဲ မာဆတ်ရောက်ဖူးတဲ့ ကောင်ပါတယ်။ 

ကျန်တဲ့ ကောင်တွေက ကျွန်တော်အပါအဝင် လုံးဝမရောက်ဖူးဘူး။ အဲ့တာနဲ့ ကျန်တဲ့ ကောင်တွေက “ သွားမယ်ကွာ..”  ဆိုပြီး သွားကြတယ်။ ကျနော်ကတော့ အစက ဝင်ဖို့စိတ်ကူးမရှိပါဘူး။ မလုပ်ရဲတာလဲ ပါတာပေါ့။ ငယ်တုန်းက အဲ့ကိစ္စတွေကို အပြစ်ကြီး တစ်ခုလို မြင်နေချိန်လေ။ 

ကျနော့် ဆိုင်ကယ်နောက်က လိုက်တဲ့ ဘော်ဒါကလဲ အေးအေးဆေးဆေး သမားဆိုတော့ သူလဲ ဝင်မယ်မထင်ဘူး‌ပေါ့‌ ဗျာ။ သူရောကျနော်ရော အေးဆေးသမားဆိုတော့။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော့်ဘော်ဒါက အရင်စမေးတယ်။ “ မင်းက ဝင်မှာလား..” တဲ့။ “ မဝင်ပါဘူးကွာ ..” လို့ ။ “ ရောဂါတွေဘာတွေ ကြောက်တယ်ဟ..” ဘာညာပေါ့။ 

အဲ့တာ‌နဲ့ ဟိုလဲရောက်ရော စဝင်ဖူးတဲ့ ကောင်တွေရော ဝင်ဖူး‌နေကြကောင်တွေရော ဝင်သွားကြတယ်။ ကျန်ခဲ့တာက ကျနော် အပါအဝင် (၃)ယောက် ကောင်တာနားမှာ ထိုင်စောင့်ကြတယ်။ အဲ့ချိန် တစ်ကောင်က ထပြီး ကောင်တာနားထိသွားပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ ဝင်သွားတယ်။ ကျနော်တို့ကို စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လှည့်ကြည့်သွားသေးတယ်။ အဲ့တာနဲ့ ကျနော့်နောက်က လိုက်တဲ့ကောင်ကလဲ “ သားကြီး ငါတို့ပဲကျန်တော့တာ မင်းဝင်မလား..” တဲ့။ ကျနော်ကလဲ “ လီးမှမဝင်ဘူး..” လို့ဆိုတော့ “ ငါစိုက်မယ်ကွာ..” တဲ့ ။ ကျနော်ကလဲ “ အာ့ ဆို မင်းရောဝင်မှာလား ..ငါစိုက်မယ်..” ဆိုတော့ “ အေး...ငါရောဝင်မှာတဲ့ ငါစိုက်မယ်..” တဲ့။ 

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ “ ချကွာ..” ဆိုပြီး ကောင်တာနားထသွားတုန်း စော်ကြီးတစ်ဗွေ ကောင်တာနားရောက်လာတယ်။ ကောင်တာက မန်နေဂျာနဲ့ ကရင်လိုတွေ သူတို့ဖာသာပြောနေကြတယ် ။ ပြီးတော့ ထွက်သွားတယ်။ ကျနော်လဲ “ အကို အဲ့စော်နဲ့ ဝင်မယ်..” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဘော်ဒါကလဲ ဘယ်ချိန်ပျောက်သွားမှန်းမသိဘူး။ ကျနော့်ကို အဲ့က ဝိတ်‌တာက အခန်းထဲ လိုက်ပို့တယ်။ 

အခန်းထဲရောက်တော့ ကုတင်ပေါ် ခနလှဲနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခုန စော်ကြီးရောက်လာတယ်။ စော်ကြီးက တော်တော်ကိတ်တယ်ဗျ။ အမဲရောင်ဝမ်းဆက် ကိုယ်ကျပ်အကျီနဲ့ ။ နို့ကြီးတွေက အယ်နေတာပဲ။ ဖင်ကြီးကလဲ နောက်ကို လုံးချိတ်နေတယ်။ အသားကလဲ ဖွေးတယ်။ ရုပ်ကတော့ သာမန်ပါပဲ သိပ်အလှကြီးတော့ မဟုတ်ဖူး။

ကျနော့်ကို “ အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်လေ ..” ဆိုပြီး တပတ်ကို ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ကုတင်ခြေရင်းမှာ လိုက်ကာ ကာထားတဲ့ ဘက်သွားပြီး အဝတ်တေချွတ်ချပြီး တပတ်ပတ်ပြီး ထွက်လာတော့ သူက တီဗီရီမုကိုနှိပ်ဖွင့်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ် လှဲဖို့ လှမ်းပြောတယ်။ ကျနော်လဲ လုံးဝ first time ဆိုတော့ဗျာ တတွေးတွေ ခနခန မျိုချနေရတယ်။ သောက်ထားတော့ စိတ်ကတော့ နည်းနည်းရဲနေပေမဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မရဲသေးဘူးဖြစ်နေတယ်။ 

ကုတင်ပေါ် တက်လှဲတော့ တပတ်က ကျွတ်သွားလို့ ပြန်ဝတ်တော့ ကျနော့်ကို စော်ကြီးက “ ဒါပါချွတ်လေ..” ဆိုပြီး ဘစ်ကို ချွတ်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်လဲ အောက်ကညီလေးက တော်တော်ကို တင်းနေတော့ “ ရတယ် မချွတ်တော့ဘူး..”ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ အဲ့မှာ ပက်လက်အနေအထားနဲ့ စပြီး ဆီလူးပေးတယ်ဗျာ။ ကျနော့် ခြေထောက်ကနေ စလူးတယ်။ သူက ခြေဖဝါးကနေ ခြေသလုံးထိ လူးပြီး ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးတယ်။ ခံစားလို့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ပြီးတော့ ပေါင်တွေလိမ်းဖို့ တပတ်ကို ‌ဖြည်ပစ်လိုက်တယ်။ 

ပေါင်အတွင်းသားတွေ ဆီလူးပြီး နယ်ပေးတော့ တောင်နေတဲ့ ကျနော့် လီးကြီးကို ဘစ်ပေါ်ကနေ သူ့လက်ခုံနဲ့ မထိတထိလာ ထိနေတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ကလည်း သေးတော့ သူ့ဖင်အိအိကြီးက ကျနော့ ပေါင်ပေါ်ကို ထပ်ဖိထားတယ်။ ကျနော်လဲ ခပ်တည်တည်နဲ့ မျက်စိမှတ်ပြီး ဇိမ်ခံသလို ဟန်ဆောင်နေမဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ပေါ့။ လီးကို မတောင်အောင် တောတွေးတောင်တွေး လျှောက်တွေးနေပေမဲ့ မရပါဘူးဗျာ။ 

ပေါင်တွေပြီးဝောာ့ ဗိုက်ကိုလူးတယ်။ ဗိုက်ကိုလူးတော့ မထိတထိနဲ့ ကျနော့် ဆီးခုံနားထိ သူ့လက်ကရောက်ရောက်လာတယ်ဗျ။ ကျနော်လဲ ရှက်မနေတော့ဘူး ဆိုပြီး စိတ်ကို လျှော့ထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရင်ဘတ်တွေကိုလူးတယ်။ လက်ကိုလူးတော့ သူ့ပေါင်ပေါ်ကို တင်ပြီး နှိပ်နယ်‌လူးပေးတာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လဲ မသိမသာနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်ကို တင်ထားတဲ့ ကျနော့်လက်နဲ့ သူ့ပေါင်အိအိကြီးကို ထိပြီး အရသာခံနေလိုက်တယ်။ ဆီကြောင့်ရော အခန်းထဲမှာ aircon ဖွင့်ထားတာရောကြောင့် သူ့လက်က နူးညံ့ပြီး နွေးနေတယ်။

ပြီးတော့ “ မှောက်လိုက်..” ဆိုပြီး ကျောကိုလူးပေးတယ်။ စော်ကြီးက စကားပြောတာတော့ သိပ်အချိုးမပြေဘူးဗျာ။ လက်ပေး တို့။ မှောက်လိုက် တို့။ ဟိုဘက်လှည့် တို့။ တိုတိုတုတ်တုတ် ဘောက်ဆတ်‌ဆတ်နဲ့။ စကားကလဲ နည်းနည်းဝဲတယ် တိုင်းရင်းသူမို့ ထင်တယ်။ စကားလည်း မပြောဘူး။ ကျနော်ကလဲ ခပ်တည်တည်ပေါ့ စကားမစပါဘူး။ 

ခနကြာတော့ ထ ဆိုပြီး ကျနော့်ခေါင်းအုံးကို ယူပြီး သူ့ပေါင်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ “ ရပြီ အိပ်” ဆိုပြီး ဇတ်ကြောဆွဲပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း နာလာတော့ “ အနှိပ်မခံနိုင်ဘူး ရပြီရပြီ ..” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ သူက “ ပြီးပြီ..” တဲ့ ။ “ ဘယ်နားနှိပ်ပေးရမလဲ အချိန်ကျန်သေးတယ်..” တဲ့။ ကျနော်က သိပ်နားမလည်တော့ ဟမ် ဆိုတော့ စိတ်မရှည်တဲ့ လေသံနဲ့ ထပ်ပြောတယ်။ ကျနော်လဲ သူ့ကို ချဉ်သွားပြီး ခါးအောက်ပိုင်းနှိပ်ပေးအုံးလို့ ပြောလိုက်တယ်။ 

သူက ကျနော့်ပေါင်နားပဲ ဆီလူးပြီး နှိပ်နယ်ပေးနေရင်း “ အကြော လျှော့မလား ” လို့ စကားစတယ်။ ကျနော်က “ ဘယ်ကိုလဲ..”  လို့မေးတော့။ Handplay တာ တဲ့။ “ အော် အင်း..” ပေါ့ ။ “ လုပ်မယ်လေ..” ဆိုဝောာ့ “ ၁ သောင်း..” တဲ့။ “ မလျှော့တော့ဘူးလား..” လို့ မေးတော့။ “ မရဘူး ၁သောင်းပဲ..” တဲ့။ ကျနော်က အဲ့ချိန် ၁ သောင်းပါပေမဲ့ ရမလားလို့ ဈေးစစ်ကြည့်တာ။ “ ပြီးတဲ့ထိနော် ..” ဆိုတော့ “ အေး ..” တဲ့။ “ လုပ်မယ်ဗျာ ..” ဆိုတော့ “ ချွတ်..” ဆိုပြီး ဘစ်ကို ချွတ်ခိုင်းတယ် ကျနော်လဲ ဖင်ပဲကြွပေးလိုက်တယ်။ သူက ကျနော့်အတွင်းခံကို ချွတ်ပြီး ဘေးနားချထားလိုက်တယ်။ 

အတွင်းခံလဲ ချွတ်လိုက်ရော ကျနော့်လီးက လုံးဝ ထောင်မတ်နေတယ်။ ကျနော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက ကျန်းမာရေးကြောင့် ဒစ်ထိပ်အရေပြား ဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးက သူများထက် ကြီးနေတယ်။ စော်ကြီးက ကျနော့်ဟာကြီးမြင်တော့ “ ဟယ် နည်းတာကြီးမုတ်ဖူး လူနဲ့မလိုက်ဘူး..” လို့ပြောတယ်။ ကျနော်က “ မကြီးပါဘူး..” ဆိုပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ရင်ထဲမှာတော့ လုံးဝကို ပေါက်ထွက်မတတ် ဖြစ်နေပြီ။

စော်ကြီးက ဆီကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အရင် ရွှဲအောင်လူးပြီး ကျနော့် လီးကို စပွတ်ပေးပါတယ်။ အရင်းကနေကိုင်ပြီး ဥကို အရင် ပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လဲ ကျင်တက်နေအောင် ခံစားနေရတယ်။ လဥရော လီးအတံတစ်ချောင်းလုံး ရွှဲနေပြီဆိုမှ စ ထုတယ်။ နှေးသွားလိုက် မြန်သွားလိုက်နဲ့ ဆီချောချောတွေကလဲ ရွှဲနေတော တဇွိ ဇွိ နဲ့ အသံတွေကြားနေရတယ်။ ဂွင်းထုတာတောင် သူထုပေးတာနဲ့ ကိုယ့်ဟာကို ထုတာ လုံးဝမတူဘူး။ စောက်ရမ်းခံလို့ကောင်းတာ။ 

သူလဲ ဘယ်လက်ပြောင်းလိုက် ညာလက်ပြောင်းလိုက်နဲ့ ညောင်းလာလို့ ထင်တယ်။ “ ကိုင်ချင်ကိုင်လေ..” ဆိုပြီး ကျနော့်လက်ကို သူ့ပေါင်ပေါ် တင်ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ပျော်သွားပြီး သူ့ပေါင်တွေကို ပွတ်လိုက် အိဖိန့်နေတဲ့ ဖင်သားကြီးကို ညှစ်လိုက်နဲ့ ပါးစပ်ကလဲ ငရုတ်သီးစပ်သလို ညည်းနေမိတယ်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲ လက်ရောက်သွားတော့ ‌မသာမက ပေါင်ကို တင်းတင်းစိထားတယ် ။ စောက်ဖုတ်တော့ အနှိုက်မခံ ။ အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ လမ်းကြောင်းပြောင်းသွားတယ်။ ပေါင်ကနေ ခါး၊ ခါးကနေ အပေါ် နို့အထိ တက်သွားတယ်။ နို့ကြီးတွေက အိစက်နေတာပဲဗျာ။ 

ဘဝမှာ အရှင်လက်လက် နို့ကိုင်ဖူးခြင်းဆိုတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ ။ တော်တော် အရသာရှိတယ်။ ကျနော်လဲ အကျီပေါ်ကနေကိုင်တာအားမရလို့ အထဲနှိုက်မလို့လုပ်တော့ “ မရဘူး အပေါ်ကပဲကိုင်..” တဲ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ “ မြန်မြန်ပြီးအောင်လို့လေ..” ဆိုတော့ သူက မျက်စောင်းထိုးပြီး ကျောက ဘော်လီ ဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ မြန်ချက်ဗျာ ။ ဖြုတ်နေကျလားမသိဘူး။ ပြီးတော့ ဘော်လီက ကြိုးပျောက်ဆိုတော့ ရင်ဘက်ကနေပဲ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ နို့ကြီးနှစ်လုံးက အတားအဆီးမဲ့သွားတော့ အောက်ကို ဖိတ်ကျလာတယ်။ ပိုတောင်ကြီးလာသလို ထင်ရတယ်။ 

ကျနော်လဲ သူလုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း တတွေးမျိုချတာ အခါတစ်ရာလောက်ရှိတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့် ဘေးနားကို တစောင်းလှဲချလိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ ထုပေးနေတာပေါ့။ ကျနော်လဲ ခါးနည်းနည်းကွေးပြီး သူ့နို့ကြီးတွေနား မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ လိုးရှင်းနံ့လား ရေမွှေးနံ့လားမသိဘူး။ သင်းသင်းလေး မွှေးနေတာပဲဗျာ။ အကျီအပျော့သားအောက်မှာ နို့ကြီးတွေက ဖွေးစွတ်ပြီး တင်းနေတယ်။ 

အိစက်တဲ့ အထိတွေ့ကို မျက်နှာနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း “ စို့လို့ရလား..” လို့ မေးလိုက်ချိန် တတွေးက နင်နေသေးတယ်။ သူက “ ဟမ် ..” ဆိုတော့ “ နို့စို့ချင်လို့ ..”လို့ပြောလိုက်တယ်။ သူကခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး အကျီလက်ကိုင်းကို လျှောချလိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ နို့အိအိကြီးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် လက်နဲ့ အားမလိုအားမရညှစ်လိုက် လုပ်နေတယ်။ နို့သီးခေါင်းထပ်လေးကို စို့ပေးလိုက် နို့အုံ တစ်ခုလုံးကို စုတ်လိုက်နဲ့ သူလည်း ယားလို့လား ကျနော်ဖီးတက်အောင်ပဲလား မသိဘူး တအင်းအင်းနဲ့ ညီးနေတယ်။ 

အောက်ကလဲ အဆက်မပြတ် ထုပေးနေတယ်။ ခနကြာအောင် စို့လဲပြီးရော သူက “ မြန်မြန်လုပ် အချိန်ပြည့်တော့မယ်..” တဲ့။ ကျနော်လဲ ဖီးကတော့တက်နေတာပဲ သူ့အလိုလို သုတ်ကမထွက်ပဲကြာနေတာကိုး။ နောက်တော့ သူက “ အား မောင်...အား ...အား...” ဆိုပြီး အော်လိုက်ရော ကျနော်လဲ နို့အုံကြီးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ကိုင်စို့ရင်း လရည်ပြစ်ပြစ်တွေ ထွက်သွားတယ်။ ခေါင်းထဲမှာ လင်းခနဲ ဖြစ်သွားတာပဲဗျာ။ လရည်ညှစ်တာ (၁၄ - ၁၅) ကြိမ်လောက်တောင်ရှိမယ်ဗျာ။ ကျနော့်ဘဝမှာ အဲ့ရှေ့က ဒီလောက်တခါမှ လရည်မထွက်ဖူးဘူး။ ခါးထဲကတောင် လေးလေးကြီးနဲ့ မျက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ ‌

သူက ကျွမ်းတယ်ဗျ ။ ကျနော်ပြီးခါနီးမှာ တပတ်ကို ဘယ်အချိန် ဆွဲယူလိုက်မှန်းတောင် မသိလိုက်ဖူး။ တဘက်ပေါ်မှာ ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော့်လရည်တွေ အများကြီးပဲဗျာ။ သူက “ ဟယ် အများကြီးပဲ..” တဲ့ ။ ကျနော်လဲ “ အမက ကောင်းတာကိုး ” ဆိုတော့။ ခုနက သူမဟုတ်တဲ့အတိုင်း ဘော်လီပြန်ဝတ် သူ့ဟာသူချိတ်တပ်နေတယ်။ ပြီးလဲပြီးရော သူ့ဆီဗူးတွေ လရည်တွေပေနေတဲ့ တပတ်တို့ယူပြီး ထသွားတယ်။ 

အပေါက်နားရောက်မှ “ ရေချိူးလို့ရတယ် ..ဟိုဘက်မှာ..” ဆိုပြီး လိုက်ကာဘက်ကို ထိုးပြတယ်။ “ အမ ပိုက်ဆံ..” ဆိုတော့ “ မယူတော့ဘူး..”တဲ့။ ကျနော်တောင်ကြောင်သွားတယ် ။ ဘာလဲပေါ့။ ဒီကစော်တွေက ပိုက်ဆံကို ရရင်ရသလို ညှစ်ကြတာလို့ ဟိုကောင်တွေ ပြောတာကြားဖူးထားတော့။ “ ယူပါအမရဲ့ ..” ဆိုပြီး ကျနော်လဲ အလူးအလဲထ ဘစ်ပြန်ဝတ်ပြီး ဘောင်းဘီအိတ်ထောင်ထဲက ငါးထောင်တန် (၂)ရွက်ကို နှိုက်ပေးလိုက်တယ်။ စော်ကြီးကလဲ အခန်းဝကနေ “ ပေး အ့ဆိုလဲ..” ဆိုပြီး လှည့်ထွက်သွားတယ်။ ကျနော်လဲ ဆီတွေပေနေတော့ ရေချိုးပြီးမှ အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။ 

အောက်ရောက်တော့ ‌ဟိုကောင်တွေက အကုန်ထွက်လာနေပြီး ကျနော့်ကို စောင့်နေကြတယ်။ ကျနော်လဲ အောင်ပွဲရစစ်သူကြီးလို မျက်နှာနဲ့ ထွက်လာခဲ့တာပေါ့......။

ပြီးပါပြီ။

10.12.2020

အရင်က ဖိုရမ်တစ်ခုမှာတင်ဖို့ ရေးထားပြီးမတင်ဖြစ်တဲ့ ကျနော့်ရဲ့ဖြစ်ရပ်မှန် စာတစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါတယ်။

```````````````````````````````````````````

02- လူပျိုရည်တကယ်ပျက်ပြီ (Part-1) 

ရေးသားသူ - manlaythrr

ကျနော် လူပျိုရည်စပျက်တာက တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ်လောက်ကမှဗျ။ အဲ့တုန်းက တောင်ကြီးဘက်က သူငယ်ချင်းကောင်မလေးနဲ့ပေါ့ဗျာ။

အဲ့အကြောင်း ပြောမယ်ဆို သူနဲ့ စရင်းနှီးတဲ့ intro ပြောမှရမယ်ဗျ။ ပေရှည်တာ မုတ်ပါဘူး။ နည်းနည်းပြောပြမှ ဇာတ်ရည်လည်မှာ မလို့ပါ။ 

ကျနော် ဆယ်တန်း‌ဖြေပြီးပြီးချင်းတုန်းက တောင်ကြီးက အဒေါ်တွေဆီ သွားနေတယ်ဗျာ။ ဘာရယ်မဟုတ် ဒီတိုင်း အလည်သက်သက်ပေါ့။ အဲ့မှာ (၅) သိန်းတန် CDMA လားမသိဘူး။ 910 ကဒ်‌တွေ ပေါ်နေပြီ။ အမေက သူတို့နဲ့ ဆက်သွယ်လို့ရအောင် သူကိုင်နေတဲ့ ဖုန်းကို ကျနော့်ကို ပေးထားလိုက်တယ်။ ဟမ်းဆက်ကတော့ ကီးပတ်နဲ့ပေါ့ဗျာ။ (လွမ်းစရာအချိန်တွေပေါ့လေ)။ ကျနော်လဲ ဖုန်းစကိုင်ရတော့ မျောက်အုန်းသီးရတဲ့အတိုင်း အတန်းထဲက သူငယ်ချင်းတွေရေးပေးတဲ့ auto စာအုပ်ထဲက နံပါတ်တွေ အကုန်လျှောက်ခေါ်ပြီး အပျင်းပြေ စကားပြောတာပေါ့ဗျာ။ 

အဲ့မှာ ဘော်ဒါတစ်ယောက်က 

“ မင်းတောင်ကြီးရောက်နေတာဆိုရင် အတန်းထဲက စော်လေးလဲ တောင်ကြီးသူပဲ သူနဲ့တွေ့ပြီး မုန့်တွေဘာတွေ ကြွေးခိုင်းပေါ့..” ဆိုပြီးပြောတယ်။ 

“ အေး ဘယ်သူလဲဆိုတော့”

“ သိမ့်ကြည်ဖြူ ( အမည်လွှဲပါ။ crush ခဲ့ရတဲ့စော်တွေ တွဲခဲ့ဖူးတဲ့ ရည်းစားတွေထဲက နာမည်တွေနဲ့ သူ့နာမည်ထဲကတစ်လုံးနဲ့ကို ပေါင်းပြီး ကိုယ့်ဖာသာ နာမည်ပေးပစ်လိုက်တာ ဟိ) လေ ” တဲ့။ 

“ ဪ..အေး ဟုတ်သားပဲ..” ပေါ့။ 

အဲ့စော်နဲ့က ကျောင်းတက်တုန်းက အဲ့လောက်ကြီးတော့ မခင်ဘူးရယ်။ သူငယ်ချင်းက 

“ သူ့ထဲမှာ ဖုန်းနံပါတ်ရှိတယ်..” ဆိုပြီး ဖုန်းနံပါတ်ပေးတော့ ကျနော်က ဆက်ပေါ့။ ဆက်ပြီးတော့ မိတ်ဆက်တော့ “ အေးသိတယ် ..” ဘာညာပေါ့။ စကားစမြည် ပြောကြတာပေါ့။ အခန်းထဲက လူတွေအကြောင်း ဆရာတွေအကြောင်း စာမေးပွဲအကြောင်းပေါ့ဗျာ။ သူကတော့ “ အောင်ရင် တော်ပြီ ..” တဲ့။ ကျနော်ကတော့ “ ဘယ်နှစ် ခုလောက်မှန်းတယ် ..” ဘာညာပေါ့။ 

နေ့တိုင်းစကားတွေပြောပြီး တစ်ရက်ကျ “ အပြင်မှာတွေ့‌ရအောင် မုန့်ဝယ်ကြွေးမယ်..” ဆိုပြီး ကျနော်က ဘာရယ်မဟုတ် ပျင်းလို့ စ ခေါ်လိုက်တယ်။ သူက “ ရပါတယ် သူကြွေးမယ်..” တဲ့။ အဲ့တာနဲ့ တစ်ရက်ချိန်းကြတာပေါ့။ တောင်ကြီးက စူဠာမုနိ ဘုရားမှာပေါ့ဗျာ။ အဲ့က မုန့်ဆိုင်တန်းမှာ မုန့်ထိုင်စားကြရင်း စကား‌တွေပြောကြတယ်။ အပြင်မှာပြောကြတော့လဲ ဖုန်းထဲပြောထားတဲ့ စကားတွေပါပဲဗျာ ။ ကလေးစိတ်က သိပ်မကုန်သေးတော့။ လူပျိုအပျိုစကားတော့ သိပ်မပြောသေးပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲ့တုန်းက အတန်းထဲက လူတွေက တွဲတဲ့သူတွေက တွဲနေကြပြီဗျ။ 

သူက သတင်းစုံတယ်။ အဲ့တာနဲ့သူ့ကို ကျနော်က “ bbc မ” လို့ နာမည်ပေးထားလိုက်တယ်။ “ နင်ရော ရည်းစားမထားဘူးလား ..” မေးတော့။ “ မထားပါဘူး..” တဲ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျ‌နော်လဲ “ မထားတာလား ကြိုက်တဲ့သူမရှိတာလား..” ဆိုတော့ “ ရိုက်သတ်လို့တောင် မကုန်ဘူး..” တဲ့။ “ အမယ် အပြောကြီးတယ် ..” ဘာညာပေါ့။ ကျနော့်ကိုလဲ “ ကြိုက်တဲ့သူလားရှိလား..” မေးတော့ ကျနော်က ခပ်တည်တည်နဲ့ “ ကျောင်းက အလန်းဆုံး နာမည်အကြီးဆုံးစော်ကို ကြိုက်နေတာ..” လို့ပြောလိုက်တယ်။ သူကမဲ့ရွဲ့ပြီး “ ရပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး..” ဆိုပြီး ကျနော့်ကို ကောတယ်။

အဲ့လိုနဲ့ ကျနော် မန်းလေးမပြန်ခင်ထိ သူနဲ့ (၄-၅) ခါလောက်တော့ တွေ့ဖြစ်တယ်ဗျ။ တွေ့တော့လဲ မုန့်စား၊ တောင်ပေါ်တက် ဘုရားဖူး ဆိုင်ကယ်နဲ့ လျှောက်လည် ဘာညာပေါ့။ သူ့သူငယ်ချင်းကောင်လေးတွေနဲ့လည်း မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ ကျနော်ပြန်တော့ ခေါပုတ်တို့ ကြွေမုန့်ခြောက်တို့ လက်ဆောင်တွေတောင် ဝယ်ပေးလိုက်သေးတယ်။ 

ပြန်ရောက်တော့လဲ တခါတလေဖုန်းဆက် စကားပြောနဲ့ အဆက်အသွယ်တော့ မပျက်ဖူးပေါ့။ နောက်ပိုင်း တက္ကသိုလ်တွေ တက်တော့ ကျနော်လဲ ဘော်ဒါတွေနဲ့ကျောင်းတက် ပျော်ပါးနေတော့ သူနဲ့ နည်းနည်းစိမ်းသွားတယ်။ နောက်ပိုင်း လိုင်းတွေဘာတွေ သုံးလို့ ရလာတော့ viber, ကနေ တခါတလေ စကကားပြောဖြစ်တယ်

ကျနော်လဲ တခါတလေပျင်းမှ လုပ်စရာမရှိ ပြောစရာလူမရှိမှ သူနဲ့ viber ကနေစကားပြောဖြစ်တယ်။ အဲ့လိုနဲ့ ဒုတိယနှစ် ပထမပိုင်းစာမေးပွဲတွေပြီးတော့ သက်ြန်ရောက်ခါနီးအချိန်ပေါ့ဗျာ။ ကျနော်တို့အုပ်စုက မေဂျာမတူတဲ့ကောင်တွေရောပါတော့ အားလုံးအကုန် စာမေးပွဲပြီးတဲ့နေ့မှာ ပျော်ပါးသောက်စားပြီး အသားကုန်ကဲပြီး နောက်နေ့မနက်ကြီး ကျိုးနေတဲ့ အချိန်ပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်ဆီကို သူဖုန်းဆက်လာတယ်။ 

ကျနော် မသိတဲ့ နံပါတ်နဲ့။ ဟလိုဆိုတော့ ဟဲ့ တဲ့ ကျနော်သူ့အသံကြားတာနဲ့ မှတ်မိတယ်။ “ ဪ bbc မ ပြော‌..” ဆိုတော့ “ ငါမန်းလေးရောက်နေပြီ..” တဲ့ ။ “ မန်းလေးသက်ြန် လာလည်တာ..” တဲ့။ “ အေး လည်ပေါ့ ဘာဖြစ်လဲ..” ဆိုတော့ သူ့ကို မုန့်ပြန်ဝယ်ကြွေးခိုင်းတယ်။ ‌“ ရတယ်ကြွေးမယ်လေ..” ဆိုတော့ သူတည်းတဲ့ သူ့ဦးလေးအိမ် လိပ်စာပြောပြီး ကျနော်လည်း “ ညနေကျလာခေါ်မယ်..” ဆိုပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ်။

‌ညနေကျ ရေမိုးချိုးပြီး လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်သွားတော့ ရှပ်အကျီနဲ့ ပုဆိုးနဲ့သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အဖေ့ဆီက မျက်နှာချိုသွေးပြီး ကားခနငှားလိုက်တယ်။ အဖေက ညက မိုးလင်းခါနီးမှပြန်လာတော့ သိပ်မကြည်ပေမဲ့ “ တောင်ကြီးက သူငယ်ချင်းကို သွားကြိုမလို့ အထုတ်တွေနဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ မနိုင်လို့ မိုးမချုပ်စေရဘူး ..” ဘာညာရွှီးလိုက်မှ အဆင်ပြေသွားတယ်။ 

သူ့ဦးလေးအိမ်ရှေ့ရောက်တော့ “ မနက်ကဖုန်းကို ဆက်ပြီး ခြံရှေ့ရောက်နေပြီ..” ပြောလိုက်တယ်။ သူထွက်လာပြီး ပတ်ရှာနေတယ်။ ကျနော့်ကို မတွေ့ဘူး။ သူက အရင်နဲ့မတူတော့ဘဲ ပိုလှလာတယ်ဗျ။ အဲ့နေ့က သူဝတ်ပုံစားပုံကို ကျနော် မှတ်မိ‌သေးတယ်။ အနက်ရောင်ပေါ်မှာ အဖြူရောင် ပန်းပွင့်သေးသေးတွေဖောက်ထားတဲ့ဂါဝန်ဗျာ ပုခုံးက အလျှောနဲ့ fashion အခေါ် off shoulder ပေါ့ဗျာ။ အဲ့အပေါ်မှာ ဇာအပါးလက်ရှည်လေးထပ်ဝတ်ထားတယ်။ လက်ရှည်လဲအနက်ရောင်ပဲ။ တောင်ကြီးသူအသားဖြူဖြူဆိုတော့ တော်တော်လှနေတယ်ဗျ။ 

ဆံပင်လဲ အရင်ကထက် ရှည်လာတယ်။ ကျောလယ်လောက်ထိ ချထားပြီး ဘေးကဆံပင်ကို ခေါင်းစည်းကွင်းလေးနဲ့ချည်ထားတယ်။ လုံးဝ innocent typeလေးပေါ့ဗျာ ကျနော်ကြွေတဲ့ စတိုင်လေး။ facebook မှာသူပုံတင်တာတွေတွေ့ပေမဲ့ အပြင်မှာ ဒီလောက်ထိလှလာမယ် မထင်ဘူးလေ။  ကျနော်လည်း။ နောင်တတောင်ရတယ်။ အရင်ကတည်းက သူမကို လိုက်ရင်တောင် ခုချိန်အဆင်ပြေနေပြီ ဆိုပြီး ဆွေးနေရသေးတယ်။ 

ကျနော်လဲ ကားဟွန်းတီးမှန်ချပြီး လက်လှန်းပြလိုက်တယ်။ သူမလည်း ကျနော့်ကို လှမ်းမြင်တော့ အပြေးတပိုင်း ရောက်လာတယ်။ အဲ့တုန်းကသူပြေးလာတော့ ဆံပင်လေးတွေက နောက်ကိုလွင့်နေတာကို slow motion နဲ့ မြင်နေရပြီး ရင်ထဲမှာ ပန်းတွေ ပွင့်နေတယ်။ ကားတံခါးကိုလှမ်းဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တက်ထိုင်ထိုင်ချင်းပဲ “ အမယ်ကောင်စုတ် ကားတွေဘာတွေနဲ့ပါလား..” ဆိုတော့ “ အဖေ့ကား ငှားလာတာပါဟာ ..” ဘာညာပေါ့။ ပြီးတော့ ကျနော်တို့ ထွက်လာကြတယ်။ သူက မာလာဟင်းစားချင်တယ်ဆိုလို့ တက်နေဝင်းမှာ သွားစားကြတယ်။ 

သွားတဲ့လမ်းမှာ “ နင်လှလာတယ်နော်..” ဆိုတော့ “ ငါကအရင်ကတည်းက လှတာ..” တဲ့။ “ အေးပါ bbc မရယ် ” “ နင်လဲ အသားတွေဖြူပြီးချောလာတယ်..” လို့ ကျနော့်ကို ပြန်ပြောတယ်။ “ ငါက ဘယ်တုန်းကမည်းဖူးလို့လဲ..” လို့ သူ့ကိုပြန်ပြောတော့ “ နင်အရင်ကမည်းပါတယ် အညာသားငမဲ..” ဆိုပြီး ကျနော့်ကိုပြန်ကောတယ်။              

တက်နေဝင်းမှာ မာလာဟင်းနဲ့ ငါးကင်ဘာညာနဲ့ ထမင်းစားတော့ ကျနော် ဘီယာတစ်လုံးမှာသောက်တယ်။ သူလဲသောက်ချင်တယ်ဆိုတော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်းတိုက်လိုက်တယ်။ 

ဪပြောဖို့မေ့နေတာ။ ဆိုင်ကိုသွားတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက်ရော ဆိုင်ထဲမှာ စားနေတဲ့ အချိန်ပါ သူ့ဖုန်းကတောက်လျှောက် လာနေတယ်။ “ ဟဲ့ ဘယ်သူလဲ ကိုင်လိုက်လေ..” ဆိုတော့ “ သူ့ဘဲတဲ့ မကိုင်ချင်ဘူး အာရုံနောက်လို့..” တဲ့။ ပြီးတော့ သူဖုန်းကို စက်ပိတ်လိုက်တယ်။ 

စားသောက်ပြီးတော့ (၅) နာရီခွဲကျော်ပဲရှိသေးတယ် ။ စောနေသေးတော့ “ ဘယ်သွားမလဲ..” မေးတော့ “ ကျုံးဘေးသွားချင်တယ်..” ဆိုလို့ ကျုံးဘေးလိုက်ပို့လိုက်တယ်။ ကျုံးဘေးမှာ မဏ္ဋပ်တွေ ဆောက်ပြီးနေကြပြီ။  အဲ့မှာ ကားရပ်ပြီး ကားပေါ်တင်ထိုင် စကားပြော‌နေကြတာပေါ့။ ဘာရယ်မုတ်ပါဘူး ။ ဒီကြားထဲ ဘာတွေလုပ်ဖြစ်တဲ့ အကြောင်း။ သူငယ်ချင်းတွေထဲက ဘယ်သူတွေ တွဲလို့ ဘယ်သူတွေ ပြတ်ကုန်ပြီဆိုတဲ့အကြောင်းတွေပေါ့ ။ 

သူဝတ်လာတဲ့ ပုံစံကို ခုနကျနော်ပြောပြထားတဲ့အတိုင်း အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်ဗျာ။ ကျော့ရှင်းနေတဲ့ လည်တိုင်လေးက နမ်းစုတ်ပစ်ချင်စရာလေး။ ပခုံးလေး လက်မောင်းသားလေးကလဲ ဖြူဖွေးပြီး တစ်တစ် ရစ်ရစ်ကလေး။ လူက မဝပဲနဲ့ အဲ့လိုအသားအရေ ပြည့်ဖြိုးတဲ့စော်လေးတွေ တွေ့ဖူးတယ်မလား အဲ့လိုမျိုးလေးဗျာ။ ကျနော်သိပ်သဘောကျတာ။ 

သူနဲ့သူ့ဘဲအကြောင်းလဲ ပြောပြတယ်။ သူတို့တွဲတာ (၁) နှစ်ကျော်ပြီဖြစ်ကြောင်း။ သူ့ဘဲက‌ တောင်ကြီးကပဲဖြစ်‌ကြောင်း၊ သူတို့ရည်းစားဖြစ်ပြီး (၄)လလောက်ကြာတော့ ဘန်ကောက်ကိုကျောင်းတက်ဖို့ထွက်သွား‌ ကြောင်း ဘာညာပေါ့။ တအောင့်လောက်ကြာ သူဖုန်းဖွင့်ဖို့သတိရသွားပြီးတော့ သူဖုန်း power ပြန်ဖွင့်လိုက်တယ်။ လိုင်းဖွင့်လိုက်တော့ viber က တတိန်တိန်နဲ့ တက်လာတယ်။ သူဖုန်းကို ကြည့်နေရင်း မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာတယ်။ ကျနော်‌လည်းကြောင်သွားတာပေါ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာညာဆိုတော့ သူမဖြေဘူး။ 

နာရီဝက်လောက် ကြာတယ်ဗျာ ။ အသံမထွက်ပဲ ဖုန်းကိုကြည့်ပြီး မျက်ရည်တွေပဲ ကျနေတယ်။ ကျနော်လဲ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။ မေးလို့လဲမရ စိတ်အိုက်လာလို့ ကားထဲကနေ အပြင်ထွက်ပြီး ဆေးလိပ်သောက်နေလိုက်တယ်။ ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကုန်ခါနီးတော့ သူကျနော့်ကို ကားထဲကနေ လှမ်းခေါ်တယ် ။“ ဟဲ့ လာအုံး..” တဲ့။ ကျနော်လဲ ဆေးလိပ်လွှင့်ပစ်ပြီး ကားပေါ်ပြန်တက်လာလိုက်တယ်။

“ ဘာလဲ..” ဆိုပြီး မေးငေါ့ပြတော့ ငါ club သွားချင်တယ်။ လိုက်ပို့ပေးတဲ့။ ကျနော်က “ အာ ငါ့အဖေကားယူလာတာ မိုးချုပ်လို့မရဘူး ..မနေ့ညက မိုးချုပ်လို့ ဆဲခံရပြီးပြီ ၊ ပြီးတော့ ပုဆိုးကြီးနဲ့ club တက်လို့ အဆင်မပြေပါဘူး ..” ဘာညာပေါ့။ အဲ့တာ သူက “ မရဘူး ဇွတ် သွားမယ်..” ဆိုတာချည်းပဲ။ ကျနော်လည်း စိတ်မရှည်တော့ဘဲ “ ဘာလို့ အဲ့လောက်သွားချင်နေတာလဲဆိုတော့ သူ့ဘဲက ph ခေါ်တာမကိုင်လို့ သူ့ကိုရွဲ့ပြီး club မှာ စော်တွေနဲ့ ကဲတဲ့ပုံကို ပို့ထားတယ်..” တဲ့။ “ သူလဲ ပြန်ရွဲ့ချင်တယ်..” တဲ့။

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လည်း “ နင်ကလည်းဟာ သူရွဲ့ကိုယ်ရွဲ့နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်အ‌ဆင်ပြေမှာလဲ နင်သူ့ကို မချစ်ဖူးလားပေါ့ နင်က စမှားတာပဲ အလျှော့ပေးလိုက်ပါ ..” ဘာညာနဲ့ ရွှေပြည်အေး တရားဟောပေးလိုက်ရတယ်။ အဲ့တာကို မရဘူး ။ “ ဘာမှလာမပြောနဲ့ ရွဲ့မှာပဲတဲ့ သူအလျှော့ပေး သီးခံခဲ့ရတာတွေ များနေပြီ..” တဲ့။ “ သူ့ကိုအမြဲဖုန်းဆက် မကိုင်ရင် ရစ်။ ဟိုလူနဲ့မယုံ ဒီလူနဲ့ပေးစားနဲ့ အမြဲပြသနာရှာနေတာတဲ့ သူသီးမခံနိုင်တော့ဘူး..” တဲ့။

ကျနော်လဲ “ စိတ်လျှော့ပါ ..” ဘာညာပြောတာ မရဘူး နာရီဝက်လောက် ထပ်ကြာသွားတယ်။ “ နင်မလိုက်ရင် နင့်သူငယ်ချင်းတွေခေါ်ပေး ငါသူတို့နဲ့သွားမယ်..” တဲ့။ “ အာ ဘယ်ရမလဲ..” ပေါ့။ နောက်ဆုံးကျနော်လဲ ကြံရာမရတဲ့အဆုံး စိတ်အချဉ်ပေါက်လာတော့ “ နင် နင့်ဘဲကို တကယ်ရွဲ့ချင်တာလား..” ဆိုတော့ “ အေး..” တဲ့။ “ အေး အဲ့လောက်ရွဲ့ချင်နေရင် club မသွားနဲ့ hotel သာသွားလိုက်..”  ဆိုတော့။ “ အေး ဟုတ်တယ် အဲ့တာ ကောင်းတယ်..အဲ့တာပိုထိရောက်တယ် သွားမယ်..” တဲ့။ အေးရော။ ကျနော်က ချဉ်လို့ သက်သက်စလိုက်တာ သူက အဟုတ် ထင်နေတယ်။ “ နင်ကဘယ်သူနဲ့သွားမှာလဲ..” ဆိုတော့ “ နင်နဲ့လေ...” တဲ့။ “ ဟမ် နင်နဲ့ငါနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေလေ..” ဆိုတော့ “ ဟဲ့ ကောင်စုတ် ငါက ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့ပဲသွားမှာ လျှောက်တွေးမနေနဲ့..” တဲ့။ 

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ “ အေးပါ ငါကဘာပြောနေလို့လဲ တကယ်ကြီး သွားမှာလား..” ဆိုပြီး စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့မေးတော့ “ မသာကောင် မစနဲ့ဟာ ပုံရိုက်ဖို့ပါဆို ..” ဆိုပြီး ကျနော့်လက်မောင်းကို လက်သီးစုပ်ပြီး ထုပါလေရော။ 

```````````````````````````````

02- လူပျိုရည် တကယ်ပျက်ပြီ ( Part-2)

ရေးသားသူ - manlaythrr

အဲ့တာနဲ့ကျနော်တို့လဲ ကျုံးဘေးကနေထွက်လာလိုက်တယ်။ ကျနော်က ဆိုက်ကြီးနဲ့သာ သူ့ကိုစနေတာ ဟိုတယ်ကို စော်နဲ့သွားဖူးဖို့ဝေး သွားစရာစော်တောင်မရှိဘူး။ လမ်းရောက်တော့ “ နင်တကယ်သွားမှာလား..”  ဆိုတော့ “ အေးသွားမှာ..” တဲ့ ။ အဲ့အချိန်သူ့ဘဲဆီကနေ viberက စာ ‌ဝင်လာတယ်။ သူက ဖတ််ပြီး တော့ ဖုန်း‌ရဲ့ ရှေ့ကင်မရာ ချိန်လိုက်ပြီး ကားမောင်းနေတဲ့ ကျနော့်လက်မောင်းကို သူ့ပါးနဲ့မှီ လက်နှစ်ချောင်း‌ထောင်ပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်ပို့လိုက်တယ်။ 

ခနနေတော့ ဟိုကောင်က ဖုန်းဆက်လာတယ်။ ဖုန်းကို စပီကာဖွင့်ပီး ရန်ဖြစ်နေကြတယ်။ ဟိုဘက်ကနေ ဒေါသတွေ ထွက်နေတယ်။ ပြီးတော့ ရှမ်းလိုတွေ ပြောနေတယ်။ သူလဲ ဒေါသတွေထွက်ပြီး အသံတွေပါ တုန်နေတယ်။ ကျနော်လဲ နားမလည်ဘူး။ သူကလဲ ရှမ်းလိုတွေ ပြန်ပြောနေတယ်။ ပြီးတော့ ဖုန်းချလိုက်ပြီး ကျနော့်ပါးကို ရွှတ်ကနဲ လာနမ်းနေတဲ့ပုံကို ထပ်ရိုက်ပြီး ပို့လိုက်တယ်။

ကျွန်တော်လဲ ကြောင်အမ်းအမ်ဖြစ်သွားတယ်။ သူ့ပါးက မိတ်ကပ်နံ့လေးရတော့ ရင်ထဲတောင် ဖိုးသိုးဖက်သက်ဖြစ်သွားတယ်ဗျ။ သူလဲ အိုးတို့အန်းတန်းနဲ့ “ sorry”  ဆိုပြီး သူ့ဆံပင်ကို သပ်နေတယ်။ ပြီးတော့ကျနော်က ခေါင်းစဉ်ပြောင်းတဲ့အနေနဲ့ “ နင်က ရှမ်းမ လား..” ဆိုတော့ “ မဟုတ်ဖူး..” တဲ့ အနေကြာတော့ တတ်လာတာတဲ့။ ခုနပြောတာ ပအို့ဝ် စကားတဲ့။ 

ကျနော်လဲ “ ပြန်တော့မှာမလား ” ဆိုပြီး မေးလိုက်တော့ “ အေးပြန်မယ်လေ သူ့ကိုငါရွဲ့ပြီးသွားပြီ နင်နဲ့ သွားအိပ်တော့မှာလို့ ပြောလိုက်ပြီ..” တဲ့။ 

သူအဲ့လိုပြောလိုက်တော့ ကျနော့် ရင်ထဲမှ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားတယ်။ အမြင့်ရောက်မှရိုက်ချခံလိုက်ရတဲ့ ခံစားချက်ကြီးဗျာ။ ဟိုအကောင်ကိုလဲ စိတ်ထဲကနေ ကြိမ်ဆဲနေမိတယ်။ ဘာပဲပြောပြော ‌ဟိုတယ်ရောက်မှ ဖုန်းလာရင်တောင် သူနဲ့ ထပ်နေရအုံးမယ် သူ့နားထပ်ကပ်ရအုံးမယ်။ ခုတော့ဗျာ ။ ပါးလေးလာမှီ လာနမ်းတဲ့ ပုံရိုက်ပြီး ကျေနပ်လိုက်ရတယ်။ သူကတော့ ဘယ်လိုနေလဲမသိဘူး။  ကျနော့်ရင်ထဲမှာတော့ ဗလောင်ဆူနေတယ်ဗျာ။ ကားမောင်းနေရတာကို စိတ်မပါတော့ဘူး။ သူ့ဦးလေး အိမ်လမ်းထဲရောက်လာတော့ ကားကိုအရှိန်လျှော့လိုက်တယ်။ 

အဲ့အချိန် ကံကောင်းတယ် ပြောရမယ် သူ့အမဆီက ဖုန်းဝင်လာတယ်။ “ သူတို့နဲ့ bar လာထိုင်ဖို့ လှမ်းခေါ်တာ..” တဲ့။ ဟ နင်ကောလိုက်ခဲ့..” တဲ့ ။ “ သူတို့က ပြီးရင် club ပါဆက်သွားမှာ..” တဲ့။ ကျနော်လဲ ပျော်သွားတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့တာဆို “ ကားအရင်ပြန်ထား အဝတ်စားလဲပြီးမှ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ပြန်ထွက်မယ် .” လို့ သူ့ကိုပြောတော့  သူကလည်း သဘောတူတယ်။ သူ့ရုပ်ကလေးလည်း ခုနကလို မဟုတ်ပဲ နည်းနည်းကြည်လင်လာသလိုပဲ ဗျာ။ အဲ့တာနဲ့ “ နင်ကော အကျီလဲအုံးမှာလား..” ဆိုတော့ “ မလဲဘူး..” တဲ့ ။ ကျနော်က “ နင်ကလည်း club သွားမှာကို ခပ်လန်းလန်းလေးဝတ်‌ပါဟ..” ဆိုတော့ သူ့ဦးလေးက ပြန်ထွက်ရင် မလွှတ်မှာစိုးလို့လို့ ပြောတယ်။ 

ကျနော်လဲ အဲ့တာနဲ့ အိမ်ဘက်ကို မောင်းလာခဲ့တယ်။ အိမ်နားက စတိုးဆိုင်မှာ သူ့ကို ခနထားခဲ့ပြီး အိမ်ကို အမြန်ပြန် အဝတ်လဲပြီး ဆိုင်ကယ်ယူပြီး ပြန်ထွက်လာလိုက်တယ်။ အဖေကတော့ မျက်ထောင့်နီကြီးနဲ့ပဲ လှမ်းကြည့်နေတော့ “ သားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ နိုက်ဆော့မလို့ ..” ဆိုပြီး ပြောခဲ့တယ်။ ဒါတောင် အဖေက မကျေနပ်ချင်ဘူးဗျာ။ ကျနော်လဲ “ စာမေးပွဲပြီးလို့ ကဲရတာပါအဖေရာ..” လို့ပြောပြီး ထွက်လာတယ်။ 

အလွန်ဆုံး ဆယ်မိနစ်လောက်တော့ ကြာမှာပေါ့။ စတိုးဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့သူ့ကို လှမ်းကြည့်တာမတွေ့တော့ စိတ်ထဲမှာ ပူသွားတယ်။ ခနနေတော့ လမ်းဟိုဘက် အမှောင်ထဲကနေ ပြေးလာပြီး ကျနော့်နာမည်ကိုအော်ခေါ်တယ်။ လက်ထဲမှာလဲ ပြောင်းဖူးပြုတ် အထုပ်ဆွဲလို့။ “ ဟ နင်ကလဲ စားပဲစားနိုင်တယ် သောက်အုံးမှာဆို စွတ်စားမနေနဲ့..” ဆိုတော့ သူက “ မသောက်တော့ဘူးတဲ့ သူ့အမတွေက ဘီယာဆိုင်ကနေ စစ်ကိုင်းတံတားဘက်ကို လေညင်းခံသွားပြီ..တဲ့ ပြန်လာမှ club သွားမှာ..” တဲ့။ “ တနေရာမှာစောင့်..” လို့ပြောတယ်။ ကျနော်ကလဲ “ နင့်အမတွေလို့ မပြောရဘူး နင့်လိုပဲ အမျိုးမျိုးတတ်တယ် ကြောင်တောင်တောင်နဲ့..” ဆိုတော့ “ မသာကောင်..” ဆိုပြီး ကျနော့်လက်မောင်းကို ထုပြန်တယ်။ 

“ အဲ့တာဆိုလဲ ငါတို့ကဘယ်ကစောင့်ရမှာလဲ..” ဆိုတော့ သူက “ မသိဘူးလေ..” တဲ့။ “ မန်းလေးတောင်တက်ရင်ရော..” တဲ့။ “ အာ ညကြီး နင်လိုက်ရဲလို့လား..” ဆိုတော့ “ ဘာလို့လဲ..” တဲ့ ။ “ ဘာမှတော့ မဖြစ်ပါဘူး လမ်းက မှောင်တယ်..” ဆိုတော့ “ ရတယ်တဲ့ နင်သွားရဲရင် သွားမယ်..” တဲ့။ အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ မန်းလေးတောင်ဘက် မောင်းလာခဲ့တယ်။ 

လမ်းမှာ သူက ကျနော့်ခါးက အကျီစကို ကိုင်ပြီး လိုက်လာတယ်။ တောင်ပေါ်တက်တဲ့ လမ်းရောက်တော့ အပင်တွေက အုပ်ဆိုင်းပြီး မှောင်မဲနေတာပဲဗျာ။ သူ့ကို “ ဟဲ့ မကြောက်ဖူးလား ..” ဘာညာစတော့ သူက မစဖို့ပြောတယ်။ အကျီစကို ကိုင်ရာကနေ တဖြေးဖြေးနဲ့ ရှေ့တိုးပြီး ခါးကို ဖက်တဲ့အဆင့်ထိ ရောက်လာတယ်။ သူကြောက်နေတယ် ထင်တယ်ဗျ။ 

တောင်ပေါ်ရောက်တော့ (၈) နာရီထိုးတော့မှာဆိုတော့ ဆိုင်ကယ်စတန်းကလဲ ပိတ်သွားပြီ။ သူ့ကိုမေးတော့ အပေါ်တက် ရှုခင်းကြည့်ချင်‌သေးတယ်ဆိုတာနဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို ဒီတိုင်းပဲရပ်ပြီး ဇတ်သော့ခတ်ပြီး တက်လာတယ်။ ဈေးဆိုင်တွေလဲ ပိတ်နေပြီ။ ကားဆိုင်ကယ် ရပ်တဲ့နားကနေ အပေါ်ဘုရားနားထိတက်တဲ့စောင်းတန်းက မှောင်တဲ့နေရာ မှောင်နေတယ်။ ကျနော်ကရှေ့ကနေသွားပြီး သူ့ကို “ လာမြန်မြန်..” ဆိုတော့ ကုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ ပြောင်းဖူးထုပ်‌လေးဆွဲပြီး ပြေးလာတယ်။ ချစ်စရာလေးဗျာ လုံးဝကလေးလေးကျနေတာပဲ။ 

ကျနော်လဲ သူငယ်ချင်းမလေးကို ကြာကြာကြည့်လေ စိတ်ထဲ ချစ်လာလေ ဖြစ်လာတယ်။ ဘုရားပေါ်ရောက်တော့ အထဲဝင်တဲ့ တံခါးတွေကပိတ်ထားပြီ။ ရှုခင်းကြည့်တဲ့နားကနေ ရှုခင်းကြည့် ခနကြည့်ပြီး သူတို့တောင်ကြီးလောက်မလှကြောင်းပြောလို့ စကားနိုင်လုကြသေးတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ပတ်ပတ်ပြန်ဆင်းလာခဲ့တယ်။ ဘုရားပေါ်မှာလဲ ကျနော်တို့ (၂)ယောက်ရယ် နောက်ထပ် ယောက်ျားလေး (၃) ယောက်အုပ်စုရယ်ပဲ ရှိနေတယ်။ သူတို့က “ bro ဆိုင်ကယ်ပျောက်တတ်တယ်နော်..” ဆိုပြီး ကျနော့်ကိုပြောလို့ ကျနော်လဲ ဆိုင်ကယ်ကို စိတ်မချဖြစ်နေတာနဲ့ပဲ ပြန်ဆင်းလာခဲ့တယ်။ သူကထုံးစံအတိုင်းနောက်ကနေ ပြေးလိုက်လာတာပေါ့။ 

“ ဟက် ဖြေးဖြေးသွားပါဟယ် နင့်ဆိုင်ကယ်ပျောက်ရင် ငါလျော်ပေးပါ့မယ်..” လို့ပြောတယ်။ “ ဖင်မယားနဲ့ ဆိုင်ကယ်တန်ဖိုးထက် ဆိုင်ကယ်နဲ့ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ အမှတ်တရတွေက ပိုတန်ဖိုးရှိတာ..” လို့ ကျနော်ကပြောတော့ “ အမယ် လာလှချည်လား..” တဲ့။ 

တောင်အောက်ဆင်းတဲ့ လမ်းကပိုမှောင်တယ်ဗျ။ ‌အပင်ကြီးတွေနဲ့ မှောင်မည်းနေပြီး လမ်းကလဲ ဆိုးတော့ ထိန်းဆင်းနေရတယ်။ သူက လုံးဝကျနော့်ကို ပူးကပ်ပြီးဖက်ထားတယ်။ ဘေးကလူက ကြည့်ရင်  သမီးရည်းစားတွေ ကျနေတာပဲဗျာ။ အဆင်းဖြစ်တဲ့အပြင် လမ်းက ဆိုးတော့ သူ့ရင်ဘက်က ကျနော့ကျောကိုလာလာပွတ်နေတယ်။ ကျနော်လဲဆိုင်ကယ်စီးရင်း ဖီးတက်နေတယ်။

အောက်ရောက်တော့ သူ့အမတွေဆီ သူဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ သူ့အမတွေက အစီစဉ်ပြောင်းသွားကြောင်း club မသွားတော့ဘဲ စစ်ကိုင်းတံတားအောက်မှာပဲ မီးပုံပွဲလုပ်ပြီး သောက်ကြအုံးမည်ဖြစ်ကြောင်း အခုစစ်ကိုင်းမြို့ထဲမှာ သောက်စရာတွေ ဝယ်နေကြောင်း ပြီးမှသူ့ကိုဖုန်းဆက်မလို့ဖြစ်ကြောင်း ပြောတယ်။ ကျနော်လဲ သူ့ကိုမေးတယ် ။ “ နင်သွားချင်ရင် လိုက်ပို့ပေးမယ်..” ပေါ့။ 

“ ဆိုင်ကယ်နဲ့က နည်းနည်းတော့ဝေးတယ် ပြီးတော့ အန္တရာယ်လဲများတယ်..” ပေါ့။ “ ယောက်ျားလေးတွေချည်းကကိစ္စမရှိပေမဲ့ အတွဲတွေဆို သိပ်မကောင်းဘူး..” လို့ ပြောပြတော့ သူက “ ဘာအတွဲလဲ..” ဆိုပြီး မျက်စောင်းထိုးတယ်။ ကျနော်လဲ သူ့ကိုစချင်တာနဲ့ “ နင်နဲ့ငါအတွဲပဲလေ ခုန ကားပေါ်မှာတောင် နမ်းပြီးသွားပြီလို့..” ပြောတယ်။ “ သေမယ်နော်..” ဆိုပြီး ကျနော့်နောက်ကျောကို နောက်ကနေ တဖုန်းဖုန်းထုတယ်။ ကျနော်လား မနာပါဘူးဗျာ သွားကြီးကိုဖြီးလို့။             

အဲ့တာနဲ့ သူကသူ့အမတွေဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်တယ် ။ “ မလာတော့ဘူး..” ဆိုပြီး ပြီးတော့ သူ့မိဘ‌ တွေနဲ့ တည်းတဲ့ ဦးလေးအိမ်ကလူတွေကို “ အဲ့အမတွေနဲ့အတူတူပဲလို့..” ပြောထားကြောင်း လှမ်းပြောလိုက်တယ်။ ကျနော်ကရင်ခုန်နေတယ်။ သူဘယ်ကို သွားမလဲပေါ့။ 

ဖုန်းချသွားတော့ ကျနော်သူ့ကို “ ဘယ်သွားမလဲ..” မေးတော့ “ အေးအေးဆေးဆေး သောက်ရအောင်..” တဲ့။ ကျနော်လဲ အကဲစမ်းပြီးတော့မေးလိုက်တယ်။ “ ဟိုတယ်မှာ သောက်မလား..” ဆိုတော့ ဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့ ကျနော့်ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲလိုက်တယ်။ ကျတော်လဲ “ စတာပါဟာပေါ့.. ငါ့ရဲ့လူပျိုဘဝကို ငါ့အိမ်ထောင်ရှင်မ ဇနီးလောင်းလေးကိုပဲပေးမှာ..” လို့ စလိုက်တော့ သူက “ ကောင်စုတ်ကြီး ငါကဘာပြောနေလို့လဲ..” တဲ့။ 

အဲ့တာနဲ့ နင်ကဘယ်မှာ အိပ်မှာလဲဆိုတော့ “ ကျနော်ရော သူရောသိတဲ့ သူငယ်ချင်းအဆောင် သွားအိပ်မှာ..” လို့ ပြောတယ်။ ကျနော်လဲ “ သွားပြီ‌..” ဆိုပြီးတွေးလိုက်တာပေါ့။ အဲ့နေ့ညနေကနေစပြီး ညထိ ကျနော့်စိတ်ကို တက်လိုက်ကျလိုက်ဖြစ်အောင် လုပ်နေတာ သူပေါ့ဗျာ။

“ အဲ့တာဆိုလဲ အဆောင်လိပ်စာပြော ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်..” လို့ ခပ်တည်တည်နဲ့ပြောလိုက်တော့ သူက “ ဟဲ့ မသောက်တော့ဘူးလား..” တဲ့။ “ မသောက်တော့ဘူး ငါအိပ်ချင်နေပြီ..” လို့ပြောတော့ “ ဟင့် ချက်ချင်းကြီး..” တဲ့။ “ အေး ဟုတ်တယ်ဟာ ဘာဖြစ်လို့လဲ နင်လဲသောက်ချင် သူတို့အဆောင်မှာ ကိုယ့်ဟာကိုသာသောက်တော့ ငါဝယ်ပေးမယ်..” လို့ပြောလိုက်တယ်။ သူလည်း ဆိုင်ကယ်နောက်ကနေ ငြိမ်လိုက်လာတယ်။ ခါးကိုကိုင်ထားပေမဲ့ စောစောကလောက်တော့ နီးနီးကပ်ကပ်ဖြစ်မနေတော့ဘူး။ 

ဟိုသူငယ်ချင်းမ အဆောင်ဘက်နားက အရက်ဘီယာ ရောင်းတဲ့ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ဆိုင်ကယ်ရပ်ပြီး ကျနော့်ဖာသာ ဆိုင်ထဲဝင်ပြီး Tiger ၂လုံးနဲ့ မြည်းစရာ အာလူးကြော် ဘာညာဝယ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်ပေါ်တက်ပြီး သူတက်တာကိုစောင့်လိုက်တယ်။ သူကတက်ထိုင်လိုက်တယ် ဒါပေမဲ့ ကျနော့်ခါးကို လုံးဝ မကိုင်တော့ဘူးဗျ။ ကျနော်လဲ ဆိုင်ကယ်ကို ဆောင့်အောင့်မောင်းတာပေါ့။ သူကလုံးဝမကိုင်ဘူး။ အဲ့လိုနဲ့ ကျနော်လဲ ဆိုင်ကယ်ကို လီဗာတဆုံးတင်ပြီးမောင်းတော့ သူနောက်ကနေ မနေနိုင်တော့ဘဲ ကျနော့်ကျောကို ထုတယ်။ ကျနော်လဲ အရှိန်လျှော့လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ တဗြဲ‌ဗြဲနဲ့ ငိုသံကိုကြားရတယ်ဗျ။ 

ကျနော်က ဘာလဲဆိုတော့ “ ကောင်စုတ်ကြီး မတာကြီး...ဟီး...ဟီး ..” ဆိုပြီးငိုနေတယ်။ ကျနော်လဲ “ ဟာ မငိုနဲ့လေ လူတွေကြည့်နေတယ်ဆိုတော့ ငိုမှာပဲ ငါ့မျက်ရည်နဲ့ ငါငိုတာ မရှက်ဖူး..” တဲ့။ “ မငိုပါနဲ့ဟာ တိတ်ပါ ငါစိတ်မဆိုးတော့ဘူး..” ဆိုပြီး သူ့ပါးပေါ်ကမျက်ရည်ကို ကျနော်သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ကျတော့လဲ သူမဟုတ်သလိုပဲဗျာ ချက်ချင်းတိတ်သွားတယ်။ 

သူအိပ်မဲ့ အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့ ဟိုကလေးမက အောက်ဆင်းလာတယ်။ ရှိုးစမိုးနဲ့ဗျာ။ ပြီးတော့ သူ့ကို အခန်းသော့ပေးပြီး သူ့ဘဲနဲ့ club သွားမှာမို့ တစ်ယောက်တည်းအိပ်ဖို့ ပြောတယ်။ သူက ဖုန်းထဲမှာပြောရတာ အားနာလို့က တ‌ကြောင်း၊ တစ်ယောက်ထဲအိပ်လဲ အဆင်ပြေသည့်အတွက် အခြားအိပ်စရာမရှိရင် လာအိပ်စေချင်လို့က တကြောင်း ဆိုပြီး ပြောပြန်တယ်။ မနက်ကျမှ မနက်စာဝယ်ကြွေးမယ်ဆိုပြီးလဲ ချော့နေပြန်တယ်။ ကျနော့်ကိုပါ တောင်းပန်တယ်။ ကျနော်ကလည်း ရပါတယ်ပေါ့ သူ့ကိုသာ ချော့လိုက်ပါပေါ့။ 

BBCမ က အဲ့ချိန်မျက်နှာလုံးဝအခြေနေမကောင်းတော့ဘူးဗျာ။ ပြိုတော့မဲ့ မိုးလိုပဲ။ ကျနော်လဲ “ ကဲပါဟယ် နင်ကလဲ သူများတွေသာယာမှာကို နားလည်ပေးလိုက်ပါ..” လို့ပြောလိုက်တာပေါ့။ အဲ့ချိန်မှာ ကားတစ်စီးလာရပ်တော့ သူငယ်ချင်းမ ကားပေါ်ပါသွားတယ်။ 

ကျနော့် အားတွေပြန်တက်လာပြန်ပြီလေ။ ကျနော်လဲ ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင်နဲ့ “ ဟဲ့ အပေါ်တက်တော့လေ ဘီယာပုလင်းတွေ ယူသွားအုံး..”  ဆိုတော့ “ နင်‌ကော မသောက်တော့ဘူးလား..” တဲ့။ “ မိန်းကလေးဆောင် အခန်းထဲ ငါဝင်လို့မှမရတာ ဆိုတော့ တခြားနေရာသွားမယ်လေ ” တဲ့။ “ မိုးချုပ်နေပြီ ဆိုင်တွေပိတ်တော့မှာ..” ဆိုတော့။ “ ဟာ မသိတော့ဘူးဟာ..” တဲ့ “ ငါ့ကို နင်ကြိုက်တဲ့ဆီသာခေါ်သွားတော့ ...ဦးလေးတို့အိမ်ပြန်ပို့ရင်လဲ ပို့..” တဲ့။

ကျနော်လဲ “ အ့ဆိုလဲ လာတက်..” ဆိုပြီး မောင်းထွက်လာလိုက်တယ်။ ခုကျ ကျနော့်ခါးကိုဖက်ထားပြန်တယ်။ အမျိုးမျိုးပါဗျာ ။ ဒီကလေးမ မလွယ်ကြောလေး။ သူ့ဦးလေးတို့ဘက်ကို ကျနေယ်ခပ်တည်တည်နဲ့မောင်းလာတာပေါ့ဗျာ။ တကယ်က အဲ့နားမှာ ဟိုတယ်တစ်ခုကရှိ‌နေတော့ ကျနော်လည်း မီးစင်ကြည့်ကမယ်ဆိုပြီး အဲ့ဘက်ကို မောင်းလာခဲ့တာ။ သူကနောက်ကနေ “ ဒါဦးလေးတို့ဘက်သွားတဲ့လမ်းမလား..” ဆိုပြီးမေးတော့ ကျနော်က “ အေး..” လို့ပြောလိုက်တယ်။ သူက “ ဟား....ဘာလုပ်တာလဲ သောက်အုံးမှာပါဆို” ဆိုပြီး ဂျီကျနေတယ်။ “ ဘယ်လိုသောက်မှာလဲ သောက်စရာနေရာမှ မရှိတာကို လမ်းဘေးမှာ ထိုင်သောက်မှာလား..” ဆိုပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ သူ့ဦးလေးအိမ် လမ်းထိပ်နားက ဟိုတယ်နဲ့ မလှမ်းမကမ်းနားလောက်မှာ ရပ်လိုက်တယ်။ သူက ဟိုမှာ ဆိုပြီး လက်ညိုးထိုးပြတယ်။ ဒါပဲလေ ကျနော့်ဂွင်ထဲ ဝင်လာပြီ။

ဟိုတယ်ရောက်တော့ single အခန်းပဲ ယူလိုက်တယ်။ ခပ်တည်တည်ပဲ။ မှတ်ပုံတင် မပါခဲ့တော့ လိုင်စင်ပဲထားခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်းခက သိပ်မမှတ်မိ‌တော့ဘူးဗျာ။ ဝန်ထန်းကောင်လေးက ရှေ့ကနေ အခန်းလိုက်ပြတယ်။ ကျနော့်နောက်ကနေ သူက လိုက်လာတယ်။ 

အခန်းထဲလဲရောက်ရော သူက “ ဟူး..” ဆိုပြီး ကုတင်စောင်းကနေ ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ မှန်တင်ခုံနားက ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဘီယာပုလင်းဖောက်ပြီး သူ့ကို ခွက်ထဲထည့်ပြီး ပေးလိုက်တယ်။ သူက သူ့ပြောင်းဖူး ဆိုင်ကယ်မှာ ချိတ်ထားတာကို သတိရပြီး ယူခိုင်းနေသေးတယ်။ ကျနော်က “ မစားနဲ့တော့ ရင်ပြည့်လိမ့်မယ်..” ပြောတော့ “ မရဘူး စားချင်တာ..” တဲ့။ ကျနော်လဲ မနိုင်တော့ သွားယူပေးရတာပေါ့။

အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ သူက အပေါ်ထပ်တောင် ချွတ်ထားလိုက်သေး။ ဝရန်တာက စားပွဲဝိုင်းပုလေးနဲ့ ကြိမ်ခုံအပုလေး (၂)လုံးနားမှာ သူက ဝိုင်းပြင်ထားတယ်။ “ ရော့ စားအဲ့မှာ..” ဆိုပြီး ပြောင်းဖူးထုပ်ကို ပေးလိုက်တာပေါ့။ သူကမျက်စောင်းလှလှထိုးရင်း “ နင်ဒီဝရန်တာမှာအိပ်..” ဆိုပြီး ပြောတယ်။ “ ဟာ ဘာဆိုင်လို့လဲ လေဖြတ်သွားမှာပေါ့..” ဆိုတော့ “ စောင်ပေးမယ်..” တဲ့။ “ တော်ပြီ အဲ့တာဆိုရင်တော့ ငါစောစောစီးစီး အချိန်ရှိတုန်းပြန်တော့မယ်..” လို့ ပြောလိုက်တယ်။ “ စတာပါ စတာပါတဲ့ ကုတင် ၂လုံးပါတာပဲ တစ်ယောက်တစ်လုံးအိပ်မယ်..” တဲ့။ “ ခုညသူနဲ့ တစ်ခန်းထဲအိပ်တာကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောပါနဲ့..” တဲ့။ 

ပြီးတော့ သောက်ကြတာပေါ့ဗျာ။ သူကလည်း မခေဘူးဗျ ။ ၁လုံးကုန်တဲ့ထိ “ သောက်ချင်သေးတယ်..” လုပ်နေတာ။ ကျနော်လဲ ဟိုတယ် reception ကို ဖုန်းဆက်လှမ်းမှာရတယ်။ သူ ၁လုံးနဲ့ တစ်ဝက်ကုန် ကျနော်လဲ ၃လုံးမြောက် နည်းနည်းကျန်တဲ့အချိန်ရောက်တော့ ၂ယောက်လုံး မှန်နေကြပြီ။ 

ကျနော့်မျက်စိထဲမှာ သူ့ရဲ့ ဖြူဖွေးကျော့ရှင်းတဲ့ လည်ပင်းကလေးရယ်၊ ဆံသားပျော့ပျော့လေးအောက်က ဂုတ်သားလေးရယ် ရင်ဟိုက်အကျီအောက်က တင်းကားနေတဲ့ နို့ကြီးတွေရယ် မျက်နှာလှလှလေးရယ်ကို ရဲရဲတင်းတင်းကြည့်ရဲလာတယ်။ 

စကားတွေကတော့ ပြောတာအစုံပဲ‌ဗျာ။ ဘာတွေပြောခဲ့မှန်း မှတ်တောင်မမှတ်မိတော့ဘူး။ ပြီးတော့ ကျနော်ကစမေးလိုက်တာတော့ မှတ်မိတယ်ဗျ။ “ နင် နင့်ဘဲနဲ့ အိပ်ပြီးပြီလား..” ဆိုတော့ သူ့မျက်နှာ ရဲတက်လာပြီး “ ဘာတွေ လာမေးနေတာလဲ ကောင်စုတ် ..” ဆိုပြီး ကျနော့်ကို နေကြာစေ့နဲ့ လှမ်းပေါက်တယ်။ “ ဟာ ဟုတ်တယ်လေ ဒီခေတ်ကြီးမှာ သမီးရည်းစာတွေ ဟိုတယ်သွားတာ မဆန်းတော့ဘူး ဆိုတော့ သူက ငါ့ဟာငါ သွားသွား မသွားသွား လူတကာကို လျှောက်ပြောနေရမှာလား..” တဲ့။ ကျ‌နော်က ၏ ငါကလူတကာမှ မဟုတ်တာ..” ဆိုတော့ “ ဟားဟား..”ဆိုပြီး ရယ်နေတယ်။ 

````````````````````````````````

02- လူပျိုရည် တကယ်ပျက်ပြီ (End)

ရေးသားသူ -  manlaythrr

အဲ့လိုနဲ့ စကားတွေက ဟိုရောက်သွားလိုက် ဒီရောက်သွားလိုက်ပေါ့ဗျာ။ သူသက်ြန်တွင်း သူ့အမတွေနဲ့ မဏ္ဍပ်ထိုင်ဖို့ အကြောင်းတွေ လည်ဖို့အကြောင်းတွေရော။ သူ့ဘဲနဲ့ စတွေ့တဲ့ အကြောင်းတွေရော။ တောင်ကြီးက ကျနော့်ကို မိတ်ဆက်ပေးခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေအကြောင်းရော အစုံပါပဲ‌ဗျာ။ ည (၁၁) လောက်ထိ မမောနိုင် မပန်းနိုင် စကားတွေပြောနေတာ။

ကျနော်ကတော့ ရင်တွေလဲ ခုန်နေတယ်ဗျာ။ ဘယ်လိုပဲ ကုတင်တစ်လုံးစီလို့ ပြောပြော အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ သူငယ်ချင်းဖြူဖြူဖွေးဖွေး အချောအလှလေးနဲ့ အတူအိပ်ရမှာ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။ ဘီယာသောက်နေရင်းကို အာခေါင်တွေခြောက်‌နေလို့ တတွေးတွေ ခနခနမျိုချနေရတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ ဘီယာတွေလဲ ကုန်ရော သူကအရင် “ ငါမရတော့ဘူး..” ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်အိပ်သွားတယ်ဗျာ။

ကျနော့်မှာ ငေါင်တောင်တောင်ကြီး သူ့ဘေးနားပဲ တက်အိပ်လိုက်ရမလား။ ကြည့်ဖူးတဲ့ ဇာတ်ကားတွေထဲကလို အရဲစွန့်ပြီးပဲ နို့တွေ ‌အဖုတ်တွေပွတ်ပြီး သူနိုးလာတော့ ဖီးတက်ရင် လိုးရမလားလို့တောင် ကြောင် တောင်တောင် တွေးလိုက်သေးတယ်။ ဖြူစင်တဲ့ သူငယ်ချင်းသံယောဇဉ်ကိုပဲ တသက်လုံး ထိန်းထားရမလား လုံးဝဝေခွဲရခက်နေတယ်ဗျာ။ အဲ့တာနဲ့ကျနော်လဲ ဆေးလိပ်ထိုင်ဖွာနေလိုက်တယ်ဗျာ။ ခနကြာတော့ ကျနော် သေးပေါက်ချင်လာလို့ အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ သူက ဘေးတစောင်းလေး ကွေးနေတယ်ဗျ။ 

Aircon ကို 16 ထိ တင်ထားတော့ အခန်းထဲမှာ အေးစိမ့်နေတယ်လေ။ ကျနော်သူ့ကို မြင်မြင်ချင်း လီးတောင်သွားတယ်ဗျာ။ လုံးဝန်း ဝိုင်းစက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတာဗျာ။ ဆံပင်‌‌ တွေက ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ ပျံ့ကြဲ‌ နေတယ်။ ဂါဝန်ကလဲ ပေါင်တဝက်လောက်ထိလန်နေတယ်။ ဖွေးစွတ်နေတဲ့ ပေါင်တံ သွယ်သွယ်လေးက ကိုက်ချင်စရာလေးဗျာ။ 

ကျနော်လဲ အခန်းထဲဝင် သေးပေါက်ပြီး လီးကိုတောင် ခပ်တည်တည်နဲ့ ရေဆေးလိုက်သေးတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကိုနှိုးလိုက်တယ်။ သူကအိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ “ ဘာလဲ..” ဆိုတော့ “ နင့်ဘဲကို သဝန်တိုအောင် ငါတို့ ဓာတ်ပုံရိုက်ကြမယ်လေ..နောက်ကျရင် နင်တို့ထပ်ရန်ဖြစ်ရင် အသုံးချလို့ရတာပေါ့..” ဆိုတော့ “ အေး ဟုတ်သား..” ပဲဆိုပြီး သူမျက်လုံးကျယ်လာတယ်။ ကျနော်လဲ ပိုင်လိုက်တဲ့ ငါကွဆိုပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို အံ့ဩနေတယ်။ အရေးအကြောင်းဆို အဲ့လို ဖြတ်ထိုးညဏ်တွေက သူ့အလိုလိုထွက်လာတတ်တယ်ဗျ။ 

အဲ့တာနဲ့ သူလဲ ထလာပြီး ဆံပင်တွေဘာတေ လက်ချောင်းနဲ့ ဖီးနေရင်း “ ဟဲ့ ဘလို ရိုက်မှာလဲ..” ဆိုတော့ “ ကားပေါ်ကလို ရိုက်မယ်လေဟာ... အဲ့ထက်အဆင့်နည်းနည်းတက်မယ် .. ခုက ဟိုတယ်ရောက်နေပြီဆိုတော့..” လို့ပြော‌တော့ “ ကောင်စုတ်ကြီး..” ဆိုပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးပြန်တယ်။ အဲ့တာနဲ့ သူ့ဖုန်းနဲ့ selfie camera နဲ့ ချိန်ကြည့်တာပေါ့ ။ အဲ့တုန်းက ဖုန်းကင်မရာတွေက ခုလောက်ဘယ်ကောင်းမလဲ ။ ဒါတောင် Samsung Galaxy Note 2 ထင်တယ်။ 

အခန်းထဲမှာလဲ ညအိပ်မီး အဝါပဲထွန်းထားတော့ အလင်းရောင်က ကောင်းကောင်းမရဘူးပေါ့။ သူက “ မီးဖွင့်လိုက်..” ဆိုတော့ ကျနော်က “ မဖွင့်နဲ့ ဒီလိုမီးနဲ့မှ သဘာဝကျတာ..” လို့ပြောလိုက်တော့ သူက “ တော်တော်တတ်နေတယ်.. နင့်ကိုကြောက်တောင်လာပြီ..” လို့ ပြောတယ်။ 

နှစ်ယောက်သား ပုခုံးဖက်ပြီးတော့ selfie ရိုက်ကြတယ်။ သူ့ပုခုံးက အကျီကြောင့် ပေါ်နေတော့ ကျနော့်လက်နဲ့ အသားချင်းထိနေတော့ ချောမွတ်ပြီး နွေးနေတာပဲဗျာ။ ကျနော်လဲ သူ့ပါးနဲ့ ကျနော့်ပါးကို ကပ်လိုက်တယ် ခပ်တည်တည်နဲ့။ သူကလဲ မသိသလိုနဲ့ ပုံပဲ ဆက်ရိုက်နေတယ်။ အဲ့အချိန်ကျနော့် ရင်ထဲမှာ ကုလား ဘုရားပွဲလှည့်နေပြီ။ သူလဲကျနော့်လိုပဲ နေမှပေါ့ ဖုန်းကို ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေ တုန်နေတာ ကျနော်သတိထားမိတယ်လေ။ 

ပြီးတော့ သူ့ကို ဖက်ထားတဲ့ ကျနော့်လက်ကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် သူ့ခါးလေးကို ရွေ့ဖက်လိုက်ပြီး လူကိုလည်း မျက်နာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ပြင်လိုက်တယ်။ သူက မျက်လုံးလေးပြူးပြီး ကြောင်နေတုန်း သူ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကျနော် ဖိနမ်းလိုက်တယ်။ သူက အသံတော့ မထွက်ဖူး ။ နှုတ်ခမ်းကိုတော့ စေ့ထားတယ်။ အရမ်းကြီးခပ်တင်းတင်းတော့ မဟုတ်ဖူးဗျ။ ကျနော်လဲ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခါးကနေ ကျောအထိ ပွတ်သပ်ရင်း သူ့နှုတ်ခမ်း ဒီအတိုင်းစုတ်‌နမ်း‌ရာက‌နေ လျှာနဲ့ထိုးလိုက်တယ်။ သူလဲ ဖုန်းကို ပစ်ချပြီး ကျနော့်ကျောကို ပြန်ဖက်ထားတယ်။ 

ကျနော့်ဘဝမှာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို စနမ်းဖူးတဲ့ အချိန်ပေါ့ဗျာ။ ကောင်းလိုက်တာ ပြောမနေနဲ့။ ဘီယာရဲ့ မုယောစပါးနံ့ သင်းသင်းလေးရယ်၊ ပါးပါးပဲကျန်တဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းနီရဲ့ချိုမွှေးမွှေး အရသာရယ်၊ သူ့နှာခေါင်းက အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းကထွက်လာတဲ့ အနံ့လေးရယ်က ပြောပြလို့တောင် မရအောင် ပိုကောင်းတယ်ဗျာ။ 

ကျနော်လဲ သူ့အလိုလိုကို တတ်တာဗျာ ။ လျှာကို သူ့ပါးစပ်ထဲထိုးလိုက် သူ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုတ်လိုက် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ်လိုက်နဲ့ လက်ကလဲ ကျောပြင်အနှံပွတ်လိုက် လည်ပင်းသွယ်သွယ်ကလေးကို ကိုင်လိုက်နဲ့ အားရပါးရကို နမ်းနေတာပေါ့။ 

သူ့ဘက်ကလည်း ကျနော့် အနမ်းကို အားကျမခံတုန့်ပြန်တယ်ဗျ။ တော်တော် ကြာတယ်ဗျာနမ်းတာ။ ပြီးတော့သူက “ အား တော်တော့ နှုတ်ခမ်းတွေ ပူလာပြီ ” တဲ့။ ဟုတ်တယ်ဗျာ ။ ကျနော်အငမ်းမရစုတ်တော့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတောင် ကြီးလာသလို ထင်ရတယ်။ “ နမ်းလို့ကောင်းလိုက်တာဟာ..” ဆိုတော့ “ ကောင်စုတ် ငါ့ကို ညာနမ်းတယ်..” တဲ့။ “ ငါ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါဟာ..” ဆိုတော့ “ နင်အတတ်ကောင်းတွေတတ်နေတယ်..” တဲ့။ ကျနော်က “ အတတ်ကောင်းဆိုတာ ကောင်းတဲ့အတတ်ကိုပြောတာလား..” ဆိုတော့ ကျနော့ရင်ဘတ်ကို ထုပါလေရော။ 

ပြီးတော့ “ ငါနမ်းချင်သေးတယ်..” ဆိုတော့ သူကဦးဆောင်ပြီး စနမ်းပါလေရော။ ကျနော်လဲ နမ်းနေရင်းနဲ့ တဆင့်ထပ်တက်ကြည့်တယ်။ ဒူးတုပ်ပြီးထိုင်နေတဲ့ သူ့ကို ပေါင်နှစ်ချောင်းအောက်ကနေ လက်လျှိုမပြီး တင်ပလင်ခွေထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ သူကျနော့် ပေါင်ကြားထဲ သူ့ဖင်ကွက်တိ ထိုင်နေပြီး ခါးကိုကျနော့်ဘက် လှည့်နမ်းနေတာပေါ့။ သူ့ဆံပင်ရှည်တွေအောက်က ဂုတ်ပိုးလေးကို ပွတ်လိုက် ကျောကိုပွတ်လိုက် တခါတလေ ဘယ်လက်က အရှေ့ဘက်က နို့နှစ်လုံးပေါ်ကို အသာလေးပွတ်လိုက်တော့ သူမျက်လုံးလေးမှေးသွားတယ်။ 

အဲ့အချိန် အောက်ကကျနော့်လီးက တော်တော်တင်းနေတယ်။ သေးပေါက်ချင်သလိုကြီး ‌ဗိုက်ထဲကတောင်အောင့်လာတယ်။ ဖြစ်ဖူးကြမယ် ထင်တယ် ။ကျနော့်သူငယ်ချင်ူတော်တော်များလဲ သူတို့စော်နဲ့ first time တုန်းက အဲ့လိုဖြစ်ဖူးတယ် ပြောကြတယ်ဗျ။ ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ဆိုတော့ အောက်ကနေရထိုင်ရ ကြပ်လာတယ်။ 

ပွတ်သပ်နမ်းနေရင်းနဲ့ သူက ခါးညောင်းလာပြီလို့ပြောတော့ ကျနော်က သူ့ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ကို အသာမပြီး ကျနော့်‌ ဗိုက်နားကနေ တဖက်ကိုရွှေ့လိုက်‌ တော့ သူ့ဂါဝန်‌ အပေါ်နည်းနည်း လန့်သွားတယ်။ ပေါင်ဖွေးဖွေးလေး ပေါ်သွားတာပေါ့။ ပြီးတော့ လုံးဝအဆင်ပြေသွားပြီဗျာ ။ အနေထားက သူကကျနော့်ပေါ်မှ ခွရက်သားဖြစ်နေပြီ။ 

အတော်ကြာ ထပ်နမ်းပြီးတော့ ကျနော်က “ ကြိုက်လား..” လို့မေးလိုက်တော့ သူက မျက်လုံးမဖွင့်ပဲ “ အွမ်း..” ဆိုပြီး ‌ဖြေတယ်။ ကျနော့် ညာလက်က ခါးသွယ်သွယ်လေးကို အပေါ်အောက်ပွတ်လိုက် အောက်ကဖင်သား အိအိလေးကို ညှစ်လိုက်နဲ့ လျှာကိုလဲ အစွမ်းကုန်မွှေနေတဲ့အချိန် ဘယ်လက်ကိုလဲ အအားမထားဘူး။ သူ့ရဲ့ နူးညံ့ တင်းရင်းတဲ့ နို့တွေကို အကျီအပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်နေတယ်။ သူလည်း ဖီးတော်တော်တက်နေတယ် ထင်တယ်ဗျာ။ သူ့နို့ကြီး‌တွေကို နယ်နေတဲ့ ကျနော့်လက်ကို ကိုင်ပြီး ခါးကိုပဲ ကိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်လဲ အဲ့တာနဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖင်သားတွေကိုပဲ အားရပါးရ ဆုပ်နယ်ပစ်လိုက်တယ်။ သူကအရမ်းမညှစ်နဲ့ နာတယ်လို့ပြောတယ်။        

ကျနော်လဲ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းတာရပ်ပြီးတော့ ကျနော့်မျက်နှာကို သူ့ရင်ဘတ်ကို အပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အားရပါးရ ရှူပစ်လိုက်တယ်။ မွှေးလိုက်တာဗျာ ရေမွှေးနံ့။ အဲ့ရေမွှေးနံ့ကို နောက်ပိုင်း သူများတွေဆီက ရတိုင်း သူငယ်ချင်းမလေးကို အမြဲသတိရနေတတ်တယ်။ အနံ့တွေကလည်း အမှတ်တရတွေ အဖြစ် သိမ်းဆည်းထားနိုင်တယ်ဗျ။ ပြီးတော့ သူ့အကျီကို အောက်လျှောချတာ မရဘူးဗျာ။ လက်နားက တင်းနေတယ်။ သူက ကျနော့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ဖင်ကြွပြီး အောက်ကအစကို ယူပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ 

လက်နှစ်ဖက် မြှောက်ချွတ်လိုက်တဲ့အချိန် သူ့ခါးလေးကော့ ရင်ကလေးမော့နေတာပေါ့။ အောက်က ကြိုးပျောက် bra‌ အမည်းလေးအောက်မှာ ဖြူဖွေးလုံးဝိုင်းနေတဲ့ နို့လေးနှစ်လုံးက တစ်တစ်ရစ်ရစ်လေးဖြစ်နေတယ်။ သူ့ရင်ဘတ် နို့နှစ်လုံးကြား တည့်တည့်မှာ မှည့်လေးတစ်လုံးရှိတယ်ဗျ။ ကျနော်လဲ အားကျမခံ အကျီချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ bra အပေါ်ပိုင်း နည်းနည်းထွက်နေတဲ့ နို့အပေါ်ပိုင်းလေးကို အရင်နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော် သူ့ bra ကိုချွတ်ဖို့လုပ်တယ်။ မချွတ်တပ်ဖူးဗျာ။ ချိတ်လေး 3 ချိတ်ကို ဟိုလိုဆွဲလိုက် ဒီလိုဆွဲလိုက်နဲ့ လုပ်နေတာ မရဘူး။ အထာမသိသေးလို့ပါ။ အခုချိန်တော့ အကျီအောက်က bra ချိတ်တောင် အချိန်မရွေး ဖြုတ်တတ်နေပြီ။

တိုင်ပတ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို သူက စိတ်မရှည်တော့ဘဲ သူ့ဖာသာဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့နို့လေးတွေက မကြီးလွန်း မသေးလွန်းဗျ။ ပုံမှန်ပဲ နို့သီးခေါင်းလေးက ပန်းရောင်သန်းနေပြီး ကျနော်လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်နဲ့ ညှပ်ကြည့်တော့ မာနေ‌တယ်။ ပြီးတော့ ချေကြည့်တယ်။ “ အ နာတယ် ..” ဆိုပြီး သူကပြောတယ်။ ကျနော်လည်း ဘယ်ဘက်နို့အုံကို ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပြီး ညာဘက်နို့ကို စို့တယ်။ ကျနော်လျှာထိပ်လေးနဲ့ နို့သီးခေါင်းကို တဆတ်ဆတ်တို့ ကစားလိုက်ရင် သူခါးလေး ကော့ကော့သွားပြီး ကျနော်ခေါင်းကို အရမ်းကြီး ဖက်ထားတယ်။ နို့အုံဘယ်ရောညာရော ကျနော်စုပ်ထားတဲ့ အရာလေးတွေ ထင်ကုန်တယ်။ သူ့အသားကဖွေးစွတ်နေတော့ တခါစုတ်ရင် တခါရဲလာတယ်။ 

နို့စို့နေရင်း သူ့အဖုတ်လေးကို ကျနော့် လက်က ရောက်ရောက်သွားတော့ သူကတားတယ်။ ယောက်ျားအားနဲ့ မိန်းမအား ဘာယှဉ်နိုင်မလဲဗျာ။ ကျနော်ပဲ နိုင်တာပေါ့။ သူ့အဖုတ်လေးကို အတွင်းခံအပေါ်ကနေ ပွတ်လိုက်တော့ စိုတိုတိုလေးဖြစ်နေတယ်။ အဖုတ်လေးက ‌အတွင်းခံထဲမှာ ဖောင်းဖောင်းအိအိလေး အတွင်းခံကလဲ အပျော့သားဆိုတော့ ပွတ်လို့အရမ်းကောင်းတယ်။ ပွတ်နေရင်းနဲ အရည်တွေ ပိုများလာတယ်ထင်တယ် ။ ပွတ်ရတာ ပိုချောမွတ်လာတယ်။ သူ့အသံတွေလဲထွက်လာတယ်။ တအင်းအင်းနဲ့ပေါ့။        

ပြီးတော့ သူ့ကို လှဲချပစ်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကို မျက်လုံးမှေးမှေးနဲ့ မော့ကြည့်တယ်။ ကျနော်က “ ငါမရတော့ဘူး..” ဆိုတော့ “ ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်..” တဲ့။ ကျနော်လဲ ‌သူ့ဘက်က မီးစိမ်းပြပြီဆိုတော့ “ အေးပါ..” ဆိုပြီး ကုတင်ခြေရင်းဆင်းပြီး ဂျင်းဘောင်းဘီရော အောက်ခံဘောင်းဘီပါ အထွေးလိုက် ချွတ်ချပစ်လိုက်တယ်။ ကျနော့်လီးကြီးက ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်ချိန် လှုပ်ရမ်းပြီး ထွက်လာတယ်။ 

သူက မျက်လုံးပြူးသွားပြီး “ နင့်ဟာကြီးက ဘယ်လိုကြီးလဲ..” တဲ့။ ကျနော့်လီးကထိပ် အရေပြားဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ကလှန်ပြီးသားလို ဖြစ်နေတော့ အထူးအဆန်းလုပ်ပြီး မေးနေတယ်။ ကျနော်လဲ တတွေးမျိုချလိုက်ပြီး “ ဘာဖြစ်လို့လဲ နင်ကတခြားဟာတွေ မြင်ဖူးလို့လား..” ဆိုတော့ “ အပြင်မှာမမြင်ဖူးပေမဲ့ ဇာတ်ကားထဲကဟာတွေနဲ့တော့ မတူဘူး..” တဲ့။ ကျနော်က “ ဟလား နင်က အဲ့တာတွေကြည့်တယ်ပေါ့ နှာပူးမလေး..” ဆိုတော့ သူက “ မသိဘူးဟာ ကြောက်တယ်..” တဲ့။ 

ကျနော်လဲ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲနေရာဝင်ယူပြီး သူ့ပါးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက်တယ်။ “ နင့်ဘဲနဲ့ နင်တကယ်မလုပ်ရသေးဘူးလား..” ဆိုတော့ “ အင်း..” တဲ့။ “ အဲ့တာဆို ဘယ်ထိရောက်ပြီးပြီလဲ..” ဆိုတော့ “ မသိဘူ မမေးနဲ့..” တဲ့။ “ အဲ့တာတွေ မေးနေမယ်ဆိုရင် ဟိုဘက်သွားအိပ်တော့..” ဆိုပြီး ပြောတယ်။ ကျနော်လဲ ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့နားသယ်စပ်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ စွတ်စိုအိထွေးပြီး နမ်းမဝတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နားရွက်လေးကို ဖွဖွလေး ကိုက်လိုက်တယ်။ သူ့လက်တွေက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ပွတ်လိုက် ကျောကိုပွတ်လိုက်နဲ့ပေါ့။

ခနလောက်နမ်းပြီးတော့ သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဖြဲပြီး ကျနော့်လီးနဲ့ သူ့အဖုတ်နားကို အကျအနနေရာယူလိုက်တယ်။ သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့ သူက ဖင်ကြီးကကြွပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ခါးကမျှော့ကြိုးကို အရှေ့ဘက်ကနေ ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့အခါ ဖင်နေရာက တစ်‌နေတော့ လိပ်ပြီး ကျွတ်သွားတယ်။ 

သူ့အဖုတ်လေးက အရမ်းလှတယ်ဗျာ။ အမွှေးတော့ ရှိတာပေါ့။ အမွှေးကအရမ်းတော့ မထူဘူးဗျ။ အပြင်ဘေးနှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းကြီးရယ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသား ရဲရဲလေးကလဲ ‌စိနေတာပဲ။ အစိသေးသေးရဲရဲလေးရယ် ကြည့်လို့တော်တော်ကောင်းတယ်။ ကြာကြာမကြည့်လိုက်ရပါဘူးဗျာ ။ သူက “ ဘာကြည့်နေတာလဲ မကြည့်နဲ့..” ဆိုပြီး လက်နဲ့အုပ်လိုက်တယ်။ “ လှလို့ပါ..” ဆိုတော့ “ မညစ်ပတ်နဲ့..” တဲ့။ 

“ ဪလှလို့လှတယ်ပြောတာ..” ဆိုတော့ “ ဘာမှမလှဘူး..” တဲ့။ ကျနော်လဲ သူ့ပေါင်ကို လက်နဲ့ဖြဲလိုက်တော့ ခုနစိနေတဲ့ အဖုတ်လေးက နည်းနည်းဟသွားတယ်။ “ ဟုတ်ပီ ဒီအပေါက်ပဲ..” ဆိုပြီး စာတွေထဲကလို‌တော့ အပေါက်မပျောက်တော့ဘူး ဆိုပြီး တွေးလိုက်မိသေးတယ်။ ကျနော့်လီးကို သူ့အဖုတ်နား တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ “ ထည့်တော့မယ်နော်..” ဆိုတော့။ မျက်နှာကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ 

ကျနော်လဲ ဒစ်ထိပ်ကို အရင်စသွင်းတယ်။  ဒစ်ထိပ်လေးမြုပ်သွားရုံရှိသေးတယ် ။ သူက “ အာ့..”  ဆိုပြီး အော်တယ်။ ကျနော်က “ ဘာလဲ ဘာမှတောင်မဝင်သေးဘူး..” ဆိုတော့ “ နာတယ် ဖြည်းဖြည်း..” တဲ့။ “ အေးပါဟ..” ဆိုပြီး ကျနော်နည်းနည်းထပ်သွင်းကြည့်တယ်။ တထစ်ထစ်နဲ့ တိုးဝင်သွားတဲ့ အရသာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးတဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ ခနရပ်လိုက်တယ်။ သူ့အဖုတ်ထဲက နူးညံ့ပြီး နွေးနေပဲဗျာ။ ကြပ်လဲကြပ်တယ်။ လီးထိပ်ကို သားရေကွင်းစည်းထားသလိုကြီး ဖြစ်နေတယ်။ 

သူ့မျက်နာကိုကြည့်တော့ အီလည်လည်ကြီးဖြစ်နေလို့ ကျနော်က “ ဘာဖြစ်တာလဲ နာလို့လား..” ဆိုတော့ “ အင်း တစ်ဆို့ဆို့ကြီး ဘလိုကြီးလဲမသိဘူး..” တဲ့။ ကျနော်လဲ “ ထပ်ထည့်လို့ရလား..” ဆိုတော့ “ အင်း ဖြည်းဖြည်း..” တဲ့ ကျနော်လဲ ထပ်သွင်းကြည့်တယ်။ စာအုပ်တွေထဲကလို ပိတ်နေတာတို့ဘာတို့တော့ မခံစားရပါဘူးဗျာ။ နည်းနည်းချင်းထပ်ထည့်တော့ အဆုံးထိရောက်သွားတယ်။ သူ့ဆီက “ အာ့... ရှီး... ” ဆိုပြီး အသံထွက်တာကြားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ဗိုက်ကိုလဲ လက်နဲ့ တွန်းထားတယ်။ သူ့လက်သည်းရှည်လေးတွေနဲ့ ခြစ်မိလို့ ကျနော်လဲ “ နာတယ်ဟ မတွန်းထားနဲ့..” ဆိုတော့ ...သူ့လက်ပြန်လျှော့သွားတယ်။ ကျနော့ဗိုက်ကိုတော့ လက်နဲ့ထိထားတုန်းပဲ တွန်းတော့ မတွန်းဘူးဗျ။

ကျနော်လဲ ဖြည်းဖြည်းလေး အထုတ်အသွင်းစလုပ်တယ်။ လီးကို အရင်းထိ မထည့်ဘူး ။ အဆုံးထိလည်းပြန်မထုတ်ဖူးဗျာ။ အတွင်းထဲမှာပဲ အကွာအဝေးတိုတိုလေး က‌စားပေးနေတယ်။ အဲ့တုန်းက ဖတ်ဖူးမှတ်ဖူးတဲ့ ပညာတွေ ဘာမှသတိမရပါဘူးဗျာ ။ ဒီတိုင်းအဆင်ပြေသလိုပဲ ခန္ဓာကိုယ်က သူ့အလိုလို လုပ်သွားတာ။ 

အဝင်အထွက်ကြာလာတော့ သူ့အဖုတ်က အရည်တွေ ပိုထွက်လာလို့ ထင်တယ် ။ လုပ်ရတာ ပိုချောလာတယ်။ ကြပ်တာတော့ ကြပ်တာပါပဲဗျာ။ စီးပိုင်ပိုင်လေးပေါ့။ နွေးပြီးတော့ နူးညံ့နေတာပဲ။ လီးကိုထိုးထည့်လိုက် တိုင်း အထဲကို တထစ်ထစ်နဲ့ တိုးရတယ်။ ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း အထဲကနေ ဆွဲစုပ်ထားသလိုကြီးဗျာ။ 

ကျနော်လဲ အဝင်အထွက်အကွာအဝေးကို နည်းနည်း ထပ်တိုးကြည့်ရင်း သူ့ကို အကဲခတ်လိုက်တော့ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ပါးစပ်ကို လက်ဖမိုးနဲ့ ကာထားတယ်။ “ အဆင်ပြေလား..” လို့မေးလိုက်တော့ ခေါင်းပဲငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော်လဲ လီးကို တဆုံးထည့်ပြီး အရှိန်တင်ကြည့်တယ်။ လဥက သူ့ဖင်ကိုရိုက်တဲ့ အသံတွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ပေါ့။ သူ့လဲ အသံထွက်လာတယ်ဗျ ။ တအင်းအင်းနဲ့ ညာလက်က ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားရင်း ဘယ်လက်က ခေါင်းအုံးထောင့်စွန်းအစကို ဆုပ်ထားတယ်။

ကျနော်လဲ စည်းချက်ညီညီ ဆောင့်နေရင်းနဲ့ ပြီးချင်လာတယ်ဗျာ။ သူလဲ အဖျားတက်သလို တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေတယ်။ ကျနော်လဲ အောက်ကအဝင်အထွက်ကို မှန်မှန်လုပ်နေရင်း ခါးကိုကိုင်းပြီး နို့လေးတွေကို ဘယ်ညာ ကုန်းစို့တယ်။ သူ့လက်ကလေးကိုဖယ်ပြီး နှုတ်ခမ်းကိုရော စုတ်နမ်းနမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ခေါင်းအုံးပေါ်တင် ကျနော့်လက်နဲ့ဖိထာပြီး ခါးအားနဲ့ အသားကုန်ညှောင့်လိုးတယ်။ ကျနော်က ကုန်းကွကွဖြစ်နေတော့ လီးအဝင်အထွက်ကသိပ်တော့ အားမရဘူးဗျာ။ 

သူ့အတွက်ကတော့ ပိုသက်သာတာပေါ့။ နို့တွေကုန်းစို့လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက် ပါးကိုနမ်းလိုက်နဲ့ မှန်မှန်လိုးပေးနေတာပေါ့။ သူ့နို့သီး‌ခေါင်း‌ လေးတွေကို လျှာလေးနဲ့ ယက်တော့ အောက်ကနေ ကော့တက်နေတာပဲ။ ကျနော်အရှိန်တင်လိုးတော့ သူ့ကိုဖိထားတဲ့လက်ကို အတင်းတောင့်ထားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ထားပြီး အံကြိတ်သံနဲ့ “ အင်းးး...” ဆိုပြီး အသံရှည်ကြီးညည်းပြီး သူပြီးသွားတယ်ထင်တယ်။ 

ကျနော်‌ေညှာင့်တာ ခနရပ်လိုက်တော့ အောက်က အဖုတ်လေးထဲကလဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ညှစ်နေတယ်ဗျ။ ကျနော်လဲ အရမ်းခံလို့ကောင်းတာနဲ့ လီးကို အစအဆုံးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်နဲ့ ပြန်ဆောင့်ရင်း 15 ချက်လောက်မှန်မှန်ဆောင့်လိုးပြီး‌‌တော့ လရည်တွေ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲမှာ ပြီးရတဲ့ အရသာက ဘယ်လိုကို ကောင်းမှန်းမသိဘူးဗျာ။ ဂွင်းထုပြီး ပြီးတာနဲ့ ဘာမှကိုမဆိုင်တာ။

ကျနော်လဲ လီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ပြီးမှ ဗိုက်ကြီးရင်ဒုက္ခဆိုပြီး လန့်သွားတယ်။ ပြီးသွားတဲ့အချိန် မှားပြီဆိုတဲ့ ခံစားချက်ကြီး ဝင်လာတယ် သိတယ်မလား။ ‌အိပ်ယာခင်းအဖြူပေါ်ကို သွေးတွေဘာတွေ ထွက်မလားကြည့်လိုက်သေးတယ်။ စာတွေထဲကလိုတော့ ဘာသွေးမှ မထွက်ပါဘူးဗျာ။ အရည်တွေတော့ ရွှဲနေတာပဲဗျ အကွက်လိုက်ကြီး တစ်ပေပတ်လည်လောက်ရှိမယ်။ သူ့ကိုလှမ်းကြည့်တော့ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ပြီး တရှုံ့ရှုံ့ လုပ်နေတယ်။ “ ဟဲ့ ငိုနေတာလား ” ဆိုတော့ မဖြေဘူး။ 

ကျနော်လဲ ဘောင်းဘီပြန်ထဝတ်ပြီး ဖုန်းယူပြီး ခုန အိပ်ယာခင်းအကွက်ကို ဓာတ်ပုံရိုက်လိုက်တယ်။  အမှတ်တရပေါ့။ သူကတော့ မသိဘူး မျက်နာကြီးအုပ်ထားပြီး ဘာမှလဲမပြောဘူး။ ကျနော်လဲ သူ့ကို စောင်ခြုံပေးခဲ့ပြီး aircon ကိုလျှော့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဝရန်တာထွက် ဆေးလိပ်ဖွာရင်း အမော ဖြေနေလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဟိုဘက်က ကုတင်ပေါ်ပဲ တက်အိပ်လိုက်တာပေါ့။ အဲ့နေ့က လင်းဆွဲ‌တွေဘာတွေ ထပ်မဆွဲဖြစ်ပါဘူးဗျာ ။ သမီးရည်းစားတွေမှ မဟုတ်တာ။ 

မိုးလင်းတော့ သူ့ကိုမတွေ့တော့ဘူး။ သူ့ဟာသူထပြန်သွားတာ။ ဖုန်းဆက်တော့လဲ 5 ခါလောက်ခေါ်တာ မကိုင်ဘူးဗျာ ။ ကျနော့်ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုကြီးဗျာ။ နေ့လည်လောက်ကျမှ သူပြန်ဆက်တယ်။ “ မနက်က သူ့အမတွေနဲ့အတူ ပြန်သွားတာ..” တဲ့။ “ ငါ့ကို စိတ်ဆိုးသွားပြီထင်နေတာ..” ဆိုတော့ “ မဆိုးပါဘူး..” တဲ့။ အသံကပုံမှန်ပဲဗျ။ အဲ့တာနဲ့ ကျနော်က “ ညက ကောင်းလားလို့ ..” စလိုက်တာ “ အဲ့ကိစ္စ ထပ်ပြောရင် နင်နဲ့ငါ အပြတ်ပဲ ..” ဆိုပြီး ဖုန်းချသွားတယ်။

နောက်ပိုင်းကျ အဲ့ညကကိစ္စကို နှစ်ယောက်သား မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး နေကြတာပါပဲဗျာ။ သက်ြန်တွင်းလဲ တခါတလေ သူထိုင်တဲ့ မဏ္ဍပ်ဘက် သွားကဲဖြစ်တယ်။ ကျနော့်ဘော်ဒါတွေကိုလဲ သူနဲ့မိတ်ဆက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ဘသူ့ကိုမှတော့ ပြန်မပြောပြဖြစ်ဖူးဗျ။ ကျနော်လူပျိုရည် သူနဲ့ပျက်ခဲ့ကြောင်းကိုပေါ့။ ခုမှလူစုံလို့ ချပြတာ ဟီး..။ သက်ြန်ပြီးတော့ သူ‌တောင်ကြီးမပြန်ခင် ရက်ကမုန့်တောင် ထပ်ဝယ်ကြွေးလိုက်သေးတယ်။ မုန့်ပဲစားပြီးပြန်တာပါ အဲ့တုန်းကတော့။ 

ဒါပါပဲဗျာ....ကျနော့် လူပျိုဘဝကို သူငယ်ချင်း‌ တောင်ကြီးသူ ဖြူဖြူချောချောလေးဆီမှာ သုံးလိုက်ရတယ်ပေါ့လေ....။ သူလဲ ပါကင်ပဲနော် ဟီးဟီး...။

```````````````````````````

စာကြွင်း ။    ။ အဲ့တုန်းက သူ့ကိုဆေးမတိုက်လိုက်ဖူးဗျ။ သူ့ဟာသူ သောက်လိမ့်မယ်ပဲ ထင်နေတာ။ သောက်လားလို့လဲ မမေးဖြစ်ဖူး အဲ့ကိစ္စ ထပ်မပြောနဲ့ ဆိုလို့။ နောက်ပိုင်း ထပ်တွေ့တော့မှ စသလိုနဲ့ မေးကြည့်တော့ မသောက်ဖူး တဲ့။ ဇာတ်ကားတွေထဲကလို တစ်ခါထဲနဲ့ ဗိုက်မကြီးတာ ကံကောင်းတယ်ပြောရမယ်ဗျ။ ရက်တိုက်ဆိုင်သွားတာလဲဖြစ်နိုင်တာပဲလေ...နော့။

```````````````````````````````````````

03 - မထင်မှတ်တဲ့ First Time Anal (Part -1)

ရေးသားသူ - manlaythrr

ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး နောက်ပေါက်ဖွင့်ဖူးတဲ့ အကြောင်းလေး ပြောပြချင်လို့ပါ ။ (ဖွင့်ဖူးခြင်းနော် ဖွင့်ခံရဖူးခြင်းမဟုတ်ဘူး...လွဲလို့မရဘူး ..အဲ့တာ‌ ရှော့အကြီးကြီးနော်...😂😂😂) 

သူက ကျနော့်ဘဝရဲ့ ထားခဲ့ဖူးသော ချစ်ခဲ့ဖူးသော ရည်းစားတွေထဲမှာ ကျနော်နဲ့ အသက်အကွာဆုံး ရည်းစားဗျ။ ကျနော့်ထက် (၆) နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ အဲ့တုန်းက ကျနော့်အသက်မှ အစိတ်(၂၅)စွန်းစွန်းလေးကိုး။ သူက ထိပ်စီး (၃) ဂဏန်းနဲ့ကို (၁) နှစ်ကျော်နေပြီဗျာ။ ကျနော်နဲ့ စတွဲခါစကတော့ (၂၉) နှစ်ပေါ့ဗျာ။ ရည်းစားသက်တမ်း (၂)နှစ်ကျော်ကြာမှ သူ့နောက်ပေါက်ကို လုပ်ခွင့်ရတာ။ 

မ က ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ အရပ်က ကျနော့်ထက် ခေါင်းတစ်လုံး နိမ့်တယ်။ အလုပ်ချိန်ဆိုရင် ရုံး uniform ဝတ်‌ပေမဲ့ ပုံမှန်ချိန်ဆို ဂါဝန်တွေ အဝတ်များတယ်ဗျာ။ ကျနော်နဲ့ bar ပဲသွားသွား ဘုရားပဲသွားသွား ဂါဝန် ဂျိုင်းပြတ်၊ လက်တစ်ကိုင်း၊ off shoulder အမျိုးမျိုးနဲ့ အပေါ်ထပ် အင်္ကျီ ခါးတိုတို ပါးပါးလေးတွေဝတ်တယ်ဗျာ။ အဲ့တော့ မသိရင် သူ့အသက်က (၂၄-၂၅) လောက်လို့ ထင်ရတယ်ဗျာ။ ကျနော်နဲ့ မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပေါ့။ ပစ္စည်းအနေအထားကတော့ သူ့အသက်အရွယ်နဲ့သူ ဖောင်းကြွ တင်းကားနေတာပဲ။ လက်မစုံရင်သာနေမယ် ။ လက်ယောင်ကတော့ လိုက်ထားပြီးသားဗျာ ဟဲဟဲ။ 

သူက ကျနော်နဲ့ယှဉ်ရင် မမကြီးဆိုပေမဲ့ဗျာ သူ့အရွယ်ကလည်း ရေရေလည်လည် ဖူးပွင့်ဝေဆာပြီး အာထွက်နေတုန်းကိုးဗျ။ အဲ့အရွယ်တွေကို ရည်းစားထားကြည့် တကယ်မိုက်တာ။ လိုင်းပေါ်တွေမှာ “ မမတွေကို ချစ်ပါ ..” ဘာညာ တွေ့နေမြင်နေကြ စာသားတွေအတိုင်းပဲ တကယ်ဗျာ။ တခြားကောင်မလေးကိစ္စကလွဲလို့ ကျန်တာလုံးဝ freedom ဗျာ ။ နားလည်မှုကအပြည့်ပဲ။ ဥပမာဗျာ ဂိမ်းဆော့နေတုန်း ဖုန်းလာရင်  

“ မောင်ဂိမ်းဆော့ရင်းတန်းလန်းမလို့ ပီးမှပြန်ခေါ်မယ် ”

ဆိုရင် လုံးဝထပ်မခေါ်ဘူးဗျာ။ ကျနော်ပြန်ခေါ်တဲ့ထိ စောင့်တယ်။ ပြီးမှ 

“ မောင် အဲ့လောက်မဆော့နဲ့ မျက်စိထိမယ်။ အိပ်ရေးပျက်မယ် ..” ဘာညာ အဲ့လောက်ပဲ။ အဲ့အချိန် တခြားစော်တွေသာဆို နာရီဝက် တစ်နာရီနေလို့မှ ဖုန်းပြန်မဆက်ရင် 

“ ဟဲ့ အကောင် မပီးသေးဘူးလား ” တို့ 

“ ဂိမ်းက အရေးကြီးလား ကျမက အရေးကြီးလား တို့ ” Complain တွေ လာနေပြီဗျာ။ ပြီးတော့ ရှိသေးတယ် ။

“ ဘေဘီနဲ့ ဆေးလိပ် ကြိုက်တာရွေးပါ ” တို့ ၊ 

“ ကိုကို့မိဘတွေနဲ့ ဘေဘီနဲ့ ဘယ်သူ့ကို ပိုချစ်လဲ ” တို့ ဘေးကြပ်နံကြပ်တွေ ရစ်တာ ပြောမဆုံးပေါင် တော‌သုံးထောင်ဗျာ။   

မမတွေကတော့ အဲ့လိုရစ်တာ မရှိဘူး မဟုတ်ဖူး ရှားတယ်ဗျာ။ အလွန်ဆုံး နှိပ်စက်လှမှ ညနက်သန်းခေါင်ကြီး 

“ မောင် မ ဗိုက်ဆာလို့ ထမင်းကြော်လာပို့၊ coco က ဘာခေါက်ဆွဲပြုတ် ညာခေါက်ဆွဲပြုတ် လာပို့ ...” ဒါပဲ။ ဒီလောက်ပဲဗျာ ။ အဲ့ကျရင်လည်း ဒီက မောင်ဇိုင်လိုက ဘာတွေပဲရှိရှိ တန်းနေအောင် လစ်တာပဲ။ 

ကံကောင်းလို့ နောက်တစ်နေ့က သူ့ရုံးပိတ်ရက်နဲ့ ကြုံခဲ့ရင် သူ့ကို ဟိုတယ် 'မ' လာလို့ရတယ်လေ ဟိ ။ ညဏ်တော့ ဆင်ရတာပေါ့ဗျာ။ 

“ မ ကို ကြွေးချင်ဇောနဲ့သာ ထွက်လာတာ မပြန်ရဲတော့ဘူး ပြန်တဲ့ လမ်းဘက်က ရိုက်လုတတ် လို့ အခြေ‌အနေမကောင်းလို့ ..” ဘာညာပေါ့။ အမြဲတမ်း အဲ့အကွက်ကလည်း သုံးလို့မရဘူးဗျ။ အဲ့တော့  သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တူတူရှိနေချိန်ဆို သူတို့ကို လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး အဲ့ကောင်တွေကို လစ်ခိုင်းတော့တာ။ 

“ မ ကျနော် ဆိုင်ကယ်မပါလာဘူး ဟိုကောင်တွေလိုက်ပို့တာပါ..” ပေါ့။ 

အဲ့တုန်းက သောကြာနေ့ညတွေဆို မ နဲ့ကျနော် အမြဲအိပ်ဖြစ်တယ်ဗျ။ ဘီယာဆိုင်လေး bar လေးထိုင်တဲ့ပြီး အကင်လေးဝါးလိုက် ဘီယာစုပ်လိုက် အာလူးဖုတ်လိုက်၊ ရေချိန်ကိုက်ရင် သွားနေကျ inn တစ်ခုခုကို မြန်းကြနဲ့ ပျော်စရာတော့ ကောင်းသားဗျ။ နှစ်ယောက်တည်း Night out တယ်ပေါ့ဗျာ။ လင်းသိုက်ညွန့် စကားနဲ့ပြောရရင် ကျနော်ဟာ သောကြာနေ့ရောက်ရင် အလွန်ပျော်ပါတယ်။

very happy ပေါ့။ ဘီယာ free ဂုန်းဆင်းရတဲ့အပြင် မမ လှလှကို ကြုံးရတော့မှာလေ ဟိဟိ။ မ က အဲ့တုန်းက ကျနော့်ထက် ဝင်ငွေကောင်းတော့ သူပဲ အကုန်အကျ ခံတာများတယ်။ ထားပါတော့‌ဗျာ ။ စကားတွေက ပြောရင်းနဲ့ ဘေးရောက်ကုန်ပြီ။ လိုရင်းကို ပြန်သွားမယ်။

အခင်းဖြစ်ပွားတဲ့နေ့က အနှီ အမျိုးသမီး၊ ကျနော့်အခေါ် မ နဲ့ ကျ‌နော် မေမြို့ သို့မဟုတ် ပြင်ဦးလွင်ကို နှစ်ယောက်ထဲ ညအိပ်ညနေ လည်ကြတယ်ပေါ့ဗျာ။ မ က ချစ်သူရည်းစားတွေ ထုံးစံအတိုင်း သာမန် ချစ်ရည်လူးဖို့ ကိစ္စသက်သက်နဲ့ ဟိုတယ်မှာ အိပ်တာ မဟုတ်လို့ ရောက်ရောက်ချင်း ဟိုတယ် check in လုပ်၊ အဝတ်အစားဘာညာပြန်လဲ ရွှိုင်းနင်းဂွိုင်းနင်းလုပ်ပြီး အပြင်ပြန်ထွက်ချင်တယ်။ 

ခများတို့တော့ မသိဘူး ။ ကျနော့် စိတ်ကကျ ဟိုတယ်တွေဘာတွေ စော်နဲ့သွားပြီဆို လည်တာဘာညာနောက်မှ အရင်ဆုံးရောက်ရောက်ချင်း ကုတင်ကောင်းမကောင်း အရင်စမ်းချင်တယ်ဗျာ။ မိန်းကလေးတော်တော်များများက လည်ဖို့ စားဖို့ကိစ္စကို အရင်လုပ်ချင်ကြတယ်။ သူတို့စိတ်ကကျ ညမှအေးအေးဆေးဆေးပေါ့ ။ တွေ့ဖူးသမျှ မိန်းကလေးတွေ အကုန်နီးပါး အဲ့တိုင်းပဲ။ 

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်လဲ အခန်းထဲဝင်ဝင်ချင်း ကစ်ဆင်ရိုက် နို့နှိုက်ဖင်နှိုက်လုပ်တော့ 

“ မောင့်. ညမှကွာ...” လို့ စူပုတ်ပုတ်နဲ့ အလှပြန်ပြင်ဖို့ပဲ လုပ်နေတယ်။ ဆိုင်ကယ်နဲ့ တက်လာတာဆိုတော့ လူတွေက ဂါနေပီလေ။ ကျနော်လဲ ရွှေစိတ်တော် ညိုးငယ်စွာနဲ့ မယ်တော် မမ အလိုကျ‌စေဖို့ ထကြွသောင်းကျန်းလာတဲ့ ညီ‌ လေးကို “ ညမှတဲ့ ငါ့ကောင်ရေး..”  ဆိုပီး အတွင်းခံထဲ ချိုးနှိမ် ပြန်ခေါက်သိမ်းလိုက်ရတာပေါ့။ 

ဒါပေမဲ့ အလှလဲပြင်ပြီးရော မ က အင်္ကျီမဝတ်သေးဘဲ bra နဲ့ ပင်တီပဲဝတ်ထားရက်နဲ့ ကျနော့် လီးကို လာဆွတယ်ဗျ။ အခါတိုင်းဆို မ က သူအပြင်သွားဖို့ အလှပြင်ပြီးပြီဆိုရင် အကပ်မခံဘူး။ ပါးလောက်ပဲ ဖွဖွအနမ်းခံတာ။ 

ကျနော်က “ ဘာလုပ်တာလဲ မ ‌သွားမယ်လေ..”  ဆိုတော့ ဘောင်းဘီဆွဲချွတ်ပြီး စုတ်တော့တာပဲဗျာ။ ခါတိုင်းနဲ့ မတူတာက ညမှစားရတော့မယ်ထင်ပြီးကာမှ ခုထစားရတဲ့ အရသာဗျာ။ တစ်မျိုးတော့ တစ်မျိုးလေး surprise ဖြစ်သွားတယ်ပေါ့ဗျာ။

ဒစ်ထိပ်လေးကို လျှာလေးနဲ့ ဝိုင်းလိုက် ဥနှစ်လုံးကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ဆွဲဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ကျင်တက်နေတာပဲ။ ပြီးတော့ သူ့ပါးစပ်ပေါက်ထဲ လီးထည့်ပြီး ကျနော့် ပေါင်တွေကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး လိုးသလိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တယ်ဗျာ။ ကျနော်လည်း တအားကောင်းလာတာနဲ့ သူ့နောက်စေ့နားက စုချည်ထားတဲ့ ဆံပင်အုံလေးကို ကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်တာ သူ့အာခေါင်ကို သွားသွားထိုးတော့ တအွတ်အွတ်နဲ့ ကြိတ်ခံရှာတယ်ဗျာ။ 

တော်တော်ကြာမှ ပလုတ်ပလောင်းအသံနဲ့ “ အွမ်း မရတော့ဘူး ..” ဆိုပြီး ချောင်းတွေဆိုးပြီး တံတွေးသီးကုန်မှ ကျနော်ရပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ 

“ တော်ပီ ကောင်လေး ညအတွက်ချန်ထား surprise ရှိတယ်..” တဲ့။ လုပ်ပုံကဗျာ။ ကျနော့်မှာ အစပျိုးပြီး အဆုံးမသတ်လိုက်ရတော့ အောင့်တောင့်တောင့်ပေါ့။ ညကျဘာပါလိမ့်ဆိုပြီး အောင့်အီးသည်းခံနေလိုက်ရတာပေါ့။

မ က “ ဘုရားကြီး အရင်သွားမယ်..” ဆိုပြီး မြန်မာဝတ်စုံကောက်ဝတ်တယ်။ မြင်ဖူးနေကျမဟုတ်တော့ ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာဗျာ တော်တော်လှတယ်။ အောက်ခံအပြာနုရောင်‌ပေါ်မှာ ခရမ်းနုရောင် အပွင့်လေးတွေ ဖောက်ထားတဲ့ လက်စကနဲ့ ခါးတိုတို အင်္ကျီလေးရယ်။ အောက်က ထဘီက ခရမ်းနုရောင် ဗြောင်ကိုမှ အိအိတင်းတင်းလေးဗျာ။ 

ကြည့်ရတာတော့ တော်တော်မိုက်တယ်ဗျာ။ ခါးကျင်ကျင်လေးကို တဘီလေးက ကြပ်ထုပ်နေအောင်စည်းထားပြီး အောက်ကို ကားဆင်းသွားတဲ့ ဖင်ကြီးက တဘီ အိအိလေးအောက်မှာ တုန်နေတာပဲ‌ဗျာ။ အင်္ကျီကလည်း နည်းနည်းပါးသလို ဆိုတော့ အောက်က bra အမည်းကို ခပ်ရေးရေးမြင်နေရတယ်။ ဆံပင်ကိုလည်း နားထင် (၂) ဖက်ကို ဆံစ နည်းနည်းချန်ပြီး အနောက်ပိုင်းကို စုစည်းပြီးနောက်စေ့နားကို ခပ်မြင့်မြင့်လေးစည်းထားတယ်။ ခေါင်းစည်းကွင်းကလည်း ခရမ်းနုရောင်လေးဗျာ။ ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ လေးဖက်ကုန်းခိုင်းပြီး စည်းထားတဲ့ ဆံပင်လေးဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ့ဗျာ။

“ လှလိုက်တာ မ ရယ် ကျုပ်မမက မြန်မာဝတ်စုံနဲ့ တော်တော်ကျက်သရေရှိတာပဲ”  ဆိုတော့... 

“ မြှောက်မနေနဲ့ ဒီနေ့တစ်နေကုန် ကျုပ်ရှင်းမှာပါ ..” ဆိုပြီး သူ့လက်ထဲက ခရမ်းနုရောင် ပိုက်ဆံအိတ်ပြားလေးကို ခါပြတယ်။

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်တို့ ဘုရားသွားဖူးပြီး  December မှာ နေ့လည်စာ စားကြတယ်။ ပြီးတော့ ကန်တော်ကြီးတို့ အဲ့တုန်းကခေတ်စားနေတဲ့ Farm တွေ ဘာတွေ သွားလည်ကြတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့တုန်းက December Garden တောင် မပေါ်သေးဘူးရယ်။ 

လည်နေတဲ့အချိန် ကျနော်က မ ခါးလေးကို ဖက်ရင်း တစ်ထွက်လာတဲ့ ဗိုက်ခေါက်ဖြူဖြူသေးသေးလေးကို လက်နဲ့ညှစ်လိုက် ပွတ်လိုက် လုပ်နေတာပေါ့ဗျာ။ ကန်တော်ကြီးထဲမှာလည်း လူရှင်းတဲ့ တံတားဘက်တွေ ဘာတွေဆို ‌လမ်းလျှောက်နေရင်း လူလစ်မလစ်ကြည့်ကြ နှုတ်ခမ်းချင်း ခိုးနမ်းကြနဲ့ မ ကလည်း နှစ်ဆယ်ကျော်လေးလိုလိုနဲ့ ချစ်စခန်းထကြတာပေါ့။ 

လည်နေပတ်နေတဲ့အချိန်မှာ ကျနော့်စိတ်ထဲ မရိုးမရွနဲ့ ညကိုမြန်မြန်ရောက်ချင်နေတယ်ဗျာ။ 

“ မောင်သိချင်လာပြီ ညကျ ဘာအစီစဉ်ရှိတာလဲ..” ဆိုတော့... “ Surprise ပါဆို ..” ဆိုပြီး ညုတုတုလေးပြောတယ်ဗျာ။ ကျနော့်မှာ အသည်း တယားယားပေါ့။

အဲ့တာနဲ့ တနေကုန်လည်ပတ်ပြီး ညနေစောင်းတော့ ကန်တော်လေးနားကဆိုင်မှာ သောက်ဖို့ရာအသွား...ဆိုင်မှာ view ကောင်းတဲ့ ဝိုင်းတွေ အကုန်ပြည့်ပြီး လျှပ်စီးတွေထလက် မိုးတွေ ထခြိမ်းတော့ အခန်းထဲပဲ ပြန်သောက်ကြမယ် ဆိုပြီး တပ်ပြန်ခေါက်လာတယ်ပေါ့။ ရောင်းဝယ်ရေးဆိုင်ရောက်တော့ ဘီယာနဲ့ ရာသီဥတုမလိုက်ဖူး၊ အပြင်းကျပြန်တော့လည်း မသောက်ချင်ဘူးဆိုပြီး ဝိုင်တစ်လုံးဆွဲလာကြတယ်။ အခန်းထဲမှာ အမြည်းတွေနဲ့ဆို နံစော်နေအုံးမယ်။ ဝိုင်ဆိုတော့ အမြည်း ထွေထွေထူးထူးမလိုတော့ အဆင်ပြေတယ်။ မ က အဲ့လိုအခန်းထဲ သောက်စားပြီးနံစော်နေရင် စိတ်မကြည်‌တော့ဘဲ တစ်ညလုံးရစ်တာဗျာ။ အသန့်အပြန့်တော့ တော်တော်ကြိုက်တယ်။ သူ့ကြည့်လိုက်ရင်လည်း အမြဲတစေ မွှေးသန့်နေတယ်။

ကျနော်တို့လည်း အခန်းထဲအရောက် တစ်ပြောက်ချင်းကျနေတဲ့ မိုးကလည်း အသည်း ကွက်တိပဲဗျ။ အခန်းထဲရောက်တော့ မ က အင်္ကျီလဲမယ် လုပ်တယ်။ ကျနော်က “ မလဲပါနဲ့အုံး ဒီဝတ်စုံလေးနဲ့ အရမ်းကြိုက်လို့..” ဆိုတော့ “ ရှင့်အကြံ ကျုပ်သိတယ်နော်..” ဆိုပြီး မျက်စောင်းထိုးရင်း သောက်ဖို့ ပြင်ကြတယ်။ 

ကျနော်က လုပ်ရင် အဝတ်အစားတွေ အကုန်မချွတ်ပဲလုပ်ရတာ ပိုဖီးလာမှန်း သူသိနေတယ်လေ။ အမြဲတမ်း အဝတ်အစားနဲ့တော့ မဟုတ်ဖူးပေါ့ဗျာ။ ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ပုံစံလေးဆိုရင် အဲ့တာလေးနဲ့မှ ပိုဖီးလာတာ။ ဥပမာ braလှလှလေး ကို မချွတ်ပဲ အောက်ကိုဆွဲချပြီး နို့စို့ရတာတို့ ဂါဝန်တွေဆို လှန်တင်ပြီး နောက်ကနေ အစကို စုစည်းကိုင်ပြီး doggy ဗြင်းရတာကြိုက်တယ်ဗျ ဟီးဟီး။ g string  လေးကို ဘေးတွန်းပြီး ထိုးထည့်ရတာတို့ကို ကြိုက်တယ်။ 

အဲ့လိုနဲ့ ကျနော်တို့ ဝိုင်သောက်ကြတာပေါ့ဗျာ။ ရီစရာပြောရအုံးမယ် ဝိုင်ကို ရေသောက်တဲ့ ပိန်ရှည်ရှည်ဖန်ခွက်နဲ့ သောက်ရတာ အမှတ်တရပေါ့ဗျာ။ ဆရာကြီးတွေပြောသလို ဘာပဲသောက်သောက် သူ့ခွက်နဲ့သူ သောက်မှ အနှစ်သာရရှိတာက မှန်တယ်ဗျ။ ထားပါတော့ဗျာ ‌လမ်းကြောင်းကချော်သွားပြန်ပြီ။ 

(၂) ယောက်သား အခန်းထဲတင် မေမြို့မိုးစက်တွေစီးကျနေတဲ့ မှန်ပြတင်းကို ငေးရင်း ဝိုင်လေးတမြမြလုပ်လိုက် အသီးလေးကိုက်လိုက် ပါးလေး နှုတ်ခမ်းလေး kiss ပေးလိုက်နဲ့ ဇိမ်ပဲဗျာ။ ဆေးလိပ်လေးဖွာရရင်ပိုကောင်းမှာ။ မ က ဆေးလိပ်နံ့မခံနိုင်လို့ ခါတိုင်းဆို ပြတင်းပေါက်ဖက် ခေါင်းထွက်ပြီး သောက်ရတယ်။ ခုကျ မိုးတွေရွာနေတော့ ခေါင်းထွက်မရတော့ အဲ့တစ်ခုတော့ လိုတာပေါ့ဗျာ။ 

``````````````````````````````````````````````````````

03 - မထင်မှတ်တဲ့ First Time Anal (Part-2)

ရေးသားသူ -  manlaythrr                            

အဲ့လိုနဲ့ ဝိုင်ပုလင်းကုန်ခါနီးလည်း ရောက်ရော မ က ကျနော့်ပေါင်ပေါ် တင်ပါးလွှဲ တက်ထိုင်နေပြီ။ အနမ်းတွေက အစောပိုင်းကလို ရွှတ်ခနဲ မဟုတ်ပဲ အချိန်ကြာလာပြီ။ အခေါက်ရေတွေ စိပ်လာပြီ။ ကျနော့်ဘဝမှာ အကောင်းဆုံးအချိန်တွေထဲက တစ်ခုပါပဲဗျာ။ ကျနော်က ဝိုင်သောက်နေကြမဟုတ်တော့ ဝိုင်နဲ့ငြိမ့်ရတဲ့အရသာ အသစ်အဆန်းရယ်၊ ချစ်စရာကောင်းလှတဲ့ ဖြူဖွေးမွှေးသန့်နေတဲ့ ချစ်ရတဲ့ မ ရယ်၊ အေးပြီး စွေနေတဲ့ မေမြို့မိုးစက်တွေရယ်က ကျနော့်ဘဝအတွက် အကောင်းဆုံး အမှတ်တရတွေထဲက တစ်ခု‌အနေနဲ့ ခုထိမှတ်တမ်းတင်ထားရဆဲပဲဗျာ။ 

မ က နမ်းနေရာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး ရီဝေတဲ့ မျက်လုံးရွှန်းရွှန်းကြီးတွေနဲ့ ကျနော့်မျက်စိကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီး 

“ ဒီညအတွက် surprise က မောင့်ကို အသစ်အဆန်း လုပ်ခွင့်ပြုမလို့လေ ..” တဲ့။ ကျနော်တန်းသဘော ပေါက်လိုက်တယ်။ ဘာလို့ဆို ဟိုတုန်းက ကျနော်က စွင့်ကားပြည့်ဖြိုးနေတဲ့ မ ဖင်ကြီးတွေနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးရင်း မ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို အသဲယားပြီး လုပ်ကြည့်ချင်လို့ တောင်းဆိုခဲ့ဖူးတယ်လေ။ 

“ မ ကျနော် အသစ်အဆန်းလေးဖြစ်အောင် ဖင်လုပ်ကြည့်ချင်လို့ ..” ဆိုတော့ မ က ...

“ မရဘူးကွာ.ရှာရှာပေါက်ပေါက်..” တဲ့ ။ 

အဲ့နောက် ကျနော်က ဆက်မတောင်းဆိုဖြစ်ပေမဲ့ တခါတလေဆို ဖင်ဝလေးကို မထိတထိ ပွတ်တာတို့ အဖုတ်ယက်နေရင်း မတော်တဆလျှာနဲ့ ယက်မိတဲ့ပုံမျိုးတို့ လုပ်နေတာ မ လဲသူ့ဖင်ကို ချချင်နေမှန်း ရိပ်မိတာပေါ့။

အဲ့တာနဲ့ ကျနော်က “ တကယ်လား မ ..” ဆိုတော့ “ အင်း ခနစောင့်..” ဆိုပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ သူ့ toat bag ကိုယူပြီး toilet ထဲဝင်သွားတာ။ ကျနော်က နောက်ကနေလိုက်သွားတော့ တံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ပြီး လော့ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အထဲကနေ လှမ်းအော်တယ်။ “ မလောပါနဲ့ကွာ ခနလေး..” တဲ့။ ကျနော်က သိချင်လို့ အခန်းတံခါးကို နားနဲ့ကပ်ပြီးနားထောင်ကြည့်တယ်။ သိပ်တော့မကြားရဘူးဗျာ။ ခနလောက်နေတော့ “ အာ့ဟား.....” ဆိုပြီး နာကျင်မှုနဲ့ ခံစားမှု ရောစွက်တဲ့ ညည်းသံလေးတစ် ချက်ကြားလိုက်ရတယ်။ 

ကျနော်လည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ ထိုင်ခုံနား ပြန်သွားထိုင်နေလိုက်တယ်။ မ ပြန်ထွက်လာတယ်ဗျာ။ ခုနတိုင်းပဲ ဘာမှမထူးခြားဘူး။ ဒါပေမဲ့ မ လမ်းလျှောက်တာက တစ်မျိုးတော့ ဖြစ်နေတယ်ဗျ။ ဘာသွားလုပ်တာလဲ မ ဆိုတော့ ကျနော့်ရှေ့ရောက်ရောက်ချင်း ဟိုဘက်လှည့်ပြီး သူ့ထဘီအိအိလေးကို ပေါင်ရင်းနားကနေ ဆွဲပြီး အပေါ်ထိ လှန်တင်လိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ ကျနော့်မျက်နာဘက်ကို ဖင်ပေးပြီး သူ့ဒူးပေါ် လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပြီး ကုန်းလိုက်တယ်။ ဖြူးဖွေးတင်းပြောင်နေတဲ့ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ခုကြားမှာ အဆီတွေ အိနေတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကပြူလာတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်။ မ ဖင်ပေါက်ဝမှ Anal plug လို့ခေါ်တဲ့ သတ္တုနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ဟာလေး တပ်ထားတယ်ဗျာ။ ထိပ်ကအစို့က အနီရောင်ကိုမှ စိန်ပွင့်လို လက်လက်လက်လက်ကလေးတွေ ထနေတယ်။ 

‌“ ဟား...မ ...ကြွေပီကွာ..” ဆိုတော့ ...“ ကြိုက်လား..” တဲ့...“ အင်း အရမ်းမိုက်တယ် ..” ဆိုပြီး ကျနော် မတ်တပ် ထရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မကို ထိုင်ခုံ‌ နောက်မှီကို လက်နဲ့ကိုင်ခိုင်းပြီး ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တော့ မ ကအလိုက်တသိပဲ ခါးလေးကို ခွက်ပြီး ဖင်ကြီးကို နောက်ကို အစွမ်းကုန်ပစ်ထားတယ်။ ကျနော်လည်း မဆိုင်းမတွပဲ မ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးကို လျှာစွမ်းပြတော့တာပေါ့။ မ က တအင်းအင်း နဲ့ ညည်းနေရင်း ခုံကိုအားပြုထားတဲ့ လက်ခုံကို ကိုက်ထားတယ်။ 

ကျနော့် တံတွေးတွေနဲ့ မ စောက်ရည်တွေပေါင်းပြီး မ အဖုတ်လေးက ရွှဲစိုနေတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်က ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချပြီး မ အဖုတ်လေးကို ကျနော့် ဒစ်ထိပ်လေးနဲ့ တေ့လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်အထိ မ ရဲ့ ထဘီ အိအိလေးက ခါးမှာတင်းတင်းစည်းနှောင်ထားတုန်းပဲ။ 

အပေါက်တည့်ပီ ဆိုတာနဲ့ ကျနော့် လက်တွေကို မ ရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေးဆီ လိပ်နေတဲ့ ထဘီအကွင်းလေးပေါ်ကနေ ညှစ်ကိုင်ရင်း ခပ်ဖြေးဖြေး ထည့်လိုက်တယ်။ တထစ်ထစ်နဲ့ ကောင်ူလိုက်တာဗျာ။ မ ဖင်ထဲမှာ ထည့်ထားတဲ့ ဟာကြောင့် အဖုတ်အတွင်းသားတွေက ကျဉ်းသွားသလို ဖြစ်နေပြီး အရင်နဲ့မတူဘဲ တမူထူးတဲ့အရသာကို မ ရော ကျနော်ပါ ခံစားနေရတယ်။ 

အဆုံးထိ ကပ်သွားတဲ့အချိန် ကျနော့်လီးကို မ အဖုတ်ထဲက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ညှစ်နေတယ်ဗျ။ ကျနော်လဲ ခနစိမ်ထားလိုက်ရင်း မ ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးကို ညှစ်ပြီး ဖြန်းခနဲ ရိုက်လိုက်တယ်။ “ အ့... မောင့်... နာလိုက်တာ..”  တဲ့။ ပြီးတော့ မ ဖင်ထဲထည့်ထားတဲ့ ဟာလေးကို နှဲ့ကြည့်လိုက်တော့ မ က အော်တယ်ဗျာ။ စုတ် တသပ်သပ်နဲ့ ညည်းညူနေတာဗျာ။ နာလို့မဟုတ်ဖူး ကောင်းလို့နေမယ်ဗျ။ ဖင်ထဲက ဟာကို နှဲ့ရင်း လီးကိုလဲ အထုတ်အသွင်ူပြန်စတော့ မ ခမျာ တ အင်းအင်းနဲ့ အော်နေရင်း နောက်ဆုံး “ ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် အား... အမေ့ သေပါပီ ” ဘာညာနဲ့ အော်ပြီး တစ်ချီပီးသွားတယ်။ 

ဒူးလေးကို ညွန့်ကျသွားတာပဲ။ ကျနော်လဲ မ ကို မွေ့ယာပေါ် အသာ ဆွဲပွေ့သွားလိုက်တယ်။ မ က မောဟိုက်နေတဲ့အသံနဲ့ “ အရမ်းကောင်းတာပဲတဲ့ အဲ့လိုမှန်းသိရင် အစကတည်းက မောင့်ကို ပေးပါတယ်..” တဲ့။ မလွယ်ဘူးဗျာ။          

ကျနော်လဲ မွေ့ယာပေါ်တက်ပြီး မ ကို ဘေးတစောင်း ဖြစ်အောင် ပြင်လိုက်တယ်။ မ က အလိုက်တသိ ခါးကိုမတ်ပြီး ဖင်ကိုနောက်ကို ကော့ပေးထားတယ်။ အဲ့တာ ပြောတာပေါ့ဗျာ မမကြီးတွေစ‌ကေးက ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်ပြီးသားဗျာ။ မ အနောက်မှာ အသာလေး နေရာဝင်ယူပြီး Anal plug လေးကို ထုတ်ဖို့ပြင်နေတုန်းမှာ...

“ မောင့်...မ အိတ်ထဲက ချောဆီဗူးယူလိုက်အုံး..” တဲ့ ...‌။ ကျနော်လဲ ခပ်သွက်သွက် ပြန်ထယူပြီး one touch ချောဆီ အပြာဗူးကိုညှစ်ပြီး လီးကို သုတ်လိုက်တယ်။ လီးက ခုန မ အဖုတ်ကို လိုးထားတော့ ချွဲပစ်နေပီးသားပါဗျာ။ မ ကိုက အကြောက်လွန်နေတာ။ 

ပြီးတော့ plug လေးကို အစို့ကြားကနေ လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ် ညှပ်ပြီး ထိပ်ကလေးကို လက်မနဲ့ဖိပြီး လက်ယာရစ်အတိုင်း နှဲ့ဝိုက်လေး ဝိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးဆိုမှ ဖြေးဖြေးချင်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ “ ဖွတ်” ဆိုပြီး ထွက်သွားတဲ့အချိန် မ ဖင်ဝက ကြွက်သားတွေက plug ကို ပတ်ပတ်လည် ဆွဲစုပ်ထားသလိုလေးဗျာ။ ကြည့်လို့ ကောင်းသလား မမေးနဲ့။ မ ဆီကနေ...“ အ့ ..” ဆိုပြီး အသံလေး တစ်ချက် ထွက်သွားတယ်။

ကျနော်လည်း မ ရဲ့ ဖင်အပေါ်ခြမ်း အိအိတုန်တုန်ကြီးကို လက်နဲ့တွန်းဖြဲထားပြီး ချောဆီဗူးကို ဖင်ဝမှာ တေ့ပြီး ညှစ်လိုက်တယ်။ ချောဆီတွေထွက်သွားတော့ ဖင်ဝအနှံ့ လက်ညို့နဲ့ သုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ထဲကိုလည်း လက်ညိုးထိပ်လေး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ Plug ဝင်ပြီးသားဆိုတော့ လက်ညိုးထိပ်လေးက သိပ်မခက်ခဲပဲ ဝင်သွားတယ်။ ချောဆီတွေ အထဲထိဝင်သွားအောင်လို့ လက်ညိုးထိပ်လေးနဲ့ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ 

ပြီးတော့ ကော့ပေးထားတဲ့ မ ရဲ့ ဖင်နောက်မှာ နေရာ အသေအချာ ယူလိုက်တယ်။ ပုံစံက မ က ဘေးတစောင်း လှဲပြီး ဖင်ကို နောက်ကိုကော့ကာ ပေါင်တံ‌တွေက မျက်နှာမူတဲ့ဘက်ကို ဆင်းထားတယ်။ (L ) ပုံစံပေါ့ဗျာ။ L ရဲ့ ထောင့်နှစ်ခုဆုံသွားတဲ့ အပြင်ဘက်ထောင့်လေးက မ ရဲ့ ဖင်ဝလေးရှိတဲ့ ဘက်‌ပေါ့။ 

ကျနော်က မ ရဲ့ပေါင်တံတွေနဲ့ အပြိုင်ခြေကိုဆင်းပြီး နေရာ ဝင်ယူလိုက်တော့ မွေ့ယာကို အပေါ်ကနေ တည့်တည့်ကြည့်ရင် (T) ကို ဇောက်ထိုးလုပ်ထားတဲ့ပုံစံပေါ့ဗျ။ ရှုပ်ကုန်ပီလား မသိဘူး။ တစ်ခုခုဆို ကွက်ကွက် ကွင်းကွင်းမြင်‌ စေချင်လို့ သေချာရှင်းပြတဲ့ ဗီဇက မပျောက်လို့ပါဗျာ။    

‌အဲ့လို‌ နေရာဝင်ယူပီး‌တော့ ဖင်သားစိုင်တွေကို လက်နဲ့ဖြဲလိုက်တယ်။ အဲ့အချိန် မ ကလည်း ခါးကိုအသေ‌ ကော့ပီး ဖင်ကို နောက်ပစ်ထားတော့ ချောဆီဝနေတဲ့ စအိုဝလေးက နည်းနည်း ဟသွားတယ်။ ကျနော့် ဒစ်ကို စအိုဝဆီ တေ့ထားလိုက်တော့ “ မောင့် ဖြေးဖြေးနော်..” တဲ့။ 

“ အင်းပါ မ ရယ်...မခံနိုင်ရင်ပြောနော်..” ဆိုတော့...ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော်လည်း ဘယ်လက်က မ ဖင်ကိုဖြဲ ညာလက်က ကျနော့်လီး ကို ကိုင်ပြီး ထိုးထည့်တယ်။ ဒစ်ထိပ်လေး ဝင်ခါနီးမှာ အရမ်း ကြပ်တစ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ခပ်ဖြေးဖြေး ညှောင့်လိုက်တော့ “ ပလွတ်..” ဆိုပြီး ဒစ်ထိပ်ဖူးတစ်ခုလုံး ဝင်သွားတယ်။ မ ကတော့ တရှီးရှီးနဲ့ ငရုတ်သီးစပ်သလို ညည်းနေတာပေါ့။ 

ကျနော်လည်း မ အဖုတ် စိုအိအိလေးကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ခပ်မြန်မြန် ပွတ်ပေးပီး အာရုံ လွှဲလိုက်တယ်။ ပီးတော့ လီးကို ရှေ့ဆက်‌တိုးတော့ မာတောင်နေတဲ့ အချောင်းကြီးတောင် နည်းနည်း တွန့်ခေါက်သွားသလို ဖြစ်သွားတယ်ဗျာ။ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ တစ်မီလီတာလောက်ချင်းလေး ညှောင့်ထိုး ထိုးတော့မှ တဝက်လောက်ထိရောက်သွားတယ်။ 

“ အား...မောင်ရယ်...ဘလိုကြီးလဲ..မသိဘူး...ဟင်း....ကြပ်လိုက်တာ ဖင်ထဲက တစ်နေတယ်....” ဆိုပြီးက‌ယောင်ကတမ်းနဲ့ ညည်းနေတယ်။ မျက်နှာလေး ဒီဘက်လှည့်ကြည့်တော့ မိုးအေးအေးမှာတောင် မ မျက်နှာမှာ ချွေးသီးလေးတွေ စို့လို့။ 

ပြီးတော့ အပြင်မှာ ကျန်နေတဲ့ ကျနော့်လီးကို ချောဆီထပ်သုတ်ပြီး မ ခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထပ်သွင်းကြည့်တယ်။ မ ထဘီလေးက အဲ့အချိန် ပြေနေပီ။ ခါးအထက်နားလေးမှာပဲ ကွင်းလိုက်လေး စွပ်နေတယ်။ ဖင်ကြီးက ဖွေးပြီး ပြောင်တင်း အိစက်နေတာပေါ့။ မ ဖင်ဝလေးက ကျနော့်လီးတဝက်ဝင်နေတာ မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို ကြည့်ရတာ နေရာလပ်မရှိတော့ဘူးဗျာ။ လီးနဲ့ ဖင်သားနဲ့ အရောင် မတူလို့သာ။ အရောင်သာတူရင် တသားထဲကျ နေသလိုကြီးကို ကြပ်ထုပ်နေတာဗျာ။ 

နောက်ကျန်တဲ့ တဝက်ကို ထပ်သွင်းတာ ရှေ့ပိုင်းလောက်တော့ မကြာဘူးဗျ။ မ က အဆုံးထိ မဝင်သေးခင် ကျနော့်ကို စနေသေးတယ်။ “ အကုန်ဝင်ပီလား..” တဲ့။ ကျနော်က “ နည်းနည်းကျန်သေးတယ်..” ဆိုတော့... “ တော်တော့..” တဲ့ ။ “ ဒီနေ့ အဲ့အထိပဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်..” တဲ့။ “ နောက်ရက်မှ ကျန်တဲ့အပိုင်းဆက်လုပ်..” တဲ့။ သူ့ဟာသူပြောပြီး သူ့ဟာသူ တခွိခွိနဲ့ ရီနေသေးတာ ကျနော်ကလဲ 

“ ကျုပ်မမ အနောက်သန်တယ်နော်..” ဆိုတော့ 

“ လီးပဲ ဟျောင့်..” တဲ့။  

မ ကိုကြည့်ရတာ အရမ်းနာနေတဲ့ပုံ မပေါ်တာမို့ ကျနော်လည်း ဆက်ထည့်လိုက်တော့ အကုန်ဝင်သွားတယ်။ အဆုံးထိ ရောက်သွားတဲ့ အချိန် ဆီးခုံကို မ ဖင်သားအိအိကြီးနဲ့ ကပ်ပြီး ခါးကို အသားကုန်ကော့ပီး ဖိစိမ်ထားလိုက်တယ်။ စိမ်နေရင်းနဲ့ လီးကို လရည်ညှစ်သလို တောင့် တောင့် ပေးလိုက်တော့ ...

“ မောင့်...ကလိမနေနဲ့ လိုးမှာဖြင့်လိုးတော့..” တဲ့။  

မ က အဲ့လိုပြောမှတော့ ကျနော်လည်း ဖင်သားအိအိကြီးကို ညှစ်ကိုင်ထားရင်း အထုတ်အသွင်းကို ပုံမှန်လေးစလုပ်တယ်။ 

“ ဟာ့ အား...မောင့်.. အဆုံးထိမထုတ်နဲ့ နာတယ်..” တဲ့။ ကျနော်လည်း တဝက်လောက်ထိပဲ ထုတ်ပြီး အရင်းထိပြန်ထည့်လိုးနေတယ်။ အရှိန်နည်းနည်း ထပ်တင်တော့ မ ဖင်ကြီးကို ကျနော့်ဆီးခုံက ရိုက်တဲ့အသံတွေ တဖောက်ဖောက် တဖက်ဖက်နဲ့ မြည်လာတယ်။ မ ထဘီကွင်းလိုက်ကို စုကိုင်လိုက်တော့ ခါးလေးက ပိုသေးသွားသလို ဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့ ထဘီကွင်းလေးကို ဆွဲပြီး အရှိန်တင်ပြီး စလိုးတယ်။ မ ဆီကလည်း စာနဲ့ရေးလို့မရတဲ့ ညည်းသံပေါင်းစုံကို ‌ထွက်နေတော့တာပဲ။ 

တအောင့်လောက်ကြာတော့ မ ထဘီစလေးကို လွှတ်ပြီး မ နဲ့ဘေးချင်းကပ်ရပ် ဖြစ်အောင် နေရာရွှေ့လိုက်တယ်။ အဲ့အချိန်ကျ လီးဝင်တဲ့ လမ်းကြောင်းက နည်းနည်းပြောင်းသွားတာမို့ ခုနနဲ့ မတူတဲ့ ဖီး ထပ်ရပြန်ရောဗျာ။ ပုံမှန်ညှောင့်နေရင်း အပေါ်ပိုင်းက မ ရဲ့ဆံပင်လေးတွေကို နမ်းကာ နားရွက်လေးကို ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက်တော့ မှေးစင်းနေတဲ့ မျက်လုံးလေးနဲ့ လှည့်ကြည့်ပြီး

“ ကောင်းလား မောင်..”  တဲ့။ 

“ စောက်ရမ်းကောင်းတယ် မရယ်.. မ ဖင်ကြီးက စောက်ရမ်းလိုးလို့ကောင်းတာပဲ သိလား...” 

“ အင်း...ဆောင့်ပါမောင်ရယ်...နာနာဆောင့်စမ်းပါ...မ ဆံပင်တွေ ဆွဲပစ် ‌..” ဆိုပြီး ဖိအိပ်ထားတဲ့ ဆံပင်တွေကို ကြွပေးတယ်။ 

ကျနော်လည်း ဆံပင်တွေကို စုစည်းကာ လက်မှာလိမ်ထားပြီး အောက်ကလဲ အသားကုန် ဆောင့်လိုးတယ်။ လီးကိုလည်း ဒစ်နားထိ ဆွဲထုတ်တယ်။ ပြန်ထည့်တယ်။ အားရပါးရ ဆီးခုံနားထိ တဖန်းဖန်း မြည်အောင် ဆောင့်လိုးတယ်။ 

မိုးတွေကလည်း တဝုန်းဝုန်း ဆိုတော့ မ ရဲ့ အော်သံတွေက ပို အားပါလာတာပေါ့။ အချက် 30 လောက် အားကုန်ဆောင့်လိုးပြီး မ ဖင်အိုးကြီးထဲကို ကျနော့် လရည်ပူနွနွေးကြီးတွေ တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်တာပေါ့။ မ ကလည်း 

“ အား မောင်ရယ်...‌‌ နွေးသွားတာပဲကွာ...” 

ဆိုပြီး ဖင်ကြီးကို နောက်ကို အရမ်းကော့ပြီး သူ့လက်ကို နောက်ပြန်လုပ်ပြီး ကျနော့်ခါးကို အတင်းဆွဲကပ်ထားတယ်။ ကျနော်လည်း ကောင်းလွန်းတဲ့ အရသာရယ် ဝိုင်အရှိန်ရယ်ပေါင်းပြီး ခေါင်းထဲက တရိပ်ရိပ်နဲ့ မျက်စိတွေတောင် ပြာသွားတယ်ဗျာ။ 

`````````````````````````````````````

    

မူရင်း ရေးသူက ဂလောက်ပဲ ရေးထားတယ်။ ထပ်ဆက်ထားတာ မတွေ့ရဘူး။ ဒီလောက်နဲ့ပဲ သူ့စာတွေက လန်းတယ်။ ဂေါင်းကြီးတို့ တဂွင်းစာတော့ ကောင်းကောင်းရမှာ သေချာတယ်။ သူ ထပ်ရေးရင်တော့ အပိုင်း (၂) အနေနဲ့ ထပ်တင်ပေးတာပေါ့..။

        

https://www.wattpad.com/user/manlaythrr

ထပ်ဆက်ခဲ့ရင်တော့ >>>>